Οσο πιο αδύναμη, τόσο πιο αυταρχική. Αυτή είναι η εικόνα της κυβέρνησης - καρνάβαλος, η οποία είναι γελοία στην ακραία υποταγή της στα μεγάλα συμφέροντα, αλλά «άρμα

μάχης» και καταστολής απέναντι στους εργαζόμενους και τους με-τανάστες. Κυβέρνηση κίνδυνος - θάνατος, που αντιμετωπίζει με κυ-νική αδιαλλαξία την απεργία πείνας των 300 μεταναστών, βάζοντας σε άμεση απειλή την ίδια τη ζωή των «κολασμένων της γης». Αφού αντέγραψαν τη Θάτσερ στο αντερ-γατικό και αντιδραστικό τους ντε-λίριο, είναι έτοιμοι οι υπουργοί του Mνημονίου να την αντιγράψουν και στην κυνική στάση της απένα-ντι στους απεργούς πείνας; Στάση που οδήγησε στο θάνατο του Μπό-μπι Σαντς και άλλων εννέα ιρλαν-δών αγωνιστών. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να διατηρήσει την άτεγκτη στάση της, φοβούμε-νη ότι μια πιθανή υποχώρησή της θα δώσει ώθηση στο κίνημα. Με-τά από τόνους λάσπης και συκοφαντίας κατά των απεργών πείνας, προσήλθε στο «διάλογο» με προτάσεις τελείως ανεπαρκείς, που εί-χε πει μέρες νωρίτερα. Η αντίσταση των μεταναστών και οι 40 μέ-ρες απεργία πείνας δημιούργησαν ρωγμή στην κυβερνητική αδιαλ-λαξία, όπως εκφράστηκε και με τη διαφοροποίηση υπουργών. Αλ-

λά η κυβερνητική αδιαλλαξία δεν έχει σπάσει. Χρειάζεται η μαζική και μαχητική παρέμβαση του κινήματος για να δικαιωθεί ο δίκαιος αγώνας των μεταναστών. Οι εργαζόμενοι έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση που παραπαίει και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Η πολιτική της, η πολιτική του Mνημονίου, έχει ουσιαστικά χρεοκοπή-σει. Νέα τρομερά μέτρα έρχονται ως αποτέλεσμα και της προοπτι-κής του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με

αμείλικτες μειώσεις μισθών, απο-λύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό το-μέα, φοροεπιδρομή και ξεπούλη-μα του δημόσιου πλούτου. Οι ερ-γαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοα-πασχολούμενοι, οι νέοι, όλος ο κό-σμος της δουλειάς δεν έχουν άλλο δρόμο από το να ξεσηκωθούν για να ανατρέψουν τη βάρβαρη πολι-τική, την άθλια κυβέρνηση, να αρ-νηθούν το Σύμφωνο Ανταγωνιστι-

κότητας και να παλέψουν για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, που μετατρέπονται σε κολαστήρια της εργασίας. Η κυβέρνηση προσπα-θεί να στήσει σκηνικό συναίνεσης, καλώντας τους πολιτικούς αρχη-γούς σε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό την Τρίτη. Στην πρόσκλη-ση θα ανταποκριθούν και οι ηγέτες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, ενώ το ζητούμενο είναι η κλιμάκωση των αγώνων. σελ. 2, 5, 10-11

Η επίθεση κατά των εργαζομένων υλοποιείται από το συνασπισμό κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Ωφελημένο το ελληνικό κεφάλαιο από την αντιδραστική τομή του Μνημονίου. Οξύνεται ο ενδοαστικός ανταγωνισμός και η ανισόμετρη ανάπτυξη εγχώριου και ξένου κεφαλαίου. Αντικαπιταλιστικός ανατρεπτικός αγώνας, όχι εθνικοαπελευθερωτικός ή ευρω-μεταρρυθμιστικός.

Του Βασίλη Μηνακάκησελ. 6-7

ΘEMA Πάλη κατά κεφαλαίου - ΕΕ

«Στην Κερατέα έχουμε δίκιο και θα νικήσουμε»σελ. 12-13

Μασκαράδες πολιτικοί

Α γριο κράξιμο στον πρω-θυπουργό Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο. Άγριο κρά-

ξιμο στον αντιπρόεδρο της κυβέρ-νησης Θ. Πάγκαλο στο Παρίσι, αλ-λά ακόμη και σε ταβέρνα στα Καλύ-βια Αττικής. Άγριο κράξιμο την Πέ-μπτη στον υπουργό Υγείας Α. Λο-βέρδο στο Ηράκλειο Κρήτης. Άγριο κράξιμο στον αναπληρωτή υπουρ-γό Άμυνας Π. Μπεγλίτη από τους εργαζόμενους στην ΕΑΒ. Γεύμα μετά κραξίματος από οδηγούς λε-ωφορείων του Χ. Πρωτόπαπα στο Κολωνάκι. Συγκεντρώσεις γιουχα-ΐσματος εκατοντάδων ατόμων έξω από τα σπίτια του Α. Τσοχατζόπου-λου και του Κ. Σημίτη, οργανωμέ-νες από τον Δ. Κολλάτο. Και πού είσαι ακόμη...Αν πάντως νομίζετε ότι αυτά τα πε-ριστατικά εντάσσονται στο πλαίσιο των αντιδράσεων ευρύτατων κοι-κωνικών στρωμάτων εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, πλανά-σθε πλάνην οικτράν. Αυτό τουλάχι-στον ισχυρίστηκε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Ποια κοινωνία αντιδρά;... Η κοινω-νία δηλαδή είναι οι πέντε αναρχικοί ή αυτοί που βάζει ο κ. Τσίπρας και πάνε και κάνουν φασαρίες;» ανα-ρωτήθηκε σε επιθετικό τόνο.Όλη η υπόλοιπη κοινωνία θα ήθελε να αγκαλιάσει σφικτά τους υπουρ-γούς του ΠΑΣΟΚ, εννοεί άραγε ο Μ. Παπαϊωάννου; Προτίθεται μή-πως να προτρέψει τους υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέου μό-λις βλέπουν πλήθος μαζεμένο να τρέχουν ανάμεσα στον κόσμο περι-μένοντας θωπείες και εκδηλώσεις θαυμασού και ευγνωμοσύνης;Εμείς, πάντως για ...ανθρωπιστι-κούς και μόνο λόγους θα συνιστού-σαμε στο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να μην επιμένει σε τέτοιες θέσεις. Δεν το έχουν σε τίποτα οι υπόλοι-ποι πολιτικοί του ΠAΣΟΚ να το κυ-νηγούν έπειτα όλοι μαζί ως ...«βαλ-τό του Τσίπρα» που τους έριξε στα νύχια των «πέντε αναρχικών»...

Σ Χ O Λ Ι O

Μισθοφόρος ο Παπανδρέου

κατά Λιβύηςσελ. 3, 21

ΔIHMEPO ΑΝΤΑΡΣΥΑ Η Αριστερά ενάντια

σε χρέος και ΕΕσελ. 17

Κυβέρνηση καρνάβαλος με δόντια βρικόλακα

ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Έξω η Τουρκία από την Κύπρο

σελ. 22 - 23

Απειλεί τη ζωή μεταναστών, εκτελεί δικαιώματα εργατών

ΚΥΡΙΑΚΗ6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ETOΣ 21O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.025

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPIN

� / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Η απόλυσή σας προωθείται...σελ. 15

Τα γιγαντιαία κέρδη της Κοσμοτέ, που ανήλθαν σε 385 εκατ. ευρώ, δεν εμπόδισαν τη διοίκηση του ομίλου να προχωρήσει σε 120 απολύσεις εργαζομένων στον οργανισμό.

Τα Όσκαρ ...τραυλίζουνσελ. 19

Μια μέτρια τελετή, που σε τίποτα δεν συκγρίνεται με τις προ κρίσης εποχές χαρακτήρισε τα φετινά Όσκαρ, που δείχνουν να τραυλίζουν όπως Ο λόγος του βασιλιά που ξεχώρισε.

Νέο «Ιράκ» η Λιβύη;σελ. 21

Με το χέρι στη σκανδάλη βρίσκονται οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις γύρω από τη Λιβύη, αλλά η εμπειρία του Ιράκ και του Αφγανιστάν αναστέλλει προς ώρας τα πολεμικά σχέδια.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Κλείνοντας 40 μέρες απεργία πείνας, ο πιο συνηθισμένος ήχος έξω από το κτίριο της Υπατίας είναι η σει-

ρήνα του ασθενοφόρου. Την τελευ-ταία μόνο εβδομάδα 100 απεργοί πεί-νας διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλή-ματα υγείας. Μπροστά στο εφιαλτικό άμεσο σενάρια της απώλειας ζωών, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την εξοντωτική για τους απεργούς πείνας στάση της. Το… βραβείο κυνισμού βέ-βαια πάει και αυτή την εβδομάδα στον Γ. Ραγκούση, ο όποιος κάλεσε σε συ-νάντηση τους μετανάστες την Παρα-σκευή προσφέροντας τους το… γνω-στό εξάμηνο καθεστώς ανοχής, με δέσμευση αυτή τη φορά για επέκτα-ση άλλων έξι μηνών. Οι απεργοί πεί-νας σε συνέλευση τους μετά τη συνά-ντηση αρνήθηκαν τα ψίχουλα που τους «προσέφερε» η κυβέρνηση, συνεχίζο-ντας τη μάχη αξιοπρέπειας «πριν τους μετρήσει η ζυγαριά να αργοσβήνουν, πολεμώντας».

Το ότι κάθισε στο τραπέζι του δι-αλόγου ο Γ. Ραγκούσης δεν θα πρέ-πει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι πλέον κρατά πιο διαλλακτική στά-ση. Μην ξεχνάμε ότι όλη την εβδομά-δα σφυροκοπούσε τον αγώνα με σειρά εμπρηστικών δηλώσεων, μιλώντας για «πολιτικούς καθοδηγητές» των απερ-γών πείνας που «απαγόρευσαν στην κυβέρνηση να έρθει σε επαφή με τους μετανάστες»! Φυσικά κάτι τέτοιο εί-ναι ψέμα. «Εμείς ζητάμε επανειλημ-μένα από την κυβέρνηση να συναντη-

θούμε όμως κανείς δεν μας έχεις κα-λέσει» δήλωσε ο απεργός πείνας Χα-σάν, την Πέμπτη. Ενώ για το εξάμηνο καθεστώς ανοχής ανέφερε χαρακτη-ριστικά: «Το δρόμο για το Αλλοδα-πών τον ξέρουμε. Με ένα παράβολο των 50 ευρώ μπορούμε να το βγάλου-με και μόνοι μας».

Συμπαραστάτη στο… έργο του βρή-κε ο Γ. Ραγκούσης, και στο πρόσωπο της εισαγγελέως Ε. Ράικου που κάλε-σε σε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για να διερευνηθεί «ποια μέ-λη της επιτροπής αλληλεγγύης εμπό-δισαν την είσοδο του ΚΕΕΛΠΝΟ στο χώρο της Υπατίας, συμφώνα με δημο-σιεύματα». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, ο οποίος έφτασε στο ση-μείο να κατηγορήσει ευθέως γιατρούς κι αλληλέγγυους ότι ευθύνονται για την απεργία πείνας των μεταναστών, επειδή… εμποδίζουν τους απεργούς πείνας να φάνε. Τη… σκυτάλη των κα-τασκευασμένων σεναρίων πήρε η εφη-μερίδα τα Νέα, όπου την Παρασκευή σε άρθρο ανέφερε «Υπάρχουν ενδεί-ξεις ότι ορισμένοι (σ.σ. απεργοί πεί-νας) εμποδίζονται να εκδηλώσουν τη βούλησή τους. Υπάρχει π.χ. δήλωση αξιωματούχου του ΕΣΥ που αναφέ-ρει ότι συνοδοί απεργών πείνας στο νοσοκομείο εμπόδισαν να ικανοποιη-θούν επιθυμίες τους». Θέλουν να πα-ρουσιάσουν τους αγωνιζόμενους μετα-νάστες ως πιόνια που καθοδηγούνται, σπιλώνοντας έτσι τον αγώνα τους αλ-λά και το κίνημα αλληλεγγύης, νομιμο-ποιώντας έτσι στις συνειδήσεις της κοι-νωνίας την αδιαλλαξία τους. «Να πά-

ψει η κυβέρνηση να παίζει με όσους μας συμπαραστέκονται. Κάθε απόφα-σή μας για κλιμάκωση του αγώνα μας, (..) έχει να κάνει μόνο με δικές μας αποφάσεις» δηλώνουν ξεκάθαρα οι απεργοί πείνας.

Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι η συνάντηση που κάλεσε ο Γ. Ραγκού-σης την Παρασκευή δείχνει και τον πανικό τους, καθώς το θέμα έχει πά-

ρει διαστάσεις, μπαίνοντας στο επί-κεντρο της πολιτικής ατζέντας. Αυ-τό έχει συμβεί κατ’ αρχήν γιατί η κυ-βερνητική αδιαλλαξία, τείνει να οδη-γήσει σε ανθρωπιστική καταστροφή. Η εικόνα λιπόθυμων και αποστεωμέ-νων απεργών πείνας στα φορεία των ασθενοφόρων, τα λέει όλα. Περίπου 100 απεργοί πείνας οδηγήθηκαν στα νοσοκομεία σε πέντε μέρες: «Οι πε-ρισσότεροι με βαρεία αφυδάτωση και οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Η κατά-σταση τους επιδεινώθηκε εξαιτίας της απεργίας δίψας που έκαναν για πάνω από δύο μέρες, με αποτέλεσμα στους περισσότερους να έχει σταματήσει η νεφρική λειτουργία για 24 ώρες, με κίνδυνο για τα νεφρά και για τη ζωή

τους» επισημαίνει στο Πριν ο Θα-νάσης Καραμπέλης, μέλος της Ομά-δας Ιατρικής Υποστήριξης. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, η οδύσσεια των απεργών πείνας συνεχίστηκε και μέσα στα νοσοκομεία, όπου πραγμα-τοποιήθηκε διακομιδή φαγητού στους μετανάστες (κατόπιν εντολής του δι-ευθυντή του νοσοκομείου), παρά τις διευκρινίσεις ότι αρνούνται τη σίτιση. Ενώ στον Ερυθρό Σταυρό, η κυβέρνη-ση έστειλε αστυνομικούς για να τους φακελώσουν, κι όταν οι γιατροί αρ-νήθηκαν να δώσουν τα ονόματα των απεργών πείνας ζητήθηκε να δώσουν τα δικά τους!

Επιπλέον, ενώ η κυβέρνηση πό-νταρε στο ότι δεν θα κουνηθεί φύλλο, το ενδεχόμενο απώλειας ζωών εντεί-νει την ευαισθητοποίηση της κοινωνί-ας, ενώ φουντώνει και το κίνημα αλ-ληλεγγύης, που έχει διάφορες εκφάν-σεις: από τις μεγάλες πορείες της Πέ-μπτης και Παρασκευής σε Θεσσαλο-νίκη - Αθήνα μέχρι καταλήψεις δημο-σίων κτιρίων - ραδιοφωνικών σταθ-μών, από τα δεκάδες ψηφίσματα συ-μπαράστασης ως τη συνέντευξη Τύ-που των δημοσιογράφων και την επί-δοση ψηφίσματος στον πρόεδρο της Βουλής την Πέμπτη, από τις συσκέ-ψεις φορέων στη Θεσσαλονίκη (δή-μαρχος, πρύτανης του ΑΠΘ, οι πρό-εδροι των ΕΔΟΘ, ΕΚΘ κ.ά.). Παρέμ-βαση υπέρ των μεταναστών πραγμα-τοποίησε και η Α. Παπαρήγα, σε συ-νάντησή της –γι’ αυτό το θέμα– με τον Κ. Παπούλια. «Την ύστατη αυτή ώρα η κυβέρνηση πρέπει να ικανοποιήσει τα αιτήματα των απεργών πείνας με-

ταναστών! Καμιά ζωή δεν μπορεί να θυσιαστεί στο βωμό του κυβερνητι-κού αυταρχισμού», τονίζει η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, καλώντας στην πορεία της Πα-ρασκευής.

Όλη αυτή η κινητικότητα δημιουρ-γεί τριγμούς ακόμα και στο κυβερνητι-κό μέτωπο, με δημόσιες διαφοροποιή-σεις υπουργών. «Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να βρεθούμε στο τραγικό σημείο της απώλειας ανθρώπινης ζω-ής. Θα ασκήσω την όποια πίεση μπο-ρώ στους αρμόδιους συναδέρφους μου για να αποτραπεί πάση θυσία αυτό το ενδεχόμενο» δήλωσε ο Ευ. Βενιζέ-λος. Ενώ ο Χ. Καστανίδης διαβεβαίω-σε ότι «δεν θα απελαθεί κανένας από τους απεργούς πεινάς για ένα χρόνο» και όχι για 6 μήνες που πρότεινε ο Γ. Ραγκούσης. Ταυτόχρονα η υφυπουρ-γός Εργασίας, Άννα Νταλάρα εξήγ-γειλε μείωση ενσήμων (από 150 ένση-μα σε 120) για την έκδοση κάρτας πα-ραμονής και εργασίας στη χώρα.

Μη γελιόμαστε όμως, πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που χτίζει τεί-χος στον Έβρο, που γκρεμίζει κατα-κτήσεις ενός αιώνα, που ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, που οδηγεί στην απόγνωση χιλιάδες εργαζομένους. Αυτούς έχουμε απέναντί μας! Αν όμως ο αγώνας αυτός γίνει αγώνας όλων μας, αν τελικά νικήσει, με την αποδο-χή όλων των δίκαιων αιτημάτων των απεργών πείνας, θα δημιουργηθεί η πρώτη ρωγμή στο τείχος που έχει χτί-σει η κυβέρνηση γύρω από τα δικαιώ-ματα και τη ζωή όχι μόνο των μετανα-στών, αλλά και όλων των εργαζομένων και της νεολαίας.

Ραγίζει τον κυβερνητικό κυνισμό ο αγώνας

των απεργών πείνας

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ n ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

Κίνδυνος - θάνατος η αδιαλλαξία της κυβέρνησηςΑπειλούνται πλέον ζωές μεταναστών που συμπλήρωσαν 40 μέρες απεργίας πείνας

Την περικοπή των επι-δομάτων ανεργίας, σε όσους άνεργους στην Ελλάδα έχουν και άλλους πόρους, προωθεί η Ευ-ρωπαϊκή Ένωση! Ο κυ-νισμός τους δεν έχει πια όρια! Έβαλαν στο μάτι τώρα τα 440 ευρώ του επιδόματος ανεργίας, το οποίο μάλι-στα στην Ελλάδα παίρνει ένα μικρό μέ-ρος των ανέργων και μάλιστα για μικρό διάστημα. Αντί να φορολογήσουν τα κέρ-δη και τους πλούσιους, πάνε να ληστέ-ψουν τους ανέργους. Πρόκειται για μέ-τρο - συνέπεια του Μνημονίου, το οποίο

προβλέπει περικοπή του συνολικού κόστους των επιδομάτων ανεργί-ας κατά 500 εκατομμύ-ρια ευρώ το χρόνο. Συ-γκεκριμένα, ο αρμόδι-ος επίτροπος Όλι Ρεν,

απαντώντας σε ερώτηση του Ν. Χουντή στο ευρωκοινοβούλιο, δήλωσε ότι η χο-ρήγηση επιδομάτων ανεργίας πρέπει να γίνεται μετά από έλεγχο των εισοδημά-των και της περιουσίας του ανέργου και η χορήγησή τους θα έχει σαν «κριτήριο τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίω-σης»! Αυτό λοιπόν διαθέτει σήμερα το

σύστημα για τον κόσμο της δουλειάς: τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης… Να η οικονομική φρίκη που θέλει να επι-βάλει η ΕΕ.Και όλα αυτά την ώρα που η ανεργία στη χώρα μας απογειώνεται. Ήδη στη λίστα των καταγεγραμμένων ανέργων προστέ-θηκαν τον Γενάρη του 2011, 29.000 άν-θρωποι, με το συνολικό αριθμό των επί-σημα υπολογισμένων να φτάνει τους 690.000! Ενώ ο αριθμός των καταγε-γραμμένων ανέργων αυξάνεται δυναμι-κά, μειώνονται οι άνεργοι που παίρνουν έστω και αυτό το γλίσχρο επίδομα. Συ-γκεκριμένα, μόνο 258.000 άτομα παίρ-

νουν επίδομα, λιγότεροι κατά 7% σε σχέ-ση με τον Δεκέμβρη. Οι υπόλοιποι είτε δεν δικαιούνται, είτε τους κόπηκε, κα-θώς είναι άνεργοι για μεγάλο διάστημα. Κι ενώ το εργατικό κίνημα και η αντικα-πιταλιστική Αριστερά διεκδικεί επίδομα για όλους, ίσο με το βασικό μισθό, χωρίς προϋποθέσεις και για όσο καιρό διαρκεί η ανεργία, έρχεται η κυβέρνηση, η τρό-ικα και η ΕΕ και προετοιμάζουν το κό-ψιμο του επιδόματος ανεργίας από δε-κάδες χιλιάδες ανέργους. Είναι καθαρό: εάν δεν στείλουμε την αστική πολιτική στην ανεργία, θα μας οδηγήσουν στην εξαθλίωση.

Η ΕΕ θα κόψει και το επίδομα ανεργίας

ΠPIN

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ στη χρηματοδότηση των Μη Κυ-βερνητικών Οργανώσεων αποκαλύφθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, μετά από καταγγελία που έγινε στη Βουλή. Τις ανακρίβειες στα στοι-χεία των κονδυλίων αναγκάστηκε να παραδε-χτεί η ίδια η ηγεσία του υπουργείου, κάνοντας λόγο για «λάθος» καταγραφή, αφού διαπιστώ-θηκε ότι συγκεκριμένη ΜΚΟ εμφανιζόταν στον επίσημο κατάλογο του υπουργείου να έχει ει-σπράξει μεγαλύτερο ποσό από αυτό που πραγ-ματικά της δόθηκε. Όπως παραδέχτηκαν όμως τα στελέχη του υπουργείου, η περίπτωση αυτή δεν ήταν η εξαίρεση. Αντιθέτως, αποδεικνύε-ται ότι για πολλά χρόνια τα ποσά που εγγρά-φονταν ως δαπάνες προς ΜΚΟ δεν είχαν κα-μία σχέση με αυτά που τελικώς εισέπρατταν οι οργανώσεις. Η διαφορά στα ποσά αυτά προκα-λεί εύλογα ερωτηματικά, αν εισπράττονταν και από ποιους. Ακόμη περισσότερα ερωτηματικά όμως προκύπτουν από το γεγονός ότι επικεφα-λής της έρευνας που διατάχθηκε τέθηκε ο διευ-θυντής της υπηρεσίας που ...διαχειριζόταν μέχρι σήμερα τα κονδύλια αυτά.

ΦΟΡΟΣ ΤΟ ...69% της τελικής τιμής της βενζίνης! Η νέα κούρσα ανόδου στις τιμές των καυσίμων φέρνει ξανά επί τάπητος το θέμα της φορολόγη-σης της βενζίνης, που κατατάσσει πλέον τη χώρα μας σε πρωταθλητή. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι στα 1,656 ευρώ το λίτρο, όπου έφτασε την Παρασκευή η μέση τιμή της αμόλυβδης, τα 1,142 ευρώ είναι φόροι προς το κράτος! Η κατάστα-ση θα επιδεινωθεί περαιτέρω λόγω της απόφα-σης που έχει ήδη λάβει η κυβέρνηση να προχω-ρήσει τον προσεχή Οκτώβριο σε πλήρη εξίσω-ση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, καταργώ-ντας έτσι τη μειωμένη τιμή που ίσχυε για το πε-τρέλαιο θέρμανσης.

ΣΑΝ ΣΑΡΔΕΛΛΕΣ στοιβάζει τους μαθητές το σχέδιο συγχωνεύσεων που παρουσίασε το υπουργείο Παιδείας. Στην πολύπαθη Γκράβα συγχωνεύο-νται τρία λύκεια σε ένα και προκύπτει ένα σχο-λείο μαμούθ, με τον απίστευτο αριθμό των 508 μαθητών. Στο Βύρωνα η συγχώνευση δύο Λυ-κείων θα στριμώξει στο ίδιο προαύλιο 435 μα-θητές. Ανάλογοι αριθμοί προκύπτουν από συγ-χωνεύσεις 300 συνολικά Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων μόνο στην Αττική σε υπερτροφικές μονάδες, όπου θα συστεγάζονται πατείς με πα-τώ σε, κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη συνθή-κες, μαθητές και εκπαιδευτικοί που μέχρι τώρα καταλάμβαναν ξεχωριστά κτίρια. Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου διακήρυξε ότι οι συγχωνεύσεις θα έχουν αποκλειστικά παιδα-γωγικά κριτήρια, η πραγματικότητα είναι όμως ότι μόνο κίνητρο για τις καταργήσεις των σχο-λείων είναι η εξοικονόμηση κονδυλίων, αδιαφο-ρώντας προφανώς για το σοβαρό παιδαγωγικό αντίκτυπο, αλλά και τα ανυπέρβλητα προβλήμα-τα που θα δημιουργήσει σε χιλιάδες οικογένειες η κατάργηση του σχολείου της γειτονιάς.

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Σούδα εναντίον... Λιβύης!

Κ ανένα δισταγμό δεν δείχνει να έχει η αμερικα-νόδουλη κυβέρνηση Παπανδρέου να εμπλέξει την Ελλάδα σε πολεμική επίθεση εναντίον της Λιβύης όταν το αποφασίσουν οι ΗΠΑ, αδιαφο-ρώντας παντελώς αν έτσι θα τινάξει στον αέ-

ρα τις σχέσεις της χώρας μας με όλους τους Άραβες. Η Σούδα πάντως έχει ήδη μετατραπεί σε βάση πολεμι-κής εξόρμησης των Αμερικανών. Περίπου 500 Αμερι-κανοί έφτασαν την Τετάρτη στη Σούδα αεροπορικώς, ενώ την Παρασκευή κατέπλευσε αμερικανικό ελικοπτε-ροφόρο με 2.000 πεζοναύτες, επιθετικά και μεταγωγικά ελικόπτερα, ελαφρά αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου κ.λπ. Λίγες ώρες αργότερα κατέπλευσε και άλλο πολεμι-κό αμερικανικό σκάφος, ένα «αποβατικό - μάνα» όπως ονομάζεται. Πρόκειται για μεγάλο αποβατικό πλοίο μέ-σα από το οποίο βγαίνουν πολλά μικρότερα αποβατι-κά πλοιάρια που προσεγγίζουν την ακτή αποβιβάζοντας στρατιωτικές δυνάμεις.

Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται θα αφιχθεί στη Σούδα και ένα πυρηνοκίνητο αμερικανικό υποβρύ-χιο και τρία ακόμη αμερικανικά πολεμικά σκάφη, ενώ προς τη Μεσόγειο κινείται από τον Κόλ-πο και το αμερικανικό αεροπλανοφό-ρο «Εντερπράιζ». Στη Σούδα έχουν φτά-σει και έξι γερμανικά μεταγωγικά αερο-σκάφη με 160 γερμανούς καταδρομείς με πρόσχημα ανθρωπιστικές επιχειρή-σεις απομάκρυνσης πολιτών από τη Λι-βύη, αλλά πανέτοιμα φυσικά να μεταφέ-ρουν και στρατεύματα για ειδικές απο-στολές, αν χρειαστεί. «Η βάση της Σού-δας έχει διατεθεί για να εξυπηρετήσει τις ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες» δήλω-σε ο υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Βενι-ζέλος, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η από-φαση της κυβέρνησης Παπανδρέου για συμμετοχή σε ενδεχόμενη αμερικανονατοϊκή επίθεση είναι ήδη ειλημμένη εκ των προτέρων.

Ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκάρ-ντον που είναι αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις βρέθηκε την Τετάρτη στην Αθήνα. Συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα για τη ρύθμιση τελευταίων λεπτομερειών και συνεχάρη δημοσίως την κυβέρνηση Παπανδρέου γιατί «έχει βοηθήσει πολύ» τις ΗΠΑ στην υπόθεση της Λιβύης. Δεν συναντήθηκε πά-ντως με τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά για να εξα-σφαλίσει και τη δική του συναίνεση, όπως είχε προγραμ-ματίσει, καθώς ο τελευταίος βρισκόταν στο Ελσίνκι για τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, έχοντας αναχωρήσει νωρίτερα. Η αμερικανική επίθεση στη Λιβύη πάντως δεν φαίνεται να έχει οριστικοποιηθεί ακόμη, πα-ρά τις προπαρασκευαστικές κινήσεις. Όλα δείχνουν ότι θα εξαρτηθεί από τη διαγραφόμενη έκβαση των στρατι-ωτικών συγκρούσεων ανάμεσα στις αντικανταφικές και τις κανταφικές δυνάμεις. Οι Αμερικανοί θα επιτεθούν μό-

νο αν εκτιμήσουν ότι ο Καντάφι οδεύει προς επικράτη-ση στον πόλεμο με το αντίπαλο στρατόπεδο. Για την ώρα πάντως έχει γίνει προφανές ότι στη Λιβύη έλαβε χώρα οργανωμένη ένοπλη εξέγερση και όχι αυθόρμητη εξέγερ-ση άοπλων πολιτών. Υπάρχουν επίσης βαρύτατες υποψί-ες ότι το λιβυκό κέντρο αυτής της εξέγερσης βρισκόταν σε επαφή με τις ΗΠΑ πολύ πριν από την εκδήλωσή της.

Μέσα στο «κόλπο» βρίσκονταν όπως φαίνεται τόσο ο υπουργός Δικαιοσύνης του κανταφικού καθεστώτος Μουσταφά Αμπντέλ Τζαλίλ όσο και ο υπουργός Εσωτε-ρικών Αμπντελφατάχ Γιουνίς. Ο πρώτος ανέλαβε επικε-φαλής του Εθνικού Συμβουλίου των αντικανταφικών δυ-νάμεων της Ανατολικής Λιβύης, με τους αμερικανούς γε-ρουσιαστές Τζο Λίμπερμαν, ακροδεξιό «σκυλί» των πιο επιθετικών κύκλων του Ισραήλ και υποψήφιο αντιπρόε-δρο των ΗΠΑ με τους Δημοκρατικούς, και Τζον ΜακΚέ-ιν, ηττηθέντα υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ εκ μέρους των Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι βρίσκονταν στο Κάιρο, να τάσσονται την περασμένη Κυριακή με δηλώσεις τους στο CNN υπέρ της άμεσης αναγνώρισης από την Ουά-σινγκτον ως νόμιμης κυβέρνησης αυτής που ...θα (!) σχη-

μάτιζε ο Τζαλίλ και να ζητούν να εφο-διαστεί αμέσως με αμερικανικά όπλα!!! Το πρώτο αίτημα του Εθνικού Συμβου-λίου μόλις ανέλαβε επικεφαλής του ο Τζαλίλ ήταν να κάνει στροφή 180 μοι-ρών και αναιρώντας προηγούμενη δή-λωσή του ότι δεν θέλει σε καμιά περί-πτωση ξένη επέμβαση στη χώρα, να ζητήσει από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσουν τα στρατεύματα του Κα-ντάφι! Όσο για τον Γιουνίς, το δεύτε-ρο υπουργό, αυτός ανέλαβε επικεφα-λής της Στρατιωτικής Επιτροπής των αντικανταφικών δυνάμεων. Αναφορι-κά τώρα με την κατάσταση στο πεδίο

των μαχών, το κλεπτοκρατικό και άνευ οιουδήποτε πλε-ον προοδευτικού στοιχείου καθεστώς του Καντάφι δεί-χνει τα τελευταία 24ωρα να έχει συνέλθει από τον αρχικό αιφνιδιασμό και να επιχειρεί τη στρατιωτική ανασυγκρό-τησή του, αμυνόμενο πιο αποτελεσματικά και αντεπιτιθέ-μενο, αλλά έχοντας ήδη χάσει φυσικά τη μισή χώρα, την Κυρηναϊκή με κέντρο τη Βεγγάζη. Η προέλαση των αντι-κανταφικών δυνάμεων έχει ανακοπεί.

Ο χρόνος θα δείξει αν θα υπάρξει κάποια μεσοπρό-θεσμη ισορροπία δυνάμεων που μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο και ίσως διαμελισμό της Λιβύης σε δύο περιοχές ή αν κάποια από τις δύο παρατάξεις θα καταρρεύσει στρατιωτικά και πολιτικά. Στην πραγματικότητα, μόνο το κανταφικό στρατόπεδο μπορεί να καταρρεύσει και αυτή είναι η πιθανότερη εκ-δοχή, γιατί οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν θα αφήσουν τις αντικα-νταφικές δυνάμεις να ηττηθούν, πραγματοποιώντας εν ανάγκη και στρατιωτική εισβολή και κατοχή της Λιβύης για να ρίξουν τον Καντάφι.

Νέες δραματικές περικοπές και απολύσειςnΔΗΜΟΣΙΟ

Κ ι άλλο μαχαίρι στις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων έρχεται από την κυβέρνηση, αυτή τη φορά με πολύ δραστικότερους

όρους. Μετά τη δημοσιοποίηση μελέτης για τις μισθολογικές εξελί-ξεις στο Δημόσιο, που η κυβέρνηση ανέθεσε σε δύο ιδιωτικές εται-ρείες, οι εισηγήσεις που εξετάζουν τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών κάνουν λόγο για δραματικές περικοπές, πάγωμα προ-σλήψεων και εκτεταμένες μετατάξεις υπαλλήλων.

Σημαντικό νέο στοιχείο που τονίζεται στη μελέτη είναι πως «το μισθολόγιο του Δημοσίου χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια, καθώς δεν γίνεται σύγκριση των μισθών με τις αντίστοιχες τάσεις της αγοράς». Με άλλα λόγια, ανοίγει το «παράθυρο» για να κα-θιερωθούν τα 592 ευρώ του ιδιωτικού τομέα και στους δημόσι-ους υπαλλήλους. Πώς θα γίνει αυτό; Το έδαφος προετοιμάζεται με τις δραστικές περικοπές των επιδομάτων. Σύμφωνα με τη με-λέτη άλλωστε, μόλις το 60% της συνολικής μισθολογικής δαπά-νης αφορά το βασικό μισθό, ενώ τα διάφορα επιδόματα ανέρχο-νται στο 29% των χρημάτων για τη μισθοδοσία.

Ακολουθώντας κατά γράμμα τις διαταγές της τρόικας, η κυβέρ-νηση υιοθετεί και το «σιδερένιο» κανόνα της 1 πρόσληψης για κά-θε 5 αποχωρήσεις, γεγονός που πρακτικά σημαίνει πλήρες πάγω-

μα προσλήψεων. Κι αυτό επειδή ο κανόνας αυτός πρέπει να συ-μπεριλάβει τους υποχρεωτικούς διορισμούς των αποφοίτων από τις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, τη Σχολή Δημόσιας Διοίκη-σης και τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ. Αν μάλιστα τηρηθεί η υποχρέ-ωση του επικαιροποιημένου Μνημονίου, που κάνει λόγο για «μείω-ση της απασχόλησης στο Δημόσιο επιπλέον του κανόνα 1 προς 5», τότε και οι απολύσεις θα μπουν στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Επιπρόσθετα, η μελέτη προετοιμάζει την αξιολόγηση στην από-δοση των υπαλλήλων και τη σύνδεση της παραγωγικότητας με τις αμοιβές. Όπως σημειώνεται στο πόρισμα, το παρόν μισθολόγιο εξο-μοιώνει από μισθολογικής άποψης τους υπαλλήλους που επιτυγχά-νουν οριακή απόδοση με εκείνους που έχουν άριστη. Οι διατυπώ-σεις αυτές θα οδηγήσουν σε νέες μειώσεις με το πρόσχημα της ελλι-πούς απόδοσης των υπαλλήλων. Σύμφωνα πάντως με τη μελέτη, το 50% του δείγματος των εργαζομένων που μελετήθηκε δεν ξεπερνά το μισθό των 1.639 ευρώ. Πάνω από 2.400 ευρώ λαμβάνει μόλις ένας στους δέκα. Παρά το γεγονός ότι οι αριθμοί αυτοί δεν επιβεβαιώ-νουν το μύθο περί καλοπληρωμένων υπαλλήλων, είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση θέλει να εξοικονομήσει μέχρι και 10 δισ. ευρώ έως το 2013 από τις περικοπές στους μισθούς που δίνει.

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Κατάμεστη ήταν η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ την Πέμπτη το μεσημέρι κατά την πα-ρουσίαση στους εκπροσώ-πους Τύπου της δημόσιας

έκκλησης για το σχηματισμό Επιτρο-πής Λογιστικού Ελέγχου που θα ανοίξει τα βιβλία του δημόσιου χρέους. Η έκκληση υπογράφε-ται μέχρι στιγμής από περισσό-τερες από 200 προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερι-κό. Από το εσωτερικό έχουν υπο-γράψει την έκκληση οικονομολό-γοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Από το εξωτερικό μεταξύ αυτών που έχουν υπογρά-ψει είναι ο σκηνοθέτης Κέν Λό-ουτς, ο βουλευτής των Εργατικών Τόνι Μπεν, εξέχοντες μαρξιστές οικονομολόγοι όπως ο Μπεν Φά-ιν και ο Ντάνκαν Φόλει και όσοι πρωτοστάτησαν στον Ισημερινό για τη δημιουργία εκεί Επιτρο-πής Λογιστικού Ελέγχου.

Κοινή θέση και των τριών πρώτων ομιλητών εκ μέρους της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, η οποία κίνησε τη διαδικασία, δηλα-δή της Σοφίας Σακοράφα, του Κώ-στα Λαπαβίτσα και του Παναγιώτη Λαφαζάνη ήταν πως πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία είναι πρώ-τον κινηματική, δεύτερον δεν εξαρ-τάται ούτε στηρίζεται σε κοινοβου-λευτικές επιτροπές, οι οποίες έχουν αποδειχθεί κολυμβήθρες του Σιλω-άμ, και τρίτο ότι δεν υπάρχει καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Γ. Πα-πανδρέου για να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο έργο. Πρόκειται για ένα πλαί-σιο δραστηριοποίησης που θέτει την Πρωτοβουλία σε μια ριζοσπαστική κατεύθυνση και σε ανταγωνισμό με διαχειριστικά πειράματα.

Επιπλέον μίλησαν ο Σπύρος Πα-πασπύρος, πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, η συγγραφέας Νάντια Βαλαβάνη, ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρού-

γκαλος, ο μουσικοσυνθέτης Διονύ-σης Τσακνής και ο Μανόλης Γλέ-ζος. Ο συντονιστής της συζήτησης, Λεωνίδας Βατικιώτης, αναφέρθηκε και στα επόμενα βήματα της Πρω-τοβουλίας όπως η διοργάνωση διε-

θνούς συνεδρίου για το δημόσιο χρέ-ος στην Αθήνα τον Μάη (με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ - ΕΕ) και η ερευνητική δουλειά που θα ξεκινήσει στην κατεύθυνση απο-κάλυψης της σύνθεσης του δημόσι-ου χρέους.

Μετά τις ομιλίες εκ μέρους της Πρωτοβουλίας έγιναν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από όσους παραβρί-σκονταν. Αλγεινή εντύπωση στους παραβρισκόμενους προκάλεσε η το-ποθέτηση του εκπροσώπου του Συ-νασπισμού, Αλέκου Φλαμπουράρη. Με κανονικό γιουχάισμα έγινε συ-γκεκριμένα δεκτή η αναφορά του στην πρότασή του ΣΥΝ να καταθέ-σει πρόταση στη Βουλή για να σχη-ματιστεί μια ακόμη εξεταστική επι-τροπή που θα διερευνήσει το χρέος. Δεκάδες συγκεντρωμένοι αποδοκί-μασαν τον εκπρόσωπο του ΣΥΝ ο

οποίος «εκλαϊκεύοντας» μια σχετι-κή πρωτοβουλία που ανακοίνωσε μια μέρα νωρίτερα ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, ανέλαβε να σώσει τη χαμένη τιμή του κοινοβου-λευτισμού...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήθηκε με ανακοίνωση και σύντομη ομιλία του Παναγιώτη Σωτήρη. Μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή της τονίζε-ται πως «πάγια θέση της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ είναι ότι στη σημερινή πε-ρίοδο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης στα λαϊ-κά στρώματα, βασική προϋπόθε-ση για να υπερασπίσουν οι εργα-ζόμενοι τα δικαιώματά τους, είναι η μονομερής στάση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, ως κομμά-τι ενός αναγκαίου αντικαπιταλιστι-κού προγράμματος εργατικής απά-ντησης στην κρίση, και το οποίο πε-ριλαμβάνει ακόμη την έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη, συνο-λικά την αντικαπιταλιστική απο-δέσμευση από την ΕΕ, την εθνικο-ποίηση των τραπεζών και των με-γάλων επιχειρήσεων με εργατικό-λαϊκό έλεγχο και τη ριζική αναδια-

νομή εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων. (...) Το χρέος σε ότι αφορά την προέλευσή του αποτελεί αποτέλεσμα της πολιτικής του κε-φαλαίου και της ΕΕ και σε ότι αφο-ρά τη διαχείρισή του έναν τεράστιο

μηχανισμό μεταφοράς πλούτου στους τραπεζίτες και τις άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου, αφορ-μή και στήριγμα της ιστορικής επίθεσης ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας. Είναι λοιπόν συ-νολικά αντιδραστικό και για αυ-τό η πρότασή μας συμπυκνώνε-ται στην “παύση πληρωμών-μη αναγνώριση-διαγραφή του χρέους”.(...) Σε αυτό το πλαί-σιο υποστηρίζουμε και το αίτη-μα του λογιστικού ελέγχου του χρέους. Το άνοιγμα των βιβλί-ων, μπορεί να αποκαλύψει πλα-τιά στην κοινωνία τους μηχα-νισμούς του χρέους (…) και να συμβάλει στο αίτημα για παύση πληρωμών, μη αναγνώριση και διαγραφή του. Εκτιμούμε ότι μια Επιτροπή Λογιστικού Ελέγ-

χου του χρέους, στο βαθμό, που κι-νείται με μια λογική εργατικού και λαϊκού ελέγχου και είναι πλήρως ανεξάρτητη από την κυβέρνηση και τις διάφορες κοινοβουλευτικές επι-τροπές εξωραϊσμού και συγκάλυψης των προβλημάτων και τα αστικά κέ-ντρα που προωθούν την αντιδραστι-κή αναδιάρθρωση του χρέους, μπο-ρεί να συμβάλει σημαντικά σε αυ-τή την προσπάθεια. Με βάση τα πα-ραπάνω η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει το αίτημα για τη συγκρότηση ΕΛΕ του ελληνικού χρέους, επιμένοντας στην ανάγκη να έχει σαφή αγωνιστικό, κι-νηματικό προσανατολισμό, σε ρήξη με κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ και δια-τηρώντας το αυτονόητο δικαίωμα να ασκήσει κριτική στη δράση ή το λό-γο της επιτροπής, όπου αυτά δεν θα συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις του κινήματος και την πάλη των εργα-ζομένων».

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Κινηματική και όχι κοινοβουλευτική επιτροπήΑΝΤΑΡΣΥΑ: μπορεί να συμβάλει στον αγώνα για παύση πληρωμών - διαγραφή του χρέους

ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚn ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Οι φράσεις του πρωθυπουργού «θα ακούσουμε καλέσματα να εγκατα-λείψουμε την μεγάλη μας προσπά-θεια. Και θα ακούσουμε πολλούς να λένε ότι δεν θα τα καταφέρου-με, εμείς όμως δεν θα κάνουμε πί-σω», ξεχώρισαν στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ-ΣΟΚ την Παρασκευή. Στην ουσία, ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκαθάρι-σε ότι η επίθεση στα εργατικά δι-καιώματα δεν σταματά καθώς «ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και δύ-σκολος, η διαδρομή είναι δύσκολη, πονάει και έχει θυσίες», ενώ εντε-λώς αόριστα σημείωσε ότι «οι θυσί-ες ήδη πιάνουν τόπο». Σε μια πλει-οδοσία λαϊκισμού και διαστρέβλω-σης της πραγματικότητας, ενδει-κτική της πίεσης που δέχεται η κυ-βέρνηση, είπε «δάνειο - ξεδάνειο δεν διαπραγματευόμαστε τις δικές μας υποθέσεις», ενώ ειναι γνωστό πόσο δεκτική είναι η κυβέρνηση σε όλες τις απαιτήσεις τη τρόικας. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός διέ-ψευσε κατηγορηματικά το ενδεχό-μενο πρόωρων εκλογών, σημειώ-νοντας ότι «η δική μας φυγή δεν εί-ναι ούτε εκλογές, ούτε να εγκατα-λείψουμε το έργο και τις ευθύνες μας, όπως έκανε η ΝΔ, αλλά είναι η φυγή προς τα μπρος, να αλλά-ξουμε τη χώρα», δηλαδή η συνέχι-ση της ίδιας «αιματηρής» πολιτικής ως το τέλος. Ο Γ. Παπανδρέου πα-ράλληλα επέρριψε τις ευθύνες για τη διόγκωση του χρέους στην πο-λιτική της ΝΔ, σε μια προσπάθεια να εμφανίσει την κρίση ως αποτέ-λεσμα λάθος χειρισμών, απενοχο-ποιώντας τη διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική όλων των μεταπολιτευτι-κών κυβερνήσεων.

Την ίδια στιγμή, από δέκα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου κατατέθη-κε κείμενο πλήρους διαφωνίας, το οποίο ζητά «ανατροπή» της κυβερ-νητικής πολιτικής. Το κείμενο κατέ-θεσε το μέλος του Πολιτικού Συμ-βουλίου του ΠΑΣΟΚ, Θέμης Τζή-μας, εκ μέρους των δέκα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι Δημήτρης Σακελλάρης, Κώστας Μαμέλης και Ρία Μπάφα. Στο κεί-

μενο σημειώνεται ότι «η πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας, η πολιτική των διαδοχικών μνημονί-ων δεν αποτελεί μέρος της λύσης αλλά κομβικό τμήμα του προβλήμα-τος και της κρίσης της χώρας» και πως «τα πρωτοφανή σε όγκο και πάθος εδώ και ένα χρόνο συλλα-λητήρια καταδεικνύουν ότι ο λαός δεν εγκρίνει την κυβερνητική πολι-τική». Οι υπογράφοντες καυτηριά-ζουν το δημοκρατικό έλλειμμα σε επίπεδο κυβέρνησης και κόμμα-τος, και καταλήγουν ότι «η πολιτική αυτή δεν χρειάζεται απλά κάποιες επιμέρους βελτιώσεις. Πρέπει να ανατραπεί άμεσα προς την κατεύ-θυνση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση».

Οι εργασίες του Εθνικού Συμ-βουλίου του ΠΑΣΟΚ ολοκληρώθη-καν με την εκλογή των τριών νέων μελών που συμπλήρωσαν τη σύν-θεση του Πολιτι κού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Μετά από ψηφοφορία εκλέχτηκαν οι Γ. Παναγιωτακόπου-λος, Ν. Σαλαγιάννης και Ασ. Παπα-ηλιού.

Σε λυδία λίθο για τη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται η ενότητα της Αριστεράς. Η συμμαχία εισέρ-χεται πλέον σε περίοδο σοβαρών δο-κιμασιών πολιτικού και στρατηγικού χαρακτήρα, όπου η αναγγελθείσα «αποχώρηση» Αλαβάνου είναι μόνο η αρχή. Την ίδια στιγμή που ο Συνα-σπισμός με διεθνές συνέδριο που δι-οργανώνει στην Αθήνα στο τέλος της εβδομάδας, φιλοδοξεί να ανανεώσει το «οπλοστάσιο» της φιλοευρωπαϊκής στρατηγικής, σε άλλο αμφιθέατρο θα συνεδριάζει το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης με τη στάση απένα-ντι στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις να καταλαμβάνει μια θέση ψηλά στην ατζέντα.

«Δημόσιο χρέος και πολιτικές λι-τότητας στην Ευρώπη», είναι το θέμα του διήμερου Συνεδρίου που διοργα-νώνεται από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ξεκινά την Πέμπτη στην Αθήνα. Όπως είπε ο πρόεδρος τη Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ-

ΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευ-ξη Τύπου που παραχώρησε, «το πρό-βλημα της Αριστεράς είναι ότι προτεί-νει λύσεις σε εθνικό επίπεδο και όχι σε ευρωπαϊκό. Το Συνέδριο έρχεται να καλύψει αυτό το κενό». Σε ερώτη-ση του Πριν κατά πόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση που δρομολογεί αλλαγές στα Συντάγματα των χωρών για να εγγρά-ψει εκεί τα μνημόνια, επιδέχεται πλέ-ον μεταρρυθμίσεων, απάντησε ότι «οι αλλαγές που προτάσσονται είναι συ-ντηρητικές και αντιδραστικές και συ-νιστούν εξέλιξη που επιβεβαιώνει τη βούλησή μας να ανατρέψουμε την κυ-ρίαρχη κατεύθυνση. Τίθεται η βάση για μια Ευρώπη των λαών και των αναγκών τους και η θέση μας αυτή

ισχυροποιείται». Είναι ίσως χαρακτη-ριστικό ότι από τα πάνελ του τριήμε-ρου Συνεδρίου, η μόνη φωνή που έχει αμφισβητήσει τον ευρωπαϊκό προσα-νατολισμό είναι αυτή του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κοινοβουλευτικού εκπρο-σώπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, οι διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσονται με πυρετώ-δεις ρυθμούς. Με συνέντευξή του στο Βήμα της προηγούμενης Κυριακής ο Αλέκος Αλαβάνος έθεσε εαυτόν εκτός ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με μια πα-λιότερη φρασεολογία, ενώ με τα δικά του λόγια απάντησε πως «είμαι ένας μέσα στις χιλιάδες» στην ερώτηση αν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Επιπρόσθε-τα, τόνισε ότι πρότασή του σε ενδεχό-

μενο πρόωρων εκλογών είναι «ενι-αίο μετωπικό ψηφοδέλτιο. Με συμ-μετοχή όλων των δυνάμεων της ριζο-σπαστικής Αριστεράς. Χωρίς καμία εξαίρεση». Άλλωστε, σε ημερίδα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που πραγ-ματοποιήθηκε την Τετάρτη, ο Αλέκος Αλαβάνος τέθηκε για πρώτη φορά ομιλητής και εκπρόσωπος διαφορετι-κού πολιτικού φορέα, παράλληλα με ομιλητή προερχόμενο από το ΣΥΡΙ-ΖΑ (Θ. Δρίτσας). Οι κινήσεις αυτές, όσο κι αν διαμορφώνουν κλίμα ρή-ξης, δεν συνιστούν οριστικές αποφά-σεις διαχωρισμού. Την ερχόμενη Πα-ρασκευή ξεκινά εξάλλου η Πανελλα-δική Σύσκεψη του Μετώπου ΑΑ στο Πάντειο, όπου μεταξύ άλλων θα συζη-τηθεί και η πολιτική του πρόταση. Σε σχετική απόφαση της ΔΕΑ αναφέρε-ται το Μέτωπο απευθύνεται «και μέ-σω του ΣΥΡΙΖΑ προς την ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ και τον κόσμο του ΚΚΕ. Ειδικό βάρος στην ανάπτυξη σχέσεων ΣΥΡΙ-ΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

ΣΥΡΙΖΑ

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ

Ευρω-λίφτινγκ ο ΣυνασπισμόςBήμα αυτοτέλειας του Μετώπου ΑΑ

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

Υποκρισίαγιατορατσισμό

Σ τοπλαίσιοτηςπροσέγγισηςτουποινικούδικαίουτωνκρατώνμε-

λώντηςΕΕκινείταιτονομοσχέδιοτουυπουργείουΔικαιοσύνης«γιατηνκα-ταπολέμησηορισμένωνμορφώνκαιεκδηλώσεωνρατσισμούκαιξενοφο-βίας»πουέχειτεθείσε«δημόσιαδια-βούλευση».Τονομοσχέδιοδενκινείταιστηνκατεύθυνσησεκαμίαπερίπτωσητηςουσιαστικήςκαταπολέμησηςτωνεκδηλώσεωνρατσισμού,σεξισμούκαιξενοφοβίαςκαιαπότηνάλληανοίγειεπικίνδυναμονοπάτιαγιατηδίωξηατό-μωνγιατιςαπόψειςτους,όπωςέγινεστοεξωτερικόμετοναμφιλεγόμενοαναθεωρητήιστορικόΝτ.Ίρβινγκήμεποινικέςδιώξειςαπέναντισεόσουςεί-ναιεπικριτικοίπ.χ.απέναντιστηνπολι-τικήτουΙσραήλήάλλωνχωρώνμετοβολικόμοντέλοτηςταύτισηςτουαντι-σιωνισμούμετοναντισημιτισμό.

Όπωςτονίζεταιμετονομοσχέδιοαξιόποινεςθεωρούνται καιοιρατσι-στικές και ξενοφοβικές εκδηλώσειςπουστρέφονταικατάπραγμάτωνταοποίαχρησιμοποιούνταιαπόθρησκευ-τικέςομάδεςήπρόσωπα.Τηνίδιαστιγ-μήπουοιέλληνεςπολιτικοίέχουνεπι-δοθείσεμιαξενοφοβικήπλειοδοσίαμεαφορμήτηναπεργίατων300μετα-ναστών,μεδηλώσειςαπόκυβερνητι-κάχείληόπως«αυτοίοιάνθρωποιδενέχουνκουλτούρα»,είναιφυσικόότιαυ-τέςοικινήσειςαποτελούναπλώςστά-χτησταμάτιακαι ταυτόχροναανοί-γουντονασκότουΑιόλουγιαπερισ-σότερεςαπαγορεύσειςκαιδιώξεις.

ΔιάλογοςγιατοΣώματουΝΑΡ

Προχωρά μέσα στις οργανώσεις του ΝΑΡ ο διάλογος ενόψει του

Πανελλαδικού Σώματος της οργά-νωσης με θέμα Καπιταλιστική κρί-ση και Αριστερά, που θα διεξαχθεί στις 1-2 Απρίλη στην Αθήνα. Με συ-νεδριάσεις, συσκέψεις και πρώτες εκδηλώσεις ανοίγει ουσιαστικά η διαδικασία για το 3ο Συνέδριο του ΝΑΡ. Για να διευκολυνθεί η συμμε-τοχή μελών και φίλων του ΝΑΡ και άλλων αγωνιστών, έχει δημιουργη-θεί ειδικό ιστολόγιο στο ίντερνετ: http://nar-krisi.blogspot.com/. Επί-σης, η ομάδα ψηφιακής παρέμβα-σης του ΝΑΡ έχει φτιάξει ένα ενδι-αφέρον βίντεο για την καπιταλιστι-κή κρίση.

Η Επιτροπή Προσυνεδριακού Δι-αλόγου, απευθυνόμενη και στο ευ-ρύτερο δυναμικό της αντικαπιταλι-στικής Αριστεράς και της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ, στις μαχόμενες πρωτοπορίες του εργατικού και νεολαιίστικου κι-νήματος, στη ριζοσπαστική διανόη-ση, σημειώνει ότι «περιμένουμε τη συμβολή, τη συμμετοχή στη συζή-τηση, το διάλογο, με άρθρα και γνώ-μες, παρατηρήσεις και κριτικές από τις επόμενες μέρες. Ο διάλογος αυ-τός θα μπορεί να δημοσιευθεί τόσο στο Πριν όσο και σε ειδικό ιστολό-γιο που λειτουργεί. Για δημοσίευση στο Πριν, πρέπει τα σχετικά κείμε-να να μην υπερβαίνουν τις 700 λέ-ξεις, ενώ για το ιστολόγιο τις 3.000 λέξεις. Όλα τα κείμενα πρέπει να αποστέλλονται στο e-mail narnet@narnet.gr».

Το ευρωπαϊκό πρόβλημα οφεί-λεται στο γεγονός ότι κάποιες χώ-ρες δεν ήταν αρκετά αυστηρές στα δημοσιονομικά τους κριτήρια και την οικονομική τους πολιτική, υπο-στήριξε ο πρόεδρος της Ευρωπα-ϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο πλαίσιο της συνόδου του Ευ-ρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ελσίνκι, στο οποίο συμμετείχε και ο Α. Σαμαράς, περιγράφοντας το πολιτικό του πλαίσιο. Σε αυτή την κατεύθυνση συμφώνησαν και οι περισσότεροι ηγέτες των δεξιών κομμάτων της Ευρώπης που μά-λιστα αναφέρθηκαν στην ανάγκη «να υιοθετηθούν αυστηρότεροι κανόνες όσον αφορά στα θεμελι-ώδη δημοσιονομικά μεγέθη κάθε κράτους-μέλους, αλλά και στο εν-

δεχόμενο θέσπισης κυρώσεων».

Ο Α. Σαμαράς στην ευρωπαϊκή του παρουσία προσπά-θησε να υπερασπι-στεί για μια ακόμη φορά τη διαφωνία του με το συγκεκρι-μένο Μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρ-νηση του ΠΑΣΟΚ (χρόνοι αποπληρω-μής, μηδενική ανάπτυξη) τονίζο-ντας την ανάγκη «νέων εναλλα-κτικών προτάσεων». Ο αρχηγός της ΝΔ, συμφωνώντας στην ουσία με τις επίσημες ανακοινώσεις, μί-λησε για μια «κοινή προσπάθεια για αληθινή διέξοδο και αληθι-νή ευρωπαϊκή λύση». Στη συνά-

ντηση που είχε με τον εντολοδόχο πρωθυπουργό της Ιρλανδίας Έντα Κένι, ο μεσσήνι-ος πολιτικός στά-θηκε στην ανάγκη μιας πολιτικής χα-μηλής φορολογίας, (ίδια πολιτική που οδήγησε την Ιρ-λανδία στην ΕΕ), και πάνω απ’όλα

«ανάπτυξης». Ο Α. Σαμαράς είπε ότι και «οι δυο χώρες αντιμετωπί-ζουν από ένα Μνημόνιο, το οποίο δεν λύνει τα προβλήματά τους. Η Ιρλανδία, όμως, έβαλε μπροστά για ανάπτυξη». Η διαφορά με-ταξύ των δύο κομμάτων είναι ότι ο κεντροδεξιός Κένι έβαλε πρώ-

το θέμα της ατζέντας επιθετικά το ζήτημα της αναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου της Ιρλανδίας με το ΔΝΤ, ενώ ο Α. Σαμαράς συνε-χίζει να τονίζει σε κάθε ευκαιρία ότι θα «σεβαστεί την υπογραφή που έβαλε το ΠΑΣΟΚ» μην τολ-μώντας να θέσει καν θέμα νέας συμφωνίας.

Η χρεοκοπία της ρηχής αντι-μνημονιακής ρητορίας της ΝΔ αλ-λά και η διπροσωπία της δεξιάς παράταξης φαίνεται επίσης από το γεγονός ότι έχει αναγορεύσει σε νέο κορυφαίο πολιτικό ζήτημα τον «αποσυντονισμό» της κυβέρ-νησης, όπως φάνηκε και από την εσωκομματική κόντρα Ραγκού-ση και Βενιζέλου για το θέμα της στάσης απέναντι στην απεργία πείνας των μεταναστών.

Σκληρότερο μνημόνιο ζητά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα!nΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ Α. ΣΑΜΑΡΑ

nΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Αγωνιστική κλιμάκωση, καμιά συναίνεση με κυβέρνηση και ΕΕ

Παπαρήγα, Α. Τσίπρας, Γ. Καρατζαφέρης. Βεβαίως, υπάρχει σοβαρότατη ένσταση για την παρουσία των επικεφαλής των κομμά-των της Αριστεράς, σε μια συνάντηση, όπου η μόνη της χρησιμότητα είναι να αναδείξει την προσπάθεια εθνικής συστράτευσης του Γιωργάκη.

Η Αριστερά δεν πρέπει να έχει θέση στο κάδρο, ούτε καν για να διαφωνήσει. Το δικό της πεδίο είναι οι δρόμοι του αγώνα, όπου το αμέσως επόμενο διάστημα και ενόψει της κρίσιμης συνόδου της ΕΕ πρέπει να ξετυλιχθούν σημαντικές αγωνιστικές πρω-τοβουλίες, οι οποίες θα θέσουν στο στό-χαστρό τους τόσο την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, όσο και την ΕΕ. Μια ΕΕ που αποδεικνύε-ται καθαρά ότι όχι μόνο δεν μπορεί να με-ταρρυθμιστεί προς το φιλολαϊκότερο, αλλά γίνεται ολένα πιο αντιδραστική και αντερ-γατική. Ήδη υπάρχει πρόταση της ΑΔΕΔΥ για πανεργατική απεργία πριν τη Σύνοδο, πλαίσιο για απεργία σε δημόσιο και ιδιω-τικό τομέα στις 23 Μάρτη κατέθεσε το ΠΑ-ΜΕ, προτάσεις για απεργία πριν τη Σύνο-δο μπαίνουν από ταξικές δυνάμεις και σε πρωτοβάθμια σωματεία. Βεβαίως, όσο ανα-γκαία είναι μια απεργιακή παρέμβαση με-γάλης κλίμακας πριν τη Σύνοδο, είναι φανε-ρό ότι δεν αρκεί. Απαιτείται η λογική ενός αγώνα διαρκείας (και με απεργιακές μορ-φές) και πολιτικές μορφές πάλης στο δρό-μο και στις πλατείες, στα κέντρα των πόλε-ων, που θα εκφράζουν το αίτημα της ανα-τροπής της κυβέρνησης και της επίθεσης της «χούντας» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Το «όλοι μαζί», η απεργιακή συμπόρευση και η διαμόρφωση μετώπων αγώνα των κλά-δων που βρίσκονται σε κίνηση, μαζί με τη συνάντηση όλων των αντιστάσεων και του κόσμου που παλεύει για την ανατροπή σε μεγάλες λαϊκές καταλήψεις δημόσιων χώ-ρων μπορεί να δώσουν άλλο αέρα στη λαϊ-κή αντεπίθεση.

καλυπτικό παράδειγμα. Ενάμιση χρόνο μετά την εκλογή της, η κυβέρνηση Παπανδρέου πάσχει από πρόωρη γήρανση, μοιάζοντας με τον ίδιο τον πρωθυπουργό: μπέιμπι φέις (και μυαλό), αλλά γερασμένο σκαρί.

Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι αυτή η κυβέρνηση δύσκολα θα αντέξει στις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν τα νέα εφιαλτικά μέτρα, τα οποία πρέπει να

περάσουν μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, μέχρι και το Μάη. Η Σύ-νοδος της ΕΕ στις 24-25 Μάρτη έχει αβέβαιο ακόμα αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα θα σηματοδοτήσει ένα νέο γύρο λεηλασίας των εργαζομένων. Κραδαίνοντας την απειλή της χρε-οκοπίας (στην οποία οδηγεί τους εργαζόμενους και τη χώρα η πολι-τική και τα συμφέροντα του κεφα-λαίου, ελληνικού και ξένου) ετοιμά-ζονται να περάσουν τις νέες απαι-τήσεις του Μνημονίου, τους όρους του δρακόντειου Συμφώνου Ανταγω-νιστικότητας της ΕΕ και το ασφυκτι-κό πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρ-χίας μέχρι το 2015. Ήδη, ο υπουρ-γός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης είπε σε συνέντευξή του στα Νέα την Δευ-

τέρα, ότι πρέπει να περάσει στο ελληνικό σύνταγμα διάταξη για το κρατικό χρέος και το έλλειμμα, υιοθετώντας (μετά την πρωτο-πόρα σε αυτά Ντόρα) τις απαιτήσεις Μέρ-κελ. Παρόλ’ αυτά υπάρχουν ενστάσεις και μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο φωτίζεται και η σημασία των αλλεπάλληλων προσπαθει-ών του ΠΑΣΟΚ για να εξασφαλίσει μια ευ-ρύτερη συναίνεση, μια ευρύτερη βάση στή-ριξης της αντεργατικής λαίλαπας. Στις συνα-ντήσεις με τον Γ. Παπακωνσταντίνου προ-σήλθαν μόνο οι πρόθυμοι παραστάτες του Μνημονίου, ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Αριστερά, Δημοκρατική Συμμαχία. Στις νέες συναντή-σεις, που κάλεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν φύγει για Παρίσι, ανταποκρίθηκαν όλοι οι κοινοβουλευτικοί αρχηγοί: Α. Σαμαράς, Α.

Η δική μας φυγή είναι προς τα μπρος, για μια άλλη Ελ-λάδα και όχι οι εκλογές», τόνισε προχθές ο Γ. Πα-πανδρέου, μιλώντας στο

Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συνεδρίασε στη σκιά της κοινωνικής κα-τακραυγής, αλλά και των αντιθέσεων μέ-σα στο κυβερνητικό σχήμα. Η προσπάθεια του πρωθυπουργού να ανυψώσει το ηθικό των στελεχών του κόμματος του Μνημονί-ου δεν ήταν πολύ αποτελεσματική. Και μό-νο να σκεφτούν ότι όπου εμφανιστούν δέ-χονται αποδοκιμασίες και αναγκάζονται σε αποχώρηση (όπως ο Θ. Πάγκαλος στο Παρί-σι) ή σε έξοδο από την πίσω πόρτα (όπως ο Γ. Παπανδρέου στη Θράκη και ο Λοβέρδος στην Κρήτη), η τάση φυγής αποκτά πιο ρε-αλιστική διάσταση.

Η απόσταση είναι μεγάλη από την «πολε-μική κυβέρνηση» για να περάσουν οι «απελ-πιστικά επώδυνες αποφάσεις», τις οποί-

ες ζητούν θινκ τανκς της κυρίαρχης πολι-τικής. Αντί γι’ αυτό βλέπουν μια κυβέρνη-ση, η οποία αφού πέρασε το Μνημόνιο και εξαιρετικά αντιδραστικές τομές (που έχουν το χαρακτήρα μιας κοινωνικής αντεπανά-στασης), να βουλιάζει στην «επιτυχία» της. Καθώς το πέρασμα αυτών των τομών, γιγα-ντώνει την κοινωνική απονομιμοποίησή της. Έτσι, καθώς η πολιτική του Μνημονίου έχει χρεοκοπήσει και η επίθεση του κεφαλαίου απαιτεί ένα διαρκές κοινωνικό ολοκαύτω-μα των δικαιωμάτων, η κυβέρνηση μοιάζει με ξεκουρδισμένο τηλεκατευθυνόμενο, που πρέπει να ξεπεράσει κρίσιμα εμπόδια. Η κό-ντρα Ραγκούση - Βενιζέλου αποτελεί απο-

� / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΘEMAΚοινή επίθεση του συνασπισμού εξουσίας

n ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Η οξύτητα που έχει πάρει η επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου και ο προκλητικός / κυνικός τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται η στάση της ΕΕ και του ΔΝΤ, έχουν φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα του «ξένου παράγοντα», της θέσης της «χώρας» στο διεθνές σκηνικό μ’ έναν τρόπο συχνά σχηματικό, που αποπροσανατολίζει και –κυρίως– αποδρά από το ταξικό επίδικο της ιστορικών διαστάσεων σύγκρουσης που εξελίσσεται γύρω από την κρίση και την αστική απάντηση σ’ αυτή.Ιδού, λοιπόν, το δίπολο που στήνεται: Από τη μια οι δυνάμεις (από τη Σπίθα ως το μαοϊκό χώρο) που «διαβάζουν» την αντεργατική επιδρομή ως εκδήλωση «εθελοδουλίας» και «υποτέλειας», για να καταλήξουν σ’ ένα αναμάσημα των θεωριών της «εξάρτησης» και σε μια γραμμή νέου ΕΑΜ. Κι από την άλλοι εκείνοι (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) που ...βγάζουν λάδι την ΕΕ, «δείχνοντας» μόνο την κυβέρνηση Παπανδρέου, την τρόικα γενικώς, το ΔΝΤ, κατηγορώντας συλλήβδην και συστηματικά τις αντι-ΕΕ φωνές ως εθνικιστικές και καταλήγοντας σε μια γραμμή διαχείρισης του καπιταλισμού και «επανίδρυσης της ΕΕ». Το ΚΚΕ, που πλέον έχει υποστείλει τη σημαία της εξάρτησης και της υποτέλειας που ανέμιζε δεκαετίες (αλλά τώρα τη θεωρεί αποπροσανατολιστική) και την προπαγάνδα περί μέτρων που εκπορεύονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών, για να μας πει ότι καπιταλισμό είχαμε και πριν και μετά την κρίση, ότι το πρόβλημα κυρίως έχει να κάνει με την κυβέρνηση και το δικομματισμό, κι ότι το κύριο είναι η πάλη για λαϊκή οικονομία - εξουσία (εννοείται, χωρίς επανάσταση) και όχι για αντικαπιταλιστικά αιτήματα του τύπου έξω από την ΕΕ ή διαγραφή του χρέους. Αλλά και τμήματα του αντιεξουσιαστικού χώρου που –παραδόξως– συγκλίνουν με τη λογική του ΚΚΕ, μιλώντας γενικά και αόριστα για τα αφεντικά και το κράτος και προτείνοντας –επίσης γενικά κι αόριστα– την κατάργησή τους.Κοινό χαρακτηριστικό των εν λόγω απόψεων είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται (ηθελημένα ή όχι) πως τα μέτρα που προωθούνται αποτελούν ενιαίο και κοινό τόπο του ελληνικού και του διεθνούς (ευρωπαϊκού και υπερ-ατλαντικού), του χρηματοπιστωτικού και του παραγωγικού κεφαλαίου, των θεσμικών του εκφράσεων (κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ κ.λπ.) και των μηχανισμών χειραγώγησης (ΜΜΕ). Δηλαδή, είναι κοινός τόπος συνολικά του αστικού συνασπισμού εξουσίας, στο πλαίσιο του οποίου βέβαια υπάρχει και «καταμερισμός εργασίας» αλλά και οξύτατη σύγκρουση, οικονομική (για τη μοιρασιά της λείας) και πολιτική (για το ρόλο του κάθε κέντρου). Κατά συνέπεια, τα βέλη του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, είναι υποχρεωτικό να στρέφονται με αντικαπιταλιστικό και διεθνιστικό τρόπο, ενιαία και ταυτόχρονα ενάντια στον αστικό συνασπισμό εξουσίας συνολικά και σε κάθε του κρίκο, συνυπολογίζοντας ασφαλώς και τις συγκρούσεις στο εσωτερικό του.

Οπως συμβαίνει σε κάθε σημαντι-κή κρίση, έτσι και σήμερα το κε-φάλαιο και το πολιτικό σύστη-μα προσπαθούν να την υπερβούν αναδιατάσσοντας ριζικά τόσο

τις σχέσεις κεφαλαίου - εργασίας, όσο και τις σχέσεις κεφαλαίου - κεφαλαίου. Κι αυ-τά τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνικό επί-πεδο.

Το πρώτο, λοιπόν, διακύβευμα της αστι-κής αντι-κρισιακής στρατηγικής περιστρέ-φεται γύρω από το βασικό μηχανισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, από το μη-χανισμό παραγωγής και υπεξαίρεσης υπε-ραξίας, με στόχο να εκτονωθεί η κρίση υπερσυσσώρευσης και να αναστραφεί η τάση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους. Στο μέτωπο αυτό –τα βα-σικό, το θεμελιώδες και γενικά και στη σημερινή κρίση– συγκεντρώνε-ται η κύρια κατεύθυνση των αστι-κών προσπαθειών, είτε πρόκειται για προσπάθειες αναδιαρθρωτικού χαρακτήρα είτε για προσπάθειες άμεσης ή έμμεσης συμπίεσης της αξίας της εργατικής δύναμης. Στο μέτωπο αυτό συνασπίζονται ο Γ. Παπανδρέου και ο Ζ. Τρισέ, ο Ν. Σαρ-κοζί και ο Ντ. Κάμερον, ο Μπ. Ομπάμα και ο Ντ. Στρος Καν, η Α. Μέρκελ και ο κυβερ-νήτης του Γουισκόνσιν.

Ειδικά στην Ελλάδα, σε έναν καπιταλι-στικό κοινωνικοικονομικό σχηματισμό που πλήττεται βίαια από την κρίση, χάνει αντα-γωνιστικούς πόντους και βλέπει τη δυναμι-κή της κεφαλαιακής συσσώρευσης να συρ-ρικνώνεται και τις ελπίδες για ν’ ανέβει σκαλί στο διεθνές κεφαλαιοκρατικό πλέγ-μα να ψαλιδίζονται, η πλευρά αυτή αποκτά

εφιαλτικές διαστάσεις. Μοιάζει με χιονο-στιβάδα, που απογειώνει την ανεργία και ισοπεδώνει τις εργατικές αποδοχές, σπρώ-χνοντάς τες συχνά κάτω κι από το φυσικό-βιολογικό όριο της αξίας της εργατικής δύ-ναμης, μεγιστοποιώντας την υπεραξία που αποσπάται από το κεφάλαιο. Αυτή είναι η ουσία της περιβόητης «εσωτερικής υποτί-μησης» ή «εσωτερικού αποπληθωρισμού» που, μέσω των περικοπών μισθών, συντάξε-ων και κοινωνικών δαπανών, της αύξησης των έμμεσων και άμεσων φόρων και της αύ-ξησης των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, συνθλί-βει κατά 30% και πλέον (κάποιοι κάνουν λόγο για 40-50% στην πλήρη ανάπτυξη των μέτρων) τις εργατικές αποδοχές.

Αδιαμφισβήτητα ωφελημένο απ’ αυτά τα μέτρα είναι το ελληνικό κεφάλαιο. Γι’ αυτό –χωρίς καμιά ταλάντευση ως τώρα– ο ΣΕΒ «εγκρίνει και επαυξάνει» το Μνημόνιο και τις επί τα χείρω επικαιροποιήσεις του. Αν, μάλιστα, κάνουμε ένα φλας μπακ στο χρό-νο, πολύ εύκολα θα βρούμε μια πλειάδα το-ποθετήσεων του ΣΕΒ και των «δεξαμενών σκέψης του», που προτείνουν εδώ και χρό-νια τα περισσότερα από τα μέτρα που τώρα ενσωματώνονται στο Μνημόνιο – και αρ-κετά ακόμη. Μπορεί οι συσχετισμοί να μην επέτρεπαν την επιθετική προώθησή τους –στην έκταση και το βάθος που το κεφά-λαιο επιθυμούσε–, ωστόσο η επιδίωξη ήταν

σαφής και δεδομένη. Έτσι, όταν έσκασε η βόμβα του χρέους, σαν έτοιμο από και-ρό το ελληνικό κεφάλαιο, κινούμενο με το «δόγμα του σοκ», που τόσο εύστοχα περι-γράφει η Ναόμι Κλάιν στο ομότιτλο βιβλίο της, έσπευσε να συμπράξει με την ΕΕ και το ΔΝΤ και να στηρίξει την κυβέρνηση Πα-πανδρέου στην κανιβαλική της επέλαση κα-τά των εργατικών αναγκών. Το γιατί είναι προφανές: Ελπίζει ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα ξαναπάρει μπρος η μηχανή της καπιτα-λιστικής συσσώρευσης και κερδοφορίας, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του ελ-ληνικού κεφαλαίου και θα ισχυροποιηθεί η θέση του στο διεθνές σκηνικό.

Είπαμε, όμως, αυτή είναι η κύρια πλευ-ρά των όπλων που έχει το κεφά-λαιο στη φαρέτρα του για να υπερ-βεί την κρίση. Δεν είναι η μοναδική. Με έναν εξαιρετικά διεισδυτικό και πολύ προφητικό τρόπο, ο Κ. Μαρξ, στον τρίτο τόμο του Κεφαλαίου, πε-ριγράφει και τους άλλους μηχανι-

σμούς που κινητοποιεί για να αντιρροπή-σει την τάση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους και αφορούν το δικό του στρατό-πεδο αλλά και το διεθνές σκηνικό.

Στους μηχανισμούς αυτούς, κομβικό ρό-λο κατέχουν η συγκέντρωση - συγκεντρο-ποίηση του κεφαλαίου (κοινώς η απαξίω-ση των μη κερδοφόρων τμημάτων του κε-φαλαίου, η «δημιουργική καταστροφή» του Σουμπέτερ και η ένταση της μονοπώ-λησης) και οι διάφορες μορφές της καπιτα-λιστικής διεθνοποίησης και ολοκλήρωσης. Κοινό στοιχείο των δύο μηχανισμών είναι η προσπάθεια άντλησης –από τις πιο ισχυ-ρές και δη τις πλέον διεθνοποιημένες μερί-

4 Αδιαμφισβήτητα ωφελημένο από τα αντεργατικά μέτρα είναι το ελληνικό κεφάλαιο

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟΙ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

n ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ

Η Ελλάδα είναι υπό κατοχή; Απαιτείται εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας όλων των Ελλήνων; Ή μήπως, η Ευρωπαϊκή

Ένωση είναι το πλέον ευνοϊκό πεδίο για να βγει η χώρα από την κρίση και για όλα φταίει αποκλειστικά η ελληνική

κυβέρνηση; Ποια είναι σήμερα η αντικαπιταλιστική αριστερή τοποθέτηση, σε μια εποχή που οξύνονται και η ενιαία επίθεση

του κεφαλαίου στην εργασία (βασική πλευρά) και οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί (δευτερεύουσα πλευρά);

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / �

ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕn ΟΞΥΝΣΗ ΕΝΔΟΑΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ

Η καπιταλιστική διεθνοποίηση και ειδικά η κα-πιταλιστική ολοκλήρωση τύπου ΕΕ είναι ένας ακόμη δρόμος που αξιοποιεί το κεφάλαιο για να υπερβεί την κρίση, αντλώντας πρόσθετο κέρδος. Η ΕΕ από τη φύση της και όχι λόγω της «στρεβλής οικοδόμησής» της ή της κυρι-αρχίας των αγορών και του νεοφιλελευθερι-σμού λειτουργεί υπέρ της άντλησης υπερκέρ-δους από το πολυεθνικό κεφάλαιο πολλαπλά. Διαμορφώνοντας ένα λίγο πολύ ενιαίο οικονο-μικό πλαίσιο, ευνοεί τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, την κατάκτηση θέσεων από τις πολυεθνικές, την εκκαθάριση του πεδίου από τους πιο αδύναμους ανταγωνιστές τους (διά μέσου της συντριβής ή της εξαγοράς), την εξαγωγική πανκυριαρχία τους. Ευνοεί, με άλ-λα λόγια, όχι τη σύγκλιση, όπως βαυκαλίζονται οι ευρωλάγνοι κάθε απόχρωσης –αλλά την ανι-σόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη– μια τάση που με ιδιαίτερη ενάργεια ανέδειξε ο Λένιν σε αρκετά έργα του και ιδίως στον Ιμπε-ριαλισμό. Εκδήλωση αυτής της τάσης είναι το γεγονός ότι η κερδοφορία των γερμανικών πο-λυεθνικών και τα εμπορικά πλεονάσματα του γερμανικού καπιταλισμού ισοδυναμούν περί-που με τα ελλείμματα και τα χρέη των λεγό-μενων PIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία).

Η παράμετρος αυτή παροξύνεται στις συν-θήκες της κρίσης και στο πλαίσιο της αναδυό-μενης αστικής στρατηγικής για την υπέρβασή της. Το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας (στην καθαρά «γερμανική» ή σε μια πιο λάιτ εκδο-χή) αποτυπώνει ακριβώς αυτή την τάση. Κα-θώς, το νέο τοπίο που θα διαμορφώσει, ενο-ποιώντας περαιτέρω τους κανόνες λειτουργί-ας των ευρωπαϊκών οικονομιών, θα εντείνει την άντληση πρόσθετου κέρδους από τις ισχυ-ρότερες ευρωπαϊκές πολυεθνικές (του παρα-γωγικού ή χρηματοπιστωτικού τομέα) και την ανισομετρία. Κι αυτό γιατί, η αγριότητα της κρίσης θα κάνει ακόμη πιο άγριο τον ανταγω-νισμό για τη μοιρασιά της υπεραξίας και τη δι-άθεση των εμπορευμάτων, ακόμη πιο σαρω-τική την προσπάθεια ενίσχυσης των κερδών διά μέσου των οικονομιών κλίμακας (κοινώς, διά μέσου των εξαγορών ή συγχωνεύσεων) και ακόμη πιο φειδωλό το δυτικοευρωπαϊκό κε-φάλαιο στη διάθεση κονδυλίων τύπου ΕΣΠΑ, αγροτικών επιδοτήσεων κ.λπ.

Πώς πρέπει να απαντήσει το εργατικό κί-νημα και η Αριστερά σε αυτή την κατάσταση; Ανάγοντας σε κύρια τη δευτερεύουσα πλευρά του χαρακτήρα της ΕΕ (ανισομετρία) και της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, και μιλώ-ντας στο όνομα της «χώρας» και όχι στο όνομα του κόσμου της εργασίας και του «έθνους των εργαζομένων»; Υποβαθμίζοντας την αντιπαρά-θεση στην ΕΕ ή υιοθετώντας έναν τύπο αντι-παράθεσης, που μένει στα «ρηχά» και συκο-φαντεί κάθε γραμμή σύγκρουσης με την ΕΕ ως εθνικιστική και ευάλωτη στη χειραγώγηση από αστικές δυνάμεις –που είναι;– που αντιπαρα-τίθενται στην ΕΕ; Ή με τη λογική του ΚΚΕ που αντιμάχεται την ΕΕ, όμως υποβαθμίζει τις ενα-ντίον της αιχμές και το αίτημα της αποδέσμευ-σης με πρόσχημα τη συνολική αντίθεση στα μονοπώλια και την αντίθεση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (που ασφαλώς πρέπει να υπάρ-χουν καθοριστικά); Το ΚΚΕ συνδέει την έξο-δο από την ΕΕ με την ακαθόριστη «λαϊκή εξου-σία - οικονομία» και όχι με την πορεία της αντι-καπιταλιστικής επανάστασης, και ακροβατεί, ανάλογα με τις σκοπιμότητες του ενδοαριστε-ρού εμφύλιου που έχει κηρύξει, ανάμεσα στο γραμμή της «αντίστασης στο διευθυντήριο της ΕΕ» και στη γραμμή που χαρακτηρίζει ως λά-θος τα περί «κατοχής» και «υποτέλειας».

Η μόνη γραμμή που μπορεί να απαντήσει στη νέα κατάσταση είναι η γραμμή της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, της αντικαπιταλιστι-κής αποδέσμευσης από διεθνιστική κομμου-νιστική σκοπιά, ως κρίκου προσέγγισης στην επανάσταση ή ως ένα από τα κομβικά ζητή-ματα που θα λύσει η επανάσταση. Ως εθνική συμβολή στο διεθνικό στόχο της διάλυσης της ΕΕ, της κατάργησης των καπιταλιστικών ολο-κληρώσεων και των διεθνικών αστικών πλαισί-ων, της εργατικής διεθνοποίησης στην Ευρώ-πη και όλο τον κόσμο.

Αντικαπιταλιστική απάντησηn ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΨΕΙ ΤΟΣΟ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΕΘΝΙΚΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Για τον ίδιο τον εργάτη αποτε-λεί μιαν υπόθεση δευτερεύου-σας σημασίας αν η υπεραξία αυτή, που είναι το αποτέλεσμα της υπερεργασίας ή της απλή-

ρωτης δουλειάς του, τσεπώνεται ολόκληρη από τον κεφαλαιοκράτη βιομήχανο ή αν ο τελευταίος είναι υποχρεωμένος να πληρώ-νει κομμάτια απ’ αυτή την υπεραξία σε τρί-τα πρόσωπα με την ονομασία της γαιοπρο-σόδου και του τόκου».

Η θέση αυτή του Κ. Μαρξ, διατυπωμέ-νη στο έργο Μισθός, τιμή και κέρδος, δεν μπορεί παρά να είναι ο οδηγός του σύγχρο-νου εργατικού κι επαναστατικού κινήμα-τος. Μαζί της φαίνεται να… συμφωνεί και ο πρωθυπουργός, που –διερμηνεύοντας τις επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου κυρί-ως σε σχέση με το μέλλον του ελληνικού κα-πιταλισμού– δήλωνε πριν μερικές εβδομά-

δες πως «ακόμη κι αν δεν υπήρχαν το χρέ-ος και το Μνημόνιο, θα έπρεπε να προω-θήσουμε τα μέτρα αυτά, ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και να ατενίσουμε με ελπίδα το μέλλον ως χώρα».

Αλίμονο, συνεπώς, αν το εργατικό κίνη-μα και η Αριστερά διαλέξουν ή ξεχάσουν αντιπάλους από την ιερή συμμαχία της που προωθεί τον ορυμαγδό των μέτρων. Αλίμο-νο αν οι δευτερεύουσας σημασίες συγκρού-σεις στο αστικό στρατόπεδο και στο πολιτι-κό του σύστημα –και θα έχουμε τέτοιες συ-γκρούσεις, θα είναι πολλές και σκληρές, θα κοντράρουν ενδεχομένως πλευρές της πο-ρείας στην ΕΕ και θα πρέπει το εργατικό κίνημα και η Αριστερά να τις παίρνει υπό-ψη, με ταξικό και διεθνιστικό κριτήριο– εν-νοείται μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι μπρο-στά μας δεν βρίσκεται μια νέα περίοδος «υποτέλειας», «κατοχής» και «ξεπουλήμα-

τος της εθνικής κυριαρχίας και των αση-μικών της χώρας» στους Γερμανούς, αλλά μια περίοδος άγριας εκμετάλλευσης, έντα-σης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού και της ανισομετρίας τόσο σε κάθε εθνικό καπιταλισμό όσο και στην ΕΕ συνολικά, απροκάλυπτης ενίσχυσης του αντιδραστι-κού - ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ. Κι αυτό δεν απαντιέται ούτε από εθνικιστι-κές ή εθνικοαπελευθερωτικές θέσεις, ούτε με ένα γενικόλογο αντικαπιταλισμό, ούτε –πολύ περισσότερο– με έναν αναιμικό ή ανύ-παρκτο αντιΕΕ προσανατολισμό. Απαντιέ-ται με μια πολιτική ταυτότητα, γραμμή και πρακτική συνάμα διεθνιστική, ταξική και βαθιά αντικαπιταλιστική. Με μια γραμμή που θα κρίνεται στις καθημερινές αναμε-τρήσεις και στην ενιαία αντιπαράθεση προς όλους τους πυλώνες της νέας αστικής σταυ-ροφορίας.

δες του κεφαλαίου– ενός πρόσθετου κέρ-δους, ενός υπερκέρδους, το οποίο, προφα-νώς, δεν προκύπτει από το πουθενά. Προ-κύπτει από μια ανισόμετρη μοιρασιά της υπεραξίας που έχει αντληθεί από το κεφά-λαιο συνολικά, μια μοιρασιά η οποία γίνε-ται με βάση το συσχετισμό δύναμης και το δίκαιο του ισχυρότερου και μεταφέρει στο ισχυρότερο τμήμα του κεφαλαίου μέρος της υπεραξίας που υπεξαιρέθηκε από άλλους καπιταλιστές ή σε άλλους καπιταλιστικούς σχηματισμούς. Τις βλέπουμε αυτές τις δύο τάσεις ολοκάθαρα μπροστά μας και στην παρούσα κρίση.

Βλέπουμε, κατ’ αρχήν την τάση για συγκέντρωση και συ-γκεντροποίηση του κεφαλαίου και την αναδιάταξη στις ηγετι-κές μερίδες και την πυραμίδα του συνολικά. Έτσι, τις πρώτες 45 ημέρες του 2011, οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις σε πλανητι-κό επίπεδο ήταν αυξημένες κα-τά 25% σε σχέση με την αντί-στοιχη περσινή περίοδο, ενώ η αξία των συμφωνιών στις οποί-ες εμπλέκονται αμερικανικές εταιρείες είναι υπερδιπλάσια σε σχέση με πέρσι.

Αρκετά στοιχεία της τάσης αυτής αναφέρονται στο Κείμε-νο Εργασίας του ΝΑΡ για την καπιταλιστική κρίση, το οποίο αποτελεί βάση συζήτησης για το Πανελλαδικό Σώμα των αρ-χών Απριλίου. Δυο μόνο πτυχές θα αναφερθούν εδώ. Η πρώτη αφορά το ρόλο του χρηματοπιστωτικού συ-στήματος που, παρότι αποτέλεσε τον άμε-σο πυροδότη της παρούσας κρίσης, φαίνε-ται να ισχυροποιείται περαιτέρω, αποσπώ-ντας για λογαριασμό του ένα όλο και αυ-ξανόμενο τμήμα της υπεραξίας που παρά-γεται στην καπιταλιστική παραγωγή (δη-λαδή, από άλλα τμήματα του κεφαλαίου). Η δεύτερη αφορά τη γοργά εξελισσόμενη στην Ελλάδα συντριβή των μικρομεσαίων στρωμάτων –παραδοσιακών, αλλά και νέ-ων– ή και τμημάτων της μικρής και μεσαί-ας αστικής τάξης. Εννοείται, βέβαια, ότι ο ανεμοστρόβιλος αυτός θα σαρώσει και με-γάλες –ενδεχομένως και ηγετικές– μερίδες

του ελληνικού κεφαλαίου, οι οποίες δεν θα αντέξουν στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλ-λον που θα διαμορφωθεί στην ΕΕ (πράγ-μα όχι περίεργο ή στενά ελληνικό, αν θυμη-θούμε, για παράδειγμα, ότι η Ένρον ή η Λί-μαν Μπράδερς ήταν κολοσσοί κι όχι δευτε-ροκλασάτα ονόματα, κι ότι κολοσσοί για τα ελληνικά δεδομένα ήταν και οι προβλημα-τικές της δεκαετίας του ’80). Ας θυμηθούμε εδώ τα λόγια του Κ. Μαρξ: «Η μονοπωλι-ακή τιμή ορισμένων εμπορευμάτων απλώς μεταφέρει ένα μέρος από το κέρδος των άλ-

λων παραγωγών στα εμπορεύματα που που-λιούνται σε μονοπωλιακή τιμή». Αλλά και τη διαπίστωση του Λένιν: «Δεν έχουμε πια μπροστά μας την πάλη του συναγωνισμού των μικρών και των μεγάλων, των τεχνικά καθυστερημένων και των τεχνικά προοδευ-μένων επιχειρήσεων. Έχουμε μπροστά μας το πνίξιμο από τους μονοπωλητές εκείνων που δεν υποτάσσονται στα μονοπώλια, στο ζυγό τους, στην αυθαιρεσία τους».

Αν, όμως, αυτή η πλευρά ουδόλως αμ-φισβητείται από τις δυνάμεις που αναφέ-ρονται στην Αριστερά και στο μαρξισμό, η άλλη –αυτή, δηλαδή, που σχετίζεται με το πώς αξιοποιούνται οι διεθνείς καπιτα-

λιστικές σχέσεις για την άντληση υπερκέρ-δους από τις ηγεμονικές μερίδες του κεφα-λαίου– προκαλεί πλήθος αντιπαραθέσεων. Πριν προβούμε σε αξιολογικές κρίσεις, οφείλουμε να δούμε μέσα από ποιους δρό-μους λειτουργεί αυτή η πλευρά.

Ένας πρώτος δρόμος είναι ο μηχανισμός του χρέους. Ένας μηχανισμός γνωστός από τη δεκαετία του 1980 στις χώρες της Λατινι-κής Αμερικής, που σήμερα όμως παροξύνε-ται, καθώς υπερχρεωμένες και μάλιστα σε βαθμό ανώτερο από την Ελλάδα (αν ληφθεί

υπόψη το συνολικό χρέος, δημό-σιο και ιδιωτικό) είναι οι περισ-σότερες χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού, δεν υπάρχει ορατή διέξοδος από αυτή την κατάστα-ση και πλέον δανειστές δεν είναι κάποιες άλλες χώρες που σταθμί-ζουν και γεωπολιτικά δεδομένα, αλλά άγρια κερδοσκοπικά κεφά-λαια του χρηματοπιστωτικού το-μέα που θυσιάζουν τα πάντα στο γρήγορο και μέγιστο κέρδος. Στις συνθήκες αυτές, η εξυπηρέτηση του χρέους αναδεικνύεται σε μη-χανισμό αναδιανομής της παρα-γόμενης σε μια χώρα υπεραξί-ας υπέρ των κεφαλαίων - πιστω-τών της και εις βάρος του εγχώρι-ου κεφαλαίου της, δηλαδή σε μη-χανισμό έμμεσης, διεθνικής εκμε-τάλλευσης και άντλησης υπερκέρ-δους από τα κεφάλαια που δάνει-σαν τη χώρα - οφειλέτη.

Γύρω από το ζήτημα αυτό, όπως είναι φυσικό, διεξάγεται

σκληρότατη ενδοκαπιταλιστική διαπάλη. Με τα κεφάλαια - πιστωτές του ελληνικού καπιταλισμού –διά μέσου του Σπίγκελ– να βγάζουν «στη σέντρα» το ελληνικό κεφά-λαιο για τα 600 δισ. που έχει αποθησαυρί-σει στις ελβετικές τράπεζες (διεκδικώντας, στην ουσία, τμήμα της υπεραξίας αυτής). Αλλά και τμήματα του ελληνικού κεφαλαί-ου να αρχίζουν να «γκρινιάζουν» – προς θεού, όχι για να αμφισβητήσουν τη βασική, άγρια εκμεταλλευτική πλευρά του Μνημο-νίου, αλλά για να διεκδικήσουν για λογα-ριασμό τους κάποια περισσότερα λάφυρα από τη αυξημένη μάζα της υπεραξίας που υπεξαιρείται από τους μισθωτούς.

� / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Η εκδίωξη του Θόδωρου Πάγκαλου από εκδήλωση αφιερωμένη στον Κώ-στα Γαβρά το Σάββατο 26 Φλεβάρη στο Παρίσι, ήταν, κατά γενική ομολογία, μία από τις πιο επιτυχημένες παρεμβάσεις που έχει κάνει η Πρωτοβουλία Ελλήνων Εργαζομένων και Φοιτητών στο Παρίσι. Μαζί με τη νεοσύστατη Πρωτοβουλία Αλ-ληλεγγύης στους 300 μετανάστες - απερ-γούς πείνας, μετά από άλλες κινητοποιή-σεις στήριξης στους μετανάστες, αποφα-σίσαμε την παράσταση στη συγκεκριμέ-νη εκδήλωση, ώστε να παρέμβουμε και να θέσουμε το ζήτημα. Κατέληξε να είναι μια από τις πιο επιτυχημένες μας πρω-τοβουλίες, όχι μόνο επειδή κατορθώσα-

με, με εντυπωσιακή νομιμοποίη-ση από τους παρευρισκόμε-

νους, να εκδιώξουμε τον Θ. Πάγκαλο από την

αίθουσα, αλλά γιατί αναδείχτηκαν, τό-σο από την πλευ-ρά του κινήμα-τος, όσο και από αυτήν του πολιτι-κού συστήματος, με τον πιο γλαφυ-

ρό τρόπο, οι κυρί-αρχες αντιθέσεις

που διαπερνούν αυτή τη στιγμή την ελληνική

κοινωνία. Από τη μια πλευρά, η δημο-

κρατία του κινήματος, οι πρωτοβουλίες βάσης, τα πολιτικά αντανακλαστικά μιας νεολαίας που έχει συγκροτηθεί στους δρόμους όλα τα τελευταία χρόνια. Οι με-τανάστες απεργοί πείνας, οι εκατοντάδες χιλιάδες που απεργούν και κατεβαίνουν στους δρόμους, η συσσωρευμένη κοινωνι-κή οργή (που εκφράζεται όλο και πιο γλα-φυρά καθημερινά), η άρνηση στους κοι-νωνικούς διαχωρισμούς που η κυβέρνη-ση προσπαθεί να επιβάλει για να διασπά-σει τα αγωνιζόμενα στρώματα. Από την άλλη πλευρά, η αλαζονεία και ο «πολιτι-σμός» των εντολών ακύρωσης της εκδή-λωσης, ως άλλος Καίσαρας, η κατασυκο-

φάντηση κινημάτων και αγωνιστών (όπως φαίνεται και στη γελοία, αλλά και πανικό-βλητη ανακοίνωση του ίδιου του Θ. Πά-γκαλου για το περιστατικό), τα μνημόνια και τα αντεργατικά - αντικοινωνικά μέ-τρα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, οι ιδι-ωτικοποιήσεις και το ξήλωμα κοινωνι-κών παροχών. Η επίθεση στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, οι φράχτες στον Έβρο, οι κρατικές δολοφονίες. Και η επι-στράτευση των μπράβων και της καταστο-λής ως το μόνο μέσο απάντησης στην κοι-νωνική αγανάκτηση.

Και μετά μας μιλούν για δημοκρατία και διάλογο. Διάλογο με τα ΜΑΤ που επι-στρατεύουν για να διαλύσουν μεγαλειώ-δεις συγκεντρώσεις, με τις μηχανοκίνητες ομάδες ΔΙΑΣ που ποδοπατούν διαδηλω-τές, διάλογο με το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Να κάτσουν στο «ίδιο τραπέζι» οι «μα-ζί τα φάγαμε» με αυτούς που χρόνια τώ-ρα τα πληρώνουν. Η ενσάρκωση της ηθι-κής και πολιτικής αποσύνθεσης της ελλη-νικής πολιτικής σκηνής, μαζί με τα αγωνι-ζόμενα κομμάτια της ελληνικής κοινωνί-ας. Αυτοί που αξιοποιούν όλους τους μη-χανισμούς του κράτους, συμπεριλαμβανο-μένων και των καθεστωτικών ΜΜΕ για να επιτίθενται, να διαστρεβλώνουν και να τρομοκρατούν, με αυτούς που με μια νέα περηφάνια και αξιοπρέπεια πιστεύ-ουν όλο και πιο πολύ στις δυνάμεις τους και αντιστέκονται, κατεβαίνουν στο δρό-μο, διεκδικούν.

Ο κατατρεγμός ενός πολιτικού - σύμ-βολο του πολιτικού συστήματος και ταυ-τόχρονα αντιπροέδρου της σημερινής κυ-βέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ήταν ένα ελάχιστο δείγμα στήριξης των κινητοποιήσεων που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα. Είμαστε με τους απεργούς, με τους μετανάστες, με τους αγωνιστές της Κερατέας, με το νεο-λαιίστικο και το εργατικό κίνημα. Η κα-τακραυγή των πολιτικών των δύο κομμά-των εξουσίας, που όλο και πληθαίνουν σε Ελλάδα και Ευρώπη, εκφράζουν τη βα-θιά απονομιμοποίηση του πολιτικού συ-στήματος και των εκφραστών του, έχουν

χαρακτηριστικά κοινωνικού φαινομένου, καταδεικνύουν την κοινωνική οργή που συσσωρεύεται. Για την πλειοψηφία της κοινωνίας ένα μεγάλο κομμάτι του πολι-τικού προσωπικού απλώς δεν είναι απο-δεκτοί ως δημόσια πρόσωπα.

Ιδιαίτερα ο Θ. Πάγκαλος δεν σηματο-δοτεί μια ακραία φωνή, μια κακοήθη από-φυση στο σώμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά την κρυφή αλήθεια του, ο Θ. Πάγκαλος είναι το ΠΑΣΟΚ. Αλαζονικό προς τα εκμεταλ-λευόμενα στρώματα, ανελαστικό σε κάθε διεκδίκηση, αμείλικτο με την Αριστερά, το «αυτοκρατορικό ΠΑΣΟΚ», και ταυτό-χρονα πλήρως υποταγμένο στα οικονομι-κά και πολιτικά συμφέροντα, εγχώρια και διεθνή. Ο Θ. Πάγκαλος συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά του κράτους που αναδύ-εται μέσα από την κρίση, και ακριβώς γι αυτό η ίδια η κοινωνία δεν τον ανέχεται. Οι αιτιάσεις περί οργανωμένου σχεδίου αποτελούν απλώς φαντασιακό κατασκεύ-ασμα και δείκτη πολιτικής αναλγησίας.

Αλλά αυτή η οργή δεν θα μείνει ως εκεί, αντίθετα παίρνει σάρκα και οστά στον καθημερινό αγώνα, στις απεργίες που όλο και μαζικοποιούνται, στο δρόμο. Και το ξέρουν, γι’ αυτό στέκουν πια φο-βισμένοι μπροστά στο κύμα αποδοκιμασί-ας και απειθαρχίας, χάνοντας διαρκώς τις ιδεολογικές τους άμυνες και τις κοινωνι-κές τους συμμαχίες.

Θα φύγουν ή με τα ελικόπτερα ή με τις πέτρες. Το «δεν πάει άλλο» θα γίνει «θα πάει αλλιώς». Γιατί αυτός είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για τα εκμε-ταλλευόμενα στρώματα. Και εδώ η Αρι-στερά πρέπει να αντιληφθεί την κρίσιμη πολιτική περίοδο που διανύουμε, να ανα-διαταχτεί, και να παλέψει μια εναλλακτι-κή, αντικαπιταλιστική πολιτική πρόταση. Άλλωστε, όπως κατέληγε το κείμενο της πρωτοβουλίας, όσα έγιναν στο Παρίσι, όπως και όσα έγιναν στο Βερολίνο και θα γίνουν αύριο στην πλατεία Συντάγματος είναι απλώς η δυναμική εισβολή του λα-ού στο προσκήνιο της ιστορίας προκειμέ-νου να κατακτήσει το δικαίωμά του στην αξιοπρέπεια και τη ζωή.

Κάτω από καθεστώς αφόρητης πίεσης και με συνοπτικές διαδικασίες Πήγασος και ΔΟΛ εφαρμόζουν το σχέδιο περικοπών στις εφημερίδες τους. Στο Goal News την περα-σμένη εβδομάδα, ύστερα από «τελεσίγραφο» της διεύθυνσης της εφημερίδας, πως όποιος δεν αποδεχθεί τη ρύθμιση φεύγει, η πλειονό-τητα των εργαζομένων αποδέχθηκε τη μείω-ση της κυριακάτικης αποζημίωσης στο 0,75% και του ορισμού του ρεπό, με αποτέλεσμα την περικοπή της αμοιβής. Αμέσως μετά την επό-μενη μέρα ακολούθησε η ίδια πρόταση προς τους εργαζόμενους της Εξέδρας.

Η ΕΣΗΕΑ για μια ακόμη φορά, όπως

και στην περίπτωση του Σκάι, δεν άρθρωσε λέξη και έτσι οι εκδότες χωρίς αντίπαλο προ-χωρούν στην εφαρμογή του δικού τους Μνη-μονίου, στο οποίο ένας από τους όρους ήταν και η περικοπή στα κυριακάτικα. Θυμίζουμε πως το σχέδιο Μπόμπολα περιλαμβάνει την ενοποίηση των αθλητικών τμημάτων του Έθνους, του Goal News και του Σέντρα, με στόχο τη δημιουργία newsroom, την ίδια ώρα που το ίδιο πλάνο υλοποιείται με αργές δια-δικασίες και στο ΔΟΛ, με τη λειτουργία του ηλεκτρονικού Βήματος.

Παράλληλα, στη Θεσσαλονίκη η ΕΣΗΕ-ΜΘ αποδέχθηκε την πρόταση για οριζόντια μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κα-τά 15% στον Αγγελιοφόρο, ενώ την ίδια ώρα τα περισσότερα Μέσα έχουν κάνει περικοπές της τάξης του 20%.

Άγριες απομακρύνσεις έγιναν και στον Αθήνα 9,84. Ο δημοτικός σταθμός έκοψε πε-ρίπου 100 εργαζόμενους, βγάζοντας στη σέ-ντρα προβεβλημένους δημοσιογράφους για τους οποίους ελάχιστοι θα μπορούσαν να δι-αμαρτυρηθούν για το κόψιμο τους, εκθέτο-ντας παράλληλα τα τραγικά οικονομικά στοι-χεία της σταθμού. Εκτός όμως από τους «4

που κρέμασαν στα μανταλάκια» έφυγαν άλ-λοι 90, εκ των οποίων ορισμένων εξ αυτών πραγματικά δούλευαν. Παρέμειναν για άλ-λους 3 μήνες άλλοι 90, των οποίων η τύχη θα κριθεί το καλοκαίρι.

Η ΠΟΕΣΥ εκτιμά πως βρισκόμαστε στην περίοδο εφαρμογής του 4ου μνημονίου των ιδιοκτητών. Το 1ο μνημόνιο «ξεκίνησε το 2010 με ομαδικές απολύσεις, “οικειοθελείς” αποχωρήσεις, μειώσεις μισθών και εντατικο-ποίηση της εργασίας» και με απώλειες 20% για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχος στα δημόσια Μέσα.

Το 2ο μνημόνιο εφαρμόσθηκε με τις ατομικές συμβάσεις εργασίας στο Σκάι, που λειτούργησε ως «λαγός» για να ακολουθή-σουν οι προτάσεις των εργοδοτών για μειώ-σεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα και ανατρο-πές θεσμικών δικαιωμάτων όπως η περικοπή 25% της αποζημίωσης κατά τη συνταξιοδό-τηση. Το 3ο μνημόνιο εφαρμόζεται τώρα στη Θεσσαλονίκη, ενώ «την ίδια στιγμή η κυβερ-νητική πολιτική δημιουργεί νέες μεγάλες απειλές στο ασφαλιστικό, με αιχμή τις επι-κουρικές συντάξεις, τον κλάδο υγείας και πε-ρίθαλψης».

AΠO

σπόντα••• Με πρώτο επεισόδιο αυτό μεταξύ Βενιζέλου - Ραγκούση, σαν να ξεκίνησε μια μάχη επιγόνων στο ΠΑΣΟΚ, που ξεσπά με φόντο τη γενικότερη αδυναμία διαχείρισης της κρίσης χρέους από την κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου • Οι πιο αισιόδοξοι διατείνονται ότι ο Γ. Παπανδρέου θα καταφέρει να αποσπάσει από την Α. Μέρκελ την επιμήκυνση του χρέους, μαζί με κάποια μείωση του επιτοκίου δανεισμού και επίσης με δυνατότητα επαναγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά • Σαν να λέμε, ένα σενάριο ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του χρέους, με έμμεσο «κούρεμα», και φυσικά με στήριξη από την ΕΚΤ • Αυτό θα του επιτρέψει να κερδίσει πολύτιμο χρόνο και να πάει αργότερα σε εκλογές, με καλύτερους όρους, και να μην υποχρεωθεί τώρα σε μια συγκυβέρνηση με τον Α. Σαμαρά • Λέγεται, πάντως, ότι ο Α. Σαμαράς πιέζεται πολύ να είναι ανοιχτός σε ένα ακραία δραματικό ενδεχόμενο, αν χρειαστεί ως ύστατη λύση η συγκυβέρνηση, και ότι ο ίδιος δεν θα είχε αντίρρηση, αλλά με τον όρο να μείνουν έξω από τη συγκυβέρνηση η Ντόρα και ο Γ. Καρατζαφέρης, προφανώς για ευνόητους λόγους...••• Φυσικά, το θέμα των εκλογών απασχολεί τους περισσότερους, ούτως η άλλως, αφού όπως και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου παραδέχτηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, «ο δρόμος μας θα είναι μακρύς και δύσκολος» • Όμως οι πρόωρες εκλογές δεν παύουν να είναι «δίκοπο μαχαίρι» και κυρίως απαιτούν να υπάρξει μια μείζονα κορύφωση του... πολιτικού δράματος και η κατάλληλη δραματοποίηση του λεγόμενου διακυβεύματος, αλλά αυτό απαιτεί ένα χρόνο ωρίμανσης • Διότι ο κόσμος, αυτή τη φορά δεν «θα μασήσει» το δίλημμα • Ίσως ο Ιούνιος να ήταν πιο κατάλληλος, αν φυσικά το επιτρέψουν οι υπόλοιπες εξελίξεις...••• Το ’πιασε και η Αλέκα το μήνυμα, και το πιπίλιζε σαν καραμέλα, τις προάλλες στο δελτίο του Μέγκα• «Τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού εξαντλούνται...», και δώστου ξανά «Μα κύριε Πρετεντέρη, σας είπα ότι τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού εξαντλούνται...» • Αλλά, παρακάτω ουδέν! • Σου λέει, ας τον, ο καπιταλισμός θα εξαντληθεί από μόνος του, είναι ...νομοτέλεια αυτό, ας μην εξαντληθούμε από τώρα και εμείς σε άσκοπες περιπέτειες με την Αριστερά...

ΔIA-

λογος

Αφιλόξενο και το Παρίσι για τους Πάγκαλουςn ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΪΤΑΝΟΥ

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

και μετά. Στο προεδρείο του πρόσφατου 3ου συνεδρίου της κυβερνητικής παρά-ταξης στην πρωτοβάθμια φιγουράρισαν ο διευθυντής εκπαίδευσης της Β’ Αθή-νας, ο περιφερειάρχης Κρήτης και ο δι-ευθυντής της Α’ Αθήνας, αποδεικνύο-ντας έτσι τον... αγωνιστικό προσανα-τολισμό του συνεδρίου. Η «αδέσμευτη ΠΑΣΚ» υποτίθεται ότι συνεδρίασε για να οργανώσει την πάλη (sic) ενάντια στα

οι διαφορετικές απόψεις με την ταύτι-ση του συμφωνούντος ή διαφωνούντος, ανάλογα με την περίπτωση, με τον τα-ξικό εχθρό. Αυτού του τύπου η διαπά-λη δεν βγάζει πουθενά, μπορεί να οδη-γήσει σε φοβερή αδικία, συγκαλύπτει το πολιτικό περιεχόμενο των διαφορε-τικών απόψεων». Τάδε έφη Αλέκα Πα-παρήγα, στην ομιλία της για την επέτειο της ΕΠΟΝ, κατά την οποία αναφέρθηκε

αθεσιμότητα κατηγορούμενοι για «κλο-πή απομιμητικών προϊόντων». Αφού σταμάτησαν για έλεγχο δύο πακιστα-νούς μικροπωλητές, τους κατάσχεσαν την πραμάτεια τους και κράτησαν έναν σάκο γεμάτο ζευγάρια παπουτσιών. Πα-ρόμοια κατορθώματα πραγματοποίησαν κι άλλα δύο «όργανα», που έκλεψαν τα προϊόντα από άλλους μετανάστες. Αυτές είναι οι... ηθικές αξίες και τα οράματα των ένστολων τοποτηρητών της τάξης και του νόμου;

«Πάμε στοίχημα» στα σίγουρα;

«Πάμε στοίχημα» ότι παρά-γοντες του ποδοσφαίρου, διαι-τητές, προπονητές, ποδοσφαι-ριστές, επιχειρηματίες, δημο-σιογράφοι και άνθρωποι της νύχτας έχουν κονομήσει αμύ-θητα κέρδη από το γνωστό «τυ-χερό» παίγνιο; Έτσι δείχνουν να έχουν τα πράγματα μετά την αποκάλυψη από τη Λ. Κανέλλη λίστας 1.200 ατόμων, που έχουν κερδίσει υπέρογκα ποσά στο «Πάμε στοίχημα». Ακόμα και στέλεχος της Θύρας 7 φέρεται ότι έχει κερδίσει 5,7 εκ. ευρώ, ενώ στον κατάλογο εμφανίζο-νται ακόμα και μέλη των οικο-γενειών των διαφόρων «επω-νύμων». Τα 1.200 αυτά άτομα κέρδισαν από το 2002 έως το 2005 μυθικά ποσά. Μην ξεχνά-τε ότι το λογισμικό του ΟΠΑΠ, ανήκει στην Ιντραλότ του Κόκ-καλη.

Καθοδηγήτρια η ΆνναΗ Α. Διαμαντοπούλου αυτοπροσώ-

πως καθοδηγεί την ΠΑΣΚ δασκάλων μαζί με όλα τα στελέχη εκπαίδευσης που εφαρμόζουν κυνικά την πιο αντιεκπαι-δευτική πολιτική από τη μεταπολίτευση

Σκάνδαλο στο ΜέγαροΔιάταξη που προβλέπει την αποπλη-

ρωμή δανείου του Μεγάρου Μουσικής από το ελληνικό κράτος ψηφίστηκε από τη Βουλή. Πρόκειται για σκανδαλώδης διάταξη του υπουργείο Οικονομικών για αποπληρωμή δανείου 95 εκατ. ευρώ που πήρε το 2007 από την Εθνική Τράπεζα ο Χρ. Λαμπράκης. Σημειωτέον, ότι ο Χρ. Λαμπράκης είχε για εγγυητή του δανεί-ου το ελληνικό Δημόσιο και τώρα που το Μέγαρο Μουσικής επικαλείται οι-κονομικά προβλήματα, το Δημόσιο κα-λείται να αποπληρώσει το χρέος. Με το νέο νόμο, το Δημόσιο, δηλαδή οι εργα-ζόμενοι, αναλαμβάνουν την υποχρέωση πληρωμής των δόσεων του δανείου χω-ρίς μελλοντικά να υπάρξουν απαιτήσεις από το Μέγαρο! Άλλος κάνει μπίζνες με τις τέχνες κι άλλος πληρώνει.... Για αυτό δεν μπορεί να προκαλεί έκπληξη η υπο-στήριξη των Νέων, αλλά και του Μέγκα, στην κυβέρνηση…

Μία στις τρεις κόβει μισθούςΤην ταξική ιδιοτέλεια της εργοδοσί-

ας αναδεικνύει πρόσφατη έρευνα με θέ-μα την «εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων μέσα στο 2011». Είναι χα-ρακτηριστικό ότι μία στις τρεις επιχει-ρήσεις δηλώνει ότι θα εφαρμόσει επι-χειρησιακές συμβάσεις μέσα στο 2011. Το 45,4% πιστεύει ότι η καθιέρωση τους είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και το 40,9% τις θεωρεί ως απαραίτητη επιλο-γή για τη διατήρηση της ανταγωνιστι-κότητας. Μία στις δύο επιχειρήσεις πι-στεύει ότι οι μειώσεις μισθών πρέπει να αφορούν στο σύνολο των εργαζομένων κι όχι απλώς στους υψηλόμισθούς. Ενώ μία στις τρεις δηλώνει ότι σκοπεύει να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών μέσα στο 2011.

Ένστολοι κλέφτεςΤα «παιδιά» της ΕΛΑΣ όχι μόνο βα-

ράνε και ψεκάζουν διαδηλωτές, αλλά και κλέβουν ανυπεράσπιστους μετανά-στες! Πρόσφατα ένας ειδικός φρουρός και ένας δόκιμος αστυφύλακας συνελή-φθησαν στη Γλυφάδα και τέθηκαν σε δι-

Στη μετακόμιση που κάνα-με, βρήκαμε το καινούργιο μας σπίτι σε κακό χάλιˆ κά-ποιοι σοβάδες γκρεμισμέ-νοι, σελίδες από εφημερί-δες κίτρινες, οι περισσότε-ρες από περασμένες δεκα-ετίες, κομμάτια από παιχνί-δια που δεν χρησιμεύουν σε κανέναν πια, σπασμένα αγ-γεία σαν τμήματα ενός παρελθόντος πολιτι-σμού και ένα μεγάλο κενό ζωής, εκείνων που έζησαν εδώ πριν από μας. Σαν το κενό που αποτυπώνεται στον ασοβάντιστο τοίχο από τα παλιά κάδρα, όπου υπάρχει το περίγραμ-μα αλλά όχι το νόημα.

Κι ακόμα μερικές παλιές φωτογραφίες σκόρπιες εδώ κι εκεί. Σε μας που ερχόμαστε

τα πρόσωπα κι οι πόζες τους δεν λένε τίποτα για το παρελθόν τους – αχρεί-αστες ως φαίνεται στους προηγούμενους νοικάρη-δες, γιατί σε μας να χρη-σιμεύουν; (κι ωστόσο κά-ποιοι είχαν επενδύσει εκεί αθανασία).

Εκείνοι που αποφάσι-σαν να φύγουν φαίνεται πως είχαν κάθε λόγο να εγκαταλείψουν πίσω τους κομμάτια της προηγούμενης ζωής τους. Άλλαξαν σπίτι, πή-ραν μαζί τους την οικοσκευή, όσα πράγματα κρίναν απαραίτητα, στο νέο μέρος θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή. Προσπάθεια που μπο-ρεί να στεφθεί από επιτυχία, μερικώς. Μπο-ρεί όντως να λησμονήσουν γεγονότα και πρό-

σωπα – σαν εκείνες τις φωτογραφίες από την εποχή του Στάλιν, που σε κάθε νέα έκδοση τους όλο και κάποιος έλειπε. Στο κάτω-κά-τω καθένας έχει δικαίωμα να εγκαταλείψει το παρελθόν του και να σχεδιάσει μια και-νούργια αρχή.

Γιατί, ποιος μπορεί να ορίσει τους και-ρούς; Είναι στιγμές που έρχονται θύελλες, σε παίρνουν μαζί τους, ο ενθουσιασμός σε παρα-σύρει. Μετά καταλαγιάζει ο καιρός, καθένας ξανακοιτάει που βρίσκεται, μετράει τα υπέρ και τα κατά, σ’ άλλον αρέσει η θέση, σε άλλον όχι, άλλος δεν ξέρει να βρει καλύτερη, άλλος απλώς δεν μπορεί, μαζεύει καθένας το κου-ράγιο του και ξαναρχίζει^ από ποιο σημείο και προς τα πού; Και τότε πρέπει να αφήσει τις παλιές φωτογραφίες χωρίς περιεχόμενο,

να αφαιρέσει πρόσωπα, προσωπικές ευθύ-νες, αναμίξεις^ ακόμα κι όταν ορκίζεται πως όλα τα αναπλάθει όπως ήταν τίποτα δεν είναι ακριβώς, πάντα κάτι λείπει, κάποιο πρόσω-πο, μια ώρα που το μυαλό του άφησε επίτη-δες απέξω, ακόμα και χωρίς αυτός να ξέρει, έτσι είναι τα μυαλό, συχνά κάνει τα δικά του. «Ποιο δρόμο πήρε αυτός που ήμουν πρωτύ-τερα;» αναρωτιέται και ο ποιητής (Χοσέ Εμί-λιο Πατσένκο, Εσχάτη προδοσία).

Όπως το σκέφτομαι, λέω πως δεν μπορεί να γίνεται αλλιώς. Καθένας επιλέγει το πα-ρόν του. Αλλά δεν μπορεί χωρίς να σβήνει γραμμές από το παρελθόν. Διαφορετικά δεν θα αντέξει τη φωτογραφία του στον τοίχο.

Να μη χαθούμε.

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Γι’ αυτούς που ξανασχεδιάζουν το παρελθόν τους

TEΛEYTAIA

λέξη

στην αποκατάσταση του Ν. Πλουμπίδη. Το ερώτημα βεβαίως είναι εάν η σωστή αυτή τοποθέτηση της Α. Παπαρήγα ισχύ-ει και για σήμερα, όπου το ΚΚΕ κατηγο-ρεί κάθε άλλη αριστερή δύναμη (ειδικά όσες είναι στα αριστερά του) ως όργα-νο του ταξικού εχθρού… Μήπως πρέπει να περάσουν 60 χρόνια για να αλλάξει η εκτίμηση;

«άδικα μέτρα του Μνημονίου», φυσικά υπό την καθοδήγηση αυτών που έφεραν το Μνημόνιο, που περιέκοψαν το μισθό των εκπαιδευτικών, που χρεώνουν την κρίση στους εργαζόμενους!

Μετά 60 έτη«Δεν είναι παραδεκτό να ταυτίζονται

AπότονPIZOΣΠAΣTH

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΔ

Κομματικές ΑΕ με τραπεζοδάνεια!

n ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Υμνητές του ελεύθερου ανταγωνισμού, οπαδοί της αυτορρυθμιζόμενης αγοράς και μόνιμοι διαχειριστές της εξουσίας τα τελευ-ταία 37 χρόνια κατ’ εναλλαγή, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλώς οι πλέον κρατικά σιτιζόμενοι πολιτικοί φορείς, αλλά μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με κομ-ματικές Ανώνυμες Εταιρείες. Διαχειρίζονται κυρίως νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες και δογ-ματισμούς, επεκτείνοντας τις επιχειρήσεις τους με …δάνεια από ευαγή πιστωτικά ιδρύ-ματα! Προς Θεού, μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν το κάνουν οι πεφωτισμένοι ηγέτες και τα κομματικά όργανα των δύο αστικών κομμάτων για τους αρχηγούς τους ή κάποια κομματική ελίτ. Αυτοί, ιδέα δεν έχουν ούτε για μαύρο χρήμα, ούτε για μαύρα ταμεία, Ζί-μενς, χορηγίες, λαδώματα, πακέτα κάτω από το τραπέζι και όλα αυτά τα βρομόλογα που ακούγονται στην πιάτσα. Όλα «για τη φου-καριάρα τη μάνα τους», κατά το δημοφιλές διαφημιστικό κλισέ.

Επειδή η σκοτεινή πλευρά των οικονομι-κών των δύο κομμάτων εξουσίας δεν καταλή-γει πουθενά, ας δούμε τους ισολογισμούς για το 2010 του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίοι εί-ναι κανονικά ισολογισμοί διασπάθισης δημο-σίου χρήματος με προεισπραχθείσες κρατι-κές επιχορηγήσεις έως το 2016. Παρά το γε-γονός της απόλυτης νομής του κρατικού μη-χανισμού και το φαγοπότι με διπλές και τρι-πλές μερίδες χρήματος φο-ρολογουμένων, οι δύο κομ-ματικές ΑΕ έχουν τεράστια ανάγκη για να επιβιώσουν από θαλασσοδάνεια, όπως άλλωστε διαχρονικά έπρατ-ταν. Επί παραδείγματι, η κομματική νομενκλατούρα του ΠΑΣΟΚ και ο μηχανι-σμός προώθησης της δια-φθοράς που επί δεκαετίες έχει στήσει, έχουν λειτουρ-γικά έξοδα, για το 2010, πε-ρί τα 65 εκατομμύρια ευρώ. Το ανάλγητο κράτος επιχο-ρήγησε μόλις με 18 εκατ. ευρώ το πράσινο κομματι-κό ταμείο και οι βουλευτές και ευρωβουλευτές του κι-νήματος με άλλα 1,6 εκατ. ευρώ. Άντε και περίπου 1,5 εκατομμύριο από μέλη, φί-λους, οργανώσεις και λοι-πούς, το όλον 22,77 εκα-τομμύρια ευρώ έσοδα. Λεί-πουν, για να λειτουργήσει το μαγαζί, άλλα 42 εκατομμύρια. Ποια λύση μένει; Μα φυσι-κά οι τράπεζες, για τις οποίες κάτι γνωρίζει ο Γ. Παπανδρέου. Αφού υποθήκευσε την ανε-ξαρτησία της ίδιας του της χώρας, θα δίστα-ζε στην υποθήκευση του κόμματος που στην τελική, δεν είναι καν δικό του, αλλά του πα-τέρα του; Πήρε λοιπόν 42 εκατομμύρια δά-νεια, τα 17 από την «κακιά» κρατική Αγρο-τική την οποία ως ΠΑΣΟΚ λοιδορούν, αλλά με τις πρακτικές θαλασσοδανείων επί δεκα-ετίες έχουν αφαιμάξει κανονικά.

Το απέναντι μαγαζί, αυτό το ορίτζιναλ νεοφιλελεύθερο, έχει ανάλογα προβλήμα-τα. Μόνο 124 εκατομμύρια χρέη και άνοιγ-μα, για το 2010, πάνω από 20 εκατομμύρια, τα οποία εξασφάλισε επίσης από τις τράπε-ζες. Σίγουρα η… Συγγρού θα πρέπει να εξε-τάσει και αυτή τις αναλογίες στο «μίγμα», γι-ατί κόμματα που έχουν ως λειτουργικά έξο-δα δυόμισι φορές τα έσοδά τους, σίγουρα πά-νε για λουκέτο...

Έτσι λοιπόν, έχουμε δυο κόμματα ΑΕ, κρατικά επιχορηγούμενα και χρεωμένα στις τράπεζες μέχρι το λαιμό. Και μετά, θέλουν να σώσουν τη χώρα από το «υπέρογκο Δημό-σιο», τα κρατικά ελλείμματα και το χρέος!

Μόνο το ΠΑΣΟΚ, πήρε κοντά 20 εκ. ευρώ από το

κράτος και 42 εκ. ευρώ από

τις τράπεζες…

Μπροστά στο πλήρες αδιέξο-δο βρίσκεται η ελληνική κυ-βέρνηση πριν καν κλείσει ένας χρόνος από την υιοθέτηση του Μνημονίου το οποίο, υποτίθε-

ται, θα έσωζε την Ελλάδα από τη χρεοκο-πία. «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» ήταν το δί-λημμα του Παπανδρέου πέρυσι την άνοιξη για να φθάσουμε τώρα άπαντες, πλην των γνωστών κυβερνητικών εξαιρέσεων, να θε-ωρούν τη στάση πληρωμών ή, εναλλακτικά, μια βίαιη αναδιάρθρωση του χρέους, απλώς υπόθεση χρόνου.

Η τακτική του Παπανδρέου κατέρρευ-σε μπροστά στην αδιαλλαξία της Άνγκε-λα Μέρκελ, όπως φάνηκε με την επίσκε-ψη του έλληνα πρωθυπουργού στο Βερολί-νο και επιβεβαιώθηκε τις τελευταίες μέρες. Εν ολίγοις, η γερμανίδα καγκελάριος αρ-νήθηκε να ικανοποιήσει τα ελληνικά αιτή-ματα που περιλαμβάνουν: επιμήκυνση της χρονικής περιόδου αποπληρωμής του δανεί-ου των 110 δισ. ευρώ, μείωση του επιτοκί-ου, δυνατότητα επαναγοράς των ομολόγων με χαμηλό επιτόκιο και ενίσχυση του μόνι-μου μηχανισμού στήριξης με επιπλέον κε-φάλαια.

Το χειρότερο μάλιστα είναι πως τις μέ-ρες που πέρασαν αμφισβητήθηκε ακόμη και η αρχική απάντηση της Μέρκελ που ήταν, λύση - πακέτο. Δηλαδή, αποδοχή των ελλη-νικών αιτημάτων υπό τον όρο της συναίνε-σης στις προβλέψεις του Συμφώνου Αντα-γωνιστικότητας, το οποίο εν τω μεταξύ πα-ρουσιάστηκε από τον πρόεδρο της ΕΕ, Χέρ-μαν βαν Ρομπέι, ελαφρώς τροποποιημένο μόνο και μόνο ώστε πολλές κυβερνήσεις της ΕΕ να μπορούν να επικαλούνται την υπο-τιθέμενη γερμανική υποχώρηση για να συ-γκαλύπτουν τη δική τους άνευ όρων παρά-δοση. Ο πυρήνας άλλωστε των γερμανικών προτάσεων παρέμεινε άθικτος: συγκράτηση μισθών (με τη διαφορά πως θα υλοποιηθεί χωρίς την κατάργηση της αυτόματης τιμα-ριθμικής αναπροσαρμογής), αυστηρή εξέ-

ταση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτι-κών ταμείων και «φρένο χρέους» το οποίο δεν θα επιβληθεί με συνταγματικές μεταρ-ρυθμίσεις, όπως πρόβλεπε η αρχική γερμα-νική πρόταση, αλλά με απλές νομοθετικές παρεμβάσεις. Άλλωστε, ακόμη και να επέ-μενε το Βερολίνο σε αυτή την πρότασή του, σύντομα θα διαπίστωνε ότι πρόκειται για μια διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα, μια και αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στη Γερμα-νία όπου η συνταγματική τροποποίηση είναι θέμα λίγων εβδομάδων, από τη στιγμή που θα αποφασιστεί, σχεδόν σε όλη την υπόλοι-

πη Ευρώπη απαιτούνται χρόνια. Και το Ρά-ιχ βιάζεται! Γι’ αυτό αρκείται στη νομοθετι-κή τροποποίηση. Ο Ραγκούσης βέβαια, επι-δεικνύοντας ζήλο νεοφώτιστου αλλά και τα-χύτητα Ραν-τα-πλάν έσπευσε να δηλώσει με συνέντευξή του στα Νέα τη Δευτέρα ότι συμ-φωνεί να γίνουν στην Ελλάδα οι αναγκαίες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που θα επι-βάλλουν τη δημοσιονομική ισορροπία. Αυ-τή είναι δήλωση νομιμοφροσύνης στο Ράιχ!

Η προθυμία ωστόσο του ΠΑΣΟΚ να συμφωνήσει σε όλα όσα ζητάει η Γερμα-νία αποδείχθηκε πως δεν αποτρέπει τα χει-

ρότερα που είναι πλέον ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Μάρτυρας του διαφαινόμενου αδιεξόδου είναι και τα φαινόμενα κλιμα-κούμενης αποσύνθεσης στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με την αποστασιοποίηση πολ-λών βουλευτών από την κυβέρνηση και τα αλληλομαχαιρώματα. Και το χειρότερο εί-ναι η πολύ ισχυρή πιθανότητα που υπάρχει ώστε η Γερμανία να πάρει μεν ό,τι ζητάει από τις υπόλοιπες κυβερνήσεις, η ίδια όμως να μην δεσμευτεί για το παραμικρό στη Σύ-νοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, αλλά να παραπέμψει τις αποφάσεις της για τις επό-μενες μέρες, λόγω των κρίσιμων κρατιδι-ακών εκλογών που γίνονται δύο μέρες με-τά. Τυχόν αποδοχή του ελληνικού αιτήμα-τος για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρω-μής θα δυσχέραινε τη θέση της στην προε-κλογική αντιπαράθεση, αυξάνοντας εκθετι-κά τους κινδύνους να δεχθεί μια νέα ταπει-νωτική ήττα, όπως συνέβη πριν δύο εβδομά-δες στο Αμβούργο.

Ακόμη όμως και να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα του Γιωργάκη Τσολάκογλου στη Σύνοδο Κορυφής, η εξυπηρέτηση του ελλη-νικού δημόσιου χρέους είναι εντελώς αδύ-νατη! Το πρόβλημα δηλαδή ούτε και τό-τε επιλύεται. Πού να βρεθούν 150 δισ. ευ-ρώ που απαιτούνται από φέτος μέχρι και το 2014 για να αποπληρωθούν τα ομόλο-γα που λήγουν με βάση τις προβλεπόμενες ωριμάνσεις προγενέστερων εκδόσεων; Αυ-τό ακριβώς είναι το πρόβλημα με το ελληνι-κό δημόσιο χρέος: το τεράστιο ύψος του, το οποίο μάλιστα με την προσφυγή στον μηχα-νισμό ΔΝΤ και ΕΕ οξύνθηκε και δεν επι-λύθηκε. Προς επίρρωση το γεγονός ότι από 127% του ΑΕΠ το 2009, φέτος θα κλείσει στο 153%, ενώ του χρόνου θα αυξηθεί ακό-μη περισσότερο...

Καταφανώς επομένως, οι μοναδικοί ωφελημένοι του Μνημονίου πέρα από την ελληνική αστική τάξη που ευνοήθηκε μεν από την κατεδάφιση κοινωνικών κατακτή-σεων δεκαετιών αλλά τώρα βλέπει να πρι-

Ή χρεοκοπία ή... χρεοκοπία το τελευταίο δίλημμα Παπανδρέου

n ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Το Κίνημα Ανεξάρτητων Πο-λιτών που ίδρυσε ο Μίκης Θεο-δωράκης εξαπλώνεται σαν μι-κρός στρόβιλος από «Σπίθες» στο εύφλεκτο έδαφος της Ελλά-δας του Μνημονίου, όπως έδει-ξε η μεγάλη συμμετοχή στο Βελ-λίδειο και αλλού. Οι εκπρόσωποι του «ΔΝΤ με πολιτικά» αντιμε-τώπισαν αρχικά το «Κίνημα» με ένα υποτιμητικό ανασήκωμα των ώμων, κάτι σαν «γεροπαραξε-νιά» του ιδρυτή του. Μόλις αντι-λήφθηκαν έναν κάποιο κίνδυνο, κυρίως μετά τη συμμετοχή μελών της «Σπίθας» στην «ανακατάλη-ψη» της πλατείας Συντάγματος, έσπευσαν να λοιδωρήσουν τον εμπνευστή του. Η πρώτη ευθεία βολή ανατέθηκε στο συγγραφέα Τάκη Θεοδωρόπουλο, που αφού θήτευσε πλάι στο Μάνο Χατζιδά-κη, πέρασε στο συγκρότημα Λα-μπράκη για να καταλήξει με μια θεσούλα προέδρου στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, την οποία του χάρισε ο Π. Γερουλάνος για τις

υπηρεσίες του. Με άρθρο του στα Νέα της Πέμπτης, ανέλαβε να νουθετήσει τον Μίκη: «Μι-λάει. Και μιλάει πολύ», γράφει. Προφανώς, θα ήταν καλύτερο γι’ αυτόν να το βουλώσει, για να τραγουδάει μόνο η ορχήστρα των χρωμάτων του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Τι εκφράζει, όμως, αντικει-μενικά και πέρα από τις προθέ-σεις του ιδρυτή του, το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών; Η Δια-κήρυξή του καλεί σε έναν «πα-τριωτικό», «εθνικό» και «απε-λευθερωτικό αγώνα» κατά «του ΔΝΤ και της Ευρώπης των τρα-πεζών», που αποτελούν τους φο-ρείς ενός «οικονομικού ιμπερια-λισμού» στην εποχή της παγκο-

σμιοποίησης. Οι ομιλίες του Μί-κη δείχνουν ότι ονειρεύεται ένα «νέο ΕΑΜ» ενάντια σε μια «αό-ρατη κατοχή» ή μια «νέα ΕΔΑ» ενάντια στην «οικονομική δικτα-τορία».

Το «ΔΝΤ και η Ευρώπη των τραπεζών», εκτός από τη μισθω-τή εργασία και τα σύμμαχα με-σαία στρώματα, συνθλίβουν και την πλατιά ζώνη της μικρής και μεσαίας αστικής τάξης: Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλεί-νουν, πρώην αφεντικά μένουν στο δρόμο ή μετατρέπονται σε υπαλλήλους των πολυεθνικών, ενώ μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις δεκάδων χιλιάδων στρατιωτικών, διπλωματών και

αριστοκρατών της δημοσιοϋπαλ-ληλίας. Για πολλούς από αυτούς, οι τράπεζες φαντάζουν σαν πολύ πιο αιμοβόρο τέρας από ό,τι στα μάτια των εργαζόμενων που δεν έχουν καταθέσεις ή δεν έχουν επιχειρήσεις. Μέσω του Μνημο-νίου, κινδυνεύουν από «αφελλη-νισμό» ακόμη και τμήματα των ανώτερων στρωμάτων της ελλη-νικής ολιγαρχίας, ενώ ολόκληρος ο ελληνικός καπιταλισμός κατρα-κυλά σε κατώτερες θέσεις. Πρό-κειται για υπαρκτές μεν, δευτε-ρεύουσες δε, αντιθέσεις εντός των ιδιοκτητών, σε σχέση με τη βασική αντίθεση μεταξύ κεφα-λαίου και εργασίας, που αποκτά παροξυσμικά χαρακτηριστικά στην εποχή μας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στην επο-χή της ανόδου του μονοπωλίου, στις αρχές του 20ού αιώνα, δεκά-δες χιλιάδες μικροί και μεσαίοι ιδιοκτήτες στις ΗΠΑ, συνθλίβο-νταν από το χρηματιστικά μονο-

ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

«Σπίθες» που καίνε το Κάντο Χενεράλ

Η άνοδος των επιτοκίων του ευρώ θα αποτελέσει

τη χαριστική βολή για την οικονομία

της Ελλάδας και των υπόλοιπων περιφερειακών

χωρών της ευρωζώνης

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Τα δύο πρόσωπα της ομάδας ΔΙΑΣ

n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Ποιες είναι τελικά οι προτεραιότητες της Ελληνικής Αστυνομίας; Πού αξιοποιείται το βαρύ πλέον νομικό «οπλοστάσιο», ο εξοπλι-σμός, οι νέες εποχούμενες ομάδες και τα πα-χυλά κονδύλια; Αν κρίνουμε από την τραγω-δία της Τρίτης, όπου δύο νεαρότατοι αστυνο-μικοί «γαζώθηκαν» από τα καλάσνικοφ κακο-ποιών, δεν βρίσκεται ψηλά στις ιεραρχήσεις των καθηκόντων της ΕΛΑΣ το οργανωμένο έγκλημα και οι παραφυάδες του. Πλήθος κα-ταγγελιών που είδαν το φως της δημοσιότητας ξεμπροστιάζουν την κατάσταση της Αστυνομί-ας, παρουσιάζοντας μια εικόνα διάλυσης.

Σε ανακοίνωση του Αρχηγείου της Αστυνο-μίας, μετά το τραγικό συμβάν, ομολογείται ότι «από το σύνολο 1.526 μοτοσικλετών δεν μπο-ρούν να διατεθούν, λόγω βλαβών, 352 μοτοσι-κλέτες», σχεδόν μία στις τέσσερις. Σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών της Αστυνομί-ας, στις γειτονικές περιοχές από αυτή της φο-νικής συμπλοκής, όπως το Μοσχάτο και η Νί-καια, διέθεταν ένα μόλις περιπολικό και δεν μπορούσαν να επέμβουν. Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, ένα περιπολικό που ξεκίνησε από το Περιστέρι για να συνδράμει στην επιχεί-ρηση του Ρέντη, έπαθε στο δρόμο βλάβη στο συμπλέκτη και «έμεινε». Άλλος αστυνομικός κατήγγειλε σε τηλεοπτικό δίκτυο ότι το όχημά του δεν έχει θέρμανση και ότι άλλαξε τα λά-στιχά του με δικά του έξοδα.

Είναι αυτή η αντιπροσωπευτική εικόνα της Αστυνομίας και των διωκτι-κών μηχανισμών; Φυσικά όχι. Αν κρίνουμε από την επιχει-ρησιακή ετοιμότητα της ομά-δας ΔΙΑΣ κατά την τελευταία απεργιακή κινητοποίηση στο Σύνταγμα, τότε αποδεικνύε-ται ότι τα στελέχη της έχουν λάβει εκπαίδευση, έχουν κα-τάλληλο εξοπλισμό και σχε-τική εμπειρία. Μόνο που ο προσανατολισμός της κατάρ-τισής τους δεν είναι προς την αντιμετώπιση του οργανωμέ-νου εγκλήματος αλλά εναντί-ον του «εσωτερικού εχθρού», του μαζικού κινήματος, των απεργών που πραγματοποι-ούν συγκεντρώσεις. Και στο πρόσφατο συλλαλητήριο άλ-λωστε επιβεβαιώθηκε ότι ακόμη βρίσκεται εν ισχύ και εξασκείται επιτυχώς το δόγ-μα της ΕΛΑΣ που συνίσταται

στη διάλυση των συγκεντρωμένων με το διεμβο-λισμό τους από τις μηχανές, πρακτική που δο-κιμάστηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 2009, και παραλίγο να σκοτώσει την Αγγελική Κουτσουμπού.

Ούτε όμως και η εικόνα ενός κράτους φει-δωλού προς τα Σώματα Ασφαλείας ανταπο-κρίνεται στην πραγματικότητα. Μπορεί οι νε-οδιοριζόμενοι της ομάδας ΔΙΑΣ, όπως ο άτυ-χος 22χρονος Γιώργος Σκυλογιάννης, να παίρ-νουν 683 ευρώ το μήνα, μπορεί το κράτος να μην αποδεσμεύει 500.000 ευρώ που ζητά το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ για τα ανταλλακτικά των μηχανών, όμως σε άλλους τομείς το κρά-τος αποδεικνύεται γαλαντόμο, όπως στη λει-τουργία και τη διαχείριση εκατοντάδων καμε-ρών παρακολούθησης, για το συντονισμό των οποίων η προηγούμενη κυβέρνηση χρυσοπλή-ρωσε το σύστημα C4I. Άλλωστε, οι επικαιρο-ποιημένοι τρομονόμοι, οι διατάξεις για τη νο-μιμοποίηση του ηλεκτρονικού φακελώματος αλλά και τα νέα δικαστικά ήθη στις δίκες με κατηγορούμενους για τρομοκρατικές επιθέ-σεις, όλα δείχνουν την εξύφανση ενός αστυνο-μικού κράτους αντιδημοκρατικής εκτροπής. Η επαπειλούμενη δυναμική εισβολή του λαϊκού παράγοντα, τώρα που οι συνθήκες της κρίσης οξύνονται, αλλάζει τις προτεραιότητες.

Το μακελειό στο Ρέντη δείχνει ότι στόχος της ΕΛΑΣ είναι το κίνημα, όχι το έγκλημα

πώλια των Μόργκαν και Ροκφέ-λερ. Αυτά τα στρώματα εκπρο-σωπήθηκαν πολιτικά και από την «Αμερικανική Αντι-ιμπερια-λιστική Ένωση», αντιπρόεδρος της οποίας ήταν ο μεγάλος συγ-γραφέας Μαρκ Τουέιν. Σκηνές του απέλπιδος και καταστροφι-κού πολέμου τους εναντίον των μονοπωλίων περιγράφει γλα-φυρά ο Πολ Λαφάργκ στο βι-βλίο του Η Οικονομική λειτουρ-γία του Χρηματιστηρίου (εκδό-σεις ΚΨΜ).

Ήδη από τότε, τα στρώμα-τα αυτά είχαν χάσει ανεπιστρε-πτί την ανεξάρτητη κοινωνική και οικονομική λειτουργία τους, σε σχέση με την εποχή του βιο-μηχανικού καπιταλισμού. Εχθρι-κά απέναντι στη μισθωτή εργα-σία, δεν μπόρεσαν να συνάψουν σταθερή συμμαχία ούτε με τους μικρούς και μεσαίους αγρότες. Το κίνημά τους απομονώθηκε και τσακίστηκε με τη βία και την εξαγορά.

Ο Μίκης, στις ομιλίες του, περιγράφει έναν αγώνα του απομονωμένου «έθνους» και του «ανεξάρτητου πολίτη», που εκπροσωπεί τον κόσμο αυτών των στρωμάτων. Ο διεθνισμός και η αλληλεγγύη εξαφανίζο-νται μπροστά σε έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων. Κι όμως, είναι αυτός που έφτασε σε ένα απόγειο διεθνισμού με το «Κά-ντο Χενεράλ».

Φυσικά, το «Κίνημα» προ-σελκύει και ευρύτερα τμήμα-τα του «λαού», μικρομεσαία στρώματα, δυνητικά σύμμα-χα με την εργατική τάξη, ακό-μη και τμήματα της ίδιας της εργατικής τάξης. Ωστόσο, τό-σο αυτές οι «Σπίθες», όσο και ο ιδρυτής τους, περικυκλώνο-νται από εξοργισμένους αλλά συνειδητούς αστούς, από εκ-προσώπους της ΝΔ, του «βα-θέος» ΠΑΣΟΚ και του αντι-κομμουνιστικού «εθνικού τό-ξου», οι οποίοι θα φρενάρουν

τις πιο πληβειακές λαϊκές τά-σεις που θα επιδιώκουν μια συνάντηση με το εργατικό κί-νημα και την Αριστερά. Δεν εί-ναι τυχαίο ότι η συμμετοχή με-λών της «Σπίθας» στην εργατι-κή διαδήλωση καταδικάστηκε από τον ίδιο τον Μίκη, προφα-νώς μετά από πιέσεις. Η προ-οπτική τους είναι ένας καλύτε-ρος συμβιβασμός με το Μνημό-νιο από μια «κυβέρνηση εθνι-κής ενότητας».

Η ιστορία δεν επαναλαμ-βάνεται, παρά μόνο σαν φάρ-σα. Από αυτό κινδυνεύουν όλοι όσοι βλέπουν μια επανάληψη του αγώνα ενάντια στην «κα-τοχή» ή στη «χούντα». Ωστόσο, στην εποχή μας, τόσο το «εθνι-κό», όσο και το «δημοκρατικό ζήτημα», όχι μόνο δεν εξαφα-νίζονται, αλλά αναβαθμίζονται, όπως έδειξαν οι εξεγέρσεις των αραβικών λαών (που δεν έρχο-νται από την «καθυστερημένη Ανατολή», αλλά από την επέ-

κταση της «προηγμένης Δύσης» μέσα στην Ανατολή). Μόνο που και τα δυο «ζητήματα» συνδέο-νται πιο στενά από ποτέ με το «κοινωνικό ζήτημα» της κομ-μουνιστικής διεθνιστικής απε-λευθέρωσης της μισθωτής ερ-γασίας.

Η Αριστερά και το ταξικό ερ-γατικό κίνημα χρειάζονται την κοινή δράση με κάθε αντίσταση. Αλλά, δεν θα νικήσουν εάν υπο-ταχθούν ιδεολογικά και πολιτι-κά, είτε στα αστέρια του αστικού ευρωπαϊσμού και του κοσμοπο-λιτισμού των «ανοιχτών συνό-ρων», είτε στις σπίθες του εθνι-κισμού και του «αντιιμπεριαλι-σμού» της μικρομεσαίας αστι-κής τάξης.

Ό,τι και να γίνει, πάντως, το μουσικό έργο του Μίκη είναι «δικό του και δικό μας». Κυρί-ως ανήκει οριστικά στην εργατι-κή τάξη και τους λαούς όλου του κόσμου, στον αγώνα τους για την κοινωνική απελευθέρωση.

ονίζεται το κλαδί στο οποίο κάθεται, ήταν οι ξένες τράπεζες, που μπόρεσαν με τα 110 δισ. ευρώ και τις πολλαπλές διευκολύνσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, γλιτώ-νοντας τα χαρτοφυλάκιά τους από ένα πι-θανό «κούρεμα». Οι ελληνικές τράπεζες ευ-νοήθηκαν μεν τα μέγιστα, όπως υπογραμμί-ζει η δανειοδότησή τους με 95 δισ. από την ΕΚΤ μέχρι στιγμής και η στήριξή τους με 108 δισ. από τα τέσσερα Μνημόνια, ωστό-σο τα μακροπρόθεσμα οφέλη τους είναι πά-ρα πολύ αβέβαια.

Οι κίνδυνοι για τις εγχώριες τράπε-ζες προέρχονται από πολλές μεριές: Πρώ-το, από ένα πιθανό κούρεμα των ομολόγων που διατηρούν στα χαρτοφυλάκιά τους, στο πλαίσιο μιας αναδιάρθρωσης του ελληνι-κού δημόσιου χρέους, το οποίο θα γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να εγγράψουν απώλει-ες. Το «φυσιολογικό» κούρεμα ύψους του-λάχιστον 30% μπορεί να σημάνει τεράστιες απώλειες για όλες σχεδόν τις τράπεζες που θα τις οδηγήσουν στο χείλος της καταστρο-φής. Εκεί δηλαδή όπου οδηγήθηκαν όλες οι τράπεζες στις χώρες από τις οποίες πέρα-σε το ΔΝΤ (Μεξικό, ΝΑ Ασία, κ.α.) για να μετατραπούν σε υποκαταστήματα του αμε-ρικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι ιστορικές αλ-λαγές που θα επέλθουν στη διαδικασία συσ-σώρευσης του ελληνικού καπιταλισμού δεν θα αφορούν μόνο το πιστωτικό κεφάλαιο. Αρκεί μια ματιά στις διαστάσεις επιδημίας που έχει λάβει η μετοχοποίηση χρεών δεκά-δων κορυφαίων υπερχρεωμένων μεταποιη-τικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα οι τρα-πεζίτες να έχουν γίνει βιομήχανοι. Η δεύ-τερη δυνητική πηγή αστάθειας προέρχεται από ένα σήμα της ΕΚΤ με το οποίο να ζη-τάει τα λεφτά της πίσω, όπως έντονα φημο-λογείται. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο μοναδι-κή διέξοδος θα είναι η εσπευσμένη, δηλαδή άρον - άρον, που σημαίνει όσο - όσο πώλη-ση στοιχείων ενεργητικού: από δάνεια, μέ-χρι δίκτυο υποκαταστημάτων, θυγατρικές και συμμετοχές. Όσο για το ποιος θα ωφε-ληθεί από μία τέτοια συρρίκνωση αφήνεται ως κουίζ...

Η τρίτη (και φαρμακερή) πηγή αστά-θειας αφορά τις συνέπειες από την αύξη-ση των επιτοκίων του ευρώ. Έπαψε δε να κινείται στην πιθανοθεωρητική σφαίρα με-τά τις ανακοινώσεις του προέδρου της Ευ-ρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, την Πέμπτη το μεσημέρι, ο οποίος προανήγγειλε αύξηση των επιτοκίων του ενιαίου κοινού νομίσματος. Πρόκειται για

μια απόφαση που ισοδυναμεί με τη χαρι-στική βολή για την ελληνική οικονομία, κα-θώς οι κρουνοί της τραπεζικής χρηματοδό-τησης προς τις επιχειρήσεις θα κλείσουν ερ-μητικά, λόγω του ότι οι όροι θα γίνουν δυ-σβάστακτοι, ενώ δανειολήπτες (επιχειρή-σεις και νοικοκυριά) που εξυπηρετούσαν οριακά τα χρέη τους θα βρεθούν στο κόκ-κινο, παρασέρνοντας μαζί τους και τις τρά-πεζες, που δεν έχουν άλλα περιθώρια δομι-κών απωλειών. Η ελληνική οικονομία, όπως και όλες οι υπόλοιπες της περιφέρειας της ευρωζώνης θα καταδικαστούν σε μια ύφε-ση χωρίς προηγούμενο, σε απώλεια εκατομ-μυρίων θέσεων εργασίας. Τότε, η απόκλιση που χωρίζει την περιφέρεια από το κέντρο θα γίνει αβυσσαλέα. Η συγκεκριμένη από-φαση που λήφθηκε στο όνομα της προτεραι-ότητας που έχει η αντι-πληθωριστική πολι-τική για την ΕΚΤ και με αποκλειστικό κρι-τήριο τα συμφέροντα της Γερμανίας, απο-τελεί ακράδαντο τεκμήριο για την ακαταλ-ληλότητα της ενιαίας νομισματικής πολιτι-κής σε μια ήπειρο με τόσο σημαντικές απο-κλίσεις, όπως δείχνει η διαφορετική θέση στην τροχιά του οικονομικού κύκλου επί της οποίας βρίσκονται οι διάφορες χώρες. Ψι-λά γράμματα φυσικά για τους ευρωλιγού-ρηδες της σοσιαλδημοκρατίας και του Συ-νασπισμού που εξακολουθούν να θεωρούν ακόμη και τώρα το ευρώ σαν την Ιθάκη του προοδευτικού τους οράματος... Να το χαί-ρονται παρέα με το Δασκαλόπουλο και τους τραπεζίτες!

Όλα αυτά τα αδιέξοδα που συσσωρεύ-ονται καθημερινά στο χώρο της οικονομί-ας, δημιουργούν ανατροπές και νέα δεδομέ-να στην πολιτική. Για παράδειγμα, είναι εμ-φανές ότι ο Γιωργάκης Τσολάκογλου καλά τα κατάφερε ως εδώ εξυπηρετώντας το κε-φάλαιο, αλλά για τις νέες προκλήσεις ακό-μη κι αυτός, παρά την προθυμία που επιδει-κνύει, είναι λίγος! Για να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα που θα συνοδεύσουν μια βίαιη αναδιάρθρωση του χρέους (με απώλειες για τα ασφαλιστικά ταμεία ενδεχομένως και τις καταθέσεις) θα χρειαστούν πολύ πιο αυταρ-χικές λύσεις, στα όρια της εκτροπής! Αυτή η προοπτική τροφοδοτεί και την εκλογολογία. Όπως στην κρυφή ατζέντα του ΠΑΣΟΚ μέ-χρι τον Οκτώβρη του 2009 ήταν η προσφυ-γή στο ΔΝΤ και η εφαρμογή της θεραπείας - σοκ, έτσι τώρα στην ατζέντα βρίσκεται ένα νέο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και η εφαρ-μογή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος που θα επιτρέψει οι μισθοί να φθάσουν σε επί-πεδα Βουλγαρίας και να καταργηθούν οι συντάξεις.

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Π λησιάζουμε τους τρεις μήνες από τότε που οι κάτοικοι της Κερατέας ξεσηκώθηκαν και η φλόγα της εξέγερσής τους, καλά κρατεί… Το «Άπαρτο

Κάστρο», το μπλόκο αλλά και το στέκι τους, που στήθηκε με την εθελοντική προσφορά υλικών και εργασίας των ίδιων, γεμίζει καθημερινά από κατοίκους, κάθε ηλικίας και καταγωγής. Ντόπιους, αλλά και μετανάστες, aνθρώπους που όπως λένε οι ίδιοι άλλαξαν, μέσα από τον αγώνα που κλήθηκαν να δώσουν, για να μείνει το Οβριόκαστρο, αρχαιολογικός χώρος και να συνεχίσει να παράγει ελιές και σταφύλια, να φιλοξενεί τις γιορτές των κατοίκων και τα όνειρά τους...Το «Άπαρτο Κάστρο», αποτελεί τόπο συνάντησης των κατοίκων για να ενημερωθούν για τις εξελίξεις, για να μιλήσουν για τα «μικρά» και «μεγάλα». Για όσα μέχρι τον περασμένο Δεκέμβρη, συναντιόντουσαν στο καφενείο ή στα σπίτια τους ή που δεν είχαν μοιραστεί ποτέ με το διπλανό τους. Για να γλεντήσουν… Όπως την Τσικνοπέμπτη, που για τους περισσότερους ήταν η καλύτερη που έχουν ζήσει… Εκεί βρεθήκαμε την προηγούμενη Τετάρτη (οι Στρ. Βουραζέρης, Λ. Πετροκόκκινος και Γ. Ελαφρός) για να μεταφέρουμε –όσο αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας– τον καθημερινό αγώνα αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα του Πριν, συζητώντας μαζί μας, για περισσότερο από τρεις ώρες. Βρήκαμε την... πόρτα ορθάνοιχτη γιατί και οι ίδιοι είναι «ανοικτοί» σε όλους όσους θέλουν να μάθουν και να συμπαρασταθούν στο αγώνα τους. Η μία πλευρά του «κάστρου», είναι γεμάτη από ανακοινώσεις, ψηφίσματα, δημοσιεύματα και φωτογραφίες - μαρτυρίες όσων έχουν γίνει τους τελευταίους τρεις μήνες. Καθένας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε αυτόν τον (πάνω από πέντε μέτρα) πίνακα ανακοινώσεων. Ακόμα και οι ανεπιθύμητοι οι... ασφαλίτες, που δρουν στην περιοχή. Φωτογραφίες τους –για ευνόητους λόγους– κοσμούν ένα τμήμα του … Φτάνοντας στο μπλόκο, οι κάτοικοι συζητούν για την πρωϊνή ημερίδα του ΕΣΔΚΝΑ που αφορούσε τα σκουπίδια της Αττικής, στην οποία όπως έλεγε η κυρα Θεοδώρα όλοι μιλούσαν για την Κερατέα, αλλά και για τη νέα απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου, που εκδόθηκε την προηγουμένη και απαγορεύει κάθε εργασία στην περιοχή του Οβριοκάστρου. Αρκετοί μαζεμένοι γύρω από την τηλεόραση. Τα δελτία μονοπωλεί η είδηση του θανάτου των δύο αστυνομικών στου Ρέντη. «Αφού το μόνο που ξέρουν είναι το πώς να μας χτυπάνε με τα κλομπ…», μονολογεί ένας κάτοικος…

n ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ

Ητηλεόραση κλείνει και η συ-ζήτηση ξεκινά. Οι κάτοικοι θέλουν να ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους. «Αγώνας μέ-χρι τη νίκη» τονίζει ένας, συ-

μπληρώνοντας ότι αυτή «δεν θα αργήσει να ’ρθει». «Θα νικήσουμε, δεν υπάρχει άλλο ενδεχόμενο», δηλώνουν όλοι ιδι-αίτερα αποφασισμένοι. Νιώθουν περή-φανοι για τον αγώνα τους, αντιλαμβα-νόμενοι πως αυτός αφορά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. «Μάθαμε την Ελλά-δα τι θα πει αγώνας και τι θα πει αντί-σταση» αναφέρει ο Κώστας Κ. και συ-μπληρώνει ότι «πιστεύουμε να τη μάθου-με και τι θα πει νίκη». Ο Σοφοκλής, κά-τοικος της Κερατέας, παίρνει το λόγο για να μοιραστεί τα συναισθήματα που του δημιούργησε η τρίμηνη εξέγερση. «Ένοιωσα όπως στην εξέγερση του Πο-λυτεχνείου το ’73. Τότε ήμουνα απ’ έξω. Σήμερα χαίρομαι που ζω την εξέγερση από τα μέσα».

Το χειροκρότημα που συνοδεύει τις πρώτες τοποθετήσεις, αποτελεί μία ακό-μα απόδειξη για την αποφασιστικότητά τους. Πηγή αυτής, η ζωή των ίδιων και των παιδιών τους. Η Μάχη, για χρόνια δασκάλα καλλιτεχνικών σε σχολείο της περιοχής, δηλώνει ότι δεν πρόκειται για έναν αγώνα που ξεκίνησε τους τελευταί-ους μήνες. «Για τέσσερα χρόνια, κάθε δεύτερη Τετάρτη, μαζευόμασταν για να ενημερωθούμε τι σχεδιάζεται στην περι-οχή μας. Για να οργανώσουμε τις αντι-δράσεις μας. Αυτό αποτέλεσε τη μαγιά του τωρινού ξεσηκωμού».

«Συζητoύν για τα σκουπίδια ψάχνο-ντας ένα χώρο να τα θάψουν», επισημαί-νει ο Κώστας Κ., συμπληρώνοντας «πως το ζήτημα θα έπρεπε να είναι το πώς θα τα διαχειριστούμε». Αναφερόμενος στις αντιφάσεις της εφαρμοζόμενης πολιτι-κής, που θέλει ΧΥΤΑ στην Κερατέα, θυ-μίζει ότι την ίδια μέρα, που ανακοινώθη-κε για πρώτη φορά η κατασκευή του στο Οβριόκαστρο (23/12/1995), υπογράφτη-κε από τον τότε υπουργό πολιτισμού Θ.

Μικρούτσικο, ο χαρακτηρισμός της πε-ριοχής ως αρχαιολογικός χώρος.

Η πολιτική της αδιαφορίας για τις ζω-ές τους είναι που πλημμυρίζει με οργή τους κατοίκους της Κερατέας. Ο Στα-μάτης, συνταξιούχος βιομηχανικός ερ-γάτης, θυμάται ότι κάθε χρόνο ανήμερα την Καθαρή Δευτέρα, το Οβριόκαστρο, γέμιζε από γέλια, τραγούδια και χαρτα-ετούς. «Γιορτάζαμε τα κούλουμα. Φέτος δεν μπορούμε να πλησιάσουμε στην πε-ριοχή». Οι κάτοικοι μιλούν για εισβολή και κατοχή του τόπου τους από τις δυνά-μεις των ΜΑΤ, οι οποίες φέρονται χει-ρότερα και από τους γερμανούς κατα-κτητές. Στο Οβριόκαστρο ο δήμος είχε κατασκευάσει τρία ξύλινα κιόσκια, που φιλοξενούσαν τις γιορτές των κατοίκων και ένα πυροφυλάκιο, τα οποία κατέ-στρεψαν οι δυνάμεις καταστολής. Στην περιοχή υπάρχουν ελαιώνες και αμπε-λώνες που για πολλά χρόνια καλλιερ-γούνται, προσφέροντας τα γεννήματά τους στους κατοίκους. Φέτος δεν μάζε-ψαν τις ελιές και δεν κλάδεψαν τα αμπέ-

«ΧΥΤΑ και ΜΑΤ μας ξύπνησαν, μας άνοιξαν τα μάτια»

Πατέρα, θέλω να φύγουν τα ΜΑΤ, αλλά τώρα τελευταία καλά περ-νάμε»! Η ομορφιά του συλλογι-κού αγώνα, η γοητεία της αντίστα-σης και της ανατροπής στα λόγια

ενός μικρού παιδιού, που μεταφέρθηκαν στη συζήτηση. Αποτιμώντας την εμπειρία του τε-λευταίου τριμήνου, κατ’ επανάληψη ακούστη-κε πως «μας έκανε και καλό η ιστορία με το ΧΥΤΑ. Ξυπνήσαμε. Ξεβολευτήκαμε, αλλά είδαμε και καταλάβαμε τι γίνεται και παρα-πέρα». Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, πολλά πράγματα αναθεωρήθηκαν, στο μυαλό, αλλά και στην καθημερινότητά τους. «Πάψαμε να φοβόμαστε. Το καταφέρανε… Μας έβγαλαν στο δρόμο μία φορά και έκτοτε έφυγε ο φό-βος» ανέφερε η Μάχη. «Βλέπαμε παλιά τηλε-όραση και νομίζαμε ότι μαθαίναμε την αλή-θεια… Μετά από εβδομάδες απόλυτης σιω-πής των καναλιών για τον αγώνα μας, έχω κα-ταλάβει ότι μας λένε ψέματα. Πλέον πιστεύω το αντίθετο απ’ αυτό που ακούω!» είπε χαρα-κτηριστικά κάτοικος της Κερατέας, συμπλη-

ρώνοντας μία συναγωνίστριά της «ότι τις τε-λευταίες εβδομάδες κατάλαβε ότι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε αναίτια από αστυνομικό το Δεκέμβρη του 2008». «Βλέπα-με μετανάστες και φοβόμασταν. Σήμερα δεν υπάρχουν μετανάστες, αλλά συναγωνιστές μας, συμπολίτες μας, προερχόμενοι από άλ-λες χώρες, με τους οποίους δίνουμε μαζί τον αγώνα ενάντια στο ΧΥΤΑ», τόνισε ένας κά-τοικος. «Στρέψαμε το βλέμμα μας, πέρα από το χωριό μας. Συναντηθήκαμε με το κίνημα του “Δεν Πληρώνω”, με τους μετανάστες στην Υπατία, με τους απεργούς της 23 Φλε-βάρη», συμπλήρωσε η Ελευθερία Ψ.

Αλλά και η κομματική στράτευση πολ-λών κατοίκων της Κερατέας δέχτηκε ισχυρά πλήγματα και μαζί μ’ αυτή κόπηκαν τα πολ-λά - πολλά από τους πολιτευτές της περιοχής. «Είχαν λερωμένοι τη φωλιά τους και για αυτό ελάχιστοι πάτησαν πριν τις πρόσφατες εκλο-γές. Για μετά ούτε λόγος… Για αυτούς η Κε-ρατέα είναι πολύ μακριά πλέον από το κέντρο της Αθήνας», τονίζει με έμφαση ο Σταμάτης.

Στο Άπαρτο Κάστρο της Κερατέας

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

«ΧΥΤΑ και ΜΑΤ μας ξύπνησαν, μας άνοιξαν τα μάτια»Κριτήριο για τα μέλη των κομμάτων στην Κερατέα αποτέλεσε η στάση των κομμάτων τους στον αγώ-να τους. «Μην ψάχνεται για ταυτότητα στον αγώ-να μας. Αυτό που μάθαμε τρεις μήνες τώρα είναι ότι για να προχωρήσει και να νικήσει ένας αγώ-νας, δεν πρέπει να έχει ταυτότητα. Η ενότητα και η αποφασιστικότητα των ανθρώπων φέρνει τη νί-κη!» τόνισε κάτοικος, μέχρι πρότινος στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, συμπληρώνοντας ότι «ας μη βιαζόμαστε να απορρίψουμε κανέναν, βάσει κομματικής ταυ-τότητας. Τρεις μήνες τώρα μάθαμε, ότι οι άνθρω-ποι είτε 35 είναι, είτε 55, είτε 85 χρονών μπορούν να αλλάξουν».

Όποτε η συζήτηση πήγαινε σε πολιτικούς και κόμματα, φωνές και αποδοκιμασίες κάλυπταν τον ομιλητή. Το «έξω όλοι και οι τριακόσιοι, φόλα στα κόμματα!», αν και δεν ανταποκρίνεται στο τι ακούστηκε σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι όμως το μόνο που μπορεί να δημοσιευτεί! Ορισμένοι μά-λιστα είχαν και την τιμητική τους, όπως ο Θ. Πά-γκαλος («ΧΥΤΑ – ΧΥΤΑ, του Πάγκαλου η κοι-λιά»), ο Χρ. Παπουτσής, ο Σγουρός («ο μπουντα-λάς») κ.ά. Ειδικά για τον Θ. Πάγκαλο η οργή ξε-

χειλίζει, καθώς πέραν όλων των άλλων που έχει πει και κάνει τον τελευταίο καιρό, υπάρχει και η πρωτοβουλία της συζύγου του (επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο Δήμο Σαρωνικού) να εγκαλέ-σει τους εκπαιδευτικούς των λυκείων του δήμου, για το ότι δεν «αποτρέπουν» αποτελεσματικά τους μαθητές τους από τη συμμετοχή τους στον αγώνα της Κερατέας.

Από τη συζήτηση για τους πολιτικούς, δεν έλει-ψαν και απόψεις, που δεν ήθελαν το «τσουβάλι-ασμα» όλων, σκεπτόμενοι αυτούς που βρέθηκαν στο πλάι τους το τελευταίο τρίμηνο… Χαρακτη-ριστική είναι η έκρηξη της κυρα Θοδώρας, όταν έγινε λόγος για την «πουλημένη γενιά του Πολυ-τεχνείου». «Μη τα κάνουμε όλα ίσωμα, υπάρχουν και άνθρωποι αυτής της γενιάς που στέκονται όρ-θιοι». «Αυτοί δεν είναι πολιτικοί, αυτοί είναι αγω-νιστές και καλοδεχούμενοι…», συμπλήρωσε ένας κάτοικος.

Μετά από τρεις ώρες μεστής συζήτησης για αυτά που έγιναν, η κουβέντα αβίαστα περνάει στα μελλούμενα… Για την επομένη της νίκης. Για την επιθυμία να μην πέσει το «Άπαρτο Κάστρο», ως

σημείο συνάντησης, πολιτισμού και δράσης των κατοίκων της Κερατέας, αλλά και για την επόμε-νη μέρα της κοινωνίας, μιας και εκτός από το ΧΥ-ΤΑ, οι κάτοικοι της Κερατέας, αντιμετωπίζουν και την ανεργία, τις περικοπές μισθών και δικαιωμά-των, τις φορο-επιδρομές (κλιμάκιο εφοριακών εκ-διώχθηκε μαζικά, όταν τόλμησε πρόσφατα, να πά-ει για έλεγχο σε μαγαζί της περιοχής). Χαρακτη-ριστικό είναι το ερώτημα, που αυθορμήτως έθε-σε μια μητέρα επτά παιδιών, εκ των πρωταγωνι-στών του μπλόκου: «Και τι πρέπει να γίνει; Πώς θα σωθούμε απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας; Ποιον να βγάλουμε να μας κυβερνήσει;». Η συζήτηση ανάβει. Εμείς μιλάμε για την άλλη πολι-τική που στηρίζεται στο κίνημα, στις συνελεύσεις βάσης, που μπορεί να ανατρέψει την κυρίαρχη πο-λιτική, γιατί τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, αλ-λά οι λύσεις έχουν: τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. «Δηλαδή θέλου-με μια πολιτική σαν την Κερατέα τώρα;», το ερώ-τημα μοιάζει με πρώτη απάντηση.

Η συζήτηση ξεπερνάει τα όρια της Λαυρεωτι-κής, όμως όπως αποδείχτηκε από τη διάθεση των

κατοίκων, καμία συζήτηση δεν απαγορεύεται στο «Άπαρτο Κάστρο»! «Δεν είμαστε ζώα για να μας φορτώνουν με όλα τα βάρη μια ζωή. Ανεργία, ει-σιτήρια, διόδια, ΦΠΑ. Θα πρέπει κάποτε να τους το δώσουμε να το καταλάβουν», είπε ένας κάτοι-κος, σπεύδοντας ένας συναγωνιστής του να συ-μπληρώσει: «Θα πρέπει να δούμε και τις δικές μας τις ευθύνες. Γιατί επί χρόνια ανεχόμαστε κα-ταστάσεις, που μας έφεραν στο σημείο που βρι-σκόμαστε σήμερα. Θα πρέπει να βγούμε από τη βολή μας». Ακόμα και το θέμα του κρατικού χρέ-ους ανοίγει και η ιδέα της διαγραφής πέφτει στο τραπέζι, ενώ ακούγονται και εμπειρίες από εργα-τικούς αγώνες (Ιντρακόμ, Κοσμοτέ).

Το κλείσιμο του μικροφώνου, δεν σήμανε το τέλος της συζήτησης. Αυτή μάλλον δεν σταματά ποτέ στο μπλόκο της Κερατέας, όπως και ο αγώ-νας, μέχρι την τελική νίκη… Επόμενος σταθμός το συλλαλητήριο της ερχόμενης Κυριακής (13/3, 11 π.μ.), που συνδιοργανώνουν οι Δήμοι Σαρωνικού, Κορωπίου, Παιανίας και Λαυρεωτικής, στη Λεω-φόρο Λαυρίου, στην είσοδο της πόλης του Μαρ-κοπούλου.

Στο Άπαρτο Κάστρο της Κερατέαςλια τους, γιατί έχει απαγορευθεί η πρό-σβαση στην περιοχή. «Δεν βάλλαμε κο-πριά στα αμπέλια μας φέτος», τονίσθη-κε από ένα κάτοικο, που συνέχισε λέγο-ντας ότι «φρόντισαν για αυτή οι… κύρι-οι των ΜΑΤ, που συμπεριφέρονται με το χειρότερο τρόπο στη γη μας, αλλά και σε μας». Κάτοικος γνώστης των γε-ωλογικών συνθηκών της περιοχής, τονί-ζει ότι η κατασκευή του ΧΥΤΑ εγκυμο-νεί σοβαρούς κινδύνους για τον πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα, ενώ θεωρεί σίγου-ρο ότι θα μολύνει και τα γεωργικά προ-ϊόντα που παράγονται εκεί.

Η συζήτηση επιστρέφει στο καθε-στώς κατοχής - αστυνομοκρατίας, που τους έχει επιβληθεί και που φαίνεται ότι αποτελεί τον πυροκροτητή της οργής τους. Καθημερινά πάνω από 400 αστυ-νομικοί (στο παρελθόν έχουν ξεπεράσει και τους χίλιους), εκτός από αυτά που …αφήνουν στα αμπέλια και τους ελαι-ώνες του Οβριοκάστρου, σκορπούν και τον τρόμο στους κατοίκους. Επιπλέον κοστίζουν και πανάκριβα στον έλληνα φορολογούμενο (πάνω από 2 εκατ. ευ-ρώ μέχρι σήμερα).

Η Ελευθερία Ψ. θυμίζοντας δήλωση του πρωθυπουργού, ο οποίος αναφερό-μενος στη δολοφονία των δύο αστυνομι-κών την περασμένη Τρίτη, ανέφερε ότι «η δημοκρατία έκανε δύο βήματα πίσω», τόνισε ότι «η δημοκρατία στην Κερατέα έχει πάει χιλιόμετρα πίσω το τελευταίο τρίμηνο». «Χούντα είναι», ακούγεται μια φωνή, που πνίγεται στις επιδοκιμα-σίες. Συμπλήρωσε δε πως «αυτό που μας εξοργίζει είναι ότι δεν έχουν την ελάχι-στη τσίπα, που λέει ο λαός μας. Την ίδια στιγμή που μας καλούν σε διάλογο, σέρ-νουν 38 κατοίκους της περιοχής στα δι-καστήρια, με κατηγορίες κακουργηματι-κού χαρακτήρα. Αρνούμαι να συζητήσω με κάποιον που με θεωρεί εκ προοιμίου εγκληματία. Με κάποιον που δολοφονεί αγέννητα παιδιά…» (σ.σ. αναφερόμενη στην πρόσφατη αποβολή εγκύου μετά την εισβολή των ΜΑΤ στην πόλη).

Το τελευταίο τρίμηνο, σύμφωνα με τον Γιάννη Α., οι κάτοικοι της Κερατέας υφί-

στανται αστυνομικό έλεγχο δύο και τρεις φορές, συχνά με προσβλητικό τρόπο, για να πάνε στα σπίτια τους. «Μετά τις έξι το απόγευμα, οποιοσδήποτε κυκλοφορεί στην περιοχή κινδυνεύει να συλληφθεί», τονίζει κάτοικος της περιοχής, της οποί-ας αρκετοί συγγενείς έχουν …καλοπε-ράσει στα χέρια των ανδρών των ΜΑΤ. «Σκοπός τους είναι να είμαστε όλοι κα-τηγορούμενοι και να φοβηθούμε. Για αυ-τό και δεν διστάζουν, να κατασκευάζουν κατηγορίες», συμπληρώνει η ίδια. Χαρα-κτηριστική είναι η περίπτωση, κατοίκου, ο οποίος την ώρα που σέρβιρε συνδικαλι-στές αστυνομικούς σε ταβέρνα της περιο-χής, όπου δούλευε, την ίδια ώρα –σύμφω-να με δικογραφία– φέρεται να επιτίθεται σε αστυνομικούς!

Ο Νίκος Φ., αναφερόμενος στην αστυ-νομική βία των τελευταίων μηνών έκανε λόγο, «για ορδές του Αττίλα» που εφόρμη-σαν στην περιοχή, «δίχως ιερό και όσιο…». «Εμείς δεν ξέραμε από αυτά. Ήμασταν φιλήσυχοι άνθρωποι. Όταν βλέπεις όμως να χτυπάνε 70χρονους και 80χρονους τα… μαθαίνεις». Τους θυμίζουμε τις δηλώσεις της υφυπουργού Περιβάλλοντος, Θεοδώ-ρας Τσάκρη (ΝΕΤ, 27/2/2011), σύμφω-να με τις οποίες «η Κερατέα είναι θέρε-τρο του αντιεξουσιαστικού χώρου». «Μην ακούτε αυτή τη Θοδώρα. Τη δικιά μας, να ακούτε… Την κυρά Θοδώρα της Κερα-τέας», πετάγεται ένας και το μικρόφωνο αλλάζει αμέσως χέρια. «Η διαφορά μας δεν είναι με τους …κυρίους των ΜΑΤ. Με τους “μεγάλους” έχουμε πρόβλημα. Τώ-ρα αν “τρώνε” και αυτοί καμία… Φταίει που δεν κάθονται φρόνημα!!!» λέει η κυ-ρά Θοδώρα, ενώ κάποια κάτοικος διερω-τάται, «αν είναι έτσι, όπως λέει η Τσάκρη, γιατί δεν έχει συλληφθεί μέχρι σήμερα, ούτε ένας μη δημότης Κερατέας;». Τώρα καταλάβαμε τι εννοούν στα κανάλια όταν αναφέρονται σε συγκρούσεις ανεξουσια-στών… Καταλάβαμε τα ψεμάτά τους, φω-νάζουν πολλοί. «Απέναντι σε αυτή την εξουσία, είμαστε όλοι αντεξουσιαστές», τονίζει ο Κώστας Κ.

Την ώρα που η συζήτηση περιστρέ-φεται γύρω από τα έργα και τις ημέρες

της ΕΛΑΣ στην Κερατέα, τα ανέκδοτα και τα αστεία δίνουν και παίρνουν. Ήρ-θε η ώρα να ακουστούν διά μικροφώ-νου… «Δυο Κερατιώτες παίζουν σκάκι. Ματ λέει ο ένας. Ντουουου, απαντά ο άλλος!» «Σύμφωνα με πληροφορίες οι φαρμακοποιοί ετοιμάζουν μήνυση κα-τά των ΜΑΤ. Σκότωσαν τον Η1Ν1 στην περιοχή!». Τα ανέκδοτα δίνουν τη θέση τους σε ένα πραγματικό γεγονός: «Μια φορά βρεθήκαμε, αρκετοί στην πλάτη του αστυνομικού μπλόκου. Ο φρουρός κραδαίνοντας ένα δακρυγόνο, αρχίζει και φωνάζει “πίσω, πίσω, θα κάνω χρή-ση, θα κάνω χρήση…”. “Μερικές εβδο-μάδες στην Κερατέα είναι αρκετές για να πέσεις στα ναρκωτικά…’’, του φωνά-ξαμε».

Τα γέλια και τα πειράγματα, τα δια-δέχονται τα χειροκροτήματα. Η ομάδα των αγωνιστών - ποδοσφαιριστών της Κερατέας, επέστρεψε νικήτρια από τον αγώνα με τον Αστέρα Εξαρχείων. Ολι-γόλεπτο διάλειμμα για τα συγχαρητήρια και τα κεράσματα…

Μαζί με τη βροχή, η συζήτηση ξανα-φουντώνει και αναγκαστικά πάει στους νέους της Κερατέας. «Και να ήθελα να μείνω σπίτι, δεν μ’ αφήνουν οι γιοι μου», τονίζει ο Σταμάτης, ενώ άλλος κάτοικος συμπληρώνει ότι αν γίνει ο ΧΥΤΑ κα-ταδικάζουμε όχι μόνο την επόμενη γε-νιά να ζήσει μέσα στο σκουπίδι, αλλά όλες τις γενιές για τα επόμενα τριακό-σια χρόνια. Αυτό ακριβώς το μέλλον, εί-ναι που ξεσηκώνει τους νέους της Κερα-τέας, που τους φέρνει μπροστά σε κάθε στιγμή του αγώνα. Πολλοί απ’ αυτούς, που δουλεύουν σε γειτονικούς δήμους, αναγκάζονται να μένουν, κατά τη διάρ-κεια της εβδομάδας, εκτός του δήμου, υπό τον κίνδυνο της σύλληψης, σε κά-ποιο μπλόκο των δυνάμεων καταστολής, που υπάρχουν στις εισόδους της πόλης.

Κι όμως το βλέπεις ότι δεν φοβού-νται. Τουλάχιστον όχι πια. Γι’ αυτό μι-λούν άνετα για τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, για το πανηγύρι της αντίστασης, ακόμα και για τα «πυροτεχνήματα» που πέφτουν σε αυτές τις αναμετρήσεις.

«Εμείς δεν ξέραμε από αυτά. Ήμασταν φιλήσυχοι άνθρωποι. Βλέπαμε παλιά τηλεόραση και νομίζαμε ότι μαθαίναμε την αλήθεια… Τώρα έχουμε καταλάβει ότι μας λένε ψέματα».

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Π ριν από λίγες δεκάδες χρό-νια, ο Βλάσης Κανιάρης μί-

λησε, με τη γλώσσα της τέχνης του, για τους μετανάστες που κατέφευ-γαν στην Κεντρική Ευρώπη.

Ανθρώπινες φιγούρες, κού-κλες φτιαγμένες από σύρμα, ντυ-μένες με τριμμένα ρούχα και τα-λαιπωρημένα (περπατημένα) πα-πούτσια, όλα από τα παλιατζίδι-κα. Με σαραβαλιασμένες βαλί-τσες, δεμένες με σπάγγο.

Ομοιώματα ανθρώπων δί-χως βλέμμα και πρόσωπο, όμως η γλώσσα του σώματός τους, η θέση και η στάση τους στο χώρο ήταν πολύ πιο εκφραστικές από ό,τι μια πιστή αναπαράσταση ή μια φωτογραφία.

Ο Βλάσης Κανιάρης, ένας από τους μεγαλύτερους εικαστικούς

έλληνες καλλιτέχνες της εποχής μας, που πέθανε αυτή την εβδο-μάδα στα 83 του χρόνια, ήταν, από μια άποψη, ο πρώτος «αλληλέγγυ-ος», προτού η λέξη αυτή φορτιστεί με την τρέχουσα και μάλλον μιντι-ακής προέλευσης σημασία της.

Ο πρώτος που απέδωσε στο χώ-ρο και όχι στο δισδιάστατο καμβά την κατάσταση των κατατρεγμέ-νων που προσπαθούν κάπου να σταθούν, να δουλέψουν, να ζή-σουν.

Οι μετανάστες του Κανιάρη ήταν ακόμα όρθιοι ή καθισμένοι στο έδαφος, πλάι στις βαλίτσες

τους. Αποκαμωμένοι, αλλά όχι σωριασμένοι.

Δεν τους είχαν αρνηθεί το δικαί-ωμα της παραμονής, το δικαίωμα σε μια κακοπληρωμένη, έστω, εργασία. Οι σύγχρονοι μετανάστες δεν βρί-σκονται πουθενά, δεν μπορούν να κάνουν ούτε μπρος ούτε πίσω.

Και οι «300» της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν μπορούν καν να σταθούν στα πόδια τους. Είναι πια οριζόντιοι, είτε στην Υπατία και στο Εργατικό Κέντρο είτε στα νοσοκομεία. Και το σή-μα κατατεθέν της ύπαρξής τους δεν είναι το τριμμένο σακάκι, αλ-

λά το «κατάχαμα», η πολύχρω-μη κουβέρτα από συνθετικό νήμα που τους τυλίγει.

Ένας μεγάλος βρετανός λο-γοτέχνης και τεχνοκριτικός είχε γράψει ότι «δεν γίνεται να πνί-γεται ένας άνθρωπος στη μέση του ποταμού κι εσύ να παίζεις βι-ολί στην απέναντι όχθη» (John Berger, Ένας ζωγράφος του και-ρού μας, 1958). Ο Βλάσης Κανι-άρης, αν και βιρτουόζος, ποτέ δεν έπαιξε βιολί. Βράχηκε ο ίδι-ος στο ποτάμι, δημιούργησε έργα που δεν προορίζονταν για ανάρ-τηση στον τοίχο, αλλά εμπεριεί-χαν την πνοή και την ελπίδα των μισοπνιγμένων.

Οι «300» παίζουν σήμερα τα ρέστα τους, την ίδια τη ζωή τους και ας μην ξέρουν από πόκερ.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Ο πρώτος «αλληλέγγυος»

Μείωση συμμετοχής στις εκλογές των δικηγόρωνΔιεξήχθησαν το διήμερο 27-28/2 οι εκλογές του Δι-κηγορικού Συλλόγου Αθή-νας για την ανάδειξη Προ-έδρου και νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Η αντικαπιτα-λιστική Αριστερά στήριξε το ψηφοδέλτιο της Εναλλακτι-κής Παρέμβασης, συμμετέ-χοντας μόνο με ψηφοδέλτιο συμβούλων. Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2008 αυξήθηκε η αποχή (ψή-φισαν 1.400 δικηγόροι λιγό-τεροι). Η ΝΔ κατεβαίνοντας με δύο ψηφοδέλτια είχε μι-κρή πτώση (37,1% συνολι-κά έναντι 40,82% το 2008), ενώ ο χώρος που υποστηρι-ζόταν από το ΠΑΣΟΚ δια-τήρησε σχετικά τις δυνάμεις του (27,44% έναντι 28,77% το 2008 με δύο ψηφοδέλτια όμως). Μεγάλη χαμένη των εκλογών ήταν η παράταξη που στήριζε ο Συνασπισμός,

η οποία έπεσε 4% και από τρεις έδρες παίρνει μόνο μία, ενώ πτώση σε ψήφους και σε ποσοστό γνώρισε και η παράταξη που υποστήρι-ζε το ΚΚΕ: Πήρε 4,59% με 545 ψήφους αντί 5,05% και 669 ψήφους. Η Εναλλακτι-κή Παρέμβαση ανέβασε ελάχιστα το ποσοστό της, σε 5,14% από 4,96%, πέφτο-ντας όμως σε ψήφους, αφού έλαβε 610 ψήφους αντί 658 ψήφους. Μικρή αύξηση ση-μείωσαν τα λευκά ψηφοδέλ-τια. Η πτώση της μαζικότη-τας επηρέασε περισσότερο την Αριστερά, σε όλες της τις εκδοχές, αφού απέτυχε να προβάλει αριστερή απά-ντηση στην επίθεση που δέ-χεται ο κλάδος. Στις επανα-ληπτικές εκλογές για ανά-δειξη προέδρου (6 και 8/3), η Εναλλακτική καλεί σε απο-χή, άκυρο - λευκό.

Τα ’ψαλαν και στον Α. ΛοβέρδοΜε τη λαϊκή οργή έρχεται αντιμέτωπο κάθε κυβερνη-τικό στέλεχος που επιχειρεί να πραγματοποιήσει δημό-σια εμφάνιση. Έτσι έγινε και με την επίσκεψη Λοβέρ-δου στο Ηράκλειο, την προ-ηγούμενη εβδομάδα. Φυσι-κά ούτε λόγος για επίσκεψη σε εξωτερικά ιατρεία νοσο-κομείου. Σε αστραπή, μετα-τράπηκε η επίσκεψή του στο ιατρικό κέντρο Αρκαλοχω-ρίου, καθώς μετά από τη μα-ζική αποδοκιμασία του κό-σμου, δεν περίμενε ούτε το δήμαρχο για τις γνωστές

χαιρετούρες. Παράσταση διαμαρτυρίας πραγματο-ποίησαν ο φοιτητικός συλ-λογος Ιατρικής, δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Αντικαπιταλιστικής Αρι-στερής Παρέμβασης Κρή-της έξω από το ξενοδοχείο όπου βρισκόταν ο υπουργός για ημερίδα αδερφοποίη-σης νοσοκομείων. Οι δυνά-μεις καταστολής δεν δίστα-σαν να χρησιμοποιήσουν την ωμή καταστολή (με ξύ-λο και προσωπικές απει-λές) για να διασφαλίσουν την ομαλή φυγάδευση του.

EIΔHΣEIΣ

Την Κυριακή 13 Μάρτη, ώρα 11.30 π.μ. στη μνήμη του σ. Θανάση Φώτη, που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας, θα γίνει πολιτικό μνημόσυνο στην αίθουσα του Δημαρχείου Γλυφάδας, Άλσους 15.

Η Τ.Ο. ΔΕΑ Νοτίων προαστίων, κα-λεί σε συζήτηση για την κοινή δράση της Αριστεράς, την Πέμπτη 10 Μαρ-τίου, 7.30 μ.μ., στο Α’ ΚΑΠΗ Αλίμου (Καλαμακίου 72, Κάτω Καλαμάκι).

Συγκέντρωση αλληλεγγύης καλείται την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011, στις 9.00 π.μ., στα δικαστήρια της Ευελ-πίδων, όπου ξεκινά η δίκη του Άρη Σειρινίδη, βασισμένη σ’ ένα σαθρό κατηγορητήριο, που εισάγει για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία το DNA ως μοναδικό στοιχείο κατη-γορίας και ομηρίας ενός κοινωνικού αγωνιστή.

Στο πλαίσιο της πορείας προς το Πα-νελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ, διοργα-νώνεται εκδήλωση στο Ηράκλειο, με θέμα Καπιταλιστική κρίση και Αρι-στερά. Ομιλητής ο Άγγελος Χάγιος (μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ) την Τετάρτη 16/3, 7 μ.μ., στην αίθουσα Ανδρόγεω.

Την Παρασκευή 18 και το Σάββατο 19 Μαρτίου πραγματοποιείται στο Παλιό Τελωνείο στα Χανιά, το 10ο Αντιπολεμικό Διήμερο Πολιτικών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. Το Διή-μερο διοργανώνει η Ενωτική Πρω-τοβουλία Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης και έχει ενδιαφέρουσες συ-ζητήσεις και συναυλίες (αναλυτικό-τερα βλ. http://enotiki.gr).

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλατσίου, Πατησί-ων, Κυψέλης διοργανώνει συνέλευ-ση το Σάββατο 12/3, 6.30 μ.μ. στην Αγορά της Κυψέλης.

Συνάντηση Επιτροπών ΑγώναΜε επιτυχία πραγματοποι-ήθηκε στις 21/2, συνάντηση επιτροπών αγώνα από πολ-λές γειτονιές της Αττικής με στόχο το συντονισμό τους και την κοινή δράση. Η πρω-τοβουλία ξεκίνησε από την Επιτροπή κατοίκων Γλυφά-δας και ανταποκρίθηκαν αγωνιστές από 17 επιτροπές - πρωτοβουλίες. Στις 9 Μάρ-τη, στην 24ωρη απεργία των εργαζομένων στα Μέσα Μα-ζικής Μεταφοράς, οι επιτρο-πές θα παραβρεθούν στην απεργιακή συγκέντρωση. Νέα συνάντηση των επιτρο-πών θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 14 Μάρτη, στις 6.30 μ.μ., στη Νομική (Σόλωνος).

Αριστερή Πρωτοβουλία στο ΓΕΩΤΕΕ

Ενισχυμένη σε υποψηφίους (67 έναντι 43 το 2007) και σε αριθμό παραρτημάτων που παρεμβαίνει (8 έναντι 4 το 2007), συμμετέχει στις επι-κείμενες εκλογές (10 Απρί-λη) του Γεωτεχνικού Επιμε-λητηρίου (ΓΕΩΤΕΕ) η Αρι-στερή Πρωτοβουλία Γεωτε-χνικών. Το επόμενο Σάββα-το (12/3) θα πραγματοποιηθεί ανοικτή σύσκεψη της Πρωτο-βουλίας στην Αθήνα, ενώ το Σαββατοκύριακο (19-20/3), προγραμματίζεται εκδήλω-ση στη Θεσσαλία. Για επικοι-νωνία: τηλ. 6936 021053 ή ar_protovoulia@yahoo.gr

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΕΑ ➨

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ Α. ΣΕΙΡΙΝΙΔΗ

➨

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

➨

Δεν πληρώνω, διαδηλώνω!Π ερίπου 1.500 - 2.000 διαδη-

λωτές βρέθηκαν την Τρίτη το απόγευμα έξω από τη Βουλή, δη-λώνοντας βροντερά στη κυβέρνηση ότι Δεν πληρώνουν! Δεκάδες ήταν τα πανό από πρωτοβουλίες και επι-τροπές του κινήματος «Δεν Πληρώ-νω»: Επιτροπές Αγώνα Κατά των Δι-οδίων, συνελεύσεις και πρωτοβουλί-ες για τη δωρεάν μετακίνηση με τα ΜΜΜ (Καμπάνια Δωρεάν Μετακί-νησης, Ανοιχτή Συνέλευση Ηλιούπο-λης, συνέλευση κατοίκων Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου, Πρωτο-βουλία Ζωγράφου κ.ά.), αλλά και πε-ρί τα 100 άτομα από την Κερατέα και

το Λαύριο. Δεν σταματούν μπροστά στην ποινικοποίηση του κινήματος από το Δ. Ρέππα. «Θα συνεχίσου-με τις κινητοποιήσεις. Πρέπει να κα-τέβουμε όλοι στο δρόμο» ανέφερε στο Πριν ο Γιώργος απ’ το Κρυονέ-ρι, που δραστηριοποιείται στις επι-τροπές ενάντια στα διόδια. «Το κίνη-μα μας πρέπει να γίνει η σπίθα για να ξυπνήσει όλη η κοινωνία, να μην πληρώσουμε το χρέος τους. Διαφο-ρετικά, πώς θα κοιτάξω στα μάτια τις κόρες μου; Τι θα τους πως; Τελειώ-στε το πανεπιστήμιο και μετά βρείτε θέση στην ουρά του ΟΑΕΔ;» συνεχί-ζει. Αυξημένη ήταν η παρουσία των ΜΑΤ στη χθεσινή απολύτως ειρηνι-κή συγκέντρωση, ενώ αστυνομικές δυνάμεις έκαναν εξακρίβωση στοι-χείων στους γύρω δρόμους.

Απεργοσπασία ΠΑΣΚΕ στην ΕΘΕΛΔ εν υπάρχει καμία απόφαση

για στάσεις εργασίας το αμέ-σως προσεχές διάστημα». Αυτό ήταν το μήνυμα του νέου προέδρου του συνδικάτου εργαζομένων ΕΘΕΛ - ΟΑΣΑ Μ. Λιαγούρη, με το που ανέλα-βε τα καθήκοντά του, δίνοντας έτσι ένα σαφές πρώτο δείγμα των προθέ-σεών του, αλλά και της κυβερνητικής παράταξης ΠΑΣΚΕ. Δηλαδή, να ανα-σταλούν όλες οι αγωνιστικές κινητο-ποιήσεις στο πιο μαζικό και δυναμι-κό κομμάτι των εργαζομένων στα ΜΜM και να κυριαρχήσουν οι δυνά-μεις της υποταγής. Οι εξελίξεις δρο-μολογήθηκαν από την ίδια την ΠΑ-ΣΚΕ που καθαίρεσε από εκτελεστικό της γραμματέα τον Ν. Κουλουμπαρί-τση, ο οποίος δεν κατάφερε να «μα-ζέψει» τις απεργίες και γι’ αυτό κα-ρατομήθηκε. Το εσωκομματικό του άδειασμα τον οδήγησε σε παραίτη-ση από την προεδρία του σωματεί-ου, καταγγέλλοντας «πραξικοπημα-τική αντικατάσταση», ενόψει μάλιστα της νέας 24ωρης απεργίας στις 9/3. Οι δυνάμεις του συμβιβασμού επι-χειρούν να πάρουν τη ρεβάνς στον κλάδο. Ο μαζικός αγώνας, οι συνε-λεύσεις που οδήγησαν ακόμα και σε αποφάσεις ανατροπής των κυρί-αρχων συσχετισμών στο ΔΣ, το κοι-νό μέτωπο στα μέσα μεταφοράς, και η γραμμή εναντίωσης στην αύξηση των εισιτηρίων, έβαλαν στο μάτι της κυβέρνησης τους εργαζόμενους. Με νύχια και με δόντια, ο κυβερνη-τικός συνδικαλισμός τώρα επιχειρεί να σπάσει τις αγωνιστικές διαθέσεις και το κοινό αγωνιστικό μέτωπο. Μέ-νει να δούμε εάν θα λάβει απάντηση από τη βάση του κλάδου...

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΘΑΝΑΣΗ ΦΩΤΗ

➨

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΑΡ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

➨

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

➨

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 15

nΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

«Ο κόσμος μας, τα κέρδη μας», και οι... 120 απολύσεις

για την κερδοφόρα Κοσμοτέ!

ΑπεργίαστηΓουίντΜ ε 24ωρη απεργία την Τρίτη

απάντησανοιεργαζόμενοιστηνεταιρείαΓουίντστηναπόφασητηςδι-οίκησηςναμηνκαταβάλειεπιδόμα-τακαιμισθούςαπόκλαδικέςσυλλο-γικέςσυμβάσειςσεμεγάλεςομάδεςεργαζομένων,σεμιαπροσπάθειάναπερικόψειτομισθολογικόκόστος.Ει-δικότερα,ηεταιρείαεπιδιώκεινακα-ταργήσειτοεπίδομα24ωρηςετοιμό-τηταςσεεργαζόμενουςτεχνικώνδι-ευθύνσεων, αποδοχές που προκύ-πτουναπότηδιαφοράτηςεπιχειρη-σιακήςμετηνκλαδικήσύμβασητου

ΣΤΕΒ(αγνοώνταςτηναρχήτηςευνο-ϊκότερηςρύθμισης),τοεπίδομαξένηςγλώσσαςσεεργαζόμενουςτουτμή-ματοςεξυπηρέτησηςπελατώνκ.ά.Κιόλααυτά,παρόλοπουηεταιρείαέχειμηδενίσειτιςμακροχρόνιεςοικονομι-κέςυποχρεώσειςτης,μέσωτηςτε-λευταίαςαναδιάρθρωσηςχρέουςτονπερασμένοΔεκέμβρη.

«Ολύμπια»αδιαλλαξίαΑ ποκαλυπτική για τις επιδιώξεις

της εργοδοσίας ήταν η πρό-σφατη σύσκεψη που πραγματοποι-ήθηκε στο υπουργείο Εργασίας, με θέμα την ανάκληση των απολύσεων εργαζομένων στα εργοτάξια της Κο-ρίνθου - Πατρών. Εντελώς προκλητι-κά, οι εκπρόσωποι της κοινοπραξίας δήλωσαν πως δεν υπάρχουν τα λε-φτά για να συνεχιστεί το έργο και ότι οι απολύσεις θα συνεχιστούν (70 έως σήμερα και 55 για το Μάρτιο)! Δήλω-σαν ακόμη πως «αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα απολυθούν όλοι και θα “παγώσουν” τα έργα». Μόνο την είσπραξη των διοδίων δεν θα «παγώ-σει» η Βίντσι και η Ολυμπία Οδός.

Το σωματείο εργαζομένων στο έργο τόνισε πως είναι ιδιαίτερα προ-κλητικό να απολύονται εργαζόμενοι οδηγοί, ενώ ιδιωτικής χρήσης φορ-τηγά εργάζονται παράνομα στα τού-νελ, να εντατικοποιούνται οι ρυθμοί και να μη συνεχίζεται κανονικά το έρ-γο. Παρά τις εκκλήσεις ακόμα και του υφυπουργού Εργασίας για σταμάτη-μα των απολύσεων για όση διάρκεια θα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις του κράτους με την κοινοπραξία, οι κατασκευαστικές αρνήθηκαν.

ΚαζίνοαπολύσεωνΕ ικοσιτετράωρηαπεργίακαισυγκέ-

ντρωσηέξωαπότοκαζίνοτουΡίοπραγματοποίησετοσωματείοεργαζο-μένωνσεένδειξηδιαμαρτυρίαςγιατιςαπανωτέςαπολύσεις.Μέχριστιγμήςέχουναπολυθεί17εργαζόμενοιενώηεργοδοσίαεντείνειτουςεκβιασμούςτηςγιαναπαραιτηθούνοιεργαζόμενοιαπόδικαστικέςδιεκδικήσειςγιαταδε-δουλευμένατουςκαιναδεχθούνμειώ-σειςμισθών19%.Όλοτοπροηγούμε-νοδιάστημαηεργοδοσίαπίεζεεργα-ζόμενουςκαισωματείονα«χαρίσουν»οφειλόμεναχρηματικάποσάεκατομ-μυρίωνευρώ,πουέχουνήδηεπιδικα-σθείειςβάροςτηςεταιρείας,ύστερααπόομαδικήπροσφυγήσταΔικαστή-ριατωνΠατρώνκαιτωνΑθηνών.Απο-λύσεις8εργαζομένωνέγινανκαιστοκαζίνοΞάνθης,πουείναικιαυτόσυμ-φερόντωνΚ.Πηλαδάκη(MIG).

Οκόσμος μας, τα κέρδη μας» θα μπορούσε να είναι μια εύστοχη πα-ράφραση του εταιρικού σλόγκαν της Κοσμοτέ, η

διεύθυνση της οποίας δεν δίστασε να ανακοινώσει εν μία νυκτί 120 απολύσεις εργαζομένων, και μά-λιστα στο όνομα της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας της εται-ρείας κι όχι των ζημιών, που φυ-σικά, δεν παρουσιάζει!

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι ωστό-σο κεραυνός εν αιθρία. Η εται-ρεία καυχιέται ότι ήδη από πέρσι έχει πετύχει περίπου 11% μείωση λειτουργικών εξόδων στην Ελλά-δα, ενώ ειδικά στη μισθοδοσία η μείωση ανέρχεται σε 4,2%. Κι όλα αυτά παρά το ότι συνολικά ο όμι-λος του ΟΤΕ (ΟΤΕ, Κοσμοτέ και οι εταιρείες σε Αλβανία, Βουλγα-ρία και Ρουμανία) είχε έσοδα 5,48 δισ. ευρώ το 2010 και 5,96 δισ. το 2009, ενώ τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ήταν 1,75 δισ. κατά το 2010 και 2,2 δισ. το 2009. Να σημειωθεί δε ότι η Κο-σμοτέ έρχεται πρώτη στην ελλη-νική αγορά κινητού ευρυζωνικού ίντερνετ, με τους πελάτες της να ενισχύονται κατά 23% το Δ’ τρίμη-νο του 2010 σε σχέση με την αντί-στοιχη περσινή περίοδο.

Ωστόσο, αυτό που δυσαρέ-στησε τον όμιλο και την ίδια την Κοσμοτέ ήταν ότι τα λειτουργι-κά κέρδη του ομίλου σε επίπεδο έτους υποχώρησαν κατά 63% και ...περιορίστηκαν στα 385 εκατ., ενώ τα καθαρά κέρδη του συρρι-κνώθηκαν από τα 411 εκατ. του 2009 σε 39,6 εκατ. το 2010. Δη-λαδή, την τελευταία διετία ο όμι-λος είχε κέρδη 450 εκατ. ευρώ, η οποία ωστόσο δεν αρκεί στους μετόχους του. Γι’ αυτό και απο-φάσισαν να επιβάλλουν το δικό τους «μνημόνιο» στην εταιρεία,

που περιλαμβάνει τη «διακοπή δραστηριοτήτων», καθώς και την «αναδιοργάνωση λειτουργιών για τη βελτίωση της αποτελεσματικό-τητάς τους», που μεταφράζεται σε μπαράζ απολύσεων.

Η νέα εργοδοτική λογική συμπυ-κνώνεται στη δήλωση του διευθύνο-ντος συμβούλου του ΟΤΕ και προ-έδρου της Κο-σμοτέ, Μ. Τσα-μάζ, ο οποίος εί-πε ότι «το 2011 θα καταβάλου-με κάθε δυνα-τή προσπάθεια ανάσχεσης του ρυθμού μείωσης των εσόδων και της κερδοφορί-ας του Ομίλου»! Όπως φαίνεται, σύντομα οι κερ-δοφόρες εται-ρείες, όπως ο ΟΤΕ ή η ΝΕΟ-ΓΑΛ, θα προ-βαίνουν σε απο-λύσεις ή μειώ-σεις μισθών ή εκ περιτροπής εργα-σία κ.ά. επειδή ο ρυθμός αύξησης των κερδών τους δεν θα είναι ο... επιθυμητός!

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Κοσμοτέ κατηγορεί τη διοί-κηση της εταιρειας ότι ξεπέρασε κάθε όριο προκλητικότητας και αναλγησίας, καθώς η εταιρεία αποτελεί τη μεγαλύτερη και πλέ-ον κερδοφόρα στον κλάδο κινη-τής τηλεφωνίας, με τη μεγαλύτε-ρη παραγωγικότητα και τη χαμη-λότερη μισθολογική δαπάνη, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη, ενώ οι 120 απολύ-σεις υποτίθεται ότι αποφασίζο-νται για τον περιορισμό του λει-τουργικού κόστους, δεν περικό-πτονται ούτε κατά σεντ οι πλουσι-

ότατες και προκλητικότατες αμοι-βές, τα μπόνους, τα stock options και οι ειδικές παροχές των επιτε-λικών και διευθυντικών στελεχών της εταιρείας.

Η απάντηση των εργαζομένων στην Κοσμοτέ ήταν άμεση και κα-θολική. Την Τετάρτη πραγμα-τοποιήθηκε μια πρωτοφανής

σε όγκο γενική συνέλευση στην οποία έλαβαν μέρος πάνω από χί-λιοι εργαζόμενοι και αποφασίστη-κε απεργιακή απάντηση στις προ-κλήσεις της εταιρείας. Ως πρώτο βήμα υπήρξε η 48ωρη απεργία, Πέμπτη και Παρασκευή, που εί-χε ως αποτέλεσμα να νεκρώσουν όλες οι εγκαταστάσεις, τα κτίρια γραφείων και τα περισσότερα καταστήματα της Κοσμοτέ, ενώ στην απεργία συμμετείχε την Πα-ρασκευή και η ΟΜΕ - ΟΤΕ. Την πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργί-ας, οι εργαζόμενοι στην Κοσμο-τέ πραγματοποίησαν και συγκέ-ντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας.

Στο πλαίσιο των ενεργειών κατά των παράνομων απολύσεων της ερ-

γοδοσίας, πραγματοποιήθηκε και τριμερής συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, τη διοί-κηση του ομίλου του ΟΤΕ και τους εργαζομένους, η οποία οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, αποκαλύπτοντας τα γενικότερα σχέδια της εργοδοσί-ας. Παρά το γεγονός ότι το σωμα-τείο εμφανίστηκε με μια ιδιαίτερα

αμυντική γραμ-μή, κάνοντας λό-γο για «πάγωμα των 120 απολύ-σεων», η εργο-δοσία αντέτεινε ότι το πρόγραμ-μα έχει ήδη πα-ρουσιαστεί στους εργαζόμενους και πως ορισμέ-νοι από αυτούς έχουν «δελεα-στεί» από το «ελ-κυστικό πακέτο» απόλυσης. Αλ-λά και στο αίτη-μα για δέσμευση της εταιρείας ότι δεν θα προχω-

ρήσει στην εφαρμογή παρόμοιου προγράμματος απολύσεων εντός του 2011, η διοίκηση της εταιρεί-ας απάντησε αρνητικά, δείχνοντας ανάγλυφα τις προθέσεις της.

Πάντως, η εμπειρία από ανά-λογους αγώνες ενάντια στα ερ-γοδοτικά σχέδια δείχνει ότι δεν μπορούν τα σωματεία να διεκδι-κήσουν με όρους νίκης την ανα-τροπή της εργοδοτικής επίθεσης, εάν δεν οργανώσουν αποφασιστι-κό αγώνα διαρκείας, με διαδικα-σίες βάσης, και εάν δεν πάρουν διαζύγιο από λογικές «μικρότε-ρου κακού» και «συμβιβασμού» των δύο πλευρών στο αριθμό ή στο ρυθμό των απολύσεων και των πάσης φύσης εργασιακών ανατροπών...

Ε πιτροπή αγώνα δημιουργήθη-κε στο φάρμακο την προηγού-

μενη εβδομάδα μετά από μαζική σύ-σκεψη στην οποία συμμετείχαν δε-κάδες εργαζόμενοι. Αξιοσημείωτη δεν ήταν μόνο η μαζικότητα αλλά και η συμμετοχή εργαζομένων και από τις δύο Ομοσπονδίες, νέων στον κλάδο που δεν είχαν γραφτεί ακό-μα στα σωματεία, διαφορετικών ει-δικοτήτων, ακόμα και απολυμένων. Όλοι οι συμμετέχοντες εξέφρασαν την αγωνία και την οργή τους για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλι-στικό κίνημα στο φάρμακο, τη θέλη-σή τους να υπερβούμε τη σημερινή συνδικαλιστική δομή και πρακτική.

Η συγκρότηση της επιτροπής κα-τέληξε σε ένα πλαίσιο (ολόκληρο το κείμενο στο iatrikosepiskeptis.wordpress.com) που θέτει το αίτημα της ανατροπής της κυβέρνησης Πα-

πανδρέου, τη μάχη ενάντια στις απολύσεις, την υπε-ράσπιση των ασφαλιστι-κών δικαιωμάτων, την πά-λη ενάντια στη διάλυση της υγείας που επιβάλλουν κυ-βέρνηση - ΔΝΤ. Κατέληξε στην προ-ώθηση μαζικών διαδικασιών και συ-νελεύσεων στα σωματεία και σε δη-μιουργία επιτροπής ανέργων των σω-ματείων του φαρμάκου και ταμείου αλληλοβοήθειας για τους απολυμέ-νους που έχουν ανάγκη (π.χ προβλή-ματα υγείας, πολύτεκνοι κ..ά.).

Ταυτόχρονα απευθύνει κάλεσμα για κοινό αγώνα με όλους τους ερ-

γαζόμενους στο χώρο της υγείας, όπως έγινε και στην πρόσφατη μεγάλη γε-νική απεργία. Αποφάσισε επίσης συμμετοχή στο Συ-ντονισμό Πρωτοβάθμιων

Σωματείων, διακίνηση του κειμένου στους χώρους δουλειάς και νέα συ-νάντηση στις 19 Μαρτίου για την πα-ραπέρα δράση.

Να σημειωθεί ότι το φάρμακο εί-ναι ένας από τους πιο μαζικούς ερ-γατικούς κλάδους του ιδιωτικού το-μέα που παρά το γεγονός ότι εμφά-νισε κέρδη και «ανάπτυξη» ακόμα και μέσα στην κρίση, οι εργαζόμενοι

χτυπιούνται καθημερινά από χιλιά-δες απολύσεις, περικοπές στους μι-σθούς, εργοδοτική αυθαιρεσία, χτύ-πημα των ασφαλιστικών δικαιωμά-των. Οι κινητοποιήσεις που έγιναν υπονομεύτηκαν τις περισσότερες φορές από τη γραφειοκρατική λει-τουργία που επέβαλε η ΠΑΣΚΕ αλ-λά και την αδυναμία της Αριστεράς (Αυτόνομη Παρέμβαση - ΠΑΜΕ), όταν δεν μπλόκαρε τις κινητοποιή-σεις, να προτείνει κάτι διαφορετικό στην πράξη.

Μέσα από αυτές τις μάχες προέ-κυψε η ανάγκη για δράση και πρω-τοβουλία που θα προτάσσει την ενό-τητα του κόσμου της εργασίας σε νέα βάση, στην υπέρβαση του περι-εχομένου, της μορφής, της λογικής της χρεοκοπημένου γραφειοκρατι-κού συνδικαλισμού που μας οδηγεί από ήττα σε ήττα.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΛΟΓΟ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΕΡΒΑΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

Επιτροπή αγώνα στο φάρμακο

KTYΠΩNTAΣ KAPTA

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Μασκαραλίκια και ...χούλιγκαν βαρδάρηςΣήμερα, είπαμε, θα σκάσει το χειλάκι μας! Αποκριές έχουμε, ας απολαύσουμε ορισμένα ποδοσφαιρικά μασκαραλίκια... Με αφορμή τα συμβάντα και τα «μεθεόρτια» του ντέρμπι Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, θα επικεντρώσουμε σε μια φαιδρή πτυχή του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου: στους γελοίους (μα συχνότατα αποτελεσματικούς!) ισχυρισμούς, τους οποίους προβάλουν οι ΠΑΕ ενώπιον των αθλητικών δικαστών. Διότι, όχι, δεν πλησιάζει καν την κορυφή αυτού του καταλόγου φαιδρότητας η πάγια έκφραση περί «επεισοδίων μεμονωμένων», η οποία, όταν αφορά σε εισβολή οπαδών, απολήγει –εμμέσως πλην σαφώς– στο εξής συμπέρασμα: Αν δεν «μπουκάρουν» στο γήπεδο τουλάχιστον οι μισοί θεατές ενός αγώνα κι αν από αυτούς οι μισοί δεν πάρουν παίκτες στο κυνήγι, το συμβάν είναι ασήμαντο! Αυτός ο ισχυρισμός «καρμπόν» είναι εξοργιστικός, αλλά όχι ευφάνταστος. Το άτυπο βραβείο ευφάνταστης «δικαιολογίας» μάλλον παραμένει στα χέρια της ΠΑΕ Ηρακλής, από την περίοδο 2003-’04. Τι είχε συμβεί τότε; Στο γήπεδο του Μακεδονικού ο Ηρακλής αντιμετώπιζε, ως γηπεδούχος, τη Χαλκηδόνα. Κάποιος οπαδός του εκτόξευσε ολόκληρο κάθισμα, που βρήκε το σβέρκο του δύσμοιρου Πιέρ Εμπέντε, τερματοφύλακα της Χαλκηδόνας. Στον αθλητικό δικαστή οι άνθρωποι του Ηρακλή είπαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το κάθισμα το σήκωσε και το έριξε πάνω στον Εμπέντε ο... αέρας. Ο δικαστής απήλλαξε (!) το «γηραιό» κι έκτοτε ξέρουμε ότι στα γήπεδα δεν εκδηλώνονται μόνο ενέργειες βαρβαρικές, αλλά και «βαρδαρικές». Ο χούλιγκαν βαρδάρης έφταιγε – αλλά έμενε ατιμώρητος. Άλλες φορές, πάλι, ένοχα δεν είναι τα στοιχεία της φύσης, αλλά η άτιμη η τεχνολογία που «στοιχειώνει» στο άθλημα και προκαλεί «παρεξηγήσεις». Τον περασμένο μήνα, ο παίκτης του Πανιωνίου Σίτο Ριέρα χτύπησε τον Παντελή Καφέ της ΑΕΚ, εκτός φάσης. Τιμωρήθηκε με αποκλεισμό τριών αγωνιστικών και πρόστιμο. Στην (ανεπιτυχή) προσπάθειά της να μειώσει την ποινή, η ΠΑΕ Πανιώνιος ισχυρίστηκε ότι η σκηνή του χτυπήματος, έτσι όπως την «έπιασε» τη κάμερα, ήταν ...προϊόν μοντάζ! Έλα όμως που εκτός από τις συνωμοσίες, οι οποίες εξυφαίνονται πάραυτα, έχουμε και τα οικογενειακά δράματα: Μα είναι δυνατόν να απαρνείται ο Παναθηναϊκός τον παλιό πρόεδρό του, τον Γιώργο Βαρδινογιάννη (γνωστό και ως «καπετάνιο» ή «Ρίνγκο»), για τις ανάγκες μιας γραμμής υπεράσπισης; Κι όμως, έγινε, έπειτα από το ματς ΠΑΟ - Καβάλα, στα μέσα του Ιανουαρίου 2011. Κατά τη διάρκεια του αγώνα εκείνου ο «καπετάνιος» εισέβαλε στο «μπουθ» του ΟΑΚΑ και διέκοψε την περιγραφή που έκανε ο δημοσιογράφος της Νόβα. Ο «Ρίνγκο» ήταν εξοργισμένος επειδή ο σχολιαστής είπε ότι κακώς καταλογίστηκε πέναλτι υπέρ του ΠΑΟ. Τι ισχυρίστηκε η ΠΑΕ Παναθηναϊκός όταν κλήθηκε σε απολογία; Πρώτο, πως ο «καπετάνιος» είναι απλός φίλαθλος που δεν συμμετέχει στη διοίκηση της ΠΑΕ και, δεύτερο, πως ο Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου δεν απαγορεύει ρητώς την είσοδο απλών φιλάθλων στο «μπουθ»! Για το δεύτερο η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Για το πρώτο, αρκεί να επισημανθεί κάτι: Ο αγώνας εκείνος είχε διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών κι όσοι βρίσκονταν εκεί ήταν προσκεκλημένοι. Εγένετο, λοιπόν, το νομικό θαύμα: Οι ΠΑΕ λογοδοτούν για τις ενέργειες των απλών οπαδών τους, όχι όμως και για τις πράξεις των προσκεκλημένων –από τις ίδιες– VIP. (Επειδή ο κατάλογος είναι μακροσκελέστατος, λέμε να συνεχίσουμε και την επόμενη εβδομάδα – κι ας έχουν παρέλθει οι Αποκριές).

Να τι βιώνουν οι φαντάροι στη πα-ραμεθόριο: Στρατόπεδα ερείπια χωρίς λόγο ύπαρξης εξυπηρετούν ντόπια οι-κονομικά συμφέροντα και τις ανάγκες εξέλιξης αξιωματικών, κάνοντας το βίο

αβίωτο των στρατιωτών, παρά τις επανειλημμένες κυβερνη-τικές υποσχέσεις ότι θα κλεί-σουν. Τα στρατόπεδα δεν πε-ριορίζονται, αλλά αυξάνονται. Βλέπεις, έχουν και οι βουλευ-τές των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ τις υπο-χρεώσεις τους απέναντι στην κομματική τους πιάτσα για να

υφαρπάξουν ψήφους, εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας που φορτώ-νεται άγριους φόρους για πολεμικές δαπάνες.

Όχι μόνο δεν τα φάγαμε μαζί κύ-ριε Πάγκαλε, αλλά εσείς, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - επιχειρηματίες, γεύεστε εξουσία και πλούτη, ενώ εμείς πληρώνουμε πά-

ντα και τώρα μας φορτώσατε τα χρέη που δημιουργήσατε! Καλούμε τους συ-ναδέλφους φαντάρους να βγουν μαζι-κά παραπονούμενοι και τους γονείς να διαμαρτυρηθούν.

Ακολουθεί η επιστολή:«Το εν λόγω στρατόπεδο που στην

κυριολεξία είμαστε αιχμάλωτοι βρί-σκεται στον οικισμό Δροσάτο του δή-μου Δοϊράνης, στο νομό Κιλκίς. Το Δροσάτο βρίσκεται στα νοτιοανατολι-κά της λίμνης Δοϊράνης, 2 χλμ. από τη συνοριακή γραμμή με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η συγκεκριμένη μο-νάδα ήταν για κλείσιμο, αλλά ήλθε δι-αταγή από την 33η Μ/Κ Ταξιαρχία, δε-καοχτώ στρατιώτες να την επανδρώ-σουμε. Τα προβλήματα πολλά. Το με-γαλύτερο όμως είναι ο διοικητής, Αντι-συνταγματάρχης στο βαθμό. Μόνο φω-νές είναι και προσβολές, σε προσωπικό επίπεδο, μέχρι και μια τεράστια βίτσα

κρατεί για να μας ελέγχει λες και είμα-στε κτήμα του. Στον θάλαμο - τρώγλη, φτιαγμένη από ελενίτ, που κοιμόμαστε δεν έχουμε θέρμανση, δεν έχουμε ζεστό νερό. Ο εν λόγω διοικητής μας βάζει σε αγγαρείες όλο το πρωί και από το μεση-μέρι και έπειτα το “σκοπέτο” πάει σύν-νεφο. Για τιμητική ούτε λόγος φυσικά. Δεν μας δίνει προαναχώρηση στις άδει-ες, δεν δικαιούμαστε τιμητική άδεια πα-ραμεθορίου και δεν εγκρίνει αναρρωτι-κή άδεια παρά μόνο αν είσαι “του θα-νατά”! Επίσης, όταν δεν εκτελούμε σω-στά μια αγγαρεία μας λέει “είστε τάγμα ανάπηρων”, αν και θα έπρεπε να γνω-ρίζει πως οι ανάπηροι άνθρωποι έχουν πιο μεγάλη αξιοπρέπεια από αυτόν.

Κάνουμε έκκληση λοιπόν να δυνα-μώσετε την φωνή της απόγνωσης μας».

Τηλ. Επικ. 6932 955437 Diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Κραυγή απόγνωσης από το Κιλκίς

Ηκοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα σφραγίζεται από τη βάρ-βαρη, άνευ προηγουμένου επί-θεση των δυνάμεων του κεφα-λαίου και των πολιτικών τους εκ-

φραστών απέναντι στις δυνάμεις της εργασί-ας και της νεολαίας. Μια επίθεση διαρκείας που τα αποτελέσματά της τα βιώνουμε σε κά-θε τομέα της ζωής μας. Την ίδια στιγμή που η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βυθίζεται στα όρια της εξαθλίωσης η χούντα κυβέρνη-σης - ΕΕ - ΔΝΤ συνεχίζει ακάθεκτη το έρ-γο της με νέα σκληρότερα μέτρα, με ξεπού-λημα της δημόσιας γης, με νέο γύρω ιδιωτι-κοποιήσεων και με το Μνημόνιο 4 να είναι προ των πυλών. Απέναντι σε αυτή την κοινω-νική κτηνωδία οι μεγαλειώδεις απεργίες και οι αγώνες των διάφορων κλάδων που βγαί-νουν στο δρόμο αφήνουν μια χαραμάδα ελ-πίδας ότι αυτή η πολιτική μπορεί και πρέπει να ανατραπεί στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας.

Η κυβέρνηση αφού πέρασε διάφορα νο-μοσχέδια με την μορφή έκτακτων και εν μέ-σω κλαδικών αντιδράσεων φαίνεται πως κι-νείται σε ευθεία σύγκρουση με το φοιτητικό κίνημα και συνολικά με την εκπαίδευση. Δεί-χνει έτοιμη να δώσει τη «μητέρα των μαχών» όπως η ίδια η Ά. Διαμαντοπούλου την είχε περιγράψει. Όμως η υπουργός Παιδείας ξε-χνά πως το φοιτητικό κίνημα δεν είναι εύκο-λος αντίπαλος, πως είναι οργανωμένο με μα-ζικές δημοκρατικές διαδικασίες μέσα από γε-νικές συνελεύσεις και συντονιστικά γενικών συνελεύσεων, πως επιλέγει ριζοσπαστικές και συγκρουσιακές μορφές πάλης. Το φοι-τητικό κίνημα είναι αποφασισμένο να δώσει και αυτό από τη μεριά του τη «μάχη των μα-χών» για να ανατραπεί όχι μόνο ο νόμος της Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια αλλά συνολικά αυτή η αντιλαϊκή και αντεργατική

πολιτική που δημιουργεί ένα νέο μεσαίωνα για τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Η σπουδάζουσα νεολαία θα παλέψει για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση ενάντια στην ένταση των ταξικών φραγμών που σπρώ-χνουν ένα τεράστιο αριθμό νέων είτε στην ιδιωτική εκπαίδευση των κολεγίων είτε στη δουλειά χωρίς κανένα ίχνος επαγγελματικού και εργασιακού δικαιώματος. Κόντρα στην ένταση και επιτάχυνση της επιχειρηματικο-ποίησης του πανεπιστημίου μέσα από την ει-σαγωγή μάνατζερς και την πλήρη υποτα-γή της γνώσης και της έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου το φοιτητικό κίνημα θα δώσει σκληρή μάχη για πανεπιστήμια με φοιτητικό και εργατικό έλεγχο. Έτσι ώστε τα ιδρύμα-τα να λογοδοτούν πραγματικά στην κοινωνία και το περιεχόμενο τόσο των σπουδών όσο και της παραγόμενης γνώσης και έρευνας να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαί-ας για ολόπλευρη μόρφωση και ένα συνολικό πλαίσιο κατανόησης ενός γνωστικού αντικει-μένου. Ταυτόχρονα, η νεολαία απέναντι στη δημιουργία των νέων βάρβαρων εργασιακών σχέσεων μέσα από την κατάργηση της συλλο-γικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των ερ-γαζομένων (Συλλογικές Συμβάσεις Εργασί-ας) πρέπει να βγει δυναμικά στο προσκήνιο και να απαιτήσει ενιαία αδιάσπαστα πτυχία με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δι-καιώματα σε αυτά. Το κίνημα θα βάλει ανά-χωμα στην εξατομίκευση των σπουδών μέ-σα από την αντικατάσταση των πτυχίων από Ατομικούς Φακέλους Προσόντων (ποσοτικο-ποίηση των δεξιοτήτων σε Πιστωτικές Μονά-δες) που αποτελεί προϋπόθεση για την ατομι-κή διαπραγμάτευση του εργαζόμενου με τον εργοδότη.

Απέναντι σε αύτη την βάρβαρη πραγματι-κότητα που θέλουν να επιβάλλουν μονόδρο-μος για τη νεολαία είναι ο ανυποχώρητος

αγώνας διαρκείας μέχρι την τελική νίκη της συνολικής ανατροπής της αντιδραστικής πο-λιτικής. Έχει φτάσει η ώρα για το φοιτητικό κίνημα να πάρει θέσεις μάχης και με πραγ-ματικά ριζοσπαστικό τρόπο να βάλει το πρώ-το ανάχωμα στην κυβέρνηση. Είναι αναγκαίο ένα νέο φοιτητικό κίνημα που μέσα από τον κεντρικό πολιτικό στόχο της ανατροπής της κυβέρνησης και του Μνημονίου θα εμπνεύσει με τους αγώνες του όλη την κοινωνία και θα καταφέρει να ενοποιήσει τις επιμέρους κοι-νωνικές αντιστάσεις σε ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής.

Υπό αυτό το πρίσμα οι δυνάμεις της ΕΑ-ΑΚ θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την πρώτη μαχητική παρουσία του φοιτη-τικού κινήματος στους δρόμους στο πανεκ-παιδευτικό συλλαλητήριο στις 10 Μάρτη. Οι φοιτητικού φύλλογοι μέσα από τις προγραμ-ματισμένες γενικές συνελεύσεις αυτής της εβδομάδας σε όλη την Ελλάδα θα βρεθούν με τους μαθητές αλλά και τους δασκάλους και καθηγητές (το ΔΣ της ΟΛΜΕ έχει κη-ρύξει 2ωρη στάση εργασίας) στις 10 Μάρτη «μέρα - μπλακ άουτ» για όλη την εκπαίδευ-ση δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα της μά-χης που θα ακολουθήσει για την ανατροπή του πανεπιστημίου του Μνημονίου, για την ανατροπή ολόκληρης της αντιλαϊκής πολιτι-κής που εξαθλιώνει εργαζόμενους και νεο-λαία. Στέλνουμε σαφές μήνυμα στην κυβέρ-νηση πως το φοιτητικό κίνημα μέσα από το δρόμο των γενικών συνελεύσεων και των κα-ταλήψεων, πιάνοντας το νήμα των κινητοποι-ήσεων του προηγούμενου διαστήματος, θα ανατρέψει το νομοσχέδιο - ταφόπλακα της Ά. Διαμαντοπούλου και θα δημιουργήσει εκείνους τους όρους για την ανατροπή της βάρβαρης και αντιλαϊκής πολιτικής που έχει εξαπολύσει με μανία το κεφάλαιο απέναντι σε εργαζόμενους και νεολαία.

n ΝΙΚΟΣ ΔΗΛΑΡΗΣ

10 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΕνάντια στα σχέδια υπουργείου Παιδείας - κυβέρνησης

ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΞΤΡΕΜ

n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / 17

Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο του Πάντειου (με πολύ κόσμο και εκτός αίθουσας) πραγματοποιήθηκε

στις 25-26 Φλεβάρη το πολιτικό και θεωρητικό διήμερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την κρίση, το χρέος, την ΕΕ

και την Αριστερά. Η επιτυχία του διημέρου και ο ζωντανός διάλογος που αναπτύχθηκε δείχνει τη δυνατότητα

του μετωπικού αντικαπιταλιστικού σχήματος να παίξει ανατρεπτικό ρόλο στην Αριστερά και στο κίνημα.

Αναγκαία η ανατρεπτική τομή στην ΑριστεράnΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Με ιδιαίτερη επιτυχία και μαζικότητα ολοκληρώθη-κε το Σάββατο 26 Φλεβά-ρη στο Πάντειο Πανεπι-στήμιο το διήμερο διαλό-

γου που οργάνωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με γε-νικό θέμα «Η κρίση, η ΕΕ και η Αριστερά - Μπορούμε να δια-γράψουμε το χρέος». Η συμμετοχή εκατο-ντάδων εργαζόμε-νων, αγωνιστών της Αριστεράς και των κινημάτων, προσωπι-κοτήτων των γραμμά-των και των τεχνών, αγωνιστών από τοπι-κές επιτροπές, έστει-λε το δικό της πολιτι-κό μήνυμα και απέ-δειξε για μια ακόμα φορά ότι στην επο-χή της κρίσης η «ανά-γκη να πάει το βέλος αντίστροφα», η ανα-ζήτηση αντιθεσμι-κών και αντικαπιτα-λιστικών απαντήσεων και προτάσεων ενι-σχύεται και βαθαίνει. Ένα ξεχωριστό ελπι-δοφόρο στοιχείο του διημέρου, που, εκτός από το πολιτικό του περιεχόμενο, έδω-σε μια διαφορετική νότα αισιοδοξίας και φρεσκάδας σε σύγκριση με ανάλογες συζη-τήσεις που πραγματοποίησαν άλλοι πολιτι-κοί χώροι και ευρύτερες ενωτικές κινήσεις τον τελευταίο χρόνο, ήταν η μεγάλη συμμε-τοχή της νεολαίας, που θα έπρεπε ωστόσο να εκπροσωπείται και στα πάνελ με ανά-λογο τρόπο.

Η εκδήλωση είχε ξεχωριστή πολιτική σημασία και ενδιαφέρον καθώς πραγματο-ποιήθηκε τρεις μόλις μέρες μετά τη μεγά-λη γενική απεργία και την απεργιακή συ-γκέντρωση της 23ης Φλεβάρη και μετέφε-ρε με αμεσότητα τα μηνύματα αντίστασης και αντεπίθεσης του κόσμου της εργασίας, αλλά και τις αγωνίες και τους προβληματι-σμούς που υπάρχουν για τη συνέχεια. Δεν μπορούσε να λείπει και η φλόγα της εξέ-γερσης, που άναψν στις μέρες μας οι λαοί της Λιβύης, της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων αραβικών χωρών. Το διήμερο, όπως τόνισε στην παρέμβαση του ο Α. Χάγιος, εί-χε διπλό χαρακτήρα, τόσο την αναζήτηση συνθέσεων μέσα από την αναγκαία προώ-θηση του διαλόγου αλλά και την αντιπαρά-θεση θέσεων μεταξύ των ρευμάτων της Αρι-στεράς διότι όπως σημείωση «η Αριστερά δεν είναι ενιαίος πολιτικός χώρος» και πως η διαμάχη και η αντιπαράθεση στην Αρι-στερά αποτελεί μέρος της γενικότερης πο-λιτικής πάλης.

Το μεγάλο κέρδος της συζήτησης ήταν οι πολλές ενδιαφέρουσες και διαφορετικές τοποθετήσεις τόσο από το κεντρικό πάνελ, όσο και από τους δεκάδες αγωνιστές που πήραν το λόγο «από τα κάτω». Δεν έλειψαν οι έντονες αντιπαραθέσεις και διαφωνίες για ζητήματα όπως η Επιτροπή Λογιστι-κού Ελέγχου του Δημόσιου Χρέους, η στά-ση απέναντι σε άλλες πρωτοβουλίες, η στά-ση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, τα λάθη

και οι παραλείψεις που σημειώθηκαν. Το απόγευμα της πρώτης μέρας το θέμα

(στο οποίο αναφερθήκαμε στο προηγούμε-νο φύλλο του Πριν) ήταν η «Κρίση του καπι-ταλισμού - κρίση χρέους» και ομιλητές τους Λ. Βατικιώτη, μέλος του ΝΑΡ, Α. Βούλγα-

ρη από την Κομμουνιστική Ανανέωση, Δ. Θανασούλα από την ΟΚΔΕ Σπάρτακος, Σ. Κοντογιάννη, δημοσιογράφο από την Eρ-γατική Αλληλεγγύη, Κ. Λαπαβίτσα πανεπι-στημιακό, Σ. Μαρκέτο πανεπιστημιακό και Χ. Μπίστη από το ΕΚΚΕ που συντόνισε τη συζήτηση.

Το Σάββατο η πρώτη συζήτηση ξεκίνη-σε –όπως πάντα– λίγο αργότερα από την

προκαθορισμένη ώρα ενώ κεντρικοί ομι-λητές ήταν η Νάντια Βαλαβάνη από το Μέ-τωπο Αλληλεγγύης και το ΣΥΡΙΖΑ, ο διευ-θυντής της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγ-γύη και στέλεχος του ΣΕΚ Π. Γκαργκάνας, ο Δ. Δεσύλλας από την ΠΕ του ΝΑΡ, ο πα-νεπιστημιακός Σ. Κουβελάκης, ο δικηγόρος και στέλεχος της ΑΡΑΣ Δ. Σαραφιανός και ο ιστορικός ηγέτης της γαλλικής Αριστεράς και του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμμα-τος (NPA) Αλέν Κριβίν.

O Σ. Κουβελάκης τόνισε ιδιαίτερα την ανάγκη πολιτικής παρέμβασης της Αριστε-ράς ώστε να προκληθούν ρήγματα στα ση-μεία στα οποία συμπυκνώνονται οι αντιθέ-σεις. Χαρακτήρισε την πολιτική παρέμβαση στο θέμα του χρέους ως στρατηγικής σημα-σίας άξονα για την αριστερή και την αντι-καπιταλιστική παρέμβαση και αυτό το νό-ημα εξυπηρετεί, όπως υπογράμμισε, και η πρόταση για την Επιτροπή Λογιστικού

Ελέγχου.Η Ν. Βαλαβάνη, μεταξύ άλλων, μίλησε

για το μεγάλο ζήτημα «ποια Αριστερά χρει-άζεται σήμερα». Όπως χαρακτηριστικά πε-ριέγραψε, στη σημερινή κρίση μια Αριστε-ρά με μορφές και περιεχόμενο δράσης που

αντιστοιχεί σε προγε-νέστερη ιστορική φά-ση του καπιταλισμού, με κέντρο δράσης της το κοινοβούλιο είναι πολύ πίσω από τις ση-μερινές απαιτήσεις. Η ίδια υπογράμμισε ότι «μια Αριστερά με το πρόσημο του αρι-στερού ευρωπαϊσμού, αν δεν επανεκτιμήσει τη θέση της, θέτει τον εαυτό της έξω από την εικόνα».

Ο Δ. Σαραφιανός αναφέρθηκε στην αντιδραστική μετάλ-λαξη της ΕΕ τα τε-λευταία χρόνια και στη μετατόπιση των αρμοδιοτήτων από τα

θεσμικά όργανα στις διάφορες «τρόικες», τη συνεργασία δηλαδή της ΕΚΤ με το ΔΝΤ και την ουσιαστική καθιέρωση του νεοφι-λελευθερισμού ως συνταγματικό πλαίσιο της ΕΕ, κάτι που όπως σημείωσε συνδέε-ται άμεσα και με τη νομισματική πολιτική που ασκείται.

Λίγες ώρες αργότερα ξεκίνησε και η δεύτερη συζήτηση με θέμα «Το εργατικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά» που κράτησε έως τα μεσάνυχτα, με κεντρι-κούς εισηγητές τους Θ. Διαβολάκη (ανέ-νταχτο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), Π. Κωνσταντί-νου (ΣΕΚ), Π. Λαφαζάνη (ΣΥΝ), Χ. Σε-λιανίτη - αρχιτέκτονα, Π. Σωτήρη (ΑΡΑΝ) και Α. Χάγιο (ΝΑΡ). Ο Π. Λαφαζάνης επα-νέλαβε τη θέση του ότι δεν μπορεί να ανοί-ξει σοσιαλιστικός δρόμος μέσα από το ευ-ρώ και τους μηχανισμούς της ΕΕ, αλλά υπο-στήριξε ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει προαπαιτούμενο για να διαμορφωθούν επί-πεδα συνεννόησης, κοινής δράσης και συ-μπαράταξης ευρύτερα στο χώρο της Αρι-στεράς. Ο Π. Κωνσταντίνου μίλησε, εκτός άλλων, για την πολιτική κουλτούρα διαλό-γου που υπάρχει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πως αυτόν ακριβώς το στόχο έρχεται να υπηρε-τήσει και το διήμερο. Επίσης συμπλήρω-σε πως θα συμπαραταχθούμε (ως ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ) με κομμάτια της Αριστεράς στις μά-χες που θέλει να δώσει ο κόσμος.

Ο Α. Χάγιος μίλησε για την ανάγκη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ανταποκριθεί στις σημερι-νές ιστορικές συνθήκες που καταγράφουν μια τρομακτική εξέλιξη στο συσχετισμό των δυνάμεων. Όπως προειδοποίησε, σε αυτές τις συνθήκες κάθε άλλο παρά μπορούμε να θεωρούμε δεδομένη μια «γραμμική εξέλι-ξη» της επιρροής της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην κοινωνία: «Η τομή, η ανα-συγκρότηση της Αριστεράς και του εργατι-κού κινήματος για την οποία μιλάμε, οφεί-λουμε να τη δούμε πρώτα στον ίδιο μας τον εαυτό και αυτό είναι μέτρο, κριτήριο και συμβολή στη γενικότερη ανασυγκρότηση της Αριστεράς» συμπλήρωσε.

ΠαρελθόνοαριστερόςευρωπαϊσμόςnΡΗΞΗ - ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

Ιδιαίτερα επικριτικοί απέναντι στο ρόλο της ΕΕ «που έχει μετατραπεί σε ένα δεύτερο και χειρότερο ΔΝΤ» ήταν οι περισσότεροι ομι-λητές του διημέρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σχεδόν όλοι στάθηκαν στην επιτακτική ανάγκη αντι-καπιταλιστικής ρήξης - εξόδου από την ΕΕ. Ο Δ. Δεσύλλας τόνισε ότι η σημερινή επίθε-ση γίνεται από το ενιαίο αντιλαϊκό μπλοκ των κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ, χωρίς αυ-τό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αντιθέσεις μεταξύ τους. Με σαφήνεια εξήγησε ότι σήμε-ρα η φιλική προς την ΕΕ στάση είναι ασυμβί-βαστη με τις ανάγκες του κόσμου της εργα-σίας και με τη σύγχρονη Αριστερά. Ο Α. Κριβίν μετέφερε την πείρα και από την πρόσφατη εργατική έκρηξη στη Γαλλία, τόνι-σε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια τεράστια εποχή ανατροπών και αναφέρθηκε στη στε-νή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις αραβι-κές εξεγέρσεις και τις μεγάλες απεργίες που γίνονται στην Ευρώπη, όπως την πρόσφατη γενική απεργία στην Ελλάδα: «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συστημική, ιδιαίτερη κρίση του καπιταλισμού, που όλοι αναγνωρίζουμε και που σημαίνει ότι η εργοδοσία σε παγκό-σμιο επίπεδο έχει εξαπολύσει έναν παγκό-σμιο κοινωνικό πόλεμο για να σώσει τα κέρ-δη της. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να κα-ταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ευρώπη και δι-

εθνώς». Ακόμα στάθηκε στους σύγχρονους τρό-πους πάλης και τα προ-βλήματά τους, τονίζοντας ότι «στην Ελλάδα και τη Γαλλία είχαμε εκατομμύ-ρια στους δρόμους, αλλά οι ηγεσίες, πολιτικές και συνδικαλιστικές, αρνήθη-καν μια αποφασιστική σύ-γκρουση με την αστική τά-ξη» και υπογράμμισε ότι το αίτημα για μια γενική απερ-

γία διαρκείας επιβλήθηκε από το ίδιο το ερ-γατικό κίνημα. Για το θέμα της στάσης απέ-ναντι στην Ευρώπη, πρόβαλε την ανάγκη δι-αχωρισμού της Ευρώπης των αγωνιζόμενων λαών από την Ευρώπη της ΕΕ, που έχει στην καρδιά της το νόμο του κέρδους. Ο Π. Σωτήρης μίλησε, μεταξύ άλλων, για την ανάγκη τομών και ανακατατάξεων μέσα στην Αριστερά. Όπως τόνισε, «όσο αναγκαία είναι σήμερα η κοινή δράση, η αγωνιστική ενότη-τα, η συμπόρευση μέσα στο κίνημα, άλλο τό-σο ατελέσφορο είναι να πιστεύουμε ότι η λύ-ση είναι η απλή ενότητα ή συμπαράταξη της Αριστεράς». Εξήγησε επίσης, πως όσο ισχύ-ει ότι κανείς δεν περισσεύει σήμερα, άλλο τόσο ισχύει ότι υπάρχουν απόψεις, πρακτι-κές και κατευθύνσεις που πρέπει να ξεπε-ραστούν. Ο Π. Γκαργκάνας μίλησε για την τεράστια με-ταστροφή της κοινής γνώμης απέναντι στην ΕΕ την οποία χαρακτήρισε ως «έναν υπερε-θνικό οργανισμό που η δυναμική του καθορί-ζεται από τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαί-ου σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Στάθηκε στη ση-μασία της αντικαπιταλιστικής ρήξης με την ΕΕ, καθώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβά-νονται ότι το να παραμείνουμε μέλη της και στη ζώνη του ευρώ σημαίνει ότι θα βρισκό-μαστε σε διαρκή λιτότητα αορίστου λήξης.O Θ. Διαβολάκης αναφέρθηκε στη συγκρότη-ση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που στηρίχτηκε στην ανά-γκη μιας Αριστεράς που ξεκόβει από τον κυ-βερνητισμό και το ρεφορμισμό και δίνει όλες της τις δυνάμεις στην ανάπτυξη του κινήμα-τος και στην επεξεργασία του προγράμματος για την εργατική απάντηση. Ο Χ. Σελιανίτης επικέντρωσε την εισήγηση του στην κατάσταση της εργατικής τάξης σή-μερα και στις αλλαγές της ταξικής διάρθρω-σης στη χώρα κατά τα τελευταία χρόνια. Ακό-μα τάχθηκε εναντίον των συχνά συναισθημα-τικών αντιλήψεων μέσα στην Αριστερά που στο όνομα «κάποιας ιδεολογικής καθαρότη-τας» εκφυλίζουν τους μαζικούς φορείς σε θέ-ατρα αναμέτρησης παρατάξεων.

Νότα αισιοδοξίας η μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας

στο διήμερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

18 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΒΙΒΛΙΟ

ΣYΛΛOΓH KEIMENΩN

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥΕπιμέλεια: Ανδριάνα ΒλάχουEκδόσεις ΚριτικήΗ ογκώδης αυτή έκδοση (φτάνει τις 1.024 σελίδες!) δεν είναι πρόσφατη. Κυκλοφόρησε το 2009. Τα δεκάδες κείμενα ωστόσο που περιλαμβάνει αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της μαρξιστικής Πολιτικής Οικονομίας, αρκετά στο σύνολό τους για να αποτελέσουν μια επαρκή εισαγωγή στη θεματική. Ο τόμος περιέχει κείμενα που έχουν γραφεί τόσο από τους κλασικούς του Μαρξισμού –Μαρξ, Λένιν, Μπουχάριν, κ.ά.– όσο και από νεότερους μαρξιστές συγγραφείς. Μεταξύ αυτών και των εξής: P. Sweezy, R. Wolff, H. Braverman, B. Fine, L. Harris, A. Glynn, Δ. Καράγιωργα, Ν. Πουλαντζά, Ά. Βλάχου, Κ. Λαπαβίτσα, Γ. Λιοδάκη, Γ. Σταμάτη. Η επιλογή των κειμένων έχει ως στόχο να καλύψει τη βασική θεματολογία της μαρξιστικής Πολιτικής Οικονομίας, προσεγγίζοντας ζητήματα, όπως η αξία, το κέρδος και οι τιμές, η καπιταλιστική ανάπτυξη και η τεχνολογική μεταβολή, οι εργασιακές σχέσεις, οι οικονομικές κρίσεις, ο πληθωρισμός, ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, ο ρόλος τους κράτους, το διεθνές εμπόριο, η άνιση διεθνής ανάπτυξη, η οικονομική ολοκλήρωση. Συνολικά πρόκειται για μια κριτική της νεοκλασικής θεωρίας που χαρακτηρίζεται από πληρότητα, με κείμενα που παραμένουν κλασικά και συνάμα επίκαιρα ως τις μέρες μας. Ο τόμος ξεκινάει με ένα κείμενο του Paul Sweezy, με τίτλο «Προς μια κριτική των οικονομικών» και με το ιστορικής σημασίας πλέον άρθρο του ιδρυτή της θεωρίας της σχετικότητας, «Γιατί σοσιαλισμός». Αυτή είναι η εισαγωγή. Κι ακολουθούν τα κεφάλαια: «Η μέθοδος της μαρξιστικής θεωρίας» (δεύτερο), «Αξία, υπεραξία και χρήμα» (τρίτο), «Θέματα της θεωρίας της αξίας και των τιμών» (τέταρτο), «Συσσώρευση, καπιταλιστική ανάπτυξη και ο ρόλος της τεχνολογικής μεταβολής και της οργάνωσης στην παραγωγή» (πέμπτο), «Θεωρίες για τη συσσώρευση και την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους» (έκτο), «Τάξεις και διανομή του εισοδήματος» (έβδομο), «Οικονομικές κρίσεις» (όγδοο), «Μονοπωλιακός καπιταλισμός» (ένατο), «Αγορά εργατικής δύναμης» (δέκατο), «Κράτος» (ενδέκατο), «Πληθωρισμός» (δωδέκατο), «Διεθνοποίηση του κεφαλαίου: διεθνές εμπόριο, άνιση ανάπτυξη, οικονομική ολοκλήρωση» (δέκατο τρίτο) και τέλος «Σοσιαλισμός - κομμουνισμός» (το δέκατο τέταρτο). Από τα πολλά αυτά κείμενα ξεχωρίζουμε τα κείμενα του Anwar Shaikh όχι μόνο λόγω της πρωτοτυπίας και του βάθους της σκέψης του, αλλά επειδή είναι ελάχιστα τα κείμενά του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά κι αυτά μάλιστα δεν περιλαμβάνονται σε κάποια ενιαία έκδοση.

Τ ο βιβλίο αυτό είναι προϊόν μι-ας ημερίδας με θεωρητικές ανα-κοινώσεις και, στη συνέχεια μι-ας πρόσκλησης προς μελετη-τές και καλλιτέχνες για επέκτα-

ση και εμπλουτισμό του θεματικού του πυρή-να. Ο Charles-Édouard Jeanneret, κατά κόσμο Le Corbusier γίνεται η αφορμή, για 25 ξε-χωριστές προσεγγίσεις, πάνω στο μοντέρ-νο κίνημα και την αρχιτεκτονική: Vers -L.C.- Contre που στα ελληνικά αποδίδε-ται Προς - Ενάντια στο Le Corbusier, δεν είναι παρά μία έμμεση αναφορά στον τίτ-λο του πιο γνωστού του βιβλίου (Vers Une Architecture). Αναγνωρίζοντας ότι η πλέον εμβληματική φιγούρα του μοντέρνου κινή-ματος, σηματοδότησε μια ολόκληρη εποχή, που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμα-στε την αρχιτεκτονική, οι συγγραφείς της έκδοσης αυτής περιστρέφονται επιδέξια γύρω από τον ίδιο τον Le Corbusier, γύρω από τους όρους του μοντέρνου κινήματος και της νεωτερικότητας συνολικά, λοξοκοι-τώντας ταυτόχρονα προς τη σημερινή επο-χή. Πρόκειται για τα κομμάτια ενός παζλ, ή ενός ψηφιδωτού, που παρά την έντονη ανο-μοιογένεια τους, κινούνται με βάση μια κοι-νή αρχή: Τη διαφοροποίηση τους από οποι-ασδήποτε σχολαστική ανάλυση τόσο από τη ζωή όσο και από το έργο του μεγάλου δη-μιουργού, κάτι που η διεθνής βιβλιογραφι-κή παραγωγή, δεν έχει πάψει να προσφέ-ρει σε βαθμό υπερβολής. Αντίθετα, θέτο-ντας ως κεντρικό ερώτημα την επικαιρότη-τα του Le Corbusier σήμερα, ο τόμος αυτός μέσα από το μεγάλο εύρος των συμμετοχών και τις εντυπωσιακά ετερόκλητες καταβο-λές των συγγραφέων τους, (αρχιτεκτονική, πολεοδομία, τέχνες, ποίηση, ιστοριογρα-φία, πολιτισμική ανθρωπολογία), επιχειρεί να ψηλαφίσει τις πολλές και ποικίλες μορφές ενσωμάτωσης της φιγούρας αυτής, στη συλλογι-κή μνήμη, 40 χρόνια μετά το θάνατο του.

Στο χώρο της αρχιτεκτονικής το πρόσωπο του Le Corbusier πυροδοτούσε, και ακόμα πυ-ροδοτεί έντονες, παθιασμένες συζητήσεις και διαφωνίες, γύρω από το έργο του, την προσφο-ρά του και τον ίδιο. Είναι παρ’ όλα αυτά κοινά αποδεκτό ότι η αντιφατικότητα του έργου του, δεν του στερεί την πραγματική του αξία, και το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορείς να τον αγνο-

ήσεις. Από την αποθέωση, με σημείο αναφοράς μερικά από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια που έχει να επιδείξει το μοντέρνο κίνημα, (όπως η Villa Savoye, και η Chapelle Ronchamp) μέχρι τη σκληρή κριτική, για τις πολεοδομικές του αναζητήσεις, οι οποίες ταυτίστηκαν για πολ-λούς με ό,τι χειρότερο συνέβη στις ευρωπαϊκές

πόλεις. Μεγάλο κομμάτι αυτής της κριτικής, έγινε και εξ αριστερών, μιας και είναι αναμ-φίβολο ότι οι «λειτουργικές πόλεις» του Le Corbusier, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την «ακτινοβολούσα πόλη», όπως είναι γνωστή και η πιο γνωστή πρόταση που έχει καταθέσει, όχι μόνο αποδέχεται αλλά τονίζει και αναπα-ράγει στο έπακρο, τις ταξικές διαφορές, του δυτικού οικονομικού μοντέλου. Από την άλλη πλευρά η συνεισφορά του στην κατανόηση του αρχιτεκτονικού χώρου όχι ως κάτι στατικό, αλ-

λά ως μία δυναμική σχέση χώρου και χρόνου, όπως τον αντιλαμβάνεται κάθε φορά ο θεατής και χρήστης, είναι εξαιρετικής αξίας. Αναγνω-ρίζοντας τη σημασία των ρυθμών του σώματος, αναζήτησε με πάθος τις ιδιαίτερες σχέσεις σώ-ματος και χώρου: Για τα μέλη του κτιρίου μιλά-ει σαν να πρόκειται για τα μέλη του σώματος,

τα οποία παραλληλίζει με ηθοποιούς. Οι συγγραφείς, παρ’ όλα αυτά επιλέ-

γουν σε μεγάλο βαθμό, να μην εμπλακούν σε αυτή την αντιπαράθεση, αποφεύγουν δηλαδή να συνταχθούν ή να σταθούν ενά-ντια στον Le Corbusier. Και αυτό αποτε-λεί και ένα πλεονέκτημα της έκδοσης αυ-τής που δεν πέφτει στην παγίδα να ανα-παράγει μια διαφωνία, η οποία στον αρ-χιτεκτονικό κόσμο αποτελεί και ένα εί-δος εσωτερικής διαμάχης, τετριμμένης επανάληψης και μίας εσωτερικής επιτα-κτικής ανάγκης να τοποθετηθείς, απένα-ντι στο έργο του Le Corbusier. Μία ανά-γκη που αποδεικνύει από μόνη της το μέ-γεθος και την αξία της προσωπικότητας αυτής. Αντιθέτως αναπτύσσουν έναν πα-ράλληλο διάλογο, γύρω από τη σημερινή νοηματοδότηση αυτού που αντιπροσώ-πευε ο ελβετός αρχιτέκτονας: Το μοντέρ-νο κίνημα, οι δρόμοι που άνοιξε και πως χάρη στους δρόμους αυτούς αντιλαμβα-νόμαστε την αρχιτεκτονική. Κυρίως προ-σπαθούν, ο καθένας με το δικό του τρό-πο να δώσουν απάντηση σε κάποια καίρια ερωτήματα: Γιατί μας ενδιαφέρει σήμερα ο Le Corbusier; Και ποιος Le Corbusier μας ενδιαφέρει;

Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην επιμέλεια της έκδοσης (από τους Φοί-βη Γιαννίση, Ίρις Λυκουργιώτη, Ρένα Φα-τσέα), η οποία έγινε με ιδιαίτερη φροντίδα, σε όλα τα επίπεδα. Συνθέτοντας μια αν-

θολογία κειμένων, που αφορούν τόσο αυτούς που είναι συνηθισμένοι με τον αρχιτεκτονικό λόγο, όσο και τους λιγότερο μυημένους. Το βι-βλίο προλογίζει ο καθηγητής του τμήματος Αρ-χιτεκτονικής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, Stanford Anderson, ενώ οι συγγραφείς είναι γνωστοί καθηγητές των πα-νεπιστημίων της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως οι Π. Τουρνικιώτης, Ζ. Κοτιώνης, Δ. Γιαν-νίσης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Τζιρ-τζιλάκης, καθώς και πολλοί άλλοι.

Τις διαμάχες που συνοδεύουν το πολυεπίπεδο και αμφιλεγόμενο έργο του ελβετού αρχιτέκτονα Le Corbusier,

που αποτελεί την πλέον εμβληματική φιγούρα του μοντέρνου κινήματος, επαναφέρει το βιβλίο Vers -L.C.- Contre

με υλικά σχετικής ημερίδας, που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Γιατί μας ενδιαφέρει σήμερα ο Le Corbusier...

n ΚΩΣΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

4 Η σημαντικότερη κριτική που δέχτηκε ο ελβετός αρχιτέκτονας

αφορούσε την αναπαραγωγή των ταξικών αντιθέσεων

ΣΕΞ ΤΡΑΦΙΚΙΝEκδόσεις Ασβός

Ένα οδοιπορικό στα άδυτα του σύγχρονου δουλεμπορίου, που σαν εμπόρευμα έχει τις γυναίκες, πραγ-ματοποίησε ο Σιντάρθ Καρά, ταξι-δεύοντας σε τέσσερις ηπείρους. Το βιβλίο Σεξ Τράφικιν, Στο άδυτο της οικονομίας της σύγχρονης δουλεί-ας, που κυκλοφορεί από τις εκδό-

σεις Ασβός σε μετάφραση της Αρι-άδνης Αλαβάνου, περιγράφει όσο το δυνατόν πληρέστερα τη γένε-ση του οικονομικού κλάδου που έχει αναπτυχθεί, το πώς λειτουρ-γεί παγκοσμίως και το πώς μπο-ρεί να εξαλειφθεί. Ο συγγραφέας συναντά μεγάλο αριθμό θυμάτων, παίρνει συνεντεύξεις, γίνεται μάρ-τυρας αγοραπωλησιών και έρχεται αντιμέτωπος με κάποιους από τους εγκληματίες που τους εκμεταλλεύ-

ονται. Χρησιμοποιώντας την πείρα του ως οικονομολόγος, ο Σιντάρθ Καρά προσφέρει μία σπάνια ανά-λυση του σεξ τράφικιν, επικεντρώ-νοντας την προσοχή του στους οι-κονομικούς παράγοντες που συνέ-βαλαν στην ανάπτυξη του μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Καταγράφει το μέγεθος, την ανά-πτυξη και την κερδοφορία του σεξ τράφικιν και άλλων μορφών σύγ-χρονης δουλείας.

ΒΙΒΛΙΟ

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠOΛITIΣMOΣ ΠPIN / 19

Η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν άφησε αλώβητη την έβδομη τέχνη, όπως φάνηκε και από την τελετή βράβευσης

των Όσκαρ που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Κυριακή, χωρίς να αναδείξει κάτι σημαντικό ή ξεχωριστό.

Βραβεία Όσκαρ, για την ιστορίαnΠΛΑΝΟΔΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΣΙΤΑΣ

Ο λα μέτρια κατά την φετινή, 83η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ την προ-ηγούμενη Κυριακή, 27 Φε-βρουαρίου, στο Κόντακ Θί-

ατερ του Χόλιγουντ. Μέτριες ταινίες, μέτριο το σόου μπιζ, μία γιορτή που ξε-χάστηκε την επόμενη κιόλας μέρα. Ελά-χιστες και οι αναφορές του Τύπου. Πού καιρός τώρα για γκλαμουριές και τα υπόλοιπα...

Δεν είμαστε από τους ανθρώπους που υποτιμούν κανέναν θεσμό και τα βραβεία Όσκαρ, πέρα από οποιαδήπο-τε αμερικανιά, είναι ένας θεσμός που αν μη τι άλλο έχει τιμήσει και αναδείξει αριστουργήματα της παγκόσμιας έβδο-μης τέχνης στην 83άχρονη ιστορία του. Φαίνεται πως η παγκόσμια οικονομική κρίση, που είναι βασικά και κρίση θε-σμών, αξιών και δημιουργίας έχει αντί-χτυπο και στον κινηματογράφο.

Τη βραδιά παρουσίασαν η Αν Χάθα-γουέι (που άλλαξε ούτε λίγο ούτε πολύ οχτώ φορέματα!) και ο Τζέιμς Φράνκο. Στο τέλος εμφανίστηκαν ο ένας με τα ρούχα του άλλου. Είπαμε κιτσάτες αμε-ρικανιές. Με αυτά όμως δεν γίνεται κι-νηματογράφος. Κινηματογράφος γίνε-ται με μια άλλη θεώρηση της ζωής και σκύψιμο βαθύ στα προβλήματα του αν-θρώπου και της κοινωνίας. Δεν είναι κα-θόλου τυχαίο λοιπόν, που την παράστα-ση έκλεψε κυριολεκτικά ένας μαθουσά-λας και θρύλος του σινεμά, ο 95χρονος πλέον Κέρκ Ντάγκλας. Ο μεγάλος ηθο-ποιός, που σημειωτέον δεν κέρδισε πο-τέ του Όσκαρ παρ’ όλες τις πολλαπλές υπο-ψηφιότητές του, παρέδωσε το βραβείο β΄ γυναικείου ρόλου στην Μελίσα Λίο. Η ιστο-ρία διδάσκει ενίοτε και στο Χόλιγουντ.

Χωρίς εκπλήξεις λοιπόν η φετινή γιορ-τή, περισσότερο με πανιγυράκι έμοιαζε, και τα φαβορί κέρδισαν τα βραβεία. Ο λό-γος του βασιλιά κατέκτησε τέσσερα αγαλ-ματίδια στις κορυφαίες κατηγορίες: Κα-λύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου αν-

δρικού ρόλου και σεναρίου. Η ταινία είναι ένα δράμα που πραγματεύεται την ιστορία του δυσλεκτικού, τραυλού βασιλιά Γεώρ-γιου του 6ου της Αγγλίας και τη σημαντι-κή βοήθεια που του προσέφερε ο λογοθε-

ραπευτής του. Ο 39χρονος Λονδρέζος Τομ Χούπερ είναι ο βραβευμένος σκηνοθέτης της ταινίας, ο Κόλιν Φερθ πήρε το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου και ο Ντέιβιντ Σέ-ιντλερ το βραβείο σεναρίου. Ο Κόλιν Φερθ στο ρόλο του βασιλιά και ο συνυποψήφι-ός του Τζέφρι Ρας στο ρόλο του λογοθε-ραπευτή, έκαναν μια εξαιρετική ερμηνεία και οι δύο, χαμηλών τόνων, προσαρμοσμέ-νη στους ψιθύρους και όχι στις κραυγές.

Τέσσερα βραβεία πήρε και το Inception, το θρίλερ επιστημονικής φαντασίας του Κρί-στοφερ Νόλαν: φωτογραφίας, ήχου, επε-ξεργασίας ήχου και οπτικών εφέ. Με τρία Όσκαρ τιμήθηκε η ταινία του Ντέιβιντ Φί-

ντσερ, Social network, με θέμα τον δημι-ουργό του Facebook που έφερε επανά-σταση στο χώρο της επικοινωνίας. Απέ-σπασε τα βραβεία: διασκευασμένου σεναρίου, μουσικής και μοντάζ. Η πε-ριβόητη ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι, Μαύρος κύκνος, πήρε μόνο ένα Όσκαρ που απόλυτα δίκαια κατέκτησε η Νάτα-λι Πόρτμαν. Τη θυμάστε; Ήταν η πρω-ταγωνίστρια στο V for Venteta, αλλά γι΄ αυτήν την ταινία δεν είχε βραβευθεί…

Με δύο βραβεία στις αποσκευές τους έφυγαν και οι ταινίες: The fighter, που βραβεύτηκε στις κατηγορίες δεύτερου ανδρικού και δεύτερου γυναικείου ρό-λου με τον Κρίστιαν Μπέιλ και τη Μελί-σα Λίο να κερδίζουν αντίστοιχα τις δια-κρίσεις. Επίσης το Toy story 3 που βρα-βεύθηκε στα κινούμενα σχέδια και το τραγούδι και Η Αλίκη στη χώρα των θαυ-μάτων που βραβεύθηκε για την καλλιτε-χνική διεύθυνση και τα κουστούμια.

Αδικημένη ταινία της βραδιάς θα μπο-ρούσε να χαρακτηριστεί το γουέστερν των αδερφών Κοέν, Αληθινό θράσος, που δεν κατάφερε να αποσπάσει κανένα βραβείο, παρότι είχε δέκα υποψηφιότητες. Η ελλη-νική υποψηφιότητα, Κυνόδοντας, του Γι-ώργου Λάνθιμου δεν κατάφερε να πάρει το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ται-νίας. Το βραβείο απέσπασε η δανέζικη ταινία Ίσως αύριο, ένα δράμα της Σού-

ζαν Μπίερ. Ο Γιώργος Λάνθιμος όμως, απέ-δειξε με την ταινία του ότι όλο το κινηματο-γραφικό μέλλον είναι μπροστά του. Αν συνε-χίσει να κάνει ταινίες σαν τον Κυνόδοντα και πολλά βραβεία, μετά τις Κάνες, την Στοκχόλ-μη, το Σεράγιεβο, τον περιμένουν.

Μια καθαρά αμερικάνικη Χολιγουντια-νή βραδιά λοιπόν πέρασε στην ιστορία χω-ρίς να έχουμε να θυμόμαστε τίποτα, παρά μόνο αυτό που λέμε «για την ιστορία»…

4 Ο λόγος του βασιλιά ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος

των Όσκαρ

«ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΑΛΑΤΙ, 300 ΒΡΑΧΟΙ»Tραγούδι των YπεραστικώνΕίναι στιγμές που οι αγώνες ευαισθητοποιούν - μπολιάζουνε την τέχνη και εκείνη με τη σειρά της προσφέρει πίσω τους καρπούς της, ως ύψιστη μορφή ανταπόδοσης. Αυτό σκέφτεσαι όταν ακούς το τραγούδι των Υπεραστικών, «Νερό και Αλάτι», που είναι εμπνευσμένο και αφιερωμένο στον ηρωικό αγώνα των 300 μεταναστών - απεργών πείνα. Στοίχοι απλοί, ανθρώπινοι και συγκινητικοί για έναν αγώνα όπου «το ίδιο το κορμί γίνεται το τελευταίο καταφύγιό για διαμαρτυρία».Σαράντα μέρες κλάψε με πατέρα,ρημάξανε τον τόπο μας, θα φύγω.Ανθρώπινη ζωή θα πάω να χτίσω,τους φράχτες και τις νάρκες θ’ αψηφήσωΣτη φτώχεια που γεννήθηκα η ανάγκη με παιδεύει.Αδιέξοδες οι μέρες μου κι οι νύχτες μου συντρίμμια.Δουλέμποροι σταθήκανε μπροστά μου,σε μαύρα σαπιοκάραβα με ρίξαν.Με φόρτωμα της γης τους κολασμένουςστα άγρια τα πελάγη ξανοιχτήκαν.Στο κύμα που λυσσομανά η ανάσα μας κομμένη,να κρέμεται απ’ το βλέμμα μας μια τόση δα ελπίδα.Σε τούτα εδώ τα χώματα που ήρθα,στ’ αμπέλια, στις ελιές, μέσα στους κάμπουςαβγάτιζα το βιος του αφεντικού μου,φωνή δεν είχα, μαύρη η δουλειά μου.Κλεισμένος σ’ εργοτάξια, θαμμένος σε υπόγεια,να τρέφονται απ’ τη σάρκα μου αχόρταγα θηρία. Νερό κι αλάτι, 300 βράχοικαι λίγοι κόκκοι ζάχαρης, πριν με μετρήσει η ζυγαριά να αργοσβήνω, πολεμώντας.Ο ιδρώτας μου κυλούσε μες στις πόλεις,σε δρόμους, εργοστάσια, ναυπηγεία.Τα χέρια μου πληγιάζαν στους χειμώνεςπου μάτωνα για ξένα μεγαλεία.Και στήριγμα στους γέροντες που απόβλητοι σωπαίναν.Στο άδειο προσκεφάλι τους μια στάλα από φροντίδα.Αυτοί που νόμιμα μ’ απομυζούσανλαθραία ονομάσαν τη ζωή μου,να ιδρώνω, να κοπιάζω, να παράγω,μα δίκιο να μη βρίσκω στο κελί μου.Και τρέμω τα τσιράκια τους που με παραφυλάνε.Γυρεύω τα αδέρφια μου, τους ντόπιους τους εργάτες.Νερό κι αλάτι, 300 βράχοι και λίγοι κόκκοι ζάχαρης, πριν με μετρήσει η ζυγαριά να αργοσβήνω, πολεμώντας.Ο θάνατος πια δεν θα με τρομάξει,πεθαίνω τώρα πλάι σε συντρόφους.Πατρίδα μου είναι η σφιχτή γροθιά μουκι ο αγώνας για της τάξης μου τα δίκια.Ζωή να χτίσω πάλεψα κι αυτοί με πολεμάνε.Αυτοί που όλο το μόχθο μας δικό τους τον κρατάνε.Νερό κι αλάτι, 300 βράχοι και λίγοι κόκκοι ζάχαρης, πριν με μετρήσει η ζυγαριά να αργοσβήνω, πολεμώντας.Αντίο σας.Αμπντούλ, Νορντίν, Αχμέντ, Εργάτη μετανάστη, Χαμίντ, Χασάν, αδερφέ μου.

ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ - DEBTOCRACY Άρης XατζηστεφάνουKατερίνα KιτίδηΓια πρώτη φορwwwά στην Ελλάδα γυρίζεται ένα ντοκιμαντέρ με πα-ραγωγό το θεατή. Το Debtocracy αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέ-ους και προτείνει λύσεις που απο-κρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαι-ώματα και θα υποτιτλιστεί σε του-λάχιστον τρεις γλώσσες.

Ο Άρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη μιλούν με οικο-

νομολόγους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο περιγράφοντας τα βήματα που οδήγησαν την Ελ-λάδα στην παγίδα του χρέους - τη χρεοκρατία. Το Debtocracy παρα-κολουθεί την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλ-λά και την προσπάθεια που ξεκίνη-σε στην Ελλάδα. Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπα-βίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο Αλέν Μπαντιού κ.ά. Τη μουσική επένδυ-ση προσφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολό-γος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Σε αυτή την προσπάθειά έχει ζητηθεί η βοήθεια του... κοινού. Οι

δημιουργοί του Debtocracy εργά-στηκαν αφιλοκερδώς αλλά τα έξο-δα ανέρχονται ήδη σε χιλιάδες ευ-ρώ. Προκειμένου να αποφευχθούν κάθε είδους εξαρτήσεις, οι δημι-ουργοί του έχουν απευθυνθεί σε συνδικάτα και σε πολίτες που θέ-λουν να γίνουν συμπαραγωγοί, με επιτυχία μέχρις στιγμής. Για παρά-δειγμα το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Νέας Ιωνίας προσέφερε 500 ευρώ. Όσοι επιθυμούν να ενι-σχύσουν την παραγωγή ενός ανε-ξάρτητου ντοκιμαντέρ, μπορούν να καταθέσουν όσα χρήματα επι-θυμούν μέσω Paypal στην ιστοσε-λίδα (www.debtocracy.gr και www.xreokratia.gr) ή σε τραπεζικό λογα-ριασμό κι αν το επιθυμούν θα ανα-φέρονται ως συμπαραγωγοί.

ΜΟΥΣΙΚΗ

ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

20 / ΠPIN Δ ΙΑΛΟΓΟΣ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Το να κριτικάρεις, να καυτηριάζεις, να πολεμάς και να αντιστέκεσαι με οποι-ονδήποτε τρόπο για όσα συμβαίνουν στον κατακαημένο τόπο μας εδώ και τρεις δεκαετίες είναι αναγκαίο.

Το να σιωπάς όμως όταν διαπιστώ-νεις πως στον τομέα που αφορά στην απεξάρτηση από ψυχοτρόπες ουσίες όπου η σωματική και ψυχική υγεία εκα-τοντάδων παιδιών, ανδρών, γυναικών αποκαθίσταται κατά ένα τεράστιο πο-σοστό πλήρως: Ε, τότε το να σιωπάς εί-ναι εγκληματικό. Για να μην εγκληματή-σω λοιπόν αποφάσισα να μιλήσω δημό-σια δυνατά... Να ευχαριστήσω.

Μα πριν μπω στην ουσία, δυο λόγια για τη στάση της πολιτείας, της... εξου-σίας μπρος στο τεράστιο αυτό κοινωνι-κό, πολιτικό θέμα, τη μάστιγα που λέγε-ται «Ναρκωτικά».

Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, κωφεύουν, γυρίζουν το πρόσωπο αλ-λού. Δεν έχουν χρόνο, ούτε μυαλό μιας κι όλη τους η ενέργεια στρέφεται πως να μη χάσουν ή να κερδίσουν την καρέκλα της Εξουσίας και το μέλι. Το μόνο που κάνουν είναι να εξαντλούν το ενδιαφέ-ρον τους ή την αυστηρότητά τους, κλεί-

νοντας στη φυλακή – μέσω της «δικαι-οσύνης» που πρέπει να είναι τυφλή, αλ-λά στην προκειμένη περίπτωση είναι μό-νο κωφή, τα «πρεζόνια» που βγαίνοντας απ’ αυτήν (φυλακή) βρίσκο-νται σε τρισχειρότερη κατά-σταση. Ποτέ χέρι πρόνοιας, ευαισθησίας και η ανθρωπι-άς χαμένοι σε κανάλια δια-πλοκών και μπόχας.

Μήπως τους συμφέρει κιόλας να θέλουν πολίτες υποτελείς, περθωριοποιη-μένους, κοινωνικά νεκρούς, άβουλους για να τους χει-ραγωγούν κατά πως τους συμφέρει; Λέω η καημέ-νη... Έτσι οι έμποροι –αχ! πληγή– γελάνε, χοροπηδά-νε και συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους χωρίς ενόχληση.

Α! μένουν και στο ερώτημα πρόλη-ψη ή καταστολή. Η καταστολή τους πά-ει καλύτερα γιατί ξέρουν να τη διεκπε-ραιώνουν. Για σωστή παιδεία, εκπαί-δευση επαρκή, διαπαιδαγώγηση, ενδι-φέρον για τους νέους, μείωση της ανερ-γίας. Μπα κουβέντα...

Κλείνω την παρένθεση και επανέρ-χομαι στο ευχαριστώ. Μια απλή λεξού-λα είναι, αλλά τόσο μεγάλη για γονείς που περάσανε από σφυρί και αμόνι και

που έφθασαν στα πρόθυρα του να σκο-τώσουν ή να σκοτωθούν.

Αλήθεια πώς να ευχαριστήσω και με ποιον τρόπο να εκφραστώ γι’ αυτό που είδα στο παιδί μου ύστερα από ει-κοσάμηνη θεραπεία στη δομή απεξάρ-τησης 18 Άνω του ΨΝΑ; Τι να πω για την υπεύθυνη της Δομής σπουδαία επι-στήμονα - ψυχίατρο - άνθρωπο κ. Κατε-

ρίνα Μάτσα; Τι να πω για τον κ. Αλέκο Κυρούση και τους συνεργάτες τους ψυ-χοθεραπευτές;

Άνθρωποι πρωτίστως και ύστε-ρα επιστήμονες που ολη-μερίς και ολονυκτίς τρέ-χουν και έχουν θέσει εαυ-τόν όχι σ’ αυτήν τη δουλειά, όχι στο λειτούργημα αλλά στην αποστολή του να σώ-ζουν ψυχές, παραδομένες στην κατάθλιψη, στην απο-γοήτευση και στην «παρα-μύθα». Προσωπική ζωή γι’ αυτούς ελάχιστα υπάρχει – αν υπάρχει.

Η εμπειρία μου λέει πώς άνδρας που έφθασε στο χεί-λος του γκρεμού, ύστερα

από 850 μέρες – συμπεριλαμβανομένης της εικοσάμηνης θεραπείας, σφύζει από υγεία ψυχική και σωματική, καθαρό μυ-αλό, αυτοεκτίμηση, ομορφιά, όρεξη για δουλειά, όρεξη για ζωή το παιδί μου:

Αλλά ας μην απογοητευόμαστε και οι υπόλοιποι όταν γνωρίζουμε πως και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς όπου και οι πλούσιοι παρά την κρίση πλουτί-

ζουν ακόμα περισσότερο και ο κοσμά-κης χλευάζεται συνέχεια, όπου η λάσπη και η διαφθορά και η ευτέλεια κοντεύουν να μας πνίξουν. Ε! υπάρχουν και οι αδι-άφθοροι, οι καθαροί, αυτοί που κάνουν αγώνα για το συνάνθρωπο, για το κοινω-νικό σύνολο, για έναν καλύτερο κόσμο.

Είναι λίγοι, υπάρχουν όμως και βο-ηθάνε και εμάς τους ευαίσθητους, όσοι απομείναμε, να κρατάμε κι εμείς το κε-φάλι μας έξω από τη λάσπη και να λέμε αξίζει να ζούμε. Ας μην τα ακυρώνου-με όλα.

Ευχαριστώ την Κατ. Μάτσα, τον Αλ. Κυρούση, την Σ. Παρασκευά, τον Γ. Καλλέργη, την Β. Ζαφέτ, την Ι. Στρα-βοδήμου, τον Χ. Πράπα που πήρανε το παιδί μου απογοητευμένο, μισό, κάτω-χρο, στην κόψη του ξυραφιού και μου δώσανε ένα σωστό, αυτάρκη, αισιόδοξο άνθρωπο... αλλά έγινα κι εγώ η μάνα κα-λύτερος άνθρωπος κοντά τους.

Τους ευχαριστώ!

Υ.Γ. Σε όσους βρίσκονται στη θέση που βρέθηκα εγώ τους φωνάζω: Εφό-σον υπάρχει η δομή 18 Άνω, υπάρ-χει ελπίδα!

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Ελπίδα παρά την κρίση και τη διαφθοράΟλόψυχα και θερμά συγχαρητήρια στους υπεύθυνους του 18 Άνω

n ΕΛΕΝΗ ΑΝΤΩΝΑΤΟΥ

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 21

Σε αναμονή βρίσκονται οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές δυνάμεις για να επέμβουν στη Λιβύη, ενώ το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

της Χάγης ήδη ξεκίνησε έρευνα κατά του Μ. Καντάφι και της οικογένειάς του. Έτοιμος ο ιμπεριαλισμός να μετατρέψει

τη Βόρεια Αφρική σε Γιουγκοσλαβία για να διατηρήσει τις στρατιωτικές του βάσεις και τα πολιτικά του ερείσματα.

Νέο προτεκτοράτο ή θύλακας αντίστασης;nΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ

Ηστάση του λιβυκού λαού απέ-ναντι σε οποιαδήποτε ξένη παρέμβαση στη χώρα, ανε-ξάρτητα από τη μορφή που θα λάβει, θα επηρεάσει ση-

μαντικά τις εξελίξεις σε πολλές από τις εξε-γερμένες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ, που αρχι-κά παρατηρούσαν αμήχα-να την ανατροπή των κα-θεστώτων που ήλεγχαν στη λεκάνη της Μεσογεί-ου, αποφάσισαν να ανα-λάβουν ενεργό δράση. Η παρέμβασή τους ξεκίνη-σε μάλιστα από τη χώρα με την πιο χειραφετημέ-νη εργατική τάξη, μετα-ξύ των εξεγερμένων. Φι-λοδοξία της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών είναι μακροπρόθεσμα, η πα-ρέμβασή τους να αποκτή-σει τα χαρακτηριστικά της παλιότερης εισβολής τους στην πρώην Γιουγκοσλα-βία, με τις καταστροφικές για τους εργαζόμενους στα Βαλκάνια συνέπειές της, που γίνονται μέχρι σήμερα ορατές. Δημοσι-εύματα στον διεθνή Τύπο δημιούργησαν την εντύ-πωση πως Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον επεξεργά-ζονται σχέδιο στρατιω-τικής παρέμβασης (με αφετηρία τις νατοϊ-κές βάσεις της Σούδας και του Ακτίου) δή-θεν με το σκοπό να απαλλάξουν το λιβυκό λαό από τον αλλόφρονα δυνάστη του, όπως ισχυρίζονται ότι απάλλαξαν το λαό του Κο-σόβου από το «σφαγέα» των Βαλκανίων, Σ. Μιλόσεβιτς. Σε αντίθεση με τους οπλισμέ-νους από τις ΗΠΑ αντάρτες του Ουτσεκά στο Κόσοβο όμως, οι αντάρτες στη Λιβύη αρχικά αρνούνταν σθεναρά οποιαδήποτε ξένη παρέμβαση στη χώρα τους.

Οι αντικαθεστωτικοί της Λιβύης ισχυρί-ζονταν ότι μπορούσαν να πετύχουν την ανα-τροπή του παλιού καθεστώτος με δικές τους δυνάμεις. Ωστόσο η ανασυγκρότηση του Μ. Καντάφι διέψευσε τις προσδοκίες τους. Η άρνηση του πάλαι ποτέ κραταιού λίβυου ηγέτη να απομακρυνθεί από την εξουσία οδήγησε σε αιματοκύλισμα και σε εμφύ-λια σύρραξη τουλάχιστον τέσσερις πόλεις της χώρας. Διεξήχθησαν μάχες από αέρος και εδάφους για τον έλεγχο των στρατηγι-κής σημασίας, πλούσιων σε πετρέλαιο περι-οχών της ανατολικής Λιβύης. Ο πρόεδρος του αντικαθεστωτικού Εθνικού Συμβουλί-ου, Μουσταφά Αμπντέλ Τζαλίλ, μέχρι προ δεκαημέρου υπουργός του Μ. Καντάφι, την Παρασκευή έκανε λόγο για «νίκη ή θάνα-το» και κάλεσε τους υποστηρικτές του «(...) να μη σταματήσουν μέχρι να απελευθερώ-σουν ολόκληρη τη χώρα». Προηγουμένως ο Τζαλίλ, που φημολογείται ότι εδώ και μήνες βρισκόταν σε επαφές με τις ΗΠΑ, το Ισρα-ήλ και την Αίγυπτο, είχε βρει την ευκαιρία να ζητήσει, για πρώτη φορά δημοσίως, το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει το στρατό του Μ. Καντάφι, σηματοδοτώντας τη στροφή τμή-

ματος του αντικανταφικού κινήματος. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που απει-

λούνται να χάσουν τον έλεγχο των νότιων και ανατολικών ακτών της Μεσογείου με την ανατροπή φιλοδυτικών καθεστώτων, κυρίαρχων επί δεκαετίες στην περιοχή, αναζητούν την ευκαιρία για την επανατοπο-

θέτησή τους και την εκ νέου προώθηση των συμφερόντων τους. Η περίπτωση του απο-μονωμένου από το λαό του, παραληρηματι-κού Μ. Καντάφι, θεώρησαν ότι αποτελεί μία πρώτης τάξης ευκαιρία για να επαναπροσ-διορίσουν το ρόλο τους. Να επηρεάσουν τις εξελίξεις στο φλεγόμενο, αραβικό κόσμο,

αξιοποιώντας ταυτόχρονα και τους συμβο-λισμούς από την πτώση της Τρίπολης.

Ωστόσο ούτε οι ΗΠΑ αλλά ούτε και η ΕΕ είναι προετοιμασμένες για μία νέα στρατιωτική παρέμβαση και παραμένουν ανέτοιμες να εμπλακούν σε ένα νέο μέτω-πο, πέραν του Ιράκ και του Αφγανιστάν, με αβέβαιη έκβαση. Εξακολουθούν να διαφω-νούν για το εύρος και τη μορφή της παρέμ-βασής τους, ενώ ο Μ. Καντάφι απειλεί με «νέο Βιετνάμ» αν το ΝΑΤΟ ή οι ΗΠΑ ανα-λάβουν στρατιωτική δράση. «Χιλιάδες Λί-βυοι θα πεθάνουν αν οι Ηνωμένες Πολιτεί-ες ή το ΝΑΤΟ εισβάλουν» είπε, προειδο-ποιώντας και πάλι ότι το καθεστώς έχει τη

δυνατότητα να εξοπλίσει εκατομμύρια πο-λίτες.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑ-ΤΟ έχουν διδαχτεί από την εισβολή στο Ιράκ και αλλού ότι μία ξένη παρέμβαση μπορεί να συσπειρώσει τους λαούς ακόμα και γύρω από παρηκμασμένα και ανελεύ-

θερα καθεστώτα. Έτσι, η Γαλλία και η Βρετα-νία τάχθηκαν υπέρ μίας ζώνης απαγόρευσης πτή-σεων. Και ο αμερικανός πρόεδρος Μπ. Ομπάμα, σε παρέμβασή του, δήλω-σε ότι «εξετάζεται και αυ-τό το ενδεχόμενο», καλώ-ντας για μία ακόμα φορά τον Μ. Καντάφι «να απο-χωρήσει από την εξου-σία». Στο ίδιο πλαίσιο, ο Αραβικός Σύνδεσμος, ανακοίνωσε ότι θα εξε-τάσει την προοπτική επι-βολής «ζώνης απαγόρευ-σης πτήσεων» στη Λιβύη, υπέρ των αντικαθεστωτι-κών δυνάμεων.

Κατά της στρατιωτικής επέμβασης έχουν ταχθεί η Τουρκία, η Γερμανία και η Ρωσία (που παρα-δέχτηκε ότι με το εμπάρ-γκο όπλων που επιβλήθη-κε στη Λιβύη, χάνει 4 δισ. δολ. από συμφωνίες). Φυ-σικά το ΝΑΤΟ προετοι-μάζεται για κάθε ενδε-

χόμενο, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι «δεν υπάρχει πρόθεση επέμβασης». Το δε Διε-θνές Ποινικό Δικαστήριο ανακοίνωσε ότι αρχίζει έρευνα κατά του Μ. Καντάφι και «προσώπων του στενού κύκλου του – συγ-γενείς, συνεργάτες» για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι εξελίξεις στη Λι-βύη αποδεικνύουν ότι προς το παρόν, τίπο-τα δεν έχει κριθεί για τους εξεγερμένους λαούς στον αραβικό κόσμο. Οι ραγδαίες αλλαγές στη λεκάνη της Μεσογείου μπο-ρούν να οδηγήσουν την εργατική τάξη σε νέα χειραφέτηση. Μπορεί όμως να καταλή-ξουν και σε ένα νέο γύρο, βαθύτερης εκμε-τάλλευσης των εργαζόμενων των χωρών αυ-τών και του ενεργειακού τους πλούτου από τους ισχυρούς του πλανήτη.

Η ανατροπή των προηγούμενων, «κλει-στών» καθεστώτων θα μπορούσε, υπό προ-ϋποθέσεις, να ευνοήσει την επέκταση των δραστηριοτήτων αμερικανικών και ευρω-παϊκών πολυεθνικών στην περιοχή, όπως συνέβη στα Βαλκάνια. Πολιτικές και οικο-νομικές ελίτ σε Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες είναι βέβαιο ότι περιμένουν την ώρα που θα καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός για να εκ-μεταλλευτούν το κενό εξουσίας και να «δι-ορίσουν» τους νέους κυβερνητικούς συνερ-γάτες τους. Κάτι που δύσκολα θα πετύχουν, αν δεν καταφέρουν να διασφαλίσουν τη συ-νεργασία των ηγετών της λιβυκής αντίστα-σης και, κυρίως, της λιβυκής εργατικής τά-ξης. Το πνεύμα αντίστασης που θα επιδεί-ξουν οι Λίβυοι, θα λειτουργούσε αποτρε-πτικά για μία νέα νατοϊκή επέλαση στη Βό-ρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, όπως συνέβη στο Ιράκ.

ΟιΙρλανδοίτιμώρησαντακόμματατουΜνημονίουnΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Ηχηρό ήταν το χαστούκι των ιρλανδών ψηφο-φόρων στο μέχρι πριν μια εβδομάδα κυβερνητι-κό κόμμα Φίανα Φάλ, που από το ποσοστό 42% των προηγούμενων εκλογών βρέθηκε σε ιστορι-κό χαμηλό, αποσπώντας μόνο ένα 17,4 % και την τρίτη θέση. Πρώτο στην προτίμηση των ιρλαν-δών ψηφοφόρων το έτερο κεντροδεξιό κόμμα Φίνε Γκεέλ, με ποσοστό 36,1% που καλείται τώ-ρα να καταλήξει σε κυβέρνηση συνεργασίας με το Εργατικό Κόμμα που ήρθε δεύτερο με 19,4%. Τα αποτελέσματα των εκλογών άφησαν έξω από το ιρλανδικό κοινοβούλιο τους Πράσινους, που πλήρωσαν τη συνεργασία τους με την προηγού-μενη κυβέρνηση, ενώ για πρώτη φορά αυξήθη-καν εντυπωσιακά τα ποσοστά του Σιν Φέιν που πήρε το 10% των ψήφων και υπερτριπλασίασε τις βουλευτικές του έδρες σε 17. Η νεοσύστατη Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία κατάφερε να πάρει 5 έδρες στο νέο κοινοβούλιο, μετά από μέρες καταμετρήσεων στο πολύπλοκο ιρλανδικό εκλο-γικό σύστημα, ενώ πολλές έδρες μοιράστηκαν και σε ανεξάρτητους βουλευτές.Ο εξοστρακισμός από την εξουσία του κεντροδε-ξιού Φίανα Φαλ, που πρωτοκυβέρνησε στην Ιρ-λανδία το 1932 και έκτοτε κυβερνά για περίπου 60 από τα τελευταία 80 χρόνια, ήταν η απάντη-ση των Ιρλανδών στην πτώση του Κέλτικου Τί-γρη. Από την εντυπωσιακή άνοδο που ήθελε την Ιρλανδία από το 1993 ως το 2000 να αυξάνει το

ΑΕΠ της 9% μέσο όρο κάθε χρό-νο και να εμφανίζει σχεδόν μηδε-νική ανεργία, η κρίση έφερε μαζί της την ανεργία στο 13%, με βου-τιά του ΑΕΠ κατά 7% το 2009, και το ιρλανδικό Μνημόνιο που υπέ-γραψε η προηγούμενη κυβέρνη-ση. Το εκλογικό αποτέλεσμα βέ-βαια θα μπορούσε να χαρακτηρι-στεί σαν η μετατροπή του Κέλτι-κου Τίγρη σε Κέλτικη Στρουθοκά-

μηλο μιας και η νέα κυβέρνηση φέρνει μαζί της άλλη μία κεντροδεξιά πρόταση, που μπορεί να κάνει λόγο για επαναδιαπραγμάτευση του ιρλαν-δικού Μνημονίου αλλά παράλληλα επαναφέρει στις προτάσεις της τον «εκσυγχρονισμό» και την «αναμόρφωση» του δημόσιου τομέα, τη συζήτηση για το ασφαλιστικό αλλά και τις μεγάλες δαπάνες του Δημοσίου για κοινωνικές παροχές, όπως και την «αναμόρφωση» της φορολογίας.Τα εκλογικά αποτελέσματα φαίνεται ότι έχουν προκαλέσει αναταραχή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Έντα Κέννυ, πρόεδρος του Φίνε Γκε-έλ και επικεφαλής της νέας κυβέρνησης που θα προκύψει, ήδη κάνει κρούσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση για επαναδιαπραγμάτευση του πακέτου «διάσωσης» που υπέγραψε η προηγούμενη κυ-βέρνηση, έχοντας επικοινωνία με την Άνγκελα Μέρκελ αλλά και με τον Μ. Μπαρόζο την τελευ-ταία εβδομάδα. Όμως και ενόψει της συνόδου της 25ης Μαρτίου η Ευρώπη, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, ετοιμάζονται για σκληρό παιχνίδι προτάσσοντας την άρνησή τους σε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ήδη ο επικεφαλής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, Ζαν Κλώντ Τρισέ, ανα-κοίνωσε ότι είναι έτοιμος να αυξήσει τα επιτόκια τον επόμενο μήνα στο όνομα της συγκράτησης του πληθωρισμού, κάτι που θα φέρει σε ακόμα δυσκολότερη θέση την Ιρλανδία.Σε αυτό το περιβάλλον η θεαματική άνοδος του Σιν Φέιν αλλά και η είσοδος στο κοινοβού-λιο της πρωτοεμφανιζόμενης Ενωμένη Αριστε-ρή Συμμαχία που προήλθε από το Σοσιαλιστι-κό Κόμμα, το πολιτικό σχήμα «Άνθρωποι πάνω από τα κέρδη - People before Profit», την «Ομά-δα δράσης εργαζομένων και ανέργων - Workers and Unemployed Action Group» και ανέντα-χτους συνδικαλιστές και πολίτες που ανήκουν στο χώρο της Αριστεράς, δίνουν έναν άλλο πο-λιτικό τόνο στο αποτέλεσμα. Απέναντι στην κυ-βέρνηση συνεργασίας που προκύπτει γίνεται λό-γος για λύσεις έξω από τη λογική της καπιτα-λιστικής αγοράς προτείνοντας δημόσιο έλεγχο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, φορολόγη-ση των επιχειρήσεων, υπεράσπιση των κοινωνι-κών παροχών, και για μια μαζική αριστερή εναλ-λακτική για τον κόσμο της εργασίας. Παίρνει λοι-πόν μορφή ένα ρεύμα αμφισβήτησης απέναντι σε μια πολιτική που εμφανίζεται ως μονόδρο-μος. Αλλά το δήθεν τετελεσμένο έχει ήδη ανα-τραπεί μία φορά στις ιρλανδικές κάλπες και το ζητούμενο είναι αυτό το πνεύμα της ανατροπής να γίνει αδήριτη πραγματικότητα.

Επιφυλακτικοί οι Δυτικοί να προχωρήσουν

σε επέμβαση μετά την εμπειρία του Ιράκ και του Αφγανιστάν

22 / ΠPIN Δ ΙΕΘΝΗ KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Τ ο μαζικότερο συλλαλητήριο που έγινε ποτέ στην ιστορία των Τουρκοκυπρίων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 2 Μαρτίου στην κατεχόμενη Λευκωσία. Ούτε οι

ίδιοι οι διοργανωτές δεν πίστευαν στα μάτια τους πόσοι πολλοί έσπευσαν στην πορεία και πόσοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ινονού. Χωρίς υπερβολές, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 50.000 Τουρκοκύπριους που εναντιώνονται στο νεοφιλελεύθερο πακέτο που τους επιβάλλει η Άγκυρα και τον εποικισμό, δίνοντας απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αφορμή την προηγούμενη διαδήλωση στις 28/1 και η οποία είχε συγκεντρώσει 40.000. Με βάση το περιεχόμενο των συνθημάτων που ακούστηκαν διαφαίνεται ότι το κοινωνικό - πολιτικό ζήτημα έχει εξισωθεί με το εθνικό. Η διαδικασία αυτή αποτελεί μία βαθύτατη πολιτική εξέλιξη με μηνύματα προς την Τουρκία, αλλά και προς την ελληνοκυπριακή πλευρά όπου η πολιτική ηγεσία της σφυρίζει αδιάφορα περιμένοντας μία συμφωνημένη λύση από τρίτους...Το κλίμα τρομοκρατίας που είχε καλλιεργηθεί στα κατεχόμενα το προηγούμενο διάστημα κορυφώθηκε όταν στις 25/2 πραγματοποιήθηκε γκανγκστερική επίθεση με προειδοποιητικές βολές και απειλητικό σημείωμα εναντίον του εκδότη και αρχισυντάκτη της εφημερίδα Αφρίκα Σενέρ Λεβέντ, αναστατώνοντας τα κατεχόμενα. Συγκεκριμένα, άγνωστοι ανέβηκαν στον πρώτο όροφο του κτιρίου που στεγάζεται η εφημερίδα Αφρίκα του τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ και έριξαν δύο πυροβολισμούς στην πόρτα όταν την ίδια ώρα βρίσκονταν μέσα ο ίδιος και άλλοι εννέα δημοσιογράφοι. Οι παρακρατικοί εξαφανίστηκαν αφήνοντας πίσω τους χειρόγραφο σημείωμα που προειδοποιούσε: «Αυτή τη φορά, είναι έτσι. Την επόμενη δεν θα είναι έτσι». Από την συνέντευξη που έδωσε στο Πριν εύκολα διαπιστώνει κανείς το σκοπό της επίθεσης. Σημειώνεται, ότι ο Σ. Λεβέντ κυνηγήθηκε και από το καθεστώς του Ραούφ Ντενκτάς όπου φυλακίστηκε, δικάστηκε, αλλά στο τέλος αθωώθηκε και οι Τουρκοκύπριοι τον υποδέχτηκαν με αυθόρμητο συλλαλητήριο. Το 2001, «δικαστήριο» των κατεχομένων επιδικάζει ένα εξωφρενικό για την εποχή πρόστιμο εναντίον της Γιουρόπα, που, όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν δυνατόν να πληρωθεί και η εφημερίδα έκλεισε. Την επομένη ο Σενέρ Λεβέντ άρχισε να εκδίδει εφημερίδα με τον ειρωνικό τίτλο Αφρίκα (Αφρική), για να καταδείξει ότι το καθεστώς του Ραούφ Ντενκτάς δεν είναι παρά ένα «κράτος» μαριονέτα, τύπου αφρικανικών δικτατορικών καθεστώτων. Στη συνέχεια ίδρυσε την πολιτική κίνηση Γιεσεμί. Στόχος της είναι να προβάλει την πολιτική εναντίον της τουρκικής κατοχής και του ασφυκτικού παρεμβατισμού της Άγκυρας στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.

n ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

– Πώς εξηγείται η συμμετοχή 50.000 τουρκοκυπρίων στη διαδήλωση της 2ης Μαρτίου στην πλατεία Ινονού, η οποία μάλιστα ξεπέρασε και την αντίστοιχη της 28ης Ιανουαρίου;– Είναι αντίδραση εναντίον της Τουρκί-ας. Τούτην την ώρα το πρόβλημα στην Κύπρο δεν είναι μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Το πρόβλημα εί-ναι μεταξύ των τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας. Η εξέγερσή μας έχει το όνο-μα «existence». Κινδυνεύουμε άμεσα από αφανισμό. Παλεύουμε για την ίδια μας την ύπαρξη. Βασικό μας αίτημα εί-ναι η ανεξαρτησία της Κύπρου. Αυτό με-ταφράζεται στο σύνθημα μας: «Άγκυρα πάρε τα χέρια σου από πάνω μας». Εί-ναι όπως λέμε Yankees go home εμείς λέμε και Turkey go home. – Ποια είναι τα κύρια αιτήματα των Τουρκοκυπρίων;– Οι ηγέτες των εργατικών ενώσεων και των κομμάτων που λαμβάνουν μέρος στα συλλαλητήρια υποστηρίζουν ότι τα αιτή-ματα μας είναι οικονομικά και δεν στρέ-

φονται κατά της Τουρκίας. Είμαι σίγου-ρος ότι η πλειονότητα των Τουρκοκυπρί-ων αντιλαμβάνεται και συμμετέχει στις κινητοποιήσεις αυτές, όχι με βάση το περιεχόμενο, που δίδουν οι ηγεσίες, αλ-λά διαμαρτύρονται εναντίον της ολοένα και μεγαλύτερης εξάρτησης του βορεί-ου τμήματος της Κύπρου από την Τουρ-κία. Το γεγονός ότι τίθενται ζητήματα για την αυξανόμενη εισροή εποίκων από την Τουρκία, το γεγονός ότι διατυπώθη-καν συνθήματα για αυτοκυβέρνηση, αυ-τά είναι ζητήματα πολιτικά. Μετά το ’74 οι ελληνοκύπριοι χάσανε τη γη τους. Οι τουρκοκύπριοι όμως χάσαμε τα πάντα! Προπάντων την ταυτότητα μας. Η Τουρ-κία μας εξαφανίζει. – Η συγκέντρωση στην πλατεία Ινονού εί-ναι η δικιά σας πλατεία Ταχρίρ;– Τηρουμένων των πληθυσμιακών ανα-λογιών πάντως, είναι σαν να διαμαρτύ-ρονται πάνω 20 εκατομμύρια στην Αί-γυπτο! Ο λαός της Αιγύπτου έριξε το δι-κτάτορα που του είχαν επιβάλει. Εμείς μαχόμαστε να διώξουμε την Τουρκία. Ο αγώνας μας έχει περισσότερες δυσκο-λίες. Όπως όμως έδιωξαν τον Χ. Μου-μπάρακ στην Αίγυπτο, έτσι και εμείς στο

μέλλον θα διώξουμε την Τουρκία από το νησί μας.– Ποιες οργανώσεις και πολιτικά κόμμα-τα στηρίζουν την εξέγερσή των τουρκο-κυπρίων;– Κυρίαρχο ρόλο οργανωτικά διαδρα-ματίζει η συνδικαλιστική πλατφόρμα και το κίνημα Γιασεμί. Εντός της συνδι-καλιστικής πλατφόρμας υπάρχουν πολ-λές τάσεις και συνιστώσες που τέμνο-νται σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Κοι-νή συνισταμένη τους είναι ο αγώνας για την ανεξαρτησία μας από την Τουρκία. Εδώ στα κατεχόμενα αυτό ενώνει τους αριστερούς με τους δεξιούς. – Πού οφείλεται αυτή η ασυνήθιστη οξεία αντίδραση της Άγκυρας;– Επειδή φέρουμε μαζί μας στις διαδη-λώσεις τη σημαία της Κυπριακής Δημο-κρατίας. Τη σημαία της ελεύθερης Κύ-πρου. Ζούμε σε ένα κατεχόμενο μέρος. Σχεδόν όλοι οι τουρκοκύπριοι έχουμε καταλάβει τι παιχνίδι στήθηκε πάνω μας από την Τουρκία. Ο Τ. Ερντογάν μας θε-ωρεί πολίτες αποικίας και νομίζει ότι η σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας εί-ναι ελληνική σημαία και τα διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ελλη-

Η αστυνομία άρπαζε από τους διαδηλωτές κυπριακές σημαίες!

Πριν πάρουν το λόγο οι συνδι-καλιστές στη συγκέντρωση της Τετάρτης ακούστηκε από τα μεγάφωνα οι στίχοι ποιήμα-τος του τούρκου κομμουνιστή

ποιητή Ναζίμ Χικμέτ: «Δεν θα σωθείς μόνος σου. Ή όλοι μαζί, ή κανείς μας». Από το βήμα του συλλαλητηρίου ο επι-κεφαλής της εργατικής ένωσης των κα-θηγητών (ΚΤΟΕΟS) Αντνάν Ερασλάν δήλωσε ότι το μήνυμα που στέλνουν οι τουρκοκύπριοι να ακουστεί σε όσους κρατούν τα αυτιά τους κλειστά, εννοώ-ντας την Άγκυρα και την ψευδοκυβέρ-νηση τονίζοντας ότι «Χέρι με χέρι όλοι μαζί ενάντια στον φασισμό». Σημείωσε,

επίσης, ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να διοικεί τον εαυτό του και να ζει ελεύ-θερος. Καταδίκασε τις προκλητικές δη-λώσεις του Έρντογάν κατά των τουρκο-κυπρίων. Στη συνέχεια, ο δεξιός πρόε-δρος της ένωσης των δημοσίων υπαλλή-λων KAMU-SEN, Μεχμέτ Οζκαρντάς τόνισε ότι το Κόμμα Εθνικής Ενότητας των Έρογλου - Κιουτσούκ εξαπάτησε τους τουρκοκύπριους για να ανέλθουν στην εξουσία και το κάλεσε να παραιτη-θεί. Απαίτησε να γίνει έλεγχος στο δη-μογραφικό, συμπληρώνοντας όμως ότι δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε τουρ-κοκύπριους και εποίκους… Επέκρινε και την ΕΕ γιατί όπως είπε τους αναγκά-

Σενέρ Λεβέντ: «Έξω η

KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Δ ΙΕΘΝΗ ΠPIN / 23

Η αστυνομία άρπαζε από τους διαδηλωτές κυπριακές σημαίες!ζει να έχουν εξάρτηση από την Τουρκία.

Η παρουσία της αστυνομίας ήταν μεγα-λύτερη από αυτήν στις 28 Ιανουαρίου. Κάτω από δρακόντεια μέτρα η αστυνομία συγκρού-στηκε με το μπλοκ του κινήματος Γιασεμί που πρόσκειται στην εφημερίδα Αφρίκα, αρπά-ζοντας δεκάδες σημαίες της Κυπριακής Δη-μοκρατίας. Αυτές όμως ανέμιζαν κατά εκα-τοντάδες στο σημείο που κατέληξε η πορεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι από νωρίς τα μέλη της Κίνησης Γιασεμί και οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα Αφρίκα είχαν μαζευτεί κάτω από το κτίριο της που στεγάζεται, κρατώντας ση-μαίες της Κυπριακής Δημοκρατίας με συνθή-ματα όπως «Και αυτή είναι η σημαία μας», «Στο σύνταγμα της Κύπρου του 1960 υπάρ-

χουν και δικαιώματα, και η ταυτότητά μου, και το διαβατήριο μου – η Τουρκία αυτά τα πήρε όπως και τα λεφτά μας». Επίσης, υπήρ-χαν και πανό που έγραφαν, «Δεν θα σιωπή-σουμε» ως απάντηση στην επίθεση της περα-σμένη παρασκευής, «Σωθήκαμε; Μάνα μου-μάνα μου»! και «Σωθήκαμε; Ο Ανάν ντε…! (για το σχέδιο Ανάν).

Όλα τα κόμματα και οι οργανώσεις έφε-ραν διαφορετικά πανό. Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα: «Φτάνει πια! Θέλουμε να αυτοδιοικούμαστε!». «Οι λαοί της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι αδέλ-φια!». Δημοκρατικό Κόμμα: «Ο κάθε αφέ-ντης στο σπίτι του. Αυτό θέλουμε». «Η κυρι-αρχία άνευ όρων ανήκει στο έθνος». Σοσι-

αλδημοκρατικό Κόμμα: «Αναζητούμε το δί-καιο, εξειγειρόμαστε!». Σοσιαλιστικό Κόμ-μα: «Όχι στην αποικιοκρατική διοίκηση, ζή-τω η ανεξάρτητη ενωμένη Κύπρος». Αντικα-τοχικό περιεχόμενο είχαν και τα πανό των υπόλοιπων οργανώσεων. Συγκεκριμένα, στο Κίνημα Γιασεμί και σε άλλες είχαν πα-νό με περιεχόμενο: «Ταξική πάλη ενάντια στην κατοχή και την αποικιοκρατία», «Γενι-κή απεργία για την εργασία, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη», «Ο αγώνας είναι πολιτικός ενάντια στην κατοχή, «Η Κύπρος δεν είναι ούτε τουρκική, ούτε ελληνική, ούτε αγγλι-κή». «Ξένες δυνάμεις έξω, η Κύπρος ανή-κει στους Κύπριους». Στο μπλοκ του δεξιού ΔΚ του Σερντάρ Ντεκτάς είχαν σημαίες της

Τουρκίας και του ψευδοκράτους, όπου υπήρ-χαν επίσης και φωτογραφίες με τον Κεμάλ Ατατούρκ. Στην κεντρική εξέδρα του συλλα-λητηρίου βρίσκονταν οι ηγέτες της «αντιπο-λίτευσης». Ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανι-κού Τουρκικού Κόμματος Φερντί Σαμπίτ Σο-γιέρ, ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμμα-τος Σερντάρ Ντενκτάς, ο ηγέτης του Σοσιαλ-δημοκρατικού Κόμματος Μεχμέτ Τσακιτζί, ο γενικός γραμματέας του Κόμματος Ενωμέ-νη Κύπρος και ο γραμματέα του Κόμματος Νέα Κύπρος Μουράτ Κανατλί. Στο συλλα-λητήριο συμμετείχε και αντιπροσωπεία του αριστερού τουρκικού Κόμματος Αλληλεγγύ-ης και Δικαιοσύνης (ODP) με τις σημαίες του κόμματος.

νικά διαβατήρια. Επίσης, κάνουν μεγάλο λάθος στο εξωτερικό όσοι νομίζουν ότι η εξέγερση μας συσχετίζεται με τη δια-μάχη των κεμαλικών με το ΑΚΡ. Όταν ο Ερντογάν πρωτοήρθε στην εξουσία, εκτι-μούσαμε ότι εφόσον είχε απέναντι του τον τουρκικό στρατό, δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε στο κυπριακό. Τώρα ξέ-ρω ότι υπάρχει προς τον Έρογλου απευ-θείας οδηγία από την Άγκυρα να συζητή-σει ό,τι θέλει με τον Χριστόφια, αλλά να μην αγγίξει σε καμιά περίπτωση το θέ-μα της ασφάλειας, των εγγυήσεων. Αυ-τά είναι θέματα που αφορούν αποκλει-στικά την Τουρκία. Και πριν αναλάβει το ΑΚΡ είχαμε δεχτεί δύο μπόμπες και εί-χαμε συλληφθεί πολλές φορές. Οι αγω-γές εναντίον μας ήταν δεκάδες. Μία από τις αγωγές εναντίον μας στάθηκε η αιτία να κλείσει η Γιουρόπα γιατί κληθήκαμε να πληρώσουμε ένα αμύθητο πρόστιμο. Το γεγονός όμως ότι εγώ από την επο-χή του Ντενκτάς καταφερόμουν εναντί-ον του και εναντίον του τουρκικού στρα-τού δεν έχει σήμερα καμία σημασία, δι-ότι τώρα η παρούσα ηγεσία του ΑΚΡ εί-ναι πολύ κοντά με το στρατό. Έχουν φέ-ρει το στρατό στα μέτρα τους.– Στη μεγάλη συγκέντρωση της 28ης Γε-νάρη εμφανίστηκε ένα πανό που έφερε την υπογραφή του κινήματος Γιασεμί. Σε αυτό αναγραφόταν το σύνθημα: «Ήρθα-τε να μας σώσατε; Άι σχτιρ!», που εξόρ-γισε ιδιαίτερα τον Τ. Ερντογάν. Τι αντι-προσωπεύει το εν λόγω κίνημα; – Στο κίνημα Γιασεμί πρωτοστατού-με εμείς, οι συντελεστές της εφημερί-δας Αφρίκα και οι υποστηρικτές της οι οποίοι ως επί το πλείστον είναι αριστε-ροί. Λένε ότι είμαστε λίγοι. Αλλά κά-νουν λάθος. Ιδίως τα τελευταία δύο χρό-νια έχουμε αυξηθεί κατά πολύ γιατί όλοι εδώ έχουμε συνειδητοποιήσει τον αφα-νισμό μας. Εμείς μαχόμαστε κατά της τουρκικής κατοχής, ζητώντας τον απο-γαλακτισμό μας από την Τουρκία.– Πρόσφατα τα γραφεία της εφημερίδας που εκδίδετε δέχτηκε επίθεση με σφαίρες. Οι παρακρατικοί άφησαν ένα σημείωμα με απειλητικό περιεχόμενο. Ποιος ήταν ο σκοπός της τρομοκρατικής επίθεσης; – Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, όταν προ δεκα-ημέρου πήγε στην Άγκυρα και συναντή-

θηκε με τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντο-γάν, υπό μορφή καταγγελίας είπε στον Τ. Ερντογάν ότι εμείς, δηλαδή η πολιτι-κή κίνηση Γιασεμί, είχε γράψει το πα-νό στο συλλαλητήριο της 28ης Ιανουα-ρίου. Εμείς δεν κρυφτήκαμε ότι το σύν-θημα αυτό ήταν δικό μας. Εγώ ο ίδιος το είχα δηλώσει στην τουρκική τηλεόραση. Ο στόχος τους είναι να καταπνίξουν αυ-τούς που φωνάζουν, δηλαδή την Αφρί-κα και το Γιασεμί, εναντίον της τουρκι-κής κατοχής στην Κύπρο. Αυτό σημαίνει ότι, αν σιωπήσουμε και εμείς, η αντιπο-λιτευτική δύναμη στην τουρκοκυπριακή κοινότητα θα εκλείψει. Για το λόγο αυ-τό προσέλαβαν τη μαφία της περιοχής, η οποία έχει διασυνδέσεις με υψηλόβαθ-μα στελέχη του ΑΚΡ. Το ΑΚΡ δεν είναι σήμερα το κόμμα που ήταν, όταν ανήλ-θε για πρώτη φορά στην εξουσία στην Τουρκία. Το ΑΚΡ έχει αλλάξει πολύ και σήμερα πλησιάζει στη γραμμή και την πολιτική του Ραούφ Ντενκτάς. Όμως αντιλαμβάνεσθε ότι είναι άλλο πράγ-μα ο ίδιος ο τέως ηγέτης των Τουρκοκυ-πρίων Μεχμέτ Αλί Ταλάτ να μας καταγ-γέλλει στον τούρκο πρωθυπουργό Τα-γίπ Ερντογάν ως «προβοκάτορες». Εί-ναι σαφές ότι η στάση αυτή του Ταλάτ συνιστά προδοσία εις βάρος μας. – Η Τουρκία έστειλε στην Κύπρο εκατο-ντάδες χιλιάδες εποίκους τις τελευταί-ες δεκαετίες. Τι σκοπό εξυπηρετεί κι αν γνωρίζετε ποιος είναι ο ακριβής αριθμός τους;– O Κουτσιούκ δήλωσε ότι υπάρχουν 650.000 έποικοι. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι 1.000.000 όταν εμείς είμα-στε μόλις 89.200 τουρκοκύπριοι. Αυτό εντάσσεται στη νεοαποικιακή κρατική πολιτική της Τουρκίας, η οποία εξυπη-ρετεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του ΝΑ-ΤΟ. Αν το ΝΑΤΟ δεν επιθυμούσε την Τουρκία στην Κύπρο, αυτή δεν θα έμε-νε ούτε λεπτό εδώ και δεν θα είχαμε ού-τε έναν έποικο. Η τουρκοκυπριακή κοι-νότητα συνειδητοποιεί πλέον ότι είναι παραπάνω από ορατός ο κίνδυνος της πλήρους αφομοίωσής της από τους εποί-κους. Αυτά που έγραφα πριν από χρό-νια εναντίον της τουρκικής κατοχής και των εποίκων, σήμερα τα συμμερίζονται

η πλειοψηφία των τουρκοκυπρίων.– Πώς επηρεάζουν οι τελευταίες εξελίξεις στον αραβικό κόσμο την κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο αλλά και την ευρύ-τερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου;– Το σίγουρο είναι ότι έχουν αναβαθ-μίσει την θέση της Τουρκίας. Αυτή την στιγμή οι ΗΠΑ δίνουν καθήκοντα στην Τουρκία για να αντιμετωπίσει τον αρα-βικό κόσμο. Ο Τ. Ερντογάν με τις τελευ-ταίες εξελίξεις στον αραβικό χώρο θε-ωρεί ότι η θέση της Τουρκίας έχει ανα-βαθμιστεί και ότι μπορεί να υλοποιηθεί το όραμά του να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου. Για μας τους Κύπριους είναι μία αρνητική εξέλιξη να μετατραπεί σε ηγέτιδα δύναμη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. – Πώς σχολιάζετε τις σχέσεις ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ και πώς αυτές επη-ρεάζουν την Κύπρο;– Όποιος πιστεύει ότι Τουρκία και Ισ-ραήλ δεν έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους κάνει μεγάλο λάθος. Το Ισραήλ και η Τουρκία είναι τα δύο παιδιά των ΗΠΑ. Είναι μεγάλο στρατηγικό λάθος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημο-κρατίας η προσέγγιση του Ισραήλ με βά-

ση τις ΑΟΖ. Η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να είναι πολύ προσεκτική σε αυ-τό. Στη κατεχόμενη Κύπρο έχουν επεν-δυθεί αμύθητα εβραϊκά κεφάλαια σε γη και τουρισμό. Το λιμάνι της Καρπασίας είναι χτισμένο από εβραίους επενδυτές. Γι’ αυτό πιστεύω ότι το Ισραήλ δεν θα βοηθήσει ποτέ την Κύπρο. – Έχει κοινά χαρακτηριστικά ο αγώνας των τουρκοκυπρίων με αυτόν των Παλαι-στινίων;– Υπάρχουν ομοιότητες. Όπως οι Πα-λαιστίνοι αγωνίζονται για την επανά-κτηση των εδαφών τους και τη δημιουρ-γία ενός παλαιστινιακού κράτους έτσι και εμείς αγωνιζόμαστε για την ανεξαρ-τησία της Κύπρου από την Τουρκία. Γι’ αυτό στηρίζουμε τον αγώνα του παλαι-στινιακού λαού. – Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση στην Κύπρο;– Για να αλλάξει η κατάσταση θα πρέ-πει ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπρι-οι να ενωθούν πολιτικά και να διεκδι-κήσουν την επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960, πράγμα δύσκολο με βάση τις πραγματικότητες που έχουν δημιουργη-θεί σήμερα.

«H προσέγγιση της Eλλάδας και της Kυπριακής Δημοκρατίας με το Iσραήλ αποτελεί μεγάλο λάθος. Στην κατεχόμενη Kύπρο έχουν επενδυθεί αμύθητα εβραϊκά κεφάλαια»

Τουρκία από την Κύπρο»!

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Η «θυσία» του λογοκλόπου γερμανού βαρόνου

Ο σο πιο μεγάλοι είναι οι πο-λιτικοί τόσο πιο θορυβωδώς καταρρέουν και ελάχιστοι γερμανοί πολιτικοί συνετρί-βησαν τόσο εντυπωσιακά

όσο ο Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ, έγραφαν σε κύριο άρθρο τους οι Φαινάνσι-αλ Τάιμς, σχολιάζοντας τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του γερμανού υπουργού Άμυνας, βαρόνου τσου Γκούτενμπεργκ.

Ο 39χρονος τσού Γκούτενμπεργκ – από τους πλέον δημοφιλείς πολιτικούς στη Γερμα-νία και κατά πολλούς διάδοχος της A. Μέρκελ

νε το αμερικανικό Σύνταγμα με εκείνο που θα έπρεπε να είχε η Ευρώπη. Ένα σκάνδαλο λογοκλοπής, που χάρισε στον τσου Γκούτεν-

μπεργκ το παρατσούκλι «τσού Γκούγκλεμπεργκ».

Η είδηση θα είχε περά-σει στα ψιλά του Τύπου, αν δεν είχε τεράστιες συνέπειες όχι μόνο για τη Γερμανία, αλ-λά και για ολόκληρη την Ευρώ-πη. Η αναμενόμενη αποχώρη-ση της A. Μέρκελ από την πο-λιτική σκηνή στις ομοσπον-διακές εκλογές του 2013 είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι ο τσου Γκούτενμπεργκ θα ήταν ο νέος καγκελάριος του Τέταρτου Ράιχ. Ο αριστοκρά-της –πρώην πλέον– υπουργός Αμυνας ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς στη

Γερμανία (η δημοτικότητά του ξεπερνούσε το 70%). Πνευματώδης, τηλεοπτικός, ευγενής με …10 ονόματα και μια γοητευτική γυναίκα, από-γονη του σιδηρού καγκελάριου Οτο φον Μπί-σμαρκ, ο τσου Γκούτεμπεργκ ήταν για πολ-λούς ο γνήσιος «άριος καγκελάριος » που ταί-ριαζε γάντι στο Τέταρτο Ράιχ.

Και όμως! Ένα τμήμα του γερμανικού κα-τεστημένου δεν δίστασε να… αδειάσει τον τσου Γκούτενμπεργκ και όχι φυσικά για το

ψευτο-διδακτορικό του. Ο χριστιανοδημο-κράτης πρόεδρος του γερμανικού κοινοβου-λίου, Νόρμπερτ Λάμεντ, χαρακτήρισε λυπη-ρό το γεγονός και έκανε λόγο για «ένα καρφί στο φέρετρο της εμπιστοσύνης στη γερμανι-κή δημοκρατία».

Ο τσού Γκούτενμπεργκ είχε θορυβήσει τμήματα της γερμανικής αστικής τάξης με την υπέρμετρα μιλιταριστική του γραμμή, σε μια περίοδο που το Βερολίνο προσπα-θεί ακόμη επιμελώς να κρύψει τα ιμπεριαλι-στικά του σχεδια. Ο τσου Γκούτενμπεργκ ως υπουργός Αμυνας είχε πρωτοστατήσει στην εκπόνηση ενός νέου δόγματος για το γερμα-νικό στρατό, τονίζοντας σε όλους τους τό-νους ότι η Μπούντεσβερ πρέπει «να προσα-νατολιστεί στην ανάπτυξή της στο εξωτερι-κό». Πέρυσι, δεν είχε διστάσει να κάνει λό-γο για συμμετοχή των γερμανικών στρατευ-μάτων στον «πόλεμο του Αφγανιστάν», απο-καλύπτοντας πρόωρα τα σχέδια του Βερολί-νου. Ο Γκούτενμπεργκ ενσάρκωνε τη δεξιά στροφή της Γερμανίας τόσο με τις ηγεμο-νικές βλέψεις του Βερολίνου απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όσο και στην ίδια τη γερμανική κοινωνία. Ως υπουργός Οικο-νομικών στη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημο-κρατών - Σοσιαλδημοκρατών, ο τσού Γκούτε-νμπεργκ ειχε ταχθεί τον Μάιο του 2009 ανοι-χτά κατά της διάσωσης της Όπελ από το γερ-μανικό κράτος, όταν οι περισσότεροι υπουρ-

γοί της τότε κυβέρνησης του μεγάλου συνα-σπισμού έλεγαν «ναι».

Η απώλεια του τσου Γκούτενμπεργκ συ-μπίπτει μάλιστα με μια δύσκολη στιγμή για την καγκελάριο Α. Μέρκελ, που μετά τη σαρωτι-κή της ήττα στο Αμβούργο έχει να αντιμετωπί-σει εφέτος τοπικές εκλογές σε άλλα έξι κρα-τίδια. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμ-μα της Α. Μέρκελ υποχωρεί κατά δύο μονάδες στο 34%, ενώ το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδη-μοκρατικό κόμμα ανεβαίνει στο 27%, κερδίζο-ντας 4 ποσοστιαίες μονάδες.

Οι Σοσιαλδημοκράτες αντικειμενικά κερ-δίζουν έδαφος μετά την ταπεινωτική τους ήτ-τα στις εκλογές του 2009 και σε συνδυασμό με τους Πράσινους, που μπορεί να φτάσουν ακό-μη και στο 20% στις εκλογές του 2013, θα μπο-ρούν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Αν μάλιστα στις προεδρικές εκλογές του 2012 στη Γαλλία ο Ν. Σαρκοζί χάσει από τον υποψήφιο των Σο-σιαλιστών, δεν αποκλείεται στην Ευρώπη να μι-λάμε για σοσιαλδημοκρατικό γαλλο-γερμανικό άξονα, που θα κληθεί να υπηρετήσει πιο αποτε-λεσματικά τα γερμανο-γαλλικά συμφέροντα σε περιόδους όξυνσης της οικονομικής κρίσης.

Φόβος στο Τελ Αβίβ

Ο φόβος της αλλαγής στο συσχε-τισμό δυνάμεων σε βάρος του Ισρα-ήλ, καθώς συνεχίζονται οι εξεγέρσεις σε φιλικά προς το Τελ Αβίβ καθεστώ-τα στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, αναγκάζει την κυβέρνηση Νετανιάχου σε αναδίπλωση. Υψηλό-βαθμος ισραηλινός αξιωματούχος δή-λωσε στο πρακτορείο Ρόιτερς πως το Τελ Αβίβ εξετάζει το ενδεχόμενο εν-διάμεσης συμφωνίας με τους Παλαι-στίνιους. Είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ φέρεται να υπαναχωρεί από τον αρχικό στόχο μίας συνολικής συμ-φωνίας. Το σχέδιο ρύθμισης προβλέ-πει την ίδρυση παλαιστινιακού κρά-τους εντός προσωρινών συνόρων. Η πρώτη αντίδραση των Παλαιστινίων σε αυτή την προοπτική ήταν αρνητική. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ρευστό-τητα στην περιοχή, προκαλεί τριγμούς στην ισραηλινή αδιαλλαξία, για πρώ-τη φορά μετά από δεκαετίες εγκλημα-τικής αλαζονείας.

Τραπεζικά πιράνχας

Την ώρα που οι εργαζόμενοι φτω-χαίνουν και η κρίση χρέους διογκώ-νεται, τα δέκα μεγαλύτερα επενδυ-τικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύ-νου (hedge funds) καταγράφουν κέρ-δη δεκάδων δισεκατομμυρίων. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2010 είχαν κέρ-δη 28 δισ. δολαρίων για τους πελάτες τους, ποσό που είναι μεγαλύτερο κα-

τά 2 δισ. δολάρια από τα επίσης υπέ-ρογκα κέρδη των έξι μεγάλων επεν-δυτικών τραπεζών –Goldman Sachs, JPMorgan, Citigroup, Morgan Stanley, Barclays και HSBC– σύμφωνα με δη-μοσίευμα της εφημερίδας Financial Times. Συνολικά, τα δέκα μεγαλύτε-ρα επενδυτικά κεφάλαια είχαν από την ημέρα της ίδρυσής τους κέρδη ύψους 182 δισ. δολαρίων για τους πελάτες τους. Τα μεγαλύτερα κέρδη είχε το Quantum Fund του μεγαλοε-πενδυτή Τζορτζ Σόρος που ιδρύθη-κε το 1973 με το ποσό των 35 δισ. δο-λαρίων, ενώ πολύ κοντά έρχεται το fund του Τζον Πόλσον με κέρδη 32,2

δισ. δολάρια για τους πελάτες του από το 1994. Τα κέρδη του τελευταί-ου προήλθαν κυρίως από «στοιχήμα-τα» εναντίον τραπεζών.

Λιτότητα και στην Κροατία

Συνεχίστηκαν αυτή την εβδομά-δα οι διαδηλώσεις στην Κροατία κα-τά των μέτρων λιτότητας που υιοθε-τεί και η κυβέρνηση του Ζάγκρεμπ, επικαλούμενη τη μελλοντική ένταξη στην ΕΕ… Διαδηλώσεις πραγματο-ποιούνται καθημερινά τις τελευταίες περίπου δέκα μέρες με τη συμμετο-

χή αρκετών χιλιάδων εργαζομένων που απαιτούν την παραίτηση της κυ-βέρνησης. Οι άνεργοι στην Κροατία φτάνουν στους 400.000 και το εξωτε-ρικό χρέος αγγίζει τα 40 δισ. δολά-ρια, ωστόσο στόχος του Ζάγκρεμπ είναι να ολοκληρώσει έως τον Ιούνιο τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και να γίνει το 28ο μέλος έως το 2013.

Οι ΗΠΑ των καρτέλ

Μέτρα για την καταστολή της χρήσης ναρκωτικών και των πα-ράνομων πωλήσεων όπλων ζήτησε

από τον Μπαράκ Ομπάμα ο πρόε-δρος του Μεξικού, Φελίπε Καλδε-ρόν. Την προηγούμενη εβδομάδα, λίγες μόνο μέρες μετά από μία από τις χειρότερες επιθέσεις κατά αμε-ρικανών αξιωματούχων στο Μεξικό που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός πράκτορα της Υπηρεσίας Με-τανάστευσης και Τελωνείων (ICE) των ΗΠΑ και τον τραυματισμό ενός συναδέλφου του, ο Καλδερόν κατη-γόρησε την Ουάσινγκτον ότι κατα-στρέφει τις προσπάθειες να εξαλει-φθούν τα καρτέλ των ναρκωτικών.

Ρεζίλι το διαβόητο LSE

Την παραίτησή του κατέθεσε τελικά ο διευθυντής του London School of Economics, ενός από τα θεωρούμενα ως καλύτερα πανεπι-στήμια της Γηραιάς Αλβιόνας. Αι-τία στάθηκε ο σάλος που ξέσπασε αρχικά για τη δωρεά από το Ίδρυ-μα Καντάφι που δέχτηκε το πανεπι-στήμιο απ’ όπου ο γιός του Μουα-μάρ Καντάφι πήρε το διδακτορικό του. Το ποτήρι ξεχείλισε επ’ αφορ-μή και μιας νεώτερης αποκάλυψης για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ύψους 2,2 εκατ. λιρών με σκοπό την εκπαίδευση δημοσίων υπαλλή-λων από την Λιβύη. Αν αφήσουμε κατά μέρους την υποκρισία, αυτό που αποδείχθηκε περίτρανα είναι το που οδηγεί τα τριτοβάθμια ιδρύ-ματα ο θεσμός των ιδιωτών χορη-γών. Να πληρώνει ο μπαμπάς - δι-κτάτορας μέσω κάποιου ιδρύματός του και ο γιός να παίρνει το δικτα-τορικό του από το σπίτι... Αυτό εί-ναι το πανεπιστήμιο που ονειρεύε-ται η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Γιώργος Παπανδρέου, μέλος κι αυτός της διοίκησης του Ιδρύματος Καντάφι μέχρι πριν λίγες εβδομά-δες, για να μην ξεχνιόμαστε...

στην καγκελαρία, υποχρεώθηκε να παραιτη-θεί μετά την αποκάλυψη ότι είχε αντιγράψει από το Ίντερνετ αρκετά εδάφια της διδακτο-ρικής του διατριβής, με την οποία συνέκρι-

ΠEPIσκόπιο

«Δεν δημιουργούν απειλή σε καμία χώρα» οι αυξη-μένες πολεμικές δαπάνες που ανακοίνωσε για το 2011 η Κίνα, σύμφωνα με εκπρόσωπο της κυβέρνη-σης που έσπευσε να καθησυχάσει τις εντεινόμενες ανησυχίες από τον εκσυγχρονισμό του οπλοστασίου της ασιατικής υπερδύναμης. Οι δαπάνες για πολεμι-

κούς εξοπλισμούς της Κίνας (που διατηρεί το μεγα-λύτερο στρατό στον κόσμο με 2,3 εκατ. στρατιώτες) αναμένεται να αυξηθούν κατά 12,7% φθάνοντας τα 91,5 δισ. δολ. Τεράστιο ποσό ομολογουμένως που δεν παύει όμως να είναι ένα κλάσμα συγκρινόμενο με τα 700 δισ. που δίνουν οι ΗΠΑ!

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011