Teuxos 50

Ἀρχελάου 25

Παγκράτι

Ἀθήνa 116 35

Τηλ.- Φαξ

210-7219718

ΕΣΤΙΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΧΑΛΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ

Ἀριθ. Τεύχους 50 e-mail: [email protected] www.estiahalkis.org Ἰούνιος 2014

Η 8η ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ

Μέ τή βοήθεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ άξιώθηκαν

καί ἐφέτος, γιά ὄγδοη κατά σειρά φορά, οἱ ὁμογάλα-

κτοι ἀδελφοί, μέλη τῆς Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης, νά

πραγματοποιήσουν τήν προσκυνηματική ἐπίσκεψή

τους στήν πνευματική Τροφό Σχολή.

Ἡ ἐπίσκεψη αὐτή λειτουργεῖ ὡς εὐκαιρία εὐ-

γνώμονης ἀπόδοσης, συγκινητικῆς ἀναπόλησης,

πνευματικῆς ἀναβάπτισης. Ἰδιαίτερα ἡ ἐφετεινή προ-

σκυνηματική μας ἐπίσκεψη προκάλεσε πρόσθετη

συγκινησιακή φόρτιση, καθ’ ὄσον συνέπεσε μ’ ἕνα

σημαντικό γεγονός τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς Τρο-

φοῦ Σχολῆς. Κατά τό τρέχον ἔτος ἑορτάζουμε τἠν

170η ἐπέτειο ἀπό τἠν ἔναρξη τῆς λειτουργίας της.

Τήν 8η Ὀκτωβρίου τοῦ 1844, κατόπιν ἀόκνων

προσπαθειῶν τοῦ δραστήριου καί διορατικοῦ Οἰκου-

μενικοῦ Πατριάρχη Γερμανοῦ τοῦ Δ’ (1842-1845),

(1852-1853), ἡ Σχολή ἀρχίζει τή λειτουργία της, προ-

σφέροντας πλούσιους καί ἀγλαούς καρπούς.

Ἡ συγκίνηση μεγάλη, ὁ πόθος γιά τήν ἐπανα-

λειτουργία της ἔντονος. Ἡ Τροφός Σχολή ἀναμένει

τούς νέους μαθητές της γιά νά συνεχίσει τό πολύ-

καρπο καί ἀγλαόκαρπο ἔργο της, τροφοδοτώντας τό

σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί γενικά τἠν

Ὀρθοδοξία μέ ἰκανά στελέχη, πρός ἐκπλήρωση τῆς

ὑψηλῆς του ἀποστολῆς.

Τἠν Κυριακή, ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς

(8/6/2014), τέλεσαν τή Θ. Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό

τῆς Ἁγίας Τριάδος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης

κ. Ἐλπιδοφόρος, Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγ.

Τριάδος, ὁ Ἀρχιεπ. Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπί-

τροπος τοῦ Παναγίου Τάφου στἠν Ἐξαρχία Κων-

σταντινουπόλεως καί ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Λεύκης

κ. Εὐμένιος, Βοηθός τοῦ Μητροπολίτου Γερμανίας.

Με κατάνυξη καί ἱεροπρέπεια ἔψαλαν οἱ ἀπόφοι-

τοι τῆς Σχολῆς , οἱ ὁποῖοι παρέπεμπαν μέ πολλή

συγκίνηση στά μαθητικά μας χρόνια.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδο-

φόρος, χειροτόνησε σέ Διάκονο τό Δημήτριο Χρό-

νη, μετανομασθέντα σέ Καισάριο, αὐξάνοντας

κατ’ αὐτόν τόν τρόπο τόν ἀριθμό τῶν ἀδελφῶν

τῆς Μονῆς.

Μετά τήν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας ἀκο-

λούθησε ὁ Ἑσπερινός τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, κατά

τόν ὁποῖο τελεῖται ἡ ἀκολουθία τῆς γονυκλισίας,

μέ τίς ὑψηλοῦ δογματικοῦ περιεχομένου εὐχές

της.

2 Εστια Θεολογων Χαλκησ

Μετά τόν Ἑσπερινό ὁ χειροτονηθείς Διάκονος

Καισάριος δέχθηκε τά συγχαρητήρια τοῦ πολυπλη-

θοῦς ἐκκλησιάσματος κατά τή διάρκεια τῆς διανομῆς

τοῦ ἀντιδώρου.

Ἀκολούθησε ἡ ἑόρτια τράπεζα, στἠν ὁποία πα-

ρεκάθησαν ὅλοι οἱ ἐκκλησιασθέντες. Τό πατερικό

κείμενο ἀπό τόν Ἁγ. Ίωάννη τόν Χρυσόστομοα στἠν

«ἁγία Πεντηκοστή, διάβασε ὁ ὁμογάλακτος ἀδελφός

Χρῆστος Τσούβαλης.

Ἄς σημειωθεῖ, ὅτι ἡ Λειτουργία τῆς Πεντη-

κοστῆς, μέ τή χειροτονία τοῦ Διακόνου καί τον Ἑσπε-

ρινό του Ἁγ. Πνεύματος καλύφθηκαν τηλεοπτικά.

Ἀπό τόν ὑπεύθυνο ζητήθηκε νά ὁμιλήσει σύντομα ὁ

Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἑστίας κ. Νικόλαος Ξεξάκης σχε-

τικά μέ τή σημασία τῆς ἑορτῆς, ὁ ὁποῖος ἀνταποκρι-

θείς εἶπε μεταξύ ἄλλων, τά ἑξῆς: “Σήμερα εὐφραί-

νεται, ἀγάλλεται καί λαμπρύνεται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκ-

κλησία μέ τἠν εὐκαιρία τοῦ θεσπεσίου γεγονότος τῆς

Πεντηκοστῆς, Ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, κατά τἠν

ὁποία ὑποδεικνύεται «τό μυστήριο τῆς ἁγίας καί

ὁμοουσίου, καί συναϊδίου, καί ἀδιαιρέτου, καί ἀσυγ-

χύτου Τριάδος», κατέχει ἰδιάζουσα θέση στή ζωή τῆς

Ἐκκλησίας, χαρακτηρίζεται μητρόπολη τῶν ἑορτῶν.

Στἠν ἑορτή αὐτή πραγματοποιεῖται ἡ ὑπόσχεση τοῦ

Κυρίου πρός τούς μαθητές Του: “Θά στείλω καί ἄλ-

λον Παράκλητο καί δέν θά σᾶς ἀφήσω ὀρφα-

νούς» (Ἰωάν.14:16-18).

Ἔτσι πραγματοποιεῖται ἡ ἀποστολή τοῦ Ἁγ.

Πνεύματος ἀπό τόν Πατέρα καί τόν Υἱό, προκειμέ-

νου οἱ μαθητές νά γίνουν μάρτυρες τῆς χριστια-

νικῆς διδασκαλίας «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς...».

Τή Δευτέρα, ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

(9/6/2014) τέλεσε τή Θεία Λειτουργία ὁ Σεβ. Μη-

τροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Πρόε-

δρος τῆς Ἐφορείας τῆς Σχολῆς καί πρώην Ἡγού-

μενος τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγ. Τριάδος συμπαραστα-

τούμενος ὑπό ὁμογαλάκτων Πρεσβυτέρων, ἐνῶ

ἀπόφοιτοι τῆς Σχολῆς πλαισίωσαν τά ἀναλόγια,

ψάλλοντες με τίς μελωδικές φωνές τους, κατά το

βυζαντινό παραδοσιακό ὕφος.

Κατά τή Θ. Λειτουργία τελέσθηκε Ἀρτοκλα-

σία ὑπέρ ὑγείας τῶν ἑορταζόντων καί προσκυ

νητῶν τῆς Ἱ. Μονῆς.

Τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη

κ. κ. Βαρθολομαῖο ἐκπροσώπησε ὁ οἰκεῖος ποιμε-

νάρχης Σεβ. Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κ.

Ἰάκωβος.

Μετά τή Θ. Λειτουργία ἔλαβε χώρα ἡ καθιε-

ρωμένη ἐπίσημη δεξίωση τῶν προσκυνητῶν στό

Συνοδικό τῆς Σχολῆς. Κατ’ αὐτἠν μίλησαν:

α) Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπι-

δοφόρος, ὁ ὁποῖος σκιαγράφησε τίς δραστηριότη-

τες τῆς Σχολῆς, μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἐπαναλειτουρ-

γίας της, β) ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἑστίας Θεολόγων

Χάλκης κ. Νικόλαος Ξεξάκης (ἴδε προσφώνησε

στό τέλος τοῦ χρονικοῦ, γ) ὁ Σεβ. Μητροπολίτης

Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθη-

κε στό νόημα τῆς κυριωνύμου ἡμέρας, καί δ) Ὁ

Σεβ. Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος,

ὁ ὁποῖος μετέφερε τίς εὐχές καί εὐλογίες τοῦ Πα-

ναγιωτάτου καί ἐπανέλαβε, ὅτι ζοῦμε μέ τἠν

ἐλπίδα τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς Τροφοῦ Σχολῆς.

Μετά τή δεξίωση ἀκολούθησε ἡ κοινή τρά-

πεζα, κατά τήν ὁποία ὁ ἐκ τῶν ὁμογαλάκτων

ἀδελφῶν Πρόδρομος Ἀντωνιάδης διάβασε πατερι-

κό κείμενο τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου,

ἀναφερόμενο στήν ἁγία Πεντηκοστή. Ἀπό τήν πανηγυρική Θ.Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Τριάδος τῆς Ἱ.

Μονῆς καί Σχολῆς ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος

Δέρκων κ. Ἀποστόλου .

Εστια Θεολογων Χαλκησ 3

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγ. Τριάδος, προσφωνῶν τά μέλη τῆς

Ἑστίας καί τούς προσκυνητές .

Μετά τό γεῦμα οἱ ὁμογάλακτοι, οἱ ὁποῖοι συμ-

μετεῖχαν στήν προσκυνηματική σύναξη, συγκεν-

τρώθηκαν στό Συνοδικό τῆς Σχολῆς. Σ’ αὐτούς προ-

στέθηκαν καί οἱ ἐπισκεφθέντες τήν Σχολή κατά τήν

ἡμέρα ἐκείνη ὁμογάλακτοι Ἀρχιερεῖς: Δέρκων κ.

Ἀπόστολος, Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας, Ν. Ζηλανδίας κ.

Ἀμφιλόχιος, Λαμψάκου κ. Μακάριος καί ὁ Εὐστρά-

τιος Ζεγκίνης.

Ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἑστίας κ. Νικόλαος Ξε-

ξάκης, ἀφοῦ ἀνέπεμψε εὐχαριστίες πρός τόν Τριαδι-

κό Θεό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε καί φέτος νά ἐπισκε-

φθοῦμε τήν πνευματική Τροφό Σχολή, προέβη σέ

σύντομη ἐνημέρωση τῶν μελῶν τῆς Ἑστίας. Διαβί-

βασε τίς εὐχές τοῦ Προέδρου σεβαστοῦ Καθηγητῆ κ.

Βασιλείου Ἀναγνωστοπούλου καί τή λύπη του, διότι

δέν κατέστη δυνατή ἡ ἔλευσή του στή Σχολή.

Ἀναφέρθηκε στό ἰδιαίτερης σημασίας ἱστο-

ρικό γεγονός τῆς Σχολῆς, στήν 170η ἐπέτειο ἀπό τήν

ἔναρξη τῆς λειτουργίας της καί τήν ἀπόφαση τοῦ

Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἑστίας νά ὀργανώσει

μέ τήν εὐκαιρία αὐτή ἡμερίδα στήν Ἀθήνα καί νά

τελέση Θ. Λειτουργία κατά μήνα Ὀκτώβριο τοῦ τρέ-

χοντος ἔτους.

Ὁ Η’τόμος τῆς Ἐπιστημονικῆς Παρουσίας τῆς

Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης, ὁ ὁποῖος πρόκειται νά

ἐκδοθεῖ θά ἀφιερωθεῖ πρός τιμή τοῦ ἱδρυτῆ τῆς

Σχολῆς, Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Γερμανοῦ τοῦ

Δ’. Οἱ ἐπιστημονικές ἐργασίες τῶν μελλόντων νά

συμμετάσχουν στήν συγγραφή τοῦ τόμου, κατόπιν

σχετικοῦ ἐγκυκλίου γράμματος τοῦ Δ.Σ., θ’ ἀπο-

σταλοῦν μέχρι τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015.

Τονίσθηκε ἡ ἀνάγκη οἰκονομικῆς ἐνίσχυσης

καί γιά τήν ἔκδοση τοῦ ἐν λόγῳ τόμου καί γιά τήν

ἐν γένει πορεία τῆς Ἑστίας.

Τόν παρόντα κατά τήν συνάντηση Ἡγούμε-

νο τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγ. Τριάδος Μητροπολίτη

Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρο διαβεβαίωσε ὁ κ. Ξεξάκης,

ὅτι ἡ Ἑστία εἶναι στή διάθεσή του. Ἐκεῖνος δήλωσε,

ὅτι εἶναι ἀνοικτός σέ κάθε προσφορά, οἰκονομική,

ἐπιστημονική. Κατόπιν λαμβάνοντας τόν λόγο ὁ

Μητροπολίτης Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας καί ἀναπο-

λώντας τό παρελθόν, ἐπεσήμανε τούς ἀγλαούς

καρπούς πού πρόσφερε ἡ Σχολή.

Ἐπίσκεψη

στἠν Ἱ. Μονή Ἁγ. Γεωργίου τοῦ Κουδουνᾶ

(9/6/2014)

Τά μέλη τῆς Ἑστίας ἐπισκέφθηκαν τήν Ἱ.

Μονή τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Κουδουνᾶ στἠν Πρίγκηπο,

ὅπου τέλεσαν Ἑσπερινό, περιήγηθηκαν τήν Ἱ. Μο-

νή, ἔλαβαν ἁγίασμα, ἀκολούθησε κέρασμα ἀπό

τόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Ἐφραίμ, τό ὁποῖο συν-


δυάσθηκε μέ τραγούδια καί ψαλμωδίες.

Στή συνέχεια, ἀφοῦ ἐδείπνησαν στό πλησίον

τῆς Μονῆς ἑστιατόριο, ἐπέστρεψαν στή Σχολή.

Ἑορτή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

(11/6/2014) Τήν Τετάρτη, 11 Ἰουνίου , ἑορτή τοῦ Παναγιω-

τάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου,

τά μέλη τῆς Ἑστίας μετέβησαν στό Φανάρι, ὅπου πα-

ρακολούθησαν τή Θ. Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγ.

Γεωργίου, κατά τήν ὁποία χοροστάτησε ὁ ἑορτάζων

Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν μέσῳ πολλῶν

Ἀρχιερέων καί πλήθους πιστῶν.

Στό τέλος τῆς Θ.Λειτουργίας προσφώνησε τόν

ἑορτάζοντα Πατριάρχη ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων

Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος. Κατόπιν ὁ Σεβ. Μητροπο-

λίτης Μπέλγκοροντ κ. Ἰωάννης προλογίσας διάβασε

μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρωσίας κ.

Κυρίλλου καί ἐπέδωκε δῶρο τῆς Α. Μακαριότητος

πρός τόν Πατριάρχη καί στή συνέχεια ἀνταπάντησε

ὁ Παναγιώτατος.

Τό μεσημέρι παρέθεσε γεῦμα ἑόρτιο ὁ Πανα-

γιώτατος στό ἑστιατόριο “Feriye” στό ὁποῖο παρεκά-

θησαν καί τά μέλη τῆς Ἑστίας, τά ὁποῖα ἐξέφρασαν

τίς ἑόρτιες εὐχές τους.

Εὐχόμαστε οἱ μελλοντικές προσκυνηματικές

ἐπισκέψεις μας νά πραγματοποιοῦνται κάτω ἀπό

εὐνοϊκώτερες συνθῆκες φιλοξενίας στήν Τροφό Χαλ-

κίτιδα Σχολή.

Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ

ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΞΕΞΑΚΗ

(9/6/2014) Σεβασμιώτατε Γέροντα Δέρκων, Πρόεδρε τῆς

Ἐφορείας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς

Σεβασμιώτατε Πατριαρχικέ Ἐκπρόσωπε,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Προύσης, Ἡγούμενε τῆς

Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος

Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι, τίμιο Πρεσβυτέριο,

Έντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες τῆς Μεγάλης τοῦ Χρι-

στοῦ Ἐκλησίας

Ἀγαπητή Ὁμήγυρις

Ὑπό τήν ἰδιότητά μου ὡς Ἀντιπροέδρου τῆς

Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης, ἀπουσιάζοντος σωματι-

κῶς, παρόντος ὅμως νοερῶς τοῦ Προέδρου αὐτῆς σε-

βαστοῦ Καθηγητοῦ κ. Βασιλείου Ἀναγνωστοπούλου,

τοῦ ὁποίου διαβιβάζω τά σέβη καί τίς εὐχές, ἔχω τήν

ἐξαιρετική τιμή νά ἀπευθύνω τά προσήκοντα σέβη

καί τόν θερμό χαιρετισμό καί νά ἐκφράσω τήν προ-

σωπική χαρά καί ὅλων τῶν ἀγαπητῶν ὁμογαλάκτων

ἀδελφῶν, διότι καί κατά τό παρόν ἔτος ἔχουμε τήν

δυνατότητα, μέ τήν βοήθεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ,

νά πραγματοποιήσουμε τήν καθιερωμένη προσκυ-

νηματική ἐπίσκεψη στήν Τροφό Χαλκίτιδα Θεολο-

γική Σχολή.

Μέ αἰσθήματα ἰδιαίτερης χαρᾶς καί βαθείας

συγκίνησης συμμετέχουμε καί ἐφέτος οἱ ἀπόφοιτοι

τῆς πνευματικῆς Τροφοῦ Χαλκίτιδος Θεολογικῆς

Σχολῆς στόν πανηγυρικό ἑορτασμό τοῦ ναϊδρίου

τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ ἑορτή τῆς

Πεντηκοστῆς κατά τήν ὁποία ὑποδεικνύεται «τό

μυστήριο τῆς ἁγίας, καί ὁμοουσίου καί συναϊδίου

καί ἀδιαιρέτου καί ἀσυγχύτου Τριάδος» βρίσκεται

σέ ἄρρηκτο σύνδεσμο μέ τήν Τροφό Θεολογική

Σχολή Χάλκης. Τό ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Τριάδος

στήν ὁμώνυμη Σ̔ταυροπηγιακή καί πατριαρχική

Μονή, πάνω στόν «Λόφο τῆς Ἐλπίδος» τῆς ἐρατι-

νῆς Χάλκης, ὑπῆρξε ὁ δάσκαλος τῆς λειτουργικῆς

ζωῆς καί παράδοσης, ἡ πνευματική βάση καί τό

ψυχικό καταφύγιο τῶν μαθητῶν τῆς χαλκίτιδος

Σχολῆς.

Ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς κατεῖχε ἰδιαίτερη

θέση στόν ἐτήσιο ἑορταστικό κύκλο γιά τούς μαθη-

τές τῆς Σχολῆς, μάλιστα δέ τούς τεταρτοετεῖς τοῦ

Θεολογικοῦ Τμήματος, οἱ ὁποῖοι ὡς οἱ κατ’ἐξοχήν

ἑορτάζοντες, μέ πολλή χαρά καί πραγματικό ἐν-

θουσιασμό, ἀναλάμβαναν τό διακόνημα τοῦ εὐ-

πρεπισμοῦ τοῦ ναϊδρίου τῆς Σχολῆς, προκειμένου

νά τελεσθεῖ ἡ θεία λειτουργία τῆς Πεντηκοστῆς

καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ τήν συνηθισμένη λα-

μπρότητα καί κατάνυξη. Ἦσαν οἱ κυρίως ἑορτά-

ζοντες, γιατί μετά ἀπό λίγο χρόνο, κατά τήν Α’ Κυ-

ριακή τοῦ Ἰουλίου, θά λάμβαναν τό πιττάκιο τοῦ

«Διδάσκαλου τῆς Θεολογίας» ἀπό τόν Οἰκουμενικό

Πατριάρχη σέ εἰδική σεμνή ἐκκλησιαστική τελετή,

καί ἀποχωρώντας, πτυχιοῦχοι πλέον τῆς Θεολογί-

ας, ἀπό τό πνευματικό ὑπερῶο «τοῦ Λόφου τῆς

Ἐλπίδος», μετά τή βίωση τοῦ γεγονότος τῆς Πεν-

τηκοστῆς, θα ὁδηγοῦντο στόν Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρί-

ου, εἴτε ὡς κληρικοί, εἴτε ὡς λαϊκοί, ἱερουργοί καί

διδάσκαλοι τῶν ναμάτων τῆς Ὀρθοδοξης Πίστης.

Στιγμές ἀπερίγραπτης χαρᾶς, ἀπερίγραπτης

συγκίνησης, ἀλλά καί βαθείας εὐθύνης καί ἱεροῦ

καθήκοντος, γιά τήν μελλοντική μαρτυρία τῆς Ὀρ-

θόδοξης διδασκαλίας στόν κόσμο, γνήσιας, αὐθεν-

τικῆς καί ἀπαραχάρακτης.

Οἱ ἀπόφοιτοι, οἱ ὁμογάλακτοι τῆς Σχολῆς

μένουν πιστοί μέχρι καί σήμερα στήν παράδοση

τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς ἡμέρας τῆς Πεντηκοστῆς καί

τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἔτσι, ἡ Ἑστία Θεολόγων Χάλκης ἔχει καθιε-

ρώσει κατά τίς ἑορτές αὐτές προσκυνηματική ἐπί-

σκεψη στήν Τροφό Χαλκίτιδα Σχολή. Ἡ ἐπίσκεψη

αὐτή λειτουργεῖ ὡς εὐκαιρία εὐγνώμονης ἀπόδο-


σης, συγκινητικῆς ἀναπόλησης, πνευματικῆς ἀνα-

βάπτισης καί θερμῆς ἰκεσίας πρός τόν Τριαδικό Θεό

γιά τήν ἐπαναλειτουργία τῆς πνευματικῆς Τροφοῦ

Σχολῆς, καθώς καί ἔνθερμης προσήλωσης στά ἅγια

καί μαρτυρικά χώματα τοῦ δοκιμαζόμενου καί πολυ-

παθοῦς Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ

ἱεροῦ αὐτοῦ θεσμοῦ, ὁ ὁποῖος συνδέεται ἄρρηκτα μέ

τήν Τροφό Σχολή, ἡ ὁποία ὑπῆρξε στή μακρόνη ζωή

της τό πνευματικό φυτώριο καί τό θεολογικό του

ἐπιτελεῖο.

Ἡ ἐφετεινή μας προσκυνηματική ἐπίσκεψη

ἔχει καί ἐπιπρόσθετη συγκινησιακή φόρτιση, καθ’

ὅσον συμπίπτει μέ ἕνα σημαντικό σταθμό τῆς ἱστο-

ρίας τῆς Τροφοῦ Σχολῆς. Κατά τό τρέχον ἔτος ἑορ-

τάζουμε τήν 170η ἐπέτειο ἀπό ἔναρξη τῆς λειτουργί-

ας της. Τήν 8η Ὀκτωβρίου 1844, κατόπιν τῶν ἀόκνων

προσπαθειῶν καί θερμῶν προσευχῶν πρός τήν Ἁγία

Τριάδα τοῦ μαγαλεπήβουλου Οἰκουμενικοῦ Πα-

τριάρχη Γερμανοῦ τοῦ Δ΄(1842-1845, 1852-1853), ἡ

Σχολή ἀρχίζει τό πλούσιο καί ἀγλαόκαρπο ἔργο της.

Ἡ ἵδρυση τῆς Θεολογικῆς μας Σχολῆς εἶναι

ἀναμφίβολα γεγονός σημαντικό, ἐξαίρετο, εὐχάρι-

στο, μέ ἀγλαόκαρπη ἐκκλησιαστική καί θεολογική

προσφορά. Παράλληλα ὅμως πρός τήν πνευματική

αὐτή καρποφορία καί τή δόξα της ἡ ἱστορική πορεία

τῆς Σχολῆς εἶναι συνδεδεμένη μέ θλίψεις, στενοχώ-

ριες, πικρίες, τραύματα, βαριές πληγές. Ὁ σταυροα-

ναστάσιμος χαρακτήρας τῆς Σχολῆς εἶναι ἔντονα

ἀποτυπωμένος στή μακρόχρονη ἱστορική της πορεία.

Κατακλείοντας ἐκφράζω καθηκόντως ἐκ μέ-

ρους τῆς Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης, ὑπό τήν ἰδιότητα

τοῦ Ἀντιπροέδρου αὐτῆς, τήν βαθειά εὐγνωμοσύνη

πρός τήν Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τόν ἱδρυτή

τῆς Χαλκίτιδος Θεολογικῆς Σχολῆς, τούς εὐεργέτες,

Σχολάρχες, Καθηγητές, Ἐφόρους καί Ἡγουμένους

τῆς Σχολῆς γιά τήν πολύτιμη προσφορά τους. Εἴθε ὁ

Κύριος νά κατατάξει τίς ψυχές τῶν προαναπαυσαμέ-

νων μελῶν τῆς Σχολῆς ἐν σκηναῖς δικαίων, τούς δέ

ζῶντες νά κρατύνει ἐν ὑγείᾳ κατ’ἄμφω, πρός ἐπι-

τυχῆ ἐπίτευξη τῆς ἀποστολῆς τους

Θερμές ἀναπέμπω ἱκεσίες πρός τόν Τριαδικό

Θεό ὑπέρ τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς πνευματικῆς

Τροφοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς, τοῦ σεμνώματος τοῦ

Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, γνωρίζοντας

ὅτι μετά τόν Γολγοθᾶ ἀναμένουμε τήν Ἀνάσταση.

Εὐγνώμονες εὐχαριστίες ἀπευθύνω πρός τόν

Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθο-

λομαῖο, τήν περί Αὐτόν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο, τήν

Ἐφορεία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγ. Τριάδος καί τον

Ἡγούμενο αὐτῆς Σεβ. Μητροπολίτη Προύσης κ. Ἐλ-

πιδοφόρο γιά τήν ὑπέρ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί Σχολῆς

ἄοκνη δραστηριότητα καί τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον

τους, καθώς καί για τήν παρεχόμενη φιλοξενία

κατά τήν ἐπίσκεψή μας.

Εἴθε ἡ Ἁγία Τριάδα νά εὐλογεῖ, νά φωτίζει,

νά φρουρεῖ νά σκέπει καί νά προστατεύει τήν

Ἱερά Μονή καί Σχολή, πνευματική Τροφό μας,

ἀπό κάθε ὁρατή καί ἀόρατη ἀπειλή.

ΕΣΤΙΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΧΑΛΚΗΣ

Οἱ Συμμετασχόντες

στήν 8η προσκυνηματική σύναξη

στή Σχολή

1. Ἀντωνιάδης Πρόδρομος

2. Ἀρβανίτης Εὐάγγελος

3. Βασιλειάδης Ἰσαάκ

4. Γιαννῆς Εὐστάθιος

5. Γλαβίνας Ἀπόστολος

6. Δασκαλάκης Ἐμμανουήλ, Πρωτοπρ.

7. Κανιαδάκης Μιχαήλ, Πρωτοπρ.

8. Μπαλκής Μιχαήλ

9. Νούσης Στέφανος, Ἀρχιμ.

10. Νούσης Γεώργιος

11. Ξεξάκης Νικόλαος

12 Ξυνός Χρυσόστομος, Ἀρχιμ.

13. Παναγιωτόπουλος Σωτήριος, Πρωτοπρ.

14. Πλέγκας Χρῆστος

15. Σουρολάγκος Εὐστράτιος

16. Τσακιρίδης Γεώργιος

17. Τσιτσιρίδης Ἰωάννης

18. Τσιτσογιάννης Σπυρίδων

19. Τσούβαλης Χρῆστος

20. Χαλκίτης Ἀριστείδης

21. Χατζούδης Ἰωάννης

22. Ψυλλάκης Νικηφόρος

23. Νταμπαντζῆς Γεώργιος


Η ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Τήν 8η Φεβρουαρίου 2014, ἡμέρα Σάββατο, καί

ὥρα 6.30 μ.μ., κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Δ.Σ. τῆς

Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης ἔλαβε χώρα στήν ἕδρα της

τακτική ἐτησία Γενική Συνέλευση τῶν μελῶν της μέ

τά ἑξῆς θέματα ἡμερήσιας διάταξης:

Ά) Ἔγκρισις πεπραγμένων τοῦ Διοικητικοῦ Συμ-

βουλίου κατὰ τὸ ἔτος 2013.

Β) Ἔγκρισις τοῦ οἰκονομικοῦ Ἀπολογισμοῦ διὰ τὸ

ἔτος 2013.

Γ) Ἔγκρισις Προϋπολογισμοῦ 2014.

Ὁ Πρόεδρος τοῦ Δ. Σ. κ. Βασ. Ἀναγνωστόπου-

λος ἀπευθύνοντας θερμό χαιρετισμό στά μέλη τῆς

Ἑστίας, καλωσόρισε τόν Σεβ. Μητροπολίτη Δέρκων

κ. Ἀπόστολο, ὁ ὁποῖος τίμησε μέ τήν παρουσία καί τή

συμμετοχή του τήν ἐφετεινή Γενική τακτική Συνέ-

λευση τῶν μελῶν τῆς Ἑστίας.

Διερμηνεύων τά αἰσθήματα τῶν ὁμογαλάκτων

ἀδελφῶν ἐξέφρασε τίς εὐγνώμονες εὐχαριστίες αὐ-

τῶν γιά τήν ἐπί δεκαεπτά συναπτά ἔτη τῆς ἡγουμε-

νίας του στήν ἐν Χάλκῃ Ἱερά Μονή τῆς Ἁγ. Τριάδος

ἐργώδη προσπάθειά του καί τόν ἀγῶνα του γιά τήν

ἐκτέλεση ἔργων βελτίωσης τῶν κτιριακῶν ἐγκατα-

στάσεών της, διασφαλίζοντας κατ΄αὐτόν τόν τρόπο

τήν ἑτοιμότητα τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος γιά

τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Σχολῆς.

Κατακλείοντας δέ ὑπεγράμμισε μέ ἔμφαση

τήν στενή ἐπαφή καί συνεργασία μέ τό Διοικητικό

Συμβούλιο τῆς Ἑστίας γιά ἀλληλοσυμπαράσταση

καί τήν ὁλόθυμη συμβολή του στήν πραγματοποίη-

ση καί καθιέρωση τῆς ἐτήσιας προσκυνηματικῆς

ἐπίσκεψης τῶν ὁμογαλάκτων ἀδελφῶν καί μελῶν

τῆς Ἑστίας στή Σχολή ὡς καί γιά τή συμμετοχή καί

συνεισφορά του στήν εὐόδωση τῶν σκοπῶν της καί

στήν αἴσια ἔκβαση καί ἐπιτυχία αὐτῆς.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑστίας ὑπεγράμμισε μέ ἔμφα-

ση τήν ἀταλάντευτη καἰ ἐργώδη προσπάθεια τοῦ

Σεβ. Μητροπολίτη Γέροντος Δέρκων κ. Ἀποστό-

λου γιά τή διάσωση τῶν ἀναγνωριστικῶν στοιχεί-

ων τῆς ἰδιοπροσωπίας τῆς Ἱ. Μονῆς καί Σχολῆς μέ

τήν συνέχιση καί τήρηση ἀνόθευτης τῆς ὑπεραι-

ωνόβιας παράδοσής της. Πέραν τούτου, ἡ διακονί-

α εὐγνωμόνου ἀγάπης τοῦ Σεβασμιωτάτου πρός

τή Σχολή εὕρισκε τήν ἔκφρασή της στήν ὁλόθυμη

συμβολή του πρός ἐνίσχυση τῆς πρωτοβουλίας

τῆς Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης γιά τήν καθιέρωση

τῆς ἐτήσιας προσκυνηματικῆς σύναξης τῶν με-

λῶν της στή Σχολή, μέ τήν ἄμεση συμμετοχή του

καί τήν προσφορά ἀβραμιαίας φιλοξενίας, ἔκφρα-

ση ὁλόθυμης ἀγάπης ὁμογαλάκτου ἀδελφοῦ.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑστίας στό πλαίσιο τῆς ἀ-

ναφορᾶς του περί τῶν πεπραγμένων τοῦ Δ.Σ. τοῦ

παρελθόντος ἔτους 2013, ἀναφέρθηκε στήν ἐπί-

σκεψη τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη Προύσης κ. Ἐλπι-

δοφόρου.

Κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Δ.Σ.ὁ Σεβασμιώ-

τατος ἐπισκέφθηκε τήν ἕδρα τῆς Ἑστίας κατά τήν

πασχάλια σύναξη τῶν μελῶν της. Σκοπός τῆς ἐν

λόγῳ πρόσκλησης ἦταν ἡ ἀλληλογνωριμία καί μέ

ὅσα μέλη δέν εἶχαν τήν εὐκαιρία νά γνωρίσουν

τόν νέο Ἡγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς καί Σχολῆς τῆς

Ἁγ. Τριάδος Χάλκης καί νά πληροφορηθοῦν παρά

αὐτοῦ τόν σχεδιασμό τῶν δραστηριοτήτων του γιά

τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Σχολῆς καί γιά μελ-

λοντική μετ’ αὐτοῦ συνεργασία.

Ἡ συνάντηση ὑπῆρξε γόνιμη, άντηλλάγη-

σαν ἀπόψεις ἐπί ζωτικῶν θεμάτων τῆς Σχολῆς

καί τά μέλη τῆς Γ.Σ. τῆς Ἑστίας ἐξέφρασαν τήν

ὁλόθυμη πρόθεσή τους νά ἔλθουν ἀρωγοί, ἐφ’

ὅσον τούς ζητηθεῖ, στό πολύπλευρο ἔργο τοῦ νέ-

ου Ἡγουμένου.

Ὁ Πρόεδρος ὑπεγράμμισε, ὅτι ἡ μεγάλη

ἀνάγκη συνεχίσεως ὄχι μόνον τῆς ἐτήσιας προ-

σκυνηματικῆς ἐπίσκεψης στή Σχολή, ἀλλά καί ἡ

αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ συμμετοχῆς μελῶν κρίνεται

ἀναγκαία. Μόνον ἔτσι εἶναι δυνατή ἡ διατήρηση

τῆς ἐπαφῆς, τῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς συνεργασί-

ας μεταξύ Ἡγουμενίας-Σχολαρχίας καί Ἑστίας

καί ἡ διάσωση καί διαφύλαξη τῆς παράδοσης ὡς

ἀναγνωριστικοῦ στοιχείου τῆς ἰδιοπροσωπίας τῆς

Σχολῆς στό πλαίσιο τῆς προσδοκώμενης ἐπανα-

λειτουργίας της.

Οἱ μή μετέχοντες, μέλη τῆς Ἑστίας φέρουν

εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστορικῆς διαδρομῆς τῆς Ἀ-

δελφότητος γιά τήν ἀπρόσκοπτη συνέχιση τοῦ

ἔργου καί τῆς ἀποστολῆς της. Ὁμολογῶ ὅτι δέν


πιθυμοῦν νά τό λαμβάνουν ἤ ὄχι. Ἐκ τῶν ἑβδομῆν-

τα ἕξι παραληπτῶν τῆς ἐπιστολῆς, μόνο ἕξι ἀπάν-

τησαν.

Ἡ Ἑστία, ἐπιβιώνει καί συνεχίζει τό ἔργο της

παρέχουσα στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ ὁλόθυμη συ-

μπαράσταση στό σεπτό Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας

και τήν πνευματική Τροφό Σχολή χάρη στή Θεία

πρόνοια καί τήν εὐγνώμονα ἀφοσίωση τῶν τέ-

κνων της.

Μεταξύ τῶν προσεχῶν δραστηριοτήτων τοῦ

Δ.Σ., ὅπως ἀνέφερε ὁ Πρόεδρος, εἶναι ἡ ἔκδοση τοῦ

Η’ τόμου τῆς Ἐπιστημονικῆς Παρουσίας τῆς Ἑστί-

ας Θεολόγων Χάλκης, ὁ ὁποῖος θά εἶναι ἀφιέρωμα

εὐγνωμόνου τιμῆς πρός τόν ἱδρυτῆ τῆς Σχολῆς

Οἰκουμενικό Πατριάρχη Γερμανό τόν Δ’, μέ τήν

εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης ἐφέτος 170 ἐτῶν ἀπό

τήν ἵδρυση καί λειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς

Χάλκης (1844-2014).

Στό πλαίσιο τῆς ἀνωτέρω ἐπετείου, τό Δ.Σ.

απεφάσισε τήν τέλεση Θ. Λειτουργίας καί τήν ὀρ-

γάνωση ἐπιστημονικῆς ἡμερίδας.

Στή συνέχεια, ὁ Πρόεδρος τῆς Γ.Σ. κ. Γρηγό-

ριος Λαρεντζάκης, ἀφοῦ εὐχαρίστησε θερμά τόν

Πρόεδρο καί τά μέλη τοῦ Δ.Σ. γιά τό ἀπό μέρους

αὐτοῦ ἐπιτελούμενο ἔργο, ἔδωσε τόν λόγο στό Τα-

μία κ. Γεώργιο Νούση γιά νά προβεῖ στήν ἔκθεση

τοῦ Ἀπολογισμοῦ τοῦ οἰκονομικοῦ ἔτους 2013 καί

τοῦ Προϋπόλογισμοῦ τοῦ 2014 τῆς Ἑστίας.

Ὁ Ταμίας στό πλαίσιο τῆς παρουσίασης τῶν

οἰκονομικῶν τῆς Ἑστίας ἐπεσήμανε τήν συνεχῆ

μείωση τῶν ἐσόδων της πρός ἀντιμετώπιση τῶν

λειτουργικῶν δαπανῶν της. Παρά τήν καταβαλλό-

μενη προσπάθεια περιστολῆς τῶν δαπανῶν, ἡ ἐ-

ξυπηρέτηση τῶν σκοπῶν τῆς Ἀδελφότητας κα-

θίσταται δυσχερής, ἀφ’ἑνός μέν λόγω μείωσης τοῦ

ἀριθμοῦ τῶν μελῶν, ἀφ’ ἑτέρου δέ λόγῳ μή ἐπί-

δειξης ἐνδιαφέροντος ἀπό μέρους ἐνίων ὁμογα-

λάκτων. Ἰδιαίτερα δέ ἐν ὄψει τῆς ἔκδοσης τοῦ Η΄-

τόμου τῆς Ἐπιστημονικῆς Παρουσίας τῆς Ἑστίας

τό οἰκονομικό θέμα προσλαμβάνει μεγαλύτερη

διάσταση.

Μετά τήν ἔγκριση τοῦ Ἀπολογισμοῦ τοῦ

2013 καί τοῦ Προϋπολογισμοῦ τοῦ 2014, ἔλαβε τόν

λόγο ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπό-

στολος, ὁ ὁποῖος ἀναφερθείς στή διακονία του ὡς

Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῆς Ἁγ. Τριάδος ὑπεγράμ-

μισε, ὅτι συνισταμένη τῶν προσπαθειῶν του ἦταν

ἡ διατήρηση τῆς ὑπεραιωνόβιας παράδοσης τῆς

Σχολῆς μας μέ τήν ἀπαρέγκλιτη τήρηση τοῦ προ-

γράμματος τῶν Ἱ. Ἀκολουθιῶν, ἀσχέτως παρουσί-

ας ἤ μή πιστῶν πρός ἀγαλλίαση τῶν ψυχῶν τῶν

κεκοιμημένων ὁμογαλάκτων ἀδελφῶν καί εὐφρο-

σύνη ζώντων.

ἐκπλήσσομαι. Ἡ ὑπερεξηκονταετής ἐπικοινωνία μέ

πολλούς κατά τό παρελθόν καί μέχρι σήμερα ὁμογα-

λάκτους ἀδελφούς, ἰδιαίτερα μάλιστα κατά τά τριά-

ντα χρόνια τῆς διακονίας μου στήν Ἑστία μας, πού

εἴτε ἐφοίτησαν ἐπί μίαν ἑπταετία στό Θεολογικό Τμῆ-

μα τῆς Σχολῆς ἤ μία τριετία στό Λύκειο, εἴτε ἕνα ἤ

δύο χρόνια σ’ ἕνα ἐκ τῶν δύο καί ἀπεχώρησαν, μοῦ

ἀπεκάλυψε, ὅτι ἡ ἀγάπη, ἡ ἐκτίμηση καί ἡ εὐγνωμο-

σύνη πρός τήν Σχολή δέν ἔχει σχέση μέ τό μῆκος χρό-

νου τῆς φοίτησης καί τῆς διαβίωσης σ’ αὐτήν, ἀλλά

εἶναι θέμα χαρακτῆρα καί ἀντίληψης τοῦ ἠθικοῦ χρέ-

ους καί καθήκοντος πρός αὐτήν ἀνθ’ ὧν εὐεργετήθη-

καν κατά τήν ὁλοκλήρωση ἤ μερική παιδεία καί γα-

λούχησή τους σ’ αὐτήν.

Ἡ διαφαινόμενη κρίση συμμετοχῆς στή ζωή

καί τό ἔργο τῆς Ἑστίας εἶναι ἀπότοκος: α) τῆς παρα-

τεινόμενης ἐπί 43 ἔτη σιωπῆς τῆς Σχολῆς, β) τῶν

πολλαπλῶν ἐκδημιῶν ὁμογαλάκτων καί, γ) τῆς ἄμ-

βλυνσης τοῦ ἐνδιαφέροντος πολλῶν ὁμογαλάκτων.

Εὐτυχῶς ὅμως, κατέληξε, κατά Θεία Πρόνοια,

τό ἔτος 1952, ὅταν ἱδρύθηκε ἡ Ἑστία μας, ὁ μακαρι-

στός Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐπέμει-

νε, ὅπως στά μέλη τῆς Ἑστίας συμπεριληφθοῦν καί

ὅσοι «διέσχισαν τήν οὐδόν (τό κατώφλι) τῆς Σχολῆς»,

οἱ ὁποῖοι, σήμερα, δίνουν ἕνα δυναμικό «παρών» στό

ἔργο καί τήν θεολογική μαρτυρία τῆς Ἑστίας.

Ἀκολούθως, ὁ κ Ἀναγνωστόπουλος ἐπισήμα-

νε, ὅτι πρόθεσή του δέν ἦταν νά προβεῖ σέ μία λεπτο-

μερή ἀναφορά πεπραγμένων τοῦ Δ. Σ., καθ’ ὅσον αὐ-

τά καταχωροῦνται στό Ἐνημερωτικό Δελτίο τῆς Ἀ-

δελφότητος. Ὅμως, ὅπως ἀνέφερε, ὄφειλε νά προβεῖ

σέ ὁρισμένες ἐπισήμανσεις, ἐκφαντορικές τῆς σημα-

ντικότητας τῶν προβληματισμῶν τῆς Ἑστίας.

Λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσης πρός περιστολή

δαπανῶν, τό Δ.Σ. ἀπεφάσισε τήν ἀποστολή ἐπιστο-

λῆς πρός μέλη τῆς Ἑστίας, ἀποδέκτες τοῦ Ἐνημε-

ρωτικοῦ Δελτίου, τά ὁποῖα ὅμως οὐδέποτε κατέβα-

λαν τήν ἐτήσια συνδρομή τῶν €20, προκειμένου νά

μᾶς γνωστοποιήσουν: α) ἐάν τό λαμβάνουν, β) ἐάν

ὑπάρχει μεταβολή τῆς διεύθυνσής τους καί 3) ἐάν ἐ-


Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία, στὴν ἕδρα τῆς

Ἑστίας ἔλαβε χώρα ἡ ἐπὶ τῷ Νέῳ Ἔτει εὐλογία τῆς

Βασιλοπίττας καὶ, ἀκολούθως, περὶ ὥρα 13.30’ ἡ συ-

νεστίαση τῶν Μελῶν μετὰ τῶν οἰκείων καὶ φίλων

τῆς Ἑστίας, στὸ ξενοδοχεῖο Κάραβελ. Ἦταν ἐμφα-

νές, ὅτι οἱ ὁμογάλακτοι κατά τή διάρκεια τῆς συνε-

στίασης ἀναβίωναν μνῆμες ἀπό τήν κοινή τράπεζα

τῆς Σχολῆς. Οἱ συνδαιτημόνες ἀδελφοί εὔχαρεις δια-

γκωνίζονταν στίς ἀφηγηματικές ἐπιδόσεις τους

περιστατικῶν ἀπό τήν περίοδο τῆς φοίτησής τους, ἄν

κρίνει κανείς ἀπό τό διάχυτο κλῖμα εὐφορίας πού

ὑπῆρχε.

Κατά τή διάρκεια τοῦ γεύματος ὁ κ. Κωνσταν-

τῖνος Γιοκαρίνης, Γ. Γραμματεύς τῆς Ἑστίας ἀνέγνω-

σε μήνυμα τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ. κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος στήν

πάροδο τοῦ χρόνου παρέπεμπε νοσταλγικά “εἰς τάς

ὡραίας καί εὐλογημένας ἡμέρας καί τά ἔτη τῆς ἐν τῇ

πεφιλημένῃ κοινῇ Τροφῷ Ἱερᾷ Θεολογικῇ Σχολῇ τῆς

Χάλκης, φοιτήσεως καί μυήσεως εἰς τήν Ὀρθόδοξον

θεολογίαν συνεχῶς δέ ἀναμηρυκάζει καί ἀναπαρι-

στᾷ εὐχητικῶς τάς μορφάς τῶν σεβαστῶν καθηγη-

τῶν καί ἀγαπητῶν συμμυστῶν Χαλκιτῶν, τῶν ἁπαν-

ταχοῦ τῆς Οἰκουμένης διεσπαρμένων», ἐνῶ ταυτό-

χρονα ἡ πρόσκληση τῆς Ἑστίας στήν συμπροσευχή

καί τήν συνεστίαση τῶν ὁμογαλάκτων ἀδελφῶν του

«ἀνέξεσε τήν ἐν ταῖς μυχιαιτάτοις τῆς καρδίας ἡμῶν

ὑπόθεσιν τῆς ἐπιτεύξεως τῆς ἐπαναλειτουργίας τοῦ

πνευματικοῦ φυτωρίου, δι’ὅ οὐ παυσόμεθα» δηλώνει

εὐθαρσῶς, «ἐργάζεσθαι, σύν Θεῷ, ἄχρι τέλους τοῦ

βίου ἡμῶν».

Ἐπίσης ἀνεγνώσθη καί ἐπιστολή τοῦ Σεβ. Μη-

τροπολίτου Ἰταλίας κ. Γενναδίου, ὁ ὁποῖος ἀπηύθυ-

νε θερμάς ἑορτίους ἀδελφικάς εὐχάς γιά τό νέο ἔτος.

Τήν Κυριακή , 9η Φεβρουαρίου, στόν Ἱ. Ναό

Ἁγ. Σπυρίδωνος Παγκρατίου τελέσθηκε ἡ Θ. Λει-

τουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου

Γέροντος Δέρκων κ. Ἀποστόλου, συμπαραστατου-

μένου ὑπό Πρεσβυτέρων ἀποφοίτων τῆς Σχολῆς.

Στό Ἱ. Βῆμα παρέστη συμπροσευχόμενος ὁ Σεβ.

Μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ἰάκωβος.

Στό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε

μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀοι-

δίμων Σχολαρχῶν, Καθηγητῶν καί μαθητῶν τῆς

Σχολῆς καί τῶν προσφάτως κοιμηθἐντων ὁμογα-

λάκτων ἀδελφῶν.

Ἀκολούθως, μετά τήν ἀναμνηστική φωτο-

γραφία στά προπύλαια τοῦ ἱ. Ναοῦ οἱ συμπροσευ-

χηθέντες ὁμογάλακτοι ἀδελφοί μετά τῶν οἰκείων

καί φίλων αὐτῶν μετέβησαν στήν ἕδρα τῆς Ἑστίας

γιά τήν καθιερωμένη κοπή τῆς βασιλόπιττας .

Τά μέλη τῆς Ἑστίας μετά τῶν οἰκείων καί φίλων τῆς

Ἀδελφότητος κατά τήν πασχάλια ἐκδήλωση στήν ἕδρα

αὐτῆς.


Τήν 13η Μαῒου 2014, ἡμέρα Πέμπτη καί

ὣρα 6.30’μ.μ. στήν ἓδρα τῆς Ἑστίας ἔλαβε χώρα

ἡ καθιερωμένη ἐτήσια σύναξη τῶν μελῶν τῆς

Ἑστίας μετά τῶν οἰκείων αὐτῶν καί φίλων τῆς

Ἑστίας γιά τό «τσούγκρισμα αὐγοῦ».

Ἡ Ἀνάσταση ὡς νικητήριος θρίαμβος τῆς

ζωῆς κατά τοῦ θανάτου καί τοῦ ἀφανισμοῦ τοῦ

ἀνθρώπου εἶναι πάντοτε σύγχρονο πολυεπίπε-

δο ἐρέθισμα γιά ἀναστοχασμό καί προβληματι-

σμό στό κλῖμα τῶν σύγχρονων προκλήσεων.

Εἶναι γνωστοί οἱ ἀγῶνες τοῦ Οἰκουμενικοῦ

Πατριάρχου μας, πολυσεβάστου ὁμογαλάκτου

ἀδελφοῦ, γιά τήν πραγμάτωη τοῦ ὁράματος τῆς

ζωῆς του, τήν ἐπαναλειτουργία τῆς παλαιφάτου

Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης, πνευματικῆς

Τροφοῦ, ὅσων εἶχαν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά

φοιτήσουν σ’ αὐτή. Ἐφέτος συμπληρώνονται

170 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς λειτουργίας της,

ὅμως γιά σαράνταπέντε ὁλόκληρα χρόνια οἱ

ἰθύνοντες τήν κρατοῦν σιωπηλή. Γιατί;

Τήν ἀπάντηση ἔδωσε ὁ κ. Βασίλειος Ἀνα-

γνωστόπουλος, ὁμότ. Καθηγητής Ἱ. Θεολογικῆς

Σχολῆς Χάλκης καί Πρόεδρος τῆς Ἑστίας μας

στήν ὁμιλία του μέ θέμα:

“Ἡ Πεντηκοστή θλιβερή επέτειος (1964-2014)

γιά τή Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης".

Πενῆντα ὁλόκληρα χρόνια συμπληρώνο-

νται ἐφέτος ἀπό τό θλιβερό καί ἀποτρόπαιο γε-

γονός τοῦ διωγμοῦ καί ξεριζωμοῦ, πού ἐπρα-

γματοποίησε ἡ τoυρκική κυβέρνηση τό 1964

κατά τῆς Ὁμογένειας τῆς Πόλης κατά τοῦ Οἰ

κου μενικοῦ Πατριαρχείου καί κατά τῆς Θεο-

λογικῆς Σχολῆς Χάλκης, τῆς Τροφοῦ καί Μη-

τρός ὅλων ἡμῶν τῶν μέλῶν τῆς Ἑστίας μας.

Ἕνα θλιβερό καί ἀπάνθρωπο γεγονός,

πού ἀποτέλεσε τό ἀποκορύφωμα τῶν ἄλλων

τριῶν προγενέστερων, ἀπεχθῶν καί κατα-

στρεπτικῶν γεγονότων κατά τῆς Ρωμηοσύνης

τῆς Πόλης, πού ἐξύφαναν καί πραγματοποίη-

σαν ἰθύνοντες τοῦ τουρκικοῦ κράτους ἀπό τῆς

ἱδρύσεώς του τό 1923.

Τό κείμενο τῆς ἀνωτέρω ὁμιλίας θά κα-

ταχωρηθεῖ στό προσεχές Ἐνημερωτικό Δελ-

τίο τοῦ μηνός Δεκεμβρίου λόγῳ ἔλλειψης χώ-

ρου. Πρόκειται γιά μία καταγραφή γεγονότων

ὡς προσωπικῆς μαρτυρίας μέ ἀποτελέσματα

πολυδιάστατης ἐμβέλειας γιά τήν ἱστορική

διαδρομή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου,

τῆς Ἑλληνικῆς Ὁμογένειας καί τῆς Θεολο

γικῆς Σχολῆς Χάλκης.

Ὁ ἀναγνώστης θά διαπιστώσει μέσα ἀ-

πό τίς ἐκδιπλούμενες πτυχές τῶν γεγονότων

τό πολιτικό παρασκήνιο τῆς τουρκικῆς κυβέρ-

νησης καί τήν ἄμεση ἐμπλοκή πολιτειακῶν

παραγόντων στόν προγραμματισμό, τή μεθό-

δευση καί τήν κλιμάκωση τῶν δραστηριοτή-

των τῶν κρατικῶν ὑπηρεσιῶν πρός ἐπίτευξη

τῶν στόχων γιά ἐθνική κάθαρση τῆς Τουρκί-

ας.


Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρ-

θολομαῖος συνεκάλεσε σέ Σύναξη τούς Προκαθημέ-

νους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στήν

Κωνσταντινούπολη, ἡ ὁποία ἔλαβε χώρα στό σεπτό

Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Κωνσταντινούπολη,

ἀπό 6ης ἕως 9ης Μαρτίου τρ. ἔ., στόν Ἱ. Πατριαρχικό

Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Φαναρίου.

Στή Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-

ξων Ἐκκλησιῶν συμμετεῖχαν συνολικά, ἐκτός ἀπό

τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη, δεκατρεῖς Προκαθήμε-

νοι.

Στήν ἐκτενῆ ὁμιλία του ὁ Οἰκουμενικός Πα-

τριάρχης ἀναφέρθηκε σ’ἕνα εὐρύ φάσμα λόγων, οἱ

ὁποῖοι ἐπέβαλαν τήν σύγκληση Πανορθοδόξου Σύ-

ναξης. “Οἱ λόγοι, ἀνέφερε, οἱ ὁδηγήσαντες ἡμᾶς εἰς

τήν πρωτοβουλίαν τῆς συγκλήσεως τῆς παρούσης

Συνάξεως τυγχάνουν ἤδη γνωστοί εἰς ὑμᾶς ἐκ τοῦ

προσκλητηρίου Γράμματος, τό ὁποῖον ἀπηυθύναμεν

εἰς τήν ἀγάπην ὑμῶν. «Ἔξωθεν μάχαι ̇ ἔσωθεν φό-

βοι», ἐγράφομεν ὑμῖν ἀπηχοῦντες τούς λόγους τοῦ

Ἀποστόλου (Β΄ Κορ. ζ΄ 6). Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, ἐν

τῷ κόσμῳ παροικοῦσα, ὑφίσταται πάντοτε τούς κλυ-

δωνισμούς τῶν ἱστορικῶν ἀναταράξεων, αἱ ὁποῖαι

ἐνίοτε εἶναι πολύ ἰσχυραί. Κατά τούς κρισίμους

καιρούς, τούς ὁποίους ἤδη διερχόμεθα, αἱ ἀνατα-

ράξεις αὗται εἶναι ἰδιαιτέρως αἰσθηταί εἰς τάς γε-

ωγραφικάς περιοχάς, ὅπου ἐγεννήθη, ἠνδρώθη

καί ἤκμασεν ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία, εἰς τά πα-

λαίφατα πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα τῆς Ἁγιωτά-

της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἔνθα ἡ βία, ἐν ὀνόματι

πολλάκις τῆς θρησκείας, κυριαρχεῖ καί ἀπειλεῖ

πάντας τούς εἰς Χριστόν πιστεύοντας ἀνεξαρτή

τως ὁμολογιακῆς ταυτότητος».

Τά θέματα πού ἀπασχόλησαν τήν Σύναξη

τῶν Προκαθημένων εἶναι δυνατόν νά ἐνταχθοῦν

σέ τρεῖς κυρίως κατηγορίες: α) ὅσα ἀφοροῦν τίς

διορθόδοξες σχέσεις καί τήν δομολειτουργικότητα

τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ-

κλησίας τοῦ Χριστοῦ, β) ὅσα παράγονται ἐκ τῶν

προκλήσεων τῆς ραγδαίας ἀνάπτυξης τῆς τεχνο-

λογίας καί τῆς παγκοσμιοποίησης καί γ) ὅσα ἀφο-

ροῦν στόν συντονισμό ἀνάληψης ποιμαντικῆς μέ-

ριμνας γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν πολυεπίπεδων

κοινωνικο-οικονομικῶν προβλημάτων.

Γι’ αὐτό καί ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐ-

πισημαίνει ὅτι: «Ἡ παροῦσα Σύναξις ἡμῶν εἶναι


Οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό κέντρο τῆς Ὄρθοδοξιας:

* Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

* Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος,

* Εκ μέρους τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἰωάννη, ὁ Μητροπολίτης Βόστρων Σάββας,

* Ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης Θεόφιλος Γ’,

* Ὁ Πατριάρχης Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας Κύριλλος,

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου καί Καρλοβικίου καί Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος,

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βουκουρεστίου, Μητροπολίτης Οὐγγροβλαχίας καί Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ,

* Ὁ Μητροπολίτης Σόφιας καί Πατριάρχης πάσης Βουλγαρίας Νεόφυτος

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μετσχέτης καί Τιφλίδος καί Καθολικός Πατριάρχης πάσης Γεωργίας καί Μητροπολίτης

Μπιτσβίνθας καί Σουχουμίου-Ἀμπχαζίας Ἠλίας Β’,

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου Χρυσόστομος Β’,

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμος,

* Ὁ Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας Σάββας,

* Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας Ἀναστάσιος.

Κυριακη της Ορθοδοξιας-Συλλειτουργο των Προκαθημενων

καιρίας σπουδαιότητος. Ἔρχεται εἰς μίαν ἱστορικήν

συγκυρίαν κατά τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία ὑφίσταται

ἰσχυρούς κλυδωνισμούς καί κρίνεται ἡ δυνατότης

αὐτῆς νά ἀσκήσῃ τήν σωτήριον ἀποστολήν της». Ὡς

ἐκ τούτου τό θέμα, τό ὁποῖο θά λειτουργήσει καθορ-

στικά γιά τήν δυναμική ἀποτελεσματικότητα τῆς

σύγκλησης τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου καί τῶν

ἀποφάσεων αὐτῆς εἶναι ἡ προβολή τῆς ἀραγοῦς

ἑνότητας στή βάση τῆς ἀγαπητικῆς ἀλληλο περι-

χώρησης τοῦ ἁγιοτριαδικοῦ ἀρχέτυπου τῆς δημι-

ουργίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ φιλάδελφη συναντίλη-

ψη καί ἡ ἀλληλέγγυα συνδρομή τῶν Ὀρθοδόξων

Ἐκκλησιῶν ὡς βιωματική κατάκτηση θά εἶναι ἡ

δυναμική πειθώ «πρός τούς καθημένους ἐν σκιᾷ

θανάτου» γιά ν’ ἀνταποκριθοῦν στήν πρόσκληση:

«ἔρχου καί ἴδε».

Τήν 9η Μαρτίου, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας,

στόν Ἱ. Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγ. Γεωργίου στό Φανά-

ρι ἔλαβε χώρα μέ μοναδική λαμπρότητα τό ἱστορικό

συλλείτουργο τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων

Ἐκκλησιῶν ὡς διαχρονικό μήνυμα ἑνότητας τοῦ

Σώματος τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας στό πλαίσιο

τῶν σύγχρονων προκλήσεων κατάλυσης αὐτῆς,

σέ ἀπάντηση τοῦ ἀγωνιώδους ἐρωτήματος τοῦ

Ἀποστόλου Παύλου: “Μεμέρισται ὁ Χριστός;»

Ἡ ἀπόφαση τῆς Σύναξης τῶν Προκαθη-

μένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό σεπτό

Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας «για τήν σύγκληση Πα-

νορθοδόξου Συνόδου τό 2016, «ἐκτός ἀπροό-

πτου» ἱκανοποίησε βαθύτατα τήν ἀγωνιώδη

προσδοκία μιᾶς ὁλόκληρης πεντηκονταετίας.

Σαφῶς, ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ διά τῆς παρου-

σίας τοῦ Παρακλήτου ποδηγετεῖ τούς ποιμένες

τῆς Ἐκκλησίας μας στή λήψη ἱστορικῶν ἀποφά-

σεων γιά τόν ἐπαναπροσανατολισμό τῆς νοητῆς

ὀλκάδας τοῦ Χριστοῦ σέ εὔδοιους λιμένες στό

κλίμα τῶν σύγχρονων θυελωδῶν ἐξελίξεων τῶν

παγκοσμίως δρώμενων.

Ἡ Ἐκκλησία καθ’ ὅλη τή διαρρεύσασα πε-

ντηκονταετία κατέβαλε ἐργώδη προσπάθεια γιά

τήν ἀντιμετώπιση ἄμεσων καί σημαντικώτατων

προκλήσεων γιά τή συνεργασία καί τήν ἑνότητα

τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιά νά καταλήξει

θείᾳ ἐπινεύσει στήν προετοιμασία τῆς σύγκλη-

σης Πανορθοδόξου Συνόδου.

Ἡ μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία μέ τήν

ὁλόθυμη συνδρομή τῶν στελεχῶν τοῦ πνευ-

ματικοῦ ἐπιτελικοῦ κέντρου αὐτῆς, τῶν Κα-

θηγητῶν τῆς Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης καί

πλείστων ὅσων ἀποφοίτων τῆς Σχολῆς κατόρ-

θωσε ν’ ἀνταποκριθεῖ στίς προκλήσεις κοσμογο

νικῶν ἀλλαγῶν ἐπί μίαν ὁλόκληρη πεντηκον-

ταετία μέ δυσχερέστατες καί ἐπίπονες προσπά-

θειες καί ἐνδοορθοδόξους διαλόγους.

Ἰδιαίτερα, ἐδῶ καί δύο δεκαετίες ζοῦμε στό

κλίμα μεγάλων ἀνατροπῶν πού προκάλεσε, ἡ

μεγαλύτερη ἀπό κτίσεως κόσμου τεχνολογική

ἐπανάσταση, ἡ ὁποία ὄχι μόνον καταλύει ἀξίες,

ἀνατρέπει τή δομολειτουργικότητα τῶν κοινωνι-

ῶν, ἀλλά καί τόν συσχετισμό τῶν ἰσορροπιῶν

τῶν δυνάμεων τῶν χωρῶν σέ ἐπίπεδο διεθνῶν

σχέσεων, ὅπως ἐπίσης καί τοῦ διεθνῶς οἰκονομι-

κοῦ γίγνεσθαι στό πλαίσιο τῆς παγκοσμιοποίη-

σης.

Ἒναντι τοῦ πολυεπίπεδου μετασχηματι-

σμοῦ τοῦ κόσμου τούτου ἡ Ἐκκλησία καλεῖται

νά διακριβώσει καί νά διασφαλίσει τήν ἀρραγῆ

ἑνότητα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί τίς θεμε-

λιώδεις ἀρχές τῆς ὀντολογικῆς ὑπαρξης καί τῆς

ἐσχατολογικῆς πορείας της, ὅπως ἐπισημαίνε-


ται στήν κοινή δήλωση τῶν Προκαθημένων.

«Ἡ καρδία ἡμῶν στρέφεται πρός τήν ἀπό

μακροῦ ἀναμενομένην Ἁγίαν καί Μεγάλην

Σύνοδον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διά νά

μαρτυρήσωμεν τήν ἑνότητα αὐτῆς, ὡς καί τήν

εὐθύνην καί τήν στοργήν της πρός τόν σύγ-

χρονον κόσμον», καθ΄ὅσον «τό τῆς Ἐκ-

κλησίας ὄνομα, οὐ χωρισμοῦ ἀλλ’ ἑνώσεως

καί συμφωνίας ὄνομα».

Προκειμένου, λοιπόν, ἡ Ἁγία καί Μεγά-

λη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά

μπορέσει νά θέσει μέ σαφήνεια τά μεγάλα

ζητήματα, πού τήν συνέχουν, ἰδιαίτερα ὃσα

κατά τήν παρελθοῦσα πεντηκονταετία συνέ-

βαλαν ἐνδεχομένως ἀρνητικά στήν ἑνότητά

της. Ἐκ τῶν πραγμάτων κρίνεται ἀναγκαία ἡ

ἀπό μέρους τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-

σιῶν ἀνάληψη ἐργώδους προσπάθειας γιά

τήν προσέγγιση τοῦ κεφαλαιώδους καί ἀγω-

νιώδους ἐρωτήματος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου-

στό πλαίσιο τῆς σύγχρονης ἐποχῆς: «μεμέρι-

σται ὁ Χριστός;» .

Ἡ μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα, γιά

τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀρραγής ἑνό-

τητά της. Αὐτή κατοχυρώνει τόν λόγον της

ὡς αὐθεντικό καί ἀψευδῆ, καθιστώντας τον

ταυτόχρονα ἀδιάσειστα πειστικό. Σύμφωνα

μέ τήν ἐπισήμανση τοῦ Πατριάρχου Βαρθο-

λομαίου στήν Σύναξη τῶν Προκαθημένων, «ἡ

εἰκόνα πού δίδουμε, εἶναι μία εἰκόνα διαλύσε-

ως…Εἶναι καιρός νά δώσουμε προτεραιότητα

στήν ἑνότητα ἐντός μιᾶς ἑκάστης Ἐκκλησίας,

ἀλλά ἐπίσης καί στήν ἑνότητα μεταξύ αὐ-

τῶν».

Οἱ ὅποιες προσπάθειες πρός τήν κατεύ-

θυνση αὐτή παραμένουν ἀτελέσφορες, ὅταν

παραθεωρεῖται τό γεγονός ὅτι ὁ ἐσχατολογι-

κός προσανατολισμός τῆς Ἐκκλησίας πραγ-

ματώνεται ἐντός τοῦ χρόνου. Οἱ κανόνες τῆς

Ἐκκλησίας δέν διαθέτουν ρυθμίσεις οὒτε προ-

βλέψεις adhoc γιά τά νέα κανονικά ζητήματα,

τά ὁποῖα ἀναφύονται κατά τήν 2η χιλιετία

Διαχρονική ἰσχύ ἔχει μόνον τό γεγονός ὅτι:

«Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς

τούς αἰῶνας».

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Θέσεις καί ἀντιθέσεις


Εἰς τό Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ

καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Διά τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, οἱ Προκαθή-

μενοι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Αὐτοκε-

φάλων Ἐκκλησιῶν, πρός τούς ἁπανταχοῦ

τῆς γῆς Ὀρθοδόξους πιστούς, τούς ἀνά τόν

κόσμον ἀδελφούς χριστιανούς καί πρός πά-

ντα ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως, εὐλογίαν

ἀπό Θεοῦ καί ἀσπασμόν ἀγάπης καί εἰρή-

νης.

Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῶ πάντοτε περί

πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπί

τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως μνημο-

νεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καί

τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καί τῆς ὑπομονῆς τῆς

ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καί πατρός ἡμῶν" (Α'

Θεσ. 1:2-4).

1.Συνελθόντες διά τῆς χάριτος τοῦ Πα-

ναγάθου Θεοῦ, τῇ προσκλήσει τοῦ τῆς Κων-

σταντινουπόλεως Ἀρχιεπισκόπου καί Οἰ-

κουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἐν

Φαναρίῳ, μεταξύ 6ης καί 9ης Μαρτίου 2014,

συνεσκέφθημεν ἐν ἀδελφικῇ ἀγάπῃ περί

τῶν ἀπασχολούντων σήμερον τήν Ἁγιωτά-

την ἡμῶν Ἐκκλησίαν ζητημάτων. Συλλει-

τουργοῦντες τῷ Κυρίῳ ἐν τῷ πανσέπτῳ Πα-

τριαρχικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου κατά

τήν εὔσημον καί μεγαλώνυμον ταύτην Κυρι-

ακήν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπευθύνομεν πρός

ὑμᾶς λόγον ἀγάπης, εἰρήνης καί παρακλή-

σεως.

Ἡ Μία, Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολι-

κή Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία ἐν τῷ κόσμω

παροικοῦσα, βιώνει καί αὕτη τάς προκλή-

σεις τοῦ ἀνθρώπου ἑκάστης ἐποχῆς. Ἡ Ἐκ-

κλησία τοῦ Χριστοῦ, πιστή εἰς τήν Ἱεράν Πα-

ράδοσιν, εὑρίσκεται εἰς διαρκῆ διάλογον με-

τά τῆς ἑκάστοτε ἐποχῆς, συμπάσχει μετά

τῶν ἀνθρώπων καί συμμερίζεται τήν ἀγω-

νίαν των. «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον

ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας»(Ἑβρ.13:8-9).

Οἱ πειρασμοί καί αἱ προκλήσεις τῆς

ἱστορίας εἶναι ἰδιαιτέρως ἔντονοι εἰς τάς

ἡμέρας μας καί οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί

δέν δυνάμεθα νά εἴμεθα ἀμέτοχοι εἰς

αὐτά ἤ ἀδιάφοροι ἀπέναντί των. Διά τόν

λόγον αὐτόν συνήλθομεν ἐπί τό αὐτό διά

νά ἐγκύψωμεν εἰς τούς πειρασμούς καί τά

προβλήματα, τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζει σή-

μερον ἡ ἀνθρωπότης. «Ἔξωθεν μάχαι,

ἔσωθεν φόβοι» (Β' Κορ. ζ' 6) Οἱ λόγοι οὗτοι

τοῦ Ἀποστόλου ἰσχύουν καί σήμερον.

2.Ἀναλογιζόμενοι τήν ὀδύνην τῶν

ἀνθρώπων ἀνά τόν κόσμον, ἐκφράζομεν

τήν συμπάθειάν μας διά τό μαρτύριον καί

τόν θαυμασμόν μας διά τήν μαρτυρίαν

τῶν χριστιανῶν ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ,

Ἀφρικῇ καί ἀλλαχοῦ τῆς γῆς. Φέρομεν εἰς

τόν νοῦν μας τό διττόν αὐτῶν μαρτύριον:

περί τῆς πίστεώς των ὡς καί περί τῆς δια-

φυλάξεως τῆς ἱστορικῆς των σχέσεως με-

τά ἀνθρώπων ἄλλων θρησκευτικῶν πε-

ποιθήσεων. Καταγγέλλομεν τήν ἀνατα-

ραχήν καί τήν ἀστάθειαν αἱ ὁποῖαι ὡθοῦν

τούς χριστιανούς νά ἐγκαταλείψουν τήν

γῆν, ἔνθα ἐγεννήθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰη-

σοῦς Χριστός καί ἔνθεν διεδόθη τό Εὐαγ-

γέλιον εἰς τόν κόσμον ἅπαντα.

Συμπάσχομεν μετά πάντων τῶν θυ-

μάτων τῆς ἐν Συρίᾳ τραγωδίας. Καταδι-

κάζομεν πᾶσαν μορφήν τρομοκρατίας καί

θρησκευτικῆς ὕβρεως. Ἡ ἀπαγωγή τῶν

Μητροπολιτῶν Παύλου καί Ἰωάννου, ἄλ-

λων κληρικῶν, ὡς καί τῶν μοναζουσῶν

τῆς ἐν Μααλούλα Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας

Θέκλης, ἀποτελεῖ χαίνουσαν πληγήν καί

ζητοῦμεν τήν ἄμεσον ἀπελευθέρωσίν

των. Ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν εἰς πάντα

ἐμπλεκόμενον πρός ἄμεσον κατάπαυσιν

τῶν στρατιωτικῶν ἐπιχειρήσεων, ἀπελευ-

θέρωσιν τῶν αἰχμαλώτων καί ἑδραίωσιν

τῆς εἰρήνης ἐν τῇ περιοχῇ διά τοῦ διαλό-

γου. Οἱ ἐν Μέσῃ Ἀνατολῇ χριστιανοί ἀπο-


τελοῦν τήν ζύμην τῆς εἰρήνης. Εἰρήνη διά

πάντα ἄνθρωπον σημαίνει ἐπίσης εἰρήνη

διά τούς χριστιανούς. Στηρίζομεν τό Πα-

τριαρχεῖον Ἀντιόχειας εἰς τήν πνευματικήν

καί ἀνθρωπιστικήν διακονίαν αὐτοῦ, ὡς

ἐπίσης καί τάς προσπαθείας αὐτοῦ διά τήν

παλινόρθωσιν τῆς περιοχῆς καί τήν παλιν-

νόστησιν τῶν προσφύγων.

3.Ἐνθέρμως προσευχόμεθα ὑπέρ τῆς

δι εξαγωγῆς εἰρηνικῶν διαπραγματεύσεων

καί τῆς ἐν προσευχῇ καταλλαγῆς πρός ἔξο-

δον ἐκ τῆς ἐν Οὐκρανιᾳ συνεχιζομένης κρί-

σεως. Καταδικάζομεν τάς ἀπειλάς βιαίας

καταλήψεως Ἱερῶν Μονῶν καί Ναῶν καί

προσευχόμεθα διά τήν ἐπιστροφήν τῶν

ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν σήμερον εὑρισκομένων

ἐκτός τῆς κοινωνίας μετά τῆς Ἁγίας Ἐκκλη-

σίας.

4.Ἡ παγκόσμιος οἰκονομική κρίσις ἀπο

τελεῖ θεμελιώδη ἀπειλήν διά τήν δικαιοσύ-

νην καί τήν εἰρήνην εἰς τοπικόν καί παγκό-

σμιον ἐπίπεδον. Αἱ συνέπειαι αὐτῆς εἶναι

ἐμφανεῖς εἰς ἅπαντα τά στρώματα τῆς κοι-

νωνίας, ἔνθα ἀπουσιάζουν ἀξίαι ὡς ἡ ἀξιο-

πρέπεια τοῦ προσώπου, ἡ ἀδελφική ἀλλη-

λεγγύη καί ἡ δικαιοσύνη. Τά αἴτια τῆς κρίσε-

ως ταύτης δέν εἶναι ἀμιγῶς οἰκονομικά. Εἶ-

ναι καί πνευματικῆς καί ἠθικῆς φύσεως.

Ἀντί τοῦ συσχηματισμοῦ πρός τά παγκόσμι-

α εἴδωλα τῆς ἰσχύος, τῆς πλεονεξίας καί τῆς

φιληδονίας, ἐξαίρομεν τήν ἀποστολήν μας

νά μεταμορφώσωμεν τόν κόσμον, ἐφαρμό-

ζοντες τάς ἀρχάς τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρή-

νης καί τῆς ἀγάπης.

Συνεπείᾳ τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τῆς κατα-

χρήσεως τῆς ἐξουσίας, πολλοί ἄνθρωποι

ὑποτιμοῦν τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου

προσώπου, ἀδιαφοροῦντες νά διακρίνουν τό

πρόσωπον τοῦ Θεοῦ εἰς τούς ἐλαχίστους τῶν

ἀδελφῶν μας (πρβλ. Ματθ. κε', 40, 45), πολ-

λοί δέ παραμένουν ἀδιάφοροι ἔναντι τῆς

πτωχείας, τῆς ὀδύνης καί τῆς βίας, αἱ ὁποῖαι

μαστίζουν τήν ἀνθρωπότητα.

5. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἀρθρώσῃ

τόν προφητικόν της λόγον. Ἐκφράζομεν

τήν εἰλικρινῆ ἡμῶν ἀνησυχίαν διά τάς το-

πικάς καί παγκοσμίους τάσεις, αἱ ὁποῖαι

ἀπαξιώνουν καί διαβιβρώσκουν τάς ἀρ-

χάς τῆς πίστεως, τήν ἀξιοπρέπειαν τοῦ

ἀνθρωπίνου προσώπου, τόν θεσμόν τοῦ

γάμου καί τό δῶρον τῆς δημιουργίας.

Ὑπογραμμίζομεν τήν ἀναμφισβήτη-

τον ἱερότητα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς ἀπό

τῆς συλλήψεως μέχρι τοῦ φυσικοῦ θανά-

του. Ἀναγνωρίζομεν τόν γάμον ὡς ἕνω

σιν ἀνδρός καί γυναικός, ἡ ὁποία εἰκονί-

ζει τήν ἕνωσιν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκ

κλησίας Του. Ἀποστολή ἡμῶν εἶναι ἡ δια-

φύλαξις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ὡς

οἰκονόμων καί οὐχί ὡς κατόχων αὐτοῦ.

Κατά τήν περίοδον ταύτην τῆς Ἁγίας καί

Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς προτρεπόμεθα

τόν κλῆρον καί τόν λαόν ἡμῶν νά ἐπιδεί-

ξουν πνεῦμα μετανοίας, νά βιώσουν τήν

καθαρότητα τῆς καρδίας, τήν ταπείνωσιν

καί τήν συγχωρητικότητα, καταθέτοντες

εἰς τήν κοινωνίαν μαρτυρίαν περί τῶν πά-

ντοτε ἐπικαίρων διδαγμάτων τοῦ Κυρίου

ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

6. Ἡ Σύναξις αὕτη τῶν Προκαθημέ-

νων συνιστᾶ δι’ ἡμᾶς μίαν εὐλογημένην

εὐκαιρίαν, ἵνα ἐπαναβεβαιώσωμεν τήν

ἑνότητα ἡμῶν διά τῆς κοινωνίας καί τῆς

συνεργασίας. Ἐπιβεβαιοῦμεν τήν ἀφοσί-

ωσιν ἡμῶν εἰς τήν ἔννοιαν τῆς συνοδικό-

τητος, ἥτις τυγχάνει ὑψίστης σημασίας

διά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνωτιζό-

μεθα τήν ρῆσιν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ

Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνστα-

ντινουπόλεως, ὅτι "τό τῆς Ἐκκλησίας ὄνο-

μα, οὐ χωρισμοῦ ἀλλ’ ἑνώσεως καί συμ-

φωνίας ὄνομα". Ἡ καρδία ἡμῶν στρέφε-

ται πρός τήν ἀπό μακροῦ ἀναμενομένην

Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον τῆς Ὀρθο-

δόξου Ἐκκλησίας, διά νά μαρτυρήσωμεν

τήν ἑνότητα αὐτῆς, ὡς καί τήν εὐθύνην

καί τήν στοργήν της πρός τόν σύγχρονον

κόσμον.


Ἡ Σύναξις συνεφώνησεν, ὅτι ἡ προπα-

ρασκευαστική τῆς Συνόδου ἐργασία πρέπει

νά ἐντατικοποιηθῇ. Εἰδική Διορθόδοξος Ἐ-

πιτροπή θά ἀρχίσῃ τό ἔργον αὐτῆς ἀπό τοῦ

Σεπτεμβρίου 2014 καί θά ὁλοκληρώσῃ αὐτό

μέχρι τοῦ Ἁγίου Πάσχα τοῦ ἔτους 2015. Θά

ἀκολουθήσῃ Προσυνοδική Πανορθόδοξος

Διάσκεψις κατά τό πρῶτον ἥμισυ τοῦ ἔτους

2015. Ἅπασαι αἱ ἀποφάσεις, τόσον κατά τάς

ἐργασίας τῆς Συνόδου, ὅσον καί κατά τά

προπαρασκευαστικά στάδια αὐτῆς, θά λαμ-

βάνωνται καθ’ ὁμοφωνίαν.

Η̈ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρ-

θοδοόου Ἐκκλησίας θά συγκληθῆ ὑπό τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐν Κωνσταντι-

νουπόλει ἐν ἔτει 2016, ἐκτός ἀπροόπτου. Ἡ

Σύνοδος θά προεδρεύηται ὑπό τοῦ Οἰκουμε-

νικοῦ Πατριάρχου. Οἱ ἀδελφοί Αὐτοῦ Προ-

καθήμενοι τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκε-

φάλων Ἐκκλησιῶν θά κάθηνται ἐκ δεξιῶν

καί ἐξ εὐωνύμων Αὐτοῦ.

7. Ἀναποσπάστως συνδεδεμένη πρός

τήν ἑνότητα εἶναι ἡ ἱεραποστολή. Ἡ Ἐκκλη-

σία δέν ζῇ διά τόν ἑαυτόν της, ἀλλά ὀφείλει

νά μαρτυρῇ καί νά μοιράζηται τά δῶρα τοῦ

Θεοῦ μετά τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν. Με-

τέχοντες τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί προ-

σευχόμενοι ὑπέρ τῆς οἰκουμένης, καλούμε-

θα νά συνεχίσωμεν τήν λειτουργίαν μετά

τήν Θείαν Λειτουργίαν καί νά μοιρασθῶ-

μεν μεθ’ ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος τά

δῶρα τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀγάπης, συμφώ-

νως πρός τήν τελευταίαν ἐντολήν καί δια-

βεβαίωσιν τοῦ Κυρίου: "Πορευθέντες μαθη-

τεύσατε πάντα τα ἔθνη [...] καί ἰδού ἐγώ

μεθ’ ὑμῶν εἰμί [...] ἕως τῆς συντελείας τοῦ

αἰῶνος" (Ματθ. κη΄, 19-20).

8. Ζῶμεν ἐντός ἑνός κόσμου, ὅπου ἡ

πολυπολιτισμικότης καί ὁ πλουραλισμός

συνιστοῦν ἀναπόφευκτον πραγματικότητα

καί συνεχῶς μεταβαλλομένην. Ἔχομεν ἐπί-

γνωσιν τοῦ γεγονότος ὅτι οὐδέν θέμα τῆς

ἐποχῆς μας δύναται νά θεωρηθῇ ἤ ἐπιλυ-

θῇ ἄνευ ἀναφορᾶς εἰς τό παγκόσμιον, κα-

θώς καί ὅτι οἱαδήτις πόλωσις μεταξύ το-

πικοῦ καί παγκοσμίου καταλήγει εἰς ἀλ-

λοίωσιν τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος. Ὡς

ἐκ τούτου, ἐνώπιον καί αὐτῶν εἰσέτι τῶν

διαφωνιῶν, διαχωρισμῶν καί διαιρέσεων,

εἴμεθα ἀποφασισμένοι νά διακηρύξωμεν

τό μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀναγνωρίζο-

μεν ὅτι ὁ διάλογος τυγχάνει πάντοτε καλ-

λίτερος τῆς συγκρούσεως. Ἡ ἀποχώρησις

καί ἡ ἀπομόνωσις οὐδέποτε ἀποτελοῦν

ἐπιλογήν.Ἐπαναβεβαιοῦμεν τήν ὑποχρέ-

ωσίν μας νά διαλεγώμεθα πρός τόν ἄλ-

λον, μετά τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, μετά

τῶν ἄλλων πολιτισμῶν, ὅπως καί μετά

τῶν ἄλλων χριστιανῶν καί τῶν ἀνθρώ-

πων ἄλλων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων.

9. Παρά τάς ἀνωτέρω προκλήσεις,

διακηρύσσομεν τό Εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ

"ὅστις τοσοῦτον ἠγάπησε τόν κόσμον"

ὥστε "ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν". Τοιουτοτρό-

πως, οἱ Ὀρθόδοξοι παραμένομεν πλήρεις

ἐλπίδος. Παρά τάς δυσχερείας τολμῶμεν,

ἐν τούτοις, νά ἔχωμεν τήν ἐλπίδα ἡμῶν

εἰς τόν Θεόν Ὅστις ἐστί "ὁ ὤν καί ὁ ἦν καί

ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ" (Ἄποκ. α',

8).

Διό καί ἀναμιμνησκόμεθα ὅτι ὁ τε

λευταῖος λόγος-λόγος ἀγαλλιάσεως, ἀγά-

πης καί ζωῆς– ἀνήκει εἰς Αὐτόν. Ὧ πρέπει

πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις εἰς τούς

αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἐν Φαναρίῳ, τῇ 9ῃ Μαρτίου 2014

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

† Ὁ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος

† Ὁ Ἱεροσολύμων Θεόφιλος

† Ὁ Μόσχας Κύριλλος

† Ὁ Σερβίας Εἰρηναῖος

† Ὁ Ρουμανίας Δανιήλ

† Ὁ Βουλγαρίας Νεόφυτος

† Ὁ Γεωργίας Ἠλίας

† Ὁ Κύπρου Χρυσόστομος

† Ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος

† Ὁ Βαρσοβίας Σάββας

† Ὅ Τιράνων Ἀναστάσιος


Τό κοινό προσκύνημα τοῦ Πάπα Φραγκί-

σκου καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθο-

λομαίου στόν Πανίερο Ναό τῆς Ἀναστάσεως

καί στόν Πανάγιο Τάφο τοῦ Χριστοῦ ἀναμφι-

σβήτητα ἦταν μιά ἱστορική στιγμή στίς σχέσεις

τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς καί τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκ-

κλησίας. Ἄλλωστε πολλές φορές τά ἀνθρώπινα

προκαλοῦν κρίσεις ἀλλά καί ἐπουλώνουν πλη-

γές καί τραύματα, θεραπεύουν καί γεφυρώνουν

διαφορές, ἀνοίγουν νέους δρόμους διαλόγου καί

δημιουργοῦν ἐλπίδες καί προοπτικές γιά τό

μέλλον.

Ξεχωριστές στιγμές σέ αὐτή τήν ἱστορικῆς

σημασίας συνάντηση ἦταν, ὅταν κατά τήν

ἄφιξη τῶν δύο Προκαθημένων, μετά τῶν θερμό

ἐναγκαλισμό καί ἀσπασμό τῆς ἀγάπης πού

ἔδωσαν, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολο-

μαῖος ἔδωσε τό χέρι του νά στηριχθεῖ ὁ Πάπας

Φραγκίσκος γιά νά κατέβει τά σκαλοπάτια πού

ὁδηγοῦν στήν Ἁγία Αὐλή τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνα-

στάσεως.

Λίγο ἀργότερα ὁ Πάπας Φραγκίσκος αἰ-

φνιδίασε τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολο

μαῖο, πού μόλις εἶχε ὁλοκληρώσει τήν ὁμιλία

του, ὅταν τοῦ ἔποασε τό δεξί χέρι καί τό ἀσπά

σθηκε. Πολλοί ἀπό τούς παρισταμένους βλέπο-

ντας αὐτή τή σκηνή ἀνακάλεσαν στή μνήμη

τους τή μορφή τοῦ Πάπα Παύλου Στ' νά πέφτει

στά πόδια του καί νά ἀσπάζεται τά πόδια τοῦ

μακαριστοῦ Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελί-

τωνα Χατζῆ.Ὁ Πατριάρχης ἔσπευσε νά ἀγκα-

λιάσει καί ἀσπασθεῖ τόν Πάπα σταυρωτά,

ἐνῶ ἔκπληκτοι οἱ παριστάμενοι ἔσπευσαν σέ

χειροκροτήματα.

Ἰδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε, ὅταν οἱ

δύο Προκαθήμενοι, ἐμφανῶς συναισθηματι-

κά φορτισμένοι, εἰσῆλθαν στόν Πανάγιο Τά-

φο καί προσευχήθηκαν ἐπί τῆς μαρμάρινης

πλάκας πού καλύπτει τό κενό μνῆμα τοῦ Ἀ-

ναστάντος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Λίγο πρίν ὁλοκληρωθεῖ τό προσκύνημά

τους στόν Πανίερο Ναό τῆς Ἀναστάσεως

ἀνῆλθαν στόν φρικτό Γολγοθά, ὅπου προσευ-

χήθηκαν στό σημεῖο τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυ-

ρίου, ἐκεῖ ὅπου ἐσχισθη τοῦ καταπέτασμα τοῦ

Ναοῦ καί εἶναι ὁρατή μέχρι καί σήμερα ἡ

ρωγμή στόν βράχο τοῦ μαρτυρίου.

Ἡ πρώτη κατ' ἰδίαν συνάντηση στά Ἰε-

ροσόλυμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρ-

θολομαίου καί τοῦ Πάπα Φραγκίσκου ἔλαβε

χώρα στό κτίριο τῆς Νουντσιατούρας σέ ἀνά-

μνηση τῆς πρώτης ἱστορικῆς συνάντησης πού

εἶχαν πρίν 50 χρόνια οἱ προκάτοχοί τους, Πά-

πας Παῦλος Στ’ καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης

Ἀθηναγόρας.

Κατά τἠν συνάντηση των δύο Προκαθη-

μένων τῆς Α.Α. τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καί τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου

παρέστησαν ὁ Kαρδινάλιος Παρολίν, Γραμ-

ματέας τοῦ Κράτους τῆς πόλης τοῦ Βατικανοῦ,

ὁ Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ καί ὁ Ἀρχιεπίσκο-

πος Ἀμερικής Δημήτριος, οἱ Μητροπολίτες

Περγάμου Ἰωάννης καί Γαλλίας Ἐμμανουήλ.


Ἐπίσης ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα-

τριαρχείου παρέστησαν ὁ Ἀρχιμ. Βαρθολομαῖος

Σαμαράς, Ἀρχιγραμματέας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς

Συνόδου καί ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος Μάξιμος

Βγενόπουλος. Οἱ δύο Προκαθήμενοι Πάπας καί

Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀντάλλαξαν ἕναν

θερμό ἀδελφικό ἀσπασμό.

Ἡ Α. Αγιότης ὁ Πάπας Φραγκίσκος καί ἡ Α.Θ. Πα-

ναγιότης ὁ Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθο-

λομαῖος μετά τῆς συνοδείας αὐτῶν.

Ἐν συνεχείᾳ μετά τἠν ἐθιμοτυπική ἀνταλ-

λαγή συμβολικῶν δώρων ὑπέγραψαν κοινή διακή-

ρυξη, μέ τἠν ὁποία ἐπαναλαμβάνουν τήν βούλησή

τῶν δύο Ἐκκλησιῶν γιά τήν συνέχιση τοῦ

θεολογικοῦ διαλόγου.

Στίς 7 τό ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας μετέβη-

σαν στό Ναό τῆς Ἀναστάσεως ὁ Πάπας Φραγκί-

σκος συνοδευόμενος ἀπό τόν Φραγκισκανό Κου-

στωδό τῆς Ἁγίας Γῆς π. Pierbattista Pizzaball καί

τόν Πατριάρχη τῶν Ἀρμενίων Nourhan καί ὁ Οἰ-

κουμενικός Πατριάρχης Βaρθολομαῖος, συνοδευό-

μενος ἀπό τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεόφιλο

εἰσῆλθαν στήν Ἁγία Αὐλή τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνα-

στάσεως, ὅπου στό μέσον αὐτῆς, ἐνώπιον ἑκατο-

ντάδων ἐκπροσώπων τῶν διεθνῶν ΜΜΕ, οἱ δύο

Προκαθήμενοι ἀντάλλαξαν τόν ἀσπασμό τῆς ἀγά-

πης καί στή συνέχεια εἰσῆλθαν ἐντός του Ναοῦ

τῆς Ἀναστάσεως, ὅπου τους ὑποδέχθηκαν οἱ τρεῖς

ἡγούμενοι τοῦ Παναγίου Τάφου-Ἑλληνορθόδο-

ξος, Φραγκισκανός καί Ἀρμένιος.

Ἀκολούθως, ἐνῶ ὑπό τῆς Ἑλληνορθοδόξου

χορωδίας ἐψάλλετο τό «Εἰσελεύσομαι» ὁδηγήθη-

καν οἱ δύο Προκαθήμενοι στόν λίθο τῆς Ἀποκαθη-

λώσεως καί προσκύνησαν ταυτόχρονα.

Ἐξερχόμενοι δέ εὐλόγησαν τούς παρισταμέ-

νους. Ἀμέσως μετά κατευθύνθηκαν καί κάθησαν

στούς θρόνους πού εἶχαν τοποθετηθεῖ ἀντικρυστά

ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο ἐνῶ ὁ ἑλληνορθόδοξος χο-

ρός ἔψαλε: "Τόν Τάφον σου Σωτήρ". Μετά τῶν δύο

Προκαθημένων παρεκάθησαν ἐκπρόσωποι τοῦ

Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τῶν Φραγκισκανῶν

καί τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, τῆς ΡΚαθολικῆς Ἱε-

ραρχίας, ὁ Κόπτης Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ Σύριος Ἀρχι

επίσκοπος, ὁ Ἄρχιεπισκοπός τῆς Αἰθιοπίας, ὁ Ἀγ-

γλικανός καί ὁ Λουθηρανός Ἐπίσκοπος μαζί μέ

ἄλλους Ἐπισκόπους. Ἐπίσης περιμετρικά τῶν Θρό-

νων παρεκάθησαν οἱ Γενικοί Πρόξενοι στά Ἱερο-

σόλυμα, ἐκπρόσωποι τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί

τῶν Παλαιστινιακῶν Ἀρχῶν.

Ἐπακολούθησε ὁμιλία τοῦ Πατριάρχη Ἱερο-

σολύμων Θεόφιλου καί ἀμέσως ἔλαβε χώρα ἡ

ἀνάγνωση Εὐαγγελικῶν ἀποσπασμάτων ἐνῶ ἐν

συνεχεία ἔψαλε ἡ Ἑλληνορθόδοξη καί ἡ Λατινική

χορωδία.

Γιά τήν σημασία τῆς συνάντησης μίλησαν οἱ

κύριοι Βαρθολομαῖος καί Φραγκίσκος. Ὁ Ποντίφη-

κας πρίν τήν ὁμιλία του, ἔπιασε τό χέρι τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καί τό φίλησε. Ὁ κ.

Βαρθολομαῖος ἀνταπέδωσε μέ ἀσπασμό, ὅπως

κατά τήν προσέλευσή τους στόν ναό. Πατριάρχης

καί Πάπας εἶπαν τό "Πάτερ ἠμῶν" καί μετά

εἰσῆλθαν καί προσκύνησαν στόν Πανάγιο Τάφο.

Κατά τήν ἔξοδο εὐλόγησαν τούς παρισταμένους.

Πρίν τήν ἀναχώρησή τους ἀπό τόν ναό Πατριάρ-

χης καί Πάπας προσκύνησαν στόν φρικτό Γολγο-

θά.


ΟΜΙΛΙΑ

ΤΗΣ Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΠΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ

(25 Μαΐου 2014)

«Μή φοβεῖσθε ὑμεῖς∙ οἶδα γάρ ὅτι Ἰησοῦν τόν

ἐσταυρωμένον ζητεῖτε∙ οὐκ ἔστιν ὧδε∙ ἠγέρθη

γάρ καθώς εἶπε∙ δεῦτε ἴδετε τόν τόπον ὅπου

ἔκειτο ὁ Κύριος» (Ματθ. 28, 5-6)

Ἁγιώτατε καί προσφιλέστατε ἐν Χριστῷ

ἀδελφέ Πάπα Ρώμης κύριε Φραγκῖσκε,

Μακαριώτατε Πατριάρχα τῆς Ἁγίας Πόλεως

Ἱερουσαλήμ, λίαν ἀγαπητέ ἐν Κυρίῳ ἀδελφέ

καί συλλειτουργέ,

Σεβασμιώτατοι,

Ἐξοχώτατοι καί αἰδεσιμώτατοι ἐκπρόσωποι

τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί ὁμολογιῶν,

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Μετά δέους, συγκινήσεως καί εὐλαβείας

ἱστάμενοι πρό τοῦ τόπου «ὅπου ἔκειτο ὁ Κύρι-

ος», τοῦ ζωοδόχου Μηνύματος, ἐκ τοῦ ὁποίου

ἀνέτειλεν ἡ ζωή, δοξολογοῦμεν τόν πανοικτίρ-

μονα Θεόν, τόν καταξιώσαντα ἡμᾶς τούς

ἀναξίους δούλους Του τῆς ὑψίστης εὐλογίας,

ἵνα γινώμεθα προσκυνηταί τοῦ τόπου, ὅπου

ἐτελεσιουργήθη τό μυστήριον τῆς σωτηρίας τοῦ

κόσμου. «Ὡς φοβερός ὁ τόπος οὗτος! Οὐκ ἔστι

τοῦτο, ἀλλ ̓ ἤ οἶκος Θεοῦ, καί αὕτη ἡ πύλη τοῦ

οὐρανοῦ» (Γεν. 28,17).

Ἐλθόντες ὡς αἱ μυροφόροι γυναῖκες τῇ

μιᾷ τῶν σαββάτων «θεωρῆσαι τόν τά-

φον» (Ματθ. 28,1), ἀκούομεν καί ἡμεῖς, ὡς ἐκεῖ-

ναι, τήν ἀγγελικήν προτροπήν: «μή φοβεῖσθε».

Ἀποβάλετε ἀπό τῶν καρδιῶν ὑμῶν πάντα φό-

βον, μή δειλιᾶτε, μή ἀπελπίζεσθε. Ὁ Τάφος

οὗτος ἐκπέμπει μηνύματα θάρρους, ἐλπίδος

καί ζωῆς.

Πρῶτον καί μέγιστον μήνυμα ἐκ τοῦ

κενοῦ αὐτοῦ Μνημείου εἶναι ὅτι ὁ θάνατος, ὁ

«ἔσχατος αὐτός ἐχθρός» μας (πρβλ. Α’ Κορ. 15,

26), ἡ πηγή ὅλων τῶν φόβων καί τῶν παθῶν,

ἐνικήθη∙ δέν ἔχει πλέον τόν τελευταῖον λόγον

εἰς τήν ζωήν μας. Ἐνικήθη ἀπό τήν ἀγάπην,

ἀπό Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος ἐδέχθη ἑκουσίως νά τόν

ὑποστῇ χάριν τῶν ἄλλων. Κάθε θάνατος χάριν

τῆς ἀγάπης, χάριν τοῦ ἄλλου, μεταβάλλεται εἰς

ζωήν, ζωήν αἰώνιον, ζωήν ἀληθινήν. «Χριστός

ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας,

καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Μή φοβεῖσθε, λοιπόν, τόν θάνατον, ἀλλ ̓οὔτε

καί τό κακόν ὁποιανδήποτε μορφήν καί ἄν

ἔχῃ τοῦτο εἰς τήν ζωήν μας.

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ συνεκέντρωσεν

ἐπάνω Του ὅλα τά βέλη τοῦ κακοῦ: τό μῖσος,

τήν βίαν, τήν ἀδικίαν, τόν πόνον, τήν ταπεί-

νωσιν–ὅλα ὅσα ὑφίστανται οἱ πτωχοί, οἱ ἀδύ-

ναμοι, οἱ καταπιεζόμενοι, οἱ ἀδικούμενοι , οἱ

περιθωριοποιούμενοι καί ταπεινούμενοι εἰς

τόν κόσμον.

Ἀλλά, βεβαιωθεῖτε ὅλοι οἱ ἐσταυρωμέ-

νοι τῆς ζωῆς αὐτῆς, ὅτι, ὅπως συνέβη εἰς τήν

περίπτωσιν τοῦ Χριστοῦ, τόν Σταυρόν ἀκο-

λουθεῖ ἡ Ἀνάστασις∙ ὅτι τό μῖσος, ἡ βία καί ἡ

ἀδικία δέν ἔχουν μέλλον∙ ὅτι τό μέλλον ἀνή-

κει εἰς τήν δικαιοσύνην, τήν ἀγάπην καί τήν

ζωήν. Καί ἐργασθεῖτε πρός τοῦτο δι ̓ὅλων τῶν

δυνάμεών σας ἐν ἀγάπῃ, πίστει καί ὑπομο-

νῇ. Ἀλλ ̓ἐκπέμπει καί ἄλλο μήνυμα ὁ πάνσε-

πτος οὗτος Τάφος, πρό τοῦ ὁποίου ἱστάμεθα

τήν στιγμήν αὐτήν. Εἶναι ὅτι ἡ ἱστορία δέν

προγραμματίζεται∙ ὅτι τόν τελευταῖον λόγον

εἰς αὐτήν δέν τόν ἔχει ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ ̓ ὁ

Θεός.

Μάτην ἐφύλαξε τόν Τάφον τοῦτον ἡ

κουστωδία τῆς κοσμικῆς ἰσχύος. Μάτην ἐτο-

ποθέτησε λίθον μέγαν σφόδρα ἐπί τήν θύραν

τοῦ Μνημείου, ὥστε νά μή δύναται οὐδείς νά

τόν μετακυλίσῃ. Μάταιοι εἶναι οἱ μακρυχρόνι-

οι σχεδιασμοί τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς–ὅλα ὑπό-

κεινται ἐν τέλει εἰς τήν κρίσιν καί τό θέλημα

τοῦ Θεοῦ. Κάθε προσπάθεια τοῦ συγχρόνου

ἀνθρώπου νά διαμορφώσῃ μόνος του τό μέλ-

λον του ἐρήμην τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ ματαιοπο-

νίαν.

Τέλος, ὁ πανίερος οὗτος Τάφος, μᾶς κα-

λεῖ νά ἀποβάλωμεν ἕνα ἀκόμη φόβον, τόν

πλέον ἴσως διαδεδομένον εἰς τόν σύγχρονον

κόσμον μας: τόν φόβον τοῦ ἄλλου, τοῦ διαφο-

ρετικοῦ, τοῦ ἀλλοπίστου, τοῦ ἀλλοθρήσκου,

τοῦ ἑτεροδόξου. Αἱ φυλετικαί καί κάθε εἴδους

διακρίσεις ἐπικρατοῦν ἀκόμη εἰς πολλάς συγ-

χρόνους κοινωνίας μας καί, τό χειρότερον

ὅλων, διαπερνοῦν πολλάκις καί αὐτόν τόν

θρησκευτικόν βίον τῶν ἀνθρώπων. Ὁ θρη-

σκευτικός φανατισμός ἀπειλεῖ ἤδη τήν εἰρή-


νην εἰς πολλάς περιοχάς τῆς γῆς, ὅπου καί

αὐτό τοῦτο τό δῶρον τῆς ζωῆς θυσιάζεται

εἰς τόν βωμόν τῆς μισαλλοδοξίας.

Ἐνώπιον τῆς καταστάσεως αὐτῆς τό

μήνυμα τοῦ ζωοδόχου Τάφου εἶναι ἐπεῖ-

γον καί σαφές: ἀγαπήσατε τόν ἄλλον, τόν

διαφορετικόν, τόν ἀλλόπιστον, τόν ἑτερό-

δοξον ὡς ἀδελφόν. Τό μῖσος ὁδηγεῖ εἰς τόν

θάνατον, ἡ ἀγάπη «ἔξω βάλλει τόν φό-

βον» (Α’ Ἰω. 4, 18) καί ὁδηγεῖ εἰς τήν ζωήν.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Πρό πεντήκοντα ἐτῶν δύο μεγάλοι

ἐκκλησιαστικοί ἡγέται, οἱ ἀοίδιμοι Πάπας

Παῦλος Ϟ΄ καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης

Ἀθηναγόρας ἔξω ἔβαλον τόν φόβον, τόν

φόβον ὁ ὁποῖος ἐπί μίαν χιλιετίαν ἐκράτει

μακράν ἀπ ̓ ἀλλήλων, καί ἐνίοτε ἐναντίον

ἀλλήλων, τάς δύο ἀρχαίας Ἐκκλησίας, τῆς

Δύσεως καί τῆς Ἀνατολῆς, καί ἐπί τοῦ

ἱεροῦ τούτου χώρου ἱστάμενοι ἀντήλλα-

ξαν τόν φόβον μέ τήν ἀγάπην.

Καί ἰδού ἡμεῖς, οἱ διάδοχοι αὐτῶν,

τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν πορευόμενοι, τιμῶντες

τήν ἡρωϊκήν αὐτῶν πρωτοβουλίαν, ἀνταλ-

λάξαντες τόν ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης, συ-

νεχίζομεν τήν ὁδόν πρός πλήρη μετ ̓ἀλλή-

λων κοινωνίαν ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ (Ἐφ.

4,15) «ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ» (Ἰω. 17: 21)

ὅτι οὐδείς ἄλλος δρόμος ὁδηγεῖ εἰς τήν ζω-

ήν πλήν ἐκείνου τῆς ἀγάπης, τῆς καταλ-

λαγῆς, τῆς εἰρήνης ἐν ἀληθείᾳ καί τῆς πι-

στότητος εἰς τήν Ἀλήθειαν. Αὐτόν τόν

δρόμον καλοῦνται ὅλοι οἱ χριστιανοί νά

ἀκολουθήσουν εἰς τάς μεταξύ των σχέσεις εἰς οἱ-

ανδήποτε ἐκκλησίαν ἤ ὁμολογίαν καί ἄν ἀνήκουν,

διδόντες τό παράδειγμα πρός τόν λοιπόν κόσμον.

Ὁ δρόμος αὐτός εἶναι ἴσως μακρύς καί δύσκο-

λος, καί εἰς ὡρισμένους φαίνεται ἐνίοτε ἀδιέξοδος.

Ἀλλ ̓ εἶναι ὁ μόνος δρόμος πού ὁδηγεῖ εἰς τήν ἐκ-

πλήρωσιν τῆς βουλῆς τοῦ Κυρίου «ἵνα πάντες ἕν

ὦσιν» (Ἰωάν.17:21). Μιᾶς βουλῆς, ἡ ὁποία τόν δρό-

μον τοῦτον ἤνοιξε καί διήνυσεν ὁ ἀρχηγός τῆς πί-

στεώς μας Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ σταυρωθείς

καί ἀναστάς ἐπί τοῦ ἱεροῦ τούτου χώρου. Αὐτῷ ἡ

δόξα καί τό κράτος, σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ

Πνεύματι, εἰς τους αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

«Ἀγαπητοί, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ

τοῦ Θεοῦ ἐστί» (Α’ Ἰω. 4, 7 ).


Ὡς οἱ ἀείμνηστοι προκάτοχοι ἡμῶν Πά-

πας Παῦλος ΣΤ’ καί Οἰκουμενικός Πατρι-

άρχης Ἀθηναγόρας, οἱ ὁποῖοι συνηντήθη-

σαν εἰς Ἱεροσόλυμα πρό πεντήκοντα ἐτῶν,

οὕτω καί ἡμεῖς, Πάπας Φραγκίσκος καί Οἰ-

κουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἀ-

πεφασίσαμεν νά συναντηθῶμέν εἰς τήν Ἁ-

γίαν Γῆν, «ὅπου ὁ κοινός ἡμῶν Λυτρωτής,

Χριστός ὁ Κύριος ἡμῶν, ἔζησεν, ἔδιδαξεν,

ἀπέθανεν, ἀνέστη καί ἀνελήφθη εἰς τούς

οὐρανούς, ὅθεν ἀπέστειλε τό Ἅγιον Πνεῦμα

ἐπί τῆς πρώτης Ἐκκλησίας».

Ἡ συνάντησις ἡμῶν, μία εἰσέτι συνά-

ντησις τῶν Ἐπισκόπων τῶν Ἐκκλησιῶν Ρώ-

μης καί Κωνσταντινουπόλεως, ἱδρυθεισῶν

ὑπό τῶν δύο αὐταδέλφων Ἀποστόλων Πέ-

τρου καί Ἀνδρέου, εἶναι πηγή πνευμα- τικῆς

χαρᾶς δι’ ἡμᾶς. Παρέχει μίαν εὐκαιρίαν ὑπό

τῆς Θείας Προνοίας νά σκεφθῶμεν ἐπί τῆς

βαθύτητος καί αὐθεντικότητος τῶν ὑφιστα-

μένων δεσμῶν, καρποῦ μιᾶς πλήρους χάρι-

τος πορείας, εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ὡδήγησεν

ὁ Κύριος ἀπό τῆς εὐλογημένης ἐκείνης

ἡμέρας πρό πεντήκοντα ἐτῶν.

Ἡ ἀδελφική ἡμῶν συνάντησις σήμε-

ρον εἶναι ἕν νέον καί ἀναγκαῖον βῆμα εἰς

τήν πορείαν πρός τήν ἑνότητα, πρός τήν

ὁποίαν μόνον τό Ἅγιον Πνεῦμα δύναται

νά μᾶς ὁδηγήση, ἐκείνην τῆς κοινωνίας ἐν

νομίμῳ ποικιλίᾳ. Ἀναλογιζόμεθα μετά

βαθείας εὐγνωμοσύνης τά βήματα, τά

ὁποῖα ὁ Κύριος μᾶς ἐνίσχυσεν ἤδη νά

πραγματοποιήσωμεν. Ὁ ἐναγκαλισμός ὁ

ὁποῖος ἀντηλλάγη μεταξύ τοῦ Πάπα

Παύλου ΣΤ’ καί τοῦ Πατριάρχου Ἀθηνα-

γόρου ἐδῶ εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, μετά ἀπό

αἰώνας σιωπῆς, ἤνοιξε τόν δρόμον διά μί-

αν ἱστορικήν χειρονομίαν, τήν ἐξάλειψιν

ἀπό τήν μνήμην καί ἀπό τοῦ μέσου τῆς

Ἐκκλησίας τῶν πράξεων τῶν ἀμοιβαίων

ἀναθεμάτων τοῦ 1054. Τοῦτο ἀκολούθη-

σεν ἡ ἀνταλλαγή ἐπισκέψεων μεταξύ τῶν

ἀντιστοίχων Ἑδρῶν Ρώμης καί Κωνστα-

ντινουπόλεως, ἡ ἀλληλογραφία καί, ἀρ-

γότερον, ἡ ἀπόφασις, ἡ ὁποία ἀνηγγέλ-

θη ὑπό τῶν ἀοιδίμων Πάπα Ἰωάννου

Παύλου Β’ καί Πατριάρχου Δημητρίου, ὅ-

πως ἀρχίση θεολογικός διάλογος ἀληθεί-

ας μεταξύ Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθο-

δόξων. Κατά τά ἔτη ταῦτα, ὁ Θεός, ἡ πηγή

τῆς εἰρήνης καί ἀγάπης, μᾶς ἔδιδαξε νά

σεβώμεθα ἀλλήλους ὡς μέλη τῆς χριστια-

νικῆς οἰκογενείας, ὑπό τόν ἕνα Κύριον καί

Σωτῆρα Ἰησοῦν Χριστόν καί νά ἀγαπῶ-

μεν ἀλλήλους, ὥστε νά δυνηθῶμεν νά

ὁμολογήσωμεν τήν πίστιν μας εἰς τό ἴδιον

Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, ὅπως παρελή-

φθη ὑπό τῶν Ἀποστόλων καί ἐξεφράσθη

καί μετεδόθη εἰς ἡμᾶς ὑπό τῶν Οἰκουμε-

νικῶν Συνόδων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλη-

σίας. Ἐνῶ γνωρίζομεν πλήρως ὅτι δέν ἔχομεν

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ

ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

φθάσει εἰς τόν σκοπόν τῆς πλήρους κοινωνίας,

ἐπιβεβαιοῦμεν σήμερον τήν δέσμευσίν μας νά

συνεχίσωμεν βαδίζοντες ἀπό κοινοῦ πρός τήν

ἑνότητα, διά τήν ὁποίαν προσηυχήθη ὁ Κύριος

πρός τόν Πατέρα «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν» (Ἰωαν.

17,21).

Ἐν πλήρει συνειδήσει, ὅτι ἡ ἑνότης ἐκδη-

λοῦται ἐν τῇ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τῇ ἀγάπη τοῦ

πλησίον, προσβλέπομεν ἐν ἐντόνῳ προσδοκίᾳ

εἰς τήν ἡμέραν, κατά τήν ὁποίαν θά μετάσχω-

μεν, τελικῶς, ἀπό κοινοῦ εἰς τό εὐχαριστιακόν

δεῖπνον. Ὡς χριστιανοί, καλούμεθα νά ἑτοιμα-

σθῶμεν νά λάβωμεν τό δῶρον τοῦτο τῆς Εὐχαρι-

στιακῆς κοινωνίας, συμφώνως πρός τήν διδα-

σκαλίαν τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου τοῦ Λουγδούνου,

διά τῆς ὁμολογίας τῆς μιᾶς πίστεως, ἐμμένοντες

ἐν τῇ προσευχῇ, τῇ ἐσωτερικῇ μετανοίᾳ, ἀνα-

καινώσει τῆς ζωῆς καί τῷ ἀδελφικῷ διαλόγῳ.

Διά τῆς κατορθώσεως τοῦ ἐλπιζομένου τούτου

στόχου, θά φανερώσωμεν εἰς τόν κόσμον τήν

ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, διά τῆς ὁποίας ἀναγνωριζό-

μεθα ὡς ἀληθινοί μαθηταί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

(πρβλ. Ἰωαν. 13, 35).

Πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ὁ θεολογικός διά–

λογος, τόν ὁποῖον ἔχει ἀναλάβει ἡ Μικτή Διε-

θνής Ἐπιτροπή, προσφέρει θεμελιώδη συμβο-

λήν εἰς τήν προσπάθειαν διά πλήρη κοινωνίαν

μεταξύ Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθοδόξων. Κα-

τά τήν διάρκειαν τῶν χρόνων, οἱ ὁποῖοι ἡκολού-

θησαν, ἐπί τῶν Παπῶν Ἰωάννου Παύλου Β' καί

Βενεδίκτου ΙΣΤ', καί Πατριάρχου Δημητρίου, ἡ

πρόοδος τῶν θεολογικῶν συναντήσεων ὑπῆρξεν

οὐσιαστική. Σήμερον ἐκφράζομεν τήν ἐγκάρδι-

ον ἐκτίμησιν διά τά μέχρι τώρα ἐπιτευχθέντα,

καθώς καί διά τάς τρεχούσας προσπαθείας.

Ταῦτα οὐδόλως ἀποτελοῦν ἁπλήν θεωρη-

τικήν ἄσκησιν, ἄλλ ἄσκησιν ἐν τῇ ἀληθείᾳ καί

τῇ ἀγάπη, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ διαρκῶς βαθυτέραν

γνῶσιν τῶν παραδόσεων ἑνός ἑκάστου, διά νά

κατανοήσωμεν αὐτάς καί νά μάθωμεν ἐξ αὐ-

τῶν. Οὕτω, βεβαιοῦμεν διά μίαν εἰσέτι φοράν

ὅτι ὁ θεολογικός διάλογος δέν ἐπιζητεῖ ἕνα ἐλά-

χιστον κοινόν παρανομαστήν, ἐπί τοῦ ὁποίου νά

ἐιτευχθῇ συμβιβασμός, ἀλλά πρόκειται μᾶλ-

λον περί τῆς ἐμβαθύνσεως εἰς τήν κατανόησιν

συνόλου τῆς ἀληθείας, τήν ὁποίαν ὁ Χριστός

παρέδωκεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του, μιᾶς ἀλη-

θείας, τήν ὁποίαν οὐδέποτε παύομεν νά κατα-

νοῶμεν καλλίτερον καθώς ἀκολουθοῦμεν

τάς ὁδηγίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οὕτω,

βεβαιοῦμεν ἀπό κοινοῦ ὅτι ἡ πιστότης μας εἰς

τόν Κύριον ἀπαιτεῖ ἀδελφικήν συνάντησιν

καί ἀληθῆ διάλογον. Μία τοιαύτη ἀναζήτησις

δέν μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἀλήθειαν∙

μᾶλλον, διά τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν δωρεῶν, διά

τῆς καθοδηγήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θά

μᾶς ὁδηγήση εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν (πρβλ.

Ἰω. 16, 13).

Παρά ταῦτα, καθώς πορευόμεθα πρός

τήν πλήρη κοινωνίαν ἔχομεν ἤδη τό καθῆ-

κον νά προσφέρωμεν κοινήν μαρτυρίαν τῆς

ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους τούς ἄνθρω-

πους συνεργαζόμενοι εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς

ἀνθρωπότητος, ἰδιαιτέρως διά τῆς ὑπερα-

σπίσεως τῆς ἀξιοπρεπείας τοῦ ἀνθρωπίνου

προσώπου εἰς ὅλα τά στάδια τῆς ζωῆς καί τῆς

ἁγιότητος τῆς οἰκογενείας τεθεμελιωμένης

ἐπί τοῦ γάμου, τῆς προωθήσεως τῆς εἰρήνης

καί τοῦ κοινοῦ καλοῦ, καί διά τῆς ἀνταποκρί-

σεως εἰς τήν ὀδύνην, ἡ ὁποία ἐξακολουθεῖ νά

πλήττη τόν κόσμον μας.

Ἀναγνωρίζομεν ὅτι ἡ πείνα, ἡ πτωχεία,

ἡ ἀμάθεια, ἡ ἄνισος διανομή τῶν ἀγαθῶν

πρέπει συνεχῶς νά ἀντιμετωπίζωνται. Ἀπο-

τελεῖ καθῆκον μας νά ἐπιζητῶμεν τήν οἰκο-

δόμησιν ἀπό κοινοῦ μιᾶς δικαίας καί ἀνθρω-

πίνης κοινωνίας, εἰς τήν ὁποίαν κανείς δέν θά

αἰσθάνεται ἀποκλεισμένος καί περιθωριοποι-

ημένος.

Εἶναι βαθεῖα πεποίθησίς μας ὅτι τό μέλ-

λον τῆς ἀνθρωπίνης οἰκογενείας ἐξαρτᾶται

ἐπίσης ἀπό τό πῶς προστατεύομεν -μετά συ-

νέσεως καί συμπαθείας καί μετά δικαιοσύνης

- τό δῶρον τῆς κτίσεως, τό ὁποῖον ὁ Δημιουρ-

γός μᾶς ἐνεπιστεύθη. Οὕτως, ἀναγνωρίζο-

μεν ἐν μετανοίᾳ τήν ἐσφαλμένην κακομετα-

χείρισιν τοῦ πλανήτου μας, ἡ ὁποία ἰσοδυνα-

μεῖ πρός ἁμαρτίαν εἰς τά ὄμματα τοῦ Θεοῦ.

Βεβαιοῦμεν τήν εὐθύνην μας καί τήν ὑποχρέ-

ωσίν μας νά ἀναπτύξωμεν αἴσθημα ταπεινό-

τητος καί ἐγκρατείας, ὥστε ὅλοι νά δύνανται

νά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά σέβωνται

τήν δημιουργίαν καί νά τήν προστατεύουν μέ

φροντίδα. Ἀπό κοινοῦ ὑποσχόμεθα τήν δέ-

σμευσίν μας νά καλλιεργήσωμεν τήν συνεί-

δησιν τῆς φροντίδος διά τήν δημιουργίαν καί


τήν μέριμναν διά τήν προστασίαν της, ἐν ὄψει

τῆς ἀρνήσεως καί τῆς ἀγνοίας ἀπευθυνόμεθα

πρός πάντα ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως νά

σκεφθῆ τρόπους διαβιώσεως ὀλιγώτερον σπα-

τάλους καί περισσότερον λιτούς, ἐπιδεικνύον-

τες μικροτέραν πλεονεξίαν καί περισσοτέραν

γενναιοδωρίαν διά τήν προστασίαν τοῦ κόσμου

τοῦ Θεοῦ καί πρός ὄφελος τοῦ λαοῦ Του.

Ὑπάρχει ἐπίσης ἐπείγουσα ἀνάγκη δι’

ἀποτελεσματικήν καί δεσμευτικήν συνεργασί-

αν τῶν χριστιανῶν πρός τόν σκοπόν τῆς ἐξα-

σφαλίσεως παντοῦ τοῦ δικαιώματος τῆς δημο-

σίας ἐκφράσεως τῆς πίστεως καί τῆς δικαίας

μεταχειρίσεως κατά τήν προώθησιν ἐκείνου, τό

ὁποῖον ὁ Χριστιανισμός ἐξακολουθεῖ νά προ-

σφέρη εἰς τήν σύγχρονον κοινωνίαν καί τόν πο-

λιτισμόν. Ἐπ' αὐτοῦ, καλοῦμεν ὅλους τούς χρι-

στιανούς νά προωθήσουν αὐθεντικόν διάλογον

μετά τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Ἰσλαμισμοῦ καί ἄλ-

λων θρησκευτικῶν παραδόσεων. Ἀδιαφορία καί

ἄγνοια δύνανται νά ὁδηγήσουν μόνον εἰς ἔλλει-

ψιν ἐμπιστοσύνης καί δυστυχῶς ἀκόμη καί εἰς

σύγκρουσιν.

Ἀπό τήν ἁγίαν ταύτην πόλιν τῆς Ἱερουσα-

λήμ ἐκφράζομεν τήν κοινήν μας βαθεῖαν ἀνη-

συχίαν διά τήν κατάστασιν τῶν χριστιανῶν τῆς

Μέσης Ἀνατολῆς καί τό δικαίωμά των νά παρα-

μένουν πλήρεις πολῖται τῶν χωρῶν καταγω-

γῆς των. Ἐν ἐμπιστοσύνῃ στρεφόμεθα πρός τόν

παντοδύναμον καί φιλεύσπλαχνον Θεόν προ-

σευχόμενοι διά τήν εἰρήνην εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν

καί τήν Μέσην Ἀνατολήν ἐν γένει. Ἰδιαιτέρως

προσευχόμεθα διά τάς Ἐκκλησίας εἰς τήν Αἴγυ-

πτον, τήν Συρίαν καί τό Ἰράκ, αἱ ὁποῖαι ὑπέφε-

ραν περισσότερον σοβαρῶς ἐξ αἰτίας τῶν προ-

σφάτων γεγονότων. Ἐνθαρύνομεν ὅλας τάς

πλευρᾶς ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῶν πεποιθή-

σεων νά συνεχίσουν ἐργαζόμενοι διά τήν κα-

ταλλαγήν καί τήν δικαίαν ἀναγνώρισιν τῶν

δικαιωμάτων τῶν λαῶν. Εἴμεθα πεπεισμένοι

ὅτι δέν εἶναι τά ὅπλα, ἀλλά ὁ διάλογος, ἡ συγ-

χώρησις καί ἡ καταλλαγή, τά μόνα δυνατά μέ-

σα διά τήν ἐπίτευξιν τῆς εἰρήνης.

Εἰς μίαν ἱστορικήν συγκυρίαν χαρακτηρι-

ζομένην ἀπό βίαν, ἀδιαφορίαν καί ἐγωϊσμόν,

πολλοί ἄνδρες καί γυναῖκες σήμερον αἰσθάνον-

ται ὅτι ἔχουν χάσει τόν προσανατολισμόν των.


Ἀκριβῶς διά τῆς κοινῆς μαρτυρίας μας πρός

τήν καλήν ἀγγελίαν τοῦ Εὐαγγελίου θά ἡδυ-

νάμεθα νά βοηθήσωμεν τούς ἀνθρώπους τῆς

ἐποχῆς μας νά ἀνακαλυψουν τόν δρόμον, ὁ

ὁποῖος ὁδηγεῖ εἰς τήν ἀλήθειαν, τήν δικαιοσύ-

νην καί τήν εἰρήνην ἡνωμένοι εἰς τάς προθέ-

σεις μας καί ἀναμιμνησκόμενοι τό παράδειγμα

πρό πεντήκοντα ἐτῶν ἐδῶ εἰς τήν Ἱερουσαλήμ

τοῦ Πάπα Παύλου καί τοῦ Πατριάρχου Ἀθηνα-

γόρου, καλοῦμεν ὅλους τούς χριστιανούς, κα-

θώς καί πιστούς κάθε θρησκευτικῆς παραδόσε-

ως καί ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσε-

ως, νά ἀναγνωρίσουν τό ἐπεῖγον τῆς ὥρας ταύ-

της, τό ὁποῖον μᾶς ὑποχρεώνει νά ἐπιζητήσω-

μεν τήν καταλλαγήν καί ἑνότητα τῆς ἀνθρώ-

πινης οἰκογενείας, μέ πλήρη σεβασμόν πρός

τάς νομίμους διαφοράς, διά τό καλόν ὅλης τῆς

ἀνθρωπότητος καί τῶν γενεῶν τοῦ μέλλοντος.

Ἀναλαμβάνοντες τό κοινόν προσκύνημα

εἰς τόν τόπον ὅπου ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χρι-

στός ἐσταυρώθη, ἐτάφη καί ἀνέστη, πάλιν,

ταπεινῶς παραθέτομεν εἰς τήν μεσιτείαν τῆς

Παναγίας καί Ἀειπάρθενου Μαρίας τά μελλο-

ντικά ἡμῶν βήματα εἰς τήν ὁδόν πρός τήν πλη-

ρότητα τῆς κοινωνίας, ἐμπιστευόμενοι ὁλόκλη-

ρον τήν ἀνθρωπίνην οἰκογένειαν εἰς τήν ἄπει-

ρον ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.

«Εὐλογῆσαι ὑμᾶς Κύριος καί φυλάξαι

ὑμᾶς∙ ἐπιφάναι Κύριος τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ

ὑμᾶς καί ἐλεῆσαι ὑμᾶς καί δώῃ ἡμῖν εἰρήνην

(Ἀριθμ. 6, 25-26)».

Ὁ Πάπας Ρώμης Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης

Φραγκίσκο ς ΌΚΠόλεως Βαρθολομαῖος


ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ

ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

Στό πλαίσιο τῆς συνάντησης τῶν Προκα-

θημένων τῆς Ὀρθόδοξης καί Ρωμαιοκαθολικῆς

Ἐκκλησίας ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης πραγ-

ματοποίησε συνάντηση μέ τόν Πρωθυπουργό

τοῦ Ἰσραήλ στά Ἱεροσόλυμα τήν 27 Μαΐου 2014,

Σιμόν Πέρεζ.

Τόν Πατριάρχη ὑποδέχθηκε στήν εἴσοδο

τοῦ Προεδρικοῦ Μεγάρου ὁ Πρόεδρος καί στή

συνέχεια τόν ξενάγησε μαζί μέ τήν συνοδεία

του στούς ἐντυπωσιακούς κήπους τοῦ Προεδρι-

κοῦ Μεγάρου.

Ἀκολούθως οἱ δυό ἄνδρες εἶχαν κατ' ἰδίαν

συνάντηση ἡ ὁποία διήρκεσε περισσότερο ἀπό

μισή ὥρα. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθο-

λομαῖος κατά τίς συνομιλίες του μέ τόν Πρόεδρο

Σιμόν Πέρεζ ἐξέφρασε τόν προβληματισμό του

γιά τίς σοβαρότατες συνέπειες τῆς κρίσης πού

διαχέεται στή Μέση Ἀνατολή καθώς καί γιά τή

μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν χριστιανῶν στήν περι-

οχή. Ταυτόχρονα, ἀναφέρθηκε τήν ἔντονη ἀνη-

συχία του γιά τίς δυσκολίες καί τίς δυσχέρειες

πού ἀντιμετωπίζουν οἱ χριστιανικοί πληθυσμοί

ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἱστορικῆς του ἕδρας.

Ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἐξέφρασε μεγάλη

ἱκανοποίηση γιά τήν ἀποδοχή τῆς πρόσκλησης

τοῦ Πάπα ἀπό τούς κ. κ. Πέρες καί Ἀμπάς καί

εὐχήθηκε νά ὑπάρξουν θετικά ἀποτελέσματα

ἀπό αὐτήν τή συνάντηση.

«Θά εἴμαστε μαζί σας, μέ τήν προσευχή μας»

τόνισε.

Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συνατή-

θηκε καί μέ τόν Πρόεδρο τῆς Παλαιστινια-

κῆς Ἀρχῆς κ. Μαχμούτ Ἀμπάς καί τόν ἐνη-

μέρωσε γιά τήν Κοινή Διακήρυξή του μέ τόν

Πάπα Φραγκίσκο. Ἰδιαίτερως ἀναφέρθη κε

στίς ἀπό μέρους τούς προσπάθειες γιά τήν

ἐξάλειψη τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, τήν

καταπολέμηση τῶν φυλετικῶν διακρίσεων,

τόν σεβασμό τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας καί

προσωπικότητας καί τήν προστασία τοῦ περι-

βάλλοντος. Ἐπίσης, ἀναφέρθηκε στίς πρωτο-

βουλίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά

συνεννόηση μέ τό Ἰσλάμ καί τόν Ἰουδαϊσμό

καί τόνισε ὅτι στόν διεξαγόμενο διάλογο με-

ταξύ αὐτῶν τῶν θρησκειῶν δέν συζητοῦνται

μόνο θεολογικά ζητήματα, ἀλλά καί θέματα

πού ἀπασχολοῦν τίς σημερινές κοινωνίες.

Ὁ Μαχμούτ Ἀμπάς, ὑποδεχόμενος στό

γραφεῖο του στή Ραμάλα τόν Οἰκουμενικό

Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τοῦ ἀνακοίνωσε τήν

ἀνταπόκρισή του στήν πρόσκληση τοῦ Πάπα

Φραγκίσκου νά μεταβεῖ στό Βατικανό ὅπου

θά συμπροσευχηθοῦν οἱ Προκαθήμενοι τῶν

δύο Ἐκκλησιῶν γιά τήν ἐπίλυση τοῦ Με-

σανατολικοῦ προβλήματος καί τήν ἐπίτευξη

μόνιμης εἰρήνης. Ὁ Παλαιστίνιος ἡγέτης χα-

ρακτήρισε τιμητική τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πα-

τριάρχη στήν Παλαιστινιακή Ἀρχή καί δήλω-

σε ὅτι αἰσθάνεται ὑπερήφανος. Ἀναφερόμε-

νος δέ στή σημασία τῆς συνάντησης τοῦ κ.

Βαρθολομαίου μέ τόν Πάπα Φραγκίσκο στά

Ἱεροσόλυμα τόνισε ὅτι ἐπιδοκιμάζει τό ἔργο

πού ἐπιτελοῦν γιά τήν ἐπίλυση διαφόρων διε-

νέξεων.

Ἡ μετά τά Ἰεροσόλυμα

συνάντηση Πάπα καί Οἰκουμενικοῦ

Πατριάρχη στή Ρώμη

Κατά τή διάρκεια τῆς συνάντησης τῶν

δύο Προκαθημένων Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς

Ἐκκλησίας στά Ἱεροσόλυμα ὁ Πάπας Φραγκί-

σκος ἀπηύθυνε πρόσκληση στόν Οἰκουμενικό

Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, νά παραστεῖ στήν

προσευχή γιά τήν εἰρήνη στήν Ἁγία γῆ, ἡ ὁποία

πραγματοποιήθηκε τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς

στό Βατικανό,.

Ὁ Πάπας Φραγκίσκος προσκάλεσε ἀρχι-

κά τους Προέδρους τοῦ Ἰσραήλ Σιμόν Πέρεζ καί

τῆς Παλαιστίνης Μαχμούτ Ἀμπάς νά μεταβοῦν

στό Βατικανό καί νά προσευχηθοῦν μαζί γιά

τήν εἰρήνη στήν περιοχή. Πρόσκληση πού καί

οἱ δύο ἡγέτες ἀποδέχθηκαν ἀμέσως. ἡ συνά-

ντηση καί προσευχή πραγματοποιήθηκε τήν

Κυριακή, 8 Ἰουνίου.

Ἔτσι, ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν οἱ δύο Προ-

καθήμενοι Πάπας καί Οἰκουμενικός Πατριάρ-

χης ἔστειλαν καί πάλι ἀπό κοινοῦ μήνυμα

προσήλωσης στό δρόμο τοῦ διαλόγου γιά τήν

ἑνότητα ἀλλά καί γιά τήν ἐπικράτηση τῆς

εἰρήνης στήν εὔφλεκτη περιοχή τῆς Μέσης

Ἀνατολῆς, ὅπου τίς συνέπειες τῶν συγκρού-

σεων βιώνουν ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀθῶοι

ἄνθρωποι, ἀνάμεσά τους Χριστιανοί Ρωμαιο-

καθολικοί καί Ὀρθόδο- ξοι πιστοί.

Tό πρωί τῆς Κυριακῆς ὁ Οἰκουμενικός

Πατριάρχης χοροστάτησε στή Θεία Λειτουργί-

α στόν ἀρχαῖο καί ἱστορικό Ναό τῶν Ἁγίων

Θεοδώρων πού παραχώρησε πρίν μιά δεκαετί-

α τό Βατικανό στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἰταλίας

καί Μελίτης. Κατά μιά ρωμαϊκή παράδοση ὁ

Ναός εἶναι κτισμένος πάνω στό σπήλαιο ὅπου

μιά Λύκαινα θήλασε τῶν Ρωμύλο καί τόν Ρέ-

μο.

Λίγο πρίν τήν συνάντηση καί τήν προ-

σευχή γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης στή

Μέση Ἀνατολή, ὅπου θά παρασταντο οἱ Πρόε-

δροι τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης, ὁ Πά-

πας Φραγκίσκος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρ-

χης Βαρθολομαῖος εἶχαν τήν εὐκαιρία νά συ-

ζητήσουν γιά μιά ἀκόμα φορά γιά θέματα

ἀμοιβαίου ἐνδιαφέροντος.


Β΄Διεθνές συνέδριο γιά τόν Διάλογο Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθοδόξων

50 χρόνια μετά τήν συνάντηση Παύλου τοῦ Στ΄ καί Ἀθηναγόρα

Μέ ἀφορμή τίς δύο ἱστορικές συναντή-

σεις, γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀνθρωπότητα,

τῶν Προκαθημένων τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Πρε-

σβυτέρας Ρώμης και Νέας Ρώμης, ἤτοι: α) τήν

πρό πενήντα ἐτῶν συνάντηση τῶν ἀοιδίμων

Πατριάρχου Ἀθηναγόρα και Πάπα Παύλου τοῦ

Στ’ καί β) τήν κατά τό τρέχον ἔτος τοῦ Πάπα

Φραγκίσκου καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

στήν Ἁγία γῆ πραγματοποπιήθηκε το Β΄ Διε-

θνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο στήν Ἱερά Πατρι-

αρχική καί Σταυροπηγιακή Μονή τῶν Βλατά-

δων μέ θέμα: «Ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καί καρπόν

φέρητε...».

Τήν συνδιοργάνωση τοῦ Συνεδρίου ἀνέ

λαβαν ἡ Ἱ. Βασιλική Πατριαρχική καί Σταυρο-

πηγιακή Μονή Βλατάδων καί τό ἐν αὐτῇ Πα-

τριαρχικό Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν καί ἡ

Θεολογική Σχολή τῆς Ἁγίας Ἕδρας τῆς Νοτί-

ου Ἰταλίας καί, ἐνῶ τελοῦσε ὑπό τήν αἰγίδα

τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.


Στήν πρώτη συνεδρία Πρόεδρος ἦταν ὁ

Σέβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος,

Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.,

ἐνῶ ὁμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας

κ. Χρυσόστομος, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς

Σχολῆς τοῦ Ε.Κ.Π.Α. μέ θέμα: «Ἡ πορεία καί τά

προβλήματα τοῦ Ἐπίσημου Θεολογικοῦ Διαλό-

γου μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν

μετά τό κείμενο τῆς Ραβέννας (2007)», ὁ πατήρ

Edoardo Scoginamiglio, Καθηγητής τῆς Θεολο-

γικῆς Σχολῆς τῆς Ἁγίας Ἕδρας στή Νάπολη μέ

θέμα: «Ὁ ἀδελφικός διάλογος μεταξύ Ρωμαιο-

καθολικῶν καί Ὀρθοδόξων ἀπό τή Β΄ Σύνοδο

τοῦ Βατικανοῦ μέχρι σήμερα» καί ὁ κ. Ἀντώνιος

Παπαδόπουλος, ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Θεο-

λογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., μέ θέμα: «Ὁ διάλο-

γος μεταξύ Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθοδό- ξων

ὁδεύει στήν καταλλαγή;».

Στή δεύτερη συνεδρία προήδρευσε ὁ Mon-

siniore Andrea Palmieri, ἐκπρόσωπος τοῦ Βατι-

κανοῦ στό Συνέδριο, ἐνῶ μίλησαν κατά σειρά ὁ

πατήρ Vladimiro Caroli, Καθηγητής τοῦ Θεολο-

γικοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Ἁγίου Νικολάου στό

Μπάρι τῆς Ἰταλίας μέ θέμα: «Ὁ πιστός καί τό

Δόγμα. Σχέση ὑποκειμενικότητας καί Μυστηρί-

ου σέ τρεῖς χριστιανούς συγγραφεῖς (Νησιώτης–

Kierkegaard–Mohler)», ὁ Pierluigi Cacciapuoti,

Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Ἁγίας

Ἕδρας στή Νάπολη, μέ θέμα: «Ὁ Μυστηριακός

χαρακτήρας στή λατινική θεολογία. Μιά συμβο-

λή στόν Οἰκουμενικό Διάλογο» καί ὁ κ. Φώτιος

Τζελέπης, Διδάκτωρ Θεολογίας, μέ θέμα: «Τό

εὐχαριστιακό θεμέλιο τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλη-

σίας μέ ἀναφορά σέ ἰταλούς πατέρες».

Ἀκολούθησαν δύο ἀπογευματινές συνεδρίες.

Στήν πρώτη προήδρευσε ὁ κ. Πέτρος Βα-

σιλειάδης, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχο-

λῆς Θεσσαλονίκης. Ὁμίλησαν ὁ πατήρ Anto-

nio Ascione, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχο-

λῆς τῆς Ἁγίας Ἕδρας στήν Νάπολη, μέ θέμα:

«Homo capax infiniti, Ἀνθρωπολογικές καί

οἰκουμενικές προοπτικές», ὁ πατήρ Gaetano

Di Palma, Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς

τῆς Ἁγίας Ἕδρας στήν Νάπολη, μέ θέμα: «Ἡ

ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς στήν Ἀνατολή

καί τή Δύση, Πρός κοινούς ὁρίζοντες στή βι-

βλική ἑρμηνευτική» καί ὁ κ. Pasquale Giusti-

niani, Καθηγητής Φιλοσοφίας, μέ θέμα: «Ἡ

θεοτοκολογία στίς Ἐκκλησίες τῆς νοτίου Ἰτα-

λίας ὑπό τήν ἐπιρροή τοῦ Βυζαντίου. Φιλοσο-

φικές καί θεολογικές πτυχές».

Στήν δεύτερη καί τελευταία ἀπογευμα-

τινή συνεδρία προήδρευσε ὁ κ. Γεώργιος

Μαρτζέλος, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχο-

λῆς τῆς Θεσσαλονίκης. Ὁμίλησαν ὁ κ. Fran-

cesco Del Pizzo μέ θέμα: «Διαπολιτισμικός

Διάλογος καί Θρησκευτικές Μεταναστεύσεις.

Ἡ ἐμπειρία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στή

Νάπολη τῆς Ἰταλίας», ὁ κ. Δημήτριος Παπά-

ζης, Καθηγητής τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησια-

στικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης, μέ θέμα:

«Ἱστορικῆς–Διαχριστιανικῆς σημασίας πρά-

ξεις ἀγάπης τῶν προκαθημένων Ρώμης καί

Κωνσταντινούπολης. Πενῆντα ἔτη ἐπανακο-

μιδῶν ἱερῶν λειψάνων» καί τέλος ὁ κ. Giu-

seppe Falanga, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς

Σχολῆς τῆς Ἁγίας Ἕδρας στήν Νάπολη, μέ

θέμα: «Ἡ Θεία Εὐχαριστία ὡς δῶρο τοῦ Ἁγί-

ου Πνεύματος εἰς τήν Ἐκκλησία. Ἡ ἐπίκλη-

σις στή Λειτουργία».

Εἶναι ἀξιοσημείωτο τό γεγονός, ὅτι τό

Συνέδριο διεξήχθη σέ ἄριστο κλίμα συνεργα-

σίας καί ἀδελφοσύνης μεταξύ Ρωμαιοκαθολι-

κῶν καί Ὀρθοδόξων εἰσηγητῶν, οἱ εἰσηγήσεις

ἦταν ἐπιστημονικοῦ ἐπιπέδου καί κάλυπταν

μεγάλο φάσμα θεμάτων σχετικῶν μέ τό Θεο-

λογικό Διάλογο, ἐνῶ ὑπῆρξε μεγάλη συμμε-

τοχή συνέδρων, κυρίως φοιτητῶν, ἀπό τό Πα-

νεπιστήμιο καί τήν Ἀνώτατη Ἐκκλησιαστική

Ἀκαδημία Θεσσαλονίκης.


Ὁ Πανοσ. Ἀρχιμανδρί-

της κ. Πατρίκιος Καλε-

ώδης, κατά κόσμον Ἰω-

άννης, τοῦ Ἰωσήφ, ἐ-

γεννήθη στήν Τῆνο τό

1941.

Ἐπεράτωσε τή

στοιχειώδη ἐκπαίδευση

στήν Τῆνο καί τίς Γυ-

μνασιακές σπουδές

στό Χαλάνδρι Ἀττικῆς.

Ἀπεφοίτησε ἀπό τή

Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης τό ἔτος 1963, ὑπο-

βαλών τή διατριβή «Ἡ τελετή τῆς Στέψεως τοῦ

Βυζαντινοῦ Αὐτοκράτορος, Ἐκκλησιαστικο-ϊστο-

ρικο-κανονικῶς ἐξεταζομένη».

Τό ἔτος 1963 ἐχειροτονήθη Διάκονος στόν

Ἱερό Ναό τῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης ὑπό τοῦ μακα-

ριστοῦ Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως κυροῦ

Μαξίμου, Σχολάρχου αὐτῆς, Πρεσβύτερος δέ τό

1973, ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθη-

νῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Ἱερωνύμου Α΄,

στόν Καθεδρικό Ἱερό Ναό τῶν Ἀθηνῶν.

Κατά τά ἔτη 1964-1973 ὑπηρέτησεν ὡς Διά-

κονος τῶν Βασιλικῶν Ἀνακτόρων Ἀθηνῶν, ἐξυ-

πηρετῶν ἕως τῆς σήμερον τίς θρησκευτικές

ἀνάγκες τῆς πρώην Βασιλικῆς Οἰκογενείας τῆς

Ἑλλάδος. Ἀπό τοῦ ἔτους 1973 καί ἐφ' ἑξῆς ὑπη-

ρετεῖ ὡς Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικο-

λάου Χαλανδρίου.

Ἠσχολήθη ἐπισταμένως μέ θέματα Ἐκ-

κλησιαστικῆς Τάξεως καί Ἐκκλησιαστικῆς Ἐθι-

μοτυπίας, συνέταξε δέ καί ἐξέδωσε τό μνημει-

ῶδες ἔργο «Κῶδιξ Ἐκκλησιαστικῆς Τάξεως καί

Ἐκκλησιαστικῆς Ἐθιμοτυπίας τῆς Ἐκκλησίας

τῆς Ἑλλάδος», ἔκδοσις τρίτη 2012.

Κατά τά ἔτη 1964-1968 ὑπηρέτησεν ὡς Κα-

θηγητής στίς Δημόσιες Ἐκκλησιαστικές Σχολές

Τήνου καί Κορίνθου, διδάξας Λειτουργική καί

Κανονικό Δίκαιο.

Ἴδε συνέχεια σελ. 27.

'Εγεννήθη στή Χίο,

τό 1941, ὅπου καί ὁ-

λοκλήρωσε τίς ἐγκύ-

κλιες καί γυμνασι-

ακές σπουδές του τό

1959.

Ἀπεφοίτησε ἀπό τή

Θεολογική Σχολή

τῆς Χάλκης τό ἔτος

1963, ὑποβαλών τή

διατριβή: «Ἡ Ἐκκλη-σία τῆς Ρώμης καί τά

προβλήματα αὐτῆς κατά τόν Α΄μ.Χ. αἰώνα».

'Εχειροτονήθη Διάκονος καί Πρεσβύτε-

ρος στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος

Βιέννης, τήν 21η καί 23η 'Απριλίου 1964, ὑπό

τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Αὐστρίας Χρυ-

σοστόμου.

Ὑπηρέτησεν ὡς Ἐφημέριος καί Ἱερ.

Προϊστάμενος τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῶν Ἁγίων Πέτρου

καί Παύλου στήν Νεάπολη Ἰταλίας, ἀπό τό

ἔτος 1964 μέχρι τό ἔτος 1976. Ἀπό τό ἔτος 1976

ὑπηρετεῖ ὡς ἐφημέριος καί ἀπό τό 1989 ὡς

Προϊστάμενος τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος

Σταδίου-Παγκρατίου, Ἀθηνῶν.

Μετεκπαιδεύθηκε στήν Ρωμαιοκαθο-

λική Θεολογική Σχολή Νοτίου 'Ιταλίας ἐπί

4ετία καί ἀπεφοίτησε ἀπ' αὐτή τό ἔτος 1969.

Τό ἔτος 1971 ἀνεκηρύχθη Διδάκτωρ τῆς Θεο-

λογίας στήν ἴδια Σχολή, μέ βαθμό ἄριστα,

ὑποβαλών τή διατριβή «Ὁ Γάμος κατά τόν

ἱερό Χρυσόστομο».'Εδίδαξε μαθήματα ἑλληνι-

κῆς γλώσσας, ἱστορίας, θρησκευτικῶν καί

’Ὀρθοδόξου Κατηχήσεως σέ τάξεις ἑλληνο-

παίδων πρωτοβάθμιας καί δευτεροβάθμιας

ἐκπαίδευσης στήν Κοινότητα τῆς Νεαπόλεως.

Ὑπῆρξε στενός συνεργάτης τοῦ μακαριστοῦ

π. Αντωνίου Ἀλεβιζοπούλου στήν Συνοδική

'Επιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων ἀπό τοῦ ἔτους

1977 καί Γραμματεύς τῆς ἰδίας Ἐπιτροπῆς ἀπό

τό 1996. Ἴδε συνέχεια σελ. 27.

Μετά ταῦτα μετετάγη στήν Ἐκκλησία

τῆς Ἑλλάδος, ὅπου διετέλεσε Διευθυντής

τοῦ Ἰδιαιτέρου Γραφείου τοῦ Ἀρχιεπισκό-

που Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου Α΄ καί ἐν συνεχείᾳ

σέ διάφορες Συνοδικές Ἐπιτροπές καί Ὑπη-

ρεσίες τῆς Ἐκκλησίας.

Σήμερον παραλλήλως πρός τά Ἐφημε-

ριακά του Καθήκοντα, διευθύνει τό Συνοδι-

κό Γραφεῖο Ἐκκλησιαστικῆς Τάξεως καί Ἐκ

κλησιαστικῆς Ἐθιμοτυ πίας τῆς Ἐκκλησίας

τῆς Ἑλλάδος.

Εἶναι πρόεδρος τοῦ Πνευματικοῦ

Συμβουλίου τῆς «Πανελληνίου Ἑνώσεως

Γονέων διά τήν Προστασίαν τοῦ Ἑλλη-

νορθοδόξου Πολιτισμοῦ τῆς Οἰκογενείας

καί τοῦ Ἀτόμου», Πρόεδρος τοῦ «Διορθο-

δόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιῶν Γονέ-

ων», διευθυντής τοῦ περιοδικοῦ «Διάλο-

γος» καί τοῦ «Σεμιναρίου Ὀρθοδόξου Πί-

στεως». Εἶναι ἔγγαμος καί πατήρ ἑνός τέ-

κνου. Ὁμιλεῖ τήν 'Ιταλική.


Ἔκδοση του Η΄τόμου

τῆς Ἐπιστημονικῆς ΄Επετηρίδος τῆς

Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης

Ἐλάβαμε καί εὐχαριστοῦμε

Ἡ Ἑστία Θεολόγων Χάλκης εὐχαριστεῖ

τούς ἀποστόλεῖς τῶν κάτωθι περιοδικῶν καί

μελετῶν διά τόν ἐμπλουτισμόν τῆς Βιβλιοθή-

κης αὐτῆς.

ΒΙΒΛΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ. ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ, ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΝΗΣΩΝ ΤΟΜΟΣ Γ΄

Ἐκδ. Αφῶν Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2012, σελ. 638.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

ΤΕΝΕΔΟΣ, τευχ. 28, Ἰαν.-Μαρτίου 2014.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ, τευχ. 4, Ὀκτ.-Δεκ. 2013.

ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, Μάρτιος 2014.

ΠΟΙΜΗΝ Μάῒος-Ἰούνιος 2014.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, Ίαν.-Ἰούνιος 2014.

ΠΟΙΜΗΝ, Ὀκτ-Δεκ. 2013.

ΑΓΚΥΡΑ ΕΛΠΙΔΟΣ, Μαρτίου-Απριλίου &

Μαῒου-Ἰουνίου 2014.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ, Ἰαν. –Μαρτιος 2014.

ΑΝΑΤΟΛΗ τεῦχος Ἰουνίου 2014

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ τεῦχος Ἰουνίου 2014

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον Ανδρέα Ἀξιωτάκη,

2014.

Ἡ ἀπόφαση τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου

τῆς περί ἐκδόσεως τοῦ Η΄τόμου τῆς Ἐπιστημο-

νικῆς Ἐπετηρίδος τῆς Ἑστίας Θεολόγων Χάλ-

κης, ἡ ὁποία ἔτυχε καί τῆς ἐγκρίσεως τῆς Γενι-

κῆς Συνέλευσης τῶν μελῶν της τοῦ Ἰανουαρίου

τρέχοντος ἔτους ἔγινε ἐνθουσιωδῶς δεκτή ἀπό

μέρους τῶν τόσον τῶν μελῶν, ὅσον καί τῶν φί-

λων τῆς Ἀδελφότητός μας, ίδιαίτερα δέ καθ’

ὅσον συμπίπτει μέ τήν συμπλήρωση 170 ἐτῶν

ἀπό τήν ἵδρυση καί λειτουργία τῆς Ἱ. Θεολο-

γικῆς Σχολῆς Χάλκης (1844-2014).

Μέλη τῆς Ἑστίας μέ πολλή προθυμία

ἀνταποκρίθηκαν στήν ἔκκληση τοῦ Δ.Σ. γιά

οἰκονομική συνδρομή τῆς ἐκδοσης τῆς Ἐπιστη-

μονικῆς Ἐπετηρίδος. Οἱ τελευταῖες δραστηριό-

τητες γιά ἕνα πανορθόδοξο διάλογο καί μέ

ἐμβέλεια τή σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου

τό 2016 συνιστοῦν πρόκληση γιά τό χῶρο τῆς

θεολογικῆς ἔρευνας.

Στό συλλογικό τόμο τῆς Ἐπιστημονικῆς

μας Ἐπετηρίδος συμμετέχουν ἀποκλειστικά

ἀπόφοιτοι τῆς Σχολῆς μέ ἐπιστημονικές έργα-

σίες ποικίλου θεολογικοῦ ἐνδιφέροντος, ἀλλά

καί μέ θέματα ἰδιαίτερου ἱστορικοῦ ἐνδιαφέρον-

τος, τά ὁποῖα ἀφοροῦν τήν προσωπικότητα τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Γερμανοῦ τοῦ Δ’,

στόν ὁποῖον ἀφιερώνεται ὁ ἐν λόγω τόμος ὡς

ἀξιόχρεος ἀπότιση τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης

πάντων τῶν φοιτησάντων στό ἐπιτελικό

πνευματικό καθίδρυμα τῆς Ἁγίας τοῦ

Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τήν Θεολογι-

κή Σχολή Χάλκης.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ. ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΝΗΣΩΝ

ΤΟΜΟΣ Γ΄

Ἐκδ. Αφῶν Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2012, σελ. 638.

Τό ἀνωτέρω πόνη-

μα ἀποτελεῖ τόν Γ΄ τόμο

τοῦ πολυγραφώτατου

ἱστορικοῦ συγγραφέα κ.

Βασιλείου Σταυρίδη,

σεβαστοῦ Καθηγητῆ μας

στήν Ἱ. Θεολογική Σχολή

Χάλκης μέ τό ἴδιο θέμα

ἀναφορᾶς, τήν Ἱ. Μητρό-

πολη Πριγκηποννήσων

καί ἀφιερώνεται στά πι-

στά τέκνα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων,

τούς ζώντας καί τούς τεθνεώτας.

Προλογίζων ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πριγκηποννή-

σων κ. Ἰάκωβος τήν ἔκδοση τοῦ Γ΄τόμου προβαίνει

σέ ἀξιολογικές ἐπισημάνσεις τῆς ἱστορούμενης δια-

δρομῆς τῆς θεοσώστου ἐπαρχίας του.

«Τό ἀρχαῖον λόγιον «ὄλβιος ὅστις τῆς ἱστορίας

ἔσχε μάθησιν» μᾶς διδάσκει ποιά σημασία καί ἀξία

ἔχει ἡ γνῶσις τοῦ ἀνθρώπου διά τήν ἱστορίαν καί

διά τά γεγονότα τοῦ παρελθόντος, τά ὁποῖα ἰδιαι-

τέρως ἐδῶ, εἰς τήν Βασιλίδα τῶν Πόλεων, ἀποτε-

λοῦν δι’ ἡμᾶς θρησκευτικά βιώματα καί ζωντανήν

μαρτυρίαν τῆς χριστιανικῆς ἠμῶν πορείας καί τῆς

Ὄρθοδοξου ἡμῶν πίστεως.

Καί τά Πριγκηπόννησα, τά ὁποῖα εἰς τήν Βασιλί-

δα ὑπῆρξαν σημαντικαί ἑστίαι τῆς Ρωμηοσύνης

πολλάκις ἐγένοντο ἀντικείμενον περιγραφῆς καί

ἱστοριογραφίας διά μέσου τῶν αἰώνων, ἐκ τοῦ πολ-

λοῦ ἐνδιαφέροντος, ὅπερ προὐκάλουν εἰς χιλιάδας

περιηγητῶν καί προσκυνητῶν, οἵτινες ὡραματίζον-

το καί διακαῶς ἐπεθύμουν ἕως τῆς σήμερον, ἵνα

ἐναποθέσωσιν ἐπί τῶν ἱστορικῶν τούτων νήσων

τόν σεβασμόν αὐτῶν καί διαδηλώσωσι διά τοῦ προ-

σκυνήματος τῶν ἱερῶν Σεβασμάτων τήν τιμήν καί

προσκύνησιν αὐτῶν πρός τούς 'Ι. Ναούς καί τά λοι-

πά ἱερά Σκηνώματα, ἐν οἶς διεδραματίσθη τό ἔνδο-

ξον παρελθόν καί ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία τοῦ Γέ-

νους καί τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Διό καί ἡ σκέψις καί προσπάθεια ὅπως διάφοροι

νέαι ἱστορικαί πληροφορίαι καί ἄλλα πρόσφατα

γεγονότα ἀποτελέσουν τόν τρίτον κατά σειράν τό-

μον τῆς ἱστορίας τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπό-

λεως, τυγχάνει ἀξιέπαινος καί λίαν χρήσιμος καί

ὠφέλιμος διά κάθε ἀναγνώστην καί εὐαίσθη- τον

προσκυνητήν τῆς Πόλεως καί τῶν Πριγκηποννή-

σων».

Πράγματι μέσα ἀπό τό πλούσιο ὑλικό τῶν

δρώμενων τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων

κατά τήν πενταετία 2007-2012 ἐκδιπλώνονται ση-

μαντικές πτυχές, ὄχι μόνον τῆς θρησκευτικῆς

ζωῆς μιᾶς ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου,

ἀλλά καί πολιτισμικές δραστηριότητες ὡς ἔκφρα-

ση τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ ποιμνίου τοῦ ἀκατα-

πόνητου Ποιμενάρχου της κ. Ἰακώβου, πεφιλημέ-

νου ὁμογαλάκτου ἀδελφοῦ.

Ἡ ἀναφορά στίς ἑόρτιες ἐκδηλώσεις τῶν νη-

σιῶν Πρώτη, Ἀντιγόνη, Χάλκη καί Πρίγκηπο στό

κλῖμα μιᾶς θρησκευτικῆς μυσταγωγίας καθιστᾶ

τόν ἀναγνώστη κοινωνό μνήμης ἀνεπανάλη-

πτων βιωμάτων.

Οἱ συνεργάτες τοῦ Γ΄τόμου ἐντυπωσιάζουν μέ

τή διαπλοκή τῶν δρώμενων τῆς ζωῆς καί δράσης

τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων μέ τήν πα-

ράλληλη προσφυγή στήν πολυεπίπεδη πλούσια

καί πολυκύμαντη ἱστορική διαδρομή τῶν νήσων

πού τήν ἁπαρτίζουν. Ὁ ἀναγνώστης παρά τόν

ὅποιο ἐνίοτε ἀπαισιόδοξο στοχασμό ἤ θλίψη γιά

τήν πορεία τῆς Πολίτικης Ὁμογένειας, αἰσθά-

νεται τήν αὔρα τῆς δυναμικῆς τῆς ἀθάνατης Ρω-

μηοσύνης στό κλῖμα τῆς ζωῆς καί δράσης τῆς Μη-

τρόπολης Πριγκηποννήσων, ἡ ὁποία εἶναι ἀληθι-

νά ζῶσα καί δημιουργικά γόνιμη.

Παρά τό ὀγκῶδες τοῦ τόμου (638 σελίδες) ὁ

ἀναγνώστης μέσα ἀπό τό πλούσιο θεματολογικό

καί φωτογραφικό ὑλικό αἰσθάνεται νά ἀναρρι-

πίζεται τό ἐνδιαφέρον του γιά περαιτέρω πληρο-

φόρηση, γιά μία Μητρόπολη τῆς ὁποίας τά πνευ-

ματικά ἱδρύματα διεδραμάτισαν καθοριστικό ρό-

λο στή ζωή τοῦ σεπτοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας,

ἡ γεραρά Ἱερά Θεολογική Σχολή Χάλκης καί ἡ

Ἐμπορική της Σχολή μαζί μέ τά εὐαγῆ ἱδρύματά

της. Πρόκειται γιά μία Ἐπισκοπή, ἡ ὁποία κατα-

θέτει, σήμερα, στό πλαίσιο δυσοίωνων προοπτι-

κῶν ὡς μαρτυρία ζωῆς τήν πολυκύμαντη διαδρο-

μή της.

Ἐκπλήσσει ἡ ἀριστοτεχνική διαπλοκή τῆς

ἱστορίας τῆς θεοσώστου Ἐπαρχίας τῶν Πργκη-

ποννήσων καί τῆς σύγχρονης ἐργώδους δημιουρ-

γικῆς προσφορᾶς τοῦ θεματοφύλακα Ποιμενάρ-

χου τους. Συγχαίροντες ὁλόθυμα εὐχόμεθα ὑγεί-

α καί δύναμη στόν συγγραφέα τοῦ πονήματος

καί τόν ἀκάματο ἐργάτη τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυ-

ρίου.


Ἐκδημίαι

Ὁ Νικόλαος Μπογια-

τζόγλου γεννήθηκε στή Χάλ-

κη Κωνσταντινουπόλεως τό

1933. Εἰσῆλθε στό Λυκειακό

Τμῆμα τῆς Σχολῆς τό 1949 καί

ἀποφοίτησε τό 1957 .

Κατά τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία

τήν Ἑστία ἐκπροσώπησε ὁ κ.

Κωνσταντῖνος Γιοκαρίνης, Γ.

Γραμματέας αὐτῆς ἀπευθύ

νας καί τόν ὕστατο χαιρετι-

σμό.

«Μέ βαθύτατη θλίψη ἡ Ἑστία Θεολόγων Χάλ-

κης πληροφορήθηκε τήν πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ

Νικολάου Μπογιάτζογλου, λίαν ἄγαπητου ὅμογα-

λακτου ἀδελφοῦ. Μέ τόν κοιμηθέντα μέ συνέδεαν

προσωπικοί δεσμοί ἀδελφικῆς φιλίας, ἀπό τήν ἐποχή

τῆς κοινῆς μαθητείας μας στή Σχολή. Προσηνής,

αὐθόρμητος καί μέ τή διακρίνουσα αὐτό πηγαία εἰ-

λικρίνεια κατακτοῦσε τή συμπάθεια καί τήν ἐκτίμη-

ση τοῦ κοινωνικοῦ του περίγυρου. Ἀτυχῶς, οἵ κοινω-

νικοπολιτικές συνθῆκες τῆς περιόδου τῆς ἄποφοιτη-

σής του δέν ὑπῆρξαν εὐνοϊκές γιά τή διασφάλιση

μιᾶς ὀμαλῆς σταδιοδρομίας.

Παρά ταῦτα, ἀγωνίστηκε μέ θάρρος καί ἀνε-

ξάντλητη ὑπομονή γιά τήν ὑπέρβαση ἀντιξοοτή-

των καί τήν κατάκτηση στόχων τῆς ζωῆς του. Πάντα

ἦταν νοσταλγός τῆς γενέτειράς του. Τά Πριγκηπόν-

νησα ἦταν ὁ κόσμος του. Ὅταν συναντιόμαστε ἀνα-

βίωναν μνῆμες τῶν νεανικῶν μας χρόνων, μέ συ-

χνές ἀναφορές στό νησί του. Καί ἡ ἀγάπη του αὐτή

ἔβρισκε τήν ἔκφρασή της, ἐδῶ μέ τήν ἐνασχόλησή

του σέ δραστηριότητες τῆς Πολίτικης Ὁμογένειας.

Ἐκπροσωπῶν τόν ἀδυνατοῦντα νά παραστεῖ

κατά τήν ἐξόδιον ταύτην Ἀκολουθίαν Πρόεδρον τῆς

Ἑστίας Θεολόγων Χάλκης καί Καθηγητήν τοῦ μετα-

στάντος, ἀλλά καί πάντων ἠμῶν, Ὁμότ. Καθηγητήν

τῆς Σχόλῆς κ. Β. Ἀναγνωστόπουλον, τά μέλη τοῦ Δ.

Σ. αὐτῆς, τούς παρόντας ἀλλά καί τούς ἀπανταχοῦ

τῆς γῆς ἀποφοίτους τῆς Σχολῆς, σοῦ ἀπευθύνω, φίλ-

τατε Νίκο, τόν ὕστατον χαιρετισμόν καί τόν ἀσπα-

σμόν ἀγάπης αὐτῶν.Ἐν τῇ προοπτικῇ, τῇ παρηγορίᾳ̈,

τῆ πίστει καί τῆ ἐλπίδι τῆς κοινῆς ἀναστάσεως, προ-

πέμποντες σήμερον τόν μακαριστόν καί πεφιλημέ-

νον ἀδελφόν Νικόλαον εἰς τήν ἀγήρω ζωήν καί μα-

καριότητα, εὐχόμεθα, ὅπως ὅ Κύριος ἀναπαύση τήν

ψυχήν αὐτοῦ ἐν χώρᾳ ζώντων.

Αἰωνία σου ἡ μνήμη φίλτατε ἀδελφέ Νικόλαε.

Τήν 20 Φεβρουαρίου

ἡμέρα Πέμπτη ἀπε-

βίωσε στή γενέτειρά

του Χίο ο Ἀνδρέας

Ἀξιωτάκης.

Ὑπηρέτησε σέ διά-

φορα σχολεῖα Μ.

Ἐκπαίδευσης τῆς Χί

ου ἀπό τό 1964 καί

ἀπό τό 1980 ἕως το 1985 τῆς Ὁμογένειας

στό Βέλγιο. Στή Χίο ἀνέπτυξε δραστηριό-

τητες ὡς μέλος Συλλόγων καί εὐαγῶν

ἱδρυμάτων.

Κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ εκδη-

μήσαντος, ἡ ὁποία ἔλαβε χώρα τήν 23 Φε-

βρουαρίου τήν Ἑστία ἐκπροσώπησε ὁ

Πρωτοπρ. π. Κυριακός Τσουρός καί ἀπεύ-

θυνε στόν ἐκδημήσαντα τόν ὕστατο χαι-

ρετισμό ὡς ἀκολούθως:

Σεβασμιώτατε,

Χριστιανοί ἀδελφοί μου,

Ἔγραφε ἐπιφανής καί εὐλαβέστα-

τος κληρικός: «Ὁ θάνατος δέν εἶναι ἡ τε-

λική ἔκβαση τῆς ἱστορίας. Μετά τήν Ἀνά-

σταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα ἐπεισόδιο

στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ φθορά τοῦ θα-

νάτου δέν ἔχει πλέον ἐξουσία πάνω στόν

ἄνθρωπο, ἐπειδή νικήθηκε ἀπό τήν Ἀνά-

σταση τοῦ Χριστοῦ» (π. Ἀντ. Ἀλεβιζόπου-

λος).

Εἶναι ὅμως ἀληθές, ὅτι ἀκόμη καί ὁ

πιστός χριστιανός, πού ὁμολογεῖ τήν πί-

στη του στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, πο-

νᾶ καί θρηνεῖ γιά τόν προσωρινό ἔστω χω-

ρισμό πεφιλημένων προσώπων, «ὅταν

ἐννοήσει τόν θάνατον». Καί ἡ Μητέρα μας

Ἐκκλησία, πού περιβάλλει τόν κάθε πιστό

μέ στοργή, τό σεβάστηκε αὐτό καί ἐνέταξε

μέσα στήν ἐξόδιο Ἀκολουθία τόν θρῆνο

καί ὀδυρμό γιά τόν ἀνθρώπινο χωρισμό.


Ἀρκεῖ ὁ Χριστιανός νά μή τόν ἀντιμετωπίζει

ὅμοια μέ τούς «μή ἔχοντας ἐλπίδα».

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ, λοιπόν, τήν ἐπίσημη

τούτη στιγμή τοῦ χωρισμοῦ μας ἀπό τόν πε-

φιλημένο ἀδελφό καί ἀκριβό φίλο Ἀνδρέα

Ἀξιωτάκη, νά τοῦ ἀπευθύνω τόν ὕστατο

χαιρετισμό καί τό ἀπό μυχοῦ βαρυαλγούσης

καρδίας κατευόδιο, ἐκ μέρους ἐκείνων πού

συνοδοιπόρησαν μαζί του ἀπό τίς πρῶτες

ὧρες τῆς ζωῆς, ἀλλά καί ἐκ μέρους τῶν ὁμο-

γαλάκτων ἀδελφῶν του στήν Γεραρά Θεο-

λογική Σχολή τῆς Χάλκης.

Ἦταν 73 χρόνια ἀπό τώρα, πού ἐδῶ στό

Βαρβάσι εἴδαμε μαζί τό φῶς.Ἐδῶ, στούς δρό-

μους τοῦ Βαρβασιοῦ, μεγαλώσαμε, παίξαμε,

ζήσαμε χαρές καί νεανικές ἀνησυχίες.

Σπουδάσαμε μαζί στά θρανία τοῦ Ε΄ Δημο-

τικοῦ Σχολείου καί τοῦ Γυμνασίου Ἀρρένων

Χίου. Μέσα στόν παλαιό Ναό τοῦ προστάτου

μας Ἁγίου Χαραλάμπους ἀνατραφήκαμε

πνευματικά, ψάλαμε καθημερινά, διδαχθή-

καμε τήν εὐσέβεια καί τήν ἀγάπη πρός τήν

Ἐκκλησία, κοντά στό πετραχεῖλι τοῦ ἀείμνη-

στου καλοκάγαθου παπα-Σωτήρη. Ἦταν τό-

τε, πού ὁ Ἀνδρέας, πρωτοπόρος καί ἐνθουσι-

ώδης, μᾶς ὁδήγησε νά ἱδρύσουμε τήν «Βιβλι-

οθήκη Βαρβασίου ὁ Φάρος». Κι’ ὕστερα, τό

1959, μαζί ἀνεβήκαμε τό λόφο τῆς Ἐλπίδος

γιά νά μυηθοῦμε στήν Θεολογική Ἐπιστήμη,

στήν περίπυστη Ἱερά Θεολογική Σχολή τῆς

Χάλκης. Συνεχίστηκαν καί τότε, στό ἰδανικό

καί εἰδυλλιακό περιβάλλον τῆς Σχολῆς, οἱ

ὁραματισμοί καί τά μεγάλα σχέδια γιά τό

μέλλον.

Κι’ ὅταν οἱ εὐγενεῖς νεανικοί ὁραματι-

σμοί ἔγιναν πραγματικότητα, τότε ὁ Ἀνδρέ-

ας μέ ἐνθουσιασμό, μέ σφρῖγος, μέ ἀστή-

ρευτη δημιουργικότητα, μέ φλογερή στήν

καρδιά του τήν ἀγάπη γιά τίς «ἀλησμόνητες

πατρίδες», ἀναδείχθηκε σέ πρότυπο ἐθερά-

πευτου προσφυγόπουλου, πού ζοῦσε μέσα

στήν ἱστορία τῶν ξεριζωμένων προγόνων

μας καί ἐπραγματοποίησε τό μεγαλόπνοο

ἔργο τῆς ζωῆς του, τόν «Φάρο», ἀνυψώνον-

τάς τον σέ λαμπρό οἰκοδόμημα, μέ τήν

πλούσια βιβλιοθήκη του, τό θαυμαστό

πρόγραμμά του, τήν ἐπιμελημένη ἐφημε-

ρίδα του καί τόσα-τόσα ἄλλα.

Φίλτατε ἀδελφέ Ἀνδρέα,

«Δίκαιος ἐάν φθάση τελευτῆσαι ἐν

ἀναπαύσει ἔσται» (Σοφ. Σολ. δ΄ 7). Ἡ οὐ

ράνια φωνή στόν ἀποκεκαλυμμένο λόγο

τοῦ Θεοῦ μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι εἶναι «μα-

κάριοι οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες…τά δέ

ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ’ αὐτῶν» (Ἀπο-

κ. ιδ΄13). Πορεύου, λοιπόν, ἐν εἰρήνῃ πρός

τήν ἀγήρω ζωή καί μακαριότητα, ἥσυχος

ὅτι ἔζησες καί πολιτεύθηκες μέ συνέπεια

κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ

Χριστοῦ. Ἡ ἐπί γῆς συνεχής ἀγωνιστική

καί φωτεινή χριστιανική πορεία σου, πού

στόχο της εἶχε τήν δόξα τοῦ Ὀνόματος

τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀνιδιοτελῆ προσφορά

πρός τούς ἀδελφούς μας, σέ ὁδηγεῖ ἀσφα-

λῶς εἰς τόν Τόπο ἔνθα «ὁ τῶν ἑορταζόν-

των ὕμνος ὁ ἀκατάπαυστος καί ἡ ἀπέραν-

τος ἡδονή τῶν καθορώντων τό κάλλος

τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ τό ἄρρητον»(Εὐ-

χαριστία Θ. Μεταλήψεως).

Σ’ εὐχαριστοῦμε γιά ὅ,τι προσέφε-

ρες στό Βαρβάσι μας, στήν φίλτατη γενέ-

τειρά μας Χίο, στήν ἱστορία τοῦ τόπου

μας, στήν Ἐκκλησία μας, σέ ὅλους ἐμᾶς.

Ἐκ μέρους τοῦ Προέδρου τῆς Ἑστίας

τῶν ἀπο φοίτων τῆς ἐν σιωπῇ εἰσέτι τε-

λούσης κοινῆς Τροφοῦ Ἱερᾶς Θεολογικῆς

Σχολῆς Χάλκης, σεβαστοῦ κοινοῦ καθη-

γητοῦ μας κ. Βασιλείου Ἀναγνωστοπού-

λου καί ὅλων τῶν ὁμογαλάκτων ἀδελ

φῶν, σοῦ ἀποδίδω μέ ἀγάπη καί-εἶναι ἀ-

λήθεια- μέ πόνο ψυχῆς, τόν ὕστατο ἀσπα-

σμό. Συλλυπούμεθα τήν ἐκλεκτή σύντρο-

φο τῆς ζωῆς σου, τόν γυιό σου καί τ’ ἀδέλ-

φια σου γιά τόν ὀδυνηρό χωρισμό σου καί

ἐπικαλούμαστε τήν ἐξ Ὕψους παρηγορία

στίς πονεμένες καρδιές τους. Εὐχόμεθα

νά ἀναπαύση ὁ Κύριος τήν ψυχή σου ἐν

Χώρᾳ Ζώντων, μέχρι τῆς κοινῆς ἀναστά-

σεως. Αἰωνία ἡ μνήμη σου ἀείμνηστε καί

φίλτατε ἀδελφέ Ἀνδρέα.

Τήν Δευτέρα 27

Ἰανουαρίου, ὁ

πρώην διευθυ-

ντής τοῦ Γραφεί-

ου Παιδείας τῆς I.

Ἀρχιεπισκοπῆς

Ἀμερικῆς, Δρ. Νι-

κόλαος Κλαδό-

πουλος ἀπεβίωσε

σέ ἡλικία 87 ἐτῶν

μετά ἀπό σύντο-

μη ἀσθένεια.

Ὁ Δρ. Κλαδόπουλος διετέλεσε διευθυντής

τοῦ Γραφείου Παιδείας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς

γιά 10 χρόνια, ἀπό τό 1989 ἕως τίς 29 Ὀκτω-

βρίου 1999. Κατά τή δεκαετῆ του ὑπηρεσία

στό Γραφεῖο Παιδείας συμμετεῖχε σέ πολλά

ἐκπαιδευτικό σεμινάρια καί περιόδευσε διά-

φορες κοινότητες νά παρακολουθήσει ἀπό

κοντά τα αἰτήματα γονέων, διευθυντῶν, δα-

σκάλων καί μαθητῶν, κοινοταρχῶν καί προ-

έδρων τῶν κοινοτήτων, ὅπου λειτουργοῦν

Ἡμερήσια καί Ἀπόγευματινα Σχολεῖα.

Προηγουμένως εἶχε ἐργαστεῖ ὡς ἐπι-

κεφαλῆς τοῦ Ληξιαρχικοῦ Γραφείου, Γραμ-

ματέας τοῦ Πνευματικοῦ Δικαστηρίου καί

ἐκπαιδευτικός στό σχολεῖο τοῦ Καθεδρικοῦ

ἀπό τό 1964-1979.

Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στή Χαλκηδό-

να τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὅπου συμπλή-

ρωσε τίς ἐγκύκλιες γυμνασιακές του σπου-

δές. Ἀποφοίτησε ἀριστοῦχος ἀπό τήν Θεολο-

γική Σχολή τῆς Χάλκης τό 1953. Κατόπιν συ-

νέχισε τίς σπουδές του στήν Ἀγγλία ὅπου με-

λέτησε τόν τρόπο ζωῆς τῶν Κληρικῶν καί

τήν διοργάνωση τῶν κοινοτήτων τῆς Ἀγγλι-

κανικῆς Ἐκκλησίας.

Τό 1955 ἐπέστρεψε στό Οἰκουμενικό Πα-

τριαρχεῖο ἐπί Πατριαρχείας τοῦ Οἰκουμενι-

κοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα Α' καί διορίστη-


κε γραμματέας Πνευματικῆς Διακονίας

ἀνα- λαμβάνοντας καί τήν ἐποπτεία τῶν

Κατηχη- τικῶν Σχολείων τῶν Κοινοτήτων

τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τό 1956 διορί-

στηκε διευθυντής τοῦ Πατριαρχικοῦ Τυ-

πογραφείου καί ἐκδότης τοῦ ἑβδομα- διαί-

ου περιοδικοῦ «Ἀπόστολος Ἀνδρέας».

Ὁ Δρ. Κλαδόπουλος ἦλθε στίς Ἡνω-

μένες Πολιτεῖες τό 1961 κατόπιν προ-

σκλήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Β. καί Ν.

Ἀμερικῆς Ἰακώβου γιά νά συνεχίσει

σπουδές του στό Union Theological Semi-

nary καί στό New York Theological Semi-

nary."

Ἀφοῦ ὑπηρέτησε γιά μικρό χρονικό

διάστημα στό Γραφεῖο τοῦ Ἀρχιεπισκό-

που, διορίστηκε Γραμματέας τοῦ Πνευμα-

τικοῦ Δικαστηρίου. Παράλληλα θήτευσε

ὡς μέλος καί Γραμματέας τοῦ Ἀνωτάτου

Ἐκπαιδευτικοῦ Συμβουλίου τό 1974 διορί-

στηκε Διευθυντής τοῦ Ληξιαρχείου τῆς

Ἀρχιεπισκοπῆς ὅπου καί ὑπηρέτησε μέχρι

τό 1989.Ὑπέβαλε τή διδακτορική του δια-

τριβή μέ τίτλο «Ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ κατά

Διονύσιον τόν Ἀρεοπαγίτην» στή Θεολο-

γική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-

κης, ἀπ’ ὅπου ἔλαβε τό Διδακτορικό του

Δίπλωμα τό 1981.

Τό 1989 διορίστηκε Διευθυντής Παι-

δείας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Β. Καί Ν.

Ἀμερική. Ἡ τριακονταοκταετής ἀφοσιω-

μένη προσφορά στήν Ἐκκλησία τῆς Ἀμε-

ρικῆς ὑπῆρξε πολύτιμη καί ἀγλαόκαρπη

γιά τήν Ὁμογένεια στήν προσπάθεια της

νά διαφυλάξει τήν ἰδιοπροσωπία της.

Τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας πού τελέ-

στηκε Παρασκευή 31 Ἰανουαρίου στόν

Ἀρχιεπισκοπικό Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγί-

ας Τριάδος Ν. Ὑόρκης προέστη ὁ Σεβα-

σμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ.

Δημήτριος.

Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία.

ΕΙΣΦΟΡΑΙ ΜΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ Η΄ ΤΟΜΟΥ

ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΗΡΙΔΟΣ

Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οικουμενικός Πατριάρχης

κ. κ. Βαρθολομαῖος………………………....…...€ 2.000

Σεβ. Μητρ. Denver Ήσαῒας………….……...…$ 6.000

Σεβ. Μητρ. Μυτιλήνης κ. Ἰάκωβος…………...€ 1.200

Σεβ. Μητρ. Γέρων Νικαίας Κωνσταντῖνος…..€ 500

Ἀρχ/πος Θυατείρων κ. Γρηγόριος……..…..….£ 1.000

Σεβ. Μητρ. Γέρων Χαλκηδόνος Άθανάσιος…€ 1.000

Θεοφ. Ἐπισκ Ὀλύμπου Ἄνθιμος…………....…$1.000

Σεβ. Μητρ. Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος…....€ 600

Σεβ. Μητρ. Ἑλβετίας κ. Ἰερεμίας……………....€ 500

Σεβ. Μητρ. Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνος……......€ 500

Σεβ. Μητρ. Ἰταλίας κ. Γεννάδιος……………….€ 300

Σεβ. Μητρ. Ν.Ζηλανδίας κ. Ἀμφιλόχιος…...…. € 300

Σεβ. Μητρ. Θεοδωρουπόλεως κ. Γερμανός…...€ 200

κ. Νικόλαος Ξεξάκης.………...………..…......΄...€1.000

κ. Κωνσταντῖνος Νταμπάνης………………......€ 500

Πανοσ. Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Ξυνός……….......€ 200

κ. Σπυρίδων Τσιτσογιάννης………………..…...€ 300

κ. Ἀργύριος Ποντικάκης…………………….......€ 200


Τήν 28 Δεκεμβρίου τοῦ 2013 ἀπεβίωσε ὁ ἐκ

τῶν ἀποφοίτων τῆς Γ΄περιόδου λειτουργίας τῆς

Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης Δημήτριος Σκουρο-

λιάκος.

Γεννήθηκε στή Λαμία τό 1924 καί εἰσῆλθε

στή Σχολή τό 1938. Ἀπεφοίτησε τό 1945. Ἐπι-

στρέψας στήν Ἀθήνα τό 1946 ἐγγράφεται στήν

Νομική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Τό 1957 διορίσθηκε στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτε-

ρικῶν στή Διεύθυνση Κυπριακοῦ ὡς Προσωπάρ-

χης. Ἀπό τό 1959 καί ἐφεξῆς ὑπηρετεῖ ὡς Διπλω-

μάτης σέ διάφορες ἐπίκαιρες θέσεις τοῦ Ἐξωτε-

ρικοῦ.

Στή Μελβούρνη διορίζεται Πρόξενος 1959-

1965 καί τό 1969 ἡγεῖται τῆς Ἀντιπροσωπείας

τῆς Ἑλλάδος στή Γενεύη, ἐνῶ τό 1973 διορίζεται

Ἐπιτετραμένος τῆς Ἑλλάδος στήν Ἄγκυρα,

ὅπου παραμένει μέχρι τό 1975, ὀπότε ἐπιστρέφει

στήν Ἀθήνα.

Τό 1978 διορίζεται Πρέσβης τῆς Ἑλλάδος

στήν Κινσάσα, ὅπου ὑπηρετεῖ μέχρι τό 1982,

ὁπότε καί μετατίθεται στή Ροδεσία.

Τό 1987 ἀποστέλλεται ὡς Πρέσβης στό

Ραμπάιτ, ὅπου παραμένει μέχρι τό 1990, ὁπότε

καί μετατίθεται στή τελευταία διπλωματική του

θέση Πρέσβης τῆς Ἑλλάδος στό Μαρόκο.

Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία.

Δημήτριος Σκουρολιάκος ( Ἀπόφοιτος τοῦ 1945)

ΔΩΡΕΑΙ ΜΕΛΩΝ κ. Στυλιανός Ζωγραφάκης……………..….…...€ 150

Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρ. π. Κων/τῖνος Χαλκιᾶς...€ 150

Ἀνώνυμος………………………………..………..€ 150

Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρ. π. Ἰωάννης Χαλκίτης....€ 100

Πανοσ. Ἀρχιμ. κ. Κοσμᾶς Περχανίδης……......€ 100

κ. Παναγιώτης Φούγιας…………………...….....€ 100

κ. Πρόδρομος Ἀντωνιάδης………………….......€ 100

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Ἡ ἐξ 20 Εὐρώ συνδρομή ἢ ὁποιαδήποτε ἒκτα-

κτη οἰκονομική ἐνίσχυση δύναται νά κατατίθεται

στούς κάτωθι λογαριασμούς τῆς Ἑστίας Θεολόγων

Χάλκης:

Τραπεζικοἰ λογαριασμοί Ἑστίας

ΙΒΑΝ στή Eurobank

€ Εὐρώ: GR 0602602140000110100139348

$ Ἀμερικῆς: GR 9402602120000011100022817

$ Αὐστραλίας : GR 5202602120000091100078471

Παράκληση, ὃπως ἐνημερώνεται ἡ Γραμματεί-

α γιά τίς καταθέσεις γραπτῶς ἢ τηλεφωνικῶς, προ-

κειμένου νά ἀποστέλλεται ἡ σχετική ἀπόδειξη.

Teuxos 50

Documents

Transcript of Teuxos 50