ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΕΦΙΑΛΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΩΝ

Τα ΕΣ-ΕΣ, ο πατέρας Χριστοφοράκος και οι σχέσεις του με τον Κων. Λογοθετόπουλο και τον Ιωάννη Βουλπιώτη...Γράφει ο Δημοσθένης ΚούκουναςΛαβύρινθος, τ. 56-57, Φεβρουάριος-Μάρτιος 2008

Πως η σημερινή «Ζήμενς» εν έτει 2008 καταβάλλει χρήματα στον ΔΟΛ, που υπήρξε επί Κατοχής συνεταίρος του Γκαίμπελς...

Η αμαρτωλή ιστορία της ελληνικής εταιρίας «Ζήμενς» από τις μίζες της δεκαετίας 1930 την κατοχική δράση της και το μεγάλο σκάνδαλο που ολοκληρώθηκε αυθημερόν με τον μυστηριώδη θάνατο του Στρατάρχη Παπάγου το 1955.

Η κόρη του Γερμανού μεγαλοβιομηχάνου Ζήμενς που έγινε Κυρία Βουλπιώτη και άλλα τινά...

Στα κατοχικά χρόνια ο Ιω. Βουλπιώτης, βασίλευε στα παρασκήνια, σε μόνιμη επαφή με τους Γερμανούς, καθοδηγώντας τον Δημήτρη Γληνό του ΕΑΜ, την κεντρική διοίκηση του ΕΔΕΣ Αθηνών, τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο και άλλους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ ήταν ο κύριος μέτοχος του αντίστοιχου ΟΤΕ και της κρατικής ραδιοφωνίας!

Γιατρός των ΕΣ-ΕΣ και σύνδεσμος μεταξύ Λογοθετόπουλου και των ΕΣ-ΕΣ στην Ελλάδα ο πατέρας Χριστοφοράκος

Η δίκη του 1946 που έκλεισε με αθώωση λόγω αμφιβολιών, ύστερα από την κατάθεση του μιζοδίαιτου προέδρου του Υπάτου Συμβουλίου του Τεκτονισμού Πάνου Χατζηπάνου...

Η σημερινή Ελλάδα γνωρίζει ένα ανεπανάληπτο φεστιβάλ υποκρισίας στο πλαίσιο του θεάτρου τού παραλόγου. Συναλλαγές με εκατομμύρια Ευρώ από χθεσινούς ψοφοδεείς δημοσιογράφους, ανελέητοι μεθοδευμένοι εκβιασμοί σε βάρος δίκαιων και αδίκων και πέριξ ένα σκοτεινό, κατασκότεινο και εφιαλτικό περιβάλλον. Η αποκρουστική ατμόσφαιρα αλληλοκατηγοριών Θέμου – Μάκη. Ο τσακωμός στη μοιρασιά και τι πραγματικά κρύβεται πίσω από όλα ενώ το σύστημα των ηθικών αξιών διέρχεται στην Ελλάδα μία μεγάλη κρίση και τα Μ.Μ.Ε, με εξέχουσα την ιδιωτική Τηλεόραση χειραγωγούν επωφελείς για τους ιδιοκτήτες τους υποθέσεις που αμέσως μετά -ξεχνιούνται-. Και μπορεί μεν οι απλοί πολίτες να θλίβονται όταν αντιλαμβάνονται τι πράγματι συμβαίνει, αλλά κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλει ότι η δημόσια ζωή έχει κατακλυσθεί από μια απέραντη σήψη. που; δύσκολα θα μπορούσε να αναστραφεί Μίζες ανακατεμένες με εθνικά συμφέροντα, συστηματική και αδιάκοπη υποτίμηση, της νοημοσύνης τον ανώνυμου πολίτη, κονδυλοφόροι μισθωμένοι που έχουν-καβαλήσει το καλάμι- κατά το κοινώς λεγόμενο, ξέπλυμα του βρόμικου χρήματος που προσκτάται με τις πιο ανίερες μεθοδεύσεις· Και οι παραδοσιακοί εχθροί τον Ελληνισμού.Σ' αυτό το τείχος, ο «Λαβύρινθος»-κάνει μια ουσιαστική ιστορική καταγραφή του φαινομένου Ζήμενς στην Ελλάδα από την εποχή του Ιωάννη Βουλπιώτη, ο οποίος με όχημα τη γερμανική εταιρία φιλοδόξησε να ελέγξει κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πολιτική εξουσία σε διάφορες περιόδους. Κάποιες συμπτώσεις και κάποιοι συνειρμοί ή κάποιοι βεβαιωμένοι συσχετισμοί μπορούν να πιθανολογήσουν αρκετά ενδιαφέροντα συμπεράσματα...

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΛΠΙΩΤΗΣ

H Ιστορία της οικογένειας Βουλπιώτη πηγαίνει αρκετά πίσω και φθάνει Στην Επανάσταση του 1821 όπου ο γενάρχης (από την Βούλπη της Ευρυτανίας) είχε αναπτύξει δράση, το απαρασάλευτο εθνικό πλαίσιο της οποίας έχει ωστόσο αμφισβητηθεί. Ο Δημήτριος Βουλπιώτης(1843-1914) αναμίχθηκε επιτυχώς στην πολιτική και σε ηλικία μόλις 33 ετών έγινε υπουργός; Δικαιοσύνης στην

κυβέρνηση Δεληγιώργη και αργότερα υπήρξε βασικός συνεργάτης του Χαριλάου Τρικούπη, συμμετέχοντας στις κυβερνήσεις του ως υπουργός Δικαιοσύνης και Εκκλησιαστικών-Δημόσιας Εκπαίδευσης. Ο γιος του Κωνσταντίνος φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων και σταδιοδρόμησε στον Ελληνικό Στρατό φθάνοντας μέχρι το βαθμό του στρατηγού. Είχε νυμφευθεί τη Θάλεια Αγγελοπούλου -Αθανάτου, γόνο της ομώνυμης παλαιάς αθηναϊκής οικογένειας των νομικών που εξέδιδαν το περιοδικό «ΘΕΜΙΣ» ( από τα γραφεία του οποίου έχει μείνει μέχρι τις μέρες μας η περίφημη στα τελευταία χρόνια «Στοά των Αθανάτων» που την γνωρίζουν οι νεώτεροι κάπως διαφορετικά καθώς σήμερα στον ίδιο χώρο της οδού Σοφοκλέους στεγάζεται το ...γνωστό Ρεμπετάδικο) To 1900 ο τότε ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βουλπιώτης έγινε ευρύτερα γνωστός για την ανάμιξή του σε μια περίεργη υπόθεση. Ήταν, πρώτη φορά που το όνομα Βουλπιώτης συνδεόταν με μια υπόθεση εξοπλισμών. Του ανατέθηκε να εκτιμήσει και να διαχειρισθεί το ζήτημα αν η Ελλάδα θα μπορούσε να αξιοποιήσει μια· ελληνική εφεύρεση ενός πρωτοπόρου εφευρέτη, του Βλυσμά. ο οποίος ήδη πριν το 1900 είχε θελήσει να κατασκευάσει ένα αεροπλάνο. Μια «πτητική μηχανή». Ακόμηη αεροπορία ήταν όπλο άγνωστο για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας. αλλά και για τις άλλες ευρωπαϊκές. Ο πρωτοπόρος Νεοέλληνας Βλυσμάς είχε ο ίδιος τους δικούς του οραματισμούς, οι οποίοι – οι οποίοι φαίνεται - ότι δεν εκτιμήθηκαν αρκούντως από τον ταγματάρχη Βουλπιώτη, με αποτέλεσμα ν αρνηθεί το ελληνικό κράτος να διαθέσει το ποσόν των 4.500 δραχμών που θα αρκούσε για να χρηματοδοτηθεί δοκιμαστικά η εφεύρεση. Και ίσως αυτό να ήταν η αιτία που η Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1901 δεν κατόρθωσε να - θεωρήσει εφικτή- την εφεύρεση του Βλυσμά, οπότε θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να υπάρξει στη χώρα μας μια πρωτοπόρος έρευνα που αναμφίβολα έτσι θα κατέληγε στη δημιουργία Εθνικής αεροπορικής βιομηχανίας.

Ένα xρoνο αργότερα. έβλεπε το φως στην Αθήνα της εποχής εκείνης ο νεώτερος γόνος των Βουλπιώτηδων, ο Ιωάννης ο οποίος πέρασε- μέσα στην αγχώδη δεκαετία του 1910 τα εφηβικά του χρόνια. Και όταν η Ελλάδα πλέον εκστράτευε για τη Μικρά Ασία, εκείνος έπαιρνε τον δρόμο για τη Γερμανία, όπου σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός. Ικανός και ευφυής ο νεαρός Βουλπιώτης διακρίθηκε στη διάρκεια των σπουδών του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, ο νεαρός μηχανολόγος είχε δημιουργήσει έναν ευρύ φιλικό κύκλο στη γερμανική πρωτεύουσα με μέλη της ελληνικής παροικίας, αλλά και Γερμανούς της καλής κοινωνίας. Toτε ο

πρωτότοκος γιος του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Κυριάκος Βενιζέλος υπηρετούσε ως πρώτος γραμματέας της ελληνικής Πρεσβείας του Βερολίνου. Στα χρόνια εκείνα η γερμανική εταιρία Τελεφούνκεν. Που ανήκε στο συγκρότημα Ζήμενς, σύνηψε συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο και ανέλαβε την εγκατάστάση Του τηλεφωνικού δικτύου. Ήταν το 1926 και ο Ιωάννης Βουλπιώτης ακόμη δεν είχε ενταχθεί- στο συγκρότημα ως διακεκριμένο μέλος της.

Έδρα της αυτοκρατορίας της οικογένειας Ζήμενς την εποχή που υπέγραψε τις συμβάσεις για την τηλεφωνία της Ελλάδος (1926)

Ο δραστήριος, ευφυής και φιλόδοξος νεαρός. εκτός από την χαρακτηριστική ελληνική ευφυΐα του, διέθετε ευγλωττία και ρωμαλέα ελληνική ομορφιά. Εκείνη ήταν φαίνεται που τελικά σαγήνευσε την κόρη ενός από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Γερμανίας: του Καρλ Φρίντριχ φον Ζήμενς. Πριν αρχίσει η δεκαετία του 1930. ο νεαρός Έλληνας είχε κερδίσει με τις

ικανότητες του μια ανάλογη των προσόντων του υπεύθυνη θέση στα εργοστάσια του οίκου Ζήμενς. Ενώ ταυτόχρονα με τον γάμο του με την κόρη του παντοδύναμου Γερμανού μεγαλοβιομηχάνου περνούσε στην ανώτερη κοινωνική τάξη της Γερμανίας και λίγα αργότερα προαγόταν σε πληρεξούσιο διευθυντή του ομώνυμου συγκροτήματος. Η οικογένεια είχε τον πλήρη έλεγχο, εκτός της Ζήμενς. της εταιρίας A Ε.G και της -Τελεφούνκεν-, αλλά και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων βαριάς βιομηχανίας, μεταξύ των οποίων εξοπλιστικές και ναυπηγικές μονάδες στη Γερμανία και σε άλλες χώρες.Σύντομα ο πολύγλωσσος Ιωάννης Βουλπιώτης ως πληρεξούσιος διευθυντής του Συγκροτήματος Ζήμενς είχε ευρύτατες αρμοδιότητες όχι μονό στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και οι αρμοδιότητες του δεν ήταν αποκλειστικά Τεχνικές, αλλά και εμπορικές. Και για να είναι χρήσιμη η παρουσία τον στο συγκρότημα, είχε αναπτύξει ευρύτατες κοινωνικές σχέσεις, συμμετέχοντας ως πανταχού παρών στην κοσμική ζωή διαφόρων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, από τις Βρυξέλλες μέχρι, το Βελιγράδι και από το Βερολίνο μέχρι τη Ρώμη και το Παρίσι. Η φήμη και οι γνωριμίες του οδηγούσαν σε μεγάλες συμφωνίες, εις όφελος του οίκου Ζήμενς. Θα μπορούσε να είναι ένας ισάξιος ανταγωνιστής του σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ, αν εκείνα τα χρόνια ο περίφημος Έλληνας μεγαλέμπορος εξοπλισμών δεν είχε εκουσίως παροπλισθεί λόγω ηλικίας,Ο Ιωάννης Βουλπιώτης δεν είχε διακόψει τους δεσμούς του με την Ελλάδα. Αντίθετα, στις αρχές της δεκαετίας του 1930 επανήλθε δυναμικά και με την ιδιότητα του πληρεξουσίου διευθυντή της εταιρίας Ζήμενς διεκδίκησε και επέτυχε να του ανατεθούν μεγάλες εθνικές προμήθειες, με αποκορύφωμα τα νέα τηλεφωνικά κέντρα και τις ραδιοφωνικές εγκαταστάσεις.

Τα κεντρικά γραφεία της Α.Ε.Τ.Ε, την οποία ήλεγχε η εταιρεία Ζήμενς μέσω του Ιωάννη Βουλπιώτη, στην οδό Σταδίου. Η φωτογραφία έχει ληφθεί όταν έγινε γνωστό ότι ή εταιρία τέθηκε υπό μεσεγγύηση ως εχθρική περιουσία.

Για την υλοποίηση αυτών των συμβάσεων με το Ελληνική Δημόσιο, είχαν ιδρυθεί δύο ανώνυμες εταιρείες η «Ανώνυμη Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία» (ΑΕΤΕ) και η «Ανώνυμη Ελληνική Ραδιοφωνική Εταιρεία» (ΑΕΡΕ) Πρόκειται αντίστοιχα για τις προκατόχους των σημερινών ΟΤΕ και ΕΡΤ.Και στις δύο ο ίδιος κατείχε την κυρίαρχη θέση και κρατούσε τον έλεγχο της πλειοψηφίας. Με τη γερμανική τεχνολογία στη διάθεσηο Βουλπιώτης σε ότι αφορούσε την Ελλάδα ήταν αδιαμφισβήτητος σε τομείς στρατηγικής σημασίας, όπως οι τηλεπικοινωνίες και το υπό εξέλιξη ραδιόφωνο. Ένα από τα όπλα του ήταν το «έξτρα—3-5% ποσοστό για κάθε κρατική παραγγελία που διαπραγματευόταν, πέρα από τα δικά του νόμιμα ποσοστά. Και όπως είναι ευνόητο, αυτό το ποσοστό είχε προβλεφθεί για να

διοχετεύεται σε -μίζες·· πολιτικών ή ανωτάτων διοικητικών παραγόντων, που είχαν αποφασιστική γνώμη στις προμήθειες.Ο ίδιος ο Βουλπιώτης διηγιόταν πολλές δεκαετίες αργότερα προς τον γράφοντα, πώς διεξάγονταν οι συζητήσεις για την πληρωμή αυτού του -έξτρα-, αλλά και πώς κάποιοι λίγοι, μεταξύ των οποίων ονομαστικά ο Γεώργιος Κονδύλης και ο Ιωάννης Μεταξάς , αφού διεκδικούσαν και επιτυγχάναν με διάφορα επιχειρήματα μεγάλες εκπτώσεις, στο τέλος ζητούσαν να αφαιρεθεί από την τελική τιμή που θα πλήρωνε τα κράτος και η έξτρα· προμήθεια.!!!Ήταν μια εποχή που υπήρχαν πολιτικοί ηγέτες διατεθειμένοι να ενδιαφέρονται για την ωφέλεια του δημόσιου· ταμείου.Σε μια παρόμοια προσωπική του αφήγηση, ο Βουλπιώτης είχε αναφέρει πώς ακριβώς μεθοδευόταν η καταβολή των «μιζών» από την εταιρία Ζήμενς σε τέτοιους παράγοντες. Τον επισκέπτονταν αυτοπροσώπως ή με έμπιστους απεσταλμένους τους στο γραφείο που ο ίδιος διατηρούσε στην κεντρική έδρα της εταιρίας Ζήμενς στο Μόναχο και του ζητούσαν να εισπράξουν την συμπεφωνημένη -μίζα-, που συνήθως ήταν 3% και σπανίως έφθανε το5% της συνολικής τιμής. Τα χρήματα καταβάλλονταν με με -επιταγή στον φέροντα σε ελβετική τράπεζα, αν δεν υπήρχε διαφορετική προτίμηση.

Έγινε λόγος λοιπόν για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά είχε τη φήμη ότι ήταν ο μέγας μυστικοσύμβουλος ο οποίος κατάφερνε να διορίζει ακόμη και νομάρχες ή υπουργούς. Επρόκειτο για το - δημοσιογράφο Ιωάννη Διάκο ο οποίος ύστερα από την υπογραφή των συμφωνιών για τη Ραδιοφωνία ξαφνικά επισκέφθηκε (αρχές του 1938) στα γραφεία ταυ στο Μόναχο τον Ιωάννη- Βουλπιώτη. Ο τελευταίας εξεπλάγη διότι δεν υπήρχε καμιά συμφωνία για μίζα και δεν γνώριζε σε τι αποσκοπούσε αυτή η επίσκεψη. Ακόμα πιο έκπληκτος άκουσε τον Διάκο να του ζητά να εισπράξει την προμήθεια Για λογαριασμό του Ι. Μεταξά. Καθώς ή εταιρεία είχε- εξαντλήσει όλα τα περιθώρια με συνεχείς εκπτώσεις που είχε απαιτήσει και επιτύχει ο δικτάτορας. απαιτώντας στο τέλος και η κρυφή προμήθεια που συνήθως δίνονταν στους πολιτικούς να εκπέσει από την τελική τιμή. του φάνηκε απίθανο-πράγματι ο Μεταξάς να τον είχε στείλει για είσπραξη -μίζας·. Τότε ο Βουλπιώτης σοφίστηκε το εξής: του όρισε νέο ραντεβού για την επομένη και πάλι στo γραφείο του. Προκειμένου εν τω μεταξύ να. έχει συζήτηση επ αυτού με τη διοίκηση της εταιρίας. Μόλις έφυγε ο δημοσιογράφος-μυστικοσύμβουλος ζήτησε από τους τεχνικούς να εγκαταστήσουν

ένα μηχάνημα ηχητικής καταγραφής σε δίσκο 78 στροφών με το μικρόφωνο να είναι τοποθετημένο στο γραφείο του χωρίς να φαίνεται. Η συζήτηση επαναλήφθηκε αλλά αυτή την φορά καταγραμμένη και προφανώς χειραγωγημένη. Ο Βουλπιώτης αφού επανέλαβε στον επισκέπτη του την αρνητική απάντηση και έληξε η συνάντηση χωρίς άλλο αποτέλεσμα, τις επόμενες ημέρες πήρε υπό μάλης τον δίσκο της υποκλοπής και έφθασε στην Αθήνα. Ζήτησε να συναντήσει τον Πρωθυπουργό Μεταξά ιδιαιτέρως έχοντας προνοήσει να μην·είναι παρών ο Ιω. Διάκος και τότε τον έβαλε ν ακούσει τι είχε ζητήσει ο μυστικοσύμβουλος του.Εκείνος έμεινε εμβρόντητος συμφώνησε με τον Βουλπιώτη ότι δεν υπήρχε καμιά απαίτηση απέναντι στην εταιρεία ΖΗΜΕΝΣ και δήλωσε ότι ασφαλώς ενεργούσε για ίδιο όφελος ο εν λόγω συνεργάτης του. Ο οποίος: όμως. χωρίς να είναι γνωστό αν επιπλήχθηκε ή αν είχε άλλες κυρώσεις, δεν απομακρύνθηκε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον και εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε ότι με παρόμοιες μεθοδεύσεις είχε συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες χρυσού Όταν δε η κυβέρνηση Τσουδερού εγκατέλειπε την Αθήνα για την Κρήτη εκείνος επιβιβάσθηκε σε πλοίο για την Αλεξάνδρεια φθάνωντας εκεί ο Αιγύπτιος Τελώνης κατέγραψε λεπτομερώς τον θησαυρό που έφερε μαζί του. Για την

Το Δ.Σ, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής επί Κατοχής, υπό την προεδρία του Ιωάννη Ράλλη (στο κέντρο) τέταρτος από

αριστερά δίπλα στον Μανώλη Καλομοίρη ο Ιωάννης Βουλπιώτης

Κατοχή στην Αθήνα. Η Γερμανική Σχολή Αθηνών στην οδό Αραχώβης ξανανοίγει.....

Ιστορία αναφέρεται ότι ο Ι.Δ. δεν είχε άλλες επιπτώσεις, καθώς έσπευσαν οι Βρετανικές αρχές στην Αίγυπτο να τον διευκολύνουν για να περάσει ήρεμα τις ημέρες στην εξορία...

Γεγονός είναι ότι αντίποδας ταυ Βουλπιώτη ήταν ο φορέας των Βρετανικών συμφερόντων στην Ελλάδα σερ Τζέραλντ Τάλμποτ. ο περίφημος αρχηγός των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου (βλ. ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ -. Οκτ. 2004). Την ίδια εποχή, που ο Βουλπιώτης κυριαρχούσε σ' αυτούς τους δύο στρατηγικούς τομείς, ο Τάλμποτ κυριαρχούσε σε άλλους, όπως ο ηλεκτρισμός, οι αστικές συγκοινωνίες και τα υλικά πολέμου.

Είναι αυτονόητο ότι ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ γερμανικών και βρετανικών συμφερόντων εκφράζονταν και στον πολιτιστικό και προπαγανδιστικό Τομέα.

Ελέγχοντας πλήρως το νεότευκτο ελληνικό ραδιόφωνο, ο Βουλπιώτης είχε για λογαριασμό της χιτλερικής Γερμανίας το προβάδισμα. Η ευρύτερη πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα.με την ύπαρξη της δικτατορίας Μεταξά στα χρόνια εκείνα, ευνοούσε την τάση που διαχεόταν. Είναι χαρακτηριστικό ότι άμεσοι συνεργάτες του Βουλπιώτη. ως επικεφαλής της ελληνικής ραδιοφωνίας, ήταν μεταξύ άλλων ο Γεώργιος Κυριακής και η Σίτσα Καραϊσκάκη, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι ως ιδιαιτέρα γραμματέα του είχε την τότε σύζυγο του Ναπολέοντος Ζέρβα.Ο Βουλπιώτης την εποχή εκείνη μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στην Αθήνα, το Μόναχο και το Βερολίνο. Το 1939 αναβάθμισε την Ελληνική παρουσία του οίκου Ζήμενς, ιδρύοντας στην Ελλάδα μια νέα ανώνυμη εταιρία. Μέχρι τότε το συγκρότημα αντιπροσωπευόταν επίσημα από έναν παλαιό μεγάλο εμπορικό οίκο Ζαχαρίου, αλλά οι νέες ανάγκες που προέκυψαν στην ελληνική αγορά με την ανάπτυξη του εξηλεκτρισμού, των τηλεπικοινωνιών και της ραδιοφωνίας απαιτούσαν ευρύτερες πρωτοβουλίες και μεγαλύτερη διείσδυση στην κατανάλωση. Στην αρχή της οδού Σοφοκλέους εγκαταστάθηκε η έδρα της-Ελληνικής Ζήμενς-. ενώ ο ίδιος ο Βουλπιώτης, ο οποίος είχε αρχίζει να αποξενώνεται από την οικογενειακή εστία στη Γερμανία. διατηρούσε όλο και μονιμότερα στην Αθήνα το προσωπικό στρατηγείο του. στη διασταύρωση της λεωφόρου Βασ. Σοφίας με τη Ρηγίλλης. Όπως ήταν επόμενο. εκτός από τις εμπορικές επαφές του, Βουλπιώτης είχε αναπτύξει ευρύτατες κοινωνικές σχέσεις στην- Αθήνα κι ανάμεσα στις προσωπικές γνώριμες του περιλαμβάνονταν πολλές γνωστές προσωπικότητες που ανήκαν σε όλο το πολιτικό φάσμα, ακόμη και στον χώρο της αριστεράς.Η έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μετέβαλε τα δεδομένα και περιόρισε τη δράση του Ιω. Βουλπιώτη, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι πολυπράγμων και πανταχού παρών - τουλάχιστον στα παρασκήνια. Ανάμεσα στους προσωπικούς φίλους του περιλαμβανόταν ο περίφημος ναύαρχος Βίλχελμ φον Κανάρης, γεγονός που του χρησίμευε ώστε να διαδραματίζει παρασκηνιακό ρόλο στις ελληνογερμανικές σχέσεις, ακόμη και

Ο Καρλ Φρίντριχ φον Ζήμενς (δεξιά) χαιρετά ανάλογα επί εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. μετά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμουj.Ωστόσο μετά την εμπλοκή της Ελλάδος σε πόλεμο και εναντίον της Γερμανίας (δηλαδή μετά τις 6 Απριλίου 1941) οι εταιρίες που ήλεγχε θεωρήθηκαν ως εχθρική περιουσία και τέθηκαν υπό μεσεγγύηση. Το καθεστώς αυτό δεν κράτησε παρά μόνο ένα μήνα διότι εν τω μεταξύ λόγω της Κατοχής πού είχε επέλθει οι εταιρείες επανήλθαν στα χέρια του.Tώρα πλέον η παντοδυναμία του ήταν αδιαμφισβήτητη στους τομείς της Τηλεφωνίας και της Ραδιοφωνίας ιδιαίτερα της τελευταίας, η οποία όπως. ήταν φυσικό χρησιμοποιήθηκε από τις γερμανικές αρχές κατοχής για προπαγανδιστικούς λόγους.

Ως επικεφαλής, της ελληνικής ραδιοφωνίας κατά την Κατοχή-ο Ιωάννης Βουλπιώτης συνεργάσθηκε με γνωστούς δημοσιογράφους και καλλιτέχνες για την -εδραίωση και ανάπτυξη της. όχι μόνον με τμήμα του κατοχικού προπαγανδιστικού μηχανισμού αλλά και καθώς - ήταν ο μόνος ραδιοφωνικός σταθμός του οποίου επιτρέπονταν η νόμιμη ακρόαση –για το ψυχαγωγικό μέρος – Έχοντας πλούσιες εμπειρίες για τη, λειτουργία των Ευρωπαϊκών Ραδιοφωνικών Σταθμών συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτυχή συγκρότηση του προγράμματος τον Ρ.Σ.Α, με πολλές

προσλήψεις, επωνύμων και ικανών στελεχών. Την ίδια εποχή είχε πολλαπλό ενδιαφέρον για τα καλλιτεχνικά δρώμενα στην Ελλάδα συμβάλλοντας μεταξύ άλλων στην δημιουργία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής της οποίας υπήρξε μέλος του Δ.Σ .επί Κατοχής (με πρόεδρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό Ι. Ράλλη). Αναλυτικότερες αναφορές στον Βουλπιώτη και την κατοχική ραδιοφωνία γίνονται στο βιβλίο του γράφοντος «Η γερμανική και Ιταλική Προπαγάνδα πριν και κατά την Κατοχή»που εκδόθηκε το 1984 καθώς και σε διάφορα εξειδικευμένα δημοσιεύματα άλλων για τις πρώτες περιόδους της ελληνικής ραδιοφωνίας.

Γενικά για την πολιτική δράση του κατά τη διάρκεια της κατοχής ο υπογράφων έχει αναφερθεί εκτενώς στη μονογραφία του «Οι μυστικές διαπραγματεύσεις του ΕΑΜ με την Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη» (Εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝ-Αθήνα 1985) σε ότι αφορά την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας και τις διαπραγματεύσεις που είχε διεξαγάγει η κατοχική κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη μέσω του Ιω. Βουλπιώτη με τον Δημήτρη Γληνό Γενικό Γραμματέα τότε του Ε.Α.Μ. Ο Βουλπιώτης συνδεόταν στενά τότε όχι μόνο με- τον Δ. Γληνό και με τον Ι. Σοφιανόπουλο, αλλά και με τους στρατηγούς Θ. Πάγκαλο και Στ. Γονατά. Οι τελευταίοι ενδιαφέρθηκαν για ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας και ενήργησαν για τη στελέχωση τους με απόστρατους ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΥΣ αξιωματικούς, κυρίως απότακτους του 1935.Παράλληλα ο Βουλπιώτης είχε ενεργήσει κατά της πρώτες εβδομάδες της κατοχής για να πεισθεί ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας τον οποίο-

Αριστερά: Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος μέ τον Γερμανό καγκελάριο Αντενάουερ. Δεξιά: Ο Σπύρος Μαρκεζίνης: στο κέντρο την εποχή του Συναγερμού. Σε πρώτο πλάνο ο Παυσανίας Λυκουρεζος. Νίκαια της Γαλλίας, να επιστρέψει στην Ελλάδα και ν αναλάβει την εξουσία εν είδει Έλληνα Πεταίν, αντικαθιστώντας τον στρατηγό Τσολάκογλου, γεγονός που θα διευκόλυνε τις δυνάμεις του Άξονα να αποδεσμεύσουν ν αποδεσμεύσουν τα στρατεύματα τους από την Ελλάδα. Σ αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να ενταχθεί και η ανάμιξη του Βουλπιώτη στην διοίκηση του ΕΔΕΣ, ο οποίος ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1941, μόλις έφθασε από την Νίκαια ο Κομνηνός Πυρομάγλου με ειδικές εντολές του στρατηγού Πλαστήρα.Η συμμετοχή του Ιω. Βουλπιώτη στον ΕΔΕΣ ενώ ταυτόχρονα διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους Γερμανούς στην κατεχόμενη Ελλάδα και είχε το μοναδικό προνόμιο να ταξιδεύει στο Βερολίνο, όπου επίσης είχε επαφές με παράγοντες του χιτλερικού καθεστώτος, όπως ο Κανάρης. που τον είχε καταστήσει ως έναν από τους πιο δραστήριους πολιτικούς παράγοντες κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε την ευχέρεια να κινείται με άνεση τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο. Εκτός από την κύρια επαγγελματική του δράση που εκ των πραγμάτων είχε περιορισθεί στη διοίκηση των εταιρειών που προαναφέρθηκαν, διαδραμάτισε

αξιοσημείωτο ρόλο σε διαμεσολαβήσεις στους Γερμανούς για διάφορα προσωπικά αιτήματα.

Μετά τον σχηματισμό της τρίτης κατοχικής κυβερνήσεως από τον Ιωάννη Ράλλη και αφού από το καλοκαίρι του 1943 εντάθηκαν οι εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ ο Βουλπιώτης εντείνει την παρασκηνιακή δραστηριότητα του. Είναι προσανατολισμένος εναντίον του ΕΑΜ ως της μεγάλης απειλής που θα κληθεί ν αντιμετωπίσει η Ελλάδα μετά την Απελευθέρωση οποτεδήποτε κι αν γίνει, κι έτσι κατορθώνει να προσεταιρισθεί λιγότερο ή περισσότερο τους επώνυμους πολιτικούς παράγοντες που παραμένουν στην Αθήνα. Με τον Θεόδωρο Πάγκαλο ,τον Στυλιανό Γονατά και τον Ιωάννη Σοφιανόπουλο διατηρεί μονιμότερη επαφή και συνεργασία, ακόμη όμως και με τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Και ενώ δεν χάνει καμιά, για να παραμείνει ευνοούμενος των Γερμανών κατακτητών με την ίδια άνεση έχει επαφές με αντιστασιακές οργανώσεις αλλά και με τις Βρετανικές Υπηρεσίες –γεγονός που θα του φανεί πολύ χρήσιμο μεταπολεμικά, όταν με την κατάθεση στελεχών τους θα αποφύγη την καταδική επί δοσιλογισμώ Τον Ιανουάριο του 1944 είχε κατορθώσει να χειραγωγεί πλήρως την κεντρική διοίκηση του. ΕΔΕΣ στην Αθήνα και ταυτόχρονα να ελέγχει μέσω τού αρμόδιου κατοχικού υπουργού εσωτερικών Αναστ. Ταβουλάρη τα Τάγματα Ασφαλείας Στην περίφημη σύσκεψη Μυροφύλλου Πλάκας, που έγινε τότε στα βουνά μεταξύ των κυριοτέρων αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΛΑΣ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΑ) υπό τη σκέπη της Συμμαχικής Αποστολής ο Ναπολέων Ζέρβας υποχρεώθηκε να καταγγείλει ανοιχτά και να αποκηρύξει προσωπικά τον Βουλπιώτη ως, άνθρωπο των Γερμανών. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου- η εμπιστοσύνη των Γερμανών κλονίσθηκε σημαντικά, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Στρατηγός Βασίλειος Ντερτιλής. εν γνώσει του Ταβουλάρη βρίσκονταν σε επαφή με το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. Αποτέλεσμα να συλληφθούν από τα ΕΣ-ΕΣ οι Ντερτιλής και Ταβουλάρης και να σταλούν σε Γερμανικό Στρατόπεδο καθώς και ή Λέλα Καραγιάννη, η περίφημη ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης «Μπουμπουλίνα» με την οποία βρίσκονταν σε επαφή μέσω της ΕΣΠ0 (ο καθηγητής Κ. Σβολόπουλος είχε ιδιαιτέρως ενδιατρίψει για το θέμα αυτό) Ο Ιωάννης Βουλπιώτης. όσο πλησίαζε το τέλος του πολέμου, βρίσκονταν σε μεγαλύτερη επαφή με αντί-χιτλερικούς κύκλους επιχειρώντας να εδραιώσει ένα άλλοθι για την μεταπολεμική επαύριο. Για τούς ίδιους: λόγους ο μεγάλος προστάτης του. Ο μέντορας του ναύαρχος Κανάρης, σύντομα

περιέπεσε σε δυσμένεια, μετά την αποκάλυψη της συνωμοσίας της 20ής Ιουλίου 1944 συμπαρασύροντας και επώνυμους Έλληνες Γερμανόφιλους, όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος. Διευθυντής της Λουφτχάνσα, και ο Έγκον Κοντομας. Ελισσόμενος ο Βουλπιώτης ο οποίος ήδη είχε διαζευχθεί την πρώτη του την κόρη του Ζήμενς, κατόρθώσε να επιβιώσει του τέλους της Κατοχής.

Η νέα προσπάθεια του να περισώσει την περιουσία που ήδη είχε ήταν λιγότερο επιτυχής. Οι μετοχές που είχε ανήκαν σε εταιρείες που αμέσως χαρακτηρίσθηκαν εχθρικές κι δημεύθηκαν ενώ το βάρος του αγώνα του επικεντρώνονταν τώρα στο να αποφύγει τη φυλάκιση του και την καταδίκη του για δωσιλογισμό. Τελικά αυτό το κατόρθωσε χάρη στις πολλές και ποικίλες γνωριμίες του κυρίως όμως στις ευνοϊκές καταθέσεις πρακτόρων των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών που οδήγησαν στην αθώωση του. Ο εισαγγελέας δωσιλόγων Βελούζος όμως δεν αποδεχθεί την αθώωση και ανάπεμψε την υπόθεση του Βουλπιώτη για εκδίκαση ξανά. Και αυτή την φορά όμως οι καταθέσεις των μαρτύρων υπερασπίσεως ήταν ισχυρότερες από των μαρτύρων κατηγορίας. Για δεύτερη φορά αθωώθηκε Ουσιαστικά χρεοκοπημένος και αποξενωμένος από την πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής είχε χάσει κάθε ελπίδα να επανέλθει στη ραδιοφωνία.

Όπως ήλπιζε και φαντάζονταν. Ο Ηρακλής Πετιμεζάς το 1945 –είχε αναλάβει πρώτος γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας που ανήκε 100% στο Δημόσιο. Ο Πετιμεζάς σε ολη σχεδόν τη διάρκεια της κατοχής βρίσκονταν στην Αθήνα ως εκπρόσωπος του στρατηγού Ναπ. Ζέρβα. γνώριζε προσωπικά τον Βουλπιώτη αλλά δεν ανήκε στην ηγετική ομάδα του ΕΔΕΣ Αθηνών που εξουσίαζε ο τελευταίος. Παρ όλα αυτά όμως όπως μου διηγήθηκε αρκετές δεκαετίες αργότερα όταν αναλάμβανε την διοίκηση του ΕΙΡ είχε εκπλαγεί από την οργανωτικότητα του προκατόχου του.

Ο Ιω. Βουλπιώτης έφυγε από την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου βρήκε επενδυτές και ασχολήθηκε με την ανοικοδόμηση της ιταλικής πρωτεύουσας, κερδίζοντας μια νέα περιουσία. Η συμμαχική κατοχή της Γερμανίας παρέδωσε την εξουσία στο νέο ομοσπονδιακό κράτος της Δυτικής Γερμανίας και το1950 την επισκέφθηκε, ανανεώνοντας τις γνωριμίες του. η Ζήμενς ευχαρίστως τον αναγνώρισε και πάλι ως συνεργάτη της για την Ελλάδα κι έτσι όταν λίγο αργότερα γύρισε στην Αθήνα δραστηριοποιήθηκε για να επιτύχει νέες συμβάσεις κυρίως για την

Τεχνολογική ανανέωση .της ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεφωνίας αλλά και την ανάληψη προμήθειας των νέων συρμών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου Ο Τζέραλντ Τάλμποτ είχε ήδη αποβιώσει μετά τον πόλεμο, η βρετανική οικονομική είχε χάσει την αποτελεσματικότητα της . αλλά ο Ιωάννης Βουλπιώτης. έστω και λιγότερο εντυπωσιακός απ ότι προπολεμικά ήταν παρών. Οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις του με την κυβέρνηση του στρατηγού Πλαστήρα. Παλαιού του γνώριμου από την εποχή που βρίσκονταν στη Γαλλία- του Βισύ, δεν καρποφόρησαν όπως ήθελε. Ήταν όμως αποφασιστικής σημασίας η άνοδος του στρατάρχη Αλεξ. Παπάγου στην εξουσία το φθινόπωρο του 1952 και ο Σπύρος Μαρκεζίνης ο οποίος γνώριζε καλά τον Βουλπιώτη από το παρελθόν ζήτησε τη βοήθεια και τη συνεργασία του,προκειμένου να επιτύχει η προσπάθεια που κατέβαλε η

Αριστερά ο Ιωάννης Βουλπιώτης στη δίκη του 1955 για τις μίζες της Ζήμενς και δεξιά ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, μέχρι πρότινος Διευθύνων Σύμβουλος

νέα κυβέρνηση για την προσέλκυση Γερμανικών επενδύσεων και ιδιαίτερα στο ζήτημα των Γερμανικών επανορθώσεων. Η ακριβής έκταση της επιρροής Βουλπιώτη στην κυβέρνηση Παπάγου δεν έχει γίνει ευρέως αντιληπτή, διότι εν τω μεταξύ μεσολάβησε η αποχώρηση του Μαρκεζίνη, στη συνεχεία η ασθένεια του στρατάρχη, και ο ίδιος περιεπλάκη σε μια μέχρι θανάτου διαμάχη με ορισμένους από τους υπουργούς του Παπάγου. Και ενώ προς στιγμήν τα πράγματα όδευαν προς μιαν νέα εποχή επικυριαρχίας του Βουλπιώτη στο ραδιόφωνο και στην τηλεφωνία πάντα μέσω της εταιρείας Ζήμενς με την οποία ποτέ δεν είχε διακόψει τους δεσμούς έστω και αν λόγω του διαζυγίου του βρίσκονταν εκτός της οικογένειας (διατηρούσε και μεταπολεμικά την ιδιότητα του αντιπροσώπου εταιρειών Ζήμενς και Τελεφούνκεν) ξαφνικά εμφανίσθηκε κατηγορούμενος για μίζες που φέρεται να είχε ζητήσει ο υφυπουργός Συγκοινωνιών Κων. Παπακωνσταντίνου για να εγκρίνει τις προμήθειες της εταιρείας. Εν μέσω μιας καταθλιπτικής ατμόσφαιρας έγινε εκκωφαντικά και για πολλές ημέρες η δίκη του Βουλπιώτη που κατέληξε σε μη εξαγοράσιμη ποινή 18μηνών. Η καταδικαστική απόφαση και ο εγκλεισμός του στις φυλακές (για πρώτη φορά στην πολυτάραχη ζωή του) έγινε στις 4 Οκτωβρίου· 1955. Την ίδια ημέρα έσβηνε στην Εκάλη ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, ενώ όταν απολυόταν ο Βουλπιώτης τον επόμενο χρόνο από τις φυλακές, συντομότερα από ότι είχε προβλεφθεί. υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο Κ. Παπακωνσταντίνου: στη νέα κυβέρνηση Καραμανλή. Οι περίπλοκες πολιτικές διαστάσεις της υπόθεσης Βουλπιώτη. πάντως, ποτέ δεν αναδείχθηκαν. ενώ στη διάρκεια της δίκης αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος ο Ζήμενς είχε έλθει ινκόγνιτο στην Ελλάδα για να συναντήσει τον πρωθυπουργό Παπαγο!Ο Ιωάννης Βουλπιώτης ο οποίος σε τρίτο γάμο είχε νυμφευθεί τη Ζανέτ Καραϊωσηφόγλου, πέθανε σε ηλικία 97 ετών το 1999. την ημέρα που έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ

Ο θόρυβος για τις μίζες που η Ζήμενς- έδωσε ή δεν έδωσε επί Μεταξά και μεταπολεμικά επί Παπάγου συνδέονται άμεσα με το όνομα του Έλληνα γαμπρού της οικογένειας Ζήμενς, του Ιωάννη Βουλπιώτη. Στα τελευταία χρόνια, όμως, οι μίζες της ίδιας εταιρίας

συνδέονται με το όνομα του Δρος Μιχαήλ Χριστοφοράκου.Θα αναρωτηθεί κανείς αν πέρα από μια κοινωνική γνωριμία οι οικογένειες Βουλπιώτη και Χριστοφοράκου είχαν κάποια σύνδεση. Κάτι τέτοιο δεν είναι γνωστό.Ωστόσο. ένας ερευνητής θα μπορούσε vα; διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποια ταύτιση ανάμεσα στον Ιωάννη Βουλπιώτη και τον Νικόλαο Χριστοφοράκο, πατέρα τον πρώην διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Ζήμενς στην Ελλάδα. Και οι δύο αθωώθηκαν ως δωσίλογοι «λόγω αμφιβολιών». Και στις δύο δίκες υπήρχε το ίδιο πρόσωπο που τους έδειχνε μ επιμονή ως ανθρώπους των Γερμανών.Επρόκειτο για τον Ιάσονα Μανδηλάρη. έναν από τους περίπου

3.000 (!) Έλληνες πράκτορες των Eς-Ες που συνεργάσθηκαν με τους Γερμανούς επί κατοχής επί Κατοχής.

H δίκη του τον Μάρτιο 1945 είχε αφήσει εποχή, επειδή καταδικάσθηκε μόνο σε ειρκτή είκοσι ετών, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στην κοινή γνώμη, η οποία θεωρούσε δεδομένη τη θανατική καταδίκη ύστερα από όσα είχαν ακουστεί κατά τη διάρκεια της. Ο ίδιος ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Νικ. Κολυβάς είχε αναγκασθεί να κάνει μακροσκελείς δηλώσεις την επομένη της καταδίκης για να κατευνάσει την κοινή γνώμη εκφράζοντας την έκπληξή του.Ο Ιάσων Μανδηλάρης, 29 ετών τότε-, είχε υπηρετήσει με ζήλο στα Ες-Ες της οδού Μέρλιν, των οποίων ήταν στέλεχος. Με την ιδιότητα αυτή είχε πρωταγωνιστήσει σε συλλήψεις διαφόρων Ελλήνων. που ήταν ύποπτοι ή είχαν κατηγορηθεί για εκδηλώσεις εναντίον των κατοχικών αρχών. Ανάμεσα σ εκείνους που είχε συλλάβει ήταν οι καθηγητές της Ιατρικής Κων. Χωρέμης και Νικ. Λούρος. Όταν ήλθε η ώρα να απολογηθεί στη δίκη του, δήλωσε ότι οι καθηγητές συνελήφθησαν ύστερα από καταγγελία που είχε γίνει στα Ες-Ες εις βάρος τους από τον ιατρό Νικόλαο Χριστοφοράκο, ο οποίος κατά τον Μανδηλάρη ήταν -γιατρός των ΕΣ-ΕΣ- και -σύνδεσμος μεταξύ του (πρωθυπουργού) Λογοθετόπουλου

Στο κέντρο ο γιατρός Νικόλαος Χριστοφοράκος, που είχε αποκληθεί «γιατρός των EΣ-EΣ», Δεξιά ο καθηγητής Kων. Λογοθετόπουλος και αριστερά ο Γεωργ. Δ. Ράλλης, πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού επί Κατοχής. και των ΕΣ-ΕΣ-, επειδή διέθεσαν φάρμακα τού Ερυθρού Σταυρού στους αντάρτες.

'Ότι υπήρξε στενή σχέση μεταξύ του : καθηγητή Κων. Λογοθετόπουλου και του Νικ. Χριστοφοράκου δεν τίθεται θέμα, διότι ο τελευταίος ήταν ο ευνοούμενος βοηθός του πρώτου και όπως ακριβώς και ο μετέπειτα γνωστός Γρηγόρης Λαμπράκης Αλλά αν ήταν όντως γιατρός των ΕΣ-ΕΣ δεν υπάρχει καμία άλλη τεκμηρίωση. Πάντως ο δρ. Νίκος Χριστοφοράκος συνελήφθη από την Γενική Ασφάλεια ως δωσίλογος στις 28 Mαρτίου 1945. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε συλληφθεί από την ίδια υπηρεσία με το ίδιο αιτιολογικό και ο Ιω. Βουλπιώτης. Στο εδώλιο κάθισαν τον Φεβρουάριο του 1946 ενώπιον του Γ Ειδικού Δικαστηρίου Δωσιλόγων οι Κων. Λογοθετόπουλος , Νικ. Χριστοφοράκος και Γεωρ, Δ, Ράλλης (αδελφός του τρίτου; Κατοχικού Πρωθυπουργού.) Αξιοσημείωτο είναι ότι μάρτυς υπερασπίσεις, του οποίου ή κατάθεση υπήρξε καταλυτική για την αθώωση των

κατηγορουμένων (ο Χριστοφοράκος λόγω αμφιβολιών) ήταν ο πολιτικός ΠΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΟΣ, πρόεδρος τότε του Ύπατου Συμβουλίου του Ελληνικού Τεκτονισμού, ο οποίος λίγες εβδομάδες αργότερα_θα αναλάμβανε το Υπουργείο Δικαιοσύνης –στην κυβέρνηση Κων. Τσαλδάρη, αλλά λίγα χρόνια αργότερα θα καταδικαζόταν ο ίδιος για χρηματισμό την εποχή που ήταν υπουργός.

To αν ο πατέρας Δρ. Νικόλαος Χριστοφοράκος ήταν μέλος του ήταν μέλος του Ελληνογερμανικού Συνδέσμου Αθηνών προ και κατά την διάρκεια της Κατοχής ή εν πάση περιπτώσει ήταν ή δεν ήταν γερμανόφιλος ίσως δεν έχει καμία σημασία που έγραψε τα παιδιά του στη Γερμανική Σχολή από τη οποία αποφοίτησαν. Και κανείς δεν θα αναζητούσε ποιους ακριβώς δεσμούς είχε ο πατέρας του Δρος Μιχάλη Χριστοφοράκου με τον Ιωάννη Βουλπιώτη. τον άλλοτε γαμπρό της οικογένειας Ζήμενς. ή με τον καθηγητή Λογοθετόπουλο. αν δεν συνέβαινε πέρυσι οι γερμανικές δικαστικές αρχές .-να διαπιστώσουν τις δωροδοκίες Ελλήνων πολιτικών από την εταιρεία Ζήμενς.

MΙZΕΣ ΠΡΟΣ ΚΛΘΕ ΠΛΕΥΡΑ

Mε την προϊστορία αυτή η Ζήμενς έχει ένα πλούσιο σκοτεινό παρελθόν τουλάχιστον στην Ελλάδα, η δε εμμονή της να μην αποκαλύπτει από μόνη της. όπως θα όφειλε, τα πολιτικά πρόσωπα που είχε μισθώσει για εττιτύχει αναθέσεις έργου και προμήθειες. Μέχρι στιγμής δεν έχουν αποκαλυφθεί τα ονόματα αυτών των πολιτικών που αναφέρονται και. στα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Το γεγονός καθόλου δεν εκπλήσσει αφού άλλωστε πολλοί από τους Έλληνες πολιτικούς είναι ανεπάγγελτοι και κατά σύστημα αργόσχολοι.Παλαιόθεν άλλωστε ο χώρος των τηλεπικοινωνιών είναι ο πλέον ευεπίφορος για κάθε είδους διαφθορά και παρανομία. Εντελώς πρόσφατα ο OTΕ συγκλονίζεται από νέο σκάνδαλο γερμανικής προελεύσεως και δεν είναι απίθανο σύντομα να αποκαλυφθεί πώς η διαβόητη –Μαρφίν- παραχώρησε στη Deutsche Telecom τις μετοχές της στον ΟΤΕ...Ο πολύς Σωκράτης Κόκκαλης, ο κυριότερος εν Ελλάδι «νταβατζής» κατά τov σημερινό πρωθυπουργό βρίσκεται πίσω από κάθε πέτρα και πετραδάκι που ανήκει στον ΟΤΕ. Ο άνθρωπος που είχε χαρακτηρισθεί ως ένας από τους από τους αποδοτικότερους πράκτορες της -Στάζι- Και που από την εποχή

της Επταετίας βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλη κρατική προμήθεια στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, αλλά και πίσω από το πιο απίθανο πολιτικό παρασκήνιο, με αποκορύφωμα την πτώση του Κωνσταντίνου· Μητσοτάκη το 1993. είναι διασυνδεδεμένος με κάδε φαιά προσωπικότητα και κατάσταση στην Ελλάδα. Δεν θα παρέλειπε φυσικά να διατηρεί έμμεσες ή άμεσες σχέσεις με τα Μ Μ Ε - από τον Χρήστο Λαμπράκη μέχρι Το Θέμο Αναστασιάδη, ανάλογα με τις εκάστοτε ισορροπίες και συγκυρίες.Ωστόσο. το συγκρότημα Λαμπράκη έχει προνομιακές σχέσεις με τη Ζήμενς από την εποχή του Βουλπιώτη παρά το γεγονός ότι επί Κατοχής είχαν οριοθετήσει τα επιχειρηματικά τους ενδιαφέροντα στο ζήτημα της γερμανικής προπαγάνδας, ο μεν πρώτος διατηρώντας το αποκλειστικό προνόμιο να είναι ο αποκλειστικός διαχειριστής της έντυπης γερμανικής προπαγάνδας στην Ελλάδα ως συνεταίρος της εταιρείας «Μούντους» που είχε δημιουργήσει ο αρμόδιος υπουργός του Τρίτου Ράιχ Γκαίμπελς (βλ. Λαβύρινθος... Αυγ. 2008). Ο δε δεύτερος ως αποκλειστικός λειτουργός της ασύρματης γερμανικής προπαγάνδας.Εξήντα και. εβδομήντα χρόνια αργότερα η ιστορία ξαναγράφεται και οι Γερμανοί ξανάρχονται. Φέτος, δηλαδή εν έτει 2008, η Ζήμενς Ελλάδος, βρήκε τον κατάλληλο τρόπο για να ανταμείψει οικονομικά το Συγκρότημα Λαμπράκη. όπως και όλους όσους θεωρεί ότι την στηρίζουν στον αγώνα της ...υπέρ της διαφθοράς: Με .καταχώριση διαφημίσεων -εκτός Διαφημιστικού πλάνου-Η απορία δεν είναι πόσο τιμολογείται ένα έγχρωμο ημισέλιδο όταν το ερώτημα -ποιος εκβιάζει ποιον- αποκτά στην προκειμένη περίπτωση μια εύγλωττη ρητορικότητα...

H διαφημιστική καταχώριση της Ζήμενς στο φύλλο των "Νέων" της 2ας Φεβρουαρίου 2008, έξω από κάθε έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας για το Συγκρότημα Λαμπράκη και εκτός διαφημιστικού «μπάτζετ» για τη Ζήμενς.