ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι...

16
Έ Έρ ρχ χε ετ τα αι ι α αν ντ τε ερ ργ γα ατ τι ικ κό ό, , α αν ντ τι ια ασ σφ φα αλ λι ισ στ τι ικ κό ό τ τσ σο ου υν νά άµ µι ιΣΕΛΙ∆Α 2 ΤΡΙΜΗΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΟΥ ΣΕΕΝ “ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007 ΤΕΥΧΟΣ 4 ΣΕΛΙ∆Α 5 ΣΕΛΙ∆Α 13 ΣΕΛΙ∆Α 14 ΣΕΛΙ∆Α 9 Ο Οι ι 1 14 40 0 η ηµ µέ έρ ρε ες ς π πο ου υ σ συ υγ γκ κλ λό όν νι ισ σα αν ν τ τη ην ν ε ελ λλ λη ην νι ικ κή ή κ κο οι ιν νω ων νί ία α KANTE THN ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΑΣ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στις Γραµµατείες στον κωδικό 745 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ Ο Ο λ λο ογ γο οτ τέ έχ χν νη ης ς τ τη ης ς ε ελ λε ευ υθ θε ερ ρί ία ας ς 2 2 η η Γ Γε εν νι ικ κή ή Σ Συ υν νέ έλ λε ευ υσ ση η τ τη ης ς « «Ε Ερ ργ γα ατ τι ικ κή ής ς α αλ λλ λη ηλ λε εγ γγ γύ ύη ης ς» » O Νίκος Καζαντζάκης έρχεται στον κόσµο 18 του Φλεβάρη 1883 στο Χάνδακα, ηµέρα Παρασκευή (των Ψυχών), γεγονός που ερµηνεύτηκε από τη µαµή ως σηµάδι ότι ο Καζαντζάκης θα γινόταν ∆εσπότης.... Πραγµατοποιήθηκε µε µεγάλη συµµετοχή και επιτυχία η γενική συνέλευση του συνδικάτου «Εργατική Αλληλεγγύη» την Τρίτη 15 Μαΐου στην αίθουσα του Εργατι- κού Κέντρου Κοζάνης. Ο Οι ι α αγ γώ ών νε ες ς ε εµ µπ πν νέ έο ου υν ν τ τη ην ν Κ Κα αλ λλ λι ιτ τε εχ χν νι ικ κή ή δ δη ηµ µι ιο ου υρ ργ γί ία α Από τις κινητοποιήσεις της Ακρινής µε το φακό του Αλέξανδρου Βρεττάκου Ο Ο γ γε εν νι ικ κό ός ς γ γρ ρα αµ µµ µα ατ τέ έα ας ς τ το ου υ Ο ΟΟ ΟΣ ΣΑ Α ( (Ο Ορ ργ γα αν νι ισ σµ µό ός ς Ο Οι ικ κο ον νο ο- - µ µι ικ κή ής ς Σ Συ υν νε ερ ργ γα ασ σί ία ας ς κ κα αι ι Α Αν νά ά- - π πτ τυ υξ ξη ης ς) ) Ά Άν νχ χε ελ λ Γ Γκ κο ου υρ ρί ία α κ κα ατ τά ά τ τη ην ν π πρ ρό όσ σφ φα ατ τη η ε επ πί ίσ σκ κε εψ ψή ή τ το ου υ σ στ τη ην ν Α Αθ θή ήν να α, , έ έδ δω ωσ σε ε τ το ο σ σύ ύν νθ θη η- - µ µα α γ γι ια α ν νέ έα α, , ο ολ λο οµ µέ έτ τω ωπ πη η ε επ πί ίθ θε ε- - σ ση η σ στ το ου υς ς ε ερ ργ γα αζ ζό όµ µε εν νο ου υς ς µ µε ε: : Π Πλ λή ήρ ρη η α απ πο οσ σά άθ θρ ρω ωσ ση η τ το ου υ κ κο οι ι- - ν νω ων νι ικ κο ού ύ, , α ασ σφ φα αλ λι ισ στ τι ικ κο ού ύ σ συ υσ στ τή ήµ µα ατ το ος ς, , π πλ λή ήρ ρη η ε ελ λα ασ στ τι ικ κο ο- - π πο οί ίη ησ ση η σ στ τη ην ν α αγ γο ορ ρά ά ε ερ ργ γα ασ σί ία ας ς, , κ κα ατ τά άρ ργ γη ησ ση η τ τω ων ν κ κα ατ τώ ώτ τε ερ ρω ων ν µ µι ισ σθ θώ ών ν, , κ κα ατ τα αβ βο ολ λή ή δ δι ιδ δά άκ κτ τρ ρω ων ν σ στ τη ην ν τ τρ ρι ιτ το οβ βά άθ θµ µι ια α ε εκ κπ πα αί ίδ δε ευ υσ ση η κ κλ λπ π. . Τ Το ο κ κο οι ιν νω ων νι ικ κό ό κ κα αι ι π πο ολ λι ιτ τι ικ κό ό κ κα ατ τε εσ στ τη ηµ µέ έν νο ο σ στ τη ην ν Ε Ελ λλ λά άδ δα α « «τ τρ ρί ίβ βε ει ι τ τα α χ χέ έρ ρι ια α τ το ου υ» ». . Ο Οι ι ε ερ ργ γα αζ ζό όµ µε εν νο οι ι ό όµ µω ως ς ε εί ίν να αι ι ε εδ δώ ώ κ κα αι ι θ θα α τ το ου υς ς χ χα αλ λά άσ σο ου υν ν τ τα α σ σχ χέ έ- - δ δι ια α. . Y Y Ψ ΨH HΛ ΛH H T T A A H H YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:39 Page 1

Transcript of ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι...

Page 1: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,,

ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό ““ττσσοουυννάάµµιι””

ΣΣΕΕ ΛΛΙΙ ∆∆ΑΑ 22

ΤΤΡΡΙΙ ΜΜΗΗ ΝΝΗΗ ΕΕΦΦΗΗ ΜΜΕΕ ΡΡΙΙ ∆∆ΑΑ ΤΤΟΟΥΥ ΣΣΕΕ ΕΕΝΝ ““ΕΕΡΡ ΓΓΑΑ ΤΤΙΙ ΚΚΗΗ ΑΑΛΛ ΛΛΗΗ ΛΛΕΕΓΓ ΓΓΥΥΗΗ”” ΦΦΕΕ ΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑ ΡΡΙΙ ΟΟΣΣ 22000077 ΤΤΕΕΥΥ ΧΧΟΟΣΣ 44

ΣΣΕΕ ΛΛΙΙ ∆∆ΑΑ 55

ΣΣΕΕ ΛΛΙΙ ∆∆ΑΑ 1133

ΣΣΕΕ ΛΛΙΙ ∆∆ΑΑ 1144 ΣΣΕΕ ΛΛΙΙ ∆∆ΑΑ 99

ΟΟιι 114400 ηηµµέέρρεεςς πποουυσσυυγγκκλλόόννιισσααννττηηνν εελλλληηννιικκήήκκοοιιννωωννίίαα

KANTE THN ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΑΣ ΤΩ ΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡ ΓΑ ΤΙ ΚΗ ΑΛ ΛΗ ΛΕΓ ΓΥΗστις Γραµ µα τεί ες στον κω δι κό 745

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣΟΟ λλοογγοοττέέχχννηηςςττηηςς εελλεευυθθεερρίίααςς

22ηη ΓΓεεννιικκήή ΣΣυυννέέλλεευυσσηη ττηηςς ««ΕΕρργγααττιικκήήςςααλλλληηλλεεγγγγύύηηςς»»

O Νίκος Καζαντζάκης έρχεταιστον κόσµο 18 του Φλεβάρη 1883 στοΧάνδακα, ηµέρα Παρασκευή (τωνΨυχών), γεγονός που ερµηνεύτηκε απότη µαµή ως σηµάδι ότι ο Καζαντζάκηςθα γινόταν ∆εσπότης....

Πραγµατοποιήθηκε µε µεγάλησυµµετοχή και επιτυχία η γενικήσυνέλευση του συνδικάτου«Εργατική Αλληλεγγύη» την Τρίτη15 Μαΐου στην αίθουσα του Εργατι-κού Κέντρου Κοζάνης.

ΟΟιι ααγγώώννεεςςεεµµππννέέοουυνν ττηηννΚΚααλλλλιιττεεχχννιικκήήδδηηµµιιοουυρργγίίαα

Από τις κινητοποιήσεις της Ακρινής µε τοφακό του Αλέξανδρου Βρεττάκου

ΟΟ γγεεννιικκόόςς γγρρααµµµµααττέέααςς ττοουυΟΟΟΟΣΣΑΑ ((ΟΟρργγααννιισσµµόόςς ΟΟιικκοοννοο--µµιικκήήςς ΣΣυυννεερργγαασσίίααςς κκααιι ΑΑννάά--ππττυυξξηηςς)) ΆΆννχχεελλ ΓΓκκοουυρρίίαα κκααττάάττηηνν ππρρόόσσφφααττηη εεππίίσσκκεεψψήή ττοουυσσττηηνν ΑΑθθήήνναα,, έέδδωωσσεε ττοο σσύύννθθηη--µµαα γγιιαα ννέέαα,, οολλοοµµέέττωωππηη εεππίίθθεε--σσηη σσττοουυςς εερργγααζζόόµµεεννοουυςς µµεε::ΠΠλλήήρρηη ααπποοσσάάθθρρωωσσηη ττοουυ κκοοιι--ννωωννιικκοούύ,, αασσφφααλλιισσττιικκοούύσσυυσσττήήµµααττοοςς,, ππλλήήρρηη εελλαασσττιικκοο--πποοίίηησσηη σσττηηνν ααγγοορράά εερργγαασσίίααςς,,κκααττάάρργγηησσηη ττωωνν κκααττώώττεερρωωννµµιισσθθώώνν,, κκααττααββοολλήή δδιιδδάάκκττρρωωννσσττηηνν ττρριιττοοββάάθθµµιιαα εεκκππααίίδδεευυσσηηκκλλππ.. ΤΤοο κκοοιιννωωννιικκόό κκααιι πποολλιιττιικκόόκκααττεεσσττηηµµέέννοο σσττηηνν ΕΕλλλλάάδδαα««ττρρίίββεειι τταα χχέέρριιαα ττοουυ»».. ΟΟιιεερργγααζζόόµµεεννοοιι όόµµωωςς εείίννααιι εεδδώώκκααιι θθαα ττοουυςς χχααλλάάσσοουυνν τταα σσχχέέ--δδιιαα..

YYΨΨHHΛΛHH TTAA HH

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:39 Page 1

Page 2: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΈΈννττυυ πποο ττοουυ ΣΣ..ΕΕ..ΕΕΝΝ.. ««ΕΕΡΡ ΓΓΑΑ ΤΤΙΙ ΚΚΗΗ ΑΑΛΛ ΛΛΗΗ ΛΛΕΕΓΓ ΓΓΥΥΗΗ»»

ΕΕκκ δδίί δδεε ττααιι ααππόό σσυυ νντταα κκττιι κκήή εεππιι ττρροο ππήή::1. Μου ρου ζί δης Παύ λος.2. Νιά κας Αθα νά σιος.3. ∆ύ ντσι κος Λά ζα ρος 4. Κου τσο νά νος Ευ άγ γε λος5. Πράσ σος Στέ φα νος

Τα επώ νυ µα άρ θρα δεν εκ φρά ζουνκατ’ ανά γκη την εφη µε ρί δα.

∆∆ιιεεύύ θθυυνν σσηη::Ζα φει ρά κη και Πλα κο πί τη 4 Κο ζά νηΤΤηηλλ.. && ΦΦααξξ:: 24610 30668

ΕΕ--mmaaiill:: se e ner ga ti ki@ yahoo.grse e ner ga@ote net.grIInntteerr nneett:: Live Se arch http_se en-er ga ti -ki.blog spot.com-.url

ΣΣχχεε δδίί αα σσηη -- ΕΕππιι µµέέ λλεειιαα:: Πρω ι νός Λό γοςΕΕκκττύύ ππωω σσηη:: ∆ΙΟ ΣΚΟΥ ΡΟΙ Α.Ε.

ττηηςς σσυυνντταακκττιικκήήςς εεππιιττρροοππήήςς

ΦΕ ΒΡΟΥΑ ΡΙ ΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH2

YYΨΨHHΛΛHH TTAA HH

ΦΑΚΕΛΟΣ:

ΑΑσσφφααλλιισσττιικκόόΌλα δείχνουν ότι µετά τις

εκλογές θα έχουµε οδυνηρέςεξελίξεις στο ασφαλιστικό σύστη-µα της χώρας µας. Είναι η καυτήπατάτα που κανένα κόµµα δεν θαήθελε να πιάσει στα χέρια τουγιατί «το θανατηφόρο της άγγιγ-µα» έκαψε µερικούς Πρωθυπουρ-γούς και πάρα πολλούς Υπουρ-γούς στις χώρες της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης. Όµως η πίεση τωνεργοδοτών του ΣΕΒ, της ΕΕ, του∆ΝΤ και του ΟΟΣΑ είναι τόσοασφυκτική που απαιτούν από τοπολιτικό τους προσωπικό ναανοίξουν το ασφαλιστικό ακόµακαι πριν τις εκλογές. Αυτό βέβαιαθα σήµαινε καταποντισµό γιαόποιον το επιχειρούσε γιαυτό καιείναι σίγουρο ότι θα ανοίξει µετάτις εκλογές όποιος κι αν τις κερ-δίσει.

Η ΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ ανοίγεισήµερα τον φάκελοΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ επιχειρώντας νασυµβάλει στο διάλογο µεταξύ τωνεργαζοµένων γιαυτό το τεράστιαςσηµασίας ζήτηµα αλλά κυρίως γιανα βάλει το λιθαράκι της στοΕργατικό Αγωνιστικό Μέτωποπου πρέπει να χτισθεί όχι µόνογια να ανατραπεί η επίθεση αλλάκαι να διεκδικήσουµε ότι µαςέκλεψαν τα τελευταία χρόνια.

Σ΄ αυτό το φύλλο έχουµεαπόψεις του συνδικάτου πουεκφράζονται από την συντακτικήτου επιτροπή, άρθρο του ΠαύλουΜουρουζίδη, µέλους του ∆.Σ της«ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»και ένα ενδιαφέρον άρθρο τουΓιώργου Ρωµανιά συνεργάτη τουΙΝΕ της ΓΣΕΕ που δηµοσιεύτηκεστην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ». Το ζήτηµα θααπασχολήσει και τα επόµεναφύλλα της εφηµερίδας γιαυτόείναι ευπρόσδεκτες όλες οι από-ψεις προσώπων και συλλογικοτή-των.

Είδε κι αποείδε ο Αλογοσκούφηςκι η κυβέρνηση πως τους πήρανε µετις πέτρες, (εκπαιδευτικό κίνηµα,δάσκαλοι ,ναυτεργάτες και τα...οµόλο-γα σαν κερασάκι στην τούρτα), τοζύγισαν από δω, το ζύγισαν από κει κιο µόνος τρόπος, σου λέει, να φανούµε«καλοί και κοινωνικά ευαίσθητοι»,είναινα παρουσιάσουµε κάποιον πιοακραίο φιλελεύθερο κι επικίνδυνο απόµας. Μην έχετε και παράπονο ,δηλαδή,γιατί σας γλιτώνουµε από τα χειρότε-ρα, σκεφτήκανε. Τους Μάνο κι Αδρια-νόπουλο δεν τους παίρνει πλέονκανείς στα σοβαρά, άρα τι αποµένει; oΟΟΣΑ!

Οπότε και να σου ο γενικός γραµ-µατέα του διεθνούς ιµπεριαλιστικούοργανισµού, ο αρχιταλιµπάν του πιοάγριου οικονοµικού φιλελευθερισµούΆνχελ Γκουρία, µε διαπιστώσεις καιπροτάσεις φωτιά!..

Αφού λοιπόν µας παρουσίασε ο κ.Γκουρία, σε ειδική τελετή που ετοίµα-σε το γραφείο τύπου της κυβέρνησης,την τελευταία λέξη του οικονοµικούκανιβαλισµού (νεοφιλελευθερισµό τολένε), ο Αλογοσκούφης (το αίµα νερόδε γίνεται, βλέπετε) αρκέστηκε σευποχθόνια χαµόγελα, αστείες αποστά-σεις και υποκρισίες του στυλ «οΟΟΣΑ τα λέει, µας πιέζει, αλλά εµείςδεν είµαστε υποχρεωµένοι να ταδεχτούµε», υποκρύπτοντας στηνπραγµατικότητα ότι συµφωνεί µε τιςπροτάσεις του ΟΟΣΑ. Σατανικό στή-σιµο ,πραγµατικά.

Επί της ουσίας, δεν είναι µόνο οΑλογοσκούφης, που δεν άρθρωσε τηνπαραµικρή διαφωνία στα όσα προκλη-τικά είπε ο Γκουρία, αλλά και τοΠΑΣΟΚ, που µε δηλώσεις του ίδιουτου Γιωργάκη, µετά τη συνάντησή τουµε τον Γκουρία, το µόνο που βρήκε ναπει είναι ότι «η έκθεση του ΟΟΣΑ επι-βεβαιώνει τις αδυναµίες της χώρας»,

και ότι µόνο το ΠΑΣΟΚ διαθέτει την«πολιτική τόλµη» (για να προωθήσειπροφανώς αυτά που εισηγείται οΟΟΣΑ). ∆εν πρέπει να ξεχνάµε ότιστη Γερµανία πέρασε το ασφαλιστικόκαι ανέβηκε το όριο συνταξιοδότησηςαπό τα 65 στα 67 µε κυβέρνησησυνεργασίας «Σοσιαλιαλιστών», Χρι-στιανοδηµοκρατών. Τι µας λέει ,λοι-πόν, ο ΟΟΣΑ και συµφωνούν,- πέρααπό κοµψές διατυπώσεις και τσιριµό-νιες,- Ν∆ ,ΠΑΣΟΚ και ΣΕΒ φυσικά:

• Για να αντιµετωπιστεί η υψηλήανεργία στους νέους «πρέπει να υπάρ-χει µια αγορά που να προσφέρει χαµη-λότερους µισθούς από τους κατώτα-τους (657,89 ευρώ)» γιατί «όταν οικατώτατοι µισθοί είναι κοντά στο µέσοµισθό, δεν γίνονται προσλήψεις»(σηµ.: Τα ίδια έλεγε ο Γιωργάκης προ-εκλογικά από το Λαύριο)!

• Οι συλλογικές συµβάσεις εργα-σίας πρέπει να «αποκεντρωθούν» σεεπίπεδο επιχείρησης ή επαγγέλµατος.

• Να µειωθούν οι ασφαλιστικέςεισφορές των εργοδοτών (γιατί κατα-ξοδεύονται τα παιδιά και δε... «βγαί-νουν»), µεγαλύτερη ευελιξία στηναγορά εργασίας και να γίνουν πιο φτη-νές οι απολύσεις!

• Αύξηση των ορίων συνταξιοδό-τησης και καθιέρωση κινήτρων για τηνπαραµονή στην εργασία και µετά τησυµπλήρωση της ηλικίας συνταξιοδό-τησης! Ο Α. Γκουρία αποφάνθηκε ότισήµερα «προσφέρονται πολλά κίνη-τρα για πρόωρη συνταξιοδότηση καιδεν πρέπει». Ως παράδειγµα κινήτρωνανέφερε τα βαρέα και ανθυγιεινάεπαγγέλµατα!!!

• Οι συντάξεις να υπολογίζονταιµε βάση το σύνολο του εργασιακούβίου (δηλαδή γενική µείωση τωνσυντάξεων και µετατροπή του ασφαλι-στικού συστήµατος σε καθαρά κεφα-λαιοποιητικό!).

• Ο ΟΟΣΑ όχι µόνο τάσσεταιυπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπι-στηµίων, αλλά ζητά να επιβληθούνδίδακτρα και στη δηµόσια τριτοβάθµιαεκπαίδευση. Όταν επισηµάνθηκε στονΓκουρία ότι έτσι οι φτωχοί θα αποκλεί-ονται, απάντησε µε το πιο φυσικόύφος του κόσµου ότι µπορούν ναπαίρνουν δάνεια που θα τα ξεπληρώ-νουν µετά τη λήξη των σπουδών τους!

• «Απεξάρτηση» της ∆ΕΗ από τοκράτος,-τη στιγµή που όλοι οι ιδιώτεςηλεκτροπαραγωγοί χρηµατοδοτούνταιαδρά από το κράτος και από προγράµ-µατα-, ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ,Ο.Σ.Ε. κ.ά. Επίσης, ζητά «άρση τουκρατικού παρεµβατισµού» στον καθο-ρισµό των τιµολογίων των ∆ΕΚΟ καικαθορισµό τους αποκλειστικά µε επι-χειρηµατικά κριτήρια ,δηλαδή την«απελευθέρωση», και τα ακριβά τιµο-λόγια που αυτή συνεπάγεται, να τηνπληρώσουν πάλι οι εργαζόµενοι!

Το αναλογιστικό έλλειµµα των ασφαλιστικώνταµείων δεν υπερβαίνει τα 180 δισ. ευρώ κι αν καλυ-φθεί µπορεί να εξασφαλίσει τη βιωσιµότητα τουσυστήµατος για τα επόµενα 50 χρόνια.

Η λύση του προβλήµατος, ως εκ τούτου, έγκει-ται στη χρηµατοδότηση του συστήµατος και όχι στηµείωση των συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλι-κίας. Πολύ δε περισσότερο, όταν επιστηµονικέςµελέτες έχουν αποφανθεί ότι µια διετής επιµήκυνσητου εργασιακού βίου, ήτοι παροχή σύνταξης στα 67έτη, το µόνο που θα προσθέσει είναι 7 µήνες επιπλέ-ον στη βιωσιµότητα του συστήµατος.

Την άποψη αυτή εξέφρασε χθες ο εµπειρογνώ-µων της Ευρωπαϊκής ΟΚΕ και επιστηµονικός σύµ-βουλος του Ινστιτούτου Εργασίας των ΓΣΕΕ καιΑ∆Ε∆Υ, Γιώργος Ρωµανιάς, σηµειώνοντας, ταυτό-χρονα, ότι µε βάση την ηλικιακή σύνθεση του δυνα-µικού της χώρας, δίδεται µια «ανάσα» 25 - 30 χρό-νων, για να αντιµετωπιστεί το πρόβληµα του Ασφαλι-στικού.

ΑΑππεειιλλήή«Το δηµογραφικό για την Ελλάδα συνιστά απει-

λή που θα εκδηλωθεί σε 25-30 χρόνια, ενώ για τιςάλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι παρούσα αιτία για τηνκρίση στα συνταξιοδοτικά τους συστήµατα», είπε οκ. Ρωµανιάς και διευκρίνισε ότι «η ελληνική κοινωνίαδεν είναι γερασµένη, ή είναι λιγότερο γερασµένηέναντι των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Στο σηµείο αυτό δε, κατηγόρησε την «Επιτροπή

Σοφών» για το Ασφαλιστικό, ότι «είναι δέσµια τηςαναλογιστικής µελέτης που έχει αναθέσει η ΕθνικήΑναλογιστική Αρχή» και κατήγγειλε πως «όσα έχουνδιαρρεύσει από τα µέλη της Επιτροπής Σοφών, περίτου Ασφαλιστικού, είναι προσωπικές εµπνεύσεις πουστερούνται µαθηµατικής θεµελίωσης».

ΧΧρρηηµµααττοοδδόόττηησσηη Με αφορµή την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη,

για να συµµετάσχει σε ηµερίδα για την «κοινωνικήασφάλιση σήµερα κι ο ρόλος της ιδιωτικής», ο κ.Ρωµανιάς υποστήριζε ότι κύρια αιτία για τον κίνδυνοπου απειλεί το ασφαλιστικό σύστηµα της χώρας, τηνανεπαρκή χρηµατοδότησή του.

«Θα πρέπει να υποκατασταθούν τα αποθεµατικά

που κατασπαταλήθηκαν από το 1950 κι εντεύθεν»,είπε χαρακτηριστικά και αφού κατήγγειλε το επίσηµοκράτος ως το «µεγαλύτερο οφειλέτη», έφερε παρά-δειγµα την Ο.Α., η οποία «χρωστά στο ΙΚΑ 410 εκα-τοµµύρια ευρώ, τα οποία έχει υπεξαιρέσει, καθώς οισχετικές κρατήσεις έχουν γίνει από τους εργαζοµέ-νους, αλλά δεν έχουν αποδοθεί στον ασφαλιστικόφορέα».

Επιπλέον, τάχθηκε υπέρ της εξοµοίωσης τωνανώτατων και κατώτατων συντάξεων, µεταξύ τωνΤαµείων (καθώς σήµερα καταγράφονται συντάξεις300 ευρώ µηνιαίως έως και περίπου 5.000 ευρώ), µετην προϋπόθεση ότι θα αφορά µόνο τους νέουςεργαζόµενους και δεν θα θίγει τους εν ενεργεία.

Αντιγραφή από: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό ““ττσσοουυννάάµµιι””

Γιώργος Ρωµανιάς:

ΑΑννααλλοογγιισσττιικκόό έέλλλλεειιµµµµαα 118800 δδιισσ.. σστταα ΤΤααµµεείίαα

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:21 Page 2

Page 3: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ττηηςς σσυυνντταακκττιικκήήςς εεππιιττρροοππήήςς

3ΦΕ ΒΡΟΥΑ ΡΙ ΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

ΗΗ ««δδοοµµηηµµέέννηη»» κκααιι ηη ««σσττααθθεερρήή»» λλεεηηλλαασσίίαα ττωωνν ττααµµεείίωωνν

ΛΛίγο καιρό πριν, όταν οι κυρίαρχες δυνά-µεις (κυβέρνηση και «αντιπολίτευση», ΣΕΒ καιτραπεζίτες, εκπρόσωποι της ΕΕ, τα µεγάλασυγκροτήµατα του τύπου κλπ), προετοίµαζαντους εργαζόµενους για το νέο γύρο των αντια-σφαλιστικών µέτρων, η φιλολογία της «κρίσηςτου ασφαλιστικού συστήµατος» και των «ανα-πόφευκτων και δυσάρεστων µέτρων» σάρωνετα ΜΜΕ και κάθε δήθεν «σοβαρή ανάλυση».Και έφτασαν λίγες µέρες αποκαλύψεων µεαφορµή το «σκάνδαλο των δοµηµένων οµολό-γων», για να αποκαλυφθούν τα δεκάδες εκα-τοµµύρια ευρώ που έχασαν τα ταµεία µέσα σελίγες µέρες, για να καταλήξουν στις τσέπες τωντραπεζών και των χρηµατιστών µε ευθύνη τηςκυβέρνησης.

Τα «δοµηµένα οµόλογα» ήταν η αναπό-φευκτη συνέχεια όλης της λογικής της «αξιο-ποίησης των αποθεµατικών των ταµείων στοχρηµατιστήριο» που ξεκίνησε από το ΝόµοΡέππα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και έδειξετα πρώτα αποτελέσµατά της, ήδη από τηνπερίοδο 1999-2002, που σύµφωνα µε…σεµνούς υπολογισµούς 3 δις ευρώ χάθηκαναπό τα ταµεία. Ήταν η εποχή που η ΓΕΝΟΠθριαµβολογούσε µε ανακοινώσεις και αφίσεςότι έλυσε οριστικά το ασφαλιστικό της ∆ΕΗ.Στην πραγµατικότητα χάριζε στην ∆ΕΗ καιστους υποψήφιους τότε µετόχους 3,3 διςδραχµές, λεφτά των εργαζοµένων που βγήκαναπό αναλογιστικές µελέτες που διενήργησε τοίδιο το κράτος και ήταν ενσωµατωµένα σταπεριουσιακά στοιχεία της επιχείρησης. Αυτή η«οριστική λύση» αποτέλεσε και παγκόσµιαπρωτοτυπία γιατί ένα ταµείο που είχε τεράστιααποθεµατικά ξεκινούσε την λειτουργία του µε100 δις δραχµές το χρόνο µείον, που θα ταέπαιρνε από τον κρατικό προϋπολογισµό καιµε αντάλλαγµα την προσωρινή εξαίρεση τουΟΑΠ-∆ΕΗ από την ενοποίηση των ταµείων καιτην είσοδό του στο ΙΚΑ.

Ας δούµε όµως µερικά στοιχεία που είναιεξόχως αποκαλυπτικά

• Σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία του ΙΚΑτο 16% του εργατικού δυναµικού δουλεύει ανα-σφάλιστο!

• Οι ανείσπρακτες και καθυστερηµένεςεισφορές των εργοδοτών έφτασαν τα 5 δις € το2006. Το 2002 ήταν 1,4 δισ. και έγινε ‘ρύθµι-ση’, ενώ το 2004 έφτασαν 2,2 δισ. και έγινεπάλι “ρύθµιση”. Και φυσικό είναι να αυξάνονταιοι ανείσπρακτες εισφορές, αφού όλοι περιµέ-νουν την.. επόµενη χαριστική ρύθµιση.

• ∆ιαρκείς χαριστικές ρυθµίσεις τόσο σεχρωστούµενα, αλλά και διαρκή “κίνητρα” απαλ-λαγής από ασφαλιστικές εισφορές για πρόσλη-ψη “νέων ανέργων”, “ηλικιωµένων ανέργων”,‘µακροχρόνια ανέργων’ και γενικά κάθε είδουςπρόσληψη µε κρατική επιδότηση που σηµαίνεικαµία εργοδοτική εισφορά.

• Η καλύτερη απόδειξη για την υποκρισίαόλων των κυβερνήσεων είναι ότι οι συνολικέςοφειλές του δηµοσίου προς τα ταµεία, ανέρχο-νται σε 5,7 δις ευρώ ενώ µόνο από τον κρατικόπροϋπολογισµό, το ποσό αυτό είναι 2,75 δισ.ευρώ…

• Με τη σειρά τους τα αποθεµατικά τωνταµείων γίνονται εδώ και δεκαετίες βορρά στακάθε είδους µεγάλα συµφέροντα: Σε όλη τηνπερίοδο µέχρι το 1990 τα ταµεία, ως γνωστόν,κατέθεταν άτοκα τα αποθεµατικά τους στηνΤράπεζα της Ελλάδος για να χρησιµοποιηθούνγια την «ανάπτυξη», τσάµπα χρήµα στους επι-χειρηµατίες δηλαδή. Από το 1990 και µετάξεκίνησε η ουσιαστική υπεξαίρεση των ταµεί-ων, µέσω της «νόµιµης» χρηµατιστηριακής κλε-ψιάς.

∆ε φτάνει που οι εργαζόµενοι φορτώνο-νται αποκλειστικά το βάρος των εισφορών,αλλά και οι παροχές είναι άθλιες. Είναι γνωστέςοι συντάξεις των 600 και 700 ευρώ για τη µεγά-λη πλειοψηφία των εργαζόµενων και τα ισχνάεπιδόµατα ανεργίας.

Η διεθνής...εµπειρία, για του λόγου το αλη-θές

Για όσους ακόµα δεν έχουν πεισθεί ότι ηληστεία των ταµείων δεν αποτελεί απλώς ένασκάνδαλο ,έστω και µεγάλων διαστάσεων, αλλάοργανωµένη αναδιανοµή του πλούτου προς

όφελος του κεφαλαίου, ας δούµε µερικά διε-θνή παραδείγµατα:

Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μπους (2005)προχώρησε σε µερική ιδιωτικοποίηση τουα¬σφαλιστικού συστήµατος, στρέφοντας τοµε¬γαλύτερο µέρος των εισφορών εργαζοµέ-νων και εργοδοτών σε ατοµικούς συνταξιοδο-τι¬κούς λογαριασµούς, που στη συνέχεια επεν-δύονται σε µετοχές ή εταιρικά οµόλογα.

Η κί¬νηση αυτή χαρακτηρίστηκε ως δώροστη Γουόλ Στριτ και τις εταιρείες διαχείρισηςσυνταξιοδοτικών κεφαλαίων (940 δισ. δολάριαείναι οι αµοιβές τους). Οι Νιου Γιορκ Τάιµςυπολογίζουν πως όποιος συνταξιοδοτηθεί µετα µέτρα αυτά, θα έχει µείωση της σύνταξηςκατά 46% και θα πάρει το 22% των αποδοχώντου.

50 εκατοµµύρια είναι οι ανασφάλιστοι(2006) στις ΗΠΑ και το µεγαλύτερο µέροςτους είναι θύµατα των «επιχειρηµατικών ασφα-λιστικών λογαριασµών», που διοχετεύουν ταλεφτά στον τζόγο ή για ανάπτυξη τους.

Στη Βρετανία τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικάταµεία είχαν το 2004 έλλειµµα 35 δισ. ευρώ,επειδή έχασαν χρήµατα που επένδυσαν στοχρηµατιστήριο.

Τα τελευταία χρόνια, 65.000 Βρετανοί δενεισέπραξαν ού¬τε καν µικρό µέρος της σύντα-ξης που περίµεναν, αφού οι εταιρείες αδυνα-τούσαν να α¬νταποκριθούν στις υποχρεώσειςτους. Σύµφωνα µε στοιχεία που παρουσίασε ηΕλευθεροτυπία, τέσσερα εκα¬τοµµύρια από ταέντεκα των Βρετανών συνταξιούχων στηρίζουνσήµερα την επιβίωση στα κρατικά επιδόµατα.

Όποιοι λοιπόν έχουν ερωτήµατα για τοµέλλον ενός ασφαλιστικού συστήµατος που θαστηρίζεται στην επένδυση των εισφορών σεµετοχές και χρηµατιστηριακά προϊόντα τύπουδοµηµένων οµολόγων ,δεν έχουν παρά να δουντα προαναφερθέντα παραδείγµατα!!!...

Σκάνδαλο είναι η ίδια τους η πολιτικήΗ ληστεία των δεκάδων εκατοµµυρίων

ευρώ, λοιπόν, µε την υπόθεση των «δοµηµέ-νων» οµολόγων δεν είναι ένα τυχαίο επεισόδιο,µια παρεκτροπή που οφείλεται σε πράσινα ήγαλάζια λαµόγια, σε "άπληστους χρηµατιστές"και "ανίδεες διοικήσεις", ούτε ζήτηµα διαφθο-ράς και αδιαφάνειας όπως υποκριτικά ισχυρίζε-ται η αντιπολίτευση.

Πρόκειται για µια «συστηµατική προσπά-θεια των κυβερνήσεων Ν∆ και ΠΑΣΟΚ για τηνκατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωµάτων τωνεργαζόµενων και τη γενική ιδιωτικοποίηση τουασφαλιστικού συστήµατος» στο όνοµα της“ανταγωνιστικότητας” των οικονοµιών και της“κερδοφορίας των επιχειρήσεων”, όπως αυτήκαθορίστηκε µε την περιβόητη πλέον στρατηγι-κή της Λισσαβόνας (2000)... Κατηγορούν οένας τον άλλο για τη λεηλασία των αποθεµατι-κών, χωρίς όµως να αµφισβητούν τις βασικέςπολιτικές που εµπλέκουν τα αποθεµατικά στοχρηµατιστηριακό τζόγο. Η πολιτική τους δενπαράγει απλώς σκάνδαλα, είναι σκάνδαλο απόµόνη της!!!

Μια πολιτική που έβαλε στο κέντρο της τηµείωση του «µη µισθολογικού κόστους εργα-σίας», πάντα µε κριτήριο της ‘ελάφρυνση τωνασφαλιστικών βαρών’ και την ‘ενίσχυση τηςκερδοφορίας’ του κεφαλαίου. Στο όνοµα αυτήςτης λογικής, τα ασφαλιστικά βάρη µεταφέρο-νται όλο και περισσότερο στους εργαζόµε-νους, οι παροχές συρρικνώνονται, τα όριασυνταξιοδότησης αυξάνονται, σχεδιάζεται οαποχαρακτηρισµός των βαρέων και ανθυγιει-νών και ενισχύεται η θέση των ιδιωτικών ασφα-λιστικών εταιρειών. Τα αποθεµατικά των ταµεί-ων γίνονται τροφοδότης λογαριασµός για τιςεπιχειρηµατικές δραστηριότητες του κεφαλαί-ου (χρηµατιστήριο, Σ∆ΙΤ), ενώ ταυτόχροναπροωθείται η σύσταση Α.Ε. για την “αξιοποίη-ση” της κινητής και ακίνητης περιουσίας τωνΤαµείων, συνολικού ύψους 28 δισ. € (!).

∆∆ΙΙΕΕΚΚ∆∆ΙΙΚΚΟΟΥΥΜΜΕΕ::• Πλήρη και αποκλειστικά δηµόσια υποχρε-

ωτική κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια για όλουςτους εργαζόµενους Έλληνες και µετανάστες,εργαζόµενους και άνεργους, για κάθε νέο πτυ-χιούχο, χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθεί ηιδιωτική ασφάλιση και υγεία.

• Όχι στην ανταποδοτικότητα και την επι-χειρηµατικότητα στην κοινωνική ασφάλιση.Κατάργηση κάθε µορφής χρηµατιστηριακήςτοποθέτησης των αποθεµατικών των ταµείων.Κρατική εξασφάλιση των αποθεµατικών.

• Άµεση επιστροφή στα ταµεία όλων τωναπωλειών (άτοκη κατάθεση, ανείσπρακτεςοφειλές κράτους και εργοδοτών) που έχουνυποστεί από τις πολιτικές των εκάστοτε κυβερ-νήσεων από το ’50 και µετά. Όχι στις χαριστι-κές ρυθµίσεις. Σε αντίθετη περίπτωση, να µηχορηγείται ασφαλιστική ενηµερότητα ή ναδεσµεύονται τα κινητά και ακίνητα περιουσιακάτους στοιχεία.

• Τα ταµεία να έρθουν στα χέρια των εργα-ζοµένων µε αιρετούς και ανακλητούς αντιπρο-σώπους αποκλειστικά στη διοίκησή τους.

• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικώννόµων των κυβερνήσεων Ν∆, ΠΑΣΟΚ. Απει-θαρχία στις αντιασφαλιστικές οδηγίες της EEκαι τα κριτήρια της Λισσαβόνας.

• Άµεσα σύνταξη στα 55 για όλους και στα50 για τις γυναίκες και τα Β.Α.Ε µε προοπτικήπαραπέρα µείωσης. Ο υπολογισµός της σύντα-ξης να γίνεται στη βάση του τελευταίου µισθού.Να θεσπιστεί ελάχιστη σύνταξη στα 1.400ευρώ, που είναι το όριο φτώχιας.

• Επέκταση - και όχι περιορισµός- τωνβαρέων και ανθυγιεινών και σε νέα τµήµαταεργαζοµένων (νέες επαγγελµατικές ασθένειες)που το έχουν ανάγκη.

• Μείωση των υπέρογκων ασφαλιστικώνεισφορών για τους εργαζόµενους στην προο-πτική της πλήρους κατάργησης της εργατικήςεισφοράς. Να πληρώνουν για την ασφαλιστικήπροστασία και τη σύνταξη το κράτος και οιεργοδότες.

• Άµεση αντιµετώπιση της ανασφάλιστηςκαι µαύρης εργασίας. Κανονικές προσλήψειςαορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόµε-νους.

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:22 Page 3

Page 4: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH4

Η υπόθεση Αρχιτεκτονίδη, που εκδικάστηκε σταδικαστήρια της Κοζάνης πριν λίγες µέρες ήταν η αφορµήγια να γραφεί αυτό το άρθρο, παρότι ούτε η πρώτη υπό-θεση διαπλοκής είναι ούτε η τελευταία. Για όσους δενγνωρίζουν ο πρώην συνάδελφος µηχανικός Αρχιτεκτονί-δης Παναγιώτης καταδικάστηκε από το δικαστήριο γιαυπόθεση δωροδοκίας, ενώ ο εργολάβος που φέρεται ότιτον δωροδόκησε κρίθηκε αθώος.

Με τις απόψεις που θα παραθέσουµε µπορεί κανείςνα συµφωνεί ή να διαφωνεί εν όλω ή εν µέρει. Να δια-φοροποιείται σε αυτό ή σε εκείνο το ζήτηµα και να αντι-τίθεται µε κάθετο τρόπο. Κάτι τέτοιο και θεµιτό είναι καικατανοητό. Εκείνο που θεωρούµε αδιανόητο είναι η απά-θεια και η αδράνεια. Αυτές οι δυο ένιες (απάθεια καιαδράνεια) δηµιούργησαν το τερατούργηµα που όλοι γνω-ρίζουµε και είναι χειρότερο από τη Λερναία Ύδρα, γιατί

αφ ενός µεν δεν υπάρχει Ηρακλής αφ εταίρου δεν υπάρ-χει θέληση εξόντωσής της. Οι ευθύνες ανήκουν σε όλουςµας, εργαζόµενους και ηγεσία, όµως ο βαθµός ευθύνηςείναι διαφορετικός γιατί οι απλοί εργαζόµενοι ελάχισταµπορούν να διορθώσουν και αυτό µόνο σε προσωπικόεπίπεδο, ενώ οι «ηγέτες» αν δεν µπορούν να αλλάξουν τηνοοτροπία µας, µπορούν να επιβάλουν την αλλαγή αυτής.Η γνώµη της µεγάλης µάζας της τοπικής κοινωνίας γιατους εργαζόµενους της επιχείρησης είναι του στυλ«τεµπέληδες», «χαραµοφάηδες» και άλλα που δεν θα τακρίνουµε.

Αυτό που εµείς νοµίζουµε είναι ότι υπάρχουν:• Εργαζόµενοι που αποτελούν τη δύναµη προό-

δου και ανάπτυξης της επιχείρησης χωρίς όµως την ανά-λογη και δίκαιη καθιέρωση τέτοιων σχέσεων εργασίαςώστε να διασφαλίζεται η αποδοτικότερη λειτουργίαπαραγωγής.

• Μετριότητες που µη δυνάµενες να προχωρή-σουν σε δύσβατους δρόµους ακολουθούν την πεπατηµέ-νη οδό της υποταγής.

• Project managers που ανασύρθηκαν από τηναδράνεια λόγω κοµµατικής ιδιότητας και οσφυοκαµπτι-κής ευλυγισίας.

• Φελλοί που επιπλέουν παντού λόγω έλλειψηςειδικού βάρους.

• Αξιόλογα στελέχη, αλλά πολλά απ΄ αυτά σεθέσεις «ψυγείων» χωρίς αντικείµενο εργασίας που θααπέδιδε για την επιχείρηση και θα έδινε νόηµα στη ζωήτους, αλλά µε παχυλούς µισθούς.

Επίσης νοµίζουµε ότι:Μια επιχείρηση που προσφέρει και ταυτόχρονα είναι

κυρίαρχη στον κλάδο της ούτε µπορεί ούτε πρέπει ναξεπουληθεί. Μια τέτοια επιχείρηση δεν χρειάζεται δυνά-µεις καταστολής, χαφιεδισµού και οσφυοκαµψίας. Αντι-θέτως αν η επιχείρηση θεωρεί τους εργαζόµενους «ανα-λώσιµο υλικό» έχει εχθρούς την τοπική κοινωνία και τουςεργαζόµενους (χιλιάδες οι αγωγές εργαζοµένων εναντίοντης), αν προωθεί χωρίς αξιοκρατία τους ηµετέρους τότετίθεται σε πρώτο πλάνο η αναγκαιότητα υπέρβασης καιανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης και ο προσδιο-

ρισµός µιας εναλλακτικής λύσης για τη διάδοχη κατάστα-ση.

Για να κάνουµε την επιχείρηση σοβαρή, δηµιουργικήκαι προσοδοφόρα πρέπει να αλλάξουµε πανιά στο σκά-φος της. ∆εν µπορούµε να ονειρευόµαστε µεγάλα ταξί-δια µε χιλιοµπαλωµένα πανιά. Πρέπει να υπάρξουνασφαλιστικές δικλίδες για την αποφυγή φαινοµένων«Αρχιτεκτονίδη» (είναι κοινό µυστικό ότι δεν είναι τοπρώτο), δικλίδες που θα αποτρέψουν τα επόµενα. Πρέ-πει να αλλάξουν οι οργανωτικές δοµές τοποθετώνταςικανούς και άξιους στις κατάλληλες θέσεις µακριά απόσκοπιµότητες, πολιτικές πεποιθήσεις, κόµµατα και πολι-τικά γραφεία. Ας αρχίσει επιτέλους ένας αγώνας ενάντιαστις αιτίες που γενούν αυτή την κατάσταση.

Ας απαντηθεί το φιλολογικό ερώτηµα πόσα και ποιααπό τα στελέχη µας θα µπορούσαν να επιβιώσουν σε µιασοβαρή επιχείρηση. Φυσικά και υπάρχουν κάποια. Αςκοιτάξουµε στον επαγγελµατικό µας καθρέφτη να δούµετον εαυτό µας και αν είµαστε ευχαριστηµένοι ας προχω-ρήσουµε µε την ίδια νοοτροπία, αν όχι ας αλλάξουµετακτική. Το αγεφύρωτο των αντιθέσεων ανάµεσα στουςεργαζόµενους και στα στελέχη οδηγεί σε µια συνεχήαντιπαράθεση και αναδεικνύει τη διαφορετικότητα τηςεργασίας. Οι εργαζόµενοι αγωνίζονται για να θρέψουν τιςοικογένειές τους ενώ τα στελέχη για να διατηρήσουν τιςκαρέκλες τους και όταν συνταξιοδοτηθούν προσφέρουντις υπηρεσίες τους σαν «πρακτορίσκοι» σε ανταγωνί-στριες εταιρείες (υπάρχουν πολλά παραδείγµατα).

Κλείνοντας θα πούµε ότι όλοι µας έχουµε τις ευθύ-νες µας για τα υπάρχοντα προβλήµατα. ∆υνατότητα όµωςεπίλυσης έχουν µόνο οι ηγεσίες και όχι οι εργαζόµενοι.Το ότι δεν επιλύονται τα πάµπολλα και σ’ όλους γνωστάπροβλήµατα είναι ίσως γιατί δεν θέλουν ή γιατί δεν µπο-ρούν. Οτιδήποτε και να συµβαίνει είναι υπόλογοι απένα-ντι στον Ελληνικό λαό, στους µετόχους και σ’ αυτούς πουτους τοποθέτησαν. Η αξιοπρέπεια επιβάλει δυο τινά:∆ιασώζουν το κύρος το δικό τους και της επιχείρησηςλαµβάνοντας µέτρα ή πάνε σπίτια τους.

∆ική τους η επιλογή, δικό µας το δικαίωµα να τουςκρίνουµε.

Πριν δύο δεκαετίες περίπου ,κάποιες αιρετικές φωνέςάρχισαν να προαναγγέλλουν τον επερχόµενο νεοσυντηρητικόχειµώνα. Τότε αυτές οι φωνές, λοιδορούνταν ως γραφικές ,ότιτάχα κινδυνολογούν κλπ. Στη στροφή της χιλιετίας πλέον,είναι φανερό δια γυµνού οφθαλµού, πως η διεθνής σταυρο-φορία κατά της τροµοκρατίας και η άλλη όψη της, η µηδενικήανοχή απέναντι στην εγκληµατικότητα, έχουν ως πρώτο θύµατους την ίδια την αστική δηµοκρατία. Το εξαιρετικό βιβλίοτου γνωστού δηµοσιογράφου Πέτρου Παπακωνσταντίνου «Ηεποχή του Φόβου», πραγµατεύεται τη µετάλλαξη της αστικήςδηµοκρατίας σε ολοκληρωτική , πλανητικών διαστάσεων,απολυταρχία. Σύµφωνα µε το συγγραφέα ,ο εν πλήρη εξελί-ξει κοινωνικός παγκόσµιος πόλεµος στο όνοµα της ασφάλει-ας, είναι η πρόφαση εν αµαρτίαις του παγκόσµιου καπιταλι-σµού για τη διαρκή αντιδραστική µετάλλαξή του. Η νέα Σταυ-ροφορία, µετά την 11η Σεπτεµβρίου 2001 και την επίθεσηστους ∆ίδυµους Πύργους στις ΗΠΑ, µε ηγέτη τον ΤζωρτζΜπους και µε πρώτα επεισόδια την επιχείρηση «∆ιαρκήςΕλευθερία» στο Αφγανιστάν και το «Σοκ και ∆έος» στο Ιράκ,έχει πεδίο δράσης όλο τον πλανήτη χωρίς διακριτό στόχο καιηµεροµηνία λήξης, µιας και ο εχθρός είναι πανταχού παρώνκαι µονίµως αόρατος. Κατασκευάζεται έτσι το απαραίτητοκοινωνικό πρόπλασµα για τη µετάβαση στον αυταρχισµόΣωστά, λοιπόν, επισηµαίνει ο συγγραφέας πως δεν πρόκειταιαπλώς για απλή εκτροπή ή για δηµοκρατικό έλλειµµα. Τα ανη-συχητικά περιστατικά ξεχωρίζουν για τη συχνότητα και τηµεθοδικότητά τους. Τα ολοκληρωτικά φαινόµενα κάνουν επί-σηµα και πανηγυρικά εγκαίνια στις ΗΠΑ και εν ίδει καρκινώ-µατος απλώνονται σε όλο τον πλανήτη. Οι δηµοσιογραφι-κές αποκαλύψεις και η δεινή επιχειρηµατολογία του συγγρα-φέα δεν αφήνουν περιθώρια αµφισβήτησης:

Με την αόριστη επίκληση του εσωτερικού και εξωτερικούεχθρού και την ψήφιση του πρώτου νόµου Patriot, ενάµισηµήνα µετά την 11/9 επιβλήθηκε η πρώτη φάση αναστολήςβασικών ατοµικών δικαιωµάτων στις ΗΠΑ.

Ακολούθησε το Γκουαντάναµο ως ένα σύστηµα φυλακώνπέραν νοµικής δικαιοδοσίας, που αργότερα διευρύνθηκε µετον γαλαξία των «µυστικών φυλακών» ανά τον πλανήτη, όπουτα βασανιστήρια αποτελούν καθηµερινή πρακτική.

Η οργάνωση παρακρατικών, οι µισθοφόροι δηλαδή τωνιδιωτικών εταιρειών προσωπικού ασφαλείας αναλαµβάνουνπλέον αστυνοµικές και στρατιωτικές αποστολές στο Ιράκαλλά και µέσα στις ΗΠΑ. Με το ∆ιάταγµα 17, οι «σεκιουριτά-δες» απολαµβάνουν πλήρους νοµικής ασυλίας. Η ανάπτυξηενός εσωτερικού δικτύου παρακολουθήσεων, µε αδιάσεισταστοιχεία που αποκάλυψαν οι Nιού Γιορκ Τάιµς,

η πολιτική εκφοβισµού και παρενόχλησης πολιτών «υπό-πτων για τροµοκρατία» επειδή εθεάθησαν σε αντιπολεµικέςδιαδηλώσεις, ο έλεγχος των ΜΜΕ και η στοχοποίηση πολιτώνµε σκοπό τον παραδειγµατισµό όλων των άλλων, είναι πλέονστην ηµερήσια διάταξη. Οι δυτικές κοινωνίες µετατρέπονταιαπό κοινωνίες παραγωγής πλούτου σε κοινωνίες παραγωγήςκοινωνικής ανασφάλειας και διάχυσης του Φόβου. Η δοµικήµονάδα της κοινωνίας συρρικνώνεται στο µοναχικό άτοµοπου καλείται να επιβιώσει όπως στα ριάλιτυ τύπου Σαρβάιβορ, πατώντας πάνω στα πτώµατα των οµοίων του. Ο ίδιος οχώρος εργασίας µετατρέπεται σε χώρο µαζικής παραγωγήςτου Φόβου µε τη διαρκή απειλή της απόλυσης, τη διαρκήπαρακολούθηση και την εντατικοποίηση της εργασίας και τα«προληπτικά χτυπήµατα» των εργοδοτών απέναντι σε κάθευποψία συνδικαλιστικής δράσης. Εν τέλει ο Φόβος δεν είναιένα πολιτικό τρικ των κυρίαρχων κύκλων, αλλά αναβλύζει απότο κυτταρικό επίπεδο ενός µεταλλασσόµενου «ολοκληρωτι-κού καπιταλισµού» καθώς αποσαθρώννει όλες τις παραδοσια-κές δοµές κοινωνικής συνοχής (µόνιµη δουλειά, οικογένεια,ασφάλιση, κόµµατα, συνδικάτα, εθνικό κράτος) χωρίς ναπαράγει άλλες στη θέση τους. Στο τελευταίο και πιο συναρπα-στικό κεφάλαιο του βιβλίου, σε µια σύντοµη απόπειρα εκτίµη-σης των εναλλακτικών δυνατοτήτων εξόδου από την κρίση ,µεγλαφυρό τρόπο ο συγγραφέας αναφέρεται στην Ιστορία, τηνΑριστερά, στις επαναστατικές απόπειρες του παρελθόντοςκαι στις δυνατότητες που θα αποκαλυφθούν σ’αυτούς πουπροετοιµάζουν το µέλλον.

Ένα πραγµατικά συγκλονιστικό βιβλίο για το οξύτατοδηµοκρατικό πρόβληµα της εποχής µας, το οποίο πρέπει όχιµόνο να διαβαστεί από τους ευαίσθητους δέκτες ,αλλά θαπρέπει να προβληµατίσει σοβαρά την Αριστερά που επιµένειανατρεπτικά..

ΗΗ ∆∆ΕΕΗΗ ααππέέννααννττιι σσττοονν εεααυυττόό ττηηςς

ττοουυ ΘΘααννάάσσηη ΛΛιιάάββαα

ττοουυ ΠΠέέττρροουυ ΠΠααππαακκωωννσσττααννττίίννοουυ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Παύλος Μουρουζίδης

ΗΗ εεπποοχχήή ττοουυ φφόόββοουυ

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:22 Page 4

Page 5: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

5ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

Πραγµατοποιήθηκε µε µεγάλη συµµετοχήκαι επιτυχία η γενική συνέλευση του συνδικά-του «Εργατική Αλληλεγγύη» την Τρίτη 15Μαΐου στην αίθουσα του Εργατικού ΚέντρουΚοζάνης.

Τα µέλη και τα στελέχη του συνδικάτουµέσα από ένα γόνιµο, δηµοκρατικό και εποικο-δοµητικό διάλογο για τα προβλήµατα των εργα-ζοµένων, της ∆ΕΗ, του περιβάλλοντος, του συν-δικαλιστικού κινήµατος και της πορείας τουσυνδικάτου συµφώνησαν στα συµπεράσµατακαι αποφάσισαν µε γνήσιες διαδικασίες βάσης:

• Ότι συνεχίζεται από την κυβέρνηση τοχτύπηµα των εργατικών καταχτήσεων και δικαι-ωµάτων και όπως προαναγγέλλεται µετά τιςεκλογές οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν εκλεγείθα έχουµε νέα επίθεση λιτότητας, καινούργιεςιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση της µονιµότητας,άνοιγµα ξανά του ασφαλιστικού.

• Η κατάσταση στη ∆ΕΗ Α.Ε µετά την απε-λευθέρωση της ενέργειας και την µετοχοποίησηπαρουσιάζει επικίνδυνα µία εικόνα επιχείρησηςπρος διάλυση. Με τα µέτωπα παραγωγής χωρίςπροσωπικό (έως και 50% είναι η έλλειψη στηνπρώτη γραµµή), χωρίς ανταλλακτικά, χωρίςεργαλεία και τους εργολάβους να «αλωνίζουν»ετοιµάζεται να περάσει κοψοχρονιά στους ιδιώ-τες κερδοσκόπους.

• Στο συνδικαλιστικό κίνηµα συνεχίζεται ηπροηγούµενη εκφυλιστική κατάσταση και ηφιλοεργοδοτική γραµµή όπου τα κυβερνητικά -εργοδοτικά συνδικάτα µε πρωτοπόρα την ΓΣΕΕκαι την ΓΕΝΟΠ στο χώρο µας αλλά και τα πρω-τοβάθµια «ισχυρά συνδικάτα» αντί να οργανώ-σουν την άµυνα και την αντεπίθεση συναλλάσ-σονται στους διαδρόµους της εξουσίας µε τα

κόµµατα της εργοδοσίας και της διαπλοκής.• Επιβεβαιώθηκε η γραµµή µας για ένα ανε-

ξάρτητο και ακηδεµόνευτο ταξικό, µαχητικό καιασυµβίβαστο συνδικάτο που θα συνενώνειεργαζοµένους στην ενέργεια µε διαφορετικέςεργασιακές σχέσεις (µόνιµους, έκτακτους,εργαζόµενους σε εργολάβους της ∆ΕΗ). Θαοργανώσει την πάλη των εργαζοµένων για ανα-τροπή του «εργασιακού µεσαίωνα» που επικρα-τεί στους χώρους δουλειάς της ∆ΕΗ, µε τουςδουλεµπόρους, εργολάβους να στερούν απότους εργαζόµενους ακόµα και αυτονόητα δικαι-

ώµατα και στοιχειώδεις µέτρα ασφάλειας µεαποτέλεσµα να στέλνουν στο τάφο συναδέλ-φους µας ανά τακτά χρονικά διαστήµατα.

•Επίσης η Γενική συνέλευση αποφάσισε: Στηµνήµη του πρόωρα χαµένου συναδέλφου µαςΝίκου Σερπέση που ήταν πρωτοπόρος στηνιδέα δηµιουργίας Ανεξάρτητου Ταξικού συνδι-κάτου και αυτές τις µέρες συµπληρώθηκαν τρίαχρόνια από τον θάνατό του να ενισχύσουµε µε200€ τον σύλλογο Ατόµων Με Ειδικές Ανάγκες,Πτολεµαΐδας.

Το προεδρείο της «ΕργατικήςΑλληλεγγύης» παραβρέθηκε στηνΑθήνα στην τελετή παρουσίασητης απόφασης της Κοινωνικής Επι-τροπής µετά από πρόσκληση τουΙΜ∆Α .

Το Ίδρυµα Μαραγκοπούλουγια τα ∆ικαιώµατα του Ανθρώπου(ΙΜ∆Α) υπέβαλε την 4η Απριλίου2005 συλλογική προσφυγή στοΣυµβούλιο της Ευρώπης για τοθέµα της Πτολεµαΐδας, όπου τοδικαίωµα στην υγεία των κατοίκωντης προσβάλλεται σοβαρά εξ’αιτίας παραβάσεων σχετικών µε τοπεριβάλλον και οι εργαζόµενοι σταορυχεία δεν απολαµβάνουν µειω-µένου ωραρίου και επιπρόσθετωνηµερών κανονικής άδειας.

Συγκεκριµένα το ΙΜ∆Α υπο-στήριξε στην επιτροπή ότι «η Ελλά-δα δεν σεβάστηκε το άρθρο 11του Κοινωνικού Χάρτη (κυρώθηκεκαι από την Ελλάδα), γιατί στιςπερισσότερες περιοχές εκµετάλ-λευσης του λιγνίτη δεν προέβλεψετις επιπτώσεις αυτής στο περιβάλ-λον, ούτε ανέπτυξε µια κατάλληληστρατηγική ούτως ώστε να προλά-βει και να καταπολεµήσει τους κιν-δύνους για την υγεία του πληθυ-σµού». Το ΙΜ∆Α υποστηρίζει επί-σης ότι «τα άρθρα 2 παρ. 4 και 3του Χάρτη παραβιάστηκαν επειδήδεν υπάρχει νοµικό πλαίσιο που ναεγγυάται την υγεία και την ασφά-λεια των προσώπων που εργάζο-νται στα ορυχεία λιγνίτη, και επειδήοι εργαζόµενοι δεν απολαµβάνουνούτε µειωµένου ωραρίου ούτε επι-πρόσθετων αδειών.

Στην προσφυγή αναφέρεταιµεταξύ άλλων ότι στην περιοχή

Κοζάνης Πτολεµαΐδας υπάρχουνσυγκεντρώσεις µικροσωµατιδίωνπου ξεπερνάν τα όρια της Ευρω-παϊκής Ένωσης και την Παγκό-σµια Οργάνωση Υγείας. Στουςκατοίκους των ζωνών εκµετάλλευ-σης της ∆υτικής Μακεδονίαςπαρουσιάζεται αφύσικα υψηλόποσοστό αναπνευστικών ασθενει-ών, (ρινίτιδες, ατροφικές ρινίτι-δες, χρόνιες βρογχίτιδες και χρό-νιες εµφρακτικές βρογχοπνευµο-νοπάθειες). Οι προεκτεθείσεις επι-δράσεις µπορεί να είναι η αιτίαάλλων καρδιαγγειακών και ανα-πνευστικών παθήσεων, όπως τοάσθµα και ο καρκίνος του πνεύµο-να. Οι µελέτες αποκαλύπτουν επί-σης µια σηµαντική και ταχεία αύξη-ση των ποσοστών θνησιµότηταςλόγω καρδιαγγειακών ασθε-νειών στην Κοζάνη.

Μεγάλο ποσοστό ευθύνης γιατην ποιότητα του ατµοσφαιρικούαέρα φέρουν οι ταινιόδροµοι µετα-φοράς λιγνίτη και τέφρας γιατί δενσκεπάζονται και δεν υγραίνονταιεπαρκώς, γεγονός που προκαλείτην διασκόρπιση µικροσωµατιδίων.Επίσης κάτι που το παραδέχτηκεκαι η κυβέρνηση είναι ότι τα φορ-τηγά µεταφοράς τέφρας και λιγνίτηέχουν σηµαντικό µερίδιο τηςµόλυνσης της ατµόσφαιρας. Ηαποθείωση σε Κοζάνη και Πτολε-µαΐδα είναι ανεπαρκής γιατί βασί-στηκε αποκλειστικά στην φυσικήαποθείωση και δεν χρησιµοποιή-θηκαν οι «βέλτιστες διαθέσιµεςτεχνικές». Το ΙΜ∆Α διαµαρτύρεταιγια την µη στελέχωση των επιθε-ωρήσεων Μεταλλείων και Περιβάλ-λοντος (το προεδρικό διάταγµα

165/2003 δηµιούργησε 78 θέσειςεπιθεωρητών περιβάλλοντος καιέχουν προσληφθεί 28 στη Νότιακαι µόνο 4 στη Βόρεια Ελλάδα. Επί-σης χαρακτηρίζει κατάφωρα εξευ-τελιστικά τα πρόστιµα που επέβαλεη Νοµαρχιακή ΑυτοδιοίκησηΚοζάνης στον ΑΗΣ Αγίου ∆ηµη-τρίου (από 5.000€ µέχρι 60.000€ σεµια επιχείρηση µε ετήσιο τζίρο 4,1δις € το 2004) και σίγουρα δεν λει-τούργησαν αποτρεπτικά.

Η κυβέρνηση εκτός των άλλωνυποστήριξε ότι παίρνει όλα τα απα-ραίτητα µέτρα και η ρύπανση δενείναι µόνο από την εξόρυξη τουλιγνίτη αλλά οφείλεται στις µετεω-ρολογικές συνθήκες και την οδικήκυκλοφορία, ενώ υποστήριξε ότιτα αυξηµένα κρούσµατα καρκίνουστην περιοχή δεν οφείλονται στιςδραστηριότητες της ∆ΕΗ αλλά στιςκακές βιοτικές συνήθειες, το κάπνι-σµα και το ατύχηµα του Τσερνο-

µπίλ. Η απάντηση της κυβέρνησης

για την µη ύπαρξη µειωµένου ωρα-ρίου και αύξηση ηµερών άδειαςείναι ότι «η µείωση του ωραρίουκαι η παροχή επιπλέον αδειών τουπροσωπικού που εργάζονται σταορυχεία λιγνίτη µπορούν να προ-βλεφθούν στις Συλλογικές Συµβά-σεις Εργασίας από τους κοινωνι-κούς εταίρους. Ως προς τη ∆ΕΗ, τασυνδικάτα δεν είχαν ποτέ σχετικέςδιεκδικήσεις». ∆ηλαδή ∆ΕΗ καικυβέρνηση «καρφώνουν» τουςσυνεταίρους τους, την ΓΕΝΟΠ καιτα υπόλοιπα εργοδοτικά - κυβερ-νητικά συνδικάτα ότι αφού δενδιεκδίκησαν τι να τους δώσουµε;

Η «Εργατική Αλληλεγγύη» ήταντο µοναδικό συνδικάτο της ∆ΕΗπου συνεργάστηκε µε το Ίδρυ-µα και βοήθησε στην λήψη τηςαπόφασης γιαυτό και ανεπιφύλα-κτα χαιρετίζει την απόφαση της

Κοινωνικής Επιτροπής του Συµβου-λίου της Ευρώπης και ευχαριστείτο ΙΜ∆Α και την κ. Μαρα-γκοπούλου προσωπικά για τηνπολύτιµη νοµική βοήθεια που προ-σφέρουν στην περιοχή και τουςεργαζοµένους .

∆εν θεωρούµε ότι τα δικαστή-ρια, τα συµβούλια και οι επιτροπέςµπορούν να υποκαταστήσουν τηνσυλλογική δράση των εργαζοµένωνκαι του λαού, προσφέρουν όµωςσοβαρά ντοκουµέντα και επιχειρή-µατα στον αγώνα για την κατάκτη-ση των δικαιωµάτων τους.

Καλούµε όλους τους εργαζό-µενους, τα συνδικάτα και τουςµαζικούς φορείς της περιοχής ναδιεκδικήσουµε µαζικά και ενωτικάτην θεσµική κατοχύρωση για τηνλύση των προβληµάτων µας χρησι-µοποιώντας ως όπλο και την από-φαση της Επιτροπής.

22ηη ΓΓεεννιικκήή ΣΣυυννέέλλεευυσσηη ττηηςς ««ΕΕρργγααττιικκήήςς ααλλλληηλλεεγγγγύύηηςς»»

Με οµόφωνη απόφασητης Γενικής Συνέλευσης τουΣυνδικάτου Ενέργειας Εργατι-κή Αλληλεγγύη καταθέτουµε200€ στον σύλλογο ΑτόµωνΜε Ειδικές Ανάγκες Πτολε-µαΐδας στην µνήµη του πρόω-ρα αδικοχαµένου συναδέλ-φου µας Νίκου Σερπέση καιµε αφορµή την συµπλήρωσητριών χρόνων από την ηµέραπου έφυγε ξαφνικά από κοντάµας.

Ο Νίκος ήταν πάντα µαζίµας και συµµετείχε ενεργάστον αγώνα για την δηµιουρ-γία ανεξάρτητου, ακηδεµό-νευτου, αγωνιστικού καιµαχόµενου εργατικού κινήµα-τος, στα πλαίσια του οποίουήταν και η γέννηση της ¨Εργα-τικής Αλληλεγγύης¨ που δενπρόλαβε µεν να την γνωρίσειαλλά είµαστε σίγουροι ότιείναι µαζί µας από εκεί πουβρίσκεται τώρα.

ΣΣηηµµααννττιικκήή ααππόόφφαασσηη ττηηςς ΕΕππιιττρροοππήήςς ΚΚοοιιννωωννιικκώώνν∆∆ιικκααιιωωµµάάττωωνν ττοουυ ΣΣυυµµββοουυλλίίοουυ ττηηςς ΕΕυυρρώώππηηςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:22 Page 5

Page 6: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH6

Ο κ. Ρωµανιάςπαρουσίασε τις θέσειςκαι τις απόψεις του γιατο ασφαλιστικό ζήτηµατης χώρας µας σε εκδή-λωση που έγινε στοΕργατικό Κέντρο Κοζά-νης στις 17 Μαΐου 2007µε πρωτοβουλία τωνεργαζοµένων στην πρω-τοβάθµια εκπαίδευσηΚοζάνης.

Π α ρ α θ έ τ ο υ µ εκάποια στοιχεία του που νοµίζουµεότι πρέπει το συνδικαλιστικό κίνηµανα τα αναδείξει και να τα αξιοποιήσειστη µάχη του ασφαλιστικού πουέρχεται.

- ∆ίνονται λάθος στοιχεία από τηνΕλλάδα στους διεθνείς οργανισµούςγια το ασφαλιστικό µε στόχο οι προ-τεινόµενες λύσεις να είναι επώδυνεςγια τους εργαζόµενους.

- Τα ταµεία έπρεπε να έχουν 180δις € και σήµερα έχουν µόνο 31 δις €και αυτά µπορεί να λιγοστέψουν ανπέσει το χρηµατιστήριο µια και εκείείναι τοποθετηµένα !!!

- Τα υπόλοιπα χάθηκαν γιατί απότο 1950 πήγαιναν άτοκα στην Τράπε-ζα της Ελλάδας και χρηµατοδοτού-σαν την ανάπτυξη του Ελληνικούκαπιταλισµού.

- Τώρα τι πρέπει να γίνει: - Ναδηµιουργηθεί αποθεµατικό.

- Ποιος θα πληρώσει: Επειδή ηκοινωνική ασφάλιση είναι Αλληλεγγύηκαι η ανταποδοτικότητα είναι συλλο-γική πρέπει να πληρώσουν συλλογικάαυτοί που καρπώθηκαν τα αποθεµατι-κά.

- Άµεση επιβάρυνσητων εχόντων. Να πληρώ-σει το 10/% των Ελλήνωνπου κατέχει το 27% τωνεισοδηµάτων. Αν πλη-ρώσουν έναν σχετικά µετα εισοδήµατά τουςχαµηλό φόρο, σε τρίαχρόνια θα έχουν µαζευ-τεί τα 150 δις € και τοασφαλιστικό σύστηµαδεν θα έχει κανένα οικο-νοµικό πρόβληµα µέχρι

το 2050.- Επίσης πρέπει να πληρώσουν οι

Επιχειρήσεις Εντάσεως Κεφαλαίου(µε λίγους εργαζόµενους και πολλάκέρδη) γιατί όσο περισσότερο επιδο-τούνται για εξοπλισµό τόσα περισσό-τερα κέρδη βγάζουν και τόσες περισ-σότερες απολύσεις κάνουν!!!

∆εν πρέπει σε καµία περίπτωσητο βάρος του ασφαλιστικού να τοσηκώσουν πάλι οι εργαζόµενοι και οισυνταξιούχοι γιατί:

- Στην Ελλάδα δίνονται οι πιοχαµηλές συντάξεις. Το 66% τωνσυνταξιούχων παίρνει σύνταξη κάτωαπό 500 € το µήνα.

- Έχουµε το 3ο µεγαλύτερο όριοσυνταξιοδότησης στην Ε.Ε. των 25(γύρω στα 62 χρόνια ο µέσος όροςσυνταξιοδότησης και σ’ αυτό συνυ-πολογίζονται οι πρόωρες συνταξιο-δοτήσεις του ΟΤΕ και της Εθνικήςπου κατεβάζουν τον µέσο όρο).

Αν αυξηθεί το όριο ηλικίαςσυνταξιοδότησης (όπως προτείνεται)κατά 2 χρόνια για όλους, το µόνο πουθα δώσει είναι µόνο 6 µήνες επιβίω-σης του ασφαλιστικού συστήµατος!!!

«Είµαι ο πρόεδρος που θα αγω-νίζεται για τα συµφέροντα όλωντων εργαζοµένων». Σαν να λέµε«είµαι ο Πρωθυπουργός όλων τωνΕλλήνων». Εµείς ειλικρινά τουευχόµαστε να πετύχει τους στό-χους του και να µετατρέψει αυτότο µεγάλο συνδικάτο, σε ένα εργα-λείο υπεράσπισης των εργατικώνσυµφερόντων και δικαιωµάτων,ειδικά στους δύσκολους καιρούςπου έρχονται για την εργατική τάξηγενικότερα αλλά και για τους εργα-ζόµενους της ∆ΕΗ ειδικότερα.

Όµως οφείλουµε να πούµε ότικατά το παρελθόν δεν διαπιστώσα-µε κάτι τέτοιο, αντιθέτως ουκ ολί-γες φορές το συγκεκριµένο συνδι-κάτο βρέθηκε στην εργοδοτική καικυβερνητική όχθη, ενάντια στασυµφέροντα των ίδιων των εργαζο-µένων που θα έπρεπε να υπερασπί-ζεται.

«Όποια ψήφος φεύγει σεάλλα σωµατεία, δίνει µαχαιριάστην περιοχή και δύναµη στοΑθηνοκεντρικό κράτος».

Καταρχήν πρέπει να τονί-σουµε ότι διαφωνούµε µε τονδιαχωρισµό των συναδέλφων σεΒόρειους και Νότιους και τηνµετατόπιση της ταξικής αντίθε-σης, σε αντίθεση µεταξύ εργα-ζόµενων του κέντρου και εργα-ζοµένων της περιφέρειας αλλάρωτάµε:

- Με τίνος ψήφους εκλέχτη-κε πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ οΦωτόπουλος και µε ποιουςεκλέχτηκε Γ. Γραµµατέας οΜπουζούλας; Μήπως οι ΠΑΣΚί-τες του Σπάρτακου στήριξαν το«Αθηνοκεντρικό κράτος» όπωςεπίσης το ίδιο έπραξαν και οι∆ΑΚίτες του συγκεκριµένουσωµατείου;

- Ποιοι ήταν αυτοί που ενέ-κριναν την πριµοδότηση και τηνεκλογή του Μαρινίδη και τουΤσαρούχα στο ∆.Σ της ∆ΕΗ;που ανήκουν στο Αθηνοκεντρι-κό κράτος; Μήπως τους στήρι-ξαν οι «Βόρειοι επαρχιώτες τουΣπάρτακου»;

- Μήπως ψηφίζονται καιψηφίζουν µε γνώµονα την παρά-ταξη και όχι τον τόπο διαµονής;

- Τι κέρδισαν και τι έχασανοι εργαζόµενοι της περιοχήςόταν στην ΓΕΝΟΠ και στο ∆.Στης ∆ΕΗ ήταν οι «πατριώτεςµας», τα στελέχη του Σπάρτα-κου; Ο απολογισµός είναι κατα-στροφικός και να µην ξεχνάµε

ότι δεν τόλµησαν καν να θέσουντο θέµα της µη απόδοσης τουεπικινδύνου στους ηλεκτρολό-γους των ορυχείων και τωνΑΗΣ!!!

Όταν δεν υπάρχουν επιχει-ρήµατα για να δικαιολογήσουν τιφταίει για την περιστολή τωνεργατικών κατακτήσεων καιδικαιωµάτων αλλά και ποιοςφταίει για το κατάντηµα του Συν-δικαλιστικού Κινήµατος, τότεβρίσκουν την εύκολη λύσηρίχνοντας στους εργαζόµενουςµερικές δόσεις τοπικισµού σαντα καθρεφτάκια που έδιναν οιάποικοι στους ιθαγενείς για νατους πάρουν τα πολύτιµα µέταλ-λα!!!

Όµως τώρα πια οι ιθαγενείςξύπνησαν. ∆εν κοροϊδεύονταιµε φθηνά καθρεφτάκια. Θέλουνσυνδικαλιστικό κίνηµα που ναπαλεύει, να διεκδικεί και νασυγκρούεται µε κάθε εξουσίαασχέτως χρώµατος, καταγωγήςκαι φύλου !

Απευθυνόµενος προςτην αντιπολίτευση σεσυνεδρίαση του Νοµαρ-χιακού Συµβουλίου:

«Μην µπερδεύεται τηνκλούτσα µε τη βούρτσα»

Οι σύµβουλοι της µεί-ζονος αντιπολίτευσηςαποχώρησαν γιατί θεώ-ρησαν ότι υποβαθµίζεταιτο πολιτικό επίπεδο καιθίγεται το κύρος τουθεσµού, παροµοιάζονταςσυνειρµικά την παροιµίαµε ίδια λαϊκή φράση πουχρησιµοποιεί όµως διαφορετική λέξη.

Αµέσως έτρεξαν όλοι οι γλωσσολόγοι της περιοχήςγια να µεταφράσουν την λέξη κλούτσα, και αφού δόθη-καν πολλές ερµηνείες, κατέληξαν ότι µάλλον πρέπει νασηµαίνει γκλίτσα. Εµείς χωρίς να διαφωνούµε µε τη«σοβαρότητα του θέµατος» αναφέρουµε το γεγονόςκαι για έναν επιπρόσθετο λόγο, γιατί πρέπει να συγχα-ρούµε τον ηγέτη των µικροµεσαίων της Κοζάνηςκ. Σβώλη που όπως αποδεικνύεται τελικά γνωρίζει καιδεύτερη παροιµία, τουλάχιστον και πλέον δεν θα επα-ναλαµβάνει συνεχώς (όπως έκανε επί δεκαετίας) τηνπαροιµία για «τον πλάτανο και το µακεδονήσι».

Απάντηση στα δηµοσιεύµα-τα που αφορούν στα περιουσια-κά στοιχεία του γιου του, Φαί-δωνα.

"Εγώ δεν µπήκα στη ∆ικαιο-σύνη για να πλουτίσω, αλλά γιανα προσφέρω. Είµαι πεντακάθα-ρος. Ας ψάξουν ό,τι θέλουν. Μεψέµατα δεν πρόκειται να µε εξο-ντώσουν", Χαρακτηρίζει "ιστο-ρία για αγρίους" όσα έχουν ειπω-θεί και γραφεί για την περιουσια-κή κατάσταση του γιου του,καθώς όπως σηµειώνει οι µετο-χές που "έπαιξε" είναι κατά κανόνα µετοχές τραπεζών καιορισµένων υγειών εταιρειών και όλες οι ενέργειες του είναινόµιµες. Μα τι περίµεναν άραγε οι συνάδελφοί του οι δικα-στικοί και οι δηµοσιογράφοι, ότι ένας υιός Προέδρου τουΑρείου Πάγου θα «ήτο κουµπούρας»;

Ήτο πανέξυπνος !!! Γιαυτό και σε ηλικία 20 χρονών πουοι συνοµίληκοι του γύριζαν στα καταγώγια αυτός δήλωνε 70εκατοµµύρια δραχµές εισόδηµα από χρηµατιστηριακέςσυναλλαγές. Και λίγο αργότερα αντάµειψε τον εαυτό του µεένα σκάφος αναψυχής που η προκαταβολή του µόνο ήταν58.000ευρώ. Σήµερα σε ηλικία 28 ετών βρέθηκε διορισµένοςσε διάφορες επιτροπές δίπλα σε έµπειρους πανεπιστηµια-κούς αν και άπειρος δικηγόρος ο οποίος µέχρι το 2005 δήλω-νε ανεπάγγελτος γιατί ο µπαµπάς του δεν τον άφηνε να δικη-γορεί για να µην τον εκθέσει.

Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που δεν έχουν µπαµπά Αρε-οπαγίτη, ούτε καν εισαγγελέα, γιαυτό αν δεν οργανωθούν, καιδεν παλέψουν για να αλλάξουν την κοινωνία, θα παιδεύονταιµια ζωή µέσα στα καζάνια, στα ορυχεία στην τέφρα και στογιαπί για 600 ευρώ το µήνα!!!

Η σύνδεση του µισθού µετην παραγωγικότητα έγινε θέµαθεωρητικών συζητήσεων εδώ καιπάρα πολλά χρόνια, προκάλεσεµεγάλες απεργιακές κινητοποιή-σεις στη ∆ΕΗ τη δεκαετία του1980, επανήλθε µε την πρότασητου νέου µισθολογίου για τηναξιολόγηση, αλλά στην πράξηεφαρµόστηκε µόνο στον Πρόε-δρο και ∆ιευθύνοντα σύµβουλοτης ∆ΕΗ µε απόφαση της Γενι-κής Συν έλευσης των Μετόχων.

Επειδή το πρώτο τρίµηνοτου 2007 η ∆ΕΗ είχε µείωση των κερδών κατά 53,6% σεσχέση µε το πρώτο τρίµηνο του 2006. Το δεύτερο εξάµηνοτου 2006 η ∆ΕΗ είχε µείωση των κερδών κατά 82,5% σεσχέση µε το πρώτο εξάµηνο του 2006. Για την συµβολή πουτου αναλογεί σ΄ αυτά τα καταστροφικά αποτελέσµατα οπρόεδρος και διευθύνων σύµβουλος κ. Τάκης Αθανασόπου-λος µε την σύµφωνη γνώµη των µετόχων πήρε 100.000ευρώαύξηση, και άλλες 100.000 bonus !!!.

Όµως οι κύριοι µέτοχοι ξέρουν τι κάνουν. Του δώσανεαύξηση και πουρµπουάρ γιατί µε λίγα λόγια είπε ότι θα δια-λύσει την ∆ΕΗ για να µπορούν να πουλάνε ρεύµα ακριβό οιιδιώτες παραγωγοί καθώς επίσης ότι θα δώσει όλα τα κερδο-φόρα τµήµατα της επιχείρησης.

Άξιος ο µισθός του.

ΓΓΙΙΩΩΡΡΓΓΟΟΣΣ ΑΑ∆∆ΑΑΜΜΙΙ∆∆ΗΗΣΣ(Νέοςπρόεδρος του «ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ»)

∆∆ΙΙΚΚΑΑΣΣ ΙΙΩΩΑΑΝΝΝΝΗΗΣΣ(Γενικός Γραµµατέαςτου «ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ»)

ΓΓΙΙΩΩΡΡΓΓΟΟΣΣ ΣΣΒΒΩΩΛΛΗΗΣΣ(Πρόεδρος του ΕµπορικούΣυλλόγου Κοζάνης και Νοµαρχιακός Σύµβουλοςτης συµπολίτευσης)

ΡΡΩΩΜΜΥΥΛΛΟΟΣΣ ΚΚΕΕ∆∆ΙΙΚΚΟΟΓΓΛΛΟΟΥΥ(Πρόεδρος του Αρείου Πάγου)

ΕΕφφααρρµµοογγήή ττηηςςσσύύννδδεεσσηηςς ττοουυµµιισσθθοούύ µµεε ττηηννααπποοδδοοττιικκόόττηητταασσττηη ∆∆ΕΕΗΗ ΑΑ..ΕΕ..

ΓΓΙΙΩΩΡΡΓΓΟΟΣΣ ΡΡΩΩΜΜΑΑΝΝΙΙΑΑΣΣ(Επιστηµονικός συνεργάτηςτου ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, ειδικευµένοςσε ασφαλιστικά ζητήµατα)

ΛΛόόγγιιαα σσοοφφάά κκααιι λλόόγγιιαα ττηηςς κκααρρααββάάννααςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 11-07-07 15:18 Page 6

Page 7: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΤΤηηςς σσυυνντταακκττιικκήήςς εεππιιττρροοππήήςς

Το συνδικάτο µας έφερε στηνεπικαιρότητα ένα παλιό αλλά δίκαιοκαι διαχρονικό αίτηµα των εργαζο-µένων στα ορυχεία, την εφαρµογήεπιτέλους µετά από 25 χρόνια του5νθήµερου 8ωρου µε την αναγκα-στική εφαρµογή της 5ης φυλακής(βάρδιας), που ταυτόχρονα θαφέρει τουλάχιστον 600 θέσειςεργασίας στους νοµούς Κοζάνηςκαι Φλώρινας, χωριστά από τιςθέσεις εργασίας στα Ορυχεία τηςΜεγαλούπολης.

Το εµπεριστατωµένο έγγραφοτου σωµατείου απευθυνόταν στηνπρόεδρο και την ηγεσία της ∆ΕΗκαι κοινοποιήθηκε στα πολιτικάκόµµατα, στους βουλευτές τουνοµού Κοζάνης και Φλώρινας,στους βουλευτές του ΚΚΕ και τουσυνασπισµού, στη ΝοµαρχιακήΑυτοδιοίκηση, τα Εργατικά Κέντρατων νοµών και τα σωµατεία.

Το θέµα προβλήθηκε από τοντοπικό τύπο και κάποιες εφηµερί-δες πανελλαδικής εµβέλειας αλλάδεν έτυχε του ενδιαφέροντος τωνπολιτικών κοµµάτων, των βουλευ-τών και των συνδικάτων. Φωτεινήεξαίρεση ο βουλευτής του Συνασπι-σµού Γιάννης ∆ραγασάκης που

έφερε το θέµα µε αναφορά στηβουλή καθώς επίσης και το Υπουρ-γείο Απασχόλησης που ζήτησεεπειγόντως έρευνα από την επιθεώ-ρηση εργασίας.

Άραγε γιατί δεν υπήρξε το ανά-λογο ενδιαφέρον για ένα θέµα πουστο κάτω - κάτω αφορά την εφαρ-µογή της νοµοθεσίας, την ίση µετα-χείριση µεταξύ των εργαζοµένωντης ∆ΕΗ και την πρόσληψη 600

ανέργων. Φαίνεται ότι οι βουλευτές,τα κοµµατικά και τα συνδικαλιστικάστελέχη αυτά τα θεωρούν ασήµα-ντα κι ας βοµβαρδίζουν τον καθη-µερινά τον τοπικό τύπο για κάποιοναγροτικό δρόµο στην Κάτω Βάντσακαι βαθυστόχαστες ανακοινώσειςγια την γιορτή του πατέρα. Εκτός ανη διαπλοκή µε τη ∆ΕΗ έχει πάρειτέτοιες διαστάσεις που δεν τολµάεινα θίξει στα σοβαρά κανένας ζητή-

µατα που στενοχωρούν τη ∆ΕΗΑ.Ε. Και καλά για τα κόµµατα εξου-σίας και την συνδικαλιστική γραφει-οκρατία είναι γνωστές οι σχέσειςτους µε την ιεραρχία της ∆ΕΗ αλλάτα αριστερά κόµµατα γιατί κάνουντην πάπια; Γιατί η Νοµαρχιακή Επι-τροπή του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ γιαπαράδειγµα δεν άρθρωσε λέξηπαρότι το έφερε στη βουλή Βου-λευτής του; Γιατί το ΚΚΕ, τα συνδι-

κάτα και οι παρατάξεις του στονοµό κάνουν πως δεν είδαν και δενάκουσαν τίποτα και ενώ παλεύουνγια το 35ωρο δεν τους αφορά η63ωρη εβδοµαδιαία εργασία σταορυχεία που συνεχίζεται επί25ετίας; Για τα σωµατεία της ∆ΕΗτο θέµα είναι πιο απλό, αφού η ∆ΕΗδεν θέλει να το λύσει δεν το παλεύ-ουν, αφού κατάφεραν µάλιστα ναπείσουν σηµαντική µερίδα τωνεργαζοµένων ότι µε το 5νθήµεροκαι την 5η φυλακή θα χάσουνλεφτά, πράγµα που δεν είναι σωστόγιατί υπάρχει η κάλυψη µε τα εφε-δρικά όπως συµβαίνει και µε τουςσυναδέλφους των ΑΗΣ . Γιατί όµωςδεν λένε στους εργαζόµενους ότιδεν θα έχουν 7 συνεχιζόµενεςνύχτες, ούτε 7 απογευµατινές πουείναι ατελείωτες και το µεγάλο ρεπόθα είναι 5 ηµέρες και ότι λόγω λει-τουργίας των εφεδρικών οι εκσκα-φείς και οι αποθέτες θα είναι πάνταεπανδρωµένα πλήρες;

Το συνδικάτο µας δεν εγκατα-λείπει το θέµα αντίθετα θα τοσηκώσει ακόµα περισσότερο έχο-ντας για συµµάχους τους ίδιουςτους εργαζόµενους οι οποίοι αφούενηµερωθούν σωστά θα απαιτή-σουν να δουλεύουν και να ζουν καιαυτοί ανθρώπινα !!!

7ΦΕ ΒΡΟΥΑ ΡΙ ΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

Προς: Πρόεδρο και διευθύνων σύµβουλο της ∆ΕΗ Α.Ε. κ.Αθανασόπουλο Παναγιώτη.

Γενικό διευθυντή ορυχείων κ. Μελά Κων/νο.∆ιευθυντή ΛΚ∆Μ κ. ∆αβάκο Χρήστο.Κοινοποίηση:Βουλευτές. Πολιτικές οργανώσεις

1. Τσιαρτσιώνης Νικόλαος. 1. ΝΟ.∆.Ε Ν.∆2. Παπαδόπουλος Μιχάλης 2. Ν.Ε ΠΑΣΟΚ3. Κασαπίδης Γεώργιος 3. Ν.Ε. ΚΚΕ4. Βλατής Ιωάννης 4. Ν.Ε. ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ5. Λωτίδης Λάζαρος 6. Λιάνης Γεώργιος Ν.Α. Κοζάνης7. Κορτσάρης Νικόλαος Ν.Α. Φλώρινας- Εργατικό Κέντρο ν. Κοζάνης- Εργατικό Κέντρο ν. Φλώρινας- Εργατικό Κέντρο Πτολεµαΐδας- ΣΕΠΕ ∆υτικής Μακεδονίας- Συλλόγους Ανέργων της περιοχής Κοζάνης – Πτολε-

µαΐδας – Φλώρινας- Μέσα Ενηµέρωσης

Θέµα:∆∆ηηµµιιοουυρργγίίαα 55ηηςς ΦΦυυλλαακκήήςς ((ββάάρρδδιιααςς)) κκααιι σστταα οορρυυχχεείίαα..

• Επιτέλους να εφαρµοστεί το 5νθήµερο 40ωρο και στιςβάρδιες των ορυχείων όπου ισχύει το 7ήµερο 63άωρο!!!

• Να προσληφθούν αµέσως τα 600 άτοµα που χρειάζονταιγια να επανδρώσουν την 5η φυλακή, που εκτός των άλλων θαανακουφίσουν λίγο από την ανεργία και την περιοχή ΚοζάνηςΦλώρινας.

Κ. ∆ιευθυντά:∆εν γνωρίζουµε αν σας είναι γνωστό ότι εδώ και 25 χρόνια

υφίσταται µια µεγάλη παρανοµία εις βάρος των εργαζοµένωνστα ορυχεία και ταυτόχρονα µια τροµερή αδικία για την περιο-χή που στερείται τουλάχιστον 600 θέσεις εργασίας. Αυτό έχεισχέση µε τα διαφορετικά ωράρια που ισχύουν στις βάρδιεςτων ορυχείων από τη µία και από την άλλη στις βάρδιες τωνΑΗΣ, των ΥΗΣ και όπου αλλού η ∆ΕΗ χρησιµοποιεί σύστηµαεναλλασσόµενων φυλακών (βάρδιες).

Συγκεκριµένα: Στους ΑΗΣ από το 1983 εφαρµόστηκε το5νθήµερο 40ώρο µε την δηµιουργία 5ης φυλακής, στα ορυ-χεία όµως το άφησαν για «λίγο αργότερα» µέχρι να κάνουνπροσλήψεις όπως είπαν για να επανδρώσουν ακόµα µία βάρ-δια.

Έτσι από τότε και για 25 συνεχόµενα χρόνια στα ορυχείαλειτουργεί ένα εξοντωτικό και παράνοµο ωράριο µε 7ήµεροκαι 63 ώρες την εβδοµάδα. (7 ηµέρες χ 8 ώρες = 56 + 1 ώρακαθηµερινή υπερωρία = 63).

∆ιευκρινιστικά πρέπει να γνωρίζεται ότι η µία ώρα καθηµε-

ρινής υπερεργασίας εντελώς παράνοµα και σε παγκόσµια πρω-τοτυπία (γιατί όλοι γνωρίζουµε ότι η εργασία πέρα του 8ώρουείναι υπερωρία) βαπτίστηκε αποζηµίωση βάρδιας και έγινε 43΄+ 17΄ , δηλαδή τα 43 λεπτά πληρώνονται και τα 17 σωρεύο-νται σε Ρεπό!!!

Όλα αυτά δυστυχώς έγιναν µε την συναίνεση και πολλέςφορές µε την ενεργό συµµετοχή των τοπικών πολιτικών παρα-γόντων αλλά και κάποιων συνδικάτων στα πλαίσια του κυβερ-νητικού - εργοδοτικού τους ρόλου που ασκούν µε επιτυχία τατελευταία χρόνια.

ΕΕµµεείίςς δδηηµµοοσσιιοοπποοιιοούύµµεε σσήήµµεερραα ααυυττόόττοο µµεεγγάάλλοο ζζήήττηηµµαα εελλππίίζζοοννττααςς όόττιι::

• Η διεύθυνση της ∆ΕΗ θα κάνει το χρέος της αναλαµβά-νοντας τις ευθύνες της απέναντι στους νόµους, στους εργαζό-µενους και στην τοπική κοινωνία.

• Οι πολιτικοί παράγοντες (Βουλευτές, Πολιτικά Κόµµατακαι Τοπική Αυτοδιοίκηση) θα δραστηριοποιηθούν για να λυθείαυτό το πρόβληµα που αφορά ολόκληρη την περιοχή.

• Τα συνδικάτα, οι σύλλογοι ανέργων, όλοι οι µαζικοίφορείς και κυρίως οι εργαζόµενοι θα κινητοποιηθούν ενωτικάκαι αγωνιστικά για να λύσουν αυτό το σοβαρό πρόβληµα.

Το συνδικάτο εργαζοµένων στην ενέργεια «ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» είναι διατεθειµένο να συµµετέχει και να πρω-τοστατήσει ακόµα στην δηµιουργία ενός Κοινού ΜετώπουΠάλης που θα κτίζεται καθηµερινά στους αγώνες για την λύσητων προβληµάτων των εργαζοµένων, του περιβάλλοντος καιτων κατοίκων της περιοχής.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑ∆Α

ΑΑννααφφοορράά

Προς το Προεδρείο της Βουλής των ΕλλήνωνΓια τον κ. Υπουργό Απασχόλησης & Κοινωνικής

Προστασίας Ο βουλευτής B΄ Αθηνών, ∆ραγασάκης Ιωάννης,

κατέθεσε αναφορά µε την οποία, το ΣυνδικάτοΕργαζοµένων στην Ενέργεια "Εργατική Αλληλεγγύη",διαµαρτύρεται για τις απαράδεκτες συνθήκες εργα-σίας των εργαζοµένων στα ορυχεία για τους οποί-ους εφαρµόζεται εξοντωτικό και παράνοµο ωράριοκαι ζητούν να εφαρµοστεί και στα ορυχεία η 5ηφυλακή (βάρδια) που, αν και έχει εξαγγελθεί εδώ και25 χρόνια, δεν εφαρµόζεται. Ζητούν επίσης να προ-σληφθούν άµεσα τα 600 άτοµα που απαιτείται προ-κειµένου να επανδρωθεί η 5η φυλακή.

ΟΟ κκααττααθθέέττωωνν ββοουυλλεευυττήήςςΙΙωωάάννννηηςς ∆∆ρρααγγαασσάάκκηηςς

55ννθθήήµµεερροο 88ωωρροο µµεε δδηηµµιιοουυρργγίίαα55ηηςς φφυυλλαακκήήςς σστταα οορρυυχχεείίαα

ΑΑννοοιιχχττήή εεππιισσττοολλήή

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:46 Page 7

Page 8: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

IISSOO 33ΕΕξξααεερριισσµµόόςς ββέέββααιιαα δδεενν χχρρεειιάάζζεεττααιι γγιιααττίί όότταανν θθαα έέρρθθεειι ηη εεππιι--

ττρροοππήή ααππλλάά δδεενν θθαα δδοουυλλεεύύοουυµµεε ττρροοχχοούύςς,, οοξξυυγγόόνναα κκααιι ηηλλεεκκττρροο--σσυυγγκκοολλλλήήσσεειιςς..

ΌΌσσοο γγιιαα τταα µµααυυρριισσµµέένναα ππννεευυµµόόννιιαα ααυυττάά δδεενν τταα ββλλέέππεειι ηη εεππιι--ττρροοππήή κκααιι οοιι ααρρρρώώσσττιιεεςς πποουυ ππρροοέέρρχχοοννττααιι ααππόό τταα εειισσππννεεόόµµεεννααααέέρριιαα δδεενν εεµµππίίππττοουυνν σσττιιςς εεππααγγγγεελλµµααττιικκέέςς αασσθθέέννεειιεεςς οοππόόττεε εείίννααιισσαανν νναα µµηηνν υυππάάρρχχοουυνν.. ΤΤώώρραα ττοο όόττιι κκααιι ηη ααγγοορράά ττοουυ εεξξααεερριισσµµοούύεείίχχεε εεγγκκρριιθθεείί σσττηηνν ίίδδιιαα σσυυµµφφωωννίίαα µµεε ττοο ββιιοοµµηηχχααννιικκόό δδάάππεεδδοο κκααιιττόόσσαα χχρρόόννιιαα δδεενν υυλλοοπποοιιήήθθηηκκεε κκααιι ππααρρααµµέέννεειι ηη ππρροοββλληηµµααττιικκήήκκααιι χχααλλαασσµµέέννηη ιιδδιιοοκκαατταασσκκεευυήή έέχχεειι νναα κκάάννεειι µµεε ττοο όόττιι οοιι υυππεεύύ--θθυυννοοιι ήήτταανν φφααίίννεεττααιι ααππαασσχχοολληηµµέέννοοιι µµεε πποολλύύ σσοοββααρρόόττεερραα ζζηηττήή--µµαατταα..

IISSOO 44Η επιτροπή που έδωσε το ISO περιβάλλο-

ντος στα ορυχεία δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτεραγια την ρύπανση που δηµιουργούν οι δραστη-ριότητες της εξόρυξης. Γιαυτό και ένα µήναµετά την απονοµή του ISO η σκόνη και η τέφρααπό τα φορτηγά και τους ταινιόδροµους συνε-χίζει να ρυπαίνει τα ορυχεία και ολόκληρη τηνπεριοχή προκαλώντας τεράστια προβλήµαταστους εργαζοµένους και τους κατοίκους τηςπεριοχής, όπως αποτυπώνονται στις διάφορεςµετρήσεις και τα αποτελέσµατά τους τα επιβε-βαιώνουν δυστυχώς και οι διάφορες επιδηµιο-λογικές µελέτες.

IISSOO 11ΕΕππίί σσεειιρράά εεττώώνν οοιι µµεειιωωττήήρρεεςς κκααιι άάλλλλαα εεξξααρρττήήµµαατταα ππλλέέννοοννττααιι εεδδώώ µµεε

ααπποοττέέλλεεσσµµαα τταα λλάάδδιιαα,, τταα ππεεττρρέέλλααιιαα κκααιι τταα γγρράάσσαα νναα κκααττααλλήήγγοουυνν µµέέσσαα ααππόόττηηνν ααπποοχχέέττεευυσσηη σσττοονν υυδδρροοφφόόρροο οορρίίζζοονντταα κκαατταασσττρρέέφφοοννττααςς χχιιλλιιάάδδεεςς κκυυββιι--κκάά ππόόσσιιµµοουυ ννεερροούύ,, κκααιι όόπποοιιεεςς άάλλλλεεςς εεππιιππττώώσσεειιςς µµπποορρεείί νναα έέχχεειι ααυυττόό σσττοοππεερριιββάάλλλλοονν..

ΧΧρρεειιάάσσττηηκκεε νναα µµπποουυνν τταα ΟΟρρυυχχεείίαα σσττηη δδιιααδδιικκαασσίίαα ττηηςς ααπποοννοοµµήήςς IISSOO γγιιαανναα σσττρριιµµωωχχττοούύνν οοιι υυππεεύύθθυυννοοιι κκααιι νναα υυπποοσσχχεεθθοούύνν όόττιι θθαα ππάάρροουυνν κκάάπποοιιααµµέέττρραα ((κκααθθααρριισσµµόόςς,, εελλααιιοοδδιιααχχωωρριισσττήήςς κκλλππ..)) ΜΜέέχχρριι σσττιιγγµµήήςς όόµµωωςς ττοο µµόόννοοπποουυ έέγγιιννεε εείίννααιι οο κκααθθααρριισσµµόόςς κκααιι ππααρρόόττιι δδόόθθηηκκεε ττοο IISSOO δδεενν εείίδδααµµεε ττοοννεελλααιιοοδδιιααχχωωρριισσττήή.. ΤΤοο σσωωµµααττεείίοο κκααιι οοιι εερργγααζζόόµµεεννοοιι εείίννααιι ααπποοφφαασσιισσµµέέννοοιι ννααµµηηνν εεππιιττρρέέψψοουυνν νναα ξξααννααγγίίννεειι ηη ίίδδιιαα κκαατταασσττρροοφφήή σσττοο ππεερριιββάάλλλλοονν κκααιι σσττοοννυυδδρροοφφόόρροο οορρίίζζοονντταα..

IISSOO 22ΠΠρρωωττόόττυυππηη ««ττοοπποοθθέέττηησσηηββιιοοµµηηχχααννιικκοούύ δδααππέέδδοουυ»»

Στα µηχανουργεία του ΛΚ∆Μ βάφουν πάνωστα λάδια σε µια ιδιόµορφη τοποθέτηση βιοµηχα-νικού δαπέδου, λες και τα λάδια δεν θα ξαναβγούνπάνω από την µπογιά.

Το συνδικάτο πριν από τρία χρόνια και µετάαπό αγώνες κατάφερε να πάρει την έγκριση γιακατασκευή βιοµηχανικού δαπέδου στο µηχανουρ-

γείο του Ορυχείου Καρδιάς

για να µην εισπνέουν οι εργαζόµενοι συνεχώςτην λαδίλα, να µην «ποτίζει» το τσιµέντο λάδια ταοποία µεταφέρονται στον υδροφόρο ορίζοντα καιγια να µπορεί να καθαρισθεί το δάπεδο. Όµως γιατους καθ’ ύλην υπεύθυνους ήταν πολύ δύσκολο νακάνουν την οικονοµοτεχνική µελέτη και τον διαγω-νισµό. Είναι βλέπεις που «τον χειµώνα κανει κρύοκαι το καλοκαίρι έχουµε δουλειές» οπότε που και-ρός για δάπεδα. Γιαυτό και έν όψη του ελέγχου τιςεπιτροπής για το ΙSΟ κάνουµε µόνοι µας βιοµηχα-νικό δάπεδο µε τσιµεντόχρωµα που στοιχίζει καιλιγότερο.

Η εφηµερίδα µας δεν µπόρεσε να διασταυρώ-σει τις πληροφορίες που διαρέουν για αγορά της«πατέντας» από µεγάλη Γερµανική εταιρία.

ΦΕ ΒΡΟΥΑ ΡΙ ΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH8 µµιιαα φφωωττοογγρρααφφίίαα

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:23 Page 8

Page 9: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

9ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH κκααιι λλίίγγεεςς λλέέξξεειιςς

ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ...

ΕΕιισσααγγωωγγήή λλιιθθάάννθθρραακκαα ααππόό ττηη PPωωσσίίαα

ΣΣεε εειισσααγγωωγγήή 330000..000000 µµεεττρριικκώώνν ττόόννωωνν λλιιθθάάννθθρραακκααααππόό ττηη ΡΡωωσσίίαα ππρροοχχωωρράάεειι ηη ∆∆ΕΕΗΗ γγιιαα ττιιςς ααννάάγγκκεεςς ττοουυΑΑΗΗΣΣ ΚΚααρρδδιιάάςς.. ΟΟ ΛΛιιθθάάννθθρραακκααςς θθαα µµεεττααφφεερρθθεείί σσττοολλιιµµάάννιι ττηηςς ΘΘεεσσσσααλλοοννίίκκηηςς κκααιι ααππόό εεκκεείί θθαα οοδδηηγγηηθθεείίσσττοονν ΑΑΗΗΣΣ ΚΚααρρδδιιάάςς.. ΗΗ σσύύµµββαασσηη µµεε ττηηνν ππρροοµµηηθθεεύύττρριιααεεττααιιρρεείίαα ππρροοββλλέέππεειι ττηηνν ππααρράάδδοοσσηη 2255..000000 µµεεττρριικκώώννττόόννωωνν ααννάά µµήήνναα γγιιαα έένναα έέττοοςς.. ΟΟ εενν λλόόγγωω λλιιθθάάννθθρραακκααςςθθαα χχρρηησσιιµµοοπποοιιηηθθεείί σσεε µµιικκρρόό πποοσσοοσσττόό ωωςς εεννιισσχχυυττιικκόόσσττηηνν κκααύύσσηη ττοουυ λλιιγγννίίττηη..

ΈΈλλλλεειιψψηη γγιιααττρροούύ σσττοονν AAHHΣΣ--AAµµυυννττααίίοουυ

-- ΦΦιιλλώώττααΕΕδδώώ κκααιι ααρρκκεεττόό κκααιιρρόό οο ΑΑΗΗΣΣ ΑΑµµυυννττααίίοουυ δδεενν έέχχεειι γγιιαα--ττρρόό γγιιααττίί οο γγιιααττρρόόςς πποουυ ααππαασσχχοολλεείίττααιι σσττοονν σσττααθθµµόόέέχχεειι εεκκλλεεγγεείί σσττηηνν ΤΤοοππιικκήή ΑΑυυττοοδδιιοοίίκκηησσηη κκααιι ηη εενναασσχχόό--λληησσήή ττοουυ µµεε τταα κκοοιιννάά δδεενν ττοουυ εεππιιττρρέέππεειι νναα εεκκττεελλεείίκκααννοοννιικκάά τταα κκααθθήήκκοοννττάά ττοουυ.. ΕΕµµεείίςς εείίµµαασσττεε ττηηςς άάπποο--ψψηηςς όόττιι όόλλοοιι οοιι εερργγααζζόόµµεεννοοιι ππρρέέππεειι νναα αασσχχοολλοούύννττααιιµµεε τταα κκοοιιννάά κκααιι ηη εεππιιχχεείίρρηησσηη οοφφεείίλλεειι νναα ττοουυςς δδιιεευυκκοο--λλύύννεειι σσττηηνν άάσσκκηησσηη ττωωνν κκααθθηηκκόόννττωωνν ττοουυςς ααλλλλάά εεππεειιδδήήοο γγιιααττρρόόςς εείίννααιι ααππααρρααίίττηηττοοςς σσττοουυςς εερργγααζζόόµµεεννοουυςςππρροοττεείίννοουυµµεε νναα γγίίννεειι ππρρόόσσλληηψψηη εεννόόςς σσυυµµββαασσιιοούύχχοουυγγιιααττρροούύ νναα ττοονν ααννττιικκαατταασσττήήσσεειι µµέέχχρριι ττηηνν λλήήξξηη ττηηςςθθηηττεείίααςς ττοουυ σσττηηνν ττοοππιικκήή ααυυττοοδδιιοοίίκκηησσηη..

ΠΠρροοββλλήήµµαατταα ττοουυ ννοοσσηηλλεευυττιικκοούύ

ππρροοσσωωππιικκοούύ ττωωνν οορρυυχχεείίωωνν

ΟΟιι σσυυννααδδέέλλφφιισσσσεεςς κκααιι οοιι σσυυννάάδδεελλφφοοιι ττοουυ ννοοσσηηλλεευυττιι--κκοούύ ππρροοσσωωππιικκοούύ έέχχοουυνν κκάάπποοιιεεςς ιιδδιιααιιττεερρόόττηηττεεςς κκααιιττααυυττόόχχρροονναα εείίννααιι µµιιαα ππααρρεεξξηηγγηηµµέέννηη εειιδδιικκόόττηητταα γγιιααττίίπποολλλλοοίί σσυυννάάδδεελλφφοοιι κκααιι ππιισσττεεύύοουυνν όόττιι δδεενν δδοουυλλεεύύοουυνν,,κκάάθθοοννττααιι,, κκοοιιµµοούύννττααιι κκλλππ.. ΗΗ ααλλήήθθεειιαα εείίννααιι εεννττεελλώώςςδδιιααφφοορρεεττιικκήή γγιιααττίί µµπποορρεείί νναα µµηηνν σσκκάάββοουυνν ήή νναα µµηηννεείίννααιι όόλληη µµέέρραα σσττοονν εεκκσσκκααφφέέαα ααλλλλάά έέχχοουυνν ττεερράάσσττιιεεςςεευυθθύύννεεςς κκααιι πποολλύύ άάγγχχοοςς γγιιααττίί έέχχοουυνν νναα κκάάννοουυνν µµεεααννθθρρώώππιιννεεςς ζζωωέέςς κκααιι µµπποορρεείί νναα µµηη χχρρεειιάάζζεεττααιι σσυυχχννάάααλλλλάά έέσσωωσσαανν ζζωωέέςς όότταανν χχρρεειιάάσσττηηκκεε.. ΕΕππιιππλλέέοονν εείίννααιιααππόό ττοουυςς λλίίγγοουυςς σσυυννααδδέέλλφφοουυςς πποουυ δδεενν µµπποορροούύνν ννααλλεείίψψοουυνν λλεεππττόό ααππόό ττοο ππόόσσττοο οούύττεε κκαανν νναα κκάάννοουυννχχρρήήσσηη µµιιααςς δδίίωωρρηηςς άάδδεειιααςς,, χχώώρριιαα πποουυ οοφφεείίλλοουυνν νναακκάάννοουυνν πποολλύύ σσυυχχννάά εεξξοοννττωωττιικκάά 1122ωωρραα όότταανν ααπποουυσσιιάά--ζζεειι κκάάπποοιιαα σσυυννάάδδεελλφφοοςς σσµµππααρρααλλιιάάζζοοννττααςς ττοονν οοιικκοογγεε--ννεειιαακκόό ππρροογγρρααµµµµααττιισσµµόό πποουυ όόλλοοιι ξξέέρροουυµµεε ττοονν αανναα--ννττιικκααττάάσσττααττοο ρρόόλλοο πποουυ ππααίίζζεειι ηη µµηηττέέρραα σσττοο σσππίίττιι..ΠΠρρέέππεειι λλοοιιππόόνν άάµµεεσσαα ττοουυλλάάχχιισσττοονν νναα ττοουυςς χχοορρηηγγηηθθεείίηη ααπποοζζηηµµίίωωσσηη ττηηςς ββάάρρδδιιααςς πποουυ ττοουυςς σσττεερρεείίττααιι άάδδιικκααττόόσσαα χχρρόόννιιαα κκααιι ττοο δδίίκκααιιοο ττοουυ ααιιττήήµµααττοοςς ααννααγγννωωρρίίζζεε--ττααιι ππλλέέοονν ααππόό όόλλοουυςς ττοουυςς υυππεευυθθύύννοουυςς γγιιααττίί ηη µµηηααππόόδδοοσσηη µµόόννοο σσ΄ααυυττέέςς ααγγγγίίζζεειι τταα όόρριιαα ττοουυ κκοοιιννωωννιι--κκοούύ ρρααττσσιισσµµοούύ!!!!!!

••

MMεε τταα υυππηηρρεεσσιιαακκάά ααυυττοοκκίίηητταα σσττιιςς λλααϊϊκκέέςς

κκααιι σσττηηνν εεξξοοχχήήΠΠααρράάγγιιννεε ττοο κκαακκόό µµεε τταα υυππηηρρεεσσιιαακκάά ααυυττοοκκίίννηητταα πποουυχχρρηησσιιµµοοπποοιιοούύνν τταα σσττεελλέέχχηη γγιιαα ττιιςς µµεετταακκιιννήήσσεειιςς ττοουυςςααππόό κκααιι ππρροοςς ττηηνν δδοουυλλεειιάά γγιιααττίί δδεενν φφττάάννεειι πποουυ ηη εεππιι--χχεείίρρηησσηη ββάάζζεειι γγιιαα ττηηνν µµεετταακκίίννηησσήή ττοουυςς άάννεετταα λλεεωωφφοο--ρρεειιάάκκιιαα,, δδεενν φφττάάννεειι πποουυ οοιι εερργγααζζόόµµεεννοοιι σσττοουυςςχχώώρροουυςς εερργγαασσίίααςς πποολλλλέέςς φφοορρέέςς µµεετταακκιιννοούύννττααιι µµεεππρροοπποολλεεµµιικκάά κκααµµιιόόννιιαα,, ααυυττοοίί ππααίίρρννοουυνν τταα ωωρρααίίαα ττοουυςς44χχ44 κκααιι δδεενν ααρρκκοούύννττααιι σσττηη εεππιισσττρροοφφήή ααππόό ττηη δδοουυλλεειιάάααλλλλάά κκάάννοουυνν τταα ψψώώννιιαα ττοουυςς ττιιςς εεκκδδρροοµµέέςς ττοουυςς κκααιι όόττιιάάλλλλοο φφαανντταασσττεείί οο κκααθθέέννααςς.. ΚΚάάπποοιιοοιι ππιιθθααννώώςς ««ααγγαανναα--κκττιισσµµέέννοοιι πποολλίίττεεςς»» έέρριιξξαανν µµπποογγιιέέςς σσεε ααυυττοοκκίίννηηττοο ττηηςς∆∆ΕΕΗΗ σσττααθθµµεευυµµέέννοο έέξξωω ααππόό σσοούύππεερρ µµάάρρκκεεττ ττηηςςΚΚοοζζάάννηηςς.. ∆∆εενν σσυυµµφφωωννοούύµµεε σσεε κκααµµίίαα ππεερρίίππττωωσσηηµµ΄ααυυττέέςς ττιιςς εεννέέρργγεειιεεςς ααλλλλάά λλίίγγηη ««σσεεµµννόόττηητταα κκααιιττααππεειιννόόττηητταα»» πποουυ λλέέεειι κκααιι οο ππρρωωθθυυπποουυρργγόόςς δδεε ββλλάά--ππττεειι..

Οι φωτογραφίες είναι καλλιτεχνική δηµιουργία του Αλέξανδρου Βρεττάκου και παρουσιάστηκαν στην έκθεση του Φωτογραφικού Εργαστηρίου του ∆ήµου Κοζάνης. Τα θέµατα είναι από τους αγώνες των κατοίκων της Ακρινής Κοζάνης

για µετεγκατάσταση του χωριού τους που πνίγεται από την σκόνη και την τέφρα.

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:24 Page 9

Page 10: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΤΤοουυ ΣΣυυννδδοουυκκάά ΦΦώώττιιοουυΗλεκτρολόγος, Πτυχιούχος στη ∆ιοίκηση επι-χειρήσεων, CMI, MBA

Για να κάνετε τους ανθρώπους να κινηθούν,πρέπει πρώτα να καταλάβετε τι τους θέτει σεκίνηση, έπειτα πρέπει να τους προσφέρετε αυτότο κίνητρο και τέλος να τους παρέχετε συνεχώςαυτό το κίνητρο. Η κατανόηση των κινήτρων σηµαί-νει εκτίµηση του γεγονότος ότι οι άνθρωποι έχουντρεις βασικές ανάγκες, στο χώρο της εργασίας, πουπρέπει να ικανοποιούνται: να βγάζουν αρκετά χρήµα-τα για να ζουν, να αισθάνονται ότι αποτελούν τµήµαµιας κοινωνικής οµάδας και να ικανοποιούν τις προσω-πικές τους φιλοδοξίες.

Η συµπεριφορά σας προς τους συνεργάτες σας έχειάµεσο αποτέλεσµα στην ένταση της προσπάθειάς τους,την οποία είναι πρόθυµοι να καταβάλουν, προκειµένου ναεπιτύχουν το στόχο τους. Για να τους κάνετε να δουλέψουν ακόµηπερισσότερο πρέπει να: Τους αποδώσετε ευθύνη για να ολοκληρωθεί η δουλειά Τους επιτρέψετε να δουλέψουν κατά τον τρόπο που τους

βολεύει καλύτερα. Τους συγχαίρετε, όταν δουλεύουν καλά.

Εφόσον οι εργαζόµενοι έχουν επαρκή κίνητρα, πρέ-πει να εργασθείτε για την διατήρηση της ορµήςτους, προσέχοντας µήπως εκδηλωθούν ενδείξειςπτώσης του ηθικού (π.χ. δυσαρέσκεια, απογοή-τευση, οκνηρία, απάθεια κ.ά.). Επιπλέον να ενδια-φέρεσθε για τους εργαζόµενους, να ενισχύετετην πεποίθηση πως ότι κάνουν αξίζει τον κόπο και

να κρατάτε θετική στάση απέναντί τους, δείχνο-ντας συνέπεια στη συµπεριφορά σας.

Τέλος σύµφωνα µε τον καθηγητή Κανελλόπου-λο (1990), «Η εκπαίδευση συντελεί επίσης στην υπο-

κίνηση-παρακίνηση των εργαζοµένων, αφού πέρααπό την καλύτερη κατανόηση της εργασίας τους, είναι

πιθανό να αποκτήσουν υψηλότερο ηθικό. Και το γεγο-νός ότι η επιχείρηση, έχοντας εµπιστοσύνη στις ικανό-

τητές τους, ξοδεύει για την εκπαίδευσή τους, παρέχειεπιπλέον ένα αίσθηµα σιγουριάς, ότι δηλαδή αποτελούν

αξιοπρόσεκτα µέλη του οργανισµού».(Επειδή το παραπάνω κείµενο πιθανό να φανεί ξένο µε τη θεµατο-

λογία της εφηµερίδας, µια επεξηγηµατική ενίσχυση βοηθάει. Στις δια-φορετικές βαθµίδες της ιεραρχίας και ο διοικών διοικείται. Κατά συνέ-πεια, είναι χρήσιµη η γνώση θεµάτων, που αφορούν τη διαχείριση τουανθρώπινου δυναµικού, να µετακυλύετε και προς τη βάση, τον απλόεργαζόµενο).

ΤΤοουυ ΚΚααλλιιααµµππάάκκαα ΤΤάάκκηηΕργαζόµενος στο Ορυχείο Καρδιάς

Η ανεργία σήµερα ζει το µεγαλείο της, άσχετα αν «επίσηµα» µε διάφορα τερ-τίπια και συµψηφίζοντας την µερική απασχόληση (δίωρα, τρίωρα, τετράωρα) σανκανονική εργασία , την προσδιορίζουν σε µονοψήφιο αριθµό. Η ανασφάλεια καιο αγώνας δρόµου για την ανεύρεση και διατήρηση µιας θέσης εργασίας έχει χτυ-πήσει κόκκινο προ πολλού. Η σκοπιµότητα εδώ βασίζεται στην εδραίωση τουεξής απλοϊκού συλλογισµού: Έξω υπάρχει µεγάλη ανεργία, άρα πρέπει να κρατή-σω πάση θυσία την δουλειά µου, εποµένως πρέπει να κάνω τσάµπα υπερωρίες,δουλειές που δεν έχουν καµία σχέση µε την ειδικότητά µου, να µην αντιδρώ καινα µη µιλάω και άλλα τέτοια συναφή. Αν παρακολουθήσει κανείς τις παλιές Ελλη-νικές ταινίες, βλέπει κατά το πλείστον το φαινόµενο της όµορφης γραµµατέωςπου αλλάζει συχνά εργοδότες λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης από τον εργοδό-τη. Σήµερα µε την απειλή της ανεργίας, της δόσης του δανείου, της δόσης τηςκάρτας και της δικτατορίας του καταναλωτισµού, η ίδια εργαζόµενη µπορεί ναπαροτρύνεται ακόµα και από τον σύζυγο να κάνει τα «στραβά µάτια» στις διάφο-ρες «µικροενοχλήσεις» του εργοδότη της. Και έτσι πλέον ξαναφτάσαµε στηνπραγµατοποίηση κάποιου αρχαίου κανόνα που λέει: «Επικαλέσου έναν κακό λύκοκάπου εκεί έξω για να κρατάς τα πρόβατα συνεχώς µέσα στο µαντρί»

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH10

ΤΤηηςς ΧΧρρυυσσοούύλλααςς ΚΚοολλοοββοούύΨυχολόγου Απόφοιτου Α.Π.θ.

Τον περασµένο µήνα, ακόµη ένα θανατη-φόρο εργατικό ατύχηµα συγκλόνισε τουςεργαζοµένους της ∆ΕΗ ευαισθητοποιώνταςπαράλληλα έστω και πρόσκαιρα τα ΜΜΕ καιτην τοπική κοινωνία. Ένας ακόµη άνθρωποςαπό την κάστα των µη προνοµιούχων προστέ-θηκε στην εκατόµβη των θυµάτων που έχουµεθρηνήσει τελευταίως στα ολυµπιακά έργα καιτις κατά τόπους βιοµηχανικές µονάδες στοόνοµα της κερδοσκοπίας των εργολάβων καιτων λοιπών µεσαζόντων. ∆ε θα µείνω στιςεκθέσεις που έχει συντάξει το Σώµα Επιθεωρη-τών Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το θέµα, ούτε στιςκυβερνητικές διατάξεις οι οποίες έντεχνα τιςπερισσότερες φορές µεταφέρουν την ευθύνηγια το συµβάν στον τόπο του ατυχήµατος,ούτε στο ποια πρέπει να είναι η θέση των συν-δικάτων. Όλα αυτά είναι πάνω κάτω γνωστά σεόλους. Πολύ περισσότερο δε θέλω να κουρά-σω τον αναγνώστη µε πλειάδα αριθµών καιστατιστικά στοιχεία τα οποία όχι µόνον είναιδυσνόητα αλλά προκαλούν κεφαλαλγία.

Ένα ερώτηµα µε καίει. Ποια η αξία τηςανθρώπινης ζωής; Όλοι σπεύδουν να απαντή-σουν ότι αυτή αξίζει περισσότερο από κάθε τι.Νοµίζω πως χωρίς να το αντιλαµβάνονται βρί-σκονται σε κατάσταση σύγχυσης γιατί ότανλέµε αξία ανθρώπινης ζωής κανονικά δενεννοούµε τη δική µας ζωή και καλοπέραση.Αναφερόµαστε στο δικαίωµα που έχει κάθεπλάσµα να έχει τη δική του θέση στον ήλιο.Φοβάµαι ότι αυτό είναι µία κατάκτηση για την

οποία δεν µπορεί να καυχιέταιο σύγχρονος πολιτισµός µας.

Για κάθε εργατικό ατύχηµαπου συµβαίνει υπάρχει ατοµι-κή και συλλογική ευθύνη. Ατο-µική ευθύνη του κάθε ενόςαπό εµάς προσωπικά που βλέ-πει τα κακώς κείµενα και δεντολµά να τα θίξει µήπως γίνειδυσάρεστος στους προϊστα-µένους, µήπως του γυρίσουντην πλάτη οι συνάδελφοί του,µήπως ξεβολευτεί από τις ανέ-σεις που του προσφέρει ηυπηρεσία του, µήπως του κλεί-σουν όλες οι πόρτες και τέλος µήπως χάσει καιτη δουλειά του ακόµη. Άραγε πόσοι από εµάςσυνειδητοποιούν ότι όταν κάνουµε τα στραβάµάτια, όταν δεν ορθώνουµε το ύψος µας στηναδικία και δε σφραγίζουµε την παρουσία µαςµε διαρκή αγώνα άσκησης της αξιοπρέπειαςκαι του ήθους βάζουµε το κεφάλι µας στοντορβά και είµαστε τα επόµενα υποψήφια θύµα-τα; Ακούω συχνά «όσο λιγότερα ξέρω τόσοκαλύτερα για µένα» ή το κλασσικό «ο κάθεένας το συµφέρον του κοιτάει», λες και το δικόσου συµφέρον φίλε µου είναι διαφορετικό απόαυτό του συνανθρώπου σου, λες και έχουµετίποτα να χωρίσουµε, και όλα αυτά λέγονταιτόσο φυσικά, αυτονόητα σχεδόν, που πραγµα-τικά µε αφήνουν άναυδη.

Όσον αφορά τη συλλογική ευθύνη τα πυράστρέφονται αρχικά, κατά το σύνηθες δυστυ-χώς, σε όλες τις κυβερνήσεις που δεν κατόρ-θωσαν η παιδεία των κατώτερων στρωµάτων

του λαού µας να είναι τέτοιαώστε αυτοί να µπορούν νααγωνιστούν για τα εργασια-κά τους δικαιώµατα. Ταυπουργεία εργασίας τωντελευταίων δεκαετιών θαµπορούσαν να µετονοµα-στούν σε υπουργεία ανερ-γίας και εκµετάλλευσης. Ηεξωτερική και η οικονοµικήπολιτική µε την ανεξέλεγκτηεισροή παρανόµων και νοµί-µων µεταναστών ως φθηνήεργατική δύναµη δηµιούρ-γησε πολίτες δεύτερης

κατηγορίας, ο τραυµατισµός ή ο θάνατος τωνοποίων, στην καλύτερη περίπτωση περνά σταψιλά των εφηµερίδων, στη χειρότερη έχουµεπλήρη αποσιώπηση των πραγµατικών γεγονό-των. Η οικογένεια και η κοινωνία ανοχής τηςδυστυχίας και της δυσπραγίας οδηγούν τοάτοµο σε απελπισία και απόγνωση και το καθι-στούν έρµαιο σε οποιοδήποτε εργοδότη δυνά-στη. Συµπερασµατικά τα εργατικά ατυχήµαταείναι δυνατό να µειωθούν σηµαντικά αν όλοιγίνουµε πιο ευσυνείδητοι, λέµε ελεύθερα αυτόπου σκεφτόµαστε και οργανωθούµε σε συλλό-γους και επιτροπές δράσης διεκδικώντας καλύ-τερες συνθήκες εργασίας. Αδιαµφισβήτητα οαστάθµητος παράγοντας της τύχης µπορεί ναπροκαλέσει κάποιο ατύχηµα, άλλωστε η φθοράκι ο θάνατος η µόνη αλήθεια. Αυτό όµως δια-φέρει από το χρονικό ενός προαναγγελθέντοςεγκλήµατος. Ενάντια σ’ αυτό οφείλουµε νααγωνιστούµε.

ΤΤοο ««κκρράάττοοςςππρρόόννοοιιααςς»»

κκααιι οοιικκοοιιννωωννιικκοοίίλλεειιττοουυρργγοοίίΤΤηηςς ΠΠααννααγγιιώώττααςς ΠΠααρραασσκκεευυάά

Γνωρίζουµε όλοι την ύπαρξη διορι-σµένων κοινωνικών λειτουργών σε όλουςτους νοµούς της χώρας µας. Το έργοτους είναι πράγµατι πολύ σοβαρό καιαπαραίτητο σε πολυπληθείς ή ολιγοπλη-θείς κοινωνίες. ∆υστυχώς υπάρχουνπολλά άτοµα και οικογένειες, οι οποίεςχρήζουν άµεσης η έµµεσης κρατικήςβοήθειας, εποµένως θα πρέπει να είναιδίπλα τους εκπαιδευµένα άτοµα που σεσυνεργασία µε άλλους κοινωνικούςφορείς και ανθρώπους θα τους στηρί-ζουν και θα τους επιλύουν τα προβλήµα-τα, απαλλάσσοντας τους όσο γίνεταιαπό τα δυσάρεστα γεγονότα που τουςτυχαίνουν. Κάποιοι άνθρωποι δεν βρί-σκονται στην προνοµιακή θέση να µπο-ρούν να δώσουν λύσεις από µόνοι τους,είτε για λόγους υγείας, είτε για λόγουςψυχολογικών προβληµάτων ή για διάφο-ρους κοινωνικούς λόγους. Ασφαλώς ηεπέµβαση του κρατικού µηχανισµούείναι τότε απαραίτητη.

Σήµερα µε λύπη διαπιστώνεται πωςεπικρατεί η διαφανής υποκρισία µας καιτο αναπτυγµένο στο έπακρο ατοµικόµας συµφέρον. Η ανηθικότητα µας έχεικυκλώσει, αφήνοντας την αδιαφορία ναµας οδηγήσει ανεµπόδιστα προς τησήψη, λαµβάνοντας την πρώτη θέσηστον τρόπο που ζούµε. Κλείνουµε ταµάτια σε όποιους γνωρίζουµε ότι αντιµε-τωπίζουν τυχόν πρόβληµα, θεωρώνταςτους «καηµένους» µε ψεύτικους µορφα-σµούς συµπόνιας, τους προσπερνάµε µεαίσθηµα ανωτερότητας µη σκεφτόµενοιπως η ζωή είναι ένα όνειρο που σήµεραµας προσφέρει γέλιο, αύριο όµως ποιοςξέρει; Μήπως και την δική µας ηρεµίαδεν την καταπιεί ο πόνος, η πίκρα και ηταλαιπωρία; Η ωριµότητα, το ήθος και οιαξίες εκφράζονται µέσα από τις συνήθει-ες και τις πράξεις µας. Η καθηµερινότη-τα που ζούµε είναι η σφραγίδα του καθε-νός µας. Εποµένως είναι απαραίτητο ναλάβουµε υπόψιν πως πολλά πρέπει νααλλάξουν παίρνοντας πρώτα πρώτα οιυπεύθυνοι αποφάσεις που να αρµόζουνσε αυτό το λαό, βασιζόµενες στη σοβα-ρότητα, στην ωριµότητα και στις απαρ-χής διδασκόµενες αξίες της ζωής.

Θα µπορούσε µε επίσηµη υπεύθυνηθέση του κράτους πρόνοιας σε συνερ-γασία µε διορισµένους κοινωνικούς λει-τουργούς, οι οποίοι αφού ελεγχθούν απόυπεύθυνους κρατικούς φορείς, και θεω-ρηθούν ικανοί, να τους δίδεται το δικαί-ωµα να επεµβαίνουν άµεσα, σε οικογέ-νειες που βιώνουν πραγµατικό σοβαρόκοινωνικό πρόβληµα και ανάλογα µε τιςανάγκες τους να βρίσκονται λύσειςουσίας και όχι επιφάνειας.

Π.χ πρόσφατα γίνανε και συνεχίζουννα γίνονται προσλήψεις στο δηµόσιο καιιδιωτικό τοµέα. Με σοβαρή και ολοκλη-ρωµένη έρευνα από µέρους των διορι-σµένων κοινωνικών λειτουργών, θα ήτανεκαλύτερα να προσλαµβάνονται και άτοµαπου έχουν πραγµατική ανάγκη ανάλογαµε τις δυνατότητες και τις γνώσεις πουέχει το καθένα απ΄ αυτά να τοποθετηθεί,όπου του αρµόζει. Με αυτό τον τρόποµια µερίδα ατόµων δεν θα βρίσκοντανστο περιθώριο αναζητώντας λύσεις µέσαστην αβεβαιότητα.

ΕΕρργγααττιικκάά ααττυυχχήήµµαατταα

««ΕΕλλλλάάςς ττοο µµεεγγααλλεείίοο σσοουυ»»

ΠΠααρροοχχήή κκιιννήήττρρωωνν

ΘΘέέσσεειιςς κκααιι ααππόόψψεειιςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 11-07-07 15:19 Page 10

Page 11: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

11ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

ΤΤοουυ ΣΣττέέφφααννοουυ ΠΠρράάσσσσοουυ

Τα θανατηφόρα ατυχήµατα στη∆ΕΗ και κυρίως στο Λεκανοπέδιο Κοζά-νης - Πτολεµαΐδας – Φλώρινας άρχισαννα γίνονται τόσο ταχτικά που κινδυνεύ-ουµε όλοι µας να εθιστούµε και να ταθεωρούµε φυσιολογικά σαν να βρισκό-µαστε σε εµπόλεµη ζώνη, λες και είναιαναπόφευκτοι οι καθηµερινοί θάνατοι(οι τοπικές εφηµερίδες δεν ανέφεραντον τελευταίο θάνατο ούτε στα πρωτο-σέλιδα κι ας µην είχαν σοβαρά θέµατα).Μέσα σε δυο µήνες έχουµε τρειςνεκρούς συναδέλφους !!! ∆εν είναι απλάτρεις (3) άνθρωποι. Για τους γονείς τουςείναι τα παιδιά τους, για τις γυναίκεςτους είναι ο µοναδικός σύζυγος, για ταπαιδιά τους είναι ο ένας και µοναδικόςπατέρας, οι ίδιοι είχαν µόνο µια ζωή πουκάποιοι τους την στέρησαν. Στις 8Μαΐου ο Μόρφης Μορφίδης 42 χρόνων,πατέρας δυο παιδιών θάφτηκε στηνκυριολεξία µέσα στην τεφρολεκάνησκεπασµένος από τέφρα. Είχε «φτύσειαίµα» να βρει µια δουλειά και δεν έπρε-πε να τη χάσει «πάση θυσία», γιαυτό καιπαρότι ο άλλος συνάδελφός του επέµε-νε να µην µπουν µέσα στην τεφρολεκά-νη αυτός µπήκε γιατί έπρεπε να δείξειτην αξία του, γιατί έπρεπε να παραµείνειστη δουλειά.

Η ανεργία στην περιοχή «τσακίζεικόκαλα», οι καθώς πρέπει κύριοι αυτήςτης κοινωνίας (τέτοιοι ήταν πάντα οιδουλέµποροι και οι αεριτζήδες) το λένεωµά: Μια βόλτα αν κάνω θα βρω χίλιουςσαν εσένα, γιαυτό µη µιλάς, δούλευε καιστις εκλογές θα περνάς από το γραφείοµου να σου δίνω τα ψηφοδέλτια για ναψηφίσεις «σωστά» και συ και οι δικοίσου. Αν απευθυνθείς σε ΕπιθεώρησηΕργασίας ή άλλο ελεγκτικό µηχανισµόδεν ξαναχτυπάς µεροκάµατο πουθενάγιατί στο «συνάφι» παρά τον ανταγωνι-σµό µεταξύ τους έχουν αναπτυγµένητην εργοδοτική αλληλεγγύη απέναντιστον ταξικό εχθρό. Το 2005 στον ίδιοχώρο ο Κώστας Ευθυµιάδης εργαζόµε-νος σε εργολάβο βρίσκει τραγικό θάνα-

το όταν πιάνεται σε ταινιόδροµο µετα-φοράς λιγνίτη και χτυπιέται κρεµασµέ-νος σχεδόν µια ολόκληρη ώρα µέχρι ναξεψυχήσει γιατί δεν υπήρχε δεύτεροάτοµο να σταµατήσει τον ταινιόδροµοπαρότι οι κανονισµοί το προβλέπουνκαι αυτή ήταν η συνήθης πρακτική προεργολαβοποίησης. Επίσης δεν φρόντισενα του πει κάποιος κάτι βασικό: Όταν οιταινιόδροµοι βρίσκονται σε λειτουργίααπαγορεύεται αυστηρά να δουλεύουν ήακόµα και να πλησιάζουν οι εργαζόµε-νοι.

Πρόσφατα, στις 19 Ιουνίου στοΟρυχείο Νοτίου Πεδίου βρίσκει τραγι-κό θάνατο ο εργοδηγός της βάρδιαςΣάκης Κωτούλας 51 χρονών, πατέραςδυο παιδιών λίγους µήνες πριν τηνσυνταξιοδότησή του. Ο άτυχος εργαζό-µενος έχασε τη ζωή του στη νυχτερινήβάρδια όταν το υπηρεσιακό αυτοκίνητοπου οδηγούσε έπεσε σε γκρεµό (πρα-νές) 15 µέτρων. Ο δρόµος που κινού-νταν είχε «κοπεί» πριν τρεις µέρες απότον εκσκαφέα λόγω των εξορυκτικώνδραστηριοτήτων αλλά «δεν βρέθηκε οχρόνος» να κλειστεί ή να µπει κάποιασήµανση µε αποτέλεσµα όποιος κινού-νταν σ΄ αυτό τον δρόµο να βρίσκεταιξαφνικά στην κυριολεξία στο χείλος τουγκρεµού. Στα ορυχεία το κόψιµο τωνδρόµων είναι καθηµερινό φαινόµενο

αλλά η διαδικασία είναι να κλειστεί αµέ-σως µε δυο κουβαδιές χώµα ούτωςώστε να µην µπορεί κανείς να περάσει.(Την ίδια νύχτα που έγινε γνωστό ότισκοτώθηκε ο συνάδελφος κλείστηκανδεκάδες κοµένοι δρόµοι µ΄αυτό τοντρόπο σε όλα τα ορυχεία). Σ΄ αυτή τηνπερίπτωση δεν µπορούµε να κατηγορή-σουµε τους ελεγκτικούς µηχανισµούς,γιατί η Επιθεώρηση Μεταλλείων ΒόρειαςΕλλάδας σε παλιότερο έλεγχο πουέκανε στα ορυχεία µετά από πρόσκλησητου σωµατείου επισηµαίνει µε έγγραφοπρος την διεύθυνση των ορυχείων ότιπρέπει να µπει σήµανση σε όλα τα επι-κίνδυνα σηµεία, ακόµα και στα φρύδιατων πρανών. Βεβαίως τα τελευταία χρό-νια, ειδικά στη βάρδια, δεν τηρείται σχε-δόν κανένας κανονισµός µε ευθύνηκυρίως των εργοδηγών οι οποίοι έχουνεπωµισθεί αποκλειστικά την αύξηση τηςπαραγωγής µε καταστροφικές συνέπειεςγια τους εργαζόµενους, τον εξοπλισµόκαι τελικά της ίδιας της παραγωγής.Εµείς αυτά τα προβλήµατα τα επισηµά-ναµε έγκαιρα µε έγραφα προς την διεύ-θυνση και µάλιστα στο προηγούµενοφύλλο της «Υψηλής Τάσης» είχαµεφωτορεπορτάζ µε πτώσεις φορτηγώναπό τα πρανή και παραβιάσεις των κανο-νισµών ασφάλειας.

Και δυστυχώς µέσα σε δέκα µέρες

επιβαιβεωθήκαµε για δεύτερη φορά,αφού την ∆ευτέρα 2 Ιουνίου την ώραπου γραφόταν αυτό το άρθρο ήρθαν τακακά µαντάτα, ότι ακόµα ένας νέοςάνθρωπος έχασε τη ζωή του όταν τοφορτηγό που οδηγούσε τουµπάρισε καιτον πλάκωσε όταν αυτός προσπάθησενα πηδήξει για να γλιτώσει. Συγκεκριµέ-να ο Αλβανός υπήκοος Φετίµ Κρόσι 27χρόνων, ο οποίος εργαζόταν σε εργολά-βο που δραστηριοποιούνταν στο Ορυ-χείο Καρδιάς βρήκε τραγικό θάνατοόταν το φορτηγό που οδηγούσε ανα-τράπηκε λόγω της κλίσης και της ολι-σθηρότητας του δρόµου και τον κατα-πλάκωσε. Το συνδικάτο «ΕργατικήΑλληλεγγύη» σε ανακοίνωση που εξέ-δωσε τονίζει µεταξύ άλλων: «Οι πρώτεςεκτιµήσεις συναδέλφων που ήταν κοντάστο δυστύχηµα είναι ότι η πλατεία στηνοποία άδειαζαν τα φορτηγά ήταν µικρή,δεν είχε πολύ χώρο για να γυρίζουνεύκολα τα φορτηγά τα οποία αναγκαστι-κά έπαιρναν κλειστή στροφή και ο συν-δυασµός µε την ταχύτητα και το βρεγ-µένο οδόστρωµα έφεραν το µοιραίο.

Οι βαθύτερες όµως αιτίες είναι ηεντατικοποίηση των εργαζοµένων στουςεργολάβους, ο ερασιτεχνισµός λόγω καιτων απαράδεκτα χαµηλών µισθών, ηελλιπή συντήρηση των οχηµάτων και ηυψηλή ανεργία στην περιοχή που ανα-

γκάζει τους εργαζόµενους να δουλεύ-ουν χωρίς τις απαραίτητες συνθήκεςασφάλειας για να µη χάσουν τη δουλειάτους.

Γίνεται ακόµα ολοφάνερη η αδυνα-µία ελέγχου και επιβολής των µέτρωνασφάλειας της Επιθεώρησης ΜεταλλείωνΒόρειας Ελλάδος λόγω µεγάλης έλλει-ψης προσωπικού (4 µηχανικοί σε όλη τηΒόρεια Ελλάδα) και ανυπαρξίας επιθεω-ρητών στη ∆υτική Μακεδονία που βρί-σκεται και ο µεγαλύτερος όγκος τωνµεταλλευτικών δραστηριοτήτων τηςΒόρειας Ελλάδας.

Σίγουρα ο θάνατος δεν προσφέρε-ται για πολιτική εκµετάλλευση, τα εργα-τικά ατυχήµατα όµως έχουν άµεσησχέση µε την ταξική πάλη, το βαθµόωριµότητας της ταξικής συνείδησης τουβιοµηχανικού εργάτη και τον γενικότεροσυσχετισµό δύναµης των ταξικώνεχθρών (κοινωνικούς εταίρους τουςονοµάζει η ηγεσία της συνδικαλιστικήςγραφειοκρατίας). Πως µπορεί ένα συν-δικαλιστικό κίνηµα που δεν αναγνωρίζεικαν την ταξική πάλη, που συµφωνεί µετις κάθε είδους «απελευθερώσεις», πουκλίνει σε όλους τους χρόνους τον«ανταγωνισµό», που λέει ακόµα στουςεργαζόµενους ότι πρέπει να µεγαλώ-σουν «την πίτα» για να φάνε κι αυτοίµεγαλύτερο κοµµάτι αντί να φωνάξει µεόλη την ένταση: «Κάτω τα χέρια από τηνπίτα!!!» Πώς µπορεί ένα τέτοιο κίνηµανα οργανώσει την αντίσταση στα εργο-δοτικά εγκλήµατα που βαφτίστηκανεργατικά ατυχήµατα;

Το συνδικάτο «Εργατική Αλληλεγ-γύη» έχει επεξεργαστεί θέσεις για τηνµείωση των ατυχηµάτων τις οποίες τιςέθεσε στους εργαζόµενους και τουςαρµόδιους όµως δεν είναι και δεν µπο-ρεί να είναι ξεκοµµένες από το γενικό-τερο πλαίσιο λειτουργίας ενός διαφορε-τικού συνδικαλιστικού κινήµατος, ανε-ξάρτητου από εργοδοσία κυβέρνηση καικόµµατα, ενός µαχητικού ταξικού κινή-µατος που θα βάζει πάνω από όλα τηζωή και τα συµφέροντα του εργαζόµε-νου ανθρώπου.

ΤΤηηςς ΡΡίίττσσααςς ΣΣιιµµάάττοουυ

∆ιπλασιασµός του µισθού του κ. Αθανασόπου-λου λόγω καταβολής φιλότιµης προσπάθειας διάλυ-σης της ∆ΕΗ και γενναίας πριµοδότησης των ιδιω-τών της ηλεκτρικής ενέργειας.

Έγινε στις 15 Ιουνίου η 5η Ετήσια Γενική Συνέ-λευση των µετόχων της ∆ΕΗ όπου ο κ. Αθανασό-πουλος συνεπής στους πολιτικούς εργοδότες τουκαι στο έργο που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ∆ΕΗ,µετέτρεψαν την τελευταία ετήσια συνέλευση τωνµετόχων σε πάρτι ξεπουλήµατος και προσφορώνστο µεγάλο κεφάλαιο.

Στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής πουενθαρρύνει γενικότερα την αύξηση των τιµών προςόφελος των ιδιωτών στο όνοµα της ολοκλήρωσηςτης ιδιωτικοποίησης της αγοράς της ηλεκτρικήςενέργειας, ο πρόεδρος και δ/νων σύµβουλοςΤάκης Αθανασόπουλος , έβαλε στόχους που προ-βλέπουν ανατροπές στη λειτουργία της επιχείρη-σης, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και αυξήσειςτιµών στο ρεύµα για τους καταναλωτές. Συγκεκρι-µένα, οι βασικοί άξονες του σχεδίου είναι:

- Αλλαγές στο καταστατικό της επιχείρησης,δηλαδή το σπάσιµο σε δύο κοµµάτια που θα είναιοι «ανταγωνιστικές» δραστηριότητες (παραγωγή,εµπορία, ορυχεία) και οι «µη ανταγωνιστικές» ρυθ-µιζόµενες και µονοπωλιακές (µεταφορά και διανο-µή). Ο λειτουργικός διαχωρισµός των δραστηριο-τήτων της ∆ΕΗ, επιβάλλεται από την ΕΕ και εγκυµο-νεί σοβαρούς κινδύνους για τη διάσπαση της επι-χείρησης και την πώληση τµηµάτων της.

- (Το «σπάσιµο» αυτό έγινε σε συνεργασία µετη ΡΑΕ για να «συµµορφωθεί» η ∆ΕΗ µε τουςκανόνες της Απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρι-κής ενέργειας).

- Σύνδεση των τιµολογίων της ∆ΕΗ µε τις τιµέςτων καυσίµων, δηλαδή επιβολή της περίφηµης«ρήτρας καυσίµων» που θα επιφέρει αλµατώδηαύξηση στα τιµολόγια.

- Κλείσιµο 13 τουλάχιστον παλιών µονάδων,ισχύος 2.500 ΜW, και κάλυψη αντίστοιχης ισχύοςαπό ιδιωτικές µονάδες που πρόκειται να δηµιουρ-γηθούν και να λειτουργήσουν το επόµενο διάστη-µα.

- Αρχικά το 30% του Τοµέα Εµπορίας θα περά-σει άµεσα στους ιδιώτες, δηλαδή θα εκχωρηθεί σε

ιδιώτες περίπου το 1/3 του πελατολογίου της∆ΕΗ!!! Αυτό εκτός των άλλων σηµαίνει ότι τα τιµο-λόγια θα αποσυνδεθούν από την κυβερνητική πολι-τική και θα αυξάνονται χωρίς κρατική έγκριση.

- Ριζική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων για νααυξηθεί η κερδοφορία της επιχείρησης.

- Μείωση προσωπικού, είτε µε προγράµµαταεθελουσίας εξόδου, είτε µε ελάχιστες προσλήψειςέναντι των συνταξιοδοτούµενων.

- Μοντέλο µισθολογίου δύο ταχυτήτων, µετους εργαζόµενους σε δυσµενή θέση, ενώ τα στε-λέχη µέχρι το επίπεδο τοµεάρχη, να αµείβονται µευψηλούς µισθούς ανάλογους του ιδιωτικού τοµέα.

Επειδή δε, διαφαίνεται ήδη η «επιτυχηµένη»πορεία του προέδρου-δ/ντος συµβούλου Τ.Αθανα-σόπουλου, η γενική συνέλευση των µετόχων τουενέκρινε 50% αύξηση στον µισθό του, δηλαδή από200.000ευρώ ετήσιο µισθό σε 300.000ευρώ καιµπόνους τεσσάρων µισθών συνολικού ύψους περί-που 100.000 ευρώ !!!

Παράλληλα εγκρίθηκε η αύξηση κατά 50% καιτου µισθού του Αντιπροέδρου κ. Νίκου Χατζηαρ-γυρίου, το ύψος του οποίου ανέρχεται πλέον στις200.00 ευρώ επίσης υπήρξε πρόταση του κ. Αθανα-σόπουλου για διαφορετική αµοιβή των στελεχώνπου «θα έχει περισσότερο σχέση µε τους µισθούςτων ανταγωνιστριών εταιρειών»

Για την Οριακή Τιµή του Συστήµατος όπου η∆ΕΗ, οι εργαζόµενοι και οι καταναλωτές πριµοδο-τούν σκανδαλωδώς τους βιοµήχανους ο κ. Πρόε-

δρος και το ∆.Σ. δεν βρήκαν να πουν τίποτα και αςχάνει η επιχείρηση τεράστια ποσά (γύρω στα 350εκατοµµύρια ευρώ υπολογίζεται ότι έχασε η ∆ΕΗµόνο το 2006) γιατί η ∆ΕΗ αγοράζει από τον∆ΕΣΜΗΕ πάνω από 70€ την µεγαβατώρα όταν τηνίδια στιγµή την πουλάει στη βιοµηχανία µε 40 ευρώ.(Ζηµιά γύρω στο 40%). Όµως εδώ πρόκειται για ταιερά συµφέροντα του Ελληνικού καπιταλισµού, γιατο «άβατο» των Ελλήνων βιοµηχάνων.

Όλα αυτά σε συνδυασµό µε τις δηλώσεις τουΑλογοσκούφη ότι «δεν είναι δογµατικός και δενθεωρεί ταµπού την διατήρηση του 51% των µετο-χών το δηµόσιο», όπως επίσης ότι υποστηρίζεικαθαρά «µια λύση πλήρους ιδιωτικοποίησης της∆ΕΗ µαζί µε την εκχώρηση του µάνατζµεντ σεξένο ιδιώτη» κάνουν ξεκάθαρο και στον τελευταίοδύσπιστο για το που βρίσκεται η υπόθεση ιδιωτικο-ποίησης της ∆ΕΗ, τα τιµολόγια των οικιακών κατα-ναλωτών και του εργασιακού µέλλοντος των υπαλ-λήλων της.

Στη γενική συνέλευση παραβρέθηκε το προε-δρείο της ΓΕΝΟΠ – ∆ΕΗ και χαιρέτησε ο πρόε-δρος της Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος εκφράζο-ντας «δογµατικά αθεράπευτα» την γραµµή τουΑνταγωνισµού, της Απελευθέρωσης ενέργειας καιτης «µεγέθυνσης» της επιχείρησης υποστήριξε ότι:

- «Πρέπει να αφήσουν τη ∆ΕΗ ελεύθερη ναανταγωνιστεί το πεδίο του ανταγωνισµού µε ίσουςόρους, γιατί γίνεται κατάφωρη παραβίαση τωνκανόνων του υγιούς ανταγωνισµού στα πλαίσια της

απελευθερωµένης αγοράς», ξεχνώντας ότι σεπροηγούµενη συνέντευξη του τονίζει ότι η απελευ-θέρωση ενέργειας στοίχησε πανάκριβα στη ∆ΕΗκαι στον Ελληνικό λαό.

- «Να επενδύσουν στο προσωπικό και να µηντο πληγώνουν» (?) Ζήτησε δηλαδή από τον Αθανα-σόπουλο και τους κεφαλαιοκράτες µετόχους ναδουν µε συµπάθεια το προσωπικό πέρα και έξωαπό τα κέρδη και τα συµφέροντά τους, που σίγου-ρα δεν είναι ίδια µε αυτά των εργαζοµένων.

- Το προεδρείο της ΓΕΝΟΠ επιµένει ακόµακαι σήµερα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καµίασχέση µε αυτά που γίνονται σήµερα στη ∆ΕΗ γιαυ-τό και διαµαρτύρεται για τις «επιβληθείσες στρατη-γικές που βλάπτουν τα συµφέροντα της ∆ΕΗ πέρααπό κάθε απαίτηση των Οδηγιών της Ε.Ε.

Όταν το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο τωνεργαζοµένων της ∆ΕΗ έχει τέτοιες πολιτικές θέσειςπως µπορεί να οργανώσει την αντίσταση που απαι-τείται σ΄ αυτή την πληµµυρίδα των νέων αντεργατι-κών, αντιλαϊκών µέτρων που εξαγγέλλει η κυβέρνη-ση µε τις οδηγίες της Ε.Ε και την συναίνεση τηςαξιωµατικής αντιπολίτευσης και των βιοµηχάνων;

Οι εργαζόµενοι της ∆ΕΗ έχουν την τελευταίαευκαιρία να οργανωθούν στα ταξικά συνδικάτα,στις αγωνιστικές κινήσεις και σε όποια άλλη µορφήοργάνωσης κρίνουν αποτελεσµατικότερη για νααποκρούσουν την επίθεση και να απαιτήσουν ∆ΕΗδηµόσια στα χέρια των εργαζοµένων και του λαού.

ΘΘάάννααττοοςς κκααιι ααίίµµαα γγιιαα φφθθηηννήή κκιιλλοοββααττώώρραα κκααιι ππεερριισσσσόόττεερραα κκέέρρδδηη

55ηη εεττήήσσιιαα γγεεννιικκήή σσυυννέέλλεευυσσηη ττωωνν µµεεττόόχχωωνν ττηηςς ∆∆ΕΕΗΗ ΑΑ..ΕΕ..

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:47 Page 11

Page 12: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH12

Το ποίηµα έχειγραφεί στηµνήµη τωναθώων θυµάτωνπου έχουν χαθείστα ολοκαυτώ-µατα του χωριούΜεσόβουνο απότο 1941 έως το1949.Επίσης είναιαφιερωµένο σεκάθε άνθρωποπου αγωνίστηκεκαι θυσίασε τηζωή του για ταιδανικά της ελευ-θερίας, της ειρή-νης και της δικαι-οσύνης τουλαού.

ΠΠααννααγγιιώώττααςςΠΠααρραασσκκεευυάά

«Ο Μαρξ στο Σόχο», η ιδέα της κοινωνικής απελευ-θέρωσης στις καρδιές και τη δράση µας.

Είναι πραγµατικά όλο και πιό σπάνιες εκείνες οιπαραστάσεις , σε θέατρο ή κινηµατογράφο, που αποδί-δουν τόσο πετυχηµένα και ταιριαστά την ανθρώπινηαγωνία για το προσωπικό και κοινωνικό αύριο µαζί µε τοµεστό καταγγελτικό λόγο του κοινωνικοοικονοµικούσυστήµατος. Που συνδυάζουν τη νοσταλγία για τιςµικρές στιγµές της ζωής που φεύγουν ανεπιστρεπτί, µετην επαναστατική αισιοδοξία των δυνατοτήτων του κοι-νωνικού ατόµου, που δένουν τόσο απολαυστικά το καυ-στικό χιούµορ και τον αυτοσαρκασµό µε το χλευασµότης αστικής κοινωνίας και υποκρισίας.

Στην εξαιρετική παράσταση «ο Μαρξ στο Σόχο» τοδυνατό κείµενο του Αµερικανού Χάουαρντ Ζιν είχε τηντύχη να αποδοθεί από έναν εξαιρετικό ηθοποιό, τονΆγγελο Αντωνόπουλο. Ο συγγραφέας βάζει το συγγρα-φέα του «Μανιφέστου» να επιστρέφει στη γη για να υπε-ραµυνθεί των ιδεών του οι οποίες επιβεβαιώνονται τραγικά.

Έτσι, ο «παππούς Κάρολος», δυο φορές συµπαθής καιαπολαυστικός στο πρόσωπο του Α. Αντωνόπουλου, µας υπεν-θυµίζει ξανά κρυµµένες αλήθειες τις οποίες ,άδικα , πασχίζουννα θάψουν κάτω από τόνους λάσπης ένα σωρό φίλοι και ορκι-σµένοι του εχθροί. Αναπολεί µε οργή, νοσταλγία και οδύνη τιςσυνθήκες ανέχειας που έζησε µε την οικογένειά του ότανακούραστα διάβαζε κι έγραφε για τη θεωρία και τα καθήκοντατου επαναστατικού κινήµατος της εποχής της Α΄ διεθνούς.

Από την αµείλικτη κριτική του περνά όλη η χυδαιότητατου εκµεταλλευτικού κεφαλαιοκρατικού συστήµατος, η εκµε-τάλλευση, η ανισότητα, η φτώχεια, η αλλοτρίωση της εργασίαςκαι όλα τα τόσο νέα και τόσο παλιά φαινόµενα όπως της

παγκοσµιοποίησης και των συγχωνεύσεων, της χρηµατιστη-ριακής απάτης και των απολύσεων.

Χαρακτηριστικό είναι η σκηνή που καταπιάνεται µε τηνµητέρα όλων των δεινών, την ιδιοκτησία και µας λέει:«Οιφυλακές έχουν ξεχειλίσει. Ποιοι είναι µέσα; Oι φτωχοί! Οιπερισσότεροι είναι διαρρήκτες. Kλέφτες, ληστές, έµποροιναρκωτικών. Πιστεύουν και αυτοί στην ελεύθερη αγορά.Κάνουν ότι και οι καπιταλιστές αλλά σε µικρότερη κλίµακα».

Μας υπενθυµίζει πως δεν υπάρχει πιό επαναστατικήπράξη από το να λες την αλήθεια, σαρκάζει αµείλικτα την«πρόοδο» που χτίστηκε πάνω σε χιλιάδες εργαζόµενους καιεκτελεσµένους επειδή κάποτε τόλµησαν να εξεγερθούν.

Ιδιαίτερη και γλαφυρότατη, σχεδόν ποιητική, είναι η ανα-φορά - ωδή που γίνεται στην Κοµµούνα του Παρισιού και

τους νεκρούς της. Από τα πυρά του δε γλυτώνουν ούτεέννοιες όπως ‘σύνορα-σηµαία-πατρίδα’, που αποτε-λούν το κλασσικό φετίχ των πατριδοκάπηλων και τηςαστικής τάξης, αντιπαραθέτοντας το διεθνισµό και τηνέκκληση «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».Ηκριτική του δε χαρίζεται ούτε στα σοβιετικά καθεστώ-τα της κοµµατικής εκµεταλλευτικής γραφειοκρατίας.Υπεραµύνεται και διαχωρίζει τον κοµµουνισµό, το πιοπαλιό και το πλέον ευγενές όνειρο της ανθρωπότητας,από τον ψευδεπίγραφο κοµµουνισµό του κοµµατικούιερατείου, για να δηλώσει περιπαιχτικά πως δεν είναι«µαρξιστής», µε την έννοια της ψευδούς συνείδησηςτης κοµµατικής δογµατικής ιδεολογίας.

Το κείµενο διαπνέεται από την επαναστατική µαρ-ξιστική αντίληψη του πανεπιστηµιακού συγγραφέα ,µετην οποία µπορεί κανείς να συµφωνεί ή να διαφωνεί. Ηπαράσταση αυτή κάθε αυτή όµως, πέρα από την καθη-λωτική, γεµάτο σφρίγος ,ένταση και συναισθηµατικές

εναλλαγές, ερµηνεία του πρωταγωνιστή Α. Αντωνόπουλου ,προσφέρει άπειρα ερεθίσµατα για συζήτηση και σχόλια. Κάτιπου φάνηκε στα πηγαδάκια και τις ζωηρές συζητήσεις αµέσωςµετά την παράσταση. Όπως επίσης ,χαρακτηριστικό ήταν τογεγονός πως το πιο λαϊκό κοµµάτι του κοινού αποθέωσεόρθιο τον πρωταγωνιστή και την παράσταση, σε αντίθεση,φυσικά, µε µικρό µέρος των επίσηµων προσκεκληµένων καιτων κοµψευοµένων εκ των θεατών που προσπαθούσαν µεδυσκολία να κρύψουν τις ξινισµένες τους γκριµάτσες.

Είπαµε, ο καυστικός λόγος δεν είναι και κατ’ ανάγκη ευχά-ριστος!..

""ΣΣττηη ΓΓιιάάνννναα ΓΓκκοουυττζζααµµάάννηη,, ττηηνν εεννσσάάρρκκωωσσηη ττηηςς ∆∆αασσκκάάλλααςς,,µµεε ββααθθιιάά εεκκττίίµµηησσηη κκιι ααππέέρρααννττηη εευυγγννωωµµοοσσύύννηη""

Ξηµέρωσε η ροδαυγήη µέρα αγριεύει,ακούστηκε της εκκλησιάς το κλάµα να θεριεύει.Ήρθε πουλί και κάθισε σε ανθισµένο κλώνο,είχε το βλέµµα σκυθρωπόµου φάνει δακρυσµένο.

Σαν το κοιτώ, και του µιλώ, Εκείνο µου σωπαίνει, θαρρώ πως µε φοβήθηκεκαι τροµαγµένο φεύγει.

Με τη σκλαβιά αδούλωτοι µε µατωµένα χέρια, µας κλέψανε ελευθεριάςλευκουρανού αστέρια.

Ξάφνου ακούω να χτυπούν της θύρεςκαι τις σπάνε, τους άντρες όλους να ζητούνστον κάµπο να τους πάνε.Τρέχουν τα γυναικόπαιδα

ξυπόλητα στους δρόµους,όλο φωνές και κλάµαταµωρά κρατούν στους ώµους.

Μου πήρανε τον άντρα µου,µου πήραν το παιδί µου,τον αδερφό µου αναζητούνπνοές… της ύπαρξης µου.

Όλοι στους δρόµους χύθηκαν σαν κύµα που ορµάει, τι να συµβαίνει άραγε; Και ποιος µοιρολογάει;

Η µάνα πέφτει καταγήςκυλιέται πα στο χώµα.Μοιρολογεί της άνοιξης τη µυρωµένη βιόλα.

Μην είδατε το γιόκα µου; Τον ακριβό µου κλώνο;Και µη φωνή ακούσατε;Εγώ θα περιµένω.

Αναστενάζουν οι ουρανοίδακρύζουν περιστέρια,τους βάζουν όλους στη σειράµετρώντας έναν έναν.

Ροδοακτίνες του φωτόςστο σκότος τις τυλίγουν,ίχνος χαράς της χρυσαυγήςστο βλέµµα δεν αφήνουν.

Τα µάτια γέµισαν οργήνεκρή σιωπή απλώνει.Σκίζει το βόλι τη ζωήτα σπλάχνα ξεριζώνει.

Όταν το αίµα κύλησεποτάµι που περνάει,η γης που το ερούφυξεστα σπλάχνα της το πάει…

Ξεραίνετε το χώµα τηςκαι το νερό στερεύειτο βλέµµα της ανήλιαγο,η µέρα µαυροφέρνει….

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ

Θα 'ρθει καιρόςπου θ' αλλάξουν τα πράγµατανα το θυµάσαι Μαρίαθυµάσαι Μαρία στα διαλείµµαταεκείνο το παιχνίδι που τρέχαµεκρατώντας τη σκυτάληΜη βλέπεις εµένα µην κλαιςεσύ είσαι η ελπίδαΆκου, θα 'ρθει καιρόςπου τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούςδε θα βγαίνουν στην τύχηδεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστέςµε γερµένους απ' έξωκαι τη δουλειά θα τη διαλέγουµεδε θα 'µαστε άλογανα µας κοιτάνε στα δόντιαΟι άνθρωποι, σκέψου,θα µιλάνε µε χρώµατακι άλλοι µε νότεςνα φυλάξεις µοναχάσε µια µεγάλη φιάλη µε νερόλέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :απροσάρµοστοι, καταπίεση,µοναξιά, τιµή, κέρδος, εξευτελισµόςγια το µάθηµα της ΙστορίαςΕίναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέµατα,δύσκολοι καιροί και θα' ρθουνε κιάλλοιδε ξέρω, µην περιµένεις κι από µέναπολλάτόσα έζησα, τόσα έµαθα, τόσα λέωκι απ' όσα διάβασα ένα κράτησα καλάΣηµασία έχει να παραµένεις άνθρωποςΘα την αλλάξουµε τη ζωή...παρ' όλα αυτά Μαρία

ΘΕΑΤΡΟ: Παύλος Μουρουζίδης

««ΟΟ ΜΜααρρξξ σσττοο ΣΣόόχχοο»»

Τί γίνεται µε αυτά ταοµόλογα ρε Μάκη; Σταθε-ρά, δοµηµένα, τράπεζες,χρηµατιστήριο, επιστρο-φές, παζάρια χάσαµε τονµπούσουλα.

Τι να πω κι εγώ ρεΓιάννη, κάθε µέρα και δια-φορετικά πράγµατα λένεοι τηλεοράσεις, τα ραδιό-φωνα, οι εφηµερίδες, τιείναι πάλι αυτά τα και-νούργια πράµατα; Προ-σπαθώ να βρω µια άκρηαλλά µπερδεύοµαι περισ-σότερο.

Φυσικά και τι να πειςµια τρελή κατάσταση,µίζες, βαλίτσες, παραιτή-σεις γραµµατέων, προέ-δρων, υπουργών, οµόλογαπου κάνουν βόλτες, ο

θεός να βάλει το χέριτου µου φαίνεται ότι πάλιεµείς θα την πληρώσου-µε τη νύφη.

∆ίκιο έχεις µια ωραίαπρωία θα µας ξαναπούνότι τα ταµεία δεν έχουνλεφτά γιαυτό πρέπει ναµας κάνουν αύξησηεισφορών, µείωση τωνσυντάξεων και αύξησηορίων ηλικίας συνταξιο-δότησης.

Ρε Μάκη αυτό τοέργο κάτι µου θυµίζει,σαν να το έχω ξαναδεί.Τελικά τα οµόλογαπαρότι ήταν σταθερά καιδοµηµένα τα ασφαλιστι-κά ταµεία κατάφεραν καιτα γκρέµισαν !!!

ΖΖήήσσηηςς ΠΠααττααββόόςς

ΠΟΙΟΣ ΜΟΙΡΟΛΟΓΑΕΙ;

ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΟΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ»

∆∆ιιάάλλοογγοοςς µµεεττααξξύύ σσυυννααδδέέλλφφωωνν ττηηνν ώώρραα ττοουυ φφααγγηηττοούύ

ΤΤέέχχννεεςς κκααιι πποολλιιττιισσµµόόςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 11-07-07 15:20 Page 12

Page 13: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

13ΙΟΥΛΙΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

Ο Νίκος Καζαντζάκης έρχεταιστον κόσµο 18 του Φλεβάρη 1883στο Χάνδακα, ηµέρα Παρασκευή(των Ψυχών), γεγονός που ερµη-νεύτηκε από τη µαµή ως σηµάδι ότιο Καζαντζάκης θα γινόταν ∆εσπό-της.... Προσκυνητές των µεγάλωνπαθών τους όλοι οι Κρήτες απ’άκρη σ’άκρη του νησιού υποµένουντον Τούρκο κατακτητή. Χρόνιασκλαβιάς, ατίµωσης, υποταγής καισκληρότητας, µε τον πόθο της λευ-τεριάς άσβεστο να σιγοκαίει στασπλάχνα του υπερήφανου λαού τηςΚρήτης. Το όραµα της απελευθέ-ρωσης ζωντανό, καθηµερινή ανάγκηκαι στόχος ιερός για µια χούφταανθρώπους ξεχασµένους από τηνυπόλοιπη Ελλάδα και ηθεληµέναάγνωστους για τις τότε µεγάλεςδυνάµεις του πλανήτη. Ανήµποροιπολιτικά αλλά ταυτόχρονα δυνατοίκαι ρωµαλέοι στην ψυχή τους, πουαιώνες τώρα έχουν αποδείξει ότιείναι το εισιτήριο τους για τα πιοσπουδαία θαύµατα της ανθρώπινηςδεινότητας και θέλησης.. Μεγαλώ-νοντας σ’ ένα περιβάλλον αυστηράθρησκευτικό, ταυτόχρονα όµως καιυπερπατριωτικό, εµπνευσµένο απότο όραµα της απελευθέρωσης τηςΚρήτης από τους Τούρκους οΝίκος Καζαντζάκης οδηγήθηκεστον ιδεαλισµό κι έκανε στόχο τηςζωής του την αναζήτηση της αλήθει-ας.

Η αναζήτηση κάποιου σκοπού,ενός νοήµατος, απετέλεσε το κύριοµέληµά του, όταν οι άλλοι νέοι τηςηλικίας του χαιρόντουσαν τη ζωή µετο δικό τους νεανικό και ανέµελοτρόπο. Γράφει στο έργο του ‘’Βρα-χόκηπος’’:’’ Ποιος είναι ο δρόµοςγια την εκπλήρωση του δικού µουτου νόµου; Να διαταράξω την τάξη,να συντρίψω το πρωτόκολλο, ναξεστρατίσω από τους προγόνους.Να αλητεύσω στ’ απαγορευµένα,στις αγέρωχες κι επικίντυνες περιο-χές του αβέβαιου. Να δέχουµε ατά-ραχος ακόµη περισσότερο: σανευλογία την κατάρα του πατέρα καιτης µάνας. Να έχω το θάρρος ναείµαι µόνος’’.... Στο Παρίσι ο Καζα-ντζάκης ‘’κοινώνησε’’ τη φιλοσοφίατου Ουίλιαµ Τζαίηµς, του ΑνρίΜπεργκσόν και του Νίτσε. Από τονΤζαίηµς έµαθε να απορρίπτει την

ύπαρξη του δεδοµένου και τουτελεσίδικου στην καθηµερινή ζωήκαι από τον Μπεργκσόν εµπνεύστη-κε το όραµα του αγωνιζόµενουΘεού, την βαθύτερη επιδίωξη ναγίνουµε οι άνθρωποι Σωτήρες τουΘεού (Salvatores Dei), µε τηνέννοια της προσωπικής λύτρωσηςαπό δεσµά και πρέπει, από ανταµοι-βές σε µια µεταθανάτια ζωή για όσαπράττουµε τώρα -‘’αγνάντεψε γύρασου. Όλα τούτα τα κορµιά που κοι-τάς θα σαπίσουν. Σωτηρία δενυπάρχει….

Οι άνθρωποι, ο καθένας χωρι-στά, λυτρώνουν το Θεό τους, γίνο-νται Σωτήρες του Θεού’’, έλεγε οίδιος ο Καζαντζάκης. Αυτή τη φιλο-σοφική ενατένισή του συναντάµεστο έργο του µε τον οµώνυµο τίτλοSalvatores Dei ή Ασκητική όπωςτελικά κατέληξε να το ονοµάσει. ΟΜπεργκσόν στάθηκε ίσως πιοσηµαντικός δάσκαλος για τον Καζα-ντζάκη και από τον Νίτσε, στονοποίο µάλιστα αφιέρωσε τη διδα-κτορική του διατριβή-µε τίτλο ‘’ΟΦρειδερίκος Νίτσε εν τη φιλοσο-φία του δικαίου και της πολιτείας’’-,στο οποίο και διαφαίνεται ότι ολό-κληρο το έργο του διαπνέεται απότον βιταλισµό και από τον ιδιότυποθεϊσµό του Νίτσε. Ο Νίτσε µετέ-δωσε στον Καζαντζάκη την κοσµο-θεωρία του για την ύπαρξη και τηνενσάρκωση του Αντίχριστου, ενί-σχυσε την προγενέστερη δυσπιστίατου στη µεταθανάτια ζωή, έσπειρετην αµφιβολία στην νόηση και στηνψυχή του Έλληνα λογοτέχνη για τοδικό του Θεό, εκείνον που διδά-χθηκε από την πολυαγαπηµένη τουµητέρα στην τρυφερή ηλικία τηςπαιδικότητας και τελικά τον έπεισενα αποδεχθεί από το τρίπτυχο τηςχριστιανικής διδασκαλίας ‘’Πίστη,Ελπίδα, Αγάπη’’ µόνον την αγάπη.‘’Ο Νίτσε µε δίδαξε...πως δεν πρέ-πει ποτέ να ‘χεις µια αντίληψη για τηζωή που να σου επιτρέπει ελπίδεςκαι ανταµοιβές. Είσαι ελεύθεροςάνθρωπος, όχι µισθοφόρος...Ναπαλεύεις χωρίς να καταδέχεσαι ναζητάς ανταµοιβή, [αυτό] είναι η αλη-θινή ελευθερία’’, σηµείωνε µε έµφα-ση ο ίδιος....Τα πρόσωπα άλλωστεπου έµειναν φίλοι πραγµατικοί γιατον Καζαντζάκη µέχρι το τέλος της

π ο λ υ τ ά ρ α χ η ςζωής του ήταν λίγα, διότι ο Καζα-ντζάκης ήταν ένας ιδιόρρυθµοςάνθρωπος που έβρισκε ευχαρίστη-ση στην ακατάπαυτη εργασία, στονµόχθο και την ατέρµονη προσπά-θεια. Αποµονωνόταν για πολύ καιρόγια ν’ αφιερωθεί στην πιο µεγάληαγάπη της ζωής του, τη συγγραφήκαι τη µελέτη. Αναφέρει χαρακτηρι-στικά σε κάποιο από τα έργα του:’’Μια από τις πιο νόµιµες χαρές τουανθρώπου είναι, θαρρώ, να µοχτάεικαι να βλέπει πως ο µόχτος τουφέρνει καρπό’’.... Εξίσου σηµα-ντικό ρόλο µε τους φίλους διαδρα-µάτισαν και οι γυναίκες στη ζωή τουΈλληνα λογοτέχνη, παρά τις κακό-βουλες επικρίσεις που δέχθηκεπερί της υποτιθέµενης σεξουαλικήςτου ανικανότητας σε προσπάθειατων αντιπάλων του να δικαιολογή-σουν µε βλοσυρό και άνανδροτρόπο την ατεκνία του. Η πρώτηγυναίκα που µπήκε στη ζωή τουήταν η συµπατριώτισσά του Γαλά-τεια Αλεξίου, µε την οποία συνδέ-θηκε ερωτικά στην τελευταία τάξητου Γυµνασίου και έµεινε µαζί τηςγια είκοσι περίπου χρόνια.

Μετά από έναν χρόνο συµβίω-σης παντρεύτηκαν το 1911 στονεκροταφειακό ναό του Αγίου Κων-σταντίνου στο Ηράκλειο. ∆υστυ-χώς, ο γάµος τους δεν ήταν ιδιαίτε-ρα ευτυχισµένος, ίσως διότι ο νεα-ρός τότε Καζαντζάκης βρισκότανστα πιο γόνιµα χρόνια της εσωτερι-κής του αναζήτησης και να έβλεπετο γάµο σαν µια δέσµευση που τουστερούσε το πολύτιµο για τη ζωήτου οξυγόνο, την αχαλίνωτη περι-πλάνηση στα µονοπάτια του αβέβαι-ου της ανθρώπινης ζωής..... ΟΚαζαντζάκης υπηρέτησε πολλούςχώρους εξίσου επάξια και µε τηνίδια αγάπη και αφοσίωση. ∆εν ήτανµόνον ένας λαµπρός συγγραφέαςκαι ποιητής, ένας οξυδερκής πολιτι-κός, ένας τιµητής του πνεύµατοςαλλά κι ένας σηµαντικός δηµοσιο-γράφος, καθώς εργάστηκε µεταξύ1924 και 1937 ως ανταποκριτήςµεγάλων εφηµερίδων της εποχής.∆εν οδηγήθηκε στην ενασχόλησηµε τη δηµοσιογραφία ωθούµενοςµόνον από βιοποριστικούς λόγους,αλλά από την πολύ πιο ουσιαστική

ανάγκη του να πραγµατώνει τονπολυπράγµονα και πολυδιάστατοεαυτό του, να βρίσκει διεξόδουςέκφρασης στη δηµιουργικότητάτου, να διευρύνει τους πνευµατι-κούς του ορίζοντες. Σταθµοί στηδηµοσιογραφική καρριέρα του στά-θηκαν αφενός οι ταξιδιωτικές τουπεριηγήσεις που δηµοσίευε σεµεγάλες εφηµερίδες, όπως η Καθη-µερινή και ο Ελεύθερος Λόγος,αφετέρου οι συνεντεύξεις πουπήρε από εξέχουσες προσωπικότη-τες της εποχής του, αν και κατηγο-ρήθηκε από τους επικριτές του,γιατί το εστιακό πεδίο τους ήταν ηπολιτική σε ιδιαίτερα ταραγµένεςιστορικοπολιτικά περιόδους. Πιοσυγκεκριµένα, τον Αύγουστο του1926 πήρε συνέντευξη από τονΙσπανό δικτάτορα Πρίµο ντε Ριβέρακαι τον Οκτώβριο του ίδιου τουχρόνου από τον Μουσολίνι στηνΡώµη. ∆έκα χρόνια αργότερα, ωςπολεµικός ανταποκριτής πια συνα-ντά και παίρνει συνέντευξη απότους Φράνκο και Ουναµούνο....

ΠΠοοιιοοςς ήήτταανν ττεελλιικκάά οο ΝΝίίκκοοςς ΚΚααζζααννττζζάάκκηηςς;;

Ο Μιχάλης και η Μαριγώ Καζα-ντζάκη ‘’πρόλαβαν’’ πριν πεθάνουννα πληροφορηθούν ότι ο γιος τουςήταν αναρχικός, κοµµουνιστής,άθεος, µηδενιστής, που όταν έφτα-νε για επίσκεψη στην Κρήτη πρώτοµέληµα της αστυνοµίας ήταν να τονκαλεί και να του κάνει συστάσεις,για να µη δηµιουργήσει κι εκεί προ-βλήµατα. Το µόνο που ποθούσεβαθιά µες την ψυχή του ο Καζα-ντζάκης δεν ήταν τίποτε άλλο παράαυτό που έγραφε στο φίλο του∆ηµήτριο Καλογερόπουλο το 1908από το Παρίσι: ‘’Θέλω να σχηµατί-σω µια ατοµική, δική µου αντίληψητης ζωής, µια θεωρία του κόσµουκαι του προορισµού τ’ ανθρώπουκαι σύµφωνα µ’ αυτήν, συστηµατικάκαι µε ορισµένο τρόπο και πρό-γραµµα, να γράφω ό,τι γράφω’’. Γι’αυτό ο Καζαντζάκης έγινε πολίτηςτου κόσµου. ∆εν τον χωρούσε οτόπος, όπου κι αν πήγαινε. Έψαχνε,αναζητούσε, δεν ησύχαζε ποτέ.Κέρδισε επάξια τον τίτλο τουcosmopolitism universalis, ποτέόµως δεν αποποιήθηκε την ταυτό-τητα του Έλληνα, κυρίως δε του

Κρητικού. Λέγεται ότι σ’ όποιοµέρος του κόσµου κι αν ταξίδευε,κρατούσε πάντα µια χούφτα χώµααπό τη γη που τον γέννησε. ‘’Όπουπαώ κρατώ πάντα ανάµεσα σταδόντια µου σα φύλλο δάφνης τηνΕλλάδα’’, έλεγε µε υπερηφάνεια.Ο Νίκος Καζαντζάκης προτίµησετον άχαρο και µη αποδεκτό ρόλοτου αιώνιου αναζητητή και στοχα-στή, αποδέχτηκε τις συνέπειες επι-φυλάσσοντας στον εαυτό του µιαπροµηθεϊκά απάνθρωπη µεταχείρι-ση, σαν ισοβίτης σε µια φυλακήδικής του επινόησης, µε αόραταδεσµά. Μοναχικός και κάποιεςφορές εξαιρετικά ενδοστρεφής.Πικραµένος από την απόρριψηόσων εθελοτυφλούσαν µπροστάστο εξαίρετο έργο ενός λαµπρούεπιστήµονα, τιµητή του πνεύµατος,λάτρη της αναζήτησης της αλήθειας,σπουδαίο άνθρωπο, κήρυκα τηςελευθερίας.... .

ΤΤοο ττέέλλοοςς.. O Kαζαντζάκης και η Eλένη ανα-

χωρούν για την Kίνα, προσκεκληµέ-νοι της Κινέζικης Κυβέρνησης. Γιανα επιστρέψει αεροπορικώς µέσωIαπωνίας, αναγκάζεται να εµβολια-στεί στην Kαντόνα. Eνώ πετάειπάνω από το Bόρειο Πόλο το εµβό-λιο παρουσιάζει οίδηµα και το χέριτου παθαίνει γάγγραινα. Tον πηγαί-νουν για θεραπεία στο νοσοκοµείοτου Freiburg im Breisgau όπου έγινεη αρχική διάγνωση της λευχαιµίας.H κρίση περνάει. O ’λµπερτ Σβάι-τσερ έρχεται να τον συγχαρεί, αλλάµια επιδηµία ασιατικής γρίπης τονεξαντλεί γρήγορα στην κατάστασηαδυναµίας στην οποία βρίσκεται.Πεθαίνει στις 26 Oκτωβρίου 1957σε ηλικία 74 ετών. H σορός τουµεταφέρεται στην Aθήνα. H Εκκλη-σία της Eλλάδας αρνείται να τηνεκθέσει σε προσκύνηµα. H σορόςµεταφέρεται στην Kρήτη, όπουεκτίθεται στο Μητροπολιτικό Ναότου Hρακλείου. Πλήθος κόσµουακολουθεί το νεκρό στον ενταφια-σµό του στα Eνετικά Τείχη. Αργότε-ρα χαράσσεται στον τάφο η επιγρα-φή που επέλεξε ο ίδιος οKαζαντζάκης: "∆εν ελπίζω τίποτα.∆εν φοβούµαι τίποτα. Είµαι ελεύθε-ρος."

ΕΕππιιµµέέλλεειιαα:: ΤΤσσααοουυσσίίδδοουυ ΚΚιικκήή

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΟΟ λλοογγοοττέέχχννηηςς ττηηςς εελλεευυθθεερρίίααςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 11-07-07 15:21 Page 13

Page 14: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH14

ΤΤοουυ ∆∆ιιοοννύύσσηη ΚΚάάρρττσσωωνναα

Εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο στα φοιτητικά αµφιθέατρατων πανεπιστηµίων εξελίχθηκε το µεγαλύτερο, το µαχητικό-τερο και το δυναµικότερο φοιτητικό κίνηµα από την µεταπο-λίτευση και µετά. Ένα φοιτητικό κίνηµα που ξεκίνησε τονΜάρτη του 2006 και συνεχίζεται µε αµείωτους ρυθµούςµέχρι και σήµερα εναντιωµένο στο µαύρο µέλλον που τουυποθηκεύουν, το αστικό µπλοκ εξουσίας (κυβέρνηση,ΠΑΣΟΚ, ΣΕΒ), Ε.Ε. και τα παρακλάδια της, που θέλουν έναννεολαίο κι έναν εργαζόµενο, απλό στρατιωτάκι τους. Ξεκίνη-σε µε αφορµή την κατάθεση του νέου νόµου-πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16που θα έβαζαν το πανεπιστήµιο σ’ έναν πολύδύσβατο δρόµο. Ας θυµηθούµε κάποιασηµεία-σταθµούς…

Αυτό το τόσο µαχητικό Φοιτητικό Κίνηµαξεκίνησε στις 20 Μάρτη 2006…

Από την πρώτη στιγµή στον χορό τωνκινητοποιήσεων µπήκαν 40 σχολές µε κατα-λήψεις διαρκείας που αποτελούσαν και απο-τελούν ακόµη, τον σκληρό πυρήνα αυτού τουαγώνα διαρκείας.

Αυτό το τόσο δυναµικό Φοιτητικό Κίνηµα το αιΜΑΤοκύ-λισαν στις 8 Ιούνη 2006... Στην µεγαλειώδη πανελλαδικήπορεία των 20.000 διαδηλωτών και των 426 καταλήψεωνπανελλαδικά (στο σύνολο των 453!) στην Αθήνα σηµειώνεταιάγρια καταστολή από τις δυνάµεις των ΜΑΤ µε εντολές τουικανότατου υπουργού δηµόσιας τάξης και ακούνητων στρα-τιωτών, Βύρων Πολύδωρα.

Αυτό το τόσο µεγαλειώδες Φοιτητικό Κίνηµα πρωτονίκη-σε στις 13 Ιούνη 2006…µε

υποχώρηση της κυβέρνησης, που σύµφωνα µε τα λεγόµε-να του δηµοκρατικότατου εκπροσώπου τύπου της κ. Ρουσό-πουλου , ανακοινώνει ότι ο νέος νόµος πλαίσιο δεν θα ψηφι-στεί στο θερινό τµήµα της Βουλής και ότι θα συνεχιστεί οδιάλογος(που ποτέ δεν είχε αρχίσει)…

Αυτό το τόσο αµεσοδηµοκρατικό κίνηµα κλείνει τηνπρώτη φάση του στις 3 Ιούλη 2006… Το κίνηµα σταµατάει τιςκαταλήψεις διαρκείας, δίνοντας το νέο αγωνιστικό ραντεβούστις αρχές Σεπτέµβρη στη ∆.Ε.Θ. Αυτό το φοιτητικό κίνηµασυνεχίζει και στο χειµερινό εξάµηνο µε µονοήµερες και διή-µερες καταλήψεις.

ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΤΟ 2007…Αυτό το φοιτητικόκίνηµα εκτινάχθηκε ξανά στις 10 Γενάρη µε στοχοποίηση στοάρθρο 16… 240 καταλήψεις δείχνουν και πάλι το δρόµο, ενώδεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών πληµµυρίζουν τους δρόµουςόλων των µεγάλων πόλεων. Αυτό το ΝΙΚΗΦΟΡΟ φοιτητικόκίνηµα πετυχαίνει την δεύτερη νίκη του στις 2 Φλεβάρη2007… Η συµπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, µπροστά στην τερά-στια πίεση του φοιτητικού κινήµατος «σπάει». Αποσύρεταιαπό την διαδικασία της συνταγµατικής αναθεώρησης κι έτσιη συνταγµατική κατοχύρωση των ιδιωτικών πανεπιστηµίωναναβάλλεται (για µια τετραετία τουλάχιστον…). ΤοΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ν.∆. – ΠΑΣΟΚ και να πετύχει την∆ΕΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ…

Αυτό το κίνηµα ,όµως, συνεχίζεται µε αυξανόµενους ρυθ-µούς, οπότε και στις 22 Φλεβάρη,

ηµέρα ψήφισης του άρθρου 16 αλλά και της συνταγµατι-κής αναθεώρησης που έχει µπει στο στόχαστρο των φοιτη-τών, πραγµατοποιείται πανελλαδική πορεία στην Αθήνα µε30.000-35.000 διαδηλωτές και ταυτόχρονα 338 σχολέςτελούν υπό κατάληψη σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση φοβι-σµένη και ηττηµένη από την µη αναθεώρηση του άρθρου 16κατεβάζει εσπευσµένα το νέο νόµο πλαίσιο που είχε αποσύ-ρει 10 µήνες πριν…Η απάντηση του φοιτητικού κινήµατος:συνέχιση των καταλήψεων διαρκείας για να µην κατατεθεί ονόµος.

Το φοιτητικό κίνηµα εξοργίζεται από την αδιαλλαξία τηςκυβέρνησης…

1 Μάρτη: µεγαλειώδεις πορείες σε όλες τις πόλεις και 310καταλήψεις. Οι φοιτητές αψηφούν τον κίνδυνο να χαθούνεξάµηνα και συνεχίζουν τον αγώνα διαρκείας.

Η ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ – ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ: 8 ΜΑΡΤΗ…

35.000-40.000 διαδηλωτές από 280 κατειληµµένες σχο-λές κατεβαίνουν στην Αθήνα την ηµέρα που η κυβέρνησηψήφισε µόνη της το νέο νόµο. Σηµειώνεται η πιο άγρια καιφασιστική κρατική καταστολή των τελευταίων χρόνων. Η ωµήβία είναι, πλέον, η µόνη απάντηση της κυβέρνησης. 61 συλλή-ψεις, 45 τραυµατίες. Το κίνηµα παρά την ψήφιση του νόµουαποφασίζει να συνεχίσει µέχρι την κατάργησή του και µετάτην καταστολή παίρνει σαφή αντικυβερνητικά χαρακτηριστι-κά.

Οι καταλήψεις αντέχουν. Το κίνηµα δεν καταστέλλεταικαι δεν τροµοκρατείται. Αντιθέτως εξοργίζεται και δυναµώ-

νει. 260 καταλήψεις και πορείες κατά τόπους µε 30.000 φοι-τητές συνολικά στις 15 Μάρτη. Το φοιτητικό κίνηµα είναιακόµη εδώ. Στην πανελλαδική πορεία της 22 Μάρτη 10.000διαδηλωτές διαδηλώνουν παρά την βροχή και µια εβδοµάδαπριν τις διακοπές του Πάσχα οι καταλήψεις σταθερά στις240.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ∆ΥΝΑΜΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ, ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ:

Καταρχήν, αυτό το φοιτητικό κίνηµα έχει νικήσει. Μπορείη νίκη αυτή να µην είναι οριστική αλλά στο σύνολό του τοκίνηµα κατάφερε να έχει νικηφόρα χαρακτηριστικά, κάτι πουµεταφέρει κουράγιο στους αγωνιστές να συνεχίσουν µε πιοδυναµικό τρόπο, µέχρι την οριστική νίκη, µέχρι την ολοκλη-ρωτική ανατροπή. Η πρώτη νίκη, λοιπόν, επετεύχθη στις 13Ιουνίου 2006 µε την αναδίπλωση της κυβέρνησης, που απο-φάσισε να µην κατεβάσει προς ψήφιση την πρόταση των 8σοφών για το νέο νόµο πλαίσιο στο θερινό τµήµα της βουλήςαλλά να αρχίσει εκ νέου διάλογο από τον Οκτώβριο.

Η δεύτερη υλική νίκη ήρθε τον Φεβρουάριο του 2007όταν και το Φοιτητικό Κίνηµα, µέσα από την φοβερή πίεσηπου άσκησε και την κατάδειξη της πλήρους ταύτισης τωναπόψεων κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση τουάρθρου 16, κατάφερε να σπάσει την ιστορική συναίνεση καινα καθυστερήσει για µεγάλο χρονικό διάστηµα την συνταγ-µατική κατοχύρωση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστηµίων.Το φοιτητικό κίνηµα πέτυχε αυτό που στοχοποιούσε 2µήνες. Στο έδαφος αυτών των αγώνων του Φοιτητικού Κινή-µατος πραγµατοποιήθηκε ένας πραγµατικός διεµβολισµόςτου κεντρικού πολιτικού σκηνικού, γεγονός που αποτύπωσεµε το ανοιχτό ρήγµα που παρατηρήθηκε τότε στην κοινωνίακαι την αδυναµία των κυβερνήσεων να πειθαρχήσουν µιαγενιά που αγωνιά για το µέλλον της και αµφισβητεί. Με τοΠΑΣΟΚ να έχει την ίδια στρατηγική επίθεσης στην εκπαίδευ-ση και στην εργασία µε τη Ν∆, η άτακτη αποχώρησή του απότις επιτροπές αναθεώρησης και η πρόταση µοµφής, έφεραντη σφραγίδα των κινητοποιήσεων. Το σπάσιµο της συναίνε-σης –στην τότε βέβαια συγκυρία- αποτέλεσε µια δεύτερηνίκη για το φοιτητικό κίνηµα. Αυτό το βήµα χρησίµευσε γιανα συνειδητοποιήσουµε ακόµη περισσότερο την δυναµικήτων αγώνων και την νικηφόρα προοπτική τους και όχι απο-προσανατολιστικά, ότι δηλ. άλλαξε και η θέση του ΠΑΣΟΚ,πάνω στο συγκεκριµένο ζήτηµα της αναθεώρησης. Έτσι, λοι-πόν, το φοιτητικό κίνηµα κατανόησε ότι τότε ήταν που έπρε-πε να συνεχίσει στον ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας, µέχριτην

τελική νίκη, το µπλοκάρισµα δηλαδή της συνταγµατικήςαναθεώρησης και την τελική απόσυρση του νόµου-πλαίσιο,έτσι ώστε ν’ ανοίξει ο δρόµος για την κατάκτηση ευρύτερωνδικαιωµάτων για τους εργαζόµενους και την νεολαία. Και τοφοιτητικό κίνηµα συνέχισε.

Υπάρχουν ,όµως, και άλλες νίκες που θα πρέπει να τις

επισηµάνουµε και να τις αναφέρουµε συνεχώς, γιατί αυτές οινίκες µας έφεραν σε τόσο πλεονεκτική θέση. Η πρώτη απόαυτές και η οποία φάνηκε από την πρώτη µέρα των κινητο-ποιήσεων ήταν οι γενικές συνελεύσεις. Γενικές συνελεύσειςπου σε πολλά τµήµατα, δεν γίνονταν καν! Και όταν πραγµα-τοποιούνταν αυτές, είχαν µηδενική συµµετοχή… Η κατάστα-ση αυτή άλλαξε άρδην και άρχισαν να πραγµατοποιούνται οιµαζικότερες συνελεύσεις από ποτέ. Και το πιο ευτυχές απόόλα είναι ότι η κατάσταση αυτή παγιώθηκε. Και παραµένεισταθερή εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο, συνεχώς.

Συνέπεια αυτής της µαζικότητας είναι πολλοί φοιτητές νααρχίσουν να ενδιαφέρονται για το τι θα ειπωθεί στη συνέλευ-ση, να µιλάνε, να σκέφτονται πολιτικά, να πολιτικοποιούνται.Αυτή η πολιτικοποίηση των αγωνιστών, στην οποία µεγάλορόλο έπαιξε η παρέµβαση της Ε.Α.Α.Κ. στα ελληνικά πανεπι-στήµια, ήταν που έφερε το κίνηµα πολλά βήµατα µπροστά,πολιτικά.

Επίσης, µεγάλο ρόλο για τη νικηφόρα προοπτική τουκινήµατος έπαιξαν τα προωθητικά αιτήµατα του κινήµατοςπου αναγράφονταν σε κάθε απόφαση, σε κάθε πλαίσιο καιειδικά όταν αυτά προέρχονταν από τα σχήµατα της Ε.Α.Α.Κ.,µιάς και την πολιτικοποίηση και την διεκδίκηση προωθηµένωναιτηµάτων την προσπαθεί η Ε.Α.Α.Κ. από τις αρχές τηςπαρέµβασής της στο πανεπιστήµιο.

Μια άλλη επιτυχία του κινήµατος είναι οι διαδικασίες πουυπήρξαν µέσα σε αυτό. Οι αµεσοδηµοκρατικές διαδικασίεςκυριάρχησαν, µε σύνθηµα «Όλη η εξουσία στις γενικές συνε-λεύσεις» αφού αυτό είναι το ανώτατο, το πιο δηµοκρατικόόργανο λήψης αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων. Επίσης,η εξωστρέφεια του κινήµατος: οι καταλήψεις, κατά κύριολόγο, δεν γίνονταν µε κλειστά κτίρια κι έρηµες αίθουσες. Οικαταλήψεις «άνοιξαν» επιτέλους το πανεπιστήµιο προς τηνκοινωνία µέσω εκδηλώσεων, συζητήσεων, συναυλιών και διά-φορων άλλων δρώµενων. Οι φοιτητές απευθύνθηκαν από τηναρχή στην ευρύτερη κοινωνία έτσι ώστε να τους αναδείξουντην σηµερινή κατάσταση του ελληνικού πανεπιστηµίου και τιςαλλαγές που προσπαθούν να περάσουν κυβέρνηση-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ µε τις γνωστές συνέπειες και την έξοδο ενός νέου µοντέ-λου εργαζοµένου, ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργείµε τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολή-σιµος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυµίες της εργοδοσίας καιτελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκεςτους. Ένας εργαζόµενος χωρίς διαπραγµατευτική ισχύ και µεαπουσία συλλογικών αναπαραστάσεων, οι οποίες θα µπο-ρούσαν να του δείξουν το δρόµο της αγωνιστικής υπεράσπι-σης των αναγκών του.

ΑΦΟΥ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΡΓΑΡΗΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΠΗΓΗ ΤΟΥ ∆ΙΚΑΙΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ, ∆ΕΝΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ…

339900 ηηµµέέρρεεςς φφοοιιττηηττιικκοούύ κκιιννήήµµααττοοςς114400 ηηµµέέρρεεςς πποουυ σσυυγγκκλλόόννιισσαανν ττηηνν εελλλληηννιικκήή κκοοιιννωωννίίαα

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 11-07-07 15:21 Page 14

Page 15: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

15ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH

Ε

Μέχρι σήµερα οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές κρατούσαν κάποιο επίπεδοκαι δεν ξέπεφταν στην διαπλοκή τους κάτω από διευθυντή µονάδας, άντε καιυποδιευθυντή. Τα τσιράκια όµως που µπήκαν τελευταία στο παιχνίδι της συν-δικαλιστικής διαπλοκής (και λόγο έλλειψηςουσιαστικών συνδικαλιστικών προσόντων)χαλάνε την πιάτσα και στήνονται στουςεργοδηγούς, στους επιστάτες και στουςαρχιτεχνίτες όπως στην συγκεκριµένη περί-πτωση. Πρόκειται για µια θλιβερή και επανα-λαµβανόµενη ιστορία που διαδραµατίζεταιστους εργασιακούς χώρους, όπου κάποιαστελέχη γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέ-ως και προσπαθούν κι αυτοί µε τις µικρέςτου δυνάµεις να βοηθήσουν την επιχείρησηστερώντας από τους εργαζόµενους όσαπερισσότερα δικαιώµατα µπορούν. Σ’ αυτότο πλαίσιο λειτουργώντας εργοδηγός τηςβάρδιας στο Ορυχείο Καρδιάς άλλαξε τιςάδειες των συναδέλφων κατά την διάρκειατων γιορτών του Πάσχα και ενώ βρίσκοντανσε κανονική άδεια τους έβαλε την ειδικήάδεια της βάρδιας (µόνο στις αργίες) µεστόχο να χάσουν τρεις µέρες κανονική οκαθένας. Κατά µια περίεργη λογική καιχωρίς να υπάρχει κανένας κανονισµός ήέστω απόφαση ∆ιευθυντού, µε µια δήθενπροφορική εντολή του Καβουρίδη εδώ καιαρκετά χρόνια η πενθήµερη ειδική άδειαπου δίνεται στη βάρδια δεν ακολουθεί τουςκανονισµούς της κανονικής µε αποτέλεσµαοι αργίες και τα Σαββατοκύριακα να µηναφαιρούνται αλλά να προσµετρούνται κανονικά. Μ’ αυτό το κόλπο η ιεραρχίαφροντίζει ούτως ώστε η ειδική άδεια να δίνεται κυρίως το Πάσχα που έχεισυνεχόµενες αργίες και οι συνάδελφοι την χάνουν όλη ή µεγάλο µέρος της.(Για παράδειγµα αν κάποιος πάρει 5νθήµερη ειδική άδεια από Μεγάλη Παρα-σκευή θα την χάσει όλη γιατί έχουµε τρεις αργίες συν Σάββατο και Κυριακή).

Στη συγκεκριµένη περίπτωση όµως η µπαγαποντιά είναι εκτός των άλλων ότιδεν είπαν στους συναδέλφους ότι θα τους έδιναν την ειδική αλλά την κανονι-κή και µετά τους έκαναν διακοπή της άδειας και προσθέσανε την ειδική στις

αργίες. Επειδή ο εργοδηγός αυτό δεν µπορού-σε να το κάνει µόνος του λόγω µειωµένης γνώ-σης και αντίληψης στα διοικητικά ζητήµαταανέλαβε να διεκπεραιώσει την υπόθεση«συναδέλφισσα», εργαζόµενη στην γραµµα-τεία που τυγχάνει όµως να είναι και Πρόεδροςτης Τ∆Ε Ορυχείου Καρδιάς της ΕΤΕ ∆ΕΗ.Επειδή κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι εκτε-λούσε εντολές ανωτέρου της, εµείς νοµίζουµεότι σαν συνδικαλιστής τα λιγότερα που θαέπρεπε να κάνει είναι τα εξής: 1ον. ∆εν εκτε-λεί την εντολή γιατί η διακοπή αδείας χωρίςέγκριση του µισθωτού είναι παράνοµη. 2ον.Ειδοποιεί τους ενδιαφερόµενους και 3ον.Καταγγέλλει µε ανακοίνωση τον εργοδηγό καιόλους τους υπευθύνους. Αλλιώς συµµετέχειεν γνώσει του στην απατεωνιά σε βάρος εργα-ζοµένων και δεν µπορεί πια να τους εκπροσω-πεί. Βεβαίως το συγκεκριµένο άτοµο ξανάκανεπολλές φορές την ίδια δουλειά και µάλισταπρόσφατα την 25η Μαρτίου όπως µας καταγ-γέλλουν οι συνάδελφοι άλλης βάρδιας.

Το Συνδικάτο έκανε παρέµβαση αµέσωςµε παραστάσεις στον Ορυχειάρχη και τονΒΟΚάρχη και αν το πρόβληµα δεν λυθείσύντοµα και οριστικά µε απόφαση τουΒΟΚάρχη τότε υπάρχει η σκληρή συνδικαλι-στική απάντηση, αλλά και τα πολιτικά δικαστή-

ρια, γιατί κάποιοι πρέπει να µάθουν ότι την εργατική νοµοθεσία δεν µπορούννα την παραβιάζουν όποιοι και όποτε θέλουν γιατί έχουν και ποινικές ευθύνες.Όσον αφορά το συνδικαλιστικό κίνηµα, είναι κρίµα ένα ιστορικό σωµατείοσαν την ΕΤΕ-∆ΕΗ µε τόσους αγώνες να εκπροσωπείται σήµερα από τέτοιαάτοµα.

Επανάσταση στις µέχρι τώρα γνωστές µορφές πάληςτου µαζικού κινήµατος φέρνει η δηµιουργία «επιτροπήςσυνεργασίας και συνύπαρξης» της τοπικής κοινωνίας µετην ∆ΕΗ. Σαν καλοί συνεταίροι λοιπόν ίδρυσαν «µια πεντα-µελή Συντονιστική Επιτροπή, που αποτελείται από τονΝοµάρχη, τον Πρόεδρο του Ν.Σ., τον Πρόεδρο της ΤΕ∆Κ,εκπρόσωπο των ενεργειακών ∆ήµων και εκπρόσωπο τωνΕργαζοµένων (Σπάρτακος), για την αναγκαιότητα αρµονι-κής και αµοιβαία επωφελούς συνύπαρξης της ∆ΕΗ Α.Ε. µετην τοπική κοινωνία».

«Η εν λόγω πενταµελής Συντονιστική Επιτροπή θασυγκαλεί και θα συντονίζει την Εταιρική Ολοµέλεια πουαποτελείται από τους κοινωνικούς, οικονοµικούς και περι-βαλλοντικούς εταίρους του Νοµού». Που όπως τονίζουν:

«Η ∆ΕΗ Α.Ε. δρα έµµεσα ανταγωνιστικά, σε σχέση µετις άλλες επιχειρηµατικές πρωτοβουλίες, µε συνέπεια η∆υτική Μακεδονία να έχει τον χαµηλότερο βαθµό ιδιωτι-κής επιχειρηµατικότητας. Η ύπαρξη όµως της ∆ΕΗ Α.Ε.στην περιοχή, αποτελεί και µία θετική πρόκληση για οργά-νωση και συνεργασία των τοπικών επιχειρήσεων µαζί της,διασυνδέοντας µε τον τρόπο αυτό την ύπαρξή της µε τηντοπική επιχειρηµατική δραστηριότητα. Υπάρχουν αντικει-µενικά µεγάλες δυνατότητες συνεργασίας της ∆ΕΗ Α.Ε. µε τιςτοπικές επιχειρήσεις οι οποίες, µε τον τρόπο αυτό, µπορούννα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους, να διευρύνουντις προοπτικές τους και να δηµιουργήσουν νέες θέσεις εργα-σίας. Η λειτουργία της ∆ΕΗ Α.Ε. µε όρους όχι αµιγώς δηµο-

σίου οργανισµού, είναι ένα στοιχείο που συνηγορεί προς τηνκατεύθυνση εξεύρεσης µίας αµοιβαία επωφελούς συνεργα-σίας µε τις υφιστάµενες επιχειρήσεις στην περιοχή και υπο-στήριξης ανάπτυξης νέων».

Συνοψίζοντας: ∆ηµιουργείται µια επιτροπή που συµµετέ-χει εκτός των άλλων και ο Σπάρτακος και βασικό σκοπό έχει

την συνεργασία των τοπικών επιχειρήσεων µε την ∆ΕΗ Α.Ε. Αν ακτινογραφήσουµε την επιτροπή και όσους θέλει να

εκπροσωπήσει θα διαπιστώσουµε ότι είναι εργολάβοι πουεκπροσωπούν τις τοπικές «επιχειρήσεις», πολλοί εκ τωνοποίων είναι και µέλη του Νοµαρχιακού Συµβουλίου καικατά κανόνα κατακλέβουν τους εργαζόµενους δεκαετίεςολόκληρες µε την συµµετοχή και στήριξη των τοπικώνπολιτικών παραγόντων που πολλές φορές είναι και οι ίδιοιεργολάβοι. Από την άλλη είναι η ∆ΕΗ που βολεύεται µεαυτή την κατάσταση και θέλει να διαιωνίζεται γιατί την συµ-φέρει να έχει χαµηλό εργατικό κόστος κι ας δίνει κάτιπαραπάνω στους εργολάβους.

Υπάρχει βέβαια και ο Σπάρτακος που θα δυσκολευτείπολύ όποιος προσπαθήσει να τον κατατάξει ανάµεσα στην∆ΕΗ, στους Εργολάβους και το πολιτικό σύστηµα από τηνµια και στους εργαζόµενους από την άλλη γιατί είναι όντωςένα εργατικό σωµατείο, ένα σωµατείο όµως που στήριξετην ιδιωτικοποίηση – µετοχοποίηση και πολλά στελέχη του«πλασάριζαν» µετοχές της ∆ΕΗ στους εργαζόµενους, ένασωµατείο που από την ίδρυσή του στήριξε τους τοπικούς«δουλεµπόρους» και σαν επιχειρηµατίες και σαν ανώτε-ρους πολιτικούς παράγοντες του νοµού.

Από την σύνθεση και το ιστορικά καταγεγραµµένοπαρελθόν των συµµετεχόντων στην επιτροπή γίνεται φανερόποια συµφέροντα θα εκπροσωπηθούν και τι τύχη θα έχουν οιεργαζόµενοι, οι άνεργοι, το περιβάλουν και τα χαµηλά οικο-νοµικά στρώµατα του νοµού.

Άγριοςξυλοδαρµόςεργαζόµενης

Πρωτόγονης αντιµε-τώπισης έτυχε γυναίκαεργαζόµενη από …σύγ-χρονη επιχείρηση παρα-γωγής βιολογικών τροφί-µων. Η 35χρονη εργαζό-µενη ξυλοκοπήθηκε άγριααπό την εργοδοσία, ότανζήτησε να ενηµερωθεί γιατο περιεχόµενο «υπεύθυ-νης δήλωσης» που τηςζητήθηκε να υπογράψει,µε την οποία η εταιρία τηναπέλυσε από τη δουλειά,αλλά για να µη χαλάσει τοκαλό προφίλ της επιχείρη-σης, έπρεπε να φαίνεταιότι «αποχωρεί οικιοθε-λώς». Η συνέχεια της απα-ράδεκτης ενέργειας πουκαταγγέλλει το εργατικόκέντρο Κοζάνης, θα δοθείστις δικαστικές αίθουσες,καθώς η Ε.Τ. που νοση-λεύτηκε για επτά ηµέρεςσε νοσοκοµεία της Κοζά-νης και της Θεσσαλονίκης,κατέθεσε µήνυση καιαγωγή κατά των εργοδο-τών. Να σηµειωθεί ότι τοθύµα εργαζόταν στην ενλόγω επιχείρηση, χωρίςαναγγελία πρόσληψης,χωρίς ασφάλιση, ενώ ήτανδυόµισι µήνες απλήρωτη.

Μεγάλη µείωση του προσωπικού και τριτο-κοσµικές συνθήκες Υγιεινής επικρατούν στιςαποθήκες 502 (Α και Β), όπου διακινείται σήµε-ρα το 80% των ανταλλακτικών του ΛΚ∆Μ.

Οι χορηγητές από 8 που ήταν πριν από λίγοκαιρό και δυσκολευόταν να ανταπεξέλθουν λόγοµεγάλου όγκου υλικών, σήµερα έµειναν µόνο 3και µε 1 διµηνίτη προσπαθούν να ανταπεξέλθουνστο φόρτο εργασίας.

Στους χώρους υγιεινής χρειάζονται σηµαντι-κές παρεµβάσεις κυρίως στις δεξαµενές πουπλένονται οι συνάδελφοι γιατί είναι κατάµαυρεςαπό τις βροµιές που µαζεύονται.

Το συνδικάτο επισκέφτηκε τους χώρους,

διαπίστωσε το δίκαιο των καταγγελιών, τα έθεσεµαζί µε τους συναδέλφους στον τοµεάρχη καιζήτησε:

• Πρόσληψη τουλάχιστον 2 οκταµηνιτών µέχρινα γίνουν οι προσλήψεις µονίµων υπαλλήλων.

• Επισκευή των χώρων υγιεινής, αντικατάστασητων δεξαµενών και αλλαγές στα υδραυλικά ούτωςώστε όταν το δίκτυο έχει νερό να πλένονται µετρεχούµενο, καθώς επίσης να µπουν φίλτρα στιςδεξαµενές.

Ο τοµεάρχης µας άκουσε µε προσοχή, συµ-φώνησε µε τα αιτήµατα και υποσχέθηκε να προ-σπαθήσει να τα επιλύσει σε εύλογο χρονικό διά-στηµα.

Προβλήµατα υγιεινής και έλλειψης προσωπικού στις αποθήκες

ΕΕρργγοοδδηηγγοο -- ττιικκόόςς σσυυννδδιικκααλλιισσµµόόςς

ΣΣύύµµφφωωννοο σσυυννεερργγαασσίίααςς –– σσυυννύύππααρρξξηηςς ττηηςς ∆∆ΕΕΗΗ ΑΑ..ΕΕ..µµεε ττηηνν κκοοιιννωωννίίαα ττοουυ ΝΝοοµµοούύ ΚΚοοζζάάννηηςς

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:48 Page 15

Page 16: ααννττεερργγααττιικκόό ... · 2010. 3. 25. · ΈΈρρχχεεττααιι ααννττεερργγααττιικκόό,, ααννττιιαασσφφααλλιισσττιικκόό

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007 YYΨΨHHΛΛHH TTAAΣΣHH16

Το συνδικάτο εργαζοµένων στηνενέργεια «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»γιόρτασε και φέτος ταξικά και αγωνιστικάτην Πρωτοµαγιά σαν παγκόσµια απεργία,ηµέρα γιορτής και αγώνα όλων των εργα-ζοµένων της γης.

Με κεντρικό σύνθηµα « για ένα νέοΣικάγο των αναγκών και των δικαιωµάτωντων εργαζοµένων» έγινε η προσυγκέ-ντρωση του σωµατείου στο δηµαρχείοτης Κοζάνης µε µια πρωτοφανή συµµε-τοχή για τα δεδοµένα των συνδικάτωντης περιοχής από µέλη, στελέχη καιφίλους του σωµατείου µας. Στους συγκε-ντρωµένους µοιράστηκε ανακοίνωση τουσυνδικάτου µε τα σύγχρονα αλλά και ταδιαχρονικά αιτήµατα του ταξικού εργατι-κού κινήµατος όπου τονίζονταν:

121 χρόνια πέρασαν από την εξέγερ-ση των πρωτοπόρων εργατών στο Σικάγοτου 1886. Τότε το κύριο αίτηµα ήτανο καθορισµός σταθερού και µειωµένουωραρίου, 8 ώρες εργασίας 8 ώρες ψυχα-γωγίας 8 ώρες ύπνου (τα λεγόµενα καιτρία οχτάρια). Και σήµερα τα αιτήµαταπαραµένουν επίκαιρα. Το 8ωρο και τοσταθερό ωράριο αµφισβητούνται καισταδιακά δίνουν τη θέση τους στην ευε-λιξία.

Μετά από τόσους αγώνες, τόσοπόνο και αίµα της Εργατικής τάξης όλα ταδικαιώµατα και οι κατακτήσεις ενός αιώνααµφισβητούνται από το κεφάλαιο και τοπολιτικό του προσωπικό και µπαίνουνστο κρεβάτι του Προκρούστη για νασυρρικνωθούν ακόµα περισσότερο.

Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίαςπαίρνοντας την σκυτάλη από τις κυβερνή-σεις του ΠΑΣΟΚ και µε την καθοδήγησητης Ε.Ε προωθούν σταθερά την ελαστικήκαι µερική απασχόληση, τη µαύρη καιανασφάλιστη εργασία, τα δελτία παροχής

υπηρεσιών, το part time κ.λ.π σχεδόν σεόλους τους τοµείς της εργασίας. Η δηµό-σια και κοινωνική ασφάλιση αµφισβητεί-ται ευθέως και ενισχύεται σταδιακά ηιδιωτική µέσα από τα επαγγελµατικάταµεία, ενώ προετοιµάζεται παραπέραµείωση των συντάξεων, αύξηση τωνορίων συνταξιοδότησης, αύξηση τωνασφαλιστικών εισφορών. Ξαφρίζουν εδώκαι δεκαετίες τα αποθεµατικά των ασφα-λιστικών ταµείων, µε σταθερά ή δοµηµέ-να οµόλογα, µε τσογάρισµα στις πυραµί-δες του χρηµατιστηρίου ή µε χαµηλά επι-τόκια στις τράπεζες, τα λεφτά των εργα-ζοµένων µπαίνουν στις τσέπες του Ελλη-νικού και ξένου κεφαλαίου. Η ανεργίααυξάνεται µε γρήγορους ρυθµούς παρότιµε διάφορες αλχηµείες παρουσιάζεταιµειωµένη.

Η «επέλαση» του κεφαλαίου συνεχί-ζει ακάθεκτα και στους τοµείς της Υγείαςκαι της Παιδείας ενώ ανοίγει νέος κύκλοςιδιωτικοποιήσεων στα υπολείµµαταπλέον των δηµόσιων οργανισµών και επι-χειρήσεων. Το αντεργατικό αντιλαϊκόπαζλ συµπληρώνει ο αυταρχισµός και ητροµοκρατία µε τις ορδές του Πολύδω-ρα να ξυλοκοπούν ανελέητα τους διαδη-λωτές κυρίως φοιτητές και εκπαιδευτι-κούς.

Το «καθεστωτικό συνδικαλιστικόκίνηµα» παρακολουθεί από µακριά τιςεξελίξεις χωρίς καµιά διάθεση να οργα-νώσει αγώνες για την ανατροπή αυτής τηςκατάστασης και σε πολλές περιπτώσειςκράτησε αδιάφορη ακόµα και εχθρική

στάση απέναντι στα αγωνιζόµενα κοινω-νικά στρώµατα, στις έξι εβδοµάδες ηρωι-κού αγώνα των δασκάλων συµπαραστά-θηκε µε µια τετράωρη στάση εργασίαςκαι αυτό µετά από αφόρητες πιέσεις τωνεργαζοµένων ενώ στους τέσσερις µήνεςξεσηκωµού των φοιτητών δεν συµπαρα-στάθηκε ούτε φραστικά αντί να ξεσηκώ-σει και τους εργαζόµενους ενάντια στιςιδιωτικοποιήσεις και τον νόµο πλαίσιοστην παιδεία. Στο «ίδιο µήκος κύµατος»και η ΓΕΝΟΠ – ∆ΕΗ που δεν τολµάει νακάνει λόγο για οργάνωση αγώνων παρότιβλέπει τις καταιγίδες των ιδιωτικοποιήσε-ων και της διάλυσης να έρχονται ολοτα-χώς.

Τα µέλη και τα στελέχη του συνδικά-του ενέργειας «ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» αφιερώνουµε την ηµέρατης φετινής εργατικής Πρωτοµαγιάςστον ηρωικό αγώνα του φοιτητικού κινή-µατος και στην µεγαλειώδη απεργία τωνδασκάλων που έδειξε τον δρόµο για τουςµελλοντικούς, ανυποχώρητους και ακη-δεµόνευτους αγώνες του Νέου Εργατι-κού Κινήµατος. Επίσης την αφιερώνουµεστους αγωνιστές εργαζόµενους και φοι-τητές της Τουρκίας που πεθαίνουν καθη-µερινά στους δρόµους και στα λευκάκελιά κι όµως συνεχίζουν έναν άνισοαλλά ηρωικό αγώνα ενάντια στο φασιστι-κό καθεστώς της γείτονος.

Στη συνέχεια ακολούθησε πορείαπρος τη νοµαρχία Κοζάνης µε επικεφα-λής το Συνδικάτο Ενέργειας «ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», συµµετοχή µε µπλοκ

και πανό είχαν οι φοιτητές της ΕΑΑΚ ,καθώς επίσης µε µπλοκ και πανό τηςΚΟΕ συµµετείχαν σπουδαστές του ΤΕΙ∆υτικής Μακεδονίας, η ΑντιεξουσιαστικήΚίνηση Κοζάνης Πτολεµαΐδας ενώ συµ-µετείχαν πάρα πολλοί ανεξάρτητοι αγωνι-στές εργαζόµενοι, φοιτητές και µαθητές.το Εργατικό Κέντρο µε τα άλλα «θεσµι-κά» συνδικάτα δεν έκαναν πορεία, προτι-µώντας για άλλη µια φορά τις σούβλες καιτην εξοχή, ενώ ξεχωριστή συγκέντρωσηκαι πορεία είχε το ΠΑΜΕ.

Η Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωσηκατέληξε στην νοµαρχία Κοζάνης όπουδιαβάστηκε πρόταση ψηφίσµατος απότον πρόεδρο του συνδικάτου ΣτέφανοΠράσσο το οποίο εγκρίθηκε οµόφωνααπό τους διαδηλωτές και περιείχε τααιτήµατα:

• Λευτεριά και δηµοκρατία για όλουςτους εργαζόµενους του πλανήτη.

• Μόνιµη και σταθερή δουλειά γιαόλους. Κατάργηση των ελαστικών µορ-φών απασχόλησης

• 35ωρο – 5νθήµερο – 7ωρο, µε ταυ-τόχρονη αύξηση των αποδοχών.

• Ανώτερο νόµιµο ωράριο οι 40ώρες την εβδοµάδα.

• Να ζούµε αξιοπρεπώς από έναµισθό ή µια σύνταξη πάνω από τα όριατης φτώχιας.

• 1400€ ο κατώτερος µισθός. 1400€ ηκατώτερη σύνταξη. 1000€ ταµείο ανερ-γίας.

• Καταδίκη των κλαδικών και τωνΕΣΣΕ Της πείνας και της µιζέριας.

• Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – µετο-χοποιήσεις. Επανέλεγχος του δηµοσίουστις ιδιωτικοποιηµένες – µετοχοποιηµέ-νες επιχειρήσεις.

• ∆ηµόσια και κοινωνική ασφάλισηγια όλους.

• Κατάργηση όλων των αντιασφαλι-στικών νόµων.

• Μείωση ορίων συνταξιοδότησης.55 για όλους – 50 για ΒΑΕ και γυναίκες

• Σταδιακή µείωση µέχρι την κατάρ-γηση των εργατικών ασφαλιστικών εισφο-ρών. Να πληρώσουν οι εργοδότες και τοκράτος.

• Να επιστραφούν όλα τα κλεµµένακαι τα χαµένα λεφτά των αποθεµατικώντων ταµείων τα προηγούµενα 30 χρόνια.Κανένα τζογάρισµα µε τα λεφτά τωνεργαζοµένων.

• Εργατική διοίκηση των ασφαλιστι-κών ταµείων.

• ∆ηµόσια και δωρεάν υγεία γιαεργαζόµενους, άνεργους, µετανάστες.

• ∆ηµόσια και δωρεάν παιδεία.Γεναία αύξηση των κονδυλίων στο 15%.

• Ανατροπή του νόµου πλαίσιου.Όχι στην κατάργηση του άρθρου 16.

• ∆ΕΗ δηµόσια και κοινωνικοποιηµέ-νη. Επιστροφή όλων των µετοχών στοδηµόσιο.

• Ρεύµα φθηνό για όλους τους εργα-ζόµενους της χώρας, τους µικροµεσαί-ους αγρότες και τις ευπαθείς οµάδες.

• 6.000 νέες προσλήψεις στη ∆ΕΗγια να καλυφθούν όλες οι οργανικέςθέσεις και να καταργηθούν οι εργολαβίεςκαι το δουλεµπόριο.

• Καθαρό περιβάλλον – καθαρήενέργεια από την ∆ΕΗ µέσα από χρήσητων ανανεώσιµων πηγών ενέργειας.

Η δηµιουργία θεατρικής οµάδας µε τηνσυµµέτοχη εργαζοµένων, φοιτητών και διανο-ούµενων της περιοχής µας είναι πραγµατικότη-τα. Η θεατρική οµάδα ονοµάστηκε «ΘεατρικήΥψηλή Τάση» και έδωσε συνέντευξη τύπουόπου εξήγησε τους λόγους της δηµιουργίας της:

«Η ανάγκη για έναν εργατικό, λαϊκό πολιτι-σµό που θα καλύπτει δηµιουργικά τον ελεύθε-ρο χρόνο µας και θα αποτελεί ταυτόχρονα µιαπολιτιστική πρόταση που θα διαφοροποιείταιαπό τα τηλεσκουπίδια που µας ταΐζουν καθηµε-ρινά µας έκανε να ενώσουµε τις δυνάµεις µαςγια την δηµιουργία µιας ερασιτεχνικής, θεατρι-κής οµάδας. Σίγουρα αυτό είναι καινοτόµο αλλάκαι πολύ φιλόδοξο για την εποχή µας, όπουσυνειδητά καλλιεργείται η ατοµικότητα και οωχαδερφισµός, πατάει όµως στις ένδοξες στιγ-µές και στις καλλίτερες παραδόσεις του εργατι-κού και του φοιτητικού κινήµατος».

∆εν είναι τυχαίο ότι γίνεται σε µια στιγµήπου το φοιτητικό κίνηµα είναι στα «πάνω» τουκαι γράφει την δική του αγωνιστική ιστορία µεσυµπαραστάτες το αγωνιστικό εκπαιδευτικό

κίνηµα και τα ταξικά εργατικά συνδικάτα. Ηδηµιουργία της θεατρικής οµάδας βάζει έναακόµα λιθαράκι στο χτίσιµο του µετώπου Παι-δείας - Εργασίας µε την βοήθεια και συµµετοχήτης ταξικής διανόησης.

«Το έργο που φιλοδοξούµε να ανεβάσουµεείναι «Η ΑΠΕΡΓΙΑ» του Γιώργου Σκούρτη, έναέργο τόσο επίκαιρο που αν και γράφτηκε τηνδεκαετία του εβδοµήντα, φωτογραφίζει πρόσω-πα και καταστάσεις σηµερινές τόσο άµεσα σαννα γράφτηκε µόλις σήµερα».

Τη σκηνοθεσία έχει ο γιατρός εργασίας της∆ΕΗ Τάσος Αναστασόπουλος µε παρουσία σταπολιτικά, πολιτιστικά και κοινωνικά δρώµενα,καθώς επίσης και µε σοβαρή θεατρική εµπειρία.

Το έργο είναι βέβαια πάντα επίκαιρο αλλάελπίζουµε ότι η πρεµιέρα του θα γίνει σε µιαπερίοδο άνθησης των εργατικών αγώνων πουόπως φαίνεται είναι πολύ κοντά γιαυτό και οισυντελεστές της παράστασης ξεκίνησαν αµέσωςεντατικές πρόβες, οι οποίες συνεχίζονται µέχρισήµερα.

∆∆ηηµµιιοουυρργγίίαα θθεεααττρριικκήήςς οοµµάάδδααςς««ΥΥψψηηλλήή ΤΤάάσσηη»»

11ηη ΜΜΑΑΗΗ 22000077

YPSILI TASH 4:YPSILI TASH 4 10-07-07 18:23 Page 16