Ενότητα 12: Παλαιστινιακό...

Ενότητα 12: Παλαιστινιακό Ζήτημα

Δημήτριος Σταματόπουλος Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών

Ιστορία του Αραβοϊσλαμικού Πολιτισμού

Ιστορία του Αραβοϊσλαμικού Πολιτισμού Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών

• Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons.

• Για εκπαιδευτικό υλικό, όπως εικόνες, που υπόκειται σε άλλου τύπου άδειας χρήσης, η άδεια χρήσης αναφέρεται ρητώς.

Άδειες Χρήσης

2


• Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα.

• Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας» έχει χρηματοδοτήσει μόνο τη αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού.

• Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.

Χρηματοδότηση

3


• 1947: 29 Νοεμβρίου – Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθετεί το

σχέδιο διαμελισμού της Παλαιστίνης. • 1948:14 Μαΐου

– Επίσημη αναγγελία της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ. Τα αραβικά κράτη απορρίπτουν το σχέδιο διαμελισμού και εισβάλλουν στην Παλαιστίνη.

• 1949: – Ο πόλεμος τερματίζεται με νικητή το Ισραήλ. Υπογράφεται

εκεχειρία και το Ισραήλ γίνεται μέλος του ΟΗΕ. – Το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ αναγνωρίζει το δικαίωμα των

Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Σημαντικές ημερομηνίες [1]

4


• 1950: – Η Δυτική Όχθη προσαρτάται στην Υπερ-Ιορδανία και η

Αίγυπτος θέτει τη Γάζα υπό τον έλεγχό της. • 1955: Φεβρουάριος

– Υπογράφεται η συνθήκη της Βαγδάτης. Το Ισραήλ επιτίθεται στη Γάζα.

• 1956 – Το Ισραήλ, η Γαλλία και η Βρετανία επιτίθενται στην

Αίγυπτο, αντιδρώντας στην κίνηση Νάσερ να ελέγξει τη διώρυγα του Σουέζ.


5


• 1959 – Οκτώβριος: Ίδρυση της Φατάχ στο Κουβέιτ.

• 1964: Ιανουάριος – Πρώτη διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο. – Μάιος: Δημιουργείται η Οργάνωση για την

Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ). • 1967: Ιούνιος

– Το Ισραήλ επιτίθεται στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Ιορδανία. Ύστερα από έναν αστραπιαίο πόλεμο έξι ημερών το Ισραήλ καταλαμβάνει το Σινά, το Γκολάν, τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αρχίζει ο εποικισμός.


6


• 1968: • Μάχη στο Καραμέχ της Ιορδανίας μεταξύ ισραηλινού

στρατού και Παλαιστινίων. • 1969: Φεβρουάριος:

– Πέμπτη σύνοδος του Εθνικού Παλαιστινιακού Συμβουλίου. Ο Γιάσερ Αραφάτ γίνεται πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΑΠ.

• 1970: Σεπτέμβριος – (Μαύρος Σεπτέμβριος): Συγκρούσεις μεταξύ της ΟΑΠ και

του στρατού της Ιορδανίας. Ενα χρόνο μετά η ΟΑΠ διώκεται από την Ιορδανία και η ηγεσία της οργάνωσης μεταφέρεται στο Λίβανο.


7


• 1972: Σεπτέμβριος – Μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης»

χτυπούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόναχο. Έντεκα Ισραηλινοί αθλητές και προπονητές σκοτώνονται.

• 1973: Απρίλιος – Ισραηλινή επιχείρηση στη Βυρηττό. Τρία ηγετικά στελέχη της ΟΑΠ

σκοτώνονται. – Οκτώβριος: Αίγυπτος και Συρία ξεκινούν τον πόλεμο του Γιομ

Κιπούρ για να απελευθερώσουν τις κατεχόμενες από το Ισραήλ περιοχές. Στο τέλος του μήνα υιοθετείται η απόφαση 338 του Συμβουλίου Ασφαλείας και οι εχθροπραξίες σταματούν.

– Νοέμβριος: Ο Αραβικός Σύνδεσμος συσκέπτεται στην Αλγερία και αναγνωρίζει την ΟΑΠ. Η Ιορδανία διαφωνεί.


8


• 1974: Οκτώβριος – Νέα διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου στη Ραμπάτ. Η Ιορδανία

συντάσσεται με την πλειοψηφία και αναγνωρίζει την ΟΑΠ. – Νοέμβριος: Ο Αραφάτ μιλά ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του

ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει το δικαίωμα των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση.

• 1975 – Ξεκινά ο εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο.

• 1976: Ιούνιος – Συριακά στρατεύματα εισβάλλουν στο Λίβανο εναντίον της ΟΑΠ

και του Εθνικού Λιβανικού Κινήματος. – Σεπτέμβριος: Η ΟΑΠ εντάσσεται επισήμως στον Αραβικό

Σύνδεσμο.


9


• 1977: Μάρτιος – Το Εθνικό Παλαιστινιακό Συμβούλιο συνεδριάζει στο Κάιρο και αποδέχεται την

ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτους σε τμήμα της Παλαιστίνης. – Μάιος: Πρώτη νίκη της δεξιάς στο Ισραήλ, πρωθυπουργός εκλέγεται ο Μεναχέμ

Μπέγκιν.

• 1978: Μάρτιος – Το Ισραήλ εισβάλλει στο νότιο Λίβανο. – Σεπτέμβριος: Οι συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ ΗΠΑ, Ισραήλ και Αιγύπτου

καταδικάζονται από τον Αραβικό Σύνδεσμο που συνέρχεται στη Βαγδάτη.

• 1981: Ιούλιος – Πόλεμος Ισραηλινών - Παλαιστινίων στα σύνορα του Λιβάνου. Οι Ισραηλινοί

βομβαρδίζουν τη Βηρυτό. – Οκτώβριος: Ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Ανουάρ Σαντάτ, δολοφονείται


10


• 1982: Μάρτιος – Εξέγερση των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα.

Καθαιρούνται οι εκλεγμένοι Παλαιστίνιοι δήμαρχοι. – Απρίλιος: Το Ισραήλ αποχωρεί εντελώς από το Σινά. – Ιούνιος: Αρχίζει η ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο. Η

Βηρυτός πολιορκείται και η ηγεσία της ΟΑΠ αποχωρεί υπό την προστασία της Πολυεθνικής Δύναμης.

– Σεπτέμβριος: Δολοφονείται ο πρόεδρος του Λιβάνου, Μπεσίρ Γκεμαγιέλ. Οι Ισραηλινοί εισβάλλουν στη δυτική Βηρυτό. Σφαγές στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα


11


• 1983: Μάιος – Συμφωνία ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου.

Πρώτες διαφωνίες στους κόλπους της Φατάχ. Αναζωπυρώνεται ο εμφύλιος στο Λίβανο. Ο Μπεγκίν παραιτείται και τον διαδέχεται ο Γιτσάκ Σαμίρ.

• 1984: Απρίλιος – Η πολυεθνική δύναμη αποχωρεί από το Λίβανο – Ιούλιος: Κυβέρνηση εθνικής ενότητας στο Ισραήλ


12


• 1985: Φεβρουάριος – Ο Χουσεΐν της Ιορδανίας και ο Αραφάτ

ανακοινώνουν από κοινού συμφωνία μεταξύ Ιορδανίας - Παλαιστινίων.

– Άνοιξη: Νέες σφαγές στη Σάμπρα, τη Σατίλα και άλλα στρατόπεδα Παλαιστινίων στο Λίβανο.

– Ιούνιος: Το Ισραήλ ολοκληρώνει την αποχώρησή του από το Λίβανο.

– Οκτώβριος: Αεροπορική επιδρομή των Ισραηλινών στο αρχηγείο της ΟΑΠ στην Τυνησία - 70 νεκροί.


13


• 1987: Απρίλιος – Επανασυγκρότηση της ΟΑΠ (Φατάχ, Λαϊκό Μέτωπο

για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Κομμουνιστικό Κόμμα Παλαιστίνης) κατά τις εργασίες του Εθνικού Παλαιστινιακού Συμβουλίου στην Αλγερία.

– Δεκέμβριος: Αρχίζει η εξέγερση των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα: Η ιντιφάντα ξεκινά από τη Γάζα και επεκτείνεται στη Δυτική Όχθη.


14


• 1988: Απρίλιος – Ο υπαρχηγός της ΟΑΠ Αμπού Τζιχάντ δολοφονείται από Ισραηλινούς

κομάντο στην Τυνησία. – Ιούλιος: Ο βασιλιάς Χουσεΐν της Ιορδανίας μιλά για τις νόμιμες

απαιτήσεις της χώρας του στη Δυτική Όχθη, που είχε προσαρτηθεί στην Ιορδανία από τον προπάππου του Αμπντάλα το 1950 και που από το 1967 βρίσκεται υπό ισραηλινή κατοχή.

– Νοέμβριος: Το Εθνικό Παλαιστινιακό Συμβούλιο από την Αλγερία ανακηρύσσει το κράτος της Παλαιστίνης, αναγνωρίζει τις αποφάσεις 181, 242 και 338 του ΟΗΕ και καταδικάζει την τρομοκρατία.

– Δεκέμβριος: Ο Αραφάτ μιλά στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ: επαναλαμβάνει τις διακηρύξεις του Παλαιστινιακού Συμβουλίου του προηγούμενου μήνα και καταδικάζει κάθε μορφής τρομοκρατία. Οι ΗΠΑ δέχονται να ανοίξουν «ουσιαστικό διάλογο» με την ΟΑΠ.


15


• 1990: Ιούνιος – Μετά την απόπειρα επιχείρησης Παλαιστινίων κομάντο

στο Ισραήλ, ο πρόεδρος Μπους παγώνει το διάλογο με τους Παλαιστίνιους.

– Αύγουστος: Το Ιράκ εισβάλλει στο Κουβέιτ. Η απόφαση 660 του Συμβουλίου Ασφαλείας απαιτεί την άμεση απόσυρση των ιρακινών δυνάμεων. Η πλειονότητα των αραβικών κρατών συμφωνεί με την απόφαση, αλλά η ΟΑΠ υποστηρίζει τον Σαντάμ Χουσεΐν.

– Οκτώβριος: Μακελειό στο τζαμί Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ - 18 νεκροί, 250 τραυματίες. Το Ισραήλ αρνείται να συνεργαστεί με την ανακριτική επιτροπή του ΟΗΕ.


16


• 1991: Ιανουάριος – Δολοφονία τριών ηγετικών στελεχών της ΟΑΠ στην

Τυνησία. – Οκτώβριος: Αρχίζει η ειρηνευτική διάσκεψη της

Μαδρίτης με πρωτοβουλία ΗΠΑ και Σοβιετικής Ενωσης. Για πρώτη φορά το Ισραήλ πραγματοποιεί διμερείς επαφές με τους Παλαιστίνιους.

• 1992: – Ο Γίτσακ Ράμπιν κερδίζει τις εκλογές στο Ισραήλ και

προτείνει μερική απόσυρση της χώρας του από το Γκολάν με αντάλλαγμα μία «οριστική ειρήνη» με τη Συρία.


17


• 1993: 9 Σεπτεμβρίου – Ισραήλ και ΟΑΠ αναγνωρίζουν επισήμως αλλήλους. – 13 Σεπτεμβρίου: Ο Ράμπιν και ο Αραφάτ υπογράφουν στο Λευκό Οίκο τη

Διακήρυξη Αρχών της Μεταβατικής Αυτοδιοίκησης. • 1994: Φεβρουάριος

– Σφαγή σε τζαμί στη Χεβρώνα, όπου ο έποικος Μπάρουχ Γκολντστάιν σκοτώνει 29 Παλαιστίνιους. Ισράηλ και ΟΑΠ υπογράφουν οικονομικές συμφωνίες.

– Μάιος: Ο Ράμπιν και ο Αραφάτ συμφωνούν στο Κάιρο για τους τρόπους εφαρμογής της Διακήρυξης Αρχών.

– Ιούλιος: Επιστροφή του Αραφάτ στη Γάζα. – Οκτώβριος: Αραφάτ, Ράμπιν και Πέρες λαμβάνουν από κοινού το

Νόμπελ Ειρήνης. – Συνθήκη ειρήνης υπογράφεται μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας.


18


• 1995: Ιανουάριος – Βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας της Τζιχάντ στο Μπέιτ Λιντ με θύματα

19 Ισραηλινούς. Το Ισραήλ αποκλείει τις κατεχόμενες περιοχές. – Απρίλιος: Ύστερα από τρεις επιθέσεις της Χαμάς ο Αραφάτ διατάζει τη

σύλληψη 170 μελών και υποστηρικτών της οργάνωσης. – 28 Σεπτεμβρίου: Ο Αραφάτ και ο Ράμπιν υπογράφουν τη συμφωνία του

Οσλο παρουσία του Κλίντον, του προέδρου της Αιγύπτου Μουμπάρακ και του βασιλιά Χουσεΐν. Η συμφωνία προβλέπει την επέκταση της παλαιστινιακής διοίκησης στη Δυτική Όχθη.

– 4 Νοεμβρίου: Ο Ράμπιν δολοφονείται από φανατικό ακροδεξιό. Τον διαδέχεται ο Σιμόν Πέρες.

– Δεκέμβριος: Το Ισραήλ ολοκληρώνει την αποχώρησή του από όλες τις παλαιστινιακές πόλεις, εκτός από τη Χεβρώνα.


19


• 1996 – Ο Γιάσερ Αραφάτ εκλέγεται πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, κερδίζοντας τα

2/3 των εδρών του νομοθετικού σώματος. – Απρίλιος: Ο Σιμόν Πέρες δίνει το πράσινο φως για την επιχείρηση «Σταφύλια της

Οργής» εναντίον του Λιβάνου. Οι ισραηλινές βόμβες σκοτώνουν 98 άμαχους πρόσφυγες στον καταυλισμό των Ηνωμένων Εθνών στην Κάνα, στο νότιο Λίβανο.

– Στην πρώτη του διάσκεψη σε παλαιστινιακό έδαφος, το Εθνικό Παλαιστινιακό Συμβούλιο συνέρχεται στη Γάζα και αφαιρεί από το Σύνταγμά του όλες τις διατάξεις που έρχονται σε σύγκρουση με το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει ως κράτος.

– Μάιος: Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου κερδίζει τις εκλογές στο Ισραήλ, ηγούμενος συνασπισμού δεξιών, ακροδεξιών και θρησκευτικών κομμάτων.

– Σεπτέμβριος: Ο εβραϊκός Δήμος της Ιερουσαλήμ ανοίγει τούνελ κάτω από το τζαμί Εσπλανάντε, προκαλώντας το σοβαρότερο ξέσπασμα βίας στα κατεχόμενα μετά την ιντιφάντα -76 νεκροί.

– Οκτώβριος: Πρώτη επίσημη επίσκεψη του Αραφάτ στο Ισραήλ.


20


• 1997: Ιανουάριος – Υπογραφή του πρωτοκόλλου για την παράδοση της διοίκησης της

Χεβρώνας στους Παλαιστίνιους. – Φεβρουάριος: Η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοινώνει την πρόθεσή της να

δημιουργήσει εβραϊκό οικισμό στο κατεχόμενο αραβικό τμήμα της Ιερουσαλήμ. Παρά την προφανή παραβίαση της συμφωνίας του Οσλο, οι ΗΠΑ ασκούν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να μην ψηφίσει απόφαση που θα καλεί το Ισραήλ να εγκαταλείψει το σχέδιό του.

• 1998: Μάιος – Σοβαρές συγκρούσεις στα κατεχόμενα στην πεντηκοστή επέτειο της

ίδρυσης του Ισραήλ και της εκδίωξης εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων από την πατρίδα τους -9 νεκροί, 1.200 τραυματίες.

– Ιούνιος: Η ισραηλινή κυβέρνηση υιοθετεί το σχέδιο Νετανιάχου για τη Μείζονα Ιερουσαλήμ.

– Ιούλιος: Το Συμβούλιο Ασφαλείας καλεί το Ισραήλ να εγκαταλείψει το σχέδιο Μείζων Ιερουσαλήμ.


21


• 1999: Μάρτιος [1] – Οι αρχηγοί των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

συμφωνούν στο Βερολίνο να διακηρύξουν το μόνιμο και αναφαίρετο δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση, συμπεριλαμβάνοντας και το ενδεχόμενο δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους.

– Μάιος: Λήγει η περίοδος της μεταβατικής παλαιστινιακής αυτονομίας που προέβλεπε η Διακήρυξη Αρχών του 1993. Μετά τη γραπτή διαβεβαίωση του Κλίντον ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ολοκληρωθούν σε ένα χρόνο οι διαπραγματεύσεις για το καθεστώς στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, ο Αραφάτ συμφωνεί να αναβάλει την αναγγελία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους


22


• 1999: Μάρτιος [2] – Μάιος: Ο υποψήφιος του Εργατικού κόμματος, Εχούντ

Μπάρακ, κερδίζει τον αρχηγό του Λικούντ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με σημαντική διαφορά 56%-44%.

– Σεπτέμβριος: Υπόμνημα που υπογράφεται μεταξύ του Μπάρακ και του Αραφάτ στο Σαρμ Ελ Σεΐκ προβλέπει την επίτευξη συμφωνίας για το καθεστώς στα κατεχόμενα το πολύ ως τις 13 Σεπτεμβρίου του 2000.

– Οκτώβριος: Ο Μπάρακ και οι σημαντικότερες οργανώσεις των Εβραίων εποίκων συμφωνούν να διαλύσουν 10 από τους 42 παράνομους οικισμούς που κτίστηκαν επί Νετανιάχου.


23


• 2000: Μάιος [1] – Οι ισραηλινές δυνάμεις αποσύρονται από το Νότιο

Λίβανο. – Ιούνιος: Πεθαίνει ο πρόεδρος της Συρίας Χαβέζ Αλ

Ασαντ, και τον διαδέχεται ο γιος του Μπάσαρ. – Σεπτέμβριος: Η προκλητική επίσκεψη του αρχηγού του

Λικούντ, Αριέλ Σαρόν, στο Αλ Ακσά, το τρίτο ιερότερο μέρος του Ισλάμ, ξεσηκώνει διαδηλώσεις που καταστέλλονται βιαίως από την ισραηλινή αστυνομία.

– Οκτώβριος: Η διάσκεψη στο Σαρμ Ελ Σεΐκ τερματίζεται με προφορική συμφωνία να σταματήσει η βία και να συνεχιστούν οι συνομιλίες και η ειρηνευτική διαδικασία.


24


• 2000: Μάιος [2] – Νοέμβριος: Συνάντηση Πέρες και Αραφάτ για τον τερματισμό

της βίας. Μετά την επίθεση των Ισραηλινών από αέρα και θάλασσα στη Γάζα, αντίποινα για την επίθεση σε σχολικό Εβραίων εποίκων, η Αίγυπτος ανακαλεί τον πρέσβη της στο Ισραήλ.

– Το ισραηλινό κοινοβούλιο αποφασίζει εκλογές για τις 6 Φεβρουαρίου.

– Δεκέμβριος: Ο Κλίντον ξαναρχίζει τις ειρηνευτικές προσπάθειες.

– Μία νέα διάσκεψη στο Σαρμ Ελ Σεΐκ μεταξύ Μπάρακ, Αραφάτ, Κλίντον και Μουμπάρακ ματαιώνεται: το Ισραήλ δεν παραχωρεί το Ακσά στην Ιερουσαλήμ και οι Παλαιστίνιοι επιμένουν στην επιστροφή των προσφύγων.


25


• 2001: Ιανουάριος – Επαναλαμβάνονται στην Ουάσιγκτον οι διαπραγματεύσεις

Ισραηλινών - Παλαιστινίων. Ο Κλίντον αποτυγχάνει στο ρόλο του διαμεσολαβητή για την επίτευξη ειρήνης.

– Πάνω από 100.000 Ισραηλινοί διαδηλώνουν κατά της διαίρεσης της Ιερουσαλήμ.

– Ο Τζορτζ Μπους εκλέγεται πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι συνομιλίες στην Τάμπα ναυαγούν.

– Φεβρουάριος: Ο Αριέλ Σαρόν εκλέγεται πρωθυπουργός του Ισραήλ. Ηγείται κυβέρνησης εθνικής ενότητας που υποστηρίζεται από οκτώ κόμματα. Ο Μπάρακ παραιτείται από την ηγεσία του Εργατικού κόμματος και από την Κνεσέτ.


26


• 2001: – Μάρτιος: Ο ισραηλινός στρατός αποκλείει τη Ραμάλα. – Ισραηλινά ελικόπτερα ξεκινούν επιχειρήσεις στη Γάζα

και τη Δυτική Όχθη. – Ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού στρατού

συλλαμβάνουν έξι Παλαιστίνιους στη Ραμάλα, πέντε από αυτούς της Δύναμης 17 του Αραφάτ.

– Απρίλιος: Οι ισραηλινές επιδρομές στη Γάζα συνεχίζονται παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ. Ο Αραφάτ δέχεται αντιπροσωπεία του αμερικανικού κογκρέσου στη Ραμάλα.


27


• 2001: – Μάιος: Ο πρόεδρος Σιράκ και ο βασιλιάς Αμπνταλάχ της Ιορδανίας

καλούν τους Ισραηλινούς και του Παλαιστίνιους να αποδεχτούν την ειρηνευτική πρωτοβουλία της Αιγύπτου και της Ιορδανίας.

– Έκτη επιδρομή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. – Πεντηκοστή τρίτη επέτειος της ίδρυσης του Ισραήλ. Ταραχές με 4

Παλαιστίνιους νεκρούς. – Επίθεση αυτοκτονίας της Χαμάς σε εμπορικό κέντρο στη Νετάνια αφήνει

9 νεκρούς. – Η έκθεση Μίτσελ καλεί το Ισραήλ να παγώσει την επιχείρηση εποικισμού

και τους Παλαιστίνιους να συλλάβουν τους τρομοκράτες ώστε να τερματιστεί η οκτάμηνη βία.

– Ο Σαρόν κατηγορείται στις Βρυξέλες για εγκλήματα πολέμου και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


28


• 2001:

– Ιούνιος: Επίσημη επίσκεψη του Σαρόν στις ΗΠΑ και συνάντησή του με τον Μπους. Διαφωνίες σημειώνονται για το θέμα των εποίκων καθώς και για τους όρους εφαρμογής της έκθεσης Μίτσελ.

– Ο Πάουελ επισκέπτεται τη Μ. Ανατολή και συναντιέται με τον Σαρόν. Ο Σαρόν δηλώνει ότι ο εποικισμός δεν εμποδίζει την ειρήνη.

– Ιούλιος: Κτίρια της Χαμάς καταστρέφονται στη Ναμπλούς.


29


• 2001: – Αύγουστος: Η αιματηρότερη επίθεση αυτοκτονίας από την έναρξη της

ιντιφάντα, οργανωμένη από την Τζιχάντ, σκοτώνει 17 και τραυματίζει 90 στη δυτική Ιερουσαλήμ.

– Ειδικές δυνάμεις των Ισραηλινών εισβάλλουν στα γραφεία της Παλαιστινιακής Αρχής στην ανατολική Ιερουσαλήμ.

– Για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της ιντιφάντα οι Ισραηλινοί εισβάλλουν στην Τζενίν, στη Δυτική Όχθη.

– Ο αρχηγός του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Αμπού Αλί Μουσταφά σκοτώνεται από ισραηλινούς πυραύλους στη Ραμάλα. Η Παλαιστινιακή Αρχή μιλά για πρόκληση σε ανοικτό πόλεμο.

– Το Ισραήλ καταλαμβάνει τμήματα της Μπέιτ Τζάλα, στη Δυτική Όχθη. Η ενέργεια καταδικάζεται από τη διεθνή κοινότητα.

– Σεπτέμβριος: Ο αρμόδιος της Ε.Ε. για την εξωτερική πολιτική, Χαβιέ Σολάνα, επισκέπτεται τη Μέση Ανατολή και μαζί με το βασιλιά Αμπντάλα προσπαθούν να πετύχουν συνάντηση Αραφάτ και Πέρες.


30

Τέλος Ενότητας

Ενότητα 12: Παλαιστινιακό...

Documents

Transcript of Ενότητα 12: Παλαιστινιακό...