KJV Verses Codex Ephraemi Rescriptus 5th Century (underscore for omissions and underline for additions) from the Centre for New Testament Restoration - http://greekcntr.org/downloads/index.htmMat 1:1 Mat 1:2 και τους αδελφους αυτουMat 1:3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρα εκ της θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμMat 1:4 αραμ δε εγεννησεν τον αμιναδαβ αμιναδαβ δε εγεννησε_ τον ναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμω_Mat 1:5 σαλμων δε εγεννησεν τον βοος εκ της ραχαβ βοος δε εγεννησεν τον ιωβηδ εκ της ρουθ ιωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαιMat 1:6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαυιδ τον βασιλεα δαυιδ δε ο βασιλευς εγεννησε_ τον σολομωνα εκ της του ουριουMat 1:7 σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν το_ αβια αβια δε εγεννησεν τον ασαφMat 1:8 ασαφ δε εγε_νησεν τον ιωσαφα ιωσαφα δε εγεννησεν το_ ιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζιανMat 1:9 οζιας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησε_ τον αχας αχας δε εγεννησεν τον εζεκιανMat 1:10 εζεκιας δε εγεννησεν τον μανασση μανασσης δε εγεννησεν τον αμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσιανMat 1:11 ιωσιας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνοςMat 1:12 μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεν τον σαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τον ζοροβαβελMat 1:13 ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακειμ ελιακειμ δε εγεννησεν τον αζωρMat 1:14 αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκ σαδωκ δε εγεννησε_ τον αχειμ αχειμ δε εγεννησεν τον ελιουδMat 1:15 ελιουδ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησε_ τον ματθαν ματθαν δε εγεννησεν τον ιακωβMat 1:16 ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθη ιησους ο λεγομενος χριστοςMat 1:17 πασαι ουν αι γενεαι απο αβρααμ εως δαυιδ γενεαι δεκατεσσαρες και απο δαυιδ εως της μετοικεσιας βαβυλωνος γενεαι δεκατεσσαρες και απο της μετοικεσιας βαβυλωνος εως του χριστου γενεαι δεκατεσσαρεςMat 1:18 του δε ιησου χριστου η γενεσεις ουτως ην μνηστευθισης της μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιουMat 1:19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτην παραδιγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτηνMat 1:20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαυιδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαμ την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιουMat 1:21 τεξεται δε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτωνMat 1:22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντοςMat 1:23 ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσουσιν το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστι_ μεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος

Mat 1:24 εγερθεις δε ο ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτουMat 1:25 και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουνMat 2:1 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιλημMat 2:2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ιδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτωMat 2:3 ακουσας δε ηρωδης ο βασιλευς εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτουMat 2:4 και συναγαγων παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναταιMat 2:5 οι δε ειπον αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητουMat 2:6 και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσι_ ιουδα εξ ου γαρ μοι εξελευσεται ηγουμενος οστις ποιμανει τον λαον μου τον ισραηλMat 2:7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσε_ παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστεροςMat 2:8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακριβως περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτωMat 2:9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ιδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιονMat 2:10 ιδοντες δε τον αστεραν εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδραMat 2:11 και ελθοντες εις την οικιαν ιδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανο_ και σμυρνανMat 2:12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτωνMat 2:13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ φαινεται τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτοMat 2:14 ο δε εγερθεις παρελαβε το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτονMat 2:15 και ην εκει εως της τελευτης ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιον μουMat 2:16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασι τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγωνMat 2:17 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντοςMat 2:18 φωνη εν ραμα ηκουσθη θρηνος και κλαυθμος και οδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισινMat 2:19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ φαινεται τω ιωσηφ εν αιγυπτωMat 2:20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και ποπορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες τη_ την ψυχην του παιδιουMat 2:21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ

Mat 2:22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει επι της ιουδαιας α_τι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιαςMat 2:23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενη_ ναζαρεθ οπως πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιος κληθησεταιMat 3:1 εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεται ιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιαςMat 3:2 και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανωνMat 3:3 ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις δια ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτουMat 3:4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελι αγριονMat 3:5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος του ιορδανουMat 3:6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτωνMat 3:7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργηςMat 3:8 ποιησατε ουν καρπον αξιον της μετανοιαςMat 3:9 και μη δοξηται λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν το_ αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμMat 3:10 ηδε δε η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεταιMat 3:11 εγω μεν βαπτιζω υμας εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυριMat 3:12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκη_ το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστωMat 3:13 τοτε παραγινεται ο ιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανη_ προς τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτουMat 3:14 ο δε ιωαννης διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς μεMat 3:15 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτον αφες αρτι ουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτονMat 3:16 βαπτισθεις δε ο ιησους ανεβη ευθυς απο του υδατος και ιδου ανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι και ιδεν το πνευμα τον θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και ερχομενον προς αυτονMat 3:17 και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ηυδοκησαMat 4:1 ανηχθη δε ο ιησους εις την ερημον υπο του πνευματος πειρασθηναι υπο του διαβολουMat 4:2 και νηστευσας ημερας τεσσερακοντας και νυκτας τεσσερακοντα υστερον επεινασενMat 4:3 και προσελθων αυτω ο πειραζων ειπεν ει υιος ει του θεου ειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνταιMat 4:4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλα εν παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου

Mat 4:5 τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερουMat 4:6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σουMat 4:7 εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπται ουκ εκπιρασεις κυριον το_ θεον σουMat 4:8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν και δικνυσειν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν αυτωνMat 4:9 και ειπε_ αυτω ταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσων προσκυνησις μοιMat 4:10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησις και αυτω μονω λατρευσιςMat 4:11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτωMat 4:12 ακουσας δε οτι ιωαννης παρεδοθη ανεχωρησεν εις τη_ γαλιλαιανMat 4:13 και καταλιπων την ναζαραθ ελθων κατωκησεν εις καπερναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοις ζαβουλων και νεφθαλειμMat 4:14 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοςMat 4:15 γη ζαβουλων και γη νεφθαλειμ οδον θαλασσης περαν του ιορδανου γαλιλαια των εθνωνMat 4:16 ο λαος ο καθημενος εν σκοτια φως ιδεν μεγα και τοις καθημενοις εν χωρα και σκια θανατου φως ανετειλεν αυτοιςMat 4:17 απο τοτε ηρξατο ο ιησους κηρυσσειν και λεγειν μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανωνMat 4:18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ιδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλεειςMat 4:19 και λεγει αυτοις δευτε οπισω μου και ποιησω υμας αλεεις ανθρωπωνMat 4:20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτωMat 4:21 και προβας εκειθεν ιδεν αλλους δυο αδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιους και ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατρος αυτω_ καταρτιζοντας τα δικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτουςMat 4:22 οι δε ευθεως αφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτωMat 4:23 και περιηγεν ο ιησους εν ολη τη γαλιλαια διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαωMat 4:24 και εξαπηλθεν η ακοη αυτου εις ολη_ την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοις συνεχομενους δαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτουςMat 4:25 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι απο της γαλιλαιας και δεκαπολεως και ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν του ιορδανουMat 5:1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν αυτω οι μαθηται αυτουMat 5:2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγω_Mat 5:3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανωνMat 5:4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονταιMat 5:5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσι την γην

Mat 5:6 μακαριοι οι πινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονταιMat 5:7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονταιMat 5:8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονταιMat 5:9 μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι υιοι θεου κληθησονταιMat 5:10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν της δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανωνMat 5:11 μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον ρημα καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμουMat 5:12 χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις ουτως γαρ εδιωξα_ τους προφητας τους προ υμωνMat 5:13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο των ανθρωπωνMat 5:14 υμεις εστε το φως του κοσμου ου δυναται πολις κρυβηναι επανω ορους κειμενηMat 5:15 ουδε καιουσι λυ χνονMat 5:16Mat 5:17Mat 5:18Mat 5:19Mat 5:20Mat 5:21Mat 5:22Mat 5:23Mat 5:24Mat 5:25Mat 5:26Mat 5:27Mat 5:28Mat 5:29Mat 5:30Mat 5:31Mat 5:32Mat 5:33Mat 5:34Mat 5:35Mat 5:36Mat 5:37Mat 5:38Mat 5:39Mat 5:40Mat 5:41Mat 5:42Mat 5:43Mat 5:44Mat 5:45Mat 5:46Mat 5:47Mat 5:48Mat 6:1

Mat 6:2Mat 6:3Mat 6:4Mat 6:5Mat 6:6Mat 6:7Mat 6:8Mat 6:9Mat 6:10Mat 6:11Mat 6:12Mat 6:13Mat 6:14Mat 6:15Mat 6:16Mat 6:17Mat 6:18Mat 6:19Mat 6:20Mat 6:21Mat 6:22Mat 6:23Mat 6:24Mat 6:25Mat 6:26Mat 6:27Mat 6:28Mat 6:29Mat 6:30Mat 6:31Mat 6:32Mat 6:33Mat 6:34Mat 7:1Mat 7:2Mat 7:3Mat 7:4Mat 7:5 δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σουMat 7:6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμαςMat 7:7 αιτειται και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησετε υμινMat 7:8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεταιMat 7:9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον αιτησεις ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτωMat 7:10 η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω

Mat 7:11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πatηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτονMat 7:12 παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηταιMat 7:13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτηςMat 7:14 τι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτηνMat 7:15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασι προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγεςMat 7:16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθαι αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυληνας η απο τριβολων συκαMat 7:17 ουτω παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιειMat 7:18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιεινMat 7:19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεταιMat 7:20 αρα γε εκ των καρπων αυτω_ επιγνωσεσθαι αυτουςMat 7:21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοιςMat 7:22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τως σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμενMat 7:23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιανMat 7:24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιω αυτον ανδρι φρονιμω οστις οικοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετρανMat 7:25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετρανMat 7:26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις οικοδομησεν την οικιαν αυτου επι την αμμονMat 7:27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσερρηξαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαληMat 7:28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτουMat 7:29 ην γαρ διδασκω_ αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις και οι φαρισαιοιMat 8:1 καταβαντος δε αυτου απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοιMat 8:2 και ιδου λεπρος ελθω_ προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαιMat 8:3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου η λεπραMat 8:4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτο_ δειξον τω ιερει και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξε_ μωσης εις μαρτυριον αυτοιςMat 8:5 εισελθοντος δε αυτου εις καπερναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτονMat 8:6 και λεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικος δεινως βασανιζομενοςMat 8:7 και λεγει αυτω ο ιησους εγω ελθων θεραπευσω αυτον

Mat 8:8 αποκριθεις ο εκατονταρχος ειπεν κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μουMat 8:9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχω_ υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευετε και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιειMat 8:10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσι_ αυτω αμην λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρονMat 8:11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανωνMat 8:12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντωνMat 8:13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχη υπαγε και ως επιστευσας γενητω σοι και ιαθη ο παις αυτου απο της ωρα εκεινης και υποστρεψας ο εκατονταρχος εις τον οικον αυτου εν αυτη τη ωρα ευρεν τον παιδα υγαινονταMat 8:14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσανMat 8:15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθη και διηκονει αυτωMat 8:16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσενMat 8:17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασενMat 8:18 ιδων δε ο ιησους πολλους οχλους περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περανMat 8:19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχηMat 8:20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλεινηMat 8:21 ετερος δε των μαθητων ματων αυτου ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μουMat 8:22 ο δε ιησους λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρουςMat 8:23 και εμβαντι αυτω εις πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτουMat 8:24 και ιδου σισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδενMat 8:25 και προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον απολλυμεθαMat 8:26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαληMat 8:27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι οι ανεμοι και η θαλασσα υπακουουσιν αυτωMat 8:28 και ελθοντος αυτου εις το περαν εις την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινηςMat 8:29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν και σοι υιε του θεου ηλθες ωδε προ καιρου βασανισαι ημαςMat 8:30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενηMat 8:31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας επιτρεψον ημιν απελθειν εις την αγελην των χοιρων

Mat 8:32 και ειπεν αυτοις ο ιησους υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν η αγελη πασα κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασινMat 8:33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενωνMat 8:34 και ιδου πασα η πολις εξηλθον εις συναντησιν του ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτωνMat 9:1 και εμβας εις το πλοιον ο ιησους διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολινMat 9:2 και ιδου προσεφερονσιν αυτω παραλυτικον επι κλεινης βεβλημενον και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφενται σου αι αμαρτιαιMat 9:3 και ιδου τινες των γραμματαιων ειπον εν εαυτοις ουτος βλασφημειMat 9:4 και ιδων ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμωνMat 9:5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπει_ αφαιωνται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατειMat 9:6 ινα δε ιδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου την κλεινην και υπαγε εις τον οικον σουMat 9:7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτουMat 9:8 ιδοντες δε οι οχλοι εθαυμασαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποιςMat 9:9 και παραγων ο ιησους εκειθεν ιδεν ανθρωπον επι το τελωνιον καθημενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολυθησεν αυτωMat 9:10 και εγενετο ανακειμενου αυτου εν τη οικεια και ιδου πολλοι αμαρτωλοι και τελωναι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτουMat 9:11 και ιδοντες οι φαρισαιοι ελεγον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων ο διδασκαλος υμων εσθιειMat 9:12 ο δε ιησους ακουσας ειπεν ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντεςMat 9:13 πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον δικαιους καλεσαι αλλα αμαρτωλους εις μετανοιανMat 9:14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα οι δε μαται σου ου νηστευουσινMat 9:15 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυναντα οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσινMat 9:16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφους επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χιρον σχισμα γινεταιMat 9:17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολυνται αλλα οινον νεον εις ασκους βαλλουσιν καινους και αμφοτεροι συντηρουνταιMat 9:18 ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων εις ελθων προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεταιMat 9:19 και εγερθεις ο ιησους ηκολουθει αυτω και οι μαθηται αυτουMat 9:20 και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτουMat 9:21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι

Mat 9:22 ο δε ιησους επιστραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινηςMat 9:23 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τους αυλητας και τον οχλον θορυβουμενο_Mat 9:24 ελεγει αυτοις αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτουMat 9:25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιονMat 9:26 και εξηλθεν η φημη αυτου αυτης εις ολην την γην εκεινηνMat 9:27 και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντες ελεησον ημας υιε δαυιδMat 9:28 ελθο_τι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι ποιησαι τουτο λεγουσιν αυτω ναι κυριεMat 9:29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμινMat 9:30 και ηνοιχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμησατο αυτοις ο ιησους λεγων ορατε μηδεις γινωσκετωMat 9:31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινηMat 9:32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφον δαιμονιζομενονMat 9:33 και εκβληθεντος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντες ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλMat 9:34 οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονιαMat 9:35 και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιανMat 9:36 ιδων δε τους οχλους ο ιησους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και εριμμενοι ως προβατα μη εχοντα ποιμεναMat 9:37 τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοιMat 9:38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτουMat 10:1 και προσκαλεσαμενος τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν αυτοις εξουσιαν πνευματων ακαθαρτω_ ωστε εκβαλειν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιανMat 10:2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτουMat 10:3 φιλιππος και βαρθολομαιος θωμας και ματθαιος ο τελωνης ιακωβος ο του αλφαιου και λεββαιος ο και θαδδαιοςMat 10:4 σιμων ο καναναιος και ιουδας ισκαριωθ ο και παραδους αυτονMat 10:5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων εις οδον εθνω_ μη απελθητε και εις πολιν σαμαριτων μη εισελθητεMat 10:6 πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλMat 10:7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες οτι ηγγικεν η βασιλεια των ουρανωνMat 10:8 ασθενουντας θεραπευετε νεκρους εγειρετε λεπρους καθαριζετε δαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτεMat 10:9 μη κτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων

Mat 10:10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδους αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτουMat 10:11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητεMat 10:12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθαι αυτηνMat 10:13 και εαν μεν ην η οικια αξια ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων προς υμας επιστραφητωMat 10:14 και ος εαν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τους λογους υμων εξερχομενοι εξω της οικιας η της πολεως εκεινης εκτιναξατε τον κονιορτον εκ τω_ ποδων υμωνMat 10:15 αμην λεγω υμιν ανεκτοτερο_ εσται γη σοδομων και γη γομορρας εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινηMat 10:16 ιδου εγω αποστελλω υμας ως προβατα εμ μεσω λυκων γινεσθαι ουν φρονιμοι ως οι οφεις και ακεραιοι ως αι περισταιρεMat 10:17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ εις συνεδρεια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμαςMat 10:18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσινMat 10:19 οταν δε παραδιδωσιν υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ημερα τι λαλησητεMat 10:20 ου γαρ υμεις εστε οι λαλου_τες αλλα το πνευμα του πατρος υμων το λαλουν εν υμι_Mat 10:21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πatηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτουςMat 10:22 και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεταιMat 10:23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την αλλην αμην γαρ λεγω υμιν οτι ου μη τελεσητε τας πολεις του ισραηλ εως αν ελθη ο υιος του ανθρωπουMat 10:24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτουMat 10:25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου και ο δουλος ως ο κυριος αυτου ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ επεκαλεσαν ποσω μαλλον τους οικειακους αυτουMat 10:26 μη ουν φοβηθητε αυτους ουδεν γαρ εστι_ κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεταιMat 10:27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματω_Mat 10:28 και μη φοβεισθαι απο των αποκτεννοντων το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβεισθαι δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαι εν γεεννηMat 10:29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην ανευ του πατρος υμω_Mat 10:30 υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισινMat 10:31 μη ουν φοβηθητε πολλων στρουθιων διαφερετε υμειςMat 10:32 πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν τω_ ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν τοις ουρανοιςMat 10:33 οστις δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι αυτον καγω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις

Mat 10:34 μη νομισητε οτι ηλθον βαλει_ ειρηνην επι την γην ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην αλλα μαχαιρανMat 10:35 ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου και θυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατα της πενθερας αυτηςMat 10:36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτουMat 10:37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιοςMat 10:38 και ος ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθι οπισω μου ουκ εστιν μου αξιοςMat 10:39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτηνMat 10:40 ο δεχομενος υμας εμε δεχεται και ο εμε δεχομενος δεχεται τον αποστειλαντα μεMat 10:41 ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητου λημψεται και ο δεχομενος δικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιου λημψεταιMat 10:42 και ος αν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτουMat 11:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους διατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αυτου μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν ταις πολεσιν αυτωνMat 11:2 ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου πεμψας δια των μαθητων αυτουMat 11:3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμενMat 11:4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθε_τες απαγγειλατε ιωαννη α ακουετε και βλεπετεMat 11:5 τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν και νεκροι εγειρονται και πτωχοι ευαγγελιζονταιMat 11:6 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοιMat 11:7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημο_ θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενονMat 11:8 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων εισινMat 11:9 αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητουMat 11:10 ουτος γαρ εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σουMat 11:11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων εστιν αυτουMat 11:12 απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτηνMat 11:13 παντες γαρ οι προφηται και ο νομος εως ιωαννου επροφητευσανMat 11:14 και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλων ερχεσθαιMat 11:15 ο εχων ωτα ακουειν ακουετωMat 11:16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστι_ παιδιοις καθημενοις εν αγοραις α προσφωνουσιν τοις ετεροις αυτονMat 11:17 και λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθαι εθρηνησαμεν υμιν και ουκ εκοψασθαιMat 11:18 ηλθεν γαρ ιωαννης μητε εσθιων μητε πινων και λεγουσιν δαιμονιον εχει

Mat 11:19 ηλθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσι_ ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων και εδικαιωθη η σοφια απο των τεκνων αυτηςMat 11:20 τοτε ηρξατο ο ιησους ονειδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτου οτι ου μετενοησανMat 11:21 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηθσαιδα οτ ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησανMat 11:22 πλην λεγω υμιν τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η υμινMat 11:23 και συ καπερναουμ μη εως του ουρανου υψωθηση εως αδου καταβιβασθηση οτι εν σοδομοις εγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναι εν σοι εμεινεν αν μεχρι της ημερονMat 11:24 πλην λεγω υμιν οτι γη σοδομων ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η σοιMat 11:25 εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν εξομολογουμαι σοι πatερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφω_ και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοιςMat 11:26 ναι ο πatηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σουMat 11:27 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις γινωσκει τον υιον ει μη ο πatηρ ουδε τον πατερα τις επιγινωσκει ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαιMat 11:28 δευτε προς με παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγω αναπαυσω υμαςMat 11:29 αρατε τον ζυγον μου εφ υμας και μαθετε απ εμου οτι πραυς ειμι και ταπεινος τη καρδια και ευρησεται αναπαυσιν ταις ψυχαις υμωνMat 11:30 ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μου ελαφρον εστινMat 12:1 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιεινMat 12:2 οι δε φαρισαιοι ιδοντες αυτου ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατωMat 12:3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε επινασεν και οι μετ αυτουMat 12:4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοιςMat 12:5 η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι εν τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισινMat 12:6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζοων εστιν ωδεMat 12:7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιουςMat 12:8 κυριος του σαββατου ο υιος του ανθρωπουMat 12:9 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν εις την συναγωγην αυτωνMat 12:10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηραν και επερωτησαν αυτον λεγοντες ει εξεστι τοις σαββασιν θεραπευειν ινα κατηγορησωσιν αυτουMat 12:11 ο δε ειπεν αυτοις τις εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατο_ εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνο_ ουχι κρατησει αυτο και εγερειMat 12:12 ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιεινMat 12:13 τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτινον την χειρα σου και εξετεινεν και απεκατεσταθη υγιης ως η αλλη

Mat 12:14 εξελθοντες δε οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσινMat 12:15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσε_ αυτους πανταςMat 12:16 και επετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσινMat 12:17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοσMat 12:18 ιδου ο παις μου ο_ ηρετισα ο αγαπητος μου ον ηδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελειMat 12:19 ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνην αυτουMat 12:20 καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νικος τη_ κρισινMat 12:21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσινMat 12:22 τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος κωφος και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον τυφλον και κωφον και λαλειν και βλεπεινMat 12:23 και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υιος δαυιδMat 12:24 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπο_ ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιωνMat 12:25 ειδως δε ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολεις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεταιMat 12:26 και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτουMat 12:27 και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων εσονται κριταιMat 12:28 ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεουMat 12:29 η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου αρπασαιMat 12:30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζειMat 12:31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται τοις ανθρωποιςMat 12:32 και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντιMat 12:33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και το_ καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεταιMat 12:34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθαι αγαθα λαλει_ πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλειMat 12:35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηραMat 12:36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεωςMat 12:37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθησηMat 12:38 τοτε απεκριθησαν αυτω τινες των γραμματαιων και φαρισαιων λεγοντες διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν

Mat 12:39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητουMat 12:40 ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρεις ημερας και τρεις νυκταςMat 12:41 ανδρες νινευειται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσι_ αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδεMat 12:42 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωντος και ιδου πλειον σολομωντος ωδεMat 12:43 οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκειMat 12:44 τοτε λεγει επιστρεφω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον και ελθον ευρισκει σχολαζοντα και σεσαρωμενον και κεκοσμημενονMat 12:45 τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονεροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων ουτως εσται και τη γενεα ταυτη τη πονηραMat 12:46 ετι δε αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαιMat 12:47 ειπεν δε τις αυτω αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαιMat 12:48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω ειποντι αυτω τις εστιν η μητηρ και τινες εισιν οι αδελφοι μουMat 12:49 και εκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μουMat 12:50 οστις γαρ αν ποιη το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις αυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστινMat 13:1 εν δε τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησους απο της οικιας εκαθητο παρα την θαλασσανMat 13:2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ιστηκειMat 13:3 και ελαλησεν αυτοις εν παραβολαις πολλα λεγων ιδου εξηλθεν ο σπειρων τουMat 13:4 σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυταMat 13:5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γη_ πολλην και ευθεως εξανετειλεν δια το μη εχει_ βαθος γηςMat 13:6 ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθηMat 13:7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και απεπνιξαν αυταMat 13:8 αλλα δε επεσαν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακονταMat 13:9 ο εχων ωτα ακουειν ακουετωMat 13:10 και προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ειπαν αυτω δια τι εν παραβολαις λαλεις αυτοιςMat 13:11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται

Mat 13:12 οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτουMat 13:13 δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσινMat 13:14 και αναπληρουται αυτοις η προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητεMat 13:15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν αυτων βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ειδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν και τη καρδια συνειωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτουςMat 13:16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμων οτι ακουουσινMat 13:17 αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησαν ιδειν α βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσανMat 13:18 υμεις ουν ακουσατε την παραβολην του σπειροντοςMat 13:19 παντος ακουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος ερχεται ο πονηρος και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρειςMat 13:20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτονMat 13:21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δε θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζετεMat 13:22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου συνπνιγει τον λογον και ακαρπος γεινεταιMat 13:23 ο δε επι την καλην γην σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και συνιεων ος δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακονταMat 13:24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειραντι καλον σπερμα εν τω αγρω αυτουMat 13:25 εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθενMat 13:26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησε_ τοτε εφανη και τα ζιζανιαMat 13:27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανιαMat 13:28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε δουλοι αυτω λεγουσιν θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυταMat 13:29 ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτονMat 13:30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα μεχρι του θερισμου και εν τω καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτο_ τα ζιζανια και δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον συναγαγετε εις την αποθηκην μουMat 13:31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτουMat 13:32 ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματω_ οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γεινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτουMat 13:33 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον

Mat 13:34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβολης ουδεν ελαλει αυτοιςMat 13:35 οπως πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος ανοιξω εν παραβολαις το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβολης κοσμουMat 13:36 τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν ο ιησους και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες φρησον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρουMat 13:37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ο σπειρω_ το καλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπουMat 13:38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλον σπερμα ουτοι εισι_ οι υιοι της βασιλειας τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρουMat 13:39 ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος ο δε θερισμος συντελεια του αιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισινMat 13:40 ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανια και πυρι καιεται ουτως εσται εν τη συ_τελεια του αιωνος τουτουMat 13:41 αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου και συλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τους ποιουντας την ανομιανMat 13:42 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντωνMat 13:43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων ο εχων ωτα ακουειν ακουετωMat 13:44 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια τω ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ο_ ευρων ανθρωπος εκρυψεν και απο της χαρας αυτου υπαγει και παντα οσα εχει πωλει και αγοραζει τον αγρον εκεινονMat 13:45 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω εμπορω ζητουντι καλους μαργαριταςMat 13:46 ος ευρων ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασε_ αυτονMat 13:47 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση εις την θαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουσηMat 13:48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες και επι τον αιγιαλον καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλονMat 13:49 ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος εξελευσονται οι αγγελοι του θεου και αφοριουσι_ τους πονηρους εκ μεσου των δικαιωνMat 13:50 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντωνMat 13:51 λεγει αυτοις ο ιησους συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι κυριεMat 13:52 ο δε ιησους ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανων ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαιαMat 13:53 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τας παραβολας ταυτας μετηρεν εκειθενMat 13:54 και ελθων εις την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμειςMat 13:55 ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υιος ουχ η μητηρ αυτου λεγεται μαρια και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσηφ και σιμων και ιουδαςMat 13:56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα

Mat 13:57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμος μη εν τη ιδια πατριδι αυτου και εν τη οικια αυτουMat 13:58 και ουκ εποιησεν εκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτωνMat 14:1 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετρααρχης την ακοην ιησουMat 14:2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωανης ο βαπτιστης ουτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτωMat 14:3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτουMat 14:4 ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχεν αυτη_Mat 14:5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλο_ οτι ως προφητην αυτον ειχονMat 14:6 γενεσιων δε γενομενων του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδηMat 14:7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησε_ αυτη δουναι ο εαν αιτησηταιMat 14:8 η δε προβειβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστουMat 14:9 και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναιMat 14:10 και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακηMat 14:11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτηςMat 14:12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν αυτο και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησουMat 14:13 και ακουσας ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεωνMat 14:14 και εξελθων ο ιησους ιδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτωνMat 14:15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθο_τες εις τας κυκλω κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματαMat 14:16 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγεινMat 14:17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυαςMat 14:18 ο δε ειπεν φερετε μοι αυτους ωδεMat 14:19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ηυλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοιςMat 14:20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρειςMat 14:21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιωνMat 14:22 και ηναγκασεν τους μαθητας εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλουςMat 14:23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκειMat 14:24 το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμοςMat 14:25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης

Mat 14:26 και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξανMat 14:27 ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθαιMat 14:28 αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον μοι ελθειν προς σε επι τα υδαταMat 14:29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα και ηλθεν προς τον ιησουνMat 14:30 βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον μεMat 14:31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασαςMat 14:32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιο_ εκοπασεν ο ανεμοςMat 14:33 οι δε εν πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ειMat 14:34 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γεννησαρετMat 14:35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχονταςMat 14:36 και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι αν ηψαντο διεσωθησα_Mat 15:1 τοτε προσερχονται τω ιησου οι απο ιεροσολυμων γραμματεις και φαρισαιοι λεγοντεςMat 15:2 δια τι οι μαται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερω_ ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων οταν αρτον εσθιωσινMat 15:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμωνMat 15:4 ο γαρ θεος ενετειλατο λεγων τιμα τον πατερα και τη_ μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατωMat 15:5 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθηςMat 15:6 ου μη τιμησει τον πατερα αυτου και ηκυρωσατε τον νομον του θεου δια την παραδοσιν υμωνMat 15:7 υποκριται καλως επροφητευσεν περι υμων ησαιας λεγωνMat 15:8 εγγιζει μοι ο λαος ουτος τω στομα τι αυτων και τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμουMat 15:9 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλειας ενταλματα ανθρωπωνMat 15:10 και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνειετεMat 15:11 ου το εισερχομενον εις το σταμα κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπονMat 15:12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται αυτου ειπον αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησανMat 15:13 ο δε αποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πatηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεταιMat 15:14 αφετε αυτους οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλων τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνταιMat 15:15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημι_ την παραβολην ταυτηνMat 15:16 ο δε ιησους ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστεMat 15:17 ουπω νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις εκβαλλετε�������

Mat 15:18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπονMat 15:19 εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαιMat 15:20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινει τον ανθρωπονMat 15:21 και εξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνοςMat 15:22 και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινω_ εξελθουσα εκραγασεν λεγουσα ελεησον με κυριε υιε δαυιδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεταιMat 15:23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημωνMat 15:24 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλMat 15:25 η δε ελθουσα προσεκυνησεν αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοιMat 15:26 ο δε αποκριθεις ειπε_ ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνω_ και βαλειν τοις κυναριοιςMat 15:27 η δε ειπεν ναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτωνMat 15:28 τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινηςMat 15:29 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκειMat 15:30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους κωφους τυφλους κυλλους και ετερους πολλους και ερριψαν αυτους ποδας του ιησου και εθεραπευσεν αυτοιςMat 15:31 ωστε τον οχλον θαυμασαι βλεποντας κωφους λαλουντας κυλλους υγιεις και χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας και εδοξασαν τον θεον ισραηλMat 15:32 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις σπλγχνιζομε επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδωMat 15:33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν ημιν εν ερημω τοπω αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτονMat 15:34 και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπον επτα και ολιγα ιχθυδιαMat 15:35 και εκελεσεν τους οχλους αναπεσειν επι την γηνMat 15:36 και λαβων τους επτα αρτους και τους ιχθυας εκλασεν και εδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τω οχλωMat 15:37 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων ηραν επτα σπυριδας πληρειςMat 15:38 οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιωνMat 15:39 και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθον εις τα ορια μαγδαλανMat 16:1 και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοιςMat 16:2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οψιας γενομενης λεγετε ευδια πυραζει γαρ ο ουρανος

Mat 16:3 και πρωι σημερον χειχων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθεMat 16:4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου και καταλιπων αυτους απηλθενMat 16:5 και ελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβεινMat 16:6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιωνMat 16:7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομενMat 16:8 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι διαλογιζεσθαι εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετεMat 16:9 ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετεMat 16:10 ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετεMat 16:11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων υμιν ειπον προσεχετε δε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιωνMat 16:12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης του αρτου αλλα απο της διδαχης των παρισαιων και σαδδουκαιωνMat 16:13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαριας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν με οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπουMat 16:14 οι δε ειπαν οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητω_Mat 16:15 λεγει αυτοις ο ιησους υμεις δε τινα με λεγετε ειναιMat 16:16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντοςMat 16:17 και αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμω_ βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πatηρ μου ο εν τοις ουρανοιςMat 16:18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτηςMat 16:19 και δωσω σοι τας κλεις της βασιλειας των ουρανων και ο εα_ δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοιςMat 16:20 τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ιησους ο χριστοςMat 16:21 απο τοτε ηρξατο ο ιησους δικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον απελθειν εις ιεροσολυμα και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματαιων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναιMat 16:22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμιαν αυτω λεγων ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτοMat 16:23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπωνMat 16:24 τοτε ο ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοιMat 16:25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτηνMat 16:26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτουMat 16:27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιω και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου

Mat 16:28 αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτουMat 17:1 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους το_ πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφο_ αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιανMat 17:2 και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φωςMat 17:3 και ιδου ωφθησαν αυτοις μωσης και ηλιας μετ αυτου συλλαλουντεςMat 17:4 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστι_ ημας ωδε ειναι ει θελεις ποιησω ωδε τρεις σκηνας σοι μιαν και μωση μιαν και ηλια μιανMat 17:5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ηυδοκησα αυτου ακουετεMat 17:6 και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωπο_ αυτων και εφοβηθησαν σφοδραMat 17:7 και προσελθων ο ιησους ηψατο αυτων και ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθαιMat 17:8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουκετι ουδενα ιδον ει μη τον ιησουν μονονMat 17:9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστηMat 17:10 και επερωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν διελθειν πρωτονMat 17:11 ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ερχεται πρωτον και αποκαταστησει πα_ταMat 17:12 λεγω δε υμιν οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλα εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχει_ υπ αυτωνMat 17:13 τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεν αυτοιςMat 17:14 και ελθοντων αυτων προς τον οχλον προσηλθε_ αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτονMat 17:15 και λεγων κυριε ελησον μου τον υιον οτι σεληνιαζετε και κακως πασχει πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρMat 17:16 και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαιMat 17:17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδεMat 17:18 και επετιμησεν αυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινηςMat 17:19 τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλει_ αυτοMat 17:20 ο δε ιησους ειπεν αυτοις δια την απιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν οτι εαν εχητε πιστιν ως κοκκο_ σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβηθι εντευθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμινMat 17:21 τουτο δε το γενος ουκ εκπορευεται ει μη εν προσευχη και νηστειαMat 17:22 αναστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπωνMat 17:23 και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα

Mat 17:24 ελθοντων δε αυτων εις καπερναουμ προσηλθο_ οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπο_ ο διδασκαλος υμων ου τελει τα διδραχμαMat 17:25 λεγει ναι και οτε ηλθον εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριωνMat 17:26 λεγει αυτω ο πετρος απο των αλλοτριων ειποντος δε αυτου απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αραMat 17:27Mat 18:1Mat 18:2Mat 18:3Mat 18:4Mat 18:5Mat 18:6Mat 18:7Mat 18:8Mat 18:9Mat 18:10Mat 18:11Mat 18:12Mat 18:13Mat 18:14Mat 18:15Mat 18:16Mat 18:17Mat 18:18Mat 18:19Mat 18:20Mat 18:21Mat 18:22Mat 18:23Mat 18:24Mat 18:25Mat 18:26Mat 18:27Mat 18:28 μοι ει τι οφειλειςMat 18:29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμε και σοι αποδωσωMat 18:30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω παν το οφειλομενονMat 18:31 ιδοντες δε οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω εαυτων απαντα τα γενομεναMat 18:32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας μεMat 18:33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως και εγω σε ηλεησαMat 18:34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως ου αποδω παν το οφειλομενον αυτωMat 18:35 ουτω και ο πatηρ μου ο επουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων τα παραπτωματα αυτων

Mat 19:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανουMat 19:2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκειMat 19:3 και προσηλθον αυτω φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιανMat 19:4 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτουςMat 19:5 και ειπεν ενεκεν τουτου καταλιψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προς κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιανMat 19:6 ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετωMat 19:7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτηνMat 19:8 λεγει αυτοις οτι μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτωςMat 19:9 λεγω δε υμιν οτι ος εαν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην ποιει αυτη_ μοιχευθηναι και ο απολελυμενην γαμων μοιχαταιMat 19:10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαιMat 19:11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτο_ αλλ οις δεδοταιMat 19:12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια τη_ βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενος χωρειν χωρειτωMat 19:13 τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμων αυτοιςMat 19:14 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανωνMat 19:15 και επιθεις αυτοις τας χειρας επορευθη εκειθενMat 19:16 και ιδου εις προσελθων ειπεν αυτω διδασκαλε αγαθε τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιονMat 19:17 ο δε ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν τηρησον τας εντολαςMat 19:18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους ειπεν το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησειςMat 19:19 τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις το_ πλησιον σου ως σεαυτονMat 19:20 λεγει αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξαμη_ εκ νεοτητος μου τι ετι υστερωMat 19:21 εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθει μοιMat 19:22 ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλαMat 19:23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν τω_ ουρανωνMat 19:24 παλιν δε λεγω υμιν οτι ευκοπωτερον εστι_ καμηλον δια τρυπημαλαις ραφιδος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθεινMat 19:25 ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγο_τες τις αρα δυναται σωθηναι

Mat 19:26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυναταMat 19:27 αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμε_ παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημινMat 19:28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλινγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλMat 19:29 και πας οστις αφηκεν αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους η οικιας ενεκεν του ονοματος μου εκατονταπλασιονα λημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησειMat 19:30 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοιMat 20:1 ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτουMat 20:2 συμφωνησας δε μετα τω_ εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτουMat 20:3 και εξελθων περι τριτριτην ωραν ιδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργουςMat 20:4 κακεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα μου και ο εαν η δικαιον δωσω υμινMat 20:5 οι δε απηλθον παλιν εξελθων περι εκτην και ενατη_ ωραν εποιησεν ωσαυτωςMat 20:6 περι δε την ενδεκατην ωραν εξελθων ευρεν αλλους εστωτας αργους και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοιMat 20:7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον λημψεσθεMat 20:8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως τω_ πρωτωνMat 20:9 και ελθοντες οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριονMat 20:10 και ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον και αυτοι το ανα δηναριονMat 20:11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του κατα του οικοδεσποτουMat 20:12 λεγοντες οτι ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισους ημιν αυτους εποιησας τοις βαστασασι το βαρος της ημερας και τον καυσωναMat 20:13 ο δε αποκριθεις ειπεν ενι αυτων εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοιMat 20:14 αρον το σο_ και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοιMat 20:15 η ουκ εξεστιν μοι ποιησαι ο θελω εν τοις εμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμιMat 20:16 ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοιMat 20:17 και αναβαινων ο ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν εν τη οδω και ειπεν αυτοιςMat 20:18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατωMat 20:19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπεξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεταιMat 20:20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου

Mat 20:21 ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σουMat 20:22 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι λεγουσιν αυτω δυναμεθαMat 20:23 και λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθαι και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθαι το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον τουτο δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μουMat 20:24 και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφωνMat 20:25 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτωνMat 20:26 ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαι εν υμιν εσται υμων διακονοςMat 20:27 και ος εαν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλοςMat 20:28 ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον α_τι πολλωνMat 20:29 και εκπορευομενων αυτων απο ιερειχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυςMat 20:30 και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιε δαυιδMat 20:31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραζον λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιε δαυιδMat 20:32 και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους και ειπε_ τι θελεις ποιησω υμινMat 20:33 λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιχθωσιν ημων οι οφθαλμοιMat 20:34 σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των οφθαλμων αυτω_ και ευθεως ανεβλεψαν αυτων οι οφθαλμοι και ηκολουθησαν αυτωMat 21:1 και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθσφαγη και εις το ορος των ελαιων τοτε ο ιησους απεστιλεν δυο μαθητασMat 21:2 λεγων αυτοις πορευθητε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοιMat 21:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθεως δε αποστελλει αυτουςMat 21:4 τουτο δε γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθε_ δια του προφητου λεγοντοςMat 21:5 ειπατε τη θυγατρι σιω_ ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και πωλον υιον υποζυγιουMat 21:6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως συνεταξεν αυτοις ο ιησουςMat 21:7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν επανω αυτωνMat 21:8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδωMat 21:9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοιςMat 21:10 και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτοςMat 21:11 οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο ναζαρεθ της γαλιλαιας

Mat 21:12 και εισηλθεν ιησους εις το ιερον του θεου και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστεραςMat 21:13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστω_Mat 21:14 και προσηλθον αυτω χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτουςMat 21:15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησανMat 21:16 και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινονMat 21:17 και καταλειπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθησανMat 21:18 πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επινασενMat 21:19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκηMat 21:20 και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκηMat 21:21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεταιMat 21:22 και παντα οσα εαν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες ληψεσθεMat 21:23 και ελθοντες αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυταηνMat 21:24 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω μυας καγω ενα λογον ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω ε_ ποια εξουσια ταυτα ποιωMat 21:25 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτωMat 21:26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ ως προφητην εχουσιν το_ ιωαννηνMat 21:27 και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιωMat 21:28 τι δε υμιν δοκει ανθρωπος τις ειπεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνιMat 21:29 ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθενMat 21:30 και προσελθων τω ετερω ειπε_ ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθενMat 21:31 τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν αυτω ο πρωτος λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεουMat 21:32 ηλθεν γαρ ιωαννης προς υμας εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτωMat 21:33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν

Mat 21:34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλε_ τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβει_ τους καρπους αυτουMat 21:35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον με_ εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησανMat 21:36 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας τω_ πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτωςMat 21:37 υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μουMat 21:38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτουMat 21:39 και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτεινανMat 21:40 οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοις εκεινοιςMat 21:41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσει αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτωνMat 21:42 λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημωνMat 21:43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτηςMat 21:44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτονMat 21:45 και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγειMat 21:46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τον οχλον επειδη ως προφητην αυτον ειχο_Mat 22:1 και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαισMat 22:2Mat 22:3 κεκλημενους εις τους γαμουσMat 22:4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμουςMat 22:5 οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρο_ ος δε επι την εμποριαν αυτουMat 22:6 οι δε λοιποι κρατησα_τες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτεινανMat 22:7 και ακουσας ο βασιλευς εκεινος ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησενMat 22:8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοιMat 22:9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμουςMat 22:10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακεινωνMat 22:11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ιδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμουMat 22:12 και λεγει αυτω ετεραι πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη

Mat 22:13 τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντωνMat 22:14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοιMat 22:15 τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογωMat 22:16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπωνMat 22:17 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ουMat 22:18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριταιMat 22:19 επειδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριονMat 22:20 ο δε λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφηMat 22:21Mat 22:22Mat 22:23Mat 22:24Mat 22:25Mat 22:26Mat 22:27Mat 22:28Mat 22:29Mat 22:30Mat 22:31Mat 22:32Mat 22:33Mat 22:34Mat 22:35Mat 22:36Mat 22:37Mat 22:38Mat 22:39Mat 22:40Mat 22:41Mat 22:42Mat 22:43Mat 22:44Mat 22:45Mat 22:46Mat 23:1Mat 23:2Mat 23:3Mat 23:4Mat 23:5Mat 23:6Mat 23:7Mat 23:8Mat 23:9Mat 23:10

Mat 23:11Mat 23:12Mat 23:13Mat 23:14Mat 23:15Mat 23:16Mat 23:17 η ο ναος ο αγιαζων τον χρυσονMat 23:18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφιλειMat 23:19 μωροι και τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζων το δωρονMat 23:20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτουMat 23:21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικησαντι αυτονMat 23:22 και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτουMat 23:23 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουται το ηδυοσμον και το ανηθο_ και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και τον ελεον και την πιστιν ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναιMat 23:24 οδηγοι τυφλοι οι διυλιζονται τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντεςMat 23:25 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν αρπαγης και αδικιαςMat 23:26 φαρισαιοιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτων καθαρονMat 23:27 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζεται ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιαςMat 23:28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεως και ανομιαςMat 23:29 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειται τους ταφους των προφητων και κοσμειται τα μνημεια των δικαιωνMat 23:30 και λεγετε ει ημεθα εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεθα κοινωνοι αυτων εν τω αιματι των προφητωνMat 23:31 ωστε μαρτυρειται εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τους προφηταςMat 23:32 και υμεις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμω_Mat 23:33 οφεις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννηςMat 23:34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολινMat 23:35 οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριουMat 23:36 αμην λεγω υμιν οτι ηξει ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτηνMat 23:37 ιλημ ιλημ η αποκτενουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον επισυναγει ορνις τα νοσσια εαυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατεMat 23:38 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος

Mat 23:39 λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριουMat 24:1 και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερουMat 24:2 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμη_ λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεταιMat 24:3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελεων κατ εναντι του ιερου προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν τοτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνοςMat 24:4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανησιMat 24:5 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσινMat 24:6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελοςMat 24:7 εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι και σισμοι κατα τοπουςMat 24:8 παντα δε ταυτα αρχη ωδεινωνMat 24:9 τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψειν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μουMat 24:10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλουςMat 24:11Mat 24:12Mat 24:13Mat 24:14Mat 24:15Mat 24:16Mat 24:17Mat 24:18Mat 24:19Mat 24:20Mat 24:21Mat 24:22Mat 24:23Mat 24:24Mat 24:25Mat 24:26Mat 24:27Mat 24:28Mat 24:29Mat 24:30Mat 24:31Mat 24:32Mat 24:33Mat 24:34Mat 24:35Mat 24:36Mat 24:37Mat 24:38Mat 24:39Mat 24:40

Mat 24:41Mat 24:42Mat 24:43Mat 24:44Mat 24:45 εαυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρωMat 24:46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουνταMat 24:47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτονMat 24:48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος ελθεινMat 24:49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιητε και πινη μετα των μεθυοντωνMat 24:50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκειMat 24:51 και διχοτομησει αυτο_ και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος τω_ οδοντωνMat 25:1 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις υπαντησιν των νυμφιωMat 25:2 πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι αι γαρ μωραιMat 25:3 λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιονMat 25:4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγιοις αυτων μετα των λαμπαδων αυτωνMat 25:5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδονMat 25:6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος εξερχεσθαι εις συναντησιν αυτωMat 25:7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας αυτωνMat 25:8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπαν δοτε ημιν εκ του ελεου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνταιMat 25:9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ου μη αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε δε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταιςMat 25:10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθε_ ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλισθη η θυραMat 25:11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημινMat 25:12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμαςMat 25:13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωρανMat 25:14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτουMat 25:15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεωςMat 25:16 πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και εκερδησεν αλλα πεντε ταλανταMat 25:17 ωσαυτως ο τα δυο εκερδησεν αλλα δυοMat 25:18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν την γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτουMat 25:19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτων

Mat 25:20 και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε εκερδησα επ αυτοιςMat 25:21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σουMat 25:22 προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοιςMat 25:23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σουMat 25:24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπε_ κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισαςMat 25:25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σονMat 25:26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισαMat 25:27 εδει σε ουν βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκωMat 25:28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχο_τι τα δεκα ταλανταMat 25:29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτουMat 25:30 και τον αχρειον δουλον εκβαλεταιMat 25:31Mat 25:32Mat 25:33Mat 25:34Mat 25:35Mat 25:36Mat 25:37Mat 25:38Mat 25:39Mat 25:40Mat 25:41Mat 25:42Mat 25:43Mat 25:44Mat 25:45Mat 25:46Mat 26:1Mat 26:2Mat 26:3Mat 26:4Mat 26:5Mat 26:6Mat 26:7Mat 26:8Mat 26:9Mat 26:10Mat 26:11Mat 26:12Mat 26:13

Mat 26:14Mat 26:15Mat 26:16Mat 26:17Mat 26:18Mat 26:19Mat 26:20Mat 26:21Mat 26:22 εις εκαστος μητι εγω ειμι κυριεMat 26:23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσειMat 26:24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινοςMat 26:25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπαςMat 26:26 εσθιοντων δε αυτων λαβω_ ο ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μουMat 26:27 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντεςMat 26:28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιωνMat 26:29 λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον μεθ υμων εν τη βασιλεια του πατρος μουMat 26:30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιω_Mat 26:31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτει ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνηςMat 26:32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαια_Mat 26:33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκα_δαλισθησομαιMat 26:34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πρειν αλεκτορα φωνησαι τρεις απαρνησει μεMat 26:35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη μαι συ_ σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπονMat 26:36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις καθισατε εως απελθων προσευξωμαι εκειMat 26:37 και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονεινMat 26:38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμουMat 26:39 και προσελθων μικρον επεσεν επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πatερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συMat 26:40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμουMat 26:41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμο_ το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης

Mat 26:42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγω_ πatερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σουMat 26:43 και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοιMat 26:44 και αφεις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπωνMat 26:45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθαι ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλωνMat 26:46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους μεMat 26:47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαουMat 26:48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειο_ λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτο_Mat 26:49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν αυτω χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτονMat 26:50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εσταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτονMat 26:51 και ιδου εις τω μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιονMat 26:52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνταιMat 26:53 η δοκει σοι οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνων αγγελωνMat 26:54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως εδει γενεσθαιMat 26:55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβει_ με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε μεMat 26:56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγονMat 26:57 οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησανMat 26:58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελοςMat 26:59 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσινMat 26:60 και ουχ ευρον πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρεςMat 26:61 ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον τουτον και δια τριων ημερων αυτον οικοδομησαιMat 26:62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσινMat 26:63 ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντοςMat 26:64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελω_ του ουρανου

Mat 26:65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων τι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτουMat 26:66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστινMat 26:67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπο_ αυτου και εκοφιλασαν αυτον οι δε εραπισανMat 26:68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σεMat 26:69 ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του ναζωραιουMat 26:70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγειςMat 26:71 εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ιδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιουMat 26:72 και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπονMat 26:73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου δηλον σε ποιειMat 26:74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησενMat 26:75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πρειν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνησει με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρωςMat 27:1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτονMat 27:2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν ποντιω πιλατω τω ηγεμονιMat 27:3 ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και πρεσβυτεροιςMat 27:4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψηMat 27:5 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατοMat 27:6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστινMat 27:7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοιςMat 27:8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερονMat 27:9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιηρεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλMat 27:10 και εδωκα_ αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριοςMat 27:11 ο δε ιησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγω_ συ ει ο βασιλευς των ιουδαιωνMat 27:12Mat 27:13Mat 27:14Mat 27:15Mat 27:16Mat 27:17Mat 27:18Mat 27:19Mat 27:20Mat 27:21Mat 27:22Mat 27:23

Mat 27:24Mat 27:25Mat 27:26Mat 27:27Mat 27:28Mat 27:29Mat 27:30Mat 27:31Mat 27:32Mat 27:33Mat 27:34Mat 27:35Mat 27:36Mat 27:37Mat 27:38Mat 27:39Mat 27:40Mat 27:41Mat 27:42Mat 27:43Mat 27:44Mat 27:45Mat 27:46Mat 27:47 τινες δε των εκει εστακοτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτοςMat 27:48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτονMat 27:49 οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμε_ ει ερχεται ηλιας σω σωσων αυτον αλλος δε λαβων λογχην ενυξεν αυτου την πλευραν και εξηλθεν υδωρ και αιμαMat 27:50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμαMat 27:51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη απ ανωθεν εως κατω εις δυο και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησανMat 27:52 και τα μνημεια ηνεωχθη και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθηMat 27:53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοιςMat 27:54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρου_τες τον ιησουν ιδοντες τον σισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος εστιν ουτοςMat 27:55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτωMat 27:56 εν αις η_ και μαριαμ η μαγδαληνη και μαριαμ η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιουMat 27:57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευθη τω ιησουMat 27:58 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε πιλατος εκενλευσεν αποδοθηναι το σωμαMat 27:59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σι_δονι καθαραMat 27:60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν

Mat 27:61 ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφουMat 27:62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατονMat 27:63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι ειπεν

��������������� οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαιMat 27:64 κελευσο_ ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο τω_ νεκρων και εσται η σχατη πλανη χειρων της πρωτηςMat 27:65 εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθαι ως οιδατεMat 27:66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιαςMat 28:1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφονMat 28:2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου και προσελθων απεκυλισεν τον λιθον απο της θυρας και εκαθητο επανω αυτουMat 28:3 ην δε η ειδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσει χιωνMat 28:4 απο δε του φοβου αυτου εσισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησαν ωσει νεκροιMat 28:5 αποκριθεις ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτεMat 28:6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο ο κυριοςMat 28:7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμι_Mat 28:8 και απελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτουMat 28:9 ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου και ιδου ιησους πηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτωMat 28:10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν και εκει με οψονταιMat 28:11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολι_ απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομεναMat 28:12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταιςMat 28:13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενω_Mat 28:14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομενMat 28:15Mat 28:16Mat 28:17Mat 28:18Mat 28:19Mat 28:20

Mar 1:1Mar 1:2Mar 1:3Mar 1:4Mar 1:5Mar 1:6Mar 1:7Mar 1:8Mar 1:9Mar 1:10Mar 1:11Mar 1:12Mar 1:13Mar 1:14Mar 1:15Mar 1:16Mar 1:17 υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπωνMar 1:18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτωMar 1:19 και προβας εκειθεν ολιγον ιδεν ιακωβο_ τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυαMar 1:20 και ευθεως εκαλεσεν αυτους και αφε_τες τον πατερα αυτων ζεβεδαιου εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτουMar 1:21 και εισπορευονται εις καπερναουμ και ευθεως εδιδασκεν εν τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγη_Mar 1:22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτωνMar 1:23 και εν τη συναγωγη αυτων ην ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξενMar 1:24 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες ημας απολεσαι οιδα σε τις ει ο αγιος του θεουMar 1:25 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτουMar 1:26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν απ αυτουMar 1:27 και εθαμβηθησαν παντες ωστε συνζητειν προς εαυτους λεγοντας τι εστιν τουτο τις η διδαχη η καινη αυτη οτι κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτωMar 1:28 και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιαςMar 1:29 και ευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννουMar 1:30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεως λεγουσιν αυτω περι αυτηςMar 1:31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοιςMar 1:32 οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχο_τας και τους δαιμονιζομενουςMar 1:33 και ην ολη η πολις επισυνηγμενη προς την θυρανMar 1:34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισα_ τον χριστον αυτον ειναι

Mar 1:35 και πρωι εννυχα λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον κακει προσηυχετοMar 1:36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτουMar 1:37 και ευροντες αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σεMar 1:38 και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ και εξεληλυθαMar 1:39 και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλωνMar 1:40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων αυτον και λεγων αυτω κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαιMar 1:41 ο δε ιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου και λεγει αυτω θελω καθαρισθητιMar 1:42 και ειποντος αυτου ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου και εκαθερισθηMar 1:43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθεως εξεβαλεν αυτονMar 1:44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκαι περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοιςMar 1:45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λο ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι εις πολιν φανερως εισελθειν αλλα εξω ενν ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον πανταθενMar 2:1 και εισηλθεν παλιν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι εις οικον εστινMar 2:2 και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς τη_ θυραν και ελαλει αυτοις τον λογονMar 2:3 και ερχονται προς αυτον φεροντες παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρωνMar 2:4 και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσι τον κραβαττον εφ ω ο παραλυτικος κατεκειτοMar 2:5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαιMar 2:6 ησαν δε τινες των γραμματιαων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτωνMar 2:7 τι ουτος ουτω λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεοςMar 2:8 και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθαι εν ταις καρδιαις υμωνMar 2:9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σοι αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατειMar 2:10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας λεγει τω παραλυτικωMar 2:11 σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σουMar 2:12 και ηγερθη και ευθεως αρας τον κραβαττον εξηλθε_ εναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουδεποτε ουτως ειδαμενMar 2:13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτουςMar 2:14 και παραγων ιδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθει αυτω

Mar 2:15 και εγενετο εν τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησα_ γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτωMar 2:16 και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον εσθιοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλω_ ο διδασκαλους υμων εσθιει και πινειMar 2:17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοια_Mar 2:18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσινMar 2:19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευεινMar 2:20 ελευσονται δε ημεραι οτα_ αρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσι_ εν εκεινη τη ημεραMar 2:21 ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεταιMar 2:22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεονMar 2:23 και εγενετο τοις σαββασιν διαπορευεσθαι αυτον δια των σποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδο_ ποιειν τιλλοντες τους σταχυαςMar 2:24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστινMar 2:25 και λεγει αυτος αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επινασεν αυτος και οι μετ αυτουMar 2:26 πως εισηλθεν εις τον οικον θεου επι αβιαθαρ του αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τοις ιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσινMar 2:27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατονMar 2:28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατουMar 3:1 και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειραMar 3:2 και παρετηρουντο αυτον ει εν τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησουσιν αυτουMar 3:3 και λεγει τω ανθρωπω τω την ξηραν χειρα εχοντι εγειρε εις το μεσονMar 3:4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπωνMar 3:5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συνλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετινεν και απεκατεστη η χειρ αυτουMar 3:6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιησαν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσινMar 3:7 και ο ιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας και απο της ιουδαιας ηκολουθησανMar 3:8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες α εποιει ηλθον προς αυτον

Mar 3:9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτονMar 3:10 πολλους γαρ εθεραπεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψων οσοι ειχον μαστιγαςMar 3:11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπιπτεν αυτω και εκραζεν λεγοντα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεουMar 3:12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερο_ ποιησωσιν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναιMar 3:13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος οι δε απηλθον προς αυτονMar 3:14 και εποι ησεν ους και αποστολους ωνομασεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσεινMar 3:15 και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν τα δαιμονια και εποιησεν τους δωδεκαMar 3:16 και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρονMar 3:17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωα_νην τον αδελφον ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανηργες ο εστι_ υιοι βροντηςMar 3:18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και σαδδαιον και σιμωνα τον καναναιονMar 3:19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτονMar 3:20 και ερχονται εις οικον και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγεινMar 3:21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστηMar 3:22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβα_τες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονιαMar 3:23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλεινMar 3:24 και εαν βασιλειαν εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινηMar 3:25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη σταθηναιMar 3:26 και ει ο σατανας εφ εαυτον ανεστη εμερισθη και ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει αλλαMar 3:27 ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασειMar 3:28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημειαι οσας εαν βλασφημησωσινMar 3:29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλ ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτιασMar 3:30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον αυτον εχειMar 3:31 και ερχονται η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω κοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτονMar 3:32 και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σεMar 3:33 και αποκριθεις λεγει αυτοις τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι μουMar 3:34 και περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μουMar 3:35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη μου και μητηρ εστιν

Mar 4:1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλος πλειστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθε εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ησανMar 4:2 και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτουMar 4:3 ακουσατε ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειραιMar 4:4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτοMar 4:5 και αλλο επεσεν επι το πετρωδες οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυς εξανετειλεν δια το μη εχει_ βαθος γηςMar 4:6 και οτε ανατειλεν ο ηλιος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθηMar 4:7 και αλλο επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκενMar 4:8 και αλλα επεσεν επι την γην την καλην και εδιδοσαν καρπον αναβαινοντα και αυξανο_τα και εφερον εις τριακοντα και εις εκατον εις εκατονMar 4:9 και ελεγεν ος εχει ωτα ακουειν ακουετωMar 4:10 και οτε εγενετο κατα μονας ηρωτουν αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα τας παραβολαςMar 4:11 και ελεγεν αυτοις υμιν δεδοται το μυστηριον της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεταιMar 4:12 ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ειδωσιν και ακουοντες ακουσωσι και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοιςMar 4:13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτη_ και πως πασας τας παρα γνωσεσθαιMar 4:14 ο σπειρων τον λογον σπειρειMar 4:15 ουτοι δε εισιν οι παρα τη_ οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αρπαζει τον λογον το_ εσπαρμενον εν αυτοιςMar 4:16 και ουτοι ομοιως εισιν οι επι τα πετρωδη σπειρομεμενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαρας λαμβανουσιν αυτονMar 4:17 και ουκ εχουσιν ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενης θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζονταιMar 4:18 και αλλοι εισιν οι επι τας ακανθας σπειρομενοι ουροι εισιν οι τον λογον ακουοντεςMar 4:19 και αι μεριμναι του αιωνος και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συμπνιγουσι τον λογον και ακαρπος γινεταιMar 4:20 και εκεινοι εισιν οι επι την καλην γην σπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εξηκοντα και εν εκατο_Mar 4:21 και ελεγεν αυτοις μητι ερχεται ο λυχνος ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθηMar 4:22 ου γαρ εστιν τι κρυπτον εαν μη φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εις φανερο_Mar 4:23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετωMar 4:24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετριται μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμινMar 4:25 ος γαρ εχει δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτουMar 4:26 και ελεγεν οτι ουτως εστιν η βασιλεια του θεου ως α_ ανθρωπος βαλη το σπορον επι της γης

Mar 4:27 και καθευδη και εγειρηται νυκτος και ημεραν και ο σπορος βλαστα και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτοςMar 4:28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειτα πληρες σιτον εν τω σταχυιMar 4:29 οτα_ δε παραδω ο καρπος ευθυς αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμοςMar 4:30 και ελεγεν πως ομοιωσομεν την θεου η εν τινι αυτην παραβολη θωμενMar 4:31 ως κοκκω σιναπεως ως οταν σπαρη επι της γης μικροτερος ον παντων των σπερματων εστινMar 4:32 και οτα_ σπαρη αναβαινει και γινεται μειζων παντων των λαχανων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουνMar 4:33 και τοιαυταις παραβολαις ελαλει πολλαις αυτοις τον λογον καθως ηδυναντο ακουεινMar 4:34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοι μαθηταις επελυεν πανταMar 4:35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις περανMar 4:36 και αφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ην μετ αυτουMar 4:37 και γινεται λαιλαψ ανεμου μεγαλου και τα κυματα επεβαλλεν εις το πλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι το πλοιονMar 4:38 και αυτος ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθαMar 4:39 και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαληMar 4:40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουτως πως ουκ εχετε πιστινMar 4:41 και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα αυτω υπακουειMar 5:1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γαδαρηνωνMar 5:2 και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου ευθυς υπη_τησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτωMar 5:3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαιMar 5:4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσις δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαιMar 5:5 και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων αυτον λιθοιςMar 5:6 και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτονMar 5:7 και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισηςMar 5:8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπουMar 5:9 και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγεων ονομα μοι οτι πολλοι εσμενMar 5:10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω της χωραςMar 5:11 ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενηMar 5:12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν

Mar 5:13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασσηMar 5:14 και οι βοσκοντες αυτου σε εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και εξηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονοςMar 5:15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον και ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθησανMar 5:16 διηγησα_το αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρωνMar 5:17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτωνMar 5:18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα η μετ αυτου ηMar 5:19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα σοι ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σεMar 5:20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν ολη τη δεκαπολει α εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζονMar 5:21 και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη ο οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσανMar 5:22 και ιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαερος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτουMar 5:23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγω_ οτι το θυγατριον μου εσχατως εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη και ζησηMar 5:24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτο_Mar 5:25 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετηMar 5:26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ εαυτης παντα και μηδεν ωφεληθισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσαMar 5:27 ακουσασα τα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθε_ ηψατο του ιματιου αυτουMar 5:28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαιMar 5:29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγοςMar 5:30 και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγε_ τις μου ηψατο των ιματιωνMar 5:31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλο_ συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατοMar 5:32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασανMar 5:33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεκυνσεν αυτον και ειπεν αυτω πασαν την αληθειανMar 5:34 ο δε ιησους ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σουMar 5:35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλονMar 5:36 ο δε ιησους ευθεως ακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευεMar 5:37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβουMar 5:38 και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα

Mar 5:39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθαι και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδειMar 5:40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειμενονMar 5:41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρεMar 5:42 και ευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ωσει ε ετων δωδεκα και εξεστησαν ευθυς εκστασει μεγαληMar 5:43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνω τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγει_Mar 6:1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτουMar 6:2 και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα απαντα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω ινα και δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γεινονταιMar 6:3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας και αδελφος δε ιακωβου και ιωση και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτωMar 6:4 και ελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενεσιν αυτου και εν τη οικια αυτουMar 6:5 και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμι_ ει μη ολιγοις ερρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσενMar 6:6 και εθαυμαζεν δια την απιστιαν αυτω_ και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκωνMar 6:7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτωνMar 6:8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκονMar 6:9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδυσησθε δυο χιτωναςMar 6:10 και ελεγεν αυτοις οποι εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθενMar 6:11 και ος αν μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμω_ εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοιςMar 6:12 και εξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοησωσινMar 6:13 και δαιμονια πολλα εξεβαλον και ηλιφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευονMar 6:14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων ηγερθη εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτωMar 6:15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις των προφητωνMar 6:16 ακουσας δε ηρωδης ελεγεν οτι ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος εστιν αυτος ηγερθη απο των νεκρω_Mar 6:17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστιλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησενMar 6:18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου

Mar 6:19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και εζητει αυτον απολεσαι και ουκ ηδυνατοMar 6:20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννη_ ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα εποιει και ηδεως αυτου ηκουενMar 6:21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου διπνον εποιησεν τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιαςMar 6:22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτης της ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ο δε βασιλευς ειπεν τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοιMar 6:23 ο εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μουMar 6:24 η δε εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησομαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστουMar 6:25 και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακει την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστουMar 6:26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτηνMar 6:27 και ευθυς αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου επι πινακι και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακηMar 6:28 και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον ηνεγκεν αυτην τη μητρι αυτηςMar 6:29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηρα_ το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημιωMar 6:30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγιλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και εδιδαξανMar 6:31 και ελεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθαι ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ηυκαιρουνMar 6:32Mar 6:33Mar 6:34Mar 6:35Mar 6:36Mar 6:37Mar 6:38Mar 6:39Mar 6:40Mar 6:41Mar 6:42Mar 6:43Mar 6:44Mar 6:45Mar 6:46Mar 6:47Mar 6:48Mar 6:49Mar 6:50Mar 6:51Mar 6:52Mar 6:53

Mar 6:54Mar 6:55Mar 6:56Mar 7:1Mar 7:2Mar 7:3Mar 7:4Mar 7:5Mar 7:6Mar 7:7Mar 7:8Mar 7:9Mar 7:10Mar 7:11Mar 7:12Mar 7:13Mar 7:14Mar 7:15Mar 7:16Mar 7:17Mar 7:18Mar 7:19Mar 7:20Mar 7:21Mar 7:22Mar 7:23Mar 7:24Mar 7:25Mar 7:26Mar 7:27Mar 7:28Mar 7:29Mar 7:30Mar 7:31Mar 7:32Mar 7:33Mar 7:34Mar 7:35Mar 7:36Mar 7:37Mar 8:1Mar 8:2Mar 8:3Mar 8:4Mar 8:5 ειπον επταMar 8:6 και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλωMar 8:7 και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυτα παραθετε

Mar 8:8 και εφαγον και εχορτασθησα_ και ηραν τα περισσευματα κλασματων επτα σπυριδαςMar 8:9 ησαν δε οι φαγοντες ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτουςMar 8:10 και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθαMar 8:11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητει_ αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτονMar 8:12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει οτι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειονMar 8:13 και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περανMar 8:14 και επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιωMar 8:15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε και βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδουMar 8:16 και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομενMar 8:17 και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθαι οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε ετι πεπωρωμενη_ εχετε την καρδιαν υμωνMar 8:18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετεMar 8:19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους και ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκαMar 8:20 οτε δε και τους επτα αρτου εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν αυτω επταMar 8:21 και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετεMar 8:22 και ερχονται εις βηθσαιδα και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηταιMar 8:23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπειςMar 8:24 και αναβλεψας ειπεν βλεπω τους ανθρωπου οτι ως δενδρα ορω περιπατουνταςMar 8:25 ειτα παλιν επεθηκε τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεψεν δηλαυγως απανταMar 8:26 και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κωμηMar 8:27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαριας της φιλιππου και εν τη οδω επερωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναιMar 8:28 οι δε ειπεν αυτω λεγοντες οτι ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητωνMar 8:29 και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστοςMar 8:30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι ειπωσιν περι αυτουMar 8:31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και τω_ γραμματαιων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναιMar 8:32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επειτιμαν αυτω

Mar 8:33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τω πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπωνMar 8:34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου ακολουθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοιMar 8:35 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την εαυτου ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτηνMar 8:36 τι γαρ ωφελησει τον ανθρωπον εαν τον κοσμον ολον κερδηση και ζημιωθη την ψυχην αυτουMar 8:37 η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτωMar 8:38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιωνMar 9:1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμειMar 9:2 και μετα ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτω_Mar 9:3 και τα ιματια αυτου εγενοντο στιλβοντα λευκα λιαν οια γναφευς επι της γης ου δυναται ουτως λευκαναιMar 9:4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωση και ησαν συνλαλουντες τω ιησουMar 9:5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββει καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν ω δε τρις σκηνας σοι μιαν και μωση μιαν και ηλια μιανMar 9:6 ου γαρ ηδει τι αποκριθη εκφοβοι γαρ εγενετοMar 9:7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και εγενετο φωνη εκ της νεφελης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος ακουετε αυτουMar 9:8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ιδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτωνMar 9:9 και καταβαινοντων αυτων απο του ορους διεστελλατο αυτοις ινα μηδενι α ειδον διηγησωνται ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου ε νεκρω_ αναστηMar 9:10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συνζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναιMar 9:11 και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτο_Mar 9:12 ο δε εφη αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαταστησει παντα και πως γεγραπται επι το_ υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενωθηMar 9:13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας ηδη ηλθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθως γεγραπται επ αυτονMar 9:14 και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλο_ πολυν περι αυτους και γραμματεις συνζητουντας προς αυτουςMar 9:15 και ευθυς πας ο οχλος ιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν και προτρεχοντες ησπαζοντο αυτονMar 9:16 και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συνζητειτε προς αυτουςMar 9:17 και αποκριθεις αυτω εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλονMar 9:18 και οπου αν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει τους οδοντας και ξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν

Mar 9:19 ο δε αποκριθεις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμω_ φερετε αυτον προς μεMar 9:20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον το πνευμα ευθεως συνεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζωνMar 9:21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν εξ ου τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ πεδιοθενMar 9:22 και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημασMar 9:23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνασαι πα_τα δυνατα πιστευοντιMar 9:24 και κραξας ο πatηρ του παιδιου ελεγεν πιστευω βοηθει μου τη απιστιαMar 9:25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησε_ τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε απ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτονMar 9:26 και κραξας και πολλα σπαραξας εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε πολλους λεγειν οτι απεθανε_Mar 9:27 ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστηMar 9:28 και εισελθοντα αυτον εις οικον οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν επερωτουν αυτον οτι ημεις ουκ ηδυνημεν εκβαλειν αυτοMar 9:29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ου δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη και νηστειαMar 9:30 και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις γνοιMar 9:31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτα_θεις μετα τρις ημερας αναστησεταιMar 9:32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαιMar 9:33 και ηλθεν εις καπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθεMar 9:34 οι δε εσιωπουν προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζωνMar 9:35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εστε παντων εσχατος και παντων διακονοςMar 9:36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εμ μεσω αυτων και αναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοιςMar 9:37 ος αν εν των παιδιων τουτων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα το_ αποστειλαντα μεMar 9:38 απεκριθεις δε εφη αυτω ο ιωαννης διδασκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλο_τα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει ημινMar 9:39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι μεMar 9:40 ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ ημων εστινMar 9:41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι χριστου εστε αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τον μισθον αυτουMar 9:42 και ος εαν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτω_ των πιστευοντων καλον εστιν αυτω μαλλο_ ει περικειτε μυλος ονικος περι τον τραχηλο_ αυτου και βεβληται εις την θαλασσανMar 9:43 και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστονMar 9:44

Mar 9:45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σε εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεεννανMar 9:46 Mar 9:47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυροςMar 9:48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυταιMar 9:49 πας γαρ εν πυρι αλισθησεται και πας θυσια αλι αλισθησεταιMar 9:50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσεται εχετε εν εαυτοις αλας και ειρηνευετε εν αλληλοιςMar 10:1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας και περαν του ιορδανου και συνπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτουςMar 10:2 και προς ελθοντες οι φαρισαιοι επηρουν αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτο_Mar 10:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωσηςMar 10:4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαιMar 10:5 ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμω_ εγραψεν υμιν την εντολην ταυτηνMar 10:6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτουςMar 10:7 ενεκεν τουτου καταλιψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται γυ γυναικα αυτουMar 10:8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μιαMar 10:9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετωMar 10:10 και εν τη οικια παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτουν αυτονMar 10:11 και λεγει αυτοις ος αν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτηνMar 10:12 και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαταιMar 10:13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοιςMar 10:14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεουMar 10:15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτηνMar 10:16 και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επ αυταMar 10:17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησωMar 10:18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεοςMar 10:19 τας εντολας οιδας μη φονευσης μη μοιχευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και τη_ μητερα σουMar 10:20 και αποκριθεις εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μουMar 10:21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτω και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρο_ εν ουρανω και δευρο ακολουθι μοιMar 10:22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμε ην γαρ εχων κτηματα πολλα

Mar 10:23 και περιβλεψαμενος ο ιησους ελεγεν τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονταιMar 10:24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν τους πεποιθοτας επι χρημασιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθεινMar 10:25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθει_Mar 10:26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς αυτον και τις δυναται σωθηναιMar 10:27 εμβλεψας αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα τω θεωMar 10:28 ηρξατο λεγειν ο πετρος αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοιMar 10:29 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η μητερα η πατερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και ενεκεν του ευαγγελιουMar 10:30 εα_ μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητρος και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιο_Mar 10:31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοιMar 10:32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και θαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβου_το και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινεινMar 10:33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσινMar 10:34 και εμπεξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν αυτον και μετα τρις ημερας αναστησεταιMar 10:35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι δυο υιοι ζεβεδαιου λεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ινα οτι αν αιτησωμε_ σε ποιησης ημινMar 10:36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε ποιησω υμινMar 10:37 οι δε ειπαν αυτω δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων σου καθισωμεν εν τη δοξη σουMar 10:38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναιMar 10:39 οι δε ειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθεMar 10:40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οι ητοιμασταιMar 10:41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννουMar 10:42 και προσκαλεσαμενος αυτους ο ιησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι βασιλεις αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτωνMar 10:43 ουχ ουτως δε εστιν εν υμι_ αλλ ος εαν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εστω υμων διακονοςMar 10:44 και ος εαν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται παντων δουλοςMar 10:45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων

Mar 10:46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος ο τυφλος εκαθητο παρα την οδονMar 10:47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυιδ ιησου ελεησον μεMar 10:48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον μεMar 10:49 και στας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσι τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σεMar 10:50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναστας ηλθε_ προς τον ιησουνMar 10:51 και αποκριθεις αυτω ο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνει ινα αναβλεψωMar 10:52 ο δε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθεως ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τη οδωMar 11:1 και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμα εις βηθφαγη και εις βηθανιαν προς το ορος των ελαιων επεμψσεν δυο των μαθητων αυτουMar 11:2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ανθρωπων ουπω εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετεMar 11:3 και εα_ τις υμιν ειπη τι ποιειτε του τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθυς αυτον παλιν αποστελλει ωδεMar 11:4 απηλθον δε και ευρον τον πωλον δεδεμενο_ προς την θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτονMar 11:5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες το_ πωλονMar 11:6 οι δε ειπον αυτοις καθως ειπεν ο ιησους και αφηκαν αυτουςMar 11:7 και αγουσιν τον πωλο_ προς τον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτονMar 11:8 και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας εκοπτον εκ των αγρω_Mar 11:9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριουMar 11:10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατρος ημων δαυιδ ωσα_να εν τοις υψιστοιςMar 11:11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψε ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκαMar 11:12 και τη επαυριον εξελθοντω_ αυτων απο βηθανιας επινασενMar 11:13 και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκωνMar 11:14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκ σου μηδις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτουMar 11:15 και ηρχοντο εις ιεροσολυμα και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και τους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψενMar 11:16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερουMar 11:17 και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασι τοις εθνεσιν υμεις δε εποιησατε αυτον σπηλαιον ληστωνMar 11:18 και ηκουσαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και εζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτον πας γαρ ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτουMar 11:19 και οταν οψε εγενετο εξεπορευετο εξω της πολεως

Mar 11:20 και παραπορευομενοι πρωι ιδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζωνMar 11:21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββει ειδε η συκη ην κατηρασω εξηρανταιMar 11:22 και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεουMar 11:23 αμην γαρ λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι α λεγει γινεται εσται αυτωMar 11:24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα προσευχεσθαι και αιτεισθε πιστευετε οτι ελαβετε και εσται υμινMar 11:25 και οταν στηκετε προσευχομενοι αφετε ει τι εχετε ει τι εχετε κατα τινος ινα και ο πatηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφησει τα παραπτωματα υμωνMar 11:26 Mar 11:27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροιMar 11:28 και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιηςMar 11:29 ο δε ιησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιωMar 11:30 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοιMar 11:31 και διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτωMar 11:32 αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον οχλον παντες γαρ ειχον τον ιωαννην οντως οτι προφητης ηνMar 11:33 και αποκριθεντες τω ιησου λεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησους λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιωMar 12:1 και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λαγειν αμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμο_ και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησε_Mar 12:2 και απεστειλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργων λαβη απο των καρπων του αμπελωνοςMar 12:3 οι δε λαβοντες αυτο_ εδειραν και απεστειλαν καινονMar 12:4 και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλο_ κακινον λιθοβολησαντες εκεφαλιωσαν και απεστειλαν ητιμωμενονMar 12:5 και αλλον απεστειλαν κακεινον απεκτειναν και πολλους αλλους τους μεν δεροντες τους δε αποκτεννοντεςMar 12:6 ετι ουν ενα εχων υιον αγαπητον απεστειλεν και αυτον εσχατον προς αυτους λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μουMar 12:7 εκεινοι δε οι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτο_ και ημων εσται η κληρονομιαMar 12:8 και λαβοντες απεκτειναν αυτον και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνοςMar 12:9 τι ουν ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τους γεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοιςMar 12:10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιαςMar 12:11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημωνMar 12:12 και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησα_ τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον

Mar 12:13 και αποστελλουσιν προς αυτον τινας των φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογωMar 12:14 και ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις ειπε ημιν ει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου δωμεν η μη δωμενMar 12:15 ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ειδωMar 12:16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαροςMar 12:17 ο δε ιησους ειπεν αυτοις τα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμασα_ επ αυτωMar 12:18 και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και επηρωτουν αυτον λεγοντεςMar 12:19 διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλιψει γυναικα και μη αφη τεκνα ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστησει σπερμα τω αδελφω αυτουMar 12:20 επτα αδελφοι ησαν και ο ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμαMar 12:21 και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων σπερμα και ο τριτος ωσαυτωςMar 12:22 και οι επτα ουκ αφηκαν σπερμα εσχατον παντων και η γυνη απεθανενMar 12:23 εν τη αναστασει τινος αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικαMar 12:24 εφη αυτοις ο ιησους ου δια τουτο πλανασθαι μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεουMar 12:25 οτα_ γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ εισιν ως αγγελοι εν τοις ουρανοιςMar 12:26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωσεως επι του βατου πως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβMar 12:27 ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα ζωντω_ πολυ πλανασθαιMar 12:28 και προσελθων εις των γραμματαιων ακουσας αυτων συνζητουντων ιδων οτι καλως απεκριθη αυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστιν εντολη πρωτη παντωνMar 12:29 ο δε ιησους απεκριθη αυτω οτι πρωτη παντων εν το απ εστιν αυτη ακουε ισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος ει εστινMar 12:30Mar 12:31Mar 12:32Mar 12:33Mar 12:34Mar 12:35Mar 12:36Mar 12:37Mar 12:38Mar 12:39Mar 12:40Mar 12:41Mar 12:42Mar 12:43

Mar 12:44Mar 13:1Mar 13:2Mar 13:3Mar 13:4Mar 13:5Mar 13:6Mar 13:7Mar 13:8Mar 13:9Mar 13:10Mar 13:11Mar 13:12Mar 13:13Mar 13:14Mar 13:15Mar 13:16Mar 13:17Mar 13:18Mar 13:19 γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισεν ο κυριος εως του νυ_ και ου μη γενηταιMar 13:20 και ει μη κυριος εκολοβωσεν τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημεραςMar 13:21 και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η εκει μη πιστευετεMar 13:22 εγερθησονται δε ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον και τους εκλεκτουςMar 13:23 υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν πανταMar 13:24 αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτηςMar 13:25 και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονταιMar 13:26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξηςMar 13:27 και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρω_ ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανουMar 13:28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυ το θερος εστινMar 13:29 ουτως και υμεις οταν ειδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραιςMar 13:30 αμην λεγω υμι_ οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου ταυτα παντα γενηταιMar 13:31 ο ουρανος και η γη παρελευσο_ται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσινMar 13:32 περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πatηρMar 13:33 βλεπετε αγρυπνιτε και προσευχεσθαι ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστινMar 13:34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορηMar 13:35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιον η αλεκτοροφωνιας η πρωι

Mar 13:36 μη ελθων εξεφνης ευρη υμας καθευδονταςMar 13:37 ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειταιMar 14:1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτινωσινMar 14:2 ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εσται θορυβος του λαουMar 14:3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα την αλαβαστρον κατεχεεν αυτου της κεφαληςMar 14:4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονενMar 14:5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω δηναριων τριακοσιων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμουντο αυτηMar 14:6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εν εμοιMar 14:7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοις ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετεMar 14:8 ο εσχεν αι τη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμο_Mar 14:9 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιο_ τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτηςMar 14:10 και ιουδας ισκαριωθ ο εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα αυτον παραδο αυτοιςMar 14:11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρως παραδοιMar 14:12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχαMar 14:13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτωMar 14:14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγωMar 14:15 και αυτος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον και εκει ετοιμασατε ημινMar 14:16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχαMar 14:17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα τω_ δωδεκαMar 14:18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντω_ ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμουMar 14:19 και ηρξαντο λυπεισθε και λεγειν αυτω εις εκαστος μητι εγωMar 14:20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το εν τρυβλιονMar 14:21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινοςMar 14:22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμα μουMar 14:23 και λαβων ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντεςMar 14:24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου της διαθηκης το εκχυννομενον υπερ πολλων

Mar 14:25 αμην λεγω υμιν οτι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεουMar 14:26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιωνMar 14:27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διασκορπισθησονταιMar 14:28 και μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιανMar 14:29 ο δε πετρος εφη αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγωMar 14:30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον ταυτη τη νυκτι πριν η αλεκτορα φωνησαι με απαρνησηMar 14:31 ο δε πετρος εκ περισσως ελαγεν εαν με δεη συναποθανιν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγονMar 14:32 και ερχονται εις χωριον ω ονομα γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαιMar 14:33 και παραλαμβανει τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονινMar 14:34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτεMar 14:35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωραMar 14:36 και ελεγεν αββα ο πatηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκαι το πηριον τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλ ει τι συMar 14:37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μια_ ωραν γρηγορησαιMar 14:38 γρηγορειτε και προσευχεσθαι ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενηςMar 14:39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπωνMar 14:40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτωMar 14:41 και ερχετε το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθαι απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλω_Mar 14:42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγισενMar 14:43 και ευθυς ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και γραμματαιων και των πρεσβυτερωνMar 14:44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτο_ και απαγετε ασφαλωςMar 14:45 και ελθων ευθυς προσελθων αυτω λεγει ραββι και κατεφιλησεν αυτο_Mar 14:46 οι δε επεβαλον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτο_Mar 14:47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφιλε_ αυτου το ωτιονMar 14:48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν μεMar 14:49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαιMar 14:50 και αφεντες αυτον εφυγον παντεςMar 14:51 και νεανισκος τις συνηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κριτουσιν αυτονMar 14:52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν

Mar 14:53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχο_ται προς αυτον οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματειςMar 14:54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συνκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμενομενος προς το φωςMar 14:55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκονMar 14:56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησανMar 14:57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντεσMar 14:58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησωMar 14:59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτωνMar 14:60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσινMar 14:61 ο δε εσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητουMar 14:62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενο_ μετα των νεφελων του ουρανουMar 14:63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χριαν εχομεν μαρτυρωνMar 14:64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατουMar 14:65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτει_ αυτου το προσωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρετε ραπισμασιν αυτον ελαβονMar 14:66 και οντος του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια παιδισκων του αρχιερεωςMar 14:67 και ιδουσα τον πετρον θερμενομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ησθα του ιησουMar 14:68 ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησενMar 14:69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοις παρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστινMar 14:70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ειMar 14:71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετεMar 14:72 και ευθεως αλεκτωρα εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ως ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνηση και επιβαλων εκλαυσενMar 15:1 και ευθυς πρωι συμβουλιον ετοιμασαντες οι αρχιερεις μετα των γραμματαιων και πρεσβυτερων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηγαγον και παρεδωκαν πιλατωMar 15:2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς τω_ ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγειςMar 15:3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλαMar 15:4 ο δε πιλατος επηρωτησεν αυτον παλιν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσινMar 15:5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον

Mar 15:6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον περητουντοMar 15:7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεπεποιηκισανMar 15:8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοιςMar 15:9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιωνMar 15:10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερειςMar 15:11 οι δε αρχιερεις ανεσισαν τον οχλον ινα μαλλον το_ βαραββαν απολυση αυτοιςMar 15:12 ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν ποιησω ον λεγετε τον βασιλεα των ιουδαιωνMar 15:13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτονMar 15:14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτονMar 15:15 ο δε πιλατος βουλομενος ποιησαι το ικανον τω οχλω απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθηMar 15:16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστι_ πραιτωριον και συνκαλουσιν ολην την σπειρανMar 15:17 και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανονMar 15:18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιω_Mar 15:19 και ετυπτον την κεφαλην αυτου καλαμω και ενεπτυσον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτωMar 15:20 και οτε ενεπεξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσουσιν αυτονMar 15:21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτουMar 15:22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν θερμηνευομενον κρανιου τοποςMar 15:23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβενMar 15:24 και σταυρωσαντες αυτον διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρηMar 15:25 ην δε τριτη ωρα και εσταυρωσαν αυτονMar 15:26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιωνMar 15:27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτουMar 15:28 Mar 15:29 και οι παραπορερυομενοι εβλασφημουν αυτον κινου_τες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομω_Mar 15:30 σωσον σεαυτον καταβα απο του σταυρουMar 15:31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματαιων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαιMar 15:32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καβατω νυν απο του σταυρου ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτω ωνειδιζον αυτονMar 15:33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατηςMar 15:34 και τη ωρα τη ενατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωι ελωι λεμα σαβαχθανει ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι με εγκατελιπες

Mar 15:35 και τινες των παρεστηκοτων ελεγον οτι ηλιαν φωνειMar 15:36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγο_ οξους περιθεις τε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγω_ αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτονMar 15:37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσενMar 15:38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατωMar 15:39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως κραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεουMar 15:40 ησαν δε εκει και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις ην και μαριαμ η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ και σαλωμηMar 15:41 και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμαMar 15:42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατονMar 15:43 ελθων ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησουMar 15:44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτο_ ει παλαι απεθανενMar 15:45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα τω ιωσηφMar 15:46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησε_ τη σινδονι και κατεθηκεν αυτον εν μνημιω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισε λιθο_ επι την θυραν του μνημιουMar 15:47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωση εθεωρουν που τεθειταιMar 16:1 και διαγενομενου σαββατου μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλιψωσιν αυτονMar 16:2 και λιαν πρωι τη μια των σαββατων ερχονται επι το μνημα ανατειλαντος του ηλιουMar 16:3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον απο της θυρας του μνημιουMar 16:4 και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ο λιθος ην γαρ μεγας σφοδραMar 16:5 και εισελθουσαι εις το μνημιον ιδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησανMar 16:6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθαι ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ειδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτονMar 16:7 αλλα υπαγετε και ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμι_Mar 16:8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημιου ειχεν δε αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρMar 16:9 αναστας πρωι πρωτη σαββατου εφανη πρωτον μαριαμ τη μαγδαληνη παρ ης εκβεβληκει επτα δαιμονιαMar 16:10 εκεινη δε πορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοις πενθουσι και κλαιουσινMar 16:11 εκεινοι δε ακουσαντες οτι ζη και εθεαθη υπ αυτης ηπιστησανMar 16:12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρονMar 16:13 κακεινοι απελθοντες απηγγειλαν τοις λοιποις ουδε εκεινοις επιστευσανMar 16:14 υστερον ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενο_ εκ νεκρων ουκ επιστευσαν

Mar 16:15 και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισειMar 16:16 ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δε απιστησας κατακριθησεταιMar 16:17 σημεια δε τοις πιστευσασιν ακολουθησει ταυτα εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν και εν ταις χερσι_Mar 16:18 οφεις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ουδεν αυτους βλαψη επι αρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσινMar 16:19 ο μεν κυριος ιησους μετα το λαλησαι αυτοις ανελημφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εν δεξια του θεουMar 16:20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν του κυριου συνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων αμηνLuk 1:1Luk 1:2 και υπηρεται γενομενου του λογουLuk 1:3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλεLuk 1:4 ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλιανLuk 1:5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετLuk 1:6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοιLuk 1:7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτει η ελισαβετ ην στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησανLuk 1:8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντιον του θεουLuk 1:9 κατα το εθος της ιερατιας ελαχεν το θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του θεουLuk 1:10 και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματοςLuk 1:11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματοςLuk 1:12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτονLuk 1:13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια οτι εισηκουσθη η δεησεις σου και η γυνη σου ελισαβετ γενησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννηνLuk 1:14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασεις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονταιLuk 1:15 εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτουLuk 1:16 και πολλους των υιων ισραελ επιστρεψει επι κυριον το_ θεον αυτωνLuk 1:17 και αυτος προσελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενονLuk 1:18 και ειπεν ζαχαριας προς αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτηςLuk 1:19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα

Luk 1:20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτω_Luk 1:21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζο_ εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναωLuk 1:22 εξελθων δε ουκ ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος η_ διανευων αυτοις και διεμενεν κωφοςLuk 1:23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτουLuk 1:24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσαLuk 1:25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν το ονιδος μου εν ανθρωποιςLuk 1:26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθLuk 1:27 προς παρθενον μεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου και πατριας δαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμLuk 1:28 και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξι_Luk 1:29 η δε ιδουσα διεταραχθη και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτοςLuk 1:30 και ειπεν ο αγγελος προς αυτην μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεωLuk 1:31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουνLuk 1:32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτουLuk 1:33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελοςLuk 1:34 ειπεν δε μαρια προς τον αγγελον πως εσται τουτο επι ανδρα ου γινωσκωLuk 1:35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον εκ σου αγιον κληθησεται υιος θεουLuk 1:36 και ιδου ελισαβετ η συγγενης σου και αυτη συνειληφυεια υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειραLuk 1:37 οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημαLuk 1:38 ειπε_ δε μαρια ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελοςLuk 1:39 αναστασα δε μαριαμ α μεν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορινη_ μετα σπουδης εις πολιν ιουδαLuk 1:40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετLuk 1:41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετLuk 1:42 και ανεβοησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σουLuk 1:43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς μεLuk 1:44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τας τα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου

Luk 1:45 μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριουLuk 1:46 και ειπεν μαρια μεγαλυνι η ψυχη μου τον κυριονLuk 1:47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μουLuk 1:48 οτι επεβλεψεν επι την ταπινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαιLuk 1:49 οτι εποιησεν μοι μεγαλια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτουLuk 1:50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτονLuk 1:51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτωνLuk 1:52 καθιλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπινουςLuk 1:53 πινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλε_ κενουςLuk 1:54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεουςLuk 1:55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημω_ τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εως αιωνοςLuk 1:56 εμινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτηςLuk 1:57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιονLuk 1:58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτηLuk 1:59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριανLuk 1:60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται το ονομα αυτου ιωαννηςLuk 1:61 και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενιας σου ος καλειται τω ονοματι τουτωLuk 1:62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτονLuk 1:63 και αιτησας πινακιδα εγραψεν λεγων ιωαννης εσται το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντεςLuk 1:64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα και ελαλει ευλογων τον θεονLuk 1:65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περι αυτους και εν ������ολη τη ορινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυταLuk 1:66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτω_ λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτουLuk 1:67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροεφητευσεν λεγωνLuk 1:68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτουLuk 1:69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημι_ εν οικω δαυιδ του παιδος αυτουLuk 1:70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων των απ αιωνος προφητων αυτουLuk 1:71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημαςLuk 1:72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτουLuk 1:73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημινLuk 1:74 αφοβως εκ χειρος των εχθρων ημων ρυσθε_τας λατρευειν αυτωLuk 1:75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας ημωνLuk 1:76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προ προσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου

Luk 1:77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων ημωνLuk 1:78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψουςLuk 1:79 επιφαναι τοις εν σκοτι και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνηςLuk 1:80 το δε παιδιον ηυξανε και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδεξεως αυτου προς τον ισραηλLuk 2:1 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενηνLuk 2:2 αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιουLuk 2:3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την ιδιαν χωρα_Luk 2:4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδLuk 2:5 απογραψασθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενηLuk 2:6Luk 2:7Luk 2:8Luk 2:9Luk 2:10Luk 2:11Luk 2:12Luk 2:13Luk 2:14Luk 2:15Luk 2:16Luk 2:17Luk 2:18Luk 2:19Luk 2:20Luk 2:21Luk 2:22Luk 2:23Luk 2:24Luk 2:25Luk 2:26Luk 2:27Luk 2:28Luk 2:29Luk 2:30Luk 2:31Luk 2:32Luk 2:33Luk 2:34Luk 2:35Luk 2:36Luk 2:37Luk 2:38Luk 2:39Luk 2:40

Luk 2:41Luk 2:42 ιεροσολυμα κατα το εθος της εορτηςLuk 2:43 και τελιωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιλημ και ουκ εγνω ιωσηφ και η μητηρ αυτουLuk 2:44 νομισαντες δε αυτον εν τη συνοδια ειναι ηλθον ημερας και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσι_ και τοις γνωστοιςLuk 2:45 και μη ευροντες υπεστρεψαν εις ιλημ αναζητουντες αυτονLuk 2:46 και εγενετο μεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτονLuk 2:47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσι και ταις αποκρισεσιν αυτουLuk 2:48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η μητηρ αυτου ειπεν τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου οι συγγενεις ο πatηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σεLuk 2:49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειται με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι μεLuk 2:50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοισLuk 2:51 και κατεβη εις ναζαραθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα ταυτα εν τη καρδια αυτηςLuk 2:52 και ιησους προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποιςLuk 3:1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντος της ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιλινης τετρααρχουντοςLuk 3:2 επι αρχιερεως αννα και καιφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριου υιον εν τη ερημωLuk 3:3 και ηλθεν εις πασαν την περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιωνLuk 3:4 καθως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδο_ κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτουLuk 3:5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνος ταπινωθησεται και εσται τα σκολια εις ευθειαν και αι τραχειαι εις οδους λιαςLuk 3:6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεουLuk 3:7 ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχειδνων τις υπεδειξε_ υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργηςLuk 3:8 ποιησατε ου_ καρπους αξιους της μετανοιας και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμι_ οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμLuk 3:9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεταιLuk 3:10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησομενLuk 3:11 αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτωLuk 3:12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι υπ αυτου και ειπαν προς αυτον διδασκαλε τι ποιησομενLuk 3:13 ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλειον παρα το διατεταγμενον υμιν παρασσετε

Luk 3:14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημεις και ειπεν αυτοις μηδενα διασισητε μηδε συκοφα_τησητε και αρκισθε τοις οψωνιοις υμωνLuk 3:15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενω_ παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστοςLuk 3:16 απεκρινατο ο ιωαννης απασιν λεγων εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας εις μετανοιαν ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισι εν πνευματι αγιω και πυριLuk 3:17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει τη_ αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστωLuk 3:18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαονLuk 3:19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος φιλιππου του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδηςLuk 3:20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν και κατεκλεισεν τον ιωαννην εν τη φυλακηLuk 3:21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαονLuk 3:22Luk 3:23Luk 3:24Luk 3:25Luk 3:26Luk 3:27Luk 3:28Luk 3:29Luk 3:30Luk 3:31Luk 3:32Luk 3:33Luk 3:34Luk 3:35Luk 3:36Luk 3:37Luk 3:38Luk 4:1Luk 4:2Luk 4:3Luk 4:4Luk 4:5Luk 4:6Luk 4:7Luk 4:8Luk 4:9Luk 4:10Luk 4:11Luk 4:12Luk 4:13Luk 4:14Luk 4:15Luk 4:16

Luk 4:17Luk 4:18Luk 4:19Luk 4:20Luk 4:21Luk 4:22Luk 4:23Luk 4:24Luk 4:25 επι ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γηνLuk 4:26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηρανLuk 4:27 και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελισσαιου του προφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη ναιμαν ο συροςLuk 4:28 και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντες ταυταLuk 4:29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτο_ εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις αυτων ωκοδομητο εις το κατακρμνισαι αυτονLuk 4:30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετοLuk 4:31 και κατηλθεν εις καπερναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασινLuk 4:32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτουLuk 4:33 και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαληLuk 4:34 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεουLuk 4:35 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτο_Luk 4:36 και εγενετο θαμβος επι παντας και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασι και εξερχονταιLuk 4:37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπο_ της περιχωρουLuk 4:38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος η δε πενθερα του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτο_ περι αυτηςLuk 4:39 και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην και παραχρημα αναστασα διηκονει αυτοιςLuk 4:40 δυνο_τος δε του ηλιου απαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτω επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν αυτουςLuk 4:41 εξηρχοντο δε και δεμονια απο πολλων κραζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναιLuk 4:42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητου_ αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτωνLuk 4:43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι εις τουτο απεσταληνLuk 4:44 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις της ιουδαιαςLuk 5:1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω του ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετLuk 5:2 και ιδεν δυο πλοιαρια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλεεις απ αυτων αποβαντες επλυναν τα δυκτυα

Luk 5:3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην του σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον και καθισας εδιδασκεν εκ του πλοιου τους οχλουςLuk 5:4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγρα_Luk 5:5 και αποκριθεις ο σιμων ειπεν αυτω επιστατα δι ολης της νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυονLuk 5:6 και τουτο ποιησαντες συνεκλισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρητο δε το δικτυον αυτωνLuk 5:7 και κατενευσαν τοις μετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθαν και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε ηδη βυθιζεσθαι αυταLuk 5:8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριεLuk 5:9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβονLuk 5:10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυ_ ανθρωπους εση ζωγρωνLuk 5:11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες απαντα ηκολουθησαν αυτωLuk 5:12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαιLuk 5:13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτουLuk 5:14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοιςLuk 5:15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτωνLuk 5:16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενοςLuk 5:17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτουςLuk 5:18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτουLuk 5:19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησουLuk 5:20 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σουLuk 5:21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη μονος ο θεοςLuk 5:22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμω_Luk 5:23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειρε και περιπατειLuk 5:24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλυτικω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου

Luk 5:25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεονLuk 5:26 και εκστασεις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ιδομεν παραδοξα σημερονLuk 5:27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευειν καλουμενον καθημενον επι το τελωνιο_ και ειπεν αυτω ακολουθει μοιLuk 5:28 και καταλιπων παντας αναστας ηκολουθησεν αυτωLuk 5:29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων και αλλω_ οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοιLuk 5:30 και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις αυτω_ προς τους μαθητας δια τι μετα των τελωνων εσθιετε και πινεται����������Luk 5:31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντεςLuk 5:32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιανLuk 5:33 οι δε ειπαν προς αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσι_Luk 5:34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστι_ ποιησαι νηστευεινLuk 5:35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραιςLuk 5:36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχιζει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινουLuk 5:37 και ουδεις επιβαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνταιLuk 5:38 αλλ οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροι συντηρουνταιLuk 5:39 και ουδεις πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστοτερος εστινLuk 6:1 εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω πορευεσθαι αυτον δια των σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες ταις χερσιν αυτωνLuk 6:2 τινες δε των φαρισαιων ειπον τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν ποιειν εν τοις σαββασινLuk 6:3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ οτε επινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντεςLuk 6:4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως λαβων εφαγεν και εδωκε_Luk 6:5Luk 6:6Luk 6:7Luk 6:8Luk 6:9Luk 6:10Luk 6:11Luk 6:12Luk 6:13Luk 6:14Luk 6:15Luk 6:16

Luk 6:17Luk 6:18Luk 6:19Luk 6:20Luk 6:21Luk 6:22Luk 6:23Luk 6:24Luk 6:25Luk 6:26Luk 6:27Luk 6:28Luk 6:29Luk 6:30Luk 6:31Luk 6:32Luk 6:33Luk 6:34Luk 6:35Luk 6:36Luk 6:37 και μη κρινετε και ου μη κριθητε μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθεLuk 6:38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον και σεσαλευμενο_ και υπερεκχυνομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμων τω γαρ αυτω μετρω ω μετριτε αντιμετρηθησεται υμινLuk 6:39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον πεσου_ταιLuk 6:40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτουLuk 6:41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοειςLuk 6:42 η πως δυνασε λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σουLuk 6:43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρο_ ουδε δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλονLuk 6:44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου σταφυλην τρυγωσινLuk 6:45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το αγαθον και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το πονηρον εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλειLuk 6:46 τι δε με καλειται κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγωLuk 6:47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου τους λογους και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιοςLuk 6:48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψε_ και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετρα_ πλημμυρας δε γενομενης προσερρηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν

Luk 6:49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερρηξεν ο ποταμος και ευθεως επεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγαLuk 7:1 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καφαρναουμLuk 7:2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμοςLuk 7:3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους τω_ ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση το_ δουλον αυτουLuk 7:4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιως λεγοντες αυτω οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτοLuk 7:5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος οικοδομησεν ημινLuk 7:6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακρα_ απεχοντος απο της οικιας επεμψεν προς αυτον φιλους ο εκατονταρχος λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθηςLuk 7:7 διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μουLuk 7:8 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιειLuk 7:9 ακουσας δε ο ιησους ταυτα εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρανLuk 7:10 και υποστρεψαντες οι πεμφθεντες εις τον οικον ευρον τον ασθενουντα δουλον υγιαινονταLuk 7:11 και εγενετο εν τη εξης επορευετο εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου ικανοι και οχλος πολυςLuk 7:12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως υιος μονογενης τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεως ικανος συν αυτηLuk 7:13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιεLuk 7:14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητιLuk 7:15 και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτουLuk 7:16 ελαβεν δε φοβος απαντας και εδοξαζο_ τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτουLuk 7:17Luk 7:18Luk 7:19Luk 7:20Luk 7:21Luk 7:22Luk 7:23Luk 7:24Luk 7:25Luk 7:26Luk 7:27Luk 7:28Luk 7:29Luk 7:30

Luk 7:31Luk 7:32Luk 7:33Luk 7:34Luk 7:35Luk 7:36Luk 7:37Luk 7:38Luk 7:39Luk 7:40Luk 7:41Luk 7:42Luk 7:43Luk 7:44Luk 7:45Luk 7:46Luk 7:47Luk 7:48Luk 7:49Luk 7:50Luk 8:1Luk 8:2Luk 8:3Luk 8:4Luk 8:5Luk 8:6Luk 8:7Luk 8:8Luk 8:9Luk 8:10Luk 8:11Luk 8:12Luk 8:13Luk 8:14Luk 8:15Luk 8:16Luk 8:17Luk 8:18Luk 8:19Luk 8:20Luk 8:21Luk 8:22Luk 8:23Luk 8:24Luk 8:25Luk 8:26Luk 8:27Luk 8:28 φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης

Luk 8:29 παρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθεν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμειτο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενο και διαρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του δαιμονιου εις τας ερημουςLuk 8:30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους λεγων τι ονομα σοι ο δε ειπεν λεγεων οτι δαιμονια πολλα εισηλθεν εις αυτονLuk 8:31 και παρεκαλουν αυτον ιμα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθεινLuk 8:32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενων εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις ο ιησουςLuk 8:33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγοντοLuk 8:34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγενος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους καιLuk 8:35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξεληλυθι ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου και εφοβηθησανLuk 8:36 και απηγγειλαν αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθειςLuk 8:37 και ηρωτησαν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτω_ οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψενLuk 8:38 εδεετο δε αυτου ο ανηρ αφ ου τα δαιμονια εξεληλυθει ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον ο ιησους λεγωνLuk 8:39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι ο κυριος πεποιηκεν και ηλεησεν σε και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσω_ οσα εποιησεν αυτω ο ιησουςLuk 8:40 εγενετο δε εν τω υποστρεψαι τον ιησουν απεδεξατο αυτο_ οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτονLuk 8:41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαιρος και αυτος αρχω της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας του ιησου παρεκαλει αυτον ινα εισηλθη εις τον οικον αυτουLuk 8:42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον οι οχλοι συνεθλιβλο_ αυτονLuk 8:43 και γυνη ουσα εν ρυσι αιματος απο ετων δωδεκα ητις ιατροις προσαναλωσασα ολον τον βιον αυτης ουκ ισχυσεν υπ ουδ θεραπευθηναιLuk 8:44 προσελθουσα δε οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτηςLuk 8:45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος και οι συν αυτω επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσι_ και λεγεις τι ο αψαμενος μουLuk 8:46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνω δυναμιν εξελθουσαν απ εμουLuk 8:47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν αυτω ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημαLuk 8:48 ο δε ιησους ειπεν αυτη θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνηνLuk 8:49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων αυτω οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μη σκυλλε τον διδασκαλον

Luk 8:50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω λεγων μη φοβου μονο_ πιστευε και σωθησεταιLuk 8:51 ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητεραLuk 8:52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδειLuk 8:53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανενLuk 8:54 αυτος δε εκβαλων παντας και κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις εγειρερεLuk 8:55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγεινLuk 8:56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονοςLuk 9:1 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα αποστολους εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευεινLuk 9:2 και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τους ασθενουνταςLuk 9:3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε δυο χιτωνας εχεινLuk 9:4 και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθεLuk 9:5 και οσοι εαν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε εις μαρτυριον επ αυτουςLuk 9:6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχουLuk 9:7 ηκουσεν δε ηρωδης ο τετραρχης τα γινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης ηγερθη εκ νεκρωνLuk 9:8 υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστηLuk 9:9 ειπεν δε ηρωδης οτι ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουω τοιαυτα και ζητει ιδειν αυτονLuk 9:10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδια εις τοπον ερημον πολεως καλουμενην βηθσαιδαLuk 9:11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και δεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χριαν εχοντας θεραπειας ιασατοLuk 9:12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και τους αγρους καταλυσωσιν και ευρωσι_ επισιτισμον ωδε εν ερημω τοπω εσμενLuk 9:13 ειπεν δε προς αυτους ο ιησους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η επτα αρτοι και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματαLuk 9:14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας ωσει ανα πεντηκονταLuk 9:15 και εποιησαν ουτως και ανεκλιναν απανταςLuk 9:16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλωLuk 9:17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα

Luk 9:18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον κατα μονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οι οχλοι ειναιLuk 9:19 οι δε αποκριθεντες ειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστηLuk 9:20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεουLuk 9:21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτοLuk 9:22 ειπων οτι δει του υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεω_ και γραμματαιων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναιLuk 9:23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοιLuk 9:24 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσι αυτηνLuk 9:25 τι γαρ ωφελει ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθειςLuk 9:26 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελωνLuk 9:27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των ωδε εστωτω_ οι ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεουLuk 9:28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαιLuk 9:29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτωνLuk 9:30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλου_ αυτω οι ησαν μωυσης και ηλιαςLuk 9:31 οι οθεντες εν δοξη ελεγον δε την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρου_ εν ιλημLuk 9:32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ιδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτωLuk 9:33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και μιαν μωσει και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγειLuk 9:34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιασεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω αυτους εισελθειν εις την νεφεληνLuk 9:35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετεLuk 9:36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησους μονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενει απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εορακασινLuk 9:37 εγενετο δε εν τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυςLuk 9:38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψε επι τον υιον μου οτι μονογενης μοι εστινLuk 9:39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρι απ αυτου συντριβον αυτονLuk 9:40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησανLuk 9:41 ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμω_ προσαγαγε τον υιον σου ωδε

Luk 9:42 ετι δε προσευχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτουLuk 9:43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλιοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιει οι ιησους ειπεν προς τους μαθητας αυτουLuk 9:44 θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπωνLuk 9:45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο επερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτουLuk 9:46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτωνLuk 9:47 ο δε ιησους ιδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτω_ επιλαβομενος παιδιον εστησεν αυτο παρ εαυτωLuk 9:48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστιν μεγαςLuk 9:49 αποκριθεις δε ιωαννης ειπεν διδασκαλε ιδομεν τινα επι τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημωνLuk 9:50 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους μη κωλυετε αυτον ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστινLuk 9:51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον αυτου εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιλημLuk 9:52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην σαμαριτων ωστε ετοιμασαι αυτωLuk 9:53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιλημLuk 9:54 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι εκ του ουρανου και αναλωσαι αυτους ως και ηλιας εποιησενLuk 9:55 στραφεις δε επετιμησεν αυτοιςLuk 9:56 και επορευθησαν εις ετεραν κωμηνLuk 9:57 και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη κυριεLuk 9:58 και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπηκες φωλαιους εχουσι_ και τα πετινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινηLuk 9:59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μουLuk 9:60 ειπεν δε αυτω ο ιησους αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεουLuk 9:61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μουLuk 9:62 ειπεν δε ο ιησους προς αυτον ουδεις επιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν εις την βασιλειαν του θεουLuk 10:1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος και ετερους εβδομηκοντα και απεστειλεν αυτους ανα δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαιLuk 10:2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτουLuk 10:3 υπαγετε ιδου εγω αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκωνLuk 10:4 μη βασταζετε βαλλαντιον μη πηραν μηδε υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθεLuk 10:5 εις ην δ αν οικιαν εισελθητε πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω

Luk 10:6 και εαν η εκει υιος ειρηνης επαναπαυσεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μη γε εφ υμας ανακαμψειLuk 10:7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου εστιν μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιανLuk 10:8 και εις ην αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμινLuk 10:9 και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεουLuk 10:10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατιας αυτης ειπατεLuk 10:11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμων εις τους ποδας ημων απομασσομεθα υμι_ πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεουLuk 10:12 λεγω υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινηLuk 10:13 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμι_ παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησανLuk 10:14 πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει υμινLuk 10:15 και συ καφαρναου μη εως ουρανου υψωθεισα η εως αδου καταβιβασθησηLuk 10:16 ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα μεLuk 10:17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σουLuk 10:18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσονταLuk 10:19 ιδου δεδωκα υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ου μη αδικησηLuk 10:20 πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευμα τα υμιν υποτασσετε χαιρετε δε οτι τα ονοματα υμων εγραφη εν τοις ουρανοιςLuk 10:21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι τω αγιω ο ιησους και ειπεν εξομολογουμαι σοι πatερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πatηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σουLuk 10:22 και στραφεις προς τους μαθητας ειπεν παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις επιγινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πatηρ και τις εστιν ο πatηρ ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαιLuk 10:23 και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετεLuk 10:24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν α υμεις βλεπετε και ουκ ιδαν και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσανLuk 10:25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπιραζων αυτον και λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησωLuk 10:26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκειςLuk 10:27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου και εξ ολης της διανοιας σου και τον πλησιον σου ως σεαυτονLuk 10:28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση

Luk 10:29 ο δε θελων δικαιωσαι εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιονLuk 10:30 υπολαβων ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινει απο ιλημ εις ιεριχω λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεικαν ημιθανη τυγχανοντανLuk 10:31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθενLuk 10:32 ομοιως δε και λευιτης γενομενος κατα τον τοπον ελθων και ιδω_ αντιπαρηλθενLuk 10:33 σαμαριτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδω_ αυτον εσπλαγχνισθηLuk 10:34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτο_ εις πανδοχιον και επεμεληθη αυτουLuk 10:35 και επι την αυριον εξελθων και εκβαλων δυο δηναρια εδωκεν τω πανδοχι και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοιLuk 10:36 τις ουν τουτων των τριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους λησταςLuk 10:37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν δε αυτω ο ιησους πορευου και συ ποιει ομοιωςLuk 10:38 εγενετο δε εν τω πορευεσθαι αυτους και αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις την οικιανLuk 10:39 και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαριαμ η και παρακαθεσθεισα προς τους ποδας αυτου ηκουεν τον λογον αυτουLuk 10:40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα τε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελειπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβητεLuk 10:41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο ιησους μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περι πολλαLuk 10:42 ενος δε εστιν χρεια μαρια δε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφερεθησεται απ αυτηςLuk 11:1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τους μαθητας αυτουLuk 11:2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθαι λεγετε πatερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθατω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι γηςLuk 11:3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημερανLuk 11:4 και αφες ημι_ τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιομεν παντι οφιλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πιρασμο_ αλλα πυσε ημας απο του πονηρουLuk 11:5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτουςLuk 11:6 επειδη φιλος παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτωLuk 11:7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλισται και τα παιδια μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοιLuk 11:8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι φιλον αυτου δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει

Luk 11:9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμινLuk 11:10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεταιLuk 11:11 τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιος αρτον μη λιθο_ επιδωσει αυτωLuk 11:12 και εαν αιτησι ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον η και ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν επιδωσει αυτωLuk 11:13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλο_ ο πatηρ υμων ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτονLuk 11:14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτω ην κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εκβληθεντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοιLuk 11:15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονιαLuk 11:16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτουLuk 11:17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην μερισθεισα ερημουται και οικος επ οικον πιπτειLuk 11:18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον εμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονιαLuk 11:19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων κριται εσονταιLuk 11:20 ει δε εν δακτυλω θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεουLuk 11:21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτουLuk 11:22 επαν δε ο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλειαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσινLuk 11:23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγω_ μετ εμου σκορπιζειLuk 11:24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθο_Luk 11:25 και ελθων ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενονLuk 11:26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει

εσχατα του ανθρωπου ����������������������εκεινου χειρονα των πρωτωνLuk 11:27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις γυνη φωνην εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασαςLuk 11:28 και αυτος ειπεν μενουνγε μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντεςLuk 11:29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη πονηρα εστιν σημιον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημιον ιωνα του προφητουLuk 11:30 καθως γαρ εγενετο ιωνας τοις νινευιταις σημιον ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτηLuk 11:31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωντος και ιδου πλεον σολομωντος ωδε

Luk 11:32 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλιον ιωνα ωδεLuk 11:33 ουδεις λυχνον αψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φως βλεπωσινLuk 11:34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου οταν ουν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σω σου σκοτινονLuk 11:35 εκοπει ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστινLuk 11:36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτινον μη εχον μερος σκοτινον εσται φωτινον ολον ως οταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σεLuk 11:37 εν δε τω λαλησαι ηρωτα αυτον φαρισαιος τις οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσενLuk 11:38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστουLuk 11:39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριαςLuk 11:40 αφρονες ουχ ο ποιησας το εσωθεν και το εξωθεν εποιησενLuk 11:41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστινLuk 11:42 αλλα ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη παθειναιLuk 11:43 ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και τας πρωτοκλησιας εν τοις διπνοιςLuk 11:44 ουαι υμιν οτι εσται ως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανω ου ουκ οιδασινLuk 11:45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζειςLuk 11:46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και αυτοι ενι δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοιςLuk 11:47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημια των προφητων και οι πatερες υμων απεκτειναν αυτουςLuk 11:48 αρα μαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτεινα_ αυτους υμεις δε οικοδομειτε αυτον τα μνημιαLuk 11:49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτω_ αποκτενουσιν και διωξουσινLuk 11:50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκχυννομενο_ απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτηςLuk 11:51 απο αιματος αβελ εως του αιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου μαι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτηςLuk 11:52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλιδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε τους εισερχομενους εκωλυσατεLuk 11:53 κακειθεν εξελθοντος αυτου ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονωνLuk 11:54 ενεδρευοντες αυτον ζητουντες θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου ινα κατηγορησωσιν αυτου

Luk 12:1 εν οις επισυναχθισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης των φαρισαιων ητις εστιν υποκρισιςLuk 12:2 ουδεν δε εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεταιLuk 12:3 ανθ ω_ οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησαται εν τοις ταμειοις κηρυχθησεται επι των δωματωνLuk 12:4Luk 12:5Luk 12:6Luk 12:7Luk 12:8Luk 12:9Luk 12:10Luk 12:11Luk 12:12Luk 12:13Luk 12:14Luk 12:15Luk 12:16Luk 12:17Luk 12:18Luk 12:19Luk 12:20Luk 12:21Luk 12:22Luk 12:23Luk 12:24Luk 12:25Luk 12:26Luk 12:27Luk 12:28Luk 12:29Luk 12:30Luk 12:31Luk 12:32Luk 12:33Luk 12:34Luk 12:35Luk 12:36Luk 12:37Luk 12:38Luk 12:39Luk 12:40Luk 12:41Luk 12:42Luk 12:43Luk 12:44Luk 12:45Luk 12:46

Luk 12:47Luk 12:48Luk 12:49Luk 12:50Luk 12:51Luk 12:52Luk 12:53Luk 12:54Luk 12:55Luk 12:56Luk 12:57Luk 12:58Luk 12:59Luk 13:1Luk 13:2Luk 13:3Luk 13:4Luk 13:5Luk 13:6Luk 13:7Luk 13:8Luk 13:9Luk 13:10Luk 13:11Luk 13:12Luk 13:13Luk 13:14Luk 13:15Luk 13:16Luk 13:17Luk 13:18Luk 13:19Luk 13:20Luk 13:21Luk 13:22Luk 13:23Luk 13:24Luk 13:25Luk 13:26Luk 13:27Luk 13:28Luk 13:29Luk 13:30Luk 13:31Luk 13:32Luk 13:33Luk 13:34Luk 13:35Luk 14:1Luk 14:2

Luk 14:3Luk 14:4Luk 14:5Luk 14:6Luk 14:7Luk 14:8Luk 14:9Luk 14:10Luk 14:11Luk 14:12Luk 14:13Luk 14:14Luk 14:15Luk 14:16Luk 14:17Luk 14:18Luk 14:19Luk 14:20Luk 14:21Luk 14:22Luk 14:23Luk 14:24Luk 14:25Luk 14:26Luk 14:27Luk 14:28Luk 14:29Luk 14:30Luk 14:31Luk 14:32Luk 14:33Luk 14:34Luk 14:35Luk 15:1Luk 15:2Luk 15:3Luk 15:4Luk 15:5Luk 15:6Luk 15:7Luk 15:8Luk 15:9Luk 15:10Luk 15:11Luk 15:12Luk 15:13Luk 15:14Luk 15:15Luk 15:16Luk 15:17

Luk 15:18Luk 15:19Luk 15:20Luk 15:21Luk 15:22Luk 15:23Luk 15:24Luk 15:25Luk 15:26Luk 15:27Luk 15:28Luk 15:29Luk 15:30Luk 15:31Luk 15:32Luk 16:1Luk 16:2Luk 16:3Luk 16:4Luk 16:5Luk 16:6Luk 16:7Luk 16:8Luk 16:9Luk 16:10Luk 16:11Luk 16:12Luk 16:13Luk 16:14Luk 16:15Luk 16:16Luk 16:17Luk 16:18Luk 16:19Luk 16:20Luk 16:21Luk 16:22Luk 16:23Luk 16:24Luk 16:25Luk 16:26Luk 16:27Luk 16:28Luk 16:29Luk 16:30Luk 16:31Luk 17:1Luk 17:2Luk 17:3Luk 17:4

Luk 17:5Luk 17:6Luk 17:7Luk 17:8Luk 17:9Luk 17:10Luk 17:11Luk 17:12Luk 17:13Luk 17:14Luk 17:15Luk 17:16Luk 17:17Luk 17:18Luk 17:19Luk 17:20Luk 17:21Luk 17:22Luk 17:23Luk 17:24Luk 17:25Luk 17:26Luk 17:27Luk 17:28Luk 17:29Luk 17:30Luk 17:31Luk 17:32Luk 17:33Luk 17:34Luk 17:35Luk 17:36Luk 17:37Luk 18:1Luk 18:2Luk 18:3Luk 18:4Luk 18:5Luk 18:6Luk 18:7Luk 18:8Luk 18:9Luk 18:10Luk 18:11Luk 18:12Luk 18:13Luk 18:14Luk 18:15Luk 18:16Luk 18:17

Luk 18:18Luk 18:19Luk 18:20Luk 18:21Luk 18:22Luk 18:23Luk 18:24Luk 18:25Luk 18:26Luk 18:27Luk 18:28Luk 18:29Luk 18:30Luk 18:31Luk 18:32Luk 18:33Luk 18:34Luk 18:35Luk 18:36Luk 18:37Luk 18:38Luk 18:39Luk 18:40Luk 18:41Luk 18:42Luk 18:43Luk 19:1Luk 19:2Luk 19:3Luk 19:4Luk 19:5Luk 19:6Luk 19:7Luk 19:8Luk 19:9Luk 19:10Luk 19:11Luk 19:12Luk 19:13Luk 19:14Luk 19:15Luk 19:16Luk 19:17Luk 19:18Luk 19:19Luk 19:20Luk 19:21Luk 19:22Luk 19:23Luk 19:24

Luk 19:25Luk 19:26Luk 19:27Luk 19:28Luk 19:29Luk 19:30Luk 19:31Luk 19:32Luk 19:33Luk 19:34Luk 19:35Luk 19:36Luk 19:37Luk 19:38Luk 19:39Luk 19:40Luk 19:41Luk 19:42 σουLuk 19:43 οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και περεμβαλουσι_ οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε παντοθενLuk 19:44 και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν εν σοι λιθον επι λιθω ανθ ων ουκ εγνως καιρον της επισκοπης σουLuk 19:45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και τους αγοραζονταςLuk 19:46 λεγων αυτοις γεγραπται και οτι ο οικος μου οικος προσευχης εστιν υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστωνLuk 19:47 και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαουLuk 19:48 και ουχ ηρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεματο αυτου ακουωνLuk 20:1 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροιςLuk 20:2 και ειπον προς αυτον εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτηνLuk 20:3 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω ενα λογον και ειπατε μοιLuk 20:4 το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπωνLuk 20:5 οι δε συνελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτωLuk 20:6 εαν δε ειπωμεν οτι εξ ανθρωπων πας ο λαος καταλιθασι ημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναιLuk 20:7 και απεκριθησαν μη ειδεναι αυτου ποθενLuk 20:8 και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιωLuk 20:9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην αμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανουςLuk 20:10 και εν τω καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσιν αυτω οι δε γεωργοι διραντες αυτον εξαπεστειλαν κενο_

Luk 20:11 και προσεθετο πεμψαι αυτοις ετερον δουλον οι δε κακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενονLuk 20:12 και προσεθετο πεμψαι τριτον οι δε και τουτον τραυματισαν εξεβαλονLuk 20:13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον εντραπησονταιLuk 20:14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομιαLuk 20:15 και λοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτιναν τι ου_ ποιησι αυτοις ο κυριος του αμπελωνοςLuk 20:16 ελευσεται και απολεσι τους γεωργους τουτους και δωσι τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπον μη γενοιτοLuk 20:17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιαςLuk 20:18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησι αυτονLuk 20:19 και εζητητουν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους τη_ παραβολην ταυτην ειπενLuk 20:20 και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονοςLuk 20:21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκειςLuk 20:22 εξεστιν ημιν καισαρι φορον δουναι η ουLuk 20:23 κατανοησας δε αυτων την πανουριαν ειπεν προς αυτους τι με πειραζετε υποκριταιLuk 20:24 επιδειξατε μοι δηναριον οι δε εδιξαν και ειπεν τινος εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντες δε ειπαν καισαροςLuk 20:25 ο δε ειπεν αυτοις αποδοτε τοινυν τα καισαρος τω καισαρι και τα του θεου τω θεωLuk 20:26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος ενα_τιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησανLuk 20:27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι λεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτο_Luk 20:28Luk 20:29Luk 20:30Luk 20:31Luk 20:32Luk 20:33Luk 20:34Luk 20:35Luk 20:36Luk 20:37Luk 20:38Luk 20:39Luk 20:40Luk 20:41Luk 20:42

Luk 20:43Luk 20:44Luk 20:45Luk 20:46Luk 20:47Luk 21:1Luk 21:2Luk 21:3Luk 21:4Luk 21:5Luk 21:6Luk 21:7Luk 21:8Luk 21:9Luk 21:10Luk 21:11Luk 21:12Luk 21:13Luk 21:14Luk 21:15Luk 21:16Luk 21:17Luk 21:18Luk 21:19Luk 21:20Luk 21:21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εμ μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτηνLuk 21:22 οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πληρθηναι παντα τα γεγραμμεναLuk 21:23 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαω τουτωLuk 21:24 και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αιχμαλωτισθησονται εις παντα τα εθνη και ιλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρις ου πληρωθωσιν καιροι εθνωνLuk 21:25 και εσται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια ηχους θαλασσης και σαλουLuk 21:26 αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονταιLuk 21:27 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως και δοξης πολληςLuk 21:28 αρχομενων δε τουτων γεινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμωνLuk 21:29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδραLuk 21:30 οταν προβαλωσιν ηδη βλεπο_τες αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστινLuk 21:31 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεουLuk 21:32 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηταιLuk 21:33 ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσινLuk 21:34 προσεχετε δε αυτοις μηποτε βαρηθωσιν υμω_ αι καρδιαι εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και εφνιδος εφ υμας επιστη η ημερα εκεινη

Luk 21:35 ως παγις γαρ επελευσεται επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γηςLuk 21:36 αγρυπνειτε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα καταξιωθητε εκφυγειν παντα ταυτα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπουLuk 21:37 ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιωνLuk 21:38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ορει ακουειν αυτουLuk 22:1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχαLuk 22:2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαονLuk 22:3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον επικαλουμενο_ ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκαLuk 22:4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και τοις στρατηγοις του ιερου το πως αυτοις παραδω αυτονLuk 22:5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυρια δουναιLuk 22:6 και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοιςLuk 22:7 ηλθεν δε ημερα των αζυμων η εδει θυεσθαι το πασχαLuk 22:8 και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμενLuk 22:9 οι δε ειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμενLuk 22:10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν υπαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις η_ εισπορευεταιLuk 22:11 και ερειτε τω οικωδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγωLuk 22:12 κακεινος υμιν διξει αναγεον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατεLuk 22:13 απελθοτες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχαLuk 22:14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι δωδεκα αποστολοι συν αυτωLuk 22:15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθεινLuk 22:16 λεγω γαρ υμιν οτι μη φαγω αυτου εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεουLuk 22:17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτουςLuk 22:18 λεγω γαρ υμιν ου μη πιω απο του γενηματος της αμπελου εως ου βασιλεια του θεου ελθηLuk 22:19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις τηνLuk 22:20Luk 22:21Luk 22:22Luk 22:23Luk 22:24Luk 22:25Luk 22:26Luk 22:27Luk 22:28Luk 22:29Luk 22:30Luk 22:31

Luk 22:32Luk 22:33Luk 22:34Luk 22:35Luk 22:36Luk 22:37Luk 22:38Luk 22:39Luk 22:40Luk 22:41Luk 22:42Luk 22:43Luk 22:44Luk 22:45Luk 22:46Luk 22:47Luk 22:48Luk 22:49Luk 22:50Luk 22:51Luk 22:52Luk 22:53Luk 22:54Luk 22:55Luk 22:56Luk 22:57Luk 22:58Luk 22:59Luk 22:60Luk 22:61Luk 22:62Luk 22:63Luk 22:64Luk 22:65Luk 22:66Luk 22:67Luk 22:68Luk 22:69Luk 22:70Luk 22:71Luk 23:1Luk 23:2Luk 23:3Luk 23:4Luk 23:5Luk 23:6Luk 23:7Luk 23:8Luk 23:9Luk 23:10

Luk 23:11Luk 23:12Luk 23:13Luk 23:14Luk 23:15Luk 23:16Luk 23:17Luk 23:18Luk 23:19Luk 23:20Luk 23:21Luk 23:22Luk 23:23Luk 23:24Luk 23:25 εις την φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτωνLuk 23:26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησουLuk 23:27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτονLuk 23:28 στραφεις δε ο ιησους προς αυτας ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμωνLuk 23:29 οτι ιδου ημεραι ερχονται εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαζοι οι ουκ εθρεψανLuk 23:30 τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσαιται εφ ημας και τοις βουνοις καλυψαται ημαςLuk 23:31 οτι ει εν τω υγρω ξυλω τουτο ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηταιLuk 23:32 ηγοντο δε και ετεροι δυο κακουργοι συν αυτω αναιρεθηναιLuk 23:33 και οτε ηλθον επι τον τοπον τον λεγομενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ ευωνυμωνLuk 23:34 ο δε ιησους ελεγεν πatερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε ται ιματια αυτου εβαλον κληρονLuk 23:35 και ιστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστι_ ο χριστος ο εκλεκτος του θεουLuk 23:36 ενεπεζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντες αυτωLuk 23:37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτονLuk 23:38 ην δε και η επιγραφη επ αυτω γεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιωνLuk 23:39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων ουχι συ ει ο χριστος σωσον σεαυτο_ και ημαςLuk 23:40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματιLuk 23:41 εσμεν ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απελαβαμεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξενLuk 23:42 και ελεγεν ιησου μνησθητι μου οταν ελθης εν τη βασιλεια σουLuk 23:43 και ειπεν αυτω ο ιησους αμην σοι λεγω σημερον εση μετ εμου εν τω παραδεισωLuk 23:44 και ην ηδη ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολη_ την γην εως ωρας ενατηςLuk 23:45 του ηλιου εκλιποντος εσχισθη δε το καταπετασμα του ναου μεσον

Luk 23:46 και φωνησας ο ιησους φωνη μεγαλη ειπεν πatερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσενLuk 23:47 ειδων δε ο εκατονταρχος το γεγονος εδοξασεν το_ θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ηνLuk 23:48 και παντες οι συνπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην θεωρησαντες τα γενομενα τυπτοντες τα στηθη υπεστρεφονLuk 23:49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτου μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυταLuk 23:50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων και ο ανηρ αγαθος και δικαιοςLuk 23:51 ουτος ουκ ην συνκατατιθεμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο τη_ βασιλειαν του θεουLuk 23:52 ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησουLuk 23:53 και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουδεπω κειμενοςLuk 23:54 και ημερα ην παρασκευης και σαββατον επεφωσκενLuk 23:55 κατακολουθησασαι δε γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ της γαλιλαιας αυτω αυτω εθεασαντο το μνημιον και ως ετεθη το σωμα αυτουLuk 23:56 υποστρεψασαι ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντοληνLuk 24:1 τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεως ηλθον επι το μνημειον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματαLuk 24:2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον εκ του μνημιουLuk 24:3 εισελθουσαι δε ουκ ευρον το σωμα το κυριου ιησουLuk 24:4 εγενετο δε εν τω απορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυταις εν αισθησεσιν αστραπτουσαιςLuk 24:5 εμφοβων γενομενων αυτων και κλινουσω_ τα προσωπα αυτων εις την γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρωνLuk 24:6 ουκ εστι_ ωδε ηγερθη μνησθηται ως ελαλησεν υμιν ετι ζων εν τη γαλιλαιαLuk 24:7 λεγων τον υιον του ανθρωπου οτι δειLuk 24:8Luk 24:9Luk 24:10Luk 24:11Luk 24:12Luk 24:13Luk 24:14Luk 24:15Luk 24:16Luk 24:17Luk 24:18Luk 24:19Luk 24:20Luk 24:21Luk 24:22Luk 24:23Luk 24:24Luk 24:25Luk 24:26

Luk 24:27Luk 24:28Luk 24:29Luk 24:30Luk 24:31Luk 24:32Luk 24:33Luk 24:34Luk 24:35Luk 24:36Luk 24:37Luk 24:38Luk 24:39Luk 24:40Luk 24:41Luk 24:42Luk 24:43Luk 24:44Luk 24:45Luk 24:46 και ειπεν αυτοισ οτι ουτως γεγραπται παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημεραLuk 24:47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιλημLuk 24:48 υμεις μαρτυρες εστε τουτωνLuk 24:49 και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ου ενδυσησθε εξ υψους δυναμινLuk 24:50 εξηγαγεν δε αυτους εως προς βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτουςLuk 24:51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανονLuk 24:52 και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιλημ μετα χαρας μεγαληςLuk 24:53 και ησαν δια παντος εν τω ιερω ευλογουντεσJoh 1:1Joh 1:2Joh 1:3 ουδε εν ο γεγονενJoh 1:4 εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπωνJoh 1:5 και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβενJoh 1:6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωαννηςJoh 1:7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτουJoh 1:8 ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτοςJoh 1:9 ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμονJoh 1:10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνωJoh 1:11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβονJoh 1:12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου

Joh 1:13 οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θεου εγεννηθησανJoh 1:14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος και αληθειαςJoh 1:15 ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγω_ ουτος ην ο ειπων ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε_ μου γεγονεν οτι πρωτος μου ηνJoh 1:16 οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτοςJoh 1:17 οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετοJoh 1:18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε μονογενης θεος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατοJoh 1:19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ειJoh 1:20 και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χριστοςJoh 1:21 και ηρωτησαν αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ουJoh 1:22 ειπαν ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτουJoh 1:23 εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας ο προφητηςJoh 1:24 και απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιωνJoh 1:25 και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλιας ουδε ο προφητηςJoh 1:26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατεJoh 1:27 ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματοςJoh 1:28 ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ο ιωαννης βαπτιζων το πρωτονJoh 1:29 τη επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμουJoh 1:30 ουτος εστιν υπερ ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ηνJoh 1:31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο εγω ηλθον εν υδατι βαπτιζωνJoh 1:32 και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτονJoh 1:33 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω και πυριJoh 1:34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θεουJoh 1:35 τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ τω_ μαθητων αυτου δυοJoh 1:36 και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμουJoh 1:37 και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου

Joh 1:38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας αυτω λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενειςJoh 1:39 λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν και ιδαν που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατηJoh 1:40 ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννουJoh 1:41Joh 1:42Joh 1:43Joh 1:44Joh 1:45Joh 1:46Joh 1:47Joh 1:48Joh 1:49Joh 1:50Joh 1:51Joh 2:1Joh 2:2Joh 2:3Joh 2:4Joh 2:5Joh 2:6Joh 2:7Joh 2:8Joh 2:9Joh 2:10Joh 2:11Joh 2:12Joh 2:13Joh 2:14Joh 2:15Joh 2:16Joh 2:17Joh 2:18Joh 2:19Joh 2:20Joh 2:21Joh 2:22Joh 2:23Joh 2:24Joh 2:25Joh 3:1Joh 3:2Joh 3:3Joh 3:4Joh 3:5Joh 3:6Joh 3:7

Joh 3:8Joh 3:9Joh 3:10Joh 3:11Joh 3:12Joh 3:13Joh 3:14Joh 3:15Joh 3:16Joh 3:17Joh 3:18Joh 3:19Joh 3:20Joh 3:21Joh 3:22Joh 3:23Joh 3:24Joh 3:25Joh 3:26Joh 3:27Joh 3:28Joh 3:29Joh 3:30Joh 3:31Joh 3:32Joh 3:33 την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστι_Joh 3:34 ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πνευμαJoh 3:35 ο πatηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτουJoh 3:36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτονJoh 4:1 ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννηςJoh 4:2 καιτοι ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτουJoh 4:3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιανJoh 4:4 εδει δε αυτο_ διερχεσθαι δια της σαμαριαςJoh 4:5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαριας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτουJoh 4:6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως εκτηJoh 4:7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πεινJoh 4:8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσινJoh 4:9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτεις γυναικος σαμαρειτιδος ουσης ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταιςJoh 4:10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζωνJoh 4:11 λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων

Joh 4:12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτουJoh 4:13 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλινJoh 4:14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιονJoh 4:15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλεινJoh 4:16 λεγει αυτη υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδεJoh 4:17 απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ανδρα ουκ εχω λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχωJoh 4:18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκαςJoh 4:19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συJoh 4:20 οι πatερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δειJoh 4:21 λεγει αυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατριJoh 4:22 υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμε_ οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστινJoh 4:23 αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πatηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτονJoh 4:24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνεινJoh 4:25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απανταJoh 4:26 λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοιJoh 4:27 και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτηςJoh 4:28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποιςJoh 4:29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα α εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστοςJoh 4:30 και εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτονJoh 4:31 εν τω μεταξυ ηρωτουν αυτον οι μαθηται λεγο_τες ραββει φαγεJoh 4:32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατεJoh 4:33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγεινJoh 4:34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψα_τος με και τελειωσω αυτου το εργονJoh 4:35 ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος ο θερισμος ������ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδηJoh 4:36 ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζωνJoh 4:37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζω_Joh 4:38 εγω αποστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε

Joh 4:39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων ιδια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησαJoh 4:40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι προς αυτους και εμεινεν εκει δυο ημεραςJoh 4:41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτουJoh 4:42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωtηρ του κοσμουJoh 4:43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιανJoh 4:44 αυτος γαρ ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχειJoh 4:45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησε_ εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εν τη εορτηJoh 4:46 ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμJoh 4:47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαια_ ηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβας ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκεινJoh 4:48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητεJoh 4:49 λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μουJoh 4:50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετοJoh 4:51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι παις αυτου ζηJoh 4:52 επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον αυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκε_ αυτον ο πυρετοςJoh 4:53 εγνω ουν ο πatηρ αυτου οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου οληJoh 4:54 τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιανJoh 5:1 μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ιησους εις ιεροσολυμαJoh 5:2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πε_τε στοας εχουσαJoh 5:3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρωνJoh 5:4 Joh 5:5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτουJoh 5:6 τουτον ιδων ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαιJoh 5:7 απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινειJoh 5:8 λεγει αυτω ο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατειJoh 5:9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον εαυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημεραJoh 5:10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατο_ σου

Joh 5:11 ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιτειJoh 5:12 ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπω_ σοι αρον και περιπατειJoh 5:13 ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπωJoh 5:14 μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηταιJoh 5:15 απηλθεν ο ανθρωπος και ειπεν τοις ιουδαιοις οτι ιησους εστι ο ποιησας αυτον υγιηJoh 5:16 και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατωJoh 5:17Joh 5:18Joh 5:19Joh 5:20Joh 5:21Joh 5:22Joh 5:23Joh 5:24Joh 5:25Joh 5:26Joh 5:27Joh 5:28Joh 5:29Joh 5:30Joh 5:31Joh 5:32Joh 5:33Joh 5:34Joh 5:35Joh 5:36Joh 5:37Joh 5:38Joh 5:39Joh 5:40Joh 5:41Joh 5:42Joh 5:43Joh 5:44Joh 5:45Joh 5:46Joh 5:47Joh 6:1Joh 6:2Joh 6:3Joh 6:4Joh 6:5Joh 6:6Joh 6:7

Joh 6:8Joh 6:9Joh 6:10Joh 6:11Joh 6:12Joh 6:13Joh 6:14Joh 6:15Joh 6:16Joh 6:17Joh 6:18Joh 6:19Joh 6:20Joh 6:21Joh 6:22Joh 6:23Joh 6:24Joh 6:25Joh 6:26Joh 6:27Joh 6:28Joh 6:29Joh 6:30Joh 6:31Joh 6:32Joh 6:33Joh 6:34Joh 6:35Joh 6:36Joh 6:37Joh 6:38 ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος μεJoh 6:39 ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημεραJoh 6:40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη η εσχατη ημεραJoh 6:41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανουJoh 6:42 και ελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πως νυν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκαJoh 6:43 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλωνJoh 6:44 ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πatηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημεραJoh 6:45 εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσο_ται παντες διδακτοι θεου πας ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προς μεJoh 6:46 ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τις ει μη ο ων παρα του θεου ουτος εωρακεν τον πατεραJoh 6:47 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωη_ αιωνιονJoh 6:48 εγω ειμι ο αρτος της ζωηςJoh 6:49 οι πatερες υμων εφαγο_ εν τη ερημω το μαννα και απεθανον

Joh 6:50 ουτος εστι_ ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανηJoh 6:51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωηςJoh 6:52 εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ημιν ουτος δουναι την σαρκα φαγεινJoh 6:53 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοιςJoh 6:54 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημεραJoh 6:55 η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσιςJoh 6:56 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτωJoh 6:57 καθως απεστειλεν με ο ζων πatηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησειJoh 6:58 ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πatερες και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωναJoh 6:59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμJoh 6:60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουεινJoh 6:61 ιδων δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζειJoh 6:62 εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπου ην το προτερονJoh 6:63 το πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστινJoh 6:64 αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτονJoh 6:65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς εμε εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατροςJoh 6:66 εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθο_ εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουνJoh 6:67 ειπεν ουν ο ιησους τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγεινJoh 6:68 απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχειςJoh 6:69 και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιος του θεουJoh 6:70 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστι_Joh 6:71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις εκ των δωδεκαJoh 7:1 και μετα ταυτα περιεπατει ο ιησους εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια ιν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναιJoh 7:2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγιαJoh 7:3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιον ινα καιJoh 7:4Joh 7:5Joh 7:6

Joh 7:7Joh 7:8Joh 7:9Joh 7:10Joh 7:11Joh 7:12Joh 7:13Joh 7:14Joh 7:15Joh 7:16Joh 7:17Joh 7:18Joh 7:19Joh 7:20Joh 7:21Joh 7:22Joh 7:23Joh 7:24Joh 7:25Joh 7:26Joh 7:27Joh 7:28Joh 7:29Joh 7:30Joh 7:31Joh 7:32Joh 7:33Joh 7:34Joh 7:35Joh 7:36Joh 7:37Joh 7:38Joh 7:39Joh 7:40Joh 7:41Joh 7:42Joh 7:43Joh 7:44Joh 7:45Joh 7:46Joh 7:47Joh 7:48Joh 7:49Joh 7:50Joh 7:51Joh 7:52Joh 7:53Joh 8:1Joh 8:2Joh 8:3

Joh 8:4Joh 8:5Joh 8:6Joh 8:7Joh 8:8Joh 8:9Joh 8:10Joh 8:11Joh 8:12Joh 8:13Joh 8:14Joh 8:15Joh 8:16Joh 8:17Joh 8:18Joh 8:19Joh 8:20Joh 8:21Joh 8:22Joh 8:23Joh 8:24Joh 8:25Joh 8:26Joh 8:27Joh 8:28Joh 8:29Joh 8:30Joh 8:31Joh 8:32Joh 8:33Joh 8:34 πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιαςJoh 8:35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωναJoh 8:36 εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθεJoh 8:37 οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμινJoh 8:38 α εγω εωρακα παρα τω πατρι λαλω και υμεις α ηκουσατε παρα του πατρος υμων ποιειτεJoh 8:39 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πatηρ ημων αβρααμ εστι_ λεγει αυτοις ο ιησους ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε ανJoh 8:40 νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησενJoh 8:41 υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τον θεονJoh 8:42 ειπεν αυτοις ο ιησους ει ο θεος πatηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλενJoh 8:43 δια τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον

Joh 8:44 υμεις εκ του πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκε_ οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πatηρ αυτουJoh 8:45 εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοιJoh 8:46 τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω δια τι υμεις ου πιστευετε μοιJoh 8:47 ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστεJoh 8:48 απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχειςJoh 8:49 απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πατερα μου και υμεις ατιμαζετε μεJoh 8:50 εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινωνJoh 8:51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωναJoh 8:52 ειπον αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωναJoh 8:53 μη συ μειζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιειςJoh 8:54 απεκριθη ιησους εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πatηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θεος υμων εστινJoh 8:55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρωJoh 8:56 αβρααμ ο πatηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρηJoh 8:57 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακαςJoh 8:58 ειπεν αυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμιJoh 8:59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσι επ αυτον ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτωςJoh 9:1 και παραγων ιδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετηςJoh 9:2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθηJoh 9:3 απεκριθη ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτωJoh 9:4 εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαιJoh 9:5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμουJoh 9:6 ταυτα ειπων επτυσε_ χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλουJoh 9:7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπωνJoh 9:8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερο_ οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτωνJoh 9:9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμιJoh 9:10 ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι

Joh 9:11 απεκριθη εκεινος ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπε_Joh 9:12Joh 9:13Joh 9:14Joh 9:15Joh 9:16Joh 9:17Joh 9:18Joh 9:19Joh 9:20Joh 9:21Joh 9:22Joh 9:23Joh 9:24Joh 9:25Joh 9:26Joh 9:27Joh 9:28Joh 9:29Joh 9:30Joh 9:31Joh 9:32Joh 9:33Joh 9:34Joh 9:35Joh 9:36Joh 9:37Joh 9:38Joh 9:39Joh 9:40Joh 9:41Joh 10:1Joh 10:2Joh 10:3Joh 10:4Joh 10:5Joh 10:6Joh 10:7Joh 10:8Joh 10:9Joh 10:10Joh 10:11Joh 10:12Joh 10:13Joh 10:14Joh 10:15Joh 10:16Joh 10:17Joh 10:18

Joh 10:19Joh 10:20Joh 10:21Joh 10:22Joh 10:23Joh 10:24Joh 10:25Joh 10:26Joh 10:27Joh 10:28Joh 10:29Joh 10:30Joh 10:31Joh 10:32Joh 10:33Joh 10:34Joh 10:35Joh 10:36Joh 10:37Joh 10:38Joh 10:39Joh 10:40Joh 10:41Joh 10:42Joh 11:1Joh 11:2Joh 11:3Joh 11:4Joh 11:5Joh 11:6Joh 11:7Joh 11:8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκειJoh 11:9 απεκριθη ιησους ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπειJoh 11:10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτωJoh 11:11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτονJoh 11:12 ειπον ουν οι μαθηται αυτω κυριε ει κεκοιμηται σωθησεταιJoh 11:13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγειJoh 11:14 τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανενJoh 11:15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτονJoh 11:16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συ_μαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτουJoh 11:17 ηλθεν ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημιωJoh 11:18 ην δε η βηθανια εγγυς τω_ ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαεντε

Joh 11:19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτωνJoh 11:20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησους ερχεται υπηντησε_ αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετοJoh 11:21 ειπεν ουν η μαρθα προς ιησουν κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μουJoh 11:22 και νυν οιδα οτι οσα εαν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεοςJoh 11:23 λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σουJoh 11:24 λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημεραJoh 11:25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεταιJoh 11:26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις το αιωνα πιστευεις τουτοJoh 11:27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενοςJoh 11:28 και τουτο ειπασα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ειπασα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σεJoh 11:29 εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτονJoh 11:30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ η_ ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθαJoh 11:31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχυ ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκειJoh 11:32 η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ιησους ην ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφοςJoh 11:33 ιησους ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτονJoh 11:34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδεJoh 11:35 εδακρυσε_ ο ιησουςJoh 11:36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτονJoh 11:37 τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανηJoh 11:38 ιησους ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτωJoh 11:39 λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστινJoh 11:40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεουJoh 11:41 ηραν ουν τον λιθον ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πatερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μουJoh 11:42 εγω δε ηδειν οτι πα_τοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλαςJoh 11:43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραξεν λαζαρε δευρο εξωJoh 11:44 εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κιριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει ιησους αυτοις λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγει_Joh 11:45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς τη_ μαριαμ και θεασαμενοι ο εποιησεν επιστευσεν εις αυτον

Joh 11:46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρεισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ιησουςJoh 11:47Joh 11:48Joh 11:49Joh 11:50Joh 11:51Joh 11:52Joh 11:53Joh 11:54Joh 11:55Joh 11:56Joh 11:57Joh 12:1Joh 12:2Joh 12:3Joh 12:4Joh 12:5Joh 12:6Joh 12:7Joh 12:8Joh 12:9Joh 12:10Joh 12:11Joh 12:12Joh 12:13Joh 12:14Joh 12:15Joh 12:16Joh 12:17Joh 12:18Joh 12:19Joh 12:20Joh 12:21Joh 12:22Joh 12:23Joh 12:24Joh 12:25Joh 12:26Joh 12:27Joh 12:28Joh 12:29Joh 12:30Joh 12:31Joh 12:32Joh 12:33Joh 12:34Joh 12:35Joh 12:36Joh 12:37

Joh 12:38Joh 12:39Joh 12:40Joh 12:41Joh 12:42Joh 12:43Joh 12:44Joh 12:45Joh 12:46Joh 12:47Joh 12:48Joh 12:49Joh 12:50Joh 13:1Joh 13:2Joh 13:3Joh 13:4Joh 13:5Joh 13:6Joh 13:7Joh 13:8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμουJoh 13:9 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαληνJoh 13:10 λεγει αυτω ο ιησους ο λελουμενος ουκ εχει χρειαν ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντεςJoh 13:11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστεJoh 13:12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε ετι πεποιηκα υμινJoh 13:13 υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγετε ειμι γαρJoh 13:14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδαςJoh 13:15 υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητεJoh 13:16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτο_Joh 13:17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυταJoh 13:18 ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτουJoh 13:19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευητε οτι εγω ειμιJoh 13:20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε ει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψατα μεJoh 13:21 ταυτα ειπων ο ιησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει μεJoh 13:22 εβλεπον εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγειJoh 13:23 ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα ο ιησουςJoh 13:24 νευει τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει

Joh 13:25 αναπεσω_ εκεινος ουτος επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστινJoh 13:26 αποκρινεται ουν ο ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτηJoh 13:27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ιησους ο ποιεις ποιησον ταχειονJoh 13:28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτωJoh 13:29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δωJoh 13:30 λαβω_ ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξJoh 13:31 οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ιησους νυ εδοξασθη ο υιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτωJoh 13:32 και ο θεος δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτονJoh 13:33 τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτιJoh 13:34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλουςJoh 13:35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοιςJoh 13:36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθειν ακολουθησεις δε υστερονJoh 13:37 λεγει αυτω πετρος κυριε δια τι ου δυναμαι σοι νυν ακολουθειν την ψυχην μου υπερ σου θησωJoh 13:38 αποκρινεται ιησους την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τριςJoh 14:1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θεον και εις εμε πιστευετεJoh 14:2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμινJoh 14:3 και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητεJoh 14:4 και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδονJoh 14:5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις πως οιδαμεν την οδονJoh 14:6 λεγει αυτω ιησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμουJoh 14:7 ει εγνωκειτε με και τον πατερα μου αν ηδειτε απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατεJoh 14:8Joh 14:9Joh 14:10Joh 14:11Joh 14:12Joh 14:13Joh 14:14Joh 14:15Joh 14:16Joh 14:17Joh 14:18Joh 14:19

Joh 14:20Joh 14:21Joh 14:22Joh 14:23Joh 14:24Joh 14:25Joh 14:26Joh 14:27Joh 14:28Joh 14:29Joh 14:30Joh 14:31Joh 15:1Joh 15:2Joh 15:3Joh 15:4Joh 15:5Joh 15:6Joh 15:7Joh 15:8Joh 15:9Joh 15:10Joh 15:11Joh 15:12Joh 15:13Joh 15:14Joh 15:15Joh 15:16Joh 15:17Joh 15:18Joh 15:19Joh 15:20Joh 15:21Joh 15:22Joh 15:23Joh 15:24Joh 15:25Joh 15:26Joh 15:27Joh 16:1Joh 16:2Joh 16:3Joh 16:4Joh 16:5Joh 16:6Joh 16:7Joh 16:8Joh 16:9Joh 16:10Joh 16:11

Joh 16:12Joh 16:13Joh 16:14Joh 16:15Joh 16:16Joh 16:17Joh 16:18Joh 16:19Joh 16:20Joh 16:21 οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμονJoh 16:22 και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμωνJoh 16:23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατερα δωσει υμιν εν τω ονοματι μουJoh 16:24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενηJoh 16:25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω υμινJoh 16:26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμωνJoh 16:27 αυτος γαρ ο πatηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πατρος εξηλθονJoh 16:28 εξηλθον εκ του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατεραJoh 16:29 λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγειςJoh 16:30 νυ_ οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθεςJoh 16:31 απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετεJoh 16:32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πatηρ μετ εμου εστινJoh 16:33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμονJoh 17:1 ταυτα ελαλησεν ο ιησους και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πatερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος δοξαση σεJoh 17:2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιονJoh 17:3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θεον και ον απεστειλας ιησουν χριστονJoh 17:4 εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο εδωκας μοι ινα ποιησωJoh 17:5 και νυν δοξασον με συ πatερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοιJoh 17:6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησα_ και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασινJoh 17:7 νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισινJoh 17:8 οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλαςJoh 17:9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν

Joh 17:10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοιςJoh 17:11 και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πatερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημειςJoh 17:12 οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθηJoh 17:13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν ταις καρδιαις σεαυτωνJoh 17:14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμουJoh 17:15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρουJoh 17:16 εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμουJoh 17:17 αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος αληθεια εστινJoh 17:18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμονJoh 17:19 και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθειαJoh 17:20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμεJoh 17:21 ινα παντες ωσιν καθως συ πatερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημι_ ωσιν ινα ο κοσμος πιστευη οτι συ με απεστειλαςJoh 17:22 καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις ενJoh 17:23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησαςJoh 17:24 πatερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμουJoh 17:25 πatερ δικαιε κε ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλαςJoh 17:26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοιςJoh 18:1 ταυτα ειπων ο ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτουJoh 18:2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ιησους εκει μετα των μαθητων αυτουJoh 18:3 ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεω_ και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανω_ και λαμπαδων και οπλωνJoh 18:4 ιησους ουν ιδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθεν και λεγει αυτοις τινα ζητειτεJoh 18:5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ιησους εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτωνJoh 18:6 ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμεJoh 18:7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τον ναζωραιονJoh 18:8 απεκριθη ιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν

Joh 18:9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδεναJoh 18:10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσε_ αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχοςJoh 18:11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πatηρ ου μη πιω αυτοJoh 18:12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπερεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτονJoh 18:13 και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινουJoh 18:14 ην δε και καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαουJoh 18:15 ηκολουθει δε αυτοις σιμων πετρος και ο αλλος μαθηταις ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν αυτοις εις την αυλην του αρχιερεωςJoh 18:16 ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ο γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρο_Joh 18:17 λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμιJoh 18:18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενοςJoh 18:19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν το_ ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτουJoh 18:20 απεκριθη ο ιησους εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδενJoh 18:21 τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγωJoh 18:22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερειJoh 18:23 απεκριθη αυτω ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερειςJoh 18:24 απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεαJoh 18:25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων ει εκεινου ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμιJoh 18:26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτουJoh 18:27 παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησενJoh 18:28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ φαγωσι το πασχαJoh 18:29 εξηλθεν ουν ο πειλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του ανθρωπου τουτουJoh 18:30 απεκριθησα_ και ειπαν αυτω ει μη ην ουτος κακοποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτονJoh 18:31 ειπεν ουν αυτοις πειλατος λαβετε αυτο_ υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδεναJoh 18:32 ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπειν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκεινJoh 18:33 εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πειλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων

Joh 18:34 απεκριθη ο ιησους απο σεαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι ειπον σοι περι εμουJoh 18:35 απεκριθη ο πειλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησαςJoh 18:36 απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου του τουJoh 18:37Joh 18:38Joh 18:39Joh 18:40Joh 19:1Joh 19:2Joh 19:3Joh 19:4Joh 19:5Joh 19:6Joh 19:7Joh 19:8Joh 19:9Joh 19:10Joh 19:11Joh 19:12Joh 19:13Joh 19:14Joh 19:15Joh 19:16Joh 19:17Joh 19:18Joh 19:19Joh 19:20Joh 19:21Joh 19:22Joh 19:23Joh 19:24Joh 19:25Joh 19:26Joh 19:27Joh 19:28Joh 19:29Joh 19:30Joh 19:31Joh 19:32Joh 19:33Joh 19:34Joh 19:35Joh 19:36Joh 19:37Joh 19:38Joh 19:39Joh 19:40Joh 19:41

Joh 19:42Joh 20:1Joh 20:2Joh 20:3Joh 20:4Joh 20:5Joh 20:6Joh 20:7Joh 20:8Joh 20:9Joh 20:10Joh 20:11Joh 20:12Joh 20:13Joh 20:14Joh 20:15Joh 20:16Joh 20:17Joh 20:18Joh 20:19Joh 20:20Joh 20:21Joh 20:22Joh 20:23Joh 20:24Joh 20:25Joh 20:26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμινJoh 20:27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστοςJoh 20:28 απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μουJoh 20:29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντεςJoh 20:30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτωJoh 20:31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτουJoh 21:1 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτωςJoh 21:2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθανηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου υιοι και αλλοι εκ τω_ μαθητων αυτου δυοJoh 21:3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδε ενJoh 21:4 πρωιας δε ηδη γινομενης εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν

Joh 21:5 λεγει ουν αυτοις ο ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ουJoh 21:6 ο δε αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυωνJoh 21:7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις τη_ θαλασσανJoh 21:8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυωνJoh 21:9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτονJoh 21:10 λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυνJoh 21:11 ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πε_τηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυονJoh 21:12 λεγει αυτοις ο ιησους δευτε απιστησατε ουδεις ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστινJoh 21:13 ερχεται ο ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιωςJoh 21:14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ιησους τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρωνJoh 21:15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωα_νου αγαπας με πλεον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μουJoh 21:16 παλιν λεγει αυτω δευτερον σιμων ιωαννου αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατια μουJoh 21:17 λεγει αυτω τριτον σιμων ιωαννου φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κυριε παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ιησους βοσκε τα προβατια μουJoh 21:18 αμην αμην λεγω σοι οτι ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος ζωσει σε οισει οπου ου θελειςJoh 21:19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοιJoh 21:20 επιστραφεις ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν αυτω τις εστιν ο παραδιδους σεJoh 21:21 τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τιJoh 21:22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ δε μοι ακολουθειJoh 21:23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σεJoh 21:24 ουτος εστιν ο μαθητης ο και μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυρια εστινJoh 21:25 εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησειν τα γραφομενα βιβλιαAct 1:1Act 1:2 πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανελημφθη

Act 1:3 ο ιησους και παρεστησε_ εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεουAct 1:4 και συναλιζομενος αυτοις παρηγγειλεν απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μουAct 1:5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθαι εν πνευματι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημεραςAct 1:6 οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτουν αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλAct 1:7 ο δε ειπεν προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πatηρ εθετο εν τη ιδια εξουσιαAct 1:8 αλλα λημψεσθαι δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθαι μου μαρτυρες εν τε ιλημ και παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γηςAct 1:9 και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτωνAct 1:10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσι λευκαιςAct 1:11 οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθαι αυτον πορευομενον εις τον ουρανονAct 1:12 τοτε υπεστρεψαν εις ιλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιλημ σαββατου εχον οδονAct 1:13 και οτε εισηλθον εις το υπερωον ανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και μαθθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβουAct 1:14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδο_ τη προσευχη συν γυνεξιν και μαρια τη μητρι του ιησου και τοις αδελφοις αυτουAct 1:15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εμ μεσω των αδελφων ειπεν ην δε οχλος ονοματων επι το αυτο ως ει εκατον εικοσιAct 1:16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ην προειπεν το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυιδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλαβουσιν ιησουνAct 1:17 οτι κατηριθμηνος ην εν ημιν και ελαχε_ τον κληρον της διακονιας ταυτηςAct 1:18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρινης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαχνα αυτουAct 1:19 και γνωστον εγενετο πασι τοις κατοικουσιν ιλημ ωσται κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμα τουτ εστιν ���������αιματοςAct 1:20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετεροςAct 1:21 δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησουςAct 1:22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ης ανελημφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτωνAct 1:23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαβαν ος επεκληθη ιουστος και ματθιανAct 1:24 και προσευξαμενοι ειπαν σοι κυριε καρδιογνωστα παντων αναδιξον ον εξελεξω εκ τουτων τω_ δυο ενα

Act 1:25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον ιδιον τοπονAct 1:26 και εδωκαν κληρους αυτοις και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν και συνκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολωνAct 2:1 και εν τω συνπληρουσθαι την ημεραν τη πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτοAct 2:2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθεζοημενοιAct 2:3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν δε εφ ενα εκαστον αυτω_Act 2:4 και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετερες γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοιςAct 2:5 ησαν δε κατοικουντες εν ιλημ ανδρες ιουδαιοι ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανονAct 2:6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτωνAct 2:7 εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες ουχ ιδιου απαντες ουτοι οι λαλουντες εισιν γαλειλαιοιAct 2:8 και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημενAct 2:9 παρθοι και μηδοι και εμαλειται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και παππαδοκιαν ποντον και την ασιανAct 2:10 φρυγιαν τε και πανφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επειδημουντες ρωμαιοιAct 2:11 ιουδαιοι τε και προσηλυτοι κρητες και αραβες ακουομε_ λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλια του θεουAct 2:12 εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελει τουτο ειναιAct 2:13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισινAct 2:14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις λεγων ανδρες ιουδαιοι και κατοικουντες ιλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθαι τα ρηματα μουAct 2:15 ου γαρ ως υμις υπολαμβανετε ουτοι μεθυωσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της ημεραςAct 2:16 αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλAct 2:17 και εσται μετα ταυτα εν ταις εσχατες ημεραις λεγει ο θεος εκχαιω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και θυγατεραις και οι νεανισκοι υμων ορασις οψονται και οι πρεσβυτεροι ενυπνιοις ενυπνιασθησονταιAct 2:18 και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσινAct 2:19 και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνουAct 2:20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθιν την ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανηAct 2:21 και εσται πας ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεταιAct 2:22 ανδρες ισραηλειται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδιγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσιν και τερασι και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εμ μεσω υμων καθως αυτοι οιδατε

Act 2:23 τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσι του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλατεAct 2:24 ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδεινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτουAct 2:25 δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθωAct 2:26 δια τουτο ηυφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει εφ ελπιδιAct 2:27 οτι ουκ εγκαταλιψις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθορανAct 2:28 εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνην μετα του προσωπου σουAct 2:29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυιδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτηςAct 2:30 προφητης ουν υπαρχων και ιδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τον θρονον αυτουAct 2:31 προειδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε ενκατελημφθη εις αδου ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθορανAct 2:32 τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρεςAct 2:33 τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο υμις βλεπετε και ακουεταιAct 2:34 ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μουAct 2:35 εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σουAct 2:36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας ο οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον ο θεος εποησεν τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατεAct 2:37 ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοιAct 2:38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν και βαπτισθητω εκαστος υμων επι τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων ημων και λημψεσθαι την δωρεαν του αγιου πνευματοςAct 2:39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασι τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημωνAct 2:40 ετεροις τε λογοις πλιοσιν δειεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της κολιας ταυτηςAct 2:41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαιAct 2:42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη τω_ αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαιςAct 2:43 εγεινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια εγινετο δια των αποστολων εν ιλημ φοβος τε ην μεγας επι παντες καιAct 2:44 παντες δε οι πιστευοντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοιναAct 2:45 και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χριαν ειχενAct 2:46 καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες εν τω ιερω ομοθυμαδον κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιαςAct 2:47 ενουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο

Act 3:1 πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι τη_ ωραν της προσευχης την ενατηνAct 3:2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετειθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερονAct 3:3 ος ειδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ερωτα ελεημοσυνην λαβεινAct 3:4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημαςAct 3:5 ο δε επιχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτου λαβεινAct 3:6 πετρος δε ειπεν αργυριον και χρυσιον ουκ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζορεου εγειραι και περιπατειAct 3:7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τα φυδραAct 3:8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συ_ αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αιενω_ τον θεονAct 3:9 και ιδεν πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον κυριονAct 3:10 επεγινωσκον δε αυτον οτι αυτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβου και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτωAct 3:11 κρατουντος δε αυτου τον πετρον και ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοιAct 3:12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζεται επι τουτω η ημιν τι ατενιζεται ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτονAct 3:13 ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνηησσασθαι κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυεινAct 3:14 υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθαι και ητησασθαι ανδρα φονεα χαρισθηναι υμινAct 3:15 τον δε αρχηγο_ της ζωης απεκτειναται ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμενAct 3:16 και επι τη πιστι του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειται και οιδαται εσταιρεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμωνAct 3:17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξαται ωσπερ και οι αρχοντες υμωνAct 3:18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων παθιν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτωςAct 3:19 μετανοησατε ουν και επιτρεψατε εις το εξαλιφθηναι υμων τας αμαρτιαςAct 3:20 οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο πρσωπου του κυριου και αποστιλη τον προκεχιρισμενον υμιν ιησουν χριστονAct 3:21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητωνAct 3:22 μωυσης μεν ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθαι κατα παντα οσα αν λαλησει προς υμαςAct 3:23 εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εκ του λαου

Act 3:24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησεν και κατηγγιλαν τας ημερας ταυταςAct 3:25 υμις εσται οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατρος υμων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου επευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γηςAct 3:26 υμιν πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτου απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων αυτωνAct 4:1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι αρχιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοιAct 4:2 και οι διαπονουμενοι δια το διδασκιν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρωνAct 4:3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο αυτους εις τη_Act 4:4Act 4:5Act 4:6Act 4:7Act 4:8Act 4:9Act 4:10Act 4:11Act 4:12Act 4:13Act 4:14Act 4:15Act 4:16Act 4:17Act 4:18Act 4:19Act 4:20Act 4:21Act 4:22Act 4:23Act 4:24Act 4:25Act 4:26Act 4:27Act 4:28Act 4:29Act 4:30Act 4:31Act 4:32Act 4:33Act 4:34Act 4:35Act 4:36Act 4:37Act 5:1Act 5:2Act 5:3Act 5:4

Act 5:5Act 5:6Act 5:7Act 5:8Act 5:9Act 5:10Act 5:11Act 5:12Act 5:13Act 5:14Act 5:15Act 5:16Act 5:17Act 5:18Act 5:19Act 5:20Act 5:21Act 5:22Act 5:23Act 5:24Act 5:25Act 5:26Act 5:27Act 5:28Act 5:29Act 5:30Act 5:31Act 5:32Act 5:33Act 5:34Act 5:35 ειπεν δε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλεται πρασσει_Act 5:36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγω_ ειναι τινα εαυτον ω προσεκληθησαν ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδε_Act 5:37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλειλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον πολυ οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησανAct 5:38 και τα νυν λεγω υμι_ αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεταιAct 5:39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθαι καταλυσαι αυτο μηποτε και θεομαχοι ευρεθηται επεισθησαν δε αυτωAct 5:40 και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσανAct 5:41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατεξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναιAct 5:42 πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν

Act 6:1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτωνAct 6:2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπαν ουκ αρεστον εστιν ημιν καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαιςAct 6:3 επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειας ταυτηςAct 6:4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομενAct 6:5 και ηρεσεν ο λογος εναντιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρης πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεανAct 6:6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειραςAct 6:7 και ο λογος του θεου ηυξανε_ και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιλημ σφοδραAct 6:8 Act 6:9 τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανωAct 6:10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλειAct 6:11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωυσην και τον θεονAct 6:12 συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και γραμματεις και επισταντε συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριονAct 6:13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ουτος ο ανθρωπος ου παυεται λαλων ρηματα κατα του τοπου του αγιου τουτου και του νομουAct 6:14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσι τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσηςAct 6:15 και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελουAct 7:1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχειAct 7:2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πatερες ακουσαται ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρρανAct 7:3 και ειπεν προς αυτο_ εξελθε εκ της γης σου και εκ της συνγενειας σου και δευρο εις την γην αν σοι δειξωAct 7:4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανιν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμις νυν κατοικειταιAct 7:5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτου τεκνουAct 7:6 ελαλησε_ δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν αυτο ετη τετρακοσιαAct 7:7 το δε εθνος ω εαν δουλευσουσιν κρινω εγω ο θεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσωσιν μοι εν τω τοπω τουτωAct 7:8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχαςAct 7:9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου

Act 7:10 και εξειλατο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιο_ φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον εφ και ολον τον οικον αυτουAct 7:11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτον και χανααν και θλιψεις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πatερες ημωνAct 7:12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτονAct 7:13 και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος ιωσηφAct 7:14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντεAct 7:15 και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πatερες ημωνAct 7:16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμωρ εν συχεμAct 7:17 καθως δε εγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτωAct 7:18 αχρι ου ανεστη βασιλευς ετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφAct 7:19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαιAct 7:20 εν ω καιρω εγεννηθη μωυσης και ην αστιος τω θεω ος ανετραφη μηναα τρις εν τω οικω του πατροςAct 7:21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτο_ εαυτη εις υιονAct 7:22 και επαιδευθη μωυσης εν παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτουAct 7:23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλAct 7:24 και ειδων τιν αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιονAct 7:25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκανAct 7:26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτοις εις ειρηνην ειπω_ ανδρες αδελφοι εσται ινα τι αδικειται αλληλουςAct 7:27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημωνAct 7:28 μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιονAct 7:29 εφυγεν δε μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυοAct 7:30 και πληρωθεντων ετων σερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος εν πυρι φλογος βατουAct 7:31 ο δε μωυσης ιδων εθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτονAct 7:32 εγω θεος των πατερων σου θεος αβρααμ και ισακ κα ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαιAct 7:33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα σου εκ τω_ ποδων σου ο γαρ τοπος ος εφ ω συνεστηκας γη αγια εστινAct 7:34 ειδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω σε εις αιγυπτον

Act 7:35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστιλεν συν χιρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατωAct 7:36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν τη αιγυπτω και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσερακονταAct 7:37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπας τοις υιοις ισραηλ προφητην υμι_ αναστησει κυριος ο θεος εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθεAct 7:38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλου_τος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι ημινAct 7:39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πatερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτο_Act 7:40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτωAct 7:41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτωνAct 7:42 εστρεψεν δε αυτους ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ λεγει κυριοςAct 7:43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ρεφαν τους τυπους ου εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνοςAct 7:44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πatρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωυση ποιησαι αυτην κατα το τυπον ον εωρακειAct 7:45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πatερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαυιδAct 7:46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβAct 7:47 σαλομων δε οικοδομησεν εαυτω οικονAct 7:48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις κατοικει καθως ο προφητης λεγειAct 7:49 ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησεται μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μουAct 7:50 ουχει η χειρ μου εποιησεν παντα ταυταAct 7:51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιαις και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πatερες υμων και υμειςAct 7:52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πatερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις εγενεσθαιAct 7:53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατεAct 7:54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτω_ και εβρυχον τους οδοντας επ αυτονAct 7:55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενεισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων αυτουAct 7:56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον υιον του ανθρωπου εστωτα εκ δεξιων του θεουAct 7:57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυδαμον επ αυτονAct 7:58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου

Act 7:59 και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου χριστε δεξαι το πνευμα μουAct 7:60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνην μεγαλη κυριε μη στησας αυτοις ταυτη_ την αμαρτιαν και τουτο ειπων εκοιμηθηAct 8:1 σαυλος δε ην συνευδοκων τη ανερεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες δε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολωνAct 8:2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτωAct 8:3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακηνAct 8:4 οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι το_ λογονAct 8:5 φιλιππος δε κατελθων εις πολιν της σαμαριας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστονAct 8:6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιειAct 8:7 πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησανAct 8:8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινηAct 8:9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολι μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαριας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγανAct 8:10 ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η καλουμενη μεγαληAct 8:11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτουςAct 8:12 οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυνεκεςAct 8:13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμις μεγαλας εξισταντοAct 8:14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωανννηνAct 8:15 οιτινες καταβατες προσηυξα_το περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιονAct 8:16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμε_ υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησουAct 8:17 τοτε επετιθεισαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιονAct 8:18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματαAct 8:19 λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εα_ επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιονAct 8:20 πετρος δε ειπεν προ αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματω_ κτασθαιAct 8:21 ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθια εναντιον του θεουAct 8:22 μετανοησον ουν απο της κακια σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σουAct 8:23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε ονταAct 8:24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε

Act 8:25 οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογο_ του κυριου υπεστρεφαν εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαρειτων ευηγγελιζοντοAct 8:26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευθητι κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημοςAct 8:27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλεισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ελελυθει προσκυνησων εις ιλημAct 8:28 ην δε υποστρεφων και καθημενος επι αρματος αυτου και ανεγεινωσκεν ησαιαν τον προφητηνAct 8:29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτωAct 8:30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγεινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκειςAct 8:31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις με οδηγησει παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτωAct 8:32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειραντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτουAct 8:33 εν τη ταπεινωσει αυτου η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτουAct 8:34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινοςAct 8:35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουνAct 8:36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναιAct 8:37 Act 8:38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτονAct 8:39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρωνAct 8:40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολις πασας εως του ελθιν αυτον εις καισαρειανAct 9:1 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερειAct 9:2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυγυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιλημAct 9:3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξεφνης τε αυτον περιστραψεν φως εκ του ουρανουAct 9:4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκειςAct 9:5 ειπεν δε τις ει συ κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκειςAct 9:6 αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιεινAct 9:7 οι δε ανδρες οι συνοδευο_τες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες

Act 9:8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ηνεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδενα εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγο_ εις δαμασκονAct 9:9 και ην ημερας τρις μη βλεπων και ουκ εφαγεν και ουκ επιενAct 9:10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριεAct 9:11 ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθιαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεταιAct 9:12 και ειδεν ανδρα εν οραματι ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω χειρας οπως αναβλεψηAct 9:13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εποιησε_ εν ιλημAct 9:14 και ωδε εχι εξουσιαν παρα των αρχιερεω_ δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σουAct 9:15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον των εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλAct 9:16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθεινAct 9:17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις τας χειρας επ αυτον ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιουAct 9:18 και ευθεως απεπεσαν απο των οφθαλμων αυτου ως ει λεπιδες ανεβλεψεν δε παραχρημα και αναστας εβαπτισθηAct 9:19 και λαβων τροφην ενισχυθυ εγενετο δε μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τιναςAct 9:20 και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεουAct 9:21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν ιλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδαι εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερειςAct 9:22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο τω λογω και συνεχυννεν τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συνβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστοςAct 9:23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελιν αυτονAct 9:24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσινAct 9:25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι καιAct 9:26 παραγενομενος δε εις ιλημ επιραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητηςAct 9:27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι ιησουAct 9:28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ειερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι ιησουAct 9:29 ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχιρουν ανελιν αυτονAct 9:30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαριαν και εξαπεστειλε_ αυτον εις ταρσον

Act 9:31 η μεν ουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλειλαιας και σαμαρειας ειχεν ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνετοAct 9:32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδανAct 9:33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αιναιαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενοςAct 9:34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστηAct 9:35 και ειδα αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριονAct 9:36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβειθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης εργω_ αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιειAct 9:37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτη_ αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν τω υπερωωAct 9:38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησαι διελθειν εως αυτωνAct 9:39 αναστας δε ο πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενο_ ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χειτωνας και ειματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκαςAct 9:40 εκβαλων δε παντας εξω ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισενAct 9:41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσανAct 9:42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον κυριονAct 9:43 εγενετο δε ημερας τινας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσειAct 10:1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικηςAct 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντοςAct 10:3 ιδεν εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνιλειεAct 10:4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεουAct 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ειοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ος επικαλειται πετροςAct 10:6 ουτος ξενιζετε παρα τινι σιμωνι βυρσι ω εστιν η οικια παρα θαλασσανAct 10:7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντω_ αυτωAct 10:8 και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππηνAct 10:9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτηνAct 10:10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο εκστασις επ αυτον

Act 10:11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ως οθονην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γηςAct 10:12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και τα θηρια και ερπετα της γης και τα πετεινα του ουρανουAct 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγεAct 10:14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτονAct 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινουAct 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανονAct 10:17 ως δε εν εαυτω διηπορι ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ιδε_ και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωναAct 10:18 και φωνησαντες επυθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεταιAct 10:19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν τον πνευμα αυτω ιδου ανδρες τρις ζητουσιν σεAct 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτουςAct 10:21 καταβας δε πετρος προς αυτους ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεσταιAct 10:22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σουAct 10:23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριο_ αναστας ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτωAct 10:24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαριαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συνκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλουςAct 10:25 ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησενAct 10:26 ο δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και αυτος εγω ανθρωπος ειμιAct 10:27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλουςAct 10:28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπονAct 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθυνομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε μεAct 10:30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπραAct 10:31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη η σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεουAct 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσε σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι

Act 10:33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του κυριουAct 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα αυτου ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομε οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεοςAct 10:35 αλλ ε_ παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστινAct 10:36 τον γαρ λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριοςAct 10:37 υμεις οιδατε το γενομενος ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννηςAct 10:38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτουAct 10:39 και ημεις μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιλημ ον και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλουAct 10:40 τουτον ο θεος ηγειρεν εν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαιAct 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις ημιν υπο του θεου οιτινες συνεφαγομεν αυτω και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτου εκ νεκρωνAct 10:42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι ουτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρωνAct 10:43Act 10:44Act 10:45Act 10:46Act 10:47Act 10:48Act 11:1Act 11:2Act 11:3Act 11:4Act 11:5Act 11:6Act 11:7Act 11:8Act 11:9Act 11:10Act 11:11Act 11:12Act 11:13Act 11:14Act 11:15Act 11:16Act 11:17Act 11:18Act 11:19Act 11:20Act 11:21

Act 11:22Act 11:23Act 11:24Act 11:25Act 11:26Act 11:27Act 11:28Act 11:29Act 11:30Act 12:1Act 12:2Act 12:3Act 12:4Act 12:5Act 12:6Act 12:7Act 12:8Act 12:9Act 12:10Act 12:11Act 12:12Act 12:13Act 12:14Act 12:15Act 12:16Act 12:17Act 12:18Act 12:19Act 12:20Act 12:21Act 12:22Act 12:23Act 12:24Act 12:25Act 13:1 κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφος και σαυλοςAct 13:2 λειτουργωντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντω_ ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισαται δη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημε αυτουςAct 13:3 τοτε νηστευσαντεσAct 13:4 Act 13:5 ειχον δε και και ιωαννην υπηρετηνAct 13:6 διελθοντες δε ολην την νησον αχρι παφου ευρον εκει ανδρα τινα μαγο_ ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησουςAct 13:7 ος η_ συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησαν ακουσαι τον λογον του θεουAct 13:8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεωςAct 13:9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτονAct 13:10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασης διακαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους κυριου τας ευθειας

Act 13:11 και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα τε επεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγουςAct 13:12 τοτε ειδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενος επι τη διδαχη του θεουAct 13:13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλειας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμαAct 13:14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και ελθοντες εις την συναγωγην ημερα των σαββατων εκαθισανAct 13:15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετεAct 13:16 αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλειται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσαταιAct 13:17 ο θεος του λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτω και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτηςAct 13:18 και ως τεσσερακονταετην χρονον ετροφοφορησεν αυτους εν τη ερημωAct 13:19 και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν αυτοις την γην αυτωνAct 13:20 ως ετεσιν τετρακοσιοις και πεντηκοντα και μετα ταυτα εδωκεν κριτας εως σαμουηλ του προφητουAct 13:21 κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κεις ανδρα εκ φυλης βενιαμειν ετη τεσσερακονταAct 13:22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν αυτοις τον δαυιδ εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μουAct 13:23 τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν ηγειρε_ τω ισραηλ σωτηρα ιησουνAct 13:24 προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλAct 13:25 ως δε επληρου ιωαννης τον δρομον ελεγεν τινα με υπονοειται ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα τω_ ποδων λυσαιAct 13:26 ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον ημιν ο λογος ουτος της σωτηριας εξαπεσταληAct 13:27 οι γαρ κατοικουντες ιλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομεννας κρεινα_τες επληρωσανAct 13:28 και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευρο_τες ητησαν τον πιλατον αναιρεθηναι αυτονAct 13:29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημιονAct 13:30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρωνAct 13:31 ος ωφθη επι ημερας πλιους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιλημ οιτινες νυν εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαο_Act 13:32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενηνAct 13:33 οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις ημων αναστησας ιησουν ως και εν τω ψαλμω γεγραπται τω δευτερω υιος μου ει συ εγω σημερον γεγενηκα σε

Act 13:34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πισταAct 13:35 διο και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ειδειν διαφθορανAct 13:36 δαυιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπερετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη πρους πατερας αυτου και ιδεν διαφθορανAct 13:37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθορανAct 13:38 γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν νομω μωυσεως δικαιωθηναιAct 13:39 εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουταιAct 13:40 βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταιςAct 13:41 ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασαται και αφανισθηται οτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων εργον ο ου μη πιστευσηται εαν τις εκδιηγηται υμινAct 13:42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουν εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυταAct 13:43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι τω_ ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους προσμενειν τη χαριτι του θεουAct 13:44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσειν τον λογον του θεουAct 13:45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησα_ ζηλου και αντελεγον τοις υπο του παυλου λεγμενοις βλασφημουντεςAct 13:46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπαν υμιν αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επει δε απωθεισθαι αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνηAct 13:47 ουτως γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γηςAct 13:48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογο_ του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιονAct 13:49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι ολης της χωραςAct 13:50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτωνAct 13:51 οι δε εκτιναξαμενοι των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιονAct 13:52 οι δε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιουAct 14:1 εγενετο δε εν εικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνω_ πολυ πληθοςAct 14:2 οι δε απιθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσα_ τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφωνAct 14:3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι τω λογω της χαριτος αυτου και διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτωνAct 14:4 εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοιςAct 14:5 ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτουςAct 14:6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολις της λυκαονιας εις λυστραν και δερβην και την περιχωρονAct 14:7 κακι ησαν ευαγγελιζομενοι

Act 14:8 και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησενAct 14:9 ουτος ηκουσεν του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναιAct 14:10 ειπεν μεγαλη φωνη σοι λεγω εν τω ονοματι του κυριου ιησου χριστου αναστηθι επι τους ποδας σου ορθος και ηλατο και περιεπατειAct 14:11 οι δε οχλοι ιδοντες ο εποιησε_ παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησα_ προς ημαςAct 14:12 εκαλουν τε τον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ηγουμενος του λογουAct 14:13 τοτε ιερευς του διος του οντος προς της πολεως ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυεινAct 14:14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτων εξεπηδησαν επι το_ οχλον κραζοντεςAct 14:15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημις ομοιοπαθεις υμιν εσμεν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτω_ των ματαιων επιστρεφειν επι θεον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοιςAct 14:16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτω_Act 14:17 καιτοι ουκ αμαρτυραν εαυτον αφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν υμιν υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας υμωνAct 14:18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαντα τους οχλους του μη θυειν αυτοις αλλα πορευεσθαι εκαστον εις τα ιδιαAct 14:19 διατριβοντων δε αυτων και διδασκοντων επηλθον απο α_τιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και διαλεγομενω αυτων παρρησια επισαν τους οχλους αποστηναι απ αυτων λεγοντες οτι ουδεν αληθες λεγουσιν αλλα απαντα ψευδονται και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναιAct 14:20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συ_ τω βαρναβα εις δερβηνAct 14:21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις ικονιον και εις αντιοχειανAct 14:22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων και παρακαλουντες εμμενειν τη πιστι και οτι δια πολλων θλειψεων δι ημας εισελθειν εις την βασιλιαν του θεουAct 14:23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθε_το αυτους τω κυριω εις ον πιστευκισαν �������Act 14:24 και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις την παμφυλεια_Act 14:25 και λαλησαντες εν περγη τον λογον του κυριου κατεβησαν εις ατταλιανAct 14:26 κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχιαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργο_ ο επληρωσανAct 14:27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστ�����Act 14:28 διετριβον δε χρονον ον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταιςAct 15:1 και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μη περιτμηθητε τω εθει τω μωυσεως ου δυνησησθαι σωθηναιAct 15:2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ

αυτων προς τους αποστολους και τους πρεσβυτερους εις ιλημ περι του ζητηματος τουτουAct 15:3 οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την τε φοινικην και σαμαριαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλη_ πασιν τοις αδελφοιςAct 15:4 παραγενομενοι δε εις ιλημ απεδεχθησαν μεγαλως απο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησε_ μετ αυτωνAct 15:5 εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως τω_ φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεωςAct 15:6 συνηχθησαν τε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ειδειν περι του λογου τουτουAct 15:7 πολλης δε συνζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαιAct 15:8 και ο καρδιογνωστης θεος διεμαρτυρησεν αυτοις δους αυτοις το πνευμα το αγιον καθως και ημινAct 15:9 και ουδεν δικρινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτωνAct 15:10 ουν τι πιραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πatερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαιAct 15:11 αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου χριστου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοιAct 15:12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτωνAct 15:13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβο λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μουAct 15:14 συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο εξ εθνοων λαβειν λαον τω ονοματι αυτουAct 15:15 και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπταιAct 15:16 μετα ταυτα αναστρεψω και οικοδομησω την σκηνην δαυιδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτηνAct 15:17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ο ποιων ταυταAct 15:18 γνωστα απ αιωνοςAct 15:19 διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεονAct 15:20 αλλ επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι απο των αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας και του πνικτου και αιματοσAct 15:21 μωυσης γαρ εκ γενεων αρχεων τους κηρυσσοντας αυτο_ κατα πολιν εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενοςAct 15:22 τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοιςAct 15:23 γραψαντες δια χειρος αυτω_ επιστολην περιεχουσα ταδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοι κατα την αντιοχειαν και συρια και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνω_ χαιρειν

Act 15:24 επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εξελθοτες εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων λεγοντες περιτεμνεσθαι και τηπειν τον νομο_ οις ου διεστειλαμεθαAct 15:25 εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενους ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλωAct 15:26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτω_ υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστουAct 15:27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυταAct 15:28 εδοξεν γαρ τω αγιω πνευματι και ημιν μηδεν πλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτω_ των επαναγκαιςAct 15:29 απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτων και πορνειας εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξαται ερρωσθεAct 15:30 οι μεν ουν απολυθεντες κατηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστοληνAct 15:31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησειAct 15:32 ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηρισανAct 15:33 ποιησαντες δε δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστειλαντας αυτουςAct 15:34 εδοξε_ δε τω σιλαε επιμειναι αυτουςAct 15:35 παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριουAct 15:36 μετα δε τινας ημερας ειπεν προς βαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δη επισκεψωμαιθα τους αδελφους κατα πολιν πασαν εν αις εκπρυξαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσινAct 15:37 βαρναβας δε εβουλετο συνπαραλαβειν και ιωαννην τον επικαλουμενον μαρκονAct 15:38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συνπαραλαμβανειν τουτονAct 15:39 εγενετο ουν παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρονAct 15:40 παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθις τη χαριτι του θεου υπο των αδελφωνAct 15:41 διηρχετο δε την συριαν και κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιαςAct 16:1 κατηντησε_ δε εις δερβην και λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνοςAct 16:2 ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και εικονιω αδελφωνAct 16:3 τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελλην ο πatηρ αυτου υπηρχενAct 16:4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοιςAct 16:5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημερανAct 16:6 διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασιαAct 16:7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επιραζον εις την βυθυνια_ πορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα κυριουAct 16:8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα

Act 16:9 και οραμα της νοκτος ωφθη τω παυλω ανηρ μακαιδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγω_ διαβας εις μακαιδονιαν βοηθησον ημινAct 16:10 ως δε το οραμα ιδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν συνβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθε αυτουςAct 16:11 αναχθεντες ουν απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαπολινAct 16:12 κακιθεν εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος μακαιδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τιναςAct 16:13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πυλης παρα ποταμον ου ενομιζαμεν προσευχην ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις ημιν γυναιξινAct 16:14 και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλουAct 16:15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσε_ λεγουσα ει καικρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μινατε και παρεβιασατο ημαςAct 16:16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχη_ παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχετο τοις κυριοις αυτης μαντευομενηAct 16:17 αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζε_ λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν υμιν οδον σωτηριασAct 16:18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπε_ παραγγελλω σοι εν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωραAct 16:19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και σιλαν ηλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχονταςAct 16:20 και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι οι υπαρχοντεςAct 16:21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστι_ ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσινAct 16:22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζεινAct 16:23 πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακη_ παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρει_ αυτουςAct 16:24 ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλονAct 16:25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων και οι δεσμιοιAct 16:26 αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ηνεωχθησαν τε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθηAct 16:27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων τας θυρας ανεωγμενας της φυλακης σπασαμενος την μαχαιραν ημελλεν εαυτον ανελειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιουςAct 16:28 εφωνησεν δε φωνη μεγαλη παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδεAct 16:29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος υπαρχων προσεπεσεν τω παυλω και σιλαAct 16:30 και προαγαγω_ αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω

Act 16:31 οι δε ειπαν πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθηση συ και ο οικος σουAct 16:32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου συν πασι τοις ε_ τη οικια αυτουAct 16:33 και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημαAct 16:34 αναγαγων δε αυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιατο πανοικει πεπιστευκως τω θεωAct 16:35 ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινουςAct 16:36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους προς τον παυλον οτι απεστειλαν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνηAct 16:37Act 16:38Act 16:39Act 16:40Act 17:1Act 17:2Act 17:3Act 17:4Act 17:5Act 17:6Act 17:7Act 17:8Act 17:9Act 17:10Act 17:11Act 17:12Act 17:13Act 17:14Act 17:15Act 17:16Act 17:17Act 17:18Act 17:19Act 17:20Act 17:21Act 17:22Act 17:23Act 17:24Act 17:25Act 17:26Act 17:27Act 17:28Act 17:29Act 17:30Act 17:31Act 17:32Act 17:33Act 17:34

Act 18:1Act 18:2Act 18:3Act 18:4Act 18:5Act 18:6Act 18:7Act 18:8Act 18:9Act 18:10Act 18:11Act 18:12Act 18:13Act 18:14Act 18:15Act 18:16Act 18:17Act 18:18Act 18:19Act 18:20Act 18:21Act 18:22Act 18:23Act 18:24Act 18:25Act 18:26Act 18:27Act 18:28Act 19:1Act 19:2Act 19:3Act 19:4Act 19:5Act 19:6Act 19:7Act 19:8Act 19:9Act 19:10Act 19:11Act 19:12Act 19:13Act 19:14Act 19:15Act 19:16Act 19:17Act 19:18Act 19:19Act 19:20Act 19:21Act 19:22

Act 19:23Act 19:24Act 19:25Act 19:26Act 19:27Act 19:28Act 19:29Act 19:30Act 19:31Act 19:32Act 19:33Act 19:34Act 19:35Act 19:36Act 19:37Act 19:38Act 19:39Act 19:40Act 20:1Act 20:2Act 20:3Act 20:4Act 20:5Act 20:6Act 20:7Act 20:8Act 20:9Act 20:10 συνπεριβαλων αυτου ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου ε_ αυτω εστινAct 20:11 αναβας δε και κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχρεις αυγης ουτως εξηλθενAct 20:12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριωςAct 20:13 ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν το_ παυλον ουτως γαρ εντεταγμενος ην μελλων αυτος πεζευεινAct 20:14 ως συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτο_ ηλθομεν εις μιτυληνηνAct 20:15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμε_ αντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητονAct 20:16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσδεν γαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμαAct 20:17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιαςAct 20:18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομηνAct 20:19 δουλευων τω κυριω μεθ υμω_ μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πολλων δακρυω_ και πειρασμων των συμβαινοντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων

Act 20:20 ως ουδεν των συμφεροντων υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικουςAct 20:21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν εις το_ κυριον ημων ιησουν χριστονAct 20:22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιλημ τα εν αυτη συμβησομενα μοι μη ιδωςAct 20:23 πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα και θλιψεις με μενουσινAct 20:24 αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως το τελειωσαι τον δρομον μου μετα χαρας και τη_ διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεουAct 20:25 και νυν ιδου οιδα εγω οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων τη_ βασιλειανAct 20:26 διο μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος παντωνAct 20:27 ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαν την βουλην του θεου υμινAct 20:28 προσεχετε ουν εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του κυριου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιουAct 20:29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιουAct 20:30 και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα αυτου αποσπαν τους μαθητας οπισω αυτωνAct 20:31 διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετω_ ενα εκαστονAct 20:32 και τα νυν παρατιθεμαι υμας αδελφοι τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι υμιν την κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασινAct 20:33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησαAct 20:34 αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυταιAct 20:35 και παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει α_τιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτι αυτος ειπε_ μακαριον εστιν μαλλον διδοναι η λαμβανεινAct 20:36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν προσηυξατοAct 20:37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτονAct 20:38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπο_ δε αυτον εις το πλοιονAct 21:1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτω_ ευθυ ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις ροδον κακειθεν εις ��������πατεραAct 21:2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημενAct 21:3 αναφανεντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτη_ ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομονAct 21:4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινειν εις ιεροσολυμα

Act 21:5 οτε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσευξαμενοιAct 21:6 απεσπασαμεθα αλληλους και ανεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδιαAct 21:7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολομαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοιςAct 21:8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτωAct 21:9 τουτω δε ησαν παρθενοι θυγατερες τεσσαρες προφητευουσαιAct 21:10 επιμενοντων δε ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβοςAct 21:11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας εαυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνωνAct 21:12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι ε_τοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιλημAct 21:13 τοτε απεκριθη δε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου χριστουAct 21:14 μη πιθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γινεσθωAct 21:15 μετα δε τας ημερας ταυτας παρασκευασαμενοι αναβαινομεν εις ιεροσολυμαAct 21:16 συνηλθον δε και των μαθητω_ απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητηAct 21:17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοιAct 21:18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροιAct 21:19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτουAct 21:20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον θεον ειπον τες αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσινAct 21:21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατεινAct 21:22 τι ουν εστιν παντως ακουσονται οτι εληλυθαςAct 21:23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτωνAct 21:24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησονται την κεφαλην και γνωσονται παντες οτι περι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομο_Act 21:25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις απεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτο τηπειν αυτος ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειανAct 21:26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα

Act 21:27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω οι απο της ασιας ιουδαιοι συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειραςAct 21:28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειται ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερο_ και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτονAct 21:29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλοςAct 21:30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραιAct 21:31Act 21:32Act 21:33Act 21:34Act 21:35Act 21:36Act 21:37Act 21:38Act 21:39Act 21:40Act 22:1Act 22:2Act 22:3Act 22:4Act 22:5Act 22:6Act 22:7Act 22:8Act 22:9Act 22:10Act 22:11Act 22:12Act 22:13Act 22:14Act 22:15Act 22:16Act 22:17Act 22:18Act 22:19Act 22:20Act 22:21 και ειπεν προς εμε πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σεAct 22:22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζηνAct 22:23 κραζοντων τε αυτων και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αεραAct 22:24 εκελευσεν ο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω

Act 22:25 ως δε προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν η προς το_ εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζεινAct 22:26 ακουσας δε ο εκατονταρχης προσελθων τω χιλιαρχω απηγγειλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστινAct 22:27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναιAct 22:28 απεκριθη δε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω και γεγεννημεAct 22:29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστι_ και οτι αυτον ην δεδεκωςAct 22:30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησε_ εις αυτουςAct 23:1 ατενισας δε τω συνεδριω ο παυλος ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημεραςAct 23:2 ο δε αρχιερευς ανανιας εκελευσεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομαAct 23:3 τοτε ο παυλος ειπεν προς αυτον τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμμεναι και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαιAct 23:4 οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορειςAct 23:5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακωςAct 23:6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων εκραζεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιων περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων ��� κρινομεAct 23:7 τουτο δε αυτου λαλησαντος εγενετο στασις των φαρισαιων και σαδδουκαιων και εχισθη το πληθοςAct 23:8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτεραAct 23:9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες εκ τω_ γραμματεων του μερους των φαρισαιων διεμαχο_το λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελοςAct 23:10 πολλης δε στασεως γινομενης φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος απ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβοληνAct 23:11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρου τα περι εμου εις ιλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαιAct 23:12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλο_Act 23:13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοιAct 23:14 οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις ειπαν αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλονAct 23:15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον προς υμας ως μελλοντας ακριβεστερον γινωσκειν τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον

Act 23:16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλωAct 23:17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων ειπεν τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγειλαι αυτωAct 23:18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρ χονAct 23:19Act 23:20Act 23:21Act 23:22Act 23:23Act 23:24Act 23:25Act 23:26Act 23:27Act 23:28Act 23:29Act 23:30Act 23:31Act 23:32Act 23:33Act 23:34Act 23:35Act 24:1Act 24:2Act 24:3Act 24:4Act 24:5Act 24:6Act 24:7Act 24:8Act 24:9Act 24:10Act 24:11Act 24:12Act 24:13Act 24:14Act 24:15 ελπιδα εχων προς θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιων τε και αδικωνAct 24:16 εν τουτω και αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντοςAct 24:17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφοραςAct 24:18 εν αις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβουAct 24:19 τινες δε των απο της ασιας ιουδαιοι ους εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς εμεAct 24:20 ει αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον εν εμοι αδικημα σταντος μου επι του συνεδριουAct 24:21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων κρινομαι σημερον εφ υμων

Act 24:22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξ ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμαςAct 24:23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρεισθαι αυτον εχει_ τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν αυτωAct 24:24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο το_ παυλον και ηκουεεν περι της εις χριστον πιστεωσAct 24:25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του μελλοντος κριματος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σεAct 24:26 αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλου διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος διελεγετο αυτωAct 24:27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν τον παυλον δεδεμενονAct 25:1 φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειαςAct 25:2 ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτονAct 25:3 αιτουμενοι χαριν παρ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτου εις ιλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδονAct 25:4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαιAct 25:5 οι ουν εν υμιν φησιν δυνατοι συνκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι ατοπον κατηγορειτωσαν αυτουAct 25:6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναιAct 25:7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξαιAct 25:8 του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτονAct 25:9 ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμουAct 25:10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδε_ ηδικησα ως και συ καλλιον γινωσκειςAct 25:11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται τουτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαιAct 25:12 τοτε ο φηστος συνλαλησας μετα του συνεδριου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευσηAct 25:13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερηνικη κατηντησεν εις καισαρειαν μενοι τον φηστον������Act 25:14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιοςAct 25:15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικηνAct 25:16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινι ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του ενκληματος

Act 25:17 συνελθοντων ουν ενθαδε αυτων αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδραAct 25:18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ων εγω υπενοουν πονηρανAct 25:19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχο_ προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκε_ ο παυλος ζηνAct 25:20 απορουμενος δε εγω εις την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτωνAct 25:21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρεισθαι αυτον εις τη_ του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαραAct 25:22 αγριππας δε προς τον φηστον επεβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτουAct 25:23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερονικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε χιλιαρχοις ανδρασιν τοις καθ εξοχην της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλοςAct 25:24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συνπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου απαν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν αυτον ζην μηκετιAct 25:25 εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστο_ εκρινα πεμπεινAct 25:26 περι ου ασφαλως τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψωAct 25:27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναιAct 26:1 αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι περι σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος εκτεινας την χειρα απελογειτοAct 26:2 περι παντων ων ενκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλων σημερον απολογεισθαιAct 26:3 μαλιστα γνωστην σε οντα πα_των των κατα ιουδαιους εθων τε και ζητηματων επισταμενος διο δεομαι σου μακροθυμως ακουσε μουAct 26:4 την μεν ουν βιωσιν μου εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν τε ιεροσολυμοις εισιν παντες ιουδαιοιAct 26:5 προεγινωσκοντες με ανωθε_ εαν θελωσιν μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκιας εζησα φαρισαιοςAct 26:6 και νυν επ ελπιδι της προς τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενοςAct 26:7 εις η_ το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιδι καταντησαι περι ης ελπιδος ενκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευAct 26:8 τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρειAct 26:9 εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαιAct 26:10 ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλεισα την παρα τω_ αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφονAct 26:11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκαν εως και εις τας εξω πολειςAct 26:12 εν οις πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της παρα των αρχιερεων

Act 26:13 ημερας μεσης κατα την οδον ιδου βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενουςAct 26:14 παντων τε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζεινAct 26:15 εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκειςAct 26:16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες με ων τε οφθησομαι σοιAct 26:17 εξαιρουμενος σε εκ του λαου και των εθνων εις ους εγω εξ αποστελλω σεAct 26:18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και απο της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμεAct 26:19 οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τηAct 26:20Act 26:21Act 26:22Act 26:23Act 26:24Act 26:25Act 26:26Act 26:27Act 26:28Act 26:29Act 26:30Act 26:31Act 26:32Act 27:1Act 27:2Act 27:3Act 27:4Act 27:5Act 27:6Act 27:7Act 27:8Act 27:9Act 27:10Act 27:11Act 27:12Act 27:13Act 27:14Act 27:15Act 27:16 σκαφηςAct 27:17 ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασα_τες το σκευος ουτως εφεροντοAct 27:18 σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντοAct 27:19 και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψαν

Act 27:20 μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο πασα ελπις του σωζεσθαι ημαςAct 27:21 πολλης τε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος ε_ μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιανAct 27:22 και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιουAct 27:23 παρεστη γαρ μοι ταυτη τη νυκτι του θεου ου ειμι ω και λατρευω αγγελοςAct 27:24 λεγων μη φοβου παυλε καισαρει σε δε παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σουAct 27:25 διο ευθυμειται ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ο ον τροπον λελαληται μοιAct 27:26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσεινAct 27:27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενω_ ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωρανAct 27:28 και βολισαντες ευρομεν οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησα_τες και παλιν βολισαντες ευρομεν οργυιας δεκαπεντεAct 27:29 φοβουμενοι τε μη που κατα τραχεις τοπους εκπεσωμε_ εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ευχοντο ημεραν γενεσθεAct 27:30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσα_ προφασει ως εκ πρωρης αγκυρας μελλοντων εκτεινει_Act 27:31 ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθεAct 27:32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσεινAct 27:33 αχρι δε ου ημερα ημελλεν γινεσθαι παρεκαλει δε ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηδεν προσλαβομενοιAct 27:34 διο παρακαλω υμας μεταλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ απο της κεφαλης απολειταιAct 27:35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιεινAct 27:36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφηςAct 27:37 ημεν δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω διακοσιαι εβδομηκοντα εξAct 27:38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσανAct 27:39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευοντο ει δυνατον εκσωσαι το πλοιονAct 27:40 και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλονAct 27:41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν τη_ ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιαςAct 27:42 των κυματων των στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μη τις εκκολυμβησας διαφυγηAct 27:43 ο δε εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλο_ εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν δε τους δυναμενους κολυμβαν αποριψαντας πρωτους επι τη_ γην εξιεναι

Act 27:44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γηνAct 28:1 και διασωθεντες τοτε επεγνωμεν οτι μελιτη η νησος καλειταιAct 28:2 οι τε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχοςAct 28:3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψατο της χειρος αυτουAct 28:4 ως δε ιδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασενAct 28:5Act 28:6Act 28:7Act 28:8Act 28:9Act 28:10Act 28:11Act 28:12Act 28:13Act 28:14Act 28:15Act 28:16Act 28:17Act 28:18Act 28:19Act 28:20Act 28:21Act 28:22Act 28:23Act 28:24Act 28:25Act 28:26Act 28:27Act 28:28Act 28:29Act 28:30Act 28:31Rom 1:1Rom 1:2Rom 1:3 του γενομενου εκ σπερματος δαυιδ κατα σαρκαRom 1:4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημωνRom 1:5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτουRom 1:6 εν οις εσται και υμεις κλητοι ιησου χριστουRom 1:7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστουRom 1:8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου περι πα_των υμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω

Rom 1:9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαιRom 1:10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθειν προς υμαςRom 1:11 επιποθω γαρ ειδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμαςRom 1:12 τουτο δε εστιν συνπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμουRom 1:13 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσινRom 1:14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφιλετης ειμιRom 1:15 ουτω το κατ εμε προθυμο_ και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαιRom 1:16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε πρωτον και ελληνιRom 1:17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος μου εκ πιστεως ζησεταιRom 1:18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντωνRom 1:19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσενRom 1:20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητουςRom 1:21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδιαRom 1:22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησανRom 1:23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετωνRom 1:24 διο παρεδωκεν αυτους εν ταις επιθυμιαις των καρδιω_ αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοιςRom 1:25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμηνRom 1:26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσινRom 1:27 ομοιως και οι αρρενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρρενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντεςRom 1:28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκονταRom 1:29 πεπληρωμενους παση αδικια κακια πονηρια πλεονεξια μεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθειας ψιθυρισταςRom 1:30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απειθειςRom 1:31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ασπονδους ανελεημοναςRom 1:32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνο_τες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν

Rom 2:1 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κριματι κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινωνRom 2:2 οιδαμεν γαρ οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τας τοιαυτα πρασσονταςRom 2:3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεουRom 2:4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγειRom 2:5 κα ταRom 2:6Rom 2:7Rom 2:8Rom 2:9Rom 2:10Rom 2:11Rom 2:12Rom 2:13Rom 2:14Rom 2:15Rom 2:16Rom 2:17Rom 2:18Rom 2:19Rom 2:20Rom 2:21Rom 2:22Rom 2:23Rom 2:24Rom 2:25Rom 2:26Rom 2:27Rom 2:28Rom 2:29Rom 3:1Rom 3:2Rom 3:3Rom 3:4Rom 3:5Rom 3:6Rom 3:7Rom 3:8Rom 3:9Rom 3:10Rom 3:11Rom 3:12Rom 3:13Rom 3:14Rom 3:15Rom 3:16Rom 3:17

Rom 3:18Rom 3:19Rom 3:20Rom 3:21 και των προφητωνRom 3:22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστοληRom 3:23 παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεουRom 3:24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησουRom 3:25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματωνRom 3:26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησουRom 3:27 που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου τω_ εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεωςRom 3:28 λογιζομεθα ουν δικαιουσθαι πιστει ανθρωπον χωρις εργων νομουRom 3:29 η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι και εθνω_ ναι και εθνωνRom 3:30 ειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεωςRom 3:31 νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστανομενRom 4:1 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τον προπατορα ημων κατα σαρκαRom 4:2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς θεονRom 4:3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνηνRom 4:4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαρι_ αλλα κατα οφειλημαRom 4:5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνηνRom 4:6 καθαπερ και δαυιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργωνRom 4:7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαιRom 4:8 μακαριος ανηρ ω ου μη λογισηται κυριος αμαρτιανRom 4:9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και εις την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνηνRom 4:10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστιαRom 4:11 και σημειον ελαβε_ περιτομην σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτο_ πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι και αυτοις την δικαιοσυνηνRom 4:12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονο_ αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστιας πιστεως του πατρος ημων αβρααμRom 4:13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεωςRom 4:14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελιαRom 4:15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστι_ νομος ουδε παραβασις

Rom 4:16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πatηρ παντων ημωνRom 4:17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως ονταRom 4:18 ος παρ ελπιδα εφ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σουRom 4:19 και μη ασθενησας τη πιστει κατενοησεν το εαυτου σωμα ηδη νενεκρωμενον εκατονταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν της μητρας σαρραςRom 4:20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεωRom 4:21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστι και ποιησαιRom 4:22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνηνRom 4:23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτωRom 4:24 αλλα και δι ημας οις μελλι λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τον εγιραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρω_Rom 4:25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημωνRom 5:1 δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχωμεν προς τον θεον δια του κυριου ημων ιησου χριστουRom 5:2 δι ου και τη_ προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστει εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεουRom 5:3 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεταιRom 5:4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδαRom 5:5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημινRom 5:6 ετι γαρ χριστος οντων ημων ασθενων ετι κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανενRom 5:7 μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανεινRom 5:8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανενRom 5:9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργηςRom 5:10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτουRom 5:11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομενRom 5:12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτονRom 5:13 αχρι γαρ νομου αμαρτια εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντος νομουRom 5:14 αλλα εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωυωσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντοςRom 5:15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν

Rom 5:16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμαRom 5:17 ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δωρεας λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσι δια του ενος ιησου χριστουRom 5:18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωηςRom 5:19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοιRom 5:20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαριςRom 5:21 ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου του κυριου ημωνRom 6:1 τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεονασηRom 6:2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτηRom 6:3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον ιησουν εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημενRom 6:4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις το_ θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν κενοτητι ζωης περιπατησωμενRom 6:5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθαRom 6:6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτιαRom 6:7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιαςRom 6:8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτωRom 6:9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευειRom 6:10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεωRom 6:11 ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους ειναι νεκρους με_ τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου τω κυριω ημωνRom 6:12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτουRom 6:13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεωRom 6:14 αμαρτια γαρ υμων κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλα υπο χαρινRom 6:15 τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλα υπο χαριν μη γενοιτοRom 6:16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνηνRom 6:17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχηςRom 6:18 ελευθεντες ουν απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνηRom 6:19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια εις την ανομιαν ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμονRom 6:20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη

Rom 6:21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το γαρ τελος εκεινων θανατοςRom 6:22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθε_τες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμο_ το δε τελος ζωην αιωνιονRom 6:23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημωνRom 7:1 η αγνοειτε αδελφοι γινωσκουσι γαρ νομον λαλω οτι ο νομος κυριευει του ανθρωπου εφ οσον χρονον ζηRom 7:2 η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδροςRom 7:3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερωRom 7:4 ωστε αδελφοι μου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τω θεωRom 7:5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατωRom 7:6 νυνι δε κατηργηθημην απο του νομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματοςRom 7:7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτιαν ουκ εγνων ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδειν ει μη ο νομος ελεγεν ουκ επιθυμησειςRom 7:8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκραRom 7:9 εγω δε εζων χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησενRom 7:10 εγω δε απεθανον και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατονRom 7:11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινενRom 7:12 ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθηRom 7:13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατος μη γενοιτο αλλα η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια της εντοληςRom 7:14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικος εστιν εγω δε σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιανRom 7:15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλ ο μισω τουτο ποιωRom 7:16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλοςRom 7:17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτιαRom 7:18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μου αγαθον το γαρ θελιν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ουRom 7:19 ου γαρ ο θελω τουτο ποιω αγαθον αλλ ο ου θελω κακον τουτο πρασσωRom 7:20 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η οικουσα εν εμοι αμαρτιαRom 7:21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειταιRom 7:22 συνηδομαι γαρ τω νομω του θεου κατα τον εσω ανθρωπον

Rom 7:23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τω νομω του νοος μου και αιχμαλωτιζοντα με τω νομω της αμαρτιας τω οντι εν τοις μελεσιν μουRom 7:24 ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματος του θανατου τουτουRom 7:25 χαρις δε τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω μεν νοι δουλευω τω νομω θεου τη σαρκι νομω αμαρτιαςRom 8:1Rom 8:2Rom 8:3 το γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τον εαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρινεν την αμαρτιαν εν τη σαρκιRom 8:4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμαRom 8:5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματοςRom 8:6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνηRom 8:7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναταιRom 8:8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανταιRom 8:9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλ ε πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ ουτος ουκ εστιν αυτου�������Rom 8:10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δια αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνηνRom 8:11 ει δε το πνευμα του εγειραντος ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας εκ νεκρων ιησουν χριστον ζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμων δια του ενοικουντος αυτοι πνευματος εν υμινRom 8:12 αρα ουν αδελφοι οφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζηνRom 8:13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθεRom 8:14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι υιοι θεου εισι_Rom 8:15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλα ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πatηρRom 8:16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τω πνευματι ημων οτι εσμε_ τεκνα θεουRom 8:17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συγκληρονομοι δε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινα και συνδοξασθωμενRom 8:18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυ_ καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημαςRom 8:19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως τη_ αποκαλυψιν των υιων του θεου απεκδεχεταιRom 8:20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τον υποταξαντα εφ ελπιδιRom 8:21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλιας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνω_ του θεουRom 8:22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συστεναζει και συνωδινει αχρι του νυνRom 8:23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες ημεις και αυτοι εν εαυτοις στεναζομε_ υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσι_ του σωματος ημων

Rom 8:24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι και ελπιζειRom 8:25 ει δε ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθαRom 8:26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμε_ αλλα αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει υπερ ημω_ στεναγμοις αλαλητοιςRom 8:27 ο δε ερρευνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιωνRom 8:28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσι τον θεον παντα συνεργει εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσινRom 8:29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοιςRom 8:30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασενRom 8:31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημωνRom 8:32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλα υπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεταιRom 8:33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιωνRom 8:34 τις ο κατακρινων χριστος ιησους ο αποθανων μαλλον δε εγερθεις εκ νεκρω_ ος εστιν εν δεξια του θεου ος και εντυγχανην υπερ ημω_Rom 8:35 τις ημας χωρισει απο της αγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωρια η διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιραRom 8:36 καθως γεγραπται οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολη_ την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγηςRom 8:37 αλλ ε_ τουτοις πασιν υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημαςRom 8:38 πεπισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε εξουσιαι ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα ουτε δυναμειςRom 8:39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου τω κυριου ημωνRom 9:1 αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι συνμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν πνευματι αγιωRom 9:2 οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τη καρδια μουRom 9:3 ηυχομην γαρ αυτος εγω αναθεμα ειναι απο του χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκαRom 9:4 οιτινες εισιν ισραηλιται ων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαι και η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαιRom 9:5 ων οι πatερες και εξ ων ο χριστος τα κατα σαρκα ο ων επι παντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμηνRom 9:6Rom 9:7Rom 9:8Rom 9:9Rom 9:10Rom 9:11Rom 9:12Rom 9:13Rom 9:14Rom 9:15Rom 9:16Rom 9:17

Rom 9:18Rom 9:19Rom 9:20Rom 9:21Rom 9:22Rom 9:23Rom 9:24Rom 9:25Rom 9:26Rom 9:27Rom 9:28Rom 9:29Rom 9:30Rom 9:31Rom 9:32Rom 9:33Rom 10:1Rom 10:2Rom 10:3Rom 10:4Rom 10:5Rom 10:6Rom 10:7Rom 10:8Rom 10:9Rom 10:10Rom 10:11Rom 10:12Rom 10:13Rom 10:14Rom 10:15 μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων αγαθαRom 10:16 αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημωνRom 10:17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος χριστουRom 10:18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν τη_ γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτωνRom 10:19 αλλα λεγω μη ισραηλ ουκ εγνω πρωτος μωυσης λεγει εγω παραζηλωσω αυτους επ ουκ εθνει ασυνετω παροργιω υμασRom 10:20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην εν τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσινRom 10:21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγονταRom 11:1 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλιτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμεινRom 11:2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλRom 11:3 κυριε τους προφητας σου απεκτεινα_ τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονος και ζητουσι την ψυχην μου

Rom 11:4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχιλιους ανδρας οιτινες ουκ εκαμψα_ γονυ τη βααλRom 11:5 ουτως ουν και εν τω νυν καιρω λιμμα κατ εκλογην χαριτος γεγονενRom 11:6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επει η χαρις ουκετι γινεται χαριςRom 11:7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επερωθησανRom 11:8 καθως γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας καθαπερRom 11:9 και δαυιδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις α_ταποδομα αυτοιςRom 11:10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια πα_τος συγκαμψονRom 11:11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσι μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτουςRom 11:12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτωνRom 11:13 υμιν ουν λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζωRom 11:14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτωνRom 11:15 ει γαρ η απολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προληψις ει μη ζωη εκ νεκρωνRom 11:16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοιRom 11:17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης αυτοις και συγκοινωνος της ριζης της πιοτητος της ελαιας εγενουRom 11:18 μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλ η ριζα σεRom 11:19 ερεις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθωRom 11:20 καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μη υψηλο φρονει αλλα φοβουRom 11:21 ει γαρ ο θεος των κατα φυσιν κλαδων ουκ εφεισατο ουδε σου φεισεταιRom 11:22 ειδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομια επι δε σε χρηστοτης θεου εαν επιμινης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπησηRom 11:23 κακεινοι δε εαν μη επιμενωσει τη απιστια εγκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαι αυτουςRom 11:24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν εγκεντρισθησονται τη ιδια ελαιαRom 11:25 ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητε παρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν αχρι ου το πληρωμα τω_ εθνων εισελθηRom 11:26 και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενος αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβRom 11:27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτωνRom 11:28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογην αγαπητοι δια τους πατεραςRom 11:29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεουRom 11:30 ωσπερ γαρ υμεις ποτε ηπειθησατε τω θεω νυν δε ελεηθητε τη τουτων απειθειαRom 11:31 ουτως και ουτοι νυν ηπει θησαν

Rom 11:32Rom 11:33Rom 11:34Rom 11:35Rom 11:36Rom 12:1Rom 12:2Rom 12:3Rom 12:4Rom 12:5Rom 12:6Rom 12:7Rom 12:8Rom 12:9Rom 12:10Rom 12:11Rom 12:12Rom 12:13Rom 12:14Rom 12:15Rom 12:16Rom 12:17Rom 12:18Rom 12:19Rom 12:20Rom 12:21Rom 13:1Rom 13:2Rom 13:3Rom 13:4Rom 13:5Rom 13:6Rom 13:7Rom 13:8Rom 13:9Rom 13:10 ουν νομου η αγαπηRom 13:11 και τουτο ειδοτες τον καιρο_ οτι ωρα ηδη υμας εξ υπνου εγερθαι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμενRom 13:12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα δε τα οπλα του φωτοςRom 13:13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλωRom 13:14 αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιανRom 14:1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμωνRom 14:2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιειRom 14:3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω ο δε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο

Rom 14:4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτονRom 14:5 ος μεν γαρ κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθωRom 14:6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω θεω και ο μη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεωRom 14:7 ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτω αποθνησκειRom 14:8 εαν τε γαρ ζωμε_ τω κυριω ζωμεν εαν τε αποθανωμεν τω κυριω αποθνησκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριου εσμενRom 14:9 εις τουτο γαρ χριστος απεθανεν και εζησεν ινα και νεκρω_ και ζωντων κυριευσηRom 14:10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του θεουRom 14:11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και πασα γλωσσα εξομολογησεται τω θεωRom 14:12 αρα ουν εκαστος ημων περι αυτου λογον δωσει τω θεωRom 14:13 μηκετι ουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μη τιθεναι προσκοσμα τω αδελφω η σκανδαλονRom 14:14 οιδα και πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδεν κοινον δι αυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινονRom 14:15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετι κατα αγαπην περιπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστος απεθανενRom 14:16 μη βλασφημεισθω ουν υμων το αγαθονRom 14:17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιωRom 14:18 ο γαρ εν τουτω δουλευων τω χριστω ευαρεστος τω θεω και δοκιμος τοις ανθρωποιςRom 14:19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκωμεν και τα της οικοδομης της εις αλληλουςRom 14:20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντιRom 14:21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σου προσκοπτει συRom 14:22 πιστιν ην εχεις κατα σεαυτον εχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μη κρινων εαυτον εν ω δοκιμαζειRom 14:23 ο δε διακρινομενος εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστινRom 15:1 οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκεινRom 15:2 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομηνRom 15:3 και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οι ονειδισμοι των ονειδιζο_των σε επεπεσαν επ εμεRom 15:4 οσα γαρ προεγραφη εις την ημετεραν διδασκαλιαν εγραφη ινα δια της υπομονης και δια της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμενRom 15:5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμι_ το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα ιησουν χριστονRom 15:6 ινα ομοθυμαδον εν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα του κυριου ημων ιησου χριστουRom 15:7 διο προσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετο υμας εις δοξαν του θεου

Rom 15:8 λεγω γαρ χριστον διακονον γενησθαι περιτομης υπερ αληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερω_Rom 15:9 τα δε εθνη υπερ ελαιους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσι και τω ονοματι σου ψαλωRom 15:10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτουRom 15:11 και παλιν αινειτε τον κυριου παντα τα εθνη και επαινεσατωσαν αυτον παντες οι λαοιRom 15:12 και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσαι και ο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσινRom 15:13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι ���������������Rom 15:14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμω_ οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετεινRom 15:15 τολμηροτερον δε εγραψα υμιν απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι υπο του θεουRom 15:16 εις το ειναι με λειτουργον χριστου ιησου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιωRom 15:17 εχω ουν την καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς τον θεονRom 15:18 ου γαρ τολμησω τι λαλειν ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνων λογω και εργωRom 15:19 εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος αγιω ωστε με απο ιλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστουRom 15:20 ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομωRom 15:21 αλλα καθως γεγραπται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσινRom 15:22 διο και ενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προς υμαςRom 15:23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασι τουτοις επιποθειαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο ικανων ετωνRom 15:24 ως αν πορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτο_ απο μερους εμπλησθωRom 15:25 νυνι δε πορευομαι εις ιλημ διακονων τοις αγιοιςRom 15:26 ευδοκησαν γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαι εις τους πτωχους των αγιων τω_ εν ιλημRom 15:27 ευδοκησαν γαρ και οφειλεται εισιν αυτω_ ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαι αυτοιςRom 15:28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτος το_ καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις την σπανιανRom 15:29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας χριστου ελευσομαιRom 15:30 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεονRom 15:31 ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηταιRom 15:32 ινα εν χαρα ελθων προς υμας δια θεληματος θεου συναναπαυσωμαι υμιν

Rom 15:33 ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμων αμηνRom 16:1 συνιστημι δε υμιν φοιβην την αδελφην ημων ουσαν και διακονον της εκκλησιας της εν κεγχρεαιςRom 16:2 ινα προσδεξησθε αυτην εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλων εγενηθη και εμου αυτουRom 16:3 ασπασασθε πρισκαν και ακυλαν τους συνεργους μου εν χριστω ιησουRom 16:4 οιτινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτων τραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονος ευχαριστω αλλα και πασαι αι εκκλησιαι των εθνωνRom 16:5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τον αγαπητον μου ος εστι_ απαρχη της ασιας εις χριστονRom 16:6 ασπασασθε μαριαν ητις πολλα εκοπιασεν εις υμαςRom 16:7 ασπασασθε ανδρονικον και ιουνιαν τους συγγενεις μου και συναιχμαλωτους μου οιτινες εισι_ επισημοι εν τοις αποστολοις οι και προ εμου γεγονασιν εν χριστωRom 16:8 ασπασασθε αμπλιατον αγαπητον μου εν κυριωRom 16:9 ασπασασθε ουρβανον τον συνεργον ημων εν κυριω και σταχυν τον αγαπητον μουRom 16:10 ασπασασθε απελλην τον δοκιμον εν χριστω ασπασασθε τους εκ των αριστοβουλουRom 16:11 ασπασασθε ηρωδιωνα τον συνγενη μου ασπασασθε τους εκ των ναρκισσου τους οντας εν κυριωRom 16:12 ασπασασθε τυφαιναν και τρυφωσαν τας κοπιασας εν κυριω ασπασασθε περσιδα την αγαπητην ητις πολλα εκοπιασεν εν κυριωRom 16:13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτου και εμουRom 16:14 ασπασασθε ασυγκριτον φλεγοντα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συν αυτοις αδελφουςRom 16:15 ασπασασθε φιλολογον και ιουνιαν νηρεα και την αδελφην αυτου και ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιουςRom 16:16 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι πασαι του χριστουRom 16:17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλινετε απ αυτωνRom 16:18 οι γαρ τοιουτοι τω κυριω ημων χριστω ου δουλευουσιν αλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας και ευλογιας εξαπατωσι τας καρδιας των ακακωνRom 16:19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους μεν ειναι εις το αγαθον ακεραιους δε εις το κακονRom 16:20 ο δε θεος της ειρηνης συντριψει τον σαταναν υπο τους ποδας υμων εν ταχει η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμωνRom 16:21 ασπαζεται υμας τιμοθεος ο συνεργος μου και λουκιος και ιασων και σωσσπατρος οι συγγενεις μουRom 16:22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας την επιστολη_ εν κυριωRom 16:23 ασπαζεται υμας γαιος ο ξενος μου και ολης της γης εκκλησιας ασπαζεται υμας εραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος ο αδελφοςRom 16:24 Rom 16:25 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα ιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσιγημενου

Rom 16:26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις πα_τα τα εθνη γνωρισθεντοςRom 16:27 μονω σοφω θεω δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας αμην1Co 1:11Co 1:21Co 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου1Co 1:4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεου τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου1Co 1:5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει1Co 1:6 καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβεωθη εν υμιν1Co 1:7 ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου1Co 1:8 ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου χριστου1Co 1:9 πιστος θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων1Co 1:10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη1Co 1:11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι υπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισι_1Co 1:12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου1Co 1:13 μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε1Co 1:14 ευχαριστω τω θεω οτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη κρισπον και γαιον1Co 1:15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε1Co 1:16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα1Co 1:17 ου γαρ απεστειλεν με χριστος βαπτιζειν αλλ ευαγγελιζεσθαι ουκ εν σοφια λογου ινα μη κενωθη ο σταυρος του χριστου1Co 1:18 ο λογος γαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιν τοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστι_1Co 1:19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και την συνεσιν των συνετω αθετησω1Co 1:20 που σοφος που γραμματευς που συνζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου1Co 1:21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ηυδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοντας1Co 1:22 επιδη και ιουδαιοι σημεια αιτουσιν και ελληνες σοφιαν ζητουσιν1Co 1:23 ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν1Co 1:24 αυτοι δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν1Co 1:25 οτι το μωρον του θεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων1Co 1:26 βλεπετε γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις

1Co 1:27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τους σοφους και τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα1Co 1:28 και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση1Co 1:29 οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον αυτου1Co 1:30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις1Co 1:31 ινα καθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω1Co 2:1 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχη_ λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου1Co 2:2 ου γαρ εκρινα τι ειδεναι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον1Co 2:3 καγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας1Co 2:4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις ανθρωπινηας σοφις λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως1Co 2:5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου1Co 2:6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων1Co 2:7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων1Co 2:8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν1Co 2:9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ιδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη οσα ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον1Co 2:10 ημιν δε απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα πα_τα εραυνα και τα βαθη του θεου1Co 2:11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου1Co 2:12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθε_τα ημιν1Co 2:13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντεσ1Co 2:14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται1Co 2:15 ο δε πνευματικος ανακρινει τα παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται1Co 2:16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομε_1Co 3:1 καγω αδελφοι ουκ εδυνηθην λαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλ ως σαρκινοις ως νηπιοις εν χριστω1Co 3:2 γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε ετι νυν δυνασθε1Co 3:3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε1Co 3:4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε1Co 3:5 τι ουν εστιν απολλως τις δε εστιν παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ο κυριος εδωκεν

1Co 3:6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν1Co 3:7 ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουδε ο ποτιζω_ αλλ ο αυξανων θεος1Co 3:8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος τον ιδιον μισθον ληψεται κατα τον ιδιον τοπον1Co 3:9 θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε1Co 3:10 κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει1Co 3:11 θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον ος εστιν χριστος1Co 3:12 ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον χρυσον αργυρον λιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην1Co 3:13 εκαστου το εργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ αυτο δοκιμασει1Co 3:14 ει τινος το εργον μενει ο εποικοδομησεν μισθον λημψεται1Co 3:15 ει τινος το εργον κατακαησετε ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος1Co 3:16 ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου οικει εν υμιν1Co 3:17 ει τις τον ναον του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτινες εστε υμεις1Co 3:18 μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμι_ εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος1Co 3:19 η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων1Co 3:20 και παλιν κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτι εισι ματαιοι1Co 3:21 ωστε μηδεις καυχασθω εν ανθρωπος παντα γαρ υμων εστιν1Co 3:22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων1Co 3:23 υμεις δε χριστου χριστος δε θεου1Co 4:1 ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου και οικονομους μυστηριων θεου1Co 4:2 ωδε λοιπον ζητειτε εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη1Co 4:3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτο_ ανακρινω1Co 4:4 ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριος εστιν1Co 4:5 ωστε μη προ καιρου τι κρινετε εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου1Co 4:6 ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπται φρονειν ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθε κατα του ετερου1Co 4:7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων1Co 4:8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατε και οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συνβασιλευσωμεν1Co 4:9 δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδειξεν ως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις και ανθρωποις1Co 4:10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι

1Co 4:11 αχρι της αρτι ωρας και πινωμεν και διψωμε_ και γυμνιτευομεν και κολαφιζομεθα και αστατουμεν1Co 4:12 και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοι ευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα1Co 4:13 δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμου εγενηθημεν παντων περιψημα εως αρτι1Co 4:14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα μου αγαπητα νουθετων1Co 4:15 εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλους πατερας εν γαρ χριστω ιησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα1Co 4:16 παρακαλω ουν υμας μιμηται μου γινεσθε1Co 4:17 δια τουτο επεμψα υμιν τιμοθεον ος εστιν μου τεκνο_ αγαπητον και πιστον εν κυριω ος υμας αναμνησει τας οδους μου τας εν χριστω ιησου καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω1Co 4:18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες1Co 4:19 ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν1Co 4:20 ου γαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει1Co 4:21 τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τε πραυτητος1Co 5:1 ολως ακουεται εν υμιν πορνεια και τοιαυτη πορνεια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν1Co 5:2 και υμεις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκ μεσου υμω_ ο το εργον τουτο πραξας1Co 5:3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενο_1Co 5:4 εν τω ονοματι του κυριου ιησου συναχθεντων υμων και του εμου πνευματος συν τη δυναμει του κυριου1Co 5:5 παραδουναι αυτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου1Co 5:6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι1Co 5:7 εκκαθαρατε ουν την παλαια_ ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρ το πασχα ημων ετυθη χριστος1Co 5:8 ωστε εορταζωμεν μη ε_ ζυμη παλαια μηδε εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ ε_ν αζυμοις ειλικρινιας και αληθιας1Co 5:9 εγραψα υμιν εν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις1Co 5:10 ου παντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφειλετε αρα εκ του κοσμου εξελθειν1Co 5:11 νυνι δε εγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η μεθυσος η ειδωλολατρης η λοιδορος η πλεονεκτης η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν1Co 5:12 τι γαρ μοι τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υμας κρινετε1Co 5:13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων1Co 6:1 τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων1Co 6:2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεται ο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων1Co 6:3 ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα1Co 6:4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε

1Co 6:5 προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφος ος δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου1Co 6:6 αλλα αδελφος μετα αδελφου κρινεται και αυτα επι απιστων1Co 6:7 ηδη μεν ουν ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε1Co 6:8 αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο αδελφους1Co 6:9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι θεου βασιλειαν ου κληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται1Co 6:10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν1Co 6:11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου και εν τω πνευματι του θεου ημων1Co 6:12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος1Co 6:13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι1Co 6:14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου1Co 6:15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο1Co 6:16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μια_1Co 6:17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν1Co 6:18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει1Co 6:19 η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων1Co 6:20 ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμων1Co 7:1 περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι1Co 7:2 δια δε τας πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω1Co 7:3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τω ανδρι1Co 7:4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη1Co 7:5 μη αποστερειτε αλληλους ει μητι αν εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν υμων1Co 7:6 τουτο δε λεγω κατα συνγνωμη_ ου κατ επιταγην1Co 7:7 θελω δε παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλα εκαστος εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως1Co 7:8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εαν ουτως μεινωσιν ως καγω1Co 7:9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρεισσον γαρ εστιν γαμειν η πυρουσθαι1Co 7:10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι

1Co 7:11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδρα γυναικα μη αφιεναι1Co 7:12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην1Co 7:13 και γυνη ητις εχει ανδρα απιστον και ουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τον ανδρα1Co 7:14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος ε_ τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν1Co 7:15 ει δε ο απιστος χωριζετε χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκαν ημας ο θεος1Co 7:16 τις γαρ οιδας γυνει ει τον ανδρα σωσεις η τι οιδας ανερ ει την γυναικα σωσεισ1Co 7:17 ει μη εκαστω ως εμερισεν ο κυριος εκαστον ως κεκληκεν ο θεος ουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσομαι1Co 7:18 περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω1Co 7:191Co 7:201Co 7:211Co 7:221Co 7:231Co 7:241Co 7:251Co 7:261Co 7:271Co 7:281Co 7:291Co 7:301Co 7:311Co 7:321Co 7:331Co 7:341Co 7:351Co 7:361Co 7:371Co 7:381Co 7:391Co 7:401Co 8:11Co 8:21Co 8:31Co 8:41Co 8:51Co 8:61Co 8:71Co 8:81Co 8:91Co 8:101Co 8:111Co 8:121Co 8:13

1Co 9:11Co 9:21Co 9:31Co 9:41Co 9:51Co 9:6 εργαζεσθαι1Co 9:7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει1Co 9:8 μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ου λεγει1Co 9:9 εν γαρ τω μωυσεως νομω γεγραπται ου φιμωσις βου_ αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω1Co 9:10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι οφειλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και ο αλοων επ ελπιδι του μετεχειν1Co 9:11 ει ημεις υμιν τα πνευματικα εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμων τα σαρκικα θερισομεν1Co 9:12 ει αλλοι της υμων εξουσιας μετεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρησαμεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη τινα εγκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του κυριου1Co 9:13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι τα εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τω θυσιαστηριω συνμεριζονται1Co 9:14 ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζην1Co 9:15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανιν η το καυχημα μου ινα τις κενωσει1Co 9:16 εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημα αναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εαν μη ευαγγελισωμαι1Co 9:17 ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι1Co 9:18 τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω1Co 9:19 ελευθερος γαρ ων εκ πα_των πασιν εμαυτον εδουλωσα ινα τους πλειονας κερδησω1Co 9:20 και εγενομην τοις ιουδαιοις ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο ον μη ων αυτος υπο νομο_ ινα τους υπο νομον κερδησω1Co 9:21 τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεου αλλ εννομος χριστου ινα κερδανω τους ανομους1Co 9:22 εγενομην τοις ασθενεσιν ως ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησω τοις πασιν γεγονα παντα ινα παντως τινας σωσω1Co 9:23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι1Co 9:24 ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινα καταλβητε1Co 9:25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον1Co 9:26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αερα δερων1Co 9:27 αλλα υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι1Co 10:1 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων πα_τες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον

1Co 10:2 και παντες εις τον μωυσην εβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση1Co 10:3 και παντες το πνευματικον βρωμα εφαγον1Co 10:4 και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα ην ο χριστος1Co 10:5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ηυδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω1Co 10:6 ταυτα δε τυποι ημ εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας ��κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν1Co 10:7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ως γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πειν και ανεστησαν παιζειν1Co 10:8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσαν εν μια ημερα εικοσι τρεις χιλιαδες1Co 10:9 μηδε εκπειραζωμεν τον κυριον καθως τινες αυτων εξεπειρασαν και υπο των οφεων απωλοντο1Co 10:10 μηδε γογγυζετε καθως τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου1Co 10:11 ταυτα δε παντα τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνω_ κατηντηκεν1Co 10:12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση1Co 10:13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθαι αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασι_ του δυνασθαι υπενεγκειν1Co 10:14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατριας1Co 10:15 ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι1Co 10:16 το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια του αιματος του χριστου εστι_ τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του χριστου εστιν1Co 10:17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ πα_τες εκ του ενος αρτου μετεχομεν1Co 10:18 βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχ οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν1Co 10:19 τι ουν φημι οτι ιδωλοθυτον τι εστιν1Co 10:20 αλλ οτι α θυουσιν τα εθνη δαιμονιοις και ου θεω θυουσιν ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι1Co 10:21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιον ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμινιων1Co 10:22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν1Co 10:23 παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει1Co 10:24 μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου1Co 10:25 παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν1Co 10:26 του κυριου γαρ η γη και το πληρωμα αυτης1Co 10:27 ει δε τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινο_τες δια την συνειδησιν1Co 10:28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ειδωλοθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν1Co 10:29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως1Co 10:30 ει εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω

1Co 10:31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε1Co 10:32 απροσκοποι και ιουδαιοις γινεσθε και ελλησι και τη εκκλησια του θεου1Co 10:33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητω_ το εμαυτου συμφορον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν1Co 11:1 μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου1Co 11:2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσις ουτως κατεχετε1Co 11:3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος1Co 11:4 πας ανηρ προευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου1Co 11:5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη1Co 11:6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω1Co 11:7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφιλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν1Co 11:8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος1Co 11:9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα1Co 11:10 δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους1Co 11:11 πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω1Co 11:12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου1Co 11:13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι1Co 11:14 ουδε η φυσις αυτη διδασκι υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν1Co 11:15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου αυτη δεδοται1Co 11:16 ει δε τις δοκει φειλονικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου1Co 11:17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινων οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε1Co 11:18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω1Co 11:19 δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροι γενωνται1Co 11:20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν1Co 11:21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει1Co 11:22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσω υμας ε_ τουτω ουκ επαινω1Co 11:23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον1Co 11:24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν τουτο μου εστι το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν

1Co 11:25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το διπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι μου τουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμην αναμνησιν1Co 11:26 οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη1Co 11:27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του κυριου1Co 11:28 δοκιμαζετω δε εαυτον ανθρωπος και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω1Co 11:29 ο γαρ εσθιων και πινω_ κριμα εαυτω εσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα1Co 11:30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμω_ται ικανοι1Co 11:31 ει γαρ εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα1Co 11:32 κρινομενοι δε υπο κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν1Co 11:33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε1Co 11:34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι1Co 12:1 περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν1Co 12:2 οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι1Co 12:3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους και ουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησους ει μη εν πνευματι αγιω1Co 12:4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα1Co 12:5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος1Co 12:6 και διαιρεσις ενεργηματων εισιν και αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν1Co 12:7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον1Co 12:8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα1Co 12:9 ετερω δε πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματω_1Co 12:10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω δε προφητεια αλλω δε διακρισις πνευματων ετερω δε γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνεια γλωσσων1Co 12:11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται1Co 12:12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστι και μελη πολλα εχει παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστι σωμα ουτως και ο κυριος1Co 12:13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν1Co 12:14 και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα1Co 12:15 εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος1Co 12:16 και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος1Co 12:17 ει ολον το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη που η οσφρησις1Co 12:18 νυνι δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν1Co 12:19 ει δε ην τα παντα εν μελος που το σωμα1Co 12:20 νυν δε πολλα μεν μελη εν δε σωμα

1Co 12:21 ου δυνατε δε ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω1Co 12:22 αλλα πολλω μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν1Co 12:23 και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμεν και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει1Co 12:24 τα δε ευσχημονα ημων ου χριαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τω υστερουνμενω περισσοτεραν δους τιμην1Co 12:25 ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη1Co 12:26 και ειτε πασχει εν μελος συνπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται εν μελος συνχαιρει παντα τα μελη1Co 12:27 υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους1Co 12:28 και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμεις επειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψεις κυβερνησεις γενη γλωσσω_1Co 12:29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμεις1Co 12:30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαις λαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν1Co 12:31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι1Co 13:1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον1Co 13:2 και εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι1Co 13:3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου καν παραδω το σωμα μου ινα καυθησομαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι1Co 13:4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ου φυσιουται1Co 13:5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον1Co 13:6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια1Co 13:7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει1Co 13:8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε προφητειαι καταταργηθησονται ειτε γλωσσαι1Co 13:91Co 13:101Co 13:111Co 13:121Co 13:131Co 14:11Co 14:21Co 14:31Co 14:41Co 14:51Co 14:61Co 14:71Co 14:8

1Co 14:91Co 14:101Co 14:111Co 14:121Co 14:131Co 14:141Co 14:151Co 14:161Co 14:171Co 14:181Co 14:191Co 14:201Co 14:211Co 14:221Co 14:231Co 14:241Co 14:251Co 14:261Co 14:271Co 14:281Co 14:291Co 14:301Co 14:311Co 14:321Co 14:331Co 14:341Co 14:351Co 14:361Co 14:371Co 14:381Co 14:391Co 14:401Co 15:11Co 15:21Co 15:31Co 15:41Co 15:51Co 15:61Co 15:71Co 15:81Co 15:91Co 15:101Co 15:111Co 15:121Co 15:131Co 15:141Co 15:151Co 15:161Co 15:171Co 15:18

1Co 15:191Co 15:201Co 15:211Co 15:221Co 15:231Co 15:241Co 15:251Co 15:261Co 15:271Co 15:281Co 15:291Co 15:301Co 15:311Co 15:321Co 15:331Co 15:341Co 15:351Co 15:361Co 15:371Co 15:381Co 15:391Co 15:40 μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειω_1Co 15:41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη1Co 15:42 ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια1Co 15:43 σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει1Co 15:44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον ει εστι σωμα ψυχικον εστι και πνευματικον1Co 15:45 ουτος και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν1Co 15:46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον1Co 15:47 ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου1Co 15:48 οιος ο χοικος τοιουτοι ουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι1Co 15:49 και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου1Co 15:50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησει ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρσια κληρονομησει1Co 15:51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες κοιμηθησομεθα ου παντες δε αλλαγησομεθα1Co 15:52 εν ατομω ως εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα1Co 15:53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν1Co 15:54 οταν δε το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος

1Co 15:55 που σου θανατε το νικος που σου θανατε το κεντρον1Co 15:56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος1Co 15:57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου1Co 15:58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστι κενος εν κυριω1Co 16:1 περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε1Co 16:2 κατα μιαν σαββατου εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι αν ευοδωθη ινα μη οταν ελθω τοτε λογικαι γινωνται1Co 16:3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολω_ τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιλημ1Co 16:4 εα_ δε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται1Co 16:5 ελευσομε δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι1Co 16:6 προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι1Co 16:7 ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω γαρ χρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεψη1Co 16:8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης1Co 16:9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι1Co 16:10 εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως καγω1Co 16:11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων1Co 16:12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση1Co 16:13 γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε1Co 16:14 παντα υμων εν αγαπη γινεσθω1Co 16:15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους1Co 16:16 ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι1Co 16:17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμετερον υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν1Co 16:18 ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκετε ουν τους τοιουτους1Co 16:19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι πασαι της ασιας ασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκιλλα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια1Co 16:20 ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω1Co 16:21 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου1Co 16:22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμα μαρανα θα1Co 16:23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μεθ υμων1Co 16:24 η αγαπη μου μετα παντω_ υμων εν χριστω ιησου αμην2Co 1:1

2Co 1:2 και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου2Co 1:3 ευλογητος ο θεος και πatηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πatηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως2Co 1:4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου2Co 1:5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως δια του χριστου περισσευει και η παρακλησις ημων2Co 1:6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως της ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν2Co 1:7 και η ελπις ημω_ βεβαια υπερ υμων ειδοτες οτι ως κοινωνοι εστε τω_ παθηματων ουτως και της παρακλησεως2Co 1:8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι περι της θλιψεως ημων της γενομενης εν τη ασια οτι καθ υπερβολη_ υπερ δυναμιν εβαρηθημεν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην2Co 1:9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους2Co 1:10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ετι ρυσεται εις ον ηλπικαμεν οτι και ετι ρυσεται2Co 1:11 συνυπουργουντων και υμων τη δεησει υπερ ημων ινα εκ πολλων προσωπω_ το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημω_2Co 1:12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν αγιοτητι και ειλικρινια του θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας2Co 1:13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγινωσκετε η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι εως τελους επιγνωσεσθε2Co 1:14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ιησου2Co 1:15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προτερον προς υμας ελθειν ινα δευτεραν χαριν σχητε2Co 1:16 και δι υμω_ διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν2Co 1:17 τουτο ουν βουλομενος μητι αρα τη ελαφρια εχρησαμη_ η α βουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου2Co 1:18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναι και ου2Co 1:19 ο του θεου γαρ υιος χριστος ιησους ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εστιν ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν2Co 1:20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι διο και δι αυτου το αμην τω θεω προς δοξαν ημων2Co 1:21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος2Co 1:22 και σφραγισαμενος ημας και δους τον αρραβωνα του πνευματος ε_ ταις καρδιαις ημων2Co 1:23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχη_ οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον2Co 1:24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε2Co 2:1 εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλιν εν λυπη προς υμας ελθειν2Co 2:2 ει γαρ εγω λυπω υμας και τις ο ευφραινων με ει μη ο λυπουμενος εξ εμου

2Co 2:3 και εγραψα τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην εχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν2Co 2:4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα τη_ αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερως εις υμας2Co 2:5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν αλλα απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας2Co 2:6 ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονω_2Co 2:7 ωστε τουναντιον μαλλον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μη πως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος2Co 2:8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην2Co 2:9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εις παντα υπηκοοι εστε2Co 2:10 ω δε τι χαριζεσθε και εγω και γαρ εγω ο καιχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου2Co 2:11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν2Co 2:12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω2Co 2:13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν2Co 2:14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω2Co 2:15 οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις2Co 2:16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προς αυτα τις ικανος2Co 2:17 ου γαρ εσμεν ως οι πολλοι καπηλευοντες τον λογον του θεου αλλ ως εξ ειλικρινιας αλλ ως εκ θεου κατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν2Co 3:1 αρχομεθα παλιν εαυτους συνειστανειν η μη χρηζομε_ ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμω_2Co 3:2 η επιστολη ημων υμεις εστε ενγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων2Co 3:3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθισα υφ ημων ενγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις2Co 3:4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς το_ θεον2Co 3:5 ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμεν λογισεσθαι τι εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου2Co 3:6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτενει το δε πνευμα ζωοποιει2Co 3:7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην2Co 3:8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη2Co 3:9 ει γαρ τη διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη2Co 3:10 και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης2Co 3:11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη2Co 3:12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα

2Co 3:13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου2Co 3:14 αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας δθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται2Co 3:15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται2Co 3:16 ηνικα δε επιστρεψη προς κυριον περιερειται το καλυμμα2Co 3:17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια2Co 3:18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξα_ κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος2Co 4:1 δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ εκκακουμεν2Co 4:2 αλλα απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθειας συνιστανοντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του θεου2Co 4:3 ει δε και εστι κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον2Co 4:4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη καταυγασαι τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του κυριου ος εστιν εικων του θεου2Co 4:5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα ιησουν χριστον κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν2Co 4:6 οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φως λαμψει ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης αυτου εν προσωπω ιησου χριστου2Co 4:7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμως η του θεου και μη εξ ημων2Co 4:8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι2Co 4:9 διωκομενοι αλλ ουκ ενκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι2Co 4:10 παντοτε την νεκρωσιν του ιησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τω σωματι ημων φανερωθη2Co 4:11 ααι γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα η ζωη του ιησου φανερω εν τη θνητη σαρκι ημων2Co 4:12 ωστε ο θανατος εν ημων ενεργειται η δε ζωη εν υμιν2Co 4:13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμενον επιστευσα ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν2Co 4:14 ειδοτες οτι ο εγειρας τον κυριον ιησουν και ημας συν ιησου εγερει και παραστησει συν υμιν2Co 4:15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων τη_ ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου2Co 4:16 διο ουκ εκκακουμεν αλλ ει και ο εξω ανθρωπος διαφθειρετε αλλ εσω ημων ανακαινουται ημερα και ημερα2Co 4:17 το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων καθ υπερβολην αιωνιον βαφος δοξης κατεργαζεται ημιν2Co 4:18 μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια

2Co 5:1 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειος ημων οικια του σκηνους καταλυθη οικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις2Co 5:2 και γαρ εν τουτω στεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυσασθαι επιποθουντες2Co 5:3 ει γε και ενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα2Co 5:4 και γαρ οι οντες εν τω σκηνη στεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομεν εκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινα ινα καταποθη το θνητον υπο της ζωης2Co 5:5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος2Co 5:6 θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουντες εν τω σωματι εκδημουμεν απο του κυριου2Co 5:7 δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου δια ειδους2Co 5:8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι εκ του σωματος και ενδημησαι προς τον κυριον2Co 5:9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι2Co 5:10 τους γαρ παντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθεν του βηματος του χριστου ινα κομισηται εκαστος τα δια του σωματος προς α επραξεν ειτε αγαθον ειτε φαυλον2Co 5:11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσι_ υμων πεφανερωσθαι2Co 5:12 ου παλιν εαυτους συνιστανομεν υμιν αλλα αφορμην διδοντες υμιν καυχηματος υπερ ημων ινα εχητε προς τους εν προσωπω καυχωμενους και ου καρδια2Co 5:13 ειτε γαρ εξεστημεν θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν2Co 5:14 η γαρ αγαπη του θεου συνεχει ημας κριναντας τουτο οτι ει εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανον2Co 5:15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι2Co 5:16 ωστε ημεις απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα δε ει και εγνωκαμεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκομεν2Co 5:17 ωστε ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχεα παρηλθεν ιδου γεγονεν καινα2Co 5:18 τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω δια χριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης2Co 5:19 ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τον λογο_ της καταλλαγης2Co 5:20 υπερ χριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος δι ημων δεομεθα υπερ χριστου καταλλαγητε τω θεω2Co 5:21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ινα ημεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω2Co 6:1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον τη_ χαριν του θεου δεξασθαι υμας2Co 6:2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας2Co 6:3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπη_ ινα μη μωμηθη η διακονια2Co 6:4 αλλ εν παντι συνισταντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις2Co 6:5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις

2Co 6:6 εν αγνοτητι εν γνως εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω2Co 6:7 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων2Co 6:8 δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθειας2Co 6:9 ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι2Co 6:10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες2Co 6:11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται2Co 6:12 ου στενοχωρεισθε εν ημι_ σενοχωρεισθε εν τοις σπλαγχοις υμων2Co 6:13 την δε αυτη_ αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις2Co 6:14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια η τις κοινωνια φωτι προ σκοτος2Co 6:15 τις δε συμφωνησις χριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστω μετα απιστου2Co 6:16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εστε ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και ενπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος2Co 6:17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτω_ και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας2Co 6:18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ2Co 7:1 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου2Co 7:2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα

επλεονεκτησαμεν������������2Co 7:3 προς κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συνζην2Co 7:4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων2Co 7:5 και γαρ ελθοντω_ ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν ανεσιν εσχηκε_ η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι2Co 7:6 αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας θεος επι τη παρουσια τιτου2Co 7:7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι2Co 7:8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας2Co 7:9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων2Co 7:10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται2Co 7:11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι ποσην κατειργασατο εν υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλ εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι τω πραγματι

2Co 7:12 αρα ει και εγραψα υμιν ουκ ενεκεν του αδικησαντος ουδε ενεκεν του αδικηθεντος αλλ ενεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιον του θεου2Co 7:13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημων περισσοτερον μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων2Co 7:14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντοτε υμιν εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη2Co 7:15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον2Co 7:16 χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν2Co 8:1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου τη_ δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας2Co 8:2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος της απλοτητος αυτων2Co 8:3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και παρα δυναμιν αυθαιρετοι2Co 8:4 μετα πολλης της παρακλησεως δεομενοι ημω_ την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους2Co 8:5 και ου καθως ηλπισαμεν αλλ εαυτους εδωκα_ πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου2Co 8:6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην2Co 8:7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευητε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε2Co 8:8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της υμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων2Co 8:9 γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι ημας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη τη εκεινου πτωχεια πλουτισητε2Co 8:10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσιν2Co 8:11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν2Co 8:12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει2Co 8:13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν θλιψις αλλ εξ ισοτητος2Co 8:14 εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης2Co 8:15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν2Co 8:16 χαρις δε τω θεω τω διδοντι ημιν την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου2Co 8:17 οτι την μεν παρακλησι_ εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας2Co 8:18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων2Co 8:19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων εν χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων

2Co 8:20 στελλομενοι τουτο μη τις ημας μησηται εν τη αδροτητι ταυτη διακονουμενη υφ ημων2Co 8:21 προνοουμενοι γαρ καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων2Co 8:22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακισ σπουδαιον σποδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας2Co 8:23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα κυριου2Co 8:24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους ενδειξασθε εις προσωπον των εκκλησιων2Co 9:1 περι μεν της διακονιας της εις τους αγιους περισσο_ μοι εστιν γραφιν υμιν2Co 9:2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμω_ ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο υμων ζηλος ηρεθισε τους πλειονας2Co 9:3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε2Co 9:4 μη πως εαν ελθωσι συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγω υμεις εν τη υποστασει ταυτη2Co 9:5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσι την προεπηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν2Co 9:6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως και θερισι και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει2Co 9:7 εκαστος καθως προηρηται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος2Co 9:8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον2Co 9:9 καθως γεγραπται εσκορπισε_ εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα2Co 9:10 ο δε επιχορηγων σπορον τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνη τον σπορον υμων και αυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων2Co 9:11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω2Co 9:12 οτι η διακονια της λειτουργειας ταυτης ου μονον εστι προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω2Co 9:13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας2Co 9:14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαρι_ του θεου εφ υμιν2Co 9:15 χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα2Co 10:1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικιας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας2Co 10:2 δεομαι2Co 10:32Co 10:4 στρατιας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων

2Co 10:5 λογισμους καθαιρου_τες και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του χριστου2Co 10:6 και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οταν πληρωθη προτερον υμων η υπακοη2Co 10:7 τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω χριστου ειναι τουτο λογιζεσθω παλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτος χριστου ουτως και ημεις2Co 10:8 εαν τε γαρ περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιας ης εδωκε_ ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμων2Co 10:92Co 10:102Co 10:112Co 10:122Co 10:132Co 10:142Co 10:152Co 10:162Co 10:172Co 10:182Co 11:12Co 11:22Co 11:32Co 11:42Co 11:52Co 11:62Co 11:72Co 11:82Co 11:92Co 11:102Co 11:112Co 11:122Co 11:132Co 11:142Co 11:152Co 11:162Co 11:172Co 11:182Co 11:192Co 11:202Co 11:212Co 11:222Co 11:232Co 11:242Co 11:252Co 11:262Co 11:272Co 11:282Co 11:292Co 11:302Co 11:312Co 11:32

2Co 11:332Co 12:12Co 12:22Co 12:32Co 12:42Co 12:52Co 12:62Co 12:72Co 12:82Co 12:92Co 12:102Co 12:112Co 12:122Co 12:132Co 12:142Co 12:152Co 12:162Co 12:172Co 12:182Co 12:192Co 12:202Co 12:212Co 13:12Co 13:22Co 13:32Co 13:42Co 13:52Co 13:62Co 13:72Co 13:82Co 13:92Co 13:102Co 13:112Co 13:122Co 13:13Gal 1:1Gal 1:2Gal 1:3Gal 1:4Gal 1:5Gal 1:6Gal 1:7Gal 1:8Gal 1:9Gal 1:10Gal 1:11Gal 1:12Gal 1:13Gal 1:14Gal 1:15

Gal 1:16Gal 1:17Gal 1:18Gal 1:19Gal 1:20Gal 1:21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και της κιλικιαςGal 1:22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστωGal 1:23 μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθειGal 1:24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεονGal 2:1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανηλθον εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συνπαραλαβων και τιτονGal 2:2 ανεβη_ δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμονGal 2:3 αλλ ουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθη περιτμηθηναιGal 2:4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησου ινα ημας καταδουλωσουσινGal 2:5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμενη προς υμαςGal 2:6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδε_ μοι διαφερει προσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντοGal 2:7 αλλα τουναντιον ειδοτες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον της ακροβυστιας καθως πετρος της περιτομηςGal 2:8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν καμοι εις τα εθνηGal 2:9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυ ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις μεν εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομη_Gal 2:10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαιGal 2:11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπο_ αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ηνGal 2:12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτο_ φοβουμενος τους εκ περιτομηςGal 2:13 και συνυπεκριθησα_ αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισειGal 2:14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω κηφα εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιος υπαρχων εθνικως και ουκ ιουδαικως ζης πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζεινGal 2:15 ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοιGal 2:16 ειδοτες δε οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως ιησου χριστου και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξGal 2:17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο

Gal 2:18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστανωGal 2:19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω χριστω συνεσταυρωμαιGal 2:20 ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος ο δε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη του υιου του θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμουGal 2:21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αρα χριστος δωρεαν απεθανενGal 3:1 ω ανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν τη αληθεια μη πειθεσθαι οις κατ οφθαλμους ιησους χριστος προεγραφη εσταυρωμενοςGal 3:2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμων εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξ ακοης πιστεωςGal 3:3 ουτως ανοητοι εστε εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκι επιτελεισθεGal 3:4 τοσαυτα επαθετε εικη ει γε και εικηGal 3:5 ο ουν επιχορηγων υμιν το πνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξ εργων νομου η εξ ακοης πιστεωςGal 3:6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνηνGal 3:7 γινωσκετε αρα οτι εκ πιστεως ουτοι εισιν υιοι αβρααμGal 3:8 προειδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεος προευηγγελισατο τω αβρααμ οτι ενευλογηθησο_ται εν σοι παντα τα εθνηGal 3:9 ωστε οι εκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμGal 3:10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρ οτι επεικαταρατος πας ος ουκ εμμενιε πασιν τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου του ποιησαι αυταGal 3:11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλο_ οτι ο δικαιος εκ πιστεως ζησεταιGal 3:12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοιςGal 3:13 χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου γενομενος υπερ ημων καταρα οτι γεγραπται επικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλουGal 3:14 ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν χριστω ιησου ινα την επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεωςGal 3:15 αδελφοι κατα ανθρωπον λεγω ομως ανθρωπου προκεκυρωμενην διαθηκην ουδεις αθετει η επιδιατασσεταιGal 3:16 τω αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστι χριστοςGal 3:17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελιανGal 3:18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμ δι επαγγελιας κεχαρισται ο θεοςGal 3:19 τι ουν ο νομος των παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ου ελθη το σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελου εν χειρι μεσιτουGal 3:20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστι_Gal 3:21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων του θεου μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος ο δυναμος ζωοποιησαι οντως εκ νομου αν ην η δικαιοσυνηGal 3:22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν ινα η επαγγελια εκ πιστεως ιησου χριστου δοθη τοις πιστευουσιν

Gal 3:23 προ του δε ελθιν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθα συγκλεισμενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναιGal 3:24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων γεγονεν εις χριστον ινα εκ πιστεως δικαιωθωμενGal 3:25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγον εσμενGal 3:26 παντες γαρ υιοι θεου εστε δια της πιστεως εν χριστω ιησουGal 3:27 οσοι γαρ εις χριστον εβαπτισθητε χριστον ενεδυσασθεGal 3:28 ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην ουκ ενι δουλος ουδε ελευθερος ουκ ενι αρσεν και θηλυ παντες γαρ υμεις εις εστε εν χριστω ιησουGal 3:29 ει δε υμεις χριστου αρα του αβρααμ σπερμα εστε κατ επαγγελιαν κληρονομοιGal 4:1 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντωνGal 4:2 αλλ υπο επιτροπους εστι και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατροςGal 4:3 ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεθα δεδουλωμενοιGal 4:4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομονGal 4:5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμενGal 4:6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πatηρGal 4:7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεουGal 4:8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσει μη ουσι θεοιςGal 4:9 νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν δουλευειν θελετεGal 4:10 ημηρας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτουςGal 4:11 φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμαςGal 4:12 γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησατεGal 4:13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερονGal 4:14 και τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλ ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουνGal 4:15 που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες εδωκατε μοιGal 4:16 ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμινGal 4:17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτεGal 4:18 καλον δε ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμαςGal 4:19 τεκνια μου ους παλιν ωδινω αχρις ου μορφωθη χριστος εν υμι_Gal 4:20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμινGal 4:21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετεGal 4:22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθεραςGal 4:23 αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δι επαγγελιας

Gal 4:24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρGal 4:25 το γαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτηςGal 4:26 η δε ανω ιλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ ημωνGal 4:27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδραGal 4:28 υμεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα εσμενGal 4:29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκε τον κατα πνευμα ουτως και νυνGal 4:30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομηση ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθεραςGal 4:31 ημεις δε αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθεραςGal 5:1 τη ελευθερια χριστος ημας ελευθερωσεν στηκετε ουν και μη παλιν ζυγω δουλειας ενεχεσθεGal 5:2 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι εαν περιτεμνησθε χριστος υμας ουδεν ωφελησειGal 5:3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτι οφειλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαιGal 5:4 κατηργηθητε απο χριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατεGal 5:5 ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνης απεκδεχομεθαGal 5:6 εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλα πιστις δι αγαπης ενεργουμενηGal 5:7 ετρεχετε καλως τις υμας ενεκοψεν τη αληθεια μη πειθεσθαιGal 5:8 η πεισμονη ουκ εκ του καλουντος υμαςGal 5:9 μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοιGal 5:10 εγω δε πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμας βαστασει το κριμα οστις εαν ηGal 5:11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ειτε κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλον του σταυρου χριστουGal 5:12 οφελον και αποκοψονται οι αναστατοντες υμαςGal 5:13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη τη_ ελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευετε αλληλοιςGal 5:14 ο γαρ πας νομος εν ενι λογω πεπληρωται εν τω αγαπησις τον πλησιον σου ως σεαυτονGal 5:15 ει δε αλληλους δακνετε και κατεσθιετε βλεπετε μη υπ αλληλων αναλωθητεGal 5:16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μη τελεσητεGal 5:17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκος ταυτα γαρ αλληλοις αντικειται ινα μη α θελητε ταυτα ποιητεGal 5:18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκετι εστε υπο νομονGal 5:19 φανερα δε εστι τα εργα της σαρκος ατινα εστι_ πορνεια ακαθαρσια ασελγειαGal 5:20 ειδωλολατρια φαρμακεια εχθραι ερεις ζηλοι θυμοι εριθειαι διχοστασιαι αιρεσειςGal 5:21 φθονοι φονοι μεθαι κωμοι και τα ομοια τουτοις α προλεγω υμιν καθως και προειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσινGal 5:22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις

Gal 5:23 πραυτης εγκρατεια κατα των τοιουτων ουκ εστι νομοςGal 5:24 οι δε του χριστου ιησου την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαιςGal 5:25 ει ζωμεν πνευματι πνευματι και στοιχωμενGal 5:26 μη γινωμεθα κενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλοις φθονουντεςGal 6:1 αδελφοι εαν και προληφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμεις οι πνευματικοι καταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι πραοτητος σκοπων σεαυτον μη και συ πειρασθηςGal 6:2 αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτως αναπληρωσετε τον νομον του χριστουGal 6:3 ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ων φρεναπατα εαυτονGal 6:4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερονGal 6:5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασειGal 6:6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντι εν πασιν αγαθοιςGal 6:7 μη πλανασθε θεος ου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρη ανθρωπος τουτο και θερισειGal 6:8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιονGal 6:9 το δε καλον ποιουντες μη εκκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομεν μη εκλυομενοιGal 6:10 αρα ουν ως καιρον εχομεν εργαζωμεθα το αγαθον προς πα_τας μαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεωςGal 6:11 ιδετε πηλικοις υμιν γραμμασιν εγραψα τη εμη χειριGal 6:12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι αναγκαζουσιν υμας ���περιτεμνεσθαι μονον ινα τω σταυρω του χριστου μη διωκονταιGal 6:13 ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα βουονται υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνταιGal 6:14 εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω κοσμωGal 6:15 εν γαρ χριστου ιησου ουτε περιτομη τι εστιν ουτε ακροβυστια αλλα καινη κτισιςGal 6:16 και οσοι τω κανονι τουτω στοιχουσιν ειρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεουGal 6:17 του λοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα του ιησου εν τω σωματι μου βασταζωGal 6:18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αδελφοι αμηνEph 1:1Eph 1:2Eph 1:3Eph 1:4Eph 1:5Eph 1:6Eph 1:7Eph 1:8Eph 1:9Eph 1:10

Eph 1:11Eph 1:12Eph 1:13Eph 1:14Eph 1:15Eph 1:16Eph 1:17Eph 1:18Eph 1:19Eph 1:20Eph 1:21Eph 1:22Eph 1:23Eph 2:1Eph 2:2Eph 2:3Eph 2:4Eph 2:5Eph 2:6Eph 2:7Eph 2:8Eph 2:9Eph 2:10Eph 2:11Eph 2:12Eph 2:13Eph 2:14Eph 2:15Eph 2:16Eph 2:17Eph 2:18 οι αμφοτεροι εν ενι πνευματι προς τον πατεραEph 2:19 αρα ουν ουκετι εστε ξενοι και παροικοι αλλ εστε συνπολιται των αγιων και οικειοι του θεουEph 2:20 εποικοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολων και προφητων ο_τος ακρογωνιαιου αυτου χριστου ιησουEph 2:21 εν ω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον εν κυριωEph 2:22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του θεου εν πνευματιEph 3:1 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος του χριστου ιησου υπερ υμων των εθνωνEph 3:2 ει γε ηκουσατε την οικονομια_ της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι εις υμαςEph 3:3 οτι κατα αποκαλυψιν εγνωρισθη μοι το μυστηριον καθως προεγραψα εν ολιγωEph 3:4 προς ο δυνασθε αναγινωσκοντες νοησαι την συνεσιν μου εν τω μυστηριω του χριστουEph 3:5 ο ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου και προφηταις εν πνευματι

Eph 3:6 ειναι τα εθνη συγκληρονομα και συνσωμα και συνμετοχα της επαγγελιας εν χριστω ιησου δια του ευαγγελιουEph 3:7 ου εγενομην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ενεργειαν της δυναμεως αυτουEph 3:8 εμοι τω ελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη η χαρις αυτη τοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι το ανεξιχνιαστο_ πλουτος του χριστουEph 3:9 και φωτισαι παντας τις η οικονομια του μυστηριου του αποκεκρυμμενου απο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντιEph 3:10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταις εξουσιαις εν τοις επουρανιοις δια της εκκλησιας η πολυποικιλος σοφια του θεουEph 3:11 κατα προθεσιν των αιωνων ην εποιησεν εν τω χριστω ιησου τω κυριω ημωνEph 3:12 εν ω εχομεν την παρρησιαν και την προσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτουEph 3:13 διο αιτουμαι μη εκκακειν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμων ητις εστιν δοξα υμωνEph 3:14 τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς τον πατεραEph 3:15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεταιEph 3:16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπονEph 3:17 κατοικησαι τον χριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοιEph 3:18 ινα εξισχυσητε καταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις τι το πλατος και μηκος και υψος και βαθοςEph 3:19 γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστου ινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεουEph 3:20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερ εκ περισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα την δυναμιν την ενεργουμενην εν ημινEph 3:21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας του αιωνος τω_ αιωνων αμηνEph 4:1 παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν κυριω αξιως περιπατησαι της κλησεως ης εκληθητεEph 4:2 μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραυτητος μετα μακροθυμιας ανεχομενοι αλληλων εν αγαπηEph 4:3 σπουδαζοντες τηρειν τη_ ενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμω της ειρηνηςEph 4:4 εν σωμα και εν πνευμα καθως και εκληθητε εν μια ελπιδι της κλησεως υμωνEph 4:5 εις κυριος μια πιστις εν βαπτισμαEph 4:6 εις θεος και πατηρ παντων ο επι παντων και δια παντων και εν πασινEph 4:7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη η χαρις κατα το μετρον της δωρεας του χριστουEph 4:8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσε_ αιχμαλωσιαν και εδωκεν δοματα τοις ανθρωποιςEph 4:9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα μερη της γηςEph 4:10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω πα_των των ουρανων ινα πληρωση τα πανταEph 4:11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους

Eph 4:12 προς τον καταρτισμον των αγιων εις εργον διακονιας εις οικοδομην του σωματος του χριστουEph 4:13 μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειον εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστουEph 4:14 ινα μηκετι ωμεν νηπιοι κλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι παντι εμω της διδασκαλιας εν τη κυβεια των ανθρωπων εν πανουργεια προς την μεθοδειαν της πλανηςEph 4:15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα πα_τα ος εστιν η κεφαλη χριστοςEph 4:16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συνβιβαζομενον δια πασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστου μελους την αυξησιν του σωματος ποιειται εις οικοδομην εαυτου εν αγαπηEph 4:17Eph 4:18Eph 4:19Eph 4:20Eph 4:21Eph 4:22Eph 4:23Eph 4:24Eph 4:25Eph 4:26Eph 4:27Eph 4:28Eph 4:29Eph 4:30Eph 4:31Eph 4:32Eph 5:1Eph 5:2Eph 5:3Eph 5:4Eph 5:5Eph 5:6Eph 5:7Eph 5:8Eph 5:9Eph 5:10Eph 5:11Eph 5:12Eph 5:13Eph 5:14Eph 5:15Eph 5:16Eph 5:17Eph 5:18Eph 5:19Eph 5:20Eph 5:21

Eph 5:22Eph 5:23Eph 5:24Eph 5:25Eph 5:26Eph 5:27Eph 5:28Eph 5:29Eph 5:30Eph 5:31Eph 5:32Eph 5:33Eph 6:1Eph 6:2Eph 6:3Eph 6:4Eph 6:5Eph 6:6Eph 6:7Eph 6:8Eph 6:9Eph 6:10Eph 6:11Eph 6:12Eph 6:13Eph 6:14Eph 6:15Eph 6:16Eph 6:17Eph 6:18Eph 6:19Eph 6:20Eph 6:21Eph 6:22Eph 6:23Eph 6:24Phi 1:1Phi 1:2Phi 1:3Phi 1:4Phi 1:5Phi 1:6Phi 1:7Phi 1:8Phi 1:9Phi 1:10Phi 1:11Phi 1:12Phi 1:13Phi 1:14

Phi 1:15Phi 1:16Phi 1:17Phi 1:18Phi 1:19Phi 1:20Phi 1:21Phi 1:22 αιρησομε ου γνωριζωPhi 1:23 συνεχομε δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω γαρ μαλλον κρεισσονPhi 1:24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμαςPhi 1:25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεωςPhi 1:26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμαςPhi 1:27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθαι ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιουPhi 1:28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντεικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδιξις απωλειας ημιν δε σωτηριας και τουτο απο θεουPhi 1:29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχεινPhi 1:30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε και εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοιPhi 2:1 ει τις ουν παρακλησεις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτειρμοιPhi 2:2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο την αυτην την αγαπην εχοντες συνψυχοι το αυτο φρονουντεςPhi 2:3 μηδεν κατ εριθιαν μηδε κατα κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχο_τας εαυτωνPhi 2:4 μη τα εαυτω εκαστος σκοπουντες αλλα και τα ετερων εκαστοιPhi 2:5 τουτο φρονειτε εν υμιν ο εν χριστω ιησουPhi 2:6 ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεωPhi 2:7 αλλ εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωποιςPhi 2:8 εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρουPhi 2:9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομαPhi 2:10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιωνPhi 2:11 και πασα γλωσσα εξομολογησεται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατροςPhi 2:12 ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθαιPhi 2:13 θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας αυτουPhi 2:14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων

Phi 2:15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακερεοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φενεσθαι ως φωστηρες εν κοσμωPhi 2:16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασαPhi 2:17 αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συνχαιρω πασιν υμινPhi 2:18 το δ αυτο και υμις χαιρετε και συνχαιρετε μοιPhi 2:19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμωνPhi 2:20 ουδενα γαρ εχω εισοψυχο_ οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησειPhi 2:21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα ιησου χριστουPhi 2:22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εν τοις δεσμοις του ευαγγελιουPhi 2:23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν αφειδω τα περι εμε εξαυτηςPhi 2:24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι προς υμασPhi 2:25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χριας μου πεμψαι προς υμαςPhi 2:26 επειδη επιποθων ην παντας υμας ειδειν και αδημονων διοτι ηκουσατε οτιPhi 2:27 ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα με ινα μη λυπην επι λυπην σχωPhi 2:28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ειδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ωPhi 2:29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετεPhi 2:30 οτι δια το εργον μεχρι θανατου ηγγισεν παραβουλευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιαςPhi 3:1 το λοιπον αδελφοι μου χαιρεται εν κυριω τα αυτα γραφει_ υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλεςPhi 3:2 βλεπετε τους κυνας βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε την κατατομηνPhi 3:3 ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεου λατρευοντες και καυχωμενοι εν χριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτεςPhi 3:4 καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τεις δοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλονPhi 3:5 περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενια μινPhi 3:6Phi 3:7Phi 3:8Phi 3:9Phi 3:10Phi 3:11Phi 3:12Phi 3:13Phi 3:14Phi 3:15Phi 3:16Phi 3:17Phi 3:18

Phi 3:19Phi 3:20Phi 3:21Phi 4:1Phi 4:2Phi 4:3Phi 4:4Phi 4:5Phi 4:6Phi 4:7Phi 4:8Phi 4:9Phi 4:10Phi 4:11Phi 4:12Phi 4:13Phi 4:14Phi 4:15Phi 4:16Phi 4:17Phi 4:18Phi 4:19Phi 4:20Phi 4:21Phi 4:22Phi 4:23Col 1:1Col 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστουCol 1:3 ευχαριστουμεν τω θεω πατρι του κυριου ημων ιησου χριστου παντοτε περι υμων προσευχομενοιCol 1:4 ακουσαντες την πιστιν υμων εν χριστω ιησου και την αγαπην ην εχετε εις παντας τους αγιουςCol 1:5 δια την ελπιδα την αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ην προηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιουCol 1:6 του παροντος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του θεου εν αληθειαCol 1:7 καθως εμαθετε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων ος εστιν πιστος υπερ ημων διακονος του χριστουCol 1:8 ο και δηλωσας ημιν την υμων αγαπην εν πνευματιCol 1:9 δια τουτο και ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικαCol 1:10 περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκιαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεουCol 1:11 εν παση δυναμι δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαραςCol 1:12 ευχαριστουντες τω πατρι τω ικανωσαντι ημας εις την μεριδα του κληρου των αγιων τω φωτι

Col 1:13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτουCol 1:14 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν την αφεσιν των αμαρτιωνCol 1:15 ος εστιν εικων του θεου του αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεωςCol 1:16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα τα τε εν τοις ουρανοις και τα επι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισαιCol 1:17 και αυτος εστι_ προ παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκενCol 1:18 και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν αρχη πρωτοτοκος εκ των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευωνCol 1:19 οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαιCol 1:20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοιςCol 1:21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροιςCol 1:22 νυνι δε αποκατηλλαχεν εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτουCol 1:23 ει γε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μη μετακεινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος διακονοςCol 1:24 νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμων και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων του χριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου ος εστιν η εκκλησιαCol 1:25 ης εγενομην εγω διακονος κατα την οικονομιαν του θεου την δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεουCol 1:26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενο_ απο των αιωνων και απο των γενεων νυν δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτουCol 1:27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τις ο πλουτος της δοξης του μυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν ος εστιν χριστος εν υμιν η ελπις της δοξηςCol 1:28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουντες παντα ανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον τελιον εν χριστωCol 1:29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμειCol 2:1 θελω γαρ υμας ειδεναι ηλιγον αγωνα εχω υπερ υμων και των εν λαοδικια και οσοι ουχ εορακαν το προσωπον μου εν σαρκιCol 2:2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συνβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν το πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου πατρος του χριστουCol 2:3 εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοιCol 2:4 τουτο δε λεγω ινα μηδεις ημας ������������πιθανολογιαCol 2:5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεως υμωνCol 2:6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τον κυριον εν αυτω περιπατειτεCol 2:7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι εν πιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες εν ευχαριστεια

Col 2:8 βλεπετε μη τις υμας εσται ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων κατα τα στοιχια του κοσμου και ου κατα χριστονCol 2:9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικωςCol 2:10 και εσται εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιαςCol 2:11 εν ω και περιεετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος της σαρκος εν τη περιτομη του χριστουCol 2:12 συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισματι εν ω και συνηγερθημεν δια της πιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκ νεκρωνCol 2:13 και υμας νεκρους οντας εν τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκος υμων συνεζωοποιησεν υμας συν αυτω χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματαCol 2:14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπενα_τιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τω σταυρωCol 2:15 απεκδυσαμενος τας εξουσιας εδειγματισεν εν παρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτωCol 2:16 μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσει η εν ποσει η εν μερι εορτης η νουμηνιας η σαββατωνCol 2:17 α εστιν σκια των μελλοντων το δε σωμα του χριστουCol 2:18 μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκια των αγγελων α μη εορακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτουCol 2:19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμα σωμα δια των αφων και συνδεσμω_ επιχορηγουμενον και συμβιβαζομενον αυξει την αυξησιν του θεουCol 2:20 ει απεθανετε συν χριστω απο των στοιχιων του κοσμου τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθεCol 2:21 μη αψη μηδε γευση μηδε θειγηςCol 2:22 �������� εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα και διδασκαλιας των ανθρωπωνCol 2:23 ατινα εστιν λογον μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκια και ταπεινοφροσυνη και αφιδια σωματος ουκ εν τιμη τινι προς πλησμονην της σαρκοςCol 3:1 ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστι_ εν δεξια του θεου καθημενοςCol 3:2 τα ανω φρονειτε μη τα επι της γηςCol 3:3 απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω χριστω εν τω θεωCol 3:4 οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη υμω_ τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξηCol 3:5 νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστιν ιδωλολατριαCol 3:6 δια ο ερχετε οργη του θεου επι τους υιους της απειθειαςCol 3:7 εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοιςCol 3:8 νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμω_Col 3:9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξαισιν αυτουCol 3:10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτονCol 3:11 οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα παντα και εν πασιν χριστος

Col 3:12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτιρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνη_ πραυτητα μακροθυμιανCol 3:13 ανεχομενοι αλληλων αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφην καθως και ο κυριος εχαρισατο υμιν ουτως και υμιςCol 3:14 επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητοςCol 3:15 και η ειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε εν ενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθεCol 3:16 ο λογος του θεου ενοικιτω εν υμιν πλουσιως εν παση σοφια διδακοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις υμνοις ωδαις πνευματικαις εν χαρι αδοντες εν ταις καρδιαις υμων τω θεωCol 3:17 και παν ο τι αν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεω πατρι δι αυτουCol 3:18 αι γυναικες υποτασσεσθαι τοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριωCol 3:19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυταςCol 3:20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν κυριωCol 3:21 οι πατερες μη παροργιζεται τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσινCol 3:22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη ως εν οφθαλμοδουλιαις ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον κυριονCol 3:23 ο εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθαι ως τω κυριω και ουκ ανθρωποιςCol 3:24 ειδοτες οτι απο κυριου απολημψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω χριστω δουλευετεCol 3:25 ο γαρ αδικων κομιειτε ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψιαCol 4:1 οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητα τοις δουλοις παρεχετε ειδοτες οτι και υμεις εχε κυριον εν ουρανωCol 4:2 τη προσευχη προσκαρτεριτε γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστειαCol 4:3 προσευχομενοι αμα και περι ημω_ ινα ο θεος ανοιξει ημιν θυραν του λογου λαλησαι το μυστηριο_ του χριστου δι ο και δεδεμεCol 4:4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαιCol 4:5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω τον καιρον εξαγοραζομενοιCol 4:6 ο λογος υμων παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δει υμας ενι εκαστω αποκρινεσθαιCol 4:7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος και συνδουλος εν κυριωCol 4:8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνω τα περι ημω_ και παρακαλεση τας καρδιας υμωνCol 4:9 συν ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμων παντα υμιν γνωριουσιν τα ωδεCol 4:10 ασπαζεται υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθε αυτονCol 4:11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγοριαCol 4:12 ασπαζεται υμας επαφρας ο εξ υμων δουλος χριστου ιησου παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμων εν ταις προσευχαις ινα στητε τελειοι και πεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θεουCol 4:13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονο_ υπερ υμων και των ε λαοδικια και των εν ιεραπολειCol 4:14 ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας

Col 4:15 ασπασασθε τους εν λαοδικια αδελφους και νυμφαν και την κατ οικον αυτων εκκλησιανCol 4:16 και οταν αναγνωσθη παρ υμιν η επιστολη ποιησατε ινα και εν τη λαοδικαιων εκκλησια αναγνωσθη και την εκ λαοδικαιας ινα και υμεις αναγνωτεCol 4:17 και ειπατε αρχιππω βλεπε τη_ διακονιαν ην παρελαβες εν κυριω ινα αυτην πληροιςCol 4:18 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου μνημονευεται μου των δεσμων η χαρις μεθ υμων1Th 1:11Th 1:2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων μνειαν υμων ποιουμενοι ποιουμενοσ επι των προσευχων ημων 1Th 1:3 αδιαλιπτως μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων1Th 1:4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο του θεου την εκλογην υμων1Th 1:5 οτι το ευαγγελιον του θεου ουκ εγενηθη προς υμας εν λογω μονο_ αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και εν πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμας 1Th 1:6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου1Th 1:7 ωστε γενεσθαι υμας τυπους πασι τοις πιστευουσιν εν τη μακαιδονια και εν τη χαια1Th 1:8 αφ υμων γαρ εξηχητε ο λογος του κυριου ου μονον εν τη μακαιδονια και εν τη αχαια αλλ εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθεν ωστε μη χριαν εχειν ημας παλιν τι1Th 1:9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζω_τι και αληθινω1Th 1:10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας απο της οργης της ερχομενης1Th 2:1 αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι την εισοδον ημων την προς υμας οτι ου κενη γεγονεν1Th 2:2 αλλα προπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδατε εν φιλιπποις επαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημων λαλησαι προς υμας το ευαγγελιον του θεου εν πολλω αγωνι1Th 2:3 η γαρ παρακλησις ημων ουκ εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουδε εν δολω1Th 2:4 αλλα καθως δεδοκιμασμεθα υπο του θεου πιστευθηναι το ευαγγελιον ουτως λαλουμε_ ουχ ως ανθρωποις αρεσκοντες αλλα θεω τω δοκιμαζοντι τας καρδιας ημων1Th 2:5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακιας εγενηθημεν καθως οιδατε ουτε εν προφασει πλεονεξιας θεος μαρτυς1Th 2:6 ουτε ζητουντες εξ ανθρωπων δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλων τινων1Th 2:7 δυναμενοι εν βαρει ειναι ως χριστου αποστολοι αλλ εγενηθημεν νηπιοι εμ μεσω υμων ως εαν τροφος θαλπη τα εαυτης τεκνα1Th 2:8 ουτως ομιρομενοι υμων ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονον το ευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτων ψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε1Th 2:91Th 2:10

1Th 2:111Th 2:121Th 2:131Th 2:141Th 2:151Th 2:161Th 2:171Th 2:181Th 2:191Th 2:201Th 3:11Th 3:21Th 3:31Th 3:41Th 3:51Th 3:61Th 3:71Th 3:81Th 3:91Th 3:101Th 3:111Th 3:121Th 3:131Th 4:11Th 4:21Th 4:31Th 4:41Th 4:51Th 4:61Th 4:71Th 4:81Th 4:91Th 4:101Th 4:111Th 4:121Th 4:131Th 4:141Th 4:151Th 4:161Th 4:171Th 4:181Th 5:11Th 5:21Th 5:31Th 5:41Th 5:51Th 5:61Th 5:71Th 5:81Th 5:9

1Th 5:101Th 5:111Th 5:121Th 5:131Th 5:141Th 5:151Th 5:161Th 5:171Th 5:181Th 5:191Th 5:201Th 5:211Th 5:221Th 5:231Th 5:241Th 5:251Th 5:261Th 5:271Th 5:282Th 1:12Th 1:22Th 1:32Th 1:42Th 1:52Th 1:62Th 1:72Th 1:82Th 1:92Th 1:102Th 1:112Th 1:122Th 2:12Th 2:22Th 2:32Th 2:42Th 2:52Th 2:62Th 2:72Th 2:82Th 2:92Th 2:102Th 2:112Th 2:122Th 2:132Th 2:142Th 2:152Th 2:162Th 2:172Th 3:12Th 3:2

2Th 3:32Th 3:42Th 3:52Th 3:62Th 3:72Th 3:82Th 3:92Th 3:102Th 3:112Th 3:122Th 3:132Th 3:142Th 3:152Th 3:162Th 3:172Th 3:181Ti 1:11Ti 1:21Ti 1:31Ti 1:41Ti 1:51Ti 1:61Ti 1:71Ti 1:81Ti 1:91Ti 1:101Ti 1:111Ti 1:121Ti 1:131Ti 1:141Ti 1:151Ti 1:161Ti 1:171Ti 1:181Ti 1:191Ti 1:201Ti 2:11Ti 2:21Ti 2:31Ti 2:41Ti 2:51Ti 2:61Ti 2:71Ti 2:81Ti 2:91Ti 2:101Ti 2:111Ti 2:121Ti 2:131Ti 2:14

1Ti 2:151Ti 3:11Ti 3:21Ti 3:31Ti 3:41Ti 3:51Ti 3:61Ti 3:71Ti 3:81Ti 3:9 μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει1Ti 3:10 και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες1Ti 3:11 γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν1Ti 3:12 διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων1Ti 3:13 οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου1Ti 3:14 ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε εν ταχει1Ti 3:15 εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ει τις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας1Ti 3:16 και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη ε_ κοσμω ανελημφθη εν δοξη1Ti 4:1 το δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις αποστησονται τινες της πιστεως προσεχοντες πνευμασι πλανοις και διδασκαλιαις δαιμονιων1Ti 4:2 εν υποκρισει ψευδολογων κεκαυτηριασμενων την ιδιαν συνειδησιν1Ti 4:3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματω_ α ο θεος εκτισεν εις μεταληψιν μετα ευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσι την αληθειαν1Ti 4:4 οτι παν κτισμα θεου καλον και ουδεν αποβλητον μετα ευχαριστιας λαμβανομενον1Ti 4:5 αγιαζεται γαρ δια λογου θεου και εντευξεως1Ti 4:6 ταυτα υποτιθεμενος τοις αδελφοις καλος εση διακονος χριστου ιησου εντρεφομενος τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλιας η παρηκολουθηκας1Ti 4:7 τους δε βεβηλους και γραωδεις θυμους παραιτου γυμναζε δε σεαυτον προς ευσεβειαν1Ti 4:8 η γαρ σωματικη γυμνασια προς ολιγον εστιν ωφελειμος η δε ευσεβεια προς παντα ωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωης της νυν και της μελλουσης1Ti 4:9 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος1Ti 4:10 εις τουτο γαρ κοπιωμεν και γονιζομεθα οτι ηλπικαμεν επι θεω ζωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστω_1Ti 4:11 παραγγελλε ταυτα και διδασκε1Ti 4:12 μηδεις σου της νεοτητος καταφρονειτω αλλα τυπος γινου των πιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πιστει εν αγνεια1Ti 4:13 εως ερχομαι προσεχε τη αναγνωσει τη παρακλησει τη διδασκαλεια1Ti 4:14 μη αμελει του εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου1Ti 4:15 ταυτα μελετα εν τουτοις ισθει ινα σου η προκοπη φανερα η πασιν1Ti 4:16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλια επιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων και σεαυτον σωσεις και τους ακουοντας σου

1Ti 5:1 πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλα παρακαλει ως πατερα νεωτερους ως αδελφους1Ti 5:2 πρεσβυτερας ως μητερας νεωτερας ως αδελφας εν παση αγνεια1Ti 5:3 χηρας τιμα τας οντως χηρας1Ti 5:4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικον ευσεβει_ και αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρ εστι_ αποδεκτον ενωπιον του θεου1Ti 5:5 η δε οντως χηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι θεον και προσμενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτος και ημερας1Ti 5:6 η δε σπαταλωσα ζωσα τεθνηκεν1Ti 5:7 και ταυτα παραγγελλε ινα ανεπιλημπτοι ωσιν1Ti 5:8 ει δε τις των ιδιων και μαλιστα των οικειων ου προνοει την πιστιν ηρνηται και εστιν απιστου χειρων1Ti 5:9 χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετων εξηκοντα γεγονυια ενος ανδρος γυνη1Ti 5:10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ει ετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησεν ει αγιων ποδας ενιψεν ει θλιβομενοις επηρκεσεν ει παντι εργω αγαθω επηκολουθησεν1Ti 5:11 νεωτερας δε χηρας παραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιν του χριστου γαμειν θελουσιν1Ti 5:12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν1Ti 5:13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν ερχομεναι τας οικιας ου μονον δε αργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα1Ti 5:14 βουλομαι ουν νεωτερας γαμειν τεκνογονειν οικοδεσποτειν μηδεμιαν αφορμην διδοναι τω αντικειμενω λοιδοριας χαριν1Ti 5:15 ηδη γαρ τινες εξετραπησαν οπισω του σατανα1Ti 5:16 ει τις πιστη εχει χηρας επαρκειτω αυταις και μη βαρεισθω η εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση1Ti 5:17 οι καλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπλης τιμης αξιουσθωσαν μαλιστα οι κοπιωντες εν λογω και διδασκαλια1Ti 5:18 λεγει γαρ η γραφη ου φιμωσεις βουν αλοωντα και αξιος ο εργατης του μισθου αυτου1Ti 5:19 κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχου εκτος ει μη επι δυο η τριων μαρτυρων1Ti 5:201Ti 5:211Ti 5:221Ti 5:231Ti 5:241Ti 5:251Ti 6:11Ti 6:21Ti 6:31Ti 6:41Ti 6:51Ti 6:61Ti 6:71Ti 6:81Ti 6:91Ti 6:101Ti 6:11

1Ti 6:121Ti 6:131Ti 6:141Ti 6:151Ti 6:161Ti 6:171Ti 6:181Ti 6:191Ti 6:201Ti 6:212Ti 1:12Ti 1:22Ti 1:3 χαριν εχω τω θεω ω λατρευων απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος και ημερας2Ti 1:4 επιποθων σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαρας πληρωθω2Ti 1:5 υπομνησιν λαβων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικη πεπεισμαι δε οτι και εν σοι2Ti 1:6 δι η_ ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα του θεου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου2Ti 1:7 ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα δειλιας αλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου2Ti 1:8 μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου2Ti 1:9 του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ημων αλλα κατα ιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ημιν εν χριστω ιησου προ χρονων αιωνιων2Ti 1:10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανιας του σωτηρος ημω_ ιησου χριστου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισα_τος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου2Ti 1:11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος εθνων2Ti 1:12 δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστι την παραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην την ημεραν2Ti 1:13 υπποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου2Ti 1:14 την καλην παραθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου του ενοικουντος εν ημιν2Ti 1:15 οιδας ταυτα οτι απεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστιν φυγελος και ερμογενης2Ti 1:16 δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξεν και την αλυσιν μου ουκ επαισχυνθη2Ti 1:17 αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδεως εν εζητησεν με και ευρεν2Ti 1:18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις2Ti 2:1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου2Ti 2:2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι2Ti 2:3 συνκακοπαθησον ως καλος στρατιωτης χριστου ιησου2Ti 2:4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση

2Ti 2:5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση2Ti 2:6 τον κοπιω_τα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν2Ti 2:7 νοει ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν2Ti 2:8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυειδ κατα το ευαγγελιον μου2Ti 2:9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεου ου δεδεται2Ti 2:10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσι της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου2Ti 2:11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συνζησομεν2Ti 2:12 ει υπομενομεν και συμβαλισευσωμεν ει αρνησομεθα κακεινος αρνησεται ημας2Ti 2:13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται2Ti 2:14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρουμενος ενωπιον του θεου μη λογομαχει επ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντω_2Ti 2:15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας2Ti 2:16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας2Ti 2:17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος2Ti 2:18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσι την τινων πιστιν2Ti 2:19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου2Ti 2:20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστι μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν2Ti 2:21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστο_ τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον2Ti 2:22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνη_ πιστιν αγαπην ειρηνην μετα παντων των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας2Ti 2:23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας2Ti 2:24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον2Ti 2:25 εν πραυτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας2Ti 2:26 και ανανηψουσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα2Ti 3:1 τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι2Ti 3:2 εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοι βλασφημοι γονευσι_ απειθεις αχριστοι ανοσιοι2Ti 3:3 αστοργοι ασπονδοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι2Ti 3:4 προδοται προπετεις τετυφωνοι φιληδονοι μαλλον η φιλοθεοι2Ti 3:5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου2Ti 3:6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτιζοντες γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις

2Ti 3:7 παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν δυναμενα2Ti 3:8 ον τροπον δε ιωαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν2Ti 3:9 αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινων εγενετο2Ti 3:10 συ δε παρηκολουθησας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη2Ti 3:11 τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχεια εν ικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων με ερρυσατο ο κυριος2Ti 3:12 και παντες δε οι θελοντες ζην ευσεβως εν χριστω ιησου διωχθησονται2Ti 3:13 πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι2Ti 3:14 συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινων εμαθες2Ti 3:15 και οτι απο βρεφους τα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου2Ti 3:16 πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προς ελεγμον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη2Ti 3:17 ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθον εξηρτισμενος2Ti 4:1 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και χριστου ιησου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου2Ti 4:2 κηρυξον τον λογο_ επιστηθι ακαιρως ευκαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη2Ti 4:3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ενεξονται αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσι διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην2Ti 4:4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθιους εκτραπησονται2Ti 4:5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον2Ti 4:6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιερος της αναλυσεως μου εφεστηκεν2Ti 4:7 τον καλον αγωνα ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα2Ti 4:8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασι τοις ηγαπηκοσι την επιφανειαν αυτου2Ti 4:9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως2Ti 4:10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλλιαν τιτος εις δελματιαν2Ti 4:11 λουκας εστι μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστι γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν2Ti 4:12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον2Ti 4:13 τον φελονην ον απελειπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαστα τας μεμβρανας2Ti 4:14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου2Ti 4:15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις2Ti 4:16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες με εγκατελειπον μη αυτοις λογισθειη

2Ti 4:17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσι παντα τα εθνη και ερυσθη_ εκ στοματος λεοντος2Ti 4:18 ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην2Ti 4:19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον2Ti 4:20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελειπον εν μιλητω ασθενουντα2Ti 4:21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες2Ti 4:22 ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμωνTit 1:1Tit 1:2 προ χρονων αιωνιωνTit 1:3 εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις το_ λογον αυτου εν κηρυγματι ο επιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεουTit 1:4 τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστιν χαρις και ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του σωτηρος ημω_Tit 1:5 τουτου χαριν απελειπον σε εν κρητη ινα τα λειποντα επιδιορθωση και καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοι διεταξαμηνTit 1:6 ει τις εστιν ανεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκνα εχων πιστα μη εν κατατηγορια ασωτιας η ανυποτακταTit 1:7 δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομον μη αυθαδη μη οργιλον μη παροινον μη πληκτην μη αισχροδορδηTit 1:8 αλλα φιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιον εγκρατηTit 1:9 αντεχομενον του κατα την διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος η και παρακαλειν εν τη διδασκαλεια τη υγιαινουση και τους αντιλεγοντας ελεγχεινTit 1:10 εισι γαρ πολλοι ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα δε οι εκ της περιτομηςTit 1:11 ους δει επιστομιζειν οιτινες ολους οικους ανατρεπουσιν διδασκοτες α μη δι αισχρου κερδους χαρινTit 1:12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηρια γαστερες αργαιTit 1:13 η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ινα υγιαινωσιν εν τη πιστειTit 1:14 μη προσεχο_τες ιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπων αποστρεφομενων την αληθειανTit 1:15 παντα καθαρα τοις καθαριοις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνειδησιςTit 1:16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απιθεις και προς παν εργον αγαθον αδοκιμοιTit 2:1 συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλειαTit 2:2 πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινο_τας τη πιστει τη αγαπη τη υπομονηTit 2:3 πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπει μη διαβολους μηδε οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλουςTit 2:4 ινα σωφρονιζωσι τας νεας φιλα_δρους ειναι φιλοτεκνουςTit 2:5 σωφρονας αγνας οικουργους αγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασιν ινα μη ο λογος του θεου και διδασκαλια βλασφημηταιTit 2:6 τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειTit 2:7 περι παντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργων εν τη διδασκαλια αφθοριαν αγνειαν σεμνοτητα

Tit 2:8 λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχων λεγειν περι ημων φαυλο_Tit 2:9 δουλους ιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναι μη αντιλεγονταςTit 2:10 μη νοσφιζομενους αλλα πασαν πιστιν ενδεικνυμενους αγαθην ινα την διδασκαλιαν την του σωτηρος ημων θεου κοσμωσιν εν πασινTit 2:11 επεφανη γαρ η χαρις του θεου σωτηριος πασιν ανθρωποιςTit 2:12 παιδευσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνιTit 2:13 προσδεχομενοι την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων ιησου χριστουTit 2:14 ος εδωκεν εαυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργωνTit 2:15 ταυτα λαλει και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδεις σου περιφρονειτωνTit 3:1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναιTit 3:2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραυτητα προς πα_τας ανθρωπουςTit 3:3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλουςTit 3:4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεουTit 3:5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα το αυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρου παλινγενεσιας και ανακαινωσεως πνευμα αγιουTit 3:6 ου εξεχεεν εξεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημωνTit 3:7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδα ζωης αιωνιουTit 3:8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσι καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες θεω ταυτα εστι καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποιςTit 3:9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισι γαρ ανωφελεις και ματαιοιTit 3:10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτουTit 3:11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτοςTit 3:12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασο_ ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαιTit 3:13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπηTit 3:14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποιTit 3:15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμωνPhm 1:1Phm 1:2Phm 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου

Phm 1:4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνειαν σου ποιουμενος επι των προσευχων μουPhm 1:5 ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις εις τον κυριον ιησουν και εις παντας τους αγιουςPhm 1:6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου εν ημιν εις χριστονPhm 1:7 χαραν γαρ πολλην εσχον και παρακλησιν επι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σου αδελφεPhm 1:8 διο πολλην εν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκονPhm 1:9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος χριστου ιησουPhm 1:10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοις μου ονησιμονPhm 1:11 τον ποτε σοι αχρηστο_ νυνι δε σοι και εμοι ευχρηστονPhm 1:12 ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστι τα εμα σπλαγχνα προσλαβουPhm 1:13 ον εγω εβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ινα υπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοις του ευαγγελιουPhm 1:14 χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιονPhm 1:15 ταχα γαρ δια τουτο εχρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχηςPhm 1:16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλο_ αδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριωPhm 1:17 ει ουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως μεPhm 1:18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογαPhm 1:19 εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοι οτι και σεαυτον μοι προσοφειλειςPhm 1:20 ναι αδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν χριστωPhm 1:21 πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγω ποιησειςPhm 1:22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμινPhm 1:23 ασπαζεται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου ε_ χριστω ιησουPhm 1:24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μουPhm 1:25 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αμη_Heb 1:1Heb 1:2Heb 1:3Heb 1:4Heb 1:5Heb 1:6Heb 1:7Heb 1:8Heb 1:9Heb 1:10Heb 1:11Heb 1:12Heb 1:13Heb 1:14

Heb 2:1Heb 2:2Heb 2:3Heb 2:4 μερισμοις κατα την αυτου θελησινHeb 2:5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν ο θεος την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμενHeb 2:6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τις εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτο_Heb 2:7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον και κατεστησης αυτον επι τα εργα των χειρων σουHeb 2:8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν γαρ τω υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμεναHeb 2:9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομε_ ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατουHeb 2:10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελιωσαιHeb 2:11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι η_ αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλεινHeb 2:12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σεHeb 2:13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως εν αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια μοι εδω εδωκεν ο θεοςHeb 2:14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου τουτ εστι τον διαβολονHeb 2:15 και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζην ενοχοι ησαν δουλειαςHeb 2:16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεταιHeb 2:17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαουHeb 2:18 εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοις βοηθησαιHeb 3:1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεαν της ομολογιας ημων ιησουνHeb 3:2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτουHeb 3:3 πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτονHeb 3:4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεοςHeb 3:5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενωνHeb 3:6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εαν την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμενHeb 3:7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε

Heb 3:8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημωHeb 3:9 ου επειρασαν οι πατερες υμω_ εν δοκιμασια και ιδον τα εργα μουHeb 3:10 τεσσερακοντα ετη διο προσωχθισα τη γενεα εκεινα και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μουHeb 3:11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μουHeb 3:12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντοςHeb 3:13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειτε ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιαςHeb 3:14 μετοχοι γαρ του χριστου γεγοναμεν εανπερ την αρχην της υποστασσεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμενHeb 3:15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμωHeb 3:16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεωςHeb 3:17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερωμωHeb 3:18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσι_ αυτου ει μη τοις απειθησασινHeb 3:19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθιν δι απιστιανHeb 4:1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναιHeb 4:2 και παρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκερασμενους τη πιστει τοις ακουσασινHeb 4:3 εισερχομεθα ουν εις την καταπαυσιν οι πιστευσα_τες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου η εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργω_ απο καταβολης κοσμου γενηθεντωνHeb 4:4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτουHeb 4:5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μουHeb 4:6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευηγγελισθεντεσ ευαγγελισθεντεσ ουκ εισηλθον δι απειθειανHeb 4:7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυειδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμωνHeb 4:8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετ αυτα ημεραςHeb 4:9 αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεουHeb 4:10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεοςHeb 4:11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειαςHeb 4:12 ζω γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεως και εννοιων καρδιαςHeb 4:13 και ουκ εστι κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογοςHeb 4:14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας

Heb 4:15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συνπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειραμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιαςHeb 4:16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειανHeb 5:1 πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιωνHeb 5:2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσι και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειανHeb 5:3 και δι αυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτου προσφερειν περι αμαρτιωνHeb 5:4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα καλουμενος υπο του θεου καθαπερ και ααρωνHeb 5:5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασε_ γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σεHeb 5:6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκHeb 5:7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειαςHeb 5:8 καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοηνHeb 5:9 και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιος σωτηριας αιωνιουHeb 5:10 προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκHeb 5:11 περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαιςHeb 5:12 και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος ου στερεας τροφηςHeb 5:13 πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστινHeb 5:14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακουHeb 6:1 διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεονHeb 6:2 βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιουHeb 6:3 και τουτο ποιησομε_ εανπερ επιτρεπη ο θεοςHeb 6:4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιουHeb 6:5 και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνοςHeb 6:6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζονταςHeb 6:7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης πολλακις ερχομενον υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεουHeb 6:8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολουσ τρεβολουσ αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσινHeb 6:9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν

Heb 6:10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντεςHeb 6:11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδειγνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελουςHeb 6:12 ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε τω_ δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιαςHeb 6:13 τω γαρ αβρααμ επαγγιλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτουHeb 6:14 λεγων ει μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σεHeb 6:15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιαςHeb 6:16 ανθρωποι μεν γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκοςHeb 6:17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκωHeb 6:18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι τον θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι της προκειμενης ελπιδοςHeb 6:19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλην τε και βεβαιαν και ερχομενην εις το σωτερον του καταπετασματοςHeb 6:20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωναHeb 7:1 ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτονHeb 7:2 ω και δεκατην απο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνηςHeb 7:3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφομοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκεςHeb 7:4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω και δεκατην αβρααμ εδωκεν εκ των ακροθινιων ο πατριαρχηςHeb 7:5 και οι μεν εκ των υιων λευει την ιερατειαν λαμβανο_τες εντολην εχουσιν αποδεκατουν τον λαον κατα τον νομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμHeb 7:6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκενHeb 7:7 χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονος ευλογειταιHeb 7:8 και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζηHeb 7:9 και ως επος ειπεν δι αβρααμ και λευεις ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωταιHeb 7:10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συντησεν αυτω μελχισεδεκHeb 7:11 η μεν ουν τελειωσις δια της λευιτικη ιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαιHeb 7:12 μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσις γινεταιHeb 7:13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχεν τω θυσιαστηριω

Heb 7:14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημω_ εις ην φυλην περι ιερεων ουδεν μωυσης ελαλησενHeb 7:15 και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα την ομοιοτητα μελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετεροςHeb 7:16 ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεν αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτουHeb 7:17 μαρτυρει γαρ οτι συ ιερευς εις το_ αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκHeb 7:18 αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελεςHeb 7:19 ουδεν γαρ ετελιωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεν τω θεωHeb 7:20 και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτεςHeb 7:21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμελησεται συ ιερευς εις τον αιωναHeb 7:22 κατα τοσουτο και κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησουςHeb 7:23 και οι μεν πλειονες εισιν ιερεις γεγονοτες δια το θανατω κωλυεσθαι παραμενεινHeb 7:24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνηνHeb 7:25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτωνHeb 7:26 τοιουτος γαρ ημιν επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακοςHeb 7:27Heb 7:28Heb 8:1Heb 8:2Heb 8:3Heb 8:4Heb 8:5Heb 8:6Heb 8:7Heb 8:8Heb 8:9Heb 8:10Heb 8:11Heb 8:12Heb 8:13Heb 9:1Heb 9:2Heb 9:3Heb 9:4Heb 9:5Heb 9:6Heb 9:7Heb 9:8Heb 9:9Heb 9:10Heb 9:11Heb 9:12

Heb 9:13Heb 9:14Heb 9:15 εστιν οπως θανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιαςHeb 9:16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαι του διαθεμενουHeb 9:17 διαθηκη γαρ επι νεκροι βεβαια επει μηποτε ισχυει οτε ζη ο διαθεμενοςHeb 9:18 οθεν ουδε η πρωτη χωρις αιματος εγκεκαινισταιHeb 9:19 λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα τον νομον υπο μωυσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχω_ και των τραγων μετα υδατος και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον εραντισενHeb 9:20 λεγων τουτο το αιμα της διαθηκης ης διεθετο προς υμας ο θεοςHeb 9:21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργιας τω αιματι ομοιως εραντισενHeb 9:22 και σχεδον εν αιματι παντα καθαριζεται κατα τον νομο_ και χωρις αιματεκχυσιας ου γινεται αφεσιςHeb 9:23 αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσι θυσιαις παρα ταυταςHeb 9:24 ου γαρ εις χειροποιητα αγια εισηλθεν χριστος αντιτυπα των αληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημωνHeb 9:25 ουδε ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριωHeb 9:26 επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωταιHeb 9:27 και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισιςHeb 9:28 ουτως και ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοι εις σωτηριανHeb 10:1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τους προσερχομενους τελειωσαιHeb 10:2 επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρισμενουςHeb 10:3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτονHeb 10:4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιαςHeb 10:5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοιHeb 10:6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηυδοκησαςHeb 10:7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σουHeb 10:8 ανωτερον λεγων οτι θυσιας και προσφορας και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα νομον προσφερονταιHeb 10:9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στησηHeb 10:10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν δια της προσφορας του σωματος ιησου χριστου εφαπαξHeb 10:11 και πας μεν αρχιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας

Heb 10:12 ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεουHeb 10:13 το λοιπο_ εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτουHeb 10:14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενουςHeb 10:15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το ειρηκεναιHeb 10:16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι την διανοιαν αυτων επιγραψω αυτουςHeb 10:17 και των αμαρτιων αυτων και τω_ ανομιων αυτων ου μη μνησθησομαι ετιHeb 10:18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιαςHeb 10:19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησουHeb 10:20 ην ενεκενισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτουHeb 10:21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεουHeb 10:22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ρεραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρωHeb 10:23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλεινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενοςHeb 10:24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγα πησHeb 10:25Heb 10:26Heb 10:27Heb 10:28Heb 10:29Heb 10:30Heb 10:31Heb 10:32Heb 10:33Heb 10:34Heb 10:35Heb 10:36Heb 10:37Heb 10:38Heb 10:39Heb 11:1Heb 11:2Heb 11:3Heb 11:4Heb 11:5Heb 11:6Heb 11:7Heb 11:8Heb 11:9Heb 11:10Heb 11:11Heb 11:12

Heb 11:13Heb 11:14Heb 11:15Heb 11:16Heb 11:17Heb 11:18Heb 11:19Heb 11:20Heb 11:21Heb 11:22Heb 11:23Heb 11:24Heb 11:25Heb 11:26Heb 11:27Heb 11:28Heb 11:29Heb 11:30Heb 11:31Heb 11:32Heb 11:33Heb 11:34Heb 11:35Heb 11:36Heb 11:37Heb 11:38Heb 11:39Heb 11:40Heb 12:1Heb 12:2Heb 12:3Heb 12:4Heb 12:5Heb 12:6Heb 12:7Heb 12:8Heb 12:9Heb 12:10Heb 12:11Heb 12:12Heb 12:13Heb 12:14Heb 12:15Heb 12:16 μη τις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας απεδετο τα πρωτοτοκια εαυτουHeb 12:17 ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυων εκζητησας αυτηνHeb 12:18 ου γαρ προσεληλυθατε ψηλαφωμενω και κεκαυμενω πυρι και γνοφω και ζοφω και θυελλη

Heb 12:19 και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντες παρητησαν μη προστεθηναι αυτοις λογονHeb 12:20 ουκ εφερον γαρ το διαστελλομενον καν θηριον θιγη του ορους λιθοβοληθησεταιHeb 12:21 και ουτως φοβερον ην το φανταζομενον μωυσης ειπεν εκφοβος ειμι και εντρομοςHeb 12:22 αλλα προσεληλυθατε σιων ορει και πολει θεου ζοντος ιλημ επουρανιω και μυριασιν αγγελων πανηγυρειHeb 12:23 και εκκλησια πρωτοτοκων απογεγραμμενων εν ουρανοις και κριτη θεω παντων και πνευμασι δικαιων τετελειωμενωνHeb 12:24 και διαθηκης νεας μεσιτη ιησου και αιματι ραντισμου κρειττον λαλουντι παρα τον αβελHeb 12:25 βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουντα ει γαρ εκεινοι ουκ εξεφυγον επι γης παραιτησαμενοι τον χρηματιζο_τα πολυ μαλλον ημεις οι τον απ ουρανων αποστρεφομενοιHeb 12:26 ου η φωνη την γην εσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελται λεγων ετι απαξ εγω σεισω ου μονον τη_ γην αλλα και τον ουρανονHeb 12:27 το δε ετι απαξ δηλοι τω_ σαλευομενων μεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μεινη τα μη σαλευομεναHeb 12:28 διο βασιλειαν ασαλευτον παραλαμβανοντες εχωμεν χαριν δι ης λατρευωμεν τω θεω μετα ευλαβειας και δεουςHeb 12:29 και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκονHeb 13:1 η φιλαδελφια μενετωHeb 13:2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελουςHeb 13:3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακωχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματιHeb 13:4 τιμιος ο γαμος εν πασι και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεοςHeb 13:5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλειπωHeb 13:6 ωστε θαρρουντες ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος ου φοβηθησομε τι ποιησει μοι ανθρωποςHeb 13:7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες τη_ εκβασιν της αναστροφης μεμεισθε την πιστινHeb 13:8 ιησους χριστος εχθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωναςHeb 13:9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντεςHeb 13:10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντεςHeb 13:11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα εις τα αγια δια περι αμαρτιας του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβοληςHeb 13:12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθενHeb 13:13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδεισμον αυτου φεροντεςHeb 13:14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμενHeb 13:15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεω τουτ εστι_ καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου

Heb 13:16 της δε ευποιειας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεοςHeb 13:17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογο_ αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσι και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτοHeb 13:18 προσευχεσθε περι ημων πειθομεθα γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασι καλως θελοντες αναστρεφεσθαιHeb 13:19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχειον αποκατασταθω υμινHeb 13:20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουνHeb 13:21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου αυτω ποιων ε_ ημιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνας αμηνHeb 13:22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμινHeb 13:23 γινωσκετε τον αδελφον ημων τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχειον ερχηται οψομαι υμαςHeb 13:24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιαςHeb 13:25 η χαρις μετα παντων υμων αμηνJam 1:1 ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρεινJam 1:2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητε ποικιλοιςJam 1:3 γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων της πιστεως κατεργαζεται υπομονηνJam 1:4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοιJam 1:5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτωJam 1:6 αιτειτω δε εν πιστι μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοι κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενωJam 1:7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι λημψεται παρα του κυριουJam 1:8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτουJam 1:9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτουJam 1:10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεταιJam 1:11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις εαυτου μαρανθησεταιJam 1:12 μακαριος ανηρ ος υπομενειν πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο κυριος τοις αγαπωσιν αυτονJam 1:13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδεναJam 1:14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενοςJam 1:15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατονJam 1:16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι

Jam 1:17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασμαJam 1:18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των εαυτου κτισματω_Jam 1:19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργηνJam 1:20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεταιJam 1:21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαρειαν και περισσειαν κακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμωνJam 1:22 γεινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτουςJam 1:23 οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρωJam 1:24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ηνJam 1:25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσταιJam 1:26 ει δε τις δοκει θρησκος ειναι μη χαλιναγων γλωσσα_ αυτου αλλα απατων καρδιαν εαυτου τουτου ματαιος η θρησκειαJam 1:27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και πατρι αυτη εστι_ επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτω_ ασπιλον εαυτον τηρειν εκ του κοσμουJam 2:1 αδελφοι μου μη εν προσωπολημψιαις εχετε την πιστι_ του κυριου ημων ιησου χριστου της δοξηςJam 2:2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητιJam 2:3 επιβλεψητε δε επι τον φορουντα την εσθητα την λαμπραν και ειπητε συ καθου καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι εκει και καθου υπο το υποποδιον μουJam 2:4 ου διεκριθητε εν εαυτοις και εγενεσθε κριται διαλογισμων πονηρωνJam 2:5 ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τους πτωχους τω κοσμω πλουσιους εν πιστει και κληρονομους της βασιλειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτονJam 2:6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχι οι πλουσιοι καταδυστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κρετηριαJam 2:7 ουκ αυτοι βλασφημουσι_ το καλον ονομα το επικεκληθεν εφ υμαςJam 2:8 ει μεντοι νομον βασιλικον τελειτε κατα την γραφην αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον καλως ποιειτεJam 2:9 ει δε προσωπολημπτειτε αμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υπο του νομου ως παραβαταιJam 2:10 οστις γαρ τον νομον ολον τηρηση πταιση δε εν ενι γεγονεν παντων ενοχοςJam 2:11 ο γαρ ειπων μη φονευσης ειπεν και μη μοιχευσης ει δε ου μοιχευεις φονευεις δε γεγονας παραβατης νομουJam 2:12 ουτως λαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομου ελευθεριας μελλοντες κρινεσθαιJam 2:13 η γαρ κρισις ανελεος τω μη ποιησαντι ελεος κατακαυχαται ελεον κρισεωςJam 2:14 τι οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν τις λεγη εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον

Jam 2:15 εαν δε αδελφος η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν και λειπομενοι της εφημερου τροφηςJam 2:16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμω_ υπαγε εν ειρηνη θερμαινεσθε και χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδεια του σωματος τι οφελοςJam 2:17 ουτως και η πιστις εαν μη εχη εργα νεκρα εστιν καθ εαυτηνJam 2:18 αλλ ερει τις συ πιστιν εχεις καγω εργα εχω δειξον μοι τη_ πιστιν σου χωρις των εργων σου καγω δειξω σοι εκ τω_ εργων μου την πιστινJam 2:19 συ πιστευεις οτι εις ο θεος εστιν καλως ποιεις και τα δαιμονια πιστευουσιν και φρισσουσινJam 2:20 θελεις δε γνωναι ω ανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις των εργω_ αργη εστινJam 2:21 αβρααμ ο πatηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριονJam 2:22 βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελειωθηJam 2:23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθηJam 2:24 ορατε οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεως μονονJam 2:25 ουτως και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενη τους κατασκοπους και ετερα οδω εκβαλουσαJam 2:26 ωσπερ γαρ το σωμα χωρις πνευματος νεκρον εστιν ουτως και η πιστις χωρις των εργων νεκρα εστινJam 3:1 μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθαJam 3:2 πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυναμενος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμαJam 3:3 ιδε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι ημιν αυτους και ολον το σωμα αυτων μεταγομενJam 3:4 ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο ανεμων σκληρων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληταιJam 3:5 ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλα αυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτειJam 3:6 και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννηςJam 3:7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δαμασται τη φυσει τη ανθρωπινηJam 3:8 την δε γλωσσαν ουδεις δαμασαι δυναται ανθρωπων ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορουJam 3:9 εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοταςJam 3:10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαιJam 3:11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρο_Jam 3:12 μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτε αλυκον γλυκυ ποιησαι υδωρJam 3:13 τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας

Jam 3:14 ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειαςJam 3:15 ουκ εστιν η σοφια αυτη ανωθεν κατερχομενη αλλα επιγειος ψυχικη δαιμονιωδηςJam 3:16 οπου γαρ ζηλος και ερεις εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμαJam 3:17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπηθης μεστη ελεους και καρπων εργων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτοςJam 3:18 καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειραιται τοις ποιουσιν ειρηνηνJam 4:1 ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι εν υμιν ουκ εντευθε_ εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμωνJam 4:2 επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτεJam 4:3Jam 4:4Jam 4:5Jam 4:6Jam 4:7Jam 4:8Jam 4:9Jam 4:10Jam 4:11Jam 4:12Jam 4:13Jam 4:14Jam 4:15Jam 4:16Jam 4:17Jam 5:1Jam 5:2Jam 5:3Jam 5:4Jam 5:5Jam 5:6Jam 5:7Jam 5:8Jam 5:9Jam 5:10Jam 5:11Jam 5:12Jam 5:13Jam 5:14Jam 5:15Jam 5:16Jam 5:17Jam 5:18Jam 5:19Jam 5:201Pe 1:11Pe 1:2 πνευματος εις υπακοην και ραντισμον αιματος ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη

1Pe 1:3 ευλογητος ο θεος και πatηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων1Pe 1:4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντον και αμαραντον τετηρημενην εν ουρανοις εις υμας1Pe 1:5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω1Pe 1:6 αγαλλιασθε ολιγον αρτι ει δεον εστιν λυπηθεντες εν ποικιλαις πειρασμοις1Pe 1:7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερον χρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξα_ και τιμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου1Pe 1:8 ον ουκ ειδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντες δε αγαλλιατε χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη1Pe 1:9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως υμω_ σωτηριαν ψυχων1Pe 1:10 περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηρευνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες1Pe 1:11 ερευνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα χριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας1Pe 1:12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουν αυτα νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενω_ υμας πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι1Pe 1:13 διο αναζωσαμενοι τας οσφυας της διανοιας υμων νηφοντες τελειως ελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψει ιησου χριστου1Pe 1:14 ως τεκνα υπακοης μη συσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τη αγνοια υμω_ επιθυμιαις1Pe 1:15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε1Pe 1:16 διο γεγραπται αγιοι εσεσθε οτι εγω αγιος ειμι1Pe 1:17 και ει πατερα επικαλεισθε τον απροσωπολημτως κρινουντα κατα το εκαστου εργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονον αναστραφητε1Pe 1:18 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριω η χρυσιω ελυτρωθητε εκ της ματαιας υμων πατροπαραδοτου αναστροφης1Pe 1:19 αλλα τω τιμιω αιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου χριστου1Pe 1:20 προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επ εσχατου των χρονων δι υμας1Pe 1:21 τους δι αυτου πιστευοντας εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον1Pe 1:22 τας ψυχας υμων ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καθαρας καρδιας αλληλους αγαπησατε εκτενως1Pe 1:23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ φθορας φθαρτης αλλ αφθαρτου δια λογου ζωντος θεου και μενοντος1Pe 1:24 διοτι πασα σαρξ ως χορτος και πασα δοξα αυτης ως ανθος χορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος αυτου εξεπεσεν1Pe 1:25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας1Pe 2:1 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισεις και φθονους και πασας καταλαλιας1Pe 2:2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε εις σωτηριαν

1Pe 2:3 ειπερ εγευσασθε οτι χρηστος ο κυριος1Pe 2:4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα απο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντιμον1Pe 2:5 και αυτοι ως λιθοι ζωντες εποικοδομεισθε οικος πνευματικος εις ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους θεω δια ιησου χριστου1Pe 2:6 διοτι περιεχει η γραφη ιδου τιθημι εν σιω λιθον εκλεκτον ακρογωνιαιον εντιμον και ο πιστευων επ αυτω ου μη καταισχυνθη1Pe 2:7 υμιν ουν η τιμη τοις πιστευουσιν απιστουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας1Pe 2:8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου οσοι προσκοπτουσιν τω λογω απιθουντες εις ο και ετεθησαν1Pe 2:9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως1Pe 2:10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ηλεηθεντες1Pe 2:11 αγαπητοι παρακαλω ως παροικους και παρεπιδημους απεχεσθε απο των σαρκικων επιθυμιων αιτινες στρατευονται κατα της ψυχης1Pe 2:12 την αναστροφην υμων εν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων εκ των καλων εργων εποπτευοντες δοξασωσιν τον θεον εν ημερα επισκοπης1Pe 2:13 υποταγητε παση φυσει ανθρωπινη δια τον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι1Pe 2:14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν μεν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων1Pe 2:15 οτι ουτως εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας υμας φιμουν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν1Pe 2:16 ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες της κακιας την ελευθεριαν αλλ ως θεου δουλοι1Pe 2:17 παντας τιμησατε την αδελφοτητα αγαπατε τον θεον φοβεισθε τον βασιλεα τιματε1Pe 2:18 οι οικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοις δεσποταις ου μονον τοις αγαθοις και επιεικεσι αλλα και τοις σκολιοις1Pe 2:19 τουτο γαρ χαρις παρα τω θεω ει δια συνειδησιν αγαθην υποφερει τις λυπας πασχω_ αδικως1Pe 2:20 ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντες τουτο χαρις παρα θεω1Pe 2:21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ υμω_ υμιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου1Pe 2:22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου1Pe 2:23 οι λοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχω_ ουκ ηπειλει παρεδιδου τε τω κρινοντι δικαιως1Pe 2:24 ος τας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνη συνζησωμεν ου τω μωλωπιε ιαθητε1Pe 2:25 ητε γαρ ως προβατα πλανωμενα αλλ επεστρεφατε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπο_ των ψυχων υμων1Pe 3:1 ομοιως αι γυναικες υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ινα ει και τινες απιθουσιν τω λογω δια της των γυναικων αναστροφης ανευ λογου κερδηθησονται

1Pe 3:2 εποπτευσαντες την εν φοβω αγνην αναστροφην υμων1Pe 3:3 ων εστω ουχ ο εξωθεν ενπλοκης η περιθεσεως χρυσιων η ενδυσεως ιματιων κοσμος1Pe 3:4 αλλ ο κρυπτος της καρδιας ανθρωπος εν τω αφθαρτω του πραεος και ησυχιου πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεου πολυτελες1Pe 3:5 ουτω γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι εις θεον εκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν1Pe 3:6 ως σαρρα υπηκουσεν τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ης εγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν1Pe 3:7 οι ανδρες ομοιως συνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερω σκευει τω γυναικειω απονεμοντες τιμη_ ως και συνκληρονομοι χαριτος ζωης εις το μη εκκοπτεσθαι τας προσευχας υμων1Pe 3:8 το δε τελος παντες ομοφρονες συνπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες1Pe 3:9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε1Pe 3:10 ο γαρ θελων ζωην αγαπαν και ημερας ιδειν αγαθας παυσατω την γλωσσαν απο κακου και τα χειλη του μη λαλησαι δολον1Pe 3:11 εκκλινατω δε απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην1Pe 3:12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις την δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα1Pe 3:13 και τις ο κακωσων υμας εαν του αγαθου ζηλωται γενησθε1Pe 3:14 αλλ ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι εστε τον δε φοβον αυτων μη φοβηθητε μηδε ταραχθητε1Pe 3:15 κυριον δε τον χριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοι αει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογο_ περι της εν υμιν ελπιδος1Pe 3:16 αλλα μετα πραυτητος και φοβου συνειδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ω καταλαλουσιν υμω_ συκακοποιων καταισχυνθωσιν οι επηρηαζοντες υμω_ την εν χριστω αγνην αναστροφην1Pe 3:17 κρειττον γαρ αγαθοποιουντες ει θελοι το θελημα του θεου πασχειν η κακοποιουντας1Pe 3:18 οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιων ημων απεθανεν δικαιος υπερ αδικων ινα υμας προσαγαγη θεω θανατωθεις μεν σαρκι ζωοποιηθεις δε πνευματι1Pe 3:19 εν ω και τοις εν φυλακη κατακεκλισμενοις πνευμασιν πορευθεις εκηρυξεν1Pe 3:20 απιθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο η του θεου μακροθυμια εν ημεραις νωε κατασκευαζομενης κιβωτου εις ην ολιγαι τουτ εστιν οκτω ψυχαι διεσωθησαν δι υδατος1Pe 3:21 ο και ημας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον δι αναστασεως ιησου χριστου1Pe 3:22 ος εστιν εν δεξια θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγε_των αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων1Pe 4:1 χριστου ουν παθοντος σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυται αμαρτιας1Pe 4:2 εις το μηκετι επιθυμιαις ανθρωπων αλλα θεληματι θεου το_ επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον1Pe 4:3 αρκετος γαρ ημιν ο παρεληλυθως χρονος το βουλημα των εθνων κατειργασασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιταις ειδωλολατριαις

1Pe 4:4 εν ω ξενειζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτειας αναχυσιν και βλασφημουσιν1Pe 4:5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμω κρινοντι ζωντας και νεκρους1Pe 4:61Pe 4:71Pe 4:81Pe 4:91Pe 4:101Pe 4:111Pe 4:121Pe 4:131Pe 4:141Pe 4:151Pe 4:161Pe 4:171Pe 4:181Pe 4:191Pe 5:11Pe 5:21Pe 5:31Pe 5:41Pe 5:51Pe 5:61Pe 5:71Pe 5:81Pe 5:91Pe 5:101Pe 5:111Pe 5:121Pe 5:131Pe 5:142Pe 1:12Pe 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου του κυριου ημων2Pe 1:3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας ιδια δοξη και αρετη2Pe 1:4 δι ων τα μεγιστα και τιμια ημιν επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν κοσμω επιθυμιας και φθορας2Pe 1:5 και αυτο τουτο δε σπουδην παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν2Pe 1:6 εν δε τη γνωσει την ενκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν2Pe 1:7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην2Pe 1:8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν2Pe 1:9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μαυωπαζω_ ληθην λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων2Pe 1:10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε ποτε

2Pe 1:11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιαν βασιλειαν του κυριου ημων και σωtηρος ιησου χριστου2Pe 1:12 διο μελλησω αει υμας υπομιμνησκειν περι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουση αληθεια2Pe 1:13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω σκηνωματι διεγειρειν υμας εν υπομνησει2Pe 1:14 ειδως οτι ταχεινη εστιν η αποθεσις του σκηνωματος μου καθως και ο κυριος ημων ιησους χριστος εδηλωσεν μοι2Pe 1:15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθε2Pe 1:16 ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιν την του κυριου ημων ιησου χριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλιοτητος2Pe 1:17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ανεχθεισης τοιασδε αυτω υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητοσ ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα2Pe 1:18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω αγιω ορει2Pe 1:19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον ω καλως ποιειτε προσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ου ημερα διαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων2Pe 1:20 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητεια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται2Pe 1:21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη προφητια ποτε αλλα υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησαν απο θεου αγιοι ανθρωποι2Pe 2:1 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρειαξουσιν αιρεσεις απωλειας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοις ταχεινην απωλειαν2Pe 2:2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις δι ους η οδος της αληθειας βλασφημηθησεται2Pe 2:3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσο_ται εις τα κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταζει2Pe 2:4 ει γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα σειροις ζοφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισι_ τηρουμενους2Pe 2:5 και αρχαιου ου κοσμου ουκ εφεισατο αλλα ογδοον νωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξεν κατακλυσμον κοσμω ασεβων επαξας2Pe 2:6 και πολεις σοδομων και γομορρας τεφρωσας κατεκρινεν υποδειγμα μελλοντων ασεβειν τεθεικως2Pe 2:7 και δικαιον λωτ καταπονουμενον υπο της των αθεσμων εν ασελγεια αναστροφης ερρυσατο2Pe 2:8 βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιος εγκατοικων εν αυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν2Pe 2:9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν2Pe 2:10 μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμια μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντας τολμηται αυθαδεις δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες2Pe 2:11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντε ου φερουσιν κατ αυτων παρα κυριω βλασφημον κρισιν

2Pe 2:12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσι_ και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται2Pe 2:13 κομιουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων σπιλαδες συνευωχουμενοι υμιν2Pe 2:14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιδος και ακαταπαυστους αμαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες καταρας τεκνα2Pe 2:15 καταλιποντες ευθειαν οδον επλανηθησαν εξακολουθησαντες τη οδω του βαλααμ του βοσορ ος μισθο_ αδικιας ηγαπησεν2Pe 2:16 ελεγξιν δε εσχεν ιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον εν ανθρωπου � φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητου παραφρονιαν2Pe 2:17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπο λελαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται2Pe 2:18 υπερογκα γαρ ματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκος ασελγειαις τους οντως αποφευγοντας τους εν πλανη αναστρεφομενους2Pe 2:19 ελευθερια_ αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες της φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω και δεδουλωται2Pe 2:20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου ημων και σωtηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων2Pe 2:21 κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης2Pe 2:22 συμβεβηκεν δε αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμον βορβορου2Pe 3:1 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφω επιστολην εν αις διεγειρω υμων εν υπομνησει την ειλικρινη διανοιαν2Pe 3:2 μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υμων εντολης του κυριου και σωtηρος2Pe 3:3 τουτο πρωτον προγινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατω των ημερων εμπαιγμονη εμπεκται κατα τας ιδιας επιθυμιας αυτων πορευομενοι2Pe 3:4 και λεγοντες που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως2Pe 3:5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και η γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσα τω του θεου λογω2Pe 3:6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο2Pe 3:7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν εν πυρι τηρουμενοι τηρουμεμε εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων2Pe 3:8 εν δε τουτο μη λανθανετω ημας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριω ως χειλια ετη και χειλια ετη ως ημερα μια2Pe 3:9 ου βραδυνει κυριος της επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλα μακροθυμει εις υμας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι2Pe 3:10 ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι εν η οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται και η γη και τα εν αυτη εργα αφανισθησονται2Pe 3:11 τουτων ουτως παντων λυομενων ποταπους δει υπαρχειν υμας υμας εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις2Pe 3:12 προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του θεου ημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενα τακησεται

2Pe 3:13 καινους δε ουρανους και γην κενην κατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν οις δικαιοσυνη κατοικει2Pe 3:14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη2Pe 3:15 και την του κυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την δοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν2Pe 3:16 ως και εν πασαις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εν οις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλωσουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν2Pe 3:17 υμεις ουν προγινωσκοντες αγαπητοι φυλασσεσθε ινα μη τη των αθεσμων πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου2Pe 3:18 αυξανεσθε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωtηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην1Jo 1:1 ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου της ζωησ1Jo 1:2 και η ζωη εφανερωθη και εωρακαμεν και μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν υμιν την ζωην την αιωνιον ητις ην προς τον πατερα και εφανερωθη ημιν1Jo 1:3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητε μεθ ημων και η κοινωνια η ημετερα μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου1Jo 1:4 και ταυτα γραφομεν υμιν ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη1Jo 1:5 και εστιν αυτη η αγγελια ην ακηκοαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν εν υμιν οτι ο θεος φως εστιν και σκοτια εν αυτω ουκ εστιν ουδεμια1Jo 1:6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτει περιπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιωμεν την αληθειαν1Jo 1:7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου του υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας1Jo 1:8 εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτοις πλανωμεν και η αληθεια εν ημιν ουκ εστιν1Jo 1:9 εαν ομολογωμε_ τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν και δικαιος ινα αφη ημι_ τας αμαρτιας ημων και καθαριση απο πασης αδικιας1Jo 1:10 εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν1Jo 2:1 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητον εχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον1Jo 2:2 και αυτος ειλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου1Jo 2:3 και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν1Jo 2:4 ο λεγων εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου μη τηρω_ ψευστης εστιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν1Jo 2:5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν1Jo 2:6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφιλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος ουτως περιπατειν1Jo 2:7 αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφω υμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε

1Jo 2:8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν αληθες εν αυτω και εν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φως το αληθεινον ηδη φαινει1Jo 2:9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μισω_ εν τη σκοτια εστιν εως αρτι1Jo 2:10 ο αγαπων τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκανδαλον ουκ εστιν εν αυτω1Jo 2:11 ο δε μισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου1Jo 2:12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου1Jo 2:13 γραφω υμιν πatερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιν νεανισκοι οτι νενικηκατε τον πονηρον1Jo 2:14 εγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα εγραψα υμιν πatερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιν νεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος του θεου εν υμιν μενει και νενικηκατε τον πονηρον1Jo 2:15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τον κοσμον ουκ εστιν η αγαπη του θεου εν αυτω1Jo 2:16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και η αλαζονεια του βιου ουκ εστιν εκ του πατρος αλλα εκ του κοσμου εστιν1Jo 2:17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια αυτου ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα1Jo 2:18 παιδεια εσχατη τη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτι αντιχριστος ερχεται και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκομεν οτι εσχατη ωρα εστιν1Jo 2:19 εξ ημων εξηλθαν αλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ εξ ημων ησαν μεμενηκεισαν αν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξ ημων1Jo 2:20 και υμεις χρισμα εχετε απο του αγιου και οιδατε παντα1Jo 2:21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην και οτι ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν1Jo 2:22 τις εστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστιν ο χριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος ο αρνουμενος τον πατερα και τον υιον1Jo 2:23 πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει1Jo 2:24 υμεις ο ηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινη ο απ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιω και εν τω πατρι μενειτε1Jo 2:25 και αυτη εστιν η επαγγελια ην αυτος επηγγειλατο ημιν την ζωην την αιωνιον1Jo 2:26 ταυτα εγραψα υμιν περι των πλανωντων υμας1Jo 2:27 και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει εν υμιν και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκει υμας αλλ ως το αυτου χρισμα διδασκει υμας περι παντων και αληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδες και καθως εδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω1Jo 2:28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθη σχωμεν παρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου1Jo 2:29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι και πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται1Jo 3:1 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ημιν ο πatηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμεν δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει υμας οτι ουκ εγνω αυτον1Jo 3:2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν και ουπω εφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθως εστιν1Jo 3:3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν

1Jo 3:4 πας ο ποιων την αμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και η αμαρτια εστιν η ανομια1Jo 3:5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας ημων αρη και αμαρτια εν αυτω ουκ εστιν1Jo 3:6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε εγνωκεν αυτον1Jo 3:7 παιδια μηδεις πλανατω υμας ο ποιων την δικαιοσυνην δικαιος εστιν καθως εκεινος δικαιος εστιν1Jo 3:8 ο ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστιν οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεου ινα λυση τα εργα του διαβολου1Jo 3:9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανει_ οτι εκ του θεου γεγεννηται1Jo 3:10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα του διαβολου και πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου1Jo 3:11 οτι αυτη εστιν η επαγγελια ην ηκουσατε απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους1Jo 3:12 ου καθως καεν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια1Jo 3:13 και μη θαυμαζετε αδελφοι ει μισει υμας ο κοσμος1Jo 3:14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ του θανατου εις την ζωην οτι αγαπωμεν τους αδελφους ο μη αγαπω_ τον αδελφον μενει εν τω θανατω1Jo 3:15 πας ο μισων τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν αυτω μενουσαν1Jo 3:16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερ ημω_ την ψυχην αυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας θειναι1Jo 3:17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειαν εχοντα και κλιση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω1Jo 3:18 τεκνια μη αγαπωμεν λογω μηδε τη γλωσση αλλ εν εργω και αληθεια και1Jo 3:19 εν τουτω γνωσομεθα οτι εκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεν αυτου πεισομεν τας καρδιας ημων1Jo 3:20 οτι εαν καταγινωσκη ημων η καρδια οτι μειζων εστιν ο κυριος της καρδιας ημων και γινωσκει παντα1Jo 3:21 αγαπητοι εαν η καρδια ημων μη καταγινωσκη παρρησια_ εχομεν προς τον θεον1Jo 3:22 και ο εαν αιτωμεν λαμβανομε_ απ αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρουμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν1Jo 3:23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωμεν τω ονοματι του υιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ημιν1Jo 3:24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω και εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου ημιν εδωκεν1Jo 4:1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευμα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον1Jo 4:2 εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου1Jo 4:31Jo 4:41Jo 4:5

1Jo 4:61Jo 4:71Jo 4:81Jo 4:91Jo 4:101Jo 4:111Jo 4:121Jo 4:131Jo 4:141Jo 4:151Jo 4:161Jo 4:171Jo 4:181Jo 4:191Jo 4:201Jo 4:211Jo 5:11Jo 5:21Jo 5:31Jo 5:41Jo 5:51Jo 5:61Jo 5:71Jo 5:81Jo 5:91Jo 5:101Jo 5:111Jo 5:121Jo 5:131Jo 5:141Jo 5:151Jo 5:161Jo 5:171Jo 5:181Jo 5:191Jo 5:201Jo 5:212Jo 1:12Jo 1:22Jo 1:32Jo 1:42Jo 1:52Jo 1:62Jo 1:72Jo 1:82Jo 1:92Jo 1:102Jo 1:112Jo 1:122Jo 1:13

3Jo 1:13Jo 1:23Jo 1:3 εχαρην γαρ λιαν ερχομενων αδελφων και μαρτυρου_των σου τη αληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις3Jo 1:4 μειζοτεραν τουτων χαραν ουκ εχω ινα ακουω τα εμα τεκνα εν τη αληθεια περιπατουντα3Jo 1:5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και τουτο ξενους3Jo 1:6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησας προπεμψεις αξιως του θεου3Jo 1:7 υπερ γαρ του ονοματος εξηλθον μηδε_ λαμβανοντες απο εθνικων3Jo 1:8 ημεις ουν οφειλομεν υπολαμβανειν τους τοιουτους ινα συνεργοι γινωμεθα τη αληθεια3Jo 1:9 εγραψα τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας3Jo 1:10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλυαρων εις ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχεται τους αδελφους και τους επιδεχομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει3Jo 1:11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιω_ εκ του θεου εστιν ο κακοποιων ουκ εωρακεν τον θεον3Jo 1:12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπο αυτης της εκκλησιας και της αληθειας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδας οτι αληθης ημων εστιν η μαρτυρια3Jo 1:13 πολλα ειχον γραψαι σοι αλλ ου θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφειν3Jo 1:14 ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομα προ στομα λαλησομεν3Jo 1:15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τους φιλους κατ ονομαJud 1:1Jud 1:2Jud 1:3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περι της κοινης ημων σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμι_ παρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστειJud 1:4 παρεισεδυησαν γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριν μετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτην και κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοιJud 1:5 υπομνησει ουν υμας βουλομαι ειδοτας υμας παντα οτι ο κυριος απαξ λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσενJud 1:6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχην αλλ απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκενJud 1:7 ως σοδομα και γομορρα και περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαιJud 1:8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα με_ μιαινουσιν κυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσινJud 1:9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω διακρινομενος διελεγετο περι του μωυσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλα ειπεν επιτιμησαι σοι κυριοςJud 1:10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονταιJud 1:11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο

Jud 1:12 ουτοι εισιν οι εν ταις απαταις ταις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοι υμιν αφοβως εαυτους ποιμενοντες νεφελαι ανυδροι υπο ανεμων παραφερομεναι δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανοντα εκριζωθενταJud 1:13 κυματα αγια θαλασσης απαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηταιJud 1:14 προεφητευσεν δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν μυριασιν αγιαις αυτουJud 1:15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και ελεγξαι παντας τους ασεβεις περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περι παντω_ των σκληρων λογων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβειςJud 1:16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας εαυτων πορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαρινJud 1:17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστουJud 1:18 οτι ελεγον υμιν οτι επ εσχατου χρονου εσονται εμπεκται κατα τας εαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειωνJud 1:19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες εαυτους ψυχικοι πνευμα μη εχοντεςJud 1:20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τη αγιοτατη ημων πιστει εν πνευματι αγιω προσευχομενοιJud 1:21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησωμεν προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιονJud 1:22 και ους μεν ελεγχετε διακρινομενουςJud 1:23 ους δε σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες εν φοβω μισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωναJud 1:24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμας απταιστους και ασπιλους στησαι ενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασειJud 1:25 μονω θεω σωtηρι ημων δια ιησου χριστου του κυριου ημων δοξα μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προ παντος του αιωνος και νυν και εις παντας τους αιωνας αμηνRev 1:1Rev 1:2 ος εμαρτυρησεν τον λογον του θεου και την μαρτυριαν ιησου χριστου οσα ειδενRev 1:3 μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους τουτους της προφητιας και τηρου_τες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυςRev 1:4 ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματων α ενωπιον του θρονου αυτουRev 1:5 και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος των νεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τω αγαπωντι ημας και λυσαντι ημας εκ των αμαρτιων ημων εν τω αιματι αυτουRev 1:6 και εποιησεν ημων βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμηνRev 1:7 ιδου ερχεται επι των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμηνRev 1:8 εγω ειμι το αλφα και το ω λεγει κυριος ο θεος ο ων και ο ην και ο ερχομενος ο παντοκρατωρRev 1:9 εγω ιωαννης ο αδελφος υμων και συνκοινωνος εν τη θλιψει και βασιλεια και υπομονη εν ιησου εγενομην εν τη σω τη καλουμενη πατμω κια τον λογον του θεου και τη_ μαρτυριαν ιησου

Rev 1:10 εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγοςRev 1:11 λεγουσης ο βλεψεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επτα εκκλησιαις εις εφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμον και εις θυατιραν και εις σαρδεις και εις φιλαδελφιαν και εις λαοδικιανRev 1:12 και επεστρεψα βλεπειν την φωνην ητις ελαλει μετ εμου και επιστρεψας ιδον επτα λυχνιας χρυσαςRev 1:13 και εμ μεσω των λυχνιων ομοιον υιω ανθρωπου ενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενον προς τοις μαστοις ζωνην χρυσανRev 1:14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχαις λευκαι ως ει εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυροςRev 1:15 και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενης και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλωνRev 1:16 και εχων εν τη δεξια χειρι αυτου αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινι εν τη δυναμει αυτουRev 1:17 και οτε ιδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκε_ την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατοςRev 1:18 και ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνων και εχω τας κλεις του θανατου και του αδουRev 1:19 γραψον ουν α ειδες και α εισιν και α δει μελλει γενεσθαι μετα ταυταRev 1:20 το μυστηριον των επτα αστερων ους ειδες επι της δεξιας μου και τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων εισιν και αι λυχνιαι αι επτα επτα εκκλησιαι εισινRev 2:1 τω αγγελω τω εν εφεσω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εμ μεσω των επτα λυχνιων των χρυσεωνRev 2:2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον και την υπομονην σου και οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επειρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδειςRev 2:3 και υπομονην εχεις και εβαστασας δια το ονομα μου και ου κεκοπιακεςRev 2:4 αλλ εχω κατα σου οτι την αγαπη_ σου την πρωτην αφηκεςRev 2:5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησηςRev 2:6 αλλα τουτο εχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγω μισωRev 2:7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ταις επτα τω νικωντι δωσω αυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστιν εν τω παραδισω του θεουRev 2:8 και τω αγγελω της εν σμυρνη εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησενRev 2:9 οιδα σου την θλιψιν και τη_ πτωχειαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν εκ τω_ λεγοντων ιουδαιων ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σαταναRev 2:10 μηδεν φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλλιν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ινα πειρασθηται και εξεται θλιψιν ημερων δεκα γεινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωηςRev 2:11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερουRev 2:12 και τω αγγελω της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων την ρομφαιαν την διστομον την οξιαν

Rev 2:13 οιδα που κατοικεις οπου ο θρονος του σατανα και κρατις το ονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστιν μου και εν ταις ημεραις αντιπας ο μαρτυς μου ο πιστος μου ος απεκτανθη παρ υμιν οπου ο σατανας κατοικειRev 2:14 αλλ εχω κατα σου ολιγα εχεις εκει κρατουντας την διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεν τω βαλακ βαλιν σκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ φαγειν ειδωλοθυτα και πορνευσαιRev 2:15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην νικολαιτων ομοιωςRev 2:16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μουRev 2:17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικουντι δωσω αυτω του μαννα του κεκρυμμενου και δωσω αυτω ψηφον λευκην και επι την ψηφον ονομα κενον γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη ο λαμβανωνRev 2:18 και τω αγγελω εν θυατιροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους αυτου ως φλογα πυρος και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκωλιβανωRev 2:19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την πιστιν και την διακονιαν και την υπομονην σου και τα εργα σου τα εσχατα πλιονα των πρωτωνRev 2:20 αλλ εχω κατα σου οτι αφις την γυναικα ιεζαβελ η λεγουσα εαυτην προφητιν και διδασκει και πλανα τους εμους δουλους πορνευσαι και φαγειν ��������Rev 2:21 και εδωκα αυτη χρονον ινα μετανοηση και ου θελει μετανοησαι εκ της πορνειας αυτηςRev 2:22 ιδου βαλλω αυτην εις κλινην και τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη μετανοησωσιν εκ των εργω_ αυτηςRev 2:23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο εραυνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα υμωνRev 2:24 υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιν την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα του σατανα ως λεγουσιν ου βαλλω εφ υμας αλλο βαροςRev 2:25 πλη_ ο εχεται κρατησαται αχρι ου αν ηξωRev 2:26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτω εξουσιαν επι τω_ εθνωνRev 2:27 και ποιμανι αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεταιRev 2:28 ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινονRev 2:29 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαιςRev 3:1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχω_ τα επτα πνευματα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ειRev 3:2 γινου γρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλον αποθανειν ου γαρ ευρηκα σου εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μουRev 3:3 μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω ως κλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σεRev 3:4 αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια εαυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισινRev 3:5 ο νικων ουτως περιβαλλεται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλιψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης και ομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου

Rev 3:6 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαιςRev 3:7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλιν δαυιδ ο ανυγων και ουδεις κλισει και κλιει και ουδεεις ανοιγειRev 3:8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ανεωγμενη_ ην ουδεεις δυναται κλισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και τηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μουRev 3:9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσι_ ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σεRev 3:10 οτι επηρας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πιρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πιρασαι τους κατοικουντας επι της γηςRev 3:11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σουRev 3:12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της κενης ιλημ η καταβαινουσα εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το κενονRev 3:13 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαιςRev 3:14 και τω αγγελω της εν λαοδικια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθεινος η αρχη της κτισεως του θεουRev 3:15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος οφελον ψυχρος ης η ζεστοςRev 3:16 ουτως οτι χλιαρος ει και ουτε ζεστος ουτε ψυχρος μελλω σε εμαισε εκ του στοματος μουRev 3:17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χριαν εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ελεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνοςRev 3:18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλουριον εγχρισαι τους οφθαλμους σου ινα βλεπηςRev 3:19 εγω οσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλευε ουν και μετα νοησονRev 3:20Rev 3:21Rev 3:22Rev 4:1Rev 4:2Rev 4:3Rev 4:4Rev 4:5Rev 4:6Rev 4:7Rev 4:8Rev 4:9Rev 4:10Rev 4:11Rev 5:1Rev 5:2Rev 5:3Rev 5:4Rev 5:5

Rev 5:6Rev 5:7Rev 5:8Rev 5:9Rev 5:10Rev 5:11Rev 5:12Rev 5:13Rev 5:14 προσεκυνησανRev 6:1 και ειδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μιαν εκ τω_ επτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρω_ ζωων λεγοντος ως φωνη βροντης ερχουRev 6:2 και ιδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθηνος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικησηRev 6:3 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την δευτεραν ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχουRev 6:4 και εξηλθε_ αλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτον εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ της γης και ινα αλληλους σφαξουσιν και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαληRev 6:5 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ειδον και ιδου ιππος μεθας και ο καθημενος επ αυτον εζων γυζον εν τη χειρι αυτουRev 6:6 και ηκουσα ως φωνην εμ μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθων δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησηςRev 6:7 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα του τεταρτον ζωον λεγοντος ερχουRev 6:8 ιδον και ιδου ιππος χλωρος και καθημενος επανω ονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ηκολουθει μετ αυτου και εδοθη αυτοις εξουσια επι το τεταρτον της γης αποκτιναι εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γηςRev 6:9 και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ιδον και υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια το_ λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ην ειχονRev 6:10 και εκραξαν φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθεινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γηςRev 6:11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται ετι χρονον μικρον εως πληρωθωσιν και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεννεσθαι ως και αυτοιRev 6:12 και ιδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και σισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος και η σεληνη ολη εγενετο ως αιμαRev 6:13 και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σιομενηRev 6:14 και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον και παν ορος και νησσος εκ των τοπων αυτων εκινηθησανRev 6:15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεωνRev 6:16 και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσεται εφ ημας και κρυψαται ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του αρνιου

Rev 6:17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτων και τις δυναται σταθηναιRev 7:1 μετα τουτο ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνεη ο ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μη επι τι δενδρονRev 7:2 και ιδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσανRev 7:3 λεγων μη αδικησηται την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρι σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτωνRev 7:4 και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων εκατον και τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισραηλRev 7:5 εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης γαδ δωδεκα χιλιαδεςRev 7:6 εκ φυλης ασηρ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλιν δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης μανασσην δωδεκα χιλιαδεςRev 7:7 εκ φυλης συμεων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης λευι δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ισαχαρ δωδεκα χιλιαδεςRev 7:8 εκ φυλης ζαβουλων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης βενιαμιν δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοιRev 7:9 μετα ταυτα ειδον και οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτον ουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτων ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτωνRev 7:10 και κραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιωRev 7:11 και παντες οι αγγελοι εστηκισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσαν ενωπιον του θρονου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεωRev 7:12 λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνωνRev 7:13 και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι προμεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες ισιν και ποθεν ηλθονRev 7:14 και ειρηκα αυτω κυριε μου σοι οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισινRev 7:15Rev 7:16Rev 7:17 δακρυον εκ των οφθαλμων αυτωνRev 8:1 και οταν ηνοιξεν την σφραγειδα την εβδομην εγενετο σειγη εν τω ουρανω ως ημιωρονRev 8:2 και ιδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν και εδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγεςRev 8:3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι του θυσιαστηριον εχων λιβανοτο χρυσουν και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταις προσευχαις των αγιων παντω_ επι το θυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονουRev 8:4 και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις των αγιων εκ χειρος του αγγελου ενωπιον του θεουRev 8:5Rev 8:6Rev 8:7Rev 8:8

Rev 8:9Rev 8:10Rev 8:11Rev 8:12Rev 8:13Rev 9:1Rev 9:2Rev 9:3Rev 9:4Rev 9:5Rev 9:6Rev 9:7Rev 9:8Rev 9:9Rev 9:10Rev 9:11Rev 9:12Rev 9:13Rev 9:14Rev 9:15Rev 9:16Rev 9:17 και ουτως ιδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επ αυτων εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θεωδεις και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτων εκπορευεται πυρ και καπνος και θιονRev 9:18 απο τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων εκ του πυρος και εκ του καπνου και του θιου του εκπορευομενου εκ τω_ στοματων αυτωνRev 9:19 η γαρ εξουσια των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραι αυτω_ οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσινRev 9:20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις ου μετενοησαν εκ των εργων των χειρω_ αυτων ινα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε περιπατεινRev 9:21 και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαρμακων αυτων ουτε εκ της πορνιας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτωνRev 10:1 και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρις επι την κεφαλην αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ω στυλοι πυροςRev 10:2 και εχων εν τη χιρει αυτου βιβλιδαριον ηνεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γηςRev 10:3 και εκραξε_ φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μοικαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωναςRev 10:4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται ημελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι βρονται και μη αυτα γραψηςRev 10:5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον

Rev 10:6 και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι εσταιRev 10:7 αλλ εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν τους εαυτου δουλους τους προφηταςRev 10:8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσαν μετ εμου και λεγουσαν υπαγε λαβε το βιβλιον το ηνεωγμενον του αγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γηςRev 10:9 και απηλθα προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλαριδιον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανι σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εστε γλυκυ ως μελιRev 10:10 και ελαβον το βιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελει γλυκυ και οτε εRev 10:11Rev 11:1Rev 11:2Rev 11:3 χιλιας διακοσιας εξηκοντα περιβεβλημενοι σακκουςRev 11:4 ουτοι εισιν αι δυο αλαιαι και αι δυο λυχνιαι αι ενωπιον του κυριου της γης εστωτεςRev 11:5 και η τις αυτους θελει αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και η τις θελει αυτους αδικησαι ουτως δει αυτον αποκτανθηναιRev 11:6 ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλισαι τον ουρανον ινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητιας αυτων και εξουσιαν εχωσιν επι των υδατων στρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις αν θελησουσινRev 11:7 και οταν τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον το αναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει μετ αυτων πολεμον και νεικηση αυτους και αποκτενει αυτουςRev 11:8 και το πτωμα αυτων επι της πλατιας της πολεως της μεγαλης ητις καλειται πνευματικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων εσταυρωθηRev 11:9 και βλεπουσιν εκ των λαων και φυλων και γλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρεις και ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκ αφιουσιν τεθηναι εις μνημιονRev 11:10 και οι κατοικου_τες επι της γης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφραινονται και δωρα πεμψουσιν αλληλους οτι ουτοι οι δυο προφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γηςRev 11:11 και μετα τας τρις ημερας και το ημισυ πνευμα ζωης εισηλθε_ εκ του θεου αυτοις και εστησαν επι τους ποδας αυτων και φοβος μεγας επεπεσεν επι των θεωρουντων αυτουςRev 11:12 και ηκουσαν φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης αυτοις αναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτωνRev 11:13 και εν εκεινη τη ωρα εγενετο σισμος μεγας ωστε το δεκατον της πολεως επεσεν και απεκτανθησαν εν τω σισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οι λοιποι ενφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τω θεω του ουρανουRev 11:14 η ουαι η δευτερα απηλθεν ιδου η ουαι η τριτη ερχεται ταχυRev 11:15 και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναι μεγαλαι εν τω ουρανω λεγουσαι εγενετο η βασιλεια του κοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων

Rev 11:16 και οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιον του θεου καθηνται επι τους θρονους αυτων επεσαν επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεωRev 11:17 λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ ο ων και ο ην και οτι ειληφες την δυναμιν σου την μεγαλην και εβασιλευσαςRev 11:18 και τα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και ο κληρος των νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθο_ τοις δουλοις σου τοις προφηταις και τοις αγιοις και τοις φοβουμενοις το ονομα σου τους μικρους και τους μεγαλους και διαφθιραι τους διαφθειραντας την γηνRev 11:19 και ηνοιγη ο ναος του θεου ο εν τω ουρανω και εδοθη η κιβωτος της διαθηκης αυτου εν τω ναω αυτου και εγενοντο αστραπαι και φωναι και βρονται και σεισμος και χαλαζα μεγαληRev 12:1 και σημιον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω τω_ ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκαRev 12:2 και εν γαστρι εχουσα και εκραζεν ωδεινουσα και βασανιζομενη τεκεινRev 12:3 και ωφθη αλλο σημιον εν τω ουρανω και ιδου δρακων πυρος μεγας εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου επτα διαδηματαRev 12:4 και η ουρα αυτου συρι το τριτον των αστρων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκει ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνο_ αυτης καταφαγηRev 12:5 και ετεκεν υιον αρσεν ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτουRev 12:6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφουσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκονταRev 12:7 και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου του πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτουRev 12:8 και ουκ ισχυσεν ουδε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανωRev 12:9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησανRev 12:10 και ηκουσα φωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγορος των αδελφω_ ημων ο κατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτοςRev 12:11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια την μαρτυριαν αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατουRev 12:12 δια τουτο ευφραινεσθαι οι ουρανοι και οι εν αυτοις κατασκηνουντες ουαι την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχειRev 12:13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρσεναRev 12:14 και εδοθησαν τη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκαι καιρον και κερους απο προσωπου του οφεωςRev 12:15 και εβαλεν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα ποιηση αυτην ποταμοφορητονRev 12:16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου

Rev 12:17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησουRev 12:18 και εσταθη επι τη_ αμμον της θαλασσηςRev 13:1 και ιδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινον εχον κερατα δεκα και κεφαλας επτα και επι των κερατων αυτου δεκα διαδηματα και επι τας κεφαλας αυτου ονομα βλασφημιαςRev 13:2 και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλει και οι ποδες αυτου ως αρκου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω ο δρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαληνRev 13:3 και μιαν εκ τω_ κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασθη ολη η γη οπισω του θηριουRev 13:4 και προσεκυνησαν τω δρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαν τω θηριω και προσεκυνησαν τω θηριω λεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τις δυναται πολεμησαι μετ αυτουRev 13:5 και εδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιας και εδοθη αυτω εξουσια ποιησαι μηνας τεσσερακοντα δυοRev 13:6 και ηνοιξε το στομα αυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαι το ονομα αυτου τους εν τω ουρανω σκηνουνταςRev 13:7 και εδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και λαος και γλωσσαν και εθνοςRev 13:8 και προσκυνησουσιν αυτον παντες οι κατοικουντες επι της γης ου ου γεγραπται το ονομα αυτου εν βιβλιω της ζωης του αρνιου του εσφαγμενου απο καταβολης κοσμουRev 13:9 ητις εχει ους ακουσατωRev 13:10 ητις εις αιχμαλωσιαν υπαγει ητις εν μαχαιρη αποκτενει δει αυτον εν μαχαιρη αποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστις των αγιω_Rev 13:11 και ειδον αλλο θηριον αναβαινον εκ της γης και ειχεν κερατα δυο ονομα αρνιω και ελαλει ως δρακωνRev 13:12 και τη_ εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιο_ αυτου και ποιει την γην και τους κατοικουντας εν αυτη ινα προσκυνησουσιν το θηριον το πρωτον ου εθεραπευθη η πληγη του θανατου αυτουRev 13:13 και ποιει σημια μεγαλα ινα και πυρ ποιη εκ του ουρανου καταβαινι_ εις την γην ενωπιον των ανθρωπωνRev 13:14 και πλανα τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημια α εδοθη αυτω ποιησε ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γης ποιησε ικονα τω θηριω ος εχει την πληγην της μαχαιρης και εζησενRev 13:15 και εδοθη εδοθ αυτη πνευμα τη ικονι του θηριου αποκτανθωσινRev 13:16 και ποιει παντας τους μικρους και τους μεγαλους και τους πλουσιους και τους πτωχους και τους ελευθερους και τους δουλους ινα δωσι_ αυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι του μετωπου αυτωνRev 13:17 και ινα μη τις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μητ εχων του χαραγμα το ονοματος του θηριου η τον αριθμον του ονοματος αυτουRev 13:18 ωδε η σοφια εστιν ο εχων νουν φισατω τον αριθμον του θηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου εστι_ εξακοσιαι δεκα εξRev 14:1 και ιδον και ιδου το αρνιον εστος επι ορος σιων και μετ αυτου εκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και το ονομα του πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπων αυτων

Rev 14:2 και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραιςRev 14:3 και αδουσιν ως ωδην καινην ενωπιον του θρονου και ενωπιον των τεσσαρων ζωων και ουδις εδυνατο μαθιν την ωδην ει μη αι εκατο_ τεσσερακοντα χιλιαδες οι ηγορασμενοι απο της γηςRev 14:4 ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι οι ακολουθουντες τω αρνιω οπου αν υπαγει ουτοι ηγορασθησαν απαρχη τω θεω και τω αρνιωRev 14:5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδος αμωμοι εισινRev 14:6 και ειδον αλλον αγγελον πετομενον εν μεσουρανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαι επι τους καθημενους επι της γης και επι παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαονRev 14:7 λεγων εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησαντι τω ποιησαντι τον ουρανον και την γην και θαλασσας και πηγας υδατωνRev 14:8 και αλλος αγγελος δευτερον ηκολουθησεν λεγων επεσεν βαβυλων η μεγαλη η εκ του οινου του θυμου της πορνιας αυτης πεποτικεν παντα τα εθνηRev 14:9 και αλλος αγγελος τριτος ηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ητις προσκυνει τω θηριω και την εικονα αυτων και λαμβανει χαραγμα επι του μετωπου αυτου η επι την χιρα αυτουRev 14:10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτου και βασανισθησεται εν πυρι και θιω ενωπιον αγγελων αγιων και ενωπιον του αρνιουRev 14:11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνα αιωνος αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον και την εικονα αυτου και ητις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτουRev 14:12 ωδε η υπομονη των αγιων εστιν οι τηρουντες τας εντολας του θεου και την πιστιν ιησουRev 14:13 και ηκουσα φωνης εκ του ουρανου λεγουσησ λεγουση γραψον μακαριοι οι νεκροι οι εν χριστω αποθνησκοντες απ αρτι ναι λεγει το πνευμα ινα αναπαησονται εκ των κοπων αυτων τα γαρ εργα αυτων ακολουθει μετ αυτωνRev 14:14 και ειδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιω ανθρωπου εχων επι της κεφαλης αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χιρι αυτου δρεπανον οξυRev 14:15 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου κραζων εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι της νεφελης πεμψο_ το δρεπανον σου και θερισον οτι ηλθεν η ωρα θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμος της γηςRev 14:16 και εβαλεν ο καθημενος επι την νεφελην το δρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γηRev 14:17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω εχων και αυτος δρεπανον οξυRev 14:18 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου ο εχω_ εξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν κραυγη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγων πεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν αι σταφυλαι αυτηςRev 14:19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεν την αμπελον της γης και εβαλεν εις την αλων αν του θυμου του θεου τον μεγανRev 14:20 και επατηθη η ληνος εξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της ληνου αχρει των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιων εξακοσιων

Rev 15:1 και ιδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστο_ αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του θεουRev 15:2 και ιδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τους νικουντας εκ του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαρας του θεουRev 15:3 και την ωδην του αρνιου λεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθειναι αι οδοι σου ο βασιλευς των αιωνωνRev 15:4 τις ου μη φοβηθη κυριε και δοξασει το ονομα σου οτι μονος οσιος οτι παντα τα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον σου οτι τα δικαιωματα σου εφανερωθησανRev 15:5 και μετ αυτα ιδον και ηνοιγη ο ναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουρανωRev 15:6 και εξηλθαν οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα πληγας εκ του ναου ενδεδυμενοι λιθον καθαρον λαμπρον και περιεζωσμενοι περι τα στηθη ζωνας χρυσαςRev 15:7 και εν εκ των τεσσαρων ζωω_ εδωκεν τοις επτα αγγελοις επτα φιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωνας τω_ αιωνωνRev 15:8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου και ουδεις εδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχρι σου τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελωνRev 16:1 και ηκουσα μεγαλης φωνης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγεται και εκχεεται τας επτα φιαλας του θυμου του θεου εις την γηνRev 16:2 και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετο ελκος κακον και πονηρον επι τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτουRev 16:3 και ο δευτερος εξεχεεν την φιλιαν αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωης απεθανεν τα εν τη θαλασσηRev 16:4 και ο τριτος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμαRev 16:5 και ηκουσα του αγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος ει ο ων και ο ην ο οσιος οτι ταυτα εκριναςRev 16:6 οτι αιμα αγιον και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις δεδωκας πιν αξιοι εισινRev 16:7 και ηκουσα ηκουσ του θυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθειναι και δικαιαι αι κρισις σουRev 16:8 και ο τεταρτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον πλιον και εδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυριRev 16:9 και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησα_ το ονομα του θεου του εχοντος εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ουχι μετενοησαν δουναι αυτω δοξανRev 16:10 και ο πεμπτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονουRev 16:11 και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονω_ αυτων και εκ των ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκ των εργων αυτωνRev 16:12 και ο εκτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμο_ τον μεγαν τον ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος των βασιλεων των απο ανατολης ηλιουRev 16:13 και ειδον εκ του στοματος του θηριου και εκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ακαθαρ τα

Rev 16:14Rev 16:15Rev 16:16Rev 16:17Rev 16:18Rev 16:19Rev 16:20Rev 16:21Rev 17:1Rev 17:2Rev 17:3Rev 17:4Rev 17:5Rev 17:6Rev 17:7Rev 17:8Rev 17:9Rev 17:10Rev 17:11Rev 17:12Rev 17:13Rev 17:14Rev 17:15Rev 17:16Rev 17:17Rev 17:18Rev 18:1Rev 18:2 παντος ορνεου ακαθαρτου και μεμισημενουRev 18:3 οτι εκ της πορνιας του θυμου αυτης πεπτωκαν πα_τα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνου αυτης επλουτησανRev 18:4 και ηκουσα αλλην φωνης εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθε ο λαος μου εξ αυτης ινα μη συνκοινωνησηται ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγω_ αυτης ινα μη λαβηταιRev 18:5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρει του ουρανου και εμνημονευσε_ ο θεος τα αδικηματα αυτηςRev 18:6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν και διπλωσαται τα διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασαται αυτη διπλουνRev 18:7 οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτη βασανον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλευουσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ειδωRev 18:8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος ο θεος ο κρινας αυτηνRev 18:9 και κλαυσουσιν και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οτα_ βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτηςRev 18:10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλω_ η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου

Rev 18:11 και οι εμποροι της γης κλεουσιν και πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετιRev 18:12 γομο_ χρυσουν και αργυρουν και λιθους τιμιους και μαργαριτας και βυσσινου και πορφυρας και σιρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος ξυλου τιμιωτατου και καλκου και σιδηρου και μαρμαρουRev 18:13 και κινναμωμο_ και αμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππων και ρεδων και σωματων και ψυχας ανθρωπωνRev 18:14 και οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και λαμπρα απωλετο απο σου και ουκετι αυτα ου μη ευρησουσινRev 18:15 οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντεςRev 18:16 λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη εν χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριτηRev 18:17 οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητης και πας ο επι τοπον πλεων και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησανRev 18:18 και εκραξαν βλεποντες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντες ομοια τη πολι ταυτη τη μεγαληRev 18:19 και εβαλαν χουν επι τας κεφαλας εαυτων και εκραξαν κλαιοντες και πενθουντες λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμοτητος α αυτης οτι μια ωρα ηρημωθηRev 18:20 ευφραινου επ αυτη ουρανε και οι αγιοι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξ αυτηςRev 18:21 και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλικον μεγα_ και εβαλεν εις την θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετιRev 18:22 και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστων ου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετι και φωνη μυθου ου μη ακουσθη εν σοι ετιRev 18:23 και φως λυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνη νυμφιου και φωνη νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακια σου επλανηθησαν παντα τα εθνηRev 18:24 και εν αυτη αιμα προφητω_ και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενω_ επι της γηςRev 19:1 μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουρανω λεγοντων αλληλουια η σωτηρια και η δοξα και η δυναμις του θεου ημωνRev 19:2 οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινεν την πορνην την μεγαλην ητις εφθειρεν την γην εν τη πορνεια αυτης και εξεδικησεν το αιμα των δουλων αυτου εκ χειρος αυτηςRev 19:3 και δευτερον ειπαν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνωνRev 19:4 και επεσαν οι πρεσβυτεροι οι εικοσι τεσσαρες και τα τεσσαρα ζωα και προσεκυνησα_ τω θεω τω καθημενω επι τω θρονω λεγοντες αμην αλληλουιαRev 19:5 και φωνη απο του θρονου εξηλθεν λεγουσα αινιτε τω θεω ημων παντες οι δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον οι μικροιRev 19:6Rev 19:7Rev 19:8

Rev 19:9Rev 19:10Rev 19:11Rev 19:12Rev 19:13Rev 19:14Rev 19:15Rev 19:16Rev 19:17Rev 19:18Rev 19:19Rev 19:20Rev 19:21Rev 20:1Rev 20:2Rev 20:3Rev 20:4Rev 20:5Rev 20:6Rev 20:7Rev 20:8Rev 20:9Rev 20:10Rev 20:11Rev 20:12Rev 20:13Rev 20:14Rev 20:15Rev 21:1Rev 21:2Rev 21:3Rev 21:4Rev 21:5Rev 21:6Rev 21:7Rev 21:8Rev 21:9Rev 21:10Rev 21:11Rev 21:12Rev 21:13Rev 21:14Rev 21:15Rev 21:16Rev 21:17Rev 21:18Rev 21:19Rev 21:20Rev 21:21Rev 21:22

Rev 21:23Rev 21:24Rev 21:25Rev 21:26Rev 21:27Rev 22:1Rev 22:2Rev 22:3Rev 22:4Rev 22:5Rev 22:6Rev 22:7Rev 22:8Rev 22:9Rev 22:10Rev 22:11Rev 22:12Rev 22:13Rev 22:14Rev 22:15Rev 22:16Rev 22:17Rev 22:18Rev 22:19Rev 22:20Rev 22:21