ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

5→7

ΧΟΡΟΣ στη Στέγη

sgt.gr/dance

John AdAms LucindA chiLdsFRAnK o. GEhRY

Τρία θρυλικά ονόματα του αμερικανικού μινιμαλισμού αναβιώνουν μια από τις πιο

εμβληματικές χορογραφίες στην ιστορία του μοντέρνου χορού.

20:30Κεντρική Σκηνή

—ΕιΣιτήριαΚανονικό:

15–18–25–36–45 €Μειωμένο ή Μικρή παρέα

(5-9 άτομα): 11–14 –20–29–36 €

Μεγάλη παρέα (10+ άτομα):9–12–18–27–34 €

αΜΕα & Άνεργοι: 5 €Συνοδός αΜΕα: 10 €

sgt.gr/dance

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

5→7

AvAiLAbLE LiGht

John AdAms LucindA chiLdsFRAnK o. GEhRY

Τρία ιερά τέρατα της πρωτοπορίας της αμερικανικής τέχνης, ο συνθέτης John Adams, η χορογράφος Lucinda Childs και ο αρχιτέκτονας Frank Gehry, αναβιώνουν στη Στέγη ένα θρυλικό έργο που είχε σφραγίσει την πρώτη και μοναδική τους συνεργασία, το 1983. Προϊόν μιας εποχής όπου κυριαρχούσαν οι πειραματικές συνεργασίες μεταξύ ιδιοφυών δημιουργών, το Available Light αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά στοιχεία του καθενός, αλλά και την κοινή

τους αισθητική στις πειραματικές προσεγγίσεις.

Η Λουσίντα Τσάιλντς, που παρουσιάζει για πρώτη φορά έργο της στην Ελλάδα, είναι ζωντανός θρύλος του μοντέρ-νου χορού. Υπήρξε μαθήτρια του αστέρα της παγκόσμιας χορευτικής σκηνής, Merce Cunningham, και σημαντικό μέλος της πρωτοποριακής χορευτικής ομάδας Judson, που έφερε επανάσταση στο χορό στις αρχές των 60s. Το 1976, συνεργαζόμενη ως χορογράφος και περφόρμερ με τον Robert Wilson και τον Philip Glass, στην επική, πεντά-ωρης διάρκειας όπερα Einstein on the Beach, απέδειξε

ότι χορογραφεί με την ίδια ευκολία ρηξικέλευθα σόλο ή ομαδικά κομμάτια για όπερα, αλλά και ότι διαθέτει ένα σπάνιο υποκριτικό ταλέντο.

© Cr

aig

T. M

athe

w

Ο Ουίλσον έχει δηλώσει για την Τσάιλντς πως έχει μέσα της «τόσα αντίθετα… μαλακά και σκληρά, φυσικά και αφύσικα», ενώ η ίδια ανέφερε ότι αυτό που την οδήγησε στον Ουίλσον ήταν η «όρεξή της για το ασυνήθιστο, το διαφορε-τικό». Πάντως, όσοι παρακολούθησαν τη συνερ-γασία τους, μιλάνε για μια παράσταση-σταθμό του μεταμοντέρνου.

Ο Τζων Ανταμς, πολυβραβευμένος μετα-μινιμα-λιστής συνθέτης, κινείται εξίσου άνετα μεταξύ της ηλεκτρονικής μουσικής –όπως είναι αυτή που συνέθεσε για το συγκεκριμένο έργο και έχει τίτλο Light over Water– και έργων για μουσική δωμα-τίου, κινηματογραφικά σάουντρακ ή σύγχρονες όπερες.

Ο σταρ της αρχιτεκτονικής Φρανκ Γκέρυ, ευρύτερα γνωστός για το εμβληματικό μου-σείο Guggenheim στο Μπιλμπάο, σε αυτή την παραγωγή ανατρέχει στη νεανική του αγάπη για τα βιομηχανικά υλικά και τις απλές λειτουργι-κές κατασκευές. Για την πρώτη παράσταση του Available Light, το 1983, ο Γκέρυ δημιούργησε ένα σκηνικό σε δύο διαφορετικά επίπεδα, από

βιομηχανικές πλατφόρμες και αλυσίδες περίφρα-ξης, ενώ το κοινό καθόταν σε κεκλιμένες κερκίδες πάνω στη σκηνή. Στο έργο χόρευε και η ίδια η Τσάιλντς, η οποία πλέον –στα 75 χρόνια της– έχει μοιράσει το ρόλο της σε δύο χορευτές.

Available Light: Το ιστορικό της παραγωγής

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Λος Άντζελες έκανε την αρχική ανάθεση για το Available Light το 1983, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου όπου το μουσείο ήταν υπό κατασκευή και λειτουργούσε σε site-specif c τοποθεσίες. Υπό την καθοδήγη-ση της ιδρυτικής επιμελήτριας, Julie Lazar, στο πλαίσιο της σειράς Stages and Performances του μουσείου, ζητήθηκε από καλλιτέχνες να συνεργα-

στούν με αρχιτέκτονες, φωτογράφους, συγγραφείς και designers, προκειμένου να δημιουργήσουν νέα έργα για επιλεγμένες τοποθεσίες σε όλη την έκταση της κοινότητας.

Ο Λουσίντα Τσάιλντς ήταν η πρώτη καλλιτέχνης που προσκλήθηκε να δημιουργήσει ένα νέο συ-νεργατικό κομμάτι, με τον ανυπότακτο αρχιτέ-κτονα Φρανκ Γκέρυ, που ήταν εγκατεστημένος στο Λος Άντζελες και ο οποίος ήταν γνωστός για τη γλυπτική του προσέγγιση στα κτίρια και τη χρήση ταπεινών υλικών. Ταυτόχρονα, ζητήθηκε από τον συνθέτη Τζων Άνταμς, που ζούσε κι αυτός στην Καλιφόρνια, να συμμετάσχει σε αυτή τη συνεργα-σία και να δημιουργήσει 55 λεπτά μουσικής, την

οποία ονόμασε Light Over Water. Στη συνέχεια, η Τσάιλντς προσκάλεσε τον μόδιστρο Ronaldus Shamask να σχεδιάσει τα κοστούμια.

Κατόπιν, το μουσείο απευθύνθηκε στον Γκέρυ, ζητώντας του να ανακαινίσει τις γκαλερί του με-

ταβατικού προγράμματος: δύο δημοτικές αποθή-κες που ονομάστηκαν Temporary Contemporary (Προσωρινό Σύγχρονο). Τα δύο κτίρια με τις παράξενες γωνίες που συναποτελούσαν το Temporary Contemporary ενέπνευσαν στον Γκέρυ το σχεδιασμό του Available Light.

Το Available Light εγκαινίασε τα προγράμματα κοινού του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Λος Άντζελες, φέρνοντας μαζί κορυφαίους σύγχρονους καλλιτέχνες σε μια κομβική στιγμή της σταδιο-δρομίας τους. Μετά την πρεμιέρα, ο Φρανκ Γκέρυ δημιούργησε μια σκηνική εκδοχή για την Όπερα της Μουσικής Ακαδημίας του Μπρούκλυν, η οποία παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Next Wave

Festival. Έκτοτε, σπάνια έχει παρουσιαστεί το Available Light.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣΚυριακή 6 ΔεκεμβρίουΜετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστέςΣυντονισμός: Νίνα Αλκαλάη, θεωρητικός χορού

Κυριακή 6 ΔεκεμβρίουMasterclass από τη Lucinda Childs

© Cr

aig

T. M

athe

w

Lucinda Childs Χορογράφος

Η Λουσίντα Τσάιλντς άρχισε την καριέρα της στο Judson Dance Theater, το 1963, όπου χορογράφησε δεκατρία έργα και εμφανίστηκε σε έργα των Yvonne Rainer, Steve Paxton και Robert Morris. Από τότε που συγκρότησε τη δική της χορευτική ομάδα, το 1973, έχει δημι-ουργήσει περισσότερα από πενήντα έργα, σόλο και ομαδικά. Το 1976, συνεργάστηκε με τον Robert Wilson και τον Philip Glass στην όπερα Einstein on the Beach, ως κύρια ερμηνεύτρια και χορογρά-φος, λαμβάνοντας γι’ αυτή της τη συμμετοχή το βραβείο Obie της εφημερίδας Village Voice. Στη μεταγενέστερη αναβίωση του έργου, το 1984, η Τσάιλντς χορογράφησε τα δύο “Field Dances” για την όπερα. Έχει εμφανιστεί σε διάφορες μεγάλες παραγωγές του Ουίλσον, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν το Maladie de la Mort της Marguerite Duras, το I Was Sitting on my Patio This Guy Appeared I Thought I Was Hallucinating του Ουίλσον, το Quartett του Heiner Müller και η όπερα των Γκλας και Ουίλ-σον, White Raven. Πιο πρόσφατα, η Τσάιλντς εμφανίστηκε στην παραγωγή του Ουίλσον για το Adams Lament του Arvo Pärt και συνεργάστηκε με τον Ουίλσον και τον Mikhail Baryshnikov στη νέα τους παραγωγή, Letter to a Man, βασισμένη στα ημερολόγια του Vaslav Nijinsky, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Σπολέτο της Ιταλίας, τον Ιούλιο του 2015. Το 1979, έλαβε υποτροφία του ιδρύματος Guggenheim για τη συνεργασία της, με τίτλο Dance, σε μουσική του Φίλιπ Γκλας και κινη-ματογραφικά σκηνικά από τον Sol LeWitt. Σε κριτική του για το Dance στην Washington Post, ο Alan Kriegsman έγραψε ότι «ελάχιστες φορές στη διάρκεια μιας δεκαετίας, εμφανίζεται ένα έργο τέχνης που να επιφέρει μια πραγμα-τική επανάσταση, ορίζοντάς μας νέους τρόπους αντίληψης και αίσθησης και το οποίο να ανήκει σαφώς τόσο στο μέλλον όσο και στο παρόν. Ένα τέτοιο έργο είναι το Dance.»

Από το 1981, η Τσάιλντς έχει χορογραφήσει περισσότερα από τριάντα έργα για κορυφαίες ομάδες μπαλέτου, ανάμεσα στις οποίες είναι

τα Μπαλέτα της Όπερας του Παρισιού, τα Μπαλέτα του Μόντε Κάρλο και το White Oak Dance Project του Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ. Έχει εργαστεί επίσης ως χορογράφος και, πιο πρόσφατα, ως χορογράφος και σκηνοθέτης, για δεκαέξι παραγωγές όπερας, στις οποίες περι-

λαμβάνονται οι: Orfeo ed Euridice του Gluck για την Όπερα του Λος Άντζελες, Zaide του Μότσαρτ για το La Monnaie των Βρυξελλών, Le Rossignol et Oedipe του Stravinsky, Farnace του Vivaldi και Alessandro του Handel· η τελευταία αυτή παραγωγή ψηφίστηκε Όπερα της Χρονιάς για το 2013, από το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι Mezzo TV. Το 2014, σκηνοθέτησε μια νέα παραγωγή του Doctor Atomic του Τζων Άνταμς

για την Opéra du Rhin (Αλσατία Γαλλίας) και το Atys του Jean Baptiste Lully για την Όπερα του Κιέλου στη Γερμανία, όπου παρέμεινε για να χορογραφήσει και να σκηνοθετήσει μια νέα παραγωγή της όπερας Ορφέας και Ευρυδίκη του Γκλουκ. Το 2016, θα ανεβάσει μια νέα παραγωγή του Dance, με μουσική του Φίλιπ Γκλας, για τα Μπαλέτα της Όπερας της Λυών, και θα προε-τοιμάσει ένα νέο έργο για την ομάδας της, σε συνεργασία με τον συνθέτη Collin Stetson, η πρεμιέρα του οποίου θα δοθεί στο Joyce Theater της Νέας Υόρκης.Το ίδιο έτος, το Εθνικό Κέντρο Χορού στο Παρίσι θα ετοιμάσει μια έκθεση με τις χορογρα-φικές παρτιτούρες της, σε συνεργασία με την Thaddeus Ropac Gallery, που θα επαυξήσει το πρόσφατο πρότζεκτ της, με τίτλο A Steady Pulse, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το Pew Center for Arts and Heritage και είναι ένα μοναδικό website με αρχειακές σημειογραφίες, ταινίες, φωτογραφίες και σχόλια για επτά επιλεγμένα έργα της από τις δεκαετίες του 1960 και 1970.

Στην πρώτη παραΣταΣη τοY AvAilAble light, το 1983,

χορεYε και η ιδια η Lucinda chiLds, η οποια πλεον

–Στα 75 χρονια τηΣ– εχει μοιραΣει το ρολο τηΣ Σε δYο χορεYτεΣ.

Το Summerscape Festival του Bard College, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, ανέθεσε μια αναβίωση του Dance το 2009, η οποία εξα-κολουθεί να περιοδεύει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Εξάλλου, εκτός από την αναβίωση του Available Light για τη σαιζόν 2015-16, η Τσάιλντς σχεδιάζει ένα νέο έργο για την ομάδα της, σε συνεργασία με τον Φίλιπ Γκλας και τον εικαστικό καλλιτέχνη James Turrell.

Η Λουσίντα Τσάιλντς έχει τιμηθεί με το Bessie Award το 2001, για Διαρκή Επιτεύγματα, ανήλθε στο βαθμό του Ταξιάρχη (από Αξιωματι-κός) του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας το 2004, ενώ το 2009 τιμήθηκε με το NEA/NEFA American Masterpiece Award, μια κοινή βράβευση του National Endowment for the Arts και του New England Foundation for the Arts των ΗΠΑ.

© Cr

aig

T. M

athe

w

John Adams Συνθέτης

Συνθέτης, μαέστρος και δημιουργικός στοχαστής, ο Τζων Άνταμς καταλαμβάνει μια μοναδική θέση στον κόσμο της αμερικανικής μουσικής. Τα έργα του, τόσο τα οπερατικά όσο και τα συμ-φωνικά, ξεχωρίζουν ανάμεσα στις σύγχρονες συνθέσεις κλασικής μουσικής, για το εκφραστι-κό τους βάθος, τη λαμπρότητα του ήχου και την έκδηλα ουμανιστική φύση των θεμάτων τους.Τα έργα του, που καλύπτουν ένα χρονικό φά-σμα τριών δεκαετιών και πλέον, έχουν μπει στο ρεπερτόριο της σύγχρονης κλασικής μουσικής και είναι μεταξύ αυτών με τις περισσότερες ερ-μηνείες. Ανάμεσά τους, είναι τα Harmonielehre, Shaker Loops, Chamber Symphony, Doctor Atomic Symphony, Short Ride in a Fast Machine και το Κονσέρτο του για βιολί. Στα σκηνικά του έργα, όλα σε συνεργασία με τον σκηνοθέ-τη Peter Sellars, περιλαμβάνονται τα Nixon in China (1987), The Death of Klinghoffer (1991), El Niño (2000), Doctor Atomic (2005), A Flowering Tree (2006) και το ορατόριο των Παθών, The Gospel According to the Other Mary (2012).Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα έργα του είναι τα: City Noir για ορχήστρα· Absolute Jest (βασισμέ-νο σε θραύσματα από τα ύστερα κουαρτέτα του Μπετόβεν) για κουαρτέτο εγχόρδων και ορχήστρα· το ορατόριο των Παθών, The Gospel According to the Other Mary· το Κονσέρτο για σαξόφωνο και το Second Quartet. Το City Noir

και το Κονσέρτο για σαξόφωνο, καθώς και το The Gospel According to the Other Mary κυκλο-

φόρησαν πρόσφατα από τη Nonesuch Records και την Deutsche Grammophon, αντίστοιχα. Το Μάρτιο του 2015 δόθηκε στη Νέα Υόρκη η πρεμιέρα της νέας δραματικής συμφωνίας του Άνταμς για βιολί και ορχήστρα, με τίτλο Scheherazade.2, γραμμένη για τη βιολίστρια Leila Josefowicz.

Ο Τζων Άνταμς έχει ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, του Northwestern University (Σικάγο), του Πανεπιστημίου του Καίημπριτζ και της Σχολής Juilliard. Γνωστός για το ασυμβίβαστο ύφος των κειμένων του, είναι συγγραφέας του αυτοβιο-γραφικού βιβλίου Hallelujah Junction, που έλαβε εγκωμιαστικές κριτικές, και τακτικός συνεργάτης του ένθετου για τα βιβλία στην κυριακάτικη έκδοση των New York Times (The New York Times Book Review).Ως μαέστρος, ο Άνταμς εμφανίζεται με τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου σε προ-γράμματα που συνδυάζουν δικά του έργα με μια ευρεία ποικιλία ρεπερτορίου, που κυμαί-νεται από Μπετόβεν και Μότσαρτ έως Charles Ives, Elliott Carter, Frank Zappa, Philip Glass και Duke Ellington. Έχει διευθύνει επιφανή μουσικά σύνολα, όπως τις ορχήστρες Houston Symphony, Toronto Symphony, Los Angeles Philharmonic και New World Symphony, καθώς και την Orquesta Nacional de España

στη Μαδρίτη. Ο Άνταμς είναι αυτή την περίοδο «Δημιουργικός Πρόεδρος» (Creative Chair) της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Λος Άντζελες. Ανάμεσα στις πρόσφατες ηχογραφήσεις του είναι το The Gospel According to the Other Mary από την Deutsche Grammophon, με τη Φιλαρ-μονική Ορχήστρα του Λος Άντζελες, το City Noir και το Κονσέρτο για σαξόφωνο με τη Συμφωνι-κή Ορχήστρα του Σαιντ Λούις, το βραβευμένο με Γκράμμυ άλμπουμ που περιλαμβάνει τα έργα Harmonielehre και Short Ride in a Fast Machine, με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο, καθώς και το DVD της Nonesuch με την παραγωγή του Nixon in China από τη Metropolitan Opera, σε διεύθυνση του ίδιου του σύνθετη.

Frank O. Gehry Σχεδιαστής Σκηνικών

Ο Φρανκ Γκέρυ μεγάλωσε στο Τορόντο του Καναδά και το 1947 μετακόμισε οικογενειακώς στο Λος Άντζελες. Ο κ. Γκέρυ πήρε το πτυχίο

του στην αρχιτεκτονική από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια το 1954 και συνέχισε με σπουδές πολεοδομίας στη Σχολή Μεταπτυ-χιακών Σπουδών Design του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο κ. Γκέρυ έχτισε μια αρχιτεκτονική καριέρα που μετρά πάνω από πέντε δεκαετίες και παρήγαγε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια στην Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία. Το έργο του έχει αποφέ-ρει στον κ. Γκέρυ ορισμένα από τα σημαντι-κότερα βραβεία στο χώρο της αρχιτεκτονικής, όπως το Arnold W. Brunner Memorial Prize in Architecture, το Pritzker Prize, το Wolf Prize in Art (Αρχιτεκτονική), το Praemium Imperiale (Ιαπωνία), το Dorothy and Lillian Gish Award, το National Medal of Arts, το Friedrich Kiesler Prize, το American Institute of Architects Gold Medal, το Royal Institute of British Architects Gold Medal και το Βραβείο για τις Τέχνες του Πρίγκιπα της Αστούριας (Ισπανία). Από τα πιο αξιοσημείωτα έργα του

είναι: το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλπμπάο· το Frederick R. Weisman Art Museum στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα· το κτίριο γραφείων της Nationale-Nederlanden στην Πράγα· το κτίριο της DZ Bank στο Βερολίνο· το Richard B. Fisher Center for the Performing Arts στο Bard College του Άνναντεηλ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης· το Maggie’s Centre, ένα κέντρο καρκινοπαθών στο Νταντή της Σκοτίας·

το Walt Disney Concert Hall στο Λος Άντζελες· το Περίπτερο Jay Pritzker και η Γέφυρα BP στο Millennium Park του Σικάγου· το Ξενοδοχείο Marques de Riscal στο Ελ Σιέγο της Ισπανίας· η Transformation Art Gallery of Ontario στο Τορόντο του Καναδά· η Peter B. Lewis Science Library στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϋ· το Lou Ruvo Brain Institute στο Λας Βέγκας· το Ohr

O’Keefe Museum στο Μπλόξι του Μισισίπι· η νέα πτέρυγα για την ορχήστρα New World Symphony στο Μαϊάμι· ο πύργος Eight Spruce Street Residential Tower στη Νέα Υόρκη· το κτίριο κατοικιών Opus Hong Kong, στο Χονγκ Κονγκ· το Signature Theatre στη Νέα Υόρκη· η έδρα του ιδρύματος Make it Right Foundation στη Νέα Ορλεάνη· το Biomuseo στον Παναμά· το Μουσείο του Ιδρύματος Louis Vuitton στο Παρίσι· και το κτίριο Dr. Chau Chak Wing Building για το Πολυτεχνείο του Σύδνεϋ στην Αυστραλία. Ανάμεσα στα τρέχο-ντα έργα του είναι το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στο Άμπου Ντάμπι, το πολιτιστικό πάρκο του LUMA Foundation στην Αρλ της Γαλλίας και το Μνημείο Αϊζενχάουερ στην Ουάσιγκτον. Υπό κατασκευή έργα του είναι το κτίριο της Divan Orchestra στο Βερολίνο και το Δυτικό Κάμπους για το Facebook στο Μένλο Παρκ της Καλιφόρνια.

© Cr

aig

T. M

athe

w

«Θελαμε να κανοYμε κατι ποY κανειΣ μαΣ

δεν Θα ειχε καταφερει μονοΣ. αYτη ειναι η οYΣια τηΣ ΣYνεργαΣιαΣ.»

Frank GehrY

Η αναβίωση του Available Light για το 2015 ήταν ανάθεση των: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών

Ιδρύματος Ωνάση, Αθήνα· Cal Performances, University of California,

Μπέρκλεϋ· Festspielhaus St. Pölten· FringeArts, Philadelphia με την υποστήριξη του The Pew

Center for Arts & Heritage· Glorya Kaufman Presents Dance at the Music Center and

The Los Angeles Philharmonic Association· International Summer Festival Kampnagel,

Αμβούργο· Tanz Im August, Βερολίνο· Théâtre de la Ville, Παρίσι και

Festival d’Automne, Παρίσι.

Το Available Light αναπτύχθηκε στο MASS MoCa (Massachusetts Museum of Contemporary Art).

Ομάδα ΠαραγωγήςΕπίβλεψη ήχου: Lilly West

Συνεργάτες του Frank O. Gehry: Σχεδιαστική ομάδα των Leif Halverson, Meaghan Lloyd,

David NamΣκηνικές κατασκευές: Tom Carroll Scenery

Βοηθός ενδυματολόγος: Mary Kokie McNaugherΚατασκευή κοστουμιών: Colin Davis Jones

Studios, Carelli CostumesΔιεύθυνση προβών: Ty Boomershine

Διδασκαλία προβών της ομάδας: Sharon Milanese, Matt Pardo

Αναπληρωτές: Josh Christopher, Benny Olk

Οι πρόβες για το έργο έγιναν στο Mark Morris Dance Center.

Το Light Over Water του John Adams χρησιμοποιείται μετά από συνεννόηση με τη Hendon Music, Inc. (εταιρεία, εκδότης και

κάτοχος δικαιωμάτων της Boosey & Hawkes).

Μουσική: John AdamsΧορογραφία: Lucinda Childs

Σχεδιασμός σκηνικών: Frank O. Gehry

Σχεδιασμός φωτισμών: Beverley Emmons, John Torres

Σχεδιασμός κοστουμιών: Kasia Walicka Maimone

Σχεδιασμός ήχου: Mark Grey

Ερμηνεύει η Lucinda Childs Dance Companyμε τους: Ty Boomershine, Katie Dorn,

Katherine Helen Fisher, Sarah Hillmon, Anne Lewis, Sharon Milanese, Patrick John O’Neill,

Matt Pardo, Lonnie Poupard Jr., Caitlin Scranton, Shakirah Stewart

Εκτελεστική παραγωγός: Linda BrumbachΕκτέλεση παραγωγής:

Kaleb Kilkenny, Alisa E. RegasΑναπληρωτής γενικός διευθυντής:

Linsey BostwickΔιεύθυνση ομάδας: Katie Ichtertz

Διεύθυνση παραγωγής: Jeremy LydicΔιεύθυνση σκηνής: Jason Kaiser

Παραγωγή: Pomegranate Arts, Inc.

χορηγοί επίκοίνωνίας

ΔίεYθYνςη επίκοίνωνίας & MarketingΤμημα εκΔοςεων

με ΤηνYποςΤηρίΞη

χορηγοςΦίΛοΞενίας

επίςημοςίαΤρίκος YποςΤηρίκΤης

Α γ ο ρ ά ζ ε τ ε ε ι σ ι τ ή ρ ι ον ω ρ ί τ ε ρ α ;

Early BirdS p ec i a l30% έκπτωση

στις καλύτερες θέσεις

Είστε παρέα;

20-40% έκπτωση ☜

Χ Ο Ρ Ο Σ στη Στέγη

2015 →16

sgt.gr