EnlΣHMOI ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑιΊΧIΕΓ1IΣΚΟΟΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Συντάσσεται ύπό Έπιτροπης nPO'JO(Q του Σεβασμιωτότου Άρχιεπισκόπου 242 Cle'Jeland St., Redfem, 2016, ΤθΙ (02) 96906100

Ι VOΙUME 36 Νο 7 - 9 Print Post Approved ΡΡ 24555000018

• ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΎΝΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΎ Γ ΑΜΟΎ

Υπό ΑΡΧΙΕπισκόπου ΑύστραΛία-ι; Στυλια-νού

Μέρος Α'

Τό νά πούμε ση ό θεσμός τού γάμου περνα στίς μέρες μας άσυνήθιστη κρίση, θά ήταν παρατήρηση κοινότοπη. Γιά μιά τέτοια κρίση μιλούν κατά κόρον οΙ κοινωνιολόγοι, οΙ ψυχολόγοι, οΙ πα ιδαγωγοί καί δλα τά Ιδρύματα πού άσχολούνται μέ τόν γάμο καί τήν οικογένεια .

'Όλοι αύτοί, σμως, κάμνοντας τίς άπαισιόδοξες διαπιστώσεις τουςγιά τόνγάμο, ξεκινούν άπόάΦετηρία τελείως διαφορετική άπό έκείνη τού θεολόγου. Γιατί, σσο εύγενη κριτήρια καί αν έχουν, καί σσον ύψηλή ύπόληψη καί αν τρέφουν γιά τόν θεσμό τού γάμου καί της οικογενείας, είναι έκ τών πραγμάτων άδύνατον νά δούν τήν Φύση τού Μυστηρίου, τό όποϊον ό Απόστολος Παύλος χαρακτηριστικά ώνόμασε «μυστήριον μέγα» (Εφεσ. 5, 32).

Αν κατά τόν άπλούστερο καίσυντομώτερο όρισμό πού δίνε ι ή Θεολογία «Μυστήριον είναι όρατόν σημεϊον άοράτου χάριτος», τότε είνα ι προφανές ση,

μεταξύ Θεολογίας καί σλων τών άνθρωπολογικών έπ ιστημών (ΦιλοσοΦία, Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Παιδαγωγική, Ίατρική κ. α.) ύπάρχει κυριολεκηκά «χάσμα μέγα», τόσον ώς πρός τήν μέθοδον, σσο

καί ώς πρός τά κριτήρια, μ έ τά όποϊα έπιχε ιρεϊται ή σπουδή καί άξιολόγηση τού γάμου . Γιατί, ή

Θεολόγία κύριο δεδομένο καί ζητούμενο καί στήν περίπτωση αύτή έχε ι τήν «χάριν » , IΞvCiJ οΙ αλλες έπιστημες πού προαναφέραμε τά θέτουν σλα σέ καθαρά ένδοκοσμική βάση, δηλαδή στήν βιολογική ζωή καί τήν «Φύσιν» . Λέγοντες σμως «Φύσιν», δέν εννοούμε έδώ τήν φύση σπως ήταν πρό της πτώσεως -πού συνεβάδ ιζε άπολύτως μέ τήν χάρη- άλλά σπως κατήντησε μετά τήν πτώση, πού οΙ Πατέρες καί Θεολόγοι δέν μπορούσαν πιά νά τήν άναγνωρίσουν καί τήν ώνόμασαν χαρακτηρισηκώτατα «παρά

Φύσιν». Πρέπε ι πάντως νά γίνε ι σαΦές άπό τήν αρχή,

ση σταν ισχυριζόμαστε, άπό αποψη θεολογική, ση ό γάμος είναι μόρφωμα «χάριτος», καί όχι <<Φύσεως», δέν εννοούμε απλώς ση, λόγCιJ εύλογίας τιϊς 'Εκκλησίας, έξασΦαλίζονται έξ όρισμού ι(άποιες ανωθεν πνευματικές έν ισχύσεις, πού κατά κάποιον

'''>,''σ1~~,". α:ιrcι.ντει; Πνεύμcι.TOΙ; ΆΥίΟ\J, e:τeecι.ιι; Υ>"Wσσcι.ιc; _. (Πeά.~εU)v 2:4)

OFFICIAL PUBlICATlON OF ΤΗΕ GREEK ORTHODOX ARCHDIOCESE QF AUSTRAUA

'Ετησία Συνδρομή - Amual SυbscήΡΙion $ 20.00

Τεϋχος 410-412 ' Ι ούλιος-Σεπτέμβριος Ι July-September 2014 1

Α FUNDAMENTAL AND DANGEROUS MISUNDERSTANDING OF MARRIAGE

ΒΥ ArclIbisltOp Styfanos οι A1tstralia

Part 1

Το say that the institution of marriage is undergo­mg an unusLIa! crisis in our times wou!d be a com­monp!ace observation.

Socio!ogists, psychologists, educators and al1 m­stitutions that are involved with marriage and fami!y are speaking Ιο us suffjcient!y. However, in express­ing their pessimistic views about marriage, they al1 begin from a starting ροίη! comp!etely different from that of the theo!ogian,

Because even tholIgh they may have noble criteria and high esteem for the institution of marriage and the family, ίΙ is real!y impossib!e for them Ιο see the nature of the Mystery, which the Apostle Pau! charac­teristica11y described as "a great mystery" (Ep!l. 5:32).

If "mystery is t!le visib!e sign of invisib!e grace" according Ιο the simp!est and briefest definition giv­en by theo!ogy, then it becomes obvious that there is a great gap between theology and a11 anthropo!ogica! sciences (phi!osophy, psycho!ogy, socio!ogy, peda­gogics, medicine etc) in terms of t!le method and the criteria ιIsed Ιο study maniage_ Theo!ogy takes grace ίntο account, w hi!e the other sciences mentioned above p!ace everything οη a worldly basis, name!y bio!ogical!ife and nature.

Ιη any case, ίΙ must be made c!ear from the outset tha t when we maintain from a theo!ogical viewpoint that marriage is a creation of grace and ηο! of na­ture, we do ηοΙ simp!y mean that the b!essing οί the ChιIrch gιιarantees by deίinition a sort of spiritua! strengthening from above which somehow sanctifies the bio!ogical, physio!ogica! and other aspects within the framework οί "union." This would certainly be a pious eva!uation but at the same time it would be an LInacceptab!e minimisation of the Mystery which, as mentioned, St Paul cha racterised as "great."

For the Mystery οί marriage Ιο be great it must symbo!ise and truiy guarantee great and wonderfu!

33

τρόπον εξαγ ιάζουν τίς β ιολογικές, Φυσιολογ ικές καί αλλες λειτουργίες μέσα στά πλαίσια της «συζυγίας». Αυτό θά ήταν όπωσδήποτε μιά ευσεβής θεώρηση, άλλά συγχρόνως θά ήταν καί μ ιά άπαράδεκτη ελαχιστοποίηση τού Μυστηρίου, που, όπως ειπαμε,

ό Παύλος τό εχαρακτήρισε <ψέγω>. Γ ιά νά είναι μέγα τό Μυστήριο τού γάμου,

θά πρέπει νά συμβολ ίζε ι καί νά εγγυάτα ι αντως μεγάλα καί θαυμαστά, καί αχι άπλώς μιά ημέρωση τών σχέσεων άνάμεσα στά δύο Φύλα, μήτε απλώς

μιά έξισορρόπηση καθηκόντων καί δ ικα ιωμάτων άνάμεσά των, ωστε ή «έννομος συζυγία» νά είνα ι τό ειρην ικό καί ευλογημένο περιβάλλον, μέσα στό όποίο θα μπορεί νά ευδοκιμήσε ι ή κατά Θεόν «πα ιδοποίϊω>. "Ωλα αυτά είναι άσφαλώς εξωτερ ικά συνακόλουθα τού γάμου, άλλά δέν είνα ι τό κέντρο τού Μυστηρίου. Είνα ι ισως μέρος τών καρπών,

άλλά δέν είνα ι ό κεντρικός καί κύριος καρπός τού γάμου, πού σέ τελική άνάλυση άποτελει καί τόν

πρώτιστο λόγο υπάρξεώς του. Τό Μυστήριο τού γάμου είναι μέγα καί ιερό, ηδη άπό τό γεγονός ότι καλούντα ι νά τό ζήσουν «δύο ε ις σάρκα μίαν». Ή «Koινωνlα τού γάμου», πού θά μεταμορΦώνει τά δύο πρόσωπα σέ μιά υπεράνθρωπη ένότητα, τήν όποίαν εγγυάτα ι μόνον ό Θεός, αυτή ακριβώς είνα ι η βάση τού Μυστηρίου τού μεγάλου. Γι' αυτό, ηδη από τήν ευλογία τού αρραβώνος, η 'Εκκλησία προσεύχετα ι γ ιά τό ζεύγος, ζητώντας, πρίν από κάθε αλλο, αυτήν

ακρ ιβώς τήν tYYUll ml' «βεβαίωσον αυτούς ήj παρά Σου αγίι;t ένότητω.

Από τίς πιό πάνω ουσιαστικές παρατη­ρήσε ις γίνετα ι πρόδηλο ότ ι ό γάμος, ως κοινωνία δύο ελευθέρων προσώπων, πού αποβλέπει τήν πραγμάτωση της βαθυτάτης δυνατης ένότητος, πρωτογενώς αφορά αυτούς κα ί μόνον τούς δύο ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι ή ιερότητα κα ί αξ ία τού Μυστηρίου τού γάμου, δέν έχει κατ' αρχήν

καμμιά απολύτως εξάρτηση από τούς εξωτερ ικούς καρπούς του, δηλαδή τά τέκνα, τά όποία ενδέχεται νά έλθουν, ενδέχεται καί νά μήν Ελθουν . Είνα ι, αλλωστε, γνωστόν ότι καί ε ις όλόκληρο τό πεδίο της χριστιαν ικης ήθ ικης, εκεινο πού έχει τήν πρωταρχική σημασία καί καθορ ίζε ι τήν αξία η απαξία τών πράξεων ij παραλείΨεών μας, είνα ι ή πρόθεση καί τό φρόνημα, καί αχι τό εξωτερικό αποτέλεσμα . Άν δέν είχαν έτσι τά πράγματα, θά έπρεπε ή 'EKκλησlα νά αξίωνε τήν λύση τού γάμου, μόλις θά διεπ ιστούτο ακατανίκητη στειρότητα ένός ij καί τών δύο συζύγων, γ ιά νά μήν πούμε ότι θά ήταν ακόμη πιό σωστή η πρόβλεΨη. Τό νά έζητειτο δηλαδή, μεταξύ τών πολλών αλλων ουσιαστικών προϋποθέσεων γιά νά τελεσθεί ό γάμος, νά προσκομίζεται καί πιστοπο ιητικόν ιατρου, ότι Οι υποΨήΦιο ι σύζυγοι δύναντα ι νά τεκνοπο ιήσουν!

Τέτο ια, όμως, ανήκουστα πράγματα ευτυχώς δέν έγιναν ποτέ από τόν λαόν του Θεου, καί μόνος λόγος λύσεως του γάμου, τόσο στήν Παλαιά όσο κα ί στήν Κα ινή Δ ιαθήκη, παρέμ ε ινε πάντοτε ή πορνεία. Ή ατεκνία αντιθέτως, ακόμη καίστήν Παλαιά Δ ιαθήκη, Εθεωρείτο μέν εντροπή κο ινων ική -«όνειδος εν

34

promises, ηοΙ merely a taming of the relationsrup be­tween the Ιννο sexes. It is also m ore than the mere balancing of duties and rights between them, so that the 'ΊegaΙ ιιηiοη" may be a peaceful and blessed en­vironment within wruch child-bearing may prosper a ccording Ιο God. ΑΙΙ these are surely external consequences of mar­

riage, but they are ηοΙ the centre of the Mystery. Per­haps they are part of the fruLts, but they are ηοΙ the central and principal fruit of marriage. Tl1e Mystery of m arriage iS great and sacred, from the fact that the Ιννο persons are called Ιο live ίη 'Όηe flesh." The communion of m arriage wruch ννίΙΙ transfigure the Ιννο persons ίηΙο a ιιηίΙΥ guaranteed only by God iS precisely tl1e basis of the great Mystery. It iS for trus reason that even in the betrotl1al blessing the Church p rays for the couple w ith these words: "5trengthen them in the holy union which is from γοιι . "

From the above essenti a! observations ίΙ becom es c!ear that marriage, as the communion of two free persons aiming at the deepest possib!e unity, con­cerns primari!y Ιννο persons. Thls means that tl1e sacredness and νa!ιιe of the Μ ystery of m arriage does ηοΙ ίη the fi rs t instance have any abso!ute de­pendence οη i ts externa! fruits, name!y the cruldren, which may or may ηοΙ come. 1η an y case, w hat is of primary concern ίη the entire field of Christian eth­iCS, and defines the wortruness or otherw ise of our actions and omissionS, iS the intention and spirit of the matter, rather than the external result. If ίΙ were ηοΙ so, the Church s!10u!d d em and the disso!ution of marriage as SOOn as steri!ity was ascertained οη the part of eitl1er or both p arties. It cou!d for that matter even request - am ong other conditions for the cele­bration οί m arriage - a m edica! certifica te stating tl1at the prospective p arents can bear child ren.

However, such unheard οί demands were fortu­nately never enacted by the people of God, and the οηlΥ reason for the dissolution οί marriage, bOtl1 in the Old and New Testament, was always considered Ιο be fornication. Childlessness, οη the contrary, even in tl1e Old Testament was regarded as a social shame, but iΙ did ηοΙ in any way detract from the initial sa­credness of marriage.

Despite w hat we have said so far, the Mystery of marriage d oes ηοΙ reveal Ιο us the mystical dimen­sions of its spiritual grandeul", unless we relate ίΙ di­rectly Ιο the o ther Ιννο sacred images of sacramental 1ife in communion:

(a) the communion of three Persons of the ΗοlΥ Trinity iη one essence,

(b) the communion of the Ιννο natures, divine and human, ίη the one person of the God-Man J esus C1Hist

άνθρώπο ις»-, άλλά δέν άφαιρούσε τίποτε άπολύτως από τήν κα'[' αρχήν ίερότητα τού γαμου .

Παρά τά δσα είπαμ ε μέχρ ι τώρα, τό Μυστήριον τού γάμου δέν μας αποι<αλύπτειτίς μυστικές δ ιαστάσεις

πού συναπαρτίζουν τό πνευματικό μεγαλείο του,

αν δέν '[ό συσχετίσουμε αμεσα μέ δύο αλλα ίερά «ύποδείγματα», η μάλλον «πρότυΠα» , μυστηριακής έν κοινωνίι:;< ζωής:

(α) τήν κοινωνία '[ων τριων Προσώπων τής Αγίας Τρ ιάδος έν μιq ουσίι:;<, καί

(β) τήν κοινων ία των δύο φυσεων, θείας καί

ανθρωπ ίνης, σ'[ό ενα πρόσωπο '[ού Θεανθρώπου

Χριστού.

Αυ'[ός ό συσχετισμός δέν είνα ι δ ιόλου τυχαίος, μήτε αυθαίρετος. Τόν κάνει ηδη ό Απ Παύλος, δταν,

δικαιολογωντας γιατίώνόμασε '[όν γάμο «Μυστήριο μέγα», έδήλωσε αμέσως απερίφραστα τό καθοριστικό πλαίσιο αύτού '[ού Μυστηρίου, μέ τήν προσθήκη:

«'Εγώ δέ λέγω είς Χρ ιστόν καί ε ίς τήν Έκκλησίαν».

Καί δσα, αλλωσ'[ ε, λέει ό Απόστολος στήν συνέχεια, όχι μονάχα στήν πρός Έφεσίους Έπιστολή, αλλά καί στήν Α' πρός Κορινθίους καί άλλαχού, γιά τίς σχέσεις τού ζεύγους ανδρός καί γυναικός είς τόν

γάμον, παραλληλίζοντας καί έξομοιώνοντας τήν ενωσιν αύτήν μέ τόν όργανικό δεσμό Χριστού καί Έκκλησίας, ακρίβως τόν μνημονευθέντα συσχετισμό ιJπoγρα μ μ ίζουν .

Αλλά πρέπε ι αμέσως νά πούμε, γιά νά σώσουμε τήν αξίαν αύτού τού συσχετισμού καί τήν βαθύτερη διδαm<αλία πού περικλείει, δτι έδω δέν εχουμε απλως ενα παραλληλισμό, η διαπίστωση κάποιων συμπτωματικων άναλογιων, ανάμεσα στά δύο

ίερά «πρότυπα» πού αναΦέραμε αφ' ένός, καί στόν γάμον αΦ' έτέρου. Πρόκειται κατ' ουσίαν περ ί

ιJπερφυoύς προεκτάσεως καί αναλόγου βιώσεως τού ίδίου Μυστηρίου της ακτίστου θείας ζωης, καί περί αντανακλάσεως καί είκονισμοϋ των σχέσεών της

μέσα στόν κτιστό κόσμο.

Αυτό θά τό καταλάβουμε καλύτερα, αν θυμη­

θούμε δτι, κατά τόν έπ ιγραμματικώτερο όρισμό της Καινης Δ ιαθήκης, «ό Θεός αγάπη έστι» (Α' Ίωάν. 4:8). Αγάπη λο ιπόν είναι ή ουσία τού Μυστηρίου, τόσον στ11ν ζωήν τής Αγίας Τρ ιάδος, δσον καί στήν ενωσ ιν

των δύο φύσεων έν ΧριστcfJ, αλλά καί στήν ενωσιν ανδρός καί γυνα ικός είς '[όν γάμον.

Έπειδή ή κοινωνία των τριων Προσώπων τής Αγίας Τριάδος είναι κοινωνία αγάπης, γι' αύ'[ό δέν ανέχεται μήΗ νά ατονίσουν η νά σβήσουν συγχεόμενα τά Πρόσωπα, μή'[ε νά αποξενωθούν δ ιαιρούμενα, αλλά αλληλοπερ ιχωρούν'[α ι «άσυγ­χύ'[ως καί αδ ια ιρέτως», έν απείρCιJ αγάπη. Τό ίδιο ακριβως γίνεται καί μέ τίς δύο Φύσεις στό πρόσωπο τού Χριστού. Έδω μάλισ'[α είνα ι ακόμη θαμαστόΗΡΟ '[ό θαύμα της αγάπης, για'[ ί έξ όρισμού καί έξ

αρχης οί δύο Φύσεις δέν είναι όμότιμες, αφού ή μία είναι θεία καί ή αλλη ανθρωπίνη, κί δμως, παρά ταύ'[α, τίς καθ ιστq κα ί τίς συντηρεί αδιαίρετες κα ί αμείω'[ες σέ μιά κατά χάριν αρμονία τό ένιαίο πρόσωπο τού Χριστού. Τό ίδιο καί στήν ενωσιν ανδρός καί γυναικός, μέ τό Μυστήριον τού γά μου,

The re!ationship is ίη ηο way accidental ΟΓ arbi­trary. Itis a!ready ίndicated by St Pau! W!10 stated the definitive framework οΕ the Mystery ννίιΙι tl,e words "But Ι say ιιηΙο Christ and ιιηΙο the ChLlrch." In his l etter Ιο the Ephesians and ίη his First Letter Ιο the Corinthians, St PaLl! emphasises the re!ationship οΕ the coLlp!e ίη marriage, comparίng their ιιnίοη with the organic bond οΕ Christ and the ChLtrch.

Yet ίn order Ιο preserve the worthiness οΕ this re­!ationship and the deeper teachίng that ίι involves, we must immediately say tha t we do ηοΙ have mere­!Υ several analogies between Ιο the Ιννο sacred "jm­ages" we reEerred Ιο and marriage. Essentially what we ha ve here is a transcendent projection and analo­gous experience of the very Mystery of the uncreated divine lίfe, and a refl ection and image οΕ its re!ation­ships wi thin the created wor!d.

We will understand this better if we remember tllat, according Ιο the concise definition of the New Testament, "God is 10ve" (1John 4:8). Love, ilierefore, is the essence of the Mystery boili ίn tl1e life οΕ the ΗοlΥ Trinity and ίn tl1e ιιηίοη οΕ ilie Μο natιιres ίn Cluist, bLlt also ίn the ιιnίοη between man and wom­an ίη marriage.

Since the commnnion οΕ the iliree Persons of the ΗοlΥ Trinity is a commnnion of 10ve, ίΙ does ηοΙ toler­ate either the weakening or obliteration by confusion οΕ the persons, or their estrangement by their divi­sion, but they are con tained ίn one anotller "withont confusion and without division" ίn bonndless 10ve. It is precise!y the same thing iliat l1appens also with the Ιννο natιιres ίη the Person οΕ Christ. Here the miracle of 10ve is even more wonderEul because, by definition and ίη principle, the Ιννο na tιιres are ηοΙ of the same value, since one is divίne and the other is hLtman; and yet, the Lιnified Person of Christ ren­ders and preserves them Ltndivided and unaltered ίn a haImonious relationship by grace.

Similarly, ίη ilie ιιnίοη of man and wOlnan ίn mar­riage, all kinds οΕ differences by definition between ilie Ιννο sexes, instead of becomίng presnppositions οΕ opposition, become elements that comp!ement one another ίn a tran scendent synthesis and unity created by the miracle of Christian love which, ac­cording Ιο the Apostle Paul, "does ηοΙ seek its own" (1 Cor. 3:5).

(to be COII aIHled)

οί όποιεσδήποτε έξ όρισμού διαφορές, ανάμεσα στά δύο Φύλα, αντί νά καταστούν προϋποθέσεις αντιδικίας γίνονται σ'[οιχεϊα συμπληρωματικά αλλήλων σέ μιά ύπερούσια συνθεση καί ένότ11τα, δπως γνωρίζει νά '[ήν άπεργάζεται μόνον '[ό

θαύμα της χρ ιστιαν ικής αγάπης, ή όποία, κατά την δήλωση τού Απ. Παύλου, «ού ζητεί τά έαυτης» (Α' Κορ. 3, 5).

(Συνεχίζεται)

35

The Significance and Meaning of the Liturgy for our dai1y lives

Structure οί the Divine Liturgy Ι τοω the New Τestaωeηt witness οΙ tl1e Eucharist

there deve!oped, ίη tl1e early ChlIrcl1, a varie ty , οΙ eLIcharistic Ιοrωu!arίes. Even the New l(o Testament itself clearly shows a great diversity in

thE?celebration οί the Eucharist within the early Church which i.ncluded a variety οί ritual acts within the different local commιι.nities. However, beyond their differences, striking simi!arities aΓe also noted: for eχampJ e, al! 1iturgica J ceJebrations of the Eucharist inc!Llded the breaking οΙ bread followed by a procIamation that ίι

was the bod Υ of the r isen Lord. Moreover, there was the bJessing over the clIp which was declared Ιο be the bJood οΙ the covenant poured οιιΙ ίοτ aJl. Becoming fixed over time, tl1ese distinctive eucharistic ΙοrωuΙarίes gave rise Ιο dίffeΓeηt !iturgica! rites througholIt the Chrlstia.n empire by the fourth ceηtuιγ.

Ροτ the Eastern ChLIrches, ίΙ wou!d be the Byza.ntine rite (Βυζαντινός Λειτουργικός Τύπος) which united al1 IiturgicaI practices in the Christia.n East thereby giving rise Ιο a ιι.niίoτωίΙy - more or Iess - ίη the way these communities worshipped.- Today, ίΙ is specifically the Liturgy attributed Ιο St John Chrysostom which is the most wide!y used eucharistic service in the Eastern Orthodoχ Church.

Νονν, !ike al! c!assica! !iturgica! rites, the ELlcharistic Prayer - οτ A.naphora - of StJohn Chrysostom was mu!ti­faceted, made ιιρ οί ma.ny parts organical!y !inked together. Over tin1e, as the prayers within the Divine Liturgy became fiχed, ίΙ has ηονν became possible Ιο identify distinct sections. Today, the fol!owing nine parts can typically be discerned: 1. Litany; 2. First A.ntiphon; 3. Second A.ntiphon; 4. Third A.ntiphon, kηoννη as the LittIe Entra.nce; 5. Scripture Readings; 6. Grea t Entra.nce; 7. the Great Eucharistic Prayer, kηow.n as the Anaphora; 8. Communion and 9. Dismissal. Today, the numerous Litanies throughout the Service act as 'pointers' sig.naJ ling the end a.nd commencement of the different sections. Furthermore, the Eucharistic prayer, which !ies at the I1eart οΙ the LitLlrgy, ca.n be further divided ίη 6 distinct sections:

1 . The Tharιksgiving οτ 5anctus [Άγιος Άγιος Άγιος Κύριος Σαβαώθ]. This is what we ηονν cal! the preface which states the particnlar reasons why we are offering tha.nks Ιο God - naωe!Υ Ιοτ al! his saving acts ίη the wor!d. Part of the prayer reads: 'Ύοιι broughl us from non-being ίηΙο being, and when we fell you raised us ιιρ again, and left notl1ing undone ιιη ιί! you brought us ιιρ Ιο heaven and bestowed οη

36

PartIl Dr Phίlip ΚariatIίs AcadenIic Director αIId Senior l...tcturer ίιι l1ιeoΙοΚΥ

St Andrew's Greek Orthodox Theological Col1ege

us your kingdom Ιο come. For αΙΙ these things we give thαnks to you and your on/y-begotten 5011 and yolll' ΗΟ/Υ 5pirit and for aΙΙ the bel1efits kIlown al1d uIlkIlown."

2. The Institution Narrative is based οη the words that Jesus Christ Llttered οη the night He gave I1imself ιιρ when He said: "Take eat, this is my body ... " and ''Drink from ίΙ all οΙ you, this is my B!ood οΙ the new covena.nt." These words begi.n with a reference Ιο the sacrifice a.nd death οΙ Jesus Christ and ends with the coffiΠ1a.nd Ιο remeωber - "remembering then this commandment οΙ the Saviour ... "

3. The A.namnesis. Ιη the liturgicaJ tradition the act οΙ remembrance is a powerful action which does ηοΙ simp!y bring Ιο lnind those events mentioned, but makes them really present. The anamnesis in the Liturgy οΙ St John Chrysostom reads as fol!ows: "Remembering then this cOffiΠ1andment οΙ the Saviour a.nd al! that has been done for LI S, the cross, the tomb, the resurrection οη the tl1ird day, the ascent inΙο heaven, the sitting at the right hand, the second and g!orious coming again." Tl1e last Ρ!πase shows the eχtent Ιο wl1ich time is tra.nscended

where even future events - which have ηοΙ yet taken p!ace - are made present

4. The Epic!esis. In this prayer, the Father is asked Ιο send dow the Spirit υροη the faithfu! and υροη the gifts presented that they may be b!essed and sanctified. The Liturgy οί St John Chrysostom exp!icitly speaks οί the Spirit 'making' the bread and wine the body and b!ood of the Lord. Ιη this way, sharing ίη the bread and cup, the participants form a colnmunion ίη the one Spirit.

5. Intercessions. The ear!iest versions οί the eucharistic prayers did ηοΙ a!ways inc!ude intercessions. Yet these became an integra! part οί Liturgy as ίΙ

importantl Υ provided ίοτ an occasion ίοτ specific people and circumstances Ιο be mentioned. Another reason for the 'reading οί names' is for the !ocal bishop Ιο be named as an expression οί ecc!esia! communlon.

6. Doxo!ogy. The Eucl1aristic Prayer ends with the participants together offering g!ory and praise to God - indeed the Liturgy of St John Chrysostom states that this is Ιο be done "with one mouth and one l1eart" .

Having mentioned the discrete aspects οί the Liturgy, it ought Ιο be remembered that the overall unity οί the service must never be over!ooked otherwise ίΙ will end up being reduced Ιο concrete theo!ogica! 'moments' devoid οί ecc!esia! reality. Our attention is ηονν tumed towards presenting the theo!ogica! understanding οί the Liturgy.

Theologica! Reflection The Orthodox Church teaches that ίη the consecrated

e!ements οί bread and wine, not οη!Υ is Christ present amongst his peop!e ίη tl1e wor!d, but that we, Ιοο, are taken ίηΙο Christ's eschatologica! kingdom. In other words, ηοΙ οη!Υ does Christ descend, but we a!so ascend. Moreover, ηοΙ only are we taken up Ιο God's heavenly abode and ίηΙο his very presence, but we become united amongst ourse!ves as well, becoming, ίη this way, one body c!ose!y knit together. Regarding the unity, which is realised amongst us, this is precisely the reason why the divine Liturgy begins with the petitions ίοτ peace, more specifically 'the peace from above" Unless the fai thfu! are at peace within themse!ves, one another and with God, tl1ey ννίΙΙ ηοΙ be able to become the one harmonious!y united body οί Christ, which is the Church.

Regarding the presence οί Christ amongst his Church within the context οί the Eucharist, beyond the Pauline references a!ready mentioned ίη the previous sections, there is also important information found ίη the Gospe! according Ιο St John. Indeed this Gospe! sees the Eucharist as the Word's abiding presence within the Church throughout the centuries. The main purpose οί the Evange!ist throughout the entire gospe! was Ιο !ead his readers Ιο a deepened faith ίη, and commitment to, Christ who was ηο longer physically with them. Yet, even ίη such an 'absence' the gospel wanted to under!ine that the 'Word made flesh' was a permanent living rea!ity

and would continue Ιο be so ίοτ future generations (cf. Ιη 6:34-35) υηΙο the end (cΙ Jn 13:1). lη contrast Ιο the apostles who had the immeasurable privi!ege οί 'seeing' and 'touching' the incarnate Logos ίη the life οί Jesus οί Nazareth (cΙ ΙΙη 1:1), the Johannine gospel wanted Ιο impress υροη its readers that future generations cou!d 'eat the flesh' and 'drink the blood' οί Christ enjoying the same communion as that οί the apostles.

One of the most significant passages οη the Eucharist can c!early be discerned ίη the story οί the feeding οί the five thousand where Jesus is presented as the 'bread οί lίfe' ση 6:1-71). Set within the context of a dispute that took place with the Jews over the issue οί manna, Jesus is presented as the 'bread οί !ife' ση 6:1-71), who wou!d thus bestow a radically new mode οί life υροη tl1e faithful and indeed the entire created order. More particular!y, ίη this discoLHse, Jesus makes ίΙ unmistakably clear that, just as He was 'the bread of lίfe' ση 6:35) who would nourish, ίη a way wi1ich infinitely surpassed their physical hunger, all those who had gathered within the synagogue ίη Carpernaum, so Ιοο would He be present ίη the eucharistic bread bestowing the redemptive gift οί koinonia Ιο future communities gathering ίη i1is name Ιο ce!ebrate the Eucharist:

those who eat [τρώγων] my flesh and drink my blood abide ίη me, and Ι ίη them [έν έμοι μένει

καγω έν αυτ<ϊJ] ση 6:56).

Certain!y, the eucharistic significance οί these words is indisputable. From this, we see that the Eucharist was the means by which the faithfu! ννί thin the Church wou!d continue Ιο 'abide' or 'remain' ίη Christ - that is, they wou!d 11ave everything 'ίη common' with Christ, and indeed continue Ιο dwell ίη and with Him forever.

Α second important passage illustrating Christ's abiding presence through the Eucharist is that re!ating Ιο Jesus' washing of his disciples feet during Supper. That the footwasi1ing episode was meant Ιο be understood as a reference Ιο the Eucharist is seen by Jolm's opening phrase, "and during supper" ση 13:2), indeed the fina! supper that Jesus was Ιο have with his disciples before his passion. After vivid!y detailing the preparation for, and actual episode οί, the ΙοοΙ washing, an exchange between Jesus and Peter is recorded which brings out Christ's presence. Ιη response Ιο Peter's emp!1atic rejection οί Jesus washing his feet, tl1e Evangelist offers an astounding reve!ation οί the communal nature οί such an action. Jesus is recorded as saying Ιο Peter: "unless Ι wash you, you have ηο share with me [εαν μη νίψω σε, OUK "χεις μέρος μετ ' εμού] ση 13:8)." Regarding the expression, Ιο have a 'share with me" modern Bib!ica! exegetes argue that this describes solidarity and fellowship, ίη this case Christ's fellowship with his discip!es. As fue depiction οί the footwashing event continues, ίΙ becomes c!ear that the gospe! was more concerned Ιο highlight that the sign οί Christ's presence within the community after his departure wou!d be seen and expressed ίη the fraterna! love disp!ayed between the members of the ekklesia. Ιο be continued

37

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ SEPTEMBER 26 - ΤΗΕ FEAST OF ΤΗΕ GLORIOUS APOSTLE

ΑΝΟ EVANGELIST, ST JOHN ΤΗΕ THEOLOGIAN

5aillt Ιοlm came from Bethsaida, a ροοτ village in Galilee. Ηο wa5 the son of Zebedee the fisherman and of 5alome, the daugl1ter of joseph, the Betrothed of the Mother of God. jo­seph had four sons by hi5 fir5t marriage: james, joses, jude and Sirnon (οτ Sirneon), and three daughters: Esther, Martha and Salome. Thus, Jesus Christ ou! saviOUI was, according to the world, the uncle of 5ι jolm tl1e Theologian, since Ηο was tl1e half-brother of Jolm' s mother 5alome.

He was among the three d.iscipIes closest Ιο the 5aviour, who ascended ΜΙ Tabor with Him. jolm iooked upon the Divinity shining ίη the body of Christ, and heard the voice out of the cloud, that said: This is my beloved 50η in whom Ι am well pleased; Iisten Ιο him (Matt. 17:5) . It was jolm, carried away by his Iove, who wanted Ιο sit οη the right hand of the Lord ίη his Kingdom (Matt. 20:21). ΑΙ the ΜΥ5-tical 5upper, the Lord pIaced him at his side, where he Ieant οη the breast of hi5 beioved Master (101m 13:23). When the jews laίd I10Id ΟΙ jesus, 5ι jolm followed Ηίιη ίηΙο the paI­ace of the High Priest (101m 18:15). He alone remained with the Mother of God at the foot of the Cross when the 5aviour was crucified. 5eeing jolm standing by, Christ said Ιο his Mother: Woman, behoId you son! And Ιο john: BehoId your Mother!

When the time came to part from one another to preach ίη all the regions of the world, the Apostles drew iots Ιο tell where each shouId go. It fell Ιο jolm Ιο preacl1 the Gospel ίη Asia Minor.

The Emperor Domitian (81-96 ΑD) heard of jolm's re­ησννη and arranged to meet him. Ηε was 50 ίmpressed

with the Apostle's confidence that Christ is lnightier than any worIdly power, that he banished him ΙΟ the isian d of Patmos ίη the hope of reducing his influence.

Α formidable magician known as Kynopse (Dogface), wielding οΙΙ the powers of 5atan and served by a band of demons, Iived ίη a wild part of the island. ReIying οη the power of illusion, Ιοτ God alone is able Ιο work miracles, Kynopse challenged john Ιο raise a man from the dead, and he him5elf made a demon appear that resembIed the dead man. After certain wonders, Kynopse and his slaves were ηο Ionger seen οη the isIand.

It was atso οη Patmos, οη the Lord's day, tl1at joIm saw ίη the spirit Christ, having the appearance of a young man whose face was like the sun shining in full strength. Reas­suring john, who fell at his feet as though dead, the Lord said: Fear ηοΙ; Ι am the Fir5t and the Last; Ι am he that lives and was dead; and behold, Ι am aIive for evermore ... (Rev. 1:170. Then in successive reveiations Ιοlm was shown what will happen at the end of time.

Then the BeIoved Apostle, who was accounted worthy of looking ΙιΡοη m ysteries that cal1not be uttered, conciudes the book of divine revelations by inviting the faithful Ιο

await the coming of the 5aviour ίη silence and prayer: The (ΗΟΙΥ) 5ρίτίΙ and the Bride (the Churcl1) say, 'Come'. And lοΙ him who hears say Come. And let him who is thirsty come ... and take the water of Iίfe without price ... 5u reIy Ι

38

._' am coming soon (says the Lord). Amen. Come, Lord Jesus (Rev. 22:17,20).

The BeIoved ApostIe spent the remainder of his days ίη peace at Ephesus, where he brought many pagans ΙΟ the faith. He was fifty-six when he left jerusalem Ιο preacl1 the GospeI, whicl1 11e did Ιοτ nine years until his exile. He spent fίlΙooη years οη Patmos and Iίved another twenty-six years alter his return, 50 tI1at he Iived ίη all 105 year5.

When God made known Ιο him that the hour of his de­parture from this life was at hand, he instructed his d.i5ciples Ιο dig a grave ίη the sand in the form οΙ a cross. Then he embraced and consoied them a ll and stretched himself out οη ίΙ They retumed weeping Ιο the city and toId the 5aint's other discipIes, who also wanted to see hi5 face for the iast tin1e. They went and uncovered the tomb but ίΙ was empty.

This accounts with a tradition that 5ι jolm has been raised from the dead and taken up into Heaven like the Mother οΙ God, in fulfillment of the Saviour's enigmatic re­sponse Ιο Peter's question aboutjolm: If ίΙ is m y w ill that he remain ιιnΙil Ι come, what is that ΙΟ you? (101m 21:22). Ηί5 meaning was ποΙ that the BeIoved DiscipIe wouId ποΙ die, but rather that he would await the 5econd Coming ίη the 5pecia I pIace re5erved for him.

Source: The Synaxarion: The Lίves οΕ the Saints οΕ the Orthodox Church, by Hieromonk Makarios, published by Oπnylίa Monastery

Γεροντος Πορφυριου Καυσοκαλυβιτου. Βιος και ΛΟΥΟΙ

Ή μετάνοια ή αληθινή θά Φέρει τόν άγιασμό

Δέν υπάρχει άνώτερο πράγμα απ' αυτό πού λέγεται

μετάνοια καί εξομολόγηση. Αυτό τό μυστήριο είναι ή

προσφορα τής αγάπης τού Θεού στόν άνθρωπο. Μέ

αυτό τόν τέλειο τρόπο απαλλάσσεται ό άνθρωπος απ'

τό κακό. Πηγαίνομε, εξομολογούμαστε, αίσθανόμαστε

τή συνδιαλλαγή μετά τού Θεού, ερχεται ή χαρά μέσα

μας, φεύγει ή ενοχή. Στήν 'Ορθοδοξία δέν υπάρχει

αδιέξοδο. Δέν υπάρχει αδιέξοδο, γιατί υπαρχει ό

εξομολόγος, πού εχει τήν χάρι να συγχωρεί. Μεγάλο

πραγμα ό πνευματικός!

Έγώ από μικρός τό είχα - καί τώρα ακόμη . 'Όταν

συνέβαινε νά αμαρτήσω, τό έξομολοΥιόμουνα καί μού

εφευγαν όλα. Πετούσα απ' τή χαρά μου. Είμαι αμαρτωλός,

αδύνατος καταφεύγω στην εύσπλαγχνία τού Θεού,

σώζομαι, γαληνεύω, τα ξεχνάω όλα. Κάθε μέρα σκέπτομαι

ότ ι άμαρτάνω, αλλά επ ιθυμώ ό,τι μού συμβαίνει νά τό

κάνω προσευχή καί νά μήν τό κλείνω μέσα μου.

Ή άμαρτία κάνει τόν άνθρωπο πολύ μπερδεμένο

ψυχικά. Τό μπέρδεμα δέν φεύγε ι μέ τίποτα . Μόνο μέ

τό Φώς τού Χρ ιστού γίνεται τό ξεμπέρδεμα. Τήν πρώτη

κίνηση τήν κάνει ό Χριστός. «Δεύτε πρός με πάντες οΙ

κοπ ιώντες ... ». Μετά εμεις οί ανθρωποι άποδεχόμαστε

αυτό τό Φώς μέ τήν αγαθή μας προαίρεση, πού τήν εκφράζομε μ έ τήν αγάπη μας απέναντί Του, μέ τήν

προσευχή, μ έ τά μυστήρια.

Γιά νά μετανοήσει ή ψυχή, πρέπει νά ξυπνήσει. Έκεί,

στό ξύπνημα αυτό, γίνεται τό θαύμα τής μετανοίας . Κι

εδώ βρίσκεται ή προαίρεση τού ανθρώπου. Τό ξύπνημα,

όμως, δέν εγκειται μόνο στόν άνθρωπο. 'Ο άνθρωπος

μόνος δέν μπορεί. Έπεμβαίνει ό Θεός. Τότε ερχεται ή

θεία χάρις. Χωρίς τήν χαρι δέν μπορεί νά μετανοήσει ό

άνθρωπος. Ή αγάπη τού Θεού θα κάνειτό πάν. Μπορεί

νά μεταχειρισθεί κάτι -μιά ασθένεια ή κατι άλλο,

εξαρτάται- γιά νά Φέρε ι τόν άνθρωπο σέ μετανο ια. Άρα

ή μετανο ια δ ιά τής θείας χάριτος κατορθούται. Άπλά

καί άπαλά εμ είς θά κανομε μία κίνηση πρός τόν Θεό κι

από κεί καί πέρα ερχεται χάρις.

Μπορείται νά μου πειτε «Τότε μέ τήν χάρι γίνονται

όλω>. Αυτό εΙνα ι ενα λεπτό σημείο. Γίνεται κι εδώ εκείνο

ακριβώς πού λέω . Δέν μπορούμε ν' αγαπήσομε τόν Θεό,

άν ό Θεός δέν μάς αγαπήσει. 'Ο Απόστολος Παύλος τό

λέγει πολύ ώραία: «Νύν δέ γνόντες Θεόν, μάλλον δέ

γνωσθέντες υπό Θεού ... ». Τό ίδιο συμβαίνει καί μέ τήν μετάνοια. Δέν μπορούμε νά μετανοήσομε, άν ό Κύριος

δέν μάς δώσει μετάνοια. Καί αυτό ίσχύει γιά τά πάντα.

Δηλαδή ίσχύε ι τό Γραφικό: «Χωρ ίς εμού ου δύνασθε

ποιείν ουδέν». Άν δέν υπάρχουν προϋποθέσεις γιά νά

εγκύψε ι μ έσα μας ό Χριστός, μετάνοια δέν ερχεται. Οί προϋποθέσεις ε ίναι ή ταπείνωση, ή άγάπη, ή

προσευχή, οί μετάνο ιες, ό κόπος γιά τόν Χρ ιστό. Άν δέν

είναι τό συναίσθημα άγνό, αν δέν ύπάρχει άπλότητα,

\'Vo,,"ded by Love, by Elder Porfyrios

True repentance will bring sanctification

TheIe iS notrung rugher th an what iS called repen­tance and confession. Trus sacrament iS the offering of God's love Ιο humankind. Ιη this perfect way a person iS freed of evil. We go and confess and we sense our reconciliation with God; joy enters us and guilt departs. Ιη the Orthodox Church there iS ηο impasse. There iS ηο impasse because of the existence of the confessor who has the gift of grace Ιο forgive. Το be a confessor is a great trung!

Ι had the habit from the time Ι was a boy and it's a habit Ι still have - that whenever Ι sinned Ι went and confessed and everytrung went away. Ι would jump for joy. [ am sinful and weak. Ι resort Ιο God's compassion and Ι am saved, Ι become calm and Ι forget everytrung. Every day Ι tillnk that Ι sin, bιtt Ι desire that whatever happens Ιο me Ι turn ίηΙο prayer and Ι don' t keep it locked witrun me.

Sin makes a person very confιIsed psychologically. The confusion doesn' t dissipate whatever you do. Only with the light οί Christ does the contusion depart. Christ makes the fίrst move, "Come Ιο me all you who labour and are heavy laden ... " Thereafter we accept trus light in our goodwill, wruch we express with our love towards Him, with our prayer and with the sacraments.

For the soul Ιο repent ίΙ must first awake. It is in this awakening that the miracle of repentance occurs. This is where human ννίΙΙ plays its role. The awaken­ing, however; is ηοΙ something that rests only with the individual man or woman. The indi vidual οη his οννη is unable Ιο bring ίΙ about. God intervenes. Then divine grace comes. Withou t grace a pel'son cannot repent. The love of God does everytrung. He may use something -an illness, or something else, it depends - ίn order Ιο bring a person Ιο repentance. Accordingly repentance is achieved through divine grace. We simply make a move towards God and from then onwards grace su­pervenes ... [Yet], if there are not the preconditions for Chr ist Ιο enter ίηΙο us, repentance does ηοΙ come. The preconditions are humili ty, love, prayer, prostrations, and labour for Christ. .. Repentance is a very delicate matter. True repentance wilJ bring us sanctification.

άν ή ψυχή εχει Ιδιοτέλεια, δέν "ρχεται ή θεία χάρις. Συμβαίνε ι τότε νά πηγαίνομεν νά εξομολογούμαστε, άλλά νά μήν αΙσθανόμαστε άνακούφιση. Ή μετάνοια είναι πολύ λεπτό πράγμα. Ή μετάνοια

ή άληθ ινή θά Φέρει τόν άγ ιασμό. Ή μετάνοια μάς άγιάζει.

39

~t Anbrew'g ~reek (@rtqnbn* wqenlngicul Qtnllege

PATRISTIC SYMPOSIUM 2014

With the blessing of His Elllinence Archbishop Styli­anos of Australia, οη 26 and 27 September 201 4 was held tbe sixtb St Andrew's Patristi c SYlnposiuιn which had as a theIne tl]e interactions between the Alexandrian and Cap­padociao traditions ίn Late Antiquiιy. Under the generous, Tolkien-sounding logo, "Frolll Alexandria ιο Cappadocia and Back Again" twenty scholars of various backgrounds and expertise, froιn Austι'a l ia, the United States of Al11er­ica, New Zealand and Japan, offered papers οη tl,e Inain theme of the conference and several other matters. Ιη ΙΠΥ

ορίηίοη , which was endorsed by many participants, this has been, by faΓ, the best patri stic sYIllposium ever I]eld at St Andrew's Greek ΟΓthοdοχ Theological ColIege. Glory ΙΟ God!

J take this opportuniιy ΙΟ express my deep gratitude for tl1e blessing and guidance of οηΓ Father, His Elllinence Archbisl10P Sιy lianos, Dean ofthe College, without whose wisdoιn and support the project of the patristic symposia would οοι have been possible. Wben, more than a year ago, Ι subΠ1ίtted Π1Υ proposal for the organisation of the event, His El11inence readily granted His blessing ιο lne and Π1Υ co lIeague, Dr AdaIll Cooper, froιn John Paul ΙΙ

Iostitute for Μaπίage and Ε'aΠ1ίΙΥ (Melboume VIC), ιο

convene this SΥmροsίuΠ1 and to invite as keynote speak­ers good friends of the ColIege, naΠ1eΙΥ, Professor Paul Blowers (ΕΙ11Π1aηιιe Ι ChΓίstίan SeΠ1ίnary, Johnson City, ΤΝ USA) and Dr Bronwen Neil, FAHA (Centre foι- Early Christian Studies, Australian Catl101ic UηίveΓsίιΥ, ΒΓίs­

bane QLD). Both invited speakers are internationa Jly re­nowned scholars, and ίι has been a blessiog ιο have tl,el11 again at St ΑndΓew's. Indeed, Dr Neil presented another keynote fOl" ΟΙΙΓ 2010 patristic SΥΠ1ροsίum whilst Profes­sor Blowers offered l,ere two series of intensive lectures last yeaι', ίη July. As a Π1atte r of fact, Professor ΒΙοweΓS

received lίkewίse His Eminence's blessing Ιο teach a two­day intensive οη St Gregory of Nyssa, for Π1Υ COllΓse ιιnί ι

"Patristic Profile"; 11ί S highly successful, weJl attended lectures have been offered οη 24 and 25 SeρteΠ1ber.

The SΥΠ1ροs ί ιιΠ1 was providentially prefaced by the Dί­vine Litιιrgy dedicated Ιο the patron saint of the College's chapel, St John tl1e Theologian, which was celebrated by The Very Reverend Arcl1imandrite KyriJlos Zisis, tl1e Dean of the Archdiocesan Cathedral and a ΡοstgΓadιιate stιιdent

40

8)1 Protopre.~ bylel· Dr Dorιt Costaclte

of the College. The actual works of the SΥΠ1ΡοsίuΠ1 have been opened by His Grace Bishop lakovos ofMi letoupolis, a gradLlate of the CoJlege, who conveyed His Eminence's blessing and led us ίη prayer. TI,e qualiιy of the papers and the CbΓistian spirit that transpired throughout tl1e con­ference have been ίΠ1ρressίve. ΜΥ lίΠ1ίted space here wiJl ηοΙ aJlow for an extensive accoLlnl of these two otherwise amazing days we spent at St Andrew's. Ι could οοΙ ιniss pointing out, bowever, the brilliance of the two keynotes. lntroduced by Dr Cooper, Professor Blowers offered an insightful papel" οη "Mystics and Mountains: Comparing Origen's Exegesis of the Transfiguration and Gregory of Nyssa 's Exposition of the Sinai Theophaoy". Due to the known chari sma oftl1e speaker, tl1e detail ed analysis ofthe patristic texts, which competently highlighted the commoo grounds and the dίffeΓeοces between the two approaches, did ηοΙ come across as a dry, scl10larly ρaΡeΓ. Many partic­ipants confessed afterwards that they bad a defi.nite sense of being led by hand ΙΟ the two Inountains, as though we l,ave all been present there, witnessing the manifestation of God-like ίη a liturgical σήμερον, "today" .

The second invited speaker, Dr Neil, was introduced by Dr ρωΙίρ Kariatlis, Academic Director of ΟΙΙΓ College. Dr Neil 's keynote, "Signs ofTheosis ίο Synesius ofCyrene", proved to be a minute analysis of tl1e Cyrenian bishop 's complex rapports with Chl'istian theology and Neopla­tonism. The speaker 's erudite analysis, which assessed tl,e works of Synesius within the broader context of the ChJ'istian and Neoplatonic tradi tions, was punctuated by outbul'sts of charming hun10Llr savoured by tl1e audience. ΒΓίngίng the whole exposition ΙΟ its climax, the cooclLIsion of Dr Neil 's preseotation was acclaiIned (indeed, cheered and wh istled at) very Inuch lίke the eod of a Inajestic sYlll­ρΙ10ηΥ at the ΟΡeΓa House; a first for OuJ' symposia.

Among tbe excelIent contributors that graced the sym­posium, St Andrew's was represented by ηο less than six presenters, namely, Dr Kariat1is, Professor Gaπy Trompf, Mario Baghos, Clιris Baghos, Stefan Mastilovic and Ι.

Ι IIave ΙΟ acknowledge here the sLIccessful papers of­fered by the junior representatives, ChΓί s and Stefan, Wll0 skilfu lly addressed in1portant Inatters related Ιο St Maxi­ιηus the Confessor and St SYlneon the New Theologian. Witl10Ut this dimini shing their own merits, their welI re-

searched and articuiated papers reveaied once again the quality training offered at St Andrew's.

Ι cannot end this accoLInt without expressing once again my gratitude for the wοndeΓS that we witnessed these two days at St Andrew's. First of all, Ι am grateful Ιο ΟΙΙΓ key­note speakers and true friends of ΟΙΙΓ College, Professor PauI BIo,vers and Dr Bronwen Neil, who kindIy accepted ιηΥ invitation; their schoIarship inspires. Gratitude is due Ιο all the contributors for their high quaIity ίηριιΙ and "η­thusiasm, for their erudition and Christian spirit. Α speciaI tI,ank you is due Ιο ΜΓS Rebecca Burgess and her husband, The Revd Dr Andrew BLIrgess, Or Naoki KaInimura, Μι' DanieI VanderKoIk and his wife, ΕΓίη, [ΟΓ travelling to St Andrew's from οveΓseas and for offering their insights ίηΙο the Fathers. Thank you ιο the Australian contributors, [Γοη1 Sydney and eIsewhere, who are ηοΙ directIy affili­ated with ΟΙΙΓ College yet considered ΟΙΙΓ huInbIe setting as wortI,y oftheir presence and contribution. Gratitude is due ιο Tl,e Revd Dr Joseph Azize, Tl,e Revd JOI,n Ο ' ΑΙιοη, Dr ΒeΠ1ard Doherty, Dr GralHun Lovell, Mr Andrew Mellas, Mr Justin Pigott and Mr Kevin WagηeΓ. ΜΥ colleagues and Ι have been overwhelmed by their presence.

Gratίtude is due Ιο all the attendees, old and new friends of the ΡatΓίstίc symposia. Jt is my duty ιο Inention that for the first tίme ίη the history of ΟΙΙΓ symposia, ti1is year a man travelled from overseas to Iisten ιο οη. particuIaI' pa­per- and how right he I,as been ιο do so! Tl,ank ΥΟΙΙ Ιο Dr PauIus-Petrus Ieeming Chang, who travelled froιn Τaiwan to Iisten Ιο the paper of Father Joseph ΑΖίΖ. οη St Ignatius, and thank you to Dr Azize for his tremendous schoIarsI1ip and iInpressive Christian huιniIity. SpeciaI thanks are due to Professor Diane Speed, Professor James Harrison and The Revd Associate Professor Glen O'Brien, who, οη be­haIfoftbe Sydney College ofDivinity and its IneInber ίη­stitutions, honouγed LIS with their interest. WhiIst brief, the presence among us ofProfessor Alanna Nobbs (Macquarie UnίveΓsity), did ηοΙ go unnoticed; thank ΥΟΙι. Gratitude is due ιο tbe cIergymen who attended and prayerfuIiy sup-

ΡΟΓted ΟΙΙΓ event, representing tbree ΟΓthοdοχ jurisdic­tions ίη AustraIia and New ZeaIand, nameIy, Greek Ortho­dox, Antiochian Orthodox and Serbian Orthodox.

Many thanks are dLIe Ιο ΜΙ' Anastasios Kaiogerakis and ΜΙ' Chris Baghos, who tireiessly worked before and duγ­ing the sYInposium and without whose ίηριιι its success wolIId nοΙ have been possible. Likewise, ιο the colleagues who accepted to chair various sessions of tl,e conference. SpeciaI thanks are due ιο rhe students and graduates of St Andrew's CoIIege, wI,0 assisted ίη so I11any ways with the organisation ofthis conference and encouraged us with theiI' presence.

Ι wholeheartedly thank Or Adam Cooper, eminent pa­tristic scholar, for his invaiuable ίnρυι as co-convener of this sixth St Andrew's Patristic Symposium, and for his I,onow'ing friendship. ΑΙ tbe end of tI,e sYI11posiuιn , Dr Cooper disciosed detai Is of the seventh St Andrew's Patris­tic Symposium, Ιο be heId ίη SeptembeΓ 20 Ι 6 and dedicat­ed ιο the personaIity and contributions of St John Chryso­stoιn. Indeed, His EIninence Archbishop StyIianos already gave us the blessing ιο convene the next patri stic sympo­siLIm, a task for wbich we will be joined by ουΓ coIIeague, Mario Baghos. His EIninence Iikewise gave the bIessing for tI,e invitation of Professor PauIine AlIen, FAHA, and Or Wendy Meyer, from Centre for EarIy Christian Studies (ALIstraIian CathoIic University, Brisbane QLD) as key­note speakers; both have already accepted the invitation wirh gratitude.

Τhese days, when worse than the shadows of Mordor threaten tl,e worId, oιιr Iittle yet successfιII gathering is a rem inder that when we join forces together ίη the name of tI,e unfading LigI1t, whoIn darkness can neveJ' conquer, signs and wonders are given to God's peopIe. The pres­ence at St Andrew's of friends from all the corners of the worId and of so many Christian backgrounds, is indeed a providentiaI and hope-giving sign. For all these magni:fi ­cent gifts, glory to God.

Spellkers Ulftl fJαrticipaJlts ίιι t/te 61/1 ΡαΙΓίstίc SynιposilIJ1l IlOstel! bJI SI Alldre,v's T/te%gica[ College. S)I{llley

41

W01l1tded by Lave, by Elder POrfyrio5

The best form οί mission is through our example, our love and our meekness

We shou!d be zea!ots. As zea!ot is a person W!lQ !oves Christ with all his sou! and who serves his fellow men in Christ's name. Love for God and ίσι a neighbour; they go together and cou!d not be divorced. Passion, yearning and tears a!ong Wit!l contrition, ησΙ for a purpose, but all is overflowing σί the heart!

Fanaticism has not!ling to do with Christ. Be a true Christian. Then Υσιι won't !eap to conc!usions about anybody, but Υσιιι will !ove will cover all things. Even to a person σί another re!igion Υσιι will a!ways act as a Christian. That is to say, you will show respect to him ίη a gracious manner irrespective of !liS re!igion. You will care for a Mus!im when she is in need, speak to hi:ιη and keep company with him. There must be respect for the freedom σί the other person. Just as Christ stands at the door and knocks and does not force an entry, waits for the soul to accept Him freely ση its own, so we shou!d stand ίn the same way ίη rela ιίση to every soul.

In rnissionary endeavour we need to emp!oy a very delicate manner so that peop!e accept what we are offering, whether it be words, books or whatever, without reacting negative!y. And something e!se: use a few words. Words often provoke irήtatiση. Primari!y !iving example find resonance. Living faith moves peop!e, regenerates tl1em and changes, whereas words a10ne remained fruitless. The best form of rnission is thrOUgl1 σιιι own examp!e, σιιι love and σιιτ meekness. Listen and 111 give you an examp!e. Α priest once happened Ισ attend a talk that was

being given to an audience of intellectua!s. Α cousin σί these had taken him a!ong. The speaker spoke long and e!oquent!y about some Marxist topic. The audience gave him an enthusiastic reception and clapped vigourous!y at the end. But whi!e the speakel' was still standing ση the podium he caught sight σί the priest and said:

"this evening we have a priest in our audience. Perhaps, ίί he cou!d, he shou!d say something to ask about the subject from a religious and phi!osophica! point of view."

He said this ironically, be!ieving that he wou!d !lumi!iate the priest and make the church !ook 42

foo!ish. The priest rose to his feet and said: "what indeed could Ι tell you about the subject,

my dear friend? Ι don't know. I've heard, however, that this wise thinker says this is in this book and that phi!osopher says ίη that work etc. Moses says this in this chapter and verse ση 1saiall that, and David says such and such, and Christ refers to the matter in this way."

He then continued, quoting the passage frOlll St Panl:

where is the wise man? Where is the scribe? Where is the disputer of this wor!d? Has not God made foolish the wisdom σί this wor!d to coηfound the wise ... so that ησ flesh my boast before God.

The wise speaker was dnmbfonnded. What was most telling was the fact that the priest spoke ίη the mildest possible maηηer and without a hint σί egotism. The priest ίη qnestion was ίη fact a bishop belonging to the Ecιιmenical Patriarchate. He fiηished by sayiηg :

'Ί confess Ι know nothing. It' s ιιρ to Υσιι to jndge what is right."

With ησ !ittle embarrassment the speaker said: "the priest has indeed spoken to ns very well!

He has overturned everything Ι said." Mastery σί the snbject is a great thing when it

is combined with meekness, gracionsness and !ove. This is trιιe in all fields. When Υσιι have the re!evant mastery σί the snbject, then speak. Otherwise, speak to Υσιιι examp!e.

1η debates, ίί Υσιι say a few words abont religion Υσιι will prevail. Let the person who has a different σρίηίση give free rein tohis thonghts and speak as mnch as he likes ... Less sense that he's addressing himself to a calm and ιιncontentions person. Influencing throngl1 Υσιιι gracionsness and prayer and tl1en speak briefly. Υσιι achieve nothing ίί Υσιι speak heatedly and tell him, ίσι example, "what Υσιι are saying some trne, and dowmight lie!" What will Υσιι achieve? Be as a sheep among all this. What should Υσιι do? Show ίη difference ontwardly, bnt be praying inwardly. Be prepared, know what Υσιι are talking abont and speak boldly and to the poiηt, but with saintliness, meekness and prayer. Bnt ίη order to be able Ισ do this Υσιι must become saints.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ THC λ.ΡχleΠICΚΟΠΗC Μλ.C

Α' ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κίνηση τοϋ Άρχιεπισκόπου Αυστραλίας

Κ,Κ , Στυλιανοϋ

Κατ& τόν μηνα 10ύλιον ό Σεβασμιώτατος:

-Έδέχθη την πρεσβυτέραν Μαριάνθην Βασιλειάδου έξ

Αλεξανδρουπόλεως (3/7/14).

-Έχοροστάτησε καί έκήρυξε κατά τόν Μ . Έσπερινόν εις τόν

πανηΥυρίζοντα Ί. Ναόν Άγίας Εύφημίας Bankstown. Μετά ταύτα, παρεκάθησεν εις έόρτιον δείπνον (10/7/14).

-Έδέχθη την ίπτεύθυνη του 'Ελληνικού Ραδιοφωνικού

προγράμματος της SBS κα Βάσω Μόραλη μετά τού συζύγου της κ. Κων/νου Γιωτάκη (22/7/14).

-Έδέχθη τόν Καθηγούμ ενον τής Ίερας Μονής Παναγίας

Παντανάσσης Mangrove Ά.ρχιμανδρίτην Ευσέβιον, μετά τού

Προηγουμένου Αύτής Αρχιμ. ΣτεΦάνου (23/7/]4).

-Έχοροστάτησε καί έιcήρυξε καταλλήλως κατά τόν

Μ. Έσπερ ινόν εις τόν πανηΥυρίζοντα Ί. Ναόν Άγίας ΠαρασlCΕυης Blacktown. 'Εν συνεχε4:, παρεκάθησε μεθ' όλου τού έκι<:λησιάσματος εi.ς έόρτιον τράπεζαν (25/7/14).

-Προέστη της Έπιμνημοσόνου Δεήσεως, ή όποία έτελέσθη

εις τόν Καθεδρικόν Ί. Ναόν τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου Redfern, έπί τιj θλιβερ~ καί μαύρι~ Έπετείψ τιϊς ε ίσβολής είς

την Μεγαλόνησον Κύπρον τών τουρκικών στρατευμάτων,

καί ώμίλησε καταλλl1λως. Είς την έν λόγeι; Τελετtlν, παρέστη

ή Έξοχωτάτη 'Υπάτη Αρμοστής τής Κύπρου έν Καμπέρρι,

κα Ίωάννα Μαλλιώτη, ό 1(. Παν. Αντωνίου, Κυβερνητικός

'Εκπρόσωπος, οί Πρόεδροι καί τά Μέλη των Κυπριακών

Οργανώσεων έν Σύδνεϋ, Αντιπρόσωποι Παροικιακών

Συλλόγων καί πλήθος κόσμου (27/7/14).

Κaτ& τόν μήνα ΑύΥουστον ό Σεβασμιώτατος:

-Συνοδευόμενος από τόν Ίδιαίτερον Γραμματέα του Αρχιμ.

Κύριλλον καί τόν Αρχιμ. Σωφρόνιον, Ίερατ. Προ'ίστάμενον

τού Ί . Ναού Αναστάσεως τού Κυρίου Kogarah, μετέβη είς τήν Ίεράν Μονήν τού Αγίου Γεωργίου τού βουνού Springwood, οπου επιθεώρησε τίς εργασίες καί τά σχέδια άποκαταστάσεως τής εν λόγ4J 1. Μονής, από τίς καταστρεπτικές πυρκαγιές του περασμένου Οκτωβρίου. Μετά ταύτα, παρεκάθησε μετά του

Καθηγουμένου καί των συνοδών αίιτου είς γεύμα (2/8/14).

-Έχοροστάτησε κα ί έ ι(ήρυξε καταλλήλως κατά τόν Μ . Έσπερινόν είς τόν πανηγυρίζοντα Ί. Ναόν ΜεταμορΦώσεως τού Σωτήρος (5/8/14).

- Έδέχθη τόν κ. Παν. Μπουρδούλην, έξ Έλλάδος (11/8/14).

-Έχοροστάτησε καί έκήρυξε καταλλήλως, κατά τόν πανηγυρικόν Έσπερινόν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, είς τόν πανηγυρίζοντα Καθεδρικόν Ί . Νασν τού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Redfern (14/8/14).

-Παρέστη συμπροσευχόμενος από τού ί. Βήματος του Καθεδρικού κατά τήν θ. Λειτουργίαν, έπ' ευKαιρί~ τιϊς Έορτής της Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, καί ώμίλησε καταλλήλως είς τό εκκλησίασμα. 'Εν συνεXείι:;t, παρεκάθησεν είς έορτασΤΙΚ11ν τράπεζα είς τήν Αίθουσαν τού Καθεδρικού μετά τού Ίερατ. Προϊσταμένου, τού 'Εκκλησιαστικου Συμβουλίου, της Φιλοπτώχου ΑδελΦότητος καί των Φοιτητων τιϊς Θεολογικής Σχολής τού Απ. Ανδρέου (15-8-14).

-Έδέχθη την μέχρι τούδε Έξοχωτάτην Πρέσβειρα τής Αυστραλίας εν Έλλάδι κα Πολυξένην Bloom field, καί είχε μετ' αυτής έγκάρδιον συνομιλίαν (27/8/14).

- Έχοροστάτησε καί έκήρυξε καταλλήλως, κατά τόν Μ. Έσπερινόν, είς τόν πανηγυρίζοντα Ί. Ναόν Αγίου Ίωάννου

Parramatta, καί παρεκάθησεν είς νηστήσιμον τράπεζα μ εθ'

όλων τών πιστών (28/8/14).

Κατ& τόv Ilijva L EnTiJl{JPlov ό Σεβασμιώτατος:

- Έδέχθη τόν έκ Πέρθης Ίερατ. Προϊστάμενον τού Ί. Ναού τών Αγίων Κωνσταντίνου καί 'Ελένης, Αρχιμ. Έλπίδισν

Καραλήν.

Έδέχθη τόν εκ Darwίn Ίερατ. Προ'ίστάμενον τού 'Ι. Ναού Αγίου Ν ικολάου, Αρχιμ. Ίωήλ Ξανθόν (1/9/14).

-Προήδρευσε συνεδριάσεως τού Καθηγητικού Συμβουλίου της Θεολογικής Σχολής τού Απ. Ανδρέου (4/9/14).

-Έδέχθη τόν έκ τών Αποφοίτων της Θεολογικής μας Σχολής Καθηγητην των Θρησκευτικών κ. Α ντώνισν Picardi, ε ις τό Δίγλωσσον Κολλέγισν τού Αγίου Σπυρίδωνος.

-Έδέχθη τόν Καθηγητήν Γεωπολιτικής καί ΣυγγραΦέα κ. Νικόλαον Λυγερόν, συνοδευόμενον άπό τόν Δρα Παν.

Διαμάντην (5/9/14).

-Παρέθεσε δείπνον είς τόν έπ ισκέπτην Καθηγητήν κ. Ν ικ. Λυγερόν, μετά τής Γραμματέως του καί τόν Δρα Παν. Διαμάντην, είς τό Όμογενε ιακόν Έστιατόριον Brighton-Le­Sands (8/9/14).

-Έδέχθη τόν Προεδρεύοντα τού Διοικητικού Συμβουλίου

των Γηροκομε ίων-Γηριατρείων τής Βασιλειάδος Ν.Ν.Ο. κ.

Tony jo!,nson (10/9/14).

-Συνοδευόμενος άπό τόν ΘεοΦιλέστατον Έπίσκοπον Μιλητουπόλεως κ. Ίάκωβον, έχοροστάτησε καί έκήρυξε καταλλιΊλως, κατά τόν Μ. Έσπερινόν, εις τόν πανηγυρίζοντα

'ι Ναόν Αγίας Ευφημίας Bankstown (15/9/14).

-Συνοδευόμενος από τόν ΘεοΦιλέστατον Έπίσκοπον Μιλητουπόλεως κ. Ίάκωβον, εχοροστάτησε καί εκήρυξε καταλλήλως, κατά τόν Μ. Έσπερινόν, εις τόν πανηγυρίζοντας

Ί . Ναόν της Αγίας ΣοΦίας καί τών τριων Θυγατέρων Αυτης, Πίστεως, Έλπίδος καί Αγάπης Taylor's Square. 'Εν συνεXείι:;t, παρεκάθησεν μεθ' όλων των πιστών είς έόρτιον δείπνον (16/9/14).

Στιγμιότυπον άπό τόν Αι!. Έσπερινόν είς τόν παν"γυρίζοντα 1. Ναόν Άγ. Ίωά ιι ιιου ParrllIlJatIa (Σύδνεϋ 28-8-14)

43

-'Εδέχθη τήν Πρόεδρον καί τά Μέλη τού Διοικητικού

Συμβουλίου της ΑδελΦότητος των Greek YotI ng Matrons, καί ε[χε μετ' αυτων εποικοδομητικήν συζήτησιν, ή δέ Πρόεδρος κα Cathy EcononlY παρέδωκεν εΙς τόν Σεβασμιώτα'[ον επι'[αγήν ϋψους $10,000, ύπέρ ενισχύσεως των προγραμμάτων της Θεολογικής μας Σχολής του Απ. Ανδρέου (17/9/14).

-'Εδέχθη '[όν Ίερατ. Προ'ίστάμενον '[ού 1. Ναού Άγίου Νεκταρίου Burwood, π. Γεώργιον Λιαγκαν (18/9/14).

-'Εδέχθη τόν π. Νικ. Σταυρόπουλον, Γενικόν Διευθυντήν ηϊς Βασιλειάδος, μετά της πρεσβυτέρας αύτου (19/9/14).

-Έδέχθη τόν Καθηγοόμενον τής Ίερας Μονής Παναγίας Παντανάσσης Αρχιμ. Ευσέβιον, μετά τού Προηγουμένου Αυτης Αρχιμ. ΣιrεΦάνoυ, διά θέματα αφορων'[α την έν λόγ4J Ί. Μονήν, καί έκράτησεν αυ'[ούς εΙς μεσημβρινήν τράπεζαν

(22/9/14).

-Έδέχθη τόν 'Ιερατ . Προ"ίστάμενον '[ού Ί. Ναού '[ής Αγίας Αννης Gold Coast, π. Ρωμανόν Στεργίου (23/9/14) .

-Έδέχθη τόν εκ Βρισβάνης Έφημέριον του Ί. Ναου Αγίου Γεωργίου, π. Αναστ. Μποζίκην, καί έκράτησεν αυτόν εις μεσημβρινήν τράπεζαν (26/9/14).

-Συνοδευόμενος από τούς ΘεοΦιλεστάτους Έπισκόπους Απολλωνιάδος κ. Σεραφείμ καί Μιλητουπόλεως κ. Ίάκωβον, παρέστη εις τήν έκδήλωσιν τού 'Ελληνικού Κέντρου Προνοίας τής Ίεράς Αρχιεπισκοπής, επ' ευKαιρί~ των καθιερωμένων πλέον εκδηλώσεων πού διοργανώνει κατ' έτος '[ό Κέντρον. Ό Σεβασμιώτατος ώμίλησε διά την ανεκτίμητον προσφοράν ύπηρεσιων πρός την 'Ομογένειαν, έξήρε δέ τόν ρόλον καί των έθελοντικώς έργαζομένων εις τό Κέντρον, εις '[ούς όποίους καί παρέδωκε ειδ ικά Διπλώματα Ευαρεσκείας. Έπίσης, έδωκε ειδικά διπλώματα εις τά νήπια των 'Ενοριακών 'Ομάδων, τά όποια όλοκλήρωσαν τόν κύκλον των μαθημάτων αυτών. Μετά ταυτα, παρετέθη δεξίωσις (30/9/14).

Κίνηση του Θεσφιλεστάτου 'Επισκόπου Άπολλωνιάδος κ. Σεραφείμ

Κίνησι ς Θεοφιλεστάτου, κατά τόν μ1ϊνα 10ύλιον 2014

-Προήδρευσε τού Πρωτοβαθμίου Πνευματικού Δικασ'[η­

ρίουΝ.Ν.ο.

-Παρηκολούθησε καί ώμίλησεν εισαγωγικώς ε ις τό Σεμι­

νάριον διά τούς διδασκάλους τών 'Ελληνικων Απογευματινων

καί Σαββατιανών Σχολείων των 'Ενοριων-Κοινοτήτων μας, τό

όποιον ώργάνωσεν ή 'Ιερά Αρχιεπισκοπή (1·7-14).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν ε ις τόν Καθεδρικόν 1. Ναόν τού Εύαγγελισμού τής Θεοτόκου, Redfern, καί ετέλεσεν

Αρτοκλασίαν έπί τη ΈΟΡΤQ των Ά γίων Α ναργύρων Κοσμά καί Δαμιανού, Προστατων '[ων Φιλοπτώχων Αδελφοτητων

Ν.Ν.ο.

-Έν συνεxεί~, εις την Μεγ. Alθoυσαν τής Θεολογικής

Σχολής, ευλόγησε τό έπίσημον γεύμα, τό όποίον παρέθεσαν

οί Κυρίες των Φιλοπτώχων, καί ε ίς τό όποιον παρεκάθησαν

ύπέρ των 200 συνδαιτημόνων καί ώμίλησε καταλλήλως.

Έπίσης, ώμίλησε καί ό εκ των άποφοίτων της Θεολογικής

Σχολής Αρχιμ . π. Σωφρόνιος Κονιδάρης (6-7-14).

-'Εδέχθη τόν Ίερατ. Πρσ'ίστάμενον τού Ί. Ναού Τιμίου

Σταυρού, WoIlongong, μετά τού Προέδρου κ. Ανδρέα Καλαμπόκα καί μελων τού Διοικητικού Συμβουλίου.

-Έδέχθη '[όν Ίερα'[. Πρσ'ίστάμενον τού Ί. Ναού Αγίου

Νεκταρίου, Burwood, π. Γ. Λιάγκα.

- Έδέχθη τόν Πρόεδρον της Ένορίας-Κοινότητος Αγίου Ίωάννου, Parramatta, κ. Κοσμά Δημητρίου καί τόν Αρχιτέκτονα κ. Δημ. Σταυρόπουλον, καί συνεζήτησαν διά τά σχέδια '[ού Νέου Ίερου Ναου (8-7-14).

44

-Έδέχθη άλληλοδιαδόχως τούς Αίδεσ. π. Αγαθάγγελον

Μαστέα, ΈΦημέριον τού Ί. Ναού Άγίων Πάντων, Belmore, καί π. Παντελεήμονα Χρυσάφη, Έφημ έριον Ί. Ναου Κοιμήσεως

τής Θεοτόκου, Redfern (9-7-14).

-Έδέχθη αλληλοδιαδόχως τούς κ. Μάριο Μπάγο,

Καθηγητην τής Θεολογ ικής Σχολής, τήν κα Δέσποινα Βρυώνη καί τόν Δικηγόρον Κ. Μιχ. Διαμαντή, Νομικόν Σύμβουλον της 'Ιεράς ΑΡΧΙΕπισκοπης.

-Παρέστη συμπροσευχόμενος από του 'Ιερου Βήματος,

κατά '[όν Μ. 'Εσπερινόν εΙς τόν πανηγυρίζον'[α Ί. Ναόν Άγίας Εύφημίας, Bankstown (10-7-14).

-Έδέχθη τούς π. Νικ. Μποζίκη καί π. Στ. Ίβανό καί

συνεζήτησαν θέμα'[α των Παιδικων Σταθμων τής Ένορίας

του Άγίου ΣτεΦάνου (11-7-14).

-Έλειτουργησε καί έκήρυξεν εις τόν πανηγυρίζον'[α 'Ι. Ναόν Αγίας Ευφημίας, καί προέστη τής Λιτανεύσεως τής Ί. Είκόνος.

Έν συνεxεί~, παρεκάθησαν είς έόρτιον γεύμα τής Φιλοπτώχου ΑδελΦότητος καί ώμίλησε καταλλήλως (13-7-14).

- Έδέχθη τήν Κ. Δ. Βρυώνη καί εν συνεXείq. '[όν Ίερατ .

Προ'ίστάμενον τού Ί. Ναου Άγίου Νεκταρίου Burwood π.

Γεώργιο Λιάγκα (14-7-14).

- ilQolibQcuaE συνεδριάσεως τού Συμβουλίου τής Κεν'[ρικης Φιλοπτώχου (15-7-14) .

-'Εδέχθη τόν Ίερατ. Προ'ίστάμενον του Ί. Ναού Ά γίας ΑΙκατερίνης, Mascot, π. Αθ. Γιάτσιον μετά τού π. Νικολ.

Μαρκέτου, '[ού Προέδρου καί μελών τού 'Εκκλησιαστικού

Συμβουλίου (18-7-14).

-Έδέχθη τόν Δικηγόρον κ. Ευστάθιον Κονδυλιόν, Νομικόν

Σύμβουλον της Ίερας Αρχιεπισκοπής.

-'Εδέχθη αντιπροσωπείαν της ΑΧΕΠΑ, μέ επικεφαλής την

Πρόεδρον κα Χριστίνα Lynch, την κα Έλένη Κατσαρού καί τόν κ. Αθαν. Τάνον, οί όποίοι καί ενεχείρησαν δωρεάν, έκ $5,000, υπέρ τής Θεολογικής Σχολής του Απ. Ανδρέου (22-7-14) .

'Εδέχθη τόν ΚαθηΥητήν της Βυζαντινής Μουσικής κ. Βασ.

Ψυλλάκον.

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εις τόν πανηγυρίζον'[α 1. Ναόν Αγίας Παρασκευης, Blacktown, καί εν συνεxεί~ παρεκάθησεν εις πανηγυρ ικήν τράπεζαν μεθ' όλων των πιστων (26-7·14).

Συνοδευόμενος από τόν Διάκονον Γεώργιον, μετέβη είς Goulburn, όπου ελειτουργησε καί έκήρυξεν είς '[όν

πανηγυρίζοντα Ί. Ναόν Άγίου Παντελεήμονος . Έν συνεxεί~, μετά τών Μελών τού 'Εκκλησιαστικού Συμβουλίου,

παρεκάθησεν εις έόρτιον τράπεζαν (27-7·14).

-Προήδρευσε τού Πρωτοβαθμίου Πνευμαnκού Δικαστηρίου

Ν . Ν.ο. (29-7-14).

-'Εχοροστάτησε καί εκήρυξε κατά τόν Μ. Έσπερινόν εΙς '[όν πανηγυρίζον'[α Ί. Ναόν Αναστάσεως τού Κυρίου καί Άγίας

Έλέσης. Μετά ταύ'[α, παρεκάθησε μεθ' όλων τών πιστών εις νηστήσιμον τράπεζαν (31-7-14).

Κατά τόν μήνα Αϋγουστο 2014 ό Θεοφιλέστατος:

-'Εδέχθη τόν έκ τών μελών του διαχειρισnκοϋ Συμβουλίου τού Bribie Island κ. Στάθη Εύσταθίου .

-Έχοροστάτησε καί έ1(ήρυξε κατά τόν Μ. 'Εσπερινόν εις '[όν έορτάζοντα Ί. Ναόν Αγ . ΣτεΦάνου Hurlstone Park (1-8-14).

Έδέχθη τήν Γενική Διευθύντρια τού Διγλώσσου Κολλεγίου του Αγ. Σπυρίδωνος Kingsford κα ΕύΦρ. Στεφάνου,

συνοδευομένην άπό τήν Διευθύντρ ια τού Γυμνασίου κα Αίμ .

Κατσογ ιάννη (4-8-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εις τόν πανηγυρίζοντα 'Τ.

Ναόν ΜεταμορΦώσεως του Σωτηρος Earlwood. Έν συνεχε ίc;t

παρεκάθησε ε ίς έόρτιον γεύμα (6-8-14).

-Προσκληθείς, ώμίλησεν ε ίς την Έσπερινήν ΣUγKέντρωσιν

τής Νεολαίας, ε Ις την Ένορία-Κοινότητα Άγ. Νεκταρίου

Blll"wood μέ θέμα : «Ή Θ. Εύχαριστία - τά Κέντρον της ζω ης τού πιστού}} (7-8-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εΙς τόν Ί. Ναόν Άγ. Ραφαήλι ΝικοΑάου καί Είρήνης Liverpoo! (10-8-14).

- Έχοροστάτησε καί εκήρυξεν εις τόν πανηγυρίζοντα Ί.

Ναόν Κοιμήσεως της Θεοτόκου Redfet'n (14-8-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν ε ις '[όν ώς ανω πανηγυρίζοντα

Ί. Ναόν. Μετά ταύται παρει(άθησεν εΙς έόρτιον τράπεζαν (15-8-14).

-Ανεχώρησεν δ ιά τό ετήσιον ταξίδιόν '[ου είς 'ίIiv Γενέτειρα (16-8-14).

Β' ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Κίνηση τού Θεσφιλεστάτου 'Επισκόπου Δέρβης κ. 'Ιεζεκιήλ

Κατά τόν μήνα '[ούλων ά Θεοφιλέστατος;

-Τό άπόγευμα εδέχθη τόν κ . Απόστολον Λαγουτατζήν

άγιογράφον (2-7-2014).

-Τήν μεσημβρίαν προέστη συνεδρ ιάσεως εκπροσώπων δ ιά

τήν Πανμορθόδοξον Θ. Λειτουργίαν τής 100νταετηρ ίδος άπά

της ένάρξεως του Α' Παγκοσμίου ΠοΛέμου (4-7-2014).

-Έδέχθη τάν διευθυντήν τού Victorian Multicultural

Commission (7-7-2014).

- Τά πρωΤ εδέχθη τόν Πανοσιο;\. Αρχιμ . Παντελεήμονα

ΒώΑον, κΑηρικόν της 'Ιεράς ΜητροπόΛεως Χίου (8-7-2014).

- Τά πρωί εδέχθη τούς πατέρες αίδεσιμ . Σπυρίδωνα

Μπάνια καί αίδεσιμ . Νικόλαον Βρεττάκον μετά τού κ.

Σωτηρίου Σταματοπούλου καί συν εζήτησε μετ' αυτων

θέματα άφορωντα τήν κατασκευήν τής ΨευδοοροΦής καί

τήν εσωτερ ικήν επ ίχρισιν του Κοιμητηριακού Ναού (9-7-2014) .

-Τήν μεσημβρίαν εδέχθη τόν αίδεσιμ. Αναστάσιον

Μποζίκην μετά τής πρεσβυτέρας καί των τέκνων του εκ

Βρισβάνης (10-7-2014).

-Έλειτούργησε κα ί έκήρυξεν ε i.ς τόν 'Ιερόν Ναόν τού Αγίου

Βασιλείου Brunswick. Τό έσπέρας προσκληθείς παρέστη ε ις

εκδήλωσιν όΡΥανωθεισαν ύπό του π. Έμμανουήλ Λυκοπάντη

είς τήν αΙθουσαν τού Αγίου Δημητρίου Ascot Vale, μεθΙ δλων

των άποφοίτων τής Θεολογικής Σχολής του Άγίου Ανδρέου

Sydney (13-7-2014) .

-Συνελε ιτούργησε μετά των ΘεοΦιλεστάτων Έπισκόπων

1<. Είρηνα ίου της ΣερβlΚ1Ίς ΈκκΑησίας, Κ. ΜιχαήΑ της

Ρουμανικής Έκκλησίας, Μιλητουπόλεως κ. Ίακώβου καί

εκπροσώπων όλων των 'Ορθοδόξων 'Εκκλησιων, είς τήν

'1εράν Μοvήν ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ Northcote έπί τ~ 100νταετηρίδι άπά ΤιΊς ενάρξεως του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Έτελέσθη

μνημόσυνον ύπέρ των πεσόντωνκαί εγένετο κατάθεσις

στεΦάνων είς τό Μνημείον της 'Ι εράς Μονης καί τήν

μεσημβρίαν παρετέθη γεύμα εις τό όποιον παρεκάθησαν

500 περίπου εκπρόσωποι των Έκκλησιων, πολιτικοί καί

στρατιωτικοί (19-7-2014).

-Ανεχώρησεν διά την Γενέτειραν καί την Κωνσταν­

τινούποΑ ιν (20-7-2014).

s;t Άnbr-eW'l1 ~r-e-ek (@rtqobo* Qri1-eologicul <!Loll-eg-e

ENQUIRIES ΑΝΟ APPLICATlONS WELCOME

5 ι Andrew's was established in 1986 by the Greek Orthodox Archdiocese ΟΙ Austra lia in o rder to provide tertia ry leνe l edu­cation and tra ining of Christian Orihodoχ c lergy, theo logiansI lay teachers and m inisters ί π order to meet the catechetica l and pastora l needs ΟΙ the O rthodo x Church ί π Austra lia. ι ι is a lso intended to be a centre ΟΙ ecumenical scholarship and learn ing. ι ι

is lul ly accredited thro ugh the 5ydn ey Co llege ΟΙ Di vinity, a lederatίon ΟΙ Christ ian theologica l education providers. (www.scd. edu.au). Α ΙΙ the degrees and awards are approved by the Tertia ry Education Q ua lity and 5tandards Agency (TEQ5A), Austra lia's independent na tio na l regula tor ΟΙ the higher educatio n sector.

5Ι Andrew's offers a range ΟΙ undergraduate and postgraduate units which explore 5ystematic Theology, Patristic 5tudies, Biblica l 5tudies, Church History, Liturgics, Pastora l Theology and Coun selling, and New Testament Greek language, towards the lo llo w ing awards, Bache lor ΟΙ Theology (with Ho nours), Graduate Certilicate in Arts, Graduate Diplo ma ΟΙ Arts, Master Ο Ι Arts, Master ΟΙ Theo logy, and a Basic Unit ΟΙ Clinica l Pastora l Educat ion in Aged Care.

For more info rmation please visit our website 0 1' contact the Registra r:

5t Andrew's Greek Orthodox Theo!ogica l College, 242 Cleveland 5treet, Redlern Ν5W 2016, Tel, 02 9549 3100 Fax , 02 9549 3151 Website' www.sagotc.edu.au.-Email:registrar@sagotc.edu.au

Ή Θεολογ ι κη Σxoλ!j του Άποστόλου Άνδρέου προσφέρει πλούσ ιο πρόγραμμα σπουδων, και τα πτυχία Bache lor ΟΙ Theo logy (with Honours), Graduate Certilicate in Arts, Graduate Diploma of Arts, Ma5ter ΟΙ Arts, Master ΟΙ Theo logy τα όποία εΤναι αναγνωρ ισμ ένα απο το Ύπου ργεϊο Παιδε ίας της ΑύστραλΓας σαν Ισότιμ α με τα των λο ιπών Πανεπιστημιακων Σχολων. Έπίσης εχει αναγνωρ ισθεί η Θεολογ ι κή μ ας Σχολη σαν ίσότιμη με τις Θεολογικες Σxoλi:ς των Πανεπιστημίων της Έλλάδος .

45

'~­, '-

Pall-0rtllOdox ΙίΩιrκι} alld Me'Jlorial SeΠJices ί',l1lε,1Ι0Π} ο/ tJIe /allell ill World War Ι.

Frol11 tJIe re-lHlioH 0/ GradIlntes ο/ St ArIdrew's Theological Co llege MelbolIrlle (14-7-14)

With the bIessing of His Enlinence Archbishop StyIianos, the LnauguraI AIumni Association gathering of St Andrew's TheoIogicaI Col!ege took pIace οη JuJy 14 at the Greek Ortho­dox Parish of St Dimitrios ίη Moonee Ponds, MeIbourne.

Graduates from throughout AustraIia aπίνed at the Par­ish, where a Vespers (Esperinos) serνice took pIace. His Grace 8ishop l akoνos of MiIetoupoIis, being the first Hierarch to have graduated from St Andrew's, officiated at the service, together with otl1er graduates .

The Vespers service inciLlded the bIessing of the five Ioaves (ArtokIasia) where we cοιηηιemοraΙed both rhe present and past students, teachers, benefactors and contribLItors ofthe ΤΙleoIogi­caI Col!ege.

At the conclusion ofthe service His Grace welcon1ed every­one Ιο tbe Alumni night, expressing the importance of prayers and especiaIIy the roIe that foLIr years of chapeI service was to LlS as snιdents.

Α fter the handing out of the 'Άrtοs" we ιηade our way to the Church Hal! where the Parish Cοιηmίttee together with its Ladies AuxiIiary bad prepared a sιηοrgasbοrd of food and drink.

His Grace 8ishop EzekieI of Derνis, \vho was representing His Eminence, gave a spirituaI laIk to al! the graduates about his tίιηe at tI,e TheoIogicaI SCI,00I of HaIki which St Andrew's CoI­Iege has as irs model.

8iSI10P EzekieI aIso encouraged al! of us to keep slιpporting and contributing to St Andrew's because that is where graduates

46

wel-c al! nurtured spiritual!y and educational!y. Ηε ννεηΙ οη Ιο

deciare that the fιιΙΙΙΓε ofthe Church ίη Austra Iia is ίη brigIlt and good hands because of the strong foundation that St Andrew's TheoIogicaI Col!ege has insti l!ed ίη its graduates.

GradLIates mingled with Qne another, conversing and sharing stories whi le enjoying a night of reminiscence.

Overall ίι was a successfu I event organised by Fr Εm1ηanuel

Lykopandis and his Parish of St Dimitrios

His Grnce BisJιop Inkovos nddI'essing the catecltetical lectIlre series on 'ΤΙι ε Divine LίtJιrg'Ψ tIle Heart ο/ Orthodoxy' offered by St Andrelv's T1zeologica l Co llge (12-7-14, OakleigIl Gra1tI1Jlar ScIιoo l, MelboIInleJCollege MelboIInle (14-7-14)

Κίνηση του Θεοφιλεστάτου 'Επισκόπου Μιλητουπόλεως κ. 'Ιακώβου

Κατά τόι' μ/Ίνα Ίούλιον ά Θεοψιλέστατος:

-ΈλειτούΡΥησε καί έκήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν τής

'Υπαπαντής τού Κυρίου Coburg (13-7-2014).

-Μετέβη είς Αδελαϊδαν σπου εχοροστάτησε καί έκήρυξεν

κατά τόν πανηΥυρικόν Έσπερινόν είς τόν Ί. Ναόν του

ΠροΦήτου Ήλισύ Norwood (19-7-2014).

- ΈλειτούΡΥησε καί έκήρυξε κατά τήν Θ, Λειτουργία είς τόν πανηγυρίζοντα Ί. Ναόν τού ΠροΦήτου Ήλιου Norwood (20-7-2014).

-Έλε ιτούΡΥησε καί έκήρυξεν κατά τήν πανηΥυρικήν Θείαν

Λειτουργίαν της Αγίας Μαρκέλλης εις τόν Ί. Ναόν τών Άγίων

Ραφαήλ, Νικολάou & Είρήνης Bentleigh (22-7-2014).

-Έχοροστάτησε καί έκιΙρυξε κατά τόν πανηΥυρικόν

Έσπερινόν εις τόν Ί. Ναόν τής Αγίας Παρασκευι1ζ St. Albans (25-7-2014).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν εις 'Ιόν πανηΥυρίζοντα

'Ιερόν Ναόν τής Αγίας Παρασκευής St. Albans. Τό έσπέρας έχοροστάτησε καί έκήρυξε κατά τόν πανηγυρικόν Έσπερινόν

είς τόν 'Ιερόν Ναόν τού Άγ. Παντελεήμονος Dandenong (26-7-2014).

-Έλειτούργησε καί Εκήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν τού Άγίου

Παντελεήμονος Dandenong .

-Τό έσπέρας έχοροστάτησε καί έκήρυξεν κατά τήν

Ακολουθίαν τού 'Εσπερινού τιΙς Αγίας Ειριινης Χρυσοβα­λάντου εΙς τόν 'Ιερόν Ναόν τής Αγίας ΑΙκατερίνης Malvern (27-7-2014).

Κατά τόν μ/Ίνα AιJyoυσΤO\I ά Θεοφιλέστατος:

- Τό έσπέρας έχοροστάτησε καί έκήρυξεν \<ατά τήν

Ακολουθίαν τού ΈσΤΗ::ρινού εΙς τόν Ί. Ναόν τής Μετα­

μορΦώσεως τού Σωτηρος n1omastown (5-8-13).

-ΈλειτούΡΥησε l<αί έΚ11ρυεεν εις τόν πανηγυρίζοντα '1. Ναόν τής ΜεταμορΦώσεω<: τού Σωτήρος Thomastown (6-8-13).

-Τό πρωΤ μετέβη ε ίς τό Κολλέγιον του Άγίου 'Ιωάννου

Preston καί έτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία εις τό Hall τού Κολεγίου (7-8-2014).

-Έλειτούργησε καΙ εκήρυξεν εις τιΙν Α.γγλικήν ε ις τήν 'Ιεράν

Μονήν τι)ς Παναγίας ΓοργοΟπηκόου Geelong (9-8-2014).

-Έχοροστάτησε καί έκιιρυξε κατά τιιν Ακολουθίαν τού

πανηγυρικού 'Εσπερινού εις τόν Ναόν τηι: Κοιμήσεως τής Θεοτόκου North ΑIΙοηο (14-8-2014).

- Έλειτούργησε καί έκήρυξεν εις τόν πανηγυρίζοντα Ί.

Ναόν τής Κοιμι1σεως τι)ς ΠαναΥίας Σουμελα East Keilor (15-8-2014).

-Ανεχώρησεν όδικώς διά Σύδνεύ (16-8-2014).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν είς τόν 'Ι ερόν Ναόν τού Άγίου

ΣτεΦάνου Hurlstone Park (24-8-2014).

- Έλειτούργησε καί έκιιρυξε είς τόν πανηγυρίζοντα Ίερόν Ναόν τού Άγίου 'Ιωάννου Parran1atta (29-8-2014).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξε εις τόν πανηγυρίζοντα 'Ιερόν

Ναόν τού Άγίου Ίωάννου Parran1ata καί εν συνεχείq παρέστη εις τάς εκδηλώσεις τού festival είς τό νέο οίκόπεδο πού απέ­κτησε ή Ένορία-Κοινότητα σέ κοντινή απόσταση (31-8-2014).

Κατά τόν μ/Ίνα Σ.επτέμβριον ό Θεοφιλ cστcι:το,;::

- Τό έσπέρας, έπιστρέψας έιc Σύδνευ, παρέστη εις την

έπίσημον Χοροεσπερίδα των 35 χρόνων τού Κολλεγίου τού Αγίου Ίωάννου Preston (6-9-2014).

-Ανεχώρησεν διά Σύδνεϋ (9-9-2014).

-Έλειτούργησε ιcαί έιcήρυξεν κατά την πανηγυρικήν

Θείαν Λειτουργίαν ε ις τήν Ίεράν Μονήν τού Τιμίου Σταυρού

Mangroνe Mountain N .S.W. (14-9-2014).

-·Ελειτούργησε καί έκήρυξεν κατά τήν πανηγυρικήν

Θείαν Λε ιτουργίαν εις τόν Ίερόν Ναόν τής Άγίας Ευφημίας

Bankstown (16-9-2014) .

- Έλειτούργησε ιcαί έκήρυξεν κατά τήν πανηγυρικήν

Θείαν Λειτουργίαν ε ίς τόν 'Ιερόν Ναόν της Αγίας ΣοΦίας καί

των θυγατέρων αυτής Πίστεως Έλπίδος καί Α.γάπης Taylor Sguat'e (17-9-2014).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν κατά τήν Θ. Λειτουργία ε ις

τόν Ίερόν Ναόν τού Αγίου Νικολαόυ Marrickville (21-9-2014).

- Τό εσπέρας έχοροστάτησε καί έκήρυξεν κατά τόν πανη­γυρ ικόν 'Εσπερινόν τής Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης εις τόν

Φερώνυμον 'Ι. Ναόν ττΙς Αναστάσεως τού Χριστού Kogarah (23-9-2014).

-Έλε ιτούργησε ιcα ί έκι1ρυξεν κατά την πανηγυρ ικήν Θε ίαν

Λειτουργίαν ε ις τόν 'Ιερόν Ναόν τής Αναστάσεως τού Χριστού

Kogarah (28-9-2014).

Γ- Ε' ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κίνηση του Θεοφιλεστάτου

'Επισκόπου Δορυλαίου κ. Νικάνδρου

Κατά τόν μ/ίνα Ίούλιον ό ΘεοΦιλέστατος:

-Έπέστρεψεν είς ΑδελαΙδα έιc τής Γενετείρας (29-7-14).

-Προέστη τής Έξοδίου Ακολουθίας τού αειμνήστου Πα-

τρόκλου Μιχαλάρα ε ίς τόν 'Ιερόν Ναόν ΠροΦήτου Ήλιού Nor­wood (31-7-14) .

Κατά τόν μηνα ΑϋΥοvστον ό Θεοφιλέστατος:

-Έχοροστάτησε ιcατά τήν Ίεράν Ακολουθίαν τού Παρα­

KληΤΙΙCOυ Κανόνος πρός τήν Ύπεραγίαν Θεοτόκον εις τόν

Ίερόν Ναόν Αγίου Παντελεήμονος Glenelg (1-8-14).

-Έλειτούργησε καί έκι1ρυξεν ε ις τόν Ίερόν Ναόν Άγίου

Παντελεήμονος Glenelg (Κυριακή 3-8-14).

-Έλειτούργησε κα ί έκήρυξεν έπί T!j ΔεσΠΟτικ!j έορτ!j τής ΜεταμορΦώσεως τού Σωτήρος Χριστού εις τόν Ίερόν Ναόν

ΠροΦήτου Ήλισύ Norwood (6-8-14).

-Έτέλεσε τήν Θείαν Λειτουργίαν εις τόν 'Ι ερόν Ναόν Άγίου

Γεωργίου TΊ1ebarton διά τούς μαθητάς τού Δημοτικού τού

Ήμερησίου Έλληνορθοδόξου Κολλεγίου «Άγιος Γεώργιος»

τής Φερωνύμου Ένορίας-Κοινότητος (7-8-14).

-Έλειτούργησε καί έιcήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν Αγίου

Σπυρίδωνος Unley (Κυριακή 10-8-14).

-Είς τόν 'Ιερόν Ναόν Ά γίου Thebarton προέστη τής Έξοδίου Ακολουθίας τής αειμνήστου Άννης Κοβαλίσκι, πολυτίμου

τέκνου τής 'Ι εράς Αρχιεπ ισκοπής Αυστραλίας διά τήν

πολλαπλώς καί πρός πολλούς έπιδειχθεϊσαν αγάπην της (12-8-14).

-Έτέλεσε την Θείαν Λειτουργίαν ε ις 'Ιόν 'Ιερόν Ναόν Αγίου Γεωργίου Thebarton διά τούς μαθητάς τού Γυμνασίου τού Ήμερησίου Έλληνορθοδόξου Κολλεγίου «Άγιος Γεώργιος»

τής φερωνύμου 'Ενορίας-Κο ινότητος.

, -Πρoήδρε~σε συνεδριάσεως τής Έπιτροπής Έξωτερικής Ιεραποστολης, εις ην παρέστη καί ή έξ ΑδελαΤδος

ίεραπόστολος εις Μαδαγασκάρην δ. Ματίνα Κουβούση, 11 όποία παρέσχε ν ένημέρωσιν διά τήν πορείαν τού έκεϊσε

47

ίεραποστολικού έργου (13-8-14).

-Συνοδευόμενος ίιπό τού Αίδεσ. Πρεσβ. π. Μιχαήλ

Ψαρομμάτη, μετέβη εi.ς τήν κωμόπσλιν Berri, όπου

έχοροστάτησε κατά τόν ΠανηΥυρικόν Έσπερινόν εις τόν

έορτάζοντα 'Ι ερόν Ναόν Κοιμήσεως της Θεοτόκου (14-8-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εις τόν ώς αvω πανηγυρίζοντα

'Ιερόν Ναόν καί εν σuνεχείq: εύλόΥησεν έόρτιον τράπεζαν

μεταΦέρων τάς ευχάς καί ευλογίας τού Σεβασμιωτάτου (15-8-14).

-Εις τ6ν 'Ιερόν Ναόν Αγίου Παντελεήμοvος Glenelg ετέλεσε τό Μυστήριον τής Βαπτίσεως τών έξ Αμερικης

(ΗΠΑ) διδύμων βρεΦών Μαρίας καί Χριστίνης, έγγονών τού

έντεύθεν άξιοτ. κ. Χρήστου Μπουρμά (16-8-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εις τήν 'Τερόν Μοvήν Αγίου

Νεκταρίου Croydon Park.

-ΈτέΛεσε τόν Άγιασμόν εις τιιν νέαν κατοικίαν τού Αίδεσ.

Πρεσβ. π. Μιχαήλ Ψαρομμάτη (Κυρuxκή 17-8-14).

-Συνσοευόμενος ύπό τού Πανοσ. Άρχψ. π. Σιλουανου

Φωτεινέα, μετέβη ε ις τήν πόλιν Port Pirie δ ιά τούς έορτασμούς

τής 90ετηρίδος τής ιδρύσεως τής 'Ενορίας-Κο ινότητος Άγίου

Γεωργίου, πρώτης ίδρυθείσης στή Νότιο Αυστραλία, καί

ευλόγησε τό έόρτιον δείπνον μεταΦέρων τάς ευχάς καί

εύλογίας τού Σεβασμιωτάτου (23-8-14).

-Έλε ιτούργησε καί έκήρυξεν είς 'Ιόν 'Ιερόν Ναόν Άγίου

Γεωργίου Port Pirie.

-Παρέστη εις συνεδρίασιν τού νέου Δ. Συμβουλίου τής

'Ενορ ίας-Κοινότητος Αγίου Γεωργίου Port Pirie καί άπηύθυνε συγχαρητηρίους εύχάς προτρέψας πατρικώς διά τήν έν Φόβψ

Θεού διακονίαν των (Κυριακή 24-8-14).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν εις τόνΊερόν Ναόν ΓεννlΊσεως

τού Χριστου Port Adela ide καί έν auveXciq: ευλόγησε γεύμα ευγενώς παρcπεθέν αυτιtJ είς τιΊν οικίαν τού Ίερατικώς

Προ'ίσταμένου, Αίδεσ. Πρεσβ. π. Ίωάννου Χωραίτου (Κυριακή

31-8-14).

Κατά τόν μ'lνα Σεπτέμβριον ό Θεοφιλέστατος:

-Παρέστη εις την όρκωμοσίαν τού νέου Κυβερνιlτου τής

Πολιτείας Νοτίου Αυστραλίας, Έξοχ. κ. Hieu Van Le, ό όποίος ήλθε στήν Αυστραλία νεαρός πρόσφυΥας άπό τό Βιετνάμ σέ σαπιοκάραβο τό 1977 (1-9-14).

-Προήδρευσε συνεδριάσεως τής Κεντρικής Φιλοπτώχου

ΑδελΦότητος (2-9-14).

-Προήbρευσε συνεδριάσεως τού Πρωτοβαθμίου Πνευμα­

τικού Δικαστηρίου (4-9-14).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν Άγίου

Δημητρίου Salisbury καί έν auvexeiq: έτέλεσε τόν Άγιασμόν 'Ιών Έγκαινίων της νέας αιθούσης εκδηλώσεων τής Ένορίας

(Κυριακή 7-9-14).

-Έπί τ~ εορτ!j τού Γενεσίου της Θεοτόκου, έλειτούργησε

καί έκήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν Αγίου Γεωργίου Τhebarton

(8-9-14) .

-Προήδρευσε συνεδριάσεως τής Έπιτροπής Έξωτερικής

Ίεραποστολής (10-9-14).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν εις τόν 'Ιερόν Ναόν

ΠροΦήτου Ήλιου Norwood καί έν auvexeiq: ευλόγησε γεύμα παρατεθέν εις την ένορ ιακήν αίθουσαν έκδηλώσεων επί τοις

όνομαστηρίο ις τού Ίερατικώς Πρσ'ίσταμένου, ΑΙδεσ. Οίκον.

π. Σταύρου Ψαρομμάτη (εορτή τής Ύψ(όσεως τού Τιμίου καί

Ζωοποιού Σταυρού - Κυριακή 14-9-14).

48

-Συνοδευόμενος ύπό τού κ. Ίωάννου Κιοσόγλου, Μέλους

τού Αρχιεπ ισκοπ ικού Συμβουλίου, έπεσκέΦθη στό γραφεϊο

του 'Ιόν τοπικό όμοσπονδ ιακό βουλευτή κ. Matt Williams (18-9-14).

-Έλειτούργησε καί έκήρυξεν ε ίς ιrόν 'Ιερόν Ναόν Αγίου

Παντελεήμονος GleneIg καί ετέλεσε 'Ιό 40ήμερο Μνημόσυνον

τής άειμνήστου Ά ννης Κοβαλίσκι, ψυχής άρχοντικής έκ

Κωνσταντινουπόλεως όρμωμένης καί διατελεσάσης επί

σειράν έτών μέλος τής Φιλοπτώχου Αδελφότητος.

-Τό άπόγευμα συμμετέσχεν ε ίς 'Ιό ύπό τής Κεντρικής

Φιλοπτώχου ΑδελΦότητος διοργανωθέν προσκύνημα εις

τήν πανηγυρίζουσαν σερβικήν Ίεράν Μονήν Γ ενεσίου τής

Θεοτόκου Inglewood, όπου ετέλεσε τάς 'Ιεράς Ακολουθίας

τού Έσπερινού καί τής Παρακλήσεως εi.ς τήν Ύπεραγίαν

Θεοτόκον (Κυριακή 21-9-14).

-Έδέχθη εις επίσκεψιν 'Ιόν έκ Σύδνεϋ Αίδεσ. Οίκον. π.

Νικόλαον Μποζίκην (24-9-14).

-ΠροήδρευσεΊερατικής Συνάξεως, εις τήν όποίαν ώμίλησεν

ό έπισκεπτόμενος κατ' αυτάς την Αύστραλίαν Αγιορείτης

'Ιερομόναχος, Πανοσ. Άρχψ. 1ί. Χριστόδουλος μ έ θέμα «Τό

Μυστήριον τής 'Ιεράς Έξομολογιlσεως καί τά επ ιτίμια» (25-9-14).

-Έδέχθη τόν έκ Πέρθης Καθηγούμενον τής 'Ιεράς Μονής

Άγίου Ιωάννου τού Βουνού, Πανοσ. Αρχιμ. π. Ευάγριον, μετά τής συνοδείας του.

-Εις 'Ιόν 'Ι ερόν Ναόν Αγίου Σπυρίδωνος UnIey ετέλεσε τό Μυστήριον τού Γάμου τού Κ. Μιχαήλ Ψάλιου, υίού τού

Ίερατικώς Προ"ίσταμένου, Αίδεσ. Πρεσβ. π. 'Ιωάννου, μετά

τής δεσποιν ίδος Ανδριάνας Λιάπη (27-9-14).

-Έλειτούργησε καί εκήρυξεν εις 'Ιόν 'Ιερόν Ναόν Αγίου

Ά ντωνίου Prospect, συλλειτουργούντων τών Πανοσ. Αρχιμ. π. Εύαγρίου, Καθηγουμένου τής 'Ιεράς Μονής Ά γίου

'Ιωάννου τού Βουνού Πέρθης, καί τού Ίερομονάχου αύτής 1ί.

Θαλασσίου .

-Παρηκολούθησε συναυλίαν τού Συλλόγου Φίλων

Έκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής Νοτίου Αύστραλίας

«Άγιος Ίωάννης ό ΔαμασKηνόζ>~ μέ θέμα (/Ηχοι τής

Μικράς Ασίας». Οί χορωδοί, μέ τήν θαυμάσια ερμηνεία

τών συγκινητικών καί ύψηλής αισθητικής μικρασιάτικων

τραγουδιών, άναβάπτισαν 'Ιό άκροατήριο στά νάματα τής

ε ύλογημένης καί πονεμένης Ρωμηοσύνης (Κυριακή 28-9-14).

-Παρέστη είς συνεδρ ίασιν τού ΈKτc:λεσΤΙKoύ Συμβουλίου

ττΙς Διακο ινοτικιΊς Έπιτροπής Νοτίου Αύστραλίας (29-9-14).

-Προέστη της Έξοδίου Ακολουθίας είς 'Ιόν 'Ιερόν Ναόν

Άγίου Σπυρίδωνος Unley τής άειμνήστου Δεσποίνης Καραγιώργη, άδελΦής τής μακαρίτισσας Πρεσβυτέρας

μητρός τού Ίερατικώς Προ'ίσταμένου, Αίδεσ. Πρεσβ. π.

1ωάννου Ψάλιου (30-9-14).

«ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

2-12 Clevelίl rlc! SIreer.. Redfenl. 20"16

Έπίσημο σργανο της Ίφας Άρχιεπισκοπης Αύστραλίας

Έκδιοεται από Συντακτική Έπιτροπή

ΎπcύΟυνος- ίκδόσεως-: 'Επισκοπος- Άπολλωνιάδος- κ. ΣεΡαφcιμ

Τι:χνικιί ίπιμέλcια: nρωτοπρεσβύΤεΡος π. Jιγγελoς Άλιφιεράκης

www.voiceoforthodoxy.coIn