Ηλίας Μαμαλάκηςο Αντώνης ήταν εξαιρετικά κακό-φαγος, με αποτέλεσμα να του φτιά-χνουν διαφορετικό φαγητό από αυ-τό για τα υπόλοιπα μέλη της οικο-γένειας. Εγώ ζήλευα θανάσιμα για-τί το φαγητό αυτό ήταν πάντα κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Οσο εκεί-νος το περιφρονούσε φανατικά τό-σο εγώ το λιμπιζόμουν. Περίμενα να δω πότε θα αφήσει τον μεζέ του για να τον τσιμπήσω.

ςτΑ πρώτΑ πΑιδικΑ μΑς χρόνια ήμασταν αλλού γι’ αλλού. Η διαφο-ρά των περίπου τριών χρόνων που έχουμε ήταν μεγάλη για εκείνη την εποχή. Τα ενδιαφέροντά μας ήταν εντελώς διαφορετικά και παρόλο που ζήσαμε στο ίδιο δωμάτιο είχα-με διαφορετικές παρέες και κινού-μασταν σε διαφορετικούς χώρους. Οταν έφτασα στο τέλος του λυκεί-ου βρεθήκαμε πιο κοντά. Αισθάνο-μαι ότι η αγάπη μου για τον Αντώνη είναι πολύ μεγάλη και ότι τον στηρί-ζω όσο με στηρίζει και αυτός.

οςο μεγΑλώνουμε, η σχέση μας καλυτερεύει συνεχώς. Αισθάνομαι

πολύ καλά ξέροντας ότι έχω κάποιον άνθρωπο στη ζωή στον οποίο μπο-ρώ να απευθυνθώ σε κάποια δύσκο-λη στιγμή.

ο Αντώνης είναι ίδιος ο μπαμπάς μου, ενώ εγώ έχω πάρει από τη μη-τέρα μας. Εχει το ύψος του, τον σω-ματότυπό του, τις κινήσεις του.

ο Αδελφος μου είναι λίγο εσω-στρεφής και μοναχικός. Επίσης είναι πολύ συναισθηματικός χωρίς να το εκδηλώνει, έχει καταπιεί πολλά στη ζωή του χωρίς να θελήσει ποτέ να τα μοιραστεί, με αποτέλεσμα όλα αυτά να τον έχουν κάνει λίγο σοφότερο.

ΘΑυμΑζώ την ψυχραιμία του και την υπομονή του. Σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης που εγώ χάνο-μαι, εκείνος είναι πιο ψύχραιμος, με συγκρατεί, με βάζει να σκεφτώ λιγάκι και δημιουργεί μια κατάστα-ση ηρεμίας που υποτίθεται ότι θα με βοηθήσει να σκεφτώ.

ςτη ζώη μΑς έχουμε διαφωνήσει πάρα πολύ. Ριζοσπαστικά θα μπο-ρούσα να πω. Πολλές φορές μπορεί και να φτάσαμε στα όρια του καβγά.

Κυρίως για πράγματα της καθημερι-νότητας, ποτέ για σημαντικά θέμα-τα. Αν και οι απόψεις του είναι πολ-λές φορές διαφορετικές από τις δι-κές μου, αυτό δεν σημαίνει τίποτα στο βάθος της σχέσης.

ενώ ςτην Αρχη ήταν πολύ μίζερος με το φαγητό, στην πορεία έγινε κα-λοφαγάς. Καθώς περνούσε ο καιρός και δεδομένου ότι χρειάστηκε να μεί-νει για κάποια διαστήματα μόνος, δοκίμασε κάτι παραπάνω και έτσι εκτός από καλοφαγάς έγινε και κα-λός μάγειρας. Φτιάχνει πολύ νόστι-μες φακές και κινέζικο μοσχαράκι.

Σαββατοκύριακο 19-20 Νοεμβρίου 2011

ΔεσμοιαιματοσWeekend

Ηλίας και Αντώνης Μαμαλάκης

Ο Ηλίας (επάνω) και ο Αντώνης με τη μητέρα τους, στην Κυψέλη, το 1960

Αντώνης Μαμαλάκηςο Αδελφος μου ήταν σκανδαλιάρης, άτακτος πολύ. Εγώ ήμουν ο ήσυχος της οικογένειας. Τις περισσότερες φορές οι αταξίες του είχαν σχέση με το φα-γητό. Ενα περιστατικό που θυμάμαι έντονα είναι αυτό στο οποίο είχε μα-ζέψει ντομάτες γεμιστές από όλα τα σπίτια της γειτονιάς μας στο Μαρούσι. Εκείνη τη μέρα είχε τύχει πολλά σπί-τια τριγύρω να έχουν φτιάξει γεμιστά όπως ακριβώς και η μητέρα μας. Επι-στρέφει λοιπόν ο Ηλίας στο σπίτι με ένα πιάτο γεμάτο ντομάτες, το οποίο όμως δεν επέτρεπε σε κανέναν να το αγγίξει. Συν τοις άλλοις ήθελε και τις ντομάτες της μητέρας μας, η οποία εί-χε μείνει ξερή από έκπληξη!

επειδη υπΑρχει διαφορά ηλικίας, η οποία τότε φάνταζε αρκετά μεγάλη, δεν ήμασταν κοντά για πολλά χρό-νια. Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα στην εφηβεία του Ηλία, όταν δηλαδή έφτα-σε γύρω στα 15-16. Εγώ ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για αυτόν. Αν και μεγαλύ-τερος περίπου τέσσερα χρόνια ο Ηλί-ας δεν χρειάστηκε να με προστατέψει ιδιαίτερα γιατί ήμουν ήρεμος και πο-τέ δεν έμπλεκα σε καβγάδες.

ο ηλιΑς είναι σαν το βούτυρο. Τον κά-νεις ό,τι θέλεις. Είναι πολύ καλός χα-ρακτήρας και πάρα πολύ ευαίσθητος, γεγονός που τον κάνει πολλές φορές να φαίνεται νευρικός αν και δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι η υπερβο-λική ευαισθησία του που τον κάνει να φαίνεται έτσι. Αν βρεις τα κουμπιά του, όλα λύνονται. Εγώ λίγο-πολύ τα ξέρω. Αποφεύγω όμως να τα πατάω.

η πιο ΑγΑπημενη του συνήθεια είναι ο καφές. Δεν τον ενδιαφέρει μονάχα να είναι καλός ο καφές αλ-λά να είναι όμορφη και η ατμόσφαι-ρα εκεί όπου θα τον πιούμε. Αν τα ταξίδια θεωρούνται συνήθεια, τότε είναι σίγουρα και αυτά μία από τις αγαπημένες του. Του αρέσει να τα-ξιδεύει παντού, σε όλο τον κόσμο, ειδικότερα όμως σε μέρη τα οποία δεν έχει ξαναεπισκεφθεί.

οτΑν εχουμε χρονο μας αρέσει να τρώμε ή να συζητάμε για το μέλλον, για ταξίδια, για σχέδια. Αν είναι δυ-νατόν προτιμούμε η κουβέντα μας να συνοδεύεται από φαγητό. Αν κά-ποιος αναλάβει να μαγειρέψει, τότε αυτός είναι ο Ηλίας. Το ταλέντο το πήρε ο αδελφός μου. Οχι εγώ.

αλεξ

ια τσ

αγκα

ρη

Ο γνωστός μάγειρας πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Μαρούσι και στην Αθήνα. Ο αδελφός του και δημοσιογράφος γεννήθηκε στο Μαρούσι το 1953

τους περιγράφουν στη γεωργία γεωργακαράκου

Τα δύο αδέλφια στο γραφείο

του πρεσβύτερου στην Κηφισιά

10