Καρκασσόν

Η Καρκασσόν είναι πόλη της νοτιοδυτικής Γαλλίας του νομού Οντ (Aude) στην πρώην επαρχία του Λανγκντόκ - Ρουσιγιόν. Η Καρκασσόν είναι πόλη με πλούσια ιστορία και μια από τις λίγες οχυρωμένες μεσαιωνικές πόλεις των οποίων έχουν διατηρηθεί οι οχυρώσεις και το παλαιό μεσαιωνικό κέντρο. Σήμερα διαιρείται σε δύο περιοχές: Την οχυρωμένη "πολιτεία της Καρκασόν" και την αποκαλούμενη "Κάτω πόλη" ,η οποία βρίσκεται εκτός των οχυρώσεων. Το 1996 η μεσαιωνική παλαιά πόλη χαρακτηρήστικε Mνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Η πόλη έχει 47.634 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2008

Γεωγραφία - Κλίμα

Η Καρκασσόν δεν είναι παράκτια πόλη. Βρίσκεται στην νότια Γαλλία, κοντά στα ισπανικά σύνορα στην περιοχή του Λανγκντόκ και είναι κτισμένη σε ένα λοφώδες εξόγκωμα. Η θέση της χαρακτηρίζεται ως στρατηγική, καθώς αποτελεί σταθμό στην οδό που συνδέει την Μεσόγειο με τον Ατλαντικό. Διασχίζεται από τον ποταμό Ορν αλλά και από το Κανάλι του Midi (Canal du Midi). Η έκτασή της (με τους περιβάλλοντες οικισμούς) ανέρχεται σε 65 km2, καθιστώντας την μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση πόλεις του νομού Οντ (Aude). Το κλίμα της είναι ήπιο, με μέσο όρο θερμοκρασιών τον χειμώνα 6,5ο C και το καλοκαίρι 20,5ο C.

Ιστορία

Η παλαιότερη εγκατάσταση στην περιοχή χρονολογείται από τον 6ο π.Χ. αιώνα, όταν ένα πρωτοϊστορικό οχυρό (oppidum) με την ονομασία "Oppidum de Carsac" κατασκευάστηκε στον βραχώδη λόφο που δέσποζε της κοιλάδας του ποταμού Οντ (Aude), η οποία αποτελούσε σταυροδρόμι των αρχαίων διαδρομών που συνέδεαν τον Ατλαντικό Ωκεανό με την Μεσόγειο θάλασσα και την Ιβηρική χερσόνησο με την κεντρική Ευρώπη. Με την έλευση των Ρωμαίων ονομάστηκε "Carcaso Volcarum Tectosagum", από την ονομασία της Κελτικής φυλής των Volcae-Tectosages, για την οποία ελάχιστα είναι γνωστά, αν και αναφέρεται από τον Στράβωνα που είχε εγκατασταθεί εκεί γύρω στο 300 π.Χ. και το 27 π.Χ. μετατράπηκε στην Colonia Iulia Carcaso. Κατά τον 3ο και τις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα κατασκευάστηκε το πρώτο τείχος, με μήκος περίπου 1.200 μ. Οι οχυρώσεις περιλάμβαναν διπλά τείχη και ένα φρούριο, το οποίο περιβαλλόταν επίσης από οχυρώσεις που εκτείνονταν σε συνολικό μήκος τριών χιλιομέτρων. Η γραμμή των οχυρώσεων ακολουθούσε τις παλαιότερες ρωμαϊκές.

Μεσαιωνικοί χρόνοι

Όταν αποχώρησαν οι Ρωμαίοι, η Carcaso μετονομάστηκε σε Carcasona και πέρασε στην κατοχή των Βησιγότθων οι Βησιγότθοι κατέλαβαν την πόλη το 453, υπό τον βασιλέα τους Θεοδώριχο τον Β', ο οποίος επεξέτεινε τα οχυρωματικά της έργα. Το

507 οι Φράγκοι νίκησαν τον Βησιγότθο βασιλέα Αλάριχο τον Β' με αποτέλεσμα η κυριαρχία των Βησιγότθων να περιοριστεί στην Ιβηρική χερσόνησο και την Επτάπολη (Septimanie), δηλαδή το Κάτω Λανγκντόκ καθώς ο Γκοντεμπό (Gondebaud), βασιλέας των Βουργουνδών, απέτυχε να καταλάβει την Ναρμπόν και την Καρκασσόν. Έτσι, η Καρκασσόν μετατράπηκε σε συνοριακή πόλη. Κατά τον 6ο αιώνα η πόλη γίνεται έδρα επισκόπου από κοινού με την Αγκντ (Agde) και την Βιλνέβ λε Μαγκελόν (Villeneuve-lès-Maguelone). Ο επίσκοπος άρχισε να κτίζει ένα βησιγοτθικό ναό, η θέση του οποίου είναι σήμερα άγνωστη αν και από ορισμένους πιστεύεται ότι αποτέλεσε το αρχικό κτίσμα που κατεδαφίστηκε προκειμένου να θεμελιωθεί ο καθεδρικός του Σεν Ναζέρ. Το 725 η πόλη περιέρχεται στην κατοχή των Αράβων. Σε αυτή την εποχή τοποθετείται και ο θρύλος της "Dame Carcas", συζύγου του Άραβα ηγεμόνα της πόλης Μπάλακ (Ballak).

ΑξιοθέαταΟλόκληρη η μεσαιωνική πόλη και τα τείχη της, μήκους τριών περίπου χιλιομέτρων, αποτελεί αξιοθέατο: Η παλαιά πόλη έχει αναπαλαιωθεί εκπληκτικά και ο επισκέπτης μπορεί να αισθανθεί το κλίμα της μεσαιωνικής πόλης, καθώς μάλιστα ακόμη και σήμερα διαθέτει περίπου 60 μόνιμους κατοίκους. Όλα της τα σημεία είναι πλήρως επισκέψιμα χωρίς αντίτιμο εισόδου και καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Καθεδρικός Ναός του Σεν Ναζέρ: Το πρώτο έγγραφο που αναφέρει τον ναό χρονολογείται από το 925. Το 1096 ο Πάπας Ουρβανός ο Β' ήλθε στην Καρκασσόν και ευλόγησε τα θεμέλια του Καθεδρικού Ναού του Σεν Ναζέρ και του Σεν Κέλς. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε κατά το δεύτερο ήμισυ του 12ου αιώνα. Αφού ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να συνδυάζει διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ, το 1801 έχασε τον τίτλο του Καθεδρικού Ναού προς όφελος του ναού του Αγίου Μιχαήλ. Το 1898 ο Πάπας Λέων ο ΙΓ' απέδωσε στον Ναό τον τίτλο της Βασιλικής.

Το κάστρο: Κτισμένο στο κέντρο των οχυρωματικών έργων ως έσχατη άμυνα, κατασκευάστηκε τον 12ο αιώνα από τους Τρενκαβέλ. Κατά τους αιώνες που ακολούθησαν υπέστη αρκετές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα σήμερα να μην δίνει ακριβή εικόνα του αρχικού κτίσματος, στο οποίο κατοίκησε η δυναστεία των υποκομήτων της Καρκασσόν.

Το Κανάλι του Midi: Όπως προαναφέρθηκε, το κανάλι που συνδέει Μεσόγειο Θάλασσα με Ατλαντικό Ωκεανό διασχίζει την Καρκασσόν και είναι, επίσης, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO () από το 1996. Αρχικά, το κανάλι δεν περνούσε από την πόλη, αλλά περίπου 2 χιλ. από αυτήν, λόγω διαφωνίας του κατασκευαστή του, Πιέρ-Πωλ Ρικέ (Pierre-Paul Riquet), με τις αρχές της πόλης. Ο Ρικέ ζητούσε από τις αρχές της πόλης το ποσόν των 100.000 λιβρών, προκειμένου το κανάλι να περάσει από την Καρκασσόν, κάτι με το οποίο οι αρχές δεν συμφώνησαν. Η απόφαση αυτή έπληξε συγκοινωνιακά την πόλη, στην οποία δεν ήταν βέβαια δυνατό να δημιουργηθεί ποτάμιο λιμάνι, περιορίζοντας σημαντικά τη συγκοινωνία της. Το σφάλμα αυτό διορθώθηκε το 1810 με νέα χάραξη και διάνοιξη του καναλιού, το οποίο διέρχεται πλέον από την πόλη, η οποία διαθέτει σημαντικό ποτάμιο λιμάνι. Σήμερα είναι τουριστικό αξιοθέατο και γίνεται περιήγησή του με μικρά σκάφη.

Ο Καθεδρικός του Σεν Μισέλ και ο Ναός του Σεν Βενσάν: Οι δύο ναοί σηματοδοτούν την ένωση των δύο ομώνυμων χωριών με την κυρίως, εκτός

των τειχών, πόλη ήδη από την εποχή του Μεσαίωνα. Ο Καθεδρικός έχει τυπικό αρχιτεκτονικό στυλ του Λανγκντόκ και κατασκευάστηκε το 1247, ενώ απέκτησε τον τίτλο του Καθεδρικού το 1803.

Η Πύλη της Ναρμπόν: Είναι η πλέον εντυπωσιακή κατασκευή της μεσαιωνικής περιόδου: Η πύλη περιβάλλεται από δύο τεράστιους πύργους, με μυτερές οροφές, ενώ η πρόσβαση σε αυτήν απαγορευόταν, όταν χρειαζόταν, με αλυσίδες.