ΙΩΑΝΝΗΣ Ν ΚΥΡΙΑΖΗΣΙΩΑΝΝΗΣ Ν ΚΥΡΙΑΖΗΣΙΩΑΝΝΗΣ Ν ΚΥΡΙΑΖΗΣΙΩΑΝΝΗΣ Ν ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΜΝΗΜΟΡΡΑΓΙΕΣΜΝΗΜΟΡΡΑΓΙΕΣΜΝΗΜΟΡΡΑΓΙΕΣΜΝΗΜΟΡΡΑΓΙΕΣ

ΟρισmicroόςΟρισmicroόςΟρισmicroόςΟρισmicroός

Από microιαν άλλη γωνιά ιδωmicroένο το ποίηmicroα είναι η microακροσκελής υπογραφή του Κενού για το άγραφο κοmicromicroάτι της σελίδας Αν λοιπόν γράφουmicroε ποιήmicroατα δεν κάνουmicroε τίποτε άλλο απrsquo το να δίνουmicroε συνεχώς διαφορετικά επώνυmicroα στο Τίποτα

Ανιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσεις ∆ώστε microου κίτρινο πολύ όχι σε ράβδους χρυσού αλλά σε ακτίνες ηλίου ∆ώστε microου microία κορώνα όχι αυτοκράτορα αλλά σοπράνο ∆ώστε microου κι ένα σκοπό όχι συνόρων microα τραγουδιού για να δεχθώ κι όλη τη σφαίρα όχι του όπλου microα του πλανήτη

Στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ανοίξαν χαράδρες microες στον Παράδεισο για να περάσει το βλέmicromicroα microου κι έφτανε λίγο απrsquo το πράσινο των microατιών σου για να ντύσω τα δέντρα όλων των φθινοπώρων Τόσο βαθιά σε κοίταξα που αναποδογύριζαν τις τσέπες τους οι άγγελοι microήπως microε βρουν αλλά τους έπεφταν άστρα και οι ψαράδες microες στα δίχτυα τους δε βρίσκαν παρά microονάχα φύκια και λίγα λόγια του Ιησού λειωmicroένο ασήmicroι του βυθού που κάποτε microαλακώνει πιότερο microες στις σελίδες της Βίβλου Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ξεφυλλίζοντας στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα δε θα ξανά rsquoβρεις τα microάτια microου microέσα στον κόσmicroο

Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο των γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτων

ΑΑΑΑπογοήτευσα το microηδέν και microου έβαλε microονάδα ΒΒΒΒύζαξα το γάλα και το microετέτρεψα σε microελάνι ΓΓΓΓάmicroησα την παλάmicroη microου και γέννησα microια Μούσα ∆∆∆∆υνάmicroωσα την ένταση της σιωπής ώσπου ΈΈΈΈκαψα τα ηχεία ΖΖΖΖήτησα τον άνθρωπο ουρλιάζοντας σαν θηρίο ΗΗΗΗττήθηκα από τον έρωτα κι έτσι ερωτεύθηκα τις ήττες ΘΘΘΘέλησα microια θάλασσα κάτω απrsquo το θόλο τrsquo ουρανίσκου microου ΙΙΙΙκανοποίησα την περιέργειά microου για τον κόσmicroο ΚΚΚΚοιτώντας microε στα microάτια ΛΛΛΛάτρεψα τη βροχή γιατί microου έmicroαθε πώς να πέφτω ΜΜΜΜεγάλωσα τη λύπη microου καταβροχθίζοντας microικρές χαρές ΝΝΝΝύσταξα microε τις προσευχές και ΞΞΞΞύπνησα βρίζοντας ΟΟΟΟδήγησα τους πόθους microου ΠΠΠΠρος το αντίθετο ρεύmicroα ΡΡΡΡάντισα microε το αίmicroα microου το χαρτί για να ΣΣΣΣταυρώσω ένα στίχο ΤΤΤΤαριχεύθηκα microες στη microουσική ΥΥΥΥποκλίθηκα στο microυρmicroήγκι για να του φορτώσω το δάκρυ microου ΦΦΦΦίλησα ένα βάτραχο γιατί δεν ήξερε να microεταmicroορφωθεί ΧΧΧΧαιρέτησα τις λέξεις που σήκωναν τα κεφαλαία τους για να δουν την τελεία ΨΨΨΨύχρανε κάπως microέσα στα γράmicromicroατα ΏΏΏΏρα να ωνειρευτώ ανορθόγραφα microια καλλιγραφηmicroένη ζωή

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΟρισmicroόςΟρισmicroόςΟρισmicroόςΟρισmicroός

Από microιαν άλλη γωνιά ιδωmicroένο το ποίηmicroα είναι η microακροσκελής υπογραφή του Κενού για το άγραφο κοmicromicroάτι της σελίδας Αν λοιπόν γράφουmicroε ποιήmicroατα δεν κάνουmicroε τίποτε άλλο απrsquo το να δίνουmicroε συνεχώς διαφορετικά επώνυmicroα στο Τίποτα

Ανιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσεις ∆ώστε microου κίτρινο πολύ όχι σε ράβδους χρυσού αλλά σε ακτίνες ηλίου ∆ώστε microου microία κορώνα όχι αυτοκράτορα αλλά σοπράνο ∆ώστε microου κι ένα σκοπό όχι συνόρων microα τραγουδιού για να δεχθώ κι όλη τη σφαίρα όχι του όπλου microα του πλανήτη

Στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ανοίξαν χαράδρες microες στον Παράδεισο για να περάσει το βλέmicromicroα microου κι έφτανε λίγο απrsquo το πράσινο των microατιών σου για να ντύσω τα δέντρα όλων των φθινοπώρων Τόσο βαθιά σε κοίταξα που αναποδογύριζαν τις τσέπες τους οι άγγελοι microήπως microε βρουν αλλά τους έπεφταν άστρα και οι ψαράδες microες στα δίχτυα τους δε βρίσκαν παρά microονάχα φύκια και λίγα λόγια του Ιησού λειωmicroένο ασήmicroι του βυθού που κάποτε microαλακώνει πιότερο microες στις σελίδες της Βίβλου Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ξεφυλλίζοντας στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα δε θα ξανά rsquoβρεις τα microάτια microου microέσα στον κόσmicroο

Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο των γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτων

ΑΑΑΑπογοήτευσα το microηδέν και microου έβαλε microονάδα ΒΒΒΒύζαξα το γάλα και το microετέτρεψα σε microελάνι ΓΓΓΓάmicroησα την παλάmicroη microου και γέννησα microια Μούσα ∆∆∆∆υνάmicroωσα την ένταση της σιωπής ώσπου ΈΈΈΈκαψα τα ηχεία ΖΖΖΖήτησα τον άνθρωπο ουρλιάζοντας σαν θηρίο ΗΗΗΗττήθηκα από τον έρωτα κι έτσι ερωτεύθηκα τις ήττες ΘΘΘΘέλησα microια θάλασσα κάτω απrsquo το θόλο τrsquo ουρανίσκου microου ΙΙΙΙκανοποίησα την περιέργειά microου για τον κόσmicroο ΚΚΚΚοιτώντας microε στα microάτια ΛΛΛΛάτρεψα τη βροχή γιατί microου έmicroαθε πώς να πέφτω ΜΜΜΜεγάλωσα τη λύπη microου καταβροχθίζοντας microικρές χαρές ΝΝΝΝύσταξα microε τις προσευχές και ΞΞΞΞύπνησα βρίζοντας ΟΟΟΟδήγησα τους πόθους microου ΠΠΠΠρος το αντίθετο ρεύmicroα ΡΡΡΡάντισα microε το αίmicroα microου το χαρτί για να ΣΣΣΣταυρώσω ένα στίχο ΤΤΤΤαριχεύθηκα microες στη microουσική ΥΥΥΥποκλίθηκα στο microυρmicroήγκι για να του φορτώσω το δάκρυ microου ΦΦΦΦίλησα ένα βάτραχο γιατί δεν ήξερε να microεταmicroορφωθεί ΧΧΧΧαιρέτησα τις λέξεις που σήκωναν τα κεφαλαία τους για να δουν την τελεία ΨΨΨΨύχρανε κάπως microέσα στα γράmicromicroατα ΏΏΏΏρα να ωνειρευτώ ανορθόγραφα microια καλλιγραφηmicroένη ζωή

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Ανιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσειςΑνιδιοτελείς απαιτήσεις ∆ώστε microου κίτρινο πολύ όχι σε ράβδους χρυσού αλλά σε ακτίνες ηλίου ∆ώστε microου microία κορώνα όχι αυτοκράτορα αλλά σοπράνο ∆ώστε microου κι ένα σκοπό όχι συνόρων microα τραγουδιού για να δεχθώ κι όλη τη σφαίρα όχι του όπλου microα του πλανήτη

Στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ανοίξαν χαράδρες microες στον Παράδεισο για να περάσει το βλέmicromicroα microου κι έφτανε λίγο απrsquo το πράσινο των microατιών σου για να ντύσω τα δέντρα όλων των φθινοπώρων Τόσο βαθιά σε κοίταξα που αναποδογύριζαν τις τσέπες τους οι άγγελοι microήπως microε βρουν αλλά τους έπεφταν άστρα και οι ψαράδες microες στα δίχτυα τους δε βρίσκαν παρά microονάχα φύκια και λίγα λόγια του Ιησού λειωmicroένο ασήmicroι του βυθού που κάποτε microαλακώνει πιότερο microες στις σελίδες της Βίβλου Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ξεφυλλίζοντας στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα δε θα ξανά rsquoβρεις τα microάτια microου microέσα στον κόσmicroο

Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο των γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτων

ΑΑΑΑπογοήτευσα το microηδέν και microου έβαλε microονάδα ΒΒΒΒύζαξα το γάλα και το microετέτρεψα σε microελάνι ΓΓΓΓάmicroησα την παλάmicroη microου και γέννησα microια Μούσα ∆∆∆∆υνάmicroωσα την ένταση της σιωπής ώσπου ΈΈΈΈκαψα τα ηχεία ΖΖΖΖήτησα τον άνθρωπο ουρλιάζοντας σαν θηρίο ΗΗΗΗττήθηκα από τον έρωτα κι έτσι ερωτεύθηκα τις ήττες ΘΘΘΘέλησα microια θάλασσα κάτω απrsquo το θόλο τrsquo ουρανίσκου microου ΙΙΙΙκανοποίησα την περιέργειά microου για τον κόσmicroο ΚΚΚΚοιτώντας microε στα microάτια ΛΛΛΛάτρεψα τη βροχή γιατί microου έmicroαθε πώς να πέφτω ΜΜΜΜεγάλωσα τη λύπη microου καταβροχθίζοντας microικρές χαρές ΝΝΝΝύσταξα microε τις προσευχές και ΞΞΞΞύπνησα βρίζοντας ΟΟΟΟδήγησα τους πόθους microου ΠΠΠΠρος το αντίθετο ρεύmicroα ΡΡΡΡάντισα microε το αίmicroα microου το χαρτί για να ΣΣΣΣταυρώσω ένα στίχο ΤΤΤΤαριχεύθηκα microες στη microουσική ΥΥΥΥποκλίθηκα στο microυρmicroήγκι για να του φορτώσω το δάκρυ microου ΦΦΦΦίλησα ένα βάτραχο γιατί δεν ήξερε να microεταmicroορφωθεί ΧΧΧΧαιρέτησα τις λέξεις που σήκωναν τα κεφαλαία τους για να δουν την τελεία ΨΨΨΨύχρανε κάπως microέσα στα γράmicromicroατα ΏΏΏΏρα να ωνειρευτώ ανορθόγραφα microια καλλιγραφηmicroένη ζωή

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroαταΣτρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ανοίξαν χαράδρες microες στον Παράδεισο για να περάσει το βλέmicromicroα microου κι έφτανε λίγο απrsquo το πράσινο των microατιών σου για να ντύσω τα δέντρα όλων των φθινοπώρων Τόσο βαθιά σε κοίταξα που αναποδογύριζαν τις τσέπες τους οι άγγελοι microήπως microε βρουν αλλά τους έπεφταν άστρα και οι ψαράδες microες στα δίχτυα τους δε βρίσκαν παρά microονάχα φύκια και λίγα λόγια του Ιησού λειωmicroένο ασήmicroι του βυθού που κάποτε microαλακώνει πιότερο microες στις σελίδες της Βίβλου Τόσο βαθιά σε κοίταξα που ξεφυλλίζοντας στρώσεις από ηλιοβασιλέmicroατα δε θα ξανά rsquoβρεις τα microάτια microου microέσα στον κόσmicroο

Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο των γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτων

ΑΑΑΑπογοήτευσα το microηδέν και microου έβαλε microονάδα ΒΒΒΒύζαξα το γάλα και το microετέτρεψα σε microελάνι ΓΓΓΓάmicroησα την παλάmicroη microου και γέννησα microια Μούσα ∆∆∆∆υνάmicroωσα την ένταση της σιωπής ώσπου ΈΈΈΈκαψα τα ηχεία ΖΖΖΖήτησα τον άνθρωπο ουρλιάζοντας σαν θηρίο ΗΗΗΗττήθηκα από τον έρωτα κι έτσι ερωτεύθηκα τις ήττες ΘΘΘΘέλησα microια θάλασσα κάτω απrsquo το θόλο τrsquo ουρανίσκου microου ΙΙΙΙκανοποίησα την περιέργειά microου για τον κόσmicroο ΚΚΚΚοιτώντας microε στα microάτια ΛΛΛΛάτρεψα τη βροχή γιατί microου έmicroαθε πώς να πέφτω ΜΜΜΜεγάλωσα τη λύπη microου καταβροχθίζοντας microικρές χαρές ΝΝΝΝύσταξα microε τις προσευχές και ΞΞΞΞύπνησα βρίζοντας ΟΟΟΟδήγησα τους πόθους microου ΠΠΠΠρος το αντίθετο ρεύmicroα ΡΡΡΡάντισα microε το αίmicroα microου το χαρτί για να ΣΣΣΣταυρώσω ένα στίχο ΤΤΤΤαριχεύθηκα microες στη microουσική ΥΥΥΥποκλίθηκα στο microυρmicroήγκι για να του φορτώσω το δάκρυ microου ΦΦΦΦίλησα ένα βάτραχο γιατί δεν ήξερε να microεταmicroορφωθεί ΧΧΧΧαιρέτησα τις λέξεις που σήκωναν τα κεφαλαία τους για να δουν την τελεία ΨΨΨΨύχρανε κάπως microέσα στα γράmicromicroατα ΏΏΏΏρα να ωνειρευτώ ανορθόγραφα microια καλλιγραφηmicroένη ζωή

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο Παίρνοντας το δρόmicroο των γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτωντων γραmicromicroάτων

ΑΑΑΑπογοήτευσα το microηδέν και microου έβαλε microονάδα ΒΒΒΒύζαξα το γάλα και το microετέτρεψα σε microελάνι ΓΓΓΓάmicroησα την παλάmicroη microου και γέννησα microια Μούσα ∆∆∆∆υνάmicroωσα την ένταση της σιωπής ώσπου ΈΈΈΈκαψα τα ηχεία ΖΖΖΖήτησα τον άνθρωπο ουρλιάζοντας σαν θηρίο ΗΗΗΗττήθηκα από τον έρωτα κι έτσι ερωτεύθηκα τις ήττες ΘΘΘΘέλησα microια θάλασσα κάτω απrsquo το θόλο τrsquo ουρανίσκου microου ΙΙΙΙκανοποίησα την περιέργειά microου για τον κόσmicroο ΚΚΚΚοιτώντας microε στα microάτια ΛΛΛΛάτρεψα τη βροχή γιατί microου έmicroαθε πώς να πέφτω ΜΜΜΜεγάλωσα τη λύπη microου καταβροχθίζοντας microικρές χαρές ΝΝΝΝύσταξα microε τις προσευχές και ΞΞΞΞύπνησα βρίζοντας ΟΟΟΟδήγησα τους πόθους microου ΠΠΠΠρος το αντίθετο ρεύmicroα ΡΡΡΡάντισα microε το αίmicroα microου το χαρτί για να ΣΣΣΣταυρώσω ένα στίχο ΤΤΤΤαριχεύθηκα microες στη microουσική ΥΥΥΥποκλίθηκα στο microυρmicroήγκι για να του φορτώσω το δάκρυ microου ΦΦΦΦίλησα ένα βάτραχο γιατί δεν ήξερε να microεταmicroορφωθεί ΧΧΧΧαιρέτησα τις λέξεις που σήκωναν τα κεφαλαία τους για να δουν την τελεία ΨΨΨΨύχρανε κάπως microέσα στα γράmicromicroατα ΏΏΏΏρα να ωνειρευτώ ανορθόγραφα microια καλλιγραφηmicroένη ζωή

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Φουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσουΦουλ του πάσου Οι microέρες ανακατεύτηκαν σαν τραπουλόχαρτα και microοιράστηκαν στους ανθρώπους Τα καρό έφτιαξαν τραπεζοmicroάντιλο και πάνω τους οι κούπες microας γέmicroισαν microε καφέ Τα microπαστούνια τα έβρισκα αmicroέσως παντού microα πουθενά δεν είδα σπαθιά - ήτανε όλα καρφωmicroένα στην πλάτη microου

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα Κρανιάς απόσταγmicroα

Στη microνήmicroη της θείας Βούλας

Να rsquoρθεις να σε δω φορτώθηκα τα χρόνια και καmicroπούριασα τα δάχτυλα θαmicromicroένα σε παλιά κεντήmicroατα το στόmicroα στράβωσε κι οι λέξεις δε microιλιούνται το πρόσωπο microε κλίση προς τα κάτω κλείνει ο κύκλος της σάρκας ενσάρκωση του microηδενός αν έρθεις ίσως υποχωρήσει η φθορά για λίγο οι ρυτίδες θα κηρύξουν ανακωχή στο microέτωπο τα πόδια θα υπακούσουν στον ανώτερό τους το microυαλό αν έρθεις θα σου βγάλω κι από την κρανιά να γευτείς το αίmicroα απrsquo τα γόνατά σου στα δροmicroάκια του Ζιάκα θα κατεβούν κι οι αρκούδες πεινασmicroένες στο χωριό όπως σου rsquoλεγα τότε για να τρως θα microας κοιτούν απrsquo το παράθυρο και θα θαmicroπώνουν τα χρόνια microας από τα νηστικά τους χνότα αν έρθεις θα βάλουmicroε να microη φοβάσαι τον microπάρmicroπα σου να χορέψει microrsquo ένα microαντίλι στον αέρα να χαιρετά για όταν microε χάσει τώρα microε χάνει Να rsquoρθεις όπως σrsquo εκείνο το πανηγύρι του καλοκαιριού όπου τρίβονταν οι λεβέντες στις πέτρινες καρδιές των κοριτσιών κι άναβε το γλέντι κι εσύ αmicroάθητος απrsquo το νερό του έρωτα ίδρωνες σε microια γωνιά το αριθmicroητήρι του θερmicroόmicroετρου microοιάζεις τόσο του αδερφού microου θέλω στα microάτια σου να τον αποχαιρετήσω θέλω στα microάτια του microπροστά τα microάτια microου να κλείσω ∆εν ήρθες κι οι αρκούδες κάθε νύχτα θα κατεβαίνουνε στο microνήmicroα για να ξεχάσουνε την πείνα τους γλείφοντας το microέλι των παραmicroυθιών Συνήθισα πια να σαβανώνω τους νεκρούς microε ποιήmicroατα

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Κι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειοΚι εσύ Εγώ υπόγειο Πώς περνάει ένα σπίτι από πένθος σε πένθος Ποιος θα πατήσει το πατάκι του τελευταίος Ο ένας να στηρίζει τον άλλο λες microα εφάπτουν τις ράχες τους microόνο βιβλίαhellip Τα έπιπλα σε microετακοmicroίζουν στο ακίνητο παρελθόν καθρέφτες καλογυαλισmicroένοι σου κρύβουν τους νεκρούς καθρέφτες κακοαναθρεmicromicroένοι σrsquo αυτούς σε φανερώνουν Πίσω απrsquo την πλάτη σου ανέκφραστος ο πατέρας σε ακολουθεί σειρά σου να τον κλειδώσεις εσύ τώρα στην αποθήκη σκάνε ανεξήγητα τα λάστιχα των ποδηλάτων χαλά ο ιστός της αράχνης στο πέρασmicroά σου αγγίγmicroατα απαλά microιας κατεδάφισης δε βαριέσαι θα βρει κάπου αλλού να στήσει την ενέδρα του το δάκρυ microες στην πανσέληνο του φακού σου φέγγεις και φεύγεις Κι εσύ Εγώ υπόγειο microε τον αέρα του ιδιοκτήτη σταmicroάτα να χτυπάς οκτάωρα καθαριότητας σε σπίτι που είναι βουλιαγmicroένο στους ρύπους του ρολογιούhellip

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Παιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά ΧΠαιδικά Χριστούγενναριστούγενναριστούγενναριστούγεννα

Κάτω απrsquo το χιόνι σκεπασmicroένα τα παιδικά Χριστούγεννα τα ξεθάβεις όταν σrsquo επισκέπτονται τα εγγόνια τους κάτι γιορτές που microπουσουλούν γύρω απrsquo το δέντρο και ποτέ δε φτάσαν στην κορφή του να στεριώσουν το αστέρι -γιrsquo αυτό ψηλώνει τέτοιες microέρες η νοσταλγία- microόνο σου δίνουν σπασmicroένες microπάλες να στολίσεις παροπλισmicroένα στρατιωτάκια καmicroηλιέρηδες τσαλακωmicroένους Αγιοβασίληδες που ζητιανεύουν ένα άδειο κλαδί να αιωρούνται microε κρυmicromicroένο το σκοινάκι τους και microια φάτνη από έκτρωση παρθένας microνήmicroης παιχνίδια αγορασmicroένα από κλεmicromicroένα κάλαντα microέσα στο τζάκι τσιτσιρίζουν απανθρακωmicroένες παπαδιαmicroάντειες Πρωτοχρονιές Λάmicroψεις στο βλέmicromicroα απrsquo τα πολύχρωmicroα φωτάκια που αναβοσβήνουν σα να σου κλείνουνε το microάτι τα Χριστούγεννα που θα σου κλείσουνε τα microάτια Πώς να γιορτάσεις microε τον άγγελο του θανάτου σου ριζωmicroένο στη microέση του σαλονιούhellip

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Κι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετεΚι αν microου πυροβολήσετε Κι αν microου πυροβολήσετε τα όνειρα δε θrsquo ανησυχήσω γιατί τα όνειρα τρέχουν γρηγορότερα κι απrsquo τις σφαίρες σας τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν αυτά θα είναι πια στάχτη Κι αν microου πυροβολήσετε τη ζωή και πάλι δε θrsquo ανησυχήσω γιατί η ζωή τρέχει γρηγορότερα κι απrsquo τα όνειρα τόσο γρήγορα που microέχρι τα όπλα σας να εκπυρσοκροτήσουν κάποιος γέρος θα φυσήξει τη στάχτη των ονείρων του στα microάτια σας κι έτσι τυφλωmicroένοι θα rsquoναι πια σίγουρο πως θrsquo αστοχήσετε

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Μικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές ΑχερουσίεςΜικρές Αχερουσίες Ποτιστικό γοργά περιστρεφόmicroενο microας πιτσιλά ο θάνατος και πώς να υπολογίσεις τη σωστή στιγmicroή για να περάσεις microεταξύ δύο ριπών τουhellip Κι όσο το σκέφτεσαι τα πόδια σου περικυκλώνουν microικρές Αχερουσίες

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Στο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίωνΣτο θεmicroέλιωmicroα των ερειπίων Τα παραmicroύθια που σου χάρισα microην τα διαβάζεις πριν να κοιmicroηθείς Μπορεί από microέσα τους να βγουν δράκοι και microάγισσες στις εντολές microου να υπακούν ως το ταβάνι να πηδούν ως τrsquo όνειρό σου να βυθίζονται και στα σεντόνια να χωθούν δίπλα και microέσα σου όσο εσύ θα ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα να σε φιλά- και θα ξυπνάς αλίmicroονο microrsquo ένα σφαγmicroένο πετεινό ανάmicroεσα στα πόδια σου Στο γκρέmicroισmicroα του έρωτα θέλω γερά να είναι τα θεmicroέλια

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011∆ελτίο δύσεων της 2432011 Ζώνη απαγόρευσης πτύσεων προς τις εξέδρες τα microάτια της Ελίζαmicroπεθ παίζουν ξανά την Κλεοπάτρα χιλιάδες οι αγνοούmicroενοι στην απονιά του κόσmicroου κι είναι το νέφος που έρχεται ακίνδυνο σαν microαλακό microαχαίρι ∆εν έχει ανάγκη η Ελλάδα σύντοmicroα θα την ελεήσουν στη σύνοδο κορυφής τους τα χελιδόνια

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα(Π)νεύmicroατα Το φεγγάρι - άλλοτε σαν ψιλή πάνω απrsquo τους ανθρώπους κι άλλοτε σαν δασεία πάνω απrsquo τους Αγίους

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Νrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχριΝrsquo αστράφτω microέχρι Μνήmicroη ΠΚ

Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν αιmicroορραγούν χρυσάφι απrsquo τις στοές του ήλιου εξορυγmicroένο απrsquo τις φυλές των φύλλων διυλισmicroένο χρυσός ατόφιος εικοσιτεσσάρων αντίο χωρίς προσmicroίξεις microυξιάρικης αθανασίας χτυπηmicroένος στο microαλακό microέταλλο του έρωτα microε όλα τα πιστοποιητικά δάκρυα γνησιότητας Μη φοβάσαι τα microάτια microου που κιτρίνισαν εκρήξεις φωτός που εκτινάσσουν πίδακες βλέmicromicroατος είναι οι νοσοκόmicroες σαν παθιασmicroένοι χρυσοθήρες κυνηγούν τις φλέβες microου φλέβες χρυσού βλέπεις όmicroως εσύ microη φοβάσαι και microίλα microου είναι ψέmicroα πως κι η σιωπή είναι χρυσός ένα ανθρακωρυχείο που microας καταπλάκωσε είναι όταν σωπαίνουmicroε δες πώς πέφτει χώmicroα στο πρόσωπό microου όταν σωπαίνουmicroε άκου πώς τραυλίζει sos το φεγγάρι - και το φεγγάρι κίτρινο είναι γιατί το πήρα microαξιλάρι - microίλα microου λοιπόν νrsquo ανασυρθώ στο φως θέλω νrsquo αστράφτω microέχρι να microε ξετρυπώσει το γεωτρύπανο του θανάτου

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινόΕσπερινό Έβγαλε άδεια για την ανέγερσή microου η άνοιξη αφού λάδωσε πρώτα την ευφορία τώρα κάτω απrsquo τα πόδια microου δένει κλαράκι απογεύmicroατος το τιτίβισmicroα της φωνής σου απrsquo το ασύρmicroατο δέντρο και δε θα microε ρίξει στο χώmicroα παρά microόνο η microακρύκαννη σιωπή σου γιατί έτσι βραδιάζει στην αγάπη σαν τερmicroατισmicroός κλήσης σε αναπάντητα microάτια

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΈχωΈχωΈχωΈχω Έχω ένα ήσυχο πένθος από παράδροmicroο παράδεισου κι ένα microονοπάτι φιδάκι Παναγίας ανάmicroεσα στα στήθη σου microια πλάγια γραφή απrsquo τη γυαλάδα της πλάτης σου που microου βαραίνουν τα microάτια και δε σηκώνεται η νύχτα που microου βαραίνουν τη νύχτα και δε σηκώνονται τα microάτια έχω και τα από microάνας αγκαλιά όσα γλιστρήσαν χρόνια το λάδι βλέmicromicroα του πατέρα πριν το ταράξει η τρίαινα κι από το σπίτι που γκρεmicroίστηκε τη σκόνη του για δέρmicroα που microε φυσούν τα όνειρα και microε σωριάζει ο ήλιος που microε φυσά το φως αλλά microε σβήνει ο ύπνος

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Τάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαίαΤάχα τυχαία Είχε το πράσινο φουντώσει απrsquo τα φιλιά microας και microια κορφούλα θέλω καψαλισmicroένη έπεφτε γύρω microας χνούδια από χάδια κλέφτες φύσαγα πάνω σου οι φοίνικες τρυπούσανε τον ουρανό κι έσταζε άνοιξη απrsquo τα microάτια σου στα αιωνόβια πλατάνια βγάζαν τη γλώσσα οι στιγmicroές microας κι η χλόη πότιζε microε ησυχία τα βήmicroατά microας έτριζαν πόθο τα παγκάκια για τους ίσκιους microας microια ζάλη χρώmicroατα microας γυροφέρναν τα παρτέρια και για να κρατηθούmicroε έγειρε προς τον κήπο σπλαχνικά το καφενεδάκι που καθήσαmicroε τάχα τυχαία

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Από Παπαδιαmicroάντη πένα Φώναζε ο αδερφός φωτιά κι οι σκάλες microπερδεύονταν ένα κουβάρι στα πόδια του το στόmicroα του σπιτιού ξέρναγε microαύρο εmicroετό ο καπνός έσmicroιξε microε τη νύχτα και γέννησε πανικό το κάψιmicroο στο λαιmicroό πρόγευση κόλασης αδύνατο να προχωρήσεις microονάχα πίσω για να ζήσεις κι όλα τα ρούχα σε microια πρόπλυση στάχτης η ανάσα κοmicromicroέ νήmicroατα φόβου ένωσαν πριν αγνώστους -η microάνα -στην εκκλησία -δόξα σοι ο Θεός στους δρόmicroους αναβόσβηνε το επείγον των σειρήνων σαν δοκιmicroαστικό Χριστουγέννων ανακατεύτηκαν οι γιορτές microε τα εντόσθια του πλυντηρίου στον κάδο έσβησε το σκοπό του ένας microικρός τυmicroπανιστής δεν έmicroενε παρά να δουν τα microάτια της την καταστροφή microα εκείνη ερχόmicroενη από Παπαδιαmicroάντη πένα σαν έφτασε από κάτω microοίρασε τον άρτο σε πεινασmicroένα microάτια και microπήκε να προσευχηθεί microπρος σε σβηστό καντήλι

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Τα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνιαΤα χρόνια Τα χρόνια βύθισmicroα χεριού στην άmicromicroο κι ότι σου φύγει θάλασσα σαλεύει το χαλάκι δέρmicroα σου ο άνεmicroος πετάνε χνούδια τα όνειρά σου ολόγυρα microε τέτοιο χιόνι να σε σκεπάσει ο ύπνος να σrsquo ανταmicroείψει κάτασπρα σεντόνια κι ότι σε πάρει σπέρmicroα του τα χρόνια φύλλο βιβλίου που microαράθηκε κίτρινο απrsquo την αναιmicroία των λέξεων του φθινοπώρου το ευαγγέλιο ίσα να το κρατά microία κλωστή το βλέmicromicroα σου κι ότι το πάρει αθάνατο τα χρόνια ξαφνικό του λεπτοδείκτη έmicroφραγmicroα ανακοπή της κυκλικής ανάσας του σε 24ωρη όλες οι ώρες απεργία να το κουρντίζει ο χτύπος της καρδιάς σου κι ότι αρχίζει τέλος σου τα χρόνια βάζο microε χρυσάνθεmicroα κι ότι χρυσίζει σπάσιmicroο

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Το κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroαΤο κύmicroα Της θάλασσας είmicroαι ανήmicroερο κύmicroα που θέριεψαν άλλα φερmicroένα απrsquo τα βάθη και δώσαν σε microένα πανάρχαια σκυτάλη την άγρια ορmicroή τους να microην ξεθυmicroάνω και τόσο ταξίδι του κάκου microην πάει Η χαίτη microου αφρίζει περήφανη ωραία microε στάλες ραντίζει ψηλά τον αέρα κι οι οπλές microου ξαφνιάζουν βυθό κοιmicroισmicroένο την ώρα microε φόρα που ορmicroώ προς τα νέφη στη γη microε γυρνούνε γαmicroψώνυχων ράmicroφη Στεριές microε τrsquo αδέρφια microου να κατακτούσα να πνίγαmicroε όσους συρθήκαν σκουλήκια να πλέαν εντός microας ζητιάνοι και κλέφτες και το βουητό microας τους γόους να σκεπάζαν microα είmicroαι microονάχο και γύρω γαλήνη Τουλάχιστον νά rsquomicroπω στην πλώρη του πλοίου που αισθάνοmicroαι όλο να microε πλησιάζει σαν φόβος να ζήσω στα microάτια του ναύτη κι αργότερα αλmicroύρα σrsquo απόmicroαχο δάκρυ αλλά η καρίνα στα δύο microε σχίζει Αν έγλειφα ίσως γλυπτό σώmicroα κόρης που microια παραλία θα microου lsquoχε χαρίσει microετά θα microπορούσα τον άγριο οργασmicroό microου γαλήνιο να σβήσω κι υποταγmicroένο στα πόδια σας που lsquoχουν στην άmicromicroο βουλιάξει

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Αντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιούΑντί φιλιού Έχεις δει ποίηmicroα να κλαίει διάψευση των λέξεών του κλειδώνει τα χέρια του και δεν ξαναγκαλιάζει δεν έχει πρόσωπο να σε κοιτάξει ξαπλώνει στο χαρτί και σου γυρνά την πλάτη όποια ηδονή είχε να σου δώσει την έδωσε κι όλο φωνάζεις πως θα το χωρίσεις από τrsquo άλλα πως θα το σκίσεις microα αυτό αδιάφορο κοιmicroάται τον ύπνο του microαταίου βέβαιο πως θα το γλυκοξυπνήσεις την άλλη microέρα microε το αντί φιλιού ξεφύλλισmicroά του

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Σε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφέςΣε κήπο από αφές

τα χάδια microου χαράχτηκαν στη φλούδα του κορmicroιού σου Κι άξαφνα microπήκα σε κήπο από αφές microυστικά περάσmicroατα microrsquo έβγαλαν σε ξέφωτο δέρmicroα microε πέταλα ουρανού πεταmicroένα ολούθε και microια γαρδένια θάλασσα να πνίγοmicroαι σrsquo αρώmicroατα το γεφυράκι σώmicroα σου microε πέρασε στο αθάνατο κι έκοψα τα σκοινιά να χάσει η επιστροφή το δρόmicroο της κι ο θάνατος το χρώmicroα του και microόνη να microαυρίζει γύρω microου σε ίλιγγο δαχτύλων η γύρη της αβύσσου

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια∆εν κάνουν όπισθεν τα microάτια

Στη microνήmicroη της Σοφίας Ένα χαmicroόγελο υπόστεγο σαν ρίζα τετραγωνική της θλίψης δυο microάτια πολλαπλάσια της καλωσύνης κι ένα δέκατο φωνής που διαιρεί τον Άδη σε φρέσκο microνήmicroα και παλαιά microνήmicroη πίνεις το αίmicroα της σιωπής και ζωντανεύεις για να microπορείς ακέραια να κλαις για τα παιδιά σου που σε κλαίνε και όπως πάντα πρόθυmicroη microου microαθαίνεις το δρόmicroο Σοφία απ το microπαmicroπάκι που microπούκωσε το στόmicroα της Κωπαΐδας Όmicroως δεν κάνουν όπισθεν τα microάτια σ αυτό το αδιέξοδο δακρύων Κι εδώ microε τη συνέπεια δασκάλας στο πρώτο χτύπηmicroα του κουδουνιού σκυφτή στον αγιασmicroό σου

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Άνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτηςΆνεργος κλέφτης ∆ε βρήκε κανέναν microέσα ούτε χρήmicroατα ή τιmicroαλφή microονάχα έπιπλα φτωχικά λίγα ρούχα στη ντουλάπα πολυφορεmicroένα η σκόνη πρόδιδε την εγκατάλειψη και το ψυγείο πάγωνε microόνο το πρόσωπό του καθώς το άνοιγε στρωmicroένη στην εντέλεια η απογοήτευση πάτησε πάνω της και πέρασε microα τι περίmicroενε να βρει σrsquo ένα σπίτι που τόσες φορές είχε γδύσει Ξάπλωσε στο κρεβάτι και υποδύθηκε τον ιδιοκτήτη στα microατωmicroένα σεντόνια του

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΦιλήδΦιλήδΦιλήδΦιλήδυπνο υπνο υπνο υπνο Στη σκιά microιας συκιάς αν κοιmicroηθείς λένε βαριά θα πέσουν στο κεφάλι σου τα πέλmicroατα του ύπνου Γεmicroίζουν γάλα τα όνειρα κολλάνε κάτω από τα microάτια σου και δεν microπορείς να τrsquo ανοίξεις Νωχελικές γυναίκες microαλακές σαν το δέρmicroα του σύκου σκίζουν στα δυο την κατακόκκινη σάρκα τους και στην προσφέρουν Όσες δεν πρόλαβες ώριmicroες πέφτουν microες στη Λήθη ώσπου ξυπνάς microrsquo ένα κοιmicroισmicroένο σκουλήκι στο στόmicroα

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Ωδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύσηΩδή στης ηδονής τη δύση Στην αφή microου αφήσου νrsquo αυλακώσω microε τις ρυτίδες σου το ποίηmicroα και να του σπείρω microιαν άνοιξη σκαmicromicroένου δέρmicroατος Μα στην ήβη σου κρύβει ο ήλιος ακόmicroη τη νάρκη του ναρ- κοmicromicroένα τα δάχτυλά microου αποσύρονται απrsquo το φιλοδρέπανο στάχυ σου Στάχτη που έσταξες πάνω στα χείλη microου νεκρό αηδόνι ηδονής Μακελάρης ο έρωτας πόσα κορmicroιά θα διαmicroελίσει microέχρι να φτιάξει microια καρδιά που θrsquo αγαπάει αιώνια

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω∆εν έχω άλλο βασίλεmicroα να σου δώσω Ο χρόνος είναι άκαmicroπτος ξυλιασmicroένο κοmicroποσκοίνι στα χέρια νεκρού microοναχού Ο χρόνος είναι άδειος γεmicroάτος απόρθητους πόθους κι ατέλειωτες τελείες ∆εν παίρνουν από λόγια τα ρολόγια Γιrsquo αυτό σου λέω άσε το παρελθόν ήσυχο να microεγαλώνει Μόνο του θα βρει την άκρη του το χάος (Το βασίλειό microου το έχτισα στο βασίλεmicroα του ήλιου Και αν microέχρι τον ουρανό ανέβηκα ήταν για να rsquoχω θέα microου όλους τους τάφους)

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Ήρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχειΉρωας να σου πετύχει Γύρω microου σφυρίζανε οι στίχοι έβλεπα τους άλλους να κρατούν τα σωθικά τους έξω και να φωνάζουνε laquo αέρα raquo στην πρώτη γραmicromicroή υποχωρούσανε ατάκτως οι λέξεις κι εγώ ναρκωmicroένος παραπατούσα microέσα στο ναρκοπέδιο είχε χάσει κι ο Θεός τον ουρανό κάτω απrsquo τα πόδια του Παναγιά microου βόηθα τον φώναζε κάποια στιγmicroή ένιωσα πως την πάτησα- αυτό ήτανε είπα και κοκκάλωσα microέσα στο έτοιmicroο να εκραγεί Ποίηmicroα

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Τα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του ΈρωταΤα χυmicroικά του Έρωτα Χάιδεψα τον ουρανό και ανατρίχιασε βροχή κι άδειασε πάνω microας το βιος του για να microας κάνει αχθοφόρους της αγάπης Οι άλλοι δυσκοίλιοι στην πίκρα τους αφόδευαν τις ειδήσεις της ηmicroέρας ∆ίπλα η εκκλησία διανυκτέρευε για τους λασπωmicroένους της αγγέλους κι εσύ ντυmicroένη microόνο microε το φως των αστραπών κι εσύ κυνηγηmicroένη και στις πέντε ηπείρους των αισθήσεων microου άνοιγες στο δέρmicroα πόρους να περάσει η άνοιξη Όλο το βράδυ άστραφτα καθώς τα microάτια σου άδειαζαν τον ουρανό τους στο διψασmicroένο microου σώmicroα Τώρα κανείς δεν microε αναγνωρίζει microιας και γυρνώ στον κόσmicroο

παραmicroορφωmicroένος από τα τόσα χυmicroικά σου

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Πουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαιΠουθενά δεν είσαι Μαζεύτηκαν από πάνω microου όλα τrsquo άστρα και microrsquo έραναν microε σκοτάδι Πουθενά δεν είσαι σαλπάρει η Σαλαmicroίνα για τrsquo ανοιχτά του φεγγαριού σαλπίζει ο άνεmicroος το σιωπητήριο της θάλασσας σαλτάρουν οι νότες απrsquo τον πέmicroπτο του πενταγράmicromicroου πουθενά δεν είσαι σκίζεται ο καιρός για να περάσει η microνήmicroη σκοράρει το Μηδέν στο τέρmicroα του Ενός σκουντουφλά ο άγγελος πάνω στις κλειστές του φτερούγες κι ο θεός τριγυρνά ανάmicroεσα στις λέξεις σου απελπισmicroένος που δεν υπάρχει πουθενά δεν είσαι microέσα στο ποίηmicroα αυτό που microαστιγώνει τις σιωπές του για να κραυγάσει η αγάπη (Μου rsquoγινε η Άνοιξη ανοιχτή πληγή που βιάζοmicroαι να κλείσω)

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Προς ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος ΑνατολάςΠρος Ανατολάς Εύκολα χάνοmicroαι στους δρόmicroους microικρός έmicroαθα microrsquo ένα ποίηmicroα τα σηmicroεία του ορίζοντα ldquoΜπροστά microου είναι η Ανατολή και πίσω microου η ∆ύσηrdquo ένιωθα τότε microια σιγουριά πως δε θα χαθώ από τότε αγάπησα τα ποιήmicroατα όmicroως προπαντός microrsquo αυτά χανόmicroουν Τώρα ρωτώ και ξαναρωτώ για την ταυτότητα οικείων τόπων που microου rsquoπεσε από τη microνήmicroη microα πώς γίνεται άγνωστες διαδροmicroές microε όλα τα σηmicroεία τους γνωστά να ρωτώ και να ξαναρωτώ ξένες περαστικές φιγούρες το φίλο τον αδερφό τη microάνα microου πώς θα φτάσω σπίτι έξω απrsquo την πόρτα του σπιτιού microου βλέπεις δεν είmicroαι σαν το Χρόνο που βρίσκει το δρόmicroο του στις χαmicroένες microας ζωές

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Η στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σουΗ στάθmicroη της απουσίας σου Παράθυρο ανοιχτό σε νυχτερινή θάλασσα αλειmicromicroένος microε αντινοσταλγιακό υψηλής προστασίας Μαυρίζω απrsquo το σκοτάδι που έmicroεινε στη θέση των microατιών σου Η βουή των κυmicroάτων χύνεται από τους έλικες του ανεmicroιστήρα και πληmicromicroυρίζει το δωmicroάτιο Τα δάχτυλα του ενός χεριού microου έξω απrsquo το κρεβάτι γλείφουν το νερό που ανεβαίνει Τα έπιπλα επιπλέουν ήσυχα κι αγγίζονται microεταξύ τους Αναπνέω αργά και σκάνε φυσαλλίδες στο ταβάνι Η microουσική microε τραβά απrsquo τα microουσκεmicroένα microαλλιά microου για να σωθώ microα παρασυρόmicroαστε κι οι δυο νότα τη νότα προς το τέλος microας Απrsquo έξω τα τριζόνια απλώνουν τη φωνή τους να πιαστώ Αλλά τίποτε δε σταmicroατά αυτήν την επικίνδυνη άνοδο στη στάθmicroη της απουσίας σου

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίεςΠαλιλλογίες Πάλλω πάλι το απαλό για να θωπεύσω το φλοιό του ανθρώπου απεκδύοmicroαι τη δύση λάφυρο στα νύχια microου το νυχτικό της Νύχτας στάζουνε στίχοι απrsquo τις στητές της φλόγες γέmicroισα καταχείmicroωνο θαλασσινές ρωγmicroές κι Αύγουστοι τερετίζουν στις τσέπες του παλτού σαν microέσα σε σπιρτόκουτο τζιτζίκια σαν microέσα στο ξαφνιασmicroένο ποίηmicroα αmicroέριmicroνη Εσύ

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

ΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλαΚρεmicroάλα Κι έτσι που έψαχνα τα γράmicromicroατα και αποτύγχανα σιγά - σιγά σχηmicroατιζόmicroουν στο χαρτί γιατί η ποίηση microε το παιχνίδι της κρεmicroάλας microοιάζει - ∆οκίmicroασε το laquoάλφαraquo το συναντάς πιο συχνά microιας κι είναι η κραυγή του πόνου microα και του θαυmicroασmicroού Κάτω απrsquo τα πόδια microου microπήκαν ήδη τα κούτσουρα και φοβισmicroένος microην η φωτιά ανάψει θrsquo αργήσω πολύ microέχρι το άλλο ποίηmicroα

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Αντί επιλόγου

Κι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζωΚι ας ξεφυλλίζω

Κάθισα πάλι τα ποιήmicroατά microου να ξεφυλλίσω να τρίξουν ξεραmicroένοι στίχοι στο πάτηmicroα του βλέmicromicroατος η θύελλα της έmicroπνευσης microπας και ξεσπάσει microα φύλλο δεν κουνιέται κι ας ξεφυλλίζω τουλάχιστον τον εαυτό microου να εποπτεύσω όταν τα rsquoγραφα τις ασθενείς πνοές microου που ενίσχυε ο άστατος καιρός νrsquo ακροαστώ - κι ας microην είναι από χιόνι λευκές οι σελίδες έχουν πολλά να σου πουν για τον καιρό - microα φυλλοκάρδι δε θροΐζει κι ας ξεφυλλίζω αναχωρώντας απrsquo τις λέξεις σε microνήmicroες νrsquo αφιχθώ σε σταθmicroούς που κανείς πια δε microε γνωρίζει microα τι θέλω και microπλέκω συνεχώς microε αγνώστους φαγωmicroένα απrsquo τη λήθη πρόσωπα γιατί να συmicroπληρώνω τι κυνηγώ τις χαραmicroάδες του χρόνου microrsquo άρρωστο φως να επουλώνω τόσο ζεστό όταν microε κρατά στο σκοτάδι των σπλάχνων του το συρτάρι Υφήλιος σιωπή κι ας ξεφυλλίζω

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής

Τα ποιήmicroατα της συλλογής είναι επιλογή από τη Χρονοθύελλα (2012) Copyright copy ΙΝΚυριαζής