Ράκηοανκη Κίπιηκγθ

Γίκαη ηδηαίηενα γκςζηόξ γηα ηα ένγα μοζμπιαζίαξ, όπςξ Τμ Βηβιίμ ηεξ Δμύγθιαξ (μία ζοιιμγή ηζημνηώκ πμο πενηιαμβάκεη θαη ημ "Ρίθθη-Tίθθη-Tάβη") (1894) θαη Κημ(μία ηζημνία πενηπέηεηαξ) (1901), δηεγήμαηα, όπςξ "Ο Άκζνςπμξ Πμο Θα Γηκόηακ Βαζηιηάξ" (1888), θαη πμηήμαηα όπςξ ημ "Ακ..." (1910). Θεςνείηαη ζεμακηηθόξ "πνςημπόνμξ ζηεκ ηέπκε ημο δηεγήμαημξ". Τα δε παηδηθά ημο βηβιία είκαη θιαζηθά ένγα ηεξ παηδηθήξ ιμγμηεπκίαξ θαη ηα θαιύηενά ημο ένγα πανμοζηάδμοκ "έκα εοέιηθημ θαη θςηεηκό αθεγεμαηηθό πάνηζμα"

Ο Κίπιηκγθ ήηακ έκαξ από ημοξ πημ δεμμθηιείξ ζογγναθείξ ζηεκ Αγγιία, ηόζμ ζηεκ πεδμγναθία όζμ θαη ζημ ζηίπμ, ζηα ηέιε ημο 19μο θαη ζηηξ ανπέξ ημο 20μο αηώκα. Ο ΧέκνηΤδέημξ είπε όηη μ Κίπιηκγθείκαη μ πημ μιμθιενςμέκμξ ηδημθοήξ άκζνςπμξ πμο γκώνηζε πμηέ.

Τμ 1907, μ Κίπιηκγθηημήζεθε με ημ βναβείμ Νόμπει Λμγμηεπκίαξ θαη έγηκε μ πνώημξ αγγιόθςκμξ ζογγναθέαξ πμο θένδηζε ημ βναβείμ αοηό αιιά θαη μ κεανόηενμξ απμδέθηεξ ημο. Μεηαλύ άιιςκ ηημεηηθώκ δηαθνίζεςκ, έπεη βμιηδμζθμπεζεί ζε ανθεηέξ πενηπηώζεηξ γηα κα ιάβεη ηημέξ ηππόηε, ηηξ μπμίεξ ανκήζεθε.

Ε μεηέπεηηα θήμε ημο Κίπιηκγθ έπεη αιιάλεη ζύμθςκα με ημ πμιηηηθό θαη ημ θμηκςκηθό θιίμα ηεξ επμπήξ θαη μη ακηηθνμοόμεκεξ απόρεηξ γη' αοηόκ ζοκεπίζηεθακ γηα μεγάιμ μένμξ ημο 20μο αηώκα. Ο Τδμνηδ Όνγμοει ημκ απμθάιεζε "πνμθήηε ημο βνεηακηθμύ ημπενηαιηζμμύ. Ο ιμγμηεπκηθόξ θνηηηθόξ Νηάγθιαξ Κεν έγναρε: "Αοηόξ [μ Κίπιηκγθ] ελαθμιμοζεί κα είκαη έκαξ ζογγναθέαξ πμο μπμνεί κα εμπκεύζεη παζηαζμέκεξ δηαθςκίεξ θαη ε ζέζε ημο ζηε ιμγμηεπκηθή θαη πμιηηηζηηθή ηζημνία απέπεη από ημ κα ζεςνεζεί δεδμμέκε.

If...

If you can keep your head when all about youAre losing theirs and blaming it on you;If you can trust yourself when all men doubt you,

But make allowance for their doubting too;If you can wait and not be tired by waiting,Or, being lied about, don't deal in lies,Or, being hated, don't give way to hating,And yet don't look too good, nor talk too wise;

If you can dream - and not make dreams your master;If you can think - and not make thoughts your aim;If you can meet with triumph and disasterAnd treat those two imposters just the same;If you can bear to hear the truth you've spokenTwisted by knaves to make a trap for fools,Or watch the things you gave your life to broken,And stoop and build 'em up with wornout tools:

If you can make one heap of all your winningsAnd risk it on one turn of pitch-and-toss,And lose, and start again at your beginningsAnd never breath a word about your loss;If you can force your heart and nerve and sinewTo serve your turn long after they are gone,And so hold on when there is nothing in youExcept the Will which says to them: «Hold on!»

If you can talk with crowds and keep your virtue,Or walk with kings - nor lose the common touch;If neither foes nor loving friends can hurt you;If all men count with you, but none too much;If you can fill the unforgiving minuteWith sixty seconds' worth of distance run,Yours is the Earth and everything that's in it,And - which is more - you'll be a Man my son!

Αν μπορείς στην πλάση ετούτη να περιφρονείς τα πλούτηκi αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμίακι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίζεις το καλό.Αν μπορείς μεμιάς να παίξεις κάθε τι πού 'χεις κερδίσειστην καταστροφή ν' αντέξεις και να δόσεις κάποια λύση…Αν μπορείς να υποτάξεις σώμα πνεύμα και καρδιά,αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μη βγάζεις τσιμουδιά...

Αν μπορείς στην καταιγίδα να μην χάνεις την ελπίδακι αν μπορείς να συγχωρέσεις όταν σ' έχουν αδικήσει…Αν μπορέσεις τo όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σουκι αν μπορέσεις να αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει…Αν μπορέσεις να είσαι ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνηαν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτε δεν σβήνει…Αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις.

Αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις…Αν ποτέ δεν σου μεθύσει του θριάμβου το κρασί,αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,αν μπορείς σε ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορίακαι τα ίδια σου τα λόγια να τα ακούς παραλλαγμένα.Αν μπορείς κάθε λεπτό σου να 'ναι μια δημιουργίακαι ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.

Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν,αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώσουν,αν τους πάντες λογαριάζεις μα κανέναν χωριστά,αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά.Έ…. Παιδί μου τότε πια θα μπορέσεις να απολαύσειςόπως πρέπει τη ζωή σου θα 'σαι ΑΝΘΡΩΠΟ σπουδαίοςκι όλη η γη θα 'ναι δική σου.

Ε πνμεγμύμεκε μεηάθναζε ημο πνςημηύπμο πμηήμαημξ ηεκ έπεη γνάρεη μ Γοάγγειμξ Μςναΐηεξ.

Γίκαη ε 7ε μεηάθναζε ηηξ 15!

Ε όπμηα οπάνπεη θαη ζε βίκηεμ ζηε παναθάης ηζημζειίδα!

http://www.youtube.com/watch?v=ThapJtWKwcQ

Αν μπορείς την παλαβή να κάνεις,

όταν οι άλλοι σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη,

αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι δε σε πιστεύουν,

αν συγχωρείς όλα τα δικά σου και τίποτα των άλλων,

κι αν το κακό που πας να κάνεις δεν το αναβάλλεις,

κι αν σε όσα ψέματα σου λένε με περισσότερα απαντάς,

κι αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε

κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλό κάνεις…

Αν περπατάς με την κοιλιά κι όνειρα δεν κάνεις

κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το κέρδος,

το νικημένο αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις το νικητή,

μα και τους δυό ξετσίπωτα προδίνεις,

αν ο,τι γράφεις κι ο,τι λες, το ξαναλέν κ’ οι άλλοι γι’ αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,

αν λόγια κ’ έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας τα διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον…

Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα και την πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις,

κι αν να πλειρώνεις την πεντάρα που χρωστάς αρνιέσαι και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το ‘ χεις,

αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν’ αποδίδουν,

αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις «πίσω»!..

Αν στον όχλο να μιλάει αρνιέται η αρετή σου κι όταν ζυγώνεις δυνατούς, στα δυό λυγάς τη μέση

κι αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις και κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν,

αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις και μόνο,

αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει,

δικιά σου θά ναι τούτη η Γη μ’ όλα τα κάλλη πού ‘χει και έξοχος θά σαι Κύριος

αλλά Άνθρωπος δε θά σαι.

Στοιχεία που αφορούν στο συγγραφέα, λογοτεχνικόπεριβάλλον και λοιπά γραµµατολογικά στοιχεία:

1. Η παιδική ηλικία του συγγραφέα δεν ήταν ευχάριστηκι έτσι ανέπτυξε ο ίδιος ένα αίσθημα αυτοσυντήρησης. Ποια σημεία του ποιήματος αποτελούν, κατά τη γνώμησας, υπαινιγμούς δυσάρεστων βιωμάτων;

2. Ο Κίπλινγκ, εκτός από ποιητής, υπήρξε καιπεζογράφος. Πιστεύετε ότι το ύφος του «Αν µπορείς» υποδηλώνει και αυτή του την ιδιότητα;

3. «Αρκετά από τα ποιήματα του Κίπλινγκ έχουν χάσεισήμερα τη λάμψη τους» Γιατί, κατά τη γνώμη σας, δεσυνέβη κάτι παρόμοιο και με το εξεταζόμενο ποίημα;

4. Ποια αρνητικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας στηνοποία έζησε ο Κίπλινγκ διαφαίνονται στο ποίημα;

1. Από ποιον εκπορεύονται και σε ποιοναπευθύνονται οι προτροπές που διατυ-πώνονται στο ποίημα; Από ποιους στίχουςαντλείτε πληροφορίες για την απάντησή σας;

2. α) Ποια είναι η δομή του ποιήματος;

β) Τι εντυπώσεις σας προκαλεί;

3. Για ποιο λόγο, κατά τη γνώμη σας, απουσιάζουν εντελώς από το ποίημα οιαναφορές στο χώρο και στο χρόνο;

1. Να σχολιάσετε το υποθετικό ύφος και τααποσιωπητικά στον τίτλο του ποιήματος.

2. Πώς αντιλαμβάνεστε το στίχο 7; Να τονσχολιάσετε. Ποια ηθική - θρησκευτική θεωρίασας θυμίζει η στάση που προτείνει ο ομιλητής;

3. Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς τηνεπιθετικότητα, την αμφιβολία και τις δύσκολεςκαταστάσεις σύμφωνα με το ποίημα;

4. Ποια στάση προτείνει ο ομιλητής ως τηνκαλύτερη για την αντιμετώπιση του ψέματος;

5. Ποια είναι και σε τι εξυπηρετεί η στάσηισορροπίας που προτείνει ο ομιλητής στον 8ο στίχο;

Ο. Ελύτης, «Ο μικρός ναυτίλος»

Είσαι νέος - το ξέρω - και δεν υπάρχει τίποτε.Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.Όμως είσαι. Και την ώρα πουΦεύγεις με το ’να πόδι σου έρχεσαι με τ’ άλλο (.......)

Παραλαμβάνεις απ’ τους ∆ίες τον κεραυνόΚαι ο κόσμος σου υπακούει. Εμπρός λοιπόνΑπό σένα η άνοιξη εξαρτάται. Σάχυνε την αστραπή

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

Να συγκρίνετε το παραπάνω απόσπασμα με το «Αν µπορείς» ως προς το περιεχόμενο.

Μ. Αναγνωστάκης, «If ...»

Αν - λέω αν ...Αν όλα δε συνέβαιναν τόσο νωρίςΗ αποβολή σου απ’ το Γυμνάσιο στην Ε΄ τάξη, Μετά Χαϊδάρι, Αι-

τράτης,Μακρονήσι, Ιτζεδίν, Αν στα 42 σου δεν ήσουν με σπονδυλαρθρίτιδα Ύστερα από τα είκοσι χρόνια της φυλακής

Με δύο διαγραφές στην πλάτη σου, µια δήλωση Αποκηρύξεως όταν σ’ απομονώσαν στο Ψυχιατρείο Αν -σήμερα λογιστής σ’ ένα κατάστημαεδωδίμων- Άχρηστος πια για όλους, στιµµένο λεμόνι,

Ξοφλημένη περίπτωση, με ιδέες από καιρό ξεπερασμένες,Αν - λέω αν...Με λίγη καλή θέληση ερχόταν όλα κάπως διαφορετικάΉ από µια τυχαία σύμπτωση, όπως σε τόσους και τόσους υµµαθητές,

φίλους, συντρόφους - δε λέω αβρόχοις ποσί Αλλά αν ...(Φτάνει. Μ’ αυτά δε γράφονται τα ποιήματα. Μην επιμένεις.Άλλον αέρα θέλουν για ν’ αρέσουν, άλλη «µετουσίωση»Σο παραρίξαμε στη θεματογραφία).

Να συγκρίνετε το ποίημα του Μ. Αναγνωστάκη με αυτό τουΚίπλινγκ ως προς τη δομή και το υποθετικό ύφος.