ΚλαίγΧαριτίδης Κ. Ιωάννης,

Κλαίγ’νε τα νέφκι’ αγούτα τα σταλάγματαν,

Τον ήλεν εγερλάεψες, μάννα μ’ς σην _ή σ’ το φως βασίλευεν, κι

Το κεμερόπο σ’ς σο μονοστράτ

Όλâ αραεύν’νε την εγάπγια πάντα η γην εφτώ

Κλαίνε τα σύννεφα του ουρανού, σκεπάζουν με δάκρυα την γη, και αυτές οι σταγόνες, θολώνουν τα μάτια μου

Έβαλες την σέλα στον ήλιο, μάνα μου καβαλάρισσα μου μάνα, στην ψυχή σου το φώς βασίλε

Η καμαρούλα σου άδεια, ορφανά τα παιδιά σου, στον τελευταίο σου μονόδρομο, ακούμπησαν τα

Όλα ψάχνουν την αγάπη, το δικό σου χάϊδεμα, η γη φτώχαινε για πάντα, έγινε ερημιά

Προστατεύεται από τον N.2121περί

28.1.2017 Κλαίγ’νε τα νέφâν τ’ ουρανού,

Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον. νε τα νέφâν τ’ ουρανού, την γην δακρô®κεπάζ

αγούτα τα σταλάγματαν, τ’ ομμάτâ μ’ χαντυλ./.

ήλεν εγερλάεψες, μάννα μ’ ατλήσσα μάννα μτο φως βασίλευεν, κι’ εχάνουστουν εντάμαν

./. κεμερόπο σ’ άνοικον, ορφανάν τα παιδία σ

ς σο μονοστράτ’ το υστερ’νόν, επεκούμπσαν τ’ αντζία σ ./.

’νε την εγάπ’, και τ’ εσον την θεκλείαν, για πάντα η γην εφτώ≤αινεν, ε(γ)έντον ερημίαν

Μετάφραση στην Ν.Ε.

τα σύννεφα του ουρανού, σκεπάζουν με δάκρυα την γη, και αυτές οι σταγόνες, θολώνουν τα μάτια μου

./. ν σέλα στον ήλιο, μάνα μου καβαλάρισσα μου μάνα,

στην ψυχή σου το φώς βασίλευε, και χανόσασταν μαζί./.

καμαρούλα σου άδεια, ορφανά τα παιδιά σου, στον τελευταίο σου μονόδρομο, ακούμπησαν τα πόδια σου

./. άχνουν την αγάπη, το δικό σου χάϊδεμα,

φτώχαινε για πάντα, έγινε ερημιά.

Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων

κεπάζ’νε, χαντυλäζ’νε,

ατλήσσα μάννα μ’, εχάνουστουν εντάμαν,

άνοικον, ορφανάν τα παιδία σ’, αντζία σ’,

εσον την θεκλείαν, αινεν, ε(γ)έντον ερημίαν.

τα σύννεφα του ουρανού, σκεπάζουν με δάκρυα την γη, και αυτές οι σταγόνες, θολώνουν τα μάτια μου,

ν σέλα στον ήλιο, μάνα μου καβαλάρισσα μου μάνα, , και χανόσασταν μαζί,

καμαρούλα σου άδεια, ορφανά τα παιδιά σου, πόδια σου,

άχνουν την αγάπη, το δικό σου χάϊδεμα,