Τεύχος #ø1Μάρτης 2017 ΧανιάΔιανέμεται χωρίς αντίτιμο

«Ένα έθνος χωρίς σύνορα, δεν είναι έθνος»∆ήλωση του νέου πρόεδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραµπ, απόγο-

νου Σκοτσέζων και Γερµανών µεταναστών.

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραµπ, λί-γες µέρες µετά την ορκωµοσία του, δεν άργησε κα-θόλου να δείξει τις προθέσεις του. Η παραπάνωδήλωση αφορά την προεκλογική του εξαγγελία σεσχέση µε την ανέγερση µιας φαραωνικού µεγέθουςκατασκευής, ενός τείχους µήκους 3.000 χιλιο-µέτρων και κόστους 25 δις δολαρίων κατά µήκοςτων συνόρων Μεξικό-ΗΠΑ, προκειµένου (κατά ταλεγόµενά του) να περιοριστεί η µετανάστευση προςτις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα απαίτησε από την κυβέρ-νηση του Μεξικό, την οικονοµική της συµβολή γιατην αποπεράτωση του έργου. Ταυτόχρονα, διέταξετην εντατικοποίηση των µέτρων ενάντια στους ήδηυπάρχοντες µετανάστες χωρίς χαρτιά και την αύξη-ση των απελάσεων.Στη συνέχεια, επανήλθε δριµύτερος µε ένα νέο

διάταγµα, το λεγόµενο Muslim Ban, σύµφωνα µετο οποίο απαγορεύεται για 4 µήνες η είσοδος στιςΗΠΑ, πολιτών µε καταγωγή από 7 µουσουλµανικέςχώρες (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Υεµένη, Λιβύη, Σοµαλία,Σουδάν), ενώ σταµατάει έστω και προσωρινά τηνείσοδο προσφύγων. Παρ' όλο το τραγελαφικό τουπεριεχόµενο, καθώς στις περισσότερες από αυτέςτις χώρες, οι ΗΠΑ έχουν άµεση ή έµµεση εµπλοκή,είτε µέσω των στρατιωτικών τους επεµβάσεων, είτεµε τη χαλιναγώγηση τοπικών οµάδων συµφε-ρόντων, το 9ο εφετείο του Σαν Φρανσίσκο, απέρρι-ψε προς το παρόν την εφαρµογή του διατάγµατος.Σε παρόµοιο µήκος κύµατος εντάσσονται και οιέντονες φήµες που αναφέρονται σε ακόµα ένα επι-κείµενο νοµοσχέδιο και το οποίο θα αφορά τονέλεγχο και την πρόσβαση σε όλα τα προσωπικάστοιχεία που βρίσκονται στα κινητά τηλέφωναόλων όσων ταξιδεύουν προς τις ΗΠΑ, ενώ σε περί-

πτωση άρνησης παράδοσης της συσκευής, θα απα-γορεύεται η είσοδος στη χώρα. Μέχρι αυτή τηστιγµή, και παρόλο τις ερωτήσεις από δηµοσιο-γράφους προς τον εκπρόσωπο τύπου του ΛευκούΟίκου, δεν έχει υπάρξει κάποια διάψευση.Ακόµα µία βασική επιδίωξη του Τραµπ, αποτελείη κατάργηση έως το 2018 του συστήµατοςπρόσβασης στην υγεία και στην περίθαλψη, τοοποίο θέσπισε ο προκάτοχός του, και είναι γνωστόως Obamacare. Το Obamacare έχοντας κάποιαπρωτοφανή (έστω και επιδερµικά) χαρακτηριστικάκοινωνικού κράτους, αποτέλεσε το µήλον της έρι-δος κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρα-τειών. Αυτό συνέβη διότι στις ΗΠΑ τωνµονοπωλίων και των γιγάντιων ιδιωτικών ασφαλι-στικών κολοσσών, προκλήθηκαν τριγµοί και αντι-δράσεις από τα υπερσυντηρητικά κοµµάτια τηςµεσαίας τάξης που δεν επιθυµούσαν σε καµία περί-πτωση να πληρώνουν φόρους, προκειµένου ναέχουν κάποια ψήγµατα δηµόσιας ασφάλισης τα κα-τώτερα κοινωνικά στρώµατα.Και επειδή τα «ανδραγαθήµατα» του νέου πλανη-τάρχη δεν έχουν τελειωµό, ας ρίξουµε µια µατιάστους νεοδιορισµένους συνεργάτες του σε θέσεις

Όταν ανοιγόμασταν στο πέλαγος, μας περνούσαν χειροπέδες, για να μηνμπορούμε να κινηθούμε και ενδεχομένως να επαναστατήσουμε,

σε περίπτωση που κοντραριζόμασταν με εχθρικό πλοίο.Μας φοβόνταν τότε οι αξιωματικοί της γαλέρας.

Μπορούσαν να έρθουν τα πάνω κάτω.Να ριχτούν αυτοί αλυσοδεμένοι στα κουπιά και να βγούμε εμείς

καπεταναίοι στην επιφάνεια.Γι αυτό και έπεφταν ανελέητοι πάνω μας και μας μαστίγωναν με μανία.

«Τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώµα του πλανήτη»

κλειδιά. Ο Στίβεν Μπάνον, πρώην διευθυντής τηςακροδεξιάς ιστοσελίδας Breitbart Νews, αναλαµ-βάνει επικεφαλής της «Στρατηγικής Πολιτικής»όπως και επικεφαλής των αντίστοιχων συµβούλωντης. Ο γενικός εισαγγελέας της Οκλαχόµα, ΣκοτΠρούιτ, ορκισµένος εχθρός των κινήσεων ενάντιαστην κλιµατική αλλαγή, διορίζεται ως επικεφαλήςτης «Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος».Στη συνέχεια, ο δηλωµένος ρατσιστής Τζον Κέλι,διορίζεται στο υπουργείο που επιβλέπει τη µετα-νάστευση, ως υπουργός εσωτερικής ασφάλειας.Τέτοιες κινήσεις έχουν καταγραφεί δεκάδες ακόµακαι σε άλλες θέσεις, µε τον Τραµπ να διορίζειαπροκάλυπτα και δίχως τελειωµό τα πρώην (πλέον)διευθυντικά στελέχη από τα λόµπι των πολυεθνι-κών εταιριών τα οποία υπηρετεί, ενώ παράλληλαεπιδιώκει να ενδυναµώσει τα συµφέροντά τουςακόµα περισσότερο, εφαρµόζοντας αυτή την τακτι-κή.Προφανώς όµως µετά τις αρχικές εξαγγελίες τουΤραµπ, δεν άργησαν να φανούν και οι πρώτες αντι-δράσεις. Από την πρώτη µέρα της εκλογής του έωςκαι σήµερα, οργανώνονται συνεχώς διαδηλώσειςσχεδόν σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ, όπως καιαντίστοιχα σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες µετη συµµετοχή χιλιάδων ανθρώπων και µε κεντρικάσυνθήµατα: «Ο Τραµπ δεν είναι ο πρόεδρός µου»,«Όχι στον ρατσισµό», «Όχι στον Τραµπ», «ΟΤραµπ στα σκουπίδια». Χιλιάδες άνθρωποι απόυποβαθµισµένες περιοχές, γυναίκες που απαιτούνισότητα, καταπιεσµένοι λατινοαµερικάνοι, έγχρω-µοι και µετανάστες, νεολαίοι µε αβέβαιο µέλλον,προοδευτικοί, αριστεροί και αναρχικοί, ενώνουν τιςφωνές τους ενάντια στην επέλαση του ρατσισµού,του νεοφιλελευθερισµού και του παγκόσµιου χρη-µατοπιστωτικού καπιταλιστικού συστήµατος, µη δι-στάζοντας σε αρκετές περιπτώσεις νασυγκρουστούν µε τις δυνάµεις καταστολής.Ίσως, όλο αυτό το εκρηκτικό συνονθύλευµα να

αποτελεί το πρελούδιο µιας νέας πολιτικής εποχής.Μιας εποχής που λόγω της σαθρότητας στα θεµέλιατου καπιταλιστικού οικοδοµήµατος, όχι απλά επι-τρέπει σε παρανοϊκούς αλαζόνες κροίσους να εκ-φράζουν ανεµπόδιστα ακραίες µισογύνικες,ρατσιστικές και ιδιαίτερα µισαλλόδοξες απόψεις,

αλλά τους τοποθετεί κιόλας στον θώκο του πλανη-τάρχη µε σκοπό την πρακτική εφαρµογή όλων αυ-τών. Μιας εποχής που φέρνει τη σηµαντική άνοδοακροδεξιών και νεοναζιστικών µορφωµάτων στηνΕυρώπη, τόσο σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκ-προσώπησης, όσο και σε επίπεδο µαχητικής πα-ρουσίας στον δρόµο. Μιας εποχής πουισλαµοφασιστικές οργανώσεις διοικούν περιοχέςολοκληρωτικά, εφαρµόζοντας µε το µαστίγιο τησαρία στα µέρη που καταλαµβάνουν.Όµως το καθήκον των καταπιεσµένων, αυτών πουπαράγουν τον πλούτο αυτού του κόσµου για τασυµφέροντα των δυναστών του, δεν περιορίζεταιστην εκλογή του λιγότερου κακού ηγέτη. Αυτή ηλογική-παγίδα ουσιαστικά αφήνει ανέγγιχτη τηνπολιτική του παγκόσµιου κεφαλαίου και εγκλωβί-ζεται σε λογικές αλλαγής του πολιτικού προσωπι-κού, ενώ ταυτόχρονα εφησυχάζεται από τις µικρέςνίκες και απογοητεύεται γρήγορα στους αγώνεςχωρίς άµεσα και προφανή αποτελέσµατα. Όπωςέχει αποδείξει η ιστορία, κανένας ηγέτης δενβρέθηκε στην εξουσία για να υπηρετήσει τα λαϊκάσυµφέροντα, ενώ όσες «φιλολαϊκές» µεταρρυθµί-σεις πραγµατοποιήθηκαν κατά καιρούς, αποτέλε-σαν στάχτη στα µάτια κόσµου, προκειµένου ναδιαιωνιστεί η κυριαρχία. Όσο λοιπόν υπάρχουνηγέτες, που µε τη σειρά τους αναπόφευκτα διο-γκώνουν τις ταξικές διαφορές και οξύνουν την πα-γκόσµια καταπίεση, ο αγώνας για την ανατροπήτου καπιταλισµού θα παραµένει διαχρονικά επίκαι-ρος.

2

«Κι είναι η σύφιλη της υποµονήςπου κάνει τον Καθιστό Ταύρο να

επιτεθεί και τότε το κεφάλι τουΛούκυ Λουκ θα στολίσει την

κιθάρα µου»

Ο ι πόλεµοι κατά των αυτοχθόνων ιθαγενών τηςΒορείου Αµερικής ξεκινούν από το 1492 και τυπικάδιαρκούν έως το 1890, τόσο στην αποικιακή περίο-δο δηλαδή, όσο και στην περίοδο της ανεξαρτησίαςτων Ηνωµένων Πολιτειών και «λήγουν» µε τηνκατάκτηση των εδαφών των ιθαγενών όπου κάποιοισφαγιάστηκαν, κάποιοι αφοµοιώθηκαν και κάποιοιξεριζώθηκαν από τη γη που γεννήθηκαν. Σήµεραµετά από µια σειρά σφαγών και σχεδόν ολικήεξόντωση των ιθαγενών, οι εναποµείναντεςβιώνουν τον καταναγκαστικό εγκλεισµό, την γκετο-ποίηση και την αποµόνωση κάτω από ακραίες συν-θήκες διαβίωσης ενώ δεν λείπουν οι θανατηφόρεςασθένειες και οι αυτοκτονίες .Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας είναι πάντα οι ίδιες,και δεν είναι άλλες από την κυριαρχία και το κέρ-δος. Οι θύτες υπό την οµπρέλα ιδεολογηµάτωνόπως η φυλή, το έθνος και η θρησκεία προσπαθούννα πείσουν ότι κάνουν κάτι ορθολογικά σωστό, ενώτα παραπάνω είναι µόνο το περιτύλιγµα που χρησι-µοποιούν για να φτάσουν τελικά στην ουσία, ότιδηλαδή αυτό που πραγµατικά επιζητούν είναι η δύ-ναµη της επιβολής και το υλικό όφελος εις βάροςτων από κάτω και όλων όσων εµποδίζουν στην επί-τευξη του στόχου τους.Η γενοκτονία των αυτοχθόνων κατοίκων της αµε-ρικανικής ηπείρου, ξεκινάει απ’ τους «πολιτι-σµένους» Ευρωπαίους. Πριν από τη µακροχρόνιααλληλουχία σφαγών, παραβιάσεων συνθηκών καιεπιδηµιών, οι Ευρωπαίοι πρώτοι στη σειρά καιαπροκάλυπτα έκλεψαν τα εδάφη και κατέστρεψαντους αρχέγονους πολιτισµούς των ιθαγενών. Το1492, όταν ο Χριστόφορος Κολόµβος «ανακάλυ-ψε» την Αµερική, ψάχνοντας ένα συντοµότεροδρόµο για τις Ινδίες, στις Μεγάλες Αντίλλες (Κού-βα, Ισπανιόλα, Τζαµάικα) κατοικούσαν 1.5 εκατοµ-µύριο ιθαγενείς, ενώ µέχρι το 1550 δεν είχεαποµείνει κανένας τους σ' αυτά τα νησιά. Οι αυτο-κρατορίες των Μάγια και των Ίνκας, καταστράφη-καν ολοσχερώς µέσα σε είκοσι χρόνια από τουςΑλβαράδο και Φρανθίσκο Πιθάρο. Αντίστοιχες δο-λοφονίες εµφανίζονται και σε όλες τις άλλες περιο-χές της Αµερικής όπου κατοικούσαν ιθαγενείς καιεντός µικρού χρονικού διαστήµατος σχεδόν αφανί-στηκαν. Σφαγές παρατηρούνται και στην Τσιάπας,στη Γουατεµάλα, στην Κολοµβία, στο Περού καιστη Χιλή µε τους ιθαγενείς να γίνονται θύµατα τουεπεκτατισµού, των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριώνκαι του εµπορείου. Η «πρόοδος» δε του βιοµηχανι-κού πολιτισµού, ωθεί ολοένα τους ιθαγενείς προςαφιλόξενες περιοχές, αν δεν τους έχει ήδη στερήσει

την ζωή.Στην πλάτη της αµερικανικής ιστορίας αλλά καικληρονοµιάς υπάρχει µια εκτενής χρονολογική κα-ταγραφή συνθηκών που υπογράφηκαν, συνθηκώνπου παραβιάστηκαν και σφαγών που χαρακτηρί-στηκαν ως µάχες. Το 1824 δηµιουργήθηκε το γνω-στό ως γραφείο των «ινδιάνικων υποθέσεων» εντόςτου υπουργείου πολέµου γεγονός που σηµάδεψεαπό νωρίς µε έναν τόνο επιθετικότητας, τις δια-πραγµατεύσεις των Αµερικανών µε τους αυτόχθο-νες. Το 1862 το νοµοθετικό διάταγµα «πράξηΧόµστεντ» υπογεγραµµένο από τον πρόεδρο Λίν-κολν απελευθερώνει ένα κύµα λευκών εποίκων στααυτόχθονα εδάφη, ενώ ένα χρόνο µετά, ξεκινάεξέγερση των Σάντε Σίου στη Μινεσότα και κατα-λήγει µε το κρέµασµα 38 ανδρών Σίου, ίσως η µε-γαλύτερη µαζική εκτέλεση στην ιστορία των ΗΠΑ.Η εκτέλεση διατάχθηκε από τον πρόεδρο Λίνκολνδύο µέρες µετά την υπογραφή της διακήρυξης γιατη χειραφέτηση των µαύρων(Black Codes). Το1866 ξεκινάει η πραγµατοποίηση του διηπειρωτι-κού σιδηροδρόµου. Οι Αµερικάνοι σφετερίστηκανγη για δρόµους και τρένα, ώστε να κόψουν δρόµοµέσα από την καρδιά των Λακότα. Ως απάντησητρεις φυλές των Λακότα, επιτέθηκαν και νίκησαντον αµερικανικό στρατό. Το 1868 είναι η δεύτερησυνθήκη του Φορτ Λάραµι η οποία ξεκάθαρα εγ-γυάται την κυριαρχία του µεγάλου έθνους των Σίουκαι την ιδιοκτησία των Λακότα επί των ιερών µαύ-ρων λόφων. Η κυβέρνηση υπόσχεται επίσης γη καιδικαιώµατα κυνηγιού στις γύρω πολιτείες. Ήταν οπρώτος πόλεµος στην αµερικανική ιστορία όπου ηκυβέρνηση διαπραγµατεύτηκε µια συνθήκη στηνοποία υποχώρησε σε όλες τις απαιτήσεις τουεχθρού της. Το 1869 ολοκληρώνεται ο διηπειρωτι-κός σιδηρόδροµος ενώ δύο χρόνια µετά θέτονταιόλοι οι ιθαγενείς υπό την κηδεµονία της οµοσπον-διακής κυβέρνησης. Ο στρατός εκδίδει διαταγές οιοποίες απαγορεύουν στους ∆υτικούς Ινδιάνους να

3

φεύγουν από τους καταυλισµούς που ονοµάζονται«ειδικές περιοχές για Ινδιάνους» και είναι τα πρώταστρατόπεδα συγκέντρωσης που κάνουν την εµφάνι-ση τους επίσηµα. Όλοι οι ινδιάνοι από εκείνη τηστιγµή είναι αιχµάλωτοι πολέµου και σταµατούν οισυνάψεις συνθηκών. Το 1874 ο στρατηγός ΤζορτζΚάστερ ανακοινώνει την ανακάλυψη χρυσού στηνγη των Λακότα και την επόµενη χρονιά ξεκινάπόλεµος. Μια νέα συµφωνία παρουσιάζεται στουςαρχηγούς των Σιου, υπό την εκστρατεία που έµεινεγνωστή ως «Πουλάτε ή πεινάτε. Υπογράψτε αλλιώςδεν υπάρχει τροφή για την φυλή σας». Τη συµφω-νία του Φορτ Λαράµι υπέγραψε µόνο το 10% καιενώ απαιτούσε τουλάχιστον την υπογραφή των 3/4του πληθυσµού της φυλής για να εκχωρηθεί η γη,το συγκεκριµένο άρθρο, όπως ήταν αναµενόµενο,αγνοήθηκε. Κατά το 1887 οι φυλές έχασαν εκατοµ-µύρια στρέµµατα. Το αµερικανικό όνειρο της ιδιω-τικής ιδιοκτησίας γης αποδείχθηκε πως ήταν έναςέξυπνος τρόπος να διαχωρίσουν τους καταυλισµούςώσπου να µη µείνει τίποτα. Αυτή η κίνηση κα-τέστρεψε τους καταυλισµούς και διευκόλυνε τηνπεραιτέρω υποδιαίρεση και πώληση τους µε τηνπάροδο κάθε γενιάς.Το 1890 είναι η χρονιά της σφαγής στο ΓούντεντΝι, όπου δόθηκαν 20 µετάλλια τιµής ανδρείας στοιππικό, τα περισσότερα που έχουν δοθεί µέχρι σή-µερα σε µια µάχη. Έτσι ξεκινάει µια νέα εποχήστην ιστορία των αυτοχθόνων Αµερικάνων. Η κυ-βέρνηση µε το Γούντεντ Νι ανοιχτά διακήρυξε τηθέση της για τα δικαιώµατα των αυτοχθόνων, είχεδε κουραστεί από τις συνθήκες, τους ιερούς λόφουςκαι τους χορούς των φαντασµάτων, και έτσι έφερετα κανόνια. Το 1900 ο πληθυσµός των γηγενών τηςΑµερικής έφτασε σε πολύ χαµηλό επίπεδο. Λιγότε-ρο από 250.000 άτοµα εν ζωή συγκριτικά µε τα πε-ρίπου 8 εκατοµµύρια του 1492. Μόλις το 1968 οιαρχές παραδέχτηκαν πως η «Υπηρεσία Προστασίαςτων Ινδιάνων» δωροδοκούνταν από εταιρίες για νακάνουν τα στραβά µάτια στις µαζικές δολοφονίες(καταστροφές χωριών µε δυναµίτη,δηλητηριάσειςµε φυτοφάρµακα και αρσενικό) και έπειτα να που-λούν τη γη τους.Σήµερα βλέπουµε ότι η ανεργία σε αρκετούς ιν-διάνικους καταυλισµούς κυµαίνεται στο 85-90%.

Κουτουρούκι - ΗρακλειοΣτις 18/1 εκδικάστηκε στα Χανιά η εργατική δια-

φορά που διεκδικούσαν οι 4 πρώην εργαζόµενοι τουµεζεδοπωλείου “Κουτουρούκι”. Παρόλο τηναπόπειρα δηµιουργίας κλίµατος πασπαλισµένη µεανακρίβειες και ψέµµατα, από την αφεντικίνα, τονδικηγόρο της και µια εργαζόµενη στην επιχείριση,όσον αφορά το δήθεν ειδυλλιακό εργασιακό καθε-στώς, η έδρα του δικαστηρίου αναγνώρισε τις ποι-νικές ευθύνες της εργοδοσίας, καταδικάζοντας τηνσε 11 µήνες φυλάκιση µε τριετή αναστολή. Με αυ-τή την απόφαση µπαίνει η βάση για την πλήρη δι-καίωση και αποζηµίωση των πρώην εργαζοµένωνσε έναν αγώνα που θα συνεχιστεί και µε άλλα δικα-στήρια.Ακόµα ένα περιστατικό εργοδοτικής ασυδοσίαςσυνέβη στο Ηράκλειο στις 12/1. Συγκεκριµένα, ερ-γαζόµενη σε επιχείριση καυσίµων προσέφυγε στηνΕπιθεώρηση Εργασίας καταγγέλλοντας τον εργο-δότη της για εργασιακά ζητήµατα, που αφορούσαντην µη καταβολή δώρων και επιδοµάτων, ενώ µάλι-στα σε µερικές περιπτώσεις ανάγκαζε τους εργα-ζόµενους να υπογράψουν ότι τα παρέλαβαν. Στηντριµερή συνάντηση που κανονίστηκε, ο εργοδότηςόντας ερειστικός από την αρχή της διαδικασίας στησυνέχεια επιτέθηκε και χτύπησε πολλές φορέςακόµα και στο πρόσωπο την εργαζόµενη, όταναντιλήφθηκε ότι δεν είχε σκοπό να υποχωρήσει απότις διεκδικήσεις της.Από τα µεγάλα καταστήµατα των πολυεθνικώνεταιρειών, µέχρι τα µικρά "εναλλακτικά" µαγαζιά,τα αφεντικά οφείλουν να καταλάβουν πως δεν εί-µαστε καθόλου µια οικογένεια, καθώς τα συµφέρο-ντά µας απέχουν παρασάγγας. Οι συλλογικέςαντιστάσεις στους χώρους εργασίας είναι µονόδρο-µος ενάντια στην επισφάλεια, στα ξεχειλωµέναωράρια και στις ελαστικές σχέσεις που θέλει να µαςεπιβάλει η αυθαιρεσία των αφεντικών. Κανένα απότα εργασιακά δικαιώµατα δεν χαρίστηκε απλόχερα,αλλά κατακτήθηκε µέσα από σκληρούς αγώνες.Έτσι, επειδή οι εργατικοί αγώνες αποτελούν τονβασικό πυλώνα της ταξικής πάλης, είναι επιτακτικήη στήριξή τους σε όλα τα επίπεδα.

ΒέροιαΣτις 14/1 οι φασίστες της χρυσής αυγής αποπει-ράθηκαν να ανοίξουν γραφεία στο κέντρο τηςΒέροιας, ανακοινώνοντας τα εγκαίνια λίγες µονάχαµέρες πριν, µήπως και προλάβουν τις αναµενόµενεςαντιδράσεις. Όµως, τα αντιφασιστικά αντανακλα-στικά της πόλης λειτούργησαν άµεσα και σύντοµαβγήκαν τα πρώτα καλέσµατα που καλούσαν τηνκοινωνία σε εγρήγορση. Στη συνέχεια, και λίγεςώρες πριν πολυδιαφηµισµένη τους φιέστα, 150 σύ-ντροφοι εισέβαλαν και ισοπέδωσαν τα γραφείατους, αφήνοντας τους ναζίδες να πραγµατοποιή-σουν εγκαίνια σε έναν κατεστραµµένο χώρο. Ηµέρα συνεχίστηκε µε αντιφασιστικές συγκε-

4

Τα γραφεία στέγασης αρνούνται να χτίσουν νέακτήρια και τα υπάρχοντα καταρρέουν. Κτήρια χω-ρίς ηλεκτρισµό, κατακλυσµένα µε µούχλα, µε πλη-θυσµό περίπου στο 90% να ζει κάτω από τοοµοσπονδιακό όριο φτώχειας και το 75% να υποσι-τίζεται. Αιχµάλωτοι συνεχίζουν να γεννιούνται σεστρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ ένα στα τρία παιδιάπεθαίνει στους πρώτους 6 µήνες από τη γέννησητου, και το προσδόκιµο όριο ηλικίας είναι κάτωαπό τα 46 έτη (στις ΗΠΑ είναι 76 έτη). Ένας στουςτέσσερις είναι αλκοολικός ενώ το φθηνό κρακκάνει θραύση. Αυτό είναι ότι απέµεινε από ένανολόκληρο πολιτισµό αφού ότι καλύτερο είχε κλα-πεί, το νερό, οι λόφοι, το χρυσάφι, η γη, η ζωή τωνιθαγενών.Οι Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής είναι ο

τόπος όπου µια από τις δηµοφιλέστερες γιορτές, ηµέρα των ευχαριστιών, γιορτάζει µε µια ειρωνικήαθωότητα την ευχαριστία στον θεό για τα αγαθάπου της παρέχει, θάβοντας ταυτόχρονα πολύ βαθιάστην από τους ίδιους µατωµένη γη την αλήθεια,πως τα αγαθά που έχουν για να ζήσουν, κλάπηκανκαι καταπατήθηκαν µε τον αισχρότερο τρόπο εξο-ντώνοντας εκατοµµύρια ανθρώπους. Αυτά είναι ταθεµέλια που χτίστηκε η Αµερική αυτή είναι και ητεράστια κληρονοµιά µέσα σ' όλα τα άλλα πουαφήνει.

«Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο πεθάνει και το τελευταίο

ποτάµι δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι πιαστεί, θα

καταλάβουµε ότι δεν µπορούµε να φάµε χρήµατα.

– Ινδιάνικη παροιµία της φυλής Κρι»

«Ήταν τόσο προοδευτικόςτελικά ο Μπάρακ Χουσείν

Οµπάµα;»

Φυσικά και όχι. Ο 44ος πρόεδρος των Ηνω-µένων Πολιτειών απλά είχε µία πολύ καλή οµάδαστον τοµέα της διαφήµισης και του πολιτικούmarketing. Ένα φρέσκο πρόσωπο, µε τολµηρό

ντρώσεις, οι οποίες πλαισιώθηκαν από πλήθος αρι-στερών, αντιεξουσιαστικών και αντιφασιστικών ορ-γανώσεων, ενώ η ΕΛΑΣ δεν θα µπορούσε να είναιαπούσα, αφού µε τις πολυπληθείς δυνάµεις της καιτις συνεχείς επιθέσεις στους διαδηλωτές, έσωσετους φασίστες από τα χειρότερα. Τις επόµενεςµέρες, οι δράσεις συνεχίστηκαν αµείωτα, µε τουςφασίστες να µένουν άφαντοι από το κοινωνικό πε-δίο και να προτιµούν τη σιγουριά του µέρους πουξέρουν καλύτερα από όλους, τις τρύπες τους!∆εν έχουµε να προσθέσουµε κάτι, καθώς οι σύ-ντροφοι τίµησαν και µε το παραπάνω το έντονοαντιφασιστικό και κινηµατικό παρελθόν τηςΒέροιας, στέλνοντας µε τις πράξεις τους σινιάλααντιφασισµού σε όλο τον ελλαδικό χώρο και όχιµόνο.

Γεια στα χέρια τους!

ΑεροπλανοφόροΣτις 6/10 έδεσε στη Σούδα το αµερικανικό αερο-πλανοφόρο του ΝΑΤΟ “USS George H.W. Bush”,µε συνολικό πλήρωµα 6.000 στρατιώτες. Ο λόγοςτης επίσκεψης αυτής δεν είναι άλλος από την “ανα-ψυχή” και την “ξεκούραση” των νατοϊκών φο-νιάδων στα Χανιά. Ο αντιπεριφερειάρχηςΒουλγαράκης ευχαρίστησε τον διοικητή αµερικανι-κής βάσης, ενώ στη συνέχεια δήλωσε σε τοπικάµέσα πως “η επίσκεψη αυτή, θα αποτελέσει τονω-τική ένεση για την τοπική οικονοµία, ειδικά αυτήντην περίοδο εκτός τουριστικής αιχµής”. Στη συ-νέχεια, πήραν σειρά ένα τσούρµο από µαγαζάτορεςτης πόλης, οι οποίοι έσπευσαν να ανοίξουν κακήνκακώς τα καταστήµατα τους, για να προλάβουν ναεπωφεληθούν από αυτή την τροµερή ευκαιρία αι-µατοβαµµένων δολαρίων. Σαν να µην έφταναν όλααυτά, για την εξυπηρέτηση των σεξουαλικών “ανα-γκών” του πληρώµατος, έφτασαν από άλλες πόλεις300 ιερόδουλες.Αυτοί, οι οποίοι σκούζουν µήνες τώρα πως η ενδε-χόµενη άφιξη 500 προσφύγων θα διαταράξει τηνοµαλή και την εύρυθµη λειτουργία της πόλης, είναιοι ίδιοι που υποδέχονται µε ανοιχτές αγκάλες τουςφυσικούς υπαίτιους της προσφυγιάς. Από την επί-σηµη πολιτεία και τους λοιπούς καταστηµατάρχεςπροφανώς δεν περιµέναµε κάτι παραπάνω, απλώςφανερώνεται ξανά το θράσος που τους διακατέχει,καθώς αποδεικνύεται για άλλη µια φορά πως ηανάγκη τους για πλουτισµό είναι υπέρµετρη. Σε αυ-τούς λοιπόν, που µε µοναδικό κίνητρο το κέρδοςπατάνε επί πτωµάτων και φυλάνε κατουρηµένεςποδιές µη λογαριάζοντας διόλου την ανθρώπινηαξιοπρέπεια, ένα µονάχα έχουµε να δηλώσουµε:Ουστ από δω σιχάµατα!

5

πρόγραµµα σχεδόν αριστερό -τουλάχιστον για ταδεδοµένα της Βορείου Αµερικής-. Προεκλογικάέταξε το κλείσιµο της φυλακής-στρατοπέδου συ-γκέντρωσης Guantanamo κάτι που φυσικά και δενέγινε. Προσπάθησε να αναδιαρθρώσει το σύστηµαυγείας µε το λεγόµενο -ανεπίσηµα- “Obamacare”(Affordable Care Act) και να το φέρει στα πρότυπατου κράτους «πρόνοιας» όπως τα περισσότερα«ανεπτυγµένα» κράτη. ∆ηλαδή ένα σύστηµα πουθα στηρίζεται από τις εισφορές του δηµόσιου το-µέα. Το εν λόγω σύστηµα δέχθηκε δριµεία κριτικήτόσο από το Ρεπουµπλικανικό κόµµα όσο και απότο ∆ηµοκρατικό αλλά και από πολλούς Αµερικα-νούς πολίτες. Κριτική γιατί θα ανέβαζε την φορο-λογία κατά αναλογία του εισοδήµατος, αλλά καιγιατί το κράτος θα κρατούσε τα σκήπτρα της ζωήςκαι του θανάτου για τους φτωχούς. Κάτι που φυσι-κά θυµίζει ακόµα µια καλοστηµένη προπαγάνδα,γιατί δεν ξεχνάµε πως τα πάντα ανήκουν στο κε-φάλαιο και όταν µιλάµε για την υγεία µιλάµε γιαµια πολύ µεγάλη επιχείρηση που δεν έχει σκοπό ναχάσει ούτε πινάκιο φακής, άσχετα εάν στις ΗΠΑυπάρχουν 50.000.000 ανασφάλιστοι και 25.000.000µισό-ασφαλισµένοι πολίτες.Αλλά όπως τα πάντα, ο τοµέας της υγείας στιςΗΠΑ (και όχι µόνο) είναι καπιταλιστικός τζόγος καικατέληξε να γίνει απλά ένα υπό ανταγωνισµό σύ-στηµα υγείας µεταξύ κράτους και ιδιωτικών εται-ριών ασφάλισης, χωρίς συνταγµατική προστασία,που εν τέλη µε την νέα προεδρία του ΝτόναλντΤραµπ καταργήθηκε εν µία νυκτί.Κατά τις προεδρίες Μπιλ Κλίντον και Τζορτζ

Μπους Τζ. ανά τον κόσµο τα αντιπολεµικά κινήµα-τα και αρκετά διεθνή µέσα, κατακεραύνωναν τιςεξωτερικές πολιτικές τους, κάτι που µε την θητείαΟµπάµα παρατηρείται ύφεση, παρότι το Αµερικα-νικό κράτος έχει επέµβει -άµεσα ή έµµεσα- στρα-τιωτικά στο βόρειο Πακιστάν, στην Ονδούρα, στηνΛιβύη, στη Συρία, στη Σοµαλία, στο πραξικόπηµατης Υεµένης, συντηρώντας έτσι το επικερδέστατοεµπόριο πολέµου.Ο Αµερικανός πρώην πρόεδρος κέρδισε το νόµπελειρήνης για την δουλειά του ενάντια στα πυρηνικάόπλα, κάτι το τραγελαφικό γιατί δεδοµένου κατάπρώτον ότι ήταν στην έδρα λίγους µόλις µήνες καικατά δεύτερο γιατί συνέχισε τον πόλεµο µε µηεπανδρωµένα αεροσκάφη (Drones) στην ΜέσηΑνατολή και πιο συγκεκριµένα στο Β. Πακιστάν,όπου σύµφωνα µε στρατιωτικές διαρροές εκτός απόστρατιωτικούς στόχους χτυπήσανε και χτυπάνε άο-πλους πολίτες, αναγκάζοντας τους σε εκτοπισµό.Το πρόγραµµα «Πόλεµος ενάντια στην Τροµοκρα-τία»(“War on Terror”) που ξεκίνησε από τον ΤζορτζΜπους µετά τις επιθέσεις αεροπειρατείας στις11/09/2001, το συνέχισε και το επέκτεινε ο Οµπάµαµε τις πολεµικές συρράξεις σε διάφορα σηµεία ανάτην υφήλιο και µε το Patriot Act που στην ουσίακαταργεί κάθε ελευθερία (έστω και θεσµική), πουσύµφωνα µε το σύνταγµα, ο Πρόεδρος των Ηνω-µένων Πολιτειών έχει τη δυνατότητα να εκτελέσειχωρίς δίκη, έτσι ο οποιοσδήποτε µπορεί να βρεθείφυλακισµένος χωρίς να γνωρίζει γιατί και χωρίς ναέχει δικαίωµα επικοινωνίας ή δικηγόρου.Ήτανε άλλο ένα πολιτικό κάθαρµα; Σίγουρα ήταν

6

και είναι. Είναι υπαίτιος και αυτός και το επιτελείοτου αλλά και όλο το αµερικανικό Κογκρέσο γιατόσους θανάτους παγκοσµίως, για την παγκόσµιαφτώχεια και δυστυχία. Είναι άλλος ένας ρατσιστήςκαι ισλαµοφοβικός που κατείχε θέση εξουσίας καιδεν αρνείται να το εκφράσει:

«Αυτό που µε ανησυχεί και πρέπει να µας ανησυχεί εί-ναι ότι ακόµα και να νικηθεί το Ισλαµικό Κράτος, τουποβόσκων πρόβληµα των δυσαρεστηµένων σουνιτώνσε όλο τον κόσµο και ειδικότερα σε κάποιες απ’ αυτέςτις περιοχές όπως η Λιβύη και η Υεµένη. Εκεί ένας νε-αρός χωρίς προοπτικές για το µέλλον, κοιτάζει γύρωτου και ο µόνος τρόπος να αποκτήσει σεβασµό και δύ-ναµη είναι να γίνει µαχητής.»

«Η δικτατορία του εγκλεισµού εί-ναι ο καθρέφτης της δηµοκρατί-

ας»

Οι αλυσίδες από ατσάλι ή από µετάξι είναι πάντααλυσίδες. (Φ. Σίλερ)

O αγώνας των κρατουµένων ενάντια στη σκλα-βιά που λαµβάνει χώρα τους τελευταίους µήνες στιςφυλακές των ΗΠΑ, είναι ένας αγώνας που έχει βα-θιές ρίζες στην Β. Αµερική. Έχει ξεκινήσει από τον17ο αιώνα µε την καταναγκαστική µεταφορά και(άµεση) υποδούλωση των µαύρων και συνεχίζεταιµέχρι σήµερα καθώς οι καταστάσεις ελάχισταέχουν αλλάξει. Ο ρατσισµός, τα βασανιστήρια και

η εξαναγκαστική εργασία αποτελούν καθηµερι-νότητα κατά τη πάροδο της ιστορίας στις φυλακέςτων ΗΠΑ, όπως ταυτόχρονα και οι πολύµορφες κι-νητοποιήσεις των έγκλειστων. Ένα σηµαντικό όµωςκοµµάτι που πρέπει να αναφερθεί έστω επιγραµµα-τικά πριν δούµε την κατάσταση στις φυλακές σή-µερα και τι οδήγησε στην κινητοποίηση των απόµέσα, είναι τα γεγονότα που αφορούν την εξέγερσηστη φυλακή Άττικα καθώς οι ίδιοι οι κρατούµενοισυνδέουν τους δύο αυτούς αγώνες µεταξύ τους καιγι' αυτό τον λόγο ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις τουςσυµβολικά στις 9 Σεπτέµβρη.

Αύγουστος 1970: Οι κρατούµενοι της φυλακής Άτ-τικα ξεκινούν κινητοποιήσεις για υψηλότερους µι-σθούς και πιο φθηνά είδη πρώτης ανάγκης.

Νοέµβριος 1970: Στη φυλακή Folsom πραγµατο-ποιείται η µεγαλύτερη απεργία σε διάρκεια στιςΗΠΑ.

Ιούνιος 1971 : Πέντε κρατούµενοι ιδρύουν το AttikaLiberation Faction (ALF) για βελτίωση συνθηκώνκαι οργάνωση οµάδων αυτοδιδασκαλίας πολιτικήςθεωρίας.

Ιούλιος 1971 : Το ALF παρουσιάζει λίστα είκοσιεπτά αιτηµάτων στον επίτροπο σωφρονισµού.

21 Αυγούστου 1971 : Ο George Jackson (ο οποίοςείχε δολοφονήσει ένα δεσµοφύλακα) δολοφονείταιαπό σωφρονιστικούς υπαλλήλους στις φυλακές San

7

Quentin.

22 Αυγούστου 1971 : Ολοήµερη σιωπηρή διαµαρτυ-ρία.

30 Αυγούστου 1971 : 300 κρατούµενοι ζητούν τη µε-ταφορά τους στο νοσοκοµείο της φυλακής και τοκαταλαµβάνουν.

8 Σεπτεµβρίου 1971 : ∆ύο κρατούµενοι εµπλέκονταιφραστικά µε υπαρχιφύλακα και τους πάνε απο-µόνωση µε το ζόρι. Οι κρατούµενοι απαιτούν απτήνδιοίκηση να επιστρέψουν οι δύο συγκρατούµενοίτους από την αποµόνωση αλλιώς θα κάψουν τη φυ-λακή.

9-13 Σεπτεµβρίου 1971 : Στη Νέα Υόρκη ξεκινάει ηεξέγερση ως κορύ-φωση µιας σειράςαγώνων για πολι-τικά δικαιώµατατων µαύρων καιγια τα δικαιώµατατων κρατουµένων.Πραγµατοποιείταικατάληψη και κα-ταστροφή της Άτ-τικα. Ίσως η πιοαιµατηρή εξέγερσησε φυλακές.

9 Σεπτεµβρίου 2016:Σαράντα πέντε χρόνιαµετά οι φυλακέςτης Αµερικής βρίσκονται πάλι σε αναβρασµό µεαγώνες και κινητοποιήσεις κατά της σκλαβιάς καιενάντια στον εγκλεισµό.

Στις κινητοποιήσεις συµµετείχαν ανδρικές και γυ-ναικείες φυλακές σε όλες τις ΗΠΑ, ενώ την αρχήέκαναν οι κρατούµενοι στην Νεµπράσκα και στηΦλόριντα βάζοντας φωτιά στα κολαστήρια. Με πο-λύ γοργούς ρυθµούς το ίδιο κλίµα µεταφέρθηκε καιστις υπόλοιπες φυλακές της χώρας, ξεκινώντας

έναν ακόµη αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τηναπλήρωτη εργασία, τη σκλαβιά, την κατάχρησηεξουσίας, εν γένει δηλαδή την εξουσία αυτή καθε-αυτή.Σήµερα στις ΗΠΑ βρίσκονται 2,5 εκατοµµύρια

αιχµάλωτοι σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ενώ τοποσοστό των φυλακισµένων αναλογικά µε τονπληθυσµό της χώρας είναι το µεγαλύτερο παγκο-σµίως (0,7%). Αισχρές συνθήκες όπως αυτή τηςδουλείας, του υπερ-συνωστισµού, της έλλειψηςπρόσβασης στην περίθαλψη και στην τροφή χαρα-κτηρίζουν την κατάσταση των κολαστηρίων τηςχώρας. Η πλειοψηφία των φυλακών έχει ιδιωτικο-ποιηθεί αλλά ακόµα και οι υπόλοιπες (οµοσπονδια-κές, πολιτειακές) στηρίζουν τη λειτουργία τουςστην καταπίεση των κρατουµένων υποχρεώνονταςτους σε δουλειά αµελητέων ή και καθόλου απολα-βών σε πολυεθνικές, σε φυτείες, στην στρατιωτικήβιοµηχανία κλπ. Συγχρόνως, ανθρωποφύλακες επι-τηρούν την κάθε κίνηση τους µε την βοήθεια τε-χνολογικών µέσων και συχνά επιβάλλουνπειθαρχικά µέτρα.Οι φυλακές εξαρτώνται ολοένα περισσότερο απ’τη σκλαβιά και τον βασανισµό για να διατηρούν τησταθερή λειτουργία τους. Σύµφωνα µε την αστικήδικαιοσύνη και κατά την 13η τροπολογία* τουαµερικανικού συντάγµατος, οι κρατούµενοι βρί-σκονται σε καθεστώς δουλείας για τα αδικήµαταπου κατηγορούνται.Ο συνδυασµός όµως της συγκεκριµένης τροπολογίαςµε την ύπαρξη διατάξεων που αφορούν τους «κώδικες

για τους µαύρους»(Black Codes), οδή-γησε τους πρώηνσκλάβους στο νακαταδικάζονται σεκαταναγκαστικά έρ-γα.Έτσι κράτος καικεφάλαιο κερδο-σκοπούν στιςπλάτες των κρα-τουµένων οι οποίοιαποτελούν τουςιδανικούς εργάτες.Μπορεί µε ταχρόνια να αντικα-τέστησαν µερικάβασανιστήρια όπως

το µαστίγιο µε άλλα πιο κοινωνικώς αποδεκτά αλλάτα περισσότερα παραµένουν ίδια όπως η αποµόνω-ση, τα καθίσµατα καθήλωσης, το ξεγύµνωµα και οισωµατικοί έλεγχοι. Βασανιστήρια που δεν έχουν σετίποτα να διαφοροποιηθούν από αυτά παλαιώτερωνεποχών. ∆ουλεία που δεν έχει πολλά να χωρίσει απόεκείνη που βίωναν οι πρόγονοί τους στην Αµερικήαιώνες πριν.Μερικούς µήνες µετά την έναρξη της απεργίας, οι

8

κρατούµενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται µε ποικί-λους τρόπους. Πραγµατοποιούν µαζικές απεργίεςπείνας, κάνουν ολική ή µερική αποχή εργασίας καισυσσιτίου, κάνουν κατάληψη στα πόστα εργασίας,αρνούνται να συµµορφωθούν στα καθήκοντα λει-τουργίας, συγκρούονται µε τους φύλακες ενώ σεορισµένες πτέρυγες εξεγείρονται και καταστρέφουντις υποδοµές. Ο κατασταλτικός µηχανισµός τουκράτους προσπαθεί µε κάθε τρόπο -αποµόνωση, εκ-δικητικές µεταγωγές, βασανιστήρια, απειλές για τασυγγενικά πρόσωπα των απεργών- να καταστήσειαδύνατη την επικοινωνία µεταξύ των κρατουµένωναλλά και αυτή µε τους έξω. Σε ορισµένες δε φυλα-κές, έχουν παρατηρηθεί και άλλου τύπου βίαιες καιαποτρόπαιες συµπεριφορές όπως κλείδωµα τωνκρατουµένων στα κελιά και ρίψη δακρυγόνων(Τέξας), καθολικό κλείδωµα στα κελιά για µέρες µεβρώµικο ή και καθόλου φαγητό. Απειλές σωφρονι-στικών υπαλλήλων ότι θα αµολήσουν σκυλιά κατάτων κρατουµένων και πολλά άλλα προκειµένου ναεκφοβίσουν και να επιβάλλουν την τάξη.Σε πολλά µέρη του κόσµου πραγµατοποιήθηκανδράσεις αλληλεγγύης στους έγκλειστους αγωνιστέςτων ΗΠΑ. Στον ελλαδικό χώρο συγκεκριµένα συµ-µετείχαν στις δράσεις αυτές τόσο οι εντός, όσο καιοι εκτός των τειχών. Πραγµατοποιήθηκε κατάληψητης ελληνοαµερικανικής ένωσης στις 26 Σεπτεµβρί-ου ενώ στις φυλακές Κορυδαλλού έγιναν παρεµ-βάσεις από τις πτέρυγες Α,Γ,∆ µε άρνησηµεσηµεριανού κλειδώµατος και µε την ανάρτησηπανό (∆’ πτέρυγα). Ψηλαφίζοντας το ιστορικό νήµαπου συνδέει το χτες µε το σήµερα αντιλαµβανόµα-στε πως λίγα πράγµατα έχουν αλλάξει. Ο ρατσι-σµός που βασιλεύει πολλά χρόνια στην ΒόρειαΑµερική συνεχίζει να αποµονώνει, να τιµωρεί καινα φυλακίζει ανθρώπους, άλλοτε µε µαστίγια καισήµερα µε εκλεπτυσµένα βασανιστήρια που δεν ζη-λεύουν σε τίποτε το ένδοξο για τους εξουσιαστέςπαρελθόν. Ο συντηρητισµός µιας ολόκληρης χώραςξεχειλίζει γεµάτος µίσος για την διαφορετικότητα,εχθρευόµενος τους άθεους, τους απάτριδους καιτους αγωνιστές. Οι κεφαλαιοκράτες εκµεταλλεύο-νται ανθρώπινες ζωές για την απρόσκοπτη κερδο-σκοπία πολυεθνικών κολοσσών. Το “σωφρονιστικόσύστηµα” επιχειρεί να βρει χώρο στο κοινωνικό πε-δίο και προσπαθεί να δηµιουργήσει σύγχρονους,καλοκουρδισµένους σκλάβους.Τόσο τότε όσο και τώρα, από τη µια το κράτος καιτο κεφάλαιο δηµιουργούν εχθρούς και τους εκδι-κούνται, από την άλλη όµως ο αγώνας ενάντια στηνσκλαβιά συνεχίζεται. Η ιστορία έχει να µας διδάξειπως τίποτε δεν τέλειωσε. Όσο υπάρχουν φυλακές,καταπίεση, εγκλεισµός, σκλαβιά τόσο θα υπάρχεικαι ο κόσµος του αγώνα που θα κινητοποιείται καιθα αντιστέκεται ενάντια σε κάθε είδους µορφήεξουσίας.*(µε την οποία το 1865, 3.5 εκατοµµύρια Αφροαµερικανοί απέκτη-

σαν την «ελευθερία» τους)

«Οι ναζί στον χώρο τηςεκπαίδευσης»

Στις 17/01 20 περίπου χρυσαυγίτες µε επικεφα-λής τον Λαγό εισέβαλλαν στο Α' ∆ηµοτικό ΣχολείοΝέου Ικονίου, στο Πέραµα και τραµπούκισαν δα-σκάλους και γονείς, λόγω της συνέλευσης που θαγινόταν στο σχολικό συγκρότηµα για το θέµα τηςφοίτησης των παιδιών προσφύγων, ενώ οι µπάτσοιπου βρίσκονταν απέξω έµειναν αµέτοχοι. Οι φασί-στες ισχυριζόντουσαν πως ήταν γονείς και κάτοικοιτης περιοχής, λίγες µέρες µετά όµως αναγνωρίστη-καν απο συντρόφους και δεν είναι άλλοι από µέλητης τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής αλλάκαι άλλων περιοχών.Οι γονείς και οι δάσκαλοι τους ξεµπρόστιασαν καιτους ανάγκασαν να φύγουν ενώ απάντησαν µε πο-ρείες και συγκεντρώσεις δηλώνοντας πως τα παιδιάαυτά είναι ευπρόσδεκτα στα σχολεία του Περάµα-τος.Σηµαντικό να αναφέρουµε πως την ίδια ηµέρα πριντέσσερα χρόνια χρυσαυγίτες δολοφονούν τον27χρονο µετανάστη Σαχσάτ Λουκµάν στα Πε-τράλωνα στις 17 Ιανουαρίου 2013.

«Για τα τελευταία γεγονότα σταΙωάννινα»

Την ηµέρα "απελευθέρωσης" των Ιωαννίνων, στις21/02, συγκεντρώθηκαν αντιφασίστες/ες στην κα-τάθεση στεφάνων όπου παρεβρίσκοταν κάτω από τοσκέπαστρο της εθνικής ενότητας µια µείξη βουλευτώντόσο του Σύριζα όσο και της Χ.Α. Στη συνέχεια πραγ-µατοποιήθηκε πορεία η οποία εξέφραζε ξεκάθαρα χα-

9

ρακτηριστικά ενάντια στονφασισµό και το κράτος.Οι προστάτες του κράτουςαπάντησαν µε βία και κατα-στολή όπως ήταν αναµε-νόµενο µε αποτέλεσµα ναπροσαχθούν έξι άτοµα και τατέσσερα εν τέλη να συλλη-φθούν. Να σηµειωθεί επίσηςότι ένα άτοµο κατέληξε στονοσοκοµείο, µε δύο ώρεςκαθυστέρηση εφόσονκανείς δεν ενδιαφέρθηκεγια την κατάσταση τηςυγείας του. Η όξυνσητης καταστολής, οιτραυµατισµοί, οι τρα-µπουκισµοί, οι προ-σαγωγές και οισυλλήψεις µε µια αριστερή απόχρωση τα τελευταίαχρόνια δεν µας φοβίζει, πρωτίστως µας αηδιάζει. ∆εν θασταµατήσουµε να αγωνιζόµαστε ενάντια σε κάθε έκ-φανση του φασισµού µε όλα τα µέσα που διαθέτουµε.

«Ένας εξάχρονος όµηρος»

Στις 5 Ιανουαρίου 2017 συλλαµβάνεται η ΠόλαΡούπα και η Κωνσταντίνα Αθανασόπουλου µέλητου επαναστατικού αγώνα. Σε µια κίνηση τραµπου-κισµού το ελληνικό κράτος επικαλείται το νόµο πε-ρί προστασίας ανηλίκων και πήρε στα χέρια του το6χρονό παιδί της Π.Ρούπα και του Ν.Μαζιώτη.Έτσι έχουν τα γεγονότα, πολλά ειπώθηκαν και αρ-κετά γράφτηκαν. Σε αυτούς που έσπευσαν να πουνπως το κράτος απλά εφάρµοσε την προβλεπόµενηνοµοθεσία, απαντάµε πως δεν έχει να κάνει µε τηννοµοθεσία όταν ένας εισαγγελέας ανηλίκων δια-τάζει την άµεση ψυχιατρική νοσηλεία ενός παιδιούουσιαστικά υγιούς καθώς και την συνεχή αστυνοµι-κή του παρακολούθηση. Ακόµα, η νοµοθεσία δενπροβλέπει την απαγόρευση της επικοινωνίας τουπαιδιού µε τους άµεσους συγγενείς του.Παρατηρούµε λοιπόν πως µόνον σαν πρόσχηµα εµ-

φανίζετε η τήρηση τηςνοµιµότητας και τωντυπικών διαδικασιώναπό µεριάς κράτους.Κάτω από τις αισχρέςανακοινώσεις των κρα-τικών παλιάτσων πουκουνάν τα χέρια τουςπέρα δώθε για να τρα-βήξουν πάνω τους ταφώτα (η κράτηση τουπαιδιού ήταν σκόπι-µη) βλέπουµε, πως ηκράτηση του παιδιούχρησιµοποιήθηκε ωςµέσω εκβιασµούπρος τους γονείς τουδιότι εκείνοι επέλε-

ξαν την άµεση εναντίωση ενάντια στοκράτος µέσω του ένοπλου αγώνα.Το κράτος διαθέτει πολύµορφους µηχανισµούς

καταστολής που χρησιµοποιεί ποικιλοτρόπως ανα-λόγως την περίπτωση. Μια τέτοια περίπτωση είναικαι εκείνη της κράτησης του 6χρονου παιδιού. Τοζήτηµα έγκειται λοιπόν όχι στο αν το κράτος είναιαισχρό και χρησιµοποιεί ανήθικα µέσα ή µια επι-φανειακή νοµιµότητα για την επίτευξη των στόχωντου, αυτό το ξέρουµε ήδη, αλλά στο γεγονός πωςδεν κρατά πλέον ούτε τα προσχήµατα ψεκάζει ηλι-κιωµένους, περνάει µέτρα λιτότητας , διαχειρίζεταιτο µεταναστευτικό µε στρατόπεδα συγκέντρωσηςκαι όλα αυτά γίνονται πιο εύκολα κάτω από ένααριστερό προσωπείο.Αναγνωρίζουµε λοιπόν πως είτε δεξιά είτε αριστε-ρή κρατική διαχείριση έχουµε, το κράτος παραδο-σιακά αποτελεί το µακρύ χέρι του κεφαλαίου καιστόχο έχει τη διατήρηση µιας νοµιµότητας για τηνδιασφάλιση της εύρυθµης λειτουργίας του καπιτα-λιστικού συστήµατος.Εµείς από µεριά µας ωφείλουµε να απαντάµε

άµεσα απέναντι στους τραµπουκισµούς του κρατι-κού µηχανισµού µε τα µέσα που διαθέτουµε. Κα-νένας τραµπούκος δεν θα πρέπει να φοβίσει τοδίκαιο των κοινωνικών αγώνων.

10

«Τα σχέδιά τους δεν θαπεράσουν.

Να αντισταθούµε στην κρατικήτροµοκρατία»

∆.Κουφοντίνας, Κ.ΓουρνάςΦυλακέςΚορυδαλλού, 2014

Η τακτική της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης και ησυνέχισή της από την αριστερή, στερεί το δικαίωµατων αγωνιστών ∆ηµήτρη Κουφοντίνα και ΚώσταΓουρνά να πραγµατοποιήσουν τις άδειες που δι-καιούνται. Για τον πρώτο δε, έχει ειπωθεί γραπτώςότι του απαγορεύεται η άδεια επειδή είναι αµετα-νόητη η στάση του πάνω στο ζήτηµα της ένοπληςπάλης. Οι µάσκες έχουν πέσει προ πολλού, αφού ηαριστερά προεκλογικά υποσχόµενη αξιοπρεπείςσυνθήκες διαβίωσης εντός των τειχών, σεβασµόστα δικαιώµατα των κρατουµένων, κατάργηση τουτροµονόµου κ.α µε σκοπό να κερδίσει ψήφους, δεί-χνει µε τις πράξεις της όλον αυτό τον καιρό, τοπραγµατικό της πρόσωπο που δεν είναι άλλο απόαυτό της εξουσίας. Προφανώς δεν πέφτουµε από τασύννεφα, εφόσον το κράτος µε κάθε του απόχρωσηανέκαθεν µεταχειρίζεται ειδικά τους πολιτικούς τουαντιπάλους, ενώ εσκεµµένα δεν αναγνωρίζει τηνταυτότητα των πολιτικών κρατουµένων. Οι περι-πτώσεις του ∆.Κουφοντίνα και του Κ. Γουρνά δενείναι µεµονωµένες, (απαγωγή εξάχρονου γιου τουΝ. Μαζιώτη και της Π. Ρούπα, δίωξη Θεοφίλου,επικήρυξη του Σεϊσίδη και πολλά άλλα) είναιαπλώς µια απόδειξη του κράτους ότι δρα µε απο-κλειστικά φρονηµατικούς και εκδικητικούς όρουςαπέναντι σε όποιον/α αντιστέκεται. Εµείς από τηνµεριά µας δεν θα αφήσουµε την δικαστική ασυδο-σία, την αφαίρεση δικαιωµάτων και την κρατικήκαταστολή να καταπατούν αυθαίρετα και την παρα-µικρή ελευθερία που έχει αποµείνει στους έγκλει-στους συντρόφους µας. Θα σταθούµε στο πλευρόκάθε πολιτικού κρατουµένου και θα παλέψουµε γιατην άµεση χορήγηση αδειών του κοµµουνιστή ∆η-µήτρη Κουφοντίνα και του αναρχικού ΚώσταΓουρνά, µέχρι το κράτος να υποχωρήσει.

«Για τους µετανάστες στην ΠαλιάΗλεκτρική»

Στις 24/2 αποβιβάστηκαν στην παραλία του Τερ-σανά 60 µετανάστες, ανάµεσά τους και ένα παιδί 4ετών. Στη συνέχεια και αφού πέρασαν από το αστυ-νοµικό µέγαρο για την καταµέτρηση, καταγραφήτης εθνικότητάς και την λήψη των στοιχείων τους,οδηγήθηκαν συνοδευόµενοι στο κλειστό γήπεδοτης Παλιάς Ηλεκτρικής στην Α. Γογονή. Παρ' όλεςτις συγκεχυµένες πληροφορίες που δίναν οιµπάτσοι σε σχέση µε την κατάσταση της υγείαςτους και το µέλλον που τους επιφυλασσόταν, η κι-

νητοποιήση αλληλέγγυου κόσµου ήταν άµεση. Τιςεπόµενες µέρες, οργανώθηκαν παρεµβάσεις στοκλειστό γήπεδο, µε σκοπό την υποστήριξη των µε-ταναστών, την έκφραση αλληλεγγύης, όπως και τηδήλωση διαθεσιµότητας για την κάλυψη των βασι-κών αναγκών (δικηγόροι, τροφή, ρούχα κτλ). Οιµπάτσοι µε τη σειρά τους, εκπληρώνοντας για άλληµια φορά το καθήκον τους ως κρατικοί εντολο-δόχοι, κλείδωναν κάθε φορά τις πόρτες του γη-πέδου, µην επιτρέποντας έτσι στους αλληλέγγυουςνα έρθουν σε άµεση επαφή και επικοινωνία µε τουςµετανάστες. Λίγες µέρες αργότερα, κι ενώ οι µετα-νάστες ήταν ουσιαστικά εσώκλειστοι στις εγκατα-στάσεις της Παλιάς Ηλεκτρικής, κανονίστηκε ηµεταφορά τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσηςστην Κόρινθο.Προφανώς και δεν περιµέναµε κάτι παραπάνω απότο κράτος και τους δήθεν αριστερούς διαχειριστέςτου. Η απαγόρευση εισόδου στους αλληλέγγυους,σε συνδυασµό µε την ανάθεση της φύλαξης και τηςπερίθαλψης αποκλειστικά σε θεσµικά κατοχυρω-µένους φορείς (µπάτσοι, ΜΚΟ, κ.α.), δυστυχώςαποδεικνύει για ακόµα µια φορά τον βρώµικο καιτον απάνθρωπο ρόλο του κράτους. Ο κόσµος τουαγώνα, όντας και ο ίδιος καταπιεσµένος, οφείλεινα σταθεί δίπλα στα ταξικά του αδέλφια και νασπάσει στην πράξη το καθεστώς εξαίρεσης καιαποκλεισµού που επιχειρείται να εδραιωθεί στιςπλάτες των απόκληρων αυτού του κόσµου.

εφηµερίδα δρόµουκυκλοφορεί το φύλλο 36

11