ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

1

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

2

3

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥἈνάμνησις τοῦ ἐν Κερκύρᾳ κατὰ Ἀγαρη-νῶν ὑπερφυοῦς θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις

πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυμα-τουργοῦ (ι αψις´)

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ εἰς δὲ τὸ Κύ-ριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς΄ καὶ ψάλλομεν

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΕΣΠΕΡΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς γ΄

Ἦχος πλ β´ Τριήμερος ἀνέστης

-1-

ορφούμενος δι οἶκτον Χριστέ Ἀδὰμ τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἐκ Παρθένου ὤφθης δεύτερος Ἀδάμ ἐν ὄρει δὲ Σωτήρ μου Θα-βὼρ μετεμορφώθης παραγυμνῶν σου τήν Θεότητα

ξέστησαν ὁρῶντες τὴν σήν τῆς χάριτος οἱ πρόκριτοι καὶ τοῦ νόμου Μεταμόρφωσιν Χριστέ ἐν ὄρει τῷ ἁγίῳ μεθ ὧν σε προσκυνοῦμεν σὺν τῷ Πατρί σου καὶ τῷ Πνεύματι

αμπρύνεται ἡ κτίσις φαιδρῶς τῇ σῇ Μεταμορφώσει Χριστέ ἣν τοῖς θείοις Ἀποστόλοις ἐν Θαβώρ Μωσεῖ τε καὶ Ἠλίᾳ ὑπέδει-ξας Θεὸς ὤν ἀρρήτως λάμψας ὑπὲρ ἥλιον

Καὶ τοῦ Ἁγίου γ΄

Ἦχος δ´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

γαθῶν τὸ ἀκρότατον σὺ Σπυρίδων ἐπέγνωκας ὁ καὶ κέντρον εἴληφας ἀξιάγαστε ἀρθεὶς πυρὶ τῷ τοῦ Πνεύματος ἐξ οὗ καὶ τῆς χάριτος ἠξιώθης ὑπὲρ νοῦν ἀλλrsquo ἐν γῇ τὸ ἀείζωον σῶμα ἔδωκας ἐν τῇ πόλει Κερκύρας ὃ διώκει ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν παντοίων συστήματα

ερκυραίων τὸ καύχημα σὲ Σπυρίδων γινώσκομεν ἀσθενῶν πα-ράκλησιν πνευματέμφορε καὶ τῶν θαυμάτων πολύῤῥοον πη-γὴν χαριτόβρυτον νοσημάτων ἰατρόν τῶν ψυχῶν ἐπανόρθω-σιν καὶ στερέωμα ἀσεβῶν καὶ βαρβάρων καταλύτην τῶν τὴν πόλιν σου φρονούντων πολιορκεῖν ἀξιάγαστε

οερῶς ἀπεδίωξας στόλον πάμπολλον Ἅγιε Ἰσμαὴλ σὺν ἅπασι τοῖς στρατεύμασι καὶ τοὺς δοκοῦντας αἰχμάλωτον τὴν πόλιν σου πάνσοφε σὺν τῇ ποίμνῃ σου λαβεῖν καὶ ἐθραύθησαν ἄθλι-οι αἰσχυνόμενοι σὺν τοῖς ἅρμασιν ἵπποι ἀναβάταις καὶ ἐῤῥύ-σω ἐκ πολέμου τοὺς σοὺς οἰκέτας πανόλβιε

Δόξα Ἦχος πλ β´

ῶς οὐκ ἔδει σὲ ἱεράρχα ἀοίδιμε σῶσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς τῶν ἀλλο-φύλων ἐπιδρομῆς ῥυσάμενον ποτὲ ἐκ τῆς τοῦ λιμοῦ περιστά-σεως Σὺ ὁ τυφλὸς ὀμματώσας τυφλοὺς τοὺς βαρβάρους ἐδί-ωξας Σὺ ὁ νεκρὰν ἐξεγείρας θανόντας τοὺς αἰθίοπας ἔδει-ξας καὶ ὁ τὸν ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετουσιώσας τὴν ἡμῶν καρδί-αν ταραττομένην εἰς χαρὰν μετέβαλες Σπυρίδων πατὴρ ἡμῶν

ΜἘΛἈΚΝΠ

-2-

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

2

3

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥἈνάμνησις τοῦ ἐν Κερκύρᾳ κατὰ Ἀγαρη-νῶν ὑπερφυοῦς θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις

πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυμα-τουργοῦ (ι αψις´)

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ εἰς δὲ τὸ Κύ-ριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς΄ καὶ ψάλλομεν

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΕΣΠΕΡΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς γ΄

Ἦχος πλ β´ Τριήμερος ἀνέστης

-1-

ορφούμενος δι οἶκτον Χριστέ Ἀδὰμ τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἐκ Παρθένου ὤφθης δεύτερος Ἀδάμ ἐν ὄρει δὲ Σωτήρ μου Θα-βὼρ μετεμορφώθης παραγυμνῶν σου τήν Θεότητα

ξέστησαν ὁρῶντες τὴν σήν τῆς χάριτος οἱ πρόκριτοι καὶ τοῦ νόμου Μεταμόρφωσιν Χριστέ ἐν ὄρει τῷ ἁγίῳ μεθ ὧν σε προσκυνοῦμεν σὺν τῷ Πατρί σου καὶ τῷ Πνεύματι

αμπρύνεται ἡ κτίσις φαιδρῶς τῇ σῇ Μεταμορφώσει Χριστέ ἣν τοῖς θείοις Ἀποστόλοις ἐν Θαβώρ Μωσεῖ τε καὶ Ἠλίᾳ ὑπέδει-ξας Θεὸς ὤν ἀρρήτως λάμψας ὑπὲρ ἥλιον

Καὶ τοῦ Ἁγίου γ΄

Ἦχος δ´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

γαθῶν τὸ ἀκρότατον σὺ Σπυρίδων ἐπέγνωκας ὁ καὶ κέντρον εἴληφας ἀξιάγαστε ἀρθεὶς πυρὶ τῷ τοῦ Πνεύματος ἐξ οὗ καὶ τῆς χάριτος ἠξιώθης ὑπὲρ νοῦν ἀλλrsquo ἐν γῇ τὸ ἀείζωον σῶμα ἔδωκας ἐν τῇ πόλει Κερκύρας ὃ διώκει ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν παντοίων συστήματα

ερκυραίων τὸ καύχημα σὲ Σπυρίδων γινώσκομεν ἀσθενῶν πα-ράκλησιν πνευματέμφορε καὶ τῶν θαυμάτων πολύῤῥοον πη-γὴν χαριτόβρυτον νοσημάτων ἰατρόν τῶν ψυχῶν ἐπανόρθω-σιν καὶ στερέωμα ἀσεβῶν καὶ βαρβάρων καταλύτην τῶν τὴν πόλιν σου φρονούντων πολιορκεῖν ἀξιάγαστε

οερῶς ἀπεδίωξας στόλον πάμπολλον Ἅγιε Ἰσμαὴλ σὺν ἅπασι τοῖς στρατεύμασι καὶ τοὺς δοκοῦντας αἰχμάλωτον τὴν πόλιν σου πάνσοφε σὺν τῇ ποίμνῃ σου λαβεῖν καὶ ἐθραύθησαν ἄθλι-οι αἰσχυνόμενοι σὺν τοῖς ἅρμασιν ἵπποι ἀναβάταις καὶ ἐῤῥύ-σω ἐκ πολέμου τοὺς σοὺς οἰκέτας πανόλβιε

Δόξα Ἦχος πλ β´

ῶς οὐκ ἔδει σὲ ἱεράρχα ἀοίδιμε σῶσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς τῶν ἀλλο-φύλων ἐπιδρομῆς ῥυσάμενον ποτὲ ἐκ τῆς τοῦ λιμοῦ περιστά-σεως Σὺ ὁ τυφλὸς ὀμματώσας τυφλοὺς τοὺς βαρβάρους ἐδί-ωξας Σὺ ὁ νεκρὰν ἐξεγείρας θανόντας τοὺς αἰθίοπας ἔδει-ξας καὶ ὁ τὸν ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετουσιώσας τὴν ἡμῶν καρδί-αν ταραττομένην εἰς χαρὰν μετέβαλες Σπυρίδων πατὴρ ἡμῶν

ΜἘΛἈΚΝΠ

-2-

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

3

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥἈνάμνησις τοῦ ἐν Κερκύρᾳ κατὰ Ἀγαρη-νῶν ὑπερφυοῦς θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις

πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυμα-τουργοῦ (ι αψις´)

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ εἰς δὲ τὸ Κύ-ριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς΄ καὶ ψάλλομεν

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΕΣΠΕΡΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς γ΄

Ἦχος πλ β´ Τριήμερος ἀνέστης

-1-

ορφούμενος δι οἶκτον Χριστέ Ἀδὰμ τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἐκ Παρθένου ὤφθης δεύτερος Ἀδάμ ἐν ὄρει δὲ Σωτήρ μου Θα-βὼρ μετεμορφώθης παραγυμνῶν σου τήν Θεότητα

ξέστησαν ὁρῶντες τὴν σήν τῆς χάριτος οἱ πρόκριτοι καὶ τοῦ νόμου Μεταμόρφωσιν Χριστέ ἐν ὄρει τῷ ἁγίῳ μεθ ὧν σε προσκυνοῦμεν σὺν τῷ Πατρί σου καὶ τῷ Πνεύματι

αμπρύνεται ἡ κτίσις φαιδρῶς τῇ σῇ Μεταμορφώσει Χριστέ ἣν τοῖς θείοις Ἀποστόλοις ἐν Θαβώρ Μωσεῖ τε καὶ Ἠλίᾳ ὑπέδει-ξας Θεὸς ὤν ἀρρήτως λάμψας ὑπὲρ ἥλιον

Καὶ τοῦ Ἁγίου γ΄

Ἦχος δ´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

γαθῶν τὸ ἀκρότατον σὺ Σπυρίδων ἐπέγνωκας ὁ καὶ κέντρον εἴληφας ἀξιάγαστε ἀρθεὶς πυρὶ τῷ τοῦ Πνεύματος ἐξ οὗ καὶ τῆς χάριτος ἠξιώθης ὑπὲρ νοῦν ἀλλrsquo ἐν γῇ τὸ ἀείζωον σῶμα ἔδωκας ἐν τῇ πόλει Κερκύρας ὃ διώκει ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν παντοίων συστήματα

ερκυραίων τὸ καύχημα σὲ Σπυρίδων γινώσκομεν ἀσθενῶν πα-ράκλησιν πνευματέμφορε καὶ τῶν θαυμάτων πολύῤῥοον πη-γὴν χαριτόβρυτον νοσημάτων ἰατρόν τῶν ψυχῶν ἐπανόρθω-σιν καὶ στερέωμα ἀσεβῶν καὶ βαρβάρων καταλύτην τῶν τὴν πόλιν σου φρονούντων πολιορκεῖν ἀξιάγαστε

οερῶς ἀπεδίωξας στόλον πάμπολλον Ἅγιε Ἰσμαὴλ σὺν ἅπασι τοῖς στρατεύμασι καὶ τοὺς δοκοῦντας αἰχμάλωτον τὴν πόλιν σου πάνσοφε σὺν τῇ ποίμνῃ σου λαβεῖν καὶ ἐθραύθησαν ἄθλι-οι αἰσχυνόμενοι σὺν τοῖς ἅρμασιν ἵπποι ἀναβάταις καὶ ἐῤῥύ-σω ἐκ πολέμου τοὺς σοὺς οἰκέτας πανόλβιε

Δόξα Ἦχος πλ β´

ῶς οὐκ ἔδει σὲ ἱεράρχα ἀοίδιμε σῶσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς τῶν ἀλλο-φύλων ἐπιδρομῆς ῥυσάμενον ποτὲ ἐκ τῆς τοῦ λιμοῦ περιστά-σεως Σὺ ὁ τυφλὸς ὀμματώσας τυφλοὺς τοὺς βαρβάρους ἐδί-ωξας Σὺ ὁ νεκρὰν ἐξεγείρας θανόντας τοὺς αἰθίοπας ἔδει-ξας καὶ ὁ τὸν ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετουσιώσας τὴν ἡμῶν καρδί-αν ταραττομένην εἰς χαρὰν μετέβαλες Σπυρίδων πατὴρ ἡμῶν

ΜἘΛἈΚΝΠ

-2-

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥἈνάμνησις τοῦ ἐν Κερκύρᾳ κατὰ Ἀγαρη-νῶν ὑπερφυοῦς θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις

πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυμα-τουργοῦ (ι αψις´)

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν τὸ Μακάριος ἀνήρ εἰς δὲ τὸ Κύ-ριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ς΄ καὶ ψάλλομεν

ΠΡΟΣΟΜΟΙΑ ΕΣΠΕΡΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς γ΄

Ἦχος πλ β´ Τριήμερος ἀνέστης

-1-

ορφούμενος δι οἶκτον Χριστέ Ἀδὰμ τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἐκ Παρθένου ὤφθης δεύτερος Ἀδάμ ἐν ὄρει δὲ Σωτήρ μου Θα-βὼρ μετεμορφώθης παραγυμνῶν σου τήν Θεότητα

ξέστησαν ὁρῶντες τὴν σήν τῆς χάριτος οἱ πρόκριτοι καὶ τοῦ νόμου Μεταμόρφωσιν Χριστέ ἐν ὄρει τῷ ἁγίῳ μεθ ὧν σε προσκυνοῦμεν σὺν τῷ Πατρί σου καὶ τῷ Πνεύματι

αμπρύνεται ἡ κτίσις φαιδρῶς τῇ σῇ Μεταμορφώσει Χριστέ ἣν τοῖς θείοις Ἀποστόλοις ἐν Θαβώρ Μωσεῖ τε καὶ Ἠλίᾳ ὑπέδει-ξας Θεὸς ὤν ἀρρήτως λάμψας ὑπὲρ ἥλιον

Καὶ τοῦ Ἁγίου γ΄

Ἦχος δ´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

γαθῶν τὸ ἀκρότατον σὺ Σπυρίδων ἐπέγνωκας ὁ καὶ κέντρον εἴληφας ἀξιάγαστε ἀρθεὶς πυρὶ τῷ τοῦ Πνεύματος ἐξ οὗ καὶ τῆς χάριτος ἠξιώθης ὑπὲρ νοῦν ἀλλrsquo ἐν γῇ τὸ ἀείζωον σῶμα ἔδωκας ἐν τῇ πόλει Κερκύρας ὃ διώκει ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν παντοίων συστήματα

ερκυραίων τὸ καύχημα σὲ Σπυρίδων γινώσκομεν ἀσθενῶν πα-ράκλησιν πνευματέμφορε καὶ τῶν θαυμάτων πολύῤῥοον πη-γὴν χαριτόβρυτον νοσημάτων ἰατρόν τῶν ψυχῶν ἐπανόρθω-σιν καὶ στερέωμα ἀσεβῶν καὶ βαρβάρων καταλύτην τῶν τὴν πόλιν σου φρονούντων πολιορκεῖν ἀξιάγαστε

οερῶς ἀπεδίωξας στόλον πάμπολλον Ἅγιε Ἰσμαὴλ σὺν ἅπασι τοῖς στρατεύμασι καὶ τοὺς δοκοῦντας αἰχμάλωτον τὴν πόλιν σου πάνσοφε σὺν τῇ ποίμνῃ σου λαβεῖν καὶ ἐθραύθησαν ἄθλι-οι αἰσχυνόμενοι σὺν τοῖς ἅρμασιν ἵπποι ἀναβάταις καὶ ἐῤῥύ-σω ἐκ πολέμου τοὺς σοὺς οἰκέτας πανόλβιε

Δόξα Ἦχος πλ β´

ῶς οὐκ ἔδει σὲ ἱεράρχα ἀοίδιμε σῶσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς τῶν ἀλλο-φύλων ἐπιδρομῆς ῥυσάμενον ποτὲ ἐκ τῆς τοῦ λιμοῦ περιστά-σεως Σὺ ὁ τυφλὸς ὀμματώσας τυφλοὺς τοὺς βαρβάρους ἐδί-ωξας Σὺ ὁ νεκρὰν ἐξεγείρας θανόντας τοὺς αἰθίοπας ἔδει-ξας καὶ ὁ τὸν ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετουσιώσας τὴν ἡμῶν καρδί-αν ταραττομένην εἰς χαρὰν μετέβαλες Σπυρίδων πατὴρ ἡμῶν

ΜἘΛἈΚΝΠ

-2-

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ορφούμενος δι οἶκτον Χριστέ Ἀδὰμ τὸν πρῶτον ἄνθρωπον ἐκ Παρθένου ὤφθης δεύτερος Ἀδάμ ἐν ὄρει δὲ Σωτήρ μου Θα-βὼρ μετεμορφώθης παραγυμνῶν σου τήν Θεότητα

ξέστησαν ὁρῶντες τὴν σήν τῆς χάριτος οἱ πρόκριτοι καὶ τοῦ νόμου Μεταμόρφωσιν Χριστέ ἐν ὄρει τῷ ἁγίῳ μεθ ὧν σε προσκυνοῦμεν σὺν τῷ Πατρί σου καὶ τῷ Πνεύματι

αμπρύνεται ἡ κτίσις φαιδρῶς τῇ σῇ Μεταμορφώσει Χριστέ ἣν τοῖς θείοις Ἀποστόλοις ἐν Θαβώρ Μωσεῖ τε καὶ Ἠλίᾳ ὑπέδει-ξας Θεὸς ὤν ἀρρήτως λάμψας ὑπὲρ ἥλιον

Καὶ τοῦ Ἁγίου γ΄

Ἦχος δ´ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

γαθῶν τὸ ἀκρότατον σὺ Σπυρίδων ἐπέγνωκας ὁ καὶ κέντρον εἴληφας ἀξιάγαστε ἀρθεὶς πυρὶ τῷ τοῦ Πνεύματος ἐξ οὗ καὶ τῆς χάριτος ἠξιώθης ὑπὲρ νοῦν ἀλλrsquo ἐν γῇ τὸ ἀείζωον σῶμα ἔδωκας ἐν τῇ πόλει Κερκύρας ὃ διώκει ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν παντοίων συστήματα

ερκυραίων τὸ καύχημα σὲ Σπυρίδων γινώσκομεν ἀσθενῶν πα-ράκλησιν πνευματέμφορε καὶ τῶν θαυμάτων πολύῤῥοον πη-γὴν χαριτόβρυτον νοσημάτων ἰατρόν τῶν ψυχῶν ἐπανόρθω-σιν καὶ στερέωμα ἀσεβῶν καὶ βαρβάρων καταλύτην τῶν τὴν πόλιν σου φρονούντων πολιορκεῖν ἀξιάγαστε

οερῶς ἀπεδίωξας στόλον πάμπολλον Ἅγιε Ἰσμαὴλ σὺν ἅπασι τοῖς στρατεύμασι καὶ τοὺς δοκοῦντας αἰχμάλωτον τὴν πόλιν σου πάνσοφε σὺν τῇ ποίμνῃ σου λαβεῖν καὶ ἐθραύθησαν ἄθλι-οι αἰσχυνόμενοι σὺν τοῖς ἅρμασιν ἵπποι ἀναβάταις καὶ ἐῤῥύ-σω ἐκ πολέμου τοὺς σοὺς οἰκέτας πανόλβιε

Δόξα Ἦχος πλ β´

ῶς οὐκ ἔδει σὲ ἱεράρχα ἀοίδιμε σῶσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς τῶν ἀλλο-φύλων ἐπιδρομῆς ῥυσάμενον ποτὲ ἐκ τῆς τοῦ λιμοῦ περιστά-σεως Σὺ ὁ τυφλὸς ὀμματώσας τυφλοὺς τοὺς βαρβάρους ἐδί-ωξας Σὺ ὁ νεκρὰν ἐξεγείρας θανόντας τοὺς αἰθίοπας ἔδει-ξας καὶ ὁ τὸν ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετουσιώσας τὴν ἡμῶν καρδί-αν ταραττομένην εἰς χαρὰν μετέβαλες Σπυρίδων πατὴρ ἡμῶν

ΜἘΛἈΚΝΠ

-2-

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

μὴ παύσῃ φυλάττειν πάσης ἀντικειμένης προσβολῆς τὴν πόλιν σου ἄτρωτον

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ροτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν Χριστὲ ὁ Θεός τότε παρα-λαμβάνεις τοὺς τρεῖς σου μαθητάς Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰ-ωάννην ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμέ-νου τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο Οἱ Μαθηταί σου Λόγε ἔρριψαν ἑαυτοὺς ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς μὴ φέροντες ὁρᾶν τὴν ἀθέατον μορφήν Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ οὐρανοὶ ἔφριξαν γῆ ἐτρόμαξεν ὁρῶντες ἐπὶ γῆς τῆς δόξης τὸν Κύριον

ΕΙΣΟΔΟΣ

Φῶς ἱλαρόν

τὸ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τῆς ἡμέρας

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

ἶπε Μωσῆς τῷ Ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐ-ξελθὼν παρατάξαι τῷ Ἀμαλὴκ αὔριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου Καὶ ἐποίησεν Ἰησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωϋσῆς καὶ ἐ-ξελθῶν παρετάξατο τὸν Ἀμαλήκ Καὶ Μωϋσῆς καὶ Ὤρ ἀνέβη-σαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ Καὶ ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε Μω-ϋσῆς τὰς χείρας αὐτοῦ κατίσχυνας Ἰσραήλ Ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας κατίσχυεν Ἀμαλήκ Αἰ δὲ χεῖρες Μωϋσῆ βαρεῖαι Καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπrsquo αὐτόν καὶ ἐκάθητο ἐπrsquo αὐ-τοῦ Καὶ Ἀαρῶν καὶ Ὤρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς Καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωϋσέως ἐστηρι-γμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου καὶ ἐτρέψατο Ἰησοῦς τὸν Ἀμαλήκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωϋσῆν κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ Καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν Καὶ ᾠκοδόμησε Μωϋσῆς θυσι-αστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριός

ΠΕ

-3-

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

μου καταφυγή ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴν ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς

Προφητείας Ἠσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα

άδε λέγει Κύριος Ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμ-μένοι καὶ οἱ σωζόμενοι ἐξ ὄρους Σιών Ὁ ζῆλος Κυρίου Σαβα-ὼθ ποιήσει ταῦτα Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπrsquo αὐτὴν θυρεόν οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπrsquo αὐτὴν χάρακα ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν ὑπrsquo αὐτῇ ἀ-ποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ Τάδε λέγει Κύριος Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν διrsquo ἐμέ καὶ διὰ Δαβίδ τὸν παῖδά μου Καὶ ἐξῆλθεν Ἄγγε-λος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑ-κατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας καὶ ἀναστάντες τῷ πρωί εὗρον πάντα τὰ σώματα νεκρά Καὶ ἀπῆλθεν ἀποστραφείς καὶ ἀπέστρεψε Σαμαχειρεὶμ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ᾤκησεν ἐν Νι-νευΐ Καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ Νασαρὰχ Θεοῦ αὐτοῦ Ἀδραμέλεχ καὶ Σαρασὰχ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἁρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντrsquo αὐτοῦ

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα

ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλει-ον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρί-ου ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτούς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα δικαιοσύνην καὶ περιθήσεται κόρυθα κρίσιν ἀνυπόκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομ-φαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρο-νας Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐ-κύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβό-λου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι Ἀγανακτήσει κατ αὐ-τῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως Ἀ-ντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμή-σει αὐτούς Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία καὶ ἡ κακο-

ΤΔ

-4-

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

πραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν Ἀκούσατε οὖν βασι-λεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅ-τι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου

ΛΙΤΗ

Ἰδιόμελα Ἦχος β΄

αῖς ἀρεταῖς διαπρέψας Σπυρίδων πανένδοξε ἐν βίῳ οὐρανίῳ ἐ-φρόνεις τῶν φθαρτῶν καὶ γεηρῶν ἀμελήσας ἀρχιερωσύνης τὸ στέφος ἀναλαβών γενναιοτάτως ὑπὲρ τοῦ σοῦ ἐνήθλησας ποιμνίου μὴ τῆς ψυχῆς σου φεισάμενος ὑπὲρ τῶν σῶν προβά-των ἀείμνηστε

Ὅμοιον

ρχιερέων καλλονή σῶμα σὸν ζωηφόρον Κέρκυρα ἐκτήσατο Καὶ αὕτη σοι χαίρει τὰς ἰάσεις λαμβάνουσα καὶ τὰ παράδοξα τῶν θαυμάτων κηρύττουσα ὡς ἀνδρικῶς γὰρ ἀντέστης τῷ ἐ-χθρῷ τῆς εὐσεβείας ἀήττητε

Ὅμοιον

ὰς ἀρετὰς ἐποιήσω τρισόλβιε βαθμοὺς πρὸς λήξιν οὐράνιον Χριστὸς δὲ σὲ μάκαρ τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης θρόνῳ ἀνεβίβασε Τριμυθοῦντος Ποιμένα ἀξίως δεικνύων σε Νῦν δὲ τὸ σὸν ζωο-πάροχον σκῆνος θεοδώρητον δῶρον ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ τὸν ἐν τοῖς ὑπερφυέσι θαύμασι ἑκάστην ἀγάλλεται ὕ-μνους σοὶ τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν παννυχίους ἐκπέμπουσα

Δόξα Ἦχος δ΄

ίς σοι κατrsquo ἀξίαν τοὺς αἴνους προσφέρει Σπυρίδων θαυμάσιε Ἢ τίς τῶν θαυμάτων σου σεμνῶς διηγήσεται Ἔπρεψας ἐν τῷ βίῳ ἀγγελικῶς ἐκβιώσας Ἄγρυπνος μετὰ πότμον τοὺς πιστοὺς περισκέπεις Χαίρει Νίκαια τροπαιοῦχον αἱρετικῶν σε δοξά-ζουσα Χαίρει Κέρκυρα ὀλετῆρα Ἱσμαηλιτῶν σε γνωρίζουσα Τίς δὲ ἀόπλοις χερσὶν ἀπώσατο τοὺς βαρβάρους Σπυρίδων ὁ τῆς νήσου φρουρός καὶ τοῦ Χριστοῦ ἱεράρχης γνήσιος ᾯ πρε-σβεύει δωρηθῆναι τῇ τῶν πιστῶν πολιτείᾳ εἰρήνην καὶ ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

ΤἈΤΤ

-5-

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ἦχος ὁ αὐτός

ρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε παραλαβὼν τοὺς Μαθητὰς εἰς ὄρος ὑψηλόν μετεμορφώθης ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀκτῖσι δυνάμεως καταυγάζων αὐτούς ἔνθεν φιλανθρωπίᾳ ἐκεῖθεν ἐξουσίᾳ δεῖ-ξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τὴν λαμπρότητα ἧς καὶ ἡ-μᾶς ὁ Θεός ἐν εἰρήνῃ καταξίωσον ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρω-πος

ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

ν ταῖς τοῦ Πνεύματος θείαις λελαμπρυσμένος αὐγαῖς σαφῶς ἀνακηρύττεις τῶν θαυμάτων τὰ ξένα τὴν δύναμιν τοῦ λόγου διατρανῶν τοῖς ἐν ἔθνεσι σήμερον τοὺς ἐν βυθῷ ἀσεβείας ἀποσοβῶν περισκέπεις τὸ σὸν ποίμνιον

Στίχ Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται διακαιοσύνην καὶ οἱ ὅ-σιοί σου ἀγαλλιάσονται

ὺ τοῖς τοῦ Πνεύματος ὅπλοις ὑπερμαχήσας σοφέ ἀπεδιώξω Ἄ-γαρ τοὺς υἱοὺς τοὺς αὐθάδεις Θεῖον δὲ στρατιώτην καὶ στε-ρεόν τῆς Κερκύρας ἀδάμαντα καὶ θεοκήρυκα ἅμα τῶν τοῦ Χριστοῦ θαυμασίων σε δοξάζομεν

Στίχ Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον ἐν ταῖς ἐντο-λαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα

αρίτων Πάτερ ἀῤῥήτων γέγονας ἔμπλεως σοῦ γὰρ τὸ θεῖον σκῆνος ἐπιχέει χειμάῤῥους μάκαρ παραδόξως τὰ τῶν ἐ-χθρῶν καταπνίγων συστήματα τῶν δὲ πιστῶν τὰς καρδίας φωταγωγεῖ ταῖς ἐμπνεύσεσι τῆς χάριτος

Δόξα Ἦχος πλ δ´

ὴν πνευματικὴν ὁπλισάμενος μάχαιραν ὁ μέγας τῶν Κερκυραί-ων στρατηγός τῶν τῆς Ἄγαρ παίδων τὸ κράτος διέλυσε καὶ τὸν πιστὸν λαὸν ὡς ποιμὴν ἀληθινὸς διεσώσατο Διὸ καὶ νικη-τὴν ἀνέδειξε τροπαιοῦχον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διαδρα-μῶν ὁ φθόγγος τοῦ θαύματος Ὑπὸ δὲ πάντων δεχόμενος τὰ βραβεῖα ἐν ὕμνοις καθrsquo ἑκάστην γεραίρεται πρεσβεύων ἀπαύ-στως ὑπὲρ τῆς ποίμνης ὁ θαυμάσιος

ΠἘΣΧΤ

-6-

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ὸν γνόφον τὸν νομικόν ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέ-ξατο νεφέλη ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι καὶ τῆς ὑπερ-φώτου δόξης ἀξιωθέντες Θεῷ ἔλεγον Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν ὁ Βα-σιλεὺς τῶν αἰώνων

Νῦν Ἀπολύεις τρισάγιον

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Δόξα Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Τ

-7-

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν

Ἦχος α΄ Τὸν τάφον σου Σωτήρ

ς φοίνιξ ἀληθῶς σὺ ὑπάρχεις τρισμάκαρ τῶν χρόνων τῶν πυρί μὴ βλαφθεὶς θαυμασίως ὡς κέρδος δὲ διήνθησας ἐν

Κερκύρᾳ μακάριε τοῖς σοῖς θαύμασι ψυχὴν ἡμῶν περισκέπων ὁ νεκρῶσαν μὲν ἔμπνουν ζωῇ προσενέγκας Σπυρίδων ἀείμνη-στε

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

ν ὄρει ἀνελθών τῷ Θαβὼρ Ζωοδότα ἐκλάμπεις ἐν αὐτῷ ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ διὸ καὶ οἱ ὁρῶντές σε Μαθηταὶ ἐξεπλά-

γησαν τῇ λαμπρότητι τοῦ σοῦ προσώπου Οἰκτίρμον καὶ θαμ-βούμενοι τὴν σὴν Θεότητα ὕμνουν διrsquo ὧν ἡμᾶς οἴκτειρον

Μετὰ τὴν β΄ στιχολογίαν ὅμοιον

οχεῖον καθαρόν τῆς τοῦ Πνεύματος αἴγλης παμμάκαρ ἀ-ληθῶς ἀνεδείχθης καὶ πᾶσαν τῶν ἐχθρῶν τὴν ὠμότητα

ὁρατῶν τε κατέθραυσας ὅθεν ἅπαντας τοὺς τῶν θαυμάτων τὴν μνήμην ἐκτελοῦντάς σου πάσης ἐχθρῶν ἐπηρείας σῶζε πανθαύμαστε

Δ

Δόξα

Τὸ αὐτό

Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

ν ὄρει ἐξήστραψας τῷ Θαβωρίῳ Χριστέ καὶ εἶδον τὴν δό-ξαν σου ὡς δυνατὸν ἦν ἰδεῖν οἱ τρεῖς σου Ἀπόστολοι ἄνω-

θεν ὡς Υἱόν σε ὁ Πατὴρ ἐμαρτύρει Πνεῦμά σου δὲ τὸ θεῖον ὡς νεφέλη ἐπέστη διὸ τὰς δυναστείας σου δοξάζομεν Κύριε

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ορτάσωμεν φαιδρῶς θεῖον ποιμένα καὶ σεπτόν ἅγει δὲ χαράν τῶν ὀρθοδόξων ὁ χορός ἀπαλλαχθεὶς παραδόξως Ἑ

Ὡ

Ἐ

Ἐ

-8-

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ἐκ τῶν κινδύνων ἀγάλλεται λαμπρῶς πόλις Κέρκυρα καὶ σκιρτᾶ κομπάζουσα σεμνῶς τοῦ ἱεράρχου ταῖς λιταῖς καὶ προσιόντες χαίρουσι Καμάτων καὶ νοσημάτων καὶ συμφορῶν λάρνακι θείᾳ ἐκδυσωποῦντες ἐκ τῶν θαυμάτων τὴν λύτρω-σιν

Δόξα Καὶ νῦν Τῆς ἑορτῆς

Ὅμοιον

πὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ μετεμορφώθης ὁ Θεός ἀναμέσον Ἠ-λιού καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ

Ἰωάννῃ ὁ Πέτρος δὲ συνών ταῦτά σοι ἔλεγε Καλόν ὧδέ ἐστι ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς μίαν Μωσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ ὁ τότε τούτοις τὸ φῶς σου λάμψας φώ-τισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Ἑ

Τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν ΑΝΑΒΑΘΜΩΝ τοῦ δ΄ ἤχου

κ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντι-λαβοῦ καὶ σῶσον Σωτήρ μου (δίς)Ἐ

ἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δίς)

Δόξα

γίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως Ἁ

Καὶ νῦν

γίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα ἀρδεύο-ντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίανἉ

Προκείμενον

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ

Στίχ Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὸν Ὄρθρον (Ἰω ι΄ 1ndash9)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ο

-9-

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαί-ους Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύ-

ρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβά-λῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκο-λουθεῖ ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκο-λουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ι-ησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ ᾽Ιησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει

Ε

Ν´ ΨΑΛΜΟΣ

Δόξα

Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καὶ νῦν

Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Ἰδιόμελον

Ἦχος πλ α΄

Στίχ Ἐλεῆμον ἐλέησόν με ὁ Θεός κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά

μου

ησαυρὸν ἀσύλητον ἔδωκας ἡμῖν Σπυρίδων μακάριε καὶ δῶρον ἔνθεον σῶμα σὸν ζωηφόρον Θαύματα βρύει ἑκά-

στοτε τοῖς πίστει τω Ναῷ σου προστρέχουσι καὶ τὰς νόσους διώκων ψυχῶν τε καὶ σωμάτων τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει πα-ντοῖα δωρήματα Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε πατὴρ ἡμῶν ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίουσιν ἱλασμὸν δοῦναι καὶ ἄφεσιν

Θ

ΚΑΝΟΝΕΣ-10-

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Τῆς Ἑορτῆς ὁ πρῶτοςφέρων Ἀκροστιχίδα τήν δε Χριστὸς ἐνὶ σκοπιῇ σέλας ἄπλετον

εἴδεος ἧκεΠοίημα Κοσμᾶ Μοναχοῦ

ᾨδὴ α´ Ἦχος δ´

οροὶ Ἰσραήλ ἀνίκμοις ποσί πόντον ἐρυθρόν καὶ ὑ-γρὸν βυθὸν διελάσαντες ἀναβάτας τριστάτας δυ-

σμενεῖς ὁρῶντες ἐν αὐτῷ ὑποβρυχίους ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελ-πον ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασταιraquo

laquoΧΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ῥήματα ζωῆς τοῖς φίλοις Χριστός καὶ περὶ τῆς θείας δημηγο-ρῶν βασιλείας ἔφη Ἐν ἐμοὶ τὸν Πατέρα ἐπιγνώσεσθε φωτὶ ὡς ἐξαστράψω ἀπροσίτῳ ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰσχὺν τῶν ἐθνῶν κατέδεσθε φίλοι Μαθηταί θαυμασθήσεσθε δὲ τῷ πλούτῳ αὐτῶν ὅτι δόξης πληροῦσθε ὡς ὀφθήσομαι λαμπρότερος ἡλίου ἐξαστράπτων ἐν ἀγαλλιάσει μέλποντες ᾌσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σήμερον Χριστὸς ἐν ὄρει Θαβώρ λάμψας ἀμυδρῶς θεϊκῆς αὐ-γῆς ὡς ὑπέσχετο Μαθηταῖς παρεγύμνου χαρακτῆρα σελασφό-ρου δὲ πλησθέντες θείας αἴγλης ἐν ἀγαλλιάσει ἔμελπον ᾌσω-μεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὅτι δεδόξασται

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος β´ Δεῦτε λαοί

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σὲ τὴν ἡμῶν ἀκαταμάχητον δύναμιν καθικετεύω πάνσοφε τὴν μολυνθεῖσάν μου πονηραῖς διανοίαις ἀπόσμιξον καρδίαν ὅπως ὑμνήσω σε

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Πάντες πιστοί σὲ βοηθὸν ἀπροσμάχητον καὶ προστάτην κε-κτήμεθα καὶ φρουρὸν ἄμαχον καὶ πρέσβυν Σπυρίδων θερμό-τατον ὅθεν σὲ ἀξίως γεραίρομεν

-11-

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Δόξα

Θαῦμα τὸ σόν ἡ Κέρκυρα τεθαύμασται Ἰσμαηλίτην βλέπουσα ὡς ψάμμον παράλιον κακῶς δὲ ἀπολελυμένον τῷ ξίφει τῆς πρεσβείας σου ἀξιάγαστε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Μόνη Θεόν πᾶσι τὸν ὄντα ἀχώρητον Σοὶ χωρητὸν γενόμενον διrsquo ἀγαθότητα ἀπεκύησας Κόρη ὅν αἴτησαι σωθῆναι τοὺς ἐν πίστει καὶ πόθῳ ἀνυμνοῦντάς σε

ᾨδὴ γ´

Τῆς Ἑορτῆς

όξον δυνατῶν ἠσθένησε καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώ-σαντο δύναμιν διὰ τοῦτο ἐστερεώθη ἐν Κυρίῳ ἡ καρ-

δία μουraquolaquoΤ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ὅλον τὸν Ἀδὰμ φορέσας Χριστέ τὴν ἀμαυρωθεῖσαν ἀμείψας ἐλάμπρυνας πάλαι φύσιν καὶ ἀλλοιώσει τῆς μορφῆς σου ἐθεο-ύργησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Στύλῳ πυριμόρφῳ καὶ νεφέλῃ πάλαι ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν Ἰσραὴλ ἄγων σήμερον ἐν τῷ ὄρει Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐν φωτὶ Χριστὸς ἐξέλαμψεν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν πέτρα με

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Θηρὸς ὁ τὴν φύσιν μεταποιήσας πενίας τὸν αἰτοῦντα θέλων λυτρῶσαι θηρία τὰ τῆς Ἄγαρ νῦν ἀπεκρούσω Αἰχμαλωσίας δέ καὶ πικροῦ θανάτου τοὺς σὲ προσκαλουμένους διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν πόντῳ σὲ γινώσκομεν εὐεργέτην τοῖς θαύμασι τοῖς σοῖς ἀ-φορῶντες τὰ φύλα δrsquo ἀπιστήσαντα τῶν βαρβάρων καταισχυ-νόμενα ἔφυγον ἡμεῖς δέ σε Πάτερ σωτῆρα κηρύττομεν

Δόξα

-12-

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Πηλὸν ἀποσφίγξας τῇ δεξιᾷ σου τοῦ πλάσαντος τὸν ἄνθρω-πον ἐπενόεις τριμόρφου ἀγλαΐας τὸ ἐνιαῖον Σύνοδος δὲ Θεὸν τὸν Υἱόν καὶ οὐ κτίσμα τοῖς ὀρθοδόξοις ἐκήρυξεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τὰ πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ σωμάτων ἰάτρευσον Πανύμνητε καὶ βαδίζειν τὰς τρίβους κατευόδωσον τὰς φερούσας πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν κ α ὶ τ ρ υ φ ὴ ν ἄ ῤ ῥ ε υ σ τ ο ν κ α ὶ ἀ ν ώ λ ε -θ ρ ο ν

ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Ἦχος γ´ Θείας πίστεως

ύχνον ἄσβεστον ἡ ἐκκλησία λίθον τίμιον τῶν Κερκυραίων πόλις παμμάκαρ Σπυρίδων ἐδέξατο Καὶ διαυγάσας ἡλίου

λαμπρότερον τὰ τῶν ἀπίστων ἀπήμβλυνας ὄμματα ἀξιάγα-στε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλε-ος

Λ

Δόξα Καὶ νῦνΤῆς Ἑορτῆς

Ἦχος δ´ Κατεπλάγη Ἰωσήφ

ῇ ἀπροσίτῳ Ἰησοῦ δόξῃ τοῦ θείου σου φωτός μεταμορφο-ύμενος τοῖς σοῖς ἔλαμψας θείοις Μαθηταῖς τῷ Ἰωάννῃ

καὶ Πέτρῳ καί Ἰακώβῳ ἐξέστησας αὐτούς τῇ θείᾳ χάριτι φω-νῆς γὰρ πατρικῆς ἀγαπητόν σε Υἱόν προσμαρτυρούσης ἤκου-ον καὶ εἶδον τὴν τοῦ προσώπου σου δόξαν φρικτήν Σωτὴρ ὁ πάντας θέλων σωθῆναι φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τ

ᾨδὴ δ´

Τῆς Ἑορτῆς

ἰσακήκοα τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὅτι ἐτέχθης ἐκ τῆς Παρθένου ἵνα ἐκ πλάνης ῥύσῃ τοὺς

βοῶντάς σοι Δόξα τῇ δυνάμει σου ΚύριεraquolaquoΕ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νόμον ἐν Σινᾷ τῷ γράμματι διατυπούμενος Χριστὲ ὁ Θεός ἐν τῇ νεφέλη πυρί καὶ γνόφῳ καὶ ἐν θυέλλῃ ὤφθης ἐποχούμενος Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-13-

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ἳνα πιστώσῃ τὴν ἔνδοξον οἰκονομίαν σου Χριστὲ ὁ Θεός ὡς προϋπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων καὶ ὁ αὐτὸς ἐν νέφει τὴν ἐπίβα-σιν θείς ἐν τῷ Θαβὼρ ἀῤῥήτως ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Συλλαλοῦντες παρειστήκεισαν δουλοπρεπῶς σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ οἷς ἐν πυρὸς ἀτμίδι καὶ γνόφῳ καὶ λεπτοτάτῃ αὔρᾳ προσωμίλησας Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Κατεμήνυον τὴν ἔξοδον τὴν ἐν Σταυρῷ σου ἐν Θαβὼρ παρό-ντες ὁ ἐν πυρὶ σε καὶ βάτῳ πάλαι προκατιδὼν Μωσῆς καὶ ὁ μετάρσιος δίφρῳ ἐν πυρίνῳ Ἠλίας Χριστέ

Τοῦ Ἁγίου

Ἐλήλυθας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Σκιρτήσατε τῶν πιστῶν οἱ χοροί καὶ βοήσατε γῆ μὲν καὶ οὐ-ρανοὶ εὐφραινέσθωσαν σκῆνος δὲ τὸ ἅγιον τοῦ Ἱεράρχου χα-ρίζεται τοῖς προστρέχουσι πίστει φωτισμὸν καὶ ἀντίληψιν

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἁβραάμ λειτουργὸς τῶν Ἀγγέλων λελόγισται ἀλλὰ σὺ θαυ-μάσιε τοὺς Ἀγγέλους λειτουργοὺς ἔσχες ἐν λιταῖς καὶ ὁμοσκή-νους Διὸ καὶ τῶν Ἀγγέλων ὁμοδίαιτος γέγονας πάνσοφε

Δόξα

Οὐκ εὐδοκεῖ ἐν τῇ δυνάμει ἵππου καὶ ἄρχοντος θαυμαστὸς δὲ ὁ Κύριος τῶν στρατευμάτων ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτοῦ τὸ ὄνομα Διὸ καὶ ἔσωσεν ἐν σοὶ τὴν ποίμνην σου Ἅγιε

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐλέησον ἐλεήμονος Λόγου λοχεύτρια τὸν ἀνελεήμονα καὶ τοῦ ἐλέους ἀνάξιον ἐαυτὸν ποιήσαντα ὡς τὰς ἐντολὰς τοῦ Δεσπότου ἁπάσας ἀμελήσαντα

ᾨδὴ ε´

Τῆς Ἑορτῆς

-14-

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

τοῦ φωτὸς διατμήξας τὸ πρωτόγονον χάος ὡς ἐν φω-τὶ τὰ ἔργα ὑμνεῖ σε Χριστέ τὸν Δημιουργόν ἐν τῷ

φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡμῶν εὔθυνονraquolaquoὉ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Προσενωπίῳ σοι ὧραι ὑπεκλίθησαν φῶς γὰρ καὶ πρὸ ποδῶν ὑψίδρομον σέλας Χριστέ ἥλιος ἧκε μορφὴν βροτείαν ὡς ἀμεῖ-ψαι εὐδόκησας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἰδοὺ Σωτὴρ ἀνεβόων Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας τῶν Μαθητῶν ἐν ὄ-ρει ἁγίῳ Θαβὼρ ἐνηχουμένων Χριστὸς ὃν πάλαι προηγγείλα-μεν ὄντα Θεόν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἡ ἀναλλοίωτος φύσις τῇ βροτείᾳ μιχθεῖσα τῆς ἐμφεροῦς ἀΰ-λου θεότητος φῶς παραγυμνοῦσα τοῖς Ἀποστόλοις ἀποῤῥή-τως ἐξέλαμψε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ τὸ ἀΐδιον φέγγος ἐν πατρῴᾳ τῇ δόξῃ οἱ Μαθηταί ὡς εἶδον ἐκλάμψαν Χριστέ σοὶ ἀνεβόων΄ Ἐν τῷ φωτί σου τὰς ὁδοὺς ἡ-μῶν εὔθυνον

Τοῦ Ἁγίου

Ὁ φωτισμός

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Μωϋσῆς ἀνορθούμενος χεῖρας ἐπὶ τῷ ὕψει πανστρατιὰ τοῦ Ἀμαλὴκ ἀνετρόπωσεν Αὐτὸς δὲ τῷ ἰδίῳ βραχίονι πλῆθος Ἰ-σμαὴλ κατηδάφισας καὶ τὸν σὸν λαὸν Σπυρίδων διέσωσας

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ὁ Ἰσραήλ τὴν ἐρυθρὰν ἀβρόχως διέβηκε ποπιμοῦ δὲ νάματα σὺ ἀπεξήρανας τῇ προσευχῇ σου ὅρους ὑπερβαίνοντας φύσε-ως ὅθεν διέδραμες ἀνίκμοις τοῖς ποσὶ πολυθαύμαστε

Δόξα

Θαυματουργῶν κατήγαγες ὄμβρους εἰς ξηρασίαν τὴν στει-ρωθεῖσαν γῆν καρποφόρον ἀναδεικνύων τὴν ψυχήν μου νῦν δι-ψῶσαν ἀνάψυξον τῇ δρόσῳ τῆς χάριτος καὶ ἀειθαλῆ τῶν ἀ-ρετῶν λειμῶνα ἀνάδειξον

-15-

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Τῆς σῆς ἐκτός βοηθείας Παρθένε καὶ συνεργείας μάταιος ὁ πόνος κενὸς ὁ κόπος ὁ τῶν ἀνθρώπων ὁ ἱδρὼς καὶ ὁ μόχθος καὶ ὁ σύμπας ἀγὼν ἀνίσχυρος ὅθεν μοι ποθοῦντι σωθῆναι συ-νέργησον

ᾨδὴ Ϛ´

Τῆς Ἑορτῆς

ν τῷ θλίβεσθαί με ἐβόησα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μουraquolaquoἘ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαμπηδόνος πλέον ἡλίου φῶς τρανότερον ἐν Θαβὼρ ἐκλάμ-ψας ὁ Χριστὸς ἡμᾶς ἐφώτισεν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἀνελθὼν ἐν ὄρει Θαβὼρ μετεμορφώθης Χριστέ καὶ τὴν πλά-νην πᾶσαν ἀμαυρώσας φῶς ἐξέλαμψας

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σὲ Θεὸν ἐπέγνων οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι ἐν Θαβὼρ Χριστὲ δέ ἐκπλαγέντες γόνυ ἔκλιναν

Τοῦ Ἁγίου

Ἐν ἀβύσσῳ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐπὶ σὲ καταφεύγομεν πάνσοφε τὴν ἀκαταμάχητον τῆς βοηθεί-ας σου ἐπικαλούμενοι δύναμιν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων καὶ κινδύνων διάσωσον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἐν τῷ ναῷ σου τὸ σκῆνός σου σέβοντες τῶν θαυμάτων τῶν σῶν ἐμπιπλάμεθα καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύγοντες τὰς ἰάσεις τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων λαμβάνομεν

Δόξα

Τοὺς σοφοὺς ἐν Νικαίᾳ κατέπτηξας καὶ Ἰσμαηλίτας ἐν Κερκύ-ρᾳ κατέθραυσας ἐν ξηρᾷ καὶ ὑγρᾷ συντριβόμενοι καὶ τραυμα-τίαι ἀθλίως γενόμενοι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον-16-

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Τὴν πολλήν μου γινώσκεις ἀσθένειαν καὶ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐπί-στασαι Δέσποινα ὡς οἶδας αὐτὴ σῶσόν με κ α ὶ ὡ ς θ έ λ ε ι ς γ ε έ ν ν η ς μ ὲ λ ύ τ ρ ω σ α ι

Κοντάκιον

Ἦχος πλ δ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

ῷ τῆς Κερκύρας λυτρωτῇ νῦν ὑπανοίγομεν ὡς τροπαιού-χῳ νικητῇ τὰ αἰσθητήρια ἀνακράζοντες οἱ δοῦλοί σου θε-

οφόρε σοὶ τῷ ἔχοντι ἀεὶ τὸ εὐσυμπάθητον ἐκ βαρβάρων ὦ Σπυρίδων περιφρούρησον τοὺς κραυγάζοντας χ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Τ

Ὁ Οἶκος

γγελον ἡ Κέρκυρα ὑπεδέξατο Πάτερ σῶμα σὸν Ἱεράρχα τὸ θεῖον ἐν δὲ τῇ ὑποστάσει σαρκός ἀθανάτου μένον σὲ

θαυμαστῶς βλέπουσα ἐξίσταται καὶ ἵσταται βοῶσα πρὸς σὲ τοιαῦτα

ἌΧαίροις ἀδάμας τῆς Ἐκκλησίαςχαῖροις τὸ σέλας τῆς ἀσεβείαςΧαίροις Κερκύρας θεοφρούρητον τεῖχοςχαίροις πολεμουμένων κραταιότατον ξῖφοςΧαίροις ἀνδρείας θεότερπνον ἄγαλμαχαίροις σωφροσύνης οὐρανόσδοτον ἔρεισμαΧαίροις ὀρθοδοξίας ἀδιάσειστος στύλοςχαίροις Χριστοῦ γνησιώτατος φίλοςΧαίροις κανὼν πρακτικῆς ἐμπειρίαςχαίροις λαμπτὴρ εὐσεβοῦς θεωρίαςΧαίροις τῶν θηρίων ὁρατῶν καθαιρέτηςχαίροις τῶν θηρίων ἀοράτων ἀλέστηςΧ α ί ρ ο ι ς Π ά τ ε ρ ἀ ή τ τ η τ ε

Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν

Τῇ ΙΑ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τοῦ ἐν Κερκύρᾳ ὑπερφυοῦς κατὰ Ἀγαρηνῶν θαύματος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ

ΣτίχοιἜῤῥηξε παῖδας στρατιᾶς ἀλλοφύλωνΠόλιν τrsquo ἔσωσε Κερκύρας ὁ προστάτηςἘν τοῖς ὑπερφυέσι τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ θαυματουργοῦντος Σπυρί-δωνος θαύμασι μέγα τῷ ὄντι καὶ ἐξαίρετον τὸ κατὰ Ἀγαρηνῶν τερατούρ-

-17-

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

γημα ἡ Κέρκυρα θαυμάζεται καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ἀνακηρύττει τὸ παρά-δοξον Ἔχει δὲ ἡ ὑπόθεσις οὗτωΠολέμου μὲν ἤδη καὶ μάχης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ἰσμαηλιτῶν τυγχάνοντος μετὰ τῆς Πελοποννήσου τὴν ἅλωσιν ἔδοξε τῇ Ἀγαρηνῶν εὐτολμίᾳ καὶ τὴν Κέρκυραν αἰχμάλωτον καταστῆσαι Ἰδοὺ μὲν οὖν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑπτα-κοσιοστὸν δέκατον ἕκτον ἔτος σωτήριον ἐν μηνὶ Ἰουνίῳ τετάρτῃ καὶ εἰκο-στῇ στόλος Ἰσμαηλιτῶν νηῶν καὶ τριήρεων οὐκ ὀλίγος τὸν ἀριθμὸν ἐν τῷ λιμένι τῆς πόλεως Ἐξ οὗ θάμβους τοὺς πολίτας ἐν τῷ ἀπροσδοκήτῳ δεινῷ πεπλησμένους θεάσασθαι Στρατιᾶς δὲ πολυαρίθμους ἐπὶ τῇ νήσῳ ἐ-ξελθούσης πολιορκεῖν αὐτὴν καὶ τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἐπέ-γνωσαν Πολέμου δὲ βαρβαρικοῦ ἀρξαμένου ἐν πυρὶ καὶ σιδήρῳ τήν τε πόλιν καὶ τοὺς πολίτας κατέθλιβον Ἅμα μὲν οὖν πεντήκοντα ἡμέρας σφο-δρᾶς ἐπικρατούσης τῆς μάχης ἐπὶ τὸ ἄστυ Κερκύρας τῶν βαρβάρων ἡ δύ-ναμις ἐπανελθεῖν ἐβουλεύσατο Στεναγμοῖς τοίνυν καὶ δάκρυσιν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ τῶν ὀρθοδόξων τὰ πλήθη τὸν Ἱεράρχην ἱκέτευων Ὅθεν τὰ τῶν Ἀγαρηνῶν στρατεύματα ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐπανελθόντα ἐπὶ τὸ ἀκρότει-χον τοῦ ἄστεος μετrsquo οὐ πολὺ οὐκ ὀλίγοι ἐξ αὐτῆς κακοὶ κακῶς ἀπώλοντο τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ταῖς πρεσβείαις ἀποσκορακισθέντες οἱ ἄθλιοι Τούτου μέν τοι οὕτω διακειμένου μείζονος σκληρότητος καὶ ἀπανθρώπου φόνου ἔπνεον τῶν βαρβάρων αἱ χεῖρες ἀπειλὰς τῇ κακίᾳ προσάπτοντες ἐπιδρομὴν τεραστίαν καὶ πανώλεθρον αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον τῇ πόλει ἐπαπειλούντες Δεήσεις δὲ καὶ προσευχαὶ ἐκ τῶν πιστῶν οὐκ ἐξέλιπον τὸν θαυματουργὸν ἐπικαλουμένων τε καὶ παννυχὶ ἐπιδεομένωνἜνθα τέως τῶν Κερκυραίων παντελῆ ἀπώλειαν ἐκ τῶν βαρβάρων προ-σκαρτερούντων ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ὄρθρου βαθέος ὀπτάνεται τοῖς ὐπενα-ντίοις ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου καὶ ἀστραπόμορφον ξῖφος ἐπέχων τούτους σπουδαίως καὶ μετὰ θυμοῦ ἀ-πεδίωκεν Τῶν μὲν οὖν στρατιωτῶν τῆς Ἰσμαὴλ δυνάμεως τοιοῦτον παρά-δοξον ἑωρακότων ἄφνω εἰς φυγὴν ἀνετράπησαν καὶ ἀλλήλους ὤθούμε-νοι ἐξίσταντο ἀορασίᾳ τραυματίαι γενόμενοι Ἔφυγον οὖν καὶ συνεντρί-βησαν ἐκβλυθέντες τῷ φόβῳ ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἤτινος διώκοντος τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνου Σπυρίδωνος ἀοράτῳ δυνάμει τού-τους ἀνατρέψαντος καὶ ἐκ τῆς νήσου ἀποβαλόντος Ἐν ᾧ δὲ ἀπεδίδρασκε πεζῶν τε καὶ ἱππέων τὰ στρατεύματα ἀπῇρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν κραταιᾷ τοῦ ἱεράρχου δυνάμει ἐλευθέρας μενούσης τῆς Κερκύρας Ἡμέρας τοίνυν διαυγαζούσης καὶ τῶν πολιτῶν τὴν συνήθη ἐλπιζόντων μάχην οὐδὲν ἰ-δεῖν εἰμὴ σιωπήν καὶ ἀσχόλειαν Περίεργοι γοῦν καὶ μετὰ ἐπιπολαίου χα-ρᾶς ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων γενόμενοι τὸ ὑπὲρ νοῦν θαῦμα τοῖς πᾶσι γνωρίζεται καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο ἐπὶ τὸ κενὸν καὶ παράδοξον Ἔβλεπον γὰρ οὐ μόνον φυγάδας τοὺς Ἰσμαηλί-τας ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπrsquo αὐτοῖς πάντα καταλιπόντας Οἵτινες καὶ ἐν τῷ φεύ-γειν ἀναφανδὸν ὡμολόγουν ὑπὸ σεβασμίου τινὸς μοναχοῦ δηλαδὴ τοῦ Σπυρίδωνος σὺν εὐκλεεῖ οὐρανίου στρατιᾶς στόλῳ ἀναφανέντος ἐπὶ τὸν αἰθέρα πρὸς φυγὴν ταχυτάτην ἑαυτοὺς κατεπείγεσθαι Ἔδραμον δὲ μετrsquo αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας δόξαν καὶ εὐχαριστήρια ᾄσματα τῷ θαυματουργή-σαντι Ἱεράρχῃ ἀναπέμποντες Ὅνπερ καὶ ἡ Γαληνιωτάτη θεοφρούρητος

-18-

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

τῶν Ἑνετῶν Ἀριστοκρατεία ῥύστην τῆς νήσου καὶ τῶν φιλοχρίστων ὅ-πλων ὑπερασπιστὴν ἐπιγινώσκουσά τε καὶ ἀνακηρύττουσα λιταῖς καὶ ὑ-μνῳδίαις εὐχαρίστως ἐδοξολόγησε Μᾶλλον δὲ πρὸς ἀθάνατον εὐλαβείας καὶ εὐγνωμοσύνης τεκμήριον ἀργυρᾶν κανδήλαν πολυτελῶς καὶ εὐδαιδά-λως κατασκευάσασα τῷ ἱερῷ αὐτοῦ τεμένει ἀνέθετο

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὔπλου τοῦ διακόνου

ΣτίχοιἘκ τῆς στολῆς μέν σεπτὸς Εὖπλος ΛευΐτηςἘκ τῆς τομῆς δέ στεῤῥὸς ὄντως ὁπλίτηςΠλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντιἬκμασεν ὁ ἅγιος οὗτος ἐπὶ τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει βϞϚ´ κα-ταγόμενος ἐκ Κατάνης τῆς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Σικελίας Διαβληθεὶς λοιπὸν εἰς τὸν ἄρχοντα Καλβισιανόν καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν πρῶτον μὲν ἐδέθη τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὰ γόνατα εἶτα δὲ ἐ-κρεμάσθη εἰς ξύλον ὀρθρὸν καὶ ἐξεσχίσθη μὲ σιδηρᾶς χεῖρας ἐλθοῦσα δὲ εἰς αὐτὸν θεϊκή τις φωνὴ τὸν ἐνεδυνάμωσε Μετὰ ταῦτα συνέτριψαν τὰς κνήμας του μὲ σιδηρᾶς σφύρας καὶ ἔῤῥιψαν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενος ὁ ἅγιος διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του ἔκαμε νὰ ἀναβλύσῃ πηγὴ ὕδατος καὶ οὕτως ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς Ὕστερον πάλιν τὸν ἐφυλάκισαν καὶ μὲ σιδηρᾶ καὶ πεπυρωμένα ὀνύχια κατεπλήγωσαν τὰ ὦτά του τελευταῖον δὲ ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν του κεφαλήν καὶ οὕτως ἔλα-βε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Νήφω-νος πατριάρχου ΚΠόλεως ἀσκήσαντος τὸ πρότερον ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω ἱερᾷ μονῇ τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ ἐν αὐτῇ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ ἐν ἔτει ιαυξ´

ΣτίχοιΛιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίανΧριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλωνἙνδεκάτῃ Νήφωνα νόες θεουδεῖς ἄειραν γῆθενΟὗτος ὥρμητο ἐκ τῆς περιφήμου Πελοποννήσου γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων υἱός Ὀλίγα δὲ περὶ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας σχολάσας μαθήμα-σιν εἰς Ἐπίδαυρον παραγίνεται ἔνθα παρά τινι Ἀντωνίῳ φοιτήσας ἐπὶ με-γίσταις ἀρεταῖς διαλάμποντι τὸ ἅγιον ἐνδύεται σχῆμα πρότερον ὑπrsquo αὐ-τοῦ παιδαγωγηθείς Διαβὰς οὖν ἐκεῖσε τὸν ἴουλον τὸ ἁγιώνυμον τοῦ Ἄθῳ καταλαμβάνει Ὄρος καὶ πάντα τὰ σεμνεῖα καὶ ἱερὰ Μονατήρια περινοστή-σας εἰς τὴν τοῦ Διονυσίου καλουμένην εἰσβάλει Μονήν Ἔνθα πολλοῖς τῶν πάνυ ἐναρέτων περιτυχών καὶ σὺν αὐτοῖς διατρίψας χρόνον συχνόν τὸ τῆς ἱερωσύνης κανονικὸν ἀξίωμα ἐδέξατο Ἔκτοτε οὖν ἐπιδεδωκὼς ἑ-αυτὸν ταῖς ἀρεταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὑπωπιασμοῖς τοῦ σώματος γεν-ναίως ἐκαρτέρει

-19-

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Διαδραμὼν δὲ ὁ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθόγγος ἔν τε τῷ σεβασμίῳ ὄρει ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πέριξ εἰς τὸν τῆς ἀρχιερωσύνης ἀνήχθη θρόνον ἐν τῇ Θεσσα-λονικέων Μητροπόλει πολλαῖς πρότερον πεισθεὶς παρακλήσεσιν ὑπὸ τῶν ταύτης Ἐπισκόπων τε καὶ ἐγκρίτων τῆς πόλεως Διαπρέψας οὖν ἐν αὐτῇ οὐκ ὀλίγον δεομένοις ἦν ἐπαρκῶν καὶ συμφοραῖς ἐπικαμπτόμενος οὐ μό-νον τῶν ὑπrsquo αὐτῶν τελούντων ἀλλὰ καὶ τῶν πέριξ οἰκούντων Ὅθεν οὐκ ἔδει τὸν λύχνον κρύπτεσθαι ὑπὸ τὸ μόδιον ἀλλὰ λάμπει πᾶσιν Εὐαγγελι-κῶς εἰπεῖν οὕτω καὶ οὗτος διέλαμπε διά τοι τοῦτο μετάπεμπτος εἰς τὸ Βυζάντιον γίνεταιΠαρὰ δὲ τῆς τότε Συνόδου ψήφῳ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ παντός Οἰκουμενι-κὸς Πατριάρχης ἀναδείκνυται ἦν γὰρ οὐ μόνον ἐν τῷ λέγειν προχειρότα-τος καὶ ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἡδύτατος ἀλλὰ καὶ ἐλεκτικὸς καὶ ἐλεύθε-ρος ὠς οὐδεὶς ἕτερος τοῦ τότε καιροῦΔιϊθύνων οὖν καὶ διακυβερνῶν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καλῶς διῆγε τοὺς τῆς Ἐκκλησίας οἴακας Ἀλλrsquo ὁ τῆς ἀληθείας ἐ-χθρός φθόνον κατrsquo αὐτοῦ ἐμβαλών διεβλήθι τῷ κρατοῦντι ἀδίκως καὶ ἐ-ξελαύνεται τοῦ θρόνου καὶ τῆς πόλεως καὶ ἔν τινι ἐφησυχάσας τόπῳ ἐνι-αυσιαῖον χρόνον αὖθις τῇ τῶν κρατούντων προστάξει εἰς τὸν ἑαυτοῦ ἐ-πάνεισι θρόνον Ἄριστα οὖν διακυβερνῶν τὸν ἑαυτοῦ ποίμνιον πάλιν δια-βολαί τε καὶ σκάνδαλα ὑπὸ τῶν τοῦ βήματος ἀνεφύησαν Καὶ μὴ φέρων τὰς ἀλόγους αὐτῶν προλήψεις εἰρηνικῶς τῆς πόλεως ἔξεισι καὶ εἰς Ἀν-δριανούπολιν εἰσελθών καὶ τῶ τοῦ Πρωτομάρτυρος εὐκτηρίῳ Στεφάνου γενόμενος ὡμίλει τῶ Θεῷ κατὰ μόνας ἀδιαλείπτως Ὁ δὲ τῆς Δακίας ἡγε-μὼν Ῥάδουλος ὅς ἐκεῖσε ἀπὸ Κωνσταντίνου παροδικῶς ἐντυχών περὶ τῶν τοῦ μακαρίου ἀκούσας ἀρετῶν ἡδύνθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἦν γὰρ ἐν τοῖς τῶν ἁπάντων ᾀδόμενος στόμασιν Ὅθεν καὶ εἰς λόγους ἐλθῶν τῷ Ἀγίῳ καὶ τὴν αὐτοῦ ἀρετὴν καὶ σύνεσιν θαυμάσας ἠξίωσεν ἅμα σὺν αὐτῷ τῇ Δακίᾳ καταλαβεῖν ἕνεκεν διορθώσεως πλημμελημάτων πολλῶν Καὶ ὅς ἀκούσας καὶ μὴ μελήσας ὅλως Ἀποστολικῶς ἐξείη Καὶ δὴ καταλαβὼν τὸν τόπον διάδας καὶ νουθετήσας τὸν ἡγεμόνα σὺν τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομέ-νοις καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον ἐν ὀλίγῳ διορθώσεως ἔτυχονἜκτοτε οὖν πάνυ ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον αἰδούμενοι αὐτὸν ὡς ἐκ Θεοῦ ἥ-κοντα Εἶτα τῷ ἡγεμόνι ἀντισταθεὶς διά τινα παρανομίας αὐτοῦ κατέλιπεν τὴν Δακίαν καὶ ἐπὶ τῷ Ἁγιώνυμῳ ἐπάνεισιν Ὄρει Εἰς δὲ τὴν αὐτοῦ μονὴν εἰσελθὼν καὶ ἄγνωστος μείνας τὴν τῶν ἡμιόνων ἐπιμέλεια μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως ἐδέξατο Ἀλλrsquo μετrsquo οὐ πολὺ ὁ τοὺς ταπεινοὺς ὑψῶν Κύριος ἐ-φανέρωσε τὸ τῆς Πατριαρχείας αὐτοῦ ἀξίωμα Ὅθεν ὁ θεῖος Νήφων ἀσπα-σίως καὶ πάνυ εὐλαβῶς ὑποδεχθείς τοὺς πάντας ἦν καταφωτίζων ταῖς ὑ-ψηλαῖς αὐτοῦ καὶ ἐναρέτοις πράξεσιν ἐπεὶ ἀδιαλείπτως εἰς αὐτὸν συνέῤ-ῥεον Δύο δὲ τῶν αὐτῷ φοιτησάντων τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀνεδήσαντο στέ-φανον σὺν αὐτοῖς καὶ ὁ τὴν σεβασμίαν μονῆς συστησάμενος τῆς πανευφή-μου Μάρτυρος Ἀναστασίας τῆς ΦαρμακολυτρίαςΠολλὰς οὖν ἐν τῆ παρrsquo αὐτοῦ μονῇ διατελέσας ἀνακτίσεις καὶ τὸν αὐτῆς θεῖον ναὸν τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀνοικοδομήσας καὶ κάλλιστα καθιστο-ρήσας καὶ ἄλλας πλείστας οἰκοδομὰς καὶ ἀνακτίσεις ποιήσας κανόνας καὶ τύπους οὓς αὐτοὶ ἐπεζήτησαν καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ ἀ-

-20-

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

νταποδώσεως ὑπομνήσας καὶ εἰς βαθὺ γῆρας ἐλάσας μετὲστη πρὸς ὃν ἐ-πόθει ΧριστόνὉ δέ γε Νέαγκος τέταρτος μετὰ τὸν Ῥάδουλον τὴν ἡγεμονίαν λαβών ὃς παρὰ τοῦ Ἁγίου δεξάμενος τὸ Βάπτισμα παῖς ὤν τοῦ Ἁγίου τῇ Δακίᾳ δια-τρίβοντος ἐμνήσθη τοῦ πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτοῦ ἤδη πρὸς Θεὸν ἐκδη-μήσαντος Ὅθεν καὶ πέμψας τὴν ταχίστην ἐκεῖσε ἐκ τῶν πιστοτάτων αὐ-τοῦ ἀρχόντων τινάς ἵνα τὸ τοῦ Ἁγίου ἐκεῖθεν μετακομίσωνται λείψανον τὸ ἁγιώνυμον καταλαβόντες ὄρον ἦλθον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος κεκοίμηται καὶ τὰ τοῦ ἡγεμόνος γράμματα τοῖς πατράσιν ἐγχειρίσα-ντες τὴν τῶν λειψάνων μετακομιδὴν ἐποιήσαντο Ὁ δὲ νεώς ἐν ᾧ ὁ Ἅγι-ος ἔκειτο εὐθὺς ἀφάτου εὐωδίας ἐπλήσθη Καὶ δὴ τὸ τίμιον αὐτοῦ ἀνελό-μενοι λείψανον λίαν εὐλαβῶς ἐπὶ τὴν πορείαν ἐστέλλοντο Ὅ τε μαθητὴς αὐτοῦ ὁ Ἀγχιάλου Νεόφυτος ὃς ἦν ἐν τῶ Μονατηρίῳ σὺν ἄλλοις ἀδελφοῖς καὶ ἄρχουσιν ἐξῄεσαν Ὁ δὲ ἡγεμὼν γνοὺς τὴν τοῦ Ἁγίου ἐπάνοδον μετὰ μύρων καὶ θυμιαμάτων μήκοθεν προσυπαντήσας ἠσπάζετο Ἐπιστρέψας οὖν εἰς τὰ αὐτοῦ ἀνάκτορα τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐν τῇ Μητροπό-λει προσεκόμισεν ἵνα καὶ ἄλλοι τῆς αὐτοῦ χάριτος καὶ θεραπείας ἐπιτύ-χωσιΠλεῖστοι γὰρ ἐκεῖσε συῤῥέοντες ἀπὸ ποικίλων παθῶν καὶ νόσων ἐθερα-πεύοντο Προσέφερον δὲ καί τινα παραλελυμένον πλείστοις ἔτεσι κατα-κείμενον καὶ τῆς σοροῦ ὡς ἥψατο ὑγιὴς ἐγένετο Ὁ δὲ ἡγεμὼν τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλήν ἐν τῷ ὑπrsquo αὐτοῦ νεωστὶ κτισθέντι μοναστηρίῳ ἀνέθετο τὰ δὲ ἄλλα πάντα αὐτοῦ λείψανα ἀργυρέαν χρυσοκολλήσας πολύτιμον θή-κην ἐμβαλὼν αὐτά ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει ἐξέπεμψεν ἐφοδιάσας τοὺς ἀ-δελφοὺς σὺν ἄλλοις πολλοῖς χρήμασιν ἐξ αὐτοῦ γὰρ τοῦ ἡγεμόνος οἱ μο-ναχοὶ καὶ τὸ ζῆν ποριζόμενοι ἔσχον Ἔκτοτε οὖν καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εὐω-δίαν ἄφατον ἀναπέμπουσι καὶ τοῖς μετὰ πίστεως προσιοῦσιν ἰάσεις πα-ντοίας ἐπιτελοῦσιΤελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις καὶ πανήγυρις ἐν τῇ ἱερᾷ τοῦ Ὁσίου Διονυσίου Μονῇ ἔνθα καὶ τὰ ἱερὰ αὐτοῦ λείψανα κατάκεινται

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἐγκαινίων τοῦ σεβασμίου καὶ περικαλλοῦς οἴκου καὶ θείου ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ τῆς ἀχειροποιήτου εἰκό-νος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-στοῦ

ΣτίχοιΟὐ θαῦμα βρύειν θαυμάτων πληθὺν ξένηνΜορφὴν θεοειδῆ θαυματεργάτου ΛόγουἘν ταῖς ἡμέραις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Τιβερίου ἐν ἔτει φοη΄ ἔγινε θαῦ-μα μέγα καὶ παράδοξον Γυνή τις Μαρία ὀνομαζομένη Συγκλητικὴ μὲν καὶ φιλόχριστος Πατρικία δὲ τὸ ἀξίωμα χήρα ἔπεσεν εἰς πάθος χαλεπὸν καὶ ἀθεράπευτον ἀπελπισθεῖσα δὲ ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης βοηθείας ἀφιέρωσεν ἑαυτὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὅστις ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν

-21-

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

αὐτῆς τοιοῦτον ἀγαθὸν συλλογισμόν νὰ στείλῃ εἰς τοὺς ἱερεῖς τοὺς ὑπη-ρετοῦντας εἰς τὴν ἁγίαν δεσποτικὴν καὶ ἀχειροποίητον Εἰκόνα τοῦ Κυρί-ου καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσῃ νὰ ἔλθωσι πρὸς αὐτήν Ὅταν δὲ ἦλθον ἐκεῖ-νοι ἔπεσεν ἡ γυνὴ εἰς τοὺς πόδας αὐτῶν λέγουσα Ἐπειδή κύριοί μου ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε νὰ παιδεύωμαι διὰ τὰς πολλάς μου ἁμαρτίας μὲ τὴν δει-νὴν ταύτην καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν διὰ τοῦτο θέλουσα καὶ ἀγαπῶσα ἡ ταλαίπωρος καίτοι ἀναξία νὰ δεχθῶ εἰς τὸν εὐτελῆ μου οἶκον διὰ τῶν ἁγίων σας εὐχῶν τὸν δεσποτικὸν καὶ ἀχειροποίητον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρί-ου μας εἰς ἡμέρας τεσσαράκοντα διrsquo οὗ ἴσως ποιήσῃ ἔλεος ὁ Κύριος εἰς ἐ-μέ παρακαλῶ ἐσᾶς νὰ συνεργήσητε πρὸς τοῦτο Οἱ δὲ ἱερεῖς γνωρίζοντες τὴν καλὴν ζωὴν καὶ πνευματικὴν κατάστασιν τῆς γυναικός ἔφεραν εἰς τὸν οἶκόν της τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα καὶ ἅμα ἤνοιξαν τὴν θήκην αὐτοῦ ἔ-πεσεν ἡ γυνὴ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν Εἶτα ἔλαβε λεπτὸν βαμβάκινον πα-νίον ἐπrsquo αὐτῆς ἀποθέσασα δὲ αὐτὴν ὕστερον καὶ ἀσφαλίσασα ἐντὸς καθα-ρᾶς θήκης ἔβαλεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐν τῷ οἴκῳ της ἀνάψασα δὲ καὶ κανδήλαν λαμπρὰν ἔμπροσθεν τῆς θείας Εἰκόνος ὑπηρέ-τει αὐτὴν ἕως ἡμέρας τεσσαράκονταὍταν δὲ ἐτελείωσαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι οἱ πόνοι τοῦ πάθους τῆς γυναικὸς ἤρχισαν νὰ γίνωνται τόσον δυνατοὶ καὶ ἀνυπόφοροι ὥστε δὲν ἠ-δύνατο νὰ ἐγερθῇ τῆς κλίνης ὅθεν καλέσασα μίαν τῶν ὑπηρετριῶν της τὴν ὁποίαν ἤξευρε καθαρωτέραν τῶν ἄλλων λέγει πρὸς αὐτήν Φέρε μοι τὴν θήκην τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἵνα προσκυνήσω αὐτήν καὶ εὕρω ὀλίγην ἄνε-σιν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν πόνον ὅστις μὲ κατατήκει Ἡ δὲ ὑπηρέτρια μετα-βᾶσα εἰς τὸ παρεκκλήσιον εἶδε θαῦμα φοβερὸν καὶ παράδοξον εἶδε δηλα-δὴ νὰ ἐξέλθῃ φλὸξ πυρὸς ἐκ τῆς ἁγίας θήκης καὶ ἡ φλὸξ αὕτη νὰ ἀναβαί-νῃ ἕως εἰς τὴν στέγην τοῦ παρεκκλησίου Ἐκπλαγεῖσαι δὲ αἱ ὑπηρέτριαι καὶ βλέπουσαι αὐτὴν κατὰ γῆς ἐῤῥιμμένην ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὴν κυ-ρίαν αὐτῶν Αὕτη δὲ φοβηθεῖσα μεγάλως κατέβη ἐκ τῆς κλίνης της καὶ μετὰ μεγάλης σπουδῆς ὑπῆγεν εἰς τὸ παρεκκλήσιον ὅπου ἰδοῦσα τὴν φλό-γα ἐφώναξε τό Κύριε ἐλέησον Εἶτα ἔστειλε καὶ ἔφερε ταχέως τοὺς ἱε-ρεῖς καὶ ὑπηρέτας τῆς ἁγίας Εἰκόνος τοὺς ὁποίους ἐρχομένους ἠκολούθη-σε καὶ λαὸς πολύς Βλέποντες δὲ ὅλοι τοῦτο τὸ παράδοξον κατεπλάγησαν καὶ ὅσῳ ἀνέβαινε καὶ κατέβαινε ἡ φλόξ καθὼς τὸ ἱστίον τοῦ πλοίου ὅταν ῥιπίζεται ὑπὸ τοῦ ἀνέμου τόσῳ καὶ αὐτοὶ ἔκραζον τὸ Κύριε ἐλέησον ἐπὶ πολλὰς ὥρας Ποιησάντων δὲ εὐχὴν τῶν ἱερέων κατέπεσεν ἡ φλόξ εἶτα ἀνοίξαντες οἱ ἴδιοι τὴν θήκην εὗρον τὴν ἁγίαν καὶ δεσποτικὴν καὶ ἀχειρο-ποίητον Εἰκόναν ἀβλαβὴ καὶ ὁλόκληρον καὶ σηκώσαντεςτὸ βαμβάκινον ἐ-κεῖνο πανίον τὸ ὁποῖον εἶχε βάλῃ ἡ Πατρικία ἐπὶ τῆς Εἰκόνος ὤ τοῦ θαύ-ματος εὗρον ἐν αὐτῷ τετυπωμένον ἄλλον Χαρακτῆρα ἀχειροποίητον τοῦ Κυρίου καὶ ἔπειτα ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὸν πόνον τῆς γυναικός Εὐθέως δὲ ὁ πόνος κατέπαυσε τὸ πάθος ἔφυγεν ἡ γυνὴ ἰατρεύθη καὶ γενομένη τελεί-ως ὑγιἠς ἠγέρθη δοξάζουσα τὸν ΘεόνΜετά τινα δὲ ἔτη προγνωρίσασα τὸν θάνατόν της ἡ τιμιωτάτη ἐκείνη γυ-νὴ (ἐπειδὴ ἦτο σκεῦος ἐκλεκτόν) ἐσκέφθη νὰ ἀφιερώσῃ τὸν ἅγιον Χαρα-κτῆρα εἰς τὸ ἐν τῇ Μελιτινῇ τῆς Ἁρμενίας εὑρισκόμενον Μοναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸ ἐπrsquo ὀνόματι τιμώμενον τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ταῦτα

-22-

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

δὲ διασκεπτομένης τῆς γυναικὸς ταύτης ἰδοὺ ἔφθασεν εἰς τὴν Κωνστα-ντινούπολιν Δομετιανὸς ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Μελιτινῆς ὁ ὤν ἐξάδελφος τοῦ βασιλέως Μαυρικίου μετὰ τῶν πρώτων τῆς Μελιτινῆς ἀρχόντων ὡς ἄν ἐπέμποντο ἐπίτηδες ὅθεν ἡ τιμία Πατρικία μαθοῦσα τὴν ἄφιξίν των ἐ-νεχείρισε τὴν ἀγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν ἀρχιεπίσκοπον λέγουσα καὶ τὸν σκοπόν της διὰ τὸν ὁποῖον ἀποστέλλει αὐτὴν εἰς τὸ ἐκεῖ ΜοναστήριονΔὲν πρέπει νὰ παραλείψωμεν καὶ τὸ δεύτερον θαῦμα ὅπερ ἐποίησεν ἡ ἁγία αὕτη Εἰκὼν τοῦ Κυρίου ὅταν οἱ Πέρσαι ἐλεηλάτουν τὰ μέρη τῶν Ῥωμαί-ων ἐπὶ βασιλείας Ἠρακλείου ἐν ἔτει χιε΄ Αἱ ῥηθεῖσαι Καλογραῖαι τοῦ ἐν Μελιτινῇ Μοναστηρίου φοβούμεναι τότε τὴν αἰχμαλωσίαν ἔφυγον ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου καὶ ὑπῆγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐπειδὴ αὐταὶ ἦσαν εὐγενοῦς καταγωγῆς ἔδωκεν εἰς αὐτὰς Μοναστήριον ὁ τότε Πατριάρχης Σέργιος ὁ ὁποῖος ὅμως μαθὼν ὅτι αὐταὶ εἶχον τὸ ἅγιον καὶ ἀ-χειροποίητον χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου ἀφῄρεσεν αὐτὸν ἀπὸ τὰς Καλογραί-ας ἄνευ τῆς θελήσεώς των Ἀλλὰ καὶ κατrsquo ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἕνεκα τῆς αἰτίας ταύτης συνέβησαν εἰς τὸν Πατριάρχην πολλαῖ καὶ ἀλλεπάλληλοι θλίψεις Βασιλέως δηλαδὴ κατrsquo αὐτοῦ ἀγανάκτησις θάνατοι αἰφνίδιοι τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του ταραχαῖ διάφοραι τῆς Ἐκκλησίας Ἀπορῶν δὲ ὁ Πατριάρχης διὰ ποίαν τάχα αἰτία συμβαίνουσι εἰς αὐτὸν οἱ τοιοῦτοι πει-ρασμοί βλέπει κατrsquo ὄναρ ἕνα φοβερὸ ἄνδρα ἑστῶτα καὶ λέγοντα εἰς αὐ-τόν Ἐπίστρεψον ὅσον τάχιστα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀφῄρεσας ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου Ἐξεγερθεὶς δὲ τοῦ ὕπνου ἐκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἠρώτα αὐτοῦς λέγων Διατὶ τόσον πολλαὶ θλίψεις μοι ἀκολουθοῦσι Καὶ δι-ὰ ποίαν αἰτίαν ἐγὼ ὑπομένω ταύτας Μάλιστα κατὰ τὴν νύκτα ταύτην εἶ-δον ἕνα φοβερὸν ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος μοὶ ἔλεγε Δὸς ὀπίσω ἐκεῖνο ὅπερ ἔ-λαβες ἀδίκως ἐκ τοῦ Μοναστηρίου ἐν ᾧ ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίνος πρᾶγμα ἀ-φῄρεσα Οἱ δὲ ἄνθρωποί του λέγουσιν εἰς αὐτόν Δέσποτα μὴ συλλογίζε-σαι τίποτε ἐπειδὴ οὐδένα ποτὲ ἠδίκησας ἀλλὰ ὑπὸ τῆς ἐνεργείας τῶν δαιμόνων εἶναι καὶ αἱ θλίψεις καὶ αἱ φαντασίαι αἱ ὁποῖαι σὲ διαταράττου-σι Κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν δὲ νύκτα πάλιν ἐφάνη εἰς τὸν Πατριάρχην ὁ φοβε-ρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος καὶ λέγει εἰς αὐτὸν μὲ αὐστηρότητα Ἀπόδος ὅσον τάχος ἐκεῖνο ὅπερ ἔλαβες ἐκ τοῦ Μοναστηρίου τῆς Ἀναλήψεως Δὲν ἠξεύ-ρεις ὅτι αἱ Καλογραῖαι εἶναι ξέναι καὶ ἀπαρηγόρητοι ἐπειδὴ ἦλθον ἐδῶ φεύγουσαι ἐκ τῆς πατρίδος των Ἐξυπνήσας δὲ ὁ Πατριάρχης λέγει πρὸς τὸν Κουβουκλείσιόν του Ἀδελφέ ὅταν ἔλαβες ἀπὸ τὰς Καλογραίας τὸν Δεσποτικὸν Χαρακτῆρα ἐκεῖναι πῶς τοῦτο ἐνόμισαν Ὁ δὲ ἀπεκρίθη Πολὺ δυσάρεστον Δέσποτα ἐφάνη τοῦτο εἰς αὐτάς καὶ ἐὰν εἶχον δυνάμεις ἤ-θελον μᾶς ἐκδικηθῇ Τότε ἐννόησεν ὁ Πατριάρχης καὶ ἐμέμφθη διὰ τοῦτο ἑαυτόν ὅθεν μετὰ μεγάλης σπουδῆς καὶ μετὰ τιμῶν ἀπέστειλεν εἰς τὸ Μο-ναστήριον τῶν Καλογραιῶν τὸν Ἅγιον Χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν εἰ-κοστὴν ἐννάτην τοῦ Νοεμβρίου Κατέπαυσαν λοιπὸν οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις τοῦ Πατριάρχου αἱ δὲ Καλογραῖαι ἐχάρησαν διότι ἀνέλαβον τὴν ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος προερχομένην χαρὰν καὶ παρηγορίαν των

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων μαρτύρων Νεοφύτου Ζήνωνος Δαΐου Μάρκου Μακαρίου καὶ Δαϊανοῦ διὰ

-23-

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

πυρὸς τελειωθέντων Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῶν ἁγίων καὶ πανενδόξων ἀναργύρων Κο-σμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου

ΣτίχοιΝεοφύτῳ Ζήνωνι καὶ τῷ ΓαΐῳΣτρωμνή τις ἡ κάμινος ἧς κεῖνται μέσονὬφθησαν ὀσμὴ θυμιαμάτων ξένηΤρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Πασσαρίων ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται

ΣτίχοιὉ Πασσαρίων πᾶσαν ἀρετὴν φέρωνΠασῶν ἀμοιβὰς γῆς ἀποστὰς λαμβάνει

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων νεομαρτύρων Ἀναστα-σίου τοῦ Πανερᾶ καὶ Δημητρίου τοῦ Μπεγιάζη τῶν ἐκ Λέσβου καὶ ἐν Κατασμᾷ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τελειωθέντων διrsquo ἀπαγχονισμοῦ ἐν ἔτει ιαωιϚ´ (ἢ ιαωιθ´)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων τῶν Ῥώσσων Βασιλείου καὶ Θεοδώρου τῶν ἐν τῷ Σπηλαίῳ

Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς Ἀμήν

ᾨδὴ ζ´

Τῆς Ἑορτῆς

βραμιαῖοι ποτέ ἐν Βαβυλῶνι παῖδες καμίνου

φλόγα κατεπάτησαν ἐν ὕμνοις κραυγάζοντες ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶraquolaquoἈ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Περιχυθέντες φωτί τῆς ἀπροσίτου δόξης Θαβὼρ ἐν ὄρει οἱ Ἀ-πόστολοι Χριστὲ ἀνεβόησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Λαίλαπι θείας ἠχῆς καὶ δροσοβόλῳ νεφέλῃ Χριστὲ καὶ αἴγλῃ σου ἡδόμενοι οἱ Ἀπόστολοι ἔψαλλον ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐ-λογητὸς εἶ

-24-

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν ἀπροσίτῳ φωτί ὡς σὲ κατεῖδε Πέτρος Θαβὼρ ἐν ὄρει ἐξα-στράψαντα Χριστὲ ἀνεβόησεν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογη-τὸς εἶ

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Τῷ ἀρχηγῷ τῆς γῆς Χριστῷ συνόντες παῖδες οἱ Ζεβεδαίου ὡς ἀπέπεμψε μορφῆς φῶς ἑβρόντησαν ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ

Τοῦ Ἁγίου

Εἰκόνος χρυσῆς

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Εἰς σὲ τῆς ἐμῆς ἀνατίθημι ψυχῆς ὀφθαλμοὺς πάτερ ἐνατενί-σας προσδέχομαι τὴν κραταιάν σου βοήθειαν Πρόφθασον σο-φὲ Ἱεράρχα καὶ εὐόδωσον τρίβους μοι διαβιβαζούσας πρὸς λήξιν οὐράνιον

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νεκρὰν εἰς ζωήν ὡς ἐξ ὕπνου ἐνεγκὼν μετrsquo ἐξουσίας καὶ ἰο-βόλον μὴ πτοούμενος ἐκ βίου φέρεις εἰς θάνατον ὄφιν πάνσο-φε παλαιμναῖον διὸ ἐν τούτῳ ἐγνώσθη σου λαμπροτέρα χρυσί-ου ἡ διάθεσις

Δόξα

Ἀθῷος χερσί καθαρὸς δὲ σὺ σοφὲ τῇ διανοίᾳ ἀνελήλυθας εἰς ὄρος Κυρίου καὶ ἔστης ἐν τόπῳ ἁγίῳ ταῖς ἀΰλοις ἱεραρχίαις συναυλιζόμενος πάνσοφε ἀθανάτῳ ἐντρυφῶν μακαριότητι

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ἐῤῥυσω ἡμᾶς κατακρίσεως δεινῆς ἀμπλακημάτων καὶ τὴν ἀρχαίαν λύπην ἔλυσας τῶν Πρωτοπλάστων Πανύμνητε Τὸν Δημιουργὸν τῶν ἁπάντων ὑπὲρ φύσιν κυήσασα Διὸ ἀξίως οἱ πιστοὶ σὲ μακαρίζομεν

ᾨδὴ η´

Τῆς Ἑορτῆς

ἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες τῷ θείῳ πυρπολούμενοι ζήλῳ τυράννου καὶ φλογὸς ἀπειλήν ἀνδρείως κατεπάτησαν laquoΟ

-25-

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

καὶ μέσον πυρὸς ἐμβληθέντες δροσιζόμενοι ἔψαλλον Εὐλογεῖ-τε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριονraquo

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Νεύματι τὸ πᾶν ὁ φέρων ποσὶν ἀχράντοις ὄρους ἐπέβη Θα-βώρ ἐν ᾧ ἡλίου μᾶλλον αὐγῆς ἐξαστράψας τὸ πρόσωπον νό-μου προκρίτους καὶ τῆς χάριτος ἔδειξε μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐν τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ κατ ὄρος ἐκφανθὲν ἀπορρήτως Θαβώρ τὸ ἄσχετον καὶ ἄδυτον φῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα τὴν κτίσιν φαιδρῦναν τοὺς ἀνθρώπους ἐθέωσε μέλποντας Εὐλο-γεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἱεροπρεπῶς ἑστῶτες Μωσῆς τε καὶ Ἠλίας ἐν ὄρει Θαβώρ τῆς θείας χαρακτῆρα τρανῶς ὑποστάσεως βλέποντες Χριστὸν ἐν πατρῴᾳ ἐξαστράψαντα δόξῃ ἀνέμελπον Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Διὰ τῆς ἐν γνόφῳ θείας ὀμφῆς τὸ πρόσωπον ποτὲ ἐδοξάσθη Μωσῆς Χριστὸς δὲ ὡς ἱμάτιον φῶς καὶ δόξαν ἀναβάλλεται φωτὸς αὐτουργὸς γὰρ πεφυκὼς καταυγάζει τοὺς μέλποντας Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἐκ φωτογενοῦς νεφέλης Χριστὸν οἱ μαθηταὶ ἀμπεχόμενον ὁ-ρῶντες ἐν Θαβώρ καὶ πρηνεῖς ἐπὶ γῆς κατανεύσαντες τὸν νοῦν ἐλλαμφθέντες σὺν Πατρὶ τοῦτον ὕμνουν καὶ Πνεύματι Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Τοῦ Ἁγίου

ᾨδὴ η΄ Κάμινος ποτέ

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Νόσου τῆς ἐμῆς ἰάτρευσον ἀνοίας φύσει δὲ κέκτησαι πάνσο-φε τὸ εὐσυμπάθητον καὶ τὴν ζωήν μου πρὸς σωτηρίαν ὁδήγη-σον ἵνα κράζω σωζόμενος εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

-26-

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Φάσγανον φρικτόν κατέχων ἐπεφάνης τοῖς ἀλλοφύλοις ἀήτ-τητος στρατάρχης δυνάμεων οὐρανίων παμμακάριστε τοὺς δὲ πιστοὺς διέσωσας ψάλλοντας εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον

Μύστης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων θεοφόρε αἱρετικῶν μὲν ἐτρά-νωσας ἀφόβως τὸ ἄθεον τῆς Τριάδος τριαυγάζουσαν ὀρθο-δόξως ἐδίδαξας ἐνότητα τοῖς κραυγάζουσιν εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Ὕψιστον Θεόν σαρκὶ ἀποτεκοῦσα ἀπὸ κοπρίας με ἀνύψωσον παθῶν τῶν θλιβόντων με καὶ δεινῶς ὅλον πτωχεύσαντα Ταῖς θείαις καταπλούτισον Πάναγνε ἀρεταῖς με ὅπως ὑμνῶ σε σω-ζόμενος

ᾨδὴ θ´

Τῆς Ἑορτῆς

τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη Θεὸς ἐκ λαγόνων σου προῆλθε σαρκοφόρος ὃς ὤφθη ἐπὶ γῆς καὶ τοῖς ἀν-

θρώποις συνανεστράφη σὲ Θεοτόκε διὸ πάντες μεγαλύνο-μενraquo

laquoὉΔόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Σύντρομοι καινῇ φωτοχυσίᾳ ἀθρόως οἱ Μαθηταὶ ἐλλαμφθέ-ντες πρὸς ἀλλήλους ἑώρων καὶ πρηνεῖς εἰς γῆν καταπεσό-ντες σοὶ τῷ Δεσπότῃ τῶν ἁπάντων προσεκύνησαν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Ἦχος ἐκ νεφέλης ἀνεπέμπετο θεόκτυπος βεβαιῶν τὸ θαῦμα ὁ Πατὴρ γὰρ τῶν φώτων Οὗτός ἐστιν Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου τοῖς Ἀποστόλοις ἀνεβόα οὗ ἀκούετε

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

Καινὰ κατιδόντες καὶ παράδοξα φωνῆς πατρικῆς ἐνωτισθέ-ντες ἐν Θαβὼρ οἱ τοῦ Λόγου ὑπηρέται ἐκμαγεῖον τοῦ ἀρχετύ-που Οὗτος ὑπάρχει ἀνεβόων ὁ Σωτὴρ ἡμῶν

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι

-27-

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Εἰκὼν ἀπαράλλακτε τοῦ Ὄντος ἀκίνητε σφραγὶς ἀναλλοίωτε Υἱὲ Λόγε σοφία καὶ βραχίων δεξιὰ Ὑψίστου σθένος σὲ ἀνυ-μνοῦμεν σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι

Τοῦ Ἁγίου

Ἀνάρχου Γεννήτορος

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀξίως γεραίρει σε ἡ σὴ ποίμνη ἀοίδιμε λυτρωθεῖσα θανάτου λιμοῦ πολέμου τε καὶ τῶν δεινῶν περιστάσεων Ὅθεν ἀνακρά-ζει σοι τῷ αὐτῆς φύλακι αἴνους εὐχαριστηρίους λαμπροφα-νῶς ἀναπέμπουσα

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν

Ἀμέμπτως ἐβίωσας πρᾶος χρηστός καὶ δίκαιος ὀρφανῶν εὐ-εργέτης λιμὴν τοῖς πλέουσι τοῖς δεομένοις ἐπίκουρος πολε-μουμένων ἀντιλήπτωρ Σπυρίδων πανθαύμαστε καὶ θλιβομέ-νων παράκλησις

Δόξα

Ἀνάρχως γεννήσαντα Υἱὸν ὁμοῦ συναΐδιον ἐκπορευτὸν δὲ τὸ Πνεῦμα ἡμῖν ἐγνώρισας τοῖς ἐν σκότει διακειμένοις ἀγνωσί-ας Θεομακάριστε Διὸ ὡς πάνσοφον σὲ Σπυρίδων μακαρίζομεν

Καὶ νῦν Θεοτοκίον

Χαρᾶς τὴν καρδίαν μου Παρθενομῆτορ πλήρωσον ἡ χαρὰν δεξαμένη ἐν τῇ νυδύϊ σου φώτισον Ἁγνή τῆς ψυχῆς μου τὴν πώρωσιν ζόφῳ κρατουμένης πολλῶν παραπτώσεων

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

ν ᾄσμασι γεραίροντες εὐθύμως εὐφημοῦμέν σου θαυμάτων Πάτερ σὴν μνήμην Σπυρίδων νῦν Ἱεράρχα πνευματικῶς γεγη-θότες Τὸ χαῖρε οὖν βοῶμέν σοι ἐκ τῶν βαρβάρων τρισμάκαρ

Καὶ τῆς Ἑορτῆς

Αὐτόμελον

Ἐ

-28-

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ῶς ἀναλλοίωτον Λόγε φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου ἐν τῷ φανέντι φωτί σου σήμερον ἐν Θαβωρίῳ φῶς εἴδομεν τόν

Πατέρα φῶς καὶ τὸ Πνεῦμα φωταγωγοῦν πᾶσαν Κτίσιν

ΑΙΝΟΙ

Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ´ καὶ ψάλλομεν Στι-χηρὰ Προσόμοια γ´ δευτεροῦντες τὸ α´

Ἦχος πλ α΄ Χαίροις ἀσκητικῶν

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ

αίροις ὁ Τριμυθοῦντος ποιμήν ὁ τῇ καρδίᾳ καθαρὸς καὶ θερμότατος χερσὶ δὲ ἀθῳοτάτοις ὄρος προφθάσας Θεοῦ

καὶ ἐν τόπῳ θείῳ μάκαρ ἔστησας σαυτὸν ἀκηλίδωτον ἀρετῶν ἐκθησαύρισμα Ἱεραρχίας ὡραϊσμένον σεμνότητι καὶ τῶν ἀῤ-ῥήτων ἀπολαῦσαι λαμπρότητα παμμάκαρ ἠξίωσαι Σπυρίδων σεβάσμιε συνδιαιτᾷν Ἀσωμάτοις Ταῖς σαῖς εὐχαῖς μὲν οὖν Ἅ-γιε Χριστὸν ἐκδυσώπει τοῖς ὑμνοῦσί σε δοθῆναι χάριν καὶ ἔ-λεος

Χ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτη-ρίῳ καὶ κιθάρᾳ

Τὸ αὐτὸ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ

τύλος τῆς ἐκκλησίας φανείς τοὺς τὴν Τριάδα ἀσεβῶς ἀθε-τήσαντας μισήσας τέλειον μῖσον καὶ καταισχύνας αὐ-

τούς εὐσεβείας τρόποις ἀνεκήρυξας Καὶ ῥίψας τὸν Ἄρειον τοῖς ἰδίοις θεσπίσμασι καταπατήσας ὡς κοπριὰν καὶ βόρβο-ρον καὶ ἐξέστησας τοῖς οἰκείοις σου θαύμασιν ὅθεν καὶ ἐδο-γμάτισας Τριάδα μὲν σέβεσθαι καὶ τροπαιοῦχος ἐφάνης τῷ σῷ Δεσπότῃ δὲ γνήσιος Αὐτὸν οὖν δυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ θεῖον ἔλεος

Σ

Στίχ Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον

αίροις ὁ τῆς Κερκύρας φωστήρ προστάτης θεῖος ἰατρὸς καὶ διδάσκαλος ὁ λύκους ἐκ μέσου πέμψας τῶν σῶν προ-

βάτων σοφέ ὡς φρουρὸς ποιμνίου ἀληθέστατος Τὴν μάνδραν Χ

Φ

-29-

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

τηρήσας σου ἀνεπίβατον ἔθνεσι τοῖς ἀλλοκότοις κραταιῶς ἐνστησάμενος κακοδοξοῦντας ἀποσεισάμενος Ὄμμα γὰρ τὸ ἀκοίμητον καὶ λύχνος καιόμενος ταύτης Σπυρίδων ὑπάρχεις καταφυγὴ καὶ ἀντίληψις Μὴ παύσῃ φυλάττειν ἐξ ἐχθρῶν ἡμᾶς παντοίων τοῦς ἀνυμνοῦντάς σε

Δόξα Ἦχος β΄

αυμάσατε ἔθνη ἑτερόδοξα ὑμεῖς Ἰσμαηλίτης λαὸς τὸ παράδο-ξον οὐ πυρὸς ἰσχύς οὐ σιδήρου σκληρότης ὑμᾶς κατέπτηξεν ἀλλὰ τοῦ ἡμετέρου Ἱεράρχου ἡ δύναμις Θάμβος οὖν ἐχέτω ὑ-μῶν τὰς καρδίας ἡμεῖς δὲ χαρᾶς ἐνεπλήσθημεν καὶ εὐφροσύ-νης εὐχαριστήρια ἀναμέλποντες τῷ ἡμετέρῳ Ποιμένι τῷ λυ-τρώσαντι ἡμᾶς καὶ ποιήσαντι ἔλεος

Καὶ νῦν Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος ὁ αὐτός

ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθεὶς ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεός καὶ ὑποδείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν τῆς σῆς Θεότη-τος καταύγασον καὶ ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως καὶ ὁδήγησον ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μα-θηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ

ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Μ

ΘὉ

-30-

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

ΑΝΤΙΦΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ

εῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ Σῶσον ἡ-μᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβὼρ μεταμορφωθείς

ψάλλοντάς σοι ἈλληλούιαΔ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τῆς Ἑορτῆς

Ἦχος βαρύς

ετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁ-μαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι

Τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄

ς τῶν ὁρθοδόξων ὑπέρμαχος καὶ πάντων τῶν ἀπίστων ἀ-ντίπαλον παμμακάριστε Σπυρίδων ὑμνοῦμέν σε καὶ δυ-

σωποῦμέν σε φυλάττειν τὴν πόλιν σου πάσης ὁρμῆς βαρβά-ρων ἀμέτοχον

Ὡ

Ἕτερον

Ἦχος δ´ Ταχὺ προκατάλαβε

πέστης καὶ ἔσωσας ἐπιδρομῆς χαλεπῆς τὴν νῆσον σου Κέρκυραν τὴν προσπεσοῦσαν θερμῶς τῇ θείᾳ πρεσβείᾳ

σου Ὅθεν θαυματοφόρε Ἱεράρχα Σπυρίδων αἶνον εὐχαριστί-ας σοὶ προσᾴδοντες πίστει δεόμεθα τοῦ ῥύεσθαι ἀεί ἠμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

Ἐ

Τοῦ ναοῦ

Ἦχος α´ν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν Ἐ

Μ

-31-

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν

Τοῦ ἀπ Παύλου

Ἦχος δ´

κεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας κινδύνοις ἐν θαλάσ-σῃ κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη καὶ

Ἀθηναίοις ἔδειξας τὸν ἄγνωστον Θεόν Παῦλε ἀπόστολε τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε Κορίνθου πολιοῦχε περίσῳζε τοὺς σέ τιμῶ-ντας ἐκ πάσης περιστάσεως

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς

πὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο ἵνα ὅταν σε

ἴδωσι σταυρούμενον τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀ-παύγασμα

Ἐ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου (Ἑβρ ζ´ 26 ndash η´ 2)

Προκείμενον Ἦχος α´

Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν

Στίχ Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

δελφοί τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς ὅσιος ἄκακος ἀμίαντος κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλό-

τερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνά-γκην ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐ-φάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος

Ἀ

Σ

-32-

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ζήτει τῇ ιγ΄ Νοεμβρίου εἰς τὴν Λειτουργίαν (Ἰω ι΄ 9ndash16)

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννηνἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑ-

ρήσει Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀ-πολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθη-σιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίη-σιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορ-πίζει τὰ πρόβατα Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-λός καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν καὶ γενήσονται μία ποίμνη εἷς ποιμήν

Ε

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος Ἀλληλούια

Μεγαλυνάριον

ῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς πάσης τρικυμίας ἐν θα-λάσσῃ τε καὶ ἐν γῇ μέγιστε Σπυρίδων διάσωζαι εὐχαῖς

σου τοὺς ἐπικαλουμένους μέγα σὸν ὄνομαΤ

-33-

• Μ
• Ἐ
• Λ
• Ἀ
• Κ
• Ν
• Π
• Π
• Ε
• Τ
• Δ
• Τ
• Ἀ
• Τ
• Τ
• Π
• Ἐ
• Σ
• Χ
• Τ
• Τ
• Ὡ
• Ἐ
• Ἐ
• Ο
• Ἐ
• Φ
• • Θ
  • Ὁ
  • Μ
  • Σ
  • • ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
    • ΑshyΣΜΑshyΤΙshyΚΗ ΑshyΚΟshyΛΟΥshyΘΙshyΑ
    • • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΜΗshyΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • Τῌ ΙΑ´ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
      • ΜΕΓΑΣ ΕshyΣΠΕshyΡΙshyΝΟΣ
      • • ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • Στίshyχοι
        • • Τρεῖς ζωόκαυστοι Μάρτυρες τῇ Τριάδι
          • • Στίshyχοι
            • • Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην