Ο ΜΠΑΝΤΥ(Buddy)

Μέρος Β’ της σειράςΟ ΓΑΝΤΖΟΣ

Συγγραφέας: Νίκος Τσάμης

ISBN eBook: 978-618-80051-0-5

9786188005105

Το μυθιστόρημα Ο ΜΠΑΝΤΥδιατίθεται στο Διαδίκτυο σε ηλεκτρονική

μορφή με άδεια Creative Commons(Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική χρήση

- Όχι Παράγωγα έργα)

Το παρόν έργο είναι πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα και προστατεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου 2121/1993 και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν και στην Ελλάδα. Απαγορεύεται ρητώς η αντιγραφή ή αναπαραγωγή ή αναδημοσίευση ή διασκευή ή μετάφραση του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια από τον συγγραφέα.

ISBN έντυπης έκδοσης: 978-960-93-3850-9

9789609338509

Όλα τα βιβλία του συγγραφέα διατίθενται και σε έντυπη μορφή, σε όλα τα βιβλιοπωλεία καθώς και

στο διαδίκτυο στη διεύθυνση:

www.ntsamis.com

Photo:

© Xristina Kalligianni / STUDIO 18.12

Ο Νίκος γεννήθηκε και σπούδασε πληροφορική στην Αθήνα. Eργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, αναλυτής προγραμματιστής, ενώ παράλληλα ασχολείται και με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Το πρώτο του μυθιστόρημα ο “Γάντζος” εκδόθηκε τον Μάιο του 2011. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς ο “Γάντζος” βραβεύτηκε ως μυθιστόρημα της χρονιάς 2011 από το protagon.gr Τον Απρίλιο του 2012 εκδίδει τη συνέχεια του “Γάντζου”, τον “Μπάντυ” το οποίο ακολουθεί την ίδια επιτυχημένη πορεία που είχε και το πρώτο της σειράς. Ο “Συντονιστής” είναι το τρίτο μυθιστόρημα που εκδίδει, στα μέσα του 2013, το οποίο είναι αυτόνομο και ανεξάρτητο της σειράς ο “Γάντζος”

Με λίγη αίσθηση του χιούμορ, λίγο γέλιο, λίγη παιδική αθωότητα, δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Τι φοβάσαι; Δεν έχουμε τίποτα. Ερχόμαστε χωρίς να έχουμε τίποτα και θα φύγουμε χωρίς να πάρουμε τίποτα μαζί μας. Προτού φύγουμε, το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη περιπέτεια προς το εσωτερικό μας για να δούμε ποιος είναι αυτός εκεί μέσα, πίσω από τα ρούχα, μέσα στον σκελετό. Ποιο είναι αυτό το άτομο που γεννιέται, μεγαλώνει, ερωτεύεται και μια μέρα πεθαίνει και κανείς δεν ξέρει που πηγαίνει...

OSHO

Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Κεντρικά γραφεία της CIA στο Langley της Virginia, λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Washington DC, δύο χρόνια νωρίτερα. Ο Peter Hanks κοιτούσε αποσβολωμένος τον πράκτορα Stinger της CIA να βγαίνει από το δωμάτιο και να κλείνει τη μεγάλη θωρακισμένη πόρτα πίσω του. Στο δεξί του χέρι ο Stinger κρατούσε ένα κλουβί με ένα πολύχρωμο Αμαζόνιο παπαγάλο μέσα, τον μοναδικό σύντροφο του Hanks στα δέκα οκτώ χρόνια της ακούσιας απομόνωσής του. Πίσω από τα λεπτά κάγκελα του μεγάλου κλουβιού, ο Buddy, ταραγμένος κι αυτός από τη βίαιη απομάκρυνσή του, ανεβοκατέβαζε νευρικά το ράμφος του, κοιτάζοντας το ακίνητο αφεντικό του. Η πόρτα ασφάλισε αυτόματα και λίγο αργότερα το κλουβί προσγειωνόταν πάνω στο μεγάλο γραφείο του Stinger, τριάντα επτά ορόφους πάνω από το δωμάτιο-φυλακή, δέκα τρεις εκ των οποίων βρίσκονταν κάτω από τη γη.

Όλα ξεκίνησαν την ημέρα που ο Peter Hanks ως διακεκριμένος φυσικός επιστήμονας, ολοκλήρωσε με επιτυχία την έρευνά του για την κατασκευή ενός υπέρ-εξελιγμένου μοντέλου υδρογονοκινητήρα. Ήταν μάλιστα και η μέρα που έμπαινε στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Η χαρά του Hanks για την ολοκλήρωση της πρωτοποριακής του ανακάλυψης, επισκιάστηκε από την επέμβαση του Συστήματος, με εντολή του τότε

www.gantzos.gr8

διευθυντή της CIA, ο οποίος αυθαίρετα αποφάσισε την απαγωγή και φυλάκιση του, μέχρι νεωτέρας.

Αυτό το ‘νεωτέρας’ έδειχνε να παίρνει συνέχεια παράταση, αφού και ο ίδιος ο διευθυντής μετά από λίγο διάστημα συνειδητοποίησε ότι η απόφαση του, εκτός από αυθαίρετη, ήταν και εντελώς λάθος. Η διατήρηση όμως της εικόνας και της θέσης του στην υπηρεσία, δεν τον άφηναν να παραδεχτεί το λάθος του κι έτσι κάθε χρόνος που περνούσε απομάκρυνε όλο και περισσότερο την πιθανότητα να ξαναδεί ο Hanks το φως της ημέρας.

Δέκα οκτώ χρόνια πέρασαν από την ημέρα που τον φυλάκισαν και μοναδική του παρέα και παρηγοριά ήταν ο παπαγάλος του, ο Buddy, που τον είχε βρει με σπασμένο φτερό έξω από την πόρτα του σπιτιού του, λίγο καιρό πριν τον απαγάγουν, κι από τότε είχαν γίνει αχώριστοι. Ο ένας βρήκε την αγάπη και τη στοργή που είχε στερηθεί από την κακομεταχείρισή του στο προηγούμενο σπίτι, από το οποίο μάλιστα είχε δραπετεύσει ανοίγοντας μια μέρα την πορτούλα από το κλουβί του, ενώ ο Hanks βρήκε διέξοδο στην ανάγκη να επικοινωνεί κατά καιρούς με κάποιον, πέρα από τα μηχανήματα και τους υπερυπολογιστές που είχε μαζέψει τότε στο εργαστήρι-σπίτι του.

Οι απαγωγείς του ευτυχώς πήραν τότε μαζί τους και το κλουβί με τον Buddy, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει παρέα με το αφεντικό του στην υπόγεια φυλακή που τους είχαν περιορίσει. Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Hanks έχοντας άφθονο χρόνο στη διάθεσή του, είχε καταφέρει να εκπαιδεύσει τον Buddy να λέει πάνω

9Ο ΜΠΑΝΤΥ

από διακόσιες λέξεις και να συνθέτει και εκφράσεις, που μερικές φορές αφορούσαν στις ανάγκες του για φαγητό ή βόλτα, ενώ τα ακροβατικά που εκτελούσε θα τα ζήλευε και ο πιο τολμηρός κασκαντέρ.

Απ’ όλο το ρεπερτόριο του Buddy, αυτό που έκανε τον Hanks να λιώνει, ήταν όταν τον άκουγε να λέει ‘I love you Peter’, αντίδραση εντελώς φυσιολογική, αφού ως ορφανό που δεν γνώρισε ποτέ μητέρα, τη φράση αυτή δεν την άκουσε ποτέ κι από κανένα ανθρώπινο στόμα.

Τρεις εβδομάδες πριν την έφοδο του πράκτορα Stinger στο υπόγειο που τους κρατούσαν αιχμάλωτους, ο Buddy καθόταν στον ώμο του αφεντικού του, κάνοντας την πρωινή του βόλτα έξω από το κλουβί. O Hanks έγραφε στον κειμενογράφο του Laptop που του είχαν παραχωρήσει, κάποιες ιδέες για την εξέλιξη των κινητήρων, όταν ξαφνικά ο παπαγάλος προσγειώθηκε μ’ ένα σάλτο πάνω στο γραφείο, πλησίασε με γρήγορα βήματα τον υπολογιστή, και άρχισε να ανεβοκατεβάζει το ράμφος του πάνω στα πλήκτρα.

Στην αρχή ο Hanks χάζευε τον παπαγάλο έκπληκτος από την ταχύτητα και την ακρίβεια που χτυπούσε τα πλήκτρα. Στη συνέχεια όμως έριξε μια ματιά στην οθόνη και πάγωσε βλέποντας να σχηματίζεται στον ανοιχτό κειμενογράφο μια ολοκληρωμένη πρόταση, που τον καλούσε να έρθει πιο κοντά στην οθόνη για να κρύβει τις κάμερες ασφαλείας. Μέσα σε λίγα λεπτά, μια απίστευτη ιστορία ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια του, με το αδιάκοπο ανεβοκατέβασμα του ράμφους του παπαγάλου.

www.gantzos.gr10

‘Ένας Ινδός φωτισμένος Δάσκαλος’ του έγραφε πως ήταν, ο οποίος είχε βρει τρόπο να βγει από το σώμα του λίγο προτού πεθάνει και παρότι άυλος είχε τη δυνατότητα να ‘δανείζεται’ σώματα ζώων και μέσω αυτών να έρχεται σε επαφή με ανθρώπους. Ο Buddy είχε γίνει προσωρινός ‘οικοδεσπότης’ του Δασκάλου. Έτσι μπορούσε τώρα και του έγραφε. Θα μπορούσε και να του μιλήσει αλλά το δωμάτιο είχε τρεις κάμερες ασφαλείας υψηλής ανάλυσης που μετέδιδαν ήχο και εικόνα, οπότε θα ήταν αδύνατο να μην τους ανακαλύψουν.

Ο Hanks είχε έρθει πιο κοντά στην οθόνη και παρακολουθούσε το γραπτό μονόλογο του Δασκάλου, μέσω του Buddy, που όσο προχωρούσε γινόταν όλο και πιο ασύλληπτος.

Είχε τη δυνατότητα, του έγραφε, να αποκωδικοποιεί και να διαβάζει τις σκέψεις των ανθρώπων, γι’ αυτό στο εξής, όποτε έπαιρνε τη θέση του Buddy για να επικοινωνήσει μαζί του, θα έκανε αισθητή την παρουσία του λέγοντάς του αρχικά ένα απλό ‘είμαι εδώ’. Στη συνέχεια θα μπορούσαν να κάνουν ένα είδος συζήτησης, με τον Hanks να σκέφτεται ό,τι θέλει να ρωτήσει, που να επιδέχεται μόνο ναι ή όχι σαν απάντηση, και τον Buddy να γνέφει καταφατικά ή αρνητικά. Μ’ αυτόν τον τρόπο κανείς δεν θα μπορούσε να υποψιαστεί το παραμικρό, αφού ο παπαγάλος, έτσι κι αλλιώς, τη μισή μέρα κουνάει το κεφάλι του πάνω κάτω.

Ο Hanks σταμάτησε να αναρωτιέται αν ονειρεύεται, όταν είδε τον παπαγάλο να του γράφει ότι γνωρίζει

11Ο ΜΠΑΝΤΥ

για την ανακάλυψή του και κυρίως ότι ήξερε πού βρισκόταν το μοναδικό της αντίγραφο, πράγμα αδύνατο, αφού ο ίδιος δεν είχε μιλήσει ποτέ και σε κανέναν για την ύπαρξη αντιγράφου.

Ακόμα και τη στιγμή που του έγραφε ότι ξέρει για το αντίγραφο, το μυαλό του Hanks πήγε αυτόματα στην αυτοσχέδια κρύπτη που είχε φτιάξει κάτω από τη μικρή γλάστρα στο πίσω μέρος της αυλής του σπιτιού που έμενε πριν τον απαγάγουν. Ο Buddy πέρασε στην επόμενη αράδα γράφοντάς του ‘Και τώρα την κρύπτη σου σκέφτηκες’.

Από εκείνη την ημέρα ο Δάσκαλος είχε ξαναέρθει σε επαφή μαζί του άλλη μία φορά εξηγώντας του με ναι και όχι, ότι από τη διάσταση που βρίσκεται περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ξαναγεννηθεί και με τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων και της εφεύρεσης του Hanks, να προσπαθήσει να αποτρέψει την καταστροφή στην οποία οδηγούσε ο άνθρωπος τον πλανήτη.

Στην τελευταία τους συνάντηση, δύο χρόνια πριν από σήμερα, και πάνω που είχαν ξεκινήσει να ‘μιλάνε’ για τη διάσωση του ίδιου του Hanks από τους δεσμοφύλακές του και τα σχέδια του Δασκάλου, ο πράκτορας Stinger όρμησε στο δωμάτιο και πήρε το κλουβί με το πολύχρωμο πουλί, αφού του έδειξε τυπωμένο ένα καρέ από τη μία από τις κάμερες που έδειχνε την οθόνη του υπολογιστή από πολύ κοντά, με ένα μέρος από το κείμενο της πρώτη τους συνάντησης να φαίνεται καθαρά. Το πιο αλλόκοτο μυστικό είχε διαρρεύσει!

Όταν ο Hanks έμεινε τότε μόνος στο δωμάτιο,

www.gantzos.gr12

ένιωσε ότι μαζί με τον Buddy, του είχαν πάρει και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας και ελπίδας. Το μυαλό του θόλωσε και όλα τα συναισθήματα που καταπίεζε τόσο καιρό μέσα του μετατράπηκαν σε μίσος για τον άνθρωπο που μπορούσε να κάνει τόσο κακό σε αθώο συνάνθρωπό του. Το συναίσθημα σιγά σιγά κορυφώθηκε και έγινε τόσο έντονο που τον έκανε να βγει από τα όρια της λογικής και να μισήσει όλο το ανθρώπινο είδος. Μέσα στην τρέλα που τον είχε κυριεύσει, μια δυνατή παρόρμηση για άμεση εκδίκηση, τον έκανε να βγάλει τη ζώνη από το παντελόνι του και να στραφεί ενάντια στον μοναδικό διαθέσιμο εκπρόσωπο του είδους του εκείνη τη στιγμή, τον εαυτό του.

Λίγες στιγμές αργότερα το σώμα του κρεμόταν άψυχο από τη δερμάτινη μαύρη ζώνη του, ενώ ο ίδιος ένιωθε να αιωρείται στην αρχή, και στη συνέχεια ένα κατάλευκο φως να τον καλεί προς το μέρος του. Στην πορεία του προς το λυτρωτικό αυτό φως, ένιωσε περισσότερο, παρά άκουσε, μια φωνή να τον παροτρύνει να βγει από την έλξη του μαγικού λευκού φωτός και να προσπαθήσει να ‘κινηθεί’ προς τα δεξιά. Κάπου στο βάθος των λιγοστών αναμνήσεών που του είχαν απομείνει από τη ζωή που άφηνε πίσω του, η φωνή του φάνηκε οικεία και γνώριμη, οπότε ασυναίσθητα άλλαξε πορεία νιώθοντας αριστερά πίσω του το λευκό φως να εξασθενεί και τις τελευταίες αναμνήσεις του να ξαναζωντανεύουν, με το μίσος να κυριαρχεί και πάλι.

Από τη μεριά του ο Δάσκαλος ένιωσε αμέσως την

13Ο ΜΠΑΝΤΥ

ψυχή του Hanks να αφήνει το σώμα και σύμφωνα με τη δική του εμπειρία από το παρελθόν, ήξερε ότι είχε ελάχιστο χρόνο για να τον οδηγήσει να παραμείνει σ’ αυτή την ενδιάμεση διάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου που βρισκόταν και ο ίδιος τους τελευταίους μήνες. Απ’ αυτή τη διάσταση προσπαθούσε να οργανώσει τη διάσωση του πλανήτη από την απληστία και τον εγωκεντρισμό του ανθρώπου, με τον Hanks να παίζει πρωταρχικό ρόλο στα σχέδιά του, αφού η ανακάλυψη του υδρογονοκινητήρα που είχαν αποκρύψει από τον κόσμο, μπορούσε να οδηγήσει σε ένα ‘καθαρότερο’ περιβάλλον, κάτι που τελευταία ήταν επιτακτική ανάγκη για να σταματήσει η καταστροφική αντίστροφη μέτρηση.

Όταν όμως ο Hanks βρέθηκε μετέωρος στην ενδιάμεση αυτή διάσταση, ο ίδιος ο Δάσκαλος ήρθε αντιμέτωπος με δύο προβλήματα. Το πρώτο ήταν ότι ο Hanks δεν είχε καμία εμπειρία στις εκτός σώματος περιπλανήσεις, όπως είχε ο ίδιος, οπότε θα ήταν αδύνατο να διατηρήσει τη λεπτή αυτή ισορροπία που χρειάζεται για να παραμείνει κάποιος σ’ αυτή την άυλη μορφή. Το δεύτερο ήταν ότι αυτοκτονώντας, έφυγε από την προηγούμενη ζωή υπερφορτισμένος με μίσος για ολόκληρο το ανθρώπινο είδος και αυτή ήταν και η αιτία που τον έκανε να στραφεί ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό.

Μην έχοντας το χρόνο να ‘καθαριστεί’ οριστικά από τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής, ήταν σίγουρο ότι ο αυτόχειρας επιστήμονας θα έπαιρνε μαζί του όλη την ένταση και το μίσος που τον είχε κυριεύσει στις

www.gantzos.gr14

τελευταίες του στιγμές. Στο λίγο χρόνο όμως που είχε στη διάθεσή του ο Δάσκαλος, δεν πρόλαβε να αναλύσει τις συνέπειες του δεύτερου προβλήματος και έτσι άφησε την ενσάρκωση του Hanks να εξελιχθεί τυχαία, στο πρώτο ‘διαθέσιμο’ έμβρυο εκείνη τη στιγμή πάνω στη γη. Όταν όμως είδε προς τα που κατευθυνόταν η ‘ψυχή’ του Hanks ως προς τους μελλοντικούς του γονείς και συνδύασε και τις επιπτώσεις από το δεύτερο πρόβλημα που δεν είχε προλάβει να αξιολογήσει, ήταν πλέον πολύ αργά για να κάνει κάτι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Παραλία Αναβύσσου, νοτιοδυτικά της Αθήνας στην Ελλάδα, σήμερα. Η πρόγνωση του αέρα για ισχυρούς νοτιάδες αυτό το Σαββατιάτικο μεσημέρι του Δεκεμβρίου, ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν. Το γεγονός ότι δεν κατάφερα να εντοπίσω που είχα καταχωνιάσει τη χειμερινή στολή του windsurf δεν με σταμάτησε, εφόσον η αντίστοιχη φθινοπωρινή μαζί με ένα neopren από πάνω, θα μου επέτρεπε να βγω στα στοιχεία της φύσης, χωρίς να παγώσω.

Η εικόνα της άλλοτε γεμάτης από λουόμενους παραλίας, τώρα είχε μετατραπεί σε αρένα που εξυπηρετούσε τη λαχτάρα των τρελαμένων του αθλήματος. Τα κύματα που σηκώνονταν σε ύψος έως και δυο μέτρα δημιουργούσαν μεγάλες κοιλάδες αφρού στο πέρασμά τους, αφήνοντας χώρο για τα επόμενα, ενόσω εκείνα κατευθύνονταν προς την ακτή για να

15Ο ΜΠΑΝΤΥ

μουσκέψουν την άμμο και να δημιουργήσουν μικρές λίμνες θαλασσινού νερού.

Ο παγωμένος αέρας δημιουργούσε σπιλιάδες που έκαναν το πανί να τινάζεται στα χέρια μου και το σκάφος να πετάει κυριολεκτικά πάνω στην αγριεμένη θάλασσα, σαν να ήθελαν να μου δείξουν πως εύκολα μπορούσαν να γίνουν κυρίαρχοι αυτού του παιχνιδιού κι ας προσπαθούσα να τα τιθασεύσω.

Μαύρα σύννεφα είχαν καλύψει τον ουρανό κάνοντας το τοπίο ακόμα πιο άγριο ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι οι πρώτες σταγόνες της βροχής δεν θα αργούσαν να εμφανιστούν. Ο γάντζος στη μέση που με κρατούσε δεμένο στη μάτσα του πανιού τραβούσε όλο το ζόρι της κόντρας από τα χέρια μου, που έπαιζαν απλά ρόλο ρυθμιστή της γωνίας πανιού-αέρα επιτρέποντας μου να συγκεντρωθώ στην επόμενη ράμπα που δημιουργούσε το κύμα και να βρεθώ στον αέρα κάνοντας άλματα που πλημμύριζαν το σώμα με αδρεναλίνη.

Μισή ώρα αργότερα η βροχή δυνάμωσε, σε αντίθεση με τον αέρα που έπεφτε σταθερά και οι δύο τελευταίοι ‘ατρόμητοι’ που είχαμε απομείνει στον κόλπο, κατευθυνθήκαμε προς την παραλία. Έβγαλα τα πράγματα εκτός νερού και βιάστηκα να τα ταχτοποιήσω πρόχειρα στην οροφή του μεγάλου πολυμορφικού. Φόρεσα στεγνά ρούχα και έμεινα στη ζέστη του καλοριφέρ να χαζεύω τα στοιχεία της φύσης να δίνουν τη δική τους παράσταση, αυτό το παγωμένο απόγευμα του Δεκεμβρίου. Ο ήχος του βιολιού από το γνωστό κομμάτι του Παγκανίνι που έβαζα συνήθως όταν χαλάρωνα μπροστά στη θάλασσα, με ταξίδευε

www.gantzos.gr16

για ακόμα μία φορά σε καινούργιες διαδρομές, μία επίδραση που έχουν μόνο τα κομμάτια κλασικής μουσικής κι όχι όλα. Το άδειο στομάχι κάποια στιγμή μ’ έβγαλε από την ονειροπόληση και με αργές κινήσεις οδήγησα προς το σπίτι.

Η βαρυχειμωνιά δημιουργούσε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να υποδεχτούμε τα Χριστούγεννα που πλησίαζαν. Το σπίτι στην Ανάβυσσο ήταν πλέον μόνιμη κατοικία για όλους μας.

Η Μύρνα με τον Νίκο και τον μικρό Σταύρο είχαν πάρει την πιο ευρύχωρη κρεβατοκάμαρα που είχε και δεύτερο δωμάτιο συνεχόμενο και απεριόριστη θέα στη θάλασσα, πάνω από τις ομοιόμορφες κορφές των δέντρων του κήπου.

Με την Αφροδίτη είχαμε διαλέξει το γωνιακό δωμάτιο του πρώτου ορόφου που είχε δικό του τζάκι και τζακούζι, απομονωμένο σχετικά από το υπόλοιπο σπίτι, στοιχείο απαραίτητο για να μην ενοχλούμε τους υπόλοιπους από τις εξάρσεις του πάθους που ζούσαμε.

Ο Timothy και ο Ραχούλ προτίμησαν ισόγεια δωμάτια για να αποφύγουν τις σκάλες λόγω βάρους και ηλικίας αντίστοιχα.

Η κυρία Ντίνα δεν είχε σταματήσει να μας εκπλήσσει με τις ασύγκριτες γεύσεις των φαγητών που ετοίμαζε. Προάγγελος κάθε δημιουργίας της οι μυρωδιές που έβγαιναν από την κουζίνα και τυραννούσαν γλυκά την όσφρηση όσων τύχαινε να περνάνε από εκεί.

Το σκηνικό που είχαμε δημιουργήσει στο σπίτι του παλιού μου συμμαθητή στην Ανάβυσσο, ήταν

17Ο ΜΠΑΝΤΥ

απίστευτο. Εκείνος ζούσε μόνιμα στην Αμερική, αφού μετά τις σπουδές του παντρεύτηκε Αμερικάνα και έστησαν επιχειρήσεις εκεί μαζί με τον πατέρα της. Το σπίτι στην Ανάβυσσο το κρατούσε περισσότερο για να μένει η κυρία Ντίνα, η οποία τον είχε μεγαλώσει σχεδόν μόνη της, αλλά δεν ήθελε με τίποτα να φύγει από την Ελλάδα για να τους ακολουθήσει εκεί.

Αφού κατέβασα και ξέπλυνα τον εξοπλισμό του windsurf για να φύγει το θαλασσινό αλάτι, τράβηξα για την κουζίνα ξέροντας ότι τις Κυριακές η κυρία Ντίνα έδινε ρεσιτάλ μαγειρικής. Η Αφροδίτη καθόταν στο ψηλό σκαμπό πίσω από τον πάγκο της κουζίνας και χάζευε τη βροχή στον κήπο. Το μαύρο κολάν σε συνδυασμό με το εφαρμοστό μπλουζάκι που τόνιζε το πλούσιο στήθος της ξύπνησαν μια δεύτερη πείνα μέσα μου. Μόλις είχε τελειώσει και εκείνη τη γυμναστική της, στο αυτοσχέδιο γυμναστήριο που είχαμε φτιάξει στο υπόγειο του σπιτιού. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω της και κόλλησα στην πλάτη της διατρέχοντας με τα χείλια μου απαλά τη βάση του λαιμού της.

«Έφαγε το μωρό μου;»Γύρισε προς το μέρος μου και άνοιξε τα χέρια

της ενώ το χαμόγελο της έκανε το πρόσωπό της να φωτίζει από αγάπη και πόθο ταυτόχρονα. Την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τα χείλια μας ενώθηκαν με την θαλασσινή μου αλμύρα και τον ιδρώτα της να μας ανάβουν ακόμα περισσότερο.

«Θα φάμε μαζί αργότερα. Έλα λίγο πάνω, έχω ανάψει το τζάκι και το τζακούζι είναι έτοιμο…»

Σηκώθηκε από το σκαμπό και τα καλογυμνασμένα

www.gantzos.gr18

πόδια της διαγράφηκαν ανάγλυφα κάτω από το στενό κολάν. Την ακολούθησα θαυμάζοντας το αέρινο περπάτημά της και λίγο αργότερα δεν άντεξα και κόλλησα πίσω της την ώρα που έκλεινε την πόρτα του δωματίου μας. Η παλάμη του χεριού μου κύλησε αργά από την επίπεδη κοιλιά της προς τα κάτω και ένας γλυκός αναστεναγμός βγήκε απ τα χείλη της, όταν τα δάχτυλά μου χώθηκαν μέσα στο κολάν και παραμέρισαν το μικροσκοπικό εσώρουχο. Την γύρισα προς το μέρος μου και τα χείλια μας ενώθηκαν ξανά, αυτή τη φορά πιο άγρια, ενώ το χέρι μου πλησίαζε αλλά δεν ακουμπούσε το ζεστό επίμαχο σημείο. Κάποια στιγμή δεν άντεξε άλλο και μου άρπαξε το χέρι οδηγώντας τα δάχτυλά μου βίαια μέσα της ενώ δάγκωνε τα χείλια μου για να μην φωνάξει.

Μία ώρα αργότερα χαλαρώναμε μέσα στο ζεστό νερό, αφού είχαμε εξουθενωθεί από τον παθιασμένο έρωτα, πάνω στην παχιά φλοκάτη μπροστά στο τζάκι. Είχε καθίσει τώρα απέναντί μου και με κλειστά τα μάτια ακουμπούσε ανάλαφρα τα πόδια της στα δικά μου, χαλαρωμένη εντελώς ύστερα από την ένταση που μόλις είχαμε βιώσει. Μισόκλεισα τα μάτια και κόλλησα στα αλλόκοτα σχήματα που δημιουργούσε στο ταβάνι το μοναδικό φως που υπήρχε, αυτό από τις φλόγες της φωτιάς. Η βροχή είχε δυναμώσει για τα καλά και έπεφτε με ορμή στη μεγάλη τζαμαρία δίπλα μας, δημιουργώντας αυτοσχέδιες υδάτινες κουρτίνες πάνω στην παγωμένη εξωτερική επιφάνεια. Έκλεισα τα μάτια και αφέθηκα στους ήχους των ξύλων που καίγονταν και του νερού πάνω στο τζάμι, αδειάζοντας το μυαλό

19Ο ΜΠΑΝΤΥ

από κάθε σκέψη, απολαμβάνοντας μία αίσθηση πληρότητας, που μόνο, όταν αφήνεσαι εντελώς στο εδώ και τώρα, νιώθεις.

Οι διαλογισμοί που κάναμε καθημερινά με τον Νίκο, τον Ραχούλ και την Μύρνα, μας είχαν βοηθήσει και εμάς τους υπόλοιπους που είμαστε αρχάριοι στα εσωτερικά ταξίδια, να δούμε πράγματα μέσα μας που δεν φανταζόμασταν καν ότι υπήρχαν.

Με την Αφροδίτη είχαμε αρχίσει να πειραματιζόμαστε με την καθοδήγηση της Μύρνας και στην τεχνική του Τάντρα, με μικρή επιτυχία όμως, αφού το πάθος μας έκανε πάντα να ξεφεύγουμε από την εγκράτεια που χρειάζεται για να μην παρασυρθείς από τις ορμές του σώματος.

Το να παραμείνεις συγκεντρωμένος στην αναπνοή, με τα σώματα να γεφυρώνουν τις ψυχές και όχι απλά να προσπαθούν να εκτονωθούν, ήταν ακόμα στη σφαίρα της φαντασίας, με τη λαγνεία που μας κατέκλυζε και τους δύο όταν αγγιζόμασταν.

Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος μέσα στη βαθιά χαλάρωση ένιωσα το πόδι της Αφροδίτης να ανεβαίνει αργά προς το μέρος μου διαγράφοντας ανάλαφρες διαδρομές σε όλο μου το σώμα, αποφεύγοντας να ακουμπήσει εκεί που ήθελα πιο πολύ να τη νιώσω. Χώθηκα λίγο βαθύτερα στο αφρισμένο νερό και την τράβηξα αργά πάνω μου. Λίγο αργότερα το μεγάλο ρολόι στο διάδρομο χτυπούσε εννέα και η φωνή της κυρίας Ντίνας από την κουζίνα μας θύμισε την πείνα που αγνοούσαμε ώρες τώρα.

Στο σαλόνι είχαμε σχεδόν απαρτία. Ο Ραχούλ σε

www.gantzos.gr20

στάση λωτού καθόταν δίπλα στον μικρό Σταύρο και η εικόνα ήταν μαγική. Ο μικρούλης που πρόσφατα είχε κλείσει το δεύτερο χρόνο της ζωής του, έλαμπε ολόκληρος ενώ ο γέρος ανατολίτης με τη μακριά άσπρη γενειάδα, έμοιαζε με φύλακα άγγελο δίπλα του.

Κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι αυτό το μωρό, στην προηγούμενή του ζωή στη Γη ενσαρκωμένο ως Δάσκαλος στην Ινδία, είχε για μαθητή του τον γέροντα Ανατολίτη που καθόταν δίπλα του, και μάλιστα του είχε δώσει και οδηγίες για το πώς θα ξανασυναντηθούν, λίγο πριν αφήσει το σώμα του, περίπου τρία χρόνια πριν.

Από τη στιγμή που ο Ραχούλ, με τη βοήθεια τη δική μας, ήρθε και πάλι σε επαφή με τον Δάσκαλό του, έστω κι αν τώρα ήταν ένα μωρό παιδί, εκείνος συμπεριφερόταν σαν να είχε απέναντί του τον παλιό καλό του Δάσκαλο. Από τη μεριά του βέβαια και ο μικρός Σταύρος δεν είχε καμία σχέση με παιδιά της ηλικίας του. Ποτέ δεν έκλαψε για να απαιτήσει κάτι και από τους πρώτους κιόλας μήνες της τωρινής ζωής του έδειχνε ότι έχει επίγνωση των πραγμάτων και των καταστάσεων γύρω του.

Η παιδική αθωότητά του φαινόταν να συνδυάζεται με στοιχεία που καθόρισαν την προηγούμενη ζωή του, με αποτέλεσμα όταν τον αγκαλιάζουμε να νιώθουμε σα να βρισκόμαστε εμείς στην αγκαλιά του, μία αίσθηση που είναι αδύνατο να περιγραφεί με λέξεις.

Ο Timothy, στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, είχε αρχίσει να παίρνει χρωματάκι από τον καθαρό αέρα στην Ανάβυσσο, μετά τη δεκαετία που είχε ζήσει

21Ο ΜΠΑΝΤΥ

στη Νέα Υόρκη, η οποία καταπίνει κυριολεκτικά ανθρώπους με τους τρελούς ρυθμούς της. Ο ίδιος δηλώνει ότι θα είχε έρθει πολύ νωρίτερα στην Ελλάδα αν ήξερε σε τι παράδεισο ζούμε. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Timothy ήταν το δεξί χέρι του Δασκάλου, ο οποίος την περίοδο που βρισκόταν σε αναμονή για την καινούργια του ζωή, του έδινε πληροφορίες που αφορούσαν σε επενδύσεις και προγνωστικά αγώνων μέσω της Jessica, του παπαγάλου που είχε, και έτσι συγκέντρωσαν ένα αστρονομικό ποσό, που θα βοηθούσε στην προώθηση της ανακάλυψης του Hanks στον κόσμο.

Καθίσαμε με την Αφροδίτη στις συνηθισμένες μας πια θέσεις, αποφεύγοντας να περάσουμε από την κουζίνα για να μην πέσουμε στο ‘όρθιο’ με τα μούτρα στα λαχταριστά εδέσματα που μας τυραννούσαν τη μύτη. Πίσω μας το ζεύγος Γάντζος-Jessica έκανε βόλτες στο κλαδί που είχαμε τοποθετήσει έξω από το κλουβί τους για να ξεμουδιάζουν όταν είμαστε σπίτι. Και τα δύο πουλιά στο παρελθόν είχαν γίνει προσωρινοί οικοδεσπότες του πνεύματος του Δασκάλου, γεγονός που δεν φαίνεται να επηρέασε καθόλου τη φυσιολογική ροή της ζωής τους. Ο Νίκος με τον Timothy είχαν ανοίξει συζήτηση για την άσχημη τροπή που είχε πάρει η παγκόσμια οικονομία, που επηρέαζε και επηρεαζόταν άμεσα και από τη χώρα μας.

Η Κυρία Ντίνα έκανε την είσοδό της στο σαλόνι με μια μεγάλη πιατέλα στα χέρια.

«Για πρώτο πιάτο σήμερα έχουμε ρύζι με θαλασσινά. Να τιμήσουμε και τον Κωνσταντίνο μας που πάλευε

www.gantzos.gr22

όλη μέρα με τα κύματα». «Δηλαδή αύριο κυρία Ντίνα μου που θα παίξω τένις

θα φάμε κεφτεδάκια;»«Αν βρούμε κίτρινο κιμά...» συμπλήρωσε η

Αφροδίτη και γελάσαμε όλοι.«Μα καλά που είναι η Μύρνα;» Ο Νίκος διέκοψε τη συζήτησή του και κοίταξε προς

τη σκάλα.«Έπρεπε να είχε κατέβει ήδη. Έτοιμη ήταν όταν

βγήκα».«Ανεβαίνω να δω και μετά έρχομαι στην κουζίνα να

σε βοηθήσω κυρία Ντίνα» πήρε την πρωτοβουλία η Αφροδίτη, αλλά πριν ολοκληρώσει η Μύρνα φάνηκε στο κεφαλόσκαλο.

Κατέβηκε με αργά βήματα τα πλατιά σκαλοπάτια ενώ στο χέρι της κρατούσε ένα παιδικό τετράδιο. Όταν το φως της τραπεζαρίας έπεσε στο πρόσωπό της τα χαρακτηριστικά της φάνηκαν τραβηγμένα από την υπερένταση. Πριν προλάβει κάποιος να ρωτήσει κάτι ακούμπησε το ανοιχτό τετράδιο στο τραπέζι και έκατσε βαριά στην καρέκλα με τα μάτια καρφωμένα στις γραμμένες σελίδες και ξεφύσησε λέγοντας «Έχουμε πρόβλημα!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Μοναστήρι Saint John, έξω από το Dodgeville στο Madison του Μιλγουόκι, δυο μέρες αργότερα. Το τσουχτερό κρύο μπήκε ορμητικά από τη

23Ο ΜΠΑΝΤΥ

μισάνοιχτη πόρτα κατεβάζοντας ακόμα περισσότερο τη θερμοκρασία στον προθάλαμο του μοναστηριού-ορφανοτροφείου. Η μαντεμένια ξυλόσομπα στο κέντρο του δωματίου είχε σβήσει από ώρα, αλλά τα στεγνά ξύλα ήταν στοιβαγμένα έξω, στη μικρή αποθήκη, στην αριστερή πλευρά του διώροφου κτιρίου. Η αδελφή Μαριάμ γέμισε το ζεμπίλι με όσα ξύλα μπορούσαν να σηκώσουν τα αδύνατα χέρια της και βγήκε στην παγωνιά κάνοντας προσεκτικά βήματα πάνω στο λεπτό στρώμα πάγου που είχε σχηματιστεί την πρωινή αυτή ώρα στο προαύλιο. Ακούμπησε το βαρύ φορτίο δίπλα στη μεγάλη σόμπα και έσπρωξε με δύναμη τη μεγάλη πόρτα ώστε να κλείσει, σέρνοντας παράλληλα με το πόδι της και την προβιά στο πάτωμα για να εμποδίζει το κρύο να μπαίνει από το διάκενο. Αφού τελείωσε με τα ξύλα, έφτιαξε ένα ζεστό τσάι του βουνού με μέλι που είχε φέρει από τα χτες η Ηγουμένη και βολεύτηκε κοντά στη σόμπα, χαζεύοντας τις φλόγες να ζωντανεύουν, ενώ έξω από το παράθυρο οι νιφάδες του χιονιού πύκνωναν και το πρώτο φως της ημέρας έκανε δειλά την εμφάνισή του. Το μυαλό της δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από τον μικρό Peter που για δεύτερη φορά μέσα στον τελευταίο μήνα είχε καταφέρει να την κάνει να νιώσει το φόβο να την κατακλύζει.

Όλα όσα είχαν να κάνουν μ’ αυτό το μωρό ήταν παράξενα, από την πρώτη κιόλας ημέρα που το βρήκαν έξω από την κύρια είσοδο του μοναστηριού, μέσα σε ένα ψάθινο καλάθι, τυλιγμένο με μια φθαρμένη κουβερτούλα. Ενώ και τότε, δυο χρόνια περίπου πριν, το κρύο ήταν τσουχτερό, το μωρό παρότι ξύπνιο, δεν

www.gantzos.gr24

έδειχνε να ενοχλείται καθόλου από την παγωνιά και δεν έκλαιγε.

Μάλιστα η αδελφή Μαριάμ δεν θυμόταν να το άκουσε να κλαίει και ποτέ μέχρι σήμερα. Κι αυτό το βλέμμα που είχε το μωρό δεν έμοιαζε με βλέμμα δίχρονου. Σε κάρφωνε μέσα στα μάτια και νόμιζες ότι σε κοιτάει μεγάλος άνθρωπος.

Άσε που για την ηλικία του μιλούσε άψογα, όταν βέβαια αποφάσιζε να πει κάτι, και οι φορές αυτές ήταν ελάχιστες. Η πρώτη φορά που το άκουσαν να μιλάει ήταν το καλοκαίρι που πέρασε, όταν συζητούσαν με την Ηγουμένη δίπλα στο κρεβατάκι του για το όνομα που θα του έδιναν. Όταν κατέληξαν ότι το ‘Ανδρέας’, που είναι και ο προστάτης των άστεγων, ήταν το πιο κατάλληλο, το μωρό ανακάθισε στο κρεβάτι και με καθαρή σταθερή φωνή είπε ‘Peter’.

Ένα πρωινό, τρεις βδομάδες νωρίτερα περίπου, ο μικρός Peter εξαφανίστηκε. Έπεσε συναγερμός στο μοναστήρι και έψαξαν παντού, μέχρι και στο κελάρι για τα τρόφιμα που ήταν μόνιμα κλειδωμένο, αλλά ο μικρός άφαντος. Πέρασαν ακόμα μερικές ώρες ερευνώντας τη γύρω περιοχή, φωνάζοντάς το όνομά του, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Όταν το φως της ημέρας άρχισε να σβήνει η Ηγουμένη πήρε τον σερίφη της περιοχής τηλέφωνο. Μία ώρα αργότερα το περιπολικό έφτασε στο μοναστήρι με τον μικρό Peter στο κάθισμα του συνοδηγού. Η αδελφή Μαριάμ ακόμα θυμόταν τη συζήτηση με τον σερίφη που είχε στείλει ρίγη στη ραχοκοκαλιά της.

«Στο δρόμο ήταν και περπατούσε για την πόλη».

25Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Ευτυχώς που δεν χάθηκε στο δάσος!»«Δεν έδειχνε χαμένος. Το μόνο περίεργο είναι ότι

περπατούσε με κλειστά τα μάτια. Σαν να υπνοβατούσε αλλά με γρήγορο ρυθμό. Όταν βγήκα από τ’ αμάξι και έκλεισα την πόρτα με θόρυβο, τον είδα να πετάγεται και να ανοίγει τα μάτια του. Έχει ξαναμπεί σε αυτοκίνητο;»

«Τον τελευταίο χρόνο από τότε που τον παράτησαν εδώ, όχι, δεν χρειάστηκε».

«Με το που έκατσε στη θέση, χωρίς να του πω κάτι, προσπαθούσε με τα χεράκια του να βάλει τη ζώνη! Μάλλον θα βλέπει πολύ τηλεόραση…»

«Μάλλον…»Λίγο αργότερα και αφού ήπιε ένα ζεστό, ο σερίφης

τους χαιρέτησε και έφυγε για την πόλη. Η αδελφή Μαριάμ κοιτούσε τα φώτα του αυτοκινήτου να χάνονται στο στενό χωματόδρομο και το μυαλό της δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το θέμα με τη ζώνη, αφού στο μοναστήρι τηλεόραση δεν υπήρχε.

Από εκείνη την ημέρα όλα κυλούσαν φυσιολογικά και ο μικρός δεν έδειχνε σημάδια ότι θέλει να ξαναφύγει. Στις ερωτήσεις που του έκανε η αδελφή για το τι ήθελε να κάνει και που ήθελε να πάει, οι απαντήσεις του ήταν μπερδεμένες και αόριστες. Λίγες ώρες νωρίτερα όμως και ενώ η αδελφή Μαριάμ κοιμόταν κουρασμένη από τη χτεσινή ημέρα καθαριότητας, ένας παράξενος θόρυβος από σούρσιμο καρέκλας στο πάτωμα την ξύπνησε.

Έριξε πάνω της μια ρόμπα και βγήκε να δει από πού ήρθε τέτοια ώρα ο ήχος. Στο τέλος του διαδρόμου

www.gantzos.gr26

δεξιά, στο γραφείο της Ηγουμένης, είδε το φως αναμμένο κάτω από την κλειστή πόρτα. Πλησίασε με αργά βήματα και άνοιξε όσο πιο αθόρυβα μπορούσε την πόρτα. Το θέαμα ήταν αδιανόητο. Ο μικρός Peter είχε σπρώξει την καρέκλα μπροστά στο γραφείο και είχε σκαρφαλώσει και στεκόταν όρθιος πάνω της. Μπροστά του ο φορητός υπολογιστής, τελευταίο απόκτημα από δωρεά στο μοναστήρι, ήταν αναμμένος και τα χέρια του μικρού ανεβοκατέβαιναν στα πλήκτρα με υπερβολική ταχύτητα, ενώ το κεφάλι του ήταν γερμένο προς τα πίσω. Η αδελφή Μαριάμ τρέμοντας προχώρησε μέσα στο δωμάτιο και όταν έφτασε πλάι του, είδε ότι τα μάτια του μικρού ήταν κλειστά.

«Peter!»Ο μικρός τινάχτηκε, άνοιξε τα μάτια και τράβηξε

τα χέρια από το πληκτρολόγιο. Έκανε ένα γύρω με τα μάτια στο δωμάτιο σα να ήθελε να δει που βρίσκεται και πιάστηκε από την πλάτη της καρέκλας για να κατέβει στο πάτωμα.

«Τι κάνεις εδώ;»«Νυστάζω… Πάω ύπνο…»Τον ακολούθησε μέχρι το δωμάτιό του και αφού

σιγουρεύτηκε ότι τον είχε πάρει ο ύπνος γύρισε στο γραφείο και έκατσε μπροστά στον υπολογιστή. Το πρόγραμμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ήταν ανοιχτό και ένα νέο email είχε δημιουργηθεί χωρίς όμως να έχει σταλεί ακόμα. Σαν να μην είχε προλάβει ο μικρός να το στείλει, όσο παράδοξο κι αν ακουγόταν αυτό.

Ξεκίνησε να διαβάζει το κείμενο και στα μισά του ήδη ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει σαν τρελή μέσα

27Ο ΜΠΑΝΤΥ

στο στήθος της. Λίγο αργότερα έκλεισε το μήνυμα χωρίς να το αποθηκεύσει, έκλεισε και το φως και κατέβηκε να φτιάξει ένα τσάι για να συνέλθει. Σε όλη τη διαδρομή έκανε το σταυρό της και προσευχόταν στον Κύριο να είναι όλα αυτά ένα κακό όνειρο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Η Sarah άνοιξε τα μάτια της ταυτόχρονα με το ξυπνητήρι που άρχισε να παίζει το αγαπημένο της κομμάτι των Scorpions. Ο Stinger δίπλα της δεν έδειχνε να ενοχλείται από τη μουσική και συνέχιζε τον ύπνο του ατάραχος. Η χτεσινή βραδιά είχε εξελιχτεί από αθώα συγκέντρωση για ‘μια μπυρίτσα’ με τα παιδιά από την υπηρεσία, σε ξέφρενο μεθύσι και χορό μέχρι νωρίς το πρωί. Έκλεισε το ξυπνητήρι-cd player που δυνάμωνε από μόνο του και βγήκε αργά από το κρεβάτι για να μην τον ξυπνήσει, αφού ο ίδιος είχε φροντίσει να στείλει πριν κοιμηθεί μήνυμα στην γραμματέα του ότι θα καθυστερήσει. Μεγάλες θέσεις, μεγάλα προνόμια. Ο Stinger είχε παραμείνει διευθυντής του τμήματος Επιχειρήσεων για τα τελευταία δύο χρόνια και οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Όλοι συζητούσαν για την επικείμενη απόσυρση του γενικού διευθυντή της CIA και την αναμενόμενη αντικατάστασή του από τον John Stinger.

Η ζωή του ίδιου είχε αλλάξει απρόσμενα ύστερα από την επαφή του με έναν από τους στόχους που του είχε αναθέσει η υπηρεσία, δύο χρόνια νωρίτερα, που

www.gantzos.gr28

ήταν και η μοναδική φορά που έπραξε κατά βούληση, υπολογίζοντας τον εαυτό του και όχι την υπηρεσία.

Εκείνη την περίοδο ο Stinger κυνηγούσε τον κάτοχο του μοναδικού αντίγραφου της εφεύρεσης του υδρογονοκινητήρα που είχε αφήσει πίσω του ο Peter Hanks, που δεν ήταν άλλος από τον Timothy Gordon.

Ακτιβιστής και ενεργό μέλος της Green Peace ο Timothy, είχε πάρει στα χέρια του το αντίγραφο της έρευνας, ακολουθώντας τις οδηγίες που του έδινε ο Δάσκαλος μέσω του δικού του παπαγάλου, της Jessica. Την ίδια περίοδο ο Δάσκαλος ερχόταν σ’ επαφή και με τον Hanks μέσω του Buddy, του παπαγάλου που είχε ο επιστήμονας μαζί του στο δωμάτιο-φυλακή που τους κρατούσαν. Ο Stinger είχε κρατήσει για δύο μήνες τον Buddy στην υπηρεσία για παρακολούθηση, μετά την ημέρα που το πρώην αφεντικό του αυτοκτόνησε. Όταν κατέληξαν ότι δεν υπήρχε κανένα δείγμα ότι θα μπορούσαν να εκμαιεύσουν κάποια πληροφορία από το ράμφος του, ο Stinger τον πήρε σπίτι του, όπου ο Buddy δεν έπαυε να τον εκπλήσσει με τα κόλπα και τα ακροβατικά που του είχε μάθει το πρώην αφεντικό του, στις ατελείωτες ώρες μοναξιάς που πέρασαν μαζί στην υπόγεια φυλακή τους.

Την εποχή που ο Stinger βρισκόταν στην Αθήνα για να ηγηθεί της πορείας των ερευνών για τον εντοπισμό του Timothy και της εφεύρεσης του Hanks, είχε μια τυχαία συνάντηση με τη Μύρνα και το μικρό Σταύρο, τόσο θαυμαστά τυχαία που λες και την οργάνωσαν τα στοιχεία της φύσης υπακούοντας σε κάποιο ανώτερο σχέδιο.

29Ο ΜΠΑΝΤΥ

Η συνάντηση αυτή ήταν καταλυτική για τη ψυχοσύνθεση του πράκτορα, που είχε υποστεί ισχυρό σοκ, όταν αντιλήφθηκε, ενήλικας πια, στα σαράντα εννέα του χρόνια, ότι ολόκληρη η ανατροφή του είχε βασιστεί στην επιθυμία του στρατιωτικού πατέρα του να τον μετατρέψει σε εκτελεστική μηχανή χωρίς συναισθήματα.

Ο μικρός Σταύρος ήταν η σταγόνα που χρειαζόταν για να ξεχειλίσει το ποτήρι και να δροσιστεί επιτέλους η στεγνή του ψυχή.

Ο εχθρός έγινε φίλος και όλη η παρέα στην Ανάβυσσο, συμπεριλαμβανομένου και του Timothy, ‘αγκάλιασαν’ τον πρώην διώκτη τους, ο οποίος ανταπέδωσε προστατεύοντάς τους από τον μηχανισμό που είχε στήσει ο ίδιος για τον εντοπισμό τους.

Η μεταστροφή του Stinger ήταν θεαματική. Συναισθήματα και ανάγκη για ανθρώπινη επαφή, που καταπιέζονταν χρόνια ολόκληρα, βγήκαν στην επιφάνεια και ο σκληροτράχηλος πράκτορας άρχισε να βλέπει σιγά σιγά την πλευρά της ζωής που οδηγούσε στην ολοκλήρωση και την ευτυχία. Στο πλαίσιο της πορείας του αυτής, όταν γύρισε πάλι στην Αμερική, γνωρίστηκαν και με την Sarah, επικεφαλής δικηγόρο στην υπηρεσία. Ήταν η πρώτη γυναίκα στη ζωή του, με την οποία έκανε έρωτα χωρίς να πληρώσει και ξύπνησε το πρωί με τα χέρια του ακόμα τυλιγμένα γύρω της. Η αίσθηση ήταν απόλυτη.

Ο τυφλός που είδε στα σαράντα εννέα του για πρώτη φορά, λιγότερο θα είχε ενθουσιαστεί από τον Stinger που γνώρισε έρωτα και αγάπη ταυτόχρονα. Η Sarah

www.gantzos.gr30

από τη μεριά της δεν είχε σοβαρές διακυμάνσεις στη μέχρι τώρα ζωή της, οπότε ήταν το ιδανικό άτομο για να βρει ο Stinger τις χαμένες του ισορροπίες. Δύο βδομάδες ύστερα από τη μαγική εκείνη πρώτη τους βραδιά νοίκιασαν μαζί ένα όμορφο σπίτι λίγο έξω από τη βάση της αεροπορίας στο Langley και για πρώτη φορά στη ζωή του ο Stinger ένιωθε να μην υπάρχει κανένα κενό πια μέσα του.

Με τους φίλους του στην Ελλάδα διατηρούσε ακόμα επικοινωνία μέσω ειδικού προγράμματος που του είχε ετοιμάσει ο Timothy και πάντα από Internet café. Η θέση του στην υπηρεσία δεν του επέτρεπε να συναναστρέφεται με άτομα που μέχρι πριν λίγο ήταν στόχοι για εντοπισμό και εξολόθρευση, οπότε ήταν αναγκασμένος να διατηρεί την σχέση του με τους καινούργιους του φίλους όσο πιο μυστική γινόταν.

Ο Buddy, λόγω του ότι η Sarah είχε πρόβλημα με το άσθμα της, το οποίο επιδεινωνόταν από την οργανική σκόνη που βγάζουν τα πουλιά, ταξίδεψε πρόσφατα στην Ελλάδα, συνοδεία ενός Ελληνοαμερικανού φίλου της. Ο Timothy περίμενε στο αεροδρόμιο για να παραλάβει το κλουβί με το πουλί όπως είχαν συνεννοηθεί με τον Stinger και τελικά ο Buddy εγκαταστάθηκε, προς μεγάλη του χαρά, στο τεράστιο κλουβί που μοιράζονταν ο Γάντζος και η Jessica στο σπίτι στην Ανάβυσσο.

H Sarah εξέτασε στον καθρέφτη τις μικρές ρυτίδες που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στο πλάι των ματιών της. Τράβηξε προς τα πίσω τα μαλλιά της σε μια προσπάθεια να θυμηθεί πως ήταν πριν, χωρίς

31Ο ΜΠΑΝΤΥ

αυτές. Ο χρόνος έχει πάντα την τελευταία κουβέντα σκέφτηκε και πήρε την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα από τη βάση της.

«Καλημέρα μικρή μου!»«Σιγά καλέ μου και κόντεψα να καταπιώ το

βουρτσάκι! Σα φάντασμα εμφανίστηκες!»Ο Stinger την αγκάλιασε από πίσω«Κάτι κακό θα σκεφτόσουν νομίζω και σ’ έπιασα».«Η αλήθεια είναι ότι μετρούσα τα σημάδια του

χρόνου πάνω μου».«Εγώ μόνο δικά μου, χθεσινοβραδινά σημάδια,

βλέπω πάνω σου. Αυτόν τον κύριο Χρόνο, πως τον είπες, δεν τον ξέρω».

«Μας ξέρει αυτός όμως John, εδώ είναι το πρόβλημα».

«Δεν είναι πρόβλημα αγάπη μου, ο χρόνος κυλάει έτσι κι αλλιώς, με ή χωρίς εμάς να το προσέχουμε. Όταν όμως εστιάζουμε πάνω του, χάνουμε την τωρινή στιγμή, γιατί σκεφτόμαστε είτε το πριν, είτε το μετά. Πάντα ο χρόνος γίνεται αντιληπτός σε σχέση με γεγονότα του παρελθόντος ή του μέλλοντος».

«Εγώ παρατηρούσα τις ρυτίδες στα μάτια μου λίγο πριν έρθεις και την ώρα που τις έβλεπα ήμουν στο παρόν, αλλά οι ρυτίδες έγιναν στο παρελθόν. Γι’ αυτό τι έχεις να πεις κύριε φιλόσοφε;»

«Η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα…»«Πάντα ευέλικτος αγάπη μου».Λίγο αργότερα τηλεφωνούσε και η ίδια στην

υπηρεσία ότι θ’ αργήσει και χανόταν στην αγκαλιά του Stinger, που δεν χόρταινε με τίποτα τις πρωτόγνωρες

www.gantzos.gr32

ερωτικές στιγμές που ζούσε με τρεις δεκαετίες καθυστέρηση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

«Μύρνα τι έπαθες, τι είναι αυτό το τετράδιο;» Πρώτη φορά την έβλεπα σε τέτοια κατάσταση. Όταν η Μύρνα έλεγε ότι έχουμε πρόβλημα, πράγμα που γινόταν σπάνια, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό.

«Κωνσταντίνε θα σας τα πω περιληπτικά και στα Αγγλικά για να καταλαβαίνει και ο Ραχούλ».

Πήρε το ποτήρι με το νερό και αφού ήπιε μια γουλιά, έκλεισε για λίγο τα μάτια, ανάσανε βαθιά και συνέχισε.

«Στο τετράδιο αυτό γράφει ο Δάσκαλος!»Η προσοχή μου στράφηκε στον Ραχούλ που είχε

ανοίξει διάπλατα τα μάτια.«Τι εννοείς γράφει ο Δάσκαλος; Ποιος Δάσκαλος; Ο

Σταύρος;» Όλοι είχαν παγώσει κι εγώ προσπαθούσα να βοηθήσω την Μύρνα να συνεχίσει.

«Ναι! Ο Δάσκαλος που εσείς γνωρίσατε μέσω του Γάντζου και της Jessica. Ο ίδιος ο Δάσκαλος του Ραχούλ. Αλλά γράφει μέσω του Σταύρου τώρα».

«Μα υποτίθεται ότι ο Σταύρος είναι ο Δάσκαλος!»«Καλύτερα να σας το διαβάσω όπως είναι γραμμένο

και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας μετά».Πήρε το τετράδιο στα χέρια της, γύρισε μια σελίδα

προς τα πίσω και έριξε μια ματιά στο γιο της πριν

33Ο ΜΠΑΝΤΥ

ξεκινήσει την ανάγνωση. Ο Σταύρος είχε βάλει για μαξιλάρι το πόδι του Ραχούλ και χαλάρωνε ατάραχος.

«Αγαπημένοι μου φίλοι. Μετά την πετυχημένη, με τη βοήθεια όλων σας, ενσάρκωσή μου στη γη, έχασα κάθε επαφή με το παρελθόν και η υπόστασή μου ως Δάσκαλος με όλες τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής, χάθηκε με τη μετάβασή μου στο νέο σώμα. Τουλάχιστον έτσι πίστευα ότι θα γίνει. Ένα βράδυ την περασμένη βδομάδα και ενώ ο Σταύρος βρισκόταν στο τέταρτο στάδιο του βαθέος ύπνου, με τον εγκέφαλό του να έχει κατακλυστεί από κύματα τύπου Δέλτα όπως είναι και το φυσιολογικό, αντί να περάσει στο πέμπτο στάδιο που είναι το στάδιο της γρήγορης κίνησης των ματιών και εγρήγορσης του σώματος, βρέθηκε σε ένα επίπεδο ακόμα πιο βαθιά που δεν πιστεύω να έχει ξαναβρεθεί άνθρωπος μέχρι σήμερα. Η ψυχή σ’ αυτό το επίπεδο κατάργησε το χώρο και το χρόνο και απέκτησε πρόσβαση σε όλες τις προηγούμενες ζωές που έχει βιώσει μέχρι σήμερα.

Στην κατάσταση αυτή είναι σα να διαχωρίζεται το σώμα από το πνεύμα, έχεις όμως πλήρη έλεγχο και στα δύο. Το αποτέλεσμα είναι το παρόν κείμενο. Ο Σταύρος υπνοβατώντας, αλλά έχοντας επίγνωση των εμπειριών και των πληροφοριών από όλες τις προηγούμενες ζωές του, μου έδωσε τη δυνατότητα να γράψω αυτό το κείμενο ως ο Δάσκαλος που γνωρίζετε. Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί και δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να σας ταράξω μ’ αυτή την εμπειρία του μικρού Σταύρου, εάν δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που δεν είχα προβλέψει σωστά».

www.gantzos.gr34

Ο Γάντζος είχε έρθει στην άκρη του κλαριού και πήγαινε σαν τρελός το κεφάλι του πάνω κάτω βγάζοντας μικρές κραυγές. Το περιεχόμενο του κειμένου ήταν εξωπραγματικό για όλους μας και το πουλί είχε πιάσει την ένταση στον αέρα. Το κουτί της Πανδώρας ξανάνοιγε.

«Όταν ο Peter Hanks αυτοκτόνησε προσπάθησα να τον κρατήσω στη διάσταση που βρισκόμουν κι εγώ, για να τον γυρίσω κι εκείνον άμεσα πίσω στη γη, πράγμα το οποίο κατάφερα. Το πρόβλημα είναι ότι ο Hanks έφυγε με πολύ έντονο το μίσος για τους ανθρώπους, λόγω του κακού που είχε υποστεί. Το άδικο τον έπνιξε τόσο πολύ, που γύρισε όλο του το μίσος ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, με αποτέλεσμα να βάλει τέλος στη ζωή του.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την μάνα στην οποία είδα ότι κατευθυνόταν η ψυχή του, με έχουν προβληματίσει.

Εάν ο Hanks διατηρήσει την ευφυΐα που είχε και τη συνδυάσει με όλο αυτό το μίσος, που δεν θα ξέρει καν από πού προέρχεται, το αποτέλεσμα για την ανθρωπότητα θα είναι ολέθριο. Δεν έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω πλέον παντού τι γίνεται, ούτε να διαβάζω σκέψεις ανθρώπων, όπως συνέβαινε όταν με γνωρίσατε, διότι όλα αυτά που βιώνω τώρα δεν είναι παρά μία προβολή του παρελθόντος στο μυαλό του μικρού Σταύρου.

Εκεί που μπορώ να βοηθήσω είναι να σας δώσω το όνομα της μητέρας, την ημερομηνία και την πόλη στην Αμερική που γεννήθηκε ο Hanks, αλλά μέχρι

35Ο ΜΠΑΝΤΥ

εκεί. Μερικές μέρες αργότερα έκανα κι εγώ το ίδιο ταξίδι προς τη νέα ζωή στη γη και τον έχασα. Μην ξεχνάτε ότι και ο μικρός Hanks μπορεί να έχει την ίδια δυνατότητα με τον Σταύρο ως προς την πρόσβαση σε προηγούμενες ζωές κατά τη διάρκεια του ύπνου. Πρέπει να τον εντοπίσουμε και να ελέγξουμε τις κινήσεις του. Οτιδήποτε θελήσετε και μπορώ να βοηθήσω απλώς γράψτε το σ’ αυτό το τετράδιο και αφήστε το στο τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι του Σταύρου για να το δω την επόμενη φορά, εάν κι εφόσον ο μικρός βρεθεί ξανά στην ίδια κατάσταση».

Η Μύρνα σήκωσε τα μάτια και κοίταξε το σοκαρισμένο ακροατήριο.

«Μετά ακολουθούν τα στοιχεία που ανέφερε στην Αμερική. Σας ακούω…»

Έσπασα πρώτος τη σιωπή αφού η ομήγυρη είχε παγώσει.

«Καιρός ήταν να εμφανιστεί ένα πρόβλημα! Είχαμε αρχίσει να σκουριάζουμε!»

«Κωνσταντίνε φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι σημαίνει να έχουμε εναντίον μας τον Hanks! Ο ίδιος δεν έχει καμία ιδέα για την ύπαρξή μας και άντε το πολύ να θυμάται τον Δάσκαλο μέσω του παπαγάλου του, που κανείς δεν θα μπορούσε να τον πείσει μετά τα όσα τράβηξε ότι κι ο ίδιος ο Δάσκαλος δεν ήταν εναντίον του».

«Μια χαρά το καταλαβαίνω και θα κινηθούμε άμεσα, απλά την προηγούμενη χρονιά περάσαμε τόσα πολλά που μου φαινόταν σα να είχαμε πέσει σε λήθαργο τελευταία».

www.gantzos.gr36

«Και τώρα ξύπνησε ο Ιντιάνα μέσα σου;»«Καλά Μύρνα μου, ένα αστειάκι έκανα κι εγώ

να χαλαρώσουμε. Ακόμα κι ο Γάντζος κοντεύει να απογειωθεί από την υπερένταση».

«Έχεις δίκιο Κωνσταντίνε, αλλά κι εμένα μου ’ρχεται λίγο βαρύ να ξέρω ότι ο Σταύρος σηκώνεται τα βράδια και γράφει τέτοια πράγματα μέσα στον ύπνο του».

Η Μύρνα από τότε που έχασε το δεύτερο παιδί στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης της, δεν είχε καταφέρει να επιστρέψει εντελώς στην παλιά ηρεμία που όλοι ξέραμε. Ο Ραχούλ και ο Νίκος ήταν βάλσαμο για την ταραχή που είχε υποστεί σωματικά και ψυχικά, αλλά το χρονικό διάστημα που είχε περάσει από το γεγονός ήταν ακόμα μικρό.

Ο Timothy που δεν είχε πει τίποτα μέχρι τότε, μας διέκοψε προτείνοντας αυτό που όλοι θα συμφωνούσαμε.

«Πρέπει να ενημερώσουμε τον Stinger».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

«Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να στείλουμε τον μικρό Peter στο ορφανοτροφείο στην πόλη!»

Η Αδελφή Μαριάμ κοιτούσε το πάτωμα προσπαθώντας να αποφύγει το εξεταστικό βλέμμα της Ηγουμένης.

«Γιατί να κάνουμε κάτι τέτοιο; Το παιδί απλά υπνοβάτησε, δεν προσπάθησε να φύγει και δεν έχει δημιουργήσει προβλήματα μέχρι σήμερα. Ίσα ίσα είναι

37Ο ΜΠΑΝΤΥ

από τα πιο ήσυχα παιδάκια που έχουμε».«Ναι δεν λέω, είναι πολύ ήσυχο παιδάκι, αλλά…» Σήκωσε τα μάτια και κοίταξε την Ηγουμένη πίσω

από την οθόνη του υπολογιστή πάνω στο γραφείο. Δεν είχε περάσει ούτε βδομάδα από την νύχτα που ο μικρός Peter, πιθανόν και πάλι υπνοβατώντας, είχε ανέβει και στεκόταν όρθιος στην ίδια καρέκλα που καθόταν εκείνη τώρα, γράφοντας εκείνο το email που το περιεχόμενό του δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το μυαλό της ούτε για μία στιγμή από τότε. Προσπάθησε να σκεφτεί στα είκοσι τρία χρόνια που είχε ζήσει στον έξω κόσμο, πριν τα παρατήσει όλα και ταχθεί στον Κύριο, κάποιο γεγονός που να την είχε συγκλονίσει τόσο πολύ, αλλά δεν έβρισκε τίποτα. Ακόμα και το μεγάλο στραπάτσο της ζωής της που αλυσιδωτά την οδήγησε στη μοναστική ζωή, φάνταζε μικρό και λίγο.

Μεγαλωμένη από θεοσεβούμενη οικογένεια στα είκοσι δύο της χρόνια γνώρισε για πρώτη και τελευταία όπως αποδείχτηκε φορά, τον έρωτα, στα μάτια ενός μηχανόβιου τυχοδιώκτη, του Clark, γνωστού σε πολλές πολιτείες για τις βρομοδουλειές του και την εκμετάλλευση άβγαλτων γυναικών.

Ψηλός, γεροδεμένος, γεμάτος αυτοπεποίθηση στα τριάντα επτά του χρόνια, εύκολα πλησίαζε και σαγήνευε τα θύματά του, από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη κι αν προέρχονταν. Στο τρίτο ραντεβού, του έδωσε την παρθενιά της και μερικούς μήνες αργότερα του είχε δώσει όλες τις οικονομίες της οικογένειας, αφού πρώτα είχαν τελειώσει οι δικές της. Η δήθεν άρρωστη μανούλα του, στην οποία υποτίθεται ότι

www.gantzos.gr38

πήγαιναν τα χρήματα που ζητούσε, τον είχε πετάξει από το σπίτι στα δέκα οκτώ του, με τη βοήθεια της αστυνομίας, αφού είχε πουλήσει μέχρι και το τραπέζι της κουζίνας πίσω από την πλάτη της. Η πρωτόβγαλτη Μαριάμ ήταν για τον Clark σαν τη μαρίδα μπροστά στον καρχαρία. δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει σχεδόν καθόλου για τα ενενήντα χιλιάδες δολάρια που τσέπωσε.

Όταν το ρευστό στέρεψε, εκείνος απλά εξαφανίστηκε. Η απογοήτευση του πατέρα της, όταν αποκαλύφθηκαν τα γεγονότα, ήταν τόσο μεγάλη που η αδύναμη καρδιά του δεν άντεξε τη δοκιμασία. Η ίδια αφού είχε μεγαλώσει σ’ ένα περιβάλλον όπου οι ενοχές ήταν η κινητήριος δύναμη για όλα, χρέωσε τον εαυτό της και για την εξαφάνιση του αγαπημένου της και για το χαμό του πατέρα της. Μετά την κηδεία ετοίμασε τα πράγματά της και με τη βοήθεια του πάστορα της ενορίας, έφτανε μια βδομάδα αργότερα στο μοναστήρι, αποχαιρετώντας για πάντα τη ζωή που είχε φανταστεί ότι θα ζούσε.

«Υπάρχει κάτι που δεν ξέρω αδελφή Μαριάμ;»Ξανακατέβασε τα μάτια στο πάτωμα και αποφάσισε

να κρατήσει τη σιωπή της, αφού το πιθανότερο θα ήταν να διώξουν την ίδια από το μοναστήρι, εάν έλεγε όσα είχε δει χωρίς να έχει καμία απόδειξη. Η μητέρα της είχε ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα τον πατέρα της, ενώ το υποθηκευμένο τους σπίτι το είχε πάρει η τράπεζα αφού δεν υπήρχε κανείς για να το αποπληρώσει. Το μοναστήρι ήταν πλέον μονόδρομος για την ίδια.

39Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Όχι Αγία Ηγουμένη μου, απλά σκέφτηκα μήπως θα ήταν πιο ασφαλής στην πόλη επειδή εκεί υπάρχει περίφραξη στο κτίριο».

Μετά τη βραδινή λειτουργία η αδελφή Μαριάμ απομονώθηκε στην κουζίνα και ξεκίνησε να μαγειρεύει για την επομένη. Αποφάσισε να σταματήσει να σκέφτεται. Τελικά όταν ένας άνθρωπος υπνοβατεί, ακόμα κι αν είναι μόλις δύο χρόνων, μπορεί να υποβάλλεται σε καταστάσεις που δεν είναι φυσιολογικές και έτσι να κάνει πράγματα που θεωρούνται αδύνατα. Με την παρηγοριά της σκέψης αυτής, έκλεισε δύο ώρες αργότερα το γκάζι, σκέπασε τις δύο μεγάλες κατσαρόλες και τράβηξε για το δωμάτιό της. Αφού φόρεσε το μακρύ νυχτικό της, έκανε την προσευχή της, έσβησε το φως και έπεσε αμέσως σε βαθύ ύπνο, κάτι που είχε στερηθεί τις τελευταίες μέρες από την αγωνία της για τον μικρό Peter.

Το πρώτο φως της ημέρας τρύπωσε από τα παντζούρια σχεδόν ταυτόχρονα με το μικρό ξυπνητήρι που άρχισε να παραπονιέται στις έξι και τριάντα ακριβώς, όπως κάθε πρωί. Η αδελφή Μαριάμ γύρισε πλευρό και σκέφτηκε μισοκοιμισμένη όπως ήταν, ότι αφού είχε μαγειρέψει από την προηγούμενη μπορούσε να χαρίσει μισή ωρίτσα ακόμα ύπνο στον εαυτό της. Άπλωσε το χέρι της μέσα στο μισοσκόταδο να κλείσει το ξυπνητήρι και ένιωσε το γνωστό μαύρο κουμπί να είναι καλυμμένο με κάτι. Έκλεισε τα δάχτυλά της και κατάλαβε ότι αυτό το κάτι ήταν ένα κομμάτι χαρτί. Ανακάθισε στο κρεβάτι και άναψε το πορτατίφ δίπλα

www.gantzos.gr40

της. Άνοιξε το διπλωμένο στα δύο χαρτί και διάβασε χαμηλόφωνα.

«Εάν κάνεις το λάθος και ανοίξεις το στόμα σου θα στο κλείσω μια για πάντα. Χρειάζομαι τη βοήθεια σου για κάποια πράγματα που δεν μπορώ να κάνω μόνος μου. Το ποιος είμαι δεν σε αφορά ούτε χρειάζεται να μάθεις. Ήμουν κάποτε άνθρωπος κι εγώ, αλλά τώρα όταν ο Peter κοιμάται βαθιά έχω πρόσβαση στο σώμα του και στο μυαλό του. Θα έρθεις σε επαφή πάλι με τον Clark γιατί χρειάζομαι έναν άνθρωπο έξω από εδώ. Θα βρω εγώ τρόπο να επικοινωνήσεις μαζί του. Προς το παρόν θέλω να πας στην πόλη και να ανοίξεις ένα λογαριασμό στη Citibank στο όνομα σου για να μεταφέρω ένα ποσό που θα χρειαστούμε για να κάνουμε τον αγαπητικό σου να τσιμπήσει».

Η ανάσα της είχε γίνει κοφτή και το αίμα είχε παγώσει στις φλέβες της. Συνέχισε να διαβάζει σαν να είχε μαγνήτη το χαρτί και την τραβούσε ολόκληρη.

«Επίσης θα αγοράσεις ένα κινητό τηλέφωνο με σύνδεση AT&T που θα φροντίσεις να μην το δει κανείς. Μην τολμήσεις να ξανακλειδώσεις την πόρτα του γραφείου της Ηγουμένης το βράδυ. Οτιδήποτε θες να μου πεις θα το γράφεις σ’ ένα χαρτί και θα το αφήνεις κάτω από το μαξιλάρι του Peter. Περιμένω απόψε χαρτάκι με τον αριθμό του λογαριασμού σου. Για σήμερα τελειώνω με τον ίδιο τρόπο που άρχισα. Μίλησες, πέθανες!»

Τράβηξε απότομα τα σκεπάσματά της και έτρεξε στην τουαλέτα. Σήκωσε το καπάκι και άδειασε το στομάχι της που είχε γίνει κόμπος από τον τρόμο.

41Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Η πίστα μπροστά μου, ο Περικλής όπως την έχουν ονομάσει, ήταν γεμάτη με ολόφρεσκο χιόνι ή αλλιώς ‘πούδρα’ για τους πιο μυημένους. Βρισκόμασταν κάτω από το Γεροντόβραχο, το ψηλότερο σημείο στα Κελάρια του Παρνασσού. Ο περισσότερος κόσμος είχε ήδη φύγει από το βουνό, παρότι σήμερα Σάββατο, ήταν η μοναδική μέρα της εβδομάδας που το χιονοδρομικό συνέχιζε τη λειτουργία του και μετά τις τέσσερις το απόγευμα. Η Αφροδίτη πίσω μου πήρε το επόμενο ‘συρόμενο’ στη βάση του Περικλή που μας ανέβαζε αργά στην κορφή του πιο οργανωμένου χιονοδρομικού της Ελλάδας.

Δεξιά μας, εκεί που είχε δύσει πριν λίγο ο ήλιος, ένα απαλό άλικο φως στεφάνωνε τα βουνά στο βάθος του ορίζοντα.

Στη μέση περίπου της διαδρομής ένα διαφορετικό φως απ’ αυτά που είχαν ανάψει για να βλέπουν οι χιονοδρόμοι, έδινε στο χιόνι ένα περίεργο ασημένιο χρώμα.

Λίγα μέτρα πιο πάνω εμφανίστηκε πίσω από την κορφή, από πού προερχόταν. Ένα τεράστιο φεγγάρι, σίγουρα πανσέληνος, έκανε τη μεγαλοπρεπή του εμφάνιση πίσω από το κατάλευκο φόντο του χιονιού. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο καθαρή και το χρώμα του τόσο έντονο που νόμιζες ότι βρίσκεται ακριβώς πίσω από το βουνό και όχι τετρακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Απ’ ότι είχα διαβάσει σ’ ένα άρθρο σ’ αυτή την πανσέληνο του Ιανουαρίου θα μπορούσαμε να δούμε

www.gantzos.gr42

το φαινόμενο του περίγειου που παρατηρείται μία φορά κάθε δέκα οκτώ χρόνια λόγο της ελλειπτικής τροχιάς του φεγγαριού σε σχέση με τη Γη. Το περίγειο είναι η κοντινότερη απόσταση που μπορεί να φτάσει το φεγγάρι στη Γη, η οποία είναι περίπου τριακόσιες πενήντα έξι χιλιάδες χιλιόμετρα. Το ανθρώπινο μάτι, κατά τη διάρκεια του φαινομένου, βλέπει το φεγγάρι δέκα τέσσερα τοις εκατό μεγαλύτερο σε μέγεθος. Αν το συνδυάσεις και με την αραιή ατμόσφαιρα λόγω του υψόμετρου και τη μηδενική σχεδόν φωτορύπανση το αποτέλεσμα είναι εξωπραγματικό. Σταμάτησα στην κορυφή κοιτάζοντας εκστασιασμένος. Από τις στιγμές που αποτυπώνονται στο μυαλό και δεν ξεχνάς ποτέ.

«Τι λες για αυτό Αφροδίτη!»«Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψεις κάτι

τέτοιο! Απίστευτο…»Μείναμε ακίνητοι να χαζεύουμε το φυσικό

υπερθέαμα. Το χιόνι απορροφούσε κάθε ήχο και η σιωπή της φύσης σε συνδυασμό με την εικόνα απέναντί μας ήταν μοναδική.

Ένας πλανήτης με πιθανή αιτία ύπαρξής του τη σύγκρουση ενός άλλου πλανήτη, στο μέγεθος του Άρη περίπου, με τη Γη, πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Τεράστια κομμάτια από τη σύγκρουση αυτή εκτοξεύτηκαν στο διάστημα με αποτέλεσμα να μπουν σε τροχιά γύρω από τη Γη και να ενωθούν σχηματίζοντας τη Σελήνη. Έτσι δικαιολογείται και η ομοιότητα στη σύσταση του εδάφους των δυο πλανητών. Όπως επίσης έτσι δικαιολογείται και η μορφολογία της Γης. Ο φλοιός της Γης μετά τη

43Ο ΜΠΑΝΤΥ

σύγκρουση λέπτυνε κατά εβδομήντα τοις εκατό περίπου, με αποτέλεσμα να σπάει πιο εύκολα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι λιθοσφαιρικές πλάκες οι οποίες με την κίνησή τους δημιούργησαν με τη σειρά τους τα βουνά και τις κοιλάδες. Τα Ιμαλάια για παράδειγμα είναι αποδεδειγμένο ότι σχηματίστηκαν από τη σύγκρουση της Ινδικής με την Ασιατική πλάκα. Χωρίς τη Σελήνη το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα είχαμε τις συνθήκες εκείνες που χρειάζονται για να αναπτυχθεί ζωή σ’ ένα πλανήτη.

Πριν ελάχιστα χρόνια, σε σχέση με την ιστορία της ανθρωπότητας, αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε κάποια από τα μυστικά του σύμπαντος. Μέχρι χτες ακόμα, πιστεύαμε ότι η γη είναι επίπεδη. Η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη έδωσε απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούσαν τον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξής του. Ερωτήματα που γεννήθηκαν αυθόρμητα, από την πρώτη κιόλας φορά που κοίταξε πάνω, στον ουρανό.

Ακόμα και σήμερα όμως υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα του παρελθόντος που αφορούν σε ουράνια φαινόμενα, όπως αυτό του άστρου της Βηθλεέμ. Πολλά αστρονομικά γεγονότα και αντικείμενα έχουν προταθεί ως πιθανές απαντήσεις, όπως διάττοντας αστέρας ή μετεωρίτης ή μια σύνοδος του Δία και του Κρόνου, ακόμα και το πέρασμα του κομήτη Halley. Μερικές εξηγήσεις μπορούν να απορριφθούν αμέσως ενώ άλλες έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι αληθινές. Μέχρι και σήμερα όμως δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη απάντηση για την πηγή του φωτός που

www.gantzos.gr44

είδαν οι τρείς μάγοι στον ουρανό τη νύχτα εκείνη. Με δυσκολία γυρίσαμε την πλάτη σ’ αυτό το

υπερθέαμα για να συνεχίσουμε τις κατεβασιές στις πλαγιές.

«Πάμε μια μέχρι κάτω στον Ηρακλή;»Ο Ηρακλής είναι ο πιο σύγχρονος αναβατήρας

του χιονοδρομικού κέντρου. Διαθέτει καρεκλάκια τεσσάρων θέσεων τα οποία στη μέγιστη ταχύτητά τους χρειάζονται πέντε λεπτά για να διανύσουν την απόσταση μέχρι την κορφή.

«Μήπως θέλεις να παραβγούμε κιόλας αγάπη μου;»«Σου έχει γίνει συνήθεια να χάνεις ή μου

φαίνεται; Ξεκίνα πρώτος εσύ, να έχεις μια ευκαιρία τουλάχιστον!»

Ξεκινήσαμε ταυτόχρονα και στην αρχή την ακολουθούσα μένοντας στην ‘ουρά’ της. Οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν ήταν και πολύ εύκολο το κυνηγητό. Οι στροφές της ήταν πότε μικρές και πότε μεγάλες ενώ τα πόδια της δούλευαν ρυθμικά κι αρμονικά. Στη βάση του Περικλή συνέχισε δεξιά για να μπει στο ‘λούκι’ κάνοντας το αγαπημένο της ‘drop’ χάνοντας όμως πολύτιμο χρόνο και δίνοντάς μου την ευκαιρία να περάσω μπροστά της αφού συνέχισα ευθεία. Στην υπόλοιπη διαδρομή άκουγα τα πέδιλά της να σκίζουν το χιόνι πίσω μου, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στη βάση σχεδόν ταυτόχρονα.

«Φτάσαμε μαζί γιατί έκανα και το πηδηματάκι μου απ’ ό,τι είδες! Οπότε τα συμπεράσματα δικά σου…»

«Πηδηματάκια να κάνεις το βράδυ στο σπίτι αγάπη μου. Εδώ τα πηδηματάκια πληρώνονται!»

45Ο ΜΠΑΝΤΥ

Μπήκαμε γελώντας στο σαλέ και η μυρωδιά από το τσιγάρο μας τύλιξε αμέσως. Σε όλο το σαλέ υπάρχουν πινακίδες που απαγορεύουν το κάπνισμα, αλλά τα αποτσίγαρα κολυμπούσαν κατά δεκάδες στα ποτηράκια με τους καφέδες και τα νερά. Μάλλον από εκεί τα ονόμασαν γόπες οι Έλληνες.

Την Κυριακή ο καιρός χάλασε, όπως γίνεται συνήθως μετά την πανσέληνο, με αποτέλεσμα να λιώσουμε στο κλειστό τένις του ξενοδοχείου Σάντα Μαρίνα, όπου έχασα πανηγυρικά και η Αφροδίτη πήρε το αίμα της πίσω. Το ίδιο βράδυ γυρίσαμε στην Αθήνα με πολύ καλή διάθεση, που δεν είχε όμως τίποτα να κάνει με δουλειά. Ίσως έπρεπε να το ‘τραβήξουμε’ μερικές μέρες ακόμα. Στο πρωινό meeting της Δευτέρας πάντως είχαμε απαρτία.

«Κύριοι, υποτίθεται ότι είσαστε η αφρόκρεμα όλου του πλανήτη σε οικονομικά ζητήματα. Ο κάθε ένας σας μας στοιχίζει μια περιουσία, αλλά πήρατε από την αρχή ότι ζητήσατε για ένα και μόνο λόγο. Για να μη χρειάζεται να σας λέμε εμείς τι να κάνετε! Οι αποφάσεις που μας ζητάτε να πάρουμε δεν είναι δική μας δουλειά. Αυτή είναι η δική σας δουλειά και κάθε απόφαση πρέπει να τεκμηριωθεί, για να μπορείτε να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας, εάν τα αποτελέσματα δεν είναι τα προβλέψιμα».

Ο Timothy είχε ανεβάσει τον τόνο της φωνής του και το πρόσωπό του είχε γίνει κατακόκκινο. Μπροστά του μία στοίβα χαρτιά περίμενε για υπογραφές. Πέντε από τους δεκατρείς οικονομικούς διευθυντές που είχαμε ανά τον κόσμο κάθονταν μαζί μας στο μεγάλο τραπέζι,

www.gantzos.gr46

ενώ οι υπόλοιποι οκτώ παρακολουθούσαν μέσω Internet, από τη μεγάλη HD οθόνη που είχε μοιραστεί σε ισάριθμα παράθυρα, από το video conference πρόγραμμα.

«Το ξέρουμε ότι με την παγκόσμια κρίση έχουν έρθει τα πάνω κάτω, αλλά όλες οι επενδύσεις μας αφορούν σε προϊόντα που δεν επηρεάζονται άμεσα από την κρίση. Για ποιό λόγο πρέπει να ανησυχούμε τόσο πολύ; Στις αναφορές σας δεν βλέπω κάτι για το οποίο πρέπει να λάβουμε έκτακτα μέτρα».

Η συζήτηση συνέχιζε σ’ αυτό το μοτίβο με τους διευθυντές να επιχειρηματολογούν και τον Timothy να κάνει το δικηγόρο του διαβόλου. Ο τύπος ήταν όντως ιδιοφυΐα. Το μυαλό του ανέλυε καταστάσεις και προβλήματα σε χρόνο ρεκόρ. Ό,τι είχε προτείνει μέχρι σήμερα είχε αποδειχτεί υπέρ-κερδοφόρο. Η περιουσία που είχαν συγκεντρώσει με τον Δάσκαλο, παρά την κρίση, μέσα σ’ ένα χρόνο είχε υπερδιπλασιαστεί. Μεγάλο μέρος των εσόδων μας πήγαινε στη Greenpeace όπου ο Timothy είχε γίνει διευθυντικό στέλεχος, χωρίς μισθό εννοείται, και πηγαινοερχόταν κατά καιρούς στο Άμστερνταμ όπου είναι και τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Η Αφροδίτη δίπλα μου με έβγαλε από τις σκέψεις μου σπρώχνοντας το μπλοκάκι με τις σημειώσεις της προς το μέρος μου. Δίπλα σ’ ένα λουλούδι που είχε ζωγραφίσει έγραφε: «Ακούς ή βαριέσαι;»

Έγραψα κι εγώ από κάτω: «Βαρέθηκα ν’ ακούω! Το καινούργιο σου άρωμα έτσι κι αλλιώς δεν μ’ αφήνει να συγκεντρωθώ...» και το ξανάσπρωξα προς το μέρος

47Ο ΜΠΑΝΤΥ

της.Λίγο αργότερα αφού άφησα στον Γιάννη, τον

συνέταιρό μου και πρώτο ξάδελφο της Αφροδίτης, το συντονισμό της συνάντησης, κλειδώσαμε την πόρτα του γραφείο μου και κοντέψαμε να σπάσουμε τη δερμάτινη πολυθρόνα από τη λύσσα μας.

«Νομίζω πρέπει να βάλουμε ένα κρεβάτι εδώ μέσα!»«Ναι, και στους πελάτες σου τι θα λες;»«Αγοράστε τα προϊόντα μας αλλιώς τη γαμ…

Μπορούμε να το γράψουμε σε πινακίδα πάνω από το κρεβάτι».

Η Αφροδίτη σηκώθηκε γελώντας από πάνω μου και για πολλοστή φορά θαύμασα τις τέλειες αναλογίες του γυμνασμένου κορμιού της.

«Τουλάχιστον έχεις δικό σου μπάνιο εδώ μέσα. Κάτι είναι κι αυτό…»

«Ρε μωρό μου, τι θα κάνουμε με τον Σταύρο; Η Μύρνα έχει σοκαριστεί μετά το χθεσινοβραδινό!»

«Ο Σταύρος δεν φαίνεται να επηρεάζεται απ’ αυτή την εμπειρία, αλλά πρέπει να βρούμε τον Hanks».

«Μόνο ο Stinger μπορεί να το κάνει αυτό. Έχει δίκιο ο Timothy. Αλλά κι αν τον βρούμε τι θα κάνουμε μ’ ένα παιδάκι δυο χρόνων. Θα πούμε στη μάνα του ότι το παιδί της μισεί τους ανθρώπους γιατί στην προηγούμενή του ζωή ήταν ο γνωστός Peter Hanks που αυτοκτόνησε; Και μετά τι; Θα τον κλείσουν μέσα για να μην κάνει κακό σε κανένα;»

«Κωνσταντίνε, ακόμα δεν ξέρουμε αν θα καταφέρουν να τον βρουν. Αν τελικά βρεθεί, πιστεύω τα πράγματα θα κυλήσουν ανάλογα με την κατάστασή του».

www.gantzos.gr48

Ντυμένη με τη στενή της φούστα και το άσπρο πουκάμισο ήταν ακόμα πιο ποθητή.

«Έλα λίγο εδώ».«Δεν προτιμάς να ντυθείς εσύ από το να ξανά-

ξεντυθώ εγώ; Έχεις συνάντηση με τον γραμματέα του Υπουργού σε μισή ώρα!»

Γύρισα το μυαλό μου με το ζόρι στη δουλειά και αφού η Αφροδίτη βγήκε έξω στο δικό της γραφείο, έλεγξα τη λίστα με τις αναπάντητες κλήσεις που είχα στην οθόνη μπροστά μου. Η Κάτια που είχε το ρόλο της εμπροσθοφυλακής στα τηλέφωνα, φρόντιζε όταν έλειπε η Αφροδίτη να μου ταξινομεί τις κλήσεις σύμφωνα με τον βαθμό σπουδαιότητας. Δίπλα σε κάθε κλήση, μου έγραφε και το θέμα εάν και εφόσον ο καλών είχε θελήσει να την ενημερώσει για το λόγο που πήρε. Η ματιά μου διέτρεξε τη λίστα μέχρι τέλους και στην προτελευταία γραμμή παραξενεύτηκα βλέποντας μία κλήση από τον Ραχούλ. Του είχαμε αγοράσει ένα κινητό που δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ, αλλά το νούμερο ήταν καταχωρημένο στη βάση δεδομένων μας. Κοίταξα το θέμα δίπλα και πάγωσα. «Επείγον, τηλεφωνήστε άμεσα». Κανονικά θα έπρεπε να ήταν στην κορυφή της λίστας αλλά αφού η Κάτια δεν είχε ξαναμιλήσει στο παρελθόν με τον Ραχούλ επόμενο ήταν να το στείλει στο τέλος. Απασχολούσα το μυαλό μου με ανούσιες σκέψεις όσο έπαιρνα τηλέφωνο για να μην αγχωθώ σκεπτόμενος τα χειρότερα.

«Ραχούλ, ο Κωνσταντίνος είμαι! Τι έγινε;»«Κωνσταντίνε πρέπει να φύγω επειγόντως για Ινδία!»«Τι έγινε; Γιατί;»

49Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Βγάλε μου σε παρακαλώ εισιτήριο με την πρώτη διαθέσιμη πτήση για Δελχί και συνάντησέ με στο σπίτι. Είμαι κι εγώ καθ’ οδόν με ταξί προς την Ανάβυσσο».

«Ραχούλ τι έχει γίνει; Είναι κάτι σοβαρό;»«Ναι, Κωνσταντίνε είναι σοβαρό αλλά πρέπει να σας

τα πω από κοντά!»«Ερχόμαστε!»Λίγα λεπτά αργότερα οδηγούσα σαν τρελός στην

παραλιακή ενώ η Αφροδίτη δίπλα μου ακύρωσε το ραντεβού μου και πήρε και το ταξιδιωτικό γραφείο που συνεργαζόμασταν για τα εισιτήρια του Ραχούλ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Νέα Υόρκη, εστιατόριο Al Fiori, στο δεύτερο όροφο του κτιρίου που βρίσκεται στο νούμερο τετρακόσια της πέμπτης λεωφόρου.

Ο Clark κάθισε απέναντι από την Julia, στο τραπέζι που είχε κλείσει για τους δυο τους τρεις μέρες νωρίτερα. Ήταν η δεύτερη φορά που έβγαινε μαζί της αυτό το μήνα και την είχε καταχωρήσει στο μυαλό του σαν μια από τις περιπτώσεις που η δουλειά θα ήταν και διασκέδαση. Εκτός του ότι ήταν πολύ εντυπωσιακή με υπέροχο κορμί, ήταν και εξαιρετικά έξυπνη, πράγμα που την έκανε όχι και τόσο εύκολη λεία για τα νύχια του. Υπήρχε πάντως κάτι που τον τραβούσε έντονα σ’ αυτή τη γυναίκα, αλλιώς ο Clark δεν θα είχε ασχοληθεί ξανά μαζί της. Θα το είχε σταματήσει στο πρώτο ραντεβού.

www.gantzos.gr50

Πάντα στη ζυγαριά του έβαζε πρώτα το χρήμα και τον πιθανό χρόνο απόκτησής του και μετά τη δική του ερωτική ικανοποίηση. Το αν η υποψήφια ήταν όμορφη ή άσχημη, μικρή ή μεγάλη ή οτιδήποτε άλλο, τον ενδιέφερε ελάχιστα, αρκεί η άλλη πλευρά της ζυγαριάς να άξιζε τον κόπο. Δεν είχε βγει σχεδόν ποτέ ραντεβού μόνο και μόνο για διασκέδαση. Το θεωρούσε αντιεπαγγελματικό.

Τα τελευταία πέντε χρόνια οι δουλειές του πήγαιναν αρκετά καλά αφού είχε τελειοποιηθεί στους τρόπους προσέγγισης και κατάκτησης των στόχων του. Παρά την αρρώστια του με τον τζόγο που του έτρωγε το μεγαλύτερο μέρος των ‘εσόδων’ του, είχε αγοράσει δικό του αυτοκίνητο και τώρα νοίκιαζε κι ένα μικρό διαμέρισμα στο Μανχάταν, στο οποίο βέβαια κανένα από τα θύματά του δεν είχε πατήσει ποτέ. Μερικές φορές ένιωθε ότι αδικείται κι ότι χάνει το χρόνο του με μικροδουλειές. Άσε που τα χρόνια περνούσαν και δεν θα μπορούσε να την κάνει αυτή τη δουλειά για πάντα. Το καλογυμνασμένο του σώμα και το αρρενωπό του πρόσωπο διατηρούσαν ακόμα τη φρεσκάδα της νιότης, το ημερολόγιο όμως δεν έπαυε να του υπενθυμίζει ότι πλησίαζε τα σαράντα.

«Μου επιτρέπεις να παραγγείλω και για τους δύο μας».

«Βεβαίως...»Παρήγγειλε lobster veloute και trofie nere pasta

και για επιδόρπιο warm chocolate sformato που αποτελούσε τη σπεσιαλιτέ του μαγαζιού στα γλυκά.

Αποδέχτηκε την πρόταση του σεφ για λευκό κρασί

51Ο ΜΠΑΝΤΥ

Lava Greco di Tufo από την Καμπανία της Ιταλίας και αφού απομακρύνθηκε ο σερβιτόρος ίσιωσε το σακάκι του και ετοιμάστηκε για δουλειά.

«Ξέρεις τι μου αρέσει σε σένα Julia;»«Όχι, αλλά κάτι μου λέει ότι θα το μάθω σύντομα».«Να, αυτό το πνεύμα που σε κάνει να δίνεις τέτοιες

απαντήσεις που ξεφεύγουν από κοινοτυπίες και στερεότυπα. Αυτό μ’ αρέσει».

«Μόνο αυτό;» «Μ’ αρέσει κι ο τρόπος που μιλάς και κυρίως

το βλέμμα σου. Δεν κατεβάζεις ποτέ τα μάτια, όμως η αυτοπεποίθησή σου δεν αφαιρεί τίποτα από τη θηλυκότητά σου. Ίσα-ίσα σε κάνει ακόμα πιο γοητευτική!»

«Μυθιστόρημα γράφεις;»«Να είδες, μπορείς να με προσγειώσεις χωρίς όμως

να με ξενερώσεις. Ακόμη και το να με βάλεις στη θέση μου για να σταματήσω τα κομπλιμέντα το κάνεις με χάρη».

«Βλέπω ότι αντέχεις, οπότε αφήνομαι κι εγώ…»«Είμαι σίγουρος ότι στη δουλειά σου έχεις κόσμο

από κάτω σου. Αλήθεια τι δουλειά κάνεις;»Στο πρώτο ραντεβού είχαν προτιμήσει να πάνε

σινεμά, οπότε δεν είχαν προλάβει να μιλήσουν και πολύ γιατί έπρεπε να συναντηθεί με μια φίλη της αμέσως μετά.

«Ασφαλίστρια είμαι στην Citilife. Εσύ;»Ο Clark είδε τη μια μεριά της ζυγαριάς να

ανασηκώνεται επικίνδυνα. Ασφαλίστρια και ρευστό δεν πάνε σχεδόν ποτέ μαζί. Δεν πειράζει όμως, κάτι

www.gantzos.gr52

θα έβγαζε κι από εδώ. Ακόμα δεν είχε βάλει πλαφόν, οπότε ίσχυε το ‘μάζευε κι ας είναι και ρόγες’.

«Εγώ δεν δουλεύω προς το παρόν. Τελευταία είχαμε ένα ταξιδιωτικό γραφείο με ένα φίλο στα δυτικά αλλά εκείνος παντρεύτηκε και σταμάτησε, οπότε είπα να ξεκουραστώ για λίγο».

«Και τι κάνεις όταν ξεκουράζεσαι κύριε Clark;»«Βγαίνω για φαγητό με όμορφες κυρίες που τους

αρέσει να με στριμώχνουν λεκτικά...»«Αφού τους προσφέρεις το ταξί και την κάρτα σου

βέβαια...»Η συνάντησή τους έγινε τυχαία όταν η Julia σήκωσε

το χέρι ένα πρωί για να σταματήσει ένα ταξί μπροστά στο κτίριο της δουλειάς της. Δύο βήματα πιο μπροστά της, ο Clark, που μόλις είχε αφήσει το αυτοκίνητό του στο συνεργείο για service, είχε σηκώσει και εκείνος το χέρι του με αποτέλεσμα το ταξί να σταματήσει ανάμεσά τους.

«Δεν θα μπορούσα ν’ αφήσω μια κυρία να περιμένει για ταξί κι εγώ να φεύγω ατάραχος».

«Της έδωσες όμως και την κάρτα σου, για να έχει κάτι να διαβάζει στη διαδρομή…»

«Θα μπορούσε να την πετάξει στην επόμενη γωνία, εκείνη όμως προτίμησε να μην αφήσει ένα τυχαίο γεγονός στην τύχη του και την επομένη με πήρε τηλέφωνο, προς μεγάλη μου χαρά και τιμή βέβαια…»

«Σπίτι σου ή σπίτι μου;»«Ορίστε;»«Άκου Clark. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση

τους. δεν μ’ ενδιαφέρει σ’ αυτή τη φάση της ζωής

53Ο ΜΠΑΝΤΥ

μου να μπλέξω σε κανενός είδους συναισθηματική δέσμευση. Καλός, ευγενικός και γοητευτικός είσαι, δεν λέω, μπορεί και να ταιριάζαμε, αλλά μπούχτισα με τις σχέσεις τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Βαρέθηκα τις αγκαλίτσες, τις επετείους, τα δωράκια, και τα ‘γούτσου γούτσου’… Είναι ώρα να ξεδώσω κι εγώ λιγάκι και αποφάσισα να κάνω την αρχή με σένα. Αν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα με το sex χωρίς δεσμεύσεις, προτείνω να τελειώσουμε το φαγητό μας και να προχωρήσουμε στο ποθητό χωρίς καθυστερήσεις. Για να βγούμε εντελώς κι από τα στερεότυπα, σήμερα κερνάω εγώ».

Τώρα αυτό του χαλούσε όλα τα σχέδια. Συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ασχοληθείς πολύ για να κατακτήσεις και συναισθηματικά το στόχο, έτσι ώστε να γίνει πιστευτό το παραμύθι που θα σερβίρεις. Το ζύγισε μέσα του για μια στιγμή κι αποφάσισε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του. Σήκωσε το ποτήρι με το κρασί και την κάρφωσε στα μάτια.

«Σπίτι σου».Ο βόμβος από το δεύτερο κινητό του, ότι είχε

μήνυμα έκοψε την πρόποση στη μέση. Ακούμπησε την οθόνη αφής του iPhone για να ξεκλειδώσει και πάτησε πάνω στο εισερχόμενο μήνυμα για να ανοίξει.

‘Γεια σου, Clark. Είμαι η Μαριάμ από το Ουισκόνσιν. Ελπίζω να είσαι καλά. Μη με ρωτήσεις πως βρήκα το τηλέφωνό σου γιατί δεν ξέρω. Ένας φίλος σε βρήκε με κάποιο τρόπο από το Διαδίκτυο. Ο λόγος που επικοινωνώ είναι γιατί θα ήθελα να σε δω. Ό,τι κ αν έγινε στο παρελθόν δεν έχει σημασία

www.gantzos.gr54

πια. Είχες κι εσύ τα προβλήματά σου με την μητέρα σου, οπότε επόμενο ήταν να χαθείς. Όλα τώρα έχουν αλλάξει. Πριν δύο χρόνια κέρδισα τον πρώτο αριθμό στο λαχείο οπότε η ζωή μου είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Εάν θες κι εσύ πάρε με σ’ αυτό το νούμερο να τα πούμε κι από κοντά.’

Αυτή την χαζοβιόλα την παρθένα την θυμόταν. Από τις πιο εύκολες λείες του παρελθόντος. Πως όμως τον βρήκε τόσο καιρό μετά; Αυτό το κινητό το ήξεραν ελάχιστοι κι αυτοί ήταν άνθρωποι της νύχτας και του τζόγου.

Όσο για το θέμα με το λαχείο δεν του καθόταν και πολύ καλά. Βρωμούσε παγίδα η δουλειά από χιλιόμετρα.

Μέχρι στιγμής είχε σταθεί πολύ τυχερός. Κάποιες από τις κυρίες που είχε ξαλαφρώσει στο παρελθόν το είχαν πάρει βαρέως κι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το νόμο για να τον κυνηγήσουν, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Ποτέ δεν άφηνε ίχνη πίσω του και συνήθως το περισσότερο που ήξεραν για αυτόν, ήταν τ’ όνομά του.

Όχι ότι υπήρχε και κάτι περισσότερο για να ξέρουν…

Η μάνα του τον είχε αποκληρώσει και διαγράψει χρόνια τώρα κι ο ίδιος άλλαζε πολιτείες και κυκλώματα δύο με τρεις φορές το χρόνο. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρίσκεται σε μεγάλες πόλεις για να διασφαλίζει την ανωνυμία του και να έχει πρόσβαση σε τζόγο, είτε καζίνο ήταν αυτό είτε καταγώγια στα οποία πήγαινε συνήθως συστημένος.

55Ο ΜΠΑΝΤΥ

Μετά από τόσα χρόνια στο πεζοδρόμιο είχε αποκτήσει πλέον έκτη αίσθηση όταν πλησίαζε κίνδυνος, η οποία τώρα του χτυπούσε καμπανάκια. Μάλλον έπρεπε να εξαφανιστεί πάλι για λίγο καιρό. Κρίμα γιατί το σπιτάκι στο Μανχάταν είχε αρχίσει να του αρέσει. Είχε βαρεθεί να κοιμάται σε ξένα κρεβάτια και ξενοδοχεία. Κάπου ήθελε κι αυτός να κατασταλάξει. Χρειαζόταν οπωσδήποτε μια μεγάλη δουλειά για να ξεκολλήσει και ίσως να ασχοληθεί με κάτι διαφορετικό στο μέλλον.

Έπρεπε όμως να βρει ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ξεκίνημα, ό,τι κι αν αποφάσιζε να κάνει. Σταμάτησε το συνειρμό των σκέψεών του και έκανε νόημα στο σερβιτόρο να πληρώσουν. Όλα αυτά μπορούσαν να περιμένουν μέχρι αύριο…

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

«Ο Δάσκαλος ήταν μαθητής κάποιου; Πως είναι δυνατόν αυτό;»

«Αυτή είναι η αλήθεια. Την περίοδο της ζωής του από τα δέκα έως τα είκοσι πέντε του χρόνια, λίγο πριν τον συναντήσω, ζούσε κοντά στο Ταρακεσβάρ, μέσα στην πυκνή ζούγκλα, έξω από ένα χωριό που λεγόταν Ρανβασπούρ. Εκεί, σε μία καλύβα, είχε συναντήσει τον Γιόγκι Δάσκαλό του από μικρός. Στην υπόλοιπη ζωή του μία φορά μόνο τον είχαμε επισκεφτεί και η εμπειρία ήταν μοναδική.

Ο Γιόγκι Ραμ βρισκόταν μόνιμα σε κατάσταση

www.gantzos.gr56

υπερσυνειδήσεως, βυθισμένος σε απόλυτη αδράνεια και ακινησία. Το σώμα του έβρισκε βαθύτερη γαλήνη στην απόλυτη ηρεμία του υπερσυνείδητου, από την ατελή ανάπαυση που παρέχει το υποσυνείδητο στην κατάσταση του ύπνου».

«Ποιο υπερσυνείδητο βρε Ραχούλ; Τι είναι αυτό πάλι;»

«Στην Ανατολή, παιδί μου, η δυνατότητα του πνεύματος να εισέρχεται σε κατάσταση υπερσυνείδητου είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια μέσω της Γιόγκα. Σ’ εσάς εδώ στη Δύση, πρώτοι οι Γάλλοι ερεύνησαν τη συγκεκριμένη κατάσταση και συγκεκριμένα ο καθηγητής Jules – Bois, σε διάλεξη που έδωσε στην Αμερική, ανέφερε την ύπαρξη του υπερσυνείδητου, το οποίο είναι το ακριβώς αντίθετο από το υποσυνείδητο που ερευνά ο Freud. Πρόκειται για ανώτερη ψυχική κατάσταση από την οποία πηγάζουν η έμπνευση, η μεγαλοφυΐα και η ανώτερη σύλληψη εκ μέρους της διάνοιας. Σ’ αυτή την κατάσταση μπορείς να αντιληφθείς την πραγματική ουσία του υλικού κόσμου, να διεισδύσεις και να διαπεράσεις τη φαινομενική ύπαρξη και να φτάσεις στην αληθινή, την αδιάβλητη και αιώνια αλήθεια».

«Κοίτα Ραχούλ, καλά όλα αυτά δεν λέω, δεν μπορώ να πω ότι τα καταλαβαίνω κι εντελώς, αλλά τι σχέση έχουν με το τόσο επείγον ταξίδι που πρέπει να κάνεις στην Ινδία;»

Έβαλε το χέρι του στη βαθιά τσέπη του άσπρου ράσου του και έβγαλε το μικρό σημειωματάριο που είχε πάντα μαζί του.

57Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Στην Αθήνα έλαβα την ηλεκτρονική μου αλληλογραφία σ’ ένα café και βρήκα αυτό το μήνυμα».

‘Ραχούλ ο Δάσκαλος σου έχει ενεργοποιήσει χωρίς να το θέλει αλυσιδωτή αντίδραση που θα αποβεί καταστροφική για την ανθρωπότητα. Έλα στο δάσος να με βρεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ραμ.’

Μας κοίταξε για λίγο με τα καλοσυνάτα μάτια του, που δεν μπορούσαν όμως να κρύψουν την αγωνία του, και συνέχισε στον ίδιο τόνο, σα να μην τον είχα διακόψει καθόλου.

«Στην κατάσταση του υπερσυνείδητου όλα τα εσωτερικά όργανα μένουν σε εκκρεμή αδράνεια υπό την επίδραση της κοσμικής ενέργειας. Τότε ο άνθρωπος ενώνεται με το όλον και διαισθάνεται καταστάσεις που δεν γίνονται αντιληπτές από τις πέντε αισθήσεις. Μπορεί να μην κοιμάται, να μην τρώει και να μην αναπνέει για μέρες, χωρίς όμως το σώμα του να τα ζητάει, τη στιγμή που το πνεύμα έχει φτάσει στον ίδιο του τον Δημιουργό. Ο Γιόγκι Ραμ βλέπει με τα μάτια του Θεού. Αν αυτό που βλέπει είναι καταστροφή, δεν ξέρω αν κι ο ίδιος θα έχει τη δύναμη να το αποτρέψει».

Γύρισα προς την Αφροδίτη και χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα την απόφασή μου.

«Βγάλε εισιτήριο και για μένα. Θα συνοδέψω τον Ραχούλ».

«Και η εταιρεία;»«Γιάννης ή Timothy για ότι αφορά σε δική μου

ενέργεια κι εσύ τα υπόλοιπα».«Είσαι σίγουρος ότι είναι η σωστή κίνηση;»

www.gantzos.gr58

«Τι να σου πω, το ένστικτό μου ακούω και θέλω πολύ να γνωρίσω και τον Δάσκαλο του Σταύρου. Θα πρέπει να είναι πρωτόγνωρη εμπειρία. Όλοι ξέρουμε για Φωτισμένους Δάσκαλους που αποφάσισαν να έρθουν ανάμεσα στους ανθρώπους και να μοιραστούν τα βιώματα και τη γνώση τους. Χριστός, Βούδας, Κρισναμούρτι, ο Σταύρος στην προηγούμενη ζωή του και πολλοί άλλοι, διάλεξαν αυτό το δρόμο μέσω της Αγάπης τους για τον άνθρωπο.

Για φαντάσου λοιπόν σε τι επίπεδο θα βρίσκεται ένας απομονωμένος στη ζούγκλα Δάσκαλος που έχει για μαθητές μελλοντικούς Δάσκαλους!»

Ο Ραχούλ αποσύρθηκε στο δωμάτιό του και η Αφροδίτη συνέχισε να με κοιτάει με το ερευνητικό της βλέμμα.

«Καλά δεν περνούσαμε ένα χρόνο τώρα;»«Ναι γλυκιά μου, μια χαρά περνούσαμε. δεν θέλεις

να περνάνε το ίδιο καλά και οι επόμενες γενιές;» «Ναι Κωνσταντίνε θέλω, απλά όλα αυτά μου

φαίνονται τόσο εξωπραγματικά που μοιάζουν με ψέμα. Αληθινό είναι αυτό που νιώθω για σένα συνειδητά. Τα υπερσυνείδητα, υποσυνείδητα και ασυνείδητα δεν είναι έννοιες που μπορώ να κατανοήσω και με φοβίζουν».

Την τράβηξα προς το μέρος μου και ακούμπησα το κεφάλι της στο στήθος μου.

«Ομορφούλι μου, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Θα τα υπερπηδήσουμε όλα τα εμπόδια».

«Το μοναδικό υπέρ-πήδημα που μ’ αρέσει, είναι σαν αυτό στο γραφείο σήμερα. Τα άλλα τα βλέπω επικίνδυνα κι ας λες εσύ».

59Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Βλέπω ένα εμπόδιο κοντά στο κρεβάτι μας...»«Δεν σε προλαβαίνω αγάπη μου!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

«Εμπρός!»Χωρίς να τραβήξει τα μάτια από τα χαρτιά μπροστά

της η Ηγουμένη έδειξε στην Μαριάμ τη καρέκλα μπροστά στο γραφείο της για να καθίσει. Μόλις είχε γυρίσει από το ετήσιο ταξίδι της στην πολιτεία του Όρεγκον, όπου επισκεπτόταν κάθε χρόνο την αδελφή της, στο μοναστήρι που ζούσε εκείνη. Οι εκκρεμότητες δυο βδομάδων είχαν μαζευτεί βουνό μπροστά της. Έβαλε την υπογραφή της στην τελευταία επιταγή των προμηθευτών τροφοδοσίας του μοναστηριού και σήκωσε το βλέμμα της στην Μαριάμ.

«Τι έπαθες εσύ;»«Τι εννοείτε;»«Εσύ έμεινες πετσί και κόκκαλο! Άρρωστη είσαι;»«Όχι… δηλαδή ήμουν λίγο αδιάθετη τις τελευταίες

μέρες και δεν είχα και πολύ όρεξη, ίσως για αυτό...»«Κοπέλα μου εσένα ρουφήχτηκαν τα μάγουλα σου

και τα μάτια σου είναι κατάμαυρα. Είσαι σίγουρη ότι είσαι καλά; Να φωνάξουμε τον γιατρό να σε δει λιγάκι;»

«Όχι Ηγουμένη μου, ήδη νιώθω καλύτερα, μην ανησυχείτε».

Τα μάτια της μετρούσαν τα πλακάκια στο πάτωμα για να μην βάλει, για πολλοστή φορά εδώ και μέρες,

www.gantzos.gr60

τα κλάματα. Δεν έπρεπε να καταλάβει κανείς τίποτα. Τρεις βδομάδες τώρα ζούσε τον εφιάλτη της μ’ αυτόν τον διάολο που έμπαινε στον Peter τα βράδια και δεν μπορούσε να το μοιραστεί με κανέναν. Από τη μία ο φόβος που την είχε κατακλύσει από τη μεταφυσική κατάσταση που βίωνε με τον μικρό, κι από την άλλη η βαθιά κρυφή χαρά της που ξαναερχόταν σ’ επαφή με τον αγαπημένο της, τον μοναδικό άντρα που αγάπησε στη ζωή της και του έδωσε το κορμί και την ψυχή της, την είχαν κάνει να μην κοιμάται σχεδόν καθόλου τα βράδια και η τροφή να κατεβαίνει με δυσκολία στο δεμένο κόμπο στομάχι της.

«Καλά όπως νομίζεις. Εάν πάντως σε μία βδομάδα είσαι στα ίδια χάλια έρχεται ο γιατρός θες δεν θες!»

«Εντάξει Ηγουμένη μου…»«Βλέπω δύο καινούργια παιδάκια εδώ στα χαρτιά.

Ποια από εσάς ήταν εδώ όταν τα έφεραν;»Για λίγο η συζήτηση στράφηκε στα τρέχοντα θέματα

και η αδελφή Μαριάμ χαλάρωσε κάπως, καθώς βοηθούσε την Ηγουμένη να εγκλιματιστεί.

Μισή ώρα αργότερα κατέβηκε στην κεντρική σάλα για να τροφοδοτήσει τη μεγάλη ξυλόσομπα με κούτσουρα αφού η θερμοκρασία συνέχιζε να πέφτει, όπως σωστά τους είχε πει κι ο σερίφης την προηγουμένη. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα στο μήνα που περνούσε για τσάι δήθεν τυχαία και η Μαριάμ ένιωσε και τις δύο φορές το εξεταστικό του βλέμμα πάνω της.

Η δική της ερμηνεία ήταν ότι ο σερίφης κάτι έχει υποψιαστεί, ειδικά μετά την ημέρα που έπεσε τυχαία

61Ο ΜΠΑΝΤΥ

πάνω του στο κέντρο της πόλης βγαίνοντας από την Citibank, όπου μόλις είχε ανοίξει το λογαριασμό της, σύμφωνα με τις υποδείξεις του ‘εφιάλτη’ της. Η αντίδρασή της εκείνη τη μέρα στο δικό του καλημέρισμα, ήταν να πετάξει ένα κοφτό ‘γεια’ και να φύγει σχεδόν τρέχοντας, λες και είχε κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα του κόσμου. Γύρισε αμέσως στο μοναστήρι και το κινητό τηλέφωνο το αγόρασε τρεις ημέρες αργότερα, ευτυχώς χωρίς απρόοπτες συναντήσεις αυτή τη φορά. Η υπάλληλος στο μαγαζί είχε δείξει μεγάλη υπομονή μαζί της, βαθιά θεοσεβούμενη κι αυτή, και λίγο αργότερα η Μαριάμ ήξερε πως να χειρίζεται τις κλήσεις και τα γραπτά μηνύματα στο καινούργιο iPhone που είχε αγοράσει.

Στη χτεσινή του επίσκεψη ο σερίφης είχε ενδιαφερθεί και για την ιστορία της, την οποία άκουσε πολύ προσηλωμένος, γεγονός που και πάλι ερμηνεύτηκε λάθος από την Μαριάμ. Εκείνης της φάνηκε σαν να πέρναγε από ανάκριση, ενώ εκείνος προσπαθούσε να κρύψει τα συναισθήματά του γι’ αυτό το τόσο όμορφο κορίτσι με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια. Από τη μέρα που είχε επισκεφτεί το μοναστήρι για πρώτη φορά, τρεις μήνες νωρίτερα όταν τον διόρισαν στην περιοχή, το μυαλό του δεν είχε σταματήσει να γυρίζει γύρω από το όμορφο κορίτσι που του είχε ανοίξει την πόρτα εκείνο το πρωινό.

Η Μαριάμ ανέβηκε αργά στο δωμάτιο της, αφού είχε τουλάχιστον μια ώρα μπροστά της ελεύθερη, μέχρι το μεσημεριανό φαγητό. Ξάπλωσε με το μακρύ μαύρο φόρεμα στο κρεβάτι και έκλεισε τα μάτια. Θυμήθηκε

www.gantzos.gr62

το δεύτερο σημείωμα του Peter και το μήνυμα που έστειλε με τρεμάμενα χέρια στον αγαπημένο της, από τον οποίο βέβαια δεν είχε πάρει ακόμα καμία απάντηση. Ο συνειρμός την έκανε αμέσως να γυρίσει προς το κομοδίνο και να τραβήξει για ακόμα μια φορά έξω το κάτω συρτάρι πίσω από το οποίο είχε κρυμμένο το καινούργιο της τηλέφωνο. Έκπληκτη τινάχτηκε όρθια βλέποντας την οθόνη να δείχνει ότι υπήρχε εισερχόμενο μήνυμα. Μπέρδεψε λίγο τα κουμπιά στην οθόνη αφής, αλλά στο τέλος κατάφερε να το ανοίξει. Απογοητευμένη είδε ότι το μήνυμα δεν ήταν η πολυπόθητη απάντηση, αλλά μια απλή ενημέρωση από την τράπεζα, στην οποία είχε ξαναπάει την περασμένη βδομάδα, αφού της είχαν ζητήσει να συνδέσει ένα αριθμό κινητού στον λογαριασμό της. Διάβασε από περιέργεια το μήνυμα και χλόμιασε αμέσως. Έκατσε στην άκρη του κρεβατιού για να μην πέσει. Ξαναδιάβασε μουρμουρίζοντας το μήνυμα, για να μπορέσει να χωρέσει μέσα στο ταλαιπωρημένο της μυαλό.

‘Επιτυχής μεταφορά του ποσού των δυο εκατομμυρίων πεντακοσίων χιλιάδων δολαρίων στο λογαριασμό σας από GasOne S.A. σήμερα στις δέκα και τριάντα επτά προ μεσημβρίας. Αιτιολογία: Προκαταβολή για έρευνα.’

Πήρε το ποτήρι με το νερό από το κομοδίνο και το κατέβασε μονορούφι. Η πρώτη σκέψη της ήταν να πάρει τον σερίφη. Το τηλέφωνο ήταν στα χέρια της και το νούμερο το είχε. Η δεύτερη σκέψη της όμως την φρέναρε. Εάν έμπλεκε το νόμο τώρα, ξεχνούσε και την

63Ο ΜΠΑΝΤΥ

πιθανότητα να ξαναδεί τον αγαπημένο της, τον Clark. Θα έπρεπε να τους τα πει όλα. Μάλιστα, με μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο τα χαρτάκια του Peter, θα έπρεπε μάλλον να τους πείσει κι ότι δεν είναι τρελή.

Έκλεισε τα μάτια της και ξαφνικά ένιωσε όλο της το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι της και κάτι να αλλάζει μέσα της. Σα να γύρισε ένας διακόπτης και είδε από άλλη οπτική γωνία τα πάντα. Άθελά της βρέθηκε σε μια κατάσταση που μπορεί να συμβεί σε κάθε άνθρωπο όταν βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση, κατά την οποία ο νους σταματάει να επηρεάζεται από οτιδήποτε εξωγενές και συγκεντρώνεται στο ίδιο το άτομο και μόνο. Μοιάζει με μηχανισμό αυτοάμυνας, με τη διαφορά ότι πάει ακόμα πιο βαθιά, χρησιμοποιώντας το τεράστιο αποθεματικό ενέργειας που διαθέτει ο καθένας μέσα του, για να βγει στην επιφάνεια ποιος πραγματικά είναι και τι πραγματικά θέλει. Είναι οι ελάχιστες εκείνες στιγμές της ζωή σου, που ανοίγουν κάποια ιδιαίτερα παράθυρα που έχουν θέα μόνο προς τα μέσα, κι αν είσαι δεκτικός κι έτοιμος, τα βλέπεις αμέσως όλα πιο καθαρά. Τα βλέπεις από την πλευρά που δεν τα είχες δει ποτέ μέχρι τότε. Από αυτή την πλευρά που είναι για τον καθένα μοναδική για να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, κι όχι από εκείνη που θέλουν ή τον έμαθαν οι άλλοι να τα βλέπει.

Για πρώτη φορά στη ζωή της η Μαριάμ σκέφτηκε καθαρά και μόνο τον εαυτό της. Η αλλαγή ήταν τόσο έντονη που ένιωσε σαν το φίδι, που δεν ρίχνει ούτε μια ματιά στο παλιό δέρμα που αφήνει πίσω του. Δεν υπήρχε κανένας λόγος ο μικρός Peter να είναι εχθρός

www.gantzos.gr64

της. Δεν υπήρχε τίποτα να φοβηθεί και όπως ήρθαν τα πράγματα ο μικρός μπορούσε να γίνει το εισιτήριο για τη ζωή που ήθελε και δεν έζησε ποτέ. Ξάπλωσε πάλι στο κρεβάτι, σχεδόν χαλαρή αυτή τη φορά, για να πάρει τις αποφάσεις της.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11

Ο Clark κοίταξε μπροστά του τις ελάχιστες μάρκες που του είχαν απομείνει. Η βραδιά είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές αφού στη δεύτερη μοιρασιά πήρε στα χέρια του καρέ του επτά, με τον κρουπιέρη να βγάζει ένα ζευγαράκι του τρία μόνο.

Συνολικό κέρδος είκοσι οκτώ χιλιάδες δολάρια. Έκανε το λάθος και σηκώθηκε από το τυχερό τραπέζι

για να παίξει επιθετικά στη ρουλέτα. Τώρα, δεκαπέντε ώρες αργότερα, καθόταν στο ίδιο

τραπέζι που του χαμογέλασε η τύχη, αλλά είχε χάσει ήδη τις είκοσι οκτώ χιλιάδες και οι λιγοστές μάρκες μπροστά του ήταν ό,τι είχε απομείνει από την τρίτη ανάληψη που είχε κάνει πριν μια ώρα, από το ATM μέσα στο καζίνο. Ο λογαριασμός του στην τράπεζα έδειξε υπόλοιπο δώδεκα χιλιάδες δολάρια, μειωμένος κατά τριάντα χιλιάδες δολάρια από τις τρεις απανωτές αναλήψεις.

Έσπρωξε τις τελευταίες μάρκες στο τραπέζι και η τύχη του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα για φινάλε, αφού τα χαρτιά μπροστά του σχημάτιζαν μια κέντα στον άσσο και ο κρουπιέρης έβγαλε φουλ του επτά με

65Ο ΜΠΑΝΤΥ

δυάρια. Πέταξε τα χαρτιά του στο τραπέζι και σηκώθηκε

εκνευρισμένος να φύγει. Ένα μήνα τώρα τίποτα δεν του πήγαινε καλά.

Δύο κυρίες που τις είχε σταθερές στη λίστα του αυτό τον καιρό άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα να τον αποφεύγουν.

Βέβαια η όρεξή του για sex τελευταία είχε πέσει κατακόρυφα και οι ‘πελάτισσές’ του δυσανασχετούσαν, αφού και οι δύο αυτές κυρίες, κατά πολύ μεγαλύτερές του, γνώριζαν ακριβώς για ποιο λόγο του τα ‘έσκαγαν’, κι ας είχε σερβίρει αυτός το παραμύθι με την ‘άρρωστη μανούλα του’.

Υπεύθυνη γι αυτή την κάθετη πτώση ήταν η Julia με το απερίγραπτο, χωρίς ταμπού και αναστολές, πήδημα που έκανε. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που ευχαριστιόταν τόσο πολύ το sex και μάλιστα δεν σκεφτόταν καθόλου να βγάλει και κανένα ψιλό από την Julia. Μάλλον δεν το ρίσκαρε να την χάσει. Η επίπτωση όμως στη λίμπιντό του ήταν καταλυτική. Αυτό το νεανικό κορμί που φλεγόταν ολόκληρο στα χέρια του με το που το ακουμπούσε, τον έκανε να χάνει σιγά σιγά την ικανότητά του να ‘κλειδώνει’ το μυαλό του κατά βούληση, για να μην τον επηρεάζει η εικόνα της ‘πελάτισσας’ που έχει μπροστά του, έτσι ώστε να μπορέσει να ‘λειτουργήσει’. Ήταν σαν να επαναστάτησε το ίδιο του το σώμα και να του δήλωνε ότι επιτέλους κάπου ανήκει και δεν θέλει επαφές με ξένα σώματα.

Το μόνο που του έλειπε τώρα ήταν να ερωτευτεί

www.gantzos.gr66

κιόλας και ν’ αρχίσει κι αυτές τις γλυκανάλατες βλακείες που πάντα κορόιδευε. Το μήνυμα στο κινητό του χτύπησε με το που μπήκε στο αυτοκίνητό του, στο υπόγειο γκαράζ του καζίνο.

‘Τίγρη, αγόρασα καινούργιες κάλτσες που έχουν αγκαλιάσει σφιχτά τα γυμνά μου πόδια. Ζορίζομαι όμως να τις βγάλω, έχεις την καλοσύνη να έρθεις να τις σκίσεις;’

Το κέφι του έφτιαξε αυτόματα. Μια έντονη αίσθηση καψίματος έκανε την εμφάνισή της από το στομάχι του και κάτω. Είχε ήδη αρχίσει να φτιάχνει εικόνες με τη φαντασία του, τις οποίες σχεδόν ποτέ δεν πραγματοποιούσε μαζί της. Η Julia δεν δεχόταν προγραμματισμό στο sex. Όταν ένιωθε ότι την είχε υποτάξει, εύκολα εκείνη του ανέστρεφε τους ρόλους κι αυτό συνεχιζόταν επί ώρες, μέχρι που αποφάσιζε να του δοθεί εντελώς και τότε η αίσθηση ήταν απόλυτη. Την πρώτη βραδιά που πήγε σπίτι της έχασε το λογαριασμό. Η μυρωδιά και μόνο του δέρματός της, τον έκανε να μην μπορεί να ξεκολλήσει από δίπλα της. Πηδιόντουσαν σε κάθε πιθανή γωνία του σπιτιού, έτρωγαν κάτι, κοιμόντουσαν κάνα δίωρο και πάλι από την αρχή. Είχε μεσημεριάσει και στο ψυγείο είχε μείνει μόνο λίγο βούτυρο.

Βγήκαν έξω για φαγητό κι όση ώρα έτρωγαν το ένα του χέρι ήταν κάτω από την κοντή φούστα της χαϊδεύοντας, αγγίζοντας και πιέζοντας επιδέξια, μετά από τόσα χρόνια στο ‘επάγγελμα’, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται ασταμάτητα οι οργασμοί της πάνω στα ακροδάχτυλά του.

67Ο ΜΠΑΝΤΥ

Είχε κάτσει αριστερά του κι έτσι την έκρυβε από τον κόσμο του εστιατορίου, αλλά από την άλλη της πλευρά ήταν η τζαμαρία και κολλητά το πεζοδρόμιο. Η φούστα είχε σηκωθεί σε τέτοιο βαθμό που ο Clark έκανε χάζι έναν περαστικό που τον είχε πιάσει για τρίτη φορά με την άκρη του ματιού του, να περνάει ακριβώς απ’ έξω και να καρφώνεται στο λάγνο θέαμα.

Ο καημένος είχε πέσει και σε μεγάλο τετράγωνο. Πρέπει να είχε ρίξει πολύ περπάτημα τρεις φορές το γύρο.

Βγήκε αργά από το μεγάλο γκαράζ και έβαλε τα γυαλιά του ήλιου για να συνηθίσουν λίγο τα μάτια του το έντονο φως. Τα περισσότερα καζίνα δεν είχαν παράθυρα για να χάνει ο τζογαδόρος την αίσθηση του χρόνου και να μην έχει σημείο αναφοράς την ημέρα που ξημερώνει. Τρία στενά πιο κάτω σταμάτησε στην πρώτη ανοιχτή κάβα που βρήκε μπροστά του. Διάλεξε την πιο ακριβή σαμπάνια και πλήρωσε με την πιστωτική του. Από μετρητό είχε στεγνώσει στο καζίνο. Προς στιγμήν ψιλοσκέφτηκε να έπαιρνε κι ένα λουλούδι αλλά ευτυχώς το άλλο του μισό αντέδρασε άμεσα, κάνοντάς τον να θέλει να γελάσει με την ιδέα και μόνο. Λίγο αργότερα διέσχιζε τα πεντακόσια περίπου μέτρα της ξακουστής γέφυρας, με προορισμό το Μπρούκλιν, το πολυπληθέστερο τμήμα της Νέας Υόρκης. Κάπου ανάμεσα στα δυόμισι εκατομμύρια κατοίκους του, υπήρχε μια γυναίκα που τριγύριζε ανησυχητικά μέσα στο μυαλό του. Παρόμοιο γεγονός δεν υπήρξε στο παρελθόν. Όλες οι γυναίκες ήταν ‘δουλειά’.

www.gantzos.gr68

Είχε πηδήξει και μερικές για την πλάκα του, βλέποντας ότι δεν υπήρχε χρήμα, αλλά αυτό έγινε μόνο τη βραδιά της διαπίστωσης κι επειδή ήταν ήδη έξω μαζί τους. Δεύτερη φορά χωρίς πιθανές απολαβές δεν είχε υπάρξει ποτέ. Με την Julia κόντευε να κλείσει μήνας που πήγαινε σχεδόν κάθε μέρα σπίτι της.

Ίσως το τεσσάρι που θα πατούσε ηλικιακά, του έπεφτε λίγο βαρύ κι είχε αρχίσει να βλέπει φωλιές και λιμάνια για να καλύψει αναπόφευκτες ανασφάλειες.

Ο ήχος από το δεύτερο κινητό του, αυτό για τις ‘δουλειές’ και τον τζόγο, ήχησε μέσα από το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου. Στα τυφλά το βρήκε ανάμεσα σε δεκάδες χαρτιά που πάντα βαριόταν να ξεσκαρτάρει και άνοιξε το μήνυμα έτοιμος ν’ απορρίψει την οποιαδήποτε πρόταση. Σταμάτησε απότομα λίγο μετά τη γέφυρα, μπροστά στο πάρκινγκ της αγαπημένης του πιτσαρίας Grimaldi’s και άναψε το φωτάκι στον ουρανό του αυτοκινήτου για να σιγουρευτεί ότι είχε διαβάσει σωστά.

‘Clark, Μαριάμ και πάλι. Διάβασέ το πολύ προσεκτικά αυτό το μήνυμα. Σε χρειάζομαι για μια δουλειά. Δεν είναι παγίδα ούτε μ’ ενδιαφέρει τι έγινε στο παρελθόν, γιατί θα σε είχα ήδη καταδώσει αφού ξέρω και τη διεύθυνσή σου στη δέκατη λεωφόρο στο Μανχάταν. Πενήντα χιλιάδες δολάρια είναι ήδη στο λογαριασμό σου και σε περιμένουν άλλες πεντακόσιες χιλιάδες και αυτά είναι μόνο η αρχή. Έλεγξε το λογαριασμό σου να σιγουρευτείς και πάρε με σ’ αυτό το τηλέφωνο.’

Την τρίτη φορά που το διάβασε συνειδητοποίησε

69Ο ΜΠΑΝΤΥ

ότι δεν είχε κάνει λάθος. Ήταν η χαζοβιόλα. Αλλά τι χαζοβιόλα; Αυτή μιλούσε για πολύ ζεστό χρήμα και μάλιστα με προκαταβολή. Πριν επιτρέψει στον εαυτό του να ενθουσιαστεί, έβγαλε το άλλο κινητό του και συνδέθηκε στο Διαδίκτυο. Μπήκε στην τράπεζά του κι αφού έδωσε τον κωδικό του, ζήτησε το υπόλοιπο του λογαριασμού του. Εξήντα δυο χιλιάδες δολάρια! Απίστευτο! Η χαζοβιόλα έλεγε την αλήθεια! Για δεύτερη φορά σήμερα η τύχη του χαμογελούσε κι αυτή τη φορά δεν θα έκανε το ίδιο λάθος. Θα εκμεταλλευόταν στο έπακρο αυτή την ευκαιρία, ό,τι κι αν χρειαζόταν να γίνει. Καταχώρησε το όνομα της ως ‘Χαζοβιόλα’ στον κατάλογο του τηλεφώνου και πάτησε αμέσως το πράσινο κουμπάκι για να την καλέσει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12

Το φως της σελήνης ήταν πολύ αδύνατο για να φωτίσει το δρόμο μας. Σύμφωνα με τις οδηγίες του μοναχικού διαβάτη που συναντήσαμε το σούρουπο, στην τελευταία διασταύρωση στρίψαμε δεξιά και για ώρα περπατούσαμε παράλληλα σε ένα φαρδύ αυλάκι με νερό.

Αφήσαμε πίσω μας και το Ρανβασπούρ, ένα μικρό χωριουδάκι με ελάχιστους κατοίκους, όπως φάνηκε κι από τα λιγοστά σπίτια που συναντήσαμε. Λίγη ώρα αργότερα ο επιβλητικός όγκος του δάσους διαγράφηκε στο βάθος, κάτω από το τελευταίο φως της ημέρας που έφευγε. Περπατούσαμε επί δύο ώρες, σχεδόν στα

www.gantzos.gr70

τυφλά, έχοντας σαν οδηγό τα σύνορα των πυκνών δέντρων περισσότερο, παρά το δρόμο τον ίδιο.

Βλέπαμε τις φτερωτές πυγολαμπίδες του δάσους κι ακούγαμε τα τσακάλια να ουρλιάζουν από μακριά και το σκηνικό ήταν εξωπραγματικό.

«Ραχούλ είσαι σίγουρος ότι δεν χαθήκαμε;»«Έχε πίστη, δεν μας αφήνει ο Γιόγκι Ραμ να

χαθούμε».Έχε πίστη λέει ο Ραχούλ, τι να πω εγώ… Ότι

νοικιάσαμε αυτοκίνητο για να τ’ αφήσουμε στο Ταρακεσβάρ; Ότι προσκυνούσαμε επί μία ώρα μια στρογγυλή πέτρα στο κέντρο του φημισμένου ναού της πόλης για να ‘ετοιμαστούμε’ για τη συνάντηση;

Σύμβολο του Άπειρου ο κύκλος, που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, είπε ο Ραχούλ. Έννοιες με τις οποίες ζουν και τρέφονται εδώ στην Ινδία. Μπορεί να μην έχουν να φάνε αλλά το Άπειρο Άπειρο.

Ο Ραχούλ επέμεινε ότι στον Γιόγκι έπρεπε να πάμε περπατώντας. Ήταν μια διαδικασία εξαγνισμού από την πόλη και την τεχνολογία είπε, έτσι ώστε να είμαστε σχετικά ‘καθαροί’ για τη συνάντηση. Καλά που δεν μας έβαλε να περπατάμε από το αεροδρόμιο που φτάσαμε, στην Κολκάτα, γνωστή παλαιότερα ως Καλκούτα, που βρισκόταν πενήντα πέντε χιλιόμετρα μακριά. Για εβδομήντα πέντε χρονών πάντως η αντοχή του ήταν απίστευτη. Αδύνατος, με την μακριά λευκή γενειάδα του και το λευκό του ράσο, κρατώντας κι ένα ξύλινο μπαστούνι, πήγαινε μπροστά ακούραστος. Είχε αλλάξει ολόκληρος από τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στην Ινδία. Εδώ τον έβλεπες στο φυσικό του

71Ο ΜΠΑΝΤΥ

περιβάλλον. Στην Ανάβυσσο, παρότι ήμασταν μέσα στη φύση, δεν πρέπει να ένιωθε τόσο ελεύθερος. Η αλήθεια είναι ότι στις λίγες ώρες που βρισκόμασταν εδώ είχα αρχίσει να νιώθω μια γενική χαλάρωση κι εγώ. Είχα αφήσει ακόμα και το κινητό μου πίσω στο ξενοδοχείο, συσκευή που δεν είχα αποχωριστεί τα τελευταία δέκα οκτώ χρόνια, ούτε για μια μέρα. Και μόνο σκεπτόμενος αυτό, έβλεπα πόσο δίκιο έχει ο Ραχούλ όταν μιλούσε για εξαγνισμό.

Κάποιο σημάδι πρέπει να είδε και βγήκε ξαφνικά από τον υποτιθέμενο δρόμο που βρισκόμασταν με κατεύθυνση το πυκνό δάσος. Τον ακολούθησα διστακτικά.

«Μήπως είναι ώρα ν’ ανάψουμε το φακό μας;»«Αν νιώθεις καλύτερα, άναψέ τον. Χωρίς φως

πάντως θα εξοικειωθούμε πιο γρήγορα με το δάσος».Συνεχίσαμε στα σκοτεινά πάνω σ’ ένα μονοπάτι που

μόνος μου αποκλείεται να διέκρινα. Από τη ζούγκλα γύρω μας ακούγονταν ήχοι που κάθε άλλο παρά καθησυχαστικοί ήταν.

«Ραχούλ, γιατί δεν ξεκινήσαμε το πρωί να προλάβουμε τουλάχιστον να δούμε τι ζώο θα μας καταβροχθίσει εδώ μέσα! Να μπορεί να βλέπει κι αυτό τι τρώει βρε παιδί μου. Εκτός αν ήθελες να είμαστε πιάτο έκπληξη».

«Δεν μας πλησιάζει κανένα ζώο, Κωνσταντίνε. Ο Γιόγκι Ραμ έχει απλώσει ένα δίχτυ προστασίας γύρω μας και δεν μας πλησιάζει ούτε κουνούπι. Είμαστε ήδη στην περιοχή του».

«Κι αν δεν έχει καλό σήμα και δεν πιάνει τόσο

www.gantzos.gr72

μακριά αυτό το δίχτυ; Είσαι σίγουρος ότι δεν κοιμάται ας πούμε;»

«Ο Γιόγκι Ραμ δεν κοιμάται ποτέ». Κατά παράξενο τρόπο είχα αρχίσει να αφήνομαι

και να νιώθω εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του Ραχούλ. Άλλωστε μαθητής του Δασκάλου ήταν, ο οποίος με επισκέφτηκε πριν δυο χρόνια με τη μορφή του Γάντζου, του παπαγάλου μου, και μου άλλαξε ριζικά ολόκληρη τη ζωή. Με τις οδηγίες του είχα φέρει σ’ επαφή την γυναίκα που ήμουν μαζί τότε, την Μύρνα, με το άλλο της μισό, τον Νίκο, για να γεννηθεί ο Σταύρος στον οποίο τελικά αποδείχτηκε ότι θα μετεμψυχωνόταν ο ίδιος ο Δάσκαλος. Μετά από όλα όσα βιώσαμε τότε, δύσκολα θα με εξέπληττε κάτι πλέον.

Μισή ώρα αργότερα θα είχα απορρίψει τη δήλωσή μου…

Φτάσαμε σ’ ένα ξέφωτο του οποίου τη μία πλευρά διέσχιζε ένα ποταμάκι ενώ στην άλλη υπήρχε μια ξύλινη καλύβα. Ένα θεόρατο δέντρο στο κέντρο ακριβώς, άπλωνε τα κλαδιά του σε μια διάμετρο που ξεπερνούσε κατά πολύ αυτή του ξέφωτου. Η πυκνή πλατιά φυλλωσιά του φαινόταν ότι θα μπορούσε να προστατεύσει το χώρο ακόμα κι από δυνατή βροχή. Από το ποταμάκι μέχρι την καλύβα το έδαφος ήταν καλυμμένο με γρασίδι ενώ νυχτολούλουδα ανθισμένα μοίραζαν στην ατμόσφαιρα το υπέροχο άρωμά τους.

Εδώ επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Λες και τα ζώα είχαν μυστική συμφωνία σιωπής. Ούτε καν το νερό που έτρεχε αργά στο ποταμάκι δεν ακουγόταν. Από τη

73Ο ΜΠΑΝΤΥ

μεριά της καλύβας έβγαινε ένα αχνό φως, αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω αν ήταν από την πόρτα ή από κανένα παράθυρο που βρισκόταν στην πίσω πλευρά.

Ακολούθησα τον Ραχούλ και κάθε βήμα που έκανα με έφερνε πιο κοντά σε μια απόλυτη γαλήνη. Μια γαλήνη που ερχόταν απ’ έξω και με διαπερνούσε ολόκληρο γεμίζοντάς με χαρά και αγάπη για όλα γύρω μου. Το συναίσθημα ήταν θεϊκό. Δεν ξέρω ποιος ήταν πίσω από την ξύλινη πόρτα μπροστά μου, αλλά το σίγουρο ήταν ότι η ενέργειά του επιδρούσε καταλυτικά σε όλο το έμψυχο περιβάλλον τριγύρω. Ο Ραχούλ έσπρωξε την ξύλινη πόρτα και μπήκε αθόρυβα μέσα.

Τον ακολούθησα σαν υπνωτισμένος. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι

δεν υπήρχε πουθενά πηγή φωτός. Ούτε καν ένα μικρό κεράκι. Και όμως υπήρχε διάχυτο λευκό φως παντού. Το φως που είχα παρατηρήσει κι απ’ έξω. Ο χώρος ήταν ενιαίος και κυκλικός. Το γρασίδι υπήρχε και μέσα στην καλύβα, χωρίς την παραμικρή ένδειξη υγρασίας πάνω του όμως. Έπιπλο δεν υπήρχε κανένα. Ούτε μια καρέκλα. Ο Ραχούλ έκατσε σε στάση λωτού με την πλάτη στην πόρτα και μου έκανε νόημα με το χέρι του να καθίσω δίπλα του.

«Θα κάτσουμε να τον περιμένουμε;» ρώτησα ψιθυριστά, μη θέλοντας να ταράξω την απόκοσμη αυτή σιωπή.

«Μπροστά σου είναι. Κάτσε και προσπάθησε να είσαι όσο πιο ανοιχτός γίνεται».

Μπροστά μου; Κοίταξα πάλι μπροστά και το μόνο

www.gantzos.gr74

που διέκρινα ήταν το λευκό φως να είναι λίγο πιο έντονο ακριβώς απέναντί μας. Κατά τα άλλα έβλεπα την πίσω μεριά της καλύβας που δεν είχε ούτε πόρτα ούτε παράθυρο. Αποφάσισα να το αφήσω να κυλήσει και κοίταξα κάτω για να βολευτώ δίπλα στο Ραχούλ.

Όταν σήκωσα πάλι το βλέμμα μου τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα με το θέαμα μπροστά μου. Στην ίδια ακριβώς θέση που πριν υπήρχε μόνο φως, ένας καλοκάγαθος γέροντας κατά πολύ μεγαλύτερος από τον Ραχούλ, καθόταν σε στάση λωτού κι αυτός και μας κοιτούσε χαμογελώντας. Το νεφελώδες φως συνέχιζε να ακτινοβολεί γύρω του, με αποτέλεσμα η όλη εικόνα να μοιάζει με τρισδιάστατη προβολή στο χώρο από μηχάνημα προηγμένης τεχνολογίας. Τα μάτια του ήταν δυο λίμνες γεμάτες αγάπη και συμπόνια. Φορούσε ράσο στο χρώμα της ώχρας και δερμάτινα σανδάλια χωρίς κορδόνια. Στο γερασμένο του στόμα δεν είχε απομείνει ούτε ένα δόντι. Ήμουν σίγουρος όμως ότι ήταν ο πιο όμορφος άνθρωπος που είχα δει ποτέ μου. Η αγνότητα που έβγαινε από τον άνθρωπο απέναντί μου ήταν θεϊκή. Μόνο με τον μικρό Σταύρο ένιωθα παρόμοια, αλλά εκεί το είχα συνδυάσει και με την παιδική του αθωότητα.

«Καλωσορίσατε φίλοι μου...»Μίλησε κατευθείαν σε άψογα Αγγλικά.«Καλώς σε βρήκαμε Γιόγκι Ραμ». Ο Ραχούλ είχε

κατεβάσει το κεφάλι και μιλούσε εκστασιασμένος. Εγώ είχα μείνει άφωνος. Δεν μπορούσα ούτε μια λέξη να αρθρώσω. Ο Ραχούλ με κοίταξε χαμογελώντας.

«Ο Κωνσταντίνος δεν έχει συνέλθει από την είσοδό

75Ο ΜΠΑΝΤΥ

σου ακόμα».«Η πρόοδός του βλέπω τα τελευταία χρόνια

είναι πολύ καλή. Ο κύκλος αυτής της ζωής θα τον ανταμείψει. Άλλωστε έχετε και τον Δάσκαλο κοντά σας πάλι. Αφέσου σ’ εκείνον Κωνσταντίνε και θ’ αρχίσεις να βλέπεις αυτά που μέχρι τώρα απλά κοιτάς…»

Μιλούσε λες και μας ήξερε χρόνια. Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχε προηγηθεί καμία ενημέρωση από τον Ραχούλ. Ο ‘Άγιος’ απέναντί μου, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω, ήξερε. Ήξερε, με τη βαθιά έννοια της λέξης.

Όπως μου είχε εξηγήσει ο Ραχούλ στο αεροπλάνο, ο Γιόγκι Ραμ είχε φτάσει εν ζωή σε ένωση με το Θείο. Είχε διεισδύσει μέσω βαθυστόχαστων διαλογισμών στα μυστικά της φύσης και τις δυνάμεις που τη διέπουν. Οι επιστήμες, όπως είχε πει, έδωσαν στον σύγχρονο άνθρωπο τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις αυτές. Η σχέση που διαμορφώθηκε μεταξύ ανθρώπου και φύσης είναι της μορφής ‘πρακτική εκμετάλλευση’. Είναι μια σχέση κυρίου με υπηρέτη. Υποβάλουμε τη φύση σε απανωτές ‘ενοχλήσεις’ για την εξυπηρέτηση των υλικών μας στόχων και της απληστίας μας. Κάνουμε χρήση των ενεργειών που διαθέτει, τις βαθύτερες πηγές των οποίων όμως, δεν μπορούμε ούτε να δούμε, ούτε να καταλάβουμε. Την εκμεταλλευόμαστε μέσα από τις δικές μας ανάγκες και με τα δικά μας ανθρώπινα κριτήρια, χωρίς να μπορούμε να κατανοήσουμε την πραγματική υπόστασή της. Όταν ένας Γιόγκι όμως, όπως ο Ραμ, φτάσει σε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας, τότε η φύση

www.gantzos.gr76

αυτομάτως ανταποκρίνεται στα καλέσματά του, χωρίς καμία πίεση ή ενόχληση. Για τους αμαθείς υλιστές, αυτή η ανταπόκριση της φύσης ονομάζεται ‘θαύμα’.

Ο ‘θάνατος’ της ύλης έπρεπε να έχει γίνει ήδη κατανοητός στον άνθρωπο από την περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν. Δεν υπάρχει υλικό σώμα που με την αύξηση της ταχύτητάς του, να μπορέσει να φτάσει ποτέ την ταχύτητα του φωτός. Με άλλα λόγια μόνο ένα σώμα του οποίου η μάζα θα ήταν απέραντη θα μπορούσε να φτάσει την ταχύτητα του φωτός. Οι Δάσκαλοι που είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τις δημιουργικές ακτίνες του φωτός, έχουν πραγματοποιήσει την ένωση τους με τον Δημιουργό και η μάζα τους είναι όντως απέραντη.

‘Γενηθήτω φως!’ Γένεσις Α3’. Η πρώτη εντολή του Δημιουργού κατά τη δημιουργία του Σύμπαντος ήταν προς το πιο βασικό στοιχείο, το φως. Ο Γιόγκι Ραμ, όπως και κάθε γιόγκι στο παρελθόν, που κατάφερε να ταυτίσει την ενσυνείδητη υπόστασή του με την έννοια της δημιουργίας του σύμπαντος και τον Δημιουργό, αντιλαμβάνεται την κοσμική ουσία ως εκδήλωση του φωτός. Ελεύθερος από κάθε δεσμό με την ύλη και τον περιορισμό των διαστάσεων του χωροχρόνου, μπορεί μέσω του φωτός, να επέμβει ‘θαυματουργά’ επί της ύλης. Μία από τις εκδηλώσεις των δυνατοτήτων είναι να μεταφέρει αντικείμενα ή και τον ίδιο του τον εαυτό μέσω των ακτίνων του φωτός, γεγονός στο οποίο παρευρέθηκα ως μάρτυρας κι εγώ σήμερα.

Ο Γιόγκι Ραμ συνέχισε στον ίδιο τόνο.«Ο Δάσκαλος διάλεξε να μην αναπαυτεί καθόλου

77Ο ΜΠΑΝΤΥ

στο αστρικό του σώμα, αλλά να γυρίσει πίσω για το καλό της φύσης και του ανθρώπου. Αυτό που δεν έλαβε υπόψη του είναι ότι η φύση διατηρεί πάντα τις ισορροπίες της ακόμα κι αν χρειαστεί να καταστραφεί ένας ολόκληρος πλανήτης. Από τη στιγμή που αποφάσισε να κάνει δραστικά ένα τεράστιο καλό, πιθανόν θα πρέπει να αντιμετωπίσει κι ένα αντίστοιχο κακό, που κάπου αλλού θα ξεφυτρώσει!»

Ο Ραχούλ πήρε το λόγο για να τον ενημερώσει.«Ο Δάσκαλος μας μίλησε ήδη για ένα κακό. Σε

κατάσταση βαθέος ύπνου και έχοντας πρόσβαση στην προηγούμενη ζωή του, μας έγραψε ένα σημείωμα που εξηγούσε ότι λίγο πριν ενσαρκωθεί ο ίδιος ξανά, είχε γυρίσει πίσω στη ζωή και τον φυλακισμένο αυτόχειρα επιστήμονα που ανακάλυψε τον υδρογονοκινητήρα τον Peter Hanks. Όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα όμως, μάλλον δεν ήταν σωστή αυτή η κίνηση».

«Αυτό το ξέρω, αλλά δεν είναι μόνο αυτός το πρόβλημα. Ένιωσα τις τελευταίες μέρες ότι οι συγκυρίες και τα γεγονότα οδηγούν σε κορύφωση του κακού. Υπάρχει συνδυασμός ανεξέλεγκτης ελευθερίας ύστερα από χρόνια καταπίεσης, απόλυτου υλισμού και απληστίας και όλα αυτά ενώνονται κάτω από βαθύ μίσος για τον άνθρωπο. Σύντομα θα γίνουν ομάδα κάτω από την ‘υπέρ-ευφυΐα’ του επιστήμονά σας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ανυπολόγιστα μεγάλη καταστροφική δύναμη. Δεν μπορώ να τους εντοπίσω όμως, γιατί όπως ο Δάσκαλος, έτσι και ο επιστήμονάς του, έχει περάσει σε επόμενη ζωή κι ό,τι κάνει γίνεται σε κατάσταση βαθέος ύπνου με προβολή

www.gantzos.gr78

προγενέστερων ζωών και αναμνήσεων, στην οποία δεν έχω πρόσβαση».

Καλά είπα ότι δεν πιάνει παντού το σήμα, σκέφτηκα.Ο Γιόγκι γέλασε και συμπλήρωσε.«Γελούσα και μ’ αυτό που είπες στο δάσος για το

δίχτυ. Μ’ αρέσεις Κωνσταντίνε. Άνθρωπο με χιούμορ και καλή καρδιά θέλουμε για την αντιπαράθεση με το κακό που έρχεται».

«Μα πως;»Δεν είναι δυνατόν να διαβάζει κι αυτός τις σκέψεις

μου.«Είναι. Μείνε λίγα χρόνια εδώ και θα καταλάβεις.

Αν ήσουν έτοιμος θα στο πρότεινα κιόλας. Θέλεις το χρόνο σου όμως ακόμα. Το Εγώ επικρατεί μέσα σου, αλλά δεν είναι μακριά η στιγμή που θα τ’ αφήσεις. Ο φόβος, που είναι γέννημα θρέμμα του Εγώ σου, θα σε βγάλει από μόνος του έξω απ’ αυτό. Θυμήσου ότι αυτός που είναι έτοιμος να ζήσει αληθινά, είναι έτοιμος και να πεθάνει άφοβα. Η ζωή δεν φοβάται τον θάνατο, το Εγώ φοβάται τον θάνατο. Για τη ζωή ο θάνατος είναι φυσικό επόμενο, ενώ για το Εγώ ο θάνατος είναι το τέλος. Επειδή μάλιστα θάνατος και ζωή είναι ενωμένα, το Εγώ φοβάται και να ζήσει. Οι περισσότεροι δεν είναι ούτε ζωντανοί ούτε νεκροί.

Έχουν κάνει μια σύμβαση με το φόβο τους και απλά σέρνονται κάπου ανάμεσα. Ένας άνθρωπος που είναι γεμάτος ζωή, είναι και γεμάτος θάνατο. Η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος έξω από τους φόβους σου. Με την πραγματική αγάπη το Εγώ χάνεται, γιατί δεν μπορείς να ‘ανοίξεις’ και να δοθείς ολοκληρωτικά, όταν

79Ο ΜΠΑΝΤΥ

υπάρχει και το Εγώ εκεί. Το Εγώ πρέπει να πέσει. Ο θάνατος του Εγώ δεν είναι ο θάνατός σου. Ο θάνατος του Εγώ είναι η μόνη πιθανότητα που έχεις για να ζήσεις αληθινή ζωή και να βιώσεις άφοβα το θάνατο. Και αληθινή ζωή υπάρχει μόνο μία. Η αλήθεια είναι πάντα μόνο μία. Μπορείς να πεις ψέματα με χιλιάδες τρόπους, αλλά δεν μπορείς να πεις αλήθεια με χιλιάδες τρόπους. Η αλήθεια είναι απλή, ένας τρόπος είναι αρκετός. Μπορείς να ζήσεις ψεύτικη ζωή με χιλιάδες τρόπους, αλλά η αληθινή ζωή είναι μία. Είναι η ελεύθερη ζωή! Η ελευθερία είναι μία, ενώ οι φυλακές πολλές. Κι αν δεν είσαι συνειδητός στο ταξίδι σου, δεν θα ζήσεις ποτέ ελεύθερα. Το περισσότερο που θα καταφέρεις είναι να αλλάζεις φυλακές. Από τη μία φυλακή θα πηγαίνεις στην άλλη και ίσως νιώσεις λίγο ελεύθερος στη διαδρομή ανάμεσα. Ένας Μωαμεθανός γίνεται Χριστιανός, ένας Ινδουιστής γίνεται Καθολικός, ένας Καθολικός γίνεται Κομμουνιστής και ένας Κομμουνιστής γίνεται Σοσιαλιστής. Τη στιγμή που αλλάζουν από το ένα στο άλλο υπάρχει όντως μια μικρή αίσθηση ελευθερίας, αλλά μετά από λίγο έχουν και πάλι εγκλωβιστεί σε μια ψεύτικη ζωή. Στην ίδια παγίδα με άλλο όνομα».

Το χαμόγελό του και τα μάτια του ήταν θεϊκά ήρεμα. Τα λόγια του πήγαιναν κατευθείαν στην καρδιά.

«Για να επανέλθουμε στο θέμα μας λοιπόν, απλά σας λέω ότι όπως νιώθω τις τελευταίες ημέρες, δεν είχα νιώσει ούτε με τη γέννηση του Χίτλερ. Πρέπει να κινηθείτε άμεσα».

Καλά πόσο χρονών είναι, σκέφτηκα, και έχει τέτοιες

www.gantzos.gr80

εμπειρίες.«Δεν υπάρχει ηλικία εδώ Κωνσταντίνε. Δεν υπάρχει

χρόνος».Πάλι τα ίδια.«Και το σώμα δεν γερνάει;»«Το σώμα είναι προβολή του νου σου και κατά

συνέπεια πηγή ενοχλήσεων και ταραχών. Μπορείς αν θες να κάνεις την πραγματικότητά σου όνειρο και τα όνειρά σου να τα θεωρήσεις πραγματικότητα. Πόσο χρονών είσαι στα όνειρά σου; Ποτέ δεν μπορείς να καθορίσεις. Μπορείς και ζεις σκηνές από την παιδική σου ηλικία με τα σημερινά σου μάτια. Ο χωροχρόνος είναι μια ψευδαίσθηση του μυαλού μας».

«Και πάλι, γιατί δεν είσαι νέος εσύ ας πούμε;» συνέχισα ως άπιστος Θωμάς.

Ξαφνικά έλαμψε έντονα ο χώρος και ο Γιόγκι Ραμ μετατράπηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας, εξολοκλήρου σε νεφελώδες φως. Σαν κάθε μόριο του αιθέρα που αποτελούσε το σώμα του να αποδεσμεύτηκε και να απέκτησε την ανεξαρτησία του. Μια στιγμή αργότερα τρισεκατομμύρια σπινθηροβολούντα μόρια φωτεινής ενέργειας επέστρεψαν με νέο συνδυασμό, υπό την καθοδήγησή του. Το σαγόνι μου έφτασε στο στήθος μου. Ένας νεαρός μελαμψός Ινδός μας κοιτούσε μέσα από τα ίδια ακριβώς ρούχα, με τα ίδια βαθυστόχαστα μάτια, χωρίς καμία όμως ρυτίδα πάνω τους και με το ίδιο ζεστό χαμόγελο στο πρόσωπο, αλλά με όλα τα δόντια στη θέση τους.

«Καλύτερα τώρα;»

81Ο ΜΠΑΝΤΥ

Ο Ραχούλ είχε ακουμπήσει το μέτωπό του στο γρασίδι και προσευχόταν σιωπηλά και εγώ, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ψάχνω για τουαλέτα, κοιτούσα τον Γιόγκι αποσβολωμένος, αλλά χωρίς κανένα φόβο μέσα μου. Απλά ένιωθα όρθια κάθε τρίχα σ’ όλο μου το σώμα.

«Ζητάω συγγνώμη Γιόγκι Ραμ, αλλά εκεί στη Δύση δεν έχουμε συχνά τέτοιες καταστάσεις! Μόνο στα έργα έχω δει κάτι παρόμοιο! Τι να πω, έχω μείνει άφωνος…»

«Δεν πειράζει Κωνσταντίνε, όπως σου είπα και πριν, έχεις πολύ δρόμο ακόμα μπροστά σου, αλλά θα έχεις καλή διαδρομή. Τα δύσκολα τα δικά σου πέρασαν σε προηγούμενες ζωές. Τώρα απόλαυσέ το».

Είναι κι αυτό μια ανακούφιση να το ξέρεις, δεν λέω…

«Οπότε τι προτείνεις να κάνουμε με το θέμα μας;»«Άμεση αναζήτηση του επιστήμονα και κυρίως

διάλυση της τριάδας που πάει να σχηματιστεί».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13

iNet Café, στο νούμερο διακόσια τριάντα επτά της Λεωφόρου Langley Bypass, τρεις μέρες αργότερα. Ο Stinger κάθισε μπροστά στον τελευταίο υπολογιστή στο βάθος του δεύτερου ορόφου κι ας ήταν όλη η αίθουσα άδεια.

Ένα μήνυμα σήμερα το πρωί στο κινητό του από μια εταιρεία τηλεφωνίας της ανατολικής ακτής, τον

www.gantzos.gr82

έβαλε σε υποψίες ότι κάτι τρέχει. Ενώ φαινόταν σαν ένα αθώο διαφημιστικό μήνυμα η λέξη ‘Hook’ επαναλαμβανόταν δύο φορές μέσα στο κείμενο. Ήξερε ότι για τον Timothy το να ‘μπει’ στο αυτόματο σύστημα μιας εταιρείας μαζικής αποστολής διαφημιστικών μηνυμάτων, ήταν παιχνιδάκι.

Αφού συνδέθηκε στο Διαδίκτυο με το πρόγραμμα πλοήγησης, έβαλε το ψευδώνυμο του και τον κωδικό πρόσβασης στο πρόγραμμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας Gmail, στο οποίο μπορούσε να γραφτεί ο καθένας χωρίς να δώσει τα πραγματικά του στοιχεία, και βρήκε όντως ένα email στα εισερχόμενά του, κωδικοποιημένο με το πρόγραμμα που είχαν φτιάξει όταν βρισκόταν στην Ελλάδα. Έβαλε στην ειδική υποδοχή του υπολογιστή το USB Stick που περιείχε το πρόγραμμα αποκωδικοποίησης και αφού το ‘έτρεξε’, αντέγραψε το ακαταλαβίστικο κείμενο με τους ιερογλυφικούς χαρακτήρες στη μνήμη του υπολογιστή. Το εξωτερικό πρόγραμμα ανίχνευσε την ύπαρξη κειμένου στο γνωστό κώδικα, οπότε αμέσως μετά συνέχισε με τη ρουτίνα αποκωδικοποίησης. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα εμφανίστηκε το κείμενο στα Αγγλικά.

‘Γεια σου John. Έχουμε πρόβλημα! Μάθαμε ότι ο Peter Hanks αφού αυτοκτόνησε, γύρισε άμεσα πίσω στη γη σε καινούργια ενσάρκωση, με τη βοήθεια του Δασκάλου. Το πρόβλημα είναι ότι έχει γυρίσει γεμάτος μίσος για ολόκληρη την ανθρωπότητα, επειδή όπως ξέρεις του αφαίρεσαν την ελευθερία του ενώ εκείνος προσπαθούσε να βοηθήσει τον κόσμο, οπότε

83Ο ΜΠΑΝΤΥ

οι τάσεις του είναι πλέον καταστροφικές. Η τωρινή του μάνα είναι ένα βαποράκι ονόματι Jena Stevenson που έμενε δυο χρόνια πριν στην οδό W Galena δέκα, στο Washington Park του Μιλγουόκι στο Ουισκόνσιν. Η ιστορία όπως είδες επαναλαμβάνεται. Αυτή τη στιγμή ο Hanks είναι δυόμιση ετών στην καινούργια του ζωή κι εδώ αρχίζει το γλέντι. Και ο Hanks όπως και ο Δάσκαλος, όταν βρίσκονται σε βαθύ ύπνο, μπορούν κι έχουν πρόσβαση στην προηγούμενη ζωή τους. Τη στιγμή εκείνη δηλαδή, μπορεί το δυομισάχρονο να γίνεται ο Peter Hanks που ξέραμε, με όλες τις γνώσεις και εμπειρίες που είχε πριν πεθάνει, αλλά μόνο για όσο βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση ύπνου.

Αυτά είναι τα μόνα στοιχεία που έχουμε και ξέρουμε επίσης ότι έχει έρθει σ’ επαφή με δύο ακόμα άτομα με τα οποία οργανώνει ομάδα δράσης. Ποια είναι τα άτομα και ποια θα είναι αυτή η δράση δεν έχουμε ιδέα. Την προειδοποίηση αυτή την έκανε ο Σταύρος, που κι αυτός σε βαθύ ύπνο βιώνει προηγούμενες ζωές του, όπως μας έγραψε σ’ ένα σημείωμα που άφησε δίπλα στο κρεβάτι του ένα βράδυ. Το έχουμε διασταυρώσει και με τον Δάσκαλο του Σταύρου, έναν προχωρημένο Γιόγκι που επισκεφτήκαμε τη Δευτέρα στην Ινδία με τον Ραχούλ. Είναι επιτακτική ανάγκη να βρεθεί ο Hanks και να διαλυθεί η ομάδα των τριών, είπε ο Γιόγκι, καθορίζοντας τον κίνδυνο σε πολύ υψηλά επίπεδα, για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έχε μου εμπιστοσύνη, σιγουρεύτηκα ότι ξέρει τι λέει.

Όπως ξέρεις ο Hanks δεν έχει την παραμικρή ιδέα για τη δική σου μεταστροφή, οπότε είσαι ο

www.gantzos.gr84

νούμερο ένα στόχος, αν εξαιρέσουμε το φυλακισμένο πρώην αφεντικό σου. Εάν χρειαστείς κάτι από εμάς ειδοποίησε ή καλύτερα έλα ένα ταξίδι αν μπορείς από εδώ. Αν θες έρχομαι κι εγώ σε σένα. Θα είμαστε σε επαφή. Κωνσταντίνος.’

Ο Stinger μέχρι να τελειώσει την πρώτη ανάγνωση είχε αρχίσει να καταστρώνει σχέδιο δράσης. Έπρεπε να οργανώσει μια μυστική έρευνα αλλά για να μην υποψιαστούν τίποτα στην υπηρεσία, έπρεπε να έχει τη σωστή δικαιολογία. Το ότι η μάνα του Hanks ήταν βαποράκι βοηθούσε κατά πολύ, αφού έτσι μπορούσε να συνδέσει την έρευνα με ένα σωρό ανοιχτές υποθέσεις ναρκωτικών. Όταν θα έβρισκε τον μικρό Hanks θα αποφάσιζε ανάλογα με την περίσταση πως θα κινηθεί. Πάτησε το κουμπί της απάντησης στο email και αφού έστειλε πίσω ότι ‘η έρευνα ξεκινάει’, το πέρασε από το πρόγραμμα κωδικοποίησης και το έστειλε στην Ελλάδα. Βγήκε από το Café με το κινητό στ’ αυτί υπαγορεύοντας τα στοιχεία της μάνας του Hanks στο τμήμα επιχειρήσεων της υπηρεσίας, δίνοντας προτεραιότητα δυο στην έρευνα. Αυτό σήμαινε άμεσα, αλλά όχι και ότι σταματάμε τα πάντα για να ασχοληθούμε μ’ αυτό. Δεν ήθελε να κινήσει καμία υποψία, ούτε και στους υφισταμένους του.

Μία ώρα αργότερα έκατσε στο μεγάλο μαονένιο γραφείο του και μπροστά του είχε μεταξύ άλλων τα πρώτα αποτελέσματα από την έρευνα. Συνήθως είναι αυτά που είναι διαθέσιμα από στοιχεία που υπάρχουν καταχωρημένα σε υπολογιστές στους οποίους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η υπηρεσία έχει πρόσβαση.

85Ο ΜΠΑΝΤΥ

‘Jena Stevenson. Γεννήθηκε 12/05/1976. Πέθανε 21/03/2009. Αιτία θανάτου: καρδιακή ανακοπή από υπερβολική δόση κρακ. Τόπος κατοικίας: W Galena δέκα, στο Washington Park του Μιλγουόκι στο Ουισκόνσιν. Οικογενειακή κατάσταση: Άγαμος χωρίς τέκνα, γονείς ή αδέλφια. Περιουσιακά στοιχεία: Κανένα.’

Κούκος η κυρία Jena σκέφτηκε ο Stinger. Από εδώ αρχίζει το δύσκολο. Σήκωσε το τηλέφωνο και είπε στη γραμματέα του να καλέσει τον πράκτορα Kevin, τον πιο αφοσιωμένο και εχέμυθο στην υπηρεσία πράκτορα που μπορούσε να σκεφτεί. Ο εν λόγω πράκτορας ήταν αποσπασμένος από το FBI και αναλάμβανε υποθέσεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών για λογαριασμό της υπηρεσίας, η οποία σύμφωνα με τον νόμο έπρεπε να ‘λειτουργεί’ μονάχα στο εξωτερικό. Με αυτόν τον τρόπο η βιτρίνα φαινόταν να είναι το FBI αλλά από πίσω δρούσε η CIA. Ασχολήθηκε λίγο με τις υπόλοιπες εκκρεμότητες μέχρι που ο Kevin χτύπησε την πόρτα.

«Με ζητήσατε;»«Κάθισε Kevin. Έχω μια υπόθεση για σένα στην

οποία θα δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό και δεν θα αναφέρεις τίποτα παρά μόνο σ’ εμένα. Η υπόθεση αυτή δεν θα περάσει από τη συνηθισμένη διαδικασία διότι δεν θέλω κανείς να μάθει ακόμα τίποτα. Ίσως υπάρχει διαρροή από τα μέσα και μόνο εσένα έχω στην κορυφή με τους ‘καθαρούς’».

Στο να χειρίζεται καταστάσεις και ανθρώπους κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων ήταν για τον Stinger το καλύτερό του.

www.gantzos.gr86

«Με τιμάτε, κύριε!»«Τιμή δική σου που έχεις κερδίσει την εμπιστοσύνη

μας. Εδώ υπάρχουν τα πρώτα στοιχεία από μια πρόχειρη έρευνα που έγινε για μια γυναίκα βαποράκι εν ονόματι Jena Stevenson. Έχω πληροφορίες ότι η εν λόγω κυρία πριν δύο χρόνια περίπου ήταν έγκυος και γέννησε. Φεύγεις αμέσως για Ουισκόνσιν και ξετινάζεις όλα τα αρχεία σε νοσοκομεία, ορφανοτροφεία και ιδρύματα, για να βρούμε τι απέγινε αυτό το παιδί. Στα επίσημα αρχεία δεν είναι καταχωρημένο και η Jena δεν έχει ούτε γονείς ούτε αδέλφια για να το έχει αφήσει κάπου. Με ενημερώνεις δύο φορές την ημέρα εκτός αν έχεις κάτι φρέσκο που σημαίνει με ξυπνάς και χαράματα. Φεύγεις με την πρώτη πτήση».

«Σας ευχαριστώ κύριε. Θα κάνω το καλύτερο δυνατόν».

«Το ξέρω, γι αυτό στέλνω εσένα!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

Παλαιό Φάληρο, Αθήνα, γραφεία εταιρείας BitWay, ένα μήνα αργότερα.

«Αφροδίτη, κάλεσε Γιάννη και Timothy, επείγουσα σύσκεψη εδώ σε εμένα. Στείλε τα τηλέφωνα κάτω κι έλα κι εσύ!»

«Τι έγινε;»«Το έλα να δεις έγινε!»«Τι εννοείς;»«Φώναξε και τους άλλους, να τα πω μία φορά σε

87Ο ΜΠΑΝΤΥ

όλους μαζί!»Λίγο αργότερα με κοιτούσαν απορημένοι και οι

τρεις, έχοντας από ένα ποτήρι καφέ ο καθένας μπροστά του, γύρω από το μεγάλο τραπέζι συσκέψεων στο δωμάτιο δίπλα από το γραφείο μου.

«Μας πρόλαβαν!»«Δηλαδή;»«Σας διαβάζω άρθρο από το περιοδικό Επιστήμη

και Τεχνολογία, το τεύχος του οποίου κυκλοφόρησε χτες και μου το έστειλε αμέσως μόλις το διάβασε, ο διευθυντής του εργοστασίου βωξίτη που έχουμε στο Maryland».

‘Η εταιρεία GasOne S.A. ανακοίνωσε χτες επίσημα ότι βρίσκεται στα τελευταία στάδια κατασκευής του περίφημου υδρογονοκινητήρα, όπως τον σχεδίασε ο γνωστός επιστήμονας Peter Hanks. Η εταιρεία δεν έχει κάνει γνωστό εάν πρόκειται για υλοποίηση της ίδιας έρευνας που χάθηκε μαζί με το θάνατο του εν λόγω επιστήμονα ή εάν είναι αποτέλεσμα δικών της ερευνών.

Το υδρογόνο ως γνωστόν αποτελεί το ενενήντα τοις εκατό του σύμπαντος και είναι το ελαφρύτερο αέριο στη φύση. Στη Γη βρίσκεται σε ενώσεις όπως το νερό, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο κ.α. αλλά δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση. Για να παραχθεί υδρογόνο, να σπάσουν δηλαδή οι ενώσεις που αναφέραμε, απαιτείται ενέργεια, άρα το υδρογόνο δεν είναι πηγή ενέργειας, αλλά είναι φορέας ενέργειας. Έχει το βασικό πλεονέκτημα όταν ‘καίγεται’ να μη ρυπαίνει την ατμόσφαιρα, αφού παράγει μόνο θερμότητα και νερό. Το υδρογόνο είναι ιδανικό για καύση σε κυψέλες καυσίμου,

www.gantzos.gr88

μια τεχνολογία παραγωγής ηλεκτρισμού με απευθείας ένωση του υδρογόνου με το οξυγόνο σε μεταλλικό καταλύτη, χωρίς κινούμενα μέρη, χωρίς θόρυβο, χωρίς μεγάλες απώλειες και χωρίς ρύπους, η οποία τεχνολογία παράγει ενέργεια με υψηλή απόδοση.

Οι κυψέλες καυσίμου έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί σε αρκετά υβριδικά μοντέλα αυτοκινήτων που εμφανίζονται σιγά σιγά στην αγορά. Το υδρογόνο παράγεται σε μεγάλο ποσοστό από την ηλεκτρόλυση του νερού, δηλαδή μια διαδικασία κατά την οποία το νερό διασπάται με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος σε υδρογόνο και οξυγόνο. Επομένως, αφού θα παράγεται από το νερό και η χρήση του θα εκλύει νερό, το υδρογόνο θεωρείται πρακτικά ανεξάντλητο.

Το θέμα είναι ότι και πάλι χρειαζόμαστε ενέργεια για να γίνει η διάσπαση του νερού και κατόπιν χρειάζεται αποθήκευση και μεταφορά του αερίου στα πρατήρια καυσίμων, η οποία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Η αποθήκευση του αποτελεί ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, δεδομένου ότι το υδρογόνο είναι πολύ ελαφρύ, οπότε η συμπίεση μεγάλης ποσότητας σε μικρού μεγέθους δεξαμενή είναι δύσκολη, λόγω των υψηλών πιέσεων που χρειάζονται για να επιτευχθεί η υγροποίηση.

Πρόοδοι έχουν γίνει με τη δημιουργία δοχείων αποθήκευσης από ανθρακόνημα, αλλά και πάλι η διαδικασία δεν είναι τόσο απλή, όσο με άλλα καύσιμα. Εδώ έρχεται ο νέος κινητήρας της GasOne να καλύψει όλα τα κενά της παραγωγής και αποθήκευσης του υδρογόνου, διότι με βάση τη νέα επαναστατική μέθοδο που διαφημίζει, το υδρογόνο παράγεται από νερό μέσα

89Ο ΜΠΑΝΤΥ

στον ίδιο τον κινητήρα, χωρίς όμως ηλεκτρόλυση ή κάποια άλλη γνωστή μέθοδο διάσπασής του.

Με λίγα λόγια γεμίζετε το ρεζερβουάρ με πενήντα λίτρα νεράκι και έχετε πεντακόσια χιλιόμετρα αυτονομίας εκπέμποντας στην ατμόσφαιρα μόνο υδρατμούς και ζέστη, χωρίς την ανάγκη αποθήκευσης του υδρογόνου, αφού ότι παράγεται καίγεται άμεσα. Το τέλος του πετρελαϊκού καρτέλ δείχνει να είναι πολύ κοντά αν αυτός ο κινητήρας βγει στην παραγωγή. Το όραμα του Ιούλιου Βερν πριν από τόσα χρόνια για παραγωγή ενέργειας από νερό, βγαίνει επιτέλους αληθινό!’

Πρώτος ξεκόλλησε ο Timothy.«Ο Hanks πρέπει να είναι. Πρέπει να ξαναέγραψε

την έρευνα μέσα στον ύπνο του και οργάνωσε και την πώλησή της».

«Αυτό ήταν το πρώτο που σκέφτηκα κι εγώ. Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει στην κυριολεξία!»

«Και τώρα τι κάνουμε;»«Ακούω προτάσεις. Βασικά πρέπει ν’ αφήσουμε ένα

σημείωμα στον Δάσκαλο να το σκεφτεί κι εκείνος, γιατί αυτό ανατρέπει όλα του τα σχέδια. Αλλά που να ήξερε κι αυτός ότι ο Hanks θα είχε πρόσβαση σε προηγούμενη ζωή, όταν τον έστελνε πάλι πίσω στη ζωή. Πρέπει να ενημερώσουμε και τον Stinger εάν δεν είναι ήδη ενήμερος για την εξέλιξη αυτή και οπωσδήποτε πρέπει να βρούμε τον Hanks».

Η Αφροδίτη μας διέκοψε με κάτι πολύ λογικό.«Καλά αφού ανέλαβε μια εταιρεία κολοσσός να

βγάλει την εφεύρεση στην παραγωγή, δεν πετύχαμε

www.gantzos.gr90

ήδη τον τελικό στόχο του Δασκάλου; Δεν θα αποκτήσουμε έτσι το καθαρότερο περιβάλλον που ήταν και ο λόγος που έγιναν όλα αυτά;»

«Ναι καλή μου, απλά ο Δάσκαλος μιλούσε για διατάραξη της παγκόσμιας οικονομίας και ότι θα χρειαζόταν να είναι κι εκείνος κοντά, για να μπορέσουμε να ελέγξουμε την κατάσταση και να μην καταλήξουμε σε ολοκαύτωμα του πλανήτη από την απληστία των πετρελαιάδων που θα βγουν από το παιχνίδι. Εκείνος θα μπορούσε να κινήσει τα νήματα λαμβάνοντας υπόψη του παραμέτρους, που πηγάζουν ακόμα κι από το ‘συλλογικό ασυνείδητο’ όπως έλεγε, μέσω της διαίσθησής του περισσότερο παρά της λογικής και της ανάλυσης, οπότε θα κυλούσε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Γι αυτό επέμενε να έχουμε εμείς την παραγωγή και γι αυτό κάναμε κι όλες αυτές τις επενδύσεις με τα κεφάλαια που είχαν συγκεντρώσει με τον Timothy, για να μπορούμε να πάρουμε ανά πάσα στιγμή, οποιουδήποτε είδους απόφαση, χωρίς να εξαρτόμαστε από άλλους. Αλλά τελικά όπως διαισθάνθηκε ο Γιόγκι Ραμ, από αλλού έρχεται ο άμεσος κίνδυνος κι όχι απ’ αυτή την εξέλιξη. Σκέψου ότι εάν όντως πούλησε ο Hanks την εφεύρεσή του, τι ποσό θα έχει στη διάθεσή του για να οργανώσει την εκδίκησή του. Σίγουρα ο άμεσος κίνδυνος έρχεται από εκεί! Για αυτό λέω ότι προτεραιότητα είναι να βρεθεί ο Hanks πριν προλάβει να δράσει. Ο Γιόγκι Ραμ θεωρεί τον Peter Hanks και την ομάδα του πιο επικίνδυνους για την ανθρωπότητα κι από τον Αδόλφο Χίτλερ».

Ο Γιάννης ο συνέταιρός μου με διέκοψε αυτή τη

91Ο ΜΠΑΝΤΥ

φορά.«Ρε συ Κωνσταντίνε, μήπως υπερβάλουμε λιγάκι μ’

αυτόν τον Γιόγκι Ραμ που λες; Τώρα που δεν είναι κι ο Ραχούλ μπροστά, είσαι σίγουρος ότι αυτά που μας είπατε έγιναν στην πραγματικότητα;»

«Ναι ρε συ Γιάννη, όσο σίγουρος ήμουν όταν σου έλεγα κι ότι ο Δάσκαλος μού μιλάει μέσα από τον Γάντζο, τρία χρόνια πριν. Θυμάσαι;»

Ο Γιάννης κατέβασε το βλέμμα στον καφέ του γιατί θυμόταν πολύ καλά ότι ήταν ο πρώτος στον οποίο είχα εμπιστευτεί την επαφή μου με τον Δάσκαλο μέσω του παπαγάλου, και δεν είχε πιστέψει τίποτα απ’ όσα του έλεγα, μέχρι που του έφερα αποδείξεις.

«Κοιτάξτε, δεν ξέρω για ποιο λόγο έχουμε βρεθεί στο επίκεντρο όλων αυτών των μεταφυσικών καταστάσεων, αλλά από τη στιγμή που η μοίρα μας έφερε εδώ πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για την ανθρωπότητα. Εμένα προσωπικά με γεμίζει αυτή η κατάσταση. Το ότι προσφέρουμε για το γενικό καλό είναι από μόνο του πολύ δυνατό ανέβασμα. Το έζησα με την Μύρνα και η εμπειρία ήταν μοναδική. Εξ’ άλλου, τώρα πια μετά τη διαρροή της έρευνας, δεν διατρέχουμε σχεδόν κανένα κίνδυνο. Απλά είμαστε μια επιχείρηση με μεγάλη ανάπτυξη παγκοσμίως που μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας μέσα από το όραμα του Δασκάλου. Ένα όραμα για ένα καλύτερο αύριο! Ένα όραμα σταθμό για τον πλανήτη μας! Μήπως έπρεπε να είχα γίνει πολιτικός;»

Γελάσαμε όλοι με το αυθόρμητο σχόλιο και αποφορτίστηκε κάπως η ατμόσφαιρα.

www.gantzos.gr92

«Παρασύρθηκα λίγο με τη λέξη ‘όραμα’ και την είδα ότι μιλάω στο λαό μου. Τέλος πάντων, σκεφτείτε κι εσείς με ποιο τρόπο μπορούμε να κινηθούμε, οπότε να ετοιμάσουμε ένα σημείωμα με τις προτάσεις μας για τον Σταύρο, για να δούμε τι θα έχει να μας προτείνει κι αυτός».

Συζητήσαμε δυο τρία τρέχοντα θέματα ακόμα και λίγο αργότερα έμεινα μόνος με την Αφροδίτη.

«Να σου πω την αλήθεια μικρή μου δεν έχω καμία διάθεση για δουλειά. Δεν παίρνουμε μια αδειούλα από τη σημαία να πάμε στον Απόλλωνα στο SPA να ξεπιαστούμε λιγάκι; Χτες με το τένις πιάστηκαν μέχρι και τ’ αυτιά μου».

«Ε, αγάπη μου, πιάνονται κι αυτά… Ειδικά όταν ακούν πράγματα που δεν τους αρέσουν… Όπως το σκορ για παράδειγμα!»

«Ο ανταγωνιστικός μου χαρακτήρας θα κάνει πως δεν άκουσε, γιατί αν θελήσω να σε κάνω να το πάρεις πίσω, θα τρέχω πάλι να προλάβω μπαλάκια ενώ προτιμώ κολύμπι σήμερα».

Έσκυψε αργά προς εμένα και το αγαπημένο μου γυναικείο άρωμα, από τα τελευταία δωράκια που της είχα κάνει, με τύλιξε στέλνοντας μηνύματα σε όλο μου το σώμα. Έκλεισα απαλά τα χείλια της με το στόμα και αφεθήκαμε σε ένα γλυκό φιλί που τελευταία ένιωθα ότι αποκτούσε και μια διαφορετική χροιά. Δεν ήταν πάντα προάγγελος αχαλίνωτου σεξ, αλλά γινόταν και τρόπος επαφής και επικοινωνίας. Σα να καλύπταμε μια ανάγκη να πούμε ένα απλό ‘Είμαι εδώ…’.

«Θέλει να κολυμπήσει το αγόρι μου, δεν του χαλάω

93Ο ΜΠΑΝΤΥ

χατίρι εγώ».Την κοίταξα στα μάτια και ένιωσα τα κανάλια όλα

ανοιχτά.«Αφροδίτη…»«Ναι Κωνσταντίνε…»«Τίποτα, άστο!»«Έλα, δεν σου βγαίνουν συχνά αυτά. Πες το…»«Ε να, μου πέρασε η ιδέα να σε ρωτήσω κάτι, αλλά

δεν θέλω να βγάλεις λάθος συμπεράσματα».«Και τι είναι αυτό το κάτι;»Το σκέφτηκα λίγο ακόμα και τελικά αποφάσισα ότι

στο κάτω κάτω μια κουβέντα ήταν. Αφού μου ήρθε στο μυαλό γιατί να μη το πω;

«Το θέμα παιδιά πως το βλέπεις;»Μια μικρή φλογίτσα έλαμψε στα μάτια της, αλλά

κατά τα άλλα παρέμεινε ατάραχη.«Δικά μας παιδιά εννοείς ή είναι στα λάθος

συμπεράσματα αυτό;»«Δεν υπήρχε συγκεκριμένη…»«Κωνσταντίνε ξέρεις πολύ καλά πόσο αγαπάω

τα παιδιά και το βλέπεις και με το Σταύρο και με τ’ ανίψια μου. Οπότε γενικά, ναι τα λατρεύω τα παιδιά. Τώρα για παιδιά μ’ εσένα και πάλι ναι είναι η απάντηση. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε και μπορούμε να λέμε αυτό που νιώθουμε και αυτό που νιώθω για σένα το έχεις καταλάβει από την πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε, όταν με προσέλαβε ο ξάδελφός μου στην εταιρεία σας. Επειδή όμως ξέρω πως λειτουργεί το θέμα αυτό με τους άντρες, δεν θέλω με τίποτα να γίνουν βεβιασμένες κινήσεις. Ούτε ‘νυφομανής’

www.gantzos.gr94

είμαι, να κυνηγάω γάμους και νυφικά, ούτε μ’ έχει πιάσει καμιά βιασύνη για παιδιά. Οπότε βγάλε τα συμπεράσματα μόνος σου…»

«Είσαι αστέρι μικρή μου. Απλά ήθελα να ξέρω πως τοποθετείσαι σε σχέση με το θέμα, γι αυτό άνοιξα την κουβέντα».

Το τηλέφωνο στο κέντρο του μεγάλου γραφείου συσκέψεων μας διέκοψε. Μόνο ο Γιάννης κι ο Timothy μπορούσαν να παρακάμψουν τη σιγή τηλεφώνων, αλλά μόλις πριν λίγο είχαν φύγει και οι δύο από το δωμάτιο. Το σήκωσε μ’ ένα νεύμα μου η Αφροδίτη και το έκλεισε αφού είπε μόνο ένα ‘ναι’.

«Ο Γιάννης είναι, είπε να περιμένουμε γιατί ξανανεβαίνουν κι οι δύο. Ο Stinger έστειλε email ότι βρήκαν τον Hanks!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

Ανατολική Σικελία, λιμάνι Κατάνιας, δυο βδομάδες αργότερα. Το τριάντα πεντάμετρο Azimut 116 έβγαλε ένα επιβλητικό υπόκωφο μουγκρητό καθώς οι δυο του μηχανές των τεσσάρων χιλιάδων ίππων, έδωσαν ανάποδη κίνηση στις προπέλες του, φέρνοντάς το αργά να δέσει με την πρύμνη στο μόλο Crispi, στη δυτική πλευρά του μεγάλου λιμανιού. Ο καπετάνιος Jeronimo είχε πάνω από είκοσι πέντε χρόνια στη θάλασσα και τα μεγάλα αφεντικά στο ναυπηγείο Αzimut-Benetti τον είχαν στη δούλεψή τους τουλάχιστον τα μισά απ’ αυτά. Η πείρα του στη θάλασσα και οι ιδέες του για

95Ο ΜΠΑΝΤΥ

το σχεδιασμό και την εργονομία των σκαφών, ήταν παραπάνω από πολύτιμη για το ναυπηγείο.

Το συγκεκριμένο σκαρί ήταν για έξι χρόνια στην κατοχή του μεγάλου αφεντικού, που με μεγάλη του λύπη αποφάσισε να το πουλήσει, αφού η γυναίκα του ήταν ανένδοτη κατόπιν σύστασης του οικογενειακού τους γιατρού, ότι η κατάσταση της υγείας του δεν σηκώνει άλλο απόπλου. Ως αγαπημένο του παιδί και αφού οι περισσότεροι χώροι είχαν διαμορφωθεί σύμφωνα με τις δικές του υποδείξεις, ο Jeronimo αποφάσισε να αναλάβει ο ίδιος το τελευταίο ταξίδι του ‘Κεραυνού’ μέχρι το λιμάνι που ζήτησαν οι αγοραστές του. Το σκάφος είχε βγει στα κανάλια προώθησης σκαφών και στο Διαδίκτυο παγκοσμίως, στην αρχική του σχεδόν τιμή των εννέα εκατομμυρίων, με στόχο να κατέβουν μέχρι τα οκτώ εκατομμύρια δολάρια.

Φρεσκοπλυμένο και γυαλισμένο το σκάφος άστραφτε κάτω από το μεσογειακό μεσημεριανό ήλιο. Κυρίαρχο ρόλο στην άρτια αισθητική του, διαδραματίζουν τα τρία μεγάλα παράθυρα ελλειπτικής μορφής που βρίσκονται σε κάθε πλευρά της υπερκατασκευής, καθώς επίσης και τα έξι συνολικά οβάλ φινιστρίνια της γάστρας, επιτρέποντας σε όλο το εσωτερικό του να φωτίζεται από άπλετο φυσικό φως.

Μεγάλη σχεδιαστική έμφαση δόθηκε στο ανώτερο κατάστρωμα του όπου υιοθετείται για πρώτη φορά μια διάταξη που περιλαμβάνει δύο μεγάλες ηλεκτρικά ανοιγόμενες οροφές, που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του deck αυξάνοντας αισθητά την άνεση στο χώρο αυτό. Ο σχεδιασμός του fly bridge

www.gantzos.gr96

είναι λειτουργικός, άνετος και περιλαμβάνει έναν μεγάλο ορθογώνιο ενιαίο χώρο με επιπλοσυνθέσεις κυκλικού σχεδιασμού. Η μεγάλη τραπεζαρία του βρίσκεται στη δεξιά πλευρά και αποτελείται από έναν καναπέ μεγάλων διαστάσεων και ένα μεγάλο ημικυκλικό ξύλινο τραπέζι. Στην αριστερή πλευρά είναι εγκατεστημένο ένα πλήρως εξοπλισμένο bar και τέσσερα καθίσματα. Μπροστά από τον άνετο καναπέ της υπαίθριας τραπεζαρίας του fly bridge βρίσκεται ένα επιπλέον καθιστικό ενώ απέναντι του βρίσκεται το εξωτερικό πιλοτήριο, ένας εργονομικός χώρος από τον οποίο ο καπετάνιος μπορεί να απολαύσει την πλοήγηση.

Η εξαγωνική πισίνα-Jacuzzi μαζί με τα μεγάλα στρώματα και τις αναπαυτικές καρέκλες που την περιβάλλουν, καταλαμβάνουν περίπου το μισό κατάστρωμα αποτελώντας ιδανική επιλογή τόσο κατά το ταξίδι, όσο και κατά την παραμονή στη μαρίνα, αφού η θέα από το υψηλότερο σημείο του σκάφους είναι αναμφισβήτητα μοναδική. Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται πέντε συνολικά καμπίνες στο κατώτερο κατάστρωμα ενώ το κύριο κατάστρωμα διαθέτει ένα επιπλέον σαλόνι προς την πλώρη και μία ειδικά διαμορφωμένη καμπίνα-γραφείο.

Η αγγελία δεν είχε κλείσει ούτε μια βδομάδα στον ‘αέρα’, όταν ένας Αμερικάνος ονόματι David Seagal, το αγόρασε χωρίς κανένα παζάρι. Απεναντίας πλήρωσε πεντακόσιες χιλιάδες δολάρια παραπάνω για να θωρακιστεί πλήρως ο μπροστά χώρος του σαλονιού και το γραφείο, με πλέγμα αραμίδιου τριπλής

97Ο ΜΠΑΝΤΥ

επένδυσης και να απομονωθεί από το υπόλοιπο σκάφος με μια αντίστοιχη θωρακισμένη πόρτα, εξοπλισμένη με τελευταίας τεχνολογίας ηλεκτρονική κλειδαριά κυλιόμενου κωδικού. Όλα τα υλικά θωράκισης καθώς και η υψίστης ασφαλείας κλειδαριά, είχαν κανονιστεί να παραδοθούν στο ναυπηγείο μετά από συνεννόηση του ίδιου του πελάτη με τους αντίστοιχους προμηθευτές. Το ναυπηγείο φυσικά, όταν ο πελάτης πληρώνει και μάλιστα με μετρητό, δεν κάνει ποτέ ερωτήσεις, απλά εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο. Μετά τις μετατροπές ο διαμορφωμένος πάνω χώρος θα έμενε άθικτος ακόμα και μετά από επίθεση με μπαζούκας.

Σήμερα είχε κανονιστεί να έρθουν αεροπορικώς με τη γυναίκα, το παιδί του και τρία άτομα πλήρωμα, για να το παραλάβουν. Όλα τα χαρτιά για την παράδοση ήταν έτοιμα και το μετρητό ήταν ήδη στους λογαριασμούς της εταιρείας στο Μιλάνο.

Το μεγάλο σκάφος έμεινε ακίνητο με τη βοήθεια του λιμενεργάτη που έσπευσε να δέσει τους κάβους που του πέταξαν από το κατάστρωμα. Η ηλεκτρική σκάλα ξεδίπλωσε και ακούμπησε μαλακά στην προβλήτα. Ο Jeronimo είχε τουλάχιστον δυο ώρες μπροστά του μέχρι να συναντήσει τους Αμερικάνους. Αποφάσισε να καθίσει στο σκάφος και να επιβλέψει τις τελευταίες εργασίες πριν την παράδοση. Οι δεξαμενές πετρελαίου έδειχναν λιγότερο από χίλια πεντακόσια λίτρα διαθεσιμότητα οπότε θα χρειάζονταν περίπου δέκα έξι χιλιάδες λίτρα καυσίμου και δυο χιλιάδες οχτακόσια λίτρα νερό, αφού το ταξίδι μέχρι την Κατάνια που

www.gantzos.gr98

ζήτησε να παραλάβει ο πελάτης, έγινε χωρίς το περιττό αυτό βάρος. Ήταν πολιτική της εταιρείας να παραδίδονται πάντα τα σκάφη στους αγοραστές έτοιμα για απόπλου και μια Dom Pérignon σαμπάνια να παγώνει στο ψυγείο για το καλωσόρισμα.

Αφού είχαν τελειώσει όλες οι εργασίες ο Jeronimo κατέβηκε στην προβλήτα τη στιγμή που η μεγάλη μαύρη λιμουζίνα-ταξί έκανε την εμφάνισή της στη στροφή του μόλου. Ο οδηγός σταμάτησε το μεγάλο όχημα λίγο πιο μπροστά από το σκάφος για να μπορέσει να ξεφορτώσει με άνεση τις βαλίτσες από το πορτμπαγκάζ. Οι πόρτες άνοιξαν και ο Jeronimo είδε να βγαίνει το πιο αλλόκοτο ζευγάρι Αμερικάνων που είχε δει μέχρι σήμερα. Ο κύριος David, γύρω στα σαράντα, πολύ εμφανίσιμος και ντυμένος στην πένα, απέπνεε τον αέρα του Bon Viveur, σε αντίθεση με την γυναίκα του που έμοιαζε να μην έχει καμία επαφή με την κοσμοπολίτικη ζωή και το χρήμα. Μια συνεσταλμένη Αμερικάνα, θύμιζε μάλιστα χωριατοπούλα, με το παράταιρο ντύσιμό της.

Το πλήρωμα αποτελείτο από έναν μεσήλικα καπετάνιο, έναν Φιλιππινέζο και ακόμα ένα μέλος που σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με θάλασσα. Από μακριά φώναζε ότι επρόκειτο για εκπαιδευμένο σωματοφύλακα. Το πιο περίεργο απ’ όλα ήταν το μικρό παιδί τους. Ακαθορίστου ηλικίας για τον Jeronimo που δεν είχε καμία επαφή με παιδιά, αλλά σίγουρα θα το έκανε κάτω από πέντε, το οποίο βγήκε από το αυτοκίνητο και του έριξε μια ματιά, που τον καθήλωσε στη θέση του. Είχε την εντύπωση ότι κοιτούσε μεγάλο

99Ο ΜΠΑΝΤΥ

άνθρωπο και μάλιστα τράβηξε το βλέμμα του πρώτος, αφού ένιωσε αμηχανία όταν ο μικρός συνέχισε να τον καρφώνει, χωρίς να βγάζει κουβέντα.

Αφού αντάλλαξε χειραψία με τον κύριο David τους οδήγησε στο σκάφος και άρχισε να κατατοπίζει λεπτομερώς τον Skipper που είχαν μαζί τους, ο οποίος ήταν και ο μόνος που φερόταν φυσιολογικά απ’ όλη την παρέα. Μισή ώρα αργότερα τους ευχήθηκε ‘καλοτάξιδο’, τους παρέδωσε όλα τα επίσημα χαρτιά που είχαν ετοιμαστεί από την εταιρεία και κατέβηκε στην προβλήτα να πάρει το ταξί που είχε καλέσει για να τον πάει στο αεροδρόμιο. Την ίδια στιγμή ένα ημιφορτηγάκι άδειαζε κάτι περίεργες μεγάλες μεταλλικές βαλίτσες στην προβλήτα πίσω από το σκάφος.

‘Ζάμπλουτοι τρελό-Αμερικάνοι’ σκέφτηκε και έκλεισε την πόρτα του ταξί.

Πέντε λεπτά αργότερα στο δρόμο για το αεροδρόμιο άνοιξε την τσάντα του για να βρει το κινητό του και πριν ακόμα ψάξει μέσα, θυμήθηκε ότι το είχε ξεχάσει πίσω από το μπαρ στο σαλόνι του σκάφους. Συνολικά τους πήρε δέκα πέντε λεπτά να γυρίσουν πίσω και το φορτηγάκι είχε ήδη φύγει. Το σκάφος ευτυχώς ήταν ακόμα στη θέση του. Φώναξε απ’ έξω αλλά κανείς δεν απάντησε. Μάλλον θα είχαν κατέβει όλοι στις καμπίνες. Αφού δεν μπορούσε να τους ενημερώσει χωρίς το κινητό του, πήρε την πρωτοβουλία και ανέβηκε στη μεταλλική σκάλα. Άνοιξε την πίσω συρταρωτή πόρτα και μπήκε στο κεντρικό σαλόνι. Ετοιμάστηκε να φωνάξει ξανά όταν το βλέμμα του

www.gantzos.gr100

έπεσε σε μια από τις μεταλλικές βαλίτσες που ήταν ανοιχτή στην κυκλική πολυθρόνα του σαλονιού. Δύο μεγάλοι σωλήνες εξείχαν από τη βελούδινη επιφάνεια μέσα στη βαλίτσα και διάφορα άλλα μεταλλικά αντικείμενα ήταν τοποθετημένα σε ειδικά σχεδιασμένες θήκες. Και οι δύο σωλήνες είχαν πάνω τους το σήμα του μαύρου έλικα με τα τρία φτερά, σε κίτρινο φόντο.

Το στομάχι του Jeronimo δέθηκε κόμπος. Κάλυψε τα λίγα βήματα που τον χώριζαν από το μπαρ όσο πιο αθόρυβα μπορούσε. Χωρίς να κάνει το γύρο έσκυψε μπροστά για να φτάσει στην πίσω πλευρά, και έβαλε το χέρι του στο διάκενο. Τη στιγμή που έπιασε το κινητό του, ένιωσε και την παγωμένη μεταλλική κάνη ενός όπλου να κολλάει στο σβέρκο του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

«Πες τα μου όλα άλλη μια φορά από την αρχή. Μπορεί κάτι να έχουμε παραβλέψει που να οδηγεί κάπου».

Ο πράκτορας Kevin ανακάθισε στην πολυθρόνα μπροστά από το μεγάλο γραφείο του Stinger και έβαλε σε σειρά τα γεγονότα στο μυαλό του, για να μη ξεχάσει τίποτα. Είχαν περάσει δυο μήνες από την ημέρα που είχε ανακαλύψει τα πρώτα στοιχεία για την Jena και το μωρό που είχε γεννήσει, κι από τότε κάθε μέρα ανακάλυπτε και κάτι καινούργιο για την υπόθεση.

«Ξεκίνησα κάνοντας ερωτήσεις στη γειτονιά της Jena. Τα πρωινά σε όλα τα μικρομάγαζα και

101Ο ΜΠΑΝΤΥ

supermarket και το βράδυ σε όλα τα μπαράκια και τα clubs. Είχα τη φωτογραφία της μαζί μου και τελικά η τύχη μου χαμογέλασε όταν μια σερβιτόρα στο club ‘Go On’ θυμήθηκε την Jena να έχει σχέση μ’ ένα ρεμάλι της γειτονιάς που μπαινόβγαινε φυλακή για μικροκλοπές και εμπόριο κρακ. Μου πήρε τρεις μέρες να τον ξετρυπώσω πιέζοντας και λαδώνοντας τελειωμένους του σιναφιού του. Τον βρήκα σε άθλια κατάσταση σε μια παράγκα που του είχε αφήσει ο παππούς του λίγο έξω από το Dodgeville στο Madison του Μιλγουόκι. Με εκατό δολάρια ήταν έτοιμος να μου πει, ό,τι είχε απομείνει στο κατεστραμμένο από τα ναρκωτικά μυαλό του. Την Jena την προμήθευε για δύο χρόνια με κρακ μου ομολόγησε. Το δεύτερο χρόνο μάλιστα, αφού εκείνη έχασε τη δουλειά της και ξέμεινε από ρευστό, την είχε και γκόμενα. Προφυλάξεις δεν έπαιρναν οπότε κάποια στιγμή εκείνη έμεινε έγκυος. Η φοβία της όμως με τους γιατρούς την έκανε να το κρατήσει και μάλιστα τους τελευταίους δύο μήνες της εγκυμοσύνης είχε μείνει σ’ αυτή την ίδια καλύβα που βρήκα τον άνθρωπό μας.

Όταν γέννησε με τη βοήθεια μιας γριάς από το διπλανό χωριό, μακρινής θείας του δικού μας, ήταν τόσο εξαντλημένη από την εγκυμοσύνη και τα ναρκωτικά που δεν είχε τη δύναμη ούτε να το θηλάσει. Ο τύπος αποφάσισε ξαφνικά ότι αρκετά είχε βοηθήσει ως τότε, οπότε ένα βράδυ πήρε την σχεδόν λιπόθυμη Jena και την άφησε στην είσοδο του νοσοκομείου στο Madison, ενώ το μωρό το έβαλε σ’ ένα καλάθι και το άφησε χαράματα στο παλιό μοναστήρι στην πλαγιά του

www.gantzos.gr102

βουνού πίσω από το χωριό, που είχε ακούσει ότι ήταν και ορφανοτροφείο. Τα μεσάνυχτα της επομένης η Jena ξεψύχησε στο νοσοκομείο από ανακοπή.

Η Ηγουμένη, όταν την ρώτησα, θυμόταν πολύ καλά το συγκεκριμένο μωρό το οποίο κατά κάποιο τρόπο το είχε αναλάβει η μοναχή Μαριάμ, όπως είπε. Πριν δύο μήνες εξαφανίστηκαν. Πρώτα η Μαριάμ και δυο ημέρες αργότερα το δυομισάχρονο, που ήταν μάλιστα και η δεύτερή του απόπειρα να φύγει από το μοναστήρι, όπως μου επιβεβαίωσε κι ο σερίφης της περιοχής. Ο σερίφης είχε κάνει τα πάντα στο πλαίσιο της δικαιοδοσίας του για να τους βρει και τους δυο. Απ’ ό,τι κατάλαβα πρέπει να ήταν και λίγο τσιμπημένος με την συγκεκριμένη μοναχή. Έστειλα σήμα στα κεντρικά για πληροφορίες σχετικά με την Μαριάμ, κι εδώ αρχίζουν τα ενδιαφέροντα.

Ένα μήνα πριν την εξαφάνισή της, ανοίγει λογαριασμό στη Citibank της περιοχής και δυο μέρες αργότερα η εταιρεία GasOne S.A. της μεταφέρει δυόμισι εκατομμύρια δολάρια με αιτιολογία ‘Προκαταβολή για έρευνα.’ Ήρθα αμέσως σε επαφή μαζί τους και την επομένη πέταξα στο Maryland μέχρι τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας, όπου με ενημέρωσαν ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός, τους είχε δοθεί μέσω Email από έναν επιστήμονα που είχε στα χέρια του μία έρευνα, παρόμοια με εκείνη του Peter Hanks για την κατασκευή του υδρογονοκινητήρα. Αφού είχαν ελέγξει εργαστηριακά την αξιοπιστία του πρώτου μέρους της έρευνας, που αφορούσε στη διάσπαση του νερού χωρίς ηλεκτρόλυση, κατέθεσαν

103Ο ΜΠΑΝΤΥ

το ποσό της προκαταβολής που τους ζητήθηκε για να μπορέσουν να πάρουν και το δεύτερο μέρος στα χέρια τους.

Δύο βδομάδες αργότερα η απέναντι πλευρά είχε οργανωθεί και κάποιος κύριος Elliott Smith με μια στρατιά δικηγόρων είχε έρθει να διαπραγματευτεί την πώληση του κυρίου μέρους της έρευνας. Το ποσό που ζήτησε ο κύριος Smith ήταν πέντε δις δολάρια και μετά από τρίωρη διαπραγμάτευση υπέγραψαν στα δυόμισι δις. Η εταιρεία κατέβαλε μια εβδομάδα αργότερα άλλα διακόσια εκατομμύρια αμέσως μόλις έλεγξαν τα πρώτα αποτελέσματα και τα υπόλοιπα συμφώνησαν ότι θα τα έδιναν μόλις θα έβγαινε το πρώτο δείγμα κινητήρα επιτυχώς από το εργοστάσιο, με χρονικό περιορισμό τους πέντε μήνες. Ο ίδιος ο επιστήμονας δεν φάνηκε πουθενά κατά τη διαδικασία πώλησης, αλλά όταν χρειάστηκαν κάποιες διευκρινήσεις πάνω στην έρευνα, τις είχαν άμεσα μέσω email.

Όσο κι αν έψαξα για τον κύριο Smith δεν βρήκα κάτι μεμπτό. Ένας εργένης ερημίτης σαραντάρης από το Λος Άντζελες είναι, χωρίς συγγενείς και φίλους, που έμενε απομονωμένος σ’ ένα παλιό σπίτι που του είχε αφήσει η μάνα του και ζούσε από οικονομίες που σύντομα θα του τελείωναν. Η μοναδική γειτόνισσα που είχε δει τελευταία τον ‘αντικοινωνικό εργένη’ όπως τον χαρακτήρισε, μου έδωσε μια περιγραφή που δεν ταίριαζε καθόλου μ’ αυτή των υπαλλήλων της GasOne. Πιθανή είναι και η γνωστή ‘μεταφορά ταυτότητας’ μετά από ‘σιωπηλό θάνατο’, κάτι που στοιχίζει όπως γνωρίζεις περίπου εκατό χιλιάδες δολάρια σήμερα, αν

www.gantzos.gr104

κάποιος έχει τις σωστές διασυνδέσεις με τα κυκλώματα ανεύρεσης υποψηφίων θυμάτων. Το θέμα είναι ότι δεν έχω καθόλου στοιχεία του παλιού Smith για να το διασταυρώσω, αλλά το προφίλ του δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό του καλοντυμένου σαραντάρη που ήρθε για να κλείσει τη δουλειά, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά την πώληση.

Στην παλιά του διεύθυνση στο Λος Άντζελες, αν δηλαδή έμενε και ποτέ εκεί, το σπίτι είναι άδειο μέρες τώρα. Σε μια παραβίαση που κάναμε off the record τη νύχτα, βρήκαμε το ψυγείο άδειο και εκτός ρεύματος και από ρούχα υπήρχαν ελάχιστα, και σε μεγέθη που δεν ταιριάζουν με την περιγραφή του δικού μας. Πιστωτικές κάρτες δεν έχει χρησιμοποιήσει και οι επαφές του με την GasOne όταν τον χρειάζονται γίνονται μέσω email. Ο ίδιος χρησιμοποιεί mobile συσκευή για τα email που στέλνει, την οποία έχει ενεργοποιήσει σε τρία διαφορετικά σημεία της χώρας μέχρι στιγμής, που έχω βάλει να ελέγξουν χωρίς αποτέλεσμα. Σχέση μεταξύ Smith και Μαριάμ όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα καμία».

«Πιες λίγο νεράκι Kevin, κοντεύεις να στεγνώσεις».«Ευχαριστώ κύριε!» Άδειασε το ποτήρι με το νερό μπροστά του και

συνέχισε στον ίδιο ρυθμό.«Η Μαριάμ έχει τραβήξει ενενήντα χιλιάδες

δολάρια από το λογαριασμό της, ενώ τα διακόσια εκατομμύρια δόθηκαν μετρητά σε χαρτονομίσματα των είκοσι, πενήντα και εκατό δολαρίων. Η ίδια δεν έχει καμία σχέση με ανθρώπους της επιστήμης και

105Ο ΜΠΑΝΤΥ

βασικά δεν έχει καμία σχέση με κανέναν, από τότε που πέθαναν και οι γονείς της, ενόσω βρισκόταν ήδη στο μοναστήρι. Από τον μικρό δεν έχουμε το παραμικρό νέο αλλά πιστεύω ότι μάλλον είναι μαζί με την Μαριάμ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Ηγουμένης κυκλοφορούσαν συνέχεια μαζί τις τελευταίες μέρες πριν εξαφανιστούν. Μπορεί να είχαν συνεννοηθεί από πριν και απλά να έφυγε εκείνη πρώτη για να μη θεωρηθεί απαγωγή. Κάτι πολύ μεγάλο πάντως παίζεται εδώ, αλλά δεν έχω αρκετά στοιχεία για να φτιάξουμε όλη την εικόνα».

Ο Stinger τον διέκοψε.«Άκου Kevin! Κατ’ αρχάς έκανες όπως πάντα πολύ

καλή δουλειά! Η υπόθεση με τον Peter Hanks έρχεται από πολύ παλιά και όπως ξέρεις είχα βρεθεί κι εγώ μπλεγμένος, υπακούοντας όμως σε εντολές ανωτέρων. Ο Hanks αυτοκτόνησε και πήρε και την έρευνα μαζί του όπως ξέρουμε. Το να υπάρχει τελικά κι άλλο αντίγραφο είναι πιθανότητα που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, αλλά από τη στιγμή που υπάρχει όντως επιστήμονας πίσω από την έρευνα που δίνει απαντήσεις στη GasOne σε προβλήματα που παρουσιάζονται κατά την υλοποίηση, σημαίνει ότι μάλλον έχουμε να κάνουμε με καινούργια έρευνα, αφού ο Hanks είναι νεκρός».

Πως να του πει, σκέφτηκε, ότι πρόκειται για την ίδια έρευνα και κυρίως τον ίδιο ερευνητή, αλλά σε ‘νέα έκδοση’; Συνέχισε το ψέμα του για να αποπροσανατολίσει όσο μπορούσε τον πράκτορα μπροστά του.

www.gantzos.gr106

«Το ότι βρέθηκε μια μοναχή με την προκαταβολή από την εταιρεία στο λογαριασμό της, είναι όντως περίεργο και θα ήθελα να ψάξουμε λίγο περισσότερο το περιβάλλον της, μπας και βρούμε κάποιο συνδετικό κρίκο. Κατά τα άλλα θα παραμείνουμε σε αναμονή να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και κυρίως δεν αναφέρουμε τίποτα και σε κανέναν γι αυτή την υπόθεση!»

«Αυτό εννοείται κύριε! Απλά ήθελα να σας πω ότι σκέφτηκα να καλέσουμε τον Smith έστω και μέσω email, με πρόφαση εφοριακό έλεγχο, για να δούμε με ποιόν έχουμε να κάνουμε τουλάχιστον».

«Ακόμα δεν θα κάνουμε τίποτα. Υπάρχει λόγος που δεν πρέπει να κινηθούμε εμείς. Θα παραμείνουμε όμως σε εγρήγορση για εξελίξεις, που είναι σίγουρο ότι δεν θ’ αργήσουν!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

Η κυρία Ντίνα εμφανίστηκε στην πόρτα της κουζίνας φορώντας αντιπυρικά γάντια κρατώντας το ταψί με τις μελιτζάνες παπουτσάκια. Στο κέντρο του μεγάλου τραπεζιού είχαμε κάνει χώρο για να προσγειωθεί το καυτό σκεύος πάνω στην ειδική ξύλινη βάση. Τα σάλια μας εδώ και ώρα έστηναν χορό μέσα στα στόματα με τη μυρωδιά και μόνο. Τώρα που είχαμε και εικόνα δεν κρατιόμασταν. Έδωσα την ξύλινη σπάτουλα που βρέθηκε μπροστά μου στην Αφροδίτη για να αναλάβει το σερβίρισμα, αφού η κυρία Ντίνα είχε γυρίσει στην

107Ο ΜΠΑΝΤΥ

κουζίνα να φέρει και τα υπόλοιπα.Η Μύρνα με τη βοήθεια όλων και κυρίως του Νίκου

είχε βγει από την ένταση που της είχε προκαλέσει η πρόσφατη αποβολή και η εικόνα των δυο τους στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, με τον μικρό Σταύρο ανάμεσά τους, ήταν άψογη. Ο Ραχούλ με τον Timothy είχαν ανοίξει συζήτηση πνευματικού περιεχομένου, αφού προηγουμένως μας είχε διηγηθεί ένα δυο ιστορίες από τη ζωή του με τον Δάσκαλο, όσο περιμέναμε την άφιξη του παραδοσιακού Κυριακάτικου φαγητού. Το κρασάκι που μας είχε στείλει ο φίλος μας ο Δήμος από το χωριό ανέσταινε και νεκρό. Ελαφρύ και γλυκόπιοτο δεν καταλάβαινες για πότε σε χαλάρωνε και άνοιγε την καρδιά σου.

«Στην υγειά της ομάδας!» έκανα την τελευταία πρόποση και τα πιρούνια ξεκίνησαν τις ανασκαφές.

«Κυρία Ντίνα, είναι πεντανόστιμο! Ελάτε να φάτε κι εσείς μαζί μας μια φορά!» Η Αφροδίτη προσπαθούσε κάθε φορά να την κάνει να καθίσει στο τραπέζι, μάταια όμως αφού η χαρά της ήταν να μη μας λείψει τίποτα και δεν μπορούσε να φάει παρά μόνο όταν είχε καθαρίσει και την κουζίνα μετά το γεύμα. Δεν μας είχε αφήσει να της φέρουμε βοηθό για το σπίτι με καμία δύναμη. Μερικοί άνθρωποι χαίρονται ακόμα με τη χαρά των άλλων. Σπάνιο, αλλά όταν το συναντάς νιώθεις ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα.

«Τα χαμόγελά σας μου φτάνουν για να χορτάσω δέκα φορές, κορίτσι μου».

Γύρισα και την κοίταξα όπως στεκόταν πίσω μου.«Δεν είναι χαμόγελα αυτά, κυρία Ντίνα μου.

www.gantzos.gr108

Απλά ανοίγουμε πολύ το στόμα για να χωράει περισσότερο! Αυτά τα παπουτσάκια τρώγονται και με τα κορδόνια…»

Γελούσε μέχρι κι ο Ραχούλ που του μετέφρασε η Μύρνα. Στη συνέχεια γύρισα τη συζήτηση στα Αγγλικά για να μην τρομάξουμε με τα λεγόμενα την κυρία Ντίνα.

«Μύρνα χτες γράψαμε το σημείωμα για τον Δάσκαλο. Όπως ξέρεις τα γεγονότα τρέχουν και χρειαζόμαστε άμεσα απαντήσεις. Να το αφήσουμε το βράδυ στο κομοδίνο του Σταύρου;»

Η Μύρνα έριξε μια ματιά και στον Νίκο που της έγνεψε καταφατικά.

«Θα ήθελα όμως να είμαι ξύπνια όταν υπνοβατήσει. Θέλω να δω πως θα νιώσω μ’ αυτή την κατάστασή του».

«Ναι αλλά πως; Θα μείνεις όλο το βράδυ ξάγρυπνη;»«Δεν ξέρω, τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;»Ο Timothy έδωσε τη λύση.«Θα βάλω το Laptop μου που έχει ανιχνευτή

κίνησης, πάνω στο κομοδίνο του. Μόλις ο μικρός σηκωθεί θα το φτιάξω να στείλει αυτόματα ένα alert μέσω δικτύου στον υπολογιστή του δωματίου σας. Εκεί θα στήσω ένα προγραμματάκι που μόλις λάβει το alert θα παίξει σε χαμηλή ένταση ένα τραγούδι για να σε ξυπνήσει, χωρίς όμως να ξυπνήσει τον μικρό. Απλά κλείσε την πόρτα του για απόψε».

«Γι αυτό φίλε μου σε κυνηγούσε ο Stinger σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Άμεση λύση για κάθε πρόβλημά είσαι!»

109Ο ΜΠΑΝΤΥ

Λίγο αργότερα αποσυρθήκαμε στα δωμάτιά μας για τη μεσημεριανή χαλάρωση. Η Αφροδίτη κουρασμένη από την πρωινή προπόνηση που έκανε στο γυμναστήριο του σπιτιού έπεσε για ύπνο, ενώ εγώ έκατσα στο γραφείο δίπλα στο κρεβάτι να τσεκάρω την αλληλογραφία μου. Το πρώτο Email που κατέβηκε ήταν από τον Γιόγκι Ραμ. Είχα συνδέσει το λογαριασμό του Ραχούλ στο δικό μου σύστημα αλληλογραφίας από την ημέρα που γυρίσαμε από την Ινδία, για να ελέγχουμε καθημερινά μήπως έστελνε κάτι ο Ινδός Γιόγκι. Το email που μας έστειλε ήταν τελεσίγραφο καταστροφής κι ελπίδας μαζί.

«Το κακό νιώθω ότι έχει επιλέξει τον Ελλαδικό χώρο για να εκδηλωθεί, ο οποίος δέχεται έντονες επιδράσεις γεωμαγνητικών ακτινοβολιών, καθώς είναι η πρώτη ξηρά που εμφανίστηκε στη Γη. Για κάποιο λόγο είναι το ιδανικό μέρος για να πετύχει το στόχο του. Διαισθάνομαι ότι συσσωρεύει ενέργεια ικανή να αφανίσει ολόκληρο τον πλανήτη. Αν καταφέρετε να αποφύγετε την καταστροφή που πλησιάζει, σίγουρα θα ακολουθήσει ένα σημαντικό θετικό άλμα για όλη την ανθρωπότητα. Διατήρηση της ισορροπίας των αντιθέτων. Μην προσπαθήσετε πάντως να προσεγγίσετε τον επιστήμονά σας με τη λογική. Ο δείκτης ευφυΐας του είναι απλησίαστος! Σίγουρα θα έχει καλύψει κάθε πιθανότητα που μπορεί να χαλάσει τα σχέδιά του!»

Τύπωσα το email και έγραψα πάνω στο τυπωμένο χαρτί από ποιόν είναι, για να το αφήσω μαζί με το σημείωμα που είχαμε ετοιμάσει στον Σταύρο.

Ο Γιόγκι Ραμ ήταν ό,τι πιο ιερό είχα συναντήσει

www.gantzos.gr110

στη ζωή μου. Ένιωθα σα να ήταν ο Θεός ο ίδιος, στο επίπεδο αυτογνωσίας και συνειδητότητας που είχε φτάσει. Το βράδυ που τον είχαμε συναντήσει, μας είχε φιλοξενήσει στην καλύβα του και λίγο πριν κοιμηθώ μου είπε ότι θα βιώσω μια εμπειρία-δωράκι από εκείνον. Ήταν ο πιο απίστευτος ύπνος που έκανα ποτέ. Ονειρεύτηκα όλη τη μέχρι τώρα ζωή μου, σε ταχύτατο ρυθμό και μέσα από την τωρινή μου υπόσταση. Μέσα σε ελάχιστες ώρες αποκωδικοποίησα συμπεριφορές και στοιχεία του χαρακτήρα μου, γυρνώντας πίσω στις πηγές τους, οι οποίες ήταν από καιρό θαμμένες στο υποσυνείδητο.

Αυτό που είχα ακούσει ότι γίνεται μετά από χρόνια ψυχανάλυσης και διαλογισμών, ο Γιόγκι Ραμ μου το προσέφερε μέσα σε μία νύχτα. Το περίεργο μάλιστα ήταν ότι όταν ξύπνησα θυμόμουν τα πάντα, σαν να μην είχα κοιμηθεί καθόλου. Ήταν σα να είδα σε ταινία όλη μου τη ζωή, με νοητές επισημάνσεις σε καίριες χρονικές στιγμές και γεγονότα, ειδικά από την περίοδο των πρώτων χρόνων της παιδικής μου ηλικίας.

Το χαμόγελό του και το ενθαρρυντικό του βλέμμα όταν ξύπνησα το πρωί, με έκαναν να συνέλθω από το σοκ που βίωσα στον ύπνο μου συνειδητοποιώντας πόσο εύκολα κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη. Υιοθετούμε συμπεριφορές και διαμορφώνουμε ένα χαρακτήρα που δεν έχει καμία σχέση με το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα, επηρεαζόμενοι έντονα από το έμψυχο και άψυχο περιβάλλον μας.

Για να είναι πάντως ο συγκεκριμένος άνθρωπος τόσο ανήσυχος για το κακό που έρχεται, τα πράγματα

111Ο ΜΠΑΝΤΥ

πρέπει να είναι παραπάνω από σοβαρά. Αφού θα γινόταν εδώ το γλέντι χρειαζόμασταν οπωσδήποτε και τον Stinger στην Ελλάδα. Ίσως έπρεπε να πούμε και στον ίδιο τον Γιόγκι Ραμ αν θα ήθελε να είναι μαζί μας, για να έχουμε και τη δύναμη της διαίσθησής του με το μέρος μας. Η σκέψη και μόνο με γέμισε χαρά, οπότε αυθόρμητα πάτησα το κουμπί της απάντησης στο μήνυμά του και του έγραψα την πρόσκληση. Το απόγευμα θα έλεγα και του Timothy να γράψει κι ένα αντίστοιχο στον Stinger.

«Μωρό μου έλα λίγο στο κρεβάτι…»«Νόμιζα ότι κοιμόσουν καλή μου. Κάνω φασαρία;»«Όχι, μια αγκαλιά θέλω…»Ξάπλωσα δίπλα της και τύλιξα τα χέρια μου γύρω

της.«Μας έγραψε email ο Γιόγκι Ραμ».«Και;»«Αρχίζει το γλέντι!»«Θα χορέψουμε;»«Ναι αμέ! Σε ρυθμό Peter Hanks. Έχει βάλει το

‘Save the last dance for me’… »

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

Στις 16 Ιουλίου 1945 η πρώτη δοκιμαστική έκρηξη μιας βόμβας πλουτωνίου στο Alamogordo, κοντά στο Los Alamos των Ηνωμένων Πολιτειών, με εκρηκτική ισχύ είκοσι ενός χιλιάδων τόνων ΤΝΤ, έστεψε με επιτυχία το σχέδιο Manhattan. Η ημέρα εκείνη

www.gantzos.gr112

σηματοδοτείται ως η αρχή της εποχής των πυρηνικών όπλων στην υφήλιο. Εξέλιξη της βόμβας αυτής ήταν η βόμβα υδρογόνου που θεωρείται το πιο σύγχρονο θερμοπυρηνικό όπλο. Η λειτουργία της βασίζεται στη σύντηξη πυρήνων βαρέων ισοτόπων του υδρογόνου, δευτερίου και τριτίου, σε πυρήνες ηλίου. Κατά τη σύντηξη αυτή παράγεται τεράστια ποσότητα ενέργειας που συνοδεύεται από μεγάλο θερμικό και ωστικό κύμα καθώς και ραδιενεργό ακτινοβολία. Η υδρογονοβόμβα, όπως επίσης λέγεται, αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50, και από τις δύο πλευρές του τότε Ψυχρού πολέμου, και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα όπλα μαζικής καταστροφής στον πλανήτη, έως και χίλιες φορές πιο καταστροφική απ’ ότι μια απλή ατομική βόμβα.

Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης, δηλαδή μιας μικρής ατομικής βόμβας, συνήθως πλουτωνίου, η οποία λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Αυτή η πρώτη έκρηξη αυξάνει τη θερμοκρασία του πυρήνα σε εκατό εκατομμύρια Βαθμούς Κελσίου οδηγώντας έτσι σε σύντηξη το δευτέριο και το τρίτιο, παράγοντας άτομα ηλίου και νετρόνια με ταυτόχρονη έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας. Η καταστροφική της ισχύς μεγιστοποιείται από την ενέργεια των απελευθερωμένων νετρονίων, τα οποία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες είναι σε θέση να αντιδράσουν ακόμα και με τα πιο αδρανή ραδιενεργά υλικά όπως το απεμπλουτισμένο ουράνιο, πράγμα αδύνατο σε ηπιότερες ενεργειακές

113Ο ΜΠΑΝΤΥ

συνθήκες. Αυτό το κύμα ενέργειας υπερδιπλασιάζει την απόδοση της βόμβας αφήνοντας παράλληλα πίσω του και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του με τη δημιουργία ραδιενεργών καταλοίπων.

Η πρώτη έκρηξη βόμβας υδρογόνου έγινε στις 31 Οκτωβρίου του 1952 στα Νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού ωκεανού από τις ΗΠΑ. Η έκρηξη εξαέρωσε ογδόντα τόνους εδάφους και είχε οκτώ μίλια διάμετρο με είκοσι επτά μίλια ύψος.

Στις 30 Οκτωβρίου 1961 πραγματοποιείται και στη Σοβιετική Ένωση, ως επίδειξη δύναμης, η πρώτη και τελευταία παγκοσμίως δοκιμή βόμβας υδρογόνου. Η είκοσι επτά τόνων βόμβα ‘Τσάρος’, όπως είχε ονομαστεί, μεταφέρθηκε από ένα ειδικά διαμορφωμένο αεροσκάφος τύπου TU-95 το οποίο την έριξε στα τριάντα τέσσερεις χιλιάδες πόδια πάνω από το νησί Νόβαγια Ζέμλια του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού. Οι βαρομετρικοί αισθητήρες του όπλου, πυροδότησαν τη βόμβα στα δέκα τρεις χιλιάδες πόδια στις έντεκα και τριάντα δυο το πρωί. Μια ισχύς που ισοδυναμούσε με πενήντα επτά εκατομμύρια τόνους ΤΝΤ απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα. Παρά το νεφελώδη καιρό, η λάμψη του φωτός ήταν ορατή σε απόσταση χιλίων χιλιομέτρων.

Η γιγαντιαία βόμβα απελευθέρωσε τρεις χιλιάδες οκτακόσιες φορές περισσότερη εκρηκτική ενέργεια από τη βόμβα της Χιροσίμα. Εκατό χιλιόμετρα από την περιοχή έκρηξης, η θερμότητα θα είχε προκαλέσει εγκαύματα τρίτου βαθμού. Το ατμοσφαιρικό κύμα της έκρηξης ταξίδεψε γύρω από τη γη τρεις φορές προτού

www.gantzos.gr114

διαλυθεί. Το σύννεφο μανιταριού που ακολούθησε ήταν τεράστιο. Είχε ύψος εξήντα χιλιομέτρων στον ουρανό και διάμετρο περίπου σαράντα χιλιομέτρων. Ο ιονισμός από την έκρηξη σταμάτησε τις ραδιοεπικοινωνίες για μια ώρα. Λίγο καιρό μετά την έκρηξη, μια ομάδα απεστάλη για να πάρει φωτογραφίες. Ένας μάρτυρας υπέβαλε έκθεση: ‘Η επίγεια επιφάνεια του νησιού έχει ισοπεδωθεί έτσι ώστε μοιάζει με αίθουσα παγοδρομίας πατινάζ. Το ίδιο πράγμα ισχύει και για τους βράχους. Οι πλευρές και οι άκρες τους είναι λαμπρές. Δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος ανισόπεδου εδάφους! Όλα σ’ αυτήν την περιοχή έχουν καθαρίσει, έχουν λιώσει και έχουν φυσηχτεί μακριά!’

Η ανάλυση της έκρηξης έδειξε ότι ο τομέας πλήρους καταστροφής είχε ακτίνα εικοσιπέντε χιλιομέτρων από το σημείο έκρηξης της βόμβας. Η βόμβα ‘Τσάρος’ γνωστή και ως επιχείρηση Ivan, σχεδιάστηκε αρχικά για να παράγει μια έκρηξη εκατό μεγατόνων, αλλά οι Σοβιετικοί αποφάσισαν ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε έναν πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο ραδιενεργής τέφρας και ότι θα ήταν αδύνατον το αεροπλάνο να φθάσει σε ασφαλές μέρος πριν την εκπυρσοκρότηση. Πριν από τη δοκιμή, οι μηχανικοί αντικατέστησαν μια μερίδα του ραδιενεργού ουρανίου με μια πλαστογράφηση μολύβδου, που έκοψε την εκρηκτική δυνατότητά του Ivan στο μισό, στους πενήντα μεγατόνους ‘μόνο’. Παραμένει ακόμα ως η μεγαλύτερη τεχνητή έκρηξη στην ιστορία του πλανήτη.

Στις δέκα και τριάντα το πρωί σήμερα, ο ‘Κεραυνός’, το καμάρι του ναυπηγείου Αzimut-Benetti, πλησίαζε

115Ο ΜΠΑΝΤΥ

με δέκα περίπου κόμβους στην υπερσύγχρονη μαρίνα Φλοίσβος, έξι χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κέντρου της Αθήνας. Εάν κάποιος έβλεπε το σκάφος από μακριά θα διέκρινε στο fly bridge μια ευτυχισμένη τριμελή οικογένεια μαζί με τον καπετάνιο του σκάφους να θαυμάζουν την ομορφιά της μαρίνας, με τα νεόχτιστα καταστήματα και τις ανοιχτές καφετέριες. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί, ούτε καν οι ίδιοι οι επιβάτες του, ότι στα σωθικά αυτού του σκάφους, σε λίγες μέρες θα ήταν έτοιμη μια υπέρ-εξελιγμένη παραλλαγή της υδρογονοβόμβας, τελικού βάρους μόλις επτά κιλών, που δίπλα της ο ‘Τσάρος’ θα φάνταζε με παιδικό πυροτέχνημα. Και σίγουρα κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ότι στην ιστορία, εάν θα υπήρχε επόμενη σελίδα, η συγκεκριμένη εφεύρεση θα καταγραφόταν ως ‘Παιδικό Πυροτέχνημα’ στην κυριολεξία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

Ο Ιούλιος είχε μπει για τα καλά στην Αθήνα και το θερμόμετρο χτυπούσε σαραντάρια υπό σκιά.

«Να σας προσφέρω κάτι να πιείτε;»Οι δυο μαυροντυμένοι πράκτορες, χωρίς καν να

γυρίσουν να κοιτάξουν την Αφροδίτη, αρνήθηκαν ευγενικά. Τα πρόσωπά τους ήταν ανέκφραστα και η στάση τους άκαμπτη. Έβλεπες όμως κάτω από τα σακάκια τους τα γυμνασμένα σώματά τους σε πλήρη ετοιμότητα. Τα όπλα στις σταυρωτές θήκες τους

www.gantzos.gr116

μόλις που ξεχώριζαν από το άνοιγμα των ρούχων. Ο Stinger τους έκανε νόημα να περιμένουν και μπήκε στο γραφείο μου πρώτος. Τον ακολούθησα κάνοντας νόημα στην Αφροδίτη για σιγή τηλεφώνων και έκλεισα την πόρτα πίσω μας.

Ο σκληροτράχηλος πράκτορας άνοιξε τα χέρια του και αγκαλιαστήκαμε σαν δυο παλιοί καλοί φίλοι.

«Μια χαρά σε βλέπω φίλε μου!»«Δεν ξέρεις πόσο το χρωστάω σ’ εσάς αυτό

Κωνσταντίνε. Τι κάνουν όλοι, τι κάνει ο μικρός Σταύρος;»

«Όλοι είμαστε μια χαρά και χαιρόμαστε όταν μαθαίνουμε τα νέα σου. Για πες μου εσύ, τι κάνει η κυρία Stinger;»

«Δεν είναι ακόμα κυρία Stinger, αλλά για πρώτη φορά στη ζωή μου ανυπομονώ να έρθει αυτή η μέρα! Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω στην αλλαγή που έγινε στη ζωή μου. Σα να γεννήθηκα δυο χρόνια πριν, είναι. Έχω πάρει κάποια δώρα για όλους σας αλλά για τον μικρό Σταύρο ήθελα να σε συμβουλευτώ. Θέλω να του πάρω κάτι πολύ ιδιαίτερο και θέλω τη βοήθεια σου».

«Δεν χρειάζεται φίλε μου. Η παρουσία σου και μόνο όταν έρθεις στο σπίτι θα είναι το καλύτερο δώρο για εκείνον. Θα νιώσει αμέσως την ευγνωμοσύνη σου και αυτό του αρκεί. Η διαίσθηση αυτού του παιδιού είναι απίστευτη».

Καθίσαμε στο μεγάλο τραπέζι των συσκέψεων και σέρβιρα τσάι και για τους δυο μας.

«Τι γίνεται με το θέμα μας λοιπόν;»Στο τηλέφωνο πριν ξεκινήσει μου είχε πει ότι είχαν

117Ο ΜΠΑΝΤΥ

κάνει λίγη πρόοδο ακόμα αλλά έπεσαν και πάλι σε αδιέξοδο.

«Έχουμε πλέον όλα τα ονόματα αλλά δεν ξέρουμε που βρίσκεται η τριάδα αυτή τη στιγμή. Ο τρίτος της παρέας είναι κάποιος Clark Σόμερσετ τυχοδιώκτης τζογαδόρος και ζιγκολό, που έχει για μοναδικό του θεό το χρήμα. Πριν τρία χρόνια είχε βάλει στόχο και την Μαριάμ, την μοναχή που είχε από κοντά τον Hanks, μέχρι που την ‘στέγνωσε’ από χρήμα και εξαφανίστηκε. Εκείνη όμως το πήρε βαρέως και μπήκε κατευθείαν στο μοναστήρι, όπου απ’ ότι φαίνεται ποτέ δεν τον ξέχασε. Για τον Hanks ο Clark ήταν ότι έπρεπε για να εκτελέσει το σχέδιο πώλησης της έρευνας. Με τα λεφτά της προκαταβολής που μπήκαν στο λογαριασμό της Μαριάμ, του έριξε το τυράκι, αφού ξαφνικά κατατέθηκαν πενήντα χιλιάδες δολάρια στο λογαριασμό του Clark, όσο αυτός βρισκόταν ακόμα στη Νέα Υόρκη. Η δεύτερη δόση όμως των διακοσίων εκατομμυρίων πληρώθηκε σε μετρητό.

Επίσης και ο Clark και η Μαριάμ έκαναν ανάληψη σε όλα τα χρήματα που είχαν στους λογαριασμούς τους και μάλιστα από διαφορετικά σημεία της χώρας, που σημαίνει ότι βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Απ’ ό,τι φαίνεται ο Clark έχει αγοράσει καινούργιες ‘ζωντανές’ ταυτότητες για όλους τους κι απ’ ό,τι πιστεύω για τον εαυτό του πρέπει να έχει παραπάνω από μία».

Να και κάτι που δεν είχα ακούσει ποτέ.«Ζωντανές ταυτότητες;»«Ναι, υπάρχουν κυκλώματα που εντοπίζουν

ανθρώπους, συνήθως απομονωμένους από την κοινωνία

www.gantzos.gr118

και χωρίς συγγενείς, και αγοράζουν τη ζωή τους έναντι μεγάλων ποσών, παρέχοντάς τους στρωμένη ζωή σε άλλη χώρα. Τις περισσότερες φορές η κατάληξη των θυμάτων είναι σε στρωμένο τάφο της άλλης χώρας. Η πώληση της έρευνας έγινε από τον Clark με την ταυτότητα κάποιου Elliott Smith, αλλά εάν δεχτούμε το σενάριο του Γιόγκι ότι θα έρθουν εδώ, δεν έχουμε κανένα στοιχείο ότι ο κύριος Smith βγήκε από τη χώρα. Άρα ή δεν έχουν έρθει ακόμα ή ο Clark χρησιμοποιεί άλλη ταυτότητα. Φωτογραφίες τους έχουν δοθεί πάντως σε όλα τα σημεία ελέγχου της χώρας και στην Interpol. Το θέμα μας είναι πως θα κινηθεί ο Hanks;»

«Τι εννοείς;»«Θα προσπαθήσει να κάνει αυτό που έχει στο μυαλό

του μ’ αυτά τα διακόσια εκατομμύρια ή θα περιμένει να πέσει το χοντρό χρήμα πρώτα;»

«Πιστεύεις ότι δεν του φτάνουν τα διακόσια για να οργανώσει οποιαδήποτε καταστροφική ενέργεια θέλει; Ήδη έχει φτιάξει ομάδα και έχει προωθήσει την έρευνα την οποία ξαναέγραψε κι όλα αυτά τα έχει κάνει μόνο τις νύχτες που υπνοβατεί, εάν βέβαια έχει τις ίδιες δυνατότητες με τον Σταύρο».

«Μα εάν δεν τις είχε δεν θα είχαμε τέτοια εξέλιξη».«Όχι, δεν εννοώ λιγότερες, μιλάω για περισσότερες.

Ίσως ο Hanks έχει πετύχει να έχει πρόσβαση στην προηγούμενη ζωή του ακόμα και ξύπνιος».

Ο Stinger έμεινε λίγο σκεφτικός.«Είναι λες πιθανό;»«Που να ξέρω ρε John, δεν έχω γίνει και ειδικός

119Ο ΜΠΑΝΤΥ

στα μεταφυσικά. Υποθέσεις κάνω κι εγώ. Ο Σταύρος εδώ και δέκα μέρες πάντως δεν έχει απαντήσει στο σημείωμα που του αφήσαμε. Δεν έχει υπνοβατήσει καθόλου. Το πώς ο Hanks μπορεί και κινείται τόσο γρήγορα δεν μπορώ να το καταλάβω, γι αυτό και φτιάχνω σενάρια».

«Με την έρευνα τι θα κάνετε;»«Έχουμε συμφωνήσει αυτό το θέμα να το αφήσουμε

στο Δάσκαλο για ν’ αποφασίσει. Είναι χιλιάδες οι παράμετροι που πρέπει να υπολογιστούν και μόνο εκείνος μπορεί να προσεγγίσει το πρόβλημα διαισθανόμενος τα αποτελέσματα των αποφάσεων».

«Μάλιστα... Οπότε βρισκόμαστε σε αναμονή εξελίξεων. Την επόμενη βδομάδα έχουμε πάρει άδεια και θα έρθει κι η Sarah να πάμε επιτέλους διακοπές μαζί. Θα είμαστε βέβαια σε επαφή και σε πλήρη ετοιμότητα εάν υπάρξουν εξελίξεις με την υπόθεση Hanks».

«Καιρός είναι να ξεκουραστείς κι εσύ λίγο και βασικά να χαρείς τον έρωτά σου. Για πού λέτε;»

«Άλλοι μας προτείνουν τις καταπληκτικές παραλίες και την κοσμοπολίτικη ζωή της Μυκόνου, ενώ άλλοι τα απίστευτα τοπία, όπως λένε, της Σαντορίνης. Εσύ τι θα πρότεινες μ’ αυτό τον καύσωνα Κωνσταντίνε;»

«Για το θέμα του καύσωνα μη σε νοιάζει. Αυτό το κακό είναι μόνο εδώ στην Αθήνα. Όλα τα νησιά είναι πέντε με δέκα βαθμούς κάτω. Τώρα μεταξύ Μυκόνου και Σαντορίνης δεν ξέρω. Είναι ανάλογα τις διαθέσεις σας. Εάν πάτε Σαντορίνη θα δεις θέα και ηλιοβασιλέματα που δεν τα έχεις φανταστεί ούτε στα

www.gantzos.gr120

όνειρά σου. Έχει κάποια ιδιαιτερότητα όμως με τις παραλίες και τη μαύρη άμμο, γιατί όλο το νησί όπως ξέρεις είναι ένα ηφαίστειο. Στη Μύκονο από την άλλη θα χαρείτε άψογες παραλίες και θάλασσες και έντονη νυχτερινή ζωή. Στη θέση σας θα πήγαινα Μύκονο ως πρώτη επαφή με Ελληνικό νησί».

Το τηλέφωνο στο κέντρο του μεγάλου γραφείου μας έφερε πίσω στην πραγματικότητα.

«Βρε καλή μου, δεν είπαμε ότι δεν μου δίνεις τηλέφωνα;»

«Μόλις πήρε η Μύρνα. Έχουμε απάντηση από τον Δάσκαλο!»

Μου πήρε μια στιγμή να ταξινομήσω αυτό που άκουσα και μετά σηκώθηκα αμέσως όρθιος.

«Ακύρωσέ τα όλα και φύγαμε για Ανάβυσσο!»«Κωνσταντίνε, έχεις ραντεβού σε μια ώρα για το

project στο αεροδρόμιο!»«Πες του Γιάννη αν έχει κενό να το αναλάβει, είναι

κι αυτός ενήμερος για τη δουλειά. Αλλιώς ανάβαλέ το για όποτε μπορούν ξανά».

Έκλεισα το τηλέφωνο και είδα τον Stinger να με κοιτάει παραξενεμένος με τα ακαταλαβίστικα Ελληνικά που άκουγε.

«Πήρε η Μύρνα! Έχουμε τη γραπτή απάντηση που λέγαμε από τον Σταύρο και πάμε Ανάβυσσο! Θα έρθεις μαζί μας;»

Κοίταξε το ρολόι του και σηκώθηκε κι αυτός όρθιος.«Πάω πρώτα από την πρεσβεία να ρυθμίσω κάποιες

εκκρεμότητες. Μόλις τελειώσω θα έρθω να σας βρω».

121Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

Ο Clark μπήκε κακόκεφος στα γραφεία της μαρίνας Φλοίσβος. Όχι μόνο αναγκάστηκε να περπατήσει δέκα πέντε λεπτά μέσα στον καύσωνα για να φτάσει στα γραφεία, αλλά φορτώθηκε και την Μαριάμ μαζί του που ήθελε να ‘ρίξει μια ματιά’ στα εμπορικά μαγαζιά της προβλήτας. Το βλαχαδερό αποφάσισε να ντυθεί σαν άνθρωπος και ήθελε και συνοδεία. Στο τρίτο μαγαζί που μπήκαν ο Clark της πέταξε ένα ‘περίμενε εδώ’ και βγήκε φουριόζος στη μαρίνα με κατεύθυνση το γραφείο κίνησης. Στη διαδρομή άνοιξε το γουόκι τόκι του και έδωσε οδηγίες στο ‘Κρέας’, έτσι είχε βαφτίσει από μόνος του τον πληρωμένο σωματοφύλακα που είχε προσλάβει κατ’ εντολή του μικρού, να πάει να βρει την Μαριάμ στο μαγαζί που ψώνιζε. Το μόνο που έλειπε ήταν να χαθεί η χαζοβιόλα και να κάνει φτερά μαζί της και το παραδάκι.

Η παραμονή του τριάντα πεντάμετρου σκάφους στη μαρίνα κανονικά κόστιζε πεντακόσια πενήντα ευρώ την ημέρα, αλλά ο μικρός διάολος, είχε ζητήσει πλαγιοδέτηση του σκάφους, οπότε το κόστος ήταν τριπλάσιο. Στόχος του Hanks ήταν η δέσμευση μεγάλου χώρου στην προβλήτα έτσι ώστε να μη μπορεί άλλο σκάφος να δέσει κοντά τους, με αποτέλεσμα ο ‘Κεραυνός’ να πρυμνοδετηθεί στο κέντρο τριών συνεχόμενων θέσεων. Αυτό το παιδί είχε αρχίσει να τον εκνευρίζει αφάνταστα. Πέραν του ότι είχε ένα μυαλό ξυράφι, τον κοιτούσε με τέτοιο τρόπο που ο Clark ένιωθε ότι έμπαινε μέσα στο μυαλό και στις

www.gantzos.gr122

σκέψεις του. Εκεί που περίμενε ότι όλα θα ήταν εύκολα για να αρπάξει το τρελό χρήμα που πέρασε σχεδόν μέσα από τα χέρια του, εκεί τον περίμενε πάντα η ανατροπή των σχεδίων του, αφού ο μικρός προέβλεπε κάθε του κίνηση.

Το πανηγύρι αυτό ξεκίνησε από την ημέρα που συμφώνησαν ότι θα κάνει ο Clark την πώληση της έρευνας με τη μία από τις δυο ταυτότητες που είχε αγοράσει από τον ‘Κόπια’ στο Σικάγο. Το πραγματικό όνομα του ‘Κόπια’ δεν το ήξερε κανείς, αφού το παρατσούκλι τον ακολουθούσε από την παιδική του ηλικία όταν έκανε τις πρώτες του παραχαράξεις. Ο Clark ήξερε τον ‘Κόπια’ από παλιά, όταν ένας συμπαίχτης του στο πόκερ βρέθηκε μετά από μέρες γκίνιας με ένα αστρονομικό χρέος, όπου αναγκάστηκε να καταφύγει σε αλλαγή ταυτότητας, για να γλυτώσει το λιντσάρισμα από τους δανειστές του. Στη συναλλαγή για την αγορά των τεσσάρων ‘ζωντανών’ ταυτοτήτων, ο Clark κατάφερε να βγάλει για τον εαυτό του και διακόσια χιλιαρικάκια, αλλά του φαινόντουσαν σαν κέρματα, μπροστά στη βαλίτσα με το ζεστό μετρητό που άνοιξε σαν αχιβάδα μπροστά του, τότε που πήραν την πρώτη δόση για την έρευνα. Ο μικρός τον είχε βάλει και είχε υπογράψει παρουσία των τριών δικηγόρων που ήρθαν μαζί του, ότι τα χρήματα θα πήγαιναν συνοδεία και των τεσσάρων, απευθείας στο λογαριασμό της καινούργιας ταυτότητας της Μαριάμ, στον οποίο δεν ήταν καν συν δικαιούχος.

Το βλαχαδερό η Μαριάμ ήξερε καλά πλέον ότι ο μοναδικός του στόχος είναι το χρήμα και αυτή τη

123Ο ΜΠΑΝΤΥ

φορά τον κρατούσε σε απόσταση και έκανε μόνο ό,τι της έλεγε ο μικρός ‘διάολος’. Όσο και να είχε χρησιμοποιήσει τη γοητεία του για να την πείσει να πάρουν το μετρητό και να εξαφανιστούν για πάντα μαζί, είχε πέσει σε τοίχο. Ήταν φανερό ότι η Μαριάμ τον αγαπούσε πάρα πολύ και ζούσε όλα αυτά τα χρόνια με την ανάμνησή του, αλλά δεν τον εμπιστευόταν καθόλου μετά τα όσα είχε υποστεί τότε. Δεν είχε πάει με άλλο άντρα στη ζωή της και η ζωή στο μοναστήρι την είχε κάνει να τον μισεί εξίσου.

Ο Clark ποτέ δεν είχε κάτσει να ασχοληθεί με τέτοιες προβληματικές περιπτώσεις αλλά εδώ το κέρδος ήταν τεράστιο. Τα εκατόν ογδόντα εκατομμύρια που είχαν απομείνει μετά τις αγορές ξεπερνούσαν και τα πιο τρελά του όνειρα. Θα έκανε μια καινούργια αρχή. Θα αγόραζε άλλη μια ταυτότητα από τον ‘Κόπια’ και θα πήγαινε ν’ ανοίξει το μπαράκι που ονειρευόταν στην Κόστα Ρίκα. Κι αν κατάφερνε να βάλει στο χέρι και το υπόλοιπο παραδάκι, τότε μιλάμε για άλλη ζωή. Η φαντασία του δεν έφτανε καν μέχρι εκεί. Αλλά ας μην είναι πλεονέκτης. Και τα εκατόν ογδόντα μια χαρά ήταν. Δεν ξοδεύονται ούτε σε δυο ζωές τόσα λεφτά, αρκεί βέβαια να έκοβε τον τζόγο. Αυτό ήταν κάτι που το έβαζε στο πρόγραμμα κάθε φορά που έβγαινε ταπί από τα καζίνα και τις λέσχες, και το ξεχνούσε αμέσως μόλις έπιανε τα επόμενα λεφτά στα χέρια του. Τα πεντακόσια χιλιάρικα που είχε συμφωνήσει ότι θα πάρει μετά το τέλος της ‘συνεργασίας’ του δεν του έλεγαν πλέον τίποτα. Ήδη είχε ρισκάρει πολύ με τις αλλαγές ταυτοτήτων και την αγορά του

www.gantzos.gr124

εμπλουτισμένου ουρανίου, που απ’ όσο ήξερε το χρησιμοποιούσαν σε πυρηνικές κεφαλές και όχι σε ‘έρευνα για τη διάσπαση του νερού’ όπως του είχε πει ο μικρός.

Έδωσε στην υπάλληλο τα χαρτιά του σκάφους και το διαβατήριο του David Seagal, στα στοιχεία του οποίου είχε γίνει και η αγορά, και πλήρωσε πενήντα δυο χιλιάδες δολάρια μετρητά για την παραμονή του ‘Κεραυνού’ στο λιμάνι για τις επόμενες τριάντα ημέρες, χωρίς τα έξοδα νερού ηλεκτρικού και τηλεφώνου που θα τα εξοφλούσαν φεύγοντας. Η γλυκιά μελαχρινή Ελληνίδα υπάλληλος, που του θύμιζε έντονα την Julia, ειδικά στα μάτια, του έδωσε πίσω τα χαρτιά του και του ευχήθηκε καλή διαμονή στη μαρίνα χαρίζοντάς του ένα αστραφτερό χαμόγελο. Ο Clark, τόσες μέρες εσώκλειστος στο σκάφος δεν άντεξε στον πειρασμό και έπιασε την κουβέντα, αφού δεν υπήρχε μάλιστα και επόμενος πελάτης να εξυπηρετηθεί.

«Από το κέντρο της Αθήνας πόσο απέχουμε;»Κάπου το είχε διαβάσει αυτό για τη μαρίνα αλλά

έκανε πως δεν ήξερε.«Περίπου έξι με επτά χιλιόμετρα αλλά καλό είναι να

αποφύγετε τις ώρες αιχμής που είναι οι πρώτες πρωινές και το απόγευμα πέντε με οκτώ, που η κίνηση στους δρόμους είναι αυξημένη».

«Μπα αυτό δεν είναι πρόβλημα. Έχω ήδη νοικιάσει μια μηχανή από το Διαδίκτυο όπως ερχόμασταν, οπότε υπάρχει ελευθερία κινήσεων…»

Της έδωσε το χέρι.«David».

125Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Σοφία».Κατέβασε το γυαλί και την κάρφωσε στα μάτια με το

γνωστό διεισδυτικό βλέμμα, που ελάχιστες φορές μέχρι σήμερα δεν είχε πετύχει το στόχο του.

«Εσύ Σοφία πως είσαι από ελευθερία κινήσεων;»«Τι εννοείτε;»«Υπάρχει σύζυγος που σε περιμένει να γυρίσεις

στο σπίτι ή θα μπορούσα να σου προτείνω βόλτα με τη μηχανή, για να με ξεναγήσεις στις ωραίες σας παραλίες;»

«Σύζυγος δεν υπάρχει αλλά…»Η Σοφία σκέφτηκε το χθεσινοβραδινό καυγά που

είχε ρίξει με τον Πέτρο και την αίσθηση που της άφησε ο ήχος από την πόρτα του διαμερίσματός της, που βρόντηξε για άλλη μια φορά πίσω του φεύγοντας. Ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκε τόσο έντονα ότι δεν θέλει να τον ξαναδεί να περνάει απ’ αυτή την πόρτα. Μέσα στον τελευταίο μήνα είχαν τσακωθεί πάνω από τριάντα φορές που σημαίνει περισσότερο κι από δυο φορές την ημέρα. Είχε βαρεθεί πια τις ζήλιες του και την κακομοιριά του. Εκείνη συντηρούσε το διαμερισματάκι της στη Νέα Σμύρνη και πλήρωνε όλα τα έξοδα μόνη της, χώρια τα κοινά έξοδα που είχε επιβαρυνθεί όταν έβγαιναν ή πήγαιναν διακοπές, ενώ εκείνος, άνεργος τρία χρόνια τώρα, το είχε δίπορτο μεταξύ της μάνας του και του δικού της σπιτιού και η μοναδική του έγνοια ήταν να μην ξεμείνει από φούντα. Ωραίος άντρας ήταν, δεν μπορούσε να πει, αλλά ωραίοι υπάρχουν πολλοί. Και μερικοί ωραίοι είναι και πλούσιοι, όπως για παράδειγμα ο μελαχρινός

www.gantzos.gr126

καλοντυμένος Αμερικάνος που την κάρφωνε τώρα στα μάτια.

«Αλλά, τι;»«Αλλά τίποτα! Αύριο έχω ρεπό. Θα ψάξω να βρω

το κράνος μου και έλα στην είσοδο της μαρίνας στις έντεκα να με πάρεις. Φέρε μαγιό και πετσέτα».

Ο Clark σηκώθηκε αμέσως όρθιος. Μετά από χρόνια εμπειρίας ήξερε ότι δεν έπρεπε να συμπληρώσει ούτε λέξη από τη στιγμή που το πρώτο βήμα είχε ολοκληρωθεί. Τώρα χρειαζόταν λίγο χρόνο μόνη της, για να αποδεχτεί τον αυθορμητισμό της. Της έσφιξε μαλακά το χέρι κρατώντας το μόνο μια ελάχιστη στιγμή παραπάνω από το τυπικό.

«Αύριο στις έντεκα λοιπόν. Καλή σου μέρα…»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Ήταν η δεύτερη φορά που διάβαζα το σημείωμα δυνατά αφού μόλις είχε έρθει και ο Stinger ο οποίος είχε φέρει δώρα για όλους. Είχε μείνει πάνω από πέντε λεπτά αγκαλιά με το μικρό Σταύρο, ο οποίος του χαμογελούσε και ακουμπούσε το χεράκι του πάνω στα μαλλιά του, όσο τα δάκρυα της συγκίνησης κυλούσαν ασταμάτητα πάνω στα μάγουλα του Stinger. Η αγάπη του μικρού είχε κάνει το θαύμα της πάνω στον κάποτε σκληροτράχηλο εκτελεστή πράκτορα. Αφού σερβιρίστηκε και το περίφημο τσάι του βουνού της Κυρίας Ντίνας, συγκεντρωθήκαμε στο φλέγον ζήτημα.

‘Σας γράφω για τελευταία φορά γιατί αυτή η

127Ο ΜΠΑΝΤΥ

παλινδρομική κατάσταση επηρεάζει τη ζωή του μικρού Σταύρου και δεν τον αφήνει να αποδεσμευτεί εντελώς από την προηγούμενη ζωή του. Διαπίστωσα μάλιστα ότι υπάρχει η δυνατότητα να παραμείνει κάποιος σ’ αυτή την κατάσταση εάν το επιθυμεί πολύ ή εάν έχει μεγάλους ανοιχτούς λογαριασμούς από την προηγούμενη ζωή του και τον κρατάνε πίσω. Ο Hanks δηλαδή θα μπορούσε να παραμερίσει την καινούργια υπόσταση του και να ‘φορέσει’ τον παλιό Hanks ακόμα και στο ξύπνιο του. Έχει, και τη δυνατότητα, και την ευφυΐα να το πετύχει.’

Ανταλλάξαμε μια ματιά με τον Stinger για την πετυχημένη πρόβλεψη που είχα κάνει πριν λίγο στο γραφείο και συνέχισα στον ίδιο τόνο.

‘Η ανησυχία του Γιόγκι Ραμ είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Προσπαθήστε να βρείτε τον Hanks όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Όσο για την έρευνα, από τη στιγμή που την πούλησε, μας ενδιαφέρει να μην γίνει μονοπώλιο κάποιας πολυεθνικής που σίγουρα θα έρθει σε σύγκρουση με τα πετρελαϊκά λόμπι και ίσως μπορέσουν να τους εξαγοράσουν. Ανεβάστε την ελεύθερα στο Διαδίκτυο σε πολλά Sites έτσι ώστε να έχει πρόσβαση όλος ο πλανήτης. Άλλο να κυνηγάνε έναν που την έχει κι άλλο να κατασκευάζεται παντού ταυτόχρονα. Δεν μπορούν παρά να υποχωρήσουν στην πίεση που θα ασκηθεί παγκοσμίως. Με τα κεφάλαια που έχουμε μαζέψει βοηθείστε κόσμο που έχει πραγματική ανάγκη. Το κακό χρησιμοποιεί το φόβο, τον εγωκεντρισμό και την απληστία για να κυριαρχήσει στον πλανήτη. Δυναμώστε το καλό όσο μπορείτε. Η

www.gantzos.gr128

αγάπη είναι ο μόνος δρόμος που μας απέμεινε για να σωθεί η γη. Μόλις τελειώσουν όλα πηγαίνετε τον Σταύρο στην Ινδία, στο μοναστήρι που ξέρει ο Ραχούλ. Καλή ζωή σε όλους σας.’

Η Μύρνα και ο Νίκος έδειχναν κάπως ανακουφισμένοι από το μήνυμα, αλλά εγώ ένιωθα ένα κενό μέσα μου. Μπορεί να μην τον είχα γνωρίσει στην ανθρώπινη υπόστασή του τον Δάσκαλο, αλλά μετά από όσα είχα περάσει τα τελευταία χρόνια μαζί του ήταν περίεργο το συναίσθημα που μου έβγαινε, ξέροντας ότι αυτά είναι τα τελευταία του λόγια. Ουσιαστικά εδώ τελείωνε με επιτυχία και η προσπάθεια που είχε κάνει να βγει στον κόσμο η εφεύρεση του Hanks. Αν δεν ήταν ο Δάσκαλος, η εφεύρεση θα σάπιζε στη μυστική κρυψώνα στον κήπο του παλιού σπιτιού του Hanks και ο πλανήτης θα συνέχιζε να καταστρέφεται από την αλόγιστη χρήση του πετρελαίου.

Ο Stinger διέκοψε τις σκέψεις μου. «Ακούγεται λογική η πρότασή του αλλά δεν ξέρω

μήπως πρέπει να κάνουμε μια έρευνα με ειδικούς οικονομικούς αναλυτές για την υλοποίησή της».

«Όχι John, δεν θέλω να μπλέξουμε σε χρονοβόρες διαδικασίες και καλό είναι να μη βγει πιο έξω ότι εμείς έχουμε το αντίγραφο της έρευνας. Εμπιστεύομαι απόλυτα το ένστικτό του και μάλιστα όπως μας είχε πει κι ο Ραχούλ ο Δάσκαλος έχει τελειώσει οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Βομβάης. Έτσι δεν είναι Ραχούλ;»

Ο γέροντας έγνεψε καταφατικά και συνέχισε να δίνει ηλιόσπορους στους τρεις παπαγάλους παρέα με το μικρό Σταύρο. Και τα τρία πολύχρωμα πουλιά είχαν

129Ο ΜΠΑΝΤΥ

γίνει προσωρινοί οικοδεσπότες του Δασκάλου στο πρόσφατο παρελθόν, τότε που βρισκόταν μετέωρος ανάμεσα στις δύο ζωές του και χρησιμοποιούσε ζώα για να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους. Ο μόνος από τους παπαγάλους που δεν είχε το αφεντικό του στο δωμάτιο ήταν αυτός του Hanks, ο Buddy.

«Ωραία, ρυθμίστε το όπως θέλετε το θέμα, εγώ δεν ξέρω τίποτα φυσικά. Με το θέμα του Hanks τι κάνουμε; Αν όντως έχει γυρίσει μόνιμα στην προηγούμενη ζωή του το μίσος του για τους ανθρώπους θα είναι πολύ ισχυρό. Ένα τέτοιο μυαλό δεν θέλω καν να φανταστώ τι θα μπορούσε να κάνει».

«Εδώ John είναι τα δικά σου χωράφια. Εσύ έχεις μόνο τη δυνατότητα να τους εντοπίσεις».

«Έχω βάλει την έρευνα σε υψηλή προτεραιότητα και όσοι είναι ανακατεμένοι αναφέρουν απευθείας σε μένα. Εδώ και πέντε βδομάδες η αφρόκρεμα των πρακτόρων και της τεχνολογίας τους ψάχνει. Έχω γυρίσει ανάποδα όλη τη χώρα να βρω ποιος τους προμήθευσε με καινούργιες ταυτότητες. Ξεκίνησα ελέγχοντας τα πάντα γύρω από τον Smith που εμφανίστηκε στην πώληση της έρευνας, μήπως από εκεί καταλήξω στο κύκλωμα πλαστογραφίας. Έχω παγιδεύσει τα τηλέφωνα της τελευταίας κατάκτησης του Clark στη Νέα Υόρκη για την οποία είχε δείξει ξεχωριστό ενδιαφέρον, όπως και τα τηλέφωνα στο μοναστήρι, μπας και έχουμε καμιά επαφή με την Μαριάμ. Έχουμε στείλει email στον Smith από την GasOne, να επικοινωνήσει δήθεν με την εταιρεία για λεπτομέρειες της έρευνας και μας απαντάει πάντα με email, από διαφορετικούς servers,

www.gantzos.gr130

από έναν ανώνυμο λογαριασμό που θα μπορούσε να είχε ανοίξει ο καθένας. Όλες οι προσπάθειες μέχρι στιγμής δεν έχουν αποτέλεσμα. Εάν βρούμε τις ταυτότητές με τα καινούργια ονόματα που έχουν, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα τους εντοπίσουμε. Μέχρι τότε ψάχνουμε στα τυφλά».

«Κάποιο λάθος θα κάνουν, δεν μπορεί. Σύμφωνα με τον Γιόγκι Ραμ πρέπει να βιαστούμε. Ο ίδιος είπε ότι δεν θα έρθει παρά μόνο αν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο σύμφωνα με τη διαίσθησή του».

«Με έχει και τρέχω και στις δύο ζωές του αυτός ο Peter Hanks!»

Ο Buddy με το που άκουσε το όνομα του πρώην αφεντικού του, αμέσως τέντωσε το λαιμό του και η λαρυγγική φωνή του γέμισε το δωμάτιο με την αγαπημένη του ατάκα.

«I love you Peter...»«Βλέπω ο συγκάτοικός μου δεν ξέχασε το παλιό του

ρεπερτόριο!»«Όχι απλά δεν το ξέχασε αλλά το ανανέωσε κιόλας

με Ελληνικές λέξεις. Η τριάδα είναι άπαιχτη, αν εξαιρέσεις βέβαια τον ανταγωνισμό μεταξύ Γάντζου και Buddy για τα μάτια της Jessica».

Η συζήτηση συνεχίστηκε για άσχετα θέματα και κυρίως για την καινούργια ζωή του Stinger με την Sarah που πρωταγωνιστούσε πλέον στη ζωή του. Δυο ώρες αργότερα η κυρία Ντίνα ετοίμασε μια μακαρονάδα με καταπληκτική σάλτσα την οποία επέμεινε να σερβίρει ακόμα και στους δυο πράκτορες που συνόδευαν τον Stinger, στο τραπεζάκι έξω στον

131Ο ΜΠΑΝΤΥ

κήπο. Το καλό φαγητό με το γνωστό κρασί από την Πελοπόννησο που το συνοδεύαμε, μας είχε φέρει σε ευεξία μέχρι τη στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνο του Stinger. Μίλησε με κάποιον για λίγο και τον είδα να ασπρίζει. Όταν το έκλεισε έπεσε βαρύς στην πολυθρόνα και με κοίταξε με την απόγνωση ζωγραφισμένη στα μάτια.

«Ο γκουρού σου έχει δίκιο τελικά… Ο Hanks έχει στα χέρια του εμπλουτισμένο ουράνιο!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

Η Μαριάμ βγήκε στο εξωτερικό σαλόνι στην πρύμνη του ‘Κεραυνού’ με το πρωινό της έτοιμο στο δίσκο. Ο ‘μικρός’ Peter καθόταν ήδη έξω με τα πόδια του να κρέμονται από την καρέκλα χωρίς να φτάνουν στο κατάστρωμα. Είχε μπροστά του ένα τυπωμένο από τον εκτυπωτή χαρτί, μεγέθους Α4, και σημείωνε κάτι πάνω του μ’ ένα μολύβι. Ένας περαστικός που θα κοιτούσε το σκάφος από το μόλο, θα ερμήνευε την εικόνα ως τη μάνα με τον τρίχρονο γιο της που βγήκαν να πάρουν το πρωινό τους, ενώ ο μικρός ζωγράφιζε τα πρώτα του σχέδια στο χαρτί. Η αλήθεια όμως για το τι συνέβαινε πάνω σ’ αυτό το σκάφος ήταν πέρα από κάθε φαντασία.

Ο μικρός έκανε ένα τελευταίο έλεγχο στη λίστα εξαρτημάτων που χρειαζόταν για να ολοκληρώσει τη δεύτερη μεγάλη εφεύρεσή του που βασιζόταν στο υδρογόνο.

www.gantzos.gr132

Την πρώτη του εφεύρεση, το σωτήριο για τον πλανήτη υδρογονοκινητήρα, η ανθρωπότητα όχι απλά δεν τη δέχτηκε, αλλά τον έκλεισαν και για δέκα οκτώ χρόνια φυλακή μέχρι που δεν άντεξε άλλο και αυτοκτόνησε. Στο τέλος της ζωής του μάλιστα πρέπει να είχε αρχίσει να τρελαίνεται γιατί νόμιζε ότι έβλεπε τον ίδιο του τον παπαγάλο, τον μοναδικό του σύντροφο στην έγκλειστη ζωή του, να του γράφει κείμενα στην οθόνη του υπολογιστή. Κάτι πρέπει να συνέβη πάντως όταν αυτοκτόνησε, γιατί από το πρώτο διάστημα της τωρινής ζωής του, είχε πολύ δυνατή επαφή με την προηγούμενη. Στην αρχή μόνο κατά τη διάρκεια βαθέος ύπνου, αλλά στη συνέχεια κατάφερε να παραμένει σ’ αυτή την κατάσταση και ολόκληρη τη μέρα. Για δύο μήνες τώρα ήταν μόνιμα ‘συντονισμένος’ στην προηγούμενη ζωή του. Είχε ξαναγράψει σε ελάχιστο χρόνο την έρευνα για τον υδρογονοκινητήρα, αφού στην επίσκεψη που έκαναν όλοι μαζί στο παλιό του σπίτι, ανακάλυψε ότι η κρυψώνα του είχε παραβιαστεί και η έρευνα είχε κάνει φτερά.

Με τη βοήθεια του τυχοδιώκτη που είχε το χρήμα για θεό και της μοναχής που ‘ξύπνησε’ και ζητούσε τώρα τη ζωή που δεν έζησε, πούλησε την έρευνα στον πρώτο ενδιαφερόμενο για να βρει χρόνο και χρήμα να οργανώσει την εκδίκησή του. Το μίσος μέσα του για τους ανθρώπους τον είχε στεγνώσει από συναισθήματα και μοναδικός του στόχος ήταν πλέον η εκδίκηση. Ο άνθρωπος βάδιζε προς την αυτοκαταστροφή του και το κακό εκδηλωνόταν όλο και πιο συχνά αφανίζοντας

133Ο ΜΠΑΝΤΥ

λαούς ολόκληρους στο βωμό του χρήματος και της απληστίας. Ο Peter ένα πρωί αποφάσισε ότι θα βοηθήσει τον άνθρωπο. Αυτή τη φορά όμως όχι για να σωθεί, αλλά για να καταστραφεί μια ώρα αρχύτερα. Αφού προς τα εκεί βαδίζει η ανθρωπότητα και απορρίπτει κάθε λύση που θα έβαζε φρένο στην κατηφόρα, θα της έκανε τη χάρη και θα της χάριζε ένα εντυπωσιακό τέλος.

Από την προηγούμενη ζωή του μελετούσε την Ελλάδα και είχε εντυπωσιαστεί με τον Ελληνισμό και τις αξίες που πρέσβευε κάποτε. Τα μεγάλα πνεύματα που έλαμψαν την εποχή της αρχαίας Ελλάδας και δημιούργησαν βάσεις για την εξέλιξη κάθε είδους επιστήμης, τέχνης και φιλοσοφίας, είχαν επηρεάσει έντονα την προσωπικότητά του και τον τρόπο που σκεφτόταν. Απορούσε πώς μπορεί μια συλλογικότητα που οργανώθηκε κάποτε με προτεραιότητα ανάγκης την υπαρκτική γνησιότητα, να καταλήξει να θυσιαστεί στο βωμό της χρησιμότητας. Πώς ένας λαός που σημάδεψε την πορεία ολόκληρης της ανθρωπότητας, αφέθηκε να χάσει εντελώς την επαφή με τις ρίζες του και έσβησε το φως της πνευματικής αλήθειας, θεοποιώντας την ύλη για να υπερνικήσει τις ανασφάλειές του. Πώς η πρώτη γη που εμφανίστηκε στον πλανήτη γεμάτη από θετική ενέργεια και ταγμένη στο Δημιουργό της, μπόρεσε να οδηγηθεί από σκοτεινές δυνάμεις στην παρακμή και τη μαυρίλα. Μια αίσθηση παντοδυναμίας τον έκανε να βλέπει τον εαυτό του σαν κριτή και τιμωρό ταυτόχρονα. Εδώ θα έστελνε το τελευταίο του μήνυμα σε όλους.

www.gantzos.gr134

Το τελευταίο για όλους…«Ξύπνησε ο τυχοδιώκτης σου;»«Όχι Peter δεν τον είδα, και δεν είναι ‘μου’.

Καλημέρα και σε σένα!»«Πρέπει να πάει σε μερικά μαγαζιά στην Αθήνα

που έχω βρει από το Διαδίκτυο να μου φέρει κάποια πράγματα».

«Κάτι έχει κανονίσει για σήμερα. Κάτι τον άκουσα να λέει χτες το βράδυ στον καπετάνιο».

«Πληρώνεται πολύ καλά για να μην κανονίζει άλλα πράγματα. Θα φέρει αυτά που χρειάζομαι και μετά ας πάει να κόψει και το λαιμό του».

Η Μαριάμ τον κοίταξε και κόντεψε να βάλει τα γέλια. Το είχε συνηθίσει πλέον λιγάκι, αλλά όταν ο μικρός εκνευριζόταν και έβριζε σα μεγάλος, το θέαμα ήταν πολύ γελοίο αλλά και μακάβριο μαζί.

«Ό,τι πεις Peter».«Καλά πως μπόρεσες κι αγάπησες έναν τέτοιο

άνθρωπο; Δεν βλέπεις ότι αυτός δεν αγαπάει ούτε τ’ άντερά του αν δεν έχουν δολάρια μέσα;»

«Δεν ξέρω αν είναι αγάπη Peter. Μια έντονη έλξη νιώθω και θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του. Ο πρώτος και τελευταίος άντρας στη ζωή μου ήταν και έχει μπει μέσα μου τόσο βαθιά που νομίζω ότι τον κουβαλάω συνέχεια μαζί μου».

«Περιττό βάρος κουβαλάς! Τέλος πάντων κάντε ό,τι θέλετε. Πάω στο εργαστήρι. Όταν ξυπνήσει πες του να μου μιλήσει με το γουόκι τόκι αμέσως».

«Εντάξει, Peter»Η Μαριάμ ήπιε μερικές γουλιές από τον καφέ της

135Ο ΜΠΑΝΤΥ

και έκανε ένα νοερό απολογισμό των τελευταίων μηνών. Από τη στιγμή που αποφάσισε να βγάλει το παλτό των ενοχών από πάνω της, ολόκληρη η ζωή της άλλαξε. Το επόμενο βράδυ που είδε τον Peter στο γραφείο της Ηγουμένης μπροστά στον υπολογιστή, του μίλησε με πολύ σιγανή φωνή χωρίς να τον βγάλει από την ύπνωσή του, με αποτέλεσμα να ανοίξουν μια συζήτηση και να καταστρώσουν σχέδια για το πώς θα έφευγαν κι οι δυο από το μοναστήρι χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι.

Από εκείνη την ημέρα, κάτι σαν σιωπηλή συμφωνία έγινε μεταξύ τους, έχοντας ο καθένας τους δικούς του στόχους, με κοινή πορεία όμως για να τους πετύχουν. Η Μαριάμ, όπως και οι υπόλοιποι, δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το τι έφτιαχνε ο μικρός στο χώρο που είχε απομονώσει στο σκάφος, αφού δεν έδινε σε κανέναν τους την παραμικρή πληροφορία για το τι μαγειρευόταν εκεί μέσα. Όσο για το κείμενο που είχε διαβάσει την πρώτη νύχτα στον υπολογιστή όταν ο μικρός είχε υπνοβατήσει για πρώτη φορά, το είχε δικαιολογήσει μέσα της ως γέννημα της φαντασίας του.

Κάποια στιγμή ο Peter είχε πει μόνο σ’ εκείνη, ότι ήταν φυσικός επιστήμονας που βρέθηκε πίσω σε καινούργια ζωή αμέσως μόλις είχε αυτοκτονήσει στα πενήντα οκτώ του χρόνια. Το γεγονός ότι μιλούσε και συμπεριφερόταν σα μεγάλος ήταν από μόνο του αρκετή απόδειξη ότι μπορεί να ήταν και αλήθεια. Η μόνη του διαφορά με έναν ενήλικα ήταν ότι δεν έβγαζε κανένα ανθρώπινο συναίσθημα προς τα έξω. Ήταν σα να επικοινωνούσες με ρομπότ. Ο Clark

www.gantzos.gr136

και οι υπόλοιποι στο σκάφος ήξεραν ότι πάσχει από μια σπάνια ασθένεια που δεν αφήνει το σώμα να αναπτυχθεί, σε αντίθεση με το μυαλό του, κι ότι ήταν ήδη τριάντα πέντε χρόνων. Η Μαριάμ είχε πάψει να αναρωτιέται πιο από τα δυο σενάρια ήταν αληθινό. Δεν την ενδιέφερε καν. Τώρα ζούσε μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από την παγερή καθημερινότητα του μοναστηριού και μάλιστα ταξίδευε μαζί με τον μοναδικό άντρα που υπήρξε ποτέ στη ζωή της, έστω κι αν αυτός είχε κουρτίνες από δολάρια στα μάτια. Στην τελική είχε ένα λογαριασμό με εκατόν ογδόντα εκατομμύρια δολάρια στο όνομά της και ο Clark έκανε τα πάντα για την πείσει ότι την θέλει. Έστω και σαν ψέμα η αίσθηση ήταν ωραία.

«Καλημέρα όμορφη!»Ούτε ραντεβού να του είχε δώσει. Τα μούτρα του

είχαν ακόμα την πρωινή ξινίλα ζωγραφισμένη παντού. «Καλημέρα Clark, σε θέλει ο μικρός».«Τι θέλει πρωί πρωί;»«Να πας να φέρεις κάποια πράγματα από την πόλη».«Καλά σήμερα βρήκε;»«Τι είναι δηλαδή σήμερα;»«Το χτες του αύριο. Δεν μπορώ σήμερα!»«Πες του το μόνος σου αυτό».«Που είναι;»Η Μαριάμ του έδειξε το γουόκι τόκι στο τραπέζι

πάνω και συνέχισε ατάραχη το πρωινό της χαζεύοντας στο μόλο. Στη γωνία απέναντι από τα σκάφη ένας ρακένδυτος γεράκος είχε χωθεί με το κεφάλι μέσα σε ένα κάδο σκουπιδιών. Ένα από τα πολλά επακόλουθα

137Ο ΜΠΑΝΤΥ

της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα και τον πλανήτη ολόκληρο.

Όταν κάποτε χτυπούσε συνέχεια το τηλέφωνο σου για να σε παρακαλέσουν οι τράπεζες να σου δανείσουν χρήματα για να αγοράσεις όποιο αγαθό ή υπηρεσία επιθυμείς, εδώ και τώρα, στηριζόσουν στα ‘σίγουρα’ εισοδήματά σου και έκανες το άλμα. Έλα όμως που τίποτα δεν είναι ‘σίγουρο’. Η παγκόσμια αγορά χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών άρχισε να κλυδωνίζεται από τα μέσα του 2007 καθώς πολλά μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ήταν εκτεθειμένα σε προϊόντα τα οποία, αν και είχαν βαθμολογηθεί με άριστα από τις εταιρίες αξιολόγησης πιστοληπτικού κινδύνου, βασίζονταν σε δανειακές συμβάσεις, επισφαλείς κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους. Μπορεί αυτά ν’ ακούγονταν κινέζικα πριν λίγα χρόνια, το αποτέλεσμα όμως είναι ότι το λογαριασμό από τα λάθη αυτά καλούνται να τον πληρώσουν οι φορολογούμενοι πολίτες, που δυστυχώς λόγω της ακραίας αντικοινωνικής συμπεριφοράς, της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και της ελίτ των πολιτικών που ελέγχονται από το κεφάλαιο, οι πολίτες που θα επιβαρυνθούν, θα είναι και πάλι αυτοί με τα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Σε μια τόσο μεγάλη περίοδο κρίσης, η υποβάθμιση της ζωής για όλους αυτούς τους ανθρώπους, είναι σαρωτική και αγγίζει πολλές φορές τα όρια της εξαθλίωσης. Η ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλούσιων ανοίγει καθημερινά όλο και περισσότερο. Ο γεράκος από τη μια και τα υπερπολυτελή σκάφη από την άλλη. Η κρίση και οι κροίσοι.

www.gantzos.gr138

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23

Ο Stinger κλείστηκε στο γραφείο που του είχαν παραχωρήσει στην Αμερικάνικη Πρεσβεία που βρίσκεται στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στο κέντρο της Αθήνας και κάλεσε στα κεντρικά στην Αμερική από τη δορυφορική γραμμή.

«Έλα Kevin. Ξαναπέστα όλα από την αρχή, αναλυτικά τώρα, είμαστε σε γραμμή ασφαλείας».

«Ναι κύριε. Το τμήμα πυρηνικής ασφάλειας, που όπως ξέρετε ενισχύθηκε στην υπηρεσία από τη στιγμή που η General Electric ανακοίνωσε επίσημα ότι είναι έτοιμη να βγάλει σε βιομηχανικό στάδιο την παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου με λέιζερ, εντόπισε χτες ένα παράνομο εργαστήρι που χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο, κάτοχος του οποίου είναι ένας από τους κορυφαίους φυσικούς της χώρας ονόματι Johnson. Μετά τη σύλληψη του και κατάσχεση όλου του εξοπλισμού του εργαστηρίου του, βρήκαμε ένα σημειωματάριο στο οποίο ο Johnson είχε καταγράψει τη μέχρι τώρα πελατεία του, με την ακριβή ποσότητα και τιμή που είχε αγοράσει ο καθένας. Ο Elliott Smith ήταν ο τελευταίος στη λίστα με τη μικρότερη ποσότητα και τη μεγαλύτερη αναλογικά τιμή. Μάλλον ο Johnson χρέωνε όσο τον έπαιρνε ανά περίπτωση».

«Για τι ποσότητα μιλάμε;»«Μισό κιλό κύριε, εμπλουτισμένο κατά ογδόντα

εννέα τοις εκατό και άρα αξιοποιήσιμο στην κατασκευή πυρηνικής κεφαλής. Το πλήρωσε ένα εκατομμύριο δολάρια, μετρητά εννοείται. Μάλιστα ο

139Ο ΜΠΑΝΤΥ

Smith του ζήτησε να του παραδοθεί σε δυο ειδικούς σωλήνες με διπλή επικάλυψη μολύβδου. Αυτό είναι η τελευταία πατέντα που χρησιμοποιούν στη μαύρη αγορά εμπλουτισμένου ουρανίου, για να μην μπορεί να εντοπιστεί από τους ανιχνευτές ραδιενέργειας στα σύνορα. Το γεγονός αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι σωλήνες είναι ή πρόκειται να βγουν εκτός χώρας».

«Ο Johnson είδε φωτογραφία του Clark;»«Ναι και τον αναγνώρισε αμέσως, άσχετα από το

μούσι και το μουστάκι που μάλλον δεν ήταν και δικά του».

«Πόσους αγοραστές είχε;»«Αμερικανός δεν υπήρχε άλλος. Έχουμε όμως δυο

Ιρανούς και ένα Ρώσο. Τρέχουν όλοι πανικόβλητοι εδώ πέρα και η υπόθεση έχει μπει από τον Γενικό σε κόκκινο συναγερμό».

«Μαζέψτε ό,τι υπάρχει σε τελευταίες ειδήσεις με θέμα εμπλουτισμένο ουράνιο, παγκοσμίως. Οποιαδήποτε πληροφορία είναι σημαντική. Τον Clark πρέπει να τον βρούμε άμεσα. Θα με ενημερώνετε για οτιδήποτε νεότερο όποια ώρα της ημέρας και να είναι!»

«Μάλιστα, κύριε».Ο Stinger κάλεσε από το κινητό του την Sarah για

να αναβάλει τις διακοπές τους για ακόμα μια φορά. Το δικό της ήταν κλειστό. Κοίταξε το ρολόι του και διαπίστωσε ότι πετούσε ήδη για Ελλάδα. Θα παρακολουθούσε την υπόθεση από εδώ τότε, αλλά με τι κέφι θα πήγαινε διακοπές τώρα; Μπορεί τελικά

www.gantzos.gr140

ν’ αποδεχόταν την πρόσκληση του Κωνσταντίνου και να έμεναν μερικές μέρες στη μονοκατοικία στην Ανάβυσσο, μέχρι να δει πως θα εξελιχτούν τα πράγματα. Βγήκε από το δωμάτιο και ζήτησε συνάντηση με τον πρέσβη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

Ο Mike ήταν γενικός διευθυντής στην GasOne από την ημέρα που είχε εισαχθεί η εταιρεία στο χρηματιστήριο, δεκατρία χρόνια πριν. Η πορεία της εταιρείας ήταν ανοδική από την πρώτη μέρα που την είχε αναλάβει εκείνος και οι μεγαλομέτοχοι που τον κάρφωναν τώρα με το βλέμμα τους γύρω από το μεγάλο τραπέζι συσκέψεων, δήλωναν πολύ ευχαριστημένοι. Μέχρι χτες! Χτες τα μεσάνυχτα αυτή η αναθεματισμένη έρευνα του υδρογονοκινητήρα που είχαν χρυσοπληρώσει υπό τη δική του καθοδήγηση, βρέθηκε ξαφνικά διαθέσιμη σε όλα τα επιστημονικά sites στο Διαδίκτυο, με λεπτομέρειες μάλιστα που δεν υπήρχαν σ’ εκείνη που είχαν αγοράσει οι ίδιοι.

«Πως έγινε αυτό Mike; Από πού ήρθε αυτή η διαρροή και τι δουλειά έχει το FBI στα πόδια μας;»

Ο Mike ήξερε ότι εδώ παιζόταν το κεφάλι του και το μέλλον του στην εταιρεία. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

«Κύριοι! Την απόφαση να προχωρήσουμε με τη συγκεκριμένη έρευνα και να επενδύσουμε χρόνο και χρήμα δεν την πήρα μόνος μου. Σας είχα ετοιμάσει μια

141Ο ΜΠΑΝΤΥ

έκθεση τριάντα σελίδων επισυνάπτοντας και περίληψη της έρευνας μαζί, την οποία είχατε λάβει ο καθένας σας ξεχωριστά, για να αποφασίσει για το θέμα το συμβούλιο. Ακόμα και στο προστάδιο των δοκιμών, για να δώσουμε την προκαταβολή των δυόμισι εκατομμυρίων, πήρα έγκριση από το συμβούλιο ύστερα από τα θετικά αποτελέσματα που έδειξε. Και μόνο η διάσπαση του νερού με τη μέθοδο της έρευνας θα μπορούσε να μας αποφέρει τεράστια κέρδη από τη μαζική παραγωγή υδρογόνου.

Ο υδρογονοκινητήρας από την άλλη, σχεδιασμένος όπως πρότεινε η έρευνα ήταν το τέλος του πετρελαιοκινητήρα. Όλα έδειχναν ότι θα είμαστε πρωτοπόροι και θα προλαβαίναμε να απορροφήσουμε το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Με τη δυνατότητα που μας έδωσαν οι δικηγόροι του κυρίου Smith να καταχωρήσουμε ως δική μας πατέντα και τη διάσπαση του νερού και τον υδρογονοκινητήρα, η εταιρεία μας θα γινόταν η μεγαλύτερη στο είδος της παγκοσμίως. Απλά δεσμευτήκαμε ότι θα καταχωρήσουμε την πατέντα αφού πρώτα αποπληρώσουμε όλο το ποσό. Κατά συνέπεια οι προτεραιότητές μας ήταν, η κατασκευή ενός λειτουργικού πειραματικού υδρογονοκινητήρα, η αποπληρωμή του κυρίου Smith, η πατεντοποίηση των προϊόντων και των διαδικασιών παραγωγής τους, και στη συνέχεια η μαζική παραγωγή και προώθησή τους στις αγορές».

Ο Πρόεδρος τον διέκοψε κόβοντάς του τη φόρα.«Mike δεν μας λες κάτι καινούργιο. Όλα αυτά λίγο

πολύ είναι γνωστά σε όλους. Το γιατί η έρευνα είναι

www.gantzos.gr142

έξω διαθέσιμη στον κάθε ανταγωνιστή μας μπορείς να μας το εξηγήσεις;»

«Όχι κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ. Και δεν υπάρχει και κάποιος που...»

«Το αν υπάρχει κάποιος που μπορεί άσε να το κρίνουμε εμείς. Φαντάζομαι ότι αυτός ο κύριος Smith έχει εξαφανιστεί, έτσι δεν είναι;»

«Σύμφωνα με το FBI, και με τους καλύτερους ιδιωτικούς ντετέκτιβ που προσλάβαμε, ναι. Δεν έχουν καμία ιδέα για το που μπορεί να είναι».

«Που σημαίνει ότι τελικά αγοράσαμε μια έρευνα από κάποιον που θα μπορούσε κάλλιστα να την είχε κλέψει από κάπου. Ούτε επιστήμονας ήταν σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, ούτε ήθελε να αποκαλύψει τις πηγές του. Συναλλασσόμασταν με έναν απλό ενδιάμεσο δηλαδή».

«Στην αναφορά που σας είχα δώσει το είχαμε περιλάβει και αυτό, ύστερα από μελέτη του νομικού μας τμήματος. Είχαμε μάλιστα καταλήξει ότι από τη στιγμή που παγκοσμίως δεν έχει ανακοινωθεί και δεν έχει πατενταριστεί τίποτα παρόμοιο, μας αρκούσε το καθαρό ποινικό μητρώο του ενδιάμεσου το οποίο είχαμε ελέγξει αμέσως. Ο κύριος Smith μπορεί να μην είχε σε τίποτα να κάνει με τεχνολογία αλλά στην προσωπική του ζωή ήταν ένας νομοταγής Αμερικανός πολίτης».

«Και γιατί το FBI έχει κινήσει γη και ουρανό για να τον βρει; Για ποιό λόγο κυκλοφορούν κάθε μέρα εδώ μέσα πράκτορές τους ανοίγοντας απόρρητες αλληλογραφίες και ελέγχοντας όλα τα τηλέφωνά μας;»

143Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Οι ίδιοι λένε ότι το Elliott Smith δεν είναι το πραγματικό όνομα του κυρίου με τον οποίον κάναμε τη συναλλαγή. Ίσως πρόκειται για κλεμμένη ταυτότητα και εξαφάνιση του πραγματικού Smith από κάποιον επιτήδειο που έτυχε να έχει την έρευνα στα χέρια του».

«Ναι αλλά λες ότι σε τεχνικές λεπτομέρειες που ζητήσαμε οι απαντήσεις που πήραμε μέσω email ήταν σωστές και τεκμηριωμένες. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πίσω από τον ενδιάμεσο κρύβεται όντως κάποιος επιστήμονας, διαφορετικά ο κύριος ψευτο-Smith είναι όντως επιστήμονας και εμφανίζεται με καινούργια ταυτότητα για δικούς του λόγους».

«Ο υπεύθυνος της έρευνας του FBI δείχνει να πιστεύει στο πρώτο σενάριο που είπατε κύριε».

«Καλά από τη στιγμή που εμείς είμαστε καθόλα νόμιμοι δεν μας ενδιαφέρει η προϊστορία του κυρίου Smith ούτε ποιος κρύβεται από πίσω. Μπορείς όμως να μου πεις πως θα καλύψουμε εμείς αυτά τα διακόσια τόσα εκατομμύρια που δώσαμε σ’ αυτόν τον επιτήδειο;»

«Το νομικό μας τμήμα επιβεβαιώνει ότι η συμφωνία μας με τον κύριο Smith δεν ισχύει πλέον, αφού η έρευνα έχει διαρρεύσει παγκοσμίως. Δεν έχει καμία απόδειξη ο κύριος Smith ότι δεν ήταν ο ίδιος αυτός που οργάνωσε τη διαρροή, αν και το αποκλείω από τη στιγμή που ξέρει ότι χάνει τα υπόλοιπα χρήματά του με μια τέτοια κίνηση. Το μόνο που θα μπορούσε να επικαλεστεί είναι ότι εμείς διαρρεύσαμε την έρευνα για να χαλάσει η συμφωνία και να μην τον εξοφλήσουμε, αλλά και πάλι αποδείξεις για να δικαιωθεί σε

www.gantzos.gr144

δικαστήριο δεν υπάρχουν. Και από τη στιγμή που ήμασταν δεσμευμένοι από το συμβόλαιο να μην πατεντάρουμε αν δεν εξοφλήσουμε, δεν είχαμε κανένα λόγο να μοιράσουμε την έρευνα σ’ όλο τον κόσμο και να μας προλάβουν άλλοι. Είμαστε…»

Ο Πρόεδρος που τον κοιτούσε σκεφτικός τον διέκοψε για δεύτερη φορά.

«Τα χρήματα που δώσαμε Mike;»«Εκεί θέλω να καταλήξω. Είμαστε ήδη δύο μήνες

μπροστά από τον οποιονδήποτε ανταγωνιστή μας ως προς την υλοποίηση της έρευνας. Ο χρόνος αυτός είναι χρήμα. Μπορεί όχι τόσο χρήμα όσο δώσαμε μέχρι τώρα, αλλά σίγουρα θα καλύψουμε ένα μεγάλο μέρος μέχρι να ξεκινήσουν οι άλλοι. Το θέμα της πατέντας από τη στιγμή που η έρευνα διατέθηκε ανώνυμα και ελεύθερα, το ξεχνάμε».

«Πρόσεχε Mike, σ’ αγαπάμε και σ’ εκτιμάμε όλοι εδώ μέσα. Βγάλε μας από τη στροφή αυτή όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να σταθεροποιηθεί και πάλι η καρέκλα σου».

‘Για να σταθεροποιηθεί και πάλι το τζετ σου και το ιδιωτικό σου γήπεδο γκολφ...’ σκέφτηκε ο Mike αλλά όπως πάντα απάντησε ένα «Μάλιστα κύριε».

Στο δρόμο για το σπίτι του το απόγευμα σκέφτηκε την πορεία του και όσα είχε δώσει από την προσωπική του ζωή στην εταιρεία και τον έπιασε το παράπονο. Δεν είναι δυνατόν να είναι απλά και μόνο ένα πιόνι στη σκακιέρα τους. Ποτέ δεν είχε κινηθεί για προσωπικό του όφελος, όλα αυτά τα χρόνια στην εταιρεία. Η προσωπική του ζωή ήταν μηδαμινή αφού

145Ο ΜΠΑΝΤΥ

πρώτος πήγαινε και τελευταίος πάντα έφευγε με αποτέλεσμα το παιδί του να μιλάει για τον πατέρα της μιας ημέρας, της Κυριακής. Και τι να προλάβει να κάνει σε μια Κυριακή; Ο ήχος της μουσικής στο ραδιόφωνο χαμήλωσε αυτόματα αφού το προσωπικό του κινητό, που ήταν συνδεδεμένο με το ηχοσύστημα του πολυμορφικού Lexus, έδειξε εισερχόμενη κλήση. Έριξε μια ματιά στην οθόνη του αυτοκινήτου αλλά το νούμερο ήταν απόρρητο. Πάτησε το κουμπί απάντησης στο τιμόνι και το ηχοσύστημα συνέδεσε μέσω Bluetooth την εισερχόμενη κλήση με τα ηχεία και το ευαίσθητο μικρόφωνο που υπήρχε κρυμμένο κάτω από το τιμόνι.

«Παρακαλώ;»«Mike, καλησπέρα. Είμαι ο Elliot Smith».Ο Mike ασυναίσθητα πάτησε φρένο λες και είδε

κίνδυνο στο δρόμο μπροστά του. Επανέκτησε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και του εαυτού του και προσπάθησε να ακουστεί όσο πιο ατάραχος γινόταν, αναλύοντας όμως ταυτόχρονα και τα καινούργια δεδομένα αυτού του τηλεφωνήματος.

«Γεια σας κύριε Smith! Τι κάνετε; Πως και με πήρατε σ’ αυτό το τηλέφωνο;»

«Μια χαρά Mike. Αν θυμάσαι μου είχες δώσει την κάρτα σου και πίσω μου έγραψες το προσωπικό σου κινητό για την περίπτωση που χρειαστώ κάτι άμεσα».

«Ναι το θυμάμαι αυτό».«Αυτή είναι μια τέτοια περίπτωση λοιπόν!»Ο Mike δεν ήξερε αν το FBI είχε παγιδεύσει και

τα προσωπικά τους κινητά, οπότε έπρεπε να σκεφτεί

www.gantzos.gr146

τρόπο να προσεγγίσει τον Smith χωρίς εκείνος να καταλάβει τίποτα. Σίγουρα το τηλεφώνημα αυτό είχε να κάνει με την έρευνα και τη διαρροή της στο Διαδίκτυο. Όσο προφανές όμως κι αν ήταν, θα έκανε τον ανήξερο για να δει πως θα το σέρβιρε ο ίδιος ο Smith.

«Σας ακούω, πείτε μου…»«Έχουμε ένα πρόβλημα οικονομικής φύσεως το

οποίο πρέπει να λύσουμε άμεσα, οπότε έχω να σας προτείνω κάτι που θα ωφελήσει και τα δύο μέρη. Έρχομαι μεθαύριο το πρωί στην εταιρεία και μου δίνετε πεντακόσια εκατομμύρια δολάρια σε χαρτονομίσματα όπως την προηγούμενη φορά, και εγώ σας υπογράφω το συμφωνητικό εξόφλησης και ολικής αποδέσμευσής μας από κάθε δικαίωμα πάνω στην έρευνα και τα προϊόντα της. Συνολικό δικό σας κέρδος ενάμισι δις δολάρια!»

Ο ηλίθιος δεν έχει καν πάρει χαμπάρι ότι η έρευνα είναι στο Διαδίκτυο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τους έδινε και την ευκαιρία να πάρουν τα πρώτα χρήματά τους πίσω. Ο Mike έκανε πως το σκεφτόταν για λίγο αλλά στην ουσία σκεφτόταν πώς να σιγουρέψει αυτή τη συνάντηση.

«Αυτό ακούγεται πολύ ενδιαφέρον κύριε Smith. Είμαι σίγουρος ότι και τα μεγάλα αφεντικά θα συμφωνήσουν αμέσως. Για την ακρίβεια θα μπορούσα να αποφύγω τη χρονοβόρα διαδικασία του συμβουλίου και να σας απαντήσω άμεσα το ναι. Εάν θέλετε μπορώ να σας στείλω και το τζετ της εταιρείας να σας φέρει όπου κι αν είσαστε».

147Ο ΜΠΑΝΤΥ

Σκέφτηκε ότι θα τον τρόμαζε αν τον ρωτούσε ευθέως για το που βρίσκεται. Ίσως να υποψιαζόταν κάτι και να χανόταν η απίστευτη αυτή ευκαιρία.

«Δεν χρειάζεται Mike. Είμαι μακριά κι αυτό είναι το συντομότερο δυνατό που μπορώ να βρίσκομαι εκεί. Mike, επειδή σε συμπαθώ και θέλω να γίνουν όλα εύκολα και γρήγορα, δεν με πειράζει τα πεντακόσια να γίνουν τετρακόσια ενενήντα εννιά μετά την παράδοση. Πρέπει να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και ένα μικρό δωράκι κάτω από απόλυτη εχεμύθεια βέβαια, δεν βλάπτει κανέναν».

Θέλει να τον δωροδοκήσει κιόλας ο βλάκας. Ο Mike σκέφτηκε να αρνηθεί αμέσως, αλλά σαν δεύτερη σκέψη είδε ότι θα τον έφερνε πιο κοντά του αν υπήρχε και μια τέτοια συμφωνία να αιωρείται. Το καλύτερο σε πρώτη φάση θα ήταν απλά να μην αρνηθεί και να αφήσει μισάνοιχτη την πόρτα.

«Αυτά είναι καλύτερα να τα συζητήσουμε από κοντά θα έλεγα…»

«Έχεις δίκιο Mike, δεν είναι για το τηλέφωνο αυτά. Είμαστε σύμφωνοι λοιπόν; Να ξεκινήσω;»

«Ναι, ξεκινήστε. Ενημερώστε με για την ακριβή ώρα της συνάντησης όταν θα ξέρετε».

«Οκ. Σ’ ευχαριστώ Mike»«Εγώ σας ευχαριστώ!»Δεν φαντάζεσαι πόσο, σκέφτηκε και πάτησε το

κουμπί στο τιμόνι για να κλείσει τη σύνδεση. Από τα αποθηκευμένα τηλέφωνα του ευρετηρίου στην οθόνη, επέλεξε αυτό του πράκτορα Kevin του FBI και πάτησε το κουμπί της κλήσης.

www.gantzos.gr148

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

Ο Clark αφού τελείωσε με την κλήση, πάτησε το κόκκινο κουμπί συνεχόμενα και έσβησε το κινητό που είχε βουτήξει. Κοίταξε πίσω του και είδε την Σοφία να βγαίνει εκείνη τη στιγμή από τη θάλασσα. Είχαν έρθει στην παραλία του ξενοδοχείου Αστέρας, στη Βουλιαγμένη και η ανοιχτή τσάντα μιας πελάτισσας που καθόταν στο μπαρ της πισίνας, δίπλα στον Clark, ήταν πρόκληση. Την ώρα που η Σοφία είχε πάει να αλλάξει ο Clark έλεγξε τον περίγυρο και χωρίς να τον καταλάβει κανείς, πήρε κινητό και πορτοφόλι από την τσάντα δίπλα του, φωνάζοντας ύστερα τον σερβιτόρο για το ξεκάρφωμα. Το κινητό θα το πετούσε αργότερα, αλλά προς το παρόν δεν έπρεπε να χτυπήσει, αφού η ιδιοκτήτριά του θα το έψαχνε καλώντας το.

Η κίνηση που έκανε δεν ήταν καν προμελετημένη. Απλά η υπομονή του είχε τελειώσει. Είχε βαρεθεί, και με το μαλακισμένο που το έπαιζε επιστήμονας, και με το βλαχαδερό που το έπαιζε ξαφνικά πλούσια γκόμενα. Θα χτυπούσε για τα πολλά με δική του πρωτοβουλία και στο διάολο να πάνε και οι δυό τους. Αρκετά έκανε τον χαμάλη μέχρι τώρα. Το πρωί από τις οκτώ και μισή ήταν μέσα στο καυσαέριο με τη μηχανή και ένα χάρτη της Αθήνας, για να ψάχνει τα σκατολοΐδια που ήθελε ο ‘επιστήμονας’. Πριν φύγουν από Αμερική έτρεχε σαν λαγός για να προλαβαίνει τις απαιτήσεις του μικρού σε θελήματα και αγορές. Όργωνε τη χώρα από τη μια πλευρά μέχρι την άλλη για να βρίσκει εξαρτήματα που δεν είχε ξαναδεί ποτέ του. Μέχρι εδώ όμως!

149Ο ΜΠΑΝΤΥ

Χαμογέλασε στη Σοφία που πλησίαζε στις ξαπλώστρες που είχαν στήσει ακριβώς μπροστά στη θάλασσα. Το κορμί της είχε τις σωστές αναλογίες και το στήθος της, στητό και πλούσιο, υποσχόταν πολλά στα πεινασμένα μάτια του. Ευχαριστημένος με τον εαυτό του ξάπλωσε πίσω και άφησε τον καυτό ήλιο να του μαυρίζει το δέρμα. Σήμερα θα καλοπερνούσε με την ωραία Ελληνίδα και αύριο θα πετούσε προς το παραδάκι. Έχοντας τον Mike με το μέρος του πίστευε ότι δεν θα αντιμετώπιζε πρόβλημα από την απουσία των δικηγόρων που του είχε φορτώσει ο μικρός. Ένα εκατομμύριο δολάρια ακόμα και για γενικό διευθυντή δεν είναι ψιλά. Στην τελική αν χρειαζόταν θα του έδινε και παραπάνω. Στα ποσά αυτά, τι ένα τι δέκα.

Έβλεπε ήδη τον εαυτό του στην Κόστα Ρίκα, σε κάποια τροπική παραλία να αγοράζει μια έκταση δίπλα στη θάλασσα και να χτίζει ένα ξύλινο μπαράκι με καμιά δεκαριά μικρά σπιτάκια πίσω, μέσα στο πράσινο. Άλλα να τα νοικιάζει και άλλα να τα έχει για να φιλοξενεί τους φίλους του. Φίλους βέβαια δεν είχε τώρα, αλλά με τόσα λεφτά αγόραζε κι από τέτοιους αν ήθελε. Όλοι κολαούζοι γίνονται μόλις μυριστούν χλιδή και χρήμα. Στο μπαράκι θα έβαζε καλλίγραμμα κορίτσια για να δουλέψουν και θα είχε κάθε μέρα πάρτι με άφθονα ποτά και μουσική. Για τον εαυτό του θα έχτιζε πάνω απ’ όλα αυτά, ένα μεγάλο σπίτι με θέα στη θάλασσα και ίσως έφτιαχνε και ένα χώρο με καθρέπτες γύρω-γύρω που να βλέπεις μόνο από μέσα έξω, και να το έκανε αίθουσα χαρτοπαιξίας. Ένα σκάφος σαν αυτό που είχαν τώρα

www.gantzos.gr150

θα ήταν αγκυροβολημένο στην ιδιωτική του μαρίνα μπροστά από το μπαράκι και στο γκαράζ του σπιτιού του θα έβαζε ό,τι καλύτερο σε μηχανή και αυτοκίνητο κυκλοφορούσε τώρα στον πλανήτη.

«Μπορείς να μου βάλεις λίγο λάδι στην πλάτη σε παρακαλώ;»

Η Σοφία είχε ξαπλώσει μπρούμυτα και του πρότεινε το μπουκάλι με το παχύρρευστο αντηλιακό. Με αργές κινήσεις άρχισε να το απλώνει παντού στην πλάτη της και στη συνέχεια συνέχισε με μασάζ από τους ώμους μέχρι τη βάση της μέσης της. Όταν την άκουσε να αναστενάζει κατάλαβε ότι είχε το πράσινο φως να συνεχίσει και παρακάτω. Έκανε τη διαδρομή από τους γλουτούς μέχρι τις γάμπες βασανιστικά αργά και κάθε φορά που πλησίαζε το μικροσκοπικό βραζιλιάνικο μαγιό της, το ένα του δάχτυλο ξέφευγε δήθεν τυχαία και περνούσε λίγο από κάτω. Το στόμα της είχε μισανοίξει και όταν γύρισε να τον κοιτάξει, το σφράγισε με το δικό του. Η ανταπόκρισή της ήταν άμεση και λίγη ώρα αργότερα ο Clark πάρκαρε τη νοικιασμένη BMW μηχανή, στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρισκόταν το μικρό διαμέρισμα της Σοφίας.

Στο ασανσέρ, της σήκωσε βίαια τη στενή μακό μπλούζα και με το χέρι του άρπαξε το ένα της στήθος ενώ είχε κολλήσει τα χείλια του στην ερεθισμένη θηλή του άλλου. Οι αναστεναγμοί της έγιναν βογγητά και μέχρι να φτάσουν στον πέμπτο όροφο έτρεμε ολόκληρη. Άνοιξε με δυσκολία την πόρτα του διαμερίσματος, αφού εκείνος την είχε αρπάξει από τα

151Ο ΜΠΑΝΤΥ

μαλλιά και είχε κολλήσει πίσω της, νιώθοντας έτσι τη μεγάλη στύση του, πάνω από τα ρούχα τους, να ανεβοκατεβαίνει στο σωστό σημείο. Πέταγαν τα ρούχα τους ένα ένα, ανάμεσα σε φιλιά και βίαιες αγκαλιές στο δρόμο για την κρεβατοκάμαρα. Λίγο πριν μπουν μέσα στο δωμάτιο, βλέποντας ο Clark πόσο της άρεσε να της επιβάλλεται, την έβαλε να γονατίσει στο πάτωμα μπροστά του. Έκλεισε τα μάτια και αφέθηκε στην υπέροχη αίσθηση της έμπειρης γλώσσας της.

Κανείς από τους δυο τους δεν πρόσεξε ότι είχαν αφήσει την εξώπορτα ανοιχτή. Όπως κανείς δεν άκουσε τον απρόσκλητο επισκέπτη μέχρι τη στιγμή που τους είχε πλησιάσει στο ένα μέτρο. Ο Clark γύρισε το κεφάλι του, πιο πολύ γιατί ένιωσε την παρουσία κάποιου, παρά γιατί άκουσε κάτι. Το πρώτο χτύπημα που δέχτηκε τον βρήκε με δύναμη στο αριστερό μάτι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26

Η Αφροδίτη βγήκε από το δοκιμαστήριο και το θέαμα σου έκοβε την ανάσα. Το εφαρμοστό κοντό φόρεμα ήταν λες και ήταν φτιαγμένο στα μέτρα της. Της έκανα νόημα να κάνει μια περιστροφή αλλά ήμουν σίγουρος και για το αποτέλεσμα από πίσω. Η πλάτη ήταν όλη έξω, μέχρι την αρχή της μέσης της και τόνιζε το γεροδεμένο κορμί της.

«Αυτό!»«Έτσι αμέσως; Να μην δούμε και κάτι άλλο;»Της έκανα νόημα να έρθει κοντά.

www.gantzos.gr152

«Μωρό μου η πωλήτρια η ίδια έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό! Αν φύγω τώρα φοβάμαι ότι θα στην πέσει κιόλας. Σκέψου τι έχω πάθει εγώ!»

«Δηλαδή σ’ αρέσει;»«Θες να πάμε μαζί στο δοκιμαστήριο να δεις περίπου

πόσο μ’ αρέσει;»«Όχι, θέλω να πάμε το βράδυ στο Island για φαγητό

και να το φορέσω μαζί με τις γόβες που έχω στο μυαλό μου. Χωρίς το κατάλληλο παπούτσι δεν αγγίζεις!»

«Να βάλω τότε κι εγώ το κατάλληλο παντελόνι για να μη γίνουμε ρεζίλι;»

«Τι παντελόνι;»«Αυτό με τις μεγάλες τσέπες για να έχω τα χέρια

μέσα όταν θα είμαστε όρθιοι! Και δεν μιλάω για εσένα και εμένα όρθιοι. Μιλάω για εμένα κι εμένα!»

Η Αφροδίτη γέλασε, έκανε ακόμα δυο στροφές μπροστά στον καθρέφτη και μπήκε να αλλάξει. Σηκώθηκα να πληρώσω την ίδια στιγμή που χτύπησε το κινητό μου. Η κλήση ήταν από τον Ραχούλ. Η διάθεσή μου άλλαξε αμέσως γιατί μέχρι σήμερα με έχει πάρει δυο φορές και καμία από τις δύο δεν ήταν για καλό. Έδωσα την πιστωτική στο ταμείο και απάντησα επιφυλακτικά.

«Έλα Ραχούλ, καλημέρα!»«Καλημέρα, παιδί μου».Ωχ, για να με λέει ‘παιδί μου’ ο Ραχούλ, σκούρα τα

πράγματα.«Τι έγινε Ραχούλ; Τι έχουμε πάλι;»«Νέα από τον Γιόγκι Ραμ έχουμε. Έστειλε πριν λίγο

email και το άνοιξα στον υπολογιστή σου στο σπίτι».

153Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Για πες, τι λέει;»«Αργήσαμε λέει. Νιώθει ότι το κακό έχει

ολοκληρώσει το έργο του και τώρα μένει μόνο η εκτέλεση. Η Γη ολόκληρη εκπέμπει λέει μια περίεργη αρνητική ενέργεια. Ο μόνος τρόπος να το μεταφράσει είναι ότι πλησιάζει το τέλος. Πρέπει να τον βρούμε αμέσως είπε. Εκείνος δεν μπορεί να τον εντοπίσει γιατί η ενέργεια του Hanks διαχέεται. Είναι σα να μην υπάρχει καν η αύρα του».

«Μισό λεπτό Ραχούλ χτυπάει η άλλη γραμμή και είναι ο Stinger. Μην κλείσεις». Γύρισα στη δεύτερη εισερχόμενη και ο Ραχούλ μπήκε αυτόματα σε αναμονή.

«Έλα John. Να σε πάρω σε δύο γιατί μιλάω με τον Ραχούλ;»

«Ο Clark είναι στην Αθήνα. Έκανε κλήση στην GasOne από κλεμμένο κινητό ενός πελάτη του ξενοδοχείου Αστήρ Παλλάς στη Βουλιαγμένη. To πιο πιθανό είναι ότι και ο Hanks είναι εδώ μαζί του».

«Απίστευτο! Μόλις ρωτούσε ο Γιόγκι από Ινδία αν τους βρήκαμε γιατί το κακό όπως είπε νιώθει ότι ολοκλήρωσε το έργο του. Φαντάζομαι ξέρεις τι σημαίνει αυτό! Δεν έρχεσαι το βράδυ από το σπίτι να τα συζητήσουμε;»

«Θα πάρω την Sarah στις εννέα από το αεροδρόμιο και θα έρθουμε κατευθείαν εκεί. Τελικά είναι καλύτερα να μείνουμε μερικές μέρες μαζί σας μέχρι να δω πως θα εξελιχτούν τα πράγματα. Ήδη έρχεται επιλεγμένη ομάδα πρακτόρων από Αμερική για να πιάσουμε τον Clark πριν φύγει. Μόνο εκείνος μπορεί να μας

www.gantzos.gr154

οδηγήσει στον Hanks. Θα σου πω λεπτομέρειες από κοντά».

Γύρισα πάλι στον Ραχούλ που περίμενε στη γραμμή.«Ραχούλ πες του Γιόγκι Ραμ ότι το πιο πιθανό είναι

ότι ο Hanks είναι στην Αθήνα. Ρώτησέ τον αν θέλει να του στείλουμε εισιτήριο να έρθει κι αυτός εδώ».

«Θα τον ενημερώσω για τον Hanks. Όσο για το εισιτήριο δεν το χρειάζεται για να έρθει, μην ανησυχείς».

«Δεν τον είδα να έχει επαφή με υλικά αγαθά γι αυτό το λέω. Μπορεί να μην έχει καν χρήματα ο άνθρωπος».

«Κωνσταντίνε ο Γιόγκι Ραμ υπάρχει πέρα από την ύλη. Ο χωροχρόνος δεν είναι περιορισμός γι’ αυτόν. Το είδες και με τα μάτια σου».

Πάλι θα με τρελάνουν αυτοί οι δύο.«Και πως θα έρθει βρε Ραχούλ; Θα διακτινιστεί;»«Όταν έρθει η ώρα, θα είναι μαζί μας αν χρειαστεί».«Καλά, ό,τι πείτε... Το βράδυ θα μαζευτούμε σπίτι

όλοι να δούμε τις εξελίξεις».Έκλεισα το τηλέφωνο και υπέγραψα την απόδειξη

πληρωμής ενώ η Αφροδίτη είχε έρθει δίπλα μου.«Τι έπαθες; Γιατί κατέβασες τα μούτρα; Τόσο ακριβό

ήταν;»«Μακάρι να ήταν αυτό…»«Το ξέρω μωρό μου, σε πειράζω. Τι έγινε, ποιος

ήταν;»«Ο Γιόγκι λέει ότι ο Hanks είναι έτοιμος, που

μπορεί να σημαίνει και άμεση πυρηνική απειλή και ο Stinger λέει ότι εντόπισαν τον Clark εδώ στην Αθήνα, άρα κάπου εδώ κοντά είναι και ο Hanks. Συνεπώς

155Ο ΜΠΑΝΤΥ

κινδυνεύουμε όλοι!»«Τι δουλειά έχουν εδώ;»«Αυτό κανείς δεν το ξέρει. Το μόνο που απομένει για

την Ελλάδα είναι μια πυρηνική έκρηξη τώρα, να γίνει και η Αθήνα οικόπεδο…»

«Πιστεύεις ότι διατρέχουμε τέτοιο κίνδυνο;»«Δεν ξέρω Αφροδίτη μου, αλλά όλα τα στοιχεία που

έχουμε εκεί οδηγούν».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27

Η Μαριάμ πήρε για πολλοστή φορά τηλέφωνο τον Clark αλλά και πάλι ήταν απενεργοποιημένο. Είχε πάει μια και μισή το πρωί η ώρα και ο Clark ήταν ακόμα άφαντος. Δεν είχε ενημερώσει ότι θα αργήσει και έλειπε από το μεσημέρι. Χωρίς να το θέλει ένιωθε μια ανησυχία. Ποτέ δεν είχε καταφέρει να τον ξεπεράσει. Τώρα συνειδητοποιούσε ότι αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με το ότι ήταν ο πρώτος της. Τώρα που τον έζησε λίγο καλύτερα ένιωθε ότι κάτω από τον αδίστακτο τυχοδιώκτη κρυβόταν ένας φοβισμένος άνθρωπος που έκανε τα πάντα για να δείχνει σκληρός κι απόμακρος. Ίσως κάποια τραυματική εμπειρία στην παιδική του ηλικία να έγινε η αιτία να κλειδώσει και να εξελιχτεί σ’ αυτό που έδειχνε ότι είναι τώρα. Άλλες φορές πάλι σκεφτόταν ότι όλα αυτά είναι η δικαιολογία που έλεγε στον εαυτό της για να συνεχίζει να τον αγαπάει. Δεν μπορούσε να φανταστεί άλλον άντρα να την ακουμπάει. Είχε δοθεί ολόψυχα σ’ εκείνον και

www.gantzos.gr156

θα δικαιολογούσε τα πάντα για να είναι μαζί του. Το τηλέφωνο του σκάφους την έκανε να τιναχτεί από τον καναπέ. Τέτοια ώρα αποκλείεται να είναι από τη μαρίνα. Δυο τρεις φορές που τους είχαν πάρει ήταν για διαδικαστικά θέματα και αυτά ήταν πρωινές ώρες. Το σήκωσε επιφυλακτικά.

«Μιλάω με το σκάφος του κυρίου David;»Η Μαριάμ χρειάστηκε ένα δευτερόλεπτο για να

συντονιστεί με το όνομα που άκουσε. Ποιο έντονα είχε στο μυαλό της το Smith και το Clark φυσικά. Το γεγονός ότι η συνομιλήτρια της μιλούσε άπταιστα Αγγλικά δεν το πρόσεξε.

«Μάλιστα! Ποια είστε;»«Πήρα να σας ενημερώσω ότι ο κύριος David

βρίσκεται στο Ιατρικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου σε άσχημη κατάσταση!»

Το αίμα πάγωσε στις φλέβες της Μαριάμ. Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει σαν ταμπούρλο μέσα στο στήθος της.

«Τι έπαθε;»Από την άλλη πλευρά της γραμμής το τηλέφωνο είχε

ήδη κλείσει. «Μ’ ακούτε; Τι έπαθε;»Δάκρυα είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν ήδη στα μάτια

της και ο πανικός της μεγάλωσε όταν κατάλαβε ότι μιλούσε σε νεκρή γραμμή. Βούτηξε την τσάντα της από το τραπέζι και χωρίς να ενημερώσει κανέναν ξεχύθηκε στην προβλήτα. Στην είσοδο της Μαρίνας ο φύλακας πετάχτηκε έξω από το κιόσκι του βλέποντάς την να τρέχει αλαφιασμένη.

157Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Σας παρακαλώ ένα ταξί καλέστε γρήγορα! Είναι ανάγκη!»

«Βεβαίως κυρία μου! Καθίστε λίγο εδώ να πάρετε μια ανάσα».

Τράβηξε την καρέκλα του έξω από το κιόσκι και μπήκε μέσα να πάρει τηλέφωνο. Η Μαριάμ ένιωθε τα πνευμόνια της να καίνε από το τρέξιμο αλλά δεν μπορούσε ούτε να κάτσει. Η υπερέντασή της δεν την άφηνε.

«Ηρεμήστε, σε τρία λεπτά θα είναι εδώ το ταξί. Που θέλετε να πάτε;»

«Κάποιος δικός μου βρίσκεται σ’ ένα Ιατρικό στο Φάληρο ή κάτι τέτοιο. Δεν θυμάμαι πως μου το είπαν ακριβώς».

«Το Ιατρικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου;»«Αυτό ναι!»«Μην ανησυχείτε σε πέντε λεπτά θα είσαστε εκεί με

το ταξί. Είναι εδώ δίπλα!»Δέκα λεπτά αργότερα πεταγόταν έξω από το ταξί

αφήνοντας ένα εικοσάευρο που βρήκε πρόχειρο στην τσάντα της χωρίς να περιμένει ρέστα. Ανέβηκε τα σκαλάκια της εισόδου και βρέθηκε στον προθάλαμο του Ιατρικού. Στη ρεσεψιόν η κοπέλα της βάρδιας δακτυλογραφούσε κάτι στον υπολογιστή.

«Σας παρακαλώ έχετε κάποιον David Seagal εδώ;»«Μάλιστα, εσείς ποια είστε;»Έλα ντε. Έβαλε το μυαλό της να σκεφτεί το πιο

ανώδυνο.«Είμαι η αρραβωνιαστικιά του!»Η κοπέλα στη ρεσεψιόν που είχε ακούσει τα

www.gantzos.gr158

κουτσομπολιά των τραυματιοφορέων του ασθενοφόρου για το καινούργιο περιστατικό, προσπάθησε να μη δείξει τίποτα, αλλά από μέσα της λυπήθηκε το κορίτσι απέναντί της για την αγωνία που είχε.

«Αυτή τη στιγμή είναι στο δωμάτιό του αλλά έχει υποστεί ισχυρή διάσειση και το πρόσωπό του είναι παραμορφωμένο, οπότε και δεν μπορεί να μιλήσει».

«Πως έγινε αυτό; Με τη μηχανή χτύπησε;»«Δεν ξέρετε;»«Όχι, τι έγινε;»«Ξυλοδαρμός ήταν. Τον χτύπησε κάποιος».Που να της πει ότι στο δίπλα δωμάτιο ήταν και η

αιτία που έφαγε το ξύλο, η οποία βρισκόταν σε πολύ καλύτερη σωματική κατάσταση απ’ αυτόν, αλλά είχε υποστεί ισχυρό νευρικό κλονισμό από την εμπειρία που έζησε. Ο γκόμενος της κυρίας είχε βγάλει όλο του το άχτι πάνω στον ξένο και όταν αποφάσισε να ασχοληθεί μ’ αυτήν είχαν ήδη μπει στο σπίτι οι ένοικοι από την πολυκατοικία που άκουσαν τις φωνές της Σοφίας και τον σταμάτησαν. Λίγο αργότερα τον μάζεψε η αστυνομία ενώ ο Clark μεταφέρθηκε επειγόντως με ασθενοφόρο. Επί τρεις ώρες τον έραβαν στο χειρουργείο γιατί ο άλλος δεν είχε αρκεστεί μόνο στις μπουνιές, αλλά αφού τον είχε ρίξει κάτω λιπόθυμο, συνέχισε μέσα στη θολούρα του να τον κλωτσάει σ’ όλο το σώμα και στο κεφάλι. Αποτέλεσμα, πέντε πλευρά σπασμένα και επικίνδυνη διάσειση στο κεφάλι με πολλαπλά σκισίματα και μώλωπες.

«Ποιος τον χτύπησε;»«Δεν ξέρω κυρία μου. Μπορείτε να μάθετε από

159Ο ΜΠΑΝΤΥ

την αστυνομία αν θέλετε. Άκουσα ότι τον έχουν υπό κράτηση. Εάν σας επιτρέπει ο γιατρός μπορείτε να δείτε τον αρραβωνιαστικό σας στο δωμάτιο διακόσια δέκα πέντε. Μην προσπαθήσετε να τον ξυπνήσετε γιατί τα παυσίπονα λειτουργούν και ως ηρεμιστικά τώρα που ο πόνος είναι αφόρητος».

Αφού πήρε την έγκριση του γιατρού μπήκε στο δωμάτιο και τρόμαξε με το θέαμα. Το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου του ήταν πρησμένο και καλυμμένο με γάζες. Το ένα του μάτι ήταν παραφουσκωμένο και οι λευκές γάζες είχαν ήδη ίχνη αίματος πάνω τους. Ο γιατρός την καθησύχασε ότι δεν έχει πειραχτεί κάποιο μάτι, αλλά η εικόνα μπροστά της ήταν απελπιστική. Τράβηξε την καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι και έβαλε το χέρι της κάτω από την ανοιχτή του παλάμη, για να αποφύγει να τραβήξει κανένα σωληνάκι. Ήταν η πρώτη σωματική επαφή μαζί του, μετά από τόσα χρόνια αναμονής. Η αγάπη της, ή ό,τι άλλο τελοσπάντων ήταν αυτό που ένιωθε γι αυτόν τον άνθρωπο, ήταν τόσο δυνατή, που ασυναίσθητα τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν και πάλι από τα μάγουλά της. Ο γιατρός που ήξερε μόνο τη σημερινή ιστορία κούνησε το κεφάλι του και βγήκε από το δωμάτιο. Η πρώτη του σκέψη ήταν να ακυρώσει το αυριανό ραντεβού με την ερωμένη του, αφού είδε τον εαυτό του πάνω στο κρεβάτι και τη γυναίκα του στη θέση της κακόμοιρης κοπέλας.

www.gantzos.gr160

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28

Ο Jeronimo σηκώθηκε από το τραπέζι, έδωσε ένα φιλί στη γυναίκα του την Bianca και βγήκε από την κουζίνα με κατεύθυνση το σαλόνι. Πήρε στα χέρια του την πρωινή εφημερίδα και βυθίστηκε στο μεγάλο καναπέ μπροστά στη βεράντα. Το μάτι του έπεσε αμέσως στην πάνω δεξιά γωνία. ‘Παράνομο εργαστήριο παραγωγής εμπλουτισμένου ουρανίου με τη μέθοδο Laser αναστατώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες’. Διάβασε όλο το άρθρο και σταμάτησε στο τελευταίο σχόλιο που ανέφερε ότι σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ένας από τους αγοραστές ήταν Αμερικανός πολίτης. Η κυβέρνηση, συνέχιζε το άρθρο, κρατάει όσο μπορεί την υπόθεση μακριά από τη δημοσιότητα αλλά οι φήμες οργιάζουν.

«Bianca έρχεσαι λίγο;»Μέχρι να έρθει η γυναίκα του προσπαθούσε να

ξανασκεφτεί όσα είχε απορρίψει τόσες φορές τον τελευταίο μήνα.

«Έλα, πες μου».«Θυμάσαι τον περασμένο μήνα που κατέβασα το

σκάφος του προέδρου για πούλημα;»«Ναι αμέ. Είχες λείψει πέντε μέρες αν δεν κάνω

λάθος».«Σωστά. Λοιπόν σ’ εκείνο το ταξίδι έγινε κάτι που

δεν στο είπα γιατί δεν ήθελα να σε τρομάξω».«Δηλαδή;»«Αν θυμάσαι σου είχα πει ότι το σκάφος το είχε

αγοράσει ένας εκκεντρικός Αμερικάνος χωρίς να

161Ο ΜΠΑΝΤΥ

συζητήσει καθόλου την τιμή και μάλιστα είχε κάνει παραγγελία στο εργοστάσιο να μονώσουμε με υπέρ-ενισχυμένα υλικά και αντίστοιχη πόρτα ασφαλείας, τον επάνω μπροστά χώρο».

Η Bianca έκατσε δίπλα του και τον κοιτούσε στα μάτια. Τόσα χρόνια που συζούσαν, τον είχε μάθει πια καλά. Τον Jeronimo δεν τον τρόμαζε κάτι εύκολα και τώρα έδειχνε τρομαγμένος. Αν όχι τρομαγμένος, ταραγμένος ήταν σίγουρα. Η ίδια μάλιστα από την ημέρα που τον πήρε από το αεροδρόμιο, ύστερα από το συγκεκριμένο ταξίδι, είχε παρατηρήσει αρκετές φορές περίεργες αλλαγές στη διάθεσή του. Ήταν σίγουρη ότι κάτι υπήρχε, αλλά ήξερε ότι θέλει το χρόνο του για να μοιραστεί αυτά που τον απασχολούσαν. Η υπομονή της τώρα ανταμειβόταν και πάλι.

«Ναι, τα θυμάμαι αυτά. Τα είχαμε συζητήσει πριν φύγεις».

«Άκου λοιπόν κι αυτά που έγιναν εκεί, γιατί πρέπει να πάρω μια απόφαση και θα ήθελα και τη δική σου γνώμη. Όταν έφτασαν οι Αμερικάνοι για να παραλάβουν το σκάφος εκτός από έναν Φιλιππινέζο και τον Skipper είχαν μαζί τους και ένα τρίτο άτομο ο οποίος φώναζε από μακριά ότι ήταν σωματοφύλακας. Αφού τους έδειξα το σκάφος και παρέδωσα κλειδιά και χαρτιά, πήρα ταξί για να πάω στ’ αεροδρόμιο. Στη διαδρομή πήγα να σε πάρω τηλέφωνο και είδα ότι είχα ξεχάσει το κινητό μου στο σκάφος. Είπα στον ταξιτζή και γυρίσαμε πίσω και αφού δεν είδα κανέναν έξω, ανέβηκα στο σκάφος και μπήκα στο σαλόνι για να τους φωνάξω.

www.gantzos.gr162

Εκείνη τη στιγμή το βλέμμα μου έπεσε σε μία μεγάλη μεταλλική βαλίτσα που ήταν ανοιγμένη πάνω στον καναπέ του κυρίως σαλονιού. Δύο μεταλλικοί σωλήνες εξείχαν μέσα από τις θήκες τους, οι οποίοι είχαν πάνω τους το σήμα κινδύνου ραδιενέργειας. Ξέρεις, τη μαύρη έλικα σε κίτρινο φόντο. Περπάτησα όσο πιο αθόρυβα γινόταν μέχρι το μπαρ και την ώρα που έπιασα το κινητό μου ο σωματοφύλακας που σου είπα κόλλησε ένα περίστροφο στο σβέρκο μου».

Η Bianca πετάχτηκε από την πολυθρόνα«Τι;»«Κάτσε, έχει και συνέχεια. Ο τύπος μάλλον ήταν

στο μπροστινό κατάστρωμα και μπήκε πίσω μου. Αφήνω το τηλέφωνο και σηκώνω τα χέρια ψηλά ενώ προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι είχα ξεχάσει το τηλέφωνό μου. Εκείνη την ώρα ανέβηκε από τις κάτω καμπίνες και ο Αμερικάνος ο οποίος έκανε αμέσως νόημα στον μπράβο να κρύψει το όπλο του και να εξαφανιστεί.

Ο Αμερικάνος μου ζήτησε συγγνώμη και μου έδωσε ο ίδιος το κινητό μου. Μόλις λύθηκε η παρεξήγηση και έκανα να φύγω η ματιά του έπεσε στην ανοιχτή βαλίτσα και είδα ότι πάγωσε. Ο μπράβος ήταν έξω, δίπλα ακριβώς από την ηλεκτρική σκάλα αποβίβασης και μας κοίταζε περιμένοντας εντολές από τον Αμερικάνο. Έκανα δυο βήματα προς τα έξω και τη στιγμή που πέρασα την πόρτα ο Αμερικάνος με σταμάτησε και μου είπε. ‘Ελπίζω να μην παρεξηγήσατε τα παιχνίδια του παιδιού μου ε;’ Του απάντησα ευγενικά ότι δεν υπάρχει κάτι να παρεξηγήσω και

163Ο ΜΠΑΝΤΥ

ότι εγώ απλά τη δουλειά μου έκανα. Μου ζήτησε να περιμένω μια στιγμή και κατέβηκε πάλι κάτω. Ο μπράβος πίσω μου είχε κλείσει την έξοδο, ενώ ο ταξιτζής είχε βγει από τ’ αμάξι και έκανε το τσιγάρο του με γυρισμένη την πλάτη προς το σκάφος. Δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα. Ο Αμερικάνος ξανανέβηκε μετά από λίγο και μου έδωσε ένα παχύ φάκελο, ανοιχτό από πάνω, για να φαίνεται ότι πρόκειται για χρήματα. ‘Αυτό το μικρό δωράκι για την αναστάτωση που προκαλέσαμε’ μου είπε. Έκανα να αρνηθώ αλλά τον είδα ανένδοτο.

Πήρα το φάκελο και τον ευχαρίστησα, για να μπορέσω να φύγω όσο πιο γρήγορα γινόταν από εκεί μέσα. Τη στιγμή που ανέβηκα στη σκάλα άκουσα τον Αμερικάνο να λέει ‘Κύριε Jeronimo, φαντάζομαι γνωρίζετε ότι η σιωπή είναι χρυσός!’. Έκανα μια κίνηση με το χέρι και έφτασα στο ταξί με κομμένη την ανάσα. Περίμενα και τον ηλίθιο τον οδηγό να τελειώσει το τσιγάρο του, χωρίς να μπορώ να τον βρίσω, αφού με κάρφωναν και οι δυο από το σκάφος. Κάποια στιγμή το πέταξε, μπήκε μέσα και φύγαμε».

«Τι σημαίνει δηλαδή αυτό το σήμα κινδύνου ραδιενέργειας που είπες;»

«Ότι οι σωλήνες περιείχαν κάποιο ραδιενεργό στοιχείο όπως για παράδειγμα ουράνιο. Και ερχόμαστε στο προκείμενο. Διάβασε αυτό το άρθρο».

Η Bianca έκατσε πάλι δίπλα του και πήρε τα γυαλιά της από το κομοδίνο. Διάβασε τη στήλη που της έδειξε ο Jeronimo όσο εκείνος γέμιζε την πίπα του με καπνό.

«Λες να είναι αυτός;»

www.gantzos.gr164

«Δεν ξέρω, αλλά αν όντως είναι αυτός μιλάμε για πολύ επικίνδυνο άνθρωπο. Κατ’ επέκταση το μήνυμά του ‘η σιωπή είναι χρυσός’ είναι ξεκάθαρη απειλή για να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Με ανάγκασε να δεχτώ και τη δωροδοκία για να έχει κι ένα λόγο παραπάνω να πράξει τ’ ανάλογα, εάν μάθει ότι μίλησα».

«Τότε γιατί πρέπει να μιλήσεις; Γιατί να μπλέξεις;»«Ουράνιο συνήθως σημαίνει πυρηνική βόμβα.

Μπορεί αν δώσω την πληροφορία να γλυτώσουν κάποιες χιλιάδες θύματα κάπου εκεί έξω».

«Εγώ έχω ακούσει ότι το ουράνιο το χρησιμοποιούν και σαν καύσιμο σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Θα μπορούσε να κάνει απλά τη μεταπώληση ο Αμερικάνος σου».

«Δεν νομίζω ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα μ’ αυτούς. Ακόμα και το παιδί που είχαν μαζί τους με κοιτούσε κι ανατρίχιαζα. Σα να έβλεπα μεγάλο άνθρωπο να με καρφώνει με το βλέμμα. Κάτι πολύ περίεργο παιζόταν μ’ αυτή την παρέα. Και να σου πω την αλήθεια δεν μου φάνηκαν καν ότι είναι οικογένεια οι τρεις τους. Εντελώς απόμακροι ο ένας με τον άλλο. Ακόμα και στο παράξενο παιδί τους, αν βέβαια ήταν δικό τους, φέρονταν σα να ήταν άγνωστοι».

«Και τι σκέφτεσαι να κάνεις;»«Αμφιταλαντεύομαι συνέχεια. Θέλω από τη μία να

ενημερώσω την αστυνομία, αλλά από την άλλη αν κάνω λάθος, θα εκτεθώ και εγώ και η εταιρεία. Μια δυσφήμηση σε τέτοιες δύσκολες μέρες δεν θα κάνει καθόλου καλό».

165Ο ΜΠΑΝΤΥ

Η Bianca τον κοίταξε με αγάπη.«Γιατί δεν το συζητάς με τους δικούς σου στην

εταιρεία να το αποφασίσετε όλοι μαζί. Έτσι θα μοιραστείς κάπως το βάρος της ευθύνης της απόφασης».

«Εκεί κάπου είχα καταλήξει κι εγώ γιατί δεν μπορώ να το θεωρήσω τελικά ως μη γενόμενο. Ένα μικρό σπρώξιμο ήθελα ακόμα και το πήρα από σένα γλυκιά μου».

Η Bianca του έδωσε ένα φιλί και τον άφησε στην ιεροτελεστία του καπνίσματος της πίπας του. Ποτέ δεν θα φανταζόταν ότι αυτό το μικρό σπρώξιμο θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία ολόκληρης της ανθρωπότητας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29

Η Αφροδίτη βγήκε από το ασανσέρ του υπόγειου γκαράζ στο κτίριο που στεγαζόταν η εταιρεία Bitway, στο Παλαιό Φάληρο της Αθήνας.

«Βρε αγάπη μου αργήσαμε, θα κρυώσει το φαγητό της κυρίας Ντίνας. Μας περιμένουν εδώ και μια ώρα».

«Αγόρι μου γλυκό, κανονίζω τις δικές σου εκκρεμότητες για αύριο και φταίω κι από πάνω. Γυρνάς πάνω κάτω στην εταιρεία όλη μέρα και πηγαίνεις κι από ραντεβού σε ραντεβού έξω και νομίζεις ότι όλα γίνονται στον αυτόματο πίσω σου;»

Την τράβηξα προς το μέρος μου και της έκλεισα τα παραπονιάρικα χείλη της μ’ ένα φιλί.

www.gantzos.gr166

«Αν δεν είχα εσένα πίσω μου ούτε τα μισά δεν θα προλάβαινα και το ξέρεις…»

«Άσε τις μαλαγανιές και πάμε». Η Αφροδίτη έβαλε το κράνος της και ανέβηκε στη

σχετικά άβολη πίσω θέση της νέας BMW S 1000 RR. Μια πρωτόγνωρη μηχανή παραγωγής με ρυθμιζόμενη ιπποδύναμη που φτάνει, με κάτι ψιλό-μετατροπές που είχα κάνει, τα διακόσια είκοσι άλογα. Διαθέτει τα πιο προηγμένα ηλεκτρονικά υπέρ-συστήματα ασφάλειας του κόσμου, χαρίζοντας ανεπανάληπτες εμπειρίες πάνω στη σέλα.

Βγήκαμε στην παραλιακή και μέχρι τα φανάρια του αεροδρομίου πηγαίναμε σχετικά σιγά για να δώσω και τη δυνατότητα στο μοτέρ να έρθει ήρεμα σε ‘μάχιμες’ θερμοκρασίες. Στο παλιό αεροδρόμιο ενεργοποίησα και το διάφανο έλεγχο πρόσφυσης, για τις επερχόμενες στροφές. Στην ευθεία της Γλυφάδας κατέβασα τρίτη και άνοιξα μαλακά το γκάζι. Το θηρίο κάτω από τα πόδια μας βρυχήθηκε αμέσως στο κάλεσμά μου, με αποτέλεσμα να ξεκολλήσει εύκολα ο μπροστινός τροχός από την άσφαλτο. Το κοντέρ σε δευτερόλεπτα πέρασε τα διακόσια χιλιόμετρα και η Αφροδίτη πίσω μου σφίχτηκε πάνω μου αφού η αδρεναλίνη χτύπαγε κόκκινο. Η μαγεία της οδήγησης αυτής της μηχανής ήταν στις στροφές στα λιμανάκια, όπου το γόνατό μου σχεδόν ακουμπούσε στην άσφαλτο, με τη γωνία κλίσης να είναι απαγορευτική για τις περισσότερες μηχανές του εμπορίου. Φτάνοντας στο φανάρι κάτω από το Ribas, στην μεγάλη ευθεία της παραλιακής, το κοντέρ έγραφε τριακόσια επτά χιλιόμετρα την ώρα και

167Ο ΜΠΑΝΤΥ

ο γεμάτος θόρυβος του μοτέρ κάτω από τα πόδια μας έκανε την εμπειρία ακόμα πιο δυνατή.

Με την άκρη του ματιού μου είδα δύο μοτοσικλετιστές αστυνόμους να κάνουν το τσιγάρο τους δίπλα στις σταματημένες μηχανές τους, ακριβώς κάτω από το φανάρι. Με μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη ένα κλάσμα του δευτερολέπτου αργότερα, είδα τον ένα από τους δύο να σκύβει να πιάσει το τσιγάρο που του είχε φύγει από τα χέρια. Λίγο αργότερα η Αφροδίτη άνοιγε με το κοντρόλ που είχε μέσα στην τσέπη του μπουφάν της την εξώπορτα του σπιτιού στην Ανάβυσσο. Έβαλα τη μηχανή στο κλειστό γκαράζ ενώ η Αφροδίτη έβγαζε το κράνος της.

«Δεν μου λες αγάπη μου, πρέπει κάθε φορά που ανεβαίνω σ’ αυτόν το διάολο να φτάνει και το στομάχι μου στην πλάτη; Τι έπαθες πάλι κι έτρεχες έτσι;»

«Δεν είπαμε ότι αργήσαμε;»«Είπαμε να έρθουμε πιο γρήγορα όχι να μην έρθουμε

ποτέ! Εσύ δεν τρέχεις, εσύ πετάς χαμηλά!»«Αυτό το παίρνω ως κομπλιμέντο!»«Καλύτερα παρ’ το ως προειδοποίηση. Είναι η

τελευταία φορά που έτρεξες έτσι με ’μένα πάνω. Μπορεί εσύ να θες να καταθέσεις τη ζωή σου στην άσφαλτο, κάντο όμως σε παρακαλώ όταν θα είσαι μόνος σου!»

Την πήρα αγκαλιά και ένιωσα την υπερένταση σε ολόκληρο το σώμα της. Είχε δίκιο. Αν δεν οδηγάς μηχανή και δεν ξέρεις και τις δυνατότητες ασφάλειας που σου προσφέρει το κάθε μοντέλο, δεν μπορείς να αξιολογήσεις σωστά το μέγεθος του κινδύνου που

www.gantzos.gr168

διατρέχεις. Βέβαια πάντα υπάρχει και ο ατζαμής που πιάνει τιμόνι κι όποιον πάρει ο χάρος, αλλά ποτέ δεν τρέχω τόσο όταν υπάρχουν τριγύρω αυτοκίνητα.

«Σου ζητάω ταπεινά συγγνώμη. Τώρα ξέρω τα όριά σου και δεν θα τα ξαναξεπεράσω όταν είσαι μαζί μου, στο υπόσχομαι!»

Άνοιξε τα χέρια της και με αγκάλιασε και εκείνη. Με το κεφάλι της στο στήθος μου την ένιωσα να χαλαρώνει και να αφήνεται.

«Πάντως αν κάποιος μου εγγυηθεί ότι θα φτάσουμε, η εμπειρία είναι απίστευτη! Όλη αυτή η δύναμη που νιώθεις είναι μέχρι και διεγερτική…»

«Δηλαδή μπορούμε να το κάνουμε άλλη μια τελευταία φορά χωρίς να έχουμε τραπέζι αμέσως μετά;»

Με χτύπησε μαλακά στο στήθος και πήρε εκείνο το αυστηρό ύφος που μ’ αρέσει περισσότερο απ’ όλα.

«Όχι, Κωνσταντίνε! Υπάρχουν και λιγότερο επικίνδυνοι τρόποι για να με διεγείρεις και θα αρκεστώ σ’ εκείνους!»

Στο σαλόνι η ατμόσφαιρα ήταν εντελώς οικογενειακή. Η Sarah με τον Stinger είχαν στήσει παιχνίδι με τον μικρό Σταύρο στο πάτωμα, ο οποίος ξεκαρδιζόταν στα γέλια με τις γκριμάτσες που του έκανε ο ευτυχισμένος πράκτορας. Ο Ραχούλ με την Μύρνα και τον Νίκο είχαν πιάσει την κουβέντα στο τραπέζι τσιμπολογώντας ορεκτικά, ενώ ο Timothy είχε βγάλει τον Buddy έξω από το κλουβί και τον τάιζε ηλιόσπορους για να τον βλέπει να κάνει τα ακροβατικά του.

169Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Αν έλεγα ότι ο υποδιευθυντής της CIA κάνει τον καραγκιόζη στο πάτωμα θα με πίστευε κανείς;»

Ο Stinger γέλασε και σηκώθηκε για να μας συστήσει στην Sarah η οποία ήταν γλυκύτατη και σε τρόπους και σε εμφάνιση. Το μενού περιελάμβανε μοσχαράκι στη γάστρα με χωριάτικες χυλοπίτες, τζατζίκι φτιαγμένο με φρέσκο τοπικό γιαούρτι και αγγουράκια μόλις κομμένα από το μποστάνι στην πίσω μεριά της αυλής, καθώς και λαχανοντολμάδες αυγοκομμένους για πρώτο πιάτο, με συνοδεία χωριάτικης ντοματοσαλάτας.

Εννοείται βέβαια ότι το λάχανο, οι ντομάτες, τα κρεμμύδια και οι πιπεριές ήταν κι αυτά παραγωγή από το μποστάνι μας που το συντηρούσε ο κυρ Κώστας ο κηπουρός, υπό την επίβλεψη της κυρίας Ντίνας. Ο Ραχούλ είχε πάντα ξεχωριστό ελαφρύ μενού, με κύριο πιάτο τις περισσότερες φορές το μαύρο ρύζι το μπασμάτι και φρέσκα λαχανικά, στο οποίο μενού είχαν δηλώσει συμμετοχή και η Μύρνα με τον Νίκο, που είχαν αποκλείσει κι αυτοί το κρέας από τη διατροφή τους εδώ και χρόνια. Ο Stinger και η Sarah ενθουσιάστηκαν με την πανδαισία γεύσεων και ειδικότερα με το τζατζίκι, τους λαχανοντολμάδες και την χωριάτικη σαλάτα, που ήταν πρωτόγνωρες γεύσεις και για τους δυο τους.

Μετά το φαγητό βγήκαμε στον κήπο όπου η ζέστη ήταν πλέον υποφερτή τέτοια ώρα. Ένα υπέροχο σπιτικό κέικ με παγωμένο πράσινο τσάι έκλεισε γαστρονομικά τη βραδιά, ενώ τα τζιτζίκια δεν έλεγαν να σταματήσουν το τραγούδι τους ακόμα και με το σκοτάδι που είχε πέσει εδώ και ώρα. Ο κρυφός φωτισμός στην

www.gantzos.gr170

περίμετρο του οικοπέδου και σε ορισμένα από τα δέντρα του κήπου, κυρίως φοίνικες, έκαναν το τοπίο μαγικό.

«Εδώ είναι παράδεισος Κωνσταντίνε!»«Το ξέρω Sarah μου, και γι αυτό αποφασίσαμε να

μείνουμε όλοι μαζί εδώ. Ακόμα και το χειμώνα που ο περισσότερος κόσμος γυρνάει στην Αθήνα, εδώ είναι ακόμα πιο όμορφα».

«Τι να τις κάνεις τις μεγαλουπόλεις όταν υπάρχουν τέτοια μέρη. Ο κόσμος έχει χάσει το νόημα της ζωής στις μεγαλουπόλεις. Η ανάγκη για επιβίωση μας κρατάει εκεί και οι περισσότεροι ζούμε με το όνειρο ότι μια μέρα θα φύγουμε, αλλά τελικά αυτή η μέρα δεν έρχεται ποτέ».

«Ακριβώς! Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει γίνει έρμαιο των πιέσεων που δέχεται από το κυνήγι του χρόνου μέσα στα γρανάζια της καθημερινότητας στις μεγαλουπόλεις, με αποτέλεσμα να κυλάει η ζωή του μηχανικά και προγραμματισμένα μέχρι τη στιγμή που είναι αργά πλέον για να ξεφύγει. Όταν μάλιστα κάνει και οικογένεια τότε προσπαθεί να αποτρέψει τα παιδιά του από το να κάνουν τα ίδια λάθη και δεν αρκείται στο να μάθει το παιδί του πώς να οδηγάει, αλλά του χαράζει και το δρόμο που θ’ ακολουθήσει. Έτσι συνήθως τα παιδιά βγαίνουν να κυνηγήσουν τους ανεκπλήρωτους στόχους των γονέων τους και χάνουν την ευκαιρία να κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν. Το ίδιο κάνουν μετά αυτά στα παιδιά τους και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται».

Ο Stinger που είχε περάσει πολύ άσχημη παιδική

171Ο ΜΠΑΝΤΥ

ηλικία με το στρατιωτικό πατέρα του πήρε τη σκυτάλη.«Αυτό που λες πηγάζει από την κτητικότητα και

το υπέρ-εγώ του σημερινού ανθρώπου, που θέλει να ορίζει τα πάντα γύρω του, ακόμα και τους άλλους ανθρώπους, ειδικά όταν τους έχει γεννήσει ο ίδιος. Το έζησα έντονα ως παιδί και ευτυχώς η τύχη με βοήθησε πρόπερσι να συναντήσω πρώτα τον παιδικό μου έρωτα και μετά εσάς, οπότε είδα καθαρά την αλήθεια και πέταξα από πάνω μου την προσωπικότητα που μου είχαν φορέσει. Ανθρώπινα λάθη που κληρονομούνται από το πρωταρχικό περιβάλλον του καθενός. Ποιος θα βρεθεί να ξυπνήσει τον κόσμο ολόκληρο μια μέρα και να παρασύρει έτσι έθνη και λαούς στο σωστό δρόμο; Ποιος θα μπορέσει να ανοίξει σύνορα και καρδιές και να γίνει ο πλανήτης ολόκληρος ένας λαός από απλούς ανθρώπους; Εύχομαι να είναι ο γιος σου Μύρνα…»

«Μεγάλο το βάρος John. Κι ένας Άλλος που προσπάθησε να το κάνει αυτό τι πέτυχε; Κατέληξε Σταυρωμένος και η διδασκαλία Του διαστρεβλώθηκε όσο κανενός άλλου στο παρελθόν».

Ο Ραχούλ, που δεν είχε συμμετάσχει καθόλου στη συζήτηση μέχρι τώρα, ξεκίνησε να μιλάει με την αργή ήρεμη φωνή του.

«Ο άνθρωπος έχει γίνει ένα μπερδεμένο κουβάρι. Είναι πολύ πιο δύσκολο να αφυπνιστεί τώρα, από οποιαδήποτε άλλη εποχή στο παρελθόν. Με την παρέμβαση της κοινωνίας ισχυροποιήθηκε η προσωπικότητά του, με αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί η ατομικότητά του.

Η λέξη προσωπικότητα έχει τις ρίζες της στο

www.gantzos.gr172

δικό σας αρχαίο Ελληνικό θέατρο και προέρχεται από τη λέξη ‘προσωπείο’ που σημαίνει μάσκα. Η προσωπικότητα, όπως και η μάσκα, είναι κάτι δανεικό. Είναι η μορφή που θέλει η κοινωνία να έχεις. Η ψεύτικη ταυτότητα που σου δίνει, για να μπορέσει να σε χειραγωγήσει και να σε εντάξει σε νόμους και πρότυπα που εξυπηρετούν στη διατήρηση της δομής της. Ζεις μια υποκριτική ζωή, κοροϊδεύοντας συνέχεια τους άλλους και κυρίως τον ίδιο σου τον εαυτό. Ζεις με δανεικές σκέψεις, δανεικούς κανόνες, ακόμα και με δανεικά συναισθήματα, κι έτσι απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από την ατομικότητά σου.

Της κοινωνίας δεν της αρέσει η ατομικότητα. Δεν της αρέσει να ζεις ελεύθερος και σύμφωνα με τις επιταγές της φύσης σου. Η κοινωνία σε θέλει να ταιριάζεις κι όχι να ξεχωρίζεις. Συμβιβάζεσαι όμως, με αντάλλαγμα τις μικρές ανέσεις που σου προσφέρει. Έχεις ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι, μια δουλειά, πρόσκαιρη ασφάλεια, αλλά δεν έχεις ψυχή. Δεν έχεις αυθεντικότητα. Δεν ξέρεις πλέον για ποιο λόγο ζεις. Το μέσο έγινε σκοπός, κι όταν φτάσεις στο ρηχό σκοπό σου, όταν αποκτήσεις τις ανέσεις και γίνεις ταιριαστό μέλος της κοινωνίας, βλέπεις την ουτοπία του πράγματος και γίνεσαι δυστυχισμένος.

Στη δυστυχία σου πάνω είσαι ευάλωτος σε κάθε είδους επιτήδειο. Σε κάθε έναν που έρχεται να σου καλύψει τις ανασφάλειες. Θα έρθει ο κάθε πολιτικός και θα σου πουλήσει σταθερότητα και ευημερία. Θα έρθει ο κάθε ιερέας και θα σου πουλήσει παράδεισο, πιλάφι κι ουρανούς. Θα εκμεταλλευτούν τη δυστυχία

173Ο ΜΠΑΝΤΥ

σου για να σου θέσουν ακόμα πιο μακρινούς στόχους. ‘Στην άλλη ζωή…’ θα σου πει. Γιατί στην άλλη ζωή; Γιατί όχι σ’ αυτή; Ζήσε αυθεντικά και δεν χρειάζεσαι κανέναν απ’ αυτούς. Η ευτυχία και η μακαριότητα είναι εδώ και τώρα. Δεν υπάρχει κανένας παράδεισος που μπορεί να βελτιώσει έστω και στο ελάχιστο αυτό που βιώνεις όταν ζεις με φυσικότητα και σύμφωνα με τα δικά σου θέλω. Τώρα είσαι στον παράδεισο, απλά άνοιξε τα μάτια σου για να το διαπιστώσεις».

Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε.«Ο σημερινός άνθρωπος όμως αυτή την αίσθηση

την έχει χάσει. Η προσωπικότητα και ο εγωισμός έχουν δυναμώσει τόσο πολύ, που ο καθένας βλέπει τον ψεύτικο κόσμο που ζει σαν αληθινό. Για να μπορέσει να αντεπεξέλθει σε όλα τα ‘πρέπει’ το εγώ έχει μοιραστεί σε πολλά άλλα υπό-εγώ που τις περισσότερες φορές έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους και δημιουργούν εσωτερικές συγκρούσεις που σε μπερδεύουν ακόμα περισσότερο. Μια προσωπικότητα σήμερα πρέπει να είναι Αμερικανός, Χριστιανός, ρεπουμπλικάνος, μέλος της λέσχης, δάσκαλος, φίλος, εραστής και χιλιάδες άλλα που το καθένα έχει τα δικά του πρότυπα συμπεριφοράς στη δομή της κοινωνίας. Η ατομικότητά σου όμως έχει μόνο ένα. Την ελευθερία. Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν χρειάζεται την κοινωνία για να του καθορίσει πρότυπα συμπεριφοράς ώστε να ταιριάζει με το κοπάδι. Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι μια κοινωνία από μόνος του. Είναι φυσικός, και η φύση δεν κάνει ποτέ λάθος. Η ελευθερία είναι το μοναδικό κλίμα όπου ευδοκιμεί η αληθινή αγάπη.

www.gantzos.gr174

Η αγάπη δεν βρίσκει χώρο πια να αναπνεύσει μέσα στην υποκρισία και στο ψέμα, και το αποτέλεσμα είναι στεγνές ψυχές που αφοσιώνονται στο κυνήγι του πλούτου και των εφήμερων απολαύσεων για να καλύψουν το κενό των συγκρούσεων μέσα τους. Αυτές οι ψυχές για να γυρίσουν στο σωστό δρόμο χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και δουλειά. Για να σηκώσει ένας άνθρωπος από μόνος του ένα τέτοιο βάρος, πρέπει και η ίδια η ανθρωπότητα να έχει την προδιάθεση ν’ αλλάξει».

Τα λόγια του Ραχούλ μας είχαν συνεπάρει και για λίγο χαθήκαμε όλοι στις σκέψεις μας. Πρώτος ο Stinger ανασηκώθηκε στην καρέκλα του και άφησε το ποτήρι του πάνω στο γυάλινο τραπέζι.

«Ας έρθουμε λοιπόν και στο προκείμενο. Ο Clark απ’ ό,τι φαίνεται δεν έχει ενημερωθεί ότι η έρευνα διέρρευσε και έτσι έκανε τη λάθος κίνηση που περιμέναμε να κάνει. Ήρθε σε επαφή με την Gasone, την εταιρεία που έκαναν εξ’ αρχής τη συμφωνία, και λαδώνοντας τον διευθυντή προσπαθεί ν’ αρπάξει όσα περισσότερα μπορεί και να εξαφανιστεί. Το πιο πιθανό είναι ότι θα τον πιάσουμε μέχρι αύριο που είπε ότι θα φύγει, εδώ στο διεθνές αεροδρόμιό σας το ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’, στο οποίο ήδη έχει μαζευτεί η αφρόκρεμα των πρακτόρων μας και ελέγχει κάθε επιβάτη για Ηνωμένες Πολιτείες που μοιάζει έστω και λίγο στο σουλούπι και στα χαρακτηριστικά με τον Clark. Αφού τον πιάσουμε, μετά είναι ζήτημα χρόνου το να μας οδηγήσει και στους υπόλοιπους. Το θέμα είναι όμως πόσος είναι αυτός ο χρόνος που έχουμε. Αφού λες

175Ο ΜΠΑΝΤΥ

ότι ο γκουρού σας, που τον εμπιστεύεστε, ένιωσε ότι το κακό είναι έτοιμο, αυτό σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να δούμε κανένα τεράστιο μανιτάρι στον ουρανό, κι αυτό βέβαια θα είναι και το τελευταίο πράγμα που θα δούμε, αν ο Hanks είναι κάπου εδώ τριγύρω».

Η βραδιά ήταν τόσο όμορφη και η παρέα τόσο καλή, που δεν μπορούσα να δεχτώ τη σκέψη ότι μια τέτοια απειλή κρεμόταν κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια μας και μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή καθώς μιλάγαμε.

«Κατά τα άλλα έχουμε δώσει στις τοπικές αρχές τις φωτογραφίες τους, αλλά η Ελληνική αστυνομία και τα συστήματα ασφαλείας που έχετε είναι διάτρητα σαν σουρωτήρι. Δεν νομίζω ότι θα βγάλουμε καμιά άκρη από τους εδώ, εκτός αν σταθούμε υπερβολικά τυχεροί και πιάσουν τον Clark ή την Μαριάμ σε κάποιο μπλόκο στους δρόμους, που το θεωρώ απίθανο. Το τελευταίο που μας μένει είναι να βγάλουμε τη φωτογραφία τους στις ειδήσεις, στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο, αλλά με ρίσκο να τα δουν οι ίδιοι πρώτα και να εξαφανιστούν. Αυτό εάν γίνει, θα γίνει μόνο εάν αποτύχουμε για κάποιο λόγο στη σύλληψη του Clark μέχρι αύριο».

Ο ένας από τους δύο πράκτορες που τους συνόδευαν έκανε νόημα από μακριά στον Stinger. Μάλλον τον ζητούσαν στο τηλέφωνο του αλεξίσφαιρου Dodge που του είχαν παραχωρήσει από την πρεσβεία και το είχαν παρκάρει πίσω από το σπίτι. Η Αφροδίτη προσπάθησε να ελαφρύνει κάπως την ατμόσφαιρα.

www.gantzos.gr176

«Οπότε δεν μένει παρά να κάνουμε υπομονή, να πιούμε το τσαγάκι μας και να ευχηθούμε να μην είναι το τελευταίο μας…»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Ο μικρός Clark, τριών χρονών, έκοβε τις βόλτες του μέσα στο σπίτι. Η φασαρία που ερχόταν από το δωμάτιο που κοιμόντουσαν το βράδυ ο μπαμπάς και η μαμά, του τράβηξε την προσοχή, με αποτέλεσμα να κατευθυνθεί προς τα εκεί. Οι φωνές γίνονταν πιο έντονες όσο πλησίαζε την κλειστή πόρτα. Λίγο πριν ανοίξει την πόρτα άκουσε ένα δυνατό χτύπημα και ο ήχος ήταν σαν αυτόν που άκουγε όταν ο πατέρας του τον χαστούκιζε στον ποπό του, αλλά πολύ πιο δυνατός. Σταμάτησε έξω από την πόρτα και ο ήχος επαναλαμβανόταν ενώ η μητέρα του έβγαζε κάτι περίεργες κραυγές.

Η πόρτα μπροστά του άνοιξε απότομα και ο πατέρας του βγήκε με τόση φόρα που έπεσε πάνω του και τον πέταξε στο πάτωμα. Τον άκουσε να λέει «Άντε στο διάολο μούλικο κι εσύ!» και για κάποιο λόγο ήξερε ότι αυτή ήταν και η τελευταία φορά που θα τον έβλεπε. Άκουσε την εξώπορτα να βροντάει και σηκώθηκε κλαίγοντας από το πάτωμα. Πλησίασε την μάνα του που ήταν πάνω στο κρεβάτι με τα μάτια κλειστά και το πρόσωπο γεμάτο αίματα που έτρεχαν από τα πρησμένα της χείλια. Έπιασε στα μικρά του χέρια το ακίνητο χέρι της που κρεμόταν έξω από το κρεβάτι και χωρίς να

177Ο ΜΠΑΝΤΥ

μπορεί να δει καθαρά μέσα από τα βουρκωμένα του μάτια άρχισε να μουρμουρίζει. ‘Μαμά… μαμά… ξύπνα μαμάκα…’

«Μαμά…»Το χέρι ζωντάνεψε και έσφιξε το δικό του και μέσα

από τον πόνο του την άκουσε να του λέει: «Εδώ είμαι Clark, εδώ είμαι αγάπη μου…»

Προσπάθησε ν’ ανοίξει τα μάτια αλλά δεν μπορούσε και σίγουρα δεν ήταν τα δάκρυα που τον εμπόδιζαν. Το σώμα του πονούσε ολόκληρο και ένιωθε το πρόσωπό του δεμένο με υφάσματα. Βγήκε εντελώς από το όνειρο, αλλά ακόμα ένιωθε το χέρι της μάνας του μέσα στο δικό του. Δεν μπορεί, το όνειρο πρέπει να ήταν αναδρομή από την πραγματική του ζωή. Τα συναισθήματα που ένιωθε ήταν πρωτόγνωρα. Το στομάχι του σφίχτηκε κόμπος αναλογιζόμενος πόσο άσχημα είχε φερθεί σ’ αυτή τη γυναίκα που λάτρευε τόσο πολύ όταν ήταν μικρούλης.

Πως γύρισε η ζωή του τόσο ανάποδα και της έκλεισε την πόρτα στα μούτρα μια μέρα και δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω του; Εκείνη προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να τους συντηρήσει και τους δύο με το μισθό της νοσοκόμας και εκείνος με άπλετο ελεύθερο χρόνο κοιτούσε μόνο πως θα αρπάξει όσα μπορούσε περισσότερα, για να ικανοποιήσει το τομάρι του. Το σχολείο το παράτησε από νωρίς και οι παρέες του ήταν η αφρόκρεμα της αλητείας όλης της περιοχής, μέχρι που μεγάλωσε λίγο και είδε ότι είχε μεγάλη πέραση στο άλλο φύλο. Έχοντας μέντορα έναν αλήτη φίλο του που πήδαγε ηλικιωμένες για το χρήμα, μπήκε σιγά σιγά

www.gantzos.gr178

στο κόλπο και εξελίχτηκε σε πρώτης τάξεως ζιγκολό. Ζωή χαμένη και πεταμένη στα σκουπίδια. Αρκούσε

ένα τέτοιο όνειρο για να δει πόσο είχε αδικήσει την μάνα του και τον ίδιο του τον εαυτό. Έσφιξε το χέρι που τον κρατούσε και άνοιξε με δυσκολία το δεξί του μάτι. Μέσα στη θολούρα των παυσίπονων και της ταλαιπωρίας που είχε υποστεί το σώμα του, είδε αχνά το περίγραμμα μιας γυναίκας να τον κοιτάει, με φόντο ένα δωμάτιο που δεν είχε ξαναδεί ποτέ του. Δεν μπορούσε να θυμηθεί ούτε που ήταν, ούτε πως είχε έρθει εδώ, ούτε ποια ήταν η γυναίκα απέναντί του. Θα ήθελε τόσο πολύ να είναι η μάνα του και να της μιλήσει. Η χημεία στο σώμα του έδρασε ξανά και τον τράβηξε πίσω σε βαθύ λήθαργο. Λίγο πριν χαθεί προσπάθησε να φωνάξει αλλά τελικά κατάφερε μόνο να μουρμουρίσει.

«Σ’ αγαπώ μανούλα…» Η Μαριάμ τον είδε να κλείνει πάλι το δεξί του μάτι

και να βυθίζεται σε βαθύ ύπνο. Τα δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα τώρα από τα μάτια της. Ήρθε επιτέλους η ώρα, έστω και μ’ αυτό τον τρόπο, να επιβεβαιωθεί ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι ο ψυχρός ατομιστής που έδειχνε ότι ήταν. Κάτω από όλα τα στρώματα που είχε χτίσει για να αποφύγει να αισθάνεται, υπήρχε μια καρδιά που χτυπούσε ακόμα. Υπήρχε μια μάνα που τον γέννησε και τον μεγάλωσε την οποία είχε κλειδώσει έξω από το μυαλό του, αλλά ζούσε πάντα μέσα στη θαμμένη του καρδιά. Όσο και να απομονώσει κάποιος τα συναισθήματά του, όσο και να απορρίπτει τη χαρά που του δίνει η αγάπη ενός κοντινού προσώπου,

179Ο ΜΠΑΝΤΥ

έρχεται μια στιγμή που γκρεμίζεται το φράγμα, και τα καταπιεσμένα συναισθήματα βγαίνουν σα χείμαρρος και ποτίζουν τη διψασμένη έρημο της στερημένης ψυχής. Γι’ αυτή τη στιγμή ζούσε η Μαριάμ, αφού το κάρμα της, είχε προαποφασίσει ότι αυτός είναι ο άντρας της ζωής της. Η μόνη της ελπίδα ήταν να νιώσει ο Clark το μάταιο της ζωής που κυνηγούσε. Ο μόνος τρόπος ήταν να γκρεμιστεί με κάποιο τρόπο το φράγμα μέσα του. Όλα έδειχναν ότι είχε έρθει η ώρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31

Μαρίνα Φλοίσβος, έξι η ώρα το απόγευμα, δυο ημέρες αργότερα. Το νιόπαντρο ζευγαράκι είχε παρκάρει στην αλάνα της μαρίνας το καινούργιο αυτοκίνητο που μόλις σήμερα είχαν παραλάβει ως δώρο γάμου από τον πατέρα της νύφης, και ευτυχισμένοι περπατούσαν στην προβλήτα δίπλα στα αγκυροβολημένα πλεούμενα. Εκείνοι έπλεαν σε δικά τους πελάγη ευτυχίας, οπότε κανένα από τα υπερπολυτελή σκάφη δίπλα τους δεν τους έκανε εντύπωση. Πίσω όμως από ένα απ’ αυτά, ένας πιτσιρίκος το πολύ δύο ετών έπαιζε με τις πρίζες που είναι τοποθετημένες σε κάθε αγκυροβόλιο για την τροφοδοσία των σκαφών. Κανένας γονιός δεν φαινόταν να υπάρχει τριγύρω και ο μικρούλης μάλιστα κρατούσε κι ένα κατσαβίδι στα χέρια του. Το ζευγάρι πλησίασε κι ο ευτυχισμένος γαμπρός θέλησε να βοηθήσει.

«Αγοράκι μου χάθηκες; Που είναι οι γονείς σου;»

www.gantzos.gr180

Ο μικρός γύρισε, τον κάρφωσε στα μάτια και του απάντησε σε άψογα Αγγλικά.

«Τράβα παρακάτω ρε κύριος».Ο αποσβολωμένος περαστικός δεν μπορούσε να

πιστέψει στ’ αυτιά του. Το μέγεθος και το ύψος του παιδιού έδειχναν ότι δεν μπορεί να ήταν παραπάνω από δυο χρονών. Συνέχισε κι ο ίδιος στα Αγγλικά.

«Τι είπες;»«Είπα συνέχισε τη βόλτα σου και παράτα με ήσυχο».«Καλά, πως και μιλάς έτσι;»«Με το στόμα! Μας κούρασες κύριος. Δίνε του!»Ο μικρός πήρε και ένα δεύτερο κατσαβίδι που είχε

ακουμπήσει κάτω και αφού πέρασε δίπλα από τους εμβρόντητους περαστικούς, ανέβηκε τη σκάλα και χάθηκε μέσα στο πολυτελές γιοτ που ήταν δεμένο ακριβώς μπροστά τους.

«Μα καλά οι πλούσιοι μιλάνε από τα γεννοφάσκια τους;»

«Τι να σου πω, τέτοιο πράγμα δεν το έχω ξαναδεί!»Το ζευγάρι συνέχισε τη βόλτα του ρίχνοντας κλεφτές

ματιές πίσω λες και ο μικρός θα τους κυνηγούσε. Ο Hanks πάτησε το κουμπί και τράβηξε την ηλεκτρική σκάλα μέσα στο σκάφος, στο οποίο από χτες ήταν μόνος του. Πριν δυο μέρες είχε απολύσει τον καπετάνιο και τον Φιλιππινέζο και ο σωματοφύλακας είχε εντολή από χτες να τριγυρνάει μόνο έξω από το σκάφος και να δίνει αναφορά από το γουόκι τόκι. Τώρα τον είχε στείλει να του φέρει έτοιμο φαγητό. Δεν είχε το ύψος και τη δύναμη να μαγειρέψει στην κουζίνα του σκάφους οπότε με την Μαριάμ

181Ο ΜΠΑΝΤΥ

εξαφανισμένη αναγκαζόταν να τρώει απ’ έξω. Στο σκάφος βασικά δεν ήθελε να ξανανέβει κανείς

οπότε η εξαφάνιση των δυο άλλων τον βόλευε μια χαρά. Είχε φτάσει στο τελικό στάδιο ολοκλήρωσης της καταστροφικότερης βόμβας που είχε κατασκευαστεί ποτέ. Εάν οι υπολογισμοί του ήταν σωστοί, η ισχύς της βόμβας θα ξεπερνούσε το ένα δισεκατομμύριο τόνους ΤΝΤ.

Ο κρατήρας που θα άνοιγε από την έκρηξη θα ξεπερνούσε τα χίλια πεντακόσια χιλιόμετρα σε περίμετρο και βάθος, ενώ το σύννεφο του μανιταριού μετά την έκρηξη θα κάλυπτε το τριάντα τοις εκατό της ατμόσφαιρας της Γης μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Η καταστροφή στη Μεσόγειο θα ήταν ολοκληρωτική. Τρισεκατομμύρια τόνοι νερού θα εξαερώνονταν με αποτέλεσμα τη μετακίνηση αντίστοιχων όγκων για την αντικατάστασή τους και το ‘γέμισμα’ του τεράστιου κρατήρα που θα σχηματιζόταν. Γιγαντιαία τσουνάμι, ύψους μέχρι και τριακοσίων μέτρων θα ταξίδευαν και θα σκέπαζαν την ξηρά σχεδόν σε όλο τον πλανήτη. Το οικοσύστημα θα δεχόταν ανεπανάληπτη καταστροφή και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις θα οδηγούσαν σε ακραία φυσικά φαινόμενα που θα κατέστρεφαν ολόκληρο τον πλανήτη.

Ο Hanks ήξερε πλέον ότι κρατάει το μέλλον της ανθρωπότητας στα χέρια του. Το μόνο που του είχε απομείνει ήταν η τοποθέτηση του στενού μεταλλικού ελάσματος στο βιδωτό καπάκι της κατασκευής, το οποίο θα ενεργοποιούσε το ενσωματωμένο ηλεκτρονικό ρολόι της αντίστροφης μέτρησης των επτά ωρών.

www.gantzos.gr182

Οποιαδήποτε προσπάθεια ξεβιδώματος ή παραβίασης του κυλίνδρου μετά την ενεργοποίηση του ρολογιού θα κατέληγε σε πυροδότηση της βόμβας.

Είχε έρθει η ώρα να πληρώσουν για την αδικία που του είχαν κάνει. Δεν είχε ενοχλήσει κανέναν, αντίθετα ήθελε να βοηθήσει τον άνθρωπο και τον πλανήτη που ζούσε. Το ευχαριστώ ήταν δέκα οκτώ χρόνια φυλακής και απόκρυψης της εφεύρεσής του από την ανθρωπότητα. Στο τέλος του πήραν και τον μοναδικό του φίλο, τον Buddy, και αυτή ήταν η τελευταία σταγόνα. Το ποτήρι ξεχείλισε. Έβαλε τέλος στη ζωή του μόνο και μόνο γιατί δεν ήθελε ν’ ανήκει πια σ’ αυτό το είδος. Όταν η ανθρωπότητα φέρεται έτσι στον άνθρωπο που ήθελε να τη βοηθήσει να σωθεί, της αξίζουν τα χειρότερα.

Η ευκαιρία που του δόθηκε να ξαναγυρίσει άμεσα στη ζωή ήταν αυτό που χρειαζόταν. Το μίσος του πλέον είχε μετατραπεί σε απαξίωση για την ίδια τη ζωή. Σαν οντότητα ένιωθε ακόμα νεκρός. Ήταν σα να έβλεπε δανεικό όνειρο και βιαζόταν να φτάσει στο στόχο του πριν ξυπνήσει, ή πριν γίνει κάτι και βγει απ’ αυτή την κατάσταση που βρέθηκε μετά το θάνατό του. Το εισιτήριο της εκδίκησης ήταν έτοιμο. Θα έφερνε ολόκληρη την ανθρωπότητα στο θέατρο του παραλόγου που η ίδια είχε χτίσει, για να δει την τελευταία της παράσταση.

Κλείδωσε τη βαριά πόρτα ασφαλείας πίσω του και ανέβηκε στην καρέκλα όρθιος για να βρει πάνω στο τραπέζι το ηλεκτρικό κολλητήρι που του είχε ρίξει την ασφάλεια. Αν δεν δούλευε κι αυτή τη φορά έπρεπε

183Ο ΜΠΑΝΤΥ

να στείλει τον φουσκωτό απ’ έξω να του πάρει ένα καινούργιο. Ο Clark μπορεί να ήταν μούτρο, αλλά τουλάχιστον ήταν συνεργάσιμος. Ό,τι του είχε ζητήσει είχε εκτελεστεί άμεσα και σωστά. Ο φουσκωτός δεν έδειχνε διαθέσιμος για περαιτέρω συνεργασία, πέρα από τη δουλειά για την οποία τον είχαν προσλάβει.

Έβαλε το κολλητήρι στην πρίζα και αυτή τη φορά το ρεύμα παρέμεινε σταθερό. Περίμενε λίγο μέχρι να ζεσταθεί το εργαλείο και μετά γύρισε το καπάκι της βόμβας ανάποδα και έφερε το λεπτό έλασμα στο κέντρο του, στο σημείο που είχε σημαδέψει από πριν. Το κολλητήρι έλιωσε την κόλληση και μια καυτή μεταλλική σταγόνα έπεσε ακριβώς στη βάση του ελάσματος πάνω στο καπάκι. Το καταστροφικό υπέρ-όπλο ήταν έτοιμο. Το άφησε μερικά λεπτά να κρυώσει και μετά χωρίς να το σκεφτεί ούτε μια στιγμή πήρε το καπάκι και το βίδωσε πάνω στο κυρίως σώμα της βόμβας. Προς το τέλος των στροφών το χέρι του μείωσε ταχύτητα σαν από μόνο του. Ένα παράξενο σκίρτημα μέσα του που έδειχνε να έρχεται από μια άηχη φωνή απόγνωσης, τον έκανε να ταραχτεί προς στιγμήν. Έμεινε ακίνητος έκλεισε τα μάτια και προσπάθησε να καταλάβει τι ένιωθε.

Το μυαλό του γέμισε με εικόνες από τα δέκα οκτώ χρόνια φυλακής που τον ανάγκασαν να ζήσει και η φωνή αμέσως χάθηκε. Γύρισε άλλη μια φορά το καπάκι και άκουσε το έλασμα να κάνει ένα ‘κλικ’. Το ηλεκτρονικό ρολόι της αντίστροφης μέτρησης μέσα στη βόμβα είχε ενεργοποιηθεί. Σε περίπτωση που κάποιος επιχειρούσε τώρα έστω και να κουνήσει απότομα την

www.gantzos.gr184

βόμβα, ένας μηχανισμός ευστάθειας και ανίχνευσης κραδασμών μέσα της, θα την πυροδοτούσε αμέσως.

Ο Hanks πάτησε το κουμπί έναρξης στο επιτραπέζιο ηλεκτρονικό χρονόμετρο, για να βλέπει το χρόνο που είχε απομείνει και μετά άνοιξε το Laptop του για να περάσει στην επόμενη φάση του σχεδίου του. Έβγαλε από τη φωτογραφική μηχανή την κάρτα αποθήκευσης φωτογραφιών και την έβαλε στο μικρό Laptop. Μετέφερε τις δέκα πέντε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης που είχε βγάλει κατά τη διάρκεια κατασκευής της βόμβας στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή. Άνοιξε το πρόγραμμα περιήγησης στο Διαδίκτυο και ξεκίνησε να ανεβάζει τις φωτογραφίες σε όλες τις ιστοσελίδες που είχε επιλέξει από πριν, με κριτήριο να έχουν τη μεγαλύτερη ημερήσια επισκεψιμότητα. Άνοιξε και το πρόγραμμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και έβαλε, συνημμένα στο κείμενο που είχε ετοιμάσει, τις δέκα πέντε φωτογραφίες.

Οι παραλήπτες, καμιά τριανταριά τον αριθμό, ήταν κι αυτοί επιλεγμένοι με προσοχή. Όλα τα μεγάλα δίκτυα παγκοσμίως, από το CNN μέχρι το Al Jazeera κι από το BBC μέχρι το NTD, έλαβαν ταυτόχρονα το τελεσίγραφο email. Γύρισε και στην ιστοσελίδα που είχε ετοιμάσει και ρύθμισε το χρονόμετρο να δείχνει ακριβώς την ίδια ώρα με το χρονόμετρο πάνω στο τραπέζι. Η αίσθηση πάντως δεν ήταν αυτή που περίμενε. Αντί να νιώθει ικανοποίηση με την εκπλήρωση του στόχου του, ένιωθε εντελώς άδειος και λίγο φοβισμένος. Σηκώθηκε όρθιος και άνοιξε

185Ο ΜΠΑΝΤΥ

την τηλεόραση για να ξεχαστεί και να δει και τις πρώτες αντιδράσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το χρονόμετρο της αντίστροφης μέτρησης έδειχνε τώρα έξι ώρες, σαράντα πέντε λεπτά και τριάντα επτά δευτερόλεπτα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32

Την ίδια στιγμή το τηλέφωνο της γραμμής ασφαλείας στα κεντρικά της CIA στο Langley, χτύπησε την ώρα που άλλαζε η βάρδια. Η πράκτορας που αποχωρούσε παραμέρισε και η συνάδελφός της σήκωσε το ακουστικό. Δέκα λεπτά αργότερα η πόρτα του δωματίου συσκέψεων στην Αμερικάνικη πρεσβεία στην Ελλάδα, εκεί όπου βρίσκονταν ο Stinger με τους υφισταμένους του εδώ και μία ώρα, άνοιξε με φόρα.

«Συγγνώμη για τη διακοπή. Σας ζητούν επειγόντως στη γραμμή ασφαλείας γιατί το κινητό σας είναι κλειστό».

Ο Stinger σηκώθηκε, έκανε νόημα να τον περιμένουν και βγήκε στο διάδρομο. Κατέβηκε γρήγορα από τη σκάλα τους δυο ορόφους και μπήκε στο λιτό δωμάτιο ασφαλούς επικοινωνίας. Τα μόνα αντικείμενα ήταν ένα τραπέζι μια καρέκλα κι ένα τηλέφωνο. Η υπάλληλος της πρεσβείας που τον συνόδευε έκλεισε την πόρτα πίσω του και αυτόματα ενεργοποιήθηκε ένα σύστημα ηχομόνωσης υψηλής τεχνολογίας, βασισμένο στην ανακάλυψη του Faraday, αποκλείοντας κάθε ήχο να μπει ή να βγει από το χώρο.

www.gantzos.gr186

«Stinger!»«Καλημέρα αφεντικό, Kevin εδώ. Μόλις πήραμε μια

κλήση από την Interpol και πρέπει να μιλήσετε άμεσα με κάποιον στην Ιταλία. Λέγεται Jeronimo και είναι καπετάνιος στην εταιρεία Αzimut-Benetti, η οποία κατασκευάζει σκάφη αναψυχής στην επαρχία Λούκα της Τοσκάνης. Τους είπα και τον έχουν σε αναμονή για…»

«Με τι έχει να κάνει Kevin;»«Με τον Clark κύριε! Από αυτά που ισχυρίζεται

ότι είδε ο κύριος αυτός, πρέπει να έχει να κάνει με τον Clark. Τώρα στέλνουμε και τις φωτογραφίες τους στο αστυνομικό τμήμα που πήγε από μόνος του να καταθέσει. Μας μίλησε για ένα σκάφος που παρέδωσε σε ένα παράξενο ζευγάρι Αμερικανών τρεις βδομάδες πριν. Κατά λάθος είδε και μια βαλίτσα που κουβαλούσαν η οποία περιείχε σωλήνες με το σήμα του κινδύνου πυρηνικών πάνω. Το σκάφος παραδόθηκε με ειδικές μετατροπές ασφαλείας για τους χώρους…»

«Σύνδεσε με Kevin και μέχρι να μου τα πει ο ίδιος να έχετε στείλει και τις φωτογραφίες τους. Θέλω να ξέρω άμεσα αν είναι αυτοί. Επίσης θέλω να εντοπίσεις που βρίσκεται το σκάφος αυτή τη στιγμή. Χρησιμοποίησε και το δορυφόρο αν χρειαστεί με δική μου εξουσιοδότηση».

«Μάλιστα κύριε. Σας συνδέω με Ιταλία και θα σας ενημερώνω για κάθε νεότερο».

Ο Stinger περίμενε επεξεργαζόμενος τα καινούργια δεδομένα αλλά το τηλέφωνο παρέμενε νεκρό. Όταν ήταν έτοιμος να το κλείσει και να ξανακαλέσει τον

187Ο ΜΠΑΝΤΥ

Kevin μια φωνή που μιλούσε σπαστά Αγγλικά τον σταμάτησε.

«Επίτροπος Κόντι!»«Καλησπέρα επίτροπε, είμαι ο John Stinger

διευθυντής επιχειρήσεων της CIA και σας καλώ από την Αθήνα στην Ελλάδα για κάποιο κύριο Jeronimo που έχει να μας πει κάτι σχετικά με μια υπόθεσή μας».

«Ναι κύριε Stinger, σας δίνω τον κύριο Jeronimo, ο οποίος έχει απαυδήσει λιγάκι γιατί είναι η τέταρτη φορά που τα λέει».

«Πες του ότι αυτή είναι και η τελευταία. Θέλουμε μόνο να δει τις φωτογραφίες που του στέλνουμε και να μας αφήσει ένα κινητό για την περίπτωση που προκύψει κάτι. Η υπόθεση είναι υψίστης σημασίας».

«Βεβαίως κύριε, σας τον δίνω».Ο Stinger άκουσε τον Jeronimo να του περιγράφει

την εμπειρία του την ημέρα που παρέδωσε το σκάφος στους Αμερικάνους χωρίς να τον διακόψει ούτε μια φορά.

«Για το παιδί που είχαν μαζί τους τι έχετε να πείτε;»Ήταν η πρώτη φορά που το ρωτούσαν αυτό στον

Jeronimo και ο ίδιος είχε αποφύγει να το αναφέρει στους προηγούμενους μη τον πάρουν και για τρελό.

«Δεν μου φάνηκε και τόσο φυσιολογικό!»«Τι εννοείτε;»«Το βλέμμα του και ο τρόπος του δεν ταίριαζαν σε

παιδάκι της ηλικίας του. Είχε…»Η πόρτα του δωματίου ασφαλείας άνοιξε κάτι που

το απαγορεύει αυστηρά το πρωτόκολλο όταν κάποιος βρίσκεται μέσα και συνομιλεί. Η ίδια υπάλληλος

www.gantzos.gr188

που τον συνόδευε πριν, του έκανε νόημα για να του μιλήσει.

«Μισό λεπτό, κύριε Jeronimo!»Γύρισε νευριασμένος φανερά προς την υπάλληλο που

είχε γίνει κατακόκκινη από την αμηχανία της.«Τι έγινε πάλι;»«Ο Διευθυντής σας, μας έδωσε εντολή να κλείσετε

αμέσως και να σας συνδέσουμε για να του μιλήσετε».«Οκ, κλείνω!»Της έκανε νόημα να βγει κι έβγαλε το χέρι του από

το μικρόφωνο του τηλεφώνου.«Ναι, μ’ ακούτε;» «Αυτοί είναι κύριε Stinger, μόλις μου έδωσαν τις

φωτογραφίες. Το αντρόγυνο είναι σίγουρα αυτοί!»«Σας ευχαριστώ κύριε Jeronimo. Αφήστε σας

παρακαλώ ένα τηλέφωνο να μπορούμε να σας βρούμε. Πρέπει να σας αφήσω τώρα».

Κατέβασε το τηλέφωνο το οποίο ξαναχτύπησε σχεδόν αμέσως.

«Stinger βλέπεις τις ειδήσεις;»«Όχι κύριε, γιατί;»«Ενημερώσου αμέσως από την υπηρεσία με

τα τελευταία νέα και πάρε με κατευθείαν για τηλεδιάσκεψη! Έχουμε θέμα παγκόσμιας πυρηνικής απειλής. Έχω σε αναμονή την ελίτ της εθνοφρουράς να περιμένει εντολές σου! Από τώρα εσύ μπαίνεις σε κατάσταση ‘μαύρου συναγερμού’! Τα φαντάσματα σε κυνηγούν ακόμα Stinger!»

Το τηλέφωνο έκλεισε και ο Stinger προς στιγμήν πάγωσε. ‘Μαύρος συναγερμός’ σημαίνει εκτέλεση

189Ο ΜΠΑΝΤΥ

χωρίς έγκριση. Σημαίνει ότι θα μπορούσε να δώσει οποιαδήποτε εντολή σε οποιοδήποτε σώμα ασφαλείας και να εκτελεστεί άμεσα. Βγήκε από το δωμάτιο σχεδόν τρέχοντας. Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι είχαν δίκιο ως προς τη βόμβα και τον Hanks. Φάντασμα εννοούσε σίγουρα τον Hanks ο διευθυντής. Και για να τον βάζει σε ‘μαύρο συναγερμό’ σημαίνει ότι δεν υπάρχει χρόνος. Στον τελευταίο όροφο πριν φτάσει στο γραφείο συσκέψεων τον πέτυχε ο πρέσβης στο διάδρομο και τον τράβηξε μέσα στο γραφείο του, όπου η μεγάλη τηλεόραση έδειχνε απευθείας σύνδεση με CNN.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33

«Αφροδίτη έλα λίγο μέσα!»Η Αφροδίτη μπήκε φουριόζα στο δωμάτιο αφού από

τον τόνο της φωνής μου κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά.

«Τι έπαθες;»«Οι φόβοι μας βγαίνουν αληθινοί, Αφροδίτη! Ο

Hanks κατασκεύασε πυρηνικό όπλο που θα μας στείλει όλους!»

«Μα τι λες; Που το έμαθες αυτό;»«Ο Timothy με πήρε. Είναι παντού εδώ και δυο

ώρες. Και στο Διαδίκτυο και στην τηλεόραση. Έλα να δεις».

Έκατσε δίπλα μου και ανέβασα το πρόγραμμα περιήγησης που ήταν ήδη ανοιχτό στην αρχική σελίδα

www.gantzos.gr190

του CNN. Στο κέντρο της οθόνης ήταν το μήνυμα του Hanks προς την ανθρωπότητα και από κάτω φωτογραφίες από την κατασκευή της βόμβας.

«Αγαπητοί μου συνάνθρωποι. Είμαι, ή μάλλον ήμουν ο Peter Hanks, φυσικός επιστήμονας για όσους δεν με γνωρίζετε, και πατέρας του υδρογονοκινητήρα που δεν θελήσατε να γνωρίσετε. Ο υδρογονοκινητήρας είναι μια εφεύρεση με την οποία, για να μη σας μπερδέψω με τεχνικά θέματα, θα βάζατε στο αυτοκίνητό σας νεράκι και θα εκπέμπατε στην ατμόσφαιρα πάλι νεράκι και λίγη θερμότητα. Είναι μια εφεύρεση που θα έλυνε αλυσιδωτά τα περισσότερα από τα προβλήματα μόλυνσης του πλανήτη μας και θα καθάριζε οριστικά το περιβάλλον μας από τα καταστροφικά αποτελέσματα των ντιζελοκίνητων και βενζινοκίνητων μηχανών.

Όταν τελείωσα την έρευνα και ήμουν έτοιμος να τη δωρίσω στην ανθρωπότητα, με κλειδώσατε αγαπητοί μου συνάνθρωποι σε ένα κελί, όπου με αναγκάσατε να ζήσω τα επόμενα δέκα οκτώ χρόνια της ζωής μου, χωρίς να δω ούτε μια από τις ακτίνες του ήλιου που εσείς απολαμβάνατε καθημερινά. Μοναδική μου παρέα ήταν ο παπαγάλος μου ο Buddy, τον οποίο στο τέλος μου τον πήρατε κι αυτόν. Καταλήγω λοιπόν ότι εσείς δεν μπορείτε να λέγεστε συνάνθρωποι. Μισάνθρωποι ναι! Απάνθρωποι σίγουρα! Συνάνθρωποι όμως όχι! Με στόχο την ικανοποίηση του εγωισμού και της απληστίας σας, καταστρέφετε ό,τι όμορφο υπάρχει γύρω σας και μηδενίζετε την αξία της ίδιας της ζωής.

Αφού λοιπόν δεν μπόρεσα να σας βοηθήσω με τον ένα τρόπο θα σας βοηθήσω με τον άλλο. Αφού θέλετε

191Ο ΜΠΑΝΤΥ

να αυτοκαταστραφείτε θα σας πάω εκεί που πάτε μια ώρα αρχύτερα. Αφού δεν θέλετε να ακολουθήσετε το δρόμο της σωτηρίας σας, θα σας οδηγήσω στο δρόμο της καταστροφής σας, και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από τη δεύτερη εφεύρεση που μόλις ολοκλήρωσα και την έχω ονομάσει «ΝΕΜΕΣΙΣ» που μεταφορικά στα Αρχαία Ελληνικά σημαίνει Θεία Δίκη. Είναι μια τελειοποιημένη υδρογονοβόμβα, που σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς μου θα επιφέρει ολική καταστροφή στον πλανήτη σε περίπου είκοσι τέσσερις ώρες από την έκρηξή της. Αγαπητοί μου μισάνθρωποι λοιπόν, έχετε επτά ώρες μέχρι την έκρηξη και το πολύ δύο μέρες ακόμα μέχρι να φτάσει η Θεία Δίκη και στον τελευταίο από εσάς. Μ’ αυτό τον τρόπο σας λέω ευχαριστώ για τη ζωή που μου πήρατε!»

Ακολουθούσε ένας σύνδεσμος στο Διαδίκτυο στον οποίο υπήρχε ένα ηλεκτρονικό χρονόμετρο που έδειχνε αυτή τη στιγμή πέντε ώρες, πενήντα δύο λεπτά και έντεκα δευτερόλεπτα.

«Αδύνατο! Εσύ τον πιστεύεις; Κινδυνεύουμε στ’ αλήθεια;»

«Θεωρώ ότι η πιθανότητα είναι πολύ μεγάλη να είναι όπως τα λέει τα πράγματα Αφροδίτη. Αν σκεφτείς τις δυνατότητες του μυαλού αυτού του ανθρώπου τίποτα δεν είναι αδύνατο…»

«Και τι κάνουμε;»«Εάν όντως έχουμε πέντε ώρες πρέπει να τον βρούμε

αμέσως. Προσπαθώ να πάρω τον Stinger αλλά είναι απενεργοποιημένο το τηλέφωνό του και στην πρεσβεία

www.gantzos.gr192

το κέντρο είναι συνέχεια κατειλημμένο. Ο πανικός που θα δημιουργηθεί τώρα παγκοσμίως θα είναι ανεξέλεγκτος και οι υπηρεσίες ασφαλείας φαντάζομαι δεν θα ξέρουν με τι να πρωτοασχοληθούν».

«Εμείς τι θα κάνουμε Κωνσταντίνε; Να αρχίσω να ειδοποιώ γονείς και φίλους; Τι πρέπει να κάνω;»

«Όχι αγάπη μου, ηρέμησε. Δεν χρειάζεται να τρομάξουμε κανέναν. Και το χειρότερο σενάριο να ισχύει, η άγνοια αυτή τη στιγμή είναι καλύτερη από τη γνώση, αφού έτσι κι αλλιώς κανείς δεν μπορεί να αλλάξει κάτι».

«Ναι αλλά αν όντως έχουμε μόνο πέντε ώρες που λέει αυτός ο τρελός, θα ήθελα να ξαναδώ τους γονείς μου και να είμαι μαζί τους και μαζί σου εκείνη την ώρα».

Τα μάτια της είχαν βουρκώσει και σιγά σιγά άρχισα και εγώ να συνειδητοποιώ ότι όντως μπορεί να μιλούσαμε για τις τελευταίες μας ώρες και το τι πρέπει να κάνουμε μ’ αυτές.

«Κάτσε να βρω τον Stinger και το συζητάμε μόλις μας πει τα νεότερα. Προς το παρόν πάρε βαθιές ανάσες και ηρέμησε».

Την πήρα αγκαλιά και ένιωσα πόσο αδύναμοι είμαστε τελικά μπροστά στο τέλος. Ο καθένας μας νομίζει ότι θα ζήσει για πάντα. Όταν όμως ο γερο-θάνατος βγει τη βόλτα του σκάει αυτή η ουτοπία σα φούσκα, και τότε βλέπουμε πόσο απειροελάχιστοι είμαστε μέσα στο σύμπαν. Όταν μάλιστα σου δώσουν και ραντεβού για τη συνάντηση μαζί του, τότε τα πράγματα είναι κατά πολύ χειρότερα.

193Ο ΜΠΑΝΤΥ

Έδωσα εντολή για συνεχή επανάκληση στο κινητό του Stinger και έγειρα πίσω με την Αφροδίτη στην αγκαλιά μου, σκεπτόμενος όλα όσα δεν είχα προλάβει να κάνω σ’ αυτή τη ζωή. Ξαφνικά ένιωθα ότι δεν είχα κάνει τίποτα ακόμα. Ένιωθα ότι είχα αφήσει πολλά για αργότερα αλλά τελικά το αργότερα είναι ένα ψέμα. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος για το αργότερα. Μόνο το τώρα υπήρχε. Αν τη γλυτώναμε απ’ αυτή την ιστορία έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου ότι αυτό θα το άλλαζα.

«Stinger!»«Έλα ρε John, ο Κωνσταντίνος είμαι!»«Είχαμε δίκιο Κωνσταντίνε. Είδες ειδήσεις;»«Ναι! Είναι αλήθεια δηλαδή;»«Δεν διαρρέουν πουθενά αυτά που θα σου πω! Οι

πυρηνικοί φυσικοί που εξέτασαν τις φωτογραφίες, βγάζουν με επιφύλαξη ένα πρώτο πόρισμα, ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι και αλήθεια. Για μένα αυτό ισοδυναμεί με το ότι είναι αλήθεια. Αυτά είναι τα άσχημα νέα. Τα καλά νέα είναι ότι τον βρήκαμε. Τώρα εκεί πάμε. Ο Hanks βρίσκεται σε ιδιόκτητο σκάφος, πιθανόν μαζί με τους άλλους δυο, στη μαρίνα Φλοίσβος στο Παλαιό Φάληρο».

«Πώς; Αυτό ρε συ είναι εδώ, απέναντι από τα γραφεία μας!»

«Θα εκκενωθεί ολόκληρη η περιοχή της μαρίνας. Αν τελικά όσα λέει είναι αλήθεια μην κάνετε καν τον κόπο να απομακρυνθείτε. Εύχομαι να τον προλάβουμε! Σ’ αφήνω τώρα!»

«Ό,τι χρειαστείς πάρε μας!»

www.gantzos.gr194

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 34

Ο Bob ακούμπησε το γουόκι τόκι στο τραπέζι μπροστά του και τέντωσε τα χέρια του. Είχε πάνω από ένα μήνα να πάει σε γυμναστήριο. Η πρωινή γυμναστική στην καμπίνα του σκάφους δεν ήταν αρκετή για να τον κάνει να νιώσει καλύτερα. Από μικρός είχε τρέλα με τη γυμναστική και το γυμνασμένο σώμα. Αν δεν έβγαζε τρείς ώρες την ημέρα στο γυμναστήριο ένιωθε ότι κάτι του λείπει. Από τα δέκα πέντε του έβαλε στο ημερήσιο πρόγραμμα και τις πολεμικές τέχνες και διακρίθηκε σε πολλά τοπικά πρωταθλήματα. Αναγκάστηκε να τα κόψει όλα για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, μετά το αυτοκινητικό δυστύχημα στο οποίο έχασε τους γονείς του, όταν ήταν είκοσι τριών ετών. Ο τότε προπονητής του στο καράτε, του βρήκε μια πρόχειρη δουλειά ως σωματοφύλακα ενός διάσημου ροκ σταρ. Η δουλειά ήταν εύκολη και του πήγαινε πολύ. Έβγαλε διεθνή άδεια οπλοκατοχής και οπλοφορίας και από τότε δεν έμεινε ποτέ χωρίς δουλειά.

Η τωρινή όμως περίπτωση στην οποία τον είχε στείλει ένα από τα γραφεία που συνεργαζόταν, είχε αρχίσει να του δίνει στα νεύρα. Ένας τυχοδιώκτης, μια μυξοπάρθενη κι ένα φρικιό δυο ετών που μιλούσε σα μεγάλος, αποτελούσαν την ομάδα που έπρεπε να προστατεύει, με τον μικρό να έχει πάντα προτεραιότητα. Τελικά απ’ ό,τι είχε καταλάβει ο μικρός ήταν και ο βασικός εργοδότης του. Εκείνος διακινούσε το χρήμα και έπαιρνε όλες τις αποφάσεις. Είχαν μια

195Ο ΜΠΑΝΤΥ

βδομάδα αγκυροβολημένοι σ’ αυτό το λιμάνι και στο σκάφος είχε μείνει μόνο το φρικιό που σήμερα μάλιστα δεν τον άφηνε να μπει και μέσα.

Ο Bob καθόταν στο πίσω έξω σαλόνι και χάζευε τους περαστικούς. Βασικά τους χάζευε μέχρι πριν λίγο. Εδώ και μισή ώρα δεν είχε περάσει κανένας από την προβλήτα. Λες και είχε ανοίξει η γη και τους είχε καταπιεί. Η ώρα ήταν δέκα παρά και συνήθως τέτοια ώρα είχε ακόμα πολύ κόσμο που πηγαινοερχόταν με τα πόδια. Σκέφτηκε ότι ήταν καιρός να φάει κάτι πριν κλείσουν τα μαγαζιά. Χωρίς να ενημερώσει το φρικιό που ήταν κλειδωμένο μέσα όλη μέρα πήρε το γουόκι τόκι και βγήκε στην προβλήτα με κατεύθυνση το μπλοκ των καταστημάτων. Στην πορεία πρόσεξε ότι ούτε στα μαγαζιά υπήρχε κόσμος. Μα καλά που είχαν πάει όλοι; Έβαλε το χέρι του μέσα από το ελαφρύ τζάκετ και ένιωσε το παγωμένο μέταλλο της μπερέτας του που δεν αποχωριζόταν ποτέ, ούτε στον ύπνο του. Πλησιάζοντας στο πρώτο από τα μαγαζιά άρχισε να νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά. Το μαγαζί ήταν ένα café και τα φώτα μέσα ήταν ελάχιστα. Έξω από τη μεγάλη τζαμαρία που έβλεπε στο λιμάνι δεν μπορούσε να διακρίνει αν υπήρχε κανείς μέσα.

Τράβηξε την πόρτα προς τα έξω και την ίδια στιγμή κάποιος από μέσα τον άρπαξε από το χέρι και τον τράβηξε με δύναμη μέσα. Μετά από χρόνια εκπαίδευσης η αντίδρασή του ήταν άμεση. Άφησε τον άλλο να τον τραβήξει και σηκώθηκε στον αέρα με τα πόδια του να στοχεύουν την προέκταση του χεριού που τον τραβούσε. Ήταν σίγουρος ότι θα νιώσει την

www.gantzos.gr196

αντίσταση από το κεφάλι του αντιπάλου του στα πόδια του, αλλά τίποτα τέτοιο δεν συνέβη.

Αντίθετα με τη φόρα που είχε, βρέθηκε να πετάει στον αέρα και προσγειώθηκε με δύναμη σε ένα ψηλό σκαμπό που είχαν τοποθετήσει κοντά στην είσοδο για να κάθεται η κοπέλα της υποδοχής. Πέφτοντας έκανε μια στροφή γύρω από το σώμα του και το δεξί του χέρι τράβηξε έξω την μπερέτα πριν ακόμα χτυπήσει στο πάτωμα. Η σύγκρουση του σώματός του κάτω, ήρθε ταυτόχρονα με το χτύπημα που δέχτηκε στον καρπό που κρατούσε το όπλο. Ο εγκέφαλός του δέχτηκε σήματα πόνου από πολλές μεριές ταυτόχρονα και η επόμενη αντίδρασή του, αφού είχε φύγει και το όπλο από το χέρι του, ήταν να κουλουριαστεί κάτω και να μείνει ακίνητος.

Τέσσερα γαντοφορεμένα χέρια, του τράβηξαν τα δικά του πίσω στην πλάτη και του φόρεσαν χειροπέδες. Χειροπέδες σημαίνει ότι πιθανόν είχε να κάνει με αστυνομία. Γύρισε το κεφάλι προς τα πάνω και προσπάθησε να μιλήσει αργά και καθαρά για να τον καταλάβουν σε περίπτωση που ήταν Έλληνες.

«Είμαι Αμερικάνος πολίτης, δουλεύω σωματοφύλακας και έχω άδεια για το όπλο».

«Βάλτον να κάτσει στην πολυθρόνα και φέρτου ένα ποτήρι νερό».

Ο Bob αναθάρρησε αφού άκουσε συμπατριώτες του να μιλάνε.

«Αμερικάνοι είσαστε;»«Σκάσε Bob! Δεν έχουμε χρόνο για συστάσεις.

Ξέρουμε ποιος είσαι και τι κάνεις και δεν μας

197Ο ΜΠΑΝΤΥ

ενδιαφέρεις καθόλου στην παρούσα φάση. Πιες το νεράκι σου να συνέλθεις και ξεκίνα αμέσως να μιλάς για όσα συμβαίνουν στο σκάφος. Πόσοι είναι επάνω και ποιοι και τι ακριβώς κάνει ο καθένας».

Ο Bob κοίταξε γύρω του και είδε τουλάχιστον δέκα μαυροντυμένους οπλοφόρους οι οποίοι φορούσαν και μαύρες κουκούλες. Ο τύπος μπροστά του φαινόταν πενηντάρης αλλά σίγουρα ήταν σκληρό καρύδι. Έκανε μια προσπάθεια να το παίξει επαγγελματίας.

«Δεν μπορώ να σας δώσω στοιχεία για τον πελάτη μου. Είμαι καθόλα νόμιμος και…»

Το χαστούκι που έφαγε του έκοψε τη φόρα.«Άκου ηλίθιε που έχεις μπλέξει. Αυτός ο μικρός και

η παρέα του που σε προσέλαβαν, έχουν κατασκευάσει μια πυρηνική βόμβα που σε λίγες ώρες θα εκραγεί και θα μας κάνει όλους στην καλύτερη περίπτωση σκόνη!»

Ο τύπος του κόλλησε μια ταυτότητα στα μούτρα και συνέχισε.

«Με λένε John Stinger και είμαι διευθυντής επιχειρήσεων στη CIA. Κάθε λεπτό που περνάει είναι τεράστιας σημασίας για το αν θα τα καταφέρουμε να σωθούμε απ’ αυτούς τους τρελούς. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή άλλη βοήθεια παρά μόνο από τα ηλίθια μούτρα σου. Θες να σου πω κι άλλα ή θα ανοίξεις επιτέλους το βρομόστομά σου να μας ενημερώσεις μπας και βρούμε κάποια λύση;»

Ο Bob συνδύασε αστραπιαία εικόνες από τις μέρες που πέρασε με τους εργοδότες του και κατέληξε ότι ο τύπος μπροστά του, έλεγε την αλήθεια. Από την ανοιχτή βαλίτσα που είχε δει την πρώτη μέρα, μέχρι

www.gantzos.gr198

κάποιες κλεφτές ματιές που είχε ρίξει στο δωμάτιο ασφαλείας όταν έβγαινε ο μικρός, είχε πειστεί ότι κάτι πολύ περίεργο μαγειρευόταν εκεί μέσα. Τα λεγόμενα του τύπου ταίριαζαν με τα όσα είχε δει.

«Οκ, θα σας πω ό,τι θέλετε αλλά δεν θέλω μπλεξίματα με το νόμο».

«Ξέρουμε ότι είσαι καθαρός Bob. Μίλα όμως γιατί δεν έχουμε χρόνο!»

Εκείνη τη στιγμή το γουόκι τόκι ακούστηκε καθαρά μέσα από την εσωτερική τσέπη του τζάκετ του.

«Που είσαι;»Ο Bob έκανε νόημα ότι ήταν ο μικρός. Με ένα

νεύμα του Stinger ένας από τους μαυροντυμένους, του έβγαλε τις χειροπέδες. Τράβηξε το γουόκι τόκι από την εσωτερική τσέπη και απάντησε όσο πιο φυσικά μπορούσε.

«Στα μαγαζιά έχω έρθει, πείνασα!»«Φέρε μου ένα σάντουιτς κι εμένα. Θ’ αργήσεις;»«Τώρα ήρθα, θα τσιμπήσω κάτι κι επιστρέφω».«Οκ».Ο Stinger του πήρε το γουόκι τόκι από το χέρι και

έλεγξε ότι είχε κλείσει η επικοινωνία. «Μια χαρά τα πήγες. Ξεκίνα να μιλάς τώρα».Για τα επόμενα δέκα πέντε λεπτά ο Bob έδινε

λεπτομερή αναφορά για όσα είχε δει από την ημέρα που τον προσέλαβαν μέχρι σήμερα. Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις του Stinger και στο τέλος τον άφησαν μόνο του με έναν από τους μαυροντυμένους να τον προσέχει. Λίγα λεπτά αργότερα ο Stinger ήρθε και έκατσε πάλι απέναντί του κρατώντας στα χέρια του ένα

199Ο ΜΠΑΝΤΥ

Sony Vaio Laptop. «Ο μικρός δεν είναι ηλίθιος οπότε δεν μπορούμε

να στείλουμε πράκτορα δικό μας και να παριστάνει ότι είσαι εσύ. Επειδή όμως δεν θέλω να έχεις την παραμικρή αμφιβολία για αυτά που σου είπαμε, ρίξε μια ματιά εδώ».

Του έβαλε το Laptop μπροστά του και γύρισε την οθόνη προς το μέρος του. Το πρόγραμμα περιήγησης διαδικτύου ήταν ανοιχτό στη σελίδα του CNN. Λίγο αργότερα το πρόσωπο του Bob είχε ασπρίσει.

«Πείτε μου τι θέλετε να κάνω!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35

Ο μικρός Σταύρος κοιμόταν στην αγκαλιά της Μύρνας στο σαλόνι του σπιτιού στην Ανάβυσσο. Η τηλεόραση έδειχνε στα περισσότερα κανάλια ειδήσεις απ’ όλο τον κόσμο σχετικά με την πυρηνική απειλή και το τελεσίγραφο, που είχε διαδοθεί ταυτόχρονα σε όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα και στο Διαδίκτυο, από τον Peter Hanks. Τον επιστήμονα που όλοι ήξεραν ότι είχε αυτοκτονήσει πριν από δυο χρόνια ύστερα από την δεκαοκτάχρονη παράνομη φυλάκισή του.

Πυρηνικοί φυσικοί απ’ όλο τον κόσμο είχαν πέσει πάνω στις φωτογραφίες που είχε ανεβάσει στο Διαδίκτυο και ανέλυαν είτε δημόσια είτε εργαστηριακά, τις λεπτομέρειες κάθε μίας απ’ αυτές, λέγοντας ο καθένας τη δική του άποψη για το αποτέλεσμα της κατασκευής. Η τεχνολογία που είχε χρησιμοποιήσει

www.gantzos.gr200

ο Hanks ήταν καινοτομική και από τις φωτογραφίες και μόνο ήταν πολύ δύσκολο να καταλήξεις σε συμπέρασμα για τη γνησιότητα της βόμβας και το τελικό αποτέλεσμα σε περίπτωση που εκρηγνυόταν. Όλοι όμως ανεξαιρέτως οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να αρνηθούν ότι υπήρχε και περίπτωση τα πράγματα να είναι ακριβώς όπως τα λέει ο Hanks, διότι οι λεπτομέρειες έδειχναν ότι ήξερε πολύ καλά τι έκανε.

Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης δηλαδή μιας μικρής ατομικής βόμβας, συνήθως πλουτωνίου, η οποία λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Οι φωτογραφίες ως προς την έκρηξη σχάσης ήταν αρκετά ξεκάθαρες. Οι υπόλοιπες που αφορούσαν στη σύντηξη των βαρέων ισοτόπων του υδρογόνου έδειχναν να μην ακολουθούν τη μέχρι τώρα γνωστή διαδικασία κατασκευής, αλλά δεν μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν και το τι ακριβώς έκανε ο Hanks.

Ο μικρός Σταύρος γύρισε πλευρό έβαλε το χέρι του πάνω στο μαξιλάρι και ανασηκώθηκε χωρίς να ανοίξει τα μάτια του. Η Μύρνα τον παρακολουθούσε ακίνητη. Έσκυψε προς το τραπεζάκι μπροστά τους, πήρε το στυλό πάνω από το Filofax σημειωματάριο της Μύρνας και ξεκίνησε να γράφει στην καθαρή πίσω σελίδα. Λίγο αργότερα έγειρε και πάλι πίσω και συνέχισε το βαθύ ύπνο του. Η Μύρνα με τρεμάμενα χέρια πήρε το σημειωματάριο στα χέρια της και αφού διάβασε το μήνυμα έπιασε αμέσως το τηλέφωνο. Σχημάτισε το κινητό του Κωνσταντίνου και άφησε ένα αναστεναγμό ανακούφισης με το που τον άκουσε να το σηκώνει.

201Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Κωνσταντίνε έλα αμέσως εδώ και φέρε και τον Ραχούλ μαζί σου. Μόλις έγραψε ο Σταύρος ένα μήνυμα με οδηγίες για τους δυο σας, που αφορούν στον Hanks».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36

Ο Bob ανέβηκε την ηλεκτρική σκάλα κρατώντας το σάντουιτς του Hanks στο δεξί χέρι. Στην αριστερή του τσέπη είχε ένα μικροσκοπικό αναισθητικό σπρέι και κάτω από το πουκάμισό του είχε κολλημένα καλώδια πάνω στο σώμα του, για τη μεταφορά του ήχου της ενδοεπικοινωνίας στο ακουστικό στ’ αυτί του και πάλι πίσω στο κέντρο επιχειρήσεων που είχε στηθεί πρόχειρα στην πρώτη καφετέρια της προβλήτας, αυτής που ήταν κοντύτερα στο σκάφος. Έφτασε έξω από τη συρταρωτή πόρτα του μεγάλου σαλονιού και έβγαλε το γουόκι τόκι από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του.

«Εδώ είμαι. Άνοιξε».«Μισό».Ο Stinger και η επίλεκτη ομάδα, στην οποία

είχαν προστεθεί ακόμα πέντε μέλη που μόλις είχαν καταφτάσει από το Ισραήλ με ειδικότητα στα εκρηκτικά, βρίσκονταν σε απόλυτη ετοιμότητα για να επέμβουν. Δυο από αυτούς είχαν ακροβολιστεί στα καφάο των επίγειων συνδέσεων των σκαφών της προβλήτας, πίσω ακριβώς από το μεγάλο σκάφος, ενώ τέσσερις βρίσκονταν πίσω από τους κάδους

www.gantzos.gr202

των απορριμμάτων με τηλεφακούς νύχτας πάνω στα υπερσύγχρονα όπλα τους. Άλλοι τρεις της ομάδας υποβρυχίων καταστροφών βρίσκονταν κάτω από το σκάφος, αφού είχαν κολυμπήσει σε χρόνο ρεκόρ, κάτω από την επιφάνεια, τα διακόσια πενήντα μέτρα που τους χώριζαν από την απέναντι προβλήτα. Όλοι τους είχαν μελετήσει και την παραμικρή λεπτομέρεια από τα σχέδια του σκάφους, στα οποία είχαν προστεθεί και τα σχέδια από τις μετατροπές του χώρου ασφαλείας που τους είχε στείλει από το εργοστάσιο ο Jeronimo. Τη στιγμή που άνοιξε η πόρτα όλοι ήταν ακίνητοι και περίμεναν εντολές στο σύστημα ενδοεπικοινωνίας από τον Stinger.

«Σου έφερα το σάντουιτς».Ο μικρός γύρισε την πλάτη και προχώρησε μέσα στο

σαλόνι και ο Bob έβαλε αμέσως το χέρι στην τσέπη και έβγαλε το μικροσκοπικό σπρέι. Τον ακολούθησε από πίσω και περίμενε τη στιγμή που θα γυρίσει για να πάρει το σάντουιτς, για να του το αδειάσει στα μούτρα. Ο μικρός έκανε ακόμα δυο διστακτικά βήματα, σα να σκεφτόταν κάτι και μετά έτρεξε βολίδα μέσα στο δωμάτιο ασφαλείας και έκλεισε την πόρτα πίσω του η οποία κλείδωσε και ασφάλισε αυτόματα.

Ο Bob είχε μείνει άγαλμα. Άκουσε πρώτα τη φωνή του Stinger να λέει στ’ αυτί του ένα ‘τι στο διάολο’ και μετά άκουσε στο γουόκι τόκι τη φωνή του μικρού.

«Με περνάτε για ηλίθιο ρε κρέας;»«Τι εννοείς;»«Πες στα φιλαράκια σου εκεί έξω ότι στο επόμενο

λάθος θα σας στείλω μια ώρα αρχύτερα όλους!»

203Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Ποια φιλαράκια μου, μα τι λες;»«Είσαι ενάμισι μήνα μαζί μου και το όπλο σου δεν

το έχεις βγάλει ούτε για να πας για κατούρημα και ξαφνικά μπαίνεις μέσα άοπλος; ‘Η εσύ είσαι πολύ βλάκας ή αυτός που σε έστειλε!»

Η φωνή του Stinger ακούστηκε πάλι στ’ αυτί του. «Το μαλακισμένο κοίτα τι παρατήρησε! ‘Το όπλο το έχω αφήσει έξω στο τραπέζι’ πες του!»

«Το όπλο είναι έξω στο τραπέζι ρε συ, με τη ζέστη κολλάει πάνω μου!»

«Και το άφησες να δροσιστεί ε; Δώσε το γουόκι τόκι στον υπεύθυνο εκεί έξω αν θέλει να κάνει κουβεντούλα. Διαφορετικά άντε πνιγείτε όλοι μαζί!»

Ο Bob δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο για να τον πείσει. Γύρισε να βγει έξω και είδε στην προβλήτα κίνηση. Ο Stinger ανέβαινε στο σκάφος και του έκανε νόημα να του δώσει το γουόκι τόκι. Το χρονόμετρο έδειχνε ότι είχε απομείνει μία ώρα και δέκα λεπτά μέχρι την έκρηξη. Δεν υπήρχε άλλος χρόνος για χάσιμο.

«Peter Hanks είμαι ο Stinger! Μ’ ακούς;»«Ο Stinger; Ο γνωστός μου Stinger;»«Ναι Peter ο γνωστός σου Stinger».«Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που ήρθες. Αν και

θα προτιμούσα να ήσουν σπιτάκι σου στην Αμερική, για να ζήσεις μερικές εφιαλτικές ώρες μέχρι να φτάσει το δωράκι μου ως εκεί».

«Peter, εντολές ακολουθούσα τότε και το ίδιο κάνω και τώρα. Ο υπεύθυνος όμως της αδικίας που έγινε τότε εις βάρος σου είναι στη φυλακή, αλλά φαντάζομαι

www.gantzos.gr204

θα το γνωρίζεις ήδη αυτό!»«Όχι Stinger! Δεν ήταν υπεύθυνος μόνο αυτός

και δεν τα βάζω μ’ ένα άνθρωπο μόνο, γιατί αλλιώς ο στόχος μου θα ήταν μόνο ο συγκεκριμένος. Όλοι είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάντια. Ο άνθρωπος αυτοκαταστρέφεται με ταχύτατους ρυθμούς, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της τεχνογνωσίας που απέκτησε. Το ίδιο πιστεύω θα έκανε και σε παλαιότερες εποχές, απλά με τα ρόπαλα δεν κάνεις την ίδια ζημιά που κάνεις με τα πυρηνικά. Το άλογο που σέρνει την άμαξα δεν κάνει την ίδια ζημιά με το πετρελαιοκίνητο που καταστρέφει την ατμόσφαιρα. Είναι λες και η αυτοκαταστροφή είναι προγραμματισμένη μέσα σας και οποιαδήποτε παρέκκλιση είναι μη αποδεκτή. Εγώ ήμουν παρέκκλιση στην αυτοκαταστροφή σας. Γι αυτό με εξαφανίσατε και μαζί με εμένα και την εφεύρεση που θα σας έσωζε. Ο Θεός, αν υπάρχει Θεός εκεί πάνω, πρέπει να έκανε κάποιο λάθος δημιουργώντας τον άνθρωπο».

Στη μικρή σιγή που ακολούθησε ο Stinger προσπαθούσε να επιλέξει τρόπο προσέγγισης ώστε να συνεχιστεί η συζήτηση.

«Και πιστεύεις ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα διορθώσεις το λάθος του Θεού; Πιστεύεις ότι καταστρέφοντας θα αποδοθεί δικαιοσύνη; Είναι όπως ο νόμος στα Αραβικά κράτη αυτό. Αν κάποιος πάει να αυτοκτονήσει και γίνει κάτι και αποτύχει, τότε το κράτος τον τιμωρεί με θάνατο. Σπάει το σχοινί που κρεμάστηκες και εκείνο το κλάσμα του δευτερολέπτου, βλέπεις πόσο κακό πήγες να κάνεις στον εαυτό σου και το μετανιώνεις βαθιά. Το

205Ο ΜΠΑΝΤΥ

κράτος έρχεται όμως και σου λέει ότι αφού πήγες να αυτοκτονήσεις θα τιμωρηθείς και θα πεθάνεις έτσι κι αλλιώς. Δεν έχεις δικαίωμα να το μετανιώσεις και να συγχωρέσεις τον εαυτό σου.

Έρχεσαι εσύ ο Hanks σαν παγκόσμιο κράτος και επιβάλεις το θάνατο όλων, επειδή όπως λες είμαστε αυτοκαταστροφικοί; Αφαιρείς το δικαίωμα της συγχώρεσης και της μετάνοιας και παίρνεις μια απόφαση για όλους, εκτελέσιμη εδώ και τώρα; Κι αν υπήρχε ένα παράθυρο αύριο μεθαύριο και άλλαζε όλο αυτό το κλίμα; Πως μπορείς να σηκώσεις την ευθύνη μιας τέτοιας απόφασης που φέρνει το τέλος και αποκλείει οτιδήποτε άλλο; Πιστεύω ότι εάν τα κίνητρά σου δεν έχουν να κάνουν με την εκδίκηση για το κακό που σου έγινε τότε, το βάρος που πας να σηκώσεις είναι τεράστιο. Αν πάλι όμως θέλεις να εκδικηθείς, δεν νομίζεις ότι είναι υπερβολή αυτό που πας να κάνεις;»

Η σιωπή του Hanks ήταν δείγμα ότι τα λόγια κάπου τον άγγιζαν. Ο Stinger συνέχισε για να τον μαλακώσει όσο μπορούσε.

«Όταν ήμουν μικρός Peter ο πατέρας μου μας χτυπούσε και τη μάνα μου και εμένα. Ήθελε να γίνω σκληρός και δυνατός για να ακολουθήσω τη δική του στρατιωτική καριέρα. Έγινα όπως ήθελε. Ένα καταστροφικό ρομπότ που εκτελούσε εντολές. Κατ’ επέκταση και αυτοκαταστροφικό γιατί ο προγραμματισμός μου, με είχε αδειάσει από συναισθήματα. Ήρθε όμως η μέρα που ήρθα σε επαφή με τον Δάσκαλο, τον ίδιο Δάσκαλο που συνάντησες και εσύ μέσω του παπαγάλου σου και αμέσως άναψε

www.gantzos.gr206

ένα μικρό φως στο σκοτάδι που μου είχαν επιβάλλει. Η ζωή μου από τότε έχει αλλάξει ριζικά και ο τρόπος που βλέπω και αντιμετωπίζω τους ανθρώπους δεν έχει καμία σχέση με τον Stinger που ήξερες κι εσύ πριν. Μου δόθηκε η ευκαιρία να αλλάξω και πέτυχε Peter. Μου δόθηκε όμως η ευκαιρία! Ξέρεις από πόσους αυτοκαταστροφικούς θα στερήσεις τη δυνατότητα να έχουν μια ευκαιρία ν’ αλλάξουν μ’ αυτό που πας να κάνεις;»

Ο Stinger άκουσε φασαρία από μακριά πίσω στην προβλήτα και γύρισε να δει.

«Όλα αυτά είναι βλακείες Stinger. Όλα αυτά δεν φέρνουν πίσω τα δέκα οκτώ χρόνια που με κλειδώσατε σ’ ένα κελί! Είσαστε άξιοι της τύχης σας».

«Η τύχη μας είναι στα χέρια σου όμως τώρα Peter!»«Ας προσέχατε!»Τον ένιωθε ότι είχε παγώσει πάλι και ο χρόνος

έτρεχε. Κοίταξε το χρονόμετρο στο ρολόι του και είχαν απομείνει μόνο πενήντα τέσσερα λεπτά. Έπρεπε να σκεφτεί κάτι άμεσα για να τον βγάλει από εκεί μέσα. Η έσχατη λύση ήταν η ελεγχόμενη ανατίναξη της πόρτας αλλά αυτό είχε κανονιστεί ότι θα γίνει πέντε λεπτά πριν την έκρηξη για να αποφύγουν το ρίσκο να σκάσει μαζί και η άλλη βόμβα. Βγήκε στο πίσω κατάστρωμα και κοίταξε προς την άκρη της προβλήτας. Ένας πράκτορας του έκανε νόημα να του μιλήσει στην ενδοεπικοινωνία. Πάτησε το κουμπί να βγει από τη σίγαση.

«Κύριε υπάρχουν δυο άγνωστα άτομα στην είσοδο της μαρίνας που σας ζητούν επειγόντως. Σας ξέρουν

207Ο ΜΠΑΝΤΥ

λένε προσωπικά και ξέρουν και το λόγο που είσαστε εδώ. Έχουν τη λύση είπαν. Ο ένας είναι γέρος Ανατολίτης κι ο άλλος…»

«Φέρτε τους εδώ όσο πιο γρήγορα γίνεται!»«Ξέρετε έχουν μαζί τους και…»«Φέρτε τους τώρα είπα! Δεν περισσεύει χρόνος για

κουβεντούλες!»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37

Ο Clark άνοιξε το ένα του μάτι και η θολούρα είχε κάπως εξαφανιστεί από το μυαλό του. Τα τελευταία γεγονότα είχαν επιστρέψει και πάλι στη μνήμη του, αλλά πιο έντονα απ’ όλα ένιωθε το όνειρο που έβλεπε προηγουμένως με την μάνα του. Όλο του το είναι είχε γεμίσει από την επιθυμία να την ξαναδεί. Παρακαλούσε μόνο μέσα του να μην είχε πεθάνει. Δεν θα μπορούσε να το αντέξει να μην προλάβει να την δει. Ήθελε όσο τίποτα άλλο να την αγκαλιάσει και να τον συγχωρέσει για όλα όσα της είχε κάνει. Και μόνο με τη σκέψη ένιωθε δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια του, που του δημιουργούσαν μάλιστα αφόρητο πόνο στο μάτι που ήταν τραυματισμένο.

Έγειρε λίγο το κεφάλι και είδε στην πολυθρόνα δίπλα του μια γυναίκα να κοιμάται κουλουριασμένη. Πρέπει να ήταν η γυναίκα που είδε στο όνειρο ότι του κρατούσε το χέρι. Ανοιγόκλεισε λίγο το μάτι για να καθαρίσει η εικόνα μπροστά του και μέσα στο μισοσκόταδο αναγνώρισε την Μαριάμ. Μία από τις

www.gantzos.gr208

πολλές γυναίκες που είχε αδικήσει στην πορεία της ζωής του. Ένα από τα πολλά θύματα της απληστίας και του εγωισμού του. Εκείνη πούλησε τα πάντα για την πρώτη της αγάπη, ακόμα και τους ίδιους τους γονείς της και η ανταμοιβή που της επιφύλασσε ήταν να εξαφανιστεί χωρίς καμία ειδοποίηση μόλις τελείωσε το μετρητό. Πόσο πόνο είχε μοιράσει πίσω του;

«Μαριάμ…»Κουνήθηκε λίγο στην πολυθρόνα και άνοιξε τα μάτια

της.«Clark! Πως είσαι;»«Εσύ πως είσαι πες μου. Θέλω να σου μιλήσω, έλα

κοντά μου».Άπλωσε το χέρι του γιατί ήθελε να νιώσει και πάλι

το χέρι της στο δικό του. Η Μαριάμ παρακάλεσε μέσα της να μην είναι μόνο αποτέλεσμα της παρενέργειας των φαρμάκων αυτή η συμπεριφορά και σηκώθηκε να πάει κοντά του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38

Ο Hanks είχε αρχίσει να δυσανασχετεί. Το χρονόμετρο της αντίστροφης μέτρησης έδειχνε τριάντα επτά λεπτά και το κάθε λεπτό έμοιαζε σαν αιώνας πλέον. Τα λόγια του Stinger είχαν επιδράσει ως ένα βαθμό πάνω του αλλά η σύγκρουση μέσα του παρέμενε τεράστια. Σαν ανθρώπινο ον που ζούσε μάλιστα και μια τέτοια μεταφυσική εμπειρία, ένιωθε την καταστροφική δύναμη που πήγαζε από

209Ο ΜΠΑΝΤΥ

το κατασκεύασμα μπροστά του και ενώ μέχρι πριν λίγο η αίσθηση της παντοδυναμίας τον γέμιζε και τον έκανε να νιώθει σαν Θεός, τώρα που πλησίαζε το τέλος ένιωθε μόνος και φοβισμένος. Ένιωθε και πάλι άνθρωπος και ο άνθρωπος όταν πλησιάζει το τέλος δεν θέλει να είναι μόνος του. Θέλει να νιώθει μια ανθρώπινη παρουσία δίπλα του. Ένα χέρι για να κρατάει, έστω και με την ψευδαίσθηση ότι θα τον συνοδεύσει στο άγνωστο. Είχε υποτιμήσει κατά πολύ την ανθρώπινη επαφή, από την οποία είχε απομακρυνθεί οικειοθελώς τα τελευταία του χρόνια όταν ήταν ελεύθερος, και αναγκαστικά στα δέκα οκτώ της φυλακής που ακολούθησαν.

Το μυαλό του δούλευε πυρετωδώς και ανέλυε ξανά και ξανά την κατάσταση ψάχνοντας να βρει και πάλι ένα πάτημα για να νιώσει καλύτερα με την πράξη του. Ενώ είχε αποκόψει όλα τα συναισθήματά του κατά τη διάρκεια της κατασκευής, τώρα στην εκτέλεση ανέβηκαν όλα μαζί στην επιφάνεια και τον έπνιγαν. Όσο και να προσπαθούσε να φέρει σκηνές στο μυαλό του από την έγκλειστη ζωή που τον υποχρέωσαν να ζήσει, δεν μπορούσε να νιώσει πια την ευχαρίστηση της εκδίκησης, τώρα που είχε έρθει η ώρα να πληρώσουν. Η φωνή του Stinger τον έβγαλε από τις σκέψεις που κόντευαν να τον τρελάνουν.

«Peter άνοιξε την πόρτα, ξέρω ότι ζορίζεσαι κι εσύ από το βάρος που πας να σηκώσεις. Συγχώρεσέ μας Peter και συγχώρεσε και τον ίδιο σου τον εαυτό. Κάνε το σωστό Peter…»

Το μυαλό του είχε θολώσει πλέον και δεν χωρούσε

www.gantzos.gr210

τίποτα. Άκουγε τη φωνή στο γουόκι τόκι σαν σε όνειρο. Έκλεισε τα μάτια και έχασε και την αίσθηση του χρόνου. Το γουόκι τόκι ενεργοποιήθηκε ξανά και η φωνή που ακούστηκε διαπέρασε το θολωμένο του μυαλό και πήγε κατευθείαν στην καρδιά του.

«I love you Peter…»Χωρίς καν να περιμένει τον εγκέφαλο να δώσει

εντολή, το σώμα του κινήθηκε αμέσως. Έβαλε τον κωδικό και άνοιξε την πόρτα για να συναντήσει το μοναδικό πλάσμα στον πλανήτη που είχε αγαπήσει στη ζωή που πέρασε. Μπροστά σε μαυροντυμένους πράκτορες και όπλα που τον σημάδευαν, έπεσε στο πάτωμα μπροστά στο κλουβί και τα μάτια του άνοιξαν σα βρύσες, βλέποντας τον αγαπημένο του φίλο να κουνάει από χαρά το κεφάλι. Πίσω του από την ανοιχτή πόρτα όρμησαν μέσα στο δωμάτιο δύο από τους καλύτερους πυροτεχνουργούς παγκοσμίως, με τον Stinger στο κατόπι τους. Έβγαλαν τα σακίδιά τους και τα ακούμπησαν στο πάτωμα δίπλα στη βόμβα και ο ένας από τους δυο άπλωσε τα χέρια για να τη γυρίσει αργά προς το μέρος τους.

«Μηηη!!!»Η παιδική φωνή του Hanks ακούστηκε απελπισμένη.«Μη τη μετακινήσετε καθόλου. Έχει ενσωματωμένο

αισθητήρα κίνησης και οποιαδήποτε αλλαγή στη θέση της, την πυροδοτεί αυτόματα!»

«Λέγε τι κάνουμε;» η φωνή του Stinger ακούστηκε επιτακτική.

Τα μάτια του Hanks συνέχισαν να τρέχουν και έγειρε το κεφάλι στο πάτωμα.

211Ο ΜΠΑΝΤΥ

«Λέγε Peter δεν μένει πολύ χρόνος!»«Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα…»«Τι εννοείς; Πως είναι φτιαγμένος αυτός ο διάολος;

Εξήγησε σ’ αυτούς και θα βρουν μια λύση».«Βιδωτό καπάκι από ενισχυμένο ανθρακόνημα

με το έλασμα ενεργοποίησης κολλημένο πάνω του και υπερευαίσθητο σύστημα ανίχνευσης κίνησης μέσα από το διπλό περίβλημα, συνδεδεμένο με τον πυροκροτητή».

Οι δύο πυροτεχνουργοί κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και κούνησαν απογοητευμένοι το κεφάλι στον Stinger.

«Μα καλά, βάζεις σύστημα ανίχνευσης κίνησης σε βόμβα και την έχεις μέσα σε σκάφος; Πόσο τρελός μπορεί να είσαι;»

Πλησίασε στη βόμβα και συνέχισε στον ίδιο τόνο.«Αλλά τι σκατά σ’ ενδιαφέρει; Στη χειρότερη θα

σκάσει μια ώρα αρχύτερα ε; Το ίδιο σου κάνει!»Γύρισε προς τον Hanks, έξαλλος αυτή τη φορά,

βλέποντας το αδιέξοδο.«Δεν το πιστεύω ρε γαμώτο! ‘Έφτιαξες ρε δολοφόνε

βόμβα αντίστροφης μέτρησης χωρίς δυνατότητα απενεργοποίησης; Φτάσαμε μέχρι εδώ για να αποτύχουμε; Όχι, δεν μπορεί! Δεν γίνεται!»

Βγήκε από το δωμάτιο ασφαλείας, άρπαξε τον μικρό από το πάτωμα, τον σήκωσε στον αέρα και άρχισε να τον ταρακουνάει.

«Μίλα ρε! Κάτι θα έχεις σκεφτεί για την περίπτωση που θα ήθελες να τη σταματήσεις! Μίλα ανάθεμά σε!»

Όταν είδε το μάταιο της υπόθεσης τον άφησε κάτω και κοίταξε προς το χρονόμετρο μέσα στο δωμάτιο.

www.gantzos.gr212

Τριάντα δύο λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα μέχρι την έκρηξη. Όλοι ήταν ακίνητοι περιμένοντας τον ίδιο για να αποφασίσει. Ο Stinger ένιωσε ξαφνικά πολύ βαρύς. Το μυαλό του είχε αδειάσει εντελώς και δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα πλέον. Έκατσε στο σκαμπό δίπλα στο μπαρ του σαλονιού και έβαλε το κεφάλι του, που κόντευε να σπάσει από την υπερένταση, μέσα στα δυο του χέρια.

Η ζωή, του έδωσε την ευκαιρία έστω και καθυστερημένα να γνωρίσει τον έρωτα και την ευτυχία, αφού ανακάλυψε πρώτα τον ίδιο του τον εαυτό και τώρα όλα θα τελείωναν με το χειρότερο τρόπο. Ένα αρρωστημένο δυνατό μυαλό που ζητάει εκδίκηση από ολόκληρη την ανθρωπότητα, φέρνει την τελική καταστροφή, χωρίς να έχουν καμία πλέον δυνατότητα να μπορούν να το αποφύγουν. Η μοναδική φωνή που ακουγόταν στο χώρο έδινε κωμικοτραγικό χρώμα στα τελευταία λεπτά που απέμεναν.

«I love you Peter…»«Βγάλτε τους και τους δυο έξω στο κατάστρωμα!»Ένας πράκτορας σήκωσε αμέσως το κλουβί και ένας

άλλος τον Hanks και άνοιξαν την πίσω πόρτα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39

Έξω, από εκεί όπου στεκόμουν με τον Ραχούλ δίπλα μου, είδα τον Stinger να κρατάει με τα χέρια του το κεφάλι του και κατάλαβα ότι είχαμε αποτύχει. Ο Ραχούλ, που είχε δει κι αυτός τον Stinger

213Ο ΜΠΑΝΤΥ

συντετριμμένο, προχώρησε ένα βήμα μπροστά. «Κωνσταντίνε η μόνη μας ελπίδα είναι τώρα πια

ο Γιόγκι Ραμ. Πες τους να μ’ αφήσουν μόνο μου στο δωμάτιο. Πρέπει να συγκεντρώσω απόλυτα τη σκέψη μου σ’ εκείνον μήπως καταφέρει και νιώσει που είμαστε. Αν το πετύχω μπορεί να έχουμε μια πιθανότητα».

Φώναξα με δύναμη πριν προλάβουν να κλείσουν πάλι την πόρτα.

«John υπάρχει εναλλακτική!»Ο Stinger πετάχτηκε από τη θέση του και έκανε

νόημα να μας αφήσουν να μπούμε μέσα στο σαλόνι του σκάφους. Του εξηγήσαμε στα γρήγορα τι θα προσπαθούσε να κάνει ο Ραχούλ και γιατί έπρεπε να μείνει μόνος του μέσα στο δωμάτιο. Η δυσπιστία ήταν ζωγραφισμένη στο ταλαιπωρημένο πρόσωπό του, αλλά από τη στιγμή που δεν υπήρχε κάτι άλλο να γίνει, δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε.

Έβγαλε τους πυροτεχνουργούς έξω και ο γέροντας έμεινε μόνος του μέσα. Μετά από χρόνια εμπειρίας στους διαλογισμούς, έδιωξε όλες τις ανεπιθύμητες σκέψεις από το μυαλό του και συγκεντρώθηκε στη μορφή του Γιόγκι Ραμ. Πέρασαν τρία ακόμα λεπτά με τα μάτια του κλειστά και λίγο αργότερα άνοιξε την πόρτα και βγήκε φανερά απογοητευμένος.

«Δεν ξέρω, είναι πολύ δύσκολο κάτω από τέτοιες…»Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρότασή του και

πίσω του ένα κατάλευκο φως πλημμύρισε το δωμάτιο. Η ένταση του φωτός ήταν τόσο δυνατή που προς στιγμή νομίσαμε ότι εξερράγη η βόμβα. Ο Γιόγκι

www.gantzos.gr214

Ραμ στεκόταν όρθιος πίσω από τον Ραχούλ, ενώ το φως αποτραβιόταν και στο τέλος έμεινε να σχηματίζει ένα αχνό φωτοστέφανο γύρω από το σώμα του Ινδού Αγίου. Ο Ραχούλ γονάτισε μπροστά στα πόδια του, ενώ οι υπόλοιποι είχαμε μείνει ακίνητοι. Ήταν η δεύτερη φορά που ζούσα την ίδια εμπειρία και η συγκίνησή μου ήταν και πάλι το ίδιο δυνατή. Ο Γιόγκι Ραμ ακούμπησε απαλά το χέρι του στο κεφάλι του Ραχούλ.

«Τα κατάφερες φίλε μου…»Λόγω της κατάστασης και του χρόνου που έτρεχε,

βγήκα πρώτος από την έκσταση που είχε προκαλέσει σε όλους μας αυτό που μόλις είχαμε βιώσει και μας επανέφερα στην πραγματικότητα.

«Γιόγκι Ραμ, η βόμβα δίπλα σου είναι…»Σήκωσε αργά το άλλο του χέρι και με σταμάτησε.«Τελείωσαν όλα, Κωνσταντίνε. Η πίστη του Ραχούλ

σας έσωσε όλους. Όταν το σήμα είναι σήμα αγάπης είδες πόσο μακριά φτάνει τελικά;»

Χαμογελάσαμε και οι δυο αλλά και πάλι ο χρόνος έτρεχε. Είχαμε είκοσι πέντε λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα μέχρι την έκρηξη κι εμείς ακόμα συζητούσαμε.

«Έχουμε χρόνο Κωνσταντίνε μην ανησυχείς. Φέρτε τον Hanks μέσα».

Έκανα νόημα στον Stinger που με τη σειρά του έδωσε μια εντολή πίσω του και σε χρόνο μηδέν ο μικρός ήταν μπροστά μας.

Η φωνή του Γιόγκι έγινε πιο βαριά και έντονη.«Όπως είδες Hanks η δύναμη που έχεις όταν

κατέχεις ένα τέτοιο όπλο σε κάνει να νιώθεις Θεός. Κι

215Ο ΜΠΑΝΤΥ

αυτό γιατί βρίσκεσαι στο απόγειο του εγωισμού σου. Εκεί που νομίζεις ότι ορίζεις τη μοίρα των άλλων. Ο εγωισμός που κατέκρινες εσύ ο ίδιος σε τύφλωσε και σε οδήγησε σ’ αυτή την τρέλα. Ο Θεός όμως βρίσκεται ένα βήμα πιο πέρα από τον εγωισμό. Εκεί που ο κύκλος ξαναρχίζει. Εκεί που απλά είσαι ο εαυτός σου, όπως σε έφτιαξε η Μητέρα φύση. Εκεί που η αγάπη σε κάνει να ξεκλειδώσεις την πόρτα του ολέθρου, όπως έκανες λίγο πριν, για να βρεθείς δίπλα στο φίλο σου. Δίπλα σ’ αυτόν που αγαπάς. Δίπλα σε σένα τον ίδιο.

Έξω στο απέναντι πάρκο αυτή τη στιγμή κάνουν τη βόλτα τους μια μητέρα με το τριών μηνών κοριτσάκι της. Υπάρχει τεράστια δύναμη στην αγάπη αυτής της μητέρας για το παιδί της και αντίστροφα. Εάν μπορούσες να ‘ανοίξεις’ λίγο, θα ένιωθες αυτή την αγάπη να σε διαπερνάει ολόκληρο, όπως εμένα τώρα, έστω κι αν βρισκόμαστε τόσο μακριά τους. Ποιος είσαι εσύ λοιπόν Peter Hanks που θα αποφασίσεις ότι σε μερικές ώρες αυτά τα δύο πλάσματα του Δημιουργού και επτά δισεκατομμύρια ακόμα θα πάψουν να αναπνέουν;»

Ο Hanks είχε σκύψει το κεφάλι και δάκρυα μετάνοιας έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια του.

«Ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης, δεν είναι το κέντρο της. Δεν μπορείς εσύ, και οποιοσδήποτε εσύ, να πάρεις την απόφαση πότε θα σταματήσει αυτός ο πλανήτης να γυρίζει. Δεν είναι δική σου δουλειά αυτό. Δεν είναι ζήτημα ανθρώπινης απόφασης η ζωή στη Μητέρα Γη. Πρέπει να σεβόμαστε και να λατρεύουμε και τον ελάχιστο κόκκο άμμου απ’ αυτό το θαυμαστό

www.gantzos.gr216

σπίτι που φιλοξενεί προσωρινά τον καθένα μας. Ο πλανήτης αυτός είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο εξέλιξης, που μας δίνει τη δυνατότητα να ενωθούμε με το Όλον. Να μπορέσουμε να φτάσουμε στον Δημιουργό και να γίνουμε ένα μαζί Του. Να δούμε ότι τελικά τίποτα δεν χωρίζει τον Δημιουργό από το Δημιούργημά Του.

Όλοι και όλα κάνουν τον κύκλο τους, ξανά και ξανά, μέχρι να φτάσουν στον Προορισμό τους. Κάθε κύκλος έχει δυσκολίες. Θα αδικηθείς και θα αδικήσεις. Θα χαρείς και θα πονέσεις. Θα αγαπήσεις και θα μισήσεις. Θα ζήσεις και θα πεθάνεις. Μέσα από τις αντιθέσεις θα γνωρίσεις τον εαυτό σου. Όλα είναι ενωμένα και ανεξάρτητα ταυτόχρονα. Παντού όμως υπάρχει η σοφία του Δημιουργού. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βγεις από το ‘εγώ’ σου και να τη δεις. Το ποτάμι κυλάει. Αν εσένα ο εγωισμός σου δεν σ’ αφήνει να σκύψεις, θα συνεχίσεις να διψάς. Δεν σου φταίει σε τίποτα το ποτάμι για να το καταστρέψεις».

Ο Γιόγκι Ραμ πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε σε πιο ήπιο τόνο.

«Peter Hanks το βράδυ που θα κοιμηθείς θα βγεις απ’ αυτό το σώμα και θα συνεχίσεις το ταξίδι σου. Έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις και βαθιά μέσα σου γνωρίζεις και τον τρόπο. Η ανθρωπότητα θα σ’ ευγνωμονεί πάντα για το καλό που πρόσφερες με την προηγούμενη εφεύρεσή σου, η οποία θα δείξει σε λίγο τα ευεργετικά της αποτελέσματα. Εύχομαι η αγάπη να σε ξαναφέρει κοντά μας, όταν έρθει και πάλι η ώρα σου».

Είχαμε μείνει όλοι μ’ ανοιχτό το στόμα. Ο μικρός

217Ο ΜΠΑΝΤΥ

Hanks κουνούσε το κεφάλι και έδειχνε συντετριμμένος. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι προηγουμένως ο Γιόγκι Ραμ είπε ‘Η πίστη του Ραχούλ σας έσωσε όλους’ και όχι ‘μας έσωσε όλους’. Αν έκανε αυτό που φανταζόμουν τότε…

«Κι εσύ τι θα απογίνεις;»Ο Γιόγκι Ραμ με κοίταξε και διάβασα την απάντηση

που φοβόμουν στα σοφά μάτια του. «Κύριοι το καλό και το κακό είναι ζήτημα επιλογής.

Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώο στον πλανήτη Γη που έχει τη δυνατότητα να επιλέξει. Κανένα άλλο ζώο δεν μπορεί να κάνει κακό εν γνώση του. Κανένα άλλο ζώο δεν έχει δυνατότητα επιλογής, γιατί ο μόνος τρόπος που ξέρει να ζει, είναι ο φυσικός τρόπος. Στο φυσικό τρόπο ζωής δεν υπάρχει τίποτα κακό. Δεν υπάρχει κακό λιοντάρι και καλό λιοντάρι. Το λιοντάρι θα σκοτώσει μόνο όταν πεινάσει ή όταν νιώσει ότι κινδυνεύει. Αυτή είναι η φύση του. Αυτό είναι και ελευθερία, και σκλαβιά. Το ζώο δεν έχει εναλλακτική. Είναι φυλακισμένο σε ένα τρόπο ζωής, στον οποίο δεν βρίσκεται συνειδητά, από τη στιγμή που δεν τον επέλεξε από μόνο του.

Ο άνθρωπος όμως, μέσα από τη σκέψη και τη λογική, έφτασε στην κατάσταση να έχει δυνατότητα επιλογής. Μπορεί να επιλέξει συνειδητά το καλό αντί για το κακό. Την αγάπη αντί για το μίσος. Τη δημιουργία αντί για την καταστροφή. Το καλό δεν κρύβει ποτέ κάτι κακό μέσα του. Στο κακό όμως πάντα θα βρεις κάτι καλό, πάντα θα υπάρχει μια διέξοδος, ένας τρόπος, ή έστω ένα μάθημα που θα σε φέρει πάλι

www.gantzos.gr218

κοντά στο καλό».Ακολούθησε μια μικρή παύση μέσα σε απόλυτη

ησυχία και λίγες στιγμές αργότερα ο Ραχούλ σηκώθηκε και με αργά βήματα ήρθε προς το μέρος μας. Με κάποιο ακατανόητο, για τους υπόλοιπους, τρόπο είχε καταλάβει ότι είχε έρθει η ώρα. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι δυο τους δεν χρειάζονταν λόγια για να επικοινωνήσουν.

Τα επόμενα και τελευταία λόγια του Γιόγκι Ραμ, θα αποτελούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα άλυτο γρίφο στο μυαλό όλων μας.

«Συγχωρέστε με τώρα, αλλά έχω ένα ταξίδι να κάνω, πίσω στο χρόνο. Tα δεκαπέντε λεπτά που απομένουν είναι αρκετά για να βρεθεί το δωράκι του φίλου μας, με τη βοήθεια του φωτός, διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη γη. Η έκρηξη θα είναι ορατή για πολλές ώρες στο νυχτερινό ουρανό, αλλά δυστυχώς δεν θα είσαστε εσείς αυτοί που θα απολαύσουν αυτό το υπερθέαμα. Κάποιοι άλλοι, πολύ πίσω στο χρόνο, έχουν προτεραιότητα. Ένα τόσο μεγάλο κακό έχει τη δύναμη να γυρίσει σ’ ένα αντίστοιχα μεγάλο καλό…»

Χαμογέλασε μια τελευταία φορά και το φως γύρω του άρχισε να δυναμώνει μέχρι που τον χάσαμε από το οπτικό μας πεδίο, αφού αναγκαστήκαμε να κλείσουμε τα μάτια. Λίγες στιγμές αργότερα, όταν μπορέσαμε να δούμε και πάλι καθαρά, το δωμάτιο ήταν άδειο και ο θανατηφόρος κύλινδρος έλειπε.

219Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στη μεγάλη έρημο λίγο έξω από τη Χαλδαία της Μεσοποταμίας, ο γέροντας Μελχιόρ κατέβηκε από την καμήλα του και πλησίασε στη μικρή όαση. Ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος και παρά την απουσία του φεγγαριού, το φως από τ’ αστέρια ήταν αρκετό για να διακρίνει το μονοπάτι ανάμεσα από τους φοίνικες, προς τη μικρή λιμνούλα. Γονάτισε στη μαλακή άμμο και έκλεισε τις παλάμες του για να τις γεμίσει με δροσερό νερό. Τη στιγμή που ακούμπησαν τα χέρια του στην επιφάνεια, το νερό φάνηκε σα να πήρε φωτιά. Ο γέροντας σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και αντίκρισε ένα θέαμα εξωπραγματικό. Ένα μεγάλο φωτεινό αστέρι είχε εμφανιστεί από το πουθενά στα βορειοδυτικά. Το έντονο φως του ήταν παρόμοιο μ’ εκείνο του ήλιου σε μικρογραφία. Εκείνη τη στιγμή έφτασαν και ο Γάσπαρ με τον Βαλτάσαρ, οι δυο συνταξιδιώτες του, εκστασιασμένοι κι αυτοί από το λαμπερό αστέρι που φώτιζε τόσο δυνατά στον ορίζοντα. Κατέβηκαν από τις καμήλες και γονάτισαν δίπλα στον Μελχιόρ του οποίου η φωνή έτρεμε από συγκίνηση.

«Το σημάδι που περιμέναμε! Γεννήθηκε ο Μεσσίας…»

- ΤΕΛΟΣ -

www.gantzos.gr220

Σ.Τ.Σ.Αγαπητοί αναγνώστες,Εάν σας άρεσε ο Μπάντυ το μόνο που ζητάω είναι να το

χαρίσετε σε φίλες και φίλους σας που διαβάζουν. Επίσης μπορείτε να γράψτε και μια μικρή κριτική για το βιβλίο πατώντας ΕΔΩ

Σας ευχαριστώ από καρδιάς,Νίκος Τσάμης

221Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΜΠΑΝΤΥ

ΜΑΓΓΙΡΑ ΜΑΤΘΙΛΔΗΗθοποιός

Όταν διάβασα τον “Γάντζο” πραγματικά γαντζώθηκα ειδικά από τη μέση και μετά και δεν μπορούσα να αφήσω το βιβλίο αφήνοντας όλα τα άλλα, ακόμη και τον ύπνο! Είναι ένα πολυμορφικό θα έλεγα μυθιστόρημα και τί εννοώ μ’ αυτό; Έχει περιπέτεια διαδραστική, εσωτερικό ταξίδι, αγωνία τρελή, φαντασία αχαλίνωτη, αισιοδοξία απαραίτητη, έντονο ερωτισμό, επιστημονική διαύγεια, κοινωνικο-πολιτική κριτική και ενδιαφέρουσα δομή. Να πω κι άλλα ή καλύτερα να το διαβάσετε;

Καλύτερα να το διαβάσετε!Μετά τον “Γάντζο” ήρθε ο “Μπάντυ”! Τί είπα

για τον “Γάντζο”, αυτά επι δύο! Το ξεκίνησα και η εξάρτηση ήρθε με το καλημέρα σας! Δεν μπορούσα να το αφήσω, σε δύο μέρες το ρούφηξα και περιμένω το επόμενο!

ΡΑΠΗ ΣΤΕΛΛΑΔημοσιογράφος

Αν κάποιος θέλει να ζήσει μια έντονη περιπέτεια

www.gantzos.gr222

που να μην του επιτρέψει να πάρει ανάσα τότε δεν έχει παρά να διαβάσει τον «Μπάντυ». Εκτός από την περιπέτεια, υπάρχει έρωτας, αγάπη, μυστικές υπηρεσίες, ένας μεταφυσικός δολοφόνος που αποσκοπεί να καταστρέψει τη Γη, ενώ την ίδια στιγμή μια φωτισμένη ψυχή που σε συνεργασία με τους ήρωες του βιβλίου οργανώνει τη σωτηρία της. Όλα αυτά σε περίπου 200 καλογραμμένες σελίδες σε κάνουν να χάσεις την αίσθηση του χρόνου και σε ταξιδεύουν σε πόλεις τις Αμερικής, σε χιονισμένα βουνά, σε τροπικές ζούγκλες άλλα και... πίσω στην Βηθλεέμ.

Ο συγγραφέας του βιβλίου, Νίκος Τσάμης δεν προσπαθεί να μιμηθεί ή να αναπαράγει τα όσα ήδη γνωρίζουμε από τη νεοελληνική λογοτεχνία. Κάνει κάτι πρωτοποριακό, αφήνει τους ήρωές του να «κινηθούν» ελεύθεροι. Όπου στο τέλος είναι εκείνοι που αποφασίζουν ότι το μόνο που μπορεί να σώσει αυτόν τον κόσμο είναι η πραγματική αγάπη.

ΒΙΚΥ ΜΙΧΕΛΗΨυχολόγος

Ο Μπάντυ....ο Μπάντυ είναι η υπενθύμιση ότι όσο κακός μπορεί να είμαι, τόσο καλός μπορώ ταυτόχρονα να αποδειχθώ....δεν έχει σημασία το μέγεθός μου, δεν έχει σημασία το μυαλό μου, σημασία έχει η καρδιά μου και ο τρόπος που την χειρίζομαι....ιστορικά σε περιόδους μεγάλου κακού στην ανθρωπότητα, αυτό

223Ο ΜΠΑΝΤΥ

εξοστρακίζεται από ένα μεγάλο καλό.....από ένα άστρο που δίνει ελπίδα και σε ωθεί να ταξιδέψεις σε πνευματικά αυλάκια.

I love you Peter.....σημαίνει Σε αγαπώ εαυτέ και μαζί με αυτόν αγαπώ όλο τον κόσμο, με όλη του την ασχήμια και την κακία, κι αυτό γιατί μπορώ να γίνω δάσκαλος καλοσύνης και αγάπης. Εξαιρετική διαδρομή....εξαιρετική περιπλάνηση....

ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣΔημοσιογράφος (www.protagon.gr)

Μετά από απουσία ενός έτους περίπου, «ο Γάντζος» είναι και πάλι εδώ.Yes! Πόρωση! Και μάλιστα με άγριες διαθέσεις... πολύ άγριες! Τούτη τη φορά δεν είναι μόνος του. Έχει για παρέα τον «Μπάντυ» που είναι και ο τίτλος του sequel και από κοντά έρχεται και η Jessica. Ο ευφυέστατος Νίκος Τσάμης κάνει την ανατροπή και αφαιρεί από τον Γάντζο τον κεντρικό ρόλο. Τυχαίο; Όχι, ούτε γι’ αστείο.

Ο Τσάμης βγάζει στη πένα του όλη τη διαστροφή που κρύβει μέσα του και το ανελέητο κυνηγητό στα τέσσερα σημεία του πλανήτη ξεκινάει από τη σελίδα ένα του βιβλίου. Οι ήρωες μας όλοι επί ποδός, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο του σατανικού μπόμπιρα, που το όνομα του και οι προθέσεις του αλλάζουν στο λεπτό. Βλέπετε είναι πάντα ένα βήμα μπροστά. Επειδή όμως τα πολλά

www.gantzos.gr224

λόγια δεν βοηθούν και δουλειά δεν κάνουμε έτσι, συγκρατήστε δύο στοιχεία κλειδιά που ανατρέπουν τα πάντα και μας φέρνουν ενώπιος ενωπίω με τον «Dr. Strangelove» του 2012.

Ένα, ο χαρακτήρας του ήρωα. Εδώ είναι η διαστροφή που προανέφερα. Τον ενσαρκώνει... ο κακός. Τέλειο! Από τη δημιουργία του έως την εμφάνισή του και στη συνέχεια τη δράση του, χάνεις τον ύπνο σου. Λέξη κλειδί. Την κρατάμε. Δύο, το τέλος ή αλλιώς η κάθαρση αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο. Όχι, δεν νομίζω ότι μπορείτε να φανταστείτε ούτε κατά διάνοια τέτοια κάθαρση. Ναι, ο Τσάμης δίνει τα ρέστα του, πιάνεται η αναπνοή σου, και με δικαιώνει πλήρως όταν λέω πως δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να γράψουν βιβλίο. Είναι να το ‘χεις. Και εδώ μιλάμε για πένα που σκοτώνει, ολοκληρωτικά. Και αυτό το κρατάμε. Χα! Η φαντασία, η διαστροφή και η δημιουργία στα καλύτερα της. Βιβλίο «unputdownable» δίχως αμφιβολία, με τον αναγνώστη να συμμετέχει στα δρώμενα από την αρχή ως το τέλος. Στομάχι ασανσέρ!

Το ‘χουμε; Πάμε. Μέχρι την επόμενη εμφάνιση του αγαπημένου μου Stinger και της παρέας του για την ολοκλήρωση της τριλογίας, μία ευχή. Καλή ανάγνωση! Και μιάς και το καλοκαίρι είναι εδώ, θυμηθείτε… από την ξαπλώστρα μην ξακρίσετε ούτε γι’ αστείο. Σας βλέπει. Δεν αστειεύομαι... καθόλου.

Δεν θα θέλατε ν’ αρχίζει να σας ψιθυρίζει λογάκια, ούτε να βρίσκετε μηνύματα εδώ και εκεί, τώρα που τα δύσκολα, τα χειρότερα, είναι προ των πυλών.

225Ο ΜΠΑΝΤΥ

ΧΑΝΤΗΣΑΡΑΝΤΗ ΑΝΘΗΚαθηγήτρια Φυσικής Αγωγής

Εκπληκτική πλοκή που σου κόβει την ανάσα. Το μεταφυσικό στην πιο “φυσική” του μορφή. Όταν διάβασα πέρυσι τον Γάντζο είχα δηλώσει ότι βρέθηκε επιτέλους ένας σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας που ξέφυγε από την πεπατημένη. Ο Μπάντυ με δικαίωσε για την δήλωσή μου και τώρα είμαι πια σίγουρη ότι αυτή η τριλογία θα βρει τον δρόμο της και θα απογειωθεί!!! Μπράβο στον Νίκο Τσάμη!! Περιμένω με αγωνία το τρίτο της σειράς...

ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗ ΧΡΥΣΑΙδιωτική Υπάλληλος

Από την πρώτη στιγμή που έπιασα τον Μπάντυ στα χέρια μου, βούλιαξα κυριολεκτικά μέσα στις σελίδες του και χάθηκα στην δυναμική πλοκή του.... Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που συνδυάζει πολύ ωραία την δράση, την πλοκή χαρακτήρων, τα ανθρώπινα προβλήματα, το ταξίδι ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο, την Ανατολική φιλοσοφία, την διαφθορά, το μίσος και τον αγώνα για την σωτηρία του πλανήτη. Το καλό παλεύει με το κακό, το συνειδητό με το ασυνείδητο, η αρμονία με το χάος και τις εκτός έλεγχου καταστάσεις και τις ανατροπές που σε κάνουν να μην θες να αφήσεις το βιβλίο από τα

www.gantzos.gr226

χέρια σου, και που τελικά σε οδηγούν στις τελευταίες σελίδες όπου θα ξαφνιαστείς με το αποτέλεσμα που θα έχει!!!! Δεν λέω άλλα.. απλά ένα θα πω... ΜΑΓΙΚΟ!!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για ακόμη μια φορά Νίκο!!!!

ΓΕΡΜΑΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΨυχολόγος

Υπέροχο!! Ο Νίκος Τσάμης έκανε πάλι την έκπληξη. Ο Μπάντυ ξεπερνάει και τον Γάντζο. Μία ιστορία χωρίς σύνορα, με δράση, με περιγραφές που δεν κουράζουν και ιντριγκάρουν την φαντασία, με έρωτα, με βάθος, με νόημα, με γέλιο, ακουμπάει διαφορετικές πτυχές της ζωής. Ανατρεπτικό σε κρατάει σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα! Το βρήκα απολαυστικό και ταυτόχρονα εμπλούτισε τις γνώσεις μου. Σπιρτόζικο, γρήγορο, έξυπνο. Αναμένω και το επόμενο!!!

227Ο ΜΠΑΝΤΥ

Όλα τα βιβλία του συγγραφέα διατίθενται και σε έντυπη μορφή, σε όλα τα βιβλιοπωλεία καθώς και

στο διαδίκτυο στη διεύθυνση:

www.ntsamis.com

www.gantzos.gr228