ΟλυμπίαΑρχαία

Ο τόπος τέλεσης των αγώνων της αρχαιότητας

Ολυμπία ήταν το μεγαλύτερο ιερό των αρχαίων Ελλήνων στην Πελοπόννησο, ισότιμο με εκείνο των Δελφών. Δεν υπήρξε πόλη, ούτε κατοικήθηκε μόνιμα, αλλά ήταν πάντα ιερός τόπος, γεμάτος

λατρευτικά οικοδομήματα και έργα τέχνης, καθώς και οικήματα βοηθητικά για την τέλεση των αγώνων. Βρίσκεται στη μικρή κοιλάδα της δεξιάς όχθης του Αλφειού ποταμού, στο σημείο που συναντάται με τον παραπόταμο Κλαδέο.Η

Το Στάδιο φιλοξενούσε κυρίως τους αγώνες στίβου και ήταν ένας ισόπεδος χώρος δίπλα στους λόφους, με θέσεις τοποθετημένες αμφιθεατρικά για τους θεατές. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τη μορφή που είχε στην πρώιμη ιστορική περίοδο, αλλά οι αρχαιολόγοι υποθέτουν, ότι πρέπει να βρίσκονταν στην ίδια περίπου θέση με το αρχαϊκό στάδιο, κατά μήκος του εξώστη των Θησαυρών.

Οι Θησαυροί είναι μικρά κτίσματα, αφιερώματα ελληνικών πόλεων και αποικιών. Στην αρχή είχαν λατρευτικό χαρακτήρα, αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για τη φύλαξη πολύτιμων αφιερωμάτων.

Προς το τέλος του 6ου αιώνα π.Χ. ο αριθμός των θεατών αυξήθηκε κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ριζική αλλαγή του χώρου. Το νεώτερο στάδιο μετατοπίστηκε κατά 75 μέτρα προς την Ανατολή και 12 προς το Βορρά.. Ο στίβος ήταν χωμάτινος και είχε μήκος 212 μέτρα και πλάτος 34 μέτρα, ενώ η αφετηρία και ο τερματισμός είχαν ορισθεί με λίθινες βαλβίδες. Γύρω από το στίβο μπορούσαν να καθίσουν περίπου 50.000 θεατές, ενώ στη νότια πλευρά είχε κατασκευαστεί μια μικρή εξέδρα για τους Ελλανοδίκες.

Μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., η ανέγερση της Στοάς της Ηχούς, είχε ως αποτέλεσμα να χωριστεί το Στάδιο από το χώρο που ήταν το Ιερό και αποτελούσε μέρος του. Άλλαξε και ο χαρακτήρας των αγώνων, καθώς από θρησκευτικός έγινε περισσότερο κοσμικός.

Το στάδιο επανασυνδέθηκε με το Ιερό τον 3ο αιώνα π.Χ. μέσω της Κρύπτης, ενός στενού διαδρόμου μήκους 32 μέτρων που αποτελούσε την είσοδο του Σταδίου στη βορειοδυτική γωνία του. Από εκεί περνούσαν οι Ελλανοδίκες ντυμένοι με βασιλική πορφύρα και οι αθλητές των δρόμων, των ρίψεων, των αρμάτων, της πάλης και της πυγμαχίας.

Οι ιππικοί αγώνες διεξάγονταν στον Ιππόδρομο, έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο που δεν έχει ανασκαφεί ακόμα. Στα κλασσικά χρόνια πήρε την οριστική του θέση και μορφή, στα νότια του Σταδίου και παράλληλα με αυτό.

Είχε ελλειψοειδές σχήμα και στη μέση υπήρχε ένα χώρισμα μήκους δύο σταδίων, δηλαδή περίπου 400 μέτρων. Οι ιππείς και οι αρματοδρόμοι, έτρεχαν γύρω του και σε κάθε πλήρη διαδρομή, είχαν διανύσει απόσταση τεσσάρων σταδίων.

Πάνω στο λόφο που δέσποζε στην περιοχή, ήταν το Ιερό του Κρόνου που έδωσε και την ονομασία του στο συγκεκριμένο λόφο. Στο δυτικό μέρος του, υπάρχουν σημαντικά οικήματα θαυμάσιας αρχιτεκτονικής όπως το Γυμνάσιο, η Παλαίστρα και το Θεηκολέων, όπου βρέθηκε το εργαστήριο του Φειδία. Δίπλα

του είναι το Λεωνιδαίο, έξω από το περίβολο της Ιεράς Άλτεως και μετά το Βουλευτήριο και η Νότια Στοά.

Δυστυχώς, ελάχιστα από αυτά τα κτίρια διατηρούνται μέχρι τις ημέρες μας, αλλά μαζί με το Στάδιο, είναι ικανά να μας φανερώσουν την αίγλη και τη λαμπρότητα που είχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα.

Από την «ΕΙΔΙΚΗ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ HEINEKEN» τεύχος 2, “τα στάδια του κόσμου”.