Θέατρο τση Ζάκυνθος Αυλαία Τέχνης · 2013-05-21 · ΑΝΤΙΓΟΝΗ 1...

Μπέρτολτ ΜπρεχτΑντιγόνη

Μπέρτολτ ΜπρεχτΑντιγόνη

Θέατρο τση Ζάκυνθος... Αυλαία Τέχνης

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ

Η παράσταση υλοποιείται στο πλαίσιο του έργου La Bottega delle Voci – Centro di Produzione Teatrale II,

του προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας Interreg IV Ελλάδας – Ιταλίας 2007 - 2013

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

1

Πρώτη παράσταση Παρασκευή 10 Μαϊου 2013

Το διακρατικό έργο La Bottega delle voci- Centro di Produzione Teatrale II ,με επικεφαλής την Περιφέρεια Δυτι-κής Ελλάδας και ένα εταιρικό σχήμα που αποτελείται από ιδιαιτέρως σημαντικούς φορείς του πολιτισμού και της περιφερειακής ανάπτυξης, δημιουργήθηκε με στόχο να ενισχύσει τη διασυνοριακή πολιτιστική συνεργασία με-ταξύ Ελλάδας και Ιταλίας και να αποτελέσει μία ολοκληρωμένη προσπάθεια αποτελεσματικής καταγραφής και προώθησης των θεατρικών και πολιτιστικών δομών και υπηρεσιών των περιοχών παρέμβασης.Μέσω του Διασυνοριακού Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας «Ελλάδας-Ιταλίας 2007-2013», το συγχρηματοδοτούμενο αυτό έργο προσβλέπει μέσα από μια σειρά δράσεων:• Στη δημιουργία μακροπρόθεσμων δεσμών συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών,• Στην ενίσχυση και βελτίωση της δυναμικής του θεατρικού τομέα,• Στην εφαρμογή καινοτόμων εργαλείων και μεθόδων διάδοσης της πολιτιστικής κουλτούρας των περιοχών παρέμβασης,• Στην ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού και ολοκληρωμένου δικτύου εμπλεκόμενων φορέων• Στη διάχυση και ανάδειξη σύγχρονων θεατρικών παραγωγών σε Ελλάδα και Ιταλία• Στη προώθηση του θεατρικού προϊόντος στης Ευρωπαϊκή αγορά• Στην ανταλλαγή καλών πρακτικών για την επίτευξη αποτελεσματικής διαχείρισης των πολιτιστικών πόρων• Στη γνωριμία του κοινού με τις διαφορετικές καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκφάνσεις που αποτυπώνουν στα θεατρικά έργα τους οι Έλληνες και Ιταλοί δημιουργοί Στόχοι που επιδιώκονται με την συντονισμένη και δημιουργική προσπάθεια του εταιρικού σχήματος και που εκφράζονται μέσα από τις κύριες δράσεις του έργου:• Τις πέντε θεατρικές παραστάσεις που θα ανέβουν σε θέατρα της Πάτρας, των Ιωαννίνων, της Ζακύνθου και της

επαρχίας του Μπάρι με ελεύθερη είσοδο για το κοινό• Τη πραγματοποίηση συναντήσεων δικτύωσης με φορείς που εμπλέκονται άμεσα στο θεατρικό και πολιτιστι-

κό τομέα• Τη διοργάνωση ημερίδων διάχυσης του έργου και των αποτελεσμάτων του• Την παραγωγή ενημερωτικού δελτίου (λευκώματος ψηφιακού καταλόγου με τους θεατρικούς πόρους των πε-

ριοχών παρέμβασης, καθώς και οδηγού καλών πρακτικών) διαθέσιμο σε όλους μέσα από την ιστοσελίδα του έργου

• Τη διοργάνωση τριών θεματικών εργαστηρίων (Καλλιτεχνικό-Διοικητικό- Τεχνικό) σε Ιωάννινα, Κέρκυρα και Πάτρα με προσκεκλημένους εκπαιδευτές και επαγγελματίες του χώρου για την ανταλλαγή καλών πρακτικών και τη βελτίωση των δεξιοτήτων των συμμετεχόντων.

Οι φορείς που συνθέτουν το εταιρικό σχήμα του έργου και από κοινού δουλεύουν για την ανάδειξη της πολιτι-στικής κουλτούρας και την προαγωγή των συνεργασιών για την κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη είναι:• Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (επικεφαλής)• Συνεταιρισμός κρατικού Θεάτρου της Απουλίας• Περιφέρεια Απουλίας• Περιφέρεια Ιονίων Νήσων• Περιφέρεια Ηπείρου• ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας• ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας• Θέατρο τση Ζάκυνθος- Αυλαία Τέχνης





ΑΝΤΙΓΟΝΗ

1


1

3

Το «ΘΕΑΤΡΟ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ» ιδρύθηκε το

Φεβρουάριο του 1982, από επαγγελματίες

ηθοποιούς ζακυνθινής καταγωγής και δου-

λεύει με βάση τους κώδικες του Επτανησιακού

Λαϊκού Θεάτρου.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, έχει οργανώσει εργαστήριο μελέτης του προαναφερόμενου

θεατρικού είδους και έχει ανεβάσει τα έργα «Γιαννιώτες ή Κωμωδία των Ψευτογιατρών», γραμμέ-

νο το 1745 στη Ζάκυνθο, από τον Σαβόγια Ρούσμελη, «Χάσης» του Δ. Γουζέλη, γραμμένο στη Ζά-

κυνθο το 1790, «Χαρτοπαίκτης» του Μ. Χουρμούζη , «Λα Μοσκέτα» του Ρουτζάντε, «Ζωρζ Ντα-

ντέν» του Μολιέρου, «Μικρός πρίγκιπας» του Αντουάν Ντε Σεντ Εξυπερύ, «Δεν πληρώνω, δεν

πληρώνω» του Ντάριο Φο, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Κατά φαντα-

σίαν ασθενής» του Μολιέρου, «Κουρέας της Σεβίλλης» του Μπωμαρσαί, «Ευγένα» του Μοντσε-

λέζε, «Γκόλφω, Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας και άλλες ιστορίες», «Μύθι μύθι παραμύθι» των

αδελφών Γκριμ, Ιστορίες Αθλιότητας

σε κείμενα Μπ. Μπρέχτ και «Τρείς Ιστορίες Τρείς εποχές» σε κείμενα Ιάκωβου Καμπανέλλη. Πα-

ράλληλα με αυτή τη δραστηριότητα και σε συνεργασία με την κυρία Τζένη Ρουσσέα έχει ανεβά-

σει τα έργα : «Το μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας» του Γρηγορίου Ξενόπουλου και «Φλαντρώ»

του Παντελή Χορν.

“ΑΥΛΑΙΑ ΤΕΧΝΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ”

Η “AΥΛΑΙΑ ΤΕΧΝΗΣ” ιδρύθηκε στη Ζάκυν-

θο, το 2000 από επαγγελματίες ηθοποιούς,

και έχει κέντρο αναφοράς το Ιόνιο, τον Επτα-

νησιακό και Ελληνικό Πολιτισμό.

Μέχρι σήμερα, έχει παρουσιάσει στη Ζάκυνθο αλλά και στον ευρύτερο Ελλαδικό Χώρο, τα έργα:

“Ιστορία του Ζωολογικού κήπου” του Έντουαρντ Άλμπυ. “Ένα ευτυχές γεγονός” του Σλαβομίρ

Μρόζεκ. “Ο Χάσης” του Δημήτρη Γουζέλη. “Μάνος Χατζιδάκις…..ένας αιώνιος έφηβος”, μουσι-

κοθεατρική παράσταση. “Καλησπέρα σας κύριε Τσέχωφ” που περιλάμβανε τα μονόπρακτα έργα

του Α. Τσέχωφ α) “Μία αίτησις σε γάμο” β) “Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού” γ) “Μια χα-

μένη υπόθεση”. “Δεσποινίς Τζούλια” του Άυγουστου Στρίμπεργκ. «Τση Ζάκυνθος -Βενετοκρα-

τία 1480-1796» Δ.Γιατρά-Κ.Καποδίστρια. «Γκόλφω» -Ο αγαπητικός Της Βοσκοπούλας Και Άλλες

ιστορίες», «Ωραία Και Μόνη η Ζάκυνθος….Με Κυριεύει» Δ.Γιατρά-Κ.Καποδίστρια, σε συνεργα-

σία με το Θέατρο Τση Ζάκυθος.

Επίσης, με τη δεύτερη σκηνή της «ΤΗΣ ΑΥΛΑΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΛΑΙΚΟΙ ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ»έχει δώσει παρα-

στάσεις με τις “Ομιλίες”, «Κρίνος και Ανθία», «Πολιτική και έρωτας» και «΅Εκλογομαγειρέματα».

Επιπροσθέτως, η «ΑΥΛΑΙΑ ΤΕΧΝΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ» λειτουργεί εργαστήρι διδασκαλίας και έρευνας

του λαϊκού Θεάτρου της Ζακύνθου.

5

(Αντί σημειώματος σκηνοθέτη)

1 Αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω!Τα λόγια που δεν κεντρίζουν είναι σημάδι χαζομάρας.Ένα λείο μέτωπο, αναισθησίας. Εκείνος που γελάειΔεν έχει μάθει ακόμαΤις τρομερές ειδήσεις.

Μα τι καιροί λοιπόν ετούτοι, πουΕίν’ έγκλημα σχεδόν όταν μιλάς για δέντραΓιατί έτσι παρασιωπάς χιλιάδες κακουργήματα! Αυτός εκεί που διασχίζει ήρεμα το δρόμοΞέκοψε πια ολότελ’ απ’ τους φίλους τουΠου βρίσκονται σ’ ανάγκη.

Είναι σωστό; το ψωμί μου ακόμα το κερδίζω.Όμως πιστέψτε με: Είναι εντελώς τυχαίο. Απ’ ό,τι κάνω,Τίποτε δε μου δίνει το δικαίωμα να φάω ως να χορτάσω. Έχω γλιτώσει κατά σύμπτωση. (Λίγο η τύχη να μ’ αφήσειΧάθηκα.)Μου λένε: Φάε και πιες! Να ‘σαι ευχαριστημένος που έχεις! Μα πώς να φάω και να πιω, ότανΤο φαγητό μου τ’ αρπάζω από τον πεινασμένο, ότανΚάποιος διψάει για το ποτήρι το νερό που έχω; Κι ωστόσο, τρώω και πίνω.

Θα ‘θελα ακόμα να ‘μουνα σοφός.Τ’ αρχαία βιβλία λένε τι είναι η σοφία: Μακριά να μένεις απ’ τις επίγειες συγκρούσεις και δίχως φόβοΤη λιγοστή ζωή σου να περνάς.

Θεωρούν σοφό ακόμα Το δρόμο σου να τραβάς αποφεύγοντας τη βίαΣτο κακό ν’ ανταποδίνεις το καλόΝα μη χορταίνεις τις επιθυμίες σου, αλλά να τις ξεχνάς.Μου είναι αδύνατο να πράξω όλα τούτα: Αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω!

2Ήρθα στις πόλεις στην εποχή της αναστάτωσηςΌταν εκεί βασίλευε η πείνα. Ήρθα μες στους ανθρώπους στην εποχή της ανταρσίαςΚαι ξεσηκώθηκα μαζί τους.Έτσι κύλησε ο χρόνοςΠου πάνω στη γη μού δόθηκε.Το ψωμί μου το ‘τρωγα ανάμεσα στις μάχες.Για να κοιμηθώ πλάγιαζα ανάμεσα στους δολοφόνους.

Αφρόντιστα δινόμουνα στον έρωταΚι αντίκριζα τη φύση δίχως υπομονή.Έτσι κύλησε ο χρόνος Πού πάνω στη γη μού δόθηκε.

Στον καιρό μου οι δρόμοι φέρνανε στη λάσπη.Η μιλιά μου με κατέδιδε στο δήμιο.Λίγα περνούσαν απ’ το χέρι μου. Όμως αν δεν υπήρχα Οι αφέντες θα στέκονταν πιο σίγουρα, αυτό έλπιζα τουλάχιστον.Έτσι κύλησε ο χρόνοςΠου πάνω στη γη μού δόθηκε.

Οι δυνάμεις ήτανε μετρημένες. Ο στόχοςΒρισκότανε πολύ μακριά.Φαινόταν ολοκάθαρα, αν και για μέναΉταν σχεδόν απρόσιτος.Έτσι κύλησε ο χρόνοςΠου πάνω στη γη μού δόθηκε.

3Εσείς, που θ’ αναδυθείτε μεσ’ απ’ τον κατακλυσμόΠου εμάς, μας έπνιξε,Όταν για τις αδυναμίες μας μιλάτεΣκεφτείτε Και τα μαύρα χρόνιαΠου εσείς γλιτώσατε

Εμείς περνάγαμε, αλλάζοντας χώρες πιο συχνά από παπούτσια,Μέσα από ταξικούς πολέμους, απελπισμένα σα βλέπαμεΤην αδικία να κυριαρχεί και να μην υπάρχει εξέγερση.

Κι όμως το ξέραμε: Ακόμα και το μίσος ενάντια στην ευτέλεια Παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά.Ακόμα κ’ η οργή ενάντια στην αδικίαΒραχνιάζει τη φωνή. Αλίμονο, εμείςΠου θέλαμε να ετοιμάσουμε το δρόμο στη φιλία Δεν καταφέρναμε να ‘μαστε φίλοι ανάμεσά μας.Όμως εσείς, όταν θα ‘ρθει ο καιρόςΟ άνθρωπος να βοηθάει τον άνθρωποΝα μας θυμάστε Με κάποια επιείκεια.

1.«An die Nachgeborenen». Είναι το τελευταίο ποίημα της συλ-λογής «Svendborger Gedichte» (Ποιήματα του Σβέντμποργκ). Γράφτηκε το 1988.

Στους μεταγενέστερους Του Μπέρτολτ Μπρεχτ Μεταφράζει ο Τίτος Πατρίκιος

Μετάφραση: Αλέξης Σολωμός

Σκηνοθεσία: Κώστας Καποδίστριας

Θανάσης Μιχαηλίδης

ΘΕΑΤΡΟ ΤΣΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΑΥΛΑΙΑ ΤΕΧΝΗΣ


ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Διδασκαλία

Χορικών: Σταύρος Αμπελάς

Φωτισμοί: Σπύρος Μαλαπέτσας6 7

Χορογραφίες: Σόνια Μηχανού

6

Μετάφραση: Αλέξης ΣολωμόςΣκηνοθεσία: Κώστας Καποδίστριας Θανάσης Μιχαηλίδης

ΒοηθόςΣκηνοθέτη: Αγγελική Σούλη

Σκηνικά –Κοστούμια: Νίκη Πέρδικα

Μουσική: Βασίλης Σταμάτης

Κινησιολογία Χορογραφίες: Σόνια Μηχανού

ΔιδασκαλίαΧορικών: Σταύρος Αμπελάς

Φωτισμοί: Σπύρος Μαλαπέτσας

7

Πρόλογος : Παναγιώτης ΚοντοσταυλάκηςΠρώτη γυναίκα: Βυζαντία ΠυριόχουΔεύτερη γυναίκα: Διονυσία ΞένουΛοχίας SS: Νίκος ΞένοςΑντιγόνη: Διονυσία ΞένουΙσμήνη: Βυζαντία Πυριόχου1ος Κορυφαίος: Γιώργος Βούτος2ος Κορυφαίος: Παναγιώτης ΚοντοσταυλάκηςΚρέοντας: Κώστας ΚαποδίστριαςΑίμονας: Γιώργος ΜαυρίαςΤειρεσίας: Μπάμπης ΣούληςΜαντατοφόροι: Νίκος ΞένοςΣκλάβα: Αγγελική ΣούληΧορός: Νίκος Αρβανιτάκης Μαρία Κοντονή Σόνια Μηχανού Ηλίας Σαραντίδης Δέσποινα ΤσουκαλάΣτο ρόλο του παιδιού ο: Χρήστος Καποδίστριας

Διεύθυνση παραγωγής: Μαρία Θεοδόση Φωτογραφίες: 7media Κατασκευή σκηνικών : Διονύσιος ΤετράδηςΚατασκευή κουστουμιού: Μαρία ΠουλιέζουΧειριστής φωτισμών: Απόστολος ΖώντοςΧειριστής ήχου: Διονύσης ΓιατράςΧειριστής video: Τάσης ΚαποδίστριαςΦροντιστήριο: Γιώργος ΒούτοςΑξεσουάρ: Μαριέττα ΜαρούδαΖωγραφική σκηνικών: Διονύσης Καλαμαράςκαι αντικειμένων: Νίκος Αρβανιτάκης

Διανομή (με σειρά εμφανίσεως)

φωτογραφια απο παρασταση

8 9

Μπέρτολτ ΜπρεχτΒιογραφικά στοιχεία

Τα βιογραφικά στοιχεία το Μπ. Μπρεχτ έχουν φωτογραφηθεί από το εξαιρετικό αφιέρωμα του 83ου τεύχους της Επιθεώρησης Τέχνης το 1961. Η επιμέλεια τους είναι του Τίτου Πατρίκιου. Η παράσταση εκφράζει την της για την προσφορά.ευγνωμοσύνη

9

Τα βιογραφικά στοιχεία το Μπ. Μπρεχτ έχουν φωτογραφηθεί από το εξαιρετικό αφιέρωμα του 83ου τεύχους της Επιθεώρησης Τέχνης το 1961 και έγιναν με επιμέλεια του Τίτου Πατρίκιου. Η παράσταση εκφράζει την ευγνωμοσύνη της για την προσφορά.

21

Αλέξανδρος (Αλέξης) Σολωμός

Ο Αλέξανδρος Σολωμός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1918 από γονείς κεφαλλονίτικης καταγωγής. Φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών, με κα-θηγητή τον Κάρολο Κουν. Στη συνέχεια παρακο-λούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανε-πιστημίου Αθηνών, σπούδασε στη Δραματική Σχο-λή του Εθνικού Θεάτρου (1939-1942) και κατόπιν με υποτροφία στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Λονδίνου (1945-46), στο Πανεπιστή-μιο Γέιλ και στο Δραματικό Εργαστήρι του γερμα-νού σκηνοθέτη Έρβιν Πισκάτορ (1946-48) στη Νέα Υόρκη.Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δούλεψε ως ενδυματολόγος στο θέατρο Κοτοπούλη (1937) και δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης με το έργο του Τσέ-χωφ Αρκούδα. Στην Κατοχή εργάστηκε ως ηθοποι-ός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινη-ματογράφου και συνεργάστηκε με τα θέατρα Αθη-νών του Κωστή Μπαστιά (1942-43) και Τέχνης του Κάρολου Κουν, ο οποίος ανέβασε το έργο του Ο τε-λευταίος ασπροκόρακας το 1944.

Ο Αλέξης Σολομός ξεκίνησε τη σκηνοθετική του σταδιοδρομία στη Νέα Υόρκη το 1947 και το 1949 ανέβασε στο Λονδίνο τον Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμί. Το 1949 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε ήταν η Κλη-ρονόμος του Γκετς στο Θέατρο Μουσούρη. Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε τη μακροχρόνια συνερ-γασία του (1950-1964, 1968-1985 και 1992) για το οποίο σκηνοθέτησε πάνω από 100 έργα, ενώ άλλα 65 έργα σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θι-άσους, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τη Λυρική Σκηνή. Το 1964 ίδρυσε το δικό του θε-ατρικό οργανισμό, με την επωνυμία Προσκήνιο, ο οποίος λειτούργησε με διαλείμματα έως 1978. Το 1992 αποσύρθηκε οριστικά από το θέατρο, σκηνο-θετώντας για το Εθνικό Θέατρο δύο έργα, την Αντι-γόνη του Σοφοκλή και τους Εγκληματίες του αυ-στριακού συγγραφέα Φέρντιναντ Μπρούκνερ.Ο Αλέξης Σολωμός χρημάτισε αναπληρωτής γενι-κός διευθυντής του ΕΙΡΤ (1974-1975) και δυο φο-ρές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1980-1983). Για την προσφορά του στο θέατρο τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα, ενώ αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όποιος σήμερα θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αμάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει ξεπερά-σει το λιγότερο πέντε δυσκολίες. Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια πα-ρόλο που παντού την καταπνίγουν• την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που τη σκεπάζουν πα-ντού την τέχνη να την κάνει ευκολομεταχείριστη σαν όπλο την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ. αποχτήσει δύναμη• την πονηριά να τη διαδώσει ανάμεσα τους. Αυτές οι δυσκολίες είναι μεγάλες για κείνους που γράφουν κάτω απ΄ το φασισμό, υπάρχουν όμως και γι’ αυτούς που τους κυνήγησαν ή που έφυγαν ακόμα και για όσους γράφουν στις χώρες της αστικής ελευ-θερίας.

Α: Το θάρρος να γράψει κανείς την αλήθεια

Φαίνεται αυτονόητο πως αυτός που γράφει πρέπει να γράφει την αλήθεια, με την έννοια δηλαδή πως δεν πρέπει να την καταπνίγει ή να την αποσιωπά και πως δεν πρέπει να γράφει τίποτα που δεν είναι αληθινό. Δεν πρέπει να σκύβει στους ισχυρούς, δεν πρέπει να εξαπατά τους αδύναμους. Είναι φυσικά πολύ δύ-σκολο να μη σκύβεις στους ισχυρούς, και είναι πολύ κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους. Το να μην αρέσεις στους πλούσιους σημαίνει να παραιτείσαι απ’ τον πλούτο. Το να παραιτείσαι από την πληρωμή για καμωμένη δουλειά πάει να πει, σε ορισμένες συν-θήκες, να θυσιάζεις τη δουλειά, και το ν’ αποδιώχνεις τη φήμη ανάμεσα στους ισχυρούς σημαίνει συχνά ν’ αποδιώχνεις κάθε φήμη. Όλα αυτά απαιτούν θάρρος. Οι καιροί της πιο σκλη-ρής καταπίεσης είναι τις πιο πολλές φορές καιροί όπου γίνεται πολύς λόγος για μεγάλα και υψηλά πράγματα.

22

Χρειάζεται θάρρος για να μιλάς σε τέτοιους και-ρούς για πράγματα τόσο χαμηλά και τόσο φτη-νά, όπως το φαγητό και το σπίτι του εργαζόμενου, μέσα σε μια βοή από ξεφωνητά ότι το βασικό είναι το πνεύμα της θυσίας. Όταν φορτώνουν τους αγρό-τες με τιμές, χρειάζεται θάρρος να μιλάς για μηχα-νήματα και φτηνές ζωοτροφές που θα ευκόλυναν την τιμημένη δουλειά. Όταν απ’ όλους τους ραδιο-σταθμούς ουρλιάζουν πως ο άνθρωπος χωρίς γνώ-ση και μάθηση είναι καλύτερος από το μορφωμέ-νο, θέλει τότε θάρρος να ρωτήσεις: καλύτερος για ποιόν; Όταν γίνεται λόγος για τέλειες και ατελείς φυλές, χρειάζεται θάρρος να ρωτήσεις αν ή πείνα κι η αμά-θεια κι ο πόλεμος δεν φέρνουν βαριές παραμορ-φώσεις. Και ξανά, θέλει θάρρος να πει κανείς την αλήθεια για τον εαυτό του, το νικημένο. Πολλοί κα-ταδιωγμένοι χάνουν την ικανότητα να βλέπουν τα λάθη τους. Η καταδίωξη τους φαίνεται η πιο μεγά-λη αδικία. Αφού οι διώχτες που τους καταδιώκουν είναι οι κακοί• εκείνοι, οι καλοί, διώκονται για την αρε-τή τους. Αυτή όμως ή αρετή χτυπήθηκε, νικήθηκε κι εμποδίστηκε. Ήταν άρα μια αδύναμη αρετή, μια κακή, ανεπίτρεπτη, απαράδεχτη αρετή.Γιατί δε μπορεί ποτέ να παραδεχτούμε στην αρετή την αδυναμία της, όπως στη βροχή την υγράδα της. Το να πεις πως οι καλοί δεν νικήθηκαν για τί ήταν καλοί παρά γιατί ήταν αν ήμποροι, αυτόχρειάζε-ται θάρρος. Φυσικά η αλήθεια πρέπει να γράφεται μέσα στον αγώνα με ψευτιά, και δεν πρέπει να .ναι κάτι το γενικό, το απρόσιτο και πολυσήμαντο. Για-τί απ. αυτήν ακριβώς τη γενική, απρόσιτη στόφα, εί-ναι καμωμένη η ψευτιά. Όταν λένε για κάποιον πως είπε την αλήθεια, πάει να πει πως μερικοί ή πολ-λοί ή κάποιος είπαν κάτι άλλο, κάποιο ψέμα ή κά-ποια γενικότητα. Αυτός όμως είπε την αλήθεια, κάτι το πραχτικό. το πραγματικό, το αναντίρρητο, αυτό ακριβώς που έπρεπε να πει.Δε χρειάζεται πολύ θάρρος για να παραπονεθεί κα-νείς για την κακία του κόσμου γενικά και για το θρί-αμβο της ωμότητας και για ν’ απειλεί με το θρίαμβο του πνεύματος από ένα μέρος του κόσμου όπου του επιτρέπουν ακόμα να το κάνει αυτό. Ορθώνο-νται τότε πολλοί σα να’ ταν κανόνια στραμμένα ενά-ντια τους, ενώ τους κοιτάζουν μονάχα. μονόκλ. Ξε-φωνίζουν τις γενικές τους απαιτήσεις σ’ ένα κόσμο που αγαπά τους ακίνδυνους ανθρώπους. Απαιτούν μια καθολική δικαιοσύνη για την οποία δε δούλε-ψαν ούτε στο ελάχιστο και μια γενική ελευθερία. Απαιτούν ένα κομμάτι απ. τη λεία που έχει τάχα κιό-λας μοιραστεί από καιρό μαζί τους. Αλήθεια νομί-ζουν πως είναι μονάχα αυτό που ακούγεται όμορ-φα. Κι όταν ή αλήθεια είναι κάτι με αριθμούς, κάτι

το ξερό και χειροπιαστό, κάτι που για να το .βρεις θέλει κόπο και μελέτη, αυτά για κείνους δεν είναι αλήθεια, δεν τους εκστασιάζει. Αυτοί έχουν το εξω-τερικό παρουσιαστικό μονάχα των ανθρώπων που λένε την αλήθεια. Το τραγικό μ. αυτούς είναι: Δεν ξέρουν ποια είναι ή αλήθεια

Β: Η εξυπνάδα να αναγνωρίσει κανείς την αλήθεια

Μια κι είναι δύσκολο να γράψει κανείς την αλήθεια. αφού την καταπνίγουν παντού, στους πιο πολλούς φαίνεται ζήτημα πεποιθήσεων μονάχα το αν θα γραφτεί ή όχι. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειά-ζεται είναι το κουράγιο. Ξεχνούν τη δεύτερη δυσκο-λία το να βρεθεί η αλήθεια. Γιατί με κανένα τρόπο δεν είναι εύκολο να τη βρει κανείς. Πρώτα - πρώτα είναι κιόλας δύσκολο να βρει κανείς ποια αλήθεια αξίζει να ειπωθεί. Για παράδειγμα τώρα, μπρος σ’ όλα τα μάτια, τα μεγάλα πολιτισμένα κράτη βουλιά-ζουν το ένα μετά το άλλο στην πιο τρομερή βαρβα-ρότητα. Κι ακόμα, είναι γνωστό πως ο εσωτερικός πόλεμος, που γίνεται με τα πιο τρομαχτικά μέσα, μπορεί από ώρα σε ώρα να μετατραπεί σε εξωτερι-κό, που μπορεί θαυμάσια να κάνει τον πλανήτη μας ένα γιγάντιο σωρό συντρίμμια. Αυτό είναι χωρίς αμφιβολία μια.αλήθεια, υπάρχουν όμως φυσικά κι άλλες αλή-θειες. Για παράδειγμα, δεν είναι ψέμα το ότι οι κα-ρέκλες έχουν πάτο και το ότι ή βροχή πέφτει από πάνω προς τα κάτω. Πολλοί γράφουν τέτοιου εί-δους αλήθειες. Μοιάζουν με ζωγράφους που φιλοτεχνούν με νε-αρές φύσεις τους τοίχους καραβιών που βουλιά-ζουν. Η πρώτη μας δυσκολία δεν υπάρχει γι’ αυ-τούς, κι έχουν παρόλα αυτά τη συνείδηση τους ήσυχη.Ανεπηρέαστοι από τους ισχυρούς, χωρίς όμως και να τους επηρεάζουν κι οι φωνές των κατα-τρεγμένων, ζωγραφίζουν τα τοπία τους. Το πα-ράλογο στον τρόπο που ενεργούν τους δημιουρ-γεί ένα «βαθύ» πεσσιμισμό, που τον πουλάνε σε καλή τιμή και που θα’ πρεπε στην πραγματικότητα να τον έχουν οι υπόλοιποι, που βλέπουν τέτοιους καλλιτέχνες και τέτοια ξεπουλήματα. Και δεν είναι εύκολο ούτε καν να διακρίνεις πως οι αλήθειες τους μοιάζουν μ’ αυτές για τις καρέκλες ή τη βροχή• τις πιο πολλές φορές δείχνουν ολό-τελα διαφορετικές, δείχνουν γι’ αλήθειες πάνω σε σημαντικά θέματα. Γιατί ή ουσία της καλλιτεχνι-κής διαμόρφωσης βρίσκεται ακριβώς στο ότι δί-νει σημασία σ’ αυτό που διαμορφώνει. Χρειάζε-ται προσεχτική παρατήρηση για να διακρίνει κα-

23

νείς πως το μόνο που λένε είναι: «Μια καρέκλα εί-ναι μια καρέκλα», και: «Κανείς δε μπορεί να εμπο-δίσει τη βροχή να πέφτει προς τα κάτω». Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να βρουν την αλή-θεια που αξίζει να γραφτεί. Άλλοι πάλι πραγματι-κά καταπιάνονται με τα πιο ζωντανά προβλήματα, δεν τρέμουν ούτε τους καταπιεστές ούτε τη φτώ-χεια και παρόλα αυτά δε μπορούν να δρουν την αλήθεια. Σ’ αυτούς λείπουν οι γνώσεις. Είναι γεμά-τοι από παλιές προλήψεις, από φημισμένες συ-χνά καλοδιατυπωμένες αρχαίες προκαταλήψεις. Ο κόσμος είναι πολύ περίπλοκος γι’ αυτούς δεν ξέ-ρουν τα γεγονότα και δε διακρίνουν τους συσχε-τισμούς. Εκτός απ’ τις πεποιθήσεις χρειάζονται και γνώσεις, που βρίσκονται, και μέθοδες, που μαθαί-νονται. Για όλους όσους γράφουν σ’ αυτούς τους καιρούς των περιπλοκών και των μεγάλων αλλα-γών χρειάζεται γνώση της ματεριαλιστικής διαλε-κτικής, της οικονομίας και της ιστορίας. Μπορεί να την αποχτήσει κανείς απ. τα βιβλία ή με ζωντα-νή διδασκαλία, φτάνει, να μη λείπει ή απαραίτη-τη επιμέλεια. Μπορεί κανείς ν. ανακαλύψει πολλές αλήθειες με πιο απλό τρόπο, αποσπάσματα δηλ. της αλήθειας ή δεδομένα που οδηγούν στην εύρεσή της. Αν θέ-λει κανείς να ερευνήσει, θα πρέπει να χρησιμοποι-εί μια μέθοδο - μπορεί όμως κανείς να βρει κάτι και χωρίς μέθοδο, και χωρίς ακόμα να ψάξει. Όμως με τέτοιο τυχαίο τρόπο δεν πετυχαίνει κα-νείς σχεδόν ποτέ μια τέτοια παρουσίαση της αλή-θειας που να λέει στους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν. Αυτοί που μονάχα καταγράφουν μικρο-γεγονότα δεν είναι σε θέση να κάνουν τούτο τον κόσμο κατανοητό στους άλλους. Κι. όμως αυτός, και κανένας άλλος είναι ο σκοπός της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εκπληρώ-νουν το καθήκον να γράφουν την αλήθεια. Όταν είναι κανείς πρόθυμος να γράψει την αλήθεια και ταυτόχρονα ικανός να την αναγνωρίσει, μένουν ακόμα τρεις δυσκολίες.

Γ: Η τέχνη να κάνει κανείς την αλήθεια Ευκολομεταχείριστη σαν όπλο

Η αλήθεια πρέπει να λέγεται για χάρη των πραχτι-κών της συνεπειών. Σαν παράδειγμα αλήθειας με καμιά, ή με καμία σωστή πραχτική συνέπεια μπο-ρεί να μας χρησιμέψει ή πλατιά διαδεδομένη άπο-ψη πως σε ορισμένες χώρες επικρατούν άσχημες συνθήκες που αίτια τους έχουν τη βαρβαρότητα. Σύμφωνα μ. αυτή την άποψη ο φασισμός είναι ένα κύμα βαρβαρότητας που ξέσπασε σε μερικές χώ-ρες με τη δύναμη σ τοιχείου της Φύσης. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψη ο φασισμός είναι μια καινούρ-

για, τρίτη δύναμη που στέκεται δίπλα στον καπιτα-λισμό και το σοσιαλισμό (και πάνω απ’ αυτούς)• όχι μονάχα το σοσιαλιστικό κίνημα, αλλά κι ο καπι-ταλισμός θα μπορούσε, και μετά τη γένεση του κι-νήματος αυτού να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς το φασισμό.Η παραπάνω άποψη είναι βέβαια φασιστική, αποτε-λεί υποχώρηση μπροστά στο φασισμό. Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπι-ταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρ-χει πια μονάχα σαν φασισμός κι οφασισμός δε μπο-ρεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν οπιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.Πως λοιπόν τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φα-σισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκα-λεί; Πώς να’ χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να’ ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παρα-πονιόνται για τη βαρβαρότητα που αίτια τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ’ ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ’ τα’ αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέ-ας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποι-ηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέ-σεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότη-τα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.Οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες κατά των βαρβα-ρικών μέτρων μπορεί να’ ναι αποτελεσματικές για λίγο καιρό, όσο δηλαδή οι ακροατές τους πιστεύ-ουν πως στη δικιά τους χώρα δε θα’ ταν ποτέ δυνα-τό να παρθούν τέτοια μέτρα. Ορισμένες χώρες είναι σε θέση να κρατήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους με λιγότερο βίαια για την ώρα μέσα απ. ότι άλλες. Εκεί ή δημοκρατία προσφέρει ακόμα τις υπηρεσί-ες για τις οποίες άλλες χώρες αναγκάζονται να κα-ταφύγουν στη βία, δηλαδή την εξασφάλιση της ιδι-οκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το μονοπώλιο στα εργοστάσια, στα ορυχεία, στα τσιφλίκια δημιουργεί πάντα βάρβαρες καταστάσεις• σ’ αυτές τις χώρες εί-ναι όμως λιγότερο ορατές. Η βαρβαρότητα γίνεται ορατή απ’ τη στιγμή που το μονοπώλιο δε μπορεί πια να προστατευτεί παρά μονάχα με την ανοιχτή βία. Μερικές χώρες, που δεν το .χουν ακόμα ανα-γκαίο να παρατήσουν για χάρη των βάρβαρων μο-νοπωλίων ακόμα και τις τυπικές εγγυήσεις του κρά-τους δικαίου όπως και απολαύσεις σαν την τέχνη,

24

τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, ακούνε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση τους φιλοξενούμενους τους να κατη-γορούν την πατρίδα τους για την εγκατάλειψη τέ-τοιων αγαθών, μια κι ελπίζουν έτσι να βρουν πλεο-νεκτήματα για τους πολέμους που περιμένουν. Να πει κανείς πως την αλήθεια τάχα τη βρήκαν όσοι φωνάζουν λόγου χάρη: λυσσασμένο αγώνα κατά της Γερμανίας, «γιατί αυτή είναι τώρα ή αληθινή πα-τρίδα του κάκου, το παράρτημα της κόλασης, το κατάλυμα του Αντίχριστου»; Μάλλον θα πρέπει να πούμε πως πρόκειται για ανόητους, ανήξερους και βλαβερούς ανθρώπους. Γιατί απ’ αυτές τις φλυαρί-ες συμπέρασμα βγαίνει πως αυτή ή χώρα πρέπει να σβήσει απ’ το χάρτη. Ολόκληρη, μ’ όλους της τους ανθρώπους - τα αέ-ρια δεν ξεδιαλέγουν τους υπαίτιους όταν σκοτώ-νουν. Ό επιπόλαιος άνθρωπος που δεν ξέρει την αλήθεια εκφράζεται με γενικότητες, παχιά λόγια κι αοριστίες. Φλυαρεί για «τους» Γερμανούς, κλαψου-ρίζει για «το» κακό, κι εκείνος που τον ακούει, στην καλύτερη περίπτωση, δεν ξέρει τι πρέπει να κά-νει. Ν. αποφασίσει να πάψει να είναι Γερμανός; Θα εξαφανιστεί η κόλαση αν εκείνος είναι καλός; Κι οι κουβέντες για τη βαρβαρότητα που αιτία έχει τά’ χα τη βαρβαρότητα, τέτοιας λογής είναι. Λένε πως αιτία της βαρβαρότητας είναι ή βαρβαρότητα, κι η βαρ-βαρότητα πολεμιέται με την εξημέρωση των ηθών, που τη φέρνει ή μόρφωση. Όλ’ αυτά είναι γενικο-λογίες πέρα για πέρα, διατυπώσεις καμωμένες όχι για χάρη των πραχτικών συνεπειών, όπως θα’ πρε-πε• κατά βάθος είναι λόγια που δεν απευθύνονται σε κανέναν.Τέτοιες αναλύσεις δείχνουν μόνο λίγους κρίκους απ’ όλη την αλυσίδα των αίτιων και παρασταίνουν τις κινητήριες δυνάμεις σαν τάχα ακατανίκητες. Τέ-τοιες αναλύσεις είναι όλο σκοτάδι, σκοτάδι που κρύβει τις δυνάμεις εκείνες που ετοιμάζουν την κα-ταστροφή. Λιγάκι φως, και να που προβάλουν άν-θρωποι σαν αίτιοι των καταστροφών! Γιατί ζούμε σε μια εποχή όπου το μέλλον του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος.Ό φασισμός δεν είναι καμία φυσική καταστροφή που εξήγηση της να έχει τη «φύση» του ανθρώπου. Αλλά και στις φυσικές ακόμα καταστροφές υπάρ-χουν τρόποι παρουσίασης αντάξιοι του ανθρώπου• είναι αυτοί που κάνουν έκκληση στην αγωνιστική του δύναμη.Μετά από ένα μεγάλο σεισμό που κατάστρεψε τη Γιοκοχάμα, έβλεπε κανείς σε πολλά αμερικάνικα περιοδικά φωτογραφίες εκτάσεων με ερείπια. Από κάτω έγραφε: «Steel stood» (το ατσάλι κράτησε).Και πραγματικά, αυτός που στην πρώτη ματιά είχε δει μονάχα συντρίμμια, έβλεπε τώρα, με οξυμένη την προσοχή απ. αυτά τα λόγια, πως μερικά μεγά-

λα κτίρια είχαν σταθεί. Απ. όλες τις περιγραφές ενός σεισμού, ασύγκριτα οι πιο σημαντικές είναι των μη-χανικών, που υπολογίζουν τους κραδασμούς του εδάφους, τις ωθήσεις, τη θερμότητα που αναπτύσ-σεται και τα παρόμοια, και που οδηγούν μ’ αυτό τον τρόπο σε κατασκευές που αντιστέκονται στο σεισμό. Όποιος θέλει να περιγράψει το φασισμό και τον πόλεμο, τις μεγάλες καταστροφές που δεν εί-ναι φυσικές καταστροφές πρέπει να πει μια πραχτι-κή αλήθεια. Πρέπει να δείξει πως πρόκειται για κα-ταστροφές, που τις ετοιμάζουν ενάντια στις τεράστι-ες ανθρώπινες μάζες των εργαζομένων χωρίς δικά τους μέσα παραγωγής, οι ιδιοκτήτες ακριβώς αυ-τών των μέσων παραγωγής.Αν θέλει κανείς να γράψει μ’ επιτυχία την αλήθεια για τις κακές συνθήκες πρέπει να τη γράψει έτσι που να διακρίνονται οι, όχι αναπόφευκτες, αιτίες τους. Μιας και φάνουν τα - όχι αναπόφευκτα - αίτια, μπο-ρούν πια να πολεμηθούν οι κακές συνθήκες.

Δ: Η κρίση να διαλέγει κανείς εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποχτήσει δύναμη.

Οι συνήθειες του εμπορίου του γραφτού λόγου, της αγοράς των περιγραφών και των απόψεων, συ-νήθειες με ηλικία αιώνων, αφαιρούσαν από το συγ-γραφέα κάθε έγνοια για. το γραφτό του. Έδιναν δη-λαδή στο συγγραφέα την εντύπωση πως ο εκδό-της που τ. αγοράζει, ο μεσάζοντας,, διάδινε τάχα τα γραφτά του σ’ όλο τον κόσμο. Σκεφτόταν: εγώ μι-λάω, κι όσοι θέλουν να μ. ακούσουν με ακούνε.Στην πραγματικότητα, μιλούσε - κι όσοι είχαν να πληρώσουν, τον άκουγαν. Τα λόγια του δεν τα’ άκουγαν όλοι, κι αυτοί που άκουγαν δεν ήθελαν να τ’ ακούσουν όλα. Πάνω σ’ αυτό έχουν ειπωθεί πολ-λά και πάλι - όχι αρκετά. Εδώ θέλω μονάχα να το-νίσω πως το «γράφω σε κάποιον» έγινε «γράφω». Την αλήθεια όμως δε μπορεί κανείς να τη «γράψει» πρέπει να τη γράψει σε κάποιον, που να’ χει κάτι να την κάνει. Η γνώση της αλήθειας είναι μια διαδικα-σία κοινή σ’ αυτούς που γράφουν κι αυτούςπου διαβάζουν. Για να γράψει κανείς σωστά πράγματα πρέπει να ξέρει ν’ ακούει και πρέπει ν’ ακούει σωστά πράγματα. Η αλήθεια πρέπει να λέ-γεται με περίσκεψη και ν’ ακούγεται με περίσκεψη. Και για μας που γράφουμε έχει σημασία σε ποιον τη λέμε και ποιος μας τη λέει.Την αλήθεια για τις κακές συνθήκες πρέπει να τη λέμε σ. εκείνους που τις αντιμετωπίζουν στη χειρό-τερη τους όψη κι απ. αυτούς πρέπει να τις πληρο-φορούμαστε. Δεν πρέπει να μιλάει κανείς μονάχα σ’ ανθρώπους ορισμένων πεποιθήσεων, παρά σ’ εκείνους που θα τους ταίριαζαν αυτές οι πεποιθή-

25

σεις εξαιτίας της κατάστασης τους. Κι οι ακροατές σας αλλάζουν αδιάκοπα! Ακόμα κι οι δήμιοι μπο-ρούν ν’ ακούσουν, όταν κοπούν οι πληρωμές για το κρέμασμα ή όταν ο κίνδυνος μεγαλώσει πολύ. Οι αγρό- τες της Βαυαρίας ήταν αντίπαλοι κάθε ανα-τροπής• όταν τέλειωσε όμως ο πόλεμος κι όταν οι γιοι τους γύριζαν σπίτι και δεν έβρισκαν πια τόπο στα χωράφια, τότε μπορούσε κανείς να τους κερδί-σει για την επανάσταση.Γι’ αυτούς που γράφουν έχει σημασία να πετύ-χουν το σωστό τόνο της αλήθειας. Τις πιο πολλές φορές ακούει κανείς ένα πολύ μαλακό, πονεμένο τόνο, φωνή ανθρώπων που δε μπορούν να βλά-ψουν ούτε μύγα. Όποιος ακούει αυτόν τον τόνο και ζει μέσα στην εξαθλίωση βουλιάζει ακόμα βαθύτε-ρα μέσα σ’ αυτήν. Έτσι μιλάνε οι άνθρωποι που δεν είναι ίσως εχθροί, ποτέ όμως και συναγωνιστές. Η αλήθεια είναι κάτι το μαχητικό, πολεμάει όχι άπλα και μόνο την ψευτιά, άλλα και ορισμένους ανθρώ-πους, που τη διαδίνουν.

Ε: Η πονηριά να διαδίδει κανείς σε πολλούς την αλήθεια

Πολλοί, όντας περήφανοι που έχουν το θάρρος να λεν την αλήθεια, ευτυχισμένοι που τη βρήκαν, κου-ρασμένοι ίσως απ’ τη δουλειά που χρειάζεται για να γίνει ευκολομεταχείριστη, μες στην ανυπόμονη αναμονή της παρέμβασης εκείνων που τα δικά τους συμφέροντα υπερασπίζονται, δεν νομίζουν απαραί-τητο να χρησιμοποιήσουν τώρα πονηριά για τη δι-άδοση της αλήθειας. Έτσι, πολλές φορές, η δου-λειά τους χάνει κάθε αποτέλεσμα. Σ. όλες τις επο-χές, όταν η αλήθεια καταπνίγονταν και κρύβονταν, χρησιμοποιούσαν πονηριά για τη διάδοση της. Ο Κομφούκιος παραχάραξε ένα παλιό, πατριωτικό ιστορικό χρονικό. Άλλαξε μονάχα ορισμένες λέ-ξεις. Εκεί που έλεγε: «Ο κυρίαρχος της Κουν έβα-λε να θανατώσουν το φιλόσοφο Βαν γιατί είχε πει αυτό κι εκείνο», ο Κομφούκιος έβαλε αντί «θανα-τώσουν» - «δολοφονήσουν». Εκεί που έλεγε, ο τύ-ραννος τάδε σκοτώθηκε σε μια απόπειρα εναντί-ον του, ο Κομφούκιος έβαζε «εκτελέστηκε». Έτσι άνοιξε ο Κομφούκιος το δρόμο για μια καινούργια εκτίμηση της Ιστορίας.Όποιος στις μέρες μας λέει «πληθυσμός» αντίγια «λαός» και «γαιοϊδιοχτησία» αντίγια «γή» , σταμά-τησε κιόλας να υποστηρίζει πολλά απ’ τα ψέματα. Βγάζει απ’ τις λέξεις το σάπιο τους μυστικισμό. Η λέξη «λαός» υπονοεί μια κάποια ενότητα και κοι-νά συμφέροντα, και θα .πρεπε επομένως να λέγεται μονάχα όπου πρόκειται για πολλούς λαούς, μια και μονάχα εκεί, το πολύ - πολύ, μπορεί κανείς να φα-νταστεί κοινά συμφέροντα.

Ο πληθυσμός μιας χώρας έχει ποικίλα και μάλιστα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, κι αυτό είναι μια αλήθεια που την καταπνίγουν. Όμοια, όποιος λέει «γη», και δίνει χαρά στην όσφρηση και στα μά-τια μιλώντας για τη μυρωδιά της και για το χρώμα, αυτός υποστηρίζει τα ψέματα των εξουσιαστών• γιατί το πρόβλημα δεν είναι η καρπεράδα της γης, ούτε ή αγάπη του ανθρώπου για τη γη, ούτε ή ερ-γατικότητα του, παρά βασικά η τιμή του σταριού κι η αξία της δουλείας. Εκείνοι που βγάζουν τα κέρδη από τη γη δεν είναι αυτοί που βγάζουν το στάρι, κι η μυρωδιά που’ χει το χώμα είναι άγνωστη στα χρηματιστήρια. Αυτά έχουν άλλες μυρωδιές. Αντίθετα, η λέξη γαιοϊδιο-χτησία είναι ή σωστή• μ’ αυτή δε μπορεί κανείς να κοροϊδέψει τους άλλους τόσο εύκολα. Για τη λέξη «πειθαρχία» θα .πρεπε κανείς, όπου κυριαρχεί ή καταπίεση, να διαλέξει τη λέξη «υπακοή», γιατί ή πειθαρχία μπορεί να υπάρχει και χωρίς τύραννο, κι έτσι έχειπάνω της κάτι το πιο ευγενικό απ. ό,τι η υπακοή. Και πιο καλή από τη λέξη « τιμή » είναι το :« αν-θρώπινη αξιοπρέπεια». Μ’ αυτή τη λέξη το άτομο δεν εξαφανίζεται τόσο εύκολα.Ξέρουμε δα τι σκυλολόι αγωνίζεται για να καταφέ-ρει να «υπερασπίσει την τιμή» ενός λαού! Και πόσο σπάταλα μοιράζουν οι χορτάτοι τιμές σ. αυτούς που τους χορταίνουν, πεινώντας οι ίδιοι. Η πονηριά του Κομφούκιου μπορεί και σήμερα να χρησιμοποιη-θεί. Ο Κομφούκιος έβαζε στη θέση των αδικαιολό-γητων κρίσεων πάνω σε εθνικά περιστατικά τις σω-στές κρίσεις. Ο άγγλος Τόμας Μουρ περιέγραψε στην «Ουτοπία» του μια χώρα όπου επικρατούσαν δίκαιες συνθήκες - ήταν μια χώρα πολύ διαφορετι-κή απ’ τη χώρα που ζούσε, της έμοιαζε όμως πολύ, εκτός απ. το καθεστώς!Ό Λένιν, κάτω απ’ την απειλή της τσαρικής αστυ-νομίας, ήθελε να περιγράψει την εκμετάλλευση και την καταπίεση του νησιού Σαχαλίνη από τη ρωσική μπουρζουαζία. Έβαλε Ιαπωνία αντί Ρωσία και Κο-ρέα αντί για Σαχαλίνη. Οι μέθοδες της γιαπωνέζι-κης μπουρζουαζίας θύμιζαν σ. όλους τους αναγνώ-στες τις μέθοδες της ρώσικης στη Σαχαλίνη, αλλά ή μπροσούρα δεν απαγορεύτηκε, μια κι ή Ιαπωνία ήταν εχθρός της Ρωσίας. Πολλά που δε μπορούν να ειπωθούν στη Γερμανία για τη Γερμανία μπο-ρούν να ειπωθούν για την Αυστρία.Υπάρχουν πολλές πονηριές για να ξεγελάσει κανείς το καχύποπτο κράτος.Ό Βολτέρος πολέμησε την πίστη στα θαύματα που καλλιεργούσε η Εκκλησία μ. ένα λαμπρό ποίημα για την παρθένα της Ορλεάνης. Περιέγραψε τα θαύματα που θα .πρεπε σίγουρα να .χαν συμβεί για να μείνει η Ιωάννα παρθένα σ’ ένα στρατό, σε μιαν

26

Αυλή και ανάμεσα σε καλόγερους. Με την κομψό-τητα του ύφους του και με το να περιγράφει ερωτι-κές περιπέτειες απ’ τη γεμάτη πολυτέλεια ζωή των κυρίαρχων τάξεων τις παράσυρε να απομονώσουν μια θρησκεία που τους έδινε τα μέσα γι. αυτή τη χα-λαρή ζωή. Και μάλιστα, δημιούργησε έτσι τη δυνα-τότητα να φτάσουν τα έργα του, από παράνομους δρόμους, σ.’ εκείνους που απευθύνονταν. Οι Ισχυ-ροί από τους αναγνώστες του προ- ωθούσαν η ανέ-χονταν τη διάδοση. Απομόνωναν έτσι την αστυ-νομία, που τους υπεράσπιζε τις απολαύσεις. Κι ο μεγάλος Λουκρήτιος τόνιζε ρητά πως για τη διάδο-ση του επικούρειου αθεϊσμού πολλά περιμένει από την όμορφα των στίχων του.Πραγματικά, το υψηλό λογοτεχνικό επίπεδο μπορεί να χρησιμέψει σαν ασπίδα για ένα κείμενο. Συχνά όμως ξυπνάει και τις υποψίες. Τότε μπορεί κανείς να το χαμηλώσει επίτηδες. Αυτό γίνεται, για παράδειγμα, όταν κανείς με την περιφρονημένη μορφή του αστυνομικού μυθιστο-ρήματος μπάζει λαθραία, σε ανύποπτα μέρη, περι-γραφές κοινωνικών συνθηκών. Τέτοιες περιγραφές θα δικαίωναν, το δίχως άλλο, ένα αστυνομικό μυ-θιστόρημα. Ο μεγάλος Σαίξπηρ χαμήλωσε το λογο-τεχνικό επίπεδο για πολύ λιγότερο σοβαρούς λό-γους, όταν έγραψε επίτηδες αδύνατο το λόγο της μάνας του Κοριολανού, με τον οποίο αντιμετω-πίζει το γιο της που εκστρατεύει ενάντια στην πα-τρίδα. Ό Σαίξπηρ ήθελε να δήξει πως ο Κοριολα-νός δεν εγκαταλείπει τα σχέδια του για πραγμα-τικούς λόγους ή από μια βαθιά συγκίνηση, άλλα από μια κάποια αδράνεια που τον έσπρωχνε στις παλιές του συνήθειες. Στο Σαίξπηρ βλέπουμε κι ένα παράδειγμα αλήθειας που διαδίνεται με πονηριά στο λόγο του Αντώνιου για το νεκρό του Καίσαρα. Ασταμάτητα τονίζει πως ο δολοφόνος του Καίσα-ρα, ο Βρούτος, είναι έντιμος άνθρωπος, περιγράφει όμως και την πράξη του, κι η περιγραφή της πράξης είναι πιο δυνατή απ. του δράστη•ο ρήτορας αφήνεται έτσι μοναχός του να τον νική-σουν τα γεγονότα - τους δίνει πιο πολλή «ευφρά-δεια» απ. όση στον εαυτό του. Ένας Αιγύπτιος ποι-ητής που έζησε πριν τέσσερις χιλιάδες χρόνια χρη-σιμοποίησε μια παρόμοια μέθοδο. Η μέχρι τότε κυ-ρίαρχη τάξη υπεράσπισε με κόπο τη θέση της από το μεγάλο της αντίπαλο, το τμήμα του πληθυσμού που μέχρι τότε την υπηρετούσε. Στο ποίημα που αναφέρουμε, έρχεται στην αυλή του άρχοντα ένας σοφός και καλεί όλους σε αγώνα κατά του εσωτε-ρικού εχθρού. Περιγράφει πολλή ώρα και διεξο-δικά την αναταραχή που γεννήθηκε με την εξέγερ-ση των κατώτερων στρωμάτων. Να ποια ήταν η πε-ριγραφή:Κι είναι έτσι: Οι μεγάλοι όλο παράπονα κι οι ταπει-

νοί όλο χαρά. Κάθε πόλη λέει: «Aς διώξουμε από δω τους δυνατούς.Κι είναι έτσι: το συρτάρια ανοίγουν, παίρνουν τους καταλόγους, οι κολίγοι γίνονται αφέντες Κι είναι έτσι: Ό γιος του φημισμένου πια δεν ξεχωρίζει• το παιδί της κυράς γίνεται της σκλάβου της γιος.Κι είναι έτσι: Τους αφέντες ζέψανε στο μαγγανοπή-γαδο. Αυτοί που τη μέρα δεν είχαν αντικρίσει, βγή-κανε στο φως.Κι είναι έτσι: Τις εβένινες κάσες της θυσίας τις σύ-ντριψαν• το υπέροχο ξύλο σεστέμ το πελεκάνε για κρεβάτια.Κοιτάτε, έπεσε η πρωτεύουσα μέσα σε μιαν ώρα.Κοιτάτε, της χώρας οι φτωχοί γένηκαν πλούσιοι.Κοιτάτε, ψωμί όποιος δεν είχε έχει τώρα αποθήκη• κι αυτό που είναι μέσα ήταν το βιός ενός αλλού.Κοιτάτε, είναι καλό στον άνθρωπο το φαγητό του.Κοιτάτε, καλαμπόκι• όποιος δεν είχε έχει τώρα απο-θήκες• καλαμποκόσπορο όποιος ζητιάνευεμοιράζει τώρα μοναχός του.Κοιτάτε, όποιος δυο βόδια δεν είχε κοπάδια έχει τώρα• αυτός που του .λειπαν ζώα για τ’ αλέτρι έχει τώρα κοπάδια από ζώα.Κοιτάτε, εκείνος που κάμαρη δεν είχε να χτίσει έχει τώρα τέσσερις τοίχους.Κοιτάτε, οι Σύμβουλοι στις αποθήκες γυρεύουν κα-ταφύγιο• αυτός που στον τοίχο να γείρει δε μπο-ρούσε κρεβάτι έχει τώρα.Κοιτάτε, αυτός που βάρκα δεν έφτιαχνε δικιά του καράβια έχει τώρα, και σαν ο ιδιοκτήτης τα κοιτάξει, δικά του δεν είναι τώρα πια.Κοιτάτε, ρούχα όσοι είχαν τώρα είναι κουρελήδες κι όποιος πριν ύφαινε γι. άλλον, τώρα φοράει λε-πτό λινό.Ό πλούσιος νηστικός κοιμάται• αυτός που πριν για ζητιανιά τον παρακάλαγε έχει και πίνει καλό κρασί.Κοιτάτε, αυτός που τίποτα δεν ήξερε από άρπα έχει μια τώρα• αυτός που μπρος του δεν τραγουδούσαν παινεύει τώρα τη μουσική.Κοιτάτε, αυτός που από φτώχεια μονάχος κοιμόταν βρίσκει τώρα γυναίκα• αυτή που στο νερό κοιτούσε το πρόσωπο, τώρα έχει καθρέφτη.Κοιτάτε, οι μεγά-λοι της χώρας γύρω τρέχουν χωρίς να .χουν δου-λειά. Στους μεγάλους τίποτα δε λένε πια.Ο παλιός αγγελιαφόρος στέλνει τώρα άλλον.Κοιτάτε, πέντε σταλμένοι από τον κύριό τους. Λένε: Ας πάρει τώρα ο καθένας το δρόμο του, φτάσαμε.Καταλαβαίνει κανείς πως μια τέτοια περιγραφή της αναταραχής θα πρέπει να την παρουσιάζει στους καταπιεζόμενους σαν πολύ επιθυμητή κατάσταση. Κι όμως, τον ποιητή δύσκολα μπορούν να τον πιά-σουν. Καταδικάζει αυτές τις συνθήκες ρητά, όμως αδέξια. Ό Τζόναθαν Σουίφτ πρότεινε σε μια μπρο-σούρα, για να οδηγηθεί ή χώρα στην ευημερία να

27

παστώσουν τα παιδιά των φτωχών και να τα που-λήσουν για κρέας. Παρουσίασε ακριβείς υπολο-γισμούς που απόδειχναν πως κανείς μπορεί να εξοικονομήσει πολλά αν δε διστάζει μπροστά σε τί-ποτα.Ό Σουίφτ παρίστανε τον κουτό. Υπεράσπισε ένα ορισμένο, μισητό του τρόπο σκέψης με πολλή φλό-γα κι ευσυνειδησία, σ. ένα θέμα όπου ολόκληρη η προστυχιά του ερχόταν στο φως, ορατή στον κα-θένα. Ό καθένας θα μπορούσε να .ναι πιο έξυπνος απ. τον Σουίφτ, ή τουλάχιστο πιο ανθρωπινός, ιδι-αίτερα εκείνος που μέχρι τότε δεν είχε ερευνήσει ορισμένες απόψεις τι συνέπειες έχουν.Η προπαγάνδα για τη σκέψη, σ’ όποιον τομέα και να γίνεται, είναι χρήσιμη για την υπόθεση των κα-ταπιεσμένων. Μια τέτοια προπαγάνδα είναι απόλυ-τα απαραίτητη. Κάτω από κυβερνήσεις που υπηρε-τούν την εκμετάλλευση, η σκέψη περνάει για ταπει-νή ασχολία.Ταπεινή ασχολία περνιέται αυτή που είναι χρή-σιμη σ’ αυτούς που τους κρατάνε ταπεινούς. Τα-πεινή λογίζεται η αδιάκοπη έγνοια για το φαγη-τό• η περιφρόνηση των διακρίσεων που κρεμάνε στους υπερασπιστές μιας χώρας όπου οι ίδιοι πει-νούν• η αμφιβολία για τους ηγέτες που οδηγούν στην καταστροφή• η απέχθεια στη δουλειά που δε δίνει ψωμί• η εναντίωση στον εξαναγκασμό σε πα-ράλογες πράξεις• η αδιαφορία απέναντι στην οι-κογένεια που το ενδιαφέρον δεν της έκανε τίπο-τα πια. Τους πεινασμένους τους βρίζουν έκλυτους που δεν έχουν τίποτα να υπερασπίσουν, δειλούς που αμφιβάλλουν για τους καταπιεστές τους, τους βρίζουν πως δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, πως θέλουν πληρωμή για τη δουλειά τους, τους λένε αρχιτεμπέληδες και τα παρόμοια. Κάτω από τέτοιας κυβερ νήσεις η σκέψη γενικά λογίζε-ται ταπεινό πράγμα και πέφτει σε κατατρεγμό. Που-θενά πια δε διδάσκουν, κι όπου βλέπουν κάτι τέ-τοιο το καταδιώκουν. Παρόλα αυτά πάντα υπάρ-χουν πεδία όπου μπορεί κανείς να μιλήσει ατιμώ-ρητα για τα επιτεύγματα της σκέψης• είναι τα πε-δία όπου οι δικτατορίες χρειάζονται τη σκέψη. Έτσι, μπορεί κανείς για παράδειγμα ν’ αποδείξει τα επι-τεύγματα της σκέψης στον τομέα της πολεμικές επι-στήμης και της τεχνικής. Και η παράταση των απο-θεμάτων μαλλιού με μια καλύτερη οργάνωση ή με την εφεύρεση συνθετικών, κι αυτό χρειάζεται σκέ-ψη. Το σκάρτεμα των μέσων διατροφής, η εκπαί-δευση των νέων για τον πόλεμο, όλα αυτά χρειά-ζονται σκέψη: η σκέψη αυτή μπορεί να περιγραφεί. Μπορεί κανείς με πονηριά να αποφύγει τον έπαινο του πολέμου, του άσκε-φτου σκοπού αυτής της σκέψης. Έτσι, η σκέψη που ξεκινάει από το πρόβλημα πως να κάνει κανείς ένα

πόλεμο κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο μπορεί να οδηγήσει στο ερώτημα αν αυτός ο πόλεμος έχει νόημα, και μπορεί να χρησιμοποιήσει για να λύσει το πρόβλημα του πως αποφεύγεται με τον καλύτε-ρο τρόπο ένας πόλεμος χωρίς νόημα.Φυσικά, αυτό το ερώτημα δύσκολα μπορεί ν. αξιο-ποιηθεί, δηλαδή να διαμορφωθεί σε σκέψη που να επεμβαίνει στην πραγματικότητα; Μπορεί.Για να συνεχίσει σε μια εποχή σαν τη δική μας να εί-ναι δυνατή η καταπίεση, που υπηρετεί την εκμετάλ-λευση της μιας (της μεγαλύτερης) μερίδας του πλη-θυσμού από την (μικρότερη) άλλη μερίδα, χρειάζε-ται μια πέρα για πέρα συγκεκριμένη βασική στάση του πληθυσμού, που πρέπει να απλώνεται σ’ όλα τα πεδία. Μια ανακάλυψη στον τομέα της ζωολογί-ας, όπως του Άγγλου Δαρβίνου, θα μπορού-σε ν. αποβεί ξαφνικά επικίνδυνη για την εκμετάλ-λευση• παρόλα αυτά, για ένα διάστημα μονάχα η Εκκλησία ασχολιόταν μ. αυτή, ενώ η αστυνομία δεν καταλάβαινε τίποτα. Οι έρευνες των φυσικών οδή-γησαν τα τελευταία χρόνια σε συμπεράσματα στον τομέα της λογικής που θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο μια σειρά άρθρων πίστης χρήσιμων στην καταπίεση. Ο φιλόσοφος του πρωσικού κράτους Χέγκελ, στη διάρκεια δύσκολων αναζητήσεων στον τομέα της λογικής, έδωσε στους Μαρξ και Λένιν, τους κλα-σικούς της προλεταριακής επανάστασης, μέθοδες ανυπολόγιστης αξίας. Η ανάπτυξη των επι στημών γίνεται σε αλληλεξάρτηση, ανισόμετρα όμως, και το κράτος δεν είναι σε θέση να τα επιβλέπειόλα. Οι μαχητές της αλήθειας μπορούν _να διαλέ-γουν πεδία μάχης σχετικά αφύλαχτα. Όλα κρέμο-νται από το αν διδάσκεται ο σωστός τρόπος σκέψης, ένας τρόπος σκέψης που να ρωτάει όλα τα πράγμα-τα κι όλες τις διαδικασίες για την προσωρινή τους και τη μεταλλάξιμη πλευρά. Οι εξουσιαστές έχουν ισχυρή αποστροφή στις μεγάλες αλλαγές, θα .θε-λαν όλα να μείνουν όπως είναι, τουλάχιστο για χί-λια χρόνια. Το καλύτερο θα .ταν το φεγγάρι να .μένε ακίνητο, κι ο ήλιος να μην προχωρούσε πια! Τότε κανένα δε θα τον έπιανε πείνα και δε θα γύρευε να φάει για βράδυ. Όταν πυροβολήσουν θέλουν ο αντίπαλος να μη μπορεί πια. να ρίξει, θέλουν ο δικός τους πυ-ροβολισμός να .ναι ο τελευταίος. Ένας τρόπος πα-ρατήρησης που τονίζει ιδιαίτερα το παροδικό, είναι καλό μέσο για να δώσει κανείς κουράγιο στους κα-ταπιεσμένους. Ακόμα, το ότι σε κάθε πράγμα και σε κάθε κατά-σταση παρουσιάζεται κι αναπτύσσεται μια αντίφα-ση, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει ν. αντιπαραχτεί στους νικητές. Ένας τέ- τοιος τρόπος παρατήρησης (όπως η διαλεκτική, η διαδικασία για τη ροή των

28

πραγμάτων) μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην έρευ-να αντικειμένων που για ένα διάστημα ξεφεύγουν απ. την προσοχή των εξουσιαστών. Μπορεί να τον εφαρμόσει κανείς στη βιολογία ή στη χημεία. Μπο-ρεί όμως κανείς να τον εξασκήσει και περιγράφο-ντας την τύχη μιας οικογένειας, χωρίς να προκαλέ-σει πολύ την προσοχή. Η εξάρτηση κάθε πράγμα-τος από πολλά αλλά, που αδιάκοπα αλλάζουν, εί-ναι μια σκέψη επικίνδυνη για δικτατορίες, και μπο-ρεί να εμφανιστεί με διάφορους τρόπους χωρίς να δώσει λαβή στην αστυνομία. Μια ολοκληρωμένη περιγραφή όλων των καταστάσεων και διαδικασι-ών που συναντά ένας άνθρωπος που ανοίγει ένα καπνοπωλείο μπορεί ν. αποτελέσει σκληρό χτύ-πημα στην δικτατορία. Ο καθένας που σκέφτεται λίγο θα βρει το γιατί. Οι κυβερνήσεις που οδηγούν τις μάζες των ανθρώπων στην εξαθλίω-ση πρέπει ν. αποφύγουν το να σκέφτονται οι εξα-θλιωμένοι την κυβέρνηση. Μιλάνε πολύ για μοίρα.Αυτή, κι όχι οι ίδιοι, φταίει τάχα για την ανέχεια. Όποιος ερευνάει την αίτια της ανέχειας τον συλ-λαμβάνουν, προτού φτάσει στην κυβέρνηση. Εί-ναι όμως δυνατό ν. αντιμετωπίσει κανείς γενικά τις φλυαρίες για τη μοίρα• μπορεί κανείς να δείξει πως τη μοίρα του ανθρώπου τη φτιάχνουν άνθρωποι.Αυτό πάλι μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Μπορεί, για παράδειγμα, να διηγηθεί κανείς την ιστορία ενός υποστατικού στην Ισλανδία• ολόκλη-ρο το χωριό μιλάει για μια κατάρα εκεί. Μια αγρότισσα ρίχτηκε στο πηγάδι, ένας αγρότης κρεμάστηκε. Μια μέρα γίνετ. ένας γάμος, ο γιος του αγρότη παντρεύεται με μια κοπέλα που φέρνει με-ρικά χωράφια προίκα. Η κατάρα εξαφανίζεται. Το χωριό δεν έχει ομόφωνη γνώμη για την αίτία αυτής της αλλαγής προς το καλύτερο. Άλλοι την αποδί-νουν στη χαρούμενη φύση του νεαρού αγρότη, άλ-λοι στα χωράφια που έφερε μαζί της η νεαρή αγρό-τισσα και που κάνουν το υποστατικό για πρώτη φορά βιώσιμο. Άλλα και σ. ένα ποίημα ακόμα που περιγράφει ένα τοπίο μπορεί κανείς κάτι να πετύχει, αν δηλαδή στη φύση ενσωματωθούν τα πράγματα τα καμωμένα από τον άνθρωπο. Χρειάζεται πονη-ριά για να διαδοθεί η αλήθεια.

Ανακεφαλαίωση

Η μεγάλη αλήθεια της εποχής μας (που δεν υπηρε-τεί κανείς με το να τη βρει μονάχα, που όμως χωρίς αυτή καμιά άλλη σημαντική αλήθεια δε μπορεί να βρεθεί) είναι ότι η ήπειρος μας βουλιάζει στη βαρ-βαρότητα επειδή προσπαθούν να διατηρήσουν με τη βία τις σχέσεις ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Τι ωφελεί να γράψει κανείς κάτι θαρραλέο απ. όπου να βγαίνει πως ή κατάσταση που βρι- σκόμαστε εί-

ναι βάρβαρη (που είναι αλήθεια) αν δε φαίνεται ξε-κάθαρα για ποιο λόγο φτάσαμε σ’ αυτή την κατά-σταση; Πρέπει να πούμε ότι τα βασανιστήρια γίνο-νται γιατί πρέπει να διατηρηθούν οι σχέσεις ιδιοκτη-σίας. Φυσικά, λέγοντας το αυτό χάνουμε πολλούς φί-λους που είναι αντίθετοι στα βασανιστήρια γιατί πι-στεύουν πως οι σχέσεις ιδιοκτησίας θα μπορούσαν να διατηρηθούν και χωρίς αυτά (που δεν είναι αλή-θεια).Πρέπει να πούμε την αλήθεια για τις βάρβαρες συν-θήκες στη χώρα μας για να μπορέσει να γίνει αυτό που θα τις εξαφανίσει, δηλαδή αυτό που θ’ αλλάξει τις σχέσεις ιδιοκτησίας.Πρέπει ακόμα να το πούμε σ’ εκείνους που υπο-φέρουν πιο πολύ απ. όλους κάτω απ’ τις σημερι-νές σχέσεις ιδιοκτησίας, που έχουν το πιο δυνατό συμφέρον για την αλλαγή τους, στους εργάτες, και σ’ εκείνους που μπορούμε να οδηγήσουμε στους εργάτες σαν σύμμαχους, γιατί στην πραγματικότη-τα δεν έχουν ούτε κι εκείνοι ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, όσο κι αν παίρνουν μερίδιο απ’ τα κέρδη.Και πρέπει, πέμπτο, να βαδίσουμε με πονηριά.Κι όλες αυτές τις πέντε δυσκολίες πρέπει να τις ξε-περνάμε ταυτόχρονα, γιατί δεν μπορούμε να ερευ-νάμε την αλήθεια για τις βάρβαρες συνθήκες χωρίς να σκεφτόμαστε εκείνους που υποφέρουν κάτω απ’ αυτές, και καθώς, διώχνοντας κάβε πειρασμό δειλί-ας, γυρεύουμε τις αληθινές αιτίες με τη σκέψη μας στραμμένη σ’ εκείνους που είναι πρόθυμοι να χρη-σιμοποιήσουν τις γνώσεις τους, πρέπει ταυτόχρονα να σκεφτόμαστε και το πως θα τους δώσουμε την αλήθεια με τρόπο που να .ναι στα χέρια τους όπλο, και με τόση πονηριά που η μετάδοση αυτή να μη μπορεί ν’ ανακαλυφτεί και να εμποδιστεί από τον εχθρό.Τέτοιες είναι λοιπόν οι απαίτησες μας, όταν ζητάμε από τους συγγραφείς να γράφουν την αλήθεια.1935, Πάρισι, «Συνέδριο για την υπεράσπιση της Κουλτούρας»

29

30

Βιογραφικά σημειώματα συντελεστώνΑρβανιτάκης ΝίκοςΖωγραφική, γλυπτική, κεραμική. Υποκριτική, κιθά-ρα, τραγούδι, φυσαρμόνικα. Αυτοδίδακτος. Συμμε-τείχε στη θεατρική παράσταση «Το γλέντι» - κατα-σκευή σκηνικών και επιμέλεια φροντιστηρίου, σε σκηνοθεσία Μαρία-Λουίζα Παπαδοπούλου.Συμμετείχε στη θεατρική παράσταση «Δεν ΠΛΗ-ΡΩΝΩ, δεν ΠΛΗΡΩΝΩ» επιμέλεια σκηνικών, και φροντιστηρίου σε σκηνοθεσία του Κώστα Καποδί-στρια. Συμμετείχε στη θεατρική παράσταση «Ο Φιά-κας» ως ηθοποιός , σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ζα-βραδινού. Οργάνωσε και συμμετείχε στην ομαδι-κή ΕΚΘΕΣΗ : «1st Zakynthos art gathering». Συμ-μετέχει σε εκθέσεις έργων τέχνης. Διατηρεί ατελιέ και ειδικεύεται στο «upcycling» (δημιουργική ανα-κύκλωση), και τρισδιάστατους πίνακες. Γράφει και παρουσιάζει τραγούδια του με τη μουσική ομάδα «ΔΙΑΦΟΡΟΙ»

Γιώργος ΒούτοςΣπούδασε στο Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λ. Τριβιζά (1986). Με το «Θέατρο τση Ζάκυθος» έχει παίξει στα έργα: «Λα Μοσκέτα» (1986), «Ζωρζ Νταντέν» (1988), ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ 2001, «Όνειρο καλοκαιρινής Νύχτας» (2001), «Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέρενας» (2002), «Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει» (2008), «Γκόλφω ο αγαπητικός της βοσκοπούλας και άλλες ιστορίες» (2008), «Ιστορίες αθλιότητας» του Μπρέχτ (2010), «Τρείς ιστορίες, τρείς εποχές» (2011). Συνεργασία με τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα Κομοτηνής, Καλαμάτας, Ρόδου, Κοζάνης και με Αθηναϊκούς Θε-ατρικούς Θιάσους όπως «Θέατρο του Ήλιου», «Παι-δαγωγική Θεατρική Σκηνή», «Αντιθέατρο», «Θία-σος 81», κ.ά. Συμμετοχή σε έργα συγγραφέων από το Ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, Σοφοκλή, Μενάν-δρου, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Μολιέρου, Λ. Ουστί-νοφ, Γκολντόνι, Ίψεν, Γκόργκι, Λόρκα, Γουάιλντερ, Καμπανέλλη, Καζαντζάκη, Φρ. Μπάουμ, Ευγ. Τρι-βιζά, Κηφ, Ομήρου, Ψαθά, Μάτεση, Γιουρσενάρ, Φο, Πιραντέλο, Σαρτρ, Ζενέ. Συνεργασία με σκηνο-θέτες όπως Γ. Ρεμούνδος, Μ. Ξενουδάκη, Λ. Τριβι-ζάς, Ν. Χαραλάμπους, Π. Χαρίτογλου, Κ. Μπάκας, Γ. Διαμαντόπουλος, Ν. Νικοκίου, Ευ. Γαβριηλίδης, Στ. Παυλίδης, Δ. Γιατζουζάκη. Συμμετοχή σε ταινίες μι-κρού και μεγάλου μήκους, καθώς και σε τηλεοπτι-κές παραγωγές.

Κώστας ΚαποδίστριαςΓεννήθηκε στο Βανάτο Ζακύνθου. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βασίλη Ρίτσου. Έχει παίξει σαν ηθοποιός στα έργα: «Κάπταιν Σελ – Κάπταιν Έσο» στο Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο, Λεπρέντης του Μ. Χουρμούζη στο «Θέατρο Καισαριανής», Μία γυναί-κα με σημασία του Βαγγέλη Γκούφα στο «Θέατρο Αθηνών», Αγγέλα του Γ. Σεβαστίκογλου, στο «Θεσ-

σαλικό Θέατρο», Ψυχοστασία του Αισχύλου, Λυσι-στράτη του Αριστοφάνη, Ιφιγένεια εν Ληξουρίω του Πέτρου Κατσαΐτη, Ερωτόκριτος του Βιντσέζου Κορ-νάρου, Επιτρέποντες του Μενάνδρου, Δαυΐδ αγνώ-στου Χιώτη ποιητή, Γουανάκος του Σταύρου Ψυχά-ρη, Ρήσος του Ευριπίδη και Ειρήνη του Αριστοφάνη στο Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, Κωμω-δία Ψευτογιατρών του Σαβόγια Ρούσμελη, Χάσης του Δ. Γουζέλη, Ζωρζ Ναντέν του Μολιέρου, Μι-κρός Πρίγκιπας του Αντουάν ντυ Σεντ Εξυπερύ, Δεν πληρώνω δεν πληρώνω του Ντάριο Φο, Όνειρο κα-λοκαιρινής νύχτας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει των Δ. Γιατρά και Κώ-στα Καποδίστρια, Μύθι μύθι παραμύθι των αδελ-φών Γκριμ στο Θέατρο τση Ζάκυθος και Νικηφόρος Φωκάς του Νίκου Καζατζάκη στο ΔΗΠΕΘΕ Χανίων. Έχει σκηνοθετήσει τα έργα: Κωμωδία των ψευτογια-τρών του Σαβόγια Ρούσμελη, Χαρτοπαίχτης του Μ. Χουρμούζη, Χάσης του Δ. Γουζέλη, Λα Μοσκέτα του Ρουτζάντε, Ζωρζ Ναντέν του Μολιέρου, Μικρός Πρίγκιπας του Αντουάν ντυ Σεντ Εξυπερύ, Μανδρα-γόρας του Ν. Μακιαβέλι, Δεν πληρώνω δεν πληρώ-νω του Ντάριο Φο, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Κουρέας της Σεβίλλης του Μπω-μαρσαί, Η αρπαγή της πριγκίπισσας Αιώρας του Πα-σχάλη Τσαρούχα, Ευγένα του Μοντσελέζε, Καινού-ριο Σπίτι του Γκολντόνι, Ζαμπελάκι του Δ. Ρώμα, Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει των Δ. Για-τρά και Κώστα Καποδίστρια, Γκόλφω ο αγαπητικός της βοσκοπούλας και άλλες ιστορίες, Μύθι μύθι πα-ραμύθι, με κείμενα από τη συλλογή των αδελφών Γκριμ Ιστορίες αθλιότητας με κείμενα, τραγούδια και ποιήματα του Μπέρτολτ Μπρεχτ και «Τρείς Ιστορί-ες Τρείς εποχές» σε κείμενα Ιάκωβου Καμπανέλλη.Συμμετέχει ως συντονιστής σε λαϊκούς θεατρικούς ομίλους της Ζακύνθου, ιδιαίτερα στο λαϊκό όμιλο του τόπου καταγωγής του (Βανάτο Ζακύνθου). Με τον τρόπο αυτό ασχολείται με την έρευνα του Ζα-κυνθινού Λαϊκού Θεάτρου (Ομιλίες), καθώς, επί-σης, και τη συγγραφή μέσα από ομαδική διαδικασία σύγχρονων κειμένων του είδους. Τελευταία δου-λειά του πάνω σ’ αυτό η συγγραφή από κοινού με το λαϊκό ποιητή Διονύση Γιατρά του έργου «Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει», που αποτελεί καταγραφή της ιστορίας της Ζακύνθου από το 1480 έως το 1864 μέσα από το ποιητικό ύφος των ομιλι-ών. Κατά καιρούς έχει συμμετάσχει σε διάφορους φορείς πολιτισμού της Ζακύνθου και της ΠΙΝ, προ-σπαθώντας να συνδέσει τα πολιτιστικά αγαθά με την ευρύτερη κοινωνική δραστηριότητα. Σε αυτό το πλαίσιο έχει συμβάλει στην οργάνωση συνεδρί-ων, διαμόρφωση και υλοποίηση ευρωπαϊκών προ-γραμμάτων, δημιουργία θεσμών, υποδομών κτλ. Τέλος, έχει δουλέψει σαν δάσκαλος υποκριτικής στο θεατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας, στο Μουσικό Γυμνάσιο και το ΙΕΚ Ζακύνθου.

32

Μαρία ΚοντονήΓέννηθηκε και μεγάλωσε στο νησί της Ζάκυνθου. Απο πολύ μικρή ηλικία αγάπησε το χορό και κατάλα-βε την κλίση της σε αυτόν. Η ασχολησή της με το αντι-κείμενο του χορού αρχικά ήταν σε ερασιτεχνικό επί-πεδο. Το 2002 δίνει πανελλαδικές εξέτασεις και φοι-τά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Παράλληλα με την φοίτηση της στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας παρακολουθεί μαθήματα κλασικού και σύγχρονου χορού. Δίνει εξετάσεις στο υπουργείο πολιτισμού και φοιτά στην Επαγγελματική σχολή της Ραλλού Μά-νου. Δάσκαλοι της υπήρξαν οι Αλίκη Κάζουρη, Σύν-θια Φρυδά, Βάσω Κύκνα και αλλοι. Έχει παρακο-λουθήσει σεμίναρια συγχρόνου και κλασικού χορου στην Έλλαδα και το εξωτερικό( LABAN). Από το 2006 άρχισε να εργάζεται ως δασκάλα χορού σε ερασιτε-χνικές σχολές χορού στην Αθηνα. Συνεργάστηκε με την χοροθεατρική ομάδα ‘’ ΔΡΥΟς ΤΟΠΟΙ’’. Τ α τε-λευταια δύο χρόνια 2011-2013 ζεει και εργάζεται στη γενέτειρα της Ζάκυνθο.Αγαπά και ελπιζει στην τέχνη του χορού.

Παναγιώτης ΚοντοσταυλάκηςΓεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Τελείωσε το γυμνάσιο στο νησί και εισήχθη στο πανεπιστήμιο, ενώ, παράλλη-λα, σπούδαζε θέατρο και δημοσιογραφία. Αποφοίτη-σε από τη Δραματική Σχολή το 1981, ενώ, παράλλη-λα, εργαζόταν στη Δισκογραφική και τη Δημοσιογρα-φία, σε διάφορα έντυπα και το ραδιόφωνο. Στη Δισκογραφία εργάστηκε σαν Διευθυντής Δημο-σίων Σχέσεων, σαν Παραγωγός, Διευθυντής Ελληνι-κού Ρεπερτορίου και σαν Γενικός Διευθυντής στις εται-ρείες: ΕΜΙ, COLUMBIA, SONY, AKTH (ιδρυτής 1987 – 1988) και WARNER MUSIC μέχρι το 1995 – 1996. Στο Ραδιόφωνο εργάστηκε σαν παραγωγός εκπομπών, λόγου και μουσικής στο Δεύτερο Πρόγραμμα και αρ-γότερα στην Ελεύθερη Ραδιοφωνία, στο Κανάλι 1, Δί-αυλο 10, Τικ – Τακ στα FM, Αιγαίο FM κτλ και μέχρι το 1996 στην ΕΡΑ 2. Στην τηλεόραση συνεργάστηκε στην εκπομπή «Εν αρχή είναι ο λόγος», πρωταγωνίστησε στα δύο πρώτα video clip που γυρίστηκαν για την Ελ-ληνική Τηλεόραση, πάνω σε δύο τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη, σε σκηνοθεσία Σ. Βαλσαμίδη, έπαιξε σε διάφορα Θέατρα της Δευτέρας της ΕΡΤ και συμπρωτα-γωνίστησε με την Πέμυ Ζούνη στην τηλεταινία «Η γυ-ναίκα στο Ρεμπέτικο» της Λ. Μακρή και Κ. Τωμαδά-κη. Στο Θέατρο, συνεργάστηκε με τον Ο.Θ.Α.Τ., το Θεατρικό Εργαστήρι, το Θίασο του Κ. Πρέκα, το Θίασο «Αποκάλυψη», το Θίασο «Ίντριγκα» κτλ. Έπαιξε στα έργα «Καλοκαίρι και καταχνιά» (Τ. Ουίλιαμς), σε σκη-νοθεσία Α. Ανδρικόπουλου, «Βροχοποιός» (Ρ. Νας), σε σκηνοθεσία Α. Αντωνίου, «Πέρα απ’ τον ορίζοντα» (Ε. Ο’ Νηλ), σε σκηνοθεσία Α. Αντωνίου, «Θυσία του Αβραάμ», σε σκηνοθεσία Σ. Χριστοφίδη, «Εδώ Πολυ-τεχνείο» (Λαϊκό ορατόριο), σε σκηνοθεσία Α. Αντωνί-ου, «Ο όρκος των Ψαριανών» (Θ. Τράγκας), σε σκη-νοθεσία Α. Αντωνίου, «Το ξημέρωμα της Λευτεριάς» (Θ. Τράγκας), σε σκηνοθεσία Α. Αντωνίου, «Το νησί της Αφροδίτης» (Α. Πάρνη), σε σκηνοθεσία Γ. Μυ-λωνά και Τ. Πετρόπουλου, «Μια σύζυγος στον άν-

δρα μου» (Α. Thomas), σε σκηνοθεσία Γ. Βουτσίνου, «Ανέραστη» (Κ. Λότρης), σε σκηνοθεσία Γ. Γαβαλά, «Το παιχνίδι της αγάπης» (Ντ. Δούκα), σε σκηνοθεσία Ο. Κωστελέττου και διάφορα άλλα. Βραβεύτηκε από τα Κορφιάτικα Βραβεία, το 1985, με το Βραβείο Κα-λύτερου Νέου Ηθοποιού και το 1986, με το Βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου. Το 2003 συμμετέχει σε εκδήλω-ση που διοργάνωσε ο Πλατύφορος για τα 50 χρόνια από τον σεισμό του ΄53 στη Ζάκυνθο σε σκηνοθεσία του Τώνη Λυκούρεση. Από το 2012 είμαι πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κερίου. Ενός συλλόγου με εξαίρετη και ξεχωριστή πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα.

Γιώργος ΜαυρίαςΓεννήθηκε στη Ζάκυνθο και είναι απόφοιτος του Τμή-ματος Υποκριτικής Θεάτρου και Κινηματογράφου στο ΙΕΚ Ζακύνθου. Έχει λάβει μέρος στις παραστάσεις: ‘’Ένα αταίριαστο ζευγάρι’’ του Νηλ Σάιμον με την Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση, ‘’Λα Μοσκέτα’’ του Ρουτζάντε, με το Ιόνιο Θέατρο σε σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση, ‘’Αχ αυτά τα φαντά-σματα’’ του Εντουάρντο ντε Φιλίππο με την Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου σε σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση, ‘’Ο Έβρος απέναντι’’ των Μ. Ρέππα - Θ. Παπαθανασίου με το Ιόνιο Θέατρο σε σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση και «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ του Ντάριο Φο με το Θέατρο τση Ζάκυνθος» σε σκηνοθεσία Κώστα Καποδί-στρια. Επίσης έχει συμμετάσχει στην διεθνική παράστα-ση που προέκυψε από το Wokshop του Pr. Fabio Toledi στη Ζάκυνθο με θέμα Θέατρο και Μετανάστευση.

Σόνια Μηχανού Γεννήθηκε στη Πάτρα όπου άρχισε χορό και συνέχι-σε στη Ζάκυνθο. Έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Σπούδασε επαγγελματικά χορό στη Εθνική Ακαδημία Χορού Όπεραs και Μουσικήs ‘Π. ΒΛΑΝΤΙΓΚΕΡΟΒ’ στη Σόφια Βουλγαρία με βασικη καθηγήτρια την Καλίνα Μπογκόεβα. Έχει χορέψει με τιs επαγγελματικέs ομάδεs χορού ‘ΠΑΡΟΥΣΙΑ’ τηs Τα-τιάναs Λοβέρδου, ‘SERESTA DANCE COMPANY’ τηs Χριστίναs Μπέσκου ,’ΧΟΡΙΚΑ’ Ζουζού Νικολούδη, ΔΡΥΟΣ ΤΟΠΟΙ’ τηs Άνναs Λάζου, “ ΜΥΙΑ” των Γαβρι-έλα & Άννα Ανυφαντάκη και άλλες. Έχει παρακολου-θήσει σεμινάρια κλασσικού μπαλέτου, σύγχρονου χορού, αφρικάνικου, αργεντίνικο τάνγκο στην Ελλά-δα και το εξωτερικό, με τους καθηγητές Μαρία Κυνη-γού, Κάτια Σαβράμη, Milton Mayers, Daniel Lommel, Εριφύλη Ευφραιμίδου, Λεωνίδα Ντε Πιάν, Σύνθια Φρυδά, Pierre Tavernier, Ηλία Αναστασίου και άλ-λους. Από το 1996 διατηρεί σχολή χορού στη Ζάκυν-θο και έχει κάνει πολλέs παραστάσειs, συνεργασίεs και σεμινάρια καθώs και εκπαιδευτικό έργο. Έxει συ-νεργαστεί ωs χορογράφοs-κινησιολόγος με τις ομά-δες “Ανέμη” της Μαρία Λουίζα Παπαδοπούλου, με την Αυλαία Τέχνης Ζακύνθου, με την ΔΡΥΟΣ ΤΟΠΟΙ της Άννας Λάζου, με τον Πλατύφορο, με το Εύηχον Ωδείο, με τον Βενετσιάνικο Γάμο, σε θεατρικά έργα, με δήμουs στη ζάκυνθο και εκτόs και με ομάδεs καλ-λιτεχνικών και καρναβαλικών δρώμενων.

33

Θανάσης ΜιχαηλίδηςΣΠΟΥΔΕΣ 1995-1996 Θεατρικό Εργαστήρι «Μορφές» Θεά-τρου «Εμπρός» 1991-1995 Θεατρικό Εργαστήρι Βασίλη ΔιαμαντόπουλουΘΕΑΤΡΟ 2011‘’Λερωμένα παπούτσια» ΘΕΑ ,Χώρος Πολι-τισμού @ρουφ σκην. Κώστας Γάκης 2011 ‘’Δεν πληρώνω δεν πληρώνω» (Σκηνοθέτης) θεατρι-κό εργαστήρι ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης 2009-2010 Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Σκην. Κώστας Γάκης - Βασίλης Μαυρογεωργί-ου 2009-2010 ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ του Μάικ Κένι Σκην. Κώστας Γάκης 2008-2009 ΟΙ ΦΑΣΟΥΛΗΔΕΣ ΜΕ ΤΟ ΡΟΠΑΛΟ του Φ.Γ.Λόρκα σκην. Παν.Αδάμ 2008-2009 Η ΠΑΓΙΔΑ του Ρο-μπέρ Τομά σκην. Παναγιώτης Αδάμ - Μαρία Γί-τσα 2007-2008 ΦΙΛΟΥΜΕNΑ ΜΑΡTΟΥΡΑΝΟ του Εντουάρντο Ντε Φίλιππο Σκηνοθεσία: Εσθέρ Αντρέ Γκονζάλες 2006-2007 ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39 των Σακελάριου - Γιαννακόπουλου Σκηνοθε-σία: Πάνος Σκουρολιάκος 2003-2004 Ο ΚΟΥ-ΡΕΑΣ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ του Μπωμαρσέ Σκηνοθε-σία: Κώστας Καποδίστριας (και Βοηθός Σκηνοθέ-τη) 2003-2004 ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ του Αριστο-φάνη (Σκηνοθέτης) Πολιτιστικός σύλλογος Σκου-ληκάδου Ζακύνθου 2002-2003 Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ σε διασκευή Κάρμεν Ρουγγέρη Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη 2002-2003 ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥ-ΣΕΣ του Αριστοφάνη (Σκηνοθέτης) Θεατρικό ερ-γαστήρι ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης 2001-2002 ΑΡΠΑ-ΓΗ THΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑΣ ΑΙΩΡΑΣ του Πασχάλη Τσα-ρούχα Σκηνοθεσία: Κώστας Καποδίστριας (και Βο-ηθός Σκηνοθέτη) 2000-2001 ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη Σκηνοθεσία: Τάσος Ράντζος 1998-1999 Π Λ Ο Υ Τ Ο Σ του Αριστοφάνη Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (και Βοηθός Σκηνοθέτη) 1998-1999 ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ Βοηθός Σκηνοθέτη - Συγγραφή κει-μένων 1997-1998 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ του Γεωργίου Σουρή (Σκηνοθέτης) Θεατρικό εργαστήρι ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης 1997-1998 ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ της Ξέ-νιας Καλογεροπούλου Σκηνοθεσία: Μαρία Σάββα 1993-1994 ΑΝΑΚΡΙΣΗ του Πήτερ Βάις Σκηνοθε-σία: Βασίλης Διαμαντόπουλος ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 2007-2008 ΑΜΟΡΕ MIO Σκηνοθεσία: Στέλλα Μανωλά ALPHA 2007-2008 Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Ε Σ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ Σκηνοθεσία: Πανα-γιώτης Φαφούτης ΑΝΤ1 2007-2008 ΜΑΡΙΑ Η ΑΣXΗΜΗ Σκηνοθεσία: Θοδωρής Κωνσταντόπου-λος MEGA 2002-2003 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ Σκηνοθεσία: Θοδωρής Κωνσταντόπουλος MEGA 1993-1994 ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ Σκηνοθεσία: Στέλιος Ράλλης ANT1 1991-1992 ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΤΟΝ ΟΡΙΖΟ-ΝΤΑ Σκηνοθεσία: Θόδωρος Μαραγκός ET1

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 1994 ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ του Θόδωρου Μαραγκού 1992 ΕΝΑΣ ΥΠΟΠΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ του Στέλιου Παυλίδη ΑΛΛΟ Συμμετοχή σε αναλόγια Έχει συμμετάσχει σε θεα-τρικά αναλόγια, (Ο Μπρεχτ στις πολιτείες της ασφάλ-του) και σε μουσικοχορευτικά αναλόγια, σε συνερ-γασία με το κέντρο Μεσογειακής μουσικής. Συμμε-τοχή σε cd Συμμετοχή σε cd του συνθέτη Δημήτρη Κοντογιάννη, με απαγγελία ποιημάτων για τη Μεσό-γειο . Συμμετοχή σε τηλεοπτικό κανάλι Έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης, στο τηλεοπτικό κανάλι STAR Κεντρι-κής Ελλάδος . Συμμετοχή σε ραδιοφωνικό σταθμό Επί σειρά ετών, υπήρξε από τους βασικούς συνεργά-τες του STAR FM

Νικόλαος ΞένοςΣΠΟΥΔΕΣ:Απόφοιτος Μουσικού Λυκείου ΖακύνθουΑπόφοιτος ΙΕΚ Υποκριτικής ΖακύνθουΠτυχιούχος πιάνου του Εθνικού Ωδείου Αθη-νών, τάξη Ρίτας Βούρτση. Σαν ηθοποιός έχει παί-ξει στα έργα «Πρόταση σε γάμο» (Λομώφ) του Άντον Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Ηλία Γκέκα με το Θέατο Κύκλος, και «Τρόμος και αθλιότητα» του Γ’ Ράιχ (ΕΣΑ) με το Θέατο τση Ζάκυθος σε σκη-νοθεσία Κώστα Καποδίστρια. Ακόμη ως ηθοποι-ός - μουσικός συμμετείχε στην παράσταση της θε-ατρικής ομάδας ΑΝΕΜΗ «Το γλέντι» σε σκηνοθε-σία Λουίζας Παπαδοπούλου. Επίσης έχει συνθέσει μουσική για τα εξής θεατρικά έργα :. Ένα αταίρια-στο ζευγάρι σε σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση .Το γλέντι (δραματοποιημένα δημοτικά τραγούδια) σε σκηνοθεσία Μαρίας Λουίζας Παπαδοπούλου . Οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ σε σκηνοθεσία Έφης Λάζου. Ιστορίες Αθλιότητας του Μπρέχτ σε σκηνοθεσία Κ. Καποδίστρια «Με τα δόντια» του Θόρντον Ουάιλ-ντερ σε σκηνοθεσία Έφης Λάζου

Διονυσία Ξένου Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Απόφοιτος του τμήματος υποκριτικής θεάτρου κινηματογράφου του ΙΕΚ Ζα-κύνθου. Έχει παίξει σαν ηθοποιός στα έργα: «Μύθι, μύθι παραμύθι» των αδελφών Γκρίμ, «Ιστορί-ες Αθλιότητας». του Μπ. Μπρέχτ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ με το θέατρο τση Ζάκυνθος σε σκη-νοθεσία Κώστα Καποδίστρια, «Το γλέντι» (συρρα-φή δημοτικών τραγουδιών) σε σκηνοθεσία Μαρίας Λουϊζας Παπαδοπούλου, και η «Εύα και το φίδι» σε σκηνοθεσία Barbara Clother. Ακόμη έχει συμμετά-σχει σε παράσταση χοροθεάτρου Butoh με τον Butoh Master Katsura Kan, καθώς επίσης και στην διεθνική παράσταση που προέκυψε από το Wokshop του Pr. Fabio Toledi στη Ζάκυνθο με θέμα Θέατρο και Με-τανάστευση.

34

Νίκη ΠέρδικαΓεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην Ανω-τάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφική με τον Γ. Μαυροϊδή και Γ. Μόραλη, χαρακτική με τον Κώστα Γραμματόπουλο, σκηνογραφία, ενδυ-ματολογία, διακοσμητική, με το Βασίλη Βασι-λειάδη, Θέατρο στη Σχολή Δημήτρη Κωνστα-ντινίδη με καθηγητές τους Γ. Κανάκη, Β. Παγου-λάτο, Σ. Ευαγγελάτο, Αλέξ. Ουδινότη. Ιστορία Τέχνης, με τον Παντελή Πρεβελάκη, Ρυθμολο-γία της Αρχιτεκτονικής με τον Παύλο Μυλω-νά. Έκανε μεταπτυχιακά στο Λονδίνο με υπο-τροφία του ΙΚΥ. Χαρακτική στο University of London, με καθηγητές τους David Clark και Myriam Howard, Ιστορία Θεάτρου, με τον Andre Markof, Φωτισμό θεάτρου, με το Mario Dipeti και ειδικά εφέ με τον Johnny Grand. Στη Σχολή Καλών Τεχνών ήταν βοηθός του καθη-γητή Β. Βασιλειάδη στην έδρα της Σκηνογραφί-ας – Ενδυματολογίας – Διακόσμησης. Έχει πά-ρει στο Φεστιβάλ Ιθάκης Βραβείο για τα Σκηνι-κά και Κουστούμια στο έργο του Σαβόγια Ρού-σμελη «Η Κωμωδία των ψευτογιατρών» και Βραβείο Δημήτρη Ροντήρη για το έργο «Χά-σης» του Γουζέλη, από την τότε Υπουργό Πο-λιτισμού Μ. Μερκούρη. Βραβείο στο Λονδίνο για τα Σκηνικά και Κουστούμια στο έργο «Πέερ Γκυντ» του Ίψεν, από το Central School of Art and Design.Βραβείο για την Αφίσα με θέμα «Έκ-θεση Κεραμικής». Έχει κάνει τις εξής θεατρικές δουλειές: «Κωμωδία των ψευτογιατρών» του Ρούσμελη, «Χάσης», του Γουζέλη, «Λα Μοσκέ-τα» του Ρουτζάντε, «Ζωρζ Νταντέν» του Μολιέ-ρου με το Θέατρο τση Ζάκυθος (Σκηνοθέτης: Κώστας Καποδίστριας). «Οι Κερκεμέζοι», με το Εθνικό Θέατρο (Σκηνοθέτης: Γιώργος Χριστοφι-λάκης). «Ο Φιλάργυρος» του Μολιέρου, με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου (Σκηνοθέτης Έρση Βασιλικι-ώτη). «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, με το Κρα-τικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στην Επίδαυ-ρο (Σκηνοθέτης Έρση Βασιλακιώτη). «Τα ΘΗ-ΣΕΙΑ», στο Θέατρο Ηρώδου του Αττικού (Σκη-νοθέτης: Θάνος Κωτσόπουλος. «Γαλιλαίος», για την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Σκηνοθέτης: Κώστας Καζάκος). «Βασι-κά με λεν Θανάση» του Γ. Αρμένη με το ΔΗΠΕ-ΘΕ Σερρών (Σκηνοθέτης: Άννα Φόνσου). «Η Σι-ωπή της Άλκηστης» της Τϊνας Στεφανοπούλου, με το Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος (Σκηνοθέτης: Αλέξανδρος Ουδινότης). «Μανδραγόρας» του Ν. Μακιαβέλι, με τη Θεατρική Πορεία Λεμεσού – Κύπρος (Σκηνοθέτης: Κώστας Καποδίστριας). «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο (Σκηνοθέτης: Κώστας Καποδίστριας). Στον Κι-νηματογράφο και την τηλεόραση έχει κάνει τις

εξής δουλειές: «Η Επανάσταση στα 4 σημεία του ορίζοντα», «Ταχυδρόμοι του ‘21» (Σκηνο-θέτης: Διονύσης Γρηγοράτος), «Το Μπουλού-κι» (Σκηνοθέτης: Τάσος Ψαράς), «Για μια Καλύ-τερη Ζωή» (Σκηνοθέτης: Δημήτρης Παπακων-σταντής). «Σταύρωση χωρίς ανάσταση» (Σκη-νοθέτης: Φράνσις Κάραμποτ), «Οι τελευταίοι Εγγονοί» (Σκηνοθέτης: Νίκος Κουτελιδάκης), «Κωστής Παλαμάς» (Σκηνοθέτης: Κωστής Τσώ-νος), «Μαύρη Χρυσσαλίδα» (Σκηνοθέτης: Πωλ Σκλάβος).

Βυζαντία Πυριόχου - GUY

Γεννήθηκε το 1982 και μεγάλωσε στην Ζάκυνθο. Τα τελευταία 13 χρόνια μένει στην Αθήνα, όπου και ερ-γάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δασκάλα γαλ-λικών. Σπούδασε Υποκριτική και Σκηνοθεσία στο Θέ-ατρο των Αλλαγών και Ψυχολογία στην Πάντειο. Έχει γνώσεις Μουσικής και Τραγουδιού και έχει εργαστεί ως τραγουδίστρια σε μουσικά σχήματα και σε μου-σικοθεατρικές παραστάσεις. Έχει ασχοληθεί με την συγγραφή κειμένων και έχει κερδίσει το Τρίτο Βρα-βείο Πρωτοεμφανιζόμενου Θεατρικού Συγγραφέα με το έργο «Το Δωμάτιο» (θεατρικό περιοδικό Φουαγιέ). Επίσης έχει εκδώσει υπό την αιγίδα του Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου το οικολογικό κόμικ «Χελωνιόνι-ος Καρέτας» (εκδ. Στίγμα). Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις - ενδει-κτικά: Το Έκτο Πάτωμα, Α. Ζαρύ (104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης), Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Μποστ, (Παλαιό Πανεπιστήμιο στην Πλάκα), The Musical (θέατρο Λα-μπέτη), Λέγε με Φαίδρα, Β. Αλεξάκη (Vault), Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, του Σαίξπηρ, Το Φανταστικό, Λ. Κάρολ, Ματωμένος Γάμος, Φ. Γκ. Λόρκα, Σκη-νές από Έρωτα, Θ. Αθερίδη. Έχει διακριθεί σε Φεστι-βάλ με Πρώτο Βραβείο Ηθοποιού και Βραβεία Σκη-νοθεσίας. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Αιδοί-ων Μονόλογοι (Ηβ Ένσλερ), Κορίτσια Κορυφής (Κ. Τσέρτσιλ), Εχθροί εξ Αίματος (Αρκάς), The Kreontas Show (διασκευή της Αντιγόνης του Σοφοκλή) και Παιχνίδια Συναναστροφών (Αλ. Έηκμπορν). Εργάζε-ται τα τελευταία χρόνια σαν ιδρυτικό και ενεργό μέ-λος της θεατρικής εταιρείας De Ζαβού και έχει συ-νεργαστεί με τις θεατρικές ομάδες Πλέγμα και Κατά Πόδας. Έχει παίξει στον κινηματογράφο στις ταινίες Hardcore (Ντ. Ηλιάδη) και Μαύρο Λιβάδι (Β. Μαρι-νάκη), και στην τηλεόραση στις σειρές Πήρα Κόκκι-να Γυαλιά (Alpha) και Λούφα και Παραλλαγή (ΝΕΤ).

Ηλίας ΣαραντίδηςΓεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζάκυνθο. Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπι-στημίου Αιγαίου με κατεύθυνση την Αρχαιολογία. Σαν φοιτητής ασχολήθηκε με το θέατρο κι είχε συμμετοχή σε αρκετές παραστάσεις . Συνεργάζεται με το Θέατρο τση Ζάκυθος για πρώτη φορά.

35

Βασίλης ΣταμάτηςΓεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979. Έχει συμ-μετάσχει σε πλήθος μουσικών συνόλων τόσο ως εκτελεστής όσο και ως ενορχηστρωτής. Το 2004 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σύνθεση απο-κτώντας το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών M.A in music composition από το Kingston University στο Λονδίνο.Αναμιγνύει ετερογενή στοιχεία στις συν-θέσεις του όπως σύγχρονη αρμονία, μικτά μέσα με βαλκανικές κλίμακες και ρυθμούς, ενώ έχει την τάση να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά μέσα παράλ-ληλα με ακουστικά. Οι συνθέσεις του συνήθως εμπνέονται από εξωμουσικά στοιχεία και εντάσσο-νται σε εν γένει πολύτεχνο περιβάλλον με έντονες θεματικές εμμονές. Σε αυτά τα πλαίσια ίδρυσε το 2003 το μουσικό σύνολο Cirquito με το οποίο δη-μιουργεί και παρουσιάζει πολυμεσικές παραστά-σεις. Έχει γράψει κατόπιν παραγγελίας μουσική δωματίου, μουσική για μικτά μέσα, για ορχήστρα, για χορωδία, για θέατρο, ταινίες μικρού μήκους και για ντοκιμαντέρ και η μουσική του έχει παιχθεί στις Η.Π.Α, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Ασχολείται ενεργά με τη διοργάνω-ση πολιτιστικών δρώμενων ιδρύοντας την καλλι-τεχνική ομάδα 7 Points Creative Expression και εί-ναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΙΟΝΙΟ ΦΕΣΤΙ-ΒΑΛ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΡΕΡ. Δι-δάσκει σύνθεση, ανώτερα θεωρητικά και μουσι-κή τεχνολογία στο Κέντρο Μουσικής Έρευνας και Εκπαίδευσης στο οποίο είναι και καλλιτεχνικός δι-ευθυντής.

Αγγελική ΣούληΓεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτη του Τμήματος Υποκριτικής Θεάτρου και Κινηματογρά-φου στο ΙΕΚ Ζακύνθου. Έχει λάβει μέρος στις πα-ραστάσεις: ‘’Ένα αταίριαστο ζευγάρι’’ του Νηλ Σάι-μον με την Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου σε σκη-νοθεσία Θοδωρή Καμπίτση, ‘’Λα Μοσκέτα’’ του Ρουτζάντε, ‘’Ωχ τα νεφρά μου’’ του Μπάμπη Τσι-κληρόπουλου, με το Ιόνιο Θέατρο σε σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση, ‘’Ο Έβρος απέναντι’’ των Μ. Ρέππα - Θ. Παπαθανασίου, και ‘’Πού Πάμε’’ Μο-νόπρακτα σε κείμενα Γ. Σκούρτη - Κ. Μουρσελά με το Ιόνιο Θέατρο σε σκηνοθεσία Θοδωρή Κα-μπίτση.‘’Προδοσία το όνομα σου είναι γυναίκα;’’ με το Barrage Culture σε σκηνοθεσία Τζίνας Δράκου, ‘’Eternal Existence’’ χοροθέατρο Butoh με τον Butoh Master Katsura Kan, και ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ του Ντάριο Φο με το Θέατρο τση Ζάκυνθος»σε σκηνοθεσία Κώστα Καποδίστρια.

Μπάμπης ΣούληςΓεννήθηκε στη Ζάκυνθο.Σπούδασε θέατρο στη Σχο-λή του Εθνικού Θεάτρου και στην Ανωτέρα Σχο-λή Θεάτρου Ε. Χατζίκουαπό όπου αφοιφοίτησε το 1982. Έπαιξε στα έργα: “Kωνσταντίνος Παλαιολό-

γος”(Θ. Κωτσόπουλου)Θέατρο Αναφορά, “Εβραία” (Μπ. Μπρεχτ) Θέατρο Ασκός, “Μίλα μου σαν τη βρο-χή” (Τεν. Ουίλλιαμς) Θέατρο Ασκός, “Αριστοφανικές Όρνιθες στη Νεφελοκοκκυγία” (Φ.Κανέλλου) Θέα-τρο Πολύτεχνο, “Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στρα-βά αρμενίζουμε” (Κ. Μανιάτη – Π. Αναστασόπου-λου) Θέατρο Καισαριανής, “Η μαριχουάνα της μαμάς μου είναι η καλύτερη” (Ντάριο Φο) Θέατρο Πολύτε-χνο, “Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη (Δ. Ποταμίτη) Θέατρο Έρευνας, “Μια αίτησις εις γάμο (A. Τσέχωφ) Δημοτικό Θέατρο Περιστερίου, “Αρκούδα” (Α. Τσέ-χωφ) Δημοτικό Θέατρο Περιστερίου,“Φωτοκόπιες πολλαπλών όψεων” (Βαγ. Γκούφα) Θέατρο Πολύ-τεχνο, “Μικρό Μαχαγκόνι” (Μ.Μπρεχτ Κ.Βάιλ) Θία-σος Α. Γιαννίδης Συνεργασία Ομάδας Θεάτρου ΣΕΗ και Κρίστοφ Σροττ σκηνοθέτη του Μπερλίνερ Αν-σάμπλ, “Οιδίπους Τύραννος” (Σοφοκλής) Εθνικό Θέ-ατρο, τιμητική διάκριση σε όλο το θίασο στους Ολυ-μπιακούς Αγώνες της Σεούλ, περιοδεία σε όλη την Ευρώπη και Άπω Ανατολή, “Ροζ Μολότωφ” (Ρέπ-πα – Παπαθανασίου) Δημοτικό Θέατρο Ζακύνθου, “Ιστορία Ζωολογικού κήπου” (Εντ. Άλμπυ) Αυλαία Τέχνης , “Καλησπέρα σας Κε Τσέχωφ” (Μονόπρα-κτα Αν. Τσέχωφ) Αυλαία Τέχνης , “Μάνος Χατζηδά-κις, ένας αιώνιος έφηβος” Αυλαία Τέχνης,¨Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος…με κυριεύει¨ Θέατρο Τση Ζάκυν-θος – Αυλαία Τέχνης ,‘’Τση Ζάκυνθος- Βενετοκρατία 1480-1796’’.‘’ΗγυναίκατσηΖάκυνθος‘’(Διον.Σολω-μού)ΛόφοςΣτράνη,¨ΑριστοφάνουςΟρνιθοσκαλίσμα-τα¨(Αποσπάσματα Αριστοφάνη)Ομάδα Χοροθεάτρου Υλήεσσα. Έχει σκηνοθετήσει: “Όρνιθες” (Αριστοφά-νη), “Μια αίτησις εις γάμο” (Α. Τσέχωφ), “Αχαρνής” (Αριστοφάνης), “Αρκούδα” (Α.Τσέχωφ), “O αφελής” (Δ. Ψαθά), “Ο Χάσης” (Γουζέλη), “Ιστορία Ζωολογι-κού Κήπου” (Ε.Άλμπυ), “Πολιτική και Έρωτας” (Μι-μίκας Σταμίρη), “Ένα ευτυχές γεγονός” (Σ. Μρόζεκ), “Εκλογομαγερέματα” (Μ. Σταμίρη), “Μάνος Χατζη-δάκις – ένας αιώνιος έφηβος” μουσικοχοροθεατρική παράσταση (Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Ζακύνθου – Αυλαία Τέχνης Ζακύνθου), “Καλήσπέρα σας κε Τσέ-χωφ” Αυλαία Τέχνης Ζακύνθου, “Δεσποινίς Τζού-λια” (Α. Στρίμπεργκ) Αυλαία Τέχνης Ζακύνθου. ‘’Τση Ζάκυνθος Βενετοκρατία 1480-1796’’Στο πλαίσιο του προγράμματος INTERREG III A Ελλάδας – Ιταλίας που υλοποίησε ο Δήμος Ελατίων Ζακύνθου. ‘’ Τση Ζά-κυνθος Γαλλοκρατία – Αγγλοκρατία 1796 – 1864 ‘’ Στο πλαίσιο του προγράμματος INTERREG III A Ελ-λάδας – Ιταλίας που υλοποίησε ο Δήμος Αρτεμισί-ων Ζακύνθου . Συμμετείχε στις ταινίες : “Πέτρινα χρόνια” του Π. Βούλγαρη, “Μετέωρο και σκιά” του Τάκη Σπετσιώ-τη. Είναι ιδρυτικό μέλος της “Αυλαίας Τέχνης”. Λει-τουργεί εργαστήρι Διδασκαλίας και Έρευνας του Λαϊ-κού Θεάτρου της Ζακύνθου “Ομιλίες”. Δίδαξε 4 χρό-νια θεατρική αγωγή και ανέβασε παραστάσεις στο Μουσικό Γυμνάσιο Ζακύνθου. Πήρε μέρος σε πολ-λές βραδιές που οργάνωσε ο πατέρας Πυρουνάκης με τους Γιάννη Ρίτσο, Νικηφόρο Βρεττάκο και άλ-λους μεγάλους ποιητές. Συμμετείχε σε βραδιές ποί-ησης που οργάνωσε ο Διονύσης Σέρρας στη Ζάκυν-θο για Σολωμό, Ελύτη, Κώστα Καρυωτάκη, Δημήτρη

36

Λάγιο. Συνεργάστηκε σε εκπομπές της ΕΡΤ, ΕΡΑ και ΕΡΑ Ζακύνθου ως παραγωγός προγραμμάτων. Συ-νεργάστηκε με την Χ.Ε.Ν. Ζακύνθου για βραδιές αφι-ερωμένες στον Κωνσταντίνο Καβάφη και Οδησσέα Ελύτη,συνεργάσθηκε με το Μουσείο Σολωμού και Κάλβου σε εκδηλώσεις αφιερωμένες στο έτος Φώ-σκολου – Σολωμού. Δούλεψε ως εκφωνητής ειδή-σεων στην ΕΡΑ Ζακύνθου και συνεργάστηκε με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς Ανεξάρτητη Ραδιοφωνία, ΣΚΑΙ, 902 και Ερμής FM. Έχει γράψει τους στίχους για το μουσικό έργο: “Το κορίτσι με τις περγαμηνές”, σε μουσική .Κώστα Τελάκη ,με ερμηνεύτριες την Αλί-κη Καγιαλόγλου και Μαρία Δημητριάδη.Συμμετείχε επίσης σε εκδηλώσεις των Γιατρών του Κόσμου και συνδιοργάνωσε εκδηλώσεις μνήμης για το Δημήτρη Λάγιο.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑΓεννήθηκε στη Ζάκυνθο.Σπούδασε στην Αθήνα κλασσικό και σύγχρονο χορό στην Ανώτερη Επαγ-γελματική Σχολή Χορού «Ραλλού Μάνου» στο τμή-μα καθηγητών χορού καθώς επίσης και θέατρο στην Ανώτερη Σχολή Δραμματικής Τέχνης «ΊΑΣΜΟΣ» του Β.Διαμαντόπουλου κατόπιν εξετάσεων στο ΥΠ.ΠΟ. Επίσης είναι απόφοιτος της Σχολής Διοίκησης και Οι-κονομίας στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Τεχνο-λογικής Εκπαίδευσης του ΑΤΕΙ Χαλκίδας.Είναι κάτο-χος διπλώματος εκπαίδευσης Dance Aerobic απ’το Studio One School of Fitness & Aerobic.Έχει παρακο-λουθήσει σεμινάρια χορού ενδεικτικά αναφέρονται, μπαλέτο και σύγχρονο στο SIBA ACADEMY της Αυ-στρίας,στο STUDIO METSIS του Γιάννη Μέτση με τον Pierre Tavernier,Αlain Astie,Χριστίνα Μπέσκου,Iω-άννη Μανταφούνη,Χρυσυίδα Λιατζιβίρη, σύγχρονο χορό με τον Cruz Isael Mata και Zoi Eustathiou,μέ-θοδο διδασκαλίας δημιουργικού χορού σε παιδιά με την Κατερίνα Αργυροπούλου κ.α. Καθώς επίσης και σεμινάρια υποκριτικής Act and Re-act masterclasses με τον Randal Kleiser, Σκηνοθεσία-Υποκριτική με τον Στάθη Λιβαθινό,Υποκριτικη με τους Staniewski Wlodzimierz και Josef Szeiler,Ηθοποιός και ποιητικό σώμα με την Έρση Πήττα κ.α. Δραστηριοποιείται στη Ζάκυνθο ως χορεύτρια και ως ηθοποιός επί σειρά ετών με τη Χορογράφο Σόνια Μηχανού,με την Θε-ατρική σκηνή Σαρακηνάδου,την επαγγελματική ομά-δα χορού «Υλήεσσα» με υπεύθηνη την Α.Μαρού-λη.Στην Αθήνα έχει χορέψει στο Θέατρο Κάτια Δαν-δουλάκη σε χορογραφία της Αλ.Καζούρη,στο Θέα-τρο ACS του Χαλανδρίου σε χορευτικό gala του ΣΙΣ-ΧΕ σε χορογραφία της Σ.Μηχανού,συμμετείχε ως Iέρεια στην τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για το 11ο Χειμερινό Ευρωπαϊκό Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας «Brasov 2013», που έγινε στο Παναθηναϊ-κό Στάδιο σε χορογραφία της Άρτεμις Ιγνατίου,είναι μέλος της επαγγελματικής ομάδας χορού «Footsteps Dance Company» με υπεύθυνη χορογράφο την Γιώ-τα Πολυχρονοπούλου που παρουσιάζει αυτήν την περίοδο την καινούρια της παραγωγή ‘DUALITY’ στο θέατρο ΧΥΤΗΡΙΟ.Στην τηλεόραση έχει συμμετά-σχει στην σειρά Steps του ANT1 και σε διαφημιστι-κά σποτ.

38

Theatro tsi Zakythoswas founded in February of 1982 by professional actors from Zante and operates based on the Heptanesian Traditional Theatre. As part of this effort, it has organized a laboratory study of the aforementioned theatrical genre and has performed the play «Gianniotes or The comedy of quacks», written in 1745 in Zakynthos by Savogia Rousmeli, «Xasis» of D. Gouzelis written in Zakynthos in 1790,»La

Mosketa» of Ruzzante, «George Dandin“ by Moliere, «Little Prince» by Antoine de Saint-Exupéry,»No pay, no pay» by Dario Fo, “The Imaginary Invalid” by Moliere,»The Barber of Seville» by Bomarsai, «Golfo The Shepherdess and the loving allles stories», «Misery Stories « with texts, songs and poems of Bertolt Brecht, «Monologue» by Iakovos Kambanellis. Alongside, in cooperation with Jenny Rousea, “Theatro tsi Zakynthos has performed «The Secret of Countess Valeraina» by Grigoris Xenopoulos and «Flantro» by Pantelis Horn.

Avlaia Texnis of ZakynthosThe organization “Avlaia Texnis Zakynthoy” was founded in Zakynthos in 2000 by a group of professional actors connected by a common passion for the Ionian, Eptanisian and Greek culture.

Until today, they have presented in Zakynthos and in Greece the plays: «History of the zoo» by Edward Albee, «A happy event» by Slawomir Mrozek, the musical « Manos Hadjidakis, an eternal teenager», the show «Good evening sir Chekhov» by A.Chekhov, «Miss Julie» by A. Strindberg.

Bertolt Brecht was born in Augsburg, Germany, on 19th February, 1898. He studied philosophy and medicine at the University of Munich before becoming a medical orderly in a German military hospital during the First World War. This experience reinforced his hatred of war and influenced his support for the failed Socialist revolution in 1919.After the war Brecht returned to university but eventually became more interested in literature than medicine. His first play to be produced wasBael (1922). This was followed by plays deeply influenced by the work ofErnst Toller. This included Drums in the Night, a play about a soldier returning from war, Jungle of the Cities (1923), Man Equals Man (1926) andA Respectable Wedding (1926).George Grosz knew him during this period: «Brecht was interested in English writers and Chinese philosophers. He read Swift, Butler and Wells, and also Kipling. He dressed like nobody else in the circle, and looked like some kind of engineer or car mechanic, always wearing a thin leather tie - without oil stains, of course. Instead

of the usual sort of waistcoat, he wore one with long sleeves; the cut of all his suits were baggy and somewhat American, with padded shoulders and wedge-shaped trousers. Without his monkish face and the hair combed down on his forehead he might have been mistaken for a cross between a German chauffeur and a Russian commissar.»In 1927 Brecht collaborated with the composer Kurt Weill to produce the musical play, The Little Mahagonny. They then produced The Threepenny Opera. Although based on The Beggar’s Opera that was originally produced in 1728, Brecht added his own lyrics that illustrated his growing belief in Marxism. He also worked with the composer Hanns Eisner in The Measure Taken (1930).Brecht attempted to develop a new approach to the the theatre. He tried to persuade his audiences to see the stage as a stage, actors as actors and not the traditional make-believe of the theatre. Brecht required detachment, not passion, from the observing audience. The purpose of the play was to awaken the spectators’ minds so that he could communicate his version of the truth.

Bertolt Brecht biography summary

39

Brecht’s plays reflected a Marxist interpretation of society and when Adolf Hitler gained power in 1933 he was forced to flee from Nazi Germany. While living in exile he wrote anti-Nazi plays such as The Roundheads and the Peakheads and Fear and Misery of the Third Reich. This was followed by Life of Galileo (1939), Mother Courage and Her Children (1939), The Good Man of Szechuan (1941), The Resistible Rise of Arturo Ui (1941) and the Caucausian Chalk Circle (1943).After leaving Germany in 1933, Brecht lived in Denmark, Sweden and the Soviet Union. He arrived in theUnited States in 1941 and after settling in Hollywood, helped with the writing of the film, Hangman Also Die(1943).In 1947 the House of Un-American Activities Committee (HUAC), chaired by J. Parnell Thomas, began an investigation into the entertainment industry. The HUAC interviewed 41 people who were working in Hollywood. These people attended voluntarily and became known as «friendly witnesses». During their interviews they named nineteen people who they accused of holding left-wing views.On 30th October, 1947, Brecht appeared in front of the HUAC. He denied he was a member of the Screen Writers Guild and the American Communist Party. Brecht pointed out: «As a guest of the United States, I refrained from political activities concerning this country even in a literary form. By the way, I am not a screen writer, Hollywood used only one story of mine for a picture showing the Nazi savageries in Prague.

I am not aware of any influence which I could have exercised in the movie industry whether political or artistic. Being called before the Un-American Activities Committee, however, I feel free for the first time to say a few words about American matters: looking back at my experiences as a playwright and a poet in the Europe of the last two decades, I wish to say that the great American people would lose much and risk much if they allowed anybody to restrict free competition of ideas in cultural fields, or to interfere with art which must be free in order to be art. We are living in a dangerous world. Our state of civilization is such that mankind already is capable of becoming enormously wealthy but, as a whole, is still poverty-ridden. Great wars have been suffered, greater ones are imminent, we are told. One of them might well wipe out mankind, as a whole. We might be the last generation of the specimen man on this earth. The ideas about how to make use of the new capabilities of production have not been developed much since the days when the horse had to do what man could not do. Do you not think that, in such a predicament, every new idea should be examined carefully and freely? Art can present clear and even make nobler such ideas.» Soon after giving evidence he left for East Germany.In 1949 Brecht founded the Berliner Ensemble and over the next few years it became the country’s most famous theatre company. However, Brecht wrote only one new play, The Days of the Commune (1949), while living in East Germany.Bertolt Brecht died on 14th August, 1956.

Bertolt BrechtAntigoneTranslation: Alexis Solomos

Direction: Kostas Kapodistrias, Thanasis Michailidis

Assisant directior: Aggeliki Souli

Set- Costumes designer: Niki Perdika

Music composition: Vasilis Stamatis

Movement, Choreography: Sonia Michanou

Chorus leader: Stauros Ampelas

Lighting: Spiros Malapetsas

40

CastPrologue: Panagiotis Kontostavlakis

First woman: Pirioxou Byzantia

Second woman: Dionysia Xenou

SS Sargent: Nikos Xenos

Antigone: Dionysia Xenou

Ismene: Pirioxou Byzantia

First leader: Giorgos Voutos

Second Leader: Panagiotis Kontostavlakis

Creon: Kostas Kapodistrias

Haemon: Giorgos Mavrias

Teiresias: Babis Soulis

Messengers: Nikos Xenos

Slave: Aggeliki Souli

Chorus: Nikos Arvanitakis

Maria Kontoni

Sonia Mixanou

Ilias Sarantidis

Despoina Tsoukala

Child: Christos Kapodistrias

Production manager: Maria Theodosi

Photos: 7media

Set construction: Dionysis Tetradis

Costumes: Maria Poyliezou

Lights operator: Apostolis Zontos

Sound operator: Dionysis Giatras

Video operator: Tasis kapodistrias

Care taker: Giorgos Voutos

Accessories: Marietta Marouda

Set painting: Dionisis Kalamaras

Accessories painting: Nikos Arvanitakis

42

BiographiesArvanitakis NikosGuitar, singing, harmonica, painting, sculpture, ceramics, acting.He took part in the theatrical play self-taught artist. “The revelry”- costume making and care taker, under the direction of Maria-Louiza Papadopoulou. He took part in the theatrical play “No pay, no pay” as a set director and care taker under the direction of Kostas Kapodistrias. Moreover, he participated in the theatrical play “Fiakas” as an actor, directed by Giannis Zavradinos. He organized and participated in the collective exhibition “1st Zakynthos art gathering” and other art exhibitions. He has his own studio and he is an expert in upcycling and Tridimensional paintings. Nevertheless, he is a song writer and performs with the music group “Various”.

Giorgos VoutosHe studied at the popular experimental theatre of L. Triviza (1986). He has been a frequent cooperator of “Theatro tsi Zakynthos” (Zakynthos Theatre) with participations in the plays «La Mosketa» (1986) and “George Daden” (1988), “I refuse to pay, I refuse to pay” (2001), “Midsummer night’s dream”, “Countess Valerena’s secret” (2002), “Beautiful and lonely Zakynthos seizes me” (2008), “Sweetheart of the Golfo the Shepherdess and other stories” (2008), «Tales of misery» of Brecht (2010), “Three Stories, three seasons” (2011). He has worked with the Municipal and Regional Theatre of Komotini, Kalamata, Rhodes, Kozani and with several Athenian Theatrical Companies like “Sun Theatre”, “Pedagogical Theatrical Stage”, “Anti-theatre”, “Theatre company ‘81” etc. He has performed plays from the Greek and foreign repertoire, Sophocles, Menandrus, Aristophanes, Shakespeare, Moliere, L. Ustinov, Goldoni, Ibsen, Gorky, Lorca, Wilder, Kambanellis, Kazantzakis, Fr. Baum, Triviza, Kif, Homer, Psatha, Matesi, Yourcenar, Fo, Pirandello, Sartre, Genet. Working with directors like G. Remoundos, M. Xenoudaki, L. Trivizas, N. Charalampous, P. Charitoglou, K. Bakas, G. Diamantopoulos, N. Nikokiou Ev. Gabrielidis, St. Pavlidis, D. Yatzouzakis. Participation in short films and feature length films and in television productions.

Kostas KapodistriasBorn in Zakynthos, he studied at the drama school of Vasilis Ritsos. He has participated as an actor at the plays “Captain Shell – Captain Esso,” directed by L. Trivizas and staged in the Popular Experimental Theatre, “Lepredis” staged in the Kessariani Theatre, in Vangelis Gouphas’s “A Significant Woman,” staged in the Athens Theatre by the troupe of Dimitris Murat and Voula Zoumboulakis, George Sevastikoglou’s play “Aggela,” staged in the Thessalian Theatre, in “Psychostasia,” written by Aeschylus, and “Lysistrata” written by Aristophanes. Both plays were staged in the Amphitheatre of S. Evangelatos. Acting in “Iphigenia at Lixouri,” written by Petros Katsaitis, “Erotokritos,” written by Vitsentzos Kornaros, and “Men at Arbitration,” written by Menander. Participation as an actor in “David,” written by an unknown poet from the Greek island of Chios, “Gouanakos,” written by Ioannis Psycharis, and “Rhesus,” written by Euripides. “The Comedy of Quack Doctors” written by Savogias Rousmelis. Chourmouzis’s play “The Gambler”, Gouselis’s play “Chasis”, Molière’s “George Dandin”, Antoine de Saint-Exupéry’s “The Little Prince”, Dario Fo’s “We won’t pay!We won’t pay!” and William Shakespeare’s “ A Midsummer night’s dream,” “Orea kai moni i Zakynthos me kirievi” (“Only seized by beautiful Zakynthos”).He has directed the plays: D. Gouselis’s play “Chasis”, Chourmouzis’s play “The Gambler”, Gouselis’s play “Chasis”, Molière’s “George Dandin”, Ruzzante’s “La Moschetta” , Antoine de Saint-Exupéry’s “The Little Prince”, Niccolo Machiavelli’s “Mandragoras”, Beaumarchais’s “The Barber of Seville”, “Princess Aiora’s Abduction” written by Paschalis Tsarouchas, Montseleze’s play “Evgena”, Dario Fo’s “We won’t pay!We won’t pay!” and William Shakespeare’s “ A Midsummer night’s dream,” “Orea kai moni i Zakynthos me kirievi” (“Only seized by beautiful Zakynthos”, “Golpho, the shepherdess’ s lover and other stories” by D. Giatras And K. Kapodistrias, “Stories of Misery,” based on Bertolt Brecht’s dramatic work. He participates as coordinator at popular theatrical companies in Zakynthos, expecially the one in Vanato, his birthplace, and does research regarding the Zakynthian popular theatre (Omilies) and writing through a combination of contemporary texts of the same gerne. His more

43

recent work on writing was the play “Only seized by beautiful Zakynthos” that he wrote with the poet D. Giatras and is a record of the history of Zakynthos from 1480 until 1864 through the special poetic style of “Omilies”.He has been participating in several cultural organizations of Zakynthos and of the Region of the Ionian Islands, in his attempt to connect the cultural products with the wider social activity in the area. Thus, he has contributed to the organization of congresses, realization of European programs, creation of institutions etc.He has worked as a drama teacher at the Drama School of the University of Athens, the music school of Zakynthos and the Institute of Propfessional Education of Zakynthos.

Maria Kontoni.She was born and raised on the island of Zakynthos. From an early age she realized her talent in dance. She started as an amateur. In 2002 she was admitted at the Kapodistriako University where she studied History and Archeology. At the same time, she attends classes of classical and modern dance. She also studied at the Rallou Manou professional school. Aliki Kazouri, Synthia Frida and Vaso Kikna were some of her main instructors. She has also attended seminars of modern and classical dance in Greece and abroad (LABAN). In 2006 she started working as a dance instructor in amateur schools of dance in Athens. She also cooperated with a chorotheatrical team “Drios Topoi”. The last 2 years (2011-2013) she lives and works in her birthplace, Zakynthos. She loves and hopes in the art of dance.

Panagiotis KontostavlakisHe was born in Zakynthos. While at university he also studied theatre and Journalism. He graduated from the drama school in 1981 and worked for a record company and as a journalist in the press and the radio. He worked as a manager of public relations as a producer, manager of the Greek Repertoire and as a general manager at the Companies EMI, Columbia, Sony, Akti(founder, 1987-1988) and Warner music until 1995-1996. On the radio he worked as a producer in the second program (ERA2) and later in the free radio, Channel 1, Diavlo10, TICTAC FM, EGEO FM etc and until 1996 in ERA2. On television he took part in the program “EN ARHI EINAI O LOGOS”, he starred in the first two video clips of the greek television for two songs by M. Theodorakis, directed by S. Valsamidis. He acted

in several productions of the theatre of Monday and co-starred with Pemi Zouni in the TV movie “THE WOMAN IN REBETIKO” by L. Makri and K. Tomadaki. In the theatre, he cooperated with OTHAT, the theatrical workshop, the theatre company of K. Preka, “ Apocalypse”, “ Intrique” etc. He acted in the plays “Summer and Smoke” (T. Williams) directed by A. Andrikopoulos, “Rainmaker” (P. Nas) directed by A. Antoniou, “Beyond the horizon” (E. O’neal) directed by A. Antoniou, “Abraam’s sacrifice” directed by S. Christofidis, “Here is Polytechnic” ( Popular oratorio) directed by A. Antoniou, “Psarianon Oaph” ( Th. Tragas) directed by A. Antoniou, ”The dawn of Liberty” (Th. Tragas) directed by A. Antoniou, “Aphrodite’s island” (A. Parni) directed by G. Milonas and T. Petropoulos, “A wife for my husband” (A. Thomas) directed by G. Voutsinou, “Loveless” (K Lotris) directed by G. Gavalas, “ The game of love” (D. Douka) directed by O. Kosteletos and others.He was awarded 1st prize for best new actor in 1985 by the Corfiatika Awards and in 1986 he got the prize for supporting actor. In 2003 he took part in the festivities organized by Platiforos for the 50 years of the 1953 earthquake in Zakynthos, directed by T. Likouresis. Since 2012 he has been president of the Cultural Club of Keri which is exceptionally active both cultyrally and socially.

Giorgos MavriasHe was born in Zakynthos and he is a graduate of the department of Theatrical Drama and Movie of the Institute of Professional Education of Zakynthos. He has taken part in the performances “The odd couple” (Neal Simon)of the Theatrical Stage of Zakynthos directed by Th. Kampitsis, “These Ghosts” (Sd. De Filippo) directed by T. Likouressis, “No pay, no pay” (Dario Fo) by K. Kapodistrias, “Evros apenanti” (M. Repa- Th. Papathanasiou) with the Ionian Theatre directed by Th. Kampitsis.

Sonia MixanouShe was born in Patras where she started taking dance lessons and continued in Zakynthos. She studied dance in the National Dance Acadeny, opera and music “P. Vlantigerov” in Sofia, Bulgaria with main instructor Kalina Bogoeva. She has danced with the professional teams “Parousia” by Tatianna Lomverdou, “Seresta dance Company” by Ch. Beskou, “Xorika” by Z. Nikoloudi, “Drios Topoi” A. Lazou, “MYIA” G. & A. Anifantaki and others. She has attended seminars of classical

ballet, modern dance, afrikan, argentinian tango, in Greece and abroad with the instructors M. Kinigou, K. Sabrami, M. Mayers, D. Lommel, E. Efremidou, L. De Pian, S. Frida, P. Tavernier, I. Anastasiou and others. Since 1996, she has had her own dance school in Zakynthos and has given several performances, has done seminars, cooperations as well as educational work. She has worked as a choreographer and movement expert with “Anemi” (M.L. Papadopoulou) with Avlaia Texnis Zakynthou, with “Drios Topoi” A. Lazou, with “Platiforos”, the Evixon conservatory, the Venetian Wedding, several theatrical plays, the Municipality of Zakynthos and other places and teams of artistic and carnival festivities.

Thanasis MichailidisStudies: Theatrical Studio “Morfes” of the theatre “Empros” (1995-1996), Theatrical studio of Vasilis Diamantopoulos (1991-1995)Theatre: 2011’’ Dirty shoes’ VIEW, cultural centre @roof dir. Costas Gakis 2011’’ No pay no pay «(Director) theatrical workshop DIPETHE Rumelis 2009-2010 MERCHANT OF VENICE by William Shakespeare Dir. Costas Gakis - Vasilis Mavrogeorgiou 2009-2010 the boy with the suitcase by Mike Kenny. Directed by Costas Gakis 2008-2009 OI FASOULIDES ME TO ROPALO by F.G.Lorka dir. Pan.Adam 2008-2009 The Pitfalls of Rombert Thomas dir. Panagiotis Adam - Maria Gitsa 2007-2008 FILOUMENA MARTOURANO by Eduardo De Filippo Director: EstherAndre Gonzalez 2006-2007 MISS AGED 39 of Sakellarios - Giannakopoulos direction: Panos Skouroliakou 2003-2004 THE BARBER OF SEVILLE of Bomarse Directed by: Costas Kapodistrias (and Assistant Director) 2003-2004 EKKLISIAZOUSES of Aristophanes (Director) Culture club of Skoulikado Zakynthos 2002-2003 THE WIZARD OFOZ adapted by Carmen Ruggeri Director: Carmen Ruggeri 2002-2003 EKKLISIAZOUSES by Aristophanes (Director) theatrical workshop DIPETHE Rumelis 2001-2002 play “Princess Aiora’s Abduction” written by Paschalis Tsarouchas, staged in the Municipal Theatre of Roumeli, Director: Kostas Kapodistrias (And Assistant Director)2000-2001 EIRINI by Aristophanes direction: Tasos Rantzos 1998-1999 WEALTH by Aristophanes Directed by Kostas Bakas (And Assistant Director) 1998-1999 GEIA SOU TSOLIA MOY Assistant Director – Writing texts 1997-1998

PERIPHERY of Georgios Souris (Director) Theatre Workshop Regional Theatre of Rumeli 1997-1998 ODYSSEBACH by Xenia Kalogeropoulou Director: Maria Savva 1993-1994 INTERROGATION by Peter Weiss Direction: Vasilis DiamantopoulosTELEVISION2007-2008 AMORE MIO Directed by: Stella Manola ALPHA 2007-2008 S T O R I E S FROM ACROSS Direction: Panagiotis Fafoutis ANT1 2007-2008 MARIA H ASXIMI Director: Theodore Konstantopoulos MEGA 2002-2003 RESTRICTED LOVE Director: Theodore KonstantopoulosMEGA 1993-1994 VARVAROTITES dir. by Stelios Rallis ANT1 1991-1992 BEYOND THE HORIZON Direction: Theo Maragkos ET1CINEMA1994 THE MOON RUNAWAY BY Theo Maragkos 1992 ONE SUSPICIOUS CITIZEN by Stelios PavlidisOTHERParticipation in theatrical lecterns (Brecht in the states of tar) and music and dance lecterns,in collaboration with the Centre of Mediterranean music. Participation in the cd of the director Dimitris Kontogiannis by reciting poems regarding the Mediterranean.Work experience in a TV channel as a director at the television channel STAR Central Greece. Radio producer for several years at STAR FM

Nikos XenosEducation:Graduate of The Music School of Zakynthos. Graduate of the Drama School of the Institute of Professional Education of ZakynthosPiano Graduate of the National Conservatory of Athens, class of Rita VourtsiExperience:Teacher at the theatrical workshop Fiera. Actor in the role of Lomof at the play “Marriage proposal” of Chekhov directed by Ilias Gekas. Actor in the role of a soldier in the play “Misery stories” directed by K. Kapodistrias. He has also participated in the theatrical troup “Anemi” as an actor and as a music composer in the play “The party”, directed by Louisa Papadopoulos. He has also contributed as a music Composer for the following theatrical plays: “The odd couple” directed by T.Kampitsis. “The fest” (dramatized folk songs), directed by Maria Louisa Papadopoulou. “Les miserables” by Hugo, directed by E. Lazou. “Misery Stories” by Brecht directed by K. Kapodistrias.” The skin of our Teeth” by Thornton Wilder directed by E. Lazou.

44

Dionysia XenouBorn in Zakynthos, she graduated from the drama theater school of the Institute of Professional Education of Zakynthos. She has played as an actor in the plays “Tale, tale, fairy tale »by brothers Grimm,”Tales of miseries «of B. Brecht, “No pay, no pay” with the theatertsi Zakynthos directed by Kostas Kapodistrias, «The fest» (dramatized folk songs), directed by Maria Louisa Papadopoulou, and «Eve and the serpent» directed by Barbara Clother.

Niki PerdikaBorn in Athens, she has studied in the Greek School of Fine Arts, painting with G. Mavroidis and G. Moralis, engraving with Costas Grammatopoulos, scenography, clothing, decoration, with Vasilis Vasileiadis, drama at the school of Dimitris Constantinidis with professors G. Kanakis B. Pagoulatos, S. Evaggelatos, Alex. Udinotis, History of Art, with Pantelis Prevelakis Rythmology of Architecture with Pavlos Milonas. She did Postgraduate Studies in London with scholarship by the SSF, engraving at the University of London, taught by David Clark and Myriam Howard, History of the Theatre with Andre Markof, theater lighting with MarioDipeti and special effects by Johnny Grand. At the School of Fine Arts she was assistant of the professor B. Vassiliadis at the department of scenography- Costumes - Decoration. She has won a prize at Ithaca Festival Award for scenes and Costumes for the play of Savogia Rusmeli «The Comedy of Quarks” and the Dimitri Rontiri Award for the play «Hasis» of Gouzeli, awarded by the Minister of Culture Melina Mercouri. Award in London for Sets and costumes in the play «Peer Gynt «by Henrik Ibsen from the Central School of Art and Design. Award for the poster for ‘Ceramins Exhibition». She has contributed in the following theatrical plays: «Comedy of Quarks» by Rousmeli, «Hasis» by Gouzeli, «La Mascetta «by Ruzzante,» Georges Dandin « with the Theatre tsi Zakynthos (Director: Kostas Kapodistrias). «The Kerkemezoi ‘with National Theatre (Director: George Christofilakis). «The Miser» by Moliere, with The Municipal Theatre of Agrinio (Director Ersi Vasilikioti). «Nefeles» by Aristophanes, with the Theatre of Northern Greece in Epidavros (Director Ersi Vasilakioti). «The THISEIA», at the Theatre of Herodes Atticus (director Thanos Kotsopoulos). ‘Galileo’with the Philosophy Department of the University

Athens (Director: Kostas Kazakos). «Basically, my name is Thanasis» by G. Armeni with DIPETHE Serron (Director: Anna Fonsou). «The silence of Alcestis” by Tina Stephanopoulos with the National Theatre of Northern Greece (Director: Al. Oudinotis). «Mandragoras’ by N. Machiavelli with the Theatre Course Limassol- Cyprus (Director: Kostas Kapodistrias).»No pay, no pay» by Dario Fo (Director: Kostas Kapodistrias). In cinema and television she has the following experience: «The Revolution in 4 dimensions of the horizon «,» Postmen of ‘21 «(directed by Dionysis Grigoratos), «To Boulouki»(Director: Tasos Psaras),» For a better life» (Director: Dimitris Papakonstantis). «Crucifixion without resurrection» (Director: Frances Carabott), «The lastGrandsons «(Director: Nikos Koutelidakis), «Kostis Palamas» (Director: Kostis Tsonos), «Mavri Chryssalida» (Director: Paul Sklavos).

Byzantia Pyriochou - GUYShe was born in 1982 and raised in Zakynthos. The last 13 years she has been living in Athens, where she works as an actress, director and French teacher. She studied acting and directing at the “Theatro ton Allagon” and Psychology at Panteion University. She has studied music and vocals and has worked as a singer in musical ensembles and Musical-theatrical performances. She has been involved in writing and has won his third prize of Debut playwriters with the play «The Room» (theatrical magazine Foyer). Moreover, she has published under the auspices of the Marine Park of Zakynthos the eco-comic «Chelonionios Karetas «(ed. Stigma). She has participated in theatrical performances - indicative: ”The Sixth Floor”, A. Zary (104 Center of Oration and Art), “Romeo and Juliet”, Bost, (Old University in Plaka),” The Musical” (Theatre Lambeti), “Call me Phaedra”, B. Alexakis (Vault), “A Midsummer Night’s Dream”, W. Shakespeare, “The Imaginary”, L. Carroll, “Blood Wedding”, F. GD. Lorca, “Love scenes” by T. Atheridis. She has excelled in Festivals, awarded with the first actress prize prize for direction. She has directed the plays: “Vulvos’ Monologues” (Eve Ensler), “Girls Summit” (K. Churchill), “Enemies by Blood” (Arcas), “The KreontasShow” (adaptation of Antigone by Sophocles) and “Parlor game” (Al. Eikmporn). She has been working as a founding and active member of the theater company “déjà vu” and has co-operated with the theater groups “Plegma” and “Kata

45

podas”. She has played in the films“Hardcore” (D. Iliadis) and “Black Field” (B. Marinaki), and on television in the series “Pira kokkina gialia” (Alpha) and “Loufa kai parallagi” (NET).Ilias SarandidisHe was born and raised in Zakynthos. He is a graduate of Department of Mediterranean Studies of the Aegean University with specialty in Archaeology. He is involved in amateur theater and has participated in several performances. He is working withTheatre tsi Zakythos for the first time.

Vasilis StamatisBorn in Thessaloniki in 1979, he has participated in numerous ensembles as a performer and as an orchestrator.In 2004 he completed his studies in composition by gaining a Masters degree MA in music composition from Kingston University in Londino. He mixes heterogeneous music elements in his compositions such as modern harmony, mixed instruments with Balkan scales and rhythms, while he has the tendency to use electronic means together with acoustic means. His compositions are usually inspired by non-musical elements, that are adjusted into the general artistic environment with strong thematic obsessions. In this frame he founded in 2003 the ensemble Cirquito which creates and presents multimedia performances. He has written upon order chamber music, music for mixed media, orchestral, choral, for theater, movies, documentaries and his music has been played in the U.S., the United Kingdom, Italy and Greece. He is actively organizing cultural events and has founded the artistic team “7 Points Creative Expression”. Moreover, he is the artistic director in the IONIAN FESTIVAL OF CLASSICAL MUSIC PAVLOS KARRER. H e teaches composition, music theory and music technology in the Music Center of Research and Education in which he is also the artistic director.

Aggeliki SouliBorn in Athens, she is a graduate of the Department of Drama in Theatre and Film of the Institute of Professional Education of Zakynthos. He has taken part in the performances: ‘’An odd couple’’ by Neil Simon with the theatrical Stage of Zakynthos directed by Th. Kampitsis,’’ La Mosketa” of Ruzzante,’’ Oh my kidneys’’ by Babis Tsikliropoulos with the Ionian Theatre directed by Th. Kampitsis, ‘’ Betrayal your name is female?’’ with Barrage Culture by the direction of Gina

Drakou,’’ Eternal Existence’’ chorotheatrical team Butoh with Butoh Master Katsura Kan, and “No pay no pay” by Dario Fo with Theatre tsi Zakynthos directed by Kostas Kapodistrias, “Evros apenanti’’ of M. Reppa – Th. Papathanasiou and ‘’Where are we going?’’ in texts by G. Scourti - K. Moursela with the Ionian Theatre in the direction of Th. Kampitsis.

Babis SoulisBorn in Zakynthos, he studied Drama at the School of the National Theatre and at the School of Theatre of E. Chatzikou. He has performed in the plays: «Constantinos Paleologos» (I. Kotsopoulou) Theatre “Anafora”, «Jew» (B. Brecht) Theatre “Askos”, «Talk to Me Like the Rain and Let Me Listen «(Ten. Williams) Theatre “Askos» Aristofanikes Ornithes in Nefelokokkygia «(F.Kanellou) Theatre “Polytechno”, «I stravos einaio gialos i strava armenizoume «(K. Maniatis - P. Anastassopolous) Theatre of Kaisariani, «Mother’s Marijuana is the best»(Dario Fo) Theatre “Polytechno”,»Tales of grandpa Aristophanes” (D. Potamiti) Theatre “Ereunas”, «A marriage application” (A. Chekhov) Municipal Theatre of Peristeri, «Bear» (A. Chekhov) Municipal Theatre of Peristeri, «Multi-sided Fotocopies « (Vag. Goufas) Theatre “Polytechno”, «Little Mahaggony» (M.Mprecht K.Vail) A. Giannidis Group Theatre and Christoph Srott director of the Berliner Ensemble, «Idipous Tirannos «(Sophocles) National Theatre, honor reward of the whole theatre company at the Olympic Games of Seoul, touring throughout Europe and the Far East, «PinkMolotov «(Reppas - Papathanasiou) Municipal Theatre of Zakynthos, «Zoo Story» (Ent. Alba) “Avlaia Texnis”, «Good evening, Mr. Chekov» (Single act play by Chekhov) “Avlaia Texnis”, «Manos Hadjidakis, a restless teenager» by “Avlaia Texnis”, “Only seized by beautiful Zakynthos” by Theatre Tsi Zakynthos - “Avlaia Texnis”, ‘’ Tsi Zakynthos-Venetian history 1480-1796’’.’’ The woman of Zakynthos’’ (Dion.Solomos), “Aristophanes Ornithoskalismata” (Excerpts of Aristophanes) Group Yliessa. He has directed: «Ornithes» (Aristophanes), «An application to marriage» (A. Chekhov), «Acharnis» (Aristophanes), «Bear»(A.Chekhov),» The naive» (D. Psathas), «Chasis» (Gouzeli), «Zoo story»(E.Alba),» Politics and Love «(M. Stamiri), «A happy event» (S. Mrozek), «Eklogomageremata «(M. Stamiri), «Manos Hadjidakis - an eternal teenager”, «Good Evening, Mr. Chekov» by

46

Avlaia Texnis ,» Miss Julia «(A. Strimperg) by Avlaia Texnis, ‘’Tsi Zakynthos Venetian History 1480-1796’’ in the framework of the INTERREG III Greece - Italyrealized by the Municipality of Elation, Zakynthos. ‘’Tsi Zakynthos French Rule - British Rule 1796 - 1864’’ in the framework of the INTERREG III Greece- Italy realized by the Municipality of Artemisia, Zakynthos.He has participated in the movies: «Stone Years» by P. Bulgaris, «Meteora kai skia» by Takis Spetsiotis. He is foundin member of « Avlaia Texnis» and he runs a workshop of education and research regarding popular Theatre of Zakynthos «omilies». He taught for four years drama and produced performances at the Music Highschool of Zakynthos. He participated in many meetings organized by priest Pirounakis dedicated to Yannis Ritsos, Nikiforos Vrettakos and other great poets. He also participated in meetings organized by Dionisis Serras that were dedicated to Solomos, Elytis, Kostas Karyotakis, Dimitris Lagios. He has collaborated on radio shows at the stations ERT, EPA and EPA-Zakynthou as a producer, with XEN Zakynthou on evenings dedicated to Konstantinos Kavafis and Odysseas Elytis, with the Museum of Solomos in events dedicated to Foskolo and Solomos. Worked as a broadcaster in EPA Zakynthou and cooperated with radio stations Independent radio, SKAI 902 and Ermis FM. He has written lyrics for the musical work: «The girl with the parchment» by the composer Costas Telakis with the singers Aliki Kayaloglou and Maria Dimitriadi.

Despina TsoukalaBorn in Zakyntho, she studied Classical ballet and contemporary dance in Athens at the School Dance ‘Rallou Manu» at the department of dance teachers as well as at the Theatre of the School of Dranma “IASMOS” of V.Diamantopoulos. She is also a graduate of the School of Business Administration at the Technical Institution at Chalkida .She holds a Diploma in Dance Aerobic from the Studio One-School of Fitness & Aerobic. She has attended seminars of dance by SIBA ACADEMY in Austria, by the STUDIO METSIS with Pierre Tavernier, Alain Astie and Christina Beskou, John Mandafounis, Chrysyida Lantziviri, contemporary dance with Cruz Isael Mata and Zoi Eustathiou, methods of creative dance teaching to children with Katerina Argyropoulou etc. As well as drama seminars “Act and React masterclasses” with Randal Kleiser, Directing

and Acting with Stathis Livathinos, acting with Staniewski Wlodzimierz and Josef Szeiler, Actor and poetic body eith Ersi Pitta etc. She works in Zakynthos as a dancer and an actress with choreographer Sonia Michanou, at the theater of Sarakinado, she is a member of the professional dance group Yliessa» with A.Marouli.In Athens she has danced at the Theatre Katia Dandoulaki choreographed by Al.Kazouri, Theatre of ACS at Halandri at a dancing gala of SISCHE choreographed by S.Michanou, participated at Ceremony of the 11th Winter Olympic European Youth Festival «Brasov 2013», which took place at the Panathinaiko Stadium choreographed by Artemis Ignatiou, she is a member of the dance group «Footsteps DanceCompany» with the choreographer Giota Polichronopoulou that is presenting at the moment the new production ‘DUALITY’ at the theater “CHYTIRIO”.In television , she has participated in the series Steps and commercials.

48





ΑΝΤΙΓΟΝΗ

1


The transnational project La Bottega delle Voci-Centro di Produzione Teatrale II, led by the region of Western Greece and a partnership scheme consisted of particularly important stakeholders of culture and of regional development, was created in order to enforce the cross-border cultural cooperation between Greece and Italy and to form an integrated effort of effective recording and promotion of theatrical and cultural structures and services within the intervention areas.Through the cross-border European Territorial cooperation program “Greece-Italy 2007-2013”, the co-financed project aims through a series of actions:

• To create long-term cooperation ties between the two countries• To promote and improve the dynamics of the theatrical area• To apply innovative tools and methods of spreading the culture of the intervention areas• To develop an effective and integrated network of the parties involved• To diffuse and promote contemporary theatre productions in both Greece and Italy• To distribute theatrical product in the European market• To exchange good practices in order to achieve effective management of the cultural resources• To introduce the general audience to artistic and cultural expressions that are depicted in the theatrical works

of Greek and Italian creators Aims which are pursued by the coordinated and creative effort of the partnership and are expressed through

the main project activities:• The five theatrical performances that will be played at theatres of Patras, Ioannina, Zakynthos and the

province of Bari with free admission to the public• The realization of meetings of networking, with stakeholders which are directly involved with theatre and

culture• The organization of Open days in order to diffuse the project and its results• The production of information material (album, digital catalog with theatrical resources of the areas of

intervention and a good practices guide) available to all through the project’s website• The organization of three thematic workshops (Artistic-Administrative-Technical) in Ioannina, Corfu and

Patras with guest instructors and professionals in order to exchange good practices and to improve the skills of participants as well

The members that form the partnership project and together work for both the promotion of the cultural heritage and the cooperation on social and cultural development are:• Region of Western Greece (Lead Partner)• Public Apulian Theatre Consortium• Region of Puglia• Region of Ionian Islands• Region of Epirus• Municipal and Regional Theatre of Patras• Regional and Municipal Theater of Corfu• Theatre tsi Zakynthos - Avlaia Texnis

The performance is realized in the project La Bottega delle Voci-Centro di Produzione Teatrale II, part of the program of Interreg IV Greece-Italy 2007-2013.

Θέατρο τση Ζάκυνθος Αυλαία Τέχνης · 2013-05-21 · ΑΝΤΙΓΟΝΗ 1...

Documents

Transcript of Θέατρο τση Ζάκυνθος Αυλαία Τέχνης · 2013-05-21 · ΑΝΤΙΓΟΝΗ 1...