Διαλεξεισ Ειδικοτητασ Basket_7o Εξαμ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009 – 2010 7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Θέμα εισήγησης: «Η προθέρμανση και οι διατάσεις στην καλαθοσφαίριση».

Εισηγητής: Ανδρέας Ν. Λέφας

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 06 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΑΝΑ ΗΛΙΚΙΑ

Ηλικιακό επίπεδο: 6-8 χρόνων ΣΚΟΠΟΣ: γνωριμία και μύηση με κινήσεις, δεξιότητες και παιγνιώδεις δραστηριότητες του basketball, με απώτερο στόχο την καλλιέργεια και βελτίωση των φυσικών ικανοτήτων και των λειτουργικών συστημάτων του οργανισμού, συμβάλλοντας στη γενική κινητική ανάπτυξη και ψυχική ευεξία του παιδιού. -Σε στάση με μπάλα στα χέρια σωστό κράτημα βάδισμα και σταμάτημα

στροφές (πίβοτ)

-Σε κίνηση χωρίς μπάλα τρέξιμο στις γραμμές

αλλαγές κατεύθυνσης

σταματήματα και στροφές (πίβοτ)

-Σε κίνηση με μπάλα κράτημα μπάλας (λαβή)

κινήσεις της μπάλας επάνω και μπροστά

-“Ο Δάσκαλος μου λέει”, παιχνίδι αντίληψης και κιναίσθησης

-Ποιος θα κατακτήσει την μπάλα;”, παιχνίδι με αριθμούς

Ηλικιακό επίπεδο: 9-10 χρόνων ΣΚΟΠΟΣ: η εμπέδωση και η ιδιοποίηση των ήδη γνωστών διδακτικών αντικειμένων και η εκμάθηση νέων κινήσεων και δεξιοτήτων του basketball με ασκήσεις και παιγνιώδεις δραστηριότητες, έχοντας ως απώτερο στόχο τη συνεχή και την επιπρόσθετη καλλιέργεια και βελτίωση των φυσικών ικανοτήτων και των λειτουργικών συστημάτων του οργανισμού, συμβάλλοντας στη γενική και γνωστική κινητική ανάπτυξη του παιδιού, χωρίς να παραγνωρίζεται η πρωταρχική σημασία της ψυχικής ανάτασης και εκτόνωσής του.

- Ντρίμπλες σε στάση απλές (χαμηλή και ψηλή) με ετερόπλευρη εκτέλεση - Ντρίμπλες σε κίνηση με εκτελέσεις δεξιοτήτων σε σημεία γηπέδου σταματήματα και στροφές μπρος-πίσω κίνηση και αλλαγή χεριού χαμηλή και ψηλή ντρίμπλα - Πάσες σε στάση με ζεύγη αθλητών και πάσες σε κίνηση σε κύκλο με 5 αθλητές

- Σουτ σε στάση με ζεύγη αθλητών - Κυνηγητό σε ζεύγη χωρίς και με μπάλα - “Ο περίπατος της μπάλας”, σκυταλοδρομία - “Οι αριθμοί”, παιχνίδι 1 – 1 από διάφορες αφετηρίες

Ηλικιακό επίπεδο: 11-12 χρόνων

ΣΚΟΠΟΣ: η εμπέδωση και η ιδιοποίηση των ήδη γνωστών διδακτικών αντικειμένων και η εκμάθηση νέων κινήσεων, δεξιοτήτων και συνεργασιών του basketball με ασκήσεις και συναγωνιστικές παιγνιώδεις δραστηριότητες, συμβάλλοντας στη γενική και γνωστική κινητική ανάπτυξη του παιδιού, χωρίς να παραμερίζεται η πρωταρχική σημασία της ψυχικής ανάτασης και εκτόνωσής του. -Ντρίμπλα δεξιόστροφης κατεύθυνσης σε γραμμές με σταμάτημα και κινήσεις για πάσα, σουτ,στροφή (πίβοτ) και γλίστρημα στην τελική γραμμή -Ντρίμπλα αριστερόστροφης κατεύθυνσης σε γραμμές με σταμάτημα και κινήσεις για πάσα, σουτ,στροφή (πίβοτ) και γλίστρημα στην τελική γραμμή -Μπάσιμο σουτ με ντρίμπλα και αλλαγή χεριού σε σημεία μπάσιμο σουτ με μία ντρίμπλα μετά -Μπάσιμο σουτ μετά από πάσα -Μπάσιμο σουτ με μία ντρίμπλα μετά από πάσα και προσποίηση για σουτ -Σουτ με άλμα με ντρίμπλα και αλλαγή χεριού σε σημεία -Σουτ με άλμα μετά από πάσα -Σουτ με μία ντρίμπλα μετά από πάσα και προσποίηση για σουτ - Παιχνίδι με κυνηγητό σε ζευγάρια σε όλο το γήπεδο (κυνηγάει ο αθλητής που έχει μπάλα – κυνηγάει ο αθλητής χωρίς μπάλα) -Συναγωνιστικό παιχνίδι ελευθέρων βολών (knock out).

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΜΕ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

ΤΕΧΝΙΚΟΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΚΟΠΟΣ: η εμπέδωση, η ιδιοποίηση και η αυτόνομη εκτέλεση των ήδη γνωστών διδακτικών αντικειμένων και η εκμάθηση νέων κινήσεων και δεξιοτήτων του basketball με ασκήσεις, συνεργασίες και συναγωνιστικές παιγνιώδεις δραστηριότητες, συμβάλλοντας στη γενική και γνωστική κινητική ανάπτυξη του παιδιού, διασκεδάζοντας με την αθλοπαιδιά της καλαθοσφαίρισης και ταυτόχρονα εξασκώντας συγκεκριμένες φυσικές και ψυχικές δεξιότητες.

Ηλικιακό επίπεδο: 13-16 χρόνων - Ασκήσεις διεκδίκησης ριμπάουντ σε ζεύγη με πρώτη πάσα - Επιθετική συνεργασία 2 αθλητών (give and go) χωρίς και με αμυνόμενους - Επιθετική συνεργασία 2 αθλητών (pick and roll) χωρίς και με αμυνόμενους - Επιθετική συνεργασία 3 αθλητών (αντίθετο σκριν) χωρίς και με αμυνόμενους - Εξάσκηση άμυνας 4 Vs 4 (Shell) - Επιθετικό παιχνίδι (passing game) με give and go και αντίθετα σκριν - Παιχνίδι των «δέκα» πασών

- Άντριμπλο παιχνίδι και ελεύθερες βολές (ομαδικός στόχος).

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009 – 2010

7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Θέμα εισήγησης: «Η τεχνική τρεξίματος και δρομικές ασκήσεις στην καλαθοσφαίριση».

Εισηγητής: Ανδρέας Ν. Λέφας


ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ Η σωστή τεχνική τρεξίματος περιέχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Κεφάλι μπροστά, Χαλαρή έκφραση προσώπου, Χαλαροί ώμοι, Ελαφριά κλίση του κορμού μπροστά, Σταθερή θέση σώματος, χεριών, κεφαλιού, Τοποθέτηση των ποδιών σε ευθεία, Τρέξιμο στο μπροστινό μέρος του πέλματος (στα δάχτυλα) – Ώθηση, Φτέρνες στους γλουτούς - Άρση γονάτων, Αρμονική και συγχρονισμένη κίνηση χεριών, Χαλαρό, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό τρέξιμο. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σωστής τεχνικής τρεξίματος; Τρέξιμο & παιδί

Η κίνηση είναι στη φύση του παιδιού και το τρέξιμο μια από τις βασικές του δραστηριότητες. Τα παιδιά θέλουν να τρέχουν, όταν δεν έχουν περιττά βάρη. Πολλά παιδιά όμως σήμερα είναι υπέρβαρα και υποφέρουν από ασθένειες, που συνήθως, παρουσιάζονται μόνο στους μεγάλους. Σύμφωνα με μια μελέτη, που έγινε στην Αμερική, υπάρχει ήδη αρτηριοσκλήρωση στην παιδική ηλικία. Σωστή, μετρημένη τροφή πρέπει να παρέχεται σε συνδυασμό με αρκετή

κίνηση. Η άσκηση προλαβαίνει τη δημιουργία λιποκυττάρων στα χρόνια της ανάπτυξης και με τον τρόπο αυτό περιορίζει την πιθανότητα παχυσαρκίας στην ενηλικίωση. Μην ξεχνάτε πως ένα παχουλό παιδί σημαίνει κατά κανόνα έναν χοντρό ενήλικο. Μόνο που τα παιδιά πρέπει να πάρουν την άσκηση σαν παιχνίδι. Βέβαια, τα παιδιά καλύπτουν σ' ένα συνηθισμένο απόγευμα παιχνιδιού μεγάλες αποστάσεις, κάνουν, όμως, πολλά διαλείμματα. Το ομαδικό τρέξιμο της οικογένειας πρέπει να μοιάζει πολύ μ' ένα παιχνίδι. Τα παιδιά δε χρειάζονται ιδιαίτερα κίνητρα, όπως, για παράδειγμα, οι μεγάλοι. Με μια άσκηση γεμάτη ποικιλία μπορούμε να κινήσουμε το ενδιαφέρον τους. Το έδαφος πρέπει να μην είναι μονότονο, ούτε η φυσική ομορφιά της διαδρομής, διαφορετικά θα χάσουν γρήγορα οι νεαροί μας το ενδιαφέρον τους. Ρυθμός τρεξίματος Ο ρυθμός δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι πολύ γρήγορος. Αν το παιδί έχει μεγάλο έλλειμμα οξυγόνου κατά την ομοιοστασία της ασκήσεως, δηλαδή διαταραχτεί η ισορροπία μεταξύ καταναλώσεως και απαιτήσεως οξυγόνου, είναι φυσικό να χάσει και τη χαρά της ασκήσεως. Εκτός απ' αυτό, ένα πολύ γρήγορο τρέξιμο θα προκαλέσει στον παιδικό οργανισμό περισσότερα μειονεκτήματα, παρά πλεονεκτήματα. Ποτέ μην παροτρύνετε το παιδί να τρέξει γρηγορότερα. Συνήθως, τα παιδιά γνωρίζουν μόνα τους ποια ταχύτητα τρεξίματος αντέχουν, όταν δεν τα πιέζει κάποιος. Τεχνική τρεξίματος Όσον αφορά στην τεχνική τρεξίματος, συνήθως, οι μεγάλοι μαθαίνουν από τα παιδιά και όχι αντίστροφα. Ένα παιδί που του αρέσουν τα παιχνίδια, ξέρει από τη φύση να τρέχει «σωστά», πολύ πιο χαλαρά και ξεκούραστα απ' ότι θα ξαναμάθουν οι μεγάλοι. Μήκος διαδρομής Ποτέ δεν πρέπει να υπερφορτώνουμε ένα παιδί. Αν δε δείχνει διάθεση να τρέξει μακρύτερα, πρέπει έγκαιρα να γυρίσουμε πίσω. Εδώ χρειάζεται μεγάλη προσοχή, για να καταλάβουμε, αν πρόκειται για υπερκόπωση ή για απροθυμία στην άσκηση.

Να αναφέρετε τρεις βασικές παραμέτρους, που αξιολογούνται και τροποποιούνται στο τρέξιμο των παιδιών.

ΟΦΕΛΗ από το τρέξιμο:— Καρδιά - κυκλοφορικό. — Αναπνοή -πνεύμονες. — Νευρικό σύστημα. ΦΑΣΕΙΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ SPRINTER:

Τέσσερις φάσεις ταχύτητας τρεξίματος εμφανίζονται σ' όλους τους δρομείς, από τον αθλητή από χόμπι ως τον sprinter παγκόσμιας κλάσεως, βέβαια με διαφορετική μορφή στον καθένα. Σύμφωνα μ' αυτές απαιτούνται από τον sprinter οι ακόλουθες ικανότητες: * Ταχύτητα αντιδράσης (στην εκκίνηση). * Δύναμη ταχύτητας (στην φάση επιταχύνσης). * Γρήγορος συντονισμός (ταχύτητα συντονισμού) / ταχύτητα στο sprint . * Αντοχή στο sprint . Γενικά, ο sprinter , σε σχέση με τον αθλητή, που ασχολείται μ' όλους τους δρόμους ή τον αθλητή από χόμπι, χαρακτηρίζεται από το μεγάλο του διασκελισμό και τη μεγάλη συχνότητα των βημάτων του. Να αναφέρετε τις φάσεις τρεξίματος ενός αθλητή sprinter και από τι χαρακτηρίζεται το τρέξιμό του. Προπόνηση-εξάσκηση στους δρόμους ταχύτητας μικρών αποστάσεων Η προπόνηση στο sprint πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση των παραγόντων εκείνων, που είναι καθοριστικοί για την επίδοση. Γι' αυτό και πρέπει να εκγυμνάζονται : 1. Η ταχύτητα αντιδράσης 2. Η ταχύτητα στο sprint Η διάρκεια της φάσης επιταχύνσης καθορίζεται ανάλογα με την προσωπική ικανότητα επιταχύνσης του sprinter . Οι αργοί δρομείς φτάνουν γρηγορότερα την ανώτατή τους ταχύτητα και χρειάζονται γι' αυτό μικρότερη διαδρομή. Η βελτίωση της επιτάχυνσης ενός αθλητή μπορεί να επιτευχθεί συνεπώς μόνο με διάφορες ενέργειες, που θ' αποβλέπουν στην επιμήκυνση της φάσης επιτάχυνσης και θα έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της μέγιστης ταχύτητας. Επειδή τα κριτήρια μιας βελτιωμένης επιτάχυνσης στο sprint είναι ο μεγάλος διασκελισμός και η αυξημένη συχνότητα των βημάτων, η προπόνηση πρέπει, κυρίως, ν' αποβλέπει στη δύναμη ταχύτητας , την τεχνική του τρεξίματος και το συντονισμό . Ποια είναι τα κριτήρια της βελτίωσης της ταχύτητας και που πρέπει να αποβλέπει η προπόνησή της; Δύναμη ταχύτητας Η βελτίωση της δύναμης ταχύτητας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με γρήγορη εκτέλεση των ασκήσεων. Η αρχή αυτή πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον καθορισμό του μεγέθους της επιβάρυνσης. Πώς αναπτύσσεται η δύναμη της ταχύτητας και με ποια μέθοδο εξάσκησης; Για την ανάπτυξη της δύναμης ταχύτητας προσφέρονται: * Οι δρόμοι σε επικλινές έδαφος (σε 40 - 100μ). * Οι δρόμοι με άλματα σε μαλακό έδαφος (διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού!), όπου κάθε βήμα γίνεται με άλμα. Τα άλματα πρέπει να εκτελούνται χαμηλά, το εκάστοτε πόδι, που εκτελεί το άλμα, πρέπει να αγγίζει το έδαφος μόνο για λίγο. * Το τρέξιμο σε σκάλες, ανηφόρα, στην άμμο. * Τρέξιμο έλκοντας ή σπρώχνοντας ένα συναθλητή. * Άλματα πάνω στο ένα ή και με τα δύο πόδια, επί τόπου και σε κίνηση, προς τα εμπρός, χωρίς ή και με πρόσθετο βάρος. Παραδείγματα: διαστάσεις& εκτάσεις - διαστάσεις& ανατάσεις (50 φορές περίπου), κάθισμα στο ένα και στα δύο πόδια, εκλάκτιση των ποδιών εναλλάξ, Άλματα με «κουτσό». * Μεθοδευμένες γυμναστικές ασκήσεις για την προπόνηση της δυνάμεως ταχύτητας χωρίς και με πρόσθετο βάρος (ιδιαίτερα για τον εκκολαπτόμενο sprinter και τον sprinter υψηλών επιδόσεων). Εκτέλεση: με την μέθοδο των επαναλήψεων και τη μέθοδο των διαλειμμάτων.

Τεχνική τρεξίματος Πώς μπορεί να διδαχθεί η τεχνική του τρεξίματος και με ποια μέθοδο εξάσκησης; Η τεχνική του τρεξίματος μπορεί να διδαχτεί με τις ακόλουθες βασικές ασκήσεις: * Τροχάδην σε αργό ρυθμό με κίνηση των βραχιόνων, που αντιστοιχεί στο sprint . * skipping(βάδισμα-τρέξιμο ανασηκώνοντας τα γόνατα ψηλά) επιτόπου και σε κίνηση προς τα εμπρός. Εδώ είναι σημαντικός ο σωστός συντονισμός των κινήσεων των χεριών και των ποδιών. * Τρέξιμο στις μύτες των ποδιών, όπου οι κνήμες ωθούνται χαλαρά μέχρι τους γλουτούς. * Μετάβαση από τρέξιμο στις μύτες των ποδιών σε skipping . * Μετάβαση από τρέξιμο στις μύτες των ποδιών σε ανηφορικό δρόμο. * Τρέξιμο με αναπηδήσεις. Εκτέλεση: με τη μέθοδο των επαναλήψεων. Συντονισμός Πώς μπορεί να διδαχθεί ο συντονισμός κίνησης και με ποια μέθοδο εξάσκησης; Η εκγύμναση του συντονισμού μπορεί να γίνει με τις ακόλουθες ασκήσεις: 1. Δρόμοι συντονισμού: ο δρομέας συγκεντρώνεται εδώ ολοκληρωτικά στην τεχνικά σωστή εκτέλεση της κίνησης. Ρυθμός: μεταξύ 50 και 90% της μέγιστης ταχύτητας. Έτσι μπορούν να γίνουν διορθώσεις στην κίνηση. 2. Παραλλαγές του skipping: • skipping επιτόπου εναλλάξ με μικρή και μεγάλη ταχύτητα. • skipping επιτόπου και στη συνέχεια sprint προς τα εμπρός. • σε κίνηση προς τα εμπρός - μικρή και μεγάλη ταχύτητα εναλλάξ - μετάβαση σε sprint . 3. Δρόμοι με αλλαγή των βημάτων: π.χ. δύο γρήγορα βήματα ακολουθούνται από δύο αργά σε συνεχή σειρά. 4. Δρόμοι σε κατηφορικό έδαφος (όχι πολύ απότομο, διαδρομή μέχρι 100μ περίπου). 5. Πρόσθιες και συσπειρωτικές εκκινήσεις και στη συνέχειες δρόμου σ' επικλινές έδαφος με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ταχύτητα. Εκτέλεση: με τη μέθοδο των επαναλήψεων. Η βελτίωση της ταχύτητας συντονισμού ή της ταχύτητας στο sprint επιτυγχάνεται με ασκήσεις, που εκτελούνται με μέγιστη ένταση. Γι' αυτό και πρέπει τα διαλείμματα να διαμορφώνονται σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων. Παράλληλα με τις ασκήσεις που αναφέρθηκαν στην άσκηση της τεχνικής τρεξίματος και του συντονισμού , είναι κατάλληλα τα επόμενα είδη ασκήσεων: * Δρόμοι sprint από την όρθια στάση, από το περπάτημα, από το τροχάδην, από το skipping, από την αφετηρία. Μήκος διαδρομών : αρχικά 10 - 15μ, αργότερα μέχρι 30μ περίπου. * Δρόμοι με παραλλαγές του ρυθμού σύμφωνα με την αρχή « in and out »: π.χ. τρέξιμο σε 25μ με μέγιστη ταχύτητα, κατόπιν απλή ΄΄προωστική΄΄ κίνηση σε 25μ, στη συνέχεια και πάλι τρέξιμο με μέγιστη ταχύτητα σε 25μ,. * Τρέξιμο σε ανηφορικό έδαφος μετά από skipping και μετά από αργό τρέξιμο. Η μέγιστη ταχύτητα πρέπει να επιτευχθεί μετά από 20μ, αργότερα μετά από 30μ και μετά από 40μ, και να διατηρηθεί μετά για μερικά μέτρα. Να αναφέρετε ασκήσεις τεχνικής τρεξίματος και συντονισμού. Προσοχή : Επειδή στο sprint η ταχύτητα εξαρτάται σε μεγαλύτερο βαθμό από τη συναρμοστική ικανότητα παρά από τη μυϊκή δύναμη, πρέπει κατά την προπόνηση να δοθεί προτεραιότητα στο συντονισμό. Αντοχή στο sprint (αναερόβια αντοχή) Ο sprinter πρέπει να προσπαθεί να καθυστερεί, όσο περισσότερο γίνεται, τις φάσεις της ελάττωσης

ταχύτητας (τέσσερις οι φάσεις του sprint ). Αυτό είναι, όμως, μόνο τότε δυνατόν, όταν η αντοχή του στο sprint είναι καλά αναπτυγμένη. Η εκγύμναση της αντοχής στο sprint πρέπει ν' αρχίσει, μόνον αφού ο αθλητής έχει αποκτήσει την ικανότητα της αερόβιας αντοχής. Γι' αυτό δεν επιτρέπεται να γίνεται ειδική προσπάθεια ανάπτυξης αυτού του είδους αντοχής στα παιδιά. Ακόμα και για τους έφηβους συνίσταται εδώ προσοχή και επιμελημένη «δοσολογία» (πρόγραμμα). Η προπόνηση στην αντοχή του sprint μπορεί να προωθηθεί ακόμα περισσότερο, μόνον όταν η ταχύτητα έχει ήδη αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό. Εδώ πρόκειται για την εξασφάλιση της ταχύτητας, που έχει κανείς ήδη αποκτήσει, και για τη χρησιμοποίηση των νέων δυνατοτήτων, που απορρέουν από την αντοχή στο sprint . Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από τους δρομείς των 200μ και 400μ. Σε ποια αναπτυξιακή ηλικία και με ποιες προϋποθέσεις εξασκείται η αντοχή στην ταχύτητα; Είδη ασκήσεων : • Προϋπόθεση είναι οι δρόμοι, που θα βελτιώσουν την αερόβια αντοχή μεταξύ 3 και 15 χιλιομέτρων (ιδιαίτερα οι δρόμοι στο δάσος και σε φυσικό έδαφος) με τη μορφή αρκετά μεγάλων δρόμων αντοχής. • Δρόμοι με ζωηρό ρυθμό σε 100 ως 300μ, με μεσαία και μεγάλη ταχύτητα, με φάσεις, στις οποίες η ταχύτητα αυξάνεται και ελαττώνεται. • Δρόμοι σ' επικλινές έδαφος σε 100 ως 200μ. • Δρόμοι διάρκειας 1, 2 ή 3 λεπτών. • Δρόμοι σε ανηφορικό έδαφος (ως 200μ). • Δρόμοι ανά διαστήματα. Παραδείγματα: α) sprint σε 50μ - διάλειμμα με τροχάδην σε 50μ - sprint σε 50μ, κτλ. β) διανύοντας διαφορετικές διαδρομές η μια μετά την άλλη και μάλιστα πηγαίνοντας από τις μεγαλύτερες στις μικρότερες με αύξηση της επιβάρυνσης-καταπόνησης ή πηγαίνοντας από τις μικρότερες διαδρομές στις μεγαλύτερες με μείωση της έντασης: 400μ με 60% επιβάρυνση 300μ με 70% επιβάρυνση 200μ με 80% επιβάρυνση 100μ με 90% επιβάρυνση Εκτέλεση: Χρησιμοποιούμε τη μέθοδο των διαλειμμάτων και τη μέθοδο των επαναλήψεων. Να αναφέρετε παραδείγματα ασκήσεων ανάπτυξης της αντοχής στην ταχύτητα. Σημείωση: Όσο αυξάνεται το μήκος της διαδρομής, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτά η ικανότητα για χαλάρωση του μυϊκού συστήματος των ποδιών. Γιατί η ικανότητα για χαλάρωση εξασφαλίζει τη διατήρηση της συχνότητας των διασκελισμών. Δρομική Τεχνική

Γιατί είναι σημαντική η σωστή τεχνική τρεξίματος; Η σωστή τεχνική είναι μια παράμετρος όπου λίγοι δρομείς δίνουν έμφαση, η οποία όμως είναι πολύ

σημαντική. Οικονομικό Τρέξιμο - Η σωστή τεχνική μπορεί να μεγιστοποιήσει την οικονομία του τρεξίματος με την εξάλειψη μη απαραίτητων κινήσεων, μια και οι δρομείς χρειάζονται να αξιοποιήσουν, όσο το δυνατόν

περισσότερο, την ενέργεια τους για να παράγουν ευθεία κίνηση προς τα εμπρός. Ελαχιστοποίηση την πιθανότητας τραυματισμού - Όταν περπατάμε, το ένα πόδι βρίσκεται πάντοτε στο έδαφος, και το μπροστινό μας πόδι χτυπά το έδαφος με δύναμη ίση, σχεδόν, με το μισό του βάρους μας. Όταν τρέχουμε αυτή η δύναμη είναι κατά πολύ μεγαλύτερη, μια και δεν υπάρχει μια φάσης επαφής, όπου και τα δύο πόδια βρίσκονται στο έδαφος. Κατά τη διάρκεια της άσκησης το πόδι χτυπά την επιφάνεια με δύναμη μεγαλύτερη από τρεις φορές το βάρος του σώματος μας. Ένας συνδυασμός σωστής τεχνικής

τρεξίματος και η χρήση κατάλληλου εξοπλισμού μπορεί να βοηθήσει αυτές τις δυνάμεις πρόσκρουσης και επομένως την πίεση στα οστά και τους μύες μας, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα τραυματισμού.

Η Σωστή Τεχνική τρεξίματος αθλητή αντοχής

Σημαντικές παράμετροι είναι να

τρέχει κάποιος χαλαρός και ελαφριά.

Παρακάτω αναφέρονται

σημαντικά στοιχεία: Μέρος του Σώματος

Σωστή φόρμα για τρέξιμο

Κεφάλι Το κεφάλι πρέπει να είναι όρθιο, με τα μάτια να συγκεντρώνονται σε ένα σημείο στο έδαφος 20-30μ μπροστά.

Ώμοι Οι ώμοι θα πρέπει να είναι εξισορροπημένοι και οριζόντιοι. Δε θα πρέπει να αιωρούνται μπρος ή πίσω.

Βραχίονες Οι βραχίονες θα πρέπει να αιωρούνται ελεύθερα, αλλά σε γενικές γραμμές σε μια μπρος/πίσω κίνηση σχηματίζοντας 8άρια, όχι κύκλο ή ευθεία

γραμμή. Οι αγκώνες θα πρέπει να είναι λυγισμένοι με γωνία 90 μοιρών με τα αντιβράχια να παραμένουν σχεδόν παράλληλα προς το έδαφος.

Χέρια Τα χέρια κρατούνται σε χαλαρή γροθιά με τον αντίχειρα να ακουμπά στο δείχτη.

Κορμός Ο κορμός πρέπει να είναι όρθιος, με το θώρακα ψηλά και αρκετό χώρο για το διάφραγμα να κινηθεί για τις κατάλληλες αναπνευστικές κινήσεις. Δε

θα πρέπει να γέρνετε μπροστά, πίσω κλπ, μια και όλες αυτές οι θέσεις απόκλισης μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλη πίεση στο χαμηλό τμήμα

της πλάτης παρεμβαίνοντας στο σωστή μηχανική της άσκησης και αυξάνουν τις πιθανότητες για τη δημιουργία τραυματισμού στο χαμηλό

τμήμα της πλάτης. Γοφοί Οι γοφοί θα πρέπει να είναι σταθεροί και εξισορροπημένοι, χωρίς λοξές

κινήσεις. Πόδια Η κίνηση του ποδιού θα πρέπει να είναι χαλαρή, με κινήσεις εκκρεμούς

και μέτρια ανύψωση του γονάτου. Πέλματα Τα πέλματα θα πρέπει να κατευθύνονται προς τα εμπρός και να

προσγειώνονται ακριβώς κάτω από τους γοφούς. Βασικοί κανόνες Και ο μελλοντικός δρομέας μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων ακόμα πρέπει να διατηρήσει με τη βασική προπόνηση μια πολύπλευρη ανάπτυξη των συντονιστικών του ικανοτήτων, καθώς και εκείνων που αφορούν τη φυσική του κατάσταση. Αυτή περιλαμβάνει και τα' αγωνίσματα άλματος και ρίψεως. Στο πλαίσιο της εκπαίδευσης τονίζεται από την αρχή κάπως περισσότερο η ανάπτυξη της αερόβιας αντοχής . Εδώ δε δίνεται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή μόνο στον παράγοντα «φυσική κατάσταση», αλλ' ακόμα και στην τεχνική του τρεξίματος. Με μια συντονισμένη προπόνηση στο δρόμο αντοχής ο αθλητής αποκτά την ικανότητα, να τρέχει τεχνικά σωστά μ' όλο και ταχύτερο ρυθμό. Τα skipping, τα sprints και οι δρόμοι σε ανηφόρες χρησιμοποιούνται για την εκγύμναση στην ταχύτητα (γίνονται διαλείμματα, σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων!). Ιδιαίτερα για τους αρχάριους υπάρχει ο κίνδυνος κατά την διάρκεια του δρόμου να καταπονήσουν υπερβολικά τους μύες, που συμμετέχουν στην κίνηση, τους τένοντες και τις αρθρώσεις. Επειδή αυτά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για ν' αναλάβουν απ' ότι η καρδιά και το κυκλοφορικό, πρέπει στην αρχή να τρέχει κανείς μόνο δύο φορές την εβδομάδα για 15΄ λεπτά περίπου. Η κίνηση των αρθρώσεων των ποδιών είναι μια δοκιμασμένη μέθοδος για το δυνάμωμά τους. Εδώ ο αθλητής κινείται επιτόπου, σαν να τρέχει, σηκώνοντας ελάχιστα τα γόνατα. Το πόδι που ετοιμάζεται να πατήσει, προσγειώνεται πάνω στα δάχτυλα και ανελίσσεται στη συνέχεια μέχρι τη φτέρνα. Μόλις ακουμπήσει η φτέρνα στο έδαφος, γίνεται μια δυνατή και γρήγορη έκταση της αρθρώσεως του άκρου ποδιού. Η αύξηση της καταπόνησης γίνεται αρχικά με τη βαθμιαία παράταση του χρόνου τρεξίματος ως 30 λεπτά, περίπου. Μόνον τότε προστίθεται μια τρίτη ενότητα προπόνησης την εβδομάδα.

Η ειδίκευση στους δρόμους ημι-αντοχής και αντοχής μπορεί ν' αρχίσει από το 15 ο έτος περίπου. Αλλ' ακόμα και τότε δε θα πρέπει να είναι μονόπλευρη. Παράλληλα, με την εντατική ανάπτυξη της αερόβιας αντοχής πρέπει να προωθηθεί και η ανάπτυξη της ταχύτητας , της δύναμης αντοχής , της επιδεξιότητας και της ευκινησίας . Γι' αυτό και πρέπει σε κάθε ώρα προπόνησης να γίνονται π.χ. ειδικές για το κάθε αγώνισμα ασκήσεις χαλαρώσεως, έκτασης και δυναμώματος. Το γενικό δυνάμωμα πραγματοποιείται σωστά με την κυκλική προπόνηση. Η εκγύμναση στην αναερόβια αντοχή πρέπει ν' αρχίσει σχετικά αργά και με προσοχή για τους λόγους που αναφέρθηκαν ήδη νωρίτερα. Όσο βελτιώνεται το επίπεδο των επιδόσεων κι όσο μεγαλύτερη ειδίκευση γίνεται, οι ενότητες προπόνησης αυξάνονται σε 5, από 3 που ήταν, στο πλαίσιο της προχωρημένης βασικής προπόνησης. Το ίδιο ισχύει για το μέγεθος και την ένταση της καταπόνησης- επιβάρυνσης για κάθε ενότητα προπόνησης. Ο αθλητής κινείται εδώ στο πλαίσιο ενός προγράμματος προπόνησης, που έγινε ειδικά γι' αυτόν. Κάθε 4 ως 6 εβδομάδες πρέπει να γίνεται έλεγχος στη επίδοση του αθλητή. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να δίνει πληροφορίες γύρω από την πρόοδο της προπόνησης και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον προγραμματισμό της επόμενης προπόνησης • Δρόμοι σε τρίγωνα Οι αρχάριοι δεν έχουν στην αρχή καμιά εικόνα για το τι μπορούν να περιμένουν από τον εαυτό τους σ' ένα δρόμο αντοχής. Επειδή μόνον οι εμπειρίες τους μπορούν να τους δείξουν, πώς να εκτιμούν τις δυνάμεις τους, πρέπει να γνωρίζουν την κατανομή του δρόμου και την αίσθηση του ρυθμού . Αυτό μπορεί να γίνει είτε με την προσαρμογή του χρόνου τρεξίματος στη διαδρομή, είτε με την προσαρμογή της διαδρομής στον προκαθορισμένο χρόνο. Για ευκολία μπορεί να σχηματιστεί με καλά αποτελέσματα ένα τρίγωνο ίσων πλευρών με τρία σημαιάκια (μήκος πλευρών 50 ως 100μ). Ο γυμναστής σχηματίζει ομάδες από πέντε, περίπου, άτομα και τους δίνει την εντολή να κάνουν το γύρο του τριγώνου σ' έναν καθορισμένο χρόνο. Τη στιγμή που οι αθλητές περνούν δίπλα από τα σημαιάκια, τους αναγγέλλει κάθε φορά τους ενδιάμεσους χρόνους, έτσι ώστε να μπορούν οι δρομείς να διορθώνουν ανάλογα το ρυθμό τους. Όταν τα αποτελέσματα είναι καλά, ο προπονητής εφαρμόζει την αντίστροφη αρχή. Απαιτεί από τους αθλητές π.χ. να διανύσουν 200μ σε 35 δευτερόλεπτα. • Δρόμος αντοχής με γρήγορο ρυθμό Στα 3000 μέτρα και περισσότερο. • Δρόμοι σε κύκλους Στο στάδιο (προσοχή!!! όταν οι διάδρομοι είναι από ταρτάν!). Σημείωση: Για την ανάπτυξη της αερόβιας αντοχής δεν έχει σχέση μόνο το μήκος της διαδρομής (ποσότητα της επιβάρυνσης-καταπόνησης), αλλά και η ένταση της ΄΄καταπόνησης΄΄ είναι σημαντική. Όταν η ένταση είναι μικρή, διακόπτεται η περαιτέρω ανάπτυξη. Γι' αυτό πρέπει πρώτα απ' όλα να εντοπιστούν στον έμπειρο αθλητή τα όρια της αντοχής του, πριν καθοριστεί η αντίστοιχη ένταση της επιβάρυνσης-καταπόνησης. Είδη ασκήσεων για την αναερόβια αντοχή. • Δρόμοι συντονισμού Μήκος μέχρι 150μ, έντασης μέχρι 90%. Διαλείμματα: σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων. • Δρόμοι σε ανηφορικό έδαφος Μήκος μέχρι 150μ. Διαλείμματα: σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων. • Δρόμοι sprint . • Δρόμοι με γρήγορο ρυθμό Από 200μ μέχρι το μήκος της διαδρομής των αγώνων. Διαλείμματα: σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων ή των διαστημάτων. • Επαναληπτικοί δρόμοι Σε μεγάλη απόσταση (περίπου το μισό της διαδρομής των αγώνων). Διαλείμματα: σύμφωνα με τη μέθοδο των διαλειμμάτων. • Δρόμοι λεπτών Π.χ. σειρά: 1 λεπτό - 2 λεπτά - 3 λεπτά - 4 λεπτά - 3 λεπτά - 2 λεπτά - 1 λεπτό. Διαλείμματα: σύμφωνα με τη μέθοδο των διαλειμμάτων και τη μέθοδο των επαναλήψεων.

Να αναφέρετε δρόμους εξάσκησης του συντονισμού κίνησης.

ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ

ΑΣΚΗΣΗ 1η

Εκτέλεση: οι αθλητές τοποθετούνται σε στοίχους στη baseline. Εκτελούν περπάτημα στις μύτες, στις φτέρνες των ποδιών ή hopless step στην ίδια ευθεία ή με αλλαγή κατεύθυνσης με τα χέρια ψηλά για απόσταση 10 με 15 μέτρων. Ακολούθως, εκτελούν το ίδιο με τρέξιμο, πτερνισμούς, αλματικό τρέξιμο, slide τρέξιμο, machine gun τρέξιμο, gallop τρέξιμο, grape vine τρέξιμο, carioca τρέξιμο, συνδυασμό όλων των παραπάνω με εμβόλιμη χρήση σε σημείο ή σε συγκεκριμένο χώρο. Όλα τα παραπάνω μπορούν να εκτελεστούν ελεύθερα στο χώρο ή στις γραμμές του γηπέδου ή σε σημεία του χώρου.

Σημεία έμφασης: Εκμάθηση στην τεχνική του τρεξίματος, ισορροπία σώματος, ενδυνάμωση πέλματος.

ΑΣΚΗΣΗ 2η

Εκτέλεση: οι αθλητές τοποθετούνται σε στοίχους στη baseline. Εκτελούν χαμηλό, μεσαίο και ψηλό skipping κατά μήκος του γηπέδου. Η άσκηση εκτελείται στατικά, σε χαλαρό και έντονο ρυθμό και με συνδυασμούς, όπως την άσκηση 1.

Σημεία έμφασης: Εκμάθηση στην τεχνική του τρεξίματος, ισορροπία σώματος, κίνηση των χεριών.

ΑΣΚΗΣΗ 3η

Εκτέλεση: οι αθλητές τοποθετούνται σε στοίχους στις γωνίες του γηπέδου, όπως φαίνεται στο παραπάνω σχήμα. Εκτελούν διάφορα είδη τρεξίματος με αλλαγή κατεύθυνσης, απλά ή συνδυαστικά, στους κώνους. Η άσκηση εκτελείται προοδευτικά με μεγαλύτερη ταχύτητα.

Σημεία έμφασης: Εκμάθηση στην τεχνική του τρεξίματος, αλλαγή κατεύθυνσης.

ΑΣΚΗΣΗ 4η

Εκτέλεση: οι αθλητές τοποθετούνται σε στοίχο στη βάση της ρακέτας. Εκτελούν τρέξιμο με αλλαγή κατεύθυνσης, ύστερα από κάθε σφύριγμα του C (ηχητικό ερέθισμα). Ο επόμενος αθλητής ξεκινάει με το δεύτερο σφύριγμα του C κ.ο.κ. Η άσκηση εκτελείται προοδευτικά με μεγαλύτερη ταχύτητα.

Σημεία έμφασης: Εκμάθηση στην τεχνική του τρεξίματος, αλλαγή κατεύθυνσης.

ΑΣΚΗΣΗ 5η

Εκτέλεση: οι αθλητές σε στοίχους στη base line εκτελούν τρέξιμο στους κώνους και σε κάθε ένα χαμηλό skipping (4 βήματα) και τερματίζουν με τρέξιμο στην μεσαία γραμμή (βλ. σχήμα )

Σημεία έμφασης: έμφαση στην ευκινησία, συναρμογή των κινήσεων.

Παραλλαγές: χρησιμοποίηση διαφορετικών δρομικών ασκήσεων και ειδών τρεξίματος.

ΑΣΚΗΣΗ 6η

Εκτέλεση: οι αθλητές σε σειρά εκτελούν, όπως φαίνεται στο σχήμα, σειρά δρομικών ασκήσεων στις "σκάλες" με ενδιάμεσα αμυντικά γλιστρήματα ή παραλλαγές ειδών τρεξίματος αυτών. Στις "σκάλες" μπορούν να χρησιμοποιηθούν ασκήσεις όπως: skipping (χαμηλό, μεσαίο, ψηλό), άλμα με τα δύο πόδια (μπρος, πίσω, πλάγια), εναλλαγές στον βηματισμό (αριστερό, δεξί πόδι) κλπ .

Σημεία έμφασης: έμφαση στην ευκινησία, συναρμογή της κίνησης των ποδιών.

Παραλλαγές: χρησιμοποίηση διαφορετικών δρομικών ασκήσεων και ειδών τρεξίματος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑΥΣΜΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΩΝ ΓΙΑ

ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΔΙΚΩΝ ΣΑΣ ΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΒΟΛΙΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ!!!

Να σχεδιάσετε δρομικές ασκήσεις τεχνικής τρεξίματος με μπάλα.




Θέμα εισήγησης: «Η χρησιμοποίηση της ντρίμπλας ανά θέση».

Εισηγητής: Τσιμπής Ιωάννης

Χρησιμοποιείται για κέρδος χώρου και την οργανωτική λογική του παιχνιδιού. Κέρδος χώρου σημαίνει : α)κίνηση προς το αντίπαλο καλάθι για αιφνιδιασμό β)κίνηση για μπάσιμο γ) κίνηση στον ελεύθερο χώρο για σουτ δ)κίνηση και έξτρα πάσα στην αμυντική βοήθεια. Οργανωτική λογική σημαίνει : να παίξουν και να κινηθούν οι πάικτες-τριες που δεν έχουν την μπάλα (κίνηση των τεσσάρων παικτών χωρίς μπάλα με σημείο αναφοράς την μπάλα ). Σημεία που πρέπει να προσεχθούν στην τεχνική της κίνησης σε σχέση με την επιθετική τακτική είναι : 1)H ταχύτητα της κίνησης προσδιορίζει την αποτελεσματικότητας της. 2)Δεν ντριμπλάρω εάν μπορώ να κάνω πάσα. 3)Κατά τη διάρκεια της κίνησης όσο το δυνατό μεγαλύτερη οπτική επαφή με το χώρο. 4)Πρόβλεψη (διάβασμα) της άμυνας. 5)Ο παίκτης-τρια δεν πηγαίνει εκεί που θέλει η άμυνα. 6)Ο παίκτης –τρια όταν χρησιμοποιούν την ντρίμπλα πρέπει να έχουν εναλλακτικές λύσεις στην αμυντική βοήθεια (για πάσες).

Κίνηση play maker Στα σχήματα 1,2,3 και 4 παρουσιάζεται η κίνηση του playmaker μετά από αμυντικό rebound. Κατά τη διάρκεια της ντρίμπλας ο playmaker κινείται κοντά στις πλάγιες γραμμές δίνοντας χώρο για κίνηση του 2 και 3. Οργανωτικά όταν πλησιάζει στο αντίπαλο καλάθι ντριμπλάρει με πλάτη στην πλάγια γραμμή για να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη οπτική επαφή με το χώρο της ρακέτας εκεί όπου κινούνται οι τέσσερις συμπαίκτες του.

Σχ.1

Σχ.2

Σχ.3

Σχ.4 Κατά τη διάρκεια της ντρίμπλας ο playmaker φροντίζει να έχει άμεση επιλογή της πάσας στους 2,3,4,5, (σχ.5).

ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ 2 ΚΑΙ 3 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ Ε.Β. Στο σχ.1 ο 2 ή 3 μπορεί να κινηθεί με αριστερή ντρίμπλα προς το καλάθι για μπάσιμο με πιθανή πάσα σε κόψιμο του ψηλού ή πάσα στην απέναντι πλευρά.

σχ.1 Στο σχ.2 ο 2 ή 3 κινείται με δεξί χέρι ντρίμπλα προς το καλάθι για μπάσιμο, πάσα σε κόψιμο, ή πάσα στην απέναντι πλευρά.

σχ.2 Η διαφορά των δύο προηγουμένων σχημάτων είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση ο παίκτης έχει μια επιπλέον επιλογή πάσας όταν κινείται με δεξιά ντρίμπλα. Αυτό είναι γιατί έχει καλύτερη οπτική επαφή με το χώρο. Αντίθετα στο σχ.1 η οπτική με το χώρο μειώνεται γιατί κινείται προς τη τελική γραμμή. Στο σχ.3 κινείται στη τελική γραμμή με αριστερή ντρίμπλα και είναι φανερό ότι μειώνονται οι επιλογές αισθητά, γιατί ο επιθετικός δημιουργεί επιπλέον αντίπαλο που είναι η τελική γραμμή. Οι όποιες επιλογές θα ισχύσουν πρέπει ο επιθετικός να μην περάσει στον περιοριστικό χώρο (ρακέτα), όπου το οπτικό πεδίο θα περιοριστεί σημαντικά όταν υπάρχουν αμυντικές βοήθειες.

σχ.3 Μια πιθανή αντίδραση είναι το σταμάτημα του παίκτη για σουτ όταν αντιληφθεί ότι έρχεται αμυντική βοήθεια σχ.4.

σχ.4 Στο σχ.5 ο επιθετικός αντιδρά με επιστροφή συνεχίζοντας τη ντρίμπλα γιατί αντιλαμβάνεται την αμυντική βοήθεια, με την προυπόθεση ότι δεν θα δεχθεί παγίδα.

σχ.5 ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ SIDE

Στο σχ.1 ο παίκτης αντιδρά με ντρίμπλα στο καλάθι για μπάσιμο με τη λογική της άδειας πλευράς.

σχ.1 Στο σχ.2 ο παίκτης προσποιείται ντρίμπλα και επιστρέφει να εκμεταλλευτεί το screen από το ψηλό.

σχ.2 Στο σχ.3 ο παίκτης ντριμπλάρει και αντιδρά με τις επιλογές πάσας τόσο κάτω από το καλάθι όσο και περιφερειακά.

σχ.3 Στο σχ.4 ο παίκτης που ντριμπλάρει συνεργάζεται με τον 5 που κάνει αρχικά screen και μετά κόβει στο καλάθι.

σχ.4 Στο σχ.5 ο παίκτης αντί να ντριμπλάρει δίνει πάσα στον screener και με προσποίηση παίρνει την μπάλα χέρι χέρι για να ντριμπλάρει στην αντίθετη κατεύθυνση και να εκμεταλλευτεί το screen στην πλευρά που του δίνεται.

σχ.5

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ PUSH Στο σχ.1 ο 3 που δέχεται το screen συνεχίζει να ντριμπλάρει το χώρο που του δίνει το screen για τις άλλες επιθετικές επιλογές της ομάδας.

σχ.1 Στο σχ.2 ο 3 που δέχεται το screen από τον ψηλό και επιχειρεί ένα μακρινό σουτ.

σχ.2 Στο σχ.3 ο 3 ντριμπλάρει επάνω στο screen του ψηλού , ο οποίος ξαναδίνει screen στον 3 σε καινούργια θέση.

σχ.3

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ HEDGE OUT Στο σχ. 1 ο 3 αντιδρά στη βοήθεια της άμυνας του ψηλού συνεχίζοντας την ντρίμπλα στην ίδια κατεύθυνση. Ωστόσο αν βρει χώρο συνεχίζει στο καλάθι για μπάσιμο ή φροντίζει να είναι επιθετική η ντρίμπλα του για να κρατήσει τον ψηλό παίκτη έξω από το καλάθι, πρόκειται δηλαδή για μια κατάσταση που μπορεί να εκμεταλλευθεί η ομαδική επιθετική τακτική.

σχ.1 Στο σχ.2 ο 3 βρίσκει χώρο και ντριμπλάρει ανάμεσα στη βοήθεια και το screener, ο οποίος μετά κάνει roll in στο καλάθι.

σχ.2

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ Στο σχ. 1 ο 3 δέχεται παγίδα από τους δύο αμυντικούς. Η αντίδραση του είναι: α)να συνεχίσει την ντρίμπλα στον ελεύθερο χώρο β)να εκμεταλλευθεί την αμυντική αδυναμία του ψηλού παίκτη που συμμετέχει στην παγίδα και γ)να περάσει ανάμεσα από την παγίδα.

σχ.1

ΚΙΝΗΣΗ ΨΗΛΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΜΕ ΝΤΡΙΜΠΛΑ Στο σχ.1 ο ψηλός δέχεται την μπάλα στο low post όπου ανάλογα με την άμυνα που δέχεται παίζει 1 vs 1 για καλάθι ή για πάσα προς την περιφέρεια.

σχ.1 Στο σχ.2 ο ψηλός ντριμπλάρει προς τα έξω για να δημιουργήσει χώρο για πάσα σε πιθανό κόψιμο ή για πάσα στην περιφέρεια.

σχ.2 Στο σχ.3 ο ψηλός που δέχεται την μπάλα στο low post κάνει ραχιαίο πίβοτ στο εξωτερικό πόδι για να κερδίσει χώρο, έτσι ώστε να κάνει σουτ ή μπάσιμο.

σχ.3 Στο σχ.4 όταν ο ψηλός βρίσκεται στην επάνω θέση με μέτωπο προς το καλάθι, οι επιλογές του σε σχέση με το χώρο και την ικανότητα του είναι ή ντρίμπλα για μπάσιμο ή πάσα ή σουτ.

σχ.4 Οι ίδιες κινήσεις ισχύουν και για τη θέση του middle post και πρέπει να τονιστεί ότι σε όλες τις περιπτώσεις των ψηλών για παιχνίδι 1vs 1 ή για πάσα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνονται παραπάνω από δύο ντρίμπλες.




ΘΕΜΑ: ΑΞΙΟΠOIΗΣΗ ΤΩΝ ΣΟΥΤΕΡ Εισηγητής: ΜΕΝΤΗΛΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ - Ένα από τα κεφάλαια που θα πρέπει να οργανωθεί κατάλληλα, εφ’όσον φυσικά υπάρχει τέτοιος επιθετικός στο roster της ομάδας.

- Απαιτείται πολύωρη προπόνηση στις επιθετικές συνεργασίες 2 ως4παικτών κυρίως στην περίοδο της προετοιμασίας.

Παρακάτω αναφέρονται μερικές ιδέες για συνεργασίες με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση των καλών περιφερειακών σουτέρ.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ: - γωνίες εφαρμογής των screens - εκμετάλλευση των screens από τον σουτέρ - προσοχή στις συνεργασίες pick & roll για πιθανές παγίδες και επιθετικές αλλαγές (σχ.24-27) - καλή γνώση της ατομικής τεχνικής καθώς και της μερικής τεχνικής και τακτικής.

Απλή διάταξη stuck και έξοδος του σουτέρ (2) με κίνηση ξεμαρκαρίσματος (V)

(σχ. 2) Πέρασμα απέναντι (cross) από το "τείχος" των 3 και 4

(σχ. 3) το ίδιο πέρασμα με τη συμμετοχή στο "τείχος" του 4 κ 5

(σχ. 4) πέρασμα cross και εφαρμογή του κυμματιστού screen από 4 κ 5 ώστε να προβληματιστεί η άμυνα

(σχ. 5) cross πέρασμα και έξοδος ψηλά σε θέση guard από "τείχος"

(σχ. 6) κίνηση ανέβασμα από weak side άμυνα σε θέση guard από το "τείχος" των 4 κ 5

(σχ. 7)

έξοδος ψηλά σε θέση guard από κυμματιστό screen των 4 καί 5

(σχ. 8) κυμματιστό screen των 4 και 5 από την προσωπική

(σχ. 9) cross κίνηση ψηλά και αλλαγή πλευράς από κυμματιστό screen των 4 και 5

(σχ. 10)

εφαρμογή κυμματιστού screen με περιφεριακό παίκτη που πρέπει να σκρηνάρει πρώτος για καλύτερη αντιμετώπιση των πιθανών αλλαγών της άμυνας

(σχ. 11) εφαρμογή του 3πλού κυμματιστού (stagger) screen πρώτα του 3 μετά του 4 και τέλος του 5

(σχ. 12)

επιλογή του σουτέρ (2) από ποιό screen θα βγεί, ανάλογα με τη θέση της άμυνας.

(σχ, 13)

ίδια διάταξη με την προηγούμενη με την προσθήκη του κυμματιστού(stagger) screen στο cross

(σχ. 14)

εφαρμογή του screen the screener (flex).Προσοχή στο timing των screen.

(σχ. 15) μία παραλλαγή του creen the screener με τον 2 να στήνει screen για τον 3 και κατόπιν να δέχεται cross screen από τον 5

(σχ. 16)

παραλλαγή του screen the screener σε συνδιασμό με εφαρμογή κυμματιστού (stagger) για τον 2.

(σχ. 17)

screen the screener ψηλά στην προσωπική ο 2 για τον 3 και ο 5 screen για τον 2

(σχ. 18) παραλλαγή επίθεσης flex με κυμματιστό (stagger) των 4 και 5 για τον 2 που παίρνει την μπάλα ψηλά απο τον 1

(σχ. 19) pick&roll του 2 στον 1 και back screen των 4 και 5 για τον 2

(σχ. 20)

ο 1 "πλαγιάζει" με ντρίπλα ενώ συγχρόνως ο 2 κινείται σε θέση δεύτερου guard. Απότομη αλλαγή κατεύθυνσης του 1και εξωτερικό τρέξιμο (shift) του 2 με back screen του 5.(χρήσιμη επιλογή special situation)

(σχ. 21) εφαρμογή της ιδέας "σε σκρηνάρω για να πας να σκρηνάρεις".Ο 5 στήνει back screen για τον 3 που σκρηνάρει τον 2 συμμετέχοντας me ton 5 στο κυμματιστό (stagger) screen

(σχ. 22 Α)

(σχ. 22 Β) Η ίδια ιδέα με άλλη σύνθεση.Ο 2 στήνει screen για τον 5 που σκρηνάρει τον 4 και μαζί οι 4και 5 "κυματιστό" (stagger) για τον 2

(σχ. 23) Ίδιο σκεπτικό με τον 4 να σκρηνάρει τον 5 ώστε μαζί να στήσουν κυματιστό (stagger) για τον 2

(σχ. 24) Εδώ έχουμε pick & roll του 2 από τον 5 ο οποίος προηγουμένως δέχθηκε screen από τον 4.

(σχ. 25) Άλλη εφαρμογή του pick&roll με διαφορετική διάταξη παικτών

(σχ. 26)

Αξιοποίηση του σουτέρ (2) με εφαρμογή της out screen τεχνικής του με hand-off πάσα.

(σχ. 27) Άλλη διάταξη για out screen και hand-off πάσα.



7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Θέμα εισήγησης: «Η ευκινησία και μέθοδοι ανάπτυξης της με καλαθοσφαιρικές ασκήσεις».

Εισηγητής: KΑΡΑΜΟΥΣΑΛΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ


Agility (Ευκινησία)

ΟΡΙΣΜΟΣ Η ικανότητα μετακίνησης και αλλαγής κατεύθυνσης της θέσης του σώματος γρήγορα και αποτελεσματικά (under control).

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ 1)Προηγείται πάντα καλό ζέσταμα 2)Εφαρμογή μετά από διατάσεις συνήθως στην αρχή της προπόνησης 3)Χρήση χρονομέτρου για ανταγωνισμό 4) Προαγωνιστική περίοδος 2-4 φορές ανά εβδομάδα 5) Αγωνιστική περίοδος 1-2 φορές ανά εβδομάδα 6)Σωστή τεχνική στις μετακινήσεις 7) Εφαρμογή από 8’’ έως 60΄΄ ανάλογα ποιο ενεργειακό σύστημα μας ενδιαφέρει να δουλεψουμε 8)Μεγάλα διαλλείματα 9)Χρήση της μπάλας basket 10)Επιβράβευση

Μικρό “W”:

Ξεκίνημα από τη θέση 1 με μέτωπο προς τη τελική γραμμή και 1-2 sprint με χέρι στον κώνο ραχιαίο πίβοτ 2-3 γλίστρημα 3-4 πίσω βήματα 4-5 sprint Η άσκηση μπορεί να γίνει με διαφορετικές μορφές τρεξίματος (π.χ. τρέξιμο εμπρός, πίσω, γλιστρήματα, carioque τρέξιμο).

Μεγάλο “W”

Παρόμοια άσκηση με μεγαλύτερες αποστάσεις και παρόμοια είδη τρεξίματος. Οι δύο αυτές ασκήσεις μπορούν να γίνουν και από τις δύο πλευρές. (Επίσης με συνδυασμό με ένα μέγιστο κατακόρυφο άλμα στην αρχή ή στο τέλος).

Αστέρι Close out

1-2 sprint close out 2-3 sprint μέχρι τη ρακέτα και close out 3-4 sprint close out 4-5 sprint close out 5-6 πίσω βήματα και άλματα στο ταμπλώ

Χ Shuffles

1-2 sprint 2-3 αμυντικά γλιστρήματα 3-4Running defense 4-1 sprint

“T” drill

Για 16 (8-24 )sec ο προπονητής δείχνει κατευθύνσεις τρεξίματος ή αμυντικών γλιστρημάτων ή πίσω βημάτων. Παρ/γη : Σπρίντ εμπρός γλίστρημα μέχρι τον ένα πλάγιο κώνο, γλίστρημα μέχρι τον άλλο πλάγιο κώνο και πίσω βήματα.

“T” drill

Σημείο εκκίνησης το κέντρο τρέξιμο εώς τον πρώτο κώνο επιστροφή αμυντικά γλιστρήματα, το ίδιο στον άλλο κώνο ενώ στους άλλους δύο κώνους το αντίθετο, δηλαδή γλίστρημα εώς τον κώνο επιστροφή με τρέξιμο

Ladder drills (Σκάλα ευκινησίας)

Είδη τρεξίματος στη σκάλα ευκινησίας κρατώντας (ή όχι )μια μπάλα με max ταχύτητα (π.χ. skipping, φτερνισμούς, ψαλίδια από πλάγια θέση, δύο πόδια μέσα δύο έξω, ένα πόδι μέσα εναλλάξ, κουτσό, πλάγια άλματα κ.α.) μόλις τελειώνει η σκάλα δύο ντρίμπλες εκρηκτικά και μπάσιμο ή εκ νέου νέα σκάλα και άλλο είδος τρεξίματος. Επίσης από πλάγια θέση π.χ. ψαλίδια και ταυτόχρονα ο προπονητής από την άλλη πλευρά πάσες.

Medicine ball zig zag

Στο ένα χέρι προωθητική ντρίμπλα και στο άλλο κρατώντας μια βαριά μπάλα άσκηση ζιγκ ζαγκ και σε κάθε αλλαγή κατεύθυνσης γίνεται αλλαγή του χεριού που ντριμπλάρει και του άλλου που κρατά τη medicine ball.

Tennis balls

O προπονητής κρατά 2 μπάλες τένις και πετά τη μία ενώ ο αθλητής με τρέξιμο εμπρός τρέχει και παίρνει την πρώτη μπάλα, ο c πετά στη συνέχεια την άλλη μπάλα και με αμυντικά γλιστρήματα προσπαθεί να την πιάσει και να τις φέρει στον c.

Άσκηση για σουτ

Ξεκινά ο σουτέρ από το elbow και σουτάρει, τρέχει πλάγια γραμμή και σουτάρει στο άλλο elbow, μετά στη πλάγια γραμμή και στο άλλο elbow μέχρι να κάνει έξι σουτ ή για 1’. Η ίδια άσκηση μπορεί να γίνει με αμυντικά γλιστρήματα, ή πηγαίνω πλάγια γραμμή με αμυντικό γλίστρημα και γυρνάω με sprint για το σουτ.

Παρ/γη : Με σουτ από το elbow τρέχω με πίσω βήματα στη γωνία στο κέντρο και με τρέξιμο εμπρός πηγαίνω στο άλλο elbow για σουτ, το ίδιο από την άλλη πλευρά. Παρόμοια με τρέξιμο στις γωνίες στη baseline




ΘΕΜΑ: Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ

ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΑ

ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΙΚΟΣ Αφορμή : - Διαρκής προβληματισμός για το θέμα - ελλειπής μεθοδολογικά επιμόρφωση - αποσπασματική διδασκαλία Ορισμός : - «το άπλωμα των επιθετικών παικτών κατά μήκος και πλάτος του γηπέδου με σκοπό τη δημιουργία των απαραίτητων για δημιουργία κενών και την πρόκληση αμυντικής ανισορροπίας προκειμένου να ευνοηθούν συνθήκες επίτευξης καλαθιού» Ίσως το πιο σημαντικό τακτικό επιθετικό στοιχείο λόγω: - της βελτίωσης αθλητικών ικανοτήτων αλλά και σωματομετρικών στοιχείων των παικτών

- της μεγάλης βελτίωσης των επιθετικών ικανοτήτων ακόμη και των κεντρικών παικτών - της εκτεταμένης χρήσης pick&roll - των σύγχρονων αλλαγών των κανονισμών(τρίποντο)

Κανόνες: 1) δημιουργία συνθηκών με όσο το δυνατόν λιγότερους αμυντικούς. 2) σωστή σχέση μπάλας παίκτη (4-6μ)-(να είναι ορατός-ποτέ στην ίδια ευθεία με τον αμυντικό) 3) ποτέ κατάσταση κάλυψης δύο επιθετικών από ένα αμυντικό 4) εξαναγκασμός του αμυντικού σε δίλημμα (να επιλέξει αμυντική

στάση) 5) κίνηση χωρίς μπάλα - ποτέ ακίνητος - απομακρύνσου από τον συμπαίκτη σου όταν ντριπλάρει προς εσένα (όταν δεν το προβλέπει η επιθετική τακτική-hand off) - μην τραβάς τον παίκτη σου προς την μπάλα (κίνδυνος παγίδας) 6) γηπεδικές αναφορές:

- αίσθηση της ακριβούς θέσης στο παρκέ (χρησιμοποιώντας τις γραμμές)

- να αποτελεί απειλή για την άμυνα - συνεχής απασχόληση του αντιπάλου αμυντικού

Ασκησιολόγιο: 2vs0 με κεντρικό και πλάγιο δημιουργό (ένα drive μία πάσα)

σε συνεργασία με ψηλό

3vs0 συνεργασία 2 περιφερειακών με έναν ψηλό

3vs0 συνεργασία 2 ψηλών και 1 περιφερειακού

3vs0 ένα κεντρικό drive -2 πάσες.

3vs0 ένα πλάγιο εξωτερικό drive 2 πάσες

3vs0 ένα πλάγιο εσωτερικό drive 2 πάσες

3vs0 με 1 κεντρικό drive - 3 πάσες.

3vs0 με κεντρικό δημιουργό (2 drive- 3 πάσες)

3vs0 2 κεντρικά drive 4-5 πάσες

3vs0 συνδυασμός πλάγιου με κεντρικό drive και 3-4-5 πάσες

4vs0 με χρησιμοποίηση center ή με συνδυασμό

4vs0 με middle & side ball screen

4vs0 weak side pass and side ball screen

Όλα τα παραπάνω σε κατάσταση Fast break(αιφνιδιασμός) ή early offense(ενδ. επίθεση)

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού


7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

ΘΕΜΑ: ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ PICK & ROLL. EΙΣΗΓΗΤΗΣ: ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

Είναι πλέον ο πιο συχνός τρόπος επίθεσης, είτε γιατί ο χρόνος των 24 πιέζει, είτε γιατί με την

κατασκοπεία είναι δύσκολο να εφαρμοστούν τα επιθετικά παιχνίδια χωρίς να σπάσουν. Υπάρχουν απόψεις που διίστανται σχετικά με το πόσες διασπάσεις πρέπει να ξέρει μία ομάδα.

Κάποιοι θεωρούν ότι οι ομάδες πρέπει να τις ξέρουν σχεδόν όλες, και να τις χρησιμοποιούν ανάλογα με το ποιους έχουν να αντιμετωπίσουν κάθε εβδομάδα. (Αμερικάνοι).

Άλλοι θεωρούν (Ευρωπαίοι), ότι κάθε ομάδα πρέπει να παίζει το πολύ δύο με τρεις τρόπους αντιμετώπισης, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να τις εφαρμόζει άριστα και να είναι αποτελεσματικές.

Είναι σημαντικό για τον σχεδιασμό μίας ομάδας, και την επιλογή του τρόπου άμυνας στο pick & roll, και οι παίκτες που έχει μία ομάδα. Καλό είναι η επιλογή του τρόπου άμυνας στο pick & roll, αλλά και γενικά στον τρόπο άμυνας της ομάδας, να βασίζεται στο υλικό που διαθέτει και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.

ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ SIDE PICK & ROLL, δηλαδή pick & roll στο πλάι, ή καλύτερα στις 45ο.

1. Βασικός τρόπος αντιμετώπισης το ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΕΡΑΣΜΑ. Άμεσος τρόπος: ενημέρωση από τον αμυντικό του σκρίνερ-ψηλό στο αμυνόμενο γκαρντ για το σκριν που πρόκειται να γίνει, και αυτός κολλάει στον παίκτη του περνώντας μαζί του, καταστρέφοντας κατά αυτό τον τρόπο την επιθετική κίνηση, αφού δεν υπάρχει screen. Βέβαια οι επιθέσεις πλέον γίνονται με τον ψηλό σκρίνερ να κολλάει πάνω στο αμυνόμενο γκάρντ και δεν του δίνουν χώρο να περάσει, ενώ και τo γκάρντ με την μπάλα περιμένει να στηθεί καλά το screen και δεν βιάζεται να φύγει. Επειδή είναι ο βασικός τρόπος επίθεσης σε υψηλό επίπεδο η τεχνική εκτέλεση του pick & roll γίνεται αποτελεσματικά, και ο δυναμικός τρόπος αντιμετώπισης έχει περιοριστεί σαν παρουσία σημαντικά. 2. DOWN & TRAIL.

Ο συχνότερος τρόπος αντιμετώπισης της επιθετικής αυτής κίνησης. Το αμυνόμενο guard δέχεται μεν το screen, αλλά ακολουθεί το ντριπλέρ από κοντά, ουσιαστικά τον ακολουθεί (trail), ενώ ο αμυνόμενος ψηλός παίζει πίσω περιμένοντας την κίνηση του τριπλέρ, και σε τέτοια απόσταση, μην του επιτρέποντας ουσιαστικά ούτε να κάνει διείσδυση, αλλά ούτε και να σουτάρει. Είναι δηλαδή σε απόσταση που να μπορεί να ελέγξει την κίνηση που μπορεί να κάνει ο ντριπλέρ με σταμάτημα και σουτ. Παράλληλα αποτρέπει να δεχθεί πάσα και ο σκρινερ-ψηλός, εφόσον βέβαια η κίνησή του μετά το screen είναι πίβοτ-ρολ προς την

ρακέτα. (σχέδιο 1)

Αν ο Χ5 είναι κακός αμυντικός στην αμυντική του μετατόπιση ή ο 1 θα πάει για drive (Σχέδιο 2) ή θα πάρει πάσα ο παίκτης του 5 από τον 1. (Σχέδιο 3) 2. ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ του αμυνόμενου γκάρντ. Το αμυντικό γκάρντ σε αυτή την

περίπτωση περνά κάτω (και αφού πρώτα έχει ενημερωθεί για το σκριν) και από τον συμπαίκτη του ψηλό αμυντικό του σκρίνερ. ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ:Ο επιθετικός με την μπάλα να μην είναι καλός σουτέρ, αλλά αντιθέτως καλός δημιουργός ή καλός driver. Έτσι αφήνουμε το παίκτη με την μπάλα να μην έχει επιλογή πέραν του σουτ, ενώ και ο ψηλός μένει λίγο πίσω αλλά κοντά στον παίκτη του. Εφαρμόζεται κυρίως σε σκρίν που γίνονται πολύ ψηλά, πάνω από 2 μέτρα από το τρίποντο, σε χώρο δηλ. που δεν υπάρχει θέμα να απειληθεί το καλάθι

3. ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΡΙΝ.

Ο ψηλός ενημερώνει το γκάρντ για το σκριν (πρώτη και απαραίτητη λειτουργία για την ομαδική συμπεριφορά της άμυνας), κάνει δύο βήματα πίσω από τον ψηλό που στήνει το σκριν, και το γκάρντ περνάει από ανάμεσα, βρίσκοντας έτσι εύκολα τον παίκτη του. (Σχέδιο 4 & 5).

Χρησιμοποιείται ελάχιστα σήμερα, γιατί με τη διαδικασία πικ-ριπίκ, ο αμυντικός της μπάλας δέχεται εύκολα το δεύτερο πικ και το πρόβλημα δημιουργείται. Βασικό αμυντικό λάθος είναι η περίπτωση όπου ο αμυντικός του τριπλέρ, ακόμα και όταν παίζει έτσι πάει αργά, δίνοντας τον χρόνο και τον χώρο στον τριπλέρ να κάνει διείσδυση. (Σχέδιο 6)

4. PUSH. Αυτό συνδυάζεται με πέρασμα του γκάρντ από κάτω, και ταυτόχρονα σπρώξιμο του αμυντικού ψηλού προς τον ψηλό που στήνει το πικ. Η μόνη διαφορά με την προηγούμενη αντιμετώπιση είναι ότι δεν δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχει ο επιθετικός ψηλός είτε σαν επιθετική επιλογή, είτε σαν στήριγμα του γκάρντ, αφού δεν του δίνεται η επιλογή πάσας.

5. HELP & RECOVER – HEDGE OUT. Α. Είναι μία πιο επιθετική μορφή αντιμετώπισης, αφού ο ψηλός βγαίνει κάθετα αναγκάζοντας το γκάρντ να κάνει ελικοειδή κίνηση και να καθυστερήσει στον στόχο του που είναι να μπει στην ρακέτα μέχρις ότου προλάβει το αμυνόμενο γκάρντ να ανακτήσει την αμυντική του ισορροπία. Για την επιτυχημένη αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι απαραίτητη η συμμετοχή και της υπόλοιπης ομάδας. Και αυτό γιατί πρέπει να αντιμετωπιστεί ο σκρίνερ και ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξει να κινηθεί αμέσως μετά το πικ.

Αν ο ψηλός αμέσως μετά το πικ ρολάρει προς τα μέσα (βλέποντας και τον τρόπο αντιμετώπισης της άμυνας,), ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η αλλαγή των ψηλών, με μικρή βέβαια βοήθεια από τη weak side.

Στα παραπάνω σχήματα (Σχέδιο 7 & 8) ο Χ5 μετά το πικ, πάει στον 4 που ρόλαρε προς την ρακέτα και ο χ4 που συμμετείχε στο hedge out, πρέπει να τρέξει στη weak side να βρει τον ελεύθερο ψηλό που άφησε ο συμπαίκτης του. Ο Χ3 πρέπει να βοηθήσει λίγο στο μαρκάρισμα του 5, μέχρι να έρθει ο Χ4.

Λιγότερο συνηθισμένο σε αυτή την περίπτωση είναι να μην γίνει αλλαγή μεταξύ των ψηλών παικτών, αλλά όπως φαίνεται στο παραπάνω σχήμα (Σχέδιο 9 & 10) ο Χ5 καλύπτει για λίγο το roll του ψηλού 4 μετά το πικ που έδωσε και την κίνηση hedge out του Χ4, δίνοντας τον χρόνο στον Χ4 να προλάβει να πάει και να επανακτήσει την άμυνα του στον 4. Β. Υπάρχει βέβαια και η αντιμετώπιση όπου ο ψηλός βγαίνει οριζόντια στον ντριπλέρ και όχι κάθετα (είναι πιο ασφαλές γιατί έτσι αποφεύγει το φάουλ, σε αργή αντίδρασή του απέναντι στον τριπλέρ), τον οδηγεί μακριά από τον στόχο του που είναι η κίνηση προς το καλάθι, δίνοντας έτσι χρόνο στον αμυντικό του γκάρντ να τον αναλάβει στην άμυνα εκ νέου και αυτός επιστρέφει στον παίκτη του.

6. ΓΥΡΙΣΜΑ ΣΕ ΖΩΝΗ. Υπάρχει η περίπτωση όπου μετά το πικ οι ομάδες γυρίζουν σε ζώνη

(κυρίως 2-3), όπου ο γκάρντ που δέχεται το σκριν μένει στον χώρο εκείνο χωρίς να προσπαθεί να βγει από το πικ, ο ψηλός που μαρκάρει τον σκρίνερ παίζει χαμηλά (down) και μετά το σκριν παίρνει θέση χαμηλά στην ζώνη σαν κεντρικός αυτής, και τον τριπλέρ τον μαρκάρει το γκάρντ της weak side που παίζει επάνω, διαμορφώνοντας τη ζώνη. Αυτή με 2 γκάρντ επάνω και 3 κάτω. (ζώνη 2-3)

7. TRAP. Στην περίπτωση αυτή ο γκάρντ και ο αμυντικός ψηλός επιλέγουν να κάνουν παγίδα στον παίκτη με την μπάλα, είτε 1ον αφού βγεί από το πικ και ο ψηλός βγει τελείως κάθετα και πολύ επιθετικά αναγκάζοντας το γκάρντ να σταματήσει την τρίπλα, και να οδηγηθεί σε λάθος. είτε 2ον αναγκάζοντας το γκάρντ να πάει ψηλά προς το κέντρο του γηπέδου και εκεί να γίνει πιο επιθετική η παγίδα και βέβαια αφού ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι παίκτες στην προσπάθεια να κλέψουν την μπάλα. Τέλος η παγίδα μπορεί να γίνει 3ον όχι για να κλαπεί η μπάλα, αλλά για να αναγκαστεί να διώξει την μπάλα ο τριπλέρ, που ενδεχομένως είναι ο καλύτερος παίκτης της αντιπάλου. Στην περίπτωση αυτή αν διώξει την μπάλα , δεν τον επιτρέπουν να την ξαναπάρει με άμυνα άρνησης-deny, και βέβαια η παγίδα στήνεται χωρίς καν να περιμένουν οι αμυντικοί να στηθεί το σκριν αλλά πριν από αυτό.

Στην περίπτωση της παγίδας, το ρολ του αμυντικού ψηλού το αναλαμβάνει ο ψηλός της weak side (Σχέδιο 11,12), ενώ και το γκάρντ της weak side (εδώ ο Χ3), πρέπει να καλύψει τον 5 που μένει ελεύθερος, αλλά και τον 3 που είναι ο παίκτης του.(Σχέδιο 13).

Αμέσως μετά ο Χ4 πρέπει να ψάξει να βρει τον ελεύθερο παίκτη. Στο Σχέδιο 14 φαίνεται ότι αναζητεί να καλύψει τον ψηλό της weak side, έτσι ώστε ο Χ3 να επιστρέψει στον παίκτη του. (Σχέδιο 14). Ιδανικό θα ήταν ο τριπλέρ να μην δει τον ελεύθερο ψηλό που ρολάρει, αλλά να προσπαθήσει να πασάρει στο ελεύθερο γκάρντ που είναι σε μία πάσα απόσταση, δίνοντας χρόνο στον ψηλό που έκανε την παγίδα-και εφόσον αυτή δεν πέτυχε- να επανέρθει στον παίκτη του. (Σχέδιο 15).

8. SIDE. Στην περίπτωση αυτή θέλουμε να αποτρέψουμε τελείως την κίνηση του γκάρντ προς το κέντρο της ρακέτας και τον οδηγούμε προς την πλάγια γραμμή. Κατ΄αυτό τον τρόπο αποτρέπουμε να γίνει πικ και ρολ και απλώς οδηγούμε το γκάρντ μακριά από το πικ του ψηλού και προς τη πλάγια γραμμή που αποτελεί ένα ακόμα σύμμαχο στην αμυντική μας διάταξη (Σχέδιο 16).

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί στην άμυνα είναι όταν ο παίκτης με την μπάλα, κάνει drive και πριν δεχθεί την βοήθεια του ψηλού κάνει πάσα στην weak side (στο γκάρντ Νο 2) δημιουργώντας πρόβλημα στην αμυντική ισορροπία της ομάδας. (Σχέδιο 17, 18 & 19).

Στην περίπτωση που δεχθεί πάσα ο σκρίνερ για το σουτ, μετά από τη διείσδυση του τριπλέρ, πρέπει να γίνει περιστροφή παικτών, από τον κοντινότερο περιφερειακό για να αποτραπεί μία εύκολη προσπάθεια. (Σχέδιο 20). Το ιδανικότερο θα ήταν να λειτουργήσει τόσο καλά η άμυνα έτσι ώστε ο αμυντικός ψηλός του σκρίνερ μετά την βοήθεια που έδωσε στη διείσδυση του γκάρντ, να επιστρέψει στην θέση του, και να αποτραπούν αλλαγές παικτών που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα. (Σχέδιο 21).

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση όπου ο

σκρίνερ κόβει προς το καλάθι, και δεν μένει στην κορυφή της ρακέτας (elbow). Σε αυτή την περίπτωση γίνεται αλλαγή στους ψηλούς, με τον σκρίνερ να αναλαμβάνει ο 2ος ψηλός που είναι μέσα στην ρακέτα, και ο X5 ψάχνει να βρει τον παίκτη που άφησε ο συμπαίκτης του, εφόσον βέβαια η weak side (ο παίκτης X3) βοήθησε και κάλυψε για λίγο.(Σχέδιο 22).

Ένας άλλος τρόπος αντίδρασης στην άμυνα side, είναι η βοήθεια στο drive του γκάρντ να μην έρθει από τον ψηλό που μαρκάρει τον σκρίνερ, αλλά από τον ψηλό της weak side, δημιουργώντας μία πολύ ισχυρή κατάσταση στη μία πλευρά του γηπέδου, κάνοντας ουσιαστικά παγίδα στο γκάρντ κοντά στην τελική γραμμή. (Σχέδιο 23 & 24).

Γενικά αν στη side άμυνα ο αμυντικός του

screener δεν είναι αρκετά κοντά στον παίκτη του, παρά το γεγονός ότι παίζει side, είναι πολύ πιθανό ο τριπλέρ να περάσει από ανάμεσά τους, δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα, αφού δύο αμυντικοί έχουν εξουδετερωθεί. (Σχέδιο 25)

10. ΑΛΛΑΓΗ (SWITCH)

Πιθανότατα είναι η τελευταία λύση, γιατί μπορεί να δημιουργήσει άσχημες καταστάσεις για την αμυντική διάταξη μίας ομάδας. Και πάντα εξαρτάται από ποιους παίκτες έχει η ομάδα. Στην περίπτωση αυτή αμέσως μετά το p & r οι αμυντικοί που συμμετέχουν αλλάζουν παίκτες, μαρκάροντας έτσι ο ψηλός τον τριπλέρ, και το γκάρντ τον σκρίνερ. (Σχέδιο 26, 27). Ο D. Ιvanovic θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης για γυναικείες ομάδες, όπου και δεν υπάρχουν σημαντικές υψομετρικές διαφορές. Στην περίπτωση της αλλαγής, τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι δύο. 1ον στην περιφέρεια όπου ο ψηλός είναι αναγκασμένος να μαρκάρει το γκάρντ, με κίνδυνο για διείσδυση. Στην περίπτωση αυτή ο ψηλός καλό είναι να προσέχει περισσότερο το σουτ, και λιγότερο τη κίνηση για ντράιβ, όπου πιθανότατα θα έχει τη βοήθεια και των υπολοίπων. 2ον μέσα στην ρακέτα, όπου ο ψηλός μαρκάρεται από ένα γκάρντ. Στην περίπτωση αυτή αν η μπάλα πάει στην ρακέτα, γίνεται οπωσδήποτε (πέρα από το φάουλ που καμιά φορά είναι επιβεβλημένο) παγίδα από τον 2ο ψηλό της άμυνας, η από οποιονδήποτε παίκτη είναι κοντά, μην επιτρέποντας τον ψηλό να γυρίσει και προς το καλάθι, αλλά και προς την weak side. Γενικά είναι λύση που δημιουργεί προβλήματα και στις αμυντικές περιστροφές αλλά και στο ρημπάουντ, αφού αν γίνει σουτ ο ένας ψηλός της άμυνας είναι έξω από την ρακέτα με κίνδυνο να χαθεί το αμυντικό ρημπάουντ. Η λύση αυτή πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στην λήξη του χρόνου επίθεσης των 24’.

ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ. Το σκριν στην κορυφή που χρησιμοποιείται ευρέως, έχει τους ίδιους τρόπους αντιμετώπισης, όπως και στην πλευρά. Απλά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σωστά, αν δεν υπάρξει συνεργασία με την υπόλοιπη ομάδα, για τον απλούστατο λόγο ότι όταν γίνεται η επίθεση από την κορυφή δεν είναι ξεκάθαρο ποια είναι η weak side . Οι παρακάτω είναι οι συχνότερες περιπτώσεις αντιμετώπισης. HIGH POST PICK

Α) Η πρώτη βασική αρχή είναι να οδηγηθεί ο τριπλέρ στο αδύνατο του χέρι, βγαίνοντας από το πικ του ψηλού. Η μία αντιμετώπιση είναι να παίξει ο αμυντικός ψηλός down, και το γκαρντ να παίξει trail. (Σχέδιο 28).

Υπάρχει και η περίπτωση που το πικ στην κορυφή δεν είναι πλάγιο, αλλά ο σκρίνερ δίνει back pick. Στην περίπτωση αυτή η αμυντική αντιμετώπιση είναι ίδια με την παραπάνω. (Σχέδιο 29)

Αν δεν λειτουργήσει καλά ο αμυντικός ψηλός και δώσει χώρο ανάμεσα από αυτόν και τον σκρίνερ, τότε ο τριπλέρ μπορεί να περάσει από ανάμεσα και να δημιουργηθεί πρόβλημα. (Σχέδιο 30). Β) Μία άλλη αντιμετώπιση είναι ο αμυντικός να περνάει ανάμεσα από το πικ του ψηλού. Καλό είναι να εφαρμόζεται μόνο αν το πικ γίνεται πολύ

ψηλά, και δεν υπάρχει φόβος να πάρει επίθεση ο τριπλέρ. Αν το πικ όμως γίνεται κοντά στο τρίποντο, τότε αν ο αμυντικός περάσει από ανάμεσα, μία κατάσταση pick-repick από την επίθεση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα. (Σχέδιο 31). Γ) H άλλη αντιμετώπιση είναι ο ψηλός να παίξει hedge out, μη φοβούμενος το roll του ψηλού αφού υπάρχει και η συνεργασία της υπόλοιπης ομάδας.

Και σε αυτή την περίπτωση αν ο ψηλός δεν βγει με καλά αμυντικά βήματα, αργά, τότε ο τριπλέρ μπορεί να περάσει ουσιαστικά δύο παίκτες και να δημιουργήσει πρόβλημα. (Σχέδιο 32). Γ) Μία άλλη επιλογή της άμυνας (αν και ιδιαίτερα παρακινδυνευμένη, αφού ο τριπλέρ έχει μεγάλο χώρο να κινηθεί) είναι να γίνει παγίδα. Σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η συνεργασία όλης της ομάδας. (Σχέδιο 33).

Αν στην κίνηση της επίθεσης ο 2ος ψηλός ανέβει επάνω, η άμυνα μετά την παγίδα θα

κάνει αλλαγή παίκτη, όπου ο Χ4 θα πάρει τον σκρίνερ που ρόλαρε, και ο Χ5 που συμμετείχε στην παγίδα, τον 4 που ανέβηκε με μικρή βοήθεια από τον γκάρντ της πλευράς βοήθειας, στην περίπτωση αυτή τον Χ2.

Στο σχήμα δίπλα η αλλαγή μεταξύ των ψηλών παικτών σε αυτή την επιθετική κίνηση όπου ο ένας ψηλός ανεβαίνει και ο σκρίνερ ρολάρει μετά το πικ φαίνεται καθαρά. (Σχέδιο 34 & 35).

Αν η πάσα πάει στη δυνατή πλευρά, στον 3, τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα για την άμυνα, αφού ο Χ2 για λίγο θα μαρκάρει και τον 2 και τον 4, μέχρι ο Χ5 να αναλάβει αμυντικά τον 4 που ανέβηκε. (Σχέδιο 36).

Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα στην επίθεση, ο ψηλός που δίνει το πικ να είναι

καλός σουτέρ και να μη ρολάρει μέσα, αλλά να κάνει pop out για να δεχθεί την μπάλα για το σουτ. Αν γίνει hedge out στην άμυνα του πικ στην κορυφή, τότε υπάρχει πρόβλημα γιατί και αλλαγή δεν μπορεί να γίνει (γιατί ο δεύτερος ψηλός μένει χαμηλά), αλλά και η απόσταση που πρέπει να διανύσει ο αμυντικός του σκρίνερ είναι μεγάλη για τον προλάβει πριν σουτάρει.

Εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα για την άμυνα, αφού δεν είναι εύκολο να καλυφθεί ο σκρίνερ και μάλιστα στην περίπτωση που είναι καλός σουτέρ. Στην περίπτωση αυτή ο Χ3 πρέπει να κάνει σταδιακή κάλυψη, αλλά με τον κίνδυνο να δεχθεί πάσα ο παίκτης του 3, οπότε ο κίνδυνος παραμένει. (Σχέδιο 37)

DOUBLE HIGH POST PICK.

Είναι ένας συνηθισμένος τρόπος τοποθέτησης των επιθετικών ψηλών παικτών σε μία προσπάθεια να εκμεταλλευτεί μία ομάδα τα πικ της κορυφής.

Αμυντικά αντιμετωπίζονται είτε με δυναμικό πέρασμα από πάνω, είτε με πέρασμα από ανάμεσα. (Σχέδιο 38).

Κάποιοι άλλοι προπονητές παίζουν επιθετικό hedge out αποτρέποντας την κίνηση του τριπλέρ σε μία πλευρά. Και αυτό για υπάρχει η αίσθηση ασφάλειας ότι πιθανό ρολ του σκρίνερ, θα καλυφθεί εύκολα από τον ψηλό της πλευράς βοήθειας. (Σχέδιο 39)

Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης είναι η αλλαγή. Έτσι βέβαια ο ψηλός της άμυνας θα μείνει με το γκάρντ (ο Χ5 στον 1), ο ψηλός της πλευράς βοήθειας Χ4 θα πάει στον σκρίνερ 5, και το αμυντικό γκάρντ Χ1 θα μαρκάρει τον 4 (επιθετικός ψηλός). Αλλά για να μην δημιουργηθούν πολλαπλά προβλήματα από όλες αυτές τις αλλαγές, όσο η μπάλα είναι στα χέρια του 1, ο Χ1 και ο Χ3 αλλάζουν παίκτες, γιατί ο Χ3 είναι συνήθως ψηλότερος και μπορεί να μαρκάρει καλύτερα αντίπαλο ψηλό. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος αντιμετώπισης. Υπάρχει βέβαια και άλλος τρόπος αλλαγής. Η αλλαγή μεταξύ των αμυντικών ψηλών (αποκλειστικά) είναι μία λύση, αλλά περιορισμένη αφού δημιουργεί προβλήματα. Ο ψηλός που μαρκάρει τον σκρίνερ πρέπει να τρέξει να μαρκάρει τον αντίπαλο ψηλό (που δεν συμμετέχει στο σκρίν) που είναι στην αντίθετη γωνία , και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο γιατί είναι εκτός θέσης (αρκετά μακριά), και είναι σοβαρό το ενδεχόμενο και σουτ και διείσδυσης από τον 4.



7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Θέμα εισήγησης: «Ατομική προπόνηση περιφερειακών παικτών».

Εισηγητής: Θωμαίδης Αναστάσιος

ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑ Στη σύγχρονη καλαθοσφαίριση έχουμε δυο θέσεις:

Η πρώτη είναι με πρόσωπο στο καλάθι από διάφορες αποστάσεις και η δεύτερη με πλάτη στο καλάθι συνήθως κοντά στο καλάθι. Πρέπει να διδάσκουμε και τις δυο θέσεις σε όλους τους παίκτες ανεξάρτητα σωματομετρικών διαστάσεων.

Η ατομική προπόνηση μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους: α) Να κάνετε προπόνηση σε έναν παίκτη χωρίς αμυντικό. β) Να κάνετε προπόνηση σε έναν παίκτη με αντίπαλο έναν αμυντικό, που θα κινείται ανάλογα με την άσκηση και την κλιμάκωση της α) στατικά β) παθητικά γ) ενεργητικά (συνθήκες αγώνα). γ) Να κάνετε προπόνηση σε τρεις ή περισσοτέρους παίκτες με τη συνεργασία ενός ή περισσοτέρων βοηθών-προπονητών. δ) Να κάνετε προπόνηση με αριθμητική υπεροχή επιθετικών (συνεργασία δύο επιθετικων εναντίον ενός αμυντικού) ε) Να κάνετε ασκήσεις δύναμης που θα αυξήσουν φυσικά και σωματικά του δεδομένα στ)Να του κάνετε ασκήσεις συντονισμού και νευρικής προσαρμογής , ευλυγισίας, κινητικότητας. ζ) Προπόνηση στο πως θα πάρει θέση για να υποδεχθεί την μπάλα η) Προπόνηση συνδυασμού με συνεργασία και ανάλογη κίνηση ενός περιφερειακού – κεντρικού Φυσικά όλα αυτά τα είδη ατομικής προπόνησης πρέπει να αφορούν αντίστοιχα και τον αμυντικό περιφερειακό. Οι ασκήσεις έχουν βασικό σκοπό την διαμόρφωση κινητικών επιδεξιοτήτων, την εκμάθηση ειδικών κινήσεων και την επιλογή της χρήσης τους.

Σημαντική θα είναι η βοήθεια μας, εάν τον προσεγγίσουμε ψυχολογικά, τον βοηθήσουμε να αναπτύξει και να τελειοποιήσει τις ειδικές του ικανότητες και ιδιομορφίες του χαρακτήρα του (θάρρος, αποφασιστικότητα, ενεργητικότητα, συγκέντρωση ηρεμία κ.α.).

Για την τέλεια εκμάθηση των τεχνικών ενεργειών είναι απαραίτητος μεγάλος αριθμός επαναλήψεων, σε αρκετό χρονικό διάστημα, απ`ότι η συμπύκνωση τους σε στενά χρονικά όρια. Παράλληλα πρέπει να υπάρχει και ποικιλία στην ένταση της άσκησης.

Συνήθως κάθε ατομική προπόνηση, της θέσης με πρόσωπο στο καλάθι, όσον αφορά την επίθεση, η πρακτική έχει αποδείξει ότι περιλαμβάνει, α) ξεμπαρκαρίσματα, β) ντρίπλες, γ) πάσες, δ) σουτ όλων των ειδών, και ε) προσποιήσεις.

ΣΟΥΤ 1)Τρία jump stop και σουτ Ο Ο1 κινείται από τον ένα κώνο στον άλλο και κάνει jump stop, επανέρχεται στον άλλο κώνο και κάνει το ίδιο σταμάτημα ενώ ο Ο2 του πασάρει την μπάλα και σουτάρει, το ίδιο στον άλλο κώνο μέχρι να εκτελέσει 6 σουτ και μετά αλλαγή ρόλων μεταξύ τους.

2)Έξι διαδρομές και σουτ και Ε.Β. Ο 01 κάνει έξι διαδρομές στο μισό γήπεδο για ανέβασμα σφυγμών κατόπιν εκτελεί 10 δίποντα και 5 τρίποντα και μετά Ελεύθερες βολές , στη συνέχεια αλλάζουν ρόλους με τον Ο2.

3)Τρεις παίκτες με δύο μπάλες Οι Ο1 και Ο2 έχουν από μια μπάλα, ο Ο1 σουτάρει και δίνει πάσα στον Ο3 για σουτ και βγαίνει γρήγορα να πάρει θέση για σουτ, ο Ο2 αφού σουτάρει δίνει την μπάλα στο Ο1 κ.λ.π. Σε πόσο χρόνο θα έχουμε 21 πετυχημένα σουτ

4)Σουτ Από down:Ο Ο1 δεν έχει μπάλα κάνει προσποίηση και βγαίνει στην προσωπική για σουτ από τον Ο4 που κάνει την ίδια κίνηση και παίρνει την μπάλα από τον Ο2 κ.λ.π. και ταυτόχρονα αλλάζουν θέσεις

Από Cross: Ο Ο1 παίρνει την μπάλα από τον Ο4 κάνοντας μια κίνηση cross για να σουτάρει, επίσης μπορεί να πάρει την μπάλα στη γωνία με back door ανάλογα πως παίζει η άμυνα

Από back: Ο Ο1 κάνει κίνηση προσποίηση και κινείται αντίθετα δεχόμενος back. Το ίδιο μετά ο Ο4 .Σημείωση : Ο Ο1 παίρνει την μπάλα κάτω ή πάνω ανάλογα με την κίνηση της άμυνας.

Παραλλαγή : Ο Ο1 δέχεται την μπάλα από τον Ο4 και κάνει step back και σουτάρει το ίδιο και οι άλλοι.

ΝΤΡΙΜΠΛΑ

Ντριμπλάρουμε σε κάθε κώνο και εκτελούμε α)σταυρωτή β)κάτω από τα πόδια γ)ραχιαία δ)reverse ε)κοντρόλ με δύο ντρίμπλες πίσω και αλλαγή χεριού. Η ίδια άσκηση και εκτελούμε α)σταυρωτή β)κάτω από τα πόδια γ)ραχιαία δ) ταυτόχρονα κάτω από τα πόδια, ραχιαία και reverse ε) γύρω γύρω από κάθε κώνο ζ)jump stop προσποίηση για σουτ και γρήγορο ξεκίνημα η)jump stop και μετωπιαίο ή ραχιαίο πίβοτ.

Με δύο καρέκλες πλάγια ή στο κέντρο όλες τις αλλαγές ντρίμπλας

ΠΑΣΑ

1)Άσκηση B. Knight : με μία και δύο μπάλες. Ο Ο1 πασάρει στον Ο2, τρέχει και δέχεται ξανά την μπάλα και κάνει Jump stop. O O2 κάνει προσποίηση δεξιά και παίρνει την μπάλα χέρι με χέρι και πασάρει στον Ο3 και επαναλαμβάνει το ίδιο κ.λ.π. Όταν σφυρίξει ο προπονητής αλλάζουν κατεύθυνση.

2)Άσκηση «αστέρι»: με μία ή και δύο μπάλες. Ο κάθε παίκτης πασάρει αλλά όχι στο διπλανό του και πηγαίνει στη θέση που πάσαρε. Παραλλαγή η ίδια άσκηση με φόλοου.

3)Άσκηση «κορόιδο»: Με τρεις παίκτες ο Ο1 προσπαθεί να πασάρει την μπάλα στον Ο3 με διάφορες προσποιήσεις και εκμεταλλευόμενος τους διαδρόμους πάσας που δίνονται. Απαγορεύεται η ψηλοκρεμαστή πάσα.

4)Πάσες στο τοίχο με τρεις μπάλες.

Διαλεξεισ Ειδικοτητασ Basket_7o Εξαμ

Documents

Transcript of Διαλεξεισ Ειδικοτητασ Basket_7o Εξαμ