ΙΣΤΟΡΙΑΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΑΛΕΞΑΝΙΑΝ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΚΕΦΑΛΑΙΟ: 16

ΟΙ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΟικογένειαΉταν γιος του Μάθιου Τσωρτς (Matthew Church),

εμπόρου από το Κορκ (Cork) της Ιρλανδίας και της Αν Ντίαρμαν (Anne Dearman) (2 Σεπτεμβρίου 1745-

17 Νοεμβρίου 1812), δεύτερος γιος από τα έξη παιδιά της οικογένειας.

Γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1784 . Παντρεύτηκε την Μέρι-Αν (Marie-Anne), πρώτη κόρη

του Σερ Ρόμπερτ Γουίλμοτ (Sir Robert Wilmot), δεύτερου βαρονέτου του Όζμαστον

(Osmaston), Ντέρμπι (Derby), στις 17 Αυγούστου 1826, στο Γουόρθινγκ (Worthing).

Ο Τσωρτς κρατούσε τη σχέση με την οικογένειά του, έχοντας αλληλογραφία με τον μεγάλο του αδελφό

Τζον Ντίαρμαν Τσωρτς (John Dearman Church), όπως προκύπτει από τις επιστολές που

δημοσίευσαν οι ανηψιοί του Τσ. Μ. Τσωρτς (Rev. C. M. Church) και Ρίτσαρντ Γουίλιαμ Τσώρτς (Richard William Church), αλλά και επισκέψεις (ο ανηψιός του Τσ. Μ. Τσωρτς περιγράφει ότι τον είδε πρώτη

φορά το 1848 όταν τον επισκέφθηκε στην Ελλάδα).

Ο ΣΕΡ ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΤΣΩΡΤΣ• Ο σερ Ρίτσαρντ Τσωρτς (Sir Richard Church)

ή Ριχάρδος Τσουρτς ή Τζουρτζ ή Τσωρτζ όπως τον ανέφεραν στην Ελλάδα, (Κορκ Ιρλανδίας

1784 - Αθήνα, Μάρτιος 1873), ήταν φιλέλληνας, Βρετανός στρατιωτικός από την Ιρλανδία που υπηρέτησε στην

υπηρεσία της Βρετανίας, του Βασιλείου των δυο Σικελιών και της Ελλάδας και πολιτικός

της Ελλάδας. Ήταν στο στρατό από πολύ νέος, από το 1801. Πολέμησε από το 1805

στουςΝαπολεόντειους πολέμους, στην Ισπανία, στην Αίγυπτο, στη Σικελία, στην

Κορσική και στα Ιόνια νησιά, όπου έφτιαξε για λογαριασμό των Βρετανών μια

στρατιωτική μονάδα από Έλληνες μέχρι το 1813. Το 1817 μπήκε στην υπηρεσία του

βασιλιά Φερδινάρδου του Α' των Δυο Σικελιών.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...Το 1827 τον κάλεσαν οι Έλληνες

για να αναλάβει την αρχιστρατηγία του στρατού

ξηράς. Στη συνέχεια έλαβε τις θέσεις του αρχηγού της Δυτικής

Ελλάδος, Σύμβουλου της Επικρατείας, πληρεξούσιου στην Α' Εθνοσυνέλευση των

Αθηνών το 1843 και γερουσιαστή το

1844. Πέθανε στην Αθήνα το 1873 και τάφηκε δημοσία

δαπάνη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Η αρχή της καριέρας του

Ο Τσωρτς έφυγε από το σπίτι του σε ηλικία 16 ετών παρόλο που η μετέπειτα

αλληλογραφία του δείχνει ότι δεν υπήρξε ρήξη των σχέσεών του με την οικογένειά

του. Στις 3 Ιουλίου 1800 κατατάχθηκε και έγινε

σημαιοφόρος στο 13ο σύνταγμα Πεζικού του Σόμερσετ

Βρέθηκε στη μάχη του Φερρόλ στη Βόρειο Ισπανία το 1800 και στην εκστρατεία στην

Αίγυπτο υπό τον Σερ Ράλφ Aμπερκρόμπυ όπου πήρε μέρος στη μάχη του Αμπουκίρ (ενάντια στον Ναπολέοντα

Βοναπάρτη) και στην κατάληψη της Αλεξάνδρειας από τους Γάλλους το

1801 (Γαλλική εκστρατεία στην Αίγυπτο και τη Συρία 1798-1801).

Μετά την αποχώρηση των Γάλλων γύρισε στην Αγγλία. To 1802 έγινε υπολοχαγός στο 37 Σύνταγμα Πεζικού . Έφυγε ξανά από την

Αγγλία με το στρατό το 1805.

Στους Ναπολεόντειους Πολέμους

Με την έναρξη των Ναπολεόντειων Πολέμων, το 1805 η μονάδα του στάλθηκε για να

υπερασπίσει τη Σικελία, ενώ στις 7 Ιανουαρίου του 1806 έγινε λοχαγός

(Captain) στους Βασιλικούς Ράντζερς της Κορσικής (Royal Corsican Rangers).

Εκεί για πρώτη φορά ήταν υπεύθυνος για ξένα στρατεύματα αποτελούμενα από τοπικό

πληθυσμό. Τον Οκτώβριο του 1808 έγινε Assistant

Quartermaster General στη Σικελία.

Το 1809 ο Τσωρτς έγινε Quartermaster General στην αποστολή που κατέλαβε τα Ιόνια

νησιά υπό τον Σερ Τζον Όσβαλντ (Sir John Oswald).

Μετά τα Επτάνησα: Ιταλία, στο Βασίλειο των Δυο Σικελιών

Μετά τη θητεία του στα Επτάνησα, ο Τσωρτς πήγε σε αποστολή της Βρετανικής κυβέρνησης στους

συμμαχικούς στρατούς Αυστρίας και Πρωσσίας και στη συνέχεια

υπηρέτησε ως Βρετανικός Στρατιωτικός Σύνδεσμος στον

Αυστριακό Στρατό στην Ιταλία το 1814 και 1815 (British Military

Resident). Πήρε μέρος στο Συνέδριο της Βιέννης όπου υποστήριξε την παραμονή των Επτανήσων υπό

Βρετανική κυριαρχία, αλλά και της Πάργας και άλλων πρώην Ενετικών

πόλεων που ήταν τότε υπό την κατοχή του Αλή Πασά.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...Μετά από προσφορά της κυβέρνησης του Βασιλείου των Δύο Σικελιών, επέστρεψε στην Ιταλία το 1817 όπου με την άδεια της

Βρετανικής διοίκησης ανέλαβε τη θέση Major General (υποστράτηγου) στο στρατό καθώς και τη θέση του επιθεωρητή

των στρατευμάτων των ξένων, στην υπηρεσία του του βασιλιά Φερδινάρδου του Α' των Δυο Σικελιών. Υπηρέτησε

στην Απουλία με έδρα το Λέτσε όπου κατάφερε να σταματήσει τη δράση των τοπικών ληστάρχων οι οποίοι δρούσαν μέχρι τότε

ανεξέλεγκτοι. Η επιτυχημένη θητεία του του έφερε αναγνώριση και τους τίτλους του ιππότη (Commander) του τάγματος του Αγίου Φερδινάρδου της Νάπολης και το Μεγαλόσταυρο του

ευγενεστάτου Στρατιωτικού τάγματος του Αγίου Γεωργίου αμφοτέρων των Σικελιών.

Μετά την επανάσταση

Μετά τον Ιούλιο του 1829, ο Τσωρτς παραιτήθηκε από τη θέση του,

δείχνοντας τη δυσαρέσκειά του στην επιλογή του Καποδίστρια να διορίσει τον

αδελφό του Αυγουστίνο πληρεξούσιο τοποτηρητή στη Δυτική Ελλάδα αλλά και για την παραμέληση των στρατιωτών του από την Κυβέρνηση Καποδίστρια. Με την

έλευση του Όθωνα, η Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Τρικούπη πρόσφερε στον Τσωρτς του τη θέση του Πρέσβη στη Ρωσία, κάτι που δεν αποδέχθηκε ο

Ρώσος αυτοκράτορας . Kατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Άρμανσπεργκ,

διορίστηκε Γενικός επιθεωρητής του Στρατού.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...• Στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 ο Τσωρτς επιλέχθηκε

ανάμεσα από τους Συμβούλους της Επικράτειας που ήταν επαναστάτες να έχει διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ αυτών και του Όθωνα και

συνυπέγραψε την επόμενη ημέρα την προκήρυξη του Συμβουλίου της Επικράτειας που ευχαριστούσε το λαό και τη φρουρά των Αθηνών για τη συμπεριφορά τους και ανακήρυσσε την 3η Σεπτεμβρίου ως εθνική

εορτή τέταρτος υπογράφων μετά τον Μαυρομιχάλη, τον Κουντουριώτη και το Νοταρά (E.M. Church, σελ 322).

• Ένα μήνα μετά, εκλέχθηκε πληρεξούσιος Ζυγού Αιτωλίας στην Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση,

αντιπροσωπεύοντας μια περιοχή από τα μέρη της Δυτικής Ελλάδας που απελευθέρωσε το 1828-1829 και επιλέγεται στη Γερουσία.

Οικία Τσωρτς

Το σπίτι του Τσωρτς στην Αθήνα, η Οικία Τσωρτς, διατηρείται μέχρι σήμερα

στην Πλάκα, στην οδό Σχολείου 5. Αρχικά ήταν ιδιοκτησία του Άγγλου ιστορικού της

Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Τζορτζ Φίνλεϊ από τον οποίο το αγόρασε. Στο σπίτι αυτό έζησε ο Τσωρτς μέχρι το θάνατό του.

Κηδεία και μνημείο του ΤσωρτςΟ Τσωρτς πέθανε μετά από ασθένεια την Πέμπτη 8 Μαρτίου (20 Μαρτίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο σε ισχύ στη

Βρετανία) και τάφηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη στις

15 Μαρτίου 1873. Η κηδεία έγινε με καθυστέρηση σε αναμονή

του ανηψιού του που αναμενόταν από την Αγγλία. Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στον προτεσταντικό ναό στην οδό Φιλελλήνων

παρουσία του Βασιλιά και πλήθους επισήμων.

Το μνημείο του τάφου, απέναντί από τον ιερό ναό του Αγίου Λαζάρου, φέρει αγγλική

επιγραφή στο μπροστινό και την αντίστοιχη ελληνική στο πίσω μέρος Επιτάφιο λόγο

εκφώνησε στις 15 Μαρτίου 1873 (παλαιό ημερολόγιο) ο υπουργός Δικαιοσύνη

ΤΕΛΟΣΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ: ΑΝΝΑ ΑΛΕΞΑΝΙΑΝ

ΣΤ’1 ΤΑΞΗΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΣΑΣ