Ο ΠΕΡΑΜΑΤΖΗΣΟ ΠΕΡΑΜΑΤΖΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ

Από τις μαθήτριες Της 1ης Γυμνασίου:Γεώργαρη Κατερίνα και Δάφνη Σταυρία.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑΠΕΡΑΜΑ Υπήρχαν δύο περάματα, ένα στην Ποσειδωνία και ένα στα Ίσθμια. Λειτουργούσαν από το 1893 έως το

1986, όταν και αντικαταστάθηκαν από τις βυθιζόμενες γέφυρες που υπάρχουν μέχρι και σήμερα.

Το πέραμα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τους κατοίκους της περιοχής, διότι δεν υπήρχαν ευπρόσιτα μεταφορικά μέσα, όπως αυτοκίνητα. Επιπλέον, η διάβαση από την μία πλευρά στην άλλη ήταν σύντομη, αφού διαρκούσε περίπου 5 λεπτά με συνεχή δρομολόγια.

Δυστυχώς, η διεύθυνση της διώρυγας θεώρησε ότι το πέραμα αποτελούσε μια άσχημη ανάμνηση του παρελθόντος.

Π Η Γ Η (εικόνα).http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/images/CPPEL%202.047.JPG

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣΗ διάσχιση γινόταν με την βοήθεια ενός περίπλοκου ξύλινου πλεούμενου με σχή-μα τετραγώνου παραλληλογράμμου (πά-κτωνας) . Ήταν επενδυμένο με λαμαρίνακαι καλυπτόταν με μια τέντα. Μια σταθερήαλυσίδα στα δεξιά το κρατούσε στη σωστήθέση, ενώ στα αριστερά το κρατούσε από την μια πλευρά στην άλλη. Αρχικά, η υλο-ποίηση της όλης διαδικασίας γινόταν χει-ροκίνητα, μα αργότερα χρησημοποιήθηκεο ηλεκτρισμός . Το πέραμα των Ισθμίων είχε την

δυνατότητα να μεταφέρει ένα αυτοκίνητο και περίπου 10 άτομα. Το αντίστοιχο της Ποσειδωνίας μετέφερε σχεδόν τα διπλάσια.

Π Ε Ρ Α Μ Α Τ Ζ Η Σ Π Ε Ρ Α Μ Α Τ Ζ Η Σ Ο χειριστής ήταν σε ένα

κιόσκι στην μια πλευρά της

διώρυγας. Δούλευε έναν κινητήρα που γυρνούσε μια αλυσίδα. Η

αλυ- σίδα χτυπούσε μερικούς

κυλίν- δρους , οι οποίοι βρίσκονταν πάνω στο πλεούμενο. Ως απο- τέλεσμα αυτής της

διαδικασίαςήταν η αργή κίνηση της βάρκας. Γενικά, ο περαματζής είχεως υποχρέωση τον χειρισμό του ξύλινου πλεούμενου καιτον έλεγχο όσων ατόμων θα επβιβάζονταν .

ΤΕΛΟΣ της παρουσίασης.