ISBN: 978-618-5144-54-8

Εκδόσεις Vakxikon.grΒιβλιοπωλείο του ΒακχικόνΑσκληπιού 17, 106 80 Αθήνατηλ. 210 3637867info@vakxikon.grwww.vakxikon.gr

© 2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου

Σειρά: Βακχικόν Πεζά - 38

Πρώτη Έκδοση: Ιανουάριος 2016

Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Vakxikon.gr

Εξώφυλλο: Σκίτσο της Νίκης Μπόντη

ΠΡΩΤΗ ΣΚΗΝΗ

(Βρισκόμαστε στα γραφεία μιας εταιρείας. Σε μία αίθουσα είναι μαζεμένα τέσσερα γραφεία, στα οποία κάθονται οι τρεις υπάλληλοι, ενώ πάνω στο τέταρτο είναι ακουμπισμένα λουλούδια. Στο βάθος βλέπουμε μια πόρτα με την επιγραφή «Προϊσταμένη Τμήματος»)

Μιχάλης: Το καημένο το παιδί. Απίστευτο μου φαίνεται. Χθες μόλις μιλούσαμε για μπάλα. Όλγα: Είδες... Δεν θέλει και πολύ.Τζένη: Ααχχ και ήταν τόσο χαρούμενος με το καινούργιο account.Όλγα: Από τη χαρά του το έπαθε. Ξέρεις τι είναι να αυξά-νεται ο μισθός σου από 600 ευρώ σε 700; Τζένη: Σιγά μην το έπαθε από τη χαρά του! Δε λες που έφευγε κάθε μέρα στις 10 το βράδυ.Μιχάλης: Έξι μέρες την εβδομάδα.Όλγα: Γιατί εμείς δεν τρέχουμε; Τρέχουμε! Τζένη: Ε, αυτός έτρεχε λίγο περισσότερο.Όλγα: Γιατί ήταν ο μικρότερος, γι’ αυτό! Εμείς οι μεγαλύ-τεροι στην ηλικία του τρέχαμε πολύ περισσότερο. Και δεν παίρναμε και accounts.Μιχάλης: Ήταν πολύ καλός στη δουλειά του.Τζένη: Προσεκτικός, λεπτολόγος.Όλγα: Μόνο όταν περνούσε το δρόμο δεν πρόσεχε.Μιχάλης: Και καλό παιδί. Για όλους είχε έναν καλό λόγο.Όλγα: Ε, τώρα αυτό δεν ήταν ύποπτο;Τζένη: Τώρα τι σε έπιασε; Τι σου έφταιξε το παιδί; Δεν

4 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

φτάνει που ανέβαζε τους στόχους όλου του τμήματος και ανέβαιναν και τα δικά σου μπόνους!Μιχάλης: Έχει σκάσει που δεν πήρε αυτή το account!Όλγα: Δε με νοιάζει καθόλου για το account που, εδώ που τα λέμε, δεν έχω καταλάβει γιατί το πήρε αυτός.Τζένη: Γιατί είχε τα περισσότερα προσόντα, γι’ αυτό!Όλγα: Τυπικά! Στην εταιρεία όμως ήταν μόνο πέντε χρόνια. Ενώ εγώ την έχω χτίσει! Από την ίδρυσή της είμαι εδώ. Μπορεί να μην έχω πτυχία, αλλά έχω την πείρα! Αν ξέρα-τε τι καταστάσεις έχω αντιμετωπίσει εγώ εδώ μέσα... Τζένη: Ε, πώς δεν ξέρουμε! Αφού όλη μέρα αυτά μας λες!Μιχάλης: Ναι βρε Όλγα, χαλάρωσε επιτέλους! Πενθούμε.

(Παύση)

Όλγα: Από προσωπική ζωή πώς τα πήγαινε; Είχε τίποτα;Τζένη: Προσωπική ζωή; Τι είναι αυτό;Μιχάλης: Ε, όλο και κάτι παιζόταν.Τζένη: Τι παιζόταν! Τίποτα δεν παιζόταν!Όλγα: Τι λες; Για πείτε, για πείτε.Μιχάλης: Να, εδώ. Μην ψάχνεις μακριά. Τζένη: Μα τι λες τώρα. Αφού δεν είχε γίνει τίποτα!Όλγα: Ναι ε; Κοίτα τα άτιμα. Μα πώς και δεν το είχα προσέξει.Μιχάλης: Ε, τόσες ώρες μέσα στο ίδιο γραφείο...Τζένη: Μα αφού σας λέω, δεν είχε γίνει τίποτα. Απλά, λίγο συμπαθιόμασταν. Δεν το είχαμε συζητήσει και ποτέ.Μιχάλης: Τι λίγο; Αυτός πέθαινε για σένα.Όλγα: Φιρί-φιρί το πήγαινε μου φαίνεται.Τζένη: Μα, να μη μας αφήσουν να πάμε στην εκκλησία.Όλγα: Εντολή του Γενικού Διευθυντή. Μόνο στο νεκροτα-φείο λέει.Μιχάλης: Ποιου Γενικού και πράσινα άλογα τώρα. Είμα-

5ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΚΑΙ ΦΙΛΟ

στε σοβαροί; Σιγά μην ασχολείται ο Γενικός με τέτοιες μαλακίες. Μόνο οι Προϊσταμένες ασχολούνται με αυτά.Όλγα: Γιατί το λες αυτό; Δεν μπορεί ο Γενικός να έχει δώσει μια κατευθυντήρια γραμμή;Μιχάλης: Ναι, έχει βγάλει απόφαση το Διοικητικό Συμβούλιο να μην πηγαίνουν οι εργαζόμενοι στις κηδείες των συναδέλ-φων τους, για να μην πέσει η παραγωγικότητα της εταιρείας! Μα είσαι καλά; Αυτά μόνο κάτι Προϊστάμενοι τα σκέφτονται!Τζένη: Η συγκεκριμένη Προϊσταμένη θα έλεγα. Ωχ! Τι ήθε-λα και την μελέτησα!

(Μπαίνει μέσα η Προϊσταμένη)

Όλγα: Καλημέρα σας κυρία Δημητράκου! Τα μάθατε, ε;Προϊσταμένη: Ναι βρε παιδί μου. Κρίμα το καημένο το παλικάρι. Τζένη: Και πολύ καλός υπάλληλος.Προϊσταμένη: Καλός λέει; Κάλλιστος! Ο καλύτερος. Χω-ρίς παρεξήγηση.Μιχάλης: Δεν παρεξηγούμε κυρία Δημητράκου, κάντε δουλειά σας.Προϊσταμένη: Και πώς το έπαθε;Όλγα: Μα δεν ακούσατε; Τον πάτησε αυτοκίνητο.Μιχάλης: Και μάλιστα ταξί!Τζένη: (στον Μιχάλη) Ταξί; Αυτό δεν το ήξερα! Γιατί τότε λέμε αυτοκίνητο;Μιχάλης: (στην Τζένη) Και τι να λέμε;Τζένη: (στον Μιχάλη) Να λέμε ταξί! Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!Προϊσταμένη: Τι λες βρε παιδί μου… Σε διάβαση;Μιχάλης: (στην Τζένη) Και τα ταξί αυτοκίνητα είναι.Τζένη: (στον Μιχάλη) Ναι, αλλά είναι ειδικά αυτοκίνητα. Όταν λέμε αυτοκίνητο εννοούμε ΙΧ!

6 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

Όλγα: (στην Προϊσταμένη) Πήγε να περάσει με κόκκινο.Μιχάλης: (στην Τζένη) Εσύ εννοείς ΙΧ. Εγώ πάντα ρω-τάω: Τι αυτοκίνητο; Και έτσι έμαθα ότι είναι ταξί. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν για ταξί. Δεν ήταν κίτρινο. Ήταν λέει μπλε!Προϊσταμένη: Με κόκκινο! Τι λες βρε παιδί μου. Γιατί πέ-ρασε με κόκκινο; Βιαζόταν να πάει κάπου;Τζένη: Βιαζόταν να πάει σπίτι του κυρία Δημητράκου! Ήταν 11 το βράδυ όταν σχόλασε!Προϊσταμένη: Είχαμε πολλή δουλειά κορίτσι μου! Διαφημι-στική εταιρεία είμαστε. Δεν περιμένουν οι πελάτες! Και τώρα που χάσαμε και τον Γιώργο έχουμε ακόμη περισσότερη.Μιχάλης: Ναι, αλλά η πολλή δουλειά, όπως είδατε, τρώει τον αφέντη.Όλγα: Τι να κάνουμε; Έτσι είναι ο ιδιωτικός τομέας! Όσοι δεν αντέχετε… να ανοίξετε μπαράκι!Τζένη: Εσύ που φεύγεις από τις 7 μη μιλάς!

Τέλος τoυ δείγματος της έκδοσης Vakxikon.gr.

Απολαύσατε το preview;

Αγοράστε την έκδοση τώρα