Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η 2 3 I A N O Y A Ρ Ι Ο Υ 2 0 1 5 • Σ Ε Λ Ι Δ Α 5

Yπάρχει ένα νησί, κάπου στονΑτλαντικό, που κατοικούνμόνον δισεκατομμυριούχοι.Το νησί παρακολουθείται απόδορυφόρο, για λόγους ασφα-

λείας, έχει ιδιωτικό στρατό, νοσοκομεία υπότην εποπτεία κορυφαίων γιατρών, σχολείαμε την εκπαιδευτική αφρόκρεμα, σούπερμάρκετ και μαγαζιά ανοιχτά όλο το εικοσι-τετράωρο, στα οποία μπορεί να ψωνίζει κα-νείς δωρεάν, αφού ό,τι υπάρχει στο νησίείναι προπληρωμένο απ’ την κοινότητατων δισεκατομμυριούχων. Κάτω από τοέδαφος υπάρχει μια δίδυμη πόλη, ικανή ναεπιβιώσει σε περίπτωση πυρηνικής κατα-στροφής. Οι κάτοικοι είναι ιδιοκτήτες τρα-πεζικών ομίλων, χρηματοπιστωτικών ιδρυ-μάτων και υψηλόβαθμα στελέχη πολυεθνι-κών: με δυο κουβέντες, εκείνοι που ελέγχουνκυβερνήσεις, αυτοί που εξουσιάζουν τονκόσμο! Τα μωρά αφοδεύουν σε καθίκιααπό χρυσό, στολισμένα με διαμαντάκια! Κιόταν μεγαλώσουν, εκπαιδεύονται για ναφτάσουν στις υψηλότερες βαθμίδες επιρ-ροής. Έχουν στην διάθεσή τους μιλιούνιααπό νταντάδες και υπηρέτες. Μαθαίνουνό,τι πρέπει να ξέρουν αυτοί που αύριο θαγίνουν κοσμοκράτορες, χωρίς ανόητουςσυναισθηματισμούς, θρησκευτικά και ηθικάδιλλήματα κι αμπελοφιλοσοφίες. Σκοπόςτους είναι το κέρδος και η δύναμη, όλα τ’άλλα υπάρχουν για να υπηρετούν τονσκοπό τους. Αυτό το επονομαζόμενο μετον κωδικό όνομα «Διαμαντένιο Νησί» δενείναι μια φαντασίωση. Υπάρχει! Κυκλοφορείμάλιστα και ειδικό ντοκιμαντέρ γι’ αυτό,που δείχνει όλα όσα αναφέρονται παραπάνω.

Φανταστείτε τώρα τις κυβερνήσειςτων κρατών, τις δήθεν δημοκρατικά εκλεγ-μένες! Κάθε φορά που γίνονται εκλογέςοπουδήποτε στον κόσμο, ένας στρατόςδιαφημιστών, ένα σύνταγμα «παπαγαλά-κια», μια λεγεώνα από αγορασμένους δη-μοσιογράφους, διανοουμένους, καναλάρχεςκαι δημοσκόπους, αναλαμβάνει την «βρώ-μικη» δουλειά! Σε σύντομο χρονικό διά-στημα, το αποτέλεσμα διαμορφώνεται.Αν όχι, δημιουργούνται σκάνδαλα, κοινω-νικές αναταραχές, τρομοκρατικές ενέργειες,ακόμα και πόλεμοι προκειμένου να «μα-γειρευτούν» οι κατάλληλες συνθήκες. Αυτόεν συντομία είναι το λεγόμενο «σύστημα».Και λέγεται έτσι, επειδή διαθέτει μηχανι-σμούς, μεθοδικότητα και χειρουργική ακρί-βεια ενεργειών. Ακριβώς το αντίθετο απ’την μάζα δηλαδή, που άγεται και φέρεταιαπ’ τα πάθη της κι ενίοτε προσπαθεί ν’αντιταχθεί στο «σύστημα» με ασύντακτεςκαι σπασμωδικές ενέργειες.

Σε μιαν αληθινή δημοκρατία ο ίδιος οκόσμος θα πρότεινε τους εκπροσώπουςτου, ενώ τώρα οι «άριστοι» (οι άχρηστοιεπί το πλείστον) λαμβάνουν το χρίσμαεκ των άνωθεν, οπότε πώς θα ήταν ποτέδυνατόν να εναντιωθούν στο ίδιο το σύ-στημα που τους ανέδειξε; Το ιδεώδες θαήταν η κάθε κοινωνική ομάδα να όριζεδικό της υποψήφιο στις εκλογές: το ψη-φοδέλτιο να απαρτίζεται από ανεξάρτητουςανθρώπους, που ο καθένας θα διέπρεπεστον τομέα του. Οι καλύτεροι των καλύ-τερων απ’ όλη την επικράτεια να αποτε-λούσαν την Βουλή των Ελλήνων. Ο καθείς

τους να αμείβονταν με τον βασικό μισθό,επειδή σκοπός τους δεν θα ήταν το κέρδοςαλλά η προσφορά. Και το κράτος να τουςπαρείχε τα πάντα δωρεάν για να μπορούναπρόσκοπτα να κυβερνήσουν. Με το πέραςτης θητείας τους, η οποία δεν θα μπορούσενα ξεπερνά τα οκτώ χρόνια, ν’ αποζημιώ-νονται απ’ το δημόσιο με αμοιβή ίση τωνετησίων αποδοχών που θα έπαιρναν απ’την εργασία που θα εγκατέλειπαν για ναασχοληθούν με την πολιτική. Και φυσικάνα μην παρέχονταν συνταξιοδότηση παράμόνον να θεωρούνταν τα οκτώ χρόνιασυντάξιμος χρόνος. Σε περίπτωση χρημα-τισμού τους, η ποινή ναείναι δήμευση τηςπ ε ρ ι ο υ σ ί α ςτους. Καισε περί-

πτω-ση ηθι-κής ζημιώ-σεως της δημο-κρατίας, η ποινήνα είναι θάνατος –όπως στην αρχαία Ελλάδα.Πριν ασχοληθούν με την πο-λιτική, καθώς και μετά το πέραςτης θητείας τους, να καταμετρά-ται η περιουσία τους, να καταγράφεταικαι να είναι μονίμως ανηρτημένηστο διαδίκτυο, για να ελέγχεταικάθε μεταβολή της. Αν όλα αυτάσας φαίνονται σενάρια επιστημονικής φα -ντασίας, σημαίνει πως είμαστε έτη φωτόςμακριά από μιαν αληθινή δημοκρατία.

Όταν δούλευα στην αμερικανική πρε-σβεία, ως προσωπικό ασφαλείας, μου δόθηκεη ευκαιρία να συμμετάσχω σε σχετικά σε-μινάρια και να συνομιλήσω με πράκτορεςτης CIA. Yπάρχει κάπου στην αμερικανικήεπικράτεια, δεν είναι δα και μυστικό,ένας ουρανοξύστης που εκεί σχεδιάζεταιτο μέλλον του κόσμου για τα επόμενα50-100 χρόνια! Αν θέλουν να κυριεύσουνμια χώρα, εξαγοράζουν την κυβέρνηση,διαβρώνουν τους θεσμούς, επιβάλλουν ταπροϊόντα τους, την κουλτούρα τους, ταναρκωτικά τους. Δημιουργούν κλίμα δήθεναπελευθέρωσης από αναχρονισμούς, κατα-κλύζουν την αγορά με ιλουστρασιόν σκα-τοφυλλάδες και προβάλλουν πρότυπα δικάτους στην νέα γενιά, μέσω του ψευδοκαλ-λιτεχνικού και ψευδοπνευματικού κυ-κλώματος, αγορασμένων εφημερίδων καικαναλιών. Έτσι έγινε κι εδώ. Μετά μπήκανστον χορό οι τράπεζες με δάνεια και πι-στωτικές, ακολούθησε το χρηματιστήριο,η ψευδοευημερία κι ύστερα η ώρα τηςΚρίσης. Οι πρωτομάστορες είχαν μεγάληυπομονή: Δόλωσαν το αγκίστρι και περί-μεναν να τσιμπήσουμε! Τώρα τραβάνετην πετονιά!

Μόνον ηλίθιοι μπορούν να πιστεύουνπως οι πολιτικοί που σιγοντάρουν όλααυτά ενδιαφέρονται για τον λαό. Οι άν-θρωποι αυτοί, όταν καταλαμβάνουν θέσειςκλειδιά, βρίσκονται σε διατεταγμένη υπη-ρεσία προς συμφέρον αυτών που τους

τοποθέτησαν στις υψηλές θέσεις που κα-τέχουν. Ζούνε σ’ ένα δικό τους «ΔιαμαντένιοΝησί», φτιαγμένο από προνόμια επί προ-νομίων, πακτωλούς αποδοχών, ικανοποίησηκατωτέρων ενστίκτων και μπόλικη σκατο-φήμη. Απόδειξη η εκχώρηση της εθνικήςκυριαρχίας της χώρας, η εκδίκαση των δα-νειακών συμβάσεων με το αγγλικό δίκαιοκαι η υποθήκευση της ατομικής περιουσίαςτων Ελλήνων. Αν τώρα ισχυριστούν πωςδεν είχαν άλλη επιλογή, ας διενεργούσανδημοψήφισμα, όπως το σύνταγμα προ-βλέπει, για ν’ αποφασίσει ο κόσμος. Δενμπορούν απ’ την μια να μιλούν για λαϊκή

κυριαρχία κι απ’ τηνάλλη να θεωρούν

το λαό ανώρι-μο ν’ απο-

φανθεί.

Σύμ-φωνα με

το σκεπτικότους, θα έπρε-

πε να υπογράψεικι ο Λεωνίδας ένα μνη-

μόνιο στις Θερμοπύλες.Κι ο Μιλτιάδης ένα στον

Μαραθώνα. Ειδάλλως όλοι οιήρωες τις ελληνικής ιστορίαςήταν κορόιδα και πέθαναν τζάμ-

πα, αφού μπορούσαν να παραχω-ρήσουν κι εκείνοι την εθνική κυ-

ριαρχία για να… σωθεί η Ελλάδα! Καλά τοείπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Οι σκλάβοιδεν μπορούν να ελευθερώσουν σκλάβους».Όσο απλοϊκά κι αν φαίνονται αυτά πουγράφω, τόσο απλοϊκά φαίνονται και σεμένα αυτά που κι εκείνοι λένε.

Συνοψίζω: Ο Μαρξ έγραψε πως «αντο σύστημα μπορούσε ν’ αλλάξει με τιςεκλογές, το σύστημα θα τις είχε καταργή-σει». Οι εκλογές χρησιμεύουν μόνον στηναλλαγή βάρδιας, για να νομίζει ο κόσμοςπως συμμετέχει στο παιχνίδι, ακόμα καιπως το διαμορφώνει. Μπούρδες! Όλοι είναιένας θίασος, με ρόλους μοιρασμένους. Στοτέλος της παράστασης, μοιράζονται τις ει-σπράξεις. Όταν η Βουλή αποφάσισε αύξησητων αποδοχών των βουλευτών, ΟΛΑ τακόμματα συμφώνησαν, όπως και πάλιΟΛΑ συμφώνησαν στα ειδικά προνόμιατων υπαλλήλων της Βουλής (των με κομ-ματικά κριτήρια διορισμένων δικών τουςπαιδιών δηλαδή). Το σύνταγμα έγινε κου-ρελόχαρτο, διάτρητο από αλλεπάλληλεςπράξεις νομοθετικού περιεχομένου κι απόαντισυνταγματικές αποφάσεις, που ευνοούνμια χούφτα επιχειρηματίες. Ακόμα και η«Τυποεκδοτική» (εκτυπωτική επιχείρησητου Κ.Κ.Ε.) υπήχθη στο άρθρο 99 τουΠτωχευτικού Κώδικα κι απέλυσε τουςεργαζομένους στον Ριζοσπάστη! Της εφη-μερίδας που, αν και «όργανο της κεντρικήςεπιτροπής», ανέτως δημοσίευε ολοσέλιδεςδιαφημίσεις για προγράμματα της Ευρω-παϊκής Ένωσης, του μισητού κεφαλαίουδηλαδή, προκειμένου να εισπράξει ταδιόλου μισητά φραγκάκια του! Ο πρώηνπρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ο

νεότερος, απ’ όταν έχασε την πρωθυπουργίακι απ’ όταν, απ’ ό,τι φαίνεται, «του τρά-βηξαν τ’ αυτάκι», την έβγαλε «στην μού -γκα!». Πήρε όμως γραφείο στην Βουλή,που βλέπει Εθνικό Κήπο, και το ανακαί-νισε κατασπαταλώντας χιλιάδες ευρώ τουδημοσίου σε περίοδο κρίσης! Πώς φαίνεταιτο εύρος του σπουδαίου πολιτικού ανδρός,ε; Τα τηλεοπτικά κανάλια δεν πληρώνουνούτε ένα ευρώ φόρο στο ελληνικό δημόσιο,για να παρέχουν δωρεάν διαφημίσεις καιλοιπές εκδουλεύσεις στα κόμματα! Τακόμματα, που θα… σώσουν την οικονομίατης Ελλάδος, χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλάτους και τα ίδια στις τράπεζες, τις οποίες,επειδή «έπεσαν έξω», ανακεφαλαιοποίησανμε λεφτά του κοσμάκη, του οποίου οιτράπεζες για να… τον ευχαριστήσουν θατου πάρουν σύντομα και το σπίτι! Ε, ρε,γλέντια!

Για το κονόμι γίνονται όλα, μάγκεςμου! Μετά τις εκλογές θα το ξαναδείτε τοέργο σε επανάληψη, μέχρι να το εμπεδώσετε!Αν βγει η Ν.Δ., θα συνεχίσει το γδάρσιμομέχρι να βρει κόκαλο! Αν βγει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.,θα κόψει σύρριζα την προεκλογική γλώσσακαι θα υιοθετήσει την κυβερνητική. Ανεφαρμόσει έστω και το ένα τρίτο απ’ αυτάπου έταξε, θα πέσει. Θα ξανανεβεί η Ν.Δ.και θα μας αποτελειώσει, λέγοντας πωςτώρα πληρώνουμε για την πολιτική τουΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το πιθανότερο, όμως, είναι πωςστο τέλος θα «τα κάνουν πλακάκια» καιθα συγκυβερνήσουν, όπως έκαναν με τονενδοξότερο τρόπο ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Ν.Δ., με τηνδεύτερη να διεκδικεί στο παρελθόν τηνψήφο μας προκειμένου να κλείσει φυλακήτους πρώτους, για την «φούσκα» του χρη-ματιστηρίου και τα σάπια υποβρύχια μετις μίζες. Τώρα, «μούγκα»! Κι ο Σαμαράςνα έχει κεντρικό σύνθημα: «Λέμε την αλή-θεια». Αυτός που είπε πως θα επαναδια-πραγματευτεί το Μνημόνιο, που υποσχέ-θηκε να μην απολύσει κανέναν, που ότανήταν στην Πολιτική Άνοιξη, δήλωνε πωςδεν επιστρέφει στην Ν.Δ. ακόμα κι αντον κάνουν αρχηγό! Δείτε και «την ελπίδαπου έρχεται», τον πρώην κομμουνιστήΤσίπρα, ο οποίος έσπευσε «να δηλώσει τασέβη του» στην Αμερική, ων άθεος συ-νάντησε τον… Πάπα, πήγε στο ΆγιονΌρος, και απόλυσε το περιστέρι τα Φώτα,γιατί χωρίς να το παίξεις «αθώα περιστερά»και χωρίς το χρίσμα των ισχυρών και τωνπαπάδων, εξουσία δεν βλέπεις! Των παπά-δων, που «έκαναν γαργάρα» την κατάρ-γηση της αργίας της Κυριακής, εφόσον οιεργαζόμενοι μπορούν να πάνε για δουλειάστις 10, έχοντας πρώτα ακουμπήσει τονοβολό τους στην εκκλησία της γειτονιάς!«Σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείςκοπροκρατούν το μέλλον», είπε ο Ελύτης.Διαφωνεί κανείς; Μα φυσικά και διαφω-νείτε! Αν συμφωνούσαμε, ίσως να ζούσαμεκι εμείς κάποτε σε «Διαμαντένιο Νησί»και να αφοδεύαμε σε χρυσά καθίκια!Προς το παρόν θα αφοδεύουν τα καθίκιαστο σκατομυαλό μας!

Κρατήστε αυτό το άρθρο και ξανα-διαβάστε το σε λίγο καιρό! Αν ως τότε θαμπορεί κάποιος να διαβάζει ελληνικά σ’αυτήν την χώρα.

Το Διαμαντένιο Νησί

006_23-01-2015_typos 21/01/2015 6:33 μ.μ. Page 5