Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Κείμενο και σημειώσεις

Στ ν ταβέρνα το Πατσοπούλου ν βορρ ς φύσα κα ψηλ ε ς τ βουν χιόνιζεν ναὴ ῦ ἐ ῷ ὁ ᾶ ἐ ὶ ὑ ὰ ἰ ὰ ὰ ἐ ἕπρωί μβ κε ἐ ῆ (μπήκε) ν πί να ρώμι ὰ ῃ ἕ (ρούμι) ν ζεσταθ μαστρο-Πα λος Πισκολέτοςὰ ῇ ὁ ῦ ὁδιωγμένος π τ ν γυνα κά του βρισμένος π τ ν πενθεράν του δαρμένος π τ ν κουνιάδονἀ ὸ ὴ ῖ ὑ ἀ ὸ ὴ ἀ ὸ ὸτου ξωρκισμένος π τ ν κυρα-Στρατίναν τ ν σπιτονοικοκυράν του κα φασκελωμένος π τ νἀ ὸ ὴ ὴ ὶ ἀ ὸ ὸμικρ ν τριετ υ όν του τ ν πο ον προκομμένος θε ός του δίδασκεν πιμελ ς πως καὸ ῆ ἱ ὸ ὁ ῖ ὁ ὁ ῖ ἐ ἐ ῶ ὅ ὶγονε ς κόμη πράττουν ε ς τ laquoκατώτερα στρώματαraquo π ς ν μουντζών ν βρίζ νῖ ἀ ἰ ὰ ῶ ὰ ῃ ὰ ῃ ὰβλασφημ κα ν κατεβάζ κάτω Σταυρούς Παναγιές κανδήλια θυμιατ κα κόλλυβα Κῇ ὶ ὰ ῃ ὰ ὶ ᾽

πειτα γράψε θηναϊκ διηγήματαἔ ἀ ὰ

προβλεπτικ ς κάπηλος Ὁ ὸ ὁ (μικροέμπορος) δι ν ρχωνται σκανδαλίστως ν ψωνίζουν αὰ ὰ ἔ ἀ ὰ ἱκαλα ο κοκυράδες α γειτόνισσαι ε χε σιμ ε ς τ βαρέλια κα τ ς φιάλας πρ ς πίδειξινὶ ἰ ἱ ἶ ὰ ἰ ὰ ὶ ὰ ὸ ἐμ λλον λίγον σάπωνα (σαπούνι) κόλλαν ρύζιον κα ζάχαριν ε χε δ κα μύλον δι ν κόπτᾶ ὀ ὀ ὶ ἶ ὲ ὶ ὰ ὰ ῃκαφέν λλ βλεπες πρω κα βράδυ ν ξέρχωνται τημέλητοι κα μισοκτενισμέναι γυνα κεςἈ ᾽ ἔ ὶ ὶ ὰ ἐ ἀ ὶ ῖφέρουσαι τ ν μίαν χε ρα π τ ν πτυχ ν τ ς σθ τος ὴ ῖ ὑ ὸ ὴ ὴ ῆ ἐ ῆ (φόρεμα ρούχο) παρ τ σχίον καὰ ὸ ἰ ὶτο το σήμαινεν τι τ ψώνιον δ ν το σάπων ο τε ρύζιον ζάχαριςῦ ἐ ὅ ὸ ὀ ὲ ἦ ὔ ὀ ἢ

ρχετο πολλάκις τ ς μέρας γρια-Βασίλω πτωχή ρημη κα ξένη στ ξένα τις δ ν ε χεἬ ῆ ἡ ἡ ἔ ὶ ὰ ἥ ὲ ἶπρολήψεις κ πινε φανερ τ ρούμι της ρχετο κα κυρα-Κώσταινα Κλησιάρισσα τις᾽ ἔ ὰ ὸ Ἤ ὶ ἡ ἡ ἥ

βοηθο σε τ κατ δύναμιν ε ς τ ν κκλησίαν σταμένη πλησίον το μανουαλίου δι νἐ ῦ ὸ ὰ ἰ ὴ ἐ ἱ ῦ ὰ ὰκολλ τ κηρία (κεριά) κα σας πεντάρας παιρνε τ ν Κυριακήν λας τ ς πινε μετᾷ ὰ ὶ ὅ ἔ ὴ ὅ ὰ ἔ ᾽ε συνειδήτου κριβείας τ ν Δευτέραν Τρίτην κα Τετάρτηνὐ ἀ ὴ ὶ

ρχετο κ Στρατίνα νοικοκυρ μ δύο σπίτια πο φώναζεν ε ς τ ν α λόπορταν ε ς τ νἬ ᾽ ἡ ὰ ὲ ὁ ὺ ἐ ἰ ὴ ὐ ἰ ὸδρόμον κα ε ς τ καπηλε ον λα τ μυστικά της δηλ τ μυστικ τ ν λλων κα μέρος μ νὶ ἰ ὸ ῖ ὅ ὰ ὰ ὰ ῶ ἄ ὶ ὲα τ ν μενον ε ς τ ν α λήν μέρος δ πιπτον ε ς τ καπηλε ον ὐ ῶ ἔ ἰ ὴ ὐ ὲ ἔ ἰ ὸ ῖ (λαϊκή ταβέρνα) κα τὶ ὰπερισσότερα χύνοντο ε ς τ ν δρόμον κ ξωνομάτιζε τ ν κόσμον ποία νοικάρισσα τ ςἐ ἰ ὸ ᾽ ἐ ὸ ῆκαθυστερε δύο νοίκια πο ος φειλέτης τ ς χρεωστε τ ν τόκον ποία γειτόνισσα τ ς π ρεν ναῖ ῖ ὀ ῆ ῖ ὸ ῆ ἐ ῆ ἕε δος δανεικ ν κι γύριστον μαστρο-Δημήτρης φραγκορράφτης τ ς χρωστο σε τρίαἶ ὸ ἀ Ὁ ὁ ῆ ἐ ῦνοίκια μαστρο-Πα λος Πισκολέτος πέντε κα τ ν μ να πο τρεχεν ξ Λενι ὁ ῦ ὁ ὶ ὸ ῆ ὺ ἔ ἕ Ἡ ὼ ἡκουμπάρα της τ ς πέρασε δευτέραν ποθήκην μ δόλον ε ς τ σπίτι κα τώρα τον νάγκη νῆ ὑ ὲ ἰ ὸ ὶ ἦ ἀ ὰτρέχ ε ς δικηγόρους κα συμβολαιογράφους δι ν ξασφαλίσ τ δίκαιά της Κατίνα ῃ ἰ ὶ ὰ ὰ ἐ ῃ ὰ Ἡ ἡ

νεψιά της π τ ν πρ τον νδρα της τ ς ε χεν φήσει να μανάτι (ενέχυρο εγγύηση) δι νἀ ἀ ᾽ ὸ ῶ ἄ ῆ ἶ ἀ ἕ ἀ ὰ ὰτ ν δανείσ δέκα δραχμάς κα τώρα κατ τ ν κτίμησιν δύο χρυσοχόων πεδείχθη τι τὴ ῃ ὶ ὰ ὴ ἐ ἀ ὅ ὸ

σημικ ν το κάλπικον κα δ ν ξιζεν ο τε σον ξιζαν τ δύο φυσέκια μ τ ς σκουριασμένεςἀ ὸ ἦ ὶ ὲ ἤ ὔ ὅ ἤ ὰ ὲ ὲμπακίρες (χάλκινο νόμισμα) ― τ ς ποίας φο κατ τ ν συνήθειάν της (α τ δ ν τ λεγενὰ ὁ ἀ ῦ ὰ ὴ ὐ ὸ ὲ ὸ ἔ

λλ το γνωστόν) βγαλεν ξω τ ν γερο-Στρατήν τ ν νδρα της τ ν κόρην της τ νἀ ᾽ ἦ ἔ ἔ ὸ ὸ ἄ ὴ ὴΜαργαρίταν κα τ ν γγονήν της τ ν Λενούλαν νοιξε τ ν κρύπτην πέθεσεν κε τὶ ὴ ἐ ὴ ἤ ὴ ἀ ἐ ῖ ὸ

νέχυρον βγαλε τ κομπόδεμα ἐ ἔ ὸ (χρήματα που κρατούσε κρυφά) λαβε τ φυσέκια κα τἔ ὰ ὶ ὰνεχείρισεἐ (παρέδωσε) μ τρόπον πο σήμαινε ν τ δώσ κα ν μ ν τ δώσ κὲ ὁ ὺ ἐ ὰ ὰ ῃ ὶ ὰ ὴ ὰ ῃ ᾽φαίνοντο ς ν κολλο σαν στ χέρια της ε ς τ ν πτωχ ν τ ν Κατίνανἐ ὡ ὰ ἐ ῦ ὰ ἰ ὴ ὴ ὴ

σημίνα παλαι νοικάρισσά της τραγουδίστρα τ πάγγελμα ταν ξεκουμπίσθη κἩ Ἀ ἡ ὰ ὸ ἐ ὅ ἐ ᾽φυγε τ ς χρωστο σε τρία μηνιάτικα κ ννέα μέρας Κα τ μ ν πιπλα πο πρεπε κατἔ ῆ ἐ ῦ ᾽ ἐ ἡ ὶ ὰ ὲ ἔ ὁ ὺ ἔ ὰ

δίκαιον τρόπον ν τ κχωρήσ ε ς τ ν σπιτονοικοκυράν τ παρέδωκεν ε ς τ ν κα κόν τηςὰ ὰ ἐ ῃ ἰ ὴ ὰ ἰ ὸ ῦτ ν τελευτα ον γαπητικόν της πο ν τσάκιζε τ πόδι της ν μ ν ε χε σώσει ποτέhellip κα ε ςὸ ῖ ἀ ὺ ὰ ὸ ὰ ὴ ἶ ὶ ἰα τ ν δ ν δωκεν λλο τίποτε παρ να παλιοφυλαχτ ν κε λιγδιασμένον κα τ ς ε πεὐ ὴ ὲ ἔ ἄ ὰ ἕ ὸ ἐ ῖ ὶ ῆ ἶμυστηριωδ ς τι α τ περιε χε τίμιον ξύλονhellip Σ ν γκρεμοτσακίσθη κ φυγε τ νοίγει καῶ ὅ ὐ ὸ ῖ ὰ ἐ ᾽ ἔ ὸ ἀ ὶα τ κ περιεργείας κα ντ τιμίου ξύλου τί βλέπειhellip κάτι κουρέλια τρίχας τούρκικαὐ ὴ ἐ ὶ ἀ ὶγράμματα σκοντάμματα μαγικά χαμένα πράματαhellip Τ κο τε σε ς α τά᾽ ἀ ῦ ῖ ὐ

Ε σ λθε ριγ ν (ἰ ῆ ῶ τρέμοντας) μαστρο-Παυλάκης κα ζήτησεν να ρώμι Τ παιδ το καπηλείουὁ ὶ ἐ ἕ ὸ ὶ ῦπο τ ν ξευρε καλά το ε πενὁ ὺ ὸ ἤ ῦ ἶ

― χεις πεντάραἜ

νθρωπος σεισε (κούνησε) το ς μους μ τρόπον διφορούμενονὉ ἄ ἔ ὺ ὤ ὲ

― Βάλε σ τ ρούμι ε πενthinsp ὺ ὸ ἶ

Π ς ν χ πεντάρα Καλ κα τ λεπτά καλ κ δουλειά καλ κα τ κρασί καλ κ ῶ ὰ ἔ ῃ ὰ ὶ ὰ ὴ ᾽ ἡ ὸ ὶ ὸ ὴ ᾽ ἡκουβέντα λα καλά Καλύτερον π λα ρ στώνη (τεμπελιά) τὅ ἀ ᾽ ὅ ἡ ᾳ ὸ δόλτσε φ ρ νιέντεὰ (dolce farniente η γλυκιά τεμπελιά) τ ν δελφ ν ταλ ν ν ε ς α τ ν νετίθετο ν συντάξ τ νῶ ἀ ῶ Ἰ ῶ Ἂ ἰ ὐ ὸ ἀ ὰ ῃ ὸκανονισμ ν τ ς βδομάδος θ ριζε τ ν Κυριακ ν δι σχόλην τ ν Δευτέραν δι χουζούρι τ νὸ ῆ ἑ ὰ ὥ ὴ ὴ ὰ ὴ ὰ ὴΤρίτην δι σουλάτσο (ὰ βόλτα) τ ν Τετάρτην Πέμπτην κα Παρασκευ ν δι ργασίαν κα τὴ ὶ ὴ ᾽ ἐ ὶ ὸΣάββατον δι ξεκούρασμα Πο ος λέγει τι α ορτα ε ναι παραπολλα δι το ς ρθοδόξουςὰ ῖ ὅ ἱ ἑ ὶ ἶ ὶ ὰ ὺ ὀ

λληνας κα α ργάσιμοι ε ναι πολ λίγαι Α τ τ λέγουν σοι δ ν καμαν ποτἝ ὶ ἱ ἐ ἶ ὺ ὀ ὐ ὰ ὰ ὅ ὲ ἔ ὲσωματικ ν ργασίαν κα ξεύρουν μόνον δι το ς λλους ν θεσμοθετο νὴ ἐ ὶ ἠ ὰ ὺ ἄ ὰ ῦ

κριβ ς τ ν ραν ταύτην λθεν π ντικρ Δημήτρης φραγκορράφτης δι ν πί τἈ ῶ ὴ ὥ ἦ ἀ ᾽ ἀ ὺ ὁ ὁ ὰ ὰ ῃ ὸπρωινόν του Μόνην παρηγορίαν ε χε ν κάμν α τ τ συχν ταξιδάκια καθ ς τ νόμαζεἶ ὰ ῃ ὐ ὰ ὰ ὰ ὼ ὰ ὠΔιέκοπτεν π πέντε λεπτ τ ν ργασίαν του δέκα φορ ς τ ν μέραν κα ρχετο ν πί ναἐ ὶ ὰ ὴ ἐ ὰ ὴ ἡ ὶ ἤ ὰ ῃ ἕκρασί παιρνεν ργασίαν π τ μαγαζει κ δούλευεν ς κάλφας (μάστορας) ε ς τἜ ἐ ἀ ὸ ὰ ὰ ᾽ ἐ ὡ ἰ ὸδωμάτιόν του Ε σ λθε κα παρήγγειλεν να κρασί Ε τα δ ν τ ν Πα λονἰ ῆ ὶ ἕ ἶ ἰ ὼ ὸ ῦ

― Βάλε κα το μαστρο-Παυλάκη να ρούμι ε πενthinsp ὶ ῦ ἕ ἶ

ς π Θεο σταλμένος δι ν λύσ τ ζήτημα τ ς πεντάρας μεταξ το πελάτου κα τοὩ ἀ ὸ ῦ ὰ ὰ ῃ ὸ ῆ ὺ ῦ ὶ ῦπηρέτου κάθισε πλησίον το Παύλου κα ρχισε τοιαύτην μιλίαν ποία το μ ν συνέχειαὑ ἐ ῦ ὶ ἤ ὁ ἡ ὁ ἦ ὲ

τ ν δίων λογισμ ν του ε ς δ τ ν Πα λον φάνη ς συνηγορία π ρ τ ν δικ ν τουῶ ἰ ῶ ἰ ὲ ὸ ῦ ἐ ὡ ὑ ὲ ῶ ἰ ῶπαραπόνων

― Πο σκόλη κα γιορτή μαστρο-Παυλέτο φίλε μου ε πεν ο τε καθισιό ο τε χουζούρι Τ ι-thinsp ῦ ὶ ἶ ὔ ὔ ᾽ ἉΝικολάου δουλέψαμε τ ι-Σπυρίδωνα δουλέψαμε τ ν Κυριακ προχθ ς δουλέψαμε ρχουνται᾽ Ἁ ὴ ὴ ὲ ἜΧριστούγεννα κα θαρρ π ς θ δουλεύουμε χρονιάρα μέραὶ ῶ ὼ ὰ

Πα λος σεισε τ ν κεφαλήνὉ ῦ ἔ ὴ

― Θέλω κάτι ν π λλ δ ν ξέρω γι ν τ σταμπάρω περ γραμμάτου μαστρο-Δημήτρηthinsp ὰ ῶ ἀ ὰ ὲ ὰ ὰ ὰ ὶμου ε πε Μο φαίνεται π ς α το ο μαστόροι α το ο ρχόντοι α τ κοινωνία πολ κακἶ ῦ ὼ ὐ ὶ ἱ ὐ ὶ ἱ ἀ ὐ ὴ ἡ ὺ ὰ

χουν διωρισμένα τ πράγματα ντ ν ε ναι δουλει μοιρασμένη σα στ ς καθημερινέςἔ ὰ Ἀ ὶ ὰ ἶ ἡ ὰ ἴ ὶπέφτει μονομι ς κα μονομπάντα Δουλεύουμε βιαστικ τ ς γιορτάδες κα στερα χασομερο μεᾶ ὶ ὰ ὶ ὶ ὕ ῦβδομάδες κα μ νες τ ς καθημερινέςὶ ῆ ὶ

― Ε ναι κ τεμπελι στ μέσο ε πε μετ πονηρ ς α θαδείας τ παιδ το καπηλείουthinsp ἶ ᾽ ἡ ὰ ὸ ἶ ὰ ᾶ ὐ ὸ ὶ ῦφεληθ ν π μίαν στιγμ ν καθ ν φέντης του ε χεν μιλίαν ε ς τ κατώφλιον τ ς θύραςὠ ὲ ἀ ὸ ὴ ᾽ ἣ ὁ ἀ ἶ ὁ ἰ ὸ ῆ

κα δ ν δύνατο ν κούσ ὶ ὲ ἠ ᾽ ἀ ῃ

― ς ε ναι τί ν σο κάμ προκομμάδα κ τεμπελιά ε πεν Δημήτρης Τ σωστ ε ναιthinspἊ ἶ ὰ ῦ ῃ ἡ ᾽ ἡ ἶ ὁ ὸ ὸ ἶπολλ κεσάτια (αδράνεια απραξία) κι λίγη μαζωμένη δουλειά Καλ λέει μαστρο-Πα λοςὰ ὀ ὰ ὁ ῦ

λλο ν ε μαι καμάτης γώ ς πο με Πα λος Πέτρος Κώστας ΓκίκαςἌ ἂ ἶ ἀ ἐ ἂ ῦ ἢ ὁ ῦ ἢ ὁ ἢ ὁ ἢ ὁμένα φαμίλια μου δουλεύει γ δουλεύω γυιός μου δουλεύει τ κορίτσι πάει στ νἘ ἡ ἐ ὼ ὁ ὸ ὴ

μοδίστρα Κα μ λα α τά δ ν μπορο με κόμα ν βγάλουμε τ νοίκια τ ς κυρα-Στρατίναςὶ ᾽ ὅ ὐ ὲ ῦ ἀ ὰ ὰ ῆΔουλεύουμε γι τ σπιτονοικοκυρά δουλεύουμε γι τ ν μπακάλη γι τ μανάβη γι τ νὰ ὴ ὰ ὸ ὰ ὸ ὰ ὸτσαγκάρη γι τ ν μπορο κόρη θέλει τ λο σό της νέος θέλει τ καφενε ό του τ ρο χόὰ ὸ ἔ Ἡ ὸ ῦ ὁ ὸ ῖ ὸ ῦτου τ γλέντι του στερα κάμε προκοπήὸ Ὕ

― γρασία μεγάλη μαστρο-Δημήτρη μου ε πεν Παυλέτος ποκρινόμενος ε ς το ς δίουςὙ ἶ ὁ ἀ ἰ ὺ ἰστοχασμούς του γρασία κάτω στ μαγαζειά χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά ρεματισμοίὙ ὰ ὸ ὸ ἡ ὰκρυώματα στερα κόπιασε ν γαπ ς ν ργάζ ς τομάρια (Ὕ ἂ ἀ ᾷ ὰ ἀ ῃ κατεργάζομαι δέρματα) Τ δικόὸμας τ τομάρι ργασε πιά ργασεhellipὸ ἄ ἄ

― Καλ ργασμένο τ δικό σου μαστρο-Πα λε α θαδίασε πάλιν πηρέτης α νιττόμενοςthinsp ὰ ἀ ὸ ῦ ὐ ὁ ὑ ἰ(υπαινίσσομαι) σως τ ς μεταξ το Παύλου κα το γυναικαδέλφου του σκηνάςἴ ὰ ὺ ῦ ὶ ῦ

Ε τα ε σ λθεν κάπηλος μαστρο-Δημήτρης π λθε ἶ ἰ ῆ ὁ Ὁ ἀ ῆ 〈διὰ〉 ν παναλάβ τ ν ργασίαν τουὰ ἐ ῃ ὴ ἐκα μιλία παυσενὶ ἡ ὁ ἔ

μαστρο-Πα λος φέθη ε ς τ ς φαντασίας του Σάββατον σήμερον μεθαύριον παραμονή τ νὉ ῦ ἀ ἰ ὰ ὴλλην Χριστούγεννα Ν ε χε τουλάχιστον λεπτ δι ν γοράσ να γαλόπουλο ν κάμ κιἄ ὰ ἶ ὰ ὰ ὰ ἀ ῃ ἕ ὰ ῃ

α τ ς Χριστούγεννα στ σπίτι του καθ ς λοι Μετενόει τώρα πικρ ς διότι δ ν π γε τ ςὐ ὸ ὸ ὼ ὅ ῶ ὲ ἐ ῆ ὰτελευταίας μέρας ε ς τ βυρσοδεψε α ν δουλέψ ν βγάλ λίγα λεπτά δι ν περάσἡ ἰ ὰ ῖ ὰ ῃ ὰ ῃ ὀ ὰ ὰ ῃπτωχικ τ ς ορτάς laquo γρασία μεγάλη χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά Κόπιασε ν ργάζ ςὰ ὰ ἑ Ὑ ὸ ὸ ἡ ὰ ὰ ἀ ῃτομάρια Τ δικό μας τ τομάρι θέλει ργασμαraquoὸ ὸ ἄ

Ε χεν κούσει τ ν λαϊκ ν μ θον δι τ ν τεμπέλην πο πήγαιναν ν τ ν κρεμάσουν καἶ ἀ ὸ ὸ ῦ ὰ ὸ ὁ ὺ ἐ ὰ ὸ ὶστις συγκατένευε (ὅ συμφωνώ) ν ζήσ π τ ν ρον ν ε ναι laquoβρεμένο τ παξιμάδιraquo γνώριζεὰ ῃ ὑ ὸ ὸ ὅ ὰ ἶ ὸ Ἐ

κα τ ν λλην διήγησιν δι τ τεμπελχανειό (ὶ ὴ ἄ ὰ ὸ μέρος με πολλούς τεμπέληδες ) τ πο ον δρυσεὸ ὁ ῖ ἵλέγουν Μεχμεταλ ς ε ς τ ν πατρίδα του Καβάλαν κε πειδ τ κακ ν ε χε παραγίνει ὁ ὴ ἰ ὴ Ἐ ῖ ἐ ὴ ὸ ὸ ἶ ὁ

πιστάτης σοφίσθη (ἐ ἐ σκέφτηκε) ν στρών μίαν ψάθαν π τ ς ποίας νάγκαζε το ς έργουςὰ ῃ ἐ ὶ ῆ ὁ ἠ ὺ ἀν ξαπλώνωνται Ε τα βαλλε φωτι ν ε ς τ ν ψάθαν ποιος προτίμα ν κα παρ νὰ ἐ ἶ ἔ ὰ ἰ ὴ Ὅ ἐ ὰ ῇ ὰ ὰσηκωθ π τ ν θέσιν του το σωστ ς τεμπέλης κ δικαιο το ν φάγ δωρε ν τ πιλάφιῇ ἀ ὸ ὴ ἦ ὸ ᾽ ἐ ῦ ὰ ῃ ὰ ὸ

ποιος σηκώνετο κ φευγε τ π ρ δ ν τον σωστ ς τεμπέλης κ χανε τ δικαιώματα ΤόσοιὍ ἐ ᾽ ἔ ὸ ῦ ὲ ἦ ὸ ᾽ ἔ ὰΒαλλι νοι τόσοι βέρωφ κα Συγγροί σκέπτετο μαστρο-Πα λος κα κανε ς ξ α τ ν νᾶ Ἀ ὶ ἐ ὁ ῦ ὶ ὶ ἐ ὐ ῶ ὰμ ν δρύσ παραπλήσιόν τι ε ς τ ς θήναςὴ ἱ ῃ ἰ ὰ Ἀ

μαστρο-Παυλάκης περιδιάβασεν (Ὁ ἐ κινούμαι προς διάφορες κατευθύνσεις) κόμη δύο μέραςἀ ἡκα τ ν λλην το Παραμονή Τ γαλόπουλον δ ν παυσε ν τ νειροπολ κα ν τ ρέγεταιὶ ὴ ἄ ἦ ὸ ὲ ἔ ὰ ὸ ὀ ῇ ὶ ὰ ὸ ὀ(επιθυμώ να φάω) Π ς ν τ προμηθευθ ῶ ὰ ὸ ῇ

φο νύκτωσε διωγμένος καθ ς τον π τ σπίτι πετόλμησε κα λθεν π να πλάγιονἈ ῦ ἐ ὼ ἦ ἀ ὸ ὸ ἀ ὶ ἦ ἀ ὸ ἕδρομίσκον κα τον τοιμος ν χωθ ε ς τ καπηλε ον νο ς του το ναποσπάστωςὶ ἦ ἕ ὰ ῇ ἰ ὸ ῖ Ὁ ῦ ἦ ἀπροσηλωμένος ε ς τ γαλόπουλο Θ χρησίμευε το το ν τ ε χε κα ς μέσονἰ ὸ ὰ ἐ ῦ ἐὰ ὸ ἶ ὶ ὡσυνδιαλλαγ ς μ τ ν γυνα κά τουῆ ὲ ὴ ῖ

κε καθ ς στράφη ν μβ ε ς τ καπηλε ον βλέπει ν παιδίον τ ς γορ ς μ μίαν κοφίνανἘ ῖ ὼ ἐ ὰ ἐ ῇ ἰ ὸ ῖ ἓ ῆ ἀ ᾶ ὲπ μων τις φαίνετο κριβ ς ν περικλεί να γάλον γριολάχανα πορτοκάλια σως καἐ ᾽ ὤ ἤ ἐ ἀ ῶ ὰ ῃ ἕ ἀ ἴ ὶ

βούτυρον κα λλα καλ πράγματα Τ παιδίον κοίταζε δεξι κα ριστερ κ φαίνετο νὶ ἄ ὰ ὸ ἐ ὰ ὶ ἀ ὰ ᾽ ἐ ὰναζητ ο κίαν τινά το τοιμον ν ε σέλθ ε ς τ καπηλε ον δι ν ρωτήσ πειτα ε δεἀ ῇ ἰ Ἦ ἕ ὰ ἰ ῃ ἰ ὸ ῖ ὰ ὰ ἐ ῃ Ἔ ἶ

τ ν Πα λον κ στράφη πρ ς α τόνὸ ῦ ᾽ ἐ ὸ ὐ

― Ξέρεις πατριώτη τουλόγου σου πο ε ναι δ χάμω τ σπίτι το κ ρ Θανάση τοthinsp ῦ ἶ ῶ ὸ ῦ ὺ ῦΜπελιοπούλου

― Το κ ρ Θανάση το Μπεhellipthinsp ῦ ὺ ῦ

στραπ ς δέα λαμψεν ε ς τ πνε μα το ΠαύλουἈ ὴ ὡ ἰ ἔ ἰ ὸ ῦ ῦ

― Μο πε τ ν ριθμ κα τ ν ξέχασαhellip τώρα γλήγορα πιασε σπίτι δ χάμω σ α τ τthinsp ῦ ᾽ ὸ ἀ ὸ ὶ ὸ ἐ ἔ ῶ ᾽ ὐ ὸ ὸδρόμοhellip τ ν ε χα μουστερ (ὸ ἶ ὴ πελάτη) π πρ ταhellip μπροστύτερα καθότανε παραπέρα στἀ ὸ ῶ ὸΓεράνι

― Το κ ρ Θανάση το Μπελιοπούλου η τοσχεδίασεν μαστρο-Πα λος νά δ ε ναι τthinsp ῦ ὺ ῦ ὐ ὁ ῦ ἐ ῶ ἶ ὸσπίτι του Ν φωνάξ ς τ ν κυρα-Παύλαινα μέσα στ ν κάτω κάμαρα στ σόγειοhellip α τ ε ναιὰ ῃ ὴ ὴ ὸ ἰ ὐ ὴ ἶ

νοικοκυρά τουhellip π ς ν π ε ναι γενιά τουhellip τ ν χει λ σε-δέσε σ λα τ πάνταhellipἡ ῶ ὰ ῶ ἶ ὴ ἔ ῦ ᾽ ὅ ὰο κονόμισσα στ νοικοκυριό τουhellip ε ναι κουνιάδα τουhellip μαθές θέλω ν π νιψιά τουhellipἰ ὸ ἶ ὰ ῶ ἀ

φώναξέ την κα δ σέ της τ ψώνιαἐ ὶ ῶ ὰ

Κα βαδίσας διος πέντε βήματα κατ τ ν θύραν τ ς α λ ς καμε π ς φώναξεὶ ὁ ἴ ὰ ὴ ῆ ὐ ῆ ἔ ὼ

― Κυρα-Παύλαινα κόπιασ δ ν πάρ ς τ ψώνια πο σο στέλνει κύριοςhellip φέντηςthinsp ᾽ ἐ ῶ ὰ ῃ ὰ ὺ ῦ ὁ ὁ ἀσου

Καλ λθαν τ πράγματα ως τώρα μαστρο-Παυλάκης τριβε τ ς χε ρας κα σθάνετο ε ςὰ ἦ ὰ ἕ Ὁ ἔ ὰ ῖ ὶ ᾐ ἰτ ν ρ νά (ὴ ῖ μύτη) του τ ν κν σαν (μυρωδιά) το ψητο κούρκου (ὴ ῖ ῦ ῦ γαλοπούλα) Κα δ ν τ ν μελεὶ ὲ ὸ ἔτόσον δι τ ν κο ρκον λλ θ φιλιώνετο μ τ ν γυνα κά του Τ ν νύκτα πέρασεν ε ς νὰ ὸ ῦ ἀ ὰ ὰ ἐ ὲ ὴ ῖ ὴ ἐ ἰ ἓ

λονύκτιον καφενε ον κα τ πρω π γεν ε ς τ ν κκλησίανὁ ῖ ὶ ὸ ὶ ἐ ῆ ἰ ὴ ἐ

λην τ ν μέραν προσεκολλήθη ε ς μίαν συντροφιάν πειτα ε ς μίαν λλην παλαι ν γνωρίμωνὍ ὴ ἡ ἰ ἔ ἰ ἄ ῶτου ε ς τ καπηλε ον πο μεινε τ ς περισσοτέρας ρας νοικτ ν μ τ παράθυραἰ ὸ ῖ ὁ ὺ ἔ ὰ ὥ ἀ ὸ ὲ ὰκλεισμένα κ πέρασε μ λίγους μεζέδες κα μ ρκετ κεράσματα᾽ ἐ ὲ ὀ ὶ ὲ ἀ ὰ

Τ βράδυ φο νύκτωσεν π γε μ τόλμην π τ ς πολλ ς σπονδ ς κα π τ ν νθύμησινὸ ἀ ῦ ἐ ἐ ῆ ὲ ἀ ὸ ὰ ὰ ὰ ὶ ἀ ὸ ὴ ἐτο κούρκου κ κρουσε τ ν θύραν τ ς ο κογενείας του θύρα το κλεισμένη σωθεν (ῦ ᾽ ἔ ὴ ῆ ἰ Ἡ ἦ ἔ απόμέσα)

― Καλησπέρα κυρα-Παύλαινα φώναξεν π ξω Χρόνους πολλούς Π ς π γε γάλοςthinsp ἐ ἀ ᾽ ἔ ῶ ῆ ὁ

Βλέπεις γ πάλεἐ ὼ

Ο κ ν φων ο δ κρόασις λη α λ το συχος Τ σόγεια α τρ γλαι (ὐ ἦ ὴ ὐ ὲ ἀ Ὅ ἡ ὐ ὴ ἦ ἥ ὰ ἰ ἱ ῶ υπόγειο) τὰκοτέτσια τ ς κυρα-Στρατίνας λα κοιμ ντο σκύλος μόνον γνώρισε τ ν μαστρο-Πα λονῆ ὅ ἐ ῶ Ὁ ἐ ὸ ῦ

γρυξεν (ἔ βγάζω φωνή) λίγον κα πάλιν σύχασεὀ ὶ ἡ

π ρχον κε κτ ς π τ ψυχομέτρι (Ὑ ῆ ἐ ῖ ἐ ὸ ἀ ὸ ὸ σύνολο ανθρώπων) τρι ν τεσσάρων ο κογενει νῶ ἢ ἰ ῶπο κατοικο σαν ε ς τ νήλια δωμάτια δύο γίδες δώδεκα ρνιθες τέσσαρες γάττοι δύοὁ ὺ ἐ ῦ ἰ ᾽ ἀ ὄνδιάνοι κα πολλ ζεύγη περιστερ ν Α δύο γίδες νεχάραζαν (ἰ ὶ ὰ ῶ ἱ ἀ αναμασώ τρώω) βαθι ε ς τὰ ἰ ὸ

σκεπασμένον μανδράκι τους α ρνιθες κλωζον (ἱ ὄ ἔ κακαρίζω) ποκώφως ε ς τ κοτέτσια τους τὑ ἰ ὰ ὰπεριστέρια ε χαν μαζωχθ ε ς το ς περιστερ νας περίτρομα π τ κυνήγι πο ρχιζον τ νἶ ῆ ἰ ὺ ῶ ἀ ὸ ὸ ὁ ὺ ἤ ὴνύκτα ναντίον των ο γάττοι λοι α το ο μικρο θόρυβοι σαν τ ρογχάλισμα τ ς α λ ςἐ ἱ Ὅ ὐ ὶ ἱ ὶ ἦ ὸ ῆ ὐ ῆκοιμωμένης

Πάραυτα (αμέσως) κούσθη κρότος βημάτων ε ς τ σπίτιἠ ἰ ὸ

― μαστρο-Πα λε ε πε πλησιάσασα κυρα-Στρατίνα νά χουμε κα καλ ρώτημαhellip Τί γάλοςἜ ῦ ἶ ἡ ᾽ ὶ ὸκα γαλίζεις κα γυαλίζεις κα καλ ν μ χ ς σίκη μου (ὶ ὶ ὶ ὸ ὰ ὄ ῃ ἀ λεβέντης) Ε δαμε κ πάθαμε νἴ ᾽ ἐ ὰσκεπάσουμε τ πρ μα ν μ προσβαλθ τ σπίτιhellip κε νος πο τον δικός του γάλος ρθεὸ ᾶ ὰ ὴ ῇ ὸ Ἐ ῖ ὺ ἦ ὁ ἦμεσάνυχτα κ φώναζε κανε τ κακό κα μ ς φοβέριζε λους κ φαμίλια σου πειδ ς τ ν᾽ ἐ ἔ ὸ ὶ ᾶ ὅ ᾽ ἡ ἐ ὴ ὸε χε κόψει τ γάλο μαθές (ἶ ὸ όπως καταλαβαίνεις να ξέρεις ) κα τ ν ε χε βάλει στ τσουκάλιὶ ὸ ἶ ὸβρέθηκε στ στενά κλειδώθηκε μ ς στ ν κάμερα κα δ ν ξερε τί ν κάμ hellip Ε πε κα ὰ ὲ ὴ ὶ ὲ ἤ ὰ ῃ ἶ ὶ ὁκουνιάδος σουhellip καλ κελεπούρι τον κι α τό μαθέςhellip κα πέρασεν φαμίλια σου λην τ νὸ ἦ ὐ ὶ ἐ ἡ ὅ ὴ

μέρα κλειδομανταλωμένη μέσα π φόβο μ ξαναέλθ κε νος πού χε τ γάλο κα μ ς φέρἡ ἀ ὸ ὴ ῃ ῖ ᾽ ὸ ὶ ᾶ ῃκα τ ν στυνομίαhellip τον φόβος ν μ ν προσβαλθ κ μένα τ σπίτι μου λλη φορά τέτοιαὶ ὴ ἀ ἦ ὰ ὴ ῇ ᾽ ἐ ὸ Ἄ

στε α ν μ ν τ κάν ς μαστρο-Παυλάκη Τέτοια προσβολ ν λείπ π τ σπίτι μου μέναἀ ῖ ὰ ὴ ὰ ῃ ὴ ὰ ῃ ἀ ὸ ὸ ἐΤ κουσες᾽ ἄ

μαστρο-Πα λος ρώτησε δειλάὉ ῦ ἠ

― Τώραhellip ε ναι μέσα φαμίλια μουthinsp ἶ ἡ

― Ε ναι μέσα λοι τους κ χουνε κλειδωμένα καλά κα τ φ ς κατεβασμένο δι τ ν φόβοthinsp ἶ ὅ ᾽ ἔ ὶ ὸ ῶ ὰ ὸτ ν ουδαίωνε Κοίταξε μ σ νοιώσ π πουθεν κε νος σκιάςῶ Ἰ ὴ ὲ ῃ ἀ ὸ ὰ ῖ ὁ ( ο νταής) κουνιάδοςὁσου πάλεhellip

― Ε ναι μέσαthinsp ἶ

― μέσα ε ναι που ε ναι φτασεhellip νά κάπου κούω τ φωνή τουἪ ἶ ἢ ὅ ἶ ἔ ἀ ὴ

κούσθη τ ντι μία φων κε πλησίον τις δ ν πέσχετο καλ δι τ ν νυκτεριν νἨ ῷ ὄ ὴ ἐ ῖ ἥ ὲ ὑ ὰ ὰ ὸ ὸπισκέπτηνἐ

― μαστρο-Παυλ νε λεγε καλ ς τον γάλοςἜ ῖ ἔ ὸ ἦ ὁ

Πο ος τον μιλήσας δηλον σως ν τον μαστρο-Δημήτρης γείτων Δυνατ ν ν τοῖ ἦ ὁ ὁ ἄ Ἴ ὰ ἦ ὁ ὁ ὸ ὰ ἦκα φοβερ ς γυναικάδελφος το μαστρο-Παύλουὶ ὁ ὸ ῦ

― Κα ν μ ν πάρω κ γ να μεζέ παρεπονέθη ς τόσον νθρωπός μαςthinsp ὶ ὰ ὴ ᾽ ἐ ὼ ἕ ὣ ὁ ἄ

― Τί σο χρειάζεται μεζές μαστρο-Παυλάκη μου πανέλαβεν Στρατίνα Τ πράματα ε ναιthinsp ῦ ὁ ἐ ἡ ὰ ἶπολ σκο ρα φ σε τ α τά Δουλειά δουλειά δουλει βγάζει παλληκάρια τι γινε γινεὺ ῦ ἄ ᾽ ᾽ ὐ Ἡ ὰ Ὅ ἔ ἔ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ

σημίνα παλαι νοικάρισσά της τραγουδίστρα τ πάγγελμα ταν ξεκουμπίσθη κἩ Ἀ ἡ ὰ ὸ ἐ ὅ ἐ ᾽φυγε τ ς χρωστο σε τρία μηνιάτικα κ ννέα μέρας Κα τ μ ν πιπλα πο πρεπε κατἔ ῆ ἐ ῦ ᾽ ἐ ἡ ὶ ὰ ὲ ἔ ὁ ὺ ἔ ὰ

δίκαιον τρόπον ν τ κχωρήσ ε ς τ ν σπιτονοικοκυράν τ παρέδωκεν ε ς τ ν κα κόν τηςὰ ὰ ἐ ῃ ἰ ὴ ὰ ἰ ὸ ῦτ ν τελευτα ον γαπητικόν της πο ν τσάκιζε τ πόδι της ν μ ν ε χε σώσει ποτέhellip κα ε ςὸ ῖ ἀ ὺ ὰ ὸ ὰ ὴ ἶ ὶ ἰα τ ν δ ν δωκεν λλο τίποτε παρ να παλιοφυλαχτ ν κε λιγδιασμένον κα τ ς ε πεὐ ὴ ὲ ἔ ἄ ὰ ἕ ὸ ἐ ῖ ὶ ῆ ἶμυστηριωδ ς τι α τ περιε χε τίμιον ξύλονhellip Σ ν γκρεμοτσακίσθη κ φυγε τ νοίγει καῶ ὅ ὐ ὸ ῖ ὰ ἐ ᾽ ἔ ὸ ἀ ὶα τ κ περιεργείας κα ντ τιμίου ξύλου τί βλέπειhellip κάτι κουρέλια τρίχας τούρκικαὐ ὴ ἐ ὶ ἀ ὶγράμματα σκοντάμματα μαγικά χαμένα πράματαhellip Τ κο τε σε ς α τά᾽ ἀ ῦ ῖ ὐ

Ε σ λθε ριγ ν (ἰ ῆ ῶ τρέμοντας) μαστρο-Παυλάκης κα ζήτησεν να ρώμι Τ παιδ το καπηλείουὁ ὶ ἐ ἕ ὸ ὶ ῦπο τ ν ξευρε καλά το ε πενὁ ὺ ὸ ἤ ῦ ἶ

― χεις πεντάραἜ

νθρωπος σεισε (κούνησε) το ς μους μ τρόπον διφορούμενονὉ ἄ ἔ ὺ ὤ ὲ

― Βάλε σ τ ρούμι ε πενthinsp ὺ ὸ ἶ

Π ς ν χ πεντάρα Καλ κα τ λεπτά καλ κ δουλειά καλ κα τ κρασί καλ κ ῶ ὰ ἔ ῃ ὰ ὶ ὰ ὴ ᾽ ἡ ὸ ὶ ὸ ὴ ᾽ ἡκουβέντα λα καλά Καλύτερον π λα ρ στώνη (τεμπελιά) τὅ ἀ ᾽ ὅ ἡ ᾳ ὸ δόλτσε φ ρ νιέντεὰ (dolce farniente η γλυκιά τεμπελιά) τ ν δελφ ν ταλ ν ν ε ς α τ ν νετίθετο ν συντάξ τ νῶ ἀ ῶ Ἰ ῶ Ἂ ἰ ὐ ὸ ἀ ὰ ῃ ὸκανονισμ ν τ ς βδομάδος θ ριζε τ ν Κυριακ ν δι σχόλην τ ν Δευτέραν δι χουζούρι τ νὸ ῆ ἑ ὰ ὥ ὴ ὴ ὰ ὴ ὰ ὴΤρίτην δι σουλάτσο (ὰ βόλτα) τ ν Τετάρτην Πέμπτην κα Παρασκευ ν δι ργασίαν κα τὴ ὶ ὴ ᾽ ἐ ὶ ὸΣάββατον δι ξεκούρασμα Πο ος λέγει τι α ορτα ε ναι παραπολλα δι το ς ρθοδόξουςὰ ῖ ὅ ἱ ἑ ὶ ἶ ὶ ὰ ὺ ὀ

λληνας κα α ργάσιμοι ε ναι πολ λίγαι Α τ τ λέγουν σοι δ ν καμαν ποτἝ ὶ ἱ ἐ ἶ ὺ ὀ ὐ ὰ ὰ ὅ ὲ ἔ ὲσωματικ ν ργασίαν κα ξεύρουν μόνον δι το ς λλους ν θεσμοθετο νὴ ἐ ὶ ἠ ὰ ὺ ἄ ὰ ῦ

κριβ ς τ ν ραν ταύτην λθεν π ντικρ Δημήτρης φραγκορράφτης δι ν πί τἈ ῶ ὴ ὥ ἦ ἀ ᾽ ἀ ὺ ὁ ὁ ὰ ὰ ῃ ὸπρωινόν του Μόνην παρηγορίαν ε χε ν κάμν α τ τ συχν ταξιδάκια καθ ς τ νόμαζεἶ ὰ ῃ ὐ ὰ ὰ ὰ ὼ ὰ ὠΔιέκοπτεν π πέντε λεπτ τ ν ργασίαν του δέκα φορ ς τ ν μέραν κα ρχετο ν πί ναἐ ὶ ὰ ὴ ἐ ὰ ὴ ἡ ὶ ἤ ὰ ῃ ἕκρασί παιρνεν ργασίαν π τ μαγαζει κ δούλευεν ς κάλφας (μάστορας) ε ς τἜ ἐ ἀ ὸ ὰ ὰ ᾽ ἐ ὡ ἰ ὸδωμάτιόν του Ε σ λθε κα παρήγγειλεν να κρασί Ε τα δ ν τ ν Πα λονἰ ῆ ὶ ἕ ἶ ἰ ὼ ὸ ῦ

― Βάλε κα το μαστρο-Παυλάκη να ρούμι ε πενthinsp ὶ ῦ ἕ ἶ

ς π Θεο σταλμένος δι ν λύσ τ ζήτημα τ ς πεντάρας μεταξ το πελάτου κα τοὩ ἀ ὸ ῦ ὰ ὰ ῃ ὸ ῆ ὺ ῦ ὶ ῦπηρέτου κάθισε πλησίον το Παύλου κα ρχισε τοιαύτην μιλίαν ποία το μ ν συνέχειαὑ ἐ ῦ ὶ ἤ ὁ ἡ ὁ ἦ ὲ

τ ν δίων λογισμ ν του ε ς δ τ ν Πα λον φάνη ς συνηγορία π ρ τ ν δικ ν τουῶ ἰ ῶ ἰ ὲ ὸ ῦ ἐ ὡ ὑ ὲ ῶ ἰ ῶπαραπόνων

― Πο σκόλη κα γιορτή μαστρο-Παυλέτο φίλε μου ε πεν ο τε καθισιό ο τε χουζούρι Τ ι-thinsp ῦ ὶ ἶ ὔ ὔ ᾽ ἉΝικολάου δουλέψαμε τ ι-Σπυρίδωνα δουλέψαμε τ ν Κυριακ προχθ ς δουλέψαμε ρχουνται᾽ Ἁ ὴ ὴ ὲ ἜΧριστούγεννα κα θαρρ π ς θ δουλεύουμε χρονιάρα μέραὶ ῶ ὼ ὰ

Πα λος σεισε τ ν κεφαλήνὉ ῦ ἔ ὴ

― Θέλω κάτι ν π λλ δ ν ξέρω γι ν τ σταμπάρω περ γραμμάτου μαστρο-Δημήτρηthinsp ὰ ῶ ἀ ὰ ὲ ὰ ὰ ὰ ὶμου ε πε Μο φαίνεται π ς α το ο μαστόροι α το ο ρχόντοι α τ κοινωνία πολ κακἶ ῦ ὼ ὐ ὶ ἱ ὐ ὶ ἱ ἀ ὐ ὴ ἡ ὺ ὰ

χουν διωρισμένα τ πράγματα ντ ν ε ναι δουλει μοιρασμένη σα στ ς καθημερινέςἔ ὰ Ἀ ὶ ὰ ἶ ἡ ὰ ἴ ὶπέφτει μονομι ς κα μονομπάντα Δουλεύουμε βιαστικ τ ς γιορτάδες κα στερα χασομερο μεᾶ ὶ ὰ ὶ ὶ ὕ ῦβδομάδες κα μ νες τ ς καθημερινέςὶ ῆ ὶ

― Ε ναι κ τεμπελι στ μέσο ε πε μετ πονηρ ς α θαδείας τ παιδ το καπηλείουthinsp ἶ ᾽ ἡ ὰ ὸ ἶ ὰ ᾶ ὐ ὸ ὶ ῦφεληθ ν π μίαν στιγμ ν καθ ν φέντης του ε χεν μιλίαν ε ς τ κατώφλιον τ ς θύραςὠ ὲ ἀ ὸ ὴ ᾽ ἣ ὁ ἀ ἶ ὁ ἰ ὸ ῆ

κα δ ν δύνατο ν κούσ ὶ ὲ ἠ ᾽ ἀ ῃ

― ς ε ναι τί ν σο κάμ προκομμάδα κ τεμπελιά ε πεν Δημήτρης Τ σωστ ε ναιthinspἊ ἶ ὰ ῦ ῃ ἡ ᾽ ἡ ἶ ὁ ὸ ὸ ἶπολλ κεσάτια (αδράνεια απραξία) κι λίγη μαζωμένη δουλειά Καλ λέει μαστρο-Πα λοςὰ ὀ ὰ ὁ ῦ

λλο ν ε μαι καμάτης γώ ς πο με Πα λος Πέτρος Κώστας ΓκίκαςἌ ἂ ἶ ἀ ἐ ἂ ῦ ἢ ὁ ῦ ἢ ὁ ἢ ὁ ἢ ὁμένα φαμίλια μου δουλεύει γ δουλεύω γυιός μου δουλεύει τ κορίτσι πάει στ νἘ ἡ ἐ ὼ ὁ ὸ ὴ

μοδίστρα Κα μ λα α τά δ ν μπορο με κόμα ν βγάλουμε τ νοίκια τ ς κυρα-Στρατίναςὶ ᾽ ὅ ὐ ὲ ῦ ἀ ὰ ὰ ῆΔουλεύουμε γι τ σπιτονοικοκυρά δουλεύουμε γι τ ν μπακάλη γι τ μανάβη γι τ νὰ ὴ ὰ ὸ ὰ ὸ ὰ ὸτσαγκάρη γι τ ν μπορο κόρη θέλει τ λο σό της νέος θέλει τ καφενε ό του τ ρο χόὰ ὸ ἔ Ἡ ὸ ῦ ὁ ὸ ῖ ὸ ῦτου τ γλέντι του στερα κάμε προκοπήὸ Ὕ

― γρασία μεγάλη μαστρο-Δημήτρη μου ε πεν Παυλέτος ποκρινόμενος ε ς το ς δίουςὙ ἶ ὁ ἀ ἰ ὺ ἰστοχασμούς του γρασία κάτω στ μαγαζειά χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά ρεματισμοίὙ ὰ ὸ ὸ ἡ ὰκρυώματα στερα κόπιασε ν γαπ ς ν ργάζ ς τομάρια (Ὕ ἂ ἀ ᾷ ὰ ἀ ῃ κατεργάζομαι δέρματα) Τ δικόὸμας τ τομάρι ργασε πιά ργασεhellipὸ ἄ ἄ

― Καλ ργασμένο τ δικό σου μαστρο-Πα λε α θαδίασε πάλιν πηρέτης α νιττόμενοςthinsp ὰ ἀ ὸ ῦ ὐ ὁ ὑ ἰ(υπαινίσσομαι) σως τ ς μεταξ το Παύλου κα το γυναικαδέλφου του σκηνάςἴ ὰ ὺ ῦ ὶ ῦ

Ε τα ε σ λθεν κάπηλος μαστρο-Δημήτρης π λθε ἶ ἰ ῆ ὁ Ὁ ἀ ῆ 〈διὰ〉 ν παναλάβ τ ν ργασίαν τουὰ ἐ ῃ ὴ ἐκα μιλία παυσενὶ ἡ ὁ ἔ

μαστρο-Πα λος φέθη ε ς τ ς φαντασίας του Σάββατον σήμερον μεθαύριον παραμονή τ νὉ ῦ ἀ ἰ ὰ ὴλλην Χριστούγεννα Ν ε χε τουλάχιστον λεπτ δι ν γοράσ να γαλόπουλο ν κάμ κιἄ ὰ ἶ ὰ ὰ ὰ ἀ ῃ ἕ ὰ ῃ

α τ ς Χριστούγεννα στ σπίτι του καθ ς λοι Μετενόει τώρα πικρ ς διότι δ ν π γε τ ςὐ ὸ ὸ ὼ ὅ ῶ ὲ ἐ ῆ ὰτελευταίας μέρας ε ς τ βυρσοδεψε α ν δουλέψ ν βγάλ λίγα λεπτά δι ν περάσἡ ἰ ὰ ῖ ὰ ῃ ὰ ῃ ὀ ὰ ὰ ῃπτωχικ τ ς ορτάς laquo γρασία μεγάλη χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά Κόπιασε ν ργάζ ςὰ ὰ ἑ Ὑ ὸ ὸ ἡ ὰ ὰ ἀ ῃτομάρια Τ δικό μας τ τομάρι θέλει ργασμαraquoὸ ὸ ἄ

Ε χεν κούσει τ ν λαϊκ ν μ θον δι τ ν τεμπέλην πο πήγαιναν ν τ ν κρεμάσουν καἶ ἀ ὸ ὸ ῦ ὰ ὸ ὁ ὺ ἐ ὰ ὸ ὶστις συγκατένευε (ὅ συμφωνώ) ν ζήσ π τ ν ρον ν ε ναι laquoβρεμένο τ παξιμάδιraquo γνώριζεὰ ῃ ὑ ὸ ὸ ὅ ὰ ἶ ὸ Ἐ

κα τ ν λλην διήγησιν δι τ τεμπελχανειό (ὶ ὴ ἄ ὰ ὸ μέρος με πολλούς τεμπέληδες ) τ πο ον δρυσεὸ ὁ ῖ ἵλέγουν Μεχμεταλ ς ε ς τ ν πατρίδα του Καβάλαν κε πειδ τ κακ ν ε χε παραγίνει ὁ ὴ ἰ ὴ Ἐ ῖ ἐ ὴ ὸ ὸ ἶ ὁ

πιστάτης σοφίσθη (ἐ ἐ σκέφτηκε) ν στρών μίαν ψάθαν π τ ς ποίας νάγκαζε το ς έργουςὰ ῃ ἐ ὶ ῆ ὁ ἠ ὺ ἀν ξαπλώνωνται Ε τα βαλλε φωτι ν ε ς τ ν ψάθαν ποιος προτίμα ν κα παρ νὰ ἐ ἶ ἔ ὰ ἰ ὴ Ὅ ἐ ὰ ῇ ὰ ὰσηκωθ π τ ν θέσιν του το σωστ ς τεμπέλης κ δικαιο το ν φάγ δωρε ν τ πιλάφιῇ ἀ ὸ ὴ ἦ ὸ ᾽ ἐ ῦ ὰ ῃ ὰ ὸ

ποιος σηκώνετο κ φευγε τ π ρ δ ν τον σωστ ς τεμπέλης κ χανε τ δικαιώματα ΤόσοιὍ ἐ ᾽ ἔ ὸ ῦ ὲ ἦ ὸ ᾽ ἔ ὰΒαλλι νοι τόσοι βέρωφ κα Συγγροί σκέπτετο μαστρο-Πα λος κα κανε ς ξ α τ ν νᾶ Ἀ ὶ ἐ ὁ ῦ ὶ ὶ ἐ ὐ ῶ ὰμ ν δρύσ παραπλήσιόν τι ε ς τ ς θήναςὴ ἱ ῃ ἰ ὰ Ἀ

μαστρο-Παυλάκης περιδιάβασεν (Ὁ ἐ κινούμαι προς διάφορες κατευθύνσεις) κόμη δύο μέραςἀ ἡκα τ ν λλην το Παραμονή Τ γαλόπουλον δ ν παυσε ν τ νειροπολ κα ν τ ρέγεταιὶ ὴ ἄ ἦ ὸ ὲ ἔ ὰ ὸ ὀ ῇ ὶ ὰ ὸ ὀ(επιθυμώ να φάω) Π ς ν τ προμηθευθ ῶ ὰ ὸ ῇ

φο νύκτωσε διωγμένος καθ ς τον π τ σπίτι πετόλμησε κα λθεν π να πλάγιονἈ ῦ ἐ ὼ ἦ ἀ ὸ ὸ ἀ ὶ ἦ ἀ ὸ ἕδρομίσκον κα τον τοιμος ν χωθ ε ς τ καπηλε ον νο ς του το ναποσπάστωςὶ ἦ ἕ ὰ ῇ ἰ ὸ ῖ Ὁ ῦ ἦ ἀπροσηλωμένος ε ς τ γαλόπουλο Θ χρησίμευε το το ν τ ε χε κα ς μέσονἰ ὸ ὰ ἐ ῦ ἐὰ ὸ ἶ ὶ ὡσυνδιαλλαγ ς μ τ ν γυνα κά τουῆ ὲ ὴ ῖ

κε καθ ς στράφη ν μβ ε ς τ καπηλε ον βλέπει ν παιδίον τ ς γορ ς μ μίαν κοφίνανἘ ῖ ὼ ἐ ὰ ἐ ῇ ἰ ὸ ῖ ἓ ῆ ἀ ᾶ ὲπ μων τις φαίνετο κριβ ς ν περικλεί να γάλον γριολάχανα πορτοκάλια σως καἐ ᾽ ὤ ἤ ἐ ἀ ῶ ὰ ῃ ἕ ἀ ἴ ὶ

βούτυρον κα λλα καλ πράγματα Τ παιδίον κοίταζε δεξι κα ριστερ κ φαίνετο νὶ ἄ ὰ ὸ ἐ ὰ ὶ ἀ ὰ ᾽ ἐ ὰναζητ ο κίαν τινά το τοιμον ν ε σέλθ ε ς τ καπηλε ον δι ν ρωτήσ πειτα ε δεἀ ῇ ἰ Ἦ ἕ ὰ ἰ ῃ ἰ ὸ ῖ ὰ ὰ ἐ ῃ Ἔ ἶ

τ ν Πα λον κ στράφη πρ ς α τόνὸ ῦ ᾽ ἐ ὸ ὐ

― Ξέρεις πατριώτη τουλόγου σου πο ε ναι δ χάμω τ σπίτι το κ ρ Θανάση τοthinsp ῦ ἶ ῶ ὸ ῦ ὺ ῦΜπελιοπούλου

― Το κ ρ Θανάση το Μπεhellipthinsp ῦ ὺ ῦ

στραπ ς δέα λαμψεν ε ς τ πνε μα το ΠαύλουἈ ὴ ὡ ἰ ἔ ἰ ὸ ῦ ῦ

― Μο πε τ ν ριθμ κα τ ν ξέχασαhellip τώρα γλήγορα πιασε σπίτι δ χάμω σ α τ τthinsp ῦ ᾽ ὸ ἀ ὸ ὶ ὸ ἐ ἔ ῶ ᾽ ὐ ὸ ὸδρόμοhellip τ ν ε χα μουστερ (ὸ ἶ ὴ πελάτη) π πρ ταhellip μπροστύτερα καθότανε παραπέρα στἀ ὸ ῶ ὸΓεράνι

― Το κ ρ Θανάση το Μπελιοπούλου η τοσχεδίασεν μαστρο-Πα λος νά δ ε ναι τthinsp ῦ ὺ ῦ ὐ ὁ ῦ ἐ ῶ ἶ ὸσπίτι του Ν φωνάξ ς τ ν κυρα-Παύλαινα μέσα στ ν κάτω κάμαρα στ σόγειοhellip α τ ε ναιὰ ῃ ὴ ὴ ὸ ἰ ὐ ὴ ἶ

νοικοκυρά τουhellip π ς ν π ε ναι γενιά τουhellip τ ν χει λ σε-δέσε σ λα τ πάνταhellipἡ ῶ ὰ ῶ ἶ ὴ ἔ ῦ ᾽ ὅ ὰο κονόμισσα στ νοικοκυριό τουhellip ε ναι κουνιάδα τουhellip μαθές θέλω ν π νιψιά τουhellipἰ ὸ ἶ ὰ ῶ ἀ

φώναξέ την κα δ σέ της τ ψώνιαἐ ὶ ῶ ὰ

Κα βαδίσας διος πέντε βήματα κατ τ ν θύραν τ ς α λ ς καμε π ς φώναξεὶ ὁ ἴ ὰ ὴ ῆ ὐ ῆ ἔ ὼ

― Κυρα-Παύλαινα κόπιασ δ ν πάρ ς τ ψώνια πο σο στέλνει κύριοςhellip φέντηςthinsp ᾽ ἐ ῶ ὰ ῃ ὰ ὺ ῦ ὁ ὁ ἀσου

Καλ λθαν τ πράγματα ως τώρα μαστρο-Παυλάκης τριβε τ ς χε ρας κα σθάνετο ε ςὰ ἦ ὰ ἕ Ὁ ἔ ὰ ῖ ὶ ᾐ ἰτ ν ρ νά (ὴ ῖ μύτη) του τ ν κν σαν (μυρωδιά) το ψητο κούρκου (ὴ ῖ ῦ ῦ γαλοπούλα) Κα δ ν τ ν μελεὶ ὲ ὸ ἔτόσον δι τ ν κο ρκον λλ θ φιλιώνετο μ τ ν γυνα κά του Τ ν νύκτα πέρασεν ε ς νὰ ὸ ῦ ἀ ὰ ὰ ἐ ὲ ὴ ῖ ὴ ἐ ἰ ἓ

λονύκτιον καφενε ον κα τ πρω π γεν ε ς τ ν κκλησίανὁ ῖ ὶ ὸ ὶ ἐ ῆ ἰ ὴ ἐ

λην τ ν μέραν προσεκολλήθη ε ς μίαν συντροφιάν πειτα ε ς μίαν λλην παλαι ν γνωρίμωνὍ ὴ ἡ ἰ ἔ ἰ ἄ ῶτου ε ς τ καπηλε ον πο μεινε τ ς περισσοτέρας ρας νοικτ ν μ τ παράθυραἰ ὸ ῖ ὁ ὺ ἔ ὰ ὥ ἀ ὸ ὲ ὰκλεισμένα κ πέρασε μ λίγους μεζέδες κα μ ρκετ κεράσματα᾽ ἐ ὲ ὀ ὶ ὲ ἀ ὰ

Τ βράδυ φο νύκτωσεν π γε μ τόλμην π τ ς πολλ ς σπονδ ς κα π τ ν νθύμησινὸ ἀ ῦ ἐ ἐ ῆ ὲ ἀ ὸ ὰ ὰ ὰ ὶ ἀ ὸ ὴ ἐτο κούρκου κ κρουσε τ ν θύραν τ ς ο κογενείας του θύρα το κλεισμένη σωθεν (ῦ ᾽ ἔ ὴ ῆ ἰ Ἡ ἦ ἔ απόμέσα)

― Καλησπέρα κυρα-Παύλαινα φώναξεν π ξω Χρόνους πολλούς Π ς π γε γάλοςthinsp ἐ ἀ ᾽ ἔ ῶ ῆ ὁ

Βλέπεις γ πάλεἐ ὼ

Ο κ ν φων ο δ κρόασις λη α λ το συχος Τ σόγεια α τρ γλαι (ὐ ἦ ὴ ὐ ὲ ἀ Ὅ ἡ ὐ ὴ ἦ ἥ ὰ ἰ ἱ ῶ υπόγειο) τὰκοτέτσια τ ς κυρα-Στρατίνας λα κοιμ ντο σκύλος μόνον γνώρισε τ ν μαστρο-Πα λονῆ ὅ ἐ ῶ Ὁ ἐ ὸ ῦ

γρυξεν (ἔ βγάζω φωνή) λίγον κα πάλιν σύχασεὀ ὶ ἡ

π ρχον κε κτ ς π τ ψυχομέτρι (Ὑ ῆ ἐ ῖ ἐ ὸ ἀ ὸ ὸ σύνολο ανθρώπων) τρι ν τεσσάρων ο κογενει νῶ ἢ ἰ ῶπο κατοικο σαν ε ς τ νήλια δωμάτια δύο γίδες δώδεκα ρνιθες τέσσαρες γάττοι δύοὁ ὺ ἐ ῦ ἰ ᾽ ἀ ὄνδιάνοι κα πολλ ζεύγη περιστερ ν Α δύο γίδες νεχάραζαν (ἰ ὶ ὰ ῶ ἱ ἀ αναμασώ τρώω) βαθι ε ς τὰ ἰ ὸ

σκεπασμένον μανδράκι τους α ρνιθες κλωζον (ἱ ὄ ἔ κακαρίζω) ποκώφως ε ς τ κοτέτσια τους τὑ ἰ ὰ ὰπεριστέρια ε χαν μαζωχθ ε ς το ς περιστερ νας περίτρομα π τ κυνήγι πο ρχιζον τ νἶ ῆ ἰ ὺ ῶ ἀ ὸ ὸ ὁ ὺ ἤ ὴνύκτα ναντίον των ο γάττοι λοι α το ο μικρο θόρυβοι σαν τ ρογχάλισμα τ ς α λ ςἐ ἱ Ὅ ὐ ὶ ἱ ὶ ἦ ὸ ῆ ὐ ῆκοιμωμένης

Πάραυτα (αμέσως) κούσθη κρότος βημάτων ε ς τ σπίτιἠ ἰ ὸ

― μαστρο-Πα λε ε πε πλησιάσασα κυρα-Στρατίνα νά χουμε κα καλ ρώτημαhellip Τί γάλοςἜ ῦ ἶ ἡ ᾽ ὶ ὸκα γαλίζεις κα γυαλίζεις κα καλ ν μ χ ς σίκη μου (ὶ ὶ ὶ ὸ ὰ ὄ ῃ ἀ λεβέντης) Ε δαμε κ πάθαμε νἴ ᾽ ἐ ὰσκεπάσουμε τ πρ μα ν μ προσβαλθ τ σπίτιhellip κε νος πο τον δικός του γάλος ρθεὸ ᾶ ὰ ὴ ῇ ὸ Ἐ ῖ ὺ ἦ ὁ ἦμεσάνυχτα κ φώναζε κανε τ κακό κα μ ς φοβέριζε λους κ φαμίλια σου πειδ ς τ ν᾽ ἐ ἔ ὸ ὶ ᾶ ὅ ᾽ ἡ ἐ ὴ ὸε χε κόψει τ γάλο μαθές (ἶ ὸ όπως καταλαβαίνεις να ξέρεις ) κα τ ν ε χε βάλει στ τσουκάλιὶ ὸ ἶ ὸβρέθηκε στ στενά κλειδώθηκε μ ς στ ν κάμερα κα δ ν ξερε τί ν κάμ hellip Ε πε κα ὰ ὲ ὴ ὶ ὲ ἤ ὰ ῃ ἶ ὶ ὁκουνιάδος σουhellip καλ κελεπούρι τον κι α τό μαθέςhellip κα πέρασεν φαμίλια σου λην τ νὸ ἦ ὐ ὶ ἐ ἡ ὅ ὴ

μέρα κλειδομανταλωμένη μέσα π φόβο μ ξαναέλθ κε νος πού χε τ γάλο κα μ ς φέρἡ ἀ ὸ ὴ ῃ ῖ ᾽ ὸ ὶ ᾶ ῃκα τ ν στυνομίαhellip τον φόβος ν μ ν προσβαλθ κ μένα τ σπίτι μου λλη φορά τέτοιαὶ ὴ ἀ ἦ ὰ ὴ ῇ ᾽ ἐ ὸ Ἄ

στε α ν μ ν τ κάν ς μαστρο-Παυλάκη Τέτοια προσβολ ν λείπ π τ σπίτι μου μέναἀ ῖ ὰ ὴ ὰ ῃ ὴ ὰ ῃ ἀ ὸ ὸ ἐΤ κουσες᾽ ἄ

μαστρο-Πα λος ρώτησε δειλάὉ ῦ ἠ

― Τώραhellip ε ναι μέσα φαμίλια μουthinsp ἶ ἡ

― Ε ναι μέσα λοι τους κ χουνε κλειδωμένα καλά κα τ φ ς κατεβασμένο δι τ ν φόβοthinsp ἶ ὅ ᾽ ἔ ὶ ὸ ῶ ὰ ὸτ ν ουδαίωνε Κοίταξε μ σ νοιώσ π πουθεν κε νος σκιάςῶ Ἰ ὴ ὲ ῃ ἀ ὸ ὰ ῖ ὁ ( ο νταής) κουνιάδοςὁσου πάλεhellip

― Ε ναι μέσαthinsp ἶ

― μέσα ε ναι που ε ναι φτασεhellip νά κάπου κούω τ φωνή τουἪ ἶ ἢ ὅ ἶ ἔ ἀ ὴ

κούσθη τ ντι μία φων κε πλησίον τις δ ν πέσχετο καλ δι τ ν νυκτεριν νἨ ῷ ὄ ὴ ἐ ῖ ἥ ὲ ὑ ὰ ὰ ὸ ὸπισκέπτηνἐ

― μαστρο-Παυλ νε λεγε καλ ς τον γάλοςἜ ῖ ἔ ὸ ἦ ὁ

Πο ος τον μιλήσας δηλον σως ν τον μαστρο-Δημήτρης γείτων Δυνατ ν ν τοῖ ἦ ὁ ὁ ἄ Ἴ ὰ ἦ ὁ ὁ ὸ ὰ ἦκα φοβερ ς γυναικάδελφος το μαστρο-Παύλουὶ ὁ ὸ ῦ

― Κα ν μ ν πάρω κ γ να μεζέ παρεπονέθη ς τόσον νθρωπός μαςthinsp ὶ ὰ ὴ ᾽ ἐ ὼ ἕ ὣ ὁ ἄ

― Τί σο χρειάζεται μεζές μαστρο-Παυλάκη μου πανέλαβεν Στρατίνα Τ πράματα ε ναιthinsp ῦ ὁ ἐ ἡ ὰ ἶπολ σκο ρα φ σε τ α τά Δουλειά δουλειά δουλει βγάζει παλληκάρια τι γινε γινεὺ ῦ ἄ ᾽ ᾽ ὐ Ἡ ὰ Ὅ ἔ ἔ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ

χουν διωρισμένα τ πράγματα ντ ν ε ναι δουλει μοιρασμένη σα στ ς καθημερινέςἔ ὰ Ἀ ὶ ὰ ἶ ἡ ὰ ἴ ὶπέφτει μονομι ς κα μονομπάντα Δουλεύουμε βιαστικ τ ς γιορτάδες κα στερα χασομερο μεᾶ ὶ ὰ ὶ ὶ ὕ ῦβδομάδες κα μ νες τ ς καθημερινέςὶ ῆ ὶ

― Ε ναι κ τεμπελι στ μέσο ε πε μετ πονηρ ς α θαδείας τ παιδ το καπηλείουthinsp ἶ ᾽ ἡ ὰ ὸ ἶ ὰ ᾶ ὐ ὸ ὶ ῦφεληθ ν π μίαν στιγμ ν καθ ν φέντης του ε χεν μιλίαν ε ς τ κατώφλιον τ ς θύραςὠ ὲ ἀ ὸ ὴ ᾽ ἣ ὁ ἀ ἶ ὁ ἰ ὸ ῆ

κα δ ν δύνατο ν κούσ ὶ ὲ ἠ ᾽ ἀ ῃ

― ς ε ναι τί ν σο κάμ προκομμάδα κ τεμπελιά ε πεν Δημήτρης Τ σωστ ε ναιthinspἊ ἶ ὰ ῦ ῃ ἡ ᾽ ἡ ἶ ὁ ὸ ὸ ἶπολλ κεσάτια (αδράνεια απραξία) κι λίγη μαζωμένη δουλειά Καλ λέει μαστρο-Πα λοςὰ ὀ ὰ ὁ ῦ

λλο ν ε μαι καμάτης γώ ς πο με Πα λος Πέτρος Κώστας ΓκίκαςἌ ἂ ἶ ἀ ἐ ἂ ῦ ἢ ὁ ῦ ἢ ὁ ἢ ὁ ἢ ὁμένα φαμίλια μου δουλεύει γ δουλεύω γυιός μου δουλεύει τ κορίτσι πάει στ νἘ ἡ ἐ ὼ ὁ ὸ ὴ

μοδίστρα Κα μ λα α τά δ ν μπορο με κόμα ν βγάλουμε τ νοίκια τ ς κυρα-Στρατίναςὶ ᾽ ὅ ὐ ὲ ῦ ἀ ὰ ὰ ῆΔουλεύουμε γι τ σπιτονοικοκυρά δουλεύουμε γι τ ν μπακάλη γι τ μανάβη γι τ νὰ ὴ ὰ ὸ ὰ ὸ ὰ ὸτσαγκάρη γι τ ν μπορο κόρη θέλει τ λο σό της νέος θέλει τ καφενε ό του τ ρο χόὰ ὸ ἔ Ἡ ὸ ῦ ὁ ὸ ῖ ὸ ῦτου τ γλέντι του στερα κάμε προκοπήὸ Ὕ

― γρασία μεγάλη μαστρο-Δημήτρη μου ε πεν Παυλέτος ποκρινόμενος ε ς το ς δίουςὙ ἶ ὁ ἀ ἰ ὺ ἰστοχασμούς του γρασία κάτω στ μαγαζειά χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά ρεματισμοίὙ ὰ ὸ ὸ ἡ ὰκρυώματα στερα κόπιασε ν γαπ ς ν ργάζ ς τομάρια (Ὕ ἂ ἀ ᾷ ὰ ἀ ῃ κατεργάζομαι δέρματα) Τ δικόὸμας τ τομάρι ργασε πιά ργασεhellipὸ ἄ ἄ

― Καλ ργασμένο τ δικό σου μαστρο-Πα λε α θαδίασε πάλιν πηρέτης α νιττόμενοςthinsp ὰ ἀ ὸ ῦ ὐ ὁ ὑ ἰ(υπαινίσσομαι) σως τ ς μεταξ το Παύλου κα το γυναικαδέλφου του σκηνάςἴ ὰ ὺ ῦ ὶ ῦ

Ε τα ε σ λθεν κάπηλος μαστρο-Δημήτρης π λθε ἶ ἰ ῆ ὁ Ὁ ἀ ῆ 〈διὰ〉 ν παναλάβ τ ν ργασίαν τουὰ ἐ ῃ ὴ ἐκα μιλία παυσενὶ ἡ ὁ ἔ

μαστρο-Πα λος φέθη ε ς τ ς φαντασίας του Σάββατον σήμερον μεθαύριον παραμονή τ νὉ ῦ ἀ ἰ ὰ ὴλλην Χριστούγεννα Ν ε χε τουλάχιστον λεπτ δι ν γοράσ να γαλόπουλο ν κάμ κιἄ ὰ ἶ ὰ ὰ ὰ ἀ ῃ ἕ ὰ ῃ

α τ ς Χριστούγεννα στ σπίτι του καθ ς λοι Μετενόει τώρα πικρ ς διότι δ ν π γε τ ςὐ ὸ ὸ ὼ ὅ ῶ ὲ ἐ ῆ ὰτελευταίας μέρας ε ς τ βυρσοδεψε α ν δουλέψ ν βγάλ λίγα λεπτά δι ν περάσἡ ἰ ὰ ῖ ὰ ῃ ὰ ῃ ὀ ὰ ὰ ῃπτωχικ τ ς ορτάς laquo γρασία μεγάλη χαμηλ τ μέρος δουλει βαριά Κόπιασε ν ργάζ ςὰ ὰ ἑ Ὑ ὸ ὸ ἡ ὰ ὰ ἀ ῃτομάρια Τ δικό μας τ τομάρι θέλει ργασμαraquoὸ ὸ ἄ

Ε χεν κούσει τ ν λαϊκ ν μ θον δι τ ν τεμπέλην πο πήγαιναν ν τ ν κρεμάσουν καἶ ἀ ὸ ὸ ῦ ὰ ὸ ὁ ὺ ἐ ὰ ὸ ὶστις συγκατένευε (ὅ συμφωνώ) ν ζήσ π τ ν ρον ν ε ναι laquoβρεμένο τ παξιμάδιraquo γνώριζεὰ ῃ ὑ ὸ ὸ ὅ ὰ ἶ ὸ Ἐ

κα τ ν λλην διήγησιν δι τ τεμπελχανειό (ὶ ὴ ἄ ὰ ὸ μέρος με πολλούς τεμπέληδες ) τ πο ον δρυσεὸ ὁ ῖ ἵλέγουν Μεχμεταλ ς ε ς τ ν πατρίδα του Καβάλαν κε πειδ τ κακ ν ε χε παραγίνει ὁ ὴ ἰ ὴ Ἐ ῖ ἐ ὴ ὸ ὸ ἶ ὁ

πιστάτης σοφίσθη (ἐ ἐ σκέφτηκε) ν στρών μίαν ψάθαν π τ ς ποίας νάγκαζε το ς έργουςὰ ῃ ἐ ὶ ῆ ὁ ἠ ὺ ἀν ξαπλώνωνται Ε τα βαλλε φωτι ν ε ς τ ν ψάθαν ποιος προτίμα ν κα παρ νὰ ἐ ἶ ἔ ὰ ἰ ὴ Ὅ ἐ ὰ ῇ ὰ ὰσηκωθ π τ ν θέσιν του το σωστ ς τεμπέλης κ δικαιο το ν φάγ δωρε ν τ πιλάφιῇ ἀ ὸ ὴ ἦ ὸ ᾽ ἐ ῦ ὰ ῃ ὰ ὸ

ποιος σηκώνετο κ φευγε τ π ρ δ ν τον σωστ ς τεμπέλης κ χανε τ δικαιώματα ΤόσοιὍ ἐ ᾽ ἔ ὸ ῦ ὲ ἦ ὸ ᾽ ἔ ὰΒαλλι νοι τόσοι βέρωφ κα Συγγροί σκέπτετο μαστρο-Πα λος κα κανε ς ξ α τ ν νᾶ Ἀ ὶ ἐ ὁ ῦ ὶ ὶ ἐ ὐ ῶ ὰμ ν δρύσ παραπλήσιόν τι ε ς τ ς θήναςὴ ἱ ῃ ἰ ὰ Ἀ

μαστρο-Παυλάκης περιδιάβασεν (Ὁ ἐ κινούμαι προς διάφορες κατευθύνσεις) κόμη δύο μέραςἀ ἡκα τ ν λλην το Παραμονή Τ γαλόπουλον δ ν παυσε ν τ νειροπολ κα ν τ ρέγεταιὶ ὴ ἄ ἦ ὸ ὲ ἔ ὰ ὸ ὀ ῇ ὶ ὰ ὸ ὀ(επιθυμώ να φάω) Π ς ν τ προμηθευθ ῶ ὰ ὸ ῇ

φο νύκτωσε διωγμένος καθ ς τον π τ σπίτι πετόλμησε κα λθεν π να πλάγιονἈ ῦ ἐ ὼ ἦ ἀ ὸ ὸ ἀ ὶ ἦ ἀ ὸ ἕδρομίσκον κα τον τοιμος ν χωθ ε ς τ καπηλε ον νο ς του το ναποσπάστωςὶ ἦ ἕ ὰ ῇ ἰ ὸ ῖ Ὁ ῦ ἦ ἀπροσηλωμένος ε ς τ γαλόπουλο Θ χρησίμευε το το ν τ ε χε κα ς μέσονἰ ὸ ὰ ἐ ῦ ἐὰ ὸ ἶ ὶ ὡσυνδιαλλαγ ς μ τ ν γυνα κά τουῆ ὲ ὴ ῖ

κε καθ ς στράφη ν μβ ε ς τ καπηλε ον βλέπει ν παιδίον τ ς γορ ς μ μίαν κοφίνανἘ ῖ ὼ ἐ ὰ ἐ ῇ ἰ ὸ ῖ ἓ ῆ ἀ ᾶ ὲπ μων τις φαίνετο κριβ ς ν περικλεί να γάλον γριολάχανα πορτοκάλια σως καἐ ᾽ ὤ ἤ ἐ ἀ ῶ ὰ ῃ ἕ ἀ ἴ ὶ

βούτυρον κα λλα καλ πράγματα Τ παιδίον κοίταζε δεξι κα ριστερ κ φαίνετο νὶ ἄ ὰ ὸ ἐ ὰ ὶ ἀ ὰ ᾽ ἐ ὰναζητ ο κίαν τινά το τοιμον ν ε σέλθ ε ς τ καπηλε ον δι ν ρωτήσ πειτα ε δεἀ ῇ ἰ Ἦ ἕ ὰ ἰ ῃ ἰ ὸ ῖ ὰ ὰ ἐ ῃ Ἔ ἶ

τ ν Πα λον κ στράφη πρ ς α τόνὸ ῦ ᾽ ἐ ὸ ὐ

― Ξέρεις πατριώτη τουλόγου σου πο ε ναι δ χάμω τ σπίτι το κ ρ Θανάση τοthinsp ῦ ἶ ῶ ὸ ῦ ὺ ῦΜπελιοπούλου

― Το κ ρ Θανάση το Μπεhellipthinsp ῦ ὺ ῦ

στραπ ς δέα λαμψεν ε ς τ πνε μα το ΠαύλουἈ ὴ ὡ ἰ ἔ ἰ ὸ ῦ ῦ

― Μο πε τ ν ριθμ κα τ ν ξέχασαhellip τώρα γλήγορα πιασε σπίτι δ χάμω σ α τ τthinsp ῦ ᾽ ὸ ἀ ὸ ὶ ὸ ἐ ἔ ῶ ᾽ ὐ ὸ ὸδρόμοhellip τ ν ε χα μουστερ (ὸ ἶ ὴ πελάτη) π πρ ταhellip μπροστύτερα καθότανε παραπέρα στἀ ὸ ῶ ὸΓεράνι

― Το κ ρ Θανάση το Μπελιοπούλου η τοσχεδίασεν μαστρο-Πα λος νά δ ε ναι τthinsp ῦ ὺ ῦ ὐ ὁ ῦ ἐ ῶ ἶ ὸσπίτι του Ν φωνάξ ς τ ν κυρα-Παύλαινα μέσα στ ν κάτω κάμαρα στ σόγειοhellip α τ ε ναιὰ ῃ ὴ ὴ ὸ ἰ ὐ ὴ ἶ

νοικοκυρά τουhellip π ς ν π ε ναι γενιά τουhellip τ ν χει λ σε-δέσε σ λα τ πάνταhellipἡ ῶ ὰ ῶ ἶ ὴ ἔ ῦ ᾽ ὅ ὰο κονόμισσα στ νοικοκυριό τουhellip ε ναι κουνιάδα τουhellip μαθές θέλω ν π νιψιά τουhellipἰ ὸ ἶ ὰ ῶ ἀ

φώναξέ την κα δ σέ της τ ψώνιαἐ ὶ ῶ ὰ

Κα βαδίσας διος πέντε βήματα κατ τ ν θύραν τ ς α λ ς καμε π ς φώναξεὶ ὁ ἴ ὰ ὴ ῆ ὐ ῆ ἔ ὼ

― Κυρα-Παύλαινα κόπιασ δ ν πάρ ς τ ψώνια πο σο στέλνει κύριοςhellip φέντηςthinsp ᾽ ἐ ῶ ὰ ῃ ὰ ὺ ῦ ὁ ὁ ἀσου

Καλ λθαν τ πράγματα ως τώρα μαστρο-Παυλάκης τριβε τ ς χε ρας κα σθάνετο ε ςὰ ἦ ὰ ἕ Ὁ ἔ ὰ ῖ ὶ ᾐ ἰτ ν ρ νά (ὴ ῖ μύτη) του τ ν κν σαν (μυρωδιά) το ψητο κούρκου (ὴ ῖ ῦ ῦ γαλοπούλα) Κα δ ν τ ν μελεὶ ὲ ὸ ἔτόσον δι τ ν κο ρκον λλ θ φιλιώνετο μ τ ν γυνα κά του Τ ν νύκτα πέρασεν ε ς νὰ ὸ ῦ ἀ ὰ ὰ ἐ ὲ ὴ ῖ ὴ ἐ ἰ ἓ

λονύκτιον καφενε ον κα τ πρω π γεν ε ς τ ν κκλησίανὁ ῖ ὶ ὸ ὶ ἐ ῆ ἰ ὴ ἐ

λην τ ν μέραν προσεκολλήθη ε ς μίαν συντροφιάν πειτα ε ς μίαν λλην παλαι ν γνωρίμωνὍ ὴ ἡ ἰ ἔ ἰ ἄ ῶτου ε ς τ καπηλε ον πο μεινε τ ς περισσοτέρας ρας νοικτ ν μ τ παράθυραἰ ὸ ῖ ὁ ὺ ἔ ὰ ὥ ἀ ὸ ὲ ὰκλεισμένα κ πέρασε μ λίγους μεζέδες κα μ ρκετ κεράσματα᾽ ἐ ὲ ὀ ὶ ὲ ἀ ὰ

Τ βράδυ φο νύκτωσεν π γε μ τόλμην π τ ς πολλ ς σπονδ ς κα π τ ν νθύμησινὸ ἀ ῦ ἐ ἐ ῆ ὲ ἀ ὸ ὰ ὰ ὰ ὶ ἀ ὸ ὴ ἐτο κούρκου κ κρουσε τ ν θύραν τ ς ο κογενείας του θύρα το κλεισμένη σωθεν (ῦ ᾽ ἔ ὴ ῆ ἰ Ἡ ἦ ἔ απόμέσα)

― Καλησπέρα κυρα-Παύλαινα φώναξεν π ξω Χρόνους πολλούς Π ς π γε γάλοςthinsp ἐ ἀ ᾽ ἔ ῶ ῆ ὁ

Βλέπεις γ πάλεἐ ὼ

Ο κ ν φων ο δ κρόασις λη α λ το συχος Τ σόγεια α τρ γλαι (ὐ ἦ ὴ ὐ ὲ ἀ Ὅ ἡ ὐ ὴ ἦ ἥ ὰ ἰ ἱ ῶ υπόγειο) τὰκοτέτσια τ ς κυρα-Στρατίνας λα κοιμ ντο σκύλος μόνον γνώρισε τ ν μαστρο-Πα λονῆ ὅ ἐ ῶ Ὁ ἐ ὸ ῦ

γρυξεν (ἔ βγάζω φωνή) λίγον κα πάλιν σύχασεὀ ὶ ἡ

π ρχον κε κτ ς π τ ψυχομέτρι (Ὑ ῆ ἐ ῖ ἐ ὸ ἀ ὸ ὸ σύνολο ανθρώπων) τρι ν τεσσάρων ο κογενει νῶ ἢ ἰ ῶπο κατοικο σαν ε ς τ νήλια δωμάτια δύο γίδες δώδεκα ρνιθες τέσσαρες γάττοι δύοὁ ὺ ἐ ῦ ἰ ᾽ ἀ ὄνδιάνοι κα πολλ ζεύγη περιστερ ν Α δύο γίδες νεχάραζαν (ἰ ὶ ὰ ῶ ἱ ἀ αναμασώ τρώω) βαθι ε ς τὰ ἰ ὸ

σκεπασμένον μανδράκι τους α ρνιθες κλωζον (ἱ ὄ ἔ κακαρίζω) ποκώφως ε ς τ κοτέτσια τους τὑ ἰ ὰ ὰπεριστέρια ε χαν μαζωχθ ε ς το ς περιστερ νας περίτρομα π τ κυνήγι πο ρχιζον τ νἶ ῆ ἰ ὺ ῶ ἀ ὸ ὸ ὁ ὺ ἤ ὴνύκτα ναντίον των ο γάττοι λοι α το ο μικρο θόρυβοι σαν τ ρογχάλισμα τ ς α λ ςἐ ἱ Ὅ ὐ ὶ ἱ ὶ ἦ ὸ ῆ ὐ ῆκοιμωμένης

Πάραυτα (αμέσως) κούσθη κρότος βημάτων ε ς τ σπίτιἠ ἰ ὸ

― μαστρο-Πα λε ε πε πλησιάσασα κυρα-Στρατίνα νά χουμε κα καλ ρώτημαhellip Τί γάλοςἜ ῦ ἶ ἡ ᾽ ὶ ὸκα γαλίζεις κα γυαλίζεις κα καλ ν μ χ ς σίκη μου (ὶ ὶ ὶ ὸ ὰ ὄ ῃ ἀ λεβέντης) Ε δαμε κ πάθαμε νἴ ᾽ ἐ ὰσκεπάσουμε τ πρ μα ν μ προσβαλθ τ σπίτιhellip κε νος πο τον δικός του γάλος ρθεὸ ᾶ ὰ ὴ ῇ ὸ Ἐ ῖ ὺ ἦ ὁ ἦμεσάνυχτα κ φώναζε κανε τ κακό κα μ ς φοβέριζε λους κ φαμίλια σου πειδ ς τ ν᾽ ἐ ἔ ὸ ὶ ᾶ ὅ ᾽ ἡ ἐ ὴ ὸε χε κόψει τ γάλο μαθές (ἶ ὸ όπως καταλαβαίνεις να ξέρεις ) κα τ ν ε χε βάλει στ τσουκάλιὶ ὸ ἶ ὸβρέθηκε στ στενά κλειδώθηκε μ ς στ ν κάμερα κα δ ν ξερε τί ν κάμ hellip Ε πε κα ὰ ὲ ὴ ὶ ὲ ἤ ὰ ῃ ἶ ὶ ὁκουνιάδος σουhellip καλ κελεπούρι τον κι α τό μαθέςhellip κα πέρασεν φαμίλια σου λην τ νὸ ἦ ὐ ὶ ἐ ἡ ὅ ὴ

μέρα κλειδομανταλωμένη μέσα π φόβο μ ξαναέλθ κε νος πού χε τ γάλο κα μ ς φέρἡ ἀ ὸ ὴ ῃ ῖ ᾽ ὸ ὶ ᾶ ῃκα τ ν στυνομίαhellip τον φόβος ν μ ν προσβαλθ κ μένα τ σπίτι μου λλη φορά τέτοιαὶ ὴ ἀ ἦ ὰ ὴ ῇ ᾽ ἐ ὸ Ἄ

στε α ν μ ν τ κάν ς μαστρο-Παυλάκη Τέτοια προσβολ ν λείπ π τ σπίτι μου μέναἀ ῖ ὰ ὴ ὰ ῃ ὴ ὰ ῃ ἀ ὸ ὸ ἐΤ κουσες᾽ ἄ

μαστρο-Πα λος ρώτησε δειλάὉ ῦ ἠ

― Τώραhellip ε ναι μέσα φαμίλια μουthinsp ἶ ἡ

― Ε ναι μέσα λοι τους κ χουνε κλειδωμένα καλά κα τ φ ς κατεβασμένο δι τ ν φόβοthinsp ἶ ὅ ᾽ ἔ ὶ ὸ ῶ ὰ ὸτ ν ουδαίωνε Κοίταξε μ σ νοιώσ π πουθεν κε νος σκιάςῶ Ἰ ὴ ὲ ῃ ἀ ὸ ὰ ῖ ὁ ( ο νταής) κουνιάδοςὁσου πάλεhellip

― Ε ναι μέσαthinsp ἶ

― μέσα ε ναι που ε ναι φτασεhellip νά κάπου κούω τ φωνή τουἪ ἶ ἢ ὅ ἶ ἔ ἀ ὴ

κούσθη τ ντι μία φων κε πλησίον τις δ ν πέσχετο καλ δι τ ν νυκτεριν νἨ ῷ ὄ ὴ ἐ ῖ ἥ ὲ ὑ ὰ ὰ ὸ ὸπισκέπτηνἐ

― μαστρο-Παυλ νε λεγε καλ ς τον γάλοςἜ ῖ ἔ ὸ ἦ ὁ

Πο ος τον μιλήσας δηλον σως ν τον μαστρο-Δημήτρης γείτων Δυνατ ν ν τοῖ ἦ ὁ ὁ ἄ Ἴ ὰ ἦ ὁ ὁ ὸ ὰ ἦκα φοβερ ς γυναικάδελφος το μαστρο-Παύλουὶ ὁ ὸ ῦ

― Κα ν μ ν πάρω κ γ να μεζέ παρεπονέθη ς τόσον νθρωπός μαςthinsp ὶ ὰ ὴ ᾽ ἐ ὼ ἕ ὣ ὁ ἄ

― Τί σο χρειάζεται μεζές μαστρο-Παυλάκη μου πανέλαβεν Στρατίνα Τ πράματα ε ναιthinsp ῦ ὁ ἐ ἡ ὰ ἶπολ σκο ρα φ σε τ α τά Δουλειά δουλειά δουλει βγάζει παλληκάρια τι γινε γινεὺ ῦ ἄ ᾽ ᾽ ὐ Ἡ ὰ Ὅ ἔ ἔ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ

μαστρο-Παυλάκης περιδιάβασεν (Ὁ ἐ κινούμαι προς διάφορες κατευθύνσεις) κόμη δύο μέραςἀ ἡκα τ ν λλην το Παραμονή Τ γαλόπουλον δ ν παυσε ν τ νειροπολ κα ν τ ρέγεταιὶ ὴ ἄ ἦ ὸ ὲ ἔ ὰ ὸ ὀ ῇ ὶ ὰ ὸ ὀ(επιθυμώ να φάω) Π ς ν τ προμηθευθ ῶ ὰ ὸ ῇ

φο νύκτωσε διωγμένος καθ ς τον π τ σπίτι πετόλμησε κα λθεν π να πλάγιονἈ ῦ ἐ ὼ ἦ ἀ ὸ ὸ ἀ ὶ ἦ ἀ ὸ ἕδρομίσκον κα τον τοιμος ν χωθ ε ς τ καπηλε ον νο ς του το ναποσπάστωςὶ ἦ ἕ ὰ ῇ ἰ ὸ ῖ Ὁ ῦ ἦ ἀπροσηλωμένος ε ς τ γαλόπουλο Θ χρησίμευε το το ν τ ε χε κα ς μέσονἰ ὸ ὰ ἐ ῦ ἐὰ ὸ ἶ ὶ ὡσυνδιαλλαγ ς μ τ ν γυνα κά τουῆ ὲ ὴ ῖ

κε καθ ς στράφη ν μβ ε ς τ καπηλε ον βλέπει ν παιδίον τ ς γορ ς μ μίαν κοφίνανἘ ῖ ὼ ἐ ὰ ἐ ῇ ἰ ὸ ῖ ἓ ῆ ἀ ᾶ ὲπ μων τις φαίνετο κριβ ς ν περικλεί να γάλον γριολάχανα πορτοκάλια σως καἐ ᾽ ὤ ἤ ἐ ἀ ῶ ὰ ῃ ἕ ἀ ἴ ὶ

βούτυρον κα λλα καλ πράγματα Τ παιδίον κοίταζε δεξι κα ριστερ κ φαίνετο νὶ ἄ ὰ ὸ ἐ ὰ ὶ ἀ ὰ ᾽ ἐ ὰναζητ ο κίαν τινά το τοιμον ν ε σέλθ ε ς τ καπηλε ον δι ν ρωτήσ πειτα ε δεἀ ῇ ἰ Ἦ ἕ ὰ ἰ ῃ ἰ ὸ ῖ ὰ ὰ ἐ ῃ Ἔ ἶ

τ ν Πα λον κ στράφη πρ ς α τόνὸ ῦ ᾽ ἐ ὸ ὐ

― Ξέρεις πατριώτη τουλόγου σου πο ε ναι δ χάμω τ σπίτι το κ ρ Θανάση τοthinsp ῦ ἶ ῶ ὸ ῦ ὺ ῦΜπελιοπούλου

― Το κ ρ Θανάση το Μπεhellipthinsp ῦ ὺ ῦ

στραπ ς δέα λαμψεν ε ς τ πνε μα το ΠαύλουἈ ὴ ὡ ἰ ἔ ἰ ὸ ῦ ῦ

― Μο πε τ ν ριθμ κα τ ν ξέχασαhellip τώρα γλήγορα πιασε σπίτι δ χάμω σ α τ τthinsp ῦ ᾽ ὸ ἀ ὸ ὶ ὸ ἐ ἔ ῶ ᾽ ὐ ὸ ὸδρόμοhellip τ ν ε χα μουστερ (ὸ ἶ ὴ πελάτη) π πρ ταhellip μπροστύτερα καθότανε παραπέρα στἀ ὸ ῶ ὸΓεράνι

― Το κ ρ Θανάση το Μπελιοπούλου η τοσχεδίασεν μαστρο-Πα λος νά δ ε ναι τthinsp ῦ ὺ ῦ ὐ ὁ ῦ ἐ ῶ ἶ ὸσπίτι του Ν φωνάξ ς τ ν κυρα-Παύλαινα μέσα στ ν κάτω κάμαρα στ σόγειοhellip α τ ε ναιὰ ῃ ὴ ὴ ὸ ἰ ὐ ὴ ἶ

νοικοκυρά τουhellip π ς ν π ε ναι γενιά τουhellip τ ν χει λ σε-δέσε σ λα τ πάνταhellipἡ ῶ ὰ ῶ ἶ ὴ ἔ ῦ ᾽ ὅ ὰο κονόμισσα στ νοικοκυριό τουhellip ε ναι κουνιάδα τουhellip μαθές θέλω ν π νιψιά τουhellipἰ ὸ ἶ ὰ ῶ ἀ

φώναξέ την κα δ σέ της τ ψώνιαἐ ὶ ῶ ὰ

Κα βαδίσας διος πέντε βήματα κατ τ ν θύραν τ ς α λ ς καμε π ς φώναξεὶ ὁ ἴ ὰ ὴ ῆ ὐ ῆ ἔ ὼ

― Κυρα-Παύλαινα κόπιασ δ ν πάρ ς τ ψώνια πο σο στέλνει κύριοςhellip φέντηςthinsp ᾽ ἐ ῶ ὰ ῃ ὰ ὺ ῦ ὁ ὁ ἀσου

Καλ λθαν τ πράγματα ως τώρα μαστρο-Παυλάκης τριβε τ ς χε ρας κα σθάνετο ε ςὰ ἦ ὰ ἕ Ὁ ἔ ὰ ῖ ὶ ᾐ ἰτ ν ρ νά (ὴ ῖ μύτη) του τ ν κν σαν (μυρωδιά) το ψητο κούρκου (ὴ ῖ ῦ ῦ γαλοπούλα) Κα δ ν τ ν μελεὶ ὲ ὸ ἔτόσον δι τ ν κο ρκον λλ θ φιλιώνετο μ τ ν γυνα κά του Τ ν νύκτα πέρασεν ε ς νὰ ὸ ῦ ἀ ὰ ὰ ἐ ὲ ὴ ῖ ὴ ἐ ἰ ἓ

λονύκτιον καφενε ον κα τ πρω π γεν ε ς τ ν κκλησίανὁ ῖ ὶ ὸ ὶ ἐ ῆ ἰ ὴ ἐ

λην τ ν μέραν προσεκολλήθη ε ς μίαν συντροφιάν πειτα ε ς μίαν λλην παλαι ν γνωρίμωνὍ ὴ ἡ ἰ ἔ ἰ ἄ ῶτου ε ς τ καπηλε ον πο μεινε τ ς περισσοτέρας ρας νοικτ ν μ τ παράθυραἰ ὸ ῖ ὁ ὺ ἔ ὰ ὥ ἀ ὸ ὲ ὰκλεισμένα κ πέρασε μ λίγους μεζέδες κα μ ρκετ κεράσματα᾽ ἐ ὲ ὀ ὶ ὲ ἀ ὰ

Τ βράδυ φο νύκτωσεν π γε μ τόλμην π τ ς πολλ ς σπονδ ς κα π τ ν νθύμησινὸ ἀ ῦ ἐ ἐ ῆ ὲ ἀ ὸ ὰ ὰ ὰ ὶ ἀ ὸ ὴ ἐτο κούρκου κ κρουσε τ ν θύραν τ ς ο κογενείας του θύρα το κλεισμένη σωθεν (ῦ ᾽ ἔ ὴ ῆ ἰ Ἡ ἦ ἔ απόμέσα)

― Καλησπέρα κυρα-Παύλαινα φώναξεν π ξω Χρόνους πολλούς Π ς π γε γάλοςthinsp ἐ ἀ ᾽ ἔ ῶ ῆ ὁ

Βλέπεις γ πάλεἐ ὼ

Ο κ ν φων ο δ κρόασις λη α λ το συχος Τ σόγεια α τρ γλαι (ὐ ἦ ὴ ὐ ὲ ἀ Ὅ ἡ ὐ ὴ ἦ ἥ ὰ ἰ ἱ ῶ υπόγειο) τὰκοτέτσια τ ς κυρα-Στρατίνας λα κοιμ ντο σκύλος μόνον γνώρισε τ ν μαστρο-Πα λονῆ ὅ ἐ ῶ Ὁ ἐ ὸ ῦ

γρυξεν (ἔ βγάζω φωνή) λίγον κα πάλιν σύχασεὀ ὶ ἡ

π ρχον κε κτ ς π τ ψυχομέτρι (Ὑ ῆ ἐ ῖ ἐ ὸ ἀ ὸ ὸ σύνολο ανθρώπων) τρι ν τεσσάρων ο κογενει νῶ ἢ ἰ ῶπο κατοικο σαν ε ς τ νήλια δωμάτια δύο γίδες δώδεκα ρνιθες τέσσαρες γάττοι δύοὁ ὺ ἐ ῦ ἰ ᾽ ἀ ὄνδιάνοι κα πολλ ζεύγη περιστερ ν Α δύο γίδες νεχάραζαν (ἰ ὶ ὰ ῶ ἱ ἀ αναμασώ τρώω) βαθι ε ς τὰ ἰ ὸ

σκεπασμένον μανδράκι τους α ρνιθες κλωζον (ἱ ὄ ἔ κακαρίζω) ποκώφως ε ς τ κοτέτσια τους τὑ ἰ ὰ ὰπεριστέρια ε χαν μαζωχθ ε ς το ς περιστερ νας περίτρομα π τ κυνήγι πο ρχιζον τ νἶ ῆ ἰ ὺ ῶ ἀ ὸ ὸ ὁ ὺ ἤ ὴνύκτα ναντίον των ο γάττοι λοι α το ο μικρο θόρυβοι σαν τ ρογχάλισμα τ ς α λ ςἐ ἱ Ὅ ὐ ὶ ἱ ὶ ἦ ὸ ῆ ὐ ῆκοιμωμένης

Πάραυτα (αμέσως) κούσθη κρότος βημάτων ε ς τ σπίτιἠ ἰ ὸ

― μαστρο-Πα λε ε πε πλησιάσασα κυρα-Στρατίνα νά χουμε κα καλ ρώτημαhellip Τί γάλοςἜ ῦ ἶ ἡ ᾽ ὶ ὸκα γαλίζεις κα γυαλίζεις κα καλ ν μ χ ς σίκη μου (ὶ ὶ ὶ ὸ ὰ ὄ ῃ ἀ λεβέντης) Ε δαμε κ πάθαμε νἴ ᾽ ἐ ὰσκεπάσουμε τ πρ μα ν μ προσβαλθ τ σπίτιhellip κε νος πο τον δικός του γάλος ρθεὸ ᾶ ὰ ὴ ῇ ὸ Ἐ ῖ ὺ ἦ ὁ ἦμεσάνυχτα κ φώναζε κανε τ κακό κα μ ς φοβέριζε λους κ φαμίλια σου πειδ ς τ ν᾽ ἐ ἔ ὸ ὶ ᾶ ὅ ᾽ ἡ ἐ ὴ ὸε χε κόψει τ γάλο μαθές (ἶ ὸ όπως καταλαβαίνεις να ξέρεις ) κα τ ν ε χε βάλει στ τσουκάλιὶ ὸ ἶ ὸβρέθηκε στ στενά κλειδώθηκε μ ς στ ν κάμερα κα δ ν ξερε τί ν κάμ hellip Ε πε κα ὰ ὲ ὴ ὶ ὲ ἤ ὰ ῃ ἶ ὶ ὁκουνιάδος σουhellip καλ κελεπούρι τον κι α τό μαθέςhellip κα πέρασεν φαμίλια σου λην τ νὸ ἦ ὐ ὶ ἐ ἡ ὅ ὴ

μέρα κλειδομανταλωμένη μέσα π φόβο μ ξαναέλθ κε νος πού χε τ γάλο κα μ ς φέρἡ ἀ ὸ ὴ ῃ ῖ ᾽ ὸ ὶ ᾶ ῃκα τ ν στυνομίαhellip τον φόβος ν μ ν προσβαλθ κ μένα τ σπίτι μου λλη φορά τέτοιαὶ ὴ ἀ ἦ ὰ ὴ ῇ ᾽ ἐ ὸ Ἄ

στε α ν μ ν τ κάν ς μαστρο-Παυλάκη Τέτοια προσβολ ν λείπ π τ σπίτι μου μέναἀ ῖ ὰ ὴ ὰ ῃ ὴ ὰ ῃ ἀ ὸ ὸ ἐΤ κουσες᾽ ἄ

μαστρο-Πα λος ρώτησε δειλάὉ ῦ ἠ

― Τώραhellip ε ναι μέσα φαμίλια μουthinsp ἶ ἡ

― Ε ναι μέσα λοι τους κ χουνε κλειδωμένα καλά κα τ φ ς κατεβασμένο δι τ ν φόβοthinsp ἶ ὅ ᾽ ἔ ὶ ὸ ῶ ὰ ὸτ ν ουδαίωνε Κοίταξε μ σ νοιώσ π πουθεν κε νος σκιάςῶ Ἰ ὴ ὲ ῃ ἀ ὸ ὰ ῖ ὁ ( ο νταής) κουνιάδοςὁσου πάλεhellip

― Ε ναι μέσαthinsp ἶ

― μέσα ε ναι που ε ναι φτασεhellip νά κάπου κούω τ φωνή τουἪ ἶ ἢ ὅ ἶ ἔ ἀ ὴ

κούσθη τ ντι μία φων κε πλησίον τις δ ν πέσχετο καλ δι τ ν νυκτεριν νἨ ῷ ὄ ὴ ἐ ῖ ἥ ὲ ὑ ὰ ὰ ὸ ὸπισκέπτηνἐ

― μαστρο-Παυλ νε λεγε καλ ς τον γάλοςἜ ῖ ἔ ὸ ἦ ὁ

Πο ος τον μιλήσας δηλον σως ν τον μαστρο-Δημήτρης γείτων Δυνατ ν ν τοῖ ἦ ὁ ὁ ἄ Ἴ ὰ ἦ ὁ ὁ ὸ ὰ ἦκα φοβερ ς γυναικάδελφος το μαστρο-Παύλουὶ ὁ ὸ ῦ

― Κα ν μ ν πάρω κ γ να μεζέ παρεπονέθη ς τόσον νθρωπός μαςthinsp ὶ ὰ ὴ ᾽ ἐ ὼ ἕ ὣ ὁ ἄ

― Τί σο χρειάζεται μεζές μαστρο-Παυλάκη μου πανέλαβεν Στρατίνα Τ πράματα ε ναιthinsp ῦ ὁ ἐ ἡ ὰ ἶπολ σκο ρα φ σε τ α τά Δουλειά δουλειά δουλει βγάζει παλληκάρια τι γινε γινεὺ ῦ ἄ ᾽ ᾽ ὐ Ἡ ὰ Ὅ ἔ ἔ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ

Βλέπεις γ πάλεἐ ὼ

Ο κ ν φων ο δ κρόασις λη α λ το συχος Τ σόγεια α τρ γλαι (ὐ ἦ ὴ ὐ ὲ ἀ Ὅ ἡ ὐ ὴ ἦ ἥ ὰ ἰ ἱ ῶ υπόγειο) τὰκοτέτσια τ ς κυρα-Στρατίνας λα κοιμ ντο σκύλος μόνον γνώρισε τ ν μαστρο-Πα λονῆ ὅ ἐ ῶ Ὁ ἐ ὸ ῦ

γρυξεν (ἔ βγάζω φωνή) λίγον κα πάλιν σύχασεὀ ὶ ἡ

π ρχον κε κτ ς π τ ψυχομέτρι (Ὑ ῆ ἐ ῖ ἐ ὸ ἀ ὸ ὸ σύνολο ανθρώπων) τρι ν τεσσάρων ο κογενει νῶ ἢ ἰ ῶπο κατοικο σαν ε ς τ νήλια δωμάτια δύο γίδες δώδεκα ρνιθες τέσσαρες γάττοι δύοὁ ὺ ἐ ῦ ἰ ᾽ ἀ ὄνδιάνοι κα πολλ ζεύγη περιστερ ν Α δύο γίδες νεχάραζαν (ἰ ὶ ὰ ῶ ἱ ἀ αναμασώ τρώω) βαθι ε ς τὰ ἰ ὸ

σκεπασμένον μανδράκι τους α ρνιθες κλωζον (ἱ ὄ ἔ κακαρίζω) ποκώφως ε ς τ κοτέτσια τους τὑ ἰ ὰ ὰπεριστέρια ε χαν μαζωχθ ε ς το ς περιστερ νας περίτρομα π τ κυνήγι πο ρχιζον τ νἶ ῆ ἰ ὺ ῶ ἀ ὸ ὸ ὁ ὺ ἤ ὴνύκτα ναντίον των ο γάττοι λοι α το ο μικρο θόρυβοι σαν τ ρογχάλισμα τ ς α λ ςἐ ἱ Ὅ ὐ ὶ ἱ ὶ ἦ ὸ ῆ ὐ ῆκοιμωμένης

Πάραυτα (αμέσως) κούσθη κρότος βημάτων ε ς τ σπίτιἠ ἰ ὸ

― μαστρο-Πα λε ε πε πλησιάσασα κυρα-Στρατίνα νά χουμε κα καλ ρώτημαhellip Τί γάλοςἜ ῦ ἶ ἡ ᾽ ὶ ὸκα γαλίζεις κα γυαλίζεις κα καλ ν μ χ ς σίκη μου (ὶ ὶ ὶ ὸ ὰ ὄ ῃ ἀ λεβέντης) Ε δαμε κ πάθαμε νἴ ᾽ ἐ ὰσκεπάσουμε τ πρ μα ν μ προσβαλθ τ σπίτιhellip κε νος πο τον δικός του γάλος ρθεὸ ᾶ ὰ ὴ ῇ ὸ Ἐ ῖ ὺ ἦ ὁ ἦμεσάνυχτα κ φώναζε κανε τ κακό κα μ ς φοβέριζε λους κ φαμίλια σου πειδ ς τ ν᾽ ἐ ἔ ὸ ὶ ᾶ ὅ ᾽ ἡ ἐ ὴ ὸε χε κόψει τ γάλο μαθές (ἶ ὸ όπως καταλαβαίνεις να ξέρεις ) κα τ ν ε χε βάλει στ τσουκάλιὶ ὸ ἶ ὸβρέθηκε στ στενά κλειδώθηκε μ ς στ ν κάμερα κα δ ν ξερε τί ν κάμ hellip Ε πε κα ὰ ὲ ὴ ὶ ὲ ἤ ὰ ῃ ἶ ὶ ὁκουνιάδος σουhellip καλ κελεπούρι τον κι α τό μαθέςhellip κα πέρασεν φαμίλια σου λην τ νὸ ἦ ὐ ὶ ἐ ἡ ὅ ὴ

μέρα κλειδομανταλωμένη μέσα π φόβο μ ξαναέλθ κε νος πού χε τ γάλο κα μ ς φέρἡ ἀ ὸ ὴ ῃ ῖ ᾽ ὸ ὶ ᾶ ῃκα τ ν στυνομίαhellip τον φόβος ν μ ν προσβαλθ κ μένα τ σπίτι μου λλη φορά τέτοιαὶ ὴ ἀ ἦ ὰ ὴ ῇ ᾽ ἐ ὸ Ἄ

στε α ν μ ν τ κάν ς μαστρο-Παυλάκη Τέτοια προσβολ ν λείπ π τ σπίτι μου μέναἀ ῖ ὰ ὴ ὰ ῃ ὴ ὰ ῃ ἀ ὸ ὸ ἐΤ κουσες᾽ ἄ

μαστρο-Πα λος ρώτησε δειλάὉ ῦ ἠ

― Τώραhellip ε ναι μέσα φαμίλια μουthinsp ἶ ἡ

― Ε ναι μέσα λοι τους κ χουνε κλειδωμένα καλά κα τ φ ς κατεβασμένο δι τ ν φόβοthinsp ἶ ὅ ᾽ ἔ ὶ ὸ ῶ ὰ ὸτ ν ουδαίωνε Κοίταξε μ σ νοιώσ π πουθεν κε νος σκιάςῶ Ἰ ὴ ὲ ῃ ἀ ὸ ὰ ῖ ὁ ( ο νταής) κουνιάδοςὁσου πάλεhellip

― Ε ναι μέσαthinsp ἶ

― μέσα ε ναι που ε ναι φτασεhellip νά κάπου κούω τ φωνή τουἪ ἶ ἢ ὅ ἶ ἔ ἀ ὴ

κούσθη τ ντι μία φων κε πλησίον τις δ ν πέσχετο καλ δι τ ν νυκτεριν νἨ ῷ ὄ ὴ ἐ ῖ ἥ ὲ ὑ ὰ ὰ ὸ ὸπισκέπτηνἐ

― μαστρο-Παυλ νε λεγε καλ ς τον γάλοςἜ ῖ ἔ ὸ ἦ ὁ

Πο ος τον μιλήσας δηλον σως ν τον μαστρο-Δημήτρης γείτων Δυνατ ν ν τοῖ ἦ ὁ ὁ ἄ Ἴ ὰ ἦ ὁ ὁ ὸ ὰ ἦκα φοβερ ς γυναικάδελφος το μαστρο-Παύλουὶ ὁ ὸ ῦ

― Κα ν μ ν πάρω κ γ να μεζέ παρεπονέθη ς τόσον νθρωπός μαςthinsp ὶ ὰ ὴ ᾽ ἐ ὼ ἕ ὣ ὁ ἄ

― Τί σο χρειάζεται μεζές μαστρο-Παυλάκη μου πανέλαβεν Στρατίνα Τ πράματα ε ναιthinsp ῦ ὁ ἐ ἡ ὰ ἶπολ σκο ρα φ σε τ α τά Δουλειά δουλειά δουλει βγάζει παλληκάρια τι γινε γινεὺ ῦ ἄ ᾽ ᾽ ὐ Ἡ ὰ Ὅ ἔ ἔ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ

ν π ς ν δουλέψ ς ν μο φέρ ς ὰ ᾷ ὰ ῃ ὰ ῦ ῃ 〈κ᾽〉 μένα τ νοίκια μου Τ κο ςἐ ὰ ᾽ ἀ ῦ

― Τ κούωthinsp ᾽ ἀ

― Φέρε μου σ τ ν παρά κ γώ μ λη τ φτώχεια τ ν θυσιάζω μι γαλοπούλα κα τρ μεthinsp ἐ ὺ ὸ ᾽ ἐ ὲ ὅ ὴ ὴ ὰ ὶ ῶ

κούσθη π μέσα βραχν ς μορμυρισμός ε τα φων μικρο παιδίου ε πεἨ ἀ ὸ ὸ ἶ ὴ ῦ ἶ

― Τ ν γειά σου ματο-Πάλο τεμπελόκυλο κακ πατέλα Τόνε φάαμε τ λάλο Νά πάλε κα σthinsp᾽ ὴ ὑ ὲ ὸ ὶ ὺπέντε κ λλα πέντε δέκα᾽ ἄ

Προφαν ς τον μέσα φοβερ ς γυναικάδελφος κα ε χε δασκαλέψει τ παιδ ν τ φωνάξῶ ἦ ὁ ὸ ὁ ὶ ἶ ὸ ὶ ὰ ὰ ῃα τάὐ

― Μ στέκεσαι στιγμή μαστρο-Παυλέτο μου ε πεν Στρατίνα τ καλ πο σο θέλω Δρόμοthinsp ὴ ἶ ἡ ὸ ὸ ὺ ῦτώρα κα μεθαύριο δουλειά δουλειάὶ

κούσθη κρότος ς ν σηκώθη τις π μέσα κα ν πλησίαζε μ βαρ β μα πρ ς τ νἨ ὡ ὰ ἐ ἀ ὸ ὶ ὰ ἐ ὲ ὺ ῆ ὸ ὴθύρανhellip

― Δρόμο πανέλαβε μηχανικ ς Πα λος συμμορφούμενος μπράκτως μ τ ν λέξινhellip δρόμοthinsp ἐ ῶ ὁ ῦ ἐ ὲ ὴκα δουλειάὶ