Geopolitics.com.gr all rights reserved 2015 Page 56

Γράφει ο Θ. Πιτικάρης ΒΑΒ,ΒSc, MSc

Οικονομικός Αναλυτής

Υποψήφιος Διδάκτωρ Μακροοικονομικής Στρατηγικής

Ελληνισμός και Παγκοσμιοποίηση

“Η ελαφρά δεσποτεία «despotisme doux» που θα ξεχωρίζει ως κηδεμονική χείρα πάνω στους

ανθρώπους , θα εξασφαλίζει για τον εαυτό της και μόνο την απόλαυση να ορίζει την τύχη των πολιτών.

Είναι απόλυτη, λεπτομερής, τακτική, προνοητική, και ήπια. Μοιάζει με την πατρική εξουσία ως αυτή να

είχε στόχο να προετοιμάσει τα αγόρια να γίνουν άνδρες, αλλά που στην πραγματικότητα επιδιώκει το

αντίθετο: να τους κρατά διαρκώς σε διαρκή παιδική ηλικία. Της αρέσει που οι άνθρωποι χαίρονται, υπό

την προϋπόθεση να μην σκέφτονται παρτα μονο να πανηγυρίζουν. Εργάζεται πρόθυμα για την ευτυχία

τους, αλλά θέλει να είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος και ο μόνος κριτής τους. Προβλέπει για την

ασφάλειά τους, προβλέπει και εξασφαλίζει τις ανάγκες τους, διευκολύνει τις απολαύσεις τους, την

δουλεία και την εργασία που θα κάνουν, κατευθύνει τη βιομηχανίες και την παραγωγής, ρυθμίζει τα

κτήματά τους, χωρίζει τις κληρονομιές και ορίζει το βιός τους!” Alexis de Tocqueville

Σήμερα πολλοί μιλάνε για την παγκοσμιοποίηση, για την ανάγκη (casus fortuitus )μιας παγκόσμιας

διακυβέρνησης η οποία θα διαχειρίζεται μεγάλα παγκόσμια ζητήματα, όπως την καταστροφή του

περιβάλλοντος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την ανακούφιση των προσφύγων, τον τερματισμό των

εμφυλίων και των θρησκευτικών πόλεμων. Τουτο τον καιρό να σταματήσει την καταστροφή στη Μέση

Ανατολή και στην Αφρική και βεβαίως όπου αλλού μας μέλλει να δούμε φρικτά ανθωπινα εργα.

Όμως, γεννάται το μεγάλο ερώτημα τι θα

είναι αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση; Θα

είναι δημοκρατική ; Θα είναι μια ομάδα

που θα διορίζεται από τις φυλές και τα

έθνη; Και αν ναι, ποια δημοκρατική

νομιμοποίηση (ποιο Imperium ) θα έχει ; Στο στο παγκόσμιο χάρτη συναντάμε ισχυρές και απόλυτες μοναρχίες στην

Ανατολή και μονοπρόσωπες δικτατορίες

στην Αφρική και της κατ' όνομα μόνο

δημοκρατίες, αλλά στην πραγματικότητα

συγκεντρωτικές και ολοκληρωτικές εξουσίες σε Κίνα και Βόρεια Κορέα. Η

στρατηγική της Δύσης "Spread

democracy to the East" φαίνεται να έχει

αποτύχει. Ένα στρατήγημα που βέβαια

δεν εχει να κάνει μόνο με τις δημοκρατικές "ανησυχίες" όλων εμάς

των δυτικών.

Ούτε η πολιτική γενναιοδωρία των νεοσυντηρητικών έχει να κάνει με την επικράτηση της πολιτικής

δημοκρατίας, αντίθετα θα υποστήριζα με βεβαιότητα ότι η ιδέα πίσω από την ψευδεπίγραφη

σταυροφορία δημοκρατίας: είναι η με ακρίβεια διεύθυνση και χειραγώγηση των κοινωνικών εταίρων

και ο έλεγχος πάνω στις φυλετικές και εθνοτικές ομάδες των κρατών.

Geopolitics.com.gr all rights reserved 2015 Page 57

Οι νεοσυντηρητικοί εκμεταλλεύονται παράλληλα,όπου αυτό είναι εφικτό, τους εξτρεμιστές των

θρησκευτικών δογμάτων και την τρομοκρατία για να τρομάξουν τις κοινωνίες και να θέσουν το

δίλημμα: περισσότερη ασφάλεια ή ελευθερία; Έτσι ο βαθμός δημοκρατίας και ελευθερίας που

υπόσχεται το νεοσυντηριτικό κατεστημένο είναι περιορισμένος και μόνο στα όρια που εξυπηρετεί τα

δικά του συμφέροντα, με προδιαγραφές που η ίδια η τριμερή απο το 1972 περιγράφει στην έκθεση της

για την δημοκρατία .

Βεβαίως, υπάρχει ένα ερώτημα αν οι λαοί θα κρατηθούν και πώς γνήσια θέλουν να διοικούνται. Ο Μέγας

Αλέξανδρος, δεν επέβαλε το πολιτειακό σύστημα της Μακεδονίας ούτε στην Αθήνα ούτε και στην

Αίγυπτο αλλά διατήρησε όσα υπήρχαν. Την ρωμαϊκή εκδοχή αυτής της πολιτικής θα εφαρμόσει και ο

Μεγάλος Κωνσταντίνος στην τελευταία Οικουμενική Αυτοκρατορία που έζησε ο δυτικός κόσμος ..

Στις μέρες μας κάνεις δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για συνεργασία των λαών σε

ένα πλαίσιο που δεν θα ισοπεδώνει τα έθνη και τις πατρίδες μέσα από οικονομικές εξαρτήσεις που

συνθλίβουν την εθνική ελευθερία και εθνική ταυτότητα. Αλώστε, πριν ολοκληρωθούμε σε

πανανθρώπινο επίπεδο πρέπει να αποκαταστήσουμε τη πραγματική δυνατότητα του ανθρώπου να ζει

ελεύθερα. Πρέπει οι δυνατοί να σταματήσουν την απαράδεκτη πολιτική της δημιουργίας νομιμοφανών

κανόνων εκμεταλλευόμενοι τις πολιτικές ανάγκες, τις δανειακές συμβάσεις ή χρησιμοποιώντας

πολιτική, οικονομική και ενίοτε στρατιωτική βία (ex injuria jus non oritur).

Το μοντέλο του ΟΗΕ, αποτελεί σήμερα μονο σκιά του αρχικού οράματος, καθώς

καταστρατηγείται από τους ισχυρούς. Εντούτοις παραμένει ένας αξιόπιστος και έντιμος

συμβιβασμός, μια καλή βάση για να

προχωρήσουμε. Ομως σε ποια χρονική στιγμή

θα έχουμε ένα πιο ολοκληρωμένο σύστημα

διακυβέρνησης θα πρέπει να το αφήσουμε στην

γνήσια βούληση των εθνών και των λαών .

Η ίδια η φύση του ανθρώπου αντιπαλεύει δυο

ενστικτώδεις δύναμης, από την μια μεριά είναι

έμφυτη η τάση μας να ζητάμε την διασύνδεση,

την συνεργασία, την φιλία, την κοινή δράση για

να πετύχουμε έναν άρτιο, ολόκληρο ξανά

άνθρωπο ( βλέπε Συμπόσιο του Πλάτωνα) και από

την άλλη στη συλλογική μνήμη μένει να μας

αποτρέπει το αποτέλεσμα της υπεροψίας αυτού του ολόκληρου ανθρώπου όπως καταγράφηκε για να

μην ξεχαστεί στα θρησκευτικά κείμενα και στα κείμενα των μεγάλων δασκάλων.

Τα κράτη που προτάσσουν στο χτίσιμο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, οφείλουν να δεχθούν να

ελέγχονται από τα διεθνή δικαστήρια και αυτά τα δικαστήρια θα πρέπει να είναι κτήμα του Δήμου και όχι

των ιδιωτών. Ακόμη, θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια στο πώς στελεχώνεται οι διεθνείς οργανισμοί και

όχι απόλυτη και απαραβίαστη μυστικοπάθεια. Θα πρέπει να σταματήσουν να λαμβάνονται οι αποφάσεις

πίσω από κλειστές πύλες στα απομονωμένα κάστρα, τα αποκομμένα από τις ζωντανές κοινωνίες των

ανθρώπων.

Στο κοσμοσύστημα του Ελληνισμού ο ανθρωποκεντρικός οικουμενισμός κατέχει κυρίαρχη θέση και είναι

εκ φύσεως μέρος της Συλλογικής μας συνείδησης που αρμονικά συνθέτει την διαφορετική άποψη με

δημιουργικό τρόπο, κατακτώντας ένα νέο επίπεδο ολοκλήρωσης και κατανόησης της αλήθειας (βλ.

Μιλίνδα Πάνχα: Οι διάλογοι του Βασιλεία Mέναδρου ). Κατά συνέπεια ως Έλληνες δεν φοβόμαστε τον

άνθρωπο και την οικουμενική συνεργία όταν αυτή περιέχει το σεβασμό στα ιδεώδη, όπως αυτά

διαμορφώνονται μέσα από το πνεύμα του ελληνισμού.

Geopolitics.com.gr all rights reserved 2015 Page 58

Όμως, πάντα θα είμαστε αντίθετοι σε μοντέλα εξουσίας όπως αυτό της Αγίας Αυτοκρατορία του Γερμανικού Εθνους ή της Εγγλέζικης Αυτοκρατορίας, δομών απόλυτης εξουσίας των ισχυρών που

ουδεμία σχέση έχουν με τις βασικές αξίες της ελληνιστικών και ελληνορωμαϊκών περιόδων. Δομών που

έζησαν τροφοδοτώντας τον Μεσαίωνα ή αλλιώς αυτά, που εμείς σήμερα, ονομάζουμε σκοτεινά χρόνια.

Θα ήταν λάθος ως φιλοδοξία σε λιγότερο από δυο γενιές να θέλουμενα χτίσουμε μια οικουμενική

διοίκηση. Ο Θησέας χρειάστηκε μια ολοκληρη περίοδο βασιλείας για να μοιράσει σε φυλές την

Αθήνα και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να πραγματοποιηθεί η μετάβαση στη δημοκρατία μέσα από

τον προσωπικό κόπο του Εφιάλτη του Αθηναίου, μετάβαση που ολοκλήρωσε ο Περικλής.

Η κοινή πορεία των ανθρώπων στο μέλλον δε μπορεί να στηρίζεται στο lifestyle των εφημερίδων και των

καναλιών, ούτε σε τραπεζια δεσποτείας που θα τρώνε τα σωθικά της ελευθερίας. “ Καλός κοσμοπολίτης

είναι αυτός που είναι καλός πατριώτης” θα μας πει ο Βολτέρος. Φαίνεται ότι η πατρίδα και η ελευθερία

του πνεύματος και η πολιτική υπόσταση και συμμετοχή του «άνδρα πολίτη»[1] αποτελεί προϋποθέσεις

αδιαπραγμάτευτες για να μπορέσει να συνεχίσει η ανθρωπότητα να βαδίζει στο δρόμο της προόδου. Ο

οικουμενικός κόσμος, ΔΕΝ μπορεί να είναι οικουμενικός , αν επιδιώκει και ενεργεί προς την ισοπέδωση

των λαών σε μια παγκόσμια άμορφη σούπα ΙΔΙΩΤΩΝ. Ο οικουμενικός κόσμος οφείλει να μπολιάσει και να

μπολιάζεται από τον ιδιαίτερο πλούτο, την διαφορετική σκέψη και την αντίληψη που κομίζει έκαστο

έθνος, ώστε να προχώρα προς την αποθέωση της ανθρωπότητας.

---[1] "Άνδρα Πολίτα" προσφωνεί τον Ανδρεα Ιδρωμένο ο Καποδιστριας οταν αυτός φθάνει ως πρώτος δασκαλος στο ελληνικό σχολείο στη σχολή της Τενέδου στην Κέρκυρα/

O Θεόδωρος Πιτικάρης είναι οικονομολόγος- οικονομικός αναλυτής. Έχει εργαστεί στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ως διδάσκων στη

βαθμίδα του λέκτορα όπως και στο πανεπιστήμιο του Surrey. Έχει εργαστεί στο τραπεζικό τομέα στο ΗΒ και το Γιβραλτάρ, ως

σύμβουλος επιχειρήσεων. Διαθέτει πολύχρονη εμπειρία ως ερευνητής στο τομέα της διαχείρισης της αλλαγής των διαδικασιών

των εταιριών ( Change Management) ενώ έχει εργαστεί και στο τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας των πετρελαιοειδών. Υπήρξε

σύμβουλος του τομέα οικονομίας της ΟΝΝΕΔ (2010-2012) και μέλος του τομέα εργασίας της ΝΔ το ίδιο διάστημα. Είναι μέλος του

τομέα επικοινωνίας και social media της Κοινωνικής Συμφωνίας. Ασχολείται με τα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της

Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, έχει πλήθος επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή συνέδρια, ενώ είναι υποψήφιος διδάκτορας

μακροοικονομικής στρατηγικής.

1Προσφώνηση του Ιωάννη Καποδίστρια προς τον Ανδρέα Ιδρωμένο καθώς καταφθάνει στην Κέρκυρα ως Διδάσκαλος στην Σχολή της Τενέδου