SGT.GR ΣΥΓΓΡΟΥ 107ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:

210 900 5 800 • SGT.GR

ΚΡΑΤΙΚΗΟΡΧΗΣΤΡΑΑΘΗΝΩΝ

9 ΜΑÏΟΥ

2014

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ

ΣTEΓΗ

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

SGT.

GR

Στη δεύτερη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Στέγη, το πρόγραμμα διατηρεί το γαλλικό χαρακτήρα της πρώτης. Πιο συγκεκριμένα, πλάι στα διάσημα έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ και του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, η ορχή-στρα θα ερμηνεύσει ένα έργο της Χριστίνας Αθηνοδώρου από την Κύπρο, η οποία έχει σπουδάσει στη Γαλλία, καθώς και συναρπαστικά έργα σύγχρονων Γάλλων συνθετών. Την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών θα διευθύνει ο έμπειρος Γάλλος αρχιμουσικός Πιερ-Αντρέ Βαλάντ.Πριν από τη συναυλία θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση των έργων από τον πιανίστα Νίκο Λαάρη. Μουσική διεύθυνση: Pierre-André Valade

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑClaude DebussyΠρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Χριστίνα ΑθηνοδώρουΙντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα1. Γρήγορο, φωτεινό 2. Συγκεντρωμένο, βαθύ3. Γλυκό, αθώο 4. Με χορευτική διάθεση 5. Το κύμα που δεν έχει ποτέ ειδωθεί

Eric TanguyΚοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.21. Très expressif2. Passionné3. Très mystérieux4. VifΣολίστ: Anne Gastinel, βιολοντσέλο

Διάλειμμα

Igor StravinskyΤο τραγούδι του αηδονιού

Bruno MantovaniΦινάλε

κατόπιν παραγγελίας της Radio France και της Ορχήστρας της Île-de-France και απέσπασε το Βραβείο στον 1ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Île de Créations στη Γαλλία.

Χριστίνα Αθηνοδώρου

ERic Tanguy (ΓΕνν. 1968)Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ.2

O Γάλλος συνθέτης Ερίκ Τανγκύ σπούδασε σύνθεση με τον Ivo Malec και τον σπουδαίο Gérard Grisey στο Ωδείο του Παρισιού αποσπώντας το βαρυσήμαντο πρώτο βραβείο του Ωδείου για τις επιδόσεις του. Ακολούθησαν πολλές διεθνείς διακρίσεις, ενώ αρκετά από τα έργα του έχουν κατ’ επανάληψη ερμηνευτεί από διακεκριμένους εκτελεστές και σημαντικά σύνολα. Ένα από αυτά, το δεύτερο κοντσέρτο για βιολοντσέλο, ήταν παραγγελία του θρυλικού τσελίστα Mstislav Rostropovich, ο οποίος και το ερμήνευσε για πρώτη φορά στην πόλη Ρεμς, τον Ιούλιο του 2001. Αξιοποιώ-ντας σύγχρονες τεχνικές εκτέλεσης των οργάνων και με απρόσμενους συνδυασμούς στην ενορχήστρωση, ο συνθέτης φανερώνει μια θαυμαστή ηχοχρωματική παλέτα στο έργο. Με βαθιά γνώση των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των εγχόρδων, εξερευνά με ευφάντα-στο τρόπο νέες δυνατότητες στη συνύπαρξη σολίστ και ορχήστρας.

iGoR STRavinSky (1882-1971)Το τραγούδι του αηδονιού

Η σύνθεση της όπερας Το αηδόνι ξεκίνησε το 1908, διεκόπη για μερικά χρόνια, κατά τα οποία ο Στραβίνσκυ συνέθεσε τα πρώτα μεγάλα μπαλέτα του (Πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα και Ιεροτελεστία της άνοιξης), και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά (1913-14). Αξιοποιώντας αποσπάσματα κυρίως από τη μουσική της Β’ και της Γ’ Πράξης της όπερας, ο συνθέτης διαμόρφωσε το συμφωνικό ποίημα Το τραγούδι του αηδονιού, το 1917. Η υπόθεση της όπερας (και του συμφωνικού ποιήματος κατ’ επέκταση) βασίζεται στο πασίγνωστο παραμύθι «Το αηδόνι και ο αυτοκράτορας» του Hans Christian Andersen. Η μουσική του συμφωνικού ποιήματος είναι ανάγλυφη και αφηγηματική, άλλοτε πιο λυρική και άλλοτε πάλι θυμίζοντας αυτήν του Πετρούσκα, με πολύπλοκα και επίμονα ρυθμικά σχήματα, απότομες αλλαγές δυναμικής και μια νευρώδη ενορχήστρωση, που δίνει έμφαση στο σολιστικό ρόλο ορισμένων οργάνων.

BRuno Mantovani (ΓΕνν. 1974)Φινάλε

Ο διακεκριμένος Γάλλος συνθέτης Μπρυνό Μαντοβανί, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές (πέντε πρώτα βραβεία από το Ωδείο του Παρισιού) και βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, έγραψε το έργο Φινάλε το 2007, μετά από παραγγελία του 50ού Διεθνούς Διαγωνισμού Διεύθυνσης Ορχήστρας της Μπεζανσόν, κατά τη διάρκεια του οποίου και εκτε-λέστηκε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια ελεύθερη, ραψωδική φόρμα βασισμένη στην αντίθεση ανάμεσα σε στιγμές ακινησίας και έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, ενεργητικές και φευγαλέες. Ο τίτλος του έργου παραπέμπει συμβολικά στον τελικό του διαγωνισμού για τον οποίο και γράφτηκε, ενώ ταυτόχρονα υποδηλώνει μια αίσθηση πορείας προς το τέλος, που κυριαρχεί στη μουσική. Η διάχυτη πανηγυρι-κή διάθεση σηματοδοτεί ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια οριστική ολοκλήρωση.

PiERRE -andRé ValadE

Ο διευθυντής ορχήστρας Πιερ-Αντρέ Βαλάντ γεννήθη-κε στο Κορρέζ της Γαλλίας και το 1991 υπήρξε συνιδρυ-τής του Ensemble Court Circuit, με έδρα το Παρίσι, του οποίου είχε τη μουσική διεύθυνση έως το 2008. Την περίοδο 2009-14 υπήρξε πρώτος μαέστρος της Athelas Sinfonietta της Κοπεγχάγης, ενώ το 2013 ορίστηκε πρώτος φιλοξενούμενος μαέστρος του Ensemble Orchestral Contemporain.Εκτιμάται κυρίως για τις ερμηνείες του σε έργα του 20ού και 21ου αιώνα και λαμβάνει τακτικά προσκλήσεις από κορυφαία φεστιβάλ και ορχήστρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας. Από τις αναρίθμητες ηχογραφήσεις του, ξεχωρίζει ιδιαίτερα αυτή του Les Espaces Acoustiques του Gérard Grisey, η οποία τιμή-θηκε με το Diapason d’or και το Μεγάλο Βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνονται έργα του Hugues Dufourt (βραβεία Diapason d’Or και Choc du Monde de la Musique) και το Theseus Game του Harrison Birtwistle για την Deutsche Grammophon.Είναι τακτικός προσκεκλημένος μαέστρος της ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, ενώ έχει διευθύνει επίσης διάφορες άλλες ορχήστρες ανά τον κόσμο: BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, BBC National Orchestra of Wales, Philharmonia, Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, Φιλαρμονική του Όσλο, ΣυμφωνικήΟρχήστρα του Οντένσε (Δανία), Orchestre

Philharmonique de Radio France, Orchestre de Paris, Montreal Symphony, Orchestra della RAI Torino, Academia Nationale di Santa Cecilia (Ρώμη), Ensemble Intercontemporain, London Sinfonietta, Birmingham Contemporary Music Group, Contrechamps (Γενεύη), Συμφωνική Ορχήστρα του Μπιλμπάο και Συμφωνική της Κρατικής Ραδιοφωνίας της Πολωνίας. Τον Ιανουάριο του 2001 ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και Γραμμάτων από το Υπουρ-γείο Πολιτισμού της Γαλλίας.

aννE GaSTinel

Η Αν Γκαστινέλ άρχισε να μαθαίνει τσέλο σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα έντεκά της έγινε δεκτή στο Ωδείο της Λυών. Αφού αποφοίτησε από εκεί με το πρώτο βραβείο, το 1986, συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού. Οι καθηγητές που είχε εκεί, ο Yo-Yo Ma, ο János Starker και ο Paul Tortelier, άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπική και μουσική της πο-ρεία. Απέσπασε πολλά βραβεία σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς (Scheveningen, Prague, Rostropovitch) και άρχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.Εμφανίζεται πλέον στους κορυφαίους συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης, αλλά και στην Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Εκεί έχει εμφανιστεί πλάι σε κο-ρυφαίους σολίστες, όπως ο Yehudi Menuhin, ο Mstislav Rostropovich και ο Kurt Sanderling. Στη διάρκεια των ταξιδιών της, έχει ανταλλάξει ιδέες και εμπειρίες με διακεκριμένους μουσικούς και συνθέτες, όπως ο Henri Dutilleux, ο Vladimir Spivakov, ο Pinchas Steinberg, ο Krzysztof Penderecki, ο Michel Plasson, ο Yuri Bashmet και ο Michael Schønwandt.Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι ηχογραφήσεις της έχουν λάβει τις υψηλότερες διακρίσεις. Το 2006, η Γκαστινέλ τιμήθηκε με το Victoire de la Musique, στην κατηγορία του Σολίστα της Χρονιάς.Ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πρέσβειρα της γαλλικής τσελιστικής σχολής, επελέγη να παίξει για ένα χρόνο με το θρυλικό τσέλο Matteo Gofriller, που ανήκε κάποτε στον Pablo Casals. Σήμερα παίζει με ένα όργανο Testore του 1690, συνδυάζοντας το κλασικό ρεπερτόριο με τακτικές ερμηνείες νέων έργων.

claudE dEBuSSy (1862-1918)Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου

Γραμμένο από το 1891 έως το 1894, το συμφωνικό αυτό έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό ποίημα του μεγάλου Γάλλου συμβολιστή Stéphane Mallarmé, Το απόγευμα ενός φαύνου (1876). Στο ποίημα, ο αρχαίος ρωμαϊκός θεός των δασών, βρισκόμενος σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθεί να θυμηθεί μια συνάντησή του με όμορφες νύμφες που αντιστέκονται στο ερωτικό του κάλεσμα. Το Πρελούδιο του Ντεμπυσσύ εκτελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1894 στο Παρίσι και αποτελεί έκτοτε εμβληματικό έργο του ιμπρεσιονισμού στη μουσική. Ένα αιθέριο σόλο του φλάουτου επαναλαμβάνεται και αναπτύσσεται με λεπτές αρμονικές αποχρώσεις και αισθησιακή ενορχήστρωση, στοιχεία που αποτυπώνουν τη ζεστή ατμόσφαιρα του μεσημεριανού ρεμβασμού, αλλά κυρίως την αινιγματική αιώρηση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΘΗΝΟδΩΡΟΥ (ΓΕνν. 1981)Ιντερμέδιο για μια θάλασσα που δεν έχει ποτέ ειδωθείγια συμφωνική ορχήστρα

Από τις επιστολές του Beethoven μαθαίνουμε δύο συγκινητικές πληροφορίες για τον συνθέτη, οι οποίες αποτέλεσαν τη γενεσιουργό αρχή του έργου: πρώτον, η ανησυχία του για το ότι η σταδιακή απώλεια της ακοής του θα χαροποιούσε τους εχθρούς του και, δεύτερον, ότι δεν είχε δει ποτέ του τη θάλασσα. Μέσα από το Ιντερμέδιο επιχειρείται η προσωπική σκιαγράφηση μιας πρώτης θέασης της θάλασσας και με την «εσωτερική» μουσική γίνεται ολοένα και δυνατότερη. Το καθένα από τα πέντε μέρη του έργου αποτελεί και ένα διαφορετικά δομημένο ορχηστρικό crescendo, του οποίου το κάθε ξεδίπλωμα αναδεικνύει συνδυασμούς «χειρονομιών» με αρμονικούς ιριδισμούς σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Το έργο συνετέθη

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ 9ΜΑÏΟΥ

2014—

ΚΕntΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15-18-28 € ΜεΙΩΜ. 10-12-15 € | ΑneΡΓΟΙ 5 €

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

δΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MaRkΕTinGΤΜΗΜΑ ΕΚδΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟξΕΝΙΑΣ:

k.BHTAARTÉFACTSENSEMBLE ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ

k.BHTAARTÉFACTSENSEMBLE CohABiTATion

Mια μεγάλη ρετροσπεκτίβα στη μουσική του K.BHTA, από χαρισματικούς μουσικούς που παίζουν τη μουσική που αγαπούν, και το εννοούν!

Όταν ο Κ. Βήτα κυκλοφόρησε τις δικές του Transformations, μεταμόρφωσε τις μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι. Σε μια συνέντευξή του είχε πει τα εξής: «Δεν με ενδιέφερε να κάνω επανεκτελέσεις όσο να ξύσω επιφάνειες, να δημιουργήσω μουσικούς τοίχους και μανιέρες, να απομονώσω το πρώτο υλικό και να το τοποθετήσω σε άγνωστο περιβάλλον». Δέκα χρόνια αργότερα συμβαίνει το ίδιο, αλλά αντιστρόφως: Κάποιοι άλλοι, με παρεμφερείς απόψεις πάνω στην τέχνη των αναδιατυ-πώσεων, μετασχηματίζουν τις δικές του συνθέσεις.Το ARTéfacts ensemble, από το 2007, έχει κάνει αισθητή την παρουσία του με αξιόλογες εμφανίσεις σε φεστιβάλ, πολυχώρους, θέα-τρα και ωδεία. Αποτελείται από κορυφαίους σολίστ της νεότερης γενιάς, που είναι όλοι τους δεξιοτέχνες, μέλη ορχηστρών και συνό-λων, φίλοι, συμμέτοχοι κοινών αναζητήσεων πολύ μακριά από αναχρονιστικά πρωτόκολλα κλασικής τυπολατρίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σκηνοθετούν έως και τα διαλείμματα!

More than just a few pieces by K. Bhta arranged for acoustic instruments, this is a major retrospective of the Greek electronica pioneer’s music assembled with a completely free approach to orchestration and no compromises! More than just another concert, it’s a performance firmly focused on sound and those other parameters that go with and beyond it. It’s a full-blown action; indeed, the ARTéfacts ensemble is renowned for its holistic take on live appearances as multidimensional events—even the intermissions are directed! A recasting of K. Bhta’s twenty-year career by charismatic musicians who grew up listening to him, are playing music they love and mean every note!

Τις ενορχηστρώσεις αυτής της παραγωγής υπογράφει ο Κορνήλιος Σελαμσής. Ιδανική η επιλογή ενός γνώστη της σύγχρονης μουσικής αλλά και της δισκογραφίας του Κ. Βήτα.Οι μουσικοί του ARTéfacts ensemble αναδημι-ουργώντας ελεύθερα τα θέματα του Κ. Βήτα, παίζουν τη μουσική που αγαπούν. Και το εννοούν.

Κ. Βήτα: Τραγούδι & Σύνθεση Κορνήλιος Σελαμσής: Ενορχήστρωση & ΔιεύθυνσηΘεοδώρα Μπάκα: ΤραγούδιΛουίζος Ασλανίδης: Βίντεο & Σκηνοθετική επιμέλειαΣάκης Μπιρμπίλης: ΦωτισμοίΜαριέλα Νέστορα: ΚινησιολογίαΖίνα Παπαδοπούλου: Video AnimationΓιάννης Λαμπρόπουλος: Τεχνικός Ήχου

Θοδωρής Βαζάκας: κρουστάΜάνος Βεντούρας: κόρνοΔημήτρης Γκόγκας: τρομπέταΜάριος Δαπέργολας: βιόλαΑλέξανδρος Δρυμωνίτης: ηλεκτρική κιθάραΣοφία Ευκλείδου: βιολοντσέλοΑνδρέας-Ρολάνδος Θεοδώρου: τρομπόνιΛαέρτης Κοκολάνης: βιολίAi Motohashi-Σιδέρη: πιάνοΒαγγέλης Μπαλιούσης: ντραμςΔημήτρης Ντακοβάνος: φαγκότοGuido De Flaviis: σαξόφωνοΜόρφω Παπαδημητρίου: βιολίΚώστας Σερεμέτης: κρουστάΒαγγέλης Σταθουλόπουλος: φλάουτοΣπύρος Τζέκος: κλαρινέτοΜαρίνος Τρανουδάκης: κρουστάΝίκος Τσουκαλάς: κοντραμπάσο

MOΥΣΙΚΗ MUSiC ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΔΙΕΥθΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MARkΕTiNGΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

28-29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

2013 —

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30—

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 15 – 18 – 28€ ΜεΙΩΜ. 10 - 12 - 15€

ΑνεΡΓΟΙ 5€

SGT.

GR

O Κ. ΒΗΤΑ ΒΓΑζΕΙΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΙζΑ

ΤΟΥΣ ΥΠΟλΟΓΙΣΤΕΣ ΤΟΥΚΑΙ ΑφΗΝΕΙ ΤΗ MOΥΣΙΚΗ ΤΟΥ

ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ 20 ΔΕξΙΟΤΕΧΝΩΝ ΣΟλΙΣΤ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙξΗ:

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ:

ΧΟΡΗΓΟΣ φΙλΟξΕΝΙΑΣ: