Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδάκι, που το έλεγαν Βασίλειο.

Του άρεσε να λέει παραμύθια, που έπλαθε με το νου του ,σε πολλούς ανθρώπους το

χειμώνα γύρω από το τζάκι. Αλλά επειδή τον νου του τον είχε στο πως θα πει τα

παραμύθια του, όταν τον φώναζαν οι γονείς του δεν άκουγε. Το όνομά του ήταν

μεγάλο και οι γονείς του τον φώναζαν αρκετές φορές μέχρι να ακούσει και μετά από

Βασίλειε έγινε Σίλιε και από Σίλιε, Ίλειε και από Ίλειε, Ήλιε.

Μετά από λίγες μέρες δόθηκε στον Ήλιο η ευκαιρία να πάει στο παλάτι του

άρχοντα για να λέει ιστορίες. Ο Ήλιος δέχτηκε την πρόσκληση, χαιρέτησε

τους γονείς και τους συγγενείς του και κίνησε προς το παλάτι.

Πέρασαν πολλές μέρες. Του Βασίλειου του έλειψε το χωριό του.

Ήθελε να φύγει. Τότε πήγε στον άρχοντα να του το πει.

Ο άρχοντας όμως είπε ότι αρρώστησε και ζητούσε απ’τον Ήλιο να μείνει κοντά του.

Ο Ήλιος προσπαθούσε να δικαιολογηθεί. Ο άρχοντας του έλεγε ότι θα του δώσει

ό, τι επιθυμούσε και πίστευε πως οι ιστορίες του θα ήταν το καλύτερο φάρμακο για

να γίνει καλά.

Μάλιστα του ζήτησε να καθίσει ακόμα λίγο για να πει ιστορίες στα

γενέθλια της μοναχοκόρης του, της Ίριδας. Με αυτά που είπε ο

άρχοντας, ο Βασίλειος πείστηκε.

Ο Ήλιορ δεν ήξεπε όηι ο άπσονηαρ είσε κόπε. Γι’ αςηό πήγε και

πώηεζε έναν ςπεπέηε: «Γιαηί δεν έσυ δει ποηέ ηεν κόπε ηος

άπσονηα;» και ο ςπεπέηερ ηος απάνηεζε: «Γιαηί αςηή δει όλε ηεν

εμέπα ζηα διαμεπίζμαηά ηερ και βγαίνει έξυ να δει ηον κόζμο ηε

νύσηα, όηαν όλο ηο παλάηι κοιμάηαι.»

Το επόμενο βράδυ ο Ήλιος βγήκε έξω και είδε ένα πανέμορφο κορίτσι.

Αυτός την πλησίασε και της είπε: «Συγγνώμη αν σε ενοχλώ, δε με έπαιρνε ο ύπνος

και είπα να κάνω μία βολτούλα» Εκείνη του απάντησε: «Δε με πειράζει, έλα κάθισε

μαζί μου. Είμαι η Ίριδα, η μοναχοκόρη του άρχοντα.» Η Ίριδα του εξήγησε γιατί δε

μπορεί να δει τον ήλιο. Του είπε ότι οι Μοίρες της είχαν δώσει αυτή την τύχη. Αν

έβγαινε στον ήλιο, τότε θα σκοτωνόταν. Και ο Ήλιος της απάντησε: «Θα κάνω ό, τι

μπορώ για να λύσω αυτόν τον γρίφο και να μπορέσεις να δεις τον ήλιο.»

Πέρασαν πολλές μέρες και ο Ήλιος ρώτησε το σοφό αν είχε καταλήξει σε κάποια

απάντηση και αν του είναι βάρος στο να βρει τη λύση του γρίφου.

Ο σοφός γέροντας του είπε πως δεν του ήταν βάρος, αλλά δεν μπορούσε κιόλας

να βρει τη λύση. Ο Ήλιος έκανε τόσα πολλά για να βρει το σοφό κι αυτός το μόνο

που είχε να του προσφέρει ήταν οι γνώσεις του.

Ο Ήλιος έφυγε απελπισμένος από το σοφό.

Την επόμενη μέρα πρωί πρωί ο Ήλιος ξεκίνησε για το χωριό του. Εκεί πήγε σε

πολλά μέρη για να μπορέσει να λύσει τον γρίφο.

Πήγε σε μια καλύβα ενός σοφού γέρου και του είπε αν μπορούσε να λύσει το

γρίφο. Ο σοφός του πρότεινε να κάτσει ακόμα λίγο στην καλύβα του μέχρι να

μπορέσει να βρει τη λύση.

Πέρασαν πολλές μέρες και ο Ήλιος έφτασε σε ένα σπίτι ενός ερημίτη.

Δυστυχώς, ούτε εκείνος μπόρεσε να λύσει το γρίφο.

Αμέσως πήρε το δρόμο για το σπίτι του.

Τότε η μαμά του τού είπε να ακούσει την καρδιά του κι εκείνος απάντησε: «Εγώ

αγαπάω πολύ την Ίριδα κι αν γινόταν θα την παντρευόμουν.»

Η μαμά του ήξερε την απάντηση. Του είπε πως ο Ήλιος που θα την πάρει ήταν

εκείνος κι όχι ο ήλιος που λάμπει έξω στον ουρανό. Ο Ήλιος τελικά έλυσε το γρίφο

με τη βοήθεια της μαμάς του.

ταν έφτασε, η μαμά του κατάλαβε πως ήταν λυπημένος και τον ρώτησε

γιατί. Ο Ήλιος της είπε ότι υποσχέθηκε στην Ίριδα ότι θα έκανε τα πάντα

για να μπορέσει επιτέλους να δει τον ήλιο και οι σοφοί που αναζήτησε

μάλλον είχαν δίκιο. Δεν μπορεί να αλλάξει η μοίρα του ανθρώπου.

Αμέσως μετά της διάβασε τη γραφή: «Στα

σκοτεινά θ’ αναστηθεί του φεγγαριού καμάρι μα

όσο κι αν την κρύψετε ο ήλιος θα την πάρει.».

Η μαμά του παρόλο που ήταν αγράμματη

μπορούσε να βρει τη λύση του γρίφου γιατί ήταν η

μόνη που ήξερε ότι τον φώναζαν και Ήλιο. μως

μια ερώτηση έπρεπε να απαντήσει ο Ήλιος. Τότε η

μαμά του τον ρώτησε αν αγαπάει πραγματικά την

Ίριδα. Εκείνος της απάντησε ότι δεν μπορεί ένα

χωριατόπουλο να παντρευτεί μια αρχοντοπούλα.

Σηο μεηαξύ οι ζκέτειρ ηερ Ίπιδαρ έηπεσαν ζηον Ήλιο.

Το πρωί ο Ήλιος ξεκίνησε για το παλάτι.

Το βράδυ βγήκε έξω και ξαναείδε την Ίριδα, τότε της είπε πως βρήκε τη λύση

του γρίφου.

Της εξήγησε πως ο Ήλιος που θα την έπαιρνε, ήταν εκείνος και όχι ο ήλιος που

λάμπει την ημέρα.

Πέρασαν πολλά χρόνια, ο Βασίλειος και η Ίριδα παντρεύτηκαν και έκαναν ένα

μικρό παιδάκι.

Ήταν κοριτσάκι και το ονόμασαν Φωτεινούλα.

Αποφάσισαν μάλιστα να μένουν το χειμώνα στο χωριό του Ήλιου και …

…τον υπόλοιπο καιρό στο παλάτι της Ίριδας.

Κι έζησαν κι αυτοί καλά, κι εμείς που αγαπάμε τα παραμύθια, καλύτερα….

Οι μαθητές της Γ’ και Δ’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Σαλάκου

Βασούλα

Θοδωρής

Μάγδα

Σεβαστή

Φανή