Μην περιφρονείτε τα θράψαλατου Φιλάρετου Ψημμένου3 Σεπτεμβρίου 2013 • Συνταγές • θράψαλαΓια το θράψαλο είχα τη χειρότερη άποψη: ένα ιμιτασιόν καλαμάρι! Τη γνώμη αυτή την σχημάτισα χωρίς να έχω ιδία (γευστική) άποψη, αφενός μεν από απόψεις τρίτων (πολύ σκληρό, σαν λάστιχο, κλπ), αλλά και από τη “χυδαία” μεταχείριση του στα ιχθυοπωλεία (βουνά από θράψαλα στην τιμή των 3,70€ το κιλό).

Αυτό το καλοκαίρι όμως ξεπέρασα την αρνητικότητά μου, 2-3 φορές σε ψαροταβέρνες της περιοχής, δοκιμάζοντας χοντρό θράψαλο τηγανητό ή γεμιστό. Μέχρις εκεί όμως. Προχτές ορέχτηκα ψαράκι, εδώ, στο βουνό, και κάλεσα τον πλανόδιο ψαρά Απόστολο να ανέβει το δρομάκι μας. Τελικά είχα να επιλέξω ανάμεσα σε γόπες, κεφαλόπουλα και θράψαλα. Χειρότερα δεν γίνεται, μόνο οι σάλπες και τα σαφρίδια έλειπαν για να συμπληρωθεί η χειρότερη (κατ’ εμέ) πεντάδα της θάλασσας. Προτίμησα  τα θράψαλα στην τιμή των 6 ευρώ το κιλό και έλαβα επιτόπου μια δωρεάν επίδειξη καθαρισμού και μια συμβουλή μαγειρέματος («να τα κάνεις κοκκινιστά»).

Ο καθαρισμός φαινόταν εύκολος και όντως ήταν, όπως διαπίστωσα. Τραβάς τα πλοκάμια και αποσπώνται μαζί με το περιεχόμενο της κοιλιάς. Κάνεις μια τομή με το μαχαίρι πάνω από τα μάτια και τα αφαιρείς μαζί με τα εντόσθια. Βγάζεις το στόμα και έχεις καθαρό το πάνω μέρος. Για την κοιλιά κάνεις μια οριζόντια τομή έως το μέσο το δακτυλιδιού και για να καθαριστεί πρέπει «να δουλέψει δάκτυλο», όπως είπε και ο Αποστόλης.

Έχουμε τα θραψαλάκια μας καθαρά και προχωρούμε στη συνταγή μας:

Θράψαλα κοκκινιστά βουνίσιαΥλικά

1 κιλό θράψαλα 4 πιπεριές κέρατα 1 κρεμμύδι 1 κούπα κόκκινο κρασί 3 ντομάτες μέτριες 1 σπετζάκι (μικρή κόκκινη καυτερή πιπεριά) αλατοπίπερο και ελαιόλαδο

Παρασκευή

Βάζουμε ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι. Ρίχνουμε τα θράψαλα και ανακατεύουμε να τσιγαριστούν και αυτά ελαφρά. Ρίχνουμε και τις πιπεριές κομμένες σε χοντρά κομμάτια. Σβήνουμε με το κρασί. Ρίχνουμε τις ντομάτες που τις έχουμε ξεφλουδίσει και περάσει στον τρίφτη. Αλατοπιπερώνουμε και, αφού πάρει μια βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά. Σε μια ώρα έχουν τα θραψαλάκια μαλακώσει και έχει δέσει και η σάλτσα τους.

Τα σέρβιρα με ρύζι μπασμάτι, όπου στο τέλος του βρασίματος πρόσθεσα και λίγη από τη σάλτσα των θράψαλων. Συνοδεύτηκε από ντοματοσαλάτα με κάπαρη και τα χτεσινά βραστά κολοκυθάκια. Το αποτέλεσμα νοστιμότατο, μια αποκάλυψη! Τα παρεξηγημένα θράψαλα έχουν ζουμί!

Υ.Γ.1: Ξανακοιτώντας τη συνταγή, μου φαίνεται σαν σπετζοφάι με θράψαλα! Μήπως τελικά έχω εμμονή;

Υ.Γ.2: Λεπτομέρεια σερβιρίσματος η αλατοπιπεριέρα amanita muscaria.

Υ.Γ.3: Τόσο περιφρονημένο είναι αυτό το κεφαλόποδο, που ούτε η ελληνική Wikipedia δεν γράφει τίποτε για αυτό! Ψάχνοντας περισσότερο (μάλλον) επιστημονικά ονομάζεται Todarodes sagittatus.