Κώστας Τζαναβάρας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Όμορφος κόσμος, αρκετά ηθικός, ανθρώπινα πλασμένος !

«Για τους συνετούς δάσκαλος είναι η λογική, για τους ανόητους η συμφορά»

Δημόκριτος

ΠΡΟΜΕΛΕΤΗ

8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

“Πόλεμος πατήρ πάντων“ Ηράκλειτος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Φίλη/φίλε,

Άνθρωπος

Πρεσβεύω μία νέα κοσμοθεωρία, τη θεωρία του ανθρωπισμού

(anthropismus), που ταυτόχρονα αποτελεί άμεση λύση ασφαλούς

εξόδου της Χώρας μας από την αλλόκοτη κρίση.

Εισηγούμαι πώς ακριβώς θα καθιερώσουμε αποτελεσματικά

αειφόρους κανόνες αρμονικής ανθρώπινης συνύπαρξης. Και δεν

πρόκειται για ευχολόγιο ή ηθικολογικό κήρυγμα, αλλά για

ισχυρούς κανόνες υγιούς ανταγωνισμού. Κανόνες που εκ

κατασκευής ισχυροποιούνται όσο εφαρμόζονται, εμπεδώνοντας

– συγχρόνως ! – την άμιλλα και την αγάπη στις ανθρώπινες

σχέσεις.

Ένα καλά σχεδιασμένο θεσμικό πλαίσιο θα διασφαλίζει

αποτελεσματικά την αρμονική συνύπαρξη και συνεργία των

κοινωνικών και παραγωγικών τάξεων, των φυλών, των

θρησκειών. Κάθε άνθρωπος θα μπορεί να διεκδικήσει ισότιμα

την θέση που του αξίζει στον κύκλο της ζωής, στην κοινωνία.

Πρόκειται για ένα μακρύ ταξίδι στη φανταστικότητα, εκεί όπου η

φαντασία γίνεται πραγματικότητα. Η πραγματικότητα σήμερα

αποδίδεται από την διαπίστωση του Μακιαβέλι «Ο άνθρωπος

είναι κακός, εκτός αν τον εξαναγκάσεις να είναι καλός».

Στη φανταστικότητα δεν προβλέπονται χαρακτηρισμοί. Ένα

ισχυρό θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνει απλά τις προϋποθέσεις για

να αποφασίζει η ίδια η κοινωνία για το καλό της. Ο καθένας

κινείται ελεύθερα, αλλά τα περιθώρια να βλάπτει την κοινωνία

είναι περιορισμένα – ιδίως χρονικά.

Είναι η Αναγέννηση που θα ξαναδεί κριτικά την Αρχαία

Ελληνική Σκέψη, χωρίς προκαταλήψεις για την αξία κανενός.

Δεν θα την επαναφέρει απλώς στο προσκήνιο, αλλά θα την

ολοκληρώσει σε νέο επίπεδο, αξιοποιώντας δεδομένα και της

σύγχρονης επιστήμης. Είναι η Αναγέννηση που θα αναδείξει

ξανά τον Ελληνικό Ανθρωπισμό, την ελληνική αρχοντιά. Τη

γενναιοδωρία, την αξιοπρέπεια, το φιλότιμο.

Και θα επιβληθεί με βάση κυρίως την ιδεολογική και πνευματική

υπεροχή της. Κυρίως.

Η διαφορά με τον ουμανισμό (humanismus), που μέχρι τώρα

μεταφράζεται και ως ανθρωπισμός, είναι σαφής και κρίσιμη. Οι

στόχοι είναι ίδιοι, αλλάζουν τα μέσα. Αλλάζει και η θεώρηση

του προβλήματος. Και, αντί της ουτοπικής ισότητας, προωθείται

η αρμονία, η συνύπαρξη και συνεργία των ανομοίων, η

δημιουργική υπέρβαση των αντιπαραθέσεων.

Η κοσμοθεωρία του ανθρωπισμού απευθύνεται σε όσους είτε δεν

ακολουθούν κάποια ιδεολογία είτε δεν έχουν προκατάληψη να

την συγκρίνουν ορθολογικά με την κοσμοθεωρία που

ασπάζονται μέχρι τώρα. Απευθύνομαι στους μη δογματικούς,

στους ανοιχτόμυαλους.

Βαθειά

Σήμερα τα ανταγωνιστικά ένστικτα εκδηλώνονται παγκοσμίως

σε εξαιρετικά έντονο βαθμό. Οι δυνάμεις του κέρδους είναι

εμφανώς σε στραβό δρόμο, με εντεινόμενες διαστροφικές τάσεις.

Οδηγούν τους ισχυρούς του πλανήτη σε κανιβαλικές ενέργειες.

Πόλεμος για κατανάλωση πανάκριβων όπλων, Ιατρική για

αδίστακτο εμπόριο, χυδαία «ενημέρωση» με μαζική πλύση

εγκεφάλου, καταστρεπτική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος και

τόσα άλλα. Επιχειρηματική δράση χωρίς ήθος. Απληστία.

Όμως ούτε είναι δυνατόν ούτε πρέπει να εξοβελισθεί το κέρδος.

Χωρίς τις υπερβολές, είναι υγιές στοιχείο της ανθρώπινης φύσης.

Ακόμη και οι περιορισμοί συνιστούν αδιέξοδη απόπειρα

ευνουχισμού, που τροφοδοτεί φαύλο κύκλο αυθαιρεσιών.

Ζητούμενο δεν είναι η καταστολή των δυνάμεων του κέρδους,

αλλά η διευθέτησή τους προς όφελος της κοινωνίας.

Η κοινωνία δεν έχει πρόβλημα με τον πλούσιο επιχειρηματία,

αυτόν που επανεπενδύει, που κινεί την Οικονομία, που παράγει

πλούτο. Η κοινωνία έχει πρόβλημα με τον άπληστο, αυτόν που

βλάπτει τους άλλους, αυτόν που θέλει να πλουτίσει με κάθε

μέσο. Η κοινωνία έχει πρόβλημα και με τον κηφήνα, αυτόν που

ακινητοποιεί το κεφάλαιό του και έχει μόνο απαιτήσεις.

Η κοινωνία έχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με την απληστία

του σημερινού Κράτους. Αυξάνονται διαρκώς οι φόροι, αλλά και

τα ελλείμματα. Πάμπολλοι κρατικοδίαιτοι κηφήνες έχουν σαν

αυτονόητο ότι οι πολίτες υπάρχουν για το Κράτος. Το Κράτος

όμως είναι για τους πολίτες. Όχι ;

Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι μόνο να αποδεχθούμε ως

«καλό» τον πλούσιο επιχειρηματία, αλλά να τον ενισχύσουμε

θεσμικά. Να μην αφήνουμε να είναι «βρώμικο» το παιχνίδι. Να

ελαττώσουμε το Κράτος στο απολύτως αναγκαίο μέγεθος. Ούτε

φοροδιαφυγή, ούτε γραφειοκρατία, ούτε πολιτική συναλλαγή.

Και η καινοτομία είναι ότι αυτά δεν θα τα επιβάλουμε με

απαγορεύσεις, αλλά με θεσμούς που τα αποκλείουν συστηματικά

και αποτελεσματικά, που κατοχυρώνουν θετικά τους κανόνες του

καθαρού παιχνιδιού.

Μπροστά

Προτείνω ένα σύνολο ανατροπών αντιλήψεων στο σημερινό

πολιτικό και οικονομικό σύστημα, αρχίζοντας από μία καίρια

επέμβαση στον πυρήνα της φορολογικής μας αντίληψης.

Βλέπω το Κράτος, στην άμεση φορολογία, ως πάροχο υπηρεσιών

και όχι ως συνεταίρο στα κέρδη και τα εισοδήματα.

Αποδεικνύω ότι αυτή η καίρια επέμβαση συνιστά κολοσσιαία

ανατροπή, που πυροδοτεί μακροχρόνιο ενάρετο κύκλο.

Αλλάζουν τα πάντα, αλλά το κυριότερο είναι ότι οι δυνάμεις του

κέρδους στρέφουν πλέον τον ανταγωνισμό στην ποιότητα, στην

υγιή επιχειρηματικότητα, την άμιλλα.

Το φορολογικό μας σύστημα γίνεται δίκαιο και αποτελεσματικό.

Θα πληρώνουν λογικού ύψους φόρους οι «έχοντες και κατέχο-

ντες», χωρίς πρακτικά να μπορούν να φοροδιαφύγουν. Και οι

ασθενέστεροι απαλλάσσονται τελείως από φόρους περιουσίας.

Στην έμμεση φορολογία, η κατανάλωση θα φορολογείται

στοχευμένα, σε μικρού αριθμού είδη, και – το κυριότερο – για

λόγους που έχουν άμεση σχέση με το προϊόν και την

κατανάλωσή του.

Η είσπραξη των Ειδικών Ανταποδοτικών Φόρων Κατανάλωσης

(Ε.Α.Φ.Κ.) προβλέπεται αυτόματη, απ’ ευθείας από τον

καταναλωτή στο δημόσιο ταμείο. Κλείνουν τα περιθώρια για το

λαθρεμπόριο. Οι φόροι καταλήγουν ασφαλώς στην κάλυψη των

αντίστοιχων θεσμοθετημένων κοινωνικών δράσεων.

Αναίρεση

Πρόκειται, βέβαια, για διορθωτική επέμβαση στον καπιταλισμό.

Στόχος είναι ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Είναι κάτι

αδιανόητο για πολλούς, ιδίως τους δογματικά εγκλωβισμένους

στα μαρξιστικά μυθεύματα. Αυτούς που αγνοούν ότι ο

καπιταλισμός έφερε τεχνολογικές επαναστάσεις ανεβάζοντας

θεαματικά το επίπεδο ζωής. Εντοπίζουν την προσοχή τους στα

οφθαλμοφανή αρνητικά, στην καταπίεση των εργαζόμενων και

την ιμπεριαλιστική κατάληξη του συστήματος.

Υποστηρίζω αιτιολογημένα ότι πρόκειται για αποτέλεσμα

πρωταρχικού σφάλματος στο σχεδιασμό του καπιταλισμού από

τους ιδρυτές του Άνταμ Σμιθ και Ντέιβιντ Ρικάρντο. Δεν

προνόησαν εύστοχα ως προς το πρόβλημα που ορθώς

επισήμαναν, τη συσσώρευση κεφαλαίου και τη δυσχέρεια της

αναδιανομής του. Καταφανώς το πρόβλημα εκδηλώνεται όλο και

εντονότερα με την πάροδο του χρόνου.

Με λίγα λόγια, το πρόβλημα είναι πώς θα έχουμε κατανάλωση

από το συσσωρευμένο κεφάλαιο. Οι θεωρητικοί θεμελιωτές του

καπιταλισμού εναπέθεσαν τις ελπίδες τους στην καλή θέληση

των πλουσιότερων. Δεν συνέβη αυτό, παρά τις φωτεινές

εξαιρέσεις ευεργετών. Η λύση που προέκυψε μοιραία ήταν ο

πόλεμος. Η ανάγκη αναδιανομής κεφαλαίου ήταν η αιτία των

σύγχρονων πολέμων. Αλλά πλέον ένας μεγάλος πόλεμος θα ήταν

ο τελευταίος …

Κάποιος προτείνει νόμο αναγκαστικής κατανάλωσης ... Κάποιοι

απλώς κυνηγάνε την ουρά τους … Πολλοί απλώς διαδηλώνουν,

διαμαρτύρονται, ωρύονται … Το μέλλον, όμως, δεν υπάρχει. Δεν

είναι εφικτό να το διεκδικήσουμε από κάποιον. Χρειάζεται να το

δημιουργήσουμε.

Η λύση είναι απλή, σε απίστευτο βαθμό. Φορολογούμε μόνο τη

συγκέντρωση κεφαλαίου και έμμεσα ευνοούμε φορολογικά την

επένδυση κεφαλαίου, τη δημιουργία.

Αυτά. Και ο καπιταλισμός αποκτά [ξανά ;] ανθρώπινο πρόσωπο.

Ο μόνος σοβαρός λόγος να μην το πιστέψει κάποιος είναι γιατί

φαίνεται απίστευτο.

Κοσμογονία

Η βασική πρόταση, για την εκ βάθρων αλλαγή του φορολογικού

μας συστήματος, συνοδεύεται από μία ακόμη κοσμογονικής

σημασίας καινοτομία, το αριστοδημοκρατικό μοντέλο διοίκησης.

Αριστοδημοκρατία σημαίνει να κυβερνούν οι άριστοι

δημοκρατικά. Και το προτεινόμενο σύστημα είναι σχεδιασμένο

να διασφαλίζει και την ανάληψη της ηγεσίας από τους αρίστους

και τον συστηματικό δημοκρατικό έλεγχο των πράξεών τους.

Προδιαγράφεται άμεση εκλογή εκτελεστικών οργάνων,

αναλογικά αντιπροσωπευτικά Συμβούλια σε όλα τα επίπεδα και

πρωτοποριακά οργανωμένα δημοψηφίσματα.

Τα εκτελεστικά όργανα έχουν ελευθερία κινήσεων αλλά αφ’ ενός

είναι άμεσα ανακλητά με δημοψήφισμα και αφ’ ετέρου έχουν να

λογοδοτούν άμεσα στη Δικαιοσύνη για τη νομιμότητα των

ενεργειών τους. Δεν υπάρχουν περιθώρια για δυνάστες.

Τα αντιπροσωπευτικά όργανα εκλέγονται με απλή αναλογική.

Είναι ομάδες εργασίας που έχουν βασικό όπλο το κύρος.

Ελέγχουν κατά βούληση την εκτελεστική εξουσία. Δεν την

εμποδίζουν, δεν εγκρίνουν τακτικά καμία ενέργειά της. Κυρίως

επεξεργάζονται επισταμένως τις θέσεις που θα τεθούν στην

κρίση του εκλογικού σώματος με δημοψήφισμα. Και οι

αντίστοιχες αποφάσεις θα έχουν ισχύ νόμου για τα εκτελεστικά

όργανα.

Η παράλληλη θεσμοθέτηση και θωράκιση της δημόσιας ψήφου,

όπου ψηφίζουμε μυστικά αλλά δημοσιοποιείται τι ψηφίσαμε

μετά το τέλος της ψηφοφορίας, είναι αιχμή στην εδραία

αναβάθμιση των πολιτικών ηθών. Αρκετά με το σύμπλεγμα

κατωτερότητας του «κρύψου μη δουν τι ψηφίζεις».

Ταυτόχρονα αλλάζουμε αντίληψη και στο τι κάνει ο διοικητικός

μηχανισμός, ανατρέπουμε τις σχέσεις Κράτους-πολίτη. Το

Κράτος από καθημερινός βραχνάς μετατρέπεται σε διακριτικό

ρυθμιστή της κοινωνικής ευδαιμονίας. Θα δούμε πώς.

Το αριστοδημοκρατικό μοντέλο διοίκησης εμπνέει και προάγει.

Βασίζεται στην εκ κατασκευής αποτελεσματικότητά του. Αντί να

φθείρεται εδραιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Με τη χρήση

αναδεικνύει τα προτερήματά του και προοδευτικά σβήνει μνήμες

και συμπεριφορές του παρελθόντος.

Η σύγκριση του αριστοδημοκρατικού μοντέλου με το σημερινό

πολιτικό σύστημα αναδεικνύει ανάγλυφα τη ρίζα της σημερινής

παθογένειας. Προκύπτει αβίαστα το γιατί ακριβώς η δημοκρατία

μας αυτοκαταστρέφεται, γιατί είναι αντίθετη στη φύση του

ανθρώπου.

Η αριστοδημοκρατία εξυπηρετεί τους στόχους, χωρίς να βιάζει

τις διαδικασίες. Είναι μάλιστα τέτοια η προδιαγραφόμενη

αποτελεσματικότητα του συστήματος, ώστε ευλόγως αναμένεται

να χρησιμοποιηθεί με προσαρμογές και στον ιδιωτικό τομέα. Η

αυτοδιαχείριση και οι εταιρείες λαϊκής βάσης λ.χ. μπορούν πλέον

να μπουν με αξιώσεις στον ανταγωνισμό.

Σύνθεση

Η Φορολογική Επανάσταση – από τη μία – απλοποιεί τα

δημοσιονομικά, συρρικνώνει το απαιτούμενο μέγεθος του

Κράτους, αποκλιμακώνει τις δαπάνες και τους φόρους,

διασφαλίζει με άνεση την οικονομική βιωσιμότητά του.

Το αριστοδημοκρατικό μοντέλο διοίκησης δίνει άλλη διάσταση

στην έννοια της ηγεσίας και της αντιπροσωπευτικότητας, και

κατοχυρώνει αποτελεσματικά τη λαϊκή κυριαρχία. Παράλληλα

διασφαλίζει δυναμικά την αποτελεσματικότητα στην επιδίωξη

των κοινωνικών στόχων.

Με αυτό το υπόβαθρο, προτείνονται τρεις καίριες θεσμικές

αλλαγές, που συνιστούν συνολική Πολιτική Μεταρρύθμιση:

- Πολιτειακή Μεταρρύθμιση σε Αριστοδημοκρατία, με στόχο

ένα λιτό και αποτελεσματικό Κράτος. Πρωτοποριακή

επαναφορά της Αμφικτιονίας, ισχυρή επιτελική Κυβέρνηση 5

σταθερών Υπουργείων, αναλογικά Συμβούλια.

- Επανάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με οικονομική

αυτοτέλεια, αυτοδιαχείριση, ισχυρό λόγο στα εθνικά θέματα

και ρυθμισμένη αρμονική συνύπαρξη με την Κυβέρνηση.

- Αναβάθμιση του ρόλου των φορέων των παραγωγικών

τάξεων, με οικονομική αυτοδυναμία και με κύρια κατεύθυνση

και υποχρέωση τη διασφάλιση της ποιότητας και της προόδου.

Πρόκειται συνολικά για επαναστατική θεσμική αλλαγή που

προάγει την κοινωνική ευημερία, αλλά και επιβάλλει ταυτόχρονα

τη δημοκρατία και την αριστοκρατία. Όχι υπό τη χυδαία

εκφυλισμένη μορφή τους, αλλά ως οχυρά διαλόγου και

αξιοκρατίας.

Θα έχουμε και ισχυρή διακυβέρνηση και άμεση δημοκρατία. Και

τοπική αυτονομία και εθνικό συντονισμό. Αβίαστη συγκατάβαση

αλλά και δημιουργική επίλυση διαφορών. Αξιοπρέπεια.

Ελευθερία.

Σύνεση

Είναι αυτονόητο ότι, όπως κάθε κοινωνικό όραμα, έτσι και η

κοσμοθεωρία του ανθρωπισμού δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πριν

υλοποιηθεί. Εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να δοκιμασθεί σε

κάποιο εργαστήριο. Δεν μπορεί να γίνει κάποιο πείραμα. Και οι

συνετοί διαπιστώνουν ότι ιστορικά υπήρξαν πολλές ιδέες που

αρχικά ενθουσίασαν, αλλά στην πράξη απέτυχαν. Σε βάθος

χρόνου απεκάλυψαν τα ελαττώματά τους.

Το ερώτημα που τίθεται είναι «τι να κάνουμε με τις νέες ιδέες ;».

Πώς θα βρούμε ποια ιδέα θα αντέξει στη μαρτυρία της φύσεως ;

Γιατί άραγε τα ελαττώματά των ιδεών φάνηκαν στην πράξη,

αλλά δεν φαίνονταν στη θεωρία – τουλάχιστον για τους

πάμπολλους που ακολούθησαν τις εκάστοτε νέες ιδέες ;

Αν δεχθούμε ότι κάτι είναι καλό αν έχει καλούς «καρπούς», τότε

πώς θα πάρουμε την απόφαση π.χ. να φυτέψουμε ή όχι ένα

δένδρο στον κήπο μας ; Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να

δοκιμάσουμε πρώτα τους καρπούς του. Είναι επίσης προφανές

ότι δεν φθάνει να δοκιμάσουμε τους καρπούς ενός ίδιου δένδρου.

Δεν φθάνει να έχει καλούς καρπούς ένα είδος δένδρου για να

είναι σκόπιμο να φυτέψουμε ένα τέτοιο στον κήπο μας.

Μπορεί να υπάρχουν λόγοι να μην αναπτυχθεί στον κήπο μας.

Μπορεί να προσελκύσει κλέφτες ή κουνούπια. Μπορεί να

στοιχίζει πολλά σε ποτίσματα. Μπορεί …

“Τη μέρα που η Δύναμη της Αγάπης

θα Υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης,

ο κόσμος θα γνωρίσει την Ειρήνη. “ Μαχάτμα Γκάντι

“Περίμενε πολύ, χτύπα γρήγορα.“ Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

Ο αδύναμος αδρανεί μπροστά στα «μπορεί». Διστάζει.

Αναβάλλει. Βρίσκει διαρκώς δικαιολογίες. Ο ισχυρός μελετά.

Ενημερώνεται, αναλύει, κρίνει, σταθμίζει, αποφασίζει και

επιχειρεί. Γι’ αυτό και το απόφθεγμα του Κορίνθιου Περίανδρου

«μελέτα το παν» είχε γίνει Δελφικό Πρόσταγμα.

Η απάντηση, λοιπόν, είναι απλή. Ανάμεσα στην αφηρημένη

σύλληψη μίας ιδέας και τη μαρτυρία της φύσεως υπάρχει αυτό

που πολλοί ξεχνούν ή αγνοούν : η μελέτη.

Ως μελετητής μηχανικός ο ίδιος, γνωρίζω καλά τι θα πει να

βάζεις μία ιδέα σε χαρτί και να καταλήγει σε έργο σύμφωνα με

τη μελέτη. Κάπως έτσι πίνω νερό Στυμφαλίας στη γενέτειρά μου

Κόρινθο.

Λογική

Κάποιος που διαβάζει μία μελέτη, αξιολογεί την πληρότητα της,

τη θεωρητική αρτιότητά της, τα πλεονεκτήματα και τα

μειονεκτήματά της, σταθμίζει το κόστος της και κρίνει την

εφαρμοσιμότητά της. Έτσι καταλήγει ορθολογικά σε εδραία

άποψη για τη σκοπιμότητα προώθησης της ιδέας που

μελετήθηκε.

Και, παρ’ όλη την επιστημονική συγκρότηση του μελετημένου

πλάνου, είναι απολύτως λογικό να χρειασθούν διορθωτικές

κινήσεις στην εφαρμογή. Μία άρτια μελέτη εκτιμά ορθολογικά

τις δυσκολίες, προβλέπει ασφαλιστικές δικλείδες και

εναλλακτικές λύσεις, προδιαγράφει ελέγχους. Προνοεί.

Τέλειος σχεδιασμός μπορεί να υπάρξει μόνο σε κλειστά

παιχνίδια π.χ. στο σκάκι. Στον πραγματικό κόσμο απόλυτος

σχεδιασμός και απολύτως ασφαλές πλάνο υπάρχουν μόνο στα

κεφάλια των αδαών, αυτών που δεν έχουν υλοποιήσει ποτέ τους

ένα σχέδιο, που δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ρεαλιστικά τη

διαφορά λόγων και έργων, αυτών που δεν μπορούν καν να

κατανοήσουν την έννοια «ενδεχόμενο».

Επίσης, μία άρτια μελέτη προεκτιμά ορθολογικά τη «διάρκεια

ζωής του έργου». Αντίστοιχα, δεν αρκεί να εφαρμοσθεί στην

κοινωνία μία καλή ιδέα. Χρειάζεται να έχει βάσιμους λόγους να

κρατήσει στο χρόνο. Χρειάζεται να έχει τα προσόντα να νικήσει

το χρόνο. Χρειάζεται να συμβαδίζει με τη φύση του ανθρώπου ή

να φιλοδοξεί ρεαλιστικά να την αλλάξει.

Όλα αυτά δεν τα έχει κάνει κανένα πολιτικό μανιφέστο μέχρι

τώρα. Είναι θέμα απλής διαπίστωσης. Και είναι προς έλεγχο και

επιβεβαίωση αν κάτι αλλάζει …

Επιλογή

Εσύ, λοιπόν, φίλη/φίλε,

Έχεις πρώτα από όλα να κρίνεις αν σε ενδιαφέρει το θέμα, αν σε

συγκινεί ο στόχος. Αν θα αποφύγεις να τον χαρακτηρίσεις

πρόχειρα ανέφικτο.

Αφού διαβάσεις τη μελέτη, έχεις να κρίνεις αν θα την

μελετήσεις.

Μπορείς, φυσικά, να αξιολογήσεις αυτή την προμελέτη και να

πάρεις τη δική σου απόφαση αν θα συμβάλεις ή όχι στην

υλοποίησή της. Γιατί όχι να συμβάλεις και στη βελτίωσή της,

στα πλαίσια ανοικτού εποικοδομητικού διαλόγου. Άλλωστε στη

διαμόρφωσή της έχει συμβάλει ήδη η ανοικτή συζήτηση των επί

μέρους ιδεών, κυρίως μέσω διαδικτύου (Capital.gr, Facebook).

Η κρίση, όμως, τρέχει και δεν αστειεύεται. Τα τύμπανα του

πολέμου ξανακτυπούν. «Η αδέξια δύναμη σπάζει το κλειδί και

χρησιμοποιεί το σκεπάρνι» κατά τον Ινδό ποιητή του

Μεσοπολέμου και Νομπελίστα Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ.

Η παρούσα προμελέτη στοιχειοθετεί αιτιολογημένα ποια

ακριβώς είναι η ρίζα του προβλήματος, η απώτερη αιτία της

κρίσης. Ποιο είναι το «σκεπάρνι» και – κυρίως ! – ποιο είναι το

«κλειδί».

Όποιος συμφωνεί με αυτή τη διαπίστωση – το τονίζω : όποιος

συμφωνεί – προσαρμόζει ανάλογα τη στάση του και τα

περιθώρια εφησυχασμού του. Βλέπει αλλιώς τη διάχυτη

αυταπάτη και τους κινδύνους. Επανεκτιμά τις δυνατότητες.

Ιδιαίτερα αξίζει να εκτιμήσουν την εμβέλεια του οράματος, και

ειδικότερα των Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης του Περιβάλλοντος και

ανάλωσης Φυσικών Διαθεσίμων, οι έχοντες περιβαλλοντικές

ανησυχίες και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Το ερώτημα, και γι’ αυτούς, είναι αν θα επιτρέψουν στον εαυτό

τους να επιδιώξουν τους στόχους που έχουν μέχρι τώρα με

τελείως άλλα μέσα.

Κάπως έτσι, και καθώς ο στόχος είναι να ανακόψουμε τα σχέδια

πανίσχυρων δυνάμεων με όπλο απλώς ιδέες, καλό είναι να

πάρουμε δύναμη από μερικά ακόμη λήμματα από τη Λογοτεχνία.

«Οι αδύναμοι μπορεί να γίνουν τρομεροί γιατί απεγνωσμένα

προσπαθούν να φανούν δυνατοί». Ταγκόρ.

«Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει μία ιδέα, όταν έχει έλθει η ώρα

της». Βίκτωρ Ουγκώ.

«Το συμφέρον χαμογελά στην καλοσύνη, όταν το καλό είναι

προσοδοφόρο». Ταγκόρ φυσικά – τι άλλο ;

Εμείς, λοιπόν, μπροστά στην υπαρξιακών διαστάσεων κρίση της

Χώρας μας, αλλά και την παγκόσμια, έχουμε κάθε λόγο να

πάρουμε σοβαρά την επιστημονική διαπίστωση του Κάρολου

Δαρβίνου : «Δεν είναι το πιο δυνατό από τα είδη αυτό που

επιβιώνει, ούτε το πιο έξυπνο. Επιβιώνει αυτό που είναι πιο καλά

προσαρμόσιμο στις αλλαγές.»

Οι αλλαγές στον κόσμο μας, κυρίως λόγω του διαδικτύου, είναι

τεράστιες. Οι πιέσεις σε μεγάλα συμφέροντα, στους σύγχρονους

δεινόσαυρους, είναι επίσης τεράστιες. Την ίδια στιγμή η

καταστροφή του πλανήτη είναι θέμα απλώς πατήματος ενός

κουμπιού.

Είναι απλό να διαπιστωθεί ότι παίζουμε με τη φωτιά, με το

μέλλον των παιδιών μας. Ότι. έχουμε κάνει τα εύκολα δύσκολα

Και στην καρδιά της κρίσης έχουμε [;] μία ευκαιρία να τα

ξανακάνουμε εύκολα.

Συνεπώς : Η προειδοποίηση είναι έμμεση πλην σαφής αλλά και

το κίνητρο υψηλό : ένας κόσμος που θα χαιρόμαστε τη ζωή.

Διμηνιό 4 Σεπτεμβρίου 2013

Η Ελπίδα έχει δύο πανέμορφες κόρες. Την οργή και την τόλμη.

Την οργή, για την πραγματικότητα της ζωής...

Την τόλμη, για να την αλλάξεις.

Πάμπλο Νερούδα

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ BIG BANG

Πυρήνας

Το «φαινόμενο της πεταλούδας» (butterfly effect) είναι γνωστό

με την εξής παρομοίωση : το πέταγμα μίας πεταλούδας στη

Μογγολία μπορεί να προκαλέσει πλημμύρα στην Κένυα.

Με απλά λόγια, αυτή η επιστημονική θεωρία μιλάει για τα

αποτελέσματα μιάς μικρής αλλαγής σε ένα πολύπλοκο σύστημα.

Αν η μικρή αλλαγή είναι σε καίριο σημείο του πολύπλοκου

συστήματος, οι αλλαγές επεκτείνονται από μόνες τους και

αλυσιδωτά σε μεγάλη έκταση.

Ανατροπή

Πρεσβεύω μία τέτοια καίρια αλλαγή στο κέντρο του πολιτικού,

οικονομικού και κοινωνικού μας συστήματος. Δεν είναι μία

οποιαδήποτε αλλαγή, κάτι τυχαίο δηλαδή. Είναι θέμα που

μελέτησα διεξοδικά. Η «εντολή» που μου «άφησε» ο Δήμαρχος

της γενέτειράς μου Νίκος Κουΐνης ήταν : «Κώστα τον πυρήνα».

Πρόκειται για απλή επέμβαση στον πυρήνα της φορολογικής μας

αντίληψης. Θεωρούμε σήμερα αυτονόητα σωστό να

φορολογούμε το κέρδος και τα εισοδήματα. Και κάθε δημαγωγός

υπόσχεται σύλληψη της φοροδιαφυγής των «μεγαλοκαρχαριών».

Και, μέχρι να το «πετύχει», φόρους πληρώνουν μόνο τα συνήθη

υποζύγια, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, καθώς και όσοι άλλοι

απλώς δεν θέλουν ή δεν τολμούν να φοροδιαφύγουν.

Δεν θα το πετύχει ποτέ, ακόμη και αν το θέλει. Ας μην ξεχνάμε

ότι το κεφάλαιο ξέρει πάντα να βρίσκει τρόπους να γλυτώνει

φόρους, αυτό που λέγεται φοροαποφυγή. Μαγειρεύει νόμιμα τα

λογιστικά του, εκμεταλλεύεται νόμιμα «παραθυράκια»,

υπαγορεύει ευνοϊκές ρυθμίσεις. Και – κυρίως – μεταφέρει κέρδη

σε συνδεδεμένες επιχειρήσεις, δηλώνει έδρα σε «φορολογικούς

παραδείσους». Δεν είναι αποτελεσματικό το «κυνήγι μαγισσών».

Αν ήταν, αν μπορούσε να είναι, θα ήταν έστω κάτι.

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η φορολόγηση των κερδών, και

μάλιστα με υψηλούς συντελεστές, είναι άδικη. Όχι τόσο γιατί

πιάνει μόνο όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν – για τους δικούς

τους λόγους – να κρύψουν τα κέρδη τους. Είναι άδικη, κυρίως,

γιατί είναι παράλογο να συσχετίζονται οι φόροι με τα κέρδη.

Είναι άδικο γενικότερα να πληρώνει κανείς φόρους μόνο και

μόνο επειδή έχει λεφτά ή επειδή τον «βρήκαμε» πάνω σε μία

συναλλαγή.

Αυτή ακριβώς είναι η φορομπηχτική αντίληψη του Κράτους μας.

Όχι μόνο τώρα που φορολογούν και τους άνεργους και τους

άστεγους – σε λίγο και τον αέρα που αναπνέουμε. Είναι λάθος

αντίληψη στη βάση της.

Στα μάτια του επιχειρηματία το Κράτος είναι ένας συνεταίρος με

ηγεμονικό ποσοστό στα κέρδη, μηδαμινή – στην καλύτερη

περίπτωση – συμμετοχή στην προσπάθεια και μηδενική

συμμετοχή στις ζημιές. Και είναι αντιληπτό πια ότι οι κρατικές

επιδοτήσεις είναι «δώρον άδωρον», υπάρχουν τελικά μόνο για

τους κρατικοδίαιτους κηφήνες και αυτούς ωφελούν.

Δεν δικαιώνει αυτή η ανάλυση τη φοροδιαφυγή – την εξηγεί.

Έχει μεγάλη διαφορά.

Butterboys

Από την άλλη, εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι ότι τα ίδια

πάνω-κάτω λέει και η διαβόητη «νέα τάξη πραγμάτων». Και

πολλοί νομίζουν ότι «έξω» πάνε καλά τα πράγματα και ότι οι

ισχυροί του πλανήτη κάνουν εδώ με την άνεσή τους «παιχνίδια».

Φαίνεται έτσι, αλλά έχουμε να κάνουμε με μάστορες της

διαστροφής της αλήθειας, της προπαγάνδας.

Οι φωστήρες της περιβόητης λέσχης Μπίλντεμπεργκ π.χ. είναι

μάστορες στο να προβάλλουν τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας

που λαμβάνονται για την προστασία των συνεδριάσεών τους,

συνήθως σε πανάκριβα θέρετρα. Αυτό αρκεί για να αποδείξει

στην αθλίως χειραγωγούμενη κοινή γνώμη ότι κάτι αποφάσισαν,

και μάλιστα σημαντικό, για τις τύχες του πλανήτη. Και οι

αποφάσεις είναι μυστικές, άρα έχουν όλη την άνεση να

«επιβεβαιωθεί» η εφαρμογή τους εκ των υστέρων. Περί αυτού

πρόκειται.

Όσοι βλέπουν με σκεπτικισμό την αποκαθήλωση της

ιλαροτραγωδίας, ας ανατρέξουν σε κομπίνες σαν το millennium,

την απόκρυψη της κατάρρευσης της Enron, το ψέμα με τα δήθεν

χημικά όπλα του Σανταμικού Ιράκ και τόσα άλλα. Τα

goldenboys δεν έχουν καμία αναστολή να πουν τα χειρότερα

ψέματα για να ‘κονομήσουν.

Μέσα στο παιχνίδι είναι ακόμη και οι «αποκαλύψεις», συνήθως

κατόπιν εορτής. Το ζητούμενο γι’ αυτούς είναι πώς θα

δηλητηριάσουν την κοινή γνώμη με την αίσθηση ανημπόριας,

αυτό που θα δώσει αξία στην μηδενικότητά τους.

Στον ίδιο ρυθμό, οι σύγχρονοι διαχειριστές του απίστευτου

κατασκευάσματος που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση,

ομοφωνούν σε παντοειδή γραφειοκρατικά συστήματα

«ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας». Την ίδια ώρα που

κερδίζουν την κοινή γνώμη «λαμπρές» ιδέες τους σαν τους

φορολογικούς συντελεστές 75%. Μόνο όσοι δεν έχουν πια καμία

κριτική ικανότητα μπορούν να θεωρούν σωστά και τα δύο

συγχρόνως.

Και μόνο πνευματικά τυφλοί δεν διακρίνουν ότι έχουμε να

κάνουμε με σοβιετικής εμπνεύσεως παρωδία καπιταλισμού, υπό

την ασφυκτική γραφειοκρατική κηδεμονία της προνομιούχου

κοινοτικής νομενκλατούρας.

Σύγκλιση

Ας επανέλθουμε όμως στα σημαντικά, στα δικά μας. Μια

Ελλάδα σε σωστό δρόμο, με λυμένα τα εσωτερικά της

προβλήματα, όλους αυτούς τους έχει για πασατέμπο. Ας κάνουν

όσες συνομωτικές συμφωνίες θέλουν. Λογαριάζουν χωρίς τον

ξενοδόχο.

Αυτό αναλαμβάνουμε να τους … εξηγήσουμε.

Ορθολογισμός

Το σωστό, όπως το τεκμηριώνω, είναι να φορολογούμε την αξία

της περιουσίας και των κάθε είδους επιχειρήσεων. Το

ευνομούμενο κράτος που θέλουμε να φτιάξουμε θα φροντίζει να

εξασφαλίζει συνθήκες αξιοποίησης της περιουσίας και

ανάπτυξης των επιχειρήσεων. Θα παρέχει υποδομές, πάγιες

υπηρεσίες, ασφάλεια κ.λ.π.

Όλα αυτά είναι δίκαιο να τα πληρώνουν και αυτοί που δεν έχουν

κέρδη, πόσο μάλλον αυτοί που απλώς δεν εμφανίζουν κέρδη.

Δίκαιο είναι να τα πληρώνουν όλοι όσοι απολαμβάνουν την

κρατική μέριμνα. Δεν είναι σωστό να μην πληρώνει φόρους μία

επιχείρηση που δεν πήγε καλά επειδή π.χ. έβαλε ανάξιο

διευθυντή ή έκανε λανθασμένες επιχειρηματικές κινήσεις. Για

τον ίδιο λόγο που αντίστοιχα δεν απαλλάσσεται από ενοίκια.

Δεν είναι δίκαιο να μην πληρώνει φόρους ένα ακίνητο που

«κάθεται», επειδή απλώς έτσι θέλει ο ιδιοκτήτης του. Γιατί να

μην αξιοποιηθεί το σχολάζον ακίνητο σε ένα αναπτυξιακό

περιβάλλον ; Ποιός θα πληρώσει τις υποδομές, την αστυνομία,

τις ένοπλες δυνάμεις – την κρατική μέριμνα εν γένει που

χρειάζεται και το σχολάζον ακίνητο ;

Η λύση, στο αίτημα της φορολογικής δικαιοσύνης και της

σύλληψης της φοροδιαφυγής, δεν είναι τα αστυνομικής λογικής

μέτρα. Δεν είναι λύση το Σ.Δ.Ο.Ε. Λύση είναι να φορολογούμε

την αξία της περιουσίας και της επιχείρησης. Λύση δημιουργική.

“ Αποφάσισε τι θέλεις να γίνει

και οι λύσεις θα φανερωθούν “ Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

Αυτή η αξία και αντιστοιχεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο

στην κρατική μέριμνα και δεν κρύβεται. Και ταυτόχρονα το

κόστος της όλης φοροεισπρακτικής διαδικασίας ελαττώνεται

θεαματικά. Και ο αντίστοιχος κρατικός μηχανισμός απλοποιείται

δραστικά και ο φορολογούμενος ασχολείται ελάχιστα και με

αμελητέα γραφειοκρατική επιβάρυνση.

Για την δίκαια εκτίμηση αυτής της αξίας προτείνεται καινοτόμα

διαδικασία ρεαλιστικής αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων

(ακίνητα, μεταφορικά μέσα, επιχειρήσεις). Η ουσία της είναι ότι

υποχρεώνει έξυπνα τον δικαιούχο να τα αποτιμά ειλικρινά.

Αυτός είναι ο πυλώνας της πρότασης.

Κατ’ αυτό τον τρόπο απλοποιείται δραστικά η διαδικασία

υπολογισμού των φόρων και γίνεται πρακτικά αδύνατη και η

φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή. Ταυτόχρονα η προτεινόμενη

Πολιτική Μεταρρύθμιση οδηγεί σε λιτό και αποτελεσματικό

Κράτος, σε θεαματική συρρίκνωση των δαπανών του.

Κάπως έτσι καταλήγουμε να πληρώνουμε πολύ λιγότερους

φόρους όλοι !

Συγχρόνως θεσμοθετείται η πλήρης φορολογική απαλλαγή των

ασθενέστερων. Φορολογείται μόνο η «εξέχουσα διαβίωση».

Απαλλάσσεται από φόρο η περιουσία μέχρι αυτή που αντιστοιχεί

στο ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης της οικογένειας, στο τεκμαρτό

εισόδημα που χρειάζεται η οικογένεια για να ζήσει.

Εκτός από αυτή την απλή και χαμηλή φορολόγηση της

περιουσίας, προβλέπονται μόνο Ειδικοί Ανταποδοτικοί Φόροι

Κατανάλωσης (Ε.Α.Φ.Κ.). Φορολογούμε ορισμένα μόνο

καταναλωτικά είδη για λόγους που έχουν τεκμηριωμένα σχέση

με το συγκεκριμένο είδος και την κατανάλωσή του.

Οι πόροι των Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης της υγείας και του

περιβάλλοντος, ανάλωσης φυσικών διαθεσίμων και πολυτελείας

διατίθενται αντίστοιχα για την προστασία της υγείας, του

περιβάλλοντος, την φυσικών διαθεσίμων και της δημόσιας τάξης.

Αλήθεια, τι ακριβώς νήμα έχει να φορολογείται το ψωμί ή το

γάλα ;

Η είσπραξη των Ε.Α.Φ.Κ. προδιαγράφεται απολύτως αυτόματη.

Ο φορολογούμενος θα χρεώνεται το φόρο που αναλογεί και θα

τον καταβάλει αυτόματα κατ’ ευθείαν στο Δημόσιο Ταμείο. Το

χτύπημα στο λαθρεμπόριο και τα συναφή κυκλώματα είναι

συντριπτικό.

Προκύπτει, λοιπόν, απλά ένα φορολογικό σύστημα :

- δίκαιο, γιατί επιβάλλει φόρους με στοιχειοθετημένο λόγο

ύπαρξης και πλήρη αντιστοίχηση με αναγκαίες κρατικές

δαπάνες.

- αξιοπρεπές, γιατί προστατεύει τον ειλικρινή φορολογούμενο

και καταπολεμά δραστικά τη φοροδιαφυγή.

- αποτελεσματικό, γιατί επιβάλλει χαμηλού ύψους φόρους και

με αμελητέα γραφειοκρατική διαδικασία.

- αναπτυξιακό, γιατί διαμορφώνει απλό, σταθερό και

ανταγωνιστικό περιβάλλον ανάπτυξης της υγιούς

επιχειρηματικότητας.

- προοδευτικό, γιατί παρέχει πλήρη φορολογική ασυλία στους

ασθενέστερους και – στο δίκαιο, αξιοπρεπές και

αναπτυξιακό περιβάλλον που διαμορφώνεται – έχουν

ιδανικές συνθήκες διαβίωσης και ανέλιξης, σε αντιστοιχία

με τις προσπάθειές τους.

Αλλού

Κάπως έτσι ξεκινάει η μεγάλη αλλαγή. Αληθινό big bang.

Το Κράτος μειώνεται άμεσα, μαζί και οι δαπάνες του. Η

Οικονομία αναπτύσσεται. Η Κοινωνία εξυγιαίνεται προοδευτικά.

Οι ανάγκες κρατικών παρεμβάσεων αποκλιμακώνονται, το ίδιο

και οι κρατικές δαπάνες. Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας

και των δημόσιων επενδύσεων, τα μη φορολογικά έσοδα του

κράτους εν γένει, μπαίνουν σε νέα εποχή.

Διαμορφώνεται επιχειρηματικός και ταυτόχρονα εργασιακός

παράδεισος. Απελευθερώνονται τεράστιες δημιουργικές δυνάμεις

και κατευθύνονται σε τομείς που αξίζει να κατευθυνθούν : στην

Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό. Στην προστασία του

Περιβάλλοντος, γιατί όχι και στην αναβάθμισή του.

Ο μακροχρόνιος ενάρετος κύκλος αρχίζει. Αυτό αναπτύσσω και

στοιχειοθετώ στο κείμενο που ακολουθεί, μαζί με την πρόταση

για την Πολιτική Μεταρρύθμιση. Για ένα λιτό και

αποτελεσματικό Κράτος, παγκόσμιο υπόδειγμα δημοκρατίας και

αξιοκρατίας.

Αυτό το Ελληνικό Κράτος, έτσι όπως προδιαγράφεται

εμπεριστατωμένα, έχει βέβαιη μακροχρόνια προοπτική. Σίγουρα

θα χρειασθεί τεράστια προσπάθεια, αλλά ο στόχος είναι

ευγενικός, ξεκάθαρος, υλοποιήσιμος και προδιαθέτει βάσιμα για

το μέλλον που ετοιμάζουμε για τις επερχόμενες γενεές.

Αυτή η βάσιμη προοπτική κάνει «μικρά» τα μεταβατικά

προβλήματα. Δεν είναι δικαιολογημένο να επιτρέψουμε στην

καθημερινότητα και στους μικροϋπολογισμούς να μας

εμποδίσουν. Λογικό είναι να φροντίσουμε – όσοι συμφωνούμε !

– για την καλύτερη δυνατή προσαρμογή.

Το μεταβατικό οικονομικό πρόβλημα είναι κι αυτό σχετικά

«μικρό». Η χρηματοδότηση αυτής της Ελληνικής Αναγέννησης,

η συμβολή στην ιστορική προσπάθεια, είναι τιμή και δικαίωμα

για κάθε Έλληνα όπου γης.

Αλλά, ακόμη και για τις άτεγκτες σύγχρονες χρηματαγορές, αυτή

η Νέα Ελλάδα είναι κυριολεκτικά blue chip, είναι η άριστη

επένδυση. Το πλάνο είναι εμπεριστατωμένο, έχει αξιοζήλευτα

ισχυρό success story.

Σε αυτά τα ισχυρά πλαίσια, δεν έχει κανείς λόγους να ανησυχεί

πώς θα τα βγάλει πέρα στην εκκίνηση – αν βέβαια σκοπεύει να

εκκινήσει δυναμικά. Και διατάξεις διευκολύνσεων προβλέπονται

και χρόνος υπάρχει. Η ελπίδα επανέρχεται και μάλιστα ισχυρή.

Γι’ αυτό όλο και περισσότεροι προφέρουν αβίαστα :

«φυσικά και μπορούμε !».

Άρα :

1. αλλάζουμε φορολογική αντίληψη

2. κλείνουμε τα παραθυράκια της φοροδιαφυγής

3. συρρικνώνεται το Κράτος και οι δαπάνες του

4. πληρώνουμε όλοι λιγότερους φόρους

5. περνάμε από την κρίση σε ανάπτυξη

6. χαιρόμαστε τη ζωή και τη δημιουργία

Λοιπόν ;

Η πιο επαναστατική αλλαγή στον 21ο αιώνα

δεν θα προέλθει από την τεχνολογία,

αλλά από μια καινούργια αντίληψη για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Τζων Νάϊσμπιττ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ BIG BANG

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Η Πολιτειακή Μεταρρύθμιση

Η επανάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η αναβάθμιση των παραγωγικών φορέων

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Το Ελληνικό Κράτος του Αύριο

Η Ελληνική Οικονομία του Αύριο

Η Ελληνική Κοινωνία του Αύριο

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΘΕΣΜΟΘΕΤΟΥΣΑΜΕ ΤΩΡΑ

ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ;

Γιατί θα έχουμε ανάπτυξη

Γιατί θα είναι αλυσιδωτές οι ευεργετικές αλλαγές

Η επανεκκίνηση του Ελληνικού Κράτους

Η επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας

Η επανεκκίνηση της Ελληνικής Κοινωνίας

Η Ανάσταση της Ελλάδας

Προγραμματισμός και μεταβατικές ρυθμίσεις

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο φθόνος

Γιατί η Ελλάδα δεν είναι αυτό που μας λένε

Ποιος είναι ο εχθρός

Πώς θα μπορούσες να συμβάλλεις

Πώς απαντάμε στις αθλιότητες

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η «Βασιλική Οδός» της Ελληνικής Αναγέννησης

Αντί βιογραφικού

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Άνθρωπος είναι το ελεύθερο άτομο

που επιδιώκει τους υψηλότερους δυνατούς προσωπικούς στόχους

σε περιβάλλον άμιλλας και αγάπης.

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΦΟΡΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Φόρος εξέχουσας διαβίωσης

Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου

ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΙ ΦΟΡΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ

Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης της Υγείας

Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης του Περιβάλλοντος

Ε.Α.Φ.Κ. ανάλωσης των Φυσικών Διαθεσίμων

Ε.Α.Φ.Κ. πολυτελείας

ΘΕΣΜΟΙ

Φοροαπαλλαγή ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης οικογένειας

Σύστημα ρεαλιστικής αποτίμησης αξίας περιουσιακών στοιχείων

Αυτόματη μηνιαία εκκαθάριση φόρων

Φορολογικές διευκολύνσεις και επιείκεια

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΦΟΡΩΝ (Εισοδήματος,

μεταβιβάσεων, Φ.Π.Α. κ.λ.π.)

ΔΗΜΟΣΙΑ ΨΗΦΟΣ

Μυστικότητα κατά την ψηφοφορία, δημοσιοποίηση με τη λήξη

Ηλεκτρονική οργάνωση ψηφοφοριών, αμελητέου κόστους

Δυνατότητα συμμετοχής στην ψηφοφορία από οποιοδήποτε

Κοινοτικό Κατάστημα της Χώρας

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Αρχηγός και Υπαρχηγός

– Άμεση εκλογή, ως δίδυμο, για πενταετή θητεία

– Εκλογή όταν χηρεύει η θέση

– Άμεση ανακλητότητα – δυνατότητα παράτασης θητείας, με

δημοψήφισμα

– Πλήρεις εκτελεστικές αρμοδιότητες

– Υπεύθυνη προεκλογική δήλωση αποστολής

Αντιπροσωπευτικό Συμβούλιο

– Εκλογή ανά τετραετία και με απλή αναλογική

– Προεδρεύεται από τον Υπαρχηγό

– Κατασταλτικός έλεγχος Αρχηγού

– Γνωμοδοτικός-συμβουλευτικός ρόλος

– Επεξεργασία προτάσεων για δημοψηφίσματα

– Διαφάνεια και έλεγχος προϋπολογισμού

Διοικητικές Υπηρεσίες

– Διοικητική αυτοτέλεια

– Τήρηση ρητών κατευθυντήριων οδηγιών Αρχηγού

– Τήρηση αποφάσεων δημοψηφισμάτων

– Τοποκεντρική διοικητική οργάνωση

– Απλοποίηση και ηλεκτρονική οργάνωση διαδικασιών

Δημοψηφίσματα

– Προετοιμασία σχεδίου απόφασης και οργάνωση δημόσιας

διαβούλευσης από το Συμβούλιο

– Δυνατότητα προτάσεων και αντιπροτάσεων από πολίτες

– Δυνατότητα ύπαρξης και εναλλακτικών προτάσεων

– Ψηφοφορία με το αυτόματο ηλεκτρονικό σύστημα

Δικαστικός έλεγχος

– Κατασταλτικός και άμεσος

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ

Ο Πρόεδρός της είναι ρυθμιστής του πολιτεύματος

Φορέας όλων των Δήμων της Χώρας με Νομοθετική Εξουσία

Ψηφίζει με ΝΑΙ/ΟΧΙ ηλεκτρονικά τους νόμους που ετοιμάζει η

Εθνοσυνέλευση

Συζητά και ψηφίζει στην Ετήσια Σύνοδό τον Κρατικό

Προϋπολογισμό που ετοιμάζει η Κυβέρνηση

Βάρος της ψήφου κάθε Δημάρχου ο αριθμός εγγεγραμμένων του

αντίστοιχου Δήμου

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Επιτελικός – συντονιστικός ρόλος

Πρωθυπουργός και 5 Υπουργοί, με αναπληρωτές

Μόνιμα Υπουργεία : Εξωτερικών, Ασφαλείας, Παιδείας, Υγείας

και Οικονομικών

Πενταετής θητεία, ανεξάρτητη εκλογή κατά δίδυμο

Άμεση ανακλητότητα – δυνατότητα παράτασης θητείας με

δημοψήφισμα, μετά από απόφαση της Αμφικτιονίας

ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Νομοπαρασκευαστικός, ελεγκτικός και συμβουλευτικός ρόλος

Κυβερνητικό Συμβούλιο παρά τον Πρωθυπουργό (25μελές)

Εθνικά Συμβούλια κατά Υπουργείο (15μελή)

Προετοιμασία νομοσχεδίων – οργάνωση διαλόγου

Εθνοσυνέλευση από τα 1+5 Συμβούλια για προετοιμασία

δημοψηφισμάτων και έλεγχο της Κυβέρνησης

ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Αποστολή

– Διοίκηση των τοπικών υποθέσεων

– Διαχείριση των κρατικών θεμάτων σε τοπικό επίπεδο

– Εκπροσώπηση δημοτών στην Αμφικτιονία

– Υποστήριξη των εθνικών προτεραιοτήτων

– Διαδημοτική συνεργασία

Αρχές

– Αυτοδιοίκηση με διαφάνεια και μόνο κατασταλτικό έλεγχο

– Προκαθορισμένα ποσοστά κατά φόρο και Δήμο

– Αυτόματη αυθημερόν απόδοση πόρων

– Ειδικός Νόμος χωροταξικών δεσμεύσεων και

περιβαλλοντικών όρων κατά Δήμο

– Αυτοδιάθεση στις μεταβολές ορίων

– Επάλληλη συναρμοδιότητα με κυβερνητικές υπηρεσίες

Δημοτικά έργα

– Αυτονομία γενικής πολεοδομικής οργάνωσης, στα πλαίσια του

κατά Δήμο Ειδικού Νόμου χωροταξικών δεσμεύσεων και

περιβαλλοντικών όρων

– Συνολική θεώρηση, μελέτη και προγραμματισμός των έργων

υποδομής

– Αυτοχρηματοδότηση λειτουργίας υποδομών

– Διαφανείς δημόσιες διαδικασίες αναθέσεων και ελέγχου

Κοινότητες

– Ελεύθερη οργάνωση κατά χωριό και συνοικία

– Κοινοτάρχης και Κοινοτικό Συμβούλιο

– Αποφασιστικές αρμοδιότητες στα τοπικά θέματα

Κοινοτικό Κατάστημα

– Χώρος ηλεκτρονικού μηχανήματος ψηφοφοριών

– Εξυπηρέτηση δημοτών προς δημοτικές υπηρεσίες

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ

Αποστολή

– Στόχος η διασφάλιση ποιότητας και η βελτίωση προϊόντων και

υπηρεσιών

– Υποχρέωση η εξασφάλιση και ανάπτυξη του υγιούς

ανταγωνισμού

– Υπεύθυνη παρέμβαση στα αντίστοιχα εθνικά ζητήματα

Αρχές

– Ειδικός Νόμος αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων κατά

παραγωγικό φορέα

– Αυτοδιοίκηση με διαφάνεια και μόνο κατασταλτικό έλεγχο

– Αριστοδημοκρατική οργάνωση (τοπική/κλαδική)

– Ποσοστό στο φόρο των επιχειρήσεων-μελών

– Προκαθορισμένα ποσοστά κατά φόρο (Ε.Α.Φ.Κ.)

– Αυτόματη αυθημερόν απόδοση πόρων

“Ένα λάθος λεπτό σαν τρίχα

μπορεί να σε φέρει μίλια μακριά “ Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Ρητορική ερώτηση : Μήπως στραβά αρμενίζουμε ;

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος θέλει να πάει ακτοπλοϊκώς από την

Αθήνα στη Λέσβο. Πηγαίνει στο λιμάνι του Πειραιά και μπαίνει

στο καράβι. Τελευταίας τεχνολογίας, ταχύτατο, πεντακάθαρο,

άνετο – όλα στην εντέλεια.

Μόνο που ο αμέριμνος ευτυχής ταξιδιώτης μας κάποια στιγμή

ανακαλύπτει ότι το καράβι φθάνει γρήγορα και άνετα στον προ-

ορισμό του : το λιμάνι του Ηρακλείου. Ο ταξιδιώτης μας δεν είχε

προσέξει την ταμπέλα προορισμού στην είσοδο του καραβιού.

Κάποιος που εστιάζει την προσοχή του σε αστυνομικής φύσεως

λεπτομέρειες, όπως «πώς θα περάσει τον έλεγχο εισιτηρίων ;»

κ.τ.τ., ας σκεφθεί τι μπορεί να σημαίνει το κινέζικο «Όταν το

δάχτυλο έδειχνε το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοίταζε το δάχτυλο» …

Δυστυχώς δεν είναι και πολύ εύκολο στις μέρες μας να

αντιλαμβάνεται κανείς το νόημα, το μήνυμα. Άλλο θέμα να

διαφωνεί με το μήνυμα – δικαίωμά του. Αλλά να το κάνει αφού

διακρίνει την κρίσιμη λεπτομέρεια από την άνευ σημασίας. Δεν

είναι όλες οι λεπτομέρειες σημαντικές.

Και το νόημα είναι πολλαπλό : και ότι είμαστε σε λάθος

«καράβι», και ότι δεν έχει νόημα να «πλένουμε το κατάστρωμα»,

και ότι δεν έχει νόημα να φωνάζουμε στον καπετάνιο να στρίψει,

και ότι δεν είναι και τόσο λογικό να ζητάμε τα λεφτά μας πίσω.

Όπως δεν θα είχε νόημα να σκαρφαλώνουμε στο κατάρτι του

βυθιζόμενου Τιτανικού.

Νόημα έχει να αποδεχθούμε ότι είμαστε σε λάθος καράβι, αν

διαπιστώσουμε ότι είμαστε σε λάθος καράβι. Και να αλλάξουμε

το συντομότερο δυνατόν καράβι, αν έχουμε την τύχη να υπάρχει

σωστό καράβι.

Τα βασικά για την φιλοσοφία της αναγέννησής μας

Οι ριζοσπαστικές λύσεις ήταν κάποτε μία εξαιρετικά δημοφιλής

έκφραση στον τόπο μας. Δυστυχώς οι αλλεπάλληλες διαψεύσεις

ελπίδων, οι τραυματικές ματαιώσεις προσδοκιών, έχουν

ακυρώσει τις λέξεις. Δεν έχει τίποτα πια σημασία για τους

συντριπτικά περισσότερους – μόνο ο καυγάς.

Ψάχνοντας κανείς για τη ρίζα των προβλημάτων της σύγχρονης

Ελλάδας ακολουθεί, ακόμη και χωρίς να το ξέρει, την κατά

Πλάτωνα ανιούσα διαδοχή αιτίων μέχρι του «πρώτου αιτίου». Η

θεωρία, βέβαια, συνιστά να φθάσουμε «μέχρι του ανυποθέτου».

Κάπως έτσι βραχυκυκλώνεται η σκέψη μας με μεταφυσικά

ερωτήματα και ανησυχίες.

Η ανάγκη, όμως, να βρούμε το πρώτο αίτιο ενός προβλήματος

απαιτεί να φθάσουμε απλώς σε εκείνο που, αν το διορθώσουμε,

λύνουμε το πρόβλημά μας. Αρκεί να δούμε την αντίστροφη

πορεία συνεπειών, την κατά Πλάτωνα «κατιούσα διαδοχή».

Οι επιπόλαιοι αρκούνται σε μία πρόσφατη αιτία. Δεν θέλουν να

κουράζουν το μυαλό τους, όπως κομπάζουν. Οι αμπελοφιλό-

σοφοι, βολεμένοι συνήθως, βλέπουν τη φιλοσοφία ως αυτό-

σκοπό. Φιλοσοφούν για να περνούν την ώρα τους. Ανάμεσα σε

αυτές τις δύο υπερβολές υπάρχει το φυσιολογικό : η αναζήτηση

του επαρκούς. Η αναζήτηση της ικανοποιητικής λύσης.

Αυτή είναι σε τελική ανάλυση η έννοια της κατά Αριστοτέλη

«μεσότητας». Δεν έχει καμία σχέση με μέσους όρους και

τυφλοσούρτες συμβιβασμών, όπως ίσως δείχνει εκ πρώτης

όψεως. Η μεσότητα οδηγεί στο επαρκές επειδή κρίνεται

αιτιολογημένα επαρκές, όχι επειδή απλώς είναι κάπου στη μέση.

«Διαφορά τρίχας-τριχιάς».

Διαχρονικά έχει επικρατήσει το ακριβώς αντίθετο : οι ακρότητες.

Η λογική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» επικρατεί μονίμως.

Παρουσιάζεται ένα πρόβλημα, αναγνωρίζεται πρόχειρα η αιτία

του, σε κάτι που βλέπουμε εύκολα, και λαμβάνονται «δραστικά»,

«άμεσα», «επείγοντα» μέτρα και δεν συμμαζεύεται.

Ενθουσιάζεται και επιδοκιμάζει το πλήθος, αλλά σύντομα

προκύπτει ένα άλλο πρόβλημα – συνήθως μεγαλύτερο.

Πρόκειται για φαύλο κύκλο αντιπαραθέσεων, που τροφοδοτεί

διαχρονικά την πόλωση και τον διχασμό.

Έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια από τον πόλεμο ’44 -’49 και

όμως δεν έχουμε ασχοληθεί ευρύτερα και βαθειά με το μείζον :

πώς είναι δυνατόν ένας λαός τραγικά αποδεκατισμένος από τη

Γερμανική βαρβαρότητα να βρεθεί τόσο άγρια διχασμένος.

Καμία θεωρία «ξένου δακτύλου» ή ιδεολογικών διαφορών δεν

εξηγεί την αγριότητα και τη διάρκεια της αντιπαράθεσης σε ένα

έθνος σε απόλυτη φτώχεια και με τόσο μεγάλες απώλειες.

Η επί της αγριότητας απώτερη εξήγηση είναι «κοινό μυστικό», ο

φθόνος. Αυτό ακριβώς για το οποίο «κτυπάει το καμπανάκι»,

εδώ και χιλιετίες, το Εθνικό μας Έπος στην πρώτη κιόλας λέξη

του : «Μήνιν». Είναι σαφές ότι ο Όμηρος – όποιος κι αν ήταν,

επί τέλους ! – έβλεπε και βαθειά και μακριά. Και κυρίως δεν

φοβήθηκε την αλήθεια. Εμείς ;

Κατά τα άλλα, εκκλήσεις μετριοπάθειας υπήρξαν ανέκαθεν,

ιδίως από γυναίκες. Πολλές – από αυτές που κάθε τόσο θάβουν

πρόωρα πατεράδες, αδελφούς, άντρες και γιούς – αφήνουν τις

κατάρες στην άκρη. Αλλά αποδεικνύεται ιστορικά ότι δεν

υπάρχουν στα μέρη μας περιθώρια βιώσιμων συμβιβασμών. Δεν

κρατάνε πολύ τα αποτελέσματα παζαριών. Χρειάζεται εμφανώς

κάτι αλλιώτικο. Κάτι νέο, κάτι ανώτερο.

Αυτή η αναζήτηση βρίσκει την επιστημονική βάση της στη

«Θεωρία της Ολοκληρώσεως» του Νίκου Καλογερόπουλου,

φιλόσοφου-συγγραφέα, Δρος Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της

Γενεύης, γνωστού στο εξωτερικό και το διαδίκτυο ως Nicolas

Kaloy. Καλώς ή κακώς, η έσχατη κρίση που βιώνουμε είναι η

ευκαιρία να την σκεφθούμε καλύτερα. Και το ερώτημα που θέτει

πρώτα είναι ποιοι έχουν «το πνευματικό σφρίγος να πάρουν θέση

σαν σκαπανείς κι όχι σαν αρνητές».

Η υπόδειξη είναι απλή : «Ενωτική ερμηνεία όλων αυτών των

αντιφάσεων».

«Η ουσία του λάθους είναι στον εντοπισμό της προσοχής»

υποστηρίζει. Με άλλα λόγια, ο καθένας οχυρώνεται στην άποψη

που του υπαγορεύει η θέση που βρίσκεται, το στενό ατομικό του

συμφέρον. Έχει δίκιο σε αυτό που βλέπει, αλλά έχει άδικο σε

αυτό που δεν βλέπει. Μία απλή συρραφή αυτών των απόψεων

δεν επαρκεί.

Η ολοκλήρωση προϋποθέτει να δώσουμε εξήγηση και συνοχή σε

όλες τις ενέργειες του ανθρώπου. Πρέπει να ερμηνεύσουμε καλά

γιατί γίνονται όλα αυτά. Μετά η σύνθεση του νέου κοινωνικού

συμβολαίου είναι αρκετά απλή, αλλά κυρίως είναι βάσιμη.

Ξέρουμε πού πατάμε και πού πάμε. Ξέρουμε ακριβώς γιατί

ικανοποιούνται τα αιτήματα όλων.

Η ανάγκη επανακαθορισμού του φυσιολογικού

Κάπου εκεί αξίζει να παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις των πάσης

φύσεως εργολάβων αντιπαραθέσεων. Τι έχουν να πουν δηλαδή

οι «αγωνιστές» και οι «υπεύθυνοι» όταν οι διεκδικήσεις και οι

στόχοι που προβάλλουν ικανοποιούνται με άλλο τρόπο από

αυτόν που εμπορεύονται. Και μάλιστα καλύτερα, ασφαλέστερα

και με αβίαστη αειφορία.

Έχουμε αποδεχθεί ως φυσιολογικό για τα κόμματα να

προβάλλουν τις δικές τους θέσεις. Να μην αποδέχονται καμία

θέση πολιτικού αντιπάλου, όσο σωστή κι αν είναι, όσο κι αν

αυτή η άρνηση κοστίζει στο σύνολο. Όποιος προβάλλει και

επιδιώκει το «ολοφάνερα κοινό συμφέρον» είναι γραφικός.

Η πολιτική μας ζωή κινείται σε γηπεδικά επίπεδα. Σημασία έχει

η ομάδα «μας», το κόμμα μας, η κλίκα μας. Ο δικός μας σέντερ-

φορ καλά κάνει και παίζει θέατρο για να κερδίσει πέναλτυ.

Κόκκινη κάρτα αξίζει ο σέντερ-φορ του αντιπάλου ...

Αυτό είναι ένα από τα πολλά λάθος «καράβια» που είμαστε

επιβάτες. Όπως το λάθος στη φορολογική αντίληψη που

προαναφέρθηκε. Δεν είναι καθόλου εύκολο να το ελέγξουμε

ορθολογικά, απροκατάληπτα. Είμαστε εξοικειωμένοι με πολλά

λάθος καράβια, όπως οι κάτοικοι περιοχής πολυσύχναστου

αεροδρομίου δεν ακούν πια τον θόρυβο των αεροπλάνων.

Η τρέχουσα κρίση στη Χώρα μας είναι κάτι πολύ περισσότερο

από οικονομική. Χώρια που η οικονομική είναι κυρίως

δημοσιονομική. Έχουμε βαθειά κρίση κοινωνική, κρίση πρώτα

από όλα στις σχέσεις των δύο φύλων. Πρόκειται εμφανώς για

υπαρξιακή κρίση ενός ιστορικού Έθνους που προσπαθεί, εδώ και

χιλιετίες, να αυτοκαταστραφεί.

Συμπέρασμα : χρειάζεται να δούμε τα πάντα από μηδενική

βάση. Χρειάζεται να κρατήσουμε μόνο ό,τι πράγματι «στέκει».

Χρειάζεται επειγόντως να αποτινάξουμε το κόμπλεξ

κατωτερότητας απέναντι στους αρχαίους και τους ξένους.

Μήπως να μην κάνουμε τίποτα ;

Πάντως, χωρίς να αποτολμήσουμε να σκεφθούμε ελεύθερα, δεν

μπορούμε να κάνουμε τίποτα καινούργιο. Και η κρίση είναι

πρωτοφανέρωτη, άρα προφανώς δεν φθάνουν οι αντιγραφές. Το

γιατί ακριβώς δεν φθάνουν οι αντιγραφές θα το δούμε

συγκεκριμένα στη συγκριτική αξιολόγηση της πρότασης.

Μάλιστα θα την συγκρίνουμε με τους υφιστάμενους θεσμούς, όχι

με τη σημερινή κατάντια.

Χωρίς πρωτοπόρα σκέψη, μπορούμε μόνο να σπρώχνουμε την

καθημερινότητα. Άρα χρειάζεται να δούμε ρεαλιστικά και πού

πηγαίνει η καθημερινότητα, πού πηγαίνουμε με τα σημερινά

πλάνα, με τις σημερινές αποφάσεις «μας». Χωρίς να

εγκαταλείψουμε τη μάχη για την επιβίωση, χρειάζεται να

ατενίσουμε το μέλλον του δρόμου που βαδίζουμε για την ώρα.

Ένα απόφθεγμα που κυκλοφορεί αδέσποτο στο διαδίκτυο

αναδεικνύει πειστικά το πρόβλημα με τα αδιέξοδα του

εγκλωβισμού στην καθημερινότητα : «Είμαστε τόσο

απασχολημένοι με τα σφουγγαρίσματα, που δεν προλαβαίνουμε

να δούμε μήπως μπορούμε να κλείσουμε τη βρύση».

Η αφόρητη πίεση της καθημερινότητας υπαγορεύει ένα κλίμα

γενικευμένης αυταπάτης, ιδίως στους κυβερνώντες. Ακόμη και

σε μεγάλες επιχειρήσεις. Η πραγματικότητα, οι αριθμοί, είναι

αμείλικτη. Κάποιοι, όμως, νομίζουν ότι η κρίση μπορεί να

ξεπερασθεί με μισόλογα και ψέματα.

Αποκαλυπτικά του αιθεροβάμονος κλίματος είναι τα ψυχρά

αριθμητικά στοιχεία από ένα κάπως προσεκτικό διάβασμα των

επίσημων ενημερωτικών δελτίων για την ανακεφαλαιοποίηση

των «συστημικών» τραπεζών. Το άρθρο του υπογράφοντος στο

Marketnews.gr με τίτλο «Τα απόκρυφα των ανακεφαλαιο-

ποιήσεων» εντυπωσίασε αλλά και αιφνιδίασε ακόμη και

τραπεζικά στελέχη.

Και να σκεφθεί κανείς ότι τα δις των ανακεφαλαιοποιήσεων θα

ήσαν υπεραρκετά για την Ελληνική Αναγέννηση. Ταυτόχρονα οι

Ελληνικές τράπεζες όχι απλώς θα διασώζονταν – αν μάλιστα

πρόκειται τώρα να διασωθούν – αλλά θα έβλεπαν πρωτόγνωρες

μέρες ακμής. Πολύ περισσότερο από κεφάλαια χρειάζονται

φερέγγυους πελάτες, άρα την πολυπόθητη ανάπτυξη.

Αντίστοιχο πρόβλημα μυωπίας υπάρχει και στην αντιπολίτευση.

Ενδιαφέρει μόνο η εκλογική πελατεία. Η διατήρηση και η

αύξησή της με κάθε επικοινωνιακό τρυκ. Οι όποιες αναφορές σε

εθνικά ζητήματα είναι στην καλύτερη περίπτωση επιδερμικές.

Συνήθως είναι δημαγωγικά συνθήματα. Και αυτό είναι στην

κρίση του αναγνώστη αυτής της μελέτης.

Είναι καιρός να σοβαρευτούμε. Δεν υπάρχουν περιθώρια

εφησυχασμού. Τέρμα τα αστεία. Πάμε στο γκρεμό, όσοι δεν

έχουμε ήδη πέσει, αλλά υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε.

Μπορούμε, αρκεί να τολμήσουμε.

Λίγα λόγια για τον τρόπο τεκμηρίωσης της πρότασης

Η παρουσίαση της πρότασης αντιστοιχεί στην εύλογη διαδοχική

σειρά των σκέψεων του προσεκτικού αναγνώστη της. Στόχος

είναι να εκτεθεί στην κρίση του η πρόταση κατά τον απλούστερο

και σαφέστερο τρόπο.

Κατ’ αρχήν γίνεται παρουσίαση κάθε μιάς από τις προτάσεις

θεσμικών αλλαγών και ανατροπών. Τι ακριβώς προτείνεται και

πώς θα λειτουργεί. Κάθε μία συγκρίνεται με το αντίστοιχο

υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Κατά περίπτωση γίνεται σύγκριση

και με τα ισχύοντα στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα η προτεινόμενη

Πολιτειακή Μεταρρύθμιση συγκρίνεται με τα ισχύοντα στην

Ελβετία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Η σύγκριση αναδεικνύει και τις εγγενείς αδυναμίες των

υφιστάμενων θεσμών. Δείχνει δηλαδή ότι δεν είναι λάθος στην

εφαρμογή των θεσμών, αλλά λάθος στους ίδιους τους θεσμούς.

Δεν διορθώνεται το λάθος, χρειάζεται ριζική αλλαγή.

Επίσης η ίδια σύγκριση αναδεικνύει γιατί αυτό το λάθος των

θεσμών προβάλλει τόσο εντονότερα στην Ελλάδα. Ή, αλλιώς,

γιατί δεν κάνουν για την Ελλάδα θεσμοί που εξακολουθούν [;] να

λειτουργούν αλλού.

Στην συνέχεια προσεγγίζεται η αναμενόμενη εικόνα της Ελλάδας

του Αύριο. Πώς θα είναι η Ελλάδα που φιλοδοξούμε να παραδώ-

σουμε στις επερχόμενες γενεές. Γιατί θα έχουμε δημοκρατία.

Γιατί θα έχουμε αξιοκρατία. Γιατί θα έχουμε λιτό Κράτος.

Θα δούμε συνοπτικά και τον επανασχεδιασμό του Κρατικού

μηχανισμού και την ηλεκτρονική υποδομή του. Γιατί θα έχουμε

αποτελεσματικό Κράτος. Γιατί και πώς θα συνυπάρχουν

αρμονικά Δήμοι και Κράτος

«Τι θα γίνουμε χωρίς βαρβαρότητες ;» είναι μία εύλογη ερώτηση

που επίσης θα επιχειρηθεί να απαντηθεί. Ακόμη : Πώς θα έχουμε

όλοι το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης. Γιατί θα πληρώνουμε

πρόθυμα τους φόρους μας. Γιατί δεν θα κυνηγάμε διορισμό στο

δημόσιο. Και εν τέλει : Έχουμε ανάγκη την Ευρωπαϊκή Ένωση

και το ευρώ ;

Μία Τούρκικη διδακτική ιστορία αναφέρει ότι κάποιος αγάς

γύρισε και είπε στο γιουσουφάκι του «φέτος θα έχουμε ωραία

σύκα!». Και, στην απορία «γιατί αγά μου θα έχουμε φέτος ωραία

σύκα;», απάντησε … ευθέως : «γιατί μ’ αρέσουν μπίρο μ’!» …

Θα διερευνήσουμε λοιπόν, όσο πιο αντικειμενικά γίνεται και

μπορούμε, τη μακροχρόνια προοπτική αυτών των θεσμικών

αλλαγών. Κάθε ρεαλιστής στοχαστής είναι σε θέση να εκτιμήσει

εκ των προτέρων τι ακριβώς δεν θα αντέξει στο χρόνο και γιατί.

Και πολλοί μαζί ρεαλιστές στοχαστές, εφόσον συνεργάζονται

γόνιμα, είναι σε θέση να το κάνουν ακόμη καλύτερα.

Με ξεκαθαρισμένο το Όραμα, θα αποτολμήσουμε να

απαντήσουμε στην υποθετική ερώτηση εργασίας : «Τι θα γινόταν

αν θεσμοθετούσαμε τώρα τις προτεινόμενες αλλαγές στο

Σύνταγμα και το φορολογικό μας σύστημα ;». Και δεν είναι

καθόλου απλό να απαντηθεί αυτή η ερώτηση.

Πρόκειται για καίρια επέμβαση σε ένα τεράστιο πλέγμα

σχέσεων. Όταν λέμε κοινωνικό big bang το εννοούμε. Η δύναμη

των δημιουργικών δυνάμεων που πρόκειται να απελευθερωθούν

προκαλεί δέος. Η επιχειρούμενη πρόβλεψη αναδεικνύει το γιατί

οι αλλαγές έχουν κάθε λόγο να είναι ενάρετες. Δεν μπορεί να

εκτιμηθούν απολύτως συγκυριακοί παράγοντες. Δεν μπορεί να

προβλεφθεί ακριβώς τι θα κάνουν οι σύγχρονοι Εφιάλτες.

Θα απαντηθούν σε εύλογο βαθμό τα ερωτήματα «Γιατί θα

έχουμε ανάπτυξη» και «Γιατί θα είναι αλυσιδωτές οι ευεργετικές

αλλαγές». Θα εκτιμηθεί ποιοτικά η νομοτελειακή επανεκκίνηση

του Ελληνικού Κράτους, της Ελληνικής Οικονομίας, της

Ελληνικής Κοινωνίας, της Ελλάδας.

Θα προσεγγισθεί και το ακανθώδες θέμα των μεταβατικών

ρυθμίσεων και ο προγραμματισμός του εγχειρήματος, ιδίως στο

καίριο θέμα της χρηματοδότησης. Η κοινωνική αποδοχή είναι

βασικό προαπαιτούμενο, αλλά δεν υπάρχουν περιθώρια ευνοιών.

Ο προσεκτικός αναγνώστης, συνεπώς, θα έχει μία

εμπεριστατωμένη εικόνα της πρότασης. Και θα κρίνει.

Η κεντρική φιλοσοφία της Πολιτικής Μεταρρύθμισης

Η πρόταση για την Πολιτειακή Μεταρρύθμιση επαναφέρει μετά

από χιλιετίες στην Ελλάδα την αυτοτέλεια των Δήμων και την

Αμφικτυονία, καθώς και την ιδέα της Αριστοδημοκρατίας.

Η βάση είναι στο πολίτευμα της Αρχαίας Σπάρτης, που είναι

άλλωστε το πρότυπο και του πολιτεύματος της Ελβετίας, και

αποτελεί σύγχρονη μετεξέλιξή του επί το πλέον δημοκρατικό.

Αξιοποιείται η Ελβετική ιδέα της εμπλοκής στις κυβερνητικές

ευθύνες όλων των υπολογίσιμων πολιτικών σχηματισμών, καθώς

και του ολιγομελούς Υπουργικού Συμβουλίου παγίως

καθορισμένων Υπουργείων.

Επίσης αξιοποιείται, από το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών

της Αμερικής, η ιδέα της άμεσης εκλογής των δίδυμων

εκτελεστικών οργάνων.

Η ιδέα της υπό προϋποθέσεις μακράς και ταυτόχρονα ανακλητής

θητείας των εκτελεστικών οργάνων είναι απλώς μεταφορά στην

πολιτική του αυτονόητου στο χώρο των επιχειρήσεων. Άλλωστε

το ίδιο ισχύει και στα πολιτικά κόμματα και αλλού.

Από την Γαλλία προέρχεται η ιδέα της αυτονομίας της Δημόσιας

Διοίκησης, που είναι σε θέση να λειτουργεί επί μακρόν χωρίς

Κυβέρνηση.

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης είναι απλώς αυτονόητη για

όλους, εκτός από το συνταγματικό μας νομοθέτη.

Η διαφάνεια είναι ιδέα που ούτως ή άλλως προωθείται, αλλά

προδιαγράφεται και θεσμοθετείται σε περιβάλλον διαδικτύου.

Η πρόταση περιλαμβάνει ακόμη σειρά καινοτομιών :

- Άμεση εκλογή Πρωθυπουργού, Υπουργών και Δημάρχων,

καθώς και των αναπληρωτών τους.

- Αντιπροσωπευτικά συμβούλια σε όλα τα επίπεδα

εκλεγόμενα με απλή αναλογική.

- Απόλυτη διάκριση διαδικασιών εκλογής εκτελεστικών

οργάνων και συμβουλίων.

- Προετοιμασία των νομοσχεδίων από τα αντίστοιχα

συμβούλια και ψήφιση από την Αμφικτυονία με

ηλεκτρονική ψηφοφορία.

- Σύστημα ηλεκτρονικής διεξαγωγής δημοψηφισμάτων, επί

σχεδίων αποφάσεων επεξεργασμένων από τα Συμβούλια.

- Υπεύθυνη δήλωση αποστολής των υποψηφίων και

αντίστοιχη λογοδοσία των εκλεγμένων.

Η Πολιτειακή Μεταρρύθμιση επιστεγάζει την Επανάσταση στην

Τοπική Αυτοδιοίκηση, την καθιέρωση και θωράκιση της

δημόσιας ψήφου και την αναβάθμιση των παραγωγικών φορέων

(Επιμελητήρια, Ομοσπονδίες κ.λ.π.).

Η όλη Πολιτική Μεταρρύθμιση σε Αριστοδημοκρατία, σε

συνδυασμό με τη φορολογική επανάσταση, που αλλάζει άρδην

το κέντρο βάρους της πολιτικής ζωής, αποσκοπεί στην

καθιέρωση ενός θεσμικού πλαισίου που είναι ικανό να εμπνεύσει

ένα νέο ξεκίνημα. Είναι θεσμοί που εμπνέουν τον Έλληνα, που

δεν τον βάζουν σε συστήματα αντίθετα στην ελεύθερη φύση του.

Υπάρχει ελευθερία αλλά και συνέπειες υπερβολών. Υπάρχουν

ηγέτες αλλά υπό σαφείς δεσμεύσεις και άμεσο έλεγχο.

Αποδοκιμάζονται με ανάκληση αλλά και επιδοκιμάζονται με

παράταση θητείας. Υπάρχουν αντιπροσωπευτικά Συμβούλια

αλλά όχι και χώρος για συνθήματα. Υπάρχουν δημοψηφίσματα,

σε ταχύτητα αστραπής, αλλά η υπό ψήφιση πρόταση είναι

εμπεριστατωμένη – όπως και οι εναλλακτικές.

Συγκρίνοντας με τη σημερινή κατάντια, το εύλογο ερώτημα είναι

πώς θα βρεθούμε ξαφνικά από τον πάτο στην κορυφή. Η

απάντηση είναι ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν οι

ξενόφερτοι θεσμοί. Είναι σαν να παίζουμε ποδόσφαιρο σε

γήπεδο-νταμάρι και ξαφνικά να βρισκόμαστε στο χλοοτάπητα.

Θα συνεχίσουμε τις κλωτσιές ή θα δείξουμε τη μπάλα που

ξέρουμε ; Προσωπικά έχω πολύ σοβαρούς λόγους να πιστεύω το

δεύτερο, και μάλιστα θα καταπλήξουμε !

Κάρβουνο ή διαμάντι ;

Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ταξίδι σε

δρομολόγιο της γραμμής. Σιγουριά στα πρωτοπόρα ταξίδια είναι

μόνο ο στόχος, η μελέτη και οι αρετές των εξερευνητών του

μέλλοντος. «Ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψεις το μέλλον

είναι να το δημιουργήσεις» υποστηρίζει ένας πρωτοπόρος

Έλληνας της διασποράς, ο Πήτερ Διαμάντης.

Απέναντι σε αυτό το κολοσσιαίο εγχείρημα δεν είναι εύκολο για

οποιονδήποτε να «σηκώσει μανίκια». Το βασικό, όμως,

πρόβλημα είναι με τις αναστολές συμμετοχής στο εγχείρημα των

πλέον ικανών. Η υπόδειξη εδώ και ακριβώς μισή χιλιετία του

Μακιαβέλι, παρεξηγημένου αγρίως, είναι ψυχρή : φθόνος.

Αναδεικνύει ότι αυτοί που πρόκειται να ωφεληθούν από τη

θεσμική αλλαγή αδρανούν από φθόνο απέναντι στον εμπνευστή

της ιδέας. Στην ουσία στρέφονται από εγωισμό κατά του ίδιου

του ατομικού συμφέροντός τους.

Την ίδια ώρα οι αντίπαλοι των θεσμικών αλλαγών είναι

«δραστήριοι». Αυτό επισημαίνει ο αποδεδειγμένα δημοκράτης

Νικολό Μακιαβέλι που υπέστη διαχρονικά τη διαβολή της

Παπικής Εκκλησίας. Και οι λεγόμενοι δημοκράτες πείσθηκαν …

Η αποκάλυψη – αντίστοιχα – της πλάνης για τον εξωτερικό

εχθρό, όπως και για τη φύση της κρίσης στην Χώρα μας, θα μας

απασχολήσει ιδιαίτερα. Είναι βασικό να ξεμπερδεύουμε με τους

νεογενίτσαρους, αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα ότι είμαστε

απολίτιστοι, τριτοκοσμικοί. Δεν θέλουν καν να συζητήσουν ότι

είμαστε απλώς σε παρακμή. Όλοι αυτοί θέλουν «σώνει και

καλά» να ακολουθήσουμε τη δυτική αθλιότητα της ισοπέδωσης.

Η Ελληνική Αναγέννηση φιλοδοξεί βάσιμα να φέρει τον

αναμφισβήτητα πλέον ιστορικό λαό του κόσμου στην κορυφή

του πλανήτη. Από τον πάτο στην κορυφή. Η ερώτηση-ματ στον

κάθε συμπλεγματικά ξενόφιλο είναι «θα το ευχόσουνα ;». Το ότι

παραλείπει να το κάνει αυθόρμητα είναι η πρώτη ένδειξη …

Φίλη/φίλε,

Η Ελένη Καλαμάρη, ευρύτερα γνωστή Ελληνίδα μάνα-σύμβολο

στη μάχη κατά του καρκίνου, έχει πει : «Θα αφήσετε τη φωτιά να

σας κάψει σαν κάρβουνο ή θα σας ψήσει μεταμορφώνοντάς σας σε

διαμάντι ;».

Η καλή μου φίλη έχει «φύγει», στα 33 της, από το Πάσχα του

’12. Η ερώτησή της, όμως, και μαζί η συγκλονιστική ομιλία της,

είναι αποτυπωμένη με την ερασιτεχνική μου κάμερα από το Μάη

του ’11 και υπάρχει στο youtube.

Αναφερόταν στον καρκίνο, αλλά μήπως η κατάσταση σήμερα

δεν παρουσιάζει εικόνα μεταστατικού καρκίνου καθολικής

διάχυσης ; Μήπως το χαρακτηριστικό των καρκινικών κυττάρων

δεν είναι ότι ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους ;

Με πλήρη επίγνωση της κατάστασης και σαφή διάγνωση της

ρίζας του προβλήματος, στοιχειοθετώ, προδιαγράφω και

προτείνω το αντίδοτο. Είναι η ώρα ισχυρών αποφάσεων για

όλους : κάρβουνο ή διαμάντι ; Από πλευράς μου η απόφαση

είναι να συνεχίσω να δίνω τα πάντα.

Μέχρι την τελική Νίκη.

“Δεν θα φθάσεις πουθενά,

Αν δεν φύγεις από την ακτή.“ Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Πρόκειται για τελείως νέο σύστημα, εξ ολοκλήρου

αυτοματοποιημένο, πρωτότυπης φιλοσοφίας και λογικής,

απολύτως ορθολογικά αιτιολογημένο, απλό και πλήρες.

Προδιαγράφεται για να αντικαταστήσει συνολικά και από

μηδενική βάση το υπάρχον σύστημα.

Το φορολογικό σύστημα θα μπορεί να αλλάζει μόνο με

δημοψήφισμα, ενώ οι συντελεστές του αλλάζουν μόνο με Νόμο

και με όριο μεταβολής 10% ετησίως.

Περιλαμβάνει αποκλειστικά τους εξής φόρους :

Φόρος εξέχουσας διαβίωσης, επί της αξίας της περιουσίας που

χρησιμοποιεί μία οικογένεια για τη διαβίωσή της. Φορολογείται

με σταθερό συντελεστή 1% ετησίως, με αφορολόγητο όριο μέχρι

την ελάχιστη περιουσία διαβίωσης, που καθορίζεται ακριβώς με

μοντέλο κοινωνικών κριτηρίων.

Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου, επί της αξίας της

επιχείρησης, με ελάχιστο την αξία των περιουσιακών στοιχείων

που χρησιμοποιεί, με σταθερό συντελεστή 1% ετησίως.

Η φορολόγηση της περιουσίας έχει πυλώνα καινοτόμο σύστημα

ρεαλιστικής αποτίμησης αξίας περιουσιακών στοιχείων

((ακίνητα, μεταφορικά μέσα, επιχειρήσεις).

Προδιαγράφεται αυτόματη μηνιαία εκκαθάριση των φόρων

περιουσίας και άμεσο κλείσιμο κάθε φορολογικής εκκρεμότητας

με την καταβολή του φόρου.

Προβλέπονται και διατάξεις για αμοιβαία επωφελείς

φορολογικές διευκολύνσεις, με προοπτική ανάπτυξης, καθώς και

για φορολογική επιείκεια, με διαφανή εκτίμηση του ανθρώπινου

παράγοντα..

Ειδικοί Ανταποδοτικοί Φόροι Κατανάλωσης (Ε.Α.Φ.Κ) :

- επιβάρυνσης της Υγείας (φάρμακα, καπνός,

οινοπνευματώδη, τυχερά παιχνίδια)

- επιβάρυνσης του Περιβάλλοντος (σκουπίδια, συσκευασίες,

προωθητικά αέρια, πετρελαιοειδή)

- ανάλωσης Φυσικών Διαθεσίμων (ορυκτά καύσιμα, νερό)

- πολυτελείας (χρυσός, πολύτιμα μέταλλα, πολύτιμοι λίθοι)

Οι Ε.Α.Φ.Κ είναι σταθερού ποσού ανά φυσική μονάδα (κιλό,

λίτρο, τεμάχιο κ.λ.π.) και αποδίδονται επί το πλείστον αυτόματα

από τον καταναλωτή, χωρίς ταμειακή παρέμβαση του

προμηθευτή. Διατίθενται ανταποδοτικά για σκοπούς που έχουν

σχέση με το καταναλωτικό προϊόν και τις επιπτώσεις από την

κατανάλωσή του.

Αυτοί είναι οι μόνοι φόροι, σύμφωνα με την πρόταση, και

καταργούνται όλοι οι άλλοι. Απαγορεύεται ρητώς οποιαδήποτε

άλλη επιβάρυνση στην περιουσία και την κατανάλωση, είτε με

φόρο είτε υπό άλλη μορφή (τέλος, παράβολο κ.λ.π.). Δεν

φορολογείται το εισόδημα, ούτε από την εκμετάλλευση της

περιουσίας, ούτε από παροχή υπηρεσιών, μισθούς και συντάξεις.

Το Κράτος και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης

υποχρεούνται να παρέχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες και

υποδομές, μετακυλίοντας στους χρήστες μόνο έξοδα λειτουργίας.

Ο ΠΥΛΩΝΑΣ : ΣΥΣΤΗΜΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Για να φορολογηθεί δίκαια η περιουσία χρειάζεται ένα αξιόπιστο

σύστημα εκτίμησης της αξίας των περιουσιακών στοιχείων

(ακίνητα, μεταφορικά μέσα, επιχειρήσεις). Γι’ αυτό προτείνεται

μία απλή διαδικασία με την οποία αυτή η εκτίμηση θα γίνεται

ρεαλιστικά.

Θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η αξία π.χ. ενός οικοπέδου

δεν μπορεί να υπολογισθεί με ακρίβεια, όπως το εμβαδόν ή το

πρόσωπό του. Κινείται σε εύλογα όρια, αλλά παραμένει

υποκειμενικό μέγεθος. Γι’ αυτό και είναι λάθος να λέμε

αντικειμενικό ένα οποιοδήποτε σύστημα υπολογισμού αξιών.

Αυτή η ρεαλιστική εκτίμηση γίνεται με ηλεκτρονική δήλωση από

τον ίδιο το δικαιούχο. Φυσικά έχει κατ’ αρχήν συμφέρον να

δηλώσει μικρή αξία για να γλυτώνει φόρους. Το σύστημα, όμως,

τον υποχρεώνει έξυπνα να την εκτιμήσει ειλικρινά, καθώς αυτή η

αποτίμηση τον δεσμεύει παντού. Τον δεσμεύει στα δικαστήρια,

σε τυχόν απαλλοτρίωση, σε περίπτωση ασφάλισης ή

δανειοδότησης.

Ταυτόχρονα η δήλωση ελέγχεται και με συσχετισμό προς το

ενοίκιο, σε περίπτωση ενοικίασης, αλλά και με συγκριτικά

στοιχεία.

Κατ’ αυτό τον τρόπο ο φορολογούμενος έχει συστηματικά

συμφέρον να αποτιμά ειλικρινά την αξία κάθε περιουσιακού του

στοιχείου. Επικουρικά βοηθούν, μόνο ως ενδεικτικό συγκριτικό

στοιχείο, τυπικές αποτιμήσεις της αξίας – κατά περίπτωση

Η Εφορία δικαιούται να υποδείξει αιτιολογημένα τυχόν

σημαντική απόκλιση και ο δικαιούχος μπορεί να την αποδεχθεί ή

όχι κατά την κρίση του. Η δήλωση του φορολογούμενου

εκλαμβάνεται ως εύλογη και ειλικρινής αποτίμηση, μέχρις

αποδείξεως του εναντίου, και προσβάλλεται μόνο δικαστικά. Η

αξιοπρέπεια όλων είναι υπό δημόσιο κοινωνικό έλεγχο : όλα στο

φως μέσω διαδικτύου.

Κάθε δικαιούχος υποχρεούται να τηρεί με δήλωσή του ενήμερη

την ηλεκτρονική βάση (μητρώο ακινήτων, μεταφορικών μέσων

και επιχειρήσεων). Δήλωση γίνεται υποχρεωτικά κατά την

απόκτηση περιουσιακού στοιχείου και την φυσική μεταβολή του

(π.χ. ανοικοδόμηση, ανακαίνιση), όπου και δηλώνεται η

εκτίμηση της αξίας του περιουσιακού στοιχείου.

Δήλωση μεταβολής αξίας γίνεται όποτε ο δικαιούχος κρίνει ότι

έχει μεταβληθεί σημαντικά η αξία του περιουσιακού στοιχείου.

Πώς εκτιμάται η αξία ακινήτων

Για την ειλικρινή εκτίμηση ο δικαιούχος έχει στη διάθεσή του τα

συγκριτικά στοιχεία από σχετικές δηλώσεις και αγοραπωλησίες.

Καθώς οι μεταβιβάσεις προβλέπονται απολύτως αφορολόγητες,

τα συμβόλαια θα γίνονται με τις πραγματικά συμφωνημένες

τιμές. Άρα σταδιακά θα υπάρχει όλο και περισσότερο αξιόπιστη

εικόνα της αγοράς.

Επικουρικά θα υπάρχει συγκριτικό στοιχείο από τυπικό

υπολογισμό της αξίας, βάσει μετρήσιμων και αντικειμενικών

στοιχείων του ακινήτου (εμβαδόν, θέση κ.λ.π.). Θα τον λέμε

τυπικό υπολογισμό γιατί δεν είναι αντικειμενικός. Απλώς

βασίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία – έχει διαφορά.

Η παραπάνω τυπική αποτίμηση δεν δεσμεύει τον φορολογούμενο

στην αξία που δηλώνει. Αναγράφεται μόνο ως συγκριτικό

στοιχείο ώστε αφ’ ενός να τον βοηθά στην ειλικρινή δήλωση και

αφ’ ετέρου να εντοπίζονται ευκολότερα τυχόν κραυγαλέες

προσπάθειες φοροδιαφυγής. Ο φορολογούμενος έχει τη

δυνατότητα να επικαλείται και εκτίμηση του ακινήτου από

επαγγελματία εκτιμητή.

Κατά αμφίδρομο τρόπο η δηλούμενη τρέχουσα αξία δεσμεύει

και κατοχυρώνει τον δηλούντα, εφ’ όσον δεν αμφισβητείται από

την Εφορία, σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπεισέρχεται

αποτίμηση του ακινήτου.

Σε κάθε περίπτωση δικαστικών διενέξεων η δηλωμένη αξία είναι

η μέγιστη παραδεκτή απαίτηση του δικαιούχου, που γίνεται

αποδεκτή αυτούσια, εκτός αν αποδειχθεί δικαστικώς δόλος. Σε

περίπτωση απαλλοτρίωσης του ακινήτου, η δηλούμενη αξία είναι

η τιμή αποζημίωσης, εκτός αν στοιχειοθετείται μεθόδευση

δόλιας αξιοποίησης πληροφορίας.

Σε περίπτωση ασφάλισης του ακινήτου, η δηλούμενη αξία

αναφέρεται ρητώς στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο και γίνεται

ενημέρωση για κάθε μεταβολή της. Σε περίπτωση δανειοδότησης

με εγγύηση επί του ακινήτου, η δηλούμενη αξία αναφέρεται

ρητώς στη δανειακή σύμβαση και γίνεται ενημέρωση για κάθε

μεταβολή της.

Σε περίπτωση ενοικίασης του ακινήτου, η δηλούμενη τρέχουσα

αξία είναι υποχρεωτικά δεκτή από τον ενοικιαστή, εκτός αν

στοιχειοθετείται δόλος. Η δηλούμενη τρέχουσα αξία δικαιολογεί

εκατέρωθεν απαιτήσεις αύξησης ή μείωσης του ενοικίου κατά τις

ισχύουσες διατάξεις περί μισθώσεων.

Σε περίπτωση συνιδιοκτησίας, οι εκτιμήσεις των συνδικαιούχων

ως προς την αξία του ακινήτου είναι ανεξάρτητες και

συνεκτιμώνται για τυχόν αμφισβητήσεις των δηλώσεων αξίας

ακινήτου.

Αποτέλεσμα : προκύπτει περιουσιολόγιο ακινήτων, στο οποίο

καταγράφονται και εκτιμώνται τα πραγματικά ακίνητα,

ανεξάρτητα από πολεοδομικές παραβάσεις και αυθαιρεσίες.

Επίσης αποτιμώνται ρεαλιστικά ιδιάζοντα προσόντα ή

ελαττώματα του ακινήτου, όπως η θέση, η θέα, η διαμόρφωση

του περιβάλλοντος χώρου κ.λ.π.

Πώς εκτιμάται η αξία μεταφορικών μέσων

Ως μεταφορικά μέσα (ιδιωτικής ή δημόσιας χρήσης) εννοούνται :

- τα αυτοκίνητα (Ι.Χ., ταξί κ.λ.π.)

- οι μοτοσικλέτες,

- τα φορτηγά (ξηρού φορτίου, πετρελαιοφόρα κ.λ.π.),

- τα λεωφορεία (τουριστικά, επιχειρήσεων, ΚΤΕΛ, αστικά,

τρόλεϊ),

- τα αεροπλάνα,

- τα σκάφη αναψυχής,

- τα πλοία (επιβατηγά, φορτηγά, πετρελαιοφόρα),

- τα λοιπά μέσα μαζικής μεταφοράς (μετρό, τραίνα)

Τα μεταφορικά μέσα εκτιμώνται κατ’ αναλογία με τα ως άνω

περί ακινήτων. Ειδικότερα :

Κάθε μεταφορικό μέσο εκτιμάται τυπικά βάσει του μοντέλου,

της χωρητικότητας ή του κυβισμού, της παλαιότητας και των

χιλιομέτρων που έχει διανύσει.

Ο φορολογούμενος παίρνει υπ’ όψιν του στη δήλωση αξίας την

τυπική εκτίμηση αλλά και στοιχεία της πραγματικής κατάστασης

του μεταφορικού μέσου του. Προφανώς η αξία πέφτει μετά από

κάποια ζημιά (π.χ. τρακάρισμα) ενώ ανεβαίνει μετά από

«μάζεμα» ή πρόσθετο εξοπλισμό (π.χ. αξεσουάρ). Επίσης παίζει

ρόλο η καλή ή κακή συντήρηση του μεταφορικού μέσου. Ο

φορολογούμενος δηλώνει την αξία σε κάθε σημαντική μεταβολή

της και τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.

Κατά αμφίδρομο τρόπο η δηλούμενη τρέχουσα αξία δεσμεύει

και κατοχυρώνει τον δηλούντα σε όλες τις περιπτώσεις όπου

υπεισέρχεται αποτίμηση του μεταφορικού μέσου, όπως με τα

ακίνητα.

Ιδιαίτερα, η δηλούμενη αξία αναφέρεται ρητώς στο

ασφαλιστήριο συμβόλαιο και γίνεται έγκαιρη ενημέρωση για

κάθε μεταβολή της. Αυτή η αξία λαμβάνεται υπ’ όψιν σε

οποιαδήποτε περίπτωση αποζημίωσης λόγω ατυχήματος, κλοπής

κ.λ.π.

Κατά τις ίδιες διατάξεις και με τους ίδιους όρους δηλώνονται

κατά την είσοδο στη χώρα μεταφορικά μέσα με άδεια

κυκλοφορίας αλλοδαπής. Βαρύνονται με τον ανάλογο φόρο για

την διάρκεια παραμονής τους στη Χώρα.

Αποτέλεσμα : προκύπτει περιουσιολόγιο μεταφορικών μέσων με

ρεαλιστική εκτίμηση της αξίας τους.

Πώς εκτιμάται η αξία επιχειρήσεων

Η αξία μίας επιχείρησης, ως γνωστόν, είναι σχετικά

υποκειμενικό μέγεθος. Δεν μπορεί να γίνει ασφαλής

αντικειμενική εκτίμηση. Η προτεινόμενη διαδικασία αποτίμησής

της αποσκοπεί στην εύλογη εκτίμηση της αξίας της επιχείρησης.

Δήλωση αξίας της επιχείρησης υποβάλλεται από τον εκπρόσωπό

της, κατά την έναρξη λειτουργίας της. Αντίστοιχα υποβάλλεται

δήλωση μεταβολής της αξίας της, όταν αυτή μεταβάλλεται

αξιόλογα.

Η αποτίμηση απευθύνεται, εκτός των φορολογικών αρχών, και

στους οικείους εταίρους, μετόχους κ.λ.π. αλλά και στην

πελατεία, και έχει την κατά την κρίση της επιχείρησης

τεκμηριωμένη αιτιολόγηση. Η εκτίμηση μπορεί να γίνεται από

επαγγελματία εκτιμητή αναλόγων προσόντων.

Η δήλωση αξίας δημοσιεύεται στον ιστότοπο της επιχείρησης ή

σε εφημερίδες, μαζί με διάγραμμα χρονικής εξέλιξης της αξίας

τουλάχιστον για μία πενταετία.

Για την εκτίμηση συνεκτιμώνται κατά περίπτωση :

- Τυπικός υπολογισμός της αξίας, βάσει εν γένει του είδους

δραστηριότητας, του ετήσιου κύκλου εργασιών και των

παγίων στοιχείων.

- Σε περίπτωση ατομικής επιχείρησης παροχής υπηρεσιών

(δηλ. ελεύθεροι επαγγελματίες – γιατροί, δικηγόροι,

μηχανικοί κ.λ.π.) η τυπική αποτίμηση αντιστοιχεί στα τυπικά

προσόντα του επαγγελματία, όπως είδος δραστηριότητας,

πρόσθετα τυπικά προσόντα (π.χ. μεταπτυχιακά), χρόνια

εμπειρίας κ.λ.π.

- Εκτίμηση της λογιστικής αξίας κατά τα γνωστά.

- Εκτίμηση της αξίας από επαγγελματία εκτιμητή, βάσει εν

γένει του είδους δραστηριότητας, του ετήσιου κύκλου

εργασιών, των παγίων στοιχείων, της κερδοφορίας, των

δανειακών υποχρεώσεων, της πορείας ανάπτυξης ή

συρρίκνωσης, της οικονομικής συγκυρίας κ.α.

- Η μέση χρηματιστηριακή αξία κατά τον υπ’ όψιν μήνα, αν η

επιχείρηση είναι εισηγμένη σε χρηματιστήριο.

- Η κατά τα προηγούμενα συνολική αξία των ιδιόκτητων και

ενοικιασμένων περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιεί η

επιχείρηση (ακίνητα, μεταφορικά μέσα, επιχειρήσεις).

Η αξία της επιχείρησης ορίζεται ίση ή μεγαλύτερη από την ως

άνω αξία περιουσιακών στοιχείων. Αντίστοιχα, είναι ίση ή

μεγαλύτερη και από την ως άνω μέση χρηματιστηριακή αξία.

Επισημαίνεται ότι αυτή η αξία αποτελεί και δημόσιο στοιχείο

γοήτρου της επιχείρησης, καθώς αποτιμά όχι μόνο μετρήσιμα

οικονομικά στοιχεία, αλλά και τη φήμη και πελατεία της.

Κατά αμφίδρομο τρόπο η δηλούμενη τρέχουσα αξία δεσμεύει

και κατοχυρώνει την επιχείρηση σε όλες τις περιπτώσεις όπου

υπεισέρχεται αποτίμηση της αξίας της, εφ’ όσον αυτή δεν

αμφισβητείται ήδη νόμιμα.

Σε κάθε περίπτωση αποζημίωσης, απαλλοτρίωσης ή

κρατικοποίησης η δηλούμενη αξία είναι η μέγιστη παραδεκτή

απαίτηση της επιχείρησης, που γίνεται αποδεκτή αυτούσια, εκτός

αν αποδειχθεί δικαστικώς δόλος. Το ίδιο και σε κάθε περίπτωση

δικαστικών διενέξεων.

Σε περίπτωση ασφάλισης ή δανειοδότησης της επιχείρησης, η

δηλούμενη αξία αναφέρεται ρητώς στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο

ή τη δανειακή σύμβαση αντίστοιχα, και γίνεται ενημέρωση για

κάθε μεταβολή της.

Σε περίπτωση ενοικίασης της επιχείρησης, η δηλούμενη

τρέχουσα αξία είναι υποχρεωτικά δεκτή από τον ενοικιαστή, που

βαρύνεται με τον αντίστοιχο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου,

εκτός αν στοιχειοθετείται δόλος. Η δηλούμενη τρέχουσα αξία

στοιχειοθετεί εκατέρωθεν απαιτήσεις αύξησης ή μείωσης του

ενοικίου κατά τις ισχύουσες διατάξεις περί μισθώσεων.

Αποτέλεσμα : προκύπτει σχετικά απλή ρεαλιστική εκτίμηση της

αξίας των επιχειρήσεων

Πώς ελέγχεται η δήλωση ;

Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. εντοπίζει τα περιουσιακά στοιχεία που

δηλώνονται σε εμφανή απόσταση από την αντίστοιχη τυπική

αξία τους και σε σχέση με τα διατιθέμενα συγκριτικά στοιχεία.

Στη συνέχεια διερευνά τους λόγους της απόκλισης, σε

επικοινωνία και με τον δικαιούχο. Αν χρειάζεται στέλνει

έγγραφη υπόδειξη απόκλισης. Αν ο δικαιούχος απαντήσει

αρνητικά ή αδιαφορεί, προβλέπεται δικαστική επίλυση της

διαφοράς.

Αν αμφισβητηθεί δήλωση, τίθεται σε εκκρεμότητα η τρέχουσα

μηνιαία εκκαθάριση και οι επόμενες μέχρι την επίλυση της

διαφοράς.

Εκκαθαρίσεις που έχουν εξοφληθεί δεν αμφισβητούνται και

κλείνουν οριστικά.

Τι σημαίνει δόλος στη δήλωση ;

Δόλος υφίσταται όταν η δήλωση αξίας περιουσιακού στοιχείου

είναι σημαντικά αποκλίνουσα και αυτό έγινε εμφανώς για λόγους

άσχετους με τη φορολογία, π.χ. για υψηλή αποζημίωση

ασφάλειας ή απαλλοτρίωσης, για αύξηση ενοικίου κ.λ.π.

Δεν υφίσταται δόλος για μόνη την αποφυγή φόρων.

Αδικαιολόγητες μεταβολές της δηλούμενης αξίας υπόκεινται και

σε υποβολή προστίμου.

Ο δόλος, ως γνωστόν, είναι ποινικό αδίκημα αρμοδιότητας

δικαστηρίων.

Τι χρειάζεται τεχνικά για να εφαρμοσθεί το σύστημα ;

Απαιτείται σχετικά απλό πρόγραμμα σε περιβάλλον διαδικτύου,

στα πρότυπα των αντίστοιχων προγραμμάτων ηλεκτρονικής

υποβολής δηλώσεων, που είναι ήδη σε χρήση.

Το πρόγραμμα θα πρέπει να επικοινωνεί με τις βάσεις δεδομένων

του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά και του Υπουργείου

Μεταφορών και του Εθνικού Κτηματολογίου, καθώς και με τα

Δημοτολόγια των Δήμων.

Είναι απαραίτητο να είναι διαφανές το σύστημα ;

Όχι. Με τη διαφάνεια απλώς γίνεται αποτελεσματικότερος ο

δημόσιος έλεγχος των δηλώσεων. Αλλά, ούτως ή άλλως, σήμερα

δεν υφίσταται στην πράξη φορολογικό απόρρητο.

Διατυπώνονται επιφυλάξεις ότι η διαφάνεια εγκυμονεί κινδύνους

αύξησης της εγκληματικότητας, Η απάντηση είναι αφ’ ενός ότι

δεν είναι και τόσο προφανές ότι η μυστικότητα εμποδίζει

παιδόφιλους, εκβιαστές κ.λ.π. και αφ’ ετέρου ότι προδιαγράφεται

αποτελεσματικός αποτρεπτικός μηχανισμός του Κράτους, ενώ

προσδοκάται βάσιμα και αποκλιμάκωση της εγκληματικότητας.

Μήπως είναι κάπως πλαδαρό το σύστημα ;

Όχι. Σε πρώτη ματιά φαίνεται ότι όλοι θα δηλώνουν πολύ μικρές

αξίες. Όμως είναι τελείως παρορμητική εντύπωση, από τον

εγκλωβισμό στη σημερινή λογική.

Σήμερα, πράγματι, ο καθένας μπορεί να παραβιάσει ακόμη και

το «αντικειμενικό» σύστημα, αρκεί να κρύψει κάποια

τετραγωνικά. Υπό προϋποθέσεις, μπορεί κανείς ακόμη και να

«πειράξει» τους συντελεστές ή τις αριθμητικές πράξεις.

Στο προτεινόμενο σύστημα η αποτίμηση της αξίας είναι

μοναδική, ισχύει αναλλοίωτη παντού, συνεκτιμά όλα τα

χαρακτηριστικά του περιουσιακού στοιχείου. Αυτή η αποτίμηση,

σε «στρογγυλά νούμερα», θα κινείται συστηματικά σε λογικά

πλαίσια και οι μικροδιακυμάνσεις δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Μπορεί να εφαρμοσθεί το σύστημα και τώρα ;

Ναι, για την ρεαλιστική αποτίμηση αξιών περιουσιακών

στοιχείων. Χωρίς, όμως, ανάπτυξη και διατάξεις φορολογικών

διευκολύνσεων, απλώς θα έλθουν σε ακόμη δυσκολότερη θέση

πολλοί που δοκιμάζονται στην κρίση.

Συμπέρασμα : Μπορούμε να έχουμε σχετικά εύκολα ένα

αξιόπιστο σύστημα ρεαλιστικής αποτίμησης αξιών περιουσιακών

στοιχείων, με το οποίο είναι ευχερής και βάσιμη η φορολόγηση

της περιουσίας επί της αξίας της.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΦΟΡΩΝ

Το πρωτοποριακό φορολογικό μας σύστημα προδιαγράφεται

πλήρως αυτοματοποιημένο, σε περιβάλλον διαδικτύου. Το

ηλεκτρονικό σύστημα χρειάζεται να εξυπηρετεί τις εξής

διαδικασίες :

- Δήλωση απόκτησης ακινήτου (μητρώο ακινήτων)

- Δήλωση απόκτησης μεταφορικού μέσου (μητρώο

μεταφορικών μέσων)

- Δήλωση απόκτησης επιχείρησης (μητρώο επιχειρήσεων)

- Δήλωση μεταβολής αξίας περιουσιακού στοιχείου (ακίνητο,

μεταφορικό μέσο, επιχείρηση)

- Υποδοχή στοιχείων (από τις βάσεις δεδομένων του Δήμου)

οικογενειακής κατάστασης κ.λ.π. του φορολογουμένου

- Βεβαίωση φόρου περιουσίας και έλεγχος καταβολής του

- Χρέωση και άμεση καταβολή Ειδικών Ανταποδοτικών

Φόρων Κατανάλωσης

- Άμεση απόδοση φόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

- Άμεση απόδοση φόρων στους παραγωγικούς φορείς

(Επιμελητήρια, Ομοσπονδίες κ.λ.π.)

Η χρέωση και άμεση καταβολή των Ειδικών Ανταποδοτικών

Φόρων Κατανάλωσης απαιτεί απλή προσαρμογή στις χρεώσεις

πιστωτικών καρτών.

Οι υπόλοιπες διαδικασίες, ιδίως ως προς τα στοιχεία

περιουσιακών στοιχείων, εκτιμάται ότι μπορούν να

εξυπηρετηθούν με σχετικά απλές επεκτάσεις και τροποποιήσεις

αντίστοιχων υποπρογραμμάτων του συστήματος TAXIS. Τα

στοιχεία υπάρχουν, και απλώς το σύστημα χρειάζεται κάποιο

συμμάζεμα, μία ισχυρή αρχιτεκτονική.

Συμπέρασμα : Είναι σχετικά απλό να υπάρξει σε σύντομο χρόνο

η απαιτούμενη ηλεκτρονική υποστήριξη του προτεινόμενου

φορολογικού συστήματος.

ΦΟΡΟΣ ΕΞΕΧΟΥΣΑΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

Τι σημαίνει εξέχουσα διαβίωση

Ο φόρος υπολογίζεται κατά οικογένεια και λαμβάνει υπ’ όψιν

την περιουσία διαβίωσης οικογένειας, δηλαδή την αξία της

περιουσίας που χρησιμοποιεί η οικογένεια. Η αξία λαμβάνεται

υπ’ όψιν σύμφωνα με το σύστημα ρεαλιστικής εκτίμησης αξίας

περιουσιακών στοιχείων που προαναφέρθηκε.

Εξέχουσα διαβίωση θεωρείται ότι υπάρχει όταν η περιουσία

διαβίωσης της οικογένειας είναι μεγαλύτερη από την ελάχιστη

περιουσία διαβίωσης της οικογένειας, που υπολογίζεται με

αριθμητικό μοντέλο βάσει κοινωνικών στοιχείων της

συγκεκριμένης οικογένειας.

Κατοχυρώνεται, δηλαδή, ως αφορολόγητη η ελάχιστη περιουσία

που το τεκμαρτό εισόδημά της εξασφαλίζει το εκάστοτε

κοινωνικά αποδεκτό ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης της οικογένειας

του κάθε φορολογούμενου.

Με απλά λόγια, φορολογείται η οικογένεια για την περιουσία

που χρησιμοποιεί πάνω από τα απαραίτητα.

Η απαλλαγή θεσπίζεται προκειμένου να προστατεύονται

φορολογικά οι ασθενέστεροι, αλλά και ως ιδιαίτερη μέριμνα για

την φορολογική προστασία της οικογένειας και ειδικότερα της

μητρότητας, καθώς και των υπερηλίκων, αναπήρων και χρονίως

πασχόντων.

Ο φόρος ορίζεται σε 1% επί της διαφοράς, δηλ. επί της

υπολογιζόμενης αξίας της περιουσίας εξέχουσας διαβίωσης. Ο

σταθερός συντελεστής, σε συνδυασμό με το αφορολόγητο όριο,

έχει αποτέλεσμα την κλιμάκωση του τελικού φορολογικού

συντελεστή. Μία οικογένεια π.χ. με περιουσία διαβίωσης

διπλάσια της αντίστοιχης ελάχιστης φορολογείται συνολικά με

0,5%, με τετραπλάσια 0,75% κ.ο.κ. Ο τελικός συντελεστής τείνει

ασυμπτωτικά στο 1%.

Τι περιλαμβάνεται στην περιουσία διαβίωσης οικογένειας

Ως περιουσία διαβίωσης οικογένειας ορίζεται ακριβώς το σύνολο

των περιουσιακών στοιχείων (ακίνητα και Ι.Χ μεταφορικά μέσα)

που κατέχονται από τα μέλη της οικογένειας και είναι στη

διάθεσή τους προς χρήση, ανεξάρτητα αν είναι ιδιόκτητα ή είναι

ενοικιασμένα από τρίτους.

Στην φορολογητέα περιουσία διαβίωσης περιλαμβάνονται και τα

περιουσιακά στοιχεία που είναι στη διάθεσή τους προς χρήση

αλλά παραμένουν σε αχρησία ή υποαξιοποιούνται, οπότε

αποδίδουν μικρό ή μηδενικό εισόδημα, καθώς :

- Η μη επαρκής αξιοποίηση δεν μειώνει την ανάγκη κρατικής

μέριμνας και προστασίας της περιουσίας.

- Η μη επαρκής αξιοποίηση μειώνει εν γένει την αξία της

περιουσίας, άρα και το φόρο.

- Στο αναπτυξιακό περιβάλλον που διαμορφώνεται

προσφέρονται αναβαθμισμένες δυνατότητες αξιοποίησης ή

εκποίησης της περιουσίας.

- Παρέχονται φορολογικές διευκολύνσεις με προοπτική.

- Παρέχεται φορολογική επιείκεια, με ειδική και κατά

περίπτωση εκτίμηση του ανθρώπινου παράγοντα.

Δεν περιλαμβάνονται στην φορολογητέα περιουσία διαβίωσης :

- Τα περιουσιακά στοιχεία που χρησιμοποιούνται από

ατομικές επιχειρήσεις – εκτός αγροτικών – μελών της

οικογένειας, καθώς για αυτά φορολογούνται οι αντίστοιχες

επιχειρήσεις.

- Τα περιουσιακά στοιχεία μελών της οικογένειας που

εκμισθώνονται προς τρίτους, καθώς για αυτά φορολογούνται

οι ενοικιαστές.

- Οι συμμετοχές σε πάσης φύσεως επιχειρήσεις, καθώς

φορολογούνται οι αντίστοιχες επιχειρήσεις.

- Οι καταθέσεις και λοιπές τοποθετήσεις διαθεσίμων, για

λόγους αναπτυξιακούς, όπως θα εξηγηθεί παρακάτω.

Επομένως περιλαμβάνονται κατά περίπτωση τα παρακάτω

περιουσιακά στοιχεία :

- Κύρια κατοικία.

- Παραθεριστική κατοικία.

- Αγροτική περιουσία.

- Ι.Χ. μεταφορικά μέσα (αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα, σκάφος

κ.λ.π.).

Πώς υπολογίζεται η ελάχιστη περιουσία διαβίωσης μιάς

οικογένειας

Για τον προσδιορισμό του ύψους της φορολογικής απαλλαγής

λαμβάνονται υπ’ όψιν οι τρέχουσες τακτικές και έκτακτες

ανάγκες της, που αντιστοιχούν στα στοιχεία οικογενειακής

κατάστασης.

Τα στοιχεία οικογενειακής κατάστασης του φορολογούμενου

(μέλη οικογένειας και έτος γεννήσεως) τηρούνται στον οικείο

Δήμο όπου τηρείται η οικογενειακή μερίδα του. Στον ίδιο Δήμο

δηλώνονται τυχόν πρόσθετα προστατευόμενα μέλη που

συντηρούνται από τον ίδιο οικογενειακό προϋπολογισμό, κυρίως

συγγενείς υπερήλικες, ανάπηροι και χρονίως πάσχοντες.

Για τον προσδιορισμό της ελάχιστης περιουσίας διαβίωσης

οικογένειας του φορολογούμενου απαιτείται να προσδιορισθεί

πρώτα το ελάχιστο απαιτούμενο εισόδημα. Μετά αυτό το

ελάχιστο εισόδημα ανάγεται σε αξία περιουσίας, με βάση

καθορισμένο συντελεστή για την ετήσια τεκμαρτή απόδοση

περιουσίας.

Σε γενικές γραμμές, και με ενδεικτικά νούμερα, ακολουθείται η

εξής διαδικασία :

1. Συγκεντρώνονται ηλεκτρονικά τα στοιχεία οικογενειακής

κατάστασης του φορολογούμενου από τον οικείο Δήμο.

2. Υπολογίζεται αθροιστικά το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα

διαβίωσης της οικογένειας :

- Λαμβάνεται το βασικό απαιτούμενο εισόδημα μονομελούς

οικογένειας, π.χ. 3.000 €.

- Για κάθε άλλο μέλος λαμβάνεται πρόσθετο απαιτούμενο

εισόδημα, π.χ. 700 € ανά μέλος.

- Για κάθε προστατευόμενο βρέφος (ηλικίας μέχρι 2 ετών)

προστίθεται επί πλέον απαιτούμενο εισόδημα, π.χ. 500 € ανά

βρέφος.

- Για κάθε προστατευόμενο παιδί προσχολικής ηλικίας

(ηλικίας από 2 έως 6 ετών) προστίθεται επί πλέον

απαιτούμενο εισόδημα, π.χ. 400 € ανά νήπιο.

- Για κάθε μέλος της οικογένειας με αναπηρία, χρόνια πάθηση

ή υπερήλικο άνω των 80 ετών προστίθεται επί πλέον

απαιτούμενο εισόδημα, π.χ. 300 € ανά μέλος

- Αθροίζονται τα κατά τα ανωτέρω επί μέρους ποσά και

προκύπτει το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα διαβίωσης της

οικογένειας.

3. Το άθροισμα διαιρείται με το συντελεστή ετήσιας τεκμαρτής

απόδοσης περιουσίας, π.χ. 6%, και το πηλίκο ορίζεται ως η

ελάχιστη περιουσία διαβίωσης της οικογένειας του

φορολογούμενου.

Παράδειγμα : Ζευγάρι με 4 παιδιά, εκ των οποίων ένα βρέφος

και δύο νήπια, που συγκατοικεί με γιαγιά 75 ετών και παππού 85

ετών :

Βασικό απαιτούμενο εισόδημα 3.000

Πρόσθετα μέλη (7 Χ 700) 7 Χ 700 = 4.900

Βρέφη 1 Χ 500 = 500

Νήπια 2 Χ 400 = 800

Υπερήλικες 1 Χ 300 = 300

Ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα διαβίωσης 9.500

Συντελεστής ετήσιας τεκμαρτής απόδοσης περιουσίας 6%

Ελάχιστη περιουσία διαβίωσης οικογένειας 158.333

Άρα αυτή η οικογένεια θα φορολογηθεί επί της περιουσίας που

χρησιμοποιεί για την αξία πάνω από 158.333 €. Αν η περιουσία

είναι 500.000 €, θα πληρώνει φόρο (500.000 – 158.333) Χ 1%,

δηλαδή κάπου 3.420 € ετησίως.

Με Νόμο οι παράμετροί του ως άνω μοντέλου θα

προσαρμόζονται στο κοινωνικό επίπεδο και στις ανάγκες του

Κρατικού Προϋπολογισμού, βάσει και της εμπειρίας από την

εφαρμογή του συστήματος.

Επισημαίνεται ότι περαιτέρω φορολογική προστασία του

φορολογούμενου, σε περίπτωση εκτάκτων αναγκών (ασθένεια

π.χ.), παρέχεται κατά την ειδική διαφανή διαδικασία

φορολογικής επιείκειας, ενώ σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής

του φόρου προβλέπονται αμοιβαία επωφελείς ρυθμίσεις κατά την

ειδική διαφανή διαδικασία παροχής φορολογικών

διευκολύνσεων.

Γιατί η αγροτική περιουσία περιλαμβάνεται στην περιουσία

διαβίωσης οικογένειας

Για να συνυπολογισθεί στην φορολογική ελάφρυνση βάσει της

ελάχιστης περιουσίας διαβίωσης. Αν θεωρούνταν η ατομική

γεωργική περιουσία ως επιχείρηση, δεν θα υπήρχε αυτή η

φορολογική ελάφρυνση.

Η φορολογική αντιμετώπιση της αγροτικής οικογένειας είναι

αρκετά ευνοϊκή, καθώς η αξία κατοικίας της ανά τετραγωνικό

είναι μικρότερη εν γένει από την αντίστοιχη σε αστικά κέντρα.

Έτσι μία αγροτική οικογένεια απαλλάσσεται από φόρο για

κατοικία μεγαλύτερη σε εμβαδόν.

Γιατί ο φόρος βαρύνει τον ενοικιαστή

Για να ενισχυθεί η λαϊκή κατοικία. Ούτως ή άλλως ο φόρος επί

της αξίας του ακινήτου συνεκτιμάται στο ενοίκιο, με την

ελεύθερη διαπραγμάτευση. Αν το πλήρωνε ο ιδιοκτήτης, θα το

«χρέωνε» τελικά στον ενοικιαστή. Καθώς βαρύνει τον

ενοικιαστή, συνυπολογίζεται στη φορολογική απαλλαγή του.

Επί πλέον, κατά τη διάρκεια της ενοικίασης, την κρατική

μέριμνα την απολαμβάνει κυρίως ο ενοικιαστής. Άρα είναι και

κάπως δίκαιο να βαρύνεται αυτός με το φόρο.

Πώς γίνεται η βεβαίωση και καταβολή του φόρου εξέχουσας

διαβίωσης

Αυτόματα, χωρίς καμία τακτική ενέργεια του φορολογούμενου.

Υποχρεούται να δηλώνει, όταν προκύπτουν αλλαγές, τα

περιουσιακά του στοιχεία, τυχόν σημαντική μεταβολή της αξίας

τους, τυχόν ενοικίαση κ.λ.π. Επίσης υποχρεούται να δηλώνει

εγκαίρως στο Δήμο που ανήκει και τις μεταβολές στην

οικογενειακή του κατάσταση.

Το σύστημα υπολογίζει αυτόματα το φόρο και την απαλλαγή. Ο

φορολογούμενος έχει δικαίωμα να εκφράσει αντίρρηση σε

καθορισμένη προθεσμία από την παραλαβή του εκκαθαριστικού.

Αν δεν εκφράσει αντίρρηση το σύστημα χρεώνει τον δηλωμένο

τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου.

Γιατί ο φόρος καταβάλλεται κάθε μήνα

Γιατί είναι τέτοιος που μπορεί να εκκαθαρίζεται οριστικά κάθε

μήνα, χωρίς σημαντική διαδικαστική επιβάρυνση. Επί πλέον,

πολλά συνεκτιμώμενα στοιχεία (περιουσιακά στοιχεία, αξίες,

οικογενειακή κατάσταση κ.λ.π.) μπορεί να μεταβάλλονται μέσα

στο έτος, οπότε θα γινόταν πολύπλοκο να υπάρχει ετήσια

εκκαθάριση.

Με την πληρωμή του φόρου η εκκαθάριση καθίσταται οριστική.

Δεν θα υπάρχουν πια πολλές-πολλές εκκρεμότητες.

Η μηναία εκκαθάριση και πληρωμή του φόρου νοικοκυρεύει τα

οικονομικά τόσο της οικογένειας, όσο και του Κράτους.

Τι γίνεται όταν κάποιος δεν μπορεί να πληρώσει το φόρο

Προβλέπονται διαδικασίες φορολογικών διευκολύνσεων και

επιείκειας.

Οι φορολογικές διευκολύνσεις αποσκοπούν στο να δώσουν στο

φορολογούμενο τον αναγκαίο χρόνο να ανταποκριθεί στις

φορολογικές του υποχρεώσεις, κυρίως με την αξιοποίηση της

περιουσίας του. Χωρίς βλάβη των συμφερόντων του δημοσίου,

μπορούν να παρέχονται στον φορολογούμενο διευκολύνσεις

στην καταβολή του φόρου, όπως :

1. Έντοκη πίστωση του φορολογούμενου, βάσει εργασιακού ή

επιχειρηματικού πλάνου εγκεκριμένου από πιστωτικό

ίδρυμα και εφ’ όσον το σχετικό δανειακό πρόγραμμα

κρίνεται βιώσιμο και εξυπηρετείται ομαλά.

2. Έντοκη πίστωση του φορολογούμενου, βάσει

προγραμματικής συμφωνίας αξιοποίησης ακινήτου του

φορολογούμενου, με φροντίδα είτε του ίδιου είτε του

δημοσίου ή άλλου φορέα του δημόσιου τομέα, είτε

συμβαλλόμενου τρίτου ιδιωτικού φορέα.

3. Ρύθμιση της οφειλής, βάσει συμφωνίας προοδευτικής

μεταβίβασης ποσοστών συνιδιοκτησίας περιουσιακού

στοιχείου ή εγγραφής βάρους σε αυτό, αντίστοιχου της

οφειλής.

4. Ρύθμιση συμψηφισμού του φόρου, με τη μεταβίβαση της

ψιλής κυριότητας ακινήτου του φορολογούμενου στο

δημόσιο, και επομένως η μετά θάνατον μεταβίβαση της

κυριότητας του ακινήτου. Η ρύθμιση αυτή μπορεί να

εξυπηρετήσει ιδιαίτερα άτομα της τρίτης ηλικίας.

Περαιτέρω παρέχεται στον φορολογούμενο φορολογική

επιείκεια με ειδικές εκπτώσεις στο φόρο περιουσίας, για

έκτακτους λόγους. Μετά από αίτησή του και σε συνθήκες

διαφάνειας, γίνεται ειδική και κατά περίπτωση εκτίμηση του

ανθρώπινου παράγοντα.

Στη σχετική διαδικασία λαμβάνονται υπ’ όψιν εν γένει οι

αντικειμενικές συνθήκες που προκάλεσαν την αδυναμία

καταβολής του φόρου (ασθένεια, ατύχημα, ζημιά κ.λ.π.), οι

ευθύνες του φορολογούμενου, η τυχόν αμέλειά του στην

ασφαλιστική κάλυψη των σχετικών κινδύνων και οπωσδήποτε η

αντίστοιχη διαπιστούμενη – σε περίπτωση ευθυνών του –

έμπρακτη αλλαγή συμπεριφοράς.

Η σχετική αιτιολογημένη αίτηση του φορολογούμενου κρίνεται

από τον προϊστάμενο της αρμόδιας υπηρεσίας ελέγχου και η

αιτιολογημένη απόφαση δημοσιεύεται.

Ποιοι φόροι αντικαθίστανται με το φόρο εξέχουσας

διαβίωσης

Ο φόρος εισοδήματος (μαζί και οι παρακρατήσεις φόρου) από

μισθούς, συντάξεις και αγροτικά, καθώς και όλες οι φορολογικές

επιβαρύνσεις στην απόκτηση και κατοχή περιουσιακών

στοιχείων (φόρος μεταβίβασης, ΤΑΠ, ΕΤΑΚ, τέλη κυκλοφορίας

οχημάτων κ.λ.π).

Πώς φορολογείται η περιουσία ξένων υπηκόων

Αν πρόκειται για περιουσία που ενοικιάζεται σε Έλληνα,

φορολογείται ο ενοικιαστής.

Αν πρόκειται για περιουσία που χρησιμοποιείται περιστασιακά

(π.χ. παραθεριστική κατοικία), φορολογείται ο ξένος υπήκοος

χωρίς να δικαιούται απαλλαγή για ελάχιστη περιουσία

διαβίωσης.

Αν πρόκειται για περιουσία που χρησιμοποιείται παρατεταμένα

(π.χ. μετανάστευση, εγκατάσταση λόγω εργασίας), δίνεται η

δυνατότητα να φορολογείται ως Έλληνας, δικαιούμενος την

απαλλαγή για ελάχιστη περιουσία διαβίωσης.

Γιατί δεν θα υπάρχει σημαντική φοροδιαφυγή

Η απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων, στο διαμορφούμενο

φορολογικό περιβάλλον, είναι πρακτικά αδύνατη. Ο εντοπισμός

των δικαιούχων και των ενοικιαστών ακινήτων και μεταφορικών

μέσων είναι ευχερής, ιδίως σε καθεστώς διαφάνειας.

Καθώς ο φορολογικός συντελεστής προβλέπεται σταθερός, δεν

έχει ιδιαίτερο νόημα η κατάτμηση της χρήσης σε εικονικά

πρόσωπα, όπως γίνεται σήμερα με εισοδήματα.

Η φύση του φόρου, που χρεώνεται στο περιουσιακό στοιχείο και

όχι στην έδρα του δικαιούχου, αποκλείει την φοροαποφυγή με

δήλωση έδρας σε «φορολογικό παράδεισο».

Σημαντικός κίνδυνος φοροδιαφυγής υφίσταται μόνο λόγω

χαμηλότερης εκτίμησης της αξίας του περιουσιακού στοιχείου.

Για πολλούς, θα χρειασθεί κάποιος χρόνος να καταλάβουν και

πώς με μία μη ειλικρινή δήλωση μπορεί να ζημιωθούν πολύ

περισσότερο από το φόρο που θα έχουν γλυτώσει.

Σύντομα θα γίνει συνείδηση ότι ο φόρος δεν είναι τόσος που να

αξίζει να φοροδιαφεύγει κανείς υποτιμώντας την περιουσία του.

Γιατί θα μειώνεται με το χρόνο η φοροδιαφυγή

Σταδιακά θα διαμορφώνεται ρεαλιστική εικόνα των αξιών,

πλούτος συγκριτικών στοιχείων, εμπειρία εφαρμογής του

συστήματος και θα αφομοιώνεται το κίνητρο ειλικρινούς

αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων.

Ταυτόχρονα θα εμπεδώνεται η αντίληψη ότι δεν έχουν

αποτέλεσμα οι προσπάθειες φοροδιαφυγής, ότι οι φόροι είναι

δίκαιοι και χρησιμοποιούνται σωστά, ότι υπάρχουν

σημαντικότερα πράγματα στη ζωή από το να ασχολείται κανείς

με την Εφορία …

Συμπέρασμα

Ο φόρος εξέχουσας περιουσίας είναι ένας εξαιρετικά απλός

φόρος, χωρίς αξιοσημείωτα «παραθυράκια» και με ελάχιστες

δυνατότητες φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής.

Ταυτόχρονα είναι κοινωνικά δίκαιος και έχει εδραία

επιχειρήματα για να γίνει κοινωνικά αποδεκτός – ιδίως γιατί

καταλήγει σε σημαντικά χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση

όλων.

Ιδιαίτερα η μεταχείριση των ασθενέστερων, που τίθενται υπό

πλήρη φορολογική ασυλία, σε συνδυασμό με τη λογική

φορολόγηση των ισχυρότερων, εξασφαλίζει ευρεία κοινωνική

συναίνεση.

Ως απλός και δίκαιος φόρος έχει κάθε λόγο να μακροημερεύσει.

ΦΟΡΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Τι σημαίνει συγκέντρωση κεφαλαίου

Ορίζουμε ως συγκέντρωση κεφαλαίου την κεφαλαιοποίηση μίας

επιχείρησης, όπως αποτιμάται με δήλωση της ίδιας της

επιχείρησης, σύμφωνα με το σύστημα ρεαλιστικής εκτίμησης

αξίας περιουσιακών στοιχείων που προαναφέρθηκε.

Υπενθυμίζεται ότι :

- Η δήλωση ελέγχεται μόνο ως προς την ρεαλιστικότητά της.

- Ως ελάχιστη κεφαλαιοποίηση μιάς επιχείρησης λαμβάνεται

η αξία των περιουσιακών στοιχείων που είναι στη διάθεσή

της προς χρήση, ανεξάρτητα αν είναι ιδιόκτητα ή είναι

ενοικιασμένα από τρίτους (ακίνητα, μεταφορικά μέσα,

επιχειρήσεις). Δεν περιλαμβάνονται τα περιουσιακά στοιχεία

που δεν είναι στη διάθεσή της προς χρήση, λόγω ενοικίασης

σε τρίτους, δωρεάν παραχώρησης χρήσης κ.λ.π., για τα

οποία φορολογείται ο χρήστης.

- Σε περίπτωση επιχείρησης εισηγμένης σε χρηματιστήριο,

ελάχιστη αξία είναι και η μέση χρηματιστηριακή

κεφαλαιοποίησή της κατά τον υπ’ όψιν μήνα.

Γιατί φορολογείται η συγκέντρωση κεφαλαίου

Γιατί ανταποκρίνεται αρκετά καλά στην κρατική μέριμνα της

οποίας επωφελείται η επιχείρηση, είναι ιδιαίτερα απλή

φορολόγηση και αξιόπιστη, και δεν επιτρέπει άξια λόγου

φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή.

Επισημαίνεται ότι οι συμμετοχές επιχειρήσεων σε επιχειρήσεις

φορολογούνται δύο φορές, καθώς συνυπολογίζονται και στην

κεφαλαιοποίηση της μητρικής. Το μέτρο αποσκοπεί στην

σχετική αποθάρρυνση υπερσυγκέντρωσης ελέγχου κεφαλαίων

μέσω θυγατρικών επιχειρήσεων.

Πώς φορολογούνται οι επιχειρήσεις

Τα νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού χαρακτήρα πάσης νομικής

μορφής (επιχειρήσεων), περιλαμβανομένης της ατομικής

επιχείρησης, φορολογούνται με 1% επί της κεφαλαιοποίησης

ετησίως.

Πώς φορολογούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Βάσει της δήλωσης αξίας της επιχείρησης και με τον ίδιο

φορολογικό συντελεστή 1%.

Επισημαίνεται ότι ιδιαίτερα η δήλωση αξίας ελεύθερων

επαγγελματιών συγκρίνεται συστηματικά με την τυπική αξία της

επιχείρησης, όπως προκύπτει από σχετική τυπική αποτίμηση. Σε

αυτήν λαμβάνονται υπ’ όψιν τα τυπικά προσόντα του

επαγγελματία, όπως είδος δραστηριότητας, πρόσθετα τυπικά

προσόντα (π.χ. μεταπτυχιακά), χρόνια εμπειρίας κ.λ.π. Η

σύγκριση αποσκοπεί στον εντοπισμό τυχόν κραυγαλέων

αποκλίσεων και στην ενεργοποίηση διαδικασιών ελέγχου.

Πώς φορολογούνται τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού

χαρακτήρα

Δήλωση αξίας υποβάλλεται όπως και στις επιχειρήσεις εν γένει.

Είναι αφορολόγητα, εφόσον διαπιστώνεται ότι εξακολουθούν να

λειτουργούν σύμφωνα με τον καταστατικό σκοπό της ιδρύσεώς

τους. Ο έλεγχος είναι δημόσιος, βάσει απολογιστικών

δημοσιεύσεων του νομικού προσώπου.

Στα πλαίσια του προτεινόμενου φορολογικού συστήματος,

ελέγχεται ευχερώς και η εύστοχη διαχείριση της περιουσίας τους

(π.χ. ενοικίαση ακινήτων σε εύλογο ενοίκιο).

Αν διαπιστώνεται παρεκκλίσεις ή ατασθαλίες, εκτός των άλλων

συνεπειών, βεβαιώνεται φόρος και η σχετική απόφαση

δημοσιοποιείται.

Τι βιβλία θα τηρούν οι επιχειρήσεις

Τα βιβλία που χρειάζονται στη δουλειά τους.

Κρατούν λογιστικό λογαριασμό για να ξέρουν πού βαδίζουν, για

τους συνεταίρους και τους μετόχους, για να μπορούν να

προβάλλουν την οικονομική τους ευρωστία κ.τ.τ. Κόβουν

αποδείξεις για την εξυπηρέτηση των συναλλαγών με τους

πελάτες τους (απόδειξη, χρέωση, επιστροφές κ.λ.π.).

Η Εφορία δεν έχει καμία σχέση με τα τηρούμενα βιβλία.

Πώς γίνεται η βεβαίωση και καταβολή του φόρου

συγκέντρωσης κεφαλαίου

Αυτόματα, χωρίς καμία τακτική ενέργεια της επιχείρησης.

Η επιχείρηση υποχρεούται να δηλώνει, όταν προκύπτουν

σημαντικές μεταβολές, την αποτίμηση της αξίας της, τα

περιουσιακά της στοιχεία, τυχόν μεταβολή της αξίας τους, τυχόν

ενοικίαση κ.λ.π. Η τυχόν χρηματιστηριακή αξία λαμβάνεται

αυτόματα από το χρηματιστήριο.

Το σύστημα υπολογίζει αυτόματα το φόρο. Ο φορολογούμενος

έχει δικαίωμα να εκφράσει αντίρρηση σε καθορισμένη

προθεσμία από την παραλαβή του εκκαθαριστικού. Αν δεν

εκφράσει αντίρρηση, το σύστημα χρεώνει τον δηλωμένο

τραπεζικό λογαριασμό της επιχείρησης.

Γιατί ο φόρος βαρύνει τον ενοικιαστή της επιχείρησης

Γιατί, κατά τη διάρκεια της ενοικίασης, την κρατική μέριμνα την

απολαμβάνει κυρίως ο ενοικιαστής.

Γιατί ο φόρος καταβάλλεται κάθε μήνα

Γιατί είναι τέτοιος που μπορεί να εκκαθαρίζεται οριστικά κάθε

μήνα, χωρίς σημαντική διαδικαστική επιβάρυνση. Επί πλέον,

πολλά συνεκτιμώμενα στοιχεία (περιουσιακά στοιχεία, αξίες,

χρηματιστηριακή αξία κ.λ.π.) μπορεί να μεταβάλλονται πολύ

μέσα στο έτος, οπότε θα γινόταν πολύπλοκο να υπάρχει ετήσια

εκκαθάριση.

Με την πληρωμή του φόρου η εκκαθάριση καθίσταται οριστική.

Δεν θα υπάρχουν πια πολλές-πολλές εκκρεμότητες.

Η μηναία εκκαθάριση και πληρωμή του φόρου νοικοκυρεύει τα

οικονομικά τόσο της επιχείρησης, όσο και του Κράτους.

Γιατί να πληρώνει φόρο μία επιχείρηση που δεν έχει κέρδη

Για τον ίδιο λόγο που εξακολουθεί να πληρώνει ενοίκια. Το

Κράτος δεν είναι πλέον κάτι σαν συνεταίρος, αλλά πάροχος

υπηρεσιών. Παρέχει την κρατική μέριμνα, η οποία δεν εξαρτάται

από το πόσο καλά πάει μία επιχείρηση, για λόγους που πιά δεν

ενδιαφέρουν το Κράτος.

Μάλιστα, σε αντίθεση με τα ενοίκια, μία επιχείρηση που δεν πάει

καλά, πέφτει σε αξία, άρα και σε φόρο.

Τι γίνεται όταν κάποια επιχείρηση δεν μπορεί να πληρώσει το

φόρο ;

Προβλέπονται διαδικασίες φορολογικών διευκολύνσεων και

επιείκειας.

Οι φορολογικές διευκολύνσεις αποσκοπούν στο να δώσουν στην

επιχείρηση τον αναγκαίο χρόνο να ανταποκριθεί στις

φορολογικές της υποχρεώσεις, κυρίως με την αξιοποίηση της

περιουσίας της και την ανάπτυξη των εργασιών της.

Χωρίς βλάβη των συμφερόντων του δημοσίου, μπορούν να

παρέχονται στην επιχείρηση διευκολύνσεις στην καταβολή του

φόρου, όπως:

1. Έντοκη πίστωση της επιχείρησης, βάσει εργασιακού ή

επιχειρηματικού πλάνου εγκεκριμένου από πιστωτικό

ίδρυμα και εφ’ όσον το σχετικό δανειακό πρόγραμμα

κρίνεται βιώσιμο και εξυπηρετείται ομαλά.

2. Έντοκη πίστωση της επιχείρησης, βάσει προγραμματικής

συμφωνίας αξιοποίησης ακινήτου της επιχείρησης, με

φροντίδα είτε της επιχείρησης είτε του δημοσίου ή άλλου

φορέα του δημόσιου τομέα, είτε συμβαλλόμενου τρίτου

ιδιωτικού φορέα.

3. Ρύθμιση της οφειλής, βάσει συμφωνίας προοδευτικής

μεταβίβασης ποσοστών συνιδιοκτησίας περιουσιακού

στοιχείου της επιχείρησης ή εγγραφής βάρους σε αυτό,

αντίστοιχου της οφειλής.

4. Ρύθμιση συμψηφισμού του φόρου, με τη μεταβίβαση της

ψιλής κυριότητας ακινήτου της επιχείρησης στο δημόσιο,

και επομένως η σε περίπτωση πτώχευσης μεταβίβαση της

κυριότητας του ακινήτου.

Περαιτέρω παρέχεται στην επιχείρηση φορολογική επιείκεια με

ειδικές εκπτώσεις στο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου για

έκτακτους λόγους. Μετά από αίτησή της και σε συνθήκες

διαφάνειας, γίνεται ειδική και κατά περίπτωση εκτίμηση του

αστάθμητου παράγοντα στην παρουσιαζόμενη οικονομική

δυσχέρεια.

Στη σχετική διαδικασία λαμβάνονται υπ’ όψιν εν γένει οι

αντικειμενικές συνθήκες που προκάλεσαν τις ειδικές ανάγκες

επιείκειας (συγκυρία, ασθένεια, ατύχημα, ζημιά κ.λ.π.), οι

ευθύνες της επιχείρησης, η τυχόν αμέλειά της στην ασφαλιστική

κάλυψη των σχετικών κινδύνων και οπωσδήποτε η αντίστοιχη

διαπιστούμενη – σε περίπτωση ευθυνών της – έμπρακτη αλλαγή

συμπεριφοράς.

Η σχετική αιτιολογημένη αίτηση της επιχείρησης κρίνεται από

τον προϊστάμενο της αρμόδιας υπηρεσίας ελέγχου και η

αιτιολογημένη απόφαση δημοσιεύεται.

Ποιοι φόροι αντικαθίστανται με το φόρο συγκέντρωσης

κεφαλαίου

Ο φόρος εισοδήματος από ελευθέρια επαγγέλματα και

επιχειρήσεις, καθώς και όλες οι φορολογικές επιβαρύνσεις στην

απόκτηση και κατοχή περιουσιακών στοιχείων (φόρος

μεταβίβασης, ΤΑΠ, ΕΤΑΚ, τέλη κυκλοφορίας οχημάτων κ.λ.π).

Πώς θα φορολογούνται οι ξένες επιχειρήσεις

Οι επιχειρήσεις που εξυπηρετούν πελατεία από την χώρα τους

(μέσω διαδικτύου, ταχυδρομικά κ.λ.π.) δεν φορολογούνται. Αν οι

επιχειρήσεις εξυπηρετούν πελατεία μέσω αντιπροσώπων,

φορολογούνται οι αντιπρόσωποι.

Οι επιχειρήσεις που έχουν υποκατάστημα στην Χώρα μας

φορολογούνται βάσει της αξίας του υποκαταστήματος. Ας

ληφθεί υπ’ όψιν ότι το νέο φορολογικό καθεστώς είναι

συγκριτικά ελκυστικό, τόσο λόγω απλότητας όσο και λόγω

ύψους φόρων.

Πώς θα φορολογούνται τα πλοία

Είναι ειδική κατηγορία επιχειρήσεων και με ιδιαίτερη εθνική

σημασία. Προτείνεται να φορολογούνται κανονικά, βάσει της

αξίας τους.

Η φορολόγηση με 1% επί της αξίας των πλοίων, όπως και των

ναυτιλιακών εταιρειών, δείχνει εκ πρώτης όψεως μη

ανταγωνιστική, καθώς μάλιστα η κρατική μέριμνα δεν παρέχει

υπηρεσίες αντίστοιχες με άλλα μέσα (π.χ. δρόμους για τα

αυτοκίνητα).

Θα πρέπει όμως να συνεκτιμηθούν τα εξής :

- τα πλοία με Ελληνική σημαία θα έχουν πληρώματα με

αφορολόγητα εισοδήματα, ενώ αφορολόγητα είναι και τα

τρόφιμα.

- η αποτίμηση της αξίας τους στα πλαίσια του φορολογικού

συστήματος μπορεί να καθιστά ιδιαίτερα ανταγωνιστική την

ασφάλισή τους και την δανειοδότησή τους, ιδιαίτερα από

αντίστοιχες Ελληνικές επιχειρήσεις.

- το πρόβλημα των Ελλήνων εφοπλιστών δεν είναι με το

φόρο, αλλά με τις αναχρονιστικές ρυθμίσεις, οι οποίες σε

αναπτυξιακό περιβάλλον μπορούν να ξανασυζητηθούν από

μηδενική βάση ορθολογικά και συναινετικά.

- μπορεί κάλλιστα να αναβαθμισθεί η παρεχόμενη υποστήριξη

στα υπό Ελληνική σημαία πλοία.

Εναλλακτικά θα μπορούσε να μελετηθεί να μη φορολογούνται

καθόλου, αλλά να πληρώνουν κατ’ ευθείαν τις υπηρεσίες που

τυχόν τους παρέχει το Ελληνικό Κράτος, όπως ελλιμενισμό,

υποστήριξη λόγω σημαίας κ.λ.π.

Γιατί δεν θα υπάρχει σημαντική φοροδιαφυγή

Η απόκρυψη επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων, στο

διαμορφούμενο φορολογικό περιβάλλον, είναι πρακτικά

αδύνατη. Ο εντοπισμός των δικαιούχων και των ενοικιαστών

επιχειρήσεων, ακινήτων και μεταφορικών μέσων είναι ευχερής,

ιδίως σε καθεστώς διαφάνειας.

Η φύση του φόρου, που χρεώνεται στο περιουσιακό στοιχείο και

όχι στην έδρα του δικαιούχου, αποκλείει την φοροαποφυγή με

δήλωση έδρας σε φορολογικό παράδεισο.

Σημαντικός κίνδυνος φοροδιαφυγής υφίσταται μόνο στην

εκτίμηση της αξίας της επιχείρησης. Για πολλούς, θα χρειασθεί

κάποιος χρόνος να καταλάβουν και πώς μπορεί να ζημιωθούν

σημαντικά με μία μη ειλικρινή δήλωση και ότι ο φόρος δεν είναι

τόσος που να αξίζει να φοροδιαφεύγει κανείς.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει αντιληπτή η ποιοτική

διαφορά εμπλοκής των φορολογικών επιβαρύνσεων στις

επιχειρηματικές αποφάσεις. Σήμερα, όταν κανείς παίρνει μία

απόφαση να ανοίξει επιχείρηση, βασική του σκέψη είναι πώς θα

πληρώνει λιγότερους φόρους, πώς θα επιβιώσει στον

ανταγωνισμό με τους φοροφυγάδες κ.τ.τ. Ο φόρος πια θα είναι

πολύ μικρότερος, δεν θα εξαρτάται από τη νομική μορφή της

επιχείρησης, δεν θα υπάρχει σοβαρό αντικείμενο φοροδιαφυγής.

Άρα ευλόγως αναμένεται να βγει η Εφορία από το κέντρο της

προσοχής των επιχειρηματιών μας και να αποκλιμακωθεί η

διάθεση φοροδιαφυγής.

Γιατί θα μειώνεται με το χρόνο η φοροδιαφυγή

Σταδιακά θα διαμορφώνεται ρεαλιστική εικόνα των αξιών και θα

αφομοιώνεται το κίνητρο ειλικρινούς αποτίμησης των

περιουσιακών στοιχείων. Ταυτόχρονα θα εμπεδώνεται η

αντίληψη ότι δεν έχουν αποτέλεσμα οι προσπάθειες

φοροδιαφυγής, ότι οι φόροι είναι δίκαιοι και χρησιμοποιούνται

σωστά, ότι υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα στη ζωή από το

να ασχολείται κανείς με την Εφορία …

Συμπέρασμα

Με το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου φορολογούνται οι

επιχειρήσεις κατά απλό, δίκαιο και ανταγωνιστικό τρόπο, και

απαλλάσσονται από το βραχνά του φορολογικού ελέγχου στις

συναλλαγές και το ταμείο τους.

Η επιχειρηματική δράση απεγκλωβίζεται από τα γραφειοκρατικά

δεσμά και κατευθύνεται στο βασικό προορισμό της, τη

δημιουργία.

ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΙ ΦΟΡΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ

Τι είναι Ειδικός Ανταποδοτικός Φόρος Κατανάλωσης

Είναι φόρος που επιβάλλεται στην κατανάλωση ενός είδους για

λόγους που έχουν ειδική σχέση με το προϊόν και την

κατανάλωσή του, και χρησιμοποιείται για αντίστοιχους σκοπούς

(αποκαταστάσεις, θεραπεία, έρευνα κ.λ.π.).

Οι Ε.Α.Φ.Κ. είναι ανεξάρτητοι της τιμής πώλησης και

καθορίζονται ανά φυσική μονάδα προϊόντος (κιλό, λίτρο,

τεμάχιο κ.λ.π.). Καταβάλλονται εν γένει αυτόματα και απ’

ευθείας από τον καταναλωτή στο δημόσιο, χωρίς να μπαίνουν

στο ταμείο του πωλητή, με υποχρεωτική χρήση πιστωτικής

κάρτας.

Η ανταποδοτική διάθεση των πόρων των Ε.Α.Φ.Κ. ελέγχεται με

ειδικό λογαριασμό του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Γιατί οι Ε.Α.Φ.Κ. είναι ανεξάρτητοι της τιμής πώλησης

Γιατί η επιβάρυνση – στην υγεία, το περιβάλλον και τα φυσικά

διαθέσιμα αντίστοιχα – που προκαλείται από την φορολογούμενη

κατανάλωση, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την τιμή

πώλησης του προϊόντος.

Επί πλέον, η φορολόγηση σταθερού ποσού απλοποιεί τον

φορολογικό έλεγχο, καθώς περιορίζεται σε παρακολούθηση μόνο

ποσοτήτων. Γι’ αυτό το λόγο προτείνεται ίδιας λογικής

φορολόγηση και στα είδη πολυτελείας.

Για κάθε φορολογούμενο καταναλωτικό είδος προβλέπεται σε

ποιο ακριβώς επίπεδο διακίνησης (λιανική πώληση, χονδρική,

εργοστάσιο, πηγή) θα καταβάλλεται ο φόρος. Επισημαίνεται ότι

όσο πιο κοντά στον καταναλωτή γίνεται η φορολόγηση, τόσο

περισσότερο διασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος της καταβολής,

αλλά και τόσο λιγότερο επιβαρύνεται η διακίνηση και το κόστος

του προϊόντος.

Πώς καθορίζεται το ύψος των Ε.Α.Φ.Κ.

Με τον κατ’ έτος Νόμο του Κρατικού Προϋπολογισμού, βάσει

ειδικής αναλογιστικής μελέτης, στην οποία λαμβάνονται εν γένει

υπ’ όψιν :

- ο στόχος της επιβολής του φόρου και ο βαθμός επίτευξής

του μέχρι στιγμής, ιδιαίτερα των στόχων αποθάρρυνσης της

αντίστοιχης χρήσης και έμμεσης επιδότησης εναλλακτικών

- το κόστος των αντίστοιχων δράσεων, διατηρούμενων και

νέων.

- οι εισηγήσεις αρμόδιων φορέων, ιδίως του προτεινόμενου

Ιατρικού Επιμελητήριου και του Τεχνικού Επιμελητήριου.

Επισημαίνεται ότι πόροι των Ε.Α.Φ.Κ. μπορεί να διατίθενται

στην Υγεία και την Παιδεία.

Πώς θα γίνεται απ’ ευθείας καταβολή Ε.Α.Φ.Κ.

Στις περιπτώσεις που ο φόρος επιβάλλεται κατά την πώληση

(λιανική ή χονδρική) η συναλλαγή θα γίνεται υποχρεωτικά με

πιστωτική κάρτα. Ταυτόχρονα με τη χρέωση του αγοραστή για

το προϊόν θα χρεώνεται και ο φόρος που αναλογεί στο

λογαριασμό του Δημοσίου. Στην αυτοματοποίηση του

συστήματος συμβάλλει αποτελεσματικά η χρήση ραβδοκωδικών

(barcode).

Για τη διασφάλιση της καταβολής του φόρου, στα αντίστοιχα

είδη, προβλέπεται σε όλο το κύκλωμα διακίνησης του προϊόντος

αφ’ ενός διενέργεια όλων των συναλλαγών με πιστωτική κάρτα

και αφ’ ετέρου συνεχής και σχεδόν αυτόματος έλεγχος

αποθήκης.

Από την άλλη, ο καταναλωτής ελέγχεται μόνο για το αν αγόρασε

με πιστωτική κάρτα.

Γιατί επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης της Υγείας

Η ειδική φορολόγηση στα φάρμακα, τον καπνό, τα

οινοπνευματώδη και τα τυχερά παιχνίδια έχει στόχο την

προστασία της υγείας, τόσο αποτρεπτικά όσο και θετικά.

Αφ’ ενός η λόγω του φόρου αύξηση της τιμής αγοράς, αλλά και

η ένδειξη της φορολόγησης, λειτουργεί άμεσα αποτρεπτικά στην

αντίστοιχη χρήση. Επίσης η διαφορετική φορολόγηση

ανταγωνιστικών προϊόντων ενισχύει έμμεσα αυτά που

προκαλούν σχετικά μικρότερη ή καθόλου βλάβη της υγείας.

Αφ’ ετέρου τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση προορίζονται

ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της χρήσης και της

κατάχρησης τους.

- της φροντίδας απεξάρτησης παλαιών χρηστών.

- της έρευνας σχετικών μεθόδων προφύλαξης και ιδιαίτερα

των νέων.

- της προώθησης εναλλακτικών ενασχολήσεων όπως ο

αθλητισμός και ο πολιτισμός κ.λ.π.

Το ύψος της φορολόγησης υπαγορεύεται από την αντίστοιχη

επιβάρυνση της υγείας και το ανταποδοτικό κόστος, και όχι από

την τιμή του καταναλωτικού είδους. Στη συσκευασία των

αντίστοιχων προϊόντων αναγράφεται ευκρινώς «ΦΟΡΟΣ

ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ» και το ποσό του φόρου.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα φάρμακα

Η φορολογική επιβάρυνση των φαρμάκων αποσκοπεί στην

προστασία της υγείας από τη χρήση και κατάχρηση ειδικά

καθορισμένων φαρμάκων.

Ο φόρος καθορίζεται κατά φάρμακο ή δραστική φαρμακευτική

ουσία. Στον καθορισμό των φορολογουμένων φαρμάκων, του

ύψους του φόρου και των αντίστοιχων δράσεων και ερευνών

βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη τοποθέτηση του

αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του προτεινόμενου Ιατρικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση ελαφρύτερων φαρμάκων, ιδίως φυσικών

Φάρμακα, των οποίων οι επιπτώσεις έχουν διακριβωθεί πλήρως

– ιδίως μετά από μακροχρόνια κυκλοφορία τους – και δεν

απαιτούνται ενέργειες προστασίας των ληπτών, δεν

φορολογούνται.

Κατά περίπτωση τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών επί των επιπτώσεων του φάρμακου στην υγεία.

- προληπτικών δράσεων προστασίας της υγείας, ώστε να μην

απαιτείται η λήψη φαρμάκων.

Ο φόρος στα καθορισμένα φάρμακα καταβάλλεται απ’ ευθείας

από τον καταναλωτή κατά την αγορά, μέσω πιστωτικής κάρτας.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στον καπνό

Η φορολογική επιβάρυνση στον καπνό αποσκοπεί στην

προστασία της υγείας από τη χρήση και κατάχρησή του.

Ο φόρος καθορίζεται κατά πακέτο και μάρκα, λαμβάνοντας υπ’

όψιν την εμπεριεχόμενη ποσότητα καπνού, καθώς και την

ποιότητά του και την αποτελεσματικότητα του τυχόν υπάρχοντος

προστατευτικού φίλτρου. Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους

του φόρου κατά μάρκα βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη

τοποθέτηση του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του

προτεινόμενου Ιατρικού Επιμελητήριου.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στον καπνό προορίζονται

ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών επί των επιπτώσεων του καπνού στην υγεία,

ιδιαίτερα σε σχέση με την ποιότητά του και τα

προστατευτικά μέσα (φίλτρα κ.λ.π.).

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της χρήσης και της

κατάχρησης του καπνού.

- της φροντίδας απεξάρτησης παλαιών χρηστών.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

- της προώθησης εναλλακτικών ενασχολήσεων όπως ο

αθλητισμός και ο πολιτισμός κ.λ.π.

Ο φόρος στον καπνό καταβάλλεται απ’ ευθείας από τον

καταναλωτή κατά την αγορά, μέσω πιστωτικής κάρτας.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα οινοπνευματώδη

Η φορολογική επιβάρυνση στα οινοπνευματώδη αποσκοπεί στην

προστασία της υγείας από τη χρήση και κατάχρησή τους.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την

εμπεριεχόμενη ποσότητα οινοπνεύματος και την καθαρότητά

του. Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά

είδος ποτού βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη

τοποθέτηση του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του

προτεινόμενου Ιατρικού Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα

λαμβάνεται για την έμμεση πριμοδότηση ελαφρύτερων ή σχετικά

υγιεινότερων ποτών, ιδίως ελληνικής προελεύσεως

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στα οινοπνευματώδη

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών επί των επιπτώσεων της κατανάλωσης

οινοπνευματωδών στην υγεία, ιδιαίτερα σε σχέση με την

ποιότητα του ποτού.

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της χρήσης και της

κατάχρησης οινοπνευματωδών.

- της φροντίδας απεξάρτησης παλαιών χρηστών.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

- της προώθησης εναλλακτικών ενασχολήσεων όπως ο

αθλητισμός και ο πολιτισμός κ.λ.π.

Ο φόρος στα οινοπνευματώδη καταβάλλεται απ’ ευθείας από τον

καταναλωτή κατά την αγορά, μέσω πιστωτικής κάρτας.

Τα κέντρα αναψυχής (μπαρ, καφετερίες, εστιατόρια κ.λ.π.), όπου

σερβίρονται ποτά χύμα, θεωρούνται από φορολογική άποψη

καταναλωτής. Επομένως ο τελικός καταναλωτής, ο πελάτης, δεν

έχει καμία σχέση με φόρους και φορολογικούς ελέγχους, και

μπορεί να απολαμβάνει ανέμελα το φαγητό ή το ποτό του.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα τυχερά παιχνίδια

Η φορολογική επιβάρυνση στα τυχερά παιχνίδια αποσκοπεί στην

προστασία της υγείας από το τζόγο.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον

βαθμό εξάρτησης που δημιουργείται αντίστοιχα. Στον αντίστοιχο

καθορισμό του ύψους του φόρου κατά είδος τυχερού παιχνιδιού

βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη τοποθέτηση του

αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του προτεινόμενου Ιατρικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση σχετικά λιγότερο βλαβερών παιχνιδιών.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στα τυχερά παιχνίδια

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών επί των επιπτώσεων του τζόγου στην υγεία,

ιδιαίτερα σε σχέση με την μορφή του παιχνιδιού.

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της τζόγου και της

κατάχρησής του.

- της φροντίδας απεξάρτησης παλαιών χρηστών.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

- της προώθησης εναλλακτικών ενασχολήσεων όπως ο

αθλητισμός και ο πολιτισμός κ.λ.π.

Ο φόρος στα τυχερά παιχνίδια, με ρύθμιση κατά είδος τυχερού

παιχνιδιού, καταβάλλεται απ’ ευθείας από τον καταναλωτή.

Γιατί επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. επιβάρυνσης του

Περιβάλλοντος

Η ειδική φορολόγηση στα σκουπίδια, τις συσκευασίες, τα

προωθητικά αέρια και τα πετρελαιοειδή έχει στόχο την

προστασία του Περιβάλλοντος, τόσο αποτρεπτικά όσο και

θετικά.

Αφ’ ενός η λόγω φόρου αύξηση της τιμής αγοράς, αλλά και η

ένδειξη της φορολόγησης, λειτουργεί άμεσα αποτρεπτικά στην

αντίστοιχη χρήση. Επίσης η διαφορετική φορολόγηση

ανταγωνιστικών προϊόντων ενισχύει έμμεσα αυτά που

προκαλούν σχετικά μικρότερη ή καθόλου βλάβη του

Περιβάλλοντος, ή είναι ευκολότερα ανακυκλώσιμα.

Αφ’ ετέρου τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση προορίζονται

ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- δράσεων που αποθαρρύνουν τη χρήση ειδών που

επιβαρύνουν το περιβάλλον.

- της έρευνας σχετικών μεθόδων προστασίας του

περιβάλλοντος..

- της ενημέρωσης του κοινού και ιδιαίτερα των νέων.

- της προώθησης εναλλακτικών μεθόδων και υλικών,

καινοτομιών κ.λ.π.

Το ύψος της φορολόγησης υπαγορεύεται από την αντίστοιχη

επιβάρυνση του Περιβάλλοντος και το ανταποδοτικό κόστος, και

όχι από την τιμή του καταναλωτικού είδους.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα σκουπίδια

Η φορολογική επιβάρυνση στα σκουπίδια αποσκοπεί στην

ενίσχυση της φροντίδας περιορισμού του όγκου τους και τη

χρηματοδότηση της αποκομιδής και επεξεργασίας τους (έρευνα,

μελέτη, έργα, υπηρεσίες).

Η φορολόγηση των σκουπιδιών γίνεται με την υποχρεωτική

προμήθεια ειδικών χάρτινων σακουλών, με εμφανή ένδειξη του

φορέα που τα διαχειρίζεται. Ελέγχεται δηλαδή η τοποθέτηση των

σκουπιδιών σε σακούλες ειδικές για το εργοστάσιο επεξεργασίας

ή χώρο ταφής που προορίζονται τα σκουπίδια. Απαγορεύεται η

χρήση άλλων συσκευασιών για σκουπίδια.

Η τιμή της σακούλας καθορίζεται από τον αντίστοιχο φορέα,

βάσει οικονομικής μελέτης. Σημειώνεται ότι οι δαπάνες

κατασκευής των εγκαταστάσεων επεξεργασίας σκουπιδιών

καλύπτονται κατά προτεραιότητα από τους φόρους περιουσίας.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στις συσκευασίες

Η φορολογική επιβάρυνση στις συσκευασίες (πλαστικές,

γυάλινες, μεταλλικές κ.λ.π.) αποσκοπεί στην προστασία του

Περιβάλλοντος από τη χρήση μη ανακυκλώσιμων υλικών

συσκευασίας.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την

εμπεριεχόμενη ποσότητα μη ανακυκλώσιμου υλικού και το είδος

του. Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά

είδος υλικού βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη

τοποθέτηση του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του Τεχνικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση ανακυκλώσιμων ή σχετικά ευκολότερα

ανακυκλώσιμων υλικών

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στις συσκευασίες

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών παραγωγής καλύτερα ανακυκλώσιμων υλικών..

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της χρήσης μη

ανακυκλώσιμων υλικών.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

- της επεξεργασίας σκουπιδιών.

Ο φόρος στις συσκευασίες καταβάλλεται από το εργοστάσιο

συσκευασίας του περιεχομένου προϊόντος. Πάνω στη

συσκευασία αναγράφεται και τυπώνεται ευκρινώς σχετική

ένδειξη : «ΦΟΡΟΣ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ» και το ποσό του φόρου.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα προωθητικά αέρια

Η φορολογική επιβάρυνση στα προωθητικά αέρια (προπάνιο

κ.λ.π.) αποσκοπεί στην προστασία του Περιβάλλοντος από τη

χρήση προωθητικών αερίων που επιβαρύνουν το Περιβάλλον και

ιδιαίτερα το στρώμα όζοντος.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την

εμπεριεχόμενη ποσότητα επιβλαβούς υλικού και το είδος του.

Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά είδος

υλικού βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη τοποθέτηση του

αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του Τεχνικού Επιμελητήριου.

Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση πριμοδότηση της

κάλυψης των αντίστοιχων αναγκών χωρίς τη χρήση

προωθητικών αερίων.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στα προωθητικά αέρια

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- ερευνών παραγωγής εναλλακτικών υλικών..

- προληπτικών δράσεων αποτροπής της χρήσης προωθητικών

αερίων.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

- της επεξεργασίας σκουπιδιών.

Ο φόρος στα προωθητικά αέρια καταβάλλεται απ’ ευθείας από

το εργοστάσιο συσκευασίας του περιεχομένου προϊόντος. Πάνω

στη συσκευασία αναγράφεται και τυπώνεται ευκρινώς σχετική

ένδειξη : «ΦΟΡΟΣ ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ» και το ποσό του

φόρου.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στα πετρελαιοειδή

Η φορολογική επιβάρυνση στα πετρελαιοειδή (βενζίνη,

πετρέλαιο κ.λ.π.) αποσκοπεί στην προστασία του Περιβάλλοντος

από την καύση τους.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος καυσίμου, λαμβάνοντας υπ’

όψιν την ποσότητα εκπεμπομένων αερίων και την ποιότητά τους.

Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά είδος

καυσίμου βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη τοποθέτηση

του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του Τεχνικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση της κάλυψης των αντίστοιχων αναγκών με χρήση

καλύτερων καυσίμων ή άλλων πηγών ενέργειας.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στα πετρελαιοειδή

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- συγκοινωνιακών υποδομών (δρόμοι, λιμάνια, μέσα μαζικής

μεταφοράς κ.λ.π.).

- ερευνών παραγωγής εναλλακτικών υλικών.

- ερευνών καλύτερων μεθόδων καύσης.

- δράσεων περιορισμού ή αποτροπής της χρήσης

πετρελαιοειδών.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

Ο φόρος στα πετρελαιοειδή καταβάλλεται απ’ ευθείας από τον

καταναλωτή κατά την αγορά, μέσω πιστωτικής κάρτας.

Γιατί επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. ανάλωσης Φυσικών

Διαθεσίμων

Η ειδική φορολόγηση της ανάλωσης φυσικών διαθεσίμων

(ορυκτά καύσιμα, νερό), για παραγωγή ενέργειας και

υδρευτικούς σκοπούς, έχει στόχο την προστασία των φυσικών

διαθεσίμων και ευρύτερα του Περιβάλλοντος, τόσο αποτρεπτικά

όσο και θετικά.

Αφ’ ενός η λόγω φόρου αύξηση του κόστους ανάλωσης

λειτουργεί άμεσα αποτρεπτικά στην αντίστοιχη χρήση. Επίσης η

διαφορετική φορολόγηση ανταγωνιστικών προϊόντων ενισχύει

έμμεσα αυτά που προκαλούν σχετικά μικρότερη ή καθόλου

βλάβη του Περιβάλλοντος, καθώς είναι ευκολότερα ή πλήρως

ανανεώσιμα.

Αφ’ ετέρου τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση προορίζονται

ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- δράσεων ορθολογικής διαχείρισης των φυσικών διαθεσίμων.

- αντίστοιχων έργων αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

- δράσεων που αποθαρρύνουν την ανάλωση μη ανανεώσιμων

φυσικών διαθεσίμων..

- της έρευνας σχετικών μεθόδων περιορισμού της

κατανάλωσης φυσικών διαθεσίμων..

- της προώθησης εναλλακτικών μεθόδων κάλυψης των

αναγκών, νέων υλικών, καινοτομιών κ.λ.π.

- της ενημέρωσης του κοινού και ιδιαίτερα των νέων.

Το ύψος της φορολόγησης υπαγορεύεται από την αντίστοιχη

επιβάρυνση του Περιβάλλοντος και το ανταποδοτικό κόστος, και

όχι από την τιμή του καταναλωτικού είδους.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στην ενέργεια

Η φορολογική επιβάρυνση στην ενέργεια αποσκοπεί στην

προστασία του Περιβάλλοντος από τις κατά περίπτωση

επιπτώσεις της παραγωγής της.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος πηγής ενέργειας (πετρέλαιο,

κάρβουνο, λιθάνθρακας, λιγνίτης, τύρφη, φράγμα), λαμβάνοντας

υπ’ όψιν την ποσότητα και την ποιότητά των εκπεμπομένων

αερίων τους ή την επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Στον

αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά είδος πηγής

ενέργειας βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη τοποθέτηση

του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του Τεχνικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση της κάλυψης των αντίστοιχων αναγκών με χρήση

καλύτερων καυσίμων ή άλλων πηγών ενέργειας.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στην ενέργεια

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- αντίστοιχων έργων αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

- μελετών ορθολογικής διαχείρισης των πηγών ενέργειας

- ερευνών χρήσης εναλλακτικών υλικών.

- ερευνών καλύτερων μεθόδων καύσης.

- δράσεων περιορισμού των αναγκών ενέργειας.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

Ο φόρος στην ενέργεια καταβάλλεται στον τόπο παραγωγής

ενέργειας. Γίνεται επιμέτρηση των παραγομένων ΩΧΒ με

κατάλληλους μετρητές ποσοτήτων στην έξοδο του εργοστασίου

παραγωγής. Οι επιμετρημένες ποσότητες διασταυρώνονται με

άλλες συναφείς (όγκος εξόρυξης, κατανάλωση κ.λ.π.) που

ελέγχονται μακροσκοπικά.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. στην υδροληψία

Η φορολογική επιβάρυνση στην υδροληψία αποσκοπεί στην

προστασία του Περιβάλλοντος, και ειδικότερα την ορθολογική

διαχείριση των υδάτων.

Ο φόρος καθορίζεται κατά είδος πηγής υδροληψίας (πηγή, λίμνη,

ποτάμι, φράγμα, γεώτρηση), λαμβάνοντας υπ’ όψιν την

δυνατότητα ανανέωσης και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Στον αντίστοιχο καθορισμό του ύψους του φόρου κατά είδος

πηγής υδροληψίας βαρύνει καθοριστικά η εμπεριστατωμένη

τοποθέτηση του αντίστοιχου παραγωγικού φορέα, του Τεχνικού

Επιμελητήριου. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την έμμεση

πριμοδότηση της κάλυψης των αντίστοιχων αναγκών με χρήση

πηγών ύδατος πιο φιλικών στο περιβάλλον.

Τα έσοδα από την ειδική φορολόγηση στην υδροληψία

προορίζονται ανταποδοτικά για τη χρηματοδότηση :

- αντίστοιχων έργων αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

- μελετών και μέτρων ορθολογικής διαχείρισης του ύδατος

- δράσεων περιορισμού των αναγκών ύδατος.

- της σχετικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα των νέων.

Ο φόρος στην υδροληψία καταβάλλεται στον τόπο υδροληψίας.

Γίνεται επιμέτρηση των κ.μ. ύδατος με κατάλληλους μετρητές

ποσοτήτων στην κεφαλή. Εναλλακτικά μπορεί να καταλογίζεται

με προμέτρηση των ποσοτήτων που προβλέπεται να

χρησιμοποιούνται στη σχετική άδεια λήψης ύδατος.

Οι επιμετρημένες ποσότητες ύδατος διασταυρώνονται με

συναφείς ποσότητες (κατανάλωση ρεύματος για άντληση,

αρδευόμενη έκταση, κατανάλωση κ.λ.π.) που ελέγχονται

μακροσκοπικά.

Γιατί και πώς επιβάλλονται Ε.Α.Φ.Κ. πολυτελείας

Η φορολόγηση των ειδών πολυτελείας (χρυσός, πολύτιμα

μέταλλα, πολύτιμοι λίθοι) αφ’ ενός ανταποκρίνεται στο κοινό

περί φορολογικού δικαίου αίσθημα αλλά, αφ’ ετέρου, αντιστοιχεί

και στις ιδιαίτερες δαπάνες μέριμνας του κράτους δικαίου για

την ασφάλεια των ειδών πολυτελείας και των κατόχων τους. Οι

φόροι πολυτελείας διατίθενται για την διασφάλιση της δημόσιας

τάξης.

Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης πολυτελείας καταβάλλονται κατά

την αγορά του προϊόντος απ’ ευθείας από τον τελικό

καταναλωτή και αποδίδονται αυτόματα.

Ποιοι φόροι αντικαθίστανται με τους Ε.Α.Φ.Κ.

Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), καθώς και διάφοροι

Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.), όπως στα πετρελαιοειδή

και τον καπνό, ο φόρος σε κέρδη από λαχεία, λαχειοφόρες

αγορές, ΠΡΟ-ΠΟ κ.λπ., οι ειδικοί φόροι σε είδη πολυτελείας,

κ.λ.π.

Γιατί δεν θα υπάρχει σημαντική φοροδιαφυγή

Η πλήρως παράνομη λειτουργία επιχειρήσεων που διακινούν

προϊόντα που υπόκεινται σε Ε.Α.Φ.Κ. με απ’ ευθείας καταβολή

φόρου είναι αδύνατη, λόγω της συναλλαγής με ευρύ

καταναλωτικό κοινό.

Στα ίδια είδη, η καταβολή του φόρου από τον καταναλωτή

αφαιρεί κάθε περιθώριο λαθρεμπορίου μεγάλης κλίμακας. Για να

ωφεληθούν υποψήφιοι λαθρέμποροι απαιτείται να έλθουν σε

κάποιου είδους προδήλως παράνομη συναλλαγή με μεγάλο

αριθμό καταναλωτών. Αυτοί οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι

πρόθυμοι να καταβάλουν μέρος του φόρου, ώστε να υπάρχει

κέρδος για τους λαθρέμπορους, ενώ ταυτόχρονα θα είναι

φοροφυγάδες.

Από την άλλη, ο έλεγχος των διακινουμένων ποσοτήτων είναι

απλή διαπίστωση του υπολοίπου αποθήκης σε όλους τους

συμμετέχοντες στο κύκλωμα διακίνησης. Καθώς αυτό το

υπόλοιπο ελέγχεται ευχερώς και σχεδόν αυτόματα, τα περιθώρια

αξιόλογης φοροδιαφυγής είναι αμελητέα. Άλλωστε αυτή η

παρακολούθηση διακίνησης, είναι μόνο για λίγα σχετικά

προϊόντα και μόνο για τις διακινούμενες ποσότητες, ενώ

ουσιαστικά αποτελεί την αποκλειστική ενασχόληση του

μηχανισμού κατά της φοροδιαφυγής.

Παράδειγμα : για να φοροδιαφύγει ένας πρατηριούχος βενζίνης

θα πρέπει :

1. Να βρει καταναλωτές πρόθυμους να φοροδιαφύγουν εν

γνώσει τους και ενώ καταβάλλουν σημαντικό μέρος του

φόρου.

2. Να κρύψει το υπόλοιπο αποθήκης του, για όσο χρόνο δεν

έχει διαθέσει το λαθραίο εμπόρευμα.

3. Να προμηθευτεί βενζίνη από λαθραίο βυτίο

4. Το βυτίο να προμηθευτεί λαθραία βενζίνη από διυλιστήριο

ή μεγαλολαθρέμπορους.

Τα ως άνω 2 έως 4 γίνονται σήμερα, αλλά το υπ’ αριθμόν 1

αλλάζει τελείως το τοπίο. Σε συνδυασμό με την χρήση

πιστωτικών καρτών και τη διευκόλυνση των ελέγχων αποθήκης,

το χτύπημα στα κυκλώματα λαθρεμπορίου είναι συντριπτικό.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις καταβολής φόρου (στο εργοστάσιο ή

την πηγή), αφ’ ενός οι ελεγχόμενες επιχειρήσεις δεν είθισται να

φοροδιαφεύγουν, ιδιαίτερα η ΔΕΗ, και αφ’ ετέρου οι εποπτικοί

έλεγχοι διασταύρωσης των διακινουμένων ποσοτήτων δεν

αφήνουν σημαντικά περιθώρια φοροδιαφυγής.

Γιατί θα μειώνεται με το χρόνο η φοροδιαφυγή

Γιατί κατά πρώτον η εκ κατασκευής του συστήματος δυσχέρεια

φοροδιαφυγής θα ενισχύεται από την πληρέστερη μακροσκοπική

εμπειρία. Με μια ματιά στα ισοζύγια θα ξεχωρίζουν οι

φοροφυγάδες.

Το κυριότερο, όμως, είναι η προοδευτική εξοικείωση της αγοράς

στο νέο φορολογικό τοπίο. Σύντομα όλοι θα αντιληφθούν ότι δεν

περνάνε τα παλιά κόλπα και δεν συμφέρει η φοροδιαφυγή όταν

είναι μεγάλη πιθανότητα να σε πιάσουν (Decision making under

uncertainty). Και, λόγω της ανταποδοτικής διάθεσης των πόρων

σε κοινωνικά αποδεκτούς σκοπούς, η προθυμία σύμπραξης

καταναλωτών στο λαθρεμπόριο θα συρρικνώνεται μέχρις

εξαφανίσεως.

Συμπέρασμα

Το πλέγμα των προτεινόμενων Ε.Α.Φ.Κ. φορολογεί στοχευμένα,

δίκαια και αποτελεσματικά την κατανάλωση.

Ο συνδυασμός αφ’ ενός της βασιμότητας της φορολόγησης και

της διαφανούς διάθεσης των πόρων και αφ’ ετέρου του

αποτελεσματικού συστήματος χρέωσης και καταβολής των

φόρων και του ευχερούς ελέγχου των διακινούμενων ποσοτήτων,

διασφαλίζουν την πάταξη του λαθρεμπορίου και την

εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Προσπαθώντας κανείς να συγκρίνει το καινοτόμο φορολογικό

σύστημα, που παρουσιάσθηκε παραπάνω, με το σημερινό

φορολογικό μας σύστημα, έχει πρώτα από όλα να κάνει με

κάποιες προφανείς διαπιστώσεις.

«Η μέρα με τη νύχτα»

Από τη μία είναι ένα σύστημα που αιτιολογεί ακριβώς τι

φορολογεί και γιατί το φορολογεί, και από την άλλη ένα

«σύστημα-μπουλούκι» όπου φορολογείται το κάθε τι, για το

λόγο ότι απλώς μπορεί να αποδώσει έσοδα. Η φοροεισπρακτική

απληστία του απολύτως αναποτελεσματικού κράτους πρυτανεύει

σε όλες τις ρυθμίσεις. Η φοροδοτική ικανότητα του

φορολογούμενου δεν είναι κάτι που ενδιαφέρει και πολύ τον

σύγχρονο φορολογικό μας νομοθέτη.

Όλα αυτά ενδιαφέρουν ακόμα λιγότερο μία πολύ μεγάλη μερίδα

εφοριακών υπαλλήλων και λογιστών, οι οποίοι βλέπουν τα χίλια-

δυό τερτίπια και παραθυράκια του συστήματος ως

επαγγελματική ευκαιρία.

Όμως εδώ δεν έχουμε λόγο να συγκρίνουμε τη σημερινή

κατάντια του συστήματος, για την οποία θα μπορούσε να

ισχυρισθεί κάποιος ότι έχει περιθώρια βελτιώσεων. Αντίθετα,

έχουμε κάθε λόγο να συγκρίνουμε το θεωρητικό κατασκεύασμα

που ακολουθείται.

Προφανής είναι και η διαφορά απλότητας των δύο συστημάτων.

Και ιστορικά η απλότητα στη νομοθεσία, και ιδιαίτερα στη

φορολογική, είναι ασφαλές προμήνυμα αποτελεσματικότητας. Οι

πολύπλοκες διατάξεις είναι εγγενές και αυτοτελές πρόβλημα.

Ακόμη και το πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα, αν είναι

πολύπλοκο, είναι προβληματικό.

Από την πλευρά του ειλικρινούς φορολογούμενου, το σημερινό

σύστημα είναι μία παγίδα, όπου μπορείς να βρεθείς να χρειάζεται

να αποδείξεις «ότι δεν είσαι ελέφαντας». Χώρια η γραφειοκρατία

των δηλώσεων και των ατελείωτων δικαιολογητικών.

Στο προτεινόμενο σύστημα ο ειλικρινής φορολογούμενος

ασχολείται με τη ζωή του και τα ενδιαφέροντά του και

παρεμπιπτόντως κάνει και τρία απλά πράγματα για την Εφορία :

- δηλώνει την απόκτηση περιουσιακού στοιχείου και την αξία

του, όταν το αποκτά.

- δηλώνει την αξία του περιουσιακού στοιχείου, όταν

μεταβάλλεται σημαντικά.

- έχει μαζί του την πιστωτική του κάρτα για τις αγορές ειδών

που υπόκεινται σε ειδική φορολόγηση.

Και στο διαμορφωνόμενο επιχειρηματικό και εργασιακό

παράδεισο έχει κάθε ευκαιρία να αποκτά εισοδήματα, ώστε να

πληρώνει με άνεση τους φόρους του – που είναι και λιγότεροι.

Γιατί θα πληρώνουμε συνολικά λιγότερους φόρους

Βασικά γιατί θα έχουμε λιγότερο Κράτος να συντηρούμε και

ταυτόχρονα αμελητέα φοροδιαφυγή.

Άμεση είναι η μείωση του κόστους του φοροεισπρακτικού

μηχανισμού. Η διαφορά είναι προφανώς εξαιρετικά μεγάλη. Το

νέο σύστημα μάλιστα, όσο θα χρησιμοποιείται, θα γίνεται όλο

και πιο αυτόματο. Επομένως θα αποκλιμακωθούν οι ανάγκες σε

προσωπικό, εγκαταστάσεις και λοιπά έξοδα.

Ο δραστικός περιορισμός της φοροδιαφυγής και της

φοροαποφυγής είναι αποτέλεσμα συστηματικής αποτρεπτικής

ισχύος. Οι μηχανισμοί ελέγχου είναι δομικά προτερήματα του

συστήματος. Θα απαιτούνται κατά πολύ λιγότεροι έλεγχοι. Το

σύστημα δεν βασίζεται σε διωκτικά μέτρα, σε διαβόητους

μηχανισμούς σαν το Σ.Δ.Ο.Ε.

Η πάταξη του λαθρεμπορίου είναι από θέση ισχύος. Το χτύπημα

είναι συντριπτικό. Σήμερα ο καταναλωτής μπορεί κάλλιστα να

ψωνίζει ανύποπτος λαθραία προϊόντα. Με το νέο σύστημα

λαθρεμπόριο θα υπάρχει μόνο εν γνώσει του. Η διαφορά στη

δυνητική πελατεία των λαθρεμπόρων είναι μεγάλη.

Πρόσθετη μείωση φόρων αναμένεται ευλόγως να προκύψει από

την σταδιακή περαιτέρω συρρίκνωση του Κράτους, λόγω

δευτερογενών ευεργετικών συνεπειών της φορολογικής

επανάστασης, αλλά και της προτεινόμενης Πολιτικής

Μεταρρύθμισης.

Στις σημερινές συνθήκες, η προοπτική και μόνο της Ελληνικής

Αναγέννησης αναμένεται να αποκλιμακώσει το κόστος

εξυπηρέτησης του Δημόσιου Χρέους και αντίστοιχη μείωση

δαπανών. Η πολυπόθητη έξοδος στις χρηματαγορές θα είναι όχι

μόνο εφικτή, αλλά από θέση ισχύος.

Η δραστηριότητα του Δημοσίου έχει κάθε λόγο και δυνατότητα

να στραφεί στο πώς θα αυξήσει τα μη φορολογικά έσοδα, στην

εκμετάλλευση υποδομών και δημόσιας περιουσίας. Πολλές

Δημόσιες Επενδύσεις είναι «πίσω» στην αξιοποίηση.

Γιατί δεν θα είναι πια βραχνάς η Εφορία και οι φορολογικές

υποχρεώσεις

Γιατί θα έχουμε να κάνουμε με ένα σταθερό φορολογικό τοπίο,

ξεκάθαρο και απλό. Οι φόροι θα είναι σημαντικά χαμηλότεροι

και δεν θα απαιτείται να κάνουμε και τίποτα δύσκολο και

χρονοβόρο. Η μηνιαία εκκαθάριση και καταβολή των φόρων

περιουσίας οδηγεί σε άμεσο κλείσιμο κάθε φορολογικής

εκκρεμότητας. Το ίδιο και οι αγορές με πιστωτική κάρτα των

φορολογούμενων καταναλωτικών ειδών, που μάλιστα είναι

σχετικά λίγα.

Συγχρόνως η διαφανής και ειδική ανταποδοτική διάθεση των

φόρων για κοινωφελείς σκοπούς αλλάζει και την ψυχολογική

χροιά της καταβολής φόρων. Είναι άλλο να ξέρεις ότι οι φόροι

σου πάνε στη «μαύρη τρύπα» και άλλο να βλέπεις «να πιάνουν

τόπο».

Φοροδοτική υποχρέωση ή φοροδοτική ικανότητα ;

Πρόκειται για την κεντρική διαφορά φιλοσοφίας των δύο

συστημάτων.

Η φορολόγηση των κερδών και των εισοδημάτων, που σήμερα

θεωρείται ότι εκφράζουν τη φοροδοτική ικανότητα, είναι

αντιπαραγωγική και αντιαναπτυξιακή. Τιμωρεί στην ουσία τη

δημιουργικότητα. Και οδηγεί τελικά σε όλο και πιο συντηρητικές

επενδυτικές επιλογές, σε κρατικοδίαιτες σταδιοδρομίες, στη

διαφθορά.

Η φορολόγηση της περιουσίας βάσει της αξίας της βασίζεται

στην αντίληψη ότι πρέπει να πληρώνουμε στο Κράτος ανάλογα

με αυτά που μας προσφέρει. Και αυτή η αναλογία εκφράζεται

αρκετά καλά και σίγουρα απλά με βάση την αξία της περιουσίας.

Η φορολόγηση της περιουσίας, ανεξάρτητα αν αυτή αξιοποιείται

ή όχι, είναι αφ’ ενός δίκαια, σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση,

και αφ’ ετέρου είναι αναπτυξιακή, αφού ενισχύει φορολογικά

την τάση αξιοποίησης της περιουσίας.

Επί πλέον, και τελείως επικουρικά, η προτεινόμενη νέα αντίληψη

στη φορολογική μεταχείριση περιουσίας και εισοδημάτων οδηγεί

σε λιγότερους φόρους για όλους και αβίαστη πάταξη της

φοροδιαφυγής.

Φόρος εξέχουσας περιουσίας ή φόρος εισοδήματος ;

Γιατί άραγε είναι δίκαιο να φορολογείται ένας υψηλόμισθος που

ζει σε ένα φτωχικό διαμέρισμα ; Και γιατί αντίστοιχα να μην

φορολογείται σημαντικά κάποιος με μεγάλη μονοκατοικία και

εξοχική βίλα που τα συντηρεί με την απόδοση των κεφαλαίων

του ; Και γιατί να πληρώνει ο πρώτος την Αστυνομία και την

Πυροσβεστική που ο δεύτερος απαιτεί να προστατεύουν την

περιουσία του ;

Θα ήταν ιδανικό να μπορούσαμε να πληρώνουμε στο Κράτος

ό,τι ακριβώς παρέχει στον καθένα μας. Αλλά αυτό θα κατέληγε

να μας στοιχίζει αρκετά ακριβότερα αλλά και να στερούνται

βασικές υπηρεσίες οι ασθενέστεροι. Η ιδιωτική πρωτοβουλία και

τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αξίζουν πράγματι στα

περισσότερα θέματα, αλλά όχι σε όλα.

Η χρηματοδότηση της κρατικής μέριμνας με τη φορολόγηση της

περιουσίας είναι η βέλτιστη λύση. Συνδυάζει την ικανοποιητικά

δίκαια φορολογική επιβάρυνση με την απλούστερη και

οικονομικότερη φοροεισπρακτική διαδικασία. Δεν υπάρχουν

σημαντικά «παραθυράκια» φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής.

Ούτε μπορεί να κρυφτεί τίποτα, ούτε υπάρχει διέξοδος σε

φορολογικούς παραδείσους.

Αλλά και στη φορολογική μεταχείριση των ασθενέστερων

υπάρχει μία σημαντική διαφορά. Ας φανταστούμε ένα φέρελπι

βιοπαλαιστή με καλό μισθό. Σήμερα τον φορολογούμε για το

μισθό και, για το διαμερισματάκι που νοικιάζει για να κάνει

οικονομίες, του αναγνωρίζουμε μία μικρή έκπτωση στο φόρο

εισοδήματος. Στο νέο φορολογικό τοπίο, με τις ίδιες επιλογές,

είναι αφορολόγητος. Αν το θέλει πράγματι, το σύστημα τον

βοηθά ιδανικά να προκόψει. Σήμερα το σύστημα τον «αρμέγει»

πριν προκόψει. Μεγάλη διαφορά, ιδίως για Έλληνες !

Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου ή φορολογία κερδών ;

Και πάλι η δίκαια χρηματοδότηση της κρατικής μέριμνας είναι

εμφανώς υπέρ της προτεινόμενης επιλογής. Δευτερευόντως

συνηγορούν και οι λιγότεροι φόροι, η μηνιαία εκκαθάριση και

καταβολή του φόρου, η απλότητα της διαδικασίας, η

συστηματική πάταξη της φοροδιαφυγής

Επίσης, ο δραστικός περιορισμός της φοροδιαφυγής και της

φοροαποφυγής, διαμορφώνει περιβάλλον υγιούς ανταγωνισμού.

Δηλητηριάζεται η αγορά όταν ο φόρος είναι βασικός παράγοντας

ανταγωνισμού. Ο ειλικρινής φορολογούμενος επιχειρηματίας

είναι «σφαγμένος» απέναντι στον ανταγωνιστή που λαδώνει ή

δηλώνει έδρα σε φορολογικό παράδεισο.

Όπως θα δειχθεί παρακάτω, δεν θα έχουν νόημα πλέον οι

κρατικές ενισχύσεις στην επιχειρηματικότητα. Θα την ενισχύει

εκ κατασκευής το φορολογικό σύστημα.

Ας φανταστούμε πώς αλλάζει ο τρόπος που παίρνονται οι

επιχειρηματικές αποφάσεις. Σε μία επένδυση 100.000 € π.χ.,

σήμερα ο επιχειρηματίας υπολογίζει σε ένα κέρδος προ φόρων

15%. Από τα κέρδη των 15.000 € υπολογίζει ότι θα του πάρει

κάπου τις 5.000 € η Εφορία. Ακόμη και ο ειλικρινής

φορολογούμενος, θα βάλει πάνω-πάνω στις προτεραιότητές του

το πώς θα μειώσει αυτές τις 5.000 €. Αντί να ασχολείται κυρίως

με την οργάνωση και την ανάπτυξη της επιχείρησης θα

ασχολείται με το πώς θα γλυτώνει νόμιμα φόρους.

Έχουμε αποδεχθεί ως φυσιολογικό το να καθορίζουν οι φόροι το

τι θα αποφασίσουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Το ίδιο και τα

παντοειδή συστήματα κοινοτικών επιδοτήσεων.

Στο νέο τοπίο το βάρος των αποφάσεων δεν είναι στα

φορολογικά τερτίπια και τις επιδοτήσεις. 1% το χρόνο στην αξία

της επιχείρησης, και χωρίς πολλά-πολλά περιθώρια για

κρυφτούλι στην αποτίμηση, και τέλος με την Εφορία. Και την

καινοτομία ή την τεχνολογική αναβάθμιση θα την προχωρήσει η

επιχείρηση – ή με δικά της λεφτά ή με δάνειο – με επενδύσεις

που θα «βγαίνουν στα ίσια».

Στη σύγκριση με το σήμερα, αν προσθέσουμε και τη δυνητική

φοροδιαφυγή από το Φ.Π.Α. (23% στο τζίρο !!!), τότε τα εφικτά

νόμιμα κέρδη ωχριούν μπροστά στα κέρδη που μπορεί να βγάλει

κανείς στο «λογιστήριο».

Επί πλέον ο ίδιος «λογιστής» σήμερα θα «τρέξει» και επιδότηση

για την καινοτόμα … επένδυση με τις υπερτιμολογήσεις. Αυτή

είναι η πραγματικότητα σήμερα. Είναι δυνατόν να ανατραπεί με

σοβατίσματα και σκληρά μέτρα ;

Οι δυνάμεις του κέρδους στο νέο τοπίο, λοιπόν, έχουν πλέον να

κάνουν ουσιαστικά μόνο με τον ανταγωνισμό. Και χωρίς τη

νόθευσή του με τα φορολογικά και τις επιδοτήσεις, ο

ανταγωνισμός στρέφεται από μόνος του κατά κύριο λόγο στην

ποιότητα και την καινοτομία.

Σε αυτή την αλλαγή στα θεμέλια του οικονομικού μας

συστήματος θα συμβάλλει καθοριστικά και η προτεινόμενη

Πολιτική Μεταρρύθμιση, καθώς με αυτή εξοβελίζεται και η

πολιτική συναλλαγή.

Ε.Α.Φ.Κ. ή Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης & Φ.Π.Α. ;

Η ορθολογική αιτιολόγηση του λόγου επιβολής και του ύψους

του φόρου, σε συνδυασμό με την ειδική ανταποδοτική διάθεση

των εσόδων, αλλάζει τελείως την ψυχολογική στάση του

καταναλωτικού κοινού απέναντι στη φορολόγηση. Η

φοροδιαφυγή πλέον δεν θα έχει εύκολα την ανοχή του κοινού.

Η άμεση απόδοση των περισσότερων Ε.Α.Φ.Κ., μέσω

πιστωτικών καρτών, αλλάζει και δραστικά τα περιθώρια

φοροδιαφυγής. Η απλότητα στον έλεγχο αποθήκης, που είναι

σχεδόν αυτόματος, «τελειώνει» το θέμα. Η φοροδιαφυγή που

σήμερα οργιάζει στα πετρελαιοειδή, τα ποτά και τα τσιγάρα,

καταπολεμάται συστηματικά. Δεν θα υπάρχει πια άξιο λόγου

περιθώριο λαθρεμπορίας.

Ιδιαίτερα οι Ε.Α.Φ.Κ. στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος και

την ανάλωση φυσικών διαθεσίμων, αναμένεται ευλόγως να

συγκινήσουν τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το γνωστό

σύνθημα «ο ρυπαίνων πληρώνει» φθάνει μέχρι και τη λιανική. Οι

αναμενόμενες ευρείες ευεργετικές συνέπειες στο περιβάλλον

είναι προς αξιολόγηση.

Από την άλλη, η ισοπεδωτική εισπρακτική λογική του Φ.Π.Α.

δεν είναι το μόνο ελάττωμά του. Και να σκεφθούμε ότι θεωρείται

η ναυαρχίδα του φορολογικού συστήματος της Ευρωπαϊκής

Ένωσης. Η γραφειοκρατική επιβάρυνση που συνεπάγεται είναι

ένα ακόμη πρόβλημα. Η ενίσχυση των εξαγωγών, που κάπως

προωθεί, έχει το πρόβλημα με τις διαδικασίες επιστροφών

Φ.Π.Α. Μία ατελείωτη γραφειοκρατία και το δέλεαρ της

φοροδιαφυγής τεράστιο.

Το βασικό, όμως, πρόβλημα του Φ.Π.Α. είναι απέναντι στο

«θεώρημα Coase». Ο Ronald Coase τιμήθηκε με το Νόμπελ

Οικονομίας ’91 για το συμπέρασμα : «όσο μικρότερο το κόστος

συναλλαγής τόσο καλύτερη είναι η κατανομή των πόρων και

βέλτιστη η απόδοση τους, άρα αυξάνεται και η συνολική

ευημερία της οικονομίας».

Συνεπώς προκύπτει ευθέως το ερώτημα : Όταν εύλογες

επιβαρύνσεις του κόστους των συναλλαγών (της διαφοράς τιμών

παραγωγού – καταναλωτή εν ολίγοις), όπως π.χ. στο κόστος

μεταφοράς, αντιστρατεύονται την κοινωνική ευημερία, τότε η

επαχθέστατη φορολόγησή τους δεν οδηγεί ασφαλώς στην

υπονόμευση της κοινωνικής ευημερίας ;

Οι Ε.Α.Φ.Κ. επιβάλλονται μετά λόγου γνώσεως σε απολύτως

αιτιολογημένες περιπτώσεις. Είναι φόροι που όχι μόνο δεν

αντιστρατεύονται την κοινωνική ευημερία, αλλά την

εξυπηρετούν δραστικά και στοχευμένα.

Γιατί δεν φορολογούνται οι καταθέσεις

Αναφέρεται ότι οι καταθέσεις, και γενικά οι τοποθετήσεις

διαθεσίμων (αμοιβαία κ.λ.π.), δεν φορολογούνται σε κανένα

άλλο μέρος του κόσμου. Καλύτερα, όμως, να εστιάσουμε στο

γιατί είναι σωστό να συμβαίνει αυτό.

Στο καπιταλιστικό μας σύστημα οι καταθέσεις έχουν

αναπτυξιακό ρόλο. Οι αποταμιευτές – με την μεσολάβηση των

τραπεζών – χρηματοδοτούν τους δανειολήπτες, την ανάπτυξη. Ο

φόρος στις καταθέσεις μετακυλίεται στο κόστος χρήματος των

επιχειρήσεων. Αυτό δεν το σκέπτεται διόλου το άπληστο κράτος

μας.

Περισσεύει να αναφέρουμε την ενίσχυση της αποταμίευσης ; Και

τι μήνυμα παίρνει το παιδί μας όταν βλέπει να φορολογείται ο

καταθετικός κουμπαράς του ; Αν κάνει κάτι σωστό, γιατί να

φορολογείται ;

Επικουρικά, ας σημειωθεί, ότι είναι εύλογο να αναμένεται

περαιτέρω μείωση επιτοκίων καταθέσεων, λόγω και μείωσης του

πιστωτικού κινδύνου των δανείων, άρα και των επιτοκίων τους.

Γιατί στην Ελλάδα ;

Κάποιος που πείθεται από την ως άνω προσέγγιση του θέματος,

είναι εύλογο να αναρωτιέται «γιατί τα συστήματα που δουλεύουν

αλλού δεν δουλεύουν εδώ ;».

Η απάντηση έχει δύο σκέλη.

Πρώτον δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι δουλεύουν αλλού τα

φορολογικά συστήματα, ούτε ότι έχουν και τόσο ευοίωνο

μέλλον.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα Νομοθετικά Σώματα των Η.Π.Α.

συνεδρίαζαν ανήμερα Πρωτοχρονιά του ’13 για να βρουν λύση

στο «Δημοσιονομικό γκρεμό» (Fiscal Cliff). Και έκαναν τα

πάντα ώστε να αποκρυφτεί από την κοινή γνώμη ότι η «λύση»

που κατέληξαν (39,6 % - ορθολογισμός !!!) δεν διασώζει και

τίποτα σημαντικό από την τρομακτική προοπτική περαιτέρω

αύξησης του δημόσιου χρέους της υπερδύναμης του πλανήτη

μας.

Αλλά και στην υποδειγματική [sic] Γερμανική κοινωνία οι τάσεις

φοροδιαφυγής θεριεύουν. Λέγεται ότι η σύγχρονη κρυψώνα είναι

οι βρεφικές πάνες !

Δεύτερον και κυριότερο είναι ότι στην Ελλάδα δεν «περνάει» για

καιρό το Ρωμαϊκής εμπνεύσεως “Dura lex sed lex” – σκληρός ο

νόμος αλλά νόμος. Πρόκειται για την πεμπτουσία του

ανθελληνισμού, και δεν το καταλαβαίνουμε γιατί έχουμε

εξοικειωθεί.

Αντί να σκεφθούμε καλά το τι νόμους θα έχουμε, ξεμπερδεύουμε

εύκολα με ένα «ας μπει επί τέλους κάποιος νόμος». Και είναι

εξαιρετικά δημοφιλές ακόμη και αυτό που συνιστά την

αποθέωση της ρηχότητας στην προσέγγιση του θέματος : «στην

Ελλάδα χρειάζεται απλά ένας νόμος που να λέει να

εφαρμόζονται οι νόμοι».

Οι ίδιοι μάλιστα δεν αισθάνονται καμία ανάγκη να καταδικάσουν

το νεοελληνικό φαινόμενο των νόμων «στο πόδι», ούτε τη

βιομηχανία [ν]τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια και μηδενικό

δημόσιο διάλογο.

Κάπως έτσι ξεχνάμε ότι οι σύγχρονοι θιασώτες της ισοπέδωσης

του κόσμου κατέληξαν να πειθαρχούν στον Αδόλφο Χίτλερ,

επειδή απλώς κάποτε τον εξέλεξαν. Και δεν τους διδάσκει τίποτα

ότι αυτή η υπερβάλλουσα νομιμοφροσύνη αιματοκύλισε την

ανθρωπότητα – μαζί και την ίδια τη Γερμανία.

Πρέπει επί τέλους να καταλάβουμε ότι δεν τηρούνται οι

φορολογικοί νόμοι στην Ελλάδα γιατί απλά δεν «στέκουν».

Νόμοι που στέκουν, που πείθουν, εφαρμόζονται χωρίς να

χρειάζεται να επιβληθούν. Όποιος έχει αντίρρηση, ας ξεκινήσει

από σοβαρές επιχειρηματολογίες.

Συμπέρασμα

Έχουμε να κάνουμε με ένα φορολογικό σύστημα που θεωρητικά

έχει όλα τα προσόντα και να πείσει για την ορθότητά του αλλά

και να επιβληθεί με την ισχύ του σχεδιασμού του.

Η διαφορά, σε όλους τους τομείς, με το σημερινό σύστημα είναι

καταφανής. Η σύγκριση είναι συντριπτική. Δεν την βλέπουν

μόνο αυτοί που έχουν σοβαρούς λόγους να μην την δουν.

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

Έχουμε να κάνουμε με μία σίγουρα στοιχειοθετημένη πρόταση

για ένα ριζικά διαφορετικό φορολογικό σύστημα.

Η βασιμότητα του σχεδιασμού και των υψηλών προσδοκιών που

διατυπώνονται είναι στην κρίση του προσεκτικού αναγνώστη. Ο

σχεδιασμός είναι σαφής και οι προσδοκίες στηρίζονται σε επίσης

σαφή επιχειρήματα.

Ο καλοπροαίρετος αναγνώστης χρειάζεται πρώτον να καταφέρει

να μπει στη λογική της πρότασης, να την εξετάσει χωριστά από

τα ισχύοντα σήμερα. Και μετά χρειάζεται να σκεφθεί καλά τι

μπορεί να σημαίνει το γνωστό «Ου με πείσεις καν με πείσεις» …

Ως προς τους «αριθμούς» θα δούμε, σε επόμενα κεφάλαια, και

τις αβίαστες λύσεις στο μεταβατικό πρόβλημα και την

μακροπρόθεσμη προοπτική. Θα δούμε, και στις δύο φάσεις, ποια

κονδύλια του σημερινού Κρατικού Προϋπολογισμού θα

εκλείψουν ή θα αποκλιμακωθούν, πόσα θα είναι τα έσοδα και

από ποιες πηγές.

Θα συμβάλει επιπροσθέτως και η Πολιτική Μεταρρύθμιση που

θα αναπτυχθεί στα επόμενα κεφάλαια. Το Αριστοδημοκρατικό

μοντέλο διοίκησης αλλάζει το τοπίο, υόσο στη Δημόσια

Διοίκηση, όσο και στον ιδιωτικό τομέα – ιδιαίτερα σε

επενδυτικές προσπάθειες ευρείας βάσης.

Αλλά η θεωρητική προσέγγιση της Φορολογικής Επανάστασης

προορίζει βασίμως τα δημοσιονομικά να αποτελούν σύντομα

δευτερεύον πρόβλημα της Κοινωνίας.

Σίγουρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες για δισταγμούς και

αναβολές. Κάποιος που πείθεται για τη βασιμότητα της

ανάλυσης – αν πείθεται ! – λέει το αυτονόητο για ένα

πραγματικό Έλληνα: «Το θέλω – πόσο κάνει ;».