Φιλμ Νουάρ

Δεκαπενθήμερο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΈτος 3ο / Τεύχος 77 / Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

ΙανουάριοςΈνα εκατομμύριο Θεσσαλονικείς συνωστίζονται στη Νέα Παραλία της πόλης προκειμένου να υποδεχθούν το νέο έτος και μπαίνουν στο βιβλίο Γκίνες αφού κλαίνε όλοι μαζί τη μοίρα τους. Για να αντιμετωπιστούν οι θάνατοι από αναθυμι-άσεις μαγκαλιού και από φωτιές σε διαμερίσματα ανθρώπων που προσπαθούν να ζεσταθούν, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης ωσάν νέος Τζί-σους κλάνει (δηλαδή μοιράζει βρε κουτά) την ιστορική του κουβέρτα, με την οποία σκεπάζεται για να κάνει οικονομία και να μην καίει καλοριφέρ, και την δίνει σε 10 χιλιάδες απόρους, μαζί με σταφίδες και λίγο γενόσημο Metaxa – κι όλοι ψάλλουν ωσαννά! Φεβρουάριος Η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυ-πώσεις από τα διάφορα βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα το Δεκέμβριο του 2013, αποφασίζει να συμμετάσχει με δικό της άρμα στις καρναβαλικές εκδηλώ-σεις στην Πάτρα. Κασιδιάρης, Παναγιώταρος κι όσοι έχουν μείνει ακόμα έξω από της φυλακής τα σίδερα μοιράζουν κουλουράκια, κουραμπιέδες κι άλλα γλυκά λευκού χρώματος σε γιαγιάδες και παιδιά, τα οποία φτιάχνουν στο άρμα τους που έχει σχήμα φούρνου made in Germany. Ο Τατσόπουλος μη αντέχοντας την εσωκομματική κόντρα στο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει στις 14 Φεβρουαρίου – την ημέρα των ερωτευμένων δηλαδή – ότι παραιτείται και προσχωρεί στην κίνηση των 58 – που εντωμεταξύ έχει μετεξελιχθεί σε κίνηση των 69, με 69ο τον ίδιο. Επίσης, εγκαταλείπει την Αθήνα (αφού έχει πηδήξει και την άλλη μισή) κι ανε-βαίνει στη Θεσσαλονίκη, όπου ξεκινάει να πηδάει αρχίζοντας από το Πανόραμα με κατεύθυνση προς Καλαμαριά. Θορυβημένοι οι Θεσσαλονικείς αναγκάζουν τις γυναίκες τους να βάζουν ζώνες αγνότητας, με πενιχρά όμως αποτελέσματα.ΜάρτιοςΟ πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς μετά την παρακολούθηση της άκοπης βερσιόν του «Nymphomaniac», της νέας, προκλητικής ταινίας του Λαρς Φον Τρίερ, εξερχόμενος φανερά «φτιαγμένος» από την αίθουσα, προ-βαίνει στην ακόλουθη δήλωση: «Δεν το πίστευα ότι η δήλωσή μου, που είχε να κάνει με το κεφάλι μου, την παλινδρομική κίνηση του χεριού και τη σεξουαλική πράξη, θα αποτυπωνόταν τόσο γλαφυρά στη μεγάλη οθόνη. Μου έβαλε ιδέες η ταινία. Όχι, δεν θα πάρουμε νέα μέτρα, αλλά δεν λέμε όχι σε νέες στάσεις, χε, χε». Μετά τη νέα αυτή δήλωση, όλοι οι Έλληνες πολίτες περπατάνε τοίχο τοίχο και δεν σκύβουν επ’ ουδενί δημοσίως, ακόμη κι αν κάτω υπάρχει πεντακοσά-ρικο. Ο Λευκός Πύργος μετατρέπεται σε Mikel και στον Άγιο Δημήτριο αντί για μύρο αναβλύζει φραπές. ΑπρίλιοςΧάκερ εισάγουν επικίνδυνο ιό μέσα στο fb, το twitter και τα υπόλοιπα social media. Το αποτέλεσμα είναι οι χρήστες να μην μπορούν να ανεβάζουν πλέον

ούτε φωτογραφίες ούτε εξυπνάδες ούτε κακίες. Από παρενέργεια, όμως, όλοι παθαίνουν απίστευτες κάβλες και αρχίζουν σε όλη τη χώρα να γαμιόσ@ντε πανταχώθεν και ολωσδιόλου: στα πάρκα, τις πλατείες, στα σπίτια, τα γκαράζ, όλη η χώρα μια ατέλειωτη παρτούζα. Οι δανειστές μας βλέπουν ευτυχισμένους και ζητούν νέα μέτρα: να ποινικοποιηθεί και το σεξ – το μόνο πήδημα που επιτρέπε-ται είναι εκείνο από τα μπαλκόνια. Γίνεται ψηφοφορία στη βουλή και το σχέδιο νόμου περνάει με 150 ναι, 149 όχι κι ένα «παρών» του Κουβέλη. Πάει και το σεξ λοιπόν. Με το ίδιο σχέδιο νόμου καταργείται το Πάσχα και όλες οι αργίες. Όσοι δουλεύουν ξεπατώνονται, όσοι είναι άνεργοι τους ζηλεύουν και βάζουν μέσον για να δουλέψουν κι αυτοί. Τα αρνιά τη γλυτώνουν – προσωρινώς...ΜάιοςΟ Ολυμπιακός κατακτά αήττητος το πρωτάθλημα με 104 βαθμούς! 100 βαθμούς ήταν κανονικά να πάρει αλλά του επιστράφηκαν οι δύο που είχε χάσει στην ισο-παλία με τον Παναιτωλικό με προεδρικό διάταγμα και του δόθηκαν και δύο βαθ-μοί δώρο, μπόνους! Κατακτά και το Κύπελλο, αφού ο διαιτητής του τελικού με τον ΠΑΟΚ αποβάλλει όλη την ομάδα και μένει μόνον ο Πάμπλο Γκαρσία, αλλά τι να σου κάνει ένας Πάμπλο. Για να μην τα πολυλογούμε ο Ολυμπιακός κατα-κτά και το διηπειρωτικό και το διαγαλαξιακό και το διασυμπαντικό πρωτάθλημα, ενώ όσοι διαιτητές δεν δίνουν τουλάχιστον πέντε πέναλτι υπέρ του και από δύο αποβολές σε κάθε παιχνίδι εκτελούνται επί τόπου. Κατά τη διάρκεια της sold out παγκόσμιας περιοδείας του, Νεφελίμ και Ελοχίμ απαγάγουν τον Νότη Σφακια-νάκη, ο οποίος πριν εξαϋλωθεί φωνάζει με υψωμένη γροθιά πως είναι σιτουα-σιονιστής. Στις Ευρωεκλογές κανένα κόμμα δεν βγαίνει πρώτο και νικητής με κλήρωση βγαίνει το ΚΚΕ! Κρύος ιδρώτας λούζει την τρόικα. Η χώρα κόβει δραχ-μές και επιτέλους οι κομουνιστές μας παίρνουν τα σπίτια, που τους προηγούμε-νους μήνες είχαν βγει σε πλειστηριασμό από συμπατριώτες μας οι οποίοι δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. ΙούνιοςΜετά από πολυήμερες διαδηλώσεις στις οποίες πλακώνονταν οι οπαδοί του ευρώ με τους οπαδούς της δραχμής η κυβέρνηση του ΚΚΕ πέφτει κι ανεβαίνει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ που αποφασίζει πως και δραχμές θα έχουμε και ευρώ και μην σας πω και αγγλικές λίρες, έτσι, να τους τρελάνουμε όλους. Στο Μου-ντιάλ της Βραζιλίας η Εθνική πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις και ταπει-νώνει Κολομβία, Ιαπωνία και Ακτή Ελεφαντοστού. Όλοι οι Έλληνες κατεβαίνουν στους δρόμους, αγκαλιασμένοι, μονιασμένοι, ο Τσίπρας σκίζει το Μνημόνιο και άρει την απαγόρευση του σεξ, οπότε οι πάντες ξεχαρμανιάζουν αρκούντως. Θα σηκώσει όμως η Εθνική το βαρύτιμο κύπελλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου; Χμ, αυτό θα σας το αποκαλύψουμε στο επόμενο τεύχος, όπου θα μιλήσουμε για τους μήνες από Ιούλιο μέχρι Δεκέμβριο.

Θόδωρος Γιαχουστίδης

12.12.2013Καζαμίας 2014Α’ Μέρος (Ιανουάριος – Ιούνιος)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΘάνος Μικρούτσικος (σελ.5) Μπάμπης Αργυ-ρίου (σελ.6) Αύγουστος Κορτώ (σελ.7)Αφροδίτη Μπακάλη (σελ.8)

ΤοΦιλμ Νουάρσυνεργά-ζεταιμετηνιστοσελίδαwww.alterthess.gr.Έτσι,μπορείτεπλέονναμαςδιαβάζετεξανάκαιμέσωτουδιαδικτύουστησυγκεκριμένηδιεύθυνση.

filmnoir 77.indd 1 12/11/13 7:45 PM

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 7712 Δεκεμβρίου 2013Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες ΣτράτοςΚερσανίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣύμβουλος ΈκδοσηςΘόδωρος Γιαχουστίδης

Σχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 77 γράφουνΜαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Παναγιώτης Γάκης, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Μαριλία Καίσαρ, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Εύα Κουσιοπούλου, Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Θοδωρής Μπακάλης, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Γιάννης Σμοϊλης, Έλσα Σπυριδοπούλου, Γιάννης Τοτονίδης, Νίκος Χασάπης, Λένα Χασιώτη

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Προς Θεσσαλονικείς νδ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,Ίσως προβληματίζει ενίους η απεικόνισις του αριθμού 54 ως νδ΄ εις την αρχαιοελ-ληνική γλώσσα, αλλά μη δίδετε σημασία ούτε σήμα CIA.

Τραγουδήσαμε προ ημερών τα επετειακά άσ(θ)ματα, χαραγμένα κι αυτά εις την ταφόπλακα του τελευταίου πολυτεχνείου που είδαν τα ματάκια μας, παρά τα περί του αντιθέτου φληναφήματα, αλλά και την εδώ και καιρό απόλυτο ωρίμανση των συνθηκών…

Το θνησιγενές, κτισμένο με δανεικά χρήματα, δανεικά συντάγματα, δανεικούς κυβερνήτες και δανεική ζωή νεοελληνικό μόρφωμα, που διάφοροι σαλτιμπάγκοι αποκαλούν –χαριτολογώντας!- και «κράτος», πνέει (εκ γενετής) τα λοίσθια. Εις την μεταφυσική και επιστημονικά αστήρικτη πρόβλεψη «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», ήτις διετυπώθη κάποτε από χορτάτους (και δι’ αυτό αισιόδοξους) τσανακογλείφτες, ήλθε να απαντήσει η αυτονόητος παρατήρησις ότι… «έτσι κι αλλιώς οι νεκροί δεν πεθαίνουν»!

Διαρκείς τριγμοί και πανικός εις την πολιτική (ορθότερα: πωλητική) σκηνή. Τρόμος εις χάρτινες ιδεολογίες, αίτινες καταρρέουν μέσα εις ένα πυκνό νέφος δυσώδους σκόνης. Τρόμος εις τα χρυσά κλουβιά μικροαστών και μεσοαστών, που βλέπουν τον εφιάλτη της προλεταριοποίησης, που κάθιδροι απέφευγαν ακόμη και με πλαστικό/δανεικό χρήμα, να καλπάζει καταπάνω των και να τους καταπίνει. Τρόμος εις τους αθλίους τηλεοπτικούς βωμούς, που κάθε οικία κάθε τάξεως επιμένει ακόμη (και πάντα!) να διατηρεί εις περίοπτο θέση! Τρόμος εις τις καταγέλαστες κοινωνικές σχέσεις. Τρόμος εις το πλήρες διατροφικών απορριμμάτων πινάκιο, εις μπαρ και εις καφέ, εις συναθροίσεις, σχολεία, αγορά. Τρόμος παντού!

Τινές εξ ημών, οπλισμένοι με οργή και σαρκασμό, επιθυμούν να πέσουν με τα μούτρα εις τις χρυσές βιτρίνες του τίποτα και εις τους σκυφτούς βαστάζους του καθόλου. Γιατί, όπως είπε και ο Κωστής Παλαμάς, «ανάξιος όποιος δε μπορεί μες στο σεισμό, το χαλασμό, κάστρο τη γνώμη του να στήσει, και καρτερεί, και λέει: να ιδώ. Ανάξιος όποιος ξάφνου ακούει το προσκλητήρι των καιρών και δε λέει: Παρών!».

Θοδωρής Μπακάλης

Άλφα όπως Απώλειες Σχόλιο για το μυθιστόρημα του Γιάννη Βαϊτσαρά, Απώλειες - Ημε-ρολόγια Ψυχανάλυσης (εκδόσεις Ένεκεν λογοτεχνίας, Θεσσαλονίκη 2013, 130 σελ.)

Η πρώτη εκδοτική απόπειρα του Γιάννη Βαϊτσαρά ήταν τα Διηγήματα Ψ (κονδύλι 2012). Εκεί η σχέση των 21 μικρών ιστοριών ήταν χαλαρή, με τον συγγραφέα να αυτο-εκτίθεται για πρώτη φορά και να ψάχνει τα πατήματά του. Ακολούθησε το Ακούω όπως Αγαπάω, ψυχαναλυτικές ιστορίες καθημε-ρινότητας (κονδύλι, αρχές 2013), όπου ο συγγραφέας-ψυχαναλυτής μιλά πια θαρ-ρετά σε πρώτο πρόσωπο για έξι «πρότυπα» περιστατικά που συγκεράζουν γνωρίσματα από πολλές πραγματικές περιπτώσεις, όλα υπενδεδυμένα με το μανδύα μιας συναρπαστικής αφήγησης. Κι αν το καμουφλάζ είναι απαραίτητο για τα υπαρκτά πρόσωπα που εμπνέουν το συγγραφέα, αποτελεί περιττό αξεσουάρ για τον εαυτό του: όσο τα υπόλοιπα πρόσωπα ενδύονται τόσο ο ίδιος απεκδύεται, «πετάει» φύλλα κρεμμυδιού και μάσκες. Το τρίτο βιβλίο του Γιάννη Βαϊτσαρά είναι μυθιστόρημα. Εδώ έχουμε τρεις μόνο ιστορίες, η μία εκ των οποίων αφορά προσωπικά τον ίδιο. Είναι εμφανές ότι αφορμή ή αιτία του βιβλίου είναι η δική του απώλεια, ένας θάνατος υπεραγαπημένου προσώπου τον οποίο βιώνει βουβά, κρυφά από τους ψυχαναλυόμενούς του, όπως επι-τάσσει η επαγγελματική του ευσυνειδησία. Εδώ η διαπλοκή των ιστοριών και των προσώπων, άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων, είναι το απόλυτο παιχνίδι της τύχης και... του συγγραφέα φυσικά!Το γράμμα Α, η αρχή των αλφαβήτων, βρίσκεται πάλι στις επάλ-ξεις, για να εκφράσει όμως το τέλος: Απώλειες. Η επεξήγηση Ημερολόγια Ψυχανάλυσης, αναφέρεται στο χωροχρονικό τρόπο που καταγράφονται στο αρχείο του ψυχαναλυτή οι συνεδρίες των αναλυόμενων και οι προσωπικές του προσπάθειες να «συνηθί-σει» να ζει με τη δική του απώλεια. Οι άλλες δύο απώλειες είναι ερωτικού χαρακτήρα, η μια με πολιτική και καλλιτεχνική χροιά, η άλλη ταξιδιάρικη ονειρική. Έτσι το τρίπτυχο αποκτά ποικιλόμορφο ενδιαφέρον κι όσο εξυφαίνεται η πολυπλοκότητα σχέσεων και προσώπων τόσο ανεβαίνει η αδρεναλίνη και το σασπένς για λύση μελών και «των τοιούτων παθημάτων κάθαρση». Α! Η τελική αποκάλυψη του Ιωάννη Βαϊτσαρά περιλαμβάνει όλο το αλφάβητο. Α… όπως άφυλος άγγελος, Α… όπως αλήθειες, Α… όπως ανακωχή. Α… όπως αρχή!

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Μάτι κίτρινο θολόνέγρα μάνα ξαγρυπνάειτην αγία γραφή διαβάζειΜάτι κίτρινο θολότου λευκού δεν ξαστοχάειτο μαχαίρι που κρατάειΤι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες

Μάτι κίτρινο θολόξετρυπώνει το φεγγάριφονικό μες στο φαράγγιΜάτι κίτρινο θολόοι εργάτες στο λιμάνισυντροφέψαν άσπροι μαύροιΤι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες

Μάτι κίτρινο θολόοι εργάτες ξεκινάνεμαύροι κι άσπροι ακολουθάνεΜάτι κίτρινο θολότα καλά του ο Γιάνκης βάνειτην αγία γραφή κρατάειΤι έχουν να χωρίσουνε λευκοί και νέγροι εργάτες

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Ένα τραγούδι σχολιάζει την επικαιρότητα

Β΄ εξώστης

Τιέχουνναχωρίσουνε



θέατρο

Το κρητικό εστιατόριο “ΜΥΡΣΙΝΗ”, μετά απο έντεκα χρόνια ζωής στην πόλη, μεταστεγάστηκε στο νέο του χώρο στην οδό Εθνικής Αμύνης 6 απέναντι απο την Λέσχη Αξιωματικών, προσφέροντας την αυθεντική κρητική κουζίνα σε όλη της την διάσταση.

Λειτουργώντας δε απο το πρωί θα προσφέρει εκτός τον καφέ και κρητικό πρωινό με προϊόντα παραγόμενα στο κατάστημα.

Η πολύχρονη παρουσία της στην πόλη, με σεβασμό στην κρητική διατροφική συνήθεια, στην κρητική κουλτούρα και παράδοση, θα συνεχιστεί στο νέο περιβάλλον, αξιοποιώντας την πολύχρονη πείρα της και την γνώση της πάνω στην κρητική δημιουργική κουζίνα.

Τα ιδιοπαραγόμενα και τα επιλεγμένα κρητικά εποχιακά προϊόντα απο συνεργάτες παραγωγούς, η κρητική φιλοξενεια, και το διακριτικό κρητικό περιβάλλον, συνθέτουν την εικόνα του εστιατορίου.

Κρητική Κουζίνα

Ρακάδικο

Εθνικής Αμύνης 6 Θεσσαλονίκη

2310 220 310 / 2310 228 300

Κ.Θ.Β.Ε.:ΠΕΕΡΓΚΥΝΤΜία δόση παραμυθιού και τέσσερις αλήθειας…

Συμβαίνει συχνά στη Θεσσαλονίκη τα νέα να κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα. Έτσι έγινε και για την παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.) με το έργο του Χένρικ Ίψεν Πέερ Γκυντ, το οποίο παρουσιάζει για πρώτη φορά σε σκηνή του, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη. «Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα», μας είπαν και παρά την τρίωρη διάρκειά της, που περιλαμβάνει πέντε πράξεις, η προτροπή ήταν «μην τη χάσεις!»... Και ευτυχώς δεν τη χάσαμε!Το «ονειρικό παραμύθι για μεγάλους», όπως συστήνει το έργο το Κ.Θ.Β.Ε. στο δελτίο τύπου, είναι εξαίσιο. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση είχαμε φεύγοντας από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, ανάμεικτη όμως με μια διάθεση αναζήτη-σης του «εαυτού» μας. Εξάλλου, γύρω από αυτό το ερώτημα κινείται το έργο του Ίψεν. Αυτό ψάχνει μια ολόκληρη ζωή ο Πέερ Γκυντ, από τα νεανικά του ακόμη χρόνια -ως ένας ονειροπόλος, μυθοπλάστης, μικρός Δον Κιχώτης θα λέγαμε- έως και τη μεστή του ηλικία, που μοιάζει να έχει γευτεί τον κόσμο, αλλά ακόμη δείχνει… πεινασμένος! Βλέπετε, ακόμη και λίγο πριν το τέλος του, δεν έχει απά-ντηση στο εάν είναι ο εαυτός του και τι εντέλει σημαίνει αυτό…

ΟνειροφαντασίαΟ θεατής παρακολουθεί μιαν ονειροφαντασία. Τόσο ρεαλιστική όμως, ώστε παραμύθι και πραγματικότητα να μπερδεύονται. Ακόμη και οι όποιες μοντέρνες παρεμβάσεις της σκηνοθεσίας (ρόλοι που θυμίζουν τηλεπερσόνες, ροκ μπάντες κτλ.), μοιάζει να «δένουν» αρμονικά με το δραματικό ποίημα που ο Ίψεν έγραψε το 1867 κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, με αφορμή ένα παλιό νορβηγικό λαϊκό παραμύθι. Και έτσι, εκεί που είσαι βυθισμένος πραγματικά σε ένα παραμύθι, με σκηνές καταιγίδας, ναυαγίων, καλπασμών μέσα στην έρημο (τα αποδίδουν εξαίρετα οι ίδιοι οι ηθοποιοί με ηχητικά εφέ και σωματικό θέα-τρο), εμφανίζεται μπροστά σου μια σκληρή πραγματικότητα. Από την αγνότητα της νιότης, περνάς στη διαστροφή και την αλαζονεία των ανθρώπων. Μέσα από το μοίρασμα του ρόλου σε τέσσερα πρόσωπα, που ερμηνεύουν διαφορετικές ηλικίες του Πέερ, βλέπουμε το αγόρι να ανδρώνεται, να δοκιμάζεται, να υψώ-νεται και να γκρεμίζεται. Το ερώτημα όμως παραμένει απαράλλακτο: «τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου;». Είναι ένα άθροισμα ονείρων, επιθυμιών, πόθων και φιλοδοξιών, όπως λέει ο ίδιος ο Πέερ; Είναι ο θάνατος της λογικής; Είναι ο τόπος όπου φωλιάζουν τα όνειρα; Πολλές ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις.

«Υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε μια ολόκληρη ζωή σαν στρεβλωμένη εικόνα, σαν το αρνητικό μιας φωτογραφίας που χρειάζεται επεξεργασία» λέει ο ίδιος ο ήρωας του έργου. Ξεφλουδίζει ένα κρεμμύδι, αναγνωρίζοντας σε κάθε στρώση τις πτυχές της ζωής του. Δεν βρίσκει όμως καρδιά και τα γιατί συνεχίζουν να τον βασανίζουν. Ίσως εντέλει η απάντηση να βρίσκεται σε αυτό που του προσφέρει στην αγκαλιά της η αιώνια αγαπημένη του Πέερ, η Σούλβαϊγ, η οποία χρόνια ολόκληρα τον περιμένει καρτερικά να επιστρέψει από τα ταξίδια του: στην αυτα-πάρνηση. Στην αγάπη άνευ όρων!

Καλοκουρδισμένη δουλειάΧωρίς δεύτερη σκέψη, η παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. είναι πολύ - πολύ ενδιαφέ-ρουσα. Διαθέτει αξιόλογη μετάφραση-διασκευή (Γιώργος Ξενίας), σκηνικά που πραγματικά αποδίδουν ατμόσφαιρα παραμυθιού (Αγνή Ντούτση), ταιριαστά κοστούμια (Δημήτρης Κακριδάς), μουσική (Δημήτρης Οικονομάκης) και στί-χους (Οικονομάκης και Ξενίας) ποιητικούς, χορογραφία (Αμάλια Μπένετ) που προσθέτει μοντέρνες πινελιές και φωτισμούς (Αλέκος Αναστασίου) που ανα-δεικνύουν κατάλληλα κάθε σκηνή. Όσο για τους ηθοποιούς; Μπροστά μας παρελαύνει μια καλοκουρδισμένη πολυ-πληθής ομάδα (σε ένα Κρατικό Θέατρο αυτό μπορεί -και οφείλει- να γίνεται). Δεν τραβάνε το βλέμμα μόνο οι τέσσερις άντρες που υποδύονται τον Πέερ Γκυντ (με σειρά εμφάνισης Γιώργος Βουρδαμής - Μαυρογένης, Χρίστος Στυλια-νού, Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Δημήτρης Σιακάρας), αλλά και όλος ο υπόλοι-πος θίασος που μας ταξιδεύει στον κόσμο του πρωταγωνιστή, από τον απολαυ-στικότατο Στέλιο Τράκα (γέρος του Ντοβρέ και αρχηγός των ξωτικών Τρολ), έως τη Χρυσάνθη Δούζη (Όσε, η μητέρα του Πέερ Γκυντ), αλλά και τον Νίκο Νικολάου, αφηγητή της παράστασης και καθοδηγητή του κοινού στα περίτε-χνα μονοπάτια του έργου. Πρόκειται λοιπόν για μία από τις πολύ ευτυχείς στιγμές του Κ.Θ.Β.Ε., γεμάτη φρεσκάδα και δύναμη. Προτείνουμε, επίσης, πριν μπείτε στην αίθουσα της Ε.Μ.Σ. να ρίξετε μια ματιά στην εικαστική εγκατάσταση που φιλοξενείται στον κάτω χώρο της Εταιρείας, μια δουλειά από φοιτήτριες σκηνογραφίας της Σχο-λής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., οι οποίες έχουν συμπυκνώσει έξυπνα σε μακέ-τες την υπόθεση της παράστασης.

Έλσα Σπυριδοπούλου

Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (Εθν. Αμύνης 2). Πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλέφωνο 2315 200200. Ισχύουν η κάρτα συγκοινωνούντων θεάτρων και η ειδική έκπτωση για την έκδοση τεσσάρων εισιτηρίων (στα τέσσερα το ένα δωρεάν).



Συναυλίες και μουσικές παραστάσεις

Χριστουγεννιάτικο κλίμα στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης και… τι πιο ταιριαστό από τζαζ! Ευκαιρίες για να ακούσουμε τέτοιου είδους μουσική έχουμε αρκετές.

Την Πέμπτη 12/12 το Magnanimus Trio εμφανίζεται στο ΠΑΛΛΑΣ, στην αίθουσα δοκιμών της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, παρουσιάζοντας κομμάτια από το τελευταίο τους cd Still Time. Ο Σύλλογος «Φίλοι της Τζαζ και Δημιουργικής Μουσικής» διοργανώνει τριήμερο φεστιβάλ τζαζ με τίτλο Swinging Jazzy Xmas στη σκηνή του ΑΣΤΕΡΟΚΟΣΜΟΥ, του θεματικού χωριού στη Δ.Ε.Θ. Εμφανίζονται λοιπόν οι Alter Ego Jazz Band την Κυριακή 15/12, οι Jitterbugs τη Δευτέρα 16/12, και οι Target Jazz Sextet Group την Τρίτη 17/12.Για πιο σκληρά γούστα, μια βραδιά Αφιέρωμα στον Ρόρι Γκάλαχερ, τον σπουδαίο αυτόν Ιρλανδό μπλουζ-ροκ κιθαρίστα, θα λάβει χώρα στο BLOCK33 την Παρα-σκευή (και 13) Δεκεμβρίου. Οι Band of Friends (of Rory Galagher) είναι ένα τρίο μουσικών που συνεργάστηκαν επί σειρά ετών με τον θρυλικό κιθαρίστα και που τώρα κηρύσσει τη μουσική του ανά την υφήλιο, μέσα από συναυλίες. Την Παρασκευή έρχονται στο BLOCK33και οι Keep Shelly in Athens, η indie μουσική ελπίδα της χώρας. Την ίδια βραδιά, το συγκρότημα ενός άλλου εκλιπόντα και πολύ σημαντικού ρόκερ, του δικού μας Παύλου Σιδηρόπουλου, οι Απροσάρμοστοι, εμφανίζονται στη σκηνή του CLUB ΜΥΛΟΥ μαζί με τον Λάκη Παπαδόπουλο.Αν όλα αυτά δεν σας είναι αρκετά τη βραδιά αυτή και θέλετε να ακούσετε κάτι εντελώς «σπιτικό», house δηλαδή, ο Μεξικανός -αλλά πλέον κοσμοπολίτης- dj Betoko θα βρίσκεται στη σκηνή του κλαμπ VOGUE για να γίνει το ξημέρωμα του Σαββάτου όσο πιο χορευτικό γίνεται…

Οι Rotting Christ είναι το πιο γνωστό ελληνικό συγκρότημα αυτήν τη στιγμή στο εξωτερικό. Οι άξιοι εκπρόσωποι και πρωτοπόροι του μαύρου γοτθικού χέβι μέταλ μόλις κυκλοφόρησαν καινούργιο δίσκο, το Κατά δαίμονα εαυτού, τον οποίο θα παρουσιάσουν μαζί με παλαιότερες δουλειές τους στο PRINCIPAL το Σάββατο 14/12. Το ίδιο βράδυ λίγο πιο κάτω, στο BLOCK33 οι Xaxakes, η πιο φευγάτη ποπ μουσική παρέα, ξαναχτυπά με καινούρια δουλειά, ορχηστρικά κομμάτια και νέο τραγούδι, το A shot.Στις μουσικές σκηνές της πόλης εμφανίζονται: στο LOVE CASUAL LIVING οι Μπλε, Νίκος Ζιώγαλας και Αντριάνα Μπάμπαλη το Σάββατο, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης την Κυριακή, ο Σταμάτης Κραουνάκης τη Δευτέρα. Στο FRENCH KEYS τραγουδά η Εύη Σιαμαντά την Παρασκευή και οι Caja Secreta την Τετάρτη. Στο BLACK IS ALIVE o Θάνος Μικρούτσικος με τον Γιάννη Κότσιρα και τη Ρίτα Αντωνοπούλου το Σάββατο. Στο ΒΕΡΓΙΝΑ του Hyatt Regency Casino, κάθε Παρασκευή και Σάββατο ο Χρήστος Νικολόπου-λος παρουσιάζει ένα κλασικό λαϊκό πρόγραμμα με διαφορετικούς ερμηνευτές κάθε φορά.

Performers Quartet

Voice Games

Το Performers Quartet, Κουαρτέτο των Ερμηνευτών στα ελληνικά, είναι ένα ασυνήθιστο σύνολο μουσικών που δραστηριοποιείται τα τελευ-ταία χρόνια στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησαν ως αποκλειστικά γυναικείο φωνητικό σύνολο για να γεμίσουν ένα κενό που υπήρχε στη μουσική σκηνή της πόλης. Η αγάπη για τη μουσική που δεν μπαίνει σε φόρμες και ξεφεύγει από τα στενά ακαδημαϊκά πλαίσια είναι η κινητήρια δύναμη για τις τρεις τραγουδίστριες και τον τραγουδιστή που τελικά παρείσφρησε στο σχήμα. Η σοπράνο Βιργινία Γκαϊντατζή, οι δύο μέτζο-σοπράνο Δήμητρα Αθανασάτου και Αθανασία Θωμοπούλου, καθώς και ο βαρύτονος Γρηγόρης Πυριαλάκος, καταξιωμένοι μουσικοί όλοι τους, ερμηνεύουν a capella, δηλαδή χωρίς μουσική συνοδεία, γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από την εποχή της σουίνγκ μέχρι σύγχρονα ποπ κομμάτια. Καθοδηγητής, ενορχηστρωτής και ενίοτε συνοδός με το electone του (ηλεκτρικό όργανο, πρόδρομος του συνθεζάιζερ) ο Παναγιώτης Κουντούρης.

Το Κουαρτέτο μετρά αρκετές εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις. Άκρως δραστήριοι και κινητικοί, έχουν δώσει συναυλίες και συμμετάσχει σε φεστιβάλ, αποσπώντας θετικά σχόλια και κριτικές. Πέρα όμως από τα τυπικά, η ακρόαση ενός τέτοιου φωνητικού συνόλου μόνο ευχαρίστηση και απόλαυση μπορεί να δώσει, ακόμα και στα πιο απαίδευτα και «ακαλλιέργητα» αυτιά.

Την ερχόμενη Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου στις 21:00, θα δώσουν μία ξεχωριστή παράσταση στην αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης (Μ2) του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης: Voice Games, δηλαδή Παιγνίδια της Φωνής, με μία διαφορετική και άκρως διασκεδαστική προσέγγιση στο ούτως ή άλλως απρόσμενο ρεπερτόριό τους. Με τη σκηνοθετική επιμέλεια της Βαλεντίνας Παρασκευαΐδου, γνωστής από την καλλιτεχνική ομάδα SourLiBoom, το κοινό θα απολαύσει το Performers Quartet σε τζαζ στάνταρντ, αποσπάσματα από μιούζικαλ και φυσικά μοντέρνα τραγούδια. Το θέαμα εκτός από ακουστικό θα είναι και οπτικό, με τη σύμπραξη φίλων και συνεργατών που θα εμφανιστούν «ποικιλοτρόπως» στη σκηνή.Εισιτήρια: 12 ευρώ (μαθητικά, φοιτητικά και κάτοχοι κάρτας ανεργίας 8 ευρώ).

μουσική

Rotting Christ

Band of friends



μουσική

…τη σχέση του με την ποίησηO Καββαδίας είναι η πιο προβεβλημένη αιχμή του δόρατος της τραγουδοποιίας μου. Αλλά βαθύτατη σχέση με το κοινό έχουν και άλλοι κύκλοι τραγουδιών, όπως οι δουλειές με τον Αλκαίο. Έχω ιδιαίτερη σχέση με την ποίηση από πολύ μικρός. Οι τρεις στιχουργοί που έχω δουλέψει πάρα πολύ, ο Ελευθερίου, ο Αλκαίος ή ο Τριπολίτης, είναι ουσιαστικά ποιητές που υποδύονται τους στιχουργούς. Σχεδόν ποτέ δεν πήρα απλούς στίχους ή πράγματα πιο κοινότοπα. Νομίζω ότι τα επιλέγω, αλλά τελικά είναι σαν να με έχουν επιλέξει και αυτά. Δεν πηγαίνω με τις μουσικές σιγουριές μου να ντύσω το κείμενο που επιλέγω, το αφήνω να με καθοδηγήσει. Απαιτεί τη μουσική που θα βάλω, αφού εγώ το έχω επιλέξει. Έτσι δεν το φορτώνω με τις δικές μου μουσικές εμμονές, αλλά προσπαθώ να αποκαλύψω τις κρυμμένες του πλευρές.

…τις διαφορές της σύνθεσης από την παραγωγή μουσικήςΗ σύνθεση και η ερμηνεία διαφέρουν πάρα πολύ από την παραγωγή. Η σύνθεση είναι πρωτογενώς δημιουργική, μια βουτιά στα πολύ βαθιά. Η παραγωγή και γενικά η ενασχόλησή μου με την πολιτιστική διαχείριση είχε και έχει να κάνει με την πίστη ότι είναι πολύ ουσιαστικό να βοηθήσεις δουλειές που δεν μπορούν να βγουν ή νέους καλλιτέχνες που δυσκολεύονται. Όχι ως χειρονομία ελεημοσύνης, αλλά ουσίας. Και πριν την κρίση φαινόταν η καθοδική πορεία της δισκογραφίας. Επομένως έπρεπε να βοηθήσω, με το όποιο κύρος διαθέτω, νέους καλλιτέχνες ή δουλειές που ήταν δύσκολο να βγουν. Η χώρα μας σαν βαριά βιομηχανία έχει τον πολιτισμό. Η ανάπτυξή της μπορούσε να γίνει με υψηλού επιπέδου πολιτισμό και τέχνη. Ασχολήθηκα με την πολιτιστική διαχείριση, θέλοντας να συμβάλω στη δημιουργία θεσμών και υποδομών που θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη του τόπου.

…τα μαθηματικά και τη μουσικήΤα μαθηματικά με βοήθησαν πάρα πολύ στη λιτότητα των εκφραστικών συνθετικών μου μέσων. Έχει σημασία όχι μόνο να λύσεις σωστά κάτι, αλλά να μη μακρηγορείς φλύαρα. Πρέπει να βρεις το χρόνο ανάπτυξης της μουσικής ιδέας που κρύβεται εντός της. Αυτό μου το έδωσαν τα μαθηματικά, διότι κινούνται με δομές, όπως και η μουσική. Ως καλός μαθηματικός, μπόρεσα αυτό να το μεταφέρω, αλλά όχι μηχανιστικά -δεν μεταφέρω λυμένη εξίσωση στην παρτιτούρα.

…τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσειΔεν έχω τραγουδήσει παραπάνω από 15-20 τραγούδια σε δίσκους και στις συναυλίες μου τραγουδώ 3-4. Αν τα τραγουδούσα όλα… δεν θα ήταν τόσο καλά! Η επιτυχία τους και η εμβέλειά τους οφείλεται στις σπουδαίες φωνές που τα τραγούδησαν. Επιλέγω όσα απαιτούν να τα τραγουδήσω εγώ, τα ελάχιστα που απαιτούν τον συν-θέτη. Το Για το φτωχό Μπέρτολτ Μπρεχτ ξεκινάει «Εγώ ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είμαι από τα μαύρα δάση….». Το κύρος του συνθέτη δεν μπορεί να το υποκαταστήσει ο τραγουδιστής. Με τους περίφημους 7 Νάνους είμαι τόσο ταυτισμένος, που απαιτεί το ίδιο το τραγούδι να το πω εγώ.

…την επικαιρότητα της μουσικής τουΤο Ανεμολόγιο παραμένει ανατριχιαστικά επίκαιρο, όπως και το Τους έχω βαρεθεί και τα κομμάτια του Μπρεχτ. Οι ποιητές, χωρίς να είναι προφήτες, ήταν τόσο οξυ-δερκείς και βλέπανε τα κρυμμένα που δεν έβλεπε ο κόσμος και που (ξανα)βγήκαν στην επιφάνεια. Ο Μπρεχτ έγραψε το 1933-34 «Άννα μην κλαις, θα γυρέψουμε βερεσέ απ’ τον μπακάλη». Αν αλλάξεις τον μπακάλη με το σουπερμάρκετ… είσαι στο 2013!

ΘάνοςΜικρούτσικοςΗ ελληνική μουσική έχει ανάγκη τη συνέχεια και όχι τη διακοπήΣυνέντευξη στη Μαριάννα Βασιλείου

…το νεοναζισμόΌταν δολοφονήθηκε ο Φύσσας, ήταν αδύνατο να συμμετάσχω σε μία συναυλία-κλείσιμο της παραγωγής Πάντα Γελαστοί και Γελασμένοι. Έτσι αμέσως την ακύρωσα. Η Αστική Δημοκρατία τα σηκώνει όλα εκτός από ένα, τον Ναζισμό. Στη χώρα μας υπήρχε πάντοτε μία ακροδεξιά που κρυβόταν στην επίσημη δεξιά. 1 ή 2% ήταν στην Κατοχή ναζιστές και μετά το επίσημο κράτος και η τότε ασφάλεια τούς χρησιμοποίη-σαν εναντίον των αριστερών και των κομμουνιστών. Δεν έπαψαν να υπάρχουν μετά το ’74. Αρκετοί έφυγαν από τη Ν.Δ. ψάχνοντας έναν πολύ δεξιό χώρο να μπουν. Οι ΑνΕλ δεν τους έκαναν, ίσως λόγω μη πειστικότητας του αρχηγού τους, ο Καρατζαφέρης είχε διαλυθεί ως μνημονιακός και πήγαν εκεί. Οι νεοναζί είχαν κάνει μια δουλειά σε ό,τι αφορά χούλιγκαν στα γήπεδα με λαμπαδηδρομίες κλπ., που παρασύρουν μη σκεπτόμενους νεαρούς. Συν η ρατσιστική αντίληψη και το μεταναστευτικό, πήραν αρχικά ένα ποσοστό 4-5%. Δεν υπήρχε κάτι άλλο και θεωρήθηκαν αντισυστημικοί από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν πολιτική σκέψη. Αλλά μόνο αντισυστημικοί δεν είναι οι ναζιστές! Αν δεν σταματήσει το μνημόνιο και δεν ξεκινήσει με άλλο τρόπο μία πραγματική ανάκαμψη της χώρας, δεν θα έχουμε αλλαγή σκηνικού.

…την Αντωνοπούλου και τον ΚότσιραΗ Αντωνοπούλου είναι η σημαντικότερη ερμηνεύτρια των τελευταίων χρόνων, με αδιανόητες δυνατότητες. Οι λέξεις φεύγουν κατευθείαν και πηγαίνουν στην καρδιά και στο μυαλό. Ο Κότσιρας το 2005 είχε τραγουδήσει στην ολοκληρωμένη παρουσίαση της δουλειάς μου στον Καββαδία. Το περασμένο καλοκαίρι τραγούδησε στο Πάντα Γελαστοί και Γελασμένοι. Έχει δυνατότητες τεράστιες για μεγάλες ερμηνείες. Τον θεωρώ αυτήν τη στιγμή τον πιο ολοκληρωμένο Έλληνα τραγου-διστή. Είναι μία συνεργασία Μικρούτσικου-Κότσιρα επί ίσοις όροις με τη σύμπραξη της Αντωνοπούλου, μια δουλειά που το ένα μέρος μπαίνει μέσα στο άλλο.

…τα όνειρά τουΤο «λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται» και το «κατάκτησε το αδύ-νατο» τα έχω δανειστεί από τον Καββαδία και με ακολουθούν στη ζωή μου. Ονειρεύομαι να συνεχίσω να γράφω, μέχρι τέλους. Η προσωπική μου υπέρβαση, η αγάπη για τα παιδιά, τη γυναίκα, τους φίλους μου, όλα γίνονται μέσα από τη μουσική. Παλιά έλεγα «αν μου ανοίξεις το χέρι θα τρέξουν νότες, όχι αίμα». Αίμα τρέχει, το διαπίστωσα σε κάτι εξετάσεις, αλλά και αυτό μάλλον κάποια πράγματα μου τραγουδάει…

Κάθε εμφάνιση του Θάνου Μικρούτσικου είναι και ένα γεγονός και μια αφορμή για συνέντευξη. Με αφορμή τις εμφανίσεις του στο BLACK IS ALIVE με τη Ρίτα Αντωνοπούλου και τον Γιάννη Κότσιρα, μιλήσαμε μαζί του για...



βιβλίο

Ο Μπάμπης Αργυρίου έχει όλους τους στίχους τους...Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη

Έχω Όλους τους Δίσκους τους . Έτσι δηλώνει ο Μπάμπης Αργυρίου με το πρώτο του ροκ μυθι-στόρημα. Προηγήθηκαν ο πειρατικός ραδιοσταθ-μός Ράδιο Free, το θρυ-λικό φανζίν Rollin Under, δισκάδικο και mail order με το ίδιο όνομα και η δισκογραφική Lazy Dog Records, που χάραξε και έφεξε δρόμο στο ελληνικό ροκ. Και φυσικά το γνω-στό portal MiC.gr, με την εκδοτική MiC Books…Τώρα επιστρέφει, δριμύς και χυμώδης σαν χειμω-νιάτικος λωτός, με ένα ροκάδικο στιχιστόρημα που διαθέτει κινηματο-γραφική πλοκή, ελλειπτικό μοντάζ με πολλά φλασμπάκ στα ‘80ς και (Μ)πάμπολλες ροκ αναφορές για να γκουγκλάρουν (sic) παλιοί και νεότεροι, απόσταγμα όλων των εμπειριών και των δίσκων που μάζευε επί δεκαετίες ως γλεντζές μέρμηγκας…

Πώς νιώθεις τώρα που αυτοεκδόθηκες κι αυτοεκτέθηκες;Πώς φαίνεται ότι τώρα με γνώρισες! Επί χρόνια εκδίδομαι και εκτίθεμαι! Η διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά δοκίμασα να πλέξω πουλόβερ από ένα μπερδεμένο κουβάρι 100.000 λέξεων και νιώθω όπως ο μαραθωνοδρόμος την επομένη του αγώνα στον οποίο κατάφερε να τερματίσει σε αξιοπρεπή σειρά. Ξέρεις το «οι μικρές αλλαγές είναι εχθροί των μεγάλων αλλαγών»; Όπου αλλαγές βάλε κείμενα.

Ένα βιβλίο είναι μονογονεϊκό τέκνο;Μονογονεϊκό τέκνο, όπως το σκουλήκι; Έχει μητέρα, αλλά όχι μόνο μία, έχει μια universal mother που έλεγε και η Sinead. Είναι όλοι οι άνθρωποι που γνώρισε, έζησε μαζί, θαύμασε, αγάπησε ο συγγραφέας, όσοι άφησαν αμυχή ή... σκάμμα μέσα του. Και μάλλον ισχύει το ίδιο με τα μελίσσια. Όταν σε μεγάλη ακτίνα υπάρχουν μόνο τσουκνίδες και γαϊδουράγκαθα, μην περιμένεις καλό μέλι, όσο φιλότιμη κι αν είναι η εργάτρια!

Πόσο Μπάμπη κουβαλάει ο Σίμος Μπάνσης; Πόση Βέρα (αλά Νικολαΐδη) κρύβει η Μαρίνα;Ο Μπάμπης έχει όλα τα προτερήματα (και πολλά περισσότερα), αλλά κανένα απ’ τα κουσούρια του Σίμου! Δεν θα άντεχε τη δουλειά στη Γκρίζα

Γραμμή, δεν θα χόρευε με Ozzy, δεν θα χτυπούσε την πόρτα του Starman.fm… Θα είχε τους ίδιους φίλους με τον ήρωα, θα τον βασάνιζαν οι αμφιβολίες, θα πωρωνόταν με μια νέα ιδέα κλπ. Κάθε ομοιότητα της Μαρίνας με τη Βέρα είναι συμπτωματική (και ευτυχώς δεν ρώτησες πόσο Μπάμπη κουβαλάει ο Στέφανος)...

Στα πανκ Κουρέλια που Τραγουδάνε Ακόμα ποιους ρόλους δίνεις στους αρχι-κούς πρωταγωνιστές;Ο Βαλαβανίδης θα ήταν ιδανικός για ιδιοκτήτης του μπαρ που αναφέρω στο βιβλίο. Τους υπόλοιπους άσ’ τους, καλά είναι εκεί που βρίσκονται.

Ποιες είναι οι 9 πανέμορφες γυναίκες της πόλης που δε ζουν πια εδώ;Είσαι και πονηρούλης βλέπω! Δεν έγιναν γνωστές, ήταν όμορφες που πέτυχα στο δρόμο, στο λεωφορείο της Καλλιθέας, σε σπίτια όπου βρέθηκα ως καλεσμένος και με θάμπωσε το κάλλος τους. Ήταν και μία που γνώρισα όταν παντρεύτηκε έναν οικογενειακό φίλο.

Ποιες εντολές έχεις παραβεί από τον 30λογο του μεγάλου αδερφού Στέφανου;Αγάπησα λούζερς μουσικούς, συνεχίζω ν’ ακολουθώ σιτεμένους καλλιτέχνες, δάνεισα δίσκους, δεν κράτησα απόσταση από smooth και mellow κατασκευάσματα, παράτησα δίσκους που με ζόρισαν με την πρώτη ακρόαση.

Αν οργάνωνες κινηματογραφικό Μυστικό Δείπνο, ποιους θα κάθιζες στο «άγιο» τραπέζι;Ο Άρης Ρέτσος θα έψαχνε αυτόν που ευτέλισε περισσότερο την τέχνη του ηθοποιού, συμμετέχοντας σε σίριαλ αμφίβολης ποιότητας. Ιούδας θα ήταν... όλοι οι συνδαιτυμόνες: Αθερίδης, Σπυριδάκης, Καφετζόπουλος, Μάινας, Μιχαηλίδης, Χαραλαμπίδης κλπ.

Οι ξερακιανοί Αλβάρο έχουν θέση στο σημερινό βίρτσουαλ κυκεώνα που ζει στο διαδίκτυο;Έχουν. Στα ταξίδια μου συνάντησα καταπληκτικούς μουσικούς του δρόμου, κι αν υπήρχε η δυνατότητα, θα τους καλούσα να μου αναπτερώσουν το πεσμένο ηθικό. Κανένα βίντεο δεν μπορεί να μεταφέρει την αύρα και την ενέργεια του ζωντανού μουσικού που παίζει μόνο για σένα.

Υπάρχει κίνημα επιστροφής στο χειροπιαστό προϊόν! Είναι αρχή για έναν κόσμο με λιγότερο αέρα κοπανιστό;Νοσταλγείς το εξπρές και συστημένο γράμμα, το φιλμ που πήγαινε στην Αθήνα για να εμφανιστούν οι φωτογραφίες, την αποκλειστικότητα των ειδήσεων από την κρατική τηλεόραση; Δεν πιστεύω στα revival, δεν θυμάμαι καμιά μόνιμη επιστροφή στο παρελ-θόν. Ο κόσμος πάει μόνο μπροστά, το ίδιο κάνω κι εγώ. Εμείς μάθαμε τα βασικά της μουσικής από κασέτες και δίσκους. Σκεφτόμαστε για μουσική και στην εικόνα βλέπουμε πικάπ και δισκοθήκες. Οι νεαροί σήμερα βλέπουν mp3 players και youtube. Πώς θα μάθεις σε νέους σκύλους παλιά κόλπα; Το δίσκο τον «παντρεύεσαι», πιάνει τόπο, σκοντάφτεις συχνά πάνω του. Το άυλο είναι σαν κόκκος άμμου μέσα σε ένα σκληρό δίσκο. Ο δίσκος έχει μειονεκτήματα (κοστίζει, δεν τον έχεις άμεσα, δεν υπακούει στο ποντίκι, δεν υπάρχει search να βρίσκει το τραγούδι που ψάχνεις, καταλαμβάνει χώρο), που (νομίζω ότι) κλείνουν το δρόμο του προς το αύριο.

Αν ήταν φιλμ νουάρ το Έχω Όλους τους Δίσκους τους, ποιος θα το σκηνοθετούσε;Σ’ ευχαριστώ που μου δίνεις και δυνατότητα επιλογής. Αφού δεν ζει κανείς απ’ τους σκηνοθέτες των κλασικών νουάρ με τον Ρόμπερτ Μίτσαμ, θα αμφιταλαντευθώ μεταξύ των Ζακ Οντιάρ και Νίκολας Γουάιντινγκ Ρεφν, των οποίων ταινίες είδα πρόσφατα και μου άρεσαν (Σώμα με Σώμα και Drive). Πρωταγωνιστές διάλεξε εσύ για μένα!

Το μυθιστόρημα Έχω Όλους τους Δίσκους τους κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία και στα δισκοπωλεία ΛΩΤΟΣ και MUSICLAND.



…Ακούω καθημερινά για τόσους ανθρώπους που φεύγουν και το μυαλό μου πετάει. Αν έφευγα κι εγώ; Με μια ποιότητα ζωής που φθίνει όλο και περισσότερο… πώς μπορεί κανείς να μην το σκέφτεται; Υποθέτω πως είμαι σε πένθος όχι μόνο για την απώλεια των δυο πιο κοντινών μου ανθρώπων αλλά για την κατάντια και την ντροπή που ζω την έλλειψή τους μέσα στον πόλεμο που μας βρήκε, αυτό που οι πολιτικοί μας αποκαλούν κομψά «οικονομική κρίση». Γιατί, αναπόφευ-κτα συνδέω αυτό που ζω εγώ στην προσωπική μου ζωή με την μιζέρια που βουλιάζει η κοι-νωνία μας. Άλλες στιγμές σκέφτομαι πως ίσως η κρίση χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους σαν πρόσχημα για να τολμήσουν να ζήσουν αυτά που η βολεμένη ζωή τούς στερούσε. .... Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ το μυθι-στόρημα του ψυχολόγου Γιάννη Βαϊτσαρά με τον χαρακτηριστικό τίτλο Απώλειες. Το έργο έχει την μορφή ημερολογίου που κρατάει ένας ψυχαναλυτής. Μέσα από αυτή την ορατή και αόρατη δια-δρομή ψυχών και συνειδήσεων σκιαγραφείται το πάθος, η απελπισία και η ελπίδα του ανθρώ-που, τα συνταρακτικά συναισθήματα και οι εμπειρίες που ορίζουν τελικά τη ζωή όλων μας. Στις συνεδρίες της Τρίτης, η Ειρήνη ζει τον χωρισμό από εραστή της με τον οποίο την συνέδεε μια αμφιθυμική σχέση. Στις συνε-δρίες του Σαββάτου, ένας πρώην πολιτικός, ο Αριστομένης, βιώνει το πένθος μιας ζωής μέσα στην εξουσία, το ψέμα και την διαφθορά. Οι δυο αναλυόμενοι συνδέονται με μια μυστηρι-ώδη και μοιραία γυναίκα, τη Νίκη. Είναι άγνωστη στον ψυχαναλυτή αλλά παρούσα στη φαντασία του μέσα από τις διηγήσεις των ασθενών του. Ο ίδιος ο ψυχαναλυτής υποφέρει, ζώντας με έναν βαρύ πόνο, μετά από τον θάνατο της νεαρής γυναίκας του. Το μυθιστόρημα προσπαθεί να αποδώσει τις σύνθετες διερ-γασίες για την διαχείριση του πένθους, πάνω και πίσω από το ψυχαναλυτικό ντιβάνι. Σε όλο το κείμενο υπάρχει η υπολανθάνουσα αγωνία της σύγκρουσης ανάμεσα στην απώλεια και τη δημιουργία. Διαφαίνεται η μόνιμη μάχη της ανθρώπινης υπόστασης ανάμεσα στους δυο άρχοντες της ψυχικής ζωής, τον θάνατο και τον έρωτα.

βιβλίο

ΑύγουστοςΚορτώ Φροντίζω να δίνω άπλα στο συναίσθημαΣυνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου

Πώς αποφάσισες να γράψεις για αυτήν;Ήταν μια απόφαση της στιγμής και το βιβλίο γράφτηκε παρορμητικά και με πυρετώδεις ρυθμούς, ώστε να μπορώ να διατρέχω τα τραύματα όπως ο αναστενάρης τα αναμμένα κάρβουνα.

Σας έδεσε περισσότερο με τον πατέρα σου η Κατερίνα του βιβλίου;Το λάτρεψε ο γλυκός μου. Το διάβασε μονορούφι τη δεύτερη μέρα της κυκλοφορίας του και με πήρε να μου πει πως ήταν σαν ν’ άκουγε να του μιλά η «μπέ-μπα», όπως τη φώναζε χαϊδευτικά. Μα πέρα κι απ’ το καμάρι, το βιβλιαράκι μου του ξύπνησε την παλιά του αγάπη -κι αυτό ήταν για μένα το πιο ανεκτίμητο δώρο.

Ποιο είναι το δίχτυ προστασίας για να μεγαλώσουν συναισθηματικά δυνατά παιδιά;Διαρκής ενθάρρυνση και αγάπη μέχρι σημείου υπερ-βολής. Ο σκοπός είναι το παιδί να αποκτήσει τιτάνια αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό του, ώστε να μην το βάζει κάτω όσες αναποδιές κι αν φέρει στον δρόμο του η ζωή.

«Μου αρέσουν υπερβολικά οι ταινίες καταστρο-φής… τα θρίλερ με κουβάδες ψεύτικο αίμα. Ένα κομμάτι μου παραμένει καθηλωμένο σε ηλικία οκτώ ετών -και το απολαμβάνει αφάνταστα». Είναι χαρακτηριστικό της γενιάς μας ότι αρνείται να μεγαλώσει; Δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος μιας ολόκληρης γενιάς, πάντως στην περίπτωσή μου η πρόωρη και κάπως βάναυση ενηλικίωση των παιδικών κι εφηβικών μου χρόνων –όταν επωμιζόμουν την επιστασία της αρρώστιας της Κατερίνας– είχε ως συνέπεια ένα άλλο μου κομμάτι, ενδεχομένως αυτό που δημιουργεί με τόσην απληστία, να παραμείνει καθηλωμένο σε μια παιδική αχορτασιά κι αφέλεια.

Η Μαργαρίτα Καραπάνου μου είχε πει σε μια ραδιοφωνική μας κουβέντα ότι δεν είχε συμπα-θήσει καθόλου τον Σαρτρ, που τους επισκέφθηκε κάποιες φορές όταν αυτή ήταν παιδί. Δεν την πρόσεχε καθόλου και έμοιαζε απόλυτα απορρο-φημένος με τον εαυτό του. Μου είχε περιγράψει μια πλευρά του που δεν μου άρεσε. Τελικά έχει σημασία ο καλλιτέχνης ή ο δημιουργός να είναι σε επαφή με τα συναισθήματά του;Εγώ έτσι κι αλλιώς, μέσα από την ψυχοθεραπεία, αλλά και από τη στενή σχέση αγάπης και στοργής με τον καλό μου, φροντίζω να δίνω άπλα στο συναίσθημα, ακόμα κι αν ορισμένες φορές αυτό με κυριεύει σε υπερβολικό βαθμό.

Ξεκίνησες με κάποιους κυρίως μεγαλύτερους απ’ τη γενιά μας συγγραφείς. Αρκετοί ασχολήθηκαν τελικά με την πολιτική, τις επαφές και τα σουαρέ.

Εξαργυρώνουν τις ωραίες τους ιδέες σε ψηφαλά-κια, θέσεις σε Δ.Σ. και επιτροπές, εμφανίσεις σε πάνελ κ.α. Εσύ πώς και (τους) ξέφυγες;Μα δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Εγώ το μόνο που ξέρω να κάνω –κι αν το ξέρω, δηλαδή– είναι να γράφω βιβλία. Τι δουλειά έχω εγώ με την πολιτική; Κι εξόν απ’ την ασχετοσύνη μου, το όλο μετιέ του πολιτικού μού φαινόταν ανέκαθεν απείρως ανιαρό.

Γράφεις «Αυτό που δεν είναι καλοπληρωμένο επάγγελμα, το ν’ ακούς όλη μέρα μουσική χαζο-λογώντας στο ίντερνετ, πρέπει να το κοιτάξουμε αν θέλουμε να ορθοποδήσουμε ως κοινωνία». Και από κάτω εκατοντάδες likes. Έλα, παραδέξου το… είσαι και εσύ εθισμένος στα social media! Είμαι σαφέστατα εθισμένος στο Facebook, όπως και σε κάθε τι που μου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίζω πρόσωπο με πρόσωπο την καλοσύνη και την αγάπη των ανθρώπων. Για μένα τα social media έχουν λει-τουργήσει λυτρωτικά κι ευεργετικά, δίνοντάς μου τη δυνατότητα της καθημερινής κοινοποίησης της ασυναρτησίας μου, αλλά και την ανεκτίμητη επαφή με τους αναγνώστες μου.

Τελευταία είναι όλοι συνεχώς online. Σκέφτομαι πότε βρίσκουν χρόνο να γράψουν τραγούδια ή το επόμενο βιβλίο; Εσύ γράφεις αυτό το διάστημα; Και ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς; Ένας αγαπημένος συγγραφέας μου’ χε πει ότι έγραφε με πειθαρχία 8 ώρες την ημέρα. Σαν να εργαζόταν σε γραφείο!Κι εγώ είμαι τρομερά πειθαρχημένος στο γράψιμο. Κι επί του παρόντος δουλεύω ένα σκληρό βιβλίο για την απώλεια.

Καιρό τώρα έχεις δηλώσει πως είσαι ομοφυλό-φιλος. Κάθε φορά ωστόσο που γράφεις για το Κουτάβι, εκατοντάδες σχόλια γυναικών σου απα-ντούν με λατρεία. Έχουν τελικά οι γυναίκες τόση ανάγκη να πιστέψουν στον έρωτα; Νομίζω απλώς ότι οι φίλες που σχολιάζουν χαίρονται με την αγαπησιάρικη πλευρά της σχέσης μου με το Κουτάβι και με την αύρα σπιτόγατου που συνοδεύει τα σχόλιά μου.

Σε ενοχλούν οι ακτιβιστικές gay - lesbian δράσεις που υπερτονίζονται τον τελευταίο καιρό από τα MME; Γιατί σε μένα φαίνονται οι περισσότερες αυτονόητες; Τίποτε δεν είναι αυτονόητο, δυστυχώς. Κι όσο υπάρχει έλλειψη –σκανδαλώδης– στην ισόνομη αντιμετώπιση των πολιτών, ανεξαρτήτως ερωτικού προσανατο-λισμού, τέτοιες δράσεις είναι όχι μόνο αξιέπαινες, αλλά και απολύτως απαραίτητες, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να διεκδικήσουμε βροντόφωνα τα ουσιώδη κι αναφαίρετα δικαιώματά μας.

Πες μου μια φοβία σου.Η απώλεια του εαυτού που φέρνει σε ορισμένες περιπτώσεις η γεροντική άνοια.

Kαι μια αγαπημένη συνήθεια;Να ακούω μουσική με τις ώρες.

Κάνεις και ραδιόφωνο ιντερνετικά και μας παίρ-νεις τη δουλειά! Θέλω ένα τραγούδι να μας συντροφεύει μέχρι την επόμενη φορά…Το War Hero του Biggi Hilmars. Τρυφερό, πανέμορφο τραγούδι για τον αγώνα της αγάπης.

Στο νέο του βιβλίο Το βιβλίο της Κατερίνας (εκδόσεις Πατάκη) ο Αύγουστος Κορτώ γράφει για τον αγώνα της μητέρας του με τη διπολική διαταραχή. Τα βιβλία του είχαν πάντα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Αυτήν τη φορά, όμως είναι η μητέρα του που μιλά σε πρώτο πρόσωπο και η αγάπη σε διαλύει...



Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που μάθατε περνώντας μέσα από την «περιπέτεια» της συγγραφής του βιβλίου;Θεωρώ ότι μέσα από αυτή την υπέροχη «περιπέτεια» έμαθα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου τα οποία, ακόμη κι αν τα υπέθετα ή τα υποψιαζόμουν, μου δόθηκε η ευκαιρία να τα συνειδητοποι-ήσω. Και το σημαντικότερο απ’ αυτά ήταν η διαπίστωση ότι ήμουν ικανή να

γράψω και να ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα. Μια ανάγκη και μια επιθυμία, που για χρόνια σιγόκαιγαν δειλά στο στήθος μου, κατάφεραν να πραγματοποιηθούν, με αποτέλεσμα να πάρω ένα μεγάλο μάθημα που αν και το ακούμε συχνά, εξίσου συχνά το αγνοούμε. Μόνο τολμώντας μπορούμε να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας και να δώσουμε διέξοδο στις βαθύτερες ανάγκες της ψυχής μας. Αγαπώ, λοιπόν, πολύ αυτό το βιβλίο, διότι αν μη τι άλλο, για μένα προσωπικά είναι η απτή απόδειξη του ότι μπορώ να γράψω, κι αυτό μου δίνει θάρρος να προχωρήσω. Μου ανοίγει δρόμους καινούργιους για να βαδίσω και προ-κλήσεις που με συναρπάζουν. Πιστεύω ότι προσπαθώντας ν’ ανταποκριθώ σ’ αυτές εξελίσσομαι σαν άτομο.

Πώς αντιμετώπισαν οι κάτοικοι του νησιού το βιβλίο; Ευτυχώς με μεγάλο ενθουσιασμό. Είχα, δεν σας κρύβω, και μιαν ανησυχία διότι παρ’ όλο που δεν αναφέρω το όνομα του νησιού στο βιβλίο, έχω μάλιστα αλλάξει πολλά τοπωνύμια, είναι πασιφανές ότι πρόκειται για τη Μύκονο, τουλάχιστον στους δικούς της ανθρώπους, που αναγνωρίζουν τον τόπο, τα έθιμα, τα ονόματα και τα παρατσούκλια τους. Γράφοντας μάλιστα για μια εποχή στην οποία εγώ δεν ζούσα καν, φοβόμουν μήπως δεν καταφέρω να την αποτυπώσω έτσι όπως θα περίμεναν να τη δουν όλοι εκείνοι που την έχουν ζήσει. Μέχρι στιγμής, όμως, τα σχόλια που ακούω είναι πολύ θετικά κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και ανακούφιση συγχρόνως.

Να περιμένουμε και άλλες ιστορίες από το μπλε του Αιγαίου;Η αλήθεια είναι ότι το μυθιστόρημα το οποίο γράφω αυτό τον καιρό, διαδραματίζεται σε έναν άλλο τόπο, σκοτεινό και βροχερό. Πάλι το στοιχείο του νερού επικρατεί, ίσως επειδή προσωπικά με σαγηνεύει αυτή η εξάρτηση που έχουμε ως άνθρωποι απ’ το νερό και τροφοδοτεί τη φαντασία μου. Το μπλε του Αιγαίου, όμως, χαράσσεται ανεξίτηλα στις ψυχές όλων όσων το αντικρίζουν. Το ίδιο και το φως, τα χρώματα, η ανυπέρβλητη ομορφιά των νησιών που κλείνει στην αγκαλιά του το ευλογημένο τούτο πέλαγος. Είμαι σίγουρη, λοιπόν, ότι θα επανέλθω σύντομα, οδηγημένη από μια βαθύτερη ανάγκη να επιστρέψω στην πρώτη, τη μεγάλη μου, αγάπη -με την οποία σαφώς και δεν έχω τελειώσει. Οι μεγάλες αγάπες, άλλωστε, ποτέ δεν λησμονιούνται, παραμένουν πάντα στο μυαλό και το κατατρώνε, ζητώντας αέναα δικαίωση…

Ποια ήταν η αφορμή για τη συγγραφή της συγκε-κριμένης ιστορίας;Η ιστορία αυτή γράφτηκε μέσα στo πλαίσιο της επιθυ-μίας μου να αναφερθώ στο νησί της Μυκόνου, όπου ζω μόνιμα τα τελευταία 16 χρόνια και το οποίο αγαπώ πάρα πολύ και θεωρώ πια τόπο δικό μου. Θέλησα να πάω πίσω αρκετές δεκαετίες και να το περιγράψω έτσι όπως με οδήγησαν οι δικοί του άνθρωποι να το φανταστώ από διηγήσεις τους. Θέλησα να δείξω σε όλο τον κόσμο την εκπληκτική φυσική ομορφιά του, την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων του, την καθημερινότητά τους, τα έθιμα που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Όλοι οι ήρωες της ιστορίας είναι γεννήματα στη φαντασία μου, καθώς και οι μεταξύ τους σχέσεις. Τα υπόλοιπα στοιχεία προσπάθησα να τα αποδώσω όσο καλύτερα μπορούσα κι ελπίζω να τα έχω καταφέρει.

Περιγράφετε τις ζωές των ανθρώπων μιας μικρής κοινωνίας, που ωστόσο βιώνουν τα πάντα: έρωτες, πάθη, μίση, θανάτους, όμορφες στιγμές. Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι διαφορές τους από αυτούς που ζουν σε μεγαλουπόλεις;Τα πανανθρώπινα συναισθήματα στα οποία αναφέρεστε, όπως ο έρωτας, τα πάθη και τα μίση, δεν είναι προνόμια των μεγάλων ή αστικών κοινωνιών και είναι απολύτως φυσικό να τα συναντάμε παντού. Πιστεύω όμως ότι στις μικρές κοινωνίες όταν όλα αυτά συμβαίνουν, τότε γνωστοποιούνται ευκολότερα, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν μυστικά, καθώς αργά ή γρήγορα κάποιος θα δει, θα παρατηρήσει και θα μιλήσει. Αντίθετα, στις μεγαλουπόλεις οι άνθρωποι είναι συχνά αδιάφοροι για τα αισθήματα ή τα προβλήματα του διπλανού τους ή ακόμη και του γείτονα, τον οποίο πολλές φορές δεν γνωρίζουν καν. Παρ’ όλο όμως που στη μικρή κοινωνία έχεις την αίσθηση πως η ζωή σου διαδραματίζεσαι πάνω σε μια σκηνή κι από κάτω παρακολουθούν οι πάντες μ’ ενδι-αφέρον, νιώθεις ότι το ενδιαφέρον αυτό έχει βαθιές ρίζες και δεν σταματά στο επιφανειακό κουτσομπολιό. Μπορείς να βασιστείς στους «θεατές» αυτούς, οι οποίοι με μεγάλη προθυμία θα προστρέξουν να σε βοηθήσουν και να σε στηρίξουν τη στιγμή που θα τους χρειαστείς. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό και παρήγορο συγχρόνως.

Είναι αλλιώτικοι οι άνθρωποι που ζουν κοντά στη θάλασσα; Ποιο είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξατε εσείς;Πιστεύω ακράδαντα στη διαφορετικότητά τους. Η συνεχής επαφή, αλλά και η αναπόφευκτη εξάρτηση που έχουν απ’ τη θάλασσα, είναι φυσικό να τους διαφοροποιεί από τους κατοίκους των ορεινών περιοχών, του κάμπου ή των μεγαλουπόλεων. Το εύρος εκείνο του πελάγους, ο ανοιχτός ορίζοντας στον οποίο χάνεται το βλέμμα, δίνει την αίσθηση ότι ακόμη κι αν είσαι ξεκομμένος απ’ τον υπόλοιπο κόσμο είσαι αναπόσπαστο μέρος του σύμπαντος. Ενός σύμπαντος μεγαλειώδους, ευμετάβλητου, αεικίνητου και συνεπώς ανανεώσιμου. Η καθημερινή εναλλαγή των χρωμάτων γύρω τους, που ακολουθεί τη διάθεση της θάλασσας κι όχι των εποχών, το άπλετο φως που ταξιδεύει πάνω στα νερά της για να φτάσει και να πλημμυρίσει τη στεριά, επιτρέπουν στους ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν κοντά της να είναι πρόσχαροι και προσαρμοστικοί, με μια φυσική ροπή προς την εναλλαγή και τους έντονους και γρήγορους ρυθμούς, πράγμα που φαίνεται στη μουσική, στους χορούς, στη διάθεσή τους, ακόμη και στην ομιλία τους. Θα μπορούσα, επίσης, να καταθέσω ως προσωπική εμπειρία το ότι παρ’ όλο που είμαι γέννημα θρέμμα της πόλης, η παραμονή μου στο νησί τα τελευταία δεκαέξι χρόνια με έχει επηρεάσει βαθιά και έχει επιφέρει αλλαγές, αν όχι και στον ίδιο μου το χαρακτήρα, σίγουρα στον τρόπο που σκέφτομαι και στην ψυχολογία μου γενικότερα.

βιβλίο

ΑφροδίτηΒακάλη Μόνο τολμώντας μπορούμε να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Η Αφροδίτη Βακάλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και είναι εκπαιδευτικός. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αρχικά εργάστηκε διδάσκοντας αγγλικά σε φροντιστήρια. Το 1997 διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ζώντας μόνιμα στη Μύκονο. Το βιβλίο της με τίτλο Και γύρω τους η θάλασσα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

στο ψητό...εμπλουτίζουμε το μενού μας με γεύσεις σχάρας...

πρωτότυπα μεζεδάκια...συνοδεία οίνου διαφορετικού...

και ρακή μοναδική...σερβίρουμε...δοκιμάζετε...κρίνετε....

όλα μετά μουσικής χαμηλής...όλα μετά τιμών χαμηλών...



φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ / 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ / ΧΟΜΠΙΤ: Η ΕΡΗΜΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΙΣΤΗ / VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ / POZITIA COPILULUI / CHILD’S POSE

Σκηνοθεσία: Καλίν Πέτερ ΝέτζερΠαίζουν: Λοθμινίτα Γκεοργκίου, Μπογκτάν Ντουμι-τράτσε, Φλορίν ΖαμφιρέσκουΔιάρκεια: 112΄ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Οικογένεια. Αχ αυτό το κύτταρο της κοινωνίας. Ασθενεί βαρέως; Είμαστε δέσμιοι ενός θεσμού που υπαγορεύει τα θέλω μας; Είναι απλός φορέας έκφρασης της ανασφάλειάς μας; Παλεύεται δι’ αυτής η ανασφάλειά μας; Εντάξει δεν είναι κανό-νας η ακρότητα του «Miss Violence», αλλά με την ιστορία του Καλίν Πέτερ Νέτζερ η ρήση «συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες», επιβεβαιώνεται. Μετά έχουμε και την εκδοχή του εγνωσμένα υπερ-φίαλου νεόπλουτο με τον επηρμένο τρόπο ζωής. Και τελικά έχουμε και την εικόνα της μετά Τσαουσέ-σκου Ρουμανίας. Ότι δεν κατάφερε ο «ανύπαρκτος σοσιαλισμός» το καταφέρνει εξαιρετικά ο «μεσ-σίας» καπιταλισμός. Ναι, στη Ρουμανία υπάρχουνε χαρούμενοι μικροαστοί που υποδύονται το ρόλο του παραδοσιακού αστού.Μια δεσποτική μητέρα με επικυριαρχία στην οικο-γένεια, με αποδέκτες τον σύζυγο και κυρίως τον γιο της. Δεν είναι που ο γιος αδυνατεί να κόψει τον

ομφάλιο λώρο, αλλά που η μητέρα δεν του δίνει κανένα περιθώριο για τέτοιου είδους απόπειρες. Η 60άρα Κορνήλια, αρχιτέκτων στο επάγγελμα και με ιδιαίτερες γνωριμίες στον κόσμο της εξουσίας, καλείται να χειριστεί ένα τραγικό συμβάν με αμφί-πλευρη κατεύθυνση. Ο μοναχογιός της οδηγώντας την Audi του, πάνω σε μια προσπέραση σκοτώνει ένα 14άχρονο αγόρι. Παραγνωρίζοντας αρχικά την τραγικότητα κυρίως της άλλης πλευράς, αποφα-σίζει και κινείται κάνοντας χειρουργικές κινήσεις για να προστατέψει τον κανακάρη της. Αυτός που πεθαίνει σαν το σκυλί στ’ αμπέλι δε γυρίζει πίσω και επομένως οφείλουμε να διασώσουμε τον έστω, εξ αμελείας δράστη. Αλλά η χαμένη ζωή και δη ενός παιδιού, από πρόθεση ή αμέλεια έχει το ίδιο κόστος. Απαρηγόρητοι είναι οι γονείς όπως και να έχει. Έλα όμως που, ακόμη και ο «δράστης» γιος δεν αντέχει την προστασία της μητρός του. Βέβαια δεν είναι η καλύτερη στιγμή για τα οικογενειακά, με οιδιπόδεια συμπλέγματα, περισφιγμένους ομφάλιους λώρους και ετεροχρονισμένη επανάσταση της εφηβείας, αλλά η θρυαλλίδα ουδείς γνωρίζει πότε παρεισφρέει στο ποτήρι των αγωνιών σου. Η Κορνήλια πιστεύει πως έχει να χειριστεί ακόμη μια υπόθεση του υιού, όπως αυτή νομίζει, για το καλό του. Αλλά αφ’ ενός δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος της τραγωδίας της άλλης πλευράς και αφ’ ετέρου δεν αντιλαμβάνεται πως, οι δρώντες γονείς για το καλό του παιδιού τους χρειάζονται κάποτε και τη συναίνεσή του. Υποβαθ-μίζει την τραγικότητα της άλλης πλευράς νομίζοντας

πως τελικά με λίγα γρόσια θα κάνει τη δουλειά της, καθότι στην άλλη πλευρά οι άνθρωποι ανήκουν στα φτωχικά λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα μεγεθύνει το δικό της πρόβλημα, ως είθισται οι άνθρωποι να κάνουν και με τη λογική του λαδώματος θα φέρει την ισορροπία που αυτή θέλει. Η φυλάκιση του γιου, στην καλύτερη περίπτωση για τρία χρόνια σημαίνει καταστροφή, ήτοι καριέρα κλπ.. Όταν όμως βρεθεί απέναντι στους γονείς του αδικοχαμένου παιδιού τα πράγματα θα αλλάξουν άρδην. Με μια συγνώμη, την ανάληψη των εξόδων της κηδείας και την ψευδή κατάθεση ενός μάρτυρα δεν λύνεται το ζήτημα. Η ψυχρή στα όρια του απάνθρωπου Κορνήλια θα εξαν-θρωπιστεί μπροστά στην περηφάνια και τον πόνο των άλλων γονιών. Με δεδομένο μάλιστα ότι έχει χάσει και τον γιο της, συναισθηματικά. Της έχει ζητήσει να μην τον ενοχλήσει, περιμένοντας τη στιγμή που αυτός θα την αναζητήσει. Βρίσκεται κατάματα με τη συντριβή. Η απόρριψη του παιδιού είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί πέραν του θανάτου του. Εκτός από μια οικογενειακή υπόθεση με διττή σημα-σία, παρακολουθούμε και το πώς είναι η Ρουμανία στην μετά την γενναιότητα της Τιμισοάρας εποχή. Και όταν εμείς στη σημερινή Ελλάδα σκεφτόμαστε ένα Dacia για να συνεχίσουμε εποχούμενοι τη ζωή μας, κάποιοι στη Ρουμανία καβαλούν BW (μητέρα) και Audi (γιος). Τα θύματα πάνε με τα πόδια. Με την αμεσότητα και τις δυσκολίες μιας κάμερας στο χέρι ο Νέτζερ έφτιαξε ένα αληθινό οικογενειακό δράμα καταγράφοντας την αντίστροφη διαδρομή από την αλλοτρίωση στον εξανθρωπισμό, δίνοντας ελπίδα στην αναστροφή της ανθρώπινης κατάπτωσης.

Αξιολόγηση ****Γιάννης Ν. Γκακίδης

Αλεξάνδρου Σβώλου 47



12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ / 12 YEARS A SLAVEΣκηνοθεσία: Στιβ ΜακΚουίνΠαίζουν: Τσιούιτελ Ιτζίοφορ, Μπραντ Πιτ, Μπένεκτιτ Κάμπερμπατς, Μάικλ Φασμπέντερ, Πολ Ντάνο, Πολ Τζιαμάτι, Σάρα Πόλσον, Λουπίτα Νιόνγκ’ο, Αντεπέρο Ονούγιε, Ρουθ ΝέγκαΔιάρκεια: 134΄

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία γιατί η σκλαβιά, πέρα από την κυριο-λεκτική της έννοια, έχει τρομακτικές προεκτάσεις. Ξεκινώ με μια φράση που συγκράτησα στην πρώτη προβολή της ταινίας στο Τορόντο: «Δεν θέλω να επιβιώσω θέλω να ζήσω»: αυτή η φράση θα ακολουθήσει τα στάδια της 12χρονης σκλαβιάς του. Ταινία ερμηνειών, σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας, οσκαρικών προδιαγραφών, δείχνει το σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού στην Αμερική που μόλις λίγες δεκαετίες πριν ξεπερά-στηκε. Ελεύθερος πολίτης σε μια πολιτεία δεν σε κάνει κατ’ ανάγκη άνθρωπο σε μια άλλη πολιτεία. Το «αγωνίζεσθε» όμως είναι μια αρετή χωρίς σύνορα. Για αυτή την αρετή ήθελε να μας μιλήσει ο Σόλομον Νόρθαπ, σκλάβος για 12 χρόνια. Η περιπέτεια του διαδραματίζεται λίγο πριν τον εμφύλιο πόλεμο, όπου ένας ελεύθερος πολίτης θα πουληθεί ως σκλάβος. Αλλάζοντας αφεντικά και ιδιοκτήτες, θα καταλήξει στην ιδιοκτησία του Έντουιν Επς ενός αδίστακτου και βίαιου ρατσιστή που απροκάλυπτα βιάζει αλλεπάλληλα μια σκλάβα του και ξυλοκοπεί βάρβαρα όποιον είναι αντίθετος στις ιδεολογικές του τοποθετήσεις. Η μόνη του ελπίδα για να ελευθερωθεί είναι να στείλει ένα γράμμα στην οικογένεια του. Η ελευθερία του μπορεί να άργησε αλλά μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του αποτύπωσε δια χειρός του εκ του αποτελέσματος νικητή την ιστορία από τη μεριάς του ηττημένου. Οφείλουμε όμως να αναδείξουμε την ανατριχιαστική ερμηνεία της Λουπίτα Νιονγκ΄ και της Ρουθ Νέγκα, και να υπογραμμίσουμε την άξια προσοχής μεταμόρφωση της Σάρα πόλσον. Η σκλαβιά είναι θέση, γιατί όποιος πιστεύει ότι ενδέχεται να είναι και φύση, ζει τη σωστή εποχή για να απολαμβάνει με αγαλλίαση την αλυσίδα του. Γκελ εφέντιμ, γιαρέμ αφέντιμ!

Αξιολόγηση ****Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

ΧΟΜΠΙΤ: Η ΕΡΗΜΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΙΣΤΗ / HOBBIT: THE DESOLATION OF SMAUG

Σκηνοθεσία: Πίτερ ΤζάκσονΠρωταγωνιστούν: Μπένεκτιτ Κούμπερμπατς, Λιουκ Έβανς, Μάρτιν Φρίμαν, Κέιτ Μπλάνσετ, Εβαντζελίν Λίλι, Ρίτσαρντ Άρμιτατζ, Χιούγκο Γουίβινγκ, Ίαν Μακέλεν, Ιλάιτζα Γουντ, Ορλάντο Μπλουμ, Λι Πέις, Κρίστοφερ Λι, Στίβεν Φράι, Άντι Σέρκις, Ίαν ΧολμΔιάρκεια: 161΄

VILLAGE CENTER 1, 4, 5, 6, 8, 10, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, 3, 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1, 2, 10, 11

Όταν το 2001 κυκλοφόρησε το πρώτο μέρος του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών», ο Πίτερ Τζάκσον κατάφερε να θέσει τον πήχη πολύ ψηλά για τις ταινίες επικής φαντασίας. (…) Η ιστορία συνεχίστηκε πέρσι με την κυκλοφορία του «Χόμπιτ», του βιβλίου που διηγείται όλα όσα συνέ-βησαν πριν τα γεγονότα του «Άρχοντα». Το δεύτερο μέρος της τριλογίας ακολουθεί τις περιπέτειες του Μπίλντο Μπάγκινς μαζί με τους 13 νάνους προς το Μοναχικό Βουνό και την αναμέτρηση τους με τον δράκο Σμάουγκ.(…) Η αισθητική, η ατμόσφαιρα, τα πλάνα, όλα είναι συνέχεια της πρώτης ταινίας ,καθώς στην ουσία και τα τρία μέρη είναι ένα πρότζεκτ. (…)Εδώ o Τζάκσον αρχίζει και χάνει λίγο το μέτρο στην χρήση των οπτικών εφέ, σε σημείο που μεγάλο μέρος της ταινίας θυμίζει τα βιντεοπαιχνίδια του συγκεκριμέ-νου franchise. (…)Η εισαγωγή όμως ενός «φίλου από τα παλιά», ανταμείβει όσους ήθελαν να δουν περισσότερη δράση με τον Λέγκολας στην πρώτη τριλογία. (…) Έτσι θα δούμε για πρώτη φορά (χρονικά) τον Λέγκολας σαν ένα πολύ δυνατό και ικανό πολεμιστή, λίγο ευέξαπτο, λίγο ερωτευμένο και αρκετά επικίνδυνο, γεγονός που του δίνει μια σκοτεινή πλευρά, πολύ πιο ενδιαφέρουσα από την εικόνα του άφθαρτου καλού ξωτικού στον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών». (…) Ότι και να πούμε όμως, ο κόσμος που έπλασε ο Τόλκιν και μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Τζάκσον, είναι τόσο μεγάλος, τόσο πλούσιος, που παρά τα τεχνικά η σεναριακά ελαττώματα του και την δίψα του σκηνοθέτη για περισσότερα χρήματα, δεν θα πάψει να μαγεύει τους θεατές για πολύ καιρό ακόμα. (…)

Αξιολόγηση **Παναγιώτης Γάκης

www.moviemonsters.gr

ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑΣκηνοθεσία: Παντελής ΒούλγαρηςΠαίζουν: Πηνελόπη Τσιλίκα, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Μάξιμος Μουμούρης, Αννέζα ΠαπαδοπούλουΔιάρκεια: 160’

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ, ΦΑΡΓΚΑΝΗ, VILLAGE CENTER 3, 9, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3, 4, 6

Ο Παντελής Βούλγαρης πήρε το μυθιστόρημα της συντρόφου του Ιωάννας Καρυστιάνη και, με τη βοήθεια της ίδιας (στο σενάριο), το μετέ-τρεψε σε μια υπέροχη κινηματογραφική ιστορία, πιστή στον «ειλικρινή» και παθιασμένο κόσμο που περιέγραψε η συγγραφέας 16 περίπου χρόνια νωρίτερα.Με φόντο τη ναυτική και κλειστή κοινωνία της Άνδρου του ’30 και του ’40, ο σκηνοθέτης αφη-γείται με ουσιαστική αμεσότητα, αλλά και τρυφερότητα, ιστορίες συνηθισμένων ανθρώπων, ναυτικών που λείπουν και γυναικών που μένουν πίσω περιμένοντας, πένθους, εξουσίας, ανομολόγητων παθών και πόθων και παράφορης αγάπης, όλα δοσμένα με τρόπο λιτό χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς.

Στη Μικρά Αγγλία ο Βούλγαρης καταφέρνει να δημιουργήσει μερικές από τις ομορφότερες εικόνες του πρόσφατου ελληνικού σινεμά͘͘ η μουσική της Κατερίνας Πολέμη, τα κοστούμια της Γιούλας Ζωιοπούλου, το φυσικό τοπίο της Άνδρου επι-μελημένο από τον σκηνογράφο Αντώνη Δαγλίδη, καθώς και η υπέροχη και χωρίς υπερβολές φωτογραφία του Σίμου Σακερτζή, αναπαριστούν μοναδικά την εποχή. Οι πρωταγωνιστές, νέα και ελκυστικά πρόσωπα (εξαιρετική επιλογή των ηθοποιών από την κόρη του σκηνοθέτη, Κωνσταντίνα Βούλγαρη) καθοδηγούνται από το σκη-νοθέτη σωστά, συμπληρώνοντας έτσι τους ήδη δοκιμασμένους ηθοποιούς ιδανικά.Η Μικρά Αγγλία όμως δεν είναι μόνο η τεχνική αρτιότητα της και το υπέροχο κέντημα εικόνων και συναισθημάτων͘ είναι κυρίως αυτή η αίσθηση που σου αφήνει στο τέλος, πως τίποτα δεν είναι ψεύτικο. Πρόκειται για μια σημαντική προσθήκη στην ήδη εντυπωσιακή φιλμογραφία του πάντα συνεπή Παντελή Βούλγαρη. Και ίσως μια από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές του μέχρι στιγμής.

Αξιολόγηση ****Λένα Χασιώτη

ταινίες

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΤομουσικόεργαστήριΚρουστόφωνουποδέχεταιτηνέαεκπαιδευτικήπερίοδομεπλήθοςαπόεργαστήριακρουστών,αλλάκαιμαθήματαμουσικώνοργάνων,επιμορφωτικάσεμινάρια,δραστηριότητεςκαιπαραστάσειςγιαπαιδιά.

Εργαστήρια Κρουστών για Ενήλικεςσεπαραδοσιακούς,αφρικάνικουςκαιlatinρυθμούς.Εργαστήρια Νταουλιού και Αφρικάνικων κρουστών.Ετήσια Παιδικά Εργαστήρια:ΠροσχολικήΜουσικοκινητικήΑγωγή,ΠαιδικόΚρου-στόφωνο,Εργαστήριπαιδικήςορχήστρας,Musical.Ατομικά μαθήματα:drums,κιθάρα,ηλ.μπάσο,πιάνο,ακορντεόν,τρομπέτα.Σεμινάρια Μουσικοπαιδαγωγικής Επιμόρφωσης &Κατάρτισης εμψυχωτών.Afro-ClubΚρουστώνΕργαστήρια χορού & κίνησης για ενήλικες.Multi-Culti Club,παραστάσειςήκαλλιτεχνικέςδράσειςγιατουςμικρούςμαςφίλους.

Οιεγγραφέςήδηξεκίνησαν,τώραμεμειωμένεςτιμέςσταδίδακτρα,αλλάκαιεπιπλέονΕΚΠΤΩΣΕΙΣστασυγγενικάπρόσωπαα΄βαθμούκαισεόσουςπαρακολουθούνδύοεργαστήρια,καθώςκαιγιαφοιτητές,ανέργουςήμέληΕΕΜΕ.Πληροφορίες-Εγγραφές:Αλ.Παπαδιαμάντη6,Ανάληψη(στάσηΓεωργίου)Τηλ:2310861874,6944503542,www.kroustophono.gr,[email protected]

filmnoir 77.indd 10 12/11/13 7:45 PM


CARRIEΣκηνοθεσία: Κίμπερλι ΠιρςΠαίζουν: Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Τζούλιαν Μουρ, Γκαμπριέλα Γουάιλντ, Άλεξ Ράσελ, Ζόε Μπέλκιν, Καρίσα Στρέιν, Τζούντι Γκρίρ, Μπάρι Σαμπάκα Χένλι.Διάρκεια: 100΄

VILLAGE CENTER 1, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8

Μια κοπέλα προ των πυλών της ενη-λικίωσης, βρίσκεται μπροστά στην εκπλήρωση των σχολικών της ονείρων όταν ο μέχρι τότε κακότροπος απέναντι της και γόης του σχολείου, της ζητά να τον συνοδεύσει στον χορό αποφοίτων. Κλισέ υπόθεση για τα κινηματογραφικά δεδομένα όπου η άσημη κοπέλα γίνεται η ηρωίδα και δικαιώνεται. Τι γίνεται όμως όταν η εν λόγω κοπέλα έχει τηλεκινητικές δυνάμεις και τεράστιο κόμπλεξ κατωτερότητας αποτέλεσμα του σχεδόν σαδιστικού εγκλεισμού της από την θρησκόληπτη μητέρα της;Βασισμένο στο μυθιστόρημα του βασιλιά του τρόμου Στίβεν Κίνγκ, καθήλωσε κυριολεκτικά όταν πρώτοκυκλοφόρησε το 1976 σε σκη-νοθεσία του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Στο ριμέικ αυτό, η Κίμπερλι Πίρς, κάνει μια άτυχη προσπάθεια να επαναφέρει την αρχική αίγλη με ένα αξιόλογο αλλά χλιαρό καστ, θέλοντας να εντυπωσιάσει με τα σύγχρονα οπτικά εφέ. Αρκετά καλή φωτογραφία, χρωματισμοί που εναλλάσσονται από ψυχρά σε θερμά, και κοντινά πλάνα που μας μεταδίδουν τα συναισθήματα των ηρώων. Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη πειθούς. Μια τέτοια ιστορία με ανατριχιαστική ατμόσφαιρα θα έπρεπε να μας έχει προσηλωμένους σαν να ζούμε την υπόθεση κι όχι να ξέρουμε ότι είμαστε στη σκοτεινή αίθουσα. Το πλεονέκτημα είναι ότι διαφαίνεται το χιτσκοκικό μοτίβο της σεξουαλικής ενηλικίωσης καθώς και η προ-σέγγιση σεναρίου είναι πολύ κοντά στο βιβλίο. Πολύ καλό soundtrack δένει τις χλιαρές ερμηνείες και τα εντυπωσιακά εφέ, σε μια επιλογή καθαρής περιέργειας.

Αξιολόγηση ***Νίκος Χασάπης

BEHIND THE CANDELABRAΣκηνοθεσία: Στίβεν ΣόντερμπεργκΠαίζουν: Ματ Ντέιμον, Μάικλ Ντάγκλας, Ρομπ Λόου, Σκοτ Μπάκιουλα, Νταν ΈκροϊντΔιάρκεια: 118’

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Αυτή είναι η ιστορία του Σκοτ Θόρσον, ενός αδαή αμφισεξουαλικού νέου, που στα μέσα της δεκαετίας του ’70, από την απλή ζωή της εξοχής προσγει-ώνεται καταμεσής της πανηγυρικής ζωής στην πόλη. Εκεί, θα γνωρίσει τον θαυμάσιο Λιμπεράτσι, ομοφυλόφιλο και ποπ είδωλο της εποχής, και οι δυο τους θα αναπτύξουν μία θυελλώδη σχέση που θα τους σώσει αλλά και θα τους καταστρέψει… Ως τελευταία του δουλειά πριν εγκαταλείψει τη σκηνοθετική καρέκλα (όπως παραδέ-χτηκε ο ίδιος τουλάχιστον), ο Σόντερμπερκ αποφάσισε να μεταφέρει τη μετριότατη αυτοβιογραφία του Θόρσον στη μεγάλη οθόνη. Κι εκεί είναι που φαίνεται ο δημι-ουργικός σκηνοθέτης, διότι πρόκειται για την πιο διασκεδαστική και αλλοπρόσαλλη ταινία του, η οποία βαδίζει στα χνάρια του «Ξέφρενες Νύχτες». Παρά το γεγονός ότι προοριζόταν μόνο για την τηλεόραση, το «Behind the Candelabra» κατάφερε να τρα-βήξει την προσοχή και να πάρει κινηματογραφική διανομή. Το γεγονός ότι βρίσκεται το θαρραλέο κανάλι HBO από πίσω της επίσης αποκαλύπτει πολλά. Οι Ματ Ντέιμον και Μάικλ Ντάγκλας δίνουν θεσπέσιες ερμηνείες παρά τη δυσκολία των ρόλων τους, και ο άλλοτε αδιάφορος Ρομπ Λόου είναι Οσκαρικά γλοιώδης εδώ. Η μουσική, τα σκηνικά και τα κοστούμια αγγίζουν την υπερβολή, αλλά όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Λιμπεράτσι, «όταν κάτι είναι υπερβολικό, είναι υπέροχο». Ο Σόντερμπεργκ κατάφερε να χρησιμοποιήσει την ψευδό-χλιδή και το κιτς εκείνης της γενιάς και των ανθρώπων της προς όφελός του, προσφέροντας μία οργιαστική βιογραφία και ίσως μία από τις εξυπνότερες και καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

Αξιολόγηση: ****Λένα Βρούσια

ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ / HOMEFRONTΣκηνοθεσία: Γκάρι ΦλέντερΠαίζουν: Τζέισον Στάθαμ, Τζέιμς Φράνκο, Γουινόνα Ράιντερ, Ιζαμπέλα Βίντοβιτς, Κέιτ Μπόσγουορθ, Φρανκ ΓκρίλοΔιάρκεια: 100΄


Το να βασίζεις μια ταινία σε ένα μυθιστόρημα, δεν προϋποθέτει αυτόματα ότι το ένα ή και τα δύο αποτελούν κάτι σημα-ντικό. Ούτε το να περι-στοιχίζεις ένα κεντρικό χαρακτήρα από καλά ονόματα δευτεραγωνι-στών. Η καλή συνταγή για καλή ταινία από κατα-βολής κινούμενης εικόνας είναι (και θα είναι) το Σενάριο και η Σκηνοθεσία.Ο Σταλόνε υπογράφει το σενάριο βασιζόμενος στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τσακ Λόγκαν και είναι σα να το έγραψε κομμένο και ραμμένο για τα μέτρα του. Μόνο που -ευτυχώς- είχε τη στοιχειώδη λογική να παραχωρήσει τον κεντρικό ρόλο σε ένα πιο σύγχρονο πρωταγωνιστή ταινιών δράσης. Αλλά -δυστυχώς- τον φόρτωσε με όλα τα κλασικά κλισέ που διδάσκονται στο σενάριο, ακόμη και σε σχολές που διδάσκεται ως μάθημα επιλογής. Και ο Φλέντερ του “Οι Ωραίοι Δεν Πεθαίνουν Στο Ντένβερ” δείχνει πως απώλεσε τη φρεσκάδα του ανεξάρτητου σκηνοθέτη και ότι ο χρόνος τον σμίλευσε διεκπεραιωτικά.Μυστικός πράκτορας διεισδύει σε ομάδα μοτοσικλετιστών που εμπορεύεται ναρκωτικά. Κατά την επιχείρηση σύλληψής τους συλλαμβάνεται το αφεντικό, αλλά σκοτώνεται ο γιος του. Ο μπάτσος αποσύρεται στην επαρχία με άλλη ταυτότητα, για να ζήσει ήσυχα με τη δεκάχρονη κόρη του. Ένα σχολικό επεισόδιο με αυτήν αποτελεί το σπινθήρα που πυροδοτεί το μηχανισμό αποκάλυψης της πραγματικής του ταυτότητας (ποιος Φόρεστ Γκαμπ θα άφηνε αφύλακτα άκρως απόρρητα προσωπικά έγγραφα σε ένα υπόγειο!), ο φυλακισμένος εγκληματίας (που δεν έπαψε να ζητά εκδίκηση για το γιο του) ενημερώνεται για την ύπαρξή του και η μικρή επαρχιώτικη πόλη θυμίζει Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης. Ο “Επισκέπτης” είναι απρόσκλητος και μοιάζει να κάνει “αρμένικη βίζιτα”!

Αξιολόγηση*Γιάννης Τοτονίδης

ταινίες

filmnoir 77.indd 11 12/11/13 7:45 PM


ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ / THE BROKEN CIRCLE BREAKDOWNΣκηνοθέτης : Φέλιξ Φον ΓκρόνινγκενΠαίζουν: Βερλ Μπάτενς, Γιόχαν Χέλντεμπεργκ, Νελ Κατρίς, Γκερτ Βαν ΡάμπελμπεργκΔιάρκεια : 111 ‘

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Ο Ντιντίε και η Ελίζ είναι ένα ερωτευμένο ζευγάρι μουσικών , που ζούνε μια ήρεμη και γαλήνια ζωή στη φλαμανδική εξοχή με τη μικρή τους κόρη, μέχρι που ο καρκίνος τους χτυπάει τη πόρτα . Παράλληλα με την αρρώστια της μικρής Μέιμπελ βλέπουμε σε φλασμπάκ τον έρωτα , τη γνωριμία και τις παλαιότερες εποχές ευημερίας του ζευγαριού . Δυνατές ειλικρινείς ερμηνείες και ένα σάουντρακ μπλούγκρας και αμέρικαν φολκ μουσικής ντύνουν αυτό το αριστουργηματικό δράμα , που μέσα από την εναλλαγή δια-φορετικών στιγμών χαράς και λύπης με τα αντίστοιχά μελωδικά ακούσματα ,καταφέρνει να μας θυμίσει πως η ζωή πάντα πάει χέρι χέρι με το θάνατο και ποτέ δεν ξέρεις πόσο κοντά του βρίσκεσαι . Το σενάριο και η μοναδική μουσική της μπάντας μας έρχονται από το θεατρικό σανίδι και την αντίστοιχη παραγωγή του πρωταγωνιστή και σεναριογράφου της ταινίας Γιόχαν Χέλντεμπεργκ. Στη συνέχεια ο σκηνοθέτης Φέλιξ Φον Γκρόνινγκεν μετέφερε αριστουργηματικά το επιτυχημένο θεατρικό έργο στις κινηματογραφικές μας οθόνες μετατρέποντας τους δραματικούς μονολόγους σε καταιγιστικά φλασμπάκ ,διατηρώντας όμως τη κεντρική ιστορία , την δομή των χαρακτήρων, την μουσική και τις συναισθηματικές εντάσεις , που είχαν συγκλονίσει και το θεατρικό κοινό . Με τη βοήθεια του περίτεχνου μοντάζ , η ταινία στήνεται πάνω στο συναίσθημα , απογυμνώνοντας συχνά τους χαρακτήρες από την ιστορία ,και μέσα από τις διαφορετικές καθημερινές τους στιγμές μιλά με τρόπο ευαίσθητο για τον έρωτα , την αγάπη και την απώλεια.

Αξιολόγηση ****Μαριλία Καίσαρ

ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ:ΦΩΤΙΑ / HUNGER GAMES: CATCHING FIREΣκηνοθεσία: Φράνσις ΛόρενςΠαίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Φίλιπ Σέιμουρ ΧόφμανΔιάρκεια:146’


Όταν έχεις το τέλειο υλικό για την επόμενη πετυχημένη σειρά εφηβικών ταινιών, είναι απορίας άξιον τι πήγε στραβά και το τελικό αποτέλεσμα είναι μια πραγματικά καλή ταινία. Όταν μάλιστα το «κακό» επαναλαμβάνεται, τότε κάποιος από τους παραγωγούς εκεί κάτω στο Χόλυγουντ πρέπει να το εξετάσει σοβαρά το ζήτημα.Ίσως να συμβαίνει εξαιτίας της πρωταγωνίστριας της, της νέας ντίβας του αμερικάνικου κινηματογράφου Τζένιφερ Λόρενς, της οποίας το άστρο, μετά και το περσινό Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για τον «Οδηγό αισοδοξίας», φαίνεται πως θα φέγγει για πολύ καιρό. Ίσως να φταίει και το ιντριγκαδόρικο σενάριο, αφού 24 νέοι και νέες παλεύουν σε μια τεράστια αρένα για την ίδια τους τη ζωή, με νικητή αυτόν που θα καταφέρει να μείνει τελικά ζωντανός.( ιδέα ξεκάθαρα κλεμμένη από το γιαπωνέζικο “Battle royale», αν και η συγγραφέας των βιβλίων αρνήθηκε την οποιαδήποτε σχετική γνώση..)Η αλήθεια είναι πως το δεύτερο αυτό μέρος υπολείπεται σε δράση του πρώτου, αλλά προσπαθεί φιλοσοφικά και κοινωνικοπολιτικά να θέσει τις βάσεις της εξέγερσης κατά της παντοδύναμης κυβέρνησης που αναγκάζει τους νέους σε τούτη τη σφαγή και έχει οδηγήσει το λαό στην εξαθλίωση. Εξέγερσης που νομο-τελειακά θα φέρει την επανάσταση στο τελευταίο μέρος της τριλογίας.Δυστυχώς ,όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το αποτέλεσμα παραήταν καλό για τέτοιου είδους ταινία, οπότε οι καλοί κύριοι παραγωγοί αποφάσισαν να το κόψουν στα δύο, με αποτέλεσμα το φινάλε του έργου να είναι αρκετά απότομο και να σε φέρνει σε σκέψεις γιατί έβαλες τον εαυτό σου (ξανά) στη διαδικασία παρακολούθησης ταινιών-φραντσάιζ…

Αξιολόγηση ***Ορέστης Μανασής

Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ / LA GRANDE BELLEZZAΣκηνοθεσία: Πάολο ΣορεντίνοΠαίζουν: Τόνι Σερβίλο, Κάρλο Βερντόν, Σαμπρίνα Φερίλι Διάρκεια: 142’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1

Ο Τζεπ Γκαμπαρντέλα, τυχοδιώκτης δημοσιογράφος και συγγραφέας του ενός αριστουργήμα-τος, απολαμβάνει να περιπλανιέται άσκοπα (σε μια, το ίδιο αυτάρεσκη μ’ εκείνον, το ίδιο τραυματι-σμένη από τις επελάσεις των -κάθε λογής- βαρβάρων, Ρώμη) , να διασκεδάζει την καλά κρυμμένη θλίψη του-που μετέτρεψε σε κυνική σοφία-βουτώντας στον χλιδάτο οχετό κακόγουστων πάρτυ, να φλερτάρει με το Τίποτα ασκούμενος στη ματαιότητα και το περιττό, κι ο ήδη μεγάλος Πάολο Σορε-ντίνο, μετατρέπει το ιδιότυπο εσωτερικό οδοιπορικό του σε ταινία της χρονιάς. Και όχι μόνο. Φελινικός στον σουρεαλισμό του (και την εξπρεσιονιστική υπερβολή της εικονογραφίας του), αντονιονικός στην υπαρξιακή οδύνη του (που την αραιώνουν όμορφα, πινελιές σαρδόνιου χιούμορ), ονειροπολώντας με το εικόνι-σμα του Κιούμπρικ πάνω απ’ το προσκεφάλι του (όταν εμμένει σε γεωμετρικές οπτικές συνθέσεις που γεμίζουν το κάδρο με συμβολιστικό πλούτο), γουντιαλενικός στον τρόπο που σαρκάζει την κενόδοξη, φλύαρη ρηχότητα μιας κωμικοτραγικής κλίκας, ξεπεσμένων μεγαλοαστών που ξεφεύγει απ’ την πλήξη της, αναπολώντας ηδονιζόμενη τις ένδοξες (;) μέρες που διέθετε ρόλο και λόγο ύπαρξης, ο Ιταλός δημιουργός καταδύεται στα τρίσβαθα της μεταμοντέρνας μας κενότητας, ακολουθώντας έναν δαιμονισμένα απολαυστικό Τόνι Σερβίλο καθώς ελίσσεται περίτεχνα ανάμεσα στην απελπισία και τον επικουρισμό. Μελαγχολική και απαστράπτουσα, σκοτεινή μέσα στη θεσπέσια αποθέωση της ελαφρότητας που επιχειρεί, κάποτε σπάταλη σε σημείο αυτοκαταστροφής κι άλλοτε υμνώντας τον ασκητισμό, η «Τέλεια Ομορφιά», με τις αντιφάσεις και τις υπέροχες αντιστίξεις της, είναι το τέλειο φιλμ που περίμενε αυτός ο πεζός, μονότονος κόσμος για να αποκτήσει λίγη μουσικότητα…

Αξιολόγηση:*****Γιάννης Σμοϊλης

Παίζονται επίσης...

Η ζωή της Αντέλ, Ο συνήγορος, Όλα χάθηκαν, Απαγορευμένο ποδήλατο, Diana, Thor 2: Σκοτεινός κόσμος, Στρουμφάκια 2, Free Birds, Βρέχει κεφτέδες 2, Εγώ ο απαισιότατος 2, Άη Βασίλης Τζούνιορ, Ο Gummy Bear σώζει τον Άι Βασίλη

ταινίες

filmnoir 77.indd 12 12/11/13 7:45 PM


ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

(Αναδημοσίευση από την ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ,09/12/2013)

Επιμέλεια-σχόλιο Αλέξης Ν.ΔερμεντζόγλουΧωρίς κάτι το ιδιαίτερα συνταραχτικό, πλήν των τιμητικών βραβείων στις πληθωρικές προσωπικότητες των Πέντρο Αλμοντοβάρ και Κατρίν Ντενέβ, δόθηκαν προχθές το βράδυ στο χιονισμένο Βερολίνο τα 26α Ευρωπαϊκά βραβεία με παντελή απουσία της Ελλάδας.

Όλα τα βραβεία είναι:• Καλύτερη Ταινία: Η Τέλεια ομορφιά του Πάολο Σορεντίνο• Καλύτερη Κωμωδία: ΄Ερωτας είναι της Σουζάνε Μπίερ• Καλύτερη Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο («H Τέλεια Ομορφιά»)• Καλύτερη Ηθοποιός: Βέρλε Μπέτενς («Ραγισμένα Ονειρα»)• Καλύτερος Ηθοποιός: Τόνι Σερβίλο («Η Τέλεια Ομορφιά»)• Καλύτερη Φωτογραφία: Ασάφ Σουντρί («Στο Κενό Της»)• Καλύτερο Σενάριο: Φρανσουά Οζόν («Το Αγόρι στο Τελευταίο Θρανίο»)• Καλύτερο Μοντάζ: Κριστιάνο Τραβαλιόλι («H Τέλεια Ομορφιά»)• Καλύτερη Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Σάρα Γκρίνγουντ («Αννα Καρένινα»)• Καλύτερα Κοστούμια: Πάκο Ντελγκάδο («Χιονάτη»)• Καλύτερη Μουσική: Ενιο Μορικόνε («To Τέλειο Χτύπημα»)• Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: «The Congres» του Αρι Φόλμαν• Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: «Η Τέχνη του φόνου» του Τζόσουα Οπενχάιμερ και Κρίστιν Σιν• Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους: «Ο Θάνατος μιας σκιάς» του Τομ Βαν Αβερμετ (Ολλανδία)• Βραβείο Κοινού: «The Gilded Gage» του Ρούμπεν Αλβες (Πορτογαλία)• Τιμητικό Βραβείο: Κατρίν Ντενέβ• Βραβείο για τη συνεισφορά του στον παγκόσμιο κινηματογράφο: Πέδρο Αλμοδόβαρ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛEΣΧΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

“Γλυκιά συμμορία” του Νίκου ΝικολαΐδηΤην ταινία θα προλογίσει ο κριτικός κινηματογράφου, Σωτήρης ΖήκοςΔευτέρα 16/12. στις 9 μ.μ., στον κινηματογράφο ΦΑΡΓΚΑΝΗ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη, συνεχίζει και φέτος τις κινηματογραφικές προβολές στο Χορτιάτη.Οι προβολές θα γίνονται κάθε Πέμπτη στην ανακαινισμένη Δημοτική Αίθουσα «Ιωάννης Μανωλεδά-κης» (Μαρτύρων 2ας Σεπτεμβρίου 102, τηλ. 2310 349508) στο Χορτιάτη και θα αρχίζουν στις 20:00. Η είσοδος θα είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ σε όλες τις προβολές. Το πρόγραμμα για τη φετινή κινηματογραφική περίοδο είναι: 6/2: BILLY ELLIOT, ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΧΟΡΕΥΤΗΣ13/2: ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ (A SEPERATION)27/2: ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ (DAS LEBEN DER ANDEREN)6/3: ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ 13/3: Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ (L’EXERCICE DE L’ETAT)20/3: ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΙΣΟΝ (THE BRIDGES OF MADISON COYNTY)27/3: BLANCANIEVES3/4: ΕΙΜΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ (IO SONO L’AMORE)

Σινεμά της ΕΡΤ 3Το Αυτοδιαχειριζόμενο Σινεμά της ΕΡΤ 3, παρουσιάζει τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου την κλασική ταινία «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές» (1981) του Μπομπ Ράφελσον.Στις 9 μ.μ., στον Αλέξανδρο (Εθνικής Αμύνης 1), με ελεύθερη είσοδο.Με τη συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ

σινεμά

Δελτίο Τύπου

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 9.15 μμ., στο Θέατρο «Αθήναιον», Βασ/σης Όλγας 35, τηλ.2310 832060, επανάληψη του μονόπρακτου «Μάν(ν)α εξ Ουρανού» της Θεατρικής Έρευνας, σε κείμενο – σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου. Θα ακο-λουθήσει η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας του Θεόδωρου Ράκου και Αχιλλέα Ψαλτόπουλου «Το Μήνυμα».

Μετά την λήξη του Θεατρικού Φεστιβάλ «48 Χ 12», που διοργάνωσε το Θέατρο «Αθήναιον», Βασ/σης Όλγας 35, τηλ.2310 832060, η Θεατρική Έρευνα αποφάσισε να παρουσιάσει ξανά, σε μία και μονα-δική παράσταση, το έργο «Μάν(ν)α εξ Ουρανού» που διακρίθηκε για την πρωτοτυπία και την ποιότητά του, την Κυριακή 15 /12 στις 9.15 μμ. Το έργο δημιουργήθηκε, σκη-νοθετήθηκε και παρουσιάστηκε μέσα σε 48 ώρες, σύμφωνα με τους όρους του Φεστιβάλ, υπό την επίβλεψη του ΑχιλλέαΨαλτόπουλου. Μια γυναίκα ξεκινώντας να πάει εκδρομή με τον σύζυγο και τον γιό της, βρίσκεται τελικά ολομόναχη σε μια παρά-ξενη εξοχή. Προσπαθώντας να καταλάβει τι έγινε, αρχίζει τις συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώ-πους, που μάλλον περιπλέκουν το μυστήριο παρά το ξεδιαλύνουν. Η συνέχεια επί σκηνής. Παίζουν οι ηθοποιοί Αλέκα Μούρκου, Βασίλης Σταθόπου-λος, Χριστίνα Καραγρηγορίου, Γιάννης Λαζαρίδης, Χρήστος Μυλωνάς, Μαριλού Λιθηροπούλου, Μαρία Ανθίδου και Μαρία Μπουνάτσου. Οι χορογραφίες είναι του Χρήστου Μυλωνά, οι φωτισμοί του Γιάννη Μπενεβά και βοηθός σκηνοθέτης η Πολύνα Κούρτη.Θα ακολουθήσει μικρή δεξίωση κι έπειτα θα γίνει η πρώτη δημόσια προβολή της μικρού μήκους ταινίας του Θεόδωρου Ράκου και Αχιλλέα Ψαλτόπουλου «Το Μήνυμα», μια παραγωγή της Ε.Σ.Β.Ε. και της Inventics- Livemedia, που έχει αποσταλεί στο Κινη-ματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου, που θα γίνει τον Γενάρη του 2014. Η ταινία τυγχάνει της υποστήρι-ξης της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών. Μια ομάδα «ιδιαίτερων» αγγέλων επισκέπτονται την πόλη μας για να διαδώσουν στους κατοίκους της το μήνυμα και να ευλογήσουν ένα ερωτευμένο ζευγάρι πριν αποχωρήσουν ξανά.Γενική είσοδος συμμετοχής στη βραδιά 5 ευρώ. Διάρκεια εκδήλωσης 1 ώρα και 40 λεπτά.

filmnoir 77.indd 13 12/11/13 7:45 PM


σινεμά

Εντουάρ Μολιναρό αλά φολί

Σκηνοθέτης-σεναριογράφος της γαλλικής σχολής που έζησε ως τα 85 και μισό. Γνωστός κυρίως για τις παλαβές κωμωδίες του. Δύο ξεκαρδιστικές σπαρταριστές με τον αμίμητο Λουί ντε Φινές (Εγώ... Δυο γυναίκες... Τρεις βαλίτσες!, Ο Λουί ντε Φινές κατεψυγμένος). Και, μια δεκαετία μετά, το Κλουβί με τις Τρελλές με το δίδυμο Σερό - Τονιάτσι που έφτασε μέχρι τις υποψηφιότητες για όσκαρ καλύτε-ρης ταινίας και διασκευασμένου σεναρίου. Γεγονός που άνοιξε δρόμο για τη συνέ-χεια (Νο 2) χωρίς επιτυχία. Οι νεότεροι γνωρίζουν ίσως τις διασκευές που έκαναν αμερικανοί (Δυο γυναίκες τρεις βαλίτσες κι εγώ, Φτερά και Πούπουλα). Εξαίρεση στον κανόνα είναι Ο Κακός Μπελάς (1973) που μεταποιήθηκε από τον Μπίλι Γουάιλντερ (Τα φιλαράκια, 1981) και έγραψε ιστορία, δημιουργώντας εφεξής τον όρο «ταινία μπάντι-μπάντι». Ο Μολιναρό ξεκίνησε μετά τον 2ο Παγκόσμιο, φτιάχνοντας μικρά ντοκιμαντέρ. Το τελευταίο (Οι Αλχημιστές, 1957) βραβεύτηκε ως καλύτερο στο Κάρλοβι Βάρι. Πριν από τις κωμωδίες έκανε αστυνομικά νουάρ (Ο δολοφόνος δεν ειμ’ εγώ, Μάρ-τυς του εγκλήματος, Ο θάνατος της ωραίας), θρίλερ (Επιδρομή στη βίλλα των οργίων) και κατασκοπικά (Μυστικός Κώδιξ). Με αυτά ασχολήθηκε πάλι αργότερα (Με μυστικές διαταγές, Ανάκριση τρίτου βαθμού, Η Απαγωγή, Αδίστακτος Χρυ-σοδάκτυλος) έχοντας διευθύνει σπουδαίους ηθοποιούς (Μορό, Οσέν, Βεντουρα, Νουαρέ, Μπρασέρ, Ζουρντάν, Οζιέ, Ντελόν και Νταρκ). Ήταν εξίσου πλουραλιστής στις κωμωδίες. Από την κατάσκοπο Μπε Μπε (Ένα χαριτωμένο, κουτό κορίτσι) και τον καρδιοκατακτητή Μπελμοντό (Επιχείρησις: Το κυνήγι του άντρα) ως τους διαρρήκτες της συμφοράς (Τρεις κατεργάρηδες εν δράσει) και τις ανάλαφρες δουλειές με τον Μπρελ (Ο άνθρωπος με τον κόκ-κινο μανδύα, Ο Κακός Μπελάς) και τον Κρίστοφερ Λι (Δράκουλας... πατήρ και υιός). Επιτυχίες τις οποίες δεν μπόρεσε να επαναλάβει στη ρομαντική δεκαετία του ‘80, ούτε με τον Ντανιέλ Οτέιγ ούτε με τον Πιέρ Ρισάρ. Τελευταία καλή στιγμή ο Μπομαρσέ, ο προκλητικός (1996) τη χρονιά που η Γαλ-λική Ακαδημία Κινηματογράφου τον τίμησε με το Βραβείο Ρενέ Κλερ για το σύνολο της προσφοράς του. Έκτοτε έκανε στροφή προς την τηλεόραση, με τελευταία πινε-λιά μια μικρού μήκους με την Ελένα Νογκέρα (2007).

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡ-ΓΚΑΝΗ, όπως επίσης και 6 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες «Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας»). Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η τέλεια ομορφιά»- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η ζωή της Αντέλ» - Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπλη-ρώσετε τον τίτλο «Μικρά Αγγλία» - Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώ-σετε τον τίτλο «Απαγορευμένο ποδήλατο»

- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα Ολύμπιον) θα πρέ-πει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Οικογενειακή υπόθεση»- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα Παύλος Ζάννας) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ραγισμένα όνειρα»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία (τρεις σε ότι αφορά τις αίθουσες του «Ολύμπιον») κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωρι-στά και για τους τέσσερις κινηματογράφους (έξι αίθουσες). Να επισημάνουμε πως δεχόμαστε συμμετοχές από τη στιγμή που κυκλοφορεί το περιοδικό και μετά, όχι πριν. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το νωρίτερο το απόγευμα της Παρασκευής.

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του 3 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση Πεερ Γκυντ στο Θέατρο της ΕΜΣ την Πέμπτη 19/12 στις 21.00

3 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση οι τρεις Σωματοφύλακες στο Βασι-λικό Θέατρο την Κυριακή 22/12 στις 15.00 το μεσημέρι.

filmnoir 77.indd 14 12/11/13 7:45 PM


σινεμά

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(Α

ΓΓ

ΕΛ

ΙΟΦ

ΟΡ

ΟΣ

)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Ρό

μπυ

Εκσ

ιέλ*

(ΕΘ

ΝΟ

Σ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(ww

w.m

ovi

esltd

.gr)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (w

ww

.iefim

erid

a.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(Η

ΜΕ

ΡΗ

ΣΙΑ

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(ww

w.t

vxs.

gr)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

* (w

ww

.cin

edo

gs.

gr)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος

*(Τ

Ο Χ

ΩΝ

Ι)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(ww

w.f

reec

inem

a.g

r)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ **** **** ** **** *** *** **** ***

12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ **** **** *** ***

ΧΟΜΠΙΤ: Η ΕΡΗΜΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΙΣΤΗ *** *** *** ***

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ *** **** *** ** **** ** *** *** *** **

BEHIND THE CANDELABRA ** *** **** *** *** *** *** *** *** ** ****

ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ** * ** * • *

CARRIE * • * ** * * * **Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ **** *** ** ** **** *** *** **** **** ***** *** **** **** *** **** • ****

ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ *** *** * *** *** **** *** *** **** *** *** ***** **

THE HUNGER GAMES: ΦΩΤΙΑ **** ** * ** * **** *** **** *** ** ***

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

Γράφει ο Δημήτρης Δρένος(ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ // www.nibblingthevisible.blogspot.com)

THE GRANDMASTERΣκηνοθεσία: Γουάνγκ Καρ Βάι Παίζουν: Τόνυ Λιουνγ Τσίου Γάι, Τσουνγ Λι, Κινξιάν Γουάνγκ, Έλβις Τσούι, Χι-κιο Σονγκ Διάρκεια: 117’ 2013

Κίνα

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Γράφοντας πλέον μόνιμα σε αυτήν εδώ τη στήλη, το

Videodrome, όπου παρουσιάζουμε ταινίες που δεν κατά-

φεραν να φθάσουν στις αίθουσες των κινηματογράφων και

να ζήσουν τις δόξες της μεγάλης οθόνης, μα που βρήκαν

καταφύγιο στα βιντεοκλάμπ, κάθε μέρα ζητιανεύοντας το

βλέμμα των πελατών μήπως και τις νοικιάσουνε, μήπως

και αυτές οι καημενούλικες βρουν την ευκαιρία τους και

ξεδιπλώσουνε τον κόσμο τους, επιτέλους και κατ’ οίκον,

νιώθω πως βρίσκομαι στα μετόπισθεν ενός πολέμου.

Πρόκειται φυσικά για τον πόλεμο της κριτικής, στον οποίο οι

Κριτικοί Κινηματογράφου με αυστηρότητα σφαγιάζουν τις

ταινίες και τους αντιπάλους στρατηγούς, τους Σκηνοθέτες.

Πολεμικές ρητορικές! Πηχυαίοι τίτλοι στα καλλιτεχνικά

ένθετα των εφημερίδων! Εισιτήρια στα ταμεία των σινε-

μάδων και πηγαδάκια στα πέριξ! Οι αφίσες των ταινιών

στις προθήκες, λάβαρα ενός πολέμου για αναγνώριση.

Εδώ στα μετόπισθεν είναι αλλιώς. Αντιμετωπίζουμε ταινίες

κουτσές που δεν κρίθηκαν κατάλληλες για στράτευση, μα

καταδικάζονται στη μακρά θητεία του να γεμίζουνε τις

άδειες νύχτες μας και τις νεκρές ώρες της τηλεόρασης.

Δεν είναι βέβαια πάντα κουτσές. Απλώς καμιά φορά το

ένα τους πόδι είναι πιο στέρεο από το άλλο και έτσι μοιάζει

παράταιρο το βάδισμά τους. Και άλλες φορές και τα δυο

πόδια είναι εντάξει, μόνο που οι δρασκελιές τους είναι

ιδιαίτερα πρωτότυπες και πειραματικές, γρήγορες πολύ για να τις προλάβει ένα κοινό που ασθμαίνει. Τέλος,

κάποιες άλλες φορές τα ποδάρια τους είναι μοναχά φτιαγμένα από ποπ-κορν. Πάνε να τα πατήσουν χάμω,

διαλύονται, δε βλέπονται, και εμείς μαζεύουμε από κάτω τα ποπ-κορν και τα τρώμε.

Τη σημερινή ταινία μας θα την ενέτασσα στην πρώτη κατηγορία χωλότητας. Το πόδι της καλλιτεχνικής ομορφιάς

είναι ρωμαλέο, μα εκείνο της αφηγηματικής ροής όλο σκοντάφτει. Η ταινία αφηγείται περιστατικά από τη ζωή

του Ιπ Μαν, του περίφημου κινέζου δασκάλου των πολεμικών τεχνών. Εκκινεί στο τέλος της «άνοιξης» της ζωής

του και διασχίζει το «χειμώνα» της, που κατέφθασε δίχως ένα φθινόπωρο να τον προετοιμάσει για τις θύελλες

και τις κακουχίες.

Ο Ιπ Μαν είναι ένας πλούσιος κληρονόμος, στοχαστικός, γοητευτικός, που στα 40 του χρόνια θεωρείται ο ικανότε-

ρος γνώστης των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών στη νότια Κίνα. Ενώ πλησιάζει η στιγμή που θα του αποδοθεί

η μέγιστη αναγνώριση, οι Ιάπωνες εισβάλλουνε στη χώρα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ακολουθήσει, η

ευγένεια του Κουνγκ Φου θα αντικατασταθεί από τους εναέριους βομβαρδισμούς και τους όλμους των τανκς και

αυτός ο κάποτε ευπατρίδης θα βρεθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’40 στο Χονγκ Κονγκ να διδάσκει την υψηλή

του τέχνη στις συμμορίες των δρόμων, ώστε να βιοποριστεί.

Η ταινία καλύπτει τα σχεδόν 20 χρόνια του χειμώνα του Ιπ Μαν, δίχως να αποτελεί μια βιογραφία. Αντιθέτως,

με όχημα το σημειολογικό σύστημα και γλώσσα του Κουνγκ Φου, αποτελεί μια εξιστόρηση της ταραχώδους

ιστορίας της πρώην αυτοκρατορίας, μια ματιά στο ετερογενές μωσαϊκό των εκατοντάδων εθνοτήτων, γλωσσών

και κοινωνικών της χρόνων.

Τρεκλίζοντας ακόμα στο φεουδαρχικό τους παρελθόν, οι μεγάλες οικογένειες της Κίνας έχουν κάθε μια τη δική

της εκδοχή των πολεμικών τεχνών. Το ιδίωμα των κινήσεων είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν τρόπο να

χτυπάς: είναι μια συμπύκνωση φιλοσοφικών στάσεων, μια χορογραφία των δαχτύλων, ένα σύνολο σεβάσμιων

παραδοχών που αντανακλούν τις πολιτισμικές παραδόσεις της χώρας. Είναι μια ποίηση των χειρονομιών, όπου

μια γροθιά μπορεί κάλλιστα να ονομάζεται το «κρυμμένο λουλούδι ανάμεσα στα φύλλα».

Έτσι, βλέποντας μια σειρά συγκρούσεων απίστευτης χορογραφικής ομορφιάς, άλλοτε σε ένα δρόμο γεμάτο

γκρίζα βροχή, άλλοτε σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό όπου οι ατμοί και το χιόνι μοιάζουν με θάλασσα μαργαρι-

ταριών και άλλοτε σε έναν πολυτελή οίκο ανοχής με το χρυσοπράσινο χρώμα των κεριών και τη προφύρα των

βελούδων, παίρνουμε μια εικόνα του πολυκύμαντου της κινεζικής παράδοσης, όπου συχνά οι γλώσσες που δεν

εκφράζονται με λέξεις, μεταφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του νοήματος.

Ωπ! Ξαφνικά μου τέλειωσαν οι λέξεις! Ανακωχή στον πόλεμο και να οι όροι της ειρήνης: όπως και με τις άλλες

ταινίες του Γουόνκ Καρ Βάι, και εδώ μου συνέβη το ίδιο. Τη μια στιγμή να βυθίζομαι στην απύθμενη ομορφιά

και την άλλη να κοιτάω το ρολόι.

Αξιολόγηση: * * *

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.comΜια προσφορά τoυ

filmnoir 77.indd 15 12/11/13 7:45 PM


ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): αίθουσα 1: Η τέλεια ομορφιά (19.00 – 21.30), αίθουσα 2: Η ζωή της Αντέλ (18.45 – 22.00) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Μικρά Αγγλία (18.30 – 21.30)ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Μικρά Αγγλία (18.30 – 21.30) ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (2310 508398): Αίθουσα «Τάκης Κανελλόπουλος»: Αφιέρωμα: Σεξ, προβλήματα και σινεμάΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): αίθουσα «Ολύμπιον»: Οικογενειακή υπόθεση (18.30 – 20.45 – 23.00), αίθουσα «Παύλος Ζάννας»: Behind the Candelabra (19.30), Ραγισμένα όνειρα (21.45) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Μικρά Αγγλία (19.00 – 22.00/ Δευτέρα: 18.00), Απαγορευμένο ποδήλατο (Σάββατο και Κυριακή: 17.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (18.20 – 21.30), Αίθουσα 2: Μικρά Αγγλία (20.00/ Σάβ-βατο και Κυριακή: 16.50 – 20.00), Carrie (23.10), Αίθουσα 3: Άη Βασίλης Τζούνιορ (μετα-γλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (σε 3D: 18.50 – 22.00), Αίθουσα 4: The Hunger Games: Φωτιά (18.00 – 21.00), Αίθουσα 5: Χόμπιτ: Η ερη-μιά του Νοσφιστή (19.20 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 16.10 – 19.20 – 22.30), Αίθουσα 6: Free Birds (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.30), Εγώ ο απαισιότατος 2 (μεταγλωτ-τισμένη: 18.30), Απρόσκλητος επισκέπτης (20.30 – 22.40),Αίθουσα 7: 12 χρόνια σκλάβος (20.15 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30 – 20.15 – 23.00), Αίθουσα 8: Βρέχει κεφτέδες 2 (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00), Μικρά Αγγλία (19.00 – 22.10)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Άη Βασίλης Τζούνιορ (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.30 – 16.40), Χόμπιτ: Η ερη-μιά του Νοσφιστή (σε 3D: 18.30 – 21.30), Αίθουσα 2: Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (19.00 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 16.00 – 19.00 – 22.00), Αίθουσα 3: Μικρά Αγγλία (18.10 – 21.10/ Σάββατο και Κυριακή: 15.10 – 18.10 – 21.10), Αίθουσα 4: Βρέχει κεφτέδες 2 (μεταγλωττισμένη: 17.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.50 – 17.20), Μικρά Αγγλία (19.10 – 22.10), Αίθουσα 5: Εγώ ο απαισιότατος 2 (μεταγλωττισμένη: 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.20 – 16.20 – 18.20), Απρόσκλητος επισκέπτης (20.30 – 22.30/ Παρασκευή και Σάββατο: 20.30 – 22.30 – 00.30), Αίθουσα 6: Μικρά Αγγλία (17.10 – 20.10 – 23.10/ Σάββατο και Κυριακή: 14.10 – 17.10 – 20.10 – 23.10), Αίθουσα 7: Ο συνήγορος (18.15 – 22.45), Όλα χάθηκαν (20.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 16.10 – 20.40), Αίθουσα 8: Diana (18.50/ Σάββατο και Κυριακή: 14.00 – 16.30 – 18.50), Carrie (21.20 – 23.30), Αίθουσα 9: Free Birds (μεταγλωττισμένη: 17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 15.30 – 17.30), The Hunger Games: Φωτιά (19.30 – 22.20), Αίθουσα 10: Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (18.00 – 21.00/ Παρα-σκευή: 18.00 – 21.00 – 00.00/ Σάββατο: 15.00 – 18.00 – 21.00 – 00.00/ Κυριακή: 15.00 – 18.00 – 21.00), Αίθουσα 11: Ο Gummy Bear σώζει τον Αϊ Βασίλη (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 13.50 – 15.20), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (17.00 – 23.00/ σε 3D/ Σάββατο και Κυριακή: 20.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Thor 2: Σκοτεινός κόσμος (19.10/ Τρίτη: 19.10 – 21.30), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (21.30/ Σάββατο: 12.30 – 15.40 – 21.30/ Τρίτη: καμία προβολή), Carrie (00.40/ Τρίτη: 23.50), Αίθουσα 2: Εγώ ο απαισιότατος 2 (μεταγλωτ-τισμένη: 17.40/ Σάββατο: 13.40 – 15.40 – 17.40/ Κυριακή: 11.30 – 13.40 – 15.40 – 17.40), Απρόσκλητος επισκέπτης (19.40 – 21.50 – 00.00), Αίθουσα 3: Βρέχει κεφτέδες 2 (μεταγλωττι-σμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.20), Μικρά Αγγλία (16.20 – 19.20 – 22.20), Αίθουσα 4: Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (σε 3D: 17.50 – 21.00 – 00.10/ Σάββατο και Κυριακή: 14.40 – 17.50 – 21.00 – 00.10), Αίθουσα 5: Άη Βασίλης Τζούνιορ (μεταγλωττισμένη: 17.20/ Σάββατο: 13.20 – 15.20 – 17.20/ Κυριακή: 11.10 – 13.20 – 15.20 – 17.20), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (19.30 – 22.40), Αίθουσα 6: Εγώ ο απαισιότατος 2 (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Σάββατο: 13.00 – 15.00 – 17.00/ Κυριακή: 15.00 – 17.00), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (19.00 – 22.10), Αίθουσα 7: Free Birds (μεταγλωττισμένη: 16.40/ Σάββατο: 12.50 – 14.50 – 16.40/ Κυριακή: 11.00 – 12.50 – 14.50 – 16.40), The Hunger Games: Φωτιά (18.30 – 21.20 – 00.20), Αίθουσα 8: Στρουμφάκια 2 (μεταγλωττισμένη/ Κυριακή: 11.40), Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή (17.00 – 20.10 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 17.00 – 20.10 – 23.20), Αίθουσα 9 (Comfort): Μικρά Αγγλία (19.20 – 22.20), Αίθουσα 10 (Comfort): Χόμπιτ: Η ερη-μιά του Νοσφιστή (20.10 – 23.20)

Δείτε

το σ

το Β

ΑΚΟΥ

ΡΑ 1

Αποκ

λεισ

τικά

στο

ΦΑΡ

ΓΚΑΝ

Η 2

Αποκ

λεισ

τικά

στο

ΒΑΚΟ

ΥΡΑ

2Απ

οκλε

ιστικ

ά στ

ο Φ

ΑΡΓΚ

ΑΝΗ

filmnoir 77.indd 16 12/11/13 7:45 PM

Φιλμ Νουάρ

Documents

Transcript of Φιλμ Νουάρ