Ομιλία για την Κρίση

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ Ομιλία στην Λευκωσία της Κύπρου στις 11 Ιουνίου 2014 σε αίθουσα του Συνδέσμου Στήριξης Οικογενείας & Παιδιού «Κιβωτός» Κύριε Πρόεδρε του Συνδέσμου, σας ευχαριστώ πολύ για την τιμητική Πρόσκληση που μου απευθύνατε για να ‘ρθω κοντά σας, για να απολαύσω με τους συνοδούς μου την φιλοξενία σας και να προσθέσω, αν το καταφέρω, ένα ελάχιστο λιθαράκι στο πλούσιο ψηφιδωτό των προβληματισμών σας. Προβληματισμούς, που τους υποπτεύομαι καθώς διαβάζω την θεματολογία με την οποία ο Σύνδεσμός σας έχει μέχρι τώρα ασχοληθεί. Μιά κιβωτός, κάποτε, διέσωσε από την ανθρωπότητα ό,τι άξιζε να διασωθεί, η δική σας «Κιβωτός» θέλει να διαφυλάξει αλώβητο το κύτταρο του Ελληνισμού, που είναι η οικογένεια και το παιδί. Για τον ερχομό μου, πήρα την άδεια και σήμερα το πρωΐ πήρα και την ευχή του πανιερ. Μητροπολίτου Κύκκου & Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, τον οποίο προσωπικά σέβομαι κι εκτιμώ πολύ γι’αυτό που είναι και για όσα το εκκκλησιαστικό του φρόνημα κομίζει στην Εκκλησία. Είμαι απόψε μπροστά σας, για μια καθόλου εύκολη ομιλία, επειδή όταν ο λόγος μας κρύβει μέσα του αλήθεια, αυτή πονάει και συνήθως, δεν την αντέχουμε! Όμως, μόνο «ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ἡμᾶς» (Ἰω.8, 32). Ρωτούσα και ξαναρωτούσα τον εαυτό μου «τί θα περιμένουν, άραγε, να ακούσουν οι κύπριοι από έναν ελλαδίτη επίσκοπο;» Δεν ξέρω καλά την δική σας νοοτροπία, αλλά στην Ελλάδα κάποιοι, αμέσως θα αμφισβητούσαν το δικαίωμά μου να εκφέρω γνώμη περί αυτών των θεμάτων, επειδή τόση είναι η εσωτερική ελευθερία που βιώνουν και τόση είναι η δημοκρατία τους! Κάποιοι άλλοι θα διατείνονταν ότι «οι αντιλήψεις μου είναι παλιές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι αναγκαστικά λαθεμένες» (Κέννεθ Μπέϊκερ, βρεττανός Υπ. Παιδείας)! Τέλος πάντων, δεν φιλοδοξώ να συμφωνήσετε με τις απόψεις μου και δεν θα με ενοχλήσει αν τις απορρίψετε συλλήβδην. «Από φρόνηση αγαπώ να λιγοστεύω τους εχθρούς μου και από κλίση αγαπώ να κάνω φίλους» (Ιουλιανός ο παραβάτης), όμως, το θέμα μας, εναγωνίως σήμερα γυρεύει απάντηση, επειδή η κοινωνία μας, στην κατάσταση που έφτασε, δικαιούται ένα τίμιο και ειλικρινή απολογισμό. Η ομιλία μου έχει δυό κεφάλαια. Α. Το πρώτο είναι η διάγνωση, δηλ. η ψηλάφιση των αιτίων που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την οικονομική κρίση. Δεν μ’ ενδιαφέρει να αποδώσω ευθύνες, ούτε να εκτραπώ σε εκδικητική μανία.

Ομιλία για την Κρίση

Documents

Transcript of Ομιλία για την Κρίση