ΔΟΣΗ ΑΝΘΟΥΛΑ 2014-2015

Περιμένοντας …τον Αλέξανδρο

Βγήκε από το ιερό μέρος μέσα σε αναφιλητά.

Ποιος άραγε θα της έδινε το μήνυμα και πότε , ότι όλα πήγαν όπως τα είχαν

σχεδιάσει πριν ακόμη τη μεγάλη εκστρατεία.

Έφυγε η ομάδα κρυφών στρατιωτών-φυλάκων του γιού της λίγο μετά την

αποχώρηση της στρατιά του, με εκείνον να ηγείται του ονείρου του!

Είχαν πάρει σαφής εντολές για την ώρα που θα τον έβρισκε το κακό μόνο.

Εκείνη την ώρα ήθελε να εμφανιστούν αθόρυβα ,σαν αερικά, ακόμα και αν

ο ήλιος ήταν στην κορυφή του ουρανού ,χωρίς να αφήσουν ίχνη πίσω τους.

Ένας κατείχε τη σφραγίδα αναγνώρισης, πανάρχαιο σύμβολο, που

σφράγιζαν το έγγραφο. Έτσι μόνο ήξερε πως το γράμμα που διάβαζε, ήταν

από εκείνους, από τα «μάτια» της στην πορεία που διάβαινε ο Αλέξανδρος.

Ευτυχώς ως αυτή τη στιγμή ερχόταν νέα, και ας ήταν πνιγμένα στην αγωνία

και τον πόνο.

Πέρασαν την Κρήτη ,πλέουν προς τη Αλικαρνασσό…

Κατάφεραν να κάψουν το σώμα όπως τα έθιμα πρόσταζαν, και να πάρουν τα

οστά. Οι τιμές θα αποδίδονταν λιτά για τον μεγάλο στρατηγό ,ο σεβασμός

διακριτός μόνο στις ενέργειές τους.

Τι και αν μεταφέρονταν μέσα σε ένα κομμάτι δέρμα με χαραγμένο το αρχικό

γράμμα της Γενιάς της, το «Μ».

Όταν θα έφθανε στην Μακεδονία τότε θα αναλάμβανε εκείνη…….

Άφησε τον αντίπαλό της να κτίσει μεγαλοπρεπές μνημείο για να στεγάσει

την ματαιότητα του.

Γνώριζε τον τρόπο… πως θα έβαζε μέσα τον Αλέξανδρο ,όταν χρειαζόταν...η

ίδια του η μάνα……

Είχε μελετήσει καλά τις αδυναμίες του αντιπάλου, άλλωστε τόσες φορές

είχε δώσει μέρος του πλούτου της Μακεδονίας για αυτόν και ας ήξερε πως

θα έβρισκε φρικτό θάνατο από τα χέρια του!!

Μια προσευχή προς τους Θεούς μόνο, να δει το γιό της έστω και νεκρό!

ΔΟΣΗ ΑΝΘΟΥΛΑ 2014-2015

Να ο πιστός της ήρθε κοντά της φορώντας τον πόνο για πανοπλία. Γονάτισε

και απώθεσε με λεπτές και αργές κινήσεις τον δερμάτινο σάκο στα χέρια

της ,σαν να φοβόταν μην «τον» πονέσει.

Ταξίδεψε με το φως του φεγγαριού, μπήκε στο υπόγειο νεκρικό κρεβάτι

μόνη της. Είχε φύλακες, «εκείνους», που κινούνται μόνο με τον άνεμο

,αυτούς που επικαλούνταν συχνά στις τελετές που συμμετείχε με τόση

πίστη.

Είχε προετοιμαστεί …θα τοποθετούσε τα οστά του νεκρού γιού με οδηγό

μόνο την αγάπη της όπως όταν η μητέρα η φύση μεγάλωνε στα σπλάχνα της

τον γιό της …έτσι θα του έδινε ζωή εις αεί!!!!

ΡΟΔΟΣ,14/11/2014