Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα

Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα αποτελεί κοινή ερευνητική εγκατάσταση του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ) και του Ινστιτούτου Max Planck για Εξωγήινη Φυσική. Στο Αστεροσκοπείο είναι εγκατεστημένα και λειτουργούν τρία τηλεσκόπια διαμέτρου 1.3 μ, 0.6 μ και 0.3 μ αντίστοιχα. Το τηλεσκόπιο των 0.6 μ αποτελεί κοινή εγκατάσταση του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου του Tuebingen. 

Ιστορική Αναδρομή

Η ιδέα να αποτελέσει ο Σκίνακας τόπο αστρονομικής έρευνας ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1984 και άρχισε να υλοποιείται με την διάνοιξη δρόμου προς την κορυφή του βουνού. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (τότε Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης) και το Ινστιτούτο Max Planck Εξωγήινης Φυσικής της Γερμανίας συμφώνησαν να τοποθετήσουν και να λειτουργήσουν από κοινού ένα τηλεσκόπιο με έμφαση τόσο στην σύγχρονη εκπαίδευση των φοιτητών του Πανεπιστημίου στην Αστρονομία όσο και στην έρευνα εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως οι κομήτες και τα αέρια νεφελώματα.

Η άφιξη του κομήτη του Halley, o οποίος επρόκειτο να γειτνιάσει την άνοιξη του 1986 μετά από 76 χρόνια περιπλάνηση και πάλι τη Γη, έθετε και τον χρονικό ορίζοντα εγκατάστασης του τηλεσκοπίου, του οποίου το ευρύ οπτικό πεδίο και η υπερευαίσθητη ηλεκτρονική κάμερα το έκαναν ιδιαίτερα κατάλληλο για την παρατήρηση του κομήτη. Πράγματι μετά τη διάνοιξη δρόμου μέσα από το βραχώδες βουνό και την κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατασκευή του πρώτου, πετρόχτιστου Αστεροσκοπείου, εκατοντάδες επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες από όλη την Ελλάδα συνέρευσαν την άνοιξη του 1986 στον Σκίνακα για να συμμετάσχουν στα εγκαίνια και την παρατήρηση του κομήτη του Halley. Το 1988 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του επίσης πετρόχτιστου ξενώνα που χρησίμευσε αμέσως  για  να στεγάσει το πρώτο σχολείο παρατηρησιακής αστροφυσικής στην Ελλάδα.

     Η επιτυχημένη εγκατάσταση και λειτουργία του πρώτου, πλην

όμως με 0.3μ διάμετρο κατόπτρου, μικρού τηλεσκοπίου επιβεβαίωσε και τις άριστες συνθήκες που προσφέρει η κορυφή Σκίνακα για αστρονομικές παρατηρήσεις υψηλής ποιότητας στην περιοχή της Μεσογείου.

Γι αυτό τα συνεργαζόμενα ιδρύματα απεφάσισαν την περαιτέρω ανάπτυξη του Αστεροσκοπείου με την εγκατάσταση μεγαλύτερου και πολύ σύγχρονου τηλεσκοπίου τύπου Ritchey Cretien με διάμετρο κατόπτρου 1,3μ. Το τηλεσκόπιο, το οποίο εγκαινιάστηκε το φθινόπωρο του 1995, τοποθετήθηκε σε μεταλλικό κτίριο ώστε να ελαχιστοποιούνται τοπικά φαινόμενα θερμικών αναταράξεων ( τύρβη). Το τηλεσκόπιο των 1,3μ αποτελεί ένα μεγάλο συλλέκτη φωτός κατασκευασμένο με υψηλές προδιαγραφές ευκρινούς και πιστής απεικόνισης ευρέως οπτικού πεδίου. Οι ιδιότητες αυτές εξασφαλίζουν την άριστη φωτογράφιση και μελέτη εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως γαλαξιών, σμηνών άστρων και γαλαξιών και αέριων νεφελωμάτων. Για την περαιτέρω βελτίωση της παρατήρησης εκτεταμένων αντικειμένων κατασκευάσθηκε Μειωτής Εστιακής Απόστασης ο οποίος προσαρμοσμένος στο Τηλεσκόπιο σχεδόν διπλασιάζει το πεδίο παρατήρησης, προσφέροντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα φασματοσκοπίας.

Το έτος 2006, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Tuebingen, εγκαταστάθηκε στον Σκίνακα ένα τρίτο τηλεσκόπιο με το όνομα "Γανυμήδης", με διάμετρο κατόπτρου 0.6 μέτρα, το οποίο λειτουργεί με τηλεχειρισμό μέσω διαδικτύου και διαθέτει μεγάλο οπτικό πεδίο.

Θέση

Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα βρίσκεται στο όρος  Ίδη (Ψηλορείτης) στην κεντρική Κρήτη σε υψόμετρο 1750 μ. (Γεωγραφικό μήκος  240 53’ 57’’ Ανατολικά, Γεωγραφικό πλάτος  350 12’ 43’’ Βόρεια). Η απόστασή του από την πόλη του Ηρακλείου είναι 25 χλμ. σε ευθεία γραμμή, ενώ  οδικώς  απέχει 50 χλμ. Καθοδόν, 20 χλμ. πριν φθάσει κάποιος στο Σκίνακα, συναντά την παραδοσιακή πόλη των Ανωγείων, γνωστή για το σημαντικό της  ρόλο στη νεώτερη ιστορία της Κρήτης. Βορειοδυτικά από το Αστεροσκοπείο, σε ευθεία απόσταση περίπου 6 χλμ., βρίσκεται το Ιδαίον Άνδρον, το διάσημο σπήλαιο όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, ανατράφηκε ο Δίας.

  Ένας χάρτης οδικής πρόσβασης από το Ηράκλειο στο

Αστεροσκοπείο Σκίνακα μέσω του Google Maps είναι διαθέσιμος εδώ.

Οι επισκέπτες πρέπει να διαθέτουν δικό τους μέσω μεταφοράς διότι δεν υπάρχει συγκοινωνία που να φθάνει έως το Αστεροσκοπείο.

Χαρακτηριστικά θέσης Αστεροσκοπείου

Η ατμοσφαιρική τύρβη περιορίζει σοβαρά την διακριτική ικανότητα των επίγειων τηλεσκοπίων με αποτέλεσμα ένα άστρο να εμφανίζεται ως εκτεταμένος δίσκος (δίσκος του Seeing) όταν παρατηρείται από τηλεσκόπια στην επιφάνεια της Γης. Το φως του ίδιου άστρου παρατηρούμενο εκτός της ατμόσφαιρας εμφανίζεται ως σημειακή πηγή όπως π.χ. στην εστία του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Hubble. Αστρονομικές τοποθεσίες με εξαιρετικό Seeing είναι ως εκ τούτου εξέχουσας σημασίας για υψηλής ευκρίνειας οπτικές παρατηρήσεις. Χρησιμοποιώντας συσκευή μέτρησης του Seeing που βασίζεται στην τεχνική DIMM (διαφορική κίνηση εικόνας ενός αστέρα), κατεδείχθη ότι πράγματι η κορυφή του Σκίνακα είναι μια εξαιρετική αστρονομική  τοποθεσία, από τις καλύτερες που είναι γνωστές μέχρι σήμερα στη περιοχή της Μεσογείου.

Οι μετρήσεις του Seeing διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια τυχαίως επιλεγέντων αστρονομικών νυχτών, από τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο του 2000 και Μάιο- Ιούνιο του 2001 (σύνολο 43 νύχτες). Παραδείγματα από δυο νύχτες μετρήσεων παρατίθενται σε μορφή διαγραμμάτων από τα οποία προκύπτει ότι το Seeing συνήθως δεν μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της νύχτας στο Σκίνακα (οχι περισσότερο απο 0.3"). Εξαιρετικά χαμηλές  τιμές Seeing (0.4") μετρήθηκαν συχνά, με την καλύτερη τιμή ~0.23". Επίσης παρατίθενται δύο ιστογράμματα για τις μετρήσεις Seeing των ετών 2000 και 2001 από τα οποία προκύπτουν διάμεσες τιμές του Seeing 0.64" και 0.69" αντίστοιχα.

To ΝΕΦΈΛΩΜΑ ΤΗΣ ΡΟΖΈΤΑΣ)(NGC2237) με το τηλεσκόπιο 1.3 μ 

Προσωπικό Αστεροσκοπείου  Δρ. Παλαιολόγου Ευθύμιος

  Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής,

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, (1976)Διδακτορικό δίπλωμα (PhD) στην Αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο του Illinois at Urbana- Champaign, ΗΠΑ το 1983.

Σταδιοδρομία: Ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Illinois, Urbana-Champaign (1985-1988). Το 1988 ήλθε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ως επίκουρος καθηγητής του τμήματος Φυσικής, σύμφωνα με το ΠΔ 407/1980, μέχρι το 1991. Διετέλεσε υπότροφος ερευνητής του ΙΗΔΛ - ΙΤΕ (1991-1997) και του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης (1997-1999). Από το 2002 εργάζεται στο τμήμα Φυσικής ως διοικητικός υπάλληλος.

Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή Αστρονομία (απεικόνιση και φασματοσκοπεία) με έμφαση στη μελέτη των Πλανητικών Νεφελωμάτων και των Κατάλοιπων Εκρήξεων Σουπερνόβα. Έλεγχος και χαρακτηρισμός αστρονομικών οργάνων, συντήρηση τηλεσκοπίων και παραγωγή εφαρμογών Η/Υ.

Πατεράκης Γιώργος

Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής, Πανεπιστήμιο Κρήτης, (1989)

Σταδιοδρομία: Τεχνικός υπέυθυνος τμήματος Υδρακουστικών του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (σήμερα Ελληνικό κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) από το 1995-1999. Από το 1999 είναι τεχνικός υπεύθυνος στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα

Ενδιαφεροντα: Μικρουπολογιστές. Ηλεκτρονικό και Μηχανολογικό Σχέδιο, Σχεδίαση Ιστοτόπων, Σχεδίαση Δικτύων, προγραμματισμός, υλοποίηση και εφαρμογή όλων των προηγουμένων.

Κουγεντάκης Αναστάσιος

Εκπαίδευση: Πτυχίο του Τμήματος Ηλεκτρονικών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού τμήματος Χανίων

Σταδιοδρομία: Μεχρι το 1999 εργαζοταν στο "Ποσειδών Ηλεκτρονικά" σε επισκευές και εγκαταστάσεις ναυτιλιακλών συστημάτων επιοινωνιών. Απο το 1999 εργάζεται σαν τεχνικός και στη βραδυνή υποστήριξη στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα

Ενδιαφεροντα: Σχεδιασμός και ανάπτυξη ηλεκτρομηχανικών αυτοματισμών και συστημάτων οπτικής και ηλεκτρονικής απεικόνισης για τηλεσκόπια

Στειακάκη Αννα  Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής,

Πανεπιστήμιο Κρήτης, (1998)

Σταδιοδρομία: Το 2000 ξεκινά να εργάζεται στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα συμμετέχοντας σε  Προγράμμα Ενίσχυσης Ερευνητικού Δυναμικού μέσω ΙΤΕ – ΙΗΔΛ. Τέλος του 2002 αναλαμβάνει τη γραμματειακή υποστήριξη στη σειρά επιστημονικών διαλέξεων “The Onassis Foundation Science Lecture Series” που διεξάγονται στο Ιδρύμα Τεχνολογίας και Έρευνας, έως το τέλος του2004. Από τον Οκτώβριο του 2005 εργάζεται με σύμβαση κατά το ΠΔ407/80 στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ενδιαφεροντα: Τεχνική και υπολογιστική υποστήριξη στη λειτουργία του Aστεροσκοπείου. Τεχνική υποστήριξη επιστημονικών οργάνων

Παπαμαστοράκης Ιωάννης (Ομότιμος Καθηγητής)

  Εκπαίδευση: Ελαβε το Διδακτορικό

του δίπλωμα (Ph.D.) από το Techniche Universitat Munchen το 1975 στην Παρατηρησιακή Αστροφυσική.

Σταδιοδρομία: Ήρθε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης σαν επίκουρος καθηγητής το 1985, όπου στη συνέχεια εξελίχθηκε σε αναπληρωτή καθηγητή το 1990 και εξελέγει στην βαθμίδα του καθηγητή το 2005. Συνταξιοδοτήθηκε και εξελέγη ομότιμος καθηγητής του Τμηματος το 2009.

Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή Αστροφυσική και Αστρονομία

Παπαδάκης Ιωσήφ (Καθηγητής)

Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1989 και το Διδακτορικό του (Ph.D.) από το Queen Mary & Westfield College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1992.

Σταδιοδρομία: Εργάστηκε ως συνεργάτης έρευνας στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Southampton της Μεγ. Βρετανίας απο το 1993 μέχρι το 1994 καθώς και το 1997. Από το 1998 μέχρι και το 2000 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης ως επιστημονικός συνεργάτης. Απο το 2001 έως το 2002 εργάστηκε ως ερευνητής Δ στο ΙΤΕ. Το 2003 εκλέχθηκε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ως Επίκουρος Καθηγητής, εξελίχθηκε σε Αναπληρωτή Καθηγητή το 2009 και σε Καθηγητή το 2014

Ενδιαφεροντα: Εξωγαλαξιακή παρατηρισιακή αστροφυσική με έμφαση στην μελέτη των ενεργών γαλαξιών.

Reig Pablo (Ερευνητής B', ΙΤΕ)

Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο της Valencia (Ισπανία) το 1991 και Διδακτορικό του Δίπλωμα (Ph.D.) το 1996 από το ίδιο Πανεπιστήμιο.

Σταδιοδρομία:Εργάστηκε το 1996-1998 ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του University of Southampton (Μ. Βρετανία) και το 1998-2002 στο Ιδρυμα Τεχνολογίας & Ερευνας (ΙΤΕ) στη Κρήτη. Επέστρεψε στη Ισπανία (2002-2004)  σαν κύριος Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο τις Βελένθιας. Απο το 2004 είναι Ερευνητής στο ΙΤΕ.

Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή Αστροφυσική και Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών, με έμφαση στην μελέτη των Διπλών Συστημάτων με Πηγές Ακτίνων-Χ

Ζέζας Ανδρέας (Επίκουρος Καθηγητής)

  Εκπαίδευση: Ο Ανδρέας Ζέζας έλαβε

το Πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1996 και διδακτορικό του δίπλωμα το 2002 από το University of Leicester (Μ. Βρετανία) όπου εργάστηκε σε θέματα σχετικά με την εκπομπή ακτινοβολίας-Χ από γαλαξίες. 

Σταδιοδρομία: Από το 2000 έως το 2008 εργαζόταν ως ερευνητής Αστροφυσικός στο Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics στο Cambridge των ΗΠΑ. Εκεί είχε τη ευκαιρία να ασχοληθεί με τα πρώτα δεδομένα από τη νέα γενιά παρατηρητηρίων ακτίνων-Χ της NASA και της ESA (Chandra και XMM-Newton αντίστοιχα). Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ήλθε ως Επίκουρος Καθηγητής τον Σεπτέμβριο του 2008. Ενδιαφεροντα: Πηγές ακτίνων-Χ σε άλλους γαλαξίες (αστέρες νετρονίων ή μελανές οπές σε αστρικά συστήματα, καθώς και υπερκαινοφανείς), σχηματισμός αστέρων και δραστηριοποίηση ενεργών γαλαξιακών πυρήνων σε συγκρουόμενους γαλαξίες, και τέλος η κοσμολογική εξέλιξη γαλαξιών και ιδαίτερα η εξέλιξη των μελανών οπών που ευρίσκονται σε αυτούς.

Χαρμανδάρης Βασίλης (Καθηγητής)  Εκπαίδευση: Έλαβε το πτυχίο Φυσικής

από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1989 και το διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) στην Αστροφυσική από το Iowa State University (ΗΠΑ) το 1995.

Σταδιοδρομία: Εργάστηκε το 1996-1997 ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Αστροφυσικής του CEΑ/Saclay στη Γαλλία και από το 1997 έως το 1999 ως Marie Curie Fellow στο Αστεροσκοπείο Παρισιού, όπου από το 2001 έχει θέση συνεργάτη ερευνητή. Από το 1999 μέχρι το 2005 ήταν ερευνητής στο Τμήμα Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Cornell στις Η.Π.Α. Ήλθε ως Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης τον Φεβρουάριο του 2005, εξελέγη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή το 2009 και σε αυτή του Καθηγητή το 2014.

Ενδιαφεροντα: Παρατηρησιακή Αστροφυσική με ειδίκευση σε εξωγαλαξίακή αστροφυσική και διαστημική αστρονομία στο υπέρυθρο. Μελέτη προβλημάτων που σχετίζονται με μεσοαστρική ύλη σε αλληλεπιδρώντες γαλαξίες, ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες (AGN), και περιοχές έντονου σχηματισμού αστέρων.

Κυλάφης Νίκος (Καθηγητής)

Εκπαίδευση: Ελαβε το Διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) από το University of Illinois στην Urbana Champaign το 1978 στην Θεωρητική Αστροφυσική.

Σταδιοδρομία: Ηταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Caltech (1979-1981) και στο Ινστιτούτο Ανωτάτων Σπουδών του Princeton (1981 - 1984). Κατά την περίοδο 1984-1985 ήταν επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νεας Υόρκης (ΗΠΑ) πριν έλθει ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1985. Εξελίχθηκε σε αναπληρωτή καθηγητή το 1989 και το 1997 σε καθηγητή. Διατέλεσε πρόεδρος του Τμήματος από το 1999 εώς το 2003. Διατέλεσε Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών & Τεχνολογικών Επιστημών από τον Σεπτέμβριο του 2008 έως το Μάιο του 2013.

Ενδιαφεροντα: Θεωρητική Αστροφυσική με ειδίκευση στη μετάδοση ακτινοβολίας, Συμπαγείς Πηγές Ακτίνων Χ, Αστροφυσικά MASERs και Σπειροειδείς Γαλαξίες.

Παυλίδου Βάσω (Επίκουρη Καθηγήτρια)

  Εκπαίδευση: Έλαβε το Πτυχίο

Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1999 και το Διδακτορικό της (Ph.D.) στην Αστρονομία από το University of Illinois at Urbana-Champaign στις ΗΠΑ το 2005.

Σταδιοδρομία: Εργάστηκε ως Μεταδιδακτορική Υπότροφος στο Ινστιτούτο Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου του Chicago των ΗΠΑ από το 2005 ως το 2008. Από το 2008 ως το 2011 βρισκοταν στο Caltech των ΗΠΑ με τη μεταδιδακτορική υποτροφία Einstein της NASA. Το 2010 εκλέχθηκε επίκουρη καθηγήτρηα στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τη χρονιά 2011-2012 ήταν Επισκέπτρια Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max-Planck για τη Ραδιοαστρονομία στη Βόννη της Γερμανίας. Το φθινώπορο του 2012 ήρθε στο ΙΤΕ με υποτροφία Marie Curie.

Ενδιαφεροντα:Αστροφυσική Υψηλών Ενεργειών και Κοσμολογία

Τάσσης Κώστας (Επίκουρος Καθηγητής)

  Εκπαίδευση: Έλαβε το πτυχίο

Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1999 και το διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) στην Αστρονομία από το University of Illinois at Urbana-Champaign (ΗΠΑ) το 2005.

Σταδιοδρομία: Εργάστηκε από το 2005 ως το 2008 ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Αστρονομίας και Αστροφυσικής και το Ινστιτούτο Κοσμολογίας του University of Chicago στις ΗΠΑ και από το 2008 έως το 2011 ως Μεταδιδακτορικός Υπότροφος στο Jet Propulsion Laboratory της NASA. Το 2011 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τη χρονιά 2011-2012 ήταν Υπότροφος Επισκέπτης στο Ινστιτούτο Max Planck για την Ραδιοαστρονομία στη Βόννη της Γερμανίας. Ήλθε στo Πανεπιστήμιο Κρήτης το φθινώπορο του 2012 με υποτροφία Marie Curie. 

Ενδιαφεροντα: Γένεση Αστέρων και Γαλαξιών, Αστροφυσική της Μεσοαστρικής Ύλης

Χατζηδημητρίου Δέσποινα (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια)

  Εκπαίδευση: Πτυχίο Φυσικής από το

Πανεπιστήμιο της Αθήνας 1985. Διδακτορικό (PhD 1989) από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου της Μ. Βρετανίας. Η διατριβή της αφορούσε στην μελέτη της δυναμικής και εξέλιξης του γαλαξία "Small Magellanic Cloud".

Σταδιοδρομία: Από το 1989 μέχρι το 1991 εργάσθηκε ως ερευνήτρια στο Αγγλο-Αυστραλιανό Αστεροσκοπείο (Anglo-Australian Observatory) της Αυστραλίας, και κατά το έτος 1992 ως ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Cambridge. (Institute of Astronomy, University of Cambridge). Το 1993 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, αρχικά ως λέκτορας, εν συνεχεία ως επίκουρoς καθηγήτρια επί θητεία και από το 2007 ως αναπληρώτρια καθηγήτρια. Το 2009 εξελέγη αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ενδιαφεροντα: Αστροφυσική: Μελέτη αστρικών σμηνών στον Γαλαξία μας και σε κοντινούς γαλαξίες, Αστρική δημιουργία και εξέλιξη γαλαξιών του Τοπικού Συστήματος, Μελέτη δυναμικής και κινηματικής γαλαξιών του Τοπικού Συστήματος - μελέτη της σκοτεινής μάζας στο κοντινό Σύμπαν, Φυσική περιβάλλοντος:Ενεργειακό ισοζύγιο της Γης - φαινόμενο θερμοκηπίου, Earth Observing System.

Μαυρομματάκης Φώτης, (Αναπληρωτής Καθηγητής)

  Εκπαίδευση: Έλαβε το Διαδακτορικό του

το 1994 από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Σταδιοδρομία: Σήμερα: Επίκουρος καθηγητής του Γ.Τ.Θ.Ε., ΣΤΕΦ, ΤΕΙ Κρήτης.

1999-2005, Εντεταλμένος Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

1996-1999, Επίκουρος καθηγητής σύμφωνα με το Π.Δ. 407, Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ενδιαφεροντα: Γαλαξιακή Αστροφυσική με έμφαση στα κατάλοιπα Supernova και στα πλανητικά νεφελώματα.

Όργανα

 RoboPol Κάμερες CCD  Κάμερα Κοντινού Υπέρυθρου Filters Μειωτής Εστιακής Απόστασης-

Φασματογράφος Σχισμής Φασματογράφος Echelle  OPTIMA

www.skinakas.org.gr/

el.wikipedia.org/wiki/Αστεροσκοπείο_Σκίνακα

Εικόνες για αστεροσκοπειο σκινακα

Μακρή Ζωή Αναστασιάδης Γιώργος