Το χρέος του ιστορικού

3
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ενότητα 3: Το χρέος του ιστορικού [Πολύβιος, Ἱστορίαι 1.14.4-7 ] Πώς μπορεί να συμπεριφέρεται κάποιος (απέναντι σε φίλους και γνωστούς); ν μ ν ο ν τ λοιπ βί τ ν τοιαύτην πιείκειαν σως ο κ ν τις κβάλλοι · …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ποιος; Τ ν γαθ ν νδρα ………………… Τι πρέπει; δε ………… ε ναι φιλόφιλον κα φιλόπατριν …………………………………………………………………………………… συμμισε ν το ς φίλοις το ς χθρο ς …………………………………………………………………………………… συναγαπ ν το ς φίλους …………………………………………………………………………………… πότε; ταν δ τ τ ς στορίας θος ναλαμβάνη τις, ……………………………… ……………………… ………………… ………………… Τι πρέπει να κάνει; χρ …………. πιλαθέσθαι ……………………………. Ποια; πάντων τ ν τοιούτων ……………………………………………... Πόσες φορές; εὐ λογε ν (πολλάκις) ……………………………. κα κοσμε ν ……………………………. Ποιους; Πώς; το ς χθρούς το ς μεγίστοις παίνοις ………………….. …….…………………………… Πότε; ταν α πράξεις παιτ σι το το, ……………………………………………………………. Τι άλλο πρέπει να κάνει; λέγχειν …………………………. κα ψέγειν …………………………. Ποιους; Πώς; το ς ναγκαιοτάτους , πονειδίστως ………………………… ..…………………… Πότε; ταν α τ ν πιτηδευμάτων μαρτίαι το θ’ ποδεικνύωσιν . ……………………………………………………………. …………………………………………………………….

Transcript of Το χρέος του ιστορικού

Page 1: Το χρέος του ιστορικού

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ενότητα 3: Το χρέος του ιστορικού [Πολύβιος, Ἱστορίαι 1.14.4-7]

Πώς μπορεί να συμπεριφέρεται κάποιος (απέναντι σε φίλους και γνωστούς);Ἐν μὲν ον τῷ λοιπῷ βίῳ τὴν τοιαύτην ἐπιείκειαν ἴσως οὐκ ἄν τις ἐκβάλλοι·

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………ποιος;

Τὸν ἀγαθὸν

ἄνδρα

…………………

Τι πρέπει;

δεῖ

…………

εναι φιλόφιλον καὶ φιλόπατριν

……………………………………………………………………………………

συμμισεῖν τοῖς φίλοις τοὺς ἐχθροὺς

……………………………………………………………………………………

συναγαπᾶν τοὺς φίλους

……………………………………………………………………………………

πότε;

ὅταν δὲ τὸ τῆς ἱστορίας θος ἀναλαμβάνη τις,…………………

…………………

…………………

…………………

…………………

Τι πρέπει να

κάνει;

χρὴ

………….

ἐπιλαθέσθαι

…………………………….

Ποια;

πάντων τῶν τοιούτων

……………………………………………...

Πόσες φορές;

εὐλογεῖν (πολλάκις)

…………………………….

καὶ κοσμεῖν

…………………………….

Ποιους; Πώς;

τοὺς ἐχθρούς τοῖς μεγίστοις ἐπαίνοις

………………….. …….……………………………

Πότε;

ὅταν αἱ πράξεις ἀπαιτῶσι τοῦτο,

…………………………………………………………….

Τι άλλο πρέπει να κάνει;

ἐλέγχειν

………………………….

καὶ ψέγειν

………………………….

Ποιους; Πώς;

τοὺς ἀναγκαιοτάτους , ἐπονειδίστως

………………………… ..……………………

Πότε;

ὅταν αἱ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἁμαρτίαι

τοῦθ’ ὑποδεικνύωσιν.

…………………………………………………………….

…………………………………………………………….

Τι συμβαίνει σε έναν ζωντανό οργανισμό αν του αφαιρέσουν τα μάτια;

Ὥσπερ γὰρ ζῴου τῶν ὄψεων ἀφαιρεθεισῶν ἀχρειοῦται τὸ ὅλον,

…………………………………………………………………

…………………………………………………………………

Τι θα συμβεί, αν από την ιστορία λείψει η αλήθεια;

οὕτως ἐξ ἱστορίας ἀναιρεθείσης τῆς ἀληθείας τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀνωφελὲς γίνεται διήγημα.

………………………………………………………

………………………………………………………

………………………………………………………

Page 2: Το χρέος του ιστορικού

Τρίτο παράλληλο κείμενο

Λουκιανός, Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν 41

Πρωτότυπο κείμενο Μετάφραση

Τοιοῦτος οὖν μοι ὁ συγγραφεὺς ἔστω – ἄφοβος, ἀδέκαστος, ἐλεύθερος, παρρησίας καὶ ἀληθείας φίλος, ὡς ὁ κωμικός φησι, τὰ σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην δὲ σκάφην ὀνομάσων, οὐ μίσει οὐδὲ φιλίᾳ τι νέμων οὐδὲ φειδόμενος ἢ ἐλεῶν ἢ αἰσχυνόμενος ἢ δυσωπούμενος, ἴσος δικαστής, εὔνους ἅπασιν ἄχρι τοῦ μὴ θατέρῳ τι ἀπονεῖμαι πλεῖον τοῦ δέοντος, ξένος ἐν τοῖς βιβλίοις καὶ ἄπολις, αὐτόνομος, ἀβασίλευτος, οὐ τί τῷδε ἢ τῷδε δόξει λογιζόμενος, ἀλλὰ τί πέπρακται λέγων.

Τέτοιος λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, να είναι ο συγγραφέας, δηλαδή …………………,  …………………, …………………, …………….…………………, όπως ο κωμικός υποστηρίζει λέγοντας «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη», χωρίς να εκμεταλλεύεται κάτι ούτε εξαιτίας του …………. ούτε εξαιτίας της ……………… του, χωρίς να λυπάται ή να νιώθει συμπόνια, χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να δειλιάζει, ……………… δικαστής, …………………….. με όλους μέχρι το σημείο να μην παραχωρεί σε άλλον κάτι περισσότερα από όσα πρέπει, ξένος και ………………….. στα βιβλία του, ………………………., χωρίς να υποστηρίζει την εξουσία και χωρίς να σκέφτεται τι εντύπωση θα σχηματίσει ο ένας ή ο άλλος, αλλά λέγοντας ………………………………...