ΘΡΗΣΚΕΙΑΓΡΑΦΗΓΡΑΜΜΑΤΑΕΠΙΣΤΗΜΕΣΤΕΧΝΕΣ

Η θρησκεία της Αρχαίας Αιγύπτου είναι πολυθεϊστική.Κάθε πόλη έχει το δικό της

θεό – προστάτηΟι θεοί παριστάνονταν με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι ζώου.Κυριότερος θεός ήταν ο Ρα, ο θεός ήλιος ενσάρκωση του οποίου ήταν ο φαραώ, κάποια στιγμή ταυτίστηκε με τον Άμμωνα- προστάτη της

Θήβας.

Οι βασικότερες θεότητες της αιγυπτιακής πολυθεϊστικής θρησκείας είναι: ο Αμόν Ρα (θεός του Ήλιου), η Ίσις (θεά της γονιμότητας)

και ο Όσιρις (θεός του ήλιου και της βλάστησης.)

Ο Θωθ, θεός της Σοφίας και της

Σελήνης

Ο φαραώ Αμένοφις (Ακενατών) προσπάθησε να εξαλείψει την πολυθεΐα προσπαθώντας να επιβάλει

τη λατρεία του Ρα όμως συνάντησε την αντίδραση του ιερατείου και τελικά απέτυχε

Οι δύσκολες συνθήκες ζωής των Αιγυπτίων δημιούργησαν την πίστη ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά τον θάνατο αν το σώμα του νεκρού διατηρηθεί αναλλοίωτο.

Η αντίληψη αυτή σφράγισε το αιγυπτιακό πολιτισμό

Ανάπτυξη μεθόδων ταρίχευσηςΤαφή νεκρών με άλλα αντικείμενα

Κατασκευή μεγάλων ταφικών μνημείων (πυραμίδες) με εξαίρετη διακόσμηση και πλούτη

Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι οι νεκροί συνέχιζαν να ζουν, αν το σώμα ταριχευθεί ως "μούμια".  Αφού αφαιρούσαν τα σπλάγχνα από το σώμα του νεκρού, το τοποθετούσαν σε νάτρο (ορυκτό του νατρίου) και το άφηναν 40 μέρες να αφυδατωθεί. Στη συνέχεια γέμιζαν τις κοιλότητες του σώματος με λινό ύφασμα και πριονίδι και τοποθετούσαν ψεύτικα μάτια στις κόγχες. Έτριβαν το σώμα με μύρο και το άλειφαν με αρωματική ρητίνη. Τέλος σπαργάνωναν (τύλιγαν) το σώμα με γάζες και φυλαχτά, ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρησή του.

Ο Τουταγχαμών, νεαρός φαραώ, πέθανε μόλις 18 χρονών από ελονοσία όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές μετά από ανάλυση του Dna. Οι ίδιες έρευνες έδειξαν ότι ο Τουταγχαμών ήταν μάλλον γιος του φαραώ Ακενατόν, σύζυγος της βασίλισσας Νεφερτίτης. Η ανακάλυψη του τάφου του νεαρού Τουταγχαμών έγινε το 1922 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Κάρτερ Χ. στην κοιλάδα των Βασιλέων.  Ο τάφος ήταν ο τελευταίος από τους συνολικά 69 τάφους που βρέθηκαν εκεί. Παγκόσμια κατάπληξη όμως προκάλεσε το γεγονός ότι ήταν ο μοναδικός τάφος που δεν ήταν συλημένος. Τα πολύτιμα αντικείμενα που βρέθηκαν μέσα στο φέρετρο του και στους γύρω χώρους, τον κατέταξαν στην κορυφή του ενδιαφέροντος. Το σώμα του ήταν τυλιγμένο με λινά πανιά, ενώ το κεφάλι του καλυπτόταν από μια εντυπωσιακή ολόχρυση μάσκα που έμεινε στην ιστορία ως «η μάσκα του Τουταγχαμών». Στην ταφική αίθουσα υπήρχε η λάρνακα, δηλαδή το χρυσό εσωτερικό φέρετρο του βασιλιά. Το φέρετρο αποτελείται από μασίφ χρυσό με 16 μ μήκος, 10μ πλάτος και ύψος 9 πόδια. Γύρω γύρω υπήρχαν αναπαραστάσεις του βασιλιά με τις θεότητες.

Πλούσια "κτερίσματα "(κοσμήματα και άλλα αντικείμενα - έργα τέχνης συνοδευτικά των νεκρών προς τιμή τους)

συνόδευαν τους νεκρούς στον τάφο τους, όπως τα παρακάτω χρυσά φυλαχτά –

κοσμήματα

Η χρυσή μάσκα που κάλυπτε τη μούμια του Φαραώ Τουταγχαμών

Οι Αιγύπτιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν την ιερογλυφική γραφή κατά την 4η χιλιετία π.ΧΗ γνώση και η χρήση της γραφής δηλώνει το πολιτιστικό επίπεδο των Αρχαίων

Αιγυπτίων.

Η δυσκολία στην εκμάθηση της ιερογλυφικής

γραφής προϋποθέτει συνεχή ενασχόληση και

ειδίκευση, για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε η

τάξη των γραφέων που :Α) ακολουθούν καριέρα δημοσίου

υπαλλήλου με αυξημένο κύροςΒ) καταγράφουν σε παπύρους έργα και

δράση των φαραώΓ) καθοδηγούν τεχνίτες που καλύπτουν με

ιερογλυφικά τοίχους μνημείων ναών και τάφων.

Ο καθιστός γραφέας, άγαλμα από την Σακάρα της

Αιγύπτου. Χρονολογείται στο 2600 έως 2350 π.Χ

Η αποκρυπτογράφηση έγινε από το Γάλλο αιγυπτιολόγο Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν το 1822Για την αποκρυπτογράφηση βασίστηκε στην τρίγλωσση επιγραφή (ιερογλυφικά, απλοποιημένα ιερογλυφικά, και ελληνικά) στη Στήλη τηςΡοζέτας. Μια επιβλητική πλάκα από μαύρο βασάλτη, γρανοδιορίτη βάρους 720 κιλών, ύψους 114

εκατοστών, πλάτους 73 εκατοστών και πάχους 27 εκατοστών είναι φανερό πως αποτελεί αντικείμενο μεγάληςαξίας που ξεθάβουν οι Γάλλοι στρατιώτες. Αυτό που κεντρίζει το πραγματικά το ενδιαφέρον τους

είναι οι γραφές στην επιφάνειά της. Το κείμενο υμνούσε τον Πτολεμαίο Ε΄ βασιλιά

της Αιγύπτου

Τα περισσότερα αιγυπτιακά κείμενα αναφέρονται στη δράση και στα κατορθώματα των φαραώ.Τα κείμενα λογοτεχνικού περιεχομένου είναι ελάχιστα εξ αιτίας ίσως της δυσκολίας της γραφής.Αυτά που διατηρήθηκαν είναι λυρικά ποιήματα και θρησκευτικά αλλά και λαϊκές διηγήσεις.

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

ΑΝΑΤΟΜΙΑ – ΙΑΤΡΙΚΗ

Η παρακολούθηση των πλημμυρών του Νείλου και της

κίνησης των αστέρων οδήγησε στην ανάπτυξη αστρονομικών γνώσεων:

καθιέρωση ημερολογίου 365 μέρεςχωρισμός του έτους σε μήνες και εβδομάδεςπροσδιορισμό της ώρας βάσει της ηλιακής

σκιάς.

Η ανάγκη μέτρησης της πλημυρισμένης

γης οδήγησε στην ανάπτυξη της πρακτικής Γεωμετρίας.Η κατασκευή των πυραμίδων δείχνει πως

οι Αιγύπτιοι διέθεταν εξαίρετες γνώσεις

μαθηματικών

Η πρακτική ταρίχευσης των νεκρών οδήγησε στην ανάπτυξη ανατομίας και της ιατρικής.Φημισμένοι οι γιατροί της Αρχαίας Αιγύπτου.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΓΛΥΠΤΙΚΗ

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

ΜΙΚΡΟΤΕΧΝΙΑ

Κατασκευή οικοδομημάτων τεραστίων διαστάσεωνΑυτό οφείλεται: Στο αιγυπτιακό επίπεδο έδαφος Στην ανάγκη των αιγυπτίων ηγεμόνων να επιβληθούν και να προβάλουν το μεγαλείο τους μέσω των έργων τους

Διακοσμούν τοίχους μνημείων ναών και τάφων

με ανάγλυφες παραστάσεις.

Όστρακο με παράσταση Αιγύπτιας χορεύτριας.

Είναι αρχαιολογικό εύρημα που φιλοξενείται στο Museo Egizio στο Τορίνο

Φαραώ Ακενατόν και βασίλισσα Νεφερτίτη

Πρόκειται για το άνω μέρος αγάλματος του Φαραώ Τούθμωσι Γ'. Στην στήλη που στηρίζει το άγαλμα φέρει μέρος ιερογλυφικής επιγραφής, η οποία όμως δεν αρκεί για να επιβεβαιώσουμε το όνομα του αγάλματος, το οποίο αποδίδεται στον Φαραώ Τούθμωσι Γ' λόγω της ομοιότητας των χαρακτηριστικών του με άλλες επιβεβαιωμένες απεικονίσεις που σώζονται.

Η αιγίδα ήταν αρχαίο αιγυπτιακό κόσμημα που φοριούνταν στο λαιμό. Ήταν φαρδύ και διακοσμημένο με χάντρες, ενώ στα άκρα του έφερε ως διακόσμηση κεφαλές ζώων ή πτηνών.

Περίαπτο με παράσταση φτερωτού σκαραβαίου και το μάτι του Ώρου.  Περιέχονται  συμβολισμοί του ήλιου και της σελήνης. Το κόσμημα αυτό είναι κατασκευασμένο από χρυσό, ασήμι, ήλεκτρο και ημιπολύτιμες πέτρες κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φαραώ Τουταγχαμών 1332 π.Χ έως 1322 π.Χ Βρίσκεται στο μουσείο του Καΐρου, Φώτο National Geographic.