Δράσεις φιλαναγνωσίας στο πλαίσιο της καμπάνιας του

Δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού «Απρίλιος 2015 - μέρες βιβλίου»

Σχεδιασμός και υλοποίηση δράσεων: Βέρα Βορύλλα, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δ/νσης Π.Ε. Ανατ.

ΑττικήςΧρύσα Κουράκη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Δ/νσης Π.Ε. Ανατ. Αττικής

«Παίζουμε με βιβλία στην Πόλη» - Το Παλιόπαιδο, Αγγελική Δαρλάση

Η δράση «Παίζουμε με τα Βιβλία στην Πόλη» σχεδιάστηκε στο πλαίσιο της συμμετοχής της Δ/νσης Π.Ε. Ανατολικής Αττικής (Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Πολιτιστικά Θέματα) στην καμπάνια του Δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού «Απρίλιος 2015 – μέρες βιβλίου».

Για την πραγματοποίηση της καμπάνιας συμπράττουν φορείς της εκπαίδευσης, δημόσιοι οργανισμοί, εκπαιδευτικοί, μουσεία, εκδοτικοί οίκοι, σχολεία, πολιτιστικοί φορείς, ενώσεις συγγραφέων, συγγραφείς, μικροί και μεγάλοι φίλοι που αγαπούν τα βιβλία, σχεδιάζοντας δράσεις με παιδιά σχετικές με το βιβλίο.

www.ddp.org.gr

Το βιβλίο που διαβάσαμε Η δεύτερή μας

εξόρμηση στην πόλη έγινε με το Στ2 του 2ου Δ.Σ. σχολείου Παιανίας.

Το βιβλίο που επιλέξαμε να διαβάσουμε είναι το πρόσφατα βραβευμένο βιβλίο της Αγγελικής Δαρλάση, Το Παλιόπαιδο εικον. Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη.

Η Υπόθεση του βιβλίουΟ τόπος της ανάγνωσης

Το βιβλίο που επιλέξαμε είναι ένα βιβλίο που γεννά έντονα συναισθήματα από τον τίτλο του και μόνο. Το Παλιόπαιδο δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Βασισμένο και εμπνευσμένο από το El Sistema (ένα ισχυρό όπλο της Βενεζουέλας ενάντια στην παιδική και νενανική εγκληματικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό μέσω της μουσικής), δίνει το δικό του στίγμα στη σύγχρονη παιδική και νεανική λογοτεχνία, παρόλο που πρόκειται για ένα βιβλίο, χωρίς συγκεκριμένο ηλικιακό κοινό (μπορεί να διαβαστεί από πολύ μικρούς και πολύ μεγάλους). 

Ο τόπος ανάγνωσης του βιβλίου δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από έναν τόπο Τέχνης. Έτσι, επιλέξαμε το Μουσείο Βορρέ, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη της Παιανίας και βρίσκεται δίπλα στο σχολείο.

Και ο λογοτεχνικός μας περίπατος ξεκίνησε….

…Με την ανάγνωση του βιβλίου στον υπέροχο κήπο του Μουσείου

Η συζήτηση που ακολούθησε με τα παιδιά ήταν σχετική με τα συναισθήματα που τους γέννησε το βιβλίο, με τις επιλογές του ήρωα, καθώς και με την «αλήθεια» της ιστορίας. Μιλήσαμε για το «El Sistema» και προτείναμε στα παιδιά να δουν ένα μίνι ντοκιμαντέρ για το πώς ξεκίνησε όλο αυτό το καταπληκτικό, μουσικό σύστημα για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στη Βενεζουέλα.

https://www.ted.com/talks/jose_abreu_on_kids_transformed_by_music

Συζήτηση

Στον εσωτερικό χώρο του μουσείου

Μετά από τη συζήτησή μας, δώσαμε σε κάθε παιδί ένα καρτελάκι για να γράψει το όνομά του. Στη συνέχεια, ζητήσαμε από τα παιδιά να περιδιαβούν το χώρο του μουσείου, να βρουν το έκθεμα εκείνο που ταιριάζει με τα συναισθήματα και τις σκέψεις που τους γέννησε το βιβλίο και να αφήσουν το καρτελάκι τους.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα εκθέματα που διάλεξαν τα παιδιά και στις σκέψεις που διατύπωσαν για την επιλογή του εικαστικού έργου που τα εκφράζει…

…γιατί ο πίνακας περιέχει τρόφιμα που το Παλιόπαιδο δεν είχε και γιατί μέσα στον πίνακα υπάρχει ένα μουσικό όργανο.

…. γιατί ο εικονιζόμενος στον πίνακα βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αλλά δεν τον αναγνωρίζει. Βλέπει κάποιον άλλον, όπως το Παλιόπαιδο δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του, γιατί αυτό που βλέπουν οι άλλοι δεν είναι αυτό που πραγματικά ΕΙΝΑΙ.

…γιατί στην άκρη αριστερά του έργου υπάρχει μια κρυμμένη προτομή, όπως κρυμμένος ήταν και ο πραγματικός χαρακτήρας του Παλιόπαιδου. Ακόμη και το όνομά του «Φέλιξ», ήταν κρυμμένο πίσω από την ταμπέλα του Παλιόπαιδου.

…γιατί εκφράζει τη δύναμη που έκρυβε ο ήρωας μέσα του, για να κάνει το μεγάλο βήμα και να ξεφύγει από τη συμμορία, να τα βάλει μαζί τους και να μάθει ένα μουσικό όργανο που του άλλαξε τη ζωή.

…γιατί το γλυπτό «δείχνει» έναν εγκλωβισμένο άνθρωπο, όπως εγκλωβισμένο ήταν και το Παλιόπαιδο στη ζωή του….

…γιατί το πρόσωπο στο εικαστικό έργο σπάει τα δεσμά του, ξεφεύγει και φανερώνεται, όπως ακριβώς έκανε και ο ήρωας της ιστορίας.

…γιατί ο πίνακας αυτός έχει το κόκκινο χρώμα της αγάπης και της ελπίδας, αλλά και το μάυρο της θλίψης. Αυτά τα χρώματα εξάλλου χρησιμοποίησε και η εικονογράφος, Ίρις Σαμαρτζή.

…γιατί εκφράζει τη μοναξιά του ήρωα…και φοράει και παλτό!

Ανατροφοδότηση…. Στο τέλος της

περιήγησής μας καθίσαμε έξω από τον χώρο του μουσείο και συζητήσαμε για την εμπειρία μας, για τη μοντέρνα τέχνη, για τη λογοτεχνία και για το πώς μέσα από τις δυο αυτές μορφές Τέχνης εκφράζονται και γεννιούνται πλούσια συναισθήματα.

Επικοινωνία με τη συγγραφέα

Επιστρέφοντας στο σχολείο είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία σε ανοιχτή ακρόαση με τη συγγραφέα, με την οποία μοιραστήκαμε τις τόσο «φρέσκιες» εντυπώσεις μας! Μοναδική εμπειρία!

Ευχαριστούμε πολύ

το Μουσείο Βορρέ, που άνοιξε τις πόρτες του απλόχερα και μας φιλοξένησε θερμά στον υπέροχο χώρο του!