Ο εκπαιδευτικόσ: Τουλιόπουλοσ Φώτησ

Η οικονομική ζωή

Η οικονομία της Οθωμανικής

αυτοκρατορίας στηριζόταν κυρίως

στις αγροτικές καλλιέργειες

(σιτάρι, κριθάρι, βαμβάκι, καπνός,

λάδι, σταφίδα).

Οι αγρότες χωρίζονταν στους

ελεύθερους καλλιεργητές που

κατείχαν δική τους γη και στους

κολίγους που δούλευαν σαν

σκλάβοι στα τσιφλίκια (μεγάλες

αγροτικές περιουσίες) των

Οθωμανών.Κολίγοι ςτη Θεςςαλία

Οι κτηνοτροφία έπαιζε επίσης

μεγάλο ρόλο στην οικονομία. Οι

κτηνοτρόφοι είτε ήταν νομάδες είτε

ζούσαν μόνιμα σε ένα μέρος έδιναν

τις πρώτες ύλες μαζί με τους

αγρότες στις βιοτεχνίες για την

παραγωγή νημάτων και υφαντών.

Σα προϊόντα κατά κύριο λόγο

κατέληγαν στα χέρια των Σούρκων

με τη μορφή των φόρων ή μέσα

από την ιδιοκτησία της γης, αφού

τα εύφορα μέρη ανήκαν σε

Σούρκους ιδιοκτήτες.

Αγροτική ζωή κατά την τουρκοκρατία

Η παραγωγή ήταν κυρίως για οικιακή χρήση. Όσα προϊόντα

περίσσευαν πωλούνταν σε τοπικές αγορές ή στο εξωτερικό. Αρκετές

φορές ανταλλάσσονταν με βιομηχανικά εργαλεία.

Σα προϊόντα πωλούνταν στα παζάρια των πόλεων ή στα

κεφαλοχώρια κάθε περιοχής. Πωλούνταν επίσης στις

εμποροπανηγύρεις που γίνονταν μια φορά το χρόνο με την ευκαιρία

της γιορτής του τοπικού αγίου.

Σον υπόλοιπο καιρό πραματευτάδες (πλανόδιοι έμποροι) γύριζαν τα

χωριά και πουλούσαν την πραμάτεια τους. Σαξίδευαν πολλοί μαζί

για ασφάλεια, σε καραβάνια, και διανυκτέρευαν σε χάνια.

Παζάρι ςτη Λάριςα

Οι γεωγραφικές ανακαλύψεις πρόσφεραν νέους δρόμους για ταπλούτη της ανατολής. Έτσι οι εμπορικοί δρόμοι δεν περνούσαν πλέοναπό τα εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Οι κατακτήσεις νέων περιοχών σταμάτησαν.

Αυτές είναι οι αιτίες για την οικονομική παρακμή της αυτοκρατορίας.Σα έσοδα από τους φόρους μειώθηκαν και το νόμισμα υποτιμήθηκε.ιγά σιγά η οικονομική δραστηριότητα πέρασε στα χέρια τωνΕλλήνων.

Μετά το τέλος του

Αυστροτουρκικού πολέμου (1683-

1697), που βρήκε ηττημένους τους

Οθωμανούς, υπογράφτηκε η

συνθήκη του Κάρλοβιτς. Η

συνθήκη αυτή ήταν ιδιαίτερα

σημαντική για τους Έλληνες

εμπόρους, αφού τους έδινε το

δικαίωμα να ξαναρχίσουν το

εμπόριο με τη Βενετία και την

Αυστριακή αυτοκρατορία. Σο

γεγονός αυτό είχε καθοριστικές

συνέπειες στην οικονομική άνθηση

των Ελλήνων.

Ο Σουλτάνοσ Μουςταφά Β΄που αποδέχτηκε τουσ όρουσ τησ

Συνθήκησ του Κάρλοβιτσ

Μια δεύτερη συνθήκη που είχε μεγάλη σημασία για τονελληνισμό ήταν η συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή μεταξύΡωσίας και Οθωμανών το 1774, μετά τον πρώτο ρωσοτουρκικόπόλεμο. Η συνθήκη αυτή έδινε το δικαίωμα σε Έλληνεςπλοιοκτήτες να ταξιδεύουν παντού στην Οθωμανικήαυτοκρατορία έχοντας υψωμένη τη ρωσική σημαία. Επίσης έδινετο δικαίωμα στους Έλληνες να ναυπηγούν όσο μεγάλα πλοίαθέλουν.

Εκτός αυτού η Ρωσία αποκτούσε το δικαίωμα της θρησκευτικήςπροστασίας των ορθόδοξων Ελλήνων.

Με τη συνθήκη αυτή αναπτύχθηκε ηελληνική ναυτιλία. Σα ελληνικά πλοίαταξίδευαν πλέον σε όλες τις θάλασσεςτης αυτοκρατορίας. Η Ύδρα, οιπέτσες, τα Ψαρά, η Κάσος και άλλανησιά απέκτησαν μεγάλο εμπορικόστόλο και γνώρισαν μεγάλη οικονομικήάνθηση.

Οι καραβοκύρηδες εκείνη την εποχήέβαζαν το κεφάλαιο και οι ναύτες τηδουλειά τους και όλοι είχαν μερίδιο στακέρδη και στην ιδιοκτησία.

Μαζί με τα αγαθά που έρχονταν από τοεξωτερικό, έφταναν και οιεπαναστατικές ιδέες που επικρατούσανστην Ευρώπη την εποχή εκείνη.

Πλοίο τησ εποχήσ με τη Ρωςική ςημαία

Εκείνη την εποχή αναπτύχθηκανκαι οι συντεχνίες στη βιοτεχνία.την Καστοριά με τα γουναρικάδημιουργούνται συνεταιριστικέςεπιχειρήσεις, στα ΑμπελάκιαΘεσσαλίας με το κόκκινο νήμα καιστα χωριά του Πηλίου με ταμεταξωτά είδη και τα μάλλινασκεπάσματα.

Επαγγέλματα όπως τουχτίστη, του μαραγκού, τουβοσκού, κ.ά., δημιουργούσανμεγάλες παρέες και μετακινούντανσε άλλα μέρη για να δουλέψουνσυντροφικά.

Τα Αμπελάκια τησ Θεςςαλίασ