Οι Λεοντόκαρδοι

Οι Λεοντόκαρδοι Λεοντάρι, Ιανουάριος 2012

1

Μία σχολική εφημερίδα από το Δημοτικό Σχολείο Λεονταρίου.

Σχολική …

εφημερίδα…

...για παιδιά και όχι μόνο!

Τα παιδιά γεννιούνται με φτερά. Οι δάσκαλοι τα βοηθούν να πετάξουν…

Μ

ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ


2

Η σχολική μας εφημερίδα δημιουργήθηκε από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Λεονταρίου, κατά το σχολικό έτος 2011-2012.

Στόχος μας είναι να ενεργοποιηθούν οι μαθητές μας, τόσο μέσα, όσο και έξω από τα πλαίσια του σχολείου.

Όπως θα δούμε στη συνέχεια, τα παιδιά γράφουν, διατυπώνουν απόψεις, δημιουργούν και ασχολούνται με δραστηριότητες με βάση τα ενδιαφέροντά τους.

Το θεματολόγιο της εφημερίδας μας επιλέχθηκε σε συνεργασία με τους μαθητές μας και το περιεχόμενο είναι έργο τους.

Ευχαριστούμε όλους όσους συνεργάστηκαν μαζί μας, έγραψαν, έδωσαν ιδέες και βοήθησαν τα παιδιά.

Οι Λεοντόκαρδοι είναι εδώ και περιμένουν να τους διαβάσετε!


3

Η συμπεριφορά των παιδιών. Υπάρχουν παιδιά που εφαρμόζουν τους κανόνες του σχολείου και άλλα που δεν τους εφαρμόζουν. Οι κανόνες είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της σχολικής ζωής, διότι αποβλέπει στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εξάσκηση στην εφαρμογή κανόνων θα πρέπει να ξεκινήσει από μικρή ηλικία και υπεύθυνη για αυτή την εξάσκηση είναι η οικογένεια και το σχολείο. Στην οικογένεια τα παιδιά μαθαίνουν να συμβιώνουν, πράγμα που συμβαίνει και στο σχολείο. Η ύπαρξη κανόνων βελτιώνει τις ανθρώπινες σχέσεις και καλλιεργεί τον σεβασμό προς τον άλλο.

Η πειθαρχία πρέπει να ταιριάζει στο παιδί σας. Χρησιμοποιήστε όλα όσα ξέρετε γύρω από το χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του παιδιού σας. Ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να συντριβεί με κάποιο είδος τιμωρίας, η οποία μπορεί, αντίθετα, να είναι ιδανική για ένα ζωηρό, υπερκινητικό παιδί. Όταν το παιδί σας είναι μαζί με άλλα παιδιά, προσπαθήστε να μην ανακατεύεστε. Όταν επεμβαίνετε σε μια κατάσταση, τη μετατρέπετε από μια απλή συναναστροφή παιδιών σε μια περίπλοκη επικοινωνία, όπου τουλάχιστον οι μισές αντιδράσεις του παιδιού σας έχουν στόχο εσάς τους ίδιους. Προσφέρετε στο παιδί πρότυπα συμπεριφοράς για μίμηση. Δοκιμάστε να το βοηθήσετε να ελέγξει τον εαυτό του ή να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, δίνοντάς του παραδείγματα. Συχνά ο τρόπος που το βοηθάτε να λύσει μια διαφορά είναι πολύ πιο διδακτικός από χίλιες λέξεις. Μια σταθερή, άμεση αλλά και γεμάτη αγάπη προσέγγιση είναι σίγουρα το καλύτερο πρότυπο, μια μίμηση που μπορείτε να του προσφέρετε. Κάνετε ένα «time-out», μόνο όμως για λίγο. Αφού τελειώσει το ζήτημα, αγκαλιάστε το παιδί και εξηγήστε του γιατί ήταν αναγκαίο να γίνει αυτό. Ζητήστε τη γνώμη του παιδιού, για το τι θα μπορούσε να βοηθήσει την επόμενη φορά. Και δοκιμάστε το. Αν φέρει αποτέλεσμα, επαινέστε το παιδί σας. Η σωματική τιμωρία έχει πολύ χειροπιαστά μειονεκτήματα. Θυμηθείτε τι σημαίνει για το παιδί να σας δει να χάνετε την ψυχραιμία σας και να αντιδράτε με τη χρήση σωματικής βίας. Προσέξτε τα διφορούμενα μηνύματα. Καθώς του λέτε «Μη χτυπάς» ή «Μην το κάνεις αυτό», αν εσείς κατά βάθος δεν έχετε πειστεί, ίσως αυξήσετε την έλλειψη αυτοελέγχου στο παιδί σας. Σταθείτε και εκτιμήστε και πάλι τις περιπτώσεις στις οποίες η πειθαρχία δεν έφερε αποτέλεσμα. Μήπως αντιδράτε πολύ σκληρά και επομένως αναποτελεσματικά; Μήπως το παιδί σας αντιδρά με τρόπο που υποδηλώνει ότι έχει άγχος ή ότι χρειάζεται περισσότερη στοργή; Θυμηθείτε να ενισχύετε θετικά το παιδί σας όταν δεν σας ταλαιπωρεί: «Μπράβο το παιδί μου. Κοίταξε πόσο προσπάθησες να ελέγξεις τον εαυτό σου! Είμαι πολύ περήφανη για σένα!».

Σολωμού Αικατερίνη


4

Μεγάλωσα σε μικρό σχολείο…

Ζούμε σε μία περίοδο ενώσεων και συγχωνεύσεων δημόσιων οργανισμών. Συνέπεια όλων αυτών είναι να κλείνουν και τα μικρά – ολιγοθέσια σχολεία και πολλά χωριά να ερημώνουν. Δε θα μιλήσω με ερευνητικά στοιχεία, που δείχνουν πως η προσφορά των ολιγοθέσιων σχολείων είναι μεγάλη στη μαθησιακή διαδικασία (δεν είναι τυχαίο που στη Φινλανδία λειτουργούν με μεγάλη επιτυχία πολλά ολιγοθέσια σχολεία), αλλά θα αναφέρω αυτά που βιώνω σε καθημερινή βάση, μέσα στο «μικρό» σχολείο και πως όλα αυτά έχουν θετικό αντίκτυπο σε εμένα και στα παιδιά. Το πρωί με περιμένουν 16 φίλοι μου, οι οποίοι με ρωτούν πώς πέρασα την προηγούμενη μέρα. Το ίδιο κάνω κι εγώ κι έτσι μαθαίνω κάθε μέρα τι κάνουν και με τι ασχολούνται στον ελεύθερο χρόνο τους (άρα μπορώ να γνωρίζω τα ενδιαφέροντά τους, τα οποία μπορώ να αξιοποιήσω στη διδασκαλία μου, ούτως ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική). Διδάσκω σε τρεις τάξεις (Β, Ε, ΣΤ) και το κλίμα που καλλιεργείται μεταξύ των παιδιών είναι πάρα πολύ καλό. Αν και είναι δύσκολο να διδάσκεις κάθε διδακτική ώρα μαθήματα διαφορετικών τάξεων, η ατμόσφαιρα είναι πολύ όμορφη, διότι τα παιδιά ανεξαρτήτως τάξης συνεργάζονται μεταξύ τους συμμετέχοντας πολλές φορές σε κοινές δραστηριότητες. Με τους άλλους δύο δασκάλους, την κυρία Κατερίνα και τον κύριο Κώστα, δεν είμαστε μόνο συνάδελφοι, αλλά και πολύ καλοί φίλοι. Με αυτούς τους ανθρώπους περνώ πολλές ώρες (εντός και εκτός σχολικού ωραρίου) ανταλλάσσοντας απόψεις και ιδέες για το λειτούργημά μας και για άλλα πολλά θέματα, βελτιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις διδακτικές πρακτικές μας (καλλιέργεια σχολικού και καινοτομικού κλίματος). Για τους γονείς... τι να πω! Με καλούν στο σπίτι τους, παίζω με τα παιδιά τους και συζητάμε πολλές ώρες. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχω αναπτύξει μία υγιή και ουσιαστική σχέση μαζί τους, που με βοηθάει σε μεγάλο βαθμό στη διδακτική δραστηριότητά μου, γιατί και οι ίδιοι μού επισημαίνουν τις γνωστικές ελλείψεις των παιδιών τους. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως νιώθω σαν να ζω σε μία μεγάλη - πολυμελή οικογένεια, στην οποία υπάρχει πολλή αγάπη (αμφίδρομη), ευχάριστη διάθεση, και έχει αναπτυχθεί μία σχέση εμπιστοσύνης. Έτσι, το μικρό αυτό σχολείο είναι η δεύτερη οικογένειά μου και μου αρέσει πολύ που έχω δύο οικογένειες! Τέλος, θα «κλείσω» το κείμενο αυτό, δανείζοντας αυτά που είχε γράψει ένας μαθητής μου: «Το σχολείο μου το αγαπώ πολύ, είναι το καλύτερο απ’ όλα και περνάω τέλεια!!!».

Ξαφάκος Στάθης


5

Παιδεία και εκπαίδευση.

πό το νηπιαγωγείο μέχρι και την ανώτατη τριτοβάθμια εκπαίδευση, το ζητούμενο πάντα ήταν

και συνεχίζει να είναι, τι είδους πολίτες θέλουμε να δημιουργήσουμε και να πλάσουμε για την κοινωνία στην οποία ζούμε. Παιδεία και εκπαίδευση είναι δύο όροι που συχνά δεν εντοπίζουμε τις διαφορές τους και επίσης δεν μπορούμε να αποφασίσουμε ποιος απ’ αυτούς πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για να αποσαφηνίσουμε λίγο τα πράγματα, να αναφέρουμε γενικά, ότι η εκπαίδευση συνδέεται περισσότερο με τη γνώση και την εξειδίκευση πάνω σε ένα ή παραπάνω αντικείμενα, ενώ η παιδεία αφορά στις αξίες, τα ιδανικά, το πολιτισμικό φορτίο, τις συμπεριφορές και τις στάσεις που πρέπει να αποκτήσει ένας μαθητής. Στη σημερινή κοινωνία το μόνο σταθερό μέγεθος είναι η αλλαγή. Γι’ αυτό και οι πολίτες της πρέπει να έχουν τα απαραίτητα εφόδια για να προσαρμόζονται συνεχώς. Η τεχνολογική ανάπτυξη, η ταχύτατη διακίνηση πληροφοριών, η εξειδίκευση στον τομέα της εργασίας (συνεχείς δημιουργία θέσεων εργασίας με νέα αντικείμενα), ζητούν από τους πολίτες ένα υψηλό επίπεδο γνώσεων, εξοικείωση με την τεχνολογία και μία συνεχή πρόοδο στους διάφορους τομείς. Εδώ είναι το σημείο, όπου πρέπει να επισημάνουμε πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για σωστή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση στα σχολεία πρώτα και έπειτα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όμως τα θεμέλια της κοινωνίας, κατά την άποψή μου, βασίζονται κυρίως, στην παιδεία ενός λαού. Ο πολιτισμός, η κουλτούρα και η νοοτροπία του κάθε πολίτη, είναι αυτά τα στοιχεία που καθορίζουν την ποιότητα της κοινωνίας μας. Από τη δική μας σκοπιά, θα λέγαμε ότι δεν χρειαζόμαστε μόνο παιδιά με γνώσεις, δεξιότητες, σωστή εκπαίδευση κ.λπ., αλλά και παιδιά με συναισθηματική νοημοσύνη και σωστή συμπεριφορά, τόσο στο πλαίσιο του σχολείου, όσο και γενικότερα της κοινωνίας, όπου θα αντιλαμβάνονται απόλυτα τις συνέπειες των πράξεών τους στα μέλη της μεγάλης αυτής οικογένειας. Γι’ αυτό και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι παιδεία και εκπαίδευση πρέπει να συνυπάρξουν για μία καλύτερη κοινωνία, ευημερία και ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Η γνώση είναι δύναμη και η παιδεία μας βοηθάει να τη χρησιμοποιούμε για το κοινό καλό!

Σμπυράκης Κώστας


6

Σεραφείμ Παύλου (τάξη ΣΤ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… μάθηση και μόρφωση. Με κάνει να χαίρομαι… η ζωή! Με κάνει να λυπάμαι... ένας τσακωμός με τους φίλους μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το γαλάζιο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω με τους φίλους μου και διαβάζω βιβλία. Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μολών λαβέ!

Βαγγελίτσα Φουντά (τάξη ΣΤ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα και να γίνω καλή πολίτης. Με κάνει να χαίρομαι… μία βόλτα με τις φίλες μου! Με κάνει να λυπάμαι… ένας τσακωμός με τις καλύτερές μου φίλες. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το φούξια. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω στον υπολογιστή και κάνω βόλτες με τις φίλες μου! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μία εικόνα, χίλιες λέξεις!

Ραφαέλα Τζίνη (τάξη Ε΄)

Πηγαίνω σχολείο για… μάθηση και μόρφωση, με σκοπό να γίνω κάτι όταν μεγαλώσω. Χαίρομαι… όταν παίζω με τις φίλες μου! Λυπάμαι… όταν μαλώνω με τις φίλες μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το φούξια. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… κάνω ποδήλατο. Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Καπούτ!

__________________________________________________________________________________


7

Έφη Κιούση (τάξη Ε΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω πράγματα που δεν ξέρω και να γίνω χρήσιμη πολίτης στην κοινωνία.

Χαίρομαι… που έχω πολλές φίλες και φίλους! Λυπάμαι... όταν τσακώνομαι με τις φίλες μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το φούξια. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… μπαίνω στο ίντερνετ! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!

Χριστίνα Κιούση (τάξη Δ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… κάνω φίλους και να μάθω. Με κάνει να χαίρομαι… το ότι έχω πολλούς φίλους! Λυπάμαι... όταν μαλώνω. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… ο χειμώνας. Όταν δεν έχω σχολείο… βλέπω τηλεόραση και ξεκουράζομαι! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μολών λαβέ!

Αποστολία Κιούση (τάξη Δ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… πάρω γνώσεις και να μάθω γράμματα. Με κάνει να χαίρομαι… το ότι υπάρχουν πολλά παιδιά στο σχολείο μου! Με κάνει να λυπάμαι... το ότι θα πάω στο γυμνάσιο. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το πράσινο, γιατί είμαι Παναθηναϊκός. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… ο χειμώνας, γιατί στολίζουμε το δέντρο! Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω με τα παιδιά πολλά και διάφορα παιχνίδια! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Δύο καρδιές, μια λέξη!


8

Μαρία Γρίλλια (τάξη Δ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα και να μορφωθώ. Χαίρομαι… όταν κερδίζω κάτι που μου αξίζει! Με κάνει να λυπάμαι... η αδικία. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το πράσινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… διαβάζω ένα βιβλίο, βλέπω τηλεόραση και παίζω με τα γατάκια μου! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μολών λαβέ!

Νίκος Κόλλιας (τάξη Γ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν παίρνω άριστα! Λυπάμαι... όταν με μαλώνουνε. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το μπλε. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… μπαίνω στο ίντερνετ! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Ή τάν ή επί τας!

Αμαλία Κολώνα (τάξη Γ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να κάνω φίλους και να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν βλέπω γατάκια, σκυλάκια και κουνελάκια! Λυπάμαι... όταν πειράζουν την αδερφή μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω στην πλατεία κρυφτό! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μολών λαβέ!


9

Κωνσταντίνα Μακρή (τάξη Γ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν παίζω με φίλους! Λυπάμαι… όταν μαλώνω μαζί τους. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το ροζ. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… βλέπω τηλεόραση και παίζω με τους φίλους μου!

Αθανασία Γρίλλια (τάξη Γ΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν έχω τα γενέθλιά μου! Λυπάμαι... όταν τελειώνει το καλοκαίρι. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το μωβ. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… η άνοιξη. Όταν δεν έχω σχολείο… βλέπω τηλεόραση και διαβάζω βιβλία! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Μολών λαβέ!

Παναγιώτης Σταύρου (Τάξη Β΄)

Πηγαίνω σχολείο γιατί… μου αρέσουν τα γράμματα. Χαίρομαι… όταν τα πάω καλά στα μαθήματα! Λυπάμαι... όταν κάνω λάθη. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Το Λεοντάρι είναι το κέντρο της γης!


10

Χάρης Φουντάς (Τάξη Β΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μαθαίνω γράμματα. Χαίρομαι… όταν παίζω ποδόσφαιρο! Λυπάμαι... είμαι άρρωστος. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω μπάλα!

______________________________________________________________

Δέσποινα Μάγκα (Τάξη Β΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν παίζω! Λυπάμαι... όταν κλαίει ο αδερφός μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το ροζ. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… πηγαίνω στη θεία μου!

______________________________________________________________

Δέσποινα Κολώνα (Τάξη Α΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω να διαβάζω. Χαίρομαι… όταν βλέπω σκυλάκια! Λυπάμαι... που έχασα το σκυλάκι μου τον Πίπη. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… η άνοιξη. Όταν δεν έχω σχολείο… διαβάζω και κοιμάμαι!

_________________________________________________________________________


11

Κώστας Βρακάς (Τάξη Β΄)

Πηγαίνω σχολείο για… να μάθω γράμματα. Χαίρομαι… όταν γράφω καλά στο διαγώνισμα! Λυπάμαι... όταν με μαλώνει ο δάσκαλος μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι… το κόκκινο. Η αγαπημένη μου εποχή είναι… το καλοκαίρι. Όταν δεν έχω σχολείο… παίζω στην πλατεία! Μια φράση που μου κάνει εντύπωση: Καλό ταξίδι!

______________________________________________________________

Φωτογραφίες από το αρχείο του σχολείου μας…


12

«Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Στον πόλεμο μερικές από τις φίλες μου σκοτώθηκαν. Σήμερα είναι τα ίδια και χειρότερα. Όταν με πήραν μακριά ένιωθα άσχημα. Τότε, φορούσα παπούτσια με σανίδες,

ενώ μερικές φίλες μου ήταν ξυπόλητες. Βίωσα βασανιστήρια και αιχμαλωσία. Εκεί, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία έμεινα 2 περίπου χρόνια.»

Σήμερα, η κυρία Παναγιώτα είναι 87 ετών και είναι κάτοικος του χωριού μας!

«Κατάγομαι από το Λεοντάρι Βοιωτίας και διαμένω στην Αθήνα. Είμαι καθηγητής ιστορίας, συνταξιούχος, διδάκτωρ ιστορίας του πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Ελληνικής επιτροπής της UNESCO. Επιπρόσθετα

είμαι πτυχιούχος θεολογίας και της φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 2007, ενώ τα εγκαίνια έγιναν το 2009, παρουσία των μητροπολιτών Βοστώνης,

Θηβών και Λιβαδειάς. Επέλεξα το Λεοντάρι για την ίδρυση της βιβλιοθήκης, διότι είναι ο τόπος καταγωγής μου. Επιπλέον είναι

κέντρο πολλών άλλων χωριών, τα οποία μπορούν επίσης να έχουν πρόσβαση. Πολλά από τα βιβλία προέρχονται από την προσωπική μου βιβλιοθήκη, ενώ για τη συλλογή των υπολοίπων

βοήθησαν διάφοροι εκδοτικοί οίκοι. Η βιβλιοθήκη έχει λογοτεχνικά βιβλία (κλασική, ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία). Μπορείτε επίσης να

βρείτε εγκυκλοπαίδειες και σειρές όλων των επιστημών, παιδικές και πολλές άλλες. Στον χώρο αυτό εργάζεται υπάλληλος για 20 ώρες την εβδομάδα, ενώ υπάρχει ειδικό πρόγραμμα

διαχείρισης της βιβλιοθήκης. Οι επισκέπτες θα βρουν 14 θέσεις υπολογιστών, από τις οποίες προσωρινά λειτουργούν οι 7, με πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Οι νέοι, κατά τη γνώμη μου, δεν διαβάζουν πολύ. Στην εποχή μου διάβαζαν περισσότερο. Τη φιλαναγνωσία στο σχολικό περιβάλλον μπορούν να επηρεάσουν πολλοί άνθρωποι, όπως οι δάσκαλοι

και οι μαθητές. Θα συμβούλευα τα παιδιά να χρησιμοποιούν πιο συχνά το βιβλίο και να το αγαπούν περισσότερο.

Πιστεύω ότι η παιδεία είναι στα χέρια των εκπαιδευτικών. Αυτοί μπορούν να επηρεάσουν είτε αρνητικά, είτε θετικά.»

Οι ερωτήσεις που έγιναν ήταν συγκεκριμένες. Η συνέντευξη δόθηκε στους μαθητές της Ε΄ και Στ΄ τάξης.


13

Το 1914 συγκροτείται η κοινότητα Κασκαβελλίου που μετονομάζεται σε κοινότητα Λεονταρίου το 1930.

«Λεοντάρι»

Το χωριό μας, Λεοντάρι Θηβών είναι χτισμένο στους ανατολικούς πρόποδες του Ελικώνα και απέναντι του Κιθαιρώνα. Χωρίζεται με τις ιστορικές Θεσπιές με μία μικρή κοιλάδα, ενώ απέχει από τη Θήβα περίπου 15 χιλιόμετρα και μόλις 2 από τα Βάγια. Η έκταση του είναι περίπου 16 τ.χλμ. από τα οποία τα 11 είναι καλλιεργήσιμη γη και τα 3 βοσκότοποι. Το υψόμετρο του είναι περίπου 380 μέτρα. Στο βόρειο τοίχο του περιβόλου και πάνω σε πέτρινο βάθρο (το οποίο σώζεται μέχρι και σήμερα) είχε τοποθετηθεί άγαλμα μήκους τριών μέτρων που κοίταζε τον βορρά. Κατά την ανασκαφή του 1882 βρέθηκε μόνο ο κορμός του λιονταριού, ο οποίος σώζεται στο μουσείο της Θήβας.

Τον έβδομο χρόνο του Πελοποννησιακού πολέμου (424 π.Χ.) οι Αθηναίοι, με αρχηγό τον Ιπποκράτη, είχαν καταλάβει το χώρο του Δηλίου Απόλλωνα, γνωστού ως Δήλιο, που βρισκόταν στον χώρο του σημερινού Δήλεσι. Εκεί δέχτηκαν την επίθεση των Βοιωτών με αρχηγό τον Βοιωτάρχη Παγώνδα και νικήθηκαν με μεγάλες απώλειες. Στην μάχη λοιπόν του Δηλίου το 424 π.Χ. οι Θεσπιείς είχαν τους περισσότερους νεκρούς από κάθε άλλη βοιωτική πόλη. Έφτιαξαν έτσι, ένα πολυάνδριο για να τιμήσουν τους νεκρούς τους. Το πολυάνδριο αυτό ανακαλύφθηκε το 1882 σε ανασκαφή από τον αρχαιολόγο Π. Σταματάκη.

«Κασκαβέλι»

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, κατά την Τουρκοκρατία, κάποιος Τούρκος διοικητής ονομαζόταν Βελλής. Δύο αδέλφια του χωριού μας, λόγω της σκληρότητας του χαρακτήρα του, επιχείρησαν να τον δολοφονήσουν. Σε ενέδρα που του έστησαν τον πυροβόλησαν ανεπιτυχώς στην κάσκα (καπέλο) του. Η φρουρά του Βελλή δολοφόνησε αμέσως τον ένα, ενώ ο άλλος διέφυγε και αργότερα μετοίκησε στην Εύβοια, του οποίου οι απόγονοι ονομάζονται ακόμα και σήμερα Κασκαβελιώτες. Από τότε το χωριό μας ονομάζεται Κασκαβέλι (Κάσκα + Βελλής).

Η δεύτερη και πιθανότερη εκδοχή, είναι ότι η λέξη Κασκαβέλι, είναι λείψανο της φραγκικής δεσποτείας και παραφθορά της λέξης Κασκαβέλι, που σημαίνει σκληρό τυρί (κεφαλοτύρι), που παρασκευαζόταν στην περιοχή μας από μίγμα πρόβειου και αγελαδινού γάλακτος. Την ύπαρξη πολλών προβάτων αποδεικνύει και η λέξη προβίγκα (όπως λέγεται κάποιος τόπος του χωριού μας), που σημαίνει χώρος συγκέντρωσης προβάτων, καθώς και οι πολλοί βοσκότοποι στην περιοχή μας.

Μία άλλη εκδοχή, είναι ότι ο πρώτος οικισμός που δημιουργήθηκε στο λόφο στα τέλη του 15ου και αρχές του 16ου αιώνα, ονομαζόταν Zogra Kobil (Kobil πιθανότατα είναι το όνομα του φύλαρχου της περιοχής). Με το πέρασμα του χρόνου το Κομπίλι έγινε Κοσκομπίλι και αργότερα Κασκαβέλι.

Βαγγελίτσα Φουντά


14

Οι γυναίκες του χωριού σηκώνονται στις πέντε το πρωί. Οι άντρες πάνε στα χωράφια. Τα παιδιά πάνε σχολείο, ενώ οι γυναίκες φτιάχνουν φαγητό για το μεσημέρι. Τα παιδιά μετά το φαγητό διαβάζουν, ενώ αργότερα παίζουν διάφορα παιχνίδια. Οι γυναίκες κάθε πρωί

κάνουν όλες τις δουλειές, όπως να μαγειρεύουν, να πλένουν, να σκουπίζουν και να φροντίζουν το σπίτι τους. Επίσης, έχουν σύλλογο γυναικών!

Ραφαέλα Γκίνη

Η ζωή στο χωριό είναι πολύ διαφορετική από αυτή της πόλης. Οι άντρες και οι γυναίκες ξυπνούν πολύ πρωί για να πάνε στα χωράφια. Οι γυναίκες μάλιστα, όταν γυρνούν στο σπίτι έχουν κι άλλες δουλειές

όπως: να περιποιηθούν το σπίτι, να μαγειρέψουν, να πλύνουν και γενικά να κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού. Όλη τη μέρα δηλαδή ασχολούνται με τις δουλειές. Και μόνο το απογευματάκι, όταν τους μένει λίγη ώρα κάθονται και πίνουν καφέ με τις γειτόνισσες. Οι άντρες πηγαίνουν στο καφενείο και παίζουν τάβλι. Κι όταν περάσει η ώρα γυρνάνε σπίτι και πηγαίνουν κατευθείαν για ύπνο, γιατί την άλλη μέρα

πρέπει να ξυπνήσουν πάλι νωρίς για να πάνε στις δουλειές τους. Βέβαια, το καλοκαίρι όλοι πάνε στα χωριά και η ζωή αλλάζει. Χαρούμενες φωνές και ζωηρή κίνηση έχουν τα παιδιά. Παρ’ όλη τη δύσκολη ζωή που

κάνουν οι άνθρωποι στα χωριά, αναπνέουν τουλάχιστον καθαρό αέρα, τρώνε φρέσκα φρούτα, ζούνε χωρίς άγχος και είναι πάντα κεφάτοι.

Βαγγελίτσα Φουντά

Η ζωή στο χωριό είναι πολύ ωραία γιατί δεν υπάρχουν καυσαέρια. Οι γυναίκες τα πρωινά καθαρίζουν και μαγειρεύουν, τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο και οι άντρες στα χωράφια.

Σπέρνουν και τρώνε βιολογικά τρόφιμα!

Σεραφείμ Παύλου


15

«Το πνεύμα των Χριστουγέννων»

Ο Σκρουτζ είναι ένας τσιγκούνης και γκρινιάρης γέροντας που ζει μόνος του. Δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο, παρά μόνο πώς θα εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα. Κάποια κρύα νύχτα του χειμώνα όμως, παραμονή Χριστουγέννων, συμβαίνει κάτι που θα του αλλάξει, όχι μόνο την καρδιά, αλλά και τη ζωή. Τρία πνεύματα αναλαμβάνουν με τον δικό τους τρόπο, να τον κάνουν να συνειδητοποιήσει ότι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, είναι η αγάπη, η συμπόνια και η ανθρώπινη παρουσία και όχι τα πλούτη!

Κωνσταντίνα Μακρή

«Το νησί με τα μυστήρια»

Η Τζωρτζίνα, η Άννα, ο Τζούλιαχ και ο Ντικ, είναι τέσσερα αγαπημένα εξαδέλφια, που περνούν παρέα τις διακοπές τους. Μαζί με τον πανέξυπνο σκύλο τους τον Τίμυ, τους αρέσει να κάνουν εξορμήσεις. Τα τέσσερα εξαδέλφια συγκεντρώνονται στο παλιό εξοχικό στο Κίριν, για να περάσουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Στο πρόγραμμά τους έχουν να επισκεφθούν και το γειτονικό νησί. Κάτι περίεργες στήλες καπνού, παράξενα φώτα στην καρδιά της νύχτας, ύποπτες κινήσεις στο παλιό ναυάγιο και αδιευκρίνιστοι θόρυβοι στις κατακόμβες του παλιού κάστρου, τους εξάπτουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον. Οι απίθανοι πέντε αποφασίζουν να ριχτούν στην περιπέτεια, χωρίς να υποψιάζονται τι τους περιμένει. Στο τέλος τα πέντε παιδιά, μαζί με τον σκύλο τους, όρμησαν να χαρούν ξέγνοιαστα και ολομόναχα το νησί που αγαπούσαν. Ας τα αφήσουμε εκεί, να απολαύσουν μία εβδομάδα ευτυχίας. Την αξίζουν και με το παραπάνω!

Ραφαέλα Γκίνη

«Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας»

Κάποτε υπήρχε ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας. Μια χιονισμένη μέρα, το εργοστάσιο του Τσάρλι άρχισε να παράγει σοκολάτες με χρυσά κουπόνια. Αυτά τα χρυσά κουπόνια που είχαν οι σοκολάτες έδωσαν την ευκαιρία σε μερικά παιδιά να επισκευθούν το εργοστάσιο. Όλα τα παιδιά έτρεξαν να πάρουν τις σοκολάτες με την ελπίδα ότι θα βρουν ένα απ’ τα χρυσά κουπόνια. Υπήρχε ένα παιδί που οι γονείς του, του έκανα δώρο μία σοκολάτα που δυστυχώς δεν είχε το χρυσό κουπόνι. Βλέποντας αυτό ο παππούς του παιδιού, του έδωσε λίγα ακόμη χρήματα για να κάνει άλλη μία προσπάθεια, αγοράζοντας κι άλλη μία σοκολάτα. Τελικά το παιδί βρήκε το χρυσό κουπόνι! Η μεγάλη μέρα δεν άργησε να έρθει και ο μικρός ήρωας πήγε στο εργοστάσιο σοκολάτας του Τσάρλι! Εκεί είδε σοκολάτες, τσίχλες, καραμέλες, χρώματα, παράξενα πλάσματα και πράγματα που δεν είχε φανταστεί ποτέ!

Αποστολία Κιούση


16

Η προσευχή του λιχούδη:

Θεούλη μου, δώσε ημίν σήμερον, τον άρτον ημών τον επιούσιον, αλειμμένον με φρέσκο βούτυρο

και μαρμελάδα βερίκοκο.

Στον κινηματογράφο…

-Σουτ Γιαννάκη! Στον κινηματογράφο δεν μιλάνε!

Δείχνοντας τον πρωταγωνιστή στην οθόνη…

-Μπα; Κι αυτός γιατί μιλάει;

Ο γιατρός στον χοντρό πελάτη του:

-Πρέπει να ξεκινήσετε να αθλείστε. Γιατί δεν δοκιμάζετε να κάνετε μία βόλτα με το ποδήλατο κάθε πρωί; -Θα το ήθελα πολύ! Το θέμα είναι

μόνο, ποιος θα με σπρώχνει!

Ο μικρός Γιαννάκης λέει στον πατέρα του:

-Πατέρα, όταν μεγαλώσω θέλω να παντρευτώ τη γιαγιά μου!

-Αυτό που ζητάς δεν γίνεται! Δεν μπορείς να παντρευτείς τη μάνα μου.

–Καλά, εσύ πώς παντρεύτηκες τη δικιά μου μάνα;

-Ένας παλαιστής σήκωσε με το ένα χέρι,

έναν ολόκληρο άνθρωπο! -Σιγά τα λάχανα. Ο αδερφός μου σήκωσε ολόκληρη τη γειτονιά με τις φωνές του!

-Μαμά, ο Νίκος έδεσε πάλι την ουρά

του γάτου! -Κι εσύ γιατί δεν τον εμπόδισες; -Γιατί εγώ κρατούσα τον γάτο!


17

-Μπαμπά, έχεις ψιλά να μου χαλάσεις ένα πενηντάρικο;

-Να στο χαλάσω. Σε δεκάρικα; -Όχι, σε εκατοστάρικα!

Ο μικρός Αλέξανδρος βλέποντας τον ήλιο να βασιλεύει ρωτάει τη μαμά

του. –Δε μου λες μαμά, πού πάει ο

ήλιος; -Πάει να κοιμηθεί!

Ο Αλέξανδρος σκέπτεται λιγάκι και λέει.

–Καλά, και… δε θα κάψει το στρώμα του;

-Πες μας Λεωνίδα. Ποια από τις τρεις αδερφές σου αγαπάς πιο

πολύ. Τη Στέλλα, τη Μαρίκα ή την Ανέτα;

-Δεν μπορώ να σας πω, γιατί θα στενοχωρηθούν η Ανέτα και η

Μαρίκα.

Ρωτάει η δασκάλα τους μαθητές της: -Ποιος ξέρει να μου πει μία λέξει με τρία

«ου»; -Μπουφάν κυρία, απαντάει ο Τοτός!

-Μα το μπουφάν έχει 1 «ου»! Τα άλλα 2 πού είναι;

- Στην κουκούλα κυρία!

Ο Τοτός επιστρέφει σπίτι απ’ το σχολείο και λέει:

-Μαμά πήρα 20 σήμερα! -Αλήθεια παιδί μου; Σε ποιο μάθημα; -1 στα μαθηματικά, 1 στη γλώσσα και

18 στη γυμναστική! Η δασκάλα στην τάξη του Τοτού βάζει τους μαθητές να γράψουν μία έκθεση η οποία θα τελειώνει με τη φράση «Μάνα είναι μόνο

μία». Γράφει ο Γιαννάκης: - Εμένα η μαμά μου με φροντίζει και με αγαπάει

πολύ… γι’ αυτό μάνα είναι μόνο μία. Γράφει ο Κωστάκης:

- Εμένα η μαμά με φροντίζει όταν είμαι άρρωστος… Μάνα είναι μόνο μία!

Τοτός: -Χθες είχαμε καλεσμένους στο σπίτι και η μάνα μου, μου είπε να φέρω μπίρες και εγώ της είπα:

Μάνα, είναι μόνο μία!

Ραφαέλα Τζίνη & Αποστολία Κιούση


18

Όποιος πρώτα δεν σκέφτεται, ύστερα αναστενάζει.

Κακός άνθρωπος, μεγάλη γλώσσα.

Ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.

Είναι βρισιά η συμβουλή που την ακούνε όλοι.

Αν φοβάσαι μη μιλάς. Μ’ αν μιλήσεις, μη φοβάσαι πια. Μαρία Γρίλλια

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.

Κάλλιο ένα και στο χέρι, παρά χίλια και καρτέρι.

Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει.

Άνθρωπος που δε δέχεται συμβουλές είναι εχθρός του εαυτού του. (Μέγας Βασίλειος)

Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, ο άνθρωπος σκέφτεται και γίνεται όλο και πιο σοφός. Αυτή λοιπόν η σοφία πολλές φορές βρίσκεται μέσα σε λίγες λέξεις, μία φράση ή μία παροιμία. Μέσα σε δύο σειρές περιγράφονται οι αξίες, τα ιδανικά, η καθημερινότητα, η κουλτούρα, τα πρέπει και τα θέλω των ανθρώπων. Ας διαβάσουμε λοιπόν τα «Λόγια σοφά…», ας σκεφτούμε τι θέλουν να μας πουν και ας γίνουμε λίγο πιο σοφοί απ’ ότι ήδη είμαστε!

Μη φοβάσαι αν προχωρείς αργά. Να φοβάσαι αν μένεις ακίνητος.

Αυτός που δεν έχει δοκιμάσει κάτι πικρό δεν ξέρει τι είναι γλυκό.

Ο φθόνος ποτέ δεν έκανε τον άνθρωπο καλύτερο.

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.

Έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα και με την ίδια αναλογία πρέπει να τα χρησιμοποιούμε.

Η ποιότητα ενός ανθρώπου φαίνεται από τη συμπεριφορά του προς αυτούς, που δεν έχουν να του προσφέρουν κάτι.

Να ζεις την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία σου και να μαθαίνεις σαν είναι η πρώτη σου.


19

Το δέντρο των Χριστουγέννων

υλικά: 1 βιβλίο/περιοδικό, σπρέι χρυσό/ασημένιο, στολίδια από χαρτί,

χαρτόνι ή παλιά στολίδια

α. Διπλώνουμε τη δεξιά σελίδα πιάνοντας την από επάνω δεξιό σημείο (X) και τραβώντας την προς το

σημείο (Ι). β. Συνεχίζουμε και

τραβάμε από το σημείο (Κ) στο σημείο (Λ).

γ. Την κόκκινη επιφάνεια που προεξέχει, τη βάζουμε

«μέσα» στη σελίδα, πιάνοντάς την από το

σημείο (Μ).

Προσοχή! Σε κάθε κίνηση τσακίζουμε με σχολαστικό τρόπο και ακρίβεια, όλες τις σελίδες. Την ίδια

διαδικασία ακολουθούμε και για το εξώφυλλο και το

πίσω φύλλο.

δ. Αφού είναι έτοιμες όλες οι σελίδες χρωματίζουμε με σπρέι και το αφήνουμε 1 με 2 ώρες να στεγνώσει.

ε. Τοποθετούμε ότι στολίδια θέλουμε

χρησιμοποιώντας κόλλα. Μπορούμε επίσης να βάλουμε υφάσματα,

γιρλάντες κ.α.


20

Τα πιατάκια

υλικά: 2 πιατάκια μίας χρήσης χάρτινα, 1 κομμάτι διαφανής μεμβράνη (που κλείνουν τα τρόφιμα), συρραπτικό,

χρώματα, 1 λευκή κόλλα τύπου Α4 (εφόσον είναι απαραίτητη),

υγρή κόλλα, χαρτοκόπτης

α. Παίρνουμε το ένα πιατάκι και κόβουμε το εσωτερικό του με τον χαρτοκόπτη, αφήνοντας μόνο το περίγραμμά του.

β. Ζωγραφίζουμε το εσωτερικό μέρος από το άλλο πιατάκι. Εάν έχει γυαλιστερή επιφάνεια και

δεν μπορούμε να το ζωγραφίσουμε, φτιάχνουμε το σχέδιο μέσα σε έναν κύκλο, ίσο με το εσωτερικό του πιάτου, σε μία κόλλα Α4. Έπειτα κόβουμε τον κύκλο και τον κολλάμε στο εσωτερικού του πιάτου. Εάν

πάλι θέλουμε να πετύχουμε ένα τρισδιάστατο σχέδιο, κολλάμε σε αυτό κομμάτια από χαρτόνι κάνσον, οντουλέ, γλασέ κ.λπ.

γ. Τοποθετούμε τη μεμβράνη πάνω στο πιατάκι με το σχέδιο, προσέχοντας να είναι όσο το

δυνατόν πιο τεντωμένη γίνεται, έτσι ώστε να μοιάζει με γυαλί, που προστατεύει το «κάδρο»

μας.

δ. Παίρνουμε το κομμένο πιατάκι, το τοποθετούμε

ακριβώς πάνω από το άλλο και τα συρράπτουμε περιμετρικά. Προσοχή! Τα πιατάκια θα «κοιτούν» προς αντίθετες

κατευθύνσεις.

δ. Τέλος, ζωγραφίζουμε και το εξωτερικό της κατασκευής μας. Προαιρετικά μπορούμε να

βάλουμε στο επάνω μέρος και ένα κομμάτι σπάγκο για να την

κρεμάσουμε στον τοίχο!

Τα παραπάνω «πιατάκια» έγιναν από τα παιδιά του σχολείου μας με χριστουγεννιάτικα σχέδια. Η συγκεκριμένη κατασκευή μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε άλλο θέμα, όπως είναι ο βυθός, οι

απόκριες, η φύση κ.α.


21

Χριστουγεννιάτικα κουλουράκια.

Βήμα 1ο Φτιάχνουμε τη ζύμη για τα κουλουράκια, βάζοντας τα παρακάτω υλικά και ανακατεύοντας καλά με το μίξερ μέχρι να το μίγμα μας να αποκτήσει στερεή μορφή, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να την πλάσσουμε. 0,5 κιλά βούτυρο 2 αβγά 2 ποτήρια ζάχαρη 5-6 ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 βανίλιες ½ ποτήρι γάλα 1 κουταλιά κανέλα

Βήμα 2ο

Την αφήνουμε στο ψυγείο για 10 λεπτά. Στη συνέχεια την ανοίγουμε με τον πλάστη και κάνουμε σχήματα. Δεν ξεχνάμε να κάνουμε μία τρύπα στο επάνω μέρος. Στο βήμα αυτό, μας διευκολύνει η χρήση έτοιμων σχημάτων (δέντρο, φεγγάρι, αστέρι, καρδιά κ.λπ.) που έχουν οι ειδικές φόρμες.

Βήμα 3ο

Φτιάχνουμε την πάστα ζάχαρης με την οποία θα καλύψουμε τα κουλουράκια, ανακατεύοντας 450 gr. άχνη ζάχαρη και 10-12 κουταλιές της σούπας γάλα. Αφού είναι έτοιμη, χρησιμοποιούμε βανίλια (υποβρύχιο!), για να κολλήσουμε στα κουλουράκια την πάστα ζάχαρης και στο τέλος τα καραμελάκια και την τρούφα!

Βήμα 4ο

Τώρα είμαστε έτοιμοι να διαλέξουμε εάν θα απολαύσουμε τα κουλουράκια μας ή ένα θα τα χρησιμοποιήσουμε ως στολίδια!

ΒήΤώκο


22

www.google.gr Για να βρίσκουμε αυτό που ψάχνουμε! www.blackle.com Για λιγότερη ενέργεια!

www.greenpeace.org/greece/el/ Για να βοηθήσουμε! www.actionaid.gr

www.games.gr Για να διασκεδάσουμε παίζοντας! (Σεραφείμ Παύλου) www.pi-schools.gr/software/dimotiko/ Για να μάθουμε παίζοντας!

www.fourfourastv.blogspot.com Για να μάθουμε απ’ τα παιδιά!

www.mme.gr Για να ενημερωθούμε! (Σεραφείμ Παύλου) www.vrohopoioi.gr Για να μάθουμε για την ενέργεια!

www.ert-archives.gr Ένα καταπληκτικό αρχείο με ντοκιμαντέρ, εκπομπές, φωτογραφικό υλικό κ.α.

www.saferinternet.gr Για να προσέχουμε!

www.coockle.com Για να φάμε καλά!


23

1. Διαβάζουμε προσεχτικά τις ερωτήσεις. Γράφουμε τις απαντήσεις στη σωστή θέση, ανάλογα με τον αριθμό που βλέπουμε δίπλα. Όταν συμπληρώσουμε όλα τα κενά, ψάχνουμε κάθετα και βρίσκουμε το πολύχρωμο εκείνο ζώο που μιλάει όλες τις γλώσσες του κόσμου!

1. _ _ _ _ _ _ 2. _ _ _ _ _ 3. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 4. _ _ _ _ _ 5. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 6. _ _ _ _ _ _ _ 7. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 8. _ _ _ _ _ _ _ 9. _ _ _ _ _ _ _

1.Το φίδι και ο κροκόδειλος ανήκουν σε αυτή την κατηγορία ζώων.

2. Είναι το ζώο της θεάς Άρτεμις. Έχει μεγάλα και ωραία κέρατα.

3. Ο ελέφαντας έχει μεγάλη…

4. Έχει χρώμα άσπρο και μαύρο και τρέφεται με μπαμπού.

5. Ζουν στο βόρειο πόλο και τρέφονται με ψάρια.

6. Είναι το μεγαλύτερο θηλαστικό της γης και ζει στη θάλασσα.

7. Έχει ψηλό λαιμό για να φτάνει να τρώει ακόμα και απ’ τα ψηλότερα δέντρα.

8. Μας ξυπνάει το πρωί με τη δυνατή του τη φωνή.

9. Σπιτάκι που φιλοξενεί οικόσιτα ζώα, συνήθως άλογα.

Τάξεις Γ΄ & Δ΄


24

1. Δεν είναι αστακός, όμως είναι ένας από τους κοντινούς συγγενείς του. Όποιος είναι τσιγκούνης λέμε ότι έχει … στις τσέπες. (αρσενικό, ενικός αριθμός)

2. Το μεγαλύτερο θηλαστικό και βέβαια το μεγαλύτερο ζώο που υπάρχει αυτή τη στιγμή μέσα και έξω απ’ τη θάλασσα.

3. Όπως τα χόρτα φυτρώνουν στη στεριά, έτσι και τα … φυτρώνουν στο βυθό της θάλασσας.

4. Το όνομα του πιθανότατα το έχει πάρει απ’ το χαρακτηριστικό σχήμα του, το οποίο θυμίζει αστέρι.

5. Υπάρχει και λουλούδι στη στεριά. Το θαλάσσιο όμως είναι σαρκοφάγο και μπορεί να μετακινείται λίγες φορές στη ζωή του. Το όνομά της μας θυμίζει τον άνεμο.

6. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή, ούτε στη θάλασσα, ούτε στη ξηρά! Το βρίσκουμε στους ωκεανούς, στα ποτάμια και στις λίμνες.

7. Ήταν και μυθικό πλάσμα. Όποιος τολμούσε να την κοιτάξει στα μάτια πέτρωνε. 8. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο σκαντζόχοιρος της θάλασσας.

2. Ο βυθός της θάλασσας είναι ένας κόσμος διαφορετικός, με πολλή ζωή, χρώματα και περιπέτειες!

Ανακαλύπτουμε τον κόσμο αυτό, μέσα απ’ το μικρό σταυρόλεξο του βυθού!

Τάξεις Ε΄ & Στ΄


25

3. Το κρυπτόλεξο της ανακύκλωσης! Ψάξτε καλά και βρείτε τις λέξεις της ανακύκλωσης. Κάποιες από

αυτές είναι φίλες και κάποιες εχθροί της! Αφού τις εντοπίσετε, αναρωτηθείτε τι ρόλο παίζει η κάθε μία σε αυτό που αποκαλούμαι ανακύκλωση!

Μπορείτε να δείτε: http://www.youtube.com/watch?v=yS54FMM-8Oo

Μπορούμε και καλύτερα: http://www.econews.gr/2011/04/20/news-ellada-anakuklwsi/

Γ Σ Σ Α Λ Τ Ε Ω Β Μ Ε Τ Α Λ Λ Ο Α

Μ Π Α Τ Α Ρ Ι Α Ω Ο Ρ Υ Θ Σ Υ Ζ Υ

Ζ Ψ Κ Ψ Δ Φ Θ Ε Λ Ε Γ Ζ Θ Ζ Κ Ω Τ

Β Ι Ο Μ Α Ζ Α Α Σ Κ Ο Μ Π Ο Σ Τ Ο

Η Ε Υ Σ Ω Β Ν Μ Γ Ε Σ Δ Τ Υ Γ Φ Κ

Π Π Λ Α Σ Τ Ι Κ Α Η Τ Υ Κ Λ Υ Ν Ι

Λ Ε Α Ο Ι Π Ε Ρ Ι Β Α Λ Λ Ο Ν Φ Ν

Η Ρ Κ Ο Λ Ο Τ Ξ Γ Κ Σ Ε Λ Α Ν Α Η

Ε Ρ Α Σ Α Σ Γ Ρ Φ Β Ι Β Λ Ι Α Χ Τ

Η Λ Ι Ρ Φ Α Ν Ε Ε Ν Α Δ Σ Ε Ρ Κ Α

3. Το κρυπτόλεξο της ανακύκλωσης! Ψάχνουμε καλά και βρίσκουμε τις λέξεις της ανακύκλωσης.

Κάποιες από αυτές είναι φίλοι και κάποιες εχθροί της! Αφού τις εντοπίσουμε, σκεπτόμαστε τι ρόλο παίζει η κάθε μία σε αυτό που αποκαλούμε ανακύκλωση!

Τάξεις Ε΄ & Στ΄


26

Ανεβαίνει, κατεβαίνει κι ο

γιατρός μας μπαίνει βγαίνει!

θερμόμετρο Ήλιος δεν είναι, ακτίνες έχει, πόδια δεν έχει κι όμως τρέχει!

τροχός

Ποτέ μου δε μιλάω, όμως τόσα λέω!

βιβλίο Άδεια κατεβαίνει

και γεμάτη ανεβαίνει!

αντλία

Έχει κεφάλι, μα δε σκέφτεται

καθόλου;

καρφίτσα

Άδειο δε στέκεται, γεμάτο δε λυγίζει!

σακί

Το λύνεις στέκεται,

το δένεις περπατάει!

παπούτσι

Σαν σαΐτα είν’ ελαφρός, άσπρος σαν αφρός,

στα πελάγη μας πετάει, τα καράβια ακολουθάει!

γλάρος

Τέλος πρώτου τεύχους! Ελπίζουμε να σας άρεσε! Σε λίγο καιρό έρχεται και το επόμενο! Σας ευχαριστούμε

πολύ που μας διαβάσατε και παίξατε μαζί μας! Από όλους τους

Λεοντόκαρδους… Γεια σας!!!

Σεραφείμ Παύλου & Αποστολία

Κιούση

Οι Λεοντόκαρδοι

Documents

Transcript of Οι Λεοντόκαρδοι