Ιστορία Ε΄ 4.20. ΄΄Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι...

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής

Ιστορία Ε΄ Τάξης – Ενότητα 4 – Κεφάλαιο 20:

΄΄ Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων

και οι Ακρίτες ΄΄

Σχεδιαγράμματα

Θεωρία

Παρουσιάσεις

http://e-taksh.blogspot.gr/

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.1

Xristos

Πλαίσιο κειμένου

· κόμικ

ΙΣΤΟΙΑ Ε’

– ΚΕΦ. 20 ¨ Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΙΤΕΣ¨

27Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΙΚΑΛΩΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Σφνορα απζραντα

Καφκαςοσ – Εφξεινοσ Πόντοσ – Περςικόσ κόλποσ

Στουσ Ακρίτεσ ζδιναν:

δωρεάν γθ για καλλιζργεια,

άλογα και πανοπλίεσ για τουσπολζμουσ και

τουσ απάλλαςςαν από τουσφόρουσ.

Ζγιναν ονομαςτοί ςτα χρόνια που απειλοφςαν το Βυηάντιο οι Άραβεσ (7οσ – 10οσ αι.)

φρουροφςαν τα περάςματα των

ςυνόρων κι εμπόδιηαν τουσ

εχκροφσ να λεθλατοφν τα μζρθ

εκείνα.

Πταν δεν πολεμοφςαν,

γυμνάηονταν ςτο τρζξιμο,

ςτο κοντάρι και ςτο λικάρι.

Ιδιαίτερα δφςκολθ ιταν θ προςταςία

των ανατολικών ςυνόρων.

Οι Βυηαντινοί, ζβαλαν ςτισ άκρεσ

αυτζσ των ςυνόρων μόνιμουσ

φρουροφσ τουσ Ακρίτεσ.

Βοθκοφςαν ακόμθ να οχυρωκοφν οι ακριτικζσ πόλεισ και να χτιςτοφν κάςτρα και βίγλεσ ςτα μζρθ τα οποία φφλαγαν.


Ιστορία Ε΄ Δημοτικού – «Στα βυζαντινά χρόνια»

Ενότητα Δ΄: Το βυζαντινό κράτος και οι γειτονικοί λαοί – Κεφάλαιο 20ο

Σαμούχος Πέτρος©

Σύνορα αυτοκρατορίας (απέραντα) (Καύκασος – Εύξεινος Πόντος – Τίγρης και Ευφράτης ποταμός – Περσικός Κόλπος)

Ακρίτες (άκρα)

μόνιμοι φρουροί στα σύνορα

έγιναν γνωστοί τον 7ο – 10ο μ.Χ. αιώνα (πόλεμοι με Άραβες)

Προνόμια:

δωρεάν γη για καλλιέργεια

άλογα και πανοπλίες

απαλλαγή από φόρους

Υποχρεώσεις:

φρουρούν τα περάσματα

εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν

γυμνάζονταν για να είναι ετοιμοπόλεμοι

βοηθούσαν στην οχύρωση ακριτικών πόλεων

Ο λαός τους θαύμαζε και τους αγαπούσε

ακριτικά τραγούδια

Ο πιο γνωστός ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας

Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων

και οι Ακρίτες


Ιστορία Ε΄ Δημοτικού – «Στα βυζαντινά χρόνια»

Ενότητα Δ΄: Το βυζαντινό κράτος και οι γειτονικοί λαοί – Κεφάλαιο 20ο

Σαμούχος Πέτρος©

Περίληψη μαθήματος

Ερωτήσεις

Ποιους ονόμαζαν «Ακρίτες» οι Βυζαντινοί;

Γιατί οι Βυζαντινοί τοποθέτησαν μόνιμους φρουρούς στα σύνορα;

Ποια ήταν τα προνόμια των Ακριτών;

Ποιες υποχρεώσεις είχαν οι Ακρίτες;

Ποιος ήταν ο πιο γνωστός Ακρίτας; Ήταν υπαρκτό ή φανταστικό

πρόσωπο; Τι γνωρίζεις γι’ αυτόν;

Ακόμα και σήμερα όταν αναφερόμαστε σε κατοίκους απομακρυσμένων

περιοχών ή νησιών τους ονομάζουμε «Ακρίτες». Γιατί πιστεύεις ότι

γίνεται αυτό; Έχουν κάτι κοινό με τους «Ακρίτες» της βυζαντινής

περιόδου;

Πιστεύεις ότι οι «Ακρίτες» βοήθησαν στην προστασία της αυτοκρα-

τορίας από εχθρικές επιθέσεις; Τι ήταν αυτό που τους έκανε τόσο

ξεχωριστούς κατά τη γνώμη σου;

Με ποιον τρόπο ο απλός λαός έδειξε την αγάπη του και τον θαυμασμό

του για τα κατορθώματα των Ακριτών;

Φαντάσου ότι είσαι ένας κάτοικος μιας απομακρυσμένης περιοχής

κοντά στα σύνορα με το κράτος των Αράβων. Κάποια στιγμή φτάνουν

στα μέρη σου και εγκαθίστανται μόνιμα Ακρίτες. Πώς ένιωθες πριν

έρθουν και πώς νιώθεις τώρα που βρίσκονται δίπλα σου;

Τα σύνορα της αυτοκρατορίας προστατεύονται από μόνιμους

φρουρούς, τους Ακρίτες. Με τα κατορθώματά τους γίνονται

αγαπητοί στον λαό, που τους κρατάει αθάνατους με τους θρύλους

και τα τραγούδια του.


eva -edu

20. Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι Ακρίτες

Οι Βυζαντινοί έβαλαν να προσέχουν τα σύνορά τους φρουροί που λέγονταν Ακρίτες. Οι

Ακρίτες πρόσεχαν τα σύνορα για να μην μπαίνουν στην αυτοκρατορία ξένοι λαοί.

Στους Ακρίτες έδιναν χωράφια, πανοπλίες και άλογα. Οι Ακρίτες όταν δεν πολεμούσαν,

έχτιζαν τείχη, έκαναν γυμναστική, έτρεχαν και έριχναν κοντάρι.

Οι άνθρωποι αγαπούσαν πολύ τους Ακρίτες γιατί ήταν δυνατοί και έλεγαν τραγούδια για

αυτούς που τα έλεγαν ακριτικά τραγούδια.

Ένας από τους Ακρίτες λέγονταν Βασίλειος Διγενής Ακρίτας.

Ερώτηση για το σχολείο Ποιοι φύλαγαν τα σύνορα του Βυζαντίου;

Πές μου το όνομα ενός Ακρίτα;


http://1.bp.blogspot.com/_K7W7tLX9RRc/TUgLi2vbk4I/AAAAAAAADH8/xPgP3OgbnKU/s1600/Byzantium5502_el.PNG

http://3.bp.blogspot.com/_K7W7tLX9RRc/TUgMDOkzJlI/AAAAAAAADIA/hOFsQavyf4U/s1600/akritas.jpg

http://3.bp.blogspot.com/_K7W7tLX9RRc/TUga7aK7RCI/AAAAAAAADII/LGbZ9be6tgM/s1600/%CE%94%CE%99%CE%93%CE%95%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%99%CE%A4%CE%91%CE%A3.jpg

Xristos


Σχεδιαγράμματα

∆΄ ΕΝΟΤ. “ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟΙ ΛΑΟΙ” - ΚΕΦ. 20

ΙΣΤΟΡΙΑ Ε΄ - “ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ”

Η φύλαξη των αναΗ φύλαξη των αναΗ φύλαξη των αναΗ φύλαξη των ανατολικών συνόρων & οι Ακρίτεςτολικών συνόρων & οι Ακρίτεςτολικών συνόρων & οι Ακρίτεςτολικών συνόρων & οι Ακρίτες

Σύνορα αυτοκρατορίας � απέραντααπέραντααπέραντααπέραντα

Καύκασος - Εύξεινος Πόντος - Περσικός κόλπος

�

ΑκρίτεςΑκρίτεςΑκρίτεςΑκρίτες

µόνιµοι φρουροί στις άκρες των συνόρων

προνόµια προνόµια προνόµια προνόµια

ΑΑΑΑκριτώνκριτώνκριτώνκριτών

� δωρεάν γη για καλλιέργεια

� άλογα & πανοπλίες για τους πολέµους � απαλλαγή από τους φόρους

δδδδραστηριότητεςραστηριότητεςραστηριότητεςραστηριότητες

ΑΑΑΑκριτώνκριτώνκριτώνκριτών

� φρουρούσαν τα περάσµατα των συνόρων

� εµπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν � γυµνάζονταν για να είναι πάντα ετοιµοπόλεµοι � βοηθούσαν στην οχύρωση των ακριτικών πόλεων

Έγιναν ονοµαστοί µεταξύ 7ου και 10ου αιώνα (απειλή Αράβων)

Ο λαός τους αγαπούσε και τους θαύµαζε

�

Ακριτικά τραγούδιαΑκριτικά τραγούδιαΑκριτικά τραγούδιαΑκριτικά τραγούδια

�

Ο πιο ξακουστός ακρίτας ήταν ο Βασίλειος ∆ιγενήςΒασίλειος ∆ιγενήςΒασίλειος ∆ιγενήςΒασίλειος ∆ιγενής

© Γρηγόρης Ζερβός



µόνιµοι φρουροί

δωρεάν γη εξοπλισµός απαλλαγή από φόρους µισθός

(στρατωτόπια) (άλογα

όπλα

πανοπλίες)

Βυζαντινή αυτοκρατορία

Μεγάλα σύνορα.

Πρόβληµα η φύλαξη τους

ειδικά των ανατολικών συνόρων.

Λύση προβλήµατος.

Ακρίτες

έγιναν ονοµαστοί 7ο-10ο αι. (Άραβες)

Ακριτικά τραγούδια

Βασίλειος ∆ιγενής Ακρίτας


Xristos


Παιδίον Τόπος



Δωρεάν γη Πανοπλίες Απαλλαγή από φόρους

Ονομαστοί → 7ος – 10ος αιώνας↓

Ακριτικά τραγούδια↓

Βασίλειος Διγενής

Σύνορα απέραντα

Καύκασος – Εύξεινος Πόντος – Περσικός κόλπος


Xristos


Κανέλλος-Μάριος Κανελλόπουλος

Μάθημα:20ο

Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ

Υπήρχαν δυσκολίες στη φύλαξη των ανατολικών συνόρων

Οι Ακρίτες ανταποκρίνονται πλήρως στις προσδοκίες των Βυζαντινών

Ο πιο ξακουστός απ΄ όλους τους Ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας

Για να αντιμετωπιστεί το θέμα οι Βυζαντινοί :

Βάζουν στις άκρες των ανατολικών τους συνόρων μόνιμους φρουρούς τους Ακρίτες

Ταυτόχρονα τους παραχωρούν σημαντικά προνόμια :

Τους δίνουν δωρεάν γη - τα στρατιωτόπια - για καλλιέργεια στον καιρό της ειρήνης με την υποχρέωση όμως της υπεράσπισής της στον καιρό του πολέμου

Τους παραχωρούν όπλα, άλογα και πανοπλίες για τους πολέμους Τους απαλλάσσουν από τους φόρους

Από τον 7ο – 10ο αι. γίνονται ξακουστοί στα πέρατα της αυτοκρατορίας γιατί :

Φρουρούν τα σύνορα και εμποδίζουν τους εχθρούς να εισβάλλουν και να λεηλατήσουν Βοηθούν στην οχύρωση των ακριτικών πόλεων (χτίσιμο φρουρίων και παρατηρητηρίων) Όταν δεν πολεμούσαν ασκούνταν αδιάκοπα και με συνέπεια στο τρέξιμο και στο κοντάρι Ο λαός τους θαυμάζει για την ανδρεία τους και τους εξυμνεί με τα ακριτικά τραγούδια


Xristos


Χαράλαμπος Δ. Δημόπουλος

Τα σύνορα της αυτοκρατορίας απέραντα

Ιδιαίτερα δύσκολη η προστασία των ανατολικών

συνόρων

Αντιμετώπιση προβλήματος

Ακρίτες μόνιμοι φρουροί

των συνόρων.

Έπαιρναν δωρεάν γη για καλλιέργεια.

Έπαιρναν άλογα και πανοπλίες

Δεν πλήρωναν φόρους

Ο λαός τους αγαπούσε και τους

θαύμαζε για την ανδρεία τους

Οι Ακρίτες έγιναν ονομαστοί πολεμιστές.

Φρουρούσαν τα περάσματα.

Εμπόδιζαν τους εχθρούς.

Βοηθούσαν να οχυρωθούν οι πόλεις και να χτιστούν με κάστρα

Σε περιόδους ειρήνης γυμνάζονταν στο τρέξιμο και στο κοντάρι

Παύλος Κώτσης Δάσκαλος

Γειτονικοί λαοί κάνουν επιδρομές και λεηλασίες

Βασίλειος Διγενής ο πιο ξακουστός

Ακρίτας.

Εξυμνήθηκε στο έπος «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας»

Ακριτικά τραγούδια

Μιλούν για τη ζωή και τους αγώνες των Ακριτών

Αγαπήθηκαν και σώθηκαν από το λαό

Έγιναν η αρχή των δημοτικών τραγουδιών



1. Γιατί ήταν δύσκολη η φύλαξη των συνόρων της αυτοκρατορίας;

Τα σύνορα της αυτοκρατορίας ήταν απέραντα και γι’ αυτό η φύλαξή τους ήταν

δύσκολη. Τα ανατολικά σύνορα άρχιζαν από τον Καύκασο και τον Εύξεινο

Πόντο και ακολουθώντας τον Τίγρη και τον Ευφράτη ποταμό έφταναν ως τον

Περσικό κόλπο. Πέρα από τα σύνορα αυτά ζούσαν λαοί που έκαναν επιδρομές

και λεηλατούσαν τις ανατολικές βυζαντινές περιοχές.

2. Τι έκαναν οι Βυζαντινοί για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό;

Έβαλαν φρουρές στις άκρες αυτές των συνόρων μόνιμους φρουρούς που τους

ονόμαζαν Ακρίτες. Σ’ αυτούς έδιναν δωρεάν γη για καλλιέργεια, άλογα και

πανοπλίες για τους πολέμους και τους απάλλασσαν από τους φόρους.

3. Πότε και πώς έδρασαν οι Ακρίτες;

Οι Ακρίτες έγιναν ονομαστοί στα χρόνια που απειλούσαν το Βυζάντιο οι

Άραβες (7ος – 10ος αι.). Οργανωμένοι σε μεγάλες ομάδες, φρουρούσαν τα

περάσματα των συνόρων κι εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν τα μέρη

εκείνα. Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν και βοηθούσαν να χτιστούν

κάστρα και βίγλες στα μέρη τα οποία φύλαγαν.

4. Πώς τους αντιμετώπιζε ο λαός;

Ο λαός τους ένιωθε προστάτες του, τους αγαπούσε και τους θαύμαζε για την

ανδρεία τους. Τους εξύμνησε στα ακριτικά τραγούδια, που μιλούν για τη ζωή

και τους αγώνες τους. Τα τραγούδια αυτά σώθηκαν ως τις μέρες μας και

αποτέλεσαν τη βάση των δημοτικών τραγουδιών.

5. Ποιος ήταν ο πιο γνωστός απ’ τους Ακρίτες;

Ο πιο γνωστός ήταν ο Βασίλειος Διγενής.

6. Πώς εξυμνήθηκε από το λαό;

Εξυμνήθηκε ξέχωρα στο έπος «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας». Στην Κύπρο,

στον Πόντο , στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα μιλούν και τραγουδούν, ακόμη

και σήμερα, για «της γης τον ανδρειωμένο», που είναι απόγονος του Ηρακλή,

του Αχιλλέα και του Μεγαλέξανδρου, αλλά και πρόγονος του κλέφτη του

1821.

eimet08


Xristos


Ερωτήσεις- Απαντήσεις

20/01/11

20. Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ

Τα ανατολικά σύνορα:

Τα ανατολικά σύνορα άρχιζαν από τον Καύκασο και τον Εύξεινο

Πόντο κι ακολουθώντας τον Τίγρη και Ευφράτη ποταμό έφταναν ως

τον περσικό κόλπο

Πέρα από τα σύνορα αυτά ζούσαν λαοί που συχνά έκανα επιδρομές

και λεηλατούσαν τις ανατολικές βυζαντινές επαρχίες.

Οι Ακρίτες:

Ήταν μόνιμοι φρουροί των ανατολικών συνόρων της βυζαντινής

αυτοκρατορίας.

Είχαν δωρεάν γη για καλλιέργεια, άλογα και πανοπλίες για τους

πολέμους και απαλλάσσονταν από τους φόρους.

Έγιναν ονομαστοί στα χρόνια που απειλούσαν το Βυζάντιο οι

Άραβες.

Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν στο τρέξιμο και στο κοντάρι,

βοηθούσαν να οχυρωθούν ακριτικές πόλεις και έχτιζαν κάστρα και

παρατηρητήρια στα μέρη στα οποία φύλαγαν.

Ο λαός τους ένιωθε προστάτες του, θαύμαζε την αντρεία τους και

τους ύμνησε στα ακριτικά τραγούδια.

Ο πιο ξακουστός από τους Ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής.

Σκάρπα Ηλέκτρα


ΚΕΦ. 20

Η φύλαξη των Ανατολικών συνόρων και οι Ακρίτες

1) Τι προβλήματα αντιμετώπιζαν οι Βυζαντινοί με

τα σύνορα τους;

Τα σύνορα της αυτοκρατορίας ήταν απέραντα και ήταν

δύσκολη η προστασία τους. Ιδιαίτερα τα ανατολικά

σύνορα ξεκινούσαν από το Καύκασο και τον Εύξεινο

Πόντο και έφταναν μέχρι τον Περσικό κόλπο. Έτσι

πολλοί λαοί έκαναν συχνές επιδρομές.

2) Πώς αντιμετώπισαν αυτό το πρόβλημα οι

Bυζαντινοί;

Έβαλαν στις άκρες των συνόρων μόνιμους φρουρούς

τους Ακρίτες. Τους έδιναν δωρεάν γη για καλλιέργεια,

άλογα, όπλα και πανοπλίες, τους απάλλασσαν από τους

φόρους.

3) Τι γνωρίζουμε για τους Ακρίτες;

Ήταν γενναίοι στρατιώτες που στα χρόνια των Αράβων

φρουρούσαν τα σύνορα και εμπόδιζαν τους εχθρούς να

λεηλατούν την αυτοκρατορία. Όταν δεν πολεμούσαν

γυμνάζονταν κι έχτιζαν κάστρα και παρατηρητήρια

(βίγλες) για να φυλούν καλύτερα.

4) Τι ένιωθε ο λαός γι αυτούς;

Ο λαός τους θαύμαζε και τους ένιωθε προστάτες του. Τα

κατορθώματα των Ακριτών ο λαός τα εξύμνησε με τα

ακριτικά τραγούδια.

5) Ποιός ήταν ο πιο ξακουστός Ακρίτας;

Ο πιο ξακουστός ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας για

χάρη του οποίου γράφτηκε ολόκληρο έπος. Τον

Θεωρούσαν απόγονο του Ηρακλή και του Μ.

Αλέξανδρου.

Δημήτρης Βογιατζάκης


Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι Ακρίτες

Τι θα μάθουμε:

Πώς αντιμετώπισαν οι Βυζαντινοί το πρόβλημα της φύλαξης των

ανατολικών συνόρων της αυτοκρατορίας.

Για το θρύλο του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα και τα ακριτικά τραγούδια.

Ένα σημαντικό πρόβλημα της βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν η αποτελεσματική φύλαξη των απέραντων συνόρων της. Ιδιαίτερα δύσκολη ήταν η προστασία των ανατολικών συνόρων. Τα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας ξεκινούσαν από τον Καύκασο και τον Εύξεινο Πόντο και εκτείνονταν, ακολουθώντας τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη, μέχρι τον Περσικό Κόλπο.


http://3.bp.blogspot.com/-w9FkTxvdZ80/Tx7cknvqBGI/AAAAAAAAfQg/H-bLE7sY8ho/s1600/22+%2528Small%2529.jpg

http://1.bp.blogspot.com/-V64hTlf9gu4/Tx6Shc50JbI/AAAAAAAAfQA/PNUL3I7KpnQ/s1600/byzant.jpg

Xristos


Ανάπτυξη μαθήματος

Οι Βυζαντινοί ανέθεσαν τη φύλαξη των άκρων των συνόρων τους

σε μόνιμους φρουρούς τους Ακρίτες. Στους Ακρίτες δίνονταν δωρεάν γη για καλλιέργεια, τα στρατιωτόπια, εξοπλισμός (άλογα και όπλα) και μισθό.

Επίσης οι Ακρίτες απαλλάσσονταν από τη φορολογία. Οι «βιγλάτορες»* αυτοί παρακολουθούσαν τις κινήσεις των εχθρών και ειδοποιούσαν έγκαιρα το βυζαντινό στρατό ώστε να προλαβαίνει

τις εχθρικές επιθέσεις.

Φρουρούσαν ακόμα τα περάσματα των συνόρων και εμπόδιζαν τους

εχθρούς να λεηλατούν τις περιοχές αυτές. Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν στο τρέξιμο και στο κοντάρι. Βοηθούσαν ακόμη να οχυρωθούν οι ακριτικές πόλεις και να χτιστούν κάστρα και βίγλες* στα μέρη τα οποία φύλαγαν. Οι Ακρίτες έγιναν ονομαστοί

στα χρόνια που απειλούσαν το Βυζάντιο οι Άραβες (7ος -10ος αι.).


http://1.bp.blogspot.com/-sSCcLdVgWQQ/Tx7eoj8cKCI/AAAAAAAAfRA/EtWeH3oLoVQ/s1600/digenis_03_small.jpg

http://1.bp.blogspot.com/-JXvkTiIGsiI/Tx7OAfskiZI/AAAAAAAAfQI/jRWUfBQwYQM/s1600/350px-Akrites.JPG

Ο λαός τους ένιωθε προστάτες του, τους αγαπούσε και τους θαύμαζε για την ανδρεία τους. Κι έτσι ανδρειωμένους τους εξύμνησε

στα ακριτικά τραγούδια. Τα τραγούδια αυτά, που μιλούν για τη ζωή και τους αγώνες των ακριτών, σώθηκαν από γενιά σε γενιά, αγαπήθηκαν από το λαό μας κι έγιναν η αρχή των δημοτικών μας τραγουδιών.

Ο πιο ξακουστός από τους ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής, που στο πρόσωπό του συγκέντρωνε τα χαρίσματα όλων των ακριτών και εξυμνήθηκε ξέχωρα στο έπος* «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας».


http://2.bp.blogspot.com/-ltT5a5TjT60/Tx7Oad1FMNI/AAAAAAAAfQQ/eBX4SVq5P-g/s1600/IMG_0001+%2528Small%2529.jpg

Στην Κύπρο, στον Πόντο, στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα μιλούν και τραγουδούν, ακόμη και σήμερα, για «της γης τον ανδρειωμένο»,

που είναι απόγονος του Ηρακλή του Αχιλλέα και του Μεγαλέξανδρου, αλλά και πρόγονος του κλέφτη του 1821.

*βίγλα: μικρό ασφαλισμένο παρατηρητήριο, σε ψηλό μέρος *έπος: πολύστιχο ποίημα που μιλά για ηρωικά κατορθώματα

Ο Διγενής στην Κύπρο και στην Κρήτη

«Στην Κύπρο και στην Κρήτη μολογούν πως ο Διγενής, εκτός από τη φύλαξη των συνόρων της Ανατολής είχε έγνοια και για τα δύο νησιά, την Κύπρο και την Κρήτη, που τα χρόνια εκείνα δέχονταν συχνά

πυκνά τις επιθέσεις των Αράβων (Σαρακηνών).


http://2.bp.blogspot.com/-hwvaWfCCvOw/Tx7dtEHBZqI/AAAAAAAAfQw/S0TIPDwx_EM/s1600/DigenisAkritas+%25281%2529.jpg

Για να βρεθεί κοντά τους, λέει, τις ώρες που κινδύνευαν, πάταε γερά

στην Ασία, στήριζε το δεξί του χέρι, στις κορυφές των κυπριακών βουνών και μ’ ένα πήδημα βρισκόταν ορθός (στην κορυφή του Ψηλορείτη, γυροφέρνοντας τη ματιά του στα πέλαγα του νησιού, μην

τ’ απειλούν σαρακηνά καράβια. Θεριός, όμως, καθώς ήταν ο ίδιος και

δυνατά καθώς ήταν τα σάλτα* του, άφησαν σημάδι της παλάμης του στο κυπριακό βουνό, τον Πενταδάχτυλο, και αχνάρι της πατημασιάς

του στον Ψηλορείτη της Κρήτης που οι παλιοί το λεν ακόμη «η πατουχιά*του Διγενή!».

*σάλτο: δυνατό πήδημα *πατουχιά: πατημασιά

Απεικόνιση του Διγενή Ακρίτα σε κεραμικό πιάτο (Μουσείο Ερμιτάζ).


http://3.bp.blogspot.com/-yWX-gN3tVSc/Tx7Usj0I4QI/AAAAAAAAfQY/To2V0NygmPQ/s1600/2.jpg

http://1.bp.blogspot.com/-ee_-zhi6FNk/Tx7e107ZjkI/AAAAAAAAfRI/c58byIIw__Y/s1600/660ceramiqueDigenisAkritas.jpg

Ο Διγενής Ακρίτας παλεύει με λιοντάρι.

Τα ακριτικά τραγούδια

Για το πέρασμα του Διγενή από την Κρήτη, μιλούν και τα ριζίτικα

τραγούδια, που τραγουδιούνται ακόμη στο νησί και κρατούν ζωντανή τη μνήμη της παλικαριάς και του άδικου θανάτου του:

«Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γη τόνε τρομάσσει.

Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέται ο απάνω κόσμος.

Κι ο κάτω κόσμος άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια

και η πλάκα τον ανατριχιά πώς θα τόνε σκεπάσει,

πώς θα σκεπάσει τον αϊτό, της γης τον αντρειωμένο.

Σπίτι δεν τον εσκέπαζε, σπήλιο δεν τον εχώρει,


http://1.bp.blogspot.com/-Bk4FCDC_Zx8/Tx7frjbkBjI/AAAAAAAAfRQ/q5m9jmVeHRw/s1600/av_037_fig006.jpg

http://3.bp.blogspot.com/-fm_ZayQCLmY/Tx7eNMMQWtI/AAAAAAAAfQ4/FdoZnluepu0/s1600/DigenisAkritas2.jpg

τα όρη εδρασκέλιζε, βουνών κορφές επήδα.

Στο γλάκιο* πιάνει ο νιος λαγό, στον πήδο πιάνει αγρίμι,

την πέρδικα την πλουμιστή ξοπίσω την αφήνει.

Ζηλεύει ο Χάρος, με χωσιά* μακριά τόνε βιγλίζει κι ελάβωσέ του την καρδιά και την ψυχή του επήρε».

Συλλογή Στίλπωνος Κυριακίδου.

*γλάκιο: τρέξιμο *χωσιά: ενέδρα, παγίδα, μπαμπεσιά

Οι Ακρίτες τον καιρό της ειρήνης

Στους φρουρούς των συνόρων μοιράζονταν δημόσιες εκτάσεις γης, με την υποχρέωση να τις καλλιεργούν και να τις βελτιώνουν. Στη διπλή αυτή φροντίδα των ακριτών αναφέρεται και το παρακάτω ακριτικό τραγούδι, που τραγουδιέται μέχρι σήμερα από τους Έλληνες

του Πόντου. Σύμφωνα μ’ αυτό ο γενναίος Ακρίτας- πολεμιστής είναι τόσο άξιος γεωργός και επιδέξιος καλλιεργητής, που και τα πουλιά ακόμη τον θαυμάζουν και τον μακαρίζουν για το περιβόλι του:


Ακρίτας οργώνει το στρατιωτόπι του

(εικόνα από βυζαντινή μικρογραφία).

«Ακρίτας κάστρον έχτισε κι ακρίτας περιβόλι,

σ’ έναν τόπο ομαλό, σε καρπερό λιβάδι.

Όσα του κόσμου τα φυτά, κει φέρνει και φυτεύει κι όσα του κόσμου τ’ αμπελιά, κει φέρνει κι αμπελώνει

κι όσα του κόσμου τα νερά, κει φέρνει κι αυλακώνει κι όσα του κόσμου τα πουλιά, κει πάνε και φωλεύουν.

Πάντα κελάηδαν κι έλεγαν: «Πάντα να ζεις Ακρίτα!»

Ποντιακό τραγούδι Αναρτήθηκε από Αδάμ Δημήτριος


http://www.blogger.com/profile/17173694114872093957

http://1.bp.blogspot.com/-U229Azy8_as/Tx7dPmb5ThI/AAAAAAAAfQo/QRu6gEepAhA/s1600/3.jpg

119

H §O°IA ¢HMIOYP°IA

TÔ ¤Ô˜ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ AÎÚ›Ù·[O ı¿Ó·ÙÔ˜ ÙÔÓ ÔÏÂÌ¿]

EÈÛ·ÁˆÁÈÎfi ÛËÌÂ›ˆÌ·

➢ XÚÔÓÔÏfiÁËÛË: TÔ ¤Ô˜ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ AÎÚ›Ù· ÁÚ¿ÊÙËÎÂ ÛÙ· Ì¤Û· ÙÔ˘ 11Ô˘ ·È., ÛÂ ÌÈ· ÂÔ-¯‹ fiÔ˘ ÙfiÛÔ ÛÙËÓ AÓ·ÙÔÏ‹ fiÛÔ Î·È ÛÙË ¢‡ÛË ÂÌÊ·Ó›˙ÔÓÙ·È ÂÈÎ¤˜ ‰ËÌÈÔ˘ÚÁ›Â˜ Ô˘ ‰Â›-¯ÓÔ˘Ó ÙËÓ ·Ê‡ÓÈÛË ÙË˜ ÂıÓÈÎ‹˜ Û˘ÓÂ›‰ËÛË˜ ÙˆÓ Ï·ÒÓ (.¯. TÚ·ÁÔ‡‰È ÙÔ˘ PÔÏ¿Ó‰Ô˘,°·ÏÏ›· – NÈÌÂÏÔ‡ÁÎÂÓ, °ÂÚÌ·Ó›·).

➢ ¶·Ú¿‰ÔÛË: TÔ ÚˆÙfiÙ˘Ô, ·Ú¯ÈÎfi ¤ÚÁÔ ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ ÛˆıÂ›. ™‹ÌÂÚ· ÁÓˆÚ›˙Ô˘ÌÂ ÙÔ ¤Ô˜·fi 6 ÌÂÙ·ÁÂÓ¤ÛÙÂÚÂ˜ ·Ú·ÏÏ·Á¤˜, Ô˘ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙Ô˘Ó ·ÚÎÂÙ¤˜ ‰È·ÊÔÚ¤˜ ÌÂÙ·Í‡ÙÔ˘˜ Î·È Ê¤ÚÔ˘Ó ÙÔ fiÓÔÌ· ÙÔ˘ ÙfiÔ˘ fiÔ˘ ·Ó·Î·Ï‡ÊÙËÎ·Ó Ù· ¯ÂÈÚfiÁÚ·Ê·: ·) ÙË˜KÚ˘ÙÔÊ¤ÚË˜ (Grottaferrata: ÌÔÓ·ÛÙ‹ÚÈ ÎÔÓÙ¿ ÛÙË PÒÌËØ Â›Ó·È Ë ·Ú¯·ÈfiÙÂÚË), ‚) ÙË˜TÚ·Â˙Ô‡ÓÙ·˜ (‚Ú¤ıËÎÂ ÛÙË MÔÓ‹ ™Ô˘ÌÂÏ¿), Á) ÙË˜ ÕÓ‰ÚÔ˘ (Û‹ÌÂÚ· AıËÓÒÓ: EıÓÈÎ‹BÈ‚ÏÈÔı‹ÎË), ‰) ÙÔ˘ EÛÎÔÚÈ¿Ï (IÛ·Ó›·), Â) ÙË˜ OÍÊfiÚ‰Ë˜, ÛÙ) ÌÈ· Â˙‹ ·Ú·ÏÏ·Á‹ ÙË˜ÕÓ‰ÚÔ˘. Y¿Ú¯ÂÈ Î·È ÚˆÛÈÎ‹ ‰È·ÛÎÂ˘‹, Ë ÔÔ›· fiÌˆ˜ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÈ ÛËÌ·ÓÙÈÎ¤˜ ‰È·ÊÔ-Ú¤˜ ·fi ÙÈ˜ ÂÏÏËÓÈÎ¤˜ ·Ú·ÏÏ·Á¤˜.

➢ O ÔÈËÙ‹˜: K¿ÔÈÔ˜ ¿ÁÓˆÛÙÔ˜ ÏfiÁÈÔ˜.

➢ ™¯¤ÛË ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ ÌÂ Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·: H Û‡ÓıÂÛË ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ ÚÔ¸Ôı¤ÙÂÈ ÙËÓ‡·ÚÍË ÙˆÓ ‰ËÌÔÙÈÎÒÓ ·ÎÚÈÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ. O ÔÈËÙ‹˜ ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ Û˘ÁÎ¤ÓÙÚˆÛÂ Ù·ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Î·È ÙÔ˘˜ ıÚ‡ÏÔ˘˜ Ô˘ Î˘ÎÏÔÊÔÚÔ‡Û·Ó ÁÈ· ÙÔÓ B·Û›ÏÂÈÔ ¢ÈÁÂÓ‹, ÂÂÍÂÚÁ¿-ÛÙËÎÂ ÙÔ ̆ ÏÈÎfi ·˘Ùfi Î·È ÚÔ¯ÒÚËÛÂ ÛÙË Û‡ÓıÂÛË ÂÓfi˜ ÔÏ‡ÛÙÈ¯Ô˘ ·ÊËÁËÌ·ÙÈÎÔ‡ ÔÈ‹-Ì·ÙÔ˜ ÛÂ È·Ì‚ÈÎfi ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô, ÌÂ ËÚˆÈÎfi ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú· Î·È ı¤Ì· ÙË ̇ ˆ‹ Î·È ÙË‰Ú¿ÛË ÙÔ˘ B·Û›ÏÂÈÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹. TÔ Ô›ËÌ· ·˘Ùfi ÌÂ ÙË ÛÂÈÚ¿ ÙÔ˘ ‰ËÌÈÔ‡ÚÁËÛÂ ¤Ó·Ó Î·ÈÓÔ‡-ÚÈÔ Î‡ÎÏÔ ·ÎÚÈÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ.

➢ ŒÔ˜ ‹ Ì˘ıÈÛÙfiÚËÌ·: TÔ ÁÂÁÔÓfi˜ ˆ˜ ÙÔ ¤Ô˜ ¤¯ÂÈ ÙË ÌÔÚÊ‹ ¤ÌÌÂÙÚË˜ ‚ÈÔÁÚ·Ê›·˜Ô‰‹ÁËÛÂ ÙÔÓ K. £. ¢ËÌ·Ú¿ Ó· ıÂˆÚ‹ÛÂÈ ÙÔ ¤ÚÁÔ ÂÚÈÛÛfiÙÂÚÔ ¤ÌÌÂÙÚÔ Ì˘ıÈÛÙfiÚËÌ·ÌÂ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È ·ÏÏ¿ Î·È ÔÏÏ¤˜ ÏfiÁÈÂ˜ Î·È ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ¤˜ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜.

➢ ¶ÔÈËÙÈÎ‹ ·Í›·: TÔ ¤Ô˜, ÛÙÈ˜ ·Ú·ÏÏ·Á¤˜ Ô˘ ÙÔ ÁÓˆÚ›˙Ô˘ÌÂ, Â›Ó·È Î·ÙÒÙÂÚÔ ÔÈÔÙÈÎ¿·fi Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·. T· ÏfiÁÈ· ÛÙÔÈ¯Â›·, Ô ·Ú·ÈÓÂÙÈÎfi˜ ÛÂ ·ÚÎÂÙ¿ ÛË-ÌÂ›· ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú·˜ Î·È ÔÈ ·ÔÎÏ›ÛÂÈ˜ ÚÔ˜ ÙËÓ ·Ú¯·˝˙Ô˘Û· ÙÔ Î·ıÈÛÙÔ‡Ó „˘¯Úfi ̂ ˜ ÚÔ˜ÙË ÁÏÒÛÛ· Î·È ÙÔ ‡ÊÔ˜ Î·È ÙÔ˘ ÛÙÂÚÔ‡Ó ÙË ÊÚÂÛÎ¿‰· Î·È ÙËÓ ·ÌÂÛfiÙËÙ· Ô˘ ·ÚÔ˘-ÛÈ¿˙Ô˘Ó Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·.

➢ °ÂÓÈÎ‹ ·ÔÙ›ÌËÛË: MÔÚÂ› Ë ÔÈËÙÈÎ‹ ·Í›· ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ Ó· ÌËÓ Â›Ó·È ÌÂÁ¿ÏË, Â›Ó·È ÔÏ‡ÛËÌ·ÓÙÈÎfi˜ fiÌˆ˜ Ô ÂıÓÈÎfi˜ ÙÔ˘ ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú·˜, Î·ıÒ˜ Î·È Ë ÁÏˆÛÛÈÎ‹, Ë Ï·ÔÁÚ·ÊÈÎ‹ Î·ÈË ÈÛÙÔÚÈÎ‹ ·Í›· ÙÔ˘. ø˜ ÚÔ˜ ÙË ÁÏˆÛÛÈÎ‹ ÙÔ˘ ·Í›·, ÙÔ ¤ÚÁÔ ̆ ÔÁÚ·ÌÌ›˙ÂÈ ÙË ̄ Ú‹ÛË

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·119


120

ÙË˜ ‰ËÌÒ‰Ô˘˜ ÁÏÒÛÛ·˜ ÛÙËÓ ¤ÓÙÂ¯ÓË ÏÔÁÔÙÂ¯Ó›·. O §›ÓÔ˜ ¶ÔÏ›ÙË˜ Ì¿ÏÈÛÙ· ıÂˆÚÂ›ˆ˜ Ô ¿ÁÓˆÛÙÔ˜ ÔÈËÙ‹˜ ÙÔ˘ Â›Ó·È Ô ÚÒÙÔ˜ Ô˘ ̄ ÚËÛÈÌÔÔ›ËÛÂ Ï·˚Î‹ ÁÏÒÛÛ· ÁÈ·ÌÈ· ÔÈËÙÈÎ‹ ‰ËÌÈÔ˘ÚÁ›· Î·È ˆ˜ ÙÔ˘ ̄ ÚˆÛÙ¿ÌÂ ÙÔ ÚÒÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ ÛÙË Ï·˚Î‹ (‰ËÏ. ÓÂÔ-ÂÏÏËÓÈÎ‹) ÁÏÒÛÛ·.

➢ ¶ÂÚÈÂ¯fiÌÂÓÔ: TÔ ¤Ô˜ ‰È·ÈÚÂ›Ù·È ÛÂ ‚È‚Ï›· – «ÏfiÁÔ˘˜» (ÛÙËÓ ·Ú·ÏÏ·Á‹ ÙË˜ KÚ˘ÙÔÊ¤-ÚË˜ ÛÂ 8 Î·È ÛÙÈ˜ ̆ fiÏÔÈÂ˜ ÛÂ 10).

ñ OÈ ÚÒÙÔÈ «ÏfiÁÔÈ» ·Ó·Ê¤ÚÔÓÙ·È ÛÙÔÓ ·Ù¤Ú· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ·ÌÈÚ¿ (= ÂÌ›ÚË) ÙË˜ ™˘Ú›·˜MÔ˘ÛÔ‡Ú (·È¯Ì·ÏˆÛ›· ÙË˜ EÈÚ‹ÓË˜, ÎfiÚË˜ ÙÔ˘ ÛÙÚ·ÙËÁÔ‡ AÓ‰ÚfiÓÈÎÔ˘ – ÌÔÓÔÌ·¯›· ÌÂÙÔÓ ÓÂfiÙÂÚÔ ·fi Ù· ¤ÓÙÂ ·‰¤ÏÊÈ· ÙË˜, ÙÔÓ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ – ‹ÙÙ· ÙÔ˘ MÔ˘ÛÔ‡Ú – ÂÎ-¯ÚÈÛÙÈ·ÓÈÛÌfi˜ ÙÔ˘ ›‰ÈÔ˘ Î·È ÙË˜ ÁÂÓÈ¿˜ ÙÔ˘ – Á¿ÌÔ˜ ÌÂ ÙËÓ EÈÚ‹ÓË Î·È Á¤ÓÓËÛË ÙÔ˘ ¢È-ÁÂÓ‹).

ñ AÎÔÏÔ˘ıÔ‡Ó Ù· ·È‰ÈÎ¿ ̄ ÚfiÓÈ· Î·È Ù· ÚÒÙ· Î·ÙÔÚıÒÌ·Ù· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (·fi ÓˆÚ›˜ÂÍ·ÈÚÂÙÈÎ‹ ‰‡Ó·ÌË Î·È ÙfiÏÌË) – Ô Á¿ÌÔ˜ ÌÂ ÙËÓ E˘‰ÔÎ›·, ÎfiÚË ÙÔ˘ ÛÙÚ·ÙËÁÔ‡ ¢Ô‡Î· –Ë ·fiÊ·Û‹ ÙÔ˘ Ó· Á›ÓÂÈ ·ÎÚ›Ù·˜ – Ë Â›ÛÎÂ„Ë ÙÔ˘ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ· Î·È Ë ·ÔÓÔÌ‹ ÚÔ˜ÙÔÓ ¢ÈÁÂÓ‹ ÌÂÁ¿ÏˆÓ ÙÈÌÒÓ. ŒÂÈÙ· ÛÂ ·′ ÚfiÛˆÔ Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ ·ÊËÁÂ›Ù·È Ù· Î·ÙÔÚıÒ-Ì·Ù¿ ÙÔ˘, ÙÔ˘˜ ·ÁÒÓÂ˜ ÙÔ˘ ÌÂ ÙÔ˘˜ ·ÂÏ¿ÙÂ˜ Î·È ÙË ÌÔÓÔÌ·¯›· ÙÔ˘ ÌÂ ÙËÓ ·Ì·˙fiÓ·M·ÍÈÌÒ.

ñ T· ÙÂÏÂ˘Ù·›· ‚È‚Ï›· ·Ó·Ê¤ÚÔÓÙ·È ÛÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙˆÓ ÁÔÓÈÒÓ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹, ·ÏÏ¿ Î·È ÙÔ˘›‰ÈÔ˘ Î·È ÙË˜ Á˘Ó·›Î·˜ ÙÔ˘ ÛÙÔ ·Ï¿ÙÈ Ô˘ Â›¯Â ̄ Ù›ÛÂÈ ÎÔÓÙ¿ ÛÙÔÓ E˘ÊÚ¿ÙË.

➢ TÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘ [O ı¿Ó·ÙÔ˜ ÙÔÓ ÔÏÂÌ¿] ÚÔ¤Ú¯ÂÙ·È ·fi ÙËÓ ·-Ú·ÏÏ·Á‹ ÙË˜ ÕÓ‰ÚÔ˘ Î·È ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹. ™ÙÔ ¤Ô˜ Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ Âı·›-ÓÂÈ ·fi ·ÚÚÒÛÙÈ· Ë ÔÔ›· ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ ÁÈ·ÙÚÂÈ¿.

§ÂÍÈÏÔÁÈÎ¿ – ¶Ú·ÁÌ·ÙÔÏÔÁÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›·

Ô ÙÚÔ¯fi˜ ÂÛ¯fiÏ·ÛÂÓ: Ô ÙÚÔ¯fi˜ ÛÙ·Ì¿ÙËÛÂ Ó· Á˘Ú›˙ÂÈØ ·ÂÏ¿ÙË˜: ÏËÛÙ‹˜, ÂÈ‰ÚÔÌ¤·˜ØAÎÚ›Ù·˜: Ô B·Û›ÏÂÈÔ˜ ¢ÈÁÂÓ‹˜ AÎÚ›Ù·˜Ø ÂÏÂ˘ıÂÚÒÓÔ˘ÓÙ·È: ··ÏÏ¿ÛÛÔÓÙ·ÈØ Âı¿ÌˆÛÂ ÙÔÊˆ˜ ÙÔ˘: ÌÂÈÒıËÎÂ Ë fiÚ·Û‹ ÙÔ˘Ø ·ÙfiÓËÛÂ Ë ‰‡Ó·Ì›˜ ÙÔ˘: ÂÍ·Ûı¤ÓËÛÂ Ë ‰‡Ó·Ì‹ ÙÔ˘Ø ¿-ÓÙÂÚÓÂ: ·Á·ËÙ¤Ø ·ÓÂ›Î·ÛÙÔ˜: ·Ó˘ÔÏfiÁÈÛÙË, ·Ê¿ÓÙ·ÛÙËØ ‰˘Ó·ÛÙÂ›·: ÂÍÔ˘Û›·, Î˘ÚÈ·Ú-¯›·, ‰‡Ó·ÌËØ ÕÚÙÈ: ÙÒÚ·Ø ·È ̄ Â›ÚÂ˜ ÂÏ‡ıËÛ·Ó: ·Ú¤Ï˘Û·Ó Ù· ̄ ¤ÚÈ·Ø Ù· ¿ıÏ·: ÔÈ ¿ıÏÔÈ, Ù·Î·ÙÔÚıÒÌ·Ù·.

¢È¿ÚıÚˆÛË ÛÂ ÂÓfiÙËÙÂ˜

1Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 1-15): O ı¿Ó·ÙÔ˜ ·ÔÊ·Û›˙ÂÈ Ó· ¿ÚÂÈ ÙÔÓ ¢ÈÁÂÓ‹ – H ÛÙ¿ÛË ÙË˜ Ê‡-ÛË˜, ÙˆÓ Â¯ıÚÒÓ Î·È ÙÔ˘ ›‰ÈÔ˘ ·¤Ó·ÓÙÈ ÛÙÔ ÁÂÁÔÓfi˜ ·˘Ùfi.

2Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 16-26): O ¢ÈÁÂÓ‹˜ ıÚËÓÂ› ÁÈ· ÙÔÓ ÂÈÎÂ›ÌÂÓÔ ı¿Ó·Ùfi ÙÔ˘, ÙÔÓ ÔÔ›Ô ‰ÂÓ¤¯ÂÈ ÙË ‰‡Ó·ÌË Ó· ÓÈÎ‹ÛÂÈ.

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·120


121

¶ÂÚÈÏËÙÈÎ‹ ·fi‰ÔÛË

HÌ¤Ú· TÚ›ÙË, ËÌ¤Ú· Â›ÛÎÂ„Ë˜ ÙÔ˘ ÁÈ·ÙÚÔ‡ ÛÙÔÓ ¿ÚÚˆÛÙÔ ¢ÈÁÂÓ‹, Ô ı¿Ó·ÙÔ˜ ·ÔÊ·Û›˙ÂÈÓ· ÙÔÓ ¿ÚÂÈ. H Ê‡ÛË ıÚËÓÂ› ÁÈ· ÙÔÓ ÂÈÎÂ›ÌÂÓÔ ı¿Ó·Ùfi ÙÔ˘, ·ÏÏ¿ ÔÈ ·ÂÏ¿ÙÂ˜, ÔÈ Â¯ıÚÔ›ÙÔ˘, ̄ ·›ÚÔÓÙ·È. O ›‰ÈÔ˜ ÎÏ·›ÂÈ ÎÈ ·Ó·ÛÙÂÓ¿˙ÂÈ ÙfiÛÔ, Ô˘ Ú·˝˙ÂÈ Ë Î·Ú‰È¿ ÙÔ˘ Î·È ı·ÌÒÓÔ˘ÓÙ· Ì¿ÙÈ· ÙÔ˘. O ı¿Ó·ÙÔ˜ ¤Ú¯ÂÙ·È ÛÙÔ ·Ï¿ÙÈ Î·È Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ ÙÔÓ ·Ó·ÁÓˆÚ›˙ÂÈ. •ÂÛ¿ ÙfiÙÂ ÛÂıÚ‹ÓÔ ÁÈ· ÙËÓ ·‰˘Ó·Ì›· ÙÔ˘ Ó· ·ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ Î·È Ó· ÓÈÎ‹ÛÂÈ ÙÔÓ ·ÓÙ›·Ïfi ÙÔ˘.

EÚÌËÓÂ˘ÙÈÎfi˜ Û¯ÔÏÈ·ÛÌfi˜

O ı¿Ó·ÙÔ˜ ·ÔÊ·Û›˙ÂÈ Ó· ¿ÚÂÈ ÙÔÓ ¢ÈÁÂÓ‹: O ¢ÈÁÂÓ‹˜ ÎÂ›ÙÂÙ·È ¿ÚÚˆ-ÛÙÔ˜, ̄ ˆÚ›˜ ÂÏ›‰· ÁÈ·ÙÚÂÈ¿˜. HÌ¤Ú· TÚ›ÙË, ·ÔÊÚ¿‰·, ‰˘ÛÔ›ˆÓË ËÌ¤-Ú·, Ô ı¿Ó·ÙÔ˜ ·ÔÊ·Û›˙ÂÈ Ó· ¿ÚÂÈ ÙÔÓ ¢ÈÁÂÓ‹, ÁÈ·Ù›, fiˆ˜ Û˘Ì‚·›ÓÂÈ

Î·È ÌÂ ÙÔ˘˜ ¿ÏÏÔ˘˜ ·ÓıÚÒÔ˘˜, Ô Î‡ÎÏÔ˜ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ ÙÔ˘ ¤ÎÏÂÈÛÂ: ™ÙÔ˘˜ ÛÙ. 4-7 ‰ËÏÒÓÂÙ·ÈÌÂ ‰È¿ÊÔÚÂ˜ ÌÂÙ·ÊÔÚÈÎ¤˜ ÂÎÊÚ¿ÛÂÈ˜ fiÙÈ Ô ı¿Ó·ÙÔ˜ Â›Ó·È ÙÔ ‚¤‚·ÈÔ Î·È ·Ó·fiÊÂ˘ÎÙÔ Ù¤-ÏÔ˜ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ Î¿ıÂ ·ÓıÚÒÔ˘. O ÙÚÔ¯fi˜ Ô˘ ÂÛ¯fiÏ·ÛÂÓ, Ô˘ ¤·„Â È· Ó· Á˘Ú›˙ÂÈ, Ì·˜Ê¤ÚÓÂÈ ÛÙÔ ÓÔ˘ ÙË ÁÓˆÛÙ‹ ‹‰Ë ·fi ÙËÓ ·Ú¯·ÈfiÙËÙ· ·ÓÙ›ÏË„Ë Ô˘ ·ÚÔÌÔÈ¿˙ÂÈ ÙËÓ Ô-ÚÂ›· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ ÌÂ ÙÚÔ¯fi (‹ Î‡ÎÏÔ), Ô˘ Î·ıÒ˜ Á˘Ú›˙ÂÈ ¿ÏÏÔÙÂ ÛÂ ·ÓÂ‚¿˙ÂÈ „ËÏ¿ ÎÈ ¿ÏÏÔÙÂÛÂ Î·ÙÂ‚¿˙ÂÈ ̄ ·ÌËÏ¿, ̆ ÔÓÔÒÓÙ·˜ ¤ÙÛÈ ÙËÓ ·¤Ó·Ë ÌÂÙ·‚ÔÏ‹ Ô˘ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÈ Ë ·ÓıÚÒ-ÈÓË ̇ ˆ‹, ÙÈ˜ Û˘ÓÂ¯Â›˜ ÌÂÙ·ÙÒÛÂÈ˜ ·fi ÙËÓ Â˘Ù˘¯›· ÛÙË ‰˘ÛÙ˘¯›· ÎÈ ·ÓÙ›ÛÙÚÔÊ·. E‰ÒfiÌˆ˜ Ô ÙÚÔ¯fi˜ ¤·„Â Ó· Á˘Ú›˙ÂÈ, ¿Ú· Ë ÔÚÂ›· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ ÛÙ·Ì¿ÙËÛÂ, ÎÈ ¿ÌÂÛÔ Â·ÎfiÏÔ˘-ıÔ ·˘Ù‹˜ ÙË˜ ‰È·ÎÔ‹˜ Â›Ó·È Ô ı¿Ó·ÙÔ˜. ŸÛÔ ÁÈ· ÙË ÊÚ¿ÛË ÙÔ ÛÎÔÈÓ› ÂÛÒıË Ì·˜ ı˘Ì›˙ÂÈ ÙËÏ·˚Î‹ ·ÓÙ›ÏË„Ë ÁÈ· ÙÔ Ó‹Ì· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ Î¿ıÂ ·ÓıÚÒÔ˘, Ô˘ ·Ú¯›˙ÂÈ Ó· Ù˘Ï›ÁÂÙ·È ÌÂ ÙË Á¤Ó-ÓËÛ‹ ÙÔ˘ ÎÈ fiÙ·Ó È· ÛˆıÂ›, Ù˘ÏÈ¯ÙÂ› fiÏÔ, ¤¯ÂÈ ¤ÚıÂÈ È· Ë ÒÚ· ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘. TÔ Ó‹Ì· ÙË˜˙ˆ‹˜ Ì¿˜ ·Ú·¤ÌÂÈ ‚¤‚·È· Î·È ÛÙÈ˜ ·Ú¯·›Â˜ MÔ›ÚÂ˜, Î·È Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤Ó· ÛÙËÓ KÏˆıÒ, ÙËMÔ›Ú· Ô˘ ¤ÎÏˆıÂ ÙÔ Ó‹Ì· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ Î¿ıÂ ·ÓıÚÒÔ˘.OÈ ·ÓÙÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·¤Ó·ÓÙÈ ÛÙÔÓ ÂÈÎÂ›ÌÂÓÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹: H Ê‡ÛË Û˘ÌÌÂÙ¤¯ÔÓÙ·˜ÛÙÔÓ fiÓÔ ÙˆÓ ·ÓıÚÒˆÓ ÁÈ· ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ÌÂÁ¿ÏÔ˘ ‹Úˆ· ıÚËÓÂ› ÎÈ ·˘Ù‹, fiˆ˜ ÂÍ¿ÏÏÔ˘Û˘Ì‚·›ÓÂÈ Î·È ÛÂ ·ÓÙ›ÛÙÔÈ¯· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ÁÈ· ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹. OÈ ·ÂÏ¿ÙÂ˜fiÌˆ˜, Â¯ıÚÔ› ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹, ̄ ·›ÚÔÓÙ·È Î·ıÒ˜ ı· ··ÏÏ·ÁÔ‡Ó ÂÈÙ¤ÏÔ˘˜ ·fi ÙÔ ÌÂÁ·Ï‡ÙÂÚÔ‰ÈÒÎÙË ÙÔ˘˜. H ̄ ·Ú¿ ÙÔ˘˜ ¤ÌÌÂÛ· Ë¯Â› Û·Ó ¤·ÈÓÔ˜ ÁÈ· ÙÔÓ ‹Úˆ·, Î·ıÒ˜ ‰ËÏÒÓÂÈ ÙËÓ ÂÁ-Á‡ËÛË ·ÛÊ¿ÏÂÈ·˜ Ô˘ ·ÚÂ›¯Â Ë ·ÚÔ˘Û›· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ÛÙÈ˜ ·Ú·ÌÂıfiÚÈÂ˜ ÂÎÂ›ÓÂ˜ ÂÚÈÔ¯¤˜ÙË˜ AÓ·ÙÔÏ‹˜. K·È Ô ›‰ÈÔ˜ Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ fiÌˆ˜, Û·Ó ÔÔÈÔÛ‰‹ÔÙÂ ÎÔÈÓfi˜ ¿ÓıÚˆÔ˜, ÎÏ·›ÂÈ Î·È·Ó·ÛÙÂÓ¿˙ÂÈ, ÙfiÛÔ Ô˘ Ë „˘¯ÈÎ‹ ÙÔ˘ Ô‰‡ÓË ÙÔÓ Î·Ù·‚¿ÏÏÂÈ Î·È ÛˆÌ·ÙÈÎ¿ (Ú·˝ÛıËÓ Ë Î·Ú-‰È¿, ÎÈ Âı¿ÌˆÛÂ ÙÔ Êˆ˜ ÙÔ˘, Î·È ·ÙfiÓËÛÂÓ Ë ‰‡Ó·ÌÈ˜ ÂÎÂ›ÓË Ë ÌÂÁ¿ÏË, ÛÙ. 13-14). H ·‰˘Ó·-Ì›· ÙÔ˘ ·˘Ù‹ ¤Ú¯ÂÙ·È ÛÂ ÙÚ·ÁÈÎ‹ ·ÓÙ›ıÂÛË ÌÂ ÙËÓ ·Ó¿ÌÓËÛË ÙË˜ ·ÏÏÔÙÈÓ‹˜ ÙÔ˘ ‰‡Ó·ÌË˜ Î·ÈÁÂÓÓ·ÈfiÙËÙ·˜ (ÛÙ. 15). H ÂÈÎfiÓ· ·˘Ù‹ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ¤¯ÂÈ ̄ ¿ÛÂÈ fiÏÔ ÙÔ ËÚˆÈÎfi ‹ıÔ˜ Î·È ÙËÓ ÂÈ-Î‹ ·ÙÌfiÛÊ·ÈÚ· Ô˘ ·ÔÓ¤Ô˘Ó Ù· ·ÓÙ›ÛÙÔÈ¯· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·, fiÔ˘ Ô ‹Úˆ·˜, ·Ó Î·ÈÁÓˆÚ›˙ÂÈ ÙË ıÓËÙ‹ ÙÔ˘ Ê‡ÛË, ÙÔÏÌ¿ Ó· ·ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ Î·È Ó· ·Ï¤„ÂÈ Ì·˙› ÙÔ˘,¤ÛÙˆ ÎÈ ·Ó ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ ÂÏ›‰Â˜ Ó· ÓÈÎ‹ÛÂÈ.

O ¢ÈÁÂÓ‹˜ ıÚËÓÂ› ÁÈ· ÙËÓ ·‰˘Ó·Ì›· ÙÔ˘ Ó· ·ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ:O ı¿Ó·ÙÔ˜ ‚Ú›ÛÎÂÙ·È È· Ì¤Û· ÛÙÔ ·Ï¿ÙÈ. O ÛÙ›¯Ô˜ 16, O ı¿Ó·ÙÔ˜ ÙÔÓÔÏÂÌ¿ ÂÈ˜ ÙÔ ·Ï¿ÙÈ Ì¤Û·, ‰È·ÙËÚÂ› Î¿ÙÈ ·fi ÙÔÓ ËÚˆÈÎfi fiÏÂÌÔ ÙÔ˘ ¢È-

1Ë ENOTHTA (ÛÙ. 1-15)


02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·121


122

ÁÂÓ‹ ÌÂ ÙÔÓ X¿ÚÔ Ô˘ ‚Ú›ÛÎÔ˘ÌÂ ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·. O ‹Úˆ·˜ ‰ÂÓ ·Ú·‰›‰ÂÙ·È ·Ì¤-Ûˆ˜, fiÌˆ˜ ·Ó·ÁÓˆÚ›˙ÂÈ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ Î·È ÍÂÛ¿ ÛÂ ıÚËÓËÙÈÎfi ÌÔÓfiÏÔÁÔ, Î·ıÒ˜ Û˘ÓÂÈ‰ËÙÔ-ÔÈÂ› ˆ˜ ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ È· ÙË ‰‡Ó·ÌË Ó· ÙÔÓ ·ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ. Œ¯ÂÈ ̄ ¿ÛÂÈ È· Ù· «fiÏ·» ÙÔ˘,Ô˘ ÙÔÓ ¤Î·Ó·Ó Î¿ÔÙÂ ·Ó›ÎËÙÔ, ÙËÓ ·Ó‰ÚÂ›·, ÙËÓ ÙfiÏÌË, ÙÔÓ ÏÔ‡ÙÔ, ÙËÓ ÂÍÔ˘Û›·, ·ÎfiÌ·Î·È ÔÈ ‰˘Ó¿ÌÂÈ˜ ÙÔ˘ ÙÔÓ ÂÁÎ·Ù·ÏÂ›Ô˘Ó (ÛÙ. 23-24), Î·ıÒ˜ ÙÔ Ù¤ÏÔ˜ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ ÙÔ˘ ÏËÛÈ¿-˙ÂÈ. ™’ fiÏË ÙËÓ ÂÓfiÙËÙ· Î˘ÚÈ·Ú¯Â› Ë ·ÓÙ›ıÂÛË ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙËÓ ·‰˘Ó·Ì›· ÙËÓ ÒÚ· ÙÔ˘ ı·Ó¿-ÙÔ˘ ÙÔ˘, ÙËÓ ¤ÏÏÂÈ„Ë ·ÁˆÓÈÛÙÈÎfiÙËÙ·˜ Î·È ÙË ÌÔÈÚÔÏ·ÙÚ›· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ Î·È ÙË ‰‡Ó·ÌË, ÙËÓÙfiÏÌË Î·È ÙËÓ ·Ó‰ÚÂ›· Ô˘ Â¤‰ÂÈÍÂ Û’ fiÏË ÙÔ˘ ÙË ̇ ˆ‹ (ÛÙ. 20-24), Ë ·ÓÙ›ıÂÛË ·Ó¿ÌÂÛ·ÛÙÔ ¿‰ÔÍÔ Ù¤ÏÔ˜ Î·È ÙËÓ ÚÔËÁÔ‡ÌÂÓË ¤Ó‰ÔÍË ̇ ˆ‹ ÙÔ˘. M¤Û· ·fi ÙËÓ ·ÓÙ›ıÂÛË ·˘Ù‹ ‰È·-Ê·›ÓÂÙ·È Î·È ÌÈ· ÈÎÚ‹ ÓÔÛÙ·ÏÁ›· ÁÈ· ÙËÓ ÂÚ›Ô‰Ô ÙˆÓ ËÚˆÈÎÒÓ Î·ÙÔÚıˆÌ¿ÙˆÓ ÙÔ˘. KÈÂ‰Ò Ë ÌÔÚÊ‹ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÙ·È ·ÔÁ˘ÌÓˆÌ¤ÓË ·fi ÙËÓ ËÚˆÈÎ‹ ÓÔ‹ ÙˆÓ ‰ËÌÔ-ÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ. A˘Ùfi˜ Ô ̆ ÂÚ¿ÓıÚˆÔ˜ ‹Úˆ·˜ Âı·›ÓÂÈ Û·Ó ¤Ó·˜ ÎÔÈÓfi˜ ¿ÓıÚˆÔ˜,·Ó›Û¯˘ÚÔ˜, ·Ú·‰ÔÌ¤ÓÔ˜ ÛÙËÓ ·Ó·fiÊÂ˘ÎÙË ÌÔ›Ú· ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘. KÈ ·˘Ùfi Ô˘ Ì¤ÓÂÈ Â›Ó·ÈË ‰È·›ÛÙˆÛË ˆ˜ fiÛÔ „ËÏ¿ ÎÈ ·Ó ÊÙ¿ÛÂÈ Ô ¿ÓıÚˆÔ˜, fiÛÔ ÈÛ¯˘Úfi˜ ÎÈ ·Ó Â›Ó·È, ‰ÂÓ ÌÔÚÂ›Ó· ÍÂÂÚ¿ÛÂÈ ÙË ıÓËÙ‹ ÙÔ˘ Ê‡ÛË, ‰ÂÓ ÌÔÚÂ› Ó· ·ÔÊ‡ÁÂÈ ÙË ÌÔ›Ú· ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘.

TÂ¯ÓÈÎ‹ – EÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û· Î·È ÙÚfiÔÈ

➢ ™ÙÈ¯Ô˘ÚÁ›·: I·Ì‚ÈÎfi˜ ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˜, ·ÚÔÍ‡ÙÔÓÔ˜, ̄ ˆÚ›˜ ÔÌÔÈÔÎ·Ù·ÏËÍ›·.

➢ °ÏÒÛÛ·: MÂÈÎÙ‹, ·Ó¿ÌÂÈÍË ÏfiÁÈˆÓ Î·È Ï·˚ÎÒÓ ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ.

➢ ⁄ÊÔ˜: °ÂÓÈÎ¿ Â›Ó·È ·Ïfi, ÔÈ ÂÈÎfiÓÂ˜ ÙÔ‡ ÚÔÛ‰›‰Ô˘Ó ·Ú·ÛÙ·ÙÈÎfiÙËÙ·, ÂÓÒ Ô ÌÔÓfiÏÔ-ÁÔ˜ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ̄ ·Ú›˙ÂÈ ÛÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ ̇ ˆÓÙ¿ÓÈ·, ·ÌÂÛfiÙËÙ·, ‰Ú·Ì·ÙÈÎfiÙËÙ·. øÛÙfiÛÔ ÛÂÔÚÈÛÌ¤Ó· ÛËÌÂ›· ÙÔ ‡ÊÔ˜ Â›Ó·È Î¿ˆ˜ ÂÈÙË‰Â˘Ì¤ÓÔ Î·È ̄ ·Ï·Úfi. K˘ÚÈ·Ú¯Ô‡Ó Ô ·Ú·Ù·-ÎÙÈÎfi˜ ÏfiÁÔ˜ Î·È Ë ̄ Ú‹ÛË ÚËÌ¿ÙˆÓ Î·È Ô˘ÛÈ·ÛÙÈÎÒÓ.

➢ AÊ‹ÁËÛË: TÔ Ô›ËÌ· ¤¯ÂÈ ·ÊËÁËÌ·ÙÈÎfi ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú·. O ·ÊËÁËÙ‹˜ ¤¯ÂÈ ÙÔ ÚfiÏÔ ÙÔ˘ ·-ÓÙÔÁÓÒÛÙË ·ÊËÁËÙ‹ Î·È ‰ÂÓ ÌÂÙ¤¯ÂÈ ÛÙ· ÁÂÁÔÓfiÙ· (ÂÙÂÚÔ‰ÈËÁËÙÈÎfi˜ ·ÊËÁËÙ‹˜ – ·Ê‹ÁË-ÛË ÌÂ ÌË‰ÂÓÈÎ‹ ÂÛÙ›·ÛË). H ·Ê‹ÁËÛË ÛÂ Î¿ÔÈÔ ÛËÌÂ›Ô ‰È·ÎfiÙÂÙ·È Î·È ¤¯Ô˘ÌÂ ÛÂ Â˘ı‡ÏfiÁÔ ÙÔ ÌÔÓfiÏÔÁÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (ÛÙ. 18-26).

➢ EÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜: ™ÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ Â›Ó·È ÂÌÊ·ÓÂ›˜ ÔÈ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È, ·ÏÏ¿Î·È ÔÈ ÏfiÁÈÂ˜ Î·È ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ¤˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜. (BÏ. ·¿ÓÙËÛË ÛÙËÓ ÂÚÒÙËÛË 2 ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈ-ÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘, ÛÂÏ. 125.)

➢ ∂ÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û·MÂÙ·ÊÔÚ¤˜: TÚ›ÙËÓ ÔÏ˘ÈÎÚ·Ì¤ÓËÓ (ÛÙ. 1), ÙÔ˘˜ ‰ÚfiÌÔ˘˜ ÙÔ˘ ·¤ÎÔ„Â (ÛÙ. 7), ‰¿ÎÚ˘·ÈÎÚ¿ Ê·ÚÌ·ÎˆÌ¤Ó· (ÛÙ. 12), Ú·˝ÛıËÓ Ë Î·Ú‰È¿ (ÛÙ. 13), ·È ̄ Â›ÚÂ˜ ÂÏ‡ıËÛ·Ó (ÛÙ. 23).¶ÚÔÛˆÔÔÈ‹ÛÂÈ˜: Ë ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘, ÙˆÓ Î¿ÌˆÓ Î·È ÙˆÓ ‚Ô˘ÓÒÓ,ÙÔ˘ Ù¿ÊÔ˘.

°ÂÓÈÎ‹ ·ÔÙ›ÌËÛË

TÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ· ·fi ÙÔ ŒÔ˜ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ AÎÚ›Ù· ‰ÂÓ ÍÂÊÂ‡ÁÂÈ ·fi ÙË ÁÂÓÈÎfi-ÙÂÚË ÎÚ›ÛË ÁÈ· ÙËÓ ÔÈËÙÈÎ‹ ·Í›· ÙÔ˘ ¤Ô˘˜. ¶·Ú¿ ÙÈ˜ Î¿ÔÈÂ˜ ·ÚÂÙ¤˜ ÙÔ˘ (.¯. ‰Ú·Ì·ÙÈ-

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·122


ÎfiÙËÙ·, ÂÏÂÁÂÈ·Îfi˜ ÙfiÓÔ˜), ‰ÂÓ ÊÙ¿ÓÂÈ ÙË ÊÚÂÛÎ¿‰·, ÙËÓ ·ÌÂÛfiÙËÙ·, ÙËÓ ÂÎÊÚ·ÛÙÈÎ‹ ‰‡-Ó·ÌË Î·È ÙËÓ ËÚˆÈÎ‹ ÓÔ‹ ÙˆÓ ·ÓÙ›ÛÙÔÈ¯ˆÓ ‰ËÌÔÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ. EÓÙ‡ˆÛË ÚÔÎ·ÏÂ›Ë ·ÓÙÈËÚˆÈÎ‹ ÂÈÎfiÓ· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ÌÚÔÛÙ¿ ÛÙÔÓ ÂÈÎÂ›ÌÂÓÔ ı¿Ó·Ùfi ÙÔ˘, Ô˘ Û·Ó Û˘ÓËıÈ-ÛÌ¤ÓÔ˜ ¿ÓıÚˆÔ˜ ÎÏ·›ÂÈ Î·È ıÚËÓÂ›, Ë ÙÚ·ÁÈÎ‹ ·ÓÙ›ıÂÛË ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙÔÓ ¤Ó‰ÔÍÔ, ÁÂÌ¿ÙÔ·Û‡ÏÏËÙ· Î·ÙÔÚıÒÌ·Ù· ‚›Ô ÙÔ˘ Î·È ÙÔÓ ¿‰ÔÍÔ ı¿Ó·Ùfi ÙÔ˘ (Ô ı¿Ó·ÙÔ˜ ÙÔÓ ‚Ú›ÛÎÂÈ ¿Ú-ÚˆÛÙÔ ÎÈ ·‰‡Ó·ÌÔ ÌÂ˜ ÛÙÔ ·Ï¿ÙÈ ÙÔ˘). KÈ ·˘Ùfi Ô˘ Ì¤ÓÂÈ ÙÂÏÈÎ¿ Â›Ó·È Ë ‰È·›ÛÙˆÛË ˆ˜fiÛÔ ‰˘Ó·Ùfi˜ ÎÈ ·Ó Â›Ó·È Ô ¿ÓıÚˆÔ˜, fiÛÔ „ËÏ¿ ÎÈ ·Ó ÊÙ¿ÛÂÈ, ̆ fiÎÂÈÙ·È ÛÙÔÓ ··Ú¿‚·ÙÔÊ˘ÛÈÎfi ÓfiÌÔ ÙË˜ ÊıÔÚ¿˜, ÙÔ˘ ÔÔ›Ô˘ ·Ó·fiÊÂ˘ÎÙË Î·Ù¿ÏËÍË Â›Ó·È Ô ı¿Ó·ÙÔ˜. AÍ›˙ÂÈ ‚¤-‚·È· Ó· ÛËÌÂÈÒÛÔ˘ÌÂ ÙË ÁÏˆÛÛÈÎ‹ ·Í›· ÙÔ˘ ·ÔÛ¿ÛÌ·ÙÔ˜, Î·È ÁÂÓÈÎfiÙÂÚ· ÔÏfiÎÏËÚÔ˘ÙÔ˘ ¤Ô˘˜, ·ÊÔ‡ Â‰Ò ÁÈ· ÚÒÙË ÊÔÚ¿ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÂ›Ù·È Ë Ï·˚Î‹ ÁÏÒÛÛ· ÛÙËÓ ¤ÓÙÂ¯ÓË ÏÔ-ÁÔÙÂ¯ÓÈÎ‹ ·Ú·ÁˆÁ‹.

∞¶∞¡Δ∏™∂π™ ™Δπ™ ∂ƒøΔ∏™∂π™ Δ√À ™Ã√§π∫√À μπμ§π√À

1. ¡· Û˘ÁÎÚ›ÓÂÙÂ ÙÔ ·Ú·¿Óˆ ·fiÛ·ÛÌ· ÌÂ ÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È Ô˘ ·ÎÔÏÔ˘ıÂ›,Î·ıÒ˜ Î·È ÌÂ ¿ÏÏ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Ô˘ ·Ó·Ê¤ÚÔÓÙ·È ÛÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹,Î·È Ó· ÛËÌÂÈÒÛÂÙÂ ÙÈ˜ ·Ú·ÙËÚ‹ÛÂÈ˜ Û·˜.

∞fi„‘ Â¤ÚÓÔ˘Ó ÔÙ·ÌÔ‡˜ Î·È ‰È¿‚·ÈÓ· ÁÂÊ‡ÚÈ·ÎÈ ¿ÎÔ˘Û· ÎÈ ·Ó·ÛÙÂÓ·ÁÌÔ‡˜ Î·È ÚÒÙËÍ· ÂÈÓÙ¿ ‘Ó·È.√ ¢ÈÁÂÓ‹˜ „˘¯ÔÌ·¯Â› ÎÈ Ë ÁË˜ ÙÔÓÂ ÙÚÔÌ¿ÛÛÂÈÎÈ Ë Ï¿Î· ÙÔÓ ·Ó·ÙÚÈ¯È¿ Ò˜ ı· ÙÔÓÂ ÛÎÂ¿ÛÂÈ.∫È ÂÎÂ›‰· Ô˘ „˘¯ÔÌ·¯Â›, ÏfiÁÈ· ·ÓÙÚÂÈˆÌ¤Ó· Ï¤ÂÈ:– ¡· ‘¯ÂÓ Ë ÁË˜ ·Ù‹Ì·Ù· ÎÈ Ô Ô˘Ú·Ófi˜ ÎÂÚÎ¤ÏÈ· Ó· ¿ıÈÔ˘Ó Ù· ·Ù‹Ì·Ù· Ó· ‘È·Ó· Ù· ÎÂÚÎ¤ÏÈ·Ó’ ·Ó¤‚·ÈÓ· ÛÙÔÓ Ô˘Ú·Ófi Ó· ‰ÈÏˆıÒ Ó· Î¿ÙÛˆ,Ó· ‰ÒÎˆ ÛÂ›ÛÌ· Ù’ Ô˘Ú·ÓÔ‡, Ó· ‚Á¿ÏÂÈ Ì·‡Ú· Ó¤ÊËÓ· Î¿Ìˆ ̄ ÈfiÓÈ ÛÙ· ‚Ô˘Ó¿ Î·È ÙÔ ÓÂÚfi ÙÛÈ Î¿ÌÔ˘˜.(Ï¤ÍÂÈ˜: ÎÂÚÎ¤ÏÈ·: ÎÚ›ÎÔÈ, Á¿ÓÙ˙ÔÈØ Ó· ¿ıÈÔ˘Ó: Ó· ·ÙÔ‡Û·).

™˘ÁÎÚ›ÓÔÓÙ·˜ ÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ ÌÂ ÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘‰È·ÈÛÙÒÓÔ˘ÌÂ ‰È¿ÊÔÚÂ˜ ÔÌÔÈfiÙËÙÂ˜ Î·È ‰È·ÊÔÚ¤˜.

OÌÔÈfiÙËÙÂ˜:– I·Ì‚ÈÎfi˜ ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˜.– ™˘ÌÌÂÙÔ¯‹ (ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË) ÙË˜ Ê‡ÛË˜ ÛÙËÓ ÂÈı·Ó¿ÙÈ· ·ÁˆÓ›· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (Ë

ÁË˜ ÙÔÓÂ ÙÚÔÌ¿ÛÛÂÈ, ÛÙ. 3).– ¶ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙÔ˘ Ù¿ÊÔ˘ (ÙË˜ Ï¿Î·˜, ÛÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È). Y¿Ú¯ÂÈ fiÌˆ˜ ÌÈ·

ÛËÌ·ÓÙÈÎ‹ ‰È·ÊÔÚÔÔ›ËÛË: ÛÙÔ ¤Ô˜ Ë ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ ÙË Û˘Ó·ÈÛıËÌ·ÙÈÎ‹ÊfiÚÙÈÛË Î·È ÙË ‰Ú·Ì·ÙÈÎfiÙËÙ· ÙË˜ ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË˜ ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡: ÎÈ ËÏ¿Î· ÙÔÓ ·Ó·ÙÚÈ¯È¿ Ò˜ ı· ÙÔÓÂ ÛÎÂ¿ÛÂÈ (Ë Ï¿Î· ·Ó·ÙÚÈ¯È¿˙ÂÈ ÛÙË ÛÎ¤„Ë ˆ˜ ı·ÛÎÂ¿ÛÂÈ ·˘ÙfiÓ ÙÔÓ ·ÓÙÚÂÈˆÌ¤ÓÔ).

¢È·ÊÔÚ¤˜:– H ÁÏÒÛÛ· ÙÔ˘ ·ÔÛ¿ÛÌ·ÙÔ˜ Â›Ó·È ÌÂÈÎÙ‹, ÌÂ ·Ó¿ÌÂÈÍË ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ ·fi ÙË Ï·˚Î‹

123

✍

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·123


124

ÁÏÒÛÛ·, ÙË ÏfiÁÈ· Î·È ÙËÓ ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ‹, ÂÓÒ Ë ÁÏÒÛÛ· ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡ Â›-Ó·È Î·ı·Ú¿ Ï·˚Î‹ ÌÂ Î¿ÔÈ· È‰ÈˆÌ·ÙÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›·.

– TÔ ‡ÊÔ˜ ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡ Â›Ó·È ÏÈÙfi, ˘ÎÓfi, ÁÔÚÁfi ÌÂ ̇ ˆÓÙ¿ÓÈ·, ·ÌÂÛfiÙËÙ·Î·È ‰Ú·Ì·ÙÈÎfiÙËÙ·, ÂÓÒ ‰È¿¯˘ÙË Â›Ó·È Ë ËÚˆÈÎ‹ ÓÔ‹. AÓÙ›ıÂÙ· ÙÔ ‡ÊÔ˜ ÙÔ˘ ·ÔÛ¿-ÛÌ·ÙÔ˜ ‰ÂÓ ÊÙ¿ÓÂÈ ÙËÓ ·ÌÂÛfiÙËÙ· ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡, ÛÂ ÌÂÚÈÎ¿ ÛËÌÂ›· Â›Ó·È¯·Ï·Úfi Î·È ÂÈÙË‰Â˘Ì¤ÓÔ, ÂÓÒ Î˘ÚÈ·Ú¯Â› Ô ıÚËÓËÙÈÎfi˜ ÙfiÓÔ˜.

– Afi ÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÏÂ›ÂÈ ÙÔ ËÚˆÈ-Îfi ‹ıÔ˜ Î·È Ë ÂÈÎ‹ ·ÙÌfiÛÊ·ÈÚ· ÙÔ˘‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡. ™ÙÔ ¤Ô˜ Ô¢ÈÁÂÓ‹˜ Âı·›ÓÂÈ ¿ÚÚˆÛÙÔ˜ ÛÙÔ ·-Ï¿ÙÈ ÙÔ˘. MÚÔÛÙ¿ ÛÙÔÓ ÂÈÎÂ›ÌÂÓÔı¿Ó·Ùfi ÙÔ˘ ÎÏ·›ÂÈ Î·È ıÚËÓÂ› Û·ÓÎÔÈÓfi˜ ¿ÓıÚˆÔ˜ Î·È ·Ôı·ÚÚ˘Ì¤-ÓÔ˜ ÔÌÔÏÔÁÂ› ÙËÓ ·‰˘Ó·Ì›· ÙÔ˘ Ó··ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ. AÓÙ›ıÂÙ·,ÛÙÔ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ fi¯ÈÌfiÓÔ ·ÁˆÓ›˙ÂÙ·È Ì¤¯ÚÈ ÙËÓ ÙÂÏÂ˘-Ù·›· ÛÙÈÁÌ‹ ÁÈ· Ó· ÌËÓ ·Ú·‰ÒÛÂÈÙËÓ „˘¯‹ ÙÔ˘ („˘¯ÔÌ·¯Â›), ·ÏÏ¿ ÂÎ-ÊÚ¿˙ÂÈ Î·È ÙËÓ ÂÈı˘Ì›· ÙÔ˘ Ó· Î¿-ÓÂÈ ·ÎfiÌ· ¤Ó· ÙÂÏÂ˘Ù·›Ô ̆ ÂÚÊ˘-ÛÈÎfi Î·ÙfiÚıˆÌ· (N· ’¯ÂÓ Ë ÁË˜ ...Î·È ÙÔ ÓÂÚfi ÙÛÈ Î¿ÌÔ˘˜). A¤Ó·ÓÙÈÛÙ· ıÚËÓËÙÈÎ¿ ÏfiÁÈ· ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ ÛÙ¤-ÎÔÓÙ·È Ù· ·ÓÙÚÂÈˆÌ¤Ó· ÏfiÁÈ· ÙÔ˘‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡.

– ™˘ÁÎÚ›ÓÔÓÙ·˜ ÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· Î·È ÌÂ¿ÏÏ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·, ‰È·È-ÛÙÒÓÔ˘ÌÂ ÙËÓ ›‰È· ‚·ÛÈÎ‹ ‰È·ÊÔÚ¿:ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜‰ÂÓ ̆ ÔÙ¿ÛÛÂÙ·È ÛÙË ÌÔ›Ú· ÙÔ˘ ı·-Ó¿ÙÔ˘, ·ÏÂ‡ÂÈ ÌÂ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ (X¿ÚÔ)¤ÛÙˆ ÎÈ ·Ó ÙÔ ·ÔÙ¤ÏÂÛÌ· ·˘Ù‹˜ ÙË˜ ¿ÏË˜ Â›Ó·È ÚÔ‰ÈÎ·ÛÌ¤ÓÔ. ™Â ¤Ó· ÙÚ·ÁÔ‡‰È Ì¿ÏÈ-ÛÙ· Ô X¿ÚÔ˜ ÙÔÓ ÓÈÎ¿ÂÈ ÌÂ ÂÓ¤‰Ú· (˙ËÏÂ‡ÁÂÈ Ô X¿ÚÔ˜ ÌÂ ̄ ˆÛÈ¿ Ì·ÎÚ¿ ÙÔÓÂ ‚ÈÁÏ›˙ÂÈ, / Î’ÂÏ¿‚ˆÛ¤ ÙÔ˘ ÙËÓ Î·Ú‰È¿ Î·È ÙËÓ „˘¯‹ ÙÔ˘ ‹ÚÂ), ·Ó·‰ÂÈÎÓ‡ÂÙ·È ‰ËÏ·‰‹ Î·ÙÒÙÂÚÔ˜·fi ÙÔÓ ‹Úˆ·, ·ÊÔ‡ ‰ÂÓ ÙÔÏÌ¿ Ó· ÙÔÓ ·ÓÙÈÌÂÙˆ›ÛÂÈ ·ÏÈÎ·Ú›ÛÈ· Î·È ÙÔÓ ÓÈÎ¿ÂÈ ÌÂ‡Ô˘ÏÔ ÙÚfiÔ. ™’ ¿ÏÏ· ¿ÏÈ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Ô ÂÙÔÈÌÔı¿Ó·ÙÔ˜ ¢ÈÁÂÓ‹˜ Î·ÏÂ› Á‡Úˆ ÙÔ˘ ÙÔ˘˜Ê›ÏÔ˘˜ ÙÔ˘ Î·È ‹ÚÂÌÔ˜ ÙÔ˘˜ ·ÊËÁÂ›Ù·È, ·Ó·ÔÏÒÓÙ·˜ Û˘Á¯ÚfiÓˆ˜ Ù· Î·ÙÔÚıÒÌ·Ù¿ÙÔ˘, ÙËÓ ¿ÏË ÙÔ˘ ÌÂ ÙÔÓ X¿ÚÔ, fiÔ˘ ÓÈÎËÙ‹˜ ·Ó·‰ÂÈÎÓ‡ÂÙ·È Ô X¿ÚÔ˜. ™Ù· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ÁÂÓÈÎ¿ Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜ ·ÎfiÌ· Î·È ÙËÓ ÒÚ· ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘ ÙÔ˘ ·Ú·Ì¤ÓÂÈ Ô ·ÓÙÚÂÈˆ-Ì¤ÓÔ˜ ‹Úˆ·˜ ÌÂ ÙËÓ ·Û‡ÏÏËÙË ‰‡Ó·ÌË Î·È ·Ó‰ÚÂ›· Ô˘ ÙÔÏÌ¿ Ó· Û˘ÁÎÚÔ˘ÛÙÂ› ·ÎfiÌ·Î·È ÌÂ ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ.

™Ù· ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘ Î·Ù¿ ÙËÓ ¿ÏË ÌÂ ÙÔÓ

X¿ÚÔ Ê·›ÓÂÙ·È ˆ˜ ·Ú¯ÈÎ¿ ÓÈÎËÙ‹˜ ¤‚Á·ÈÓÂ Ô ¢È-

ÁÂÓ‹˜. ÿ¯ÓË ·˘Ù‹˜ ÙË˜ ¤Î‚·ÛË˜ [...] ¤¯Ô˘Ó ‰È·Ûˆ-

ıÂ› ̂ ˜ Û‹ÌÂÚ· ÛÂ ÔÚÈÛÌ¤Ó· ÙÚ·ÁÔ‡‰È·. O ·Û‡Ï-

ÏËÙÔ˜ ËÚˆÈÛÌfi˜ ÙÔ˘ AÎÚ›Ù·, Ô˘ ÂÈ¯ÂÈÚÔ‡ÛÂ Ù·

·‰‡Ó·Ù· Î·È ·Ú·‚›·˙Â ÌÂ ÙË ‰‡Ó·ÌË Î·È ÙËÓ ·-

ÔÎÔÙÈ¿ ÙÔ˘ ̂ ˜ ÎÈ ·˘ÙÔ‡˜ ÙÔ˘˜ Ê˘ÛÈÎÔ‡˜ ÓfiÌÔ˘˜,

ÚÔÎ·ÏÔ‡ÛÂ ÔˆÛ‰‹ÔÙÂ ÙÔ ı·˘Ì·ÛÌfi. øÛÙfiÛÔ

ÌÈ· Ù¤ÙÔÈ· ¤Î‚·ÛË ÂÚ¯fiÙ·Ó ÛÂ Û‡ÁÎÚÔ˘ÛË ÌÂ ÙË

ÁÂÓÈÎ¿ ·Ú·‰ÂÎÙ‹ Ú·ÁÌ·ÙÈÎfiÙËÙ· fiÙÈ Ô ı¿Ó·ÙÔ˜

Â›Ó·È ÎÔÈÓ‹ ÌÔ›Ú· fiÏˆÓ ÙˆÓ ·ÓıÚÒˆÓ. ŒÙÛÈ ÌÂ-

ÚÈÎÔ› ÌÂÙ·ÁÂÓ¤ÛÙÂÚÔÈ ‰È·ÛÎÂ˘·ÛÙ¤˜ [...], ¿Ú¯ÈÛ·Ó

ÛÈÁ¿ ÛÈÁ¿ Ó· ÚÔÛ·ÚÌfi˙Ô˘Ó Ù· ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ÙÔ˘

ı·Ó¿ÙÔ˘ ÚÔ˜ ÌÈ· ÚÂ·ÏÈÛÙÈÎfiÙÂÚË Ï‡ÛË, ÙËÓ ÙÂÏÈ-

Î‹ ‹ÙÙ· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ·fi ÙÔÓ X¿ÚÔ. KÈ ¤ÙÛÈ fiÌˆ˜

ÙÔ ÙÚ·ÁÔ‡‰È ‰ÂÓ ¤¯·ÓÂ Ù›ÔÙÂ ·fi ÙËÓ ÂÎÊÚ·ÛÙÈ-

Î‹ ÙÔ˘ ‰‡Ó·ÌË, ·ÓÙ›ıÂÙ·, Ô ‹Úˆ·˜, ÎÔÌÌ¤ÓÔ˜ ÙÒ-

Ú· ÛÂ ÈÔ ·ÓıÚÒÈÓ· Ì¤ÙÚ·, ¤ÊÂ˘ÁÂ ·fi ÙÔ ̄ ÒÚÔ

ÙÔ˘ Ì‡ıÔ˘ ÎÈ ÂÚ¯fiÙ·Ó ÔÏ‡ ÈÔ ÎÔÓÙ¿ Ì·˜ Î·È ÁÈ-

ÓfiÙ·Ó Û‡Ì‚ÔÏÔ ÙÔ˘ ·ÓıÚÒÔ˘ Ô˘, ÌÔÏÔÓfiÙÈ Í¤-

ÚÂÈ ÙË ıÓËÙ‹ ÙÔ˘ Ê‡ÛË, ‰ÂÓ ̆ ÔÙ¿ÛÛÂÙ·È ÛÙË ÌÔ›-

Ú· ÙÔ˘, ·ÏÏ¿ ÙÔÏÌ¿ÂÈ Ó· ÙËÓ ÚÔÎ·Ï¤ÛÂÈ Î·È Ó·

Û˘ÁÎÚÔ˘ÛÙÂ› Ì·˙› ÙË˜, ÎÈ ·˜ Â›Ó·È ÙÔ ·ÔÙ¤ÏÂÛÌ·

ÙË˜ ¿ÏË˜ ·˘Ù‹˜ ÚÔ‰ÈÎ·ÛÌ¤ÓÔ.

K. MËÙÛ¿ÎË˜

(EÈÛ·ÁˆÁ‹ ÛÙË N¤· EÏÏËÓÈÎ‹ §ÔÁÔÙÂ¯Ó›·,

ÂÎ‰. K·Ú‰·Ì›ÙÛ·)

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·124


™ÙÈ˜ ‰È·ÊÔÚ¤˜ ı· Ú¤ÂÈ Â›ÛË˜ Ó· ÚÔÛı¤ÛÔ˘ÌÂ Ù· fiÛ· ·Ó·Ê¤Ú·ÌÂ Î·È ·Ú·¿ÓˆÁÈ· ÙË ÁÏÒÛÛ· Î·È ÙÔ ‡ÊÔ˜.

ø˜ ÚÔ˜ ÙÈ˜ ÔÌÔÈfiÙËÙÂ˜, ¤Ú· ·fi ÙÔÓ È·Ì‚ÈÎfi ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô ÛÙ›¯Ô ·Ú·ÙËÚÔ‡ÌÂÂ›ÛË˜: ÙËÓ ·Ó·ÊÔÚ¿ ÙË˜ TÚ›ÙË˜, ̂ ˜ ËÌ¤Ú·˜ ı·Ó¿ÙÔ˘ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (TÚ›ÙË ÂÁÂÓÓ‹ıË Ô ¢ÈÁÂÓ‹˜Î·È TÚ›ÙË ı· Âı¿ÓÂÈ), ÙËÓ ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙË˜ Ê‡ÛË˜ Ô˘ Û˘ÌÌÂÙ¤¯ÂÈ ÛÙËÓ ÂÈı·Ó¿ÙÈ··ÁˆÓ›· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Ë Û˘ÌÌÂÙÔ¯‹ ·˘Ù‹ ·›ÚÓÂÈ Û˘Ó‹ıˆ˜ ÙË ÌÔÚÊ‹ÂÎ‰‹ÏˆÛË˜ Ê˘ÛÈÎÒÓ Ê·ÈÓÔÌ¤ÓˆÓ, .¯. ·ÛÙÚ·¤˜, ‚ÚÔÓÙ¤˜, ÛÂÈÛÌfi˜ Î.¿.), ÙËÓ ÚÔÛˆÔ-Ô›ËÛË ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘/X¿ÚÔÓÙ·, ÙËÓ ·Ó·fiÏËÛË/·Ó·ÊÔÚ¿ ÙˆÓ Î·ÙÔÚıˆÌ¿ÙˆÓ ÙÔ˘ ‹Úˆ·(ÌÂ ÙË ‰È·ÊÔÚ¿ fiÙÈ ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Ë ·Ó·ÊÔÚ¿ ·˘Ù‹ ¤¯ÂÈ ¤ÓÙÔÓÔ ÙÔ ÛÙÔÈ¯Â›Ô ÙË˜˘ÂÚ‚ÔÏ‹˜), ÙËÓ ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙÔ˘ Ù¿ÊÔ˘/Ï¿Î·˜, ÌfiÓÔ Ô˘ ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·,fiˆ˜ ·Ó·Ê¤Ú·ÌÂ Î·È ·Ú·¿Óˆ, Ë ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ·˘Ù‹ ÍÂ¯ˆÚ›˙ÂÈ ÁÈ· ÙËÓ ÂÎÊÚ·ÛÙÈÎ‹ÙË˜ ‰‡Ó·ÌË Î·È ÙË Û˘Ó·ÈÛıËÌ·ÙÈÎ‹ ÙË˜ ÊfiÚÙÈÛË.

2. ¶ÔÈÔÈ ÛÙ›¯ÔÈ ÛÙÔ ·Ú·¿Óˆ ·fiÛ·ÛÌ· ÙÔ˘ ¤Ô˘˜ Ê·ÓÂÚÒÓÔ˘Ó Â›‰Ú·ÛË ÙÔ˘ ‰Ë-ÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡ Î·È ÔÈÔÈ ÏfiÁÈÂ˜ ‹ ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ¤˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜;

E›‰Ú·ÛË ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡:– H TÚ›ÙË ̂ ˜ ËÌ¤Ú· ı·Ó¿ÙÔ˘ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ (ÛÙ. 1-3).– H ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘ (ÛÙ. 3, 6, 16).– H ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙË˜ Ê‡ÛË˜ (ÛÙ. 8).– H ̆ Ô‰Ô¯‹ ÙÔ˘ ÓÂÎÚÔ‡ ·fi ÙÔÓ Ù¿ÊÔ (ÛÙ. 26).– O ÛÙ. 16 ·Ú·¤ÌÂÈ ÛÙÔ ¿ÏÂÌ· ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ÌÂ ÙÔÓ X¿ÚÔ/ı¿Ó·ÙÔ.

EÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ¤˜ ‹ ÏfiÁÈÂ˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜:– H Â›ÛÎÂ„Ë ÙÔ˘ ÁÈ·ÙÚÔ‡ (ÛÙ. 2)Ø Î·ıÒ˜ Î·È Ë ·Ú¯·˚ÛÙÈÎ‹ ‰È·Ù‡ˆÛË (ÁÂÓÈÎ‹ ·fiÏ˘-

ÙË).– H ÚÔÛÊÒÓËÛË ø ¿ÓÙÂÚÓÂ, B·Û›ÏÂÈÂ (ÙÔ Â›ı. ¿ÓÙÂÚÓÔ˜ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÂ›Ù·È Û˘¯Ó¿

ÛÂ ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎÔ‡˜ ‡ÌÓÔ˘˜).– OÈ ÛÙ›¯ÔÈ 20-21, Ô˘ ·Ú·¤ÌÔ˘Ó ÛÂ ÂÁÎÒÌÈ· ÙÔ˘ ÂÈÙ¿ÊÈÔ˘ ıÚ‹ÓÔ˘ (Ú‚Ï. Ô˘ ¤‰˘

ÛÔ˘ ÙÔ Î¿ÏÏÔ˜).– °ÂÓÈÎ¿ ÛÙÔ˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ 18-25 Î˘ÚÈ·Ú¯Ô‡Ó Ù· ÛÙÔÈ¯Â›· ·fi ÙË ÏfiÁÈ· ‹ ÂÎÎÏËÛÈ·ÛÙÈÎ‹

ÁÏÒÛÛ· (.¯. Î·È ÙÔ ÏÔÈfiÓ, ·fi ÙÔ˘ Ó˘Ó, Ô˘‰fiÏˆ˜, ¿ÂÈÚÔ˜, ·ÓÂ›Î·ÛÙÔ˜, ‰˘Ó·ÛÙÂ›·,¿ÚÙÈ, ·È ̄ Â›ÚÂ˜, Ù· ¿ıÏ· Ô˘ ÔÈÔ‡Û·È, ÔÈ fi‰Â˜, Ù·˜ Ô‰Ô‡˜ ÎÚ·ÙÔ‡ÓÙÂ˜, ÔÏ›ÁÔÓ ‰Â, ÂÎ-ÊÂ‡ÁÂÈ).

3. ΔÈ ÛËÌ·›ÓÂÈ Ë ÌÂÙ·ÊÔÚÈÎ‹ ¤ÎÊÚ·ÛË «Ô ÙÚÔ¯fi˜ ÂÛ¯fiÏ·ÛÂÓ»; ¡· Ï¿‚ÂÙÂ ̆ fi„Ë Î·È ÙÔ˘˜‰˘Ô ÚÒÙÔ˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ ÙÔ˘ ∂ÚˆÙfiÎÚÈÙÔ˘:

«ΔÔ˘ Î‡ÎÏÔ˘ Ù· Á˘Ú›ÛÌ·Ù·… Î·È ÙÔ˘ ÙÚÔ¯Ô‡Ô˘ ÒÚÂ˜ „ËÏ¿ ÎÈ ÒÚÂ˜ ÛÙ· ‚¿ıË Ë·›ÓÔ˘».

H ÊÚ¿ÛË Ô ÙÚÔ¯fi˜ ÂÛ¯fiÏ·ÛÂÓ Ì·˜ ·Ú·¤ÌÂÈ ÛÙË ÁÓˆÛÙ‹ ‹‰Ë ·fi ÙËÓ ·Ú¯·ÈfiÙËÙ·Ï·˚Î‹ ·ÓÙ›ÏË„Ë Ô˘ ·ÚÔÌÔÈ¿˙ÂÈ ÙËÓ ÔÚÂ›· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ Ì’ ¤Ó·Ó ÙÚÔ¯fi (Î‡ÎÏÔ) Ô˘ Á˘Ú›˙ÂÈ¿ÏÏÔÙÂ ·ÓÂ‚¿˙ÔÓÙ¿˜ Ì·˜ „ËÏ¿ ÎÈ ¿ÏÏÔÙÂ Î·ÙÂ‚¿˙ÔÓÙ¿˜ Ì·˜ ̄ ·ÌËÏ¿, ̆ ÔÓÔÒÓÙ·˜ ¤ÙÛÈ ÙËÓ·¤Ó·Ë ÌÂÙ·‚ÔÏ‹ ÙË˜ ·ÓıÚÒÈÓË˜ ̇ ˆ‹˜, ÙÈ˜ Û˘ÓÂ¯Â›˜ ÌÂÙ·ÙÒÛÂÈ˜ ·fi ÙËÓ Â˘Ù˘¯›· ÛÙË ‰˘-

125

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·125


126

ÛÙ˘¯›· Î·È ·ÓÙ›ÛÙÚÔÊ·. ŸÙ·Ó Ô ÙÚÔ¯fi˜ ÛÙ·Ì·Ù‹ÛÂÈ Ó· Á˘Ú›˙ÂÈ, ÛËÌ·›ÓÂÈ ˆ˜ ÛÙ·Ì·Ù¿ Î·ÈË ÔÚÂ›· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜, ÔfiÙÂ Â¤Ú¯ÂÙ·È Ô ı¿Ó·ÙÔ˜. MÂÙ·ÊÔÚÈÎ¿ ÏÔÈfiÓ Ë ‰È·ÎÔ‹ ÂÚÈÛÙÚÔ-Ê‹˜ ÙÔ˘ ÙÚÔ¯Ô‡ ÛËÌ·›ÓÂÈ ÙË ‰È·ÎÔ‹ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜, ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ.

1. N· Û˘ÁÎÚ›ÓÂÙÂ ÙÔ ·Ú·Î¿Ùˆ ‰ËÌÔÙÈÎfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È ÁÈ· ÙÔ ı¿Ó·ÙÔ ÙÔ˘ ¢ÈÁÂÓ‹ ÌÂ ÙÔ ·fi-Û·ÛÌ· ·fi ÙÔ ¤Ô˜ Ô˘ ̆ ¿Ú¯ÂÈ ÛÙÔ Û¯ÔÏÈÎfi ‚È‚Ï›Ô.

O ¢ÈÁÂÓ‹˜ „˘¯ÔÌ·ÁÂ› Î’ Ë ÁË ÙÔÓÂ ÙÚÔÌ¿ÛÛÂÈ,‚ÚÔÓÙ¿ ÎÈ ·ÛÙÚ¿ÊÙÂÈ Ô Ô˘Ú·Ófi˜ Î·È ÛÂ›ÂÙ’ Ô ·¿Óˆ ÎfiÛÌÔ˜,ÎÈ Ô Î¿Ùˆ ÎfiÛÌÔ˜ ¿ÓÔÈÍÂ Î·È ÙÚ›˙Ô˘Ó Ù· ıÂÌ¤ÏÈ·,ÎÈ Ë Ï¿Î· ÙÔÓ ·Ó·ÙÚÈ¯È¿ Ò˜ ı· ÙfiÓÂ ÛÎÂ¿ÛÂÈÒ˜ ı· ÛÎÂ¿ÛÂÈ ÙÔÓ ·ËÙfi ÙÛË ÁË˜ ÙÔÓ ·ÓÙÚÂÈˆÌ¤ÓÔ.™›ÙÈ ‰ÂÓ ÙÔÓ ÂÛÎ¤·˙Â, Û‹ÏÈÔ ‰ÂÓ ÙÔÓ Â¯ÒÚÂÈ,Ù· fiÚË Â‰È·ÛÎ¤ÏÈ˙Â, ‚Ô˘ÓÔ‡ ÎÔÚÊ¤˜ Â‹‰·,¯·Ú¿ÎÈ ·Ì·‰ÔÏfiÁ·ÁÂ Î·È ÚÈ˙ÈÌÈ¿ Í·ÎÔ‡Ó·Â,ÛÙÔ ‚›ÙÛÈÛÌ· ’È·ÓÂ Ô˘ÏÈ¿, ÛÙÔ ¤Ù·ÁÌ· ÁÂÚ¿ÎÈ·,ÛÙÔ ÁÏ¿ÎÔ Î’ ÂÈ˜ ÙÔ ‹‰ËÌ· Ù· Ï¿ÊÈ· Î·È Ù’ ·ÁÚ›ÌÈ·.ZËÏÂ‡ÂÈ Ô X¿ÚÔ˜ ÌÂ ̄ ˆÛÈ¿ Ì·ÎÚ¿ ÙfiÓÂ ‚ÈÁÏ›˙ÂÈ,ÎÈ’ ÂÏ¿‚ˆÛ¤ ÙÔ˘ ÙËÓ Î·Ú‰È¿ Î·È ÙËÓ „˘¯‹ ÙÔ˘ ‹ÚÂ.

¶TøXO¶PO¢POMIKA[Ì¿ıÂ ÙÔ ÙÛ·ÁÎ¿ÚËÓ ÙÔ ·È‰›Ó ÛÔ˘]


T· ÈÔ ·ÍÈfiÏÔÁ· ‰ËÌÒ‰Ë ÎÂ›ÌÂÓ· ÙÔ˘ 18Ô˘ ·È. Â›Ó·È Ù· ¶ÚÔ‰ÚÔÌÈÎ¿ ‹ ¶Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎ¿.¶ÚfiÎÂÈÙ·È ÁÈ· Ù¤ÛÛÂÚ· ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁ‹Ì·Ù· fiÔ˘ ‰ÈÂÎÙÚ·Áˆ‰Ô‡ÓÙ·È Ù· ‚¿Û·Ó· ÙÔ˘ ÊÙˆ¯Ô‡Û˘˙‡ÁÔ˘ Ô˘ ·ÓÙÚÂ‡ÙËÎÂ ÏÔ‡ÛÈ· Î·È Î·ÏÔÌ·ıËÌ¤ÓË Á˘Ó·›Î·, ÙÔ˘ ÔÏ‡ÙÂÎÓÔ˘ ÔÈÎÔÁÂÓÂÈ-¿Ú¯Ë, ÙÔ˘ ÓÂ·ÚÔ‡ ÌÔÓ·¯Ô‡ Î·È ÙÔ˘ ÊÙˆ¯Ô‡ ÏÔÁ›Ô˘. Œ¯Ô˘Ó ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú· ·˘ÙÔ‚ÈÔÁÚ·ÊÈÎfi, ÌÂÙÔÓ ‹Úˆ·-Û˘ÁÁÚ·Ê¤· Ó· ̆ Ô‰‡ÂÙ·È Î¿ıÂ ÊÔÚ¿ ‰È·ÊÔÚÂÙÈÎÔ‡˜ ÚfiÏÔ˘˜.ø˜ Û˘ÁÁÚ·Ê¤·˜ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È Ô ¶Ùˆ¯ÔÚfi‰ÚÔÌÔ˜, Ô˘ ÛÂ Î¿ıÂ ÛÙÈ¯Ô‡ÚÁËÌ· ·Â˘ı‡ÓÂÙ·È,fiˆ˜ Â›·ÌÂ, ÌÂ ‰È·ÊÔÚÂÙÈÎ‹ È‰ÈfiÙËÙ· ÛÙÔÓ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ· ‹ ÛÂ ¿ÏÏ· Ì¤ÏË ÙË˜ ·˘ÙÔÎÚ·ÙÔ-ÚÈÎ‹˜ ÔÈÎÔÁ¤ÓÂÈ·˜ ÙˆÓ KÔÌÓËÓÒÓ, ÁÈ· Ó· ̇ ËÙ‹ÛÂÈ ‚Ô‹ıÂÈ·. ¶·Ï·ÈfiÙÂÚ· Ô ¶Ùˆ¯ÔÚfi‰ÚÔÌÔ˜Ù·˘ÙÈ˙fiÙ·Ó ÌÂ ÙÔ ÁÓˆÛÙfi ÏfiÁÈÔ £Âfi‰ˆÚÔ ¶Úfi‰ÚÔÌÔ, ÚÔÛÙ·ÙÂ˘fiÌÂÓÔ ÙˆÓ KÔÌÓËÓÒÓ. ™‹-ÌÂÚ· fiÌˆ˜ ÈÛÙÂ‡ÂÙ·È ˆ˜ Ù· ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁ‹Ì·Ù· ·˘Ù¿ Â›Ó·È Û¿ÙÈÚÂ˜ ÁÚ·ÌÌ¤ÓÂ˜ ·fi ·ÓÒÓ˘ÌÔ‹ ·ÓÒÓ˘ÌÔ˘˜ ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁÔ‡˜. H ÁÏÒÛÛ· ÙˆÓ ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁËÌ¿ÙˆÓ ‰ÂÓ Â›Ó·È ÔÌÔÈÔÁÂÓ‹˜ (ÛÙÔ˘˜

¶∞ƒ∞§§∏§√ ∫∂πª∂¡√*

* ∏ ·¿ÓÙËÛË ‚Ú›ÛÎÂÙ·È ÛÙÔ Ù¤ÏÔ˜ ÙÔ˘ ‚È‚Ï›Ô˘.

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·126


·Ú¯ÈÎÔ‡˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ ÙˆÓ ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁËÌ¿ÙˆÓ, .¯. ÛÙÈ˜ ·ÊÈÂÚÒÛÂÈ˜ ÚÔ˜ ÙÔÓ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ·, Î·ÈÛÙÔ˘˜ ÙÂÏÂ˘Ù·›Ô˘˜ ̆ ¿Ú¯Ô˘Ó ÏfiÁÈ· ÛÙÔÈ¯Â›·, ÂÓÒ ÛÙÔ Î‡ÚÈÔ Ì¤ÚÔ˜ Ë ÁÏÒÛÛ· Á›ÓÂÙ·È ‰ËÌÒ-‰Ë˜), ·ÔÙÂÏÂ› fiÌˆ˜ ÙËÓ ÈÔ Û˘ÓÂÎÙÈÎ‹ ·ÂÈÎfiÓÈÛË ÙË˜ ÔÌÈÏÔ‡ÌÂÓË˜ ÁÏÒÛÛ·˜ ÛÙËÓ KˆÓÛÙ·-ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË ÙËÓ ÂÔ¯‹ ÙÔ˘ 12Ô˘ ·È.T· Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎ¿ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙Ô˘Ó Î¿ÔÈ· ·ÈÛıËÙÈÎ‹ ·Í›· (.¯. ÈÛ¯˘Ú‹ Ê·ÓÙ·Û›·, ÂÚÈ-ÁÚ·ÊÈÎ‹ ÈÎ·ÓfiÙËÙ·, ÂÈÚˆÓÈÎfi, ·˘ÙÔÛ·ÙÈÚÈÎfi ‹ ÛÎˆÙÈÎfi ÛÙÔÈ¯Â›Ô), ÂÓÒ ·Ó·ÌÊÈÛ‚‹ÙËÙË Â›-Ó·È Ë ÁÏˆÛÛÈÎ‹ ÙÔ˘˜ ·Í›· (·ÓÙÈÚÔÛˆÂ˘ÙÈÎfiÙÂÚÔ ‰Â›ÁÌ· ‰ËÌÒ‰Ô˘˜ ÏÔÁÔÙÂ¯Ó›·˜ ÙÔ˘ 12Ô˘·È.), ·ÏÏ¿ Î·È Ë ÈÛÙÔÚÈÎ‹ Î·È Ï·ÔÁÚ·ÊÈÎ‹ ÙÔ˘˜ ·Í›·, Î·ıÒ˜ Ì·˜ ÌÂÙ·Ê¤ÚÔ˘Ó ÛÙËÓ Î·ıËÌÂÚÈ-Ó‹ ̇ ˆ‹ Î·È Ù· ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù¿ ÙË˜ Î·È Ì·˜ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙Ô˘Ó ÌÂ ÏÂÙÔÌ¤ÚÂÈÂ˜ ÙÔÓ È‰ÈˆÙÈÎfi ‚›Ô ÙˆÓ·ÓıÚÒˆÓ ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜.TÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘ ÚÔ¤Ú¯ÂÙ·È ·fi ÙÔ Ù¤Ù·ÚÙÔ ÛÙÈ¯Ô‡ÚÁËÌ·, fiÔ˘ Ô‹Úˆ·˜-Û˘ÁÁÚ·Ê¤·˜ Â›Ó·È ¤Ó·˜ ÊÙˆ¯fi˜ ÏfiÁÈÔ˜. ™’ ·˘Ùfi ÂÎÊÚ¿˙ÂÙ·È ÙÔ ·Ú¿ÔÓÔ ÙÔ˘ ·Ó-ıÚÒÔ˘ Ô˘ ¤Ì·ıÂ ÁÚ¿ÌÌ·Ù· ÁÈ· Ó· ‰ÂÈ ÚÔÎÔ‹ Î·È ÙÂÏÈÎ¿, ·ÓÙ› ÁÈ· ÙÔÓ ÏÔ‡ÙÔ Î·È ÙËÓÂ˘Ì¿ÚÂÈ· Ô˘ ÚÔÛ‰ÔÎÔ‡ÛÂ, ‚Ú‹ÎÂ ÙË ÊÙÒ¯ÂÈ· Î·È ÙËÓ Â›Ó·. ŒÙÛÈ ÊÙ¿ÓÂÈ ÛÙÔ ÛËÌÂ›Ô Î¿-ÔÈ· ÛÙÈÁÌ‹ Ó· ·Ó·ÊˆÓ‹ÛÂÈ ·Á·Ó·ÎÙÈÛÌ¤Ó·: ·Ó¿ıÂÌ· Ù· ÁÚ¿ÌÌ·Ù·, XÚÈÛÙ¤, Î·È ÔÔ‡ Ù· ı¤-ÏÂÈ. ™ÙÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ· Ô ÔÈËÙ‹˜ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙËÓ ÂÚ›ÙˆÛË Î¿ÔÈÔ˘ ÁÂ›ÙÔ-Ó¿ ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË, Ô ÔÔ›Ô˜, ·Ó Î·È ¤¯ÂÈ Â¿ÁÁÂÏÌ· ÈÔ Ù·ÂÈÓfi ·’ ·˘ÙfiÓ, ÌÔÚÂ› Ó· ·ÓÙÈ-ÌÂÙˆ›˙ÂÈ ÙÈ˜ ·Ó¿ÁÎÂ˜ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ Î·È Ì¿ÏÈÛÙ· Ó· Î·ÏÔÂÚÓ¿ÂÈ, Û’ ·ÓÙ›ıÂÛË ÌÂ ÙÔÓ ›‰ÈÔ.


ÙÈÓ¿: Î¿ÔÈÔÓØ Ì¿ıÂ ÙÔ ÁÚ·ÌÌ·ÙÈÎ¿: Ì¿ıÂ ÙÔ ÁÚ¿ÌÌ·Ù·, ÌfiÚÊˆÛ¤ ÙÔØ ·Ó Ô˘ ÙÔÓ Â›ˆ:·Ó ‰ÂÓ ÙÔ˘ ˆØ ·Ú·ÎÚÔ˘ÓÈ·ÚÔÎ¤Ê·ÏÔ˜: ·ÓfiËÙÔ˜, ÙÚÂÏfi˜Ø ‚ÈÔÙ‹: ÙÚfiÔ˜ ˙ˆ‹˜Ø ‚ÚÒ-ÛÈ˜: Ê·ÁËÙfiØ ·Ó¿·˘ÛÈ˜: Î·ÏÔ¤Ú·ÛËØ ÙËÓ: ÙËÓ ÔÔ›·Ø ÂÙÛˆÙ‹˜: Ì·ÏˆÌ·Ù‹˜, ÙÛ·-ÁÎ¿ÚË˜Ø ¤ÓÈ: Â›Ó·ÈØ Î·ÏÔ„ˆÓÈÛÙ‹˜: ·˘Ùfi˜ Ô˘ ÍÔ‰Â‡ÂÈ ·ÚÎÂÙ¿ ÁÈ· Ó· ·ÁÔÚ¿˙ÂÈ Î·Ï‹˜ ÔÈ-fiÙËÙ·˜ ·Á·ı¿Ø ¯·ÚÔÎfiÔ˜: ÁÏÂÓÙ˙¤˜Ø ÙÔ ıÂÚÌfiÓ: ÙÔ ˙ÂÛÙfi ÓÂÚfiØ ÛÙ¿ÌÂÓÔÓ: ÓfiÌÈÛÌ· ÌÈ-ÎÚ‹˜ ·Í›·˜Ø ¯ÔÚ‰ÔÎÔÈÏ›ÙÛÈ·: ¤ÓÙÂÚ· Î·È ÎÔÈÏÈ¤˜ (·ÙÛ¿˜)Ø ÛÙ·ÌÂÓ·Ú¤·Ó Ù˘Ú›ÙÛÈÓ: Ù˘Ú›ÂÓfi˜ ÛÙ¿ÌÂÓÔ˘Ø Ó· ÚÔÁÂ‡ÛˆÌ·È: Ó· ÚÔÁÂ˘Ì·Ù›ÛˆØ ÂÙÛÒÓˆ: Ì·ÏÒÓˆ ·Ô‡ÙÛÈ·Î·È (ÌÙÊ.) ÁÂÌ›˙ˆ ÙËÓ ÎÔÈÏÈ¿ ÌÔ˘Ø ÎÏÒÛË < ÎÏÒıˆ: Î·Ù·‚ÚÔ¯ı›˙ˆ (ÂÈÚˆÓÈÎ¿)Ø Î·Ó: ÙÔ˘-Ï¿¯ÈÛÙÔÓØ ÌÔ˘¯ÚÔ‡ÙÈÓ: ÌÂÁ¿ÏÔ ÔÙ‹ÚÈØ ÂÚÂ‡ÁÔÌ·È: ÚÂ‡ÔÌ·ÈØ Î·Ï·fi‰ÈÓ: Í‡ÏÈÓÔ ÔÌÔ›ˆÌ·ÙÔ˘ Î¿Ùˆ Ì¤ÚÔ˜ ÙÔ˘ Ô‰ÈÔ‡ Ô˘ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÂ› Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ÁÈ· Ó· Î·Ù·ÛÎÂ˘¿˙ÂÈ ·Ô‡-ÙÛÈ· ‹ ÁÈ· Ó· Ê·Ú‰·›ÓÂÈ ¤ÙÔÈÌ· ·Ô‡ÙÛÈ·Ø ÛÔ˘ÁÏ›Ó: ÙÔ ÛÔ˘‚Ï› ÙÔ˘ Ì·ÏˆÌ·Ù‹Ø ÛÊÂÙ-Ï›Ó: ÎÔÌÌ¿ÙÈ Á˘·Ï› ÁÈ· ÙÔ Í‡ÛÈÌÔ ÙÔ˘ ‰¤ÚÌ·ÙÔ˜Ø ÛÊËÎÒÌ·Ù·: ÎÂÚˆÌ¤ÓÔÈ Û¿ÁÎÔÈØ Î·ı¤˜:‚¿ÏÂ, ÂÙÔ›Ì·ÛÂØ Ì›ÛÛÔÓ: È¿ÙÔ (Ê·ÁËÙfi), ÂÎ˙ÂÛÙfiÓ: ÙÔ ‚Ú·ÛÙfiØ ÌÔÓfiÎ˘ıÚÔÓ: Ê·ÁËÙfi·fi ‰È¿ÊÔÚ· ˘ÏÈÎ¿ Ì·ÁÂÈÚÂÌ¤Ó· ÛÂ ¯‡ÙÚ·Ø ·ÊÔ‡ ·Ú·ı¤ÛÔ˘ÛÈ: ·ÊÔ‡ ÂÙÔÈÌ¿ÛÔ˘Ó ÙÔÙÚ·¤˙ÈØ ·Ó·ÎÔÌÒÓÂÙ·È: ·Ó·ÛÎÔ˘ÌÒÓÂÙ·È, ÂÙÔÈÌ¿˙ÂÙ·È ÁÈ· ·ÁÒÓ· (ÂÈÚˆÓÈÎ¿)Ø Ì·ÁÂÈ-Ú›·: ÙÔ Ê·ÁËÙfi.


1Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 1-4): O ÔÈËÙ‹˜ ÔÌÔÏÔÁÂ› ˆ˜ ı· Û˘Ì‚Ô‡ÏÂ˘Â Î¿ÔÈÔÓ Ó· Î¿ÓÂÈ ÙÔ ·È‰›ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË ·Ú¿ Ó· ÙÔ Ì¿ıÂÈ ÁÚ¿ÌÌ·Ù·.

127

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·127


128

2Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 5-23): O ÙÚfiÔ˜ ̇ ˆ‹˜ Î·È Ë Î·ÏÔ¤Ú·ÛË ÙÔ˘ ÁÂ›ÙÔÓ·-ÙÛ·ÁÎ¿ÚË.3Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 24-27): H ·ÓÙ›‰Ú·ÛË ÙÔ˘ ÔÈËÙ‹ ·¤Ó·ÓÙÈ ÛÙËÓ Î·ÏÔ¤Ú·ÛË ÙÔ˘ ÁÂ›ÙÔÓ·-

ÙÛ·ÁÎ¿ÚË.


O ÔÈËÙ‹˜, ¤Ó·˜ ÏfiÁÈÔ˜ Ô˘ ̇ ÂÈ Ì¤Û· ÛÙË ÊÙÒ¯ÂÈ· Î·È ÙËÓ Â›Ó·, ‰ËÏÒÓÂÈ ˆ˜ ı· Û˘Ì‚Ô‡-ÏÂ˘Â ÙÔ ÁÂ›ÙÔÓ¿ ÙÔ˘ Ó· Ì¿ıÂÈ ÛÙÔ ·È‰› ÙÔ˘ ÙËÓ Ù¤¯ÓË ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË, ·Ú¿ ÁÚ¿ÌÌ·Ù·. KÈ·˘Ùfi ÁÈ·Ù› ¤¯ÂÈ ¤Ó· ÁÂ›ÙÔÓ¿ ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Ô˘ Î·ÏÔÂÚÓ¿ÂÈ. TÔ Úˆ› ÚÈÓ È¿ÛÂÈ ‰Ô˘ÏÂÈ¿ÍÂÎÈÓ¿ÂÈ ÙË Ì¤Ú· ÙÔ˘ Ì’ ¤Ó· ̄ ÔÚÙ·ÛÙÈÎfi ÚˆÈÓfi, Ô˘ ÂÚÈÏ·Ì‚¿ÓÂÈ ·ÙÛ¿, Ù˘Ú› Î·È ÎÚ·Û›.TÔ ÌÂÛËÌ¤ÚÈ ¿ÏÈ ÙÔÓ ÂÚÈÌ¤ÓÔ˘Ó ÛÙÔ Û›ÙÈ ÙÚ›· ‰È·ÊÔÚÂÙÈÎ¿ È¿Ù· Ê·ÁËÙfi: ÛÔ‡·, ÎÚ·-Û¿ÙÔ Î·È ·Ó¿ÌÂÈÎÙÔ Î·ÙÛ·ÚfiÏ·˜. ŸÛÔ ÁÈ· ÙÔÓ ›‰ÈÔ, ¤ÙÛÈ fiˆ˜ ‚Ï¤ÂÈ ÙÔÓ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Ó· ÔÚ-Ì¿ÂÈ ÛÙÔ Ê·ÁËÙfi ÙÔ˘, ÙÔ˘ ÙÚ¤¯Ô˘Ó Ù· Û¿ÏÈ·.


K·Ï‡ÙÂÚ· ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ·Ú¿ ÏfiÁÈÔ˜: O ÏfiÁÈÔ˜ ‹Úˆ·˜, ·Ë˘‰ÈÛÌ¤ÓÔ˜·fi ÙË ÊÙÒ¯ÂÈ· Î·È ÙËÓ Â›Ó· ÙÔ˘, ÔÌÔÏÔÁÂ› ˆ˜ ‰ÂÓ ı· Û˘Ì‚Ô‡ÏÂ˘ÂÔÙ¤ Î¿ÔÈÔÓ Ó· ÌÔÚÊÒÛÂÈ ÙÔ ·È‰› ÙÔ˘Ø ·ÓÙ›ıÂÙ·, ı· ÙÔÓ Û˘Ì‚Ô‡ÏÂ˘Â

Ó· ÙÔ Î¿ÓÂÈ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË, Ó· ÙÔ˘ Ì¿ıÂÈ ‰ËÏ·‰‹ ÌÈ· Ú·ÎÙÈÎ‹ Ù¤¯ÓË. °È· ÙÔÓ ÔÈËÙ‹, Ê·›ÓÂÙ·Èˆ˜ ÌÔÓ·‰ÈÎfi Î›ÓËÙÚÔ ÁÈ· ÙËÓ ÂÎÏÔÁ‹ Â·ÁÁ¤ÏÌ·ÙÔ˜ Â›Ó·È ÙÔ ÔÈÎÔÓÔÌÈÎfi, ¤ÂÈÙ· ·fi ÙË‰ÈÎ‹ ÙÔ˘ ·Ù˘¯‹ ÂÈÏÔÁ‹.

TÔ ·Ú¿‰ÂÈÁÌ· ÙÔ˘ ÁÂ›ÙÔÓ· ÙÛ·ÁÎ¿ÚË: TËÓ ¿Ô„‹ ÙÔ˘ ·˘Ù‹ ÙËÓ ·ÈÙÈÔ-ÏÔÁÂ› ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÔÓÙ·˜ ÙÔÓ ÙÚfiÔ ̇ ˆ‹˜ ÂÓfi˜ ÁÂ›ÙÔÓ¿ ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË. A˘-Ùfi˜, ÏÔÈfiÓ, ÙÔÓ ÔÔ›Ô ·ÔÎ·ÏÂ› „Â˘‰ÔÙÛ·ÁÎ¿ÚËÓ (ÛÙ. 7), ‰ËÏÒÓÔÓÙ·˜

¤ÙÛÈ ˆ˜ ‰ÂÓ ÚfiÎÂÈÙ·È Î·È ÁÈ· Î·Ó¤Ó·Ó ÛÔ˘‰·›Ô ÙÂ¯Ó›ÙË, Î·Ù·Ê¤ÚÓÂÈ fi¯È ·ÏÒ˜ Ó· ÈÎ·-ÓÔÔÈÂ› ÙÈ˜ Î·ıËÌÂÚÈÓ¤˜ ÙÔ˘ ·Ó¿ÁÎÂ˜, ·ÏÏ¿ Î·È Ó· Î·ÏÔÂÚÓ¿ÂÈ (·Ó¿·˘ÛÈÓ, ÛÙ. 6, Î·ÏÔ-„ˆÓÈÛÙ‹˜, ̄ ·ÚÔÎfiÔ˜, ÛÙ. 6, 8).AÚ¯›˙ÂÈ ÏÔÈfiÓ Ó· ÂÚÈÁÚ¿ÊÂÈ ÌÈ· Û˘ÓËıÈÛÌ¤ÓË Ì¤Ú· ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË, ÂÈÎÂÓÙÚÒÓÔÓÙ·˜fiÌˆ˜ ÙÔ ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓ ÙÔ˘ ·ÔÎÏÂÈÛÙÈÎ¿ ÛÙÔ Ê·ÁËÙfi (ÛÙÔÈ¯Â›Ô Ô˘ ÙÔÓ›˙ÂÈ ÙËÓ Â›Ó· ÙÔ˘›‰ÈÔ˘). O ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ÏÔÈfiÓ ÚÈÓ ·Ú¯›ÛÂÈ ÙË ‰Ô˘ÏÂÈ¿ ÙÔ˘, ı˘Ì›˙ÔÓÙ¿˜ Ì·˜ ÙË Ï·˚Î‹ Ú‹ÛË«ÓËÛÙÈÎfi ·ÚÎÔ‡‰È ‰ÂÓ ¯ÔÚÂ‡ÂÈ», ·›ÚÓÂÈ ÙÔ ÚˆÈÓfi ÙÔ˘. ¶ÚfiÎÂÈÙ·È ÁÈ· ¤Ó· Ï·˚Îfi ·ÏÏ¿ ÈÎ·-ÓÔÔÈËÙÈÎfi ÚˆÈÓfi, ÁÈ· ÙÔ ÔÔ›Ô Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ¤¯ÂÈ ÍÔ‰¤„ÂÈ Î¿ÔÈÔ ÌÈÎÚÔÔÛfi (ÛÙ¿ÌÂÓÔÓ,ÛÙ·ÌÂÓ·Ú¤·Ó Ù˘Ú›ÙÛÈÓ)Ø ˆÛÙfiÛÔ ÛÙ· Ì¿ÙÈ· ÙÔ˘ ÌfiÓÈÌ· ÂÈÓ·ÛÌ¤ÓÔ˘ ÏfiÁÈÔ˘ ‹Úˆ· Ê·ÓÙ¿-˙ÂÈ ÂÍ·ÈÚÂÙÈÎ¿ ÏÔ˘ÛÈÔ¿ÚÔ¯Ô. MfiÏÈ˜ ÊÙ¿ÛÂÈ ¿ÏÈ ÙÔ ÌÂÛËÌ¤ÚÈ, Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ·Ú·Ù¿ÂÈÙË ‰Ô˘ÏÂÈ¿ ÙÔ˘ Î·È ÙÚ¤¯ÂÈ ÛÙÔ Û›ÙÈ ÁÈ· ÙÔ ÌÂÛËÌÂÚÈ·Ófi, Ô˘ ·ÔÙÂÏÂ›Ù·È ·fi ÙÚ›· ‰È·-ÊÔÚÂÙÈÎ¿ È¿Ù·. H ÂÌÌÔÓ‹ ÙÔ˘ ‹Úˆ·-ÔÈËÙ‹ ÛÙËÓ ·ÚÔ˘Û›·ÛË ÙˆÓ ÁÂ˘Ì¿ÙˆÓ Î¿ÓÂÈ ÙÔÊ·ÁËÙfi Ó· ÚÔ‚¿ÏÏÂÈ Û·Ó ÛËÌ·ÓÙÈÎ‹ ·Í›· ÙË˜ ̇ ˆ‹˜. H ÏÂÙÔÌÂÚÂÈ·Î‹ Â›ÛË˜ ÂÚÈÁÚ·Ê‹ÙˆÓ ÁÂ˘Ì¿ÙˆÓ ÙÔÓ›˙ÂÈ ÙËÓ ·‰˘Ó·Ì›· ÙÔ˘ ÏfiÁÈÔ˘ Ó· ÈÎ·ÓÔÔÈ‹ÛÂÈ ‚·ÛÈÎ¤˜ ·Ó¿ÁÎÂ˜ ÙË˜ ˙ˆ-‹˜, fiˆ˜ Â›Ó·È Ë ÙÚÔÊ‹, ÌÂ ·ÔÙ¤ÏÂÛÌ· Ó· Â›Ó·È ÌfiÓÈÌ· ÂÈÓ·ÛÌ¤ÓÔ˜. ¶ÂÚÈÁÚ¿ÊÂÈ Ù· ‰È¿-ÊÔÚ· ÁÂ‡Ì·Ù· Û·Ó Ó· Ù· ¤¯ÂÈ ÌÚÔÛÙ¿ ÙÔ˘Ø ·˘Ùfi˜ fiÌˆ˜ ÌfiÓÔ Ó· Ù· ‚Ï¤ÂÈ ‹ Ó· Ù· Ê·-



02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·128


ÓÙ¿˙ÂÙ·È ÌÔÚÂ›, ÂÓÒ Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ¤¯ÂÈ ÙË ‰˘Ó·ÙfiÙËÙ· Î·È Ó· Ù· ·ÔÏ·Ì‚¿ÓÂÈ. H ·Í›ˆÛËÌ¿ÏÈÛÙ· ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË ÙÔ ÌÔÓfiÎ˘ıÚÔÓ Ó· ÌËÓ Â›Ó·È Î·˘Ùfi (ÏËÓ ‚Ï¤Â Ó· ÌË ‚Ú¿˙Ë!) ÙÔ-Ó›˙ÂÈ ÌÂ ÛÎˆÙÈÎ‹ ‰È¿ıÂÛË ÙËÓ ·ÓÙ›ıÂÛË ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙËÓ Î·ÏÔ˙ˆ›· ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Î·È ÙËÓÂÓ›· ÙÔ˘ ÏfiÁÈÔ˘ ‹Úˆ·: Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ fi¯È ÌfiÓÔ ÌÔÚÂ› Ó· ÙÚÒÂÈ Ê·ÁËÙ¿ Ô˘ Ô ÔÈËÙ‹˜ÌfiÓÔ ÛÙ· fiÓÂÈÚ¿ ÙÔ˘ ‚Ï¤ÂÈ, ·ÏÏ¿ ¤¯ÂÈ Î·È ¿Ô„Ë ÁÈ· ÙÔÓ ÙÚfiÔ ÛÂÚ‚ÈÚ›ÛÌ·Ùfi˜ ÙÔ˘˜,ÒÛÙÂ Ó· ·Ó·‰ÂÈÎÓ‡ÂÙ·È Ë ÁÂ‡ÛË ÙÔ˘˜. OÈ Ï¤ÍÂÈ˜ Â›ÛË˜ Ô˘ ¯ÚËÛÈÌÔÔÈÂ› Ô ÔÈËÙ‹˜ ÁÈ·ÙÔÓ ÙÚfiÔ ÌÂ ÙÔÓ ÔÔ›Ô Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜ ·ÔÏ·Ì‚¿ÓÂÈ ÙÔ Ê·ÁËÙfi ÙÔ˘, ÁÈ· ·Ú¿‰ÂÈÁÌ· ÎÏÒ-ÛË (= Î·Ù·‚ÚÔ¯ı›ÛÂÈ), ÂÚÂ‡ÁÂÙ·È (= ÚÂ‡ÂÙ·È), ¤Ú· ·fi ÙË ÛÎˆÙÈÎ‹ ‰È¿ıÂÛË ÙÔ˘ ÔÈË-Ù‹, ‰ËÏÒÓÔ˘Ó ¤ÌÌÂÛ· Î·È ÙË Ï·¯Ù¿Ú· ÙÔ˘ Ó· ‚ÚÈÛÎfiÙ·Ó Ô ›‰ÈÔ˜ ÛÙË ı¤ÛË ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË.

™ÙÔ˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ ·˘ÙÔ‡˜ ÚÔ‚¿ÏÏÂÈ ·ÎfiÌ· ÈÔ ¤ÓÙÔÓË Ë ·ÓÙ›ıÂÛË ·Ó¿ÌÂÛ·ÛÙÔÓ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Î·È ÙÔÓ ÔÈËÙ‹ Ì¤Û· ·fi ÙÈ˜ ·Ú·ÛÙ·ÙÈÎ¤˜ ÂÈÎfiÓÂ˜ ÙÔ˘ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Ô˘ ÂÙÔÈÌ¿˙ÂÙ·È ÌÂ Ï·¯Ù¿Ú· Ó· ÔÚÌ‹ÛÂÈ ÛÙÔ Ê·ÁËÙfi ÙÔ˘ Î·È

ÙÔ˘ ÂÈÓ·ÛÌ¤ÓÔ˘ ÔÈËÙ‹, Ô˘ ‚Ï¤ÔÓÙ¿˜ ÙÔÓ ÙÔ˘ ÙÚ¤¯Ô˘Ó Ù· Û¿ÏÈ·.



➢ °ÏÒÛÛ·: ¢ËÌÒ‰Ë˜, ‰ËÏ·‰‹ Ë ÔÌÈÏÔ‡ÌÂÓË ÁÏÒÛÛ· ÙË˜ ÂÔ¯‹˜ (12Ô˜ ·È.), ÌÂ Î¿ÔÈ· Ïfi-ÁÈ· ÛÙÔÈ¯Â›· (.¯. ‚ÚÒÛÈÓ, ÂÚÈ¯·Ú·ÛÛÔÌ¤ÓËÓ, ÚÔÁÂ‡ÛˆÌ·È, ‚·ÛÈÏÂ‡). H ·Ó¿ÌÂÈÍË Ïfi-ÁÈˆÓ Î·È Ï·˚ÎÒÓ Ï¤ÍÂˆÓ Û˘Ì‚¿ÏÏÂÈ ÛÙÔ Û·ÙÈÚÈÎfi ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú· ÙÔ˘ ÔÈ‹Ì·ÙÔ˜.

➢ ⁄ÊÔ˜: §ÈÙfi, ·Ú·ÛÙ·ÙÈÎfi ÌÂ ÙË ÏÂÙÔÌÂÚ‹ ÂÚÈÁÚ·Ê‹ (ÙˆÓ ÁÂ˘Ì¿ÙˆÓ Î·È ÙÔ˘ ÙÚfiÔ˘ÌÂ ÙÔÓ ÔÔ›Ô ·ÔÏ·Ì‚¿ÓÂÈ Ù· ÁÂ‡Ì·Ù¿ ÙÔ˘ Ô ÙÛ·ÁÎ¿ÚË˜), ÎˆÌÈÎfi, Û·ÙÈÚÈÎfi, ÂÈÚˆÓÈÎfi,·˘ÙÔÛ·ÚÎ·ÛÙÈÎfi. O Â˘ı‡˜ ÏfiÁÔ˜ ̄ ·Ú›˙ÂÈ ̇ ˆÓÙ¿ÓÈ· Î·È ·ÌÂÛfiÙËÙ·. K˘ÚÈ·Ú¯Â› Ô ·Ú·Ù·-ÎÙÈÎfi˜ ÏfiÁÔ˜ Î·È Ë ̄ Ú‹ÛË ÚËÌ¿ÙˆÓ Î·È Ô˘ÛÈ·ÛÙÈÎÒÓ.

➢ ∂ÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û·MÂÙ·ÊÔÚ¿: ÎÏÒÛË ÙÔ Ù˘Ú›Ó Î·È Ù· ̄ ÔÚ‰ÔÎÔÈÏ›ÙÛÈ· (ÛÙ. 14).¶·ÚÔÌÔ›ˆÛË: ÙÚ¤¯Ô˘Ó ̂ ˜ ÔÙ¿ÌÈÓ (ÛÙ. 27).YÂÚ‚ÔÏ‹: ÙÔ Ò˜ ·Ó·ÎÔÌÒÓÂÙ·È Î·Ù¿ ÙË˜ Ì·ÁÂÈÚ›·˜ (ÛÙ. 26).¶ÔÏ˘Û‡Ó‰ÂÙÔ: .¯. ·ÁfiÚ·ÛÂ Î·È ‚Ï¿¯ÈÎÔÓ ... Î·È ‰Ô˜ ÌÂ ... Î·È ÙfiÙÂ Ó· ÂÙÛÒÓˆ (ÛÙ. 12-13), KÂÚÓÔ‡Ó ... Î·È ·ÚÂ˘ı‡˜ ... Î·È ÂÙÛÒÓÂÈ (ÛÙ. 16-17), AÊÔ‡ ‰Â ·Ú·ı¤ÛÔ˘ÛÈ Î·È Ó›-„ÂÙ·È Î·È Î¿ÙÛË (ÛÙ. 24).AÛ‡Ó‰ÂÙÔ: °Â›ÙÔÓ·Ó ¤¯ˆ ... Ù¿¯·, ÏËÓ ¤ÓÈ ..., ¤ÓÈ Î·È ̄ ·ÚÔÎfiÔ˜ (ÛÙ. 7-8).E·Ó·ÊÔÚ¿: ÏËÓ ¤ÓÈ Î·ÏÔ„ˆÓÈÛÙ‹˜, ¤ÓÈ Î·È ̄ ·ÚÔÎfiÔ˜ (ÛÙ. 8), Ú›ÙÂÈ ..., Ú›ÙÂÈ Î·È ÙÔÛ·Ó›‰ÈÓ (ÛÙ. 19).

➢ EÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË:– È·Ì‚ÈÎfi˜ ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˜Ø– Ï·˚Î‹ ÁÏÒÛÛ·Ø– Î˘ÚÈ·Ú¯›· ·Ú·Ù·ÎÙÈÎÔ‡ ÏfiÁÔ˘, Û˘¯Ó‹ ¯Ú‹ÛË ÙÔ˘ Î·ÈØ– Î˘ÚÈ·Ú¯›· ÚËÌ¿ÙˆÓ Î·È Ô˘ÛÈ·ÛÙÈÎÒÓØ

129


02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·129


130

– Â·Ó¿ÏË„Ë ÙÔ˘ ÓÔ‹Ì·ÙÔ˜ ÙÔ˘ ·′ ËÌÈÛÙÈ¯›Ô˘ ÛÙÔ ‚′: .¯. °Â›ÙÔÓ·Ó ¤¯ˆ ÂÙÛˆÙ‹Ó, „Â˘-‰ÔÙÛ·ÁÎ¿ÚËÓ Ù¿¯· (ÛÙ. 7), ·Ó Ô˘ ÎÈÓÔ‡Ó Ù· Û¿ÏÈ· ÌÔ˘ Î·È ÙÚ¤¯Ô˘Ó ̂ ˜ ÔÙ¿ÌÈÓ (ÛÙ. 27)Ø

– Ô ÓfiÌÔ˜ ÙˆÓ ÙÚÈÒÓ: Î·È ÚÒÙÔÓ Ì›ÛÛÔÓ ..., ‰Â‡ÙÂÚÔÓ..., Î·È ÙÚ›ÙÔÓ ÙÔ ÌÔÓfiÎ˘ıÚÔÓ (ÛÙ.22-23)Ø

– ÛÎˆÙÈÎ‹, Û·ÙÈÚÈÎ‹ ‰È¿ıÂÛË.


XˆÚ›˜ ·ÌÊÈ‚ÔÏ›· ÙÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ· Ì·˜ ‰È·ÛÎÂ‰¿˙ÂÈ ÌÂ ÙËÓ ÂÈÚˆÓÈÎ‹, Û·ÙÈÚÈÎ‹·ÏÏ¿ Î·È ·˘ÙÔÛ·ÙÈÚÈÎ‹ ‰È¿ıÂÛË ÙÔ˘ ‹Úˆ·-ÔÈËÙ‹, ÂÓfi˜ ÌfiÓÈÌ· ÂÈÓ·ÛÌ¤ÓÔ˘ ÏfiÁÈÔ˘ Ô˘ ̇ ÂÈÌÂ˜ ÛÙË ÊÙÒ¯ÂÈ·. O ¶Ùˆ¯ÔÚfi‰ÚÔÌÔ˜ ¤¯ÂÈ ÙËÓ ÈÎ·ÓfiÙËÙ· Ó· ÂÓÙÔ›˙ÂÈ ÙÔ ÁÂÏÔ›Ô Á‡Úˆ ÙÔ˘,·ÏÏ¿ Î·È ÛÙÔÓ ›‰ÈÔ ÙÔ˘ ÙÔÓ Â·˘Ùfi Î·È Ó· ÙÔ ·Ó·‰ÂÈÎÓ‡ÂÈ ÁÈ· Ó· ÁÂÏ¿ÛÔ˘ÌÂ ÎÈ ÂÌÂ›˜ Ì’ ·˘Ùfi,‰Â›¯ÓÔÓÙ¿˜ Ì·˜ Û˘Á¯ÚfiÓˆ˜ ˆ˜ ÔÈ μ˘˙·ÓÙÈÓÔ› ‰ÂÓ ‹Ù·Ó ¿ÓıÚˆÔÈ ·ÔÎÏÂÈÛÙÈÎ¿ ÛÔ‚·ÚÔ›Î·È ·˘ÛÙËÚÔ›, ·ÏÏ¿ ¿ÓıÚˆÔÈ fiˆ˜ ÂÌÂ›˜, Ô˘ ÌÔÚÔ‡Û·Ó Ó· ÁÂÏ¿ÛÔ˘Ó Î·È Ó· ·ÛÙÂÈÂ˘-ÙÔ‡Ó ÌÂ Ù· ÛÙÚ·‚¿ Î·È Ù· ·Ó¿Ô‰· ÙË˜ Î·ıËÌÂÚÈÓ‹˜ ÙÔ˘˜ ̇ ˆ‹˜. AÍÈÔÛËÌÂ›ˆÙË Â›Ó·È Ë Ê·-ÓÙ·Û›· Î·È Ë ÂÚÈÁÚ·ÊÈÎ‹ ÈÎ·ÓfiÙËÙ· ÙÔ˘ ÔÈËÙ‹, Î·ıÒ˜ «ÂÚÈÁÚ¿ÊÂÈ Û¿Ù·Ï· Ù· ÔÏ˘ÙÂ-Ï‹ ÁÂ‡Ì·Ù· ÛÙ· ÔÔ›· ‰ÂÓ ÌÂÙ¤¯ÂÈ, ÙÈ˜ ̄ ·Ú¤˜ ÌÈ·˜ ÏÔ‡ÛÈ·˜ ̇ ˆ‹˜ Ô˘ ‰ÂÓ Â›Ó·È ‰ÈÎ‹ ÙÔ˘»Î·È Î·ıÒ˜ Ì·˜ ‰›ÓÂÈ ÌÈ· ̇ ˆÓÙ·Ó‹ ÂÈÎfiÓ· ÙË˜ È‰ÈˆÙÈÎ‹˜ ̇ ˆ‹˜ ÙˆÓ Î·ÙÔ›ÎˆÓ ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈ-ÓÔ‡ÔÏË˜, ·ÏÏ¿ Î·È ÙˆÓ ÚÔ‚ÏËÌ¿ÙˆÓ ÙË˜. AÍ›˙ÂÈ Ó· ÛËÌÂÈˆıÂ› Ë ÁÏˆÛÛÈÎ‹ ÛËÌ·Û›· ÙÔ˘·ÔÛ¿ÛÌ·ÙÔ˜ (Î·È ÁÂÓÈÎ¿ ÙˆÓ ¶Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎÒÓ), Î·ıÒ˜ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÂ›Ù·È ÛÂ ÁÂÓÈÎ¤˜ÁÚ·ÌÌ¤˜ Ë ÔÌÈÏÔ‡ÌÂÓË ÁÏÒÛÛ· ÙË˜ ÂÔ¯‹˜, ÂÈÙÚ¤ÔÓÙ¿˜ Ì·˜ ¤ÙÛÈ Ó· ·Ú·ÎÔÏÔ˘ı‹ÛÔ˘ÌÂÙËÓ ÔÚÂ›· ÙË˜ ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹˜ ÁÏÒÛÛ·˜ ÚÔ˜ ÙË ‰È·ÌfiÚÊˆÛ‹ ÙË˜ Î·È ÚÔ˜ ÙË ÛÙ·‰È·Î‹ Î·-Ù¿ÎÙËÛË ÙË˜ ÏfiÁÈ·˜ ‰ËÌÈÔ˘ÚÁ›·˜.


1. ·) ∞ÊÔ‡ ÌÂÏÂÙ‹ÛÂÙÂ ÙÔ ÏÂÍÈÏfiÁÈÔ, Ó· Í·Ó·‰È·‚¿ÛÂÙÂ ÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· ·ÓÙÈÎ·ıÈÛÙÒÓÙ·˜ÙÈ˜ ··Ú¯·ÈˆÌ¤ÓÂ˜ Ï¤ÍÂÈ˜ Î·È ÂÎÊÚ¿ÛÂÈ˜ ÌÂ ·ÓÙ›ÛÙÔÈ¯Â˜ ÛËÌÂÚÈÓ¤˜Ø ·ÎÔÏÔ˘ı‹ÛÙÂ ÙË ÛÂÈ-Ú¿ Ô˘ Û·˜ Ê·›ÓÂÙ·È Ê˘ÛÈÎfiÙÂÚË.‚) ∏ ÁÏÒÛÛ· ÙˆÓ ÚÔ‰ÚÔÌÈÎÒÓ ÔÈËÌ¿ÙˆÓ –·Ú¿ ÙÈ˜ ·ÓÙÈÎ·Ù·ÛÙ¿ÛÂÈ˜ Ô˘ ̄ ÚÂÈ¿ÛÙËÎÂÓ· Î¿ÓÂÙÂ ÈÔ ¿Óˆ– ıÂˆÚÂ›Ù·È fiÙÈ ‚Ú›ÛÎÂÙ·È ÔÏ‡ ÎÔÓÙ¿ ÛÙË ÛËÌÂÚÈÓ‹ ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹.ªÔÚÂ›ÙÂ Ó· ‰ÈÎ·ÈÔÏÔÁ‹ÛÂÙÂ ·˘Ù‹ ÙËÓ ¿Ô„Ë;

·. AÓ ¤¯ˆ Î¿ÔÈÔ ÁÂ›ÙÔÓ· Î·È ¤¯ÂÈ ·È‰› ·ÁfiÚÈÓ· ÙÔ˘ ˆ «Ì¿ıÂ ÙÔ ÁÚ¿ÌÌ·Ù· ÁÈ· Ó· ̇ ‹ÛÂÈ»;·Ó ‰ÂÓ ÙÔ˘ ˆ «Ì¿ıÂ ÙÔ ·È‰› ÛÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË»,Ó· ÌÂ Ô˘Ó fiÏÔÈ ÙÚÂÏfi.K·È ¿ÎÔ˘ ÙÔÓ ÙÚfiÔ ̇ ˆ‹˜ ÙÔ˘ ÙÛ·ÁÎ¿ÚË Î·È Ó· Ì¿ıÂÈ˜ÙÔ Ê·ÁËÙfi Î·È ÙËÓ Î·ÏÔ¤Ú·ÛË Ô˘ ¤¯ÂÈ Î¿ıÂ Ì¤Ú·.Œ¯ˆ ÁÂ›ÙÔÓ· Ì·ÏˆÌ·Ù‹, „Â˘‰ÔÙÛ·ÁÎ¿ÚË Ù¿¯·,Â›Ó·È fiÌˆ˜ Î·ÏÔ„ˆÓÈÛÙ‹˜, Â›Ó·È Î·È ̄ ·ÚÔÎfiÔ˜ (ÁÏÂÓÙ˙¤˜).

✍

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·130


°È·Ù› fiÙ·Ó ‰ÂÈ ÙËÓ ·˘Á‹ Ó· ̄ ·Ú¿˙ÂÈ ÙÚÈÁ‡Úˆ·Ì¤Ûˆ˜ Ï¤ÂÈ ÛÙÔ ·È‰› ÙÔ˘ «N· ‚Ú¿ÛÂÈ ÙÔ ÓÂÚfi»Î·È «N· ·È‰› ÌÔ˘, ¤Ó· ÛÙ¿ÌÂÓÔ ÁÈ· ÙÔÓ ·ÙÛ¿,·ÁfiÚ·ÛÂ Î·È ‚Ï¿¯ÈÎÔ Ù˘Ú¿ÎÈ ÂÓfi˜ ÛÙ¿ÌÂÓÔ˘Î·È ‰Ô˜ ÌÔ˘ Ó· Ê¿ˆ ÚˆÈÓfi Î·È ¤ÂÈÙ· Ó· Ì·ÏÒÓˆ».AÊÔ‡ Î·Ù·‚ÚÔ¯ı›ÛÂÈ ÙÔ Ù˘Ú› Î·È ÙÔÓ ·ÙÛ¿ÙÔ˘ ‰›ÓÔ˘Ó ÙÔ˘Ï¿¯ÈÛÙÔÓ Ù¤ÛÛÂÚ· ÌÂÁ¿Ï· ÔÙ‹ÚÈ· ÎÚ·Û›Î·È Ù· ›ÓÂÈ Î·È ÚÂ‡ÂÙ·È. TÔÓ ÎÂÚÓÔ‡Ó ¿ÏÏÔ ¤Ó·,Î·È ·Ì¤Ûˆ˜ ·›ÚÓÂÈ ·Ô‡ÙÛÈ Î·È Ì·ÏÒÓÂÈ.ŸÙ·Ó ¿ÏÈ, ·Ê¤ÓÙË, ÊÙ¿ÛÂÈ Ë ÒÚ· ÙÔ˘ ÁÂ‡Ì·ÙÔ˜Ú›¯ÓÂÈ (·Ú·Ù¿ÂÈ) ÙÔ Î·Ï·fi‰È ÙÔ˘, Ú›¯ÓÂÈ (·Ú·Ù¿ÂÈ) Î·È ÙÔ Û·Ó›‰ÈÎ·È ÙÔ ÛÔ˘‚Ï›, Î·È ÙÔ Á˘·Ï›, Î·È ÙÔ˘˜ ÎÂÚˆÌ¤ÓÔ˘˜ Û¿ÁÎÔ˘˜ ÙÔ˘Î·È Ï¤ÂÈ ÛÙË Á˘Ó·›Î· ÙÔ˘: «K˘Ú¿, ‚¿ÏÂ ÙÚ·¤˙ÈØÎ·È ÚÒÙÔ È¿ÙÔ Ê¤ÚÂ ÙË ÛÔ‡·, ‰Â‡ÙÂÚÔ ÙÔ ÎÚ·Û¿ÙÔ,Î·È ÙÚ›ÙÔ ÙÔ ·Ó¿ÌÂÈÎÙÔ ÙË˜ Î·ÙÛ·ÚfiÏ·˜, ÌfiÓÔ ÎÔ›Ù· (ÚfiÛÂÍÂ) Ó· ÌË ̇ ÂÌ·Ù¿ÂÈ!».AÊÔ‡ ÂÙÔÈÌ¿ÛÔ˘Ó ÙÔ ÙÚ·¤˙È, Î·È Ï˘ıÂ› Î·È Î¿ÙÛÂÈ·Ó¿ıÂÌ¿ ÌÂ, ‚·ÛÈÏÈ¿, fiÙ·Ó ÛÙÚ·ÊÒ (Á˘Ú›Ûˆ) Î·È ÙÔÓ ‰ˆÒ˜ ·Ó·ÛÎÔ˘ÌÒÓÂÙ·È ÁÈ· Ó· ÔÚÌ‹ÛÂÈ ÛÙÔ Ê·ÁËÙfi (ÁÈ· ÙÔ Ê·ÁËÙfi),·Ó ‰ÂÓ ÊÂ‡ÁÔ˘Ó Ù· Û¿ÏÈ· ÌÔ˘ Î·È ‰ÂÓ ÙÚ¤¯Ô˘Ó Û·Ó ÔÙ¿ÌÈ.

‚. E›Ó·È Ê·ÓÂÚfi ˆ˜ Î·È ̄ ˆÚ›˜ ÙËÓ ·Ú·¿Óˆ ÌÂÙ·ÁÚ·Ê‹ ÛÙË ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹ ÙÔ ÓfiËÌ·ÙÔ˘ ÔÈ‹Ì·ÙÔ˜ Á›ÓÂÙ·È Â‡ÎÔÏ· Î·Ù·ÓÔËÙfi, Î·ıÒ˜ ÙfiÛÔ Ë ÛËÌ·Û›· ÙˆÓ Ï¤ÍÂˆÓ fiÛÔ Î·È Ë‰ÔÌ‹ ÙË˜ ÁÏÒÛÛ·˜ Â›Ó·È ÔÏ‡ ÎÔÓÙ¿ ÛÙË ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹. ¶ÈÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤Ó·, ı· ÌÔÚÔ‡Û·ÌÂÓ· ÛËÌÂÈÒÛÔ˘ÌÂ:

– ÙËÓ Î·Ù¿ÏËÍË ÙˆÓ ‰Â˘ÙÂÚfiÎÏÈÙˆÓ Ô˘‰ÂÙ¤ÚˆÓ ÛÂ -ÈÓ Ô˘ ‰Â›¯ÓÂÈ ˆ˜ ‚ÚÈÛÎfiÌ·ÛÙÂ Û’ ¤Ó·ÌÂÙ·‚·ÙÈÎfi ÛÙ¿‰ÈÔ ÚÈÓ ·fi ÙË ÛËÌÂÚÈÓ‹ Î·Ù¿ÏËÍË -È (·È‰›ÔÓ → ·È‰›Ó → ·È‰›)Ø

– Î·Ù·Ï‹ÍÂÈ˜ ÚËÌ¿ÙˆÓ Ô˘ ı˘Ì›˙Ô˘Ó ÙË ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹: .¯. ÎÂÚÓÔ‡Ó, ·ÁfiÚ·ÛÂØ– ÙË ‰‹ÏˆÛË ÙË˜ ̆ ÔÙ·ÎÙÈÎ‹˜ fi¯È ÌÔÓÔÏÂÎÙÈÎ¿, ·ÏÏ¿ ÂÚÈÊÚ·ÛÙÈÎ¿ ÌÂ ÙË ̄ Ú‹ÛË ÙÔ˘ ·˜

Î·È ÙÔ˘ Ó·: .¯. A˜ ‚Ú¿ÛË, Ó· Ì¿ıË˜Ø– Ú‹Ì·Ù· Ô˘ ¤·ÈÚÓ·Ó ·ÓÙÈÎÂ›ÌÂÓÔ ÛÂ ‰ÔÙÈÎ‹ Û˘ÓÙ¿ÛÛÔÓÙ·È ÌÂ ·ÓÙÈÎÂ›ÌÂÓÔ ÛÂ ·ÈÙÈ·ÙÈÎ‹:

.¯. Ó· ÙÔÓ Â›ˆ, ‰Ô˜ ÌÂ, Ï¤ÁÂÈ ÙËÓ Á˘Ó·›Î·ÓØ– ·Ô˘Û›· ··ÚÂÌÊ¿ÙÔ˘Ø– Ï¤ÍÂÈ˜ ‹ ÊÚ¿ÛÂÈ˜ Ô˘ Â›Ó·È ›‰ÈÂ˜ ‹ ÔÏ‡ ÎÔÓÙ¿ ÛÙÈ˜ ÛËÌÂÚÈÓ¤˜: ÙÛ·ÁÎ¿ÚËÓ, Î·ÏÔ„ˆÓÈÛÙ‹,

Ù˘Ú›Ó, Î·Ï·fi‰ÈÓ, ÎÚ·Û¿ÙÔÓ, Û¿ÏÈ·, ·Ó¿ıÂÌ¿ ÌÂ.

2. ¡· Û˘ÁÎÚ›ÓÂÙÂ ÙÔ ·Ú·¿Óˆ ·fiÛ·ÛÌ· ÌÂ Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·, Ó· ÂÈÛËÌ¿ÓÂÙÂÎ·È Ó· Û˘˙ËÙ‹ÛÂÙÂ ÙÈ˜ ‰È·ÊÔÚ¤˜ ÙÔ˘˜ Û¯ÂÙÈÎ¿ ·) ÌÂ ÙÔÓ ÎÔÈÓˆÓÈÎfi ̄ ÒÚÔ, fiÔ˘ ·Ó·Ê¤ÚÔÓÙ·È, ‚) ÌÂ Ù· ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù· Î·È Ù· È‰ÂÒ‰Ë Ô˘ÚÔ‚¿ÏÏÔ˘Ó.

√È ‰È·ÊÔÚ¤˜ Ô˘ ·Ú·ÙËÚÔ‡ÌÂ ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙ· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Î·È Ù· Ùˆ¯Ô‰ÚÔÌÈ-Î¿ Â›Ó·È ÔÈ ·ÎfiÏÔ˘ıÂ˜:

131

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·131


132

·. ˆ˜ ÚÔ˜ ÙÔÓ ÎÔÈÓˆÓÈÎfi ̄ ÒÚÔ: MÂ Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ‚ÚÈÛÎfiÌ·ÛÙÂ ÛÙÈ˜ ·ÔÌ·-ÎÚ˘ÛÌ¤ÓÂ˜ ·Ú·ÌÂıfiÚÈÂ˜ ÂÚÈÔ¯¤˜ ÙˆÓ ·Ó·ÙÔÏÈÎÒÓ Û˘ÓfiÚˆÓ ÙË˜ ·˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜, Û’ ¤Ó·ÂÚÈ‚¿ÏÏÔÓ ÊÂÔ˘‰·Ú¯ÈÎfi, Î·ıÒ˜ ÔÈ ·ÎÚ›ÙÂ˜ ÌÂ Ù· ÌÂÁ¿Ï· ·ÁÚÔÎÙ‹Ì·Ù¿ ÙÔ˘˜ Î·È ÙÔ ÛÙÚ·ÙfiÔ˘ ‰È¤ıÂÙ·Ó Â›¯·Ó ÂÍÂÏÈ¯ıÂ› Û’ ¤Ó· Â›‰Ô˜ ÙÔÈÎÒÓ ÊÂÔ˘‰·Ú¯ÒÓ. X¿ÚË ÛÙ· ÚÔÓfiÌÈ· Ô˘Ï¿Ì‚·Ó·Ó ÏfiÁˆ ÙˆÓ ÔÏ‡ÙÈÌˆÓ ̆ ËÚÂÛÈÒÓ ÙÔ˘˜ Â›¯·Ó Û˘ÁÎÂÓÙÚÒÛÂÈ ÌÂÁ¿ÏÔ ÏÔ‡ÙÔ. B¤-‚·È· ÛÙÈ˜ ÂÚÈÔ¯¤˜ ·˘Ù¤˜ ÂÈÎÚ·ÙÔ‡ÛÂ ·ÚÎÂÙ‹ ·Ó·ÛÊ¿ÏÂÈ· ÏfiÁˆ ÙˆÓ Û˘¯ÓÒÓ Â¯ıÚÈÎÒÓÂÈ‰ÚÔÌÒÓ Î·È ÁÈ’ ·˘Ùfi Î·È Ë ̇ ˆ‹ ÙˆÓ ·ÎÚÈÙÒÓ Î˘ÏÔ‡ÛÂ Û˘Ó‹ıˆ˜ ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÂ ÔÏÂÌÈÎ¤˜ÂÈ¯ÂÈÚ‹ÛÂÈ˜ Î·È ÛÂ ‰È¿ÊÔÚ· Á˘ÌÓ¿ÛÈ· ‹ Î˘Ó‹ÁÈ· ¿ÁÚÈˆÓ ̇ ÒˆÓ, Ô˘ ÙÔ˘˜ ‚ÔËıÔ‡Û·Ó Ó·‰È·ÙËÚÔ‡ÓÙ·È ÛÂ ÔÏÂÌÈÎ‹ ÂÙÔÈÌfiÙËÙ·.

AÓÙ›ıÂÙ·, ÌÂ Ù· ¶Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎ¿ ‚ÚÈÛÎfiÌ·ÛÙÂ Û’ ¤Ó· ·ÛÙÈÎfi, ÎÔÛÌÔÔÏ›ÙÈÎÔ ÂÚÈ-‚¿ÏÏÔÓ, Î·ıÒ˜ ÌÂÙ·ÊÂÚfiÌ·ÛÙÂ ÛÙËÓ ÚˆÙÂ‡Ô˘Û· ÙË˜ μ˘˙·ÓÙÈÓ‹˜ ∞˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜, ÛÙËÓKˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË.

‚. ˆ˜ ÚÔ˜ Ù· ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù· Î·È Ù· È‰ÂÒ‰Ë: ™Ù· ·ÎÚÈÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· Î˘Ú›·Ú¯Ô Â›Ó·È ÙÔÚfi‚ÏËÌ· ÙË˜ ·ÛÊ¿ÏÂÈ·˜ ÙˆÓ ·Ú·ÌÂıfiÚÈˆÓ ·Ó·ÙÔÏÈÎÒÓ ÂÚÈÔ¯ÒÓ ·fi ÙÈ˜ Â¯ıÚÈÎ¤˜ ÂÈ-‰ÚÔÌ¤˜ Î·È Ë ÚÔÛÙ·Û›· ÙˆÓ ÂÎÂ› ÏËı˘ÛÌÒÓ ÙË˜ ·˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜. T· È‰ÂÒ‰Ë Ô˘ ÚÔ‚¿Ï-ÏÔÓÙ·È Â›Ó·È ÙÔ ËÚˆÈÎfi È‰ÂÒ‰Â˜, Ë ·Ó‰ÚÂ›·, Ë ÙfiÏÌË, Ë ÚÔÛÊÔÚ¿ ÚÔ˜ ÙÔ Û‡ÓÔÏÔ, Ë ·˘ÙÔ-ı˘Û›· ÁÈ· ̄ ¿ÚË ÙË˜ ·ÙÚ›‰·˜, Ë ÊÈÏÔÙÈÌ›·, Ë ·ÍÈÔÚ¤ÂÈ·. EÌÊ·Ó‹˜ Â›ÛË˜ ÛÙ· ÙÚ·ÁÔ‡‰È··˘Ù¿ Â›Ó·È Ë ·Ê‡ÓÈÛË ÌÈ·˜ ÂıÓÈÎ‹˜ Û˘ÓÂ›‰ËÛË˜.

AÓÙ›ıÂÙ·, ÛÙ· ¶Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎ¿ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÔÓÙ·È Ù· ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù· ÙË˜ Î·ıËÌÂÚÈÓ‹˜˙ˆ‹˜ Û’ ¤Ó· ÌÂÁ¿ÏÔ ·ÛÙÈÎfi Î¤ÓÙÚÔ Î·È Î˘Ú›ˆ˜ ÙÔ Úfi‚ÏËÌ· ÙË˜ ÂÈ‚›ˆÛË˜, ÂÓÒ ·Ú·ÙË-ÚÂ›Ù·È ·ÓÙ›ÛÙÔÈ¯· Î·È ÌÈ· ÛÙÚÔÊ‹ ÛÂ ÈÔ ÚÂ·ÏÈÛÙÈÎ¿ Î·È ̆ ÏÈÛÙÈÎ¿ È‰ÂÒ‰Ë, fiˆ˜ ÙËÓ ÂÍ·-ÛÊ¿ÏÈÛË ÌÈ·˜ ¿ÓÂÙË˜ ̇ ˆ‹˜. E‰Ò ¤ÓÓÔÈÂ˜ fiˆ˜ ÊÈÏfiÙÈÌÔ Î·È ·ÍÈÔÚ¤ÂÈ· ‰ÂÓ Ê·›ÓÂÙ·È Ó·¤¯Ô˘Ó È‰È·›ÙÂÚË ÛËÌ·Û›·.

3. ΔÔ ·Ú·¿Óˆ ÎÂ›ÌÂÓÔ ÔÈ· ÛËÌ·Û›· ÌÔÚÂ› Ó· ¤¯ÂÈ ÁÈ· Ì·˜ Û‹ÌÂÚ·; ™˘˙ËÙ‹ÛÙÂ ÙÈ˜·fi„ÂÈ˜ Û·˜.

TÔ ·fiÛ·ÛÌ· ·fi ÙÔ Ùˆ¯ÔÚÔ‰ÚÔÌÈÎfi ÛÙÈ¯Ô‡ÚÁËÌ· Ô˘ ·ÓıÔÏÔÁÂ›Ù·È ÛÙÔ Û¯ÔÏÈÎfi‚È‚Ï›Ô ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÈ È‰È·›ÙÂÚÔ ÈÛÙÔÚÈÎfi Î·È Ï·ÔÁÚ·ÊÈÎfi ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓ, Î·ıÒ˜ Ì·˜ ÌÂÙ·Ê¤ÚÂÈÛÙËÓ Î·ıËÌÂÚÈÓ‹ ̇ ˆ‹ Î·È Ù· ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù· ÙË˜ ‚˘˙·ÓÙÈÓ‹˜ ÎÔÈÓˆÓ›·˜ Î·Ù¿ ÙËÓ ÂÔ¯‹ Û‡ÓıÂ-Û‹˜ ÙÔ˘ (ÂÔ¯‹ ÙˆÓ KÔÌÓËÓÒÓ, 12Ô˜ ·È.) Î·È Ì·˜ ‰›ÓÂÈ ÌÂ ÏÂÙÔÌ¤ÚÂÈÂ˜ ‰È¿ÊÔÚ· ÛÙÔÈ¯Â›· ÙË˜È‰ÈˆÙÈÎ‹˜ ̇ ˆ‹˜ ÙˆÓ Î·ÙÔ›ÎˆÓ ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜. ™˘Á¯ÚfiÓˆ˜ fiÌˆ˜ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÈ Î·ÈÌÂÁ¿ÏÔ ÁÏˆÛÛÈÎfi ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓ, Î·ıÒ˜ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÂ› ÙËÓ ÔÌÈÏÔ‡ÌÂÓË ÁÏÒÛÛ· ÙË˜ ÂÔ¯‹˜ Î·ÈÌ·˜ ÂÈÙÚ¤ÂÈ Ó· ·Ú·ÙËÚ‹ÛÔ˘ÌÂ ‰È¿ÊÔÚÂ˜ ÂÍÂÏ›ÍÂÈ˜, Ô˘ ‚·ıÌÈ·›· Ô‰‹ÁËÛ·Ó ÛÙË ‰È·ÌfiÚ-ÊˆÛË ÙË˜ ÛËÌÂÚÈÓ‹˜ ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ‹˜ ÁÏÒÛÛ·˜.

¶¤Ú· fiÌˆ˜ ·fi ÙÔ ·Ó·ÌÊÈÛ‚‹ÙËÙÔ ÈÛÙÔÚÈÎfi, Ï·ÔÁÚ·ÊÈÎfi Î·È ÁÏˆÛÛÈÎfi ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓ, ÙÔÛ˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ·, fiÔ˘ ‰È·Ê·›ÓÂÙ·È Ë ̆ Ô‚¿ıÌÈÛË ÙˆÓ ÏÔÁ›ˆÓ ÙË˜ ÂÔ¯‹˜ Î·È ËÔÈÎÔÓÔÌÈÎ‹ ÙÔ˘˜ ÂÍ·ıÏ›ˆÛË, ‰ÂÓ Â›Ó·È Î·È ÂÓÙÂÏÒ˜ Í¤ÓÔ ÚÔ˜ ÙËÓ ÂÔ¯‹ Ì·˜. MÔÚÂ› ‚¤-‚·È· ÔÈ ÌÔÚÊˆÌ¤ÓÔÈ ÙË˜ ÂÔ¯‹˜ Ì·˜ Ó· ÌË ÊÙ¿ÓÔ˘Ó Û’ ·˘Ùfi ÙÔ ÛËÌÂ›Ô ÂÍ·ıÏ›ˆÛË˜, ·ÏÏ¿ Â›-Ó·È ÁÓˆÛÙfi ˆ˜ ÔÈ ·fiÊÔÈÙÔÈ ·ÓÂÈÛÙËÌ›ˆÓ ‰˘ÛÎÔÏÂ‡ÔÓÙ·È Ó· ‚ÚÔ˘Ó ÂÚÁ·Û›·Ø ¤ÙÛÈ Ë·fiÎÙËÛË ÂÓfi˜ ·ÓÂÈÛÙËÌÈ·ÎÔ‡ Ù˘¯›Ô˘ ‰ÂÓ ÛËÌ·›ÓÂÈ ÔˆÛ‰‹ÔÙÂ Î·È Û›ÁÔ˘ÚË Â·Á-ÁÂÏÌ·ÙÈÎ‹ ÂÍ·ÛÊ¿ÏÈÛË.

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·132


I¶¶OTIKA MY£I™TOPHMATA

➢ ¶ÚfiÎÂÈÙ·È ÁÈ· ¤ÌÌÂÙÚ· ÂÚˆÙÈÎ¿ ÈÔÙÈÎ¿ Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹Ì·Ù· Ô˘ ÁÚ¿ÊÙËÎ·Ó ÛÙÔ B˘˙¿-ÓÙÈÔ ÙËÓ ÂÚ›Ô‰Ô ·fi ÙÔ 13Ô ̂ ˜ ÙÔ 15Ô ·È. Î·È ·Ë¯Ô‡Ó ÙÈ˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ÙË˜ ·ÚÔ˘Û›·˜ÙˆÓ ºÚ¿ÁÎˆÓ ÛÙË ‚˘˙·ÓÙÈÓ‹ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ‹ ·Ú·ÁˆÁ‹. K¿ÔÈ· ·’ ·˘Ù¿ ·ÔÙÂÏÔ‡Ó ‰È·-ÛÎÂ˘¤˜ ‰˘ÙÈÎÒÓ ÚÔÙ‡ˆÓ.

➢ OÈ Û˘ÁÁÚ·ÊÂ›˜ ‹Ù·Ó ÏfiÁÈÔÈ ÚÔÂÚ¯fiÌÂÓÔÈ ·fi Ù· ·ÓÒÙÂÚ· ÎÔÈÓˆÓÈÎ¿ ÛÙÚÒÌ·Ù·.

➢ T· ÈÔÙÈÎ¿ ·˘Ù¿ Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹Ì·Ù· Â›Ó·È ÁÚ·ÌÌ¤Ó· ÛÂ È·Ì‚ÈÎfi ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô Î·ÈÛÂ ÁÏÒÛÛ· Ï·˚ÎfiÙÂÚË, ·Ó¿ÌÂÈÎÙË ÌÂ ‰ËÌÒ‰Ë Î·È ÏfiÁÈ· ÛÙÔÈ¯Â›·.

➢ K‡ÚÈ· ̄ ·Ú·ÎÙËÚÈÛÙÈÎ¿ ÙÔ˘˜:– ÔÈ ÊÚ·ÁÎÈÎ¤˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ (˘ÔÙ·Á‹ ÙˆÓ ËÚÒˆÓ ÛÙÔÓ ¤ÚˆÙ·, ÎÔÓÙ·ÚÔ¯Ù˘‹Ì·Ù·,

·Á¿Ë ÁÈ· ÙËÓ ÂÚÈ¤ÙÂÈ· ÛÂ ̄ ÒÚÂ˜ Ì·ÎÚÈÓ¤˜)Ø– ÔÈ ÏfiÁÈÂ˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ (.¯. ÔÈ «ÂÎÊÚ¿ÛÂÈ˜», ‰ËÏ·‰‹ ÔÈ ÂÎÙÂÓÂ›˜ ÂÚÈÁÚ·Ê¤˜ Î¿ÛÙÚˆÓ,

ÏÔ˘ÙÚÒÓ, Î‹ˆÓ Î.Ï.)Ø– ÔÈ ·Ó·ÙÔÏÈÎ¤˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ (Ô ÎfiÛÌÔ˜ ÙÔ˘ ·Ú·Ì˘ıÈÔ‡ ÌÂ ÙÈ˜ Ì¿ÁÈÛÛÂ˜, ÙÔ˘˜ ‰Ú¿ÎÔ˘˜,

Ù· Ì·ÁÈÎ¿ ‰·¯Ù˘Ï›‰È· Î.Ï.)Ø– ÔÈ Ï·˚Î¤˜ ÓÂÔÂÏÏËÓÈÎ¤˜ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ (Ï·˚Î‹ ·›ÛıËÛË, ·ÚÂÌ‚ÔÏ‹ ‰ËÌÔÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ

ÙË˜ ÂÔ¯‹˜, fiˆ˜ Î·Ù·ÏfiÁÈ·, ÌÔÈÚÔÏfiÁÈ·).

➢ H ̆ fiıÂÛË Ï›ÁÔ ÔÏ‡ Â›Ó·È ÎÔÈÓ‹: ¤Ó· ̇ Â˘Á¿ÚÈ ÂÚˆÙÂ˘Ì¤ÓˆÓ Ó¤ˆÓ ̄ ˆÚ›˙ÂÈ Í·ÊÓÈÎ¿ Î·È‡ÛÙÂÚ· ·fi ÛÎÏËÚ¤˜ ‰ÔÎÈÌ·Û›Â˜ Î·È ÂÚÈ¤ÙÂÈÂ˜ Í·Ó·ÛÌ›ÁÂÈ Î·È ‚Ú›ÛÎÂÈ ÙËÓ Â˘Ù˘¯›·.

➢ Œ¯Ô˘Ó ÛˆıÂ› ¤ÓÙÂ ‚˘˙·ÓÙÈÓ¿ ÈÔÙÈÎ¿ Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹Ì·Ù·, Ô˘ ÁÈ· Ù›ÙÏÔ ÙÔ˘˜ ¤¯Ô˘Ó Ù·ÔÓfiÌ·Ù· ÙˆÓ ËÚÒˆÓ Î¿ıÂ ̇ Â˘Á·ÚÈÔ‡: K·ÏÏ›Ì·¯Ô˜ Î·È XÚ˘ÛÔÚÚfiË, B¤Ïı·Ó‰ÚÔ˜ Î·È XÚ˘-Û¿ÓÙ˙·, §›‚ÈÛÙÚÔ˜ Î·È PÔ‰¿ÌÓË, ºÏÒÚÈÔ˜ Î·È ¶Ï·Ù˙È·ÊÏÒÚ·, IÌ¤ÚÈÔ˜ Î·È M·ÚÁ·ÚÒÓ·.

[ÕÁÔ˘ÚÔ˜ ÔıÔÊÏfiÁÈÛÙÔ˜]


TÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘ ÚÔ¤Ú¯ÂÙ·È ·fi ÙÔ ÈÔÙÈÎfi Ì˘ıÈÛÙfiÚËÌ· §›‚È-ÛÙÚÔ˜ Î·È PÔ‰¿ÌÓË, ÙÔ ÔÔ›Ô ıÂˆÚÂ›Ù·È fiÙÈ Â›Ó·È ÙÔ ÈÔ ¿ÚÙÈÔ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ¿, ÙÔ ÈÔ ·ÓÙÈÚÔ-ÛˆÂ˘ÙÈÎfi Î·È ÙÔ ÈÔ ‰È·‰Â‰ÔÌ¤ÓÔ ·fi Ù· ÎÂ›ÌÂÓ· ÙÔ˘ Â›‰Ô˘˜ ÙÔ˘. ™‡ÌÊˆÓ· ÌÂ ÙÔÓ ∫. MË-ÙÛ¿ÎË, ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÂÈ ̇ ˆËÚ¤˜ ÔÌÔÈfiÙËÙÂ˜ ÌÂ Î¿ÔÈ· ·fi Ù’ ¿ÏÏ· Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹Ì·Ù· ·ÏÏ¿ Î·È˙ˆËÚ¤˜ ‰È·ÊÔÚ¤˜, Ô˘ ÔÊÂ›ÏÔÓÙ·È «ÛÙË Û¯ÂÙÈÎ¿ ‰˘Ó·Ù‹ ÚÔÛˆÈÎfiÙËÙ· ÙÔ˘ ·ÓÒÓ˘ÌÔ˘Û˘ÁÁÚ·Ê¤· ÙÔ˘, Ô ÔÔ›Ô˜ ÚÔÛ·ıÂ› Ó· ÚˆÙÔÙ˘‹ÛÂÈ ·Ú’ fiÏÂ˜ ÙÈ˜ ‰ÂÛÌÂ‡ÛÂÈ˜ ÙÔ˘ ·-Ú·‰ÔÛÈ·ÎÔ‡ Â›‰Ô˘˜ Ô˘ Î·ÏÏÈÂÚÁÂ› Î·È Ó· ̆ ÔÙ¿ÍÂÈ ÙÔ ̆ ÏÈÎfi ÙÔ˘ Û’ ¤Ó· ÔÚÈÛÌ¤ÓÔ ·Ú¯ÈÙÂ-ÎÙÔÓÈÎfi Û¯¤‰ÈÔ». B·ÛÈÎ‹ ‰È·ÊÔÚ¿ ÙÔ˘ ·fi Ù· ̆ fiÏÔÈ· ‚˘˙·ÓÙÈÓ¿ ÈÔÙÈÎ¿ Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹-

133

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·133


134

Ì·Ù· Â›Ó·È fiÙÈ Â‰Ò ¤¯Ô˘ÌÂ ‰‡Ô ÂÚˆÙÈÎ¿ ̇ Â˘Á¿ÚÈ·: ÙÔÓ §›‚ÈÛÙÚÔ Î·È ÙË PÔ‰¿ÌÓË (ÚˆÙ·Áˆ-ÓÈÛÙÈÎfi ̇ Â˘Á¿ÚÈ) Î·È ÙÔÓ KÏÈÙÔ‚fi ÌÂ ÙË M˘ÚÙ¿ÓË. TÔ Ì˘ıÈÛÙfiÚËÌ· ·Ú¯›˙ÂÈ ·fi ÙÔ Ù¤ÏÔ˜Ø ÔKÏÈÙÔ‚fi˜ ¤¯ÔÓÙ·˜ ÂÈÛÙÚ¤„ÂÈ È· ÛÙËÓ ·ÙÚ›‰· ÙÔ˘ Î·È ¤¯ÔÓÙ·˜ ‚ÚÂÈ ÙËÓ ·Á·ËÌ¤ÓË ÙÔ˘M˘ÚÙ¿ÓË Ù‹˜ ·ÊËÁÂ›Ù·È ÙÈ˜ ÂÚÈ¤ÙÂÈ¤˜ ÙÔ˘ ÛÙËÓ ÍÂÓÈÙÈ¿, Ô˘ Â›Ó·È ¿ÚÚËÎÙ· ‰ÂÌ¤ÓÂ˜ ÌÂÙÈ˜ ÂÚÈ¤ÙÂÈÂ˜ ÙÔ˘ Ê›ÏÔ˘ ÙÔ˘ §›‚ÈÛÙÚÔ˘.H ̆ fiıÂÛË ÛÂ ÁÂÓÈÎ¤˜ ÁÚ·ÌÌ¤˜ Â›Ó·È Ë ·ÎfiÏÔ˘ıË: Ô §›‚ÈÛÙÚÔ˜ ÂÚˆÙÂ‡ÂÙ·È Î·È ·ÓÙÚÂ‡ÂÙ·ÈÙË ‚·ÛÈÏÔÔ‡Ï· PÔ‰¿ÌÓË, ÙËÓ ÔÔ›· fiÌˆ˜ ·ÚÁfiÙÂÚ· ÎÏ¤‚ÂÈ, ÌÂ ÙË ‚Ô‹ıÂÈ· ÌÈ·˜ Ì¿ÁÈÛÛ·˜,Ô ‚·ÛÈÏÈ¿˜ ÙË˜ AÈÁ‡ÙÔ˘ BÂÚ‰ÂÚ›¯Ô˜. Afi ÙfiÙÂ Ô §›‚ÈÛÙÚÔ˜ Á˘Ú›˙ÂÈ ÙÔÓ ÎfiÛÌÔ ·Ó·˙ËÙÒ-ÓÙ·˜ ÙË Á˘Ó·›Î· ÙÔ˘. K¿ÔÙÂ ı· ÁÓˆÚÈÛÙÂ› ÌÂ ÙÔÓ KÏÈÙÔ‚fi, Ô ÔÔ›Ô˜ ı· Á›ÓÂÈ Ê›ÏÔ˜ ÙÔ˘ Î·Èı· ÙÔÓ Û˘ÓÔ‰Â‡ÛÂÈ ÛÙËÓ ·Ó·˙‹ÙËÛ‹ ÙÔ˘. TÂÏÈÎ¿ ÔÈ ‰‡Ô Ó¤ÔÈ ı· ‚ÚÔ˘Ó ÙË PÔ‰¿ÌÓË Î·È ÔÈÙÚÂÈ˜ Ì·˙› ı· ÂÈÛÙÚ¤„Ô˘Ó ÛÙÔ ‚·Û›ÏÂÈÔ ÙË˜ PÔ‰¿ÌÓË˜. Afi ÂÎÂ› Ô KÏÈÙÔ‚fi˜ ı· ÂÈÛÙÚ¤„ÂÈÛÙËÓ ·ÙÚ›‰· ÙÔ˘, fiÔ˘ ı· ‚ÚÂÈ ÙËÓ ·Á·ËÌ¤ÓË ÙÔ˘ M˘ÚÙ¿ÓË, ÛÙËÓ ÔÔ›· ı· ÂÍÈÛÙÔÚ‹ÛÂÈÙÈ˜ ÂÚÈ¤ÙÂÈÂ˜ Ô˘ ¤Ú·ÛÂ ÌÂ ÙÔ Ê›ÏÔ ÙÔ˘ §›‚ÈÛÙÚÔ.™ÙÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÔÈ ‰‡Ô Ó¤ÔÈ ¤¯Ô˘Ó Ì¿ıÂÈ ·fi ÙËÓ ›‰È· Ì¿ÁÈÛÛ·, Ô˘ Î¿ÔÙÂÂ›¯Â ‚ÔËı‹ÛÂÈ ÙÔÓ BÂÚ‰ÂÚ›¯Ô, fiÙÈ Ë PÔ‰¿ÌÓË ¤¯ÙÈÛÂ ÍÂÓÔ‰Ô¯Â›Ô Î·È ̇ ‹ÙËÛÂ ·fi ÙÔÓ BÂÚ‰ÂÚ›-¯Ô Ó· ÂÚÈÌ¤ÓÂÈ Ù¤ÛÛÂÚ· ̄ ÚfiÓÈ·, Ì‹ˆ˜ ÂÈÛÙÚ¤„ÂÈ Ô §›‚ÈÛÙÚÔ˜. OÈ ‰‡Ô Ê›ÏÔÈ Î·ÙÂ˘ı‡ÓÔ-ÓÙ·È ÚÔ˜ ÙÔ ÍÂÓÔ‰Ô¯Â›Ô.


ËÚÍ¿ÌÂı·: ·Ú¯›Û·ÌÂ, ‹Ú·ÌÂØ Ù· ·Ú¿Ï·Á·: ÔÈ Ï·ÁÈ¤˜ ÙˆÓ ‚Ô˘ÓÒÓØ Â·Ú¤‰Ú·Ì·:ÚÔÛ¤Ú·Û·Ø Ù· Ú¿¯È·: ÔÈ Ú¿¯Â˜, ÔÈ ÎÔÚ˘Ê¤˜ ÙˆÓ ‚Ô˘ÓÒÓØ ÔÈ ÎÏÂÈÛÔ‡ÚÂ˜: ÛÙÂÓ¿ ÂÚ¿ÛÌ·-Ù·Ø ·ÓÙ›˜ ÌÔ˘: ·ÓÙ› ÁÈ· Ì¤Ó·Ø ÛÙÚ·ÙÈÒÙË˜ ‹ ÛÙÚ·‰ÈÒÙË˜: Ï¤ÍË ‚ÂÓÂÙÈÎ‹ ·fi ÙÔ ÛÙÚ¿Ù·(Ô‰fi˜), Ô˘ Û‹Ì·ÈÓÂ ÙÔÓ ÙÈÌ·ÚÈÔ‡¯Ô Ô˘ ‚Ú›ÛÎÂÙ·È ÛÂ ÂÎÛÙÚ·ÙÂ›· (ÛÙÔ˘˜ ‚˘˙·ÓÙÈÓÔ‡˜ ÏÂÁfi-Ù·Ó Î·È Ù·ÍÂÈ‰¿ÚÈÔ˜), ÙÔÓ Â˘ÁÂÓ‹ (Ë Ï¤ÍË ‰ÂÓ ¤¯ÂÈ Û¯¤ÛË ÌÂ ÙËÓ ÂÏÏËÓÈÎ‹ Ï¤ÍË ÛÙÚ·ÙÈÒÙË˜)Ø¿ÁÔ˘ÚÔ˜: Ó¤Ô˜, ·ÁfiÚÈØ ÔıÔÊÏfiÁÈÛÙÔ˜: Î·Ì¤ÓÔ˜ ·fi fiıÔØ ÔÓÔ·Ó·Û·ÛÌfi˜: ·Ó·ÛÙÂÓ·Á-Ìfi˜Ø ÌÂÙ’ ÂÎÂ›ÓÔÓ: ÌÂ ÂÎÂ›ÓÔÓØ ¤‰Â: È‰Ô‡Ø ÂÛÙÚ›ÁÁÈ˙ÂÓ: ıÚËÓÔ‡ÛÂØ Î·Ù¿ÛÙÚ·Ù·: ÛÙÔ ‰ÚfiÌÔØÌ˘ÚÈfiıÏÈ‚Ô˜: ¿Ú· ÔÏ‡ ıÏÈÌÌ¤ÓÔ˜Ø ÂÎ Ù· ‰ÈÎ¿ ÙÔ˘: ·fi ÙË ̄ ÒÚ· ÙÔ˘Ø ËÁÂ›Ù·È: ıÂˆÚÂ›, ÓÔ-Ì›˙ÂÈØ Ù·˜ ÏÈ‚·‰›·˜: Ù· ÏÈ‚¿‰È·Ø ÛÈÁ›˙Ô˘Ó ÙÔ: ÙÔ Î¿ÓÔ˘Ó Ó· ÛÎ¿ÛÂÈØ Î·Ú‰ÈÔÊˆÓÔÎÚ·ÙÒ:ÂÌÔ‰›˙ˆ ÙË ÊˆÓ‹ ÙË˜ Î·Ú‰È¿˜Ø ÊÔ˘‰Ô‡Ï·: ÎfiÚËØ ¤ÓÈ: Â›Ó·È.


1Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 1-14): TÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ ÙÔ˘ §›‚ÈÛÙÚÔ˘.2Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 15-29): TÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ ÙÔ˘ KÏÈÙÔ‚Ô‡.


O §›‚ÈÛÙÚÔ˜ ÚÔ¯ˆÚÒÓÙ·˜, Û˘ÓÔ‰Â˘fiÌÂÓÔ˜ ·fi ÙÔ Ê›ÏÔ ÙÔ˘ KÏÈÙÔ‚fi, ·Ú¯›˙ÂÈ Ó· ıÚËÓÂ›ÁÈ· ÙË ̄ ·Ì¤ÓË ÙÔ˘ ·Á¿Ë, ÙË PÔ‰¿ÌÓË. ™ÙÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ ÙÔ˘ Ë Ê‡ÛË fiÏË Û˘Ì¿Û¯ÂÈ ÁÈ· ÙÔ ÌÂ-Á¿ÏÔ ÙÔ˘ fiÓÔ. O KÏÈÙÔ‚fi˜ ·ÎÔ‡ÁÔÓÙ·˜ ÙÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ ÙÔ˘ §›‚ÈÛÙÚÔ˘ ı˘Ì¿Ù·È ÙË ‰ÈÎ‹ ÙÔ˘·Á·ËÌ¤ÓË ÎÈ ·Ú¯›˙ÂÈ ÎÈ ·˘Ùfi˜ ÙÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ.

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·134



(BÏ. A·ÓÙ‹ÛÂÈ˜ ÛÙÈ˜ ÂÚˆÙ‹ÛÂÈ˜ ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘, ÛÂÏ. 136-137)



➢ °ÏÒÛÛ·: ¢ËÌÒ‰Ë˜ (ÔÌÈÏÔ‡ÌÂÓË ÙË˜ ÂÔ¯‹˜), ÌÂ ·Ó¿ÌÂÈÍË ÏfiÁÈˆÓ Î·È Ï·˚ÎÒÓ ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ.¶·Ú·ÙËÚÂ›Ù·È Â›ÛË˜ ÌÈ· ¿ÓÂÛË ÛÙË ‰ËÌÈÔ˘ÚÁ›· Û‡ÓıÂÙˆÓ Ï¤ÍÂˆÓ, Ô˘ ÂÌÊ·Ó›˙ÔÓÙ·ÈÔÏ‡ Û˘¯Ó¿ Ì¤Û· ÛÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ (.¯. ÔıÔÊÏfiÁÈÛÙÔ˜, ÔÓÔ·Ó·Û·ÛÌfi˜, Ì˘ÚÈfiıÏÈ‚Ô˜,Î·Ú‰ÈÔÊˆÓÔÎÚ·ÙÔ‡ÛÈÓ Î.¿).

➢ ⁄ÊÔ˜: EÏÂÁÂÈ·Îfi - Ï˘ÚÈÎfi. O Û˘Ó·ÈÛıËÌ·ÙÈÛÌfi˜ ÙˆÓ ‰‡Ô Ó¤ˆÓ ÊÙ¿ÓÂÈ ÛÂ Ù¤ÙÔÈ· ̆ ÂÚ-‚ÔÏ‹, ÒÛÙÂ ÙÔ ‡ÊÔ˜ Ó· Î·Ù·ÓÙ¿ÂÈ ÛÂ ÔÚÈÛÌ¤Ó· ÛËÌÂ›· ÎˆÌÈÎfi. ™Â Î¿ÔÈ· ÛËÌÂ›· Ê·›ÓÂ-Ù·È Ó· Ï·ÙÂÈ¿˙ÂÈ, ÂÓÒ Ë ·ÓÂÈÙ˘¯‹˜ ·Ó¿ÌÂÈÍË ÏfiÁÈˆÓ Î·È Ï·˚ÎÒÓ ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ ÛÂ Û˘Ó‰˘·-ÛÌfi ÌÂ ÙËÓ Î·Ù¿¯ÚËÛË ÙÔ˘ ÛÙÔÈ¯Â›Ô˘ ÙË˜ ̆ ÂÚ‚ÔÏ‹˜ ÙÔ‡ ÛÙÂÚÔ‡Ó Ê˘ÛÈÎfiÙËÙ·. K˘ÚÈ·Ú-¯Â› Ë ·Ú·Ù·ÎÙÈÎ‹ Û‡Ó‰ÂÛË.

➢ EÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û·™ÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ Î˘ÚÈ·Ú¯Ô‡Ó ÔÈ ÚÔÛˆÔÔÈ‹ÛÂÈ˜ ÙˆÓ Ê˘ÛÈÎÒÓ ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ (.¯. ÛÙ. 3-6, 7,12, 14 Î.Ï.) Î·È ÔÈ ̆ ÂÚ‚ÔÏ¤˜ (.¯. ÛÙ. 3-6, 9, 24). E›ÛË˜ ̆ ¿Ú¯Ô˘Ó ·ÚÎÂÙ¤˜ ·ÚÔÌÔÈ-ÒÛÂÈ˜ (.¯. 9-10, 23-24) Î·È ‰˘Ó·Ù¤˜ ÂÈÎfiÓÂ˜ (ÔÙÈÎÔ·ÎÔ˘ÛÙÈÎ¤˜Ø .¯. 3-6, 12).

➢ EÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË:– Ô È·Ì‚ÈÎfi˜ ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˜Ø– Ù· Ï·˚Î¿ ÛÙÔÈ¯Â›· ÛÙË ÁÏÒÛÛ·Ø– Ë ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙË˜ Ê‡ÛË˜ Î·È Ë Û˘ÌÌÂÙÔ¯‹ ÙË˜ ÛÙÔÓ ·ÓıÚÒÈÓÔ fiÓÔØ– ÙÔ ÛÙÔÈ¯Â›Ô ÙË˜ ̆ ÂÚ‚ÔÏ‹˜Ø– Â·Ó¿ÏË„Ë ÙÔ˘ ÓÔ‹Ì·ÙÔ˜ ÙÔ˘ ·′ ËÌÈÛÙÈ¯›Ô˘ ÛÙÔ ‚′ (ÛÙ. 14)Ø– Î˘ÚÈ·Ú¯›· ·Ú·Ù·ÎÙÈÎ‹˜ Û‡Ó‰ÂÛË˜Ø– ÙÔ ÌÔÙ›‚Ô ÙÔ˘ Ô˘ÏÈÔ‡ Ô˘ ÌÈÏ¿ÂÈØ– ÙÔ ı¤Ì· ÙË˜ ÍÂÓÈÙÈ¿˜ (ÚÔ‚¿ÏÏÂÙ·È ÛÙÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ ÙÔ˘ KÏÈÙÔ‚Ô‡: ÛÙ. 19, 21-22, 29)Ø– ÙÔ ı¤Ì· ÙÔ˘ ̄ ˆÚÈÛÌÔ‡ ÙˆÓ ·Á·ËÌ¤ÓˆÓ.


™ÙÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fiÛ·ÛÌ· Â›Ó·È Ê·ÓÂÚfi ˆ˜ ‰ÂÓ ¤¯Ô˘ÌÂ Ó· Î¿ÓÔ˘ÌÂ ÌÂ ¤ÚÁÔ ̆ „ËÏ‹˜ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ‹˜ ·Í›·˜. •Â¯ˆÚ›˙Ô˘Ó ̂ ÛÙfiÛÔ Ë ̄ Ú‹ÛË ÙË˜ Ï·˚Î‹˜ ÁÏÒÛÛ·˜ (ÛÂ ¤ÚÁÔ ÏfiÁÈÔ˘ Û˘Á-ÁÚ·Ê¤·) Î·È ÔÈ ÂÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË, ÛÙÈ˜ ÔÔ›Â˜ ÔÊÂ›ÏÔÓÙ·È Î˘Ú›ˆ˜ Î·È ÔÈfiÔÈÂ˜ ·ÚÂÙ¤˜ ÙÔ˘ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ˘ ·ÔÛ¿ÛÌ·ÙÔ˜. °ÂÓÈÎfiÙÂÚ·, ÁÈ· ÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· ·˘ÙfiÈÛ¯‡ÂÈ fi,ÙÈ Î·È ÁÈ· ÙÔ Û‡ÓÔÏÔ ÙˆÓ ‚˘˙·ÓÙÈÓÒÓ ÈÔÙÈÎÒÓ Ì˘ıÈÛÙÔÚËÌ¿ÙˆÓ:«A˘Ù‹ Â›Ó·È Ë ÈÔ ÛËÌ·ÓÙÈÎ‹ ÚÔÛÊÔÚ¿ [...] ̂ ÚÈÌ¿˙ÂÈ ÙÒÚ· ÙÔ ·ÊËÁËÌ·ÙÈÎfi ‡ÊÔ˜, ÛÂ ÔÏÈ-ÙÈÎfi ÛÙ›¯Ô [‰ËÏ. È·Ì‚ÈÎfi ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô], Î·È ÙÔ Ï˘ÚÈÎfi ‡ÊÔ˜, ‚·ÛÈÛÌ¤ÓÔ ÛÙÔÓ ¤ÚˆÙ·Î·È ÛÙÔ ÌÔÈÚÔÏfiÈ [...]» (M. Vitti) Î·È «[...] ÂÙÔÈÌ¿˙Ô˘Ó ÙËÓ ̂ ÚÈÌfiÙËÙ· ÙË˜ ÎÚËÙÈÎ‹˜ ÏÔÁÔÙÂ-¯Ó›·˜ [...] AÓ·ÙÔÏÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›·, ‰˘ÙÈÎ¿, ·Ú¯·›·, ·ÊÔÌÔÈˆÌ¤Ó· ·fi ÏfiÁÈÔ˘˜ Ô˘ ̇ Ô˘Ó ·ÎfiÌË

135

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·135


136

ÙË Ï·˚Î‹ ·Ú¿‰ÔÛË, ı· ‰ÒÛÔ˘Ó ÙÔÓ ÒÚÈÌÔ Î·Úfi ÂÓfi˜ Â›‰Ô˘˜ ÙÔÓ ÔÔ›Ô ÁÓˆÚ›Û·ÌÂ ÙÒÚ·,Ù· ÚˆÙfiÏÂÈ·. [TÔ ÚÒÙÔ ¤ÚÁÔ ÂÓfi˜ ‰ËÌÈÔ˘ÚÁÔ‡, Ô˘ Û˘Ó‹ıˆ˜ ÛÙÂÚÂ›Ù·È ̂ ÚÈÌfiÙËÙ·˜ØÂ‰Ò ÂÓÓÔÔ‡ÓÙ·È Ù· ‚˘˙·ÓÙÈÓ¿, ÈÔÙÈÎ¿ Ì˘ıÈÛÙÔÚ‹Ì·Ù·.]»

(K.£. ¢ËÌ·Ú¿˜)

A¶∞¡Δ∏™∂π™ ™Δπ™ ∂ƒøΔ∏™∂π™ Δ√À ™Ã√§π∫√À μπμ§π√À

1. °È·Ù› ıÚËÓÔ‡Ó ÔÈ ‰‡Ô Ó¤ÔÈ;

OÈ ‰‡Ô Ó¤ÔÈ ıÚËÓÔ‡Ó ÁÈ·Ù› ‚Ú›ÛÎÔÓÙ·È Ì·ÎÚÈ¿ ·fi ÙÈ˜ ·Á·ËÌ¤ÓÂ˜ ÙÔ˘˜. TËÓ ·Á·ËÌ¤ÓËÙÔ˘ §›‚ÈÛÙÚÔ˘, ÙË PÔ‰¿ÌÓË, ¤¯ÂÈ ÎÏ¤„ÂÈ Ô ‚·ÛÈÏÈ¿˜ ÙË˜ AÈÁ‡ÙÔ˘ BÂÚ‰ÂÚ›¯Ô˜, ÂÓÒ Ô KÏÈÙÔ-‚fi˜ Â›Ó·È ·Ó·ÁÎ·ÛÌ¤ÓÔ˜ Ó· ‚Ú›ÛÎÂÙ·È Ì·ÎÚÈ¿ ·fi ÙÔÓ ÙfiÔ ÙÔ˘ Î·È ÙËÓ ·Á·ËÌ¤ÓË ÙÔ˘M˘ÚÙ¿ÓË. O ıÚ‹ÓÔ˜ ÙˆÓ ‰‡Ô Ó¤ˆÓ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ ̂ ˜ ÌÔÈÚÔÏfiÈ, ÁÂÁÔÓfi˜ Ô˘ ‰Â›-¯ÓÂÈ ÙË ÌÂÁ¿ÏË ıÏ›„Ë Î·È Ô‰‡ÓË ÙÔ˘˜, Î·ıÒ˜ Î·È ÙÔ fiÙÈ ÔÈ ‰‡Ô Ó¤ÔÈ ıÂˆÚÔ‡Ó ˆ˜ ¤¯Ô˘Ó ̄ ¿-ÛÂÈ ÔÚÈÛÙÈÎ¿ ÙÈ˜ ·Á·ËÌ¤ÓÂ˜ ÙÔ˘˜.

2. √ ÛÙÈ¯Ô˘ÚÁfi˜ Î¿ÓÂÈ ̄ Ú‹ÛË ÔÚÈÛÌ¤ÓˆÓ ÂÎÊÚ·ÛÙÈÎÒÓ Ì¤ÛˆÓ, Î˘Ú›ˆ˜ ÙË˜ ̆ ÂÚ‚ÔÏ‹˜ Î·ÈÙˆÓ Û‡ÓıÂÙˆÓ Ï¤ÍÂˆÓ. ¡ÔÌ›˙ÂÙÂ fiÙÈ ·ÔÙÂÏÔ‡Ó ıÂÙÈÎ¿ ‹ ·ÚÓËÙÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›· ÙÔ˘ ÔÈ‹Ì·-ÙÔ˜; ¡· ‰ÈÎ·ÈÔÏÔÁ‹ÛÂÙÂ ÙËÓ ·¿ÓÙËÛ‹ Û·˜.

∏ ˘ÂÚ‚ÔÏ‹ Î·È ÔÈ Û‡ÓıÂÙÂ˜ Ï¤ÍÂÈ˜ ı· ÌÔÚÔ‡Û·Ó Ó· ÏÂÈÙÔ˘ÚÁ‹ÛÔ˘Ó ıÂÙÈÎ¿ Î·È Ó· ÙÔÓ›-ÛÔ˘Ó ÌÂ ÂÈÙ˘¯›· ÙÔ Ì¤ÁÂıÔ˜ Î·È ÙËÓ ¤ÓÙ·ÛË ÙÔ˘ fiÓÔ˘ Ô˘ ÁÂÓÓ¿ ÛÙËÓ Î·Ú‰È¿ ÙˆÓ ‰‡ÔÂÚˆÙÂ˘Ì¤ÓˆÓ Ó¤ˆÓ Ô ̄ ˆÚÈÛÌfi˜ ·fi ÙËÓ ·Á·ËÌ¤ÓË ÙÔ˘˜ (Ú‚Ï. ÙËÓ ÂÈÙ˘¯ËÌ¤ÓË ̄ Ú‹ÛËÙÔ˘˜ ÛÙ· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È·). ™ÙË Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓË ÂÚ›ÙˆÛË fiÌˆ˜ Ë Î·Ù¿¯ÚËÛË ÙˆÓ ‰‡Ô·˘ÙÒÓ ÂÎÊÚ·ÛÙÈÎÒÓ Ì¤ÛˆÓ ÏÂÈÙÔ˘ÚÁÂ› ·ÚÓËÙÈÎ¿, ÛÙÂÚÒÓÙ·˜ ·fi ÙÔ ÎÂ›ÌÂÓÔ ÙË Ê˘ÛÈÎfiÙË-Ù· Î·È ÙËÓ ·ÌÂÛfiÙËÙ· Î·È Î·ıÈÛÙÒÓÙ·˜ ÙÔ ‡ÊÔ˜ ÙÔ˘ „˘¯Úfi Î·È ÂÈÙË‰Â˘Ì¤ÓÔ ‹ ·ÎfiÌ· Î·ÈÎˆÌÈÎfi ÛÂ ÔÚÈÛÌ¤Ó· ÛËÌÂ›·.

3. ™·˜ Â›ıÔ˘Ó ÔÈ ıÚ‹ÓÔÈ ÙˆÓ Ó¤ˆÓ; (¡· Û˘Û¯ÂÙ›ÛÂÙÂ ÙËÓ ·¿ÓÙËÛ‹ Û·˜ Î·È ÌÂ ÙËÓ ÚÔË-ÁÔ‡ÌÂÓË ·¿ÓÙËÛË.)

OÈ ıÚ‹ÓÔÈ ÙˆÓ ‰‡Ô Ó¤ˆÓ ‰ÂÓ Ì·˜ Â›ıÔ˘Ó ÁÈ·Ù› ‰ÂÓ ¤¯Ô˘Ó Ê˘ÛÈÎfiÙËÙ·. H Î·Ù¿¯ÚËÛË ÙË˜˘ÂÚ‚ÔÏ‹˜ ÙÔ‡˜ Î¿ÓÂÈ Ó· Ê·›ÓÔÓÙ·È „Â‡ÙÈÎÔÈ, ÂÈÙË‰Â˘Ì¤ÓÔÈ. X·Ú·ÎÙËÚÈÛÙÈÎfi Â›Ó·È fiÙÈ ÛÙÔÛÙ. 14 Ô §›‚ÈÛÙÚÔ˜ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙÔÓ Â·˘Ùfi ÙÔ˘ ÛÂ Á′ ÚfiÛˆÔ (ÙÔÓ Û˘ÌÔÓÔ‡ÛÈÓ Ù· ‚Ô˘Ó¿Î·È Ù· ¿„˘¯· Û˘Ì¿Û¯Ô˘Ó), Û·Ó Ó· ÌËÓ Â›Ó·È ·˘Ùfi˜ Ô˘ Û·Ú¿˙ÂÈ ÁÈ· ÙËÓ ·ÒÏÂÈ· ÙË˜·Á·ËÌ¤ÓË˜ ÙÔ˘, Û·Ó Ó· ÌÈÏ¿ÂÈ ÁÈ· ÙÔÓ fiÓÔ Î¿ÔÈÔ˘ ¿ÏÏÔ˘.

4. ¶ÔÈ· ÁÏˆÛÛÈÎ¿ Ê·ÈÓfiÌÂÓ· (ÁÚ·ÌÌ·ÙÈÎ¿ Î·È Û˘ÓÙ·ÎÙÈÎ¿) ‰È·ÊÔÚÔÔÈÔ‡Ó ÙË ÁÏÒÛÛ· ÙÔ˘·ÔÛ¿ÛÌ·ÙÔ˜ ·fi ÙË ÛËÌÂÚÈÓ‹; ¡· ÛËÌÂÈÒÛÂÙÂ Ù· ÈÔ ̄ ·Ú·ÎÙËÚÈÛÙÈÎ¿.

°Ú·ÌÌ·ÙÈÎ¿:– H ¿ÛÙÔ¯Ë ̄ ÚÔÓÈÎ‹ Î·È Û˘ÏÏ·‚ÈÎ‹ ·‡ÍËÛË ÙˆÓ ÚËÌ¿ÙˆÓ (.¯. ËÚÍ¿ÌÂı·, Â·Ú¤‰Ú·-

Ì·, E‰È¤‚ËÓ).– OÈ Î·Ù·Ï‹ÍÂÈ˜ ÚËÌ¿ÙˆÓ Î·È ÔÓÔÌ¿ÙˆÓ (.¯. ËÚÍ¿ÌÂı·, ıÚËÓÔ‡ÛÈ, ∂‰È¤‚ËÓ, ÂÏ˘Ô‡ÓÙÔ,

‚ÚÔÓÙ¿˜, ÂÓı‡ÌËÛÈ˜, ·Ó¿ÌÓËÛÈ˜, ÂÌ¤Ó).

✍

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·136


– H ·ÏÏ·Á‹ ÛÙÔ Á¤ÓÔ˜ (Ù·˜ ÏÈ‚·‰›·˜, ·ÓÙ› Ù· ÏÈ‚¿‰È·).– ¢È·ÊÔÚÂÙÈÎfi˜ ÙÔÓÈÛÌfi˜ (·ÎÔÌ‹, ‰ÂÓÙÚ¿).– §¤ÍÂÈ˜ Ô˘ ‰ÂÓ ̄ ÚËÛÈÌÔÔÈÔ‡ÓÙ·È Û‹ÌÂÚ· ‹ Â›Ó·È È‰ÈˆÌ·ÙÈÎ¤˜ (.¯. ¤‰Â, ÊÔ˘‰Ô‡Ï·, ¤ÓÈ,

ÎÈÏ·‰Â›, ÛÈÁ›˙Ô˘Ó).– §fiÁÈÂ˜ Ï¤ÍÂÈ˜: ÙÔÈÔ‡ÙÔ˘˜, Î·Ú‰›·˜, ‰È·, ÂÈ˜, ÂÎ, Ô‡Ùˆ˜, ËÁÂ›Ù·È).™˘ÓÙ·ÎÙÈÎ¿:– H ‰È·ÊÔÚÂÙÈÎ‹ ı¤ÛË ÛÙË ÛÂÈÚ¿ Î¿ÔÈˆÓ fiÚˆÓ (.¯. ÂÛÎÂ¿˙·Ó ÙÔÓ ·ÓÙ› ÙÔÓ ÂÛÎÂ¿-˙·Ó).– H ̄ Ú‹ÛË ·ÈÙÈ·ÙÈÎ‹˜ ̂ ˜ ¤ÌÌÂÛÔ˘ ·ÓÙÈÎÂÈÌ¤ÓÔ˘ ÛÂ ÁÂÓÈÎ‹ (.¯. ÂÌ¤Ó·Ó ‹ÏıÂ ÏÔÁÈÛÌfi˜ ·ÓÙ›

ÌÔ˘ ‹ÏıÂ ÏÔÁÈÛÌfi˜).– H Û‡ÓÙ·ÍË ÙË˜ ÚfiıÂÛË˜ ÌÂÙ¿ ÌÂ ·ÈÙÈ·ÙÈÎ‹ ÁÈ· Ó· ‰ËÏÒÛÂÈ ÙË Û˘ÓÔ‰Â›· (ÌÂÙ’ ÂÎÂ›ÓÔÓ

·ÓÙ› ÌÂÙ’ ÂÎÂ›ÓˆÓ).– H ̄ Ú‹ÛË ÙÔ˘ ·ÓÙˆÓ˘ÌÈÎÔ‡ Ù‡Ô˘ ÙËÓ ÌÂ ÙË ÛËÌ·Û›· ·Ó·ÊÔÚÈÎ‹˜ ·ÓÙˆÓ˘Ì›·˜ (ÙËÓ ¿-

Û¯ÂÈ, ÛÙ. 28).

5. ¶ÔÈ· ̄ ·Ú·ÎÙËÚÈÛÙÈÎ¿ ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡ ÌÔÚÂ›ÙÂ Ó· ‚ÚÂ›ÙÂ ÛÙÔ ·fiÛ·ÛÌ·;

BÏ. TÂ¯ÓÈÎ‹ – EÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û· Î·È ÙÚfiÔÈ, EÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË, ÛÂÏ. 135.

XÚÔÓÈÎfi


O °ÈÒÚÁÔ˜ ºÚ·ÓÙ˙‹˜ ‹ ™ÊÚ·ÓÙ˙‹˜ (1401-1480) ‹Ù·Ó B˘˙·ÓÙÈÓfi˜ ·ÍÈˆÌ·ÙÔ‡¯Ô˜ Î·È ¤Ó·˜·fi ÙÔ˘˜ ÈÛÙÔÚÈÎÔ‡˜ ÙË˜ AÏÒÛÂˆ˜ (ÔÈ ¿ÏÏÔÈ Â›Ó·È Ô ¢Ô‡Î·˜, Ô KÚÈÙfi‚Ô˘ÏÔ˜ Î·È Ô X·ÏÎÔÎÔÓ-‰‡ÏË˜).Afi ÔÈÎÔÁ¤ÓÂÈ· Ô˘ ̆ ËÚÂÙÔ‡ÛÂ ÙËÓ ∞˘Ï‹ ÙˆÓ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁˆÓ, Ì‹ÎÂ ·fi 16 ̄ ÚfiÓˆÓ ÛÙËÓ˘ËÚÂÛ›· ÙÔ˘ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ· M·ÓÔ˘‹Ï B′ Î·È ·ÚÁfiÙÂÚ· Û˘Ó‰¤ıËÎÂ ÌÂ ÙÔÓ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ ÙÔÓ ÔÔ›Ô ̆ ËÚ¤ÙËÛÂ, ·Ó·Ï·Ì‚¿ÓÔÓÙ·˜ ‰È¿ÊÔÚÂ˜ ‰ÈÔÈÎËÙÈÎ¤˜ ı¤ÛÂÈ˜ Î·È ‰È-ÏˆÌ·ÙÈÎ¤˜ ·ÔÛÙÔÏ¤˜ Ì¤¯ÚÈ ÙËÓ ÕÏˆÛË. Y‹ÚÍÂ ·˘ÙfiÙË˜ Ì¿ÚÙ˘Ú·˜ ÙË˜ ÂıÓÈÎ‹˜ ·˘Ù‹˜Û˘ÌÊÔÚ¿˜ Î·È Ì¿ÏÈÛÙ· ·È¯Ì·ÏˆÙ›ÛÙËÎÂ Ì·˙› ÌÂ fiÏË ÙËÓ ÔÈÎÔÁ¤ÓÂÈ¿ ÙÔ˘. H ·È¯Ì·ÏˆÛ›· ÙÔ˘ÂÍ·ÁÔÚ¿ÛÙËÎÂ Î·È Î·Ù¤Ê˘ÁÂ ÛÙËÓ ¶ÂÏÔfiÓÓËÛÔ Î·È Î·ÙfiÈÓ ÛÙËÓ K¤ÚÎ˘Ú·, fiÔ˘ ¤ÁÈÓÂÌÔÓ·¯fi˜. EÎÂ› ¤ÁÚ·„Â ÙÔ XÚÔÓÈÎfi ÙÔ˘, Ô˘ Î·Ï‡ÙÂÈ Ù· ÁÂÁÔÓfiÙ· ·fi ÙÔ 1258 ̂ ˜ ÙÔ 1476Î·È ‰È·ÛÒıËÎÂ ÛÂ ‰‡Ô ÌÔÚÊ¤˜ ÙË Minus (MÈÎÚfi XÚÔÓÈÎfi: Ù·¯˘ÁÚ·ÊÈÎ¤˜ ̆ ÔÌÓËÛÙÈÎ¤˜ ÛË-ÌÂÈÒÛÂÈ˜ ÌÂ ·˘ÙÔ‚ÈÔÁÚ·ÊÈÎfi ̄ ·Ú·ÎÙ‹Ú·) Î·È ÙË Maius (MÂÁ¿ÏÔ XÚÔÓÈÎfi: ·ÔÙÂÏÂ› ÙËÓÂÎÙÂÓ¤ÛÙÂÚË ÌÔÚÊ‹Ø ÚfiÎÂÈÙ·È ÁÈ· ·Ó¿Ù˘ÍË ÙÔ˘ MÈÎÚÔ‡ XÚÔÓÈÎÔ‡Ø ıÂˆÚÂ›Ù·È fiÌˆ˜ ·fiÌÂÏÂÙËÙ¤˜ ÓÔıÂ˘Ì¤ÓÔ).™ÙÔ ¤ÚÁÔ ÙÔ˘ Ô ºÚ·ÓÙ˙‹˜, ˆ˜ ·˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚÈÎfi˜ ˘¿ÏÏËÏÔ˜, ·Ë¯Â› ÙÈ˜ ÛÎ¤„ÂÈ˜ ÙË˜ ‚˘˙·-ÓÙÈÓ‹˜ ∞˘Ï‹˜. TÔ XÚÔÓÈÎfi Â›Ó·È ÁÚ·ÌÌ¤ÓÔ ÛÂ ·Ú¯·˝˙Ô˘Û· ÁÏÒÛÛ·, fi¯È fiÌˆ˜ ÛÂ ¿ÎÚ· ·Ú-¯·˝˙Ô˘Û·, Î·ıÒ˜ Ì¤Û· Û’ ·˘Ùfi ‚Ú›ÛÎÔ˘ÌÂ Î·È ÛÙÔÈ¯Â›· ÙË˜ ˙ˆÓÙ·Ó‹˜ ÁÏÒÛÛ·˜ ÙË˜ ÂÔ-

137

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·137


138

¯‹˜. TÔ ¤ÚÁÔ, Â›ÙÂ ÌÂ ÙË ÌÈ· Â›ÙÂ ÌÂ ÙËÓ ¿ÏÏË ÌÔÚÊ‹, ·ÔÙÂÏÂ› ÛËÌ·ÓÙÈÎ‹ ÈÛÙÔÚÈÎ‹ ËÁ‹ ÁÈ·ÙË ÌÂÏ¤ÙË ÙË˜ IÛÙÔÚ›·˜ ÙÔ˘ B˘˙·ÓÙ›Ô˘.T· ·ÔÛ¿ÛÌ·Ù· Ô˘ ¤¯Ô˘Ó ·ÓıÔÏÔÁËıÂ› ÛÙÔ Û¯ÔÏÈÎfi ‚È‚Ï›Ô ÚÔ¤Ú¯ÔÓÙ·È ·fi ÙÔ MÂÁ¿-ÏÔ XÚÔÓÈÎfiØ ÛÙÔ ÚÒÙÔ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÔÓÙ·È Ù· ÏfiÁÈ· ÙÔ˘ Mˆ¿ÌÂı ÚÔ˜ ÙÔ˘˜ Û˘ÌÔÏÂÌÈÛÙ¤˜ÙÔ˘ Î·È ÛÙÔ ‰Â‡ÙÂÚÔ Ù· ÏfiÁÈ· ÙÔ˘ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˘ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˘ ÚÔ˜ ÙÔ˘˜ ‰ÈÎÔ‡˜ ÙÔ˘.


Mˆ¿ÌÂı: Mˆ¿ÌÂı Ô B′ Ô K·Ù·ÎÙËÙ‹˜ ‹ ¶ÔÚıËÙ‹˜. Afi ÙÔ˘˜ ‰È·ÚÂ¤ÛÙÂÚÔ˘˜ ÛÔ˘ÏÙ¿ÓÔ˘˜ÙË˜ OıˆÌ·ÓÈÎ‹˜ A˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜, Ô ÔÔ›Ô˜ Î·Ù¤Ï·‚Â ÙÔ 1453 ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË ÛÂ ËÏÈ-Î›· ÌfiÏÈ˜ 21 ÂÙÒÓØ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˜ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˜: Ô ÙÂÏÂ˘Ù·›Ô˜ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ·˜ ÙÔ˘ B˘˙·ÓÙ›-Ô˘, ÁÈÔ˜ ÙÔ˘ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ· M·ÓÔ˘‹Ï B′ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˘. ¶ÚÈÓ ·Ó·Ï¿‚ÂÈ ÙÔ ıÚfiÓÔ ̆ ‹ÚÍÂ ‰Â-ÛfiÙË˜ ÙÔ˘ MÔÚÈ¿. AÁˆÓ›ÛÙËÎÂ ÌÂ ÁÂÓÓ·ÈfiÙËÙ· Î·È ·˘ÙÔı˘Û›· ‰›Ï· ÛÙÔ˘˜ ÛÙÚ·ÙÈÒÙÂ˜ ÙÔ˘ˆ˜ ·Ïfi˜ ÛÙÚ·ÙÈÒÙË˜Ø ‰‹Ì·Ú¯ÔÈ: ÂÓÓÔÂ› ÙÔ˘˜ ·Ú¯ËÁÔ‡˜ ÙˆÓ ‰‡Ô ‰‹ÌˆÓ, Ô˘ ‹Ù·Ó ÔÈ μ¤ÓÂ-ÙÔÈ Î·È ÔÈ ¶Ú¿ÛÈÓÔÈØ ÙÔ ‚·ÛÈÏÈ¿ Ô˘ ¤Ï·‚Â ÙËÓ ÂÍÔ˘Û›· ÌÂ ̄ Ú›ÛÌ·: Ë ·˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚÈÎ‹ ÂÍÔ˘Û›·ÛÙÔ B˘˙¿ÓÙÈÔ ıÂˆÚÔ‡ÓÙ·Ó fiÙÈ ÚÔÂÚ¯fiÙ·Ó ·fi ÙÔÓ £Âfi. °È’ ·˘Ùfi Î·È ·Ú·Î¿Ùˆ Ô KˆÓÛÙ·-ÓÙ›ÓÔ˜ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˜, Ô˘ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙË ‚·ÛÈÏÂ›· Ô˘ ı· ̄ ·ıÂ›, ÙÔÓ›˙ÂÈ ˆ˜ ı· ÙËÓ ·Ó·Ï¿-‚ÂÈ «Ù‡Ú·ÓÓÔ˜» Î·È «·ÛÂ‚‹˜»Ø °È·Ù›, ·Ó ÎÂÚ‰›ÛÂÈ ... ÔÈÔ Â›Ó·È ÙÔ fiÊÂÏÔ˜: Ë ÊÚ¿ÛË ·˘Ù‹ (ÂÏ·-ÊÚÒ˜ ·Ú·ÏÏ·ÁÌ¤ÓË Â‰Ò) ÚÔ¤Ú¯ÂÙ·È ·fi ÙÔ E˘·ÁÁ¤ÏÈÔ ÙÔ˘ M·Ùı·›Ô˘ (È˜′ 26-27).


O ÏfiÁÔ˜ ÙÔ˘ Mˆ¿ÌÂı1Ë ÂÓfiÙËÙ· (K·È ·Ó ... ·fi ÙÔ ıÂfi): H ÌÂÙ·ı·Ó¿ÙÈ· ·ÓÙ·ÌÔÈ‚‹ fiÛˆÓ ÛÎÔÙˆıÔ‡Ó ÛÙË Ì¿¯Ë

ÁÈ· ÙËÓ Î·Ù¿ÏË„Ë ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜.2Ë ÂÓfiÙËÙ· (E‰Ò ¿ÏÈ ... ÛÂ Ù›ÔÙÂ): H ·ÓÙ·ÌÔÈ‚‹ fiÛˆÓ ̇ ‹ÛÔ˘Ó Î·È Î·Ù·Ï¿‚Ô˘Ó ÙËÓ KˆÓ-

ÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË.

O ÏfiÁÔ˜ ÙÔ˘ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˘ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˘1Ë ÂÓfiÙËÙ· (K·È ÛÂÈ˜, ... Û·Ó ·Ó‹ÌÂÚÔ ÏÈÔÓÙ¿ÚÈ): H ÎÚÈÛÈÌfiÙËÙ· ÙË˜ ÂÈÎÂ›ÌÂÓË˜ Ì¿¯Ë˜.2Ë ÂÓfiÙËÙ· (°È’ ·˘Ùfi Ï¤Áˆ, ... Î·È ÙÔ˘˜ Û˘ÁÁÂÓÂ›˜ Ì·˜): ¶ÚÔÙÚÔ‹ ÁÈ· ̆ ÂÚ¿ÛÈÛË ÙË˜ ¶fi-

ÏË˜ Ì¤¯ÚÈ ı·Ó¿ÙÔ˘.


O ÏfiÁÔ˜ ÙÔ˘ Mˆ¿ÌÂı: O Mˆ¿ÌÂı ̆ fiÛ¯ÂÙ·È Û’ ·˘ÙÔ‡˜ Ô˘ ı· ÛÎÔÙˆıÔ‡Ó ÛÙË Ì¿¯Ë ÁÈ·ÙËÓ Î·Ù¿ÏË„Ë ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜ ˆ˜, Û‡ÌÊˆÓ· Î·È ÌÂ ÙÔ KÔÚ¿ÓÈ, ı· ¿ÓÂ ÛÙÔÓ·Ú¿‰ÂÈÛÔ, fiÔ˘ ı· ›ÓÔ˘Ó Î·È ı· ÙÚÒÓÂ ÌÂ ÙÔÓ Mˆ¿ÌÂı Î·È ı· ¤¯Ô˘Ó ÛÙË ‰È¿ıÂÛ‹ ÙÔ˘˜Î¿ıÂ Â›‰Ô˘˜ ̆ ÏÈÎ¤˜ ·ÔÏ·‡ÛÂÈ˜. ™’ ·˘ÙÔ‡˜ Ô˘ ı· ̇ ‹ÛÔ˘Ó Î·È ı· Î·Ù·Ï¿‚Ô˘Ó ÙËÓ ¶fiÏË˘fiÛ¯ÂÙ·È ‰ÈÏ¿ÛÈÔ ÌÈÛıfi Ì¤¯ÚÈ ÙÔ Ù¤ÏÔ˜ ÙË˜ ̇ ˆ‹˜ ÙÔ˘˜ Î·È fiÛ· Ï¿Ê˘Ú· ‹ ·È¯Ì·ÏÒÙÔ˘˜·Ú¿ÍÔ˘Ó ·fi ÙË ÏÂËÏ·Û›· ÙË˜ ¶fiÏË˜.O ÏfiÁÔ˜ ÙÔ˘ KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˘ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˘: O KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˜ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˜ ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È·Ú¯ÈÎ¿ ÛÙËÓ ÎÚÈÛÈÌfiÙËÙ· ÙË˜ ÂÈÎÂ›ÌÂÓË˜ Ì¿¯Ë˜, Î·ıÒ˜ ÔÈ TÔ‡ÚÎÔÈ Â›Ó·È ·ÔÊ·ÛÈÛÌ¤ÓÔÈ Ó·

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·138


¯ÚËÛÈÌÔÔÈ‹ÛÔ˘Ó fiÏÂ˜ ÙÔ˘˜ ÙÈ˜ ‰˘Ó¿ÌÂÈ˜ Î·È Î¿ıÂ Ì¤ÛÔ ÁÈ· Ó· Î·Ù·Ï¿‚Ô˘Ó ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈ-ÓÔ‡ÔÏË. K·ÏÂ› ÏÔÈfiÓ ÙÔ˘˜ Û˘ÛÙÚ·ÙÈÒÙÂ˜ ÙÔ˘ Î·È ÙÔ Ï·fi Ó· ·ÁˆÓÈÛÙÔ‡Ó Ì¤¯ÚÈ ı·Ó¿ÙÔ˘ÁÈ· Ù¤ÛÛÂÚ· Ú¿ÁÌ·Ù·, ÁÈ· ÙËÓ ›ÛÙË Î·È ÙËÓ Â˘Û¤‚ÂÈ¿ ÙÔ˘˜, ÁÈ· ÙËÓ ·ÙÚ›‰·, ÁÈ· ÙÔ ‚·ÛÈ-ÏÈ¿, ÁÈ· ÙÔ˘˜ Ê›ÏÔ˘˜ Î·È ÁÈ· ÙÔ˘˜ Û˘ÁÁÂÓÂ›˜.


BÏ. A·ÓÙ‹ÛÂÈ˜ ÛÙÈ˜ ÂÚˆÙ‹ÛÂÈ˜ ÙÔ˘ Û¯ÔÏÈÎÔ‡ ‚È‚Ï›Ô˘.


¢ÂÓ ¤¯ÂÈ ÓfiËÌ· Ó· ·Ó·˙ËÙ‹ÛÔ˘ÌÂ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ¤˜ ·ÚÂÙ¤˜ ÛÙ· ‰‡Ô ·Ú·¿Óˆ ÎÂ›ÌÂÓ·, Î·ıÒ˜¤¯Ô˘ÌÂ Ó· Î¿ÓÔ˘ÌÂ ÌÂ ·ÔÛ¿ÛÌ·Ù· ·fi ÃÚÔÓÈÎfi, ÛÙÔ ÔÔ›Ô ÁÂÓÈÎ¿ ·ÏÒ˜ Î·Ù·ÁÚ¿ÊÔ-ÓÙ·È ÁÂÁÔÓfiÙ· ÌÂ ÙË ÛÂÈÚ¿ ‰È·‰Ô¯‹˜ ÙÔ˘˜. øÛÙfiÛÔ ÌÔÚÔ‡ÌÂ Ó· ·Ú·ÙËÚ‹ÛÔ˘ÌÂ ˆ˜ ÙÔ‡ÊÔ˜ Â›Ó·È ·Ïfi Î·È Î˘ÚÈ·Ú¯Â› Ô ÚÔÙÚÂÙÈÎfi˜ ÙfiÓÔ˜, ÂÓÒ Ë ÁÏÒÛÛ· Â›Ó·È ·Ú¯·˝˙Ô˘Û·.


¡· Û˘ÁÎÚ›ÓÂÙÂ ÙÔ˘˜ ‰‡Ô ÏfiÁÔ˘˜ Î·È Ó· ÂÈÛËÌ¿ÓÂÙÂ:1. ¶Ò˜ ÚÔÛ·ıÂ› Ô ªˆ¿ÌÂı Ó· ÂÁÎ·Ú‰ÈÒÛÂÈ ÙÔ˘˜ ÔÏÂÌÈÛÙ¤˜ ÙÔ˘;

O Mˆ¿ÌÂı ÚÔÛ·ıÂ› Ó· ÂÁÎ·Ú‰ÈÒÛÂÈ ÙÔ˘˜ ÔÏÂÌÈÛÙ¤˜ ÙÔ˘ ÚÈÓ ·fi ÙËÓ ·ÔÊ·-ÛÈÛÙÈÎ‹˜ ÛËÌ·Û›·˜ Ì¿¯Ë ˘ÔÛ¯fiÌÂÓÔ˜ Û’ ·˘ÙÔ‡˜ Î¿ıÂ Â›‰Ô˘˜ ˘ÏÈÎ¿ ·Á·ı¿ Î·È ·ÔÏ·‡-ÛÂÈ˜. ¶ÈÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤Ó·:

·. ÛÂ fiÛÔ˘˜ Âı¿ÓÔ˘Ó Î·Ù¿ ÙË Ì¿¯Ë ̆ fiÛ¯ÂÙ·È fi,ÙÈ ·ÎÚÈ‚Ò˜ Ï¤ÂÈ Î·È ÙÔ ÈÂÚfi ÙÔ˘˜ ‚È‚Ï›Ô,ÙÔ KÔÚ¿ÓÈ: ı· ‚ÚÂıÔ‡Ó ÛÙÔÓ ·Ú¿‰ÂÈÛÔ, ı· ÙÚÒÓÂ Î·È ı· ›ÓÔ˘Ó ‰›Ï· ÛÙÔÓ Mˆ¿ÌÂı, ı·¤¯Ô˘Ó ‰›Ï· ÙÔ˘˜ ̂ Ú·›Â˜ Ó¤Â˜ Á˘Ó·›ÎÂ˜ Î·È ÁÂÓÈÎ¿ ı· ̄ ·›ÚÔÓÙ·È ‰È¿ÊÔÚ· ̆ ÏÈÎ¿ ·Á·ı¿ Î·È·ÔÏ·‡ÛÂÈ˜.

‚. ÛÂ fiÛÔ˘˜ ̇ ‹ÛÔ˘Ó Î·È ÌÔ˘Ó ÓÈÎËÙ¤˜ ÛÙËÓ ¶fiÏË ÙÔ‡˜ ̆ fiÛ¯ÂÙ·È ‰ÈÏ¿ÛÈÔ ÌÈÛıfi ÂÊ’fiÚÔ˘ ̇ ˆ‹˜ Î·È ÙËÓ ¿‰ÂÈ· Ó· ÂÈ‰ÔıÔ‡Ó ·ÓÂÍ¤ÏÂÁÎÙ· ÛÂ Ï·Ê˘Ú·ÁÒÁËÛË ÙË˜ ¶fiÏË˜ Î·È ·È¯-Ì·ÏˆÛ›Â˜ Î·ÙÔ›ÎˆÓ (·Ó·ÙÚÈ¯È·ÛÙÈÎ¿ Ë¯Â› ÛÙ· ·˘ÙÈ¿ Ì·˜ Ë ÙÂÏÂ˘Ù·›· ÊÚ¿ÛË ·fi ÙÔ ÏfiÁÔÙÔ˘ Mˆ¿ÌÂı: Î·Ó¤Ó·˜ ‰Â ı· ÌÔÚÂ› Ó· Û·˜ ÙÔ˘˜ ¿ÚÂÈ ‹ Ó· Û·˜ ÂÓÔ¯Ï‹ÛÂÈ ÛÂ Ù›ÔÙÂ, Ô˘Ô˘ÛÈ·ÛÙÈÎ¿ ÂÈÙÚ¤ÂÈ ÛÙÔ˘˜ ÔÏÂÌÈÛÙ¤˜ ÙÔ˘ ÔÔÈ·‰‹ÔÙÂ ‚È·ÈfiÙËÙ· ÛÂ ‚¿ÚÔ˜ ÙˆÓ ·È¯Ì·-ÏÒÙˆÓ Ô˘ ı· Û˘ÏÏ¿Ì‚·Ó·Ó).

2. ΔÈ ÚÔ‚¿ÏÏÂÈ Ô ŒÏÏËÓ·˜ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ·˜ ̂ ˜ Î·ı‹ÎÔÓÙ·, ÁÈ· Ù· ÔÔ›· Ú¤ÂÈ Ó· ·ÁˆÓ›-˙ÔÓÙ·È ÔÈ ŒÏÏËÓÂ˜; ΔÈ ·Ú·ÙËÚÂ›ÙÂ ·fi ÙË Û‡ÁÎÚÈÛË;

O KˆÓÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˜ Î·ÏÂ› ÙÔ˘˜ ŒÏÏËÓÂ˜ Ó· ·ÁˆÓÈÛÙÔ‡Ó ÁÈ· Ù¤ÛÛÂÚÈ˜ ·Í›Â˜: ÙË (¯ÚÈÛÙÈ·ÓÈÎ‹)›ÛÙË ÙÔ˘˜, ÙËÓ ·ÙÚ›‰· (ÙËÓ ÔÔ›· Ù·˘Ù›˙ÂÈ ÌÂ ÙËÓ ÂÏÂ˘ıÂÚ›·-·ÓÂÍ·ÚÙËÛ›·), ÙË ‚·ÛÈÏÂ›·,ÙËÓ ÔÈÎÔÁ¤ÓÂÈ· Î·È ÙÔ˘˜ Ê›ÏÔ˘˜. BÏ¤Ô˘ÌÂ ÏÔÈfiÓ ˆ˜ Ô ŒÏÏËÓ·˜ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ·˜ ÚÔÛ·-ıÂ› Ó· ÂÌ„˘¯ÒÛÂÈ ÙÔ Ï·fi ÙÔ˘ ÚÔ‚¿ÏÏÔÓÙ·˜ ÙËÓ ·Ó¿ÁÎË ̆ ÂÚ¿ÛÈÛË˜ Î¿ÔÈˆÓ ÓÂ˘Ì·ÙÈ-ÎÒÓ ·Á·ıÒÓ-·ÍÈÒÓ Ô˘ Î·Ù·ÍÈÒÓÔ˘Ó ÙËÓ ·ÓıÚÒÈÓË ̇ ˆ‹. °È· ÙÔ˘˜ ŒÏÏËÓÂ˜ Ë Ô˘Û›· ÙË˜·ÓıÚÒÈÓË˜ ̇ ˆ‹˜ ‰ÂÓ ‚Ú›ÛÎÂÙ·È ÛÙ· ̆ ÏÈÎ¿ ·Á·ı¿, ·ÏÏ¿ ÛÙ· ÓÂ˘Ì·ÙÈÎ¿.

139

✍

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·139


140

3. ¶Ô‡ ÔÊÂ›ÏÂÙ·È Ë ‰È·ÊÔÚ¿ ÛÙÈ˜ ÚÔÙÚÔ¤˜;

H ‰È·ÊÔÚ¿ ÛÙÈ˜ ÚÔÙÚÔ¤˜ ÙˆÓ ‰‡Ô ËÁÂÙÒÓ ÔÊÂ›ÏÂÙ·È ÛÙË ‰È·ÊÔÚÂÙÈÎ‹ ÓÔÔÙÚÔ›· Î·ÈÎÔ˘ÏÙÔ‡Ú· ÙˆÓ ‰‡Ô Ï·ÒÓ. °È· ÙÔ˘˜ TÔ‡ÚÎÔ˘˜ Ë ·fiÏ·˘ÛË ̆ ÏÈÎÒÓ ·Á·ıÒÓ Ê·›ÓÂÙ·È Ó· Â›Ó·ÈÙÔ ÈÔ ÛËÌ·ÓÙÈÎfi Ú¿ÁÌ·. H ›‰È· Ë ıÚËÛÎÂ›· ÙÔ˘˜ ÚÔ‚¿ÏÏÂÈ ÌÈ· ̆ ÏÈÛÙÈÎ‹ ·ÓÙ›ÏË„Ë ÙË˜ ̇ ˆ-‹˜, Î·ıÒ˜ Ë ÌÂÙ¿ ı¿Ó·ÙÔÓ ·ÓÙ·ÌÔÈ‚‹ Û˘Ó›ÛÙ·Ù·È ·ÔÎÏÂÈÛÙÈÎ¿ ÛÂ ̆ ÏÈÎ¤˜ ·ÔÏ·‡ÛÂÈ˜. AÓÙ›-ıÂÙ·, ÔÈ ŒÏÏËÓÂ˜ ·fi ÙËÓ ·Ú¯·ÈfiÙËÙ· ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓÙ·Ó ÁÈ· ÙËÓ Î·ÏÏÈ¤ÚÁÂÈ· ÙÔ˘ ÓÂ‡Ì·ÙÔ˜Î·È ÙË˜ „˘¯‹˜, ̄ ˆÚ›˜ ‚¤‚·È· Ó· ·Ú·ÁÓˆÚ›˙Ô˘Ó ÙË ÊÚÔÓÙ›‰· ÙÔ˘ ÛÒÌ·ÙÔ˜ Î·È ÙÈ˜ ̆ ÏÈÎ¤˜·ÔÏ·‡ÛÂÈ˜. A˘Ùfi ÙÔ ÂÓ‰È·Ê¤ÚÔÓ ÁÈ· Ù· ÓÂ˘Ì·ÙÈÎ¿ ·Á·ı¿ ‹ÚıÂ Ó· ÂÓÈÛ¯‡ÛÂÈ ÛÙË Û˘Ó¤¯ÂÈ·Î·È Ô ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÈÛÌfi˜ ÌÂ ÙËÓ ÚÔÙÂÚ·ÈfiÙËÙ· Ô˘ ‰›ÓÂÈ ÛÙËÓ „˘¯‹ ¤Ó·ÓÙÈ ÙÔ˘ ÛÒÌ·ÙÔ˜, ÛÙÔÓÂ‡Ì· ¤Ó·ÓÙÈ ÙË˜ ‡ÏË˜.

£PHNOI

➢ OÈ ıÚ‹ÓÔÈ ÁÈ· ÙËÓ Î·Ù·ÛÙÚÔÊ‹ Î·È ÙËÓ ¿ÏˆÛË fiÏÂˆÓ ‹ ̄ ˆÚÒÓ ·Ó·Ù‡ÛÛÔÓÙ·È È‰È·›-ÙÂÚ· ÌÂÙ¿ ÙËÓ ÙÒÛË ÙË˜ B˘˙·ÓÙÈÓ‹˜ ∞˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜ Î·È Ê˘ÛÈÎ¿ ÍÂ¯ˆÚ›˙Ô˘Ó ÔÈ ıÚ‹ÓÔÈÁÈ· ÙËÓ ¿ÏˆÛË ÙË˜ ¶fiÏË˜ (Ê˘ÛÈÎ¿, ÁÚ¿ÊÙËÎ·Ó ıÚ‹ÓÔÈ ÁÈ· ÙËÓ Î·Ù¿ÏË„Ë ‹ Î·Ù·ÛÙÚÔ-Ê‹ ÎÈ ¿ÏÏˆÓ ÂÏÏËÓÈÎÒÓ fiÏÂˆÓ ‹ ÓËÛÈÒÓ).

➢ H ¿ÏˆÛË ÙË˜ ¶fiÏË˜, Î¤ÓÙÚÔ˘ ÙË˜ μ˘˙·ÓÙÈÓ‹˜ ∞˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜ Î·È ÙÔ˘ ÂÏÏËÓÈÛÌÔ‡, ‹Ù·Ó·Ó·fiÊÂ˘ÎÙÔ Ó· ÚÔÎ·Ï¤ÛÂÈ Û·Ú·ÁÌfi Î·È ‚·ıÈ¿ Ô‰‡ÓË ÛÙËÓ „˘¯‹ ÙÔ˘ Ï·Ô‡, Î·ıÒ˜Û‹Ì·ÓÂ ÙËÓ Î·Ù¿Ï˘ÛË ÙË˜ μ˘˙·ÓÙÈÓ‹˜ ∞˘ÙÔÎÚ·ÙÔÚ›·˜ Î·È ÙËÓ ̆ Ô‰Ô‡ÏˆÛË ÙÔ˘ ¤ıÓÔ˘˜ÛÙÔÓ ÙÔ˘ÚÎÈÎfi ̇ ˘Áfi. TËÓ Ô‰‡ÓË ·˘Ù‹ ÁÈ· ÙËÓ ·ÒÏÂÈ· ÙË˜ ¶fiÏË˜ ÂÍ¤ÊÚ·ÛÂ ÙfiÛÔ Ë Ï·˚Î‹ÌÔ‡Û· fiÛÔ Î·È Ë ÏfiÁÈ· Ô›ËÛË.

➢ OÈ ıÚ‹ÓÔÈ ·˘ÙÔ› ÁÚ¿ÊÙËÎ·Ó Â›ÙÂ ·Ì¤Ûˆ˜ ÌÂÙ¿ ÙËÓ ÕÏˆÛË Â›ÙÂ ÔÏ‡ ·ÚÁfiÙÂÚ·.

➢ EÏ¿¯ÈÛÙÔÈ ·fi ÙÔ˘˜ ıÚ‹ÓÔ˘˜ ·˘ÙÔ‡˜ ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙Ô˘Ó Î¿ÔÈÂ˜ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ¤˜ ·ÚÂÙ¤˜, ÂÓÒÌÂÁ¿ÏË Â›Ó·È Ë ·Í›· ÙÔ˘˜ ̂ ˜ ÈÛÙÔÚÈÎ‹˜ Ì·ÚÙ˘Ú›·˜ ÁÈ· ÙÈ˜ ÏËÚÔÊÔÚ›Â˜ Î·È ÙÈ˜ ÎÚ›ÛÂÈ˜ Ô˘ÂÚÈ¤¯Ô˘Ó (·Ê‹ÁËÛË ÙÂÏÂ˘Ù·›ˆÓ ÛÙÈÁÌÒÓ ÙÔ˘ ·ÁÒÓ· Î·È ÙÔ˘ ı·Ó¿ÙÔ˘ ÙÔ˘ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔ-Ú·, ÂÍÈÛÙfiÚËÛË ÙˆÓ Î·Ù·ÛÙÚÔÊÒÓ, ÙˆÓ ÏÂËÏ·ÛÈÒÓ, ÙˆÓ ÂÍÂ˘ÙÂÏÈÛÌÒÓ Î·È Ì·ÚÙ˘Ú›ˆÓÙÔ˘ ¿Ì·¯Ô˘ ÏËı˘ÛÌÔ‡, Î·ıÔÚÈÛÌfi˜ ÙˆÓ ·ÈÙ›ˆÓ Ô˘ Ô‰‹ÁËÛ·Ó ÛÙËÓ ÙÒÛË, Û˘ÁÎ¤-ÓÙÚˆÛË ÛÙÔÈ¯Â›ˆÓ ÁÈ· ÙË ÛÙÚ·ÙÈˆÙÈÎ‹ ‰‡Ó·ÌË ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ). ™˘ÁÎÚÈÙÈÎ¿ fiÌˆ˜ ·fiÙÔ˘˜ ıÚ‹ÓÔ˘˜ ·˘ÙÔ‡˜ Ë Ï·˚Î‹ ‰ËÌÈÔ˘ÚÁ›· Â›Ó·È ÔÏ‡ ·ÓÒÙÂÚË ·fi ÙË ÏfiÁÈ·.

➢ KÔÈÓfi ÌÔÙ›‚Ô ÛÙÔ˘˜ ıÚ‹ÓÔ˘˜ ·˘ÙÔ‡˜ Â›Ó·È fiÙÈ ‰›Ï· ÛÙÔÓ fiÓÔ Î·È ÙËÓ Ô‰‡ÓË ÁÈ· ÙËÓÂıÓÈÎ‹ ·˘Ù‹ Û˘ÌÊÔÚ¿ ‚Ú›ÛÎÂÙ·È Î·È Ë ÂÏ›‰· ÁÈ· ·ÏÈÓfiÚıˆÛË ÙÔ˘ ¤ıÓÔ˘˜: «¿ÏÈ ÌÂ¯ÚfiÓÔ˘˜, ÌÂ Î·ÈÚÔ‡˜, ¿ÏÈ ‰ÈÎ¿ Û·˜ Â›Ó·È».

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·140


TÔ ·Ó·Î¿ÏËÌ· ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓfiÔÏË˜


O ıÚ‹ÓÔ˜ ·˘Ùfi˜ ·ÔÙÂÏÂ›Ù·È ·fi 118 ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ Î·È ÁÚ¿ÊÙËÎÂ Èı·Ófi-Ù·Ù· Ï›ÁÔ ÌÂÙ¿ ÙËÓ ÕÏˆÛË. ¶ÔÏÏÔ› ÂÚÂ˘ÓËÙ¤˜ ÙÔÓ ıÂˆÚÔ‡Ó ÎÚËÙÈÎfi. ™‡ÌÊˆÓ· fiÌˆ˜ ÌÂ ÓÂfi-ÙÂÚË ¿Ô„Ë ÙÔ˘ EÌÌ. KÚÈ·Ú¿, Ô ÔÔ›Ô˜ ÛÙËÚ›¯ÙËÎÂ ÛÂ ÁÏˆÛÛÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›·, ÙÔ Ô›ËÌ· Ú¤-ÂÈ Ó· ÁÚ¿ÊÙËÎÂ ÛÙËÓ K‡ÚÔ ‹ ·fi K‡ÚÈÔ ÔÈËÙ‹. TÔ ıÚËÓËÙÈÎfi ·˘Ùfi Ô›ËÌ·, ÛÙÔ ÔÔ›ÔÂ›Ó·È ÂÌÊ·Ó‹˜ Ë Â›‰Ú·ÛË ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡, ·ÏÏ¿ Î·È ÔÈ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ¤˜ ÙÔ˘ ·ÍÈÒ-ÛÂÈ˜, ÂÚÈÁÚ¿ÊÂÈ ÌÂ ·Ïfi Î·È Û˘ÁÎÈÓËÙÈÎfi ÙÚfiÔ ÙËÓ ¿ÏˆÛË Î·È Î·Ù·ÛÙÚÔÊ‹ ÙË˜ ¶fiÏË˜, ÙÔÙÚ·ÁÈÎfi Ù¤ÏÔ˜ ÙÔ˘ ·˘ÙÔÎÚ¿ÙÔÚ·, ÙÔ˘˜ ÂÍÂ˘ÙÂÏÈÛÌÔ‡˜ Î·È Ù· Ì·ÚÙ‡ÚÈ· ÙˆÓ EÏÏ‹ÓˆÓ.


·Ó·Î¿ÏËÌ·: ıÚ‹ÓÔ˜ (< Ú. ·Ó·Î·ÏÈ¤Ì·È ÛÙËÓ K‡ÚÔ)Ø ÎÏ·˘ıÌfi˜: ÎÏ¿Ì·Ø ··Ú·Ì‡ıËÙÔ˜:··ÚËÁfiÚËÙÔ˜Ø ··ÓÙÔ¯‹: ÂÏ›‰·Ø Î¿ÙÂÚÁÔ: ÈÛÙÈÔÊfiÚÔ ÏÔ›Ô (ÔÏÂÌÈÎfi ‹ ÂÈÚ·ÙÈÎfi)Ø˘·ÓÙÒ: Û˘Ó·ÓÙÒØ ·Î (+ ·ÈÙ.): ·fiØ ·Ó¿ıÂÌ·: Î·Ù·Ú·Ì¤ÓÔ˜ ÙfiÔ˜ (Â‰Ò)Ø ·ÛÙÚ·Ô¯¿-Ï·˙Ë: ·ÛÙÚ·‹ ÌÂ ̄ ·Ï¿˙È, (ÌÙÊ.) Û˘ÌÊÔÚ¿Ø ÁÔÌ¿ÚÈ: ÊÔÚÙ›Ô ÏÔ›Ô˘Ø ·Ì¤: ·ÏÏ¿Ø ‰ÔÏˆÌ¤-ÓÔ˜: ‰ÔÏÂÚfi˜, ‰fiÏÈÔ˜Ø Ê¤ÁÁˆ: ÊˆÙ›˙ˆØ ¤ÎÙÂÈÓÂ: ¿ÏˆÓÂØ ÊÔ˘ÌÈÛÌ¤ÓË: ÊËÌÈÛÌ¤ÓËØ Ó· Ô›-ÛÔ˘ (ÔÈ‹ÛÔ˘Ó): Ó· Î¿ÓÔ˘ÓØ ÏÈı¿ÚÈ: ÔÏ‡ÙÈÌÔ˜ Ï›ıÔ˜Ø Â˘ÎfiÛÌËÛÈ˜: Ù· ÛÙÔÏ›‰È·.


1Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 1-13): O ıÚ‹ÓÔ˜ ÙˆÓ EÏÏ‹ÓˆÓ ÁÈ· ÙË ıÏÈ‚ÂÚ‹ Â›‰ËÛË ÙË˜ ¿ÏˆÛË˜ ÙË˜ ¶fiÏË˜.2Ë ÂÓfiÙËÙ· (ÛÙ. 14-27): H Â›ÎÏËÛË ÚÔ˜ ÙÔÓ ‹ÏÈÔ Ó· ÌË ÊˆÙ›˙ÂÈ ÙËÓ ¶fiÏË ÁÈ· Ó· ÌË ‚Ï¤-

Ô˘Ó ÔÈ TÔ‡ÚÎÔÈ Ó· Î¿ÓÔ˘Ó ÙÈ˜ ÈÂÚfiÛ˘ÏÂ˜ Ú¿ÍÂÈ˜ ÙÔ˘˜.


OÈ ŒÏÏËÓÂ˜ ıÚËÓÔ‡Ó ÌÂ Û·Ú·ÁÌfi ÙËÓ ¿ÏˆÛË ÙË˜ ¶fiÏË˜. TË ıÏÈ‚ÂÚ‹ Â›‰ËÛË ¤ÊÂÚÂ ¤Ó· Î·-Ú¿‚È Ô˘ Û˘Ó·ÓÙ‹ıËÎÂ Ì’ ¤Ó· ¿ÏÏÔ ¤Íˆ ·fi ÙËÓ T¤ÓÂ‰Ô, ÛÙÔ ÔÔ›Ô Î·È ·Ó·ÎÔ›ÓˆÛÂ ÙË ÌÂ-Á¿ÏË Û˘ÌÊÔÚ¿ Ô˘ ‚Ú‹ÎÂ ÙËÓ ¶fiÏË. ™ÙË Û˘Ó¤¯ÂÈ· Ô ÔÈËÙ‹˜ ·Ú·Î·Ï¿ ÙÔÓ ‹ÏÈÔ Ó· ÛÙ·-Ì·Ù‹ÛÂÈ Ó· ÛÙ¤ÏÓÂÈ ÙÔ Êˆ˜ ÙÔ˘ ÛÙËÓ ¶fiÏË ÁÈ· Ó· ÌË ‚Ï¤Ô˘Ó ÔÈ TÔ‡ÚÎÔÈ Ó· ‚Â‚ËÏÒÓÔ˘ÓÙÔ˘˜ Ó·Ô‡˜ Î·È Ù· ÈÂÚ¿ ·ÓÙÈÎÂ›ÌÂÓ· Î·È Û‡Ì‚ÔÏ· ÙˆÓ ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÒÓ.


TÔ Ô›ËÌ· ·Ú¯›˙ÂÈ ÌÂ ÙÔÓ ·Ù¤ÏÂÈˆÙÔ ıÚ‹ÓÔ Ô˘ Í¤Û·ÛÂ ÛÙÔ˘˜ ŒÏÏËÓÂ˜ÛÙÔ ¿ÎÔ˘ÛÌ· ÙË˜ Â›‰ËÛË˜ ÁÈ· ÙËÓ ¿ÏˆÛË ÙË˜ ¶fiÏË˜. H Û˘ÛÛÒÚÂ˘ÛË Û˘-ÓÒÓ˘ÌˆÓ Ï¤ÍÂˆÓ ÛÙÔ˘˜ ‰‡Ô ÚÒÙÔ˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ (£Ú‹ÓÔ˜, ÎÏ·˘ıÌfi˜, Ô‰˘Ú-

Ìfi˜, ÛÙÂÓ·ÁÌfi˜, Ï‡Ë, ıÏ›„È˜) Î·ıÒ˜ Î·È ÙÔ Â›ıÂÙÔ ··Ú·Ì‡ıËÙÔ˜ ÙÔÓ›˙Ô˘Ó ÙÔ Ì¤ÁÂıÔ˜ÙË˜ Ô‰‡ÓË˜ ÁÈ· ÙËÓ ·ÒÏÂÈ· ·˘Ù‹. TÔ Ì¤ÁÂıÔ˜ ÙË˜ ·ÒÏÂÈ·˜ ÙÔÓ›˙ÂÙ·È ·Ì¤Ûˆ˜ ÌÂÙ¿ fiÙ·ÓË ¶fiÏË ̄ ·Ú·ÎÙËÚ›˙ÂÙ·È ̂ ˜ ÙÔ Û›ÙÈ Î¿ıÂ ŒÏÏËÓ·, ·Á›·, ÙÔ ı¿ÚÚÔ˜, ÙÔ Î·‡¯ËÌ·, Ë ··ÓÙÔ-

141


02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·141


142

¯‹ ÙÔ˘ ÂÏÏËÓÈÎÔ‡ Ï·Ô‡, ‰Â›¯ÓÔÓÙ·˜ ¤ÙÛÈ ÙË ÌÂÁ¿ÏË ÙË˜ ÛËÌ·Û›· ̂ ˜ Î¤ÓÙÚÔ ÙË˜ OÚıÔ‰ÔÍ›·˜Î·È ÙÔ˘ EÏÏËÓÈÛÌÔ‡. H Ï¤ÍË ··ÓÙÔ¯‹ Ì¿ÏÈÛÙ· ÚÔÔÈˆÓ›˙ÂÙ·È ÙËÓ ÙÚ·ÁÈÎ‹ ÌÔ›Ú· Ô˘ ÂÚÈ-Ì¤ÓÂÈ ÔÏfiÎÏËÚÔ ÙÔ ¤ıÓÔ˜ ·ÊÔ‡ Ë ¶fiÏË ‹Ù·Ó Ë ÂÏ›‰· ÙÔ˘, Î·È ÙÒÚ· Ô˘ ·˘Ù‹ ̄ ¿ıËÎÂ, ̄ ¿-ÓÂÙ·È Î·È Î¿ıÂ ÂÏ›‰· ÛˆÙËÚ›·˜ ·fi ÙÔÓ Â¯ıÚfi.™·Ó Ó· ÌËÓ ÌÔÚÂ› Ó· ÈÛÙ¤„ÂÈ Ô Ï·fi˜ ·˘Ù‹ ÙËÓ ÙÚÔÌÂÚ‹ Â›‰ËÛË, ˙ËÙ¿ Ó· Ì¿ıÂÈ ÔÈÔ˜¤ÊÂÚÂ ·˘Ùfi ÙÔ ¿ÁÁÂÏÌ· Î·È fiÙÂ. O ÔÈËÙ‹˜ ·ÎÔÏÔ˘ıÒÓÙ·˜ ÙËÓ ÙÂ¯ÓÈÎ‹ ÙˆÓ ‰ËÌÔÙÈÎÒÓÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ ÂÈÓÔÂ› ÙÔ ‰È¿ÏÔÁÔ ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÂ ‰‡Ô Î·Ú¿‚È· Ô˘ Û˘Ó·ÓÙÈÔ‡ÓÙ·È ¤Íˆ ·fi ÙËÓT¤ÓÂ‰Ô. TÔ Î·Ú¿‚È Ô˘ Î·ÙÂ‚·›ÓÂÈ, ··ÓÙÒÓÙ·˜ ÛÂ ÂÚÒÙËÛË ÙÔ˘ ¿ÏÏÔ˘ Î·Ú·‚ÈÔ‡ ÁÈ· ÙÔÓÙfiÔ ÚÔ¤ÏÂ˘Û‹˜ ÙÔ˘, ·ÔÎ·Ï‡ÙÂÈ ÙË Û˘ÌÊÔÚ¿ Ô˘ ‚Ú‹ÎÂ ÙËÓ ¶fiÏË. E›Ó·È ¯·Ú·ÎÙËÚÈ-ÛÙÈÎfi ˆ˜ ÙÔ Î·Ú¿‚È ‰ÂÓ ·Ó·ÎÔÈÓÒÓÂÈ ¿ÌÂÛ· ÙËÓ ÙÚ·ÁÈÎ‹ Â›‰ËÛË ÙË˜ ÕÏˆÛË˜. A˘Ù‹ ‰ËÏÒ-ÓÂÙ·È ¤ÌÌÂÛ· ÌÂ ÌÂÙ·ÊÔÚÈÎ¤˜ ÂÎÊÚ¿ÛÂÈ˜ Ô˘ ‰ËÏÒÓÔ˘Ó ÌÂÁ¿ÏË Û˘ÌÊÔÚ¿ Î·È Î·Ù·ÛÙÚÔ-Ê‹ (·Ó¿ıÂÌ·, ‚·Ú‡Ó ÛÎfiÙÔ˜, ·ÛÙÚ·Ô¯¿Ï·˙ËÓ, ·ÓÂÌÔ˙¿ÏËÓ) Î·È ÌÂ ÙËÓ ÂÈıÂÙÈÎ‹ ÌÙ¯.·ÛÙÚ·ÔÎ·Ì¤ÓËÓ ÌÂ ÙËÓ ÔÔ›· ¯·Ú·ÎÙËÚ›˙ÂÈ ÙËÓ ¶fiÏË. ™ÙÔ˘˜ ‰‡Ô ÙÂÏÂ˘Ù·›Ô˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ÙË˜ ÂÓfiÙËÙ·˜ ‰ËÏÒÓÂÙ·È ¤ÌÌÂÛ· Ë Ô‰˘ÓËÚ‹ ·‹¯ËÛË Ô˘ ¤¯ÂÈ Ë Â›‰ËÛË ·˘Ù‹ ÛÙËÓ „˘¯‹ÙÔ˘ ÂÏÏËÓÈÎÔ‡ Ï·Ô‡.

TÔ ‰Â‡ÙÂÚÔ ·fiÛ·ÛÌ· ÍÂÎÈÓ¿ ÌÂ ÙËÓ Â›ÎÏËÛË ÙÔ˘ ÔÈËÙ‹ ÚÔ˜ ÙÔÓ ‹-ÏÈÔ. H Â›ÎÏËÛË ·˘Ù‹ ̄ ·Ú·ÎÙËÚ›˙ÂÙ·È ·fi ÌÈ· ·ÓÙ›ıÂÛË: Ô ÔÈËÙ‹˜ ̇ ËÙ¿·fi ÙÔÓ ‹ÏÈÔ Ó· Û˘ÓÂ¯›ÛÂÈ Ó· ÛÙ¤ÏÓÂÈ ÙÔ Êˆ˜ ÙÔ˘ Û’ fiÏË ÙËÓ ÔÈÎÔ˘Ì¤ÓË,

·ÏÏ¿ Ó· ¿„ÂÈ Ó· ÊˆÙ›˙ÂÈ ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË. TÔ ·›ÙËÌ· ·˘Ùfi, Ô˘ ·ÔÙÂÏÂ› ·Ó·ÙÚÔ-‹ ÙË˜ Ê˘ÛÈÎ‹˜ Ù¿ÍË˜ ÙÔ˘ ÎfiÛÌÔ˘, ·ÈÙÈÔÏÔÁÂ›Ù·È ·Ì¤Ûˆ˜ ÌÂÙ¿ (ÛÙ. 19): Ô ÏfiÁÔ˜ Ô˘ Ô ÔÈË-Ù‹˜ ̇ ËÙ¿ Î¿ÙÈ Ù¤ÙÔÈÔ Â›Ó·È ÁÈ· Ó· ÌË ‚Ï¤Ô˘Ó ÔÈ TÔ‡ÚÎÔÈ Î·È Ó· ·Ó·ÁÎ·ÛÙÔ‡Ó ¤ÙÛÈ Ó· ÛÙ·Ì·-Ù‹ÛÔ˘Ó ÙÈ˜ ·ÓÔÌ›Â˜ ÙÔ˘˜.O ÔÈËÙ‹˜ ˙ËÙ¿ ÏÔÈfiÓ ·fi ÙÔÓ ◊ÏÈÔ (·fi ÙËÓ ·Ú¯·ÈfiÙËÙ· Û‡Ì‚ÔÏÔ ‰ÈÎ·ÈÔÛ‡ÓË˜, ÙÈÌˆ-Úfi˜ ıÂfi˜) Ó· Û˘Ì·Ú·ÛÙ·ıÂ› ÛÙËÓ Ô‰‡ÓË ÙˆÓ EÏÏ‹ÓˆÓ ÁÈ· ÙË ÌÂÁ¿ÏË Û˘ÌÊÔÚ¿ Î·È Ó· ÌËÓ·ÓÂ¯ıÂ› ¿ÏÏÔ ÙÈ˜ ·ÓÔÌ›Â˜ ÙˆÓ Î·Ù·ÎÙËÙÒÓ. TÔ ·›ÙËÌ¿ ÙÔ˘ Ì¿ÏÈÛÙ· ¤¯ÂÈ ‰ÂÔÓÙÔÏÔÁÈÎfi ¯·-Ú·ÎÙ‹Ú· (‰ÂÓ Ú¤ÂÈ ÈÔ Ó· Ê¤ÁÁÂÈ˜), Î·ıÒ˜ ÔÈ ·ÓÔÌ›Â˜ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ ¤¯Ô˘Ó ‰È·Ù·Ú¿ÍÂÈÙËÓ ËıÈÎ‹ Ù¿ÍË Î·È ÙÔ ‰›Î·ÈÔ.™ÙÔ˘˜ ÛÙ. 16-17 ÙÔ Ô‰˘ÓËÚfi ÁÂÁÔÓfi˜ ÙË˜ Î·Ù¿ÏË„Ë˜ ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜ (TÔ˘ÚÎfiÔ-ÏËÓ) ÙÔÓ›˙ÂÙ·È ·ÎfiÌ· ÂÚÈÛÛfiÙÂÚÔ Ì¤Û· ·fi ÙËÓ ·ÓÙ›ıÂÛË ÌÂ ÙÔ ¤Ó‰ÔÍÔ ·ÚÂÏıfiÓ (ÙËÓÚÒÙËÓ ÊÔ˘ÌÈÛÌ¤ÓËÓ). ™ÙË Û˘Ó¤¯ÂÈ· Ô ÔÈËÙ‹˜ ıÚËÓÂ› ÁÈ· ÙÈ˜ ·ÓÔÌ›Â˜ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ ÛÂ ‚¿-ÚÔ˜ ÙË˜ ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÔÛ‡ÓË˜ Î·È ··ÚÈıÌÂ› ÙÈ˜ ÈÂÚfiÛ˘ÏÂ˜ Ú¿ÍÂÈ˜ ÙÔ˘˜ (ÙÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤ÓÔ ·fi-Û·ÛÌ· ·Ó·Ê¤ÚÂÙ·È ÛÙÈ˜ ·ÓÔÌ›Â˜ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ fiÛÔÓ ·ÊÔÚ¿ ÙË ıÚËÛÎÂ›·Ø ·Ú·Î¿Ùˆ fiÌˆ˜ÛÙÔ Ô›ËÌ· ·Ó·Ê¤ÚÔÓÙ·È Î·È ÔÈ ÂÍÂ˘ÙÂÏÈÛÌÔ› Î·È Ù· ‰ÂÈÓ¿ ÙÔ˘ ¿Ì·¯Ô˘ ÏËı˘ÛÌÔ‡, È‰È·›ÙÂÚ·ÙˆÓ Á˘Ó·ÈÎÒÓ): ‚Â‚ËÏÒÛÂÈ˜ Î·È Ï·Ê˘Ú·ÁÒÁËÛË Ó·ÒÓ Î·È ÈÂÚÒÓ ·ÓÙÈÎÂÈÌ¤ÓˆÓ, ÚÔÛ‚ÔÏ‹¯ÚÈÛÙÈ·ÓÈÎÒÓ Û˘Ì‚fiÏˆÓ.O ÔÈËÙ‹˜ Ì¿ÏÈÛÙ· ̄ ·Ú·ÎÙËÚ›˙ÂÈ ÙÔ˘˜ TÔ‡ÚÎÔ˘˜ Î·Ù·ÎÙËÙ¤˜ ¿ÓÔÌ· ÛÎ˘ÏÈ¿ (ÛÙ. 19), ‰ËÏÒ-ÓÔÓÙ·˜ ¤ÙÛÈ ÙÔ Ì¤ÁÂıÔ˜ ÙË˜ ·ÁÚÈfiÙËÙ·˜ Î·È ‚·Ú‚·ÚfiÙËÙ¿˜ ÙÔ˘˜. H ··Ú›ıÌËÛË ÙˆÓ ÈÂÚfi-Û˘ÏˆÓ Ú¿ÍÂˆÓ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ ÌÂ ÙË Û˘ÓÂ¯‹ Â·Ó¿ÏË„Ë ÙÔ˘ Û˘Ó‰¤ÛÌÔ˘ Ó·, ÙË ̄ Ú‹ÛË ÔÏ-ÏÒÓ ÂÓÂÚÁËÙÈÎÒÓ ÚËÌ¿ÙˆÓ Î·È ÙÔ˘ ·Û‡Ó‰ÂÙÔ˘ Û¯‹Ì·ÙÔ˜ ÚÔÛ‰›‰ÂÈ ·Ú·ÛÙ·ÙÈÎfiÙËÙ·, ÂÓÒÛ˘Á¯ÚfiÓˆ˜ ÂÎÊÚ¿˙ÂÈ Î·È ÙÔÓ ·ÔÙÚÔÈ·ÛÌfi, ÙËÓ Ô‰‡ÓË, ÙË Û˘Ó·ÈÛıËÌ·ÙÈÎ‹ Ù·Ú·¯‹, ÙËÓ·Á·Ó¿ÎÙËÛË ÙÔ˘ ÔÈËÙ‹ ÁÈ· ÙÈ˜ Ú¿ÍÂÈ˜ ÙˆÓ Î·Ù·ÎÙËÙÒÓ.


02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·142




➢ °ÏÒÛÛ·: ¢ËÌÒ‰Ë˜, ÌÂ Î¿ÔÈ· ÏfiÁÈ· (ÎÏ·˘ıÌfi˜, ··Ú·Ì‡ıËÙÔ˜, ÙÔÈ˜ PˆÌ·›ÔÈ˜, ¤ÎÙÂÈÓÂ,Ù·˜ ·ÎÙ›Ó·˜ ÛÔ˘) Î·È È‰ÈˆÌ·ÙÈÎ¿ (¤ÚÎÂÛ·È, ·Î, ·Ì¤, Ô‡ÏÔÓ, ÊÔ˘ÌÈÛÌ¤ÓËÓ) ÛÙÔÈ¯Â›·.

➢ ⁄ÊÔ˜: AÏfi, ˘ÎÓfi, ·Ú·ÛÙ·ÙÈÎfi, ¤ÓÙÔÓ· ‰Ú·Ì·ÙÈÎfi.

➢ ∂È‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË: °ÂÓÈÎ¿ ÙÔ Ô›ËÌ· ·ÎÔÏÔ˘ıÂ› ÙËÓ ÙÂ¯ÓÈÎ‹ Î·È ÙÔ˘˜ÙÚfiÔ˘˜ ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡ (¤¯ÂÈ ̆ ÔÛÙËÚÈ¯ıÂ› Î·È Ë ¿Ô„Ë ˆ˜ fiÛÔÓ ·ÊÔÚ¿ÙÔ ÚÒÙÔ ·fiÛ·ÛÌ· Ô ÔÈËÙ‹˜ ¿ÓÙÏËÛÂ Ù· ÂÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ ÙÔ˘ Ì¤Û· ·fi Î¿ÔÈÔ ‰ËÌÔÙÈ-Îfi ÙÚ·ÁÔ‡‰È ÙÔ ÔÔ›Ô ‰È·ÛÎÂ‡·ÛÂ). ¶ÈÔ Û˘ÁÎÂÎÚÈÌ¤Ó· ‚Ú›ÛÎÔ˘ÌÂ Û’ ·˘Ùfi Ù· ·ÎfiÏÔ˘ı·¯·Ú·ÎÙËÚÈÛÙÈÎ¿ ÙˆÓ ‰ËÌÔÙÈÎÒÓ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÒÓ:– Ô ÛÙ›¯Ô˜ Â›Ó·È È·Ì‚ÈÎfi˜ ‰ÂÎ·ÂÓÙ·Û‡ÏÏ·‚Ô˜, ¯ˆÚ›˜ ÔÌÔÈÔÎ·Ù·ÏËÍ›·, ¯ˆÚÈÛÌ¤ÓÔ˜

ÛÂ ‰‡Ô ËÌÈÛÙ›¯È·Ø– Ë ÁÏÒÛÛ· Â›Ó·È Ï·˚Î‹, ÌÂ Î¿ÔÈ· fiÌˆ˜ ÏfiÁÈ· Î·È È‰ÈˆÌ·ÙÈÎ¿ ÛÙÔÈ¯Â›·Ø– ÙÔ ‡ÊÔ˜ Â›Ó·È ÏÈÙfi Î·È ˘ÎÓfiØ Î˘ÚÈ·Ú¯Ô‡Ó Ù· Ú‹Ì·Ù· Î·È Ù· Ô˘ÛÈ·ÛÙÈÎ¿Ø– Ë ÚÔÛˆÔÔ›ËÛË ÙË˜ Ê‡ÛË˜ Î·È ¿„˘¯ˆÓ ·ÓÙÈÎÂÈÌ¤ÓˆÓ (Â‰Ò ÙˆÓ Î·Ú·‚ÈÒÓ Î·È ÙÔ˘

‹ÏÈÔ˘)Ø– Ô ‰È¿ÏÔÁÔ˜Ø– Ë Â·Ó¿ÏË„Ë ÙÔ˘ ÓÔ‹Ì·ÙÔ˜ ÙÔ˘ ·′ ËÌÈÛÙÈ¯›Ô˘ ÛÙÔ ‚′ (.¯. £Ú‹ÓÔ˜ ... Î·È Ï‡Ë, ÛÙ. 1,

K·Ú¿‚ÈÓ, fiıÂÓ ¤ÚÎÂÛ·È Î·È fiıÂÓ Î·ÙÂ‚·›ÓÂÈ˜, ÛÙ. 8)Ø– ÙÔ ÌÔÙ›‚Ô ÙË˜ Â›ÎÏËÛË˜ ÛÙÔÓ ‹ÏÈÔ (‚Ï. ÙÔ ÙÚ·ÁÔ‡‰È OÈ ÛÎÏ¿‚ÔÈ Ùˆ M·ÚÌ·Ú¤ÛÛˆ,

ÛÂÏ. 89).

➢ ∂ÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û·: EÎÙfi˜ ·fi ÙÈ˜ ÚÔÛˆÔÔÈ‹ÛÂÈ˜ Ô˘ ·Ó·Ê¤Ú·ÌÂ ·Ú·¿Óˆ ÛË-ÌÂÈÒÓÔ˘ÌÂ Ù· ·ÎfiÏÔ˘ı· Û¯‹Ì·Ù· ÏfiÁÔ˘:MÂÙ·ÊÔÚ¤˜: ∂¯¿Û·ÛÈÓ ÙÔ Û›ÙÈÓ ÙÔ˘˜ (ÛÙ. 3), ·Î Ù’ ·Ó¿ıÂÌ· ÎÈ ÂÎ ÙÔ ‚·Ú‡Ó ÙÔ ÛÎfiÙÔ˜. ·ÎÙËÓ ·ÛÙÚ·Ô¯¿Ï·˙ËÓ, ·Î ÙËÓ ·ÓÂÌÔ˙¿ÏËÓ (ÛÙ. 9-10), ÙËÓ ¶fiÏËÓ ... ÙËÓ ·ÛÙÚ·ÔÎ·Ì¤ÓËÓ(ÛÙ. 11), Ì·ÓÙ¿Ù· ... ÈÎÚ¿ Î·È ‰ÔÏˆÌ¤Ó· (ÛÙ. 12-13), Ù’ ¿ÓÔÌ· ÛÎ˘ÏÈ¿ (ÛÙ. 19).AÓÙÈı¤ÛÂÈ˜: ◊ÏÈÂ ÌÔ˘, ·Ó¿ÙÂÈÏÂ ·ÓÙÔ‡, ... ÎÈ ÂÈ˜ ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓfiÔÏËÓ, ... ‰ÂÓ Ú¤ÂÈÈÔ Ó· Ê¤ÁÁÂÈ˜ (ÛÙ. 14-17), ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓfiÔÏÈÓ, ÙËÓ ÚÒÙËÓ ÊÔ˘ÌÈÛÌ¤ÓËÓ / Î·È ÙÒÚ·ÙËÓ TÔ˘ÚÎfiÔÏËÓ (ÛÙ. 16-17).AÛ‡Ó‰ÂÙÔ: Ó· ‚Ï¤Ô˘Ó ... Ó· Ô›ÛÔ˘ ... Ó· Î·›Ô˘Ó ... Ó· Û¯›˙Ô˘Ó... Â˘ÎfiÛÌËÛ›Ó ÙˆÓ (ÛÙ. 19-26).¶ÔÏ˘Û‡Ó‰ÂÙÔ: £Ú‹ÓÔ˜ ... Î·È ... Î·È ... Î·È Ï‡Ë (ÛÙ. 1), ÙÔ ı¿ÚÚÔ˜ Î·È ... Î·È ÙËÓ ··ÓÙÔ-¯‹Ó ÙÔ˘˜ (ÛÙ. 4), ◊ÏÈÂ ÌÔ˘, ·Ó¿ÙÂÈÏÂ ... ÎÈ ¤ÎÙÂÈÓÂ ... ÎÈ ÂÈ˜ ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓfiÔÏËÓ ... Î·È ÙÒ-Ú· ÙËÓ TÔ˘ÚÎfiÔÏËÓ (ÛÙ. 14-17).™‡ÓıÂÙÂ˜ Ï¤ÍÂÈ˜: .¯. ··Ú·Ì‡ıËÙÔ˜, ·ÛÙÚ·Ô¯¿Ï·˙ËÓ, ·ÓÂÌÔ˙¿ÏËÓ, ·ÛÙÚ·ÔÎ·Ì¤-ÓËÓ, TÔ˘ÚÎfiÔÏËÓ, Î·Ù··ÙÔ‡Ó, Î·ı˘‚Ú›˙Ô˘Ó, Î·Ù·ÙÛ·Î›˙Ô˘Ó (ÛÙÔ Û‡ÓÔÏfi ÙÔ˘˜ ÔÈ Û‡Ó-ıÂÙÂ˜ Ï¤ÍÂÈ˜ ÙÔ˘ ÎÂÈÌ¤ÓÔ˘ ¤¯Ô˘Ó ÏÂÈÙÔ˘ÚÁÈÎfi ÚfiÏÔ, Î·ıÒ˜ ÂÈÙÂ›ÓÔ˘Ó ÙÔ Ì¤ÁÂıÔ˜ ÙË˜Û˘ÌÊÔÚ¿˜ Î·È ÙË˜ Î·Ù·ÛÙÚÔÊ‹˜ ‹ ÙË˜ ÈÂÚÔÛ˘Ï›·˜ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ).

143

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·143


144


ŒÓ·˜ ıÚ‹ÓÔ˜ ÌÂ ÏÔÁÔÙÂ¯ÓÈÎ¤˜ ·ÍÈÒÛÂÈ˜, Ô˘, ·ÎÔÏÔ˘ıÒÓÙ·˜ ÌÂ ÂÈÙ˘¯›· ÙËÓ ÙÂ¯ÓÈÎ‹ Î·ÈÙÔ˘˜ ÙÚfiÔ˘˜ ÙÔ˘ ‰ËÌÔÙÈÎÔ‡ ÙÚ·ÁÔ˘‰ÈÔ‡, Î·Ù·Ê¤ÚÓÂÈ ÌÂ ·ÏfiÙËÙ· Î·È ̇ ˆÓÙ¿ÓÈ· Ó· ÂÎ-ÊÚ¿ÛÂÈ ÙË ‚·ıÈ¿ Ô‰‡ÓË ÎÈ ·fiÁÓˆÛË ÙˆÓ EÏÏ‹ÓˆÓ ÁÈ· ÙËÓ ·ÒÏÂÈ· ÙË˜ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡Ô-ÏË˜, Î¤ÓÙÚÔ˘ ÙÔ˘ EÏÏËÓÈÛÌÔ‡ Î·È ÙË˜ OÚıÔ‰ÔÍ›·˜, Ó· ·ÈÛıËÙÔÔÈ‹ÛÂÈ ÙËÓ ·ÁÚÈfiÙËÙ· Î·ÈÙËÓ Î·Ù·ÛÙÚÔÊÈÎ‹ Ì·Ó›· ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ Î·Ù·ÎÙËÙÒÓ Î·È Ó· Ì·˜ ÌÂÙ·Ê¤ÚÂÈ ÙËÓ ·ÙÌfiÛÊ·È-Ú· ÙˆÓ ‰Ú·Ì·ÙÈÎÒÓ ÂÎÂ›ÓˆÓ ÛÙÈÁÌÒÓ ÁÈ· ÙÔÓ EÏÏËÓÈÛÌfi.


1. °È· ÔÈ· ·ÒÏÂÈ· ıÚËÓÂ› Ô ÔÈËÙ‹˜ È‰È·›ÙÂÚ·;

O ÔÈËÙ‹˜ ıÚËÓÂ› ÁÈ· ÙËÓ ·ÒÏÂÈ· ÙË˜ ¶fiÏË˜, ̂ ˜ Î¤ÓÙÚÔ˘ ÙÔ˘ EÏÏËÓÈÛÌÔ‡ Î·È ÙË˜ OÚıÔ-‰ÔÍ›·˜. H ·ÒÏÂÈ¿ ÙË˜ ¤ÚÈÍÂ ÙÔ˘˜ ŒÏÏËÓÂ˜ ÛÂ ‚·ı‡ ¤ÓıÔ˜ Î·È ·ÂÏÈÛ›· (E¯¿Û·ÛÈÓ ÙÔ Û›-ÙÈÓ ÙÔ˘˜ ... Î·È ÙËÓ ··ÓÙÔ¯‹Ó ÙÔ˘˜, ÛÙ. 3-4). I‰È·›ÙÂÚ· Ì¿ÏÈÛÙ· ·Ó·ÛÙ·ÙÒÓÂÙ·È Î·È ıÚËÓÂ› ÔÔÈËÙ‹˜ ÛÙÔ ‚′ ·fiÛ·ÛÌ· ÁÈ· ÙË ‚Â‚‹ÏˆÛË Î·È Ï·Ê˘Ú·ÁÒÁËÛË ÙˆÓ Ó·ÒÓ Î·È ÙÔÓ ÂÍÂ˘ÙÂ-ÏÈÛÌfi ÙˆÓ ÈÂÚÒÓ Û˘Ì‚fiÏˆÓ ÙË˜ ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÔÛ‡ÓË˜, ¿ÌÂÛÔ Â·ÎfiÏÔ˘ıÔ ÙË˜ Î·Ù¿ÏË„Ë˜ ÙË˜KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË˜ ·fi ÙÔ˘˜ ·ÏÏfiıÚËÛÎÔ˘˜ Î·Ù·ÎÙËÙ¤˜.

2. ¶ÔÈÂ˜ ÔÌÔÈfiÙËÙÂ˜ ÌÂ Ù· ‰ËÌÔÙÈÎ¿ ÙÚ·ÁÔ‡‰È· ·Ú·ÙËÚÂ›ÙÂ ÛÙÔ Ô›ËÌ·;

BÏ. TÂ¯ÓÈÎ‹ – EÎÊÚ·ÛÙÈÎ¿ Ì¤Û· Î·È ÙÚfiÔÈ, EÈ‰Ú¿ÛÂÈ˜ ·fi ÙË ‰ËÌÔÙÈÎ‹ Ô›ËÛË, ÛÂÏ. 143.

3. ¡· ÌÂÏÂÙ‹ÛÂÙÂ ÙËÓ ·ÓÙ›ıÂÛË ÛÙÔ˘˜ ÛÙ›¯Ô˘˜ «◊ÏÈÂ ÌÔ˘ ... Ó· Ê¤ÁÁÂÈ˜». ΔÈ ÂÎÊÚ¿˙ÂÈ;

O ÔÈËÙ‹˜ ÛÙËÓ Â›ÎÏËÛ‹ ÙÔ˘ ÚÔ˜ ÙÔÓ ‹ÏÈÔ ̇ ËÙ¿ ·fi ÂÎÂ›ÓÔÓ Ó· Û˘ÓÂ¯›ÛÂÈ Ó· ÛÙ¤ÏÓÂÈÙÔ Êˆ˜ ÙÔ˘ Û’ fiÏË ÙËÓ ÔÈÎÔ˘Ì¤ÓË, ·ÏÏ¿ Ó· ÛÙ·Ì·Ù‹ÛÂÈ Ó· ÊˆÙ›˙ÂÈ ÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË.H ·ÓÙ›ıÂÛË ·˘Ù‹ ÂÎÊÚ¿˙ÂÈ ÙË ‚·ıÈ¿ Ô‰‡ÓË, ÙÔÓ ·ÔÙÚÔÈ·ÛÌfi Î·È ÙËÓ ·Á·Ó¿ÎÙËÛË ÙÔ˘ÔÈËÙ‹ ÁÈ· ÙËÓ ·Ù›ÌˆÛË ÙË˜ ·Á›·˜ ¶fiÏË˜, ÙË ‚Â‚‹ÏˆÛË Î·È Ï·Ê˘Ú·ÁÒÁËÛË ÙˆÓ Ó·ÒÓ, Î·-ıÒ˜ Î·È ÙÔÓ ÂÍÂ˘ÙÂÏÈÛÌfi ÙˆÓ ÈÂÚÒÓ Û˘Ì‚fiÏˆÓ ÙÔ˘ ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÈÛÌÔ‡. O ÔÈËÙ‹˜ ÏÔÈfiÓ ̇ ËÙ¿·fi ÙÔÓ ‹ÏÈÔ, Û‡Ì‚ÔÏÔ ÙË˜ ‰ÈÎ·ÈÔÛ‡ÓË˜ (Î·È ÙÈÌˆÚfi ıÂfi Î·Ù¿ ÙËÓ ·Ú¯·ÈfiÙËÙ· ÁÈ· ÙÔ˘˜ ·-Ú·‚¿ÙÂ˜), ÛÙ·Ì·ÙÒÓÙ·˜ Ó· ÛÙ¤ÏÓÂÈ ÙÔ Êˆ˜ ÙÔ˘ ÛÙËÓ KˆÓÛÙ·ÓÙÈÓÔ‡ÔÏË, Ó· ‰ÒÛÂÈ Ù¤ÏÔ˜ÛÙÈ˜ ÈÂÚfiÛ˘ÏÂ˜ Ú¿ÍÂÈ˜ ÙˆÓ TÔ‡ÚÎˆÓ Î·È Ó· ·ÔÎ·Ù·ÛÙ‹ÛÂÈ ¤ÙÛÈ ÙËÓ ·‰ÈÎ›· Ô˘ ‰È·Ú¿Ù-ÙÂÙ·È ÛÂ ‚¿ÚÔ˜ ÙË˜ ̄ ÚÈÛÙÈ·ÓÔÛ‡ÓË˜.

✍

02 LOGOTEXNIA 20-05-2009 14:17 ™ÂÏ›‰·144


Οι ακρίτες

Οι ακρίτες ήταν οι φρουροί των συνόρων, των άκρων της Βυζαντινής

Αυτοκρατορίας και κυρίως των Ανατολικών και νοτίων συνόρων της, όπου

οι επιθέσεις ΠΕΡΣΩΝ-ΑΡΑΒΩΝ-ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ, όπως αναφέρονται στα

Ακριτικά τραγούδια.

Η κυρία αποστολή των ΑΚΡΙΤΩΝ ήταν η φρούρηση των συνόρων, η

διαφύλαξη των περασμάτων, η συνοδεία των αυτοκρατόρων και

στρατηγών κατά τις εκστρατείες ή περιοδείες και η καταδίωξη των

ΑΠΕΛΑΤΩΝ.

Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ''ΑΚΡΙΤΙΚΩΝ'' ΣΩΜΑΤΩΝ

Πληροφορίες σχετικές με τον εξοπλισμό των Ακριτών εκτός από τα

διάφορα ιστορικά κείμενα, παίρνουμε και από τα Ακριτικά τραγούδια πού

μας παρέχουν στοιχεία για όπλα, πανοπλίες, ρούχα και πολεμικές

συνήθειες των Βυζαντινών Ακριτών. Σημαντική θέση στην ζωή ενός Ακρίτα

πρέπει να έπαιζε το αξίωμα του καθώς και η οικονομική του ικανότης.

Λόγω της γειτνιάσεως υπήρχε μια σχετική ομοιότητας του στρατιωτικού

οπλισμού μεταξύ Βυζαντινών και Σαρακηνών.

Το κοντάρι ή κοντός. Ακόντιο κατασκευασμένο από μπαμπού και όχι από

ξύλο όπως τα Βυζαντινά.

Εκτός από τον κλασσικό τύπον ξίφους, χρησιμοποιείτο και το παραμοίριον.

Αυτό ήτο ίσιο με μια κόψη ξίφος και λάμα ενός μέτρου μήκος. Πιθανόν εις

το παρταμοίριον να έχει τις ρίζες του, το μακρύ και βαρύ ξίφος τού ιππικού

το λεγόμενο ''ΣΠΑΘΗ''.

Το σιδηροράβδιον ή ματσούκιον ή βαρδούκιον . Πολεμικόν ρόπαλον,

ευρύτατα χρησιμοποιούμενο από τούς αξιωματικούς. Επίσης λέγετε και

''απελατίκι''.

Τέλος εις την κατηγορία των επιθετικών όπλων ανήκουν ο πέλεκυς ,το τόξο,

το ακόντιο πού μπορούσαν να εξακοντισθούν από μακριά και οι

σφενδόνες.

Αμυντικό όπλο βασικά εθεωρείτο η ασπίς ή σκούταρι σε σχήμα στρογγυλό

ή τριγωνικό, εις την εξωτερική πλευρά έφερε την απεικόνιση του Αγίου

Γεωργίου ή Χριστιανικά σύμβολα.

Ο Θώρακας ήταν αλυσιδωτός αποτελούμενος από σιδερένιες ή

μπρούτζινες φολίδες. http://www.akida.info/


http://www.akida.info/

9o Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς

Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ Η φύλαξη της τεράστιας έκτασης των συνόρων ήταν διαρκής φροντίδα για το Βυζάντιο. Ιδιαίτερα δύσκολη ήταν η προστασία των ανατολικών συνόρων, που εκτείνονταν από τον Καύκασο ως την Ερυθρά θάλασσα.

Για να αντιμετωπίσει το Βυζάντιο την κατάσταση, τοποθέτησε σε αυτές τις άκρες των συνόρων φρουρούς, τους Ακρίτες. Σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους, το κράτος τους έδινε δωρεάν χωράφια (στρατιωτόπια), άλογα και όπλα και τους απάλλασσε από φόρους. Έτσι είχαν εγκατασταθεί μαζί με τις οικογένειές τους στα ανατολικά σύνορα και ήταν πραγματικοί "βιγλάτορες", αφού παρακολουθούσαν τις κινήσεις των εχθρών και ειδοποιούσαν έγκαιρα το Παλάτι. Επίσης φρουρούσαν τα περάσματα των συνόρων και εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν αυτές τις περιοχές


http://rimadoclass.webnode.gr/home/

http://4.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStnP-OVs8I/AAAAAAAAKCI/2qZ7g0yl43w/s1600/map.jpg

Οι Ακρίτες έγιναν ξακουστοί, πολεμώντας εναντίον των Αράβων για την προστασία των συνόρων. Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν και βοηθούσαν στην οχύρωση των ακριτικών πόλεων.


http://3.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStnjMZ7m4I/AAAAAAAAKCQ/cHEcGE6eQSU/s1600/m2_3_2_0.jpg

http://3.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStnjMZ7m4I/AAAAAAAAKCQ/cHEcGE6eQSU/s1600/m2_3_2_0.jpg

http://4.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStniSyDwxI/AAAAAAAAKCM/zgET9EnhEfo/s1600/Akrites.JPG

Για την ανδρεία τους ο λαός τους εξύμνησε στα ακριτικά τραγούδια, τα οποία μιλούν για τη ζωή τους και τους αγώνες τους και έγιναν η αρχή των δημοτικών μας τραγουδιών. Ο πιο ξακουστός ήταν ο Βασίλειος Διγενής, που εξυμνήθηκε ιδιαίτερα στο έπος "Βασίλειος Διγενής Ακρίτας" Παντού όπου άκμασε ο Ελληνισμός(Κύπρος, Κρήτη, Πόντος κλπ) μιλούν για "της γης τον αντρειωμένο", το Διγενή Τα Ακριτικά τραγούδια , είναι θησαυροί του Ελληνικού πνεύματος που , για δώδεκα αιώνες κοντά , κράτησαν τη μνήμη της θυσίας και του ηρωισμού , εκείνων που στα σύνορα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας , πάλεψαν για ν' αποδιώξουν τους Σαρακηνούς , τους Απελάτες , τους Τούρκους , τους Άραβες , βάρβαρους εχθρούς που κούρσευαν , έκαιγαν και σκότωναν .Φρουροί στα σύνορα οι Ακρίτες , πολεμούσαν αδιάκοπα τους επιδρομείς και για τα μεγάλα κατορθώματά τους , γιά τη ζωή τους και τους αγώνες τους , μιλάνε τ' ακριτικά τραγούδια . Ο λαός μας , αυτά τα τραγούδια , που πρωτοφάνηκαν τον 8ο αιώνα , τα έπλασε και τα ξανάπλασε , γι αυτό και δεν μας παραδόθηκαν στην πρώτη τους μορφή , τα τραγούδησε περήφανα στις υπέρτατες στιγμές του , τα διατήρησε και τα φύλαξε στην καρδιά του πολύτιμα δημιουργήματα .Τ' Ακριτικά τραγούδια , είναι τα πιο παλιά στην λαϊκή μας ποίηση κι' έχουν την αρχή τους στην Καππαδοκία . Με το χρόνο ,


http://3.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStnvpUqZoI/AAAAAAAAKCU/MzHLN-BELpk/s1600/gymnasma.jpg

απλώθηκαν σ' ολόκληρη την Ελλάδα και πολύ καλλιεργήθηκαν στην Κύπρο αλλά και στην Κρήτη, περιοχές που υπέφεραν από τις εποδρομές των Σαρακηνών πειρατών . Το πάλεμα με το χάρο κι' ο θάνατος του Διγενή , " Ο Διγενής ψυχομαχεί κι' η γη τόνε τρομάσει..." , είναι απ' τα καλύτερα , από εκείνα που μπορούν να χαρακτηριστούν αριστουργήματα του ποιητικού λόγου.

Ο Διγενής ψυχομαχεί...

Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είναι ο γνωστότερος από τους ήρωες των ακριτικών τραγουδιών και πρωταγωνιστής ενός έμμετρου αφηγηματικού έργου του 11ου - 12ου αι., το οποίο είναι γνωστό ως Διγενής Ακρίτας ή Έπος του Διγενή Ακρίτα. Θεωρείται το πρώτο γραπτό μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Σύμφωνα με το μύθο ήταν ένας από τους Ακρίτες, τους φρουρούς των Βυζαντινών συνόρων και είχε το προσωνύμιο Διγενής εξαιτίας της εθνικής καταγωγής του: η μητέρα του ήταν κόρη βυζαντινού στρατηγού και ο πατέρας του εμίρης από την Συρία.

Υπόθεση του έργου


http://1.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStn3cQWnOI/AAAAAAAAKCY/Ul0348kCpMk/s1600/DigenisAkritas2.jpg

Το έργο ξεκινά με την αφήγηση της ιστορίας των γονέων του Διγενή: πατέρας του ήταν ο εμίρης της Συρίας Μουσούρ, ο οποίος σε μια επιδρομή σε βυζαντινά εδάφη άρπαξε την μοναχοκόρη ενός βυζαντινού στρατηγού. Τα πέντε αδέρφια της κοπέλας συνάντησαν τον εμίρη για να ζητήσουν πίσω την αδερφή τους και, επειδή εκείνος αρνήθηκε να την δώσει, ο μικρότερος από αυτούς μονομάχησε μαζί του και τον νίκησε. Ο εμίρης όμως αρνήθηκε να επιστρέψει την κοπέλα. Την παντρεύτηκε, βαφτίστηκε χριστιανός και εγκαταστάθηκε στο βυζαντινό έδαφος· όταν η μητέρα του τον κάλεσε οργισμένη να επιστρέψει στην πατρίδα του εκείνος την επισκέφτηκε και έπεισε εκείνη και την οικογένειά του να ασπασθούν τον χριστιανισμό. Ένα χρόνο μετά τον γάμο γεννήθηκε ο γιος του ζευγαριού, Βασίλειος. Ο Βασίλειος είχε δείξει από τα παιδικά του χρόνια τις εξαιρετικές ικανότητες και επιδόσεις του σε ασχολίες όπως το κυνήγι: σε ηλικία 12 ετών έπνιξε δύο αρκούδες και σκότωσε ένα λιοντάρι. Όταν ερωτεύτηκε την κόρη ενός στρατηγού, την έκλεψε με την θέλησή της, επειδή οι γονείς της δεν έδιναν την συγκατάθεσή τους, και ο πατέρας της κοπέλας επέτρεψε τον γάμο μόνο αφού ο Διγενής σκότωσε τους πολεμιστές που έστειλε ο στρατηγός για να τον κυνηγήσουν.


http://3.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStoSNA6B2I/AAAAAAAAKCc/DA9sYkT4rvs/s1600/Digenis_Akritas_Athens.jpg

Η συνέχεια του κειμένου αφηγείται τα κατορθώματα του Διγενή που τον έκαναν διάσημο και για τα οποία του απένειμε τιμές ο βυζαντινός αυτοκράτορας. Το μεγαλύτερο τμήμα καταλαμβάνεται από την αφήγηση -σε πρώτο πρόσωπο- των μαχών του Διγενή απέναντι σε έναν δράκο και ένα λιοντάρι που απειλούσε την γυναίκα του και εναντίον των απελατών και της αμαζόνας Μαξιμώς που ήθελαν να την κλέψουν.


http://2.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStoa-9un0I/AAAAAAAAKCg/sLqxr-RMo7Y/s1600/DigenisAkritas.jpg

http://2.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStozpj_OII/AAAAAAAAKCs/17tXQ4TPbp0/s1600/digenis.png

http://3.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStoxDBqZII/AAAAAAAAKCk/s8x__te_ViM/s1600/im2_byz.jpg

Στο παρακάτω ποντιακό τραγούδι, ποια στοιχεία διακρίνεις με τα οποία πίστευε ο λαός ότι οι ακρίτες είχαν υπερφυσικές ικανότητες;

Άκου το παρακάτω τραγούδι, πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις τον Διγενή έτσι όπως τον παρουσιάζει; Βρες τα στοιχεία αυτά που δείχνουν αυτό. Τι θέλει να πει η τελευταία στροφή του ποιήματος;

Ο Διγενής και ο Χάροντας


http://4.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStoyR1GeFI/AAAAAAAAKCo/zzmDWvtiM6w/s1600/akritika+1.jpg

http://1.bp.blogspot.com/_QMD3uDrxxgM/TStpXFlCltI/AAAAAAAAKCw/oyjTcR8TK28/s1600/1.JPG

Κωστής Παλαμάς Μουσική :Μιχάλης Τερζής

Τραγουδάει η Ελευθερία Αρβανιτάκη

Καβάλλα πάει ο Χάροντας

τον Διγενή στον 'Αδη,

κι άλλους μαζί. Κλαίει, δέρνεται

τ' ανθρώπινο κοπάδι.

Και τους κρατεί στου αλόγου του

δεμένους στα καπούλια,

της λεβεντιάς τον άνεμο,

της ομορφιάς την πούλια.

Και σα να μην τον πάτησε

του Χάρου το ποδάρι

ο Ακρίτας μόνο ατάραχα

κοιτάει τον καβαλλάρη

"Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα

δεν περνώ με τα χρόνια.

Μ' άγγιξες και δε μ' ένοιωσες

στα μαρμαρένια αλώνια;

{Εγώ είμαι η ακατάλυτη

ψυχή των Σαλαμίνων,

στην Εφτάλοφην έφερα

το σπαθί των Ελλήνων.}

Δε χάνομαι στα Τάρταρα,

μονάχα ξαποσταίνω,

στη ζωή ξαναφαίνομαι

και λαούς ανασταίνω!" Διαβάστε

περισσότερα: http://rimadoclass.webnode.gr/%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/%CE%B7-%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD/


http://rimadoclass.webnode.gr/%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/%CE%B7-%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD/?utm_source=copy&utm_medium=paste&utm_campaign=copypaste&utm_content=http%3A%2F%2Frimadoclass.webnode.gr%2F%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%2F%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%2F%25CE%25B7-%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B7-%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD-%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%2589%25CE%25BD-%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%2F





Ο θρύλος τον Διγενή

Ο πιο γενναίος από τους ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής. Ο θρύλος λέγει πως ο

πατέρας του, που ήταν Άραβας, έγινε χριστιανός και παντρεύτηκε μια Βυζαντινή. Από το

γάμο αυτό γεννήθηκε ο Διγενής, που ξεχώριζε από μικρός:

«ενός χρόνου πιάνει σπαθί και δυο χρονών κοντάρι

κι όταν επάτησε τους τρεις κρατιέται παλικάρι».

Αλλά και όταν μεγάλωσε:

«Σπίτι δεν τον εσκέπαζε, σπηλιά δεν τον εχώρει

τα όρη εδρασκέλιζε, βουνών κορφές επήδα».

Πάλεψε με άγρια θηρία και με δράκοντες, πολέμησε με του ς Σαρακηνούς, τους

Απελάτες και τις Αμαζόνες. Κανένας δεν τον νίκησε ποτέ. Στερνός αντίπαλος του ήταν ο

ίδιος ο Χάρος, που τον ζήλεψε, γιατί:

«Στο γλάκιο1 έπιανε λαγό, στον πήδο πιάνει αγρίμια

την πέρδικα την πλουμιστή ξοπίσω την αφήνει,

μα ο Χάροντας επέρασε κι ήταν μανιασμένος.

- Για βγάλε, νιε, τα ρούχα σου βγάλε και τ’ άρματα σου,

δέσε τα χέρια σου σταυρό να πάρω την ψυχή σου.

- Δε βγάνω εγώ τα ρούχα μου μηδέ και τ’ άρματα μου.

Άντρας εσύ άντρας και γω και δυο καλαντριωμένοι

ας πάμε να παλέψουμε στα μαρμαρένια αλώνια

να μη ραγίσουν τα βουνά και μη χαλάσει η χώρα.

Κι επήγαν και παλέψανε στα μαρμαρένια αλώνια

κι εννιά φορές ο Διγενής βάζει το Χάρο κάτω

και πάνω στις εννιά φορές του Χάρου κακοφάνη

πιάνει το νιο από τα μαλλιά και τόνε γονατίζει».

1 το γλάκιο : τρέξιμο


Διγενής Ακρίτας

Τρίτη εγεννήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνει.

Πιάνει καλεί τους φίλους του κι όλους τους αντρειωμένους.

νά ’ρθει κι ο Τρεμαντάχειλος, που τρέμει η γη κι ο κόσμος.

Κι επήγαν και τον ήβρανε στον κάμπο ξαπλωμένο.

Βογκάει, τρέμουν τα βουνά, βογκάει , τρέμουν οι κάμποι.

- Σαν τι να σ’ ήβρε, Διγενή, και θέλεις να πεθάνεις;

- Φίλοι, καλώς ορίσατε, φίλοι κι αγαπημένοι.

συχάσατε, καθίσατε κι εγώ σας αφηγιέμαι .

Της Αραβίνας τα βουνά, της Σύρας τα Λαγκάδια,

που κει συνδυό δεν περπατούν, συντρεις δεν κου βαντιάζουν,

παρά πενήντα κι εκατό, και πάλε φόβον έχουν,

κι εγώ μονάχος πέρασα, πεζός κι αρματωμένος,

με τετραπίθαμο σπαθί , με τρεις οργιές κοντάρι.

Βουνά και κάμπους έδειρα, βουνά και καταράχια1,

νυχτιές χωρίς αστροφεγγιά, νυχτιές χωρίς φεγγάρι.

Και τόσα χρόνια που ’ζησα δω στον απάνου κόσμο,

κανένα δε φοβήθηκα από τους αντρειωμένους.

Τώρα είδα έναν ξιπόλητο και λαμπροφορεμένο,

πόχει του ρήσου2 τα πλουμιά, της αστραπής τα μάτια

.

με κράζει να παλέψουμε στα μαρμαρένια αλώνια,

κι όποιος νικήσει από τους δυο, να παίρνει την ψυχή του.

Κι επήγαν κι επαλέψανε στα μαρμαρένια αλώνια.

κι όθε χτυπάει ο Διγενής, το αίμα αυλάκι κάνει,

κι όθε χτυπάει ο Χάροντας, το αίμα τράφο3 κάνει.

(Δημοτικό)

1 το καταράχι : πλαγ ιά βουνού

2 ο ρήσος : άγριο αιλουροειδές

3 η τράφος : βαθύ αυλάκι , τάφρος


κεφ 20 Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι Ακρίτες

1. Γιατί ήταν δύσκολη η φύλαξη των συνόρων της αυτοκρατορίας; Τα σύνορα της αυτοκρατορίας ήταν απέραντα και γι’ αυτό η φύλαξή τους ήταν δύσκολη. Τα ανατολικά σύνορα άρχιζαν από τον Καύκασο και τον Εύξεινο Πόντο και ακολουθώντας τον Τίγρη και τον Ευφράτη ποταμό έφταναν ως τον Περσικό κόλπο. Πέρα από τα σύνορα αυτά ζούσαν λαοί που έκαναν επιδρομές και λεηλατούσαν τις ανατολικές βυζαντινές περιοχές. 2. Τι έκαναν οι Βυζαντινοί για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό; Έβαλαν φρουρές στις άκρες αυτές των συνόρων μόνιμους φρουρούς που τους ονόμαζαν Ακρίτες. Σ’ αυτούς έδιναν δωρεάν γη για καλλιέργεια, άλογα και πανοπλίες για τους πολέμους και τους απάλλασσαν από τους φόρους. 3. Πότε και πώς έδρασαν οι Ακρίτες; Οι Ακρίτες έγιναν ονομαστοί στα χρόνια που απειλούσαν το Βυζάντιο οι Άραβες (7ος – 10ος αι.). Οργανωμένοι σε μεγάλες ομάδες, φρουρούσαν τα περάσματα των συνόρων κι εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν τα μέρη εκείνα. Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν και βοηθούσαν να χτιστούν κάστρα και βίγλες στα μέρη τα οποία φύλαγαν. 4. Πώς τους αντιμετώπιζε ο λαός; Ο λαός τους ένιωθε προστάτες του, τους αγαπούσε και τους θαύμαζε για την ανδρεία τους. Τους εξύμνησε στα ακριτικά τραγούδια, που μιλούν για τη ζωή και τους αγώνες τους. Τα τραγούδια αυτά σώθηκαν ως τις μέρες μας και αποτέλεσαν τη βάση των δημοτικών τραγουδιών. 5. Ποιος ήταν ο πιο γνωστός απ’ τους Ακρίτες; Ο πιο γνωστός ήταν ο Βασίλειος Διγενής. 6. Πώς εξυμνήθηκε από το λαό; Εξυμνήθηκε ξέχωρα στο έπος «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας». Στην Κύπρο, στον Πόντο , στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα μιλούν και τραγουδούν, ακόμη και σήμερα, για «της γης τον ανδρειωμένο», που είναι απόγονος του Ηρακλή, του Αχιλλέα και του Μεγαλέξανδρου, αλλά και πρόγονος του κλέφτη του 1821.

21 Σκανδαλιές


http://21skandalies.blogspot.gr/

Οι ακρίτες

Οι ακρίτες ήταν οι φρουροί των συνόρων, των άκρων της Βυζαντινής

Αυτοκρατορίας και κυρίως των Ανατολικών και νοτίων συνόρων της, όπου

οι επιθέσεις ΠΕΡΣΩΝ-ΑΡΑΒΩΝ-ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ, όπως αναφέρονται στα

Ακριτικά τραγούδια.

Η κυρία αποστολή των ΑΚΡΙΤΩΝ ήταν η φρούρηση των συνόρων, η

διαφύλαξη των περασμάτων, η συνοδεία των αυτοκρατόρων και

στρατηγών κατά τις εκστρατείες ή περιοδείες και η καταδίωξη των

ΑΠΕΛΑΤΩΝ.

Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ''ΑΚΡΙΤΙΚΩΝ'' ΣΩΜΑΤΩΝ

Πληροφορίες σχετικές με τον εξοπλισμό των Ακριτών εκτός από τα

διάφορα ιστορικά κείμενα, παίρνουμε και από τα Ακριτικά τραγούδια πού

μας παρέχουν στοιχεία για όπλα, πανοπλίες, ρούχα και πολεμικές

συνήθειες των Βυζαντινών Ακριτών. Σημαντική θέση στην ζωή ενός Ακρίτα

πρέπει να έπαιζε το αξίωμα του καθώς και η οικονομική του ικανότης.

Λόγω της γειτνιάσεως υπήρχε μια σχετική ομοιότητας του στρατιωτικού

οπλισμού μεταξύ Βυζαντινών και Σαρακηνών.

Το κοντάρι ή κοντός. Ακόντιο κατασκευασμένο από μπαμπού και όχι από

ξύλο όπως τα Βυζαντινά.

Εκτός από τον κλασσικό τύπον ξίφους, χρησιμοποιείτο και το παραμοίριον.

Αυτό ήτο ίσιο με μια κόψη ξίφος και λάμα ενός μέτρου μήκος. Πιθανόν εις

το παρταμοίριον να έχει τις ρίζες του, το μακρύ και βαρύ ξίφος τού ιππικού

το λεγόμενο ''ΣΠΑΘΗ''.

Το σιδηροράβδιον ή ματσούκιον ή βαρδούκιον . Πολεμικόν ρόπαλον,

ευρύτατα χρησιμοποιούμενο από τούς αξιωματικούς. Επίσης λέγετε και

''απελατίκι''.

Τέλος εις την κατηγορία των επιθετικών όπλων ανήκουν ο πέλεκυς ,το τόξο,

το ακόντιο πού μπορούσαν να εξακοντισθούν από μακριά και οι

σφενδόνες.

Αμυντικό όπλο βασικά εθεωρείτο η ασπίς ή σκούταρι σε σχήμα στρογγυλό

ή τριγωνικό, εις την εξωτερική πλευρά έφερε την απεικόνιση του Αγίου

Γεωργίου ή Χριστιανικά σύμβολα.

Ο Θώρακας ήταν αλυσιδωτός αποτελούμενος από σιδερένιες ή

μπρούτζινες φολίδες. http://www.akida.info/



Το «Έπος του Διγενή Ακρίτα»

Δημήτρη Σκουρτέλη: Ο Διγενής μονομαχεί

Το έμμετρο αφήγημα του Διγενή Ακρίτα είναι το παλαιότερο λογοτεχνικό γραπτό μνημείο της δημώδους ελληνικής μεσαιωνικής γλώσσας, το οποίο έχει θεωρηθεί ως το έργο που σηματοδοτεί την αρχή της νεοελληνικής λογοτεχνίας[2]. Εξιστορεί την καταγωγή του Διγενή, τα παιδικά του χρόνια, τα ηρωικά κατορθώματά του και τον θάνατό του.

Υπόθεση του έργου Το έργο ξεκινά με την αφήγηση της ιστορίας των γονέων του Διγενή: πατέρας του ήταν ο εμίρης της Συρίας Μουσούρ, ο οποίος σε μια επιδρομή σε βυζαντινά εδάφη άρπαξε την μοναχοκόρη ενός βυζαντινού στρατηγού. Τα πέντε αδέρφια της κοπέλας συνάντησαν τον εμίρη για να ζητήσουν πίσω την αδερφή τους και, επειδή εκείνος αρνήθηκε να την δώσει, ο μικρότερος από αυτούς μονομάχησε μαζί του και τον νίκησε. Ο εμίρης όμως αρνήθηκε να επιστρέψει την κοπέλα. Την παντρεύτηκε, βαφτίστηκε χριστιανός και εγκαταστάθηκε στο βυζαντινό έδαφος· όταν η μητέρα του τον κάλεσε οργισμένη να επιστρέψει στην πατρίδα του εκείνος την επισκέφτηκε και έπεισε εκείνη και την οικογένειά του να ασπαστούν τον χριστιανισμό. Ένα χρόνο μετά τον γάμο γεννήθηκε ο γιος του ζευγαριού, Βασίλειος.


http://3.bp.blogspot.com/-QdwoN1_2iA8/UndU6YwyftI/AAAAAAAAJfo/s8tpsVdtRWo/s1600/028+(6).jpg

Ο Βασίλειος είχε δείξει από τα παιδικά του χρόνια τις εξαιρετικές ικανότητες και επιδόσεις του σε ασχολίες όπως το κυνήγι: σε ηλικία 12 ετών έπνιξε δύο αρκούδες και σκότωσε ένα λιοντάρι. Όταν ερωτεύτηκε την κόρη ενός στρατηγού, την έκλεψε με την θέλησή της, επειδή οι γονείς της δεν έδιναν την συγκατάθεσή τους, και ο πατέρας της κοπέλας επέτρεψε τον γάμο μόνο αφού ο Διγενής σκότωσε τους πολεμιστές που έστειλε ο στρατηγός για να τον κυνηγήσουν. Η συνέχεια του κειμένου αφηγείται τα κατορθώματα του Διγενή που τον έκαναν διάσημο και για τα οποία του απένειμε τιμές ο βυζαντινός αυτοκράτορας. Το μεγαλύτερο τμήμα καταλαμβάνεται από την αφήγηση -σε πρώτο πρόσωπο- των μαχών του Διγενή απέναντι σε έναν δράκο και ένα λιοντάρι που απειλούσε την γυναίκα του και εναντίων των απελατών και της αμαζόνας Μαξιμώς που ήθελαν να την κλέψουν. Εκτός από τα πολεμικά του κατορθώματα ο Διγενής εξιστορεί και δύο περιπτώσεις στις οποίες απάτησε την γυναίκα του: με μια άγνωστη κοπέλα από την Αραβία, την οποία συνάντησε σε κάποια περιπλάνησή του, και με την Αμαζόνα Μαξιμώ, μετά την ήττα της στην μονομαχία. Σε μία παραλλαγή του ποιήματος ο Διγενής στην συνέχεια σκότωσε την Μαξιμώ από τύψεις. Μετά την δόξα που απέκτησε ο Διγενής αποσύρθηκε σε έναν μεγάλο πύργο που έχτισε στις όχθες του Ευφράτη, όπου και πέθανε σε νεαρή ηλικία, από ασθένεια. Αμέσως μετά τον θάνατό του πέθανε και η γυναίκα του από την θλίψη.

Κεφάλαιο 1ο- Οι Ακρίτες


http://3.bp.blogspot.com/-fLA1DOspMIE/UndVPKMiANI/AAAAAAAAJfw/_yW8WXqfsN8/s1600/akritas.jpg

Οι Ακρίτες φρουρούσαν τα Βυζαντινά σύνορα από τους εχθρούς. Οι Ακρίτες έγιναν γνωστοί γιατί πολέμησαν και νίκησαν τους ΄Αραβες από τον Εύξεινο Πόντο έως τη Μεσοποταμία. ΄Ηταν θαυμαστοί και γι’ αυτό τους εξύμνησαν στα ακριτικά τραγούδια. Η αυτοκρατορία τους έδινε γη για καλλιέργεια (στρατιωτόπια), άλογα και πανοπλίες. Επίσης τους απάλλασσε από τους φόρους. Ο πιο ξακουστός Ακρίτας ήταν ο Βασίλειος Διγένης. Οι Ακρίτες εξαφανίστηκαν λόγω του ότι ο Νικηφόρος Φωκάς νίκησε τους ΄Αραβες και έτσι δεν πλέον υπήρχε κίνδυνος.

Κεφάλαιο 2ο- Ποιός ήταν

Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας ήταν γενναίος, ανδρείος και πολύ καλός πολεμιστής. Είχε ξεχωριστή δύναμη και νεανική καρδιά. Είχε πατέρα ΄Αραβα όπου έκλεψε την κόρη του βασιλιά Ανδρόνικου Ειρήνη, από το σπίτι της και την έκανε γυναίκα του. Η Ειρήνη έπεισε τον άνδρα της να γίνει Χριστιανός. Ο Διγενής Ακρίτας γεννήθηκε από αυτό το γάμο. Το όνομά του Διγενής προέρχεται από το ότι είχε ΄Αραβα πατέρα και Βυζαντινή μητέρα. Δηλαδή είχε δύο γένη. Το επιθετό του “Βασίλειος” σημαίνει Βασιλικός. Ονομάζεται Ακρίτας γιατί άνηκε στα στρατιωτικά σώματα του Βυζαντινού κράτους.

Κεφάλαιο 3ο-Το έργο του


http://3.bp.blogspot.com/-ZYVPmvwAX1c/UndRq6GV-4I/AAAAAAAAJfI/9sV0SALQeRo/s1600/im2_byz.jpg

Το έργο του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα ήταν η απόκρουση των βαρβάρων. Ο Διγενής Ακρίτας νικά και εξοντώνει τους Απελάτες, οι οποίοι συμμάχησαν με τους ΄Αραβες και πήραν τη γυναίκα του. Μονομαχεί και νικά την ανίκητη Αμαζόνα Μαξιμώ, όπου τον ερωτεύεται για την ανδρεία του και του ζητά να γίνει γυναίκα του ή σκλάβα του. Καταφέρνει και φτάνει στον Ευφράτη και μαζί με τους Ακρίτες παίρνει τη γυναίκα του. Χτίζει ένα μεγαλόπρεπο πύργο και τον στολίζει με διάφορες μορφές ηρώων που έχει σαν πρότυπα.

Κεφάλαιο 4ο- Τα οράματά του

Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είχε δύο οράματα. Το πρώτο ήταν να πεθάνει πάνω στη μάχη. Το δεύτερο ήταν να γίνει θαυμαστός σαν όλους τους σπουδαιούς ήρωές του: Αχιλλέα, Ηρακλή, Μ. Αλέξανδρο και τον προστάτη του ΄Αγιο Γεώργιο.

Κεφάλαιο 5ο -Πόλεμοι Οι Ακρίτες είχαν πολύ συχνά πολέμους με γειτονικούς λαούς γιατί προσπαθούσαν να υπερασπιστούν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Πολέμησαν με τους Σαρακηνούς και τους Απελάτες οι οποίοι με αρχηγό τον Φιλλόπαπο συμμαχούν με τους Αραβες και παίρνουν τη γυναίκα του Διγενή.

Κεφάλαιο 6ο- Το έπος του


http://1.bp.blogspot.com/-00r_cIAkwM4/UndVdYsh2YI/AAAAAAAAJgA/_0BF8yqEvb4/s1600/image006.jpg

Στο καλογερίστικο “΄Επος του Διγενή” το πλήρες όνομα του είναι Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. Γράφτηκε για την ανδρεία του, το θάρρος του, τα κατορθώματά του, τους έρωτές του. Το έπος του σώζεται σε έξι παραλλαγές και θεωρείται το πρώτο γραπτό μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας του δεν είναι γνωστός, πρέπει όμως να είναι κάποιος λόγιος, ίσως μοναχός που ζούσε στα τέλη του 11ου αιώνα και καταγόταν από τις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντινού κράτους. Ως πρώτο υλικό για το έπος του χρησιμοποίησε όπως φαίνεται, τους θρύλους και τις παραδόσεις γύρω από διάφορους βυζαντινούς αρχηγούς.

“Το έπος του Διγενή” Καβάλα πάει ο Χάροντας, το Διγενή στον ΄Αδη, κι άλλους μαζί…Κλαίει, δέρνεται τ’ ανθρώπινο κοπάδι. Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους στα καπούλια της λεβεντιάς τον άνεμο


http://3.bp.blogspot.com/-nWeE8WfPM90/UndVmKOkHZI/AAAAAAAAJgI/r71KWt_QTEg/s1600/javier.jpg

της ομορφιάς την πούλια. Και σαν να μην τον πάτησε του Χάρου το ποδάρι, ο Ακρίτας μόνο ατάραχα κοιτάει τον καβαλάρη. Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δεν περνώ με τα χρόνια. Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένιωσες στα μαρμαρένια αλώνια.


http://1.bp.blogspot.com/--NacBDw0mmg/UndVy7bZGLI/AAAAAAAAJgQ/Qg-VX_ZMX3M/s1600/407536_287536564638697_627931986_n.jpg

Ειμ’ εγώ η ακατάλυτη ψυχή των Σαλαμίνων. Στην εφτάλοφην ‘εφερα το σπαθί των Ελλήνων. Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω. Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω.

Κεφάλαιο 7ο- Το τέλος του Διγενή


http://2.bp.blogspot.com/-N6hA4yfjoF4/UndWWRUjBmI/AAAAAAAAJgg/WtlNrf1ZT08/s1600/029.jpg

Δημήτρη Σκουρτέλη: "Ο Διγενής ψυχομαχεί"

Ο Διγενής Ακρίτας ήθελε να πεθάνει πάνω στην μάχη όπως όλοι οι ήρωες. Είχε όμως ένα κοινό θάνατο που δε το παραδέχτηκε ποτέ ο λαός. Γυρίζοντας από ένα άγριο κυνήγι έπεσε βαριά άρρωστος. Η αρρώστια του ήταν αθεράπευτη. Ο Διγενής μαντεύοντας το θάνατό του φώναξε τη γυναίκα του και τη συμβούλεψε να παντρευτεί ένα γενναίο άνδρα, χωρίς να την ενδιαφέρουν τα πλούτη. Αμέσως μετά ξεψύχισε.

Επίλογος Συμπεραίνουμε ότι ο Διγενής ήταν ένας γενναίος Ακρίτας στα ανατολικά σύνορα του κράτους. Είχε εχθρούς όπως τους Σαρακηνούς, τους Απελάτες και τους ΄Αραβες. Για την ανδρεία του και τη γενναιότητά του έγραψαν το “΄Επος του Διγενή”. Πηγή: http://www.arkoleon.com/?p=4466


http://2.bp.blogspot.com/-FYGcBUtwXdM/UndWHx-W-fI/AAAAAAAAJgc/mjBh2EZcujI/s1600/101+%25286%2529.jpg

Τουλιόπουλος Φώτης


Ο Διγενής Ακρίτας παλεύει με το Χάρο στα Μαρμαρένια αλώνια


Τα σύνορα (άκρες) του Βυζαντινού κράτους


Ακρίτας καλλιεργεί τη γη σε καιρό ειρήνης


Ο θάνατος του Διγενή Τρίτη εγενήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνει.

Πιάνει καλεί τους φίλους του κι όλους τους

αντρειωμένους,

να 'ρθει ο Μηνάς κι ο Μαυραϊλής, να 'ρθει κι ο γιος του

Δράκου,

νά 'ρθει κι ο Τρεμαντάχειλος, που τρέμει η γη κι ο

κόσμος.

Κι επήγαν και τον ηύρανε στον κάμπο ξαπλωμένο.

Βογγάει, τρέμουν τα βουνά, βογγάει, τρέμουν οι κάμποι.

- Σαν τι να σ' ηύρε, Διγενή, και θέλεις να πεθάνεις;

- Φίλοι, καλώς ορίσατε, φίλοι κι αγαπημένοι,

συχάσατε, καθήσατε κι εγώ σας αφηγιέμαι.

Της Αραβίας τα βουνά, της Σύρας τα λαγκάδια,

που κει συνδυό δεν περπατούν, συντρείς δεν

κουβεντιάζουν,

παρά πενήντα κι εκατό, και πάλε φόβον έχουν,

Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τονε τρομάζει.

Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέται ο πάνω

κόσμος,

κι ο κάτω κόσμος άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια,

κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τονε σκεπάσει,

πως θα σκεπάσει τον αητό, τση γης τον αντρειωμένο.

Σπίτι δεν τον εσκέπαζε, σπήλιο δεν τον εχώρει,

τα όρη τα διασκέλιζε, βουνού κορφές επήδα.

Στο βίτσισμα έπιανε πουλιά, στο πέταγμα γεράκια.

Στο γλάκιο και στο πήδημα τα λάφια και τ’ αγρίμια.

Ζηλεύει ο Χάρος με χωσιά, μακρά τονε βιγλίζει.

Και λάβωσέ ντου την καρδιά και την ψυχή του πήρε.


http://esxoleio.weebly.com/uploads/2/1/5/5/21550686/6888183_orig.gif

κι εγώ μονάχος πέρασα πεζός κι αρματωμένος,

με τετραπίθαμο σπαθί, με τρεις οργιές κοντάρι.

Βουνά και κάμπους έδειρα, βουνά και καταράχια,

νυχτιές χωρίς αστροφεγγιά, νυχτιές χωρίς φεγγάρι.

Και τόσα χρόνια που 'ζησα δω στον απάνου κόσμο,

κανένα δε φοβήθηκα από τους αντρειωμένους.

Τώρα είδα έναν ξυπόλυτο και λαμπροφορεμένο,

πόχει του ρίσου τα πλουμιά, της αστραπής τα μάτια,

με κράζει να παλέψουμε σε μαρμαρένια αλώνια,

κι όποιος νικήσει από τους δυο να παίρνει την ψυχή του.

Κι επήγαν κι επαλέψανε στα μαρμαρένια αλώνια,

κι όθε χτυπάει ο Διγενής, το αίμα αυλάκι κάνει,

κι όθε χτυπάει ο Χάροντας, το αίμα τράφο κάνει.


Κεφάλαιο 20ο

Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι Ακρίτες .

Η παρουσίαση διαμορφώθηκε από τον Πέτρο ΣαμούχοΗ παρουσίαση διαμορφώθηκε από τον Πέτρο Σαμούχο.


Xristos


Παρουσιάσεις

Τα σύνορα της αυτοκρατορίας ήταν απέραντα και οι

Βυζαντινοί Βυζαντινοί φρόντιζαν να τα προστατεύουν με προστατεύουν με

κάθε τρόπο.


δ Ιδιαίτερη δύσκολη ήταν η προστασία των προστασία των ανατολικών συνόρων που ά ζ ό άρχιζαν από το Καύκασο και έφταναν μέχρι έφταναν μέχρι τον Περσικό

Κόλπο.


Για να αντιμετωπίσουν Για να αντιμετωπίσουν όβλ ό όβλ ό το πρόβλημα αυτό το πρόβλημα αυτό

τοποθέτησαν στις τοποθέτησαν στις ά ό ά ό άκρες των συνόρων άκρες των συνόρων

μόνιμους φρουρούςμόνιμους φρουρούς που που άζ άζ Α ίΑ ίονομάζονταν ονομάζονταν ΑκρίτεςΑκρίτες..


Στους Ακρίτες έδιναν Στους Ακρίτες έδιναν ς ρ ςς ρ ςγηγη για καλλιέργεια, για καλλιέργεια,

άλογαάλογα, , πανοπλίεςπανοπλίες και και γγ ,, ςςτους τους απάλλασσαν απόαπάλλασσαν από

τους τους φόρουςφόρους..ςς φ ρ ςφ ρ ς


Οι Ακρίτες έγιναν γνωστοί Οι Ακρίτες έγιναν γνωστοί στα χρόνια που οι Άραβες στα χρόνια που οι Άραβες απειλούσαν το Βυζάντιο. απειλούσαν το Βυζάντιο.

Χιλιάδες άντρες Χιλιάδες άντρες φρουρούσαν τα σύνορα και φρουρούσαν τα σύνορα και εμπόδιζαν τους εχθρούς εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν τα εδάφη της να λεηλατούν τα εδάφη της

αυτοκρατορίας. αυτοκρατορίας.


Όταν δεν πολεμούσαν, Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν στο γυμνάζονταν στο γυμνάζονταν στο γυμνάζονταν στο

τρέξιμο και στο κοντάρι τρέξιμο και στο κοντάρι και βοηθούσαν να και βοηθούσαν να και βοηθούσαν να και βοηθούσαν να

οχυρωθούν οι ακριτικές οχυρωθούν οι ακριτικές πόλεις και να χτιστούν πόλεις και να χτιστούν πόλεις και να χτιστούν πόλεις και να χτιστούν κάστρα σε μέρη που κάστρα σε μέρη που

φρουρούσαν. φρουρούσαν. φρουρούσαν. φρουρούσαν.


Ο λ ό ύ ύ Ο λαός τούς αγαπούσε και τους ένιωθε

ά προστάτες του.Τα κατορθώματά τους

α α ύδη α τα τραγούδησε στα ακριτικά τραγούδια.Ο π ξακ υ τός Ο πιο ξακουστός

υπήρξε οΒασίλε ος Δ γενής Βασίλειος Διγενής.


Ο ΔΙΓΕΝΗΣ

Τα Ακριτικά Τραγούδια Κατερίνα Μακριδάκη


http://www.slideshare.net/amakridaki68?utm_campaign=profiletracking&utm_medium=sssite&utm_source=ssslideview

Το Βυζάντιο και η εξάπλωση των Αράβων • Κατά τη διάρκεια

της μακρόχρονης ζωής του πολλές φορές το Βυζάντιο ήρθε σε σύγκρουση με επικίνδυνους εχθρούς.

• Ανάμεσα στους

πολλούς αγώνες του περίφημοι είναι οι αγώνες του με τους Άραβες.


• Η εξάπλωση των Αράβων ξεκινά από τον 7ο αι. και είναι ραγδαία.

• Τα ανατολικά σύνορα του Βυζαντινού κράτους υποχώρη-σαν και στα χέρια των Αράβων γρήγορα έπεσαν οι επαρχίες της Παλαιστίνης & της Συρίας, η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία.

• Η ίδια η Κωνσταντινούπολη κινδύνευσε 2 φορές από Αραβική πολιορκία!


• Μετά την κατάκτηση της Ανατολής ήρθε η σειρά της Δύσης.

• Οι Άραβες προελαύνουν στις ακτές της Β. Αφρικής και επεκτείνονται στην Ισπανία.

• Την προέλαση αυτή κατάφερε να σταματήσει ο Κάρολος Μαρτέλος στο Πουατιέ της Γαλλίας.


• Η Βυζαντινή αυτοκρατορία όμως δεν αργεί να αναδιοργανωθεί και να αντεπιτεθεί.

• Αυτό συμβαίνει στα χρόνια της δυναστείας των Ισαύρων και του Αμορίου (8ος -9ος αι).


• Όλη η Μ. Ασία οργανώνεται σε θέματα, δηλαδή στρατιωτικές περιφέρειες, που τις διοικεί ένας στρατηγός.

• Ο στρατός του θέματος αποτελείται από στρατιώτες-αγρό-τες, στους οποίους έδιναν κτήματα με την υποχρέωση να τα υπερασπιστούν σε περίπτωση εχθρικής απειλής.


Οι ακρίτες • Ακρίτας (στην

ποντιακή γλώσσα) ή ακρίτης (στην βυζαντινή ιστορία) είναι όρος που προήλθε από την λέξη άκρα, η οποία κατά την βυζαντινή εποχή σήμαινε τα όρια του κράτους.


• Οι Ακρίτες φρουρούσαν τα Βυζαντινά σύνορα από τους εχθρούς.

• Οι Ακρίτες έγιναν γνωστοί γιατί πολέμησαν και νίκησαν τους Άραβες από τον Εύξεινο Πόντο έως τη Μεσοποταμία.

• Ήταν θαυμαστοί και γι' αυτό τους εξύμνησαν στα ακριτικά τραγούδια.


Γνωστά ακριτικά τραγούδια • (Ν. Γ. ΠΟΛΙΤΟΥ Περί του

εθνικού έπους των νεωτέρων Ελλήνων.)

• Ο ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΚΙ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΤΟΥ

• ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

• Η ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΗ ΛΥΓΕΡΗ, Η ΜΑΝΝΑ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ

• ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΩΡΙΑΣ • ΤΗΣ ΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗΣ • Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ

ΤΟΥ ΑΚΡΙΤΗ • ΤΟ ΠΑΛΕΜΑ ΤΟΥ

ΤΣΑΜΑΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΟΥ


http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_akritika_next.html













• Από τα τραγούδια αυτά δημιουργήθηκαν έπη, ανάλογα των ομηρικών, με τα οποία υμνούνται ακριτικοί ήρωες, όπως ο Αρμούρης, ο Ανδρόνικος, ο Βάρδας, ο Φωκάς, ο Νικηφόρος, ο Πετροτράχηλος, ο Πορφύρης κ.α.


Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΑΚΡΙΤΑΣ • Ο πιο ξακουστός

απ' όλους ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας.

• Ήταν γενναίος, ανδρείος και πολύ καλός πολεμιστής.

• Είχε ξεχωριστή δύναμη και νεανική καρδιά.


• Ο Διγενής Ακρίτας είναι ο ιδεώδης τύπος του εθνικού πολεμιστή κατά των εχθρών του μεσαιωνικού Ελληνισμού.

• Ακολουθεί τα αρχαία ελληνικά πρότυπα, όπως ο Αχιλλέας, ο Ηρακλής ή ο Μέγας Αλέξανδρος.


Το έπος του Διγενή • Ο ξεχωριστός αυτός ήρωας

εμπνέει στον άγνωστο ποιητή το περίφημο έπος του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα.

• Ο συγγραφέας του δεν είναι γνωστός, πρέπει όμως να είναι κάποιος λόγιος, ίσως μοναχός, που ζούσε στα τέλη του 11ου αιώνα και καταγόταν από τις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντινού κράτους.


• Το καταπληκτικό μεγαλείο του ήρωα αποκορυφώνεται από την σύλληψη της εικόνας του θανάτου του από τον λαϊκό δημιουργό των ακριτικών τραγουδιών.

• Ο λαός αρνείται τη ρεαλιστική πραγματικότητα, ότι ο ήρωας αρρωσταίνει από βαρύ κρυολόγημα και πεθαίνει.

• Ο λαός θέλει τον ήρωα να έρχεται σε προσωπική αναμέτρηση εννιά φορές με τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια με κατάληξη που αρμόζει στους ήρωες, όπου το ελληνικό υψώνεται στο απόλυτο και το αιώνιο:


Ο Διγενής στο ακριτικό τραγούδι Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τονε

τρομάσει κι η πλάκα τον ανατριχιά που θέλει τον

σκεπάσει. Κι εκειά βαριά που κείτεται, λόγια

αντρειωμένα λέει: «-Να 'χεν η γης πατήματα κι ο ουρανός

κερκέλια, να πάτιουν τα πατήματα, να 'πιανα τα

κερκέλια, να δώκω σείσμα τ΄ ουρανού,να βγάλει

μαύρα νέφη, να ρίξει χιόνια και νερά κι αμάλαγο

χρυσάφι!"


Η κρητική παραλλαγή


Η σημασία των Ακριτικών τραγουδιών –Η σχέση τους με τα δημοτικά τραγούδια

• Τα ακριτικά τραγούδια είναι στην πραγματικότητα τα πρώτα λογοτεχνικά δημιουργήματα του Νέου Ελληνισμού.

• Σε αυτά, εκτός από τη δημώδη γλώσσα που προσεγγίζει τις σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους, παρατηρούμε κι όλα τα γνωρίσματα της δημοτικής μας ποίησης :


• Ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος

• Το σχήμα της υπερβολής

• Η προσωποποίηση των άψυχων όντων και των ζώων, που συμμετέχουν στα δρώμενα

• Το ηρωικό ιδεώδες • Το παραμυθιακό

στοιχείο που συχνά συμπλέκεται με ιστορικά γεγονότα

• Η θεματογραφία που επικεντρώνεται στους αγώνες των Ελλήνων


Ο Διγενής Ακρίτας στη Νεοελληνική Λογοτεχνία

• Το σύμβολο του Διγενή στην προσπάθεια του Νέου ελληνικού κράτους να σταθεροποιηθεί και να επεκταθεί ταυτίστηκε με τους αγώνες των Νεοελλή-νων για επέκταση των συνόρων και πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας.

• Βασικός εκφραστής της υπήρξε ο Ελευθ. Βενιζέλος, ο οποίος μάλιστα ταυτίστηκε στη λαϊκή φαντασία με το Διγενή.


Ο Παλαμάς και ο Διγενής Ακρίτας • Το σύμβολο του Διγενή

πέρασε και στη λογοτεχνία της νεότερης εποχής, με πρωιμότερο παράδειγμα τα ποιήματα του Κωστή Παλαμά.

• Το 1897, στην ποιητική συλλογή Ίαμβοι και Ανάπαιστοι, στο ποίημα 18 ο Διγενής εμφανίζεται ως σύμβολο της ελληνικής ψυχής, ζωντανό από την αρχαιότητα, μέσω του Βυζαντίου, μέχρι τον νέο Ελληνισμό.


http://tinyurl.com/y9zubg6

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%82

Ο Παλαμάς και ο Διγενής Ακρίτας • Καβάλα πάει ο Χάροντας,

το Διγενή στον ΄Αδη, κι άλλους μαζί...Κλαίει, δέρνεται τ' ανθρώπινο κοπάδι. Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους στα καπούλια της λεβεντιάς τον άνεμο της ομορφιάς την πούλια. Και σαν να μην τον πάτησε του Χάρου το ποδάρι, ο Ακρίτας μόνο ατάραχα κοιτάει τον καβαλάρη.

• Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δεν περνώ με τα χρόνια. Μ' άγγιξες και δε μ' ένιωσες στα μαρμαρένια αλώνια. Ειμ' εγώ η ακατάλυτη ψυχή των Σαλαμίνων. Στην εφτάλοφην 'εφερα το σπαθί των Ελλήνων. Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω. Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω


http://www.youtube.com/watch?v=GdBIt7IR6bw

ΙΣΤΟΡΙΑ Ε’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΔΑΣΚΑΛΟΣ :

ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ


•Βυζαντινός πολεμιστής,

πεζός


Οι άκρες των συνόρων


Η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν πολύ μεγάλη . Οι αυτοκράτορες έπρεπε να βρουν ένα τρόπο για να

φυλάνε τις άκρες της αυτοκρατορίας δηλαδή τα ανατολικά σύνορα . Έτσι συνεχίζοντας την τακτική των Ρωμαίων ανέθεσαν την φρούρηση των συνόρων σε κάποιους στρατιώτες . Αυτοί , μιας και φυλούσαν τα σύνορα , τις άκρες,

ονομάστηκαν Ακρίτες.

•Από πού πήραν το όνομα τους


•Σχέση με το Βυζάντιο .

Η αρχή του θεσμού των Ακριτών αρχίζει από τα χρόνια των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων Τιβέριου και Δρούσου και η συστηματοποίησή του στους αυτοκράτορες Σεπτίμιο και Αλέξανδρο Σεβήρο. Οι Βυζαντινοί, που τον κληρονόμησαν, τον διατήρησαν και τον βελτίωσαν. Τον 7ο και 8ο ιδίως αιώνα οι Ακρίτες οργανώθηκαν ακόμα περισσότερο. Έπαιρναν μισθό (ρόγα) και κτήματα, σε παραμεθόριες περιοχές που κληρονομικά μεταβιβάζονταν στα παιδιά τους, εφόσον συνέχιζαν το επάγγελμα του πατέρα τους


•Καθήκοντα.

Οι Ακρίτες φυλούσαν τα σύνορα και κυρίως πολεμούσαν τους Άραβες που έκαναν επιδρομές στα ανατολικά της αυτοκρατορίας.

Σε καιρό ειρήνης εκπαιδεύονταν στις πολεμικές τέχνες , γυμνάζονταν και κυνηγούσαν τους ληστές που έκαναν επιδρομές στα χωριά .


• Η Ζωή των Ακριτών

Το βυζαντινό κράτος

έδινε μισθό στους Ακρίτες για τις υπηρεσίες τους . Επίσης τους έδινε και αγρούς για να καλλιεργούν , τα λεγόμενα

<< στρατοτόπια >> . Τα καλλιεργούσαν και έτσι μπορούσαν να ζήσουν και έχοντας οικονομική άνεση μπορούσαν να αφοσιωθούν στη δουλειά τους .


•Κοινωνική θέση

Οι Ακρίτες αποτελούσαν την στρατιωτική αυτοκρατορία της εποχής τους και οι θέση τους ήταν πολύ υψηλή .

Οι Αργυροί , οι Φωκάδες , οι Μελισσινοί , οι Δούκες και άλλες οικογένειες Ακριτών διακρίθηκαν για την κοινωνική πολιτική και οικονομική τους δύναμη .


Οι Απελάτες.

Οι Απελάτες ήταν ληστές που είχαν ανέβει στα βουνά και έκαναν επιδρομές στα χωριά για λάφυρα .

Αρχηγός τους ήταν η ατρόμητη αμαζόνα η Μαξιμώ .

Οι Ακρίτες καταδίωκαν και πολεμούσαν με τους Απελάτες.


•Ζωή και ψυχαγωγία Ακριτών

Οι Ακρίτες το πρωί δούλευαν στα χωράφια ή ασκούνταν στις πολεμικές τέχνες . Δεν τους απασχολούσε η μόρφωση και οι γνώσεις τους περιορίζονταν σε θρησκευτικά θέματα . Σκοπός τους ήταν να γίνουν γενναίοι και δυνατοί ώστε να πολεμούν με θάρρος και τιμή .

Τα βράδια έκανα συμπόσια ( γλέντια ) , όπου τραγουδούσαν και έπαιζαν μουσικά όργανα . Λάτρευαν το τραγούδι και την ποίηση . Το όπλο και το μουσικό τους όργανο, ήταν οι αχώριστοι φίλοι των Ακριτών .


•Ακρίτες και λαός

•Ο λαός της Βασιλεύουσας λάτρευε τους Ακρίτες . Τους θεωρούσε ήρωες και άξιους υπερασπιστές του Βυζαντινού κράτους . Έτσι για να τους υμνήσει έφτιαξε ποιήματα – τραγούδια που αναφέρονται στη ζωή και τους αγώνες των Ακριτών , τα ακριτικά τραγούδια .

Και για να πάρει δύναμη και θάρρος ο ίδιος ο λαός από τα τραγούδια του , έδωσε το στοιχείο της υπερβολής στους Ακρίτες. Τους έκανε ατρόμητους ήρωες που δεν τους νικάει κανείς , μα μόνο ο χάροντας.

Απόσπασμα από το ποίημα :

Οι Ακρίτες

Στα έμπα του μπήκε σαν αϊτός, στα ξέβγα σαν πετρίτης

στα έμπα του χίλιους έκοψε , στα ξέβγα δυο χιλιάδες

και στο καλό το γύρισμα κανένα δεν αφήνει .

Πήρε τ’ Αλέξη τα παιδιά , του Κώστα τη γυναίκα ,

Και το μικρό Βλαχόπουλο την αρραβωνιασμένη.

Προσγονατίζει ο μαύρος του και πίσω του τους παίρνει.


•Η ζωή του.

Ο Διγενής ήταν το παιδί ενός Σαρακηνού και μιας Χριστιανοπούλας , για το λόγο αυτό ονομάστηκε Διγενής ( δυο γένη ) .

Από μικρός φάνηκε πόσο γενναίος είναι καθώς τα έβαζε με άγρια θηρία και νικούσε.

Σε όλη του τη ζωή ο Διγενής πάλεψε με πολλούς και πάντα νικούσε. Δεν μπόρεσε ποτέ κανείς να τον νικήσει . Ήταν δίκαιος , γενναίος , τίμιος και μεγαλόψυχος και για το λόγο αυτό τραγουδήθηκαν οι άθλοι του από το λαό . Ένας κύκλος των ακριτικών τραγουδιών αναφέρεται μόνο στο Διγενή .


•Ο θάνατος του

Ο θάνατος του Διγενή ήταν το ίδιο τιμημένος όπως και η ζωή του . Πάλεψε με τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια και μόνο από αυτόν έχασε .


•Ο Διγενής Ακρίτας

Τρίτη εγεννήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνει .

Πιάνει καλεί τους φίλους του κι όλους τους αντρειωμένους.

Να ‘ρθει ο Μηνάς κι ο Μαυραϊλής , να ‘ρθει και ο γιος του Δράκου ,

να ‘ρθει και ο Τρεμαντάχειλος , που τρέμει η γη κι ο κόσμος .

Κι επήγαν και τον ήβρανε στον κάμπο ξαπλωμένο.

Βογκάει , τρέμουν τα βουνά , βογκάει τρέμουν οι κάμποι .

-Σαν τι να σ’ ήβρε Διγενή , και θέλεις να πεθάνεις ;

-Φίλοι καλώς ορίσατε , φίλοι κι αγαπημένοι.

Συχάσατε καθίσατε κι εγώ σας αφηγιέμαι .

Της Αραβίνας τα βουνά , της Σύρας τα λαγκάδια ,

που κει συνδυό δεν περπατούν , συντρείς δεν δεν κουβεντιάζουν ,

παρά πενήντα και εκατό και πάλε φόβον έχουν ,

Κι εγώ μονάχος πέρασα , πεζός κι αρματωμένος

με τετραπίθαμο σπαθί , με τρεις οργιές κοντάρι .

Βουνά και κάμπους έδειρα , βουνά και καταράχια ,

νυχτιές χωρίς αστροφεγγιά , νυχτιές χωρίς φεγγάρι ,

Και τόσα χρόνια που ‘ζησα δω στον απάνου κόσμο ,

κανένα δε φοβήθηκα από τους αντρειωμένους. Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.121

Τώρα είδα ένα ξιπόλητο και λαμπροφορεμένο ,

πό’χει του ρήσου τα πλουμιά , της αστραπής τα μάτια.

με κράζει να παλέψομε σε μαρμαρένια αλώνια ,

κι όποιος νικήσει από τους δυο να παίρνει την ψυχή του .

Με κράζει να παλέψομε σε μαρμαρένια αλώνια ,

κι όποιος νικήσει από τους δυο να παίρνει την ψυχή του .

Κι επήγαν και παλέψανε σε μαρμαρένια αλώνια.

κι όθε χτυπάει ο Διγενής , το αίμα αυλάκι κάνει

κι όθε χτυπάει ο Χάροντας , το αίμα τάφρο κάνει .


•Ο Διγενής ως σύμβολο .

Ο Διγενής συμβολίζει μέσα στο πέρασμα των αιώνων το αδούλωτο ελληνικό πνεύμα και την ελληνική ψυχή .

Πολλοί ποιητές ασχολήθηκαν με το πρόσωπο του Διγενή , θέλοντας να δείξουν αυτή την δύναμη των Ελλήνων .

Ο Κωστής Παλαμάς έγραφε στο ποίημα « ο Διγενής »:

Ο Διγενής

…Ο Ακρίτας είμαι Χάροντα , δεν περνώ με τα χρόνια . Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένιωσες στα μαρμαρένια αλώνια.

Είμ’ εγώ η ακατάλυτη ψυχή των Σαλαμίνων . Στην Εφτάλοφην έφερα το σπαθί των Ελλήνων.

Δε χάνομαι στα Τάρταρα μονάχα ξαποσταίνω . Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω.

Κωστής Παλαμάς


Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ

ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ 20

mavroedi


http://www.slideshare.net/mavroedi?utm_campaign=profiletracking&utm_medium=sssite&utm_source=ssslideview

ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ


• Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της φύλαξης των συνόρων, έβαλαν στις άκρες αυτές των συνόρων μόνιμους φρουρούς που τους ονόμαζαν Ακρίτες.

• Ο όρος «Ακρίτης», που τον χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα, σημαίνει το στρατιώτη που φρουρεί τα σύνορα ή και τον κάτοικο ακόμη της συνοριακής περιοχής.


Στους ακρίτες έδιναν δωρεάν γη για καλλιέργεια.


΄Αλογα και πανοπλίες για τον πόλεμο


http://2.bp.blogspot.com/-K2xWMAp1a1M/TeN1WmLsWvI/AAAAAAAAAAY/jPtUYFyopgU/s1600/004.jpg

Και δεν πλήρωναν φόρους!


http://4.bp.blogspot.com/-kDvycGx-xKA/TeOjHppdsxI/AAAAAAAAAAs/-lBJzlAxTok/s1600/017+%2812%29.jpg

Έπρεπε πάντα να είναι έτοιμοι για πόλεμο!

• Χιλιάδες παλικάρια ,οργανωμένα σε μεγάλες ομάδες φρουρούσαν τα περάσματα των συνόρων κι εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν τα μέρη εκείνα.


http://1.bp.blogspot.com/-iN9Sr82VYkQ/TfYiictK96I/AAAAAAAAAFU/5dc1GexM0LY/s1600/108+%284%29.jpg

Έγιναν ονομαστοί για τους αγώνες τους εναντίον των Αράβων- Σαρακηνών.


http://3.bp.blogspot.com/-t6Ok0c_Ce0Y/Teou4vGOeOI/AAAAAAAAAD8/FEwcyIj9dhQ/s1600/029.jpg

Όταν δε πολεμούσαν ,γυμνάζονταν στο τρέξιμο και στο κοντάρι.


Βοηθούσαν στην οχύρωση των πόλεων και έχτιζαν κάστρα και βίγλες.


http://3.bp.blogspot.com/-pvs_VwGYuqE/TfFOfeL7AzI/AAAAAAAAAEc/V6Ukyrf4yJ4/s1600/074.jpg

ΤΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

• Ο λαός τους ένιωθε προστάτες και θαύμαζε την ανδρεία τους . Αυτό τον θαυμασμό τον έκαναν τραγούδια , τα ακριτικά τραγούδια.

•


ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

• Ο Κωσταντίνος ο μικρός κι' ο Αλέξης ο αντρειωμένος, και το μικρό Βλαχόπουλο, ο καστροπολεμίτης, αντάμα τρων και πίνουνε και γλυκοκουβεντιάζουν, κι' αντάμα έχουν τους μαύρους των 'ς τον πλάτανο δεμένους. Του Κώστα τρώει τα σίδερα, τ' Αλέξη τα λιθάρια, και του μικρού Βλαχόπουλου τα δέντρα ξερριζώνει. Κ' εκεί που τρώγαν κ' έπιναν και που χαροκοπούσαν, πουλάκι πήγε κ' έκατσε δεξιά μεριά 'ς την τάβλα.


• Δεν κελάϊδούσε σαν πουλί, δεν έλεε σαν αηδόνι, μόν' ελαλούσε κ' έλεγε ναθρωπινή κουβέντα. "Εσείς τρώτε και πίνετε και λιανοτραγουδάτε, και πίσω σας κουρσεύουνε Σαρακηνοϊ κουρσάροι. Πήραν τ' Αλέξη τα παιδιά, του Κώστα τη γυναίκα, και του μικρού Βλαχόπουλου την αρραβωνιασμένη."


• Ώστε να στρώση ο Κωσταντής και να σελλώση ο Αλέξης, ευρέθη το Βλαχόπουλο 'ς το μαύρο καβαλλάρης. "Για σύρε συ Βλαχόπουλο 'ς τη βίγλα να βιγλίσης, αν είν' πενήντα κ' εκατό χύσου μακέλλεψέ τους, κι' αν είναι περισσότεροι, γύρισε μίλησε μας." Επήγε το Βλαχόπουλο στη βίγλα να βιγλίση. Βλέπει Τουρκιά Σαρακηνους κι' Αράπηδες κουρσάρους, πλάγια κοκκινίζαν.


• 'ρχισε να τους διαμετράη, διαμετρημούς δεν είχαν. Να πάη πίσω ντρέπεται, να πάη εμπρός φοβάται. Σκύβει φιλεί το μαύρο του, στέκει και τον ρωτάει, "Δύνεσαι, μαύρε μ', δύνεσαι 'ς το γαίμα για να πλέξης; -Δύνομαι, αφέντη, δύνομαι 'ς το γαίμα για να πλέξω, κι' όσους θα κόψη το σπαθί τόσους θενά πατήσω. Μόν' δέσε το κεφάλι σου μ' ένα χρυσό μαντήλι, μην τύχη λάκκος και ρηχτώ και πέσης απ' τη ζάλη.


• -Σαΐτταις μου αλεξαντριαναίς, καμιά να μη λυγίσει, και συ σπαθί μου διμισκί, να μην αποστομώσης. Βόηθα μ', ευχή της μάννας μου και του γονιού μου βλόγια, ευχή του πρώτου μ' αδερφού, ευχή και του στερνού μου. Μαύρε μου, άιντε νά μπουμε, κι' όπου ο Θεός τα βγάλη!"


• 'Σ τα έμπα του μπήκε σαν αϊτός, 'ς τα ξέβγα σαν πετρίτης, 'ς τα έμπα του χίλιους έκοψε, 'ς τα ξέβγα δυο χιλιάδες, και 'ς το καλό το γύρισμα κανένα δεν αφήνει. Πήρε τ' Αλέξη τα παιδιά, του Κώστα τη γυναίκα, και το μικρό Βλαχόπουλο την αρραβωνιασμένη. Προσγονατίζει ο μαύρος του και πίσω του τους παίρνει.


• 'Στο δρόμο νοπού πήγαινε σέρνει φωνή περίσσα. "Πού είσαι αδερφέ μου Κωσταντά κι' Αλέξη αντρεϊωμένε; αν είστε εμπρός μου φύγετε κι' οπίσω μου κρυφτήτε, τι θόλωσαν τα μάτια μου, μπροστά μου δε σας βλέπω, και το σπαθί μου ερράγισε, κόβοντας τα κεφάλια, κι' ο μαύρος λιγοκάρδισε πατώντας τα κουφάρια."


Ο πιο ξακουστός από τους Ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας.


http://3.bp.blogspot.com/-GygvzF-LY4U/TeOhXdfiIGI/AAAAAAAAAAo/nhIHyTHjRVg/s1600/022%7E4.jpg

Ο μόνος που κατάφερε να τον νικήσει ήταν ο Χάρος!


http://2.bp.blogspot.com/-O6UbRXOQuyQ/TiqinnyOKLI/AAAAAAAAAOQ/uBhXEPHVjEo/s1600/017+%282%29.JPG

Τρίτη εγεννήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνη. Κ' επήγαν κ' επαλέψανε 'ς τα μαρμαρένια

αλώνια, κι' όθε χτυπάει ο Διγενής, το αίμα αυλάκι κάνει, κι' όθε χτυπάει ό Χάροντας, το αίμα τράφο κάνει.


Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας έρχεται σαν συνέχεια,σαν απόγονος …


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Antonio_del_Pollaiolo_-_Ercole_e_l'Idra_e_Ercole_e_Anteo_-_Google_Art_Project.jpg

Η δική του συνέχεια είναι οι κλέφτες της Ελληνικής επανάστασης του 1821


Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ

κεφ.20 13dimpoleclass.pbworks.com


• Τα σύνορα της αυτοκρατορίας ήταν απέραντα και η φύλαξη τους ήταν διαρκής φροντίδα για το Βυζαντινό κράτος.

• Ιδιαίτερα δύσκολη ήταν η προστασία των ανατολικών συνόρων. • Άρχιζαν από τον Καύκασο και τον Εύξεινο Πόντο, κι ακολουθώντας τον

Τίγρη και τον Ευφράτη ποταμό έφταναν ως τον Περσικό Κόλπο. • Πέρα από τα σύνορα αυτά ζούσαν λαοί που, συχνά, έκαναν επιδρομές

και λεηλατούσαν τις ανατολικές βυζαντινές περιοχές. Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.151

ΑΚΡΙΤΕΣ Ακρίτες αποκαλούνταν από τους Βυζαντινούς οι φύλακες των συνόρων, που την εποχή εκείνη τα ονόμαζαν «άκρες». Οι ακρίτες αντικατέστησαν τους milites limitaneos των αυτοκρατορικών χρόνων της Ρώμης, τους οποίους οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες είχαν εγκαταστήσει μονίμως για να προφυλάξουν τη χώρα από αιφνιδιασμούς και επιδρομές των βαρβάρων.


Στους ακρίτες δωρίζονταν κτήματα για να τα καλλιεργούν και απαλλάσσονταν από τους φόρους, με μόνη υποχρέωση να φυλάσσουν τα σύνορα από τις επιδρομές των Αράβων . Ήταν δηλαδή ένα είδος μόνιμων μισθοφόρων φρουρών και στρατιωτών τους έδιναν επίσης πανοπλίες, άλογα και όπλα.


• Οι Ακρίτες έγιναν ονομαστοί στα χρόνια που απειλούσαν το Βυζάντιο οι Άραβες (7ος -10ος αι.).

• Χιλιάδες παλικάρια, οργανωμένα σε μεγάλες ομάδες, φρουρούσαν τα περάσματα των συνόρων κι εμπόδιζαν τους εχθρούς να λεηλατούν τα μέρη εκείνα. Όταν δεν πολεμούσαν, γυμνάζονταν στο τρέξιμο και στο κοντάρι.

• Βοηθούσαν ακόμη να οχυρωθούν οι ακριτικές πόλεις και να χτιστούν κάστρα και βίγλες (παρατηρητήρια σε κάποιο ψηλό μέρος ) στα μέρη τα οποία φύλαγαν.


• Ο λαός τους ένιωθε προστάτες του, τους αγαπούσε και τους θαύμαζε

για την ανδρεία τους. • Κι έτσι ανδρειωμένους τους εξύμνησε στα ακριτικά

τραγούδια. • Τα τραγούδια αυτά, που μιλούν για τη ζωή και τους

αγώνες των ακριτών, σώθηκαν από γενιά σε γενιά, αγαπήθηκαν από το λαό μας κι έγιναν η αρχή των δημοτικών μας τραγουδιών.

Βασίλειος Διγενής ακρίτας


Ο πιο ξακουστός από τους ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής, που στο πρόσωπό του συγκέντρωνε τα χαρίσματα όλων των ακριτών. Στην Κύπρο, στον Πόντο, στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα μιλούν και τραγουδούν, ακόμη και σήμερα, για «της γης τον ανδρειωμένο», που είναι απόγονος του Ηρακλή του Αχιλλέα και του Μεγαλέξανδρου, αλλά και πρόγονος του κλέφτη του 1821.


Τι πρέπει να γνωρίζω

Ποια ήταν τα ανατολικά σύνορα του κράτους.

Τι ήταν οι Ακρίτες

Τι τους παραχωρούσε το Βυζαντινό κράτος.

Γιατί έγιναν γνωστοί οι Ακρίτες;

Τι ήταν τα Ακριτικά τραγούδια; Τι ένιωθε γι αυτούς ο λαός


Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων

και οι Ακρίτες



Καύκασος – Εύξεινος Πόντος – Περσικός κόλπος

Σύνορα απέραντα



Δωρεάν γη (στρατιωτόπια)

Πανοπλίες

Απαλλαγή από φόρους


Οι Ακρίτες έγιναν Ονομαστοί → 7ος – 10ος αιώνας (Απειλή των Αράβων). Για την ανδρεία τους ο λαός τους εξύμνησε τραγούδια τα οποία μιλούν για τη ζωή τους και τους αγώνες τους - Ακριτικά τραγούδια. Ο πιο διάσημος ακρίτας ήταν ο Βασίλειος Διγενής.



http://makiskan.pblogs.gr/

Ιστορία Ε΄ 4.20. ΄΄Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι...

Education

Transcript of Ιστορία Ε΄ 4.20. ΄΄Η φύλαξη των ανατολικών συνόρων και οι...