Τίτλος ερευνητικής εργασίας: «Έγκλημα και Τιμωρία»

Ομάδα Α’

Στάθη Όλγα

Τριανταφύλλου Μιχαέλλα

Κωτσίγιαννης Δημήτρης

Κυριακού Δημήτρης

Φραγκούλη Βικτωρία

Νικολακέα Μελίνα

Μαρίνης Πλούταρχος

Βιολογικοί – Ψυχοπαθολογικοί παράγοντες που επηρεάζουν την

εγκληματική συμπεριφορά

Τομείς έρευνας όσον αφορά στη θεωρία σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος είναι «φύσει εγκληματικό όν» είναι οι εξής: • Βιολογία (κληρονομικότητα,

γονίδια, σεροτονίνη) • Ψυχοπαθολογία (ψυχοπάθειες,

σχιζοφρένεια)

Βιολογικοί παράγοντες

Κληρονομικότητα

Χρωμοσώματα:

Σύνδρομο XYY ένα επιπλέον χρωμόσωμα Y στο 23ο ζεύγος

Σωματότυπος:

Ο εγκληματίας μπορεί να γίνει αντιληπτός από σωματικά αταβιστικά στίγματα

Βιολογικοί παράγοντες

Σεροτονίνη

Τα γονίδια ενδεχομένως συμμετέχουν στη ρύθμιση της εγκληματικότητας στον άνθρωπο

Αυτά σχετίζονται με τη σύνθεση σεροτονίνης

Η σεροτονίνη συμμετέχει στη ρύθμιση της συναισθηματικής μας κατάστασης και επηρεάζει την εν δυνάμει παραβατική μας συμπεριφορά

Η βίαιη συμπεριφορά έχει άμεση σχέση με αρνητικά συναισθήματα

Βιολογικοί παράγοντες

Κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη

Έρευνες έχουν δείξει ότι έχει άμεση σχέση με την εγκληματική συμπεριφορά που εκδηλώνει το παιδί στη ζωή του

Η νικοτίνη που προσλαμβάνει μία έγκυος συνδέεται με την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού

Ψυχοπαθολογικοί Παράγοντες

Ψυχοπάθειες

Ονομάζονται κυρίως οι ανωμαλίες στον ανθρώπινο χαρακτήρα κατά τις οποίες η νόηση του ανθρώπου παραμένει ανέπαφη

Είναι διαταραχές της προσωπικότητας που χαρακτηρίζονται από ρηχά συναισθήματα, όπως άγχος, έλλειψη ενοχής, ανευθυνότητα, παρορμητικότητα κ.ά

Οι ψυχοπαθείς άνθρωποι:

Χαρακτηρίζονται από έλλειψη ενσυναίσθησης

Δεν έχουν αίσθημα φόβου υλοποίησης, μετάνοιας και τύψεων

Δεν έχουν τον φόβο επιβολής τιμωρίας

Έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο συναισθηματικής ανταπόκρισης και αντιδράσεων

Σύμφωνα με στατιστικές, πολλοί εγκληματίες είναι άνθρωποι ψυχοπαθείς

Ψυχοπαθολογικοί Παράγοντες

Σχιζοφρένεια

Η σχιζοφρένεια είναι ο συλλογικός όρος για μεγάλη ομάδα ψυχώσεων που χαρακτηρίζονται από βαθιές διαταραχές

- της σκέψης

- του συναισθήματος

- της συμπεριφοράς

Σε πολλές περιπτώσεις εγκλημάτων, έχει αποδειχθεί ότι οι δράστες ήταν άνθρωποι ψυχικά ασθενείς ή και σχιζοφρενείς, γεγονός που λαμβάνεται υπόψη και κατά την απόδοση της ποινής τους

Εγκληματικότητα

Θέμα ανατροφής & βιωμάτων

Ποιοι είναι οι λόγοι που οι νέοι που διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν εγκληματική συμπεριφορά;

O Σημαντικό ρόλο παίζουν οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες

O Άλλοι παράγοντες είναι οι πολιτισμικοί (εκσυγχρονισμός παραδοσιακών κοινωνιών, καταναλωτικά πρότυπα που δημιουργούνται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης)

O Καταλυτικός ο ρόλος της οικογένειας. Σύμφωνα με μελέτες, τα παιδιά που λαμβάνουν τη σωστή επιτήρηση των γονέων είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε εγκληματικές δραστηριότητες. Οι σταδιακές αλλαγές που υπόκειται μάλιστα ο κοινωνικός θεσμός της οικογένειας, όπως η αύξηση των μονογονεϊκών οικογενειών είναι εξίσου υπεύθυνες

O Ο αποκλεισμός είναι ακόμη ένας παράγοντας που ωθεί τους νέους στην παραβατική συμπεριφορά. Πιο συγκεκριμένα, ο αποκλεισμός ορισμένων ομάδων αυξάνει προοδευτικά τη συσσώρευση των εμποδίων, την κρίση ταυτότητας και τη ρήξη κοινωνικών δεσμών

O Άλλος ένας παράγοντας που παίζει ουσιαστικό ρόλο είναι αυτός των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Τόσο η τηλεόραση όσο και οι ταινίες, προωθούν την έννοια της απονομής δικαιοσύνης μέσω της φυσικής εξόντωσης των εχθρών. Τα θεάματα βίας και η επιθετική ενέργεια μπορούν εύκολα να μεταφερθούν στην καθημερινή ζωή ωθώντας τους εφήβους να την ασκήσουν προσωρινά ή μόνιμα από αρκετές ώρες ως αρκετές μέρες

Ενδοατομικοί Παράγοντες α. Δυσκολίες Ιδιοσυγκρασίας / Χαρακτήρα β. Παρορμητικότητα –Αυτοέλεγχος γ. Νοημοσύνη δ. Αυτοεκτίμηση ε. Ψυχική ανθεκτικότητα –επάρκεια

‘Περί φιλοσοφίας, εγκλημάτων και

ποινών…’

Τσεζάρε Μπεκαρία (18ος αιώνας)

Ιταλός εγκληματολόγος, οικονομολόγος, δημοσιολόγος και φιλόσοφος

συγγραφέας του έργου του οποίο συνέβαλε καθοριστικά στον ορθολογικό

και ουμανιστικό αναπροσανατολισμό των ποινικών επιστημών και τη

διαμόρφωση της λεγόμενης «Κλασικής Σχολής» του Ποινικού Δικαίου

Έχει προοδευτικές ιδέες για τις ποινές που πρέπει να επιβάλλονται και

είναι υπέρ ενός συστήματος επιβολής ποινών με στόχο την πρόληψη και

όχι την ανταπόδοση

ασχολήθηκε με τις αρχές που πρέπει να διέπουν την επιβολή της ποινής ό

οι οποίες εμπνέουν και σήμερα το περιεχόμενο της δίκαιης δίκης

Τσεζάρε Μπεκαρία

θεωρεί ότι οι δικαστές πρέπει να λειτουργούν ως το «στόμα του νόμου», ενώ

είναι αντίθετος στην ομολογία μέσω βασανιστηρίων, στις μυστικές κατηγορίες

καθώς και στις υποβλητικές ανακρίσεις που συνηθίζονται στην εποχή του

Πολύ προοδευτικές είναι και οι απόψεις του για εγκλήματα με ηθική και

θρησκευτική απαξία, όπως η βρεφοκτονία και η αυτοκτονία, τα οποία ανάγει

στο φυσικό δίκαιο, θεωρώντας ότι πρέπει να παραμένουν ατιμώρητα

Επηρεάστηκε από τις ιδέες του Γαλλικού Διαφωτισμού και οι αρχές που

διατύπωσε στο έργο του επηρέασαν τη σκέψη για την ποινική δικαιοσύνη στην

Ευρώπη τον τρόπο διαφοροποιεί τις ποινές που πρέπει να

Immanouel Kant (18ος αιώνας)

Γερμανός φιλόσοφος/επιστήμονας

Γερμανός φιλόσοφος/επιστήμονας (18ος αιώνας)

Η δικαστική ή νομική τιμωρία πρέπει να διακρίνεται από τη φυσική τιμωρία, όπου η εγκληματικότητα η ίδια τιμωρεί και δεν εμπίπτει στην γνώση του νόμου. Η νομική τιμωρία δεν πρέπει να θεωρείται μόνο ως μέσο για την προώθηση ενός άλλου καλού είτε όσον αφορά στο ίδιο τον εγκληματία είτε στην κοινωνία των πολιτών, αλλά να τιμωρεί αποκλειστικά μια εγκληματική πράξηασδή

Κάποιος θα πρέπει πρώτα να βρεθεί ένοχος , πριν να υπάρξει οποιαδήποτε σκέψη για απαλλαγή από την τιμωρία του, οποιοδήποτε όφελος για τον εαυτό του ή τους συμπολίτες του

Σωκράτης (5ος αιώνας π.Χ)

κατά κύριο λόγο ασχολείται με την κατανόηση της φύσης της δικαιοσύνης και την κατασκευή του θεωρητικά καλύτερου καθεστώτος

η προετοιμασία εκείνων που είναι επιφορτισμένοι με την πολιτική εξουσία είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο της κατασκευής καθώς είναι αξιωματικό για τον φιλόσοφο ότι, χωρίς εξαιρετικούς κηδεμόνες των ανθρώπων, δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη στο κράτος εξαιρετικούς κηδεμόνες των ανθρώπων δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη στο κράτος

επιθυμεί το σχεδιασμό ενός προγράμματος να εκπαιδεύσει αυτό που θα αποκαλούσαμε «επαγγελματίες της ποινικής δικαιοσύνης" και περίτεχνα διατυπώνει ότι οι άνθρωποι, εκπαίδευμενοι από τους κηδεμόνες, προορίζονται για τον εφοδιασμό της κοινωνίας με τις καλύτερες δυνατές παρουσίες αστυνομικών και δικαστών , καθώς και στρατιωτών, διαχειριστών και κυβερνητών

Πλάτωνας (4ος-5ος αιώνας π.Χ)

κατέγραψε πολλούς εσχατολογικούς μύθους που αποσκοπούν στο

να καταστήσουν ένα κίνητρο για την καλή συμπεριφορά και να ενθαρρύνει τα μέρη που πλήττονται- σε τελική ανάλυση, θα λάβουν τουλάχιστον την ικανοποίηση τους «με τον πόνο των εχθρών τους»

στόχος των μύθων του Πλάτωνα ήταν να πείσει τους ανθρώπους ότι η αδικία θα τιμωρηθεί στο τέλος. Πιστεύει ότι οι κακοποιοί οι οποίοι διαφεύγουν την τιμωρία είναι πιο αξιολύπητοι από εκείνους οι οποίοι υποβάλλονται σε τιμωρία - κατά συνέπεια αποδεικνύοντας ότι η τιμωρία έχει αξία σε αυτους που τιμωρούνται

Η…ηθική ενός εγκλήματος

Ηθική: ο κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται αρχικά με το

παρακάτω ερώτημα: ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι αποδεκτές και

ορθές και ποιες ανάρμοστες και λανθασμένες

στα θέματα ηθικής σπάνια υπάρχει γενική συμφωνία απόψεων και

ακόμα και ο προσδιορισμός ποιο είναι το κεντρικό ή θεμελιώδες

ζήτημα αποτελεί αντικείμενο διαφωνιών

Το ζήτημα της φύσης μιας εγκληματικής πράξης καθώς και του είδους

της τιμωρίας που της αρμόζει αποτελεί αντικείμενο μελέτης του τομέα

της ηθικής

Η…ηθική ενός εγκλήματος

Ηθική – Έγκλημα : Η ηθική είναι άρτια συνδεδεμένη με το έγκλημα, αφού το δεύτερο προσδιορίζεται με βάση γενικότερες ηθικές αρχές της κοινωνίας

Υπάρχει ηθικό έγκλημα (π.χ. η ανθρωποκτονία ενός διδακτορία ή μια δολοφονία, αφού έχει προηγηθεί πρώτα μια άλλη εγκληματική πράξη εις βάρος αυτού που την εκτελεί)

Η ηθική αφορά και σε περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου-παγκοσμίων εγκλημάτων (εστιάζοντας στην κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων )

Ποινή και ηθικό δίκαιο

Ποινή – Ηθική : Η ηθική διαπνέει το πνεύμα όλων των νόμων και νομοθεσιών για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος

Δίκαιο-Ηθική: δεν συμπίπτουν πάντα !

(πχ, μπορεί μια νόμιμη πράξη να αποδοκιμάζεται ηθικά

και μια άλλη, παράνομη πράξη να επιδοκιμάζεται ηθικά)

ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ Η επιβολή ποινής στο δράστη ενός εγκλήματος είναι η πρακτική κατάληξη της αποδοκιμασίας τόσο της πράξεως όσο και του δράστη της (Ποινικό Δίκαιο)

Αρχικά → στόχος της ποινής ήταν μόνο η τιμωρία. «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος».

Αργότερα → προσανατολισμός της ποινής ο σωφρονισμός του εγκληματία και η επανένταξή του στην κοινωνία.

ΓΕΝΙΚΑ όσο πιο δημοκρατική είναι μια κοινωνία τόσο πιο ήπια ποινή επιβάλλεται.

− Η ποινή πρέπει να είναι ακριβής, αναγκαία, η ελάχιστη δυνατή στις δεδομένες συνθήκες, ανάλογη του εγκλήματος και υπαγορευόμενη από τους νόμους

ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗ ΠΟΙΝΗ

• Οι ποινές που επιβάλλονται για τα εγκλήματα μπορεί να είναι στερητικές της ελευθερίας ή/ και χρηματικές ποινές.

Τα εγκλήματα με βάση την ποινή που προβλέπεται από το νόμο γι’ αυτά διακρίνονται σε:

• Κακουργήματα τιμωρούνται με την ποινή της κάθειρξης, ισόβιας ή πρόσκαιρης ( 5-20 χρόνια).

• Πλημμελήματα τιμωρούνται με την ποινή της φυλάκισης (από 10 ημέρες έως 5 χρόνια) ή με

χρηματική ποινή ή με περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων.

• Πταίσματα τιμωρούνται με κράτηση (από 1μέρα μέχρι 1 μήνα) ή πρόστιμο.

Από τον νόμο καθορίζεται το είδος της απειλούμενης για κάθε αδίκημα ποινής και οριοθετούνται τα κατώτατα ή/και τα ανώτατα όρια αυτής.

ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗ ΠΟΙΝΗΣ ❖ Γίνεται εξατομίκευση της ποινής. Για την επιμέτρηση της ποινής το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη :

α) τη βαρύτητα του εγκλήματος

β) την προσωπικότητα του δράστη

ΛΟΓΟΙ ΜΕΙΩΣΗΣ ΠΟΙΝΗΣ : κάτω από το προβλεπόμενο από το νόμο πλαίσιο

αποτελεί η αναγνώριση στον κατηγορούμενο ελαφρυντικών. Αυτά είναι:

1) προτέρου εντίμου βίου

2) «μη ταπεινών αιτίων»

3) ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος

4) ειλικρινούς μεταμελείας

5) μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς

ΛΟΓΟΙ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ Η ποινή αυξάνεται πάνω από το προβλεπόμενο από το νόμο πλαίσιο στους υπότροπους και καθ’ έξη ή κατ’ επάγγελμα εγκληματίες.

ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΑ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΆΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ, ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΑΧΘΕΊ ΤΑ

ΕΞΗΣ ΚΥΡΙΑ ΣΥΣΤΗ ΜΑΤΑ ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ

ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ /ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΏΝ:

ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΆ ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΚΛΕΙΣΤΉΣ

ΜΕΤΑΧΕΊΡΙΣΗΣ

ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΆ ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΑΝΟΙΚΤΉΣ

ΜΕΤΑΧΕΊΡΙΣΗΣ

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΆ ΜΈΤΡΑ ΑΝΤΊ ΓΙΑ ΦΥΛΆΚΙΣΗ.

Α)ΚΛΕΙΣΤΗΣ

ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ 1.ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΌ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΌ ΣΥΣΤΗΜΑ

2.ΤΟ ΑΠΟΜΟΝΩΤΙΚΌ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ

(ΠΕΝΣΥΛΒΆΝΙΑΣ).

3.ΤΟ ΜΙΚΤΌ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ (ΩΒΟΎΡΝΕΙΟ).

4.ΤΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ (ΙΡΛΑΝΔΙΚΌ).

Β)ΑΝΟΙΧΤΗΣ

ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ -ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΦΥΛΑΚΏΝ ΌΠΟΥ ΟΙ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΙ ΕΡΓΆΖΟΝΤΑΙ

-ΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΈΡΩΝ (ΚΥΡΊΩΣ ΑΝΉΛΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΈΝΩΝ)

-ΗΜΙΕΛΕΎΘΕΡΗ ΔΙΑΒΊΩΣΗ

C)ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ

ΜΕΤΡΑ ΑΝΤΙ ΤΗΣ

ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ -ΑΝΑΣΤΟΛΉ

-ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΕΠΙΤΉΡΗΣΗ

-ΚΑΤ’ΟΊΚΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΌΣ

-ΠΟΙΝΙΚΉ ΜΕΣΟΛΆΒΗΣΗ

-ΜΕΊΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΉΣ

-ΑΜΝΗΣΤΊΑ ΚΑΙ ΧΆΡΗ

-ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΆ ΜΈΤΡΑ ΓΙΑ ΧΡΉΣΤΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΏΝ ΟΥΣΙΏΝ

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΓΙΑ ΧΡΗΣΤΕΣ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

-Η ΦΥΛΆΚΙΣΗ ΈΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΊ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΉ ΩΣ

ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΌ ΜΈΤΡΟ.

-ΠΑΡΟΧΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

-ΣΤΕΝΉ ΠΑΡΑΚΟΛΟΎΘΗΣΗ

-ΠΑΡΟΧΉ ΣΥΜΒΟΥΛΏΝ,ΘΕΡΑΠΕΊΑΣ ΚΑΤ’ΟΊΚΟΝ Ή ΣΕ

ΚΟΙΝΌΤΗΤΕΣ Ή ΧΡΉΣΗ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΆΤΩΝ ΟΥΣΙΏΝ ΌΠΩΣ Η

ΜΕΘΑΔΌΝΗ

Η κοινωνική επανένταξη ως αυτοτελές

δικαίωμα

των κρατουμένων

Ούτε ο Σωφρονιστικός Κώδικας, ούτε ο

Ποινικός Κώδικας της χώρας μας αναφέρονται στον όρο «κοινωνική επανένταξη»

Ωστόσο η σωφρονιστική πολιτική όσο και οι εγκληματολόγοι τη θεωρούν κρίσιμο σκοπό της στερητικής της ελευθερίας ποινής

Η επανακοινωνικοποίηση όμως των κρατουμένων, έχει υψηλό οικονομικό κόστος για το Κράτος Πρόνοιας

Έτσι πολλοί υποστηρίζουν ότι το βάρος αυτό(της επανένταξης) μπορεί να αναλάβουν και μη-κρατικοί φορείς

Από εθνικής σκοπιάς:

ο ισχύων Σωφρονιστικός Κώδικας (Ν. 2776/99)

δεν αναφέρει καθόλου ως σκοπό της

φυλάκισης την κοινωνική επανένταξη των

εγκλείστων

Η ομαλή επανένταξη, αποτελεί μόνιμη προγραμματική δήλωση όλων των Υπουργών Δικαιοσύνης

συγκρούεται όμως με:

α) ιδεολογικά,

β) οικονομικά

γ) εργασιακά

προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας

Η «επανένταξη» δεν πρέπει να πειραματίζεται πάνω στα θεμελιώδη δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του κρατούμενου.

Κρίσιμο ζήτημα: Η αποφυγή της «αποκοινωνικοποίησης» του κρατουμένου

Η επανένταξη ως δικαίωμα;

Αν η «κοινωνική επανένταξη» είναι ατομικό δικαίωμα του έγκλειστου, τότε πρέπει η σωφρονιστική διοίκηση να τον διευκολύνει στην άσκηση των λοιπών δικαιωμάτων

Αν η κοινωνική αποκατάσταση συνιστά μέρος του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου-κρατούμενου κι αν αποτελεί τον αποκλειστικό σκοπό της έκτισης της ποινής, δεν αρκεί η εκούσια συνεργασία του κρατούμενου αλλά επιβάλλεται η αναγνώριση στον κρατούμενο αυτοτελούς δικαιώματος

Στην Ελλάδα ,δεν είναι ακόμα δεκτή η εξομοίωση του δικαιώματος στην ιατρική φροντίδα, στην τροφή ή στην ψυχολογική υποστήριξη με το «δικαίωμα στην επανένταξη»

Δεν πρέπει να υποστηρίζεται η άποψη πώς η κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων δεν μπορεί να αποτελέσει μέριμνα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων

Διότι ένας κρατούμενος που είναι παντελώς ανίκανος να επανενταχθεί είνaι ουσιαστικά νεκρός για την κοινωνία

Ιδιωτική επανένταξη;

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να προσφέρει περισσότερες δυνατότητες/ ευκαιρίες στον κρατούμενο για επανένταξη

Η σύγκρουση όμως ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων και ποινικής φιλοσοφίας μπορεί εύκολα να καταλήξει σε αλλοίωση της δημόσιας ποινής

Η σύγκρουση στόχων και κερδοσκοπίας είναι δεδομένη στις «ιδιωτικές φυλακές».

το αποτελεσματικό ιδιωτικό management δεν εχει λόγο να επιτύχει την επανένταξη

ΣΥΝΕΠΩΣ:Το κοινωνικό κόστος για την επανένταξη είναι υπόθεση του Κράτους

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: 1. Η κοινωνική επανένταξη είναι υποχρέωση του Κράτους Πρόνοιας

2. Η κοινωνική επανένταξη προϋποθέτει λειτουργία δημοσίων δομών , εξειδικευμένο προσωπικό και κυρίως αλλαγή αντιλήψεων.

3. Η κοινωνική επανένταξη δεν μπορεί να πετύχει εάν δεν πιστεύουμε ότι όλοι (χωρίς διακρίσεις και στερεότυπα) έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν κοντά μας.

4. Η κοινωνική επανένταξη συνιστά την προσφορότερη πολιτική πρόληψης καθώς σπάει το φαύλο κύκλο ή τον κρίσιμο κρίκο της αέναης υποτροπής και καταστολής

Πρέπει συνεπώς το δικαίωμα στην επανένταξη να ενταχθεί στα δικαιώματα

του ανθρώπου στο πλαίσιο της δυνατότητας αυτοκαθορισμού και

αυτοδιάθεσής του δυνάμει ελεύθερου ανθρώπου, έχοντος ίδια αξία με

τους «εκτός»

Τίτλος ερευνητικής εργασίας: «Έγκλημα και Τιμωρία»

Ομάδα Β’

Πετρόπουλος Παύλος

Παπαδόπουλος Πύρρος

Μιχαλοπούλου Κωνσταντίνα

•Τρομοκρατικά και Ρατσιστικά Εγκλήματα

•Εγκληματικότητα ονομάζεται το σύνολο των αξιόποινων πράξεων που αποδοκιμάζονται ειδικότερα από τους ποινικούς νόμους.

•Η εγκληματικότητα προσδιορίζεται κατά τόπο , χρόνο, μέγεθος, και εξέλιξη →"φανερή εγκληματικότητα“≠ "αφανής ή σκοτεινή εγκληματικότητα“

• Η έκταση της εγκληματικότητας σε μία χώρα υπολογίζεται με βάση τον δείκτη εγκληματικότητας .

Ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία κλπ. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη ( razza = φυλή) , είναι ο φυλετικός ρατσισμός.

Η τρομοκρατία ( terrorism), αν και δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος

ορισμός, γενικά αποτελεί τη «συστηματική» χρήση, ή την απειλή χρήσης βίας Η κάθε πράξη επ' αυτού χαρακτηρίζεται τρομοκρατική πράξη και οι επιχειρούντες αυτήν τρομοκράτες. → Ανατινάξεις ,πειρατείες ,ομηρίες ,φόνοι , δολιοφθορές εμπρησμοί , βομβιστικές ενέργειες, αεροπειρατείες , απαγωγές, κτλ. • Δεν είναι σπάνιες οι φορές που τέτοιες πράξεις πλήττουν ακόμη και αθώους ανυποψίαστους πολίτες. π.χ. καταλήψεις σχολείων με ομήρους παιδιά.

Στη παγκόσμια ιστορία, πολλά εγκλήματα που έχουν καταγραφεί απορρέουν από θρησκευτικό φανατισμό και προσηλυτισμό

Σε πολλές περιπτώσεις, η θρησκευτική πίστη ήταν απλά η πρόφαση για τη

διάπραξη αυτών των εγκλημάτων – οι πραγματικοί λόγοι ήταν η επιβολή ενός κράτους σε άλλο, η απόκτηση περιουσίας και πολιτικής δύναμης, η προσωπική εμπάθεια, ο μισογυνισμός, κ.α.

Το θρησκευτικό έγκλημα έχει καταδικασθεί, έχει δικαιολογηθεί, έχει αποδοθεί σε

μεταφυσικά αίτια αλλά και σε πολιτικοκοινωνικά συμφέροντα καθιστώντας την επιστημονική μελέτη του σημαντικά δυσχερή

Πολλά από αυτά τα εγκλήματα έμειναν ατιμώρητα (Ιερά Εξέταση, διωγμοί κατά των Χριστιανών)

Σε κοινωνίες, που διέπονται από αυστηρές θρησκευτικές αντιλήψεις (μουσουλμανικές χώρες), διαπράττονται ακόμα και σήμερα ατιμώρητα εγκλήματα (εγκλήματα τιμής , θανατική ποινή για ανηλίκους και αθεϊστές)

1546 - Etienne Dolet ,Γάλλος εκδότης και βιβλιέμπορος και παθιασμένος υποστηρικτής της μάθησης. Φυλακίστηκε αρκετές φορές για τις ευθείς κριτικές του για την Εκκλησία 1553 - Michael Servetus, Ισπανός φυσικός που ανακάλυψε την κυκλοφορία του αίματος στους πνεύμονες ( μια περαιτέρω έρευνα βασισμένη στον Galen). Εκδιώχθηκε από την Ιερά Εξέταση και νόμιζε τον εαυτό του ασφαλή ανάμεσα στους Προτεστάντες Το κυνήγι των Μαγισσών (15ος-18ος αιώνας) Μεσαιωνική Ιερά Εξέταση (12ος-13ος αιώνας) Ιερός Ισλαμικός πόλεμος (Τζιχάντ-Κοράνι)-μέχρι σήμερα

Εγκληματολογία

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

• Αντικείμενο της εργασίας του είναι η καταγραφή, η διερεύνηση και η ανάλυση του σύγχρονου εγκλήματος.

• Ο εγκληματολόγος ερευνά το έγκλημα ως ανθρώπινη πράξη

αλλά και ως κοινωνικό φαινόμενο και αναζητεί τους εγκληματογόνους παράγοντες και τις εκδηλώσεις της εγκληματικότητας

• Επίσης μελετά το δράστη των εγκληματικών πράξεων και

την κοινωνική αντίδραση σε αυτό, αναζητώντας τη διακρίβωση των σχέσεων μεταξύ ποινικού νόμου, εγκλήματος και ποινικής κύρωσης

• Τομείς στους οποίους μπορεί να δραστηριοποιηθεί είναι: το

οργανωμένο έγκλημα, η παράνομη διακίνηση τοξικοεξαρτησιογόνων ουσιών, η παράνομη διακίνηση προσώπων, η διακίνηση πορνογραφικού υλικού, η εγκληματικότητα που σχετίζεται με τις βιοτεχνολογίες και τις νέες τεχνολογίες, η οικονομική εγκληματικότητα, το πληροφοριακό έγκλημα, κ. α

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ Η φύση του επαγγέλματος και ο διεπιστημονικός χαρακτήρας της συγκεκριμένης επιστήμη προϋποθέτει • ευρύτητα πνεύματος • ικανότητα αντίληψης της σύγχρονης κοινωνικής

πραγματικότητας και της διαδικασίας μετασχηματισμού της • κατανόηση της λειτουργίας του συστήματος της ποινικής

δικαιοσύνης, των μηχανισμών επίσημου κοινωνικού ελέγχου του εγκλήματος και της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο

• Η ενδεχόμενη επαφή του με παρεκκλίνουσες κοινωνικές ομάδες ή παραβατικά άτομα απαιτεί ψυχραιμία, ψυχική αντοχή, αποδοχή της διαφορετικότητας του άλλου και ικανότητα χειρισμού δύσκολων καταστάσεων.

• Θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνει προτάσεις και να δίνει λύσεις στα ζητήματα σύγχρονης εγκληματικότητας και αντεγκληματικής πολιτικής.

Τίτλος ερευνητικής εργασίας: «Έγκλημα και Τιμωρία»

Ομάδα Γ’

Πετρίδη Φραντζέσκα

Σαρτζετάκη Χριστίνα

Καραιωσηφίδου Ιωάννα

Μαυροειδή Φαίδρα

Κολοβέντζου Εύα

Παγκόσμια Εγκλήματα

• Πρόκειται για εγκλήματα που παραβιάζουν το Διεθνές

Δίκαιο, που με τη σειρά του προστατεύει τα δικαιώματα

της διεθνούς κοινότητας

• Τέτοια εγκλήματα αποτελούν:

Εγκλήματα πολέμου

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Γενοκτονία

Τρομοκρατία

Εγκλήματα Πολέμου • Εγκλήματα πολέμου είναι οι παραβιάσεις των κανόνων διεθνούς

ανθρωπιστικού δικαίου κατά την διάρκεια πολέμου, οι οποίες θεωρούνται ποινικά αδικήματα

• Περιλαμβάνουν παραβίαση κανόνων πολέμου που προστατεύουν τις

εμπλεκόμενες πλευρές ή αποτυχία τήρησης των κανόνων της μάχης Ο σύγχρονος ορισμός διαμορφώθηκε κατά τη Δίκη της Νυρεμβέργης • Τα εγκλήματα πολέμου, που είναι μέρος μαζικών δολοφονιών ή

γενοκτονιών ,καλύπτονται ευρύτερα βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και περιγράφονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Παραδείγματα εγκλημάτων πολέμου αποτελούν: • η κακή μεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου ή αμάχων

• η καταστροφή πόλεων

• η επίθεση σε ομάδες που εμφανίζουν τη σημαία της παράδοσης ή της ανακωχής

• το τέχνασμα της χρήσης μιας τέτοιας σημαίας για επίθεση στον εχθρό

• Τα εγκλήματα πολέμου είναι σημαντικά για το διεθνές

ανθρωπιστικό δίκαιο, καθώς είναι ένας τομέας όπου έχουν συγκληθεί διεθνή δικαστήρια, όπως αυτό της Νυρεμβέργης.

• Η απόδοση δικαιοσύνης σε εγκλήματα πολέμου έχει

κατηγορηθεί πολλές φορές οτι είναι ευνοϊκή προς τους νικητές και ορισμένα περιστατικά δεν έχουν αναγνωριστεί ως εγκλήματα πολέμου.

• Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν: Τη καταστροφή μη στρατιωτικών στόχων του Άξονα κατά

τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τους Συμμάχους, όπως ο βομβαρδισμός της γερμανικής πόλης της Δρέσδης

τη χρήση των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το

Ναγκασάκι

τη χρήση Γερμανών αιχμαλώτων πολέμου σε στρατόπεδα αναγκαστικής εργασίας ή στον καθαρισμό ναρκοπεδίων

Χαρακτηριστικά παραδείγματα εγκλημάτων πολέμου

ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ – Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ

Γερµανία της περιόδου 1933–1945

Ναζιστικό Κόµµα µε επικεφαλής τον Αδόλφο Χίτλερ

Εξωτερική πολιτική βασισμένη κυρίως στην έννοια του "ζωτικού χώρου"

Αποτέλεσε τον κύριο λόγο του ξεσπάσματος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέµου

Οι πολιτικές και κοινωνικές δομές άλλαξαν ολοσχερώς, καθιερώνοντας τον "υπέρτατο Ηγέτη".

Φυλετική πολιτική

Στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, όπως το Άουσβιτς

Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ευρώπης.

Σκληρή και βάναυση καθηµερινή ζωή; οι ξυλοδαρμοί, τα βασανιστήρια και οι οµαδικές εκτελέσεις στην ηµερήσια διάταξη.

Διεξαγωγές σαδιστικών και θανατηφόρων "ιατρικών" πειραμάτων στους κρατούµενους, συµπεριλαµβανοµένων και παιδιών.

Γιόζεφ Μένγκελε, στρατιωτικός γιατρός στο Άουσβιτς και διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας στο Μπίρκεναου, γνωστός ως "ο Άγγελος του Θανάτου"

Σκοπός να παράξουν "φυλετικά αγνά" μωρά, να διερευνήσουν τις αντοχές του ανθρώπινου σώµατος στον πόνο, τον ακρωτηριασµό, την πίεση ή την θερµοκρασία).

Οι περισσότεροι από τους κρατούµενους που χρησιµοποιήθηκαν στα πειράµατα αυτά δεν επέζησαν.

Τα θύµατα του Ολοκαυτώματος

Καθώς και πολλοί που απλώς δεν ανήκαν στην Άρεια φυλή.

Το Ολοκαύτωμα εφαρμόστηκε χωρίς κανένα έλεος ή εξαίρεση για τα παιδιά ή τα μωρά

Εβραίοι

Σέρβοι

Πολωνοί

Ρώσοι

Κομουνιστές

Ομοφυλόφιλοι

Αθίγγανοι

Ψυχικά ασθενείς

Σωµατικά ανάπηροι

Διανοητές

Πολιτικοί ακτιβιστές

Μάρτυρες του Ιεχωβά

Καθολικοί

Προτεστάντες

Συνδικαλιστές

Αφρικανοί

Κοινοί εγκληματίες

"Εχθροί του κράτους"

ΒΙΕΤΝΑΜ

Σφαγή του Μι Λάι (Mỹ Lai)

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στις 16 Μαρτίου 1968.

Μαζική δολοφονία αμάχων πολιτών, ο αριθμός των οποίων κυμαίνεται από 347 έως 504

Αμερικανοί στρατιώτες του 3ου λόχου του 1ου τάγματος, το οποίο ανήκε στο 20ό Σύνταγμα Πεζικού, της 11ης ταξιαρχίας της Μεραρχίας "Americal".

Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν γυναίκες, παιδιά, βρέφη και ηλικιωμένοι.

Μερικά από τα πτώματα, είχαν ακρωτηριαστεί και πολλές γυναίκες βιάστηκαν πριν τις δολοφονίες.

ΙΡΑΝ – ΙΡΑΚ

Εκτεταμένη χρήση χημικών όπλων από το Ιράκ. Τα Ιρακινά χημικά όπλα ήταν υπεύθυνα για πάνω από 100.000 απώλειες Ιρανών.

Το Ιράκ χρησιμοποίησε χημικά όπλα και κατά του ίδιου του κουρδικού πληθυσμού του, προκαλώντας απώλειες που εκτιμώνται από αρκετές εκατοντάδες έως και 5.000 θανάτους.

Το Ιράν χρησιμοποιούσε εθελοντές (μεταξύ των οποίων και παιδιά) σε αποστολές υψηλού κινδύνου, για παράδειγμα, στην εκκαθάριση ναρκοπεδίων ώστε να επιτραπεί η πρόοδος των τακτικών στρατευμάτων.

Το USS Vincennes κατέρριψε ένα επιβατικό αεροπλάνο σκοτώνοντας όλους τους 290 επιβάτες και το πλήρωμα, ενώ περιπολούσαν ιρανικά ύδατα χωρίς άδεια.

ΚΟΣΣΟΒΟ

45 Αλβανοί σκοτώθηκαν από την αστυνομία της Σερβίας στο χωριό Racak στο κεντρικό Κόσσοβο. Η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας υποστήριξε ότι τα θύματα ήταν όλα τα μέλη του Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβο.

120 Αλβανοί σκοτώθηκαν από το Σερβικό στρατό στο χωριό Izbica στο κεντρικό Κόσσοβο στις 28 Μαρτίου 1999.

48 Αλβανοί σκοτώθηκαν στο Suva Reka, στο κεντρικό Κόσσοβο στις 26 Μαρτίου 1999. Η Σερβική αστυνομία κλείδωσε τα θύματα μέσα σε μια πιτσαρία μαζί με δύο χειροβομβίδες.

19 Αλβανοί εκτελέσθηκαν στο Podujevo, Κόσσοβο το Μάρτιο του ΄99. Ήταν όλοι τους γυναίκες και παιδιά.

Στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στην πόλη της Γκόγκοβατς στο κεντρικό Κόσσοβο, το 1998. Το στρατόπεδο είχε χρησιμοποιηθεί από Αλβανούς αντάρτες του Κοσσόβου με σκοπό να συγκεντρωθούν και να περιοριστούν οι εκατοντάδες άνδρες κρατούμενοι Σέρβικής και μη αλβανικής εθνικότητας.

Εγκλήματα πολέμου-αίτια και συνέπειες

(Β΄ παγκόσμιος πόλεμος)

ΑΙΤΙΑ • Η συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) είναι η Συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα

τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ και την Γερμανική Αυτοκρατορία

• Το 1936 η Γερμανία παραβιάζει την Συνθήκη των Βερσαλλιών και καταλαμβάνει την αποστρατικοποιημένη ζώνη της Ρηνανίας

• ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ

• ΟΞΥΝΣΗ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ

• Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Το 1929 ξεσπά παγκόσμια οικονομική κρίση από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, που οδηγεί όλο τον Δυτικό κόσμο σε οικονομικό αδιέξοδο

Τα μέτρα που είχαν παρθεί δεν επαρκούσαν γιατί το διέξοδο από την κρίση απαιτούσε τη δημιουργία νέων αγορών και τον έλεγχο περισσότερων πλουτοπαραγωγικών περιοχών του πλανήτη από τις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες

Η μόνη λύση που θα οδηγούσε στη δημιουργία νέων δεδομένων για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής τους ήταν ο πόλεμος. Αυτή τη φορά όμως ο πόλεμος θα στρεφόταν προς την Ανατολή και τον Νότο σε αντίθεση με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο που στόχο είχε τη Δύση.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ • ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος προκάλεσε τεράστιες ανθρώπινες και υλικές

απώλειες κυρίως στην Ευρώπη

• σε τριάντα έξι εκατομμύρια ανέρχονται οι νεκροί, πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από άμαχο πληθυσμό

• πόλεις και οικισμοί, λιμάνια, επικοινωνιακοί κόμβοι και πλουτοπαραγωγικές πηγές καταστράφηκαν

o ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

• Πρόκειται για τη δίκη των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών εγκληματιών πολέμου που διενεργήθηκε από επί τούτω συγκροτημένο ομώνυμο Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, που συνεδρίασε στο δικαστικό μέγαρο της Νυρεμβέργης, από τις 20 Νοεμβρίου του 1945 μέχρι την 1η Οκτωβρίου 1946

• Κατηγορούμενοι ήταν 24 μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος και οκτώ ναζιστικές οργανώσεις

• Κατηγορίες : προπαρασκευή και πρόκληση του πολέμου, διάπραξη εγκλημάτων πολέμου κατά παράβαση των κανόνων που οφείλουν να διέπουν τη συμπεριφορά των εμπολέμων και διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας (πρώτη φορά αναφέρεται αυτός ο όρος)

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

o ΡΙΨΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΒΟΜΒΑΣ ΣΕ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ • Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα

από τα μεγαλύτερα γεγονότα του 20ου αιώνα που σφράγισαν την νίκη των συμμάχων κατά του Άξονα. Η συγκεκριμένη επίθεση αναφέρεται συχνά ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

• Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη στο Ναγκασάκι

• Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα

• Υπάρχουν επίσης απόψεις που υποστηρίζουν ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου

Σύγχρονα εγκλήματα πολέμου …με συνέπειες για ολόκληρη την ανθρωπότητα

Ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την στιγμή είναι ο εμφύλιος Συριακός. Τα μαχόμενα μέρη είναι :

ΣΥΡΙΑ-ΣΥΡΙΑΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

ΙΡΑΝ-ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ-ΛΙΒΥΗ

Τα θύματα…

Σύμφωνα με τις ΗΠΑ

• 9.100-11.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, κυρίως διαδηλωτές

συμπεριλαμβανομένων 2.470-3.500 ένοπλων μαχητών

Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Συρίας:

• 5.700-6.400 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 2000-2500 μελών των δυνάμεων ασφαλείας, περισσότεροι από 800 αντάρτες και περισσότεροι από 3.000 άμαχοι, έχουν σκοτωθεί σε μάχες από αυτούς που χαρακτηρίζονται ως «ένοπλες τρομοκρατικές ομάδες»

Ο ρόλος του ΟΗΕ • ρόλος παρατηρητή-καμία συμμετοχή στη σύρραξη αυτή

• ελέγχει τις ανησυχητικές πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες έχουν αυξηθεί οι περιπτώσεις υποσιτισμού μεταξύ των παιδιών στις πολιορκούμενες περιοχές της Συρίας, (εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος)

• Η επικεφαλής των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ ζήτησε να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός και να δημιουργηθεί αμέσως ένας ανθρωπιστικός διάδρομος για τη διάσωση των αμάχων που έχουν εγκλωβιστεί στην πόλη Μουανταμίγιατ αλ Σαμ, στα περίχωρα της Δαμασκού

Συμπεράσματα Ακόμα και στο σύγχρονο κόσμο, συμβαίνουν πόλεμοι…και τα εγκλήματα αυτών δεν σταματούν…μπορεί να υπάρξει παρέμβαση από τη διεθνή κοινότητα...όμως, γιατί αυτή αργεί τόσο πολύ; (συμφέροντα, συνεργασίες, οικονομικά και πολιτικά οφέλη, φόβος για έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο)

Ανθρώπινα δικαιώματα

Είναι τα δικαιώματα που έχει κάποιος επειδή είναι άνθρωπος

1. Δικαίωμα στην ζωή , ισότητα 2. Ισότητα απέναντι στον νόμο και στην ποινή 3. Όχι δουλεία και βασανιστήρια 4. Ελευθερία λόγου και έκφρασης 5. Δικαίωμα στην ιδιοκτησία 6. Ελευθερία κίνησης και κατοίκησης 7. Δικαίωμα στο άσυλο 8. Ανεξιθρησκεία 9. Δημόσια ασφάλεια 10. Εκπαίδευση 11. Κανένας δεν μπορεί να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα Όμως…..πόσα από αυτά καταπατούνται ακόμα και σήμερα και με πόσους εγκληματικούς τρόπους; Και πόσα τιμωρούνται;

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών

• Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) είναι ένας διεθνής οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας μεταξύ των κρατών του κόσμου με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές δίκαιο, την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική ισότητα

• Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε μετά από απαίτηση των εθνών για τη διεθνή ειρήνη μετά από τις θηριωδίες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και την ανάγκη καταγραφής και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

• Ιδρύθηκε το 1945 από τις χώρες που νίκησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αρχικά είχε 51 μέλη. Μετά την προσχώρηση του νεότερου κράτους, του Νοτίου Σουδάν το 2011, ο Ο.Η.Ε. αριθμεί 193 κράτη μέλη, δηλαδή σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανεξάρτητα έθνη

• Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε για να προασπίσει και να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα

Στο παρελθόν………..

• Αρχαία Ελλάδα (Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα)

είχαν αναγνωριστεί (ιδεοκρατική φιλοσοφία, Στωικοί φιλόσοφοι, σοφιστές)

κάποιες πτυχές ατομικής ελευθερίας και το δικαίωμα αυτοκαθορισμού του

Αθηναίου πολίτη. Το δικαίωμα αυτό αποτελούσε το θεμέλιο της αθηναϊκής

δημοκρατίας

• Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (έως τα χρόνια του Αυγούστου (27 π.Χ.)

είχαν προβλεφθεί νόμοι προάσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά μόνο

όσων ανήκαν στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις

• Magna Carta (Αγγλία, 12ος-13ος αιώνας)

καθιέρωση του Habeas Corpus, την απαγόρευση δηλ. των αυθαίρετων συλλήψεων και κρατήσεων και την υποχρέωση άμεσης προσαγωγής των συλλαμβανομένων προς δικαστική κρίση

• Γάλλοι διαφωτιστές

καλλιέργησαν την ιδέα της ισότητας των ανθρώπων, καθώς και των εγγενών σε κάθε άνθρωπο «φυσικών» δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στη γαλλική επαναστατική Διακήρυξη του 1789 καθιερώθηκαν οι βασικές πολιτικές ελευθερίες και δικαιώματα κάθε ανθρώπου

• 19ος-20ος αιώνας

δικαιώματα και φυσικές ανθρώπινες ελευθερίες διακηρύχθηκαν σε όλα σχεδόν τα συντάγματα των ευρωπαϊκών κρατών. Διακήρυξη ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων περιλήφθηκε και στα ελληνικά επαναστατικά καθώς και στα μετεπαναστατικά συντάγματα

Τίτλος ερευνητικής εργασίας: «Έγκλημα και Τιμωρία»

Ομάδα Δ’

Νομικού Αγγελική

Σαρακατσιάνου Μαριαλένα

Πιπίνης-Τρουπάκης Μιχάλης

Πουρσαιτίδης Ευθύμης

Τάσσης Θοδωρής

Στον πίνακα απεικονίζεται η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια από τους αδελφούς Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη , το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831- σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο - έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος . Ειδικότερα ο κυβερνήτης πυροβολήθηκε και μαχαιρώθηκε θανάσιμα καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία.

Αυτό αποτελεί ένα ειδεχθές έγκλημα που προβλημάτισε και σόκαρε τον καλλιτέχνη , ο οποίος θέλησε να το αποδώσει πάνω στον καμβά του.

Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου 1936, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Guernica της Χώρας των Βάσκων.

Στον τεράστιο αυτό πίνακα περιγράφεται η απανθρωπιά, η βιαιότητα και η απόγνωση στην οποία οδηγεί ο πόλεμος . Ακόμη, με το έργο του ο Πικάσο επιδιώκει να παρουσιάσει την τραγικότητα αυτής της άνανδρης επίθεσης εις βάρος αθώων ανθρώπων και να στηλιτεύσει τη φρίκη του εγκλήματος του πολέμου.

Με αυτό το έργο του, ο Γκόγια θέλησε να τιμήσει τη μνήμη της Ισπανικής αντίστασης στο στρατό του Ναπολέοντα κατά τη διάρκεια της κατοχής του 1808, κατά τον πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου.

Στοχεύει στο να αναδείξει τη γενναιότητα και τη δύναμη της ψυχής των αντιστατών σε αντίθεση με την επιπολαιότητα και αποτρόπαια συμπεριφορά των εκτελεστών τους.

Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν μεγάλος Γάλλος ρομαντικός ζωγράφος του 19ου αιώνα ο οποίος Εμπνεύστηκε από ιστορικά γεγονότα όπως η Ελληνική και η Γαλλική Επανάσταση.

Στον πίνακα του «σφαγή της Χίου» επηρεασμένος από τον αποδεκατισμό δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων της Χίου από τον Οθωμανικό στρατό αποδίδει με ζωντάνια και γλαφυρότητα τη φρίκη που βίωσαν οι Έλληνες από τους Οθωμανούς .

Έγκλημα και Τέχνη

Λογοτεχνία

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η λογοτεχνία και οι λεγόμενες

«ανθρωπιστικές επιστήμες», συνάπτουν μια προνομιακή και γόνιμη

σχέση, αφού χρησιμοποιούν την ίδια «πρώτη ύλη» – το λόγο

Επιστήμες όπως η κοινωνιολογία, η ψυχολογία, η εγκληματολογία κλπ

μοιράζονται με τη λογοτεχνία μια κοινή θεματολογία, αφού από το αρχαίο

δράμα και τη Βίβλο μέχρι το σύγχρονο μυθιστόρημα η λογοτεχνία δεν

παύει ν' αναφέρεται σ' εγκλήματα και παρεκκλίσεις, που η κάθαρση τους

επέρχεται, συχνά, με την αυτοκαταστροφή των ίδιων των δραστών

“O εγκληματίας ... δεν παράγει μόνο συγγράμματα ποινικού δικαίου, ούτε

απλώς τους ποινικούς κώδικες και τους νομοθέτες, παράγει και τέχνη,

ωραία λογοτεχνία, μυθιστορήματα, ακόμη και τραγωδίες!” - Κ. Μαρξ

Agatha Christie: Η «Βασίλισσα του Εγκλήματος»

Η Αγκάθα Κρίστι (1890 – 1976), ήταν Αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Έγραψε περίπου 80 αστυνομικά μυθιστορήματα, στα οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Τζέιν Μαρπλ.

Το πρώτο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε το 1920 με τίτλο «Η μυστηριώδης υπόθεση στο Στάιλς» , παρουσίασε για πρώτη φορά τον θρυλικό ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, ένα χαρακτήρα που εμφανίστηκε σε περισσότερα από 25 ακόμα μυθιστορήματά της.

Εκτιμάται ότι τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στα αγγλικά, και ένα ακόμη δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες.

Agatha Christie: Η «Βασίλισσα του Εγκλήματος»

Από τις σκηνικές επιτυχίες της Αγκάθα Κρίστι μεγαλύτερη είναι The Mousetrap (Η ποντικοπαγίδα), που παίζεται στο Λονδίνο από το 1952 μέχρι σήμερα (2012)

Τα περισσότερα βιβλία της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο (π.χ. το Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές και το Έγκλημα στο Νείλο).

Το 2007, ο Άγγλος συγγραφέας Μπράιαν Άλντις (Brian Aldiss) είπε ότι η Αγκάθα Κρίστι του είχε πει ότι έγραφε τα βιβλία της μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο και μετά αποφάσιζε ποιος χαρακτήρας ήταν λιγότερο πιθανό να είναι εκληφθεί ως ύποπτος. Στη συνέχεια έκανε τις απαραίτητες αλλαγές στο κείμενο για να «ενοχοποιήσει» το χαρακτήρα αυτό.

Sir Arthur Conan Doyle

Ο Σερ Άρθουρ Ιγνάτιος Κόναν Ντόιλ (1859 - 1930) ήταν Σκωτσέζος γιατρός και συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός ως ο δημιουργός των ιστοριών του ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς.

Τα έργα του περιλαμβάνουν ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, ιστορικά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, ρομαντικά διηγήματα, ποίηση και αληθινές ιστορίες.

Θεωρείται, ωστόσο, ο πιο διάσημος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Ενώ σπούδαζε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ξεκίνησε να γράφει μικρές ιστορίες. Η πρώτη του δημοσίευση ήταν στο εβδομαδιαίο περιοδικό “Chambers's Edinburgh Journal”

Sir Arthur Conan Doyle

Το πρώτο του σημαντικό έργο ήταν η "Σπουδή στο Κόκκινο", που δημοσιεύτηκε το 1887 στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο έντυπο του Μπίτον.

Στο έργο αυτό εμφανίζεται για πρώτη φορά ο Σέρλοκ Χολμς, τον οποίο ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ δημιούργησε βασιζόμενος εν μέρει στον πρώην καθηγητή του, Τζόζεφ Μπελ.

Ο Χολμς τελικά εμφανίστηκε σε συνολικά 56 μικρές ιστορίες και τέσσερα μυθιστορήματα του Κόναν Ντόυλ και από τότε έχει εμφανιστεί σε πολλά μυθιστορήματα και ιστορίες άλλων συγγραφέων.

Ο δρ. Γουάτσον (αριστερά) και ο Σέρλοκ Χολμς (δεξιά), σε εικονογράφηση του Sidney Paget

Sir Arthur Conan Doyle Ιστορίες με τον Σέρλοκ Χόλμς:

Σπουδή στο Κόκκινο (A Study in Scarlet) (1887)

Το Σήμα των Τεσσάρων (The Sign of Four) (1890)

Οι Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς (The Adventures of Sherlock Holmes) (1892)

Οι Αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς (The Memoirs of Sherlock Holmes) (1894)

Σκάνδαλο στη Βοημία (Scandal of Voemia) (1896)

O όρκος των Μασγκρέιβ (Swearing of Masgrave) (1898)

Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ (The Hound of the Baskervilles) (1902)

Η Επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς (The Return of Sherlock Holmes) (1904)

Η Κοιλάδα του Φόβου (The Valley of Fear) (1915)

Η Τελευταία Υπόκλιση (His Last Bow) (1917)

Το Σημειωματάριο του Σέρλοκ Χολμς (The Case-Book of Sherlock Holmes) (1927)

Έγκλημα και τέχνη Το έγκλημα και η τιμωρία δίνουν έμπνευση στους θεατρικούς συγγραφείς…

• Πολλοί σπουδαίοι συγγραφείς θεατρικών έργων έχουν γράψει έργα με κύριο θέμα τους το έγκλημα και τη τιμωρία

• Ο Σοφοκλής με το έργο του, Αντιγόνη, και ο

Shakespeare με το έργο του, Άμλετ • Ο Shakespeare μάλιστα εμπνεύστηκε από

πολλούς αρχαίους τραγικούς σαν τον Σοφοκλή

Αντιγόνη (Σοφοκλής)

Είναι μια αρχαία τραγωδία της οποίας το θέμα εκτυλίσσεται γύρω από ένα έγκλημα.

Συγκεκριμένα, είναι η προσπάθεια της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας.

Η Αντιγόνη παρακούει τις εντολές του Κρέοντα ο οποίος την καταδικάζει σε θάνατο.

Τελικά ο Κρέοντας αναιρεί την εντολή του αφού πείθεται από τον μάντη Τειρεσία.

Η τιμωρία του εγκληματία

Η Αντιγόνη πεθαίνει τιμωρημένη στη σπηλιά που φυλακίστηκε

Ο Αίμονας, γιος του Κρέοντα και αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, αυτοκτονεί και αυτός όταν μαθαίνει ότι η Αντιγόνη πεθαίνει

Η Ευρυδίκη, μητέρα του Αίμονα και γυναίκα του Κρέοντα αυτοκτονεί και αυτή όταν μαθαίνει ότι πέθανε ο γιος της

Ο Κρέοντας συνθλίβεται εντελώς, παραδέχεται το λάθος του και αυτοεξορίζεται

Άμλετ ( W. Shakespeare)

Tο έργο αφορά στην εκδίκηση του πρίγκιπα Άμλετ από τον θείο του Κλαύδιο για τη δολοφονία του βασιλιά Άμλετ που ήταν και πατέρας του ήρωα. Απεικονίζει έντονα τόσο την αληθινή όσο και την προσποιητή τρέλα, την συντριπτική θλίψη και οργή και ερευνά τα θέματα της προδοσίας, εκδίκησης, αιμομιξίας και ηθικής διαφθοράς.

Η τιμωρία του εγκληματία

ο Άμλετ καταφέρνει, στις τελευταίες στιγμές πριν πεθάνει από ένα δηλητηριασμένο τόξο, να σκοτώσει τον Κλαύδιο που σκότωσε τον πατέρα του και του πήρε τον θρόνο. Έτσι αποδίδεται η τιμωρία στον εγκληματία του έργου του Shakespeare.

Σύγκριση των δύο έργων

• Και στα δύο έργα ο «εγκληματίας» τιμωρείται για τις πράξεις του

• Στον Άμλετ, η τιμωρία αυτή είναι ο θάνατος

• Στην Αντιγόνη, ο Κρέοντας συνθλίβεται από τον χαμό της οικογένειάς του, μετανιώνει για τις πράξεις του και αυτοεξορίζεται.

υπάρχουν πολλές ταινίες και σειρές που ασχολούνται με το έγκλημα και την ανίχνευση του

συχνά βασίζονται σε θεατρικά έργα αλλά και σε γεγονότα (πραγματικά εγκλήματα) που έχουν διαδραματιστεί στην κοινωνία

συνήθως οι σεναριογράφοι επιστρατεύονται τις υπηρεσίες ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ για να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη και ποιος είναι ο πραγματικός δράστης.

ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι καθόλου σαφές αν ο κατηγορούμενος είναι ένοχος για το έγκλημα ή όχι και αυτό κορυφώνει την αγωνία του θεατή.

η παραδοσιακή τεχνική που χρησιμοποιείται από τους σεναριογράφους και σκηνοθέτες σε ένα δικαστικό δράμα είναι η συχνή χρήση των αναδρομών (αφήγηση του εγκλήματος που διαπράχθηκε και ανακατασκευή από διαφορετικές οπτικές γωνίες.)

Alfred Hitchcock (1899-1980) (Number 13 1922, Notorious 1946, Psycho 1960, The Birds 1963, Frenzy 1972, Family Plot 1976)

Agatha Christie (1890-1976)(Passing of Mr. Quinn 1928, Ten Little Indians 1965, Murder on the Orient Express 1974, Death on the Nile 1978)(ταινίες εμπνευσμένες απ’τά λογοτεχνικά έργα της)

Σύγχρονες ταινίες: Sherlock Holmes , Argo, James Bond, Batman, Mission Impossible

Σειρές με θέμα το έγκλημα

Το έγκλημα και η τιμωρία ως πηγές έμπνευσης στο χώρο της μουσικής

Το ρεμπέτικο τραγούδι

Οι απαρχές του ρεμπέτικου έχει προταθεί πως συνδέονται με τα τραγούδια των φυλακών. Η πρώτη αναφορά στα τραγούδια των φυλακών εντοπίζεται στα μέσα του 19ου αιώνα. Στα 1850, ο Γάλλος ευγενής Αππέρ επισκέφτηκε την Ελλάδα για να μελετήσει το πρόβλημα των οθωνικών φυλακών και αναφέρθηκε και στα τραγούδια που ακούγονταν σ' αυτές.

Στα τραγούδια των φυλακών αναφέρθηκαν και άλλοι όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Δάφνης και ο Καρκαβίτσας Τα πρώτα ρεμπέτικα αναφέρονται κυρίως σε παραβατικές πράξεις και σε ερωτικές σχέσεις ενώ το κοινωνικό στοιχείο στην θεματική είναι περιορισμένο.

Ο όρος «ρεμπέτης» ανάγεται στην περίοδο της τουρκοκρατίας και σημαίνει αυτόν που ζει εκτός νόμου, έξω από τους κανόνες ζωής μιας κοινωνίας. Σύμφωνα με το μελετητή του ρεμπέτικου Ηλία Πετρόπουλο: «ρεμπέτης θα πει: εξεγερμένος, ατίθασος».

«Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο»

Το Φλεβάρη του 1973 ο Νίκος Κοεμτζής ,μικροκακοποιός με κάποια πολιτική δράση, σκοτώνει τρεις ανθρώπους και τραυματίζει άλλους έξι σε νυχτερινό κέντρο και λίγο αργότερα καταδικάζεται σε θάνατο. Η ποινή μετατρέπεται σε ισόβια δεσμά και τελικά αποφυλακίζεται -πλήρως μεταμελημένος- με βούλευμα 23 χρόνια αργότερα. Πέντε χρόνια μετά, το 1978, ο Διονύσης Σαββόπουλος θα κάνει την ιστορία του Κοεμτζή τραγούδι στο δίσκο του «Ρεζέρβα»... Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η απόγνωση άνοιξε λαγούμι. Στοές που χώθηκαν με λάμψεις μαχαιριού σε ποιο στενό κελί; Ψηλά με πέπλα αίματος, χλιμίντριζε η Σελήνη -Δεν έχει ελπίδα, ελευθερία δεν ζητά, αλλά δικαιοσύνη-

Χιπ-χοπ / Ραπ

• Χιπ-χοπ: αναπτύχθηκε σε υποβαθμισμένες περιοχές των ΗΠΑ (Μπρόνξ, Νέα Υόρκη) και σε πόλεις με ανεργία και φτώχεια

• Πρόκειται για μια κουλτούρα που συνδυάζει μουσική/στίχο (rap), χορό (breakdance) και εικόνα (graffiti)

• Με αυτό το είδος της μουσικής, οι συμμορίες στα γκέτο της ΝΥ λύνουν τις διαφορές τους ειρηνικά (όχι με όπλα)

• Τρόπος έκφρασης μηνυμάτων