30/4/2010

2 Γενικό Λύκειο Κορδελιού ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:

Αναστασία Κουλούρη

30/4/2010

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Με τον «ανθρώπινα δικαιώματα» εννοούμε εκείνο το σύνολο των ελευθεριών, των αγαθών και των ενεργειών που δηλώνουν τη δυνατότητα και την αξίωση του ανθρώπου να σκέπτεται, να εκφράζεται, να αποφασίζει και να ενεργεί χωρίς εξωτερικούς καταναγκασμούς, παρά μόνο με κάποιους θεμιτούς περιορισμούς, που υπαγορεύουν τόσο η ύπαρξη συλλογικών κανόνων με τους οποίους διασφαλίζεται η αρμονική συμβίωση των μελών της κοινωνίας όσο και η τήρηση των ηθικών κανόνων. Είναι όλα εκείνα τα αγαθά που ταιριάζουν στην ανθρώπινη υπόσταση και την εξυψώνουν.

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΟΥΝΕΣΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ 

  Το παιδί πρέπει να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα του 

  Πρέπει  να παρέχεται ειδική προστασία από το νόμο όσο και από άλλα μέσα, που εξασφαλίζουν ελευθερία και αξιοπρέπεια. 

 Το παιδί πρέπει να έχει όνομα και μια εθνικότητα μόλις γεννηθεί. 

 Το παιδί πρέπει να συμπεριληφθεί στην κοινωνική ασφάλιση και να είναι σε θέση να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί με τρόπο υγιή. 

 Το παιδί που βρίσκεται σε μειονεκτική θέση από σωματική, διανοητική και κοινωνική πλευρά, πρέπει να παρέχονται θεραπευτικές δυνατότητες. 

 Το κάθε παιδί πρέπει να μεγαλώνει υπό την προστασία και την ευθύνη των γωνιών του. 

 H εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν.  Το παιδί είναι το πρώτο που θα δεχθεί προστασία από

τους ανθρώπους.  Δεν πρέπει να παραμελείται από τους γονείς του και να

εργάζεται από μικρή ηλικία. 

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ UNICEF

Δικαιώματα επιβίωσης :  Καλύπτουν το δικαίωμα του παιδιού για ζωή και τις ανάγκες που είναι πιο βασικές για την ύπαρξή του. Αυτά συμπεριλαμβάνουν ένα επαρκές επίπεδο διαβίωσης , στέγη, διατροφή και πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσία.

Δικαιώματα προστασίας :  Απαιτούν τα παιδιά να προφυλάσσονται από κάθε είδους κακοποίηση , αμέλεια και εκμετάλλευση. Καλύπτουν θέματα όπως ειδική φροντίδα για προσφυγόπουλα, βασανιστήρια, κακοποίηση στο σωφρονιστικό σύστημα, ανάμειξη σε εμπόλεμες διαμάχες, εργασία ανηλίκων, χρήση ναρκωτικών και σεξουαλική εκμετάλλευση.

Οι σύγχρονες κοινωνίες λόγω της προόδου που έχουν σημειώσει ανέπτυξαν και κατοχύρωσαν συνταγματικά και θεσμικά δικαιώματα σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες. Παράλληλα, παρατηρούνται φαινόμενα παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις υποανάπτυκτες χώρες, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η οποία πλήττει κυρίως ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως τα παιδία. Η παρατήρηση, λοιπόν, καταπάτησης των δικαιωμάτων των παιδιών στο Τρίτο Κόσμο πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά, αφού πρώτα διερευνηθούν τα αίτια που την προκαλούν.

Αρχικά, είναι ευρύτατα εδραιωμένη η άποψη ότι τα φαινόμενα που παραβιάζουν τα δικαιώματα των παιδιών στον Τρίτο Κόσμο συνεχώς αυξάνονται. Ειδικότερα, μπορούμε να αναφέρουμε το γεγονός ότι καθημερινά πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη φαρμάκων, καθώς την ασύδοτη πράξη της παιδικής πορνείας. Επιπλέον, αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός της πώλησης των παιδιών με σκοπό την ικανοποίηση των συμφερόντων, η παιδική δουλεία, του φθηνού εργατικού δυναμικού και των εθελοντών του θανάτου, δηλαδή παιδιά χρησιμοποιούνται ως κινητές βόμβες, στέλνοντάς τα για εκκαθάριση περιοχών από νάρκες. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου δεν απολαμβάνουν τα αγαθά της μόρφωσης και ζουν συνήθως στους δρόμους, αντιμετωπίζοντας, εκτός από την ανέχεια, τη βία της εξουσίας.

Στο πλαίσιο αυτό κατανοούμε ότι υπάρχουν ποικίλοι παράγοντες που συντελούν στην παραβίαση των παιδικών δικαιωμάτων στον Τρίτο Κόσμο. Ένας από τους κυριότερους (παράγοντες) αποτελούν οι στρατιωτικές συγκρούσεις, μεταξύ των κρατών, οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, καθώς επίσης και οι πόλεμοι, οι οποίοι κλονίζουν τη λειτουργία και την οικονομία του κράτους και ενισχύουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, που καταστρέφουν τις ανθρώπινες αξίες. Απόρροια της παραπάνω κατάστασης είναι η

δυσάρεστη επικράτηση της ανέχειας, η οποία αφενός παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, παραδείγματος χάριν η σίτιση, η στέγαση, η υγεία, η μόρφωση, αφετέρου οδηγεί στην πλήρη αλλοίωση των ηθικών αξιών του ανθρώπου και στην απανθρωποίησή του.

Επιπρόσθετα, η αδιαφορία της εξουσίας που προωθεί αποκλειστικά τα συμφέροντα της και πλουτίζει εις βάρος των παιδιών και χάριν της παιδικής εργασίας, οδηγώντας συμπερασματικά στην παραβίαση των παιδικών δικαιωμάτων αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες αυτού του φαινομένου. Τέλος, δύσκολο, αν όχι αδύνατο, θα ήταν να αντιτεθεί κανείς στην άποψη ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται ελλείψεις κοινωνικής πρόνοιας στις τριτοκοσμικές χώρες, παραδείγματος χάριν η απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η έλλειψη εργασίας, καθώς επίσης και κοινωνικής ασφάλισης, η έλλειψη μόρφωσης, απουσία σχολείων και εκπαιδευτικών.

Λίγοι θα διαφωνούσαν με την άποψη ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου φαινομένου και τη διασφάλιση των παιδικών δικαιωμάτων. Πιθανός τρόπος για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών είναι η καλλιέργεια της ανθρωπιστικής παιδείας στους πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών, ώστε να

ευαισθητοποιηθούν, να αντιδράσουν και να ωθήσουν σε δράση τις κεντρικές εξουσίες των χωρών τους. Αναντίρρητα, απαραίτητη είναι η μεγαλύτερη δραστηριοποίηση των διεθνών οργανισμών(ΟΗΕ,UNESCO,UNISEF),ώστε να φροντίζουν για την διασφάλιση των παιδικών δικαιωμάτων σε αυτές τις χώρες.

Επιπλέον, υποστηρίζεται συχνά ότι θα ήταν αποτελεσματικό μέτρο η παγκόσμια πρωτοβουλία της Δύσης για οικονομική ενίσχυσης και χορήγηση εφοδίων, αγαθών, υπηρεσιών, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν οι βασικές δομές των χωρών και να βοηθήσουν τα παιδία και όλοι οι πολίτες, με σκοπό να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Ένα τελευταίο μέτρο, το οποίο είναι δυνατό να συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος, αποτελεί η αποβολή και η απόρριψη όλων των συμπλεγμάτων ανωτερότητας που διακατέχουν τους πολίτες των σύγχρονων ανεπτυγμένων κρατών, η αποβολή ρατσιστικών, εθνικιστικών αντιλήψεων και, τέλος, η καταπολέμηση του ρατσισμού και σαφώς και της μισαλλοδοξίας.

Καταληκτικά, αποτελεί επιτακτική ανάγκη η καλλιέργεια του ανθρωπισμού, κυρίως στους πολίτες των ανεπτυγμένων κρατών, ώστε να συνειδητοποιήσουν την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης, αξιοπρέπειας και γενικότερα των ανθρωπίνων

δικαιωμάτων. Επιπρόσθετα, μέσα από τον ανθρωπισμό οι άνθρωποι αποκτούν ευαισθησίες για τον πόνο και την καταστροφή άλλων ανθρώπων, με αποτέλεσμα να παλεύουν και να αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο παγκόσμια και για ένα καλύτερο μέλλον όλης της ανθρωπότητας.