Ο Ριβέρα, ωστόσο, αρνιόταν να νικηθεί. Σ' όλο τον όγδοογύρο, ο αντίπαλός του μάταια πάσχισε να επαναλάβειτο άπερκατ. Στον ένατο, ο Ριβέρα μαρμάρωσε και πάλιτο κοινό. Στη μέση μιας συμπλοκής, ξέφυγε με μια γρήγορη,λαστιχένια κίνηση και, μέσα στο στενό χώρο ανάμεσαστα σώματά τους, η δεξιά του γροθιά υψώθηκε από τη μέση.Ο Ντάνι σωριάστηκε στο καναβάτσο, στην ασφάλειατου μετρήματος. Το κοινό έφριξε. Ο Ντάνι είχε βρει το δάσκαλότου στο δικό του παιχνίδι. Το περίφημο δεξί του άπερκατείχε γυρίσει σε βάρος του. Ο Ριβέραδεν επιχείρησενα τον χτυπήσει καθώς σηκωνόταν στο «εννιά». Ο διαιτητήςθα εμπόδιζε άλλωστε απροκάλυπτα μια τέτοια κίνηση,ενώ έφευγε από τη μέση όποτε η κατάσταση αντιστρεφότανκι ο Ριβέρα ήταν εκείνος που πήγαινε να σηκωθεί.Δυο φορές στο δέκατο γύρο ο Ριβέρα κατάφερε το δεξίτου άπερκατ, με τη γροθιά από το ύψος της μέσης, στο πιγούνιτου αντιπάλου του. Ο Ντάνι άρχισε ν' απελπίζεται.Το χαμόγελο δεν έλειψε από το πρόσωπό του, αλλά ξανάρχισετις ανθρωποφάγες επιθέσεις. Μα όσο κι αν χιμούσεσαν ανεμοστρόβιλος, δεν κατάφερνε να κάνει ζημιά στονΡιβέρα, ενώ ο Ριβέρα, μέσα στην αντάρα και το σίφουνα,τον έστειλε στο καναβάτσο τρεις φορές απανωτά. Ο Ντάνιδε συνερχόταν πια τόσο γρήγορα και, σαν έπιασαν τον ενδέκατογύρο, άρχισε να τα βρίσκει πολύ σκούρα. Αλλ' απότον ενδέκατο μέχρι το δέκατο τέταρτο, έκανε την πιο αποφασιστικήεπίδειξη της καριέρας του. Τρενάριζε και μπλόκαρε,χτυπούσε με φειδώ και πάσχιζε να μαζεύει δυνάμεις,επιστρατεύοντας ταυτόχρονα όλα τα βρόμικα μέσα που ξέρειένας πετυχημένος μποξέρ. Κουτουλούσε τον Ριβέραστ' αγκαλιάσματα, δήθεν τυχαία, του μάγκωνε το γάντι ανάμεσαστο μπράτσο και το σώμα του, έφραζε με το δικότου γάντι το στόμα του Ριβέρα για να του κόβει την ανάσα.Πολλές φορές, καθώς αγκαλιάζονταν, πετούσε μέσ' από τασκισμένα, χαμογελαστά του χείλη ακατονόμαστες βρισιέςκαι προστυχόλογα στ' αφτί του Ριβέρα. Όλοι, από το διαιτητήως το κοινό, ήταν με το μέρος του Ντάνι και βοηθούσανόπως μπορούσαν τον Ντάνι. Κι ήξεραν τι είχε κατάνου. Καθώς του έβαζε τα γυαλιά τούτος ο άγνωστος, πουξεφύτρωσε σαν φάντης μπαστούνι, στήριζε όλες του τις ελπίδεςσε μια μοναδική γροθιά. Προσφερόταν για χτυπήματατου αντιπάλου του, μια προκαλούσε και μια προσποιό-ταν και ζάρωνε - όλα για κείνο το ένα άνοιγμα που θα τουεπέτρεπε να δώσει μ' όλη του τη δύναμη το αποφασιστικόχτύπημα που θα μετέστρεφε την κατάσταση. Μπορούσε νακάνει ό,τι είχε κάνει πριν απ' αυτόν ένας άλλος, μεγαλύτεροςπυγμάχος: δεξί κι αριστερό, στο ηλιακό πλέγμα και τοσαγόνι. Μπορούσε να το κάνει. Ήταν ονομαστός για τη δύναμηγροθιάς που απόμενε στα μπράτσα του, όσο μπορούσεκαι κρατιόταν στα πόδια του.Οι βοηθοί του Ριβέρα δεν τον φρόντιζαν σχεδόν καθόλουστα διαλείμματα. Οι πετσέτες τους έδειχναν να κουνιούνται,αλλά δεν έστελναν αρκετό αέρα στα λαχανιασμένατου πλεμόνια. Ο Σπάιντερ Χάγκερτι του έδινε συμβουλέςπου ο Ριβέρα ήξερε πως ήταν λαθεμένες. Όλοι τους ήταν εναντίοντου. Τον περιτριγύριζε ο δόλος. Στο δέκατο τέταρτο

γύρο, έριξε πάλι τον Ντάνι στο καναβάτσο κι ο ίδιοςστάθηκε ακίνητος, με τα χέρια πεσμένα στο πλάι, καθώς οδιαιτητής μετρούσε. Τότε πρόσεξε κάποιες ύποπτες κινήσειςστην άλλη γωνιά. Είδε τον Μάικλ Κέλι να πλησιάζειτον Ρόμπερτς, να σκύβει και να του ψιθυρίζει. Ο Ριβέρα είχεαφτιά γάτας, ασκημένα στην έρημο, κι έπιασε κάποια απότα λόγια που ειπώθηκαν. Ήθελε ν' ακούσει περισσότερα,κι όταν ο αντίπαλός του σηκώθηκε, κόλλησε πάνω τουκαι τον έφερε κοντά στα σκοινιά.«Πρέπει», άκουσε το Μάικλ να λέει, ενώ ο Ρόμπερτςσυγκατένευε. «Πρέπει να νικήσει ο Ντάνι... θα χάσω τά μαλ-λιοκέφαλά μου... έχω ρίξει ένα σωρό λεφτά... δικά μου λεφτά...έτσι και βαστάξει μέχρι το δέκατο πέμπτο, χάθηκα... ομικρός σ' ακούει... πες του μια κουβέντα...»Από εκείνη τη στιγμή, ο Ριβέρα δεν έβλεπε πια οπτασίες.Πήγαιναν να του τη φέρουν. Για μια ακόμα φορά, έριξετον Ντάνι στο καναβάτσο και στάθηκε ακίνητος, με ταχέρια στο πλάι. Ο Ρόμπερτς σηκώθηκε.«Αυτό τόνε τέλειωσε», είπε. «Πήγαινε στη γωνιά σου.»Μίλησε προσπαθώντας να επιβληθεί, όπως είχε μιλήσεισυχνά στον Ριβέρα στο γυμναστήριο. Αλλά ο Ριβέρα του έριξεμια φαρμακερή ματιά και περίμενε τον Ντάνι να σηκωθεί.Όταν γύρισε στη γωνιά του για το λεπτό του διαλείμματος,ο Κέλι ο διοργανωτής ήρθε και του μίλησε.«Παράτα τα, που να σε πάρει», του σφύριξε με βραχνήφωνή. «Πρέπει να χάσεις, Ριβέρα. Άκουσέ με κι εγώ θα σουφτιάξω το μέλλον σου. Θα σ' αφήσω να δείρεις τον Ντάνιτην ερχόμενη φορά. Τώρα, όμως, πρέπει να πέσεις.»Ο Ριβέρα έδειξε με τα μάτια πως είχε ακούσει, αλλά δενέδειξε ούτε συγκατάθεση ούτε διαφωνία.«Γιατί δε μιλάς, μωρέ;» ρώτησε θυμωμένος ο Κέλι.«Θα χάσεις που θα χάσεις», συμπλήρωσε ο ΣπάιντερΧάγκερτι. «Ο διαιτητής δε θα σ' αφήσει να νικήσεις. Ακουτον Κέλι και παράτα τα.»«Παράτα τα, βρε παιδί», παρακάλεσε ο Κέλι. «Παράτατα κι εγώ θα σε κάνω πρωταθλητή.»Ο Ριβέρα δεν απάντησε.«Θα σε κάνω, βρε παιδί - μάρτυς μου ο Θεός.»Σαν χτύπησε το καμπανάκι, ο Ριβέρα ένιωσε μια απει-λή στην ατμόσφαιρα. Το κοινό δεν κατάλαβε τίποτε. 'Ο,τικι αν ήταν, ήταν εκεί, μέσα στο ρινγκ, πολύ κοντά, μαζίτου. Ο Ντάνι έδειχνε να ξαναβρίσκει την πρωτινή του σιγουριά.