ΕΠΑΛ ΠΥΛΗΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ : 2013-2014

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ : <Ο Κόζιακας μέσα από το Ε4>

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ: ΜΠΑΡΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΔΑΜΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ : Στουρνάρας Αριστείδης, Μουστάκας Βασίλειος, Τσιώκος Αθανάσιος, Μπρουσιάκης Δημήτριος, Τζήμας Απόστολος, Ντόβας Γεώργιος, Αργύρης Γεώργιος, Μούκος Νικόλαος, Τσαραπατσάνης Γεώργιος, Καψιώχας Ηλίας, Κολέτσιος Κωνσταντίνος, Μανίκα Μαρίνα, Μπρέλλας Σπυρίδων, Μπέσιος Γρηγόριος, Γκαβρίλ Σπιρλέα, Ρούσας Κωνσταντίνος, Νταϊλιάνι Εμάνουελ, Μπορνόβας Κωνσταντίνος, Γίδας Δημήτριος, Καλόγηρος Παναγιώτης, Μανώλης Παναγιώτης, Κατσιαντώνης Βασίλειος, Κουκουτσέλος Λάμπρος.

<Ο ΚΟΖΙΑΚΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ Ε4> Η εργασία μας ξεκίνησε με αφορμή το γεγονός ότι το σχολείο μας βρίσκεται στους πρόποδες του Κερκέτιου(Κόζιακας) και έτσι έχουμε πολύ εύκολα τη δυνατότητα να το επισκεφτούμε. Σκοποί του προγράμματος μας είναι :

να γνωρίσουν οι μαθητές τον Κόζιακα να μάθουν για το μονοπάτι Ε4 που τον διασχίζει και την χρησιμότητα του να έρθουν σε άμεση επαφή με τη φύση και τις ομορφιές του βουνού.

Η ιστορία των μονοπατιών ξεκινά περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1960 τότε που οι ορειβάτες της Ευρώπης, επηρεασμένοι από το εναλλακτικό πνεύμα της εποχής, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα διεθνές δίκτυο μονοπατιών.  Ήταν η αρχή μιας αξιόλογης προσπάθειας που ως αποτέλεσμα είχε τη δημιουργία 11 ευρωπαϊκών μονοπατιών μεγάλων αποστάσεων, μέχρι σήμερα, συνολικού μήκους 50.000 χιλιομέτρων. Οι διαδρομές που χαράχτηκαν διαπερνούν τη γηραιά ήπειρο από άκρη σε άκρη.

Στην δεκαετία του 1980 ξεκίνησε μια προσπάθεια, ώστε δύο από τα 11 μονοπάτια να περάσουν και από την Ελλάδα. Πρόκειται για το Ε4 και το Ε6, που διασχίζουν τη τώρα από βορρά προς το νότο και από δύση προς ανατολή αντίστοιχα, συνολικού μήκους περίπου 3.000 χιλιομέτρων.

Τα Ευρωπαϊκά μονοπάτια είναι ένα δίκτυο μονοπατιών μεγάλων αποστάσεων που διασχίζουν την Ευρώπη, τα οποία περνώντας μέσα από πολλές διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες διέρχονται μέσα από ποικίλα οικοσυστήματα και περιοχές ιδιαίτερου πολιτισμικού ενδιαφέροντος. Σε γενικές γραμμές οι διαδρομές κάνουν χρήση των εθνικών και τοπικών μονοπατιών που ήδη υπάρχουν.

Για τη σήμανσή τους χρησιμοποιείται κίτρινος ρόμβος με μαύρο έντονο περίγραμμα και το γράμμα Ε και τον αριθμό του μονοπατιού στο κέντρο του.

Το Ε4 είναι διεθνές μονοπάτι υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ορεινής Πεζοπορίας (E.W.V.) και έχει σχεδιαστεί και σηματοδοτηθεί από την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας - Αναρρίχησης. Το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Μεγάλων Διαδρομών Ε4, ξεκινάει από τα Πυρηναία Όρη στην Ισπανία, διασχίζει τα σύνορα Βουλγαρίας - Ελλάδας στον Προμαχώνα, διασχίζει τον δρόμο Προμαχώνα-Σέρρες μέχρι τη γέφυρα του Στρυμόνα ποταμού όπου διασταυρώνεται με το Ε6 και φθάνει στην Ελλάδα μέσω πρώην Γιουγκοσλαβίας στο φυλάκιο της Νίκης βόρεια της Φλώρινας. Συνεχίζει την πορεία του νότια διασχίζωντας τα βουνά Βέρνων, Βέρμιον, Πιερία και Όλυμπο, νότια της οροσειράς της Πίνδου, τα βουνά της κεντρικής Ελλάδας και καταλήγει στους Δελφούς. Περνάει, έπειτα από τον κόλπο της Κορίνθου στο Γύθιο, διασχίζει την Κρήτη από το νομό Χανίων ως το νομό Λασιθίου, για να περάσει στη συνέχεια στην Πάφο της Κύπρου και να καταλήξει στη Λάρνακα. Η διαδρομή του μονοπατιού στην Ελλάδα μπορεί να χωριστεί σε τρία μεγάλα τμήματα: το Βόρειο μέχρι τα Μετέωρα, το μεσαίο μέχρι τους Δελφούς, και το Νότιο (Πελοπόννησος) μέχρι το Γύθειο.

Ο Κόζιακας είναι ένα πανέμορφο μακρόστενο βουνό δυτικά των Τρικάλων. Είναι πυκνά δασωμένος κατά το μεγαλύτερο τμήμα του. Στις ανατολικές και δυτικές πλευρές του υπάρχουν πυκνά δάση με φυλλοβόλα. Πιο ψηλά τα έλατα επικρατούν παντού. Σχηματίζει πανέμορφα μικρά οροπέδια και είναι θαυμάσια εκδρομή για όλες τις εποχές του χρόνου. Σε κάποια σημεία του βουνού έχουν κατασκευασθεί όμορφα κιόσκια για τους ορειβάτες επισκέπτες. Είναι μεγάλος βιότοπος για την αρκούδα, που σημάδια της συναντάς σχεδόν παντού στο βουνό. Στις πλαγιές του υπάρχουν δύο πολύ αξιόλογες Ιερές Μονές ο Άγιος Βησσαρίων και η Μονή Βυτουμά. Λίγο κάτω από τη κορυφή στη τοποθεσία Μπακόλα βρίσκεται ένα μικρό αλλά πολύ όμορφο ορειβατικό καταφύγιο του ΣΟΧΤ Τρικάλων. Η σηματοδότηση των μονοπατιών είναι σε γενικές γραμμές καλή αν και σε πολλά σημεία έχουν

καταστραφεί αρκετές πινακίδες. Από το Κόζιακα διέρχεται και το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Το μονοπάτι,από τον Όλυμπο κατεβαίνει στο χωριό Κοκκινοπηλός, συναντά το Λιβάδι και τον Σαραντάπορο, περνά από την Ελασσόνα, και ανεβαίνει στα Καμβούνια. Κατόπιν περνά από τη Δεσκάτη και από το Φλαμπουρέσι φτάνει στο Καστράκι και τα Μετέωρα. Στη συνέχεια περνά από τη Γλυκομηλιά, στο καταφύγιο Κοζιακα, την Ελάτη και τα Στουρναρέϊκα, ανεβαίνει την Γκρόπα, τον Αχλαδιά (1700 μ) και φτάνει στην Αργιθέα. Ανεβαίνει την Καράβα, και περνώντας από το Βλάσι, το Πετρίλο, την Κουστέσα, τα Βραγγιανά, τα Άγραφα, την Βαρβαριάδα, το Κερασοχώρι και την Βίνιανη φτάνει στο Καρπενήσι.

Στα πλαίσια της υλοποίησης του περιβαλλοντικού προγράμματος Κερκέτιο – Μονοπάτι Ε4 αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε την ανάβαση του ορειβατικού μονοπατιού χιονοδρομικό Περτουλίου- Καταφύγιο Κόζιακα. Φτάνοντας στο χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου συναντήσαμε το μέλος της παιδαγωγικής ομάδας του ΚΠΕ Περτουλίου κ Κόκκαλη Θωμά ο οποίος μας μίλησε για τις μεθόδους προσανατολισμού, κάτι πολύ χρήσιμο κ ενδιαφέρον ειδικά στην ορειβασία.

Παρότι ο καιρός ήταν άστατος, ευτυχώς πολύ γρήγορα βελτιώθηκε και το ξεκίνημα, μας βρήκε με μια πανέμορφη ανοιξιάτικη ημέρα. Αφού ετοιμάσαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Περνώντας το μικρό ξύλινο γεφυράκι το οποίο κατασκευάστηκε φέτος αντικαθιστώντας το παλιό το οποίο λόγω του χιονιού είχε πέσει, συνεχίσαμε δεξιά στον δασικό δρόμο τον οποίο πολύ γρήγορα αφήσαμε για να μπούμε στο δάσος. Το πανέμορφο σκηνικό του δάσους αυτήν την εποχή σε συνδυασμό με τον καλό καιρό έκανε την πεζοπορία μας ακόμα πιο ευχάριστη. Με το πέρασμα του ο χειμώνας έχει αφήσει αρκετά σημάδια του σε πολλά σημεία του μονοπατιού. Πεσμένοι κορμοί δέντρων, πέτρες και σπασμένα κλαδιά, εμποδίζουν την ανάβασή μας. Δεν θα μπορούσαμε συνεπώς, να μην κάνουμε τον απαραίτητο καθαρισμό. Όλα τα παιδιά με πολλή μεγάλη όρεξη κ προθυμία βοήθησαν στον καθαρισμό. Η ανάβαση συνεχίζεται για μία ώρα περίπου μέσα στο δασωμένο κομμάτι του μονοπατιού. Τα έλατα, είναι αυτά που κυριαρχούν, καθ’ όλη την διαδρομή, με εξαίρεση κάποιες πεύκες, γκι και μερικές κορομηλιές. Αφού ανεβήκαμε ένα απότομο κομμάτι η πορεία μας συνεχίζεται σε δασικό δρόμο και γρήγορα φτάσαμε στο μαντρί το οποίο βρίσκεται 15 λεπτά πριν το καταφύγιο Χατζηπέτρου, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1750 m,μέσα σε μια πανέμορφη κοιλάδα λίγο κάτω από την κορυφή. Η πανέμορφη θέα, το λιγοστό χιόνι που έχει απομείνει και το δροσερό αεράκι έδιωξε αμέσως την κούραση δίνοντας την θέση της σε ανάμεικτα συναισθήματα όπως χαρά, ανακούφιση, πληρότητα. Η ξεκούρασή μας κράτησε περίπου 2 ώρες, όπου φάγαμε και ανακτήσαμε δυνάμεις για το κατέβασμα.

Σύντομα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, κατηφορίζοντας για το χιονοδρομικό. Η κατάβαση μας διήρκησε περίπου μία ώρα