ὉΧριστός ἀγαπητοί μου εἶνε τὸ φῶς τοῦκόσμου Εἶνε ὁ πνευματικὸς φάρος ποὺ

φωτίζει καὶ ὁ δηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὸ δρό-μο τοῦ καθήκοντος καὶ τῆς ἀρετῆς Τὸν φάροαὐτὸν κανένας ἄνεμος καμμιά θύελλα καμ-μιά δύναμις δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ τὸν σβήσῃοὔ τε νὰ ἐλαττώσῃ τὸ φῶς του Θὰ λάμπῃ αἰ -ω νίως Θὰ λάμπῃ μὲ τὴ διδασκαλία του μὲ τὰθαύματά του μὲ τὸν ἅγιο βίο του Ὅλα φῶςὅλα ἀρετή ὅλα τελειότης ἄφθαστος

Ἀλλ᾿ ἐκεῖ ποὺ ἡ λάμψι τοῦ Χριστοῦ κορυφώ -θηκε καὶ laquoἡ ἀρετή του ἐκάλυψεν οὐρανούςraquo(Ἀμβ 33) καὶ τὸ ἠθικό του ἀνάστημα ὑψώθηκε ὡςοὐρανομήκης πνευματικὴ στήλη εἶνε τὰ ἅγιαπάθη του Τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἀνεξάν -τλητη πηγὴ τῶν ὡραιοτέρων διδαγμάτων Χρι- στιανὸς ποὺ δὲν συγκινεῖται καὶ δὲν διδάσκε -ται ἀπὸ τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες εἶνε τυφλὸςκαὶ ἀναίσθητος ὅπως λέει ἕνας Γερμα νὸς φι-λόσοφος καὶ ποιητής χριστιανὸς ποὺ δὲν συγ -κινεῖται ἀπὸ τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶνεἄνθρωπος ἀλλὰ μιὰ πέτρα χωρὶς καρδιὰ καὶαἴσθημα Ἐνώπιόν μας τὶς ἡμέρες τῆς Μεγά-λης Ἑβδομάδος ἐκτυλίσσεται τὸ μυστήριο τῆςἀγάπης τοῦ Χριστοῦ Καὶ καλούμεθα ὄχι νὰτὸ παρακολουθήσουμε ἁπλῶς ἀλλὰ νὰ δε-χθοῦμε στὶς ψυχές μας τὸν φωτισμὸ ποὺ ἐξα-ποστέλλει ὁ Κύριος ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὸ σταυ-ρό του

Θὰ σᾶς παρουσιάσω μερικὰ σημεῖα ἀπὸτὴν ἑβδομάδα τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου ποὺἐν διαφέρουν κάθε Χριστιανό

⃝ Παρακολουθώντας μὲ καρδιὰ συντετριμ-μένη τὸν Ἰησοῦν θὰ τὸν δοῦμε τὴ ΜεγάληΤρίτη νὰ ῥίχνῃ τοὺς φοβεροὺς κεραυνούςτου τὰ laquoοὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ φαρισαῖ -οιhellipraquo (Ματθ 2314 κἑ) Οὐδέποτε ἄλλοτε ὁ πρᾶος Ἰη-

σοῦς μίλησε μὲ τόση δριμύτητα ὅση τότεΓια τί Διότι ἐνώπιόν του εἶχε ὑποκριτάς Καὶὁ ἀνεξίκακος Ἰησοῦς τίποτε ἄλλο δὲν μίσησετόσο ὅσο τὴν ὑποκρισία Ἡ ὑποκρισία εἶνε τὸκίβδηλο νόμισμα τὸ τεχνητὸ ἄνθος ἡ πλα-στο γραφία τῆς ἀρετῆς Γι᾿ αὐτὸ καυτηρίασετόσο πολὺ τὴν ὑποκρισία Ἀλλ᾿ ἀκούγονταςτὸν Κύριο νὰ ἐκφωνῇ τὰ laquoοὐαὶraquo κατὰ τῶν ὑ -ποκριτῶν ἂς φοβηθοῦμε μήπως κ᾿ ἐμεῖς ὑ -πα γόμεθα στὴν κατηγορία τῶν ὑποκριτῶνΔι ότι ἡ ὑποκρισία εἶνε ἕνα μικρόβιο ποὺ εἰσ -χωρεῖ στὶς καρδιὲς ὅλων Ἂν θέλουμε νὰ εἴ -μαστε ἀληθινοὶ μαθηταί του πρέπει ν᾿ ἀπαλ-λαγοῦμε ἀπὸ τὴν πληγὴ τῆς ὑποκρισίας⃝ Ἀλλὰ καὶ ἄλλο σοβαρὸ μάθημα παίρνουμετὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες Τὴ Μεγάλη Τετάρτηβλέπουμε τὸν Ἰούδα νὰ παζαρεύῃ τὴν πώλη-σι τοῦ Διδασκάλου ἀντὶ τριάκοντα ἀργυρίωνἩ προδοσία τοῦ Ἰούδα εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ θλι-βε ρώτερα περιστατικὰ τῶν παθῶν τοῦ Κυρί-ου Εἶνε μάθημα γιὰ ὅλους ὅσους ὑποδούλω -σαν τὶς ψυχές τους στὸ χρῆμα στὴν ὕλη στὸμαμωνᾶ Φοβερὸ πάθος ἡ φιλαργυρία Αὐτὴμετέβαλε ἕναν ἀπόστολο σὲ προδότη Αὐτὴμεταβάλλει καὶ τοὺς Χριστιανοὺς σὲ εἰδωλο-λάτρες ποὺ δὲν λατρεύουν πλέον τὸν Χρι-στὸ ἀλλὰ τὸν χρυσό Βλέποντες τὸ κατάντηματοῦ Ἰούδα ἂς προσέξουμε πολύ ἀγαπητοίμου μήπως πιαστοῦμε κ᾿ ἐμεῖς στὰ δίχτυα τῆςκατηραμένης φιλαργυρίας Διότι χριστια νὸςποὺ λατρεύει τὸ χρῆμα καὶ χάριν αὐτοῦ ψευ-δορκεῖ ἀτιμάζει κλέβει καὶ ἀδικεῖ εἶνε ἕναςνέος Ἰούδας στὴ σημερινὴ κοινωνία⃝ Καθὼς ἐξελίσσεται ἡ ἱστορία τῶν παθῶντοῦ Κυρίου τὸ βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτηςβλέπουμε τὸ μυστικὸ δεῖπνο Τὴν τελευταίακαὶ ἀλησμόνητη ἐκείνη νύχτα ὁ Χριστὸς συν -έφαγε γιὰ τελευταία φορὰ μὲ τοὺς μαθητάς

Κυριακὴ Βαΐων βράδυ28 Ἀπριλίου 2013 (2006)

Περίοδος Δ΄ ndash Ἔτος ΚΓ΄Φλώρινα - ἀριθμ φύλλου 12472

Συντάκτης (dagger) ἐπίσκοποςΑὐγουστῖνος Ν Καντιώτης

Μαθήματα Μεγάλης ἙβδομάδοςlaquoΤὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτασωστικὰ ἀνατέλλει τῷ κόσμῳhellipraquo (κάθ Μ Δευτέρας)

laquoἘγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγοςraquo (Ἀπ 110)

του Τοὺς ἔδωσε τὶς τελευταῖες παραγγελί εςἘτέλεσε δὲ τὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαρι- στίας ποὺ εἶνε τὸ σπουδαιότερο μυστήριοτῆς Ἐκκλησίας ἡ καρδιὰ τῆς λατρείας μαςΜε τέδωσε ὁ ἴδιος τὸ σῶμα του καὶ τὸ αἷμα τουστοὺς μαθητάς Ἦταν ἡ πρώτη θεία κοινωνίαΔυστυχῶς ὅμως καὶ σ᾿ αὐτὴν βρέθηκε ἕναςἀν άξιος νὰ κοινωνήσῃmiddot ἦταν ὁ Ἰούδας Μὲ ἀ -κάθαρτη ψυχὴ πλησίασε καὶ ἔλαβε τὰ ἄχραν -τα μυστήρια Καὶ τώρα ἀδελφοί μου πολλοὶθὰ προσέλθουμε τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες νὰκοινωνήσουμε Πολὺ νὰ προσέξουμε μήπωςμεταξύ μας ὑπάρχει ὁ Ἰούδας δηλαδὴ ὁ ἀκά-θαρτος ὁ ἀμετανόητος ὁ ἀνεξομολόγητοςχριστιανός Αὐτὸς ἂς μὴν πλησιάσῃ τὰ ἅγιαἐὰν προηγουμένως δὲν καθαρίσῃ τὴν ψυχήτου μέσα στὰ δάκρυα τῆς μετανοίας

⃝ Ἕνα ἄλλο μάθημα μᾶς δίνει ἡ ἄρνησις τοῦΠέτρου Μᾶς διδάσκει πόσο ἀσθενής ἀδύνα-τος καὶ ἁμαρτωλὸς εἶνε ὁ ἄνθρωπος Διότιβλέπουμε ἕνα κορυφαῖο μαθητὴ νὰ πέφτῃ Τίἦταν ὁ Πέτρος Κολοσσὸς πίστεως καὶ ἀρε -τῆς Καὶ ὅμως τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμ -πτης τὸν βλέπουμε νὰ ἀρνῆται ἐμπρὸς σὲ μιὰὑπηρέτρια τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἔπεσε ὁΠέ τρος γιὰ νὰ μάθῃ νὰ εἶνε ταπεινός Ἔπε-σε γιὰ νὰ μᾶς διδάξῃ ὅλους πόσο πρέπει νὰπροσέχουμε καὶ νὰ φοβώμαστε τὴν ἁμαρτίαΕἶνε τόσο φοβερὴ ἡ ἁμαρτία ὥστε στὰ δί-χτυα της συλλαμβάνει καὶ ἀποστόλους καὶπροφῆτες καὶ ἁγίους καὶ ἀσκητάς ΛοιπόνΧριστιανέ εἶσαι ἅγιος ἔφθασες σὲ ὕψη τῆςἀ ρετῆς Μὴν ὑπερηφανεύεσαι Διότι ἐνδέχε-ται νὰ πέσῃς καὶ ἐκεῖνος ποὺ τώρα τὸν περι-φρονεῖς ὡς ἁμαρτωλό νὰ γίνῃ ἅγιος καὶ νὰκαταλάβῃ τὴν πρώτη θέσι τοῦ παραδείσου

⃝ Φθάνοντας στὸ ἀποκορύφωμα τῶν παθῶντοῦ Κυρίου θὰ αἰσθανθοῦμε τὸν Κύριό μας νὰγεύεται τὸ μαρτύριο Θὰ τὸν δοῦμε νὰ γονα-τίζῃ νὰ πέφτῃ μὲ τὸ πρόσωπο στὴ γῆ μέσαστὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ Θ᾿ ἀκούσουμε τὴνπροσευχή του laquoΠάτερ μου hellipοὐχ ὡς ἐγὼ θέ-λω ἀλλ᾿ ὡς σύraquo (Ματθ 2639) Θὰ δοῦμε νὰ τὸν σέρ-νουν ὅλη τὴ νύχτα ἀπὸ δικαστήριο σὲ δικα-στήριο Θὰ δοῦμε τοὺς ἐχθρούς του νὰ τὸνντύνουν μὲ κόκκινη χλαμύδα νὰ τοῦ πλέκουνlaquoστέφανον ἐξ ἀκανθῶνraquo νὰ τὸν περιπαίζουνκαὶ νὰ τὸν ῥαπίζουν Θ᾿ ἀκούσουμε τὶς ἄγριεςφωνές τους laquoἎρον ἆρον σταύρωσον αὐτόνraquo(Ἰω 1915) Θὰ δοῦμε τὸν Πιλᾶτο νὰ ὑ πο γράφῃ τὴνκαταδίκη του Τέλος τὴ Μεγάλη Παρασκευὴθὰ δοῦμε τὸν Κύριό μας νὰ ση κώνῃ τὸ βαρὺσταυρὸ καὶ νὰ κάμπτεται ἀ πὸ τὸ βάρος Ἀλλὰποιό βλέμμα θὰ μπορέσῃ πλέον νὰ παρακο-

λουθήσῃ τὴ σκηνὴ τῆς σταυ ρώσεως Θὰ τὸνἀντικρύσουμε νὰ ὑψώνεται γυμνὸς ἐπάνωστὸ ξύλο καὶ θ᾿ ἀκούσουμε νὰ λέῃ ἕναν - ἕνατοὺς ἑπτὰ λόγους τοῦ σταυροῦ ἀπ᾿ τοὺς ὁ -ποίους ὁ πρῶτος εἶνε φωνὴ ἀγάπης πρὸς τὸνπλησίον καὶ συγχωρήσεως (laquoΠάτερ ἄφες αὐ -τοῖς οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσιraquo Λουκ 23 34) κι ὁ τε-λευ ταῖος φωνὴ ἀφοσιώσεως στὸν Πατέρα (laquoΠά -τερ εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμάμουraquo ἔἀ 2346) Χριστιανέ μπορεῖς ὅσο ζῇς νὰ λὲςκ᾿ ἐσὺ laquoΟὐράνιε Πατέρα συγχωρῶ τὸν κάθεἐχθρό μουraquo κι ὅταν κλείσῃς τὰ μάτια στὸ μά-ταιο τοῦτο κόσμο νὰ πῇς laquoΠατέρα μου δέξουτὴν ψυχή μου στὰ χέρια σουraquo

Αὐτὰ τὰ ὑψηλὰ μαθήματα μᾶς παρέχει ἡ

Μεγάλη Ἑβδομάδα Τὰ μαθήματα τῆς μετα-νοίας τῆς συντριβῆς τοῦ φόβου τῆς ἁμαρ-τίας τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλπίδος Γι᾿ αὐτὸ νὰπαρακολουθήσουμε τὶς ἀκολουθίες της μὲμεγάλη εὐλάβεια Ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ μπαί-νουμε στὸν ἱερὸ ναὸ τὸ πνεῦμα ἡ καρδιὰ καὶὁ νοῦς μας ὅλα νὰ εἶνε ἀφωσιωμένα στὸν Ἐ -σταυρωμένο καὶ τὰ πάθη του Καμμιά συνο-μιλία καμμιά ἀταξία καμμιά ἀσχημοσύνη δὲνἐπιτρέπεται τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες Μικροί ndashμεγάλοι γυναῖκες ndash ἄντρες νέοι ndash γέροντεςὅλοι ἐδῶ μὲ εὐλάβεια ὄχι γιὰ νὰ συζητήσου-με ὄχι γιὰ νὰ γελάσουμε ἀλλὰ γιὰ νὰ θυμη-θοῦμε τὶ ὑπέφερε Ἐκεῖνος πρὸς χάριν μαςνὰ διδαχθοῦμε καὶ νὰ ἀλλοιωθοῦμε

Στὸ ζήτημα τῆς τάξεως ἐπιμένω Οἱ ἡμέρεςαὐτὲς μᾶς ἐπιφορτίζουν μὲ μεγαλύτερη εὐ -θύνη Οἱ γονεῖς μὴν ἀφήνετε τὰ παιδιὰ νὰ γυ-ρίζουν μέσα στὴν ἐκκλησία σὰν νὰ εἶνε σὲχωράφι Κάθε μητέρα νὰ ἔχῃ κοντὰ τὸ μικρότης κάθε πατέρας τὸ παιδί του Ὅλοι μὲ ἱερὰεὐ λάβεια γύρω ἀπὸ τὸ σταυρὸ καὶ τὸν ἐπιτά-φιο Ὅπως γύρω ἀπὸ τὸ νεκρὸ πατέρα μα-ζεύον ται τὰ παιδιὰ καὶ κλαῖνε ἔτσι κ᾿ ἐμεῖςγύρω ἀ πὸ τὸ Μεγάλο μας Νεκρό τὸν Κύριόμας Ἰησοῦν Χριστόν ἂς συγκεντρωθοῦμεκαὶ ἂς ἀ νοίξουμε τὴν καρδιά μας νὰ δε-χθοῦμε τὸν φωτισμὸ τῶν σεπτῶν παθῶν τουΤότε θὰ αἰ σθανθοῦμε τί ὑπέφερε ἐκεῖνος γιὰτὴν κάθε μιὰ ψυχὴ καὶ μὲ εὐγνώμονα καρδιὰθὰ ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς στὸ Λυτρωτή μας

Χριστέ νυμφίε τῶν ψυχῶν μας Τὰ πάθησου μαγνητίζουν φωτίζουν ἁγιάζουν τὶς ψυ-χές Γιὰ ὅτι ὑπέφερες πρὸς σωτηρίαν μας σὲεὐγνωμονοῦμε καὶ σ᾿ εὐχαριστοῦμε Ἐμπρὸςστὴν τόση ἀγάπη σου σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτιθὰ εἴμεθα πάντοτε δικοί σου

(dagger) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Γραπτὴ ὁμιλία ἡ ὁποία συνετάχθη πιθανῶς τὸ 1962 Μικρὰ σύντμησις 16-4-2006 Ἐπανέκδοσις 5-3-2013

2

του Τοὺς ἔδωσε τὶς τελευταῖες παραγγελί εςἘτέλεσε δὲ τὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαρι- στίας ποὺ εἶνε τὸ σπουδαιότερο μυστήριοτῆς Ἐκκλησίας ἡ καρδιὰ τῆς λατρείας μαςΜε τέδωσε ὁ ἴδιος τὸ σῶμα του καὶ τὸ αἷμα τουστοὺς μαθητάς Ἦταν ἡ πρώτη θεία κοινωνίαΔυστυχῶς ὅμως καὶ σ᾿ αὐτὴν βρέθηκε ἕναςἀν άξιος νὰ κοινωνήσῃmiddot ἦταν ὁ Ἰούδας Μὲ ἀ -κάθαρτη ψυχὴ πλησίασε καὶ ἔλαβε τὰ ἄχραν -τα μυστήρια Καὶ τώρα ἀδελφοί μου πολλοὶθὰ προσέλθουμε τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες νὰκοινωνήσουμε Πολὺ νὰ προσέξουμε μήπωςμεταξύ μας ὑπάρχει ὁ Ἰούδας δηλαδὴ ὁ ἀκά-θαρτος ὁ ἀμετανόητος ὁ ἀνεξομολόγητοςχριστιανός Αὐτὸς ἂς μὴν πλησιάσῃ τὰ ἅγιαἐὰν προηγουμένως δὲν καθαρίσῃ τὴν ψυχήτου μέσα στὰ δάκρυα τῆς μετανοίας

⃝ Ἕνα ἄλλο μάθημα μᾶς δίνει ἡ ἄρνησις τοῦΠέτρου Μᾶς διδάσκει πόσο ἀσθενής ἀδύνα-τος καὶ ἁμαρτωλὸς εἶνε ὁ ἄνθρωπος Διότιβλέπουμε ἕνα κορυφαῖο μαθητὴ νὰ πέφτῃ Τίἦταν ὁ Πέτρος Κολοσσὸς πίστεως καὶ ἀρε -τῆς Καὶ ὅμως τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμ -πτης τὸν βλέπουμε νὰ ἀρνῆται ἐμπρὸς σὲ μιὰὑπηρέτρια τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἔπεσε ὁΠέ τρος γιὰ νὰ μάθῃ νὰ εἶνε ταπεινός Ἔπε-σε γιὰ νὰ μᾶς διδάξῃ ὅλους πόσο πρέπει νὰπροσέχουμε καὶ νὰ φοβώμαστε τὴν ἁμαρτίαΕἶνε τόσο φοβερὴ ἡ ἁμαρτία ὥστε στὰ δί-χτυα της συλλαμβάνει καὶ ἀποστόλους καὶπροφῆτες καὶ ἁγίους καὶ ἀσκητάς ΛοιπόνΧριστιανέ εἶσαι ἅγιος ἔφθασες σὲ ὕψη τῆςἀ ρετῆς Μὴν ὑπερηφανεύεσαι Διότι ἐνδέχε-ται νὰ πέσῃς καὶ ἐκεῖνος ποὺ τώρα τὸν περι-φρονεῖς ὡς ἁμαρτωλό νὰ γίνῃ ἅγιος καὶ νὰκαταλάβῃ τὴν πρώτη θέσι τοῦ παραδείσου

⃝ Φθάνοντας στὸ ἀποκορύφωμα τῶν παθῶντοῦ Κυρίου θὰ αἰσθανθοῦμε τὸν Κύριό μας νὰγεύεται τὸ μαρτύριο Θὰ τὸν δοῦμε νὰ γονα-τίζῃ νὰ πέφτῃ μὲ τὸ πρόσωπο στὴ γῆ μέσαστὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ Θ᾿ ἀκούσουμε τὴνπροσευχή του laquoΠάτερ μου hellipοὐχ ὡς ἐγὼ θέ-λω ἀλλ᾿ ὡς σύraquo (Ματθ 2639) Θὰ δοῦμε νὰ τὸν σέρ-νουν ὅλη τὴ νύχτα ἀπὸ δικαστήριο σὲ δικα-στήριο Θὰ δοῦμε τοὺς ἐχθρούς του νὰ τὸνντύνουν μὲ κόκκινη χλαμύδα νὰ τοῦ πλέκουνlaquoστέφανον ἐξ ἀκανθῶνraquo νὰ τὸν περιπαίζουνκαὶ νὰ τὸν ῥαπίζουν Θ᾿ ἀκούσουμε τὶς ἄγριεςφωνές τους laquoἎρον ἆρον σταύρωσον αὐτόνraquo(Ἰω 1915) Θὰ δοῦμε τὸν Πιλᾶτο νὰ ὑ πο γράφῃ τὴνκαταδίκη του Τέλος τὴ Μεγάλη Παρασκευὴθὰ δοῦμε τὸν Κύριό μας νὰ ση κώνῃ τὸ βαρὺσταυρὸ καὶ νὰ κάμπτεται ἀ πὸ τὸ βάρος Ἀλλὰποιό βλέμμα θὰ μπορέσῃ πλέον νὰ παρακο-

λουθήσῃ τὴ σκηνὴ τῆς σταυ ρώσεως Θὰ τὸνἀντικρύσουμε νὰ ὑψώνεται γυμνὸς ἐπάνωστὸ ξύλο καὶ θ᾿ ἀκούσουμε νὰ λέῃ ἕναν - ἕνατοὺς ἑπτὰ λόγους τοῦ σταυροῦ ἀπ᾿ τοὺς ὁ -ποίους ὁ πρῶτος εἶνε φωνὴ ἀγάπης πρὸς τὸνπλησίον καὶ συγχωρήσεως (laquoΠάτερ ἄφες αὐ -τοῖς οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσιraquo Λουκ 23 34) κι ὁ τε-λευ ταῖος φωνὴ ἀφοσιώσεως στὸν Πατέρα (laquoΠά -τερ εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμάμουraquo ἔἀ 2346) Χριστιανέ μπορεῖς ὅσο ζῇς νὰ λὲςκ᾿ ἐσὺ laquoΟὐράνιε Πατέρα συγχωρῶ τὸν κάθεἐχθρό μουraquo κι ὅταν κλείσῃς τὰ μάτια στὸ μά-ταιο τοῦτο κόσμο νὰ πῇς laquoΠατέρα μου δέξουτὴν ψυχή μου στὰ χέρια σουraquo

Αὐτὰ τὰ ὑψηλὰ μαθήματα μᾶς παρέχει ἡ

Μεγάλη Ἑβδομάδα Τὰ μαθήματα τῆς μετα-νοίας τῆς συντριβῆς τοῦ φόβου τῆς ἁμαρ-τίας τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλπίδος Γι᾿ αὐτὸ νὰπαρακολουθήσουμε τὶς ἀκολουθίες της μὲμεγάλη εὐλάβεια Ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ μπαί-νουμε στὸν ἱερὸ ναὸ τὸ πνεῦμα ἡ καρδιὰ καὶὁ νοῦς μας ὅλα νὰ εἶνε ἀφωσιωμένα στὸν Ἐ -σταυρωμένο καὶ τὰ πάθη του Καμμιά συνο-μιλία καμμιά ἀταξία καμμιά ἀσχημοσύνη δὲνἐπιτρέπεται τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες Μικροί ndashμεγάλοι γυναῖκες ndash ἄντρες νέοι ndash γέροντεςὅλοι ἐδῶ μὲ εὐλάβεια ὄχι γιὰ νὰ συζητήσου-με ὄχι γιὰ νὰ γελάσουμε ἀλλὰ γιὰ νὰ θυμη-θοῦμε τὶ ὑπέφερε Ἐκεῖνος πρὸς χάριν μαςνὰ διδαχθοῦμε καὶ νὰ ἀλλοιωθοῦμε

Στὸ ζήτημα τῆς τάξεως ἐπιμένω Οἱ ἡμέρεςαὐτὲς μᾶς ἐπιφορτίζουν μὲ μεγαλύτερη εὐ -θύνη Οἱ γονεῖς μὴν ἀφήνετε τὰ παιδιὰ νὰ γυ-ρίζουν μέσα στὴν ἐκκλησία σὰν νὰ εἶνε σὲχωράφι Κάθε μητέρα νὰ ἔχῃ κοντὰ τὸ μικρότης κάθε πατέρας τὸ παιδί του Ὅλοι μὲ ἱερὰεὐ λάβεια γύρω ἀπὸ τὸ σταυρὸ καὶ τὸν ἐπιτά-φιο Ὅπως γύρω ἀπὸ τὸ νεκρὸ πατέρα μα-ζεύον ται τὰ παιδιὰ καὶ κλαῖνε ἔτσι κ᾿ ἐμεῖςγύρω ἀ πὸ τὸ Μεγάλο μας Νεκρό τὸν Κύριόμας Ἰησοῦν Χριστόν ἂς συγκεντρωθοῦμεκαὶ ἂς ἀ νοίξουμε τὴν καρδιά μας νὰ δε-χθοῦμε τὸν φωτισμὸ τῶν σεπτῶν παθῶν τουΤότε θὰ αἰ σθανθοῦμε τί ὑπέφερε ἐκεῖνος γιὰτὴν κάθε μιὰ ψυχὴ καὶ μὲ εὐγνώμονα καρδιὰθὰ ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς στὸ Λυτρωτή μας

Χριστέ νυμφίε τῶν ψυχῶν μας Τὰ πάθησου μαγνητίζουν φωτίζουν ἁγιάζουν τὶς ψυ-χές Γιὰ ὅτι ὑπέφερες πρὸς σωτηρίαν μας σὲεὐγνωμονοῦμε καὶ σ᾿ εὐχαριστοῦμε Ἐμπρὸςστὴν τόση ἀγάπη σου σοῦ ὑποσχόμεθα ὅτιθὰ εἴμεθα πάντοτε δικοί σου

(dagger) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Γραπτὴ ὁμιλία ἡ ὁποία συνετάχθη πιθανῶς τὸ 1962 Μικρὰ σύντμησις 16-4-2006 Ἐπανέκδοσις 5-3-2013

2