ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 115.pdf

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΩ ΔΩΡΙΤΩΝ «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

ΧΡΟΝΟΣ 20όςΑρ. Φύλλου 115

Κωδικός Έκδοσης 5269

ΙΟΥΛΙΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

2015

Γραφ: Μαραθωνοδρόμων 5Αγία Παρασκευή

Τ.Κ. 153.43 Αθήνα

Τηλ: 6983.523.668Fax: 210-6393.522

[email protected]

Μνήμη Ιουλίου (Στ. Παρασκευόπουλος) σελ. 2Ο ξάδερφός μου ο Λιας (Παν. Γεωργακόπουλος) σελ. 5Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέα σελ. 6-7Διατάγματα - Νόμοι - Αποφάσεις σελ. 8Οι κυβερνήτες μας άλλοτε και τώρα (Δ. Αθανασόπουλος) σελ. 9Ιούλιος - Ιούλης (Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη) σελ. 10Κοινωνικά σελ. 11-12

www.anodorio.blogspot.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ

ΑΜ

ΦΙΘ

ΕΑ

ΑΜΦΙ

ΘΕΑ

Τέλειωσε ένα ακόμη καλοκαίρι, τέ-λειωσαν οι διακοπές μας και η από-δραση από τη μονότονη καθημερινό-τητά μας. Η ζωή μας ξαναμπαίνει σιγάσιγά στους συνηθισμένους ρυθμούςτης.

Αδειάζουν τα χωριά και οι παραλίες,ρημάζει η επαρχία.

Όσοι είχαμε την τύχη και τη χαρά ναεπισκεφτούμε τη γενέτειρά μας, τοαγαπημένο μας χωριό, σίγουρα ανα-πολούμε τις ημέρες μας σ’ αυτό.

Γέμισαν τα σπίτια με κορύφωση τιςημέρες του Δεκαπενταύγουστου, γέμι-σε η πλατεία από νέους, γέρους καιπαιδιά, Σουλιμαίους και επισκέπτες.Κατάμεστη και η Αγία Τριάδα με πι-στούς, θυμίζοντας άλλες εποχές.

Καθαρίστηκαν οι αυλές, «ημέρεψε»ο τόπος με την παρουσία των ανθρώ-πων, γιατί πραγματικά ο άνθρωπος εί-ναι κόσμημα, στολίδι μοναδικό. Ιδιαίτε-ρα ο άνθρωπος ο κοινωνικός που επι-διώκει τη συναναστροφή, που αγαπάειτον συνάνθρωπό του, που χαίρεται νατον βλέπει να είναι καλά, γερό και δυ-νατό με όλα τα αγαθά του Θεού σεπροσωπικό και οικογενειακό επίπεδο.

Τα δυο καφενεδάκια στην «αγορά»του χωριού μας, του Θανάση και τουΜάκη, φρόντισαν με τη φιλοξενίατους, τα μεζεδάκια, το τσιπουράκι, τοκρασάκι που πρόθυμα σέρβιραν σεόλους εμάς, στη σύσφιξη των σχέσεωνμεταξύ μας.

Το αντάμωμα στη Βίγλα μας έδωσετην ευκαιρία να γευτούμε πλούσιουςμεζέδες, άφθονο κρασί, ποτά, αναψυ-κτικά και μπόλικο γλέντι και χορό. Ναανταμώσουμε με φίλους και συγγε-νείς, αλλά και συγχωριανούς μας πουήρθαν από μακριά να σμίξουμε και ναπροσκυνήσουν τα άγια πατρογονικάχώματα. Ν’ ανοίξουν τα πατρικά, ναεπισκεφτούν τους γονείς, τους φί-λους, τους συγγενείς. Μερικοί φρόντι-σαν ν’ αναπαλαιώσουν τα πατρικάτους, έτσι ώστε να στέκονται όρθιαγια να τους υποδεχτούν και του χρό-νου, αλλά και να ομορφύνουν ακόμηπερισσότερο την εικόνα του χωριούμας.

Ευχόμαστε η Αγία Τριάδα, η προ-στάτιδά μας, να μας έχει υπό την σκέ-πη της, να μας αξιώνει να είμαστε πά-ντα δίπλα στους δικούς μας, στο χω-ριό μας, στον τόπο μας γενικότερα.

Το Σουλιμά όμορφο κι αγέρωχο μαςπεριμένει εκεί ριζωμένο στη Μάλιζα,σαν τη μάνα που προσμένει το ξενιτε-μένο της παιδί. Προσφέρεται όλες τιςεποχές του χρόνου, βρίσκεται τόσοκοντά στην πρωτεύουσα, τόσο κοντάστην καρδιά και στο μυαλό μας.

Ας συνεχίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την προ-σπάθειά μας να το κρατήσουμε ζωντα-νό.

Καλό φθινόπωρο και του χρόνου μευγεία.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Την Κυριακή 16 Αυγούστου 2015, το βράδυ, ο Σύλλογος ΆνωΔωριτών το Σουλιμά, πραγματοποίησε το 11ο αντάμωμα τωναπανταχού Σουλιμαίων, την καθιερωμένη μουσική βραδιά του

καλοκαιριού. Η εκδήλωση αυτή διεξάγεται στο γήπεδο μπάσκετ στο χώρο της

«Βίγλας» κάθε Αύγουστο, που το χωριό μας είναι γεμάτο από επι-σκέπτες.

Το γήπεδο βρίσκεται στην άκρη του χωριού και από εκεί η θέα εί-ναι μοναδική. Μπροστά μας απλώνονται η κοιλάδα του Σουλιμά, ο κά-μπος της Μεσσηνίας με πολλά χωριά και ένας απέραντος ορίζοντας.

Ο σκοπός της εκδήλωσης είναι το αντάμωμα των απανταχούΣουλιμαίων επί γης, η σύσφιξη των σχέσεων των συγχωριανώνμας, η διατήρηση της παράδοσης και η διασκέδαση που τόσοέχουμε ανάγκη σήμερα όλοι μας λόγω της οικονομικής κατάστα-σης της χώρας μας. Πάνω σε αυτόν τον σκοπό εργάζεται ο Σύλλο-γος και θα συνεχίσει να εργάζεται, γιατί το αντάμωμα είναι πλέονθεσμός για το Σουλιμά και δεν μπορεί να λείψει από τον Αύγουστο.Δεν πρέπει να ξεχνάμε το τότε Δ.Σ του Συλλόγου μας που το έτος2005 ξεκίνησε να πραγματοποιεί την εκδήλωση, αλλά και όλα ταΔ.Σ που για 11η συνεχή χρονιά εργάζονται για την συνέχισή της,παρά τις δυσκολίες της εποχής.

Ο Σύλλογος τα τελευταία χρόνια, φροντίζει και βρίσκει χορη-γούς που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων, μιας και οΔήμος αδυνατεί να τα καλύψει, όπως έκανε παλαιότερα στα πλαί-σια των πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Η επιτυχία της εκδήλωσης αυτής εξαρτάται από τους χορηγούς,αλλά και τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου. Φέτος ο κόσμος αγκά-λιασε την εκδήλωση, για μια ακόμη φορά, και η παρουσία του ήτανμεγάλη, αφού το γήπεδο γέμισε περιμετρικά μη αφήνοντας κανέναπεριθώριο για περαιτέρω κάλυψη.

Οι επισκέπτες απόλαυσαν πλούσιους μεζέδες και ποτά, γλέντη-σαν και χόρεψαν μέχρι τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες με τουςήχους της μουσικής που επιμελήθηκαν και πάλι φέτος, ο ΓεώργιοςΑνδριόπουλος και ο Ηλίας Στάικος και τους ευχαριστούμε θερμά.

Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο Πρόεδρος του ΣυλλόγουΔημήτριος Αλλαγιάννης και τους ευχήθηκε να περάσουν καλά καινα γλεντήσουν Σουλιμαίικα.

Αμέσως μετά και πριν ξεκινήσει το γλέντι, έγινε η βράβευση τωνπτυχιούχων - επιτυχόντων - αριστούχων μαθητών. Το Δ.Σ του Συλ-λόγου αποφάσισε φέτος να γίνει η βράβευση για πρώτη φορά στοΣουλιμά, στην ιδιαίτερη πατρίδας μας και όχι στην κοπή της πρω-τοχρονιάτικης πίτας. Επιδόθηκαν αναμνηστικές πλακέτες στους:

1. Ελπίδα Ανδριοπούλου του Ιωάννη, πτυχιούχο του τμήματοςΕπιστήμης και Τεχνολογίας των Υπολογιστών του ΠανεπιστημίουΠελοποννήσου.

συνέχεια στη σελ. 4

Το 11ο αντάμωμα των απανταχού Σουλιμαίων

Λίγα λόγια...

Σελίδα 2 Τα Νέα των Σουλιμαίων

Στον λογαριασμό: ΠΕΙΡΑΙΩΣ αριθ.: 6035040031626 (κάτοικοι εσωτερικού)και IBAN: GR 0301710350006035040031626 (κάτοικοι εξωτερικού), μπορεί-τε να καταθέτετε το ποσό για την ενίσχυση της εφημερίδας και του Συλλόγουή σε κάποιο από τα μέλη του Δ.Σ. (αναγραφή οπωσδήποτε ονοματεπώνυμο,πατρώνυμο και αιτιολογία)Επισημαίνουμε ειδικά για τους κατοίκους του εξωτερικού να αποστέλλουνέμβασμα και όχι επιταγή και να αναγράφουν την πλήρη ονομασία του Συλ-λόγου, δηλ.: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΩ ΔΩΡΙΤΩΝ ‘’ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ’’.

Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης Πρόεδρος Δ.Σ τηλ. 6983 - 523668Παναγιώτης Π. Ανδριόπουλος Αντιπρόεδρος -//- 6980 - 820060Νικόλαος Φ. Κόλλιας Γραμματέας -//- 6932 - 413061Όλγα Δημ. Δεδεμάδη Ταμίας -//- 6977 - 463178Αθανάσιος Αδ. Δεδεμάδης Μέλος -//- 6944 - 565050Νικόλαος Ι. Μπούσιος Μέλος -//- 6945 - 542240Γεράσιμος Χαρ. Μωρα>της Μέλος -//- 6977 - 809466


Οικονομική ενίσχυση εφημερίδας - Συλλόγου

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ

Διμηνιαία Έκδοσητου Συλλόγου

Άνω Δωριτών Μεσσηνίας«ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Έντυπο πολιτιστικών,κοινωνικών, Λαογραφικών

και άλλων δραστηριοτήτωνΜη Κερδοσκοπικού Φορέα

ΙδιοκτησίαΣύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Ταχ. Δ/νση: Μαραθωνοδρόμων 5Αγία Παρασκευή

Τ.Κ. 153.43 Αθήνα

•••

Εκδότης - ΔιευθυντήςΔιοικητικό Συμβούλιο

του Συλλόγου «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Πρόεδρος: Δημ. Ι. Αλλαγιάννης Αντ/δρος: Παν/της Π. Ανδριόπουλος

Γραμματέας: Νικ. Φ. ΚόλλιαςΤαμίας: Όλγα Δ. Δεδεμάδη

Μέλη: Αθανάσιος Αδ. ΔεδεμάδηςΝικόλαος Ι. Μπούσιος

Γεράσιμος Χαρ. Μωρα<της

Συντακτική επιτροπήΔημ. Ι. Αλλαγιάννης

Ιωάννης Αλ. ΑνδριόπουλοςΝικόλαος Φ. Κόλλιας

•••

ΟΡΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

* Οι επιστολές και οι συνεργα-σίες πρέπει να είναι ενυπόγρα-φες, καθαρογραμμένες, ευανά-γνωστες και να βρίσκονται εντόςτων πλαισίων της ευπρέπειας καιτης κοσμιότητας.

* Η Διεύθυνση της Εφημερίδαςδιατηρεί το δικαίωμα της μη δη-μοσίευσης ή της περικοπής ενόςκειμένου, εφ’ όσον κρίνει ότι μπο-ρεί να δημιουργηθεί σύγχυση ήπροσωπικές αντιπαραθέσεις.

* Τα αποστελλόμενα κείμενα,μετά τη δημοσίευσή τους κατα-στρέφονται.

* Τα ενυπόγραφα κείμενα, δενεκφράζουν αναγκαστικά την άπο-ψη της Εφημερίδας και του Διοι-κητικού Συμβουλίου του Συλλό-γου.

ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣΔιαβάστε και διαδώστε παντού

«ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ»Είναι η δική σας Εφημερίδα.Είναι η φωνή του Συλλόγου.

Είναι η φωνή του Χωριού μας.Όσο ψηλά ή μακρυά

κι αν φθάσουμε ή βρεθούμε, θα τρεφόμαστε

από τις ρίζες μας.Σύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

•••

Καλλιτεχνική επιμέλεια:ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τηλ. (210) 52.26.871Δακτυλογράφηση κειμένων:ΕΛΠΙΔΑ Ι. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

Οι φίλοι που επιθυμούννα στείλουν θέματα για τηνεφημερίδα μπορούν να ταστέλνουν στη Διεύθυνση:

Μαραθωνοδρόμων 5, ΑγίαΠαρασκευή, Τ.Κ. 15343, Fax: 210-6393.522, μέσω του email: [email protected], χειρόγραφα ή τηλεφωνικάστα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Άνω Δωριτών.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ

Βαθιά χαραγμένα και καλά φυλαγμέναστα τοπία της μνήμης τα καλοκαίριατων παιδικών και των νεανικών μου

χρόνων.Μισή ώρα δρόμος απ’ το χωριό είναι τα

«Καλντερίμια» μας. Εκεί «μεταναστεύαμε»μετά τις διακοπές των σχολείων. Γύρω απ’το αλώνι μας, που το ’χαν πολιορκήσει οιθυμωνιές με τα ξανθά στάχυα. Ο πατέραςέφτιαχνε τη «φραντζάτα» (το καλοκαιρινόσπίτι μας) και τα κοτέτσια για τα πουλερι-κά μας. Απέναντι απ’ τον αρχαιολογικόχώρο της Περιστεριάς είναι τα χωράφιαμας και απ’ την πηγή της γεμίζαμε τη βίκα για να πί-νουμε πόσιμο νερό. Ανέμελη ζωή τα καλοκαίρια, αλ-λά κι ένα είδος εξορίας, αφού δεν είχαμε κοντά συ-νομηλίκους για παιχνίδια. Ο Ιούλιος, όμως, ήταν ομήνας που το χωράφι έπαιρνε μια ξέχωρη ατμόσφαι-ρα. Ήταν ο μήνας του αλωνισμού. Ο Αλωνάρης! Καιτο αλώνισμα με τα ζώα στ’ αλώνι έπαιρνε χρόνο. Οιαγωγιάτες μας κρατούσαν συντροφιά. Οι ημέρεςπερνούσαν ευχάριστα. Ωρίμαζαν και τα φρούτα.Στίλβωναν τις ρόγες τους τα σταφύλια, σκόρπιζαν τ’άρωμά τους τ’ αχλάδια, μελιστάλαχτα γίνονταν τασύκα. Μας έφερνε και τ’ Αι-Λιος ο Ιούλιος και γιόρ-ταζε το χωριό, ήταν το πανηγύρι μας. Ήταν κι αυτήμια ξέχωρη μέρα, αφού ξαναβρισκόμαστε για λίγοστο σπίτι και στο χωριό.

Αργότερα διάβασα πολλά και για τον Ιούλιο. Ποιοςήταν ο νουνός του και πως αντιστοιχούσε στον αρ-χαίο μήνα Κρόνιο ή Εκατομβαιώνα. Για τις Κυνάδεςημέρες του και για τα «κυνικά καύματα». Για τιςγιορτές του που συνδιάζονταν με πανηγύρια στα γύ-ρω χωριά. Για τα «παρατσούκλια» του που δεν είναιλίγα. Για την τιμωρία όσων δεν τηρούσαν την αργίατης Παναγίας (Καψοδεματούσα, Καψοχειροβολού-σα, Καψαλωνού κ.α.).

Μου ’μεινε όμως, κοντά σ’ όλα αυτά, σαν κάτι τοξεχωριστό ένα δημοτικό τραγούδι. Σημειώνω πωςλατρεύω τα δημοτικά μας τραγούδια και τα θεωρώμοναδικά αριστουργήματα του ανώνυμου λαού μαςκι εθνική μας ταυτότητα, που την αφήσαμε όμως ναξεφτίσει όπως τόσα άλλα της αειφόρου παράδοσήςμας. Χαρείτε το: «Εγώ περνάω κι αντιπερνάω στης Μαυρουδής τ’ αλώνι

Όπου αλωνίζουν δώδεκα κι όπου συμπάζουν δέκα.Κι η Μάρω με τη μάνα της τριγύρω λαγανίζει.

Κι η μάνα της της έλεγε κι η μάνα της της λέει:- Φεύγα, Μαριώ, απ’ τον κουρνιαχτό,

φεύγα κι από τον ήλιο.

- Μάνα, τον ήλιο αγαπώ, τον κουρνιαχτό τον θέλω,

τον γιο του πρωτολιχνιστή, άντρα θε να τον πάρω.

- Ο γιος του πρωτολιχνιστή πολλά προικιά γυρεύει.

- Σαν τα γυρεύει δώστε τα, καλός είν’ κι ας τα πάρει.

- Γυρεύει βόδια του ζυγού, φοράδα της καβάλας, γυρεύει κι ανεμόπαχτο

να τρώει η φοράδα μέσα,γυρεύει αμπέλια ατρύγητα,

χωράφια με τα στάχυα κι αλώνια καλοπέτρινα και μαρμαροστρωμένα.

- Σαν τα γυρεύει δώστε τα, καλός είν’ κι ας τα πάρει».

Έτσι κυλούσε γύρω απ’ τ’ αλώνι ο Αλωνάρης. Οπατέρας κουβαλούσε το σιτάρι στο σπίτι και τ’ άχυ-ρο στο στάβλο. Κι εμείς ονειρευόμαστε πια το μάζε-μα στο σπίτι, στην οικογενειακή εστία.

Πόσο μ’ εξέφραζαν οι στίχοι του Δροσίνη απ’ το«Ψωμί» του:

«..., βραδυνό συμμάζεμα στο σπιτικό κατώφλι καρτέρεμα ανυπόμονο του πυρωμένου φούρνου!

Κι ω μέθυσμα απ’ τη μυρωδιά πρώτου ψωμιού, που αχνίζει κομμένο από το γέροντα παππού χωρίς μαχαίρι

και μοιρασμένο στα παιδιά, στις νύφες και στ’ αγγόνια».Στίχοι που τους διάβασα και τους έμαθα αργότε-

ρα.Πού να φανταζόμουνα τότε, πως ο φετινός Ιούλιος

μου φύλαγε μια οδυνηρή εμπειρία. Να περιμένωστην ουρά για να πάρω απ’ την τράπεζα ένα εξηντά-ρι απ’ τη σύνταξή μου, ύστερα από τόσα χρόνια δου-λειάς και προσφοράς στον τόπο. Ας είναι όμως, θαπεράσει κι αυτό.

Δευτεριάτικα Λόγια

ÌíÞìç Éïõëßïõ

Γράφει ο Στάθης

Παρασκευόπουλος

ΑνακοίνωσηΣας ενημερώνουμε πως το προηγούμενο φύλλο

της εφημερίδας μας τυπώθηκε σε διαφορετικόχαρτί από το συνηθισμένο, λόγω της έλλειψήςτου από την αγορά επειδή είναι εισαγόμενο.

Ως εκ τούτου ήταν μια μεμονωμένη περίπτωσηκαι μια λύση ανάγκης για να μην καθυστερήσει ηεκτύπωση και η αποστολή της.

Το Δ.Σ.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑΔήμος Οιχαλίας..................................27240-22264Δημοτική Ενότητα Δωρίου...................27653-60100Κ.Ε.Π. Δωρίου...............27653-60128, 27650-31838ΕΛ.ΤΑ Δωρίου.....................................27650-31223Α.Τ.Ε Δωρίου......................................27650-31224Πρακτορείο ΚΤΕΛ Δωρίου...................27650-31219Ειρηνοδικείο Δωρίου...........................27650-31373Ιατρείο Δωρίου..............27650-31214, 27653-60000Υποθηκοφυλακείο Δωρίου...................27650-32106Έν. Αγρ. Συν. Κυπαρισσίας..................27610-22231Νοσοκομείο Κυπαρισσίας....................27610-24051Α.Τ. Κοπανακίου..................................27650-22205Δ.Ε.Η. Φιλιατρών......................27610-34160, 32590

Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 3

Οικονομική Ενίσχυση της Εφημερίδας1. Αθανασόπουλος Αναστάσιος 100 Ευρώ2. Αθανασόπουλος Απόστολος 100 »3. Αθανασόπουλος Ιωάννης 20 »4. Αναγνωστόπουλος Αναστ. Δημήτριος 100 »5. Αναγνωστόπουλος Μιλτιάδης 30 »6. Ανδριόπουλος Ανδρ. Νικόλαος 20 »7. Ανδριόπουλος Δ. Ιωάννης 40 »8. Βέικος Δημ. Χρήστος 20 »9. Γκιώνη Γεωργία 40 »10. Γκότσης Κ. Βασίλειος 30 »11. Γκρίτζαλη Τούλα 30 »12. Δεδεμάδη Κ. Γεωργία 30 »13. Δεδεμάδη Κλ. Νικολέτα 30 »14. Δημαράς Π. Γεώργιος 100 »15. Κάππος Αθανάσιος 20 »16. Κλημαθιανού Αθανασία 20 »17. Κόλλιας Μιχ. Δημήτριος 150 $ ΑUS18. Κόλλιας Χρήστος 50 Ευρώ19. Κυριαζοπούλου Αναστασία 40 »20. Παπαδόπουλος Θ. Ιωάννης 20 »21. Τσούτσιας Βασίλειος 20 »

Σημ.: Στο προηγούμενο φύλλο γράφτηκε εκ παραδρομήςΣταθόπουλος Βασίλειος 10 Ευρώ αντί του σωστού 20 Ευρώ.

Προσφορές

- Αντί στεφάνων και στη μνήμη του Ιωάννη Αλλαγιάννηπροσέφεραν στον Σύλλογο από 50 Ευρώ οι οικογένειεςΛεμονιάς Μπούρα και Θεοφάνη Θεοχάρη.- Αντί στεφάνων και στη μνήμη της Κωνσταντίνας Θεοχά-ρη προσέφερε στον Σύλλογο 100 Ευρώ ο ΠαναγιώτηςΑνδρ. Λυμπερόπουλος.


Στα μέσα του φετινού Αλωνάρη έφυγε γιατην Άνω Ιερουσαλήμ ο γνωστός ως«μπάρμπα - Γιάννης» (Αλλαγιάννης). Συ-

μπλήρωσε έναν αιώνα επίγειας ζωής κι έκλεψεακόμα κι έναν χρόνο απ’ τον άλλον. Χρονών101! Η δρυς του Σουλιμά έπεσε! Ο άνθρωποςπου αγαπούσε το ιστορικό χωριό του με τη βα-ρύγδουπη ιστορία - την ιστορία των αδικημέ-νων απ’ την ιστορία Ντρέδων - έφυγε για πά-ντα.

Τον μπάρμπα - Γιάννη, από τότε που τονπρωτογνώρισα, τον εξετίμησα, τον θαύμαζακαι τον αγαπούσα. Πιστεύω πως κι αυτός μετιμούσε με την αγάπη του κι όταν μ’ έβλεπε μεκαλωσόριζε με τη φράση «Καλώς τον!». Καθό-μαστε και τα λέγαμε. Ερέθιζα εγώ με τ’ «αγκά-θι» μου τη φλέβα της μνήμης του κι αυτή άνοι-γε τον κρουνό της και είχε πολλά να πει.

Θ’ αναφέρω τρία περιστατικά που ’χουν νακάνουν με τη χαρά που ’δωσα στο μπάρμπα -Γιάννη, έτσι όπως την άφησα να εκδηλωθεί.

Στο πρώτο, όταν με τον Επιθεωρητή Δημοτι-κών Σχολείων αείμνηστο Κώστα Καραγιάννη -ήμουν βοηθός του στο Γραφείο- ρίξαμε τηνιδέα που υλοποιήθηκε να γίνεται γιορτή κάθεχρόνο για την «ορκωμοσία των Ντρέδων»μπροστά στον ΑO - Δημήτρη με τη συμμετοχήκαι μαθητών των Σχολείων, πετούσε απ’ τη χα-ρά του.

Στο δεύτερο, όταν με την αείμνηστη ΕυγενίαΠεριορή και το συνεργείο της (και τον επίσηςαείμνηστο Διονύση Πιτταρά) γυρίζαμε πλάναγια την εκπομπή της «Οι ρίζες της φυλής μας»στην τηλεόραση της τότε ΥΕΝΕΔ. Πόσα πράγ-ματα δεν μας είπε τότε ο μπάρμπα - Γιάννης.Κινητή βιβλιοθήκη και ανοιχτό βιβλίο για τηνιστορία των Ντρέδων ήταν. Το Σουλιμά θαπροβαλλόταν στην τηλεόραση.

Και το τρίτο, όταν βρέθηκα ομιλητής στοΣουλιμά, για να εκφωνήσω τον πανηγυρικό τηςημέρας (κι έγινε αυτό δυο φορές) στη γιορτήπου ’χει πια καθιερωθεί σαν κορυφαίο γεγο-νός στο Σουλιμά. «Τα ’πες καλά, μου ’πε».Μπράβο σου!». Ήταν θα ’λεγα ο καλύτεροςκριτής απ’ το πυκνό ακροατήριο.

Δεν ξέρω αν τα παιδιά του μπόρεσαν με τασύγχρονα μέσα της τεχνολογίας να μαγνητο-φωνήσουν ιστορήματα του πατέρα τους. Θα ’-ναι τόσα πολλά... Βέβαια, κατά καιρούς διαβά-σαμε στα «Νέα των Σουλιμαίων» κάποιες ανα-φορές του στα του χωριού και της ιστορίαςτου.

Μακάρι να μαζευτούν ό,τι έλεγε, ό,τι έγρα-ψε, όσα ήξερε και να τα δούμε συγκεντρωμένασε βιβλίο. Τα παιδιά του, που συλλυπούμαι γιατο φευγιό του, έχουν τον τρόπο. Κλείνω, δεό-μενος για την ανάπαυσή του στον ουρανό.

Στάθης Παρασκευόπουλος

Η δρυς του Σουλιμά έπεσε(στη μνήμη του Γιάννη Αλλαγιάννη)

Δωδεκάορτο λέμε τις δώδε-κα πιο σημαντικές γιορτές τηςΕκκλησίας μας (Δεσποτικέςγιορτές) που αναφέρονται στασπουδαιότερα γεγονότα τηςζωής του Χριστού:

1. Ο Ευαγγελισμός της Θεο-τόκου - Ο Αρχάγγελος Γαβριήλφέρνει το μήνυμα της γέννη-σης του Χριστού στην Παναγία(25 Μαρτίου).

2. Η Γέννηση του Χριστού(Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου).

3. Η Υπαπαντή του Χριστού- Ο γέροντας Συμεών «υποδέ-χεται» το Χριστό στο ναό, 40μέρες μετά τη γέννησή Του (2Φεβρουαρίου).

4. Η Βάφτιση του Κυρίου - ΟΧριστός βαφτίζεται στον Ιορ-δάνη ποταμό από τον Ιωάννητον Πρόδρομο (Θεοφάνεια 6Ιανουαρίου).

5. Η Μεταμόρφωση - Ο Κύ-ριος σαράντα μέρες πριν τηΣταύρωση με τους μαθητέςτου, Πέτρο, Ιωάννη και Ιάκωβο,πήγε στο όρος Θαβώρ και επέ-τρεψε στους μαθητές του ναδουν λίγη από τη δόξα Του (6Αυγούστου).

6. Η Ανάσταση του Λαζάρου- Ο Χριστός ανασταίνει το φίλοΤου το Λάζαρο, στη Βηθανία(Σάββατο πριν τη Μ. Εβδομά-δα).

7. Η Είσοδος του Χριστούστα Ιεροσόλυμα - Η υποδοχήτου Ιησού, στα Ιεροσόλυμα,ως βασιλιά (Κυριακή πριν τηνΑνάσταση).

8. Ο Μυστικός Δείπνος - Πα-ράδοση του μυστηρίου της Θ.Ευχαριστίας.

9. Η Σταύρωση 10. Η Ανάσταση 11. Η Ανάληψη - Το «ανέβα-

σμα» του Κυρίου στον ουρανό,40 μέρες μετά την Ανάσταση.

12. Η Πεντηκοστή - Η απο-στολή του Παράκλητου, 50 μέ-ρες μετά την Ανάσταση. Η επι-φοίτηση του Αγίου Πνεύματοςστους Αποστόλους.

Το Δωδεκάορτο

Γνωρίζετε ότι:- Η ΝταOάνα ήταν η πρώτη «κοινή θνητή» ύστε-

ρα από 300 χρόνια που παντρεύτηκε διάδοχο τουβρετανικού θρόνου.

- Οι κότες μπορούν να υπνωτιστούν. - Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Ορ-

γανισμού Υγείας για το 2000, στη Γροιλανδία, το56% των αγοριών και το 45% των κοριτσιών -ηλι-κίας έως 15 ετών- καπνίζουν συστηματικά.

- Τα κραξίματα της πάπιας δεν έχουν αντίλαλο. - Τα νεογέννητα δεν είναι τυφλά, όπως πιστεύ-

ουν πολλοί. Μελέτες έχουν δείξει ότι έχουνεπαρκή όραση, ώστε να μπορούν να διακρίνουντις διαβαθμίσεις του φωτός.

- Τα φιστίκια είναι ένα από τα συστατικά τουδυναμίτη.

- Τα κουκούτσια του μήλου περιέχουν κυάνιο. - Τον 18ο αιώνα στη Αγγλία, στις παράνομες

λέσχες, όπου ο τζόγος ανθούσε, υπήρχε έναςυπάλληλος που η μόνη του δουλειά ήταν να κα-ταπιεί τα ζάρια σε περίπτωση που έκανε έφοδο ηαστυνομία!

- Απ’ όλες τις φυλές του πλανήτη, οι μόνοι πουδεν χρησιμοποιούν τη φωτιά είναι οι Άνταμαν καιοι Πυγμαίοι.

ΟΡΑΜΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

& ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣΔΑΒΑΚΗ 31 & ΓΡΑΜΜΟΥ - ΧΑΙΔΑΡΙ

Τηλ.: 210 5821843Υπεύθυνος λειτουργίας:ΔΗΜΟΣ Π. ΔΕΔΕΜΑΔΗΣ

Ξυλουργικές Εργασίες

Υιοί Αδάμ Δεδεμάδη Ο.Ε.Μεσογείων 543 & Μαραθωνοδρόμων

Τ.Κ. 153.43 Αγία ΠαρασκευήΤηλ: 210 - 6393.911, 210 - 6393.522

Fax: 210 - 6048.311 Κιν: 6944 - 565.050

Θεόδωρος Αρ. ΣιούρδαςΠολιτικός Μηχανικός Ε. Μ. Π.

Εργολήπτης Δημ. Έργων Β' Τάξης

ÌåëÝôåò, ÅðéâëÝøåéò, ÏéêïäïìéêÝò ¢äåéåòÊáôáóêåõÝò Ðïëõôåëþí Êáôïéêéþí

Äéáìåñßóìáôá óôá ÃëõêÜ ÍåñÜ ÁôôéêÞò

Πάρου 15 Αγ. Παρασκευή Τ. Κ. 153.43Τηλ: 210-6005.068, 210-6002.680, 6944 - 316.419

REAL ESTATE - ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

ΕΥΡΩΔΟΜΗΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ - ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

ΟΙΚΟΠΕΔΑ - ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΕΣ

Νίκος Αν. Αρνόκουρος

Ανδρέα Γκίνη 2, Τ.Κ. 152.33 ΧαλάνδριΤηλ: 210 - 6844.112 Κιν: 6947 - 606.157

Fax: 210 - 6844.506 • [email protected]


συνέχεια από τη σελ. 1

2. Δημήτριο Βαχαβιόλο του Παναγιώτη ,πτυχιούχο Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπι-στημίου Essex της Αγγλίας.

3. Αδάμ Δεδεμάδη του Αθανασίου αριστού-χο μαθητή του 1ου Γυμνασίου Γέρακα.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσίατους:

• ο π. Φώτιος Λυκοτραφίτης, ιερέας τουχωριού μας,

• ο π. Φώτιος Τσαρουχάς από το Κοπανάκι, • οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Οιχαλίας Πα-

ναγιώτης Κούκης , Ευστάθιος Μαργαρίτηςκαι Δημήτριος Παναγιωτόπουλος,

• οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Οιχα-λίας Αθανάσιος Κόλλιας και Νικόλαος Λιό-γας,

• η εκπρόσωπος της Τ.Κ. Άνω Δωρίου Αγγε-λική Θεοχάρη,

• ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Συλλό-γου Καλλίτσαινας Δημήτριος Γεωργόπουλοςκαι Νικόλαος Κολοσκόπης αντίστοιχα,

• ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αγίου Γε-ωργίου Γεώργιος Τσόγκας και τα μέλη τουΑναστάσιος Σ. Κόλλιας και Αχιλλέας Τσα-τσούλης,

• ο Πρόεδρος της Τ.Κ Δωρίου ΑριστείδηςΗλιόπουλος,

• ο Πρόξενος της Ελλάδας στον Παναμά

Αναστάσιος Αθανασόπουλος,Επίσης παρευρέθηκαν ο Κωνσταντίνος

Πάλλας από τον Καναδά, η Τούλα Γ. Δεδεμά-δη από την Αυστραλία, ο Γιώργος Γκότσηςαπό το Χαλκιά, ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης απότο Ψάρι και πλήθος κόσμου. Ιδιαίτερα τονίζου-με την παρουσία του Αδάμ Αθ. Δεδεμάδη πουπαρά τα κινητικά του προβλήματα έμεινε μέχριτο τέλος της εκδήλωσης και διασκέδασε μαζίμας.

Ο Σύλλογος ευχαριστεί θερμά τους χορη-γούς της βραδιάς για τις προσφορές τους: Νί-κο Δ. Πάλλα, Δημήτρη Μικέλη, Βασίλη Βασι-λόπουλο, Αφοί Νάκου, Μάκη Γκότση, ΚώσταΓιαννόπουλο, ταβέρνα «Η Ακρόπολη» της Πα-

ναγιώτας» , π. Φώτιο Τσαρουχά , ΔέσποιναΣκλάβου, καφετέρια «ΝΟΤΟΣ», Αριστείδη Μα-καντάση, Αγγελική Θεοχάρη, Αντώνη Πετρό-πουλο, Σύλλογο Αγίου Γεωργίου, Γιώργο Νι-κολακόπουλο, Ρούλα Ανδριοπούλου, Θανά-ση &Τάσο Δεδεμάδη, Χιλ - Αλέξη Ντέντα καιτον φούρνο της Μαρίας στο Δώριο.

Επίσης ευχαριστεί θερμά όσες και όσουςβοήθησαν, με κάθε τρόπο, στην πραγματοποί-ηση της εκδήλωσης, στη λαχειοφόρο αγοράπου έγινε για την κάλυψη των εξόδων, στοσερβίρισμα και στην άψογη εξυπηρέτηση τωνπαρευρεθέντων.

Ιδιαίτερα ευχαριστεί τον Ιωάννη Αλεξ. Αν-δριόπουλο, ο οποίος με άκρατο επαγγελματι-σμό, αγάπη και δημοσιογραφική συνέπεια κα-τέγραψε με την αδιάψευστη κάμερά του, όλητην εκδήλωση και μέσω του ιστολογίου τουanodorio.blogspot.gr , κάνει κοινωνούςόλους τους απανταχού Σουλιμαίους και όχιμόνο.

Καλό φθινόπωρο σε όλους. Καλή αντάμωσηστο 12ο αντάμωμα των Σουλιμαίων με υγεία,αγάπη και συνεννόηση. Η προβολή και η δια-τήρηση του Σουλιμά που όλοι μας αγαπάμεκαι θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανό θα συνε-χιστεί με την ομόνοια και την ενότητα πουΟΛΟΙ ΜΑΖΙ επιδιώκουμε.


Το 11ο αντάμωμα των απανταχού Σουλιμαίων

Είχα την ευκαιρία να ζήσωεφέτος, κατά τις θερινέςδιακοπές μου, στο χωριό

μου, την ΑΥΛΩΝΑ, λίγες ανε-πανάληπτες, ευχάριστες κιαξέχαστες ώρες, από ένα γε-γονός, που περιγράφω σταεπόμενα.

Είχα προσκληθεί να παρα-βρεθώ στις 20 Αυγούστου, σεμία Λειτουργία (και όχι μόνον)στο νεοανεγερθέν εκκλησάκι,που είναι αφιερωμένο στον Ά-η-Θόδωρο τον Στρατηλάτη.

Ξεκινήσαμε πρωί - πρωί μετη γυναίκα μου και, μετά ταΠλατάνια, ακολουθώντας το δρόμοπρος Γάρδιτσα (Περιβόλια) φτάσα-με στη λεγόμενη «γέφυρα του Πο-λύδωρα» κι εκεί παρκάραμε κι ακο-λουθήσαμε πεζή ένα μονοπάτι πα-ράλληλο της ελικόρροης Νέδας,που οδηγεί σε μια πρόχειρη σιδε-ρένια γέφυρα απ’ όπου περνώνταςτη φτάσαμε στο εκκλησάκι, τοοποίο είναι κτισμένο πάνω από τηντριφυλιακή όχθη της Νέδας, στηνπεριοχή του χωριού ΜΠΙΖΟ (Κυψέ-λη) 50 περίπου μέτρα από τη θέσηπου βρισκόταν ένα παληό ερημο-κλήσι, όπου κατέφευγαν οι κλεφτο-καπεταναίοι του 1821.

Η Λειτουργία ετελέσθη σε μιακατανυκτική ατμόσφαιρα από πέ-ντε ιερείς διπλανών χωριών και μεψάλτες τον Γιάννη Ματζούνη (απότα Πλατάνια), τον Μιχάλη Καλδέρη(από τη Γάρδιτσα) και τον γράφο-ντα.

Μετά την αρτοκλασία, που ακο-

λούθησε, μοιράστηκαν τα κομμάτιατου ψωμιού συνοδευόμενα με λου-κούμια σ’ ένα πλήθος κόσμου πουείχε καταφθάσει εκεί και παρίστα-το καθισμένο σε πλαστικές καρέ-κλες, που είχαν μεταφερθεί ώστενα μη μείνει κανείς όρθιος...

Μετά το καλωσόρισμα, που έγινεαπό τον έχοντα την ιδέα και τηνόλη οργάνωση της γιορτής (για τονοποίο αναφέρομαι πιο κάτω) καιάλλους σύντομους χαιρετισμούςόλος αυτός ο κόσμος οδηγήθηκε,μετά τη σιδερένια γέφυρα, σ’ έναντεράστιο χώρο όπου είχαν στρωθείτραπέζια και καρέκλες κάτω απότεράστια αιωνόβια πλατάνια, πουέριχναν άφθονη τη δροσερή σκιάτους. Και ’κει αρχίζει μια πραγματι-κή ευωχία με πρώτη προσφορά τοτσίπουρο με τα ορεκτικά κι ακο-λουθεί μια ποικιλία μεζέδων απόβραστή γίδα και γουρνοπούλα μεπίτες, σαλάτες, τυριά, κόκκινο κρα-

σί κι άλλα αναψυκτικά. Σε λί-γο παίρνει σειρά το δημοτικότραγούδι κι ο χορός κι όλοαυτό το πανηγύρι, στο οποίοβρέθηκαν γύρω στα 400 άτο-μα, πάσης ηλικίας, συνεχί-στηκε μέχρις αργά το από-γευμα...

Ήταν κάτι το απερίγραπτοσε μια έρημη περιοχή, πουτην ταράζουν μόνο τα νεράτης Νέδας να βρεθείς και νααπολαύσεις ένα κομμάτι μιαςάλλης Ελλάδας, μακριά απότο «κλεινόν άστυ» με τις δια-δηλώσεις, τις απεργίες, τις

καταλήψεις, τους ανεξέλεγκτουςμετανάστες που «λιάζονται» κ.α.

Όλο αυτό που ζήσαμε, όσοι με-τείχαμε, οφείλεται σ’ ένα άνθρωπο,τον ανεπανάληπτο, τον ακάματο,τον ρέκτη, τον αγαπητό και εύχαρι,το φίλο της παράδοσης, τον αξιότι-μο (και όχι μόνο) κύριο ΔημήτρηΓεωργόπουλο, πρόεδρο του Συλ-λόγου Καλλιτσάνων, τον «σώγα-μπρο», όπως ο ίδιος, πάντοτε, αυ-τάρεσκα, αποκαλείται (γιατί όπωςείναι γνωστό, κατάγεται από τοΜΠΙΖΟ κι έχει παντρευτεί την αξιό-τιμη κυρία Όλγα Κατσίρου, από τηνΚαλλίτσαινα).

Πρέπει να σημειώσω, σ’ αυτό τοαφιέρωμα, ότι ο κ. Γεωργόπουλοςείχε βοηθούς όχι μόνο τη γυναίκατου και τις κόρες του αλλά και όλατα μέλη του Δ.Σ. των Καλλιτσάνων(και Εύγε! τους) καθώς και αρκε-τούς άλλους που πρόσφεραν ταεδέσματα και μεταφορείς για ό,τι

ήταν απαραίτητο.Φεύγοντας και αποχαιρετώντας

τον Δημήτρη, του είπα ότι οι λέξεις«εύγε» και «συγχαρητήρια» μοιά-ζουν πολύ λίγες γι’ αυτό που πα-ρουσίασε κι ότι μ’ αυτή την τονωτι-κή ανάσα, που πήρα από τον Άγιο,τη φύση και τους ανθρώπους, σ’αυτό το πρωτοφανές αντάμωμα θαβγάλω σίγουρα τον επόμενο χειμώ-να...

Τέτοιες προσπάθειες που ζωντα-νεύουν έστω 2-3 φορές το χρόνοτη ρημαγμένη ύπαιθρο δεν πρέπεινα τυγχάνουν μόνο επαίνων καισυγχαρητηρίων αλλά να βοηθού-νται ποικιλοτρόπως.

Μπορεί οι καλοκαιρινοί επισκέ-πτες των χωριών τους (αναφέρομαιμόνο σε μερικά χωριά της Τριφυ-λίας) να γεύτηκαν ξεχωριστά εδέ-σματα στις ταβέρνες της Αρετήςκαι του Κώστα Κολέτσου (και ταποτά τους στο «καφέ-ουζερί» «ΑΡ-ΜΠΑΡΟΡΙΖΑ» της Κωνσταντίνας)στην ΑΥΛΩΝΑ ή τις ποικίλες νοστι-μιές του Περικλή στο «Εν Ρίπεσι» ήστο καφεστιατόριο «Ο αδελφόςτου Μπάμπη στο Σιδηρόκαστρο,αλλά όσοι δεν βρέθηκαν στο αδελ-φικό αυτό αντάμωμα των ανθρώ-πων, από τα γύρω χωριά Ολυμπίαςκαι Τριφυλίας έχασαν μια πολύ κα-λή ευκαιρία. Ας φροντίσουν να πά-νε του χρόνου γιατί δεν αμφιβάλλωότι ο Γεωργόπουλος θα συνεχίσει.Να ’ναι καλά!

Δημήτριος ΚολέτσοςΣυγγραφέας-Λαογράφος

Μια άλλη... Ελλάδα

Υπαίθριας ευωχίας εγκώμιον


- Σκότω το ρε Ντίνη τούτο το πα-λιόπαιδο που ’χεις. Δεν είναι τίποτιςαπό δαύτο. Βάρτο στον ακούτραφοσαν κουτάβι ρε...

- Τι σου ’καμε ρε Βγενίσιο;- Του μίλαγα από την πέρα μεριά

να καρτερέσει τα πρόβατα να μηνπέσουν στο φύτρο της Αλέξαιναςκαι κείνο χαμπάρι δεν έπαιρνε.Ήταν πεσμένο απάνω σε ένα βεβλίοκαι μουρμούραγε ούλη την ημέρα.Και συνέχισε:

- Ανάθεμα τον κερατά, που να μηνλιώσει στον κάτω κόσμο που έβγα-λε τούτα τα χαρτιά με τα μπιρμπιλάσημαδούρια μέσα και χαλιουράνετα παιδιά του κόσμου. Λες και θατους δώκουν να φάνε τα γράμματα.

- Εγώ ρε και η μάνα του, το κυνηγάμε στουβοδιού το κέρατο όπου το ιδούμε με τα χαρτιά,αλλά ’κείνο κρύβεται και διαβάζει. Το χαντα-βούλιαξε ρε ο δάσκαλος, ’κείνος ο κοντοστού-μπης. Πήρε τα παιδιά στο λαιμό του, ο αχρό-νιαγος με τα γράμματα και κουραφέξαλα. Απα-σχολούνται με τα βεβλία και πληρώνουμε τζιε-ρεμέδες με τα γίδια που πέφτουνε στις ζημιές.

Αυτή ήταν η στιχομυθία του μπάρμπα μουτου Βγενίσιου και του πατέρα μου του συχω-ρεμένου, αγράμματοι και οι δυο τους. Ο λόγοςγια εμένα, που διάβαζα κρυφά ο κακομοίρης.

- Με πιάνουν τα νεύρα, από την άλλη μεριάμου έλεγε η μάνα μου η αλησμόνητη και συνέ-χιζε:

- Άμα απαντήκω το δάσκαλο, εκείνον με τονλαιμοδέτη, τον ξενομερίτη, θα πλύνω το στόμαμου με δαύτονε και δεν θα τον ξεπλένει μάειδεο Ντούναβης. Με εμένα μάειδε η συννυφάδαμου η Αγγέλω δεν τα βγάνει πέρα, με το δασκα-λάκο δεν θα τα βγάλω; Ξέρω πλειότερα εγώαπό δαύτον.

Παραπονέθηκα στον νονό μου, για το κυνη-γητό των γονέων και των μπαρμπάδων, που εί-χε έρθει από την Αθήνα και ήξερε γράμματα.Τους μάλωσε και ησύχασαν κάμποσο καιρό.

- Δώκαμε το παιδί να το βαφτίσει τούτος οαχρόνιαγος και δεν το δίναμε στο γυρολόγοπου πέρναγε με τις μπογιές. Πού να ξέραμε ότιτούτος ο κουμπάρος θα μας μπουρδούκλωνετο παιδί με βεβλία και γράμματα που να μηνσώσει, έλεγε η μάνα μου.

Το μεγαλύτερο κακό έγινε όταν ο ξάδερφοςμου ο Λιας πήγε τσοπάνης στην πέρα μεριάστα Κοντοβούνια, στο Ζαχαρόγιαννη, ένα τσέ-λιγκα με καμιά τρακοσαριά γιδοπρόβατα.

Με τον Λια μαζί ξεκινήσαμε το σχολείο, πήγεκαμιά δεκαριά χρόνια, έφτασε μέχρι την τρίτηοπότε και «επεράτωσε τις σπουδές του». Μαςείχε σηκώσει στον πίνακα ο δάσκαλος μια φο-ρά να κάνουμε αφαίρεση. Δεν ήξερε ο Λιας,αλλά πρότεινε στο δάσκαλο:

- Να πηλαλήκω με τον ξάδερφο μου μέχρι τις

κορίτες που πίνουν τα πρόβατα νε-ρό να ιδούμε ποιός θα περάσει;Έφαγε της χρονιάς του από το δά-σκαλο. Άλλη μια φορά πήγαμε εκ-δρομή στον Αγιαννάκη που πέρνα-γε το τρένο να το ιδούμε πως είναι.

Έβαλε έκθεση ο δάσκαλος τηνεπομένη, να γράψουμε «τα αγαθάαπό την συγκοινωνία και το τρένο».Έγραψε ο Λιας: «δεν έχει κανένακαλό το τρένο γιατί περνάγονταςπρογκάνε τα γίδια από το σιουρο-λόγημα που κάνει και άντε να ταβρεις τα μοναστηριακά. Κάτι θαφέλαγε αν πέταγε πιότερο καπινό,μπούχλωνε σαν κατσιφάρα, να μηνβλέπει τα γίδια ο αγριοφύλα-κας...». Τον σκότωσε στις κλωτσιές

ο δάσκαλος, οπότε και διέκοψε «περαιτέρω τιςσπουδές του». Ας είναι.

Με τον «διορισμό» ως τσοπάνη του Λια, οιδικοί μου είχαν «μέτρο σύγκρισης». Την προ-κομάρα του Λια από την μια μεριά «έχει καιαπό τον κώλο μάτια, έχει τηλωμένα τα ζωντα-νά, γνωρίζει απ’ όξω τα τροκάκια πούθε βα-ρούνε, ποια γίδα λείπει, πότε γεννάει...» καιάλλα τέτοια, και από την άλλη μεριά η αποχαύ-νωση η δική μου με τα «βεβλία» και τα μολύ-βια. Άχριαστος δηλαδή.

Όταν μάλιστα εμφανίστηκε στο χωριό ο Λι-ας με καινούργιο, ντρίλινο παντελόνι και και-νούργια άρβυλα, έγινε θηρίο η μάνα μου.

- Ο Λιας που είναι άξιος με δικό του «έχωμα»ποδέθηκε, πήρε καινούργια σκουτιά και ’μειςαγοράζουμε καπέλα με κουκουβάγιες του γυ-μνασίου. Έφτασα με χίλια βάσανα στο τέλος,πάντοτε πρώτος και τέλειωσα το γυμνάσιο(6τάξιο τότε) με άριστα, αλλά ο καημός των δι-κών μου αξεπέραστος, που πήγα στα γράμμα-τα.

Έφυγα μονάχος μου στην πρωτεύουσα. Φό-ρεσα του πατέρα μου τα παπούτσια και έναμπιρμπιλό αμερικάνικο σακάκι μέχρι τα γόνα-τα. Τέλειωσα το πανεπιστήμιο και άλλα τέτοια,έμαθα μπόλικα γράμματα, έκανα γυμνόστηθαγιουρούσια στη ζωή, έφτασα σε κάτι κορυφέςψηλές και καλές. Ας είναι.

- Θυμάσαι που με ξυπόλησες; Μου έλεγε αρ-γότερα με υπερηφάνεια ο πατέρας μου ο ακρι-μάτιστος. Βάφτισα του Λια δύο παιδιά από ταοχτώ που είχε, επειδή δεν εύρισκε κουμπάρο.

- Έσωσα τους κουμπάρους, δώθε στα χωριάμου, έλεγε ο καψερός.

Φύγανε οι γονείς μου, οι μπαρμπάδες όλοι.Πήρα «το πισάγναρο» με

αυλακωμένο πια αφύσικο πρόσωπο, με «πο-λιούντας» κροτάφους και ξαναγύρισα στην«προγονική εστία» απ’ όπου ξεκίνησα.

Καθόμαστε με τον ξάδερφό μου το Λια στονπροσήλιο και μολογάμε τα περασμένα. Εκεί-νος ολημερίς μιλάει για τα σφαχτά, για τους

αγροφύλακες, που τον κυνηγάγανε, για τιςαγροζημιές, για τα γίδια που απορίξανε απότο χιονιά, για την αλεπού που τούκοψε μιαβροχερή νυχτιά τα κοκορόπουλα, για την Λιούτην καλογεννούσα που γενοβόλαγε τα παιδιάστο παραγώνι του σπιτιού... για...για...για...

Το σπουδαίο είναι, ότι «ουδεμία» απορία εί-χε για οποιοδήποτε θέμα και έτσι, ούτε με ρώ-ταγε ούτε τίποτα. Μια ημέρα θυμήθηκε για ταδικαστήρια και μου ’λεγε:

Ένας κερατάς δεκαστής με το λαιμοδέτηκαι το καμπάνι στο χέρι, που λες ξάδερφε,εκείνος με χανταβούλιαξε. Με κοπάναγε σαφίδι ο κερατάς για τις αγροζημιές. Χίλιες προ-βατίνες είχα πλερωμένο. Χάθηκε ο κερατάς ναμε απαλλάξει; Στο χέρι του ήτανε, ό,τι ήθελεέκανε. Διάταζε και τους χωροφυλάκους ακό-μα.

- Ρε Λια, αυτός έκανε ότι του λέγανε οι νό-μοι... τόλμησα να του εξηγήσω, αλλά με διέκο-ψε νευριασμένος:

- Άει χάσου ρε ξάδερφε... εγώ δεν είδα ποτέστο δεκαστήριο τίποτις νόμους να ’ρθουνε καινα του πούνε στο αφτί τίποτις. Πούθενε ήσαντεεκείνοι οι αντρώποι... αλλά τέτοικος ήσουναφαίνεται και εσύ ρε... πόκανες την ίδια δουλε-ιά.

- Καλά ρε Λια... ηρέμησε, δίκιο έχεις.... όπωςτα λες είναι τα πράματα, λάθος έκαμα... του εί-πα απολογούμενος.

- Είπα και εγώ ρε ξάδερφε με εκείνονε θαήσουνα;

Έτσι περνάγανε οι ημέρες με τον Λια «μονο-λογούντα».

Άλλωστε τι να διηγηθώ εγώ που πήγα σταγράμματα. Μιλιά...

- Άποχαυνωμάρα..., καλά έλεγε η θειά μου ηΜαργώ η συχωρεμένη. «Με τα βεβλία και ταγράμματα που έμπλεξε ο δικός μου αποκου-τιάθηκε». Μου είπε ένα σούρουπο ο Λιας.

- Δεν ανοίγεις ρε μοναστηριακό σου να ειπείςτίποτις;

- Δίκιο είχε η μακαρίτισσα η μάνα μου, ρεΛια, και εσύ ακόμα μεγαλύτερο. Τι να μολογή-σω εγώ με τα γράμματα...

- Τον κακό σου τον καιρό, ρε ξάδερφε, όπωςπήγες ’κείθενε τόσα χρόνια, έτσι απόκουτοςγύρισες, μου έλεγε.

Υστερόγραφο δικό μου:- Την κατάθεση αυτή της ψυχής μου, την

γράφω σε αυτό το χαρτί, ως αντιχάρισμα στηναγνότητα και στη μακαρία μνήμη του πολυα-γαπημένου μου ξάδερφου Λια, που ξημερώνο-ντας τ’ Άη-Δημητριού την περσινή χρονιά ξε-ψύχησε πρόωρα, δίχως πόνους και με άφηκεμοναχό να λιάζομαι στο τουράκι της αυλής μεαδειανή και παντέρμη την πέτρινη θέση πουκαθότανε. Όταν θα ξανασμίξουμε... θα μιλάωκαι εγώ..., για να μην με ξαναπεί με αγάπη... απ ό κ ο υ τ ο και ας μην το μάθει κανένας σετούτη την άπλα του κόσμου.

Λησμονημένες εποχές - αληθινές ιστορίες

Ο ξάδερφός μου ο Λιας

Γράφει ο Παναγιώτης

Κ. ΓεωργακόπουλοςΛαογράφοςΣυγγραφέας

INTERAMERICANΒασίλειος Πανταζής

Ασφαλιστικός & Επενδυτικός ΣύμβουλοςΓΡΑΦΕΙΟ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Αγ. Κων/νου 57, Τ.Κ. 151.24 ΜαρούσιΤηλ.: 210 8121201, Fax: 210 8121222

Κιν.: 6936-060.582Ε-mail: [email protected]

Κ. ΚΟΝΙΑΡΗΣ - CarpetΧΑΛΙΑ- ΜΟΚΕΤΕΣ - ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΕΣ

ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΔΑΠΕΔΑ - ΕΙΔΗ ΣΚΙΑΣΗΣΈκθεση: Λ. Πεντέλης 33 - ΜελίσσιαΤηλ: 210 61.33.890 - 210 64.22.125210 80.33.243, FAX: 210 61.33.891

Έδρα Ιπποκράτους 164 - Αθήναwww. Koniaris.gr • e-mail: [email protected]

Κουρτινόξυλα - Πόμολα - Σιδηρικά Εργαλεία - Χρώματα

- Κλειδαριές

Μαρία Ν. ΛυμπεροπούλουΟικοδομικά & Διακοσμητικά Υλικά

Πώληση Χονδρική - Λιανική

Αγ. Παρασκευής 59 & Αριστείδου Χαλάνδρι

Τηλ: 210-6890.064 & 6890.675


Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέαΔύο νερά στην ίδια βρύση

Με πρωτοβουλία του Συλλόγου Άνω Δωρι-τών και σε συνεργασία με τον Δήμο Οιχαλίαςτοποθετήθηκαν δύο διακόπτες - βρύσες στηβρύση του Άνω Δωρίου (Σουλιμά), οι οποίεςείναι συνδεδεμένες αντίστοιχα με το δίκτυούδρευσης του χωριού (πηγή Πολυγένι) κι απ’ευθείας με την πηγή της παλιόβρυσης.

Μπορούμε όλοι στο εξής να πίνουμε το νερόπου επιθυμούμε, αφού οι τελευταίοι δειγματο-ληπτικοί έλεγχοι που έγιναν πιστοποιούν τηνκαταλληλότητα και των δύο.

Ενδεικτικά θα τοποθετηθούν σύντομα πινα-κίδες για την διευκόλυνση των χρηστών.

Εκδήλωση του Συλλόγου Κυπαρισσίων «Η Αρκαδιά»

για τον ποιητή Μιχάλη Κατσαρό

Ο Σύλλογος Κυπαρισσίων «Η Αρκαδιά» διορ-γάνωσε με μεγάλη επιτυχία την Κυριακή 9 Αυ-γούστου 2015 στις 20:30 στο Λαογραφικό Μου-σείο «Κωστής Παλαμάς» παρουσίαση με θέμα «-Ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός», με αφορμή τηνέκδοση του περιοδικού της Τριφυλιακής Εστίαςμε το ίδιο θέμα. Είναι η πρώτη φορά που γίνεταιαποκλειστική παρουσίαση του έργου του και τι-μάται ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός στη γενέτει-ρά του.

Παράλληλα, λειτούργησε στον ίδιο χώρο καιέκθεση φωτογραφίας με θέμα «Στιγμές Κυπα-ρισσίας», στην οποία συμμετείχαν μαθητές απότο γυμνάσιο και το λύκειο της πόλης και βραβεύ-τηκαν οι τρεις καλύτερες φωτογραφίες: 1ο βρα-βείο στο Λούις Γουιτγκέιτ για τη φωτογραφία«Σημαία», 2ο βραβείο στον Άρη Πανταζέλο γιατη φωτογραφία «Βραδινή λήψη της πόλης», 3οβραβείο στην Αιμιλιάνα Κίζηλη με την φωτογρα-φία «Αγριάγκαθα» και έπαινος δόθηκε στον Γιάν-νη Κουτσογιάννη για τη φωτογραφία «Λιμάνι».

Η εκδήλωση άνοιξε με σύντομη ομιλία τηςπροέδρου του Συλλόγου, Ρούλας Τσατσάκου,ενώ για την πρωτοβουλία διοργάνωσης της εκ-δήλωσης για τον Μιχάλη Κατσαρό καθώς επίσηςκαι για το περιοδικό Τριφυλιακή Εστία μίλησε οαντιπρόεδρος του Συλλόγου και μέλος της συ-ντακτικής επιτροπής του περιοδικού, ΓιώργοςΠαναγιωτακόπουλος. Για τη βιογραφία του ποι-ητή μίλησε ο δάσκαλος Αριστείδης Γκιουλής,ποιήματά του απήγγειλε η Γεωργία Χριστοδού-λου, ενώ για την αξία του έργου του ποιητή μίλη-σε ο ποιητής Γιώργος Κουτούβελας.

Βραδιά ανέκδοτου στο Βασιλικό

Βραδιά ανέκδοτου διοργάνωσε την Τετάρ-τη 12 Αυγούστου 2015, το βράδυ, ο Πολιτιστι-

κός Σύλλογος Βασιλικού, σε μια προσπάθειανα χαρίσει στο κόσμο ευχάριστη διάθεση καιαισιοδοξία. Ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν «δενμας πτοεί η κρίση, την αντιμετωπίζουμε μεγέλιο».

Ο κόσμος ανταποκρίθηκε γεμίζοντας τοπροαύλιο του δημοτικού σχολείου Βασιλικού,διασκέδασε, γέλασε γεμίζοντας με καλή διά-θεση.

Παρουσιάστρια της βραδιάς ήταν η Βασιλι-κή Κόνιαρη, ενώ προλόγισαν ο Πρόεδρος τουΣυλλόγου Παναγιώτης Φωτεινόπουλος και οΠρόεδρος της Τ.Κ. Βασιλικού Φώτης Παπαδή-μας.

Ανέκδοτα είπαν ο Στάθης Γιαννόπουλος, οΔημήτρης Παπαδόπουλος, ο Κώστας Χατζά-κης, ο Παναγιώτης Σπανός και ο ΔημήτρηςΜπινίσκος.

Τιμητική εκδήλωση για τον αντισμήναρχο

Δημοσθένη Γ. Πολίτη στο Ψάρι

Τιμητική εκδήλωση στη μνήμη του γεννημέ-νου στο Ψάρι αντισμήναρχου Δημοσθένη Γ.Πολίτη πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12Αυγούστου 2015 , το βράδυ, στη γενέτειράτου.

Ειδικότερα, στο πλαίσιο της εκδήλωσης -που διοργάνωσε ο ΕξωραOστικός και Πολιτιστι-κός σύλλογος Ψαρέων «Το Μετσίκι»- εψάληεπιμνημόσυνη δέηση, στη συνέχεια ο δήμαρ-χος Οιχαλίας Αριστείδης Σταθόπουλος απο-κάλυψε μαρμάρινη πινακίδα εντοιχισμένη στοπατρικό σπίτι του αεροπόρου, ενώ ακολούθη-σε ομιλία από τον γενικό γραμματέα του συλ-λόγου Μιλτιάδη Γυφτόπουλο.

Ο Δ. Πολίτης σκοτώθηκε στις 19 Σεπτεμβρί-ου 1948 κατά την εκτέλεση πολεμικής αποστο-λής αναγνωρίσεως στο Αιγαίο, όταν το αερο-σκάφος Oxford, στο οποίο επέβαινε μαζί μετους αντισμήναρχο Μαρίνο Μητραλέξη (απότο Μίλα) και επισμηναγό Δημήτριο Γαλανάκο,κατέπεσε -λόγω βλάβης του ενός κινητήρα-στη θάλασσα, κοντά στην Τήνο και βυθίστηκε.

Μνημόσυνο για τον Γιαννάκη Μέλλιο

Επιμνημόσυνη δέηση τελέστηκε την Κυρια-κή 16 Αυγούστου 2015, στις 09:30 το πρωί,στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας στο Κούβελα Μεσση-νίας, από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Τρι-φυλίας & Ολυμπίας κ.κ. Χρυσόστομο, στη μνή-μη του αρχηγού των Ντρέδων Γιαννάκη Μέλ-λιου.

Στη συνέχεια ακολούθησε κατάθεση στεφά-νων στην προτομή του και ομιλία από τον Πρό-εδρο του Δ.Σ. Οιχαλίας Σπύρο Αδαμόπουλο.

Την εκδήλωση, που διοργανώθηκε από τονΔήμο Οιχαλίας και την Τ.Κ. Κούβελα, τίμησανμε την παρουσία τους η ΑντιπεριφερειάρχηςΜεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, από το Δήμο Οι-χαλίας ο Δήμαρχος Αριστείδης Σταθόπουλος,οι Αντιδήμαρχοι Παναγιώτης Κούκης και Ευ-στάθιος Μαργαρίτης και οι Δημοτικοί Σύμβου-λοι Παναγιώτα Γεωργακοπούλου, ΑθανάσιοςΚόλλιας, Νικόλαος Λιόγας και Ηλίας Ντονάς.

«ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ» σε Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών

Στο Διεθνές Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χο-ρών του Ρίμινι της Ιταλίας συμμετείχε το Χο-ρευτικό Σχήμα «ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ» του ΣυλλόγουΓυναικών Δωρίου Μεσσηνίας.

Εκεί χόρεψαν χορούς από την Πελοπόννη-σο, οι οποίοι ενθουσίασαν το κοινό, ιδιαίτερατο τσάμικο και το καλαματιανό. Μετά το Φεστι-βάλ στο Ρίμινι, το ταξίδι συνεχίστηκε σε: Ιτα-λία (Τεργέστη), Σλοβενία (Λουμπλιάνα), Κροα-τία (Ζάγκρεμπ - Λίμνες Πλίβιτσε - Σπλίτ - Ντου-μπρόβνικ), Βοσνία - Ερζεγοβίνη (Τρεμπινιέ),Μαυροβούνιο (Κότορ - Μπούτβα), Αλβανία (Τί-ρανα).

Στις 4 Ιουλίου 2015 συμμετείχαν στην 1ηΓιορτή Παραδοσιακών Χορών «ΘΕΡΑΠΝΕΙΑ2015» στην Γκοριτσά Σπάρτης, που διοργάνω-σαν οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Γκοριτσάς, Κε-φαλά, Σκούρας και το Νομικό Πρόσωπο Πολι-τισμού του Δήμου Σπάρτης.

Το Σάββατο 22 Αυγούστου 2015, στην πλα-τεία του Δωρίου πραγματοποιήθηκε το 9ο Φε-στιβάλ Παραδοσιακών Χορών με τη συμμετο-χή των χορευτικών: «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗ-ΝΗΣ», «ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΧΩΡΑΣ» και«ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ», που παρουσίασαν χορούς απόΠελοπόννησο, νησιά, Θράκη, Ήπειρο και λαO-κό πρόγραμμα.

Παρόντες στην εκδήλωση ο Δήμαρχος Οιχα-λίας Αριστείδης Σταθόπουλος, οι Αντιδήμαρ-χοι Ιωάννης Ηλιόπουλος και ΠαναγιώτηςΚούκης , ο Δημοτικός Σύμβουλος ΘανάσηςΚόλλιας , ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Δωρίου Αρι-στείδης Ηλιόπουλος και πλήθος κόσμου πουκαταχειροκρότησε τους χορευτές.

Την εκδήλωση πραγματοποίησε ο Δήμος Οι-χαλίας και η Π.Ε. Μεσσηνίας.

Για δέκατη χρόνια λειτουργία Θερινού Σχολείου

για νέους ομογενείς

Το Θερινό Σχολείο του 2015 για νέους ομο-γενείς που για 10η χρονιά οργανώθηκε από τοΠανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Σχολή Ανθρω-πιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπου-δών) και την Παμμεσσηνιακή ΟμοσπονδίαΑμερικής και Καναδά με την συνεργασία τουΤΕΙ Πελοποννήσου και άλλων τοπικών φορέ-ων, άρχισε την Δευτέρα 13 Ιουλίου και ολο-κληρώθηκε το Σάββατο 8 Αυγούστου.

Επιστημονική υπεύθυνος του ΘερινούΣχολείου 2015 ήταν η επίκουρος καθηγή-τρια του Τμήματος Φιλολογίας της ΣχολήςΑνθρωπιστικών Επιστημών και ΠολιτισμικώνΣπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσουκ. Ελένη Βολονάκη , και από την Παμμεσση-


Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέανιακή Ομοσπονδία Αμερικής και Καναδά ο

εκπαιδευτικός και πρόεδρος της Παμμεσση-νιακής Ομοσπονδίας Αμερικής και Καναδάκ. Θεόδωρος Τζαλαλής ο οποίος και συνε-πόπτευσε τη λειτουργία του Θερινού Σχο-λείου.

Οι στόχοι του σχολείου είναι η ισχυροποί-ηση της εθνικής ταυτότητας των παιδιών καιη απόκτηση ελληνικής συνείδησης με τηνεκμάθηση της γλώσσας, ιστορίας και ελλη-νικού πολιτισμού μέσα στην τάξη και επιτό-πιων μαθημάτων σε αρχαιολογικούς και άλ-λους χώρους. Τα τελευταία 10 χρόνια 357νέοι ομογενείς και 49 ομογενείς δάσκαλοιτης ελληνικής γλώσσας είχαν την ευκαιρίανα μάθουν για την Ελλάδα, τη Μεσσηνία καινα βιώσουν για ένα μήνα την ελληνική κουλ-τούρα και πολιτ ισμό στην Καλαμάτα, μ ιααπό τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας.

Στο Θερινό Σχολείο φέτος συμμετείχαν 40μαθητές (ο μεγαλύτερος αριθμός από κάθεάλλη χρονιά, εκ των οποίων το ένα τρίτο πε-ρίπου ήταν μεσσηνιακής καταγωγής) , καιτρεις δασκάλες. Οι μαθητές ήταν 27 απότον Καναδά και 13 από τις Ηνωμένες Πολι-τείες Αμερικής.

Τα μαθήματα που διδάχτηκαν ήταν: Ελλη-νική Γλώσσα, Ελληνική Ιστορία και Ελληνι-κός Πολιτισμός, Ελληνική Λαογραφία και Φι-λοσοφία. Δίδαξαν Ελληνικά οι καθηγήτριεςτου Πανεπιστημίου Ελένη Βολονάκη, ΣοφίαΚαπετανάκη, και Μαργαρίτα Σωτηρίου. Ιστο-ρία δ ίδαξε ο καθηγητής Αθανάσιος Χρή-στου, Λαογραφία ο Αριστείδης Δουλαβέραςκαι Φιλοσοφία ο καθηγητής του Πανεπιστη-μίου Αθηνών Κωνσταντίνος Νιάρχος.

Το πρόγραμμα και φέτος ήταν αρκετάπλούσιο και δημιουργικό. Το σχολείο επι-σκέφτηκε την Αρχαία Μεσσήνη, τ ις Μυκή-νες, το Θέατρο της Επιδαύρου (όπου παρα-κολούθησε τ ις «Εκκλησιάζουσες» του Αρι-στοφάνη), την Αρχαία Ολυμπία, και την Πύ-λο. Επίσης επισκέφτηκε το ΑρχαιολογικόΜουσείο της Καλαμάτας, το ΣτρατιωτικόΜουσείο Καλαμάτας, το Λαογραφικό Μου-σείο Καλαμάτας, το Αρχαιολογικό Μουσείοτης Ακρόπολης και την Ακρόπολη. Οι συμμε-τέχοντες επίσης επισκέφτηκαν την CostaNavarino, φιλοξενήθηκαν για μια ημέρα απότο Μανιατάκειον Ιδρυμα στην Κορώνη,πραγματοποίησαν εκδρομή στον ΤαYγετοκαι απόλαυσαν όμορφες παραλίες, εκτόςφυσικά από την παραλία της Καλαμάτας,όπως της Κυπαρισσίας, της Φοιν ικούνταςκαι της Μπούκας.

Η επιτυχία του Θερινού Σχολείου ε ίναιαποτέλεσμα της προσφοράς και της συνερ-γασίας ενός μεγάλου αριθμού φορέων, ατό-μων και οργανισμών. Είναι μ ια προσφοράπρος τους νέους και το μέλλον του ελληνι-σμού της διασποράς.

Το Θερινό Σχολείο ε ίναι ό ,τ ι καλύτερομπορεί να προσφερθεί στην επόμενη γενιάτων ομογενών. Προσπαθεί ώστε οι συμμετέ-χοντες ν’ αντιληφθούν τον πολιτισμικό, φυ-σικό και ιστορικό πλούτο της πατρίδας μαςκαι κυρίως της Μεσσηνίας. Να μάθουν καλύ-τερα την γλώσσα και τον ελληνικό πολιτ ι -σμό, να αποκτήσουν μια κάποια ελληνικήσυνείδηση και να γίνουν πρεσβευτές τουελληνισμού και , ιδ ια ίτερα της Μεσσηνίας,όπου κι αν κατοικούν.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Παράδοσης‘’Κυπαρισσιακές Ηλιαχτίδες’’

στο Κοπανάκι

Πραγματοποιήθηκε το ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛΠΑΡΑΔΟΣΗΣ που συνδιοργανώνεται από τονΔήμο Τριφυλίας, την Κοινωφελή Επιχείρηση τουΔήμου Τριφυλίας, την Περιφέρεια Πελοποννή-σου και το Μ.Ε.Σ.Κ.

Η έναρξη έγινε στην Κυπαρισσία στις 26 Αυ-γούστου, στο Λαογραφικό Μουσείο της Κυπα-ρισσίας και διήρκεσε 5 ημέρες, με παραστάσειςστις 27 Αυγούστου στο Κοπανάκι, στις 28στους Γαργαλιάνους, 29 Αυγούστου στην Κυπα-ρισσία και τελευταία παράσταση και τελετή λή-ξης στα Φιλιατρά την Κυριακή 30 Αυγούστου.

Φιλοξενήθηκαν ξένες αποστολές από 5 χώ-ρες την Σερβία, την Ουκρανία, την Κροατία,την Τουρκία και την Ταιβάν.

Συμμετείχαν τα χορευτικά συγκροτήματα απότις πόλεις που φιλοξενούν τις παραστάσεις ωςοικοδεσπότες, στη Δ.Ε. Αετού ο Σύλλογος Γυ-ναικών Κοπανακίου «Η Καλλιπάτειρα», στηΔ.Ε. Φιλιατρών ο Σύλλογος Φιλοπροόδων και οΜορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο Πυρ-σός», στη Δ.Ε. Γαργαλιάνων ο Μορφωτικός Σύλ-λογος και ο Πολιτιστικός Σύλλογος, καθώς καιχορευτικό συγκρότημα από τη γειτονική και φί-λη πόλη Ζαχάρω στην κεντρική εκδήλωση στηνΚυπαρισσία.

Στις 27 Αυγούστου, παρουσία του ΔημάρχουΤριφυλίας Παναγιώτη Κατσίβελα, η πλατείαΚοπανακίου πλημμύρισε από κόσμο που από-λαυσε ένα μοναδικό θέαμα και γοητεύτηκε απότους χορευτές.

Δημοσιεύουμε, από τα Γενικά αρχεία τουΚράτους, ένα ακόμη ντοκουμέντο από τα Πρα-κτικά του Ελληνικού Σχολείου Σουλιμά, διατη-ρώντας την αρχική ορθογραφία των λέξεων:

Σχολικό έτος 1919-20

Σήμερον τη 11η Ιουνίου του έτους 1920 συ-νελθών ο σύλλογος των καθηγητών του ενΣουλιμά ελληνικού σχολείου εις συνεδρίαν,όπως αποφανθή επί του αποτελέσματος τωνενιαυσίων εξετάσεων και προόδων των μαθη-τών έκρινεν αξίους προαγωγής εκ μεν τηςπρώτης τάξεως τους 1) Μπουτσικάκην Α. Χρή-στον 2) Παπατσώρην Μ. Δημ. 3) ΠαπατσώρηΣοφίαν 4) Τασιγιώργον Αν. Ιωάν. 5) ΣμυρνήνΘεόδωρον 6) ΒέOκον Κωνσταντ. 7) Παπατσώ-

ρην Γ. Ιωάννην 8) ΑθανασόπουλονΑθ. Αλέξ. 9) Λιακόπουλον Ν. Δημ.10) Λιόγαν Γρηγορίου Αλέξανδρον.

Επανεξετασθέντας εν μεν τας ελ-ληνικάς τους 1) Δεδεμάδην Ι. Σω-κράτην και 2) Λαμπρόπουλον Ν. Πα-ναγιώτην.

Εν δε τας μαθηματικάς τους 1)Βασιλοπούλου Παναγιώτα 2) Γαρί-νης Γ. Σπυρίδων 3) Κότος Π. Δημή-τριος.

Πάντες δε οι λοιποί απερρίφθησαν και υπο-χρεούνται να ακούσωσι τα μαθήματα της αυ-τής τάξεως.

Εκ δε της δευτέρας τάξεως άξιοι προαγω-γής οι εξής 1) Γκότσης Ευθ. Περικλής 2) Δη-μητρακόπουλος Δ. Κωνσταντ. 3) Γαρίνης Αθ.Γεώργιος 4) Παπαδόπουλος Ιωάννης.

Επαναξετασθέος εν τας ελληνι-κάς 1) Κατσαμπάνης Ι. Αναστάσιος.

Οι λοιποί απερρίφθησαν.Και εκ της τρίτης τάξεως εκρίθη-

σαν άξιοι απολύσεως 1) Αντωνό-πουλος Χρ. Γεώργιος 2) Πάλλας Κ.Νικόλαος 3) Δημητρόπουλος Γ.Σωτήριος 4) Αλλαγιάννης Α. Γεώρ-γιος και 5) Τασιγιώργος Φ. Δημο-σθένης.

Πάντες οι λοιποί απερρίφθησανκαι υποχρεούνται να ακολουθείσωσι μαθήματατης ίδιας τάξεως.

Ο Σχολάρχης Οι διδάσκαλοι Κ. Παπαδόπουλος Μ. Καραλής

Πηγή: Γενικά Αρχεία του Κράτους

Πρακτικά Ελληνικού Σχολείου Σουλιμά

Κρεοπωλείο - Τυροκομείο

ΜΕΜΜΟΣΚοπανάκι Μεσσηνίας

Τηλ: 2765-22433, 6945-566.676

ΑΦΟΙ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΙ Ο.Ε. ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΑ - ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ

ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ

Δώριο Μεσσηνίας • Τηλ: 2765 - 31236

SSUUPPEERR

MMAARRKKEETT ««ΑΑΡΡΙΙΣΣΤΤΑΑ»»ΔΔώώρριιοο ΜΜεεσσσσηηννίίααςς

ΤΤηηλλ:: 2277665500 3311331144

AIR TECHNICAΣυστήματα Κλιματισμού

Αντωνόπουλος Γιώργος

ΓΓοουυρρδδώώννοοςς 1199 ΝΝ.. ΙΙωωννίίαα -- 1144223311ΤΤηηλλ:: && FFaaxx:: 221100--2277..1111..993377,, 66997722--882244..112255wwwwww..aaiirrtteecchhnniiccaa..ggrr iinnffoo@@aaiirrtteecchhnniiccaa..ggrr

ΦΑΝΟΠΟΙ�Α & ΒΑΦΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝΚΑΛΙΜΠΡΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΑΣΙ

ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΙΧΑΡΟΣ

Καραθεοδωρή 17 - Ελληνορώσων

Τηλ: 210-67.16.796, fax: 210-67.79.701

ΟΟΠΠΤΤΙΙΚΚΑΑ ΕΕΝΝΟΟΡΡΑΑΣΣΙΙΣΣΑΑΠΠΟΟΣΣΤΤΟΟΛΛΟΟΣΣ ΑΑ.. ΠΠΑΑΤΤΣΣΑΑΤΤΖΖΗΗΣΣ

ΣΣιιδδ//κκοούύ σσττααθθμμοούύ 22,, ΚΚααλλααμμάάττααΤΤηηλλ:: 2277221100 -- 8877555577,, ΚΚιινν:: 66997722 -- 777799225522


Μεσσήνιοι δημιουργοί

Μιχάλης Κατσαρός

ΟΜιχάλης Κατσαρός (1921- 1998) γεν-

νήθηκε στην Κυπαρισσία και ήταν Έλ-ληνας ποιητής, ωστόσο ασχολήθηκε και

με τη ζωγραφική. Ανήκει στη μεταπολεμικήκαι σύγχρονη λογοτεχνική περίοδο.

Από νεαρή ηλικία ακόμη, συμμετείχε σε α-ριστερές πολιτικές οργανώσεις. Στη διάρ-κεια της γερμανικής Κατοχής εντάχθηκεστους κόλπους της Εθνικής Αντίστασης. Απότο 1945 είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ταχρόνια που έζησε εκεί δεν ήταν εύκολα: Κα-

ταπιάστηκε με διάφο-ρα βιοποριστικά επαγ-γέλματα, όπως ταμίαςσε εμπορικό κατάστη-μα, δημοσιογράφοςστον παράνομο Τύποκαι υπάλληλος στηραδιοφωνία. Ανέπτυξεσυνεργασίες με τα πε-ριοδικά Νέος Νουμάς,Θεμέλιο, Ποιητική Τέ-χνη, Τα Νέα Ελληνικά,Αθηνα=κά Γράμματακαι το Στόχος. Εν συ-

νεχεία εξέδωσε το Σύστημα , ένα περιοδικόόπου δημοσίευε, καταρχήν, δικά του κείμενα.

Ο Κατσαρός πήρε μέρος στο Αλβανικόέπος, ως αεροπόρος. Στη διάρκεια της γερ-μανικής Κατοχής έδωσε μάχες μέσα από τιςγραμμές της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του Ε-ΛΑΣ. Βασανίστηκε άγρια, όταν τον παρέδω-σαν συνεργάτες των Γερμανών στην Γκεστά-πο, όπως βασανίστηκε και στις φυλακές «Χα-τζηκώστα». Ήταν, επίσης, παρών και στον Δε-κέμβρη του 1944. Το 1945 έγινε μέλος τουΚΚΕ.

Η πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία ση-μειώθηκε το 1946, με τη δημοσίευση τουποιήματος «Το Μπαρμπερίνικο καράβι» σταΕλεύθερα Γράμματα. Επίσης, στο ίδιο έτος -και στο ίδιο περιοδικό- δημοσίευσε, σε ελεύ-θερο στίχο, το ποίημα «Βγενιώ». Τελικά, το1949, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλ-λογή με τίτλο «Μεσολόγγι» . Θεωρείται ότιανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά.

Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές:«Μεσολόγγι» (1949), Κατά Σαδδουκαίων

(1953), Οροπέδιο (1956), Σύγγραμμα (1975),«Πρόβα και ωδές» (1975), «Ενδύματα» (1977),«Αλφαβητάριο - ποιήματα Α-Ω» (1978), «Ονό-ματα» (1980), «3Μ+3Μ=6Μ» (1981), «4 μαζι-νό» (1982), «Μείον ωά» (1985), «Ο πατέραςτου ποιητή» (1987), «Κορέκτ, φόβος του ποιη-τή» (1996), «Εννέα το επτά» (1997),

τα δοκίμια:«Πας-Λακίς Michelet» (1973), «Το χρονικό

του Μορέως»1974, «Σύγχρονες μπροσούρες»(1977-78), «Δέκα άρθρα ελεύθερων κομμουνα-ρίων» (1978), «Αυτοκρατορική πραγματικότη-τα» (1995), «Το κράτος εργοδότης» (1996)

τα μυθιστορήματα:«Οι συλλέκται της Μονόχρα» (1980).Πολλά ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε

πολλές γλώσσες, όπως επίσης και έχουν με-λοποιηθεί από πολλούς και γνωστούς Έλλη-νες συνθέτες: Μίκη Θεοδωράκη, ΓιάννηΜαρκόπουλο, Αργύρη Κουνάδη και ΑλέξηΝασάκη.

Υπήρξε νυμφευμένος με τη ζωγράφο Κού-λα Μαραγκοπούλου. Παιδί του είναι ο σκηνο-θέτης Στάθης Κατσαρός. Πέθανε στην Αθήνατο 1998.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Περί συστάσεως υποταμείου Δωρίου εν Σουλιμά

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Έχοντες υπ’ όψει το άρθρον 1 του νόμουΑΥΙΔ΄ της 1 Απριλίου 1887 περί τροποποιήσε-ως του νόμου περί ταμείων και το άρθρον 1του προς εκτέλεσιν αυτού εκδοθέντος Ημετέ-ρου διατάγματος, προτάσει του Ημετέρου επίτων Οικονομικών Υπουργού απεφασίσαμενκαι διατάσσομεν:

Άρθρον μόνονΕν τω νομώ Μεσσηνίας και εν τη περιφε-

ρεία του ταμείου Τριφυλίας συνιστάται υπο-ταμείον Δωρίου, εδρεύον εν Σουλιμά καιέχον εν τη δικαιοδοσία του την περιφέρειαντων δήμων Δωρίου, Αετού, Αυλώνος καιΗλέκτρας.

Εις τον Ημέτερον επί των ΟικονομικώνΥπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν καιεκτέλεσιν του διατάγματος τούτου.

Εν Αθήναις τη 18 Ιανουαρίου 1893ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο Υπουργός των ΟικονομικώνΧ. ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ

Φ.Ε.Κ. 10/19-1-1893Σημ.: στο προηγούμενο φύλλο δημοσιεύτη-

κε διάταγμα περί καταργήσεως του υποταμεί-ου Δωρίου.

Περί εγκρίσεως της συστάσεως ταχυδρ. Γραφείων εν Σουλιμά και Αγράφοις κλπ.


Έχοντες υπ’ όψει το άρθρον 3 του περί ορ-γανισμού της ταχ. υπηρεσίας ΑΚΓ΄ νόμου, καιτο άρθρον 4 του περί τροποποιήσεως διατά-ξεών τινών αυτού ΑΣΝΒ΄ νόμου προτάσει τουΗμετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού,εγκρίνομεν την σύστασιν ταχ. γραφείου ενΣουλιμά, πρωτευούση του δήμου Δωρίουτης επαρχίας Τριφυλλίας, και εν Αγράφοις,πρωτευούση του ομωνύμου δήμου της επαρ-χίας Ευρυτανίας και ανατίθεμεν την διεύθυν-σιν του δευτέρου εις τον οικείον δήμαρχονμη υπαρχούσης δημοσίας αρχής.

Ο αυτός Υπουργός δημοσιεύσει και εκτελέ-σει το παρόν διάταγμα.

Εν Αθήναις τη 8 Δεκεμβρίου 1899.

ΓΕΩΡΓΙΟΣΟ Υπουργός των Εσωτερικών

Γ. Ν. ΘΕΟΤΟΚΗΣΦ.Ε.Κ. 270 10-12-1899

Περί μεταθέσεως της έδρας του γραμματείου Γουβαλαρίων-Δωρίου


Έχοντες υπόψη το άρθρον 49 του ΒΤΜΘ΄νόμου και το ΚΔ΄ πρακτικόν συνεδριάσεωςτου εποπτικού συμβουλίου του νομού Τριφυ-λίας.

Προτάσει του Ημετέρου επί των Εκκλησια-στικών και της Δημοσίας ΕκπαιδεύσεωςΥπουργού, διατάσσομεν τάδε:

Μετατίθεται η έδρα του γραμματείου Γου-βαλαρίων του δήμου Δωρίου εις Άγιον Γεώρ-γιον του αυτού δήμου.

Εις τον αυτόν Ημέτερον Υπουργόν ανατίθε-ται η δημοσίευσις και εκτέλεσις του διατάγ-ματος τούτου.

Εν Αθήναις τη 6 Οκτωβρίου 1904.Εν ονόματι του Βασιλέως

Ο ΑντιβασιλεύςΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ

Ο ΥπουργόςΚΩΝΤ. ΑΡΓ. ΛΟΜΒΑΡΔΟΣ

Φ.Ε.Κ. 225/9-10-1904

Περί ορισμού έδρας του κοινού δημοτικούσχολείου Γουβαλαρίων Δωρίου


Έχοντες υπόψη την Κς΄ πράξιν του εποπτι-κού συμβουλίου των δημοτικών σχολείων τουνομού Τριφυλίας, προτάσει του Ημετέρου επίτων Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαι-δεύσεως Υπουργού, διατάσσομεν τάδε:

Ορίζεται ως έδρα του κοινού δημοτικούσχολείου Γουβαλαρίων του δήμου Δωρίου, ηθέσις «Ράχη-Τσώρη».

Εις τον αυτόν Ημέτερον Υπουργόν ανατίθε-ται η δημοσίευσις και εκτέλεσις του διατάγ-ματος τούτου.

Εν Αθήναις τη 30 Μα[ου 1906.ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο επί των Εκκλησιαστικών κτ.λ.Υπουργός

Α. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣΦ.Ε.Κ. 136/7-6-1906

Διατάγματα - Νόμοι - ΑποφάσειςΣυμπατριώτισσες-τεςΚατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα μας διατάγματα - νόμοι - αποφάσεις για το

Σουλιμά και τα Σουλιμοχώρια, τα οποία αποτελούν ιστορικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν τηδύναμη και την ακμή του χωριού μας τον προπερασμένο και τον περασμένο αιώνα. Πράγματα,για τα οποία, σίγουρα όλοι είχαμε ακούσει να διηγούνται οι παλαιότεροι και που ίσως κάποιοινα αμφιβάλλαμε γι’ αυτά. Κι όμως τα ιστορικά αυτά ντοκουμέντα αποδεικνύουν περίτρανα, χω-ρίς κανένα ίχνος υπερβολής, τη θέση του Σουλιμά τα χρόνια εκείνα. Θα συνεχίσουμε την προ-σπάθεια ανεύρεσης κι άλλων τέτοιων ντοκουμέντων από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καιμε μεγάλη μας χαρά θα τα δημοσιεύουμε, αφού τα μηνύματά σας είναι αυτά που μας ενθαρρύ-νουν στην προσπάθεια αυτή.

Η συντακτική επιτροπή

Κ Ρ Ε Ο Π Ω Λ Ε Ι Ο

ΦΑΡΜΑ «ΝΑΚΟΥ»ΜΟΣΧΑΡΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΑΣ

Δώριο ΜεσσηνίαςΤηλ.: 2765 031217, Κιν.: 6945 510823 - 6983 455346

«Εν Ρίπεσι»Φ α γ ο π ο τ ε ί ο ν

Περικλής Κανελλόπουλος

Τηλ: 27650 - 23046 Κεφαλόβρυση


Το ότι ο Ιωάννης Καποδίστριαςήταν ο πρώτος κυβερνήτης τηςΕλλάδος, μετά την απελευθέ-

ρωση του 1821, όλοι μας το γνωρί-ζουμε. Ότι πέθανε όμως πάμφτω-χος, ελάχιστοι το γνωρίζουν και κυ-ρίως δεν το γνωρίζουν οι σύγχρονοιπολιτικοί μας.

Όταν λοιπόν τον Απρίλη του 1827,ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλέχτηκεΚυβερνήτης της Ελλάδας, πέρασεαπό τη Γενεύη για ν’ αποχαιρετήσειτους φίλους του. Ένας απ’ αυτούςπήγε να τον συγχαρεί και να του δώ-σει κουράγιο ώστε να βγάλει πέρατο δύσκολο έργο που αναλάμβανε.

Αφού ο Καποδίστριας άκουσε μεπροσοχή, όσα του είπε ο φίλος του,γύρισε μ’ ένα τόνο λυπημένο και τουείπε: «Δεν θέλω να με συγχαίρει κα-νείς. Στην απόφασή μου μέσα δενυπάρχει χαρά, ούτε λύπη. Ο δρόμοςτης ζωής κάθε ανθρώπου είναι γραμ-μένος και δεν μένει σ’ αυτόν η εκλο-γή. Τα χαντάκια στις δυο πλευρέςτου δρόμου μας είναι τόσο βαθιά,ώστε είμαστε υποχρεωμένοι να προ-χωρούμε πάντα μπροστά. Η καταγω-γή μου, η αγάπη μου για την Ελλάδα,η θέση που έχω αντίκρυ στις Μεγά-λες Δυνάμεις και τέλος η δύναμη τωνπραγμάτων, όλα μαζί, βαραίνουνετην εκλογή μου. Ν’ αρνηθώ, θα δια-κήρυττα, μ’ αυτό, πως απελπίστηκααπό την Ελλάδα και πως προτιμώ τονεαυτό μου από το χρέος μου προςαυτή. Με ρωτάτε, αν ελπίζω τίποταγια τον εαυτό μου, όχι και πάλι όχι!Για την Ελλάδα όμως, πολλά! Τα παι-διά της περιμένουν την βοήθειά μου!Αυτός είναι ο μόνος μου λογισμός!Για τ’ άλλα, δεν γελώ τον εαυτό μου,με περιμένουνε δυσκολίες, πίκρες,

βάσανα και τέλος το μα-χαίρι..!»

-«Αυτό δεν μπορεί ναγίνει ποτέ! Είπε ο φίλοςτου. Και να βρεθεί ένα χέ-ρι κακούργο, θα λάβετετα μέτρα σας, θα έχετεφρουρά..!»

-«Τίποτα απ’ αυτά! Εί-πε ήσυχα ο Καποδί-στριας. Ούτε ένας στρα-τιώτης, ούτε ένα όπλο,ούτε η παραμικρή προ-φύλαξη! Καθώς με βλέπετε να περ-πατώ στους εδώ δρόμους, έτσι καιστην Αίγινα ή στο Ναύπλιο, θα είμαιαπαράλλαχτος, μοναχά τα ρούχαμου άμα λιώσουνε θα βάλω άλλα!Αν θέλει ο Θεός να ζω, αυτό μουφτάνει! Έπειτα μη θαρρείτε πως μετρομάζει ο θάνατος! Άμα κανείς πά-ρει την άλλη πλευρά του δρόμου,άμα χόρτασε τον κόσμο, καθώςεγώ, τι θα πούνε δυο, τρία και πέντεχρόνια ζωής παραπάνω; Δεν αξίζεινα φοβάται κανείς για τόσο μικράπράγματα, άμα ξέρει πως αλλούβρίσκονται καλύτερα! Μια σκέψημονάχα δεν μπορώ να βγάλω απότο νου μου: Την Ελλάδα! Για την Ελ-λάδα είμαι έτοιμος να τα δώσω όλα,κόπους, κατάσταση, ζωή, μα όσογια την τιμή... (στο σημείο αυτό κό-μπιασε, άλλαξε η όψη του, δάκρυαάρχισαν να τρέχουν απ’ τα μάτιατου και σε λίγο συνέχισε), αν δενμπορέσω να πετύχω τ’ αδύνατα, ανχαθώ πριν ασφαλίσω το μέλλον της,όλοι θα πούνε: Ο Καποδίστριας χει-ρίστηκε έργο ανώτερό του. Η σκέψηαυτή, σας βεβαιώνω, είναι πολύσκληρή. Όταν κανείς έβγαλε πέραότι καταπιάστηκε με την καπατσο-

σύνη και την τιμιότητάτου, φέρνει πόνο ναπαίζει στο τέλος κορώ-να γράμματα μια τιμιό-τητα και μια υπόληψη μετόσους κόπους αποχτη-μένες!

Τέλος, αναστενάζο-ντας βαθιά, είπε: Η κύ-ρια διπλωματική μουαξιότητα ήτανε να λέω σ’όλους πάντα την αλή-θεια, όσο πικρή κι αν

ήτανε. Όμως, η αλήθεια και η τιμιό-τητα στην πολιτική είναι δίκοπο μα-χαίρι, που πληγώνει πιο πολύ τον κά-τοχο, παρά τους άλλους!!»

Όπως είναι γνωστό, ο Καποδί-στριας δολοφονήθηκε από τουςΜαυρομιχαλαίους στην είσοδο τουΆγιου Σπυρίδωνα του Ναυπλίου την6η πρωινή της 27ης Σεπτεμβρίου1831.

Αυτό το σημείωμα λοιπόν, είναιένα κερί και λίγο λιβάνι στη μνήμητου μεγάλου εκείνου τέκνου της Ελ-λάδας, που σε λίγες μέρες θα είναιη 184η επέτειος της δολοφονίαςτου, ο οποίος θυσίασε τα πάντα,ακόμα και τη ζωή του γι αυτή, χωρίςτο παραμικρό όφελος, αφού η μόνηπεριουσία που του βρήκαν ήταν με-ρικοί Φοίνικες, το τότε νόμισμα τηςΕλλάδας, που είχε στο παντελόνιτου εκείνο το πρωινό.

Ταυτόχρονα όμως, είναι και μιαυπόμνηση προς τους σύγχρονουςολίγιστους πολιτικούς μας ταγούς,για το πιο θα έπρεπε να είναι το χρέ-ος τους έναντι της Ελλάδας και τωνΕλλήνων.

Άσχετοι κι ανίκανοι λοιπόν, στηνπλειονότητά τους, να κυβερνήσουν

με αποτελεσματικότητα και κυρίωςμε τιμιότητα, την ιστορική και όμορ-φη πατρίδα μας, πρώτα διαλύσανεθεσμούς, κουλτούρα και παράδοση,μετά την έφεραν στο χείλος της οι-κονομικής καταστροφής, μετά απότόσα χρόνια διακομματικής κακο-διαχείρισης και τέλος την παρέδω-σαν βορρά στους καρχαρίες τουΔ.Ν.Τ. καταντώντας την παγκόσμιοεπαίτη.

Πότε επί τέλους θα καταλάβουν,όλοι τους, ότι δεν υπάρχει σήμεραούτε ένας Έλληνας, που να μην έχειπεισθεί για την ανικανότητα και κυρί-ως για την ιδιοτέλεια όσων μας κυ-βέρνησαν τα τελευταία χρόνια, αφούπρώτα εξασφάλισαν, θεσμικά, τηνατιμωρησία τους;

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά,μας είπαν πως «τα λεφτά τα φάγαμεμαζί». Δεν μας είπαν όμως, πως γί-νεται, αφού τα λεφτά τα φάγαμε μα-ζί, αυτοί να έχουν δεκάδες ακίνητακι ένα σωρό καταθέσεις κι εμείς έναδιαμέρισμα ή στην καλύτερη περί-πτωση κι ένα εξοχικό, όλα μετά πο-λυετή αγώνα και βέβαια με γραμμά-τια, ο δε μισθός μας να φτάνει μόνογια τις πρώτες δεκαπέντε μέρες τουμήνα, αφού κι αυτόν μας τον πετσό-κοψαν για να σώσουνε τάχα την Ελ-λάδα;

Αλήθεια, τι άλλο ακόμα θ’ ακού-σουν τ’ αυτιά μας και τι θα δουν ταμάτια μας; Αυτό, μόνο ο Θεός το ξέ-ρει και κανένας άλλος!

Όσο για τους Έλληνες που πλη-ρώνουν ήδη την κακοδιαχείρισή τό-σων χρόνων, γύρευε πόσα χρόνιαακόμα, τι μπορούν να πουν;

Θαρρώ πως ένα «Αιδώς Αχρείοι»πάει γάντι. Δεν συμφωνείτε;

Οι κυβερνήτες μας άλλοτε και τώρα

Γράφει ο Δημήτρης Παν.

Αθανασόπουλος

ΗΚόρινθος ήταν από τις λίγες πόλεις, πουεπιθυμούσαν να λεηλατήσουν οι Ρωμαίοι.Πουθενά αλλού οι λεγεώνες τους δεν άρ-

παξαν περισσότερο χρυσάφι Αυτήν έκανανπρωτεύουσα της Ελλάδας κι είχε τόση δύναμη,ώστε ο Απόστολος Παύλος, για να κατηχήσειτους Έλληνες έγραψε στους Κορίνθιους τιςεπιστολές του. Χρωστούσε το μεγαλείο τηςστη στενή λουρίδα της γης που χωρίζει το Ιό-νιο από το Αιγαίο. Τα κα[κια των αρχαίων περ-νούσαν τον Ισθμό πάνω από το χώμα. Είχαν κά-νει ένα διάδρομο ξύλινο, αλειμμένο με λίπος -το δίολκο όπως τον έλεγαν- και τα γλιστρού-σαν από τη μια θάλασσα στην άλλη. Όλο το

εμπόριο λοιπόν Ανατολής και Δύσης μαζευό-ταν στο λιμάνι της. Τα πλοία πλήρωναν όχι μο-νάχα, για το πέρασμα από το δίολκο, αλλά καιτελωνείο για τα εμπορεύματα που κουβαλού-σαν. Έτσι πλούτιζε χωρίς κόπο η Κόρινθος. Τανομίσματά της βρέθηκαν σκορπισμένα στο πέ-ρατα του κόσμου. Κάθε χρόνο η Κόρινθος έκα-νε δυο μεγάλα εμποροπανηγύρια, που κρατού-σαν ενάμιση μήνα το καθένα. Στα πανηγύρια

αυτά ερχόντουσαν να ψωνίσουν ξένοι απ’ όλεςτις χώρες. Αλλά κι όταν αργότερα κατακτήσα-νε την Κόρινθο οι Φράγκοι, τα πανηγύρια αυτάεξακολούθησαν. Απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδαςξεκινούσαν οι Έλληνες, για να πάνε εκεί ναπουλήσουν ή ν’ αγοράσουν. Όταν τους ρωτού-σαν λοιπόν, οι άλλοι, για που ετοιμάζονταν,έλεγαν. « Είμαστε για τα πανηγύρια». Έτσι ηφράση αυτή, που τη λέμε και σήμερα γι’ αυ-τούς που δεν στέκονται και τόσο καλά στομυαλό τους, κρατά από τα παλιά εκείνα χρόνια

Πηγή: «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις». Τάκη Ναστούλη.

«Είμαστε για τα πανηγύρια»

ΣΤΕΓΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΗΡΙΑ 55άά sseeccΦώτιος Δημ. Λαμπρόπουλος

Αγίας Τριάδος 20 Αγία ΠαρασκευήΤηλ: 210 - 6019.211

MMEERREEMMEETT SSEERRVVIICCEEΑΑΛΛΟΟΥΥΜΜΙΙΝΝΟΟΚΚΑΑΤΤΑΑΣΣΚΚΕΕΥΥΕΕΣΣ && ΣΣΙΙΔΔΗΗΡΡΟΟΚΚΑΑΤΤΑΑΣΣΚΚΕΕΥΥΕΕΣΣ

ΔΔ.. ΓΓΙΙΑΑΝΝΝΝΑΑΚΚΟΟΠΠΟΟΥΥΛΛΟΟΣΣ && ΣΣΥΥΝΝΕΕΡΡΓΓΑΑΤΤΕΕΣΣΠΠΟΟΙΙΟΟΤΤΗΗΤΤΑΑ -- ΑΑΨΨΟΟΓΓΗΗ ΑΑΙΙΣΣΘΘΗΗΤΤΙΙΚΚΗΗ

ΚΚοοππααννάάκκιι ΜΜεεσσσσηηννίίααςςΤΤηηλλ:: 2277665500--2222000000 && 66997722--333366..226622

ΕΕρργγαασσττήήρριιοο ζζυυμμααρριικκώώνν

ΜΑΡΛΑΝΤΗΣ ΗΛΙΑΣΔώριο Μεσσηνίας

Τηλ: 27650-31686 & 31410 • Κιν: 6972-109.451

ΧΧρρώώμμαατταα -- ΣΣιιδδηηρριικκάά -- ΠΠόόμμοολλααΚΚοουυρρττιιννόόξξυυλλαα -- ΕΕρργγααλλεείίαα ππάάσσηηςς φφύύσσεεωωςς

Ανδρέας Χρ. ΝτρέκοςΛ. Μαραθώνος 94 Γέρακας Αττικής

Τηλ: 210 - 6612.308 & 210 - 6612.435

ΚΚΟΟΥΥΦΦΩΩΜΜΑΑΤΤΑΑ--ΝΝΤΤΟΟΥΥΛΛΑΑΠΠΕΕΣΣ--

ΝΝΤΤΟΟΥΥΛΛΑΑΠΠΙΙΑΑ ΚΚΟΟΥΥΖΖΙΙΝΝΑΑΣΣ

ΛΛΟΟΙΙΠΠΕΕΣΣ ΞΞΥΥΛΛΟΟΥΥΡΡΓΓΙΙΚΚΕΕΣΣ ΕΕΡΡΓΓΑΑΣΣΙΙΕΕΣΣ

ΛΛυυκκοούύρργγοοςς ΛΛιιαακκόόπποουυλλοοςς ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ - ΠΥΡΓΟΥΤηλ: 2761-023993 - Κιν: 6932-569.855

ΗΗλλεεκκττρροολλοογγιικκέέςς εεγγκκαατταασσττάάσσεειιςς ΠΠιισσττοοπποοιιηηττιικκάά ΔΔ..ΕΕ..ΗΗ..

ΒΒΑΑΣΣΙΙΛΛΕΕΙΙΟΟΣΣ ΜΜΠΠΑΑΚΚΟΟΠΠΟΟΥΥΛΛΟΟΣΣΔώριο Μεσσηνίας

Τηλ: 2765-032147 & 6945-558.417


Εργοστάσιο Επίπλων

Δημήτρης ΠαπαδόπουλοςΜεγάλη ποικιλία - προσφορές

Εργοστάσιο: Γαλάζιας Ακτής 320, Καλύβια • Τηλ: 22990 - 49703 Έκθεση: Παπαναστασίου 5, Πλ. Καλογήρων

Δάφνη - δίπλα στο ΜετρόΤηλ: 210 - 9710.870 & 210 - 9714.628 • Fax: 210 - 9714.628

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ(Το γένος μητρός Σιούτη)

ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Απόφοιτος ΑΠΘ, Msc Πανεπιστημίου Αθηνών

Συνεργάτης Νοσοκομείου «Υγεία»

Διγενή 4, 16344 - Ηλιούπολη

Τηλ: 6977-307.049, 210-97.63.731

ΟΙούλιος, ο έβδομος μήνας του Ιουλιανούκαι αργότερα του Γρηγοριανού ημερολο-γίου, πήρε το όνομά του από ένα μεγάλο

Ρωμαίο αυτοκράτορα, τον Ιούλιο Καίσαρα, γιανα τιμηθεί ο αυτοκράτορας που οργάνωσε καιενοποίησε το πανίσχυρο, απέραντο και πολυε-θνές ΡωμαOκό κράτος. Μαζί με τ’ άλλα μέτραπου πήρε γι’ αυτό το σκοπό ήταν και η εφαρ-μογή σ’ όλες τις κτήσεις της κοσμοκράτειραςτότε Ρώμης ενός ενιαίου ημερολογίου, του Ιο-υλιανού όπως ονομάστηκε. Αυτό καθιερώθηκετο 46 π.Χ. και στη χώρα μας ίσχυσε μέχρι το1923.

Ο λαός μας τον Ιούλιο τον λέεικαι Αλωνάρη, γιατί στη χώρα μας -τότε που ο λαός μας έσπερνε καιθέριζε το σιταράκι του - ήταν ο μή-νας του αλωνίσματος. Ήταν ο μή-νας της συγκομιδής της σοδειάς,της ανταμοιβής των κόπων του, τηςπλερωμής του. Σ’ άλλα μέρη λένετον Ιούλιο Χορτοκόπο ή Χορτοθέρη,γιατί θέριζαν το χόρτο και έκανανσανό, την τροφή των ζωντανώντους για το χειμώνα, και σ’ άλλα μέ-ρη τον έλεγαν και τον λένε Γυαλινόή Γυαλιστή, γιατί τότε εκεί γίνονταντα σταφύλια. Τον λένε και Φουσκο-μηνά, γιατί φουσκώνουν τα σύκα.

Η βασική όμως εργασία του Ιουλίου, τουΑλωνάρη, ήταν το αλώνισμα. Τώρα οι αλωνι-στικές μηχανές σε λίγο χρόνο θερίζουν, αλω-νίζουν, σακιάζουν και ζυγίζουν το σιτάρι,στρέμματα πολλά. Παλιά όμως το αλώνισμακαι οι άλλες ασχολίες που το ακολουθούσανήταν μια υπόθεση πολύ κουραστική μέσα στολιοπύρι και ήθελε και πολλούς ανθρώπους γιανα βγει η δουλειά. Μετά το θερισμό τα στάχυαδεμένα σε χειρόβολα και δεμάτια μεταφέρο-νταν με τα ζα στο αλώνι και στοιβάζονταν σεθημωνιές και περίμεναν καθένας τη σειρά του,για ν’ αλωνίσει. Το αλώνι ήταν ένα στρογγυλό,επίπεδο κομμάτι γης, χωραφιού, που στο κέ-ντρο του ήταν μπηγμένος ένας γερός και ψη-λός ξύλινος πάσσαλος, ο στυγερός ή το στυ-χερό. Τα αλώνια ήταν στρωμένα με πέτρινεςπλάκες κι όπου δεν ήταν πλακόστρωτα οι γυ-ναίκες των αγροτών την προηγούμενη μέραπήγαιναν και άλειφαν το αλώνι με γλίνα - γλι-νόχωμα, πηλό αραιωμένο με νερό, και έφτια-χναν, ετοίμαζαν το αλώνι. Το στρώμα του πη-λού που ξεραινόταν ήταν η μόνωση, θα λέγα-με, του καρπού από το χώμα. Το αλώνισμα ξε-κίναγε πρωί. Έστρωναν τα στάχυα κάτω καιέδεναν τα άλογα στο στυγερό. Ο αγωγιάτης, ονοικοκύρης ή κάποιος άλλος νέος, με τη φωνήτου και τη βίτσα, το καμτσίκι του, χτυπώνταςτο στον αέρα, προέτρεπε τα άλογα να γυρί-ζουν γρήγορα, να πατούν τα στάχυα, για ναβγαίνει ο καρπός. Οι γυναίκες έδιωχναν ταάχυρα, για να μείνει κάτω ο καρπός, και σκού-πιζαν ένα γύρω τον καρπό που είχε φύγει στηνάκρη του αλωνιού με σαρωματίνες (σκούπεςφτιαγμένες με θάμνους - αφάνες), λαγανάγα-νε. Όταν τελείωνε το αλώνισμα, λίχνιζαν κατάκει που φύσαγε με φτυάρια τον καρπό, για ναπάρει ο αέρας τ’ άγανα και τα άχυρα και ναμείνει καθαρός ο καρπός.

Αφού τελείωνε το λίχνισμα, άρχιζε το μέτρη-μα της σοδειάς. Πολύ παλιά χρησιμοποιούσανγι’ αυτό ένα σκεύος, το απλοπίνακο, που ισού-το με το 1/8 του μοδιού. Το βάρος που ισοδυ-ναμούσε μ’ ένα μόδι ήταν 320 οκάδες. Τοαπλοπίνακο ισοδυναμούσε με βάρος 40 οκά-δων και κάθε μόδι ισούτο με 8 απλοπίνακα.Εκεί, στο αλώνι, πληρώνονταν σε είδος, σε

καρπό, όσοι επαγγελματίες έπρε-πε, για να ξεχρεώσει τις υποχρεώ-σεις του ο αγρότης. Αρχικά επίτουρκοκρατίας ο φοροεισπράκτο-ρας έπαιρνε, ως φόρο στο κράτος,το 1/10 της σοδειάς, το δεκατιάτι-κο. Από τη σοδειά πληρωνόταν στησυνέχεια ο αγροφύλακας, ο παπάς(που τότε ήταν άμισθος), ο νερου-λάς (υδρονομέας), ο γύφτος (σιδη-ρουργός), που έφτιαχνε και συντη-ρούσε τα αγροτικά εργαλεία, καιάλλοι που έπρεπε τότε να πληρω-θούν. Αν το σπαρμένο χωράφι ήτανμισιακό, τότε οι δυο σέμπροι, οιδιοκτήτης και ο καλλιεργητής, μοι-

ράζονταν το σιτάρι στη μέση. Τον καθαρό,αχρέωτο πια καρπό, τον μετέφεραν στο σπίτικαι τον αποθήκευαν αλλού σε αμπάρια, όπωςστο χωριό μου, κι αλλού σε κοφίνες ειδικές γιατην αποθήκευση του σιταριού. Για να μη γίνο-νται παρεξηγήσεις και τσακωμοί στο μοίρασματου καρπού στ’ αλώνι, πρέπει να γίνονται συμ-φωνίες πριν από τη σπορά, γι’ αυτό στον τόπομου λένε μια παροιμία: «Κάλλιο λόγια στο χω-ράφι/ παρά μάγκανα στ’ αλώνι», κι αλλού λένεσαν κανόνα συμπεριφοράς στ’ αλώνι πως «Τοσπυρί του σιταριού το ’χει ο Θεός μοιρασμένοστη μέση, για να μοιράζουν ίσα τ’ αδέρφια, κιοι εργάτες με τους αφεντάδες». Τον Αλωνάρηοι γεωργοί φοβούνται πολύ το κακό μάτι, τηβροχή, το χαλάζι και τη φωτιά, γι’ αυτό βιάζο-νται να τελειώσουν τις δουλειές που αφορούντη συγκομιδή της σοδειάς του σταριού, για ναπάνε με σιγουριά τον καρπό στο σπίτι να εξα-σφαλίσουν το ψωμί τους, τη βασικότερη τρο-φή τους και να μην πουν το «ψωμί ψωμάκι».Την αξία που έδινε και δίνει ο λαός μας στοψωμί το λένε οι καθημερινές του φράσεις καιπαροιμίες. Αναφέρω ενδεικτικά μερικές: «Κά-τσαμε να φάμε ψωμί», «γλυκό ψωμί δε φάγα-με», «φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι» και πολλέςάλλες. Το ψωμί άλλωστε είναι μια από τιςτρεις βασικές τροφές που και ο Χριστός ευλό-γησε, «σίτον, οίνον και έλαιον». Χαρά στο σπί-τι, όταν, αφού γυρίσουν από το μύλο με τοάλεσμα από το σιτάρι της νέας σοδειάς, η νοι-κοκυρά ζυμώσει και βγάλει από το φούρνο τοπρώτο καρβέλι που αφράτο μοσχοβολάει.Όλοι εύχονται καλοφάγωτο το καινούργιοπροOόν, το καινούργιο σιτάρι, που με τόσηαγάπη τους έδωσε η γη και το πλήρωσαν μετόσον ιδρώτα κι αγωνία.

Σε κάποια μέρη, όπως στη Θράκη, με τηνπρώτη φουρνιά που κάνουν οι γυναίκες, μαζίμε τα καρβέλια που ζυμώνουν για την οικογέ-νεια από το αλεύρι που βγαίνει από το σιτάρι

της νέας σοδειάς, φτιάχνουν κι ένα κουλούριγια τον ανέμελο τραγουδιστή του καλοκαι-ριού, το τζίτζικα. Το κουλούρι αυτό το λένετζιτζιροκούλουρο, και λένε πως ο τζίτζιρας,που, όσο αυτοί δουλεύουν στα χωράφια μεςστο λιοπύρι, με το τραγούδι του κάνει συντρο-φιά και δίνει κουράγιο στους θεριστές καιστους αλωνιστές, θέλει κι αυτός το μερτικότου. «Θερίσετε, αλωνίσετε/ δεματοκουβαλήσε-τε,/ κι εγώ το κουλικάκι (κουλουράκι) μου/ θέλωνα μου το δώσετε» λέει το λαOκό τετράστιχο.

Ο Ιούλιος είναι από τους μήνες που οι άν-θρωποι πρέπει να πίνουν το κρασί νερωμένο,γιατί, αν το πιουν ανέρωτο, θα τους πειράξει,θα τους ζαλίσει (προφανώς λόγω ζέστης). Ολαός λέει: «Τους μήνες που δεν έχουν ρο/ τοκρασί θέλει νερό». Οι μήνες αυτοί είναι ο Μάι-ος, ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος.

Γράφει η Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη - Τσαγκάρη

Ιούλιος - Ιούλης

Στον Α#-Γιώργη με πανσέληνο

Βράδυ τ’ Αυγούστουτο φεγγάρι ολόγιομοασήμι και βελούδοβγήκε σεργιάνι.

Βρέθηκα στον Α�-Γιώργηήταν μαζί μου τα παιδιά

και οι φίλοι με το γιό τους.Το κεφαλάρι δίπλα μας,η βρύση με το κρύο νερόκαι τα δασιά πλατάνια

και πάρα πέρα η εκκλησιάτ’ Α�-Γιώργη καβαλάρη.Δυο φίλοι από τα παλιάήρθαν μας χαιρετήσαν

μου θύμισαν τ’ ανέμελατα χρόνια στα θρανία.

Από κοντά στη συντροφιάσκιές αγαπημένες

άνδρες που παίζανε χαρτιά,πίνανε τον καφέ τους,

κατοσταράκια αδειάζανεμε χωρατά και γέλια

στο μαγαζάκι απέναντι.Γυναίκες λυγερόκορμεςκαι κοντυλογραμμένες

που γέμιζαν φρέσκο νερόστη βρύση τις βαρέλες.

Είν’ της γιαγιάς μου το χωριό,έχω κι εκεί τις ρίζες μουτόπος μου αγαπημένος.Φάγαμε στη φιλόξενηκι απλόχωρη ταβέρνα

που ’χουν τα νόστιμα φαγητά,στα χείλη το χαμόγελοκαι τον καλό το λόγο.

Α�-Γιώργης, γραφικό χωριό,μικρό και καταδεχτικό.

Φύγαμε με τα μάτια μαςκαι την ψυχή από δροσιά

και ομορφιά χορτάτα.

Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη - Τσαγκάρη


ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΓεννήσεις

Τη Δευτέρα 6 Ιουλίου τ.ε., διάλεξε να δει τοφως της ζωής του ο γιος του ζεύγους ΚώσταΑριστ. Μακαντάση & Ελισάβετ Γκότση, στονοσοκομείο της Καλαμάτας.

Ο ερχομός του νεογέννητου γέμισε με χαράκι ευτυχία όλους τους συγγενείς και φίλουςτου ζεύγους.

Ο Θεός μετά τη μικρή σας γοργόνα σαςέστειλε έναν μικρό άγγελο!!! Εύχομαι τα μόναδάκρυα που θα τρέξουν στα μαγουλάκια τουνα είναι μόνο από χαρά κι ευτυχία. Να είναι γε-ρό και δυνατό και οι μοίρες να του χαρίσουνπολλή τύχη και χαρά στη ζωή του.

Να σας ζήσει.Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

Τη Δευτέρα 3 Αυγούστου τ.ε., διάλεξε ναδει το φως της ζωής της η πρωτότοκη κόρητου ζεύγους Δημοσθένη Γ. Ανδριόπουλου &Μαρίας Κεφαλούκου, στο Σύδνε\ της Αυ-στραλίας.

Ο ερχομός της νεογέννητης μας γέμισεόλους με χαρά κι ευτυχία.

Ευχόμαστε στα παιδιά μας Δήμο και Μαρίανα τους ζήσει και να την καμαρώσουν όπωςεπιθυμούν.

Ο παππούς & η γιαγιάΓιώργος & Ντίνα Ανδριοπούλου

Την Πέμπτη 6 Αυγούστου τ.ε., διάλεξε ναδει το φως της ζωής της η πρωτότοκη κόρητου ζεύγους Δημητρίου Αναστ. Αρνόκουρου& Ρούλας Μπεσταβασβίλη, στο μαιευτήριο «Ι-ΑΣΩ» της Αθήνας.

Ο ερχομός της μικρής γέμισε με χαρά κι ευ-τυχία όλους τους συγγενείς και φίλους τουζεύγους.

Στους ευτυχείς γονείς Δημήτρη και Ρούλαεύχομαι να τους ζήσει και να την καμαρώσουνόπως επιθυμούν. Στον παππού Τάσο και στηγιαγιά Ολυμπία εύχομαι να τους ζήσει η πρώ-τη τους εγγονούλα και να τους αξιώσει ο Θεόςνα δουν πολλά ακόμη εγγόνια.

Γιάννης Αλ. Ανδριόπουλος

Βαπτίσεις

Το Σάββατο 1 Αυγούστου τ.ε., στον Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ανθούσας Αττικής, τοζεύγος Γεωργίου & Αθηνάς Δεδεμάδη βάπτι-σε τον υιό του.

Ο νεοφώτιστος έλαβε το όνομα Αθανάσιος,με ανάδοχο τη Βασιλεία Δημητροπούλου.

Στα αγαπημένα μας παιδιά Νίκο και Αλεξία,ευχόμαστε να τους ζήσει και να τον καμαρώ-σουν όπως επιθυμουν.

Ο παππούς & η γιαγιάΘανάσης & Μαρία Δεδεμάδη

Την Κυριακή 30 Αυγούστου τ.ε., στον Ι.Ν. Α-γίων Θεοδώρων Γέρακα Αττικής, έγινε η βά-πτιση του πρωτότοκου υιού του Νικόλαου Σα-μπερόπουλου και της Αλεξίας Αθαν. Δεδε-μάδη.

Ο νεοφώτιστος έλαβε το όνομα Γεράσιμος -Εμμανουήλ, με αναδόχους τους Θεόδωρο καιΑγγελική Βαγενά.

Στα αγαπημένα μας παιδιά Νίκο και Αλεξία,ευχόμαστε να τους ζήσει και να τον καμαρώ-σουν όπως επιθυμουν.

Ο παππούς & η γιαγιάΘανάσης & Μαρία Δεδεμάδη

Θάνατοι

Στις 6 Ιουλίου, στο ιστορικό Ντρεδοχώρι, τοΣουλιμά, (σήμερα Άνω Δώριο - δεν ξέρω τιτους έφταιξε η παλιά ονομασία και την άλλα-ξαν) απήλθε του μάταιου τούτου κόσμου ηΚωνσταντίνα Θεοχάρη (το γένος Ανδριοπού-λου) σε ηλικία 96 χρονών. Πλήρης ημερών!

Η εκλιπούσα γεννήθηκε και μεγάλωσε στοΣουλιμά και ήλθε εις γάμου κοινωνίαν με τον,κατά λίγα χρόνια νεότερο συγχωριανό της, Γε-ώργιο Θεοχάρη. Οι δυο τους δημιούργησανσπιτικό και νοικοκυριό και απέκτησαν 6 παιδιά,τα οποία σε κατα-στάσεις δυσχεί-μερων και δύσθε-ρων καιρών, (πό-λεμος, κατοχή,εμφύλιος, ανέ-χεια κ.ά.) τα με-γάλωσαν, τασπούδασαν καιτα παρέδωσανστην κοινωνία ωςκαλούς κι αγα-θούς πολίτες -όπως τους ήθε-λαν οι αρχαίοι.Ανάμεσά τους οανώτατος αξιωματικός ε.α. Λεωνίδας Θεοχά-ρης, που τίμησε το Σώμα της ΕΛ.ΑΣ, αφήνο-ντας ηχηρό πέρασμα απ’ τις υπηρεσίες πουπέρασε.»

Την ώρα της νεκρώσιμης ακολουθίας, στηνκατάμεστη εκκλησία της Αγίας Τριάδας, απόσυγγενείς και φίλους της εκλιπούσας, στο μα-ντηλοδεμένο με καφέ μαντήλα κεφάλι της μετο ήρεμο, πρόσωπο (σαν να κοιμόταν), ο καθέ-νας από εμάς τους μεγάλους, αναθυμόμαστετις μανάδες μας, αυτές τις ανεπανάληπτες γυ-ναίκες του σπιτιού και των χωραφιών, που ’κα-ναν τη νύχτα μέρα για να ’ναι το πρωί στοπλευρό του άντρα τους, να σβολοκοπήσουν τοχώμα ή ν’ αρμέξουν τα γιδοπρόβατα. Και ίσχυεγι’ αυτές η παροιμία: ‘’Βοηθάει η νύχτα και ηαυγή σαν να ’χεις μάνα κι αδερφή’’.

Μια απ’ αυτές ήταν και η Κωνσταντίνα Θεο-χάρη, απ’’ αυτές που όπως έχω γράψει κάπου,το άγαλμά τους έπρεπε να κοσμεί τις πλατείες

των χωριών μας. Δωρικές κολόνες του νοικο-κυριού με ιωνικό κιονόκρανο. Η εκλιπούσα,που, δικαιολογημένα και με πολλή συγκίνηση,την αποχαιρέτησε ο γιός της Λεωνίδας Θεοχά-ρης, υπήρξε μια ‘’ηρωική μάνα’’ μια πιστή καιαφοσιωμένη σύζυγος, μια εργάτρια του γεωρ-γικού και του ποιμενικού βίου τους, που τα πά-θια τους και οι καημοί τους τελειωμό δεν εί-χαν, όπως θα ’λεγε ο Παπαδιαμάντης. Ως ταστερνά, τα ειρηνικά, ανώδυνα και ανεπαίσχυ-ντα, του πολύχρονου βίου της, ήταν κοντάστον άντρα της, στα παιδιά της, στα εγγόνιατης και τα δισέγγονά της που ευτύχησε ναιδεί.

Έφυγε σαν άγγελος αφήνοντας παρακατα-θήκη αξιών εργατικότητας, αγωνιστικότητα,εντιμότητας κι ευγένειας στους δικούς της.

Εμείς, όλοι που παρευρεθήκαμε στην κηδείατης, συμπροσευχηθήκαμε το ταξίδι της για τηχώρα των ασφοδελών, που θα την οδηγήσειστη χώρα των αγγέλων να ’ναι ανάερο και τοχώμα του κοιμητηρίου της Κοίμησης της Θεο-τόκου (με τ’ αγνάντιο σ’ όλη την ανατολικήΜεσσηνία) που τη σκέπασε να ’ναι ανάλαφρο.

Στους δικούς της ευχόμαστε η εξ ύψους πα-ρηγορία να τους αλαφρύνει τον πόνο, γιατί τοφευγιό της μάνας, όσο μεγάλη σε ηλικία κι ανείναι, αφήνει πληγή και δυσαναπλήρωτο κενό.

Αιωνία η μνήμη της Κωνσταντίνας Θεοχάρη.Στάθης Παρασκευόπουλος

Το Σάββατο 11 Ιουλίου τ.ε., εγκατέλειψε ταεγκόσμια ο Σωτήριος Παν. Πάλλας , από τοΆνω Δώριο, σε ηλικία 93 ετών

Η εξόδιος ακολουθία της ταφής του, εψάλητην επομένη στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας ΆνωΔωρίου και η σορός του ενταφιάστηκε στο κοι-μητήριο του χωριού.

Στην οικογένειά του εκφράζουμε τα θερμάμας συλλυπητήρια.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του.Το Δ.Σ.

Ο μπάρμπα-Γιάννης (Ιωάννης Αλλαγιάν-νης) , σε ηλικία 101 ετών, έφυγε από κοντάμας.

Την Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015 στον Ι.Ν. ΑγίαςΤριάδας Άνω Δωρίου εψάλη η εξόδιος ακολου-θία της ταφής του και η σορός του ενταφιά-

στηκε στο κοι-μητήριο τουχωριού πα-ρουσία συγγε-νών και συ-μ π α τ ρ ι ω τ ώ νπου τον συνό-δευσαν στηντελευταία τουκατοικία.

Το 4οήμερομνημόσυνο τε-λέστηκε τοΣάββατο 22Α υ γ ο ύ σ τ ο υ2015.

Το έτος 1936 στρατεύτηκε και πήρε μέροςστον αλβανικό πόλεμο. Όταν αυτός ολοκλη-ρώθηκε επέστρεψε πεζός στο χωριό, ενώ πήρεμέρος και στην εθνική αντίσταση. Διετέλεσεεπανειλημμένα πρόεδρος ΛαOκού Δικαστηρί-ου.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ


Για 30 και πλέον χρόνια ήταν πρόεδρος τουΓεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού ΆνωΔωρίου. Επιπλέον, χρημάτισε ανταποκριτήςτου ΟΓΑ, πραγματοποιώντας ταυτόχρονα καιτις πληρωμές των πρώτων συνταξιούχων τουΟΓΑ.

Το έτος 1943 παντρεύτηκε την ΕλένηΚων/νου Πάλλα με την οποία απέκτησε 4 παι-διά και 6 εγγόνια. Υπήρξε καλός σύζυγος καιστοργικός πατέρας. Τον διέκρινε η σύνεση, ησωφροσύνη και η εντιμότητα. Ξεχώριζε γιατην τεράστια μνήμη του.

Ο εκλιπών ήταν ένας από τους τελευταίουςεναπομείναντες μόνιμους κατοίκους του Σου-λιμά και θα είναι αισθητή η απουσία του σεόλους μας, γιατί μέχρι το τελευταίο διάστηματης ζωής του ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώ-σεις στο χωριό μας. Ήταν άνθρωπος πολύ κοι-νωνικός κι έχαιρε τον σεβασμό και την αγάπηόλων των συγχωριανών και συμπατριωτών.

Ο μπάρμπα-Γιάννης ήταν η ζωντανή εγκυ-κλοπαίδεια της Λαογραφίας και της Ιστορίαςτου χωριού και της περιοχής μας. Προσέφερεστον πολιτισμό με τις αφηγήσεις και το ήθοςτου, ενώ κατέγραψε πλήθος δημοτικών τρα-γουδιών και μοιρολογιών. Για την προσφοράτου αυτή βραβεύτηκε, στις 17-8-2000, σε ειδικήεκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Άνω Δώ-ριο, από το Σύλλογο Άνω Δωριτών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εξελέγη πολλές φο-ρές δημοτικός σύμβουλος της πάλαι ποτέ Κοι-νότητας Άνω Δωρίου. Επίσης υπήρξε για πολλάχρόνια συνεργάτης της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ».

Ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχήτου.

Καλό ταξίδι μπάρμπα-Γιάννη.Το Διοικητικό Συμβούλιο

Είναι δύσκολο να μιλήσει κάποιος και να κα-ταφέρει να πει πράγματα καινούργια, άγνωστα,για τον Νίκο Λια-κόπουλο (Νίκο-Τασομένη). Γιαέναν άνθρωπο πουυπήρξε τόσο συνυ-φασμένος και άρ-ρηκτα δεμένος μετο Δώριο, αφούόλοι γνώριζαν πουθα τον βρουν, καιπου άλλου; στοκαφενείο του, τοντελευταίο απότους παλαιούς κα-φετζήδες του χω-ριού. Οι λίγες αρά-δες που θα ακο-λουθήσουν, θα προσπαθήσουν να σκιαγραφή-σουν την μοναδικότητα της παρουσίας αυτούτου ανθρώπου.

Ο Νίκος Λιακόπουλος γεννήθηκε τον Μάιο του1927 στο Σουλιμά - ως ημερομηνία γέννησης η

ταυτότητά του αναφέρει την 19η Μα[ου του1927. Ήταν ο τρίτος γιος του Αναστασίου Λιακό-πολου (Τασομένη) και της Βασιλικής Λιακοπού-λου (Βασίλως), ύστερα από τον Μανώλη και τονΠαναγιώτη. Παντρεύτηκε την Θοδώρα Λιακο-πούλου και απέκτησε κι αυτός με την σειρά τουτρία παιδιά, την Ντίνα, την Βάσω και τον Τάσο.

Επρόκειτο για έναν άνθρωπο καλοσυνάτο,αγαθό, καλοπροαίρετο, μα κλεισμένο ισοβίωςστον εαυτό του και δουλευταρά μέχρι εκεί πουδεν παίρνει. Λαμβάνοντας δε υπόψη αυτή τηνκλειστότητα του χαρακτήρα του, αιφνιδιάζειτους πάντες στα 1975, όταν αποφασίζει να κά-νει ένα από τα πλέον κοινωνικά επαγγέλματατης εποχής και να ανοίξει το πρώτο του καφε-νείο, στην γνωστή γωνία του Καμπούκου. Κά-πως έτσι το έφερε η μοίρα, αυτός ο τόσο κλει-στός άνθρωπος να κάνει το πλέον κοινωνικόεπάγγελμα, που χρειαζόταν καθημερινή συνα-ναστροφή με κόσμο, στην καρδιά του Δωρίου,και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Έτσι, αυτός οσεμνός και λιγομίλητος άνθρωπος ξεκινά να γί-νεται ο πιο πετυχημένος καφετζής του Δωρίου,κερδίζοντας συνεχώς τον κόσμο με την δοτικό-τητα, την καλοσύνη και την ακεραιότητα τουχαρακτήρα του. Στο καφενείο του, σε όποιοςσημείο κι αν βρισκόταν, πάντα ο πρώτος καφέςήταν κερασμένος. Είτε ο αποδέκτης ήταν γνω-στός, είτε άγνωστος. Όπως επίσης δεν υπήρχεπερίπτωση να καταφθάσει κάποιος συντοπίτηςαπό την Αθήνα και να μην περάσει ευθύς αμέ-σως από το καφενείο του Τασομένη.

Χαρακτηριστική εικόνα, και στα τρία καφε-νεία που άλλαξε, ως χώρους, για να στεγάσειτην μικρή του επιχείρηση, ήταν το λουκούμι-πα-στέλι-κομπόστα, τοποθετημένα στην πρώτησειρά της βιτρίνας του επαγγελματικού ψυγεί-ου. Είναι εκεί ακριβώς που έπεφτε το μάτι σου,αφού πρώτα περιπλανιόταν πάνω από τα τρα-πέζια και τις καρέκλες της λεγόμενης «τραπε-ζαρίας» μπαίνοντας στο μαγαζί, για να διακρί-νει ακριβώς μετά την ψιλόλιγνη σιλουέτα τουΝικο-Τασομένη σκυμμένη από πίσω, πάνω απότο μπρίκι να αργοψήνει ήρεμος τον καφέ κά-ποιου πελάτη ή να ετοιμάζει κάποιον μεζέ, συ-νοδεία για το ούζο ή την μπύρα της παραγγελί-ας. Κι αυτό που έμενε πάντα πίσω, ιδίως στηνδεύτερη περίπτωση, ήταν εκείνη η αψιά μυρω-διά του ούζου να αιωρείται για κάμποση ώραακόμα στον χώρο της «κουζίνας» του μαγα-ζιού…

Άριστος οικογενειάρχης ο Νικο-Τασομένηςμόχθησε και κόπιασε για να έχουν τα παιδιάτου μια καλύτερη ζωή και μοίρα απ’ τον ίδιο καιτην γυναίκα του, την Θοδώρα. Με την τίμιαδουλειά του κατάφερε να στείλει και τα τρίαστην τότε μακρινή Αθήνα, να βρουν τον δρόμοτους και να προκόψουν. Τον δε μικρότερο κα-τάφερε με στερήσεις να τον στείλει να σπουδά-σει στο εξωτερικό. Διακρινόταν για την δοτικό-τητα και την αξιοπρέπειά του. Η γειτονιά είχενα το λέει γι’ αυτή την δοτικότητα. Κρασί, αυ-γά, σύκα το καλοκαίρι, όλοι φιλεύονταν, προ-σερχόμενοι στην πάντοτε καταδεκτική αυλίτσατου σπιτιού του. Σ’ αυτή την αυλή που πέρασε

και τα τελευταία χρόνια την ζωής του, καθισμέ-νος τ’ απογεύματα με παρέα την γυναίκα τουΘοδώρα, και καλώντας μέσα στο σπίτι, όποιονπερνούσε γνωστό, να τον φιλέψει. Κι όλ’ αυτάπάντα καλοπροαίρετα και με αξιοπρέπεια. Γι’αυτό κι ο Θεός τον αξίωσε να δει την οικογέ-νειά του να μεγαλώνει, τα παιδιά του να πα-ντρεύονται και να του χαρίζουν εγγόνια, που ταλάτρευε και τα αγαπούσε δυο φορές σαν παι-διά του.

Στήριγμά του όλ’ αυτά τα χρόνια στη ζωή,στα δύσκολα, τα περισσότερα, και στα λιγότε-ρα εύκολα, η γυναίκα του Θοδώρα. Στάθηκε δί-πλα του βράχος, βοηθώντας τον στο καφενείοόλα τα χρόνια που το δούλευε, αλλά και στιςυπόλοιπες δουλειές του σπιτιού μα και στιςαγροτικές. Ποτέ δεν αποχωρίστηκε ο ένας τονάλλο, παρά μονάχα όταν αυτός έφυγε να πολε-μήσει στον πόλεμο της Κορέας, ενώ ήταν ήδηαρραβωνιασμένοι οι δυο τους.

Ο Νικο-Τασομένης παρέμεινε για πολλά χρό-νια δεινός κυνηγός. Ακόμα κι όταν δούλευε νυ-χθημερόν στο καφενείο, δεν παραμελούσε τηναγαπημένη του ενασχόληση. Δεν γύριζε ποτέσπίτι χωρίς να έχει λαγό στο σακίδιό του. Μόνολαγό! Το δυσκολότερο κυνήγι. Και δεν καταδε-χόταν να χτυπήσει κάτι άλλο. Ήταν ειδικός στοκυνήγι λαγού κι αυτό εκτιμούσε περισσότεροως θήραμα.

Θα ήταν άδικο και μεγάλη παράλειψη αν δεναναφερόμασταν στη μεγάλη αγάπη που συνέ-δεε τα τρία αδέρφια μεταξύ τους, τους τρειςγιους του Τασομένη. Καίτοι οι δύο πρώτοι στηνΑθήνα, με τις δουλειές τους, τις οικογένειεςκαι τις υποχρεώσεις τους κι ο τρίτος πίσω στοΔώριο, με τις δυσκολίες της ζωής στην επαρχίακαι της επιβίωσης, κανείς τους δεν παραμελού-σε να δείχνει το ενδιαφέρον και την αγάπη τουγια τους άλλους δύο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστεπως κι οι τρεις τους εγκατέλειψαν τον μάταιοτούτο κόσμο μέσα σε ενάμιση χρόνο. Τον Γενά-ρη του 2014, ο μεσαίος, ο Παναγιώτης (Τσαλ-δάρης) και μέσα σε 3-4 μέρες του Ιουλίου του2015, ο Νικο-Τασομένης, ο τελευταίος, στις 24κι ο Μανώλης, ο πρώτος, στις 28 Ιουλίου.

Χαρακτηριστικό είναι πως στην κηδεία τουΝικο-Τασομένη δεν υπήρξε επικήδειος λόγος.Και πιστεύουμε πως αυτός, μετά απ’ όσα ανα-φέρθηκαν παραπάνω, είναι πλήρως κατανοητό.Τί παραπάνω θα μπορούσε να προσθέσει οόποιος ομιλητής την αποφράδα εκείνη μέρατου Ιουλίου που έφυγε ο Νικο-Τασομένης, χτυ-πημένος από την επάρατη νόσο; Τί θα μπορού-σε να πει κάποιος επιπλέον για έναν τόσο διά-φανο και καθάριο άνθρωπο, που η ζωή τουήταν τόσο άρρηκτα δεμένη με την «αγορά» τουχωριού και η παρουσία του τόσο οικεία σεόλους; Τα πάντα ήταν γνωστά γι’ αυτόν. Ήταν οάνθρωπος που «βρισκόταν πάντα εκεί», να μαςπεριμένει, να μας υποδεχτεί, να μας καλωσορί-σει.

Καλό σου ταξίδι πατέρα…Πάντα θα μας λείπεις, πάντα θα ’σαι στην

καρδιά μας.Τα παιδιά σου

ΑΦΟΙ ΛΟΝΤΟΥΟικοδομικά Υλικά-ΞυλείαΛιπάσματα-Ζωοτροφές

Υπεύθυνος καταστήματος

Σταύρος Ι. ΛόντοςΤεχνολόγος - Γεωπόνος

Δώριο ΜεσσηνίαςΤηλ.: 6977-015.646, Κατ: 27650-31101- Οικ: 31660

EURONICS - ÓÅÇÏÓÍ É Ê Ï Ë Á Ê Ï Ð Ï Õ Ë Ï Ó Ã Å Ù Ñ Ã É Ï Ó

ÇëåêôñéêÜ åßäç-ÖùôéóôéêÜ¸ðéðëá-Óôñþìáôá ÏñèïðåäéêÜ

& ÁíáôïìéêÜ-Êïõñôéíüîõëá

ÊïðáíÜêé Ìåóóçíßáò • Ôçë: 2765-22660

OVER!IINNTTEERRNNEETT -- CCOOFFFFEEEE BBAARR

ΜΜΑΑΚΚΗΗΣΣ ΓΓΚΚΟΟΤΤΣΣΗΗΣΣΔΔώώρριιοο ΜΜεεσσσσηηννίίααςς •• ΤΤηηλλ:: 2277665500--3311556644

ΠΑΓΩΤΑ ΔΩΔΩΝΗ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 115.pdf

Documents

Transcript of ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 115.pdf