19ο Δημ.

Σχολείο

Εφημερίδα

της Ε2

τάξης

Φύλλο 1ο

Δεκέμβριος

1998

Χριστούγεννα ήθη και έθιμα

Όταν πήγα στο χωριό μου που

βρίσκεται στη Θεσσαλία, τα

Χριστούγεννα, ρώτησα τη

γιαγιά μου και τον

πατέρα μου πως

γιόρταζαν τα

Χριστούγεννα στο

χωριό τότε. Να λοιπόν

καλοί μου φίλοι τι έμαθα.

Οι γυναίκες ετοίμαζαν από νωρίς τα

γλυκά, τους κουραμπιέδες, τα

μελομακάρονα, το χριστόψωμο, αλλά

προπάντων στόλιζε όλη η

οικογένεια το

Χριστουγεννιάτικο δένδρο.

Την παραμονή των

Χριστουγέννων οι χωρικοί

σφάζανε το γουρούνι. Τα αγόρια

περίμεναν να βγάλουν τη φούσκα

απ΄το γουρούνι να τη φουσκώσουν

και να παίξουν ποδόσφαιρο μ΄αυτήν.

Στις 12 η ώρα, τη νύχτα της παραμονής

οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπούν

και όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία.

Όποιο από τα παιδιά ξυπνούσε πρώτο

το πρωινό των Χριστουγέννων,

έβγαινε στο μπαλκόνι και φώναζε με

όλη του τη δύναμη « κόλιαντρα και

μέλιαντρα και Χριστός γεννιέται».

Στη συνέχεια ξυπνούσε και τους

άλλους της οικογένειας και πήγαιναν

με μια γκλίτσα στα σπίτια του χωριού

τραγουδώντας το «καλήν ημέραν

άρχοντες». Αυτός που θα πήγαινε

πρώτος σε κάποιο σπίτι για να πει τα

κάλαντα, το αφεντικό του σπιτιού, τον

έβαζε μπροστά στο τζάκι να δαυλίζει

τα κάρβουνα λέγοντας τα λόγια «ζιαρ΄

ι πλια ζιαρ΄ι αρνιά, κατσίκια, βόδια,

…», που θα πει να αποχτήσει το σπίτι

πολλά (πλια = πουλιά, κότες κλπ),

κατσίκια, βόδια κλπ. Μετά η

νοικοκυρά τους κρέμαγε στη γκλίτσα

στρογγυλά μεγάλα κουλούρια με

διάφορες παραστάσεις. Το απόγευμα

όλο το χωριό μαζευόταν στην πλατεία

του χωριού και τραγουδούσαν, χωρίς

όργανα, τραγούδια της περιοχής. Μαρία Τριμίντζιου

Προϊστορία της Χαλκίδας

Αγναντεύοντας κανείς από ψηλά

το πορθμό του Ευρίπου και την πόλη

της Χαλκίδας, δεν μπορεί παρά να

σκεφτεί πως ο τόπος αυτός, εκτός από

τη φυσική ομορφιά του, βρίσκεται σε

τέτοια θέση, ώστε χωρίς αμφιβολία

διαθέτει ένα πλούσιο ιστορικό

παρελθόν.

Εκείνο που δεν

μπορεί εύκολα να

φανταστεί, είναι ότι

τα νερά του

Ευρίπου, που

σήμερα τα

βλέπουμε να κυλούν

6 ώρες πάνω και 6

ώρες κάτω,

υπακούοντας ποιος

ξέρει σε ποιους

φυσικούς νόμους,

κάποτε σταματούσαν στον Εύριπο,

γιατί ήταν ξηρά. Η Εύβοια τότε, πριν

τη 3η χιλιετία π.Χ. δεν ήταν νησί.

Σ΄αυτό το συμπέρασμα έχουν

καταλήξει οι επιστήμονες.

Πριν να συμβούν οι γεωλογικές

αναστατώσεις που προκάλεσαν την

έναρξη της παλίρροιας του Ευρίπου,

πέντε χιλιόμετρα βορειότερα στη

θέση Μάνικα, ανθούσε μια από τις

μεγαλύτερες προϊστορικές πόλεις της

Ευρώπης. Η πόλη ήταν χτισμένη

πάνω σε μια μικρή χερσόνησο, που

προχωρούσε αρκετά μέσα στη

θάλασσα του Βόρειου Ευβοϊκού. Η

αρχή της τοποθετείται στο 20.000

π.Χ. και το τέλος της στη Γεωμετρική

περίοδο. Απλωνόταν σε μια περιοχή

400 στρεμμάτων.

Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει

φέρει στο φως αξιόλογα κτίρια,

λιθόστρωτα και τάφους με ιδιαίτερη

αρχιτεκτονική. Τα κτερίσματα των

τάφων δεν ήταν προϊόντα αυτής της

περιοχής. Πολλά προέρχονται από τις

Κυκλάδες, ακόμα και

από την μακρινή

Ανατολή, όπως το

λάπις λάζουλι, το

μπλε ορυκτό που

βρέθηκε μέσα σε μια

οστέινη θήκη

γυναικείου τάφου. Οι

προϊστορικοί κάτοικοι

της Μάνικας το

προμηθεύονταν από

την περιοχή του

Αφγανιστάν και οι γυναίκες τους το

χρησιμοποιούσαν για να βάφονται. Το

εύρημα αυτό οδηγεί τους ιστορικούς

στο συμπέρασμα ότι, στα μακρινά

εκείνα χρόνια, οι κάτοικοι της Μάνικας

είχαν εμπορικές σχέσεις με την Ασία.

Ήταν μια εποχή ακμής ολόκληρης της

Εύβοιας.

Στα νότια του οικισμού βρέθηκε το

εργαστήριο κατασκευής των λίθινων

εργαλείων. Πρώτη ύλη ήταν ο οψιανός,

μια μαύρη σκληρή ηφαιστειακοί πέτρα

που εισαγόταν από την Μήλο. Τέτοια

εργαστήρια ελάχιστα έχουν βρεθεί

στον ελλαδικό χώρο. Τα πιο γνωστά

είναι της Κνωσού και των Μαλίων.

Εκείνο που ιδιαίτερα συντέλεσε

στη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της

Μάνικας ήταν τα μέταλλα. Τα

πολυάριθμα χάλκινα αντικείμενα που

βρέθηκαν στο νεκροταφείο, καθώς

και τα υπολείμματα των εργαστηρίων,

δείχνουν πως η Μάνικα ήταν

Σπουδαίο κέντρο κατεργασίας

μετάλλων. Έτσι θα μπορούσε να

ερμηνευτεί το όνομα «Χαλκίς», που

θεωρείται προελληνικό δημιούργημα

της 3ης χιλιετίας. Η πόλη της Μάνικας

που είναι αναμφίβολα η προϊστορική

Χαλκίδα, ήταν λογικό να πάρει το

όνομά της από την επίδοση των

κατοίκων της στη μεταλλουργία και

από την συμβολή της στη διακίνηση

και τη διάθεση των μετάλλων σε

διάφορες περιοχές της Κεντρικής

Ελλάδας. Όταν άρχισε να κινείται

παλιρροϊκά το ρεύμα του Ευρίπου,

προκάλεσε όπως ήταν φυσικό, κάποια

αναστάτωση στη ναυσιπλοΐα και στη

διακίνηση των πρώτων υλών. Το

πέρασμα είχε γίνει επικίνδυνο. Ένα

άλλο

κέντρο είχε αρχίσει ήδη να

αναπτύσσεται, στο Ν. Ευβοϊκό αυτή τη

φορά το Λευκαντί. Η Μάνικα άρχισε

να παρακμάζει, έως ότου

εγκαταλείφθηκε γύρω στα 700 π.Χ.

χωρίς να μεσολαβήσει κάποια

καταστροφή.

Σήμερα ένα μεγάλο μέρος του

οικισμού βρίσκεται κάτω από την

επιφάνεια της θάλασσας. Οι γεωλόγοι

έχουν παρατηρήσει ότι στο Αιγαίο,

αλλά και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, η

στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει ένα

μέτρο κάθε χιλιετία. Με την πάροδο

λοιπόν του χρόνου η προϊστορική πόλη

της Μάνικας καλύφθηκε στο

μεγαλύτερο μέρος της από τα νερά του

Ευβοϊκού. Κτίρια και λιθόστρωτα

διακρίνονται σε απόσταση 80 – 100

μέτρα από την ξηρά. Επιμέλεια: Πράπα Φέφη, Ντεμερτζίδου

Εβίτα, Ταυρή Αφροδίτη, Μπίμπαση

Κέλλυ (Από το βιβλίο του Πέτρου Χριστούλια, Σκίτσα και σελίδες

από την Ιστορία της Χαλκίδας, εκδ. Διάμετρος 1996)

«Περιπέτεια στην Αθήνα»

Σας προτείνω ένα υπέροχο βιβλίο της Νίτσας

Τζώρτζογλου όπου ονομάζεται « περιπέτεια στην

Αθήνα ». Μας μιλάει για έναν νεαρό υπότροφο πού

έρχεται να σπουδάσει στην Αθήνα. Στην προσπάθειά

του να κερδίσει λίγα χρήματα, πέφτει στα χέρια ενός

εμπόρου ναρκωτικών. Εκείνος τον εκμεταλλεύεται.

Τον βάζει να πουλά ναρκωτικά σε άλλους

πιστεύοντας πως κάνει μια καλή πράξη, και τον

βάζει όλο και πιο βαθιά στην βρώμικη δουλειά του.

Στην συνέχεια παρακολουθούμε το ξύπνημα του

νεαρού, τις περιπέτειές του και τις προσπάθειές του

να γλιτώσει από τον κακοποιό. Εκείνος τον κυνηγά

παντού αλλά ένας κύριος αποφασίζει να βοηθήσει το

νεαρό. Έτσι ο νεαρός γλιτώνει. Σε αυτό το βιβλίο

παρακολουθούμε τη δυστυχία αυτών που παίρνουν

ναρκωτικά αλλά και την κακία των εμπόρων που

εκμεταλλεύονται τα αθώα παιδιά.

Μαρία Τριμίντζιου

«Για την Πατρίδα» της Π.Δέλτα

Το 995 μ.Χ. ο βασιλιάς των Βουλγάρων

Σαμουήλ επιτίθεται εναντίον της Θεσσαλονίκης όπου

σκοτώνεται ο Φρούραρχος της πόλης Ταρωνίτης και

πιάνονται αιχμάλωτοι ο γιος του Ασώτης και ο φίλος

του Αλέξιος. Η κόρη του Σαμουήλ ερωτεύεται και

παντρεύεται τον Ασώτη που διορίζεται ύστερα απ΄αυτό

διοικητής στο Δυρράχιο.

Ο μεγιστάνας του Δυρραχίου Χρυσήλιος, που

μένει πιστός στον αυτοκράτορα, υπόσχεται στον Ασώτη

να παραδώσει το Δυρράχιο στους βυζαντινούς, αρκεί

αυτό να το δεχθεί ο αυτοκράτορας και να στείλει στο

λιμάνι καράβια.

Ο αυτοκράτορας φυσικά δέχεται και ο Αλέξιος

αναλαμβάνει να φέρει στον Χρυσήλιο το χρυσό

δακτυλίδι, δείγμα αποδοχής και συμφωνίας, παίρνοντας

μαζί του και τη γυναίκα του Θέκλα.

Στο δρόμο όμως μπλέκονται σε περιπέτειες, ο

Αλέξιος συλλαμβάνεται και αυτοκτονεί και η Θέκλα,

αφού παραδώσει το δακτυλίδι στον Χρυσήλιο, κλείνεται σε μοναστήρι.

Σηφάκη Κέλλη

Επίσημος αγώνας της

Εθνικής Ελλάδος μπάσκετ

στην πόλη μας.

Στη Χαλκίδα και

συγκεκριμένα στην περιοχή

της Κανήθου έχει χτιστεί ένα

υπερσύγχρονο κλειστό

γήπεδο μπάσκετ και βόλεϊ.

Στο γήπεδο αυτό ήρθε να

παίξει επίσημο αγώνα

μπάσκετ το Σάββατο 28

Νοεμβρίου 1998 η Εθνική

μας ομάδα με αντίπαλο τη

Σλοβακία. Ο αγώνας αυτός

ήταν προκριματικός για το

Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Όσοι ήταν τυχεροί από τους

Χαλκιδαίους κατάφεραν να

δουν ζωντανά αυτό το

παιχνίδι. Πριν από τον

αγώνα των εθνικών ομάδων

έγινε και ο αγώνας των

ομάδων των παίδων των δύο

αυτών χωρών. Κατά την

διάρκεια του αγώνα αυτού

εμφανίστηκε και η ομάδα

της Εθνικής μας των ανδρών

οι οποίοι κάθισαν στις

εξέδρες για να

παρακολουθήσουν τον

αγώνα της Εθνικής Παίδων.

Τότε ήταν ευκαιρία σε όλα

τα παιδιά να τρέξουν κοντά

τους να πάρουν αυτόγραφα,

να συζητήσουν μαζί τους και

να φωτογραφηθούν. Ο

ενθουσιασμός ήταν μεγάλος.

Όλοι ήταν εκεί! Ο

προπονητής Γιαννάκης, οι

καλαθοσφαιριστές

Αλβέρτης, Οικονόμου,

Καράγκουτης, Ρετζιάς,

Παπανικολάου, Κορωνιός

και άλλα μεγάλα ονόματα.

Ο αγώνας της Εθνικής μας

παίδων έληξε με νίκη της

Εθνικής μας. Ο κόσμος

ερχόταν συνέχεια και γέμισε

ασφυκτικά το γήπεδο. Σε

λίγο άρχισε ο αγώνας της

Εθνικής των ανδρών. Από

την πρώτη στιγμή η Εθνική

μας πήρε το προβάδισμα στο

σκορ. Οι φίλαθλοι είχαν

ενθουσιαστεί και

χειροκροτούσαν συνέχεια.

Το σκορ διατηρήθηκε μέχρι

το τέλος υπέρ της ομάδας

μας και έληξε 79 –72 υπέρ

της Ελλάδας.

Το γήπεδο της Κανήθου

φάνηκε γούρικο για την

Εθνική μας και ελπίζουμε

ότι στο μέλλον θα έρθει να

παίξει και άλλα παιχνίδια,

οπότε θα έχουμε την

ευκαιρία να την ξαναδούμε

ζωντανά να αγωνίζεται.

Σιμιτζής Γιάννης

Πεζοπορική εκδρομή στο καταφύγιο της Δίρφης

Η Στενή είναι ένα όμορφο χωριουδάκι του νησιού μας κοντά στην πόλη μας,

κρυμμένο πραγματικά ανάμεσα σε δύο βουνά, σε ένα στενό πέρασμα γι’ αυτό

ονομάζεται και Στενή. Στα δύσκολα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς εκεί πάνω

κατέφευγαν, «βγαίνανε στο κλαρί», όσοι διψούσαν για λευτεριά, οι κλαρίτες όπως

έλεγαν όσους είχαν καταφύγει στη Στενή.

Στο καταφύγιο της Δίρφης που

ανεβήκαμε, πιασμένοι χέρι χέρι για να

μην χαθούμε μέσα στην ομίχλη, έκανε

παγωνιά και φυσούσαν άνεμοι. Το

χειρότερο δεν ταίριαζαν τα κλειδιά που

είχαμε πάρει. Έτσι μείναμε στην παγωνιά

έξω στη βεράντα. Στο γυρισμό για τη

Στενή θαυμάζαμε τη φύση, γελούσαμε

και αν και ψιλόβρεχε δε δίναμε σημασία.

Στη Στενή πήγαμε σε μια καφετέρια όπου

φάγαμε, και ήπιαμε ζεστά ροφήματα. Στο

γυρισμό για τη Χαλκίδα έβρεχε

καταρρακτωδώς. Ήταν πράγματι μια

αξέχαστη εμπειρία.

Πίγγος Χρίστος

Επίσκεψη στην

Στις 3 Δεκεμβρίου η τάξη μου πήγε εκπαιδευτική εκδρομή στο εργοστάσιο της Coca

Cola στο Σχηματάρι. Εκεί είδαμε πολλά πράγματα που μας έκαναν εντύπωση, το

χημείο, το πώς έφτιαχναν τις συσκευασίες και άλλα πολλά. Ξέρετε όμως πως φτάνει

η Coca Cola στο ψυγείο

σας; Λοιπόν αφού δεν

ξέρετε θα σας πω εγώ. Το

νερό φιλτράρεται και γίνεται

καθαρό. Μετά ενώνουν τη

ζάχαρη και το νερό, αφού τα

ζυγίσουν και φτιάχνουν το

σιρόπι. Μετά σε ένα

μηχάνημα προσθέτουν και

το υπόλοιπο υλικό το σιρόπι

της Coca Cola. Στην

συνέχεια την εμφιαλώνουν

σε μπουκάλια που τα έχουν

πλύνει και ελέγξει. Έτσι τα βάζουν σε κιβώτια και τα μεταφέρουν σε φορτηγά και τα

πουλούν. Η Coca Cola έχει μια παράδοση 110 χρόνων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα

πάντα με στόχο την υψηλή ποιότητα. Είναι η πιο διάσημη γεύση και δημιουργήθηκε

το 1886.Ο φαρμακοποιός John Styth Pemperton άρχισε να την πουλά προς 5 σεντς

Σήμερα είναι μια μεγάλη εταιρία σε όλο τον κόσμο. Στο εργοστάσιο που πήγαμε δεν

έφτιαχναν μόνο Coca Cola, έφτιαχναν και άλλα προϊόντα όπως Fanta, Nestea, Sprite,

Frulite, Amita, Αύρα, και Tuborg. Εμένα λοιπόν μου άρεσε πού που πήγα στο

εργοστάσιο γιατί μέχρι σήμερα έπινα Coca Cola χωρίς να ξέρω τι είναι.

Ταυρή Αφροδίτη