ΗΤΑΝ 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ…

2ο ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

https://www.youtube.com/watch?v=Jb7DG-XlDbo

Η Κύπρος είναι Ελλάδα…

Δεν χρειαζόταν φυσικά η ανακάλυψη του

αρχαίου Ελληνικού καραβιού της

Κερύνειας του 300 π.Χ για να αποδείξει τις εξ Ελλάδος ρίζες των Κυπριωτών...

Κατακτήσεις:

• φοινικική,

• η αιγυπτιακή

• και τέλος η περσική

κατάκτηση.

• Στη συνέχεια η

Κύπρος αποτέλεσε

τμήμα του κράτους

του Μ. Αλεξάνδρου,

ενώ αργότερα

πέρασε στα χέρια

των Ρωμαίων.

Από τον 4ο αι. μ.Χ. και για οκτώ αιώνες η Κύπρος αποτελεί τμήμα του Βυζαντινού κράτους.

Ο απαγχονισμός του αρχιεπισκόπου Κυπριανού στις 9 Ιουλίου 1821.

• Το 1878 οι Τούρκοι πούλησαν την Κύπρο στους Άγγλους.

Σημαίνοντες Τούρκοι της Λευκωσίας επισκἐπτονται

τον σερ Γκάρνετ Γούλσλεϋ

Στις 28 Ιουνίου 1878 κατέπλευσε στον όρμο Λεμεσού

το αγγλικό πολεμικό πλοίο "Παλλάς"

Κύπριοι εθελοντές συμμετέχουν σε όλους τους πολέμους που διεξάγει η Ελλάδα.

Τα Οκτωβριανά.

Στις 15 Ιανουαρίου 1950 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, στο οποίο το 96 % του πληθυσμού τάχθηκε υπέρ της Ένωσης.

Την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο ένοπλος απελευθερωτικός

αγώνας κατά των Άγγλων από την ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση

Κυπρίων Αγωνιστών) με ηγέτη τον συνταγματάρχη του

ελληνικού στρατού Γεώργιο Γρίβα-Διγενή. Ο αγώνας αυτός

κράτησε 4 χρόνια και είχε απόλυτη οργανωτική,

στρατιωτική και ηθική επιτυχία.

Λανθασμένοι διπλωματικοί χειρισμοί οδήγησαν στην υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, οι οποίες ανακήρυσσαν την Κύπρο

ανεξάρτητη δημοκρατία.

20 Ιουλίου 1974: τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Λευκωσία: Η μόνη διχοτομημένη πρωτεύουσα στον κόσμο.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 1955-59.Στρατηγός Γρίβας - Διγενής.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

Η πρώτη επαναστατική προκήρυξη της ΕΟΚΑ:

«Με την βοήθεια του Θεού, με πίστινεις τον τίμιον αγώνα μας…».

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

• Η φλογισμένη πίστη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων αναζωπύρωσε την πίστη ολόκληρου του κυπριακού λαού…

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

ΕΝΩΣΙΣ ή ΘΑΝΑΤΟΣ.

Δόξα και μεγαλείο, πίστη και περηφάνεια, αντρειωσύνηκαι λεβεντιά μεσουρανούσαν απ' άκρη σ' άκρη του νησιού.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

… οι βασανιστές επινοούσαν όλο

και πιο φρικτά βασανιστήρια …

Φωτεινός φάρος θα παραμένει πάντα για τις νεώτερες γενιές Ελλήνων η ζωή και η θυσία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.

Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στο

χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου.

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά

τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14

Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας

Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

Στις

3 Μαρτίου 1957,

Άγγλοι στρατιώτες

περικύκλωσαν το κρησφύγετό του κοντά στον

Μαχαιρά.

Οι Άγγλοι στρατιώτες περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη, το πυρπόλησαν και έκαψαν ζωντανό τον Αυξεντίου.

Κυριάκος Μάτσης, γνωστός στην ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο Μιλτιάδης: Ο Μάτσης ήταν ο μπουρλοτιέρης των ψυχών, ο Ρήγας Φεραίος του αγώνα.

Ήταν γνήσιος 'Ελληνας, αληθινός Χριστιανός.

Έξω από την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ.

«Αν βγω, θα βγω πυροβολώντας», ήταν η βροντερή απάντηση του Σταυραετού.

Οι Βρεταννοί, ανατίναξαν το κρησφύγετο.

ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ ΜΙΧΑΗΛ (ΜΑΚΗΣ).

Γεννήθηκε το 1935 στο κατεχόμενο σήμερα ΜαραθόβουνοΑμμοχώστου και σκοτώθηκε στο πλευρό του Αυξεντίου.

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.

Ήταν πολύ πιστός, ενθουσιώδης, αγνός ιδεολόγος.

ΜΙΧΑΗΛ (ΜΑΚΗΣ) ΓΕΩΡΓΑΛΛΑΣ

Ο Μάρκος Δράκος με το ψευδώνυμο «Λυκούργος»

ήταν η προσευχόμενη προσωπικότητα του Αγώνα. Κατά τις δύσκολες στιγμές της Οργάνωσης, γονάτιζε σε μια σκοτεινή γωνιά του

κρησφύγετου και προσευχόταν στο Θεό.

Αγαπούσε με πάθος το νησί του, τα ωραία έθιμα, την ποίηση στην Κυπριακή

διάλεκτο, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στον

Δημήτρη Λιπέρτη.

Σήμερα οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα.

Ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Παλληκαρίδης και όλοι οι

άλλοι νεκροί του αγώνα της ΕΟΚΑ πέθαναν

έχοντας στα χείλη τους τις φράσεις "Ζήτω η

Ελλάδα, Ζήτω η 'Ενωση".

Σήμερα μας παρακολουθούν από

ψηλά και θέλουν να μας βλέπουν να γινόμαστε

"πολλώ κάρρονεςτούτων".

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Ο Κκιόρογλους, ένας Τούρκος

"πούτουν καλή, πολλά καλ' η ψυχ'ήτου", έτρεξε κρυφά τα μεσάνυχτα να ειδοποιήσει τον Αρχιεπίσκοπο

Κυπριανό να φύγει να γλυτώσει.

« Δεν θέλω, Κκιόρ-ογλου, εγιώ να φύω που την Χώραν,

γιατί αν φύω, το κακόν εν' να γινή περίτου .

Θέλω να μείνω, Κκιόρ-ογλου, τζι' ας πα' να με σκοτώσουν,

ας με σκοτώσουσιν εμέν τζι' οι άλλοι να γλυτώσουν.

Δεν φεύκω, Κκιόρ-ογλου, γιατί, αν φύω, ο φευκός μου

εν' να γενή θανατικόν εις τους Ρωμιούς του τόπου.

Να βάλω την συρτοθηλειάν εις τον λαιμόν του κόσμου;

Παρά το γαίμαν τους πολλούς εν' κάλλιον του πισκόπου.»

«Πασσ' 'πίσκοπε Τζιυπριανέ, μιλλέτ πασιή του τόπου,

εγύρεψα σε να σου πω πως είμαι προσταμένος

απού την Πόρταν τζιαι κρατώ στο σιέριν μου φερμάνιν ,

πως έχω μιάλην προσταήν που το ψηλόν Διβάνιν

τ' αρκοντολόϊν τους Ρωμιούς, τους μιάλους τούν' του

Τόπου να τους συνάξω μονομιάς τζιαι να τους ι-σκοτώσω,

να μεν χαρίσω μπροεστού ζωήν μήτε 'πισκόπου

τζιαι ό,τι λοής θάνατον θελήσω να τους δώσω.»

«Πίσκοπε, 'γιω την γνώμην μου

ποττέ δεν την αλλάσσω,

τζι όσα τζι αν πης μεν πως εν να σου πιστέψω.

Εχω στον νουν μου, πίσκοπε, να σφάξω, νακρεμμάσω, τζι αν ημπορώ που τους Ρωμιούς την Τζιύπρον να παστρέψω,

τζι ακόμα αν ημπόρεια τον κόσμον να γυρίσω,

έθεν να σφάξω τους Ρωμιούς,

ψυσιήν να μεν αφήσω.»

«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,

κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,

κανένας, γιατί σιέπει την που τα 'ψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!

Σφάξε μας ούλους τζι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν,

κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν

τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια,

αμμά ξέρε πως ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν

τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.

Το 'νιν αντάν να τρώ' την γην, τρώει την γην θαρκέται

μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται.

Είσαι πολλά πικράντερος , όμως αν θεν να σφάξης,

σφάξε τους λας που πολεμούν αλλού αρματωμένοι.

Εμάς με σιέρκα όφκαιρα γιατί να μας πειράξεις, πού

'μαστον δίχως άρματα, τζι είμαστον νεπαμένοι;»

«Ό,τι παθθαίν' ο άθθρωπος εν που την τζιεφαλήν του,

του βρένιμου που το σπαθίν ποσπάζετ' η ζωή του,

τζιαι σου, αν είσαι βρένιμος, ποσπάζεις την ζωή σου.»

«Μούλλωσε τζιαι κατάλαβα

πριχού να πης το πειν σου,

μεν μάσιεσαι την θάλασσαν

να την ι-ξηντιλήσεις.

Άδικα λόγια μεν χάννεις

τζι αρκείς εις την δουλειάν σου.

Τον ήλιον με φύσημαν μπορείς να τον ι-σβήσεις;

Φώναξε του τζιελλάττη σου,

σάσ' την κρεμμασταρκάν σου!

Τότες Αρχιεπίσκοπος εποτυλίχτην πάνωτζι είπεν του:

«Τούρτζιε, βρίξε πκιον , κανεί να συντυχάννηςτζιαι δεν θέλω που λλόου σου

ν' ακούσω παραπάνω.Πάψε τζι εν κρίμαν τζι άδικον

τα λόγια σου να χάννης,άνου να φύης γλήορα,

να πας εις την δουλειάν σου,τζι ο Χάρος εν γλυκόττεροςαπού την συντυσιάν σου.»

«Σκοτώστε μας τζιαι γράψετε

τζι εμάς τον σκοτωμόν μας.

Μα τούτοι ούλ' οι σκοτωμοί εν ούλοι για κακόν σας,εσείς θαρκέστ' αννοίετε το μνήμαν το δικόν μας,

τζι εν το πεισκάζετε πως εν το μνήμαν το δικόν σας.

Σκοτώστε όσους θέλετε, αμμ' αν να σας ι-βλάψει, το γαίμαν που σιονώννετε που μας τους δεσποτάες εν λάιν

εις την λαπρατζιάν π' αφταίννει να σας κάψει.»

Περιμένοντας την ημέρα της δικαίωσης και της ελευθερίας της Κύπρου μας.