>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

«ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

0 «Ανακαλύπτω τον

εαυτό μου μέσα από τα μονοπάτια των λαϊκών

παραμυθιών»

ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ Α΄ τάξη

Εκπ/κός: Μαρία Ζερβάκη

Πρότυπο Πειραματικό Σχολείο Σερρών

Σχ. Έτος 2014-15

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Στόχοι της εκπαιδευτικής παρέμβασης με τίτλο «Στα τυφλά»: Καλλιέργεια ενσυναίσθησης Ανάπτυξη θετικής στάσης έναντι των ατόμων με τύφλωση και γενικότερα με αναπηρία Αποδοχή της διαφορετικότητας Καλλιέργεια φαντασίας/ δημιουργικής σκέψης Εμπλουτισμός λεξιλογίου Ανάπτυξη κλίματος συνεργασίας/ομαδικότητας

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

1. Λαϊκό παραμύθι από τη Ν.Αφρική «Ο τυφλός και ο κυνηγός»

Αφήγηση: Έλλη Πασπαλά

https://www.youtube.com/watch?v=0g0nHAUOjy0

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Αφού ακούσαμε το παραμύθι, ακολούθησε συζήτηση από την οποία εξήχθησαν σημαντικά συμπεράσματα σχετικά με: Τις ανάγκες των τυφλών ατόμων Τις ιδιαίτερες ικανότητες που αναπτύσσουν Το πώς χρησιμοποιούν στο μέγιστο βαθμό τις υπόλοιπες 4 αισθήσεις τους προκειμένου να αναπληρώσουν την αίσθηση της όρασης που στερούνται Τα δικαιώματά τους Τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί τους κ.ά.

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

2. Βιωματικό παιχνίδι «Ο τυφλός και ο οδηγός»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

* Σκοπός της άσκησης ήταν να βιώσουν οι μαθητές που πήραν μέρος (μερικά από τα συναισθήματα που νιώθει ένα παιδί με τύφλωση (ρόλος τυφλού) * Να καταλάβουν ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά των βλεπόντων απέναντι στα άτομα αυτά ή με ποιο τρόπο μπορούν να τα βοηθήσουν (ρόλος συνοδού)

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Χωρίσαμε μια ομάδα παιδιών σε ζευγάρια των 2 ατόμων. Ο ένας υποδυόταν τον τυφλό και ο άλλος τον οδηγό του, ο οποίος έπρεπε να βρίσκεται πίσω του και μ΄ ένα ελαφρύ άγγιγμα στον ώμο να τον προειδοποιεί για τυχόν εμπόδια που θα συναντούσε. Επίσης μπορούσε να τον προειδοποιεί χαμηλόφωνα για κάποιο κίνδυνο εφ’ όσον χρειαζόταν. Στη συνέχεια τα παιδιά άλλαξαν ρόλους, ώστε να περάσουν όλοι εναλλάξ τόσο από τη θέση του τυφλού, όσο και από τη θέση του οδηγού.

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Περισσότερες πληροφορίες για τεχνικές συνοδείας τυφλών και γενικά για την τυφλότητα στον παρακάτω σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=R5xPk0fBzZE&feature=player_detai

lpage

* ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ

ΤΥΦΛΟΤΗΤΑΣ Πειραματικό Σχολείο Σερρών, 9-12-14

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Ενδεικτικές απαντήσεις στην ερώτηση «πώς αισθάνθηκες που δε μπορούσες να δεις κατά τη διάρκεια της άσκησης»;

«Άβολα»

«Φοβόμουνα μη χτυπήσω»

«Είχα αγωνία»

«Δεν ήξερα προς τα πού να πάω»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

3. «Το μαύρο βιβλίο των χρωμάτων»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Στη συνέχεια διαβάσαμε το «Το μαύρο βιβλίο των χρωμάτων» («The black book of colours», Menena Cottin, Rosana Faria) Το βιβλίο πραγματεύεται το πώς αντιλαμβάνεται ο Τόμας, ένα τυφλό αγόρι – τα χρώματα, ένα ερέθισμα που είναι απόλυτα οπτικό. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουμε! Δείτε στον σχετικό υπερσύνδεσμο (ισπανική έκδοση με αγγλική μετάφραση)

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το μαύρο βιβλίο των χρωμάτων»

«Thomas says that yellow tastes like mustard, but is as soft as a baby chick’s feathers. .. …But black is the king of all the colours. It is as soft as silk when his mother hugs him and her hair falls in his face. Thomas likes all the colours because he can hear them and smell them and touch them and taste them.»

ΜΤΦΡ. «Ο Τόμας λέει ότι το κίτρινο έχει γεύση μουστάρδας, αλλά είναι τόσο απαλό όσο τα πούπουλα ενός μικρού κοτόπουλου…

…Αλλά το μαύρο είναι ο βασιλιάς των χρωμάτων. Είναι απaλό σαν μετάξι όταν η μητέρα του τον αγκαλιάζει και τα μαλλιά της πέφτουν πάνω στο πρόσωπό του. Στον Τόμας αρέσουν όλα τα χρώματα γιατί μπορεί να τα ακούει, να τα μυρίζει και να τα γεύεται.»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Αγγίξαμε την ανάγλυφη Mπράιγ και τις ανάγλυφες εικόνες

1

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Αγγίξαμε την ανάγλυφη Mπράιγ και τις ανάγλυφες εικόνες

2

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Αφού συζητήσαμε σχετικά με το βιβλίο, δώσαμε στους μαθητές ένα φύλλο εργασίας, όπου τους ζητούνταν να διαλέξουν ένα χρώμα και να το περιγράψουν με τις υπόλοιπες 4 αισθήσεις (εκτός της όρασης) Πώς μυρίζει; Πώς ακούγεται; Πώς είναι όταν το πιάνεις; Τι γεύση έχει;

* Ακολουθούν ενδεικτικά μερικά συμπληρωμένα φύλλα εργασίας

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Ως συνέχεια της προηγούμενης δραστηριότητας, χωρίσαμε τα παιδιά σε ζευγάρια. Δέσαμε τα μάτια του ενός από τους 2 και δώσαμε ένα αντικείμενο στο βοηθό του για να του το περιγράψει. Έπειτα, το έδινε στο ζευγάρι του να το πιάσει και του έλεγε τι χρώμα είναι. Το παιδί με τα δεμένα μάτια έπρεπε να μαντέψει ποιο ήταν το αντικείμενο και να δώσει τη δική του περιγραφή για το πώς αντιλαμβάνεται το αντικείμενο με τις υπόλοιπες αισθήσεις του.

4. «Μαντεύω το αντικείμενο – περιγράφω το χρώμα»

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Πράσινο όπως… χορτάρι

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Μοβ όπως… μελιτζάνα

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Καφέ όπως … φύλλα

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Άσπρο σαν.. βαμβάκι

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Κόκκινο σαν… το μήλο

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Κίτρινο σαν… το λεμόνι

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Ροζ… σαν το ρόδι

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Πορτοκαλί όπως… πορτοκάλι

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

4.Γνωριμία με τη γραφή των τυφλών

Ο Λουί Μπράιγ (Louis Braille) ήταν Γάλλος, εφευρέτης συστήματος γραφής και ανάγνωσης για τυφλούς που χρησιμοποιείται έως σήμερα. Γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουπβρέ κοντά στο Παρίσι. Τυφλώθηκε στο ένα μάτι πολύ μικρός, στην ηλικία των τριών ετών, ύστερα από τραυματισμό στο μάτι με αιχμηρό αντικείμενο, καθώς βοηθούσε τον πατέρα του στην κατασκευή εξαρτημάτων ίππευσης, ενώ αργότερα η μόλυνση μεταδόθηκε και στο άλλο του μάτι, και ως την ηλικία των 5 ετών είχε μείνει τυφλός. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι, όπου εκπαιδεύονταν τυφλά παιδιά. Ο Μπράιγ όμως δεν ήταν ευχαριστημένος, γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες και τα βιβλία ήταν μόνο 14 με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται προφορικά. Έτσι κατάφερε, μετά από προσπάθειες πέντε ετών, να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Όταν παρουσίασε την μέθοδό του, άλλοι έδειξαν την ικανοποίησή τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό. Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες και βρήκε τρόπο ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική. Εφηύρε ακόμα και μια γραφομηχανή, με την οποία έχουν τη δυνατότητα οι τυφλοί να γράφουν, όπως και οι βλέποντες. Το έργο του Μπράιγ, που πέθανε το 1852, αναγνωρίστηκε πάντως όσο ζούσε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως σήμερα.

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Τ΄ όνομά μου στη braille

Αφού μιλήσαμε στα παιδιά για τη γραφή των τυφλών και δείξαμε το ελληνικό αλφάβητο στη braille, μοιράσαμε φύλλα εργασίας σε χαρτόνι. Κάθε παιδί καλούνταν να μαυρίσει τις αντίστοιχες κουκκίδες σε κάθε 6στιγμο που συμβόλιζε ένα γράμμα από το όνομά του. Στη συνέχεια, κόλλησαν πάνω σε κάθε κουκκίδα χάντρες για να μετατρέψουν τα σύμβολα σε ανάγλυφα.

* Ακολουθούν ενδεικτικά μερικά συμπληρωμένα φύλλα εργασίας

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Τ΄ όνομά μου στη braille

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Τ΄ όνομά μου στη braille

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Τ΄ όνομά μου στη braille

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

-Γιατί τυφλωθήκαμε, δεν ξέρω, ίσως μια μέρα να καταφέρουμε να μάθουμε το λόγο. Θέλεις να σου πω

αυτό που νομίζω; - Λέγε

- Νομίζω ότι δεν τυφλωθήκαμε, νομίζω ότι είμαστε τυφλοί, τυφλοί που βλέπουν, τυφλοί που δεν βλέπουν, κι

ας βλέπουν...

Περί Τυφλότητος, Ζοζέ Σαραμάγκου

>> 0 >> 1 >> 2 >> 3 >> 4 >>

Ευχαριστούμε!

Μαρία Ζερβάκη