ΧΡΙΣΤΑΡΑ- ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Φυσικοθεραπεύτρια

Aναπληρώτρια Καθηγήτρια Α.Τ.Ε.Ι.Θεσ/νίκης

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

ΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Σκοπός της εφαρμογής της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας

είναι η παρέμβαση – βοήθεια στη βλεννοκροσσωτή κάθαρση, η

οποία είναι ανεπαρκής, λόγω:

υπερπαραγωγής βλέννας,

οιδήματος του βλεννογόνου,

σύσπασης των λείων μυϊκών ινών,

δυσλειτουργίας του κροσσωτού επιθηλίου.

(Oski et al 1994, Robinson et al 2002)

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΟΥΣ

ΒΛΕΝΝΟΚΡΟΣΣΩΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ

Συσσώρευση των εκκρίσεων -Απόφραξη των αεραγωγών

Δημιουργία φλεγμονής και μόλυνσης από ευκαιριακά μικρόβια

Προοδευτική καταστροφή των πνευμόνων

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Οι συνέπειες της ανεπαρκούς βλεννοκροσσωτής κάθαρσης είναι :

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία αποτελεί τον

ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας που λαμβάνουν τα

παιδιά με χρόνια αποφρακτικά νοσήματα.

Όσο καλύτερα ελέγχεται η κατάσταση της

καθαριότητας των πνευμόνων, τόσο καλύτερη είναι η

ανάπτυξη των πνευμόνων και γενικά η κλινική

κατάσταση του παιδιού.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Οι τεχνικές αναπνευστικής φυσικοθεραπείας διαφοροποιούνται

ανάλογα με την ηλικία για τους παρακάτω λόγους:

έλλειψη συνεργασίας,

ανατομικών και φυσιολογικών διαφορών των βρεφών σε

σχέση με τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ενήλικες,

αποτελεσματικότητα της ενεργητικής φυσικοθεραπείας,

άρνηση των παιδιών για θεραπεία,

ανάγκη για ανεξάρτητη εφαρμογή της θεραπείας.

ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Η διαφοροποίηση των τεχνικών εξελίσσεται σταδιακά :

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εφηβική - Ενήλικη

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Βρεφική - Νηπιακή ηλικία

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Παιδική ηλικία

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΣΕ ΒΡΕΦΗ

Οι ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ που

χρησιμοποιούνται στην αναπνευστική φυσικοθεραπεία για

τη θεραπεία των βρεφών με χρόνια αναπνευστικά

νοσήματα είναι (Χριστάρα 2009) :

Αναπνευστικές ασκήσεις

Κρούσεις

Πιέσεις-δονήσεις

Θέσεις παροχέτευσης

Μάλαξη

Αλλαγή θέσεων

Συσκευές - γιλέκο

Οι ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ συμβάλουν :

στη βελτίωση του αερισμού,

στη βελτίωση της κινητικότητας του θώρακα,

στη διευκόλυνση της αποβολής των εκκρίσεων και

στη χαλάρωση των αναπνευστικών μυών.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Εφαρμόζονται με :

πίεση κατά την εκπνοή στα διάφορα τμήματα του

θώρακα.

κινήσεις των

άνω άκρων και

του κορμού.

Οι ΚΡΟΥΣΕΙΣ συμβάλουν :

στην κινητοποίηση των εκκρίσεων,

στην αύξηση του βάθους της αναπνοής και

την διέγερση του βήχα.

ΚΡΟΥΣΕΙΣ

Εφαρμόζονται στην πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια του

θώρακα με :

τις άκρες των δαχτύλων,

κοίλη παλάμη,

τη χρήση κοίλων αντικειμένων

(πιπίλα, κύπελλο κ.τ.λ.).

ΠΡΟΣΟΧΗ !

Η εφαρμογή των κρούσεων θα

πρέπει να αποφεύγεται :

στις οστικές προεξοχές και

στα νεφρά

Οι ΠΙΕΣΕΙΣ και ΔΟΝΗΣΕΙΣ συμβάλουν :

στη χαλάρωση των εκκρίσεων και

στην κινητοποίηση και μεταφορά των εκκρίσεων

από τους περιφερικούς στους κεντρικούς βρόγχους.

ΠΙΕΣΕΙΣ - ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Εφαρμόζονται στην πρόσθια, οπίσθια και έξω επιφάνειες του

θώρακα με :

τα τρία μεσαία δάχτυλα,

τη χρήση ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας,

την παλαμική επιφάνεια

των δακτύλων,

ολόκληρη την παλάμη.

Οι ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ χρησιμοποιούνται για την

παροχέτευση των εκκρίσεων από συγκεκριμένα

βρογχοπνευμονικά τμήματα με τη βοήθεια της βαρύτητας.

ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

Οι θέσεις παροχέτευσης δίνονται στην ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ. Είναι απαραίτητο ο

φυσικοθεραπευτής να γνωρίζει την θέση και την κατεύθυνση

κάθε βρογχοπνευμονικού τμήματος ώστε να δώσει την

κατάλληλη θέση παροχέτευσης.

Οι τεχνικές που εφαρμόζονται παράλληλα με τις θέσεις

παροχέτευσης είναι :

πίεση – δόνηση,

κρούσεις.

ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

Πλάγια όψη Πλάγια όψη

Έσω και βασική όψη Έσω και βασική όψη

Οι θέσεις παροχέτευσης των βρογχοπνευμονικών τμημάτων

του ΔΕΞΙΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ είναι οι εξής:

Άνω λοβός

Κορυφαίο τμήμα

Οπίσθιο τμήμα

Πρόσθιο τμήμα

Μέσος λοβός

Έξω τμήμα

Έσω τμήμα

Κάτω λοβός

Κορυφαίο τμήμα

Οπίσθιο τμήμα

Έξω τμήμα

Πρόσθια τμήματα

! Με τις προηγούμενες θέσεις που δίνονται παροχετεύεται

ταυτόχρονα και το έσω τμήμα του κάτω λοβού.

Οι θέσεις παροχέτευσης των βρογχοπνευμονικών τμημάτων

του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ είναι οι εξής:

Άνω λοβός

Κορυφαίο τμήμα

Οπίσθιο τμήμα

Πρόσθιο τμήμα

Άνω γλωσσίδα

Κάτω γλωσσίδα

Κάτω λοβός

Κορυφαίο τμήμα

Οπίσθιο τμήμα

Έξω τμήμα

Πρόσθια τμήματα

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί :

Στην παροχέτευση των κορυφαίων τμημάτων των άνω

λοβών γιατί το νεογνό παραμένει σε κατάκλιση για

αρκετές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Στην παροχέτευση του μέσου λοβού και της γλωσσίδας

γιατί υπάρχει μικρός αριθμός ενδοπνευμονικών καναλιών

για τον παράπλευρο αερισμό τους (πόροι του Kohn και

κανάλια του Lambet).

ΜΑΛΑΞΗ

Η ΜΑΛΑΞΗ συμβάλει :

στη χαλάρωση των αναπνευστικών μυών και

στην γρήγορη ηρεμία του βρέφους.

Εφαρμόζεται στην πρόσθια

και οπίσθια επιφάνεια του

θώρακα με :

ολόκληρη την παλάμη και

αργές, κυκλικές κινήσεις.

Μεγάλη σημασία θα πρέπει να δοθεί

στην αλλαγή θέσης του βρέφους

επειδή τα βρέφη βρίσκονται τις

περισσότερες ώρες σε κατάκλιση με

σκοπό :

την βελτίωση του αερισμού,

την μείωση των απνοϊκών

επεισοδίων,

την απομάκρυνση των

εκκρίσεων.

ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΣΕΩΝ

Από την ηλικία περίπου των 2 ετών αρχίζει η μετάβαση :

ΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΣΕ ΝΗΠΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

Η ηλικία αυτή είναι αρκετά δύσκολη γιατί το παιδί αρνείται

να ξαπλώσει και να συνεργαστεί.

Αυτό απαιτεί υπομονή, πολύ χρόνο και κούραση.

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Στα νήπια και μικρά παιδιά οι τεχνικές αναπνευστικής

φυσικοθεραπείας που εφαρμόζονταν μέχρι στιγμής

διαφοροποιούνται. (Pryor 1998).

Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει :

Αναπνευστικές ασκήσεις

Θέσεις παροχέτευσης

Θεληματικό βήχα

Συσκευές αναπνευστικής φυσικοθεραπείας

Φυσικές δραστηριότητες

Εφαρμόζονται :

με τη βοήθεια των άνω άκρων και του κορμού :

δίνοντας κίνητρο για κίνηση,

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

κατευθύνοντας τις κινήσεις.

με μια ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ που αναγκάζουν το παιδί

να φυσάει.

Για παράδειγμα :

να φυσκώνει μπαλόνια,

να φυσάει κομματάκια

από χαρτί,

να εκπνέει μπροστά σε

έναν καθρέφτη, κάνοντας

χνώτο,

να σβήνει κερί,

να κάνει φούσκες με τη

μαστίχα,

να κάνει φυσαλίδες σε ένα

ποτήρι με νερό,

να κάνει διάφορους ήχους (χα, χε, χο, χον, σου.., πουφ, ντοξ),

να γελά,

να γεμίζει την κοιλιά με αέρα σαν μπαλόνι.

(Pryor et al 1998, Irwin et al 1985)

Αυτά τα παιχνίδια

μπορούν να γίνουν και σε

θέσεις παροχέτευσης.

πάνω στην ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΠΑΛΑ:

ενώ το παιδί χοροπηδά πάνω-κάτω, ο φυσικοθεραπευτής

εφαρμόζει πίεση στον θώρακα κατά την κάθοδο.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΠΑΛΑ

ενώ το παιδί ξαπλώνει πάνω στην μπάλα, ο

φυσικοθεραπευτής εφαρμόζει πίεση κατά την εκπνοή ή

γίνονται ασκήσεις διάτασης του κορμού, διευκολύνοντας

τον αερισμό:

σε ύπτια θέση

σε πρηνή θέση

σε πλάγια θέση

Οι ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

εφαρμόζονται στο κρεβάτι και

δίνονται με τη βοήθεια μαξιλαριών.

Επίσης μπορεί να δοθούν και πάνω

στη θεραπευτική μπάλα.

ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

Στις θέσεις αυτές εφαρμόζονται κρούσεις, πιέσεις-δονήσεις

και ενθαρρύνεται το παιδί στις βαθιές αναπνοές.

ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΒΗΧΑΣ

Η εκπαίδευση του παιδιού στον ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΟ ΒΗΧΑ και η

παρότρυνσή του στο να φτύνει τα πτύελα είναι ουσιώδεις.

Αυτό συμβάλει:

στη μείωση του κινδύνου

του εμετού και της ανορεξίας,

που συμβαίνει όταν οι εκκρίσεις

καταπίνονται,

στην εξασφάλιση των

δειγμάτων των πτυέλων, που

απαιτούνται για καλλιέργεια.

(Parker 1991)

ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Οι ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σ’ αυτή την ηλικία είναι :

Συσκευή υψηλής ταλάντωσης του θωρακικού τοιχώματος,

(HFCWO- Vest),

Flutter,

Trifflo.

Οι συσκευές αυτές βοηθούν και συμπληρώνουν την

καθημερινή αναπνευστική φυσικοθεραπεία.

ΦΥΣΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Θα πρέπει να ενθαρρύνεται η

συμμετοχή του παιδιού σε κάθε

ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ και σε

ασκήσεις που είναι διασκεδαστικές,

όπως:

να πηδά σε ένα τραμπολίνο

ή πάνω στη μπάλα,

να πηδάει σκοινάκι,

να περπατάει με τα χέρια.

Από την ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ( > 8 ετών ) η αναπνευστική

φυσικοθεραπεία εφαρμόζεται :

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εφηβική-Ενήλικη ζωή

ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Τα πλεονεκτήματα της ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

είναι :

Ανεξάρτητη εφαρμογή,

Πλήρης έλεγχος της θεραπείας,

Υπευθυνότητα του παιδιού,

Αύξηση της αυτοπεποίθησης του,

Ενθάρρυνση των ενεργητικών δραστηριοτήτων και

Μείωση του κόστους θεραπείας.

(Pryor et al 1999)

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Οι φυσικοθεραπευτικές τεχνικές που εφαρμόζονται στα παιδιά

σχολικής ηλικίας είναι:

Αναπνευστικές ασκήσεις,

Ενεργός κύκλος τεχνικών αναπνοής,

Θέσεις χαλάρωσης,

Συσκευές αναπνευστικής φυσικοθεραπείας,

Διόρθωση της στάσης του σώματος,

Φυσικές δραστηριότητες.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Εφαρμόζονται ελεύθερα ενεργητικά με κινήσεις των άνω

άκρων και του κορμού σε συνδυασμό με εισπνοή – εκπνοή.

Η τεχνική του ενεργού κύκλου τεχνικών αναπνοής (Active

Cycle of Breathing Techniques-ACBT) έχει στόχο:

την απομάκρυνση των εκκρίσεων και

τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας.

Εφαρμόζεται σε διάφορες θέσεις παροχέτευσης και απαιτεί

την ενεργητική συμμετοχή του παιδιού.

ΕΝΕΡΓΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Περιλαμβάνει :

Διαφραγματική αναπνοή

Θωρακική αναπνοή

Κατά τη διάρκεια της οποίας

εφαρμόζονται κρούσεις στο

θώρακα από το ίδιο το παιδί.

Τεχνική της δυναμικής εκπνοής

ή huffing

Ακολουθεί θεληματικός βήχας,

αν δεν έχει προκληθεί.

ΘΕΣΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ

Οι ΘΕΣΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ εφαρμόζονται στο κρεβάτι, την

καρέκλα ή την όρθια θέση. Συμβάλουν :

στον έλεγχο της αναπνοής,

στη διευκόλυνση του αερισμού και

στην απομάκρυνση της δύσπνοιας.

Σε αυτές τις θέσεις, το παιδί μπορεί να εφαρμόσει :

πίεση-δόνηση,

κρούσεις,

ενεργό κύκλο τεχνικών αναπνοής και

τεχνική της δυναμικής εκπνοής.

Οι θέσεις χαλάρωσης είναι:

Ύπτια θέση,

Υψηλή καθιστή θέση,

Ημιπρηνής θέση,

Πρηνή θέση,

Ημιύπτια θέση,

Πλάγια θέση,

Υψηλή πλάγια θέση,

Καθιστή θέση στις φτέρνες,

Καθιστή θέση

στην καρέκλα,

Όρθια θέση

ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Οι ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι εκείνες που απαιτούν

την ενεργητική συμμετοχή του παιδιού και εφαρμόζονται

ανεξάρτητα από τον θεραπευτή.

Οι συσκευές αυτές μπορεί να αυξήσουν την συμμόρφωση

των παιδιών στη θεραπεία. (Mcllwaine et al 1997, Kluft et al 1996,

Pryor et al 1999)

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Πολύ σημαντική είναι η διδασκαλία

της σωστής στάσης του σώματος, με

σκοπό:

τον καλύτερο αερισμό των

πνευμόνων και

την αποφυγή των παραμορφώσεων

του θώρακα και της σπονδυλικής

στήλης.

(Shephered 1995, Frownfelter 1987)

ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ Σ.Σ.

Οι παραμορφώσεις αυτές είναι:

η αύξηση της προσθιοπίσθιας

διαμέτρου του θώρακα,

η ανάσπαση των ώμων και η

προβολή τους προς τα εμπρός,

η κύφωση.

Εμφάνιση πόνων

στη Σ.Σ. και το θώρακα

Οι ασκήσεις που προάγουν τη ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ

ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ περιλαμβάνουν :

προγράμματα ισχυροποίησης των μυών της ράχης και της

σπονδυλικής στήλης,

προγράμματα διάτασης των συσπασμένων μυών και

προγράμματα βελτίωσης της αίσθησης της σωστής

στάσης του σώματος.

ΦΥΣΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Oι ΦΥΣΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ αποτελούν απαραίτητο

συμπλήρωμα της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας (Parker et al

1991) και συμβάλουν:

στον καλύτερο αερισμό των πνευμόνων,

στην αύξηση της αντοχής των παιδιών και

στη διατήρηση της φυσικής κατάστασης.

Τέτοιες δραστηριότητες είναι :

ποδηλασία, χορός, γυμναστική, κολύμπι, μπάσκετ,

ποδόσφαιρο, βόλεϋ και άλλα.

Η εφηβεία και η ενηλικίωση είναι ιδιαίτερα δύσκολες

περίοδοι, αφού πολλοί έφηβοι επαναστατούν εναντίον της

ασθένειας τους και της θεραπείας.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

Είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα αυτών των ηλικιακών

ομάδων να έχουν την ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ τους.

Ο ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ:

να επιλέξει ένα κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα, ώστε:

να αποφευχθεί ο αρνητισμός στη θεραπεία,

να εφαρμόζεται η θεραπεία ανεξάρτητα από άλλο άτομο.

να βοηθήσει τον έφηβο και τον ενήλικα ώστε να

ενσωματώσει στρατηγικές θεραπείας μέσα στο πρόγραμμα

του σχολείου και της δουλειάς.

H ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ είναι πολύ σπουδαία.

Οι ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ είναι :

Αυτογενής παροχέτευση,

Ενεργός κύκλος τεχνικών αναπνοής,

Αναπνευστικές ασκήσεις,

Τεχνική δυναμικής εκπνοής,

Χρήση διαφόρων αναπνευστικών συσκευών.

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΑΥΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗ

Η τεχνική της αυτογενούς παροχέτευσης έχει στόχο:

την κινητοποίηση των εκκρίσεων και

τη βελτίωση του αερισμού.

Περιλαμβάνει μια σειρά από

ελεγχόμενες αναπνευστικές

ασκήσεις σε διάφορους

πνευμονικούς όγκους.

Αυτό απαιτεί:

αυτοσυγκέντρωση του ασθενή

κατάλληλη εκπαίδευση.

ΕΝΕΡΓΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Θωρακική αναπνοή Διαφραγματική αναπνοή

Περιλαμβάνει:

Δυναμική εκπνοή Κρούσεις στο θώρακα

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Εφαρμόζονται:

εντοπισμένες αναπνευστικές ασκήσεις με την εφαρμογή

πίεσης από τον ίδιο τον ασθενή στα διάφορα τμήματα των

πνευμόνων.

ενεργητικές κινήσεις των

άνω άκρων και του κορμού σε

συνδυασμό με εισπνοή-εκπνοή.

Ένας ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ πρέπει να

ενθαρρύνεται στην εφηβεία και την ενηλικίωση για όλα

τα άτομα με χρόνια αποφρακτικά νοσήματα, ώστε:

να βελτιώσουν τον αερισμό των πνευμόνων,

να βελτιώσουν τη φυσική κατάστασή τους και

να διατηρήσουν μια αισιόδοξη προοπτική για τη ζωή.

Υποστηρίζεται, επίσης, η συμμετοχή τους σε διάφορα

αθλήματα βόλευ, κολύμβηση, μπάσκετ και άλλα.

Η διάρκεια και η συχνότητα της θεραπείας

εξαρτάται από :

την ποσότητα των εκκρίσεων και

την αντοχή του παιδιού.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

ΦΑΡΜΑΚΑ

Αν παίρνονται φάρμακα:

τα βρογχοδιασταλτικά και βλεννολυτικά φάρμακα

θα πρέπει να εισπνέονται πριν την εφαρμογή της

θεραπείας και

τα αντιβιοτικά σε εισπνεόμενη μορφή θα πρέπει να

εισπνέονται μετά την φυσικοθεραπεία.

Οι γονείς έγκαιρα θα πρέπει να διδαχθούν τις

φυσικοθεραπευτικές τεχνικές και να εξασκηθούν μέχρις ότου

εξοικειωθούν μ’ αυτές με σκοπό :

την καλύτερη φροντίδα,

τα καλύτερα αποτελέσματα

στη θεραπεία,

την μείωση του κόστους,

την μείωση του άγχους και

την θετική επίδραση του

γονέα στο παιδί.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΟΝΕΩΝ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Η παρακολούθηση από τον φυσικοθεραπευτή αποτελεί

σημαντικό μέρος της θεραπείας. Θα πρέπει να γίνεται σε τακτά

χρονικά διαστήματα με σκοπό :

να ελέγχεται η κατάστασή των παιδιών,

να τροποποιείται αν είναι αναγκαίο το πρόγραμμα,

να ελέγχεται και να διορθώνεται το πρόγραμμα που

εφαρμόζεται από τα παιδιά και τους γονείς,

να επιβραβεύονται και να ενθαρρύνονται τα παιδιά και οι

γονείς ως προς τη συνέχιση της προσπάθειας τους.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με χρόνια

αποφρακτικά νοσήματα αποτελεί τη βάση της θεραπείας

που λαμβάνουν διότι συμβάλει στην :

αποφυγή των αναπνευστικών λοιμώξεων,

πρόληψη των αναπνευστικών επιπλοκών,

βελτίωση του αερισμού,

βελτίωση του ρυθμού και του βάθους της αναπνοής,

αύξηση της αντοχής και βελτίωση της φυσική

κατάστασης των παιδιών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο φυσικοθεραπευτής θα πρέπει να είναι γνώστης όλων των

τεχνικών (παθητικών και ενεργητικών) αναπνευστικής

φυσικοθεραπείας καθώς και της αποτελεσματικότητάς τους,

ώστε να είναι ικανός να επιλέξει την κατάλληλη τεχνική

ανάλογα με :

την ηλικία,

την διάθεση και

την κατάσταση του παιδιού.