ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ (Σ.Μ.Ν)

3ο ΕΠΑΛ ΒΟΛΟΥ

ΤΜΗΜΑ Β-ΕΡ1

2012-1013

Ε.Θ.Δ.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες ή αφροδίσια νοσήματα ονομάζονται ασθένειες ή μολύνσεις οι οποίες μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων του σεξ, του στοματικού σεξ και του πρωκτικού σεξ. Ενώ στο παρελθόν αυτές οι ασθένειες συνήθως αναφέρονταν ως σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή αφροδίσια νοσήματα, τα τελευταία χρόνια ο όρος σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις προτιμάται, καθώς έχει ένα ευρύτερο φάσμα εννοιών: ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί και μπορεί να μολύνει άλλους δυνητικά, χωρίς να έχει μια ασθένεια. Μερικά ΣΜΝ μπορούν να μεταδίδονται και μέσω της χρήσης βελονών μετά τη χρήση τους από ένα μολυσμένο άτομο, καθώς και μέσω της γέννας ή του θηλασμού. Οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι γνωστές εδώ και εκατοντάδες χρόνια.

Πρόληψη μετάδοσης Σ.Μ.Ν. και παραγωγή ασφαλέστερων

πρακτικών.Ουτσελάκης ΣπύροςΣοφία ΜυγδανάλευρουΑϊμόνα ΠάλαϊΦωτεινή Μπαρτζιάλη

ΟΡΙΣΜΟΣ:•Αποτελούν ομάδες μεταδοτικών νοσημάτων που μεταδίδονται –σχεδόν αποκλειστικά- με τη σεξουαλική επαφή είτε αυτή είναι στοματική είτε πρωκτική είτε των γεννητικών οργάνων .•Είναι τα ποιο διαδεδομένα λοιμώδη νοσήματα σε άτομα ηλικίας 16-45 ετών.•Έως σήμερα έχουν αναγνωριστεί περισσότεροι από 50 παθογόνοι μικροοργανισμοί ως αίτια των Σ.Μ.Ν.•Πριν την εφεύρεση των σύγχρονων φαρμάκων, τα Σ.Μ.Ν. ήταν γενικά ανίατη ασθένεια ,περιορίστηκε να επεξεργάζονται τα συμπτώματα της ασθένειας.Η πρώτη αποτελεσματική θεραπεία ήταν salvarsan , θεραπεία της σύφιλης•Με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών, ένας μεγάλος αριθμός Σ.Μ.Ν. έγινε εύκολα ιάσιμη.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Σ.Μ.Ν.

• Σ.Μ.Ν. που προκαλούνται από ιούς (HIV-AIDS , HPV-θηλώματα ,ηπατίτιδα Α,Β,C έρπις γενετικών οργάνων).

• Σ.Μ.Ν. που προκαλούντα από πρωτόζωα μύκητες και παράσιτα.• Σ.Μ.Ν που προκαλούνται από βακτήρια

(γονόρροια ,χλαμύδια ,σύφιλη ,κολπίτιδα).

Τα γενικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης επιδημιολογίας των ΣΜΝ

είναι:• H αύξηση της συχνότητας των ιογενών ΣΜΝ στις αναπτυγμένες χώρες ,

που όμως σήμερα εμφανίζει σταθεροποιητικές τάσεις.• • Η μεγάλη μείωση της συχνότητας των μικροβιακών ΣΜΝ , που μπορεί να

διακόπτεται από παροδικές επιδημικές εξάρσεις• • Η σταθερή , υπερενδημική παρουσία των ΣΜΝ στις αναπτυσσόμενες

χώρες και στον Τρίτο Κόσμο.

ΣΜΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ• Οι έγκυοι πρέπει να υποβάλλονται έγκαιρα σε αναλύσεις για ορισμένα σεξουαλικά

μεταδιδόμενα νοσήματα μια που στην περίπτωση που η μητέρα έχει ένα τέτοιο νόσημα , πολλές φορές κινδυνεύει να μολυνθεί και το έμβρυο (κάθετη μετάδοση) ή το νεογνό κατά τον τοκετό ή το θηλασμό.

• Ένα άλλο μικρόβιο που μπορεί να μεταδοθεί από την μητέρα στο βρέφος είναι αυτό της σύφιλης. Για το λόγο αυτό σε πολλές χώρες οι έγκυες γυναίκες υποβάλλονται σε εξετάσεις ρουτίνας

• Επίσης , στην περίπτωση που η γυναίκα πάσχει από γονόρροια ή χλαμύδια , το νεογέννητο θα πρέπει να να πάρει αντιβίωση . Αυτό γίνεται διότι το μωρό , περνώντας από τον κόλπο την ώρα που γεννιέται , μπορεί να μολυνθεί στα μάτια ή στην αναπνευστική οδό.

• Όταν μια έγκυος γυναίκα πάσχει από έρπη των γεννητικών οργάνων ή από οξύτονη κονδυλώματα τότε πάλι , υπάρχει κίνδυνος και το παιδί να προσβληθεί. Στις περιπτώσεις αυτές συνιστάται καισαρική.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΜΝ

Παράγοντες που επηρεάζουν την αύξηση των ΣΜΝ είναι οι πόλεμοι, οι κοινωνικές αναστατώσεις, η μετανάστευση, η φτώχεια , το επίπεδο του ηθικού πολιτισμού, οι συνθήκες υγιεινής, η οργάνωση των υπηρεσιών υγείας και τα διαθέσιμα μέσα πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας. Η μη αναγνώριση των παραγόντων κινδύνου, οι συνήθειες ( αλκοολισμό, χρήση απαγορευμένων ουσιών), η σεξουαλική συμπεριφορά (προτιμήσεις, αριθμός συντρόφων, είδος συντρόφων, πρακτικές, πορνεία), η πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής ζωής των γυναικών και η υγειονομική συνείδηση . ΄Εχει διαπιστωθεί ότι η νεαρή ηλικία, οι άνδρες , οι έγχρωμοι , οι μειονότητες , οι κάτοικοι των πόλεων, οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις , οι χρήστες ναρκωτικών , οι ομοφυλόφιλοι και τα άτομα με πολλαπλούς συντρόφους και ριψοκίνδυνη συμπεριφορά έχουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν από ένα ή περισσότερα ΣΜΝ μία ή περισσότερες φορές

ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ• Αποχή.• Αμοιβαία μονογαμική σχέση.• Περιορισμός του αριθμού των σεξουαλικών

συντρόφων.• Ασφαλές σεξουαλικές πρακτικές.• Γενικές πρακτικές υγιεινής.• Συστηματική χρήση προφυλακτικού.

Δραστηριότητες βάσει του κινδύνου τους, ως έξης:

• Ψηλού κινδύνου: Είναι το κολπικό και το πρωκτικό σεξ ΧΩΡΙΣ προφυλακτικό. Με αυτές τις πράξεις μεταδίδονται όλα τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.

• Μετρίου κινδύνου: To πρωκτικό και το κολπικό σεξ με προφυλακτικό γίνονται μετρίου κινδύνου για μετάδοση των περισσότερων σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων. Το στοματικό σεξ χωρίς προφυλακτικό είναι μετρίου κινδύνου.

• Χαμηλού κινδύνου : Είναι τα χάδια στα γεννητικά όργανα, ο αμοιβαίος αυνανισμός και τα υγρά φιλιά . Επίσης το στοματικό σεξ με προφυλακτικό φέρει χαμηλό κίνδυνο.

• Χωρίς κίνδυνο: Είναι δραστηριότητες όπως μασάζ, συνομιλία, φαντασίωση, χορός , αυνανισμός και αποχή . Δηλαδή, ότι δεν έχει σχέση με ανταλλαγή υγρών και άγγιγμα των γεννητικών οργάνων του συντρόφου, είναι ακίνδυνο.

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ• Σε ορισμένες , ωστόσο, από τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες(ιδιαίτερα όσο αφορά

στη χλαμύδια ) η θεραπεία δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, γιατί οι νόσοι αυτές δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Η γυναικολογική εξέταση δεν καταλήγει σε αξιόπιστη διάγνωση της αρρώστιας . Ακριβής διάγνωση γίνεται μόνο στο μικροβιολογικό εργαστήριο

• . Η απουσία συμπτωμάτων σημαίνει ότι η νόσος μπορεί στο μεταξύ να εξελίσσεται και όταν πια αρχίσει καθυστερημένα η θεραπείας της, να μην είναι αποτελεσματική.

• Ο αφροδισιολόγος είναι ο γιατρός που πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως, για να σας βοηθήσει στο πρόβλημα σας θα σας συστήσει μια θεραπευτική αγωγή, θα σας συμβουλεύσει πώς να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας και θα σας βοηθήσει να συμβιβαστείτε με την ασθένεια . Είναι πολύ σημαντικό να ειδοποιήσετε έγκαιρα όλους τους ερωτικούς παρτενέρ σας.

• Οι στατιστικές δείχνουν πως οι περισσότεροι αποφεύγουν να έχουν ερωτικές σχέσεις με πολλούς παρτενέρ, με αποτέλεσμα οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες νόσοι να παρουσιάζουν πτώση σε ποσοστό 70%. Όλο και πληθαίνουν αυτοί που προτιμούν το “ασφαλές σεξ” χρησιμοποιώντας σπερματοκτόνα και προφυλακτικά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ• ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΤΕΙ ΘΕΣ\ΝΙΚΗΣ-ΤΜΗΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ –ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

DR.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΥΛΟΣ ΣΑΒΒΑΣ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΑ ΓΡΗΒΕΛΗ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ• www.newsbomb.gr• www.thrakinea.gr• www.unitedreporters.gr• www.emas.gr• www.10percent.gr• www.iatrikoprofil.gr• www.otherside.gr• www.tampouloukia.gr• www.time.gr

Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα από Ιούς.

AIDS

• Η λοίμωξη με τον Ιό Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας (Human Immunodeficiency Virus Infection) και το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS) είναι μια νόσος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).Η νόσος παρεμβαίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα και παρεμποδίζει τη λειτουργία του, κάνοντας τα άτομα με AIDS περισσότερο πιθανά να αποκτήσουν λοιμώξεις, όπως ευκαιριακές λοιμώξεις και όγκους. Ο HIV μεταδίδεται πρωταρχικά με τη σεξουαλική επαφή, όπως με το πρωκτικό, κολπικό ή στοματικό σεξ, τη μετάγγιση αίματος, τις μολυσμένες υποδερμικές βελόνες, και από τη μητέρα στο παιδί κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τον θηλασμό.

Γενική περιγραφή • Αν και ένα μικρό ποσοστό φορέων του HIV (περίπου 1 στους

500) δεν αναπτύσσουν AIDS,όλοι οι φορείς του HIV μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ο μέσος χρόνος από της προσβολής από τον ιό και της εμφάνισης του AIDS είναι περίπου 10 χρόνια. Τελικά το προσβληθέν άτομο υποκύπτει σε διάφορες λοιμώξεις, επειδή ακριβώς η σταδιακή μείωση του αριθμού των Τ-λεμφοκυττάρων έχει ως αποτέλεσμα την αστοχία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί εμβόλιο κυρίως επειδή ο ιός παρουσιάζει μεγάλη ικανότητα να μεταλλάσσεται ραγδαία και συνεπώς μεγάλη ικανότητα αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος.

Επιδημιολογία • Το HIV/AIDS είναι πλέον μια παγκόσμια πανδημία. • Το 2011 περίπου 34 έως 36 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν

φορείς του ιού παγκοσμίως. Από αυτούς, περίπου 16,8 εκατομμύρια ήταν γυναίκες και 3,4 εκατομμύρια κάτω των 15 ετών, ενώ στις ηλικίες 15-49 οι φορείς αποτελούν το 0,8% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η Υποσαχάρια Αφρική είναι η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο.

• Η Νότια Αφρική είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό φορέων του HIV στον κόσμο, με 5,6 εκατομμύρια. Το προσδόκιμο ζωής έχει πέσει δραματικά στις χώρες που έχουν πληγεί χειρότερα από το HIV/AIDS.

• Η Νότια και Νοτιοανατολική Ασία είναι οι περιοχές στη δεύτερη χειρότερη κατάσταση.

Ιστορία Ανακάλυψη

• Το AIDS παρατηρήθηκε κλινικά για πρώτη φορά το 1981 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

• Οι αρχικές περιπτώσεις ήταν ένα σύνολο από χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών και ομοφυλόφιλους άνδρες που δεν είχαν κάποια γνωστή βλάβη ανοσοποιητικού και παρουσίαζαν συμπτώματα πνευμονίας από πνευμονοκύστη, μιας σπάνιας ευκαιριακής λοίμωξης που ήταν γνωστό ότι παρουσιαζόταν σε ανθρώπους με πολύ εκτεθειμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

• Σύντομα ένας επιπρόσθετος αριθμός ομοφυλόφιλων ανδρών ανέπτυξε έναν παλαιότερα σπάνιο καρκίνο του δέρματος, το σάρκωμα Kaposi.

• Νοσημάτα τα οποία δημιούργησαν μια ομάδα κρούσης προκειμένου να παρακολουθηθεί και να τεθεί υπό έλεγχο η επιδημία.

• Αρχικά δεν είχε κάποια επίσημη ονομασία για την ασθένεια και συχνά αναφερόταν σε αυτήν εν είδει των (επιμέρους) ασθενειών που συνδέονταν με τη νόσο, μια ασθένεια η οποία έδωσε στον ιό το αρχικό όνομά του, όταν αυτός ανακαλύφθηκε.

Προέλευση

• Και οι δύο υπότυποι του ιού, οι HIV-1 και HIV-2, πιστεύεται ότι προέρχονται από μη-ανθρώπινα πρωτεύοντα θηλαστικά της Κεντροδυτικής Αφρικής και ότι μεταφέρθηκαν στους ανθρώπους (διαδικασία γνωστή ως ζωονοσία) στις αρχές του 20ού αιώνα.

• Ο HIV-1 φαίνεται να έχει πρωτοεμφανιστεί στο νότιο Καμερούν μέσω εξέλιξης του Ιού της Ανοσοανεπάρκειας του Πιθήκου (Simian Immunodeficiency Virus) και συγκεκριμένα του υποτύπου που μολύνει τους άγριους χιμπατζήδες.

• Αντίστοιχα ο στενότερος συγγενής του HIV-2 είναι ο υπότυπος που μολύνει το είδος πιθήκου Cercosebus alys alys ("Sooty mangabey") που είναι ένας πίθηκος του Παλαιού Κόσμου που ζει στη Δυτική Αφρική (από τη Νότια Σενεγάλη έως τη Δυτική Ακτή Ελεφαντοστού).

Μετάδοση Τρόποι μετάδοσης • Ο HIV μεταδίδεται μέσω τριών κυρίων οδών:• τη σεξουαλική επαφή • την έκθεση σε μολυσμένα σωματικά υγρά, ιστούς, σύριγγες και

μετάγγιση • από τη μητέρα στο παιδί (γνωστή ως κάθετη μετάδοση) κατά τη

διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του θηλασμού. • Σεξουαλική επαφή • Η πλειονότητα των HIV λοιμώξεων αποκτούνται διαμέσου σεξουαλικών

επαφών που γίνονται χωρίς τη χρήση προφυλακτικού. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι επαφές που στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούν σε μετάδοση είναι οι ετεροσεξουαλικές επαφές, μεταξύ ατόμων του αντίθετου φύλου, παρά μεταξύ αυτών του ιδίου φύλου.

• Σε χώρες με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα ο κίνδυνος μετάδοσης από γυναίκες σε άνδρες είναι περίπου 0,04% ανά σεξουαλική πράξη ενώ ο κίνδυνος από άνδρα σε γυναίκα είναι 0,08% ανά επαφή αντίστοιχα.

• Για διάφορους λόγους αυτά τα ποσοστά είναι κατά 4-10 φορές υψηλότερα σε χώρες με χαμηλά κατά κεφαλήν εισοδήματα με τη μετάδοση από γυναίκα σε άνδρα στο περίπου 0,38% ανά επαφή και από άνδρα σε γυναίκα στο 0,30% ανά επαφή.

• Ο κίνδυνος αυξάνει με την παρουσία πολλαπλών σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων και την ύπαρξη γεννητικά όργανα.

• Τα γεννητικά έλκη κάνουν τον κίνδυνο περίπου πενταπλάσιο ενώ υπάρχει μία μικρότερη αύξηση του κινδύνου από ΣΜΝ (Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα) όπως γονόρροια (βλεννόροια), χλαμύδια, τριχομονάδωση και βακτηριακή κολπίτιδα.

Μη μετάδοση • Ο HIV δεν μεταδίδεται:• Από την καθημερινή, κοινωνική επαφή, τη χειραψία, το

αγκάλιασμα, το απλό φιλί, τη συνάθροιση ατόμων • Από την συγκατοίκηση με κάποιον/α οροθετικό/οροθετική,

την κοινή χρήση ρούχων, σκεπασμάτων, πιάτων, ποτηριών και μαχαιροπήρουνων, τηλεφώνων

• Από την τουαλέτα, το μπάνιο ή το ντους • Από τον ιδρώτα ή τα δάκρυα • Από πισίνες ή τη θάλασσα • Από κουνούπια ή άλλα έντομα • Δεν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης από έκθεση σε κόπρανα,

ρινικές εκκρίσεις, φλέματα, σάλιο ή εμετό από ένα μολυσμένο άτομο, εκτός εάν αυτά τα υλικά περιέχουν αίμα

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ AIDS• Κύρια συμπτώματα του AIDS.• Οι πιο κοινές αρχικές καταστάσεις που σημαίνουν συναγερμό για την εμφάνιση

AIDS είναι η πνευμονία από πνευμονοκύστη (PCP) σε ποσοστό 40%, το σύνδρομο απίσχνασης (αδυνατίσματος) από HIV και η οισοφαγική καντιντίαση (μυκητίαση από το μύκητα candida). Άλλες κοινές εκδηλώσεις AIDS περιλαμβάνουν τις υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του αναπνευστικού (όπως η πνευμονία).

• Οι ευκαιριακές λοιμώξεις στις οποίες περιλαμβάνονται οι παραπάνω καταστάσεις μπορεί να προκαλούνται από βακτηρίδια, ιούς, μύκητες και παράσιτα, που σε φυσιολογικές συνθήκες ελέγχονται από ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Ποιες ακριβώς λοιμώξεις θα εμφανιστούν εξαρτάται εν μέρει από το ποιοι από αυτούς τους μικροοργανισμούς είναι περισσότερο κοινοί και διαδεδομένοι στο περιβάλλον του ατόμου. Οι λοιμώξεις αυτές μπορούν να επηρεάσουν σχεδόν όλα τα συστήματα του οργανισμού. Τα άτομα με AIDS διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διάφορους καρκίνους που προκαλούνται από ιούς. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται το σάρκωμα Kaposi, το λέμφωμα Burkitt, το πρωτοπαθές λέμφωμα εγκεφάλου και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Το σάρκωμα Kaposi είναι ο πιο κοινός καρκίνος και εμφανίζεται στο 10-20% των ανθρώπων με HIV λοίμωξη.

HVP • Ο HPV (Human papilloma virus, Ιός των ανθρωπίνων

θηλωμάτων) είναι ένας ιός που βασίζεται στο DNA και μολύνει το δέρμα και τις βλεννογόνες μεμβράνες των ανθρώπων και ορισμένων ζώων.

• Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί 189 υπότυποι του ιού των θηλωμάτων (PV) από τους οποίους οι 120 υπότυποι προσβάλουν τον ανθρωπο -ιος HPV, και περίπου οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδώμενοι.

Συμπτώματα HVP

• Συνήθως δεν έχει κανένα σύμπτωμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί δεν το γνωρίζουν, ακριβώς επειδή δεν είχαν κανένα σύμπτωμα. Από αυτούς που έχουν μολυνθεί μόνο λίγοι θα εκδηλώσουν αλλοιώσεις που φαίνονται με το γυμνό μάτι. Οι εμφανείς αλλοιώσεις είναι: τα οξυτενή κονδυλώματα, ένα μέρος των προκαρκινικών αλλοιώσεων του αιδοίου και οι διηθητικοί καρκίνοι. Τα οξυτενή κονδυλώματα προεξέχουν από το δέρμα, είναι εμφανή και συνήθως ψηλαφώνται. Οι γυναίκες εντοπίζουν τα κονδυλώματα που βρίσκονται στο εφήβαιο, το αιδοίο, το περίνεο και την περιπρωκτική περιοχή. Δεν μπορούν να ξέρουν αν υπάρχουν κονδυλώματα στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, όπως και μέσα στον πρωκτικό σωλήνα.

Hπατίτιδα

• Το ήπαρ (συκώτι) είναι ένα ζωτικό όργανο που βρίσκεται στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιακής χώρας. Έχει πολλές λειτουργίες και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό, στη σύνθεση παραγόντων πήξης του αίματος για τον έλεγχο αιμορραγιών, στην παραγωγή ουσιών απαραίτητων στη μάχη κατά των λοιμώξεων καθώς και στην απομάκρυνση τοξικών ουσιών και φαρμάκων από τον οργανισμό. Εάν το ήπαρ προσβληθεί από ιούς ή υποστεί βλάβη από άλλα αίτια όπως τοξίνες, φάρμακα, αλκοόλ, αναπτύσσεται φλεγμονή (ερεθισμός) και νέκρωση, κατάσταση η οποία ονομάζεται ηπατίτιδα.

Hπατίτιδα A

• Επιδημιολογία Η ηπατίτιδα Α είναι μια οξεία, συνήθως αυτοπεριοριζόμενη νόσος. Ο ιός της ηπατίτιδας Α έχει παγκόσμια κατανομή. Ετησίως εμφανίζονται περίπου 1,5 εκατ. νέες περιπτώσεις ηπατίτιδας Α σε όλο τον κόσμο. Η νόσος έχει ενδημικό χαρακτήρα σε περιοχές του πλανήτη καθώς η μετάδοσή του ιού ευνοείται από κακές συνθήκες διαβίωσης.

Μετάδοση

Ο ιός της ηπατίτιδας Α μεταδίδεται με: • την κατανάλωση τροφής ή νερού που έχουν έρθει σε επαφή, κατά κάποιο

τρόπο, με κόπρανα ατόμου που πάσχει από ηπατίτιδα Α. Αυτό εξηγεί τον όρο « κοπρανο-στοματική» οδός μετάδοσης της ηπατίτιδας Α και το γιατί η νόσος εμφανίζεται πιο συχνά σε περιοχές χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, με ανεπαρκές δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης και σε ομάδες ατόμων με πτωχή ατομική υγιεινή .

• τη στενή επαφή με άτομο που έχει ηπατίτιδα Α ή με σεξουαλική (στοματο-πρωκτική) επαφή.

• σπανίως με αίμα (χρησιμοποίηση συριγγών σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών) κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της νόσου που ο ιός βρίσκεται για λίγες μέρες στο αίμα των ασθενών.

Η συνήθης κοινωνική επαφή στα πλαίσια της εργασίας ή στο σχολείο, δεν ενέχει κινδύνους για τη μετάδοση του ιού της ηπατίτιδας Α

Hπατίτιδα B

Επιδημιολογία Η ηπατίτιδα Β αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα

προβλήματα δημόσιας υγείας. Από τα 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους που έχουν μολυνθεί παγκοσμίως, περισσότεροι από 350 εκατ. έχουν χρόνια λοίμωξη. Οι ασθενείς με χρόνια λοίμωξη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη κίρρωσης και ηπατοκυτταρικού καρκίνου, επιπλοκές που είναι υπεύθυνες για 1 εκατομμύριο θανάτους ετησίως.

Μετάδοση

• Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται: • με σεξουαλική επαφή χωρίς τη χρήση προφυλακτικού, με άτομο που έχει

μολυνθεί από τον ιό.• με την κοινή χρήση συριγγών ή άλλων εργαλείων για την προετοιμασία

υλικού για τη χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών.• από μολυσμένη μητέρα σε παιδί κατά τον τοκετό (κάθετη μετάδοση).• με την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων (ξυραφάκια,

οδοντόβουρτσα, νυχοκόπτες).• χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών.• με τρύπημα με μολυσμένη βελόνα ή αιχμηρό αντικείμενο (π.χ. συνήθης

τρόπος μετάδοσης σε προσωπικό νοσοκομείου ή κατά την εκτέλεση τατουάζ).

• με μεταγγίσεις αίματος ή παραγώγων του (εξαιρετικά σπάνια πια λόγω του συστηματικού ελέγχου στις αιμοδοσίες).

Μη μετάδοση

• νερό, τροφή

• σκεύη μαγειρικά ή εστιάσεως • τουαλέτες • την κοινωνική επαφή (χειραψία, αγκαλιά, φιλί, βήχας, φτέρνισμα) • άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ηπατίτιδα Β, είναι: τα άτομα που έχουν σεξουαλική επαφή με πάσχοντες ομοφυλόφιλοι άνδρες όσοι έχουν πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή έχουν άλλο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο

νόσημα νεογνά μολυσμένων μητέρων χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών επαγγελματίες υγείας ασθενείς σε μονάδες τεχνητού νεφρού μέλη οικογένειας χρονίων πασχόντων από ηπατίτιδα Β που δεν έχουν εμβολιαστεί

Αν ανήκετε στα άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο, ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β.

Hπατίτιδα C

Επιδημιολογία

Ο ιός της ηπατίτιδας C,που απομονώθηκε το 1989, αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες χρονίας ηπατοπάθειας, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα. Περίπου 170 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως έχουν χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C και 3 με 4 εκατ. νέες περιπτώσεις εμφανίζονται ετησίως. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι περίπου το 2% του πληθυσμού έχει χρονία λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας C.

ΜετάδοσηΟ ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται κυρίως εάν έρθετε σε επαφή με μολυσμένο αίμα. Μπορεί να

έχετε μολυνθεί εάν: • κάνατε ή κάνετε χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών (50-70% των χρηστών μολύνονται με τον ιό

της ηπατίτιδας C μέσα στα πρώτα 5 χρόνια από την έναρξη χρήσης) • λάβατε μετάγγιση αίματος ή παραγώγων αίματος πριν από το 1992. Η πιθανότητα μόλυνσης

με μετάγγιση, είναι εξαιρετικά σπάνια πια, λόγω του συστηματικού ελέγχου στις αιμοδοσίες • κάνετε για μακρύ χρονικό διάστημα αιμοκάθαρση (τεχνητό νεφρό) είστε επαγγελματίας

υγείας και τρυπηθήκατε με βελόνα ή μολυσμένο εργαλείο • γεννηθήκατε από μητέρα μολυσμένη με ηπατίτιδα C. Η μετάδοση συμβαίνει σπάνια (2-5%),

αλλά η πιθανότητα αυξάνει σημαντικά (30%) όταν η μητέρα έχει και λοίμωξη με τον ιό HIV ή της ηπατίτιδας Β

• είχατε ή έχετε ερωτικές σχέσεις με άτομο μολυσμένο με ηπατίτιδα C. Η μετάδοση είναι σπάνια σε άτομα με σταθερούς ερωτικούς συντρόφους (1%), αλλά αυξάνει σε άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους, κατά τη διάρκεια οξείας νόσησης και σε συνύπαρξη ερπητικής λοίμωξης των γεννητικών οργάνων

• κάνατε τατουάζ ή τρύπημα σημείων του σώματος με μη αποστειρωμένα εργαλεία μολυσμένα με τον ιό της ηπατίτιδας C

• ζείτε με άτομο με ηπατίτιδα C και μοιράζεστε ξυραφάκια, οδοντόβουρτσες, νυχοκόπτες κτλ.

Μη μετάδοση

• με νερό, τροφή • σκεύη μαγειρικά ή εστιάσεως • τουαλέτες • με την κοινωνική επαφή (χειραψία, αγκαλιά,

φιλί, βήχας, φτέρνισμα) • με το θηλασμό (μητέρες με ηπατίτιδα C θα

πρέπει να σταματούν τον θηλασμό μόνο εάν έχουν στις θηλές τους πληγές που αιμορραγούν.

'Ερπης

• Είναι μια συχνή πάθηση που οφείλεται στον ιό του έρπητα (herpes simplex virus, HSV), ο οποίος απαντάται σε δύο τύπους. Ο τύπος 1 του ίδιου ιού είναι πολύ συχνότερος και προσβάλλει τα χείλη, το πρόσωπο ή τα μάτια. Ο τύπος 2 προσβάλλει τα γεννητικά όργανα. Υπολογίζεται ότι το 80% των ενηλίκων έχει μολυνθεί με τον ιό τύπου 1, ενώ το 10% με τον ιό τύπου 2. Όμως η διάκριση των δύο τύπων ανάλογα με την εντόπισή τους δεν είναι τόσο απόλυτη και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου υπάρχει αλληλοεπικάλυψη.

Μετάδοση

• Μεταδίδεται με την επαφή με τις φυσαλίδες (βλ. παρακάτω). Οι φορείς μπορούν να μεταδώσουν τον ιό ακόμη και χωρίς να παρουσιάζουν συμπτώματα. Η μετάδοση μπορεί να γίνει με άμεση δερματική επαφή, κάνοντας σεξ χωρίς προφυλακτικό, με στοματικό σεξ ή με στοματο-πρωκτική επαφή.

ΣυμπτώματαΣυνήθως 3-9 μέρες μετά τη μόλυνση εμφανίζεται ερυθρότητα

και μικρές φυσαλίδες γεμάτες με υγρό στην προσβεβλημένη περιοχή, που συνοδεύονται από πόνο σαν κάψιμο. Οι φυσαλίδες σπάζουν, σχηματίζουν κρούστα και εξελίσσονται σε μικρά έλκη που θεραπεύονται από μόνα τους σε 2-3 εβδομάδες.

Σε εντόπιση του ιού στο στόμα και τον φάρυγγα μπορεί να υπάρχει έντονος πόνος. Σε εντόπιση στον πρωκτό, μπορεί να υπάρχει πόνος και αιματηρό έκκριμα.

Όμως η επαφή με τον ιό του έρπητα ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε μερικούς δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα, ενώ σε λίγους μπορεί να εμφανιστεί πυρετός, πόνος στους μύες και πονοκέφαλος. Σε άτομα που έχουν ήδη περάσει έρπητα στα χείλη, τα συμπτώματα είναι ελαφρύτερα, λόγω υπάρξεως αντισωμάτων κατά του ιού στο αίμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• http://el.wikipedia.org/wiki/AIDS• http://www.hivaids.gr/enghomepage.php?

id=pliroforisi/hivaids#kindynoi• http://el.wikipedia.org/wiki/HPV• http://www.hpvinfocenter.gr/• http://www.paidiatros.gr/index.php?eid=3&id

=299&st=2• http://www.10percent.gr/old/issues/

200404/17.html

•Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα από πρωτόζωα, μήκυτες

και παράσιτα.

Βαρούτας Θανάσης, Εμμανουήλ Ζωή,

Μακρής Βασίλης, Πετρά Κωνσταντίνα

ΑΙΔΙΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑΑΙΔΙΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ1. Είναι η φλεγμονή

του αιδοίου και του κόλπου .

2. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι κιτρινόχροα ή πρασινόχροα υγρά από τον κόλπο και ερεθισµός στην περιοχή, που µπορεί να εκδηλώνεται µε κοκκινίλα, φαγούρα, τσούξιµο και πόνο.

3. Οφείλεται σε µμικρόβια που συνήθως προέρχονται από το έντερο του κοριτσιού.

4. Αν βρεθεί µμικρόβιο, τότε ο ιατρός σας θα σας δώσει αντιβίωση. Το πρόβληµα όµως µπορεί να επανέλθει µετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.

•Μέτρα πρόληψης και υγιεινήςΜέτρα πρόληψης και υγιεινήςΤα παρακάτω µέτρα πρέπει να εφαρμόζονται σε βάθος χρόνου και να γίνουν µέρος της καθημερινής ρουτίνας του κοριτσιού:

• Καλή καθαριότητα της περιοχής κάθε φορά που το κορίτσι πάει τουαλέτα, κυρίως για αφόδευση.

• Καθαριότητα "από εµπρός προς τα πίσω". • Αποφυγή αφρόλουτρων και αρωµατικών καθαριστικών προϊόντων. Καθαρισµός της περιοχής µε ειδικό υποαλλεργικό σαπούνι.

• Προτιµάτε απορρυπαντικά ειδικά για µωρά και αποφεύγετε τα µαλλακτικά ρούχων.

• Προτιµάτε βαμβακερά εσώρουχα.• Αν μπορείτε, αποφεύγεται στενά παντελόνια, καλτσόν ή κολάν.

Βαλανίτιδα  και  ΠοσθίτιδαΒαλανίτιδα  και  Ποσθίτιδα •Βαλανίτιδα είναι η φλεγμονή της βαλάνου (κεφαλάκι) του πέους, ενώ ποσθίτιδα η φλεγμονή της ακροπροσθίας (πετσάκι). Καμιά φορά  μπορεί να συμβούν ταυτόχρονα (βαλανοποσθίτιδα).

•Η πιο συνηθισμένη αιτία που προκαλεί τη βαλανίτιδα, είναι η μόλυνση από βακτήρια ή μύκητες και προέρχεται συνήθως από την ελλιπή καθαριότητα του πέους.

• Συμπτώματα: Πρήξιμο της βαλάνου και της πόσθης (του δέρματος που περιβάλλει το πέος).Πόνος ή φαγούρα.Μέτρια έως άφθονη επιφανειακή έκκριση (έκκριμα λευκού χρώματος) από το πέος.Η περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να κοκκινίσει και να είναι υγρή.Μερικές φορές, το πέος πρήζεται και όταν τραβάς την ακροποσθία (το πετσάκι) προς τα πίσω πονάει πολύ.

Θεραπεία:Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βαλανίτιδα και η βαλανοποσθίτιδα υποχωρούν με επιμελές και τακτικό πλύσιμο.Συμβουλές:-Καλό είναι να  καθαρίζεις καλά το πέος σου όταν πλένεσαι ώστε να αποφύγεις την εμφάνιση ή την επανεμφάνιση  τους. κατά το πλύσιμο -Φρόντισε στο πλύσιμο να τραβάς προς τα πίσω την ακροποσθία σου καθαρίζοντας έτσι την βάλανο (κεφαλάκι) και  την κορόνα και να χρησιμοποιείς άφθονο νερό στο ξέπλυμα.-Χρησιμοποίησε ήπια καθαριστικά χωρίς σαπούνι, όπως αυτά για τις ευαίσθητες περιοχές.

Ψωρίαση

•Η ψωρίαση αποδίδεται σε βλάβη στον πολλαπλασιασμό των επιδερμικών κυττάρων που οδηγεί στη δημιουργία λεπτών πλακών που κατόπιν υφίστανται απολέπιση. Η δυσλειτουργία αυτή αποδίδεται πιθανόν στην ταχεία ανάπτυξη των επιδερμικών κυττάρων (που αποπίπτουν 3-4 ημέρες μετά από τη δημιουργία τους στη βασική στοιβάδα ενώ φυσιολογικά η διαδικασία αυτή απαιτεί 25-30 ημέρες).

•Η ψώρα δεν είναι αμιγώς σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα,αλλά αφού μπορεί να μεταδοθεί εύκολα με την επαφή με το δέρμα με ένα μολυσμένο άτομο (π.χ. συνεργάτες κρεβάτι, συμμαθητές, φύλαξη),άρα και με την σεξουαλική επαφή, πολλοί επιστήμονες το εντάσουν σε αυτή την κατηγορία . Μπορεί να μεταδοθεί από τα ρούχα, κλινοσκεπάσματα και πετσέτες.

• Η ψώρα εκδηλώνεται ως βλατίδες, φλύκταινες, λαγούμια, οζίδια, και περιστασιακά κνιδωτικές βλατίδες και πλάκες. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς με ψώρα βιώνουν εμπειρία σοβαρού κνησμού.

Ψείρες του Εφηβαίου

• Εντοπίζονται στο δέρμα και στις τρίχες της γεννητικής περιοχής και λιγότερο συχνά σε δασύτριχα σημεία οπώς το στήθος ή τα φρύδια.• Έχει χρώμα σκούρο καφέ και κολλά με μεγάλη δύναμη πάνω στο δέρμα και τις τρίχες του εφηβαίου με τα ειδικά άγκιστρα που έχει στα πόδια της .Τα αυγά της είναι σκούρου χρώματος και γερά κολλημένα πάνω στις τρίχες .• Η ψείρα του εφηβαίου μπορεί να προχωρήσει και σε άλλα σημεία του σώματος .

ΣυμπτώματαΣυμπτώματα::-Κνησμός (φαγούρα)-Ψείρες στις τρίχες της γεννητικής περιοχής . Μπορεί να επεκταθούν προς την κοιλιά , το στήθος , το ιστορικό των μηρών ή τα γένια . Στα παιδιά υπάρχει η πιθανότητα να προσβάλλουν τα βλέφαρα των ματιών .Έχουν μέγεθος 2 με 3 χιλιοστόμετρα.-Αυγά των ψειρών . Μπορεί να τα μπερδέψουμε εύκολα με πιτυρίδα . Η διάφορα τους είναι ότι τα αυγά της ψείρας είναι γερά κολλημένα πάνω στην τρίχα και αφαιρούνται δύσκολα.-Μικρές πληγές και ερεθισμός στην προσβεβλημένη περιοχή . Μικροί , κόκκινοι ερεθισμοί του δέρματος από το ξύσιμο λόγο του κνησμού.- Ενδέχεται να δημιουργηθούν μπλέ κηλίδες εξαιτίας του σάλιου που εκκρίνει και το οποίο είναι υπεύθυνο για τον έντονο κνησμό.Θεραπεία Θεραπεύεται με ειδικά φάρμακα με κύριο χαρακτηριστικό την επανάληψη της θεραπείας μετά από μια εβδομάδα για την πιθανοτητα υποτροπής.

Η μόλυνση από τριχομονάδες, η τριχομονίαση, είναι μια Η μόλυνση από τριχομονάδες, η τριχομονίαση, είναι μια από τις συχνότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.από τις συχνότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Επηρεάζει τις γυναίκες και τους άνδρες όμως τα συμπτώματα είναι συχνότερα στις γυναίκες. Η μόλυνση από τριχομονάδες είναι η συχνότερη μόλυνση σε νεαρές γυναίκες σεξουαλικά ενεργές η οποία μπορεί να ιαθεί και που μεταδίδεται από το σεξ. Η τριχομονίαση προκαλείται από το παράσιτο Trichomonas vaginalis. Στις γυναίκες η συχνότερη εστία μόλυνσης είναι ο κόλπος ενώ στους άνδρες είναι η ουρήθρα.

Μετάδοση τριχομονάδωνΜετάδοση τριχομονάδωνΗ μετάδοση του παράσιτου γίνεται κατά τη σεξουαλική επαφή με άτομο που είναι ήδη μολυσμένο με τριχομονάδες. Οι άνδρες μολύνονται κυρίως από μολυσμένες γυναίκες ενώ οι γυναίκες μπορούν να πάρουν το μικρόβιο από μολυσμένους άνδρες ή γυναίκες. Το παράσιτο αυτό δεν επιβιώνει στο στόμα ή στον πρωκτό.

• Η θεραπεία της μόλυνσης από τριχομονάδεςΗ θεραπεία της μόλυνσης από τριχομονάδες• Περιλαμβάνει το φάρμακο μετρονιδαζόλη το οποίο

χορηγείται από το στόμα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και το ανάλογο φάρμακο τινιδαζόλη.

• Η μετρονιδαζόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εγκύους γυναίκες. Όμως υπάρχουν γιατροί που δεν αισθάνονται ασφάλεια για να χορηγήσουν το φάρμακο κατά τους πρώτους 3 μήνες της εγκυμοσύνης. Μετά το τέλος του πρώτου τριμήνου, οι πλείστοι ειδικοί συμφωνούν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για το παιδί.

Πρόληψη τριχομονίασηςΠρόληψη τριχομονίασης •Η πρόληψη της τριχομονίασης, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εκτός βέβαια από την αποχή από το σεξ και τη μακροχρόνια αμοιβαία μονογαμική σχέση με άτομο το οποίο έχει ελεγχθεί και δεν είναι μολυσμένο από το παράσιτο. •Η ορθή χρήση προφυλακτικού με συνέπεια στις σεξουαλικές σχέσεις, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής από τριχομονάδες και διακόπτει την αλυσίδα μετάδοσης του παράσιτου.•Περιλαμβάνει επίσης την αποφυγή κοινής χρήσης με άλλα άτομα αντικειμένων που μπορούν να έρθουν σε στενή επαφή με τις γεννητικές περιοχές όπως μαγιό, εσώρουχα, υγρές η βρεγμένες πετσέτες ή βρεγμένα καθίσματα αποχωρητηρίου.

• Άτομα που παρουσιάζουν οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα σε σχέση με τα γεννητικά όργανα όπως ασυνήθιστες απεκκρίσεις, κάψιμο κατά τη διούρηση, ένα έλκος ή εξάνθημα στη γεννητική περιοχή, πρέπει άμεσα να αποφεύγουν σεξουαλική επαφή οποιαδήποτε μορφής και να ζητούν συμβουλή γιατρού.

• Άτομα στα οποία έχει γίνει η διάγνωση τριχομονίασης ή και οποιασδήποτε άλλης σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένειας, είναι απαραίτητο άμεσα να λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπεία και να ενημερώνουν όλους τους πρόσφατους σεξουαλικούς τους συντρόφους ούτως ώστε και αυτοί να λαμβάνουν άμεσα ιατρική συμβουλή και θεραπεία.

• Το άτομο που διαγνώσθηκε με τριχομονίαση και οι πρόσφατοι ερωτικοί του σύντροφοι δεν πρέπει να έχουν σεξουαλική επαφή μέχρι που να ολοκληρωθεί η θεραπεία τους και να υποχωρήσουν πλήρως όλα τα συμπτώματα τους. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ• http://www.medlook.net.cy/article.asp?item_id=2203• http://www.iatropedia.gr/articles/read/942• https://www.google.gr/search?hl=el&q=%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE

%B5%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%85&bav=on.2,or.r_qf.&biw=883&bih=370&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=oHN5UdmQB6_Y7Aah_ICIDQ#imgrc=PJvE4rTYiMzFbM%3A%3B3ccvXciXq6qQpM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.cosmeticlaser.gr%252Fwp-content%252Fuploads%252F2011%252F04%252FPSEIRES_EFIVAIOU.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.cosmeticlaser.gr%252Fftheiriasi-xeires-tou-efibaiou%252F%3B389%3B261

• http://www.mavroudis.gr/gr/balanitida_balanopostitida.html• http://www.miss.gr/portal/analyse-to/health-more/1340oz_201001261340.php3• https://www.google.gr/search?q=%CF%88%CF%89%CF%81%CE%B1&hl=el&source=

lnms&tbm=isch&sa=X&ei=tnR5UdS9M4iS7Ab2mYCwCQ&sqi=2&ved=0CAcQ_AUoAQ&biw=883&bih=387#imgrc=0ZuwvJFalJpl5M%3A%3BA2Rm2jYq0yiBvM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.cosmeticlaser.gr%252Fwp-content%252Fuploads%252F2011%252F04%252Fpsora1.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.cosmeticlaser.gr%252Fpsora-2%252F%3B208%3B177

• https://www.google.gr/search?hl=el&q=%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%83+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%85&bav=on.2,or.r_qf.&biw=883&bih=387&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=NXV5UZOGGsif7AaQsID4DA#um=1&hl=el&tbm=isch&sa=1&q=%CF%88%CF%89%CF%81%CE%B1&oq=%CF%88%CF%89%CF%81%CE%B1&gs_l=img.3..0l10.15226.22100.2.23254.13.9.0.0.0.2.172.949.2j5.7.0...0.0...1c.1.11.img.6rvO3LRSwIg&bav=on.2,or.r_qf.&bvm=bv.45645796,d.ZGU&fp=ae8c49716c2c648&biw=883&bih=387&imgrc=Y5H4YR_KvYc4vM%3A%3BVa0L-31rhImmtM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.healthpress.gr%252Fwp-content%252Fuploads%252F2012%252F02%252Fpsora1-e1358248320276.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.healthpress.gr%252Fdiseases%252F%2525CF%252588%2525CF%25258E%2525CF%252581%2525CE%2525B1%252F%3B234%3B182

• https://www.google.gr/search?hl=el&q=%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%83+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%85&bav=on.2,or.r_qf.&biw=883&bih=387&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=NXV5UZOGGsif7AaQsID4DA#um=1&hl=el&tbm=isch&sa=1&q=%CF%88%CF%89%CF%81%CE%B1&oq=%CF%88%CF%89%CF%81%CE%B1&gs_l=img.3..0l10.2484.6069.7.6638.13.2.8.0.0.0.31.31.1.1.0...0.0...1c.1.11.img.cbpvAbJFQRM&bav=on.2,or.r_qf.&bvm=bv.45645796,d.ZGU&fp=ae8c49716c2c648&biw=883&bih=387&imgrc=TgXg0z04NsOkLM%3A%3BbKoKLhUKU7UhOM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.diagnovet.gr%252Fwp-content%252Fuploads%252F2010%252F10%252Fhead-lice-picture2-236x238.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.diagnovet.gr%252Findex.php%252Fktiniatrika-themata-psoriasi-psora-fteiriasi-1010.%3B236%3B238

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΒΑΚΤΗΡΙΑ

Μέλη ομάδας:Καμενίκη Άννα-Μαρία, Μαντούβαλου Κατερίνα, Σαμαλτάνη Ευαγγελία, Τσουκαλά Αναστασία

ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΘΕΝΙΕΣ

Χλαμύδια (Chlamydia trachomatis) Γονόρροια (Neisseria gonorrhoeae) Σύφιλη (Treponema pallidum) Κολπίτιδα

ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ

Η κολπίτιδα είναι μικροβιακή λοίμωξη ή φλεγμονή που έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η σύσταση των φυσιολογικών κολπικών εκκρίσεων. Συνήθως η κολπίτιδα είναι αποτέλεσμα μόλυνσης με παθογόνους μικροοργανισμούς όπως είναι τα βακτήρια και οι μύκητες , που είτε προέρχονται από το παχύ έντερο και μεταναστεύουν στον κόλπο διαμέσου του περινέου είτε βρίσκουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν εξαιτίας κάποιων διαταραχών . Ανάλογα με τον υπεύθυνο οργανισμό, μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής κατηγορίες κολπίτιδας:

ΕΙΔΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑΣ

Τριχομοναδική κολπίτιδα

Μυκητιασική κολπίτιδα Βακτηριδιακή κολπίτιδα Κολπίτιδα από

χλαμύδια

Η διάγνωση της κολπίτιδας

Η διάγνωση γίνεται έπειτα από γυναικολογική εξέταση. Ο ιατρός εισάγει έναν διαστολέα στον κόλπο για να τον διατηρεί ανοικτό και λαμβάνει με ειδικό στειλεό δείγμα από το κολπικό έκκριμα. Η διαδικασία δεν πονάει αλλά μπορεί να είναι κάπως ενοχλητική. Στη συνέχεια το δείγμα στέλνεται στο εργαστήριο για μικροσκοπική εξέταση και καλλιέργεια.

Η βακτηριδιακή κολπίτιδα χαρακτηρίζεται από τέσσερα κλινικά σημεία (κριτήρια του Amsel). Αυτά είναι οι λεπτόρρευστες κολπικές εκκρίσεις προσκολλημένες στα τοιχώματα, οι δύσοσμες κολπικές εκκρίσεις, η πτώση του pH των κολπικών εκκρίσεων κάτω από 4,5 και παρουσία κυττάρων που περιβάλλονται από βακτήρια.

Η διάγνωση της μυκητιασικής κολπίτιδας τίθεται με τη διαπίστωση της πτώσης του κολπικού pH κάτω από το 4,5 και την ανεύρεση πολλαπλών μυκήτων στο κολπικό επίχρισμα ή στην καλλιέργεια.

Στην τριχομονάδα η διάγνωση γίνεται με τη μικροσκοπική εξέταση του κολπικού επιχρίσματος όπου διαπιστώνεται η παρουσία του παρασίτου .

Η πρόγνωση της κολπίτιδας 

Η κολπίτιδα με ήπια συμπτωματολογία ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, είναι δυνατό να οδηγήσει σε σοβαρότερες καταστάσεις όπως φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (PID), ενδομητρίτιδα, μετεγχειριτικές λοιμώξεις, ενώ διευκολύνεται η μετάδοση του ιού του AIDS (HIV).

Η φαρμακευτική αγωγή της κολπίτιδας

Η τριχομοναδική κολπίτιδα θεραπεύεται με φάρμακα δραστικά έναντι των τριχομονάδων και κυρίως με το Flagyl. Η θεραπεία απευθύνεται συνήθως και στους δύο σεξουαλικούς συντρόφους, εφόσον αυτό βεβαίως είναι εφικτό.

Οι μυκητιασικές κολπίτιδες θεραπεύονται με φάρμακα χορηγούμενα τοπικά (κολπικές κρέμες, κολπικά υπόθετα), όπως Canesten, Dactarin, Travogen και άλλα ή από το στόμα όπως το Sporanox ή το Fungustatin. Η από του στόματος θεραπεία θεωρείται γενικά προτμότερη καθώς το φάρμακο φτάνει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε ιστούς που δεν φτάνουν τα τοπικώς χορηγούμενα.

Για την βακτηριδιακή κολπίτιδα υπάρχει επίσης τοπική θεραπεία (πχ. Sultriul) αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται από του στόματος αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα όπως το Flagyl .

Η πρόληψη της κολπίτιδας

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της κολπίτιδας είναι η προσοχή της υγιεινής: Η χρήση άνετων ρούχων από φυσικές ίνες (βαμβάκι, λινό, μετάξι), η αποφυγή στενών παντελονιών, η αποφυγή χρήσης ισχυρών αντισηπτικών στην ευαίσθητη περιοχή, (δεν βοηθούν στην διατήρηση της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου), ο περιορισμός της χρήσης αποσμητικών, η πλύση των εσωρούχων με ζεστό νερό , οι ασφαλείς σεξουαλικές επαφές, η συχνή επίσκεψη στο γιατρό για τεστ Παπανικολάου. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με την άμμο και η πολύωρη παραμονή με βρεγμένο μαγιό καθώς το υγρό και θερμό περιβάλλον είναι ιδανικό για την ανάπτυξη μικροβίων .

Η κολπίτιδα κατά την εγκυμοσύνη 

Οι κολπίτιδες είναι πιο συχνές στην εγκυμοσύνη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυξημένες ορμόνες που κυκλοφορούν στο σώμα της γυναίκας αλλάζουν τις συνθήκες του κόλπου πχ. την οξύτητα με αποτέλεσμα να ευνοείται η ανάπτυξη κάποιων μικροβίων.

Οι μυκητιάσεις είναι ο πιο συχνός λόγος που μία έγκυος παραπονείται για συμπτώματα τύπου κολπίτιδας. Η μυκητίαση δεν ενέχει κανένα κίνδυνο για την εγκυμοσύνη.

Η τριχομονάδα, αν και δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των γιατρών, κατά πόσο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην εγκυμοσύνη, γενικά καλό είναι να θεραπεύεται και στους δύο συντρόφους.

Η βακτηριδιακή κολπίτιδα τέλος, έχει ενοχοποιηθεί για προβλήματα στην εγκυμοσύνη όπως πρόωρο τοκετό ή πρόωρη ρήξη του θυλακίου και πρέπει να θεραπεύεται .

Η επίδραση της διατροφής στη κολπίτιδα Η κατανάλωση γιαουρτιού ευνοεί τη

φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου, τα λαχανικά και γενικά οι τροφές που είναι πλούσιες σε βιταμίνες ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού στην περιοχή.

ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ(ορισμός)

Η βλεννόρροια (συνώνυμο: γονόρροια) είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που οφείλεται στη μόλυνση από ένα μικρόβιο, τη Neisseria gonorrheae.

ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ;

Το μικρόβιο αυτό προσβάλλει την ουρήθρα ή λιγότερο συχνά τον φάρυγγα ή το ορθό έντερο. Εκτός από αυτά τα σημεία όπου συνήθως εντοπίζεται η βλεννόρροια, η επαφή του μικροβίου με τα μάτια είναι δυνατόν να προκαλέσει έντονη επιπεφυκίτιδα. Αυτή είναι συχνότερη σε νεογνά που γεννήθηκαν με κολπικό τοκετό από μητέρες που έπασχαν από βλεννόρροια.

ΠΩΣ ΚΟΛΛΑΩ;

Με πρωκτική, κολπική ή στοματική σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό. Τα μικρόβια μεταφέρονται και με χέρια που ήρθαν σε επαφή με μολυσμένο πέος, κόλπο ή ορθό έντερο /πρωκτό.

Συμπτώματα

Μερικές φορές δεν είναι έντονα, αλλά, κατά κανόνα, 2-10 μέρες μετά τη μόλυνση εμφανίζεται κιτρινωπό έκκριμα από την ουρήθρα, πηχτό σαν κρέμα (εξ ου και η παλιά αντίληψη ότι πρόκειται για ροή σπέρματος, οπότε και το όνομα «γονόρροια») και δυνατό τσούξιμο κατά την ούρηση ή την εκσπερμάτωση. Το τσούξιμο περιγράφεται σαν να ουρεί κάποιος ξυράφια. Προσοχή: Κάθε τσούξιμο κατά την ούρηση δεν οφείλεται απαραίτητα σε βλεννόρροια, αλλά θα πρέπει να ελέγχεται από γιατρό (ουρολόγο ή δερματολόγο).

Αν είναι μολυσμένο το ορθό έντερο ή ο πρωκτός εμφανίζεται φαγούρα, εσωτερικός πόνος και έκκριμα.

Σε φαρυγγίτιδα συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα, εκτός ίσως από ένα επίμονο γαργάλημα στον φάρυγγα.

Εξέλιξη

Ακόμη και αν τα συμπτώματα περάσουν χωρίς θεραπεία, το μικρόβιο παραμένει εκεί και μεταδίδεται. Αν η βλεννόρροια δεν θεραπευτεί, μπορεί να δημιουργήσει χρόνια λοίμωξη, προστατίτιδα, πυελονεφρίτιδα, ορχίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, προβλήματα στις αρθρώσεις (μια μορφή αρθρίτιδας) και στείρωση.

Διάγνωση - Θεραπεία

Γίνεται ειδική μικροβιολογική εξέταση του εκκρίματος της ουρήθρας (ή υλικού από το πρωκτό ή τον φάρυγγα, αν το πρόβλημα εντοπίζεται εκεί)

χορηγούνται τα ανάλογα αντιβιοτικά - συνήθως ενδομυϊκά σε μία ή δύο δόσεις.

 Η θεραπεία είναι απλή και οριστική. Επειδή η ταυτόχρονη μόλυνση με άλλα μικρόβια (π.χ. χλαμύδια) είναι συχνή, συνήθως χορηγείται και ένα δεύτερο αντιβιοτικό (σε χάπια ή κάψουλες) επί 1-2 εβδομάδες.

Πως να προφυλαχτώ;

Χρησιμοποιώ προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική επαφή.

Σε περίπτωση που κάποιος εμφανίσει συμπτώματα, πρέπει να γίνει εξέταση και των δύο ερωτικών συντρόφων (ο υγιής σύντροφος μπορεί να είναι εν αγνοία του ασυμπτωματικός φορέας)

Χλαμύδια(ορισμός)

Το μικρόβιο chlamydia trachomatis προκαλεί μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη μόλυνση που προσβάλλει και τα δύο φύλα.

Παρότι θεραπεύεται εύκολα με αντιβιοτικά, η μόλυνση είναι πολύ διαδεδομένη, γιατί μεταδίδεται ιδιαίτερα εύκολα και γιατί πολύ συχνά τα συμπτώματά της περνούν απαρατήρητα.

Συμπτώματα - Επιπλοκές

. Τα χλαμύδια ζουν στο σπέρμα και στα κολπικά υγρά. Περίπου 1-3 εβδομάδες μετά την μόλυνση εμφανίζονται συμπτώματα: τσούξιμο στην ούρηση, έκκριμα από την ουρήθρα. (Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της βλεννόρροιας). Συχνά τα συμπτώματα είναι ήπια και περνούν σε λίγες μέρες. Το μικρόβιο όμως παραμένει!

Αν η πάθηση δεν θεραπευτεί σε αυτό το στάδιο, το μικρόβιο μπορεί να μπει μέσα στον οργανισμό και να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στειρότητας.

Στους άντρες προσβάλλει την επιδιδυμίδα (την αποθήκη του σπέρματος, δίπλα από τον όρχι) και προκαλεί τοπική διόγκωση και πόνο.

Στις γυναίκες προσβάλλει τον τράχηλο της μήτρας, τις σάλπιγγες και το ουροποιητικό σύστημα.

Ακόμη μπορούν να προσβληθούν τα μάτια, ο φάρυγγας (από στοματική σεξουαλική επαφή) και ο πρωκτός (από πρωκτική επαφή).

Σε προχωρημένη νόσο που μένει αθεράπευτη μπορεί να προσβληθούν και οι αρθρώσεις.

Διάγνωση-Θεραπεία Η διάγνωση γίνεται με ειδική εξέταση του εκκρίματος της

ουρήθρας από παθολόγο, ουρολόγο, δερματολόγο (και γυναικολόγο).

Υπάρχει και μια ειδική εξέταση ούρων που όμως είναι πιο αξιόπιστη στις γυναίκες παρά στους άντρες.

Η θεραπεία είναι απλή και γίνεται με αντιβιοτικά Παίρνετε όλη τη δόση για όλο το διάστημα που σας όρισε ο

γιατρός. Μην σταματήσετε μόλις περάσουν τα συμπτώματα.

Ολοκληρώστε την θεραπεία! Αν ξαναμεφανιστούν τα συμπτώματα 1-2 εβδομάδες μετά το

τέλος της θεραπείας απευθυνθείτε ξανά στον γιατρό σας. Ενημερώστε του σεξουαλικούς σας συντρόφους, ώστε να

εξεταστούν και αυτοί. Διακόψτε τις σεξουαλικές επαφές στο διάστημα της θεραπείας.

Προφύλαξη

Χρησιμοποιείστε προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική επαφή.

 Αν έχετε τσούξιμο στην ούρηση, έκκριμα από την ουρήθρα, ή υπόνοια ότι «κάτι δεν πάει καλά», εξεταστείτε το συντομότερο.

Οι ειδικοί συνιστούν ετήσιο έλεγχο σε όλες τις σεξουαλικά δραστήριες γυναίκες άνω των 25. 

Ενημερώστε τους φίλους σας για την πάθηση και τα συμπτώματά της. Προτείνετέ τους να εξεταστούν αν νομίζουν ότι έχουν μολυνθεί.

Τι να κάνω;

Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι εξετάσεις για όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κάθε χρόνο.

ΣΥΦΙΛΗ

Τι είναι η νόσος: Σύφιλη είναι ένα χρόνιο μεταδοτικό, σεξουαλικώς 

μεταδιδό-μενο νόσημα  που μπορεί να προσβάλλει όλα τα όργανα και συστήματα του οργανισμού.

Που οφείλεται η νόσος – Αίτια – Παράγοντες που την πυροδοτούν

Πρόκειται για σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα που οφείλεται στο βακτηρίδιο Treponema pallidum

για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να βρίσκεται σε λανθάνουσα φάση.

Μεταδίδεται αποκλειστικά με την σεξουαλική επαφή (επίκτητη σύφιλη), και  από την πάσχουσα μητέρα στο έμβρυο μέσω του πλακούντα (συγγενής σύφιλη).

Η χορήγηση κατάλληλης αγωγής στη μητέρα πριν από τη δέκατη έκτη εβδομάδα της κύησης προφυλάσσει το κύημα από τη λοίμωξη.

Η σύφιλη εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες μεταξύ 20-40 ετών.

Που οφείλεται η νόσος – Αίτια – Παράγοντες που την πυροδοτούν Η νόσος διέρχεται από 3 στάδια :   Πρωτογενής σύφιλη Εμφανίζονται ανώδυνες ελκωτικές βλάβες (συφιλιδικά

έλκη) στην περιοχή ενοφθαλμισμού των βακτηριδίων, εντός 2-3 εβδομάδων από τη στιγμή της μόλυνσης. Μπορεί να μην αντιληφθεί ο ασθενής τα έλκη ή κάποιο άλλο σύμπτωμα, ιδιαίτερα αν οι ελκωτικές βλάβες βρίσκονται μέσα στο ορθό ή τον τράχηλο της μήτρας. Ακόμα και χωρίς θεραπεία η νόσος υποχωρεί στο 75% των περιπτώσεων και τα έλκη επουλώνονται εντός 4-6 εβδομάδων.

Δευτερογενής σύφιλη Το στάδιο αυτό αρχίζει περίπου 6 εβδομάδες μετά την εμφάνιση του

έλκους. Ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γρίππης με συνοδό ηπατοσπληνομεγαλία , και γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια (διόγκωση των λεμφαδένων). Οι βλάβες αναπτύσσονται με αργό ρυθμό και επιμένουν για εβδομάδες ή μήνες. Συνοδεύονται από κνησμό και άλγος μικρής έντασης, ενώ μπορεί και να απουσιάζουν τελείως. Στους περισσότερους ασθενείς οι βλάβες παρουσιάζονται στις παλάμες και τα πέλματα. Επίσης εμφανίζεται πολύμορφο εξάνθημα στον κορμό, καθώς και πλατέα κονδυλώματα στους βλεννογόνους, ιδίως στη περιγεννητική περιοχή και το στόμα που είναι εξαιρετικά μεταδοτικά του τρεπονήματος. Εμφανίζεται αλωπεκία (κατά τόπους)στα γένια, το τριχωτό της κεφαλής και τις βλεφαρίδες.  Περίπου το 33% όσων δεν αντιμετώπισαν θεραπευτικά το πρώτο στάδιο της νόσου θα αναπτύξουν δευτερογενή σύφιλη . Τα συμπτώματα του δεύτερου σταδίου συχνά αποδράμουν άνευ θεραπείας και τα βακτηρίδια μεταπίπτουν ξανά σε λανθάνουσα κατάσταση.

Που οφείλεται η νόσος – Αίτια – Παράγοντες που την πυροδοτούν Λανθάνουσα σύφιλη Η πρώιμη λανθάνουσα περίοδος αρχίζει ένα χρόνο ή

και νωρίτερα μετά την έναρξη της πρωτογόνου σύφιλης. 

Η όψιμη λανθάνουσα περίοδος διαρκεί περισσότερο από 4 χρόνια. Συνήθως το 25% των ασθενών που δεν έλαβαν αγωγή κατά το δεύτερο στάδιο της νόσου εμφανίζει υποτροπή κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της λανθάνουσας σύφιλης. 

Τριτογενής σύφιλη Αποτελεί το τελικό στάδιο της νόσου. Η νόσος μπορεί

να προσβάλλει το καρδιοαγγειακό σύστημα, το κεντρικό νευρικό, και να οδηγήσει στην εμφάνιση κοκκιωμάτων σε διάφορα όργανα του ανθρώπου.

Πώς εκδηλώνεται η νόσος – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της σύφιλης εξαρτώνται από το εκάστοτε στάδιο της νόσου. Πολλοί ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί.

Γενικά, ανώδυνα έλκη και διόγκωση λεμφαδένων είναι πιθανά συμπτώματα της πρωτογενούς σύφιλης.

Οι ασθενείς με δευτερογενή σύφιλη ενδέχεται να εμφανίσουν πυρετό, αίσθημα κόπωσης, εξάνθημα, μυαλγίες και αρθραλγίες, απώλεια της όρεξης για πρόσληψη τροφής, καθώς και άλλα συμπτώματα.

Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις

Διάφορες αιματολογικές εξετάσεις διενεργούνται για την ανίχνευση ουσιών παραγόμενων από τα βακτηρίδια που προκαλούν σύφιλη. Η παλαιότερη δοκιμασία είναι η VDRL. Άλλες εξετάσεις αίματος περιλαμβάνουν τις RPR και FTA-ABS.

 

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η αποτελεσματική θεραπεία της σύφιλης περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών. Φάρμακο εκλογής είναι η πενικιλλίνη. Η δοσολογία και ο τρόπος χορήγησης (ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια) εξαρτώνται από το εκάστοτε στάδιο της νόσου. Η δοξυκυκλίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική θεραπεία σε ασθενείς αλλεργικούς στην πενικιλλίνη. 

Ορισμένες ώρες μετά τη χορήγηση θεραπείας, στις πρώιμες φάσεις της νόσου, ενδέχεται να εκδηλωθεί αλλεργική αντίδραση του ξενιστή έναντι τοξινών από τα καταστρεφόμενα βακτηρίδια (αντίδραση Jarish-Herxheimer),γι αυτό η θεραπεία γίνεται πάντα κάτω από στενή παρακολούθηση .

Στα συμπτώματα αυτής της αντίδρασης περιλαμβάνονται:

-        ρίγη -        πυρετός -        αίσθημα κόπωσης -        αρθραλγίες -        μυαλγίες -        κεφαλαλγία -        ναυτία -        εξάνθημα

Αυτά τα συμπτώματα συνήθως παρέρχονται εντός 24ώρου.

  Ο ασθενής πρέπει να υποβάλλεται σε ορολογικές

εξετάσεις στους 3, 6, 12, και 24 μήνες μετά τη διάγνωση της νόσου, προκειμένου να διαπιστωθεί η αποδρομή της λοίμωξης. Είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η σεξουαλική επαφή, μέχρις ότου δύο διαδοχικές ορολογικές δοκιμασίες δείξουν ότι η λοίμωξη θεραπεύτηκε. Η σύφιλη είναι ιδιαίτερα μεταδοτική μέσω σεξουαλικής επαφής κατά το πρωτογενές και δευτερογενές της στάδιο.

Πώς να προφυλαχθείτε από τη νόσο – Πρόγνωση

Με την εφαρμογή έγκαιρης θεραπευτικής αντιμετώπισης και την κατάλληλη παρακολούθηση,  μπορεί να επέλθει ίαση. Η σύφιλη τρίτου σταδίου οδηγεί σε χρόνια προβλήματα υγείας, παρά την εφαρμογή θεραπευτικών μέτρων. 

Ποιες είναι οι επιπλοκές

Στις επιπλοκές της σύφιλης, που δεν έχει αντιμετωπισθεί θεραπευτικά, περιλαμβάνονται:

-        βλάβες στο δέρμα και τα οστά -        καρδιαγγειακά προβλήματα,

συμπεριλαμβανομένων φλεγμονών και ανευρυσμάτων της αορτής

   -    νευροσύφιλη

ΠΗΓΕΣ

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CF%82_%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF_%CE%BD%CF%8C%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1

http://iatropedia.gr/medical/malady/106 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CF

%80%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Ερευνητικό ερώτημα: Ποιές είναι οι γνώσεις και οι στάσεις των νέων για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και τα μέτρα προστασίας από αυτά;

Ερευνητικό εργαλείο: Ερωτηματολόγια κλειστού τύπου.

Ερευνητική μέθοδος: Μοιράσαμε 150 ερωτηματολόγια σε μαθητές της Α΄,Β΄και Γ΄Λυκείου και μας επιστράφηκαν συμπληρωμένα 132.

Αποτελέσματα

ΑΓΟΡΙΑ30%

ΚΟΡΙΤΣΙΑ70%

ΦΥΛΟ

ΑΓΟΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

15-168%

16-1762%

18 ΚΑΙ ΑΝΩ30%

ΗΛΙΚΙΑ

15-16

16-17

18 ΚΑΙ ΑΝΩ

13-1512%

16-1756%

18 ΚΑΙ ΑΝΩ32%

1.ΠΟΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ OΤΙ ΕIΝΑΙ Η ΠΟΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΡΞΗ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ;

13-15

16-17

18 ΚΑΙ ΑΝΩ

NAI 74%

OXI26%

2.ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

NAI

OXI

13-1532%

16-1735%

18 ΚΑΙ ΑΝΩ10%

ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

23%

3.ΠΟΤΕ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ;

13-15

16-17

18 ΚΑΙ ΑΝΩ

ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

ΝΑΙ 28%

OΧΙ72%

4.ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΣΥΧΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ;

ΝΑΙ

OΧΙ

ΝΑΙ75%

OΧΙ25%

5.ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ;

ΝΑΙ

OΧΙ

ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

5%

ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ83%

ΑΛΛΟ12%

6.ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ;

ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ

ΑΛΛΟ

ΠΑΝΤΑ52%

ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΣΕΣ

ΕΠΑΦΕΣ14%

ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ ΜΙΣΕΣ ΕΠΑΦΕΣ

12%

ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΣΕΣ

ΕΠΑΦΕΣ 8%

ΠΟΤΕ14%

7.ΧΡΗΣΗ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ;

ΠΑΝΤΑ

ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΣΕΣ ΕΠΑΦΕΣ

ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ ΜΙΣΕΣ ΕΠΑΦΕΣ

ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΣΕΣ ΕΠΑΦΕΣ

ΠΟΤΕ

ΓΙΑ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

13%

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΑΠΟ

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ11%

ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ

8%

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

2%

ΔΕΝ ΞΕΡΩ66%

8.ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ;

ΓΙΑ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ

ΝΑΙ 87%

ΌΧΙ13%

9.ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕIΝΑΙ ΤΑ ΣΜΝ;

ΝΑΙ

ΌΧΙ

ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ31%

ΦΙΛΙ3%ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ

ΕΠΑΦΗ56%

ΧΕΙΡΑΨΙΑ1%

ΆΛΛΟ2%

ΔΕΝ ΞΕΡΩ7%

10.ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡOΠΟ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΜΝ;

ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ

ΦΙΛΙ

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ

ΧΕΙΡΑΨΙΑ

ΆΛΛΟ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ

AIDS/HIV28%

TA XΛΑΜΥΔΙΑ7%

Η ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ

4%Η ΣΥΦΙΛΗ13%

Η ΑΙΔΙΟΚΟΛΠΙΤΙ

ΔΑ6%

Η ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β ΚΑΙ C

16%

ΨΩΡΙΑΣΗ4%

ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑ

ΤΑ12%

ΕΡΠΗΣ ΓΕΝNΗΤΙΚΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΝ10%

11.ΠΟΙΑ ΑΠO ΤΑ ΠΑΡΑΚAΤΩ ΕIΝΑΙ ΤΑ ΣΜΝ;

AIDS/HIV

TA XΛΑΜΥΔΙΑ

Η ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ

Η ΣΥΦΙΛΗ

Η ΑΙΔΙΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ

Η ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β ΚΑΙ C

ΨΩΡΙΑΣΗ

ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ

ΤΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ

89%

ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ

ΧΑΠΙΑ3%

ΣΠΙΡΑΛ8%

12.ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΜΝ;

ΤΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ

ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

ΣΠΙΡΑΛ

ΝΑΙ28%

ΟΧΙ40%

ΙΣΩΣ32%

13.ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΤΕ ΦΙΛΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΣ OΤΙ ΕIΝΑΙ

ΦΟΡΕΑΣ ΕΝOΣ ΣΜΝ;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

ΙΣΩΣ

ΓΟΝΕΙΣ24%

ΦΙΛΟΥΣ17%

ΕΝΤΥΠΑ8%

ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ15%

ΕΙΔΙΚΟΥΣ12%

ΣΧΟΛΕΙΟ19%

ΚΑΝΕΝΑ5%

14.ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΣΕΞ;

ΓΟΝΕΙΣ

ΦΙΛΟΥΣ

ΕΝΤΥΠΑ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΕΙΔΙΚΟΥΣ

ΣΧΟΛΕΙΟ

ΚΑΝΕΝΑ

ΝΑΙ91%

ΟΧΙ9%

15.ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ OΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠO ΜΙΚΡΗ

ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΜΝ;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

ΝΑΙ 91%

ΟΧΙ9%

16.ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ OΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ''ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ

ΑΓΩΓΗ'' Ή ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ

ΓΙΑΤΡΟ60%

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΜΟΥ24%

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ

ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ

ΜΟΥ10%

ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ

6%

17.ΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΑ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΣΟΥ ΟΡΓΑΝΑ ΤΙ ΘΑ

ΚΑΝΕΙΣ;

ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ ΓΙΑΤΡΟ

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ

ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΜΕΣΩΣ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 73%

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ

ΠΕΡΝΑΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

5%

ΘΑ ΔΙΑΚΟΨΩ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ

13%

ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ9%

18.ΑΝ ΜΑΘΕΙΣ OΤΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠO EΝΑ ΣΜΝ ΤΙ ΘΑ ΚAΝΕΙΣ;

ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΜΕΣΩΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

ΘΑ ΔΙΑΚΟΨΩ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ

ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΜΟΥ 28%

ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ

ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

45%

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ

ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ

ΜΟΥ22%

ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

5%

19.ΑΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ OΤΙ ΠΑΣΧΕΙΣ ΑΠO EΝΑ ΣΜΝ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

Συμπεράσματα

• Το μεγαλύτερο ποσοστό που συμμετείχε στην έρευνα ήταν κορίτσια ηλικίας 15-17 ετών.

• Πάνω από τα μισά των παιδιών απάντησαν ότι η πιο συνηθισμένη ηλικία για έναρξη ολοκληρωμένης σχέσης είναι 16-17ετών. Αυτό σχετίζεται με το ότι η πλειοψηφία των εφήβων έχουν ήδη ολοκληρωμένες σχέσεις σε αυτήν την ηλικία αφού το 1/3 ξεκίνησαν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή σε ηλικία 16-17, ενώ το άλλο 1/3 σε ηλικία μόλις 13-15 ετών.

• Τα 2/3 των μαθητών δήλωσαν ότι δεν αλλάζουν συχνά συντρόφους και ότι παίρνουν προφυλάξεις. Η πλειοψηφία χρησιμοποιεί προφυλακτικό και από αυτούς το 50% το χρησιμοποιεί σε κάθε σεξουαλική επαφή.

• Το 90% περίπου των μαθητών δήλωσε ότι γνωρίζει ποιά είναι τα ΣΜΝ(σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα), αλλά οι περισσότεροι επέλεξαν κυρίως το AIDS ως ΣΜΝ και κατόπιν την ηπατίτιδα B, C. Ενώ τα άλλα νοσήματα τα γνωρίζουν λίγοι μαθητές.

• Το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών δείχνει να γνωρίζει ότι τα ΣΜΝ μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και με το αίμα, καθώς και ότι η σωστή μέθοδος προφύλαξης είναι το προφυλαχτικό.

• Όμως ένα μεγάλο ποσοστό -σχεδόν τα 2/3- σε άλλη ερώτηση απάντησαν αντιφατικά ότι δεν ξέρουν για πιο λόγο πρέπει να παίρνουν προφυλάξεις κατά τη σεξουαλική επαφή και μόνο λιγότερο από το 1/3 θα έκανε φιλική σχέση με φορέα κάποιου ΣΜΝ!

• Αν παρατηρήσουν αλλαγές στο σώμα τους, κυρίως στα γενετικά όργανα ή διαπιστώσουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, οι μισοί περίπου θα συμβουλευτούν γιατρό, το 1/4 θα ενημερώσει τους γονείς του, 5-6% δεν θα πουν τίποτα και λίγοι θα ενημερώσουν το σύντροφό τους.

• Ενώ αν μάθουν ότι ο σύντροφος είναι φορέας από ΣΜΝ, το 13% θα διακόψει τη σχέση και η πλειοψηφία δηλώνει ότι θα συμβουλευτεί γιατρό και θα κάνει εξετάσεις.

• Το 91% των μαθητών πιστεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να ενημερώνονται από μικρή ηλικία για τα ΣΜΝ με σχετικό μάθημα στα σχολεία, ενώ οι ίδιοι ενημερώνονται κυρίως από τους γονείς τους. Ακόμη, σημαντικό ρόλο στην πληροφόρηση τους έχει το σχολείο, το διαδίκτυο και οι φίλοι.

Γενικά συμπεράσματα

Οι περισσότεροι νέοι, κυρίως κορίτσια, ξεκινούν νωρίς τις σεξουαλικές επαφές, χρησιμοποιούν προφυλακτικό και δεν διστάζουν να απευθυνθούν σε ειδικό όταν χρειάζεται.

Οι γνώσεις τους για τα ΣΜΝ είναι ελλιπείς και μάλλον συγκεχυμένες.

Απαιτείται περισσότερη και ορθότερη ενημέρωση πρωτίστως μέσα από την εκπαίδευση στα σχολεία όλων των βαθμίδων.

ΔΡΑΣΕΙΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ ΣΤΑ

ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ AIDS

ΟΜΙΛΙΑ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ AIDS ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΚΕΕΛΠΝΟ

ΟΜΙΛΙΑ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ Σ.Μ.Ν. ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΟΛΟΥ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΕΕΛΠΝΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ARSIS

Η ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΣ

ΤΕΧΝΗΜΑΤΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ AIDS

Η ΚΥΡΑ-ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ (Συμβολική παραλλαγή)

ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ-ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

3ο ΕΠΑΛ Βόλου-Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα

http://www.facebook.com/pages/3%CE%BF-%CE%95%CE%A0%CE%91%CE%9B-%CE%92%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%A3%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CF%82-%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%9D%CE%BF%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE

%B1%CF%84%CE%B1/364462393666926

ONIRAMA: ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ(ΒΙΝΤΕΟΚΛΙΠ ΓΙΑ ΤΟ AIDS)

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!